Het land van de rijzende zon

SArA kerS - In het Japans wordt het land Japan Nihon of Nippon genoemd. Het woord Japan is een zogenoemd exoniem, want Japan is de topografische naam die anders is dan de plaatselijke naam. Het endoniem is dus Nihon/Nippon; dat is de topografische naam in de taal die op de desbetreffende plek wordt gesproken. Nihon, geschreven als 日本 in het Kanji, is een samenstelling van de woorden ‘zon’ en ‘oorsprong’. Japan dankt zijn naam aan de veronderstelling dat de zon daar opkomt. Echter, voor de Japanners kwam de zon natuurlijk ook op vanuit het oosten, en niet in hun land. Dus hoe komt Japan aan die eerbiedige bijnaam?

De Venetiaanse handelaar en wereldreiziger Marco Polo (1254-1324) heeft tijdens zijn reis door Azië ook kennisgemaakt met Japan. Hij is er nooit geweest, maar in het zuiden van China spraken de mensen daar over ‘het land van de rijzende zon.’ Want als je vanuit het zuiden van China naar het oosten uitkeek, was Japan te zien en in de dageraad de zon die opkomt achter het land. In de oudheid ontwikkelde China alle kenmerken van een geavanceerde beschaving, waaronder geschreven taal, geavanceerde steden, gespecialiseerde arbeid en bronstechnologie, tot 2000 jaar vóór Japan.

Als gevolg hiervan hadden China en diens cultuur een enorm grote invloed op de jongerencultuur, en deelde zij haar filosofieën, politieke structuren, architectuur, boeddhisme, kledingstijlen en zelfs haar geschreven taal. In feite werd het vroegst bekende geschreven verslag van Japan gevonden in een Chinees boek. Met zo’n krachtige invloed ligt het voor de hand dat, toen Japan vroeg in zijn ontwikkeling werd beschreven, dit vanuit Chinees perspectief was. Vanaf het Chinese vasteland gezien ligt Japan in de richting waar ook de zon opkomt. Het land werd daar al eeuwen Ji-pang of Zu-pang genoemd, te vertalen als ‘de oorsprong van de zon’, vergelijkbaar met de Japanse vertaling van Nippon of Nihon . De nationale vlag van Japan wordt de “rijzende zonvlag” genoemd. Aan het begin van de zevende eeuw werd voor het eerst de Japanse vlag met de zon in het midden gebruikt. Er wordt echter gezegd dat de combinatie van kleuren op de vlag anders was dan nu. De oorspronkelijke kleurencombinatie zou een gele zon tegen

een rode achtergrond getoond. De exacte oorsprong van de Hinomaru (de Japanse vlag) is onbekend, maar de rijzende zon had een symbolische betekenis sinds het begin van de 7e eeuw. In 607 werd een officiële correspondentie tussen Japan en China geïnitieerd, deze werd ondertekend met “van de keizer van de rijzende zon.”

De zon is nauw verwant aan de keizerlijke familie van Japan, die volgens de overlevering afstamt van de zonnegodin Amaterasu. De heersende religie, die wordt gecategoriseerd als de oude Ko-Shintō-religie van het Japanse volk, omvat natuuraanbidding met in het bijzonder de aanbidding van de zon voor een succesvolle oogst en visvangst.

De aanbidding van de zon wordt geïllustreerd door de legende van keizer Jinmu. Tijdens een oostelijke expeditie (Jinmu tosei) werd de broer van keizer Jimmu, Itsuse no Mikoto, gedood in een strijd tegen de lokale leider Nagasunehiko (“de langbenige man”) in Naniwa (het huidige Osaka). Keizer Jimmu realiseerde zich, als afstammeling van de zon, dat hij niet naar de zon (naar het oosten), maar vanuit de zon (naar het westen) wilde vechten. Dus ging zijn clan naar de oostkant van het Kii-schiereiland om westwaarts te strijden. Ze bereikten Kumano (het huidige Ise) en gingen richting Yamato. Daar wonnen zij de tweede slag met Nagasunehiko en veroverden zo de Kinki-regio. Voor krijgers die strijden met de zon aan hun zijde mag een dergelijke overwinning amper een verrassing heten.

Al met al valt te zeggen dat de zon een centrale rol speelt in de Japanse cultuur. En hoewel we nu weten dat de zon niet uitkomt uit het Japanse landschap, maar altijd ergens op de wereld schijnt, is het goed voor te stellen hoe Japan aan haar eeuwenoude bijnaam komt. d

In de Kinki-regio maakten de krijgers onder andere kennis met deze Kinki kimono’s.

Advertentie