Het hoofd en het hart?

Maud Amkreutz verruilt HR-wereld voor coachen en leertmensen bewust vanuit eigen brein te leven

Maud Amkreutz- Godschalk heeft een succesvolle carrière in de HR-wereld als ze besluit om zichzelf om te scholen als coach. Een stap die vooral is ingegeven door de zingevingsvragen die ze zichzelf ging stellen nadat ze moeder werd. “Doe ik waar ik echt gelukkig van word en welk voorbeeld geef ik hiermee aan mijn kinderen?”

Maud Amkreutz-Godschalk (33, alumna People and Business Management) bestempelt zichzelf als een strategisch denker. Haar LinkedIn profiel toont de logische carrièrestappen voor een HRprofessional: van recruiter via junior HR-adviseur tot HR-adviseur. Maud, op haar 26 e voor het eerst moeder geworden, is altijd voor het maximale gegaan. “Ik heb mezelf altijd gepusht tot het uiterste. Met een 6 was ik niet tevreden. Ik wilde een 9, goed was niet goed genoeg.” Ze studeerde cum laude af. “Nooit heeft iemand mijn puntenlijst gevraagd tijdens een sollicitatieprocedure. Punten zeggen meer iets over jezelf dan dat ze voor een schifting bij een sollicitatie zorgen.” Toen ze in haar laatste baan als HR-professional slecht ging slapen en ’s ochtends met buikpijn naar haar werk vertrok, wist ze dat er iets niet goed zat. De balans tussen werk en privé, met twee jonge kinderen? De reisafstand? Het steeds maar goed willen doen? Of het HR-werk zelf? Het bleek een combinatie van dit alles. “HR-werk is een mooi en betekenisvol vak, maar soms ook eenzaam. Je staat tussen de organisatie en de medewerkers in. Je gaat niet vlug met een lege agenda een gesprek in, er zijn altijd diverse belangen te behartigen. Daarnaast bleek ik energie te verliezen op de beleidsmatige zaken en de vele mutaties die moesten worden doorgevoerd.”

Innerlijke strijd

In haar laatste baan bij ZOwonen heeft Maud het roer omgegooid. Ze vroeg zich steeds vaker af of dit het leven was wat ze wilde leiden? Doorgaan vanuit haar hoofd met haar strak geregisseerd, weloverwogen leven? Of het hart uitnodigen om mee te doen? “Door de coaching ontdekte ik in een innerlijke strijd met mezelf te zijn. Ik heb nooit geleerd dat een 8 ook goed is als er dan wel nog vrije tijd is om te genieten of om iets te mogen wensen voor mezelf”, zegt ze. Een opleiding tot coach heeft de verandering gebracht. Het is een pittig traject geweest, waarin ze ontdekte wie ze eigenlijk wilde zijn. In deze opleiding heeft ze de basis gelegd voor Bewust in eigen Brein, de naam van het coachingbureau dat Maud afgelopen zomer is gestart. Daarin gaat ze met cliënten op zoek naar waarden, normen, overtuigingen en kwaliteiten die bij iemand passen. Want alleen dan ga je gedrag vertonen dat bij je past en het leven leiden waar je gelukkig van wordt. “Om anderen te kunnen helpen, moest ik eerst mezelf leren kennen en iets aan mezelf geven.”

Ik wil nu vooral doen wat goed bij me past en waar ik goed in ben

Het zal geen gemakkelijke beslissing zijn geweest om de zekerheid van een mooie baan te verruilen voor de onzekerheid van bestaan als zelfstandig coach. Al helemaal niet voor iemand die elke stap weloverwogen zet en steeds strategisch denkt. Of toch? Maud: “Nee, dat klopt. De onzekerheid van het opstarten van een eigen coachpraktijk was echter heel anders dan het onbestemde gevoel dat ik ervoor had. Los van de onzekerheden die het ondernemerschap met zich meebrengt, kreeg ik ook weer veel nieuwe energie en voelde ik de overtuiging en de passie dat dit was dat bij mij paste. In tegenstelling tot wat ik eerst deed, streng zijn voor mezelf en de controle willen houden, ben ik nu milder geworden. Ik heb geleerd hoe ik kan loslaten en mag vertrouwen op de samenwerking tussen mijn hoofd en wat goed voelt. Ik heb daarnaast ook veel geluk met een man die me steunt. We hebben een stabiele basis opgebouwd van waaruit ik deze praktijk heb kunnen opstarten.”

Karma kwam op mooi moment

Bovendien kon ze per 1 maart van dit jaar aan de slag als Coach Persoonlijk Leiderschap en Studieloopbaanbegeleider bij Business Studies van Zuyd Hogeschool. “Karma kwam op een heel mooi moment”, lacht Maud. Om dan te relativeren: “Ik ben van HR-professional niet plots bakker of slager geworden. Ik heb een mooi cv, coaching sluit hierop aan. Ik zeg niet dat ik nooit terugkeer naar de HR-wereld. Alleen dan wel in een HR-rol die past bij mij en die gericht is op ontwikkeling van mens en organisatie. Een rol waarbij ik mijn vaardigheden als coach kan inzetten. Ik leg me niet meer vast voor de komende vijf jaar. Ik wil nu vooral doen wat goed bij me past en waar ik goed in ben. Ik ben nu bezig zoals ik bezig wil zijn: genieten van het hier en nu, waarde toevoegen in het leven van anderen op een open, nieuwsgierige en soms ook spiegelende manier.” Maud betrapte zichzelf in de eerste maanden er nog op dat ze HR-vacatures op LinkedIn bekeek. Dat doet ze inmiddels niet meer. Ze heeft een leuke baan bij Zuyd Hogeschool en daarnaast al een aantal coachtrajecten lopen. “Ik weet dat ik deze praktijk tot een succes kan maken en hier wil ik voor gaan.” Gaat ze dan toch weer voor het maximale? “Ik doe het niet voor de helft”, antwoordt ze in alle eerlijkheid. “Dat is de aard van het beestje.” Het voelt echter anders: coachen is haar ding.

Herkenning

Voor Maud is haast elk coachingstraject een confrontatie met hoe ze zelf een aantal jaren geleden was. “Mijn cliënten en ik hebben vaak iets gemeen. Dat trekt elkaar toch aan. Ze brengen vaak veel tijd in hun hoofd door, er knaagt iets. Faalangst, perfectionisme, het niet kunnen aangeven van grenzen, piekeren. Hier kan ik me in herkennen en toch is ieder traject voor iedereen anders.” In een traject van zo’n vijf tot zeven gesprekken leert ze hen vanuit het eigen brein bewust te gaan leven, op een manier die bij ze past. “We kijken welke gedachten en gevoelspatronen je gedrag in gang zetten. Als je dat achterhaalt, kun je er iets naast zetten, omdat je dan bewust wordt waarom je dingen doet.” De klik met de cliënt is voor haar belangrijk. Die klik moet wederzijds zijn. “Anders werkt coaching niet. Coaching is een zeer persoonlijk en uitdagend traject waarbij de klik, vertrouwen en veiligheid centraal staan. Ik moet open kunnen staan voor de ander, maar wel voldoende afstand houden om die ander de spiegel voor te houden.” Soms is het confronterend en kan ze zich geraakt voelen. “Ik ben wel een mens van vlees en bloed.” En als ze dan aan het eind van het traject een glimlach bij de ander ziet, de rust is wedergekeerd, de coachingsdoelen zijn behaald, en de ander hier zelfstandig mee uit de voeten kan, geeft haar dat voldoening.

Bewust

Maud is een ander persoon geworden. Ze was te veel bezig met presteren. Vooral omdat ze gevoelig was voor wat anderen van haar als persoon en haar werk vonden. Vandaag beseft ze dat ze meer is dan haar hoofd. “Mijn hoofd is nog steeds enorm waardevol voor mij, maar is niet meer de enige die inspraak krijgt bij belangrijke keuzes of momenten.” Ze laat ook haar hart meewegen. Dat geeft haar rust. Ze heeft de regie over haar leven terug. “Ik hecht nu veel meer waarde aan zaken zoals gevoelens, emoties en intuïtie. Woorden waar ik vroeger een hekel aan had, waarvan ik dacht dat ze me zwak zouden maken. Ik weet nu wel beter.” Daarmee suggereert Maud beslist niet dat ze de perfecte balans gevonden heeft. Het grote verschil met vroeger is dat ze bewust is waar ze bij wil horen, van wie waardering belangrijk is en vooral hoe ze waardering aan zichzelf kan geven. “Natuurlijk zijn er nog situaties die me uit balans brengen. Dat is helemaal niet erg. Ik weet hoe ik weer terug op koers kan komen.” Dat probeert ze ook studenten die ze coacht mee te geven. “Persoonlijk leiderschap gaat over de regie over je eigen leven pakken en doen waar je gelukkig van wordt.”

www.bewustineigenbrein.nl