55
Jennifer Tee (1973) was resident aan de Rijksakademie en het International Studio and Curatorial Program in New York. Ze maakt regelmatig werk in opdracht en exposeert in binnen- en buitenland, in 2020 ontving zij de Amsterdam Prijs. Terugkerende thema’s in haar werk zijn geometrische en kristallen vormen waarmee zij innerlijke ruimtes suggereert. Ze maakt gebruik van verschillende technieken zoals textiel, keramiek, performance, fotografie en collage. Bij de tijdelijke hoofdingang op locatie AMC hangen drie grote werken van haar uit de serie ‘Tampan Tulip’. De werken vormen een verbinding met haar monumentale werk ‘Tulip Palepai’ in het metrostation onder het Centraal Station. Daarin combineert ze gedroogde tulpenblaadjes met het motief van de Palepai. Op Sumatra was het eeuwenlang gebruik om de handgeweven Palepai of scheepjesdoek op te hangen in de centrale kamer van een huis. Zulke doeken dienden als ceremoniële achtergrond voor bruiloften, begrafenissen en andere overgangsrituelen. Tee heeft naar aanleiding van de vraag om te reageren op de covid19-crisis een op doek geprinte collage gemaakt van gedroogde herfst bladeren en gescheurde stukken papier. Ze doet al lang onderzoek naar gedroogde bladeren, onder andere in het archief van Darwin. Aan een gedroogd blad kun je niet zien hoe oud het is. De bladeren representeren, zoals Tee dat noemt, een bevroren tijd. Daarmee legt ze een link naar het Antropoceen: het zogenoemde ‘tijdperk van de mens’ dat een erkenning is van de uitzonderlijke kracht van de mens maar ook een collectief brevet van onvermogen door de ecologische schade die we aanrichten en de sporen die we achterlaten. De covid-19 periode ervaart zij als stroken van tijd, vergelijkbaar met de gekleurde stroken papier in haar werk. Het blauw vertegenwoordigt de lucht in de eerste maanden van de lockdown. Met de gedroogde bladeren zoomt ze in op de levenscyclus van planten en bomen. Hoewel wij in de ongekende en onzekere periode tijdens de pandemie ons leven anders ervaren, is de cyclus van leven gewoon doorgegaan met de verandering van de seizoenen als enige constante. Tee kan dat als geen ander met haar intuïtieve werkwijze zichtbaar maken.
JENNIFER TEE THE FORCE THAT THROUGH THE GREEN FUSE DRIVES THE FLOWER
