Epe ‘Hier heb ik alles wat ik nodig heb’

‘Hier heb ik alles wat ik nodig heb’

Mooie meubels, verse bloemen en familiefoto’s. Toen zijn vrouw verhuisde naar De Boskamp wilde meneer Kiss dat het haar aan niets ontbrak. Voor mevrouw voelt de nieuwe plek als een warm en zorgzaam thuis.

Samen met een collega ben ik op weg naar verpleeghuis Randerode in Apeldoorn. We gaan op huisbezoek op de plek waar mevrouw Kiss tijdelijk verblijft om te revalideren. Samen met haar man en zoon wacht ze ons op. Terug naar huis is geen optie meer, horen we. Door de ziekte van Parkinson verslechtert haar situatie steeds verder. Jammer, vindt meneer Kiss. Thuis hielp hij zijn vrouw nog zelf. ‘Als het nodig was, tilde ik haar zelf in bed.’

‘Ik wil dat mijn vrouw zich hier thuis voelt’

Samen eten

Tijdens het bezoek krijg ik de indruk dat deze familie voor elkaar klaarstaat. Als zorg zouden wij nog wel eens flink ons best moeten doen om aan de goede zorgen van meneer te kunnen tippen. Meneer vindt het fijn te horen dat zijn vrouw op De Boskamp kan komen wonen. Ook mevrouw is blij dat ze weer terug kan naar Epe. ‘We heb-

ben een huis in Epe’, vertelt meneer. ‘Dagelijks rijd ik naar Apeldoorn en weer terug om tijdens het eten bij haar te kunnen zijn.’ En dat op een leeftijd van 92 jaar. Wat een liefde!

Aandacht voor ‘thuiskomst’

Op de dag dat mevrouw Kiss in De Boskamp komt wonen, kijk ik om het hoekje de kamer in. Wat ik daar zie is prachtig! De familie heeft veel aandacht besteed aan de ‘thuiskomst’ van mevrouw. Er staan mooie meubels, aan de muren hangen schilderijen uit het ‘oude huis’, in een glazen schaal liggen chocolaatjes en er is een grote bos verse tulpen. De theekopjes en theepot staan al klaar voor gebruik en een schaaltje met heerlijke koekjes maakt het helemaal af. Ik ben onder de indruk. Zo zou elke inhuizing moeten gaan! Het enige klinische is het bed. Als verpleegkundige ga ik daar zelf nog wel eens achteraan. Ik vraag mevrouw of zij hetzelfde ervaart als ik. ‘De foto’s van mijn familie zijn het allerbelangrijkst’, antwoordt ze. En ook die ontbreken niet.

Oud werkgever helpt

Meneer Kiss vertelt dat hij het in eerste instantie alleen moest doen.

‘Mijn man is altijd welkom, dat is heel fijn’

‘Onze zoons zijn aan het werk en ik wilde dat mijn vrouw zich hier meteen thuis zou voelen. Meubels van Leen Bakker of Ikea zou ik helemaal in elkaar moeten zetten. Toen bedacht ik me dat mijn vrouw vele jaren bij B&G Meubelen in Oene heeft gewerkt. Ik heb contact gezocht en zij hebben geholpen met het inrichten van het appartement.’

Gevoel van thuis

De liefde voor zijn vrouw maakt het plaatje compleet. Mevrouw Kiss voelt zich echt welkom. ‘Dat komt niet alleen door de inrichting van het appartement’, zegt ze. ‘De medewerkers zijn lief en erg behulpzaam. Ik heb

hier alles wat ik nodig heb: goede zorg, mijn man is altijd welkom en mijn appartement geeft mij het gevoel van thuis.’ Ik vraag of ik een foto mag nemen van de inrichting van het appartement. Gewoon, om aan mijn man te laten zien. Je weet immers nooit wat de toekomst brengt.