Edwin van der Wallen

‘Wees zuinig op je reuk en smaak’

Edwin (45) is wijndocent. Hij geeft studenten op het mbo les in Food & Hospitality en organiseert wijnproeverijen en wijncursussen vanuit zijn eigen bedrijf Mind on Wine. Zijn reukverlies is een grote handicap voor zijn beroep, maar zijn lesmateriaal bood hem ook onverwachts een hulpmiddel bij het herstellen.

‘Ik denk dat ik de geur van koffie het meeste mis, de echte, pure koffiegeur. Het moeilijke is dat je je alles herinnert. De intense smaken van knoflook, van koffie en van verse kruiden. En de wijn natuurlijk, het optimaal kunnen genieten van de smaaknuances van een goed glas wijn. Het zijn allemaal herinneringen nu.

Wintersportvakantie

In februari 2020 ben ik op wintersportvakantie in Oostenrijk geweest. Daar ben ik waarschijnlijk besmet geraakt met het coronavirus. Ik heb alle bekende symptomen voorbij zien komen en heb in totaal zes weken thuisgezeten, maar er werd toen nog niet getest. Pas na een paar weken realiseerde ik me: ik proef niks meer. Mijn geur en smaak waren helemaal verdwenen.

‘Dat vleugje koeienmest, dat koester ik’

Dat was een heftige periode, dat besef dat je geur en smaak weg is. Daar kwam voor mij nog de sluiting van de school waar ik lesgeef bij, de lange periode van zelfisolatie en andere langdurige klachten. Ik woon alleen. Ik heb een zoon, maar hij mocht toen natuurlijk ook niet langskomen. Ik heb eigenlijk pas sinds kort mijn conditie een beetje op peil en na bijna een jaar heb ik ook een deel van mijn reukvermogen terug.

Wijngeurset

Omdat ik ook veel andere klachten had, ben ik bij de kno-arts geweest én bij een neuroloog. Bij de kno-arts kwam onder andere naar voren dat ik een huisstofmijtallergie heb ontwikkeld. Daar heb ik nu medicatie voor, maar voor het reuk- en smaakverlies niet. De artsen weten er nog te weinig van en zijn daarom terughoudend. Er is mij wel reuktraining geadviseerd.

Toen ik begon met de reuktraining rook ik de geuren van de flesjes meteen optimaal, de eerste keer al. Maar als wijndocent had ik al een wijngeurset in huis, die ik altijd bij cursussen en proeverijen gebruikte. In deze doos zitten 54 geurflesjes, met geuren die te herkennen zijn in wijn. Op elk flesje staat welke geur het is en in welke wijnen die voorkomt. Zo zitten alle fruitsoorten erin, bloemen- en plantengeuren, koffie en karamel, van alles. Die gebruik ik nu als een extra uitgebreide reuktraining!

Inmiddels ruik ik veel geuren van deze set weer, maar nu zijn er ineens weer heel veel geuren die stinken. Mijn eigen zweet stinkt naar rotte eieren, koffie stinkt, knoflook stinkt. Die vervormingen zijn pas later ontstaan, ik hoop daarom dat het een teken van herstel is.

Ik doe mijn werk nu op basis van de kennis en ervaring die ik heb op het gebied van smaken en geuren in wijn. Veel ligt natuurlijk nog steeds stil vanwege corona, maar ik geef bijvoorbeeld wel eens online wijnproeverijen en ik geef nog steeds praktijklessen aan studenten. Ik gebruik daar dus mijn bestaande kennis voor, waardoor ik nog steeds goed kan uitleggen hoe iets smaakt en ruikt. Maar de frustratie is er wel, want het echte proeven is er voor mezelf niet meer bij.

Tranen van herkenning

Met mijn omgeving praat ik er niet meer over, het is voor hen een ver-van-mijn-bed-show. Ik ben op internet gaan zoeken naar anderen om ervaringen mee te delen. Die heb ik gevonden in de Facebookgroep van Reuksmaakstoornis.nl. Toen ik daar voor het eerst de verhalen van anderen las, sprongen de tranen me in de ogen. Daar stond precies wat ik op dat moment doormaakte. Geweldig. Inmiddels zit ik niet meer in die groep, omdat ik er niet méér uit kon halen dan ik nu gedaan heb.

De feestdagen waren gelukkig niet heel moeilijk voor mij, ik had toen al wel weer wat geur en smaak terug. Maar ik denk dat de gezelligheid, de omgeving en de mensen waarmee je bent, er ook voor zorgen dat je meer smaak hebt. Als je je goed voelt, dan ruik en proef je ook meer. Dat is bij iedereen zo. Als je op maandagavond iets eet wat je lekker vindt, dan zal hetzelfde gerecht toch lekkerder smaken op een zaterdagavond voor de open haard met iemand die je leuk vindt. Je zit dan namelijk anders in je vel, dat hangt echt met elkaar samen.

Citroen en koeienmest

Bij het koken gebruik ik een lijstje met producten die ik wel lekker vind. Ook ben ik veel meer op smaak gaan koken. Ik heb echt behoefte aan de basissmaken die op je tong waarneembaar zijn, zo eet ik citroen alsof het sinaasappel is. Ik gebruik wel zoveel mogelijk verse producten. Verse kruiden en specerijen en geen e-nummers. Op die manier probeer ik het toch gezond te houden.

Afgelopen zomer was ik aan het wandelen en toen rook ik voor het eerst weer iets: koeienmest. Dit vind ik trouwens wel lekker ruiken, het doet me denken aan het platteland. Ik weet nog precies waar ik liep, welke dag het was, hoe laat het was, zo sterk is de herinnering aan die geur. Het was op een zondagochtend. Dat moment koester ik. De geur was daarna meteen weer weg, het was maar een vleugje. Ik geloof daardoor wel dat het weer goed gaat komen en dat mijn reukverlies niet blijvend is.

Toekomst

Mijn doel is om mijn smaak en geur zo te trainen dat het beter wordt dan ooit. Ik geloof echt dat het nog verder kan herstellen, ook al duurt het lang.

Verder ga ik ook bij mijn studenten en iedereen die ik lesgeef benadrukken hoe belangrijk onze reuk en smaak is. Ik ga ze vertellen dat we er ontzettend zuinig op moeten zijn. Zo hoop ik wat meer bewustzijn en begrip te creëren.’

EDWIN VAN DER WALLEN

Reuk- en smaakverlies sinds – februari 2020

Meest gemiste geur(en) – kruiden, specerijen, knoflook, koffie en wijn

Thuissituatie – woont alleen Dagelijks leven – wijndocent, docent Food & Hospitality

Vrije tijd – wandelen, schilderen, hardlopen, wijn, lezen

Lievelingsgerecht – vlees- en visgerechten, bij voorkeur van de grill

Favoriete film – Fargo van de Coen Brothers

Favoriete boek – Niemandsland van Simon Tolkien