Column Thuis voelen begint thuis

Thuis voelen begint thuis

Niemand verhuist voor zijn plezier naar het verpleeghuis. Maar dat betekent niet dat je er niet met veel plezier kunt wonen. Psycholoog Arjan Oosterveen ziet daar dagelijks veel voorbeelden van. Voorbereiden kan helpen, stelt hij.

Hoe kun je die lastige overgang van thuis naar verpleeghuis zo goed mogelijk maken? Dat begint al met een goede voorbereiding. Hoewel je er liever niet aan denkt en de wens hebt om zo lang mogelijk zelfstandig te blijven wonen, is het wijs om de vraag te stellen: ‘Wat als het thuis niet meer gaat? Wat als ik naar een verpleeghuis ga? Wat zou ik dan willen, wat ben ik gewend?’

In een verpleeghuis woon je met veel verschillende mensen. Het is onze insteek om iedere bewoner persoonlijke aandacht te geven. Bijvoorbeeld niet douchen op een moment dat het ons uitkomt, maar wanneer de cliënt dat gewend is. Het is belangrijk om in een voorgesprek gewoontes, gebruiken en verwachtingen zo goed mogelijk te bespreken. Het is geen gek idee om eens op te schrijven hoe een fijne dag thuis er voor u uitziet. Het moment van verhuizing verloopt meestal hectisch. De tijd tussen het telefoontje dat er een appartement beschikbaar is en het moment waarop u, als u toestemt, gaat verhuizen, is kort. Onvermijdelijk moeten er keuzes gemaakt worden, want helaas past die prachtige antieke kast niet in de kamer

van het verpleeghuis. Ook dit is iets wat u mogelijk vooraf al kunt bedenken, bespreken en eventueel opschrijven. Kortom: je thuis voelen in het verpleeghuis begint eigenlijk al thuis.

‘Schrijf eens op hoe een fijne dag thuis er uitziet’