ACTUEEL
5
ACV Sporta verdedigt de belangen van wie sport, ook in coronatijden
‘Veel sporters hadden nog nooit van tijdelijke werkloosheid gehoord’ Wie aan topsporters denkt, denkt niet meteen aan vakbondswerk. Toch hebben ook professionele sporters en amateursporters belang bij syndicale ondersteuning. Dat bewijst ACV Sporta elke dag, en zeker tijdens deze coronacrisis.
meeste sporters was het de eerste keer dat ze het begrip tijdelijke werkloosheid hoorden’, vertelt Antoine Van den Broeck. ‘Sommige spelers ontdekten nu dat ze eigenlijk als zelfstandige ingeschreven zijn, zonder dat ze het wisten. De corona-aanpak verschilt van sport tot sport. Wielrenners zijn bijvoorbeeld doorbetaald gebleven, omdat zij altijd hebben kunnen blijven trainen – weliswaar individueel. We krijgen zeer veel vragen, bijvoorbeeld over wat er met de vakantiedagen gebeurt of hoe het nu moet met contracten die afgelopen zijn.’
TEKST WIM TROCH FOTO FRANK BAHNMÜLLER
S
inds begin jaren tachtig behartigt het ACV ook de belangen van professionele sporters. Want ook al lees je soms in de krant over de luxelevens of astronomische transfersommen en lonen van topsporters, voor het merendeel van de sporters beantwoordt het clichébeeld niet aan de realiteit. En dus is een sportersvakbond geen overbodige luxe. ‘De sporters komen bij ons voor vragen rond loon dat niet of te laat wordt uitbetaald, of om hun contract na te lezen’, vertelt Marc Leroy. ‘We kijken alles van a tot z na. De meeste sporters houden niet van papierwerk. Ze willen zich natuurlijk focussen op hun sport. Managers en makelaars zijn meestal alleen bezig met hun commissie. Bovendien willen ze ook niet te moeilijk doen tegenover de sportploegen, want dat kan gevolgen hebben voor de contractbesprekingen van andere sporters.’ Sébastien Stassin is vakbondssecretaris voor de voetbalspelers. Zelf was hij profvoetballer bij onder meer RWDM, Cercle Brugge en het Nederlandse RBC. ‘In de hoogste reeksen zijn de contracten meestal wel min of meer in orde, maar bij de lagere reeksen zien we toch vaak contracten die eigenlijk niet kunnen. Of mondelinge beloftes die niet worden nagekomen. Dat is zowel aan slechte wil als aan onkunde te wijten. In de lagere reeksen zien we nog te vaak bestuurders waar een malafide kantje aan zit.’
Corona De coronacrisis had in het voetbal een bijzonder gevolg: de oprichting van een Cen-
Bijzondere werkomgeving
Wie is wie?
trale Spelersraad. Vijftien spelers uit de Belgische 1A- en 1B-competitie zitten er samen, aangestuurd door ACV Sporta. Bekendste namen zijn die van Vincent Kompany en Simon Mignolet. Het doel is om de belangen van de spelers beter te kunnen verdedigen. Niet alleen topvoetballers kunnen bij ACV Sporta terecht, ook voor wie sport een bijverdienste is, kan een (aanvullend) lidmaatschap nemen. Want wat als de club waar je volleybaltraining geeft je aan de deur zet? Of welke gevolgen zijn er voor de kinderbijslag als je zoon of dochter prijzengeld wint op een tennistoernooi? ‘Zo’n tachtig procent van onze leden zijn voetballers’, vertelt Pascale De Borger. ‘De laatste weken zijn er heel veel nieuwe dos-
Marc Leroy (links) is nationaal verantwoordelijke en secretaris voor alle sporttakken, behalve het voetbal. Antoine Van den Broeck (midden) is secretaris voor de voetbaltrainers en het personeel van de clubs en federaties. Sébastien Stassin (rechts) is secretaris voor de voetbalspelers. Pascale De Borger (zittend) is assistent-vakbondsverantwoordelijke. Ze zorgt voor het onthaal, de administratie en bijstand van de secretarissen.
siers bijgekomen. Daar zit de coronacrisis uiteraard voor iets tussen. Want net zoals in veel sectoren, werd ook de sportwereld overhoopgehaald.’ ‘Competities werden stilgelegd, trainingen konden niet meer plaatsvinden. Voor de
Met Sporta heeft het ACV als enige vakbond in ons land een specifieke, autonome werking om de belangen van sporters en wie werkt in sportclubs of -federaties te behartigen. Dat is geen overbodige luxe. Leroy: ‘De sportwereld is een bijzondere werkomgeving. Je collega’s zijn eigenlijk concurrenten. Als je wat minder presteert, word je vervangen door een ploegmaat. Bovendien heb je altijd het risico om geblesseerd te raken. Er is altijd onzekerheid over je contract. Bovendien is er geen enkele andere werkomgeving waar de verschillen in loon zo groot zijn. Ook het vakbondswerk op zich is anders: je hebt geen afgevaardigden die als aanspreekpunt dienen.’ De jarenlange inspanningen van ACV Sporta werpen hun vruchten af op het terrein. ‘De laatste decennia is er wel wat vooruitgang geboekt. Cao’s zijn beter uitgewerkt en worden goed opgevolgd, en federaties komen nu soms ook spontaan naar ons toe om problemen te bespreken. Maar er blijft nog werk aan de winkel. De loonverschillen wegwerken tussen mannen en vrouwen, bijvoorbeeld, is een mooie ambitie. Voor onze eigen werking willen we nog meer de zelfstandige, individuele sporters bereiken. Nu hebben we vooral ploegsporters – voetballers, volleyballers, wielrenners enzovoort – bij onze leden, maar we willen dat uitbreiden met de solosporters zoals zwemmers of turnsters.’
>>> www.acv-sporta.be
Onwil nekt overleg sociaal akkoord in uitzendsector Het overleg om tot een sociaal akkoord voor de uitzendsector te komen is eind mei afgesprongen. Vakbonden zaten al meer dan een jaar samen met werkgeversorganisaties om uitzendkrachten fatsoenlijk loon en arbeidsvoorwaarden te bieden. Het ACV is teleurgesteld en geschandaliseerd. ‘Uitzendkrachten blijven zo weerloze wegwerpwerknemers.’
D
e vakbond klaagt dat zelfs de coronapandemie de werkgeversfederatie Federgon er niet toe kon bewegen om een sociaal akkoord te sluiten. ‘Wraakroepend in een crisis die duizenden uitzendkrachten van de ene dag op de andere beroofde van inkomen zonder dat ze konden terugvallen op de werkloosheidsverzekering. Zelfs in die omstandigheden was er geen enkele bereidheid bij Federgon om sociale vooruitgang voor medewerkers mogelijk te maken. De federatie gunt de uitzendkrachten
zelfs kleine verbeteringen, zoals een fietsvergoeding, niet.’ De voorbije zes jaar lukte het slechts één keer om een sociaal akkoord te vinden voor de uitzendkrachten. Dat is volgens de vakbond een duidelijk teken van onwelwillendheid vanuit Federgon en ‘de cowboybedrijven’. Voor het ACV is het nu tijd dat de betere leerlingen in de werkgeversfederatie hun stem verheffen en verantwoordelijkheid nemen. ‘Want aan deze schandalige toestanden willen be-
drijven die hun mond vol hebben van hun maatschappelijke rol als arbeidsbemiddelaar en duurzaam ondernemen toch niet medeplichtig zijn? De sector kan toch niet blind en doof blijven voor rechtmatige voorstellen als een fietsvergoeding, de correcte behandeling van arbeidsongeschikte werknemers of over het aanpakken van misbruiken met dagcontracten?’ Intussen beraadt de vakbond zich over een actieplan voor de sector.
