Woord en beeld
Protestanten houden het strikt bij het Woord Gods, katholieken vertalen het Woord naar beelden. Deze strikte waterscheiding verliest te midden van de hedendaagse beeldcultuur snel aan betekenis. Maar er zijn nog altijd momenten waarop wij ervaren hoe diep dit onderscheid in onze cultuur verankerd ligt. tekst Wouter Prins
Saenredam De Zurbarán Een mooi voorbeeld werd aangereikt tijdens de expositie ‘Rembrandt – Velazquez. Nederlandse en Spaanse Meesters’, afgelopen najaar in het Rijksmuseum. De organisatoren hadden twee, bijna in alles van elkaar verschillende meesterwerken naast elkaar gepositioneerd: Het interieur van de Sint-Odulphuskerk in Assendelft, geschilderd door Saenredam en Agnus Dei van de hand van De Zurbarán, beide daterend uit het midden van de zeventiende eeuw. In de pure eenvoud van de compositie van Saenredam met zijn sobere, sublieme vlakverdeling en het heldere licht wordt in de ogen van vele kunstcritici de geboorte van de abstractie, van kunstenaars 24 | woord in beeld
als Mondriaan, aangekondigd. De Zurabaran daartegen schept een icoon van het lijden van Christus, heel intiem en kwetsbaar, ontroerend en tastbaar. Oek de Jong merkte over dit kleine religieuze stilleven op dat het ‘vastgebonden en ten dode opgeschreven lam me veel dieper raakt dan beelden van de geknevelde, bespotte, gegeselde en gekruisigde Jezus’. Twee schilderijen die schijnbaar vergeten kwesties naar boven halen. Hoe sterk ben je als katholiek verbonden met calvinis-
Wouter Prins (1959) is conservator van Museum Krona in Uden.
