3 minute read
Daoine in Uaigneas Frainc Mac Brádaigh SJ
Iománaí ar chlaí IS É DIA AN FAOISEAMH IS FEARR AR AN UAIGNEAS
Sheas Sílé ansin, beagán i leataobh ón uaigh is ó theaghlach Willie ach sheas sí in ionad a raibh ómós chéile ag dul dó. Má bhí céile pósta Willie lena clann mhac , rud gur dóigh, níor thug mise suntas di. Is ar Shíle a bhí m’amharc dírithe mar is uirthise a bhí aithne agam. Sheas sí ansin, beagán i leataobh le hómós dá theaghlach ar fad agus sheas sí le dígnit. Tháinig gaolta is cairde Willie chuici is chásaigh siad a bris léi mar a rinne said le baill dá theaghlach ag an uaigh.
Bhí Willie is a bhean phósta briste ón a chéile le blianta. Ba dhlúthchairde Wille agus Síle le blianta. Ach ní raibh baint ar bith ag a ndlúthchairdeas le briseadh an phósadh. Bhí an briseadh seantárlaithe sul má casadh Síle is Willie le chéile beag ná mór. Níor lorg Willie ná a bhean colscaradh. Scaradar ón a chéile i bhfad sul má bhí ceist ar bith faoi cholscaradh dlithiúil sa tír seo. Agus snadhmadh an dlúchairdeas idir Wilie is Síle i bhfad roimhe sin chomh maith.
Ní cosúil go raibh tada eile i gceist eatarthu ach dlúthchairdeas is ionúine. Chaithfeadh Wille tráthanna den seachtain i dteach Shíle. Thabharfadh chuig na siopaí ag an deireadh seachtaine í. Théidís chuig an aifreann le chéile Dé Domhnaigh, is ghabhadh said amach oíche Shathairn nó Domhnaigh le cúpla deoch a chaitheamh is le dreas damhsa a dhéanamh i measc a gcairde. Tráthanna eile den seachtain bhíodh seisean ina theach féin i gcondae eile sa chomharsanacht. Ní raibh tada ceilte ar aon duine, gach rud oscailte. Cé a chuirfeadh ceist faoin a saol príomháideach ach bhí chuile chosúlacht ar an scéal nár bhain gnéas go lárnach leis an scéal, má bhain sé leis ar chor ar bith, cé nach shin le rá nár ba chairde ionúine iad. Ní hionainn dlúthchaidreamh is ionúine agus gnéas, is níl gné amháin den ghaol pearsanta idir dhaoine ag brath ar an ngné eile. Nó an bhfuil mise go hiomlán saonta?
Ar aon chaoi thuig na comharsain is a cairde ar fad do bhris Shíle, agus chásaigh siad sin léi. Agus nuair a dúirt mise léi, an lá sin, go mba dona liom a bris, d’admhaigh sí go hoscailte liom nach raibh a fh ios aici cén chaoi an éireodh léi déanamh gan Willie. Bhí sí ar an uaigneas anois. Agus níorbh é seo an chéad bhris a d’fh ulaing sí. Fuair a fear céile féin bás blianta roimhe seo is d’fh ág ina baintreach í go hóg le triúr leanaí. Bhí siadsan tógtha aice i bhfad sul má
Bímis ag guí Dé don iliomad daoine fágtha leo féin go neartaí a gcreideamh iad agus go n-airí siad Dia I ngar dóibh.
casadh Willie uirthi. Bhí aimhreas ormsa freisin an éireodh léi an ceann is fearr a fh áil ar an uaigneas an babhta seo. Ach tá creideamh láidir, cairde is teaghlach aici a sheasann léi. Tá sí uaigneach ina dhiaidh, níl aimhreas ar bith faoi sin. Tá gach uile seans ann nach líonfar an bearna a fh ágann Willie ina saol go deo. Ach ní cosúil go bhfaighidh an t-uaigneas an ceann is fearr ar Shíle ach an oiread.
Tá a clann thart uirthi agus gar di. Cheana féin tá a cairde á mealladh amach an corr oíche deireadh seachtaine, le haghaidh deoch beag is dreas damhsa. Buaileann said isteach chuici agus iad ag dul am bhóthair. Agus tá Dia i ngar di. Bímis ag guí Dé do Shíle agus don iliomad daoine fágtha leo féin go neartaí a gcreideamh iad, go n-airí siad Dia i ngar dóibh agus go dtuga a dteaghlach is a gcairde tacaíocht is comhluadar dóibh.
