Wie is Mohammed [vrede zij met hem]

1

UPDATE juni 2020: Deze vertaling is rechtstreeks vertaald uit Google-translate.

Wie is

Mohammed?

(VZMH) De Waarheid over Mohammed Auteur: Dr. Rashid Alamir Originele Titel: The Truth about Muhammed Copyright Š Rashid Alamir Vertaling 2020 Boekenplank Vertalers Deze publicatie is vrij om te delen en te verspreiden.

Onze andere E-books: Bezoek onze site voor meer artikelen van Rashid Alamir. Ook te zien zijn enkele christelijke bronnen die zeer nuttig zullen zijn voor christenen.

Onze website (in Engels) is http://geocities.com/yahwehcalls/ Hoofdstuk 3 is afkomstig van AnsweringIslam.org

2

Antwoorden op belangrijke vragen: -

Was Mohammed een perfecte man?

Was Mohammed een zondaar?

Was Jezus volmaakt?

Wat is verschil met Jezus en Isa? Wat is de Christelijke leer van de zonde?

Was hij in ‘trance’ bij de openbaringen?

Dit boekje is opgedragen aan alle moslims wereldwijd: “Dat de waarheid u vrij zal maken" (Johannes 8:32)

3

INHOUDSOPGAVE Introductie ..................................................................................................5 1. De islamitische geschriften .................................................................... 14 1.1. De Koran ........................................................................... 14 1.2. Problemen met de koran van Mohammed ....................... 15 1.3. De soennah ....................................................................... 23 2. Hoe de Koran aan Mohammed werd onthuld ........................................ 28 2.1. Omstandigheden bij Openbaringen Mohammed ............... 35

3. Was Mohammed een zondaar? ............................................................. 38 3.1. Was Mohammed een zondaar? ........................................ 39 3.2. De Islamitische leer van de “bescherming tegen zonde” .. 39 3.3. Het bewijs uit Koran dat Mohammed een zondaar was .... 41 3.4. Conclusie uit deze Koranverzen ........................................ 42 3.5. Selectie Koranteksten met woord “Dhanb” of zonde ........ 43 3.6. Bewijs uit de Hadith .......................................................... 50 3.7. Opsomming van enkele van Mohammeds zonden ........... 53 3.8. Conclusie .......................................................................... 53 3.9. Jezus had geen zonde en was volmaakt ............................ 54 3.10. De Christelijke leer van de zonde .................................... 56 4. Mohammeds zelfmoordpogingen .......................................................... 58 Is er een logische verklaring? .................................................... 62 Referenties ................................................................................................ 73 Over de Auteur.......................................................................................... 73

4

Introductie Islamitische geleerden liegen tegen zowel moslims als niet-moslims door Mohammed te beschrijven als de meest nobele man die voet op aarde zette. Ze beweren dat Mohammed voor altijd het perfecte rolmodel was; een model van Waarachtigheid en Betrouwbaarheid. En alle moslims en niet-moslims geloven deze leugens. Veel naamchristenen bekeren zich tot de islam en denken dat Mohammed een groot en heilig man was. Al deze leugens moeten aan het licht worden gebracht en naar voren worden gebracht. Christenen en moslims moeten de echte Mohammed van de islam leren kennen, zoals beschreven in de islamitische soenna.

Moslims wordt in de Koran bevolen om Mohammed als hun model te nemen, en daarom wordt Mohammed beschouwd als het perfecte en door God onderschreven rolmodel. Aangezien de woorden en daden van Mohammed alleen in de Sunnah worden gevonden, is het belangrijk dat de moslims de Sunnah lezen. Maar de meeste moslims lezen de soenna nauwelijks. Ze geloven wat hen is verteld door hun imam.

De reden waarom moslims blindelings geloven wat hun is verteld, is omdat ze nooit de soenna hebben gelezen, de geschriften over de daden van Mohammed, de zelfbenoemde islamitische profeet. De waarheid over Mohammed wordt verteld in de Soennah. Het probleem met moslims is dat ze totaal niet in staat zijn om zelf na te denken. Geen enkele moslim zal de koran ooit uitdagen of twijfelen aan de integriteit van Mohammed. En daar ligt de oorzaak van alle problemen in de islam.

Neem de cruciale vraag van Mohammed en zijn best verkochte boek, de koran. Vraag moslims wat het bewijs is van de profeetschap van Mohammed? Zonder met een ooglid te knipperen zullen ze zeggen, de koran. Vraag hen dan, wat is het bewijs van de goddelijkheid van de koran? De moslims zullen antwoorden: Mohammed, de laatste en belangrijkste profeet van God. Heb het automatisme in de antwoorden begrepen? Het bewijs van de koran is Mohammed en het bewijs van 5

Mohammed is de koran. En het was Mohammed die de koran gaf. Dit is circulair redeneren en leidt nergens toe. Je kunt, ik kan komen met een boek dat hetzelfde zegt. Het bewijst alleen dat Mohammed en zijn koran nep zijn en niet van goddelijke oorsprong. Maar moslims die gewoonlijk gehersenspoeld worden met de islam zullen met zo'n redenering geen enkel probleem vinden.

Feit is dat de islam honderden jaren verborgen bleef voor de beschaafde wereld. Hoewel veel niet-moslims in contact kwamen met de koran en andere islamitische geschriften, nam niemand de moeite om de islam te verkennen om de ware aard ervan te achterhalen. Joden, christenen en andere niet-moslims accepteerden alle fabels die door de moslims over de islam en Mohammed werden verspreid. Maar dit is de afgelopen 25 jaar aan het veranderen. Steeds meer niet-moslims zijn begonnen met het graven in de islamitische geschriften om de waarheid over Mohammed, de islam en Allah te vinden.

En de waarheid is verwoestend voor moslims en van grote zorg voor de niet-moslims. Mohammed is niet een zegen voor de mensheid zoals islamitische predikers prediken, maar de grootste vloek die de mensheid ooit kan overkomen. Een korte lezing van de islamitische geschriften zal dit ruimschoots duidelijk maken.

Mohammed werd gedreven door slechts drie dingen: een diepe hebzucht naar rijkdom, een verlangen om bekend te staan als een profeet met de haak of door een oplichter en lust voor de vrouw. Elke daad van hem moest uiteindelijk aan deze drie Mohammedaanse verlangens voldoen. We zullen al zijn daden, zoals die in de Islamitische Soennah zijn gegeven, onderzoeken om de ware aard van deze man te ontdekken, waarvan moslims beweren dat ze een zegen zijn voor de hele mensheid.

Er zijn echter veel moslims die de soennah hebben gelezen en zich bewust zijn van de wandaden van Mohammed. Deze moslims ontkennen de soennah volledig. Ze noemen zichzelf de koran, alleen moslims. De 6

soennah beeldt Mohammed af als een bandiet, een piraat en een verkrachter. Geen wonder dat deze deskundige moslims de soenna ontkennen. Maar helaas voor hen, zoals je zult zien in de volgende sectie De islamitische geschriften, is de soenna het hart van de islam; de Soennah geeft betekenis aan de verder nutteloze koran. Zonder de soennah heeft de islam geen betekenis.

Vraag een moslim: wat was het beroep van Mohammed? Ze zullen je vertellen dat hij een handelaar was. Nou dat is gedeeltelijk waar.

Mohammed was handelaar voordat hij met zijn eerste vrouw Khadija trouwde. Hoe zit het na het huwelijk?

In zijn jeugd werkte Mohammed kort als herder en maakte een paar zakenreizen namens zijn 'binnenkort vrouw' Khadija. Na zijn huwelijk stopte hij met werken en zwierf doelloos rond in de stad Mekka. De soennah vertelt dat hij zelfs enkele grotten heeft bezocht. In een van deze grotten ontmoette hij de geest die hem de koran openbaarde. Na de dood van zijn vrouw, toen Mohammed de rijkdom van Khadija opraakte, begon hij met plunderen, ontvoeren en slavenhandel en toen hij naar Medina verhuisde, werd hij een professionele gangster.

Mohammeds eeuwige beroep bestond erin onschuldige caravans en nederzettingen te plunderen, de man te doden, de gevangengenomen vrouw 2-3 dagen te verkrachten en vervolgens de gevangengenomen vrouw en kinderen op de slavenmarkten te verkopen voor geld. Ja, Mohammed was een professionele bandiet en een slavenhandelaar. En zijn bedrijf werd gezegend door niemand minder dan Allah die de gevangen rijkdom en vrouw (buit genoemd in de koran) legaliseerde voor het plezier van moslims. Het is allemaal heel goed gedetailleerd in de Sahih (Authentieke) Sunnah-collecties van Al-Bukhari, Al-Tabari, Ibn Ishaq en Imam Muslim. Lees het. Als je een moslim bent die dit materiaal leest, dan zou je een dubbele reden moeten hebben om de soenna te lezen. Want waar u en uw overledenen de eeuwigheid zullen doorbrengen, hangt hiervan af.

7

Moslims zouden je ook vertellen dat Mohammed een onsterfelijke liefde voor Khadija had en dit hielp hem tot haar dood te weigeren met een andere vrouw te trouwen. De waarheid is dat Mohammed met Khadija trouwde, niet uit liefde, maar vanwege haar geld. Khadija, die erg rijk was, trouwde met Mohammed omdat Mohammed was in zijn jeugd een knappe man. Dus aan beide kanten was de reden van het huwelijk de bevrediging van het vlees. Mohammed leefde van het geld van zijn vrouw en durfde tijdens haar leven niet te trouwen met een andere vrouw die bang was voor de toorn van zijn vrouw.

Sommige moslims beweren zelfs dat Mohammed een voorstander was van vrouwenrechten. Dit is belachelijk. We zullen later op zijn feministische kwaliteiten komen, maar het is genoeg voor jou om te weten dat Mohammed de moordenaar van vrouwenrechten was. Tijdens zijn leven verwoestte hij verschillende vrouwen die tijdens de invallen waren gevangengenomen en de aangetaste vrouw zoveel mogelijk. De koran die Mohammed aan de wereld openbaarde, beschrijft de vrouw als 'velden die klaar zijn om te worden geploegd door de man die de man moet ploegen wanneer ze maar kunnen' (Koran 2: 223). We zullen later in detail bespreken wat Mohammed van de vrouw dacht.

Veel moslimgeleerden die op de hoogte zijn van de invallen van Mohammed verdedigen alle acties van Mohammed door te beweren dat ze nodig waren om de islam te promoten. Ze proberen te geloven (en proberen anderen te laten geloven) dat het noodzakelijk was voor Mohammed om met ongelovigen te vechten, juist die onreine polytheĂŻsten om de islam te vestigen. Deze veldslagen worden geprojecteerd als oorlogen van zelfverdediging. En de meeste moslims en sommige niet-moslims vallen ook voor deze truc. Daarom zeg ik, onderzoek het bewijs zelf. Lees de soennah. De soennah-collecties van Bukhari en de geschiedenis van de islam door Tabari zijn in de meeste overheidsbibliotheken beschikbaar als gebonden boeken. Lees ze daar als u er zelf geen exemplaar van heeft.

Beschouw het islamitische excuus dat de invallen van Mohammed noodzakelijk waren om de islam te promoten. Kan dit worden 8

beschouwd als een geldig excuus om een schikking te overvallen? Bedenk dat u met uw gezin op vakantie gaat. In een donker steegje stoppen een stel bandieten je auto. Ze vermoorden jou en je zoon; stelen je auto en bezittingen en verkracht je vrouw en verkoop haar aan een bordeel. De chef van de gangsters die 60 jaar oud is, heeft een voorliefde voor je tiener dochter ontwikkeld. Hij verkracht haar en trouwt vervolgens met haar in een echte gangster-ceremonie. Jaren later is deze groep uitgegroeid tot een enorme maffia-achtige bende. En aanhangers van deze maffia-groep verdedigen alle wreedheden die ze eerder hebben begaan. Ze zeiden namelijk dat al die dingen nodig waren voor de vorming van de maffia-groep. Geloof je dit argument? En toch is dit precies wat Mohammed en zijn handlangers deden. Elke keer dat ze een Karavaan/ tentenkamp/ nederzetting binnenvielen, vermoordden ze de fysiek sterke man, verkrachtten ze de vrouw (soms hield Mohammed van een tienervrouw en hield ze haar als zijn vrouw nadat hij haar had verkracht) en verkocht vervolgens de vrouw in slavernij. Het wordt allemaal heel mooi gegeven in de Islamitische Soennah.

Wat betreft het hoofdonderwerp, de Mohammedaanse invallen en gevechten waren niet bedoeld om het polytheïsme af te schaffen en de islam te vestigen, zoals moslimgeleerden onderwijzen. De invallen van Mohammed hadden maar één doel: beroven? Laten we een van de hadiths lezen om de waarheid te vinden.

Overgeleverd door Yahya: “Aisha zei: Een man van de polytheïsten vergezelde de profeet om met hem te vechten. Hij zei Ga terug. We willen geen hulp van een polytheïst.” (2276, Sunan Abu Dawud) Vreemd! Zie je het probleem? Mohammed vocht zogenaamd met polytheïsten, maar een van die polytheïsten wilde de profeet vergezellen. Hoewel Mohammed weigerde de man mee te nemen, waarom zou een polytheïst het dan durven vragen? Het is duidelijk dat de avonturen van Mohammed niets te maken hadden met het prediken van de islam of het onderwerpen van polytheïsten, maar met het

9

verdienen van geld aan de overval. Daarom wilde de polytheïst zich bij Mohammed voegen en zo wat makkelijk geld in handen krijgen.

De meeste moslims beweren en geloven een mythe: “Mohammed vocht alleen defensieve oorlogen; hij heeft nooit iemand kwaad gedaan tenzij hij werd aangevallen.” Verrassend genoeg bewijzen de hadiths, de koran en de Sirat Rasul Allah herhaaldelijk het tegendeel. Hier zijn een paar voorbeelden van Ibn Ishaq's Sirat Rasullah, uit vele incidenten.

“DE OVERVAL (INVAL) OP WADDAN DAT ZIJN EERSTE OVERVAL WAS: ….tot hij Waddan bereikte, wat de inval van al-Abwa is…” (pagina 281).

"DE OVERVAL OP BUWAT: ... Toen ging de apostel overvallen in de maand Rabiul-Awwal die voor de Qoeraisj maakte ..." (285).

"DE OVERVAL OP SAFAWAN, DIE DE EERSTE OVERVAL OP DE BADR WAS: De apostel verbleef slechts een paar nachten, minder dan tien, in Medina toen hij terugkwam van de inval in Al-‘ Ushayra ... (286) "DE OVERVAL OP B.SULAYMAN IN AL-KUDR: De apostel verbleef slechts zeven nachten in Medina voordat hij zelf een inval deed tegen B.Sulayman ..." (360).

'DE RAID VAN DHU AMARR: Toen de apostel terugkeerde van de inval van Sawiq verbleef hij in Medina voor de rest van Dhu’l-Hijja, of bijna alles. Hij viel Najd aan ... ”(362).

Voor degenen onder u, moslims, wat is een overval? het is een gewapende overval. De enige bedoeling is om mensen te plunderen.

Mohammed was een meester in dat vak.

Het is ook belangrijk om te weten dat Mohammed niet uitging om met de ongelovigen te vechten; in plaats daarvan deden zijn metgezellen het grootste deel van het lelijke werk. Mohammed had echter de verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat de geplunderde rijkdom 10

gelijkelijk werd verdeeld. Hij rekende slechts een vijfde van de geroofde goederen, bekend als Khumas, aan voor zijn dienst, wat natuurlijk een aanzienlijk bedrag was voor zijn levensonderhoud.

Het was duidelijk dat Allah, handig-dandy, erg behulpzaam was bij het legaliseren van de overvallen. Mohammed, in feite, maakte zijn Allah erbij betrokken en liet hem in de Koran verklaren: 'En weet dat wat u ook neemt als oorlogsbuit, zie! een vijfde daarvan is voor Allah en voor de boodschapper… ”(Koran 8:41).

"Wat Allah als boodschapper aan Zijn boodschapper geeft van het volk van de steden, het is voor Allah en Zijn boodschapper ..." (Koran 59: 7).

Is het niet verbazingwekkend hoe Allah om zijn deel van de buit vroeg?

Hoe een god, vermoedelijk een genadige god, met de buit zou doen, is de vraag. Het zijn niet alleen de koran, maar verschillende ahadiths bevestigen ook hoe Mohammed het op zich nam om de geplunderde rijkdom te verdelen.

'Abd Allah b. Amr zei: Toen de apostel van Allah (vrede zij met hem) een buit kreeg, beval hij Billal een openbare aankondiging te doen. Hij maakte een openbare aankondiging, en wanneer de mensen hun buit brachten, nam hij een vijfde en verdeelde die… .. ”(2706, Sunan Abu Dawud).

Mohammed vocht, zoals moslims beweren, defensieve oorlogen, wat betekent dat hij alleen streed om zijn kostbare leven te redden. Toch verdiende hij buit zonder ruzie. Blijkbaar vielen vijanden van Mohammed hem kwaadwillig aan, maar brachten hun rijkdom met zich mee en leverden het na een nederlaag aan Mohammed. Ze beloonden Mohammed zelfs met hun eigen vrouwen en kinderen om slaven te worden, terwijl Mohammed bezig was zijn leven te redden. Een dergelijke overtuiging lijkt echter voor elke verstandige persoon absurd.

Moslims en de niet-moslims die hunkeren om zichzelf op te offeren als dhimmies houden zich wanhopig vast aan dit soort denkfouten.

11

Laten we eens kijken naar een van zijn verdedigingsoorlogen. Aan het einde van Mohammeds’ leven viel hij Khyber binnen waar de Joodse stam B. al-Nadr woonde, en Kinana b. al-Rabi was de bewaarder van alle schatten die de stam bezat. Op verzoek van de profeet van de islam, die een verantwoordelijke persoon was, weigerde hij de verblijfplaats van de schat te onthullen. Ibn Ishaq rapporteert in Sirat Rasul Allah, 'Toen hij hem naar de rest vroeg, weigerde hij het te produceren, dus gaf de apostel orders aan al-Zubayr b. alAwwam, 'Martel hem totdat je eruit haalt wat hij heeft', dus stak hij een vuur aan met vuursteen en staal op zijn borst totdat hij bijna dood was ... ' (Ishaq 515).

Tabari, een andere beroemde historicus, beschrijft dezelfde gebeurtenis met meer details: “... de Boodschapper van God gaf bevelen betreffende hem aan al-Zubayr b. al-Awwam, zeggende: ‘Martel hem totdat je weet wat hij heeft’. Al-Zubayr bleef zijn vuurstok in zijn borst ronddraaien totdat Kinana bijna op was.” (Tabari 123).

Vreemd genoeg wist de profeet van de islam wanneer de wereld uit elkaar zou vallen en hij had het vermogen om de maan te splitsen, maar hij wist niet waar de schat verborgen was. Naast zijn onvermogen aarzelde hij niet om een onschuldige persoon te martelen. Tot zover de defensieve oorlog!

In deze serie over Mohammed bespreken we elke unieke daad die Mohammed heeft gedaan. We zullen zien hoe Mohammed geen profeet was, maar de slechtste man die ooit heeft geleefd. Maar daarvoor moeten we weten over de islamitische geschriften die door moslims als authentiek en heilig worden beschouwd. Bij het evalueren van Mohammed zullen we alleen deze authentieke geschriften beschouwen 12

die door moslims als heilig worden beschouwd. Zonder een gedegen kennis van de islamitische geschriften zou je niet veel kunnen begrijpen over de islam en hun overtuigingen.

Dus laten we beginnen‌‌..

13

1. De islamitische geschriften Mohammed en de vorming van de islam zijn volkomen onbekend in de seculiere geschiedenis. Er wordt nergens in de wereldgeschiedenis door historici geschreven over Mohammed. Wat we tegenwoordig over Mohammed weten, komt uitsluitend van de islamitische bronnen.

Islamitische geschriften zijn er in drie smaken. Ten eerste is er de koran. Dan is er de soennah (islamitische tradities). En tot slot hebben we de hadiths. Hadiths zijn verslagen en anekdotes van Mohammed uit de mond van zijn vrouwen, discipelen en metgezellen. Elke Hadith heeft kettingen van verslaggevers (genaamd isnad's). De soennah bestaat uit geverifieerde hadiths. Dat wil zeggen dat de soennah-hadiths via de isnaden rechtstreeks naar Mohammed zijn getraceerd. In deze sectie zullen we ons alleen concentreren op de koran en de soennah, omdat ze een betrouwbare bron van informatie over Mohammed zijn.

Moslims geloven dat de koran letterlijk het woord van Allah is, terwijl de soenna door Allah werd geĂŻnspireerd, maar de bewoordingen en handelingen zijn van Mohammed. Dit is het belangrijkste verschil tussen de twee smaken. Laten we ze eens bekijken.

1.1.

De Koran

Mohammed en zijn koran zijn het middelpunt van de islam. Moslims aanbidden praktisch Mohammed en zijn boek. Wat Jezus Christus voor het christendom is, is de koran voor de islam. Moslims beweren dat de koran het onbedorven woord van Allah is, zonder enige dwaling. Ze beweren dat de koran niet is uitgedrukt in menselijke woorden. De formulering is letter voor letter die door Allah is vastgesteld.

De koran bestaat uit 114 soera's (hoofdstukken) die in aflopende volgorde van lengte zijn gerangschikt. Moslims beweren dat deze soera's naar verluidt door de engel GabriĂŤl gedurende 20 jaar aan Mohammed zijn geopenbaard. De soera's heten anders. Zo wordt de 2e Surah "De 14

Koe" (al-Baqarah) genoemd, de 8e, "De Oorlogsbuit" (al-Anfal) en de 54e, De Maan (al-Qamar). Elke soera is verdeeld in verzen die ayat worden genoemd (enkelvoudige ayah). Er zijn in totaal ongeveer 6600 verzen in de koran. Over het algemeen is het een heel klein boek. Opgemaakt als de Bijbel, is het iets kleiner dan het Nieuwe Testament.

Er zijn een aantal Engelse vertalingen van de koran. De koran wordt genoemd naar de naam van de persoon die de koran naar het engels heeft vertaald. Daarom hebben we Yusuf Ali Quran, Noble Quran, Pickthall Quran, de Ahmed Ali Quran, Shakir Quran enzovoort. De teksten van deze koran verschillen enigszins door de verschillende vertalingen door de verschillende vertalers (net als in het geval van de bijbel).

1.2.

Problemen met de koran van Mohammed

Terwijl moslims beweren dat de koranteksten woord voor woord door Allah zijn vastgesteld en het verkondigen als een wonder van Mohammed, onthult zelfs een vluchtige lezing van de koran deze mythe.

Laat me uitleggen wat ik bedoel.

De koran beweert voor zichzelf dat het "mubeen" of "duidelijk" is en in puur Arabisch is geschreven en moslims zullen je dat vertellen (liegen eigenlijk tegen je). Maar het feit is dat ongeveer een vijfde van de koran in geen enkele taal zinvol is. Met andere woorden, een vijfde van de korantekst is gewoon onbegrijpelijk. Dit betekent dat van de 6600 koranverzen, ongeveer 1200-1300 verzen het begrip van de mens volledig te boven gaan. In Koran 3:7 beweert Allah dat alleen hij ze kan begrijpen. Dat is nog niet alles. In de hele koran kunnen in totaal slechts 700 verzen in hun geheel worden begrepen. De rest is gedeeltelijk begrijpelijk of heeft een open einde, wat veel aan giswerk overlaat en resulteert in chaos en verwarring voor de meeste moslims die de Koran kunnen begrijpen.

En dit heeft de traditionele angst met betrekking tot vertaling veroorzaakt. Als de koran niet begrijpelijk is - als hij niet eens in het Arabisch kan worden begrepen - dan is hij niet vertaalbaar. Mullahs en 15

islamitische geleerden zijn daar bang voor. En aangezien de koran herhaaldelijk beweert duidelijk te zijn, maar het is duidelijk niet - zoals zelfs sprekers van het Arabisch je zullen vertellen - dat moslims niet willen dat het wordt vertaald uit het religieuze Arabisch waarin het is geschreven. Het kan hoogstens alleen van hart zijn als een papegaai en dat is wat de meeste moslims doen zonder het echt te begrijpen.

De koran herinnert lezers eraan dat het 'een koran in het Arabisch is, voor mensen die het begrijpen'. Ondanks de herhaalde beweringen van het tegendeel, is de koran echter voor hedendaagse lezers - zelfs hoogopgeleide Arabische sprekers - vaak buitengewoon moeilijk te begrijpen. Een van de redenen is dat de koran is geschreven in een zeer oudachtige vorm van Arabisch, wat leuk lijkt om te horen, maar het is heel moeilijk te begrijpen, net als oud Shakespeareaans Engels. Veel moslims beweren dat dit gebrek aan begrijpelijkheid een goddelijk wonder van Allah is. Het feit is dat moslims zo verblind zijn door het geloof dat ze overal in de koran wonderen kunnen zien.

Sommige hoger opgeleide moslims beweren dat Arabisch van nature een zeer complexe, artistieke en poĂŤtische taal is! Een enkel woord kan verschillende betekenissen hebben. Dus de koran kan niet worden begrepen door zelfs geschoolde Arabieren. Ik weerleg hun redenering.

De Joodse Thora is geschreven in het Hebreeuws, een taal die veel complexer en verfijnder is dan het Arabisch. En toch is de Thora volledig vertaald naar het Engels zonder betekenisverlies door Joodse rabbi's.

Wat weerhoudt de Arabische geleerden ervan het uit het Arabisch te vertalen?

De reden voor het gebrek aan begrijpelijkheid van de koran is eenvoudig. Het is niet van goddelijke oorsprong, maar is geschreven door Arabische bedoeĂŻenen. Een vijfde van de koran is in geen enkele taal logisch. Vaak zijn er dramatische verschuivingen in stijl, stem en onderwerp van vers naar vers. Soms is er helemaal geen co-relatie tussen twee verzen van een Soerah. Hun onderwerp en presentatiestijl lopen sterk uiteen. Aangrenzende Soerahs hebben helemaal geen relatie. De 16

koran mist intelligente overgangen tussen verzen en ook tussen soera's.

De beste manier om je de koran voor te stellen, is dat sommige individuen de verzen schreven zonder de pagina's te nummeren en vervolgens werden weggeblazen door de woestijnwind. Deze verzen werden door een ander individu verzameld en samengevoegd om de Koran te doen ontstaan.

De inconsistenties in de koran zijn buitengewoon gemakkelijk te vinden. Naar God kan worden verwezen in de eerste en derde persoon in dezelfde zin; afwijkende versies van hetzelfde verhaal worden op verschillende punten in de tekst herhaald; goddelijke uitspraken spreken elkaar af en toe tegen. Het verdedigt deze tegenstellingen door het recht te doen gelden om zijn eigen boodschap te schrappen ("God wist niet uit of te bevestigen wat Hij wil") en daarmee te bewijzen dat de God van de islam een grillige dwaas is die geen besluit kan nemen (of een Arabische bedoeĂŻen afhankelijk van de keuze die je maakt) geloven).

Iedereen die zowel de bijbel als de koran heeft gelezen, zal de superioriteit van de bijbel boven de koran zien (tenzij je intellectueel blind bent). De bijbel beweert door God geĂŻnspireerd te zijn, maar door de mens geschreven, terwijl de koran beweert dat elke letter door Allah is vastgesteld. We zouden dus verwachten dat de koran veel superieur is aan de bijbel. Maar dit is niet zo. In feite is het tegenovergestelde het geval.

En dat was slechts het voorgerecht. Laten we doorgaan naar het hoofdgerecht over de koranproblemen.

Een ander belangrijk punt om op te merken is de toon van de koran.

De Koran werd in twee fasen geopenbaard - in Mekka, daarbij de Mekkaanse soera's genoemd en vervolgens in Yathrib (het huidige Medina), de Medische soera's genoemd. De Mekkaanse soera's werden eerder aan de hijra naar Medina onthuld. De Mekkaanse surahs door

17

en groot prediken vrede en tolerantie, terwijl de Surahs uit de Media buitengewoon intolerant zijn ten opzichte van andere religies. Wanneer moslims je tolerante verzen laten zien zoals: "Er is geen dwang in religie" (Koran 2:256) Of: "Breng uw argument naar voren, als u de waarheid vertelt" (Koran 2:64) Of koranverzen die liefdevol christenen en joden de mensen van het boek noemen. Opgelet: wees ervan verzekerd dat ze je opzettelijk bedriegen. Volgens het koranconcept van abrogatie, of makkelijker gezegd: opheffing of annulering van de verzen, werden de meeste vreedzame verzen in de koran als 'Mansuch' beschouwd of door de gewelddadige geannuleerd. Moslims weten dat, maar liegen met opzet tegen je om hun gezicht te redden.

Alle vreedzame verzen in de koran werden geopenbaard in Mekka toen Mohammed niet over een leger beschikte. Een paar jaar na de hijra naar Medina, toen Mohammed een leger oprichtte en veel rijkdom vergaarde door onschuldige burgers te beroven door invallen, spuugde hij de gewelddadige koranverzen op die moslims opdragen oorlog te voeren en niet-moslims te vermoorden of ze tot de islam te bekeren door huwelijk (voor vrouw) of door geweld (voor mannen).

Aangezien Mohammed zich niet veel van de koranverzen kon herinneren die hij eerder had verzonnen (zie Tabari I: 299), bedacht hij een nobele leer. Als een later koranvers in tegenspraak was met een eerder geopenbaard koranvers, dan werd dat oude vers door het nieuwe vers opgeheven. Dit principe van de islam wordt Abrogatie (afschaffing) genoemd en is een van de belangrijkste principes van de islam. Hoewel afschaffing een fundamenteel principe van de islam is, hebben de meeste moslimgeleerden moeite met het vaststellen van de exacte verzen die in 18

de Koran zijn ingetrokken. Elke moslimgeleerde heeft een andere lijst met verzen die zijn ingetrokken.

Intrekking betekent iets annuleren of annuleren met de juiste of wettelijke bevoegdheid. Het concept van "intrekking" in de koran is dat Allah ervoor koos om ayat (enkelvoud ayah - betekent een teken of wonder, gewoonlijk een vers in de koran) te openbaren die eerdere ayat in dezelfde koran overstijgt. De centrale ayah die zich bezighoudt met intrekking is Soerah 2:106, Geen van onze openbaringen schrappen of laten we vergeten, maar we vervangen iets beters of iets dergelijks: weet u niet dat Allah macht heeft over alle dingen? (Koran 2: 106) Natuurlijk zullen mensen die denken met hun hersens worstelen met de vraag hoe een eeuwige openbaring van God zo'n tijdgebonden openbaring erin zou kunnen hebben. Het leek in strijd te zijn met de aard van God - de alwetende, alwijze, schepper en ondersteuner van het universum; de eeuwige, op zichzelf staande. Maar voor moslims tellen zulke dingen niet. Ze zijn volledig hersendood als het gaat om de islamitische geschriften en zullen nooit de integriteit en talloze tegenstrijdigheden ervan in twijfel trekken.

Zelfs onder moslimgeleerden bestaat er totale verwarring over wat intrekking of abrogatie inhoudt. De meeste moslimgeleerden houden vast aan het concept dat sommige ayahs in de koran andere ayahs in de koran intrekken. (Maar ze houden niet allemaal vast aan dezelfde reeks opgeheven en vernietigende ayahs). Andere moslimgeleerden zijn van mening dat de koran zowel de koran als de soennah (daad of voorbeeld van Mohammed) intrekt. Sommige moslimgeleerden zijn van mening dat de koran alle voorgaande geschriften intrekt, met name de Thora en de bijbel. En sommige moslimgeleerden geloven, vooral de laatste tijd, helemaal niet in het concept van intrekking, ook al wordt dit duidelijk aangegeven in de koran en de soenna.

19

De kwestie van intrekking is een zeer ernstig probleem voor de koran en zijn claim van goddelijke oorsprong. Welke God kon zo zwak zijn in gedachten dat hij zijn geboden moest veranderen? Merk op dat de koran slechts over een periode van twintig jaar aan ĂŠĂŠn persoon Mohammed werd geopenbaard. Maar volgens sommige moslimgeleerden zijn meer dan 260 verzen van de koran afgeschaft, terwijl vele anderen beweren dat slechts 5 verzen zijn afgeschaft. Vergelijk dat eens met de bijbel die in een periode van 1300 jaar door ongeveer 40 auteurs is opgeschreven en waarvan geen van de verzen is afgeschaft. De vraag die nu opkomt is: lag Mohammed? Of was God gek geworden?

De problemen met intrekking in de koran zijn tweeledig. Ten eerste, als de koran het eigenlijke Woord van God is, dan is het eeuwig en kan het dus niet veranderen. Het afschaffingsprobleem suggereert dat de koran is gemaakt en niet het ongeschapen Woord van God kan zijn. Ten tweede, als de koran het Woord van God is, zou het perfect moeten zijn en geen vers kan superieur zijn aan een ander. Toch vinden we het afschaffingsprincipe van de koran uitgelegd in koran 16:101, 13:39, 2:106, 87:6-7 en in 17:86. Ik heb het probleem van intrekking in de koran behandeld in mijn boek getiteld "Is de koran het woord van god?". Je kunt het daar in detail lezen.

Om het probleem van opheffing in de koran tegen te gaan, hebben sommige moslims ervoor gekozen om het helemaal te ontkennen. Helaas voor deze moslims maken de koranverzen Koran 16:101, 13:39, 2:106, 87:6-7 en in 17:86 hun argumenten stom. Afschaffing is een van de belangrijkste principes van de islam en wordt gevonden in de koran.

Een ander belangrijk aspect van de koran is dat de soera's niet in chronologische volgorde staan (zoals bijvoorbeeld in de bijbel). Ze worden willekeurig in de koran geplaatst. Door de koran gaan is niet zo eenvoudig als door de bijbel gaan. De bijbel is chronologisch gerangschikt. In de Bijbel gaat Abraham Mozes voor en volgt Noach op.

Evenzo komt Jezus in een later deel van de bijbel vergeleken met Jacob en Jesaja. Zo is het niet in de koran. Verzen zijn gerangschikt 20

willekeurig zonder enige relatie met de voorgaande of volgende verzen. Wat dit betekent dat de 2e Soerah niet eerder mag worden geopenbaard dan de 8e Soerah of de 54e. Evenzo is het buitengewoon moeilijk om de context van de meeste uitspraken in de koran te onderscheiden. Het vereist het grootste gevoel van plicht en aandacht van moslims om door de koran te ploegen om naar relevante verzen te zoeken.

De koran bevat talloze fabels. Het noemt bomen, stenen en wolken die kunnen spreken (Koran 41:11). Het vertelt verhalen over bergen die angst hebben (Koran 33:72). Een andere nieuwsgierigheid zijn de mythische wezens die in de islam bekend staan als Jinn. Djinns worden alleen gevonden in de Arabische mythologie. De islamitische soennah zegt dat Jinn op elkaars schouders staat helemaal tot aan de hemel, en luister naar wat er wordt besproken. (Dus hoe ver is de hemel precies?)

Vervolgens geven ze deze informatie door aan waarzeggers en orakels (Sahih Bukhari Volume 9, Number 650). De koran zegt dat de sterren zijn gemaakt om de hemel te beschermen tegen zulke afluisteraars (koran 37:6-8), en zegt ook dat de sterren worden gebruikt als raketten (projectielen) om ze weg te jagen (koran) 67:5). Verder neemt het mythische personages op in zijn verhalen. Het vermeldt sommigen Hud, Salih, Shu'ayb, Luqman en anderen als profeten van God waarvan de oorsprong alleen in de Arabische overlevering te vinden is. De meeste moslims komen langs deze fabels zonder zelfs maar twee keer na te denken over deze mythen.

Er zijn honderden inconsistenties en wetenschappelijke en historische fouten in de koran. Volgens de koran kon Salomo, de zoon van David, de toespraak van mieren begrijpen (koran 27:18-19). Als de koran echt de werk van God dan zou de auteur hebben geweten dat mieren niet kunnen praten of geluiden kunnen maken. Ze communiceren via chemische sporen en ruiken niet geluid.

21

De koran zegt verder dat Alexander de Grote een moslimprofeet was die op zoek ging naar de ondergaande plaats van de zon en deze in een modderige bron zag ondergaan. (Koran 18:85-86) De koran die uitlegt over de embryonale ontwikkeling stelt dat een bloedstolsel in bot wordt veranderd en dat God "de botten met vlees bekleedt" (koran 23:13-14). Dit is helemaal verkeerd. Het is een wetenschappelijk feit dat eerst levend weefsel wordt gevormd, en vervolgens botten op een later tijdstip groeien en aan kracht blijven winnen (door calcium opbouwen) gedurende vele jaren na de geboorte.

Tot zover de goddelijke oorsprong van de koran.

De koran stelt dat Allah de lucht in lagen heeft geschapen. Hij schiep zeven hemelen en versierde de laagste hemel met lampen (Koran 67:35) en versierde het met de schoonheid van de sterren (Koran 37:6). De koran stelt ook dat de maan binnen deze zeven hemelen is (koran 71:1516). Als de sterren (lampen) bevinden zich in de laagste hemel, ze zijn ofwel dichter bij de aarde dan de maan, of staan op gelijke afstand van de aarde als de maan. Dit is een in het oog springende fout in de koran, aangezien de sterren veel verder weg zijn dan de maan.

De koran mist ook context. Op veel plaatsen is het erg moeilijk om te onderscheiden wie met wie praat of wat Allah zegt in de koran. Om Allah te helpen met wat hij zegt, hebben moslims vertalers veel ontbrekende woorden in de koran geĂŻntroduceerd. Als je een exemplaar van de koran oppakt en begint te lezen, let dan op de woorden tussen ronde haakjes.

Deze zijn er niet in de originele Arabische koran. Ze zijn door de vertalers geĂŻntroduceerd om te helpen Allah met zijn taal.

Al met al zal ik zeggen dat de koran het meest zielige stuk schrift is dat ooit is geschreven. Het is voor degenen die nog nooit een bankje op een school hebben verwarmd.

22

1.3. De Soennah Er kan werkelijk worden gezegd dat de koran praktisch nutteloos is.

Maar gelukkig voor de moslims komt de soennah de koran te hulp. De soennah bestaat voornamelijk uit hadiths. Hadiths zijn verslagen en anekdotes van Mohammed uit de mond van zijn vrouwen, discipelen en metgezellen. Elke hadith verwijst naar een vers in de koran en daarom zijn ze uiterst belangrijk bij het ontcijferen de Koran. Moslims geloven dat de Hadith een door God geĂŻnspireerde tekst is, rechtstreeks van Allah.

Elke Hadith heeft kettingen van verslaggevers.

De koran bevat honderden bevelen die moslims bevelen om Mohammed te gehoorzamen, in hem te geloven, zijn voorbeeld te volgen enzovoort. En deze levensstijlvoorbeelden en daden van Mohammed zijn te vinden in de Soennah.

Om te beseffen hoe belangrijk de soennah en de hadiths voor de islam zijn, moet je beseffen dat de vijf pijlers van de islam nergens in de koran voorkomen. Ze worden gevonden in de Soennah. Bovendien is elke hadieth gebonden aan een vers in de koran. Aangezien de koran geen context en chronologie heeft, zijn de hadiths uiterst belangrijk bij het ontcijferen van de koran. Ze geven betekenis aan de praktisch nutteloze koran. Zonder de hadith-collecties is het vrijwel onmogelijk om er iets van te begrijpen de Koran. Het kan correct worden gezegd dat zonder de hadiths de koran niet geschikt is om zelfs toiletpapier te zijn.

Theoretisch zijn er een aantal boeken die incidenten beschrijven over het leven van Mohammed en daarmee de soennah vormen. Maar praktisch alle moslimgeleerden zijn het over een paar bronnen eens als de authentieke en meest vertrouwde bronnen over het leven van Mohammed. De rest van de soennah-bronnen zijn ofwel verklaringen van deze bronnen of hebben geen historische basis, d.w.z. de ketens van verslaggevers die in de hadiths worden genoemd, kunnen niet worden herleid tot een van Mohammeds metgezellen of discipelen.

23

De meest vertrouwde en betrouwbare Soennah-bronnen zijn de geschiedenis van de islam door Al-Tabari noemde de Tarikh al-rulul walmuluk (of de Tarikh), de biografie van Mohammed door Ibn Ishaq de Sirat Rasul Allah (of de Sira) en de hadith-collecties van Sahih Bukhari, Imam Muslim en Ibn Saad. Bijna 99% van de geschiedenis van de islam en het leven van Mohammed kan worden afgeleid van deze vijf soennahbronnen.

De meest heilige bron van de soennah voor moslims is de "Sahih AlBukhari". Het komt in negen delen en bevat duizenden Hadiths. Het wordt door alle moslims geaccepteerd als de authentieke woorden van Mohammed en geldt als het meest geaccepteerde boek van de islam na de koran.

Sahih Bukhari bestaat echter uit willekeurige hadiths zonder chronologische aspecten. Gelukkig voor moslims zijn er twee soennahbronnen die de chronologie en de context bieden die de islam zo hard nodig heeft. Ze zijn de Sira en de Tarikh. Deze twee boeken bieden de chronologie en de context die de koran en de hadithbronnen missen.

Alleen zij geven de islamitische tijdlijn van de pre-islamitische tijd tot de verovering van de wereld door moslims. Hoewel moslims theoretisch de koran en de sahih al-Bukhari beschouwen als de twee belangrijkste boeken van de islam, zijn het de sira en de tarikh die het levensbloed van de islam vormen. Zonder deze twee boeken heeft de islam geen geschiedenis en geen chronologie.

Ibn Ishaq's Sira is het vroegst geschreven boek over de islam, ongeveer 120 jaar na de dood van Mohammed. Het geeft het enige verslag van Mohammeds leven en de vorming van de islam. De chronologische presentatie van de Sira is qua stijl vergelijkbaar met de christelijke evangeliĂŤn en dit maakt het uiterst belangrijk. Helaas hebben we vandaag geen originele versie van dit boek. De enige editie van Ibn Ishaq die tot op de dag van vandaag bewaard is gebleven, is die welke ongeveer 50 jaar later door Ibn Hisham is bewerkt en ingekort. En in zijn verkorte kopie schreef Hisham dat hij tekst wegliet die schadelijk was voor de 24

spirituele gezondheid van de profeet (Mohammed) en bepaalde mensen zou schaden. Met andere woorden, hij zuiverde het gedrag van de profeet en verwijderde alle verwijzingen die de projectie van Mohammed als profeet van God zouden schaden. Zo verwijderde Ibn Hisham het grootste deel van Mohammeds immorele gedrag; gedrag dat de wereld onmiddellijk zou laten zien wat een immoreel persoon Mohammed was. Evenzo werden veel van de controversiĂŤle acties van Mohammed verwijderd; daden die Mohammeds beweringen als profeet van God zouden kruisigen.

En daarom is de geschiedenis van Al-Tarbari uiterst belangrijk. AlTabari had een kopie van de Sira toen hij zijn monumentale werken samenstelde en deze ter referentie gebruikte. De geschiedenis van de islam door Al-Tabari (ook wel de Tarikh genoemd) is de meest uitgebreide en gedetailleerde geschiedenis van de islam en het leven van Mohammed, geschreven zo'n 250-300 jaar na de dood van Mohammed.

Zijn werken zijn samengesteld in een aantal delen en zijn verkrijgbaar in de meeste overheidsbibliotheken. De geschiedenis van al-Tabari is opgemaakt als de Bijbel. Het begint met de islamitische schepping en eindigt met de daden van Mohammeds metgezellen. De geschiedenis is een compilatie van Hadith-citaten en koranpassages. Net als de Sira bestaat de geschiedenis van Al-Tabari ook voornamelijk uit Hadiths en is chronologisch vastgelegd. Deze verhalende en chronologische hadith zijn buitengewoon belangrijk en zijn vereist om de koran de context te geven van omstandigheden, tijd en plaats die hij anders mist. Sinds de Sira is bewerkt en gezuiverd door Ibn Hisham, zijn we sterk afhankelijk van Tabari's Tarikh voor het oudste ongecensureerde verhaal van Mohammeds woorden en daden, zijn god en religie.

De werken van Imam Muslim "Sahih Muslim" bevatten hadithverzamelingen zoals die van Bukhari. Bukhari stelde zijn omvangrijke werk The True Traditions samen, dat bestaat uit vijfennegentig boeken of secties, ongeveer 220 jaar na de dood van Mohammed. Moslim publiceerde zijn Hadith-collectie zo'n vijf of zes jaar later. ' 25

Afgezien van deze zijn er een paar andere bronnen waarnaar ook door moslims wordt verwezen. Een daarvan is Waqidi's Kitab al-Maghazi, een compilatie van Mohammeds invallen. Het is een van de vroegste boeken over Mohammed die zo'n 160 jaar na de dood van Mohammed is geschreven. Hoewel interessant, helpt Waqidi niet om de islam uit te leggen, terwijl hij zich concentreerde op veldslagen en invasies. Hij vereert Mohammed niet eens als profeet. Een 'mughazi' is een islamitische inval of invasie geĂŻnspireerd door Mohammed, dus het werk van Waqidi is alleen waardevol als je Mohammeds vaardigheid als overvaller of bandiet wilt beoordelen, niet als profeet.

Een ander soennah boek dat door moslims als heilig wordt beschouwd, is de Kitab in Tabaqat al-Kabir door Ibn S'ad. Hoewel dit boek door islamitische geleerden als authentiek wordt beschouwd, is een van de dingen die in dit boek opvalt, dat het portret van de islamitische profeet zoals afgebeeld in dit boek bijzonder vulgair en immoreel is.

Afgezien van deze waren er een aantal hadieth-verzamelingen en biografieĂŤn van Mohammed geschreven door moslims. Maar islamitische geleerden beschouwen ze als secundaire waarde in vergelijking met de hierboven genoemde. De reden is dat deze werken geen primaire bronnen zijn, omdat ze zelf zijn gebaseerd op de bovengenoemde bronnen.

Concluderend zal ik zeggen dat de koran als gebrekkig wordt beschouwd vanwege het gebrek aan context en chronologische volgorde. Ishaq's Sira is de oudste en meest betrouwbare bron, maar helaas bestaat deze alleen uit mondelinge rapporten die een eeuw verwijderd zijn van hun auteurs. De meest uitgebreide geschiedenis van de islam, de Tarikh, werd ongeveer twee en een halve eeuw na de dood van Mohammed geschreven. Bovendien zijn (Sahih) Bukhari en (Sahih) Muslim additief, maar door hun gebrek aan historische basis, hun late datum en hun constante tegenstellingen zijn ze aanzienlijk minder waardevol. Maar hoe erg deze ook zijn, ze zijn de beste die de islam te 26

bieden heeft om de vorming van de islam en het leven van Mohammed te kennen. Maar het ergste nieuws is dat deze meest vertrouwde islamitische geschriften Mohammed niet afbeelden als een profeet van God, maar als een meedogenloze moordenaar, als perverseling en geldgraaier. Ze laten hem niet zien als een heilige man, maar als een bandiet die meer dan 70 roofovervallen leidt, een verkrachter, een zedendelinquent, een pedofiel en een man die 'de Geschriften ‘openbaarde’ om zijn eigen belangen te dienen.

27

2. Hoe de Koran aan Mohammed werd onthuld Veel mensen weten dat de koran aan Mohammed is geopenbaard.

Maar wat mensen niet weten, is hoe het aan Mohammed werd onthuld.

Hier zijn enkele hadiths-rapporten over hetzelfde.

Overgeleverd 'Aisha: (de moeder van de getrouwe gelovigen) Al-Harith bin Hisham vroeg Allah's Apostel "O Allah's Apostel! Hoe wordt de Goddelijke Inspiratie aan jou geopenbaard?" De apostel van Allah antwoordde: "Soms is het (geopenbaard) als het luiden van een bel, deze vorm van inspiratie is het moeilijkst van allemaal en dan gaat deze toestand over nadat ik heb begrepen wat is geïnspireerd. Soms komt de engel in de vorm van een man en praat tegen me en ik begrijp wat hij zegt. ' ‘Aisha voegde toe: Voorwaar, ik zag de profeet goddelijk geïnspireerd worden op een zeer koude dag en merkte dat het zweet van zijn voorhoofd viel (toen de inspiratie voorbij was). (Sahih Al-Bukhari, volume 1 nummer 2) Overgeleverd 'Aisha: (de moeder van de getrouwe gelovigen): Het begin van de goddelijke inspiratie voor Allah's apostel was in de vorm van goede dromen die uitkwamen als helder daglicht, en toen werd hem de liefde voor afzondering verleend. Hij ging in afzondering in de grot van Hira, waar hij vele dagen onafgebroken (Allah alleen) aanbad voordat hij zijn familie wilde zien. Hij nam de reis mee voor zijn verblijf en keerde daarna terug naar (zijn vrouw) Khadija om zijn eten ook weer te nemen totdat de Waarheid plotseling op hem neerdaalde terwijl hij in de grot van Hira was. De engel kwam naar hem toe en vroeg hem te lezen. De profeet antwoordde: 'Ik kan niet lezen.

De profeet voegde eraan toe: 'De engel pakte me (krachtig) op en drukte me zo hard (tegen de grond) dat ik het niet meer kon verdragen.

Hij liet me toen los en vroeg me opnieuw te lezen en ik antwoordde:' Ik weet niet hoe ik moet lezen.' Daarna pakte hij me weer op en drong me een tweede keer aan tot ik het niet meer kon verdragen. Hij liet me toen 28

los en vroeg me opnieuw te lezen, maar opnieuw antwoordde ik: 'Ik weet niet hoe ik moet lezen (of wat zal ik lezen) ? ' Vervolgens pakte hij me voor de derde keer vast en drukte mij (tegen de grond), en liet me toen los en zei: 'Lees in de naam van uw Heer, die heeft geschapen (alles wat bestaat) de mens heeft geschapen uit een stolsel. Lees! En uw Heer is de Meest genereuze." (Koran 96.1-3) Toen keerde Allah's Apostel terug met de Inspiratie en met een hard kloppend hart. Daarna ging hij naar Khadija bint Khuwailid en zei: "Bedek me! Bedek me!" Ze bedekte hem totdat zijn angst voorbij was en daarna vertelde hij haar alles wat er was gebeurd en zei: “Ik ben bang dat mij iets kan overkomen.” Khadija antwoordde: "Nooit! Bij Allah, Allah zal je nooit te schande maken. Je onderhoudt goede relaties met je vrienden en verwanten, helpt de armen en de behoeftigen, bedient je gasten genereus en helpt de mensen die het verdienen en die in tegenspoed zijn."

Let op de belangrijkste punten van deze transactie, 1. Een engel bezoekt Mohammed die hem angst aanjaagt en hem bijna martelt door hem half dood te drukken.

2. De engel treft angst en vrees bij Mohammed, in plaats van hem te troosten.

3. Mohammed denkt dat hem iets vreselijks is overkomen.

Hier zijn nog enkele hadiths die beschrijven hoe de koran aan Mohammed werd geopenbaard, 'Ubida b. Samit meldde dat toen wahi (inspiratie) op Allah's Boodschapper neerdaalde (vrede zij met hem), voelde hij daardoor een last en zag dat de kleur van zijn gezicht een verandering onderging.”

(Sahih Moslim, boek 030, nummer 5766)

29

... Zaid zei: "Ibn-Maktum kwam tot de profeet terwijl hij mij datzelfde vers dicteerde. Daarop zei Ibn Um Maktum:" O Allah's apostel! Als ik macht had, zou ik zeker deelnemen aan Jihad." Hij was een blinde man.

Dus Allah zond openbaring naar Zijn Apostel terwijl zijn dij op de mijne lag en het werd zo zwaar voor mij dat ik bang was dat mijn dij zou breken. Toen was die toestand van de Profeet voorbij nadat Allah had geopenbaard "... behalve degenen die gehandicapt zijn (door een blessure of blind of kreupel zijn etc.) (Koran 4.95) (Sahih Al-Bukhari, Volume 4, Number 85) “... op gezag van Abu Arwa al-Dawsi; hij zei: ik was getuige van de openbaring die tot de profeet kwam, moge Allah hem zegenen, terwijl hij op zijn beest reed, het schreeuwde en trok zijn voorpoten samen, en ik dacht dat ze zouden breken. Soms zat het en soms stond het op en strekte het zijn voorpoten totdat de last van de openbaring was verdwenen en de (profeet) er als een parelsnoer vanaf kwam. " (Ibn Sa'd, Kitab Al-Tabaqat, pagina 228) Verteld door Safwan bin Ya'la bin Umaiya: Ya'la zei altijd: "Ik wou dat ik de apostel van Allah kon zien op het moment dat hij goddelijk wordt geĂŻnspireerd." Toen de profeet in AlJa'rana was en overschaduwd werd door een kledingstuk dat over hem hing en enkele van zijn metgezellen bij hem waren, kwam er een geurige man die zei: "O Allah's apostel! Wat is jouw mening over een man die neemt Ihram aan en trekt een mantel aan nadat hij zijn lichaam met geur heeft geparfumeerd? ' De profeet wachtte een tijdje en toen daalde de goddelijke inspiratie op hem neer. 'Umar wees Ya'la erop en zei dat hij moest komen. Ya'la kwam en duwde zijn hoofd (onder het scherm dat de profeet bedekte) en zie! Het gezicht van de profeet was rood en hij bleef een tijdje zwaar ademen en daarna was hij opgelucht. Vervolgens zei hij: "Waar is de vraagsteller die me een tijdje geleden naar 'Umra vroeg?'

De man werd gezocht en vervolgens voor de profeet gebracht, die (tegen hem) zei: "Wat betreft de geur waarmee je je lichaam hebt geparfumeerd, je moet het driemaal afwassen, en wat betreft je mantel,

30

je moet het afdoen; en voer dan in je 'Umra al die dingen uit die je in de hadj uitvoert.' (Sahih Al-Bukhari, Volume 6, nummer 508)

Volgens sommige moslimbronnen zou Mohammed soms het schuim uit de mond lopen als er openbaring bij hem opkwam: "De gezaghebbende Hadith (Traditie) vertelt dat Mohammed flauwviel wanneer er openbaring tot hem kwam. Er wordt beweerd dat hij zich gedroeg als een dronkaard (zie Al-Sirah al-Nabawiya, door Ibn Hisham; hoofdstuk over hoe openbaring kwam). In zijn boe-geroep, AlQur'an al-Majid, Darwaza beweert dat Mohammed uit deze wereld werd gehaald. Abu Huraira zegt dat "wanneer Mohammed openbaring ontving, hij overweldigd werd door een beven." Een ander verslag zegt: "Hij raakte van streek, SCHUIMDE IN DE MOND en sloot zijn ogen. Soms snoof hij als een jonge kameel" (Ahmad b. Hanbal I, 34, 464, VI, 163). (De ware leiding (deel vier) ): Een inleiding tot koranstudies) Ibn Ishaq zegt dat de vrienden van Mohammed, voordat de openbaring voor het eerst op hem neerdaalde, vreesden dat hij leed aan het boze oog: en dat, toen het hem overkwam, bijna dezelfde ziekte hem opnieuw aanviel. Wat deze specifieke ziekte was, kunnen we misschien afleiden uit de verklaringen van de tradities. Ali Halabi vertelt ons in zijn Turkse werk getiteld Insanul Uyun dat veel mensen hebben verklaard dat Aminah, de moeder van Mohammed, een spreuk gebruikte om hem te herstellen van de invloed van het boze oog. Op gezag van Amr ibn Sharhabil wordt gezegd dat Mohammed tegen Khadijah zei: "Toen ik alleen was, hoorde ik een kreet: O Muhammad, O Muhammad." Volgens de overlevering zei hij dat hij zei: 'Ik vrees dat ik geen tovenaar zou worden, anders zou ik mij een volgeling van de djinn noemen'; en opnieuw: "Ik vrees dat er geen waanzin (of bezetenheid) in mij zou zijn".

Na een toetreding van rillingen en het sluiten van zijn ogen, kwam er over hem heen wat leek op een zwijm, ZIJN GEZICHT ZOU SCHUIMEN, en hij brulde als een jonge kameel:

31

Abu Hurairah zegt: "Wat de apostel van God betreft, toen inspiratie op hem neerdaalde, kon niemand zijn blik op hem richten totdat de inspiratie ten einde was." In de traditie wordt gezegd: 'Hij was daar verontrust over, EN ZIJN GEZICHT SCHUIMDE, en hij sloot zijn ogen, en perchance brulde als het gebrul van de jonge kameel.' Umar ibnu'l Khattab zei: "Toen de inspiratie op de apostel van God neerdaalde, werd er als het ware het gezoem van bijen bij zijn gezicht gehoord." (CG Pfander, The Mizan-Ul-Haqq (Balance of Truth), pp 345-346) Hmm! Schuimend aan de mond. Klinkt het bekend?

Christenen zouden zich onmiddellijk herinneren dat de apostel Markus vertelde dat Jezus een demon wierp uit een bezeten jongen. Deze door demonen bezeten jongen vertoonde ook dit symptoom van "schuim aan de mond": 'Toen ze bij de andere discipelen kwamen, zagen ze een grote menigte om hen heen en de wetsleraren discussieerden hevig met hen. Zodra het hele volk Jezus zag, werden ze overweldigd door verwondering en renden om hem te begroeten.' Wat ben jij met hen aan het discussiëren? ", vroeg hij. Een man in de menigte antwoordde:" Leraar, ik bracht u mijn zoon, die bezeten is door een GEEST die hem van spraak beroofd heeft.

Telkens als het hem grijpt, GOOIT HET HEM NAAR DE GROND. HIJ SCHUIMT IN DE MOND, knarst met zijn tanden EN WORDT STERK. Ik vroeg uw discipelen om de geest te verdrijven, maar dat konden ze niet."

"O ongelovige generatie, "antwoordde Jezus," hoe lang zal ik bij je blijven? Hoe lang zal ik blijven? Ik heb het verdragen? Breng de jongen naar mij toe. ”Dus brachten ze hem. Toen de geest Jezus zag, werd de jongen onmiddellijk in een stuiptrekking geworpen. Hij viel op de grond en rolde rond, schuimend met de mond. Jezus vroeg de vader van de jongen: 'Hoe lang is hij zo geweest?' 'Van kinds af aan,' antwoordde hij.

'Het heeft hem vaak in vuur of water geworpen om dood hem. Maar als je iets kunt doen, neem dan medelijden met ons en help ons.’ ‘Als je kunt?’

Zei Jezus. ‘Alles is mogelijk voor degene die gelooft’. De vader van de jongen riep onmiddellijk: ‘Ik geloof echt; help me mijn ongeloof te 32

overwinnen!’ ’Toen Jezus zag dat er een menigte naar het toneel kwam rennen, bestrafte hij de boze geest. ‘Jij doofstomme geest,’ zei hij, ‘ik beveel je, kom uit hem en ga nooit meer naar hem toe’. De geest krijste, liet hem hevig stuiptrekken en ging uit de jongen weg. De jongen leek zo veel op een lijk dat velen zeiden: ‘Hij is dood.’ Maar Jezus nam hem bij de hand en tilde hem op en hij stond op. (Markus 9: 14-27) Volgens islamitische geschriften bleef Mohammed 'openbaringen' ontvangen waarvan hij beweerde dat ze rechtstreeks van God afkomstig waren. Soms schuimde hij met de mond, kronkelde van pijn en verloor het bewustzijn tijdens een openbaring.

We weten van islamitische geschiedkundigen dat Mohammeds vele vrouwen gedeeltelijk dachten dat hij een profeet van Allah was, omdat Mohammed vaak epileptische aanvallen kreeg en met zijn mond schuimde, terwijl hij zijn "openbaringen" ontving. Ook, in tegenstelling tot de ware profeten van Israël, zou Mohammed gedurende langere tijd doorgaan wanneer hij zelf dacht dat hij gek werd of dat hij bezeten was door demonen. Zo hebben de Hebreeuwse profeten nooit gehandeld. De Hebreeuwse profeten waren er zeker van dat God (Jahweh) tot hen sprak. Mohammed zelf was er eerst van overtuigd dat de "openbaringen" die hij ontving in de Grot van Hira slecht waren, en van een demon (Jinn) afkomstig waren. Mohammeds constante stuiptrekkingen, schuim op de mond en andere manifestaties passen zeker in dat idee. Dit is een bekend verschijnsel bij mensen die vandaag de dag door demonen worden bezeten; zij gedragen zich op die manier, en dit was zo in de tijd van Jezus als in de tijd van Mohammed. De Hebreeuwse profeten gedroegen zich nooit op die manier, en hadden nooit stuiptrekkingen. Maar over de hele wereld waar naar demonen wordt geluisterd (vooral in India), zul je dit soort gedrag tegenkomen. Mensen zijn in een ‘trance’ en schudden hevig, hun ogen draaien weg en/of vallen op de grond.

Geen enkele profeet van God was ooit onderworpen aan epileptische aanvallen en onzekerheid - zoals Mohammed. De bijbel predikt duidelijk dat Satan geen ware gelovigen in Christus kan bezitten, noch kan hij hen 33

kwellen. Alleen iemand die niet de geest van God in zich heeft, zal aan demonen worden onderworpen: “Geliefden, geloof niet elke geest, maar test de geesten om te zien of ze van God komen, want veel valse profeten zijn de wereld in gegaan.

Hierdoor ken je de Geest van God: elke geest die belijdt dat Jezus Christus is gekomen in het vlees is van God, en elke geest die niet belijdt dat in het vlees is gekomen, is niet van God. Dit is de geest van de antichrist, die je hoorde komen en is nu al in de wereld al. Kleine kinderen, je bent van God en hebt ze overwonnen, want hij die in jou is, is GROTER dan hij die in de wereld is" (1 Johannes 4:1-4) "We weten dat iedereen die uit God geboren is, niet blijft zondigen, maar hij die uit God geboren is, beschermt hem, en het KWAAD RAAKT HEM NIET. We weten dat we van God komen, en de hele wereld ligt in de macht van de boze." (1 Johannes 5:18-19) In het Oude Testament lezen we: "Nu vertrok de Geest van de HEER van Saul, en een boze geest die door de HEER werd gestuurd HEEFT HEM GEKWELD." (1 Samuël 16:14) Pas toen Gods Geest Saul verliet, kwam er een boze geest om hem te bezitten, wat aantoont dat Satan degenen die echt de Geest hebben niet kan bezitten. David zelf, nadat hij de zonden had begaan die hij met Bathseba had begaan, vreesde dat Gods Heilige Geest hem zou verlaten vanwege zijn slechtheid: “Werp mij niet weg van uw aanwezigheid en neem uw Heilige Geest niet van mij weg.” (Psalm 51:11) Opgemerkt moet worden dat onder de kracht van de Geest staan niet betekent dat een persoon niet zal zondigen, aangezien de persoon nog steeds een zondige neiging heeft en de reden is waarom hij / zij in de eerste plaats zondigt. Onder de kracht van de Geest zijn betekent daarom 34

dat een persoon niet langer onder de controle en macht van Satan staat, en dat de Geest een persoon zal veroordelen en disciplineren voor het geval hij / zij zondigt om de persoon terug te leiden tot berouw (Zie referentie Spreuken 3:11-12; Een Korintiërs 11: 31-32; Hebreeën 12:511; Openbaring 3:19).

2.1. Omstandigheden bij Openbaringen van Mohammed Telkens wanneer Mohammed zijn openbaring van de bron ontving, kreeg hij een of meer van de volgende symptomen: 1. Hij ervoer oorsuizen, als bellen 2. Er zou zich zweet op zijn voorhoofd vormen 3. Zijn hart zou snel kloppen 4. Zijn gezicht zou rood worden 5. Hij zou zwaar ademen 6. Hij zou plotseling vallen of liggen 7. Hij wilde bedekt worden door een deken 8. Hij viel bewusteloos neer 9. Zijn lippen zouden snel bewegen 10. Hij schuimde op de mond Bovendien legde Al-Waqidi een zeer interessante islamitische traditie vast over het gedrag van Mohammed. Volgens Al Waqidi zou Mohammed alles wat het huis was binnengebracht breken met een kruis erop.

“Er wordt aan toegevoegd dat hij (Mohammed) zo'n afkeer had van de vorm van het kruis dat hij alles met zijn figuur erop in zijn huis brak. Dit kan echter symbolisch zijn geweest voor zijn extreme afkeer van de leer van de kruisiging.” (K. Waqidi 741 - Vertaald door Muir, The Life Of Mahomet, Volume III, Chapter Ten, p. 61, fn.47) Hoewel de Waqidi suggereert dat de waarschijnlijke reden voor Mohammeds extreme afkeer van het kruis te wijten was aan zijn afkeer 35

van kruisiging, koos ik ervoor om op dit punt van mening te verschillen.

Tegenwoordig is de naam van Jezus het krachtigste symbool ter wereld om demonen van personen te verdrijven (exorcisme genoemd). Het op één na krachtigste symbool is Het Kruis. Demonen hebben een speciale afschuw van het kruis. Demonen beven bij het zien van het kruis. En ik heb het gevoel dat het gedrag van Mohammed was vanwege de demonen die Mohammed hadden bezeten. De overeenkomsten in de ervaringen van de door demonen bezeten jongen genezen door Jezus en Mohammed, vooral hun reactie in aanwezigheid van Christus en zijn kruis, zijn op zijn zachtst gezegd opmerkelijk. Het laat zien dat Mohammed onder de controle van Satan stond en geen echte profeet van God was. Er is echt geen oplossing voor en de implicaties zijn vrij duidelijk. Mohammed was helemaal geen profeet. Hij was een bedrieger bezeten door demon(en).

Er zijn enkele moslims die hebben geprobeerd aan te tonen dat er vergelijkbare symptomen zijn van 'epileptische of psychotische stuipen die ze interpreteerden als' profetische 'visioenen' (zoals Mohammed ervoer / liet zien) die door sommige bijbelse profeten werden getoond.

Ze hebben geprobeerd aan te tonen dat de profeten namelijk Jesaja, Jeremia en Ezechiël dezelfde symptomen vertoonden als Mohammed.

Volgens hen hoorde Ezechiël "luide donderende geluiden" (Ezechiël 3:12f); Jeremia hoorde "het geluid van de bazuin" (Jeremia 4:19); Jesaja hoorde luide en schelle stemmen als "iemand die huilt in de woestijn" (Jesaja 40:3); en Jeremia verscheen tijdens zijn "profetische ervaring als een dronken man met trillende botten" (Jeremia 23:9).

Het antwoord is dat moslims tot op zekere hoogte zullen liegen om te bewijzen dat Mohammed een profeet was, terwijl hij in werkelijkheid een van de ergste wezens was die ooit heeft geleefd. Het lezen van de Bijbel zal een duidelijk beeld geven van wat betreft wat is er gebeurd. Het luide geluid dat Ezechiël hoorde, waren de vleugels van de levende wezens die hij in zijn visioen zag. (Ezechiël 3: 1215). Het trompetgeluid van Jeremia was Gods aankondiging van oorlog en vernietiging tegen Jeruzalem. (Jeremia 4: 11-31). Jesaja's roep in de 36

woestijn verwijst naar een heraut van God, zijn boodschapper, die vooruit is gezonden om de weg voor de komst van de Heer voor te bereiden. (Jesaja 40: 1-11). Jeremia handelde ALS een dronken man, en zijn botten trilden vanwege de pijn en angst die hij ervoer over de leugens en slechtheid van de valse profeten en priesters. (Jeremia 23: 9-14). Het leek in niets op Mohammeds ervaring. Mohammed bevond zich in een tranceachtige staat. De ervaringen van de Joodse profeten waren bij lange na niet wat Mohammed meemaakte. Net als de hierboven gegeven voorbeelden, zullen moslims verschillende ervaringen geven van bijbelse profeten die openbaringen hebben ervaren en proberen ze op maat te snijden om uit te leggen wat Mohammed heeft ervaren. Het idee is om te laten zien dat ook deze profeten hetzelfde 'fenomeen' als Mohammed hebben meegemaakt. Maar het lezen van de relevante bijbelverzen in het licht van de context en deze te vergelijken met de ervaring van Mohammed zal duidelijk maken dat de ervaringen niet hetzelfde waren en ook niet uit dezelfde bron kwamen.

Feit is dat Mohammed een valse profeet was die bezeten was door demonen. Het is geen wonder dat hij in tegenspraak was met de ware leer van het christendom die perfect overeenstemt met de Hebreeuwse profetische traditie en deze voltooit. Er moet worden gezegd dat Gods ware profeten het wezen dat tot hen sprak nooit hebben verward met Satan of een demon, noch hebben ze zelfmoord overwogen na deze goddelijke ontmoetingen. Dit is heel anders dan de ervaringen van Mohammed. Er is zelfs geen enkele passage in de Bijbel die ons laat zien dat de ware profeten en apostelen van God ooit zijn behekst of onder de macht van tovenarij zijn gekomen zoals Mohammed deed.

37

3. Was Mohammed een zondaar?

In de stilte van de nacht, ver van de menigte en alleen met de gedachten van zijn hart, bidt een man genaamd Mohammed om de waarheid te belijden die hij in zijn ziel kent: "Oh God, ik erken en belijd voor U al mijn zonden, vergeef ze alstublieft, want niemand kan zonden vergeven behalve U. Vergeef mijn fouten, die opzettelijk zijn gedaan of uit mijn onwetendheid, met of zonder ernst. Oh God, vergeef mijn zonden en mijn onwetendheid, vergeef mijn zonden van het verleden en de toekomst, die ik openlijk of in het geheim heb gedaan. Vergeef het verkeerde dat ik heb gedaan, gekscherend of serieus. Ik zoek Uw bescherming tegen al het kwaad dat ik heb gedaan. Was weg mijn zonden, en reinig mijn hart, van alle zonden zoals een wit kleed wordt gereinigd van het vuil, en laat er een lange afstand zijn tussen mij en mijn zonden, zoals U het Oosten en het Westen ver van elkaar hebt gemaakt "

Dat gebed drukte een hart uit dat de diepte van de zonde weergeeft in zijn ziel. Het erkent een natuur binnenin die gericht is op zonde. En het weerspiegelt de wens om die diepte van zonde te reinigen. We horen in dat gebed de strijd van een mens met zijn zonde. Hij vraagt vergeving voor zijn zonden uit het verleden en de toekomst, omdat hij weet dat hij als normale mens zal zondigen. Het is onvermijdelijk. Hij vraagt om vergeving voor dingen die hij opzettelijk en onopzettelijk heeft gedaan.

Hij vraagt vergeving voor fouten en zonden, die opzettelijk of onopzettelijk zijn gedaan. Hij weet dat de zonden die hij heeft begaan "slecht" zijn, en belijdt dat aan God. Hij maakt zijn zonden niet licht. De zonden die hij heeft begaan, zijn "vuil" in Gods ogen.

Denk je dat deze man een zondaar was?

38

3.1.

Was Mohammed een zondaar?

Dat gebed werd door Mohammed gebeden. Het is een synthese van zijn persoonlijke gebeden in Sahih Bukhari Volume 8: #s 335, 379, 407 en 408, [1]. Mohammed wist duidelijk dat hij een zondaar was; aldus maakt hij zijn bekentenis openbaar. Keer op keer verklaarde hij dat hij een zondaar was. De koran die hij sprak identificeert hem als een zondaar. Toch zeggen veel moslims tegenwoordig dat Mohammed geen zondaar was.

VRAAG: Mohammed zei dat hij een zondaar was, waarom spreken veel moslims Mohammed tegen en zeggen dat hij geen zondaar is?

Laten we, voordat we op die vraag ingaan, het argument van de latere moslim onderzoeken dat hij geen zondaar was. En laten we het koran / hadieth-bewijs onderzoeken dat Mohammed een zondaar was.

3.2.

De Islamitische leer van de “bescherming tegen de zonde”

Veel moslims geloven dat Allah zijn profeten een speciale bescherming geeft tegen "zondaars" te zijn. In zijn boek "Mohammed en de religie van de islam" [2] doet John Gilchrist uitstekend werk door deze verzonnen islamitische leer aan te pakken en samen te vatten. Het wordt soms de "isma" -leer genoemd. Dit boek is te vinden op internet op: (bron: http://answering-islam.org/Gilchrist/Vol1/

Ik citeer verschillende alinea's uit het boek.

Vanaf pagina 273: "In de hele moslimwereld wordt tegenwoordig algemeen aangenomen dat alle profeten een" isma "genoten, een bescherming tegen de zonde, en dat ze dienovereenkomstig zondeloos waren. Het is een van de anomalieën van de islam dat deze doctrine is vastgesteld 39

en gehandhaafd tegen de duidelijke leer van de koran en hadieth daarentegen.

In de vroege eeuwen van de islam ontstond echter een op volksgevoel en theologische vooronderstellingen gebaseerde doctrine, die zich ontwikkelde buiten de leer van de koran en de hadith. Het werd voor het eerst geformuleerd in het credo dat bekend staat als de Fiqh Akbar II en er staat: 'Alle profeten zijn vrijgesteld van zonden, zowel licht als ernstig, van ongeloof en smerige daden. Toch kunnen hun struikelen en fouten gebeuren. Wensinck,' The Muslim Creed, p. 192. " Het was echter niet mogelijk om de geschreven bronnen van de islam volledig te trotseren, en dus werden de verslagen van de zonden van de profeten in de koran en hadieth verwaterd tot "fouten".

Soortgelijke eufemismen, zoals "vergeetachtigheden", worden tegenwoordig door moslimschrijvers voortdurend gebruikt om rekenschap te geven van deze misdragingen die de Schrift en de tradities van de islam vastleggen.

Er zijn in feite twee redenen voor de opkomst van deze leer in de islam. Ten eerste ontdekten de vroege moslims al snel dat de bijbel duidelijk leerde dat Jezus de enige zondeloze man was die ooit leefde en, geconfronteerd met dit bewijs, vonden ze het nodig om de fictie uit te vinden dat alle profeten - vooral Mohammed - ook zondeloos waren. Een superioriteit van Jezus boven Mohammed kon niet worden getolereerd en, zoals wonderen werden toegeschreven aan het boegbeeld van de islam om hem een status te geven die minstens gelijk was aan die van Jezus, zo werd hij ook voor hetzelfde doel als zondeloos beschouwd. Ten tweede stelt de leer van openbaring in de islam dat de geschriften rechtstreeks aan de profeten werden gedicteerd door de tussenliggende engel (GabriĂŤl) en daarom werd aangenomen dat de profeten een onberispelijk karakter moeten hebben gehad voor, als ze zich niet konden houden van fouten in hun persoonlijke leven, hoe konden ze erop worden vertrouwd om Gods 40

openbaring zonder fouten te communiceren? Deze laatste vooronderstelling leidde tot de conclusie dat de profeten zonder zonden moeten zijn geweest. ' - Einde Citaat GilChrist Kortom, echte islamitische geschriften leren dat Mohammed een zondaar was. Echter, latere moslims, beschaamd dat Mohammed in dit opzicht inferieur was aan Jezus, bedachten een doctrine om Mohammed op gelijke voet met Christus te stellen. Deze leer is in tegenspraak met wat Mohammed leerde. En, er moet aan worden toegevoegd, dat moslims geloven dat God de koran gedurende al deze eeuwen zuiver heeft gehouden van menselijke corruptie, terwijl het in de handen was van zondige mensen, waarom kon hij dan ook de overdracht door zondige mensen niet vertrouwen?

3.3.

Het bewijs uit Koran dat Mohammed een zondaar was

De koran identificeert Mohammed als een zondaar: 40:55, 48: 2 en 47:19: 40:55 Heb daarom geduld; Gods belofte is zeker waar. Vergeef vergeving voor uw zonden en vier de lof van uw Heer 's avonds en' s morgens.

48:2 ... zodat God u uw zonden uit het verleden en de toekomst kan vergeven en Zijn goedheid voor u kan vervolmaken; ...

Hieronder staat de Koran 47:19 in vijf Engelse vertalingen (OPMERKING: Mohammed vraagt om vergeving voor zowel zichzelf als zijn volgelingen).

'Weet dat er geen god is dan God. Smeek Hem om uw zonden te vergeven en de ware gelovigen, mannen en vrouwen te vergeven.

God kent uw drukke plekken en rustplaatsen.' Dawood [3]

41

"Dus weet (O Mohammed) dat er geen God is behalve Allah, en vraag vergeving voor uw zonde en voor gelovige mannen en gelovige vrouwen. Allah kent (zowel) uw plaats van beroering als uw plaats van rust." Pickthall Koran [4] 'Weet daarom dat er geen god is dan God, en vraag vergeving voor uw zonde en voor de gelovigen, mannen en vrouwen. God weet dat u heen en weer gaat en uw verblijf.' Arberry Koran [5] Weet dan dat er geen god is dan God; en vergeef uw zonde en voor gelovigen, zowel mannen als vrouwen. God kent uw drukke bewegingen en uw laatste rustplaatsen.' Rodwell Koran [6] "Weet daarom dat er geen andere god is dan Allah en vraag vergeving voor de schuld en voor de mannen en vrouwen die geloven: want Allah weet hoe u zich verplaatst en hoe u in uw huizen woont."

Ali Koran [7]

3.4.

Conclusie uit deze Koranverzen

Het koranwoord dat in deze verzen voor zonde wordt gebruikt, is "dhanb" of "thanb", afhankelijk van hoe men het woord translitereert.

Het wordt veel gebruikt in de koran. De Hughes Encyclopedic Dictionary of Islam definieert het woord als "een zonde of een misdaad, of de beschuldiging daarvan" [8].

Het is duidelijk dat de koran Mohammed identificeert als een zondaar.

Het wordt zeker toegepast op Mohammed. Aangezien sommige moslims beweren dat Mohammed geen zondaar was, moeten ze hun toevlucht nemen tot het opnieuw interpreteren van het koranwoord "dhanb". Dus, wat betekent dat woord "dhanb" in de context van de koran? We moeten de ware betekenis van dit woord aanpakken - is het "zonde", wat betekent dat iets dat God zal beoordelen, of wordt het "fout" gedefinieerd als iets dat heel klein is en gemakkelijk door God te verontschuldigen is? Om de context van het woord te begrijpen, moeten 42

we de context laten zien van hoe het woord in de hele koran wordt gebruikt.

We moeten de koran zichzelf laten interpreteren.

Ik heb het woord ongeveer 39 keer in de koran gevonden. In sommige gevallen wordt het zonder referentie gebruikt, b.v. 3:31: "Zeg:" Als je van God houdt, volg mij dan. God zal van je houden en je zonden vergeven..."

We hebben geen verwijzing naar wat die" zonden "inhielden. “Dhanb" wordt echter vaak gebruikt met een contextuele verwijzing.

Hier is een belangrijke selectie. Ik presenteer er ongeveer 22 omdat ik precies de ernst van dit woord wil vaststellen. En ik moedig alle moslims aan om door hun koran te zoeken om een voorbeeld te vinden van Allah die "dhanb" licht behandelt. Bestudeer de koran om iets te vinden dat in strijd is met het harde oordeel dat Allah voorschrijft aan degenen die "dhanb" plegen. Ik heb er geen gevonden.

3.5.

Selectie Koranteksten met woord “Dhanb� of zonde

Koran 3:11 (hun benarde toestand zal) niet beter zijn dan die van het volk van Farao en hun voorgangers: zij ontkenden onze tekenen en Allah riep hen ter verantwoording voor hun zonden. Want Allah is streng in straf.

Allah riep het volk van de farao ter verantwoording voor hun zonden en ze werden gestraft voor hun "dhanb". (namelijk) degenen die zeggen: "Onze Heer! We hebben inderdaad geloofd: vergeef ons dan onze zonden en red ons van de pijn van het vuur. (Koran 3:16)

43

Hier zien we mensen die vergeving vragen voor hun "dhanb" omdat ze zonder vergeving van hun "dhanb" in de doodsstrijd (hel) terecht zullen komen. (zowel) de joden als de christenen zeggen: "Wij zijn zonen van Allah en zijn geliefde." Zeg: "Waarom straft Hij u dan voor uw zonden? Nee, u bent slechts mensen, van de mensen die Hij geschapen heeft: Hij vergeeft wie Hij wil en Hij straft wie Hij wil: en aan Allah behoort de heerschappij van de hemel en de aarde en alles daartussenin: en voor Hem is het uiteindelijke doel (van allen).”

(Koran 5:18) Hier zegt Mohammed dat christenen en joden door Allah worden gestraft voor de "dhanb". Dus hun "dhanb" verdient straf van Allah, geen oogwenk.

En dit (Hij gebiedt): oordeel tussen hen naar wat Allah heeft geopenbaard en volg hun ijdele verlangens niet, maar pas op voor hen, opdat zij u niet verleiden tot iets van dat (onderwijs) dat Allah tot u heeft gezonden. En als ze zich afwenden, wees er dan zeker van dat het voor sommige van hun misdaden het doel van Allah is om hen te straffen. En echt, de meeste mannen zijn rebels. (Koran 5:49) Hier wordt "dhanb" gedefinieerd als "misdaden". Denkt iemand oprecht dat een misdaad meer is dan alleen een "fout"? Natuurlijk niet.

Hoe denk je dat God "misdaden" ziet.

Zien ze niet hoeveel van degenen vóór hen die we hebben vernietigd? Generaties die we op aarde hadden gevestigd in kracht, zoals we je niet hebben gegeven voor wie we regen overvloedig uit de hemel hebben uitgestort en (vruchtbare) stromen hebben gegeven die onder hun (voeten) stromen: maar voor hun zonden hebben we ze vernietigd en verhoogd in hun kielzog nieuwe generaties (om ze op te volgen). (Koran 6:6)

44

God vernietigt generaties mensen voor hun "dhanb".

Voor degenen die de aarde achtereenvolgens beĂŤrven aan haar (vorige) bezitters, is het geen leidende (les) dat als we het willen, we hen (ook) zouden kunnen straffen voor hun zonden en hun harten zouden verzegelen zodat ze niet konden horen? (Koran 7:100) Hier is de implicatie dat mensen door God gestraft kunnen worden voor hun "dhanb". "Dhanb" is straf waard.

8:52 "(Daden) naar de manier van het volk van Farao en van degenen voor hen: zij verwierpen de tekenen van Allah en Allah strafte hen voor hun misdaden: want Allah is sterk en streng in straf Nogmaals, mensen werden door God gestraft voor hun "dhanb = misdaden". Allah is "sterk en strikt" in het uitdelen van straf voor de "dhanb" van mensen.

8:54 "(Daden) naar de manier van het volk van Farao en degenen voor hen": zij behandelden de tekenen van hun Heer als vals; dus vernietigden we ze voor hun misdaden en verdronken we de mensen van Farao: want ze waren allemaal onderdrukkers en kwaaddoeners.

Nogmaals, voor hun "dhanb = misdaden" werden mensen vernietigd en verdronken door God. Deze mensen die "dhanb" pleegden, waren "onderdrukkers en kwaaddoeners".

9:102 Anderen (er zijn er) hebben hun verkeerde daden erkend: ze hebben een goede handeling vermengd met een andere die slecht was. Misschien zal Allah zich tot hen wenden (in genade): want Allah is Vergevensgezind Meest Genadevol.

Ali's opmerking zegt: "Dit waren sommigen wiens wil zwak was en bezweken voor het kwaad, hoewel er veel goeds in zat ..." Ali noemt deze "dhanb" kwaad. Is 'slecht' hetzelfde als een 'vergeetachtige fout'?

45

12:29 "O Joseph, geef dit over! (O vrouw), vraag vergeving voor uw zonde, want waarlijk, u bent schuldig geweest!"

Hier hebben we een vrouw die Joseph probeerde te verleiden en hem er vervolgens valselijk van beschuldigde haar seksueel te hebben lastiggevallen. Is liegen een simpele "fout"? Nee. Het is een zonde voor de mens en God. 12:97 Ze zeiden: "O onze vader! Vraag ons om vergeving voor onze zonden, want we waren echt schuldig."

Hier hebben we Jozefs broers die Jacob vroegen God te vragen hun "dhanb" te vergeven. Wat was hun "dhanb"? Ze ontvoerden Joseph en verkochten hem als slaven. Vervolgens logen ze erover tegen hun vader.

Was dit een simpele "fout" of een "geheugenverval"? Nee, het was een meedogenloze daad, ingegeven door jaloezie.

14:10 Hun apostelen zeiden: "Is er twijfel over Allah de Schepper van de hemelen en de aarde? Hij is het die u uitnodigt opdat Hij u uw zonden kan vergeven en u uitstel kan geven voor een vastgestelde termijn!" Ze zeiden: "Ach! U bent niet meer dan een mens zoals wij!

U wilt ons afkeren van de (goden) die onze vaderen altijd aanbaden: breng ons dan een duidelijke autoriteit."

Hier verwijst "dhanb" naar afgoderij. Is afgoderij slechts een "vergeetachtige" daad? En vergeving van "dhanb" zal hen redden van het hellevuur. Dus hun "dhanb" zal hen zonder vergeving naar de hel sturen.

26:14 "En zij worden beschuldigd van misdaad tegen mij; en ik vrees dat zij mij zullen doden."

Hier spreekt Mozes. Hij zei dat hij beschuldigd was van een "dhanb = misdaad". Wat was de misdaad? Moord. Zou een moslim zeggen dat moord iets is dat God over het hoofd ziet?

46

28:78 Hij zei: "Dit is mij gegeven vanwege een bepaalde kennis die ik heb." Wist hij niet dat Allah hem (hele) generaties had vernietigd die superieur waren aan hem in kracht en groter in hoeveelheid (rijkdom) die ze hadden verzameld? Maar de goddelozen worden niet (onmiddellijk) ter verantwoording geroepen voor hun zonden.

Hier verwijst de verwijzing naar Allah die hele generaties vernietigt vanwege hun "dhanb". Vernietigt Allah hele generaties vanwege simpele fouten?

29:40 Ieder van hen grepen we voor zijn misdaad: van hen tegen sommigen stuurden we een gewelddadige tornado (met stenen regens); sommigen werden gevangen door een (machtige) wind; sommigen Wij hebben de aarde laten opslokken; en sommigen verdronken Wij (in de wateren): het was niet Allah die hen verwondde (of onderdrukte): zij verwondden (en onderdrukten) hun eigen ziel.

Allah zegt dat hij mensen heeft gegrepen voor hun "dhanb = misdaad".

Kijk hoe hij ze strafte: gewelddadige tornado, stenenregen, machtige ontploffing, opgeslokt door de aarde, verdronken in het water. Zijn deze "dhanb" niet slecht? Klinkt "dhanb" alsof het iets is dat God negeert?

Nee. God straft streng "dhanb".

40:11, 12 Ze zullen zeggen: "Onze Heer! Tweemaal hebt U ons zonder leven gemaakt en tweemaal hebt U ons leven gegeven!

Hebben we nu onze zonden erkend: is er een uitweg (van dit)?" (Het antwoord zal zijn :) "Dit komt omdat toen Allah werd aangeroepen als het enige (voorwerp van aanbidding), je het geloof afwees, maar toen de partners met Hem verbonden waren, geloofde je! Het gebod is bij Allah de allerhoogste, de Grootste!"

Hier geven mensen hun "dhanb = zonden" toe. Hoe definieerde Allah hun zonden? Hun "dhanb" was dat ze zich bij de partners van Allah

47

voegden. Dit type zonde wordt shirk genoemd. Het wordt door veel moslims als onvergeeflijk beschouwd.

40:21 Reizen ze niet door de aarde om te zien wat het einde was van degenen voor hen? Ze waren zelfs superieur aan hen in kracht en in de sporen (die ze hebben achtergelaten) in het land: maar Allah riep hen ter verantwoording voor hun zonden en niemand had hen te verdedigen tegen Allah.

Allah veroordeelt mensen voor hun "dhanb = zonden". Kijk, hun "dhanb" was zo ernstig dat ze verdediging tegen Allah nodig hadden, maar ze hadden er geen.

46:31 "O ons volk, luister naar degene die (u) tot Allah uitnodigt en in hem gelooft: Hij zal u uw fouten vergeven en u verlossen van een zware straf.

Hier kan Allah "dhanb = fouten" vergeven en mensen verlossen van een zware straf. Dus deze "dhanb" rechtvaardigen een zware straf in de ogen van Allah.

61:12 Hij zal je je zonden vergeven en je toelaten in Tuinen waaronder rivieren stromen en in prachtige herenhuizen in Tuinen van Eeuwigheid: dat is inderdaad de allerhoogste prestatie.

Hier gaat Allah "dhanb = zonden" vergeven. Daarna worden ze toegelaten tot het paradijs. De 'dhanb' van de mensen zal ze uit het paradijs houden, tenzij ze vergeven worden.

67:11 Zij zullen dan hun zonden belijden: maar ver zal (Vergeving) zijn van de Metgezellen van het Brandende Vuur!

Mensen zullen hun "dhanb = zonden" belijden, maar ze zullen er geen vergeving voor ontvangen. In plaats daarvan zijn deze mensen vanwege hun zonden in de hel.

48

91:14 Vervolgens verwierpen ze hem (als een valse profeet) en ze verlamden haar. Dus vernietigde hun Heer vanwege hun misdaad hun sporen en maakte ze gelijk (in vernietiging Hoog en laag)!

Hier verwierpen mensen een profeet als een valse profeet en doodden ze een speciale kameel. Wat deed Allah vanwege hun "dhanb = misdaad"? Hij "vernietigde hun sporen", d.w.z. Allah vernietigde ze totaal! Dit was vanwege hun "dhanb".

Laten we eens kijken. 'Dhanb' wordt vertaald als zonde, misdaad en schuld. Hoe gaat Allah om met mensen die dhanb hebben begaan? Allah: Vernietigt ze Ze hebben vernietigd Zet ze in het hellevuur Geeft ze een zware straf Roept ze ter verantwoording Slaat ze met een gewelddadige tornado Slaat ze met een geweldige explosie Heeft de aarde ze opgeslokt?

Verdrinkt ze in water Straft ze Zet ze in de lijdensweg van vuur Allah doet dit allemaal aan mensen die "dhanb" plegen. Klinkt dit als iets dat Allah doorgeeft als een kleine "struikeling", "fout" of "daad van vergeetachtigheid"?

Natuurlijk niet! Het klinkt alsof Allah mensen zwaar straft voor hun "dhanb". Het klinkt alsof Allah het echt serieus meent. Ben je het er niet mee eens?

En vergeet niet dat Mohammed "dhanb" heeft gepleegd. Mohammed werd verteld om vergeving te vragen voor zijn "dhanb". En Mohammed leerde in de koran dat vergeving van "dhanb" vereist was om het paradijs 49

binnen te komen. Anders komt een persoon met onvergeeflijke 'dhanb' in de hel terecht.

3.6.

Bewijs uit de Hadith

Eerder synthetiseerde ik delen van Mohammeds gebeden, opgetekend in de Boekhari's Hadith. Hier zijn de vier Hadith volledig.

8.335: Overgeleverd door Shaddad bin 'Aus: De profeet zei: "De meest superieure manier om Allah om vergeving te vragen is: 'Allahumma anta Rabbi la ilaha illa anta. Khalaqtani wa ana 'abduka, wa ana' ala 'ahdika wa Wa'dika mastata'tu abu'u Laka bi ni' matika wa abu'u Laka bidhanbi; faghfirli fa'innahu la yaghfiru-dh-dhunuba ziek een mier a. A'uidhu bika min sharri ma sana'tu. ' Als iemand deze aanroep 's nachts reciteert, en als hij dan zou sterven, zal hij naar het paradijs gaan (of hij zal van de mensen van het paradijs zijn). En als hij het 's morgens reciteert, en als hij op dezelfde dag zou sterven, zal hij hetzelfde lot ondergaan.'

Het Arabisch wordt vertaald als: "Oh Allah! U bent mijn Heer. Niemand heeft het recht om aanbeden te worden, behalve U. U hebt mij geschapen en ik ben uw slaaf, en ik ben mijn verbond en mijn belofte zoveel mogelijk trouw. Ik erken voor U, alle zegeningen die U mij hebt geschonken en U al mijn zonden hebt beleden, dus vergeef ze alstublieft, want niemand kan zonden vergeven behalve U. En ik zoek mijn toevlucht bij U tegen al het kwaad dat ik heb gedaan."

8.379: Overgeleverd 'Aisha: De profeet zei altijd: "O Allah! Ik zoek toevlucht bij U tegen luiheid en geriatrische ouderdom, tegen allerlei soorten zonden en tegen schulden; tegen de ellende van het Vuur en tegen de straf van het Vuur en tegen het kwaad van de benauwdheid van rijkdom, en ik zoek 50

toevlucht bij U tegen de benauwdheid van armoede, en ik zoek toevlucht bij U tegen de benauwdheid van Al-Masih Ad-Dajjal. O Allah! Was mijn zonden weg met het water van sneeuw en hagel, en reinig mijn hart van alle zonden zoals een wit kleed wordt gereinigd van het vuil, en laat er een lange afstand zijn tussen mij en mijn zonden, zoals U Oost en West ver van elkaar verwijderd hebt gemaakt. " 8.407: Verteld door Abu Musa: De profeet riep Allah aan met de volgende aanroep: "O mijn Heer! Vergeef mijn zonden en mijn onwetendheid en mijn overschrijding van de grenzen van rechtvaardigheid in al mijn daden en wat u beter weet dan ik. O Allah. Vergeef mijn fouten, die opzettelijk zijn gedaan of uit mijn onwetendheid of zonder of met ernst , en ik moet bekennen dat al deze fouten door mij zijn gemaakt.

O Allah, vergeef mijn zonden van het verleden en van de toekomst met ik openlijk of in het geheim heb gedaan. Jij bent degene die de dingen ervoor laat gaan en jij bent degene die vertraagt hen, en U bent de Almachtige "

8.408: Verteld door Abu Musa Al-Ash'ari: De profeet riep Allah aan en zei: "Allahumma ighfirli khati'ati wa jahli wa israfi fi amri, wa ma anta a-'lamu bihi minni. Allahumma ighfirli hazali wa jiddi wa khata 'i wa amdi, wa kullu dhalika' indi. ' Het Arabisch wordt vertaald als: "O Allah! Vergeef mijn fouten en mijn onwetendheid en het overschrijden van de limiet (grenzen) van rechtvaardigheid in mijn daden; en vergeef alles wat U beter weet dan ik. O Allah! Vergeef het verkeerde dat ik gekscherend of serieus heb gedaan, en vergeef mijn toevallige en opzettelijke fouten, alles wat in mij aanwezig is. "

51

In deze gebeden gebruikt Mohammed een ander woord voor zonde.

In plaats van 'dhanb' te gebruiken, gebruikt hij het grondwoord 'khati'a'.

De Encyclopedia of Islam [9] definieert Khati'a als: "Moreel verval, zonde, een synoniem van dhanb. De wortel betekent" falen, struikelen "," een fout maken "," van een boogschutter wiens pijl het doel mist ".

In zijn gebeden erkent Mohammed een heel spectrum van zonde: kwaad, fouten, onwetendheid, verkeerd, onopzettelijke fouten, opzettelijke fouten, vroegere en toekomstige zonden en vuiligheid. Dit zijn geen simpele "fouten", dit zijn aanstootgevende zonden in de context van zijn gebeden.

Mohammed erkende dat hij een zondaar was. Bevestigen Mohammeds gebeden om vergeving niet het feit dat hij wist hoe ernstig zijn zonden waren? Hij wist dat Allah de zonde bestraft en daarom smeekte hij altijd om vergeving van Allah. Mohammed wilde voor zijn misdaden niet in de hel branden.

En Mohammed geloofde en vreesde dat hij zou lijden: Sahih Muslim, [10], boek 4, nummer 1212: Vertelde Aisha: "De profeet kwam mijn huis binnen toen een jodin bij me was en ze zei: Weet je dat je in het graf terecht zou staan? De Boodschapper van Allah beefde (toen hij dit hoorde) en zei: Het zijn alleen de joden die zou worden berecht. Aisha zei: We zijn een paar nachten voorbijgegaan en toen zei de Boodschapper van Allah: Weet je dat het mij is geopenbaard: "Je zou berecht worden in het graf"? Aisha zei: Ik hoorde de Boodschapper van Allah die daarna zijn toevlucht zoekt bij de pijniging van het graf. "

52

Allah "onthulde" aan Mohammed dat hij in het graf terecht zou staan.

Mohammed bad constant voor zijn toevlucht tegen zijn aanstaande kwelling. Waarom? Als Mohammed zo puur en onschuldig was, waarom zou Allah hem dan in het graf kwellen? Mohammed was zich bewust van zijn zonden en daarom bad hij om vergeving.

Wat waren enkele van Mohammeds zonden? Onderzoek zijn daden en oordeel dienovereenkomstig. Terwijl ik het islamitische bronmateriaal heb gelezen, d.w.z. de koran, hadith en sira, ben ik enkele schokkende daden tegengekomen. Weinig moslims weten van deze acties. Ze zijn echter allemaal vastgelegd in het bronmateriaal. Deze materialen zijn allemaal geschreven door vrome moslims, die de waarheid zo goed mogelijk wilden vertellen.

3.7.

Opsomming van enkele van Mohammeds zonden

Hier is een lijst met enkele van de zonden van Mohammed: 1) Het martelen en doden van een man om geld te krijgen: 2) Toestaan dat vrouwelijke slaven worden verkracht: 3) Bestellen van de moord op een vrouw die tegen hem was: 4) Bestellen van de moord op slavinnen die hem hadden bespot: 5) Satans woorden spreken als Gods woorden: Al deze zonden zijn begaan door Mohammed. Geen wonder dat hij om vergeving bad. De waarheid zat diep in zijn hart.

3.8.

Conclusie

Mohammed gaf toe dat hij een zondaar was. Hij noemde zijn zonden "vuil" en "slecht". Latere moslims bedachten echter een niet-islamitische 53

leer dat Mohammed geen zondaar was. Ze deden dit voornamelijk om Mohammed te verheffen tot een niveau dat bijna gelijk was aan Jezus.

Mohammed was een zondaar in de ware zin van het woord. Zelfs in zijn eigen theologie rechtvaardigden zijn zonden Gods straf, tenzij ze vergeven waren.

3.9.

Jezus had geen zonde en was volmaakt

Jezus was geen zondaar. Zowel de islam als het christendom leren dat Jezus geen zondaar was. In de Bijbel wordt expliciet vermeld dat Jezus geen zonde had.

Uit de bijbel, Hebreeën 4:14: Daarom, aangezien we een grote hogepriester hebben die door de hemelen is gegaan, Jezus de Zoon van God, laten we ons stevig vasthouden aan het geloof dat we belijden. 15 Want we hebben geen hogepriester die niet in staat is met onze zwakheden mee te voelen, maar we hebben er een die in alle opzichten is verzocht, net als wij - maar zonder zonde was.

2 Korintiërs 5:20 “Wij zijn daarom de ambassadeurs van Christus, alsof God via ons zijn oproep doet. We smeken u namens Christus: wees verzoend met God. 21 God heeft hem die geen zonde had tot zonde voor ons gemaakt, zodat wij in hem de gerechtigheid van God zouden worden.”

1 Petrus 2:22 "Hij beging geen zonde en er werd geen bedrog in zijn mond gevonden."

1 Johannes 3: 4 Iedereen die zondigt, overtreedt de wet; zonde is in feite wetteloosheid. 5 Maar u weet dat hij verscheen om onze zonden weg te nemen. En in hem is geen zonde.

54

UIT DE KORAN EN HADITH De koran leert dat GabriĂŤl in hoofdstuk 19:19 zei toen GabriĂŤl aan Maria verscheen om de geboorte van Christus aan te kondigen: "Hij zei:" Nee, ik ben slechts een boodschapper van uw Heer (om u aan te kondigen) de gave van een heilige zoon."

Het woord in het Arabisch voor "heilig" is zakiyya, een woord met de wortel dat "zuiverheid" betekent. Deze vorm van het woord betekent in de eerste plaats "onschuldig, puur, rein, foutloos".

De Sahih Hadith stellen ook dat Jezus de zonde niet erkent: Bukhari Vol. 6, # 236 ... 'Dus zullen ze naar Jezus gaan en zeggen:' O Jezus! U bent Allah's Apostel en Zijn Woord dat Hij naar Maria stuurde, en een superieure ziel die door Hem werd geschapen, en u sprak tot de mensen terwijl u nog jong was in de wieg. Kom alstublieft voor ons tussenbeide bij uw Heer. Zie je niet in welke staat we zijn? ' Jezus zal zeggen. 'Mijn Heer is vandaag boos geworden zoals Hij nooit eerder is geworden en daarna ook nooit zal worden.' Jezus noemt geen enkele zonde ...

Daarom leerde de oorspronkelijke islam dat Jezus geen zonde had.

Zoals eerder vermeld, konden latere moslims Mohammeds minderwaardigheid echter niet tolereren en bedachten daarom een leerstelling die Mohammed op gelijke voet met Christus plaatste.

In "Muslim Studies", Vol. 2, p. 346, I. Goldziher schreef: 'Er was een onbewuste neiging om een beeld van Mohammed te schetsen dat niet minder zou mogen zijn dan het christelijke beeld van Jezus.'

55

Deze leer is in feite in strijd met de woorden van Mohammed in de koran.

3.10. De Christelijke leer van de zonde Een ander citaat uit het boek van Gilchrist werpt een dieper licht op de kwestie: Het is belangrijk om op te merken voordat we verder gaan dat de "zondeloosheid" van de profeten in de islam alleen een bescherming inhoudt tegen beoordelingsfouten in actie en karakter. Het moet worden onderscheiden van de bijbelse leer die stelt dat ware zondeloosheid niet alleen een vrijheid van verkeerd handelen betekent, maar ook een feitelijke toestand van hart, ziel en geest die alle goedheid van Gods heiligheid, liefde en rechtvaardigheid weerspiegelt. Degenen die "gezondigd" hebben, zijn ook degenen die "tekortschoten in de heerlijkheid van God" (Romeinen 3:23) en die zijn gerechtigheid niet hebben bereikt. “De onberispelijkheid van Mohammed heeft een andere basis dan de zondeloosheid van Jezus. Mohammeds onberispelijkheid wordt beweerd om de geldigheid van zijn openbaring vast te stellen. Jezus 'zondeloosheid is het gevolg van de bevestiging van zijn goddelijkheid en ook van de christelijke opvatting van de ware aard van de mens.

Profetische bescherming, of "onberispelijkheid" ('ismah), is een postulaat van de reden met betrekking tot openbaring in plaats van een definitie van de kwaliteit van Mohammeds persoon. (Thomson, "Mohammed: zijn leven en persoon") , "The Muslim World", Vol. 34, p. 115. " De enige zondeloosheid die het christendom kent, is zondeloze perfectie en het schrijft voor dat allen die de gerechtigheid van God niet bezitten, automatisch tot de zondaars worden gerekend.

Integendeel, de islam kent alleen een menselijke natuur die instinctief 56

vatbaar is voor fouten. Het weet niets van de gevallen menselijke natuur die verlost en hersteld moet worden. Het concept van zondeloosheid is daarom puur beperkt tot het bewaren van opzettelijke fouten en verkeerde handelingen - het vereist geen corresponderend positief bezit van het beeld van het heilige karakter van God in de ziel. Het maakt dus zogenaamde "fouten" en "vergeetachtigheden" mogelijk. (Gilchrist, op cit, pagina 275).

Reflectie: Wat voor zondaar was Mohammed?

De islam leert dat mannen geen gevallen natuur hebben, maar een natuur die neigt naar zonde. Christenen geloven dat de mens een gevallen natuur heeft. Jezus zei zelfs dat mannen intrinsiek slecht waren: MatteĂźs 7:9 "Wie van u, als zijn zoon om brood vraagt, zal hem een steen geven? 10 Of als hij om een vis vraagt, hem een slang zal geven?

11 Als u, hoewel u slecht bent, weet hoe om uw kinderen goede gaven te geven, hoeveel te meer zal uw Vader in de hemel goede gaven geven aan hen die hem erom vragen! 12 Dus doe in alles wat u van hen wilt dat ze u doen, want dit vat de Wet en de Profeten.

Paul voegde later meer details toe over de gevallen natuur in oorlog met Gods wil: "Voor het goede dat ik wil doen, doe ik het niet, maar het kwade dat ik niet wil doen, doe ik" ... "Maar ik zie een andere wet aan het werk in de leden van mijn lichaam, die oorlog voert tegen de wet van mijn geest en mij een gevangene van de wet der zonde aan het werk maken binnen mijn leden. " Romeinen 7:19, 23.

Christenen geloven dat iedereen heeft gezondigd en tekortschiet in de heerlijkheid van God - Romeinen 3:23. We hebben een strijd in onze ziel ervaren, het vlees versus de geest, deze zondige, gebogen strijd tegen onderwerping aan Gods wil.

57

4. Mohammeds zelfmoordpogingen Een buitengewone gebeurtenis vindt plaats op de stoffige weg naar Damascus. Een sterke, grimmige, vastberaden reiziger ontmoet zijn vijand - de God waartegen hij vecht. Saul - een ijverige, deskundige Jood, een FarizeeĂŤr, wordt geconfronteerd met Jezus Christus. Hij haatte degenen die Christus volgden; hij was een zwaard dat tegen het vlees van de kerk was gelast. Op zijn gezag werden degenen die Christus volgden gevangengezet. Hij deed mee aan hun moord. Saul was een vervolger bij uitstek, en met heel zijn hart, ziel, kracht en geest zou hij de christenen vernietigen. Nu beleefde hij een gebeurtenis die zijn leven voor altijd zou veranderen; hij kwam oog in oog te staan met zijn tegenstander ...

"Intussen ging Saul, nog steeds bedreigend en moordend op de discipelen van de Heer, naar de hogepriester en vroeg om brieven aan de synagogen in Damascus, zodat als hij iemand vond die tot de Weg behoorde, mannen of vrouwen, hij misschien ze waren gebonden aan Jeruzalem. Terwijl hij nu verderging en Damascus naderde, flitste plotseling een hemels licht om hem heen. Hij viel op de grond en hoorde een stem die tegen hem zei: "Saul, Saul, waarom vervolg je mij?" vroeg: "Wie bent u, Heer?", kwam het antwoord: "Ik ben Jezus, die u vervolgt.

Maar sta op en ga de stad binnen, en je zult te horen krijgen wat je moet doen. 'De mannen die met hem reisden, stonden sprakeloos omdat ze de stem hoorden, maar niemand zagen. Saul stond op van de grond en met zijn ogen open waren, hij kon niets zien; dus leidden ze hem bij de hand en brachten hem naar Damascus. Drie dagen was hij zonder zicht en at of dronk niet. Nu was er een leerling in Damascus genaamd Ananias. De Heer zei tegen hem in een visioen, "Ananias." Hij antwoordde: "Hier ben ik, Heer." De Heer zei tegen hem: "Sta op en ga naar de straat die Recht heet, en zoek in het huis van Judas een man van Tarsus genaamd Saul .

Op dit moment is hij aan het bidden en hij heeft in een visioen gezien dat een man genaamd Ananias binnenkomt en zijn handen op hem legt zodat 58

hij zijn gezichtsvermogen kan herwinnen. "Maar Ananias antwoordde:" Heer, ik heb van velen over deze man gehoord, hoeveel kwaad hij uw heiligen in Jeruzalem heeft aangedaan; en hier heeft hij de autoriteit van de overpriesters om iedereen die uw naam aanroept te binden. ”Maar de Heer zei tegen hem:“ Ga, want hij is een instrument dat ik heb uitgekozen om mijn naam voor heidenen en koningen en voor het volk van Israël; Ik zal hem zelf laten zien hoeveel hij moet lijden omwille van mijn naam.

"Dus ging Ananias het huis binnen. Hij legde zijn handen op Saul en zei:" Broeder Saul, de Heer Jezus, die onderweg aan u verscheen hier, heeft mij gezonden, zodat u uw gezichtsvermogen terugkrijgt en vervuld wordt met de Heilige Geest. 'En onmiddellijk vielen zoiets als schubben uit zijn ogen en zijn gezichtsvermogen werd hersteld. Toen stond hij op en werd gedoopt, en na wat te hebben gegeten , herwon hij zijn kracht.

Enkele dagen was hij bij de discipelen in Damascus, en onmiddellijk begon hij Jezus in de synagogen te verkondigen en zei: "Hij is de Zoon van God." Allen die hem hoorden, waren verbaasd en zeiden: "Is dit niet de man die Jeruzalem heeft verwoest onder degenen die deze naam hebben aangeroepen? En is hij hier niet gekomen om hen voor de hogepriesters te binden?" Saul werd steeds machtiger en verwarde de joden die in Damascus woonden door te bewijzen dat Jezus de Messias was."

(Handelingen 9: 1-22) Een andere man had een soortgelijke ervaring. Deze ervaring heeft ook zijn leven dramatisch veranderd, Overgeleverd 'Aisha: Het begin van de goddelijke inspiratie voor de apostel van Allah was in de vorm van goede, rechtvaardige (ware) dromen in zijn slaap. Hij had nooit een droom gehad, maar dat die uitkwam als helder daglicht. Hij ging in afzondering (de grot van) Hira waar hij (Allah alleen) gedurende vele (dagen) nachten continu aanbad. Hij nam de reis daarvoor met zich mee (blijf) en kwam dan terug naar (zijn vrouw) Khadija om zijn eten weer op een gelijkaardige manier te nemen voor een andere periode om te blijven, totdat plotseling de Waarheid op hem neerdaalde terwijl hij in de grot van Hira. De engel kwam erin en vroeg hem om te lezen. De profeet 59

antwoordde: 'Ik kan niet lezen.' (De profeet voegde eraan toe): "De engel ving me (krachtig) op en drukte me zo hard dat ik het niet meer kon verdragen. Hij liet me toen los en vroeg me opnieuw te lezen, en ik antwoordde:" Ik weet niet hoe ik moet lezen , "waarop hij me weer ving en me een tweede keer aandrong totdat ik het niet meer kon verdragen.

Hij liet me toen los en vroeg me opnieuw te lezen, maar opnieuw antwoordde ik:" Ik weet niet hoe ik moet lezen (of, wat zal Ik las?).

'Vervolgens ving hij me voor de derde keer op, drukte me op en liet me toen los en zei:' Lees: in de naam van je Heer, die heeft geschapen (alles wat bestaat). Heeft de mens uit een stolsel geschapen. Lees en uw Heer is de meest genereuze ... tot ..... waarvan hij niet wist." (Dit werd Koran 96:15) Toen keerde Allah's Apostel terug met de Inspiratie, zijn nekspieren trilden van angst totdat hij Khadija binnenging en zei: "Dek mij! Dek mij!"

Ze bedekten hem totdat zijn angst voorbij was en toen zei hij: "O Khadija, wat is er met me aan de hand?" Vervolgens vertelde hij haar alles wat er was gebeurd en zei: 'Ik ben bang dat mij iets zal overkomen.' Khadija zei: 'Nooit! Maar heb de blijde tijdingen, want bij Allah, Allah zal je nooit te schande maken als je goede relaties onderhoudt met je Vrienden en familie, spreek de waarheid, help de armen en de behoeftigen, dien uw gast royaal en help de verdienstelijke, rampspoedigen. " Khadija vergezelde hem vervolgens naar (haar neef) Waraqa bin Naufal bin Asad bin 'Abdul' Uzza bin Qusai. Waraqa was de zoon van haar oom van vaders kant, d.w.z. de broer van haar vader, die tijdens de pre-islamitische periode een christen werd en het Arabische schrift schreef en de EvangeliĂŤn in het Arabisch schreef, net zoals Allah hem wenste te schrijven. Hij was een oude man en had zijn gezichtsvermogen verloren.

Khadija zei tegen hem: 'O mijn neef! Luister naar het verhaal van je neef.'

Waraqa vroeg: 'O mijn neef! Wat heb je gezien?' De profeet beschreef alles wat hij had gezien.

Waraqa zei: "Dit is dezelfde Namus (d.w.z. GabriĂŤl, de engel die de geheimen bewaart) die Allah naar Mozes had gestuurd. Ik wou dat ik jong was en kon leven tot de tijd dat je volk je zou afwijzen." Allah's Apostel 60

vroeg: "Zullen ze me afwijzen?" Waraqa antwoordde bevestigend en zei: "Nooit kwam een man met iets wat lijkt op wat je hebt meegebracht, maar werd hij met vijandigheid behandeld. Als ik in leven zou blijven tot de dag dat je wordt uitgewezen, dan zou ik je krachtig steunen." Maar na een paar dagen stierf Waraqa en de Goddelijke Inspiratie werd ook een tijdje gepauzeerd en de Profeet werd zo verdrietig dat we hoorden dat hij verschillende keren van plan was zich van de toppen van hoge bergen te werpen en elke keer dat hij zich van de top van een berg heenging om zich ervan af te werpen, zou Gabriël tot hem komen en zeggen: "O Mohammed! U bent inderdaad de apostel van Allah", waarna zijn hart stil zou worden en hij zou kalmeren en naar huis zou terugkeren. En telkens als de periode van de komst van de inspiratie lang werd, deed hij hetzelfde als voorheen, maar als hij de top van een berg bereikte, verscheen Gabriël aan hem en zei tegen hem wat hij eerder had gezegd.

(Sahih Bukhari, nummer 111).

Hier zijn aanvullende details van Ibn Ishaq's "Sirat Rasul allah" uit Guillaume's vertaling, "The Life of Muhammad", pagina 106: “Dus ik [Mohammed] las het, en hij [Gabriël] verliet mij. En ik werd wakker uit mijn slaap, en het was alsof deze woorden op mijn hart waren geschreven. Ik dacht: Wee mij, dichter of bezeten - Nooit zal de Qoeraish dit van mij zeggen! Ik zal naar de top van de berg gaan en mezelf neerwerpen om mezelf te doden en rust te krijgen. Dus ging ik erop uit en toen ik halverwege de berg was, hoorde ik een stem uit de hemel zeggen "O Mohammed! u bent de apostel van God en ik ben Gabriël.”

In de "Kitab al-Tabaqat al-Kabir", door Ibn Sa'd, vertaald door S. Moinal Haq, pagina 225, zegt Mohammed: "O Khadija, ik zie licht en hoor geluiden en ik ben bang dat ik gek ben."

61

De bezoeken van de geest gingen door. Daarna stopten ze voor een periode waarvan werd aangenomen dat ze van 6 maanden tot 3 jaar was.

Tabari-records: “De inspiratie kwam een tijdje niet meer bij de boodschapper van God en hij was diep bedroefd. Hij begon naar de toppen van bergrotsen te gaan om zich van hen af te werpen; maar elke keer bereikte hij de top van een berg Gabriël verscheen aan hem en zei tegen hem: "Jij bent de profeet van God." Daarna nam zijn angst af en kwam hij weer bij zichzelf." (Tabari volume 6 pagina 76)

Is er een logische verklaring?

Mohammeds zelfmoordpogingen zijn goed gedocumenteerd in verschillende prominente islamitische bronnen zoals de Hadith-collectie van Sahih Bukhari, Ibn Ishaqs "Sirat Rasul Allah", Ibn Sa'd's "Kitab alTabaqat al-Kabir" en Al-Tabari's "Tarikh al-rulul wal-muluk ".

Maar heel weinig mensen zijn op de hoogte van de zelfmoordpogingen van Mohammed. Na zijn eerste bezoek van een geest die beweerde Gabriël te zijn, was Mohammed wanhopig van angst en probeerde hij zelfmoord te plegen. Hij liep naar de top van een berg en was van plan zich van een klif te werpen. Ditzelfde wezen dat zijn angst veroorzaakte, kwam toen tussenbeide. Later, in de loop van de volgende drie jaar, werden de bezoeken van deze geest zeldzaam, en Mohammed zou dan opnieuw op dezelfde manier zelfmoord plegen. Nogmaals, het was alleen door de tussenkomst van dit wezen dat Mohammed zichzelf niet doodde.

Weinig islamitische leiders zullen dit aan hun medemoslims leren omdat het een smet op Mohammed werpt; het brengt twijfel aan zijn geloofwaardigheid en de geloofwaardigheid van zijn veronderstelde "profetische" ervaring. Sommige moslims ontkennen de bronnen van het verhaal. Andere, intelligentere moslims, die goed op de hoogte zijn van de bronnen, reageren door te zeggen dat de schok van de ervaring hem ertoe bracht zelfmoord te plegen.

62

Echter, de schok van de eerste ervaring zou de komende dagen, zo niet weken, zijn uitgewerkt, nauwelijks aanleiding voor Mohammeds aanhoudende zelfmoordpogingen in de komende drie jaar.

Bekijk beide bovengenoemde gebeurtenissen. Beide mannen hadden een onverwachte ontmoeting. Paulus werd geconfronteerd met een Wezen dat Zich identificeerde als de Heer Jezus Christus; uhammad werd bezocht door een spirituele kracht die beweerde GabriĂŤl te zijn.

Paulus stond oog in oog met de God van de mensen die hij vervolgde.

Hij zag een licht, hoorde een stem en wist plotseling wie hij echt vervolgde. We lezen dat Paulus toen begreep dat hij een confrontatie van God ervoer. We zien dat hij niet werd geterroriseerd, hij niet in paniek raakte van angst en hij probeerde geen onbezonnen, wanhopige acties te ondernemen. En na de gebeurtenis gaf God zijn volk opdracht Paulus te dienen; Paulus werd getroost, aangemoedigd en gesterkt.

Als iemand een reden en rechtvaardiging had om een onbezonnen actie te ondernemen, was het Paul. Hij werd gedwongen te beseffen dat hij Gods volk vervolgde en doodde. Wat voor soort straf zou hem worden opgelegd? Hoe kon hem vergiffenis worden verleend voor de misdaden tegen God die hij had begaan? Zou er enige rust of troost te vinden zijn voor de rest van zijn leven?

In plaats van gek te doen, begon Paulus op de een of andere manier de God te leren kennen waarmee hij werd geconfronteerd. Paulus wist dat deze God geen wraak zou nemen op het kwaad dat hij had begaan.

Paulus ervoer Gods vergeving en omdat hij veel vergeven was, had hij veel lief. Vanwege zijn intieme, spirituele ervaring, omdat hij had geproefd en gezien dat de Heer goed is, onderwierp hij zich nu aan God en was hij vastbesloten om Hem zo vurig te dienen als hij hem had vervolgd.

63

Mohammed reageerde heel anders. Het valt niet te ontkennen dat er iets verontrustends is opgetreden. Hij keert verbijsterd en verschrikt terug naar zijn vrouw: "Wat is er met me?", Vraagt hij aan zijn vrouw. Net zoals kinderen zich onder de dekens verbergen als ze bang zijn voor monsters in het donker, zo liet Mohammed zijn vrouw hem in een deken wikkelen; hij wilde de oorzaak van de terreur niet meer zien.

Niet tevreden met haar troost, gaat hij instinctief naar de berg wetende dat hem iets slechts is overkomen. De enige manier waarop hij ermee om kan gaan, is de uiteindelijke oplossing: zelfmoord plegen.

Maar bovenop de berg komt deze geest tussenbeide, troost hem, streelt zijn ego: "O Mohammed, je bent Gods apostel". Mohammed keert terug.

Maar het is nog niet voorbij. De angst, depressie en twijfel die Mohammed ervoer waren te reĂŤel, te hardnekkig om te beven.

Rustgevende woorden worden uitgehold door de innerlijke kwellingen, twijfels en angsten: "Wee mij, dichter of bezeten ... Ik zal naar de top van de berg gaan en mezelf neerwerpen om mezelf te doden en rust te krijgen."

In tegenstelling tot de ervaring van Paulus, wordt Mohammed door niemand anders getroost dan deze "geest". Mohammed wordt in de steek gelaten. Naarmate de tijd verstrijkt, bezoekt deze geest Mohammed minder vaak, keren de kwellingen en depressie terug en worden sterker. Hij gaat opnieuw zelfmoord plegen. En net op tijd komt de geest tussenbeide en vertelt hem, terwijl hij zijn ego keer op keer streelt, hij is een apostel van god. De periodes van depressie zouden je daaropvolgende jaren doorgaan, en de zelfmoordpogingen zouden daarmee volgen en de geest bleef hem telkens kalmeren. Mohammed begint te geloven dat hij een boodschapper van God is. Een boodschapper van een god wiens invloed hem ertoe bracht zelfmoord te plegen.

Was Mohammed een profeet van God? Moslims zullen ja zeggen. Ik zal een sterke zeggen: Nee. Laten we Mohammeds ervaring vergelijken 64

met bijbelse mannen die ervaringen met God of engelen hadden. Ik vergelijk Mohammed met bijbelse mannen omdat Mohammed beweerde te spreken namens dezelfde God als deze bijbelse mannen.

Noach - Genesis 6: God spreekt tot Noach en vertelt hem dat Hij de aarde gaat vernietigen. Noah raakt niet in paniek, wordt niet depressief of wordt gedreven door angst. Hij weet dat deze God tot hem spreekt, en er is geen onbezonnen actie nodig. Noach weet dat dit God is en Noach wordt niet irrationeel. Noah weet dat deze God hem geen kwaad zal doen.

Abraham - Genesis 12–18: God spreekt tot Abraham. Abraham raakt niet in paniek, Abraham is niet verbijsterd, Abraham twijfelt niet of wordt depressief, Abraham gelooft en gehoorzaamt. God bezoekt Abraham, maar noch hij noch Sarah probeert enige onbezonnen acties te ondernemen.

Mozes - Exodus 3–34: God verscheen aan Mozes in de brandende struik. Mozes was bang om naar God te kijken, maar Mozes gedraagt zich niet paranoïde. Hij wist dat deze God geen God van terreur was. Mozes rende niet bang terug naar zijn familie. Mozes werd niet depressief over de gebeurtenis, omdat hij dacht dat hij bezeten of behekst was. Omdat Mozes deze God persoonlijk had ervaren en wist dat hij deze God kon vertrouwen, wist en gehoorzaamde Mozes.

Jesaja - Jesaja 6: Jesaja had een krachtige visie en ervaring van God. Toch verloor hij zijn verstand niet, hij werd niet gedreven door angst voor God. Hij vreesde God vanwege de zonde in zijn hart en de zondigheid van de mensen waar hij woonde onder, maar hij raakte niet in paniek. Tijdens deze ervaring realiseerde hij zich dat God hem had vergeven en accepteerde hem. Omdat hij de echte God ervoer, probeerde Jesaja geen zelfmoord of enige andere onbezonnen actie te ondernemen. Zijn geest was gezond, hij hoefde geen "geest" te hebben die hem bleef kalmeren.

65

Maria – Lukas 1: De echte Gabriel bezocht ook Mary. Ook zij was perplex en bang. Maar tijdens haar ervaring met Gabriel kreeg ze meer zelfvertrouwen en kracht. Ze wist dat God van haar hield. Ze werd niet irrationeel of depressief en rende niet bang uit haar hoofd. Ze heeft geen zelfmoord gepleegd. Omdat ze de levende God ervoer, wist ze dat ze geliefd en geaccepteerd was. Ze wist dat deze God echt was en ze had niets te vrezen.

Jezus - Marcus 1: Toen Jezus Christus zijn bediening begon, werd Hij gedoopt in water. De Heilige Geest daalde op Hem neer. God sprak vanuit de hemel en de mensen daar hoorden God spreken: "Dit is mijn geliefde Zoon, in wie ik welgevallig ben." Er waren geen paniekaanvallen, depressies of twijfels.

En nadat Jezus in de woestijn door Satan werd uitgedaagd. Hij werd bediend door de engelen. Maar Mohammed werd door niemand bediend. Je krijgt het gevoel dat die geesten hem niet achtervolgden, maar hem achtervolgden. Satan zei tegen Jezus "Als je de Zoon van God bent, gooi jezelf dan neer", zei de geest tegen Mohammed dat hij zich niet moest neerwerpen - hij was de apostel van Allah.

Terwijl ik de incidenten over mensen in de Bijbel las die God ontmoetten, vind ik niets dat op Mohammeds ervaring lijkt. Deze mensen ontmoetten God werkelijk, terwijl de hele profeetschap van Mohammed alleen berust op wat een geest-interface hem vertelde. Deze mensen waren vervuld van een eerbiedige angst, maar werden nooit depressief als gevolg van hun ervaring.

Deze mensen gingen met God om. Sommigen wandelden met Hem; aan anderen onthulde Hij Zichzelf. Geen van hen overwoog zelfmoord. Maar vaak gedurende een periode van maximaal drie jaar probeerde Mohammed zelfmoord te plegen, en elke keer hield deze 'geest' hem tegen. Welke plannen had deze geest voor hem in petto?

Wanneer we de Bijbel het woord van God lezen, komen we andere mensen tegen die probeerden zelfmoord te plegen.

66

Judas was een van hen. Satan legde het in zijn hart om Christus te verraden; Satan ging bij Judas binnen. En toen Judas bij zinnen kwam, pleegde hij zelfmoord. Toen Mohammed een periode van helder denken had, zonder de invloed van een geest, probeerde hij zelfmoord te plegen.

(Verwijs naar Johannes en ook naar Handelingen 1).

Ook toen Jezus demonen uitdreef van een man, gingen de demonen een kudde varkens binnen. Wat hebben de varkens gedaan? Ze werden gek en doodden zichzelf – ze renden de zee in waar ze verdronken. Deze door demonen bezeten varkens pleegden zelfmoord!

Dit brengt ons bij de voor de hand liggende vraag: was Mohammed door demonen bezeten?

Zelfs in de koran zijn er verwijzingen waarvan mensen dachten dat Mohammed bezeten of beïnvloed was door demonen: 'Nee, je landgenoot [Mohammed] is niet gek. Hij zag hem [Gabriël] aan de heldere horizon. Hij koestert de geheimen van het ongeziene niet, noch is dit de uiting van een vervloekte duivel.' (Koran 81: 22-25) 'Het [de koran] is geen toespraak van een dichter: weinig is je geloof! Het is geen waarzegger van de waarzegger: hoe weinig reflecteer je! Het is openbaring van de Heer van het heelal.' (Koran 69:41, 42) Hier zegt Mohammed tegen zijn critici dat hij echt een engel heeft gezien, en zijn woorden zijn niet van een duivel of van zijn eigen verbeelding.

Ongetwijfeld dachten de mensen die in die tijd leefden dat hij geïnspireerd was door een duivel, dus sprak Mohammed deze woorden, als de koran, uit zelfverdediging.

Ibn Ishaq's vertelt in zijn biografie van Mohammed een ervaring die Mohammed als kind had. Toen Mohammed een kind was, verzorgde een bedoeïenenvrouw hem. Gedurende deze tijd had hij een ervaring met "twee mannen in het wit 67

". Hier is het incident uit de vertaling van W. M. Watt van Ibn Ishaq's biografie van Mohammed, pagina 36: '... twee mannen in witte kleren kwamen naar me toe met een gouden bak vol sneeuw. Ze namen me mee en splijten mijn lichaam open, daarna namen ze mijn hart en splijten het open en haalden er een zwart stolsel uit dat ze weggooiden Vervolgens wasten ze mijn hart en mijn lichaam met die sneeuw totdat ze het zuiver maakten. ' Deze gebeurtenis verstoorde de bedoeĂŻenen diep en zij gaven Mohammed terug aan zijn moeder. Hier is het verhaal verteld door Mohammeds natte verpleegster, verwant in Guillaume's vertaling van Ibn Ishaq, pagina 72: 'De vader van zijn [Mohammeds vriend] zei tegen mij:' Ik ben bang dat dit kind een beroerte heeft gehad, dus breng hem terug naar zijn familie voordat het resultaat verschijnt. .... Zij [moeder van Mohammed] vroeg me wat er gebeurde en gaf me geen rust totdat ik het haar vertelde. Toen ze vroeg of ik bang was dat een demon hem had bezeten, antwoordde ik [positief] dat ik dat was. ' Zelfs in zijn jeugd dachten sommige mensen dat Mohammed bezeten was door een demon. Merk op dat zelfs Mohammeds natte verpleegster geloofde dat hij bezeten was geweest door demonen. Men verwacht een zekere mate van gehechtheid tussen de twee, aangezien zij hem verzorgde en verzorgde.

En merk op dat het de moeder van Mohammed was die de mogelijkheid naar voren bracht dat hij bezeten was door demonen. Het is dus merkwaardig dat zowel de moeder het zou suggereren als de natte verpleegster Mohammed in die omstandigheden zou teruggeven: er gebeurde iets verontrustends.

Wat zijn de mogelijkheden van wie en wat kunnen deze ervaringen worden toegeschreven? De dingen die in je opkomen zijn dat: 1) Mohammed had inderdaad een bezoek van GabriĂŤl.

2) Mohammed werd bezocht door een demon, of Satan zelf.

3) Mohammed ervoer een soort waanvoorstelling.

68

4) Mohammed leed aan een vorm van epilepsie of een ander mentaal probleem.

5) Elke combinatie van 2, 3 en 4.

Laten we samenvatten.

Vanaf zijn jeugd dachten sommige mensen die dicht bij hem stonden dat hij bezeten was door een demon. Later in zijn leven stoort Mohammeds ontmoeting met een geest, de zogenaamde 'GabriĂŤl', hem diep, en hij denkt dat hij bezeten is door demonen. Hij wordt erg depressief, vervuld van angst en probeert zelfmoord te plegen. Maar hij wordt alleen gestopt wanneer deze geest verschijnt en zegt dat hij een apostel is. Later, wanneer deze bezoeken niet meer voorkomen, gaat hij opnieuw en probeert hij zelfmoord te plegen. Elke keer komt de geest tussenbeide. Naarmate de tijd verstreek, bleven mensen denken dat Mohammed door demonen was geĂŻnspireerd.

Het belangrijkste punt om te onthouden is dat Mohammed vaak zelfmoord heeft gepleegd. Dit was niet zomaar een eenmalige aangelegenheid vanwege een traumatische ervaring die hij had. Dit was al geruime tijd zijn gemoedstoestand. Was dit het werk van God? Het is duidelijk dat iedereen die gedurende een periode van jaren consequent zelfmoord pleegt, lijdt aan een of andere vorm van geestesziekte. Zijn psychische aandoening kwam voort uit de angstaanjagende ervaring die hij met die geest had. Zou God ervoor zorgen dat zijn uitverkoren profeet mentaal uit balans raakt? We zien dat God in de Bijbel altijd de mensen opbouwde en versterkte die Hem voor het eerst ontmoetten. Maar in het geval van Mohammed is het tegenovergestelde waar. In plaats van gesterkt te worden, werd Mohammed verzwakt. In plaats van vol vertrouwen te zijn, was Mohammed vol angst, in plaats van het pad te kennen, werd Mohammed in twijfel gelaten.

Zou Gods vrede en liefde Mohammeds hart niet troosten, zodat Mohammed niet door hoefde te gaan met zelfmoord? Wat een verschrikkelijk staat van dienst voor de islamitische God Allah? Zo werkt de Bijbelse God niet. De Bijbel zegt: 69

'God heeft ons geen geest van angst gegeven, maar van kracht, liefde en een gezonde geest' (2 Tim 1: 7) Gods aanwezigheid zorgde er zeker niet voor dat Paulus, Abraham, Noach of Maria depressief werden, de hoop verloren en onbezonnen daden begingen. Zelfs Paulus, die later in zijn leven fysiek werd geslagen en gevangengezet, verloor de hoop niet en gaf niet toe aan een depressie, maar hij prees de God die hij kende. (Handelingen 16: 22-31).

Uit de pre-islamitische heidense geschiedenis van Arabië kunnen we iets afleiden over Mohammeds pre-islamitische geloof: hij kende de ware God niet, en welk geloof hij ook had was erg zwak. Had hij een relatie met God gehad, of had hij geloof in de ware God, dan zou hij God hebben gezocht en tot Hem om hulp hebben gebeden. In plaats daarvan wentelde Mohammed zich gedurende ongeveer 3 jaar in een diepe suïcidale depressie. Na zijn ervaring met de geest werd Mohammed suïcidaal. En naarmate de tijd verstreek, bleef hij suïcidaal. Ondertussen vroeg hij zich diep van binnen af of hij bezeten was door demonen. Een rationeel persoon zou oordelen dat wat er met Mohammed was gebeurd, zijn mentale toestand had beschadigd. Als Mohammed nog leefde, zou hij als geestesziek worden beschouwd, drugs krijgen, worden geïnstitutionaliseerd en als gevaarlijk voor zichzelf worden beschouwd.

Waar leidt dit allemaal toe?

Mohammed had een pijnlijke ervaring. Het dementeerde hem. Hij had last van de ervaring. Wat is de echte kracht achter een ervaring waardoor een man tot drie jaar lang suïcidaal wordt?

Jezus voorspelde dat valse profeten zouden opstaan en velen zouden misleiden. Als Jezus de waarheid sprak, dan zouden we verwachten dat zulke valse profeten opstaan en succesvol zijn in het misleiden van mensen.

70

'En vele valse profeten zullen opstaan en velen op een dwaalspoor brengen.' (Matteüs 24:11) Satan zou valse profeten zoeken en proberen te gebruiken.

Mohammed was als valse profeet zeker succesvol. Als mensen ervoor kiezen om Mohammed te volgen, betekent dit dat ze Christus zelf en de redding afwijzen die alleen hij kan bieden. Ze verwerpen de enige weg naar redding. Zonder Christus zijn ze gedoemd tot een eeuwigheid in de hel. Afgaande op de ervaring van Mohammed en op wat Mohammed later deed en leerde (u kunt hierover lezen in het latere deel van dit boekje), is het volkomen logisch om aan te nemen dat het een satanische kracht was die Mohammed beïnvloedde en motiveerde.

Verder voorspelt de Bijbel dat Satan een valse profeet zal misleiden die zich voordoet als een engel. Hij zal een nieuw evangelie presenteren.

Dit nieuwe evangelie zal de godheid van Jezus Christus en zijn ultieme offer voor de zonden van de mensheid verwerpen. De Bijbel zegt: "En geen wonder, want Satan zelf vermomt zich een engel van licht" (2 Kor. 11:14) 'Maar zelfs al zouden wij of een engel uit de hemel een ander evangelie prediken dan degene die we tot u hebben gepredikt, laat hem eeuwig worden veroordeeld!' (Gal.1: 8) Dit is precies wat er met Mohammed is gebeurd. Ga terug naar de beschrijving van zijn "openbaring" ervaring en controleer het zelf. Net zoals de profetieën van de oude Joodse profeten perfect bij Christus passen, past deze profetie van St. Paulus, de grote uitlegger van het christendom, bij Mohammed, Satan en het boek dat hij aan Mohammed, de koran, perfect gaf. Zo noem ik een man van God. St. Paulus kon zulke exacte profetieën maken omdat hij in de geboden van de ware God wandelde.

71

Wanneer u alle gegevens samenvat die we tot nu toe hebben doorlopen, is de enige rationele conclusie die we uit de bovenstaande discussie kunnen trekken, dat Mohammed een demonische visitatie heeft meegemaakt en dat dit zijn geestelijke gezondheid heeft geschaad.

Satan of een van zijn demonen verscheen aan Mohammed. Deze vreselijke ervaring terroriseerde hem, maakte hem depressief en deed hem zelfmoord plegen. Het maakte hem geestesziek. Satan beschermde echter zijn investering. Toen Mohammed alleen werd gelaten, maakte de waarheid over wat er werkelijk gebeurde hem depressief en bang. Het zou altijd in zijn hoofd opkomen. Alleen door Satans misleidende invloed kon Mohammed zichzelf niet van het leven beroven. Eindelijk, na enige tijd, werd Mohammeds geest verschroeid. Satan had een prijs gewonnen. Jezus zei dat Satan vanaf het begin een moordenaar was.

Terwijl Mohammed de rest van zijn leven doorging, hoe meer macht hij verwierf, hoe meer heerschappij en verovering hij zocht, hoe onschuldiger bloed hij vergoot. Ondertussen bleef hij zichzelf en anderen vertellen wat Satan hem jaren geleden had verteld: “Ik ben de apostel van God.�

72

Referenties

1. The Koran (Verschillende vertalingen van de Koran in het Engels) 2. The History of Islam by Al-Tabari 3. The Sirat Rasul Allah 4. De hadith collectie van Sahih Al-Bukhari 5. De hadith collectie van Sahih Muslim 6. De Kitab al-Maghazi by Waqidi 7. Why I am not a Muslim (waarom ik geen Moslim ben), Ibn Warraq.

8. Prophet of Doom (Profeet van verdoemenis), Craig Winn.

Voetnoten Hoofdstuk 3 [1] "Sahih Bukhari", translated into English by Dr. Muhammad Muhsin Khan, at the Islamic University in Medina, published by Kitab Bhavan, New Delhi, India.

[2] "Muhammad and the Religion of Islam", by John Gilchrist, page 273, published by Jesus to the Muslims, Durban, South Africa. It can be found on the web at: http://answeringislam.org/Gilchrist/Vol1/ [3] "The Koran", by N. J. Dawood, published by Penguin, London England [4] "The Meaning of the Glorious Koran", by M. Pickthall. published by Mentor, NY, NY. [5] "The Koran", by A. J. Arberry, published by Oxford University Press, Oxford, England.

[6] "The Koran", by J. M. Rodwell, published by Everyman, London, England.

Over de Auteur Dr. Rashid Alamir "Broeder Rashi" werd geboren bij moslimouders in een klein dorp aan de rand van Srinagar, Kashmir in 1969. Hij werd christen in mei 1995 terwijl hij zijn MScgraad in de Verenigde Staten behaalde. In 1998, Alamir werd een evangelist voor de moslimwereld. Alamir is de oprichter van moslims voor Jezus beweging in India en is een van de pijlers van de Byzantijnse Orthodoxe Kerk van India (BOCI). Hij spreekt vloeiend Arabisch en Urdu en heeft een grote rol gespeeld bij het brengen van duizenden verloren zielen tot Jezus Christus zowel in India als in de Arabisch sprekende Aziatische en Afrikaanse landen.

Als je vragen hebt over de christelijke of islamitische geloofsovertuigingen, dan kan dat schrijf naar Rashid Alamir op het e-mailadres yahwehcalls@yahoo.co.in

73

Aanbevolen boeken over dit onderwerp:

De Politiek Incorrecte Gids van Islam (en de Kruistochten), R. Spencer, 173 p.

Te Lezen op OnlineTouch en ISSUU (per 2017): https://onlinetouch.nl/zzpvertalers/politiek-incorrecte-gids-van-islam-en-kruistochten https://issuu.com/ghaisai1400/docs/politiek_incorrecte_gids_van_islam__d7034973eb4306

Vragen die Islam niet kan beantwoorden, J.K. Sheindlin, 130 p.

Online op ISSUU: https://issuu.com/bickyghai/docs/vragen_die_islam_niet_kan_beantwoor

De Waarheid over Mohammed: Stichter van ’s werelds meest intolerante religie Te lezen op ISSUU (link 2020) https://issuu.com/ghaisai1400/docs/de_waarheid_over_mohammed_pdf 74