Tennismagazine Spoorslags | Mei 2022 | DLTC-THIALF Dordrecht

SpoorSlagS

DLTC-THIALF Al 136 jaar Springlevend

IN DIT NUMMER O.A.:

• Cinema Culinair: de foto’s, het

eten, de feeststemming

DlTC-THIalF | Nieuweweg 86 | 3314 JS DorDrECHT

DlTC-Thialf sinds 1886

• Krukkentoernooi: het ‘narcistische’ verslag van Arie de Bruin

1

MEI 2022

• Spoorslags bezocht de tuf-tuf-club

Cinema Culinair 20 & 21 mei • De ALV van 21 februari: een dubbelverslag

“KIJK GOED en EET SMAKELIJK”

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

2

GIJS VRIESENDORP:

“Ik ben een man van het verleden” De Vriesendorpen. Dat zou de titel kunnen zijn van een vuistdikke trilogie. Het verhaal vangt aan in de Gouden Eeuw als de eerste voorvader uit Duitsland naar het welvarende Dordrecht emigreert en hier een dynastie van houthandelaren en reders vestigt.

De handelsgeest wordt beloond. De zaken ontwikkelen zich voorspoedig voor het geslacht Vriesendorp.

In de negentiende eeuw vormt men samen met enkele andere families de welgestelde bovenlaag van de stad. Over en weer worden huwelijken gesloten. Zo was bijvoorbeeld de echtgenote van Van Gijn, bankier en verzamelaar, een Vriesendorpse, evenals de moeder van de schrijfster Top Naeff. Het is een ingewikkeld netwerk, waarin je het spoor gemakkelijk bijster raakt. Als Gijs Vriesendorp (71) aan het vertellen slaat, moet hij dan ook zo nu en dan het genealogisch familiecahier raadplegen.

Voor onze tennisclub is de periode aan het eind van de negentiende eeuw interessant. Gijs: "In die tijd bloeide het sportleven op. De eerder gestichte roei- en zeil floreerde, de hockey, DLTC en DFC werden opgericht.

DFC is begonnen als cricketclub, voortgekomen uit een enthousiast groepje Vriesendorpen, dat crickette in een deel van Park Merwestein. Het was de immense tuin van de villa Soekasari (maleis voor: ik heb er elke dag plezier van, red.). Hier woonde de familie Staring, waar mijn oma uit voortkwam." (Het huidige herenhuis naast de parkingang aan de Singel draagt nog steeds deze naam, maar heeft de oorspronkelijke villa begin 1900 vervangen.)

Bij geboorte al lid "Overal waren Vriesendorpen bij betrokken.

Twee Vriesendorpmannen en twee Vriesendorpvrouwen met hun partners zijn de grondleggers van DLTC", aldus Gijs, die zich meent te herinneren dat hij bij zijn geboorte

Gijs wijst zijn opa aan.

al als clublid is opgegeven. Het is toch bijzonder te noemen dat een afstammeling van de oprichters nog steeds lid is van de club. In het halletje van het clubhuis hangen sinds kort enkele historische foto's, waar hij zijn opa op aanwijst. "Naar mijn gevoel zijn die foto's daar weggestopt," zegt Gijs. "DLTC is zijn roots kwijt. Dat vind ik jammer."

Gijs Vriesendorp heeft moeite met de nieuwe tijd. Hij denkt met genoegen terug aan de omgangsvormen van weleer. "Ik ben meer een man van het verleden dan van het heden.

Mijn hoop is dat gewoonten als hoffelijkheid en stijl de boventoon blijven voeren."

Henk van Capelleveen

Een bloemetje voor Jacqueline van den Bergh Spoorslags wordt niet alleen door de redactie (en enkele leden) geschreven, het wordt ook vormgegeven. Al 25 jaar is die opdracht toebedeeld aan Jacqueline van den Bergh, en haar eenvrouwsbedrijf ATM Vormgeving. De redactie zette haar op 21 april namens de club in de bloemetjes.

Jacqueline is geboren en getogen Dordtse en van origine maatschappelijk werker bij het Bouwmanhuis, Consultatiebureau voor Alcohol en Drugs.

Als nevenactiviteit redigeerde ze publicaties wat via cursussen, opleidingen en zelfstudie uitmondde in haar huidige werk als vormgeefster.

De komst van de computer - ja, zo lang geleden - gaf het laatste zetje. Ze werkt nu vooral voor culturele en maatschappelijke instellingen. En voor verenigingen zoals DLTC-Thialf. “Prettig druk en altijd in balans”, zegt ze daarover.

Naast haar werk is ze actief in de politiek. Vele jaren lang was ze gemeenteraadslid voor de PvdA met in haar portefeuille ruimtelijke ordening, verkeer, economie, wonen en milieu.

In oktober 2014 publiceerden wij al een interview met deze onmisbare collega. Met zoveel nieuwe leden en lezers is het tijd voor een (iets aangepast) excerpt.

Voor DLTC en later DLTC-Thialf werkt ze dus al 25 jaar, aanvankelijk in het zwart-witte offset-tijdperk maar sinds 2013 geeft ze ons blad in full colour A4 vorm. Sinds die overgang is ons blad met sprongen vooruitgegaan, we gaven en geven Jacqueline daarvoor ‘full credits’. Ze tennist ook, maar helaas voor de ‘verkeerde’ club, CC. Het zij haar vergeven, want ook DLTC-Thialf heeft ze in haar hart gesloten.

De redactie

R

COLUMN

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

“Vrijwilligers hebben niet per se tijd, zij hebben een hart”

VAN DE REDACTIE EINDE VERHAAL? Nog één nummer maken we hierna, en dan stoppen we.

En daarna, wie zal het zeggen. Misschien zegt u: echt waar? Dat meen je niet! Daar gaan we wat aan doen!

Hoe leuk zou dat zijn.

We weten allemaal dat, wanneer alle Nederlandse vrijwilligers de handdoek in de ring gooien, onze samenleving volledig ontwricht raakt.

Zelf doe ik op meerdere fronten al jarenlang vrijwilligerswerk. Veelal draaien deze organisaties geheel op vrijwilligers. Daar is men heel fier op. De inzet van vrijwilligers is en blijft een kritisch punt! Er is altijd behoefte aan duurzame, deskundige en voldoende ondersteuning! De wat “ouderen” onder ons zijn veelal wat meer vervlochten met vrijwilligerswerk. Dat werd mij thuis ook met de paplepel ingegeven. Daar ben ik mijn ouders nog steeds heel dankbaar voor!

“Het verrijkt je leven en geeft je energie!”

We hebben op dit moment behoefte aan vrijwilligers voor de jongeren, want wij willen onze jeugd behouden! Tot de leeftijd van 12 jaar gaat dat best goed, maar, wanneer zo’n telg naar de middelbare school gaat, wordt het steeds moeilijker. Veel kinderen mogen op de basisschool aan vele sporten/activiteiten deelnemen. Maar ben je 12, dan krijg je huiswerk en worden er keuzes gemaakt: van een wat meer individuele naar een teamsport? Omdat je je vriendjes en vriendinnetjes wil blijven ontmoeten? Die keuze voor teamsport betreur ik, want realiseer je dat tennis en padel voldoende ruimte en gezelligheid bieden om vriendjes te ontmoeten. Denk aan - op jouw tijd - vrij spelen, lessen, competitie, toernooien, chillen en bijzondere activiteiten. Het gebeurt allemaal!

De toekomst van DLTC-Thialf, zonder jeugdvrijwilligers, is ongewis Om onze jeugd een prachtige tijd te geven, organiseren Robbert Vijgeboom en Rob Mentink vele activiteiten. Er zijn echter meer handjes nodig. Doen we dit met velen, dan is het voor iedereen “een fluitje van een cent”. Voel je je aangesproken en wil je meedoen? Stuur mij dan even een mailtje. We zijn dus vooral op zoek naar versterking van de jeugdbegeleiding, maar hulp op andere gebieden is natuurlijk ook welkom.

In mijn laatste professionele baan werkte ik met honderden vrijwilligers, vanuit 300 organisaties. In mijn digitale handtekening stond: “Vrijwilligerswerk geeft je meer energie dan je er zelf in stopt.”

INHOUD • INHOUD •

Sybe de Lint, voorzitter@dltc-thialf.nl Solexclub heeft zelfbenoemd voorzitter voor het leven Verslag ALV Harry Harder volgt Pippi Langkous Een Spetterend KrukkenToernooi Nieuwe DLTC-Thialf band / ClubAgenda / Lustrumvideo Een nieuw park en fantastische vrijwilligers Rustend lid John Harteloh zit niet stil Voorjaarscompetitie 2022 Sandra Visser - Trainster Piet van der Put geniet van zijn penningmeesterschap JeugdPagina Cinema Culinair bewijst: cultuur, sport en lekker eten gaan samen Het gaat goed met Padel / Competitie Padel: de eerste resultaten Feestfoto’s met een ‘verhaal’ Jasmijn de Koning ontwierp het nieuwe sponsor-’bord’ Aandacht voor een van onze sponsoren: Advema

3

4 6 9 10 13 14 16 18 20 21 23 24 26 28 29 31

Een noodkreet willen we dit redactionele stukje niet noemen. Te pathetisch. Wel een welgemeende verzuchting. Wij van de redactie dat zijn Sam Wytema en Henk van Capelleveen - stoppen ermee, want na respectievelijk 17 en 5 jaar vinden we het welletjes. We zijn trots op hoe ons blad zich in de afgelopen jaren ontwikkelde van een ‘gestencild informatieblaadje’ tot een aantrekkelijk clubblad, al zeggen we het zelf.

Eerdere pogingen opvolgers te vinden zijn vergeefs gebleven: een zoektocht van voorzitter Sybe de Lint en eigen lobby-activiteiten leverden te weinig op. De Ideeënbus bleef leeg. Toch zijn we ervan overtuigd dat er meer dan genoeg talent aanwezig is in onze mooie fusieclub.

Het stokje overnemen? Ach waarom niet: • omdat u best tijd over heeft om 1, 2 of 3 stukken of stukjes te schrijven, elk half jaar • en/of omdat u best aardig kunt schrijven • en/of omdat u ideeën heeft hoe zo’n blad er globaal uit moet zien • en/of omdat u een beetje gevoel voor humor heeft of gevoel voor verhoudingen • en/of omdat u handigheid hebt in het digitaal ordenen van bijdrages • en/of omdat u foto-redacteur wilt worden • en/of omdat u een leuke column in de vingers heeft • en/of omdat u dat geheel wilt coördineren • en omdat u wilt dat Spoorslags voortbestaat En u mag een vervolgblad natuurlijk op uw manier maken, waarbij u zich gesteund zult weten door een geduldige en betrouwbare vormgeefster. En ook nog enige tijd door ons. We werken u in!

Reacties kunnen naar sam.wytema@planet.nl of hcapelleveen4@upcmail.nl

S

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

4

Solexclub heeft zelfbenoemd

voorzitter voor het leven Elke tweede zondag van de maand kun je bij goed weer in de Dordtse dreven een sliert solexrijders tegenkomen. Zo goed als zeker gaat het om clubgenoten die daar recreatief rondtuffen op hun rijwielen met hulpmotor.

De middag, waarop ik het gezelschap tref, is de groep na een rondje Dordtse Biesbosch net neergestreken in het clubhuis. "Je moet niet denken dat iedereen onderweg blij is met ons. Vooral de lucht van de brandstof lokt de nodige reacties uit. Die wordt nogal eens vies gevonden."

2

Schoonmaken van de bougies

Links secretaris Sjaak Klootwijk en naast hem zelfbenoemd voorzitter Joop Scheepbouwer.

Sjaak Klootwijk kan er niet mee zitten. Hij is een solexfiel van huis uit. Als kind zaten hij en zijn broertje al achterop bij hun ouders, op weg naar het strand bij Katwijk aan Zee. Samen met voorzitter Joop Scheepbouwer vormt hij een illuster bestuur met autocratische inslag. Joop is naar eigen zeggen zelfbenoemd voorzitter voor het leven.

De lucht van de brandstof, een mengsel van benzine en smeerolie, is inderdaad bijzonder. Wanneer je het ooit in je jeugd hebt geroken, herken je de geur nog onmiddellijk. Bij mij borrrelen licht weemoedige herinneringen op aan een kelderbox met twee mobylettes en je ouders, die in lange regenjassen en met alpinopetten op aan hun vakantie begonnen.

We waren korfballers Kunstschaatsen, tennis, biljarten en solex rijden maakten van het oude Thialf een bijzonder mengsel. Hoe heeft het solex rijden zijn intrede gedaan? Sjaak: "Het is zo'n 25 jaar geleden begonnen bij Deetos. We waren korfballers. Op een gegeven moment zijn we op tennis overgestapt en kwamen we met zes man bij Thialf

terecht. We trokken bij de nieuwe club met ons vervoer veel bekijks. Zo'n bromfietsje wilden er wel meer.

Vergeten solexen in schuurtjes en garages werden opgespoord en voor weinig verworven."

Joop: "Zo zijn we gegroeid.

Momenteel hebben we 24 leden. Op twee na zijn ze allemaal lid van DLTC-Thialf.

De verdeling over mannen en vrouwen is ongeveer gelijk. We zijn in elkaar geïnteresseerd. Als een van de beide partners weg valt blijft De nazit in het clubhuis. Goed voor de baromzet de ander bij de club. We zijn goede kennissen van elkaar geworden."

Sjaak: "Ieder lid organiseert om de beurt een rit. Dan spreken we een verzamelpunt af en eindigen we ergens in een café, op een terras of, zoals vandaag, in het clubhuis. Goed voor de baromzet. Bij slecht weer rijden we niet, maar ontmoeten elkaar wel. In een uitspanning of bij een van de leden thuis."

De stalen rossen rusten uit.

"Met de groep rijden we hooguit 20 km per uur. Veel harder kunnen de motortjes niet aan. We rijden niet snel, maar wel zuinig. 1.2 liter mengsmering is voldoende voor een afstand van meer dan 60 km.

Panne kunnen we onderweg verhelpen. Gelukkig hebben we een paar handige mensen bij de groep.

5

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

Zelf kom ik niet verder dan het schoonmaken van de bougies en het oppompen van de banden", aldus Sjaak.

Het valt op dat Sjaak het meest aan het woord is. Had hij niet beter voorzitter kunnen zijn en Joop secretaris? Joop: "Dat kan niet. Ik ben voor het leven benoemd en daar wil ik geen discussie over." Op dat moment komt Rob Fransen aan ons tafeltje staan. Joop: "Hij mag met ons mee rijden, maar geen lid worden." Voor het waarom wijst Rob op de voorzitter. Het antwoord is samen te vatten met het woord 'daarom'. Het is duidelijk. Men is aan elkaar gewaagd en de clubregels moeten vooral ongeschreven blijven.

Aan de rol Solexen zijn van origine Frans. Ze werden gebouwd door de firma Motobécane (= bromfiets). Later werden ze ook in Nederland geproduceerd. Doorgaans is de kleur zwart.

Omdat de maximale snelheid 25 km per uur is worden de solexen niet als bromfietsen, maar als snorfietsen gezien.

Het starten vergt enige handigheid. De motor op het voorwiel plaatsen en vaart maken, lopend, fietsend, tot de motor aanslaat. De aandrijving gebeurt door een aandrijfrol op de voorband. Of ik al genoeg informatie heb? Ik dacht van wel. "Maar je weet nog niet hoe de club heet", merkt Sjaak op. "Goeie vraag. Nou?" "Aan de rol", zegt Sjaak. Joop: "Eerdaags krijgen we een groot feest om ons 25-jarig bestaan te vieren." Gaan jullie dan aan de rol? Neem je dan wat? "Ja, natuurlijk. Anders was ik geen lid geworden."

Uw verslaggever uitgedaagd om een rondje te rijden.

Henk van Capelleveen

De regio's bepalen de coronaregels De maatregelen in het kader van de corona, die onze club betroffen, vonden we elke keer tijdig, in keurige nieuwsbrieven vervat, in onze digitale brievenbussen. Dat liep goed. Op een keer na, toen een bericht herroepen moest worden. Het ging om dubbelen, dat toch tot nader order verboden bleek.

Hoe verloopt die informatieketen eigenlijk?

"Het is me dus een keer overkomen dat ik uitging van de informatie van de KNLTB en de regio strenger bleek te beslissen. Ik moest terugkomen op mijn mededeling dat dubbelen was toegestaan. Ik heb er overigens begrip voor dat er verschillen kunnen zijn tussen regio's. Dat heeft te maken met specifieke omstandigheden in dat gebied.

Denk aan de mate van besmettingen of bijzondere activiteiten, zoals carnaval."

Voorzitter Sybe de Lint: "Nadat het kabinet zijn maatregelen heeft afgekondigd, worden de sportkoepels op de hoogte gesteld, die vervolgens de aangesloten verenigingen informeren. Het laatste woord hebben echter de Veiligheidsregio's. Voor ons is dit Zuid-Holland Zuid, waarvan de burgemeester van Dordrecht voorzitter is.

De regio bepaalt wat wel en niet mag."

"Zover ik kan overzien hebben onze leden zich aan de regels gehouden. Mogelijk is er wel enig onbegrip geweest over de geboden en verboden. Waarom wel singelen en niet dubbelen? Je speelt in de buitenlucht en kunt afstand van elkaar houden. Een begrijpelijke gedachtegang, maar wat je zelf vindt doet er in een pandemie niet toe."

"Gemeentelijke controle op de naleving van de regels hebben wij niet gehad.

Op overtredingen stonden stevige boetes.

Herhaling van overtredingen konden sluiting van het park tot gevolg hebben.

De bestrijding van de corona was en is een serieuze zaak."

Henk van Capelleveen

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

VERSLAG

6

ALV

Maandagavond 21 februari : de ALV van DLTC-Thialf. Spoorslags zit klaar om - zoals gebruikelijk - een sfeerimpressie te maken. Normaliter niet iets om je over op te winden. Maar deze keer zat de voltallige Spoorslags-redactie er bij, en hoe.

Een van de februaristormen raasde over Dordrecht, en die verstoorde de redactionele rust. Een verslag in twee delen...

Het is dik voormekaar in de

ALV |

Henk van Capelleveen

Als u dit leest, ligt de digitale Algemene Ledenvergadering (ALV) van maandagavond 21 februari al ver achter ons. Voor de 480 leden, die de vergadering over het verslagjaar 2021 niet hebben gevolgd, volgt hier een beknopte impressie.

Vanaf een half uurtje voor aanvang onderhoudt voorzitter Sybe de Lint de inloggende deelnemers met koetjes en kalfjes. Stipt om 8 uur heet hij iedereen formeel welkom en constateert dat er 32 deelnemers zijn. In zijn openingswoord meldt hij dat er 101 leden zijn bijgekomen, 43 zijn vertrokken ("veelal vanwege verhuizen of zwakke gezondheid") en 7 zijn overleden, hetgeen het ledental op 515 brengt.

De overledenen gedenkt hij met het aansteken van een kaars en het voorlezen van een gedichtje van Toon Hermans.

De bomen komen uit de grond En uit hun stam de twijgen En ied'reen vindt het heel gewoon Dat zij weer bladeren krijgen We zien ze vallen op de grond En dan opnieuw weer groeien Zo heeft de aarde ons geleerd Dat al wat sterft zal bloeien De notulen van de vorige ALV en het jaarverslag van de secretaris worden zonder opmerkingen goedgekeurd. Belangrijke punten in het secretarieel verslag zijn de keuze om alleen met tennisschool Rob Menting verder te gaan, de officiële opening van de club, de activiteiten, die ondanks de Covid doorgang konden vinden en de zorg voor het park. Parkcommissaris Jan Akerboom constateert dat de capaciteit van de banen voldoende is voor het ledenaantal. Er zijn piekuren, maar iedereen kan voldoende aan spelen toekomen. De technische voorzieningen in het clubhuis voldoen prima, zo merkt hij op. De aan de buitenkant geplaatste zonneschermen zijn een aanwinst.

Dit jaar zal ons tennispark worden getaxeerd om tot een definitieve vaststelling van de te verzekeren bedragen te komen.

De financiën over het verslagjaar laten een florissant beeld zien. Er is meer dan € 600.000 uitgegeven aan park, clubhuis en inboedel, maar er is in totaal meer binnengekomen. Belangrijk was natuurlijk de ge-

De controlekamer van de ALV: Sybe de Lint en Henri Ketelaar gezellig aan de bestuurstafel

meentelijke schadeloosstelling voor de gedwongen verhuizing van Thialf LTC. Voor een financiële plus zorgden de bij het rijk en de provincie verkregen subsidies voor de bouw en het onderhoud van de accommodaties en voor de aanleg van de Led-verlichting. Voorzichtig begroten zorgde voor verdere meevallers. Met name is er meer contributie ontvangen door de aanwas van leden, was de baromzet fors hoger en het onderhoud van de banen veel lager, doordat dit grotendeels in eigen beheer is gedaan. Op de verschillende bankrekeningen staat meer dan € 350.000.

De grond voor de vijfde baan (baan 1) wordt van de gemeente gehuurd. In 2021 was het huurbedrag € 840.

De begroting voor dit jaar gaat uit van een klein positief resultaat. Verhoging van de contributie is niet nodig. Vragen zijn er niet. Met het resultaat over 2021 en de raming van inkomsten en uitgaven voor 2022 gaat de vergadering akkoord. Hetzelfde geldt voor het consolideren van de contributies. Ook de financiële commissie spreekt haar tevredenheid uit, waarna de penningmeester decharge wordt verleend en wordt bedankt voor de overzichten en toelichting.

De samenstelling van het bestuur verandert enigszins. Bas van Haaften stopt als bestuurssecretaris. Deze functie vervalt. Henri Ketelaar fungeert voortaan als algemeen secretaris. De overige functies worden bekleed door Sybe de Lint (voorzitter), Piet van der Put (penningmeester), Edwin Ruighaver (tennis technische zaken) en Jan Aker-

7

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

boom (park). De vergadering begint al te vorderen als Sybe de Lint ingaat op de plannen voor dit jaar. Met klem doet hij een beroep op de leden om vrijwilligerswerk te doen. "Samen zijn wij de club." Het idee is nog steeds voor alle leden een openingsfeest te organiseren. ("Kan er nu niets over zeggen. Ben afhankelijk van anderen.")

Begin april stelt Eneco de jaarlijkse energierekening op. Dan wordt duidelijk hoe hoog het energieverbruik van de vernieuwde accommodaties is.

Enerzijds zal alle uitbreiding meer energie nemen, anderzijds zal het stroomverbruik zijn gedaald door de in gebruikneming van Led-verlichting en zonnepanelen.

Zijn wens is dat er dit jaar veel eendaagse toernooien en activiteiten worden gehouden, waar leden elkaar kunnen ontmoeten. ("Er is nog maar een club. Met die bezigheden versterken we dat gevoel.") Hij spreekt zijn waardering uit voor Spoorslags, waarmee in 2022 wordt doorgegaan.

Edwin Ruighaver maakt gewag van het feit dat 12 seniorenteams, twee jeugdteams en drie padelteams zich voor dit jaar hebben aangemeld om competitie te spelen.

Het regent tijdens de vergadering bedankjes aan Jan, Piet, Henri, Edwin en Sybe. Alles loopt ook goed in deze Dik Voormekaar Show, geleid door een enthousiaste Sybe: "Het is fijn te merken dat iedereen trots is op ons park en dat we veel complimenten krijgen van bezoekers." Om 1 minuut voor negen, de geplande sluitingstijd, worden alle deelnemers bedankt.

ALV bij 2m15 boven NAP om 20.15 Wat nu? | 17:15 Ik begin zenuwachtig te worden.

Noordwester storm, hoogwater, de verwachting is 2m15 boven NAP om kwart over acht vanavond. Om 8 uur begint de ALV, ik moet een verslag maken! Digitaal vanwege ‘de veiligheid’, jaja. Maar bij mij beneden loopt straks de kelder vol. Hoe kunnen ze ’t verzinnen!

18:22 Nog steeds 2m15 verwacht. Dat is 7 cm boven de onderrand van m’n beschermende luik. Het wordt al donker, striemende, regen. Ik ga collega Henk bellen: “Het wordt kritiek, Henk, rond 8 uur. Ga jij naar de vergadering, haha?” Henk helpt altijd, hij gaat aantekeningen maken voor een verslag.

19:40 Nog even naar buiten, de kade op. De buren staan er relaxed bij, iedereen is er op z’n eigen manier klaar voor. Prognose onveranderd NAP + 2m15. Ik ga toch maar inloggen. Daar is Sybe! Die stelt iedereen op z’n gemak, dat heeft toch iets geruststellends.

19:58 Voor een laatste inspectie de kelder in.

Het water zal nu aan de onderrand van het luik staan. Boven blijkt de prognose-curve af te buigen! Heeft Sybe mijn gebed verhoord?

Daisy bewaakt voor de zekerheid het luik.

20:05 Twee minuten geleden heeft Sybe de ALV geopend. Nog even de curve bekeken:

afgebogen naar 2m02 maximaal !! We houden droge voeten. Die heeft Bas van Haaften helemaal in Spanje ook, zegt hij. Kunst! Volgens Sybe hebben we 8 bijlagen ontvangen.

Waar heb ik die ook weer gelegd. Moeten de zenuwen zijn.

20:12 Nog steeds +2m02. Halleluja! Op het computerscherm staren 58 nietsvermoedende ogen ons aan, behalve als ik toch maar aantekeningen maak. Prettig gevoel dat Henk hetzelfde aan het doen is. We zijn al bij Henri’s secretarieel verslag, meer dan 5 A4’tjes, desondanks een hamerstuk. Het is dan ook mooi mooi mooi.

Sam Wytema

20:39 We zijn gered, nog maar 1m81. Ook Spoorslags is gered ! Voor Henk en mij geen verrassing, maar het moest toch even gezegd worden. We staan in de “plannen voor 2022”.

20:48 Tijdens de rondvraag krijgen we eindelijk Bas te zien, hoog en droog in Spanje.

Ja, daarom ga je ook naar Spanje. Sybe bedankt Bas nogmaals, en Bas bedankt Henri.

Zo’n vergadering is het. Moet Sybe soms om uiterlijk 9 uur klaar zijn? Het tempo wordt opgevoerd.

20:59 Inderdaad 21:00 was het plan. Sybe praat zonder moeite die ene minuut vol.

“Geniet ervan. Zet je in voor de club!

20:21 Het water begint te zakken, we zijn veilig. Dat geldt ook voor de clubfinanciën volgens penningmeester Piet, die achter hem een mooi schilderij aan de muur heeft hangen. De woorden “gezonde balans” blijven lang hangen.

Evenals het containerbegrip”subsidie”.

En “sponsoring”.

20:28 Nog maar 1m90 boven NAP. Piet over de begroting voor 2022: “ We kunnen wat tegenslagen opvangen”. Dankzij ons luik kan onze kelder dat ook maar dat bedoelde Piet niet.

Ons gemoed is tot rust gekomen, Daisy komt weer boven.

Dreigend hoogwater aan de korte Engelenburgerkade

9

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

Harry Harder volgt Pippi Langkous

“Ik heb het nog nooit gedaan maar ik denk dat ik het kan” "Op mijn bureau thuis heb ik de leus van Pippi Langkous staan: ik heb het nog nooit gedaan, maar ik denk wel dat ik het kan. Die leus is mijn lijfspreuk geworden. Ik kan alles maken.

Als ik iets niet weet, ga ik op zoek naar de oplossing. Thuis heb ik nog nooit een monteur gezien."

Het zijn woorden van Harry Harder (78), die zijn technisch inzicht en twee rechter handen de gewoonste zaak van de wereld vindt.

Welke vrouw wil niet zo'n man.

Harry heeft zich voor de club verdienstelijk gemaakt met de keuze en het instellen van een geluidsinstallatie en de aanschaf, de plaatsing en het aansluiten van de televisie.

Nog steeds actief Harry Harder heeft een boeiende loopbaan achter de rug en is nog steeds actief. Met een radiotechnisch diploma op zak raakte hij verzeild in de verkoop van hifi. Na enige omzwervingen stortte hij zich op de verkoop van tv-steunen. Met groot succes. Het merk Vogel's, waar hij met een eigen bedrijf voor werkte, veroverde in Nederland een marktaandeel van ruim 90% en wordt in meer dan 80 landen verkocht. Na zijn betaalde werk sloot hij zich aan bij het Ondernemersklankbord, dat advies geeft aan 2 ondernemers in het midden- en kleinbedrijf. Dat kunnen starters zijn, maar ook bedrijven die in de problemen zijn gekomen. Ongeveer 300 adviseurs op allerlei vakgebieden maken zich als vrijwilliger bij het OKB nuttig. Harry geeft commerciële adviezen.

De scheepsbel

1

De audiovisuele techniek zit keurig opgeborgen in de blauwe wandkast in de kantine. Er liggen door Harry opgestelde en vormgegeven handleidingen bij. De tv laat zich soepel naar buiten bewegen en naar beide richtingen zijwaarts draaien. Een ieder zou dus in staat moeten zijn de tv te bedienen, hoewel ik persoonlijk al blij ben als ik de afstandsbediening de baas blijf.

De club boft met zo'n handig lid. "Toen men mij indertijd bij DLTC benaderde om voor een geluidsinstallatie te zorgen, waren er nogal wat leden, die dat niet nodig vonden.

We hebben het toch al een eeuw zonder gedaan?, zo kreeg ik te horen. Het enige, indertijd gebruikte medium was een soort scheepsbel, die bij toernooien het begin en het eind van de partijen inluidde."

Inmiddels wordt van de audiovisuele apparatuur dankbaar gebruik gemaakt. Alles is met elkaar verbonden. De tv, de geluidsinstallatie, twee draadloze microfoons, de geluidboxen binnen en buiten. Het is zelfs mogelijk een elektrisch muziekinstrument aan te sluiten of via bluetooth je eigen mobieltje, zodat je kunt luisteren naar jouw favoriete muziek op Spo-

tify. De boxen kunnen gezamenlijk, maar ook los van elkaar worden gebruikt. Ideaal bij allerlei activiteiten.

Mooi werk van Harry Harder. Hij helpt graag, maar trekt zijn grenzen. "Het moet leuk blijven. Ik doe dit als functieloos medewerker.

Het moet geen verplichting worden, want voordat je het weet heb je een paar honderd opdrachtgevers."

Henk van Capelleveen

Fototeksten: 1. Harry Harder voor de blauwe wandkast, lezend in zijn zelf gefabriceerde handleidingen.

2. Harry wijzend op een van de waterbestendige geluidboxen onder de daklijst.

3. Voordat je het weet heb je een paar honderd opdrachtgevers.

3

10

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

KRUKKENTOERNOOI Organisator Arie de Bruin kreeg het weer voor elkaar!

Arie en Ruud: opperkrukken voor het leven

SPETTEREND KRUKKENTOERNOOI

Het jaarlijkse Krukkentoernooi is niet alleen een feest voor de deelnemers, dat is het ook voor de redactie van Spoorslags. De luim ligt er voor het oprapen, een stukje maken is een abc’tje. Ooit zullen we de verzameling publiceren. Deze keer deden we het anders. We vroegen niemand anders dan Arie de Bruin (huidig houder van de Pen Trofee, de onderscheiding voor het leukste gast-stukje in Spoorslags!), organisator van deze happening sinds jaar en dag om zijn eigen toernooi te beschrijven. Adel verplicht: we kennen Arie, en konden dus verwachten dat hij ons zou verrassen op een mooi staaltje ironie in een, naar eigen zeggen, narcistisch verslag.

Zijn eeuwige (maar nu niet meer) krukkenmaatje Ruud van Noort wordt niet vergeten. Lees en huiver.

EEN

Een narcistisch verslag van onze speciale verslaggever Arie de Bruin

Zoals zo vaak had Arie de Bruin ook nu weer een succesvolle lobby weten te arrangeren met als resultaat een stralende lentezon. Dankbaar, gemotiveerd en positief speelden een vijftiental DLTC-Thialfleden, smaakvol en in vrolijke kleuren gekleed, hun partijtjes. Wat is het toch bevredigend om kruk te zijn!

En het waren niet de minsten die deelnamen. Wat dacht u van kanonnen als een Bert Oosterwaal, een Hanneke Vliegenthart of een Jan van Toorenburg? Om nog maar te zwijgen van topkrukken als Leanne de Graaf, Marjen van de Brink, Veerle van Engelen en Ank Lahuis. Daarnaast hadden wij de eer dat drie oud-Krukken-Van-Het-Jaar hun medewerking verleenden, te weten Frans van der Walle, Marieke van Leeuwen en Joop Mikx. Het zou te ver gaan iedereen te vermelden maar u kunt ervan op aan dat er, ook onder de niet genoemden, krukken van formaat te bewonderen waren.

Weinig opvallend, maar des te effektiever had Arie de Bruin de dubbels ingedeeld die telkens in andere samenstelling in vier ronden hun partijen speelden. En wat viel er weer veel te genieten! Missers van allure, volstrekt niet geplande maar uiterst geraffineerde passeerballen, komische intermezzi als er een bal misgeslagen werd zoals alleen een kruk dat kan, pure wanhoop na alweer een dubbelfout teniet gedaan door welgemeende positieve feedback van mede- en tegenspelers, kortom al die aspekten waarbij je zegt: “Ja, ik ben een kruk in het diepst van mijn gedachten”.

Helaas hebben wij ook een kleine wanklank moeten registreren. Enkelen onder ons (Bert O., Héctor G. en Ingrid W.) bleken nogal last te hebben van de leus “nikste spel, knikkers!” wat tot gevolg had dat ze onevenredig veel punten scoorden. Waarschijnlijk hebben zij het spel al vroeg geleerd en zijn ze daarbij ongewild geïndoctrineerd dat het bij tennis zou gaan om de punten. Dat raak je zo één-twee-drie niet kwijt, en ik moet zeggen dat ze worstelden met die ingesleten misvatting.

Wat is het toch moeilijk om kruk te zijn!

Vermeldenswaard was de inbreng van een trouwe kameraad en jarenlange mede-organisator van Arie de Bruin: Ruud van Noort. Wie herinnert zich niet de goedkope maar daarom niet minder smaakvolle gebraden kippenvleugeltjes die hij serveerde (onbedoelde woordspeling) bij de nazit van vele vorige toernooien. (Jammer is dan ook dat hij besloten heeft om zich terug te trekken uit de organisatie van ons toernooi). Ook nu weer was Ruud helemaal uit Dubbeldam gekomen om met veel verve het begin en einde van elke ronde aan te kondigen met welluidend klokgelui. Zijn inspanningen zijn door Arie de Bruin meer dan gewaardeerd, hij is benoemd tot Klokkenluider Voor Het

2

4

7

5

21 11

DLTC-THIALF DLTC-THIALF • SPOORSLAGS SPOORSLAGS

KRUKKENTOERNOOI Leven. Maar we weten allemaal zo onderdehand ook wel dat het leven van een klokkenluider niet over rozen gaat. Als cadeau kreeg hij daarom een pak koffie zodat hij, als het thuis even niet mee zit, weer moed kan verzamelen met een bakkie troost. Daarnaast kreeg hij nog een belletje om te oefenen voor volgend jaar. Bedankt Ruud!

1

3

6

8

Dan wordt het nu hoog tijd om te memoreren wie Kruk Van Het Jaar is geworden. Dat wordt bepaald door een complex algorithme dat alleen Arie de Bruin kan begrijpen. We draaien er niet langer omheen: Kees Vliegenthart! Gefeliciteerd Kees!

Overigens is hier wel iets bijzonders aan de hand.

Naarmate het toernooi vorderde begon Kees steeds onkrukkiger te spelen. Aan het begin van het toernooi konden we vele en typische krukkenmissers noteren, maar dat werd naarmate de tijd vorderde minder en minder. Het vermoeden bestaat dan ook dat, als het toernooi nog één ronde langer geduurd zou hebben, dat Kees dan deze eretitel niet verworven zou hebben. Hoe dan ook, onder luid gejuich kreeg Kees de wisseltrofee de Gouden Kruk overhandigd, versie 2.0, vervaardigd door Joop Mikx.

Daarnaast nog twee flessen prettige witte wijn, die Kees (want zo is hij) geheel spontaan meteen opentrok om alle deelnemers te trakteren.

Een onverwachte uitbarsting van bovennatuurlijkheid vond plaats bij de bespreking van de winnaars van het eervorige krukkentoernooi, Marieke van Leeuwen en Joop Mikx. U kent ze wel, naast fulltime tennissen doet Marieke aan poëzie en theaterdingen, en Joop is onder meer ontwerper en realisator van sporttrofeeën. Nu was er enige beroering ontstaan, Arie de Bruin kreeg via via te horen dat de prijs eigenlijk alleen voor Joop had moeten zijn, Marieke zou veel te weinig kruk zijn. In deze pijnlijke situatie kreeg Arie de Bruin echter een reddende mededeling uit het hiernamaals van zijn oudoom Arie Alfredo (voor bruiloften, partijen en tenniscabarets), wat een en ander recht zet en die hij daarom graag citeert.

9

De service van Marieke Is pure poëzie.

Die harmonie, dat sjieke Is wat ik gaarne zie.

Haar backhand daarentegen Smaakt eigenlijk naar niks, En zeker vergeleken Met de forehand van Joop Mikx.

Waarvan akte.

Er moet mij nog één opmerking van het hart. Het is gebruikelijk bij het krukkentoernooi dat iedere deelnemer een prijsje krijgt, in natura. Dat is mooi, maar waarom moet de uitreiking van die prijzen altijd weer gepaard gaan met nogal platte woordspelingen van die Arie de Bruin? Ik noem een voorbeeld. Leanne de Graaf zat het niet mee in het toernooi. Halverwege elk partijtje zag het er nog wel mooi voor haar uit maar na afloop moest ze telkens weer konkluderen dat ze zich de kaas van het brood had laten eten. En wat krijgt ze als troost? Een plak kaas!

Flauw toch? En waarom krijgt Ank Lahuis, omdat haar spel in het toernooi haar diepe wonden bezorgde als prijs een pakje pleisters? Hou toch op! Maar goed, geen zonneschijn zonder regen.

Arie de Bruin (en iedere andere deelnemer) kan terugzien op een geslaagd toernooi, zeker omdat Audrey in de nazit ons kwam trakteren op een monumentale schaal bitterballen en aanverwante versnaperingen.

10

Fotobijschriften: 1. Wie zullen we nu weer eens laten winnen…

2. Klein carillon met rechts Klokkenluider Ruud 3. Veerle, talent van het jaar 4. Frans, altijd prijs 5. Leanne liet zich de kaas van het brood eten 6. Bert Oosterwaal, Toffe Peer 7. Voor Kees, Kruk van het Jaar, ook twee flessen wijn 8. Koekje van eigen deeg voor Marieke 9. Jan van Toorenburg, Goeie Peer 10. Arie legt de werking van de Gouden Kruk uit 11. Het zogenaamde algoritme van Arie

11

13

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

Nieuwe DLTC-Thialf band Een nieuwe band bij DLTC-Thialf ? Bekend bandleider en gitarist Henk Kok (links op de foto) zit niet stil. Hier zonder instrumenten maar straks hopelijk in ‘full swing’ samen met Lisette Huiser (vocals) en Ing Hai Oei (basgitaar).

De doopnaam van de band is DLTC-Thialf Blues &Jazzband.

De band is nog op zoek naar een enthousiaste tweede gitarist en/of een pianist, en een drummer. Enige ervaring met Blues en Jazz repertoire is gewenst.

Henk: ”Wil je een keer naar de band komen luisteren / kijken bij een repetitie in onze Zwijndrechtse muziekstudio dan kan dat natuurlijk. Drumstel en piano zijn daar aanwezig.

We repeteren op de maandagavonden om de week.

Contact opnemen met: hendrik.c.kok@gmail.com “

CluB

LUSTRUMVIDEO DLTC VOOR DE LIEFHEBBER

agenda

vanaf juni 2022 25 juni tot 3 juli Clubkampioenschappen tennis en padel 20 augustus Schrijverstoernooi (nadere info medio juli) 3 tot 11 september Open Dubbels Toernooi 2 oktober American Mixed toernooi Elke maandagochtend Racketochtend Elke laatste vrijdag LVMT Laatste Vrijdag van de Maand Toernooi Elke donderdagochtend Ruimte voor nog enkele spelers, m.n. heren o.l.v.

Renee Wouwenaar Paulien de Munter is bezig een tweede racketgroep te vormen. Nadere details volgen.

Ter gelegenheid van het 125-jarig bestaan van DLTC en de verhuizing naar de Nieuweweg is in 2011 een dvd gemaakt. De disc bevat o.m. beeld uit de beginperiode, de tijd na de oorlog, het afscheid van het oude park en de ingebruikname van het nieuwe park.

Voor liefhebbers zijn nog exemplaren beschikbaar.

Kosteloos te verkrijgen bij Henk van Capelleveen (opgeven bij hcapelleveen4@upcmail.nl).

14

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

Een nieuw park en fantas Toch zit Jan Akerboom niet met zijn armen over elkaar Jan Akerboom heeft als bestuurslid de verantwoordelijkheid voor het parkbeheer. Voordat ik de afspraak met hem maakte, dacht ik: wat moet ik hem eigenlijk vragen? Alles is net nieuw.

Hij heeft waarschijnlijk niets te doen. Is dat zo Jan? Kun je met je armen over elkaar zitten?

JA: "Het is natuurlijk een genoegen een nieuw park te hebben, waar je niet te maken hebt met achterstallig onderhoud. Daar komt bij dat ik fantastisch word ondersteund door vrijwilligers voor het onderhoud en een groep die op autonome wijze voor het groen zorgt.

Maar er is altijd wat werk aan de winkel."

1

2

Dudley, Eunice en Franklin De februaristormen Dudley, Eunice en Franklin hebben natuurlijk wel hun sporen achtergelaten. Drie winddoeken verloren de strijd.

Wat is er te vertellen over de schade en het herstel?

JA: "De nieuwe doeken met opdruk van de sponsornamen kosten een kleine € 1.000. Dat komt voor rekening van de club. Verzekeringen dekken dit soort schade niet. De nieuwe sponsordoeken beschermen we met extra onbedrukte doeken aan de buitenkant van de hekken, die de meeste wind opvangen. Deze doeken worden tegen de hekken geblazen en kunnen daardoor meer hebben. Maar of dit afdoende is om windkracht 10 en hoger te trotseren, durf ik niet te zeggen."

Lopend bij de ingang van het park oogt de bestrating slordig. Er liggen twee soorten stenen, gesloten en half open. Waarvoor is dat?

JA: " Dat was indertijd een eis van de planologische afdeling van de gemeente. Op die plek lag gras en men wilde dat daar terug hebben. Vandaar die open stenenstructuur. We hebben daar vorig jaar gras ingezaaid, maar daar is niet veel van opgekomen. Het ziet er inderdaad nu niet fraai uit. We zullen dit jaar een nieuwe poging wagen gras in te zaaien.

De breedte van de bestrating daar is overigens noodzakelijk om toegang te bieden aan hulpverleners. Ambulances en brandweerauto's moeten de bochten kunnen maken."

4

Uit een oogpunt van veiligheid was ooit sprake van een extra toegangsdeur op de scheiding tussen de parkeerplaatsen en het park. Komt die er nog? "Nee, tot nu toe niet.

We hebben de oude hekken wel bewaard en kunnen dus de extra toegang zo plaatsen, maar we zien daar nu geen noodzaak toe."

De banen ogen keurig De banen ogen, zoals altijd, keurig. Het onderhoud gebeurt in eigen beheer. Vooral Nico Naaktgeboren steekt er vele uren in. Hij is voor de club zijn gewicht in goud waard.

Hoe is de conditie van de banen?

JA: "Onlangs hebben we alle drainagebuizen door laten spuiten. Dat laten we om de paar jaar doen. De afvoer van hemelwater is nu weer zo optimaal mogelijk. Na regenval blijft het aan de achterzijde van de banen 2, 3, 4 en

5 wat langer vochtig. Dit komt doordat de drainagebuizen met een U-bocht tot kort voor de achterlijn lopen en niet tot achter die lijn, zo heb ik van het hoofd doorspuiten vernomen. Daar is helaas niets aan te doen."

Hoe functioneert de baanverlichting?

"Op alle banen voldoet de verlichting aan de technische specificaties. Toch wordt de verlichting op baan 2 als minder beoordeeld.

Daarom stellen we de lichtintensiteit van de vier schijnwerpers bij die banen hoger in."

"Wat de padelbaan betreft, wachten we al maanden op een definitief net om te voorkomen dat ballen over het buitenhek gaan. Er hangt nu een provisorisch net, waarmee al 80% van de buiten geslagen ballen wordt afgevangen. Dat is wel zo prettig, omdat afgedwaalde ballen nu buitenom moeten worden opgehaald. Je moet eerst naar de ingang van

15

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

tische vrijwilligers het park en dan via de groenstrook naar achteren lopen. Sommigen parkeren daarom hun fiets bij de baan. Het definitieve net laat op zich wachten, omdat leveranciers volop werk hebben aan de aanleg van padelbanen."

Plannen zijn er verder voor de verlichting van het terras voor het clubhuis. Jan vertelt dat de vier boompjes zullen worden beschenen met grondspotjes. Houten zuiltjes met bovenop lantaarns moeten sfeerlicht geven. Wanneer u dit leest, moeten de lampen branden.

Is er verder nog onderhoud gepland?

2

3

aan de achterzijde, naast de padelbaan, spelen technische problemen. Daar liggen leidingen in de grond, die bereikbaar moeten blijven. Bovendien moet de groenstrook naast het park beschikbaar blijven om hulpverleners toegang te verschaffen tot de spoorbaan. De grond dicht langs het spoor willen de gemeente en de NS ook vrij houden voor de aanleg van een station Leerpark, als de tijd daarvoor rijp is."

Ligt je verder nog iets op het hart?

JA: "Met de investeringen in zonnepanelen en led-verlichting hebben we een belangrijke stap gezet de club milieu"Zoals ik al zei, zijn we gezegend met vriendelijker te maken. Onlangs hebben een nieuwe accommodatie. Voor de kowe een slimme meter laten plaatsen om mende jaren is er geen groot onderhoud gepland. We gaan ervan uit dat we met de beter zicht te hebben op wat de zonnepanelen opleveren aan energie en wat we oude banen zeker nog vijf jaar vooruit aan stroom verbruiken. We kijken nog kunnen. Natuurlijk houdt de penninghoe we de verschillende radiatoren op meester er rekening mee dat we op terafstand kunnen instellen om zo efficiënt mijn vervangingsinvesteringen kunnen mogelijk gas te verstoken. Dat gebeurt nu doen." nog met een traditionele thermostaat."

Hoe gaat het met de padel?

JA: "Je hoort wel dat sommigen vinden dat we twee banen moeten hebben. Als je naar de bezetting kijkt, vind ik dat niet meteen nodig. Er zijn nog voldoende onbespeelde uren. Voor deelname aan de competitie zou het wel fijn zijn een tweede baan te hebben."

5

Geen ruimte

6

Op 18 februari trok de storm EUNICE over ons land, en dus ook over DLTC-Thialf.

Theo Groothuizen legde de volgende ochtend de schade vast.

"Bij de plannen voor het nieuwe park hebben we van de gemeente te horen gekregen dat er geen ruimte is voor verdere uitbreiding. Aan de voorkant mogen we niet knabbelen aan de parkeerplaatsen en

Jan Akerboom tot slot: "Het bestuur is zeer tevreden hoe de leden met het park omgaan. Banen en clubhuis worden netjes gebruikt. We snakken wel naar een normaal verenigingsjaar, waarin we elkaar ontmoeten bij diverse activiteiten.

Nagenieten in het clubhuis of op het terras na een potje tennis. Ik merk dat we toe zijn aan verdere integratie."

Henk van Capelleveen Fotobijschriften 1.

Er is altijd werk aan de winkel.

Jan beoordeelt met met Nico Naaktgeboren de borders.

2.

Nico Naaktgeboren hangt met hulp van Gert van Dooren nieuwe winddoeken op.

3.

Voor de komende jaren is er geen groot onderhoud.

4.

We zijn heel tevreden hoe de leden met het park omgaan.

5. en 6. Bij de ingang van het park liggen twee soorten stenen. "Dat was een eis van de gemeente.

Op de open stenenstructuur moet gras komen."

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

16

Rustend lid JOHN HARTELOH zit niet stil

“We herinnerden de gemeente aan de bijna vergeten tunnelregeling” Wie - zoals uw Spoorslagsredacteur - een uurtje lang rustend lid John Harteloh interviewt kan niet anders concluderen dan dat ‘rustend’ alleen van toepassing is op het feit dat hij niet meer tennist.

Na afloop een bomvolle dictafoon en vier kantjes met aantekeningen.

John (66, ex-ICT manager bij Shell, muziekliefhebber, groot fan van Big Rivers) is het prototype aanpakker. Toen hij een Q-streekbuzz van lijn 717 zag voorbijrijden, besloot hij zelf als vrijwilliger-chauffeur achter het stuur plaats te nemen. Zijn schoonmoeder verblijft in een verzorgingshuis, nu is hij voorzitter van de cliëntenraad bij de Swinhove Groep. Hij coördineert ritten bij de Dordtse Stichting E-Wheels. Is hondenoppasser via de Stichting OOPEH (Opa en Oma Passen op Een Hond). En er zit ongetwijfeld nog veel meer in het vat.

Zijn lidmaatschap bij Thialf sinds 1986 verliep als een bliksemcarrière. John: ”Thialf was een pure ontspanningsvereniging zonder competitie of toernooien.

De club en de leden waren niet eens bondslid, tot spijt van een groeiende groep spelers”. Hij werd bestuurslid ‘georganiseerd tennis’, de titel zegt het al. Een jaar later organiseerde hij het eerste Open Toernooi.

In ons clubhuis kunt u comfortabel internetten.

Op de tafels vindt u deze QR-codes

17

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS DLTC • SPOORSLAGS • 1

Onderhandelende voorzitter Van 1996 tot 2006 was John voorzitter van Thialf. Een mooie maar aan het eind veelbewogen tijd. Eerst, - in 2001- geruchten, later dreigende taal, ten slotte de gemeentelijke aanzegging: de club moest weg van de Zandheuvelweg. Aan het eind van een lastig onderhandelingstraject had Thialf wel een mooi complex even verderop. “Maar we hebben de gemeente continue voorgehouden dat zíj́ het was die ons dwong te vertrekken en dat daar een goede compensatie tegenover moest staan”, zegt John die later toenmalig DLTC-voorzitter Marc ter Haar adviseerde dezelfde woorden te gebruiken bij de DLTC-verhuizing in 2011. Niet veel later een herhaling van zetten bij de recente verhuizing van Thialf.

“We hebben de gemeente subtiel herinnerd aan het nog steeds bestaan van de zogenaamde tunnelregeling voor compensatie bij gedwongen onteigening. Die genereuze regering werd onder meer toegepast bij de aanleg van de Drechttunnel en de onteigening van Dash.

We zouden bijna vergeten dat John ook heeft getennist, aanvankelijk als 12-jarige bij DDH en dus sinds 1986 bij Thialf. Dat was op het toentertijd zeer behoorlijke C-niveau. Hij speelde veel toernooien en gedurende 40 jaar competitie. Hij heeft veel gewonnen ook, de mooiste was een finale van Renee van Wingerden waarover verderop meer.

Ook leuk: de overwinning op zijn jongere broer in de finale van het OT van Barendrecht, in aanwezigheid van zijn tante die over was uit Jamaica. Ook met echtgenote Addie, die een graadje minder serieus tenniste, speelde hij toernooien “zonder dat we ooit ruzie kregen”, dit in tegenstelling tot van die echtparen waarvan de mannen in hun geldingsdrang alle ballen ‘snoepen’.

Aan de (zij-)lijn bij Arthur Ashe John Harteloh staat niet graag aan de zijlijn, zoveel is wel duidelijk.

Eén uitzondering. Hij maakte ook carrière als tennisumpire en vooral lijnrechter op hoog niveau bij nationale kampioenschappen en in de AHOY. Vlakbij de sterren van toen, zoals Gerulaitis, Borg, Connors en Okker. Je hoorde alles wat ze zeiden en mocht naar de VIP-lounge.

Vooral was hij fan van Arthur Ashe en diens speelstijl. Ashe heeft hem nog aan een overwinning ‘geholpen’ tegen zijn eeuwige rivaal van toen, Renee van Wingerden. “Wil je winnen van zo’n verdedigend type, val hem dan keihard aan, constant en consequent.

John voor de wedstrijdkeet van het Thialf OT

Dan ontregel je hem” had Ashe ooit gezegd na een overwinning op Connors. En zo geschiedde. John zegt dat hij zodra het even kon, bij voorbeeld tijdens pauzes, aan die woorden van Ashe had gedacht.

Integratie volgens natuurlijke weg Ten slotte: de fusie. Wat vindt John ervan? “Ik ben blij dat het gelukt is. Het was noodzakelijk, omdat het bestaansrecht van beide verenigingen in het gedrang was. Daarover waren we bij Thialf al veel langer in gesprek. De gedwongen verhuizing versnelde het proces, de kansen zijn gegrepen. De nieuwe vereniging heeft een prima vooruitzicht.

Over de integratie moeten we ons niet te druk maken, dat moet en zal geleidelijk en volgens natuurlijke weg goed komen”.

Je zou de weg van geleidelijkheid on-Hartelohs kunnen noemen, daadkrachtig als hij is. John stopte in 2009 noodgedwongen met tennis vanwege een chronische schouderblessure. Toch wel jammer, vindt hij. Maar er is een nieuwe sport, Padel geheten... Misschien iets voor deze geboren aanpakker, mijmert hij. Het zou Spoorslags niet verbazen.

Sam Wytema

LIJNRECHTERS Bij de grote toernooien zijn ze al weg-geautomatiseerd door Hawkeye, de lijnrechters. John Harteloh bewaakte vroeger de lijnen bij de grote toernooien.

Hoe doet de lijnrechter dat, vroegen we John, behalve dat hij over haviksogen beschikt? “Je kunt het spel best zelf volgen, maar alleen op de lange lijnen. De servicelijn houd je strak in het oog, je mag je niet laten afleiden. De base line is gelukkig wat breder, het spel volgen kan, maar uiteraard met mate. En blijf rustig, laat je niet beïnvloeden door (lastige) spelers” De jonge John toont de old school tennisstijl

18

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

DE VOORJAARSCOMPETITIE 2022

Nostalgisch Spoorslags was te gast bij Team Ruud Grande In een almaar uitdijend competitielandschap verbaast het niet dat zoveel teams zich tooien met de naam “DLTC-Thialf I“(één).

Spoorslags telde er 11 op een totaal van 16, inclusief de padellers.

Ooit had het voormalige DLTC één competitieteam, uiteraard ook DLTC I. Het bestaat nog steeds, als dinsdagochtendgroepje met als appgroeptitel DLTC I. Onkruid vergaat niet.

Tot zover de nostalgie. Terug naar het heden. Hoe zou het moderne DLTCThialf I eruit zien? Spoorslags loopt een middagje mee met het DLTC I van Ruud Grande. Ze spelen op zaterdagmiddag, 3e klasse Heren Dubbel 17+.

Zeventien plus?! Ruud is zelf 65, zijn teamgenoot Edwin Ruighaver is 59, Jan Akerboom 60, Wim Kees van der Plank pas 58, Jan Willemstein 62, Peter van den Bosch 59. Vandaag spelen Ing Hay Oei (63), Rolf Reimers (70) en Paul Wisman (72) niet mee. Een enkele keer valt junior Marco van der Loos (50) in. Allemaal jongere ouderen, de tegenstander van vandaag is Hiaten uit Hendrik Ido Ambacht, oudere jongeren, het zouden hun kinderen kunnen zijn. Hun echtgenotes zijn meegekomen. Hoorden we daar vragen waar ze luiers konden verwisselen?

Voortdurend iets moois Met bestuursleden Jan Akerboom en Edwin Ruighaver herbergt dit team de hogere echelons van onze club, ze spelen ook samen. Edwin - alles dubbelhandig - legt zomaar een dubbelhandige forehand stopvolley pal achter het net, hoe is het mogelijk. Een genot is en blijft het te kijken naar de backhands van Wim Kees, de mooiste van de club, komt dat zien! Peter is de relevatie van dit team, zoals hij kan

omschakelen van defensie naar aanval.

Gevoetbald, Peter? En zo is er voortdurend iets moois te aanschouwen. DTLC I wint dan ook met 4-0 en lijkt op weg naar een glorieus kampioenschap, dit is alweer de derde overwinning.

Gezonde omzet, ongezonde happen De nazit is als vanouds. Men ziet hier met eigen ogen waarom de baromzet van DLTC-Thialf zo gezond is. Minder gezond zijn de begeleidende happen die voornamelijk van het type kaas en worst zijn. Ruud geeft hiervan deels de schuld aan de Spoorslags-redacteur die vroeger deel uitmaakte van de natuurlijke voorganger van zijn team. Van dat team leende hij de taakverdeling voor zijn eigen mannen: de K van kaas, de W worst, de Bo van borrelhappen, en de L van iets lekkers voor bij de koffie.

Voor de M van maaltijd wordt tegenwoordig indien nodig uitgeweken naar de T van thai of de C van chinees. En dan is er nog iemand die de Ba (ballen) moet meenemen. Zo worden de rollen verdeeld tot ieders genoegen. Omdat niemand van de tegenstanders nog zijn huiswerk moest maken, wat bij de 17+ers nog wel eens gebeurt, is het nog lang gezellig op de club.

De aanwezigheid van bestuurders Jan en Edwin biedt nog even de gelegenheid het hele DLTC-Thialf competitiegebeuren door te nemen. Edwin weet alles, en verzekert de lezers van ons blad dat het allemaal prima loopt: 16 teams dus in de voorjaarscompetitie.

We besluiten hen allemaal opnieuw te vragen een eigen bijdrage aan Spoorslags te leveren. U leest het op de volgende pagina’s.

Sam Wytema

Foto bijschriften, van boven naar beneden: 1. Netjes in clubtenue: Jan Akerboom (links) en Edwin Ruighaver 2. Ruud’s DLTC-Thialf I: v.l.n.r. Paul, Edwin, Jan A., Wim Kees, Jan W. en Peter 3. Gezellige nazit met de Hiaters 4. De geblazerde DLTC I zaterdagheren in 2007

19

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

DE VOORJAARSCOMPETITIE 2022 TEAM PAULINE DE MUNSTER

TEAM DLTC-THIALF 4 - ERNA SCHUURMANS

Wij waren blij dat we na 2 jaar weer competitie konden gaan spelen, maar de eerste keer was het een dag met 95% regen (dus de vraag was vinden wij dit wel echt zo leuk om zo competitie te spelen), maar gelukkig de volgende keren hebben wij wat het weer betreft niet meer mogen klagen. Alleen kunnen de tennisresultaten wel wat beter en daar werken we hard aan.

Maar met ons team hebben wij het eigenlijk altijd wel naar onze zin en daar doen wij het tenslotte voor. Het gezellige samen zijn en met elkaar lekker tennissen en daarna nog even onder het genot van een glaasje napraten.

Paulien de Munter Op de foto v.l.n.r. Dike Stravers, Heleen Stuurman, Marry v Dijk, Loes v d Put, Paulien de Munter en Tilly de Priester. Alleen Annet Bakker ontbreekt.

We hebben elkaar allemaal leren kennen op de The Manhattan Tennis Club in New York vandaar ook onze mooie groene sweater. Onze mascotte is Jip, de Friese Stabij (what’s in a name?) van de familie Stroober. Wij zijn enthousiaster over de hondensweater dan Jip en ook over het fotomomentje. Er waren wat snoepjes voor nodig om hem überhaupt in beeld te krijgen.

Maar we zijn blij met het resultaat, ook wat betreft de stand in de competitie. We staan momenteel op #2. Eind mei volgt de spannendste wedstrijd als we tegen CC spelen. Zij staan namelijk #1 en wij willen ze uiteraard verslaan! En nee, we hebben elkaar niet in Manhattan op de tennisbaan leren kennen maar gewoon in Dordrecht bij onze eigen DLTC-Thialf dankzij de tennislessen van Sandra en Vladimir. Hoe komen we dan aan die trui? Mischa vond ‘m online, gewoon bij H&M. Belinda Noorland

TEAM ZONDAG DAMES NANCY BAGCHUS Vandaag hebben de dames zondag 1 erg hun best gedaan! Met hele zomerse temperaturen hebben ze toch 1-3 winst behaald in Etten-Leur. De captain had andere verplichtingen en moest het team alleen op pad sturen!

Gelukkig met hulp van onze trouwe invalster, Charlotte ter Haar. De banen waren bij Etten heel droog!

Op de foto van links naar rechts: Staand - Erna, Nicoline, Belinda en Esther. Zittend - Barbora en Mischa en hond Jip

TEAM SWAAN SMIT Wij als damesteam zijn al jaren bij elkaar. Met onze teamspirit zit het wel goed. Dit voorjaar nodigde Yvonne ons uit voor een weekendje-weg in Oosterhout, omdat ze 50 jaar werd! Dit beviel zo goed, dat het zeker niet bij deze ene keer zal blijven!

Bianca, Erica, Gerda, Mariska, Pien, Yvonne en Swaan

TEAM DORINE OUDHOF Tennis is leuk. Maar daar gaat dit stukje niet over. De lezer die dit blad leest weet heel goed waarom tennis leuk is.

Competitie spelen is leuk. Competitie spelen is met je team naar een ander team gaan, proberen je punten binnen te halen, een leuke wedstrijd spelen, een wedstrijdgevoel krijgen, met elkaar naborrelen. Zeker weten dat met elkaar naborrelen er bij hoort. Wij zijn een meidenteam. Dus kunnen wij ook ons heerlijk uitleven in “iets nieuws” voor op de baan. Dit jaar een teamtrui in groen. De bedoeling was om het allemaal te dragen, maar een draagster is geblesseerd dit jaar.

Maar deze competitie wil niet helemaal. Tennis is leuk, ik herhaal het maar even zodat daar geen twijfel over is. Maar competitie is ook in de wedstrijd zitten. Dit jaar met zoveel tijd tussen de wedstrijden, een team wat niet compleet is, met nu pas twee wedstrijden gespeeld wanneer ik dit schrijf en helaas nog geen klinkende overwinning haper ik. Tennis is leuk, is deze competitie ook leuk of is het gewoon even inkomen, even wennen en gaan wij knallen in spannende wedstrijden waarvan er nog 3 in het verschiet liggen. Tennis is leuk en wie weet deze competitie toch ook.

Op de foto v.l.n.r. Dorine, Arja, Colleen, Monica en Yvonne

>>>>

20

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

DE VOORJAARSCOMPETITIE 2022

TEAM HEREN, MARC TER HAAR

Het is even wennen, zo’n tennisracket en geen kooi om je heen.

Tijdens de eerste slagenwisselingen moet een deel van het team het padellen even achter zich laten, maar al vrij snel staan we als vanouds te tennissen en rijgen wij de ge1 wonnen games, sets en wedstrijden aan elkaar. De ‘derde set’ in onze prachtige clubhuis is zeer gezellig, ook met de andere aanwezige teams en toeschouwers, en eindigt pas in de vroege uurtjes. Hiermee zijn wij de competitie dit voorjaar optimaal gestart, het proeft naar meer!

Stefan Theuns Op de foto v.l.n.r. Marc ter Haar, Frank van de Ruit, Matthijs Schuurmans, Stefan Theuns

Sandra Visser

TEAM JOSIEN VERHOEVEN Dit jaar spelen we de vrijdagavond DD competitie in afgeslankte vorm. In tegenstelling tot voorgaande jaren waar we 7 keer speelden, mogen we nu maar 5 avonden de baan op. Tot nu speelden we uit tegen TV Kralingen, thuis tegen studenten van Passing Schot en afgelopen vrijdag tegen Deuce Again. Misschien hielp onze uitstraling met bandana’s ons naar de winst?

Want met Charlotte Ter Haar, Els van Niftrik, invalster Nancy Bagchus en Josien Verhoeven (van links naaar rechts) wonnen we uit met 4-0 tegen Deuce Again! Terwijl wij de overwinning vierden met team Deuce Again, een 2 de schaal bitterballen en loempiaatjes werden we via de teamglaasje wijn, app ‘Ladies night’, overladen met felicitaties van de andere teamleden, Ellen Akkerman, Anja Grande, Marie Renée van den Boogaard en Hester Krot.

Met 11 punten uit 3 wedstrijden staan we bovenaan en kijken we uit naar de volgende wedstrijd op 27 mei tegen D’ Oudelande die met 10 punten ongetwijfeld zullen proberen ons de koppositie af te nemen. Hoe het uiteindelijk afloopt weten we pas op 10 juni na de laatste partijen tegen Barendrecht.

Trainster

Trainster Sandra (Visser): we zouden haast zeggen “wie kent haar niet”. Sandra is onze hoofdtrainster, namens Tennisschool Rob Mentink, en al 5 jaar actief op onze banen. Aanvankelijk bij DLTC, en nu bij de fusieclub.

Ze geeft trainingen op de dinsdagen en donderdagen. We maakten al eens kennis in een vroeger Spoorslags-nummer maar voor de honderden nieuwe leden en lezers gaan we graag kort op herhaling.

Sandra (31) woont in Rotterdam en tennist al sinds haar 5e in Capelle. Ze studeerde aan de HALO in Den Haag en werd tennistrainster in 2015 na het behalen van haar KNLTB-licensie. Ze geeft 30 uur per week tennislessen (geen padel), ook bij de tennisvereniging Triomf in Bergschenhoek. Ze speelt op categorie 4 niveau. Ze twijfelde vroeger of ze wel zou gaan tennissen want ook volleybal speelt ze op goed niveau.

Wat is haar drijfveer als trainster? Sandra: “Zolang de leerlingen plezier in het spel hebben is het al goed. Dat geldt voor alle niveaus, van talent tot kruk” Oefeningen op het gebied van tactiek en balinzicht vindt ze het meest bevredigend, maar plezier is in alle gevallen het voornaamste doel.

Sam Wytema

Foto 6 Foto 6

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

21

Piet van der Put geniet van zijn penningmeesterschap

“Ik heb iets met cijfers” Weldadig enthousiasme spat me tegemoet als ik bij Piet van der Put naar binnen stap. Piet van der Put: hij gaat vanaf 2017 over de penningen bij Thialf, loodst Thialf hun oude locatie uit, vindt een geschikte vereniging om mee door te tennissen, onderhandelt mee bij de gemeente en wordt na de fusie penningmeester bij DLTC-Thialf (sinds 1886, dat bleef). Zijn beurt voor herkiesbaarheid komt in 2024, nog even genieten dus.

Piet, van huis uit actuaris, “ik heb iets met cijfers”, gaat er na zijn pensioen vol in. En niet alleen met cijfers. Er kan na de aanzegging door de gemeente dat Thialf zal moeten vertrekken volop worden onderhandeld. Van der Put geniet zichtbaar als hij daar over vertelt: dossierkennis, administratie op orde, weten wat je wil en zien waar de kansen liggen. En het werkt.

Het matcht wonderwel

Thialf heeft dan weliswaar geen banen meer, maar wel leden en (intussen) een bruidsschat. En na een grondige screening van mogelijke partners matcht het in de bestuursregionen wonderwel met DLTC. En dwars door de verbazing in de Dordtse tennisclubwereld en de consternatie onder de leden met hun (voor?)-oordelen over de kloof in clubculturen wordt besloten tot fusiebesprekingen. De clubs zijn gelijkwaardig, hebben elkaar qua clubcultuur veel diversiteit te bieden en geven samen een financieel gezond perspectief.

De fusie krijgt vorm en wordt geaccordeerd. Veel werk voor besturen en commissies. En ook nu is er voor de penningmeester(s) veel meer te doen dan boekhouden. Onderhandeld wordt er opnieuw, nu met de gemeente over inrichting van het terrein en met aannemers, leveranciers en installateurs over de aanpassingen aan de banen, verlichting, clubhuis... ‘ja, heer6 lijk hè’, breng ik in, ‘maar zo nu en dan moet er toch ook gewoon gepenningmeesterd worden, boekhouden en zo?’ en ik denk aan mijn voorgangers.

5 Aan de handgeschreven schriftjes van Attie (de Jong), de dubbele boekhouding van Henk (van Capelleveen) met het toen nog beginnende digitale ‘conscribo’ * waarvan hij wel (wat?) gemak had maar zich tenminste kon laten verrassen door de constatering dat het dezelfde resultaten gaf als zijn eigen boekhouding. En ik denk aan mijn eigen strijd met dit digitale monster: de overtuiging dat je er de boekhouding op zou moeten kunnen doen, maar waarbij, vaker dan ik toe wil geven, dat gezicht van de digibeet mij, als vanuit een spiegel, met zijn valse grijns zit uit te lachen.

Paar uur in de week

Dan Piet: ‘Nee hoor, een paar uur in de week neem ik even tijd om de boel bij te werken. De app van de KNLTB werkt goed en makkelijk’ (Je hebt wat met cijfers of niet.) ‘En dat niet alleen, neem de bar, met de digitale kassa en de pinpas, alles direct geregistreerd, wat, wanneer, door wie, met overzichten naar believen. Betaaldiscipline, voorraad en

voorraadbeheer, alles in een handomdraai, betrouwbaar en klaar voor de balans, de jaarcijfers en het beleid.’ Even denk ik met weemoed terug aan mijn excel-barmodel. De voldoening om met onderbouwde guesses aannemelijk het verschil te kunnen verklaren tussen omzet en opbrengst van de bar. Let wel dit gebeurde in een tijd dat er werd gestreden of de koffie 1 euro of 75 cent moest kosten om zowel de binding met de club als de baropbrengst te vergroten. De Baropbrengst bij DLTC was trouwens (afgezien van het OT), niet écht een issue in de exploitatie.

Piet laat intussen de DLTC-Thialf barcijfers van de 4 eerste 3 (winter!)maanden zien. Ik geloof mijn ogen niet en twijfel acuut aan het hele digitale systeem. ‘Klopt hoor’ zegt hij, als hij mijn verbijstering ziet.

‘Hoe zie je de toekomst?’ vraag ik, ‘financieel bedoel ik.’

‘Kijk naar het park, het clubhuis, de padelbaan, kijk naar de balans. We staan sterk.’

‘Ik bedoel’, zeg ik, ‘DLTC’s probleem was vergrijzing en verjonging kwam niet lekker van de grond, en bij Thialf is er ongeveer dezelfde leeftijdsopbouw, schuiven we het probleem niet voor ons uit?’ Van der Put (ook bestuurder): ‘Ook jonge nieuwe leden melden zich en er is meer. De club heeft meer momentum, de integratie komt op gang, er zijn initiatieven en er is enthousiasme. Ik zie dat wel goed komen.’

Onderonsje lukt niet

De tijd dringt en ik heb nog één ding te bespreken (zó vaak krijg ik de kans nu ook weer niet tot een serieus gesprek met mijn penningmeester): ‘Nu hebben we wél een padelbaan, maar mijn muurtje is weg, is daar nou niks aan te doen?

Piet is duidelijk: ‘Padel trekt leden, een muurtje is voor een uitstervend soort, hooguit een enkele 70+er probeert op de muur zijn tennis op te krikken, bovendien die 70+er is al lid.

En, dan nog, stel dat het geld er zou zijn, dan is er nog steeds geen plek.’

En zo is Piet van der Put: enthousiast en gezellig, duidelijk, als een moderne boekhouding, meester over de penningen en een harde onderhandelaar. Voor mijn muurtje zal ik een actie moeten starten, met zo’n onderonsje gaat dat niet lukken...

Jan van Toorenburg * Conscribo, het eerste ‘boekhoudpakket’ bij DLTC

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

23

De Jeugdcompetitie:

Vriendenteams en trainingsgroepen Dat het competitietennis in onze club een opmars maakt zal niemand ontgaan zijn. Nog afgezien van de reuring die het op ons park, en daarmee het clubleven, teweegbrengt zijn de verschillende competities voor de redactie een aantrekkelijke bijvangst.

Daarbij mogen we onze jeugd niet vergeten, reden om op enkele zondagochtenden een kijkje te nemen bij de thuiswedstrijden van junioren 1 tegen Waalrackets en Werkendam. Ja, tennis wordt overal gespeeld!

Marco Smaling, lid van onze jeugdcommissie praatte ons bij na de tafel met verfrissingen te hebben klaargezet (foto).

De training in de praktijk brengen Marco: “We hebben nu twee teams in de competitie, een op het niveau Tenniskids Groen in de leeftijdscategorie 10-12 jaar, en het al genoemde juniorenteam in de categorie 11-14 jaar. We hebben niet al te veel ambities, voor deze jongens (nog geen meisjes!) is het een manier om in de praktijk te brengen wat ze op de trainingen leren”. Beide teams komen voort uit een trainingsgroepje van trainster Saskia Visser (zie elders in dit blad). Ze spelen al jaren met elkaar en zijn ook echte vriendengroepen geworden. Het ‘groene’ team dat bestaat uit Mart Oskam, Jaydee van der Laan, Stijn van der Waal, Wytse van Leeuwen en Bastiaan Smeenk ontstond oorspronkelijk uit een van de jaarlijkse school-ochtenden. Dit team speelt al 4 jaar met elkaar. Daarbij is een school op onze club te gast om spelenderwijs met tennis kennis te maken. Dat is een initiatief van onze tennisschool Rob Mentink onder het motto - inderdaad - van ‘Maak Kennis met Tennis’.

Spoorslags was er dus bij toen de 11 tot 14-jarige jonge heren de strijd aanbonden met De Waalrackets en twee weken later Werkendam.

Ruben en Thijmen die bij elkaar in de klas zitten (Insula College) hadden het niet gemakkelijk omdat het team niet volledig was maar verkochten hun huid duur. Ook Werkendam was later te sterk - deze keer waren Casper, Nils en Mathias erbij, zie de foto - maar het is duidelijk dat het competitie spelen een leerzame oefening is. Blijven oefenen, mannen: dan komen de successen vanzelf.

Sam Wytema

Fotobijschriften van boven naar beneden: 1. De jongeheren van Junioren 1. V.l.n.r. Mathias Wildeboer, Thijmen Stolk, Niels Nunnikhoven, Casper Smaling en Ruben Vos. Niet op de foto Victor Vijgeboom 2. Samen met Werkendam op de foto 3. Thijmen (links) en Ruben paraat voor de strijd tegen de Waalkrackets

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

24

Cinema Culinair bewijst: cultuur, “KIJK GOED EN EET SMAKELIJK” 1

Opnieuw lag de rode loper uit voor de gefuseerde leden. In het klein vorig jaar september, deze keer in het groots. Eerst op de foto bij Pleunie, dan een hand – geen vuist – van de voorzitter, een bubbeltje binnen bij Loes, et voilà de schitterend gerenoveerde Kunstkerk vol ‘ruimtelijke installaties’ en verwachtingsvolle DLTC-Thialfers. Ruim 200 leden en partners hebben deze ceremonie ondergaan. Ze hebben honderden foto’s opgeleverd en duizenden herinneringen. Waarom zou uw Spoorslags-redacteur nog een stukje schrijven?

Omdat er tussen al het lekkers en moois nog veel (wetens-)waardigs is gezegd. Bij voorbeeld over de geschiedenis van dit feest, Cinema Culinair genoemd. Voorzitter Sybe de Lint stond er kort (!) bij stil: “Eindelijk”, zei hij. Bij zo’n fusie hoort een feest, alternatieven hadden de revue gepasseerd, en er was onlangs een prachtige feestlocatie (de Kunstkerk) geopend. Sybe hield het kort omdat The Movies-directeur Gert ter Steeg een interessante inleiding in petto had over het aanstaande diner. Dat diner zouden we terugzien in de film Julia & Julie, het tweede nagerecht van de avond. Een feel good comedy over eten, of liever: twee dames wier levens in het teken stonden van koken. Eten en film (en sport!): bij het voormalige Thialf hadden ze er ervaring mee, ook in The Movies.

Alras kwam de eerste gang binnen, ingeleid door chefkok Michel van der Ark. “Kijk goed en eet smakelijk”, Geert had het hem al voorgezegd “onthoud 4 de plaatjes: ze komen terug in de film”.

De prima bediening bracht vervolgens de drie gangen binnen: Bruschetta, Boeuf Bourguignon en Reine Saba. (Voor de recepten: zoek op het internet). De amateurfotograaf in uw redacteur heeft geprobeerd er op zijn manier ‘plaatjes’ van te maken. Zie de foto’s die zeker niet de wellust zullen opwekken die in de film wordt geëtaleerd, waarover later meer. Maar het was bijzonder lekker!

Wellustig happen en roeren Na een uiteenzetting van Dennis van Buuren over de toekomst van het Hofkwartier als culturele cluster, met daarin een grote rol voor een vernieuwd Movies als stadstheater en brasserie en cultureel podium, staken de gasten de straat over voor een ouderwets avondje bios. Spoedig spatte de boter van het scherm, werd wellustig in een bruschetta gehapt en tot vervelens toe in pannen boeuf bourguignon geroerd. Absoluut geestig al blijft de vraag hoe deze eetporno door de keuring is gekomen. En de vraag hoe het mogelijk is dat alle vier hoofdrolspelers zo strak in het lijf blijven zal altijd onbeantwoord blijven.

Fotobijschriften foto’s, van boven naar beneden: Sybe de Lint: “eindelijk” Gert ter Steeg: “welkom in het Hofkwartier” After party in de foyer De drie gangen

Na de film stond meer lekkers klaar, boven in de foyer. Er werd leuk geïntegreerd en nagepraat 7 tot Piet en Loes als laatsten met Geert het pand verlieten. (Daar ziet u elders in dit nummer een mooie foto van). Bestuur: jullie hebben een fantastisch feest georganiseerd. Hulde hulde!

Sam Wytema

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

25

sport en lekker eten gaan samen

Meer dan 200 gasten, verdeeld over ruime, mooi opgemaakte tafels. Spoorslags maakte teveel foto’s om ze allemaal te publiceren. We volstaan met een selectie.

Zoek uzelf.

26

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

Het gaat goed met Padel

Hoewel, er is een gevoelige zenuw Het gonst ‘padel’ (spreek uit: pa-dèl) in de Nederlandse sportwereld: snelst groeiende sport, overal nieuwe banen, interessante doelgroepen, en - heel relevant - een eind aan de negatieve tendensen bij de tennisclubs. Dat is bij DLTC-Thialf niet anders.

In Spoorslags schreven we een jaar geleden al uitgebreid over deze groeibriljant binnen onze club. Het is nu tijd voor een update want het bruist en borrelt binnen onze padel-afdeling. We doen dat met Marc ter Haar en Frank van de Ruit, hyperenthousiaste kartrekkers van deze in oorsprong Mexicaanse sport. Samen met Ing Hai Oei, Dorine Oudhof, Arnoud Offerhaus en Stefan Theuns vormen zij de padel-commissie.

Een officiële status heeft deze commissie niet, ook geen taakverdeling, geen vertegenwoordiger in het bestuur, geen ledenlijst, geen budget. Allemaal begrijpelijk, het is pionieren, wel prettig in een gunstig klimaat.

Zodra onze recorder aanstaat steken de heren van wal. “Het gaat goed!

Er wordt veel gespeeld. De ladder loopt als een trein, evenals onze eigen padel-appgroep. In juni zijn er clubkampioenschappen. We hebben drie teams in de competitie”

De jeugdige padelgemeenschap Padel is zoals gezegd de redder in nood voor de meeste tennisverenigingen in Nederland die kampten met teruglopende ledentallen. Marc: “Het wordt niet formeel bijgehouden maar padel heeft onze club dit jaar ongeveer 60 tot 80 nieuwe leden gebracht. Bovendien komen de meesten uit de leeftijdscategorie 20 - 40 jaar. Dat was hard nodig, en is om uiteenlopende redenen goed voor de balans in de club”.

De meesten van onze leden verstaan de kunst van het appen inmiddels maar de jeugdige padelgemeenschap doet daar een schepje bovenop.

Alle ‘actieve’ padellers hebben zich verenigd in een appgroep met nu ongeveer 35-40 leden waarin afspraken worden gemaakt en oproepen worden gedaan (“Ik heb een baan om 6 uur, wie haakt er aan?”).

Zo voldoet het ook aan de behoefte aan contacten, je hebt in principe altijd vier m/v nodig voor een partij.

“Ook de laddercompetitie is een succes” zegt Frank. “Het werkt met een KNLTB-systeem waar we zelf weinig aan hoeven te doen. Maar in korte tijd hebben zich al 11 koppels aangemeld (padel speel je in de vorm van een dubbelspel, Red.), en ook daar zit groei in”.

Dat met padel een nieuw competitief element is geïntroduceerd binnen DLTC-Thialf blijkt ook uit de deelname van drie teams aan de bondscompetitie. Elders op deze pagina’s doen de teams verslag van hun wederwaardigheden.

Ter discussie: een tweede baan?

We raken daarmee echter ook een gevoelige zenuw bij Marc en Frank.

Een tweede, of zelfs derde baan! Want de competitie is, of liever wordt, een knelpunt met slechts één baan beschikbaar. Hetzelfde geldt voor de trainingen waar veel vraag naar is, veel trainingen betekent minder vrij spelen. En de concurrentie zit ook niet stil. De meeste tennisclubs die gaan padellen leggen direct minstens twee banen aan. Frank: “ We hebben simpelweg te weinig te bieden als het aantal leden blijft groeien, ook aan nieuwe trainers”.

De padelcommissie is dan ook in gesprek met het bestuur. De mogelijkheden liggen echter niet voor het oprapen want iedere uitbreiding betekent dat we ‘over het hek’ moeten naar gemeentegrond. Er valt momenteel weinig over te zeggen, wel over te speculeren. “Laten we het zo zeggen: de mogelijkheden worden onderzocht” zeggen de heren in koor.

Grenzen aan de groei, dus? Precies 50 jaar geleden werd deze term door de Club van Rome gemunt.

Onze excuses voor het plat misbruiken van dit belangwekkende klimaatdocument waar het gaat om een tennis- en padelclub. Het is ook een hoogst actuele maatschappelijke discussie. Laten we hopen dat er een mooie oplossing komt, in goed overleg. Als het aan de padelcommissie ligt: heel graag!

Sam Wytema

Marc en Frank: Een extra baan? “De mogelijkheden worden onderzocht”

27

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

Competitie Padel: de eerste resultaten TEAM FRANK VAN DE RUIT Na vorig jaar aan een eerste try-out in de laagste competitieklasse Padel meegedaan te hebben besloten Marc, Stefan, Matthijs en ondergetekende om dit voorjaar samen een klasse hoger op de zondag te gaan spelen.

Aangezien bijna iedereen ook nog in de tenniscompetitie speelde, en niet meer het herstelvermogen heeft van een 20 jarige, waren we op ons hoede voor overbelasting maar als een stel fitte vijftigers gingen we fanatiek van start… Trainingen werden gevolgd en oefenpartijtjes gewonnen dus vol zelfvertrouwen waren we klaar om te knallen. Vanaf het begin moesten we echter door blessure’s en vakanties regelmatig een beroep doen op reservespelers en bleken we als licht gevorderde padellers tegen meer ervaren teams toch tactisch net tekort te komen. Na een eerste gelijkspel volgde twee nederlagen waarna de overwinning op Cash letterlijk en figuurlijk zoet smaakte.

Nog 1 overwinning weg van een eervolle plek in de middenmoot hebben we inmiddels besloten om ook de zomercompetitie te gaan spelen. De aanhouder wint tenslotte (als hij niet geblesseerd is dan )

Kan je ook een lekker balletje slaan en zin om af en toe in te vallen op de vrijdagavond laat het weten want de ziekenboeg is nog lang niet leeg…

Frank van de Ruit

TEAM SIETSKE IN ’T VELD Onze allereerste vrijdag competitieavond padel bij DLTC-Thialf.

Een kantine vol met alleen maar damesteams. “Hoe krijgen we een achtergrondmuziekje aan? “ Helaas, niemand die het weet of zin heeft om even de handleiding te lezen.

En dan komen daar 4 mannen binnen gewandeld. "Joehoe verrassing, jullie moeten tegen ons!" Welkom genderneutrale padelcompetitie. Het wordt vanavond de dames tegen de heren. Dat hadden ze niet zien aankomen.

Ze weten gelukkig wel de muziekinstallatie aan de praat te krijgen en hebben een leuke playlist aangezet.

Na 4 wedstrijden sluiten we de avond af met een 2-2 gelijkspel en kunnen we binnen opwarmen.

Geen bruine fruitschaal zoals de mannen gewend zijn, maar een lekker stokbroodje met smeerseltjes en andere hapjes. Onder het genot van een paar drankjes en de sappige verhalen van Wendy hebben de mannen veel bijgeleerd, hebben we de bardienst om 23:00 uur naar huis zien gaan, werden onze tegenstanders steeds gebeld hoe laat ze thuis dachten te komen en hebben we met z’n allen voor het eerst de kantine afgesloten en een klein dansje gedaan.

Over de hierop volgende competitie uitslagen hebben we het verder maar niet, maar het was (bijna) net zo gezellig als de eerste competitie avond.

Danielle, Monique, Nathalie, Wendy en Sietske

28

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

Bij de honderden feestfoto’s die de redactie ontving zijn er talrijke met een ‘verhaal’ We selecteerden er vijf

Foto van de maand:

Waarover praten zij?

Rob Fransen Meer dan 200 gasten bij Cinema Culinair. Dan is de kans dat iemand jarig is 50-50. En ja hoor, de gelukkige was Rob Fransen die we hier zien terwijl de disc jockey een passend plaatje opzette en de gasten hem toezongen. Dat er ook gevlagd werd voor Rob is een understatement.

Doeken De vernieuwde Kunstkerk werd in maart geopend. Het DLTC-Thialffeest werd opgeluisterd met exposities van de Dordtse kunstenaar Anouk Kruithof waaronder kleurrijke doeken die vanaf het plafond de ruimte vulden. Ze waren niet altijd te vermijden, loop- en zichtlijnen waren hier en daar het slachtoffer.

4 Dames

Charlotte ter Haar stuurt ons regelmatig leuke foto’s.

Deze nam ze op 22 mei om 00:28 uur. De afterparty na Cinema Culinair was voorbij. Piet en Loes van der Put praten met Gert ter Steeg, de directeur van The Movies.

Gewoon napraten? Of “Mogen we even afrekenen?”

Kijk naar de handen van Piet en Gert: handjeklap?

Wat zit er in het tasje van Loes?

Rest voor de redactie nog de vraag: moet deze foto op de pagina’s Cinema Culinair? Hoe laat is het? Party over of is het nog blessuretijd? We kiezen voor het eerste en geven ‘m een mooi plekje in ons blad, het is gewoon een mooie foto!

Veel dank, Charlotte!

Rode loperfoto’s Pleunie de Lint maakte van alle gasten twee rode loperfoto’s, één in close up, één met de Kunstkerk als achtergrond.

Spoorslags kwam tijdens de afterparty enkele malen de vier vrolijke gratiën Rosita, Ilka, Karin en Ayse (v.l.n.r.) tegen.

Ze stonden bij de ingang van de foyer, aan het begin van de party, en een uurtje later nog. Er was kennelijk veel te bespreken: het eten, de film, de andere gasten?

We zien hier de broertjes Groothuizen en Fried Hesp met hun partners. Voor alle gasten zijn de foto’s te downloaden van de DLTC-Thialf website

29

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

Jasmijn de Koning ontwierp het nieuwe sponsor-‘bord’

“We kunnen het eindeloos uitbreiden” Is u het bijzondere ‘kunstwerk’ al opgevallen aan de ingang van ons complex?

Dan is het goed, het is ons nieuwe sponsorbord. Het bijzondere design is van ons lid Jasmijn de Koning die eerder al het clublogo ontwierp. Spoorslags zocht haar op in haar bedrijf aan de Steegoversloot. “ We wilden iets aparts maken, anders dan zo’n standaard sponsorbord.

Aanvankelijk een met de wind bewegende zuil van tennisrackets op een sokkel maar dat bleek iets te ambitieus. Het werd een vlechtwerk van gestileerde kleine plastic rackets in de clubkleuren. Ze zijn in hun geheel digitaal gestanst met de sponsorlogo’s erop maar de lege racketjes kunnen worden beplakt met een sticker. We kunnen het naar believen eindeloos uitbreiden tot iedere Dordtse ondernemer er deel van uitmaakt” zegt Jasmijn met een dikke knipoog.

Opvallend - en ook dát is de bedoeling - is het iets grotere ‘aandachtsbord’ dat bestickerd kan worden met iets wat extra aandacht verdient,

zoals de aankondiging van het Cinema Culinair festijn. Jasmijn: “Denk ook aan bij voorbeeld ‘de sponsor van de maand’, of de aankondiging en sponsor van een groot toernooi, of corona-achtige mededelingen”

Bedrijfsnaam Buffel Als we Jasmijn (52) aan het woord laten over haar werk is ons notitieboekje in no time vol. Ze werd Master of Visual Arts aan de de Hogeschool van de Wetenschap en de Kunst van Gent na deelstudies aan de Design Academy Eindhoven en kunstgeschiedenis en archeologie aan de Universiteit van Amsterdam. Al tijdens haar studie werkte ze aan opdrachten waarna ze zich nu precies 25 jaar geleden inschreef bij de KvK onder de bedrijfsnaam Buffel.

Dat is een koosnaampje uit de privésfeer vertrouwt ze ons semi-geheim toe. Deze bedrijfsnaam staat als een huis en gaat ze ook niet meer veranderen ondanks enige aanvankelijke aarzeling.

Ze heeft een prima gevulde orderportefeuille en is actief in alle sectoren, van landelijke en gemeentelijke overheid tot kleine en grote bedrijven.

Liefst gaat ze ‘de vloer op’ bij een bedrijf om daar ideeën en inspiratie op te doen voor een project. Dat doet ze alleen of in samenwerking met cameralieden of modellen of scriptschrijvers. Een fantastische job: “Elke dag is spannend en leuk” Sam Wytema

“We wilden geen standaard sponsorbord maken”

31

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

Aandacht voor een van

onze sponsoren

Rianne Korteweg (tweede van links) met haar team voor de Lange IJzerenbrug

Advema past goed bij onze fusieclub Als je onze sponsor Advema een beetje door je oogharen bekijkt komt - met enige fantasie - onze jonge fusieclub in beeld. Oude sponsor, nieuw winddoek, een Thialf-dynastie, nieuwe leden, tennis en padel, verhuizen, traditie en fris enthousiasme. Een hele mond vol, en we moeten niet overdrijven maar dat alles kwam voorbij toen Spoorslags Advema-makelaar en medeeigenaar Rianne Korteweg ontmoette in haar kantoor aan de Amstelwijckweg.

Advema staat voor Advies, Verzekeringen en Makelaardij. Rianne is mede-oprichter en mede-eigenaar bij de vestiging in Dordrecht samen met compagnons Peter Krijgsman en Leander Beerman die verantwoordelijk zijn voor hypotheekadvies, verzekeringen en pensioenadvies. Rianne is de makelaar, en de liaison naar DLTC-Thialf.

“Ons kantoor ging af en toe voor de gezelligheid naar Thialf dat op steenworp afstand lag, ‘slechts’ gescheiden door de A16. Tennissen met het team en uiteraard een drankje na afloop. Onze medewerkster Daphne van Maanen (kandidaat-makelaar en inderdaad dochter van …) speelde er al. Het sponsorschap was een logisch gevolg”

Padelvirusbesmetting De fusie tussen Thialf en DLTC zette veel in beweging. Niet alleen werd de sponsorovereenkomst geüpgraded (inderdaad , zo spel je dat. Ik upgrade, jij upgradet…, Red.), er kwam een winddoek achter baan 5, Rianne werd lid, haar vriend Rene en haar broer Jaap ook, en ook Advema-collega Marcel Ebbers was al lid geworden. Rianne: “Ik ben een beetje besmet met het padel-virus, en de anderen ook. Het is een leuke fusie tussen twee verschillende maar complementaire clubs. Ik deed ook al regelmatig mee met de Open Toernooien. En Daphne was al heel lang lid, in het kielzog van haar vader Arie. Ja, die van de biefstukken”. Daphne speelt trouwens ook nog competitie in het team van Ilse Hendriks op vrijdagavond.

Rianne (44) is een ras-Dordtse, eigenlijk Dubbeldamse, maar Dordrecht is haar werkterrein dus dat krijgt de voorkeur. Als we haar nog wat beter willen duiden: “Ik ben dochter van bakker Korteweg uit Dubbeldam”.

Ze deed aan de HEAO Eindhoven de opleiding MER (Management-Economie-Recht) en liep stage bij de makelaardij Ooms waar ze later ook ging werken. Ze startte haar eigen bedrijf 10 jaar geleden met o.a. de Dordtse vennoten Peter Krijgsman en Leander Beerman. Ze is actief in de particuliere woningmarkt, samen met drie medewerkers (zie de bijgaande foto). En voor de goede orde: ze woont met veel plezier met partner aan de Wolwevershaven.

Een leuke baan, een leuk kantoor, maar erg veel tijd voor ontspanning is er door de drukte niet. Wel is ze nog actief in de paardensport, de dressuur, bij de rijvereniging Dubbeldam. En dan dus tennis en momenteel eigenlijk steeds vaker padel. Ze speelde vroeger lange tijd bij Oranje Wit tot Thialf en later DLTC-Thialf voorbijkwamen. Een stevig partnership is begonnen!

Sam Wytema

Maar liefst 238 foto’s kreeg de redactie van Pleunie, echtgenote van voorzitter Sybe de Lint. Het was smullen en kiezen. De foto’s op deze pagina haalden de selectie. Binnenin dit nummer meer sfeervolle plaatjes.

2

1

3

4

5

6

7

8 10 9

1. Piet van der Put: alles onder controle; 2. Een orgie van kleurren; 3. Stormloop op de Kunstkerk; 4. Volle bak bij Jullie & Julia; 5. De keukenbrigade bezig aan de bruschetta; 6. Een voorbeeld van ruimtelijke creatie in de Kunstkerk; 7. Een goed gesprek; 8. Hé, waar kennen we die schoenen van; 9. Loes, Daisy en bubbels; 10. Dennis van Buuren licht zijn plannen toe