lezen mgekeerd
Ik sla mijn Bijbel open. Zoek naar de lezing voor de komende zondag, ik mag voorgaan in de eucharistievieringen van onze parochie. Ik lees het verhaal van de Vrouw bij de Bron (Johannes 4). Mooi verhaal, spannend, een erg gelaagd verhaal want van meet af aan wordt ook de link gelegd met het Eerste Verbond. De evangelist merkt op dat deze ontmoeting zich afspeelt bij de bron van Jakob. Was daar niet iets met de toekomstige vrouw van Jakob, Rachel? Had Jakob - als gentleman - niet de deksel van de put gehaald om de kamelen van het water te drinken te geven? tekst Joost Jansen Ik graaf nog dieper in de tekst. Ik hoor dat Jezus het heeft over ‘levend water’ en ik herinner me hoe ik in de woestijn tussen Jeruzalem en Jericho ergens op zes meter hoog water uit de rots zag stromen. Zoiets vergeet je niet meer. Ik zou door kunnen gaan met het verkennen van de tekst, hem nog verder kunnen uitleggen en vertellen, dat dit evangelie werd gebruikt tijdens de voorbereiding van de doopleerlingen op Pasen (eerste eeuwen van het christendom). Interessant. Uitermate boeiend. Ik denk echter dat mensen vandaag met name geïnteresseerd zijn in wat de Blijde Boodschap, dat Woord van God, voor hun dagelijks bestaan kan betekenen. Daarom wil ik een andere weg belichten.
Frans Rosenzweig Laat ik proberen om de tekst ‘omgekeerd’ te lezen. Mijn leermeester Franz Rosenzweig (Joodse filosoof 1886-1929) 12 |
sterkt me hierin. Hij is helemaal gepokt en gemazeld in het systeemdenken van Hegel die een grootse, een het geheel omvattende visie had op geschiedenis van de mens en zijn wereld. Wanneer Rosenzweig als infanterist geconfronteerd wordt met de verschrikkingen van (de loopgraven van) de Eerste Wereldoorlog draait hij volledig om. ‘Laten we beginnen bij de mens die de dood in de ogen ziet…’, stelt hij. Nu hoeft het bij ons niet zo extreem te zijn, maar beginnen bij de mens met zijn voeten in de blubber kan wel. Wellicht hebben we daar het meest aan. Rosenzweig: het doel van het Leerhuis waar de Schriften worden opengeslagen, is ‘om te groeien in het
joost jansen (1946) is norbertijn van de Abdij van Berne en pastoor van de kerken rond de abdij.
