Editie 50 - oktober/september 2023

ESPECIAL LIFE

Nederlandstalig magazine over het leven in Spanje

Alles over Extremadura We gaan extreem!

Opgroeien in na-oorlogs Spanje

Adel Extremadura op Instagram

Wijnen uit het grensgebied

Portugese invloeden in Spaanse keuken

Gieren kijken in Grazalema

UW DROOMVILLA

Op de markt gebracht door:

449.000€ + perceel + BTW https://www.marbellaco.com/nl/

 Deens concept  Deens ontwerp  Tijdloze architectuur   Duurzaam gebouwd  Inclusief architectuurproject  Punctuele levering 

+34

952

COLOFON

ESPECIAL LIFE TEAM

Annebeth Vis

Helga van der Zon

Marcel Boers

Kees Diks

Kaspar Huijsman

Maybritte van Blijderveen

Nazli van den Kieboom

Ronald Dorlas

Susanna Verboon

PUBLISHERS

Marjan Schut

(commercial director)

sales@especial-life.com

+34 680 674 188

Maria Kupers

(creative director)

maria@especial-life.com

ADVERTENTIES

sales@especial-life.com

ESpecial Life is een tweemaandelijks GRATIS magazine dat ook online gepubliceerd wordt: especial-life.com

Heeft u vragen, suggesties of tips? Mail ons! info@especial-life.com

Free bi-monthly Dutch magazine. Also published online: especial-life.com. If you have any questions or suggestions, mail us! info@especial-life.com

Alle rechten voorbehouden

©2014-2023

We zijn deze editie weer eens even de grenzen overgegaan. En dat is uitstekend bevallen. Het is absoluut niet zo dat we uitgekeken zijn op ons geliefde Andalusië maar we wilden wel weer eens wat verder kijken.

Suzanne, Ronald en Maria gingen letterlijk de grens van Andalusië over, naar Extremadura. Een deelstaat die zoveel te bieden heeft dat we er nog wel zeker twee magazines mee zouden kunnen vullen. Aan de hand van hun verhalen krijg je een beeld van een stuk van de geschiedenis van Spanje en waar je kunt genieten van heerlijke gerechten en zinnenstrelende wijnen. We hadden het geluk dat we met veel inwoners hebben kunnen spreken, zij vertellen met smaak over hun herinneringen en tradities. De geheimen van hun recepten lospeuteren is helaas niet gelukt, je zult dus toch echt zelf een vakantie daar moeten inplannen.

Helga stak heel andere grenzen over, in het natuurgebied Grazalema ging ze voor het eerst van haar leven abseilen en zag ze van heel erg dichtbij een gier. Ze kwam zo enthousiast terug dat we een herhaling van een dergelijk stukje waaghalzerij in de toekomst nog wel een keer kunnen verwachten.

Natuurlijk ook in deze editie weer de belevenissen van onze columnisten in Barcelona, in bed, op de beurs en in de dierenartsenpraktijk.

Zoals altijd wensen we je weer veel leesplezier, wij hebben weer genoten van het schrijven!

Marjan & Maria

LIFESTYLE, GASTRONOMIE & INTERVIEWS

16 Grenzenloze gerechten

36 Wijnen uit Extremadura

62 Netwerken anno nu

16

NIEUWS & COLUMNS

26 Business Buzz

31 Die toeristen ook...

33 Kwetsbaar liggen

43 Goal!

59 Verplichtingen eigenaren huisdieren

06

50

ACTIVITEITEN, NATUUR & CULTUUR

06 Reis door de geschiedenis van Extremadura

44 Adelijk Cáseres

52 Avontuurlijke wandeling

PRAKTISCH

58 Culturele agenda

66 Overzicht Nederlandstalige ondernemers en hulpverleners

de grens met Portugal

REIS DOOR DE GESCHIEDENIS VAN EXTRAMADURA

Een uur rijden zonder iemand tegen te komen, rustige boerendorpjes, middeleeuwse stadjes, hier en daar een verkeersbord richting Portugal en ooievaars, vooral veel ooievaars.

De naam Extremadura betekent ‘extreem zwaar’. Een vakantie daar is echter helemaal niet zo zwaar. Een paradijs voor vogelliefhebbers, mensen die van sappige verhalen over de adel houden en zeker een must voor foodies die de traditionele keuken weten te waarderen.

De verhalen van een familie uit het boerendorp Barcarota geven een kijkje in het leven in Spanje na de burgeroorlo, dat was voor velen wel extremamente dura.

Na het artikel over de Sierra Aracena (editie 45), kreeg ik de uitnodiging de grens van Andalusië over te steken en de deelstaat Extremadura te ontdekken. Na een zoektocht op internet kom ik tot de conclusie dat Extremadura uitermate interessant is en te groot voor één artikel. Ik besluit naar het zuidelijke deel van de provincie Badajoz te gaan en daarna dan nog even richting het noorden. Het is me duidelijk dat de stad Cáceres ook absoluut op mijn lijstje moet.

Rust van het platteland

Na bijna vijf uur rijden kom ik aan in Táliga, een dorpje met ruim 600 inwoners, drie bars en één Casa Rural. Nadat ik mijn koffer heb uitgepakt is het tijd om even de benen te strekken en het dorp te verkennen.

Dat is nogal snel gebeurd, een paar straten, gemeentehuis, een relatief grote supermarkt en dat was het dan. Uit het feit dat iedereen me nieuwsgierig aankijkt maak ik op dat het blijkbaar niet vaak voorkomt dat er blonde dames door het dorp lopen. Laat staan dat ze inwoners aanspreken met de vraag of het klopt dat er geen telefonisch bereik is. “Alleen Movistar doet het hier, voor de rest moet je naar de kruising met de provinciale weg gaan om te kunnen bellen. Het is een beetje primitief hier allemaal” verontschuldigt een bewoner zich.

Het schiet door mijn hoofd dat dit een prima plek zou zijn om een paar maanden te zitten om een boek te schrijven.

Spaans of Portugees?

Het schrijven van een boek staat nu niet op mijn lijstje dus ik pak de auto om de omgeving te verkennen. Na een rit van een half uurtje langs weilanden waar koeien onder bomen staan te herkauwen kom ik aan in Olivenza. Net als in Táliga staan hier ook twee, meestal verschillende, namen op de straatbordjes: in het Portugees en in het Spaans. Beide dorpen waren tot 1801 in handen van de Portugezen en men spreekt er nog steeds het ‘Portugés Oliventino’.

Na een ontbijtje (twee euro voor koffie en een broodje!) op het grootste dorpsplein van dit 12.000 inwoners tellende stadje, verken ik het centrum. Mooie straatjes, gezellige pleintjes en vooral heel veel leuke winkeltjes waar je dingen voor je interieur en kleding of schoenen kunt kopen die je niet zo snel elders zult vinden.

Ik blijf staan voor de etalage van de patisserie Casa Fuentes, hier moet ik toch écht even naar binnen. De eigenaresse vertelt me over de diverse soorten gebak die ze verkopen. Vanwege het verleden van Olivenza zijn er veel zoetigheden die van oorsprong Portugees zijn.

Tekst & foto’s: Maria Kupers. Met dank aan de familie Serrano: Guille, José Maria, David, Jacinto, Félix, Purificación en Antonio.

De heren zitten niet graag stil: een potje voetballen, in een boom klimmen en enthousiast dansen zit hen in de genen

Links in boom: Guille Rechts in boom: David. Onder boom: José Maria, Jacinto.

De bakkerij staat bekend om de Tecula Mecula, een taart van een soort amandelspijs met eigeel. Ze laat me een stukje proeven en ik ben meteen verkocht: niet te zoet, niet te zwaar en het smelt op de tong. Ik besluit een hele taart te kopen, die gaat later die dag vast in goede aarde vallen.

Familieverhalen

De uitnodiging om Extremadura te ontdekken kwam van de familie Serrano. Vader Jacinto (1951) is in Barcarota geboren en getogen. Hij woont er inmiddels al ruim vijftig jaar in Madrid maar komt nog elk jaar terug voor de Romeria. Zijn zoon José Maria (1976) komt ook uit Madrid naar het dorp, net als zoon David (1978) die met zijn zoon Guille (2014) uit Málaga de reis maken naar de plek waar ze in hun kindertijd altijd de zomer doorbrachten. Drie generaties die Barcarota als ‘mi pueblo’ beschouwen en me gastvrij ontvangen op hun jaarlijkse familiebijeenkomst met tante Purificación, oom Antonio, en neef Félix.

Volgens goed Andalusisch gebruik ben ik aan de late kant, maar een deel van de schuld komt voor rekening van Google. Die stuurde me een zandpad op dat weliswaar door een prachtig gebied met hier en daar een veehouderij ging, maar een enorme omweg bleek te zijn. De Romeria van Barcarota wordt gehouden bij de Embalse de Aguijon. Naast het stuwmeer is een groot recreatieterrein waar het hele dorp en omgeving zich heeft genesteld om de middag, avond en in sommige gevallen ook de nacht door te brengen. Overal tussen de bomen staan tentjes, geluidsinstallaties, hier en daar een paard en auto’s. Hele families en groepen vrienden komen deze zaterdag bijeen om samen te eten en feest te vieren.

Lunch met uitzicht

De Serrano’s hebben een plek met uitzicht op het meer weten te veroveren. Zo nu en dan komt er een groepje paarden met mensen in prachtige kleding voorbij. Hoewel het een warme dag is zwemt er niemand. “Dat mag niet, het is de drinkwatervoorziening voor ons dorp. Het is eigendom van de bewoners van het dorp zelf, tamelijk uniek in Spanje” vertelt tante. En dat is het begin van de vele verhalen die de familie over Barcarota en hun jeugd vertelt. Er blijken toch gegronde redenen te zijn voor de naam Extremadura.

Barcarota telde tot de jaren zestig 10.000 inwoners en was het centrum van de handel in allerlei agrarische producten. “Wij groeiden op in de tijd na de burgeroorlog, er was veel armoede” vertelt Jacinto Serrano. Met zijn zus haalt hij herinneringen op aan winters waar er een pak sneeuw in de straten lag en medeleerlingen blootvoets naar school gingen. Er was geen geld voor schoenen.

“De tijd dat de adel al het land in handen had was officieel dan wel voorbij, maar in Barcarota was nog steeds vrijwel al het land in handen van vier families. Er waren een paar mensen die net als wij geluk hadden en een eigen stukje grond hadden om in hun levensonderhoud te voorzien, de rest werkte voor een hongerloontje op het land van anderen.”

Mijn en dijn

Die landeigenaren hadden een goede band met de Guardía Civil, als agenten hun ronde deden werden ze uitgenodigd voor een kopje echte koffie in de keuken van het ‘grote huis’. “Ze knepen dan ook geen oogje dicht als mensen hout sprokkelden om hun armoedige hutjes te kunnen verwarmen. Ook de takken die van de bomen waren gevallen waren eigendom van de grootgrondbezitter, ze pakten die mensen op voor diefstal” vertelt Jacinto.

Toch was niet iedereen zo gierig. Purificacón herinnert zich de dames van de familie die de bijnaam ‘Primas de la Virgen’ (nichten van de Maagd) kregen. “Zij gaven altijd aalmoezen, er stond vaak een hele rij bij hun deur. En als iemand medicijnen nodig had konden ze het recept bij hen inleveren en dan zorgden zij ervoor dat de apotheek betaald werd. De rijkdom van de familie is er door de erfgenamen inmiddels vrijwel geheel doorgejaagd, hun huis in het dorp staat al jaren leeg. Maar zij waren niet de enigen die bijsprongen, mensen in het dorp hielpen elkaar waar ze konden.”

Ons kent ons

Antonio komt uit het naburige dorp Salvaleón en vertelt over de rivaliteit tussen de beide dorpen. “Ik kan me herinneren dat groepen jongens uit beide dorpen (met) stenen naar elkaar gooiden. Van die kattekwaaddingen die de jeugd uithaalt. Iedereen in de omliggende dorpen kent elkaar, want voor een leuk meisje moest je het soms wel buiten je eigen dorp zoeken” lacht hij terwijl hij zijn vrouw aankijkt.

Dat men uitstekend op de hoogte is van wat andere dorpen te bieden hebben blijkt wel als ik de taart voor het dessert tevoorschijn haal. Er gaat een enthousiast gejuich op en Purificación blijkt de familie van de verkoopster met wie ik zo’n aangenaam gesprek had te kennen.

Na de lunch moet ik volgens de familie toch echt even de rivier zien. We ruimen de etenswaar op in de auto’s en lopen op ons gemak het terrein over. De Romeria gaat hier toch anders dan ik in andere dorpen heb meegemaakt. “Vroeger ging er inderdaad een hele optocht met paarden en karren én het beeld van de heilige op pad. Dat was een andere plek dichter bij het dorp. Nu komt iedereen met de auto en is er niet veel saamhorigheid meer” vertelt Purificación.

Laat het alsjeblieft regenen Onderweg komen we langs een net gewit kapelletje waar Sant Isidoro staat. Er komen wat vrouwen binnen die het beeld aanraken en vragen om het alsjeblieft te laten regenen. Verder lijkt de belangstelling voor de religieuze achtergrond van deze dag minimaal.

Al wandelend vraag ik José María of hij in de toekomst terug zal blijven komen naar Barcarota, ikzelf heb helemaal niets met mijn geboorteplaats of die van mijn ouders. “Ik ben Madrileño maar voel wel een band met het dorp. Het is niet de meest mooie plek van Spanje maar hier brachten we de zomervakanties door, de hele dag buiten op het land. Het was fantastisch dus het zijn die herinneringen die mijn beeld kleuren. Ik weet niet of ik hier altijd zal blijven terugkomen als het oudere deel van de familie wegvalt maar weet wel zeker dat ik hier met een partner naartoe zou gaan, simpelweg omdat een deel van mijn verleden te laten zien.”

Er stroomt maar weinig water in de rivier dit jaar. Terwijl David, Guille en José Maria op zoek gaan naar de koeien die ergens verderop moeten staan, gaat de rest van het gezelschap in de schaduw zitten om verder te kletsen of even een dutje te doen.

Félix vertelt dat hij met veel plezier in het dorp woont. “Ik werk hier bij een accountantskantoor en ben betrokken bij het uitwisselingsproject met het stadje Bradenton in de Verenigde Staten. Elke twee jaar ontvangen we hier een groep mensen uit deze zusterstad en het jaar daarop gaan er mensen vanuit hier daar naartoe. Dat gebeurt nu al zestig jaar, Hernando de Soto kwam uit Barcarota en zette in Bradenton voor het eerst voet aan land en veroverde vanuit daar een deel van Amerika” vertelt hij.

De dorpsgeesten

Na een potje voetballen met broers, kleinzoon en opa is het tijd weer terug te keren. Inmiddels staat er een band op het podium bij het kapelletje en terwijl de zangeres een niet echt geslaagde poging doet ‘I will survive’ enigszins Engels te laten klinken, staan wij enthousiast te dansen.

Na al deze verhalen moet ik nu natuurlijk het dorp waar het allemaal om draait bezoeken. De heren staan erop me een rondleiding te geven vlak voordat de zon ondergaat. Functioneel en eenvoud overheersen, maar hier en daar staan een paar mooie panden.

Ze wijzen me op het huis van de ‘Primas de la Virgen’ en als we op een pleintje genieten van een drankje vertellen ze me de legende over het meisje van stand dat verliefd was op een jongen van boerenafkomst. Haar geest schijnt nog steeds over dat plein te dwalen. Ondanks dat de avond inmiddels gevallen is en het tijdstip voor spoken dichterbij komt zien we haar helaas niet.

Beetje toeren

De volgende dag besluit ik de rest van de omgeving te verkennen. Terwijl ik in een dorpje zit te ontbijten krijg ik via audiootjes allemaal tips van de familie en spreek met hen af die avond vogels te gaan kijken.

Het is rustig overal en ik bedenk dat deze wegen uitstekend geschikt zijn voor fietsliefhebbers. Vrijwel vlak, relatief goed wegdek en weinig verkeer. Ik ben onderweg al overal ooievaars tegengekomen, geen paal of toren zonder nest, dus ik besluit ze in het dorpje Almendral dan eindelijk ook maar eens op de foto vast te leggen.

En simpelweg omdat het kan steek ik de grens naar Portugal over. In dit grensgebied stroomt de rivier Alqueva, prachtig blauw met vele zijarmen. Overal staan kastelen en wachttorens, overblijfselen uit de tijd dat er om elke meter gevochten werd.

Waar zijn de vogels dan?

De provincie Badajoz staat overal bekend als een gebied om vogels te spotten. De ooievaars had ik dus al gezien en ook tijdens het autorijden heb ik al diverse grote roofvogels over zien vliegen. Om er nog meer te zien gaan we naar het Complejo Lagunar de la Albuera. De ingang van het wandelpad ligt enigszins verstopt tussen de volledig uitgedroogde graanvelden.

Guille leest ons enthousiast voor welke vogels er in dit moerasgebied te zien zijn en dat het mogelijk is dat we natte voeten krijgen. Dat laatste wordt door de volwassenen ernstig betwijfeld.

Na 10 minuten komen we bij een uitkijkpunt waar we in principe ongezien vogels zouden kunnen spotten.

Alles is echter zo kurkdroog dat er alleen maar wat kraaien aanwezig zijn. Guille vraagt zich bezorgd af hoe dat nu moet met die vogels. Ze vliegen per slot van rekening een heel eind en verwachten een plek te vinden om uit te rusten en te eten. Waar moeten ze nu dan naartoe? Daar hebben we niet echt antwoord op want we weten dat andere mogelijke stopplaatsen in Doñana en Fuente de Piedra in Málaga ook droog staan.

Ondanks deze zorgen over de aanhoudende droogte is het toch een genoeglijke avondwandeling midden in de natuur. In Barcarota nemen we afscheid, morgen gaan zij weer terug naar Madrid en Málaga. Ik rij nog even door, op zoek naar meer mooie verhalen uit de geschiedenis van Extremadura.

Doe eens gek!

Onlangs waren wij op de beurs in Parijs en daar hadden wij verwacht alles in de typische donkere kleuren te gaan zien, typerend voor de start van het winter seizoen, maar het kon juist qua kleur en kleuren combinaties niet veel gekker worden!

De trend is kleur en veel kleur. Kandelaars in felle kleuren, met daarin dan weer kaarsen in contrasterende kleuren. Kussens, plaids en dergelijke er volledig op aangepast. Super vrolijk en heel goed aan te passen in je huidige interieur. Het zit hem namelijk in de details. Denk aan een tafel gedekt met alleen maar verschillende borden, glazen, bloemen, vaasjes, kaarsen en dan alles lekker door elkaar.

De andere trend was duidelijk ´gekke´items. Oude kaders in felle kleuren met daarin een ouderwets prentje, een Kate Moss oud gemaakt met toeters en bellen. Dieren als lampen. Ja, een tikkeltje kitsch hier en daar maar het mag!

Dus durf en laat door kleur en decoratie je huis tot leven komen! Er is geen limiet binen deze trend. Leef je uit en laat je inspireren. Het is nooit ‘too much´, maak van je woning een extravante vertoning.

Veel plezier!

Cathelijne de Vilder: Creative director bij Acoola

smakelijke inval vanuit het westen

Tekst: Susanne Verboon. Foto’s: Susanne Verboon, Maria Kupers

Als we nu toch in de deelstaat Extremadura zijn, zijn we natuurlijk ook benieuwd naar het gastronomische aanbod. Wat meteen opvalt op menig menukaart is dat tussen al het varkensvlees (cerdo iberico) een groot aantal verschillende gerechten met bacalao (gezouten en gedroogde kabeljauw) is opgenomen. Invloeden vanuit het buurland Portugal dus. Geïnspireerd door de bacalao trekken we erop uit, om nog meer ‘Portugal’ te ontdekken in de grensstreken. En ook bij de banketbakkers is het buurland overal terug te vinden. Een smakelijke reis!

Badajoz

We zijn inmiddels aangekomen in Badajoz, de grootste stad van de gelijknamige provincie (150.000 inwoners). Badajoz ligt tegen de grens met Portugal, op de linkeroever van de rivier de Guadiana. Hier kun je zelfs lopend Portugal bereiken. Binnen zo’n drie kilometer bevind je je op Portugees grondgebied. Badajoz is een moderne handelsstad met een lange geschiedenis. Het meest imposante van de stad is het Alcazaba uit de twaalfde eeuw, wonderbaarlijk goed bewaardgebleven en ook het grootste fort van Europa. Geen wonder dat ondanks de vele oorlogen Badajoz nooit in handen van de Portugezen is gevallen.

Andere grensdorpen en steden hadden minder geluk. Logisch ook, als we kijken naar de geschiedenis. Van origine was Portugal ooit onderdeel van het Spaanse koninkrijk. In 1200 werd het Portugese Rijk een feit onder Afonso Henriques, die zichzelf uitriep tot de eerste koning van Portugal. Daarna volgen tijden met verovering en herovering aan beide kanten: dan weer Spaans bewind en dan weer Portugees. Dit is het beste te zien in Olivenza, ooit Portugees, maar nu Spaans grondgebied. Hier staan de straatnamen zelfs nog in het Portugees vermeld en hebben de bewoners de dubbele nationaliteit.

Dubbele nationaliteit in Olivenza

Als we rondvragen naar typische Portugese zoetigheden komt al snel de naam Tecula Mecula naar boven. Nieuwsgierig geworden naar deze taart met bijzondere naam, rijden we naar Olivenza, een gezellige, historische stad waar we een afspraak hebben in de banketbakkerij Casa Fuentes. De banketbakkerij is een ware verleiding. De taarten, gebakjes en koekjes staan uitnodigend klaar om direct te worden opgesnoept. Ook de decoratie springt eruit: aan de muren hangen, in diverse maten, goudkleurige, antieke koperen potten.

Recept in ruil voor eten

We spreken met Carmen Pilar Rodríguez, een al wat oudere, enthousiaste dame, de derde generatie in de banketbakkerij Casa Fuentes. Ze begint spontaan te vertellen over de herkomst van de Técula Mécula.

Pilar: ‘In de tijd net na de burgeroorlog hadden de mensen geen geld om voedingsmiddelen te kopen. We maakten vooral gebruik van ruilhandel. Op een dag kwam een Portugese reiziger aan in Olivenza die graag wat wilde kopen maar geen geld bij zich had. Hij liet in ruil een kleine koffer met boeken achter. Tussen de boeken vonden we het recept van de Tecula Mecula taart. We hebben het recept en de naam geregistreerd en zijn het gaan produceren.’

Voor jou en mij

Benieuwd naar deze bijzondere naam, antwoordt

Pilar: ‘Tecula Mecula is een naam, afkomstig uit het latijn en betekent zoveel als: voor jou, voor mij, voor een ander. Deze taart wordt dan ook veel cadeau gedaan.’ In de tussentijd krijgen we een stuk van de taart te proeven en vervolgt Pilar haar verhaal. ‘Deze taart is gemaakt van gemalen amandelen, eieren en suiker in bladerdeeg, afgedekt met een krokante laag, gemaakt van eierdooiers en suiker.’

Het doet ons meteen denken aan amandelspijs, maar dan veel smeuïger. De combinatie van de amandelspijs met het bladerdeeg en de krokante korst geeft een bijzonder lekkere smaak. Het gevoel van verzadiging treedt snel op. Het was een beter idee geweest om het ontbijt te schrappen, bedenken we ons.

Portugees Convent

Is er door de tijd heen veel aan het recept veranderd, vragen we haar. Ze schudt beslist haar hoofd: ‘Nee, eigenlijk is het helemaal hetzelfde gebleven. De origine van de Tecula Mecula is waarschijnlijk te vinden in een van de Portugese kloosters, uit de regio, maar we weten niet precies waar. Ook is het overduidelijk dat deze taart Moorse invloeden heeft, door het gebruik van de amandelen. We gebruiken alleen amandelen van de beste kwaliteit. Het enige wat we aangepast hebben is de vetstof. Was dat in de jaren na de oorlog nog tocino (varkens - spekvet), dit hebben we veranderd in manteca, een minder vette soort van het varken. Manteca is daarnaast een goed en natuurlijk conserveermiddel. De taart kan wel twintig dagen gekoeld bewaard blijven, zonder verlies van smaak of kwaliteit.’

Kerst en stierenvechten

Op de vraag wanneer de Tecula Mecula het meest wordt gegeten antwoordt de oudere zus, Celestina: ‘Dat is kerstperiode en de stierengevechten in het voorjaar. In beide periodes kunnen we de bestellingen soms bijna niet weggewerkt krijgen en werken we vaak door tijdens de nachten. We distribueren de Tecula Mecula door heel Spanje, met daarbij ook aan bijzondere klanten. Celestina: ‘Toen ik nog in Madrid woonde en studeerde bracht ik vaak, op bestelling, een Tecula Mecula naar de vader van de huidige koning: Don Juan Carlos. Hij was erg fan van deze taart. En ik kwam nog eens ergens’, voegt ze er lachend aan toe.

Portugese bakker

In Badajoz hebben de meeste Spaanse banketbakkerijen ook wel een klein aantal Portugese zoetigheden in hun assortiment, waarvan de pastel de nata (bladerdeeg gevuld met vanilleroom) de meest gangbare is. Maar zijn hier ook Portugese banketbakkers te vinden, vragen we ons af. Een korte speurtocht via vrienden en het internet levert drie banketbakkers op. In de buurt waar we verblijven bevindt zich er een: Cafeteria La Paloma.

Joaquin José Enriques Canarioh is de Portugese eigenaar. Hij vertelt dat de Spanjaarden altijd al gek zijn geweest op de Portugese keuken en in het bijzonder de zoetigheden. Waarom? Hij kan er de vinger niet op leggen, onze ‘pasteles’ zijn nou eenmaal anders.’ We gaan voor een proeverijtje en kiezen een aantal taartjes uit met koffie. Want daar staan de Portugezen ook om bekend, hun goede koffie.

Torrefacto: koffiebonen met suiker

In Extremadura drinken de meesten mensen koffie – torrefacto. Torrefacto verwijst naar een specifiek proces voor het branden van de koffiebonen. Tijdens de verwerking wordt een beetje suiker aan de bonen toegevoegd. Met als resultaat een donkere koffie met karakteristieke glans en licht zoetige smaak. Daardoor is de koffie langer houdbaar en heeft een robuuste smaak en intensiteit. In Europa is alleen in Spanje en Portugal deze ‘mezcla’ (mix) nog te koop en het meest gangbaar bij de Extremeños thuis en buiten de deur.

De torrefacto kwam in opkomst in de periode na de oorlog toen er een schaarste heerste van allerlei voedingsmiddelen. Door torrefacto te

produceren kon men de smaak behouden maar de kosten sterk verlagen. We genieten van de, naar ons idee, pittige en natuurlijke koffie en voelen een beetje beetgenomen als Joaquin ons vertelt dat het een koffie is die gemaakt is van 80% natuurlijke koffiebonen en 20% torrefacto. ‘Het is nu eenmaal wat mijn klanten het lekkerste vinden,’ zegt hij lachend.

Proeverij

We proeven de ‘Brigadeiro’ denk aan chocolade truffels, de ‘Cerikcaya’ een soort Portugese cheescake, ‘Bolo de Arroz’, zoals de magdalena’s maar dan gemaakt van rijstmeel, wat zorgt voor een luchtiger en sponsachtig cakeje. We voegen hier nog de ‘Torta de Azeitao’ aan toe, (onze ogen zijn groter dan onze maag), een gebakje, gemaakt van amandelen met binnenin een roomvulling. Al proevend laten we Joaquin weten dat we het grootste deel van het gebak zeer waarschijnlijk mee zullen gaan nemen. Maar niets is minder waar, moeten we later toegeven.

Waar komt al dat eigeel vandaan?

Het valt ons op dat veel van de zoetigheden op een of andere manier eigeel bevatten. Als crème vulling, als topping, etc. Leuke anekdote van Joaquin is herkomst van het gebruik van de eierdooiers. Joaquin: ‘Van ongeveer de zeventiende eeuw tot begin negentiende eeuw werden de witte wijnen in Portugal geklaard met eiwitten. Daardoor bleven veel eierdooiers over. Maar zelfs daarvoor was er al een overschot aan het eigeel. Dat kwam doordat de monniken in de kloosters de was streken met eiwitten. Zij legden als eerste de basis voor nieuwe creaties van zoetigheden met eidooier vullingen. Later werd dit overgenomen door de creatieve en beroemde Portugese patisserie bakkers.’

Home made

Na al die zoetigheid en een flink aantal uren later, keren we terug naar de hartige Portugese invloeden. De gerechten met bacalao zijn hier oneindig maar twee springen er wel uit: Bacalao dorada (gouden kabeljouw) en Bacalao a la nata (room kabeljouw). Op iedere menukaart in Badajoz zijn deze varianten te vinden. Maar gelukkig krijgen we ook de kans om bij de zeer gastvrije familie Gordillo dit gerecht te mogen proeven. De bacaloa a la nata van Oma Marisa Cavacasillas (76 jaar) staat al jaar en dag op nummer 1 voor wat betreft al haar (klein) kinderen, ongeacht waar ze het eten. Iedere keer is het weer haar bacalao die als lekkerste wordt ervaren. We vragen haar naar het geheim. Ze glimlacht: ‘Het is mijn eigen draai die ik aan dit recept heb gegeven. Iedereen kent de basis: aardappelen, bacalao, melk, roomboter, zout en peper. Maar ik voeg bijvoorbeeld room toe en een speciale kaas, wat zorgt voor de meer romige smaak en een knapperige korst.’

We proeven het gerecht, geserveerd met een frisse, droge witte wijn uit de wijnstreek Guadiana. De smaak is romig, met de zilte tonen van de kabeljauw en de licht pittige smaak van de kaas. Ook wij kunnen niet anders concluderen dat haar (klein)kinderen gelijk hebben: deze bacalao a la nata is een ware traktatie. Ondertussen vertelt Marisa dat de Extremeños erg veel van de Portugese keuken houden. Niet alleen de bacalao maar ook de vele soorten arroces (rijstgerechten) zijn erg in trek. Ze geeft ons de tip om in Elvas, een Portugees buurtstadje, drieëntwintig kilometer verderop, de spectaculaire arroz de pulpo (inktvis rijstschotel) te gaan eten.

Even de grens over

In een van de volgende dagen bezoeken we Elvas. Een mooie, historische stad. Deze stad had een verdedigende functie en dat zie je overal in terug.

Tussen de zeventiende en negentiende eeuw werd Elvas versterkt door wat tegenwoordige het grootste verdedigingswerk met droge grachten ter wereld is. De stadswallen werden in verschillende periodes gebouwd wat een uniek stervorming bouwwerk heeft opgeleverd. Er heeft zelf een Nederlandse Jezuïetenpater, Jan Ciermans (hoofdingenieur vestingwerken), aan het ontwerp bijgedragen. De andere twee grootste blikvangers zijn het aquaduct van Amoreira en het fort Graça.

En weer wat proeven

We komen na een heerlijke stadswandeling aan bij het restaurant Acontece. Een modern restaurant met terras en bijzonder interieur. Hier wacht ons geen typische Portugese kaart maar worden verrassende creaties geserveerd met een Mediterrane inslag.

We nemen vooraf de proeverij van lokale schapenkazen met een wijn uit de streek, gevolgd door de rijstschotel met inktvis. Deze wordt geserveerd in een terracotta pot en waar we even denken dat er een misverstand heerst: hier kun je makkelijk met z’n vieren van eten. Het is als het ware een soort ristotto met inktvis. Zacht en romig van smaak met in de verte de frisse tonen van koriander. De inktvis is zacht en smaakvol, smelt als het ware in de mond. Bij het gerecht krijgen we ook een paar licht gefrituurde tentakels, ook deze zijn erg lekker en mals. We zijn verkocht. De rijstschotel is echt spectaculair, zoals oma Marisa ons al had voorgehouden. We nemen het overgebleven rijstgerecht mee. De dag erna smaakt het nog lekkerder, verzekert de eigenaar ons.

Tevreden eters

We kunnen maar een ding concluderen na deze gastronomische reis in Extremadura: een waar genot om de Portugese invloeden te ontdekken en te proeven en daarbij ook nog even het gevoel te hebben gehad in het ‘buitenland’ te zijn geweest.

THUIS ALLES GOED

Judith en Eric, bekend van Satelliet Systemen, brengen expertise aan huis. Of u nu vernieuwing wenst op het gebied van televisie, internet, alarmsystemen of een wasmachine of koelkast nodig hebt, u kunt rekenen op vakmanschap, advies op maat, fantastische service en perfecte installatie. Alle merken leverbaar!

Vandaag besteld, morgen in huis!

TV, internet en audio systemen vernieuwen snel. Wij beschikken over up-to-date kennis én apparatuur.

Er komt het één en ander kijken bij het installeren van een alarmsysteem. Wij staan klaar voor advies en montage.

Altijd lastig wanneer een huishoudapparaat kapot gaat. Eén telefoontje en u heeft morgen al een nieuwe machine in huis.

Tijdens de bouw is het handig alvast na te denken over uw electro-systemen. Wij geven graag advies en begeleiding.

Volg ons op facebook voor de laatste up-dates en mooie aanbiedingen: JEsystemsSPAIN

Net even iets anders

Uiteraard zijn er Andalusië heel veel mooie winkels te vinden voor Fashion & Lifestyle maar soms toch net niet wat je zoekt. Net als het soms lekker is om een boterham met hagelslag te eten omdat wij dat zo gewend waren in Nederland is het ook erg fijn om voor andere dingen tussen de Nederlandse merken te kunnen shoppen.

Daarvoor kun je nu terecht bij de Concept Store in Alhaurin de la Torre. Je vindt er alles voor Fashion & Lifestyle van de meest populaire Nederlandse merken. Hoe fijn is het om in één winkel te kunnen shoppen voor kleding, tassen, beauty producten, sieraden en woonaccessoires!

De merken die in de winkel verkrijgbaar zijn onderscheiden zich doordat de trend, en voor kleding de maatvoering in Nederland toch net even wat anders zijn dan in Spanje en omdat deze merken kwalitatief goed zijn en ook nog vaak duurzaam geproduceerd worden.

Dus wil je een keer wat anders kom dan shoppen bij Wen’s Conceptstore!

Een kleine collectie van de winkel is ook via de webshop verkrijgbaar: www.wensconceptstore.com

Avenida Isaac Peral

29130 Alhaurin de la Torre info@wensconceptstore.com

Openingstijden:

Maandag: Gesloten

Di– Vrij: 9:30 – 14:00 & 17:00 – 20:00

Zaterdag: 9:30 – 14:00

Exclusieve projecten in Mijas

StartGroup is de enige Nederlandstalige makelaar aan de Costa del Sol met 3 kantoren. Naast een ruim aanbod in bestaande appartementen, rijtjeshuizen en vrijstaande villa’s zijn wij ook één van de marktleiders als het gaat om nieuwbouwprojecten!

StartGroup is de exclusieve makelaar voor de projecten Ipanema en Bahia by Kronos Homes, gelegen aan de golfbaan van Calanova - Mijas Costa. Los Roques villas gelegen tussen de zee en de El Chaparral golfbaan in Mijas Costa en ons nieuwste exclusieve project is Botanik! Dit project ligt op loopafstand van het populaire dorp La Cala de Mijas, gelegen halverwege Fuengirola en Marbella.

Bent u op zoek naar een woning aan de Costa del Sol? Neemt u dan contact op met Peter Stilma. Hij kan u ontmoeten in één van onze kantoren langs de kust en met meer dan 25 jaar woon -en werkervaring in de makelaardij bent u bij ons aan het juiste adres.

www.startgroup.com

peter@startgroup.com

Tel. +34-952 90 48 90

Zij die vaak in eigen land logeren e/o vakantie vieren en dan óók nog eens in de grootste hotelketen van Nederland weten wat het verschil maakt...

Naast het feit dat de boxspring zonder enige twijfel wereldwijd als allerbeste slaapsysteem uit de bus komt zijn er meerdere factoren die je dat échte luxe gevoel geven van ´even anders, even weg´

We hebben het dan hier over een heerlijk ´knuffelkussen´ en superlicht dekbed. Het principe van dit genot is inderdaad ooit bedacht door die grote keten en wordt tot op de dg van vandaag nog steeds geproduceerd door de grootste bedtextielfabrikant van Nederland enzijn deze 2 produkten nog steeds de ándere ´de kers op de taart´ van de Toekan: kussens en dekbedden met een superlichte zijde-achtige hipo-allergene & anti-allergische patent-vulling met enkel de voordelen van écht ganzedons, een tijk van fris perkal-katoen met een typische Nederlandse maar inmiddels wereldberoemde ´satinstripe´ die het gevoel van pure luxe uitstralen.

We zijn dan ook trots dat wij met exclusiviteit voor de gehele Costa del Sol deze mooie hotelcollectie mogen vertegenwoordigen. Kom ze maar eens voelen...

www.sofasbykeesdiks.com

Van Nederland tot Costa del Sol

Als Nederlandse inwoner is het altijd spannend als je voor het eerst een woning koopt in Spanje. Of het nu gaat om een tweede huis, een investering of misschien zelfs een emigratie, bij Sherlyn Homes krijg je de kans om je vanuit Nederland te oriënteren of het kopen aan de Costa de Sol wel bij je past. Dit maakt de drempel om te kopen aan de Costa del Sol aanzienlijk lager.

Oprichter Sherlyn Bruseker omschrijft haar diensten als een “brug” naar de Costa del Sol. Het avontuur begint op het kantoor van Sherlyn Homes in Amsterdam waar alle onderwerpen die bij de aankoop komen kijken uitvoerig worden besproken.

Als het enthousiasme nog steeds aanwezig is na dit eerste gesprek, word je voorgesteld aan een netwerk van samenwerkende Nederlandssprekende partners, waaronder hypotheekadviseurs, advocaten, & belastingadviseurs die allen werkzaam zijn in de Costa del Sol.

Tegelijkertijd zal er door Sherlyn Homes in Marbella een selectie gemaakt worden van woningen die aansluiten bij je wensen. Bezichtigingsafspraken worden zorgvuldig gepland in de periode van aanwezigheid in de Costa del Sol, waarmee de zoektocht naar je Spaanse droomwoning begint.

www.sherlynhomes.com

Luxe hotelbed thuis

Neemt

Mobiel:

Leonard

We zijn gespecialiseerd in herstellen van uw gebit door middel van kronen en bruggen waarbij vaak implantaten (en chirurgie) overbodig zijn.

Maak een vrijblijvende afspraak voor een informatie consult.

Living volgens Acoola

Acoola begon als schaduw specialist, daarna kwam de aankleding voor buiten erbij en 5 jaar geleden de aankleding voor binnen. Maar Acoola is inmiddels veel meer dan dit. Wij houden ons met name bezig met projecten van A tot Z.

Wij managen verbouwingsprojecten van groot tot klein maar ontwerpen ook intern volledige woningen.

Om te kunnen laten zien wat wij voor u kunnen doen, zowel groot als kleinschalig ontwerpen wij onze eigen concept villa’s waar wij u kunnen meenemen op een tour in een woning en het gehele resultaat kunnen laten zien, zowel voor bouwelementen als binnenen buiten inrichtingen als tuin ontwerpen als schaduw systemen.

Deze concept villa’s hebben bewust een identieke stijl en zijn gerealiseerd binnen verschillende budgets om zo aan verschillende wensen te kunnen voldoen.

Een gelegen in Marbesa, de ander in Guadalmina. Deze laatste is ´helaas ´binnen recordtijd verkocht maar kunnen we uiteraard online aan u tonen. Er zijn daarnaast 2 volledig nieuwe projecten in opkomst. Het betreft een verbouwing en een nieuwbouwproject en wederom beide compleet verschillend in stijl zodat wij onze diversiteit nog beter kunnen uiten!

Ons motto `with a soul ´blijft, de rust blijft, maar door onze variatie in bouwstijlen, budget en uiteindelijke inrichting, heeft iedere woning zijn eigen unieke sfeer!

Acoola Living. Carril de Picaza 30, San Pedro www.acoola.eu/ info@acoola.eu/ 951 162 542/ 657 440 107

Luxe studio’s met hotelservice

Verblijf direct aan het strand en de boulevard van Paseo Maritimo in het hart van Benalmádena. Luxe en comfort staan centraal tijdens een verblijf in onze elegante 1- tot 4-persoons studio’s.

Geniet van tijdloze elegantie

De 19 Comfy Studios worden gekenmerkt door een luxe sfeer met een tijdloze elegantie. Het gebruik van robuuste materialen, zoals staal en marmer, gecombineerd met zachte stoffen en ronde elementen, creëert een gevoel van rust in de studio’s.

Perfect verblijf voor elk gezelschap

Onze studio’s zijn een fijne thuisbasis als je er zelf even uit wilt. Maar ook wanneer je een heerlijke vakantie wilt beleven met je gezin of vriendengroep, kun je bij Comfy Studios terecht. Alle studio’s hebben toegang tot het zwembad en zijn op loopafstand van het strand.

Het Comfy Café is een heerlijke plek voor ontbijt, lunch & diner. Het bijbehorende terras is een oase van rust met uitzicht op zee. Rust, natuur, kwaliteit en gastvrijheid staan centraal en uiteraard zijn de decoratie en inrichting in lijn met onze prachtige studios.

We heten u van harte welkom.

Wij zijn dagelijks geopend van 08:00 tot 22:00. Reserveren kan via ons onderstaande telefoonnummer of stuur een e-mail naar info@comfystudios.es

Comfystudios.es Insta: comfystudios.es

Tel. 624.089.234

ERVAAR AFRIKA

√ safari in Tanzania

√ op maat gemaakte reizen

√ avontuur is gegarandeerd

namastesafaris.nl

ALS JE ZELF NIET MEER

KUNT VERTELLEN WAT JE LAATSTE WENSEN ZIJN

Je staat nu midden in het leven maar er kán een moment komen dat alles verandert. En dan wil je natuurlijk wel dat jouw wensen voor de laatste momenten van je leven gerespecteerd worden.

De enige manier in Spanje om dit juridisch vast te leggen, is via het medisch testament.

Daarin geef je aan wat je wilt op het gebied van:

√ behandeling

√ medicatie

√ donorschap

√ wettelijk vertegenwoordiger

√ euthanasie

Hulp en vertaling bij het invullen en registreren van jouw medisch testament.

www.medischtestament.com

Trap niet in de tourist trap

Bij mij op de hoek staan toeristen elke dag in de rij voor een tapastentje. Nooit heb ik een van mijn buren over dit zaakje gehoord, noch andere locals, en nooit heb ik er een bekende uit de stad zien eten. De tapasgerechten heb ik wel regelmatig op dienbladen naar buiten zien komen en ik kan je vertellen, die zien er wat mij betreft zeker niet als de meest appetijtelijke tapas ever uit. Je snapt, hier kom ik nooit.

Een tijdje geleden was er een vriendin op bezoek en die wierp verrukt een blik naar binnen. ‘Wat een schattig tentje, wat ziet dit er authentiek uit, kunnen we hier niet een hapje eten.’ Nou nee, liever niet. Maar het triggerde me wel. Ik had er zelf eigenlijk nooit zo naar gekeken, want ik ken de eigenaar van andere horecazaken in de buurt en weet dat hij maar één doel heeft: zo veel mogelijk toeristen op een avond naar binnen lokken. En daar is hij buitengewoon goed in.

Niet lang daarna verbleven mijn ouders twee weken in ons appartement toen we zelf op vakantie waren. Ik kreeg een lange samenvatting van alles wat ze hadden gezien en gedaan en hoe fantastisch het allemaal was geweest. Maar er was één ding heel erg tegengevallen. De tapaszaak op de hoek. Terwijl ze daar toch allemaal voor in de rij stonden! De tapas waren niet te eten en werden bijna koud geserveerd. Heel anders dan de tentjes waar ze normaal (met ons) naartoe gingen.

Als je op Tripadvisor kijkt, heeft dit restaurant de allerbeste reviews. Dat is natuurlijk ook wat de mensen massaal trekt. Hoe dan? Ik weet het niet. Misschien hebben ze ervoor betaald. Het kan natuurlijk ook zijn dat de meeste klanten niet veel gewend zijn op culinair vlak en oprecht denken dat ze de beste tapas van de stad krijgen voorgeschoteld.

De grote vraag is: hoe kun je als toerist zo’n overduidelijke tourist trap herkennen? Hoe weet je dat je bij de juiste tapastent zit? Ik kan je alvast verklappen dat je dus niet moet afgaan op de rijen voor de deur (of juist wel, maar wees kritisch, zijn dit toeristen of zijn dit locals) en de reviews op de welbekende platforms.

Mijn advies is, hoe kan het ook anders, vraag het een local. Je kunt altijd een buurman die langsloopt naar z’n ongezouten mening vragen. En als mijn ouders nou even mijn eigen app of website Barcelonatips hadden geraadpleegd, hadden ze meteen gezien dat ik deze zaak niet aanraad. Dus ben jij nou een keer in Barcelona en zoek je een lekker eettentje, laat het me alsjeblieft weten. Ik wil je in ieder geval niet terugzien bij die zaak op de hoek.

Annebeth

Uw advocaat en uw accountant werken samen voor u

Uw zaken zijn in goede handen bij Marbella’s meest gerenommeerde advocaten, accountants en belastingadviseurs. Om uw juridische en belastingzaken nog begrijpelijker voor u te maken, spreken we meerdere talen, waaronder Spaans, Nederlands, Engels, Duits en Frans.

• Gerechtelijke en buitengerechtelijke

civiele zaken

• Koop en verkoop van onroerend goed

• Belastingadvies en accountantsdiensten

• Corporate law, handelsmaatschappijen

• Erfrecht: testamenten en successie

• Handelsmerken en patenten

• Strafrechtzaken

• Afwikkeling faillissementen

• Algemeen fiscaal en juridisch advies

Kwetsbaar als je ligt

Als slaapadviseur sta ik graag naast je (nieuwe) bed en hoor ik graag als eerste wat je voelt en hóe het voelt. Dat jij daarbij ligt en ik sta is logisch maar ook heel handig: liggend is de mens het meest kwetsbaar in alle aspecten. Dat verklaart waarom de psychiater je het liefst liggend ondervraagt.

Alleen dáárom ja! Stel dezelfde vraag aan een persoon in staande houding en in liggende houding. Uiteindelijk zal de content hetzelfde zijn maar de manier waarop het wordt gebracht is totaal anders en dat kan vaak interessanter zijn voor een specialist om onderliggende kwaaltjes boven tafel te krijgen: een goede analyse van de ontvanger is vaak belangrijker dan de boodschap van de zender. Zo zul je op een exact dezelfde vraag in liggende houding passiever en ontvankelijker antwoorden dan staand. Staand ben je letterlijk standvastiger en reageer je meer nuchter en assertief.

Als ik mensen uitnodig voor een proefligging kunnen er 2 dingen gebeuren:

1) men gaat -al dan niet na enige aarzeling over of dat wel normaal is -gewoon liggen en binnen enkele seconden voelt men zich thuis in mijn showroom, heerlijk!

2) men vertikt het om ´ergens vreemd´ horizontaal te gaan. Makkelijk enerzijds, want het excuus ´ik slaap zelfs op de grond´ is voor mij een reden om direct een grote strik om het bed te doen en een afspraak in te plannen voor bezorging, maar de uitdaging blijft voor mij optie 1.

Dat betekent vaak nóg een bakkie koffie, doorvragen, beginnen met zitten en uiteindelijk (na mijn uitleg dat je slapen doorgaans liggend doet) gewoon.....liggen! Zonder je technisch te vervelen kan ik je verklappen dat een slaapadviseur niet veel meer kan doen dan technisch te bekijken hoe en hoever je schouders en onderrug (de meest zware uitstekende delen van het lichaam) wegzakken in een matras. Is dat meer dan plusminus 2 cm. dan is het matras te zacht voor je, is het minder dan een centimeter dan is het gewoon te hard. En dan nóg een illusie minder: élk soort matras komt hiervoor in aanmerking. Zo simpel is dat: voor de rest komt het aan op persoonlijke voorkeuren.

Lekker liggen en genieten van rust is net zo essentieel als gezond eten en een algehele balans tussen werken en ontspannen.

Kees Diks, slaapspecialist www.rogerslinnerie.com

extreme wijnen

Hoewel Extremadura qua volume de op twee na grootste wijn producerende regio van Spanje is, zijn de wijnen uit Extremadura niet erg bekend. Dat komt omdat er in verleden vooral bulkwijnen werden geproduceerd en neutrale witte wijnen van Pardina of Cayetana Blanca, bestemd voor distillatie tot brandewijn. Maar sinds 2000 hebben een aantal nieuwe producenten zich in Extremadura gevestigd en proberen daar verandering in te brengen.

Tekst: Ronald Dorlas. Foto’s: Bodega’s Habla, Palacio Quemado, Coloma

Wél werelberoemd

Hoewel de wijn van Extremadura niet wereldberoemd is, zijn de kurken van de Quercus suber (kurkeik) rond Càceres een groot exportproduct. Verder is Extramadura bekend van de jamón Ibérico, gemaakt van de inheemse pata negra-varkens die vrijelijk eikels grazen in de dehesa. En van de Torta del Casar – de heerlijk scherpe rauwmelkse schapenkaas uit het dorp Casar, gestremd met kardoendistelbloemen en 60 dagen gerijpt tot korstige ‘cakes’ met een glanzende, vloeibare, scherp smakende kern. En de zoete, stevige, DO-beschermde Picota-kersen uit de Jerte-vallei, of de vaak voortreffelijke olijven en olijfolie, of de aardse, zoete en kruidige pimentón.

Etiketje op de wijn?

De D.O. Ribera del Guadiana is opgericht in 1999 en omvat zes subzones, maar veel producenten gebruiken liever de aanduiding Vino de la Tierra Extremadura, die ze meer vrijheid biedt. Het is moeilijk om de wijn uit Extremadura onder een noemer te vangen, vanwege de enorme omvang van de regio, die de provincies Cáceres en Badajoz omvat, de twee grootste provincies van Spanje. Extremadura kent ook een grote variëteit in klimaat en terroir tussen de subregio’s, van de klei en kalk van Tierra de Barros tot het zandige Ribera Alta. In de D.O. Ribera del Guadiana zijn 30 druivensoorten toegestaan en nog veel meer voor de Vino de la Tierra, dus dat biedt ook veel mogelijkheid tot variatie.

Drie generaties Coloma

Coloma is een familiebedrijf met een lange traditie in Extremadura. Het omvat 55 hectare wijngaarden in Alvarado, langs de oevers van de Limonetes, een zijrivier van de Guadiana-rivier, nabij de stad Badajoz (subzone Ribera Baja). De wijnmakerij wordt geleid door de derde generatie Coloma’s: Amelia is de oenoloog, Helena doet algemeen managent en Felix de export. Amelia teelt 10 verschillende druivensoorten, o.a Pinot Noir, Cabernet-Sauvignon, Merlot, Syrah, Garnacha, en Graciano, die worden geoogst van half juli (Pinot Noir voor zijn rosé) tot half oktober.

Maar Amelia’s favoriete druif is de inheemse, bijna uitgestorven Alarije. De wijn Alarije Dorado heeft een mooie neus van citrus, buxus, venkel met hints van peer en abrikoos. Licht en fris met aangename zuren en een mooie lange fruitige afdronk.

Coloma maakt wijn onder vier labels. Coloma Tradición y Vanguardia zijn jonge, fruitige wijnen met niet meer dan 3 maanden rijping in eikenhout.

Tocando Madera, gemaakt van Pinot Noir en Garnache Tintorera (in Portugal heeft deze druif Alicante Bouschet) is daar een mooi voorbeeld van.

Exclusiviteit per druif

Coloma Selección zijn mono-cepage (één enkele druivensoort) van Garnacha Tintorera, Graciano, of Merlot met 6 maanden rijping op vat. Finca el Colmenar wordt alleen gemaakt in een bijzonder goed oogstjaar, in beperkte oplage (5.000 flessen) van de beste druiven uit de oogst met 12 maanden rijping en Amerikaans en Frans eikenhouten vaten.

Dat levert een wijn met een diepe, intense robijnrode kleur, nauwelijks veranderd door veroudering, met nog steeds violette nuances; complex en elegant aroma met minerale tonen, leisteen, kruiden en rijp zwart fruit met een zacht geroosterde achtergrond; in de mond vallen de harmonie en frisheid op met de expressiviteit en complexiteit van de verschillende, eindigend met rijpe tannine die het een smakelijke en elegante afdronk geven.

Tenslotte worden onder het Envandria label, ambachtelijke wijnen in kleine vaten gemaakt, wat experimenteren en innoveren mogelijk maakt met o.a. een Muscat Seco (wit) en Pinot Noir Rosé.

Bodegas Palacio Quemado

Palacio Quemado is 1999 opgericht door de familie Alvear uit Montilla-Moriles (zie ESpecial Life 37) op 90 hectare wijngaarden van de familie Losada Serra in Alange in de provincie Badajoz. Zij stelde zich tot doel om directe, fruitige wijnen te maken, die qua stijl verschilt van de traditionele warme rode wijnen van Extremadura.

Sinds 2010 wordt de wijn gemaakt door het Envínate team gevormd door Alfonso Torrente, José Martínez, Laura Ramos en Roberto Santana, die bevriend raakten tijdens hun studie oenologie aan de Universiteit van Alicante. Zij leggen zich erop toe om het terroir zo goed mogelijk tot uitdrukking te laten komen in de wijn. In de wijngaarden staat hoofdzakelijk Tempranillo (50%) maar ook Garnacha, Syrah, Petit Verdot en zelfs de Portugese Touriga Nacional en Trincadeira.

De bodems in de wijngaarden bevatten variërende hoeveelheden klei, zand of kalksteen, daarom wordt ieder perceel apart gevinifieerd.

De wijnen rijpen in 500 liter barriques en sinds kort ook cementen tanks om de invloed van het hout te beperken.

Portugese druiven voor Spaanse wijn

Palacio Quemado Blanco is een witte wijn van Portugese druivensoorten: Arinto, die frisheid, duidelijke zuurgraad, kruidachtige en citrus tonen geeft en Antao Vaz, die volume toevoegt en de wijn verzacht. Palacio Quemado Crianza is een rode wijn van hoofdzakelijk Tempranillo en een klein percentage Petit Verdot, beide van klei-kalkhoudende bode met rijping op Amerikaanse en Franse eikenhouten vaten.

La Zarcita is een frisse, fruitige rode wijn van Syrah, Garnacha Tintorera en Touriga Nacional genoemd naar de stroom die de wijngaarden doorkruist. La Raya is een rode wijn van de Portugese Trincadera druif afkomstig van één enkel perceel. Hij rijpt 18 maanden in foudres van Frans en Amerikaans eikenhout en dan nog 12 maanden in de fles.

het klimaat hier aan de grens met Portugal heeft lange, droge, verschroeiend hete zomers en koude winters

Sprekende wijnen

De geschiedenis van Bodega Habla begon in het jaar 2000 toen twee bevriende zakenlieden uit Extremadura, José Civantos en Juan Tirados op zoek gingen naar de perfecte locatie voor hun wijnmakerij. Toen ze in Trujillo (nabij Cáceres) aankwamen, werden ze verliefd op het land met een bodem van arme grond en veel leisteen, waar ze wijnen van hoge kwaliteit kunnen maken.

José en Juan wilde luxe wijn maken, de Vega Sicilia van Extremaduro. Temidden van 200 hectare wijngaarden bouwden ze voor €21 miljoen een moderne wijnmakerij, een kunstwerk van hedendaagse architectuur met veel glas, een wijngaard op het dak, en met de meest geavanceerde oenologsiche apparatuur. De naam “HABLA” (spreek) is ontleend aan de legende over Michelangelo, die zijn beeld van Mozes zo perfect vond dat hij het toeriep “SPREEK!”

De wijngaard is verdeeld in 64 percelen, waarbij elk perceel individueel wordt verzorgd alsof het uniek is. Maar toen HABLA in 2005 de eerste wijnen op de markt bracht met een prijskaartje van €30, bleek de consument (nog) niet bereid die prijs te betalen voor een wijn uit Extremadura. Tegenwoordig begint assortiment bij de witte Habla de Ti (€11) en de rode Habla de la Tierra (€7,95) en Habla del Silencio (€ 11,50).

Bodegas HABLA gelooft dat iedere wijn die zij maken uniek is (qua oogstjaar, klimaat, perceel, druif) en niet nog een keer gemaakt kan worden. Daarom zijn de wijnen vanaf het eerste oogstjaar 2005 genummerd: HABLA No. 1 is een Cabernet Sauvignon (€175); No.2 een Tempranillo (€175), No. 3 een Syrah (€390). In 2006 volgden de No. 4 Syrah en No. 5 blend van Tempranillo, Cabernet Sauvignon en Petit Verdot. Inmiddels zijn we bij oogstjaar 2020 met No. 29 Malbec, Cabernet Franc en Cabernet Sauvignon (€28), No. 30 Syrah (€50) en No. 31 Tempranillo (€28).

Extremamente lekker

Zo begint Extremadura zijn eigen wijn-identiteit te ontwikkelen met aan één kant de bijna vergeten inheemse druiven en de Portugese druivensoorten die vooral lokaal gedronken worden en aan de andere kant de wijnen van hoge kwaliteit van internationale druivensoorten, gericht op het luxe segment in de exportmarkt. In Marbella vindt u deze wijnen o.a. bij Casa Pablo, El Corte Ingles, en op de wijnkaart o.a. bij El Lago in Elviria, Guadalpin hotel in Puerto Banus, en Trocadero. En de genoemde bodega’s hebben allen hun eigen webshops.

Doelpunt!

Kun je beleggen in voetbalclubs en zou je het moeten overwegen? In deze blog buig ik me over en onderwerp dat de laatste tijd meer in de schijnwerpers staat. Laten we beginnen met een nieuwsfeit dat momenteel de ronde doet over Manchester United.

Het is een club met een rijke geschiedenis en een wereldwijde fanbase. Onlangs is de waarde van Manchester United op de New York Stock Exchange echter meer dan 18% gedaald. Dit gebeurde nadat de eigenaren, de Glazer-familie, plannen om de club te verkopen hadden stopgezet vanwege het feit dat ze geen biedingen ontvingen die aan hun vraagprijs voldeden.

De Glazer familie wilde rond 7 miljard pond hebben. De twee biedingen lagen rond de 6 miljard pond. Door de koersval is de waarde nu rond de 3 miljard pond.

Nu, wat betreft Ajax, de club die ik van dichtbij volg als levenslange fan. Helaas zal Ajax dit jaar niet deelnemen aan de Champions League, wat niet alleen voor de fans, maar ook financieel gezien een teleurstelling is. Het vorige seizoen haalde zij nog ruim 70 miljoen uit Europese recette. Dat zal dit jaar verreweg niet gehaald worden. Ik maak me zorgen over de recente ontwikkelingen. Ajax heeft veel spelers gekocht en verkocht, maar de financiële resultaten lijken niet bijzonder rooskleurig.

Vanuit een puur investeringsperspectief lijkt Ajax momenteel niet bijzonder aantrekkelijk. Toch is er iets magisch aan het ondersteunen van je favoriete club, zelfs als het financieel gezien niet de beste zet is. Als je jezelf als een echte Ajacied beschouwt, kan het kopen van aandelen in de club een manier zijn om je club te steunen, zij het op een symbolische manier.

Kortom, beleggen in voetbalclubs is een complex avontuur vol onzekerheden. Het is een wereld die passie en financiële wijsheid combineert, misschien maak je ooit de juiste zet en word je zowel financieel als emotioneel beloond.

Kom eens langs bij Hugo voor een kopje koffie! Wij zitten aan de Golden Mile in Marbella tegenover Da Bruno. Tot dan!

Kaspar Huijsman kaspar@hugoinvesting.com

AdelijkMéridaExtremadura & Cáseres

Extremadura heeft prachtige natuur en de rust op het platteland is weldadig, maar er is hier veel meer te zien en te beleven. Ruïnes, prachtige panden en pleinen in de kleine en middelgrote steden vertellen de verhalen uit de eeuwenoude geschiedenis. Over de Romeinen, de beroemde ontdekkingsreizigers die hier vandaan kwamen en de adel die hun paleisjes in de steden met hand en tand verdedigden. Het centrum van provinciehoofdstad Cáseres is zo goed bewaard gebleven dat er regelmatig series en films worden opgenomen. Met een paar ladingen zand op de grond is het de ideale set voor bijvoorbeeld de Game of Thrones.

Na een paar dagen in de provincie Badajoz ga ik door naar het noorden met als eindbestemming Cáseres. In de buurt van Zafra begint het landschap te veranderen, de weilanden met kurkeiken maken plaats voor graanvelden en wijngaarden. Er is meer industrie, opvallend veel veevoerfabrieken. Ook hier is het rustig op de provinciale wegen.

De beste manier om een eerste indruk van een plaats te krijgen is volgens mij een rondje door het centrum rijden en dan vanaf een terras het dagelijks leven gadeslaan. Zoals overal zijn ook in mijn eerste stopplaats Zafra de buitenwijken niet zo interessant voor een bezoek, maar ze geven wel een beeld van hoe mensen hier leven.

Het centrum is een afwisseling tussen oud en relatief nieuw. De kern bestaat uit een paar pleintjes en straten met eeuwenoude panden waar de adel vroeger woonde. Op een terrasje met zicht op de dikke muren van een imposant gebouw geniet ik van een ontbijt en droom even weg over de romantische kant van het leven in vroeger tijden, met prachtige jurken enzo.

Stenen met geschiedenis

Vanaf Zafra pak ik de snelweg naar Mérida. Volgens internet dé plek om goed bewaarde overblijfselen uit de tijd van de Romeinen te zien. Zodra ik de stad inrijd zie ik het imposante aquaduct dat tweeduizend jaar geleden is gebouwd om het water van het nabijgelegen meer naar de stad te vervoeren. Daarna blijkt dat Maps en de gemeente het niet helemaal eens zijn over de route naar de monumenten. Na een paar rondjes geef ik het op en pas mijn eigen logica toe. Alles moet in de buurt van het centrum liggen dus maar gewoon parkeren en gaan lopen lijkt me de beste optie.

Augusto Emirita, de Romeinse naam voor Mérida, staat vol met monumenten. Niet voor niets heeft UNESCO de stad op de werelderfgoedlijst gezet. Je kunt een entreekaartje kopen om alle monumenten, binnen een straal van 5 kilometer, te bezoeken. Het is indrukwekkend om te zien hoe de gebouwen de tand des tijds redelijk hebben weten te doorstaan.

Tekst & foto’s: Maria Kupers. Met dank aan Antonio Cacho (stadsgids)

Leve de studenten

Tijd om nog wat verder naar het noorden te rijden, naar Cáseres. Iedereen die daar is geweest komt met enthousiaste verhalen terug dus dat moet ik met eigen ogen zien. De buitenwijken hier zijn de Spaanse versie van de Vinex-wijken in Nederland. Ruim opgezet, met veel groen en fietspaden. Die fietspaden worden vooral gebruikt door de 11.000 studenten die in de stad wonen.

De aanwezigheid van de studenten is misschien wel net zo bepalend geweest voor de ontwikkeling van Cáseres als die van de adel in de middeleeuwen. Kleine culturele evenementen voor en door studenten groeiden uit tot grote festivals die publiek uit de hele wereld trekken. Liefhebbers van allerlei soorten muziek kunnen hier hun hart ophalen.

Lopen op de filmset

De studenten van de kunstopleidingen werken als vrijwilliger of voor een zacht prijsje mee aan de diverse films en series die hier worden opgenomen. De gemeente heeft dit pluspunt dan ook op haar promotielijstje voor producenten staan. De andere pluspunten zijn dat de gemeente vrijwel alles faciliteert en geen of minimale kosten in rekening brengt. En omdat het gebied binnen de oude stadsmuren verder nog geheel intact is, staat de set binnen twee dagen helemaal klaar voor gebruik.

Al deze (internationale) bezoekers zijn ook goed voor de lokale ondernemers. Er is een ruime keuze aan betaalbare hotels, appartementen en restaurants. Er zijn diverse winkels waar je heerlijke streekproducten, zoals de pittige Casar kaas, kunt kopen. En ook fijn: in de straten zie je vrijwel geen filialen van grote winkelketens. De eigen, vriendelijke sfeer van de stad is bewaard gebleven. Toeristen ontbijten op dezelfde terrasjes als oude, Spaanse mannen met verweerde gezichten, die laatsten drinken overigens wel een hartversterkertje bij hun koffie.

Past niet!

Vanaf de Plaza Mayor, waar de festivals meestal worden gehouden, loop je zo het oude centrum in. Het eerste wat opvalt is de aparte vorm van de toegangsboog, die is een beetje scheef. Gelukkig heb ik stadsgids Antonio Cancho bij me en hij vertelt smakelijk over het leven in vroeger tijden.

De familie die in van één van de vele paleizen woonde, had een grote koets aangeschaft om haar rijkdom te etaleren. Maar het bleek echter dat de

bocht naar het zijstraatje niet gemaakt kon worden, en de enige oplossing was de boog aanpassen. Tot op de dag van vandaag komen architecten hier kijken naar dit staaltje vakmanschap.

Vijandige buren

En omdat Antonio overal vrienden heeft, kunnen we in het Palacio de Carvajal het voor het publiek afgesloten kapelletje bekijken. Een kleine ronde ruimte met prachtige religieuze beschilderingen. Het pand staat vlak naast de kerk, dus ik snap even niet waarom deze mensen ook nog in huis een gebedsruimte moesten hebben. Die reden is heel simpel: het leven binnen de stadsmuren was namelijk helemaal niet zo vriendelijk. De leuke balkonnetjes die ik buiten zag en waarop ik in mijn verbeelding een mooie vrouw die naar een serenade luistert zag staan, waren bestemd voor bewakers met wapens.

Binnen de stadsmuren woonden de rijke mensen: grootgrondbezitters en adel. Hoe meer macht en land iemand had, hoe meer belastingen ze konden innen van de gewone bevolking. Hoewel men de veiligheid van de stadsmuren zocht, was de saamhorigheid tussen de buren tamelijk ver te zoeken. Het was ieder voor zich en als de kans zich voordeed om iets van iemand afhandig te maken, dan werd dat zeker niet nagelaten.

Op de gevels stonden de familiewapens en men deed er alles voor om daar ook de banden met de koninklijke families op te kunnen laten zien. Totdat koningin Isabel aan de macht kwam stonden er ook kantelen op alle stadspaleizen. Zij was echter helemaal klaar met de arrogantie van de adel en vaardigde een decreet uit dat deze overal verwijderd moesten worden. Alleen de mensen die met haar meevochten op het slagveld tegen de Moren mochten kantelen of een toren houden. Zo maakte ze, min of meer, een einde aan de onderlinge strijd en wist ze de adel aan haar kant te krijgen.

Adel op Instagram

Nu het allemaal wat veiliger was in de stad hoefden de paleisjes niet meer helemaal zelfvoorzienend te zijn. Het was een teken van rijkdom als je de moestuin op de binnenplaats kon vervangen door een siertuin. Maar het feit dat het personeel met levensmiddelen over straat liep was niet voldoende bewijs, men moest wel kunnen zien hoe prachtig die nieuwe tuin was. Dus werd de voorloper van Instagram uitgevonden: via betraliede ‘ramen’ in de muur kon men vanaf de straat zien hoe goed de bewoners het getroffen hadden.

Ellas is een netwerk van Nederlandstalige zakenvrouwen aan de Costa del Sol. Dé ontmoetingsplaats om kennis en ervaringen uit te wisselen, van elkaar te leren en samen leuke dingen te ontdekken en doen.

“WIJ LEREN JOU GRAAG KENNEN! KOM VRIJBLIJVEND LANGS OP ÉÉN VAN ONZE BIJEENKOMSTEN.”

Door straatjes dwalen

Hoewel het historische stadscentrum veel bezoekers trekt, heb je niet het idee dat je in een attractiepark loopt. In de zijstraatjes is nog voldoende rust te vinden en in de ‘Judería’ (joodse wijk) komt sowieso vrijwel geen toerist. En dat terwijl het toch vrij uniek is dat deze bevolkingsgroep destijds binnen de stadsmuren kon wonen. Hun huizen waren wat minder imposant, maar de straatjes zijn heerlijke plekken om door te dwalen.

Vrijwel ongemerkt, geen indrukwekkende toegangspoort hier, loop ik dit deel van de stad weer uit naar het centrum. De huizen die daar staan zijn over het algemeen overigens bijna net zo oud als die binnen de stadsmuren, maar ze zijn in de loop van de jaren van een stuclaagje en verf voorzien, waardoor het lijkt alsof ze nog maar een eeuw oud zijn.

Toch die jurk?

Na een heerlijk diner op één van de vele terrasjes loop ik nogmaals naar het historische centrum. Inmiddels zijn de werklui van de set van Game of Thrones klaar, alle ladingen zand zijn keurig uitgespreid over het plein en de straten. Er is bijna niemand meer en het is ook nog eens volle maan.

Ik ga op een bankje zitten en laat alle verhalen van Antonio nog eens aan mijn geestesoog voorbitrekken. Jammer genoeg dus niet op dat balkonnetje om te zwijmelen bij het getokkel van mijn minnaar, maar zo’n opgesmukte adelijke jurk zou me prima staan. Deze hele reis door Extremadura heeft mijn fantasie aardig op hol gebracht, misschien toch eens dat boek gaan schrijven…

https://turismo.caceres.es

Stadsgids Antonio Cancho: antonioguiacc@gmail.com +34 684 293 643

Tip: als je dan toch in de buurt bent, rij dan ook even naar het stadjes Trujillo voor nog meer kastelen. En ten noorden van Cáseres liggen prachtige natuurgebieden met rivieren, watervallen en meren.

Concept

Concept

De Garganta Verde bedwongen

Tekst en foto’s: Helga van der Zon. Kaart: © OpenStreetMap contributors

Het stond al veel langer op onze verlanglijst: de ‘Garganta Verde’. Een spectaculaire kloof in de Sierra de Grazalema. De kloof dankt haar naam aan de weelderige vegetatie die de hoge verticale muren bedekt. Muren die op sommige plaatsen wel 400 meter hoog zijn. Tijdens onze vorige wandeling (ESpecial Life editie 49), die eindigde aan de noordkant van de Garganta Verde, waren we zo onder de indruk van de omgeving dat we thuis direct op zoek gingen naar een mogelijkheid om de kloof-wandeling in z’n geheel te maken.

De kloof is in de loop van de tijd uitgegraven door de Arroyo del Pinar. Deze rivier is één van de afvoeren van het water uit de Sierra de Grazalema, dat soms in enorme hoeveelheden naar beneden komt. We werden wat afgeschrikt door de verhalen van anderen: zwaar, lang, bloedheet, gids nodig, je moet ook weer omhoog, vergunning aanvragen etc etc Wij dachten steeds: het komt er wel een keer van…...

Vanaf 1 juni t/m 16 oktober kun je de kloof alleen bezoeken onder leiding van een gids. Door gebrek aan water wijken de meeste outdoor bedrijfjes in de zomer echter uit naar andere rivieren. Maar Vértice Aventura, aanbevolen door het Centro de Visitantes van de Sierra de Grazalema in El Bosque, is hier wel actief in de zomermaanden. In andere maanden kun je op eigen gelegenheid gaan, maar wel moet altijd een vergunning worden aangevraagd. Je kunt dan echter alleen maar tot aan de Cueva de la Ermita komen, vanaf daar kun je alleen verder als je werkelijk ervaring hebt met abseilen en zelf beschikt over een helm, harnas en touwen zodat je een aantal hindernissen kunt overbruggen. Veiliger dus om een officiële gids mee te nemen.

Barranquismo of Canyoning

We praten bij de Garganta Verde niet meer over wandelen maar over barranquismo ofwel canyoning. Canyoning gaat altijd langs een ravijn en dat betekent dat je allerlei natuurlijke obstakels op je pad tegen kunt komen. Die ‘overwin’ je door te wandelen, te zwemmen, klimmend of desnoods door middel van abseilen.

De omschreven tocht kan je eigenlijk het hele jaar door maken. In de zomer kan je met luchtige zomerkleding en een paar stevige sportschoenen uit de voeten: ze moeten wel nat mogen worden. In de kloof was het heerlijk koel. In de koudere maanden word je voorzien van een neopreen pak en laarzen, zodat het ijskoude water getrotseerd kan worden. Volgens onze gids is de route het makkelijkst om te doen nadat het vier dagen heeft geregend. Waar wij nu moesten klimmen en abseilen, kun je dan soms vanaf de rotsen in het water springen.

De route

Het startpunt van de wandeling ligt bij de CA9104, de weg tussen Zahara de la Sierra en Puerto de Las Palomas (Grazalema). Wij hebben met de gidsen afgesproken bij het eindpunt van de wandelroute. Nadat we per twee personen een rugzak met klimmateriaal hebben ontvangen reden we vanaf hier, met de auto naar de start. Na afloop zullen de chauffeurs de auto’s ophalen. We lopen dus alleen maar naar beneden. Een hele geruststelling.

Het eerste stukje, van ongeveer 1,5 km (20 minuten) is een licht klimmend pad, half door het bos, half over paden met indrukwekkende uitzichten tot aan Puerto de los Potrillos. Vanaf dit punt begint de afdaling en zien we de eerste gieren over ons heen vliegen. Halverwege kwam ons een vreselijke lucht tegemoet, één van de gieren was hier tegen de rotswand te pletter gevlogen en blijkbaar niet door de anderen opgegeten.

Tamelijk heftig

De afdaling loopt deels over stenen met af en toe een uitzichtpunt waarvandaan je de kloof in kijkt. Na 40 minuten bereiken we de bodem van het ravijn en lopen we een paar honderd meter tussen hoge keien door, langs grote oleanders.

De ruimte tussen de hoge rotswanden wordt steeds smaller en daardoor ook steeds iets koeler. Hier bereiken we een enorme holte in de wand, de Cueva de la Ermita. Tijd voor een pauze en om ons in het harnas te hijsen.

De helm is, zo werd ons uitgelegd, zeker niet overbodig. Soms vallen er stenen naar beneden. En soms ook complete dieren: verderop zien we op verschillende plekken skeletten van steenbokken; net even te dicht bij het randje gelopen. Overigens, zoals al benadrukt, vanaf hier kun je alleen verder met het juiste materiaal en kennis van canyoning. Heftig.

Zoals gezegd, de andere optie is om dezelfde weg weer terug te nemen, met 300 meter omhoog lijkt ons dat ook heftig, maar dan op een andere manier.

Het tweede gedeelte is lastiger begaanbaar. Hier bevinden zich een aantal ‘rappels’. Voor de nietcanyoning-deskundigen: dat zijn hele steile afdalingen die niet beklimbaar zijn, althans niet voor normale mensen: je moet hier echt gaan abseilen.

Gierende adrenaline

In de weekenden in de zomer kan het er redelijk druk zijn en moet je soms op je beurt wachten voor de afdaling. Maar wij zijn er op vrijdag en onze gids maakt de touwen vast. Niemand van ons heeft dit eerder gedaan. Van boven lijkt het aardig diep maar eenmaal aan het touw valt het best mee, onderweg aan het touw hangend, liggen wat grote keien in de weg, maar met wat handigheid kun je ze zelfs gebruiken. Een veiligheidslijn ontbreekt, maar bleek achteraf ook niet nodig.

De volgende afdaling is veel hoger, maar met de opgedane ervaring en zonder obstakels eigenlijk veel makkelijker. Alleen is onderaan een poeltje met stinkend water. Als onze schoenen eenmaal nat zijn, maakt dat verder ook niet meer uit. Later komen we ook nog op een tokkelbaan. Dit stuk is echt helemaal te gek!

Ongebruikelijk obstakel

We bereiken nu de derde zone, het gedeelte van de Bocaleones-stroom. Nu blijkt dat we vorige keer toch nog wel veel verder hadden kunnen doorlopen. Het water laat nog even op zich wachten. We lopen door prachtige stukken, met mooie doorkijkjes en enorme oleanderbomen.

Wanneer de kloof weer heel smal wordt, treffen we een jonge gier aan. Hij verspert met zijn vleugels onze weg en we zij allemaal erg voorzichtig: hij heeft, jong als hij is, een enorm grote, scherpe snavel. Deze gier is waarschijnlijk ten dode opgeschreven. Wanneer ze eenmaal in de kloof terecht komen, kunnen ze er niet meer uitkomen, ze hebben namelijk thermiek nodig om te vliegen. De gier fladdert er gelukkig vandoor, naar een iets breder stuk.

Even onderdompelen

Even later bereiken we de rivier, die uit het niets tevoorschijn lijkt te komen. Eerst lopen we met water tot op de heupen maar verderop moet er toch echt gezwommen worden. Heel koud water, maar we kunnen even lekker afkoelen want straks volgt nog een half uur door de hitte. Na het bereiken van de Romeinse brug komen we uit het water voor het laatste gedeelte.

We volgen het pad evenwijdig aan de rivier terug naar de parkeerplaats waar we aanvankelijk begonnen. Vanaf hier worden de chauffeurs van de auto’s later naar het beginpunt gebracht. Eerst nog even stoere verhalen: hoe mooi en indrukwekkend het was, hoe groot de snavel van de gier en dat we dit nog een keer met snelstromend water gaan doen. Al met al hebben we 5 uur over de afdaling gedaan. Totaal overbrugden we zo’n 8,5 km, al geeft de routeplanner veel hoger aan. Door de hoge wanden verliest de gps af en toe het signaal. De tocht wordt afgesloten met grote flessen bier, die hebben we wel verdiend!

Vértice Aventura 633 434 193 of info@verticeaventura.es

Vergunning aanvragen: pnSierraGrazalema.Uso.Publico.csmaea@ juntadeandalucia.es 956 709 733

“In elke groep is altijd wel iemand die stoer het voortouw neemt en die diepte inspringt”

Welkom thuis

Wetmatig huisdieren houden

Na jaren van politieke strijd is dan eindelijk de nieuwe Ley de Protección de Animales aangenomen. Het was de bedoeling dat deze met ingang van 29 september van kracht zou worden. Er blijken echter wat haken en ogen te zijn over de verplichte cursussen en verzekeringen dus er is uitstel van die delen van de wet. Maar het kan geen kwaad alvast vooruit te kijken wat de eigenaren van huisdieren te wachten staat. Het betekent namelijk nogal wat voor mensen met huisdieren. De basis van deze wet is dat dieren niet meer als ´dingen/meubilair´ worden beschouwd. Het zijn levende wezens die nu officieel rechten hebben gekregen.

Eén van de doelstellingen van de nieuwe wet is het bevorderen van het adopteren van dieren en tegelijkertijd het fokken van dieren ontmoedigen. Voor de inhoud van deze wet zijn geen dierenartsen of wel het Colegio de Veterinarios geraadpleegd, hetgeen nogal wat hiaten en onmogelijkheden zal creëren.

Welke dieren onder de wet vallen en als huisdier mogen worden gehouden staat in de Lista Positivo. Voorlopig staan daar alleen de hond, kat en fret op. Daarna wordt deze lijst uitgebreid en in de tussentijd moeten alle andere dieren (schildpad, konijn, cavia, vogels etc) worden aangemeld bij de bevoegde autoriteit. Jachthonden en stieren vallen niet onder deze wet, zij krijgen hun eigen wet.

Iedereen die een hond neemt moet een gratis online cursus doen om te leren wat het hebben van een hond eigenlijk inhoudt. Heeft u al een hond, dan moet deze cursus binnen 2 jaar worden gedaan. Honden, katten en fretten moeten vanaf de 3 maanden gemicrochipped zijn en jaarlijks ingeënt en ontwormd worden. Dit alles komt op de microchip te staan.

Een eigenaar mag niet meer dan 5 dieren op zijn naam hebben staan anders moet het als een Nucleo Zoológico (een dierentuintje dus) worden geregistreerd. Als het huisdier kwijtraakt moet dit binnen 48 uur via de microchip registratie door de dierenarts worden aangegeven, zo niet dan wordt er van uitgegaan dat het dier is verlaten en daar staat een boete op van 50.000 euro en mocht het dier ook schade hebben veroorzaakt dan kan zelfs een gevangenisstraf worden opgelegd.

Daarom is iedere eigenaar verplicht een aansprakelijkheidsverzekering te hebben. Vaak zit dit in de huisverzekering, maar check dit even. Hiermee is Spanje het eerste land die een verplichte verzekering oplegt.

Dieren fokken mag alleen als de fokker geregistreerd is in het Registro de Criadores. Pups en kittens die geen registratienummer hebben mogen dus alleen via een geregistreerd asiel worden gemicrochipped en ter adoptie gegeven worden. Alle zwerfkatten moeten voor de 6 maanden gecastreerd worden en een microchip hebben die geregistreerd wordt op de Ayuntamiento. Hoe dit alles gecontroleerd gaat worden weet niemand. Ik ben benieuwd hoe dit verder gaat...

pointerclinic.com

Nazli van den Kieboom Dierenarts bij Pointer Clinic in Estepona.

ACTIVITEITEN / MUZIEK

Paseos con encanto elke zaterdag en zondag om 12u http://laconcepcion.malaga.eu/

Marbella 4Days Walking & Fiesta

5 - 8 oktober

www.marbella4dayswalking.com

Alle culturele evenementen kijk voor de meest actuele agenda op: www.mmalaga.es

Karnanfest

10&11 november, auditorio municipal Torremolinos https://www.torremolinos.es/

Orquesta Filarmónica

16&17 november, Teatro Cervantes Málaga https://www.teatrocervantes.com/

NEDERLANDSTALIGE CLUBS COSTA DEL SOL

Marbella Dutch Business Club (marbelladutchbusinessclub.nl)

Bijeenkomsten eerste dinsdag van de maand

Ellas (ellas-spanje.nl)

Bijeenkomsten tweede dinsdag van de maand

Belgian Business & Community Club (bbcce.be)

Nederlandse Club Costa del Sol (nccs.es)

Club Tulipan (www.clubtulipan.nl)

Golfwedstrijden elke dinsdag op verschillende banen

SPAANSE FEESTDAGEN

12

1

8

Evenement vermelden?

Stuur een e-mail naar info@especial-life.com

Wakker worden aan een azuurblauw meer, herten spotten in een national park, lokale specialiteiten ontdekken, snorkelen bij verlaten stranden, bodega´s bezoeken, wandelen, fietsen... het kan allemaal vanuit een comfortabele en veilige camper met Nederlandse uitleg en service. Boek direct en besluit waar u naar toe wilt. Spanje, Portugal, óf allebei!

Marbella Dutch Business Club

Netwerken anno nu

Na de tijd van het ‘old boys network’ loopt nu ook de tijd van ‘kijken wat er voor mij te halen valt’ op z’n einde. Maar het fenomeen netwerken blijft altijd bestaan, niet alleen omdat de mens een sociaal dier is en gelijkgestemden elkaar graag opzoeken.

Ondernemers zoeken elkaar vooral op om ervaringen uit te wisselen, kennis op te doen en waar mogelijk samen tot geniale ideeën te komen. De Marbella Dutch Business Club neemt deze nieuwe manier van netwerken nu officieel in haar statuten op.

De Marbella Dutch Business Club viert dit najaar haar 20-jarige jubileum. Wat begon als een klein clubje Nederlandse ondernemers in Marbella groeide met de tijd uit tot een vereniging waarvan de M inmiddels voor de hele provincie Málaga staat. En met Dutch wordt niet de nationaliteit, maar de Nederlandse taal bedoeld. Het is dus tijd voor een feestje maar ook om met een nieuwe visie de toekomst in te gaan. De nadruk ligt daarbij op leren, van elkaar en van externe deskundigen.

Vriendschappen en zakendoen

Het zakelijke netwerk voor Nederlandstaligen is in de afgelopen twee decennia bij het grotere publiek vooral bekend geworden vanwege berichten over de Haringparty en de hoge bedragen die ze ingezameld hebben voor diverse goede doelen. Maar de club is gedurende het hele jaar actief. Elke maand komen de leden bij elkaar voor een themabijeenkomst en een uitgebreide lunch in Puente Romano. Hoewel het sociale aspect absoluut niet terzijde wordt geschoven, is het volgens het bestuur en de leden tijd om de zakelijke kant weer wat meer te benadrukken.

Speciaal team

Bedrijfsadviseur en auteur van het boek ‘Groeikracht’ René Zavelberg en internationaal vastgoedspecialist Hugo Schoeman gingen aan de slag om een plan voor de toekomst op te stellen.

“We hebben precies dezelfde aanpak gekozen als we voor een onderneming zouden doen. Kijken wat er is, wat werkt en wat niet werkt. Daarna wat de wensen voor de toekomst zijn en hoe we die in de praktijk kunnen brengen” vertelt René.

“De pandemie heeft veel invloed gehad op de ondernemers hier. Een deel van de leden is vertrokken en we merkten dat er in de eerste tijd meer behoefte was aan sociaal contact. Maar we zijn ondernemers dus we willen het zakelijke aspect meer benadrukken en als club weer groeien. En dan bedoel ik niet alleen groeien in het aantal leden, maar vooral in de meerwaarde voor ondernemers. We blijven de maandelijkse bijeenkomsten houden en ook de Haringparty blijft absoluut op de agenda staan maar we gaan een aantal aspecten toevoegen waardoor de focus verschuift naar kennis en ervaringen delen” aldus Zavelberg.

Zakenbuddy

Tien keer per jaar wordt er uitgebreid geluncht in één van de restaurants van Puente Romano. Een uitstekende gelegenheid om een vriendschappelijke band op te bouwen met andere ondernemers en het al dan niet over zaken te hebben. Voorafgaand is er een presentatie over een actueel en interessant onderwerp voor ondernemers. De sprekers zijn experts op hun vakgebied en kunnen hier inspirerend over vertellen. De club heeft een budget voor sprekers uit Nederland of België zodat er niet alleen maar in de Nederlandstalige vijver in Spanje gevist hoeft te worden.

Behalve dat er tijdens het drankje vooraf of tijdens de lunch al onderling van alles onderling besproken wordt, komt er nu een officieel buddysysteem. Nieuwe leden worden gekoppeld aan iemand die al langer lid is. “Op die manier voelen mensen zich niet verloren tijdens de eerste bijeenkomsten. Daarnaast kijken we ook naar de achtergrond en wensen van nieuwe leden. Als ze bijvoorbeeld bezig zijn met het opzetten van een onderneming in Spanje, koppelen we hen aan iemand die hier al actief is en veel vragen zal kunnen beantwoorden. Maar er kunnen ook nieuwe leden zijn die behoefte hebben aan wat coaching van een ervaren ondernemer, op welk gebied dan ook. Onder onze bestaande leden zijn mensen die grote of middelgrote bedrijven leiden of adviseurs zijn op een bepaald gebied, kortom we hebben veel kennis en ervaring in huis. En die willen we allemaal graag delen zodat iedereen het beste uit zichzelf en hun zaak kan halen” aldus René Zavelberg.

Op stap en open bijeenkomsten

De Marbella Dutch Business Club beperkt zich al lang niet meer tot Marbella. Ondernemers uit het gebied tussen Estepona en Málaga zijn inmiddels lid geworden en één keer per jaar gaan de leden op bezoek bij een bedrijf ergens in de provincie.

Daarnaast zijn sommige van de bijeenkomsten toegankelijk voor niet-leden, omdat het onderwerp interessant is voor een groter publiek maar ook om mensen kennis te laten maken met de club. Met deze vernieuwde zakelijke focus op de toekomst, gericht op het steunen van elkaar, viert de Marbella Dutch Business Club in oktober haar jubileum met de wens nog vele jaren te blijven bestaan.

https://marbelladutchbusinessclub.nl

Jan Doorakkers International Tax Law

info@doorakkerstaxlaw.com

Fiscaal & juridisch advies

NEDERLANDSTALIGE ONDERNEMERS

INTERNATIONAL

Martin Faessen

WeCare Mortgages

+34 952 263 023

info@wecaremortgages.com

MORTGAGES

Lynn Van Wilderode

Primrose Real Estate

Estepona - Casares Costa - Manilva - La Duquesa www.primrose-realestate.com

+34 952 893 289

+34 661193789

Zigtema Idiomas

Asociación Parasol Costa del Sol

Onderwijs in de Nederlandse taal zigtema.com - nscds.nl

(+34) 649 335 336

Welex Abogados y Economistas

Advocaten, Economen & Acccountants

C/Ramón Gómez de la Serna 23, Marbella

Telf +34 952 775 521 www.welex.es

AJ Automotive Services

Auto invoer – uitvoer – transport – ITV

Telf +31 492 477 522 +34 617 781 091

www.invoerinspanje.nl

www.clinica95.com

Tlf: +34 654737083 clinica95marbella@gmail.com

Hugo Investing

De broker die zorgt voor beleggers Zelf beleggen & Managed Portfolios

hugoinvesting.com I info@hugoinvesting.com

+ 34 951 56 56 56 I + 31 20 499 07 62

Baika & Erik Bablo Marbella makelaar regio Marbella

info@bablomarbella.com www.bablomarbella.com

Roger’s Linnerie / Bornelli by Kees Diks Slaapspecialisten & op maat gemaakte bankstellen

Avenida Carlotta Alessandri 158 Torremolinos

www.rogerslinnerie.com

BaBlo MARBELLA

Uw bedrijf in een kadertje?

Stuur een mail naar: sales@especal-life.com

Amber de Kroes Fysiotherapie - revalidatie - trainingB

NEDERLANDSTALIGE HULPVERLENERS

HUISARTSEN

Alhaurin el Grande

Medical Centre Alhaurin - Ch. M van Meer

952 597 230

El Morche

Mar y Salud - Bernadette Veeger - 952 532 065

Fuengirola

Medisch Centrum PG - Henri Guemal - 952 461 992

Nerja

Medical Clinic Nerja - Rik Heyman - 952 526 775

Nueva Andalucía

Centro Medico Romano - Carlos Azcona

952 810 154

Torremolinos

J.O. Landman - 952 388 872

Frank Buster - 952 380 279

TANDARTSEN

Marbella

Clinica Dental Soriano - Leonard Pelzer

951 317 021

Clinica Dental Doctor Wouter Teng

952 827 392

Mijas

Clinica Monte Blanco, Hans Kools - 952 475 972

Nueva Andalucia

Dental Arts - Jose Luis Morena Miranda

952 817 110

Torremolinos

Clinica Montemar - Snezana Kools

661 470 111

FYSIOTHERAPIE / OSTEOPATIE / MASSAGE

Pizarra / Monda

Markus Link Fasciatherapie & massage- 684 123 107

Benalmadena

Body Center - Mireille Rinchard - 607 153 025

Fuengirola/Mijas

Marielle de Bruin - 670 663 910

Stanley Groot - 952 933 975

Marbella

Centro de Fisioterapia Roda

Robina vd Berge - 639 926 228

Patrick Vervaeke - 691 320 710

algemeen noodnummer 112

Voor correcties of toevoegingen: stuur een e-mail naar info@especial-life.com

Nerja

Fisioterapie Holandesa - Rutger - 952 526 881

KRAAMZORG

Costa del Sol

Esther de Vries - +34 677 362 317 / +31 634893247

ORTHOPEDEN

Nerja

Ortopedia Chatelin - 685 773 857

Marbella / Estepona

Joris van der Lugt (tevens traumatoloog) - 603115125

UROLOOG

Marbella / Pizarra

Urologie Marbella - Wim de Bruyn - 619 992 369

THUISZORG

Algarrobo Costa

Miranda van Poortvliet van Tiel - 618 552 919

Benalmadena

Anneke Verhoeff - 619 287 481

Fuengirola

Bep van de Bremer - 687 487 291

El Morche

Mar y Salud - Jolanda de Kuijer - 676 991 443

PSYCHOLOOG

Marbella

Marlies van Boxtel - +31 627 320 264

Mijas/Fuengirola

Clinica Monte Blanco Maryna Khorolska - 657 198 928

Nerja/Málaga

Gerlinda Smit - 669 579 996

PODOLOOG / PEDICURE

Torremolinos

Desiré González Bossaers- 951 339 219

DIERENARTSEN

Estepona

Pointer Clinic - Nazli Kreft - 952 804 165

Tamara Veterinary clinic - Marcel Vet - 952 795 049

Nueva Andalucía

Pointer Marbella - André Evers - 952 906 626

DIETIST

Casarabonela

Gerry van den Brekel - +31 6 222 22 559

WEGWIJS IN HET ERFRECHT

NEDERLAND SPANJE TESTAMENT TESTAMENTO SCHENKINGEN DONACIONES

ERFENIS

HERENCIAS BELASTINGEN IMPUESTOS

Nalatenschap in Nederland en Spanje, precies zoals u het wilt!

Of u nu in Nederland of in Spanje woont of in beide landen bezit heeft, wij stellen het juiste testament voor ú op. Zo weet u zeker dat uw wensen worden uitgevoerd en uw nabestaanden probleemloos en belastingvriendelijk erven.

Achtergronden en actuele informatie:

Op onze website vindt u zeer uitgebreide inhoudelijke informatie over erfrecht, nalatenschappen en schenkingen en de fiscale aspecten daarvan.

Scan de QR-code voor een eerste indruk van onze dienstverlening.

HAK & REIN VOS juridisch adviseurs en notarissen

Nederland: Het Ravelijn 50, Lelystad mr. J.T. (Judy) Tromp

www.erfrechtinspanje.nl info@erfrechtinspanje.nl tel.: 965.020.254 (vanuit Spanje) tel.: 0320-247394 (vanuit Nederland)

Spanje: Calle Jacinto Benavente 23, Marbella mr. R.L. (Renato) Zanardi Calle W.A. Mozart 3 Spanje, Albir mr. J.T. (Judy) Tromp

HAK & REIN VOS JURIDISCH ADVISEURS EN NOTARISSEN

Villa Valentina · Montemayor #signaturevillaproject #forsale