♦ EGO MAG | Issue 5 | May, 2012 ♦

MAGAZINE FOR SMART, STRONG AND TASTEFUL WOMEN

MAY 2 012

05

MAIA SIDAMONIDZE მაია სიდამონიძე Head of the Georgian National Tourism Administration საქართველოს ტურიზმის ეროვნული ადმინისტრაციის ხელმძღვანელი

PURPOSE: GEORGIA TO BECOME ONE OF THE MOST POPULAR DESTINATIONS ON THE WORLD TOURISTIC MAP მიზანი - საქართველო ერთ-ერთ ყველაზე პოპულარულ მიმართულებად იქცეს მსოფლიო ტურისტულ რუკაზე

M

201

A

2

Y

Read EXCLUSIVE Interviews & Articles in

The COMMERCIAL TIMES Newspaper Weekly Floral Symphony

www.freywille.com vienna, austria

26 Rustaveli Avenue | 0105 Tbilisi, Georgia rusTavelis gamz. 26 | 0105, Tbilisi, saqarTvelo tel/Tel: +995 32 299 0957 | tbilisi@freywille.ge

Mob: 5 70 700 253; 570 700 254 OFFICE: 2 309 786 E-mail: marketing@commercial.ge

Anna Wintour

ფიგურა

ანა ვინტური Ideals and Demonization VOGUE does not believe in tears იდეალები და დემონიზაცია „ვოგში“ ცრემლების არ სჯერათ

Imagine: How Creativity Works

• Charles Duhigg The Power of Habit: Why We Do What We Do in Life and Business

Me – Myself მე - თვითონ

15

91 Anais Nin ანაის ნინი

16

Gift Ideas

Pretty Woman Businesswoman through the lenses of Avtandil Tskvitinidze საქმიანი ქალი ავთანდილ ცქვიტინიძის

95 In the Tiny Kitchen of Deb Perelman დებ პერელმენის პატარა სამზარეულოში

06

39

ობიექტივში

Other

Story 86

32

სასაჩუქრე იდეები

• Jonah Lehrer

05

Addresses

Strengths finder 2.0

28

მომხიბვლელი ქალბატონი

• Tom Rath

04

17

101

18

Spring Feng Shui

მისამართები

14

სტილი

Figure

Trendsetter 80

23

სხვადასხვა

03

Perfection In Details

Review of New Books

18

T

სრულყოფილება დეტალებში

ლალი ჯავახია

Lali Javakhia

მიზანი საქართველო ერთ-ერთ ყველაზე პოპულარულ მიმართულებად იქცეს მსოფლიო ტურისტულ რუკაზე

13

N

Culinary

Purpose: Georgia to become one of the most popular destinations on the world touristic map

E

კულინარია

მაია სიდამონიძე

T

ახალი წიგნების მიმოხილვა

Maia Sidamonidze

02

N

ამბავი

8

O

კარიერა

ერთი დღე

01

Career

One day

C

გაზაფხულის ფენ შუი

112

07

42

08

54

09

56

10

61

11

64

May 2012 | 04

12

74

მთავარი რედაქტორი/ Editor in Chief აღმასრულებელი რედაქტორი/ Executive Editor

პასუხისმგებელი რედაქტორი/ Responsible Editor ლიტერატურული რედაქტორი/ Literary Editor არტ დირექტორი/Art Director კრეატიული დირექტორი/Creative Director საზოგადოებასთან ურთიერთობის მენეჯერი/PR Manager ადმინისტრაციული მენეჯერი/Administrative Manager გაყიდვების მენეჯერები/Sales Managers

ანუკი ნაცვლიშვილი/Anuki Natsvlishvili ნატალია ლუჩანინოვა/ Natalia Luchaninova

ნინიკო ელიზბარაშვილი/ Niniko Elizbarashvili ნატუკა ნაცვლიშვილი/ Natuka Natsvlishvili სერგო კულიჯანოვი/Sergo Kulijanov საშა პრიშვინი/Sasha Prishvin ლიკა მენაღარიშვილი/Lika Menagarishvili გვანცა სალთხუციშვილი/Gvantsa Saltkhutsishvili თაკო ჩხენკელი/Tako Chkhenkeli მარიანა ნინიკაშვილი/Mariana Ninikashvili ხატია გუჯაბიძე/ Khatia Gujabidze

დიზაინი/ Design

გიორგი შოთაძე/George Shotadze სერგო ტიტენკოვი/Sergo Titenkov გიორგი წოწკოლაური/ Wer Michèlle

ფოტოგრაფები/ Photographers

გიორგი ნებიერიძე/Giorgi Nebieridze თამარა ლორთქიფანიძე/ Tamara Lortkipanidze

ჟურნალისტები/Journalists

ალექსანდრა აროშვილი/Aleksandra Aroshvili კატო მაისურაძე/Kato Maisuradze ელენე ფასური/ Elene Pasuri მარიამ ტაბაღუა/ Mariam Tabagua

კორექტორი/Corrector მთარგმნელები/ Translators

პაატა შამუგია/ Paata Shamugia ალექსანდრე სკრივენერი/Alexander Scrivener ელენე გრძელიძე/ Elene Grdzelidze მარიამ შარვაშიძე/Mariam Sharvashidze

დისტრიბუცია/ Distribution

დავით კუპრაძე/David Kupradze ლაშა ზარიძე/ Lasha Zaridze გიორგი გოგოლაშვილი/George Gogolashvili

ბუღალტერი/Accountant

ჟურნალი ეგო

2012 მაისი

05 M AY

მარინა ალექსაური/Marina Aleksauri

რედაქცია: საქართველო, თბილისი მ. ბროსეს ქ, 7., საფოსტო ინდექსი 0108 , ტელ.: +995 322 946 446, ფაქსი.: +995 322 922 898 / მარკეტინგის სამსახური info@ego.com.ge / გამოცემის თარიღი: 7.05.12. გამომცემლობა „ფლიტ მედია“ საქართველო, თბილისი, მ. ბროსეს ქ. 7, ელ.ფოსტა flitmail@flit.ge. პერიოდული გამოცემა/ გამოდის 2011 წლის დეკემბრის თვიდან.

Editorial office 7 M. Brosse st. 0108 Tbilisi, Georgia. Tel.: +995 322 946 446 Fax: +995 322 922 898 Marketing department: info@ego.com.ge პოლიგრაფიული წუნის აღმოჩენის შემთხვევაში დაგვიკავშირდით ტელეფონის ან ელ.ფოსტის საშუალებით და 5 დღის განმავლობაში მიიღებთ ახალ ეგზემპლარს. კატეგორიულად იკრძალება „ეგოში“ გამოყენებული ტექსტური და ფოტო მასალის სრულად ან ნაწილობრივ გამოყენება მთავარი რედაქტორის წერილობითი თანხმობის გარეშე. გამომცემლობა პასუხისმგებლობას იხსნის რეკლამაში განთავსებულ შინაარსზე.

Date of edition: 07.05.2012. Publishing house “FLIT MEDIA”. In case of any polygraphic defects please address to our office or contact us by e-mail and new copy will be delivered within 5 days. Full or partial usage of texts or photo materials from “EGO” is forbidden without written confirmation of the Editor in Chief. Publishing house is not responsible for the content of advertised material.

UDC (უაკ) 396(0512)+659.3 ე–162 E-31

E D I TO R ' S L E T T E R

First time in EGO – we have the only man respondent in the May issue of the magazine. Designer Avtandil Tskvitinidze gives several advices to businesswomen in the issue. Readers of our journal consider that it would be interesting not for only females to discuss different issues from the life of our feminine majesty and in addition, perfected businesswomen perceived by a male designer might look fascinating. The experiment was successful.

The special project has visited two smart doctors. It is something new as the white robe of a doctor has appeared on the pages of the magazine for the first time. We have just once slantwise touched the theme of health which is very difficult profession full of responsibility, or in other words, crucial profession. New issue has occurred somehow a variegated one. You can find there: Cleopatra and Funny Kaplan - next to each other in the same, private room; Feng Shui - an art serving visual pleasure and spiritual peace; Annais Nin – sitting on the top of the proportional triangle . . . and finally, the cover of the magazine is beautified by Maia Sidamonidze. The readers of the issue will easily understand what does that mean. It means that you will be able to read about one usual day of the young Head of the Georgian Tourism National Administration and find out a lot of interesting information from her.

Farewell till the first month of the coming summer.

Anuki Natsvlishvili ანუკი ნაცვლიშვილი

პირველად “ეგოში”, მაისის ნომერში ერთ-ერთი რესპონდენტი მამაკაცია. ავთანდილ ცქვიტინიძე საქმიან ქალბატონებს რამდენიმე რჩევას აძლევს. ჩავთვალეთ, რომ საინტერესო იქნებოდა, არა მხოლოდ მდედრობითი სქესის წარმომადგენლებს მიმოეხილათ სხვადასხვა საჭირბოროტო საკითხი ჩვენი ფემინური უდიდებულესობის ცხოვრებიდან. მამაკაცი დიზაინერის თვალით დანახული დახვეწილი, საქმიანი ქალბატონი საკმაოდ საინტერესოდ გამოიყურება. ექსპერიმენტი შედგა! სპეც-პროექტი ორ წარმატებულ, ჭკვიან ექიმს ეწვია. ესეც სიახლეა, აქამდე თეთრი ხალათი “ეგოს” ფურცლებზე არცერთხელ არ მოხვედრილა. ირიბად შევეხეთ ჯანმრთელობას, ერთ-ერთ ყველაზე რთულ და საპასუხისმგებლო, შეიძლება ითქვას, „სასიცოცხლოდ აუცილებელ“ პროფესიას. ახალი ნომერი ჭრელი გამოვიდა კლეოპატრა და ფანი კაპლანი გვერდიგვერდ მოხვდნენ... ერთ ოთახში - ფენგ-შუისხელოვნება ვიზუალური ტკბობისა და სიმშვიდის სამსახურში, ანაის ნინი ტოლფერდა სამკუთხედის ქიმზე... ყდას კი მაია სიდამონიძე დაამშვენებს. “ეგოს” ერთგული მკითხველი მარტივად მიხვდებოდა, ეს რასაც ნიშნავს - თქვენ საქართველოს ტურიზმის ეროვნული ადმინისტრაციის ახალგაზრდა ქალი ხელმძღვანელის ერთ დღეს გაეცნობით და მისგან უამრავ საინტერესო ინფორმაციას მიიღებთ. ზაფხულის პირველ თვემდე გემშვიდობებით.

“primeclass” CIP Service offers a complete package of meet and assist services at the airport. “primeclass” CIP Service agents will gladly assist passengers during all flight procedures for both departure and arrival.

Passengers are accompanied through the fast tracks, dedicated security check points and business check-in and hosted in “primeclass” Lounge while their luggages are carried by a porter.

O N E D AY

Goal

მიზანი

საქართველო ერთ-ერთ ყველაზე პოპულარულ მიმართულებად იქცეს მსოფლიო ტურისტულ რუკაზე

8

201 2

MAY

O N E D AY

Maia Sidamonidze მაია სიდამონიძე Head of the Georgian National Tourism Administration საქართველოს ტურიზმის ეროვნული ადმინისტრაციის ხელმძღვანელი

MAY

201 2

9

O N E D AY

Why tourism?

Status, education and working experience სტატუსი, განათლება და სამუშაო გამოცდილება

• CIM Postgraduate Professional Diploma in Marketing • UWIC- University of Wales Institute, Cardiff, UK MBA Degree in Marketing • London School of Commerce, London, UK Postgraduate Diploma in Business and Management • Hotel Institute Montreux, Montreux, Switzerland • BBA Degree in Business Management and Hotel, Restaurant & Resort Management awarded by Northwood University, Michigan, USA. • Hotel Institute Montreux, Montreux, Switzerland The Swiss Higher Diploma in International Hotel Management and the American Hotel and Lodging Association (AH&LA) Diploma in Hospitality Management • Schiller International University, Engelberg, Switzerland Diploma in Hotel Operational Management • Georgian National Tourism Agency, Tbilisi, Georgia Position: Chairwoman • Jurys Inn Islington, London, UK Position: Sales and Marketing Manager • Tbilisi Marriott Hotel and Courtyard by Marriott, Georgia Position: Proactive Sales Executive • Tbilisi Marriott Hotel, Tbilisi, Georgia Graduate Training: Cross Training in Rooms Division Training Areas: Front desk, Reservations, Executive Lounge and Business Centre: At Your Service.

• Hotel Hofgarten, Lucerne, Switzerland Internship: F&B Trainee Training Areas: A La Carte Restaurant and Room Service.

• Hotel Terrace, Engelberg, Switzerland Internship: F&B Trainee Training Areas: Buffet Breakfast, Lunch, Dinner and Banquets.

I’ve been in this business since I was 16 – I was working and studying at the same time. It’s the most dynamic, active, interesting and diverse field. I get to meet people of different types and nationalites, which gives great professional and everyday experience. Most importantly, I chose tourism back when it was not so topical due to certain problems in the country, although I did believe that tourism was the future of Georgia. I’m glad I chose tourism 12 years ago.

What do you do, what do you love, how would you describe yourself?

It’s hard talking about myself, but i’ll give it a try : ) What I hear often from others is that I’m straighforward, calm and balanced, purposeful, stubborn and volatile. I love spending time with family and friends. I hate lies and injustice. I’m fully committed to the people I respect.

What would you say about your current job – what do your work and position mean to you?

The work I do is much more important than my position.

It’s full of responsibilities and challenges, but I’m happy to be doing what I do and I think it’s very important for everyone. I can be self-actualized. Most importantly this work serves the country and this gives me great energy to do my best.

What’s your lifestyle like?

It’s busy, active, dynamic, stressful, with constant run-arounds and travelling within and outside the country.

Despite all of this, I can’t assume, even for a second that any of this could be different. This is when I come to realise that I cannot go back to the calm and stabile rhythm, because this has already become my lifestyle and I like it.

How do those around you perceive your work?

Positively of course. Members of my family and my friends are all very supportive. Although they lack my attention and I too, miss interacting with them, but they cheer and are happy for me, sharing every bit of my success.

What do you think influenced your motivation the most?

I work with my profession, in my country, in the field that’s a priority for the country and thus is developing vastly.

It’s an important stage for the development of Georgian tourism and I’m glad to have the chance to contribute to this process. Acknowledging this is the main motivator for me.

How would you describe yourself as a leader?

Are you strict?

I’m strict and very demanding. My team and I have a very

10

201 2

MAY

O N E D AY

strong sense of responsibility. We don’t have the time or the right to relax. I’m a high-flyer, I’m quite straightforward and I always try to make a decision useful for the job. I don’t like it when they mess work with private life.

How does your day begin – what’s the morning for Maia Sidamonidze?

The beginning of my day is the most beautiful when it begins with playing with my 2-year-old daughter. That’s when I feel the most comfortable and calm. The next stage is very chaotic – I try to manage everything, but I end up leaving the house in a hurry, without a breakfast.

What do you do to relax?

Sleep is what I lack the most, so whenever I do have time, sleep is the biggest and the most pleasant form of relaxation.

Do you distinguish men and women at work?

I’m all for gender equality, although I do want to point out that women in Georgia have become quite active, a little more than men when it comes to carrier development and work and this makes me very happy and proud.

I just remembered a scene from a movie – when men leave the job early because of the family, they’re considered good family men.

However, when a woman leaves early for that same reason, it’s considered that she’s not really committed to her work and cannot balance between family and work-related obligations.

Do you think women have a special style or particular methods of management or work?

There are as many styles and methods of working, as there are people – regardless of gender. I do not agree with the stereotypes.

A mistake you regret?

They learn from mistakes, regret is pointless, but just like everyone, I also have things I’d have differently. For example, I studied many foreign languages throughout my school and university years, I don’t use them though – and I forget. Of course, knowing different languages is wealth you should never lose. It’s really a pity I’ve forgotten so much.

A mistake that changed everything for the better?

რატომ ტურიზმი?

16 წლიდან ამ სფეროში ვარ - ვსწავლობდი და ვმუშაობდი. ყველაზე დინამიკური, აქტიური, საინტერესო და მრავალფეროვანია. ტრიალებ გარემოში, სადაც გიწევს სხვადასხვა ტიპის და ეროვნების ადამიანების გაცნობა, რაც დიდ პროფესიულ და ცხოვრებისეულ გამოცდილებას იძლევა. რაც ყველაზე მთავარია, მე ავირჩიე ტურიზმი მაშინ, როცა საქართველოში ჯერ ეს თემა აქტუალური არ იყო – ქვეყანაში არსებული სხვადასხვა პრობლემის გამო, თუმცა, მჯეროდა, რომ ეს საქართველოს მომავალია. მიხარია, რომ სწორედ ტურიზმი ავირჩიე 12 წლის წინ. რას აკეთებთ, რა გიყვართ, როგორ აღწერდით საკუთარ თავს?

ძნელია საკუთარი თავის აღწერა, მაგრამ შევეცდები. რაც ხშირად მესმის სხვებისგან: ვარ უშუალო და პირდაპირი, მშვიდი და გაწონასწორებული, მიზანდასახული და მაქსიმალისტი, ჯიუტი და ფიცხი. მიყვარს თავისუფლება, სპონტანურობა, დროის გატარება ოჯახთან და მეგობრებთან ერთად. არ მიყვარს ტყუილი და MAY

201 2

11

O N E D AY

It was not a mistake - I’d call it a change.

I studied business in Georgia and decided to continue my studies abroad in tourism. This was a change for the better.

How hard is it, managing a department?

It’s definitely not easy. There’s a lot of work and it’s very important to have effective and productive human resources – where people are able to cope with a busy schedule and stress.

Finding experienced and skilled personnel was especially hard in this field. I think that a good communication system is very important, although there is, undoubtedly a deficit. Overall, nothing is easy; however challenges do make you stronger. I’ve gained much experience within these 2 years. I’m sure there will be more frontiers to overcome, but I have my team I can count on and we’re always on a good mood, which I think, is the most important.

Is it hard combining work and family?

It’s very hard and it’s practically impossible to distribute time correctly. It’s a big responsibility, there’s lots of travelling, meetings and it’s natural that my family, especially my daughter, lacks my attention. Although work is very important at this point and my family treats this issue with understanding.

Feminine weakness?

Its sweets.

12

201 2

MAY

O N E D AY

What was the hardest moment in your career?

The job requires that I often make important decisions regarding people.

Firing people was hard a thing, but it was necessary.

What’s the most important thing in life?

Its health and peace. These are the two main things for happiness. The rest depends on a person – how they live. For me it’s the family and friends, their health and wellbeing that matters the most and of course – peace in our country.

Do you support women in career development?

I am happy for every woman’s success. A woman should have the chance to be self-actualized. This guarantees their independence. 90% at the tourism administration are women. I don’t know how else to support them 

A person who’s opinion you always take into consideration?

I want to know many opinions and I ask my husband, my friends and my mother, although in the end I do what I want.

There’s one person who has been mentoring me all through my education and working experience and I always mind his opinion – this person is my father.

My career developments are all his merits. I trust my mother when it comes to everyday issues. I tell her everything.

What plans does the Tourism Department have with Maia Sidamo nidze?

Our plans and actions are all of common purpose: for Georgia to become one of the most popular destinations on the world touristic map, where everyone will want to go again and again.

უსამართლობა. ვარ ბოლომდე ერთგული იმ ადამიანების მიმართ, ვისაც პატივს ვცემ. რას იტყოდით თქვენი ამჟამინდელი საქმიანობის შესახებ - რას ნიშნავს თქვენთვის თქვენი საქმე, თქვენი თანამდებობა?

ჩემი საქმე ჩემთვის თანამდებობაზე გაცილებით მნიშვნელოვანია. საპასუხისმგებლოა, სავსეა გამოწვევებით, მაგრამ მიხარია ამ საქმის კეთება და ვფიქრობ, რომ ეს ძალიან მნიშვნელოვანია ყველასთვის. მე შემიძლია, თვითრეალიზაცია მოვახდინო. რაც მთავარია, ეს საქმე ემსახურება ქვეყანას, რაც ყველაზე დიდ ენერგიას მაძლევს, რომ ჩემი მაქსიმუმი გავაკეთო. როგორია თქვენი ცხოვრების სტილი?

საქმიანი, დატვირთული, აქტიური და დინამიკური, სტრესული, სულ გადარბენები და მოგზაურობებია ქვეყნის ფარგლებში და მის გარეთ. ამის მიუხედავად, წამითაც ვერ დავუშვებ, რომ ერთ დღესაც შეიძლება, ყველაფერი პირიქით იყოს. ამ დროს ვხვდები, რომ ვეღარ დავუბრუნდები მშვიდ და სტაბილურ რიტმს, რადგან ეს ყველაფერი უკვე ჩემი ცხოვრების სტილია და მე ეს მომწონს. როგორ აღიქვამენ გარშემომყოფები თქვენს საქმიანობას?

რა თქმა უნდა, დადებითად. ჩემი ოჯახის წევრები და მეგობრებიც მხარში მიდგანან. მართალია, ყველას აკლია ჩემი ყურადღება და მეც მაკლია მათთან ურთიერთობა, მაგრამ ისინი მგულშემატკივრობენ, უხარიათ და იზიარებენ ჩემს წვრილ-წვრილ წარმატებებს. როგორ ფიქრობთ, რამ მოახდინა ყველაზე დიდი გავლენა თქვენს მოტივაციაზე?

ვმუშაობ ჩემი პროფესიით, საკუთარ ქვეყანაში, დარგში, რომელიც ქვეყნისთვის პრიორიტეტულია და შესაბამისად - სწრაფად განვითარებადი. დადგა მნიშვნელოვანი ეტაპი საქართველოს ტურიზმის განვითარებისათვის და მიხარია, რომ შანსი მეძლევა ამ პროცესში ჩემი წვლილი შევიტანო. ამის შეგრძნება მთავარი მამოტივირებელია. როგორ დაახასიათებდით თქვენს თავს, როგორც ლიდერს? მკაცრი ხართ?

ვარ მკაცრიც და მომთხოვნიც. დიდი პასუხისმგებლობის გრძნობა მაქვს მეც და ჩემს გუნდსაც. მოდუნების დრო და უფლება არ გვაქვს. ვარ მაქსიმალისტი, საკმაოდ პირდაპირი და ყოველთვის ვცდილობ, მივიღო საქმისთვის გამოსადეგი გადაწყვეტილება. არ მიყვარს, როცა საქმეს პირად ცხოვრებაში ურევენ. როგორ იწყება თქვენი დღე - მაია სიდამონიძის დილა?

ჩემი დღის დასაწყისი ყველაზე ლამაზია მაშინ, როცა ჩემი 2 წლის შვილთან თამაშით იწყება. ყველაზე კომფორტულად და წყნარად სწორედ ამ დროს ვარ. შემდეგი ეტაპი უკვე ქაოტურია - ვცდილობ, მოვასწრო ყველაფერი, მაგრამ ბოლოს სახლს მაინც სირბილით, საუზმის გარეშე ვტოვებ.

MAY

201 2

13

O N E D AY რელაქსაციისთვის რა საშუალებებს მიმართავთ?

ყველაზე მეტად ძილი მაკლია. ამიტომ, როცა დრო მაქვს, ჩემი ყველაზე დიდი და სასიამოვნო რელაქსაცია ძილია. განასხვავებთ თუ არა ქალებსა და მამაკაცებს საქმეში?

მე გენდერული თანასწორობის მომხრე ვარ, თუმცა, მინდა აღვნიშნო, რომ საქართველოში ქალები კარიერულ წინსვლასა და საქმეში კაცებზე მეტად გააქტიურდნენ, რაც მახარებს და მეამაყება. სხვათაშორის, ახლა გამახსენდა ეპიზოდი ფილმიდან - როცა კაცები ოჯახის გამო ადრე ეთავისუფლებიან სამსახურებიდან, მეოჯახეებად აღიქმებიან, თუმცა, თუ იგივე მიზეზის გამო ქალი ეთავისუფლება, ითვლება, რომ ის არც ისე ერთგულია სამსახურთან მიმართებაში და ვერ აბალანსებს ოჯახურ და სამსახურებრივ მოვალეობებს. თქვენი აზრით, აქვთ თუ არა ქალებს მმართველობის ან მუშაობის განსაკუთრებული სტილი, მეთოდები?

რამდენი ადამიანიცაა, მუშაობის იმდენი დამახასიათებელი სტილი და მეთოდი არსებობს განურჩევლად სქესისა. სტერეოტიპებს არ ვეთანხმები. შეცდომა, რომელსაც ნანობთ?

უდავოდ არის. მთლიანობაში ადვილი არაფერია, თუმცა სირთულეები უფრო გამაგრებს და გაძლიერებს.

2 წლის განმავლობაში დიდი გამოცდილება მივიღე. დარწმუნებული ვარ, კიდევ იქნება სირთულეები, მაგრამ მე მყავს ჩემი გუნდი, ჩემი საყრდენი ძალა საქმეში და ჩვენ არასოდეს ვკარგავთ კარგ განწყობას, რაც ყველაზე მთავარია. რთულია თუ არა ოჯახის და სამსახურის შეთავსება?

რთულია და რეალურად შეუძლებელი დროის სწორად განაწილება. საპასუხისმგებლო საქმეა, ბევრი მოგზაურობაა, ბევრი შეხვედრაა და ბუნებრივია, ჩემს ოჯახს, განსაკუთრებით კი ჩემს შვილს აკლია ყურადღება. თუმცა, ამ ეტაპზე საქმე ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანია და ჩემი ოჯახიც გაგებით ეკიდება ამას. ქალური სისუსტე?

ტკბილეული. გაიხსენეთ ყველაზე რთული მომენტი კარიერაში.

ხშირად გიწევს საქმისთვის მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებების მიღება, რაც ადამიანებს ეხება. რთული იყო ადამიანების გაშვება სამსახურიდან, მაგრამ საქმისთვის აუცილებელი. რა არის მთავარი ცხოვრებაში?

შეცდომებზე სწავლობენ, სინანულს აზრი არ აქვს, მაგრამ, როგორც ყველას, მეც ბევრ რამეზე მწყდება გული. მაგალითად, ბევრ უცხო ენაში ვემზადებოდი სკოლის და სტუდენტობის პერიოდში, თუმცა, ბევრს ვერ ვიყენებ პრაქტიკაში - მავიწყდება. რა თქმა უნდა, ენების ცოდნა სიმდიდრეა, რომელიც არ უნდა დაკარგო. მივიწყებულ ენებზე გული მწყდება, ნამდვილად.

ჯანმრთელობა და მშვიდობა. ეს ორი რამ ბედნიერებისათვის მთავარია. დანარჩენი უკვე ადამიანზეა დამოკიდებული - როგორ იცხოვრებს. ჩემთვის ჩემი ოჯახი და მეგობრები, მათი ჯანმრთელობა და კარგად ყოფნაა მთავარი და მშვიდობა ჩვენს ქვეყანაში.

შეცდომა, რომელმაც ყველაფერი შეცვალა კარგისკენ?

მიხარია ყველა ქალის წინსვლა და წარმატებები. ქალს უნდა ჰქონდეს თვითრეალიზების საშუალება. ეს მათი დამოუკიდებლობის გარანტია. ტურიზმის ადმინისტრაციაში 90% ქალია. არ ვიცი, კიდევ როგორ შევუწყო ხელი. 

შეცდომა არ იყო, უფრო ცვლილებას დავარქმევდი. თავიდან ჩავაბარე საქართველოში, ბიზნესის განხრით და უცხოეთში სწავლის გაგრძელება უკვე ტურიზმზე გადავწყვიტე. ეს იყო ცვლილება, რომელმაც ყველაფერი შეცვალა უკეთესობისკენ. რამდენად რთულია დეპარტამენტის მართვა?

ადვილი ნამდვილად არ არის. ბევრი საქმეა და მნიშვნელოვანია, ეფექტური და პროდუქტიული ადამიანური რესურსი გქონდეს - ისეთი ადამიანებით დაკომპლექტებული, რომლებიც გაუძლებენ დატვირთულ გრაფიკს და სტრესს. ამ სფეროში მით უმეტეს ძნელია გამოცდილი და მაღალკვალიფიციური კადრის პოვნა. ვთვლი, რომ სწორი კომუნიკაციის სისტემა ძალიან მნიშვნელოვანია, თუმცა დეფიციტი

14

201 2

MAY

ქალებს თუ უწყობთ ხელს კარიერულ წინსვლაში?

ადამიანი, რომლის აზრსაც ყოველთვის ითვალისწინებთ.

ბევრის აზრი მაინტერესებს გარშემო და ვეკითხები ჩემს ქმარს, მეგობრებს, დედას, თუმცა ბოლოს მაინც იმას ვაკეთებ, რაც მე მინდა. ერთი ადამიანია, რომელიც მთელი ჩემი განათლების და სამუშაო გამოცდილების პერიოდში მენტორობას მიწევდა და მის აზრს სულ ვითვალისწინებ - ეს ადამიანი მამაჩემია. ჩემი კარიერული წინსვლა ნამდვილად მისი დამსახურებაა.

O N E D AY

ცხოვრებისეულ საკითხებში დედას ვენდობი. თითქმის ყველაფერს ვუყვები. რას გეგმავს ტურიზმის დეპარტამენტი მაია სიდამონიძესთან ერთად?

ჩვენი გეგმები და ქმედებები საერთო სამომავლო მიზანს ემსახურება: საქართველო ერთ-ერთ ყველაზე პოპულარულ მიმართულებად იქცეს მსოფლიო ტურისტულ რუკაზე, სადაც მოხვედრა ყველას ენდომება.

კატო მაისურაძე/Kato Maisuradze

MAY

201 2

15

Nadezhda Mandelstam | Russian writer Hope Against Hope

ნადეჟდა მანდელშტამი | რუსი მწერალი, იმედი იმედის წინააღმდეგ

I decided it is better to scream. Silence is the real crime against humanity. გადავწყვიტე, რომ უმჯობესია, ვიყვირო. . . სიჩუმე ნამვილი დანაშაულია კაცობრიობის წინაშე.

You never lose by loving.

Barbara De Angelis You always lose by hold- American researcher ing back. როცა გიყვარს, არასდროს აგებ. ბარბარა დე ანჯელისი

აგებ,მხოლოდ მაშინ, როცა თავს იკავებ და უკან იხევ.

ამერიკელი მკვლევარი

Dolores Huerta | Activist დოლორეს ჰუერტა | აქტივისტი

If you haven't forgiven yourself something, how can you forgive others? თუ არ შეგიძლია, საკუთარ თავს მიუტევო, სხვებს როგორ აპატიებ?!

Maya Angelou | Poet, educator

You can write me down in history with hateful, twisted lies, you can tread me in this very dirt, but still, like dust, I'll rise.

შენ შეგიძლია, ბოროტი და დამახინჯებული ტყუილებით აღწერო ჩემი ისტორია, შეგიძლია, ფეხქვეშ გამთელო და მიწასთან გამასწორო, მაგრამ მაინც აღვსდგები, როგორც მიწის მტვერი.

16

201 2

MAY

მაია ენჯელოუ | პოეტი

განმანათლებელი

We are coming down from our pedestal and up from the laundry room. ჩვენ კვარცხლბეკიდან ქვევით ჩამოვდივართ, ხოლო სამრეცხაოდან ზევით ავდივართ.

Bella Abzug | Lawyer ბელა აბცუგი | ადვოკატი

Nancy Astor British Politician

I am neither a man nor a woman but an author

ნენსი ასტორი ბრიტანელი პოლიტიკოსი

"In passing, also, I would like to say that the first time Adam had a chance he laid the blame on a woman."

თუ ცოდნა გაქვს, მიეცი ნება სხვებს, სანთლები დაანთონ შენი ცოდნის ტაძარში.

Margaret Fuller მარგარეტ ფულერი

Kaethe Kollwitz German artist

სხვათაშორის, სულ მინდა ვთქვა, რომ როგორც კი ადამს შანსი მიეცა, მაშინვე ქალს გადააბრალა დანაშაული.

კაეთ კოლვიცი გერმანელი მხატვარი

თანდათან ვუახლოვდები იმ პერიოდს, როცა სამსახური ჩემთვის ყველაფერზე წინ დგას და მარგარეტ ტეტჩერი რადგან სხვა ემოციები აღარ მამოძრავებს, ვირივით ვშრომობ.

Gloria Steinem

Margaret Thatcher

I am gradually approaching the period in my life when work comes first. No longer diverted by other emotions, I work the way a cow grazes.

გლორია შტეინემი

Some of us are becoming the men we wanted to marry.

საბოლოოდ ზოგიერთი ჩვენგანი იმ კაცად გარდაიქმნება, რომლის ცოლობაც სურდა.

MAY

201 2

17

CAREER

Lali Javakhia The beginning

Everyone dreams of a successful future. I also often dreamed of being an artist, more specifically – a master of my job. I tried to picture myself being a successful director, photographer, dancer and many other things, although there was mostly a silhouette of a businesswoman in my head. I knew for sure what my office would look like, what kind of coworkers I’d have, what kind of a boss I’d be… Of course back then I never could have imagined where and how all of this would happen, but I knew for sure that the strong will, fantasies and the dream, would in the end, bring me to what I’ve reached and to the Lali I am today.

18

201 2

MAY

CAREER

First steps During four years I was mastering what I think is one of the most interesting professions: Tele-Photo journalism, which is not directly connected to my current profession, although the knowledge and skills I had gained in that field were really useful. I took my first steps in Marketing once I started studying – I tried out for one of the leading radiostations. Through advertisements on the radio I found that UTN (United Television Network) was announcing a vacancy for a marketing consultant. Of course I did not let the chance slip and ended up gaining a three-year experience from the Tbilisi and regional television station marketing group.

Intelligence group My career had a vast development from 2002. I was transferred from journalist to assisting editor at the Englishlanguage Georgian Times – soon after which I was appointed head of marketing department. Working at this newspaper was rather interesting and important to me and not only because of the professional development – here is where I met the people with whom I founded the “Intelligence Group” later in 2005, where I currently work as head of marketing. This group includes: the newspaper The FINANCIAL, the WEALTH magazine and three web-resources: www.finchannel.com; www.financial. ge and www.mycareer.ge.

Along with the standard releases, the FINANCIAL issues seven conceptual publications every year: Best Georgian Banks, Construction Business, US business in Georgia, Travel Business, Oil and Gas, Health and Beauty and Corporate Social Responsibility. The main partners are banks, law firms, airlines, hotels and other large companies. The golden partners for the FINANCIAL are: TBC Bank, Bank Republic, Bank Constanta, VTB Bank, Eristavi Law Group, SilkNet, Berta, PSP, Bank of Georgia, Tegeta Motors, Pegasus, Sheraton Metekhi Palace, Sheraton Batumi, Marriott Tbilisi Hotel, Courtyard Marriott,

Radisson Blu Iveria Hotel, Radisson Blu Hotel, Batumi...

In 2006 my partners and I established another company - the touristic „Business Travel Com”.

From this same year, along with the marketing company “Global Idea” we started ssuing the annual business publication – “The Golden Book” and it’s been seven years that we hold the most prestigious business awards of the year “The Golden Brand” – through which we are promoting Georgian business. In 2010 we released the WEALTH magazine which is distributed exclusively in all leading hotel rooms and in the FINANCIAL network.

A favorite job and success My friend often says that people are born for a certain profession – something I realized the moment I started to work in marketing: it was a job I’d love to spend all my time on; and so it happened – my job covers my whole day, sometimes my free time, even my thoughts. All of this requires such hard work, that it’s impossible to do it without loving it. Yes, I love what I do. Success is exactly what all of us dream of at the beginning of our careers, although at that point nobody realizes how much effort, hard work and energy it takes.

I think that success requires being a professional, having constantly refreshed ideas and the skills to give it all of you. When talking about it, I often quote Sir Thomas Watson: ”Being successful means putting your heart into your work and your work into your heart”- And I could not agree more.

conquer.

Stimuli, Motivation The strongest motivator for reaching goals is my ambition – imagining how I will enjoy the result with the rest of the people, is a big stimuli – how something distant becomes completely reachable. Of course me loving my job plays a huge role in all of this, just as well as frontiers, at the existence of which I become overwhelmed with power and will to overcome them.

The bigger the challenge, the surer I become that I’ve chosen the road I’m standing on very appropriately. It’s an amazing feeling when after overcoming another frontier I tell myself: You can do anything! Your heart, intellect, spirit and determination are a match, nothing is impossible. Everyone is an individual and what’s acceptable for one, might me inacceptable for another. So to those who are just starting off towards their desired jobs, I advise to listen to their inner “Me”, that’s never wrong; not to settle with the minimum, to dream and dare, because everything their mind offers, is reachable. Be determined, hardworking, appreciate competitors and what’s the most important - always be ready to reach the peak.

A completely different kind of Lali

It’s very hard to talk about yourself objectively, although I always try to see Lali Javakhia from someone else’s point of view. I have hobbies – traveling and photography, which is not just a hobby but also my profession. This year I decided to have a personal exhibition – with my old and new photos. I have to admit I not only like to stand behind the lens, but I also quite enjoy posing. As of travelling, it’s a driving Today, being one of the founders of force for me – when I breathe new air, the most prestigious and leading learn about a new culture, traditions, business editions – the FINANCIAL – I get acquainted with new people and believe that I have already reached their lifestyle, I gain completely new the goal set at the beginning of my sensations and energy. Besides, just career. I would like to note though, like most of women, I also love renewthat I’m quite ambitious and I know ing my wardrobe regularly.

I can do better, which is why I never stop – there are plenty peaks to MAY

201 2

19

CAREER

ლალი ჯავახია დასაწყისი ყველა ოცნებობს წარმატებულ მომავალზე. მეც ხშირად ვოცნებობდი, ვყოფილიყავი ხელოვანი, უფრო სწორად კი - ჩემი საქმის ხელოვანი. ყოველთვის ვცდილობდი, თავი წარმომედგინა ცნობილ, წარმატებულ რეჟისორად, ფოტოგრაფად, მოცეკვავედ და კიდევ უამრავ ვინმედ, თუმცა, ყველაზე ხშირად მაინც საქმიანი ქალის სილუეტი იკვეთებოდა ჩემს წარმოსახვაში. ზუსტად ვიცოდი, როგორი იქნებოდა ჩემი ოფისი, როგორი თანამშრომლები მეყოლებოდა, როგორი უფროსი ვიქნებოდი... მაშინ, რა თქმა უნდა, წარმოდგენაც არ შემეძლო, სად და როგორ მოხდებოდა ეს ყველაფერი, მაგრამ ზუსტად ვიცოდი, რომ უდიდესი სურვილი, ფანტაზია და ოცნება, საბოლოო ჯამში, აუცილებლად მიმიყვანდა დასახულ მიზნებთან და იმ ლალისთან, რომელიც დღეს ვარ.

მივხვდი: ეს იყო საქმიანობა, რომელსაც სიამოვნებით დავუთმობდი მთელ ჩემს დროს. რადიოს შესახებ რეკლამებიდან შევიტყვე, UTN (გაერთიანებული სატელევიზიო ქსელი) კონკურსს აცხადებდა მარკეტინგის კონსულტანტის თანამდებობაზე.

Banks, Construction Business, US business in Georgia, Travel Business, Oil and Gas, Health and Beauty and Corporate Social Responsibility. ძირითადი

რა თქმა უნდა, შანსი ხელიდან არ გავუშვი, რაც იმით დასრულდა, რომ შემდეგი სამი წელი თბილისისა და რეგიონალური ტელევიზიების გაერთიანების მარკეტინგის ჯგუფთან ერთად ვიღებდი გამოცდილებას.

გაზეთ The FINANCIAL-ის ოქროს პარტნიორები კი: TBC Bank, Bank

ინთელიჯენს გრუფი

ოთხი წლის განმავლობაში, ჩემი აზრით, ერთ-ერთ ყველაზე საინტერესო პროფესიას ვეუფლებოდი: ტელეფოტორეპორტიორობას, რაც ჩემს ახლანდელ პროფესიას პირდაპირ არ უკავშირდება, თუმცა, იქ მიღებული ცოდნა და უნარ-ჩვევები მართლაც არაერთხელ გამომადგა. პირველი ნაბიჯები მარკეტინგის სფეროში სწავლის დაწყებისთანავე გადავდგი - იმ დროისათვის ერთერთ წამყვან რადიოში ვცადე ბედი.

2002 წლიდან ჩემი კარიერა სწრაფად განვითარდა. ინგლისურენოვანი “ჯორჯიან თაიმსის” ჟურნალისტობიდან რედაქტორის მოადგილედ გადამიყვანეს, რის შემდეგაც მალევე დამნიშნეს მარკეტინგის დირექტორის პოზიციაზე. ამ გაზეთში მუშაობა ძალიან საინტერესო და მნიშვნელოვანი იყო ჩემთვის, თანაც, არა მარტო პროფესიული განვითარების გამო - სწორედ აქ გავიცანი ადამიანები, რომლებთან ერთადაც 2005 წელს დავაფუძნე „ინტელიჯენს გრუფი“, სადაც ამჟამად ვმუშაობ მარკეტინგის ხელმძღვანელად. ამ ჯგუფში შედის: გაზეთი The FINANCIAL, ჟურნალი WEALTH; გვაქვს სამი ვებ-რესურსი: www.finchannel. com; www.financial.ge და

ჩემი მეგობარი ხშირად ამბობს, რომ ადამიანები რომელიმე ერთი პროფესიისათვის არიან დაბადებულნი, რასაც მარკეტინგის სფეროში მუშაობის დაწყებისთანავე

სტანდარტული გამოცემების გარდა, გაზეთი The FINANCIAL წელიწადში შვიდ თემატურ გამოცემას უშვებს: Best Georgian

პირველი ნაბიჯები

20

201 2

MAY

www.mycareer.ge.

პარტნიორები ბანკები, იურიდიული კომპანიები, ავია კომპანიები, სასტუმროები და სხვა მსხვილი კომპანიები არიან.

Republic, Bank Constanta, VTB Bank, Eristavi Law Group, SilkNet, Berta, PSP, Bank of Georgia, Tegeta Motors, Pegasus, Sheraton Metekhi Palace, Sheraton Batumi, Marriott Tbilisi Hotel, Courtyard Marriott, Radisson Blu Iveria Hotel, Radisson Blu Hotel, Batumi...

2006 წელს, ჩემი და ჩემი

პარტნიორების კიდევ ერთი პროექტი, ტურისტული კომპანია Business Travel Com დაარსდა. ამავე წლიდან მარკეტინგული კომპანია Global Idea-სთან ერთად, ყოველ წელს გამოვცემთ ბიზნეს მეგზურს Golden Book და უკვე შვიდი წელია, მათთან ერთად ვატარებთ წლის ყველაზე პრესტიჟულ ბიზნეს დაჯილდოვებას „Golden Brand“-ს, (ოქროს ბრენდი), რითიც ქართული ბიზნესის სტიმულირებას ვუწყობთ ხელს. 2010 წელს გამოვეცით ჟურნალი WEALTH, რომელიც ყველა წამყვანი სასტუმროს ნომერში და The FINANCIAL-ის ქსელში ექსკლუზიურად ვრცელდება.

საყვარელი საქმე და წარმატება ჩემი საქმიანობა მოიცავს მთელ ჩემს დღეს, ზოგჯერ თავისუფალ დროს, ფიქრებსაც კი. ეს ყველაფერი იმდენად შრომატევადია, რომ წარმოუდგენელია, ასეთი

CAREER

My job covers my whole day, sometimes my free time, even my thoughts

MAY

201 2

21

CAREER

საქმის კეთება სიყვარულის გარეშე. სულ მინდა ვთქვა, რომ - დიახ, მე მიყვარს საქმე, რომელსაც ვაკეთებ. ამ პროცესში ერთნაირად მნიშვნელოვანია ყველა დეტალი, ყოველი ადამიანი, ყოველი დღე. ასევე სიყვარული, დამოკიდებულება თუ პასუხისმგებლობა. მხოლოდ ამ ყველაფრის ერთობლიობით მიიღწევა საბოლოო, დადებითი შედეგი. წარმატება სწორედ ისაა, რაზეც ყოველი ჩვენგანი ოცნებობს კარიერის დასაწყისში, თუმცა, ასეთ დროს არავის წარმოუდგენია, რამხელა შრომას, ძალისხმევასა და ენერგიას გულისხმობს ეს სურვილი. ვფიქრობ, რომ წარმატებისათვის აუცილებელია, იყო პროფესიონალი, გქონდეს მუდმივად განახლებული იდეები და გქონდეს უნარი, ბოლომდე იხარჯებოდე საქმისათვის, რომელსაც აკეთებ. როცა ამაზე ვსაუბრობ ხოლმე, ხშირად მომყავს სერ ტომას ვოტსონის სიტყვები, რომლებსაც აბსოლუტურად ვეთანხმები: „იყო წარმატებული, ნიშნავს ჩადო შენი გული საქმეში და შენი საქმე შენს გულში“. დღეს, როცა ყველაზე პრესტიჟული და ლიდერი ბიზნეს გამოცემის გაზეთ The FINANCIAL-ის ერთ-ერთი დამფუძნებელი და მარკეტინგის ხელმძღვანელი ვარ, ვთვლი, რომ კარიერის დასაწყისში დასახული მიზანი - ოცნებად მიჩნეული წარმატება უკვე მიღწეულია. თუმცა, იმასაც აღვნიშნავ, რომ საკმაოდ ამბიციური ვარ და ვიცი, რომ მეტი შემიძლია, ამიტომ არასდროს ვჩერდები ერთ მიღწეულ მიზანზე: დასალაშქრ მწვერვალებს ხომ არაფერი გამოლევს. მთავარია, არ შეიზღუდო და გასაქანი მისცე შენს „მე“-ს, რადგან ოცნებები და მიზნები შენთან ერთად იზრდება და ვითარდება. უნდა დაისახო ახალი მიზნები, დაიწყო ბრძოლა მათი განხორციელებისათვის.

22

201 2

MAY

სტიმული. მოტივაცია ყველაზე დიდი მოტივატორი მიზნის მისაღწევად არის ჩემი ამბიცია - რომ აუცილებლად შევძლებ დასახულ მიზნამდე მისვლას. იმის წარმოდგენა, თუ როგორ დავტკბები შედეგით სხვა ადამიანებთან ერთად, ძალიან დიდ სტიმულს მაძლევს - როგორ გახდება სრულიად ხელმისაწვდომი ის, რაც ოდესღაც ჩემთვის მიუწვდომელი იყო. რა თქმა უნდა, ჩემი საქმის სიყვარულიც უზარმაზარ მოტივაციას მაძლევს. უდიდეს სტიმულად მივიჩნევ წინააღმდეგობასაც, მიჩნდება რა მისი გადალახვის ძალიან დიდი სურვილი და ძალები. რაც უფრო დიდია დაბრკოლება, მეტად ვრწმუნდები, რომ გზა, რომელზეც ვდგავარ, სწორად ავირჩიე. მართლაც, ძალიან ტკბილია იმის შეგრძნება, რომ უდიდესი დაბრკოლებების გადალახვის შემდეგ საკუთარ თავს შეგიძლია, უთხრა: შენ ყველაფერი შეგიძლია! თუ შენი გული, ინტელექტი, სული და მიზანსწრაფვა ერთი მიმართულებით მიდის, შეუძლებელი არაფერია. ყველა ადამიანი ინდივიდია და რაც ერთისთვის მისაღებია, მეორესთვის შესაძლოა მიუღებელი იყოს. ამიტომ, მათ, ვინც ახლა იწყებს წინსვლას სასურველი საქმისაკენ, ვურჩევდი, რომ ყური დაუგდონ შინაგან „მე“-ს, რომელიც არასდროს ცდება. არ დაკმაყოფილდნენ მინიმუმით, იოცნებონ და გაბედონ, რადგან ყველაფერი, რასაც მათი გონება სთავაზობთ, მიღწევადია. იყავით გაბედულები, შრომისმოყვარეები, დააფასეთ კონკურენტები. მხოლოდ ჯანსაღი კონკურენციის პირობებში მიღწეული წარმატებაა ჭეშმარიტად დასაფასებელი. სწორად განსაზღვრეთ მიზნები და

მოქმედებაზე ორიენტირდით. რაც მთავარია, ყოველთვის მზად იყავით მწვერვალიდან მწვერვალზე ასასვლელად!

სულ სხვანაირი ლალი ძალიან რთულია, ობიექტურად ისაუბრო საკუთარ თავზე, თუმცა ყოველთვის ვცდილობ, ლალი ჯავახიას სხვისი თვალით შევხედო. მაქვს ცხოვრებისეული გატაცებები - მოგზაურობა და ფოტოგრაფია, რომელიც არა მარტო გატაცება, არამედ ჩემი სპეციალობაცაა. ფოტოაპარატი სულ თან დამაქვს, მიყვარს, როცა თითის ერთი მოძრაობით შემიძლია გავაჩერო წამი, ჩემი ხედვა სხვებს გავუზიარო. წელს გადავწყვიტე, გავაკეთო საკუთარი ფოტოგამოფენა - სადაც ძველსა და ახალ ფოტოებს ერთად გამოვფენ. უნდა ვაღიარო, რომ არა მარტო ობიექტივის უკან მიყვარს დგომა, სიამოვნებით ვპოზირებ მის წინაც. რაც შეეხება მოგზაურობას, ჩემთვის განსაკუთრებული მამოძრავებელი ძალა აქვს როცა ჩემებურად ვსუნთქავ ახალ ჰაერს, ვეცნობი ახალ კულტურას, ტრადიციებს, ახალ ხალხს თავიანთი ადათ-წესებით, ვიძენ სრულიად ახალ შეგრძნებებსა და ენერგიას, რომელიც შემდეგ რაიმე ძლიერ საგნად შემიძლია გარდავქმნა. და რაღა თქმა უნდა, ისევე, როგორც ქალების უმრავლესობას, მეც მიყვარს გარდერობის რეგულარული განახლება, რაც, შეიძლება ითქვას, ჩემი მესამე გატაცებაა.

Aleksandra Aroshvili/ალექსანდრა აროშვილი

Books REVIEW OF NEW BOOKS

O

Tom Rath Strengths Finder 2.0

ne can achieve anything if there is a desire – It is a familiar phrase, isn’t it? But from the viewpoint of Tom Rath, one of the most prominent authors of the recent years, it is not true. “StrengthsFinder 2.0” is one of his bestsellers that was nominated by “The Economist” magazine as one of the Worldwide Bestseller Top Books of the last decade. The main idea of the book is to discover and develop the natural talents and endowments of the readers. It seems like the majority of the human beings in the world are trying to eradicate their weak sides during their whole lives and dedicating incomparably less time to the development of innate advantages. The book facilitates the readers to find out five strong features they obtain and later offers hundreds of strategies how to exercise them every week, month and year of their lives. The book is very useful for the managers as they learn how to administer staff; and for ordinary people to improve their lives at most. Tom Rath’s Business Consulting Company “Gallup” has provided several researches and has interviewed hundreds of people. They have carried out a complex analyze of the collected data and made a conclusion that concentration on strong features increases productivity of a person rather than care for eradicating of weak sides. Let us take a child who does not understand mathematical sums. He/she will never become a mathematician but he/she can be successful in doing a thing that he/she likes the most. It is important to find what is it we like to do and in doing of what we are strong enough – this is the main attitude shown in the book. According to the author the main goal of the book and the company is to assist people in spending more time in doing job which they are capable of.

ყ

ველაფერი გამოგივა, თუ მოინდომებ! ნაცნობი ფრაზაა, არა?! უკანასკნელი ათწლეულის ერთ-ერთი ყველაზე გავლენიანი ავტორის, ტომ რატის აზრით კი, ასე სულაც არ არის. “StrengthsFinder 2.0” მისი რამდენიმე ბესტსელერიდან ერთ-ერთია, რომელიც ჟურნალმა “The Economist” მსოფლიოს მასშტაბით, ბოლო წლებში ყველაზე გაყიდვად ტოპ-წიგნებს შორის დაასახელა. წიგნის მთავარი იდეა მკითხველის ბუნებრივი ტალანტის, ძლიერი მხარეების აღმოჩენა და განვითარებაა. ადამიანების უმრავლესობა, როგორც ჩანს, მთელი ცხოვრება მონდომებით ცდილობს სუსტი მხარეების აღმოფხვრას, მაშინ, როცა ბუნებრივი უპირატესობების განვითარებას ბევრად ნაკლებ დროს უთმობს. წიგნი მკითხველს ეხმარება, ხუთი ყველაზე ძლიერი მხარე აღმოაჩინოს, შემდეგ კი ასობით სტრატეგიას სთავაზობს, რომელიც ამ ხუთ ტალანტთან მიმართებაში უნდა გამოიყენოს მომავალი კვირის, თვის და წლების განმავლობაში. წიგნი საინტერესოა როგორც მენეჯერებისთვის - რათა ეფექტურად მართონ პერსონალი, ისე ჩვეულებრივი ადამიანებისთვისაც - რომ მაქსიმალურად გაიუმჯობესონ ცხოვრება. ტომ რატის ბიზნეს-საკონსულტაციო კომპანია “Gallup”-მა რამდენიმე კვლევა ჩაატარა, ასობით ადამიანი გამოკითხა. მონაცემების კომპლექსური ანალიზი გაკეთდა და დადგინდა, რომ ძლიერ მხარეებზე კონცენტრირება ბევრად უფრო ზრდის პროდუქტიულობას, ვიდრე სისუსტეების აღმოფხვრაზე ზრუნვა. აი, მაგალითად, ბავშვი, რომელიც ციფრებში ცუდად ერკვევა, როგორც არ უნდა ეცადოს, ვერასოდეს გამოვა მათემატიკოსი. სამაგიეროდ, მას შეუძლია წარმატებული იყოს საქმეში, რომლის კეთებაც კარგად გამოსდის. მთავარია, მიაგნოს საკუთარ ძლიერ მხარეს - ასეთია წიგნის მიდგომა. როგორც ავტორი ამბობს, მთელი მისი კომპანიის და წიგნის მთავარი მიზანია, დაეხმაროს ადამიანებს, მეტი დრო დაუთმონ იმ საქმეს, რისი კეთებაც კარგად გამოსდით.

MAY

201 2

23

REVIEW OF NEW BOOKS

Books

R Jonah Lehrer Imagine: How Creativity Works

ecently an audio-book of one of the bestseller authors has been published that will show you through a ‘magnifying glass’ every aspect of creativity. Jonah Lehrer is narrator of his own story and he is quite a good one. He is trying to destroy myths and for this purpose he says that creativity is not a gifted fate for the chosen ones only and everybody could work it out through different methods. Jonah recommends us often to relax and considers that one of the best ways for relaxation is to take a shower. Traveling has a good affect on development of imagination and generation of new ideas as well. In addition to this, a big circle of acquaintances and contact with different unfamiliar people is also useful for creativity. . . The book tells us about contemporary studies that showed interesting results on the issue. There is a scientific attitude toward emerging and developing of an idea described in the book. For example, it describes what is the scientific fundament for stating that a just awaken person is thinking more creatively. The first chapter the title of which is “Bob Dylan's Brain” tells us how the musician was composing music and lyrics for his songs. “Imagine: How Creativity Works” is full of interesting examples and histories that will open the entire ‘magic’ of creativity. Briefly saying the book is a very distinctive from other works on the same issue. It attracts our attention by psychological and scientific aspects of imagination, by perfectly narrated stories and details related with creativity, and finally by new and interesting facts described.

ე

რთ-ერთი ყველაზე გაყიდვადი ავტორის ახალი აუდიოწიგნი წელს გამოიცა - ის გამადიდებელი ლუპით დაგანახებთ კრეატიულობის ყველა ასპექტს. ჯონა ლერერი თავადაა მთხრობელი, თანაც შესანიშნავი მთხრობელი! ავტორი მითების დამსხვრევას ცდილობს და ამბობს, რომ კრეატიულობა რჩეულთა ბუნებრივი ხვედრი სულაც არ არის და რომ მისი გამომუშავება, სხვადასხვა ხერხებით, ყველას შეუძლია. ჯონა გვირჩევს, ხშირად განვიტვირთოთ, თვლის, რომ ერთ-ერთი საუკეთესო საშუალება დღის განმავლობაში შხაპის მიღებაა. წარმოსახვის განვითარებასა და ახალი იდეების გენერირებაზე ასევე კარგად მოქმედებს მოგზაურობა, დიდი სანაცნობო წრე, ბევრ განსხვავებულ ადამიანთან ურთიერთობა... წიგნში საუბარია თანამედროვე კვლევებზე, რომლებმაც საინტერესო შედეგები აჩვენა. მოცემულია მეცნიერული მიდგომა იდეის წარმოშობის და განვითარების მიმართ. მაგალითად, რა მეცნიერული საფუძველი უდევს იმას, რომ ახალგაღვიძებული ადამიანი უფრო კრეატიულად აზროვნებს. წიგნის პირველ თავს „ბობ დილანის გონება“ ჰქვია მოთხრობილია, როგორ წერდა მუსიკოსი კომპოზიციებსა და ტექსტებს.

“Imagine: How Creativity Works” სავსეა საინტერესო მაგალითებითა და ისტორიებით, რომლებიც კრეატიულობის მთელ მაგიას თვალწინ გადაგიშლით. მოკლედ, წიგნი ნამდვილად გამოირჩევა მსგავსი შინაარსის სხვა ნაშრომებისგან. წარმოსახვის ფსიქოლოგიური და მეცნიერული ასპექტები, ამავდროულად - შესანიშნავად მოთხრობილი ისტორიები და კრეატიულობასთან დაკავშირებული ყველა დეტალი, ბევრი უცნობი, საინტერესო და ახალი ფაქტი - სწორედ ეს ჰმატებს ტექსტს მიმზიდველობას.

24

201 2

MAY

REVIEW OF NEW BOOKS

T

he given book of New York Times reporter, Charles Duhigg has been published in 2012 as well. He tells us about some scientific inventions that explain the existence of habits and how it is possible to change them.

The author presents totally new view on the nature of human beings and the possibilities of its transformation.

He tells us how important it is to exercise proper habits and how such attitude became a reason for success for many leading companies and individuals. The author says that he had lost 30 pounds during the process of writing as he was running in the morning and thus became very productive. He considers that he has learnt categorizing and changing of own habits. The book tells us how some companies apply the scientific attitudes on forming habits further for impacting on their customers. A lot of cases from leading companies are described showing what kind of marketing researches they usually carry out, what kind of data do they collect on people and in which direction they try to change and develop the customers’ habits related with purchasing their stuff. According to some of the scholars 99% of human activities are caused by their habits and the contemporary society is pathologically depended on their habits. e.g. we are all the time smoking, checking our cell phones, reading e-mails, entering social webs, and eating unhealthy food ...

The author helps us to look deeply through the concept of habits and change them in favor of own self. The habits have nothing to do with fate as Charles Duhigg bears out we can improve our lives by changing them.

Charles Duhigg The Power of Habit: Why We Do What We Do in Life and Business

“New York Times”-ის რეპორტიორის, ჩარლზ დაჰიგის ეს წიგნიც 2012 წელს გამოვიდა. ის სამეცნიერო აღმოჩენებზე გვიყვება, რომლებიც ხსნის ჩვევების რაობას და მათი შეცვლის მეთოდებს. ავტორი წარმოგვიდგენს ადამიანური ბუნების სრულიად ახალ ხედვას და მისი ტრანსფორმაციის შესაძლებლობებს, გვიჩვენებს, რამხელა მნიშვნელობა აქვს სწორი ჩვევების გამომუშავებას და როგორ იქცა მსგავსი მიდგომა ბევრი ცნობილი კომპანიის თუ ადამიანის წარმატების მთავარ მიზეზად. თავად ავტორი ამბობს, რომ წერის პროცესში 30 ფუნტი დაიკლო, დილაობით სირბილი დაიწყო და ბევრად უფრო პროდუქტიული გახდა. მიზეზი კი, მისი თქმით, ისაა, რომ საკუთარი ჩვევების სწორად დახარისხება და შეცვლა ისწავლა. წიგნი მოგვითხრობს, როგორ იყენებენ კომპანიები ჩვევის ჩამოყალიბების მეცნიერულ მიდგომებს, რომ გავლენა მოახდინონ მომხმარებელზე. მოყვანილია ბევრი ცნობილი კომპანიის მაგალითი და ნაჩვენებია, რა მარკეტინგულ კვლევებს ატარებენ ისინი, როგორ მონაცემებს აგროვებენ ადამიანებზე და რა გზებით ცდილობენ მომხმარებლის ყიდვასთან დაკავშირებული ჩვევების შეცვლასა და განვითარებას. ზოგიერთი მკვლევარის აზრით, ადამიანის მოქმედებების 99% სწორედ ჩვევებია და თანამედროვე საზოგადოება პათოლოგიურადაა მათზე დამოკიდებული. ჩვენ ვეწევით, გამუდმებით ვამოწმებთ მობილურებს, ელექტრონულ ფოსტას და სოციალურ ქსელებს, არასწორად ვიკვებებით... ავტორი გვეხმარება, ჩავწვდეთ ჩვევების მთავარ არსს და ჩვენთვის სასიკეთოდ შევცვალოთ. ჩვევას არ აქვს კავშირი ბედისწერასთან და როგორც ჩარლზ დაჰინგი ამტკიცებს, მათი შეცვლით მთელი ჩვენი ცხოვრების გაუმჯობესება შეგვიძლია.

Books

MAY

201 2

25

REVIEW OF NEW BOOKS

A Shawn Achor The Happiness Advantage: The Seven Principles of Positive Psychology That Fuel Success and Performance at Work

merican formula of success that is popular all over the world is as follows: if you work a lot, you will be successful, if you are successful, accordingly you are happy. The researches carried out within the framework of the psychology of positive thinking, showed that in reality everything is on the contrary though. When a person is happy and thinks positively his/her mind is more creative, motivated, energetic and productive.

The author of the given book Shawn Achor has been teaching and conducting different type of studies for many years at Harvard University. He dealt with more than 500 persons holding leading positions and based on such experience he tries to explain how we can program our own intellect for gaining advantages at our job places and improve our results; how to start solving small problems and move to the most important issues . . . The author highlights seven main principles that he had tested in different situations and places.

The book is perfectly readable for them who daily try to cope with the huge amount of job responsibilities, stress and negative surroundings. The book tells us how each of us could be happy, learn positive thinking, and grip the “Seven Secrets of Happiness” to show maximum of results in genuine sense of this word.

წ

არმატების ამერიკული ფორმულა, რომელიც დღეს უკვე ყველგან პოპულარულია, დაახლოებით ასე გამოიყურება: თუ ბევრს იმუშავებ, წარმატებული იქნები, შესაბამისად - ბედნიერიც. მაგრამ, პოზიტიური აზროვნების ფსიქოლოგიის ფარგლებში ჩატარებულმა კვლევებმა გვაჩვენა, რომ სინამდვილეში ყველაფერი პირიქითაა. როცა ადამიანი ბედნიერია და პოზიტიურად აზროვნებს, მისი გონება უფრო კრეატიული, მოტივირებული, ენერგიული და პროდუქტიულია. წიგნის ავტორი შონ ექორი, უკვე წლებია, ასწავლის ჰარვარდის უნივერსიტეტში და ატარებს სხვადასხვა კვლევას. შეხება და ამ მას 500-ზე მეტ წამყვან თანამდებობაზე მომუშავე ადამიანთან ჰქონია გამოცდილებაზე დაყრდნობით ცდილობს ახსნას, როგორ შეგვიძლია, საკუთარი გონის „დაპროგრამება“ ისე, რომ უპირატესობა მოვიპოვოთ სამსახურში და გავაუმჯობესოთ შედეგები, როგორ დავიწყოთ პატარა პრობლემების გადაჭრა და გადავიდეთ ყველაზე მნიშვნელოვან საკითხებზე. ავტორი შვიდ მთავარ პრინციპს გამოყოფს, რომლებიც სხვადასხვა სიტუაციასა და ადგილას გამოსცადა. წიგნი შესანიშნავი საკითხავია მათთვის, ვინც ყოველდღიურად ცდილობს, გაუმკლავდეს საქმის უზარმაზარ მოცულობას, სტრესს და ნეგატიურ გარემოს. წიგნი გვიჩვენებს, როგორ შეუძლია თითოეულ ჩვენგანს, იყოს ბედნიერი, ისწავლოს პოზიტიურად აზროვნება, გაითავისოს „ბედნიერების შვიდი საიდუმლო“ და მაქსიმალური შედეგები აჩვენოს ყველა კუთხით.

Mariam Tabagua/მარიამ ტაბაღუა

26

201 2

MAY

Books

P E R F E C T I O N I N D E TA I L S

Mercedes-Benz F-CELL Roadster

Mercedes-Benz F-CELL Roadster is not a hypothetical 3D miracle. It is a real hybrid model of Mercedes Benz and the main part of the ECO-FRIENDLY advertising campaign. In 2009 in Frankfurt Mercedes presented B class F-Cell at the auto salon. According to the Company representatives the model will soon appear on the roads all around. The authors of the project were probably inspired by the Gottlieb Daimler's self propelled carriage, which appeared with a bicycle type wheels in 1886, when the first steps in the car industry were made and was the first automobile with an internal combustion engine. The fact that the above-mentioned model does not have “steering-wheel with pedals� will cause the disappointment of the manual gearbox fans. The mechanical engineers had fixed a remote control between the chairs so the exotic aggregate doesn't drive the passengers to the unknown places.

This way the passengers can drive the car with the driver, it is important for them not to argue between each other though. . . It is true that the model is amazingly attractive and could be recognized as the modern analogue of a couple of retro-titans, it is comfortable and much less fuel is needed but is comparably slow. The volume of the Mercedes-BenzCELL Roadster’s hybrid electric engine equals to 1,2 KW with maximum 25 km per hour and the diapason equals only to 350 m. The most interesting fact is that the model was designed by young mechanics and that is why the innovative monster has occupied important place on the intersection of the traditions and the technologies of future :)

28

201 2

MAY

P E R F E C T I O N I N D E TA I L S

Mercedes-Benz F-CELL Roadster-ი ჰიპოთეტური 3D საოცრება კი არა,“მერსედეს ბენცის” რეალურად არსებული მოდელია, რომელიც წყალბადის საწვავზე მუშაობს. ECO-FRIENDLY სერიის სარეკლამო კამპანიის ძირითადი ნაწილია. 2009 წელს ფრანკფურტში, საერთაშორისო ავტოსალონზე მერსედესმა B კლასის F-Cell-ი წარადგინა, რომელიც, წარმომადგენლების თქმით, სულ მალე გზებზეც გამოჩნდება. პროექტის ავტორები, სავარაუდოდ, გოტლიბ დეიმლერის თვითგადაადგილებადმა ეტლმა თუ შთააგონა უზარმაზარი ველოსიპედისმაგვარი ბორბლებით, რომელიც 1886 წელს გამოჩნდა, მანქანათმშენებლობის პირველი ნაბიჯების პარალელურად - პირველი მსუბუქი მანქანა შიდა წვის ძრავით. მექანიკური გადაცემათა კოლოფის, მარტივად რომ ვთქვათ, მექანიკის ფანატების გულისწყვეტას აუცილებლად გამოიწვევს ის ფაქტი, რომ „საჭე პედლებით“ არ არსებობს. ეგზოტიკურმა აგრეგატმა მგზავრები შორეულ, უცნობ მხარეებში რომ არ წაიყვანოს, მექანიკოსებმა სავარძლებს შორის პულტი დაამონტაჟეს. გამოდის, რომ მანქანის მართვა მძღოლთან ერთად მგზავრსაც შეუძლია, მთავარია, არ წაიჩხუბონ. მართალია, ავტომობილი საოცრად მიმზიდველია და რამდენიმე რეტრო-ტიტანის თანამედროვე ანალოგადაც თავისუფლად შეგვიძლია მივიჩნიოთ, ცოტა საწვავი ჰყოფნის და კომფორტულიც არის, თუმცა სიჩქარით ნამდვილად ვერ დაიკვეხნის - Mercedes-Benz F-CELL Roadster-ის ჰიბრიდული ელექტრო ძრავის მოცულობა - 1.2 კილოვატი, მაქსიმუმ, 25 კილომეტრი საათის სიჩქარით სვლას უზრუნველყოფს, დიაპაზონი კი მხოლოდ 350 მეტრია. ყველაზე საინტერესო ის ფაქტია, რომ მოდელი ახალგაზრდა მექანიკოსებმა შექმნეს - სწორედ ამიტომ ინოვაციურმა მონსტრმა ტრადიციისა და მომავლის ტექნოლოგიების გადაკვეთაზე დაიდო ბინა : )

MAY

201 2

29

P E R F E C T I O N I N D E TA I L S

Elastic Brand a.k.a. E.B. is a design studio in New York. It was established by Arjen Noordeman and Christie Wright in 2006.

As they say their work involves every aspect of a creative process. The studio can perfectly implement any kind of ordered projects. “we can create an idea, design it, package it, market it, launch it, promote it". The ideas come easily but the biggest amount of time lies on designing of all possible and best forms and manifestation of the selected idea. The visual identity of the idea is created and finally accomplished in different versions of design. As to the series of the audio furnishing

Elastic Brand a.k.a. E.B. of our designs . . . I am not sure how big the probability of utilization of the collection of the adornments is but the idea is great, for sure. The collection is comprised of the china adornments created according to the principles of the idiophone and aerophone instruments. One can find in the collection a trumpet bracelet, a guiro cuff, a panflute necklace, a whistle necklace and a xylophone bangles - sounds like very strange hybrids, doesn’t it? At the beginning they were made of plaster. The designers of the collection were experimenting for a long time. They were connecting different parts in a kind of incompatible points again and again. After composing of final samples they start to do the same using china. That’s it. We get an exquisite adornment which you can put on and go to some elite party. In case if you are bored you can put your bracelet in your mouth and suddenly play the trumpet . . . in result a wife of a minister faints and falls down next to an unmarried sister of a tycoon and you are in trouble. . .

30

201 2

MAY

P E R F E C T I O N I N D E TA I L S

ელასტიკ ბრენდი ანუ ი. ბი. ნიუ იორკული დიზაინ სტუდიოა, 2006

წელს არჯენ დურდემანმა და კრისტი რაითმა დააარსეს. როგორც თვითონ ამბობენ, მათი საქმე კრეატიული პროცესების ყველა ასპექტს ითვალისწინებს. სტუდია უნაკლოდ ასრულებს ნებისმიერი ტიპის შეკვეთას. „ჩვენ შეგვიძლია, შევქმნათ იდეა, გავაკეთოთ მისი დიზაინი, შევფუთოთ, გავაპიაროთ და გავყიდოთ. „მარტივად, ჩნდება იდეა, მთელი დრო კი მასზე მუშაობას და მანიფესტაციის საუკეთესო ფორმებზე ფიქრს ეთმობა. იქმნება ვიზუალური იდენტობა და ხორცს ისხამს სხვადასხვა ტიპის დიზაინში. რაც შეეხება უშუალოდ აუდიო სამკაულის სერიას - არ ვიცი, რამდენად დიდია კოლექციის დანიშნულებისამებრ გამოყენების ალბათობა, სამაგიეროდ, იდეა ნამდვილად შესანიშნავია. კოლექცია თითქმის მთლიანად იდიოფონური და აეროფონური ინსტრუმენტების პრინციპის მიხედვით აწყობილი ფაიფურის სამკაულისაგან შედგება: სამაჯური-საყვირი, გუირო-მანჟეტი, სოინარი-ყელსაბამი, სასტვენი-ყელსაბამი და ქსილოფონი-სამაჯური- ცოტა არ იყოს,

უცნაური ჰიბრიდებია, არა? თავიდან ყველა მათგანი თაბაშირისგან დაამზადეს, დიდი ხნის განმავლობაში დიზაინერები უბრალოდ ექსპერიმენტირებდნენ, სხვადახვა ნაწილებს შეუთავსებელ წერტილებში გადააბამდნენ და შემდეგ ისევ თავიდან. საბოლოო მოდელების აწყობის შემდეგ ქსილოფონიც და გუიროც თიხის ნაცვლად ფაიფურისგან დაამზადეს. სულ ეს არის. დახვეწილი სამკაული, რომელსაც მოირგებ და ელიტურ წვეულებაზე მიდიხარ. იქ, რა თქმა უნდა, მოიწყენ, ხელს ტუჩთან მიიტან და მოულოდნელად საყვირზე დაიწყებ დაკვრას. მინისტრის ცოლი გულწასული ეცემა, მსხვილი მაგნატის გასათხოვარი დის გვერდით, წასულია შენი საქმე.

Natuka Natsvlishvili/ნატუკა ნაცვლიშვილი

MAY

201 2

31

PRETTY WOMAN

Businesswoman through the lenses of AVTANDIL TSKVITINIDZE 32

201 2

MAY

PRETTY WOMAN

A

ctually I had never dealt with businesswomen before I met my wife. She's a diplomat and I had to create totally different dresses for her. I realized that it was a very difficult but interesting task. It's hard to be a feminine, delicate, fashionable woman at the same time and conform to the rules that businesswomen are asked to follow. I gained a big experience working on such tendency and since then I have new customers who uses to order the similar type of dresses.

Most people think that businesswomen should be wearing suits, but I, on the contrary, really liked the idea of putting dresses on them. In such case women look more feminine and tender and the concept is followed as well. The combination of jackets and trousers is fine either but it is not necessary to design those using only rough fabrics that remind us of men's silhouette. Grey color has many gradations and they could be used wisely.

Why Suit + Midi Skirt + Pants?

I guess businesswomen find it easier to wear midi skirts, pants and suits. You cannot go to a meeting in a sexy dress but you can wear silk pants, strict jacket and silk blouse and even get compliments that will grant you a positive mood.

Hermes’ Slim Bracelets VS. Massive Jewelry Businesswomen mostly wear watches and tiny accessories. I don't think it's appropriate to wear massive accessories on the business meetings. Let us take a precious adornment that speaks for itself, for instance the gold or silver Hermes bracelet. Still, the most appropriate accessories for businesswomen are watches and brooches.

What a Businesswoman shouldn't wear It depends where a businesswoman works . . . If she is a manager of a club or of some kind of entertaining center, she might have less restrictions. But in any case using of contrasting and aggressive colors is not appropriate. For instance, dressing in yellow, red and orange colors is not recommended.

Sure you can use those colors but in a modest ranges and please, exclude using neon green. In addition, no “stocking on high heels”. . . whatever is acceptable for a fashion girl does not fit to a businesswoman.

There is no woman with a good income that doesn't own a Chanel pantsuit or some jewelry from Hermes. Many famous brands have similar type of clothes. In the XXI century the age limit of businesswomen is lowered and thus the silhouette has become even more modern.

Giorgio Armani always has good “looks” for women.

საქმიანი ქალი ავთანდილ ცქვიტინიძის ობიექტივში

პ

რინციპში, საქმიან ქალებთან შეხება არ მქონია მანამ, სანამ ჩემს მეუღლეს გავიცნობდი. დიპლომატია და მისთვის აბსოლუტურად განსხვავებული გარდერობი უნდა შემექმნა. მივხვდი, რომ ძალიან რთული და ამავდროულად, საინტერესო საქმეა. რთულია, იყო ქალური, ნაზი, მოდური ქალბატონი, თან დაიცვა წესები, რომლის დაცვაც აუცილებელია საქმიანი ადამიანისათვის. ახალი განხრით მუშაობისას დიდი გამოცდილება შევიძინე. გაჩნდნენ ადამიანები, რომლებიც სწორედ ამ ტიპის გარდერობს გვიკვეთავენ. ადამიანების უმეტესობას ჰგონია, რომ საქმიან ადამიანს, უფრო კონკრეტულად - ქალს, აუცილებლად პიჯაკი უნდა ეცვას. მე პირიქით, ძალიან მომეწონა მათი კაბით შემოსვის იდეა. ეს იმისათვის, რომ ქალურები და ნაზები იყვნენ ისე, რომ კონცეფცია დაცული იყოს. არ გამოირიცხება პიჯაკის და შარვლის კომბინაციაც, მაგრამ არ არის აუცილებელი, ეს უკანასკნელი უხეში, ნაცრისფერი ქსოვილით იყოს შეკერილი და მამაკაცის სილუეტს მოგვაგონებდეს, თუმცა, ნაცრისფერსაც ბევრი გრადაცია აქვს და ყოველთვის შეიძლება მისი მომგებიანად გამოყენება.

MAY

201 2

33

PRETTY WOMAN

Jewellery - Frey Wille Model - Natuka Gagunashvili IC Model Management

სამკაული – ფრაი ვილლე მოდელი – ნატუკა გაგუნაშვილი

34

201 2

MAY

PRETTY WOMAN

რატომ მაინცდამაინც პიჯაკი+მიდი ქვედაბოლო+შარვალი? ალბათ დაკავებული ადამიანები ყველაზე მარტივად ირგებენ მიდი ქვედაბოლოს, პიჯაკს ან შარვალს, ერთგვარი გამოსავალია. სექსუალური კაბით ხომ შეხვედრაზე ვერ მიხვალ?! შეიძლება აბრეშუმის შარვლით, ცოტა მკაცრი პიჯაკით და აბრეშუმის შიდა ბლუზით წარსდგე შეხვედრაზე - კომპლიმენტიც მიიღო და დადებითი განწყობაც მოიპოვო. მასიური სამკაული VS Hermes-ის წვრილი სამაჯურები საქმიანი ქალბატონები, ძირითადად, საათს და მინიატურულ აქსესუარებს ხმარობენ. მე არ მიმაჩნია მიზანშეწონილად საქმიან შეხვედრაზე გრანდიოზული აქსესუარების ტარება. არსებობს ძვირფასი სამკაული, რომელიც „თავის თავზე ლაპარაკობს“, მაგალითად, Hermes-ის წვრილი სამაჯური, ოქროს ან ვერცხლის წვრილი სამაჯურები, Frey Wille-ს აქსესუარები... მთავარი კი ამ შემთხვევაში საათი ან პერანგის სამაგრებია. რას არ უნდა ატარებდეს საქმიანი ქალბატონი? გააჩნია, რა საქმეს ემსახურება. თუ ვთქვათ, კლუბის, ან რაიმე გასართობი ცენტრის მენეჯერია, ნაკლები შეზღუდვები აქვს. თუმცა, ნებისმიერ ვარიანტში, მჭახე, აგრესიული ფერების გამოყენება არ არის მიზანშეწონილი. მაგალითად, ყვითელი, წითელი, ან აგურისფერი არ გამოდგება. შეიძლება გამოიყენო ეს ტონალობა, ოღონდ ცოტა უფრო დამჯდარი და კიდევ ერთი, ფოსფორისფერი გამორიცხულია. „ქუსლიან ფეხსაცმელზე მოკლე წინდები“, ანუ ის, რაც fashion გოგონასთვის მისაღებია, ნაკლებად უხდება საქმიან ქალს. არ არსებობს შემოსავლიანი ქალბატონი, რომელსაც არ ექნება Chanel-ის ორეული, ან Hermes-ის ხაზი. ბევრ ცნობილ ბრენდს აქვს ამ ტიპის სამოსი. ოცდამეერთე საუკუნეში ბიზნეს ქალბატონის ასაკობრივმა ზღვარმა ქვევით ჩამოიწია, შესაბამისად სილუეტები ცოტა გათანამედროვდა.

Armani - ს ყოველთვის აქვს კარგი

„ლუქები“ საქმიანი ქალებისათვის.

MAY

201 2

35

PRETTY WOMAN

36

201 2

MAY

PRETTY WOMAN

MAY

201 2

37

PRETTY WOMAN

An advice for the Businesswomen Pencil skirts are the most feminine and practical and by using them the etiquette is followed. But if you need to relocate frequently then it won't work. Banana shaped pants, high heels, silk blouse and fit suit are very good choices in such cases. What I want to say is that one doesn't have to wear white shirt and blue pantsuit to be perceived as a solid person.

რჩევა დამწყებ საქმიან ქალბატონებს ფანქარი ქვედაბოლო ყველაზე ქალური და პრაქტიკულიადაცულია ყველანაირი ეტიკეტი. თუმცა, თუ ძალიან ხშირი გადაადგილება გიწევთ, ეს არ გამოდგება. ბანანის ტიპის შარვალი კოჭზე, მაღალი ქუსლი, თხელი აბრეშუმის ბლუზი და მომდგარი პიჯაკი საკმაოდ მომგებიანია. იმის თქმა მინდა, რომ არ არის სავალდებულო, თეთრი პერანგი, ლურჯი პიჯაკი და ლურჯი შარვალი გეცვას იმისათვის, რომ სოლიდურად აღგიქვან.

Natuka Natsvlishvili/ნატუკა ნაცვლიშვილი

38

201 2

MAY

GIFT IDEAS

Gift Ideas

01 RINGS COLLECTION "NIXE" 695.00 GEL

890.00

GEL

02 GRAND CASCADE PENDANT COLLECTION "NIXE" 885.00 GEL 03 MINI CREOLE EARRINGS COLLECTION "IRISES" 1540.00 GEL

04 ROYAL CLASP BANGLE COLLECTION "IRISES" 2310,00 GEL Tbilisi, Georgia, Rustaveli Ave. 26 Tel: +995 322 990 957 tbilisi@freywille.ge | www.frey-wille.com

MAY

201 2

39

06 OSCAR DE LA RENTA – EARRINGS www.net-a-porter.com 245.00 USD

05 GELATO FRAMES www.zgallerie.com 12.95 USD

07 RETROSUN - VINTAGE VIENNA LINE SUNGLASSES www.net-a-porter.com

345.00 USD

08 ZIG ZAG DINNERWARE – AQUAMARINE www.zgallerie.com 27.80 USD

40

201 2

APRIL

09

DOLCE & GABBANA - BEADED CHAIN AND LEATHER BELT www.net-a-porter.com 790.00 USD

GIFT IDEAS

10

GELATO WINE RACK www.zgallerie.com 24.95 USD

11

GUCCI - MONOGRAMMED SILK SCARF www.net-a-porter.com

145.83 EUR

12

EVERGLADES TRAVEL ACCESSORIES www.zgallerie.com 17.39 USD

13 MOROCCAN PILLOW www.zgallerie.com 59.00 USD

MAY

201 2

41

SPECIAL PROJECT

I think what jewelry to wear, since the kids like it when I shine “I played the piano well and wanted to apply to the conservatory”- recalls a now famous doctor, pediatrician Sopo Sulava. Having successfully graduated from school, she was advised by her parents to choose the medical field. She says she indeed wanted to be a doctor, but getting accepted at the medical institute was very difficult at the time – which she ended up overcoming successfully, falling in love with her job. She connects her professional developments to the wonderful professors and teachers she’s had throughout the years.

“They were wonderful, smart and educated people, in love with their profession, thanks to whom I got head over hills for pediatrics, I still am crazy about it – I give it all of my heart despite the fact that I’ve got a great big family. There’s nothing else for me: no theatre, no funerals or birthdays. From morning I work at the “Interclinic” and in the evening I go to the “Med Club Georgia” where I sometimes have to stay till 11, 12 o’clock. I’ve got two phones – so that if one line is busy, the patients can call on the second one – both ring constantly.

However I don’t think I’m special enough for an interview, I don’t have any ambitions”.

Sopo is very modest and full of humor. She spreads wonderful energy around. Although she’s very busy and doesn’t really have time for anything other than her professional activities, she shines and looks great.

“My morning starts very early. The moment I get up, I try to prepare for the upcoming day as much as I can.

I prepare for the mood more – it takes me an hour to put some makeup on, I cannot hurry then. Then I think what jewelry to wear, since the kids like it when I shine”. She recalls with laughter how one of her little patient girls cried at home saying doctor Sopo was not shining – she always wears red manicure after that. Sopo’s daughter and her husband can always tell if she has a severe case patient, because she reflects it.

“They notice immediately! I think and worry about it from the morning. If it happens so that there’s nobody to worry about that day, I sit in the kitchen, have a cup of coffee and talk to my husband – I barely see him because I’m always busy.” After having a cup of coffee and getting on the mood for work she goes to “Interclinic” where there’s already a queue waiting for her. Despite the fact that she doesn’t have time to eat, she says she’s full of energy throughout the day and there is no other option to this.” When there are kids waiting for you, it’s impossible, you can’t just tell them you neat to eat or rest – you won’t even want to do either. I’m crazy about my profession. I don’t generally like it when people talk about how much they love what they do, because that’s the way it should be, but I really do love pediatrics and it gives me incredible enthusiasm.”

Sopo pays special attention to relationships between mother and child. She thinks parents should do their best to create a warm and healthy environment for children. She has a special scheme for working with the newborns – there’s always an assistant sitting next to her, paying attention to each nuance and every detail.

Sopo Gulava thinks breastfeeding is the most principle of all, she thinks it’s one of the most important preconditions for survival of generations: “In the century of aggressive viruses, in these severe environmental conditions, breastfeeding is especially important. Besides the fact that it’s necessary for a child’s harmonious development, it’s been proven that breast milk reduces morbidity and intensity of many infectious and noninfectious diseases; even such diseases as leukemia, lymphoma, diabetes and asthma. You know who has the most amount of breast milk? - The miserable, poor women who don’t have the opportunity to buy artificial food. This is the parent’s first real sacrifice. This is where you can see, what kind of a mother she will be. Some children are born with certain neurology – before, they used to get treated with exceeded drug doses, now it 42

201 2

MAY

SPECIAL PROJECT

Sopo Sulava სოფო სულავა

became clear that it’s natural, since the brain tissue is not fully developed and should be fixed naturally – with positive analyzers: mother’s breast, mother’s smell, the special warm tone you should speak to a child in and a healthy, loving environment. Trust me if a child has all these components, it’s much freer in movements and much healthier, since every touch point improves the brain and physical intellect.”

Sopo thinks the main thing for a doctor the ability to sacrifice. In her opinion, first of all, a doctor should love humans. If one loves a child, the parents and their pockets will also be taken care of. “Pediatrics is like math. You can never take a profession to perfection without a creative approach. Nothing will be fruitful, if there was no sacrifice made for it. A child will not be raised; you won’t be a good friend or a good doctor without sacrifice. Sacrifice – is unconditional work without a personal life. When you don’t think of fatigue, sleep, food… trust me, there will be no fatigue when these kids sit in front of you like little squirrels, laughing for no reason. I often ask patients who sent them to me. They say it was a neighbor, a relative, a friend… when they come with such love I really catch a new breath, I accept them as a first patient and let them go, as the last one. The only thing giving me such

MAY

201 2

43

SPECIAL PROJECT

stimuli is the love towards and integrity, a pediatrician should be honest and with the ability to sacrifice!

dren. Masho, 4 years, always tells me she loves her other grandmother more!”- She mentions laughing.

Integrity is listening to your inner voice, overall and accounting for it – it’s a constant sense of responsibility. My professor had this sense of responsibility and I constantly hear his voice in my head. I think I should not be too ambitious, I should never be satisfied with myself – where there’s satisfaction – a doctor dies there! - Because medicine is a field like no other. You should always read, always grow and become richer with knowledge.

Doing this, it’s impossible to get old! When you constantly receive information, calendar age does not work, only the biological age remains and you end up being always young. Every year a doctor should feel more mature than the last year. This is a constant process changing very rapidly in the modern world and if you don’t keep up with it, work will not be productive. This is why I don’t like ambitious doctors and talking about myself.”

Sopo thinks that medicine is an exceptional field and gets really angry when doctors are being criticized. She doesn’t like speaking negatively of her colleagues and thinks that the society should not lose trust in doctors, because most of them really work at their best today. In summer, before her patients leave for vacation, she calls everyone in for prevention purposes and gives them prescriptions calculating dosages for all drugs that may come in handy, individually for every patient. She recalls how she taught her patients through phone during the 2008 war period, while they helped other mothers.

She speaks of her family and her husband with great inspiration iInstead: “My husband is very handsome. He’s a very virtuous, noble and educated person I’ve had a crush on all my life! I have a daughter, she’s mastering in International Relations. I have two wonderful grandchil-

44

201 2

MAY

“There’s a victory bringing huge happiness, when a kid is in a severe condition and work actually pays off. Modern medicine is great for rehabilitation and gives you different kinds of opportunities, which is very helpful. I ask parents to raise their children freely – with free thinking, with freedom of movement. I ask them never to force their child to eat, not to fight with a child’s organism. I don’t care for the grandmother, or the mother, or the father – I’m standing stone and steel guarding the child’s interest and health.” – This is how Sopo Sulava finishes talking of herself.

SPECIAL PROJECT

ვფიქრობ, რა სამკაული გავიკეთო, რადგან ბავშვებს უყვართ, როცა ვბრწყინავ “მე კარგად ვუკრავდი ფორტეპიანოზე და მინდოდა

ჰყავს თუ არა ექიმს იმ დღეს მძიმე პაციენტი, რადგან ეს მას ყოველთვის ეტყობა. “მაშინვე მატყობენ! დილიდან ვფიქრობ და ვნერვიულობ ხოლმე ამაზე. თუ აღმოჩნდება, რომ იმ დღეს არავისზეა სანერვიულო, დავჯდები სამზარეულოში, დავისხამ ყავას და მეუღლესთან ვიწყებ საუბარს - იმდენად იშვიათად ვხედავ მოუცლელობის გამო.“ ჭიქა ყავისა და სამუშაო განწყობის "მოსვლისთანავე" "ინტერკლინიკაში” მიდის, სადაც უკვე რიგი ელოდება. მიუხედავად იმისა, რომ ჭამასაც ვერ ასწრებს, ამბობს, რომ მთელი დღის განმავლობაში ენერგიით სავსეა და სხვანაირად, უბრალოდ, არ შეიძლება.” როდესაც „არაჩვეულებრივი, გონიერი, განათლებული და თავის ბავშვები გელოდებიან, გამორიცხულია, ვერ იტყვი, საქმეზე შეყვარებული ადამიანები იყვნენ, ვისი რომ უნდა ჭამო ან დაისვენო - ამის სურვილი წყალობითაც გავგიჟდი და გადავირიე პედიატრიაზე, არც გაგიჩნდება. ვგიჟდები, ჩემს პროფესიაზე. დღემდე გადარეული ვარ – მთელ ჩემს გულს აქ საერთოდ, არ მიყვარს, როდესაც ამბობენ, როგორ ვდებ, მიუხედავად იმისა, რომ მყავს ძალიან დიდი უყვართ ესა თუ ის საქმე, რადგან ისედაც ასე უნდა და კარგი ოჯახი. ჩემთვის არაფერი არ არსებობს: იყოს, მაგრამ, პედიატრიაზე ნამდვილად ვგიჟდები არც თეატრი, არც გასვენება, არც დაბადების დღე. და ეს მაძლევს საოცარ ენთუზიაზმს.“ დილიდან ვმუშაობ „ინტერკლინიკაში“, საღამოს დედისა და ბავშვის ურთიერთდამოკიდებულებას კი კლინიკა „მედი ქლაბ ჯორჯიაში“ მივდივარ, სოფო განსაკუთრებულ ყურადღებას უთმობს. სადაც ხშირად 11, 12 საათამდე მიწევს ყოფნა. მისი აზრით, მშობლებმა მაქსიმალურად უნდა ორი ტელეფონი მაქვს - თუ ერთი დაკავებულია, მოახერხონ პატარებისათვის თბილი, ჯანსაღი მეორეზე რომ დარეკონ პაციენტებმა - ორივე გარემოს შექმნა. ახალშობილებთან მუშაობის მუდმივად რეკავს. თუმცა, ვთვლი, რომ არ ვარ განსაკუთრებული სქემა აქვს - გვერდით იმდენად განსაკუთრებული, რომ ინტერვიუსათვის ყოველთვის უზის ასისტენტი, რომელსაც ყველა საინტერესო ვიყო, არ მაქვს არავითარი ამბიცია“. ნიუანსზე, ყველა დეტალზე ამახვილებინებს ყურადღებას. ყველაზე პრინციპულად სოფო სოფო ძალიან თავმდაბალი და იუმორით სავსეა. სულავა ძუძუთი კვებას მიიჩნევს, რომელიც მისი ირგვლივ არაჩვეულებრივ ენერგიას აფრქვევს. აზრით, ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი პირობაა მიუხედავად იმისა, რომ ძალიან დაკავებულია თაობათა გადარჩენისთვის: „ამ აგრესიული და პროფესიული საქმიანობის გარდა, დრო ვირუსების საუკუნეში, ამ მძიმე ეკოლოგიურ არაფრისათვის რჩება, სიცოცხლეს ასხივებს და პირობებში, განსაკუთრებით აქტუალურია ძუძუთი არაჩვეულებრივად გამოიყურება. „ჩემი დილა კვება. გარდა იმისა, რომ აუცილებელია ბავშვის ძალიან ადრე იწყება. როგორც კი ვდგები, ჰარმონიული განვითარებისათვის, დამტკიცდა, ვცდილობ, მაქსიმალურად მოვემზადო დღისთვის რომ დედის რძე ამცირებას ავადობას და ბევრი - თავს ვიწესრიგებ, მაკიაჟს ერთი საათი ვიკეთებ, ინფექციური და არაინფექციური დაავადების ამ დროს არ უნდა ავჩქარდე. მერე ვფიქრობ, რა სიმძაფრეს, მათ შორის, ისეთ დაავადებებისაც სამკაული გავიკეთო, რადგან ბავშვებს უყვართ, როცა ვბრწყინავ“. სიცილით იხსენებს, როგორ იტირა კი, როგორებიც არის ლეიკემია, ლიმფომა, დიაბეტი და ასთმა. იცით, ვის აქვს ყველაზე მეტი მისმა ერთ–ერთმა პატარა პაციენტმა გოგონამ რძე? სწორედ იმ გაუბედურებულ, გაჭირვებულ სახლში – სოფო ექიმი დღეს არ ბრწყინავდაო, რის ადამიანს, რომელსაც არ აქვს საშუალება, შემდეგაც ყოველთვის წითელ მანიკურს ატარებს. სოფოს ქალიშვილმა და მეუღლემ ყოველთვის იციან, ხელოვნური საკვები შეიძინოს. სწორედ აქ ჩანს კონსერვატორიაში ჩაბარება“, – იხსენებს ახლა უკვე ცნობილი ექიმი, პედიატრი სოფო სულავა. სკოლის წარმატებით დამთავრების შემდეგ, მშობლებმა სამედიცინო განხრით ურჩიეს წასვლა. ამბობს, რომ ექიმობა თავადაც სურდა, თუმცა, მაშინ სამედიცინო ინსტიტუტში მოხვედრა ძალიან რთული იყო, რაც წარმატებით გადალახა და თავისი საქმე ძალიან შეუყვარდა. პროფესიულ ჩამოყალიბებას იმ არაჩვეულებრივ პროფესორსა და პედაგოგებს უკავშირებს, ვინც წლების განმავლობაში ასწავლიდა.

MAY

201 2

45

SPECIAL PROJECT

მშობლის პირველი მსხვერპლი. აქ ჩანს, როგორი დედა იქნება. ბავშვები გარკვეული ნევროლოგიებით იბადებიან - ადრე, ამის გამო, მათ გადაჭარბებული მედიკამენტებით უმკლავდებოდნენ, ახლა გაირკვა, რომ ტვინის ქსოვილების უმწიფრობიდან გამომდინარე, ეს ბუნებრივია და თავისით უნდა გამოსწორდეს, რისთვისაც დადებითი ანალიზატორებია საჭირო: ეს არის დედის ძუძუ, დედის სუნი, თბილი, განსაკუთრებული ტემბრი, რომლითაც ბავშვს უნდა ელაპარაკო და ჯანსაღი, მოსიყვარულე გარემო. დამიჯერეთ, თუ ბავშვს ყველა ეს კომპონენტი აქვს, ბევრად უფრო თავისუფალია მოძრაობაშიც და ბევრად ჯანმრთელია, რადგან ყოველი შეხების წერტილი ტვინისა და ფიზიკური ინტელექტის სრულყოფას იწვევს.“ სოფოს აზრით, ექიმისათვის მთავარია მსხვერპლის გაღების უნარი. თვლის, რომ პირველ რიგში, ექიმს ადამიანი უნდა უყვარდეს. თუ მას ბავშვი უყვარს, ის მის მშობლებსაც გაუფრთხილდება და მათ ჯიბესაც. „პედიატრია მათემატიკაა. ვერცერთ პროფესიას ვერ დაეუფლები სრულყოფილად, თუ შემოქმედებითად არ მიუდექი. არაფერი არ გამოიღებს ნაყოფს, თუ მისთვის განსაკუთრებული მსხვერპლი არ გაქვს გაღებული. უმსხვერპლოდ არც შვილი გაიზრდება, არც კარგი მეგობარი იქნები და არც კარგი ექიმი. მსხვერპლი - ეს არის პირადი ცხოვრების გარეშე თავდაუზოგავი შრომა. როცა არ ფიქრობ დაღლილობაზე, ძილზე, საჭმელზე... დამიჯერეთ, ყველანაირი დაღლილობა მოგეხსნება, როცა ეს პატარები წინ დაგისხდებიან, ციყვებივით და უმიზეზოდ კისკისებენ. პაციენტებს ხშირად ვეკითხები ხოლმე, ვინ გამოაგზავნათ ჩემთან. მეუბნებიან - მეზობელმა, ნათესავმა, მეგობარმა... როდესაც ასეთი სიყვარულით მოდიან, მართლა ოცდამეათე სუნთქვა მეხსნება, ვიღებ როგორც პირველ პაციენტს და ვუშვებ, როგორც უკანასკნელს. ერთადერთი, რაც ამხელა სტიმულს მაძლევს, არის ბავშვების სიყვარული და პატიოსნება, პედიატრი უნდა იყოს პატიოსანი და მსხვერპლის გაღება შეეძლოს! პატიოსნება, კი, პირველ რიგში, შენი შინაგანი მეს მოსმენაა, მისთვის ანგარიშის გაწევა - ეს არის პასუხისმგებლობის გრძნობის მუდმივი შეგრძნება. სწორედ ასეთი პასუხისმგებლობა ჰქონდა ჩემს პროფესორს და მისი ხმა სულ ჩამესმის. ვფიქრობ, არ უნდა ვიყო ამბიციური, არ უნდა ვიყო საკუთარი თავით კმაყოფილი - სადაც ექიმი დაკმაყოფილდება, იქ კვდება! რადგან მედიცინა განსაკუთრებული სფეროა. სულ უნდა იკითხო, სულ უნდა მდიდრდებოდე და იზრდებოდე. ამ დროს გამორიცხულია, ვერ დაბერდები! როდესაც მუდმივად იღებ ინფორმაციას კალენდარული ასაკი აღარ მუშაობს, მხოლოდ ბიოლოგიური ასაკი რჩება და მუდამ ახალგაზრდა რჩები. ყოველ წელს, ექიმი უნდა გრძნობდეს, რომ გასულ წელს ბევრად

46

201 2

MAY

უმწიფარი იყო. სწორედ ეს არის მუდმივი პროცესი, რომელიც თანამედროვე მსოფლიოში ძალიან სწრაფი ტემპებით იცვლება და ამას თუ არ მიყევი, შრომა შედეგს არ გამოიღებს. ამიტომ არ მიყვარს ამბიციური ექიმები და საკუთარ თავზე ლაპარაკი.“ სამაგიეროდ, ოჯახსა და მეუღლეზე საუბრობს

აღფრთოვანებით: „ჩემი მეუღლე ძალიან სიმპათიურია. ის არის საოცრად სათნო, კეთილშობილი და განათლებული ადამიანი, რომელიც მთელი ცხოვრებაა, მომწონს! მყავს ქალიშვილი, რომელიც საერთაშორისო ურთიერთობების მაგისტრია, ბიჭმაც ცოტა ხნის წინ დაამთავრა მაგისტრატურა გრენობლში, ახლა თავის ოჯახთან ერთად ცხოვრობს. მყავს ორი არაჩვეულებრივი შვილიშვილი. ოთხი წლის მაშო, რომელიც სულ მეუბნება, რომ მეორე ბებია უფრო უყვარს!“ - აღნიშნავს სიცილით. სოფო ფიქრობს, რომ მედიცინა განსაკუთრებული

სფეროა, ამიტომ ძალიან ბრაზდება ხოლმე, როდესაც ექიმებს აკრიტიკებენ. არ უყვარს კოლეგებზე უარყოფითად საუბარი და თვლის, რომ საზოგადოებაში ექიმისადმი ნდობა არ უნდა დაიკარგოს, რადგან დღეს მათი მნიშვნელოვანი ნაწილი მართლაც თავდაუზოგავად შრომობს. ზაფხულში, როდესაც მისი პაციენტები აგარაკებზე მიდიან დასასვენებლად, ყველას იბარებს და პროფილაქტიკის მიზნით, სათითაოდ ყველა ბავშვისათვის, ყველა წამლის დოზირებების გამოანგარიშებით უწერს მშობლებს დანიშნულებებს, რომლებიც მათ სხვადასხვა შემთხვევაში გამოადგებათ. იხსენებს, 2008 წლის ომის პერიოდში, როცა ოჯახების დიდი ნაწილი ქალაქგარეთ იყო ჩარჩენილი, როგორ ამეცადინებდა პაციენტებს ტელეფონით, ისინი კი სხვა დედებს ეხმარებოდნენ.

„არსებობს გამარჯვება, როცა ძალიან, ძალიან ბედნიერი ხარ, როცა ბავშვი მძიმედაა და შრომა შედეგს გამოიღებს. თანამედროვე მედიცინა კარგია რეაბილიტაციისათვის და სხვანაირ შესაძლებლობებს გაძლევს, რაც ძალიან გეხმარება. მე ვთხოვ მშობლებს, გაზარდონ ბავშვები თავისუფლად - თავისუფალი აზროვნებით, თავისუფლები მოძრაობაში. ვთხოვ, არასოდეს დააძალონ კვება, არ შეებრძოლონ ბავშვის ორგანიზმს. როცა კაბინეტში შემოჰყავთ პატარა პაციენტი, იმ წუთიდან მე ვხდები მისი ინტერესების დამცველი. მე არც ბებია მაინტერესებს, არც დედა, არც მამა - ქვა და რკინასავით ვდგავარ ბავშვის ინტერესებისა და მისი ჯანმრთელობის სადარაჯოზე“, - სწორედ ასე ასრულებს საკუთარ თავზე საუბარს სოფო სულავა.

New in Gldani

Gldani 2 Mkr. building N24 T: 592 411980

www.kala.ge   8/10 Erekle II str. tel: 599 799 737.   8/10 Erekle II str. tel: 832 2985013, 599 674 488   : 3a Kazbegi Ave. tel: 599 101 238.   : 37 Abashidze str. tel: 591 681 000    9 Leonidze st. tel: 592 221 131.    2 Lagidze str. tel: 599 681 166

SPECIAL PROJECT

I’m genetically a doctor “I’m genetically a doctor”, - this is how Marina Kvitashvili begins to talk about herself. This professor links her profession to her genetic heritage. Miss Marina’s mother, Eter Botsvadze, is the founder of the Georgian school of Infections, her father – Amiran Kvitaishvili, was also a professor and as Marina says – a great person. The impressions received from her parents inspired Miss Marina for a medical career from an early age. Despite the fact that her parents were against her working in the medical field, she still chose what she wanted: “They did not want me to be a doctor and only now I understand why – when you’re a real doctor, you have to clash upon some of the greatest emotions. Especially, considering the specifics of the conditions we work with – mostly patients with chronic forms of B and C hepatitis, with characteristic severe complications – all of this is emotionally very hard to cope with. Imagine I was preparing to apply for Foreign Languages for half a year and I resented this profession so much I even fell ill. A friend of the family, the famous surgeon Givi Zhvania supported me through negotiations with my parents and only after that I started preparations for the Medical Institute. I got over all of this and since then I’ve been serving something I love. Having it otherwise is impossible to me”.

As she recalls, she had quite an active student life. Back in the period of the Young Communist League, Miss Marina was the Scientific Secretary of the Student Council of Scientific Society and later led the Scientific Community of the Pediatric Faculty. After graduation, although she wanted to be an infection specialist, her mother, Mrs. Eter Botsvadze advised her to work at a laboratory first: “My mother was very strict, one might say, she made me get used to being independent. Everything should have been based on my personal experience. That’s why she said: “Madam Marina, I know you want to be an infection specialist very much, but first you should go to the microbiological laboratory and study laboratory properly”. I of course followed my mother’s advice and worked at the Microbiology Department quite a while – for 10 years. I taught students, which gave me great educational experience.”

In 1983 Marina defended her PhD thesis, after which, in 1989 she transferred to the Infectious Diseases Hospital – first the children’s section, then the hepatitis center. In 1998 Marina Kvitaishvili becomes head of the Third Department of the Infectious Diseases Hospital and in 2002 defends her Doctoral Dissertation. Simultaneously she teaches university students and is a department professor at “AIETI”. However, in 2008 Miss Marina stops her educational activities and devotes all her time to the hospital – “Students require a whole different kind of energy. I love working with them, because at sole, I’m also young. I never enjoyed talking about age or what was going on “back in our time”. I think every period has its own special charm. I’ve always had a different approach towards students – I tried my best to interest them in practice and responded to their questions through it. In spite of this, I gave up teaching and decided to spend all of my energy on my patients”.

“The strict professional hand” of Mrs. Eter Borsvadze, according to Marina, has been affecting all of the Hospital. Most of the doctors working in this field were raised by her and she has done it so strictly that all of them have a completely different approach. “Everyone knows that nobody will be left without help at the Infectious Diseases Hospital. The patient’s identity and social status don’t matter,

48

201 2

MAY

SPECIAL PROJECT

Marina Kvitashvili მარინა კვიტაშვილი

we all know our obligations. The school of Infectious Diseases has existed throughout the years and was a role model, not only within the period of the Soviet Union but after it. At home – this is what I call the hospital, because it is my home, this is where I grew up – I watched generations change. I saw what the doctors before us were like. Everyone who has been or still is here is a committed doctor – we know conditions of all the patients at our department by heart. The only thing bothering us is that patients cannot always pay for services, especially the ones with chronic conditions who have to stay at the hospital several times a year. In this regard, we have a co-paying system – where a part of the amount is paid by the patient and the State covers the rest, which is very good for now, but we hope there will be a time where treatment at the Infectious Diseases Hospital will be free of charge.”

Instead of the specific smell typical for hospitals, in Marina’s office there’s smell of flowers. Walls are decorated with paintings of various artists and different photographs. Entering the room you forget you’re in a hospital – there are photos of Eiffel Tower hanging on the department walls. She says it’s absolutely necessary for the mood – so that patients don’t stress and are able to relax. You can sense Miss Marina’s exquisite taste in the things scattered around the room: a Gustav Klimt notebook, a Cézanne painting on the wall and many many Lilacs on the table. Her eyes are incredibly light and she is an interesting interlocutor: “I consider myself an artist at soul. My father had a strong influence on this. We’re got such a library at home, even painters would envy. From the 70’s we brought very valuable additions of Abrams Phaidon and Taschen from a special shop in Moscow. When I attend international conferences, I always spare time for museums and watch world masterpieces with great passion. Last year in Germany, I saw a precious collection presented in four museums on a wonderful island. This mood remains with me up to now and keeps me alive. “

MAY

201 2

49

SPECIAL PROJECT

Miss Marina says she needs all of this – her life is nothing without the spiritual. She remembers going to the theatre before defending her doctoral thesis. She loves the renaissance, Botticelli and the three titans – Leonardo, Rafael and Michelangelo. She often watches Volkova’s show about painters on “Rasia Kultura” and loves music – old as well as contemporary – especially jazz. She excitedly recalls meeting the photographer Irina Abzhandadze in 2003, with whom she later arranged a very interesting exhibition. The exhibition was called “Nota Bene”, which means “pay attention to us”. Through this presentation the society should have found that treating B and C hepatitis with home medications is very dangerous and forbidden.

Herbs don’t act against viruses.”

their profession simply because the rest of the family is doctors. They’re great children and great grand-children caring very much for their grandmother. I think both of them have found their way in life and are also wonderful friends.”

As of personal qualities, Marina notes that she hates lies – “I can forgive neither my child, nor a friend for this. When a person does not appreciate kindness, he means nothing to me. In a word, I’m not a bad daughter or a bad wife and am a very very faithful friend.”

She wishes there was a very good, modern hospital of Infectious Diseases – with its own surgical blocks. The hospital is definitely on a high level with research and professionalism, but it would be nice to have a newer, more When talking about her family, Miss Marina emphasizes beautiful building. “I wanted the new building to be in the that she is an extremely attentive mother. She has two chil- city center, since due to complications, each hour is vital for dren, both grown-ups who don’t need as much attention as the patient’s condition.” She would also like for everyone, she gives them. She says one of them is her heart and the the new and the older generations to live in Georgia, where other – her soul and just as a person cannot live without everyone can self-actualize and nobody has an oppression the two, these two people are vitally necessary for Marina syndrome in their homeland.

Kvitashvili. She says her daughter decided not to choose to work in the medical field and the whole family respected At the end of the interview Miss Marina gave us Lilacs. On her decision. “As of my son, he graduated the medical fac- the question - what’s the most important for a doctor beulty, chose the management direction and now is a good sides professionalism, her response was – “The heart. The manager. It’s impossible to make your children choose heart is the main thing for a doctor”.

50

201 2

MAY

SPECIAL PROJECT

მე გენეტიკურად ექიმი ვარ „მე გენეტიკურად ექიმი ვარ“, - ასე იწყებს მარინა კვიტაშვილი საკუთარ თავზე საუბარს. პროფესორი თავის პროფესიას გენეტიკურ მემკვიდრეობას უკავშირებს. ქალბატონი მარინას დედა, ეთერ ბოცვაძე, ქართული ინფექციური სკოლის ჩამომყალიბებელია, მამა კი - ამირან კვიტაშვილი, ასევე პროფესორი გახლდათ და როგორც მარინა ამბობს, ძალიან დიდი პიროვნება. მშობლებისაგან მიღებულმა შთაბეჭდილებებმა ქალბატონ მარინას ბავშვობიდან ჩაუნერგა სამედიცინო მოღვაწეობის რწმენა და სურვილი. მიუხედავად იმისა, რომ მშობლები სასტიკად წინააღმდეგნი იყვნენ მარინას სამედიცინო სფეროში მოღვაწეობისა, გოგონამ მაინც სასურველი გზა აირჩია: „მათ არ უნდოდათ, რომ ექიმი ვყოფილიყავი და მხოლოდ ახლა მესმის, რატომ - როდესაც ნამდვილი ექიმი ხარ, მართლაც უდიდეს განცდებთან გიწევს პირისპირ შეჯახება. მით უმეტეს, ჩვენი დაავადების სპეციფიკიდან გამომდინარე, უმეტესად B და C ჰეპატიტების ქრონიკული ფორმების მქონე პაციენტებთან გვიწევს მუშაობა, რომლებსაც მძიმე გართულებები ახასიათებთ, ეს ყველაფერი კი ემოციურად მართლაც ძალიან რთულია ექიმისათვის. წარმოიდგინეთ, მთელი ნახევარი წელი უცხო ენებისათვის ვემზადებოდი და იმდენად არ მინდოდა ეს სპეციალობა, რომ ლოგინადაც კი ჩავვარდი. მაშინ ჩვენმა ოჯახის ახლობელმა, ცნობილმა ქირურგმა გივი ჟვანიამ მიშუამდგომლა მშობლებთან და მხოლოდ ამის შემდეგ დავიწყე სამედიცინო ინსტიტუტისათვის მზადება. ეს ყველაფერი გადავლახე და მას შემდეგ ვემსახურები საქმეს, რომელიც ძალიან მიყვარს. სხვანაირად, უბრალოდ, შეუძლებელია“. როგორც თავად იხსენებს, საკმაოდ აქტიური

სტუდენტური ცხოვრება ჰქონდა. ჯერ კიდევ კომკავშირის პერიოდში, ქალბატონი მარინა გახლდათ სტუდენტური სამეცნიერო საზოგადოების საბჭოს სწავლული მდივანი, შემდეგ კი პედიატრიული ფაკულტეტის სამეცნიერო საზოგადოებას ჩაუდგა სათავეში. როდესაც ინსტიტუტი დაამთავრა, მიუხედავად იმისა, რომ ძალიან უნდოდა ინფექციონისტობა, დედამ, ქალბატონმა ეთერ ბოცვაძემ ურჩია, ჯერ ლაბორატორიაში წასულიყო სამუშაოდ: „დედა ძალიან მკაცრად მზრდიდა, შეიძლება ითქვას, დამოუკიდებლობას მაჩვევდა. ყველაფერი მხოლოდ ჩემს გამოცდილებაზე უნდა ყოფილიყო დაფუძნებული. ამიტომ, მან მითხრა: „ქალბატონო მარინა, ვიცი, რომ ძალიან გინდათ ინფექციონისტობა, მაგრამ ჯერ წაბრძანდით

მიკრობიოლოგიურ ლაბორატორიაში და კარგად ისწავლეთ ლაბორატორია“. მეც, რა თქმა უნდა, დავემორჩილე დედის რჩევას და მიკრობიოლოგიის კათედრაზე საკმაოდ დიდხანს, 10 წელი ვიმუშავე. ვასწავლიდი სტუდენტებს, რითიც საკმაოდ დიდი პედაგოგიური გამოცდილება შევიძინე.“

1983 წელს მარინამ საკანდიდატო დისერტაცია დაიცვა, რის შემდეგაც, 1989 წელს გადავიდა

ინფექციურ საავადმყოფოში - ჯერ ბავშვთა განყოფილებაში, შემდეგ კი ჰეპატიტის ცენტრში.

1998 წელს მარინა კვიტაშვილი ინფექციური საავადმყოფოს მესამე განყოფილების გამგე ხდება, 2002 წელს კი სადოქტორო დისერტაციას იცავს. ამის პარალელურად, იგი ასწავლის სტუდენტებს, მათ შორის „აიეტში“, სადაც კათედრის პროფესორია, თუმცა, 2008 წელს ქალბატონი მარინა წყვეტს თავის საგანმანათლებლო მოღვაწეობას და მთელ დროს მხოლოდ საავადმყოფოს უთმობს - „სტუდენტებს სულ სხვანაირი ენერგია სჭირდებათ. ძალიან მიყვარს მათთან მუშაობა, რადგან სულით მეც ახალგაზრდა ვარ. არასოდეს მიყვარდა ლაპარაკი ასაკზე, ან იმაზე, თუ რა იყო „ჩვენს დროს“. ვფიქრობ, რომ ყველა დროს თავისი განსაკუთრებული ხიბლი აქვს. სტუდენტებთან ყოველთვის სხვანაირი დამოკიდებულება მქონდა - მაქსიმალურად ვცდილობდი, დამეინტერესებინა ისინი პრაქტიკული მუშაობით და ამის ფონზე ვპასუხობდი მათ მიერ დასმულ სხვადასხვა კითხვებს. მიუხედავად ამისა, პედაგოგიურ მოღვაწეობას თავი დავანებე და გადავწყვიტე, მთელი ჩემი ენერგია მხოლოდ ჩემს ავადმყოფებზე დამეხარჯა“. ქალბატონი ეთერ ბოცვაძის „მკაცრი პროფესიული ხელი“, მარინას თქმით, მთელ საავადმყოფოს ეტყობა. ამ სფეროში მომუშავე ექიმთა უმრავლესობა სწორედ მისი გაზრდილია და იმდენად მკაცრად, რომ აბსოლუტურად განსხვავებული მიდგომა აქვთ ჩამოყალიბებული. „ყველამ იცის, რომ ინფექციურ საავადმყოფოში არასოდეს არავის არ გაუჭირვებენ. არ აქვს მნიშვნელობა ავადმყოფის ვინაობას, მის სოციალურ სტატუსს, ჩვენ ყველამ კარგად ვიცით ჩვენი მოვალეობა. ინფექციური სკოლა წლების განმავლობაში არსებობდა და ის სამაგალითო იყო არა მხოლოდ საბჭოთა, არამედ შემდგომ პერიოდშიც. ჩემს სახლში - ასე ვუწოდებ საავადმყოფოს, რადგან ჩემი

MAY

201 2

51

SPECIAL PROJECT

სახლია, აქ გავიზარდე - თაობათა ცვლას ვუყურე. ვუყურე, როგორები იყვნენ ჩვენი წინამორბედი ექიმები. ყველა, ვინც კი აქ იყო ან ახლა არის, თავდადებული ექიმია - ყველა პაციენტის მდგომარეობა ზეპირად ვიცით, ვინც განყოფილებაში წევს. ერთადერთი, რაც გვაწუხებს, ისაა, რომ ავადმყოფები არც ისე გადამხდელუნარიანები არიან, მით უმეტეს, ქრონიკული ფორმების გამო მათ წელიწადში რამდენჯერმე უწევთ საავადმყოფოში დაწოლა. ამ მხრივ, ჩვენთან არსებობს თანაგადახდა - ნაწილს იხდის პაციენტი, ნაწილს კი სახელმწიფო, რაც ძალიან კარგია, თუმცა, ალბათ დადგება დრო, ის კარგი დრო - როდესაც მკურნალობა ინფექციურ საავადმყოფოში იქნება უფასო.“

განსაკუთრებით ჯაზი. აღფრთოვანებული იხსენებს 2003 წელს, ფოტოგრაფ ირინა აბჟანდაძის გაცნობას, რომელთან ერთადაც შემდეგ საკმაოდ საინტერესო გამოფენა გააკეთა. გამოფენას „ნოტა ბენე“ ერქვა, ანუ „მოგვაქციეთ ყურადღება“. ამ გამოფენით საზოგადოებას უნდა გაეგო, რომ С და B ჰეპატიტების შემთხვევაში, შინაური წამლებით მკურნალობა სასტიკად აკრძალული და სახიფათოა. ვირუსების წინააღმდეგ ბალახები არ მოქმედებს.“ ოჯახზე საუბრისას ქალბატონი მარინა ხაზს უსვამს,

რომ ზედმეტად, მომაბეზრებლად ყურადღებიანი დედაა. ჰყავს ორი შვილი, რომლებიც უკვე დიდები არიან, რომლებსაც აღარ სჭირდებათ იმდენი ყურადღება, რამდენსაც მათ უთმობს. ამბობს, რომ ერთი მისი გულია, მეორე კი სული, და როგორც მარინას კაბინეტში საავადმყოფოსათვის ადამიანს ამ ორის გარეშე არ შეუძლია არსებობა, დამახასიათებელი სპეფიციკური სუნის მარინა კვიტაშვილისათვის ეს ორი ადამიანია ნაცვლად, ყვავილების სურნელი დგას. კედლები სასიცოცხლოდ აუცილებელი. ამბობს, რომ გაფორმებულია სხვადასხვა მხატვრის ნახატებითა ქალიშვილმა სამედიცინო განხრით არ გაარძელა და ფოტონამუშევრებით. ოთახში შესვლისთანავე მოღვაწეობა და მის გადაწყვეტილებას მთელმა გავიწყდება, რომ საავადმყოფოში ხარ ოჯახმა ძალიან დიდი პატივი სცა. „რაც შეეხება ჩემს განყოფილების კედლებზეც კი ეიფელის კოშკის ყმაწვილს, მან დაამთავრა სამედიცინო, წავიდა ფოტოები კიდია. ამბობს, რომ განწყობისათვის ეს მენეჯმენტის მიმართულებით და ახლა კარგი აუცილებელია - იმისთვის, რომ პაციენტები უფრო მენეჯერია. შეუძლებელია, რომ სამედიცინო ოჯახის მეტად არ დაიძაბონ და განტვირთვა შეძლონ. გამო, შვილებს იძულებით აარჩევინო პროფესია. მე ქალბატონი მარინას დახვეწილი გემოვნება ვფიქრობ, რომ ისინი ძალიან კარგი შვილები არიან, ოთახში გაფანტულ ნივთებშიც იგრძნობა: გუსტავ ასევე კარგი შვილიშვილები, ფაქტობრივად, ბებიაზე კლიმტის წიგნაკი, სეზანის ნახატი კედელზე გადაყოლილები. ვფიქრობ, რომ ორივემ იპოვა და ბევრი, ბევრი იასამანი მაგიდაზე. საოცრად ცხოვრებაში თავისი გზა და ამავდროულად, კარგი ნათელი თვალები აქვს და საინტერესო მოსაუბრეა: მეგობრებიც არიან.“ „საერთოდ ვთვლი, რომ ხელოვანი ვარ, სულით. ამაზე ძალიან დიდი გავლენა მამამ მოახდინა. რაც შეეხება პიროვნულ თვისებებს, მარინა აღნიშნავს, ჩვენ ისეთი ბიბლიოთეკა გვაქვს სახლში, ბევრ რომ ძალიან ზარავს ტყუილი - “ამას არ ვაპატიებ მხატვარს შეშურდება. 70-იანი წლებიდან არც შვილს, არც მეგობარს. ძალიან არ მიყვარს მოყოლებული, მოსკოვის ერთ-ერთი სპეციალური დაუნახავობა! როცა ადამიანი ვერ აფასებს სიკეთეს, მაღაზიიდან ჩამოგვქონდა აბრამსის, ფაიდონის, ის ჩემთვის ნულია. ერთი სიტყვით, არ ვარ ცუდი შემდეგ უკვე ტაშენის უძვირფასესი ალბომები. შვილი, არ ვარ ცუდი მეუღლე და ვარ ძალიან, ძალიან როდესაც საერთაშორისო კონფერენციებზე ერთგული მეგობარი.“ დავდივარ ხოლმე, აუცილებლად ვიტოვებ დროს მუზეუმებისათვის და ძალიან დიდი გრძნობით ოცნებობს, რომ საქართველოში იყოს ძალიან კარგი, ვუყურებ მსოფლიო შედევრებს. გასულ წელს, თანამედროვე ინფექციური საავადმყოფო - თავისი გერმანიაში ვნახე უძვირფასესი კოლექცია, ქირურგიული ბლოკებით. გამოკვლევებითა და რომელიც ოთხი მუზეუმის სახით აქვს გერმანელ პროფესიონალიზმით საავადმყოფო ნამდვილად ხალხს არაჩვეულებრივ კუნძულზე განთავსებული. თანამედროვე დონეზეა, მაგრამ კარგი იქნებოდა ეს განწყობა, შეიძლება ითქვას, დღემდე მომყვება უფრო ახალი, ლამაზი შენობა. „ძალიან მინდოდა და მასულდგმულებს.“ ახალი შენობა ყოფილიყო ცენტრში, რადგან გართულებების გამო, ზოგჯერ საათები წყვეტს ქალბატონი მარინა ამბობს, რომ ეს ყველაფერი პაციენტის მდგომარეობას.“ ასევე, სურს, რომ მას სჭირდება - სულიერების გარეშე მისი ცხოვრება ყველამ, ახალმა და ძველმა თაობამ, იცხოვროს ნულია. იხსენებს, რომ სადოქტოროს დაცვის ისეთ საქართველოში, სადაც ყველა შეძლებს წინა დღესაც კი თეატრში წავიდა. ძალიან უყვარს თვითრეალიზებას და არავის ექნება საკუთარ რენესანსის პერიოდი, ბოტიჩელი და სამი ტიტანი - სამშობლოში დაჩაგრულობის სინდრომი. ლეონარდო, რაფაელი და მიქელანჯელო. ხშირად ინტერვიუს დასასრულს, ქალბატონი მარინა იასამნის უყურებს „რასია კულტურაზე“ ვოლკოვას გადაცემას ტოტებს გვჩუქნის. კითხვაზე, თუ რა არის მთავარი მხატვრებზე, არის ძალიან კარგი მელომანი ექიმისათვის პროფესიონალიზმის გარდა, მისი - უყვარს ძველიც და თანამედროვე მუსიკაც პასუხია - „გული, ექიმისთვის მთავარია გული“.

Aleksandra Aroshvili/ალექსანდრა აროშვილი 52

201 2

MAY

E D U C AT I O N

Think of the Future B

ack when receiving quality education in our country was almost impossible due to certain reasons, several private schools opened in Tbilisi. One of the most distinguished among them is the School of Tomorrow, a school of great traditions functioning since 1992.

This is a Georgian-American school. The learning process is divided in two programs: the Georgian section taught with a curriculum approved by the Ministry of Education and Science and the English section – taught with a curriculum of a famous American school – which means all subjects are taught in English.

The method of teaching and working with children is also different.

The main characteristic is the individual approach. For the purpose of stimulation, students have Goal Cards - every day a student sets a goal and reaches it. In the frames of the Georgian-American project teachers constantly improve their professional skills – there are workshops and trainings held with the guidance of psychologists and American teachers. The School of Tomorrow uses an individual English language teaching program which enables each of the students, regardless of their capabilities, to be successful.

The main aim is for students to not only receive basic education, but to also support them in becoming worthy, responsible citizens.

As of the learning process, the School of Tomorrow prepares students for TOEFL and SAT. Picking an additional language – French or Spanish is mandatory on the third level of education. Students at second and third levels have monthly mandatory tests in all subjects and twice a year, the accumulated knowledge is tested through Semester Exams. There are small college entrant classes for third level students.

The School of Tomorrow also offers preparatory groups for children of age 4-5, extended groups till 6:30 p.m. with three meals and daily English lessons. There are also computer classes, psychological services, extended day care with two meals, transportation, interesting projects and presentations in Georgian as well as in English, weekly meetings with a priest – all in a green, safe and comfortable environment.

So, if you still have not decided who to trust with your children’s education, you have to visit the School of Tomorrow. A safe and warm environment and learner-centered teaching is exactly what you need.

54

201 2

MAY

E D U C AT I O N

იფიქრეთ მომავალზე

ჯ

ერ კიდევ მაშინ, როცა ხარისხიანი სასკოლო განათლების მიღება ჩვენს ქვეყანაში, გარკვეული მიზეზების გამო, თითქმის შეუძლებელი იყო, თბილისში რამდენიმე კერძო სკოლა გაიხსნა. მათ შორის ერთ-ერთი ყველაზე გამორჩეული და უკვე დიდი ტრადიციების მატარებელი „მომავლის სკოლაა“, რომელიც 1992 წლიდან ფუნქციონირებს. ეს არის ქართულ-ამერიკული სასწავლებელი. სწავლება ორი პროგრამით მიმდინარეობს – საქართველოს განათლებისა და მეცნიერების სამინისტროს მიერ დადგენილი ზოგადსაგანმანათლებლო პროგრამისა და ერთ-ერთი ცნობილი ამერიკული სკოლის პროგრამით, რაც ყველა საგნის ინგლისურ ენაზე შესწავლას გულისხმობს. განსხვავებულია ბავშვებთან მუშაობის და სწავლების მეთოდიც. მთავარი მახასიათებელი ინდივიდუალური მიდგომაა. მოსწავლეებისათვის ერთგვარი მასტიმულირებელია მიზნის ბარათები – მოსწავლე ყოველდღიურად ისახავს მიზანს და ასრულებს. ქართულ-ამერიკული პროექტის ფარგლებში მასწავლებლები მუდმივად აუმჯობესებენ პროფესიულ უნარ-ჩვევებს – ტარდება ტრენინგები ფსიქოლოგის და ამერიკელი პედაგოგების ხელმძღვანელობით. „მომავლის სკოლაში“ ინგლისური ენის სწავლების ინდივიდუალური პროგრამა გამოიყენება, რაც ყოველ მოსწავლეს, განურჩევლად მონაცემებისა, საშუალებას აძლევს, წარმატებული იყოს. მთავარი მიზანია მოსწავლეებმა სკოლაში არა მხოლოდ საბაზო განათლება მიიღონ, არამედ ხელი შეეწყოს მათ ღირსეულ, კეთილსინდისიერ მოქალაქეებად ჩამოყალიბებას. რაც შეეხება უშუალოდ სწავლის პროცესს, „მომავლის სკოლა“ ამზადებს მოსწავლეებს TOEFL-ის და SAT-ს ტესტების ჩასაბარებლად. სწავლის მესამე საფეხურზე სავალდებულოა დამატებითი უცხო ენის – ფრანგულის ან ესპანურის – შესწავლა. მეორე და მესამე საფეხურზე მყოფ მოსწავლეებს ყოველი თვის ბოლოს სავალდებულო ტესტი უტარდებათ ყველა საგანში, ხოლო სემესტრში ერთხელ დაგროვილი ცოდნა სასკოლო წერის საშუალებით მოწმდება. მესამე საფეხურის მოსწავლეებისათვის მცირერიცხოვანი სააბიტურიენტო კლასებია გახსნილი.

„მომავლის სკოლა“ ასევე გთავაზობთ მოსამზადებელ ჯგუფს 4-5 წლის ბავშვებისათვის. გახანგრძლივებულ ჯგუფს შვიდის ნახევრამდე, სამჯერადი კვებითა და ყოველდღიური ინგლისურის გაკვეთილებით. ასევე კომპიუტერულ სწავლებას, ფსიქოლოგის მომსახურებას, გახანგრძლივებული დღის ჯგუფებს ორჯერადი კვებით, ტრანსპორტით მომსახურებას, საინტერესო პროექტებს და პრეზენტაციებს, როგორც ქართულ, ისე ინგლისურ ენაზე, ყოველკვირეულ შეხვედრებს მოძღვართან, მწვანე, უსაფრთხო და კომფორტულ გარემოს. ასე რომ, თუ ჯერ ვერ გადაწყვიტეთ, ვის მიანდოთ თქვენი ბავშვების განათლება, აუცილებლად მიაკითხეთ „მომავლის სკოლას“. უსაფრთხო, თბილი გარემო და მოსწავლეზე ორიენტირებული სწავლება სწორედ ის არის, რაც გჭირდებათ.

MAY

201 2

55

DIGEST

Beyond Woman მეტი ვიდრე ქალი

B

etween those who are listed bellow, some women were authoritative, some not.

Some just demanded hard work for the outcome, others distressed as well. Some of these women took nearly all of their lives to realize – some just witnessed the fact and decided to act. Women, who were hard to satisfy with amazing careers and personal comfort only, (which is hard for itself), who have extended their awareness and made the world a better place. When the well being of human is at danger, that is when person’s gender loses its importance; this is why we think those women are exactly the ones to make an example of gender equality. We have all heard of Maria Curie, Mother Teresa and Pearl Buck. These women are probably most popular Nobel Prize laureates. However, we will offer you only several of many in this list, their achievements will remind us that success has many definitions and it is nearly impossible to lead an easy way towards it. While we are flipping through this magazine, there are children dying somewhere, menacing viruses are spread, women get beaten, innocent people are executed and millions are raised in an oppressed society, some receive censored education, basic human rights are taken away from some. Indeed, not all are required to study and intervene in problems of humankind, however it is certain that every valuable person has some compassion and the will to help, and these fundamentally are feminine qualities. The Article to remind us – what womanly senses are capable of.

ქ

ვემოთ ჩამოთვლილთაგან ზოგი გავლენიანი ქალი იყო, ზოგიც არა. ზოგმა მხოლოდ დიდი შრომით მიაღწია ცვლილებებს, ზოგმა წვალებითაც. ზოგს მთელი ცხოვრება დასჭირდა გაცნობიერებისათვის - ზოგი ფაქტის წინაშე დადგა და გადაწყვიტა, რამე ეღონა. ქალები, რომლებიც არ დაკმაყოფილდნენ მხოლოდ კარიერისა და პირადი კომფორტის შენებით (რაც თავისთავად ურთულესი პროცესია) – მათ გააფართოვეს ცნობიერების საზღვრები და მსოფლიო ოდნავ უკეთესი გახადეს. როდესაც ადამიანების კეთილდღეობა საფრთხეშია, სქესი მნიშვნელობას კარგავს, ამიტომ, ვფიქრობთ, სწორედ ეს პიროვნებები შეიძლება იყვნენ გენდერული თანასწორობის იდეალური მაგალითები. ყველას გაგვიგია მარია კიური, დედა ტერეზაც და პერლ ბაკიც. ეს ქალები მეტ-ნაკლებად ყველაზე ცნობილი ნობელიანტები არიან. სრულ სიას თუ არა, მათგან რამდენიმეს შემოგთავაზებთ, მათი მიღწევები კიდევ ერთხელ გაგვახსენებს, რომ წარმატებას უამრავი დეფინიცია აქვს და შეუძლებელია, მისკენ გზა კომფორტული და მშვიდობიანი იყოს. სანამ ჟურნალს ვფურცლავთ, სადღაც შიმშილით იხოცებიან ბავშვები, საშიში ვირუსები ვრცელდება, ქალებს სცემენ, უდანაშაულო ადამიანებს ხვრეტენ და მილიარდებს ზრდიან ჩაკეტილ სივრცეში, ვიღაცას განათლებას უფილტრავენ და ვიღაცას ელემენტალურ უფლებებს ართმევენ. რა თქმა უნდა, ყველას არ მოეთხოვება საკაცობრიო საკითხებში გათვიცნობიერება და ჩარევა, თუმცა უტყუარია - რომ ყველა ღირსეულ პიროვნებას აქვს თანაგრძნობა და დახმარების სურვილი, ეს კი მთავარი ქალური თვისებებია. სტატია იმისათვის, რომ გაგვახსენდეს - რა შეუძლია ყველაზე ქალურ შეგრძნებებს.

56

201 2

MAY

DIGEST

1 Bertha von Suttner

for her work, “Lay Down Your Arms, Honorary President of Permanent International Peace Bureau Country: Austria Prize category: Peace

“Seek not good from without: seek it within yourselves, or you will never find it”.

ბერტა ფონ-ზუტნერი მისი წიგნისათვის „Lay Down in Your Arms” და საერთაშორისო მშვიდობის ბიუროს დაარსებისათვის. ქვეყანა: ავსტრია პრიზი კატეგორიაში: მშვიდობა „კარგს გარეთ ნუ ეძებთ, საკუთარ თავში ეძებეთ - წინააღმდეგ შემთხვევაში ვერსად იპოვნით“.

2 Selma Lagerlöf

in appreciation of the lofty idealism and spiritual perception.

Country: Sweden Prize category: Literature

“There is always a third possibility, as long as you have the ability to find it”.

სელმა ლაგერლეფი კეთილშობილი იდეალიზმის, ცოცხალი წარმოსახვისა და სულიერი აღქმისათვის. ქვეყანა: შვედეთი პრიზი კატეგორიაში: ლიტერატურა „ყოველთვის არის მესამე გამოსავალი, უბრალოდ პოვნა უნდა შევძლოთ“.

MAY

201 2

57

DIGEST

3 Sigrid Undset

for her powerful descriptions of Northern life during the Middle Ages.

Country: Norway Prize category: Literature

“I went to work in an office and learned, among other lessons, to do things I did not care for, and to do them well. Before I left this office, two of my books had already been published”.

სიგრიდ უნსეტი შუა საუკუნეების ჩრდილოეთის ცხოვრების კოლორიტული აღწერისათვის. ქვეყანა: ნორვეგია პრიზი კატეგორიაში: ლიტერატურა „მე გავედი სამსახურში, დავდიოდი ოფისში და სხვა გაკვეთილებთან ერთად კიდევ ერთი შევიძინე: კარგად მეკეთებინა საქმე, რომელიც არ მაინტერესებდა. ამ სამსახურის მიტოვებისას, მე უკვე ორი წიგნი მქონდა გამოცემული.“

4 Dorothy Hodgkin

for her determinations by X-ray techniques of the structures of important biochemical substances.

Country: United Kingdom Prize category: Chemistry

“I was captured for life by chemistry and by crystals”.

დოროთი ჰოდჯკინი მნიშვნელოვანი ბიოქიმიური ნივთიერებების რენტგენული მეთოდებით მისაღებობის განსაზღვრისათვის. ქვეყანა: დიდი ბრიტანეთი პრიზი კატეგორიაში: ქიმია „მთელი ცხოვრება ქიმიისა და კრისტალების ტყვეობაში გავატარე“.

58

201 2

MAY

DIGEST

5 Rigoberta Menchú

for her work for social justice and ethno-cultural reconciliation based on respect for the rights of indigenous peoples.

Country: Guatemala Prize Category: Peace

“What I treasure most in life is being able to dream. During my most difficult moments and complex situations I have been able to dream of a more beautiful future.”

რიგობერტა მენჩუ იმ მუშაობის აღიარების ნიშნად, რასაც იგი აწარმოებდა მკვიდრი მოსახლეობის სოციალური სამართლიანობისა და ეთნო კულტურული შერიგების კუთხით. ქვეყანა: გვატემალა პრიზი კატეგორიაში: მშვიდობა "ამქვეყნად ყველაზე მეტად საკუთარი ოცნების უნარს ვუფრთხილდები. ჩემთვის ყველაზე რთულ მომენტებსა და გადაულახავ სიტუაციებში უკეთეს მომავალზე ოცნებას ვახერხებდი".

6 Shirin Ebadi

"for her efforts for democracy and human rights. Especially on the struggle for the wellbeing of women and children.”

Country: Iran Prize Category: Peace “Women are the victims of this patriarchal culture, but they are also its carriers. Let us keep in mind that every oppressive man was raised in the confines of his mother's home.”

შირინ ებადი ძალისხმევისათვის დემოკრატიისა და ადამიანის უფლებების საქმეში. ქალებსა და ბავშვების კეთილდღეობაზე ზრუნვისათვის. ქვეყანა: ირანი პრიზი კატეგორიაში: მშვიდობა "ქალები ნამდვილად არიან პატრიარქალური კულტურის მსხვერპლნი, მაგრამ ასევე მათი მატარებლებიც, არ დაგვავიწყდეს, რომ მსოფლიოში ყველაზე მოძალადე მამაკაცები მათი დედების მფარველობის ქვეშ იზრდებოდნენ".

MAY

201 2

59

DIGEST

7 Françoise Barré-Sinoussi

"for their discovery of human immunodeficiency virus.

Country: France Prize in Category: Physiology and Medicine

“The fascination for the natural world was perhaps the earliest indication of the future direction my life would take.”

ფრანსუაზა ბარე-სინუსი ადამიანის იმუნოდეფიციტის ვირუსის აღმოჩენისათვის. ქვეყანა: საფრანგეთი პრიზი კატეგორიაში: ფიზიოლოგია და მედიცინა "ბუნებით მოჯადოვება ალბათ ჩემი მომავლის ყველაზე პირველი და დიდი ინდიკატორი იყო".

8 Doris Lessing

for the creation of the “female experience”.

Country: United Kingdom Prize Category: Literature

“Whatever you're meant to do, do it now. The conditions are always impossible.”

დორის ლესინგი

- ქალური გამოცდილების ეპოსის“ შექმნისთვის. ქვეყანა: დიდი ბრიტანეთი პრიზი კატეგორიაში: ლიტერატურა

"რაც არ უნდა გქონდეთ განზრახული, ახლავე გააკეთეთ. პირობები ყოველთვის შეუსაბამო იქნება".

9 Wangari Maathai

Her contribution to sustainable development, democracy and peace.

Country: Kenya Prize Category: Peace

“It’s the little things citizens do. That's what will make the difference. My little thing is planting trees.”

ვანგარი მატაი მდგრადი განვითარების, დემოკრატიის და მშვიდობის საქმეში შეტანილი წვლილისათვის. ქვეყანა: კენია პრიზი კატეგორიაში: მშვიდობა " მოქალაქეების პატარა საქმეებია მნიშვნელოვანი, ეს ახდენს ცვლილებებს. ჩემი პატარა საქმე ხეების დარგვაა".

Elene Pasuri/ელენე ფასური

60

201 2

MAY

C A R E E R & FA M I LY

Perfect balance between the family and career MAY

201 2

61

C A R E E R & FA M I LY

A

Angela Dawicki lives on the other side of the Atlantic Ocean in a little coastal town. The town Fairhaven is located on the south coast of Massachusetts, where Angela lives with her husband and three wonderful children. Angela is the vice-president of Northeast Maritime Institute and Dominica Maritime Registry. While she is the true example of the female professional, she is a dedicated mother who prepares all of the dinners, helps her children with homework and tries to spend with them as much time as possible. Angela Dawicki is a perfect example of how the modern woman can allocate time correctly between family and career. She tells EGO about her life spent with her family on Fairhaven¹s sunny coast and speaks about how she balances her private life and career.

From 1995, you and your husband are owners of Northeast Maritime Institute. You are also the vice-president of Dominica Maritime Registry Inc. Can you tell us a bit more about your institute and your work?

We took on Northeast Maritime Institute as a partnership. We have worked together building the Institute. We have an incredible staff of dedicated people who focus on the needs of our students and customers and who are willing to work hard to make sure those needs are met. Our success is not only due to the efforts of Eric and me over the years, but to the efforts of our staff as well. I have been involved with both businesses since we started each one.

Eric and I have worked as partners in the businesses over the past 17 years. He has incredible ideas and visions for the businesses and I think my strength is to help him take those ideas and visions and put them into action.

Tell us about your work responsibilities.

My duties have changed over the years, generally working on whichever projects are most important. When we first took over the Institute, I was responsible for developing new courses for approval by the U.S. Coast Guard. Over time, my duties grew to include developing Institutional policies and procedures, and managing the implementation of ISO 900/2001 Quality Management System.

Currently, I am the Quality Manager for the Institute and manage the Human Resources and Accounting Divisions.

When we first started Dominica Maritime Registry in 1998, my primary focus was to develop a Document Control System and a database system to manage Vessel Registrations and Mariner Certifications. Over the years, I have assisted with the further improvement and development of these systems. In 2008, we also developed and implemented an ISO 9000/2001 Quality Management System. I currently am the Quality Manager for DMRI and manage the Human Resources and Accounting Divisions.

Would you please tell us about your childhood and then your college years? How were your parents allocating time between work and family?

I grew up in Yorktown, Virginia in the U.S., one of two daughters. We spent our weekends in the summer on our boat fishing, crabbing, and water-skiing. I loved it.

My mother and father both worked full-time. Most of the extracurricular activities we did were either on a Saturday or were organized sports and clubs with our schools, so we were able to participate even when our parents were 62

201 2

MAY

still at work. My parents managed to balance work with time spent with my sister and I. It was during Middle School that I started playing on a basketball team and loved it from that point on. After High School, I got a basketball scholarship to Tulane University and studied Biomedical Engineering there.

I was very interested in math and science when I was in High School and the Biomedical Engineering program combined both of those disciplines. Tulane University is in New Orleans, Louisiana and is a beautiful city, full of culture, food and beautiful architecture. I was lucky to be there in a fabulous school. I played basketball four years there and finished by Bachelor’s Degree. I stayed an additional year and was able to obtain my Master’s Degree in Biomedical Engineering.

When did you decide to start a family?

My husband Eric and I were married in 1994 and started a family the year after that. We had moved back to Massachusetts from New Orleans, Louisiana to be near my husband’s family and to be out of the city.

You are a mother of three wonderful children. It is easy to notice from photos that each of them has a special and interesting character. Could you tell us more about them, their interests and likes?

Morgan, our son, is 16 years old and is currently working towards getting his driver’s license this summer. He plays soccer, basketball and baseball and spends the summers sailing on Fritha, our Institute’s brigantine as well as fishing and sailing smaller boats. He has really taken to sailing a traditional sailing vessel. He loves to dance, and is always impressing us with new moves he has created. Hannah, our oldest daughter, is 14. She enjoys playing soccer and basketball and playing the piano. She is a dedicated student who loves school very much. She has great sense of humor and loves listening to music. Lauren is our youngest child, she is 11. Lauren is in 5th grade and will enter middle school next year. She enjoys playing the violin and playing the piano.

She also plays soccer, basketball and tennis. She is a very compassionate child but she has a great sense of humor as well. She also enjoys sailing on Fritha when she has the opportunity.

Your job is very labor-intensive and must require the most of your daytime. How do you distribute your time between your family and work? How do you manage to combine the vice-presidency of NMI and DMRI with being a mother of three children?

C A R E E R & FA M I LY

Angela Dawicki Northeast Maritime Institute Northeast Maritime Institute is a private, coeducational institution that offers its students an opportunity to pursue maritime careeroriented education. In the last thirty years, Northeast Maritime Institute has grown into one of the largest privately held maritime education facilities in the United States. The institute has educated thousands of mariner students at all levels of U.S. Coast Guard licenses and documentation.

Dominica Maritime Registry DMRI manages the international ship registry for the Commonwealth of Dominica. It registers vessels, issues safety and security documents and licenses and certifies the crew on those vessels.

ჩრდილო–აღმოსავლეთის საზღვაო ინსტიტუტი

ჩრდილო–აღმოსავლეთის საზღვაო ინსტიტუტი კერძო, ერთობლივი სასწავლო დაწესებულებაა, რომელიც თავის სტუდენტებს სთავაზობს შესაძლებლობას მიიღონ საზღვაო კარიერაზე ორიენტირებული განათლება. უკანასკნელი 30 წლის განმავლობაში ჩრდილო– აღმოსავლეთის საზღვაო ინსტიტუტი გაიზარდა და იქცა ერთ–ერთ ყველაზე დიდ კერძო საზღვაო-საგანმანათლებლო დაწესებულებად ამერიკის შეერთებულ შტატებში. ინსტიტუტმა განათლება მისცა ათასობით საზღვაო სტუდენტს აშშ სანაპირო დაცვის ლიცენზირებისა და დოკუმენტირების ყველა დონეზე.

დომინიკის საზღვაო რეესტრი

დომინიკის საზღვაო რეესტრი მართავს ხომალდების საერთაშორისო რეგისტრაციას დომინიკისათვის. არეგისტრირებს ხომალდებს, გასცემს უსაფრთხოებისა და დაცვის დოკუმენტებს ამ ხომალდებისთვის, აწარმოებს ეკიპაჟთა ლიცენზირებასა და სერტიფიცირებას.

MAY

201 2

63

C A R E E R & FA M I LY

იდეალური ბალანსი კარიერასა და ოჯახს შორის

ა

ნჟელა დავიცკი ატლანტის ოკეანის მეორე მხარეს, მასაჩუსეტსის სამხრეთ სანაპიროზე მდებარე პატარა ქალაქ ფეარჰევენში ცხოვრობს, ქმართან - ერიკთან და სამ ულამაზეს შვილთან ერთად. ჩრდილოაღმოსავლეთის საზღვაო ინსტიტუტისა და დომინიკის საზღვაო რეესტრის ვიცე-პრეზიდენტია. ამასთან ერთად, მზრუნველი დედაა, თვითონ ამზადებს გემრიელ სადილს, ეხმარება ბავშვებს მეცადინეობაში და ცდილობს, მათთან რაც შეიძლება მეტი დრო გაატაროს. ანჟელა დავიცკი ნათელი მაგალითია იმისა, თუ როგორ შეიძლება ოჯახსა და კარიერას შორის დროის სწორი განაწილება. ის მოგვიყვება საკუთარ ცხოვრებაზე - ოჯახთან ერთად ფეარჰევენის მზიან სანაპიროზე და გვეტყვის, როგორი დამოკიდებულება აქვს პირადი ცხოვრებისა და კარიერის მიმართ.

1995 წლიდან თქვენ და თქვენი მეუღლე ჩრდილო–აღმოსავლეთის საზღვაო ინსტიტუტის მფლობელები ბრძანდებით. ამასთან ერთად, თქვენ ხართ დომინიკის საზღვაო რეესტრის ვიცე–პრეზიდენტი. მოგვიყევით ამ დაწესებულებებისა და თქვენი საქმიანობის შესახებ.

ჩვენი მუშაობა ჩრდილო–აღმოსავლეთის ინსტიტუტის შესაქმნელად თავიდანვე პარტნიორულ ურთიერთობაზე იყო დაფუძნებული. ერთობლივად ვაშენებდით ინსტიტუტს. გვყავს შესანიშნავი, თავდადებული ადამიანებით დაკომპლექტებული გუნდი, რომლის მუშაობაც მთლიანად ორიენტირებულია ჩვენი სტუდენტებისა და მომხმარებლების საჭიროებებზე. თანამშრომლები თავდაუზოგავად მუშაობენ, რომ მოთხოვნები და საჭიროებები ყოველთვის სათანადოდ იყოს დაკმაყოფილებული. ჩვენი წარმატება არა მხოლოდ ჩემი და ერიკის ძალისხმევის შედეგია, არამედ წლების მანძილზე ჩვენი თანამშრომლების თავდაუზოგავი შრომის ნაყოფიცაა. თავიდანვე ჩართული ვიყავი საქმიანობაში ორივე ბიზნესის მიმართულებით. მე და ერიკი უკვე 17 წელია ბიზნეს–პარტნიორები ვართ. მას საოცარი იდეები და შეხედულებები აქვს, ჩემი მთავარი სიძლიერე კი, ვფიქრობ, მისი დახმარებაა ამ იდეებისა და შეხედულებების პრაქტიკულ განხორციელებაში. როგორია თქვენი პასუხისმგებლობები სამუშაოსთან დაკავშირებით?

წლებთან ერთად ჩემი პასუხისმგებლობები და მოვალეობები პრიორიტეტული პროექტების მიხედვით იცვლებოდა. როცა ინსტიტუტს საფუძველი ეყრებოდა, ჩემს მთავარ პასუხისმგებლობას წარმოადგენდა ახალი კურსების შემუშავება, რომლებიც აშშ-ის

64

201 2

MAY

სანაპირო დაცვის სამსახურს უნდა დაემტკიცებინა. შემდგომში ჩემი მოვალეობები მოიცავდა ინსტიტუტის სტრატეგიისა და პროცედურების ჩამოყალიბებას და ISO 900/2001 ხარისხის მართვის სისტემის დანერგვას. ამჟამად ინსტიტუტის ხარისხის მართვის მენეჯერი ვარ და, ამავდროულად, ვხელმძღვანელობ ადამიანური რესურსებისა და ფინანსური აღრიცხვის განყოფილებებს.

1998 წელს, დომინიკის საზღვაო რეესტრის დაფუძნებისას ჩემი მთავარი მოვალეობა იყო დოკუმენტების კონტროლისა და მონაცემთა ბაზის სისტემების შემუშავება, იმისათვის, რომ სწორად გვემართა საზღვაო ხომალდების რეგისტრაციისა და მეზღვაურთა სერტიფიცირების პროცესები. მომდევნო წლების მანძილზე ხელს ვუწყობდი ამ სისტემების შემდგომ გაუმჯობესებასა და განვითარებას. 2008 წელს ჩვენ აქაც დავნერგეთ ISO 9000/2001 ხარისხის მართვის სისტემა.

მოგვიყევით თქვენი ბავშვობისა და შემდეგ უკვე კოლეჯში გატარებული წლების შესახებ. როგორ ანაწილებდნენ თქვენი მშობლები დროს ოჯახსა და სამსახურს შორის?

იორკტაუნში, ვირჯინიის შტატში გავიზარდე. ჩემს გარდა მშობლებს კიდევ ერთი ქალიშვილი ჰყავთ. ზაფხულობით, შაბათ–კვირას, ხშირად თევზაობაში, კიბორჩხალების ჭერასა და წყლის თხილამურებზე სრიალში ვატარებდით. ეს ყველაფერი ძალიან მომწონდა. დედაჩემიც და მამაჩემიც სრულ შტატზე მუშაობდნენ. კლასგარეშე საქმიანობას, ძირითადად, შაბათობით ვეწეოდით ან სკოლასთან ორგანიზებულ სპორტულ და სხვა ტიპის კლუბებში დავდიოდით. ამას მაშინ ვახერხებდით, როცა მშობლები ჯერ ისევ სამსახურში იყვნენ. ისინი კარგად აბალანსებდნენ დროს, ერთი მხრივ, სამსახურსა და მეორე მხრივ, შვილებს შორის. სკოლის პერიოდში კალათბურთის თამაში დავიწყე და მას შემდეგ მიყვარს ეს სპორტი. სკოლის დამთავრებისას ტულეინის უნივერსიტეტში

C A R E E R & FA M I LY

კალათბურთში სტიპენდია მივიღე. უნივერსიტეტში ბიოსამედიცინო ინჟინერიას ვსწავლობდი. სკოლაში სწავლისას განსაკუთრებით მათემატიკა და მეცნიერება მიყვარდა. ბიოსამედიცინო ინჟინერიის პროგრამაში ამ საგნების კომბინაცია ხდებოდა. ტულეინის უნივერსიტეტი ლუიზიანას შტატშია, ახალ ორლეანში – ძალიან ლამაზ ქალაქში, რომელიც მდიდარია კულტურული ცხოვრებით, კარგი საკვებითა და შესანიშნავი არქიტექტურით. გამიმართლა და მართლაც შესანიშნავ უნივერსიტეტში მოვხვდი. იქ ოთხი წლის განმავლობაში ვთამაშობდი კალათბურთს. უნივერსიტეტი ბაკალავრის ხარისხით დავამთავრე. კიდევ ერთი წელი დავრჩი და შევძელი ბიოსამედიცინო ინჟინერიაში მაგისტრის ხარისხის მოპოვება.

ტენისს. ძალიან კეთილი და ემოციური ბავშვია, ამავე დროს, იუმორის კარგი გრძნობაც აქვს. მასაც უყვარს „ფრიტაზე“ ცურვა, როცა ამის შესაძლებლობა ეძლევა. თქვენი სამუშაო ძალიან შრომატევადია და შესაბამისად, დიდ დროს მოითხოვს. როგორ ანაწილებთ დროს ოჯახსა და სამუშაოს შორის? როგორ ახერხებთ, შეათავსოთ ჩრდილო– აღმოსავლეთის საზღვაო ინსტიტუტისა და დომინიკის საზღვაო რეესტრის ვიცე–პრეზიდენტობა სამი შვილის დედობასთან?

ძალიან ბევრს ვშრომობ, რომ დრო, ოჯახსა და სამსახურს შორის კარგად დავაბალანსო. სასკოლო წლის განმავლობაში ნახევარ განაკვეთზე ვმუშაობ,

როდის გადაწყვიტეთ ოჯახის შექმნა?

მე და ერიკმა 1994 წელს დავიწერეთ ჯვარი და ერთი წლის შემდეგ შევქმენით ოჯახი. საცხოვრებლად ნიუ ორლეანიდან მასაჩუსეტსში გადავედით, ჩემი მეუღლის ოჯახთან ახლოს, ქალაქგარეთ. თქვენ სამი შესანიშნავი შვილის დედა ბრძანდებით. ფოტოებიდან აშკარად ჩანს, რომ ყოველ მათგანს თავისი განსაკუთრებული და საინტერესო ხასიათი აქვს. შეგიძლიათ, მოგვიყვეთ მათ ინტერესებსა და მიდრეკილებებზე?

ჩვენი ვაჟი, მორგანი, 16 წლისაა. ახლა მუშაობს, რომ ზაფხულში მანქანის მართვის ლიცენზია აიღოს. თამაშობს ფეხბურთს, კალათბურთს, ბეისბოლს. ზაფხულს ჩვენი ინსტიტუტის კუთვნილ იალქნიან ბრიგანტინზე, „ფრიტზე“ ატარებს, თევზაობს, ცურავს უფრო მცირე ზომის ნავებით. მან უკვე დაიწყო ტრადიციულ იალქნიან ნავებზე ცურვა. უყვარს ცეკვა და ყოველთვის გვაკვირვებს თავისივე გამოგონილი ახალი მოძრაობებით. ჰანა, ჩვენი უფროსი ქალიშვილი, 14 წლისაა. უყვარს ფეხბურთისა და კალათბურთის თამაში, უკრავს ფორტეპიანოზე. ბეჯითი მოსწავლეა და სკოლა ძალიან მოსწონს, შესანიშნავად აქვს განვითარებული იუმორის გრძნობა და უყვარს მუსიკის მოსმენა. ლორენი უმცროსი შვილია, 11 წლის. ახლა მე– 5 კლასშია და მომავალი წლიდან საშუალო სკოლაში გადავა. ძალიან უყვარს ვიოლინოსა და ფორტეპიანოზე დაკვრა. კარგად თამაშობს ფეხბურთს, კალათბურთსა და

რომ სკოლის შემდეგ ბავშვებს შინ დავხვდე და მათთან საკმაო დრო გავატარო. აქედან გამომდინარე, მოკლე სამუშაო დღის განმავლობაში ძალიან მობილიზებული ვარ, რათა ჩემი მოვალეობები და პასუხისმგებლობები მთლიანად შევასრულო. ხშირად სამუშაო სახლში მომაქვს და აქ ვაკეთებ, როცა ბავშვები მეცადინეობენ ან მას შემდეგ, რაც დაიძინებენ. ძალიან ბედნიერი ვარ, რომ ორივე ადგილზე – როგორც ჩრდილო– აღმოსავლეთის საზღვაო ინსტიტუტში, ისე დომინიკის

MAY

201 2

65

C A R E E R & FA M I LY

I work hard to keep a balance between work and our family.

I maintain a part-time work schedule during the school year so I can be there to meet the children after school and spend time with them. This means I am very focused during the short hours I am at work so that I can get all of my duties and responsibilities completed. There are times when I bring work home as well that I can do while the children are doing their homework or after they go to bed. We are also fortunate to have a wonderful staff at NMI and DMRI who are able to provide support when I need it.

How would you describe yourself as a parent? What kind of relationship do you and your husband have with your children?

My husband Eric and I have a great relationship with our children. We spend as much time as possible with them. We try to make it to as many of their sporting and school events that we can and provide as much support as we can.

Are they interested in your job? Do you want them to continue your business?

Our children do show interest in our work, as we talk about it a lot with them and they sometimes come in to the office on their days off and help where they can. We would love it if one or more of them wanted to continue our business, but we also want them to follow their passions so they can be happy with their job and life in their future.

66

201 2

MAY

Can you describe your most typical day for us? How often do you have a spare time and how do you usually spend it?

A typical day for me is waking up, getting ready for work, making breakfast, packing lunches, sending our oldest two off to school and walking our youngest to school down the street. I then head in to work just after 8:30 in the morning. The morning is spent updating Receivables and Payables, working with the different departments of DMRI in order to track customer services and payments.

We have a morning meeting every day at DMRI to review the work requests for the day and to provide support for each other amongst the different departments. The afternoon is generally spent on special projects like updates to our Quality Management System, company policy updates and DMRI database system development, etc. I generally leave each day by 3 pm in order to pick up the children, help with homework and start dinner.

How much time do you spend with your relatives and friends?

We try to get together with family once or twice a month. Eric’s brothers and their families live close by so we are able to see them regularly. My husband’s parents and my parents do live far away, so we only see them once or twice a year. We have dinner every month or so with friends in order to keep in touch with each other’s lives.

Through the winter, I try to play basketball once a week with some girlfriends, it is a time where we can exercise and laugh at the same time. Since I grew up and went to college so far away, Facebook is a great way to keep in touch with people.

C A R E E R & FA M I LY

საზღვაო რეესტრში, შესანიშნავი თანამშრომლები გვყავს, რომლებიც ყოველთვის მზად არიან დასახმარებლად. როგორ დაახასიათებდით თქვენს თავს, როგორც მშობელს? როგორი ურთიერთობა გაქვთ თქვენ და თქვენს ქმარს შვილებთან?

მე და ერიკს შვილებთან ძალიან კარგი ურთიერთობა გვაქვს. მათთან რაც შეიძლება მეტ დროს ვატარებთ. ვცდილობთ, ყოველთვის დავესწროთ იმ სპორტულ და სასკოლო ღონისძიებებს, რომლებშიც ისინი მონაწილეობენ და დავეხმაროთ, რითიც შეგვიძლია. შვილებს აინტერესებთ თქვენი საქმე? გსურთ თუ არა, რომ მათ თქვენი ბიზნეს-საქმიანობა გააგრძელონ?

დიახ, შვილები ინტერესს იჩენენ ჩვენი საქმიანობის მიმართ, რადგან ამაზე ბევრს ვესაუბრებით. ზოგჯერ, დასვენების დღეებში, ჩვენს ოფისში მოდიან და შესაძლებლობის ფარგლებში გვეხმარებიან. ძალიან გაგვიხარდება, თუ რომელიმე მათგანი მოინდომებს ჩვენი საქმის გაგრძელებას, მაგრამ ამასთან ერთად, გვინდა, რომ საკუთარ გატაცებებს გაყვნენ და თავი ბედნიერად იგრძნონ არჩეულ საქმიანობასა და საერთოდ, მომავალ ცხოვრებაში. თუ შეიძლება, მოგვიყევით თქვენი ერთი ტიპური დღის შესახებ. რამდენად ხშირად გაქვთ თავისუფალი დრო და როგორ ატარებთ მას?

ჩემი ტიპური დღე დაახლოებით ასეთია: ვიღვიძებ, ვდგები, ვემზადები სამსახურისთვის, ვამზადებ საუზმეს, ვუმზადებ ბავშვებს ლანჩს, ორ უფროს შვილს ერთ სკოლაში ვუშვებ, პატარა კი მე თვითონ მიმყავს ჩვენს ქუჩაზე მდებარე სკოლაში. სამსახური დილის ცხრის ნახევარზე იწყება, დილა კი, ძირითადად, დებიტორულ–კრედიტორული დავალიანებების განახლებით, რის გამოც სხვადასხვა განყოფილებებში მიწევს მუშაობა, რათა თვალი ვადევნო მომხმარებლების მომსახურებასა და გადახდებს. დომინიკის საზღვაო რეესტრში ყოველდღე გვაქვს შტატის შეხვედრები, რომ დაზუსტდეს დღის სამუშაო გეგმა და დავეხმაროთ ერთმანეთს სხვადასხვა განყოფილებაში. შუადღე სპეციალურ პროექტებს ეთმობა ხოლმე, როგორიცაა ხარისხის მართვის სისტემის გადასინჯვა, კომპანიის სტრატეგიული გეგმების განახლება, მონაცემთა ბაზის განვითარება და სხვა. სამსახურიდან დაახლოებით დღის სამ

საათზე გამოვდივარ, ბავშვები სკოლიდან უნდა გამოვიყვანო, დავეხმარო საშინაო დავალებების შესრულებაში და დავიწყო სადილის მომზადება. სადილის შემდეგ, საღამოობით, ვცდილობ ვივარჯიშო. რა დროს ატარებთ ნათესავებთან ან მეგობრებთან?

თვეში ერთხელ ან ორჯერ ვცდილობთ, მთელი ოჯახი შევიკრიბოთ. ერიკის ძმები და მათი ოჯახები ახლოს ცხოვრობენ, ასე რომ, მათთან შეხვედრას რეგულარულად ვახერხებთ. ჩემი და ჩემი ქმრის მშობლები კი შორს ცხოვრობენ, ამიტომ მათ წელიწადში მხოლოდ ერთხელ ან ორჯერ ვხედავთ. თვეში ერთხელ მეგობრებთან ერთად ვსადილობთ, რომ ვიცოდეთ, რა ხდება ერთმანეთის ცხოვრებაში. ზამთარში, ვცდილობ, ვითამაშო კალათბურთი ჩემს მეგობარ ქალებთან ერთად – ამ დროს ვვარჯიშობთ კიდეც და ვერთობით. მას შემდეგ, რაც გავიზარდე და შორს მდებარე ქალაქის კოლეჯში წავედი, ადამიანებთან კავშირის შესანარჩუნებლად „ფეისბუქს“ ვიყენებ, რაც ამისათვის ნამდვილად შესანიშნავი საშუალებაა. გაქვთ თუ არა ჰობი?

მიყვარს კულინარია და კითხვა. კარგი წიგნის კითხვა მეხმარება მძიმე დღისგან განტვირთვაში. მიყვარს კალათბურთის თამაში და გარეთ, სუფთა ჰაერზე ყოფნა. სად ატარებთ ხოლმე შვებულებას? გაქვთ თუ არა საყვარელი ადგილი, სადაც თქვენ და თქვენი ოჯახის წევრებს განსაკუთრებით გიყვართ წასვლა?

ჩვეულებრივ, წელიწადში ერთი შვებულება გვაქვს და მას თბილ, მზიან ადგილზე ვატარებთ. ეს გვშველის კარგად გადავიტანოთ ნიუ ინგლენდის ცივი ზამთრები. ჩვენი საყვარელი ადგილებია ტერკსი და კაიკოსი (კარიბიის ზღვაში); მათ ახლახან შეემატა ჰავაი. ერთხელ ორი კვირა ფლორიდაში გავატარეთ, სადაც ჩვენი იალქნიანი ხომალდით, „ფრიტათი“ წავედით და სანაპიროს ჩამოვუყევით. ზაფხულში გვაქვს ბედნიერება და შეგვიძლია, დავრჩეთ ჩვენს საზაფხულო კოტეჯში, რომელიც ფეარჰევენში, წყალზეა გაშენებული. შვებულებისას დიდ დროს ვატარებთ გარეთ – ვბანაობთ, ვცურავთ ნავით და კანოეთი. ჩვენი შვებულება თითქმის მთელი ზაფხული გრძელდება.

MAY

201 2

67

C A R E E R & FA M I LY

Do you have any hobby?

I love to cook and read. Reading a good book helps me unwind after a long day. I play basketball when I can and I really enjoy being outdoors.

Where do usually spend your holidays? Are there any places you and your family visit most?

We usually take one vacation a year, which is always to a warm, sunny place. It helps get us through the cold winters in New England. Our favorite places have been Turks and Caicos and most recently Hawaii. We also spent two weeks in Florida one year, where we stayed on our sailing vessel Fritha and sailed up and down the coast. In the summer, we are fortunate to stay at our summer cottage, which is on the water in Fairhaven. We spend a lot of time outside, swimming, sailing and kayaking. It is like a vacation all summer long.

It is out of question that both family and career is important. In this regards, would you please give some advice to our readers what is the most appropriate way to manage your time?

It is always important to remember balance. Your career and you family are equally important things. It is satisfying to know that you are contributing to the workforce and have that feeling of success, but always make sure to make time for yourself and your family. The love and support of your family will keep you emotionally and spiritually strong and contribute to your ability to be successful in the workforce. Always make time to relax and laugh with your family, it is the best way to get rid of any stress and feel better.

უდავოა, რომ ოჯახიც და სამსახურიც მნიშვნელოვანია. ამ კუთხით, რა რჩევას მისცემდით ჩვენს მკითხველებს დროის განაწილების საუკეთესო გზის შესახებ?

ყოველთვის აუცილებელია, გვახსოვდეს და დავიცვათ წონასწორობა. თქვენი კარიერა და ოჯახი თანაბრად მნიშვნელოვანია. ძალიან სასიამოვნოა, როცა გრძნობ, რომ შენი მუშაობით წვლილი შეგაქვს წარმატებაში, მაგრამ ყოველთვის უნდა დარწმუნდე, რომ სათანადო დროს უთმობ ოჯახს და საკუთარ თავსაც. ოჯახის მხრიდან სიყვარული და თანადგომა დაგეხმარებათ, გაძლიერდეთ ემოციურად, სულიერად და გამოიყენოთ თქვენი შესაძლებლობები წარმატებისთვის. ყოველთვის დაიტოვეთ დრო დასასვენებლად და გასართობად თქვენს ოჯახთან ერთად. ეს სტრესისგან გათავისუფლების საუკეთესო საშუალებაა და დაგეხმარებათ, თავი უკეთ იგრძნოთ.

Mariam Tabagua/მარიამ ტაბაღუა

68

201 2

MAY

A ROOM OF ONE’S OWN

A ROOM OF ONE’S OWN საკუთარი ოთახი

MAY

201 2

69

A ROOM OF ONE’S OWN

M

y name is Fanya Kaplan. Today I shot at Lenin. I did it on my own. I will not say from whom I obtained my revolver. I will give no details. I had resolved to kill Lenin long ago. I consider him a traitor to the Revolution. I was exiled to Akatui for participating in an assassination attempt against a Tsarist official in Kyiv. I spent 11 years at hard labour.”… On September 3, 1918 a little girl was arrested for her attempt to murder Lenin. This is a part from quite a vast statement by Fanni, who had been condemned to death. Her name was either Vera, of Feiga, or her surname was Roytblat, or Kaplan…I however, am definitely writing about Fanni Kaplan.

August 30, 1917 – Vladimir Ilych, tired from giving a charismatic speech, came out of the factory called “Sickle and Hammer” and was about to get into the car, when a young girl called out his name and the moment the round-headed leader turned around, there were three shots heard. I don’t know whether she shot in the name of socialism, or with love towards revolution, but what counts is that the helpless man of small stature, still stretched out in the mausoleum hardly survived and Kaplan’s bullets, weakened Ilych’s health quite a lot, they say.

Fanni Kaplan

ფანი კაპლანი

She was born in a Jewish family in 1890 and had seven siblings. She never went to school, was homeschooled by her father. In 1905, during the revolution, she joined the anarchists and was known among revolutionists as Dora. In 1906, at the age of 16, Kaplan was arrested in Kiev over her involvement in a terrorist bomb plot. The girl got injured at the blast and partially lost her sight. Periodically, temporary blindness and terrible headaches tortured Kaplan, freed after the February Revolution. Before that though, still being in a high security prison, she met a woman activist of the Russian revolutionary movement – Maria Spiridonova, who became a Guru for the young anarchist. Since you already know the story of how Ilych hardly survived, the end of this story will fit in a single phrase. On September 3,1918 Fanni Kaplan was executed without a trial in the Kremlin yard.

მ

ე მქვია ფანია კაპლანი. დღეს მე ლენინს ვესროლე. ჩემი გადაწყვეტილება

იყო. არ გეტყვით, ვის გამოვართვი რევოლვერი. არ მოგიყვებით დეტალებს. დიდი ხანია გადავწყვიტე, რომ ლენინი უნდა მოვკლა. რევოლუციას უღალატა და იმიტომ. აკატუიში დამიჭირეს, აფეთქების შემდგომ, 11 წელი კატორღაში გავატარე“... 1918 წლის 3 სექტემბერს ლენინის მკვლელობის მცდელობისათვის პატარა გოგონა დაიჭირეს. ეს სიკდვილმისჯილის საკმაოდ ვრცელი სიტყვის ნაწილია. ან ვერა ერქვა, ან ფეიგა, ან როიტბლატი იყო გვარად, ან როიტმანი, ან კაპლანი... არადა, ფანი კაპლანზე ვწერ, ნამდვილად.

1917 წლის 30 აგვისტო - ვლადიმერ ილიას ძე ქარიზმატული მოხსენებით მოქანცული გამოვიდა ქარხნიდან, სახელად „ნამგალი და ურო“ და უკვე მანქანაში ჯდებოდა, როცა ახალგაზრდა გოგონამ დაუძახა და მრგვალთავიანმა ბელადმა გამოიხედა თუ არა, სამჯერ გაისმა გასროლა. სოციალიზმის სახელით ისროლა თუ რევოლუციის სიყვარულით, არ ვიცი, მთავარია, რომ დღემდე მავზოლეუმში უმწეოდ გაშოტილი ჩიაკაცი ბეწვზე გადარჩა სიკვდილს და კაპლანის ტყვიებმა, როგორც ამბობენ, საკმაოდ დაასუსტა ილიჩის ჯანმრთელობა.

1890 წელს ებრაულ ოჯახში დაიბადა, შვიდი დედმამისშვილი ჰყავდა. სკოლაში არ უვლია, განათლება სახლში, მამისგან მიიღო. 1905 წლის რევოლუციის დროს ანარქისტებს შეუერთდა, რევოლუციონერთა წრეებში დორა-თი იცნობდნენ. 1906 წელს კიევში 16 წლის „კაპლანის ქალი“ ტერორისტული აფეთქების ორგანიზების ბრალდებით დაიჭირეს. აფეთქების დროს გოგონა დაიჭრა და ნაწილობრივ დაკარგა მხედველობა. თებერვლის რევულუციის შემდეგ გათავისუფლებულ კაპლანს პერიოდულად დროებითი სიბრმავე და საშინელი თავის ტკივილი სტანჯავდა. თუმცა, მანამდე ჯერ კიდევ მკაცრი რეჟიმის ციხეში ყოფნისას, რუსული რევოლუციური მოძრაობის ერთ-ერთი აქტივისტი ქალი, მარია სპირიდონოვა გაიცნო, რომელიც, ახალგაზრდა ანარქისტის გურუდ იქცა. ილიჩის ბეწვზე გადარჩენის ამბავი ხომ უკვე იცით, შესაბამისად ისტორიის დასასრული ერთ ფრაზაშიც ჩაეტევა. ფანი კაპლანი 1918 წლის 3 სექტემბერს, კრემლის ეზოში, გასამართლების გარეშე დახვრიტეს.

70

201 2

MAY

A ROOM OF ONE’S OWN

კ

Cleopatra კლეოპატრა

C

leopatra was the last ruler of the seventh Ptolemaic dynasty (50-30 years BC). She is referred to as the most beautiful and smartest woman in most of the historical sources – all of them state the same – “The beautiful Cleopatra was the only representative of the Ptolemaic dynasty who knew Egyptian, besides she knew nine other languages and had an amazing ability of persuasion. She saved the country from Roman domination; however, losing the Battle of Actium she committed suicide. She was first Julius Caesar’s “beloved”, then, after his death, Mark Antony’s.” – In fact, nobody knows what was going on Before Christ and of course, the romantic image of a female pharaoh has nothing to do with reality.

The word “reality” itself is irrelevant when speaking about Cleopatra. We know she was Julius Caesar’s lover, but we have no idea whether she finally married him or not. The love story of Cleopatra and Caesar is much more tragic and harsh than the one of “Romeo and Juliet”. When Julius Caesar received false information regarding the queen’s death, he committed suicide, as a response Cleopatra, who considered herself a daughter of goddess Isis, let a Cobra poison her and returned to the bosom of the gods.

Everything is not as simple as we think though. After the death of her father, Cleopatra, at the age of 18 married her brother, Ptolemy XIII who was 12 years older than her.

4 years after the joint governance, Ptolemy passed away under mysterious circumstances. Later, Caesar’s illegitimate son Caesarion was appointed a co-ruler. They say Cleopatra was really a Macedonian Greek. We also know for sure that she was the last female pharaoh of Egypt and that after her that Egypt joined the Roman Empire. The pharaoh was distinguished with quick thinking and destructive charisma. If we are to believe the historians, there is a woman with a long nose on the coins preserved from the time of her reigns – masculine, with rough features.

They also say she had three other children. Here they add that history hides many things, nobody know what kind of mystic power the name Cleopatra really carries. The time will solve its mysteries and the truth will be revealed, the researchers say – “Whether Cleopatra was ugly or not and how many marriages took place in only 39 years of her life?” To be honest, nobody really cares – the ambiguous stories of an ugly and charismatic, last pharaoh are much more interesting and tell many things as it is.

ლეოპატრა VII პტოლემეუსის დინასტიის უკანასკნელი მმართველი იყო. (ჩვენს წელთაღრიცხვამდე 50-30 წლები). ისტორიული წყაროების უმეტესობაში ულამაზეს და უჭკვიანეს ქალად არის მოხსენიებული, - ყველგან ერთსა და იმავეს წერენ - „უმშვენიერესი კლეოპატრა პტოლემეუსის დინასტიის ერთადერთი წარმომადგენელია, რომელმაც ეგვიპტური იცოდა, გარდა ამისა, ცხრა ენას და ადამიანების დაყოლიების საოცარ უნარსაც ფლობდა. მან ქვეყანა რომაელების ბატონობისგან გადაარჩინა, თუმცა, აქტიუმის ბრძოლის შემდეგ, დამარცხებულმა დედოფალმა თავი მოიკლა. ჯერ იულიუს კეისარის, მისი სიკვდილის შემდეგ კი დიდი გენერლის, მარკუს ანტონიუსის „მიჯნური“ გახლდათ.“ - აი ასე, სინამდვილეში კაცმა არ იცის, რა ხდებოდა ჩვენს წელთაღრიცხვამდე და ფარაონი ქალის რომანტიზებული ხატიც, რა თქმა უნდა, არაფერ შუაშია რეალობასთან. თვითონ სიტყვა რეალობაც უადგილოა კლეოპატრაზე საუბრისას. ვიცით, რომ იულიუს კეისარის საყვარელი იყო, სამაგიეროდ წარმოდგენა არ გვაქვს, საბოლოოდ გაჰყვა თუ არა ცოლად მას. კლეოპატრას და კეისარის სიყვარულის ისტორია ბევრად უფრო მძაფრი და ტრაგიკულია, ვიდრე „რომეო და ჯულიეტა“. როცა იულიუს კეისარს ცრუ ინფორმაცია მიაწოდეს დედოფლის გარდაცვალების შესახებ ამ უკანასკნელმა თავი მოიკლა, პასუხად კლეოპატრამ, რომელიც თავს ეგვიპტური ქალღმერთის, აისისის შვილად თვლიდა, კობრას დააგესლინა თავი და ღმერთების წიაღში დაბრუნდა. მაგრამ საქმე არც ისე მარტივად არის, როგორც გვგონია. მამის სიკვდილის შემდეგ კლეოპატრა 18 წლის ასაკში 12 წლით უფროს ძმას, პტოლემეუს მეცამეტეს გაჰყვა ცოლად. ერთობლივი მმართველობის 4 წლის თავზე პტოლემეუსი საიდუმლო ვითარებაში გარდაიცვალა, თანამმართველად კი კეისარის უკანონო შვილი, ცეზარიონი დაინიშნა. ამბობენ, რომ კლეოპატრა სინამდვილეში მაკედონიელი ბერძენი იყო. დანამდვილებით ვიცით ისიც, რომ ეგვიპტის უკანასკნელი ფარაონი ქალი იყო, რომ მისი სიკვდილის შემდეგ ეგვიპტე რომის იმპერიას შეუერთდა. ფარაონი ძალიან სწრაფი აზროვნების უნარით და დამანგრეველი ქარიზმით გამოირჩეოდა. თუ ისტორიკოსებს დავუჯერებთ, მისი მმართველობის პერიოდიდან შემორჩენილ მონეტებზე გრძელცხვირა ქალია გამოსახული - მასკულინური, უხეში ნაკვთებით. ცეზარიონის გარდა კიდევ სამი შვილი ჰყავდაო ამასაც ამბობენ. აქვე დასძენენ, რომ ისტორია უამრავ რამეს მალავს, არავინ იცის, კერძოდ რა მისტიური ძალის მატარებელია სახელი კლეოპატრა - დრო თვითონ ამოხსნისო საიდუმლოებს და სიმართლესაც ფარდა აეხდებაო. „მახინჯი იყო თუ არა კლეოპატრა და რამდენი ქორწინება შედგა სულ რაღაც 39 წლის განმავლობაში?“ პრინციპში არც არავის აინტერესებს - მახინჯი და ქარიზმატული უკანასკნელი ფარაონის შესახებ შემორჩენილი, ბურუსით მოცული ისტორიები ბევრად უფრო საინტერესოა და ისედაც ყველაფერს ამბობს.

MAY

201 2

71

A ROOM OF ONE’S OWN

H

Jeanne d’Arc ჟანა დარკი

ow did the underage peasant woman manage to first release several cities from conquerors and then, unjustly sentenced to death, maintain complete peace standing at stake?! I’m talking about Jeanne d’Arc, the Maid of Orleans, born during the Hundred Years’ War between the French and the English conquerors. There were predictions at the time that – “France will be destroyed by a woman and freed by a virgin”. As it always happens, that the conquered nation finds an optimist prophet as their sixth sense for some reason and listens to endless predictions – though nobody knows the grounds for the prophecy – thus, when the last city remaining under the jurisdiction of France - Orleans, was surrounded by the enemies, a poor girl dressed in a man’s clothes decided to go straight to the king and gained his trust. Imagine a little girl appointed a French military commander in the first half of the fifteenth century, freeing Orleans on May 8, 1429, followed by Beaugency, Jargeau and several other cities.

The medieval Europe was of course dark, dirty and cold… People were not really bright with logic or judgment skills. So it’s natural that they idolized their savior and France was filled with the most radical manifestations of fanaticism.

The reactions of the English to the unprecedented success of a “kid” compared to Virgin Mary was natural and inevitable… especially when having a ready-made tool of getting rid of “the one” sensible object – the inquisition. Everything was much simpler then. A woman put on trousers, to be more precise, a woman of commoners put on trousers, cut her hair short and was a virgin, if not even this, she keept repeating she had been hearing a voice since her childhood, telling her to free France – quite enough to declare her a heretic.

This was followed by a little clash during whichBurgindians supporting England captured Jeanne d’Arc. After endless interrogations and the usual “unpleasant” procedures, for the first time in history of inquisition, an underage girl was burnt at stake. The Catholic Church canonized Jeanne d’Arc a saint only in 1920.

ა

რა, მაინც როგორ შეძლო არასრულწლოვანმა გლეხის ქალმა, ჯერ რამდენიმე ქალაქი დამპყრობლებისაგან გაეთავისუფლებინა, შემდეგ კი უსამართლოდ სიკვდილმისჯილი გილიოტინაზე მდგარიყო და სიმშვიდე შეენარჩუნებინა?! ჟანა დ’არკს ვგულისხმობ, ორლეანელ ქალწულს, რომელიც ფრანგებსა და ინგლისელ დამპყრობლებს შორის ასწლიანი ომის დროს დაიბადა. მაშინ ხალხში მუსირებდა წინასწარმეტყველება - „საფრანგეთს დაღუპავს ქალი და გაათავისუფლებს ქალწული“, როგორც ყოველთვის ხდება ხოლმე, დაპყრობილ ერს რომ მეექვსე გრძნობად რატომღაც ოპტიმისტი მოევლინება და დაუსრულებლად წინასწარმეტყველებს - ოღონდ რის საფუძველზე, არავინ იცის - ჰოდა, როცა საფრანგეთის დაქვემდებარებაში შემორჩენილი ერთადერთი ქალაქი, ორლეანიც ალყაში მოექცა, კაცის ტანსაცმელში გამოწყობილმა, ღარიბმა გოგონამ პირდაპირ მეფესთან მისვლა გადაწყვიტა და მისი ნდობაც მოიპოვა. წარმოიდგინეთ, მეთხუთმეტე საუკუნის პირველ ნახევარში საფრანგეთის სამხედრო ძალების სარდლად პატარა გოგონა დაინიშნა, რომელმაც 1429 წლის 8 მაისს ორლეანი გაათავისუფლა, ხოლო მოგვიანებით, ბოჟანსი, ჟარჟო და რამდენიმე სხვა ქალაქიც აიღო. შუა საუკუნეების ევროპაში, რა თქმა უნდა, ბნელოდა, სიბინძურე იყო, ციოდა... არც ხალხს ახრჩობდა ლოგიკა და განსჯის უნარი მაინცდამაინც. ამიტომ, ბუნებრივია, მხსნელი გააღმერთეს და საფრანგეთი ფანატიზმის ყველაზე რადიკალური გამოვლინებებით აივსო. ინგლისელების რეაქცია ღვთისმშობელთან გაიგივებული „ლაწირაკის“ გაუგონარ წარმატებაზე ბუნებრივი და გარდაუვალი იყო... მითუმეტეს, როცა „იმ ერთი“, საღად მოაზროვნე ობიექტის მოსაშორებლად გენიალური მზა ბერკეტი გაქვს - ინკვიზიციის სახით, ყველაფერი გაცილებით მარტივად არის. თან - ქალმა შარვალი ჩაიცვა, უფრო სწორედ, მდაბიო ქალმა შარვალი ჩაიცვა, თმა მოკლედ შეიჭრა და ამასთანავე ქალწულია, ესეც რომ არ იყოს, გიჟივით დაუჩემებია, ბავშვობიდან უცნაური ხმა ჩამესმის, რომელიც საფრანგეთის გათავისუფლებისაკენ მომიწოდებსო - ერეტიკოსად გამოცხადებისათვის სრულიად საკმარისია. ამას მოჰყვა ერთ-ერთი მცირე შეჯახება, რომლის დროსაც ინგლისის მომხრე ბურგუნდიელებმა ჟანა დ’არკი ტყვედ ჩაიგდეს. გაუთავებელი დაკითხვების და ჩვეული, „უსიამოვნო“ პროცედურების შემდეგ, პირველად ინკვიზიციის ისტორიაში, არასრულწლოვანი გოგონა კოცონზე დაწვეს. ჟანა დ’არკი კათოლიკურმა ეკლესიამ მხოლოდ 1920 წელს შერაცხა წმინდანად.

72

201 2

MAY

Natuka Natsvlishvili/ნატუკა ნაცვლიშვილი

A D V I C E F O R T R AV E L E R S

74

201 2

MAY

A D V I C E F O R T R AV E L E R S

ROME R

ome is an amazing place. Besides, it is a lot to be said about its sightseeing and importance, it is very precious and interesting city personally for me. Rome made me fall in love with it. I've spent some of the most interesting and pleasant years in there. The studying period in Rome turned out to be very productive.

რ

ომი საოცარი ადგილია. გარდა იმისა, რომ მის ღირსშესანიშნაობებსა და

მნიშვნელობაზე უამრავია სალაპარაკო, ჩემთვის ის ძალიან ძვირფასი და საინტერესო ქალაქია, რადგან ძალიან შემაყვარა თავი. სწორედ რომში გავატარე ერთ-ერთი ყველაზე საინტერესო და სასიამოვნო წლები ჩემს ცხოვრებაში - აქ სწავლის პერიოდი საოცრად ნაყოფიერი გამოდგა.

MAY

201 2

75

A D V I C E F O R T R AV E L E R S

W

hen Rome is mentioned we all remember the historical expression "All roads lead to Rome! " Due to its historical origin this expression still stays true and is very timely. At the end of the first century BC Rome was considered as the biggest city among the Mediterranean cities. It really is the eternal city. When you walk in the streets of Rome you become a part of the ancient history. Throughout the time the city is growing and developing but anytime you go back to Rome you feel like nothing has changed.

რ

ომის ხსენებაზე, რა თქმა უნდა, ყველას გაგვახსენდება ისტორიული გამონათქვამი - ყველა გზა რომში მიდის! მყარი ისტორიული საფუძვლების მიუხედავად, ეს გამონათქვამი დღემდე საკმაოდ აქტუალურია. ჩვენს წელთაღრიცხვამდე I საუკუნის დასასრულს, რომი ითვლებოდა ყველაზე დიდ ქალაქად ხმელთაშუაზღვისპირა ქალაქებს შორის. ის მართლაც მარადიული ქალაქია, რადგან როდესაც დადიხარ მის ქუჩებში, სხვადასხვა უძველესი ისტორიების მონაწილე ხდები. დროთა განმავლობაში, ქალაქი იზრდება და ვითარდება, თუმცა, ყოველთვის, როცა რომში ბრუნდები, გგონია, რომ არაფერი შეცვლილა.

Why Rome: Everyone remembers the quote from the movie "Roman Holiday". When the hero of beautiful Audrey Hepburn, Princess Ann is asked the question on which city she liked the most, she answers

Maka Komakhidze მაკა კომახიძე

Head of Import Department BB Company იმპორტის დეპარტამენტის ხელმძღვანელი ბბ კომპანი

76

201 2

MAY

რატომ მაინცდამაინც რომი: ალბათ ყველას გვახსოვს ფრაზა ფილმიდან „რომაული არდადაგები“, როდესაც უმშვენიერესი ოდრი ჰეპბერნის გმირს, პრინცესა ანას ეკითხებიან, თუ რომელი ქალაქი მოეწონა მას ყველაზე მეტად. იგი პასუხობს: “რომი, მხოლოდ რომი!“

When to visit: Italy has a great climate conditions and Rome is located in the center of the shoe shaped peninsula. Each season is specifically wonderful in Rome. In summer, especially in August it is very hot. Thus spring and fall are the best periods to travel, when the weather is calm and sunny. I think that even the sun shines differently in Rome.

A D V I C E F O R T R AV E L E R S

როდის ჩავიდეთ: იქიდან გამომდინარე, რომ იტალია ძალიან კარგი კლიმატური პირობებით გამოირჩევა და რომიც ჩექმის ფორმის ნახევარკუნძულის ცენტრში მდებარეობს, წელიწადის ყველა დრო თავისებურად მშვენიერია: ზაფხულში, რა თქმა უნდა, ძალიან ცხელა, განსაკუთრებით აგვისტოში. მოგზაურობისათვის საუკეთესო პერიოდებია შემოდგომა და გაზაფხული, როცა ძირითადად წყნარი და მზიანი ამინდებია. ასე მგონია, რომში მზეც კი განსხვავებულად ბრწყინავს.

What to take: When you're going to Rome you only need two things: video camera and a photo camera. First of all Rome is the tourist city which means it is very busy and alive. There are a lot of people walking around in the streets of the city. They are of different national nationality. Some are selling different stuff in the streets, some of them are tourists and the rest of them are locals the majority of which are rushing towards their jobs. რა წავიღოთ: როდესაც რომში მიდიხართ, თან მხოლოდ ორი

ნივთი უნდა წაიღოთ - ვიდეოკამერა და ფოტოაპარატი!!! პირველ რიგში, ის ტურისტული ქალაქია - შესაბამისად, ძალიან ცოცხალი და მოძრავი. ქუჩებში უამრავი ხალხი ირევა - სხვადასხვა ეროვნების ადამიანები, რომლებიც პირდაპირ ქუჩაში ყიდიან ნივთებს, ტურისტები და ადგილობრივი მოსახლეობა, რომელთა უმრავლესობაც მიზანდასახულად მიიჩქარის საკუთარი საქმეებისაკენ.

Where to stay: To choose an interesting place to stay when being in Rome, that has many such places, I would recommend staying at a hotel in Spanish Square. It is my favorite place. Venice square is also very beautiful place along with the narrow streets close to Michelangelo's Trevi Fountain and the neighborhood of Pantheon. Via Vento Street is famous of the best hotels and restaurants.

სად გავჩერდეთ: იმისათვის, რომ ქალაქში ჩასულნი საინტერესო ადგილას გავჩერდეთ. ასეთი კი რომში ძალიან ბევრია, შეგვიძლია ესპანეთის მოედანი ავირჩიოთ - ჩემი უსაყვარლესი ადგილია, ასევე, ულამაზესი ვენეციის მოედანი, მიქელანჯელოს ტრევის შადრევანთან მდებარე პატარა ქუჩები თუ პანთეონის მიდამოები. საუკეთესო სასტუმროებითა და რესტორნებით კი ქუჩა „Via Veneto“-ა განთქმული.

MAY

201 2

77

A D V I C E F O R T R AV E L E R S Italian cuisine is very diverse, delicious and amazing. You will find restaurants and cafes everywhere in Rome and especially in the Trastevere district. სად მივირთვათ: იტალიური სამზარეულო ნამდვილად საოცარი, მრავალფეროვანი და უგემრიელესია! რომში ყოველ ნაბიჯზე შეგხვდებათ რესტორნები და კაფეები, განსაკუთრებით „ტრასტევერეს“ უბანში.

08:00 – 11:00 am A morning in Italy usually starts with coffee: Espresso, Cappuccino, Caffe Latte! One can smell fresh baked pastry in the whole city. Traditional „Briosh“ and coffee is delicious breakfast in the morning. დილა იტალიაში, როგორც წესი, ყავით იწყება: Espresso, Cappuccino, Caffe Latte! ახლადგამომცხვარი ფუნთუშების სურნელი დილაობით მთელ ქალაქში იგრძნობა - ტრადიციული საუზმე, რომელიც ყავისა და ფუნთუშა „Briosh“-ისაგან შედგება, დილით განსაკუთრებით გემრიელია.

12:30 – 14 :00. am Lunch starts quite early and comparing with dinner it is very light and fast to eat. You have to eat the salad that's called „mozzarella con pomodoro e basilico“, taste the real Italian pizza, pasta and Parmesan. რაც შეეხება ლანჩს, საკმაოდ ადრე იწყება და ვახშამთან შედარებით მსუბუქი, სწრაფი წასახემსია. აუცილებლად უნდა მივირთვათ სალათი „mozzarella con pomodoro e basilico“; გავსინჯოთ ნამდვილი იტალიური პიცა, პასტა და ყველი პარმეზანი.

12:30 – 14 :00. am Dinner is a special ritual for Italians. They prepare for it quite in a different way. Italians start with the light appetizer for instance with an Italian Prosecco. Before choosing the main dish I recommend you to taste bruschettas too. It has many versions but I would recommend the classic version „Bruschetta al pomodoro”.

The first dish usually is Pasta or Risotto, “Risotto ai fungi porcini” , rice with mushrooms which is very tasty. You can choose fish as the main dish. There are too many variations of fish dishes in Italy so that I can't recommend any specific one. To the fans of meat I would recommend „ Filetto di manzo”. It is a delicious beef dish. As to desert you should pay attention to the light lemon or orange desert called "Sorbet". Best choice after dinner is the traditional Italian desert "Tiramisu". Afterwards you should taste the lemon liquor "Limoncello“.

78

201 2

MAY

A D V I C E F O R T R AV E L E R S ვახშამი იტალიელებისთვის განსაკუთრებული რიტუალია, რომლისთვისაც სულ სხვანაირად ემზადებიან. იწყებენ შედარებით მსუბუქი, მადის გასახსნელი აპერეტივით, მაგალითად, იტალიური „პროსეკო“-თი. ძირითადი კერძების არჩევამდე „ბრუსკეტაც“ უნდა გასინჯოთ. არსებობს მისი უამრავი ნაირსახეობა, თუმცა მე კლასიკურ ვარიანტს გირჩევდით: „Bruschetta al pomodoro”. პირველი კერძი, ძირითადად, პასტა ან ბრინჯი “Risotto"-ა, ძალიან გემრიელია ბრინჯი სოკოთი “Risotto ai fungi porcini”. მეორე, ანუ ძირითადი კერძი შეიძლება იყოს თევზი. მერწმუნეთ, თევზის კერძის იმდენი სახეობაა იტალიაში, რომ ერთი კონკრეტულის გამორჩევა ძალიან მიჭირს. ხორცის მოყვარულებს ვურჩევ, მიირთვან „Filetto di manzo”- საქონლის ხორცის უგემრიელესი კერძი. რაც შეეხება დესერტს, ჩვენი ყურადღება მსუბუქი ლიმონის ან ფორთოხლის ცივ დესერტს „Sorbet"-ს -ს მივაპყროთ, ასევე ტრადიციულ იტალიურ დესერტს „Tiramisu”-ს, ”-ს, რომელიც საუკეთესო არჩევანია ვახშმის შემდეგ. მასთან ერთად კი აუცილებლად უნდა გასინჯოთ ლიმონის ლიქიორი „Limoncello“.

What to see:

Rome is a museum itself. In this huge museum there are many historical and cultural monuments. You probably won't be able to see them all using your whole life. But as soon as you arrive in Rome first you should visit is the Vatican Museum, St. Peter's Basilica, Pantheon and Coliseum, the biggest amphitheater in the whole empire built by Romans. Even though the list is very long it is hard for me not to pick out the creations of Michelangelo, which by no means can leave any one indifferent. You should spend the whole day for seeing the following sightseeing: Sistine Chapel, Moses, Pieta and so on. Rome is very big so its historical center is big as well. It's encircled by the wall that was built by the Emperor Aurelius in III century. რა მოვინახულოთ:

რომი თვით მუზეუმია. ამ დიდ მუზეუმში კი უამრავი ისტორიული და კულტურული ძეგლია. ალბათ, მთელი სიცოცხლის მანძილზე ვერ ამოვწურავთ მის ღირსშესანიშნაობებს, მაგრამ უპირველეს ყოვლისა, რომში მოხვედრისთანავე, ვატიკანის მუზეუმი და წმ. პეტრეს ტაძარი უნდა მოვინახულოთ. წმ. პავლეს ბაზილიკა, პანთეონი და კოლიზეუმი - რომაელების მიერ აღმართული, მთელ იმპერიაში ყველაზე დიდი ამფითეატრი. მიუხედავად იმისა, რომ ჩამონათვალი საკმაოდ გრძელია, მიჭირს, განსაკუთრებით არ გამოვარჩიო მიქელანჯელოს შემოქმედება, რომელიც გულგრილს არავის ტოვებს და რომლის მონახულებასაც დღე ცალკე უნდა დავუთმოთ: სიქსტის კაპელა, მოსე, პიეტა და მრავალი სხვა. გამომდინარე იქიდან, რომ რომი ძალიან დიდი ქალაქია, დიდია მისი ისტორიული ცენტრიც, რომელსაც კედელი აქვს გარშემორტყმული. ეს კედელი ჯერ კიდევ III საუკუნეში იყო აღმართული იმპერატორ ავრელიუსის მიერ.

Where to spend time: The life of Rome is shown in many movies, for instance in Federico Fellini’s famous movie „La Dolce Vita“.

The Via Veneto street, where many hotels and restaurants are located, „Café de Paris” and “Harry’s Bar are described very well in the film as well. სად გავატაროთ დრო: რომის ცხოვრება უამრავ

ფილმშია ნაჩვენები, მაგალითად ფედერიკო ფელინის ცნობილ ფილმში, „La Dolce Vita“ში კარგადაა აღწერილი ვია ვენეტოს ქუჩა, სადაც უამრავი რესტორანი და სასტუმროა, ასევე „Café de Paris” და “Harry’s Bar”, სადაც ნამდვილად ვერ მოიწყენთ.

რა გავიფიქროთ : რომი ყოველთვის ჩემს გულში დარჩება.

What to think: MAY

201 2

79

TRENDSETTER

Ideals and Demonization does not believe in tears

I

n New York, on a street at first sight cold, yet still full of life, among people fussing around, there’s an

ordinary Amanda standing in front of a huge building. The name Amanda does not really sound impressive, so, let her be – Amanda.

Amanda is standing among many neat and well-organized women while she is not one of them. Everyone

is looking down at her, just because she’s wearing flats. She’s justifying wearing that awful sweater with the concept of “coziness” and her hair looks just like an average Amanda’s hair would. She just recently sent out her CV to work asan assistant to one of America’s most prestigious magazine editors. She’ll enter this building soon and have an interview with “her”. She says she was never interested in the fashion world and the position of a personal assistant, journalism has always been her thing.

All of you are probably familiar with the standard story of a small-town, almost provincial girl arriving to the big city, standing in front of a huge building - and here’s the movie coming to mind: “Devil Wears Prada”.

It’s all because the phenomenon of “an average Amanda” is very closely linked to ideals. In reality, Amanda is not an average main character of a movie, personifying the editor-in-chief of the American “Vogue” – Anna Wintour; moreover, she is not a devil. We should move off the Hollywood ideals of ordinary average girls achieving success in the big city while there’s a “Satan on heels” in their lives.

80

201 2

MAY

TRENDSETTER

იდეალები და დემონიზაცია “ვოგში” ცრემლების არ სჯერათ

ნ

იუ იორკის, ერთი შეხედვით ცივ, თუმცა, მაინც სიცოცხლით სავსე ქუჩაზე, ირგვლივ მოფუსფუსე ხალხში, უზარმაზარი შენობის წინ, ერთი ჩვეულებრივი ამანდა დგას. ამანდა არც ისე ჟღერადი და შთამბეჭდავი სახელია, ამიტომ, დაე, ერქვას მას ამანდა.

მოუწესრიგებელი ამანდა უამრავ მოწესრიგებულ ქალს შორის დგას. გარშემო ყველა ზემოდან დაჰყურებს, მხოლოდ იმიტომ, რომ დაბალქუსლიან ფეხსაცმელს ატარებს. თავის გასამართლებლად მოგონილი ცნება „მოხერხებულით“ ამკობს საშინელ სვიტერს და თმაც ერთი ჩვეულებრივი ამანდას თმას მიუგავს. სულ ცოტა ხნის წინ გააგზავნა დოსიე ერთ-ერთი ყველაზე პრესტიჟული ამერიკული ჟურნალის რედაქტორის თანაშემწის თანამდებობაზე. ცოტა ხანში, ამ უზარმაზარ შენობაშიც შევა და „იმასაც“ გაესაუბრება. როგორც თავად ამბობს, მოდის სფერო და პირადი თანაშემწის სკამი არასოდეს აინტერესებდა, უფრო ჟურნალისტიკით იყო დაინტერესებული. ალბათ ყველას გეცნოთ სტანდარტული სიუჟეტი, რომელიც არა მთლად პროვინციელი, თუმცა მაინც პატარა ქალაქიდან დიდ ქალაქში ჩამოსული გოგონას ვნებათაღელვას უკავშირდება. და აი, თავში ამოტივტივებული ფილმიც: „ეშმაკი ატარებს პრადას“. ეს ყველაფერი კი მხოლოდ იმიტომ, რომ „ერთი ჩვეულებრივი ამანდას“ ფენომენი მჭიდროდაა დაკავშირებული იდეალებთან. სინამდვილეში, ამანდა სულაც არ არის ერთი ჩვეულებრივი, ფილმის პერსონაჟი, რომელიც ამერიკული „ვოგის“ მთავარ რედაქტორს, ანა ვინტურს განასახიერებს, მით უმეტეს, არ არის ეშმაკი. იმ საყოველთაოდ დამკვიდრებულ ჰოლივუდურ იდეალებს, რომ დიდ ქალაქში ჩვეულებრივი გოგონები წარმატებებს აღწევენ, ვინმე კი მათ ცხოვრებაში აუცილებლად „სატანაა ქუსლებზე“, ცოტა ხნით უნდა ჩამოვშორდეთ.

Anna

In the movie “Devil Wears Prada” – the character of Miranda Presley so uniquely played by Meryl Streep really does have many things in common with the queen of the fashion world, the most insignificant of which is probably that both of them are from England. Anna was born in 1949, in London. The older daughter of the editor-in-chief of the famous “Evening Standard” Charles Wintour was distinguished with her special characteristics from the early childhood. At 15 she already advised her father on how to make the newspaper more attractive to the youngsters. She studied at one of the best schools of London – the „North London Collegiate School“, where she often protested against the dress-code.

Anna Wintour did not want to wear the uniform and this ended up in a tendency at school – girls made their dressed significantly shorter under her influence. She got the hairstyle she still wears at the age of 14. She says she’s bored of it, but it’s her style: a strict bob and black sunglasses.

“If you had lived in London of the 60’s, you would know what I’m talking about: you had to be blind not to see the amazing changes going on in the fashion world at the time” – Wintour was interested

MAY

201 2

81

TRENDSETTER

in fashion journalism from adolescence, yet her career started from Harpers & Queen where she took a six-year road – from analyst to editor-inchief. Then she moved to the US where she worked for the largest American magazines: Harper`s Bazaar, Viva, New York. In 1983 Anna Wintour was assigned the creative director position at the American “Vogue”, after which she was transferred to London as the editor-in-chief for the British “Vogue” and “House & Garden”. She returned to New York in 1988 and chaired the American “Vogue”.

ანა

ფილმში „ეშმაკი ატარებს პრადას“ მირანდა პრისლის პერსონაჟს მერილ სტრიპის უნიკალური შესრულებით, მართლაც უამრავი საერთო აქვს მოდის სამყაროს დედოფალთან. ყველაზე უმნიშვნელო მსგავსება კი ალბათ ისაა, რომ წარმოშობით ორივე ინგლისელია. ანა 1949 წელს დაიბადა, ლონდონში. ცნობილი ინგლისური გამოცემის „Evening Standard”ის მთავარი რედაქტორის, ჩარლზ ვინტურის უფროსი ქალიშვილი ბავშვობიდან გამოირჩეოდა განსაკუთრებული მონაცემებით. 15 წლის ასაკში უკვე ურჩევდა მამას, როგორ ეკეთებინა გაზეთი ისე, რომ ახალგაზრდებისათვის მაქსიმალურად მიმზიდველი ყოფილიყო. სწავლობდა ლონდონის ერთ-ერთ საუკეთესო სკოლაში - „North London Collegiate School“, სადაც ხშირად აპროტესტებდა დრეს-კოდს. ანა ვინტურს ჯერ კიდევ ბავშვობაში არ სურდა, ეტარებინა ფორმა, რაც მის მიერ სკოლაში შეტანილ ახალ ტენდენციაში გამოიხატა - ანას გავლენით, გოგონები სასკოლო ფორმას მნიშვნელოვნად ამოკლებდნენ. ვარცხნილობა, რომელსაც დღემდე ატარებს, ჯერ კიდევ 14 წლის ასაკში გაიკეთა. როგორც თვითონ ამბობს, მობეზრდა, თუმცა ეს მისი სტილია: მკაცრად შეჭრილი კარე და შავი სათვალე. „თქვენ რომ 60-ანი წლების ლონდონში გეცხოვრათ, მიხვდებოდით, რაზეც მაქვს საუბარი: ბრმა უნდა ყოფილიყავი, რომ ის საოცარი ცვლილებები ვერ დაგენახა, რაც მაშინ მოდის სამყაროში ხდებოდა“. მოდის ჟურნალისტიკით ვინტური მოზარდობიდან იყო დაინტერესებული, თუმცა მისი კარიერა Harpers & Queen-იდან დაიწყო, სადაც ექვსწლიანი გზა გაიარა - მიმომხილველიდან მთავარ რედაქტორამდე. შემდეგ გადავიდა აშშში, სადაც უმსხვილეს ამერიკულ ჟურნალებზე მუშაობდა: Harper`s Bazaar, Viva, New York. 1983 წელს ანა ვინტური ამერიკული „ვოგის“ კრეატიულ დირექტორად დაინიშნა, რის შემდეგაც ლონდონში გადაიყვანეს, ორი ჟურნალის, ბრიტანული “ვოგისა” და House & Garden-ის მთავარ რედაქტორად. ნიუ იორკში ანა 1988 წელს დაბრუნდა და ამერიკულ “ვოგს” ჩაუდგა სათავეში.

82

201 2

MAY

The American “Vogue” The Bible of the Fashion World

The first “Vogue” came into light in 1892. The publishing house Condé Nast, responsible for publishing Vogue up until now, released the magazine founded by Arthur Turnure a century ago. It was a sort of an elite magazine, depicting the lives of American millionaires and the elite lifestyle of their families. It was a weekly publication of only 16 pages. “Vogue” was different from other newspapers and magazines from the very beginning – with its refinement and high level print and design. There were comic illustrations on covers of the first several issues. The most important is that the “Vogue” cost 10 cents at the time – Arthur Turnure said this price enabled the average population to find out what was going on in “higher” levels of society, learn about their lifestyle. “Vogue” was initially the “First Class” journal in the fashion world – with stories of other than fashion, about theatre, music, art, concert and exhibition playbills.

“Vogue” gained power over the years, always led by highly distinguished people. Only professionals worked on it, although, if you ask me, the real “rise” of “Vogue” began with the Anna Wintour era: Anna breached the mainstream the magazine and designers followed before. She made significant changes to the visual side of the magazine: created the unique “icon”, the image of glamour press. Her actions were always a subject to discussions – she took big risks. Before Anna’s takeover, “Vogue” covers always featured models in close-ups – Anna changed this with the very first issue under her editorial – on the famous cover of November 1988, you can see the whole torso of the model, in jeans and a Christian Lacroix shirt, with a large stone-embroidered cross. It was a first case when a “Vogue” model wore jeans. Although Anna’s bold decisions caused many scandals over time – critics blame her for the rise of the so-called “Elite Fashion” while the animal protection organizations declared the modern “Cruella De Vil” their main enemy (for her propaganda in favor of wearing natural fur) – she still managed to make “Vogue” a more mass magazine than it was before. Wintour significantly increased the target audience for the magazine and practically renewed the initial concept of “Vogue”: free and independent photography, unique creativity and of course, maximum

TRENDSETTER

support for young, start-up designers. Anna’s word is a rule in the world of fashion. New trends in latest collections depend on her, since all famous designers take her opinions into account.

Anna Wintour might as well be one of the most power people in the world. She is known for her tough “brutal” manner of work, I’d say a demanding and complex guidance for which she’s called a “Nuclear Winter”. The movie we spoke of in the beginning is a screening of an autobiographical novel by Lauren Weisberger – one of the Ice Queen’s personal assistants: at the “Devil Wears Prada” premiere Anna wore Prada of course.

she’s collecting the best ingredients around the world, tries everything and finally choosing the very few – makes the worlds’ tastiest salad. She is always so well-organized that watching her makes you feel uncomfortable and not because she’s the Satan or because she sold her soul out to the devil, but because she is someone who knows exactly what she wants. In the meantime, there are too many “images” on our shoulders. Ideals require that we are disciplined, and successful and creative and friendly and that we have families and do our jobs, while at the same time want Coca-Cola and anti-dandruff shampoo. For a modern individual this is great pressure: the average statistical Amanda-s cannot cope with ”Everything is changing in the world of fashion, except Anna the imposed duties and as a result the humanity is surprised Wintour and her power”

by Anna Wintour. In 2009’s movie “The September Issue”, depicting the preparations for the annual issue, Wintour’s Here we have to get back to the average Amanda, who saw personality and working style are very clear. She sees herself this movie and got so charmed by the idea of “the average as a director, a producer – and what’s most important, leads Amanda” that she decided to send her CV out to a magazine this process not “creatively”, but pragmatically - which, similar to Vogue the very next day. Ideals and demonization over the years, brought “Vogue” a doubled amount of copies works perfectly: Hollywood success stories with different verand every tenth American reader. She looks at new photos sions of modern Cinderella and “those celebrities” around us, mythologized and demonized based on merit. In this case, such and with a stroke of a hand she removes real masterpieces from the magazine: not because she does not like them, but personification of Anna Wintour is on the one hand an ordinary because she knows exactly what should be included in the thing, on the other – quite inadequate: is it so surprising to thick September issue: when it’s not about what’s best, not a people in this heated 21st, when somebody simply does their job. Actually, this woman is just working – arranges: imagine that masterpiece, but – the necessary details at the required time MAY

201 2

83

TRENDSETTER

ამერიკული “ვოგი”

მოდის სამყაროს ბიბლია პირველმა „ვოგმა“ 1892 წელს იხილა დღის სინათლე. გამომცემლობა Condé Nast -მა, რომელიც მას დღემდე უშვებს, ჯერ კიდევ ერთი საუკუნის წინ, არტურ ტიურნერის მიერ დაარსებული ჟურნალი გამოუშვა. ეს იყო ერთგვარი ელიტური ალმანახი, რომელშიც ამერიკელი მილიონერებისა და მათი ოჯახების ცხოვრების სტილი იყო ასახული, მხოლოდ 16 გვერდს მოიცავდა და კვირაში ერთხელ გამოიცემოდა. სხვა გაზეთებისა და ჟურნალებისაგან „ვოგი“ თავიდანვე გამოირჩეოდა განსაკუთრებული დახვეწილობით, მაღალი პოლიგრაფიული დონით და დიზაინით. პირველი ნომრების გარეკანზე იუმორისტული ილუსტრაციები იბეჭდებოდა. ყველაზე მნიშვნელოვანი ისაა, რომ მაშინდელი „ვოგი“ 10 ცენტი ღირდა - როგორც არტურ ტიურნერი ამბობდა, ეს ფასი საშუალო სტატისტიკურ მოსახლეობას საშუალებას აძლევდა, გაეგო, რა ხდებოდა უფრო „მაღალ“ ეშელონებში, გაეგოთ მათი ცხოვრების სტილი. „ვოგი“ თავიდანვე „პირველი კლასის“ ჟურნალი იყო მოდის სამყაროში, სადაც მოდის გარდა, იწერებოდა თეატრზე, მუსიკაზე, მხატვრობაზე, იყო კონცერტებისა და გამოფენების აფიშებიც. წლების განმავლობაში უფრო და უფრო გავლენიანი ჟურნალი ხდებოდა, რომელსაც ყოველთვის გამორჩეული ადამიანები ედგნენ სათავეში. მასზე ყოველთვის მუშაობდნენ პროფესიონალები, თუმცა, მე თუ მკითხავთ, „ვოგის“ ნამდვილი “აღზევება“ სწორედ ანა ვინტურის ეპოქიდან იწყება. ანამ, შეიძლება ითქვას, დაარღვია მთავარი ხაზი, ის ერთი მიმართულება მოდის სამყაროში, რაც მანამდე ჰქონდა აღებული ჟურნალს და, თავის მხრივ, დიზაინერებს. მოსვლისთანავე მან საგრძნობლად შეცვალა ჟურნალის ვიზუალური მხარე: შექმნა იმ დროისათვის უნიკალური „ხატი“, გლამურული პრესის სახე. მისი ქმედებები ყოველთვის დიდი and place. “Fashion is what bothers people” – says Anna in R.J Cut- განსჯის საგანი იყო - ის მაქსიმალურად რისკავდა. ანას მთავარ ler’s movie – which once again brings us to the Amanda phenome- რედაქტორად მოსვლამდე, „ვოგის“ გარეკანზე ყოველთვის იყო non. People just find it difficult, doing what this woman managed to მოდელების მსხვილი ხედები, რაც ანამ პირველივე ნომრით do. They have a hard time doing what they love for years, bypassing დაარღვია - 1988 წლის ნოემბრის ცნობილი Сover-ით, სადაც emotions and desires – without being depressed, without letting a მოდელის მთლიანი ტორსი ჩანს ჯინსებითა და Christian Lacroix beard loose and becoming alcoholic – because breaking worldwide -ს მაისურით, რომელზეც სხვადასხვა თვლებით მოოჭვილი ideals is much more devastating. When Anna worked as an analyst დიდი ჯვარია გამოსახული. ეს იყო პირველი შემთხვევა, at the New York magazine, she had to interview the editor-in-chief of როდესაც „ვოგის“ მოდელს ჯინსები ჩააცვეს. მიუხედავად იმისა, the American “Vogue”, Grace Mirabella. And how similar to Amanda რომ ანას თამამმა გადაწყვეტილებებმა დროთა განმავლობაში უამრავი სკანდალი გამოიწვია, კრიტიკოსები მას ე.წ was Anna herself! At the end of the interview she told Grace she „ელიტური მოდის“ აღზევებაში ადანაშაულებენ და ცხოველთა wanted her position – and she got it. დაცვის ორგანიზაციებმა თანამედროვე „კრუელა დევილი“ Today the Condé Nast publishing house releases 18 publications of მთავარ მტრად გამოაცხადეს (ანას მიერ წამოწყებული Vogue in different countries. Among them the American “Vogue” re- პროპაგანდისათვის - ვატაროთ ნატურალური ბეწვი), მან mains the leading edition of the fashion world. Looking wonderful, მაინც მოახერხა ექცია „ვოგი“ ბევრად უფრო მასობრივ the 63 year-old Anna is still running the magazine with the strongest ჟურნალად, ვიდრე მანამდე იყო. ვინტურმა მნიშვნელოვნად team of professionals. While we, the Amanda-s are worried about გაზარდა ჟურნალის მიზნობრივი აუდიტორია და ჟურნალის what they do. Actually, all of this is in our hands. We can create our თავდაპირველი კონცეფციაც პრაქტიკულად განაახლა: მან own fashion – while enjoying the “Vogue” pages with a piece of მოდა, როგორც კულტურა, როგორც ხელოვნება, ყველასათვის mind. We can be girls on flats, still walking proudly among the ones ხელშესახები გახადა: თავისუფალი ფოტოგრაფია, უნიკალური wearing high heels, or vice versa, since we’re Anna and not Amanda კრეატიული მხარე და რაც მთავარია, მაქსიმალური - the average Amanda – an ordinary unsuccessful product of the ხელშეწყობა დამწყებ, ახალგაზრდა დიზაინერებს. მოდის

21st century.

84

201 2

MAY

TRENDSETTER

სამყაროში ანას სიტყვა კანონია. მასზეა დამოკიდებული ახალი ტენდენციების გამოვლენა ახალ კოლექციებში, რადგან ყველა ცნობილი დიზაინერი ითვალისწინებს მის აზრს. შეიძლება ითქვას, ანა ვინტური ერთ-ერთი ყველაზე გავლენიანი ფიგურაა მსოფლიოში. ცნობილია მუშაობის მკაცრი, „სასტიკი“ სტილით, მე ვიტყოდი - მომთხოვნი და რთული ხელმძღვანელობით, რის გამოც მას “Nuclear Winter” – „ბირთვული ზამთარი“ შეარქვეს. ფილმი კი, რომელზეც დასაწყისში ვისაუბრეთ, „ყინულის დედოფლის“ ერთ-ერთი პირადი თანაშემწის, ლორენ ვეისბერგერის ავტობიოგრაფიული რომანის ეკრანიზაციაა: „ეშმაკი ატარებს პრადას“ პრემიერაზე, ანა, რა თქმა უნდა, პრადას კაბაში გამოწყობილი მივიდა. „მოდის სამყაროში ყველაფერი იცვლება, ანა ვინტურისა და მისი ძალაუფლების გარდა“. აქ აუცილებლად უნდა დავუბრუნდეთ საშუალო სტატისტიკურ ამანდას, რომელმაც ნახა ეს ფილმი და იმდენად გაითავისა, რომ „ერთი ჩვეულებრივი ამანდას“ ხიბლში ჩავარდა და მეორე დღესვე „ვოგის“ მსგავს ჟურნალში გადაწყვიტა დოსიეს გაგზავნა. იდეალები და დემონიზაცია წარმატებით მუშაობს: ჰოლივუდური წარმატებები თანამედროვე კონკიების სხვადასხვა ვარიანტებით და ჩვენს გარშემო მოღვაწე „აი, ის სელებრითები“ დამსახურების მიხედვით რომ არიან მითოლოგიზებულდემონიზებულნი. ამ შემთხვევაში, ანა ვინტურის ასეთი პერსონიფიკაცია, ერთი მხრივ, ჩვეულებრივი მოვლენაა, მეორე მხრივ კი - არაადეკვატური: ნუთუ ასე გვიკვირს ხოლმე ადამიანებს ამ გაგანია ოცდამეერთეში, რომ ვიღაც, უბრალოდ, თავის საქმეს აკეთებს. სინამდვილეში, ეს ქალი უბრალოდ მუშაობს, ალაგებს: წარმოიდგინეთ, რომ ის საუკეთესო ინგრედიენტებს არჩევს მთელი მსოფლიოს მასშტაბით, სინჯავს ყველაფერს და ბოლოს

მხოლოდ რამდენიმესგან აკეთებს სამყაროში ყველაზე გემრიელ სალათს. ყოველთვის იმდენად მოწესრიგებულია, რომ მისი ყურებისას დისკომფორტს განიცდი, და არა იმიტომ, რომ სატანაა, ან ეშმაკს მიჰყიდა სული, არამედ იმიტომ, რომ ზუსტად იცის,რა სურს. ამ დროს, ჩვენ ზედმეტად ბევრი „იმიჯი“ გვაწევს ზურგზე. იდეალები ჩვენგან მოითხოვენ, ვიყოთ მოწესრიგებულები, ამავე დროს წარმატებულები, თან კრეატიულები, თან მეგობრულები, გვყავდეს ოჯახები და ვაკეთოთ საქმე, პარალელურად კი გვინდოდეს “კოკა-კოლა” და ქერტლის საწინააღმდეგო შამპუნები. თანამედროვე ადამიანისათვის ეს ძალიან დიდი წნეხია: საშუალო სტატისტიკური ამანდები ვერ უმკლავდებიან დაკისრებულ მოვალეობებს, რისი შედეგიც, მაგალითად, ისაა, რომ კაცობრიობას უკვირს ანა ვინტური. კაცობრიობას უკვირს მოწესრიგებული ანა ვინტური, მომთხოვი ანა ვინტური, პროფესიონალი ანა ვინტური.

2009 წელს გამოსულ დოკუმენტურ ფილმში „The September Issue”, რომელიც „ვოგის“ ყოველწლიური მთავარი გამოცემისათვის მზადებას ასახავს, კარგად ჩანს ვინტურის პიროვნება და მუშაობის სტილი. ის თავს ხედავს რეჟისორად, პროდიუსერად და რაც მთავარია, ამ ყველაფერს არა „შემოქმედებითად“, არამედ პრაგმატულად აკეთებს, რამაც „ვოგს“ წლების განმავლობაში ორჯერ გაზრდილი ტირაჟი და ყოველი მეათე ამერიკელი მკითხველი მოუტანა. უყურებს ახალ ფოტოებს და ერთი ხელის მოსმით იღებს ჟურნალიდან ნამდვილ შედევრებს - არა იმიტომ, რომ არ მოსწონს, არამედ იმიტომ, რომ ზუსტად იცის, რა უნდა იყოს სექტემბრის სქელ გამოცემაში, როდესაც საუბარია არა საუკეთესოზე, არა შედევრზე, არამედ - საჭირო დეტალებზე საჭირო დროს და საჭირო ადგილას. „მოდა არის ის, რაც ადამიანებს ანერვიულებთ“, - ამბობს ანა R.J Cutler -ის დოკუმენტურ ფილმში კიდევ ერთხელ მივყავართ ამანდას

ფენომენთან. ადამიანებს, უბრალოდ უჭირთ იმის გაკეთება, რაც ამ ქალმა შეძლო. მათ უჭირთ ემოციებისა და სურვილების გვერდის ავლით აკეთონ საყვარელი საქმე წლების განმავლობაში, არ ჩავარდნენ დეპრესიაში, არ მოუშვან წვერი, არ გალოთდნენ - რადგან მსოფლიო მასშტაბის იდეალების მსხვრევა გაცილებით დამანგრეველია. როდესაც ანა ჟურნალ New Yorkის მიმომხილველად მუშაობდა, ამერიკული „ვოგის“ მაშინდელ რედაქტორთან, გრეის მირაბელთან გაუშვეს ინტერვიუზე. და როგორი ამანდა აღმოჩნდა თავად ანა! ინტერვიუს დასასრულს გრეისს უთხრა, რომ მისი ადგილი სურდა, რასაც მიაღწია კიდეც. დღეისათვის გამომცემლობა Condé Nast -ი ჟურნალ „ვოგის“ 18 გამოცემას უშვებს სხვადასხვა ქვეყანაში. მათგან ამერიკული „ვოგი“ მოდის სამყაროში წამყვან გამოცემად რჩება. 63 წლის ანა ისევ უდგას ჟურნალს სათავეში, პროფესიონალების უძლიერეს გუნდთან ერთად მუშაობს და არაჩვეულებრივად გამოიყურება. ჩვენ კი, ამანდები, იმაზე ვნერვიულობთ, რასაც ისინი აკეთებენ. სინამდვილეში, ყველაფერი ჩვენს ხელთაა. ჩვენ შეგვიძლია, შევქმნათ საკუთარი მოდა და ამავდროულად, მშვიდად დატკბეთ „ვოგის“ ფურცლებით. ჩვენ შეგვიძლია, ვიყოთ გოგონები დაბალქუსლიანი ფეხსაცმელებით, თუმცა, ამაყად გავიაროთ მაღალქუსლიანთა შორის, ან პირიქით. ეს ყველაფერი კი იმიტომ, რომ ჩვენ ანა ვართ, და არა ამანდა. ერთი ჩვეულებრივი ამანდა, რომელიც ოცდამეერთე საუკუნის რიგითი უიღბლო პროდუქტია.

Aleksandra Aroshvili/ალექსანდრა აროშვილი

MAY

201 2

85

FIGURE

Me - Myself.

I may add the gender too of the person I am to govern Laurence Sterne, A Sentimental Journey Through France and Italy.

მე - თვითონ.

86

201 2

MAY

FIGURE

L

et us gossip a bit: I have only once seen a movie directress, who wearing her very high heels was climbing a roadway slope with the heaviest tripod in her hands. Was such a pity to watch I must say, I highly doubt that this Golgotha didn’t affect her productivity, or that her muscle aches didn’t postpone shootings the day after? I highly doubt that she was fully involved in the working process, or didn’t dream of becoming a man for once while carrying that weight. However, she decisively avoided wearing any “comfort” clothes, and time after time, along with an instant coffee in cheap student cafeterias, pleasantly talked about the problem of finding a real man while being an intellectual and a strong woman.

I am absolutely sure she would not refuse any help; no… it’s just that no one from the men passing by offered it, none of them. “I guess the heels weren’t high enough” – she jested, smiling sadly. As for the rest of her friends, they dressed up and worked on their romantic lives one half of the year, and wore sneakers and shot movies for other six months. In brief, a woman’s constant and compulsory metamorphosis from the victim to the hunter.

Don’t have any idea which one is more right, or useful; the fragmental change of lifestyle or the chaotic compilation of principles and hidden desires. (The high heels were invented according to birds feet, they make the shanks seem thinner and are supposed to indicate the weakness, the fragility of their owner). Here are other dilemmas also: The hands of a woman painter (as opposed to “observing the woman’s hands firstly”), the under-eye circles of a manager (that “healthy beauty”) and etc. We can just simply scold men and blame them of consumerism; we can once again recognize the cart-blanche of blonde hair and big chest and then just say that it is absolutely unnecessary to look elegantly the whole time. Of course it isn’t. However the problem does not only regard the visual matters. The name of this column - “Figure” isn’t accidental – It means figuring, imagining, calculating, meditating, in brief it means digging deep in the subject, while on the other hand, it is just a “Figure” of a woman too – her body shape, her appeal, her structure, her grace and elegance – accordingly, all mentioned above is just the visual side of the problem we are going to discuss in this article today. And the question will be: Does an independent woman loose her femininity?

Evelina Khromchenko, - you probably remember her, the former editor in chief for “L'Officiel,” Russia. While speaking of her own formula of success, she told the

ვ

იჭორაოთ: სულ ერთხელ ვნახე ახალგაზრდა კინო-რეჟისორი ქალი, რომელიც ძალიან მაღალი ქუსლებით მიდიოდა ქვაფენილ აღმართზე და უზარმაზარ შტატივს მიათრევდა მხრებით. დიდი საცოდაობა იყო, ერთის მხრივ, გულწრფელად არ მჯერა, რომ ამ გოლგოთამ ათი წუთის მანძილზე მაინც არ იმოქმედა მის პროდუქტიულობაზე, ან თუნდაც, კუნთების ტკივილმა მეორე დღეს არ გადადო გადაღება. გულწრფელად არ მჯერა, რომ ის მთლიანად სამუშაო პროცესში იყო ჩართული ამის შემდეგ, და, რომ ერთი წამით მაინც არ ინატრა მამაკაცობა სიმძიმის თრევისას. თუმცა, ის პრინციპულად არ იცვამდა „კომფორტულ„ ტანსაცმელს, და ხანდახან იაფფასიან სტუდენტურ კაფეებში, ხსნადი ყავის თანხლებით, სიამოვნებით საუბრობდა დამოუკიდებელი, ინტელექტუალური ქალის პრობლემაზე, ეშოვნა ნამდვილი მამაკაცი. დარწმუნებული ვარ, დახმარებაზე უარს არ იტყოდა, უბრალოდ გამვლელი მამაკაცებიდან ერთსაც კი არ მოსვლია თავში, დახმარებოდა, არც ერთს. „ალბათ ქუსლი არ არის საკმარისად მაღალი“ - გაიხუმრა ერთხელ მან, და ნაღვლიანად გაიღიმა. რაც შეეხება მის მეგობრებს: ისინი წელიწადის ექვს თვეს ლამაზად გამოეწყობოდნენ და რომანტიკულ ურთიერთობებზე მუშაობდნენ, მეორე ექვს თვეს კი იცვამდნენ კედებს და გადიოდნენ გადაღებებზე. მოკლედ, ქალის იძულებითი, მუდმივი მეტამორფოზა ქვის ჯუნგლებში, ხან მსხვერპლი, ხან მონადირე. რომელი მხარეა უფრო გამოსადეგი ან სწორი, ნამდვილად არ ვიცი, ცხოვრების წესის ფრაგმენტული ცვალებადობა, თუ პრინციპებისა და ფარული სურვილების არეული კომპილაცია. (ქუსლიანი ფეხსაცმელი ფრინველებზე დაკვირვებით შეიქმნა, ის ვიზუალურად ამაღლებს ფეხებს, აწვრილებს წვივებს და მათი მფლობელის სისუსტესა და სიფაქიზეზე მიუთითებს.) აი, კიდევ რამდენიმე დილემა: ქალი მხატვრის მოუვლელი ხელები („ქალს პირველ რიგში ხელებზე უნდა შეხედო“), ხელმძღვანელი ქალის ამოღამებული თვალები („ჯანმრთელი, ნამდვილი სილამაზე“), მარტივად შეგვიძლია, ეს ყველაფერი სტერეოტიპებად მოვნათლოთ, დავტუქსოთ საწყალი მამაკაცები მომხმარებლური დამოკიდებულებისათვის, კიდევ ერთხელ პათოსით ვაღიაროთ დიდი ბიუსტისა და ქერა თმების კარტ ბლანში და ვთქვათ, სულაც არ არის აუცილებელი, მუდმივად მოხდენილად გამოიყურებოდე. სულაც არა, რადგან მთავარია რეალიზებულები ვიყოთ. რაღა თქმა უნდა. თუმცა, პრობლემა ხომ მხოლოდ გარეგნულ საკითხებს არ ეხება. რუბრიკას შემთხვევით არ ჰქვია “ Figure”. ეს ნიშნავს წარმოდგენას, ამოხსნას, აღმოჩენასა და გაანგარიშებას, მოკლედ საკითხში ქექვას, და მეორეს მხრივს ფიგურას - ქალის ფიგურას. მის სახეს, აგებულებას, მოხდებილობას - შესაბამისად ზემოხსენებული მხოლოდ ვიზუალური ნაწილია იმ პრობლემისა, რომელსაც დღევანდელ რუბრიკას დავუთმობთ. კითხვა კი ასეთია: კარგავს თუ არა ქალურ სახეს დამოუკიდებელი ქალი? ეველინა ხრომჩენკო. ალბათ გახსოვთ, ეს არის

MAY

201 2

87

FIGURE

following story: Once, I gave my new assistant nearly a thousand of invitation cards, we had to sign all of them.

She gave me the surprised look and told me this was impossible so I immediately fired her. After finishing all of my work, I sat there and signed all of them until 5 in the morning (This is when I thought how she managed to look fabulous and actually work on the awards! How did she?) From the same interview: I think all of that is just absurd, it does not matter whether you’re a man or a woman, and do you want to be successful? Then just get up and work! And don’t expect any help... Prepare yourself - there are not going to be any differences between you and a man.”

Sara Wilson was her name I think, Blogger on Gender issues. She spoke of “Defeminization” Process. It turned out that around her, (the set is in the United States again) women jump into their wedding dresses straight after Harvard and Yale, doing so with a saneness and a completely sober mind. The author was trying to understand the tendency, she then spoke of her friends, the large group of beautiful, strong and self-made career thirty-something women who go home only to their cats and rest their perfect bodies near TV on Valentine’s day.

These women aren’t indelicate or unkept, but still, they are completely alone, single and say that men “cannot handle” them and “avoid their power.” When we can doubtlessly say that visual “unpolishness” of business women might be the issue of poor time management, we cannot be so sure if high job position or accomplishment makes them rough on the inside too. Let us dig in this matter, because after all what do we need our freedom for, if we cannot embrace it, why do we need equality, if the object of equality is ignoring us and “what’s the use of sexual revolution if we sleep alone?”

“Dragon lady” – This is how men call women in management, “Satan in heels” – as well. Of course this is highly exaggerated and mentioned in a bit too harsh of a manner, however the subject of business women having “man’s parts” is actively adverted everywhere, and while reading this, every woman will probably smile quietly and remember the first time when she held the river of tears in public, tactfully left for the lady’s room to cry, how she brought a heavy bag of frustration at home to her husband, how she forced herself for the first time to be cold with concurrents, strict with employees and lazy team mates. How one can become furious when all work becomes in vain after fiasco, how one can swear in a traffic jam, how one can bang the fist on the table while talking, how one was uncompromising and finally the man came out weaker from the office instead, how one

88

201 2

MAY

რუსული “ L'Officiel”-ის ყოფილი მთავარი რედაქტორი, საკუთარ წარმატების ფორმულაზე საუბრისას მან ასეთი ისტორია მოყვა: „ერთხელ დაჯილდოვების ცერემონიალის წინ, ჩემს ახალაყვანილ მდივანს ათასამდე მოსაწვევი მივეცი, ხელით უნდა დაგვეწერა მათზე. გოგონამ გაიკვირვა და აღშფოთებულმა მითხრა, რომ ამას ვერ შეძლებდა და ეს აბსურდი იყო - იმწამსვე გავუშვი სამსახურიდან. მერე ავდექი, ყველა ჩემი საქმე დავამთავრე და დილის ხუთამდე ათასივე გავამზადე." – (და აი სწორედ ამ წამს ვიფიქრე, როგორ მოახერხა და მეორე დღეს გადაპრანჭული მივიდა დაჯილდოვებაზე. როგორ???) ამავე ინტერვიუდან - „იცით რა, სისულელეა ეს ყველაფერი, ქალი ხარ თუ კაცი, რა მნიშვნელობა აქვს. გინდა, რომ წარმატებული იყო? მაშინ ადექი და იმუშავე და ნუ ელოდები, რომ დაგეხმარებიან. მოემზადე იმისათვის, რომ არანაირი განსხვავება არ იქნება შენსა და კაცს შორის!“ მგონი სარა უილსონი, თუ რაღაც ამდაგვარი ერქვა ერთ-ერთი ბლოგის ავტორს, გენდერის თემაზე. ის დეფემინიზაციაზე საუბრობდა. მის გარშემო (მოქმედება ისევ შტატებში ხდება) თურმე ქალები ჰარვარდისა და იელის კოლეჯებიდან პირდაპირ საქორწინო კაბებში ხტებიან, სრულიად არგუმენტირებულად და ფხიზელი გონებით. ავტორი ამ ტენდენციის ამოხსნას ცდილობდა. შემდეგ თავის მეგობრებზე გადაინაცვლა, როგორც ყვება: ეს არის უზარმაზარი ჯგრო, ულამაზესი, ოცდაათს გადაცილებული წარმატებული ქალებისა, რომლებიც მხოლოდ საკუთარ კატასთან მიდიან სახლში, და იდეალურ, დაღლილ ტანებს ტელევიზორის წინ ასვენებენ, ვალენტინობის დღეს. ეს ქალები არ განიცდიან ვიზუალურ გაუხეშებას, მაგრამ მიუხედავად ამისა, მარტონი არიან, ამბობენ, რომ კაცები მათ „ვერ უძლებენ“ და „მათ ძალას გაურბიან.“ თამამად შეგვიძლია საქმიანი ქალის ვიზუალური მოუწესრიგებლობა დროის არ ქონას დავაბრალოთ, თუმცა, ასეთივე დარწმუნებით ვერ ვიტყვით, რომ მაღალი თანამდებობა და “რეალიზაცია” ქალებს შინაგანადაც აუხეშებს. მოდით, გავქექოთ ეს საკითხი, რადგან ბოლოს და ბოლოს, რად გვინდა თავისუფლება, თუ ტკბობა არ შეგვიძლია, რად გვინდა თანასწორობა, თუ თანასწორობის ობიექტი იგნორირებას გვიკეთებს, და „რა აზრი აქვს სექსუალურ რევოლუციას, თუ მარტო გვძინავს?“ “ Dragon Lady“ - ასე ეძახიან მამაკაცები მმართველ ქალებს, дьявол в юбке - ასეც. მართალია, ეს ცოტა გაბოროტებითაა ნათქვამი, თუმცა, მარადიულად მუსირებს საქმიანი ქალების „გამობმული“ მამაკაცური ორგანოების საკითხი და ნებისმიერი ქალი, რომელსაც სამსახურში სერიოზული პრობლემა ჰქონია, ახლა ჩაიღიმებს და გაახსენდება, როგორ შეაკავა პირველად

FIGURE

moved the furniture all by herself... Well, indeed that alone does not turn one into a man, but if purposefulness and radical acts are originally characteristics of men, we certainly adopt man’s traits while in such a routine. Didn’t you experience the following: someone, a child a friend interrupted you with the question while being entangled in reading or any analyzing process? Not even acknowledging, you just could not pay attention, and might even get rid of them, probably somewhat harshly too? These are the little details that count. When all of your self is deeply possessed by work, by control - to be exact, when you continually strive for the outcome, when you constantly have to act upon something – naturally, you forget about minor details. It is a very normal, habitual process to thicken the skin while overcoming the obstacles. – It is the hardening of your immune system, becoming restrained, and “Strong.” And even if you are not working for it, you eventually become strong on its own. Now the modern managing woman, especially Georgian modern woman, who has a certain complex of an unaccomplished, unequal woman goes to work every day and expects to be perceived superficially, therefore approaching men as antagonists – she tries to act similarly, she adds a gender of the person who she is to govern. She can also do as better as men, can’t she? Ok Let’s leave men alone - can this be a loss of control over you? Loss of identity? A kind of mutation? Or “Growing,” on the contrary?

So… what to do?

ცრემლების ნაკადი, ან როგორ დელიკატურად გავიდა ტუალეტში სატირლად, შემდეგ კი „ნერვებაშლილობის“ როგორი დიდი გუდა მოუტანა მეუღლეს სახლში. როგორ აიძულა თავს, ყოფილიყო შეუბრალებელი კონკურენტებთან, მკაცრი არაერთგული გუნდის წევრებთან და ზარმაც „ქვეშევრდომებთან.“ როგორ შეიძლება, მარტივად გაცხოველდე, როდესაც დიდი შრომა წყალში ჩაგეყრება, როგორ უშვერად შეიგინე საცობში პიკის საათისას, ლაპარაკისას როგორ დააბრახუნე ხელი მაგიდაზე, როგორ არ დათმე პოზიციები და შედეგად კაცი გამოვიდა „სუსტი“ კაბინეტიდან, როგორ სრულიად მარტომ, საკუთარი ხელით გადაანაცვლე ავეჯი... არა, ეს როდია საკმარისი კაცად ქცევისათვის, მაგრამ თუ მიზანსწრაფულობა და რადიკალური ნაბიჯები კაცის მთავარი მახასიათებელია, ასეთ რეჟიმში ნამდვილად ვახდენთ ადაპტირებას მამაკაცურ თვისებებთან. არ გქონიათ ასე? კონცენტრირებულს რაღაცის კითხვისას ან გაანალიზებისას პატარა ბავშვი, მეგობარი ან ოჯახის წევრი რომ გაწყვეტინებთ და ვერაფრით იცლით მათთვის. მეტიც, პროცესიდან გამოუსვლელად მოგიშორებიათ იგი - ხანდახან ცოტა უხეშადაც? აი სწორედ ასეთ დეტალებზეა საუბარი. როდესაც მთელი არსებით ხარ ჩაძირული საქმეში, უფრო სწორად კონტროლში - როდესაც მუდმივად იღწვი შედეგისათვის, როდესაც სულ რაიმე აქტი გაქვს განსახორცილებელი - ბუნებრივია, მექანიკურად ივიწყებ პატარა ნიუანსებს. სიძნელეების გადალახვისას, გარდაუვალი და ჩვეულებრივი ადამიანური პროცესია კანის გამაგრება - იმუნიტეტის მეტად გამყარება, თავშეკავება, და „სიძლიერე“ - შედეგად. და თუ ამას განგებ არ აკეთებ,“ ძლიერი“ მაინც, აუცილებლად ხდები. თანამედროვე მმართველი ქალი, განსაკუთრებით კი ქართველი ქალი - რომელსაც არარეალიზებულობის, უთანასწორობის კომპლექსი აქვს, ყოველდღე მიდის სამსახურში და მოწინააღმდეგედ აღიქვამს მამაკაცებს. ის მუდმივად ელის და ეშინია, რომ არასერიოზულად აღიქვამენ, რომ ძლიერი უნდა იყოს და შესაბამისად იძენს იმ ადამიანის თვისებებს, ვისზეც გაბატონებაც უნდა. მასაც არ აქვს ნაკლები რესურსები, ასე არ არის? კაცებს რომ თავი დავანებოთ - არის, თუ არა ეს თვითკონტროლის ან იდენტობის დაკარგვა? ერთგვარი მუტაცია? თუ პირიქით „გაზრდაა“?

ჰოდა... რა ვქნათ? (დამახასიათებელი ქალური მოძრაობა - გაშვერილი ხელი და ჩამოშვებული, მოღუნული მტევანიც, ჩატეხილი მაჯით: აი ასეთი, ესეც ფრინველების ბუნებრივი მიბაძვაა. ის ჩიტის მოტეხილ ფრთას წააგავს და იმპულსური მოწოდებაა მისი დაცვის, მასზე ზრუნვის.)

(A typical gesture of women – arm stretched out and bent, kind of broken at the wrist – is a natural imitation of a bird. It looks like a broken wing and is an instinctive call to protect and secure her)

MAY

201 2

89

FIGURE All of this might just be the false alarm, I might be wrong and the problem might be nonexistent. There is a very well-known, for some a “masterpiece” play called “Vagina Monologues” – originally staged on Broadway; it has been very successful and acclaimed. The play is about several women’s monologues: sharing their sexual experiences, life obstacles, psychological barriers and depths of personality. The author, Eve Ensler is the founder of V-day, an international movement against women in violence. What she does, is she puts the subject of defeminization in the broad, world context. I have accidently found her speech on TED.com the other day and decided to enclose the article with this quote: “What I want to talk about today is the grouping of particular cells that I want to call “the girl cells.” “And it’s in men as well as in women. I want you to imagine that this particular grouping of cells is central to the evolution of our species and the continuation of human race. I want you to imagine that at some point in history a group of powerful people owning and controlling the world, understood that the suppression of the these particular cells, the oppression of these cells, the reinterpretation of these cells, undermining of these cells, getting us to believe that these cells are weakness cells and crushing, eradicating, destroying, reducing these cells basically began the process of killing the girls cells, which was by The way patriarchy. I want you to imagine that girl is a chip in this huge macrocosmic collective consciousness, and it is essential to balance, to wisdom and to actually the future of all of us. And then I want you to imagine that this girl cell is compassion, and its empathy, and it’s passionate self and its vulnerability, and its openness and its intensity and association and its relationship and it is intuitive. And then let’s talk about how compassioning informs our wisdom, and our vulnerability is our greatest strength, and then emotions have inherit logic which lead to radical appropriate saving action. And then let’s remember that we’ve been taught exact the opposite by the powers that lead, that compassion cancels thinking, that it gets in the way, that vulnerability is weakness, that emotions are not be trusted and you’re not supposed to take things personally. I think the whole world has sensually been brought up not to be the girl. How do we bring up boys? What does it mean to be a boy? to be a boy really means not be a girl, to be a man means not to be a girl, to be a woman means not to be a girl, to be strong means not to be a girl, to be a leader means not be a girl, I actually think that being a girl is so powerful – that we’ve had to train everyone not to be that. “ (The English word “girl” was initially used to describe a young person of either sex. It was not until the beginning of the sixteenth century that the term was used specifically to describe a female child) Elene Pasuri/ელენე ფასური 90

201 2

MAY

შეიძლება ეს ყოველივე ერთი დიდი ცრუ განგაშია. შეიძლება ვცდები, პრობლემა არ არსებობს. ძალიან ცნობილი, ბევრის თქმით „გენიალური“ პიესა არსებობს, „Vagina Monologues” - რომელიც ბროდვეიზე დაიდგა პირველად, და მას შემდეგ არნახული წარმატება მოიპოვა. თვითონ ნაწარმოები რამდენიმე ქალის მონოლოგისაგან შედგება. ისინი ყვებიან საკუთარ სექსუალურ გამოცდილებაზე, ცხოვრებისეულ სიძნელეებზე, ფსიქოლოგიურ ჩიხებსა და სიღრმეებზე. მისი ავტორი, ივენსლერი V-დღის, ანტი ძალადობრივი ინტერნაციონალური მოძრაობის დამაარსებელია, დეფემინიზაციის საკითხი კაცობრიობის დონეზე გაყავს. ამასწინად TED.com –ზე წავაწყდი მის წარმოთქმულ სიტყვას, ასე ერქვა „ მიიღეთ თქვენი შინაგანი გოგონა“ და სწორედ ამ ტექსტით მინდა დავამთავრო: „დღეს ერთ რამეზე მინდა გესაუბროთ, გარკვეული უჯრედების ჯგუფზე, რომელსაც „გოგონას უჯრედები“ დავარქვი. მოდით, წარმოვიდგინოთ, რომ ყველას გვაქვს ეს „გოგონური უჯრედები“, კაცებსაც და ქალებსაც. მოდით, წარმოვიდგინოთ, რომ გარკვეული უჯრედების დაჯგუფება აუცილებელია ევოლუციისათვის და ადამიანური რასის ბუნებრივი განვითარებისათვის. მე მინდა, წარმოიდგინოთ, რომ ისტორიის მანძილზე, ძალაუფლების მქონე გარკვეული ადამიანების ჯგუფი, რომელიც სამყაროს მართავდა და ფლობდა, მიხვდა, რომ ამ გარკვეული უჯრედების შევიწროვება, შეცოტავება, დაპყრობა, ძირფესვიანად აღმოფხვრა, ამ გარკვეული უჯრედების სათითაოდ განადგურება და მათი რეინტერპრეტაცია (!) დაიწყებდა ამ გოგონური უჯრედების კვდომის პროცესს - რაც სწორედ პატრიარქატი იყო. მე მინდა, წარმოიდგინოთ, რომ გოგონა არის პატარა ჩიპი უზარმაზარ მაკროკოსმიურ, კოლექტიურ არაცნობიერში, და ის სასიცოცხლო ორგანოა ბალანსისა და სიბრძნისათვის, ყოველი ჩვენგანის ერთიანი მომავლისათვის. აი, მერე, მინდა წარმოიდგინოთ, რომ ეს გოგონური უჯრედი არის თანაგრძნობა, ემპათია, ის არის ჩვენი მგზნებარე ნაწილი, რომ ეს არის მოწყვლადობა, ღიაობა და ინტენსიურობა, ეს არის შეკავშირება, მისი სურვილი, ურთიერთობა და ინტუიცია. და მერე, მოდით, ვისაუბროთ, როგორ გვაძლევს თანაგრძნობა სიბრძნეს, როგორ შეიძლება იყოს ჩვენი მოქნილობა ჩვენივე უდიდესი ძალა, როგორ დაგვაჯილდოვა შედეგად ემოციებმა ლოგიკით, რომელმაც სწორედ მათი დაცვისა და შენარჩუნების აქტები შობა. და მერე, მოდით გავიხსენოთ, როგორ გვასწავლეს მმართველმა ძალებმა ამ ყველაფრის საწინააღმდეგო - რომ თანაგრძნობა ზუსტ აზროვნებას უშლის ხელს, რომ ემოციები გვაკარგვინებს კონტროლს, რომ მოწყვლადობა სისუსტეა, რომ გრძნობებს არ შეიძლება, ენდო და რომ არაფერი არ უნდა მიიტანო გულთან ახლოს. მე მგონია, რომ მთელ სამყაროს წვრთნიდნენ იმისათვის, რომ არ იყოს გოგონა. როგორ ვზრდით ბიჭს? რას ნიშნავს იყო ბიჭი - რომ არ იყო გოგონა არა? იყო კაცი - ნიშნავს არ იყო გოგონა, იყო ქალი - ნიშნავს, არ იყო გოგონა, იყო ძლიერი - ნიშნავს, არ იყო გოგონა, იყო ლიდერი - ნიშნავს, არ იყო გოგონა. სინამდვილეში კი ჩნდება პატარა ეჭვი: იყო გოგონა - იმხელა ძალაა, რომ ყველასათვის უნდა გვესწავლებინა როგორმე, არ ყოფილიყო ის.

STO RY

Anaïs Nin Anaïs Nin was all that was left from Angela Anaïs Juana Antolina Rosa Edelmira Nin y Culmellafter a little while. The Cuban pianist and composer Joaquín Nin left the family. Anaïs Nin was around 11 years old at the time. This is when diaries start –a part of 15 “volumes” were published through her lifetime. Managing all the things to say in paragraphs is extremely hard when it comes to Anaïs Nin. Nobody cares whether this woman spent her childhood in Europe or Calcutta. What the route for the family was while Juana Antolina was writing “the Voice”. The spotlight mostly aims at her erotic writings– the secret revealing, the poetic and at the same time rough analyticalfindings of a startling female writer. People are desperate to know if Otto Rank’s student and Gustav Jung’s patient really had a love affair with her lover’s wife.

Dropping out of school required great courage in the 30’s of the twentieth century, so did working as a model –and while Anaïs Nin was having a taste of freshly baked American bohemia, forgot Spanish and started to write in English after having returned to France – there are two crocodiles flying.

Hugh Parker Guiller – a Cuban artist - the first and most famous Anaïs Nin’s husbands. He’s the Ian Hugo who began making experimental movies in Paris of the 40’s, the Ian Hugo who was cheated on by his wife on every step so as to better sink into the material for her works, or reasons for revenge, or simply to crash into strong feelings because she was still an “innocent” girl when she thoroughly read through porn-literature and everything went in a completely different direction… or not. Nobody forgets Henry Miller here. Not a surprise, there are no signs of Ian Hugo in records of this period – and it’s said in the very beginning - my husband did not want me to make him a character of my works. Here it also turns out that the author had an overly passionate, yet strictly sexual relationship with Miller. She thought of him as of her child, that she got rid of in 1934 – here I feel obliged to inform you that this part was published after the writer’s death – with Rupert Pole being the editor.

MAY

201 2

91

STO RY Another thing Anaïs Nin stands out among other women with is – two husbands. At 44 she met an actor, Rupert Pole on Manhattan and ran off to California with him. Despite the fact that the marriage was annulled due to everyday, material reasons, they lived together till the end of their lives, like husband and wife. It seems Nin was entertained living on the side of a proportionate triangle. However, where a triangle transforms into a pentagon – meaning Edmund Wilson, Gore Vidal and Otto Rank – narration becomes boring… so at this point, we switch the target to diaries.

Prelude to a Symphony – letters between a father and daughter is the logical beginning to Nin’s odyssey and here’s why – “Dad is far away and I miss him very much. That’s why I started to write. I tell him everything that’s going on with me, I tell him how many degrees I’ve leaned towards bohemia, how many lovers I have, how I’ve sunk into psychoanalysis, how I had an abortion, cheated on my husband and on my lover, how I grew up and developed, how I started writing erotic literature for an anonymous collector because I needed money - I was paid a dollar per page, how I played in several movies

92

201 2

MAY

and that overall, I am a brilliant woman, “Feminism of differences” owes me and I’ve had several ideas of masculine and feminine nature – they live with this. – And how sad it is that you can’t see all of this? – this is how much you’ve lost.”

House of Incest is a product of deep psychological processes current in the sleepy perception, not a real diary record with its superficial narration on what’s going on – thought it doesn’t really lack the intensive, resonant narrative either.

As of the rest –I already mentioned the novels and short stories – they’re full of strong surreal influences. She can be compared to D. H. Lawrence and Virginia Wolf from the point of discussing the inner and the outer worlds simultaneously and the explosive irrational. Although Nin has less expressionistic icons and stream of consciousness – besides the chronological order of events, she often uses repetition and “pastiche” – this being in fact, poetry.

Critics often emphasize her inclinations towards physical, visual details and sensory information – when it comes to character’s moods, thoughts, and interactions. Psychology and the issue of “Inner kingdom – outer behavior” dominates her works. If we believe Susan Stanford Friedman, the diary reflects efforts of creating a whole identity in a cultural formation, explore a woman as a mother, as a daughter and a sister. Anaïs Nin is completely free on this matter. She’s got more than enough knowledge and experience on her back and easily maneuvers among reasoned theories. At the same time, her “Winter of Artifice”, “The Voice”, “Under a Glass Bell”, “This Hunger”, “Ladders of Fire”, “A spy in the house of love”, “Children of The

Albatross”, “Delta of Venus”, or even“The Birds” are feature works.

Characters often carry on with their walks that were cut off, after several parts. You can often see feature characteristics and sexuality of a creative individual. Come across photos, dialogues and personal letters from the author’s treasure chest.

As you see, nobody hesitates telling the truth here, stripping their or others’ dark parts, giving away secrets… if it’s for the job. “The Winter of Artifice” for example, combines three short stories. One of them – “Djuna”- is about the strange, triangular relationship between Henry Miller, his wife June and the writer – here you will definitely remember the movie “Henry and June” that has almost nothing to do with reality, or maybe it formally does, it’s just that Anaïs Nin always said she was not bisexual, or maybe she formally was, but she always had certain discomfort while having sex with a woman. “Lilith” describes the reunion between father and daughter – the father abandoned her when she was a baby. “The Voice” portrays collaboration between a male psychoanalytic and his four female patients – women should manage to somehow connect, mix the feelings from their dreams with their everyday life… If this is how we carry on, we will go far,much further than we think or the rubric capacity allows us to. If my thoughts count, I would insist you read Anaïs Nin’s diaries and fix the parallels on your own, explore the magical world of Angela Anaïs Juana Antolina Rosa Edelmira Nin y Culmell, because neither “A room of one’s own” nor our planet as a whole can boast about having many women of this kind. Amen.

STO RY

ანაის ნინი

ტოლფერდა სამკუთხედის ქიმზე

ანჯელა ანაის ხუანა ანტოლინა როსა ედელმირა ნინ ი კალმელიდან მოგვიანებით მხოლოდ ანაის ნინი დარჩა. ჟოაკინ ნინმა, კუბელმა პიანისტმა და კომპოზიტორმა, ოჯახი მიატოვა. მაშინ ანაის ნინი დაახლოებით 11 წლის იყო. აქედან იწყება დღიურებიც - 15 „ტაქტის“ ნაწილი მწერლის სიცოცხლეშივე გამოიცა. აი, როგორ ჭირს სათქმელის ერთ აბზაცში მოქცევა, როცა საქმე ანაის ნინზე მიდგება. არავის აინტერესებს, ამ ქალმა ბავშვობა ევროპაში გაატარა, თუ კალკუტაში. რა მარშრუტი განვლო ოჯახმა, სანამ ხუანა ანტოლინა „The Voice”-ს წერდა. ყურადღება ხშირად მის ეროტიკულ მწერლობას ექცევა, შეფარვით მხილებას, ეპატაჟური ქალი მწერლის პოეტურ, მაგრამ ამავდროულად უხეშ, ანალიტიკურ წიაღსვლებს. ხალხი კვდება ინტერესით - მართლა ჰქონდა თუ არა სასიყვარულო ურთიერთობა საყვარლის ცოლთან ოტო რანკის მოსწავლეს და გუსტავ იუნგის პაციენტს?! მეოცე საუკუნის 30-იან წლებში სკოლის მიტოვებას დიდი გამბედაობა სჭირდებოდა, მოდელად მუშაობასაც... და სანამ ანაის ნინი ამერიკაში ახლადგამომცხვარ ბოჰემას აგემოვნებდა, ესპანური დაავიწყდა, საფრანგეთში დაბრუნებულმა კი ინგლისურად წერა დაიწყო - “ორი ნიანგი მიფრინავს”. ჰიუ პარკერ გილერი - კუბელი არტისტი, ანაის ნინის პირველი, და ყველაზე ცნობილი ქმარია. ეს ის იან ჰიუგოა, ორმოციანი წლების პარიზში ექსპერიმენტული კინოს კეთება რომ დაიწყო, რომელსაც ცოლი ყოველ ფეხის ნაბიჯზე ღალატობდა, რომ უკეთ ჩაძირულიყო მასალაში ტექსტებისათვის, ან მიზეზებში

შურისძიებისთვის, ან უბრალოდ, მძაფრ შეგრძნებებს შეხეთქებოდა შუბლით... იმიტომ, რომ პირველად, როცა პორნო-ლიტერატურა საფუძვლიანად გადაიკითხა, ჯერ კიდევ „უმანკო“ გოგონა იყო, მას შემდეგ კი სულ სხვანაირად წავიდა ყველაფერი.... ან პირიქით. არც ჰენრი მილერი ავიწყდება ვინმეს. აბა, როგორ, ამ პერიოდის ჩანაწერებში იან ჰიუგო არავის ახსოვს - დასაწყისშივეა ნათქვამი. ჩემს ქმარს არ სურდა, ერთერთ პერსონაჟად მექციაო. აქვე

ირკვევა, რომ მილერთან ავტორს მეტისმეტად ვნებიანი, ასე ვთქვათ, წმინდა სექსუალური ურთიერთობა აკავშირებდა და არაფერი მეტი. მას საკუთარ შვილად მიიჩნევდა, რომელიც 1934 წელს მოიშორა ვალდებული ვარ, მოგახსენოთ, რომ ეს ნაწილი მწერლის გარდაცვალების შემდეგ გამოიცა - რედაქტორად კი რუპერტ პოლი გვევლინებოდა. კიდევ ერთი, რითაც ანაის ნინი დანარჩენ ქალებს არ ჰგავს, ორქმრიანობაა -44 წლის ასაკში მსახიობ რუპერტ პოლს შეხვდა მანჰეტენზე და კალიფორნიაშიც

გაიქცა მასთან ერთად. მიუხედავად იმისა, რომ გარკვეული პერიოდის შემდეგ, მეტად ყოფითი, მატერიალური მიზეზების გამო ქორწინება გაუქმდა, ისინი სიცოცხლის ბოლომდე ერთად ცხოვრობდნენ, ზუსტად ისე, როგორც ცოლ-ქმარი უნდა ცხოვრობდეს. როგორც ჩანს, ნინს ართობდა და ახალისებდა ტოლფერდა სამკუთხედის ქიმზე ნებივრობა. მაგრამ, სადაც სამკუთხედი ხუთკუთხედად გარდაიქმნება - ედმუნდ ვილსონს, გორ ვიდალს და ოტო რანკს ვგულისხმობ - თხრობა მოსაწყენი ხდება... ასე რომ, სამიზნე ახლა დღიურებზე გადაინაცვლებს. სიმფონიის პრელუდია - მამაშვილის მიმოწერა, ნინის ოდისეის ლოგიკური დასაწყისია, თუნდაც მხოლოდ იმიტომ, რომ მამა შორს არის და მე ის ძალიან მენატრება. ამიტომ ვიწყებ წერას. ვუყვები ყველაფერს, რაც ჩემს თავს ხდება, ვუყვები, რამდენი გრადუსით გადავიხარე ბოჰემისაკენ, რამდენი საყვარელი მყავს, როგორ ჩავიძირე ფსიქოანალიზში, როგორ გავიკეთე აბორტი, ვუღალატე ქმარს, ვუღალატე საყვარელს, როგორ გავიზარდე და განვვითარდი, როგორ დავიწყე ეროტიკული ლიტერატურის წერა ანონიმური კოლექციონერისათვის, იმიტომ, რომ ფული დამჭირდა (გვერდში დოლარს მიხდიდნენ), ვითამაშე რამდენიმე ფილმშიც, საერთოდაც, გენიალური ქალი ვარ, „განსხვავებათა ფემინიზმი“ ვალშია ჩემთან, მასკულინური და ფემინური

MAY

201 2

93

STO RY

სიმართლის თქმას, ან საკუთარი, ან გარშემომყოფების ბნელი ნაწილების გაშიშვლებას, საიდუმლოების გაცემას... თუ ეს საქმეს სჭირდება. მაგალითად, the Winter of Artifice სამ მოკლე მოთხრობას აერთიანებს. ერთ-ერთი მათგანი - „ჯუნა“ - მისი, ჰენრი მილერის და მისი ცოლის, ჯუნის სამკუთხა ურთიერთობაზეა - აქ თქვენ აუცილებლად გაგახსენდებათ მხატვრული ფილმი, „ჰენრი და ჯუნი“, რომელსაც თითქმის არაფერი აქვს საერთო რეალობასთან, ან შეიძლება ფორმალურად აქვს კიდეც, უბრალოდ, თვითონ ანაის ნინი ყოველთვის ამბობდა, რომ ბისექსუალი არ არის, ან შეიძლება ფორმალურად არის კიდეც, მაგრამ ქალთან სექსუალური იდენტობა კულტურულ პლასტში, ნატურის შესახებ რამდენიმე იდეა ურთიერთობისას ყოველთვის იკვლიოს ქალი, როგორც დედა, მქონდა - ამით სულდგმულობენ.- და დისკომფორტი აქვს. „ლილიტი“ რა სამწუხაროა, რომ ვერ ხედავ! - აი, შვილი, ცოლი და და. ამ მხრივ, ანაის მამის და ქალიშვილის ხელახალ ნინი აბსოლუტურად თავისუფალია. რამდენი დაკარგე. გაერთიანებას აღწერს - მამამ ქალი მიატოვა, როცა ის ბავშვი იყო. The ინცესტის სახლი სიზმრისეული საკმაოზე მეტი ცოდნა და Voice-ში მამრი ფსიქოანალიტიკოსის აღქმის წიაღში მიმდინარე ღრმა გამოცდილება წამოუკიდებია და მისი ოთხი მდედრი პაციენტის ფსიქოლოგიური მოვლენებია და არა ზურგზე და მარტივად ლავირებს კოლაბორაციაა აღწერილი - ქალებმა ჭეშმარიტად დღიურული ჩანაწერი, არგუმენტირებულ თეორიებს შორის. უნდა მოახერხონ და სიზმრად განცდილი მიმდინარე მოვლენების შესახებ ამავდროულად, მისი the Winter of რამენაირად დააკავშირონ, შეაზავონ, Artifice, The Voice, Under a Glass Bell,This შეუთავსონ ყოველდღიურ ცხოვრებას... ზედაპირული თხრობით, თუმცა Hunger, Ladders of Fire, A spy in the არც ინტენსიური, რეზონანსული ასე თუ გავაგრძელეთ, ძალიან შორს house of love, Children of The Albaნარატივის ნაკლებობას უჩივის. წავალთ, უფრო შორს, ვიდრე გვგონია, tross, Delta of Venus, ან თუნდაც The ან რუბრიკის მოცულობა გვაძლევს Birds მხატვრული ნაწარმოებებია. რაც შეეხება დანარჩენებს საშუალებას. მე თუ აზრი მომეკითხება, პერსონაჟები შეწყვეტილ სვლას ნოველები და მოკლე მოთხრობები დაჟინებით გთხოვდით, ანაის ნინის ხანდახან რამდენიმე ნაწილის ვთქვი - სიურრეალიზმის ძლიერი დღიურები გადაგეკითხათ და თვითონ შემდგომ აგრძელებენ. ხშირად გავლენით არის სავსე. შიდა და გაგევლოთ პარალელები, თვითონ ჩანს კრეატიული ინდივიდის გარე სამყაროების პარალელურ გეკვლიათ ანჯელა ანაის ხუანა რეჟიმში განხილვის თვალსაზრისით თავისებურებების და სექსუალობის ანტოლინა როსა ედელმირა ნინ ი ხასიათი. შეხვდებით ფოტოებს, და ფეთქებადი ირაციონალურით კალმელის სამყარო, იმიტომ, რომ ასეთი დიალოგს და პირად წერილებს დი. ეიჩ. ლოურენსს და ვირჯინია ქალების სიმრავლით ვერც საკუთარი ავტორის სკივრიდან. როგორც ვულფსაც შეიძლება შეადარო. ოთახი და ვერც ჩვენი პლანეტა ვერ ხედავთ, აქ არავინ ერიდება თუმცა, ნინთან ნაკლებია დაიკვეხნის. ექსპრესიონისტული ხატები და ცნობიერების ნაკადი - მოვლენების ქრონოლოგიური წყობის გარდა, ტექსტში ხშირად იყენებს გამეორებას და „პასტიშს“ - ფაქტობრივად, პოეზიაა. კრიტიკოსები ხშირად ამახვილებენ ყურადღებას მის მიდრეკილებაზე ვიზუალური დეტალების და სენსორული ინფორმაციის მიმართ. დომინირებს ფსიქოლოგია და საკითხი, „შიდა სამეფო - გარეთ საქციელში. “სუზან სტენფორდ ფრიდმანს თუ დავუჯერებთ, დღიური ასახავს მცდელობებს, შექმნას მთელი Natuka Natsvlishvili/ნატუკა ნაცვლიშვილი 94

201 2

MAY

CULINARY

In the Tiny Kitchen of Deb Perelman "Fearless cooking from a tiny kitchen in New York City" - this is how Deb Perelman describes her work and calls herself a writer, cook, photographer, and dish washer. She is an author of the amazing culinary blog smittenkitchen.com. The blog was named as the best culinary blog for many times. “New York Times”, “Fox News”, “Forbes”, “ELLE” and even Oprah Winfrey are recommending to read it.

Before creating the blog Deb Perelman had worked as a staff supervisor at a musical shop. Then she was decorating cakes at a confectionery and later she became a reporter. “I thought it would be good to share with others the recipes that I had collected and tasted and from which very delicious dishes could be cooked.”- Says Deb. Currently Deb is an author of a popular blog, works on a culinary book, that will be published soon and she writes for different papers and journals.

She has a husband that works in the field of Information Technology. He helps Deb in washing dishes, taking pictures for her blog and sometimes even in checking the accuracy of her texts. They have a little son - Jacob. Deb's morning starts with taking care of her son - she dresses him, cooks breakfast for him and reads books to him. Jacob’s nanny comes at 9 in the morning. As Deb says - “she's the best nanny in the world and is perfectly getting along with Jacob”.

Her working day starts after nanny’s arrival. Deb’s working place is the kitchen, where she makes thousands of different dishes and the bedroom, where all her papers, camera, laptop, cell phone and other

MAY

201 2

95

CULINARY

ერთ-ერთ საკონდიტროში ნამცხვრებს აფორმებდა, მოგვიანდებით კი რეპორტიორიც გახლდათ. „ვიფიქრე, კარგი იქნებოდა იმ რეცეპტების სხვებისთვის გაზიარება, რომლებსაც ვაგროვებდი და ვცდიდი და რომლებიდანაც მართლა გემრიელი კერძები გამოდიოდა“ - ამბობს დები. ახლა ის პოპულარული ბლოგის ავტორია, მუშაობს კულინარულ წიგნზე, რომელიც მალე გამოვა და დროგამოშვებით სხვადასხვა გაზეთისთვის თუ ჟურნალისთვისაც წერს. ჰყავს ქმარი, რომელიც ინფორმაციული ტექნოლოგიების სფეროში მოღვაწეობს, თუმცა ხშირად ეხმარება დების ჭურჭლის დარეცხვაში (რაც მის მეუღლეს არც ისე უყვარს), ბლოგისთვის ფოტოების გადაღებაში და ხანდახან ტექსტის გრამატიკულ შესწორებაშიც. მათ პატარა ბიჭი ჰყავთ - ჯეიკობი. დების დილა სწორედ მისით იწყება. იგი ჯეიკობს აცმევს, უმზადებს საჭმელს და რამეს უკითხავს, 9-ზე კი ძიძა მოდის. დები ამბობს, რომ მსოფლიოში “უშიშარი მზარეულობა ნიუ იორკის ერთი პატარა საუკეთესო ძიძაა, ის და ჯეიკობი თურმე შესანიშნავად სამზარეულოდან“ (“Fearless cooking from a tiny უგებენ ერთმანეთს. დების სამუშაო დღეც იწყება. kitchen in New York City.”) - ასე აღწერს დებორა სამუშაო ადგილი სამზარეულოა, სადაც ათასნაირ პერელმენი, მკითხველისთვის კი უბრალოდ „დები“ კერძს ამზადებს და საძინებელი, სადაც პირდაპირ თავის საქმიანობას. საკუთარ თავს კი „მწერალს, საწოლზე ყრია ფურცლები, ფოტოაპარატი, ლეპტოპი, მზარეულს, ფოტოგრაფს და დროდადრო ჭურჭლის მობილური და სხვა საჭირო ნივთები. დები ყოველ მრეცხავსაც“ უწოდებს. იგი შესანიშნავი კულინარული დღე განსხვავებულ კერძს ამზადებს და ეს საქმიანობა ბლოგის, smittenkitchan.com-ის ავტორია. ბლოგი უკვე ძალიან სიამოვნებს. მთავარი, რაც ასეთ გრაფიკში მრავალჯერ დაასახელეს საუკეთესო კულინარულ მოსწონს, ისაა, რომ შეუძლია, სახლში იმუშაოს ისე, ბლოგად სხვადასხვა კონკურსში. მის წაკითხვას რომ ყოველთვის შეეძლოს პატარა შვილის გვერდით გვირჩევეს “New York Times”, “Fox News”, “Forbes”, ყოფნა.

“ELLE” და ოპრა უინფრიც კი.

დებ პერელმენის პატარა სამზარეულოში

ბლოგის გაკეთებამდე დებ პერელმენი პერსონალის ზედამხედველი იყო მუსიკალურ მაღაზიში, შემდეგ

96

201 2

MAY

დების სამზარეულო, რომელიც მანჰეტენში, ისტ ვილიჯში მდებარეობს, პატარაა, მაგრამ ნათელი. ჭადრაკული იატაკითა და ხმაურიანი ფანჯრით, რომელიც ავენიუს გადაჰყურებს. აქ იპოვით ბევრ ქვაბსა და თასს, სუნელების ქილებს და კერძების რეცეპტების ჩანაწერებს. დები ამზადებს და მზადების პროცესში შესანიშნავ ფოტოებს იღებს. მისი რეცეპტები სიმარტივით გამორჩევა, ფოტოები კი ნათლად, ლამაზად და მადისაღმძვრელად აჩვენებს მათი მომზადების წესს. ფოტოები ბლოგის ერთერთი ყველაზე მომხიბვლელი ნაწილია. დებისთვის მნიშვნელოვანია, კერძის ინგრედიენტები ყველასთვის ხელმისაწვდომი იყოს, ამიტომ არ იყენებს ისეთ პროდუქტებს, რომლებიც ძნელად იშოვება. მისი კერძების მომზადება საკმაოდ მარტივია და ფოტოებზე თითოეული ნაბიჯი შესანიშნავადაა ახსნილი.

CULINARY

things are laying on her bed. Deb is cooking something different each day and enjoys it a lot. The main thing Deb likes the most in her schedule is that she can work and be next to her little son at home at the same time.

Deb's kitchen which is located in East Village, Manhattan is very small but bright. It has a chess floor and a noisy window that looks over the avenue below. In the kitchen you can find lots of pots and bowls, jars full of spices and papers with recipes on them. Deb is cooking and taking amazing pictures in the process of cooking. Her recipes are simple and the pictures are beautiful, showing the appetizing cooking process. Deb’s pictures are the most fascinating elements of the blog. It is very important for Deb that the ingredients are available for everyone, so she never uses the products that are hard to find. Her recipes are very easy to prepare and her pictures clearly show each step of cooking.

Deb Perelman is fond of sweets. As she says she can't survive a day without eating some sweets. You can find the recipes of the most delicious cakes, cookies and other sweets on her website. The photos given on the page are just mouthwatering. It is amazing how an amateur cook and a photograph manages to combine delicious recipes with stunning photos and write interesting stories at the same time.

Yes, Deb’s writing style is truly extraordinary and it makes her blog so special. Her texts are full of humor. It is always interesting to read them.

When reading the blog you have a feeling as if a very close friend of yours is writing to you and giving an advice how and what to cook for different situations.

Deb is either creating a new dish herself or is making changes in the recipes she already knows. For instance she changes amounts, temperature, some ingredients and finally gets a totally new recipe. She is not afraid of making mistakes and always admits it if the dish is not that good. She even discusses her mistakes with the readers noting what was overwhelming or lacking in her list of ingredients. Those frank texts make her blog even more favorable. It is not a website of a professional chief who describes his recipes with pedantic precision. Deb adores cooking different dishes and making experiments and approaches the process of cooking with maximum liberation.

MAY

201 2

97

CULINARY

დებ პერელმენი ტკბილეულის დიდი მოყვარულია. როგორც თვითონ ამბობს, ერთი დღეც არ შეუძლია ისე ცხოვრება, სულ ცოტა ტკბილეული მაინც რომ არ მიიღოს. საიტზე უგემრიელესი ნამცხვრების, ორცხობილების და სხვა ტკბილეულის რეცეპტს ნახავთ. ფოტოების ყურებისას ნამდვილად ნერწყვი მოგადგებათ. საოცარია, როგორ ახერხებს თვითნასწავლი კულინარი და ფოტოგრაფი ასე შეუთავსოს ერთმანეთს გემრიელი რეცეპტები, ულამაზესი ფოტოები და საინტერესოდ წერა. დიახ, დების წერის სტილი ნამდვილად განსაკუთრებულია და ეს ერთ-ერთია, რაც მის ბლოგს გამორჩეულს ხდის. იგი იუმორით წერს ყოველ ახალ ტექსტს. მათი წაკითხვა მუდამ საინტერესოა. ბლოგის კითხვისას შეგრძნება გიჩნდება, თითქოს დიდი ხნის მეგობარი გწერს და გირჩევს, რა კერძი გააკეთო სხვადასხვა შემთხვევისთვის. დები ან თავად ქმნის კერძებს, ან უკვე გაგონილ რეცეპტებში ცვლის ბევრ რამეს, მაგალითად რაოდენობებს, ტემპერატურებს, ზოგ ინგრედიენტს და უკვე ახალი რეცეპტი გამოდის. მას არ ეშინია შეცდომების და აღიარებს, თუ კერძი არ გამოსდის. მკითხველს ეუბნება რაში გადააჭარბა, რა მოუვიდა ზედმეტი ან დააკლო. ეს გულწრფელი ტექსტები მკითხველისთის კიდევ უფრო საყვარელს ხდის მის ბლოგს. ეს არაა პროფესიონალი კულინარის საიტი, რომელიც რეცეპტებს პედანტური სიზუსტით იცავს. დები ადამიანია, რომელსაც ძალიან უყვარს კერძების მომზადება, ექსპერიმენტები და მაქსიმალურად თავისუფლად უდგება ამ პროცესს. „ვერასდროს ვიკავებ თავს ბროწეულის ყიდვისგან. როცა დახლებზე ბროწეული ჩნდება, აუცილებლად უნდა შევიძინო! მიმაქვს შემდეგ სახლში და ან ალექსს ვეხვეწები აკურატულად გამიჭრას, ან ჩემით ვცდილობ და ეს კედლების, ჩემი მაისურისა და ხელების ვარდისფრად შეღებვით მთავრდება. თუმცა ბროწეული ამად ღირს! მაგრამ, რას უშვებით თქვენ მას? კარგი, ბროწეულის პირდაპირ ჭამა მშვენიერია, მაგრამ რას აკეთებთ მისგან? დარწმუნებული ვარ, კრეატულ ადამიანებს 100 იდეა მაინც ექნებათ მათი ნამცხვრებში და კერძებში გამოსაყენებლად, მაგრამ მე... მე უბრალოდ ერთი სალათის რეცეპტი მაქვს.“ - აი ასე იწყება ხოლმე დების ახალი ჩანაწერები ბლოგზე და შემდეგ უგემრიელესი რეცეპტებით გრძელდება. სრული ტექსტების ნახვა smittenkitchan.com-ზე შეგიძლიათ. არქივი 700-ზე მეტ რეცეპტს ითვლის. აქვე ნახავთ ნიუ-იორკში იმ 10 ადგილის ჩამონათვალს, რომლის სტუმრობასაც დები გვირჩევს და კიდევ ბევრ საიტს, რომლებიც, დების აზრით, ასევე საინტერესო რეცეპტებს გვთავაზობს. ულამაზესი ფოტოების გამო დების საიტს თვალს ვერ

98

201 2

MAY

მოსწყვეტ, მისი იუმორის და წერის უშუალო მანერის გამო კი კითხვას ვერ შეწყვეტ. საიტზე შესვლამდე აზრადაც რომ არ გქონდეთ რაიმე კერძის მომზადება, დები აუცილებლად გადაგაფიქრებინებთ. ფოტოები მადისაღმძვრელია, ლამაზია და გიბიძგებს შენც გამოსცადო რეცეპტი. ასე რომ, თუ აქამდე არასდროს გინახავთ, აუცილებლად ესტუმრეთ დებ პერელმენის კულინარულ ბლოგს -

www.smittenkitchen.com

CULINARY

"I cannot resist buying pomegranates. When they start popping up in stores each year, I have to take them home with me and either beg Alex to take them apart in his neat or organized way (show off), or do it myself and splatter the walls and my shirt and stain my fingertips a telltale pink for days (typical). It’s all worth it. They are this seafood-phobic’s caviar. But aside from, well, you know, eating them straight, which is nothing to complain about, I rarely know what to DO with them. What does one make with pomegranates? Oh, I am sure all of you creative people have 100 ideas.

You make pomegranate upside down cakes and delicate custards with whole seeds suspended in them. You freeze them into bubbly sorbets. But me, I just have this salad." - This is how Deb’s new posts appear on her blog that are finished by delicious recipes. You can find the full texts on www.smittenkitchen.com. The archive of the webpage counts about 700 recipes. On the same page Deb offers a list of places she recommends to visit and the addresses of different websites which according to her are offering some interesting recipes.

Thanks to the beautiful pictures it's hard to take your eyes off Deb's blog and thanks to her humor and writing style you cannot stop reading. Even if you never have thought about cooking anything before visiting the website Deb will change your mind. The pictures are so appetizing and beautiful that they inspire readers to cook. Thus if you have never seen it before you should visit the culinary blog of Deb Perelman: www.smittenkitchen.com

Mariam Tabagua/მარიამ ტაბაღუა

MAY

201 2

99

OT H E R

Spring Feng Shui გაზაფხულის ფენ შუი

100 201 2

MAY

OT H E R

W

hat are the first words that come to mind when mentioning spring? Most probably it’s “renewal”, “revival”, “awakening”… that’s exactly what the ancient Chinese art Feng Shui advices us to do – renew and give a breath of fresh air to our living space.

Feng Shui counts 3000 years and is the science of organizing one’s surroundings harmonically. Each item contains certain energy and everything is linked to one-another. Modern physics confirms all of this. Feng Shui aims for people to live in harmony with the environment and receive positive energy from the universe; and living space is a key point to this.

Practicing Feng Shui, they use Bagua for studying specific homes and giving precise advice.

Bagua is a certain energy map for the house. It divides the living space in eight areas – each with its own element, color and a corresponding part of a lifestyle. To arrange your house in the best possible way, you should study its energetic map closely. Although there’s also much general advice that will come in hand for all homes - those are the ones we will tell you about.

The main thing Feng Shui suggests for spring is renewing homes. So if you still have not updated your place of residence, we recommend you to prepare and get to work. The very first step is getting rid of extra items. Anything that doesn’t have a place in the home, is hidden somewhere, not in use, or is simply something you dislike – is extra. These kinds of things not only oppress your home, but also your life.

If we believe Feng Shui, these items take away your energy and disturb you. Of course, everyone resents getting rid of things, but dare to take the step and you’ll see how much pleasure this process will bring. Be honest with yourself and the result will amaze you. A piece of advice – do not start without embracing positive energy. Cheer up, get yourself on a good mood and – do it! Open up the shelves, cupboards, dressers, even the fridge and get to work!

What happens in the kitchen, according to Feng Shui, defines your health condition. So free yourself from all the unnecessary things. Look into the bedroom and the bathroom

რ

ა სიტყვები გახსენდებათ გაზაფხულის ხსენებისას? ალბათ განახლება, გამოცოცხლება, გამოღვიძება... უძველესი ჩინური ხელოვნება, რომელსაც ფენ შუი ეწოდება, სწორედ ამას გვირჩევს ჩვენი საცხოვრებელი ადგილის განახლებას და მისთვის ახალი სულის ჩაბერვას. ფენ შუი 3000 წელს ითვლის და ეს არის მეცნიერება გარემომცველი სივრცის ჰარმონიულად ორგანიზების შესახებ. ყველა ნივთს გარკვეული ენერგია გააჩნია და ყველაფერი ერთმანეთთანაა დაკავშირებული. ამას თანამედროვე ფიზიკაც ადასტურებს. ფენ შუის მიზანია ადამიანი გარემოსთან ჰარმონიაში ცხოვრობდეს და დადებით ენერგიას იღებდეს სამყაროსგან. მთავარი კი საცხოვრებელი ადგილია. კონკრეტული სახლის შესასწავლად და ზუსტი რჩევების მისაცემად ფენ შუიში ბაგუას იყენებენ, სახლის ენერგიის ერთგვარი რუკაა. იგი საცხოვრებელს რვა არედ ჰყოფს, რომლებსაც თავისი ელემენტი, ფერი და ცხოვრების ნაწილი შეესაბამება. თქვენი სახლის საუკეთესოდ მოსაწყობად კარგად უნდა შეისწავლოთ მისი ენერგეტიკული რუკა, თუმცა არსებობს ბევრი ზოგადი რჩევა, რომელიც ყველა ადამიანს და სახლს გამოადგება. ჩვენ ამ რჩევებზე მოგიყვებით. მთავარი, რასაც ფენ შუი გაზაფხულზე გვირჩევს, სახლების განახლებაა. ასე რომ, თუ ჯერ კიდევ არ შეგიტანიათ სიახლე თქვენს საცხოვრებელ ადგილში, გირჩევთ მოემზადოთ და საქმეს შეუდგეთ. პირველი და მთავარი ნაბიჯი ზედმეტი ნივთების თავიდან მოცილებაა. ნებისმიერი ნივთი, რომლის ადგილიც სახლში არ მოიძებნა, სადმეა შემალული, რომელსაც არ იყენებთ ან უბრალოდ არ გიყვართ - ზედმეტია. ასეთი ნივთები მხოლოდ თქვენს სახლს კი არა - ცხოვრებასაც ამძიმებს. ფენ შუის თუ დავუჯერებთ, ისინი ენეგრიას გართმევენ და ხელს გიშლიან. რა თქმა უნდა, ნივთების მოცილება ყველას ენანება, მაგრამ გაბედეთ, გადადგით ეს ნაბიჯი და ნახავთ როგორ სიამოვნებას მოგანიჭებთ ეს პროეცესი. იყავით გულრწფელნი საკუთარ თავთან და შედეგიც საოცარი იქნება. რჩევა - არ დაიწყოთ პროცესი ნათელი და დადებითი ენერგიით დამუხტვის გარეშე. დადექით კარგ განწყობაზე და - თამამად! გამოაღეთ კარადები,

MAY

201 2

101

OT H E R

and pick everything you haven’t used within the past six months. It’s just the right time to organize things in the appropriate manner - adroitly distribute them on shelves and drawers. Clean the windows, mop the floor properly (mind the space under the bed). Open the wardrobe and take out the clothes you no longer wear, or no longer like.

Renew your house and refresh your body. Spring is the best time for this. They call this process the Feng Shui spring cleaning and it’s a certain form of therapy.

There are two very important things at home – light and air. These elements are critical for attracting the positive Feng Shui energy - also referred to as the Energy of Life and it’s called “Qi” (pronounced “Chee” in English). It’s already warm enough, so move the curtains away, open the windows and try to let as much sunlight into the house, as possible. Pay attention to the artificial light as well – it’s good to heave at least three light sources in every room. Using fluorescent light is not recommended since it’s harmful for your health.

Colors… colors are the same as light. They play a very important role in Feng Shui. First of all, think of your attitude towards certain colors and what emotions they bring to you. Choose the color that does not annoy you and will not overload the surroundings. There are many beautiful and calm natural colors that fit many things in the room. You can use relatively bright colors in the corridor, bathroom and the cabinet; you can also paint one of the walls in the room with relatively intensive paint. Red, orange and yellow make the space warmer, while green and blue are colder. It’s good to use the water element light blue and sunlight and fire yellow, pink colors in spring. The most important colors for this season are the apple-green and dark brown, indicating one of the Feng Shui elements – wood. Wood is the element of the East, the early morning and spring. In a home it’s represented in wooden furniture, plants, green and brown color items and the pleasant views of nature from the window. So, if there weren’t many plants in your house up until now, spring is the ideal time for you to buy them. Add new plants to your home.

They fill the space with new life and energy. Listing Feng Shui plants here would take us far, but you can easily find them on the internet (key words being – Feng Shui Plants).

For the lucky ones owning a garden or a yard, there are several special notes. Emphasize the wood; the kind of flowers growing vertically from the ground with the stem.

In order to add the fire element to your yard, decorate it with red details and plant red flowers. One of the basic Feng Shui elements is water. It’s recommended that you arrange a small fountain, pond or a spring water source.

This is very important for maintaining changes and progress in your life.

102 201 2

MAY

მაცივარი და გაბედულად შეუდექით საქმეს! სამზარეულოს მდგომარეობა, ფენ შუის მიხედვით, თქვენი ჯანმრთელობის მდგომარეობას განსაზღვრავს. ამიტომ, გათავისუფლდით ყველაფერი არასაჭიროსგან. შეიხედეთ საძინებელსა და სააბაზანოში და აარჩიეთ ყველაფერი, რაც უკანასკნელი ექვსი თვის განმავლობაში არ გამოგიყენებიათ. კარგი დროა, ნივთებს სწორი ორგანიზება გაუკეთოთ. მოხერხებულად გაანაწილოთ ისინი თაროებსა და უჯრებში. გაწმინდეთ ფანჯრები, კარგად მოწმინდეთ იატაკი (საწოლის ქვეშაც). გამოაღეთ გარდერობი და გამოიტანეთ ტანსაცმელი, რომელსაც აღარ იცვამვთ ან აღარ მოგწონთ. განაახლეთ სახლი და სხეული. გაზაფხული ამისთვის საუკეთესო დროა. მთელს ამ პროცესს ფენ შუის საგაზაფხულო დასუფთავებას ეძახიან და ის ერთგვარ თერაპიას წარმოადგენს. სახლში ორი რამ არის ძალიან მნიშვნელოვანი - სინათლე და ჰაერი. ეს ელემენტები უმნიშვნელოვანესია ფენ შუის დადებითი ენერგიის მოსაზიდად. ამ ენერგიას სიცოცხლის ენერგიასაც უწოდებენ და მას „ჩი“ ჰქვია. უკვე საკმარისად თბილა, ასე რომ გადასწიეთ ფარდები, გამოაღეთ ფანჯრები, და ეცადეთ რაც შეიძლება ბევრი მზის სინათლე შემოუშვათ სახლში. ყურადღება მიაქციეთ ხელოვნურ განათებასაც. კარგი იქნება, თუ ყველა ოთახში სამი სინათლის წყარო მაინც გექნებათ. არ არის რეკომენდებული ე.წ. ფლურესცენციული სინათლის გამოყენება, რადგანაც იგი ჯანმრთელობას ვნებს. ფერები... ფერები ხომ იგივე სინათლეა. ისინი ძალიან მნიშვნელოვან ადგილს იკავენებ ფენ შუიში. პირველ რიგში, დაფიქრდით როგორი დამოკიდებულება გაქვთ ამა თუ იმ ფერის მიმართ და რა ემოციები მოაქვს მათ თქვენთვის. აირჩიეთ ისეთი ფერი, რომელიც არც თქვენ გაგაღიზიანებთ და არც გარემოს გადატვირთავს. არსებობს ბევრი ლამაზი, მშვიდი და ბუნებრივი ფერი, რომელიც კარგად ეწყობა ოთახში არსებულ ნივთებს. შედარებით მკეთრი ფერების გამოყენება შეგიძლიათ შემოსასვლელში, აბაზანასა და კაბინეტში, ასევე შეგიძლიათ ოთახის ერთ-ერთი კედლის შედარებით ინტენსიური საღებავით შეღებვა. წითელი, ფორთოხლისფერი და ყვითელი სივრცეს ათბობს, მწვანე და ლურჯი კი უფრო ცივი ფერებია. გაზაფხულისთვის კარგია წყლის სტიქიის აღმნიშვნელი ნათელი ლურჯის და მზის სინათლისა და ცეცხლის აღმნიშვნელი ღია ყვითელი, ვარდისფერი ფერების გამოყენება. ყველაზე მნიშვნელოვანი ფერები ამ სეზონზე მაინც მწვანე ვაშლისფერი და მუქი ყავისფერია – ფენ შუის ერთ-ერთ ელემენტს - ხეს აღნიშნავს. ხე აღმოსავლეთის, ადრიანი დილის და გაზაფხულის ელენეტია. სახლში ის წარმოდგენილია ხის ავეჯის, მცენარეების, მწვანე და ყავისფერი ფერის, ფანჯრებიდან ბუნების სასიამოვნო ხედებით. ამიტომ, თუ აქამდე თქვენს სახლში ბევრი მცენარე არაა, გაზაფხული იდეალური დროა მათ შესაძენად. შემატეთ თქვენს სახლს ახალი მცენარეები. ისინი ახალი სიცოცხლითა და ენერგიით აავსებენ სივრცეს. ფენ შუის მცენარეების ჩამოთვლა აქ შორს წაგვიყვანს, მაგრამ მათი პოვნა ადვილად შეგიძლიათ ინტერნეტით (საძიებო სიტყვები Feng Shui Plants).

OT H E R

Now back to the house - Whatever is the first thing we see when entering it, is what affects us the most - make sure you renew the hall. You can change the mat or the door handle. Even a small change can have a great impact on the surroundings. Feng Shui suggests placing several river stones or crystals by the door for attracting strong “Qi”.

Never place chairs and sofas with their backs to the door in the living room. It’s better if you do it vice-versa. People sitting in the room should always be able to see the door.

It’s good to place plants, mirrors and lighting devices in corners and dark parts of the room. The table in the main room should always be clean. The atmosphere should encourage your guests towards interaction. It’s suggested that you hang pictures and other decorations higher than the furniture, but on the eye-height. According to Feng Shui, furniture should not be placed closely to eachother, so that it does not interfere with the free energy flow. Spring is also the season for family and friends. It’s a good idea to place photos of them in frames, or if you already have those - renew them.

MAY

201 2

103

OT H E R

იმ იღბლიანი და ბედნიერი ადამიანებისთვის კი, რომლებსაც საკუთარი ეზო ან ბაღი აქვთ, რამდენიმე განსაკუთრებული რჩევა არსებობს. აქცენტი გააკეთეთ ხეზე. ისეთ ყვავილებზე, რომლებიც ღეროსთან ერთად ვერტიკალურად იზრდება მიწიდან. თქვენი ეზოსთვის ცეცხლის ელემენტის დასამატებლად გააფორმეთ ის წითელი ფერის დეკორაციებით და დარგეთ წითელი ფერის ყვავილები. ფენ შუის კიდევ ერთი ელემენტია წყალი. სასურველია ბაღში პატარა შადრევანი, გუბურა ან წყარო გააკეთოთ. ამას დიდი მნიშვნელობა აქვს თქვენს ცხოვრებაში ცვალებადობისა და წინსვლის შენარჩუნებისთვის. ისევ სახლს დავუბრუნდეთ. ის, რასაც მასში შესვლისას პირველად ვხედავთ ყველაზე დიდ ეფექტს ახდენს ჩვენზე. ამიტომ აუცილებლად განაახლეთ სახლის შემოსასვლელი სივრცე. შეგიძლიათ შეცვალოთ ფეხის საწმენდი ან კარების სახელური. პატარა ცვლილებაც კი სულ სხვა ელფერს ანიჭებს გარემოს. ფენ შუი გვირჩევს, კართან განვათავსოთ რამდენიმე მდინარის ქვა ან კრისტალი ძლიერი ჩის მოსაზიდად.

As of the bedroom, placing a writing table and electrical devices (TV, computer, etc.) here is not recommended since they will disturb your peaceful sleep. The bed is the main object in the bedroom. It’s suggested that its head is set against the wall with the windows right atop of it.

The color of the bedroom walls should be calming and the light should be poor. Everything in this room should put you in the mood for calmness and rest.

Think of the room layout. The fact that the bedroom and the dining room both have their place does not necessarily mean this is how they should be located forever.

Maybe it’s better to switch functions for the rooms?! Be brave and creative. Don’t be afraid to make changes!

Feng Shui aims to make your life better and considers having positive energy flow freely in your home a starting point for this. Spring is thought to be the best period for changes, bringing about a clean and refreshed space. So try out the Feng Shui Spring recommendations to reach pure harmony in your homes.

104 201 2

MAY

მისაღებ ოთახში არასდროს განალაგოთ სკამები და სავარძლები ზურგით კარებისკენ. სასურველია, პირიქით მოიქცეთ. ადამიანები, რომლებიც ოთახში სხედან ყოველთვის უნდა ხედავდნენ კარს. ოთახის კუთხეებსა და ბნელ ადგილებში კარგია თუ განათავსებთ მცენარეებს, სარკეებს, გასანათ მოწყობილობებს. მაგიდა მთავარ ოთახში ყოველთვის სუფთად უნდა შეინარჩუნოთ. გარემო თქვენს სტუმრებს ურთიერთობისთვის უნდა განაწყობდეს. სასურველია თუ კედლებზე სურათებს და სხვა ნივთებს ავეჯზე მაღლა, თუმცა თვალის სიმაღლეზე დაკიდებთ. ფენ შუის მიხედვით ავეჯი არ უნდა იყოს ერთმანეთზე მჭიდროდ მიდგმული, რომ ხელი არ შეუშალოს ენერგიას თავისუფლად მოძრაობაში. გაზაფხული ოჯახის და მეგობრების სეზონადაც ითვლება. კარგი იქნება, თუ მათ ფოტოებს ჩარჩოებში ჩასვამთ ან თუ უკვე გაქვთ ასეთი ფოტოები, განაახლებთ. რაც შეეხება საძინებელს, არაა რეკომენდებული საწერი მაგიდისა და ელექტრომოწყობილობების (ტელევიზორი, კომპიუტერი და სხვ.) აქ განთავსება, რადგან ისინი ხელს შეგიშლიან მშვიდ ძილში. საძინებელში მთავარი საწოლია. სასურველია მისი თავი კედელს იყოს მიბჯენილი, ხოლო ფანჯრები ზუსტად მის თავზე მდებარეობდეს. საძინებლის კედლების ფერი დამამშვიდებელი უნდა იყოს, განათება კი სუსტი. ამ ოთახში ყველაფერი სიწყნარისა და დასვენებისათვის უნდა განგაწყობდეთ. საერთოდ, კარგად დაფიქრდით ოთახების განლაგებაზე. ფაქტი, რომ საძინებელს თავისი ადგილი აქვს მიჩენილი, სასადილოს კი თავისი, სულაც არ ნიშნავს, რომ ეს მუდმივად ასე უნდა იყოს. იქნებ უკეთესია ოთახებს ფუნქციები შეუცვალოთ?! შეხედეთ ყველაფერს თამამად და კრეატიულად. ნუ შეგეშინდებათ ცვლილებების! ფენ შუის მიზანია, უკეთესი გახადოს თქვენი ცხოვრება. ამოსავალ წერტილად კი პოზიტიური ენერგიის ქონა მიაჩნია, რომელიც თქვენს სახლებში თავისუფლად იმოძრავებს. გაზაფხული კი საუკეთესო პერიოდად ითვლება ცვლილებებისთვის, რომელიც სუფთა და განახლებულ სივრცეს მოგიტანთ. მთავარია, გარემომ ცუდი ენერგიით კი არ აგავსოთ, პირიქით, დადებითი შეგრძნებები და განწყობა მოგიტანოთ. ასე რომ, სცადეთ ფენ შუის საგაზაფხულო რჩევები თქვენს სახლებში ნამდვილი ჰარმონიის მისაღწევად.

Mariam Tabagua/მარიამ ტაბაღუა

The show that made all of Georgia dance შოუ, რომელმაც მთელი საქართველო ააცეკვა

Noe Sulaberidze: For us (TBC-TV) implementing the given project was a challenge and a big responsibility, but we agreed to do it with pleasure.

We used almost all of our technical and creative resources for that purpose. The format of this project itself is very interesting; it is even included in the Guinness World Records as the format of the most successful show that was sold to more than 38 countries.

Nanuka Jorjoliani: For me "Dancing with the Stars" is the first mega project which went through successfully. This is just the beginning and the future seasons of the project will be even more interesting. I am a TV host so the most important thing for me is to watch a show.

The fact is that final decisions are made by non-professional viewers and they're looking for a show. Actually I assess the performance of the participants for the same thing for what the audience does and for what they vote for.

Gocha Chetkoev: I'm amazed how fast this project is developing. It became very popular in a short time and it has a big potential for future improvements. For me the most important thing in this show is dancing, dancing and dancing! This is what matters the most...

Nino Ananiashvili: I think that "Dancing with the Stars" is a very successful project.

I'm told that it has more and more viewers day by day. I am very happy because the show is about dancing and movement. Now people will see that professional dancing is not easy and they will respect the people who work in this field even more.

The main thing in this project is the participation itself. It doesn't matter who leaves the show, what matters is that the stars are learning, trying and risking. They're not afraid of mistakes and they're making progress.

Nino Sukhishvili: As a judge I assess the stars and their performances. I pay less attention to their partners, or staging and other details. I try to be as objective as possible. The participants work hard and are very determined. It is obvious that they're putting their souls in learning the routines.

ნოე სულაბერიძე: ჩვენთვის ( TBC-TV-სთვის) ამ პროექტის გაკეთება დიდი პასუხისმგებლობა და გამოწვევა იყო, რომელიც სიამოვნებით მივიღეთ. მთელი ჩვენი რესურსი ჩავდეთ ამაში - როგორც ტექნიკური, ისე შემოქმედებითი. თვითონ პროექტის ფორმატი ძალიან საინტერესოა და ის გინესის რეკორდების წიგნშიც კია შეტანილი, როგორც ყველაზე წარმატებული გადაცემის ფორმატი, რომელიც 38-ზე მეტ ქვეყანაში გაიყიდა.

ნანუკა ჟორჟოლიანი: „ცეკვავენ ვარსკვლავები“ ჩემთვის პირველი მეგა-პროექტია, რომელიც შედგა. ეს დასაწყისია და მომავალი სეზონები კიდევ უფრო საინტერესო იქნება. მე ტელეწამყვანი ვარ, ამიტომ ჩემთვის მთავარი შოუა. ფაქტობრივად, გადაწყვეტილებას სწორედ არაპროფესიონალი მაყურებელი იღებს. მათთვის კი მთავარი სანახაობაა. მეც იმას ვაფასებ, რასაც ხალხი აფასებს, რის გამოც ისინი მონაწილეებს გულშემატკვივრობენ.

გოჩა ჩეტკოევი: აღფრთოვანებული ვარ, როგორ დაიხვეწა პროექტი ასეთ მცირე დროში და ძალიან პოპულარული გახდა. თუმცა, კიდევ უფრო უკეთესი უნდა გახდეს მომავალში. პოტენციალი უზარმაზარია. შოუში ჩემთვის ყველაზე მნიშვნელოვანია ცეკვა, ცეკვა და კიდევ ერთხელ ცეკვა! ეს მთავარია...

ნინო ანანიაშვილი: მგონია, რომ „ცეკვავენ ვარსკვლავები“ ნამდვილად შედგა. ყოველ დღე მესმის, რომ სულ უფრო მეტი მაყურებელი ჰყავს, მიხარია, იმიტომ, რომ შოუ ცეკვას და მოძრაობას ეხება. ვფიქრობ, ხალხი უკეთ დაინახავს, რომ პროფესიონალური ცეკვა არც ისე იოლი საქმეა. იმედი მაქვს, უფრო დააფასებენ იმ ხალხს, ვინც ამ სფეროში მოღვაწეობს. ჩემი აზრით, პროექტში მთავარი მონაწილეობაა. დიდი მნიშვნელობა არ აქვს ვინ გავარდება, მთავარია, რომ უკვე შემდგარი ვარსკვლავები სწავლობენ, ცდილობენ, არ ეშინიათ შეცდომების და პროგრესსაც განიცდიან.

ნინო სუხიშვილი: როგორც ჟიურის წევრი, მე მონაწილე ვარსკვლავს და მის გამოსვლას ვაფასებ. მეწყვილეს, დადგმას და სხვა დეტალებს ნაკლებ ყურადღებას ვუთმობ. ვცდილობ, მაქსიმალურად ობიეტური ვიყო. მონაწილეები ბევრს მუშაობენ, იხარჯებიან, მონდომებულები არიან. ცეკვის სწავლაში მთელი სულისკვეთებით არიან ჩართულნი და ეს ჩანს კიდეც.

Levan Uchaneishvili: Each judge of the jury has a separate function. I pay attention to what I know and can evaluate: that's acting and it is the main point of the show for me. The most important thing is how the participants express the character of a given dance.

Kabu: I can't judge professionally but I like what I see a lot. All the participants are already stars for me. Each couple is very talented. If not so they wouldn't be here at all. As to the results - the judges and the audience will determine who the best is. I'd like to comment the rumors regarding the conflict between Levan Uchaneishvili and me - there was no fight, we have a peaceful and a friendly relationship. I missed the show because of the surgery. I can show my stitches, if anyone's interested.

Ruska Makashvili: All the couples participating in the project are very strong.

Every single one of them does their best and presents an amazing performance. When I watch them, I too want to be standing on stage dancing. The project is developing very objectively and justly.

Kakha Kintsurashvili: The show has been having a high rating from the very first day and is becoming more and more popular. This means the audience likes it, which proves that the project is successful. The motivation for participants increases as the finals approach. Everyone has their own things to do, but they come, practice and spend energy to perform well – this has to be appreciated.

Jiji Regini: It has been quite difficult working on the visuals. The specifics of the project mostly cover ballroom dancing so it’s hard to choose tasteful clothing. In spite of this, I’m happy with the results. I can say that in this regard, we are the first among post soviet counties.

Rusa Morchiladze: I would evaluate the project positively, especially taking into consideration that it is a totally new type of a show.

The contestants of the project are so called pioneers who risked and participated in such a contest. There was a big risk of showing themselves inappropriately. They all deserve praise for risking and engaging in the project. I can't remember any show that was so popular, where all the audience is involved and we all feel the energy coming from them. I would like to thank the whole crew of TBC-TV, all the producers and their assistants, directors, cameramen, participants, the professional dancers and everyone who had contributed even a little effort in creation of this show.

Thanks to them we all have enjoyed wonderful results.

ლევან უჩანეიშვილი: ჟიურის ყველა წევრს თავისი ფუნქცია აქვს დაკისრებული. მე ყურადღებას ვაქცევ იმას, რაც ვიცი და რისი შეფასებაც კარგად შემიძლია. ესაა სამსახიობო ხელოვნება, რაც ამ შოუს ამომავალი წერტილია ჩემთვის. როგორ ახერხებს ესა თუ ის მონაწილე ცეკვის ხასიათის გადმოცემას, ესაა მთავარი.

კაბუ: მე პროფესიონალურად ვერ შევაფასებ, მაგრამ რასაც ვხედავ და აღვიქვამ - ძალიან მომწონს. მონაწილეები უკვე შემდგარი ვარსკვლავები არიან. ყველა წყვილი ნიჭიერია. ნიჭიერები რომ არ ყოფილიყვნენ, აქ არც იქნებოდნენ. აი, ვინ უფრო უკეთესია, უკვე ჟიური და მაყურებელი წყვეტს. მინდა კომენტარი გავაკეთო ჩემი და ლევან უჩანეიშვილის კონფლიქტის შესახებ გავრცელებულ ჭორებთან დაკავშირებით. არანაირი ჩხუბი არ მოგვსვლია, ჩვენ მშვიდობიანი და მეგობრული ურთიერთობა გვაქვს. გადაცემა ოპერაციის გამო გამოვტოვე. ვისაც უნდა, ნაკერებიც შემიძლია ვაჩვენო.

რუსკა მაყაშვილი: ძლიერი წყვილები იღებენ მონაწილეობას. თითოეული მაქსიმუმს აკეთებს და ყველას შესანიშნავი ნომერი აქვს ხოლმე. როცა მათ ვუყურებ, მეც მინდება, სცენაზე ვიდგე და ვცეკვავდე. ვთვლი, რომ პროექტი ობიექტურად და სამართლიანად ვითარდება.

კახა კინწურაშვილი: გადაცემას პირველივე დღიდან მაღალი რეიტინგი აქვს და სულ უფრო პოპულარული ხდება. ეს ნიშნავს, რომ ხალხს ის მოსწონს, რაც ადასტურებს, რომ პროექტი ნამდვილად შედგა. მონაწილეების მოტივაციაც ფინალის მოახლოებასთან ერთად იზრდება. ყველას თავისი საქმე აქვს, მაგრამ მოდიან, ვარჯიშობენ, ენერგიას ხარჯავენ, რომ კარგი ნომერი გამოვიდეს - ეს ძალიან დასაფასებელია.

ჯიჯი რეჯინი: საკმაოდ რთული აღმოჩნდა ვიზულურ მხარეზე ზრუნვა. პროექტის სპეციფიკა მაინც სამეჯლისო ცეკვებს გულისხმობს, ამიტომ რთულია გემოვნებიანი ჩაცმულობის შერჩევა. მიუხედავად ამისა, შედეგით კმაყოფილი ვარ. თამამად შემიძლია ვთქვა, რომ პოსტ საბჭოთა სივრცეში ამ კუთხით პირველები ვართ. თბილისი, ამ პროექტში, დიზაინის და სტილის მხრივ ნამდვილად წამყვან ადგილს იკავებს.

რუსა მორჩილაძე: პროექტს ერთმნიშვნელოვნად პოზიტიურად შევაფასებ. მითუმეტეს, თუ გავითვალისწინებთ, რომ მაინც ახალი ხილია და მონაწილეები, ასე ვთქვათ, პირველი მერცხლები არიან, რომლებმაც გარისკეს და ჩაერთვნენ ამ კონკურსში. დიდი საშიშროება იყო, რომ არც თუ ისე სახარბიელოდ წარმოეჩინათ თავი, ამიტომ მხოლოდ იმის გამოც იმსახურებენ შექებას, რომ გარისკეს და მონაწილეობა მიიღეს. მე არ მახსენდება მსგავსი პოპულარული გადაცემა, სადაც ემოციურად ასე ჩართულია მაყურებელი და ამხელა ენერგია იგრძნობა. აუცილებლად მინდა, მადლობა გადავუხადო TBC-TV-ის მთელ შემადგენლობას, პროდუსერებს და მათ ასისტენტებს, რეჟისორებს, ოპერატორებს, მონაწილეებს, პროფესიონალ მოცეკვავეებს, საერთოდ ყველა ადამიანს, ვისაც პატარა წვლილი მაინც შეაქვს ამ პროექტის გაკეთებაში. მათი წყალობით ნამდვილად არაჩვეულებირივი შედეგი მივიღეთ.

T

he cosmetic company Avon held a new product presentation in Kachreti, at the “Ambassador” hotel on April 21. The guests were presented “Solutions” – a skin care product line based on natural components.

Avon has been offering its customers different products made by innovative technologies for 125 years.

The new line, covering 6 different types of products was created combining nature and science. Among ingredients there are tea leaf and mulberry extracts.

These means take the best care of skin of a particular age and needs; all products are hypoallergenic.

Interesting surprises awaited the guests - the recreational program after the official part of the event started with a light yoga exercise, followed by a tea ceremony and creating Ikebana compositions.

Visitors tasted healthy frilled food at the end of the presentation.

Purchasing the “Solutions” line products is possible through Avon representatives, who will not only advise you the appropriate line, but also delivery it for you.

კ

ოსმეტიკურმა კომპანია Avon–მა 21 აპრილს კაჭრეთში, სასტუმრო „ამბასადორში“ ახალი პროდუქტის პრეზენტაცია გამართა, სადაც მოწვეულ სტუმრებს ნატურალურ კომპონენტებზე დამზადებული სახის კანის მოვლის ხაზი „ Solutions“ წარუდგინა. კომპანია Avon-ი, უკვე 125 წელია, მომხმარებელს ინოვაციურ ტექნოლოგიებზე დამზადებულ სხვადასხვა საშუალებას სთავაზობს. ახალი ხაზი, რომელიც 6 სხვადასხვა სახეობას მოიცავს, მეცნიერებისა და ბუნების შერწყმით შეიქმნა. ინგრედიენტებს შორის არის ჩაის ხის ფოთლის და თუთის ექსტრაქტი. ეს საშუალებები საუკეთესოდ ზრუნავს გარკვეული ასაკისა და საჭიროებების მქონე კანზე, ამასთან ხაზის ყველა პროდუქტი ჰიპოალერგიულია. პრეზენტაციაზე მოსულ სტუმრებს საინტერესო სიურპრიზებიც ელოდათ, ოფიციალური ნაწილის შემდეგ დასასვენებელი პროგრამა იოგას მსუბუქი ვარჯიშით დაიწყო, რასაც ჩაის სმის რიტუალი და „იკებანას“ კომპოზიციის შექმნა მოჰყვა. ბოლოს სტუმრებმა გრილზე შემწვარი ჯანსაღი საკვებიც დააგემოვნეს. „ Solutions“–ის ხაზის პროდუქტის შეძენა შესაძლებელია კომპანია Avon-ის წარმომადგენლების მეშვეობით, რომლებიც არა მხოლოდ გირჩევენ თქვენი კანის შესაფერის ხაზს, არამედ ადგილზეც მოგიტანენ მას.

Ukrainian Fashion Games is the project dedicated to the 20 year long diplomatic relationship between Ukraine and Georgia.

It lasted a week and was held from 1st to 7th of May. Few famous Ukrainian designers visited Georgia specially for the fashion week. The media partners of the project were: Broadcasting Company "Imedi", Radio "Beat Fm" and magazine EGO. The partners of the project gathered on April 27th at the lounge-bar "Mijito Loung" that is located on Tabidze Street. The name of the event was "Partners Night" and turned out to be very interesting and beautiful.

The music for the evening was provided by DJ Malish. Prizes were given out during the evening.

Ukrainian Fashion Games

Ukrainian Fashion Games უკრაინულ-ქართული დიპლომატიური ურთიერთობების 20 წლისთავისადმი

მიძღვნილი ერთკვირიანი პროექტია, რომელიც პირველიდან შვიდი მაისის ჩათვლით ჩატარდა. სპეციალურად მოდის კვირეულისათვის საქართველოს რამდენიმე ცნობილი უკრაინელი დიზაინერი ეწვია. პროექტის მედია პარტნიორები არიან: ტელეკომპანია „იმედი“, რადიო „Beat Fm” და ჟურნალი EGO. 27 აპრილს ტაბიძის ქუჩაზე, "Mijito Loung"–ში პროექტის პარტნიორები შეიკრიბნენ. ივენთს Partners Night ერქვა და საკმაოდ საინტერესო და ლამაზი გამოვიდა. საღამოს მუსიკალურად DJ Malish აფორმებდა, გათამაშდა სხვადასხვა პრიზები.

Photographer Yaroslav Kerget aka Yaron Geometria.ru

ADDRESSES

01

RADISSON BLU HOTEL, BATUMI/Batumi, Georgia, Ninoshvili Str. 1./Tel: +995 422 255 555./Fax: +995 422 228 888./info.batumi@radissonblu.com/

radissonblu.com/hotel-batumi

02

RADISSON BLU IVERIA HOTEL/Tbilisi 0108, Georgia/Tel: +995 322 402 200/Fax: +995 322 402 201/info.tbilisi@

radissonblu.com/radissonblu.com/hotel-tbilisi ge/ www.br.ge.

04

03

BANK REPUBLIC /TBILISI, GEORGIA, Abashidze str. 2./Tel: +995 322 909 090/ info@republic.

FREY WILLE/Tbilisi 0105, Georgia/Rustaveli Ave. 25/Tel: +995 322 990 957/tbilisi@freywille.ge/frey-wille.com

Tbilisi 0131, Georgia/Parnavaz Mepe Ave. 1/Tel: +995 322 243 673/info@goodwill.ge/www.goodwill.ge Chavchavadze Ave. 34/Tel: +995 322 244 333/info@goodwill.ge/www.goodwill.ge Tel: +995 322 400 002/info@goodwill.ge/www.goodwill.ge constanta.ge

09

08

07

GOODWILL - KAVTARADZE/Kavtaradze str. 1, Tbilisi, Georgia/

AVTANDIL / Tbilisi, Georgia, Paliashvili str. 80./ Tel: +995 322 252 022 / avtandil.ts@gmail.com/ www.avtandil.ge

CAFÉ KGB /8/10 Erekle II str. Tell: 832 2985013, 599 674 488.

str. Tel: 591 681 000.

112 201 2

MAY

15

GOODWILL/

GOODWILL - VAKE/Tbilisi 0179, Georgia/

BANK CONSTANTA/Tsereteli ave. 117, Tbilisi, Georgia/ +995 322 401 401/www.bank-

TISING AGENCY/Tbilisi, Georgia, Brosse str. 7./Tel: +995 322 928 899. flitmail@flit.ge /www.flit.ge 12

06

05

13

ACID BAR 3 / Leonidze str. Tel” 592 221 131

11

FLIT ADVER-

CAFÉ KALA: 8/10 Erekle II str. Tell:599 799 737.

ACID BAR 1 / 3a Kazbegi Ave. tel: 599 101 238.

16

10

14

ACID BAR 2 /: 37 Abashidze

CAFÉ NEAR OPERA /2 Lagidze str. Tel: 599 681 166.

Read EXCLUSIVE Interviews & Articles in

The COMMERCIAL TIMES Newspaper Weekly Floral Symphony

www.freywille.com vienna, austria

26 Rustaveli Avenue | 0105 Tbilisi, Georgia rusTavelis gamz. 26 | 0105, Tbilisi, saqarTvelo tel/Tel: +995 32 299 0957 | tbilisi@freywille.ge

Mob: 5 70 700 253; 570 700 254 OFFICE: 2 309 786 E-mail: marketing@commercial.ge

MAGAZINE FOR SMART, STRONG AND TASTEFUL WOMEN

MAY 2 012

05

MAIA SIDAMONIDZE მაია სიდამონიძე Head of the Georgian National Tourism Administration საქართველოს ტურიზმის ეროვნული ადმინისტრაციის ხელმძღვანელი

PURPOSE: GEORGIA TO BECOME ONE OF THE MOST POPULAR DESTINATIONS ON THE WORLD TOURISTIC MAP მიზანი - საქართველო ერთ-ერთ ყველაზე პოპულარულ მიმართულებად იქცეს მსოფლიო ტურისტულ რუკაზე

M

201

A

2

Y