CHOSEN FAMILY EN HET EERSTE QUEER-MUSEUM IN LONDEN

door Noa Gelderman

De feestdagen zijn een tijd waarin alle familieleden worden opgetrommeld om weer eens bij elkaar te komen en de dingen van alledag te bespreken. Velen kijken met weerzin naar het vooruitzicht om weer met de familie te zijn, terwijl anderen zich erg verheugen op deze samenkomst. Niet iedereen heeft het privilege om de feestdagen door te brengen met hun biologische familie, onder anderen in de LHBTIQA+ gemeenschap komen velen chosen families voor.

Een gekozen familie kan vele verschillende vormen aannemen. Een gekozen is eigenlijk het vormen van een niet-biologische of niet door de wet geaccepteerde familie. Het niet geaccepteerd worden door de biologische familie op grond van seksuele geaardheid kan bijvoorbeeld leiden tot een zoektocht naar mensen die jou wel accepteren. Daarom ook de term chosen family. In 2019 heeft in London een fotografietententoonstelling plaatsgevonden, georganiseerd door Queer Britain in samenwerking met Levi’s, met als thema chosen family. In 2022 opende Queer Britain het eerste Queer museum in London, gevestigd in het Two Granary square gebouw in King Cross, waarin de geschiedenis van de LHBTIQA+ gemeenschap in wordt getoond. De directeur van het museum heet Joseph Galliano, voormaig redacteur van U.K’s Gay Time Magazine. Het museum is een liefdadigheidsinstelling en is gesubsidieerd door giften van verschillende bedrijven en individuen. Het is opgericht om de Queer-gemeenschap meer in het daglicht te zetten. In het museum wordt onder andere de celdeur van de dichter Oscar Wilde, die gevangen werd genomen vanwege gross indecency, getoond. De term gross indecency werd gebruikt als een manier om bepaalde seksuele activiteiten te criminaliseren. De foto’s voor de tentoonstelling chosen familiy zijn gemaakt door fotografen: Kuba Rynieiwcz; Bex Ray; Robert Taylor en Alia Romagnoli. De foto’s vormen een belangrijk onderdeel van de collectie vanwege de kijk die ze bieden in het vaak onderbelichte Queer-narratief. De collectie bestaat uit zelfportretten, foto’s van naasten en leden van de gekozen familie en andere mensen met wie de fotografen zich verbonden voelen. De collectie bestaat uit zelfportretten, foto’s van naasten en leden van de gekozen familie en andere mensen met wie de fotografen zich verbonden voelen. Dit maakt de tentoonstelling erg persoonlijk en divers. Wat alle fotografen samenbrengt is het tonen van de rijkdom en de diversiteit die een chosen family kan hebben, maar ook het opeisen van meer acceptatie vanuit de maatschappij naar de LHBTQIA+ gemeenschap is een belangrijk streven. Een van de fotografen, Kuba Ryniewicz komt uit Polen waar de LHBTQIA+ gemeenschap veelal niet wordt geaccepteerd. In zijn werk wilt hij ongehoorde verhalen belichten dit in de context met landschap, geschiedenis, mode en cultuur. Zo vindt hij het belangrijk dat de foto’s gemaakt worden in de omgeving waar hij zijn chosen family heeft ontmoet. Ryniewicz maakt onder anderen een foto van hem en zijn partner in zijn eigen tuin. Een heel kwetsbaar, maar eenvoudig beeld die naar mijn inziens laat zien dat LHBTQIA+ personen, net zoals cis-hetero personen, ook een alledaags leven hebben.

Bex Day fotograaf en regisseur speelt in haar werk met de thema’s zoals gender, diversiteit en keuzevrijheid. Eerder heeft ze al een tentoonstelling gemaakt over de oudere transgender gemeenschap, genaamd Hen. In haar manifesto schrijft ze dat ze ieder subject een bepaald gevoel van autoriteit (empowerment) wil geven, waardoor er een intieme sfeer ontstaat en dit in combinatie met rauwheid sensitieve beelden opleveren. Ook voor Robert Taylor geboren in England in 1950 en op latere leeftijd fotograaf geworden, nadat hij onder andere voor de RAF (Royal Air Force) heeft gewerkt, is het tonen van diversiteit belangrijk. Hij maakt foto’s voor verschillende opdrachtgevers. Zo heeft hij bijvoorbeeld portretten gemaakt in opdracht van The Royal Society. Taylor wil dat mensen voor de camera zichzelf kunnen zijn. Voor de tentoonstelling heeft hij een chosen family bestaand uit vier mannen gefotografeerd. Taylor gebruikt ook wel de term four sided triangle, daarmee bedoelt hij dat de vier mannen een belangrijke rol in elkaars leven hebben gespeeld zowel als geliefden als vrienden.

Voor de tentoonstelling chosen family heeft Alia Romagnali verschillende personen gefotografeerd met een Zuid-Aziatische achtergrond. Door het tonen van de Zuid-Aziatische gemeenschap in London probeert Romagnali de Zuid-Aziatische gemeenschap een plek te geven in de maatschappij. Ze probeert het Queer zijn te verkennen door middel van Indische bruidsiconografie. Ze wil net zoals Bex Day autoriteit te geven aan het subject, ze claimt de zeggenschap van lichamen door het tonen van tatoeages en henna. De kleuren in haar werk zijn niet intentioneel zo kleurrijk dit hoort bij de Zuid-Aziatische cultuur. Ze spreekt dan ook over de white gaze die de westerse Europeaan op de Aziatische cultuur projecteert. Kleur is voor Romagnali een normaal gebruik, maar door de gemiddelde westerse Europeaan wordt dit als het meest opvallende aspect van haar foto’s gezien.

Het pas opgerichte museum heeft in november 2022 de prijs voor het beste kleine museum gewonnen. De prijs werd uitgereikt door de museum associatie, opgericht in 1889 die als doel het steunen van sociaal geëngageerde musea heeft. Gezien Queer Britain pas net is opgericht is en tot nu toe volledig afhankelijk is van donaties, is dit dan ook een grote eer. Wees tijdens de feestdagen gesteund door het idee dat er diverse soorten families bestaan, die net zo een rijke toevoeging kunnen zijn aan het leven als biologische families. d