กายใจ Detox your Life Delight your Mind
3
ปที่ 4 ฉบับที่ 47 23 มกราคม-12 กุมภาพันธ 2554
หลับ-ตื่น
ทุ
กคนเคยฝนราย และมักฝนราย มากกวาฝนดี ชวงเวลานอนหลับนาจะเปนชวงเวลา พักผอนของชีวิต หลังจากทำงานผจญชีวิตมา สารพัดแบบ ตรงกันขาม หลายครั้งชวงเวลาหลับ พักผอนกลับเปนการผจญภัยในโลกใหม โลกที่ มนุษยเราแยกไมออกวา หลับฝน หรือตื่น มีชีวิตเหมือนจริง มีสัมผัส และความรูสึก รอนหนาว เปนสุข หวาดกลัว หัวเราะรองไห เหมือนยามตื่น เปนอีกโลกที่เหมือนจริง และสมจริงจน แยกไมออก ยามฝนดีมีความสุข บางคนละเมอเปน เสียงหัวเราะ หรือยิ้มกริ่มทั้งที่หลับตา ยามฝนราย ละเมอออกมาเปนเสียงตะโกน ใหคนชวย หรือวิ่งหนีสุดชีวิตจนเหงื่อซึมพราย ตามรางกาย ทำไมมนุษยเราถึงแยกความฝนกับความ จริงไมได ทั้งที่พยายามยืนยันกับตัวเองวาฝน แตก็ยังหลอกตัวเองใหเชื่อวาเปนจริง ในฝนเราพบกับผูคนมากมาย ทั้งที่รูจัก และไมรูจัก ทั้งที่เคยมีชีวิตอยู และลวงลับ ยามตื่นก็ไมตางกันนัก บางคนฝนได กระทั่งลืมตา และรูอยูเต็มอกวาตื่น แตก็ตก อยูในภวังคแหงฝนกลางวัน ตื่น หรือหลับฝน ฝนดี หรือฝนราย เปน หรือ ตายเทานั้นคือ ความจริง
เอส.เค health@nationgroup.com
บรรณาธิการที่ปรึกษา ดวงกมล โชตะนา เบ็ญจวรรณ เผาจินดามุข บรรณาธิการ สมสกุล เผาจินดามุข กองบรรณาธิการ นันชนก มีสุวรรณ ชฎาพร นาวัลย ลักษโตเยน วุฒิศักดิ์ จุฑารัตน ทิพยนำภา สาลินีย ทับพิลา กานตดา บุญเถื่อน Beauty & Fashion เอื้อพันธุ ศรีสุนทร วลัญช สุภากร ปนอนงค ปานชื่น บรรณาธิการศิลปกรรม จักรพงษ ศรีสุนทร หัวหนาศิลปกรรม นพดล สุขพิทักษ ศิลปกรรม ทวีศักดิ์ อุระนันท ประไพพรรณ จันทรัตน จีรศักดิ์ สุมาลัย กราฟฟกดีไซน สุเจตน ชุมภูนท ผูอํานวยการอาวุโสฝายโฆษณา ณัฐวรา แสงวารินทร ติดตอโฆษณา วิจิตรา ศิริวรากุล 02-338-3052 พิชญา ทัศนกุล 02-338-3143 พรปรางค สุริสาร 02-338-3046
ศิลปะ มายา ชีวิต ถาโลกนี้ ไมมีครีมบำรุงผิว คูมือพิทักษกระดูกและขอ กินเพื่อลูก
10 18
26
Email health@nationgroup.com 1854 ถนนบางนา-ตราด แขวงบางนา เขตบางนา กรุงเทพฯ 10260
Family เลี้ยงลูกใหทันไฮสปด Experience อนันดา เอเวอริงแฮม
16
เตรียมตัว ฝกเสนหปลายจวัก เพื่อเดือนแหงความรัก
Soulmate
4 6 ความคุนเคยเปนญาติอยางยิ่ง 8 ZARGANAR 10 ความรัก
Beauty & Fashion16
11 ปลุกชีพ...มินิมัลลิสต แกงคสตรีท มาดเทจากหนุมฮองกง 12 ความเชื่อผิด ๆ เรื่องรังสียูวี สัญญาณเบื้องตนของหนุมสุขภาพดี สิบนิ้ว สิบมาสสาจ 13 น้ำมันขาดเหมือนขาดใจ... 14 15
18 20 22 24 26
Food ทองผูก...ฤดูหนาว Sprout...ฉลาด (กิน) สุดๆ ยุทธการกระเปาเบา
27 28 30
23 มกราคม 2554 กรุงเทพธุรกิจ
อนันดา เอเวอริงแฮม ศิลปะ มายา ชีวิต เรื่อง : ชฎาพร นาวัลย ภาพ : กุลพันธ ศิริพิมพอัมพร
ตองยอมๆ ปลอยใหไหลไปตามโชคชะตาบาง แตก็ ยังโชคดีที่ผมมีอิสระในทางเลือก ขณะเดียวกัน พอมันประสบความสําเร็จมาก ขึ้น เลยดูเหมือนวาผมมีทางเลือกมากขึ้นอยางวา แตจริงๆ แลว งานที่เราทําสวนมากเปนงานที่ตอง ประสานงานหลายฝาย หนังมันทํางานคนเดียวไมได อยูแลว ผมก็ยังไมไดทําตามที่ตองการเต็มที่ แตก็ ไมเปนไรครับ สวนตัวผมเปนคนประนีประนอมอยู แลว และผมก็รักงานที่ทําตรงนี้อยูมาก
วินาทีนี้ ใครๆ ก็รูจัก “อนันดา เอเวอริงแฮม” แตนอยคนนัก จะรูลึกถึง “ตัวตน” ของคน “ติสตจัด” และนอยครั้งที่จะลวงลับความคิด จิตใจ และสไตลการใชชีวิต กับเปาหมายที่ไมใช “พระเอกตลอดกาล” ของหนุมวัย 30 คนนี้ • ความสุขกับความสําเร็จของคุณ ทําใหเรารูสึกวาคุณ Born to be • งานที่ทํากับสิ่งที่ฝนไวเปนสิ่ง เดียวกันหรือยัง ถาตอบกวางๆ ตอนเริ่มตนอาจไมใชซะทีเดียว แตก็เริ่มปนมาทางที่ใกลเคียงกับความฝนเรามาก ขึ้น ถึงตอนนี้มันก็ยังไมทั้งหมด ผมวา คนเราก็ไมมี ใครไดทําตามความฝนรอยเปอรเซ็นตหรอก มัน
กรุงเทพธุรกิจ 23 มกราคม 2554
ไมครับ ผมไมไดมีบุคลิกเปนคนที่ชอบอยูใน สังคม หรือชอบทําอะไรตอหนาคนอื่น จริงๆ ผม เปนคนขี้อาย ผมมาดวยกรณีบังคับ เพราะมีปญหา วัยเด็ก ทางบานเลยใหผมออกมาหาความรับผิด ชอบจากการทํางาน ผมเลยเปนพวกประเภท hard work play off ทํางานใหหนัก ทํางานใหเปน สวน
รสนิยมคอยมาปนเอาเอง และการเขามาในวงการก็ทําใหผมเรียนรูวา ถาอยากฉาบฉวย มันก็แคสื่อสารภายนอกใหคน เห็น แตถาอยากอยูใหยืนยาว มันตองรูจริงในงาน ของตัวเอง สมมติถาเราตองแสดงใหคนดู จะรองเพลง หรือเลนหนังก็ตาม ถาพื้นฐานมันไมไดมาจากความ เปนจริงอะไรบางอยาง ที่มาจากตัวตนของคนคน นั้น สักพักหนึ่งคนก็จะดูออก ถาอยากใหยืนยาว มัน ตองมีความจริงใจอะไรบางอยาง แลวคอยๆ พัฒนา ความรูในแขนงของตัวเองใหมากขึ้น ซึ่งมันก็เปน ตรรกะอยูแลว
• อยางนั้น คุณมีโมเดลไหม ถาในบานเรา ผมก็ชอบนักแสดงอยางพี่ออฟ พงษพัฒน วชิรบรรจง หรือพี่เอก สรพงษ ชาตรี ผมก็ชอบ ผมรูสึกวาพวกเขาก็ยังยืนพื้นกันอยูตรง จุดเดิมวาเอางานแสดงไวกอน สวนผลตอบแทนของ ชือ่ เสียง คอยวากันทีหลัง เคยคุยกับพีเ่ อก สิง่ ทีเ่ ขาทํา ก็คือตองใหคุณคาที่งานนั้นมีตอคนดู เปนมุมมองที่ ผมยึดไวตลอดวาตองสงคุณคาอะไรใหคนดู แมผมจะยึดหลักนี้ แตมันก็ยังอีกนาน กวาจะเปนอยางพวกพี่ๆ ได ผมวามันขึ้นอยูกับ
กายใจ Experience ประสบการณนะ มันเทียบกันไมได ถึงผม จะเขาใจมันมากขึ้น แตก็ยังไมรูสึกวาเรา ไปถึงขั้นนั้นได เหตุผลคือ พวกเขาอยูกับมัน จน เปนสัญชาตญาณจริงๆ ขณะที่ผมยังหนัก มาทางขั้นตอน และดวยความที่เราตอง ปนงานอยู แตพวกเขาเกิดมาแบบ Born to Be เลยไมรูวาจะเปนวันไหนที่เราเปน ไดอยางนั้น
• แลวคุณอยากจะเปนแบบ ใด จะไปใหถึงขั้นไหนละ สุดทายแลว มันคงเปนเรื่องของ อิสระในทางเลือก ถาเราไดถึงจุดที่เรา เลือกงานของเราไดทั้งหมด หมายถึงทุก อยางที่เราตองการสื่อออกไป มันมีอิสระ ในเนื้อหา ก็คงจะเปนเปาหมายสุดทาย ของผม ผมวา มันมีขอดีมากนะ เพราะมัน จะไมอิงเทรนด หรือสถานะของความดัง จะไมตองมากังวลวาผมจะเปนพระเอก หรือตัวรอง เราจะไมตองคิดตรงนั้นอีก แตเพราะมันยังติดภาพตรงนั้นอยูวา เรา ตองเปนพระเอก ฉะนั้นอิสระในการเลือก งาน ก็ยังมีกรอบอยู หากจะทําอยางนั้นได มันคงตอง มีอยางอื่นมารองรับ ผมอาจตองเปน โปรดิวเซอรดวย หรือเปนผูกํากับ จริงๆ แลว ผมอยากคอยๆ ขยับมาเปนเบื้อง หลัง แตก็ยังไมทิ้งงานแสดงไปเลย แค ไมอยากแสดงดวยเหตุผลที่เกี่ยวกับ การตลาด ไมอยากใหคนคิดวาจะดีตอ ภาพพจนไหม หรือตองเปนพระเอก เทานั้น เพราะพอมันมีอะไรใหเลือกหลาก หลาย ผมก็จะสนุกขึ้น ไมตองมาหวงวา จะมากไปนอยไป หรือดูไมดีหรือเปลา ถา มันหลุดพนจากตรงนั้นได มันก็ดี เพราะ เราจะไมตองปวดหัว หรือแบกภาระวา หนังเราจะขายไดไหม ผมอยากเปนอยาง เจฟฟรีย รัช (Geoffrey Rush) เขาดังมากนะ และอยู ในหนังใหญๆ หลายเรื่อง แตเราจําเขาไม ไดเลย ตั้งแตหนังอารท หนังใหญ อยาง Pirates of the Caribbean , Lord of the Ring เขาเปนนักแสดงที่ทําเพื่อ ตัวละครจริงๆ และจะเปลี่ยนบทบาทไป ทุกครั้ง หรือ แกรี่ย โอลดแมน (Gary Leonard Oldman) ผูแสดงบทซีเรียส แบล็คในแฮรรี่ พ็อตเตอร ถาไปถึงขั้นนั้นก็จะดี แตเพราะเรา อยูกันคนละวัย เรายังอยูในวัยที่กลุมคน ดูของเรายังยึดวาเราเปนแบบนี้อยู พวก เขาเปนนักแสดง ไมใชโปรดักท และหาก จะไปถึงขั้นนั้น เราคงตองบริหารตัวเอง ดีๆ มั่นใจในงานและในตัวเนื้อหาที่มี มาตรฐานอยู
• คุณตองพิถีพิถันกับการ ตัดสินใจรับงานมากกวาเดิม เมื่อกอนเราอาจคิดแควา เอะ...มัน จะซํ้าไหม เราเลนบทจริงจังมากไปหรือ เปลา ลองเปลี่ยนไปเลนบทเบาๆ บาง ดีไหม นั่นทําใหคนดูเห็นผมในหลาย บทบาทก็จริง ถึงแมมันจะมีความตาง แต
ก็ไมใชวัตถุประสงคหลักเพียงอยางเดียว มันตองมาจากเนื้องานที่จะตองมีคุณคา ดวย ผมจะจับความรูสึกไดตั้งแตตอน คนเขียนบทเลย ผมจะรูสึกไดวาเขามี ความจริงใจในบทนั้นหรือเปลา มี แรงบันดาลใจอะไรในบทนั้น พอเราไดไป คุย เจอเหตุผล รูจุดประสงคนั้น ผมก็จะ จับความรูสึกจากบทได แตหลายครั้ง มันถูกเขียนมาจาก โจทยของมารเก็ตติ้ง พองานที่เหมือน มือปนรับจางมาเขียนมันก็จะขาดอะไร
จะดันทุรัง หรือไปเปลี่ยนแนวคิดก็ไมเกิด ผลอะไร มันอยูที่เยาวชน ซึ่งผูใหญหรือ รัฐตองสรางโปรแกรมขึ้นมา ถาอยากให ผมเขาไปชวย ก็ยินดีมาก ถามันจะทําให พวกเขามีโอกาสทําหนังไดงายขึ้น หาทุน ไดงายขึ้น เราไมมีทางที่จะเปลี่ยนอะไรไดทันที คงตองเปลี่ยนเปนเจเนอเรชั่นไป ตอนนี้ แคมีลูทางใหพวกเขาก็พอ เพราะการเขาสู วงการภาพยนตรมันไมงาย บานเราใชระบบ In-House ความ คิดสรางสรรคงานที่แตกแขนงออกไป
5
สะทอนตัวตนของผมออกมา มันก็ไมยาก ในการจัดการเทาไรนัก แตที่สําคัญมันตองมีคนดีๆ มาชวย กันดูแล เราตองชัดเจนวาตัวเองเปน อยางไร เกงอะไร อยางเรื่องเงิน ทําบัญชี ผมไมถนัดเลยตองใหคนอื่นมาชวย ผม ไมรูหรอกวาตอนนี้มีเงินในบัญชีเทาไร เพราะผมไมอยากใชชีวิตที่กดดัน แคมีคนมาบอกวา อนันดาตองทํางาน มากกวานี้นะ ผมก็จะทําเต็มที่เลย ไมคอย มีตรงกลาง เรียกวา “จัด” มันก็ตองทําให สุดๆ ไมชอบอะไรครึ่งๆ กลางๆ ตรงนี้อาจ ทําใหผมเลยดูเปนคนจริงจังมากเกินไป รึเปลาไมรู (หัวเราะ)
• นั่นสิ เราเคยไดขาววามัน ทําใหคุณเปนโรคนอนไมหลับ ยังเปนอยูไหม
บางอยาง ทั้งนี้ ผมไมไดแอนตี้การตลาด นะ แคอยากไดคุณคาจากสิ่งที่อยูเนื้อใน ของผูกํากับ คนเขียนบท ผมอยากเห็น ความจริงใจในเนื้องานนั้นกอน จริงๆ แลว การจะเริ่มตนทํางานที่มี ไอเดียอยางเดียวมันลําบาก มันก็จะจับ ตองยาก มันจึงตองมีแผนงานการตลาด มารองรับ แตอยางไรมันก็ตองมีมูลคา ผมดูงานแลวก็พอยืนยันได ถางาน ฉาบฉวย เราจะลืมมันทันที วาประเด็นคือ อะไร มันสําคัญยังไง หรืออยากนําเสนอ ใหคนอื่นไปดูมากแคไหน เราพบความ จริงใจของคนทํางานไหม ถึงมันจะไม สมบูรณทุกชิ้นก็ตาม ถายอนกลับไปดูงานของผมที่ผาน มา ผมก็ยังมีปญหากับทุกชิ้นนะ แต เชื่อวา ถาคนไปดูจะจับจุดนี้ไดวาเรามี จุดประสงคอยากทํางานดีๆ ออกมาใหดู กัน ผมวาทุกคนที่เปนแฟนหนัง ตองเคย รูสึกเหมือนโดนทุบหัวตอนออกจาก โรงหนัง แบบ.. กูโดนหลอก แตผมยืนยัน ไดวา จะไมมีงานชิ้นไหนของผมที่จะเปน อยางนั้นแนนอน ถึงแมวา หนังสไตลที่ผมชอบมันหาง ไกลจากทัศนคติของคนดูเหมือนกัน คนดู มักจะถูกกลอมใหเชื่อวาดูหนังเพื่อความ บันเทิงกอน มากกวาจะดูใหคิดอะไร ให รูสึกอะไร หรือตั้งคําถามอะไรกับสังคม
• นั่นแสดงวา ลึกๆ คุณ อยากเปลี่ยนโลกเซลลูลอยด ไมมีสิทธิไปเปลี่ยนนโยบายสตูดิโอ หรอกครับ เพราะโจทยของเขาคือทําให อยูรอด มันเปนพื้นฐานของธุรกิจ ซึ่งเรา
นอย ยังกระจุกตัวอยู แถมสวนมาก บทบาทในโรงถายใหญโตมากกวาเมื่อ กอน จึงไมมีพื้นที่ใหสิ่งอื่นๆ หรือมีพื้นที่ ใหคนใหมๆ ความคิดใหมๆ เขามามากนัก และผมไมไดใหญพอที่จะไปเปลี่ยน มันซะดวยสิ แตใหผมมาเสริมได งายๆ คือเอาตัวมาเปนบุคลากรทําหนังเด็ก นักเรียนเปนประจําอยูแลว ผมคิดวาขอผิดพลาดมันเปนเรื่อง ของสื่อสารนะ เพราะหลังจากที่คุยกับ นองๆ แลวพวกเขาไมรูวาตองทําอยางไร ตอ หาทุนอยางไร แมจะมีบางคายที่สื่อ ออกมาวา “ความคิดฉีก” แตก็ปฏิเสธ ไมไดวา วิถีในองคกรก็ยังเปนแบบลูกพี่ ลูกนองจากสถาบันการศึกษาเดียวกันอยู
ไมหนักเทาเมื่อกอนครับ ตอนนี้ผม ชอบทําอะไรไปเรื่อยๆ ไมมี Destination พยายามสนุกกับปจจุบันใหมากขึ้น แต เมื่อกอนมีความตองการเยอะ ติดนิสัยเปน Perfectionist อยากใหทุกอยางดีที่สุด ปลอยอะไรไมคอยเปน แตชวงทํางานกับหมอมนอย (ม.ล.พันธุเทวนพ เทวกุล) ในหนังเรื่อง ชั่วฟาดินสลาย หมอมใหใชวิธีนั่งสมาธิ มา เปนสวนหนึ่งของการแสดง เพราะเชื่อวาถา จิตใจวาง ผอนคลาย จะทําใหเปนนักแสดง ที่ดี โฟกัสไดมากกวา พอมาทําอยางนั้น หมอมก็บอกวาคิดใหมันงายเขาไว พอมัน ทําใหเรารูสึกสบายใจ รูสึกดีในเวลาแสดง ก็เลยเอามาใชเวลาเราอยูขางนอกดวย แตผมก็ยังมีความเปนคนเกาบาง ยัง เปนพวกหมกมุนอยูกับมันอยู แคสามารถ จัดระบบในหัวไดมากขึ้น แลวบอกกับตัว เองวา อืม..ไวใหมันถึงเวลานั้นคอยมาคิด ใหม และพยายามปดสวิตชใหได แมจะทําไดยาก ทุกวันนี้ก็ยังไมรูวา ทําไมนอนไมหลับ ถึงจะไมคิดอะไรก็ตาม หรือไมเครียด แตแคการที่คิดวาพยายาม จะนอนใหหลับ พยายามคิดวาตัวเองสบาย แลว ยิ่งกดดันเขาไปใหญ ผมเลยออกไป เลนกีฬาบาง รักษาสุขภาพ อยาเครียด เกินไป พยายามเขาใจวาเราไมสามารถทํา ทุกอยางในโลกได
• นอกจากงานแสดงแลว เรารูมาวา คุณทําธุรกิจดวย
• พรอมรับมือกับงานตอไป อยางไร
ผมทําธุรกิจสตูดิโอ ผลิตหนัง และ ขายเฟอรนิเจอร ไปดวย สวนงานแสดง ผมเปนผูรับจางอิสระ เลยแบงเวลางาย กวา พอตองบริหารตัวเองมาตั้งแตเริ่มเขา วงการ มันก็เปนสัญชาตญาณ อีกอยาง พื้นที่ตรงนี้อาจทําใหผมได ทําตามเปาหมาย มีอิสระในทางเลือกอยาง ที่บอก ซึ่งแนนอนวามันตองมีธุรกิจตรงนี้ แหละมารองรับ หรือถาผมไมรับงานทั้งป ผมก็ยังมีรายรับจากทางนี้ สวนวิธีบริหารธุรกิจของผม มัน ตองรูจักไลฟสไตลตัวเองวามีอะไรบาง ธุรกิจที่เราเอาเขามาหางไกลจากตัวเรา ไหม รูไหมวาตองทําอะไร มีอะไรมารอง รับ ซึ่งงานหนังมันก็วนเวียนอยูในชีวิตเรา อยูแลว หรือเฟอรนิเจอรที่ผมขายมันก็
ตั้งแตตนป ผมจะเอาดนตรีมาเกี่ยว พันกับชีวิตมากขึ้น เรารูสึกวามันไดใช สมาธิ มันนาจะชวยตัดสิ่งรอบขางอื่นๆ ออกไปได เหมือนอานหนังสือ ชวยผอน คลายได อีกอยางครอบครัวผมไมเคยเอา ดนตรีมาเกี่ยวพันกับชีวิตมากอน ผมอยาก รูวาทําไมตอง 1...2...3...4... ทําไมตองเริ่ม รองตรงนี้ รองกอนไมไดหรือ อยากเขาใจ กฎดนตรี มันทาทายดีนะ ตอนนี้ ผมมองตัวเองวาเปนชิน้ งานที่ ยังประกอบอยู แตกเ็ ริม่ เห็นภาพสมบูรณ รางๆ แลว ผมมักตัง้ เปาระยะสัน้ ไมเกิน 3 ป สักอายุ 32 ป นาจะอยูต วั ผมอาจจะเริม่ มอง หาและใหความสําคัญกับความมัน่ คง ความ รับผิดชอบ และมีเวลาเห็นแกตวั มากนี้ และ มีอสิ ระในทางเลือกซะที (หัวเราะ) •
23 มกราคม 2554 กรุงเทพธุรกิจ
6
กายใจ Experience
• จุฑารัตน ทิพยนําภา
ใ
ครตอใครพากันพูดเปนเสียงเดียววา ถาเมืองไทยอากาศเย็นตลอดทัง้ ปแบบนี้ ก็คงดี เย็นสบายตัว ชวงหนาหนาว อากาศแหง ลมที่พัดมา ปะทะผิวกาย นอกจากจะพัดเอาอากาศที่หนาว เย็นจนตองควาเสื้อหนาๆ มาสวมใสแลว ลม ยัง พัดพาเอานํ้าและความชุมชื้นที่อยูในชั้นผิวออก ไปดวย ทันทีที่อากาศเริ่มเปลี่ยนสาวๆ จึงมักมอง หาโลชั่น หรือครีมทาผิวติดตัวไวขางกาย แต แทจริงแลวมีวิธีการดูแลผิวชวงหนาหนาว ที่ ทําไดงายโดยไมตองพึ่งพาครีมราคาแพง คือ การดูแลสุขภาพผิวจากภายใน ผกากรอง ขวัญขาว เภสัชกร โรงพยาบาล เจาพระยาอภัยภูเบศร บอกเคล็ดลับวา สิ่งที่จะ ชวยดูแลผิวพรรณใหชุมชื้น แมลมจะมาพราก นํ้าออกไปจากผิว คือการดูแลสุขภาพผิวจาก ภายใน พรอมกับดูแลสุขภาพรางกายในสวน อื่น แทนที่จะเติมอะไรลงไปในผิวเพียงอยาง เดียว “ทุกวันนี้ตองยอมรับวาวิถีชีวิตของคน เปลีย่ นไป คนสมัยกอนคงความสวยของผิวพรรณ ไวไดโดยไมตองพึ่งโลชั่น ในยุคนั้นไมมีครีม พวกเขาใชนํ้ามันจากพืชเติมความชุมชื้นใหกับ ผิวแทน” เธอกลาว ยุคที่ไมมีครีมบํารุงผิว นํ้ามันจากพืช เปนเพียงสิ่งเดียวที่สาวๆ มองหา โดยนํ้ามัน มะพราวกลายเปนนํ้ามันยอดฮิต เนื่องจากเปน นํ้ามันเพียงชนิดเดียวทีห่ าไดงา ย ในขณะทีน่ าํ้ มัน รําขาวยังไมเกิด เพราะในยุคนั้น คนโบราณนิยม รับประทานขาวกลอง ทําใหนํ้ามันรําขาวกลาย
อยางไรก็ตามตองพิจารณาดวยวาควร จะใชนํ้ามันพืชใหเหมาะสมอยางไร เพราะนํ้ามัน แตละตัวมีคุณสมบัติแตกตางกัน เชน นํ้ามัน มะพราวมีโมเลกุลใหญ เหมาะกับใชบํารุงผม ไมใหผมแหง และอยูติดกับเสนผมไดนาน ใน ขณะที่นํ้ามันรําขาวมีโมเลกุลเล็กกวา เหมาะ สําหรับใชกับผิวพรรณ นอกจากนํ้ามันจากพืชจะชวยใหสาว ยุคกอนผิวสวยทาลมหนาวแลว อาหารยังเปน ปจจัยสําคัญที่ไมควรมองขาม “ในชวงหนาหนาว อาหารที่ควรรับ ประทานคืออาหารที่มีความมันนํา มันในที่นี้ ไมใชไขมันที่ไดจากเนื้อสัตว แตเปนของมัน ที่หาไดใกลตัว เชน คนอีสานที่นํากลวยสุกมา บดยีกับรําขาวแลวปงกิน คนทั่วไปอาจมองวา เปนอาหารพื้นบานธรรมดา แตแทจริงแลวเปน ความชาญฉลาดที่เกิดจากภูมิปญญาชาวบาน” เธอกลาว กลวย พืชที่ขึ้นอยูตามรั้วบาน รําขาวที่ ไดจากการขัดสี ลวนเปนสวนประกอบสําคัญ ที่อุดมไปดวยประโยชน กลวยมีเบตาแคโรทีน และวิตามินเอ ชวยละลายไขมัน หากกินพรอม รําขาวจะชวยใหการดูดซึมวิตามินทําไดดีขึ้น “กลวยมีประโยชนมาก คนโบราณนํา กลวยมาดองรับประทาน เพื่อลดระดับนํ้าตาล เปนนํ้ามันที่หายาก เพราะขาดแคลนวัตถุดิบที่ สําคัญที่ทําใหเกิดการอุดตันในรูขุมขน และเกิด ในเลือด อีกทั้งกลวยยังมีไฟเบอร ชวยในการ จะนํามาหีบเย็นเปนนํ้ามันทาผิว สิวไดงายขึ้น ขับถาย ตลอดจนสารไซโรโทนินแกเครียด ทาน ตอมาในระยะหลังคนเริ่มหันมาใชนํ้ามัน หากเปนเชนนั้นจะมีวิธีอยางไรที่เลือกใช กลวยแค 1 ผล ชวยใหอารมณดีขึ้นได” เธอ รําขาวมากขึ้น ขณะที่รูปแบบการใชเปลี่ยนไป นํ้ามันจากธรรมชาติใหเหมาะสมกับสภาพผิว กลาวทิ้งทาย เริ่มมีการนํานํ้ามันรําขาวมาผสมกับครีมทาผิว เภสัชการหญิงบอกใหสังเกตที่สภาพ เพียงแคนี้ผิวสาวก็จะสวยไดโดยไมตอง เพื่อใหใชงานไดสะดวกขึ้น เพราะนํ้ามันรําขาวมี ผิวหนากอนเปนอันดับแรก เชน คนผิวหนา เสียเงินซื้อครีมราคาแพง เริ่มตนมองหาของดี คุณสมบัติเดนในเรื่องบํารุงผิว แตดวยโมเลกุล แหง ที่จริงแลวไมจําเปนตองใชอะไรเลย ใชแค ที่มีอยูใกลตัว และนํามาใชใหถูกวิธี ทั้งหมดนี้ ที่ใหญทําใหลางออกยากเมื่อนํามาทาผิว นํ้ามันรําขาวบริสุทธิ์ นํ้ามันมะกอก หรือนํ้ามัน เปนภูมิปญญาพื้นบานของไทยที่รูไวใชวา เธอบอกวา คนที่ผิวแหง ปริมาณนํ้ามันที่ มะพราวทาหนาโดยไมตองผสมครีมหรือโลชั่น แตชวยใหผิวสวยไดแมลมหนาวจะมา มากเกินไปทําใหลางออกยาก และเปนปจจัย ลงไป เยือนอีกกี่ครั้งก็ไมหวั่น
ถาโลกนี้
ไมมีครีมบํารุงผิว
หลุมดํามีหลักๆ 2 ประเภท คือ 1 อารมณ เชิงลบประเภทตางๆ เชน ความโกรธ ความซึมเศรา ความวิตกกังวล ความทุกข ความโกรธแคน ฯลฯ หลุมดําพวกนี้เมื่อเราหลุดเขาไปแลว นอกจาก เขาจะดูดเอาเวลาของเราไปแลว เขายังดูดเอา พลังงานของเราไปอีกดวยคะ หายไปครั้งละ มื่อตนเดือนที่ผานมา หนูดีมีโอกาสไดรวม นานๆ กับสิง่ นี้ ออกมาอีกที เวลาหายไปมากมาย งานกับเครือขายพลังบวก ในงาน Ignite เรี่ยวแรงก็หายไปดวย Thailand ในฐานะ Igniter หรือ ผูจุด และ 2 คือ “หลุมดําหนาจอ” คะ หนาจอ ประกายคะ เปนภารกิจที่ฟงดูโหดหิน เพราะวา ที่ดูเหมือนจะอํานวยความสะดวก หรือ บรรดานักพูดที่ไดรับเชิญมาในวันนั้นทุกคน มีเวลาพูดแค 5 นาทีเทานั้นเอง แถมยังตองมี สไลดถึง 20 สไลด รวมๆ แลวไดพูดสไลดละ 15 วินาที โหดจังเลย หนูดีคิดกับตัวเองตอน เตรียมงาน เนื้อหาหลักของทางงานวันนั้น คือ “การ “เอ็นเตอรเทน” เรา เชน โทรทัศน คอมพิวเตอร จัดการชีวิต” และเนื้อหายอยที่ทีมผูจัดขอให หนาจอมือถือนั้น เอาเขาจริงๆ แลว ถาเราใช หนูดีพูดคือ “การจัดการเวลา” อยางไมระมัดระวัง เขาก็จะแปลงรางเปน หนูดีเองก็ตองมาจัดการเวลาคะวา ใน หลุมดําแลวดูดเอาเวลาของเราไป ทั้งจากงาน 5 นาที จะพูดเรื่องการจัดการเวลาในชีวิตของ ที่สําคัญและจากคนที่เรารัก คุณๆ ผูฟงไดอยางไร โจทยสนุกนะคะนี่ แตหนูดีก็ขอเสนอแนะวิธีการ “ขโมยเวลา “การจัดการเวลาในชีวิตคนเมืองอยาง กลับมา” เชนกันคะ นี่เปน “ปฏิบัติธรรมดวย พวกเราทุกๆ คน จริงๆ แลวเริ่มตนจากคําวา มือถือ” ตามแนวทานติช นัท ฮันห เพราะทาน “ไมมีเวลา” กอน แนนอนวาพวกเราเคยพูด บอกวาบางครั้งเราไปปฏิบัติธรรมจะโดนหาม คํานี้มาไมนอยกวา 1 ครั้งในชีวิต อาจจะหลายๆ โทรศัพท แตทานบอกวา ในทางมหายาน เนน ครั้งดวยซํ้าในรอบ 1 ป แตจริงๆแลวทราบไหม รักเมตตาคูกับการปฏิบัติ คะวา เรามีเวลาดีๆ แอบอยูในชีวิตมากมาย ดังนั้น เมื่อเรามีสติระดับหนึ่งแลวในการ หนูดีเรียกวา “หลุมดํา” คะ ภาวนา เราควรโทรศัพทกลับไปหาคนที่เรารัก
เ
บอกวา เรารักเขาแคไหน เราดีใจอยางไรที่มีเขา อยูในชีวิต แคนี้ ก็เปนการรดนํา้ เมล็ดพันธุแ หง ความสุขในตัวเราทัง้ สองฝาย อีกสิ่งหนึ่งที่จะชวยเราประหยัดเวลาใน ชีวิตได ก็คือ การรูจักทักษะของการปฏิเสธ หรือ การพูดวาไมเชิงบวก ขอนี้ หนูดีก็ไดมา จากหลวงปูอีกเชนกัน ทานสอนให “ไม ดวย เมตตา” คือ เมตตาทั้งตัวเรา และคนที่เรา กําลังปฏิเสธอยู ถึง “ไม” แตก็ยังเปนมิตรกัน ได และที่สําคัญ เมื่อเรา “ไม” กับคนอื่น เทากับ
จุดประกายต ประกายตอกันไป
กรุงเทพธุรกิจ 23 มกราคม 2554
เรากําลัง “ใช” กับตัวเราเอง เพราะการรูจักพูด วาไมเมื่อมีเหตุอันสมควร จะทําใหเราไมตอง ไปทําอะไรที่ไมใชตัวเราอยางแทจริง ทักษะนี้ เปนสิ่งที่ควรฝกเปนอยางยิง่ สําหรับคนเมืองงาน ยุง อยางพวกเรา อีกสิ่งหนึ่งที่สําคัญไมแพเวลา ก็คือ “เงิน” เพราะคนที่มีเงิน ก็คือคนที่มีอิสรภาพ ที่จะเอา เวลาไปทําอะไรก็ไดโดยไมตองหวง การหา เลี้ยงชีพอยูวันละกวา 8 ชั่วโมง ดังนั้น คนที่ยังเปนเด็กๆ โดยเฉพาะเด็ก มหาวิทยาลัยควรรีบเรียนรูเรื่องการบริหารเงิน การลงทุน ผลตอบแทน ตลาดหุน ทองคํา หรือ แมกระทัง่ การซือ้ อสังหาริมทรัพย เพราะบางคน
กวาจะเริม่ ลงทุนจริงจัง หรือ แมกระทัง่ เก็บออม จริงจัง ก็ทํางานผานไปหลายปแลว นาเสียดาย โอกาสที่อาจเปนอิสระทางการเงินเร็วขึ้นไดอีก สิ่งนี้นาเปนหลักสูตรในมัธยมและ มหาวิทยาลัยเสียดวยซํ้า เด็กๆจะไดมีรากฐาน การคิดเรือ่ งเงินทีแ่ ข็งแกรง แทนทีเ่ งินเดือนออก ก็ดโู ทรศัพทรนุ ใหม หรือ พากันไปเทีย่ วไปเลีย้ ง กันทุกเดือนๆ ไป แตการจัดการเวลาที่สําคัญที่สุด ก็คือ “เวลานี้” นาทีนี้ละคะ เพราะถาเราจัดการนาทีนี้ ไดดี ไมพะวงกับนาทีกอน ไมพะวงกับนาที ขางหนา เราก็กําลังจัดการทั้งชีวิตของเราอยู ในชั่วลมหายใจเดียวนี้เอง โชคดีที่พวกเราเปนชาวพุทธ เราสามารถ สูดลมหายใจเขาหนึ่งขณะ แลวมีความสุขไดใน นาทีนั้นเลย เปนวิธีที่เหมาะสําหรับคนเมืองไมมี เวลาเสียจริงๆ คะ” เมื่อสมัยหนูดีเรียนดานการศึกษา คุณครู จะคอยบอกเราวา ใหเราเปนครูทคี่ อยจุดประกาย ใหกบั นักเรียน เพราะวา “ครูทดี่ พี อใช สอนครู ทีด่ ใี หทดลองทํา สวนครูขนั้ สุดยอด จะจุดประกาย” เมื่อคืน Ignite นั้น หนูดีก็ไดพบครูดีๆ อีก 21 คนที่รวมเวทีกัน เปนชวงเวลาที่มีความ สุขมาก หากผูอานทานใดอยากฟงนักพูดทุกๆคน เขาไปที่ www.youtube.com และพิมพ Ignite Thailand นะคะ ก็จะสามารถเลือกชม การบรรยายของพวกเราทุกๆคนไดเลย
8
กายใจ Experience สาลินีย ทับพิลา
องถามตัวเองไหมวา แตละวันคุณนั่งอยูกับที่ กี่ชั่วโมง เริ่มตั้งแตนั่งรถไปทํางาน หรือไปโรงเรียน นั่งเรียน หนังสือ นั่งทํางาน นั่งกินขาว นั่งดูทีวี บางทีคุณอาจพบวา ชีวิตตลอดทั้งวันรวมแลวนั่งมากกวา ยืน เดิน และนอนรวม กันเสียอีก ยังไมนับทานั่งที่ถูกตอง และการนอนที่ถูกสรีระ ซึ่ง อิริยาบถอากัปกิริยาของรางกายตลอดทั้งวันมีผลตอกระดูก
ล
ชั่วอึดใจ ทําอะไรไดอยู วอึดใจหนึ่งอาจถึงซึ่งความสําเร็จหรือพินาศได ถาอยากรู วาชั่วอึดใจหรือราว 2-3 วินาทีสําคัญอยางไรใหถามคนตอ ไปนี้ สตรีที่เพิ่งคลอดกอนกําหนด บรรณาธิการหนังสือพิมพรายวัน นักเดินทางที่เพิ่งตกเครื่องบิน ตกรถทัวร หรือ คนที่หลับในแลวรถไถล เอี๊ยด...เศรา เหลานี้คือคาความสําคัญในระดับเสี้ยววินาทีที่เห็นเปนรูปธรรม งาย แตนาเสียดายที่ในบางขณะเราไมตกอยูในสถานการณบังคับเชน นั้นเลยทําใหเผลอ “ทิ้งลมหายใจ” ไปอยางนาเสียดายเพราะคิดวาชั่ว เวลาประเดี๋ยวฆาเวลาฉุบฉับฉึกฉักไปเพลินๆ เดี๋ยวก็ผานไปแลว แต ถารวมเวลาเก็บเล็กผสมนอยตลอดทั้งชีวิตก็เปนเวลาหลายอยู อาจรวมถึงชั่วครู “วินาที” ที่อาจเปลี่ยนชีวิต
ชั่
กิจกรรมที่ทําไดในชั่ว “เคี้ยวหมากแหลก” ชั่วหนึ่งลมหายใจนั้นดูเหมือนไมนานอาจหางานที่เปนรูปธรรมทํา ยากแตถาหากอยากฝกขอใหลองสักสามสี่อึดใจ กิจกรรมที่วาสามารถทําไดและอาจเปลี่ยนชีวิตไปในทางดีไดที่ อยากใหทานที่รักลอง ...ลองทําก็มีดังตอไปนี้ครับ - ขยับกายฉึกฉัก ไดแกลุกขึ้นมาแกวงแขน, ยืนกมศีรษะลงเอา มือจรดปลายเทาใหเลือดเลี้ยงหัวหรือจะเดินขึ้นลงบันไดออฟฟศเลน เย็นๆ ใจกอนคอยไปทํางานใหม แตอยาเดินไกลไปชอปปงตลาดนัด ขางออฟฟศบอยๆ นะครับ - ฝกดื่มนํ้า เรื่องนี้ตองยํ้าเพราะพอทํางานเพลินก็จะลืมหายใจ, ลืมกะพริบตาและที่สําคัญคือ “ลืมดื่ม (นํ้า)” มีเวลาชั่วอึดใจเมื่อไรใหหา นํ้าใสเย็นมาดื่มเอื้อกเขาไปทุกทีครับแลวผิวจะดีเอง หรือจะหาขวด ลิตรใสนํ้าสักขวดตั้งไวหนาโตะแลวปฏิญาณวาจะกินใหหมดในแตละ วันก็ดีครับ - ยํ้าหายใจ พอเครียดมาตูมใหญก็ลืมหายใจลึก ขอใหฝกไวเมื่อ นึกไดทุกครั้งครับใหหายใจลึกจนปอดขยายไมใชพุงยื่นนะครับ ใหทํา ทุกครั้งเวลาวางหรือยิ่งเวลาเครียดทําแลวจะดีเพราะทําใหมีสติไดตั้ง หลักคิดกอนจะ “เหวี่ยง” อะไรออกไปใหงานเขาทีหลังครับ - ใหฝกเคี้ยว นึกถึงวาถาไดขยับเหงือกจะเปนการฝกสมองไปใน ตัว แตจริงแลวมีงานวิจัยวายิ่งเคี้ยวนานแลวตั้งใจใสสติเขาไปกําหนด รูจะยิ่งทําใหสมองโลงดีจดจําไดแมน สามารถทดลองไดในมื้อตอไปถา ทานกินขาวก็ลองเคี้ยวสักคําละอยางนอย 10 ครั้งแลวตั้งใจนับดูจะอยู กับปจจุบันไดสุขดีนะครับ - เอี้ยวตนคอ ทําสปาใหตนคอตัวเองบางดวยเทคนิค กายภาพบําบัดงายๆ ไดแก เอามือดันศีรษะตานแรงกันทั้งซาย-ขวา และหนา-หลัง จากนั้นใชผาขนหนู 2 ผืนชุบนํ้าเย็นผืนและอุนผืนหนึ่ง บิดหมาดกอนเอามาประคบตนคอกับรอบดวงตา 2 ขางครับจะเปนการ รีแล็กซแบบสั่งไดในชั่วอึดใจครับ - รอแปรงฟน ลองหาแปรงดามจอยกับยาสีฟนหลอดจิ๋วเก็บไว ในที่ทํางานแลวกินอาหารเสร็จเมื่อไรก็แปรงฟนแปรงลิ้นหนอยจะคอย สดชื่นขึ้นมากโดยมีเคล็ดสําคัญคือแปรงอยางนุมนวลและนานไมนอย กวาชั่วเคี้ยวหมากแหลกนั่นคือราว 2-3 นาทีครับ วิธีจับเวลางายถาไม กินหมากคือชั่วขณะที่ดีเจเปดเพลงมันๆ จบเพลงหนึ่งนั่นแหละครับ - ดันขมับ จับสองขางขมับดวยนิ้วโปงแลวคอยคลึงเบาๆ ถาจะ เอาใหสบายครบสูตรก็ตองพวงใชอุงนิ้วนวดเปลือกตาสองขางไปดวย เพราะสองสวนนี้คือจุดผอนคลายแสนสบายของรางกาย หากทานลา แลวขอใหลองปรับเกาอี้เอนหลังไปแลวใชฝามือประจําตัวนี่แหละครับ จับนวดไปเบาๆ จะเอาผาเย็นสักผืนชวยประคบไวดวยก็ได รับรอง สบายในชั่วอึดใจแนครับ •
กรุงเทพธุรกิจ 23 มกราคม 2554
คูมือพิทักษ กระดูกและขอ และขอตางๆ ในรางกาย ไมเฉพาะแตวิถีแบบคนเมือง เคยมี รายงานวิจัยโดยแพทยจากโรงพยาบาลรามาธิบดีศึกษาพบวา วิถีชีวิตแบบไทยอยางเชนนั่งกินขาวกับพื้นก็มีผลตอกระดูก หลัง และปญหาปวดหลัง ปวดเอว เหมือนกัน ไมวาจะเปนปจจัยมาจากชีวิตวิถีเมือง หรือวิถีไทย ผลกระทบเริ่มปรากฏภาพใหเห็นชัดขึ้นจากการศึกษาที่พบ ขาวรายวา โรคเกี่ยวเนื่องกับกระดูกขึ้นแทนเปนแชมปอันดับ หนึ่งของกลุมศัลยกรรมตอยอด ขอมูลขางตนมาจากคําใหการของ ศ.เกียรติคุณ นพ.เจริญ โชติกวณิชย ผูอํานวยการศูนยกระดูกสันหลัง และขอ โรงพยาบาลสมิติเวช ศรีนครินทร ปจจัยที่ทําใหจํานวนผูปวย โรคกระดูกและขอเพิ่มมากขึ้น มาจากปจจัยพื้นฐานอยางอายุ, พฤติกรรม, วิถีชีวิต รวมถึง อุบัติเหตุ อายุขัยของมนุษยที่ขยับเพิ่ม เกณฑเฉลี่ยจาก 75-77 ป ก็เพิ่ม มาเปน 80 ป และยังพบอีกวา เริ่มมีผูที่อายุมากกวา 100 ปใน ประเทศไทยเพิ่มมากขึ้น ทวา ยิ่ง อายุมาก ความเสื่อมของรางกาย ก็ยิ่งมากขึ้น รวมถึงกระดูกและ ขอดวย และในสวนของพฤติกรรม ตัวอยางที่เห็นชัดที่สุดคือ การ นั่งหนาจอคอมพิวเตอร ที่เรา ใชเวลาอยูกับมันมากขึ้นทุกวัน ทําใหปวดหลังปวดคอ รวมถึง การนอนดูทีวี ที่ทําใหปวดคอได สวนปจจัยดานวิถีชีวิตยัง เกี่ยวของกับอาหารการกิน โดย เฉพาะการกินที่มากจนเกินไป หรือกินแตอาหารจานดวนสงผล ตอนํ้าหนักตัว ยิ่งอวน กระดูก และขอตอก็จะยิ่งทํางานหนัก ทั้ง การซื้อยากินเองก็เสี่ยงทําราย กระดูกและขอ โดยเฉพาะยาลูก กลอนที่มักผสมสเตียรอยด หรือยาตานการอักเสบที่สงผล ตอตับ ไต และกระดูก และปจจัยสุดทายคือ อุบัติเหตุ ทั้งจาก การเลนกีฬา และอุบัติเหตุบนทองถนน นอกจากนี้ ยังมีปจจัยเสี่ยงที่นาสนใจ นั่นคือ การดื่ม แอลกอฮอล สูบบุหรี่ และไมออกกําลังกาย ซึ่ง นพ.เจริญ ให นํ้าหนักกับเรื่องนี้มากเปนพิเศษ
โรค เกี่ยวเนื่อง กับกระดูก ขึ้นแทนเปน แชมปอันดับ หนึ่ง
เพราะโรคกระดูกและขอสามารถเปนไดตั้งแตวัยเด็ก อาจจะอยูในรูปเทาแป ขาโกง หากเปนวัยรุน คนทํางาน ก็มีทั้ง กระดูกหัก ขอเคลื่อนจากอุบัติเหตุ เอ็นขอฉีกขาดจากการเลน กีฬา แตหากอายุมาก กระดูกและขอก็เกิดการเสื่อมสภาพ กระดูกพรุน โปรงบาง กระดูกสันหลังยุบตัว หรืออาจจะเปน ภาวะเนื้องอก กระดูกงอก มะเร็งกระดูก หรืออาจมีความ ผิดปกติของกระดูกสันหลัง เชน หมอนรองกระดูกสันหลัง เคลื่อนกดทับเสนประสาท กระดูกสันหลังโกงงอ เปนตน การรักษาโรคกระดูกและขอ มีตั้งแตการผาตัดรักษา ซึ่งมีนวัตกรรมการรักษาที่ชวยใหผลการรักษาดีขึ้น รางกาย ฟนฟูไดเร็ว เชน การผาตัดสองกลองที่ใหแผลเล็ก การพักฟน สั้น รวมถึงการรักษาดวยการผานคลื่นความรอน เพื่อรักษา อาการหมอนรองกระดูกเคลื่อนกดทับเสนประสาท ทําใหไม ตองผาตัด ใชเวลารักษาเพียง 30 นาทีก็สามารถกลับบานได เลย ซึ่งลวนแลวแตเปนเทคโนโลยีที่อํานวยความสะดวกให แกผูปวยทั้งสิ้น และยังมีเวชศาสตรฟนฟูอยางธาราบําบัด ที่ เหมาะตอการฟนฟูผูปวยโรคกระดูกและขอโดยเฉพาะ แตสําหรับปกระตายตื่นตัว ใครอยากจะหาวิธีปองกัน กระดูกและขอของตนเองใหแข็งแรง ผูอํานวยการศูนย กระดูกสันหลังและขอ แนะวา ควรเลนกีฬาอยางสมํ่าเสมอ ที่สําคัญคือ ควรปลูกฝงใหเด็ก ๆ เลนกีฬา โดยเลือกให เหมาะกับวัยและสภาพรางกาย หลีกเลี่ยงการกินแลวนอน งดสูบบุหรี่ ลดแอลกอฮอล แมบางคนอาจจะตองกินเพื่อเขา สังคม ซึ่งทําได แตอยากินจนเปนกิจวัตร เพราะเทากับทําลาย ตัวเอง เพียงเทานี้ ชีวิตก็จะเปนสุข เพราะใชชีวิตประจําวันได โดยไมตองปวดขอหรือกังวลกับกระดูกตัวเองจนไมเปนอัน ทําอะไร •
10
กายใจ Experience
ถาอยากรูเคล็ดลับสมองดี ไมตองไปถามพี่แอด คาราบาวว หรือโรไปหายามหัศจรรย หรือตองกินยาบํารุง เซลลสมองเสมอไป
• กานตดา บุญเถื่อน
ร
ศ.ดร.ประไพศรี ศิริจักรวาล นักโภชนาการ สถาบันโภชนาการ มหาวิทยาลัยมหิดล บอกวา การกิน อาหารเพื่อบำรุงสมองใหมีสุขภาพดีควรบำรุง กันตั้งแตยังเปนทารกอยูในครรภมารดา เพื่อ ใหไดผลดี 100% และมีผลยาวนานไปตลอดชีวติ ความจำยอดเยี่ยม จะมาเริ่มประเคนใสปากกัน ยามโตแลวไมถูกตองนัก กลุมอาหารที่มีสวนสำคัญกับพัฒนาการ ของสมองตั้งแตยังเปนทารก ไดแก โปรตีน ซึ่งรางกายแมจะตองการมากกวาปกติเวลา ตั้งครรภอยูแลว ธาตุเหล็ก ไอโอดีนและโฟเลต ที่สงผลถึงไอคิวของลูกใหเติบโตมาเปนผูใหญ ที่มีสมองดี ไอคิวดีโดยตรง “แมควรบำรุงลูกดวย โฟเลต ไอโอดีน และธาตุเหล็กใหครบถวนตัง้ แตตง้ั ครรภ เพราะ โภชนาการกับพัฒนาการสมอง มีผลตั้งแตยัง เปนทารกในทองแมถึงชวง 2 ขวบปแรก ซึ่ง พัฒนาการของสมองเติบโตไดมากถึง 80% ของ ทั้งชีวิต” นักโภชนาการ กลาว นักโภชนาการแนะนำวา แมที่ตั้งครรภ ควรดูแลสุขภาพไมใหรางกายขาดหรือพรอง ธาตุเหล็ก สวนใหญแพทยดูแลขณะตั้งครรภ จะแนะนำใหกินยาเม็ดธาตุเหล็กเสริมอยูแลว
กินเพื่อลูก สำหรับรายที่พรอง รวมถึงไอโอดีนซึ่งสำคัญ มาก เพราะอาจเพิ่มความเสี่ยงที่จะเปนโรคเออ หรือปญญาออนของลูกตามมาได “ธาตุเหล็ก ไอโอดีนและโฟเลต มีผล โดยตรงกับพัฒนาการของเนื้อสมองและเซลล ประสาทใหมีความสมบูรณ หากขณะที่แม ตัง้ ครรภและบำรุงขาดตกบกพรองในสารอาหาร เหลานี้ สมองก็จะเติบโตมาแบบนั้นถาวร” ผูเชี่ยวชาญ กลาว ที่นาสนใจคือ ชวง 4 สัปดาหแรกของการ ตัง้ ครรภ แมหลายคนอาจไมทนั รูต วั วาตัง้ ครรภ ซึ่งถือวาสำคัญอยางมากเพราะทารกในครรภ จำเปนตองไดรับโฟเลตซึ่งมีผลตอการเติบโต ของสมองดวยเชนกัน ทางออกงายๆ คือ ควร วางแผนกอนมีบตุ รแตเนิน่ ๆ เพือ่ ใหการตัง้ ครรภ เปนไปอยางสมบูรณแบบที่สุด สารอาหารที่แมควรเลือกขณะตั้งครรภ เพื่อพัฒนาการสมองที่ดีของลูกคือ โปรตีน จำพวก เนื้อสัตว นม ไข และผลิตภัณฑที่มา จากพืชตระกูลถั่ว สวนธาตุเหล็ก ควรกิน
อาหารประเภท ตับ อาหารทะเล เกลือเสริม ไอโอดีน และผักใบเขียว หนอไมฝรั่ง เพื่อให ลูกไดรับโฟเลตอยางเพียงพอ สิ่งที่สำคัญนอกจากการบำรุงสมองคือ การเลี้ยงดวยนมแมตั้งแตเกิดจนไดระยะ 4-6 เดือนเพราะนมแมมีโอเมกา 3 หรือน้ำมัน ตับปลาอยูดวย หากปฏิบัติตามแนวทาง ดังกลาว นักโภชนาการรับรองวา สุขภาพ และสมองของลูกแข็งแรงไดโดยที่ไมจำเปน ตองทานอาหารเสริมอยางอื่นใหยุงยาก และ เปลืองสตางค เมื่อผานชวง 4-6 เดือนมาแลวควรมอง หาอาหารเสริมที่เหมาะสมตามวัย เพราะนม อยางเดียวไมเพียงพอตอการพัฒนาการของ รางกายลูกไดเต็มที่ อาจเริ่มจากขาวบด กลวยน้ำวาสุกบด ไขแดงตมสุก ผักตมเปอย เมื่อเริ่มเขาวัย 7-8 เดือนจึงเริ่มใหกิน เนื้อสัตวที่มีความหยาบ ควรเริ่มจากหยาบ นอยและเพิ่มความหยาบมากขึ้นตามลำดับ เพือ่ ใหทารกไดใชฟน และเริม่ บดเคีย้ วอาหาร
จินตนาการของปลาที่ทั้งชีวิตอยูแตในนํ้า เวลา ฟงเรื่องราวบนบกจากกบ หนาตาทุกอยางที่ คิดจะออกมาเปนปลาหมด เรื่องนี้สรางความ ขบขันใหลูกชายผมเปนอันมาก ในปาใหญ : เปดไปสองสามหนาแรก ลูกชายผมถามวา “คุณพอครับ ทําไมหนังสือ ไมเห็นมีตัวอักษรเลยละ” ผมบอกลูกชายวา “ตัวอักษรไมมี แตลองดูดๆี สิ มีอยางอืน่ ใหดนู ะ” ลูกชายผมก็เพงดูจนเห็นรูปสัตวตางๆ ที่ซอน อยูในภาพครับ แรกๆ ก็ตื่นเตน แตไปไดแค ครึ่งเลมก็บอกเหนื่อย ไมเอาแลว หนังสือบางเลมเราอาจจะไมไดรักแรกพบ ตองอานซํา้ หลายครัง้ หรือทิง้ ชวงเวลา แลวกลับ มาอานใหมจะพบวา ความคิดในชวงเวลาหนึ่ง ทําใหเราเขาใจไปอยางหนึ่ง แตพอกลับมาอาน อีกครั้ง จะเขาใจมากขึ้น หรือที่เคยคิดวาเขาใจ มากอน กลับกลายเปนผิดทั้งหมดเลยก็มี มา แตมาไดถูกจังหวะและทําใหเลมนี้สดใส เชนกันครับ หนังสือทั้ง 5 เลมนี้ ลูกชาย เหลือเกิน ใครวาหนังสือไมมีสีไมสนุก กรุณา ผมจะชอบสองในหา แตนี่คือการอานรอบแรก อานเลมนี้ครับ รูปภาพและเนื้อเรื่องกําลังดี ใหเขาฟงเทานั้น ถาผมอานซํ้าหลายๆ รอบ อ.รพินทรเลือกคําแปลไดนารัก ลูกชายผมทํา ความคิดของลูกชายอาจจะเริ่มเปลี่ยน หรือเก็บ จมูก “ฟุดฟด” ตามสัตวตางๆ จนจบเรื่อง ไวอีก 5 ป เขานําหนังสือขึ้นมาอานเองได ความ ปลา ก็คือ ปลา : เรื่องนี้ผมไมรูจะให กลัว ความไมชอบตางๆ ในตอนเล็กๆ อาจจะ รูปหรือเรื่องเดนกวากัน ดีทั้งสองอยางอีกแลว เปลีย่ นไปตามประสบการณและวัยทีโ่ ตขึน้ ของเขา รูปภาพเปนการวาดสีไมทดี่ เู หมือนงาย แตจริงๆ แตสําหรับผมกับหนังสือชุดนี้ ผมชอบหา แลวมีรายละเอียดที่นาสนใจ เนื้อเรื่องเองก็สนุก ในหาเลยครับ
หนังสือดีมาแลว
ป
กติเวลาผมจะไปสงหนังสือใหราน หนังสือใหญๆ คลังสินคาพวกนี้จะ อยูตะเข็บพระนคร ชวงตนปใหมโกดังตางๆ จะปดหมด แตก็ มีใบสั่งซื้อสินคาจากหนารานใหไปสงหนังสือที่ สยามพารากอน และก็เหมือนทุกครั้งครับ สงหนังสือใน รานหนังสือทีไรก็ตองแวะซื้อหนังสือเลมใหม กลับมาทุกที โชคดีที่ภรรยาผมเหลือบไปเห็น หนังสือเด็กระดับโลกของ SCG มาแลวจา!!! ชุดหนังสือของปนี้ จํานวนยังคงเปน 5 เลม เหมือนสองปที่ผานมา ไดแก คุณยายหมาปา, คุณตา, วันแสนสุข, ปลา ก็คือ ปลา และในปา ใหญ ผมกวาดหนังสือชุดนีม้ าทุกเลมและจัดการ ทดสอบกับลูกชายทันทีวาเขาชอบเลมไหนที่สุด โดยแบงอานคืนละเรื่องสองเรื่อง ผมอยากดู อารมณ “รักแรกพบ” ของลูกชายกับหนังสือ ครับ แบบวาอานรอบเดียวก็ชอบเลย ไดผลสรุป
กรุงเทพธุรกิจ 23 มกราคม 2554
วาลูกชายชอบเรื่อง “วันแสนสุข” และ “ปลา ก็คือปลา” มากที่สุด มาดูกันทีละเลมดีกวา วา แตละเรื่องมีอะไรบาง คุณยายหมาปา : เ ปนนิทานหนูนอย หมวกแดงภาคจีนโดยสวนตัวผมชอบมาก ดร.ชัยวัฒน มักจะเลือกหนังสือเด็กที่ “ฉลาดๆ” มาแปลเสมอ (สองเลมกอนก็ดีมาก คือ มีหมวก มาขายจา และ คุณหมอเดอโซโต) แตลูกชายผม ฟงนิทานแลวบอกวากลัว แถมยังสงสารหมาปา ในตอนทายอีกตางหาก คุณตา : เลมนี้ตองบอกตรงๆ วาเลายาก อานไปตองตีความและอธิบายใหลูกชายไปดวย หนังสือทําเปนหนาคู บางหนามึนงง แตบางหนา คําพูดของตาและหลานกินใจมาก รูไดเลยวา ผูเขียนเขาใจเด็ก เลมนี้ลูกชายผมไมคอยอิน เทาไหรครับ ผิดกับภรรยาที่แอบฟงอยูขางๆ เธอซึ้ง นํ้าตาซึมตอนทายเรื่อง วันแสนสุข : รูปภาพเปนสีขาวดําเกือบ ทั้งเลม มีหนาสุดทายหนาเดียวที่มีสีปรากฏขึ้น
ไดเอง อาทิ ไกสับ ฟกทอง แครอท แม หรือคนดูแลควรเริ่มใหเด็กรูจัก กับไขขาว และเพิ่มเปน 1 ฟองเมื่อเขาสูวัย 1 ขวบไปแลว รวมถึงการเลือกนมจืดใหเด็ก ดื่ม และสนับสนุนใหกินผักสม่ำเสมอใหติด เปนนิสัย จนถึงวัย 6 ป หากพัฒนาไดดังนี้ พัฒนาสมองจะเติบโตไดเต็มรอยในที่สุด ผลไมเปนอาหารที่ใหวิตามิน คุณแม ควรจัดใหเด็กไดกินเปนประจำในทุกมื้อ หรือสามครั้งตอวัน และงดน้ำอัดลม อาหาร รสจัด และอาหารกรุบกรอบทุกชนิด เพื่อให รางกายไดรับสารอาหารที่มีประโยชนอยาง เต็มที่ หากทารกเติบโตดวยสมองที่ดี สุขภาพ ก็แข็งแรงทั้งจิตใจและทางกายนั้น พอแม เปนตัวอยางที่ดีในการเรียนรูสำหรับเด็ก ทั้งเรื่องของการโตตอบ การตั้งคำถาม และ ควรกอดกันเสมอเพื่อแสดงความรักความ อบอุนกับเด็ก เลนกับเขาเพื่อใหพัฒนาการ เติบโตอยางสมวัย สำหรับผูใหญ สิ่งที่ทำไดในเรื่องการ บำรุงสมองเชน การเลือกกินอาหารใหครบ 5 หมู มีผักหลากหลาย ผลไมหลากหลาย อาหารแตละมื้อก็เพิ่มความหลากหลาย สลับไปมาระหวางกวยเตี๋ยวกับขาวหลากสี ก็ได เพื่อลดความเสี่ยงที่รางกายจะสะสม สารเคมีที่ตกคางจากกระบวนการผลิต “อาหารเชาเปนมื้อที่สำคัญ เพราะ รางกายขาดอาหารตอเนื่อง 10-12 ชั่วโมง หากมื้อเชารางกายไมไดรับอาหาร ระหวาง วันสมองจะคิดอะไรไมคอยออก ขาดความ สดชื่นกระปรี้กระเปรา รวมถึงทำใหสมาธิ สั้นไมสามารถทำอะไรตอเนื่องไดเปนเวลา นาน” นักโภชนาการ กลาวพรอมแนะนำ วา การนอนที่ดีของผูใหญควรนอนไดอยาง นอย 6-8 ชั่วโมง สวนเด็กควรนอนได 8-10 ชั่วโมง และออกกำลังกายสม่ำเสมอรางกาย จะพรอมกับวันใหมอยูตลอดเวลา
กายใจ Family
11
• ชฎาพร นาวัลย pinkpinksnail@gmail.com
สุกคิด ชแลว ไมตองแกไขแตอยางใด “สุกคิด” ไมใช “ฉุกคิด” หรือ “สุขคิด” กระบวนการสราง “สุก” ในธรรมชาติเปนกระบวนการ ทีน่ า สนใจและติดตามภายใตเงือ่ นไขทีเ่ หมาะสมของออกซิเจน กาซเอทธิลนี คารบอนไดออกไซด อุณหภูมิ และเวลาทีเ่ หมาะสม พืชหลังจากการผสมเกสรตัวผูตัวเมียเรียบรอยสมดัง อารมณหมายแลว ก็เขาสูกระบวนการกอรางสรางตัว หรือ ปฏิสนธิ เกิดเปนผลงานของตนไมเลยเรียกกันวา “ผลไม” จากผลไมลกู เล็กๆ คอยๆ พัฒนาเติบโตขึน้ กระบวนการ เปลี่ยนแปลงทางสรีระเริ่มตนขึ้น ไมเพียงแตขยายขนาดขึ้นและปฏิกิริยาทางเคมีภายใน คุกรุนตลอดกระบวนการสุก หรือ เรียกวา Ripening process ซึ่งมีขั้นตอนหลัก คือ การเปลี่ยนสีของผลไม จาก สีเขียวเปนสีตางๆ ตามชนิด ซึ่งเกิดจากการสลายไปของ คลอโรฟลล และสีตา งๆ ทีอ่ าจถูกบังอยู หรือสรางขึน้ มาทดแทน ก็จะปรากฏออกมาเปนสีเหลือง สีแดง สีสม ฯลฯ สงสัยไหมวา “เขียวอยูดีๆ ทําไมตองเปลี่ยนใหสี ฉูดฉาด” แปลกแยกออกจากสีเขียวของใบไมดวย ตอมานอกจากสีเปลี่ยน ก็เปนการเปลี่ยนแปลงของ รสชาติ กับกลิ่น การสุกทําใหเกิดรสหวานขึ้นในผลไมและ โดยทั่วไปปริมาณกรดจะลดลง ความหวานเกิดจากการเกิดนํ้าตาลที่มีโมเลกุลเล็ก ซึ่ง ปลดปลอยออกมาจากการสลายตัวของแปง และคารโบไฮเดรต รูปอื่นๆ นํ้าตาลที่ปลดปลอยออกมานี้ยังเกิดการเปลี่ยนแปลง กลับไปกลับมาได (Interconversion) การปลดปลอยนํ้าตาลนั้นจะเห็นไดชดั เจนในกรณีของ กลวย ดังนั้นไมวาเดิมจะเปรี้ยว หรือฝาด สุดทาย ก็จะกลาย เปนหวาน สงสัยไหมวา “จะหวานไปทําไม” ยังไมหมด สีเปลี่ยน รสเปลี่ยน ก็มาถึงความแข็ง เมื่อ ผลไมสกุ จะมีลกั ษณะเนือ้ ออนนิม่ ลง เนือ่ งจากมีการเปลีย่ นแปลง ของสารประกอบเพคติน เพคตินเปนสวนประกอบที่สําคัญ ของผนังเซลล เมื่อผลไมสุกโปรโตเพคตินจะถูกสลายตัวกลายเปน เพคตินและกรดเพคติค ซึง่ ละลายไดในนํา้ (soluble pectin) และยังมีการเปลีย่ นแปลงของเซลลูโลส และเฮมิเซลลูโลสดวย การสลายตัวของเซลลูโลสมีความสัมพันธกบั การออนตัวลง ของผลไมระหวางการสุก สงสัยไหมวา “ทําไมสุกแลวตองออนนิ่ม”ดวย กระบวนการสุกจากภายในที่ไมไดชิงสุกกอนหาม เปน ขั้นตอนที่แชมชาใชเวลาแตคุมคาแกการรอคอย หาก “สุกคิด” ดูวา ทําไมผลไมตองผานขั้นตอนตางๆ ที่เปลี่ยนผานทั้งตองอึดอัดขยายตัว ทั้งผานกรดเปรี้ยว ฝาด ทั้งลดทอนความแข็งแรงลงมาออนนุม เพื่ออะไร ตนไมไม ลิ้มรสของผลไมสุกนั้นเอง แตสิ่งมีชีวิตอื่นตางหากที่ไดรับ “ความสุก” ไป ไมวาสิ่งมีชีวิตใหญๆ ท ี่จะไดกินผลไมอรอย หอมหวาน นุม ลิน้ จนถึงแมแบคทีเรีย ก็จะยอยสลายไดอยาง งายดายเพราะมีนํ้าตาลเปนอาหาร ตนไมมีเปาหมายอยางเดียวตั้งใจไวเพียงเพื่อใหเมล็ด ที่อยูขางในกระจายออกไปโดยพึ่งใหมีผูชวยนําพา เมื่อเมล็ด ตกลงยังพื้นดินก็มีตนทุนความสุกที่จะงอกเปนตนไมอีกครั้ง ที่จะทําหนาที่ “สรางสุก” ใหมใหงอกงามตอไป อยางเปนสุข สุกเพื่อคนอื่น สุกจากภายใน จึงเปนสุขที่ขยายผลได อยางกวางขวาง งอกงามและยั่งยืน ตลอดกาล
ใ
เทคโนโลยียุค ไฮสปด ความเร็ว ติดภัยใกลตัวลูก แตถึงจะวองไว แคไหน พอแมก็ยัง วิ่งตามทันอยูดี
เ
กมคอมพิวเตอร แชตออนไลน ไมวา จะเปน MSN, facebook ลวนเปน เทคโนโลยีทันสมัยที่ขนมาเอาใจสาวก ไซเบอรตั้งแตยังเด็กจนติดกันงอมแงม ทั่วเมือง มองใหดี เราจะพบดานหนึ่งคือ ประโยชนมหาศาล แตอีกดานก็คือพิษภัย ที่สงผลตอเยาวชนของชาติอยางรายกาจ โลกที่เปลี่ยนไปเปน “สังคมไฮสปด” ในปจจุบันกอใหเกิดภัยอันตรายใหมๆ ที่ แอบแฝงมากับสิ่งใกลตัวและสงผลเสียตอ พัฒนาการของเด็ก อาทิ ลูกจับเจาหนาจอ กินทําลายสมอง แขงกันเรียน แขงกันมี ของใช แตกลับเขาสังคมไมได การใชเทคโนโลยีมากเกินไปกอนวัย อันควรนั้น ทําใหเด็กเกิดปญหากับการ เรียน เขียน อาน และการคํานวน ทุกวันนี้คุณครูระดับชั้นประถมพบวา เด็กๆ มักจะมีปญหาในการอาน และยังมีขอบงชี้วาเด็กมีปญหาดาน พัฒนาการมากขึ้น เชน ปญหาสมาธิสั้น ปญหาความบกพรองดานการเรียน และ ออทิสซึ่ม หรือ ใจรอนหุนหัน และอยูไม นิ่ง จนทําใหเด็กๆ เรียนรูทักษะการเขียน อานไดยาก และเด็กที่มีแนวโนมวาออน ภาษาอยูแลวก็จะยิ่งเรียนไดยากขึ้นไปอีก ในขณะที่เทคโนโลยีอิเล็กทรอนิกส ทําใหเด็กเคยชินกับการเรียนรูแบบทันใจ เหมือนเวลาเลนเกมคอมพิวเตอร เขา เว็บไซตหรือกดปุมโทรทัศน จนทําใหรูสึก วาการเรียนเขียนอานนั้นเปนเรื่องนาเบื่อ และเสียเวลา เรื่องนี้ผูเชี่ยวชาญดานเทคโนโลยีเอง ยังเห็นดวยวา คนเราจะตองอานและเขียน ใหเปนเสียกอนที่จะหัดเรียนรูการสื่อสาร ทางอิเล็กทรอนิกส เพราะถาไมมีทักษะ พื้นฐานทางภาษาแลว ก็คงจะเขาถึงแหลง ขอมูลความรูตางๆ ไดไมดีนัก
เลี้ยงลูกใหทันไฮสปด หมั่นฝกหัดให ลูกรักการอาน และเขียน เพราะชีวิต จริงสําคัญยิ่งกวา โลกไซเบอร
หนังสือ Detoxing Childhood หรือที่นํา มาแปลในชื่อ ฉลาดเลี้ยงลูก เทาทันพิษภัย ยุคไฮสปด โดยใหคําแนะนําวิธีรับมือกับ อาการเปนพิษตางๆ ที่เกิดจากวิถีชีวิตสมัย ใหมนี้กับพอแมผูปกครอง เธอวา พวกเขาเหลานั้นตองปรับ เปลี่ยนวิธีการเลี้ยงลูก ดวยการเปลี่ยน ความคิดและวิถีชีวิตของตัวเองเสียกอน โดยเริ่มจัดความสมดุลระหวางการทํางาน และชีวิตครอบครัวใหเปน และรูจักจัด สมดุลในการเลี้ยงลูก “มีรายงานวิจัยหลายชิ้นระบุวา การ เลี้ยงลูกใหมีความสุข และรูจักยืดหยุน ทามกลางสังคมประชาธิปไตยยุคใหม ตอง รูจักแยกใหออก หรือรักษาสมดุลระหวาง ความอบอุนและความหนักแนนใหได เชน ปองกันไว มีชัยไปกวาครึ่ง ในขณะที่เรารับฟงลูก ใสใจความรูสึกและ ซู พาลมเมอร (Sue Plamer) ความเห็นของลูก เราตองอธิบายใหลูก นักการศึกษาชื่อดังจากประเทศอังกฤษได ฟงถึงกฎเกณฑขอกําจัดและกิจวัตรใน คนควาวิจัยถึงผลกระทบที่เกิดขึ้นอยาง ครอบครัวดวย เปนตน” ตอเนื่อง และนําเสนอขอมูลที่ผสมผสาน จากนั้นใหศึกษาวิธีการดูแล กันอยางลงตัวระหวางการใชสัญชาตญาณ พัฒนาการและการศึกษาของลูกวัยแรก ของการเปนพอแมและขอมูลงานวิจัยถึง เกิดถึง 12ป เพื่อที่จะศึกษาพื้นฐานการ พิษภัยที่เกิดขึ้นกับเด็กๆ ในโลกยุคไฮสปด เรียนรูและเสริมทักษะชีวิตใหกับเด็กๆ โดยกลั่นกรองความรูออกมาเปน โดยนําความรูเรื่องพัฒนาการทั้ง 4 ดาน
คือ รางกาย อารมณ สังคม สติปญญา มา เชื่อมโยงและเกาะเกี่ยวเปนเรื่องเดียวกันกับ กิจวัตรและกิจกรรมของเด็ก นอกจากนั้น ยังตองเสริมสรางสุขนิสัย การกินและนอนอยางถูกตองใหกับเด็กดวย อยางการรับประทานอาหารรวมกันและ ชวนลูกคุย ชักชวนใหลูกเลิกอาหารที่ไมมี ประโยชนดวยวิธีลกู ลอลูกชน ตั้งกฎกติกา หรือตกแตงอาหารใหสวย สวนการนอน อาจใชวิธีใหดาวเมื่อลูก เขานอนตรงเวลา เสริมบรรยากาศชวนเคลิ้ม หรือ เลานิทานกอนนอน ปราบยักษรายในจอ และที่ขาดไมไดเลยคือ ตองรูเทาทัน ขอดี-ขอเสียของโทรทัศนและคอมพิวเตอร พอแมควรใหเด็กในวัยตํ่ากวา 3 ปได เรียนรูกับโลกแทจริงรอบตัวมากกวาจับให นั่งหนาจอสี่เหลี่ยม เพื่อศึกษาโลก 2 มิติ ทั้งยังตองจัดใหคอมพิวเตอรและ เครื่องเลนเกมอยูในพื้นที่สวนกลางของ ครอบครัว และควบคุมเวลาเลนเกมหรือ การเขาไปอยูในโลกเสมือนจริง จนกวาลูก จะเขาสูวัยรุนที่ดูแลตัวเองได “กําหนดเวลาใหแนนอนสําหรับการใช คอมพิวเตอรของเด็กอายุประมาณ 8-9 ป ใหพวกเขาใชเวลากับมันมากที่สุดก็คือวันละ 1 ชั่วโมง และหมั่นฝกหัดใหลูกรักการอาน และเขียน เพราะชีวิตจริงสําคัญยิ่งกวาโลก ไซเบอร ซึ่งเปนไดเพียงแคโลกเสมือนจริง เทานั้น” อภิญญา พันธสุวรรณ ผูแปลขอ อธิบายเพิ่มเติม และวา นอกจากคอมพิวเตอรแลวยังมีพิษภัย จากอาหารขยะ ความรุนแรงในโทรทัศน หรือแมกระทั่งการศึกษาซึ่งลวนเปนสิ่งที่อยู ใกลตัวเราทั้งสิ้น ฉะนัน้ พอแมไมควรรัง้ รอทีจ่ ะ “ลางพิษ” เพื่อใหลูกสามารถเติบโตอยางมีพัฒนาการ ที่ดี และสามารถเอาตัวรอดในโลกยุคใหม อยางรูเทาทัน เพราะเมื่อพอแมที่รูเทาทันภัยเงียบ นี้ เมื่อนั้นพลังของพอแมก็สามารถ เปลี่ยนแปลงโลกได
23 มกราคม 2554 กรุงเทพธุรกิจ
12
กายใจ Family
ผ
านไปแลวกับวันของเด็กๆ ในเดือนมกราคม ตอไป ก็คือวันแหงความรักของ ผูใ หญกนั บาง อยาปลอยใหวยั รุน ขโมยซีน เอาวันแหงความรักไปเปนของพวกเขา แตพวกเดียวเชียวนะคะ อันที่จริงแลว วันแหงความรักสมควรอยางยิง่ ทีจ่ ะเก็บไว ใหคทู แี่ ตงงานแลวอยางเราๆ ทานๆ มากกวา นะคะ เพราะฉะนั้นเรามาเตรียมตัวเติม ความหวานใหแกกันและกันเถอะคะ โบราณกลาวถึง “เสนหปลายจวัก” ซึ่งชวยปลูกรักใหงอกเงยซึ่งก็ยังคงใชได ในปจจุบนั นะคะ เพียงแตวา เราอาจหลงลืม ที่จะลงมือปฏิบัติกันไปบาง ไมมีเวลาบาง หรืออาจไมรูวาจะเริ่มอยางไรก็เปนไดคะ วันนีจ้ งึ มีสตู รขนมจาก โรงเรียนการอาหาร นานาชาติสวนดุสิต โดย อ.ชัชญา รักตะกนิษฐ มาฝากกันคะ อรอย ทํางาย มาก และเก็บไดนานดวยนะคะ สูตรนี้มี รสชาติหวานมันแตไมเลี่ยน เฉกเชน ความรักของเราไงคะ ดีไหมเอย สูตรคุกกี้ ที่พูดถึง ก็คือ Cranberry Pistachio Soft Cookies วัตถุดิบ เนยสด 155 นํ้าตาลทรายปน 100 ไขไก 1
กรัม กรัม ฟอง
กลิ่นวานิลลา 1 นํ้าผึ้ง 1 แปงสาลีอเนกประสงค 170 เบคกิ้งโซดา ½ ผงซินนามอน ½ ขาวโอต 30 เกลือปน ½ แครนเบอรรี 85 พิสตาชิโอหั่นหยาบ 60 ไวทช็อกโกแลตชิพ 40
ชอนชา ชอนโตะ กรัม ชอนชา ชอนชา กรัม ชอนชา กรัม กรัม กรัม
วิธีทํา
1. อุน เตาอบที่ 180 องศาเซลเซียส รอนแปง โซดา และซินนามอนรวมกัน เติมขาวโอต เคลาพอเขากัน พักไว 2. ละลายเนย พออุนใสนํ้าตาลและเกลือ คนพอนํ้าตาลเขากัน ใสไขกลิ่นวานิลลา และ นํ้าผึ้งคนเบาๆ พอนํ้าตาลละลาย 3. ใสสวนผสมของแปงในขอ 1 ผสมพอ เขากัน เติม แครนเบอรรี พิสตาชิโอ และ ไวทช็อกโกแลตชิพ 4. ใชสกูปไอศกรีมขนาดเล็ก ตักวางในถาด หางกันประมาณ 2 นิ้ว นําเขาอบประมาณ 10-12 นาที หรือจนสุก สูตรทําคุกกี้นี้งายเสียจนอยากจะ
เชิญชวนใหคุณแมกับคุณลูกมาเขาครัว เพื่อลงมือปรุงคุกกี้ใหคุณพอไดหมํ่าของ อรอยจากฝมือของคนที่คุณพอรักคะ เด็กๆ ทําไดเกือบทุกขั้นตอนยกเวนแค ตอนนําถาดเขาอบในเตาไฟและตอนนํา ถาดออกมาเทานั้นเองคะ นอกนัน้ เด็กชวยไดคนละไมคนละมือ เลยคะ บางทีอาจไมตองใชสกูปไอศกรีม กระมังเพราะคุณลูกอาจมีความคิด สรางสรรคขอวางแปงคุกกีท้ ผี่ สมเสร็จแลว นี้ใหเปนรูปตางๆ ตามที่เขาจินตนาการก็ สนุกกันไปอีกแบบนะคะ หรือถาคุณผูอาน อยากนําไปเผื่อแผคนที่เรารักรอบๆ ตัวก็ สามารถทําไดโดยการใสภาชนะที่ปดมิดชิด ไมใหลมเขาจะไดกรอบนอกนุมในแบบ ตนตํารับไปนานหลายๆ วันหนอยก็จะดี ไมนอยคะ ผูกโบสักนิด เขียนการดใส ขอความดีๆ ที่กอปรไปดวยความรักและ หวงใยอีกสักหนอย เทานี้ก็ไดของขวัญ แทนใจในวันแหงความรักกันแลวละคะ เอาหละตอนนีย้ งั พอมีเวลา ลองฝกวิทยายุทธกันไดเลยนะคะ พอถึงเวลาจริงๆ จะ ไดลงมือปฏิบัติกันไดอยางมั่นอกมั่นใจไง ละคะ ขอใหสนุกกับการทําอาหารเพื่อคน ที่เรารักคะ ! ใครอยากไดสูตรอาหารหรืออยาก ทราบขอมูลเรื่องใดก็พูดคุยกันไดนะ คะ facebook ของลอราคือ mrslaura wattanagool คะ ลอรา ศศิธร วัฒนกุล ปจจุบันเปนคุณแม ลูกสอง นองโมณีกา วัย 7 ขวบ และมาโก วัย 2 ขวบ ทํางานสื่อสารมวลชน เขียนงาน ใหคอลัมน “ชวนคุยชวนคิด กับ MRS. LAURA” และผลิตรายการรวมกับสถานี โทรทัศน MANGO TV สถานีโทรทัศนใน เครือ NATION CHANNAL
เตรียมตัว ฝกเสนหปลายจวัก
เพือ่ เดือนแหงความรัก
กรุงเทพธุรกิจ 23 มกราคม 2554 กกรุรุงเทพธุรกกิิจ 2233 มมกราคม กราคม 22554 554
โปรดอยาถาม...
สื
บเนื่องจากฉบับที่แลวที่เลาใหคุณผูอานฟงเรื่อง เจาตัวเล็กที่เกิดเบื่ออยางแรง ถึงขนาดไมยอมเรียน แลวครูแนนก็ยอมใหหยุดเรียนไป 2 ครั้ง ซึ่งการ ยอมใหหยุดเรียนนี่ไมใชเรื่องปกติเลยในการจัดการเด็กที่ ไมยอมเรียน เนื่องจากการเรียนทุกอยาง สิ่งสําคัญที่ตองมีหรือ สรางใหเกิดขึ้น คือ วินัยในการเรียน และในทางกลับกัน การเรียนก็เปนเครื่องมือหนึ่งในการชวยฝกวินัยใหกับเด็กดวย ซึ่งเมื่อเด็กๆ มีวินัยในการเรียนแลว ผลของการรักษาวินัยนั้น ก็คือ ความกาวหนาในการเรียนนั่นเอง ซึ่งการมาเรียนอยาง สมํ่าเสมอ ไมเรียนๆ หยุดๆ ถือเปนวินัยหนึ่งในการเรียน เจาตัวเล็กที่ครูแนนใหหยุดเรียน รายนั้นเรียนมาตอเนื่อง 3 ป การหยุดเรียน 2 ครัง้ เปนเรือ่ งทีไ่ มเกีย่ วกับวินยั ในการเรียน ของเคาแลว แตเปนเหตุจําเปนที่ครูประเมินในชวงเวลานั้น โปรดอยาเขาใจผิดนะคะ วาถาเด็กเบื่อเรียนก็ควรใหหยุด เหมือนวาเอาเด็กเปนที่ตั้ง ถาเคาจะทําอะไรตองใหสมัครใจ ไมบังคับ อยากทําอะไร ขอใหบอกเหตุผลมา พอแมจะจัดให ตามนั้น เพราะคิดวานั่นคือการฝกใหลูกรูจักคิด รูจักตัดสินใจ ซึ่งจริงๆ แลวก็ไมผิด แตก็ไมถูกเสียทั้งหมด การใหเด็กรูจัก คิดเอง ตัดสินใจเอง อาจทําไดในบางเรื่อง หรือบางชวง อยาง เชนเรื่องเรียนดนตรี หรือ เรียนพิเศษวิชาอื่นๆ นี่ ถาจะบังคับ เรียนเลย โดยที่เด็กไมไดชอบ ก็ดูจะเปนการฝนใจมากไป ควรใหเคามีสวนคิด ตัดสินใจตั้งแตตนวาอยากเรียนมั้ย โดย ตองตกลงกันกอนวา ถาเรียนแลวตองปฏิบัติตัวอยางไร เรียนแลวตองไมขเี้ กียจ ไมเลิกงายๆ และถาเด็กตกลงใจจะเรียน แลว ระหวางทาง..โปรดอยาถามวา “วันนี้จะเรียนมั้ยลูก?” เด็กที่ไหนจะอยากเรียนตลอดเวลา ตอใหชอบเรียนขนาดไหน ก็เถอะ ที่เลาเรื่องนี้เพราะชวงปที่ผานมา ครูแนนทั้งเจอเองและ ทั้งไดยินมาวา คุณผูปกครองหลายๆ ทานใหลูกๆ มีอํานาจ เต็มทีใ่ นการเลือกทีจ่ ะทําอะไร หรือไมทาํ อะไรไดเองในทุกเวลา ทุกโอกาส ขอแคตองอธิบายเหตุผลในการตัดสินใจนั้นได คุณผูปกครองก็จะโอเคตามนั้น เพราะถือวาลูกมีเหตุผล ตอง เคารพในเหตุผลนั้น ซึ่งอันที่จริงแลวเปนแนวคิดที่ดีมากนะคะ แตตองระวังหนอยเมื่อใชกับเด็กๆ เพราะวุฒิภาวะเคายังไม มากพอที่จะมีเหตุผลที่เหมาะสมในทุกๆ เรื่อง การฝกใหคิด และแสดงเหตุผลเปนสิ่งที่ดี แตคุณผูปกครองก็มีหนาที่ใน การสอนและทําความเขาใจกับลูกๆ ดวย หากเหตุผลที่เคาคิด นั้นไมเหมาะสม อยางเรื่องเรียน ถาเด็กๆ เลือกที่จะเรียนแลว ระหวางเรียนหากเบื่อบาง ไมอยากเรียนบาง ก็ตองใหเคารูจัก อดทน อยาคิดวาเปนการบังคับ หรือ ฝนใจลูก แตใหคิดวา เรากําลังฝกวินัย และความรับผิดชอบในหนาที่ใหลูกอยู กอนจบครูแนนขอเลาบทสนทนากอนไปโรงเรียน (โรงเรียนปกติ ไมใชเรียนพิเศษ) ระหวางแมลูกคูหนึ่งไวให พิจารณา วันนี้คุณลูก (6 ขวบ) ตื่นมาแลวงอแงไมยอมไปโรงเรียน คุณแมเลยถามวา “ตกลงวันนี้จะไปโรงเรียนมั้ยลูก...?” คุณลูก : “ไมไป หนูเบื่อ ที่โรงเรียนไมสนุก หนูไมชอบ เพื่อนดวย” คุณแม : “ไมไปจริงๆ เหรอคะลูก” และคุณลูกก็ตอบวา “จริง” คุณแม : “ถาไมอยากไปจริงๆ คุณแมใหหยุดเรียน 1 วัน แตพรุงนี้ตองไปเรียนนะคะ” คุณลูก : “โอเค..” เมื่อลูกสาวรับคําคุณแมจึงพูดวา “ถางั้น ก็ โอเคคะ” ...แลวคุณผูอานวาแบบนี้ โอเคมั้ยคะ?...
กายใจ Soulmate http://www.jittapanya.com
• มนสิกุล โอวาทเภสัชช
คนหลงทาง
ความคุนเคย เปนญาติอยางยิ่ง
ราตรีนี้ยาวนานนัก ยิ่งตั้งใจวาคืนนี้จะอยู ฟงธรรมทั้งคืน ใหได ยิ่งทําให ความงวงครอบงํา แลวในที่สุด ฉันก็ หลับฟุบไปในถุงนอน พรอมกับเสื้อ กันหนาวอันแสน อบอุน ขางๆ โรงฟงธรรมนั่นเอง
เกี่ยวของกับทุกสิ่งอยางระมัดระวัง เรียกวาเปนผูมีสติปญญา พระพุทธเจา ทานสอน ใหขอคิดแกพวกเราทั้งหลาย ใหการกระทําของเรานั้นเปนไปดวย ความไมประมาท ถาประมาทแลวจะ ทําใหเกิดความวิบัติฉิบหาย เราจึงตอง มีอุปกรณ มีเครื่องมือในการปฏิบัติตัว ปฏิบัติตน โดยไมประมาท คือ สติ “มนุษยมีสัญชาตญาณของความ เฉลียวฉลาดอยูแลว การปฏิบัติธรรม เปนฝกปฏิบัติตนใหมีความพรอมใน การเอื้อประโยชนตอการเปนมนุษย การปฏิบัติธรรมอยาถือวา เพียงแคนี้ เดินจงกรม ก็พอ เราตองดําเนินชีวิต จะตองเปนไป ไปยังเจดีย พระโพธิญาณ ในลักษณะของคนมีธรรมดวย เรียกวา มาก็ดี ไปก็ดี” ทานยังกลาวอีกวา การมีธรรม คือ มีสติปญญา การศึกษาทางโลกจะ เปนในระบบหรือนอกระบบ ก็ถือวา ลังจากฟงกัณฑเทศที่ 8 เปนสวนประกอบของชีวิต เพราะเรา โดยพระอาจารยมิตซูโอะ เปนสัตวสังคม เราหนีไมได แตเราตอง คเวสโกจบลงในเวลา มีอุปกรณในการดําเนินชีวิตดวย ประมาณตีหนึ่ง หรือหนึ่งโมงเชาของ “เรามีตาก็ตองเห็น มีหู ก็ตอง อาจาริยบูชา ไดยินไดฟง แตถาเราเกี่ยวของอยางมี อีกวัน มาตื่นอีกทีก็เกือบยํ่ารุง ทัน หลวงปูชา ฟงเทศนพระรูปสุดทายตอนตีหาครึ่ง สติปญ ญา ก็ไมมอี ะไรทีท่ าํ ใหเราเสือ่ มเสีย สุภัทโท จนถึงหกโมงเชาพอดี มีแตจะชวยทําใหเรามีความรูสึกที่ พระภิกษุซึ่งเปนผูดําเนินรายการ สมบูรณมากขึ้น ถาเรามีความเกื้อกูล ฟงธรรมขามวันขามคืน ตั้งแตหนึ่ง พึ่งพาอาศัยกันเชน ทุมของวันที่ 16 มกราคม 2554 ไป นี้ โลกจะไมวาจาก จนถึงเชาวันที่ 17 มกราคม บอกวา ความสงบเย็นอยาง พบกันใหมปหนาที่วัดหนองปาพง แนนอน” จ.อุบลราชธานี การที่ฉันไดมา ทุกวันที่ 16 มกราคม ของทุกป ฟงธรรมจากพระปา นับตั้งแตป 2535 ที่หลวงปูชาละสังขาร ที่ปฏิบัติดี ปฏิบัติ เปนตนมา ศิษยานุศิษยจากทั่วโลก ชอบ มาเดินจงกรม พรอมใจกันมาปฏิบัติบูชา ระลึกถึง รวมกับหมูคณะอยาง พระคุณของพอแมครูบาอาจารยกัน สงบเงียบมานั่งสมาธิ อยางลนหลาม ปนี้มีพระประมาณ ทามกลางอากาศ 900 รูป และประชาชนอีกหลายพันคน หนาวเย็น แตก็อุนใจ อีกทั้งโรงทานอีกวา 200 โรงทานที่ เพราะแวดลอมดวย หมุนเวียนกันมาทําอาหารเลี้ยงพระ กัลยาณมิตรที่ไมเคย เลี้ยงผูปฏิบัติธรรมที่เดินทางมากัน รูจักกันมากอน แต ตั้งแตวันที่ 11 มกราคมจนกระทั่งงาน ดีๆ อยางนี้ดวยกัน กลับรูสึกไววางใจเปนอยางยิ่ง การได ในยามเชาของวันที่ 17 มกราคม เลิก เมื่อนับจํานวนผูคนที่เดินทางมา กินอาหารที่มีแตผูที่ตั้งใจใหทานตลอด กอนที่พระจะฉันอาหาร พระราช ทําบุญ กุศลกันที่วัดหนองปาพงใน 7 วัน ไมมีการบอกบุญ ไมมีการเรี่ยไร ภาวนาวิ ก รม (หลวงพ อ เลี ย ่ ม ชวง 11-17 มกราคมในปนี้ก็เปนหมื่น มีแตการเอื้ออาทรกันและกัน ดวยการ บริเวณวัดที่มีพื้นที่ราว 300 ไร เต็มไป ฐิตธัมโม) เจาอาวาสวัดหนองปาพง กระทําและรอยยิ้ม วิถีชีวิตเชนนี้ หาได ดวยกลด เต็นท มุง ที่พระและชาวบาน กลาววา เรามีปฏิบัติบูชาพรอมกัน ยากนักในโลกนี้ พากันมาอยูปฏิบัติตลอด 7 วัน อยางนี้ อยางนอยก็เปนโอกาสใหเรามา แมวาคืนนั้น ฉันจะไมสามารถผาน า ไมผู ค นทุ ก สารทิ ศ จึ ง เดิ น ทาง ทํ พบปะกัน ความคุนเคยเปนญาติอยาง การเนสัชชิก (การปฏิบัติโดยการนั่ง ยืน มานอนกลางดินกันทุกป ฉันเองก็เปน ยิ่ง เราไดมาแสดงออกดวยการปฏิบัติ เดิน ไมนอน ไมเอาหลังแตะพื้น) มาได หนึ่งในนั้นที่ไปแลวไปอีก จนถึงปนี้ก็ อยางนอยก็คงจะไดสิ่งที่เปนประโยชน เปนผูแพนิวรณ ที่ชื่อวา “ถีนมิททะ เปนปที่ 7 แลวก็ยังไมเบื่อ มีแตปติที่ ตอการดําเนินชีวิต มีสติในการทํางาน (งวงงาวหาวนอน)” อยางสิ้นเชิง แตก็มี เกิดขึ้นตลอดเวลาที่ไดอยูปฏิบัติธรรม มีการคิดดี คิดใหเหมาะสม ความสุขใจทีไ่ ดอยูท า มกลางผูช นะ (กิเลส) กับกัลยาณมิตรที่ตางเดินทางมาโดย “เราจะตองเปนผูที่มีวิสัยทัศน ไมนอย นี่ก็ถือวาเปนของขวัญอันวิเศษ มิไดนัดหมายกัน หากมีหมุดหมายวา เปนผูมีความรับผิดชอบ ถาเรามีการ สุดในเดือนแรกแหงป ทีม่ เี พือ่ นรวมทาง เราจะมาปฏิบัติบูชาดวยกันในชวงเวลา กระทําอยางระมัดระวัง เราจะ ไปจนสุดทางทุกขไมนอย
ห
ส
ารคดีสองเรื่องที่ผมไดชมไปเมื่อชวงสิ้นป ไดสราง คําถามใหเกิดขึ้นในใจผมมากมาย ทั้งสองเรื่องพูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นจริงปจจุบัน ในวงการเกษตรและปศุสัตว แมวาจะมีทวงทํานองรูปแบบ การนําเสนอที่ตางกัน เรื่อง Our Daily Bread เนนถายทอด ภาพเหตุการณในไรในโรงเลี้ยงและชีวิตผูคนอยางตรงไป ตรงมา สวนเรือ่ ง Food, Inc. ใหขอ มูลสถิตริ วมทัง้ สัมภาษณ เกษตรกรที่ตกอยูในวงจรธุรกิจซึ่งครอบงําโดยบรรษัท ขนาดใหญ แตทั้งสองเรื่องพูดถึงสิ่งเดียวกันคือแหลงที่มา วัตถุดบิ อาหารของโลกยุคนี้มิไดเปนไปตามความเขาใจความ เชื่อเดิมๆ ของเราอีกแลว เราจะไดเห็นการเกษตรที่มีความ เปนอุตสาหกรรม ใชสารเคมีและเครื่องจักรจํานวนมาก เรา จะไดเห็นโรงเลี้ยงไกและโรงฆาสัตวขนาดใหญ ที่วามานี้เราอาจจะคิดวายังเปนเรื่องไกลตัว เพราะเปน สิ่งที่เกิดขึ้นในประเทศเยอรมนีและประเทศสหรัฐอเมริกา แตเราปฏิเสธไมไดวา นี่แหละคือกระแสการเปลี่ยนแปลงที่ เกิดขึ้นแลวและกําลังเขามาสูบานเรามากขึ้นเรื่อยๆ คําถามที่ เกิดขึ้น คําถามที่เกิดขึ้นก็คือ ความเหมาะสมของเทคโนโลยี ความเปนธรรมทางการคา การเลี้ยงและฆาสัตวอยางไรที่ไม เปนการทารุณกรรม ? ไปจนถึงความปลอดภัยในอาหาร แตคําถามที่สะกิดใจผมมากที่สุดคือ เราพากันเดินทาง มาถึงจุดนี้ไดอยางไร? จุดที่โลกตองเรงผลิตวัตถุดิบสําหรับเปนอาหารออกมา ใหมากที่สุดโดยใชเวลาที่นอยที่สุด เราเคยเฉลียวใจไหมวา เราตองสูญเสียอะไรไปบางเพื่อแลกกับความรวดเร็ว ไมวา จะเปนภาพคนงานที่พักกินอาหารกลางวันในโรงงานฆาสัตว ภาพคนงานทํางานคัดแยกลูกไกตามสายพาน รวมถึงภาพ การเก็บเกี่ยวผลผลิตโดยเครื่องจักรขนาดใหญ ทั้งหมดนี้ ดูหางไกลจากชีวิตจริงของเราเหลือเกิน เหมือนมีแคสายใย เกี่ยวของจางๆ ระหวางผูผลิต อาหาร และผูบริโภค ในเรื่อง Food, Inc. มีเจาของไรคนหนึ่งซึ่งปฏิเสธการ เขาไปอยูใ นระบบการผลิตสมัยใหม เขาเลีย้ งสัตวตามทุง หญา สัมผัสตัวและพูดทักทายมัน ปลูกพืชโดยไมใชยาฆาแมลง แตสิ่งที่นาสนใจมากยิ่งกวาวิธีเพาะปลูกและดูแลสัตว คือการ ที่ลูกคาเดินทางมายังไรเพื่อซื้อสินคาดวยตัวเอง ไมใชเพราะ จัดสงไมได แตเพราะเขาตองการรูจักและสรางความสัมพันธ โดยตรงกับลูกคาของเขาทุกคน หรือวาความรูสึกสัมพันธเชื่อมโยงถึงกันทั้งหมดที่เขามี นีแ้ หละ คือสิง่ ทีเ่ ราสูญเสียไปในระบบการผลิตอาหารของโลก เราอาจจะเคยไดยินหรือเคยฝกแนวทางปฏิบัติหนึ่งวา ดวย การบริโภคอยางมีสติ โดยเฉพาะนิกายเซน ในสาย หมูบานพลัมที่เนนการมีสติในการรับประทานอาหาร เคี้ยว แตละคําอยางชาๆ ขอบคุณแรงกายและความทุมเทของทุก ผูค นทีไ่ ดเพาะปลูกมา ขอบคุณสรรพชีวติ ทีไ่ ดอทุ ศิ เปนอาหาร มาใหเราไดดื่มกิน รวมทั้งการละเวนในการบริโภคเนื้อสัตว ดวย การปฏิบัตินี้มีขึ้นก็เพื่อใหเราไดระลึกถึงสิ่งที่สูญหายไป ใหเราไดตระหนักวาเราไมไดดํารงอยูอยางเดียวดาย แตดวย การพึ่งพาอาศัยอยางใหเกียรติกันนี้เอง เทคโนโลยีสามารถชวยใหเราผลิตอาหารไดอยางมี ประสิทธิภาพมากขึน้ แตใชวา จะตองเรงใหรบี จนบดบังสายตา และการรับรูข องเราออกจากสายใยความสัมพันธระหวางชีวติ ที่เกื้อกูลกันอยูนี้ออกไป ประสิทธิภาพในการผลิตอาจจะเปนการใชเวลาทํางาน นอยที่สุด เพื่อใหไดผลลัพธจํานวนมากที่สุด แตสําหรับ ประสิทธิภาพในการใชชีวิตของเรา อาจจะหมายถึงการ ใชเวลาในชีวิตใหมากที่สุด เพื่อใหไดเห็นความจริงวาเรา เกี่ยวของสัมพันธกับทุกคนและทุกชีวิตอยางไร ก็เปนไปได
13
23 มกราคม 2554 กรุงเทพธุรกิจ
14
กายใจ Soulmate
ZARGANAR หากประชาชนของเราหัวเราะ เราก็หัวเราะดวย หากประชาชนของเรารองไห เราก็รองไหดวย หากประชาชนของเราตอสู เราก็ตอสูดวย นั่นคือหนาที่ของเรา เราที่ยืน อยูเคียงขางประชาชน
ถ
อยคําขางบนนั้นนาจะเปนถอยคําของ นักปฏิวัติหรือถอยคําของทหารหาญ มากกวาจะเปนถอยคําของศิลปนหรือ นักแสดงตลกคนหนึ่ง แตถอยคํานั้นก็เปนของ นักแสดงตลกคนหนึง่ จริงๆ เขาผูม นี ามวาซาการนา ร (Zarganar) นักแสดงตลกชาวพมาที่มีผูชม ในประเทศติดตามมากที่สุด เขาเปนนักแสดงที่ ปรากฏตัวในภาพยนตรตลกแทบทุกเรื่อง ละคร โทรทัศนตลกแทบทุกเรื่อง การแสดงสดบนเวที ของเขามีผูชมแนนขนัด ชีวิตของเขาควรจะรุงโรจน และมั่งคั่งแทนที่จะตองตกอยูภายใตการคุมขัง แหงคุกในรัฐกะฉิน่ หากเขาจะไมพูดความจริงที่เกิด ขึ้นในแผนดินเกิด เขาเดินเขาออกมันราวกับบานหลังหนึ่ง หลัง การไดลิ้มรสมันเปนครั้งแรกเมื่อมีอายุเพียงยี่สิบ เจ็ดปในป ค.ศ. 1988 เมื่อเขากลาวพาดพิงรัฐบาล ทหารพมาของนายพลเนวินและถูกสงเขาไปจองจํา เปนเวลาถึงหกป หลังการถูกปลอยตัวในป ค.ศ. 1994 เขาถูกหามเขารวมการแสดงบนเวทีในทุกหน แตยังไดรับการอนุญาตใหทําการแสดงแบบอื่นได เขาเริ่มตนสรางภาพยนตรที่ตัวเขาเองเปนทั้งผู เขียนบท กํากับและนําแสดง ภาพยนตรของเขา กลายเปนของรอนทีม่ ผี ชู มเฝารอ แมเรื่องราวในนั้น จะเต็มไปดวยฉากตลกขบขัน แตมันก็แฝงนํ้าเสียง เสียดเยย ไมหยุดหยอนตอรัฐบาลเผด็จการทหาร ของพมา มันทําใหประชาชนชาวพมาตื่นตัวและ ตื่นเตน มันทําใหประชาชนชาวพมาตระหนักวา พวกเขาถูกลิดรอนซึ่งเสรีภาพและตกอยูภายใต การเอารัดเอาเปรียบมากเพียงใด คําวา ซาการนารนั้นแปลวาปากคีบหรือ ตัวคีบ (Tweezer) ที่มาจากปากคีบสําหรับ ทันตแพทย ซาการนารเขารับการศึกษาจากคณะ ทันตแพทยศาสตรในมหาวิทยาลัยของรัฐ แตครั้น จบการศึกษาแลว เขากลับไมประกอบอาชีพนั้น เลย เขาบอกวา หมอฟนนั้นเปดปากคนไดทีละคน ดวยปากคีบของเขา แตนักแสดงตลกนั้นเปดปาก
กรุงเทพธุรกิจ 23 มกราคม 2554
คนไดพรอมกันหลายพันคน ดังนั้นเขาจึงตั้งฉายา ตนเองเพื่อระลึกถึงที่มาของตนเอง และมันเปน ความจริงอยางยิ่ง เขาเปนปากคีบที่ทรงพลังที่สุด เทาที่ประเทศพมาเคยมี ซาการนารนั้นเปนบุคคลสําคัญที่รื้อฟนศิลปะ การแสดงตลกสดๆ หรือจําอวดที่เรียกกันวาอันเยน ในพมาขึ้นใหม อันเยนเดิมนั้นจะประกอบไปดวย การเลนตลกแบบสดๆ การรองเพลง และการใช เครื่องดนตรีพื้นบานประกอบการแสดง ดวยความ เรียบงายของมันนั้นทําใหอันเยนสามารถเลนไดทั้ง ในงานศพ งานแตงงาน หรืองานบุญตางๆ ไดทั้ง ในวัดหรือในบานเรือน การแสดงที่สามารถเขาถึง ผูชมมาก กอนที่ซาการนารจะมารื้อฟนมันขึ้นใหม นั้นอันเยนกําลังตกอยูในภาวะตกตํ่าอยางนาใจหาย ซาการนารไดปรับปรุงมันดวยการเพิ่มการเสียดสี ทางการเมืองและเหตุการณปจจุบันลงไป วิธีเลนคํา หรือแปลงสารของเขาไดรบั ความนิยมอยางมากในหมู ผูชมรุนใหมและทําใหเกิดการลอกเลียนโดยทั่วไป ในคณะตลกอื่น และทําใหการแสดงตลกกลายเปน สัญลักษณแหงการตอสูทางการเมืองอยางเงียบๆ ความพยายามหยุดยั้งการเคลื่อนไหวของ ซาการนารเขมขนขึ้นในป ค.ศ. 2006 ซาการนารถูก สั่งแบนจากรัฐบาลพมาใหไมสามารถแมนจะขึ้นไป ยืนอยูบนเวที ภาพยนตรทุกเรื่องของเขาถูกเก็บ จากทองตลาด หนังสือและบทกวีของเขาถูกเก็บ จากรานหนังสือ ภัยคุกคามชีวิตของเขาเขมขนขึ้น ทุกทีจนเขาตองตัดสินใจสงภรรยาและบุตรลี้ภัยไป อยูในประเทศสหรัฐอเมริกา สวนตัวเขานั้นยืนยัน จะตอสูเคียงขางประชาชนจนถึงที่สุด ในเหตุการณ การประทวงที่มีพระสงฆเขารวมในป ค.ศ. 2007 ซาการนารยืนถวายนํ้าใหกับพระสงฆอยางไมรู เหน็ดเหนื่อย และทําใหเขาถูกจับกุมอีกครั้ง เมื่อถูก ปลอยตัว เร็กซ บลูมสไตน ผูกํากับชาวอังกฤษ ที่ บันทึกชีวิตของซาการนารตลอดป ค.ศ. 2007 ใน ภาพยนตรเรื่องZarnagar ไดถายใหเห็นภาพของ เขาที่ไปเยี่ยมคณะแสดงตลกของเพื่อนรัก เขาเดิน ไปที่ขอบเวทีแลวพูดกับกลองวา นี่เปนที่ที่ใกลที่สุด ที่ผมจะมาถึงเวที ผมยืนใหคุณเห็นไดที่หนาเวที แต ขึ้นไปแสดงบนเวทีใหพวกคุณชมไมได พวกเขาไม อนุญาตผม ตองขอโทษจริงๆ หวังวาในอนาคต ผม คงมีโอกาสไดแสดงใหคุณชม แตซาการนารไมมีโอกาสเชนนั้นอีก ไมเพียง แตแมจะไดยืนชิดขอบเวที เขาถูกจับขังคุกอีกครั้ง และถูกตัดสินจองจําเปนเวลาถึงหาสิบเกาปในป ถัดมา ดวยขอหากระทําการขัดตอกฎหมายสือ่ อิเล็กทรอนิกสดวยการใหสัมภาษณ สถานีโทรทัศน BBC วาดวยเรื่องความลาชาของรัฐบาลตอการ ชวยเหลือประชาชนผูประสบภัยในพายุไซโคลน นารกีส แตนั่นนาจะไมใชเหตุผลที่แทจริง เหตุผล ทีแ่ ทจริงนาจะมาจากการทีเ่ ขาไดจดั ตัง้ กลุม นักแสดง ที่รวมกันระดมทุนและสิ่งของชวยผูประสบภัยจาก พายุไซโคลน นารกสี อยางแข็งขัง การอุทธรณลาสุด ทําใหเขาไดรับการลดโทษเหลือเพียง 35 ป แตก็ ไมมีใครไดพบเห็นเขาอีก เวนแตบทกวีของเขาที่ ไดรับการอานกันทั่วไปอยางลับๆ ดวยเหล็กหนา พวกเขาอาจขังผมได ดวยความรอนของดวงตะวัน พวกเขาอาจยางผมได ดวยกองทัพของเหลาปศาจ พวกเขาก็คงลอมผมไวได แตหากผมแข็งขืนเอาเลือดสีแดงฉํ่าของผม พนไปทั่วทองฟาอยางไมหวาดหวั่น เหล็กหนาเหลานั้นก็คงละลาย เหลาปศาจรายก็คงจะนอมตัวลงคํานับ และดวงตะวันรอนแรงก็คงจะกมเศียรลง กราบกราน
คุณแมวัยใส... ใครชวยที! (1)
อQ
ยางไหนจะลดปญหาทําแทงไดผลยั่งยืนกวากัน ระหวาง ตรวจจับคลินิกทําแทง กับ ตรวจจับใจ กําหนัดทางเพศ?
: ขาวคราชีวติ ทารก 2002 รางทีถ่ กู ทําแทงและซอนไวในวัด ทําใหผมสลดใจอยางมากกับการสภาพสังคมทีศ่ ลี ธรรม เสื่อมลงทุกวัน จะมีทางออกอยางไรในเรื่องนี้ครับ หรือวานี่มัน เปนสัญญาณวาระสิ้นยุคที่กําลังมาถึง? : ผมพบวาสัญญาณ 1 ใน 10 ของวาระสิ้นยุคที่ถูก พยากรณลวงหนากวา 2000 ปใน The Bible ก็คือ “...ใน สมัยจะสิ้นยุคนั้น จะเกิดกลียุค เพราะมนุษยจะเห็นแกตัว...ไร ศีลธรรม ไรมนุษยธรรม...ถือศาสนาแตเปลือก” ผมเสนอวาตองบริหารสมองเชิงรุก (Proactive Brain) เพื่อสรางพฤติกรรมเชิงรุกในการสรางนําซอมตอ ปญหานี้ โดยเริ่มปรับเปลี่ยนคานิยมใหถูกตอง เชน เปลีย่ นจาก “ไมเปนไรหากจะมีเพศสัมพันธกอ นแตงงานก็ใหใช ถุงยางอนามัย” มาเปน “การมองผูอื่นดวยใจกําหนัด ยอมไมมี สามัญสํานึก ผูที่กระทําอยางนั้นก็ทําลายตนเอง” เปนตน ที่ผมเสนอเชนนี้เพราะทางออกแบบ “สรางนําซอม” จะสง ผลดีนานาประการทั้งระดับบุคคลและระดับครอบครัวสังคม อยางยั่งยืน ไดแก ระดับบุคคล : ปองกันปญหาติดโรคเอดส โรคทางเพศสัมพันธ, ตกเปนเหยื่อทางเพศ, การเสียอนาคต, การมีลูกทามกลางความไมพรอม ระดับครอบครัวสังคม : ลด ปญหาทําแทง, การบาดหมางขมขืน่ ใจกันในเครือญาติ, การแพร ระบาดโรคเอดส เปนตน แบบสํารวจรักษาชีวิตทางเพศวัยใสใหสดใส (กรุณาศึกษา เพิ่มเติมที่ www.HowAreYou.co.th ชวงทีผ่ า นมา ทานแสดงออกตอแฟนทีก่ าํ ลังดูใจกัน อยางไรบาง?
A
ไมจริง 1
จริงบางครั้ง 2
คอนขางจริง 3
จริงมาก 4
1. ฉันมักอยูดวยกันกับเขา/เธอสองตอสองในที่ลับตาคน 2. ฉันไมเห็นดวยนักหรอกที่เขาทําลวงเกินฉัน แตก็ไมกลา พูดออกมา 3. ในเมื่อ รักกันจริง จะถูกเนื้อตองตัวลวงเกินไปบาง...คงไม เปนไรหรอก 4. ก็ไปมาหาสูกันตลอด หากเขา/เธอจะคางดวยสักคืน ก็ไม นามีปญหาอะไร 5. อยูร ว มกันไปกอน พอพรอมก็คอ ยจัดงานแตง จะเปนไร ไป ใครๆ เขาก็ทํากัน แปลผล: คะแนน แปลผล
5-8 ดีมาก:ใหเปนแบบอยาง
9-10 ดีพอใช:ใหพัฒนาบางขอ
11-20 ปรับปรุง:รีบปรึกษาหารือ
ขอเสนอแนะ: ขอใดไดคะแนนมาก ทานอยากเห็นขอนั้นเปน อยางไร ทานจะเริ่มทําอยางไร และลองฝกพูดกับตนเองเชิงบวก (Positive Self Talk) ตลอดจนใชทักษะรักษาชีวิตบริสุทธิ์...ใน ครั้งตอไปชวยได พูดกับตนเองเชิงบวก (Positive Self Talk) เพื่อสรางภูมิคุมกันทางความคิดและชวยใหเรารักษาชีวิตที่ บริสุทธิ์ไวได เรามาพูดกับตนเองเชิงบวกดวยกันนะครับ กรุณา กลาวออกเสียงอยางมีความหมาย ดังนี้ “เพราะชีวิตที่บริสุทธิ์นํามาซึ่งความสุขและเสรีภาพที่แท ฉันจึง ไมตอบสนองอารมณเพศอยางผิดๆ แตเลือกใชชีวิตอยางถูกตอง สรางสรรค และไมปลอยตัวตาม เนื้อหนัง หากฟาเบื้องบน มีพระเจาที่รักฉัน ขอทานชวยปกปองฉันใหพน จากซึ่งชั่วราย และขอทานชวยไถฉันใหพนเคราะหกรรมบาปเวร นับแตนี้ สืบไป” คมคิด: บุคคลจะหอบไฟไวที่อกของเขา โดยไมใหเสื้อผา ของเขาไหมไดหรือ
¡ÒÂ㨠Soulmate
15
ÈÔÃÃÔ μÑ ¹ ³ ¾Ñ·Åا heartcompass@gmail.com
ᢋ§¤ÇÒÁ¨Ó ¨Ò¡¡ÇÒ§â¨Ç Ê‹Ù ¡ÃØ§à·¾Ï «ß°≈“߇¥◊Õπ∏—𫓧¡ »°°àÕπ ¢à“«„πÀπ—ß ◊Õæ‘¡æå √“¬«—π©∫—∫Àπ÷ßË „πª√–‡∑»‰∑¬ √“¬ß“π‡√◊ÕË ß°“√·¢àߢ—𠧫“¡®”‚≈° (World Memory Championships WMC) ∑’‡Ë ¡◊Õß°«“ß‚®« ª√–‡∑»®’π √–À«à“ß«—π∑’Ë 2-6 ∏—𫓧¡ ‡¢â“„®«à“‡ªìπÀπ—ß ◊Õæ‘¡æå√“¬«—π¿“…“‰∑¬‡æ’¬ß©∫—∫‡¥’¬«‡∑à“π—πÈ ∑’‡Ë ≈àπ¢à“«π’È ‡¡◊ÕË ‡∑’¬∫°—∫°“√·¢à߇Շ™’¬Ë π‡°¡ å À√◊Õ·¡â°√–∑—ßË ‡Õ‡™’¬Ë πæ“√“‡°¡ å∑‡’Ë ¡◊Õ߇¥’¬«°—π·≈â« §«“¡ π„®ß¢Õß ◊ÕË ‰∑¬ μà“ß°—π¡“° ·™¡ªá§«“¡®”‚≈°ªï 2553 ‡ªìπ™“«®’πÕ“¬ÿ 20 ªï ™◊ÕË À«—ß ‡øìß (Wang Feng) π—°»÷°…“«‘™“ª√–«—μ»‘ “ μ√å ¡À“«‘∑¬“≈—¬ Wuhan μâÕßμàÕ â¢Ÿ ∫— ‡§’¬Ë «°—∫π—°®” 128 §π ®“° 20 ª√–‡∑» °“√·¢àߢ—π∑’∑Ë ”„À⇢“™π–·™¡ªá‡¥‘¡ ´÷ßË ‡ªìπ™“«μ–«—πμ°¡“μ≈Õ¥ 18 ªï °Á§Õ◊ ç°“√·¢àß®”‰æà‡√Á«é ·™¡ªá§«“¡®”‚≈°§π∑’Ë 19 “¡“√∂®”‰æà∑ ’Ë ≈—∫·≈â« 1 ”√—∫ „π‡«≈“‡æ’¬ß 24 «‘π“∑’‡∑à“π—πÈ ! ‡¢“®–‰¥â√∫— °“√∫—π∑÷°„π Guinness Book of Records ·≈– The Book of Mental World Records ·™¡ªá§«“¡®”®“° ‡¬Õ√¡—π ‚®Œ—π‡π ·¡≈‚≈«å (Johannes Mallow) ‰¥â‡À√’¬≠ ‡ß‘π à«π‡À√’¬≠∑Õß·¥ß§◊Õ·™¡ªá‡°à“®“°Õ—ß°ƒ… ‡∫Áπ ‰æ√¥å¡Õ√å (Ben Pridmore) ´÷ßË ‰¡à “¡“√∂ªÑÕß°—πμ”·Àπàß ‰¥â ·≈–Õ—π¥—∫ ’‰Ë ¥â·°à™“«‡¬Õ√¡—π™◊ÕË ‰´¡Õπ ‰√πŒ“√å¥ (Simon Reinhard) ·¡â«“à ‡∫Áπ ‰æ√¥å¡Õ√å®–‡ ’¬·™¡ªá„Àâ°∫— Àπà¡ÿ ™“«®’π ‡¢“°Á¬ß— √—°…“≈“¬·™¡ªá‡°à“¥â«¬°“√∑”≈“¬ ∂‘μ®‘ ”‰æà∑ ’Ë ≈—∫·≈â« 28 ”√—∫„π‡«≈“Àπ÷ßË ™—«Ë ‚¡ß ‚∑π’ ∫Ÿ´“π (Tony Buzan) ºâªŸ √– ‘∑∏‘ªÏ √– “∑ Mind Map ‡ªìπºâ√Ÿ ‡‘ √‘¡Ë ®—¥ World Memory Championships ‡¡◊ÕË ªï 2534 √à«¡°—∫‡√¡Õπ¥å §’πå (Raymond Keene) π—°À¡“°√ÿ° √–¥—∫ Grandmaster ™“«Õ—ß°ƒ… ·™¡ªá§π·√°§◊Õ ¥Õ¡‘π°‘ ‚Õ‰∫√π (Dominic OûBrien) ºâ√Ÿ °— …“μ”·Àπà߉«â‰¥â∂ß÷ 8 ¡—¬ §√—ßÈ π’πÈ ∫— ‡ªìπ§√—ßÈ ·√°∑’ Ë ¡“§¡§«“¡§‘¥ √â“ß √√§å §«“¡®”·≈–°“√‡≈àπ„πª√–‡∑»‰∑¬‰¥â ßà Õÿªπ“¬° §◊Õ Õ“®“√¬å ∏ß™—¬ ‚√®πå°ß— ¥“≈ ‡¢â“‰ª√à«¡‡ªìπ°√√¡°“√°“√·¢àߢ—π World Memory Championships ¡“§¡§«“¡§‘¥ √â“ß √√§å §«“¡®”·≈–°“√‡≈àπ‡ªìπ¿“§’ ¡“™‘° World Memory Championships ·≈–‰¥â®¥— Thailand Open Memory Championships (TOMC) ‰ª·≈â« “¡§√—ßÈ §√—ßÈ ·√°‡¡◊ÕË ªï 2551 ∑’¡Ë À“«‘∑¬“≈—¬ÀÕ°“√§â“ ‰∑¬ §√—ßÈ ∑’ Ë Õß„πªïμÕà ¡“ ®—¥∑’ Ë ”π—°ß“π√—°≈Ÿ° ·≈–‡¡◊ÕË °≈“ߪï 2553 π’È ®—¥∑’¡Ë À“«‘∑¬“≈—¬‡°…μ√»“ μ√å „πªï 2554 π’È ¡“§¡§«“¡§‘¥ √â“ß √√§å §«“¡®”·≈– °“√‡≈àπ°”Àπ¥·¢àß Thailand Open Memory Champion ships 2011 „π«—π‡ “√å∑’Ë 2 °√°Æ“§¡ ∑’¡Ë À“«‘∑¬“≈—¬‡°…μ√»“ μ√å π—°‡√’¬π π—°»÷°…“ æàÕ·¡à ºâªŸ °§√Õß·≈–§≥“®“√¬å π„® “¡“√∂μ‘¥μ“¡√“¬≈–‡Õ’¬¥ ‡æ‘¡Ë ‡μ‘¡‰¥â∑’Ë www.jumkeng.in.th Õ“®“√¬å∏ß™—¬„π∞“π–ª√–∏“π°“√·¢àß TOMC °≈à“«‰«â«“à 纡À«—ß«à“„πÕπ“§μÕ—π„°≈â ‡√“®–¡’·™¡ªá§«“¡®”‚≈°∑’‡Ë ªìπ §π‰∑¬ ‡æ◊ÕË √â“ß™◊ÕË ‡ ’¬ß„Àâ°∫— ª√–‡∑»‰∑¬„π¥â“π°’Ó ¡Õßé °’Ó ¡Õß·≈–°“√·¢àߧ«“¡®”‡ªìπ‡√◊ÕË ß∑’ΩË °ñ Õπ°—π‰¥â „™âμπâ ∑ÿπ∑’μË Õâ ß„™â‡ß‘ππâÕ¬¡“°·≈– “¡“√∂‡√‘¡Ë Ωñ°‡Õß°Á‰¥â¥«â ¬ ®÷ßÀ«—ß«à“ºâÕŸ “à π ç°“¬„®é ®– π„®≈ÕßΩñ°μ—«‡Õß·≈–≈Ÿ°À≈“π ë
ª‹
π‚Õ°“ ∑’Ë«—𫓇≈π‰∑πå®–¡“∂÷ßÕ’° ‰¡àπ“π Õ¬“°‡≈à“ àŸ°—πøíß∂÷ß §«“¡√—°¢ÕߧπÊÀπ÷Ëß ∑’ˉ¥âÀ¬‘∫¬◊Ë𠧫“¡ ÿ¢„Àâ°—∫§π∑’ˇ¢“√—°‰¥âÕ¬à“ßπà“™◊Ëπ™¡ ‡ªìπ¢Õߢ«—≠„π«—π·Ààߧ«“¡√—°∑’Ë¥’∑’Ë ÿ¥ ∑’ˇ√“ “¡“√∂®–¡Õ∫„Àâ§π∑’ˇ√“√—°‰¥âÕ¬à“ß ¿“§¿Ÿ¡‘„® ‡¡◊ËÕ§√—Èß∑’ˉ¥â‰ª¿“«π“°—∫À≈«ßªÉŸ μ‘™ π—∑ Œ—πÀå ¡’‡æ◊ËÕπμà“ß™“μ‘ºâŸÀπ÷Ëߪ√“√¿«à“ ç ‡¡◊ËÕ·√°∑’Ë¡“∂÷ß „®π÷°«à“®–¡“‡√’¬π√⟰“√ ¿“«π“„π·π«∑“ߢÕß™“«æÿ∑∏ ·μà ‘Ëß∑’ˇ∏Õ ‰¥â‰ª °≈—∫°≈“¬‡ªìπ°“√‡√’¬π√âŸ∑’Ë®–√—° Õ¬à“߉¡à¡’¢âÕ·¡âé ‡√“‡ÀÁπ¥â«¬°—∫§”查¢Õß ‡∏ÕÕ¬à“߉¡àμâÕß ß —¬ À≈«ßªÉŸ¡—°æŸ¥‡ ¡Õ«à“§«“¡√—°∑’Ë·∑â®√‘ß μâÕ߉¡à∑ÿ°¢å ¡’·μ৫“¡ ÿ¢°—∫°“√¡Õ∫Õ‘ √– „Àâ´÷Ëß°—π·≈–°—π ¡’§«“¡‡¢â“„®‡ªìπÀπ÷Ë߇¥’¬« °—π ¡Õß„Àâ≈÷°´÷Èß„π°—π·≈–°—π ‡¢â“„®°—𠇪√’¬∫ª√–Àπ÷Ë߇ªìπ¡◊մ⓬¢«“∑’ËÕ¬àŸ§àŸ°—π
ã
¤ÇÒÁÃÑ¡ ·Õèá·Œ¨ÃÔ§ μŒÍ§äÁ‹·¡Ø ¢ ÁÕá실ÇÒÁÊØ¢¡Ñº ¡ÒÃÁͺÍÔÊÃÐ ãËŒ«§Öè ¡Ñ¹áÅСѹ
·≈â«æŸ¥«à“ »—°¬¡ÿπ’æÿ∑∏‡®â“(À√◊Õæÿ∏‚∏∑’Ë ‡√“§âÿπ‡§¬)é ∑—π∑’∑’Ë∑à“π查®∫ ·¡à¢Õß ∑à“π√âŸμ—« Ÿ¥≈¡À“¬„®‡Œ◊Õ° ÿ¥∑⓬ ‡Õଧ” «à“ æÿ∏‚∏ ·≈â«®÷ß®“°‰ªÕ¬à“ß ß∫ ¡’§π∂“¡«à“∑”‰¡∑à“π¬—ߥŸ√à“‡√‘ß ·®à¡„ ·¡â‡æ’¬ß‡«≈“‰¡àπ“πÀ≈—ß®“°∑’Ë·¡à ¢Õß∑à“π®“°‰ª ∑à“πμÕ∫«à“ ‡æ√“–∑à“π “¡“√∂¡Õ∫ ‘Ëß∑’Ë¥’∑’Ë ÿ¥„Àâ§π∑’Ë∑à“π√—° ‰¥â∑—π‡«≈“ „π‡«≈“∑’ˇ¢“μâÕß°“√ §«“¡√⟠÷° ª≈“∫ª≈◊È¡∑’ˉ¥â∑” ‘Ëßπ—Èπ‡Õß∑’Ë∑”„Àâ∑à“π¡’ §«“¡ ÿ¢ ∑à“π∫Õ°Õ’°«à“∑à“π‰¡à√⟷πà™—¥«à“™’«‘μ À≈—ߧ«“¡μ“¬‡ªìπ‡™àπ‰√ ·μà∑à“π°Á‰¥âπ”Õ—∞‘ ¢Õß·¡à¡“‚ª√¬‰«â∑’Ë √–∫—«„πÀ¡àŸ∫â“πæ≈—¡ „°≈âÀÕ√–¶—ß∑’Ë∑à“π™Õ∫‡¥‘π®ß°√¡‡ ¡Õ ∑à“π∫Õ°«à“∑ÿ°¬à“ß°â“«∑’Ë∑à“π‡¥‘π ∑à“π√⟠÷° «à“∑à“π°”≈—߇¥‘π°—∫·¡à¢Õß∑à“π ‰¡à«à“·¡à®– Õ¬àŸ„π ¿“«–„¥°Áμ“¡ ·μà ”À√—∫∑à“π·≈â« ·¡à¬—ߧßÕ¬àŸ„πμ—«∑à“π‡ ¡Õ
¤ÇÒÁÃÑ¡ °àÕπ«—π°≈—∫ ‰¥â¡’‚Õ°“ ‰¥â§ÿ¬°—∫À≈«ßæ’Ë∑à“πÀπ÷Ëß ∑à“π‡≈à“«à“¬âÕπ°≈—∫‰ª°àÕπ∫«™ ∑à“π‡ªìπ≈Ÿ°∑’Ë¥’¢ÕßæàÕ·¡à ¥Ÿ·≈æàÕ·¡àÕ¬à“ߥ’∑’Ë ÿ¥‡∑à“∑’Ë∑à“π®–∑”‰¥â‰¡à«à“æàÕ·¡àμâÕß°“√ ‘Ëß„¥ ∑à“π°Á欓¬“¡ ÿ¥§«“¡ “¡“√∂ ∑’Ë®–À“¡“„À⇠¡Õ ‡æ◊ËÕ„Àâ∑à“π∑—Èß Õß ∫“¬∑—Èß°“¬·≈–„® ‡¡◊ËÕ∑à“π‡ÀÁπ«à“§«√ ·°à‡«≈“∑’Ë®–¡Õ∫ ‘Ëß∑’Ë¥’∑’Ë ÿ¥„Àâ°—∫μ—«‡Õß ∑à“π®÷ß≈“§√Õ∫§√—« ÕÕ°∫«™ §√—Èπ‰¥â¡“Õ¬àŸ°—∫À≈«ßªÉŸ‰¥â‰¡àπ“π °Á∑√“∫¢à“««à“ ·¡à¢Õß∑à“π‡ªìπ¡–‡√Áߢ—Èπ ÿ¥∑⓬ ®÷ßμ—¥ ‘π„®°≈—∫‰ª¥Ÿ·≈·¡à ¢Õß∑à“πÕ¬à“ß∑’Ë≈Ÿ°∑’Ë¥’§«√∑” ·¡â¬—ߧßÕ¬àŸ„π‡æ»¿Ÿ¡‘¢Õß π—°∫«™(π‘°“¬‡´π)°Áμ“¡ ∑ÿ°«—π∑à“πæ“·¡àÕÕ°‰ªÕ¬àŸ„π «π∑’Ë·¡à√—° π”„Àâ·¡à ‡¥‘π π—Ëß Õ¬à“ß¡’ 쑇∑à“∑’Ë‚Õ°“ ®–Õ”π«¬ «—π„¥∑’Ë·¡à∑ÿ°¢å¡“° ∑à“π°Á®–„Àâ·¡àπÕπμ“¡¥Ÿ≈¡À“¬„®Õ¬àŸÕ¬à“߇ߒ¬∫Ê „π«—π ÿ¥∑⓬¢Õß·¡à ∑à“π —߇°μ«à“·¡àÀ“¬„®∂’Ë¡“°¢÷Èπ μ“¡≈”¥—∫ ∑à“π®—∫¡◊Õ¢Õß·¡à ·≈â«°â¡°√–´‘∫¢â“ßÀŸ¢Õß·¡à«à“ ç·¡à®ã“∂â“·¡à¬—ß√—∫√⟉¥â ≈Ÿ°¢Õ„Àâ·¡àÕ¬àŸ°—∫≈¡À“¬„®¢Õß·¡à
„π¢≥–∑’Ë∑à“π‡≈à“∂÷ߧ«“¡ Ÿ≠‡ ’¬ ∑à“π°≈—∫¡’√Õ¬¬‘È¡ Õ¬àŸ‡ªìπ√–¬– ∑”„Àâ‡√“‰¥â‡√’¬π√âŸ«à“ ‡¡◊ËÕ„¥°Áμ“¡∑’ˇ√“‡¢â“„® Õ¬à“ß≈÷°´÷Èß∂÷ߧ«“¡√—°∑’ˉ¡à‡Àπ’ˬ«√—Èß ‰¡à¬÷¥‡Õ“μ—«‡√“ ‡ªìπ∑’Ëμ—Èß·≈â« ‡¡◊ËÕπ—È𠧫“¡ ÿ¢∑’ˇ°‘¥®“°§«“¡√—°∑’ˉ¡à¡’¢âÕ·¡â ®÷ß®–‡°‘¥ §«“¡√—°‡™àππ—πÈ ®–‡°‘¥‰¥â°μÁ Õà ‡¡◊ÕË ‡√“À¡—πË √¥πÈ”À—«„® ¢Õ߇√“¥â«¬§«“¡√—° §«“¡‡¢â“„®„πμ—«‡Õß°àÕπ‡∑à“π—È𠧫“¡ ß∫ ÿ¢®÷ß®–‡¢â“¡“ àŸ„®¢Õ߇√“‰¥â ®‘μ„®∑’ˇ¢â¡·¢Áß ·μàÕàÕπ‚¬π®–™à«¬„Àâ‡√“¡ÕߺâŸÕ◊Ëπ‰¥âÕ¬à“ß≈÷°´÷Èß øíßÕ¬à“ß ‡¢â“„® ®‘μ„®∑’¥Ë ®’ –™à«¬„Àâ‡√“¡Õ∫§«“¡√—°∑’¡Ë ·’ μ৫“¡À«—ß ¥’„Àâ§π∑’ˇ√“√—°‰¥âÕ¬à“߇μÁ¡‡ªïò¬¡ ‡æ◊ËÕª√–‚¬™πå¢Õߧπ∑’Ë ‡√“√—° À“„™àμ—«‡Õ߉¡àÇ ¢ÕÕ«¬æ√„ÀâºâŸÕà“π∑ÿ°∑à“𠉥â√—∫§«“¡√—°∑’Ë¥’∑’Ë ÿ¥ Õ¬à“ß∑’ËμâÕß°“√„π™à«ß«—π·Ààߧ«“¡√—°π’È ·≈–‰¡à≈◊¡∑’Ë®– àß ¡Õ∫§«“¡√—°π—Èπ°≈—∫§◊π„Àâ§π∑’Ë√Õ§Õ¬§«“¡√—°®“°∑à“πÕ¬àŸ ‡™àπ‡¥’¬«°—π§à– ë
23 2554 ë
มิโคล
ระแส เรียบ นอย ดูดี จากทศวรรษ 1990 กลับมาอีกครั้ง จริงหรือ...ที่การ แตงตัวเรียบงาย ถึงรอบหมุนมาบรรจบกันในปนี้... ที่จริง มินิมัลลิสต (Minimalist) โฉบมาใหเห็นราว 2-3 ปกอนแลว เมื่อเหลา ดีไซเนอรและซุปเปอรแบรนดดัง ชวนนางแบบแตงกายในเสื้อผาเฉดสีขรึมและ เอิรธโทน แพทเทิรนเรียบกริบ ทามกลางเทรนดเครื่องประดับเสื้อผา-หนา-ผม ที่ ยังเยอะ ๆ มาก ๆ อยู แลวเมื่อนักวิจารณแฟชั่นหลายสํานัก ตางฟนธงกันวา นี่ คือกลิ่นอายจากยุคเรียบ ๆ นอย ๆ ที่หวนกลับมาสูปวิบากของเศรษฐกิจยุโรป และอเมริกา ก็นาจะเขากัน เหมาะสม ทวาความเรียบหรือมินิมัลลิสตหลัง Y2K ยอมแตกตางจากยุค 90
ก สรอยคอสุดเทของ Marni
Roland Mouret
ปลุกชีพ...
มินิมัลลิสต Joseph Altuzarra
มอนเดรียน เดรส จาก อีฟ แซงต โลรองต ป 1965
กรุงเทพธุรกิจ 23 มกราคม 2554
นักเขียนหนาแฟชั่น Harriet Walker เขียนไว ใน The Independent ตั้งแตเดือนกันยายน 2009 ถึง กระแส Minimal’s back รวมถึงนักวิจารณแฟชั่นและ บล็อกเกอรตาง ๆ ซึ่งใหทัศนะถึงการกลับมาของแฟชั่น แต แตงนอยดู งนอยดูดู ีววากลบมาแ ากลับมาแน ๆ โดยตั้งขอสังเกต มาตั้งแตปลายป 2009 - 2010 จากรันเวย คอลเลคชั่นฤดูใู บไมรวง ของแฟชั่น แบรนดเนม ในขณะที ในขณะท่พอถึงฤดูใบไมผลิ/ ฤดูรอน เสื้อผาอาจเปลี อาจเป ่ยนไป เฉดสีและ ดอกดวงเพิ่มเขามาตามฤดูกาล แหงความสดใส ความส นักวิเคราะหวงจร แฟชั่นบอกว บ า มินิมัลลิสตที่ โดงดังจากปลายยุ จ ค 1980 ถึง เสื้อสุดเรียบของ 1990 อาจเป อ นเพราะวา คน Preen Line เริ่มเบื่อกับความเยอะ ความ มาก เครื เค ่องประดับที่ฟูฟา เสื้อผาไหลใหญเกินตัว จิวเวลรี่ เม็ดโต ๆ วูบวาบ เมื่อถาโถมหลั่งไหลเขามาจนลนก็เกิดอาการ เอียน อันเปนธรรมดาที่ดีไซเนอรผูไมเคยหยุดนิ่งอยูกับที่ ตองสรรหาสิ งส ่งแปลกใหมอยูเสมอ และกระแสเรียบงายก็มา เยี่ยมเยี ม ยน เสื้อผาเรียบถึงเรียบที่สุดซึ่งเขากันไดดีกับเครื่อง ประดับหินสี แทนที่ลูกปดและเลื่อมแวววาวดวยเชื่อถึงพลัง หินบําบัด เทรนด เทร นอย ๆ เท ๆ เฟองฟูอยูระยะหนึ่งและจากไปหลัง ยุคุ Y2K อันที่จริง มินิมัลลิสต เกิดขึ้นตลอดเวลา กูรูแฟชั่นฝงตะวันตกเลา แฟชั่นคือวงกล วงกลม เกิดขึ้นแลวหมุนไป เมื่อ (เบื่อ) หมุนครบรอบมันก็ จะวนกลับมา ถาเปนคนชางสังเกต ลองมองชุด “นิวลุค” ของดิออร ที่ ปฏิวัติเสื้อผาที่ฟุมเฟอยสูกระโปรงบานเอวคอด จนกลายเปนเครื่อง แตงกายสุดุ คลาสสิ คลา กของสุภาพสตรี ผูกอตั้งปราดา - Miuccia Prada บอกวา ถานึกยอนอดีตไปในทศวรรษ 1920 จะมองเห็นมินิมัลลิสตใน Roland งานของ โคโค ชาเนล ชา ที่สรางรูปแบบการแตงกายสตรีที่ปลดรั้งคอรเซต Mouret (เสื้อรัดลําตัว) เสื้อจับจีบระบายและขนนก กลายเปนสูทของชาเนล สวม สบายตัว จนผูหญิงทุกวันนี้ยังถามหา... บางคนบอกว บางคนบอกวา อิทธิพลของมินิมัลลิสต นาจะมาจากงานศิลปะ ดั้งเดิมของญี่ปุน ไไดแก สถาปตยกรรม การแสดง และกิโมโน สราง แพทเทิรนใหมที่ลดทอนรายละเอียดลง เปลี่ยนเฉดสี เกิดลายกราฟฟก ลายบล็อก และเสนสายที่ตัดกันเฉียบคม คลายศิลปะบาวเฮาส
Joseph Altuzarra
หมายเหตุภาพ : vouge.it, ly.st, 2010fashionstyles.com, runwaypicks.com
กายใจ Beaut Beauty&Fashion
17
ชุดฤดูหนาว 2010 ของ Alexander Wang
(Bauhaus) และมองเห็นเดนชัดที่สุดจาก เดรสของมอนเดรียน (Mondrian - แสก ทรงตรงในผาพิมพบล็อก) รวมถึงดีไซเนอร บางคนอยาง คริสโทบอล บาเลนเซียฟา ที่ ออกแบบเสื้อผาในเสนสายเฉียบคม ลดทอน รายละเอียดของแฟชั่นทศวรรษ 1950 ออก เปนเดรสสุภาพสตรีทรงโคคูนและเดรสหาง นกยูง สรางโครงรางแปลกตา Mary Quant และ Andre Courreges ก็ใสแพทเทิรน ทรงเหลี่ยมกับลวดลายกราฟฟกแปลกใหม ดีไซเนอรอยาง Rudi Gernreich, Paco Rabanne ออกแบบเสื้อผาสไตลอวกาศ แน ละวา...ตองตัดสิ่งไมจําเปนออกไปแลวเนนที่ เสนสายดูสะอาดตา ตัดเย็บเฉียบคม ทั้งหมด เปนผลงานจากยุค 50 เมื่อเวลาผันผาน นักวิจารณจาก theshoppingforecast บอกเหลาแฟชั่น
นิสตาใหสังเกตความเปลี่ยนแปลง ของกระแสเสื้อผาจากรันเวยฤดู ใบไมรวง 2009 ไดแก ปราดา, อีฟ แซงต, ออสการ เดอ ลา เรนตา, โดลเช แอนด กาบบานา จนถึงมารนี่ ที่มีสไตลที่เรียบงายขึ้น เนื้อผาที่นุมนวล เฉดสี ขรึมและพาสเทล แคท วอลคจากมิลาน ปารีส นิวยอรก เหมือนนัดกันให นางแบบแตงหนาดวย เฉดนูด ไมมีจิวเวลรี่ระคาย ตา เสื้อผาเนนโครงรางที่ ดูฟรีฟอรม อิสระ และ บิดผันไปเพื่อสรางความ แปลกใหม เฉดสีที่
ความเรียบงายกลับมาอีกครั้ง แตแหกกฎ ระเบียบเดิมอยูบาง เพราะใครอยากออกแบบ งานซํ้า ๆ กูรูแฟชั่นชางสังเกตเลยจัดอันดับ ดีไซเนอรหนาใหม 5 คน ที่พรอมรับ กระแสมินิมัลลสิต จากยุค 1990 มา สูยุคมิลเลนเนียม ก็ยุคนั้นมันผานมา ตั้ง 20 ปแลว ถึงตอนนี้ตองเปน New Minimalist ที่นาจับตามอง ไดแก Preen : แบรนดเสื้อเรียบเท จากลอนดอน มี Preen Line ที่ คงความเรียบสุดคลาสสิกถูกใจ นางแบบอยางเคท มอสส และ นักแสดง เคิรสเตน ดันสท หรือ กวิเน็ธ พัลโทรว เสนสายสะอาดตา รูปทรงเรขาคณิต การจับเดรปบน เนื้อผานุมสวยสบาย เปนความ เรียบงายที่เซ็กซี่และสรางสรรค
Marni คอลเลคชั่น Resort 2011
Haider Ackermann
Alexander Wang (Fall 2010)
เสื้อจาก Preen
Alexander Wang : ดีไซเนอรหนุมดาว รุงพุงแรงจากแคลิฟอรเนียสูนิวยอรก อายุ แค 24 ป แตผลงานไมเบา อิทธิพลงานของเขา ไดจากเสื้อผาตามทองถนนแตผสมเฉดสีและ แพทเทิรนสุดเนี้ยบ มองเห็นชัดวานี่คือกลิ่น อายจากมินิมัลลิสตจากยุค 1990 แตประยุกต ใหทันสมัยขึ้น Roland Mouret : แกแล็คซี่ เดรส และ เดรสอาวอง การด ทําใหพลังของหนังไซ-ไฟ กับเสื้อผาตกแตงนอยแตเมธัลลิก กลับมา นิยมในรูปโฉมใหม เขายังเปนที่ปรึกษาใหกับ แบรนดของ วิคตอเรีย เบคแฮม Haider Ackermann : หนุมสัญชาติ ฝรั่งเศสเชื้่อสายโคลอมเบียน นําประสบการณ จากการเดินทางของครอบครัว ผานหลาย ประเทศในเอเซียและอัฟริกาถึงยุโรป มาสู งานออกแบบที่ชวนตะลึง แมจะเปน “นิว มินิมัลลิสต” แตเฉดสีอันสดใสของเขา ทําให กระแสเรียบนอย ดูนาสนใจขึ้นอีกครั้ง Joseph Altuzarra : เพิ่งมี 4 คอลเลคชั่น ก็ถูกใจนักวิจารณแฟชั่นไปแลว จุดเดนของ นักออกแบบรุนใหมคนนี้อยูที่ความคมเฉียบ ของโครงสราง ไหลกวางคมและเอวที่ลูลงใน เฉดสีที่ไมเกรงใจใคร ตัดกันรุนแรงบนผาพื้น สีแรง ๆ สีเดียวเอาอยู ดูเหมือนความเรียบหรูของ ดอนนา เชน สีสมสด เหลืองมัสตารด เทอรคอยซนีออน คาราน, อารมานี่, คาลวิน ไคลน มีผูทาชิง แดงกํ่า หรือเนื้อผาปราศจากลวดลายแต เสียแลว แฟชั่นนอย ๆ ดูดี นาจะเหมาะกับ สอดแทรกประกายแวววาว รองเทาสนเตี้ยและ ไลฟสไตลคนยุคใหมที่แสวงหาความแปลก สนสูง กับกระเปาทรงสี่เหลี่ยม เครื่องประดับ ใหมอยูเสมอ และตรงเปาหมายของผูคนยุค ขนาดเล็กลง อาจมีจี้ขนาดเล็กหรือเครื่องเพชร จับจายพอเพียง สูเงินเฟอปกระตาย ที่มาถึง ชิ้นเดียวบนรางกาย แตสรางใหโดดเดน แน ๆ ... •
23 มกราคม 2554 กรุงเทพธุรกิจ
18
กายใจ Beauty&Fashion
วลัญช ภาพ : วรดนู / เอลกา
Aramis Holiday Blockbuster Set ราคา 4,650 บาท
ของขวัญ Unforgivable 2010 Classic Holiday Set ราคา 2,850 บาท
กลิ่นผูชาย
ทศกาลแหงความสุข-สงความสุขรับปใหมแบบ นี้ ผลิตภัณฑ นํ้าหอมผูชาย มักจัดชุดของ ขวัญราคาพิเศษ เปนโอกาสที่ดีอีกชวงหนึ่งที่จะ หาของขวัญชิ้นโปรดใหเพื่อนรักที่นิยมความหอม ที่ดีอีกอยางคือเราไมจําเปนตองหากลองของขวัญ ใหยุงยากซํ้าซอน เนื่องจากผลิตภัณฑในกลุมนี้มัก จัดเตรียมกลองใสที่สวยงามมีสไตลไวใหพรอม แลว ยกตัวอยางเชน อรามิส (Aramis) แบรนด นํ้าหอมสําหรับผูชายคลาสสิก จัดเปนชุด Aramis Holiday Blockbuster Set ประกอบดวยนํ้าหอม แบบโอ เดอ ทอยเลตต ผลิตภัณฑดูแลผิวหลัง Aramis Holiday 2 PC Set โกนหนวด แชมพูอาบนํ้า สบูอาบนํ้าแบบมีเชือก รอย เหมาะสําหรับผูชายมีรสนิยม และ Aramis ราคา 1,650 บาท Holiday 2 PC Set นํ้าหอมประเภทโอ เดอ ทอย เลตต และสเปรยระงับกลิ่นกาย เปนชุดที่สื่อถึงความเปนชาย ทั้งสองเซตบรรจุในกลอง ของขวัญจัดทําพิเศษ คาย ทอมมี่ ฮิลฟเกอร (Tommy Hilfiger) สงความสุขดวยเซต Tommy American Americcan Star มีโคโลญจนแบบสเปรย เจลอาบนํ้ากลิ่นหอม อออ นๆ นๆ แบบนํ แบบ ้าหอม เหมาะสําหรับหนุมทันสมัย, แบรนด ดีเค เอ็ เออน็ วาย วาย (DKNY) (D D สรางความสดชื่นใหหนุมๆ ดวยชุด DKNY Delicious Deliccioouss Men Fall Harvest Holiday Set ประกอบดวย นํน้าํ หอมผู หอมผผชู ายที า ่ใหความรูสึกสดชื่นดวยกลิ่นพันธุไมตางๆ ผสาน กลิ่นแอปเปล และเจลอาบนํ้า บรรจุในกลองโลหะ สีนํ้าตาลเมทัลลิกพรอมโลโก สวนแบรนด ฌอน จอหน (Sean John) J ฉลองวันหยุดปนี้ใหกับผูชายดวยชุด Unforgivable U 2010 Classic Holiday Set ประกอบด ปร วยนํ้าหอมอันฟอรกิ๊ฟเอเบิลแบบโอ เดอ ทอยเลตต ท และผลิตภัณฑระงับกลิ่นกายแบบแทง เป น กลิ น ่ หอมที ่เหมาะสําหรับหนุมๆ ผูมีรสนิยม DKNY Delicious Men Fall Harvest สุดทันสมัย Holiday Set ราคา 2,400 บาท กอนจะสิ้นสุดเดือนแหงการฉลอง เทศกาลความสุขเดือนแรกของป ยังไมสายที่จะบอกความรูสึกดีๆ ใหคนพิเศษ •
เ
แกงคสตรีท มาดเทจากหนุมฮองกง
ฤ
ดูหู นาว นาวยังไมจากไปงายๆ แฟชั่นแบรนดเนมจากเกาะฮองกง izzue (อิซซูู) ซึ่งถือไดวาเปนหนึ่งในแบรนดที่กําหนดเทรนดแฟชั่นของกลุม วัยรุนุ ฮฮองกงดวยแนวเสื้อผา Metropolitan Street Wear หรือสตรี ทแวรแบบคนเมื บบค องที่ชื่นชอบแฟชั่น และการแตงตัวที่มีเอกลักษณ อธิบาย แฟชั่นที่วางจํ า าหนายในบูติคขณะนี้วาแบงออกเปน 2 กลุม กลุมแรกใชธีม Street Gangsters G จากหนุมๆ สตรีทชาวอังกฤษสุดเทเปนแรงบันดาล ใจในการออกแบบ ใจในการ สัญลักษณของหนุมกลุมนี้คือการพกพาเสื้อ Biker Jacket ผาไนลอนที่ใหความมันวาว อิซซูนํามาเพิ่มรายละเอียดความ เกดวยการใช ยก ผาลายทางตกแตง กับเพิ่มเลเยอรและเท็กซเจอร ลูกเลน Dip Dye Dy Effect ไลโทนสีบนตัวเสื้อ อิซซูแนะนําใหใสคูกับกางเกง สไตล Cropped C กับหมวกทรง Fedora หมวกแบบที่ แฮรริสัน ฟอรด ใส ใ ในบท อินเดียนา โจนส ก็ยิ่งเพิ่มลุคความเปนแกงคสตรีท มาดเทที่ดูเครงขรึม กกลุมที่สองออกแบบในธีม Modern Tailoring นําเสื้อผาแนว Tailor มาป มาปรับเปลี่ยนพรอมเพิ่มความโมเดิรนลงบนเสื้อผา เชน เบลเซอร ที่มีซิปตรงด ตรง านหนา เสื้อสเวตเตอรที่สามารถถอดออกมาไดอีกชิ้น งาน Patchwork Patchwo ตรงขอบกางเกง แจ็คเกตคาดเอวที่ใชเนื้อผาตางกับเนื้อผา นอ หรือแมแตกางเกงชิโนก็มีงานแพทชเวิรคไดการใชหนังแตง เสื้อตัวนอก ขอบกางเกง ขอบกาง ลูกเลนเหลานี้ใหความรูสึกที่ฉีกออกไปจากเสื้อผาแบบ เดิมๆ เพิ่มความสนุกสนานในการ Mix & Match มากขึ้น เทรนดฮองกงนี้มาถึงถนนในกรุงเทพฯ แลว • หมายเหตุ หมายเ : ราน izzue เซ็นทรัลเวิลด สยามเซ็นเตอร เซ็นทรัลชิดลม ลาดพราว ปนเกลา
กรุงเทพธุรกิิจ 23 มกราคม 2554
Tommy American Star ราคา 2,150 บาท
¡ÒÂ㨠20 Beauty&Fashion
¤ÇÒÁàª×Íè ¼Ô´ æ àÃ×Íè §ÃѧÊÕÂÇÙ Õ
ºÃÙàªçμμŒÒ
¤
«“¡Àπ“«... ∑”„Àâ “« Ê „®°≈â“ ·≈–Àπàÿ¡ Ê °Á™Õ∫∑â“∑“¬μ—«‡Õß°—∫· ß·¥¥ °Áπ“π∑’ °√ÿ߇∑æœ ®–¡’≈¡Àπ“«∑’ˇ¬Áπ ‰¥â„®Õ¬à“ßπ’ȇ ’¬∑’ ¡’À√◊Õ®–‰¡à«‘ËßÕÕ°‰ªÀ“· ßμ–«—π... ≈¡·√ß ·Àâß ·≈–‡¬Áπ ∑”„Àâ‡√‘ß√à“∑⓺‘«Àπâ“-º‘«°“¬ àŸ°≈“ß·®âßÕ¬à“߮߄® ‡æ√“–‰¡à√⟠÷°√âÕπ·≈–Õ∫Õâ“«Õ¬à“ß∑’ˇ§¬ Blanc Expert AgeFight set ‚Õ°“ ‡™àππ’ȉ¡à‰¥â‡°‘¥∫àÕ¬ Ê ¥—ßπ—Èπ æ«°‡√“®÷ß√–‡√‘ß∑â“·¥¥ ‚¥¬≈◊¡ª°ªÑÕߺ‘«®“°≈¡Àπ“« ·¡â«à“π—°«‘∑¬“»“ μ√å∫Õ°«à“ §π‰∑¬ ªØ´»Ã¹¹ÔºμÑ ¼Ô ÇÔ à¾×Íè ¿„¹œ ¿Ù °≈—«·¥¥ ‚¥¬‡©æ“– “« Ê ¡—°À≈∫·¥¥Õ¬àŸ„πμ÷° „π√à¡ ∑”„À⺑«Àπ—߉¡à‰¥â√—∫«‘μ“¡‘π¥’®“°· ß·¥¥ π’˧◊Õ§ÿ≥ª√–‚¬™πå∑’ËμÕπ‡¥Á° Ê ¼ÔÇ¡ÃШ‹Ò§ãÊ (੾ÒÐà·È¡ÒÅ»‚ ‡√“°Á∑àÕß®”°—π¥’ ·μàμÕππ’È∂÷ß·¥¥¥’¡’«‘μ“¡‘π ‡√“°Á¢ÕÀ≈∫‡¢â“√à¡°—π¥’°«à“ ‚¥¬‡©æ“–„π·ßà¢Õߧ«“¡ß“¡ · ß·¥¥¡’§ÿ≥·μà°Á¡’‚∑… ãËÁ‹) ¨Ò¡ Åѧâ¤Á 䴌ᡋ serum ®“°¿—¬¢Õß√—ß ’¬Ÿ«’ ´÷Ëß∫“ߧπ√⟉¡à‡∑à“∑—π ¥—ßπ—Èπ ¿°.¥√.æß»°√æ—≤πå Õ√ÿ‚≥∑¬“π—π∑å ®“° ∂“∫—π°“√‡√’¬π√â·Ÿ ≈–Ωñ°Õ∫√¡ 25 ÁÅ., Blanc Expert Õ“«’ ¬Õß´å Õ–§“‡¥¡’ ¡“„À⧫“¡√⟷≈–‰¢§«“¡®√‘߇°’ˬ«°—∫§«“¡‡™◊ËÕº‘¥ Ê ¢Õß°“√ª°ªÑÕߺ‘«®“°· ß·¥¥ „Àâ∑ÿ°§π√⟮—° Lotion 50 ÁÅ., GENI√–«— ß ¿—¬·¥¥„πÀπâ“Àπ“« FUIQUE serum 7 ÁÅ., ¿°.¥√. æß»°√æ—≤πå ¡’¢âÕ¡Ÿ≈¡“Ω“°«à“ §π à«π„À≠à‡¢â“„®«à“„πƒ¥ŸÀπ“«·≈–Ωπ ‰¡à®”‡ªìπμâÕß∑“º≈‘μ¿—≥±å°—π·¥¥ áÅÐ UV SPF50 10 ÁÅ. ∂ⓧ‘¥°—πÕ¬à“ßπ’È°Á¢Õ™’È·®ß«à“ Õ—πμ√“¬®“°√—ß ’¬Ÿ«’‰¡à‡°’ˬ«°—∫§«“¡ «à“ßÀ√◊Õ§«“¡√âÕπ ‡æ√“–‡ªìπ√—ß ’∑’Ë “¡“√∂∑–≈ÿºà“π‡¡¶§√÷È¡ (ÃÒ¤Ò¾ÔàÈÉ 4,500.-) ≈ß≈÷°‡¢â“‰ª∂÷ß™—ÈπÀπ—ß·∑â °√–μâÿπ„À⇰‘¥ø√’ ‡√¥‘§—≈ ¿“¬„π™—Èπº‘« ‡ªìπ‡Àμÿ„À₧√ß √â“ߺ‘«∂Ÿ°∑”√⓬ ∑”„Àâ·°à°àÕπ«—¬ Õ’°∑—Èß ‡¡◊Õ߉∑¬¡’§à“¥—™π’√—ß ’¬Ÿ«’ Ÿß ∂◊Õ«à“Õ¬àŸ„π™à«ßÕ—πμ√“¬μ≈Õ¥∑—Èßªï §«“¡‡™◊ËÕÕ’°Õ¬à“ß∑’Ë«à“ √—ß ’¬Ÿ«’∑”√⓬º‘«‡¡◊ËÕ‡√“ —¡º— ·¥¥®â“‡ªìπ‡«≈“π“π‡∑à“π—Èπ ·μ৫“¡®√‘ߧ◊Õ ·¡â‡√“∂Ÿ°·¥¥‡æ’¬ß«—π ≈–‰¡à°’Ëπ“∑’ √—ß ’¬Ÿ«’°Á∑”„À⇰‘¥Õπÿ¡Ÿ≈Õ‘ √–‰¥â„πº‘«™—Èπ≈÷° ∑”√⓬º‘««—π≈–πâÕ¬Õ¬à“ß – ¡‚¥¬∑’ˇ√“‰¡à√⟠÷°μ—« æÕπ“πªï‡¢â“°Á®– · ¥ßÕ“°“√º‘«·°à°àÕπ«—¬ §«“¡‡™◊ËÕ¢Õߧÿ≥ºâŸ™“¬∑’Ë«à“ ºâŸ™“¬º‘«·¢Áß·√ß°«à“ºâŸÀ≠‘ß ‰¡àμâÕß„™â§√’¡°—π·¥¥°Á‰¥â ‰¡à®√‘ß... ·¡âºâŸ™“¬¡’°≈â“¡‡π◊ÈÕ¡“°°«à“ ¡’™—Èπº‘«Àπ—ß∑’ËÀπ“°«à“ ·μà√—ß ’¬Ÿ«’π—Èπ∫àÕπ∑”≈“¬º‘«¢Õߺ⟙“¬„π™—Èπº‘«≈÷°‰¥â‰¡àμà“ß®“°ºâŸÀ≠‘ß ®÷ß¡’‚Õ°“ ‡ ’ˬߺ‘«‰À¡â ‡°‘¥√‘È«√Õ¬°àÕπ«—¬ ‡°‘¥ΩÑ“ °√– ’º‘«À¡Õߧ≈È” ®π∂÷ß¡–‡√Áߺ‘«Àπ—߉¥â‰¡àμà“ß°—π ‡¡◊ËÕ∑“§√’¡°—π·¥¥°Á‡≈◊Õ°™π‘¥∑’Ë¡’§à“ SPF Ÿß Ê ‡¢â“‰«â ¥√. æß»°√æ—≤πå ∫Õ°«à“ §à“ SPF ∫Õ°‡æ’¬ß√–¥—∫°“√ª°ªÑÕß √—ß ’¬Ÿ«’™π‘¥ B ∑’Ë∑”„À⺑«‰À¡â®“°·¥¥‡º“‡∑à“π—Èπ ·μà„π· ß·¥¥ ¡“°°«à“ 90% π—Èπ‡ªìπ√—ß ’¬Ÿ«’‡Õ ∑’ˇ®“–≈÷°∂÷ß™—ÈπÀπ—ß·∑â °√–μâÿπ „À⇰‘¥ø√’ ‡√¥‘§—≈ ∑”√⓬º‘«„ÀâÀ¡Õߧ≈È” ·°à°àÕπ«—¬ ‡°‘¥¡–‡√Áߺ‘«Àπ—߉¥â ¥—ßπ—Èπ‡æ◊ËÕ°“√ª°ªÑÕß·∫∫§√Õ∫§≈ÿ¡ §«√‡≈◊Õ°™π‘¥∑’Ë √–∫ÿ§√∫∑—Èß 3 §à“ §◊Õ SPF (Sun Protection Factor) ∑’˪ÑÕß°—π√—ß ’¬Ÿ«’∫’ §à“ PA (Protection Factor of UVA) ‡æ◊ËÕªÑÕß°—π √—ß ’¬Ÿ«’‡Õ ·≈–§à“ RSF (Radical Sun Protection Factor) ‡æ◊ËÕªÑÕß°—πÕπÿ¡Ÿ≈Õ‘ √–®“°√—ß ’¬Ÿ«’‰¥â®√‘ß º≈‘μ¿—≥±å°—π·¥¥∑’Ë¥’ ‰¡àμâÕß∑“´È”°Á‰¥â À≈“¬§π§‘¥‡™àππ—Èπ ®÷ߢÕ∫Õ°«à“ ‡¡◊ËÕ§√’¡°—π·¥¥ —¡º— °—∫‡Àß◊ËÕ·≈–§«“¡™◊Èπ ∫πº‘«Àπ—ß·≈–„πÕ“°“» °“√‡™Á¥Àπâ“ ´—∫‡Àß◊ËÕ Õ“®∑”„Àâª√– ‘∑∏‘¿“æ°“√ªÑÕß°—π√—ß ’≈¥≈߉¥â„π√–À«à“ß«—π «‘∏’ªØ‘∫—쑧◊Õ ∑“§√’¡ °—π·¥¥‡ªìπ¢—ÈπμÕπ ÿ¥∑⓬À≈—ߧ√’¡∫”√ÿß ·≈–°àÕπ¢—ÈπμÕπ°“√·μàßÀπâ“ ·≈–∑“°àÕπÕÕ°‰ª —¡º— · ß·¥¥ª√–¡“≥ 20 π“∑’ „Àâ∑“´È”∑ÿ° 2-3 ™¡. À√◊Õ¿“¬À≈—ß´—∫‡Àß◊ËÕ ‡™Á¥Àπâ“ ‡™Á¥μ—« §√’¡°—π·¥¥∑’Ë¥’ ∑“·≈â«μâÕ߇À𒬫·≈–¢“«‡æ◊ËÕμ‘¥∑π·≈– –∑âÕπ√—ß ’‰¥âπ“π Ê ¢âÕ¡Ÿ≈μ√ßπ’È¢Õ·°â‰¢«à“ ªí®®ÿ∫—π«‘∑¬“°“√ ¥’¢÷Èπ‡√◊ËÕ¬ Ê ∑”„Àâ “¡“√∂æ—≤π“ Ÿμ√‚≈™—Ëπ°—π·¥¥∑’ˉ¡à∑‘Èߧ√“∫¢“« À√◊Õ§«“¡¡—π‡ÀπÕ–Àπ– À≈—° ”§—≠§◊Õ‡≈◊Õ°∑’Ë¡’§à“°“√ Flawless Skin Daily Face ª°ªÑÕߧ√∫∂â«π ·≈–∑¥≈Õß∑“∫πÀ≈—ß·¢π°àÕπ —߇°μ§«“¡‡∫“ ∫“¬º‘« ·≈–∑“´È”∫π‡¡§Õ—æ‰¥â‰¡à√⟠÷°‡ÀπÕ–Àπ– Shield SPF40+ âŪÑ蹡ѹᴴ¨Ò¡ à«π«‘μ“¡‘π¥’„π· ß·¥¥ ¡’®√‘ß·≈–‡ªìπª√–‚¬™πå ·μàμâÕ߇ªìπ·¥¥ÕàÕπ Ê ™à«ß‡™â“ Ê °àÕπ 9 ‚¡ß ∂Ⓡ«≈“ 9.00 - 16.00 π. Laura Mercier ʋǹ¼ÊÁ μÕππ’ È√—ß ’¬Ÿ«’‡¢â¡¢âπ¡“° °“√„ à‡ ◊ÈÕ·¢π¬“« À¡«° °“ß√à¡ ªÑÕß°—π‰¥â·μà‡æ’¬ß∫“ß à«π ‡æ√“–√—ß ’ à«π„À≠à®–μ°°√–∑∫æ◊Èπ·≈– Adaptogens ª‹ÇÂÂѺÂÑ§é ¡Òà –∑â Õ π¢÷ Èπ¡“ àŸº‘«‰¥âÕ¬àŸ¥’ ¥â«¬‡Àμÿπ’È º≈‘μ¿—≥±å°—π·¥¥®÷ß¡’§à“ª°ªÑÕß·μ°μà“ß°—π ‡≈◊Õ°„Àâ‡À¡“–°—∫º‘« ·≈–ªÑÕß°—πÕ¬à“ß∂Ÿ°«‘∏’ ÍÑ¡àʺ¢Í§à«ÅÅ ¼ÇÔ ·Õ¶è ¡Ù ·ÓÅÒ À≈— ß — ¡ º— ·¥¥·≈⫧«√„™â§√’¡∫”√ÿß°àÕππÕπ ‡æ◊ËÕøóôπøŸ ¿“溑« Àπâ“π’È¡’À≈“°À≈“¬º≈‘μ¿—≥±å„Àâ‡≈◊Õ° Õ¬à“≈◊¡ Õà“π©≈“°°àÕπ ¨Ò¡áʧᴴ (ÃÒ¤Ò 1,350.-) μ—¥ ‘π„®´◊ÈÕ · ß·¥¥Õàÿπ ∫“¬‡¡◊ËÕ≈¡Àπ“«æ—¥‚™¬ ·μàπà“°≈—«‡æ√“–·Ωß¿—¬®“°√—ß ’¬Ÿ«’ · ß·¥¥‡ªìπ¥à“π·√°∑’Ë∑”„À⺑«·°à°àÕπ«—¬ ∂â“μâÕß¡’¿“√–∑â“·¥¥°ÁÕ¬à“™–≈à“„® ª°ªÑÕ߉«â°àÕπ ∑à“π‡¿ —™°√¥ÁÕ°‡μÕ√å Õπ‰«â...ë
ÍÒÇÕÂͧ« ÂÙÇÕ àÍ¡« à¾Ô÷ àÍÍà º¹Ñ à͹äÇÃ͹àÁ¹μ â¾Ãà·¤ªÑ¹è ¼ÅÔμÀѳ± ¡Ñ¹á´´¨Ò¡ aviance
ë 23 2554
SK-II Skin Signature Melting Rich Cream ¨Ò¡ SK-II ¹ÇÑμ¡ÃÃÁÅ‹ÒÊØ´ Í͡ẺÁÒà¾×Íè àÊÃÔÁ¤ÇÒÁÊÁºÙó ãËŒ¼ÇÔ ªÑ¹é ¹Í¡ ʋǹ»ÃСͺ¢Í§äë ÊàμÍÃÍÅ ÊÒÃÊ¡Ñ´¨Ò¡ÃÓ¢ŒÒÇ−Õ»è ¹†Ø ¢¹Ò´ 50 ¡ÃÑÁ 5,800.-
Love Balm Rose ¨Ò¡ Jurlique ºÒÅ ÁÍ๡»ÃÐʧ¤ ·Õ¿è ¹„œ ºÓÃاÃÔÁ½‚»Ò¡áÅмÔÇ ·Ø¡Ê‹Ç¹¢Í§Ã‹Ò§¡Ò ã¹á¾ç¤à¡¨ Limited Edition ¾¡¾ÒÊдǡ ãËŒ¤ÇÒÁ¹‹ÁØ ª‹ÁØ ª×¹é äÁ‹ÁÊÕ Ç‹ ¹¼ÊÁ ¢Í§ Parabens, PEGs, SLS áÅÐ SLES ÊÕÊѧà¤ÃÒÐË áÅÐ ¹éÓËÍÁÊѧà¤ÃÒÐË ÃÒ¤Ò 590.-
lip essence (deep moist) SPF 18 PA++ ¨Ò¡ àÍμ μàÙ «‹Ê (ettusais) ÅÔ»´ÙáÅÃÔÁ½‚»Ò¡¨Ò¡ ¤ÇÒÁ˹ÒÇàÂç¹áÅÐáËŒ§¡ÃŒÒ¹ (ãËŒ´¹Ù Á‹Ø ¹ÇÅÃÒǡѺ»Ò¡à´ç¡·Òá) ¢¹Ò´ 8 ¡ÃÑÁ 480.-
sun vivo SPF50 ¨Ò¡ BIOTHERM ¤ÃÕÁ»¡»‡Í§¼ÔǨҡáʧᴴÊÙμáѹ¹éÓ »‡Í§¡Ñ¹ÃѧÊÕÂÇÙ àÕ Í áÅÐÂÙÇºÕ Õ à¹×Íé à¨Å«ÖÁ«ÒºàÃçÇ ÁÕÊÇ‹ ¹¼ÊÁá¾Å§μ͹ʡѴºÃÔÊ·Ø ¸Ô¨ì Ò¡¹éÓáËÃÍŒ ¹¸ÃÃÁªÒμÔ (50 ml. 1,700.- 100 ml. 1,900.-)
22 ¡ÒÂ㨠Beauty&Fashion ÁÔÊàμÍà ´ÑºàºÔÅÂÙ ÀÒ¾ : ó¸Ã / menshealthservices.com buzzle.com π¬ÿ§∑’Ë —ߧ¡„À⧫“¡ ”§—≠¡“°„π‡√◊ËÕß ÿ¢¿“æ °Á‡ªìπ ∑—È߇√◊ËÕߥ’ ·≈–‰¡à¥’æ√âÕ¡Ê °—π ‡√◊ËÕß∑’Ë¥’§◊Õ∑”„Àâæ«°‡√“ „ à„®√–¡—¥√–«—ߥŸ·≈√—°…“ ÿ¢¿“æ¡“°¢÷Èπ ªØ‘∫—μ‘μ—«„Àâ¡’ ÿ¢¿“楒 Àà“߉°≈®“°‚√§¿—¬‰¢â‡®Á∫√⓬·√ß¡“°¢÷Èπ ‡√◊ËÕß∑’ˉ¡à¥’ §◊Õ∫àÕ¬§√—Èß∑’Ë¢à“« “√‡°’ˬ«°—∫ ÿ¢¿“æ¡“æ√âÕ¡°—∫‡√◊ËÕ߇≈à“ ¢ÕßÕ“°“√Õ—π‡≈«√⓬ ∑”„Àâμ◊Ëπμ°„®°≈—« „™â‡«≈“À¡°¡àÿπ Õ¬àŸ°—∫§«“¡À«“¥√–·«ß‡™◊ÈÕ‚√§®π‡¢â“¢—Èπ«‘μ°®√‘μ ∫“ß§π ¡’ ÿ¢¿“æ∑’ËÕ¬àŸ„π‡°≥±å¥’Õ¬àŸ·≈â« ·μà‡æ√“–§«“¡°—ß«≈«à“®– ªÉ«¬‡ªìπ‚√§π—Èπ‚√§π’È ∑”„Àâ ÿ¢¿“æ∑√ÿ¥‰ª°Á¡’ √à“ß°“¬¡’ —≠≠“≥∫“ßÕ¬à“ß∑’Ë· ¥ß∂÷ߧ«“¡¡’ ÿ¢¿“æ Õ¬àŸ„π‡°≥±å¥’ ‡√“≈Õß¡“ ”√«® —≠≠“≥ ÿ¢¿“楒 ‡∫◊ÈÕßμâπ ‡À≈à“π’°È π— °àÕπ∑’®Ë –‡§√’¬¥°—π‡°‘π°«à“‡Àμÿ
ã
àÅçºá¢ç§áç áÅÐ໚¹ÊÕªÁ¾Ù Õ“®‰¡à„™à ‘Ëß·√°„π√à“ß°“¬∑’˺⟙“¬§“¥À«—ß«à“®–„Àâ ”√«® ‡ªìπÕ—π¥—∫·√°¢Õß —≠≠“≥§«“¡‡ªìπÀπàÿ¡ ÿ¢¿“楒 ·μàμâÕß ¢Õ∫Õ°«à“ ‡≈Á∫ π’Ë·À≈– “¡“√∂‡ªî¥‡º¬¢âÕ¡Ÿ≈¡“°¡“¬‡°’ˬ«°—∫ ÿ¢¿“æ¢Õߺ⟇ªìπ‡®â“¢Õß ºâŸ¡’ ÿ¢¿“楒 ‡≈Á∫®–¡’ ’ ™¡æŸ º‘«‡≈Á∫·¢Áß·√ß·≈–√“∫ ‡√’¬∫ À“°º‘¥®“°π’≈È –à °Áππ—Ë §◊Õ —≠≠“≥‡μ◊Õπ¿—¬ ‡≈Á∫∑’Ë¡’ ’‡À≈◊Õßªπ ‡ªìπ·ºàπÀπ“ §◊Õ —≠≠“≥∑’∫Ë Õ°«à“ §ÿ≥Õ“®°”≈—ߪɫ¬ ¥â«¬‚√§
∑“߇¥‘πÀ“¬„®‡√◊ÈÕ√—ß ‡™àπ À≈Õ¥≈¡Õ—°‡ ∫‡√◊ÈÕ√—ß §π∑’Ë¡’√Õ¬∫“°À√◊Õ√àÕß∫ãÿ¡æ“¥ºà“πº‘«‡≈Á∫‡ªìπ‡ âπμ√ß ∑’ˇ√’¬°«à“ Beauûs lines Õ“®∫àß™’È∂÷ß‚√§‡∫“À«“π º‘«‡≈Á∫∑’Ë‚§âßπŸπ¢÷Èπº‘¥ª°μ‘Õ“®‡ªìπ —≠≠“≥«à“√à“ß°“¬ ¢“¥∏“μÿ‡À≈Á° ·¡â«à“°“√‡ª≈’ˬπ·ª≈ߢÕ߇≈Á∫®–∫Õ°∂÷ßÕ“°“√ªÉ«¬‰¡à‰¥â ‡¥àπ™—¥ ·μàÀ“° ¿“æ‡≈Á∫¢Õߧÿ≥¥Ÿº‘¥ª°μ‘‰ª®“°∑’˧«√®–‡ªì𠉪„Àâ·æ∑¬å™à«¬«‘‡§√“–Àå —°ÀπàÕ¬°Á‰¡à‡ ’¬À“¬
»˜ÊÊÒÇÐÊÕ manila folder ‡§¬§‘¥À√◊Õ‰¡à«à“°“√μ√«® ’πÈ”ªí “«– ®–‡ªìπ μ—«∫àß∫Õ° ÿ¢¿“æ À“°‰¡à‡§¬§‘¥ °Á‡√‘Ë¡μâπ‰¥â·≈â« ‡æ√“– °“√ªí “«–™à«¬∫Õ°¢âÕ¡Ÿ≈ ”§—≠‡°’ˬ«°—∫ ÿ¢¿“æ¢Õß μ—«§ÿ≥‡Õß ‡«Á∫‰´μåÕ“√姇¡π¥Õ∑§Õ¡√–∫ÿ≈߉ª≈–‡Õ’¬¥«à“ πÈ”ªí “«–§«√¡’ ’‡À≈◊Õß·∫∫°√–¥“…·øÑ¡‡Õ° “√∑’Ë∑”¥â«¬ ªÉ“π¡–π‘≈“ (Manila file folder) À√◊Õ ’‡À≈◊Õß®“ßÊ ∂◊Õ‡ªìπ —≠≠“≥¢Õß°“√‡ªìπÀπàÿ¡ ÿ¢¿“楒¢âÕÀπ÷Ëß Õ¬à“߉√°Áμ“¡ πÈ”ªí “«–∑’˪°μ‘°Á¡’ ’‡À≈◊Õ߉¥âÀ≈“¬‡©¥ ¢÷ÈπÕ¬àŸ°—∫ª√‘¡“≥πÈ”∑’˧ÿ≥¥◊Ë¡‡¢â“‰ª À“°§ÿ≥¥◊Ë¡πÈ”¡“° πÈ”ªí “«–°Á®–¡’ ’∑’Ë„ ∑“ß°“√·æ∑¬å∂◊Õ«à“‰¡à‡ªìπªí≠À“ ·μà∂â“¥◊Ë¡πÈ”πâÕ¬ πÈ”ªí “«–°Á®–¡’ ’‡¢â¡¢÷Èπ®π§≈⓬ ’¢ÕßπÈ”™“ °Á‰¥â ∂◊Õ«à“√à“ß°“¬Õ¬àŸ„π¿“«–¢“¥πÈ”°Á«à“‰¥â πÕ°‡Àπ◊Õ®“° ’ §«√À¡—Ëπ —߇°μ°“√≥凪≈’ˬπ·ª≈ß À≈—°Ê ∑’ˇÀÁπ‰¥â™—¥ ‡™àπ πÈ”ªí “«–¡’°≈‘Ëπ∑’˺‘¥ª°μ‘‰ª ®“°‡¥‘¡À√◊Õ‰¡à ¡’¢Õ߇À≈« ’·¥ßÀ¬¥‡®◊ÕªπÕÕ°¡“À√◊Õ‰¡à ¡’ ’∑’ˇª≈’Ë¬π‰ª´÷Ë߉¡à‡°’ˬ«°—∫Õ“À“√ À√◊Õ°“√√—∫¬“‡æ◊ËÕ °“√√—°…“∑“ß°“√·æ∑¬å ‡À≈à“π’È≈â«π‡ªìπ ‘Ëß∑’ˉ¡à§«√ ¡Õߢⓡ
ÊÑ−−Ò³àº×Íé §μŒ¹¢Í§
˹‹ØÁÊØ¢ÀÒ¾´Õ ÍÑμÃÒ¡ÒÃàμŒ¹ËÑÇ㨠70 ¤Ãѧé /¹Ò·Õ
»ÃÔÁÒ³ 1 ªŒÍ¹ªÒ ºâŸ™“¬«—¬°≈“ߧπ∑’Ë¡’ ÿ¢¿“楒 ‡¡◊ËÕ∂÷ß ®ÿ¥ ÿ¢ ÿ¥¬Õ¥ ´’‡¡π (Semen) À√◊Õ¢Õ߇À≈« ∑’ËÀ≈—ËßÕÕ°¡“§«√¡’ª√‘¡“≥ 2-5 ¡‘≈≈‘≈‘μ√ ª√‘¡“≥ ´’‡¡π≈¥πâÕ¬≈߇¡◊Ëպ⟙“¬Õ“¬ÿ¡“°¢÷Èπ ·μàª√‘¡“≥´’‡¡π ∑’ËπâÕ¬°«à“ 2 ¡‘≈≈‘≈‘μ√ ‡«‘≈¥å ‡Œ≈∏å ÕÕ√å·°‰π‡´™—Ëπ √–∫ÿ«à“ §ÿ≥‡ªìπºâŸ™“¬∑’Ë ¿“æ√à“ß°“¬Õ¬àŸ„π¢à“¬º≈‘μ´’‡¡π‰¥â„π ª√‘¡“≥μË” ´÷Ë߇ªì𠓇Àμÿ¢Õß°“√¡’∫ÿμ√¬“° πÕ°‡Àπ◊Õ®“°ª√‘¡“≥ ’·≈–√–¥—∫§«“¡‡À𒬫¢Õß´’‡¡π °Á∫Õ°„∫â ÿ¢¿“æ¢Õߺ⟙“¬‰¥â‡À¡◊Õπ°—π Àπàÿ¡ ÿ¢¿“楒 ¢Õ߇À≈«∑’ËÀ≈—ËßÕÕ°¡“§«√¡’ ’¢“« À√◊Õ‰¡à°Á ’‡∑“ÕàÕπÊ §≈⓬ ‡¡¶Ωπ ·≈–¡’§«“¡¢âπÀ√◊Õ‰¡à°Á¡’ ¿“æ‡À𒬫Àπ◊¥ ´’‡¡π∑’Ë¡’‡≈◊Õ¥‡®◊Õªπ À√◊Õ¢“¥ ¿“槫“¡¢âπ‡À𒬫 Õ“®‡ªìπ —≠≠“≥¢Õߪí≠À“ ÿ¢¿“æ ·≈–§«√ª√÷°…“·æ∑¬å
ë 23 2554
®”π«π§√—ÈߢÕß°“√‡μâπ¢ÕßÀ—«„®μàÕπ“∑’¢≥–æ—°ºàÕπ ª°μ‘ (Resting Heart Rate -RHR) ‡ªìπ‡§√◊ËÕß™’È™—Èπ‡≈‘» ∂÷ß√–¥—∫§«“¡¡’ ÿ¢¿“楒‚¥¬√«¡¢Õß√à“ß°“¬ ·¡â«à“ RHR ®–¡’§«“¡μà“ß°—π‰ª„π·μà≈–™à«ßÕ“¬ÿ ·μà ”À√—∫ ºâŸ™“¬ ÿ¢¿“楒 RHR ‚¥¬‡©≈’ˬլàŸ√–À«à“ß 70-75 §√—Èß μàÕπ“∑’ ·μà ”À√—∫ºâŸ„À≠à∑—Ë«‰ª∑’Ë¡’ RHR √–À«à“ß 60-100 §√—Èß μàÕπ“∑’ °Á¬—ß∂◊Õ«à“Õ¬àŸ„π‡°≥±åª°μ‘ ·μàÕ—μ√“°“√‡μâπ¢ÕßÀ—«„®∑’ËμË”°«à“·≈– Ÿß°«à“§à“‡©≈’ˬ ¢â“ßμâπ Õ“®‡ªì𠓇Àμÿ¢Õߪí≠À“ ÿ¢¿“æ√⓬·√ß∫“ßÕ¬à“ß ´÷Ëߧ«√‰¥â√—∫°“√μ√«®«‘‡§√“–Àå®√‘ß®—ß „π°“√μ√«®π—∫°“√‡μâπ¢ÕßÀ—«„®∑”‰¥âßà“¬Ê ‡∫◊ÈÕßμâπ ¥â«¬°“√«“ßπ‘È« Õßπ‘È«∫π¢âÕ¡◊Õ ‡¡◊ËÕ√⟠÷°∂÷ß°“√‡μâπ¢Õß™’æ®√ „Àâπ—∫®”π«π§√—ÈߢÕß°“√‡μâπ¢Õß™’æ®√¿“¬„π‡«≈“ 15 «‘π“∑’ §Ÿ≥®”π«π§√—Èß∑’Ëπ—∫‰¥â¥â«¬ 4 °Á®–∑√“∫ RHR
ÊÃØ»áŌǤس໚¹Ë¹‹ÁØ ÊØ¢ÀÒ¾´ÕËÃ×Íà»Å‹Ò ·¡â«à“ —≠≠“≥°“√¡’ ÿ¢¿“楒¢â“ßμâπ®–‰¡à„™à¢âÕμ√«® Õ∫ ∑’Ë ¡∫Ÿ√≥å·∫∫ ·μà°“√„ à„®°—∫ —≠≠“≥¢Õß°“√¡’ ÿ¢¿“楒 °Áπà“®–™à«¬„À⠗߇°μ‡ÀÁπªí≠À“ ÿ¢¿“æ∑’ËÕ“®‡√‘Ë¡°àÕμ—« À√◊Õ ·Õ∫·ΩßÕ¬àŸ‰¥â™—¥‡®π¢÷Èπ °àÕπ∑’¡Ë π— ®–∑”√⓬§ÿ≥¡“°¢÷πÈ ·≈–¡“°¢÷πÈ ë
24
กายใจ Beauty&Fashion
พี-พี
สิบนิ้ว สิบมาสสาจ บมาสสาจ (SIB Massage) เปน ศาสตรแหงการนวดที่มีเอกลักษณ เฉพาะของ สปา เท็น ที่ผสานผสาน เทคนิคการนวด 10 แขนง ดวย 10 นิ้วของ เธอราปสตผูเชี่ยวชาญ โดยหวังวาผูมาใชบริการ จะใหคะแนนเต็ม 10 พี - พี ไมไดมาใหเลขเด็ด ทวาจะมาเลา เคล็ดลับคลายเมื่อยที่ไดไปสัมผัสกับ สิบ มาสสาจ มาหมาดๆ ทีส่ ปาเท็น โรงแรม สยามแอ็ทสยาม ดีไซน โฮเต็ลแอนดสปา ตรงขามสนามกีฬาแหงชาติ ทีแรกก็สงสัยวา สิบมาสสาจ หมายถึงการ นวด 10 แบบ หรือจะเปนการนวด 10 มือ ขอ สันนิษฐานอันหลังดูเหมือนจะหนักไปหนอย เลยตองสอบถามกับคุณราตรี เทพลําใย Head Spa Reception ทําใหทราบความวา การนวดสิบมาสสาจนี้เปนการนวดนํ้ามันอโรมา เพื่อบําบัดอาการปวดเมื่อยตามกลุมของ กลามเนื้อเฉพาะสวนที่แตกตางกันออกไป ผูหญิงสวนใหญจะขอเนน ตนคอ บา หลัง ไหล นอง อันนี้เธอราปสตก็จะบําบัดใหตามที่ รองขอโดยนําเทคนิคตางๆ ของศาสตรการนวด 10 แขนงมาผสมผสานในการนวด เรียกงายๆ คือ ถาเลือกเมนูสิบมาสสาจ ก็จะไดสัมผัสการ นวดสิบอยางไดแก นวดนํ้ามันอโรมา, สวีดิช, สปอรต,นวดบรรเทาอาการเจ็ทแลค,นวด
สิ
กรุงเทพธุรกิจ 23 มกราคม 2554
ไทย,กดจุด,นวดเทา,กระตุนระบบไหลเวียน โลหิตและตอมนํ้าเหลือง,นวดศีรษะ,นวดสไตล อายุรเวท รวมทั้งเทคนิคการยืดกลามเนื้อสไตล อายุรเวท ไดยินอยางนี้แลว ไมลองไมได โดยเฉพาะ สนนราคาซึ่งลดพิเศษใหเฉพาะคนไทย 999 บาทเน็ตๆ ไมมีคาภาษีและบริการเพิ่มแตอยาง ใด กอนจะเขาสูหองทรีตเมนต เราก็จะตอง เลือกกลิ่นที่ถูกใจซะกอน สําหรับ สิบมาสสาจ นี้มีนํ้ามันนวดที่มีสวนผสมหลัก คือ นํ้ามันโจโจ บา แมคคาเดเมีย มีใหเลือก 4 กลิ่น ไดแก Thai Spirit : กลิ่นหอมของ กานพลู มะนาว และโหระพา Happiness : กลิ่นออนๆ ของผิวสม ลาเวนเดอร กุหลาบ และ มะกรูด Saim Bouguest : กลิ่นหอมของดอก มะลิ ลาเวนเดอร และ กระดังงา Synergy : หอมกลิ่นผลไมไปกับ คารโมมายด มะกรูด และ เกรปฟรุต Analgesia : กลิ่นของมะนาว ตะไคร และ โรสแมรี่ พี -พี เลือกความหอมออนๆ ของ แฮปปเนส จากนั้นก็เดินตัวปลิวไปตามทางเดิน ที่ตกแตงสอดคลองกับการตกแตงภายในของ สปาที่เนนในเรื่อง ดิน นํ้า ลม ไฟ
การนวดนี้ไมตองอาบนํ้า ไมตองลางเทา เปลี่ยนเสื้อผาแลวสวมกางเกงในที่สปาเตรียม ไวให จากนั้นก็นอนควํ่า เธอราปสตจะใชผา อุนๆ มาบรรจงเช็ดเทาทําความสะอาดให สวน เรื่องอาบนํ้านั้นเธอราปสตอธิบายวา ควรอาบ หลังทรีตเมนตเสร็จสิ้น แตถาคนที่ผิวแหงมาก อยางดิฉันก็แนะนําใหเก็บนํ้ามันไวบนผิวทิ้งไว สัก 2 - 3 ชม.กอนคอยอาบนํ้า ฉะนั้นถาใครจะ นวดโปรแกรมนี้แนะนําใหเตรียมเสื้อผาที่ไม ตองหวงเรื่องเปอนนํ้ามันนวดมาสวมตอนกลับ บานดวยก็จะดี การนวดจะเริม่ ตนทีห่ ลังกอนเพราะวาเปน ศูนยกลางของความเมื่อยลา หลังจากที่ทราบ ขอมูลและความตองการของเราแลวเธอราปสต จะนวดเนน ยํ้าตรงจุดที่เราเมื่อยใหเปนพิเศษ โดยนํา้ หนักมือนัน้ จะใหหนักเบาไดตามตองการ สิบมาสสาจ ใชเวลาทั้งหมด 90 นาทีเต็ม สรุปวาไดนวดตั้งแตศีรษะจดเทา นวดแลว รูสึกสบายจนอยากหลับ แตที่แนๆ ตองการเขา หองนํ้าเปนอันดับแรก คุณราตรีบอกวาหลัง นวดเราจะปวดปสสาวะ เพราะการนวดเปนการ กระตุนใหรางกายขับของเสียออกมา ดังนั้นจึง จัดชาอุนๆ ใหดื่ม เพราะงายตอการดูดซึมจาก
นั้นก็ใหรับประทานผลไมเพิ่มความสดชื่น ไดลองแลวถึงเขาใจวา ทําไมใครๆ ถึงยอมใหสิบคะแนนเต็มกับ สิบมาสสาจ ...สิบปากวาไมเทาตาเห็นของอยางนี้อยา เพิ่งเชื่อใคร ตองลองดวยตัวเองคะ • หมายเหตุ : สิบมาสสาจ มีโปรโมชั่นพิ เศษ 999 บาทเน็ตๆ จากปกติ 2,500 บาท เฉพาะคนไทยที่มาใชบริการตั้งแตวันนี้ถึง สิ้นเดือนเมษายน 2554 พรอมใหสิทธิพิเศษ สําหรับผูอาน เพียงบอกวาเปนผูอานกาย ใจ กรุงเทพธุรกิจ สามารถมาใชบริการใน วันเสาร อาทิตย และวันหยุดนักขัตฤกษได โดยไมตองชารจเพิ่ม 500 บาท (ปกติราคา สําหรับวันหยุดตองชารจเพิ่ม 500 บาท) สอบถามและนัดหมายลวงหนาไดที่ สปา เท็น โทร 02-217-3000 เปดใหบริการ 10.00 - 23.00 น.
¡ÒÂ㨠26 Beauty&Fashion ‰¢¡—πÕ‘Ë¡μ—« Ÿß ‰¡à§«√°‘π°–∑‘®“°¡–æ√â“« ¡“° ‡«≈“μàÕ¡“Ω√—Ëßπ—Ëπ·À≈–∑’Ë™—°™«π„Àâ§π °‘ππÈ”¡—π¡–æ√â“« ∂â“μ√«® Õ∫„Àâ≈÷°≈߉ª®– ‡ÀÁπ‡∫◊ÈÕßÀ≈—ߢÕß·√ß®Ÿß„®À≈“¬Õ¬à“ß ‡Àμÿº≈ π’ȇÕß∑’Ëπ—°‚¿™π“°“√∑’Ë¡’®√√¬“∫√√≥ ®–·π–π”„Àâ‡√“°‘ππÈ”¡—π„ÀâÀ≈“°À≈“¬ °‘πÀ≈“¬Ê ™π‘¥ ‡ª√’¬∫πÈ”¡—π‡ªìπÕ“À“√∑’ËμâÕß °‘πÀ≈“¬Ê Õ¬à“ß ‰¡à°‘π´È”´“° ¡’Õ—π¥—∫„À⇪√’¬∫‡∑’¬∫§ÿ≥ª√–‚¬™πå ¢ÕßπÈ”¡—π∑’˧«√§à“·°à°“√∫√‘‚¿§ ‰¥â·°à πÈ”¡—π¡–°Õ° ¡“‡μÁßÀπ÷Ëßμ≈Õ¥°“≈‡æ√“–¡’ °√¥‰¢¡—π‰¡àÕ‘Ë¡μ—«‡™‘߇¥’ˬ«·≈–°√¥‚Õ‡≈Õ‘° Ÿß ª√–‚¬™πå§◊Õ≈¥§Õ‡≈ ‡μÕ√Õ≈™π‘¥‡≈« ªÑÕß°—π‚√§À—«„®·≈–À≈Õ¥‡≈◊Õ¥ ‡μ‘¡πÈ”¡—π ¡–°Õ°„π ≈—¥ æ“ μâ“ ·≈–∑”¢π¡ªíß πÈ”¡—π¡–°Õ° 1 ™âÕπ‚μä– ¡’°√¥‰¢¡—πÕ‘Ë¡μ—«
àÍ×Íé ¾Ñ¹¸ Ø
¹éÓÁѹ¢Ò´á¤Å¹ ã¹ “¤ÃÑǢͧâÅ¡” ໚¹¨ÃÔ§ËÃ×͹Õè ËÃ×ÍμŒÍ§¡Ô¹ÍÒËÒà ẺμŒÁ μ ¹Ø Í‹¹Ø ¹Ö§è ෋ҹѹé
ªμ≈“¥μ‘¥·Õ√åÀ√◊Õμ≈“¥‡¥‘π¥‘π¬“¡π’È ¡ÕßÀ“ πÈ”¡—πª“≈å¡ ‰¡à‡®Õ æ“≈„Àâ πÈ”¡—π∂—Ë«‡À≈◊Õß ¢“¥μ≈“¥‰ªÕ¬à“߇®μπ“ àߺ≈∂÷ß πÈ”¡—π√”¢â“« °ÁÀ“¬‰ª®“°™—Èπ«“ß ‘π§â“ ‡À≈◊Õ·μà πÈ”¡—π¢â“«‚æ¥ ·≈– πÈ”¡—𠧓‚π≈à“ (®“°‡√æ´’¥) ·≈– πÈ”¡—π‡¡≈Á¥ ¥Õ°∑“πμ–«—π ´÷Ëß≈â«π¡’√“§“·æß°«à“πÈ”¡—π ∑’§Ë ≥ ÿ æàÕ∫â“π·¡à∫“â π„™âª√–®”§√—« ∂“π°“√≥å πÈ”¡—π¢“¥·§≈π §ÿ¬°—∫·øπ°ÁμâÕߥ—∫‰ø¬“¡π’È Õ“®‰¡à∑”„Àâ™’«‘μμ°¬“°≈”∫“°¡“°π—° ·μà æàէ⓷¡à¢“¬∑’Ë®”μâÕßæ÷ËßπÈ”¡—πª“≈å¡ „π°“√ ∑Õ¥º—¥ (‡æ√“–√“§“∂Ÿ° ÿ¥) ®–∑”Õ¬à“߉√ ‡ø√π™åø√“¬¥å§ß¢Õ¢÷Èπ√“§“ ª≈“∑Õ¥ À¡Ÿ·¥¥‡¥’¬« ‡∑¡ªÿ√– ÿ¥‚ª√¥ ®π∂÷ß‚¥π—∑ ¬’ËÀâÕ¥—ß∑’˧π‡¢â“·∂«√Õ´◊ÈÕ ®–„™âπÈ”¡—πÕ–‰√ „π°“√∑Õ¥ „ÀâÕ“À“√ ÿ°‡À≈◊Õß «¬°√Õ∫ à«π§ÿ≥·¡à∫â“π°ÁÕ“®‡≈’ˬ߉ª„™â«‘∏’ª√–°Õ∫ Õ“À“√Õ¬à“ßÕ◊Ë𠇪≈’Ë¬π«‘°ƒμ‘‡ªìπ‚Õ°“ ®“° Õ“À“√∑Õ¥‰ª‡ªìπÕ“À“√μâ¡π÷Ëß ¥’μàÕ ÿ¢¿“æ ¡“°°«à“ ®“°°“√ ”√«®¢Õß ∂“∫—π«‘®—¬‚¿™π“°“√ æ∫«à“ §π‰∑¬°‘ππÈ”¡—π ‡°≈◊Õ ·≈–πÈ”μ“≈¡“° ‡°‘π‰ª ‡π◊ËÕß®“°‡§√◊ËÕߪ√ÿ߇À≈à“π’È¡’√“§“∂Ÿ° À“´◊ÈÕßà“¬ ´÷ËßÕ“®‰¡à„™à‡Àμÿº≈∑—ÈßÀ¡¥ ·μàÕ“® ‡ªìπ¥â«¬§π‰∑¬μ‘¥√ ™“μ‘ À«“π¡—π‡§Á¡ ·≈– ‡ºÁ¥¥â«¬ ·μ৫“¡‡ºÁ¥∑’ˉ¥â®“° æ√‘°π—Èπ¬—߇ªìπª√–‚¬™πå ¡“°°«à“‰¢¡—𠧫“¡À«“π ·≈–§«“¡‡§Á¡ ∑’Ë àß º≈°√–∑∫μàÕ ÿ¢¿“æ ‚¥¬μ√ß ¥—ßπ—Èπ‰¡à«à“
ä
ë 23 2554
º—¥ ∑Õ¥ Õ∫ ∑” ≈—¥°Á‰¥â πÈ”¡—π√”¢â“« 1 ™âÕπ ‚μä– ¡’‰¢¡—πÕ‘Ë¡μ—« 20% ‰¢¡—π‰¡àÕ‘Ë¡μ—«‡™‘ß´âÕπ 33% ·≈–‰¢¡—π‰¡àÕ‘Ë¡-μ—«‡™‘߇¥’ˬ« 47% πÈ”¡—πß“ ‡ªìππÈ”¡—πÀÕ¡ Õ√àÕ¬‡À¡“–°—∫ §√—«‡Õ‡™’¬ “√‡´´“¡Õ≈®“°ß“‡¡≈Á¥‡≈Á° Ê ™à«¬™–≈Õ§«“¡™√“¡’°≈‘ËπÀա摇»…‡À¡“–°—∫ Õ“À“√®“πº—¥·≈–πÈ” ≈—¥ ¡’§ÿ≥ ¡∫—쑪ÑÕß°—π À≈Õ¥‡≈◊Õ¥·¢Áßμ—« ªÑÕß°—π‚√§À—«„®·≈–™à«¬ ≈¥§Õ‡≈ ‡μÕ√Õ≈ ™π‘¥‡≈« πÈ”¡—πß“ 1 ™âÕπ ‚μä– ¡’°√¥‰¢¡—πÕ‘Ë¡μ—« 15% ‰¢¡—π‰¡àÕ‘Ë¡μ—« ‡™‘ß´âÕπ 43% ·≈–‰¢¡—π‰¡àÕ‘Ë¡μ—«‡™‘߇¥’ˬ« 42% πÈ”¡—π∑ÿ°™π‘¥¡’«‘μ“¡‘πÕ’ °√¥‚Õ‡≈Õ‘° ‰≈‚π‡≈Õ‘° ·≈– “√Õ“À“√„Àâ§ÿ≥§à“·°à√à“ß°“¬ Õߧ尓√Õπ“¡—¬‚≈°·π–π”„Àâ°‘ππÈ”¡—π∑’Ë¡’°√¥ ‰¢¡—π‰¡àÕ‘Ë¡μ—«‡™‘߇¥’ˬ«À√◊Õμ”·Àπà߇¥’¬« ∑—Èßπ’ÈπÈ”¡—π™π‘¥Õ◊Ëπ Ê °Á¡’·√à∏“μÿ«‘μ“¡‘π¡“°
“‡Àμÿ®“°πÈ”¡—πª“≈å¡¢“¥μ≈“¥ ®–¡’‡ß◊ËÕπß” ´—∫´âÕπμ—Èß·μàºâŸª≈Ÿ° ºâŸº≈‘μπÈ”¡—π À√◊ÕºâŸπ” πÈ”¡—πª“≈塉ªº≈‘쇪ìππÈ”¡—π‰∫‚Õ¥’‡´≈ ‰ª®π∂÷ߺ⟧ⓠàß §â“ª≈’° ´÷Ëß∂Ⓡ°‘¥®“°∑ƒ…Æ’ ¡§∫§‘¥ (¥ŸÀπ—ߌÕ≈≈’«âŸ¥¡“°‰ª) §π‡À≈à“π’È °Á§◊Õæ«°‡ÀÁπ·°àμ—« ¢“¥§ÿ≥∏√√¡ ¡§«√„Àâ æ√–‡®â“≈ß‚∑…! „π∞“π–ª√–™“™π§πμ“¥” Ê ·≈–‡ªìπ
¹éÓÁѹ¢Ò´àËÁ×͹¢Ò´ã¨... ºâŸ∫√‘‚¿§∑’ˉ¥â√—∫°√–∑∫‚¥¬μ√ß ‡¡◊ËÕ‰¡à¡’ πÈ”¡—πª“≈å¡ °ÁߥՓÀ“√∑Õ¥‰¥â πÈ”¡—π™π‘¥Õ◊Ëπ æ“≈¢÷Èπ√“§“ ‡√“°ÁÀ“«‘∏’ª√–°Õ∫Õ“À“√∑’Ë ª√“»®“°πÈ”¡—π À√◊Õ„™âπÈ”¡—ππâÕ¬∑’Ë ÿ¥ „π·ßà§ÿ≥§à“∑“ß‚¿™π“°“√ §π à«π„À≠à ¡—°‚∑…«à“πÈ”¡—πª“≈å¡ ‡ªìππÈ”¡—π™π‘¥∑’Ë¡’ ‰¢¡—πÕ‘Ë¡μ—« Ÿß°«à“πÈ”¡—πæ◊™™π‘¥Õ◊Ëπ ·μà°Á ‰¡à¡’¢âÕÀâ“¡„π°“√∫√‘‚¿§ «‘∏’‡≈◊Õ°°‘ππÈ”¡—π Õ¬à“ß∂Ÿ°«‘∏’§◊Õ „Àâ°‘ππÈ”¡—πÀ≈“¬ Ê ™π‘¥ À¡ÿπ‡«’¬π°—π ·≈–‡≈◊Õ°πÈ”¡—π„Àâ‡À¡“–°—∫«‘∏’ ª√ÿßÕ“À“√ ‡™àπ ∂â“∑Õ¥π“π Ê „™âπÈ”¡—πª“≈å¡ ‡À¡“– ¡°«à“‡æ√“–∑π√âÕπ‰¥â¡“°°«à“πÈ”¡—π ™π‘¥Õ◊Ëπ À√◊Õ„™âπÈ”¡—π√”¢â“«·∑π°Á‰¥â ∂⓺—¥ “¡“√∂‡≈◊Õ°πÈ”¡—π‰¥â·∑∫∑ÿ°™π‘¥·μ৫√„ à πÈ”¡—π„ÀâπâÕ¬∑’Ë ÿ¥‡∑à“∑’Ë®–∑”‰¥â ∂â“∑” ≈—¥ ‡≈◊Õ°πÈ”¡—π¡–°Õ° πÈ”¡—π‡¡≈Á¥¥Õ°∑“πμ–«—π πÈ”¡—π∂—Ë«‡À≈◊Õß ·≈–πÈ”¡—πß“ ∫â“π‡√“‡π◊ËÕß®“°πÈ”¡—πª“≈å¡ πÈ”¡—π∂—Ë«‡À≈◊Õß ·≈–πÈ”¡—π√”¢â“« ¡’√“§“„°≈⇧’¬ß°—π πÈ”¡—πª“≈å¡√“§“∂Ÿ° ÿ¥ ∑“߇≈◊Õ°∫√‘‚¿§°Á§◊Õ °‘ππÈ”¡—π∑—Èß “¡™π‘¥π’ȉ¥âÀ¡ÿπ‡«’¬π°—π ∂ⓧ‘¥«à“¡’ μ“ߧ塓°æÕ°Á‡≈◊Õ° πÈ”¡—π¡–°Õ° πÈ”¡—πß“ À√◊ÕπÈ”¡—π ‡¡≈Á¥¥Õ°∑“πμ–«—π μ‘¥§√—«‰«â∫â“ß „π·ßà°“√ª√ÿßÕ“À“√‡Õ‡™’¬π‘¬¡º—¥ ·≈–∑Õ¥ ∂ⓇªìπΩ√—Ë߇¢“®–∫Õ°«à“ πÈ”¡—π¡–°Õ°¥’∑’Ë ÿ¥ ·μà°Á·æß∑’Ë ÿ¥ π—°‚¿™π“°“√À≈“¬ ”π—°¡—°®—¥Õ—π¥—∫ πÈ”¡—π¥’‡æ◊ËÕ ÿ¢¿“æ‡Õ“‰«â ‰≈à‡√’¬ß°—π‰ª¡“ ·≈â«®–æ∫«à“ πÈ”¡—π¡–°Õ°¡“Õ—π¥—∫Àπ÷Ëß à«πÕ—π¥—∫√ÕßÊ ≈߉ª°Á¢π÷È Õ¬à°Ÿ ∫— º≈ª√–‚¬™πå ·Õ∫·Ωß À√◊Õ∫â“ßÕâ“ßß“π«‘®—¬„À¡à Ê ‡™àπ ¬ÿ§Àπ÷Ëß„§√ Ê °Á∫Õ°«à“πÈ”¡—π¡–æ√â“«¡’
14% ‰¢¡—π‰¡àÕ‘Ë¡μ—«‡™‘ß´âÕπ 12% ·≈–‰¢¡—π ‰¡àÕ‘Ë¡μ—«‡™‘߇¥’ˬ« 74% πÈ”¡—πÕ—π¥—∫ Õß∑’Ë™“«μ–«—πμ°π‘¬¡ §◊Õ §“‚π≈à“ ÕÕ¬≈å À√◊ÕπÈ”¡—π®“°‡√æ´’¥ μâ𧓂π≈à“¡’¥Õ° ’‡À≈◊Õßß“¡‡μÁ¡∑àÿß ‡¡◊ËÕ¡’ ‡¡≈Á¥ ¢â“ß„π‡μÁ¡‰ª¥â«¬πÈ”¡—π æ◊™™π‘¥π’È¡’ ∂‘πË °”‡π‘¥„π·∂∫·§π“¥“·≈–Õ‡¡√‘°“ ¡’‚Õ‡¡°â“-6 ·≈–°√¥‰≈‚π‡≈Õ‘° ∑’Ë√à“ß°“¬º≈‘μ ‡Õ߉¡à‰¥â ¥—ßπ—Èπ®÷߇ªìππÈ”¡—π‡æ◊ËÕ ÿ¢¿“æÀ—«„® ≈¥§«“¡¥—π‚≈À‘μ ≈¥§Õ‡≈ ‡μÕ√Õ≈ ‡À¡“– °—∫°“√º—¥ ¬à“ß Õ∫ ∑” ≈—¥·≈–´Õ °Á‰¥â §“‚π≈à“ ÕÕ¬≈å 1 ™âÕπ‚μä– ¡’‰¢¡—πÕ‘Ë¡μ—« 7% ‰¢¡—π‰¡àÕ‘Ë¡μ—«‡™‘ß´âÕπ 35% ·≈–‰¢¡—π‰¡àÕ‘Ë¡ μ—«‡™‘߇¥’ˬ« 58% ‡π◊ËÕß®“°¡—π‰¡à„™àæ◊™ ‡¢μ√âÕπ πÈ”¡—𧓂π≈à“π”‡¢â“®÷ß¡’√“§“·æß πÈ”¡—π∂—Ë«≈‘ ß ¡“∑’Ë “¡ Ω√—Ëß·π–π”«à“ „™âπÈ”¡—π™π‘¥π’È°—∫°“√∑Õ¥Õ“À“√πÈ”¡—π∑à«¡ À√◊Õ deep frying πÈ”¡—π∂—Ë«≈‘ ß 1 ™âÕπ‚μä– ¡’°√¥‰¢¡—πÕ‘Ë¡μ—« 18% ‰¢¡—π‰¡àÕ‘Ë¡μ—«‡™‘ß´âÕπ 33% ·≈–‰¢¡—π‰¡àÕ‘Ë¡μ—«μ”·Àπà߇¥’¬« 49% πÈ”¡—π√”¢â“« ‡ªìππÈ”¡—π ÿ¢¿“æ ∑’Ë°”≈—ß¡“·√ß „§√ Ê ‡¢“°Á查∂÷ß ®“°§ÿ≥§à“¢Õß √”¢â“« ∑’Ë¡’ “√ ‚Õ√‘´“πÕ≈ μâ“πÕπÿ¡Ÿ≈Õ‘ √– ≈¥≈§Õ‡≈ ‡μÕ√Õ≈ ™π‘¥‡≈« ·≈–¡’ §ÿ≥ ¡∫—μ‘„π°“√ ª√ÿßÕ“À“√‰¥â À≈“°À≈“¬ μ—Èß·μà
πâÕ¬·μ°μà“ß°—π‰ª πÕ°®“°°“√‡≈◊Õ°∫√‘‚¿§ πÈ”¡—πÀ≈“¬ Ê Õ¬à“ß ≈—∫ —∫‡ª≈’ˬπ°—π·≈â« «‘∏’°“√ª√–°Õ∫Õ“À“√°Á ”§—≠ ‡™àπ ‰¡à°‘π Õ“À“√∑Õ¥Õ¡πÈ”¡—π ‰¡à°‘πÕ“À“√‡§Á¡®—¥ ¢π¡À«“π°Á°‘π·μàπâÕ¬ ‡¡◊ËÕπÈ”¡—π·æß À“¬“° ¡’‡ß‘π°ÁÀ“´◊ÈÕ‰¡à‰¥â ¡§«√√⟧ÿ≥§à“¢ÕßπÈ”¡—𠇙àπ „™âπÈ”¡—π„ÀâπâÕ¬∑’Ë ÿ¥„π°“√ª√ÿß ·≈– ªî¥Ω“∑ÿ°§√—È߇¡◊ËÕ„™âß“π ‡°Á∫πÈ”¡—π„π∑’ˇ¬Áπ ‰¡à‚¥π· ß ‰¡à„™âπÈ”¡—π„™â·≈⫇°‘π 2 §√—Èß ∑“ß∑’Ë¥’„™â§√—È߇¥’¬«∑‘Èß Õ¬à“«à“·μàπÈ”¡—πª√ÿßÕ“À“√·æ߇≈¬ πÈ”¡—π∑’Ë„Àâ√∂¬πμå«‘Ë߉¥â°Á‡√‘Ë¡·æߢ÷Èπ Ê ¬ÿ§‡ß‘π‡øÑÕμ—«®√‘ß¡“∂÷ß·≈â« Õ¬à“≈◊¡«à“ ª√–À¬—¥‰«â°àÕπ¥’μàÕ ÿ¢¿“æ §ÿ¬°—∫·øπ °Á¥—∫‰ø°àÕπ´–...ë
À¡“¬‡Àμÿ¿“æ : virboga.de, agricorner.com, alibaba.com, asha foundation.org.au, keywordspy.ca
¡ÒÂ㨠Explore
27
Happiness...Smoothies à«πª√–°Õ∫ 1. â¡ 2. —∫ª–√¥ 3. ¢‘ß 4. –√–·Àπà «ßπ’È®–‰ª‡∑’ˬ«‰ÀπÕ¬à“≈◊¡π” ‡ ◊ÈÕ°—πÀ𓫉ª¥â«¬ ƒ¥ŸÀπ“«μâÕß ∑”„Àâ√à“ß°“¬Õ∫ÕàÿπÕ¬àŸμ≈Õ¥‡«≈“À«—¥ ®–‰¥â‰¡à∂“¡À“ ·≈–Õ’° ‘Ëß∑’Ë√à“ß°“¬μâÕß°“√ ‰¡à·æ⧫“¡Õ∫Õàÿπ§◊Õ ç§«“¡™àÿ¡™◊Èπé §«“¡ ™àÿ¡™◊Èπ ∑’ˇ°‘¥®“°°“√¥◊Ë¡ çπÈ”é §π à«π¡“° ¡—°‰¡à§àÕ¬¥◊Ë¡πÈ”‡¡◊ËÕÕ“°“»‡¬Áπ ·μàÕ¬à“≈◊¡«à“ ‡æ◊ËÕ ÿ¢¿“æ∑’Ë¥’ ‡√“§«√¥◊Ë¡πÈ” –Õ“¥Õ¬à“ßπâÕ¬ «—π≈– 6-8 ·°â« πÈ”‡ªìπ ‘Ëß∑’Ë¥’¡’ª√–‚¬™πåμàÕ √à“ß°“¬ ™à«¬„Àâ√à“ß°“¬ ¥™◊Ë𠙥‡™¬§«“¡ ÕàÕπ‡æ≈’¬ ¢—∫‡§≈◊ËÕπ¢Õ߇ ’¬„ÀâÕÕ°®“°√à“ß °“¬∑—Èß„π√Ÿª·∫∫¢Õ߇Àß◊ËÕ·≈–ªí “«– ·∂¡¬—ß ™à«¬„Àâ√–∫∫‡≈◊Õ¥„π√à“ß°“¬‰À≈‡«’¬π‰¥âÕ¬à“ߥ’ ·μà°≈—∫°≈“¬‡ªìπ«à“ ‡§√◊ËÕߥ◊Ë¡∑’Ëπ‘¬¡ ”À√—∫Àπâ“Àπ“« ‰¡à„™àπÈ” ¡—°®–‡ªìπ‡§√◊ËÕߥ◊Ë¡ º ¡·Õ≈°ÕŒÕ≈å¡“°°«à“ ·¡â∫“ߧπ®–Õâ“ß«à“ ∑”„Àâ√à“ß°“¬Õ∫Õàÿπ®“°Õ“°“»Àπ“«Õ¬à“≈◊¡π–«à“ ∂â“¡“°‡°‘π‰ª°Á∑”„À⇰‘¥º≈‡ ’¬μ“¡¡“ ·∂¡¬—ß ™à«¬‡º“§«“¡™àÿ¡™◊Èπ¢Õß√à“ß°“¬ÕÕ°‰ªÕ’° ∫“ߧ√—ÈߺâŸ∑’Ë¥◊Ë¡·Õ≈°ÕŒÕ≈å¡“°‡°‘π‰ª ‡™â“«—π √àÿߢ÷Èπ¡—°¡’Õ“°“√·Œß§å...·∫∫«à“·Œß§åÕ–√“«¥å... ª“π∫â“πÀ¡ÿπ Õ“°“√π’È ◊ËÕ„Àâ√⟫à“√à“ß°“¬¢Õߧÿ≥ °”≈—ߢ“¥πÈ” ‡ÀÁπ‰À¡«à“ πÈ” ‡¢â“¡“™à«¬‰«âÕ’°·≈â« ‡¡◊ËÕ§ÿ≥§àÕ¬Ê ¥◊Ë¡πÈ”‡¢â“‰ª°Á®–∑”„ÀâÕ“°“√·Œß§å ¥’¢÷Èπ‚¥¬‰¡àμâÕßæ÷Ë߬“·°âª«¥»’√…– Õ“°“√¡÷π... ¡÷π ßß...ßß °Á®–¥’¢÷Èπμ“¡≈”¥—∫
ª‹
145 145 4 4
°√—¡ °√—¡ °√—¡ „∫
«‘∏’∑” 1.≈â“ß«—μ∂ÿ¥‘∫∑—ÈßÀ¡¥„Àâ –Õ“¥ 2.ªÕ° â¡ —∫ª–√¥ À—Ëπ‡©æ“–‡π◊ÈÕ „À≥âπÈ”Àπ—°μ“¡∑’Ë°”À𥉫â 3.„ à¿“™π–π”‡¢â“·™àμ⟇¬Áπ™àÕß·¢Áß 2-3 ™—Ë«‚¡ß 4.π”‡Õ“ â¡ —∫ª–√¥ ¢‘ß„ à≈ß„π ‚∂ªíòπ‡μ‘¡πÈ”‡¬Áπ 100 ml. 5.ªíòπ à«πº ¡∑—ÈßÀ¡¥„Àâ≈–‡Õ’¬¥ 6.°àÕπ®–À¬ÿ¥ªíòπª√–¡“≥ 5 «‘π“∑’ §àÕ¬„ à„∫ –√–·Àπà 7.ªíòπμàÕ®π‡ √Á®°Á®–‰¥â Happiness Smoothies æ√âÕ¡‡ ‘√åø
·ŒÍ§¼Ù¡...Ä´Ù˹ÒÇ ®“°π—Èπ„Àâμ“¡¥â«¬πÈ”º≈‰¡â ¥ —°·°â« §«“¡ ¥™◊Ëπ°Á®–μ“¡¡“Õ¬à“ß√«¥‡√Á« ‡æ√“– „ππÈ”º≈‰¡â¡’πÈ”μ“≈∏√√¡™“μ‘ “¡“√∂ √â“ß æ≈—ßß“π„Àâ§ÿ≥√⟠÷° ¥™◊Ëπ¢÷Èπ®π‰¡àπà“‡™◊ËÕ §«“¡ ÿ¢∑’˧ÿ≥¥◊Ë¡‰¥â.....¥◊Ë¡‰¥â¡“°®√‘ß·∫∫‰¡à∑‘Èß §«“¡·Œß§å‰«â„À⪫¥„® §◊ÕπÈ”º≈‰¡â√ Õ√àÕ¬ ∑’Ë∑à“π∑—ÈßÀ≈“¬ “¡“√∂ √â“ß √√§å‰¥â¥â«¬μπ‡Õß √“§“°Á‰¡à·æߥ⫬ƒ¥Ÿ°“≈π’Ⱥ—°-º≈‰¡â à«π¡“° ®–√ ™“μ‘¥’ Õ√äÕ¬...Õ√àÕ¬ ¢“¥πÈ”‰¡à‡æ’¬ß∑”„À⺑«æ√√≥·Àâß°√â“π ·μଗß∑”„Àâ∑âÕߺŸ°Õ’°¥â«¬ ≈Õß —߇°μ¥Ÿ„𠃥ŸÀπ“«§π¡—°∑âÕߺŸ° ¡“°°«à“ƒ¥Ÿ°“≈Õ◊πË ‚√§∑âÕߺŸ°∑’ˬ—߉¡à§àÕ¬¡’ §π„ à„®°≈—∫‡ªìπ‚√§ ∑’Ëπà“°≈—«‰¡àπâÕ¬‰ª°«à“ ‚√§À«—¥ À“°√à“ß°“¬‰¡à¡’ °“√¢—∫∂à“¬¢Õ߇ ’¬„π·μà≈– «—π ¢Õ߇ ’¬∑’Ë – ¡Õ¬àŸ∑’Ë ≈”‰ â„À≠à°Á®–°≈—∫‡¢â“ àŸ °√–· ‡≈◊Õ¥∑”„Àâ√à“ß°“¬‰¡à ¥™◊Ëπ ¡÷π...¡÷π ßß...ßß ∫“ߧπ°Á¡’Õ“°“√ª«¥»’√…– À√◊Õª«¥°≈â“¡‡π◊ÈÕμ“¡¡“ À“°∑âÕߺŸ° ¡“°...¡“°‡¢â“√‘¥ ’¥«ß∑«“√®–∂“¡À“ ¡–‡√Áß „π≈”‰ â°Á®–μ“¡¡“ À“°√—°…“‰¡à∑—π∑à«ß∑’
¥—ßπ—Èπ ‡√“¡“¢®—¥¢Õ߇ ’¬ÕÕ°®“°√à“ß°“¬°—π ¥â«¬°“√¥◊Ë¡πÈ”¥◊Ë¡∑’Ë –Õ“¥Õ¬à“߇撬ßæÕμàÕ √à“ß°“¬ À√◊ÕπÈ”º≈‰¡â°—π¥’°«à“‰¥â∑—È߇°≈◊Õ·√à ·≈–«‘μ“¡‘π√‘π‡∑à“‰À√à°Á‰¡à‡¡“ °—∫‡§√◊ËÕߥ◊Ë¡‡∫“Ê ·∫∫ HappinessÇHappy new year ‡¡πŸ‡§√◊ËÕߥ◊Ë¡ HappinessÇSmoothies „Àâ«‘μ“¡‘π´’®“° â¡ ·≈– —∫ª–√¥ ·∂¡·°âÀ«—¥ ‰¥âÕ¬à“ߥ’¥â«¬ ¢‘ß ‡æ√“–„π‡Àßâ“¢‘ß·°à ¡’πÈ”¡—π ÀÕ¡√–‡À¬„™â√—°…“Õ“°“√À«—¥ ‰Õ®“°πÈ”¡—π ÀÕ¡√–‡À¬¢Õߢ‘ß®–™à«¬∑”≈“¬‰«√— À«—¥„π √–∫∫∑“߇¥‘πÀ“¬„® °≈‘ËπÀÕ¡¢Õߢ‘ß®–°√–μâÿπ „À⮡Ÿ°‚≈àß »’√…–‚≈àß ‚ª√à߇∫“ ∫“¬ ™à«¬≈¥Õ“°“√‰Õ ·≈–√–§“¬§Õ®“°°“√ ¡’‡ ¡À– ™à«¬∑”„Àâ√à“ß°“¬ Õ∫Õàÿπ ™à«¬‡æ‘Ë¡æ≈—ßß“π ∫”√ÿß∏“μÿ ·≈–¬—ß¡’ –√–·Àπà‡¢â“¡“√à«¡ ™à«¬¬àÕ¬Õ“À“√ ‡æ’¬ß·§àπƒ’È ¥ŸÀ𓫪ïπ.’È ... °Á ÿ¢¿“楒‰ªμ“¡...μ“¡°—π ÿ¢¢’...°‘π¥’...Õ¬àŸ¥’... ÿ¢°“¬... ÿ¢„®μ≈Õ¥ªï...√—∫ªï„À¡à‡Õ¬‡¡πŸ ‡§√◊ËÕߥ◊Ë¡ ë
23 2554 ë
28 ¡ÒÂ㨠Explore ´Ò´ŒÒ
Í‹ÒÃÍãËŒÊÒÂà¡Ô¹ “á¡‹” Âѧ㪌䴌ÊÓËÃѺ ਌Ҽѡ§Í¡ ËÃ×Í Sprout ¼Ñ¡μŒ¹àÅç¡æ ·ÕÁè ÍÕ ·Ô ¸ÔÄ·¸Ôì ¨ÔÇë áμ‹á¨ Ç
à
¡◊ÕßπÕ° æ«°‡¢“π‘¬¡√—∫ª√–∑“π‡®â“º—°ßÕ° À√◊Õ sprout ¡“π“πÀ≈“¬ ‘∫ªï·≈â«∑—Èß°‘π°—π‡Õß„π §√—«‡√◊ÕπÀ√◊Շ擖ª≈Ÿ°®π‡ªìπÕÿμ “À°√√¡°“√‡°…μ√ ·μà„π‡¡◊Õ߉∑¬ ‡√“¬—߉¡à§âÿπ°—∫™◊ËÕπ’È —°‡∑à“‰√ ·μà∂â“∫Õ°«à“ ¡—π„™â°√√¡«‘∏’‡¥’¬«°—∫ ∂—Ë«ßÕ° À≈“¬§π√âÕßÕãÕ∑—π∑’ æ«°¡—π‡°‘¥®“°μâπÕàÕπ¢Õßæ◊™∑’ËßÕ°®“°‡¡≈Á¥∑’Ë¡’ §ÿ≥¿“楒 ‰¡à¡’ “√æ‘… – ¡Õ¬àŸ„π‡¡≈Á¥æ—π∏åÿ À√◊Õ‰¡à¡’°“√ μ—¥μàÕ∑“ßæ—π∏ÿ°√√¡ “¡“√∂π”¡“√—∫ª√–∑“π‰¥â ¥Ê ·≈– Õÿ¥¡‰ª¥â«¬ “√Õ“À“√∑’Ë¡’§ÿ≥ª√–‚¬™πåμàÕ√à“ß°“¬¡πÿ…¬å ·μà„™à«à“®–®—∫‡¡≈Á¥æ—π∏åÿÕ–‰√°Á‰¥â¡“‡æ“–„ÀâßÕ°°Á‰¥â‡ ’¬ ‡¡◊ËÕ‰√ ‡æ√“–‡¡≈Á¥æ—π∏åÿ∑’Ëπ”¡“º≈‘μº—°ßÕ°‰¥âπ—Èπ æ«°¡—πμâÕß ¡’§ÿ≥≈—°…≥–‡©æ“–μ—«¥â«¬ ‡™àπ ¡’§«“¡‡ºÁ¥ ÀÕ¡ ¡—π ·≈–æ°æ“§«“¡ –Õ“¥ ª√“»®“°‚√§ ·≈– ‘Ë߇®◊ÕªπÕ◊ËπÊ ·≈–¡’‡ªÕ√凴Áπμ姫“¡ßÕ° Ÿß “¡“√∂ßÕ°‰¥â ¡Ë”‡ ¡Õ ‡æ◊ËÕ®–‰¥âμâπÕàÕπ∑’Ë¡’§ÿ≥§à“∑“ßÕ“À“√ Ÿßπ—Ëπ‡Õß μ—«Õ¬à“߇¡≈Á¥æ—π∏åÿ∑’Ë®–π”¡“º≈‘쇪ìπ sprout ‰¥â ‡™àπ æ«°‰¡‚§√°√’π Õ—≈ø“øÉ“ ∫≈ÁÕ°‚§≈’Ë ¢â“« “≈’ ∂—Ë«‡¢’¬« º—°°“¥À—« º—°°“¥ÀÕ¡ °√–‡∑’¬¡≠’˪Éÿπ ∫’∑√Ÿμ °√–‡æ√“ ‚À√–æ“ º—°™’≈“« ‡ªìπμâπ ‡Àμÿº≈∑’¡Ë π— ¡’§≥ ÿ §à“∑“ß‚¿™π“°“√ Ÿß ‡π◊ÕË ß®“°§«“¡ “¡“√∂ „π°“√ – ¡Õ“À“√ ·≈– —߇§√“–Àå· ß‰¥â¡“°°«à“º—°∑—«Ë ‰ª æ«°¡—π®÷ßÕÿ¥¡‰ª¥â«¬ “√Õ“À“√∑’¡Ë ª’ √–‚¬™πå ‡™àπ ‡Õπ‰´¡å °Á®–¡’‡æ‘Ë¡¡“°¢÷Èπ ‡æ√“–º≈æ«ß¢≥–°”≈—ß®–ßÕ° ‡¡≈Á¥æ◊™ ∑’˪√–°Õ∫‰ª¥â«¬·ªÑß ®–μâÕß∂Ÿ°‡Õπ‰´¡å¿“¬„πμ—«¢Õß¡—π‡Õß ≈“¬·ªÑßÕÕ°¡“‡ªìπæ≈—ßß“π„ÀâμâπÕàÕπßÕ°ÕÕ°¡“ πÕ°®“°π—Èπ¬—ß¡’«‘μ“¡‘π‡Õ ∫’ ´’ Õ’ ‡°≈◊Õ·√à √«¡∂÷ß·√à∏“μÿ
Sprout...©ÅÒ´ (¡Ô¹) ÊØ´æ ”§—≠ ´÷Ëß®–¡’‡æ‘Ë¡¡“°°«à“‡¡≈Á¥‡ªìπ√âÕ¬ Ê ‡∑à“ μ“¡¥â«¬ °√¥Õ–¡‘‚𠂪√μ’π ‰ø‚쇧¡’§—≈ „¬Õ“À“√ ·≈–¡’ “√μâ“π Õπÿ¡Ÿ≈Õ‘ √– Ÿß ¡—π®÷ߙ૬™–≈Õ§«“¡™√“ ªÑÕß°—π√à“ß°“¬¢Õ߇√“®“° ‚√§‡ ◊ÕË ¡∑—ßÈ À≈“¬ ‡™àπ‚√§À—«„® Õ—¡æ“μ ‚√§¢âÕ º‘«Àπ—߇À’¬Ë «¬àπ μâÕ°√–®° ªÑÕß°—π‚√§¡–‡√Áß ·≈–‚√§√⓬∑’ˇ°‘¥®“°‰≈øá ‰μ≈å ∑’˺‘¥‡æ’Ȭπ¢Õߧπ¬ÿ§„À¡à ·≈–∫“ßæ—π∏åÿ “¡“√∂¢®—¥ “√æ‘…„π√à“ß°“¬‰¥â √«¡∑—Èß “¡“√∂øóôπøŸ·≈–´àÕ¡·´¡‡´≈≈剥â¥â«¬ ∫“ßμ”√“‡™◊ËÕ«à“À“°√—∫ª√–∑“π sprout ·≈â« √à“ß°“¬®– ‰¥â√—∫æ≈—ß¡“° ‡æ√“–‡¡◊ËÕæ‘®“√≥“®“°‡¡≈Á¥æ◊™¢π“¥‡≈Á° ‡æ’¬ß‡¡≈Á¥‡¥’¬« ·μà “¡“√∂ßÕ°ÕÕ°¡“‡ªìπμâπ‰¡â∑—Èßμâπ ‡¡≈Á¥¢Õß¡—π®÷ß √â“ßæ≈—ßÕÕ°¡“¡À“»“≈ ©–π—Èπ À“°‡√“°‘πº—°ßÕ°°Á‡∑à“°—∫‰¥â√—∫æ≈—ß®“°∏√√¡™“μ‘ ‡¢â“¡“‡ √‘¡æ≈—ß„Àâ°—∫μ—«‡Õ߇μÁ¡∑’Ë æÕ‡ÀÁπ§ÿ≥§à“ ‡≈¬§‘¥®–´◊ÈÕ¡“√—∫ª√–∑“π ∑“ߺ⟇™’ˬ«™“≠
»Íໂ ÂÐÊ´ ‡§√◊ËÕߪ√ÿß - ·ºàπªÕ‡ªïö¬–, sprout π“π“™π‘¥, ‡μâ“ÀâŸ, ·μß°«“, ·§√Õ∑ ‡«≈“‡ ‘√åø : ®—∫‡Õ“·ºàπªÕ‡ªïö¬–¡“«“ß „ à‰ âμà“ßÊ∑’ˇμ√’¬¡‰«â ÀàÕ·πàπÊ √“¥¥â«¬ πÈ”ªÕ‡ªïö¬– πÈ”√“¥ªÕ‡ªï¬ö – - πÈ”μ“≈∑√“¬·¥ß - πÈ”μ“≈∑√“¬ - â¡¡–¢“¡‡ªï¬° ≈–≈“¬πÈ” - πÈ”‡ª≈à“ - ºßæ–‚≈â - ‡°≈◊ÕªÉπ - ·ªÑß¡—π
1/2 1/2 3 1/4 1 1/2 2 2
∂⫬ ∂⫬ ™âÕπ‚μä– ∂⫬ ∂⫬ ™âÕπ™“ ™âÕπ™“ ™âÕπ‚μä–
ë 23 2554
«‘∏’∑” 1. ‡§’ˬ« à«πº ¡ ∑—ÈßÀ¡¥„πÀ¡âÕ μ—È߉øÕàÕπÊ ‡§’Ȭ«æÕ„Àâ¢âπ‡ªìππÈ”μ“≈ ÕÕ°‡¢â¡ÀπàÕ¬ —°æ—° ™‘¡√ „ÀâÕÕ°À«“𠇪√’Ȭ« ‡§Á¡ μ“¡≈”¥—∫ 2. ≈–≈“¬·ªÑß¡—π„π πÈ” –Õ“¥ §àլʄ àμÕπ∑’Ë à«πº ¡‡¥◊Õ¥ ·≈⫧π‡√Á«Ê
∑’Ë¡“ : §√—«‰°≈∫â“π
∑“ß°“√‡°…μ√®“°∫√‘…—∑ ‡®’¬‰μã ®”°—¥ ºâŸ‡æ“–‡¡≈Á¥æ—π∏åÿ àßÕÕ° ·π–π”«à“æ«°¡—π¡’√“§“¢“¬·æßæÕ ¡§«√ ·≈– §«“¡ ¥ Õ“®‰¡à∂÷ߢ’¥ ÿ¥Õ¬à“ß∑’ËμâÕß°“√ ®÷ߧ«√‡æ“– sprout ¥â«¬μ—«ºâŸ∫√‘‚¿§‡Õß ·≈–„Àâ°”≈—ß„®«à“„§√Ê°Á∑”‰¥â ßà“¬®—ß ‡¢“∫Õ°«à“ ‡æ’¬ß·§à¡’Õÿª°√≥å §◊Õ ‚À≈·°â«ª“°°«â“ß ·≈–ªî¥¿“™π–¥â«¬μ–·°√ß´’Ë∂’Ë æ√âÕ¡‡μ√’¬¡‡¡≈Á¥æ—π∏åÿ™—Èπ¥’ À≈“°™π‘¥∑’ˇ√“Õ¬“°®–‡æ“–‰«â„Àâæ√âÕ¡ ®“°π—Èπ·™à‡¡≈Á¥æ«°π—Èπ„ππÈ” –Õ“¥‡ªìπ‡«≈“ 3-4 ™—Ë«‚¡ß ·≈–∂à“¬πÈ”ÕÕ° ‡ √Á®·≈â«°Á«“ß‚À≈·°â«„π≈—°…≥–‡Õ’¬ß ·≈â«∂à“¬πÈ”‡¢â“ÕÕ°«—π≈– 2 §√—Èß ‡™â“‡¬Áπ ∑”Õ¬à“ßπ’È´È”Ê ‡ªìπ‡«≈“ª√–¡“≥ 7 «—π ®–‰¥â sprout øŸΩÉÕ߇μÁ¡¢«¥·°â«¡“ √—∫ª√–∑“π æ«°‡¢“·π–π”‡¡πŸÕ“À“√«à“ß Àπâ“μ“πà“√—°πà“°‘π Õ¬à“ß ‡§√°‡°Õ√å ‡ª√“∑å °√√¡«‘∏’®—¥‡μ√’¬¡‰¡à¬àÿ߬“°·≈–„™â à«πº ¡ πâÕ¬∑’Ë ÿ¥ ·§à¡’¢π¡ªí߇§√°‡°Õ√å°≈¡ ‡™¥¥“√å™’ ¡“¬Õ߇π ‰√≢¡—π ·≈–æ√–‡Õ°¢Õßß“π §◊Õ ‡®â“º—°ßÕ° ¢—ÈπμÕπ°“√ª√ÿß· πßà“¬ ‡√‘Ë¡®“°«“߇§√°‡°Õ√å°àÕπ ·≈â«¢¬ÿ¡ sprout ‡ªìπÀ¬àÕ¡Ê ∫π¢π¡ªíß°√Õ∫ ®“°π—Èπ«“ß ‡™¥¥“√å™’ À—Ëπ™‘Èπ‡≈Á° ·≈–∫’∫¡“¬Õ߇π ≈߉ªμ“¡™Õ∫ ®—¥«“ß „Àâߥߓ¡æ√âÕ¡‡ ‘√åø πÕ°®“°π—Èπ ¬—ß “¡“√∂𔉪‡ªìπ à«πª√–°Õ∫¢ÕßÕ“À“√ Raw Food À√◊Õ ªÕ‡ªïö¬– ¥ ≈—¥ ‡ªìπº—°‚√¬ º—°ª√–¥—∫ À√◊Õ®–§—Èπ ¥¥◊Ë¡‰¥â∑—π∑’ Õ¬à“ßπ’È §ßμâÕ߇ª≈’ˬπ ”π«π®“° ‡≈Á°æ√‘°¢’ÈÀπŸ ‡ªìπ ‡≈Á°º—°ßÕ° ·≈â«≈à– ë
¡ÒÂ㨠Explore
29
A MUST... ¡Ã´äËÅŒ͹ ÈÒÊμà ÊÁعä¾Ã
ÍËÍÂÃÑ¡É âÅ¡ π“¬ÕßÕ“® §≈â“¡‰æ∫Ÿ≈¬å √—∞¡πμ√’ª√–®” ”𗰠𓬰√—∞¡πμ√’ ª√–∏“π„πæ‘∏’‡ªî¥∫√‘…—∑ ´’.‡Õ.æ’.æ’. °√äÿª (ª√–‡∑»‰∑¬) ®”°—¥ °“√√«¡μ—«¢Õßπ—°∫√‘À“√√àÿπ„À¡à ∑’Ëπ”Õߧ姫“¡√⟥â“π»“ μ√å ¡ÿπ‰æ√ æ√âÕ¡π”π«—μ°√√¡ ·≈–‡∑§‚π‚≈¬’‡¢â“¡“æ—≤𓬰√–¥—∫»“ μ√å ¡ÿπ‰æ√ μ–«—πÕÕ° „À⇪ìπ∑’ˬա√—∫„π√–¥—∫ “°≈
ᨡ˹ѧÊ×Í
‚√ß欓∫“≈∫”√ÿß√“…Æ√å ‡™‘≠ ¡.≈. »‘√‘‡©≈‘¡ «— ¥‘«—μπå (‡™øÀ¡÷°·¥ß) ·≈– æàÕ§√—«®“°‚√ß·√¡™—Èππ” √à«¡ √â“ß √√§å√“¬°“√Õ“À“√ ÿ¢¿“æ·≈–√à«¡Õπÿ√—°…å‚≈° ‡æ◊ËÕ∫√‘°“√ºâŸªÉ«¬·≈–≠“μ‘ „π™◊ËÕ çÕ√àÕ¬√—°…å‚≈°é ‚¥¬„™â«—μ∂ÿ¥‘∫·≈–‡§√◊ËÕߪ√ÿß®“° ∑âÕß∂‘Ëπ ´÷Ë߇°Á∫‡°’ˬ«Õ¬à“ß∂Ÿ°μâÕßμ“¡ƒ¥Ÿ°“≈ √«¡∂÷ߪ≈“·≈–Õ“À“√∑–‡≈ ∑’Ë®—∫¥â«¬ «‘∏’°“√∑’ˇªìπ¡‘μ√μàÕ ‘Ëß·«¥≈âÕ¡
Ê‹§¤ÇÒÁÊØ¢ „π‚Õ°“ °â“« àŸªï∑’Ë 16 Modern Mom π‘μ¬ “√‡≈’Ȭß≈Ÿ°¢Õß·¡à¬ÿ§„À¡à π”∑’¡ àß¡Õ∫‡ß‘π∫√‘®“§·≈– ‘ËߢÕß„Àâ ·°à§≥ ÿ ·¡à≈°Ÿ ÕàÕπ ≥ ∫â“πæ—°©ÿ°‡©‘π ¥Õπ‡¡◊Õß ‚¥¬¡’ °√«‘≥∑å «√ ÿ¢ ºâŸÕ”𫬰“√ΩÉ“¬ —ߧ¡ ߇§√“–Àå ¡“§¡ à߇ √‘¡ ∂“π¿“æ μ√’ √—∫¡Õ∫·≈–„Àâ°“√μâÕπ√—∫
Àπ—ß ◊Õ ”À√—∫∫ÿ§§≈∑—Ë«‰ª ∑’ËμâÕß°“√∫Õ°≈“ §«“¡·°à°àÕπ«—¬Õ—π§«√ æ∫π«—μ°√√¡„π°“√ ∫√‘À“√º‘«Àπâ“ ∑’˺ ¡º “π√–À«à“ß°“√‡§≈◊ËÕπ ‰À«Õ¬à“ß™â“Ê ·∫∫‚¬§–°—∫∑à“∑“ßμà“ßÊ ∑’Ë∑”„Àâ ‡°‘¥§«“¡ ¡¥ÿ≈¢Õß√–∫∫°“√‰À≈‡«’¬π¢Õ߇≈◊Õ¥ πÈ”‡À≈◊Õß ·≈– °“√∂à“¬‡∑¢Õ߇ ’¬„π√à“ß°“¬ √à«¡æ‘ Ÿ®π庑«Àπâ“°√–™—∫¥ŸÕàÕπ°«à“«—¬‰¥â¥â«¬ μ—«§ÿ≥‡Õß
àÅÕÂé §ÅÙ¡´ŒÇÂà¾Å§ ÊÁ·º·Ø¹ °≈àÿ¡∫√‘…—∑‚√™√à«¡°—π∫√‘®“§‡ß‘π ¡∑∫∑ÿπ„Àâ·°à °Õß∑ÿπ‚√§¡–‡√Áß„π‡¥Á°„πæ√–Õÿª∂—¡¿å¢Õß æ√–‡®â“ «√«ß»å‡∏Õ æ√–Õߧ凮Ⓜ ¡ «≈’ æ√–«√√“™“∑‘π—¥¥“¡“μÿ ‚¥¬¡’ πæ. ÿ√‡¥™ Àß åÕ‘ß ‡≈¢“∏‘°“√°Õß∑ÿπœ ‡ªìπºâŸ √—∫¡Õ∫‡ß‘π®”π«π 300,000 ∫“∑ ‡æ◊ËÕ𔉪„™â ™à«¬‡À≈◊Õ‡¬“«™π¥âÕ¬‚Õ°“ ∑’˪ɫ¬¥â«¬‚√§¡–‡√Áß
™π– ‡ «‘°ÿ≈ §ÿ≥æàÕπ—°·μà߇æ≈ß ·≈– ®‘πμ≥“ ‡ «‘°ÿ≈ ‚ª√‚¡‡μÕ√å¡—¡ ºâŸ‡™◊ËÕ„πæ≈—ß ¢Õ߇ ’¬ß‡æ≈ß √à«¡°—π∫Õ°‡≈à“ª√– ∫°“√≥儙⠥πμ√’¢—∫°≈àÕ¡≈Ÿ°μ—Èß·μàÕ¬àŸ„π§√√¿å ‚¥¬‡™◊ËÕ·≈– ¡—Ëπ„®«à“¥πμ√’¡’º≈μàÕæ—≤π“°“√¢Õ߇¥Á° ¥πμ√’ ∑’ËΩíßÕ¬àŸ„π®‘μ„®®–™à«¬ √â“ß ¡“∏‘ §«“¡©≈“¥·≈– °≈àÕ¡‡°≈“À—«„®„ÀâÕàÕπ‚¬π (æ√âÕ¡´’¥’∫∑‡æ≈ß ”À√—∫‡¥Á°)
∂“π«‘∑¬“¡–‡√Áß»‘√‘√“™ §≥– ·æ∑¬»“ μ√廑√‘√“™æ¬“∫“≈ ‡™‘≠√à«¡ °‘®°√√¡π‘∑√√»°“√ —ª¥“Àå«—π¡–‡√Áß‚≈° √—∫øíß°“√∫√√¬“¬À—«¢âÕ ç√âŸ∑—π¡–‡√Áß °àÕπ¡–‡√Áß√⟮—°‡√“é √–À«à“ß«—π∑’Ë 31 ¡°√“§¡ - 4 °ÿ¡¿“æ—π∏å π’È ‡«≈“ 09.00 15.00 π. ≥ ‚∂ßÕ“§“√ Ò ªï ¡‡¥Á®æ√–»√’π§√‘π∑√å ‚√ß欓∫“≈‡®â“æ√–¬“‡√’¬π‡™‘≠ §ÿ≥·¡àμ—Èߧ√√¿å·≈–ºâŸ π„®∑—Ë«‰ª ‡¢â“√à«¡ °‘®°√√¡‚§√ß°“√§√Õ∫§√—«¬ÿ§„À¡à... ÿ¢„®‡¡◊ËÕμ—Èߧ√√¿å §√—Èß∑’Ë 4 „π«—π‡ “√å ∑’Ë 12 °ÿ¡¿“æ—π∏å π’È ‡«≈“ 09.00 - 12.00 π. ‚¥¬‰¡à‡ ’¬§à“„™â®à“¬„¥Ê ”√Õß∑’Ëπ—Ë߉¥â∑’Ë §≈‘π‘° Ÿμ‘π√’‡«™‡∑’ˬߧ◊π ‚∑√.02 434 1111 μàÕ 1208 ·≈– 1218
∑√Ÿ §Õ√åªÕ‡√™—Ëπ àß¡Õ∫ ‡ ◊ÈÕ°—πÀπ“«·≈–ºâ“Àà¡ „Àâ·°à‚√߇√’¬π∫â“πæ≠“‰æ√ ·≈–‚√߇√’¬π¡πμ√’«‘∑¬“ Õ.·¡àøÑ“À≈«ß ®.‡™’¬ß√“¬ æ√âÕ¡‡™‘≠™«πæ’ËπâÕß™“«‰∑¬ √à«¡∫√‘®“§‡æ◊ËÕ‡μ‘¡§«“¡ Õ∫Õàÿπ„Àâ§π‰∑¬‰¥â§≈“¬Àπ“« ≥ √â“π∑√Ÿ·≈–∑√Ÿ§Õøøïò “¢“μà“ßÊ ∑—Ë«°√ÿ߇∑æœ
â¤Ð˹ŒÒà´ç¡
ÊÑ»´ÒË Ç¹Ñ ÁÐàÃç§âÅ¡
ÊØ¢ã¨àÁ×Íè μÑ§é ¤ÃÃÀ
ª‹ÇÂÀÑÂ˹ÒÇ
»Ÿπ¬å∫√‘°“√·≈–«‘®¬— ‰√ΩÉπÿ »‘√√‘ “™ §≥–·æ∑¬»“ μ√å »‘√‘√“™æ¬“∫“≈ ¡À“«‘∑¬“≈—¬¡À‘¥≈ √à«¡°—∫∫√‘…—∑ ∑’ËπÕπ¥“√å≈‘Ëß ®”°—¥ ®—¥æ‘¡æåÀπ—ß ◊Õ‡æ◊ËÕ‡º¬·æ√à §«“¡√⟇√◊ËÕß‚√§¿Ÿ¡‘·æâ·≈–‰√ΩÉÿπ √«¡∂÷ß°“√ 𔇠πÕπ«—μ°√√¡‡°’ˬ«°—∫º≈‘μ¿—≥±åªÑÕß°—π ‰√ΩÉÿπ ºâŸ π„®μ‘¥μàÕ¢Õ√—∫Àπ—ß ◊Õ¥—ß°≈à“«‰¥âø√’ (mkt.darling@gmail.com)
‚√ß欓∫“≈√“¡“∏‘∫¥’ ®—¥°‘®°√√¡ ‡º¬·æ√৫“¡√⟥â“π ÿ¢¿“æÕπ“¡—¬ àŸª√–™“™π ‡√◊ËÕß ç°√¥‰À≈¬âÕπ´àÕπ ªí≠À“é ‚¥¬·æ∑¬å‡™’ˬ«™“≠¥â“π‚√§ÀŸ §Õ ®¡Ÿ° ¿“§«‘™“‚ μ »Õ π“ ‘°«‘∑¬“ „π«—πæƒÀ— ∫¥’∑’Ë 27 ¡°√“§¡ π’È ‡«≈“ 08.30-12.00 π. ≥ ÀâÕߪ√–™ÿ¡Õ√√∂ ‘∑∏‘Ï ™—Èπ 5 μ÷°»Ÿπ¬å°“√·æ∑¬å ‘√‘°‘μ‘Ï
ªØ´μÃǨÊØ¢¡ÒÂÊآ㨠‚√ß欓∫“≈°√ÿ߇∑æ à߇ √‘¡„Àâ ∑ÿ°§π¡’ ÿ¢¿“æ·¢Áß·√ß ®—¥ ç·æÁ§‡°® μ√«® ÿ¢¿“æ ÿ¢°“¬ ÿ¢„® ”À√—∫ºâ Ÿ ߟ «—¬é ‡æ◊ËÕ‡μ√’¬¡æ√âÕ¡„π°“√¥Ÿ·≈√—°…“ ÿ¢¿“æ∑’Ë∂Ÿ°μâÕß ≈¥ªí≠À“°“√‡°‘¥‚√§ ‡¡◊ËÕ¬à“߇¢â“ àŸ«—¬¢Õߺ⟠ŸßÕ“¬ÿ ¥â«¬·æÁ§‡°® ‡∫“À«“π¢÷Èπμ“ ( ”À√—∫ºâŸªÉ«¬‡∫“À«“π) ·æÁ§‡°®μ√«®‚√§‰¢¢âÕÕ—°‡ ∫‡√◊ÈÕ√—ß ·æÁ§‡°®μ√«®§«“¡‡ ’ˬ߂√§À≈Õ¥‡≈◊Õ¥ ¡Õß ·æÁ§‡°®μ√«®‚√§§«“¡¥—π‚≈À‘μ Ÿß μ—Èß·μà«—ππ’È®π∂÷ß 28 °ÿ¡¿“æ—π∏å 2554 (‚∑√.1719)
ãËŒàÅ×Í´ãËŒªÕÇÔμ ‚√ß欓∫“≈π§√∏𠇙‘≠√à«¡ ∫√‘®“§‚≈À‘μ ‡æ◊ËÕ∂«“¬‡ªìπæ√–√“™°ÿ»≈ „π°‘®°√√¡ ç„Àâ‡≈◊եDŽÀâ™’«‘μé μ“¡ ‚§√ß°“√ª«ßª√–™“™π™“«‰∑¬ ∑”§«“¡ ¥’ ∫√‘®“§‚≈À‘μ∂«“¬æàÕ¢Õß·ºàπ¥‘π „π«—πæÿ∏∑’Ë 26 ¡°√“§¡π’È ≥ ÀâÕߪ√–™ÿ¡ ∑Õß ‘¡“ ™—Èπ 4 (‚∑√.02 450 9999)
¡ÑǫҺӺѴ «—πÕ“∑‘μ¬å∑’Ë 30 ¡°√“§¡ 09.00 17.00 π. ∑’Ë ¡“§¡·æ∑¬å·ºπ‰∑¬·Ààß ª√–‡∑»‰∑¬ Õ“§“√°√¡°“√·æ∑¬å 6 °√–∑√«ß “∏“√≥ ÿ¢ ‡™‘≠√—∫°“√Õ∫√¡ „πÀ—«¢âÕ ç°—«´“∫”∫—¥·≈–ªÑÕß°—π‚√§é ‡æ◊ËÕ‡√’¬π√⟫‘∏’∫”∫—¥‚√§‰¥â¥â«¬μπ‡Õß ‚¥¬‡©æ“–‚√§ÕÕøøî»´‘π‚¥√¡„π«—¬ ∑”ß“π (‚∑√.02 637 0121-2)
23 2554 ë
¡ÒÂ㨠30 Explore
π‡«≈“™à«ßªï„À¡à πÕ°®“°®–‡ªìπ‡∑»°“≈·Ààß°“√𗥇®Õ ‡æ◊ËÕπÊ ª“√åμ’È ®—∫©≈“° ·≈°¢Õߢ«—≠·≈â« °‘®°√√¡Õ’° Àπ÷ËßÕ¬à“ß∑’Ë©—π¡—°®–μ—Èß„®∑”„π™à«ß‡«≈“π’È¢Õß∑ÿ°ªï°Á§◊Õ μ—Èߧ«“¡μ—Èß„®„À¡à¢Õߪï„À¡à ...∑’ˉ¡à‡°‘π«—𫓇≈π‰∑πå°Á≈◊¡ ©—ππ—Ëߧ‘¥¬âÕπ°≈—∫‰ª«à“∑”‰¡‰Õ⧫“¡μ—Èß„®™à«ßªï„À¡àπ’È μ—Èß∑ÿ°ªï ≈⡇À≈«∑ÿ°ªï æÕ∂÷ߪ≈“¬ªï‡Õ“„À¡à μ—Èß„À¡à ·≈â«°Á≈â¡ ≈◊¡ ≈—∫ ‰ª„π™à«ß¬—߉¡à∂÷ß°≈“ߪï¥â«¬´È” °Á‰¥â¢âÕ √ÿª«à“‡æ√“– ∑’˺à“π¡“©—π®–μ—È߉«â·μà≈–¢âÕ·∫∫∑’Ë¡—π¬“°Ê ‰¡àª√–¡“≥μ—«‡Õß ‡Õ“´–‡≈¬ ‡æ√“–‡æâÕ‰ª«à“æÕ‡¢Á¡π“Ñ°“¢¬—∫ºà“π«—π∑’Ë 31 ‰ª‡ªìπ«—π∑’Ë 1 ªíö∫ ©—π°Á®–°≈“¬‡ªìπ§π„À¡à∑“ß®‘μ«‘≠≠“≥ ‘Ëß∑’ˇ§¬¢’ȇ°’¬®®–°≈“¬‡ªìπ¢¬—π ‘Ëß∑’ˉ¡à‡§¬∑”‰¥â‡æ√“–‰¡à¡’ «‘π—¬ ®–°≈“¬‡ªìπ∑”‰¥â‡ªÖ–ÊÊ ∑ÿ°«—π ∂â“™’«‘μßà“¬¢π“¥π—Èπ μàÕ‰ªπ’È¡’¢âÕ‡ ’¬Õ–‰√°Á‰¡àμâÕß·°â‰¢ ·§à‡°Á∫‰«â√Õ‡«≈“‡ª≈’ˬπ‡≈¢ªï æ.». ‡√“°Á®–°≈“¬‡ªìπ§π¥’¢÷Èπ¡“ ‚¥¬Õ—μ‚π¡—μ‘...‡ª≈à“‡≈¬ ©—π°Á¬—ߧ߇ªìπÕ¬àŸ·∫∫‡¥‘¡ Õ–‰√∑’Ëμ—Èß„® ®–∑”·≈â«∑”‰¡à‰¥â μ≈Õ¥ 364 «—π∑’˺à“π¡“ ∂Ⓣ¡àμ—Èß„® „®·¢Áß °—∫μ—«‡Õß·≈â«°“√∑’Ë®–√Õ‡«≈“‡ª≈’ˬπ‡ªìπªï„À¡à°Á‰¡à‰¥â™à«¬Õ–‰√ ¢÷Èπ¡“ §«“¡μ—Èß„®ªï„À¡à ∂÷߇ªìπ‰¥â·§à§«“¡μ—Èß„®‡∑à“π—Èπ ·μàªïπ’È ©—π®–¢Õμ—Èß„®‰«â¢âÕ‡¥’¬« ‡ªìπ¢âÕ∑’˧‘¥¡“·≈â««à“ ®–∑”„À≥â·≈–‰¡à¬“°‡°‘π‰ª Õ’°∑—È߬—ß®–‡ªìπ¢âÕ‡¥’¬«∑’Ë®–∑”„Àâ ™’«‘μª√–®”«—π¥’¢÷Èπ¡“‰¥â∑—Èß√à“ß°“¬·≈–®‘μ„® π—Ëπ§◊Õ ªï„À¡à π’È...μ—Èß„® ®–∑”„Àâ°√–‡ªÜ“‡∫“ ‡æ√“–À≈“¬§√—Èß∑’ËÕ¬àŸ¥’Ê ©—π√⟠÷° °≈âÿ¡ ‡§√’¬¥‡À¡◊Õπ
§√∫™ÿ¥Õ¬àŸ„π°√–‡ªÜ“ ∂â“®–μâÕß∫—π∑÷°Õ–‰√´—°Õ¬à“ß ¡ÿ¥‚πâμ æ√âÕ¡ª“°°“°Á¡’ ¡◊Õ‡ªóôÕπ...¡’‡®≈≈â“ß¡◊ÕÕ¬àŸ„π°√–‡ªÜ“ º‘«·Àâß...·Œπ¥å§√’¡¢«¥„À≠àÕ¬àŸ„π°√–‡ªÜ“ ª«¥À—«...¬“·°âª«¥ Õ¬àŸ„π°√–‡ªÜ“ Àπ“«...ºâ“æ—π§Õ°Á¡’μ‘¥¡“„π°√–‡ªÜ“ ¡—π‡ªìπ‡√◊ËÕßπà“§‘¥Õ¬àŸ ∑’ˇ√“·∫°¢Õ߇¬Õ–Ê ‰ª‰Àπ¡“‰Àπ ‡æ◊ËÕ„Àâ‡√“ ∫“¬ ·μà‡√“®– ∫“¬‰¥â ∂Ⓡ√“‰¡àμâÕß·∫°¢Õ߇¬Õ–Ê æ«°π—Èπ ¬ÿ∑∏°“√°√–‡ªÜ“‡∫“®÷߇√‘Ë¡®“°°“√μ—¥¢Õß∑’ˉ¡à®”‡ªìπ ÕÕ°‰ª®“°°√–‡ªÜ“ „Àâ·μà≈–«—π‡√“·∫°°√–‡ªÜ“πÈ”Àπ—°πâÕ¬ ∑’Ë ÿ¥‡∑à“∑’Ë®–‡ªìπ‰ª‰¥â ©—π‡Õ“¢Õß„π°√–‡ªÜ“∑ÿ°Õ¬à“ßÕÕ°¡“«“ß ¥Ÿ«à“∑’Ë·∫°Õ¬àŸ ∑ÿ°Ê «—ππà– ·∫°Õ–‰√‰«â∫â“ß·≈⫧àÕ¬Ê §‘¥‡√‘Ë¡μ—¥¢ÕßÕÕ°‰ª „À≥⡓°∑’Ë ÿ¥ ·μà¢Õ “√¿“æ«à“ π—Ëß¡ÕßÕ¬àŸπ“π °Áμ—¥„®À¬‘∫Õ–‰√ÕÕ°‰ª ‰¡à‰¥â´—°Õ¬à“ß ∑ÿ°™‘Èπ¥Ÿ®–¡’§«“¡®”‡ªì𠧫“¡ ”§—≠„ÀâμâÕß·∫° ‰ªÀ¡¥ ‡°◊Õ∫®–∂Õ¥„®§‘¥·≈â««à“∑ÿ°Õ¬à“ß ”§—≠À¡¥ ‰¡à “¡“√∂μ—¥Õ–‰√ÕÕ°‰ª‰¥â‡≈¬ ‰ª‡πâπ∑“ߥâ“π‡æ‘Ë¡§«“¡ ·¢Áß·√ߢÕß°≈â“¡‡π◊ÈÕ ∫à“ ‰À≈à πà“®–ßà“¬°«à“ ·μàÀ≈—ß®“°∑’Ëπ—Ëß¡ÕßμàÕ‰ª‡√◊ËÕ¬Ê ©—π®÷߬—߉¡àÀ¬‘∫¢Õß Õ–‰√ÕÕ°‰ª®“°°√–‡ªÜ“∑—Èßπ—Èπ ·μàÀ¬‘∫°√–¥“…¡“‡¢’¬π‡≈¢ 1 2 3 ·≈⫧àÕ¬Ê ‡¢’¬πÀ—«¢âÕ≈߉ª “¡¢âÕ ·≈â«„ à¢Õß·μà≈– Õ¬à“߉ªμ“¡·μà≈–¢âÕ 1. ¢Õß ”§—≠¡“°μ—¥‰ª‰¡à‰¥â·πàπÕπ
ã
ë 23 2554
ÂØ·¸¡ÒáÃÐ້ÒàºÒ ·∫°‚≈°‰«â∑—Èß„∫Õ¬à“߉¡à¡’‡Àμÿº≈ ∑—ÈßÊ ∑’Ë™’«‘μ°Á¥Ÿ¬—߇ªìπª°μ‘ ·μàμÕ∫‰¡à‰¥â«à“∑”‰¡∂÷ß√⟠÷°Õ¬à“ß∑’ËÕ∏‘∫“¬¡“¢â“ßμâ𠧑¥‰ª§‘¥¡“°Áπà“®–√⟠§”μÕ∫Õ¬àŸ„π§”Õ∏‘∫“¬Õ¬àŸ·≈â«°Á©—π ¥—π‰ª·∫°‚≈°‰«â∑—Èß„∫ ®–‰¡à„Àâ√⟠÷°‡À¡◊Õπ·∫°‚≈°‰«â∑—Èß„∫ ‰¥â¬—ß‰ß æÕπ÷°‰¥â ª≈¥°√–‡ªÜ“ÕÕ°®“°‰À≈à≈ß«“ß ·À¡... ‚≈°‡∫“¢÷Èπ‡ªìπ°Õß·§àπ—Èπ‡Õß °“√‡√‘Ë¡μâπ«—π¥â«¬°“√·∫°‚≈°∑—Èß„∫ÕÕ°‰ª‡®Õ√∂μ‘¥ §ÿ¬ß“π ·°âß“π °—∫°“√‡¥‘πμ—«‡∫“ÕÕ°‰ª≈ÿ¬ √—∫‡√◊ËÕß√“«¡“ ∑’≈–Õ¬à“ßÊ ·∫∫À≈—ßπà“®–¥’°«à“°—π‡¬Õ– ∫“ß∑’‡«≈“°√–‡ªÜ“ Àπ—°¡“°Ê ¬—߉¡àμâÕßÀ¬‘∫¢÷Èπ¡“∂◊Õ ·§à¡Õß°ÁÀπ—°·≈â« ∑”„Àâ‡√‘Ë¡«—π„À¡à‰¥âÕ¬à“߉À≈àμ°·∫∫‰¡à√âŸμ—«‡≈¬∑’‡¥’¬« à«π¡“°‡∑à“∑’ˇÀÁπ ºâŸÀ≠‘ß∑ÿ°§π ®–¡’°√–‡ªÜ“∂◊Õ À√◊Õ °√–‡ªÜ“ –擬°—π§π≈–„∫ μ‘¥μ—«‰«âμ≈Õ¥‡«≈“ °√–‡ªÜ“„∫π—Èπ ®–‡ªìπ‡À¡◊Õπ°√–‡ªÜ“«‘‡»…¢Õß‚¥‡√¡Õπ ¡’¢Õß∑ÿ°Õ¬à“ß ”À√—∫∑ÿ° ∂“π°“√≥å πÈ”À°°Á¡’∑‘™™Ÿ ‡Àπ◊ËÕ¬ À‘« Àπâ“¡◊¥ °Á¡’ ≈Ÿ°Õ¡ ¢π¡ ¬“¥¡ ÀπⓇ√‘Ë¡®“ß√–À«à“ß«—π... ‡§√◊ËÕß ”Õ“ß
2. ¢Õß ”§—≠μ—¥ÕÕ°‰ª‰¡à‰¥â ·μà≈¥πÈ”Àπ—°≈߉¥â 3. ¢Õ߉¡à ”§—≠ μ—¥ÕÕ°‰ª‡ÀÕ– ·≈⫧àÕ¬Ê ®—¥À¡«¥À¡àŸ¢Õß„π°√–‡ªÜ“∑’≈–Õ¬à“ß §àÕ¬Ê ∑”‰ªÕ¬à“ßπ’È ßà“¬°«à“°“√·¢Áß„®‚¬π¢ÕßÕÕ°®“°°√–‡ªÜ“ ∑—π∑’‡¬Õ–‡≈¬ ¬âÕπ°≈—∫‰ªÕà“π‡√◊ËÕßπ’ÈÕ’°∑’°àÕπ àß ‰Õâ 3 À¡«¥À¡àŸ∑’Ë©—𠧑¥ÕÕ°¡“π’Ë¡—π¥Ÿ‡¢â“∑à“æÕ„™â π“πÊ ®–§‘¥Õ–‰√‡ªìπ«‘™“°“√ (·≈â«À√◊Õ?) ‰¥âÕ¬à“ßπ’È —°∑’ πà“‡ ’¬¥“¬∑’Ë®–„™â‰ª°—∫·§à‡√◊ËÕß °“√®—¥πÈ”Àπ—°°√–‡ªÜ“ ©—π®÷ßμ—Èß„®«à“®–‡Õ“ “¡¢âÕπ’È¡“„™â°—∫™’«‘μ¥Ÿ∫â“ß °Á∑’˺à“πÊ ¡“ „™â™’«‘μ‡À¡◊Õπ°“√·∫°°√–‡ªÜ“ §◊Õ‚¬π∑ÿ°‡√◊ËÕß∑ÿ°Õ¬à“ß „π™’«‘쉫â„π°√–‡ªÜ“„∫‡¥’¬«·≈â«·∫°‰ª‰Àπ¡“‰Àπ¥â«¬ μ≈Õ¥‡«≈“ ·μàªïπ’È®–®—¥ √√∑ÿ°‡√◊ËÕ߇ªìπ “¡°≈àÿ¡ ‡√◊ËÕ߉¡à®”‡ªìπ ®–¢Õ«“ß„ à°≈àÕ߇°Á∫‰«â∑’Ë∫â“π ‰¡à·∫°‰ª‰Àπ¡“‰Àπμ≈Õ¥‡«≈“ Õ¬à“ß∑’ˇ§¬∑”¡“ ·≈â«À«—ß«à“®–‰¥â„™â™’«‘μ·∫∫‡∫“Ê ‰¡àª«¥‰À≈à ¥Ÿ´—°ªï ë