VERHALEN APOSTOLAAT IN BEELD VAN VROEGER
Dierbare herinneringen Ieder mens ontmoet op zijn levenspad een aantal figuren die bepalend zijn voor je verdere toekomst en die je als sterren van Bethlehem blijven begeleiden voor de rest van je leven. Anton van der Lee deelt zijn herinneringen aan frater Realinus Donders.
Frater Realinus Donders (1879-1966) zal altijd in mijn herinnering blijven als de meest sympathieke onderwijzer die ik ooit heb gehad. In 1943 leerde ik hem kennen in de derde klas van de St. Emiliusschool te Loon op Zand, dat kleine corpulente fraterke met zijn gemillimeterde stekeltjesharen, wat toen nog heel uitzonderlijk was. Hij was een ware kindervriend, vooral voor de allerkleinsten, goedmoedig, een gemotiveerde onderwijzer en ook niet meer de jongste (63).
Realinus was muziek Ik weet nog dat hij een trucje kende om zijn mond te bewegen als een konijn en op de speelplaats kreeg hij daarom van de eersteklassertjes nogal eens het verzoek: “Frater, doe nog eens als een konijntje”, wat hij dan ook prompt deed, tot grote hilariteit van zijn jeugdig publiek. Maar wie Realinus zei, zei ook muziek. Hij was één en al muziek en het was dan ook geen wonder dat hij een zangmethode had geschreven met als titel: “Geniet van het lied”, zoals gebruikelijk uitgegeven door de eigen Drukkerij van het Jongensweeshuis in Tilburg. Elke frater die op onderwijsgebied iets bijzonders in zijn mars had, kreeg van de overste steevast opdracht tot het samenstellen van een methode, want dat was voor de congregatie een aardige bijverdienste.
Frater Realinus Donders.
14
Realinus tekende op karton muziekborden met de tekst van een liedje met bijbehorende notenbalk, zo groot als het blad van het schoolbord waaraan hij
