กัปตันธันเดอร์โบลต์

Captain Thunderbolt กัปตันธันเดอร์โบลต์ Kazushige Abe และ Kotaro Isaka มุทิตา พานิช บรรณาธิการต้นฉบับ บรรณาธิการบริหาร บรรณาธิการจัดการ ออกแบบปก รูปเล่ม พิสูจน์อักษร

เขียน แปล

ชัญพัส วรศักดิ์ อธิชา มัญชุนากร กาบูล็อง ศรรวริศา เมฆไพบูลย์ มณฑา มัญชุนากร ชุลีพร วุ่นบ�ารุง ภัทร เตกิตติพงษ์ สิริมา สุวรรณไตรภพ นินนารา

Captain Thunderbolt by Kazushige Abe • Kotaro Isaka Copyright © 2014 Kazushige Abe • Kotaro Isaka/Cork All rights reserved.

Originally published in Japan by Bungeishunju Ltd. Thai translation rights in Thailand reserved by Gamme Magie Editions under the license granted by Kazushige Abe and Kotaro Isaka arranged through Cork, Inc. พิมพ์ครั้งที่ 1 สิงหาคม 2560 ISBN 978-616-7591-65-0 ราคา 390 บาท

จัดพิมพ์ โดย : ส�านักพิมพ์กา� มะหยี่ 74/1 รังสิต-นครนายก 31 ต�าบลประชาธิปัตย์ อ�าเภอธัญบุรี จังหวัดปทุมธานี 12130 โทรศัพท์ : 084 146 1432 Homepage : www.gammemagie.com Facebook Page : GammeMagieEditions Email : gammemagie@gammemagie.com พิมพ์ที่ : ห้างหุ้นส่วนจ�ากัด ภาพพิมพ์ 45/12-14, 33 หมู่ที่ 4 ต�าบลบางขนุน อ�าเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี 11130 โทรศัพท์ : 02 879 9154-6 โทรสาร : 02 879 9153 Homepage : www.parbpim.com จัดจ�าหน่ายทั่วประเทศโดย : บริษัทเคล็ดไทย จ�ากัด 117-119 ถนนเฟื่องนคร ตรงข้ามวัดราชบพิธ เขตพระนคร กรุงเทพฯ 10200 โทรศัพท์ : 02 225 9536-9 โทรสาร : 02 222 5188 Homepage : www.kledthai.com

จากส�านักพิมพ์ หนึ่งเขียนเรื่องสนุก หนึ่งเขียนงานลึกซึ้ง สองเขียนสนุกลึกซึ้งนาน ส�ำนักพิมพ์ก�ำมะหยี่ สิงหำคม 2560

ค�าเตือน : การอ่านหนังสืออาจท�าให้ ไม่โดดเดี่ยว

บทน�า 27 สิงหาคม 2012 จงสนใจไขมันไกนอยด์! ร่างของเพศหญิงเข้าสู่สายตาเมื่อไหร่ ยิ่งเป็นหน้าอกหน้าใจด้วยแล้ว อมิกดาลาและไฮโปทาลามัสในสมองเพศชายจะออกค�าสั่งนี้ทันที แหม คุณสุมิดะ มองหน้าอกฉันใช่ไหมล่ะ ฮิโตมิ โมโมซาวะ ยกมือบังรอย เผยอทีห่ น้าอกชุดกระโปรงแล้วโปรยยิม้ ให้ชอู จิ ิ สุมดิ ะ ทีอ่ ยูข่ า้ งๆ เบือ้ งหลังรอยยิม้ เธอก�าลังคิดถึงการท�างานซื่อๆ ของสมองเพศชาย ไขมันไกนอยด์ซงึ่ เป็นส่วนประกอบในหน้าอก สะโพก และต้นขาของผูห้ ญิง เป็นสิ่งที่มีเฉพาะในเพศหญิงเท่านั้น แก่นราคะในสมองเพศชายสนใจมันเหลือเกิน หนังสืองานวิจัยด้านเพศศาสตร์เล่มหนึ่งพูดถึงทฤษฎีนี้ ไว้ อีกด้านหนึ่งของเคาน์เตอร์ บาร์เทนเดอร์สวมเสื้อกั๊กด�าท่าทางเป็นคน จริงจังเอาแต่เช็ดถูแก้วอยู่ตลอดเวลา ชั้นด้านหลังของเขามีขวดใบใหญ่สีต่างๆ วางเรียงรายสะท้อนแสงสีแดงจากโคมไฟที่อยู่แต่ละโตะ ทีน่ เี่ ป็นโรงแรมของทุนต่างชาติใกล้ๆ สถานีรถไฟชินจุกุ ดูเหมือนศิลปินทีม่ า ญี่ปุ่นจะใช้บริการบ่อย บาร์ ในเล้านจ์ชั้นหนึ่งไม่ถึงกับแน่น แต่ก็ ไม่ถึงกับว่างโหวง การสนทนาระหว่างฮิโตมิ โมโมซาวะ กับสุมิดะที่นั่งเคียงกันที่เคาน์เตอร์ ไม่ได้เป็น จุดสนใจของใคร จนถึงเมือ่ สักครู่ ทีด่ า้ นหลังมีชายสองคนสวมสูทดูมรี าคาคุยกันเรือ่ งผลการ แข่งขันเบสบอลอาชีพของเมื่อวานนี้ รากุเท็นโกลเด้นอีเกิลส์ชนะในอินนิ่งสุดท้าย ด้วยการตีเซฟบริเวณสนามด้านในไปทางเบสสาม คุยกันอย่างออกรสท�านองว่า “ถ้า ไม่รับก็เป็นลูกฟาล์วแท้ๆ” และ “เรียกชัยชนะแบบนี้มาได้ก็เพราะพลังของมาคุง” มาคุง หรือมาซาฮิโระ ทานากะ เป็นมือขว้างทีมรากุเท็นอีเกิลส์ “จากจุดเริ่มต้นนี้ กัปตันธันเดอรโบลต

7

มาคุงคงมาแรงแน่” ชายอีกคนพูดเหมือนจะพยากรณ์แบบไร้ความรับผิดชอบ ถึงฮิโตมิ โมโมซาวะ จะไม่รเู้ รือ่ งเบสบอลเท่าไหร่ แต่เมื่อได้ยินเรือ่ งนีเ้ ธอก็ สนใจ เงีย่ หูฟงั จนสองคนนัน้ ออกจากร้าน เป็นเพราะเธอก�าลังรวบรวมข้อมูลเกีย่ วกับ ภูมิภาคโทโฮคุ จึงรู้สึกว่าทีมเบสบอลอาชีพที่มีถิ่นที่ตั้งในเมืองเซ็นไดนั้นอยู่ ใกล้ตัว “ก็หน้าอกเธอมันเย้ายวนนีน่ า เลยอดมองไม่ได้” สุมดิ ะทีน่ งั่ อยูข่ า้ งๆ เผยอยิม้ เขาแต่งตัวล�าลองส�าหรับชายวัยห้าสิบกว่า ดูๆ ไปแล้ว ความไม่พอดีระหว่างเสือ้ ผ้า กับรอยย่นบนใบหน้าอาจเรียกได้ว่ามีเสน่ห์ดึงดูด ตามข้อมูลทีส่ บื มาล่วงหน้า เขาแต่งงานกับนางแบบโฆษณาทีพ่ บในกองถ่าย เมือ่ ยีส่ บิ ปีกอ่ น มีลกู ชายหนึง่ คน แต่หลังแต่งงานแล้วก็ยงั คงจีบสาวไปเรือ่ ย แม้ ไม่มี ชู้รักเป็นตัวเป็นตน แต่ก็หาคู่ส�าหรับปลดปล่อยความต้องการทางเพศที่มีล้นเหลือ ได้ ไม่ล�าบาก ฮอร์ โมนเพศชายพุง่ ขึน้ สูงได้อย่างรวดเร็วเพือ่ เตรียมพร้อมรบ การทีส่ มุ ดิ ะ ยังกระชุ่มกระชวยแม้อายุเกินห้าสิบแล้ว อาจพูดได้ว่าเป็นหลักฐานบ่งชี้ชัยชนะ การแข่งขันในวงการโฆษณาเรื่อยมา และเป็นความจริงที่ว่าฮอร์ โมนเพศชายจะ เพิ่มขึ้นระหว่างการแข่งขันไต่เต้าทางสังคม ฮิโตมิ โมโมซาวะ ยอมรับ แต่ก็ ไม่ชอบอยู่ดี “แต่ ฉันโชคดีจริงๆ บังเอิญแวะมาบาร์นี้ ตั้งใจจะฆ่าเวลาเฉยๆ ไม่คิดเลย ว่าจะได้พบคุณสุมิดะ” “เธอรู้เรื่องของผมดีมาก คนท�าโฆษณาน่ะเป็นพวกเบื้องหลังแท้ๆ” ค�าพูด ของสุมิดะออกจะถ่อมตัว แต่ความมั่นใจล้นออกมาทางใบหน้า เขาคงเป็นคน ประเภทที่ห้อยป้าย ‘เบื้องหน้า’ ไว้ ในส่วนเบื้องหลังที่ตนอยู่ “เมือ่ กีบ้ าร์เทนเดอร์ทางโน้นเขาเล่าให้ฟงั น่ะค่ะ” เธอลดเสียงลง ตอนสมอง ก�าลังลังเลว่าจะหาขัน้ ตอนเริม่ เข้าไปคุยด้วยอย่างไรดี ซึง่ ทีจ่ ริงก็เป็นการเลือกจาก หลายวิธที คี่ ดิ ไว้แล้ว ก่อนจะตัดสินใจ บาร์เทนเดอร์กเ็ ข้ามากระซิบคุยด้วย “ผูช้ าย คนนั้นเขาเป็นคนดังในวงการโฆษณานะ” บาร์เทนเดอร์มีพฤติกรรมซึ่งเป็นไปโดยอัตโนมัติ วิธีพูดก็ช�่าชอง จนน่า 8

Kazushige Abe & Kotaro Isaka

สงสัยว่า คงท�าสัญญากับสุมิดะไว้แล้วว่าถ้ามีหญิงน่าสนใจให้ท�าหน้าที่เชื่อมไป หาเขา ในสมองของสุมิดะตอนนี้คงมีการจัดการข้อมูลหลายอย่าง หญิงตรงหน้า ฉลาดแค่ไหน หน้าอกจริงๆ แล้วอึ๋มเพียงใด เธอรู้สึกกับตนอย่างไร และยิ่งกว่า สิ่งใด คงก�าลังค้นหาว่า ‘วันนี้จะได้ร่วมเตียงกันหรือเปล่า’ ฮิโตมิ โมโมซาวะ ไม่ได้คิดดูหมิ่น ก็แค่วงจรสมองของผู้ชายมันเป็นอย่างนั้นเอง การที่สวิตช์เปิดความตื่นตัวส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับประสาทการมองเห็น หรือ อดมองตามไม่ได้เมื่อมีผู้หญิงแต่งตัวเปิดโปอยู่ใกล้ๆ เป็นเพียงการท�างานพื้นฐาน ของสมองผูช้ าย และการทีผ่ ชู้ ายยึดติดกับขนาดของไขมันไกนอยด์กเ็ ช่นกัน ขนาด หน้าอกที่ชื่นชอบถูกก�าหนดด้วยการประทับรอยประสบการณ์ ในชีวิตประจ�าวัน สมัยหนุ่มและประสบการณ์การเพ่งพิศชื่นชม “ฉันเห็นในนิตยสารค่ะ ชื่ออัลบั้มนั้นที่เพิ่งออกมาของวงนั้น คุณสุมิดะ เป็นคนตัง้ ใช่ไหมคะ” ฮิโตมิ โมโมซาวะ ผายมือออกทันที ท�าท่าทางแสดงความรูส้ กึ เต็มที่ว่าก�าลังสนใจอย่างชื่นชม ขณะเดียวกันถ้าเขาคิดดูถูกว่าเธอเป็นผู้หญิง ที่มองอะไรผิวเผินได้ก็ยิ่งสะดวก “ออ บทความนั้นสินะ” “แมวแห่งเส้นขอบฟ้า” ฮิโตมิ โมโมซาวะ พูดเคลิม้ ๆ “ฉันว่าเจงสุดยอดเลย ค่ะ ค�าว่า ‘แมวแห่งเส้นขอบฟ้า’ เป็นชื่อที่แปลกดี น่ารัก แล้วก็กระตุ้นจินตนาการ ฉันว่าเหมาะเป็นชื่ออัลบั้มสุดๆ เลย” “อืม จะพูดเองก็กระไรอยู่ แต่มันมีความลึกซึ้งน่ะนะ” ไม่เลย ไม่ได้ลกึ สักเท่าไหร่หรอก ฮิโตมิ โมโมซาวะ หลุดปากอยู่ในใจ “ชือ่ นี้ คิดมาได้ยงั ไงหรือคะ” เธอลากเสียงยาน ลองพยายามเน้นว่าเป็นพวกไร้การศึกษา เท่าที่จะท�าได้ ตรงนี้แหละส�าคัญ สุมิดะท�าท่ายืดอก “ก็แค่คิดจากความว่างเปล่า เท่านั้นเอง” อย่าเฉไฉสิ ไปดึงเอาชื่อนั้นมาจากไหน ฉันอยากรู้ความจริง เพราะอย่างนี้เธอจึงเปรยอ้อมๆ ไว้ก่อนจะเข้าสู่บทสนทนานี้ว่าเธอมี กัปตันธันเดอรโบลต

9

ภูมิล�าเนาอยู่ทสึกิชิมะ เมืองที่ปลอดภัยแม้แต่จากการทิ้งระเบิดในช่วงสงคราม “เห็นว่าการทิ้งระเบิดครั้งใหญ่ที่ โตเกียวมันแย่มากเลยนะคะ” เธอตั้งใจชวนคุยให้สุมิดะแสดงปาฐกถาเกี่ยวกับการทิ้งระเบิดครั้งใหญ่ ที่ โตเกียวได้ง่ายๆ “เป็นครั้งแรกนะเนี่ยที่ ได้เจอเด็กสาวคุยเรื่องการทิ้งระเบิดครั้งใหญ่ ที่ โตเกียว” สุมิดะท�าท่าผงะหงายใหญ่ โตเกินเหตุ ที่ว่ามีภูมิล�าเนาอยู่ทสึกิชิมะน่ะโกหก แต่การทิ้งระเบิดครั้งใหญ่ที่ โตเกียว มันแย่มากจริงๆ ในช่วงท้ายใกล้สนิ้ สุดสงครามมหาเอเชียบูรพา เมือ่ วันที่ 10 มีนาคม 1945 มีการบุกโจมตีทางอากาศครั้งใหญ่ โดยเครื่องบิน B29 จ�านวน 325 ล�า ท�าให้ หนึ่งในสามของพื้นที่ยี่สิบสามแขวงของเมืองโตเกียวในปัจจุบันกลายเป็นเถ้าถ่าน ผู้คนล้มตายและสูญหายรวมประมาณหนึ่งแสนคนในคืนเดียว ว่ากันว่าผู้เสียชีวิต จากแผ่นดินไหวครั้งใหญ่คันโตมีประมาณหนึ่งแสนคน นี่จึงเป็นความเสียหายจาก การกระท�าของมนุษย์ที่รุนแรงระดับเดียวกับภัยธรรมชาติครั้งใหญ่ที่ว่ากันว่าจะ เกิดในรอบเจ็ดสิบปี ความช็อกจากความเป็นจริงที่ว่านี่คือสิ่งที่มนุษย์เองท�าให้ เกิดขึ้นนั้นใหญ่หลวงนัก ฮิโตมิ โมโมซาวะ พยายามปัดความสยดสยองของความจริงนัน้ ออกไปจาก สมอง พูดคุยต่อด้วยทีท่าเล่นๆ “ฉันว่าความคิดของคุณสุมิดะไม่มีทางเป็นแค่ เรื่องบังเอิญนึกได้แน่ๆ น่าจะมีอะไรที่แบบว่าท�าให้ปิงขึ้นมา อะไรอย่างนั้น” “อือ ทีจ่ ริงในแง่นนั้ ก็มนี ะ” สุมดิ ะเริม่ เปิดปากพูดเหมือนมีความหมาย หลัง จากฮิโตมิ โมโมซาวะ ดืม่ ค็อกเทลแก้วใหม่ “ชือ่ ‘แมวแห่งเส้นขอบฟ้า’ นัน่ ไปปิงมา จากไหนนะ นั่นไง ที่เธอพูดมาเมื่อกี้ เรื่องการโจมตีทางอากาศครั้งใหญ่ที่ โตเกียว จะว่าไม่เกี่ยวก็ ไม่เชิง” ฮิโตมิ โมโมซาวะ รู้สึกเหมือนมีอะไรหนักๆ กระตุกเบ็ดที่วางทิ้งไว้ “โอ้ โห นี่มันบังเอิญสุดยอดเลยนะคะ” “รูเ้ รือ่ งเครือ่ ง B29 ปริศนาทีต่ กตอนการโจมตีทางอากาศครัง้ ใหญ่หรือเปล่า” 10

Kazushige Abe & Kotaro Isaka

“เครื่องตกหรือคะ B29 น่ะหรือ” “แถมตกที่ โทโฮคุด้วยนะ คืนที่มีการโจมตีทางอากาศครั้งใหญ่ที่ ‘โตเกียว’ เครื่องตกที่ซาโอใน ‘โทโฮคุ’ ” “ดูลึกลับจัง ฉันน่ะอ่อนเรื่องแบบนี้ค่ะ” “อ่อน?” “มันอ่อนระทวยน่ะสิคะ” ฮิโตมิ โมโมซาวะ ตอบด้วยส�าเนียงชวนให้ จินตนาการไปถึงความตืน่ ตัวทางเพศให้มากทีส่ ดุ เท่าทีจ่ ะท�าได้ ท�าไมถึงอ่อนระทวย เพราะ B29 ลึกลับ ด้านเหตุผลไม่เห็นมีความหมาย เขาจะสงสัยหรือเปล่านะ เธอ ชักรู้สึกว่าพลาดไป แต่ตรงข้ามกับที่เธอคาด สุมิดะกลับผุดยิ้มท่าทางดี ใจแล้ว เล่าต่ออย่างภาคภูมิ “วันที่ 10 มีนาคม ที่มีการโจมตีทางอากาศครั้งใหญ่ที่ โตเกียวน่ะ ไม่รู้ท�าไม B29 สามล�าถึงได้ตกที่ยอดฟุโบในเทือกเขาซาโอ” “ซาโอน่ะ อยู่ไกลจากโตเกียวใช่ไหมคะ” “เรื่องนั้นน่ะใช่” สุมิดะพ่นลมหายใจเหมือนดูถูกคู่สนทนาไร้การศึกษา “ฉันน่ะอ่อนพวกภูมิศาสตร์ค่ะ” “อ่อน?” “อ่อนนี่ ไม่ใช่อ่อนระทวยนะคะ แค่หมายความว่าไม่ถนัดน่ะ” “ใกล้ๆ กับจุดเครือ่ งบินตกเป็นเมืองบ้านเกิดของผมเอง อะ บอกว่าโอะคามะ น่าจะรู้จักกว่าซาโอไหม ที่ดังเพราะเชื้อสเตร็ปโตค็อกคัสนั่นไง พื้นที่แถวนั้น” ฮิโตมิ โมโมซาวะ หน้าเครียดขึ้นทันที จากค�าว่า “โอะคามะ” ในเทือกเขา ซาโอ และ “เชื้อสเตร็ปโตค็อกคัส” ท�าให้เธอไพล่นึกถึงเรื่องพ่อ พร้อมกับใบหน้า เย็นชาของเจ้านายพ่อที่บอกกับเธอว่า “คนเราไม่ว่าใครก็ต้องตายทั้งนั้น” ที่วูบ ผ่านไป เธอแทบสูญเสียความเยือกเย็น ดูเหมือนสุมิดะเข้าใจเหตุผลที่เธอเงียบและเกร็งไปผิดทาง อธิบายเชิง แก้ตัวว่า “อะ แต่ถึงจะบอกว่าบ้านเกิดอยู่ใกล้ซาโอ แต่ก็นะ จากโอะคามะก็ ไกล บ้านผมปลอดภัยดี สุดท้ายแถวนั้นก็ ไม่ค่อยจะเกี่ยวกับโรคติดเชื้อหรอก” กัปตันธันเดอรโบลต

11

จากปฏิกิริยาของสุมิดะท�าให้อดคิดไม่ได้ว่า ในสมัยโรคติดเชื้อแพร่ระบาด อคติที่มีต่อผู้คนในท้องถิ่นนั้นคงหนักหนาเอาการ ขนาดถึงตอนนี้ก็ยังกลัวจะถูก มองเป็นพื้นที่เดียวกับบริเวณโอะคามะในเทือกเขาซาโอ “ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันได้รับวัคซีนแล้วตั้งแต่สมัยยังเด็ก สบายใจได้ค่ะ” ฮิโตมิ โมโมซาวะ ตอบไปเช่นนัน้ แต่ในสมองของเธอมีเสียงก้องไปมาว่า “จริงหรือ” รับวัคซีนแล้วปลอดภัยแน่หรือ เกือบจะพูดออกไปว่าฉันรู้จักคนที่รับวัคซีนแต่ก็ ติดเชื้อ “สมัยผมยังเด็ก ก่อนจะมีวัคซีนน่ะล�าบากมาก สะดุ้งกลัวอยู่ตลอดว่า เมือ่ ไหร่จะติดเชือ้ เพราะเป็นโรคทีต่ ดิ ละก็จบเห่ อย่างสมัยเมจิ ก่อนจะพบวิธรี กั ษา วัณโรคก็คงเป็นแบบนั้นเหมือนกัน อะ เริ่มคุยเรื่องนี้ก็มีแต่จะยาว พอเถอะ” “แล้วเรื่อง B29 ที่คุยเมื่อกี้ยังมีต่อไหมคะ” “อย่างที่เธอบอก ซาโอไม่ใช่โตเกียว” “อยู่โทโฮคุ จ�าได้แล้วค่ะ” “วันนั้นการโจมตีทางอากาศมุ่งเป้าที่ โตเกียว B29 ไม่ว่าล�าไหนก็มีภารกิจ ‘ระเบิดโจมตี โตเกียว’ แต่ท�าไมสามล�านั้นถึงไปตกที่ซาโอ ผิดทิศผิดทางไปถนัด” “อ่อนระทวยเลยค่ะ ท�าไมหรือคะ” “ท�าไมผมก็ ไม่รู้เหมือนกัน แต่จากรายงานของ GHQ บอกว่าทั้งหมด ‘เกิดจากสภาพอากาศไม่ดี’ สภาพอากาศไม่ดีจึงตกที่ โทโฮคุ ในความเป็นจริงหิมะ ตกหนักมาก” “อะ ท�าไมเหตุผลธรรมดาจัง” “แต่วา่ หลังจากนัน้ พอมาดูแผนทีท่ พี่ บในเครือ่ ง B29 พวกนัน้ ก็พบว่ามีการ ท�าเครื่องหมายเอาไว้” “มีการท�าเครื่องหมาย? เครื่องหมายอะไรคะ” “แผนที่ โทโฮคุ วาดวงกลมสีแดงไว้ที่เมืองยามางาตะและอื่นๆ นั่นก็คือ คิดได้อย่างเดียวว่ามีวัตถุประสงค์อะไรบางอย่างทางโทโฮคุ แล้วยังมีจุดอื่นที่ แปลกๆ อยู่อีก” 12

Kazushige Abe & Kotaro Isaka

ฮิโตมิ โมโมซาวะ โน้มตัวออกมา “ทัง้ สามล�านัน้ อยูค่ นละฝูงบิน ยากจะคิดว่ามีการย้ายฝูงบิน แต่ทา� ไมบินมา ด้วยกัน แล้วในล�าทีห่ นึง่ ควรจะมีผู้ โดยสารสิบเอ็ดนาย แต่พบศพสิบสองศพ ล�าทีส่ อง มีชื่อผู้ โดยสารสิบสองนาย แต่กลับพบศพสิบเอ็ดศพ” “เพิ่มบ้าง ลดบ้าง” “ดูเหมือนเรือ่ งนี้ GHQ ก็ให้คา� อธิบายไว้วา่ ผู้ โดยสารนายหนึง่ ของล�าทีส่ อง ไปส�ารวจล�าทีห่ นึง่ ทีป่ ระสบภัยแล้วเลยตายทีน่ นั่ มีคนจากล�าทีส่ องย้ายไปล�าทีห่ นึง่ หนึ่งคน เลยมีความคลาดเคลื่อนเรื่องจ�านวนผู้ โดยสาร” “หืม_” “แต่ในความเป็นจริงไม่ใช่ จ�านวนคนน่าสงสัยตั้งแต่แรกแล้ว” “เอะ” “มีความจริงแอบซ่อนอยู่ ในเรื่องนี้ ที่เมืองของผม คนรุ่นพ่อพูดอย่างนี้ บ่อยๆ แต่เหมือนเป็นค�าติดปากตอนเมาเหล้าน่ะ” ฮิโตมิ โมโมซาวะ ท�าตาเป็นประกาย พยักหน้าตอบรับแรงๆ ในใจจริงๆ ของเธอก็คิดเช่นนั้น “B29 มีวัตถุประสงค์อื่น” “อ่อนระทวยเลยค่ะ” เพราะเรื่องราวเริ่มเข้าสู่แก่นส�าคัญด้วย ฮิโตมิ โมโมซาวะ จึงเอนร่างเข้าใกล้สุมิดะกว่าที่คิดไว้ จนแทบจะแนบชิด อยู่ ในสภาพ ลมหายใจทีแ่ รงขึน้ จะรดลงมาก็ไม่แปลก เมือ่ เป็นเช่นนัน้ สุมดิ ะเองก็คงปิดบังความ ตื่นตัวไว้ ไม่ไหว เห็นได้ชัดว่าหน้าตาตื่นเต้น หากนี่เป็นห้องมิดชิดไม่มีบุคคลที่สาม เขาคงโถมตัวเข้าใส่แล้ว เขาคิดจริงๆ หรือว่าการที่เรื่องด�าเนินไปอย่างนี้จะตีสนิทกับผู้หญิงได้ ทุกครัง้ ทีเ่ ข้าใกล้ผชู้ ายเพือ่ หาข้อมูล เธออดสงสัยในเรือ่ งพืน้ ๆ อย่างนี้ ไม่ได้ ไม่น่าเชื่อว่าเมื่อมีเพศตรงข้ามที่ ไม่รู้จักโปรยเสน่ห์เข้าหา จะมีผู้ชายที่กระหยิ่ม ยิ้มว่า ‘โชคมาแล้ว’ แทนที่จะระวังตัวว่า ‘อันตราย’ มากมายขนาดนี้ เธอเคยอ่านผลการทดลองในต่างประเทศด้วย เมือ่ เพศตรงข้ามผูท้ รงเสน่ห์ กัปตันธันเดอรโบลต

13

เชิญชวนว่า “มาออกเดตกันไหม” ห้าสิบเปอร์เซ็นต์ของนักศึกษาชายตอบรับ นักศึกษาหญิงประมาณห้าสิบเปอร์เซ็นต์ก็ตอบรับเช่นเดียวกัน แต่เมื่อถูกชวนว่า “คืนนีม้ าร่วมเตียงกันไหม” ผูช้ ายเจ็ดสิบห้าเปอร์เซ็นต์ตอบรับ ขณะทีน่ กั ศึกษาหญิง ไม่มี ใครยอมเลย ฮิโตมิ โมโมซาวะ อดรู้สึกแปลกๆ กับผลการทดลองในผู้ชายที่มี เปอร์เซ็นต์การตอบรับ “มาร่วมเตียงกันไหม” มากกว่า “มาออกเดตกันไหม” แต่นนั่ คงหมายถึงโครงสร้างและกลไกในสมองของชายหญิงแตกต่างมากขนาดนั้น ผู้ชายจะหมกมุ่นกับความบันเทิงระยะสั้น ส่วนผู้หญิงใฝ่หาความสุขระยะ ยาว แน่นอน นี่เป็นเพียงการกล่าวถึง ‘แนวโน้มทั่วไป’ ซึ่งเป็นที่ยอมรับใน ‘ผู้ชาย’ และ ‘ผู้หญิง’ ส่วนใหญ่ และก็ ไม่ได้หมายความว่าชายกับหญิง ฝ่ายไหนจะโง่เขลากว่ากัน อาจเป็น ความจริงที่ว่า ความแตกต่างนี้ท�าให้เกิดสมดุล และหากมองในภาพรวม เรื่องนี้ คงท�าให้เกิดการปรับจ�านวนลูกหลานที่เกิดมาให้มีความเหมาะสม “แล้วชื่อเล่นของ B29 ที่ตกล�าแรกน่ะ” “ชื่อเล่นของล�าแรก?” “เชอร์รี่ เดอะ ฮอไรซันทัล แคท เชอร์รี่ แมวแห่งเส้นขอบฟ้า B29 มีชื่อ แบบนั้น ผมได้ยินเรื่อง B29 ตกที่ยอดฟุโบในเทือกเขาซาโอมาตั้งแต่เด็กๆ ไง” “ได้ยินจากใครหรือคะ” “พ่อของผมเอง วันที่เครื่องบินตก พ่อผมปีนเขาไปดูที่เกิดเหตุ” “เอ งั้นหรือคะ สุดยอด-ด-ด” “อุบัติเหตุนั้นน่ะ” เห็นได้ชัดว่าสุมิดะลิ้นลื่นไหลยิ่งขึ้น เริ่มเล่าเหมือนเล่า ต�านานทีร่ จู้ กั กันดี ในท้องถิน่ “นักข่าวเพิง่ ไปถึงจุดเกิดเหตุในวันรุง่ ขึน้ กว่าสารวัตร ทหารจะตรวจสอบก็ผ่านไปตั้งหนึ่งเดือน ตอนนั้นอยู่ระหว่างสงครามด้วย เลยมี เรื่องที่ ไม่รู้มากมาย แต่พ่อผมกับเพื่อนบ้านไปดูตั้งแต่วันเกิดเหตุแล้ว” “โอ้ โห คุณสุมิดะเนี่ย คุณพ่อก็สุดยอดเลยนะคะ” สุดยอด สุดยอด ชืน่ ชมแบบเป็นนามธรรมเข้าไว้ เติมเต็มความภูมใิ จในตัวเอง ของอีกฝ่าย ที่จริงฮิโตมิ โมโมซาวะ ก็ตื่นเต้น ขนาดต้องพยายามอย่างยิ่งยวด 14

Kazushige Abe & Kotaro Isaka

ในการควบคุมความตื่นเต้นนั้นไม่ให้ โผล่ออกมา ที่ผ่านมา ฮิโตมิ โมโมซาวะ สอบถามเรื่องราวจากอดีตผู้น�าเก่าแก่ที่เมือง ชิจิคาชุกุและเมืองชิโรอิชิมาแล้ว แต่ข้อมูลที่ ได้อยู่ในระดับค้นอินเทอร์เน็ตก็รู้ เธอลองเข้าหาสุมิดะจากการตรวจสอบชื่ออัลบั้ม ‘แมวแห่งเส้นขอบฟ้า’ และจินตนาการเอาว่า ดูจากถิ่นเกิด เขาอาจจะรู้เรื่องอุบัติเหตุเขาฟุโบอย่าง ละเอียด แต่ไม่คิดเลยว่าเขาจะตอบสนองความคาดหวังของเธอได้ถึงขนาดนี้ “เครื่องบินนั้นเป็นอะไรกันแน่” “B29 สามล�ามีจุดมุ่งหมายบางอย่าง จึงมุ่งไปทางซาโอ อย่างนั้นมั้ง” “จุดมุ่งหมายอะไรหรือคะ” “ถ้ารู้ผมคงพิมพ์หนังสือขายแล้วละ” เล่าให้ละเอียดกว่านี้อีกสิคะ ฮิโตมิ โมโมซาวะ ท�าเป็นเมา ซบร่างท่อนบน ลงบนเคาน์เตอร์ออดอ้อน จงสนใจไขมันไกนอยด์! เปลือกสมองใหญ่ด้านล่างและ ไฮโปทาลามัสต้องสั่งการแล้วแน่ๆ สายตาของเขาส่งมาที่หน้าอกของเธอบ่อยๆ “ในเมืองของผม ข่าวลือเรื่อง B29 สามล�าโด่งดังมาก ชื่อเชอร์รี่ แมว แห่งเส้นขอบฟ้า ก็เป็นที่รู้จักมากทีเดียว วันก่อนตอนคุยเรื่องชื่ออัลบั้มของวงนั้น ชื่อก็เลยหลุดออกมาเอง” “เยีย่ มยอดไปเลยค่ะ” ฮิโตมิ โมโมซาวะ ส่งเสียงประทับใจให้มากมายเข้าไว้ แม้อีกใจหนึ่งอยากพูดแทบแย่ว่า “เรื่องนั้นจะยังไงก็ช่าง” “แต่ปริศนาเรื่อง B29 น่ะแปลกดีนะคะ ถ้าจะเป็นเรื่องโกหกก็ตื่นเต้นอยู่ดี” “ไม่ใช่เรื่องโกหกหรอก” “เอะ” “ดูเหมือนวันนั้นพ่อของผมเก็บอะไรมาหลายอย่างจากที่เกิดเหตุที่ภูเขา ฟุโบ” “หลายอย่าง?” “อย่าบอกใครนะ อย่างเช่น” เขาท�าท่าเหมือนจะกระซิบบอกความลับ ฮิโตมิ โมโมซาวะ จึงเงี่ยหูเข้าไป กัปตันธันเดอรโบลต

15

ใกล้ ไม่ให้พลาดค�าส�าคัญ แต่สุมิดะพ่นลมหายใจฟู่ใส่เธอ จนต้องร้องอุทาน ไม่เอา อย่านะคะ คุณสุมิดะนี่ เธอพยายามข่มความรู้สึกรังเกียจจนอยากถองอีกฝ่าย ออกไป เรือ่ งคุยโวของสุมดิ ะเริม่ เดินหน้าไปอีกทางหนึง่ “ตอนนัน้ เห็นว่าทีเ่ มืองของ ผมมี ใบปลิวโปรยลงมาบ่อยๆ รู้จักไหม ใบปลิวต่อต้านญี่ปุ่นน่ะ” เขาพูด “ใบปลิว ที่แจกจ่ายเพื่อท�าลายขวัญก�าลังใจของศัตรูไง” “ใบปลิว?” “ที่ทหารอเมริกันโปรยลงมาจากท้องฟ้า เขียนภาษาญี่ปุ่นไว้ว่า ‘ถูกล้อม ทุกด้านแล้ว ยอมแพ้เสียดีๆ’ บางทีก็เป็นใบปลิวป่วนสถานการณ์ เขียนว่า ‘ที่นี่จะ ถูกทิ้งระเบิด หนีเร็ว’ ผมเคยเห็นที่เขียนว่า ‘ปรึกษาได้ทุกเรื่อง’ ด้วยนะ น่าสนใจ ใช่ไหมล่ะ มีภาพประกอบด้วย ด้านหลังเขียนว่า ‘ลองปรึกษาผู้บัญชาการทหาร ของเราดูไหม’ เขียนเสียสุภาพเลยดูมีความลึกซึ้ง” “โห น่าสนใจจังเลยค่ะ” ฮิโตมิ โมโมซาวะ เออออ แต่ซ่อนความหงุดหงิด ไว้ ไม่มิด “คุณสุมิดะนี่รู้ทุกอย่างเลยนะคะ” “ถ้าไปบ้านเกิดผม ยังมีหลายอย่างที่หลงเหลืออยู่ เคยได้ยินไหม ‘ใบปลิว โฆษณาคือสื่อสาธารณะสมัยสงคราม’ ผมได้ดูมากๆ เข้า เลยสนใจใช้ค�าพูดเร้า ความรู้สึกของคนอื่น พวกสงครามจิตวิทยาในการโฆษณาน่ะ ก็เลยมุ่งหน้าเข้า วงการโฆษณา นั่นเป็นจุดเริ่มต้นของผม” ฮิโตมิ โมโมซาวะ ครุ่นคิดว่าท�าอย่างไรจึงจะดึงเรื่องกลับมาให้ ได้ “เรื่อง พวกนี้ฉันไม่รู้เลย คราวหน้าเล่าอีกนะคะ” “อะ จริงเหรอ เดี๋ยวผมจะกลับบ้านพอดี จะส่งรูปใบปลิวที่น่าสนใจให้ทาง อีเมลนะ” เห็นชัดๆ ว่าเขาแอบลิงโลดในใจที่หาเหตุแลกอีเมลกันได้ส�าเร็จ ฮิโตมิ โมโมซาวะ เองก็ ไม่มีเหตุผลที่จะต้องปฏิเสธ วันนี้ ไม่ส�าเร็จ แค่ขอให้สามารถสร้าง โอกาสซักถามต่อได้ก็พอ “พ่อของผมเคยคิดจะเขียนหนังสือด้วยนะ” 16

Kazushige Abe & Kotaro Isaka

“เรื่องใบปลิวพวกนั้นน่ะหรือคะ” “ไม่ใช่” สุมิดะหัวเราะ “เรื่องปริศนา B29 ที่ภูเขาฟุโบ สมัยผมยังเป็นเด็ก นะ พ่อซื้อกระดาษเขียนต้นฉบับมาเต็มเลย ดูเหมือนจะเขียนเอาไว้บ้าง สมัยยัง หนุม่ พ่อผมอยากเป็นนักข่าว” สายตาของสุมดิ ะเริม่ นิง่ เขาก�าลังคิดเอาเป็นเอาตาย หาวิธีชวนเข้าโรงแรมแน่ๆ บทสนทนาชักเบี่ยงเบนไปเรื่อยๆ ในที่สุดสุมิดะก็ถาม ค�าถาม “สาวคาบาเร่ต์คลับที่ โด่งดังในฐานะช่างภาพรายงานข่าวคือใคร รู้ ไหม” พอจะเดาได้ว่าคงเป็นมุกตลกไร้สาระที่ ใช้กันเกร่อในหมู่นักข่าวแวดวง โฆษณา “เอ– จะไปรู้ ได้ ไงล่ะคะ” เธอแกล้งท�าเป็นไม่รู้ แต่ชักร�าคาญ “หรือว่าจะ เป็นโรเบิร์ต คาบา1” เธอเดาค�าตอบ

1 มุกตลกผสมค�าระหว่าง “คาบาเร่ต์” กับชื่อ Robert Capa ช่างภาพสงครามชาวฮังการี

ผู้ โด่งดัง

กัปตันธันเดอรโบลต

17

เกี่ยวกับผู้เขียน Kazushige Abe คาซึชิเงะ อาเบะ

阿部和重

เกิดเมื่อปี ค.ศ.1968 ส�าเร็จการศึกษาจากโรงเรียนภาพยนตร์ เริ่มเขียน นวนิยายหลังจากเรียนการเขียนบทและการวิจารณ์ภาพยนตร์ ผลงานเขียน ของเขาได้รับรางวัลทางวรรณกรรมมากมาย เป็นหนึ่งในนักเขียนร่วมสมัย ของญี่ปุ่นที่มีอิทธิพลต่องานสร้างสรรค์ด้านต่างๆ ผลงานที่แปลเป็นภาษาไทย แล้วคือ IP/NN และ เควซำร์กับเสำต้นที่ 13

Kotaro Isaka โคทาโร อิซากะ

伊坂幸太郎

เกิดเมื่อปี ค.ศ.1971 ชอบอ่านนิยายแนวลึกลับมาตั้งแต่สมัยมัธยม ก่อนจะหัน มาสนใจงานเขียนแนววรรณกรรม เขาตั้งใจจะเป็นนักเขียนตั้งแต่สมัยเรียน มหาวิทยาลัย หลังจากเรียนจบ ขณะท�างานเป็นวิศวกรระบบได้เริ่มส่งงาน เขียนเข้าประกวด ผลงานของเขาได้รบั รางวัลมากมาย จุดเด่นในงานเขียนของ เขาคือ พล็อตเรื่องอันละเอียดซับซ้อน มีจุดผกผันที่ชวนประหลาดใจ ตัวละคร แปลกประหลาด เป็นนักเขียนผลงานติดอันดับขายดี ให้ความบันเทิงไปพร้อมๆ กับได้รบั การยอมรับในฐานะนักเขียนงานแนวจริงจัง ผลงานทีแ่ ปลเป็นภาษาไทย แล้วคือ ค�ำอธิษฐำนของโอดูบอน, โกลเด้นสลัมเบอร์ และ ไม้บรรทัดของยมทูต

เกี่ยวกับผู้แปล มุทิตา พานิช หลังเรียนจบวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ ได้งานเป็นโปรแกรมเมอร์สร้างโปรแกรม แปลภาษาที่ญี่ปุ่น ท�าไปท�ามารู้สึกว่าการแปลภาษาไม่ใช่เรื่องของเครื่องคอมพ์ เลยออกมาเป็นล่ามและนักแปลเสียเอง แล้วก็พบว่างานแปลหนังสือคืองาน ในฝัน ได้บรรจงอ่านนิยายช้าๆ ทุกซอกมุม ได้อยู่บ้านทั้งวัน ท�างานในชุดนอน กินไปท�างานไป หนีเที่ยวบ้างก็ ได้ ติดที่เจ้าส�านักก�ามะหยี่ป้อนงานถี่ยิบ ไม่ค่อย ปล่อยให้ว่าง จนมีผลงานออกมาอย่างต่อเนื่องและยังจะเพิ่มขึ้นอีกเรื่อยๆ

ผลงานของคาซึชิเงะ อาเบะ ที่แปลเป็นภาษาไทยโดยส�านักพิมพ์กา� มะหยี่ IP/NN IP - Individual Projection ไอพี โอะนุมะเป็นคนฉายหนังในโรงหนังชั้นสองที่ชิบุยะ กรุงโตเกียว แม้ยังหนุ่มแน่นแต่บางครั้ง ดูระแวดระวังเกินจ�าเป็น ในประวัตขิ องเขา หลังจากจบโรงเรียนภาพยนตร์ มีชว่ งเวลาห้าปี หายไปในเงามืด หลังทราบจากข่าวหนังสือพิมพ์ว่ามีคนที่รู้จักสี่คนเสียชีวิตในอุบัติเหตุ ทางรถยนต์ ในข่าวไม่กล่าวถึงร่องรอยผิดปกติใดๆ หากโอะนุมะไม่คิดเช่นนั้น เขาปริวิตก อย่างหนัก เริ่มเขียนบันทึกเรื่องราวในอดีตของตน โดยเฉพาะช่วงเวลาห้าปีที่เขาเชื่อว่า เกี่ยวพันกับอุบัติเหตุครั้งนี้ หลังจากนั้นความรุนแรงบ้าบิ่นที่น่าหวาดหวั่นในสังคมญี่ปุ่นก็ค่อยๆ ปรากฏตรงหน้าผู้อ่าน NN - Nipponia Nippon เอ็นเอ็น ฮารุโอะ เด็กหนุม่ วัยสิบเจ็ด ย้ายจากต่างจังหวัดมาอยูต่ ามล�าพังในห้องเช่าทีก่ รุงโตเกียว ถูก ความโดดเดีย่ วกัดกร่อนจนกลายเป็นความเพ้อคลัง่ มอบภารกิจยิง่ ใหญ่ ‘เผด็จศึก นิปปอเนีย นิปปอน’ ให้กับตัวเอง เริ่มจากศึกษาข้อมูลรอบด้าน ตระเตรียมอุปกรณ์และอาวุธผ่านช่อง ทางอินเตอร์เน็ต หวังช่วยเหลือ นิปปอเนีย นิปปอน นกประจ�าชาติญี่ปุ่นที่ก�าลังสูญพันธุ์ ให้รอดพ้นจากเงือ้ มมือของหน่วยงานรัฐบาลทีพ่ ยายามสานสืบสายเลือดด้วยนกจากประเทศ จีน “ส�าหรับข้า สิ่งส�าคัญที่แท้จริงในตอนนี้คือการฉีกท�าลาย ‘บทละครที่มนุษย์เขียนขึ้น’ ข้าจะ ท�าให้ ไอ้พวกงี่เง่าในประเทศนี้ส�านึกผิด ที่ให้ข้ามาอยู่คนเดียว...”

13th Pillar and Quasar เควซาร์กับเสาต้นที ่ 13 ไปสัมผัสการท�างานของทีมงานที่รับจ้างเกาะติดการเคลื่อนไหวของนักร้องซูเปอร์สตาร์ สาวอย่างใกล้ชิด เพื่อจะได้พบว่าจุดประสงค์ ในการท�างานนี้ห่างไกลความตื้นเขินฉาบฉวย เป็นหนังสือที่อยู่เหนือความคาดคิดทั้งปวง หากสะท้อนความเป็นจริงในปัจจุบันอันแปร่ง ประหลาดได้อย่างชาญฉลาด ฉับไว ชวนติดตาม แสงที่ซูเปอร์สตาร์ส่องมาให้แฟนๆ เห็นนั้นเป็นแสงที่เฉิดฉายในอดีตของดวงดาว ความที่ แสงที่ส่องมาจากวัตถุนั้นเจิดจรัสเหลือเกิน ท�าให้เราเกือบหลงคิดไปว่าสตาร์อยู่ ใกล้ตัว แต่ ในความเป็นจริง ซูเปอร์สตาร์อยู่ไกลแสนไกลจนแทบมองแทบไม่เห็น ยิ่งซูเปอร์สตาร์ ส่องแสงเจิดจรัสมาก แฟนๆ รู้สึกเหมือนอยู่ใกล้ขึ้น ทั้งที่ในความเป็นจริง ซูเปอร์สตาร์อยู่ ในที่ซึ่งแทบไม่มีทางจะเชื่อมเข้าหากันได้ตราบชั่วนิรันดร์

ผลงานของโคทาโร อิซากะ ที่แปลเป็นภาษาไทยโดยส�านักพิมพ์กา� มะหยี่ Audubon’s Prayer ค�าอธิษฐานของโอดูบอน หนุ่มไอทีผู้มักจะถอยหนีเมื่อมีเหตุจวนเจียน อยู่ๆ พลันตื่นขึ้นมาบนเกาะที่ปิดตัวมายาวนานนับร้อยปี บนเกาะนั้น เขาเจอแต่คนพิลึก เช่น จิตรกรผู้กล่าวค�าโกหกตลอดเวลา เด็กหญิงผู้แนบหูกับพื้นเพื่อฟังเสียงหัวใจของตัวเอง นักฆ่ารูปงามผู้หลงรักดอกไม้ และที่ส�าคัญคือ หุ่นไล่กาพูดได้ หน�าซ�้ายังสามารถท�านายอนาคต ไม่นานนัก เกิดเหตุฆาตกรรมซึ่งสั่นสะเทือนผู้คนทั้งเกาะ น�าไปสู่การเปิดเผยเรื่องลึกลับต่างๆ และการตายที่ ไม่อาจอธิบายได้อื่นๆ

Golden Slumber โกลเด้นสลัมเบอร์ Once there was a way to get back homeward* ครั้งหนึ่ง เคยมีเส้นทางเพื่อกลับสู่บ้านเกิด ด้วยหลักฐานและพยานมัดตัวแน่นหนา อาโอยากิ มาซาฮารุ ชายหนุ่มพนักงานบริษัท ส่งของ ตกเป็นเหยื่อแผนสมคบคิด กลายเป็นผู้ต้องหาคดีวางระเบิดลอบสังหารนายกรัฐมนตรี สื่อมวลชนเล่นข่าวกันครึกโครม คนทั้งประเทศตามไล่ล่า เขาจะหนีรอดได้ อย่างไร *จากเนื้อเพลง Golden Slumbers แต่งโดยพอล แมคคาร์ตนีย์

ผลงานล�าดับต่อไปของทั้งสองนักเขียนโดยส�านักพิมพ์ก�ามะหยี่ คาซึชิเงะ อาเบะ - Sin Simillas โคทาโร อิซากะ - Lush Life

หากพบหนังสือที่มีข้อผิดพลาดหรือไม่ได้มาตรฐาน อาทิ หน้ากระดาษหายหรือสลับกัน โปรดแจ้งมาที่ 1q84thai@gmail.com เพื่อเปลี่ยนเล่มใหม่