Tijdelijk helemaal thuis Het begon als een noodgreep, om mensen die met spoed een huis zoeken, snel een dak boven het hoofd te bieden. Na 6 jaar pionieren groeit het besef dat flexwoningen méér kunnen betekenen voor de stad: “De locaties zijn tijdelijk, maar deze manier van wonen is een blijvertje.” In 2015 namen we samen met de gemeente en andere woningcorporaties een baanbrekend besluit: we gingen tijdelijke woningen inzetten in de strijd tegen de woningnood. Omdat het om een tijdelijke oplossing gaat (meestal voor 10-15 jaar), zijn de vergunningsprocedures veel korter. Daardoor kunnen we vaak al binnen een aantal maanden de deuren openen. Zo verbouwden we in 2016 ons voormalige kantoorpand Ordune tot een tijdelijk appartementencomplex. Ook zetten we op verschillende plekken in de stad flexwoningen neer.
Geen stress, maar rust
In het begin kregen de tijdelijke huurders meestal twee jaar de tijd om door te stromen naar een permanente woning, zodat we weer nieuwe spoedzoekers konden helpen. Maar die periode bleek te kort. “Twee jaar is niet realistisch in deze markt; die termijn zorgde voor veel stress”, merkte projectleider maatschappelijke ontwikkeling Cindy Roest. Het korte huurcontract zorgde er ook voor dat bewoners zich niet echt thuis gingen voelen en weinig investeerden in hun omgeving. “Toen ik huismeester was in Ordune deed ik mijn best om voor verbinding te zorgen, maar dat is moeilijk als mensen weten dat ze toch niet lang blijven”, vertelt wijkbeheerder Ferry van Duijnhoven. Daarom besloot Zayaz dat tijdelijke huurders voortaan net zo lang mogen blijven als de woningen op die plek mogen blijven staan. “Dat de deadline eraf is, geeft mensen rust”, merkt Cindy. “Hun huis voelt nu helemaal als een thuis en dat komt ook de sfeer in de buurt ten goede.”
Ferry van Duijnhoven 20 buurt
Weten waarvoor je kiest
Om het samenleven op voorhand meer kans van slagen te geven, wijst Zayaz tijdelijke woningen steeds gerichter toe. Zo werden de 20 eengezinswoningen aan de Aartshertogenlaan allemaal toegewezen aan ouders met kinderen. “Zij hebben dezelfde woonbehoefte en zitten in dezelfde levensfase. Dat voorkomt irritaties en schept een band”, verklaart Cindy. “Op deze plek is zo echt een fijn buurtje ontstaan.” Ferry merkt dat het ook helpt als we huurders vooraf goed uitleggen wat we voor ogen hebben en wat we van ze verwachten. “In een tijdelijke woning heb je weinig ruimte, zowel binnen als buiten. Als je daarvoor kiest, moet je dus extra goed opruimen – een volle vuilniszak bij de deur laten staan, kan niet. We vinden het belangrijk dat bewoners zich daarvan bewust zijn, vóórdat ze er gaan wonen.” Zayaz wil ook dat bewoners zich fijn voelen in hun buurt. “Om dat te stimuleren, gaven we de bewoners van het Wim van Heumenplantsoen bij De Vliert een tuinkast, die ze zelf in elkaar hebben gezet. Bewoners van de Aartshertogenlaan vroegen we in een enquête naar hun ideeën voor een betere buurt. Zo groeit de betrokkenheid.” Zowel Cindy als Ferry zijn er van overtuigd dat de inzet van flexwoningen een blijvertje zal zijn. “Den Bosch loopt echt voorop in deze ontwikkeling, daar ben ik ben trots op. Met flexwoningen kunnen we als stad sneller inspelen op veranderingen in de markt – zowel in aantallen, als in de typen en grootte van woningen”, verklaart Cindy. “De Noordoosthoek in de Groote Wielen is ons volgende project. Ik vind het een uitdaging om deze manier van wonen samen met huurders en omwonenden steeds naar een hoger plan te tillen.”
Cindy Roest
