Jak uwolnić się od złego ducha? by Wydawnictwo Salwator

ks. Mirosław Nowosielski

Jak uwolnić się od złego ducha?

Wydawnictwo SALWATOR Kraków

Redakcja Zoﬁa Smęda Korekta Anna Śledzikowska Redakcja techniczna i przygotowanie do druku Anna Olek Projekt okładki Artur Falkowski

Imprimi potest ks. Piotr Filas SDS, prowincjał l.dz. 046/P/2010 Kraków, 11 lutego 2010

ISBN 978-83-7580-215-3

Wydawnictwo SALWATOR ul. św. Jacka 16, 30-364 Kraków tel. (12) 260-60-80, faks (12) 269-17-32 e-mail: wydawnictwo@salwator.com www.salwator.com

1 Współczesne formy spirytyzmu

W Polsce wciąż wzrasta liczba osób poranionych duchowo przez wcześniejsze związki z okultyzmem, magią, udział w sektach, w tym również satanistycznych. Statystyki te skłaniają do przekazania pewnych wyjaśnień, a także – co wydaje się bardzo istotne – ostrzeżenia. Problem sekt dotyczy nie tylko młodzieży. Stykają się z nim osoby w różnym wieku, dlatego przedstawienie zagrożeń jest tak ważne. W średniowieczu rozróżnienie między dobrem a złem było znacznie łatwiejsze. Człowiek miał bowiem lepsze wyczucie dobra i zła, a wartość słowa była tak wielka, że jeśli ktoś nazwał jakąś osobę czarownikiem, to nie było podstaw, by mu nie wierzyć. Uważano, że skoro ktoś tak mówi, to tak jest. Pojawienie się inkwizycji, która wprowadziła stanowisko obrońcy, było nowością, stworzono bowiem instytucję mającą dociekać prawdy. To był wielki krok naprzód. W tym okresie powstały uniwersytety proponujące nowy model kształcenia człowieka: na drodze szukania prawdy. Do dziś korzystamy z tego dorobku. Na wyższych uczelniach organizuje się sympozja, podczas których raz jest się mówiącym, a raz słuchającym. W ten sposób poszukujemy prawdy, która ma nas kształtować. Dlaczego w średniowieczu tak szybko wyczuwano zło? Bo ludzie znakomicie odróżniali dobro od zła. Przykładem może 5

być powieść Zofii Kossak-Szczuckiej Błogosławiona wina, której bohater ma doskonałe wyczucie złego ducha. W średniowieczu rozwinęły się również sakramentalia. Ksiądz Marek Starowieyski w programie „Czas na dokument” powiedział, że Kościół katolicki miał świetnie rozwinięty system immunologiczny. Zwróćmy uwagę, że dawniej poświęcano pola i pierwociny, kropiono święconą wodą ziarno i nasiona. Postępowano tak, bo wiedziano, że szatan boi się święconej wody. W domach wieszano krzyże, stawiano je przy drogach, by człowiek czuł się bezpiecznie. Dzisiaj jest zupełnie inaczej. Podejmowane są próby zdejmowania krzyży w szkołach i urzędach. W sklepach można już kupić kartki świąteczne z napisem: Season’s Greetings, bez jakiejkolwiek treści religijnej. To, co obserwujemy w naszym społeczeństwie w ostatnich latach, jest źle pojętą tolerancją. Średniowiecze było bardziej uporządkowane. Potem przyszło odrodzenie, którego wybitni przedstawiciele poddali krytyce „zacofaną” epokę, ale ludzie odrodzenia sięgnęli do starożytności i do pogaństwa. W tym właśnie czasie powstał i rozwinął się protestantyzm. Kościół, który dotąd był jednością, został podzielony, odtąd każda parafia protestancka stanowi jakby osobny Kościół, nie ma jednego Pana. W baroku obserwujemy próbę powrotu do osiągnięć średniowiecza, jednak bez większych sukcesów. Kolejną epoką jest oświecenie. W tym czasie powstaje deizm. Przedstawiciele tego nurtu filozoficznego uznawali co prawda istnienie Boga jako twórcy świata materialnego, jednak odrzucali Jego moc ingerowania w życie człowieka i dzieje świata. Człowiek zaczął więc sam decydować o sobie, a jego pycha stale rosła. Potem przyszedł wiek XIX, a z nim powszechny wybuch ateizmu. Ludzkość zanegowała istnienie Boga. Do XIX wieku człowiek niewierzący uważany był za kogoś gorszego, teraz sytuacja się odwróciła – to ateista stał się kimś wyższym, „wyzwolonym”. Sytuację tę doskonale opisuje Marcel Neusch w książce U źródeł 6

2 New Age

Angielski termin „New Age” („nowy wiek”, „nowa era”) wszedł na stałe do języka polskiego w latach 70. XX wieku. Wcześniej był używany między innymi przez Steinera w wystąpieniach z 1915 roku. Tytuł „New Age” nosi też już od XIX wieku oficjalne pismo amerykańskiej masonerii. W symbolice i nazewnictwie masońskim bardzo często pojawiają się wyrażenia „Nowa Era”, „nowy porządek świata” albo inne pojęcia, jak „oczyszczeni przez Wodnika”. Jak twierdzi wielu sympatyków New Age, łańcuch inspiracji mistycznej, która dała początek tej „przebudzonej” ludzkości, jest bardzo długi i sięga wiele wieków wstecz, bo niegdyś tworzyli go gnostycy, alchemicy, kabaliści. Według zwolenników New Age do mistyków zachodnich, którzy pośrednio inspirowali założenie ruchu, należą: mistrz Eckhart, Giovanni Pico della Mirandola, Jakub Boehme, Emanuel Swedenborg. Założony już w 1836 roku amerykański ruch transcendentalny z Ralfem Waldo Emersonem na czele jest bezpośrednim protoplastą New Age. Jego założyciel silnie oddziaływał na literatów, polityków, ekonomistów, między innymi na Johna Deweya, Gandhiego czy Martina Luthera Kinga oraz Teilharda de Chardin. Przekonanie o nastaniu nowej ery, która w końcu XX wieku zwycięży chrześcijaństwo, było 15

Punkty do kontemplacji Następnie wszedł do synagogi i odważnie przemawiał przez trzy miesiące, rozprawiając i przekonując o królestwie Bożym. Gdy jednak niektórzy opierali się i nie chcieli uwierzyć, bluźniąc wobec ludu przeciw drodze, odłączył się od nich i oddzielił uczniów, a rozprawiał codziennie w szkole niejakiego Tyrannosa. Trwało to dwa lata, tak że wszyscy mieszkańcy Azji, Żydzi i Grecy, usłyszeli słowo Pańskie. Bóg czynił też niezwykłe cuda przez ręce Pawła, tak że nawet chusty i przepaski z jego ciała kładziono na chorych, a choroby ustępowały z nich i wychodziły złe duchy (Dz 19, 8-12). Czytając powoli ten tekst, uświadamiamy sobie nasze powołanie chrześcijan żyjących po to, by chwalić Boga. Na początku trzeba sformułować prośbę o dogłębne poznanie Ducha Świętego i pokochanie Go, gdyż został dla nas posłany na ziemię, o uległość Duchowi Świętemu i o odważne nauczanie niezależnie od skutków oporu, jakie może ono wywołać (uwolnić się od tego, czy ktoś odchodzi zadowolony, czy nie). Jeśli jakaś osoba chce, to może poprosić, aby cuda działy się przez jej ręce. Jeśli ktoś jest zaangażowany w grupie wstawienniczej, również może poprosić o taką łaskę. Wejdźmy w czas kontemplacji. Zobaczmy św. Pawła, który przygotowuje się do nauczania w synagodze. Zauważmy też wrogów nauczania i wszystkich opętanych. Możemy spokojnie posłuchać nauczania św. Pawła. Spróbujmy też usłyszeć bluźnierstwa, które zostały skierowane pod jego adresem. Zobaczmy, co robił św. Paweł później, owe cuda, które się dzieją – uzdrowienia, uwolnienia. Oto obietnica Jezusa, który powiedział, że będzie czynił jeszcze większe cuda, przejaw tego samego Ducha Pocieszyciela. Mocą Ducha Świętego te cuda się 25

3 Wróżbiarstwo i jego formy

Gdyby ludzie dojrzale uczestniczyli w Eucharystii i dobrze się spowiadali, to problem magii i wróżbiarstwa prawie by nie istniał. Wszyscy jesteśmy ochrzczeni, jesteśmy w Chrystusie. W procesie nawracania nie to jest ważne, jak się uwalniać od złego ducha, ale to, aby sobie uświadomić, że jesteśmy w Chrystusie, że On wie – jeśli jesteśmy uczciwi na modlitwie – o jaką łaskę prosimy Go na modlitwie, i dokonuje oczyszczenia. Niekoniecznie musimy od razu to widzieć. To jest wielka łaska Kościoła udzielana nam w sakramentach. Przypomnę definicję sakramentu: „znak widzialny, przez który działa Chrystus”. Sakrament Eucharystii działa, jest znakiem, przez który Chrystus udziela nam łaski. Dlatego w Eucharystii zaczynamy od aktu pokuty, a potem, co ważne, słuchamy Słowa, bierzemy udział w męce, śmierci i zmartwychwstaniu; Jezus karmi nas swoim Ciałem i Krwią. Warto też skorzystać z sakramentaliów, poświęcenia domu w czasie kolędy; poprosić księdza, żeby dobrze wykropił wasze mieszkania. Będąc w Londynie, uświadomiłem sobie moc tego działania. Jest ono niedoceniane w Polsce. Dlaczego jednak w angielskich filmach jest tyle złych duchów? Bo tam one są, bo tam czują się swobodnie do tego stopnia, że pokazują się w domach. W Anglii 28

4 Medycyna niekonwencjonalna

Człowiek zawsze uważał zdrowie za jedną z największych wartości. Nigdy jednak tradycyjna medycyna nie była, nie jest i nie będzie w stanie znaleźć sposobnych środków na uleczenie wszystkich dolegliwości. Tę lukę próbowali wypełnić ludzie obdarzeni prawdziwymi lub rzekomymi zdolnościami uzdrowicielskimi. Nie wszystkie uzdrowienia pochodzą jednak od Boga czy neutralnych właściwości natury, które przez cały czas są odkrywane przez człowieka. Istnieją również uzdrowienia pochodzące z obszarów i sił wrogich Bogu i Kościołowi, z obszaru sił spirytystycznych, demonicznych. Wtedy człowiek, jak mówi ojciec Aleksander Posacki, szukając dobra dla swego zdrowia, może zaszkodzić swojej duszy. Co to znaczy zaszkodzić duszy, szukając zdrowia? Co nam to przypomina? To znaczy sprzedać swoją duszę dla czegoś. Katechizm Kościoła Katolickiego przestrzega: „Wszystkie praktyki magii lub czarów, przez które dąży się do pozyskania tajemnych sił, by posługiwać się nimi i osiągnąć nadnaturalną władzę nad bliźnim nawet w celu zapewnienia mu zdrowia, są w poważnej sprzeczności z cnotą religijności. Uciekanie się do tak zwanych tradycyjnych praktyk medycznych nie usprawiedliwia ani wzywania złych mocy, ani wykorzystywania łatwowierności drugiego człowieka. W cza48

6 Sekciarstwo

Działalność sekt jest dla człowieka destrukcyjna. Sekty wciągają wiele osób, po których ginie wszelki ślad. Policja w takich przypadkach bywa bezradna. Pewien młodzieniec z Warszawy wyszedł z domu i nie wrócił. Wstał rano i powiedział: „Mamo, ja muszę”, po czym wyszedł i zniknął bez śladu. Był poszukiwany przez policję, jego zdjęcie pokazywano w telewizji, ale nigdy go nie znaleziono. Najprawdopodobniej nie żyje. Sekty dokonują w psychice człowieka wielkich zmian, tak zwanego prania mózgu. Oto cechy, które charakteryzują sektę destrukcyjną: 1. Izolacja. Wyraz „sekta” oznacza „oddzielić”. Członkowie sekty zostają odizolowani od reszty społeczeństwa zarówno psychicznie, jak i fizycznie. Są wtedy napominani, by nie mieć kontaktu z ludźmi „materialistycznymi”, to znaczy z takimi, którzy nie wspierają sekty, ponieważ przeszkadzają oni w duchowym rozwoju jej członków. Zakaz spotykania się z bliskimi dotyczy także członków rodzin i dawnych przyjaciół. Najbardziej pilnuje się, żeby ktoś z sekty, nie daj Boże, spotkał się z księdzem diecezjalnym. Taki człowiek jest jednocześnie bardzo wierzący, czyta Biblię. Nawołuje się wtedy do całkowitego zaangażowania w sprawy sekty i ściśle kontroluje źródła 80

Spis treści 1. Współczesne formy spirytyzmu

2. New Age

3. Wróżbiarstwo i jego formy

4. Medycyna niekonwencjonalna

5. Wizjonerstwo

6. Sekciarstwo