MIJANKA NA RYNKU
o li n
ng
ie
K
ar
l
część 2
a Cie
Misja edukacji?
Zacne słowo – misja. Pomijając jego liczne konteksty kulturowe, historyczne, społeczne, na wierzch wypływa dobrze wszystkim znana teza: zawód nauczyciela to misja.
Zanim jednak przejdziemy do emocjonującego wieczoru „konsultacyjnego” w SP-4, należałoby wspomnieć jeszcze o spotkaniu wcześniejszym w SP-6 (1.12.). Tutaj pojawiły się zalążki pierwszych sprzeciwów wobec zapisów w strategii. Społeczność „Szóstki” poruszył fakt zmiany rejonizacji obwodów szkolnych, który jest proponowany w strategii, a miałby na celu uczynić z SP-6 kolejną jednociągową szkołę (jak SP-4 i SP-7). Zmiana rejonów tej podstawówki w praktyce oznaczałaby zabranie jej ulic na rzecz SP-2. Na tę wiadomość rodzice i nauczyciele zareagowali zdziwieniem, gdyż wcześniej planowano rozbudowę szkoły pod kątem utworzonego w niej oddziału przedszkolnego, kolejny plan przewidywał budowę dawno obiecanej sali gimnastycznej, na którą SP-6 czeka już od lat. Rodzice i nauczyciele usłyszeli od włodarzy, że planów na rozbudowę infrastruktury szkoły na razie nie ma. Oszczędności? Krótkowzroczność? Brak uważności na potrzeby szkolnej społeczności? Niech każdy zdecyduje za siebie. Pamiętny wieczór 8 grudnia 2021 roku Na ten dzień najbardziej czekała społeczność Szkoły Podstawowej nr 4 oraz Patrycja Urbaczka – nauczycielka języka angielskiego i chyba najbardziej zaangażowana w obronę SP-4 osoba w tej szkole. W jadalni zgromadziło się kilkanaście osób, jak zwykle w towarzystwie cieszyńskich włodarzy. W powietrzu unosiło się mocno odczuwalne napięcie po obu stronach sali: w części zajmowanej przez urzędników-prelegentów oraz w tej drugiej, należącej do słuchaczy. Zaczęło się gładko, bezkolizyjnie. Wiceburmistrz Kasztura, tradycyjnie już okazując zgromadzonym brak szacunku poprzez ostentacyjne trzymanie rąk w kieszeni podczas wygłaszania swoich monologów na temat 28
TRAMWAJ CIESZYŃSKI • II 2022
analizy SWOT, szybko zakończył swoje wywody, by przekazać głos dyrektorowi CUW, Pawłowi Szajorowi. Wcześniej zdążył jeszcze pochwalić się, że na zaproszenie firmy Vulcan wziął niedawno udział w konferencji EduHoryzonty, a to wszystko w uznaniu zasług miasta w tworzeniu strategii rozwoju oświaty i to w tak trudnych okolicznościach pandemii! No tak, tam, gdzie wygodnie, można przywołać „trudy pandemii”. Jednak śmieszno-strasznie dopiero zrobiło się podczas omawiania demografii w Cieszynie przez dyrektora CUW. Pan Szajor ubolewał nad obecnym stanem rzeczy: niechęcią współczesnych młodych par do rodzenia więcej niż jednego, dwojga dzieci oraz zbliżającym się niżem demograficznym, który wcześniej był wyżem, a potem wypłaszczonym wyżem (co dokładnie to znaczy nie wiedziała nawet matematyczka, siedząca obok mnie). Argument małej dzietności cieszynian podchwyciła wnet burmistrzyni, przyznając, że obecnie w kraju „nie ma dobrego klimatu do rodzenia dzieci.” I ona to rozumie. Uff, jaka ulga. Równie intrygująca, mówiąc delikatnie, była wypowiedź Gabrieli Staszkiewicz na temat dużej ilości dzieci z orzeczeniami w cieszyńskich podstawówkach. Burmistrzyni przyznała, iż fakt ten wzbudził dużą konsternację wśród włodarzy, którzy zaczęli zachodzić w głowę, czy aby na pewno system orzekania w cieszyńskiej poradni Psychologiczno-Pedagogicznej przebiega prawidłowo. No bo przecież „orzeczenie nie musi ciągnąć się za uczniem przez całą podstawówkę.” I coś najwyraźniej „jest nie tak w naszym cieszyńskim środowisku”, skoro mamy taką ilość diagnoz o spektrum autyzmu, mutyzmie, czy afazji. Jednocześnie burmistrzyni zwracała uwagę na fakt, iż jeszcze parę lat wcześniej mieliśmy do czynienia z licznymi orzeczeniami z zakresu ADHD, a teraz pojawiły się nam inne „problemy”. Wypowiedź ta jest o tyle bulwersująca, że zakłamuje rzeczywistość osób
