Info
Kwartierplan: het strikte minimum? Op 15 oktober jl. heeft het Ministerie van Defensie haar 'Kwartierplan' voorgesteld: een pakket maatregelen om de militaire infrastructuren op het nationale grondgebied te verbeteren en vooral beter te verdelen. Bij het lezen van dit 'plan' blijven we duidelijk op onze honger zitten... De eerste ‘slide’ van de presentatie schetst een sprekend beeld van de huidige situatie. Het toont een België dat verticaal in tweeën is gesplitst, ruwweg van Doel tot Couvin: ten oosten van deze lijn herbergt het koninkrijk 60% van de Belgische bevolking maar vangt het 85% van de militairen op. De 40% Belgen die in het westen wonen, hebben slechts recht op 15% van de militaire populatie. De situatie 2020 van de militaire kwartieren staat er ook beschreven. Daaruit blijkt dat Defensie in totaal 403 locaties heeft, waarvan er slechts 242 actief zijn. Volgens dit document bevinden 161 locaties zich in 'vervreemding/overdracht', wat in feite betekent dat zij binnenkort niet langer tot het leger zullen behoren. Geografische spreiding? Defensie kondigt aan dat het een betere geografische spreiding van eenheden wil. Het beoogde doel is de rekrutering in de ‘militair armere’ regio's te verbeteren. Er is ook sprake van het 'conform maken' en renoveren van het erfgoed en het steunen van grote aankoopprogramma's. In het document wordt duidelijk gesteld dat het niet gaat om het zoveelste sluitings- en bezuinigingsplan, maar om de 'opwaardering' en investeringen, in het kader van een betere 'lokale integratie'. Deze uitdrukking weerspiegelt de gevolgen van politieke keuzes ten gunste van outsourcing en de economische weerslag van garnizoenen op hun regio. De Defensiestaf blijft voorzichtig: de timing wordt aangepast ‘in functie van beschikbaar budget en personeel’... De vraag is of de spreiding van Defensie op het Belgische grondgebied aanzienlijk zal verbeteren. Niet in West-Vlaanderen en Luik, waar het aantal kwartieren en sites afneemt. Ook in de provincies Antwerpen en Limburg zal het aantal standplaatsen en het aantal militairen dalen. In de provincies Luxemburg, Namen, Vlaams-Brabant en Waals-Brabant verandert er niets.
10 De Schildwacht
In Oost-Vlaanderen moeten we nog afwachten hoe het dossier 'kwartier van de toekomst' zal evolueren. Alleen in Henegouwen neemt de militaire aanwezigheid aanzienlijk toe. Dit alles wekt de indruk dat Defensie nu ‘noodgedwongen’ reageert op een situatie die zij initieel niet had voorzien. Denken we maar aan de pensioneringen, waarvoor massale aanwervingen nodig zijn en aan het nieuwe materieel, waarvoor nieuwe infrastructuren moeten worden opgetrokken. Of aan de trieste staat van de bestaande gebouwen, die tot renovatie noopt. Ook is er een zekere druk van buitenaf voelbaar om begeerde grond te herbestemmen voor lucratieve economische projecten of die, integendeel, onpopulair te maken bij de bevolking. De woede van de inwoners van Bassenge, die met lede ogen honderden vluchtelingen zien toestromen op het voormalige CRC-terrein, is daar een goed voorbeeld van. De militairen staan hier altijd wantrouwig tegenover, want zij hebben te vaak moeten vaststellen dat wanneer een kwartier plotseling gerenoveerd wordt, het kort daarna in onbruik raakt... Zee Wat de marine betreft, zal de basis van Zeebrugge worden gerenoveerd, voornamelijk door het uitdiepen van de dokken, wat van essentieel belang is om plaats
Oostende
