ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ - ΟΥΡΑΝΟΞΥΣΤΕΣ Στους αρχαίους χρόνους οι άνθρωποι προσπάθησαν να χτίσουν ένα κτίριο τόσο υψηλό που να φτάνει τον Θεό . Έτσι έκτισαν τον πύργο της Βαβέλ.
Τον 19ο αιώνα, όταν η εισροή του πληθυσμού στις πόλεις αυξήθηκε εμφανίστηκε η ανάγκη κατασκευής υψηλότερων κτιρίων. Η εφεύρεση ανελκυστήρων ήταν αυτό που αύξησε το ύψος του κτιρίου. Οι πέτρινες κατασκευές έπρεπε να έχουν πάνω από 2 μέτρα πάχος τοίχων για να φέρουν το βάρος ολόκληρου του κτιρίου. Η ανάγκη για ψηλότερα κτίρια απαιτούσε την χρήση άλλου είδους οικοδομικών υλικών.
ΙΣΤΟΡΙΑ Περίπου εκείνη την εποχή άρχισε να χρησιμοποιείται ο σίδηρος και ο χάλυβας για την κατασκευή κτιρίων, που θα μπορούσαν να φέρουν τεράστια βάρη με ασφάλεια και αυτό έδωσε ώθηση στην κατασκευή των ουρανοξυστών.
Κτίρια κατασκευασμένα από σίδηρο και χάλυβα, και μάλιστα επώνυμα, συναντάμε στην Ευρώπη και στην Αμερική όπως: τον Πύργο του Άιφελ στο Παρίσι, ή την γέφυρα του Μπρούκλιν στην Νέα Υόρκη .
Οι αρχιτέκτονες αρχίζουν να πειραματίζονται με τα νέα υλικά φτιάχνοντας τον πρώτο ουρανοξύστη στη Νέα Υόρκη.
ΙΣΤΟΡΙΑ
Το 1931 στην Νέα Υόρκη κατασκευάστηκε το Empire State Building με 102 ορόφους. Υπήρξε το υψηλότερο κτίριο στη Γη για 41 χρόνια, από την ολοκλήρωσή του το 1931 ως το χτίσιμο του Βόρειου Πύργου του Παγκόσμιου Εμπορικού Κέντρου το 1972. Μετά την καταστροφή των Δίδυμων πύργων του Κέντρου αυτού από τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001, ξανάγινε και παρέμεινε το υψηλότερο κτήριο σε ολόκληρη τη Νέα Υόρκη μέχρι τις 30 Απριλίου 2012, όταν το ξεπέρασε το υπό κατασκευή One World Trade Center.
ΙΣΤΟΡΙΑ Οι οικοδόμοι του Empire State Building αμείβονταν με σχεδόν διπλάσιο ημερομίσθιο από αυτούς των άλλων κτιρίων, αλλά υποχρεώνονταν να εργάζονται με ταχύτατους ρυθμούς, στα όρια της αντοχής. Οποιοσδήποτε καθυστερούσε έστω και ελάχιστα απολυόταν αμέσως, για να αντικατασταθεί μέσα σε λίγη ώρα με κάποιο από τους εκατοντάδες χιλιάδες άνεργους της εποχής της Μεγάλης Οικονομικής Ύφεσης. Ως αποτέλεσμα, η κατασκευή διήρκεσε μόνο 410 ημέρες.
ΣΙΚΑΓΟ
•Μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο τα σχέδια των νέων αρχιτεκτόνων χαρακτηρίζονται από τεχνολογικούς και λειτουργικούς νεωτερισμούς. •Παράλληλα στο Σικάγο λαμβάνεται μια πολιτική απόφαση, αυτή της συγκέντρωσης υψηλών δημόσιων κτιρίων στο κέντρο της πόλης. •To Civic Center είναι το πρώτο δημόσιο κτίριο που υψώνεται και αντιπροσωπεύει μια αρχιτεκτονική έκφραση της νέας πόλης του Σικάγου που ανατέλλει.
Civic Center
Στην ίδια περιοχή με το Civic Center συνεχίζεται η ανέγερση μεγάλης κλίμακας κτιρίων ιδιωτικών επενδύσεων όπως το Inland Steel Building από τους Skidmore, Owings και Merrill και το κτίριο της First National Bank of Chicago.
Inland Steel Building
First National Bank
Από τα πιο περίεργα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του ορίζοντα του Σικάγου είναι οι δύο ογκώδεις και σκοτεινές παρουσίες των κτιρίων John Hancock (αριστερά) και του Sears Tower (δεξιά).Και τα δύο κτισμένα από τους αρχιτέκτονες Skidmore, Owing και Merrill.
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ Στην δεκαετία του '70 και του'80 οι αρχιτέκτονες ξεκινούν την αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων σε σχέση με εκείνη του μοντέρνου κινήματος. Η αλήθεια της κατασκευής πλέον κρύβεται πίσω από γλυπτικές μορφές , διακοσμητικές λεπτομέρειες και άλλες φορές πίσω από ιστορικίζουσες προσόψεις. Χαρακτηριστικό τέτοιο παραδείγματα είναι το AT&T Building στη Νέα Υόρκη.
To Citycorp Center πρόκειται για ένα κτίριο πρόκληση της εφαρμοσμένης μηχανικής. Οι 4 κεντρικές κολώνες της όψης είναι ο κεντρικός πυρήνας του κτιρίου και αυτές ουσιαστικά είναι που στηρίζουν το κτίριο. Το κτίριο αρχικά ήταν από τα πρώτα ψηλότερα κτίρια στην πόλη, που ωστόσο οι στατικές του ικανότητες αμφισβητήθηκαν πολύ. Τελικά με κάποια ενίσχυση του βασικού σκελετού συνέχισε να υψώνεται στον Αμερικανικό ουρανό.
Το αρχικό Hearst Building είχε κατασκευαστεί το 1928 σε ρυθμό Art Deco. Ο νέος πύργος χτίζεται πάνω και μέσα από αυτό, το 2004 ενθαρρύνοντας μ' αυτό τον τρόπο την εναρμόνιση παλιού και νέου στο ίδιο κτίριο και χρησιμοποιώντας καινοτόμα δομικά συστήματα και νέες τεχνικές οικοδόμησης
.
Αξιοσημείωτος είναι ο Conde Nast Building που θεωρείται ο πρώτος σχεδιασμένος οικολογικά ουρανοξύστης της Βόρειας Αμερικής. Συνδυάζοντας στις όψεις του υλικά όπως μέταλλο, γυαλί και πέτρα δημιουργεί μια ιδιαίτερη φυσιογνωμία. Οι μεγάλες επιφάνειες γυαλιού μεγιστοποιούν το πέρασμα του φωτός κατά τη διάρκεια της ημέρας , ταυτόχρονα όμως, φιλτράρουν την ανεπιθύμητη ακτινοβολία και ελαχιστοποιούν την απώλεια θερμότητας.
Ένα σημαντικό στοιχείο της αρχιτεκτονικής των ουρανοξυστών θεωρείται από τους περισσότερους και ο φωτισμός. Ένα στοιχείο που δίνει υπεροχή και καθιστά το κτίριο "ελκυστικό" , δίνοντας του μια συμβολική αξία μέσα στο αστικό περιβάλλον. Χαρακτηριστικό κτίριο στο οποίο έχει υιοθετηθεί το λεξιλόγιο του φωτισμού, είναι το South Wacker Drive από τους Kohn Pedersen Fox Associates. Είναι δε, ιδιαίτερα ξακουστό από την λαμπρά φωτισμένη κορυφή του, κατορθώνοντας με αυτό τον τρόπο να επιστήσει την προσοχή του από χιλιόμετρα μακριά.
ΦΩΤΙΣΜΟΣ
Ερωτήματα δημιουργήθηκαν για την συμβολική λειτουργία της αρχιτεκτονικής στο ν' αντιπροσωπεύει μια πόλη ή ένα έθνος. Μερικοί κριτικοί θεωρούν πως η εποχή των ουρανοξυστών έχει ξεπεραστεί και ότι οι ουρανοξύστες ως μνημεία είναι ακατάλληλοι. Άλλοι συμφωνούν στο ότι οι ουρανοξύστες δεν είναι απόλυτα ασφαλείς για ακραία γεγονότα και ότι αλλαγές στις κτιριολογικές δομές θα πρέπει να πραγματοποιηθούν. Ενώ άλλοι κάνουν προσπάθειες ανασχεδιασμού του κτιριολογικού τύπου, παράγοντας μοναδικά σχέδια.
ΤΕΛΟΣ
ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ • Τον Αύγουστο του 1899 στην Αυστραλία γεννιέται η Έλεν Λίντον Γκοφ, συγγραφέας του παιδικού βιβλίου «Μαίρη Πόππινς». • Μέσα στην ιστορία της συναντάμε για πρώτη φορά την ζωγραφική στους δρόμους.
Στην πραγματικότητα όμως η τέχνη του δρόμου ή αλλιώς street art, ξεκίνησε στους δρόμους της Βοστόνης το 1972 στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής από έναν καλλιτέχνη, ονομαζόμενο Sidewalk Sam.
Η ζωγραφική αυτή μπορεί να δημιουργηθεί στους δρόμους, τα πεζοδρόμια και τις πλατείες μιας πόλης. Επιπλέον σε δημόσιους χώρους όπως μουσεία και εμπορικά κέντρα. Οι ζωγράφοι χρησιμοποιούν κιμωλίες ή παστέλ. Υλικά που δυστυχώς με την πρώτη βροχή διαλύονται καταστρέφοντας τις απίθανες δημιουργίες τους.
• Πρόκειται για έργα τέχνης δύο διαστάσεων που δίνουν την οπτική ψευδαίσθηση της τρίτης διάστασης από μια συγκεκριμένη προοπτική. Η τρισδιάστατη μορφή τέχνης του δρόμου είναι ένα είδος διαδραστικής τέχνης. • Τα τρισδιάστατα έργα μπορεί να είναι από μόνα τους πολύ εντυπωσιακά, αλλά με την αλληλεπίδραση του περαστικού μπορεί να αποκτήσουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον. • Είναι ρεαλιστικά, διασκεδαστικά, συναρπαστικά, απρόσμενα και ιδιαίτερα έξυπνα.
Οι καλλιτέχνες χρησιμοποιούν την τεχνική του Kurt Wenner σήμερα για να εντυπωσιάσουν τους πεζούς με τις πρωτότυπες και «τρομακτικές» ζωγραφιές τους.
Οι διάφορες φάσεις μιας δημιουργίας στον δρόμο
ΤΜΗΜΑ Β4 ΜΑΘΗΤΕΣ: ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΗ ΑΡΤΕΜΙΣ ΤΑΣΗ ΣΜΑΡΑΓΔΑ ΤΟΣΚΑ ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΑΝΤΛΕΙΓΙΕ ΕΙΡΗΝΗ