Tutkimusmatkailija ja muita tarinoita
นักส�ำรวจและเรื่องฟินน์อื่นๆ Jyrki Vainonen เขียน กุลธิดา รุ่งเรืองเกียรติ แปล บรรณาธิการต้นฉบับภาษาฟินแลนด์ บรรณาธิการ บรรณาธิการบริหาร บรรณาธิการจัดการ
บงกช ยิ้มมงคล หนูนาน อธิชา มัญชุนากร กาบูล็อง มณฑา มัญชุนากร ศรรวริศา เมฆไพบูลย์ ชุลีพร วุ่นบ�ารุง
ออกแบบปก ภาพประกอบปก ออกแบบรูปเล่ม พิสูจน์อักษร
พงศธร โชลิตกุล วิมลพร รัชตกนก ณฐพัฒญ์ อาชวรังสรรค์ สิริกัญญา กาญจนประกร
Tutkimusmatkailija ja muita tarinoita Copyright © Jyrki Vainonen, 1999 Original edition published by Loki – Kirjat, Finland Thai edition published by agreement with Jyrki Vainonen and Elina Ahlback Literary Agency, Helsinki, Finland and Tuttle – Mori Agency Co., Ltd. พิมพ์ครั้งที่ 1 : ตุลาคม 2560 ISBN 978-616-7591-71-1 ราคา 250 บาท
จัดพิมพ์ โดย : ส�านักพิมพ์ก�ามะหยี่ 74/1 รังสิต – นครนายก 31 ต�าบลประชาธิปัตย์ อ�าเภอธัญบุรี จังหวัดปทุมธานี 12130 โทรศัพท์ : 084 146 1432 โทรสาร : 02 996 1514 Homepage : www.gammemagie.com Facebook Page : GammeMagieEditions Email : gammemagie@gammemagie.com พิมพ์ที่ : บริษัท ฐานการพิมพ์ จ�ากัด 9/11 ถนนเทศบาลสงเคราะห์ แขวงลาดยาว เขตจตุจักร กทม 10900 โทรศัพท์ : 02 954 2790-9 โทรสาร : 02 954 2800-2 Homepage : www.thanprinting.co.th Email : ppthanprints@gmail.com จัดจ�าหน่ายทั่วประเทศโดย : บริษัท เคล็ดไทย จ�ากัด 117–119 ถนนเฟื่องนคร ตรงข้ามวัดราชบพิธ เขตพระนคร กรุงเทพฯ 10200 โทรศัพท์ : 02 225 9536- 9 โทรสาร : 02 222 5188 Homepage : www.kledthai.com
จำกส�ำนักพิมพ์ ฟินแลนด์แดนแสนไกล เรื่องสั้นล�้าไกลกว่า ข้ามจริงฝันพันพัวยั่วล้อ ส�านักพิมพ์ก�ามะหยี่ ตุลาคม 2560 ค�าเตือน : แค่เพียงพลิกหน้ากระดาษด้วยปลายนิ้ว การอ่านอาจท�าให้หลุดไปดินแดนอื่น
Gamme Magie Editions gratefully acknowledges the financial assistance of FILI – Finnish Literature Exchange
ส�านักพิมพ์ก�ามะหยี่ขอขอบคุณ FILI – Finnish Literature Exchange ส�าหรับทุนสนับสนุนการแปลหนังสือเล่มนี้
สำรบัญ
นักส�ารวจ บลูเบอร์รี ตู้ปลา ไข่มุก สวน ห้องสมุด ตู้เย็น สถานพักฟื้น พรานนก แมลงวัน นายพัน ผู้เล่น แมว ผีเสื้อ ผู้รับเคราะห์
9 31 51 63 79 95 110 131 150 157 178 198 224 242 251
นักส�ำรวจ
ดอกเตอร์เ คลาส์ นาเกล ผู้อ�านวยการสถานี ตรวจอากาศในพื้นที่ห่างไกลแห่งหนึ่งได้หายตัวไปช่วง กลางดึกวันที่ 6 เมษายน สถานีนี้ตั้งอยู่บนเนินหินเตี้ยๆ แถบชานเมื อ ง คื น นั้ น ลมแรง กลุ ่ ม เมฆลอยต�่ า เหนื อ หลังคาบ้านและยอดไม้ ฝนเทลงมาช่วงสั้นๆ ระหว่าง ตีสี่ถึงหกโมงเช้า เกิดเป็นหลุมบ่อน้อยๆ บนถนนลูกรังที่ ทอดยาวไปยังสถานีตรวจอากาศ ด้านหลังสถานี น�้าฝน ไหลรี่ลงมาตามไหล่เขา นักอุตุนิยมวิทยา โยฮันเนส แดก์นุห์ ผู้เข้างานกะ กลางคื นในวั นนี้ ก�าลั งรอกลั บ บ้ า น เขานั่ งสะลึ ม สะลื อ อยู่ที่ โต๊ะท�างานใต้แสงจากโคมไฟเล็กๆ บนโต๊ะ สายตา จับจ้องสนามด้านนอก บางครัง้ เขาสัปหงกจนคางกระแทก หน้าอกตนเองแล้วสะดุง้ ตืน่ เขาพยายามฝืนตาตืน่ ด้วยการ ยืดแข้งยืดขาและมองออกไปนอกหน้าต่าง ที่สนาม น�้าขัง เป็นบ่อเล็กบ่อน้อย ทรายพ่นไอน�า้ ออกมา นอกหน้าต่างนัน้ Jyrki Vainonen 9
หยดน�้ า ฝนส่อ งประกายอยู่ บ นกิ่ ง ก้านของต้น เบิ ร ์ช แดก์นุห์รอดอกเตอร์นาเกลอยู่ หวังใจจะเห็นแสงจากไฟ หน้ารถฮอนด้าสีแดงของดอกเตอร์สว่างขึ้นมาจากด้าน หลังเขา จากนั้นรถจะเคลื่อนมาจอดในลาน โคลงเคลง ยามเคลื่อนตัวผ่านหลุมบ่อโดยมีเสียงทรายเอี๊ยดอ๊าด ดังจากใต้ล้อ เข็ ม นาฬิก าบนโต๊ะท� า งานเดิ น ไปเรื่ อ ยๆ เมื่ อ ดอกเตอร์นาเกลยังไม่มาถึงตอนเจ็ดโมงเช้า แดก์นุห์ คาดว่าเพื่อนร่วมงานของเขาคงจะนอนหลับจนเลยเวลา และตัดสินใจปลุกเขา โทรศัพท์ดงั อยูห่ า้ ครัง้ จากนัน้ เขาก็ได้ยนิ เสียงงัวเงีย ทีป่ ลายสาย เขาใช้เวลาครู่ใหญ่อธิบายให้มาริอนั เน ภรรยา สาวของดอกเตอร์นาเกลเข้าใจถึงสาเหตุที่เขาโทรมา เธอหลับลึกทีเดียวตอนที่เสียงโทรศัพท์ปลุกเธอจนตื่น “แป๊บนึงนะคะ” มาริอันเนถอนหายใจใส่หูของแดก์นุห์ ครู่ ห นึ่ ง ผ่านไป ข่าวเช้าในวิ ท ยุ ดั ง ขึ้ น แดก์นุ ห ์ คนกาแฟเย็นชืดที่เริ่มแยกตัวอยู่ ในแก้วตรงหน้า ในป่า ด้านหลังสถานี นกส่งเสียงร้องประสานกัน เขานึกภาพ มาริอันเน ภรรยาสาวของดอกเตอร์ ก�าลังเขย่าสามีเพื่อ ปลุกเขาให้ตื่น ยื่นหูโทรศัพท์ ให้ หาว บิดขี้เกียจ และ สางผมสีเข้มของเธอ แดก์นุห์เคยเจอมาริอันเนครั้งหนึ่ง ในงานปาร์ตที้ เี่ จ้านายจัด เขายินดีเป็นอย่างยิง่ ทีจ่ ะสลับตัว กับดอกเตอร์นาเกล และตื่นนอนตอนเช้าข้างๆ หญิงสาว 10
��������
แบบนั้น “ฮั ล โหล” เสี ย งของมาริ อั น เน “เขาไม่อ ยู่ ที่ นี่ . .. คงออกไปแล้ว น่าจะอยู่ระหว่างทาง” ดอกเตอร์นาเกลไม่ได้อยู่ระหว่างทางไปท�างาน เขา ไม่ได้นั่งอยู่หลังพวงมาลัยรถฮอนด้าของเขา ไม่ได้ขับรถ ผ่านตลาดกลางเมืองและศาลากลางจังหวัด หรือเลี้ยวรถ ออกนอกเมืองไป หลังจากวางสาย มาริอันเนเพิ่งสังเกต เห็นว่าชุดท�างานที่สามีเธอเตรียมไว้ยังคงแขวนและพับ เรียบร้อยพาดอยู่บนพนักเก้าอี้ เธอลุกออกจากผ้าห่ม อุ่น เดินเท้าเปล่าย่องแย่งเข้าห้องครัว ไม่มี ใครอยู่ ที่ห้อง หน้าบ้านก็ ไม่มี ในห้องน�้าก็ ไม่มี หลังจากมาริอันเนกลับ เข้าห้องนอน ใส่เสื้อคลุมอาบน�้า เธอสังเกตเห็นกระดาษ แผ่ น หนึ่ ง บนโต๊ะข้ า งเตี ย งฝัง่ สามี เ ธอ บนกระดาษมี ข้อความยาวหนึ่งประโยค เขียนด้วยลายมือคมชัดของ ดอกเตอร์นาเกล ‘มาริอนั เน ยอดรักของผม ผมหายไปจาก ชีวิตคุณ เพื่อจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตคุณ เคลาส์’ สองชั่วโมงถัดมา สารวัตรต�ารวจหน้าตาเคร่งขรึม ยื น อยู่ ใ นห้ อ งครั ว บ้ า นนาเกลเรี ย บร้ อ ยแล้ ว เขาถาม มาริ อั น เนว่าเธอเข้าใจความหมายของข้อ ความนั้ น หรื อ ไม่ มาริ อั น เนได้ แต่ส่ายหั ว พวกเขาได้ยิ น เสี ย ง เจ้าหน้าที่ต�ารวจส�ารวจพื้นที่ทั่วทั้งบ้าน มีเสียงตึงตังจาก การขยับเครือ่ งเรือน ในห้องรับแขกมีคนรือ้ หนังสือออกมา Jyrki Vainonen
11
จากชั้นจนหมด ใครสักคนก�าลังไออยู่ในห้องน�้า เห็นได้ชัด ว่าสารวัตรหนุ่มรู้สึกอึดอัด “ไม่ต้องกังวลนะครับคุณนาย นาเกล” เขาปลอบหญิ ง สาวที่ ยื น ตรงหน้ า พยายาม ละสายตาจากผมน�า้ ตาลเข้ม และพยายามกวาดตามองไป ที่มุมมุมหนึ่งใกล้เพดานแทน “เราจะหาเขาจนพบ” แต่สารวัตรกล่าวผิด เขาหาดอกเตอร์นาเกลไม่พบ แม้ว่า การสืบสวนจะด�าเนินไปอย่างรัดกุมและประกาศ คนหายก็ถูกส่งไปลงตามสื่อแล้ว ดูเหมือนไม่มี ใครพบ ดอกเตอร์นาเกลหลังวันที่ 5 เมษายนเลย ช่วงเช้าวันนั้น เขาอยู่ที่สถานีตรวจอากาศ พอบ่ายสามโมง คนจากกะ กลางคืนก็มาผลัดเปลีย่ นให้เขากลับบ้าน ก่อนเขาหายตัวไป ไม่มี อ ะไรผิ ด แปลกเกิ ด ขึ้ น ในวั น นั้ น แม้แต่น้อ ย ค�่าคื น ผ่านพ้นไปตามวิถปี กติดว้ ยซ�า้ มาริอนั เนกล่าว ห้าทุม่ คืนนัน้ ดอกเตอร์นาเกลจูบเธอก่อนนอนและอยู่ ในห้องท�างาน อ่านหนังสือเรื่องการพิชิตขั้วโลกเหนือที่เขาทุ่มเทเวลาให้ มาตลอดช่วงสองสามวันนี้ เช้าวันรุ่งขึ้น คุณนายนาเกล ตื่นขึ้นมาอย่างเดียวดายบนเตียงคู่สมรสกว้างใหญ่ของ ทั้งสอง ไม่นานนัก การหายตัวไปของดอกเตอร์นาเกลก็ เปลี่ยนชีวิตผู้ที่เกี่ยวข้องกับเขาจากหน้ามือเป็นหลังมือ ความสุ ข สงบจากกิ จ วั ต รประจ� า วั น อั น แสนคุ ้ น เคย ณ สถานีตรวจอากาศต้องพังทลายด้วยความอลหม่าน งาน ต่างๆ ถูกรบกวนไม่หยุดหย่อน เหล่าผู้สื่อข่าว ช่างภาพ 12
��������
เหยี่ ย วข่าวต่างสาละวนกั บ บรรดาแผนที่ จอภาพ ชั้นหนังสือ และคอมพิวเตอร์ ต�ารวจแกะรอยตามล่า ลายนิ้ ว มื อด้ ว ยแปรงและผงแป้ง ได้ ไปมากจนเกินพอ ทั่ว สถานี ต รวจอากาศ โยฮั น เนส แดก์นุ ห ์ ต้องเล่า เหตุการณ์ที่เกิดในช่วงกะของตนกับนักข่าวซ�้าแล้วซ�้าเล่า เขาเห็นตัวเองในโทรทัศน์และอดสงสัยไม่ได้ว่านี่เป็นภาพ ที่คนอื่นมองเขาหรือเปล่า การอธิบายเหตุการณ์เพียง ชั่วครู่นั้นได้เปลี่ยนชีวิตนายแดก์นุห์ผู้มีสติรอบคอบไป โดยสิ้นเชิง กลายเป็นว่าเขาเพลิดเพลินกับความรู้สึกว่า มีอ�านาจในมือยามอยู่เบื้องหน้าพวกนักข่าวผู้ตั้งใจจดจ่อ ในทุกถ้อยค�าที่เขาเปล่งออกมา เขาลุ่มหลงเรื่องราวที่ ตนเล่า และไม่นานนัก ในแต่ละครั้งที่เล่า เขาจะเติม เสริมสีสันให้กับเรื่องราวนั้นๆ ฝนที่ตกลงมาตอนกลางคืน กลายเป็น ‘ห่าฝนแห่งศตวรรษ’ ธารน�า้ กลายเป็น ‘กระแส ธาราเชี่ยวกราก’ และความง่วงน่าเบื่อหน่าย กลายเป็น ‘นิทรารมณ์อันเปี่ยมไปด้วยความฝันแสนประหลาด’ ความวุ่นวายต่างๆ ที่เกิดขึ้นจากการหายตัวไปของ ดอกเตอร์ดูจะรบกวนมาริอันเนด้วยเช่นกัน หลังจากเขา หายตัวไป มาริอนั เนได้แต่เก็บตัวอยูแ่ ต่ในบ้านและปฏิเสธ ไม่ยอมพูดคุยกับผูส้ อื่ ข่าว มีเพียงสารวัตรเท่านัน้ ทีเ่ ธอยอม ให้เข้ามาภายในบ้านได้ ดูคล้ายว่าเส้นทางทีเ่ ขาใช้จะพาเขา มายังบ้านดอกเตอร์ซงึ่ ตัง้ กลางป่าสนบนยอดเนินชานเมือง อยู่บ่อยครั้ง เกือบทุกวันรถของสารวัตรจะมาจอดข้างๆ Jyrki Vainonen
13
รถฮอนด้าสีแดงของดอกเตอร์ แม้ ในยามค�่าคืนที่ม่าน ปิดลงและแสงจันทร์ส่องลงมายังสนามหญ้าแล้วก็ตาม ภรรยาสาวผู้เก็บเนื้อเก็บตัวเป็นดั่งอาหารอันโอชะ ของหนังสือพิมพ์แทบลอยด์ มีคนให้ข่าวว่าชีวิตแต่งงาน ของนาเกลก�าลังล่มสลาย พวกหนังสือพิมพ์แทบลอยด์ วาดภาพให้มาริอันเนเป็นหญิงงามเมือง ละเลยครอบครัว หิวผู้ชายไม่เคยพอ แม้จะแต่งงานกับดอกเตอร์นาเกล – เพื่อเงิน – แล้ว ดอกเตอร์นาเกล ชายผู้มีอายุมากกว่าเธอ ถึงยี่สิบปี ชายที่เธอฆ่าอย่างเลือดเย็นและซ่อนศพไว้ ท่า มกลางความวุ่น วายทั้ ง หลายทั้ ง ปวง การ สืบสวนไม่คืบหน้าสักเท่าใดนัก กระนั้น มาริอันเนสังเกต เห็นว่ากระเป๋าเป้และอุปกรณ์ตกปลาของสามีเธอหายไป รวมทั้งเสื้อผ้าบางส่วนที่เขาใช้ยามเดินป่า ต�ารวจคาดว่า ดอกเตอร์นาเกลออกเดินป่าตอนกลางคืนด้วยเหตุผล บางประการ และไม่ตัดความเป็นไปได้ว่าเขาอาจละเมอ เดิน ถึงแม้มาริอันเนจะยืนยันว่าสามีของเธอนอนหลับ ทัง้ คืน ไม่ได้เดินไปไหน มีการปูพรมค้นหาทุกตารางนิว้ ของ พืน้ ทีป่ า่ รอบๆ เมือง ไม่มวี แี่ วว ไม่มรี อ่ งรอยของดอกเตอร์ นาเกลให้เห็น สองสามอาทิ ต ย์ ห ลั ง จากการหายตั ว ไปของ ดอกเตอร์ ความวุ่นวายเริ่มบรรเทาเบาบาง หนังสือพิมพ์ ต้องเปลีย่ นพาดหัวไปเกาะข่าวอืน่ ๆ เปิดโปงเรือ่ งอืน่ ๆ บ้าง กองสารบรรณคดีความได้ย้ายแฟ้มคดีการหายตัวไปของ 14
��������
ดอกเตอร์ ไปอยู่ ในตู้เหล็กที่เขียนว่า ‘คดีหายตัว: ยังปิด คดีไม่ได้’ ไม่มี ใครสนใจอีกต่อไปว่ารถสารวัตรจะจอดอยู่ ที่สนามหน้าบ้านของดอกเตอร์ทุกวัน ไม่มี ใครสนใจว่า มาริอันเนผู้แทบไม่ออกจากบ้านนั้นไม่ได้ดูโศกเศร้า แต่ กลับสดชื่นเปล่งปลั่งดั่งเจ้าสาววัยดรุณ อย่างไรก็ตาม มีคนผู้หนึ่งที่รับรู้เรื่องราวเหล่านี้ ทั้งหมด เขาคือดอกเตอร์นาเกล เขาหายไปเพื่อจะได้ ไม่ มี ใครหาเขาพบ เขาไม่ได้ซ่อนอยู่ ในป่ารอบบ้านของ เขา ยามความมื ด มิ ด มาเยื อ น เขาไม่ ได้ ใช้ก ล้ อ งส่อ ง ทางไกลเพื่อมองดูเงาของภรรยากับสารวัตรหลอมรวม กันผ่านม่านบังตาปิดหน้าต่างซึ่งมีแสงลอดร�าไร เขาไม่ได้ ซ่อนอยู่ในห้องใต้ดินหรือโรงรถท่ามกลางกระสอบมันฝรั่ง โหลแยม กล่องเครื่องมือ และกองยางรถยนต์ส�าหรับ ฤดูหนาว เขาไม่ได้ซ่อนอยู่รอบๆ บ้านยามค�่าคืน ไม่ได้ หลบอยูต่ ามเครือ่ งเรือนในความมืดและเงีย่ หูฟงั หลังประตู ห้องนอน ดอกเตอร์นาเกลท�าตามที่เขาพูดว่าจะท�า นั่นคือ เขาหายไปจากชีวิตภรรยาเพื่อกลายเป็นส่วนหนึ่งของ ชีวิตเธอ หากข้อความที่เขาทิ้งไว้ ได้รับการตีความอย่าง ถูกต้อง ป่านนีค้ งมีคนหาเขาพบไปแล้ว คืนวันที่ 6 เมษายน ดอกเตอร์นาเกลย้ายเข้าไปอยู่ ในขาอ่อนข้างขวาของ มาริอันเน Jyrki Vainonen
15
ดอกเตอร์นาเกลเลือกวันพุธที่ 5 เมษายนเป็นวัน ออกเดินทาง เมือ่ มาริอนั เนไปเข้าคลาสเต้นแอโรบิกเหมือน ที่ท�าเป็นประจ�าทุกวันพุธ ดอกเตอร์นาเกลเตรียมพร้อม ออกเดินทางอย่างสงบเงียบ เขาตัดสินใจน�าติดตัวไปแค่ ของใช้จ�าเป็น ถึงอย่างไร เขาก�าลังมุ่งหน้าไปยังสถานที่ ซึง่ มีสภาพอากาศไม่ตา่ งกับเส้นศูนย์สตู รนัก เขาจึงจัดเสือ้ ไม่กชี่ ดุ ใส่เป้สะพายหลัง อาหารกระป๋องนิดหน่อย อุปกรณ์ ตกปลา สารานุกรมการแพทย์ เล่มที่ 8 (ว่าด้วยเรือ่ งระบบ ไหลเวียนโลหิตของมนุษย์) และเครื่องมือที่อาจจะจ�าเป็น ต่อการวิจัยของเขา ได้แก่ เครื่องวัดอุณหภูมิ เครื่องวัด อัตราความเร็วลม เครื่องวัดความกดอากาศ และท่อ พลาสติกเพื่อวัดปริมาณน�้าฝน เขาซ่อนเป้เอาไว้ ใต้เตียง หลังจากนั้นเขาปักหลัก สบายใจอ่านหนั ง สื อ รอภรรยากลั บ บ้ า น เขารู ้ ว่าเมื่ อ กลับมาถึง เธอจะพูดว่า “คลาสนี้ โหดหินเหลือเกิน ฉัน เหนื่อยแทบขาดใจ” เป็นอย่างแรก หลังจากนั้นเธอจะ เปรยเป็นนัยๆ ว่า “เหนื่อยจัง… สงสัยได้หลับตาเมื่อไหร่ คงหลับไปเลยแน่ๆ” และมันก็เกิดขึ้น มาริอันเนหลับไป ขณะทีส่ ามีของเธอยังอ่านเรือ่ งการผจญภัยของนักส�ารวจ ขัว้ โลกเหนือ ตอนก�าลังตระเวนไปตามที่โล่งซึง่ ปกคลุมด้วย หิมะ ละอองไอน�้าที่ออกมากับลมหายใจลอยฟุ้งทั่วศีรษะ เด็ดหยาดน�้าค้างแข็งออกจากปลายหนวดเคราของตน หากดอกเตอร์นาเกลจ�าเป็นปลอบประโลมตนเองด้วยการ 16
��������
มีหมีขั้วโลกหรือแมวน�้าอยู่เป็นเพื่อนแค่ทุกๆ วันพุธ ก็คง ไม่ ใช่ปัญหาใหญ่ โตอะไรนัก แต่สภาพอากาศในห้องนอน ของพวกเขาเย็นลงเรื่อยๆ ค�่าแล้วค�่าเล่า คืนแล้วคืนเล่า ครั้งนี้ดอกเตอร์นาเกลต้องการแน่ ใจว่าภรรยาของ ตนจะหลับลึกจริงๆ เขาจึงละลายยานอนหลับลงไปใน เหยือกน�า้ ผลไม้ซงึ่ เขารูด้ วี า่ เธอจะดืม่ ทันทีเมือ่ กลับถึงบ้าน ท้ายสุด เขาเขียนโน้ตแผ่นเล็กๆ นัน่ ถึงเธอ และวางมันแบบ ให้เห็นได้ชดั ๆ บนโต๊ะข้างเตียงของเขาก่อนจะออกเดินทาง หลั ง จากมาริ อั น เนซุ ก ตั ว อยู ่ ใ ต้ ผ ้ า ห่ ม เรี ย บร้อ ย แล้ว ดอกเตอร์นาเกลนอนนิ่งไม่ไหวติงอยู่ข้างๆ ฟังเสียง ลมหายใจที่สม�่าเสมอของเธอ ความเงียบส่งเสียงฮัมหึ่งๆ จากมุมต่างๆ ของห้องนอน เขารอ หลังตีสี่ ฝนเริ่มตก ดอกเตอร์นาเกลเดินไปที่ครัว ล้างเหยือกและแก้วเพื่อ ไม่ ให้หลงเหลือหลักฐานใดๆ ทิ้งไว้ เขาได้ยินเสียงหยด น�้า ฝนกระทบกับกรอบหน้า ต่า งและเกรงว่า มาริอันเน จะตื่นเพราะเสียงฝน เขาไม่จ�าเป็นต้องกังวลใจ เพราะ ขณะนี้ ภ รรยาของเขาก�าลั ง รอนแรมอยู ่ ใ นหุ บ เขาแห่ง ความฝั น ได้เวลาลงมือแล้ว ขณะที่ดอกเตอร์นาเกลก�าลังก้าวเข้าไปในต้นขา เขารู ้ สึ ก ว่าฝ่ามื อ เริ่ ม มี เ หงื่ อ ออก หั ว ใจเริ่ ม เต้น เร็ ว ข้างในนั้นทั้งมืด ชื้น และอบอุ่น มีเสียงดังก้อง เขารู้สึกได้ ถึงความดันในหูอันคงที่ กระแสเลือดไหลพล่านราวกับ Jyrki Vainonen 17
เสียงดังบนทางหลวง หรือเสียงฮึมฮัมของสายไฟที่ทอด ผ่านทุ่ง ดอกเตอร์นาเกลคุ้ยหยิบไฟฉายออกจากเป้ เขา ยื นแช่อ ยู่ ใ นของเหลวสี แ ดงสู ง ถึ ง ข้อ เท้า น่าจะเป็ น เส้นเลือดซึ่งน�าเลือดจากหัวใจส่งไปยังกลุ่มเส้นเลือดที่ อยู่ปลายสุดของระบบไหลเวียนเลือด เขาหันไปไต่ขึ้นสู่ ต้นทางของกระแสเลือด เขาไม่ ใช่นาเกลอีกต่อไป แต่เขา คือ ลีฟวิ่งสโตน นักส�ารวจ ต้นธารยังคงรอให้เขาค้นพบ ในความนิ่งเงียบของอุโมงค์เส้นเลือด เขาได้ยินเสียง ลิงร้อง นกแก้วเจื้อยแจ้วเจรจา สิงโตค�าราม และเสียง กีบเท้าอันบอบบางของฝูงละมั่งยามออกเดินทาง เขา สังเกตโลกรอบๆ ตัวเองผ่านสายตาของนักวิทยาศาสตร์ ระแวดระวัง ทุกผัสสะตื่นตัวเต็มที่ เขาตื่นเต้นกับความคิด ที่ว่าตนก�าลังเดินอยู่ในสถานที่ซึ่งไม่เคยได้มี ใครย่างกราย เข้ามา เขาเห็นและได้ยินสิ่งที่ ไม่มีดวงตาคู่ ใดเคยได้เห็น และไม่มีหูคู่ใดเคยได้ยิน เขาจดบันทึก ค�านวณ ตรวจสอบทิศทางต่างๆ ด้วย เข็มทิศ ข้อสังเกตเหล่านี้จะท�าให้เขาบอกเล่าเรื่องราว การผจญภัยครั้งนี้ ได้ การเดินทวนกระแสน�้านั้นหนักหนา เอาการ หายใจก็ล�าบาก ไม่นานดอกเตอร์นาเกลก็สังเกต พบว่าตนเองแต่งตัวอบอุน่ เกินไป เมือ่ มาถึงทางแยกแคบๆ แห่งแรกของแม่นา�้ เขาหยุดพักหายใจและตรวจดูตา� แหน่ง ที่ตนเองอยู่ เขานั่งลงริมน�า้ ถอดเสื้อเชิ้ตผ้าฝ้าย หลังและ 18
��������
ใต้รักแร้ของเสื้อตัวนั้นชุ่มเหงื่อ เมื่อยัดเสื้อลงเป้แล้ว ดอกเตอร์นาเกลก็เริ่มออก เดิ น ทางอี ก ครั้ ง เขาสั ง เกตว่าสายตาของตนเองเริ่ ม คุน้ ชินกับความมืดแล้ว เขาปิดไฟฉายซึง่ ส่องล�าแสงน�าทาง เขาจวบถึงตอนนี้ กระแสน�้าเริ่มเชี่ยวกรากขึ้น ในขณะ เดียวกันนั้น บนโลกอีกใบหนึ่ง ในบ้านหลังที่ตั้งอยู่บนเขา ในห้องนอนสลัวราง มาริอันเนตื่นขึ้นเพราะเสียงโทรศัพท์ ขณะที่ต�ารวจก�าลังรื้อค้นบ้านของเขาเพื่อตามหา เบาะแสต่างๆ ขณะที่มาริอันเนและสารวัตรสบตากันใน ห้องครัว ครุ่นคิดว่าจะตีความโน้ตของเขาอย่างไรดี ดอกเตอร์ นาเกลก�าลังลุยสายน�้าสีแดงฉานภายในต้นขาของภรรยา การเดินทางของเขาคืบหน้าไปช้าๆ ยิง่ ไกล ก็ยงิ่ ล�าบากขึน้ เรือ่ ยๆ เพราะหลังจากมาริอนั เนตืน่ กระแสเลือดไหลเชีย่ ว ยิ่งขึ้นจนแรงของมันปะทะต้านน่องเปลือยเปล่าของเขา ถ้าไม่นั บ เป้แ ละผ้าเตี่ ย วที่ ท� า จากกางเกง ตอนนี้ เ ขา ตัวเปล่าเปลือย เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ดอกเตอร์นาเกลรู้สึกมีชีวิต ชีวา และไม่ ใช่เพียงความรู้สึกนึกคิดเท่านั้น หากรวมถึง กล้ามเนื้อ เส้นเลือด ชั้นผิวหนังต่างๆ ด้วย เขาเหงื่อโซม กาย และรู้สึกได้ถึงบรรดากล้ามเนื้อที่ ไม่คุ้นเคยกับการ ใช้งานหนักๆ ที่กา� ลังหดตัวแล้วคลายตัว ก�าลังยืดตัวแล้ว ผ่อนตัว เขารู้สึกถึงปอดที่ก�าลังต้องการออกซิเจน เสียง ข้อต่อลั่นก๊อกแก๊กเสียดสีกันดังเอี๊ยดอ๊าด แต่ก็ต้องพ่าย Jyrki Vainonen
19
แพ้ ให้กับความตั้งใจของเหล่ากล้ามเนื้อ สิ่งที่น่าตื่นใจคือ เขาก�าลังเพลิดเพลินกับทุกสิง่ ทุกอย่างนี้ ราวกับว่าร่างกาย ที่เขาเคยคิดว่าเป็นเพียงยาขม เป็นแค่ โครงสร้างที่มา รวมกั น เพื่ อ พยุ ง ศี ร ษะเอาไว้ ได้ ล อกคราบในสภาวะ แวดล้อมใหม่นี้ เขาคิดว่าความสุขครั้งนี้เป็นความสุขของ งูพิษที่เลื้อยไปมาภายใต้แสงอาทิตย์ ณ ชายป่า โดยมี ฝุ่นและหนามสนติดตามผิวหนังซึ่งยังคงชื้นอยู่หลังการ ลอกคราบ หรือบางทีเขาอาจจะเป็นหมอผีชาวเคลต์ ผู้น�า หนังปลาไหลมาพันรอบแขน และรู้สึกถึงไฟฟ้าที่ ไหลไป ตามแขน ค�า่ วันที่ 7 เมษายน ดอกเตอร์นาเกลผูอ้ อ่ นล้าก็เดินทาง ถึงจุดหมาย ตลอดหลายคืนที่ ไม่ได้หลับไม่ได้นอนอยูส่ ถานี ตรวจอากาศ เขาได้เลือกจุดพักแรมทีส่ ามารถมองเห็นดาว ดวงยักษ์ทกี่ า� ลังแตกดับสองดวงเป็นครัง้ แรก เขารูว้ า่ ดาว ทั้งสองดวงจะแขวนอยู่บนท้องฟ้ามืดสนิทเคียงคู่กันดัง เหรียญคูแ่ ฝด ในโลกทีเ่ ขาจากมา ดาวคูน่ นั้ หาใช่ดวงดาวไม่ แต่มนั คือแผลเป็นจากการฉีดวัคซีนบนต้นขาของมาริอนั เน มันท�าให้เขานึกถึงคืนแรกที่ทั้งสองอยู่ด้วยกัน เขาลูบไล้ พวกมัน จูบพวกมัน และใช้ต้นขาของเขาบดเบียดพวก มัน ยามเขาสัมผัสรอยแผลเป็นพวกนั้น เขารู้สึกว่าเวลา เป็นปีๆ ถูกดึงออกไป และเขาวางฝ่ามือลงบนหน้าอกอุน่ ๆ ของมาริอันเน 20
��������
เมื่อดวงดาวเริ่มมองเห็นได้ชัด นักวิทยาศาสตร์ เริ่มตั้งตัวติดหลังจากปีนเขา ถึงเวลาตั้งแคมป์แล้ว ช่วง สองสามวั น จากนี้ดอกเตอร์นาเกลจะไม่เ ก็บแรงไว้ท� า อย่างอื่นเลย สิ่งแรกที่เขาท�าคือขุดถ�้าตรงส่วนที่หนาที่สุด ของกระดูกต้นขาภรรยา (ความเจ็บปวดทีม่ าริอนั เนรูส้ กึ ที่ ต้นขาขวาหลายวันนี้รวดร้าวเสียจนเธอต้องหาสิ่งมาผ่อน บรรเทาในอ้อมแขนของสารวัตร) และตกแต่งถ�้านี้ด้วย ของใช้ส่วนตัวเพียงไม่กี่ชิ้นของตน จากนั้นเขาก็ส�ารวจ พื้นที่ โดยรอบถ�้า ดูเหมือนว่าสถานที่นี้จะปลอดภัยและ เหมาะจะใช้ ท� า งานวิ จั ย พื้ น ที่ ส่ว นใหญ่ มี ลั ก ษณะเป็ น ที่ราบสูงที่มีหินสลับกับหญ้าเป็นหย่อมๆ ไม่มีต้นไม้ แต่ใน พื้นที่ตา�่ ๆ มีพุ่มไม้สีแดงแซมตามชะง่อนหินอยู่บ้าง มีแม่นา�้ สายหนึง่ ไหลผ่านบริเวณนี้ ดอกเตอร์นาเกล ไม่ตอ้ งกลัวอดตาย ขณะก�าลังเดินทาง เขาสังเกตเห็นว่าใน แม่น�้ามีปลาเป็นฝูงว่ายไล่ตะครุบหนอนที่ดิ้นไปมาที่ปลาย ตะขอเบ็ดตกปลาของเขา มีปลาสองประเภทคือ ปลา ตัวเล็กสีแดงกับปลาตัวใหญ่สขี าว เนือ้ ปลาสีแดงนัน้ ให้สาร อาหารมากกว่าแต่ทิ้งรสโลหะเอาไว้ ในปาก ปลาสีขาวไม่ ทิ้งรสอะไรติดปลายลิ้น ไม่มีรสชาติใดๆ เลยก็ว่าได้ ปลา ทัง้ สองชนิดไม่ได้อยูเ่ คียงบ่าเคียงไหล่กนั อย่างมีความสุขใน กระแสแห่งแม่นา�้ นี้ ปลาสีขาวมักโจมตีปลาสีแดง ดอกเตอร์ นาเกลตกตะลึงยามเห็นความโกรธเกรีย้ วของปลาสีขาวที่ กัดปลาสีแดงเข้าที่ด้านข้างจมเขี้ยวอันคมกริบ หลังการ Jyrki Vainonen 21
ปะทะ ศพปลาสีแดงที่ถูกขย�้าไม่เหลือชิ้นดีจะลอยขึ้นมา เหนือน�า้ บางครัง้ มีแต่หวั ส่วนล�าตัวถูกแทะกินไปหมดแล้ว ชี วิ ต ดอกเตอร์นาเกลเริ่มเข้าที่เข้าทาง เขาเริ่ม ท�างานวิจัย บันทึกข้อมูลของโลกใบนี้ลงบนกระดาษ ก่อน ออกเดินทาง เขาได้เขียนคติพจน์ของตนเองเอาไว้บน หน้าแรกของสมุดว่า ‘จงด�าดิ่งสู่กระแสธาราแห่งความ กังขาบ้างเป็นครัง้ คราว จงสร้างความด�ามืด เพื่อจักจดจ�า แสงสว่างได้’ ในความเงียบสงัดมืดสนิทใต้ต้นขา ปลาย ปากกาของเขาสรรสร้างโลกแห่งแสงสว่างและระเบียบ แบบแผน ในแต่ละหน้ากระดาษร้อยเรียงเป็นเรื่องราว เขาเปรียบเสมือนกวีตาบอดผู้ ใช้ปากพรั่งพรูเรื่องราวการ สร้างโลก เรื่องราวของแสงสว่างกับความมืด เรื่องราว ของมนุษย์คนแรก เรื่องราวดังกล่าวมีพื้นฐานอยู่บนผลการตรวจวัด ของเขา ดอกเตอร์นาเกลจะหยิบอุปกรณ์ทางวิทยาศาสตร์ ที่น�าติดตัวออกมาใช้สามครั้งต่อวัน ส�ารวจสภาพอากาศ และบั น ทึ ก ผลลงในสมุ ด จด ในช่ ว งเวลาคั่ น กลางงาน น่าเบื่อนี้ เขาตกปลา อ่านสารานุกรมการแพทย์ และ ออกไปเดินป่าเลาะลัดไปตามโขดหินที่มีหมอกยามเช้า ก่อตัวตามหลุมต่างๆ ช่วงค�่าเขาจะศึกษาท้องฟ้าเพื่อ หาดวงดาวเพิ่มเติม ดอกเตอร์นาเกลพบว่าตัวเขาเปลีย่ นแปลงในจังหวะ เดียวกับการก่อตัวเป็นภาพของโลกใบที่เขาก�าลังศึกษา 22
��������
เขารู้ดีว่าตนไม่ ใช่ดอกเตอร์นาเกลคนเดิมตอนเริ่มออก เดินทางครั้งนี้อีกต่อไป กล้ามเนื้อแขนและขาของเขา แข็งแรงขึน้ ผิวหนังใต้ฝา่ เท้าหนาขึน้ จากการปีนป่ายโขดหิน ผม หนวดเคราและเล็บยาวขึ้น หนึ่งเดือนหลังจากมาถึงที่ แห่งนี้ เขาบังเอิญเหลือบเห็นเงาตัวเองบนผิวน�า้ และไม่เชือ่ ตาตัวเอง ใครกันคือไอ้คนป่าสกปรกผมเผ้ารุงรังที่ก�าลัง นอนอยู่ในแม่นา�้ และก�าลังจ้องตอบกลับมา ไม่นานงานวิจัยก็น่าเบื่อเพราะค่าของสภาพอากาศ แทบจะไม่ ผั น ผวน ฝนไม่ เ คยตกเลย ท� า ให้ ด อกเตอร์ นาเกลหันมาสนใจการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิ ครั้นเขา รู้ผลแล้ว เขาก็มุ่งหน้าไปหาสาเหตุ เขาพุ่งความสนใจไป ที่คลื่นความร้อนที่เกิดขึ้นซ�้าๆ ซึ่งขณะที่เกิดความชื้นจะ ไหลย้อยลงมาบนผนังถ�้าเป็นหยดๆ และระดับน�า้ ในแม่น�้า หลากขึ้นจนเกือบท่วมตลิ่ง หากเขายืนอยู่ปากถ�้าและ มองข้ามแม่น�้าในช่วงที่เกิดคลื่นความร้อน เขาจะเห็นไอ ลอยเป็นระลอกอยู่เหนือก้อนหิน คลื่นความร้อนท�าให้เกิด ประจุไฟฟ้าในอากาศ และดอกเตอร์นาเกลจะปวดหัว เมือ่ ถึงปลายอาทิตย์ที่สาม จู่ๆ เขาก็เข้าใจตรรกะการท�างาน ของคลื่นความร้อนนี้ มี ค ลื่ น ความร้ อ นสองประเภท บางครั้ ง อุ ณ หภู มิ ก็ สู ง ขึ้ น ช้ า ๆ และคงที่ หลายครั้ ง อากาศเหมื อ นจะก่ อ ประจุไฟฟ้าได้เพียงชั่วนาที บันทึกของดอกเตอร์นาเกล แสดงให้เห็นว่าคลื่นความร้อนประเภทเชื่องช้าจะเกิดขึ้น Jyrki Vainonen 23
ทุกวันพุธ นั่นท�าให้เขาไปต่อได้ถูกทาง ค�าอธิบายอยู่ ใน โลกอีกใบหนึ่ง ทุกคืนวันพุธ มาริอันเนจะยืนกางขาและ เหวี่ยงแขนไปมาพร้อมกับฟังค�าสั่งจากครูสอนในคลาส แอโรบิก ยิ่งมาริอันเนเหวี่ยงแขนแรงและเร็วขึ้น ยิ่งเข่า ของเธอเคลื่อนไหวขึ้นลงกระทืบพื้นเร็วขึ้น สภาพอากาศ ของบริเวณที่สามีของเธอแฝงตัวอยู่ก็จะยิ่งร้อนขึ้น เมื่อดอกเตอร์นาเกลหาทางหลบความร้อนในถ�้า เมื่อเขานอนลงบนเตียงที่ท�าจากเสื้อผ้าของตน ใช้กิ่งไม้ จากพุ่มไม้สีแดงกระพือพัดใบหน้า เมื่อนั้นความทรงจ�า เกี่ยวกับมาริอันเนจะเข้ามารุมเร้า เขากลับเข้าสู่ภวังค์ ความคิดถึงโลกใบที่เขาทิ้งไว้ข้างหลัง ราวกับแอบมอง จากรูทเี่ จาะไว้บนต้นขาเธอ เขาเห็นยิม และผูห้ ญิงสักยีส่ บิ กว่าคนใส่กางเกงรัดรูป ภาพที่เห็นนี้ท�าให้เขาจักจี้นัก เขาพยายามพุ่งความสนใจไปที่ขอบเพดาน นับว่าใช้ฝ้า กี่แผ่น วิเคราะห์รูปที่แขวนอยู่บนผนังโรงยิม แต่สายตา กลับสอดส่ายพาเขาไปตามแรงปรารถนาและสิง่ ทีข่ าดหาย กลับกลายเป็นเนื้อหนังมังสา ก้นกอย ต้นขา หน้าอก เมื่ อ การออกก� า ลั ง สิ้ น สุ ด ลงและมาริ อั น เนหยุ ด กระโดด หยุ ด ยื ด เส้ น และหยุ ด เต้ น ดอกเตอร์ น าเกล ถอนใจด้วยความโล่งอก เขารู้ดีว่านี่เป็นเพียงความสงบ ก่อนพายุเข้าเท่านั้น เขาจะพยายามอีกครั้งก่อนอุณหภูมิ จะลดลงไปในที่สุด เมื่อมาริอันเนรีบไปอาบน�้า เมื่อภาพ กระจกในห้องอาบน�้าหายไปพร้อมกับไอน�้า ก�าแพงของ 24
��������
ถ�้ า ก็ เ ริ่ ม มี ห ยาดน�้ า หยดฉ�่ า ชื้ น ดอกเตอร์ น าเกลรู ้ สึ ก เจ็บแปลบที่ปลายนิ้ว ราวกับนิ้วโดนลวกโดยน�้าซึ่งไหล ลงบนร่างกายของมาริอันเนที่หยดติ๋งบนพื้นแล้วหายลง ไปในท่อ ดวงตาผุดขึ้นบนปลายนิ้วของดอกเตอร์ เขาใช้ พวกมันมองร่างกายของมาริอันเนราวกับจะกลืนกิน ดอกเตอร์นาเกลไม่ได้ชอบคลื่นความร้อนประจ�า วันพุธนัก ขณะทีเ่ ขานัง่ อาบเหงือ่ อย่างเดียวดายอยู่ในถ�า้ นัน้ ราวกับเกิดภาพนิมิต เขาเห็นตัวเองก�าลังไล่ล่าดอกไม้สี ฟ้าอ่อนดอกหนึง่ ซึง่ เติบโตอยูร่ มิ บ่อน�า้ พุรอ้ น ดอกไม้ดอกนัน้ ใช้ ใบอันมันปลาบลูบไล้สัมผัสเขา ดวงหน้าของมาริอันเน ผุดขึ้นมาหลอกหลอนอยู่บนวงกลมกว้างที่เกิดขึ้นจาก การเรียงตัวของกลีบดอกไม้ สมาธิของเขาซึ่งก�าลังจดจ่อ อยู่กับความจริงของตัวเลขที่สามารถวัดประเมินได้ ที่มี ความถาวรและแน่นอน พังทลายลงสิ้น คลื่ น ร้ อ นที่ ถ าโถมเข้ า มาแบบไม่ ทั น ให้ ไ ด้ ตั้ ง ตั ว นั้ น จะอย่างไรก็ ถื อ เป็นบทพิ สู จ น์บ ทใหญ่กว่า ขณะ พยายามไขปริ ศ นาเหล่านั้ น ดอกเตอร์ น าเกลเชื่ อ มั่ น ในสติ ป ั ญ ญาของตนเอง ตั ว เลข และการรวมตั ว กั น ของสองสิ่ ง ที่ ไ ม่ ย อมโอนอ่ อ นให้ กั น เขาคิ ด ค� า นวณ บวก ลบ ยกก� า ลั ง สอง ยกก� า ลั ง สาม เขาพบความ สู ญ เปล่าครั้ ง แล้ ว ครั้ ง เล่า ส่ ว นที่ ย ากที่ สุ ด คื อ การหา ค�าอธิบายว่าท�าไมคลื่นความร้อนเหล่านี้จึงเกิดเฉพาะ ตอนกลางคื น ดอกเตอร์ น าเกลจวนเจี ย นจะล้ ม เลิ ก Jyrki Vainonen 25
ความคิ ด ทั้ ง หมดนั่ น ไปเสี ย ด้ ว ยการยอมรั บ ว่ า ยั ง มี ส่วนทีอ่ ธิบายไม่ได้เป็นส่วนหนึง่ ของค�าอธิบาย ตอนนัน้ เอง ในที่สุดค�าตอบก็ปรากฏให้เขาเห็น เขาก�าลังตกปลาอยู่ ริมตลิ่งและตื่นเต้นจนทิ้งเบ็ดตกปลาลงน�้าจนปลาแตกตื่น ว่ายหนีไปหมด ค�าอธิบายนัน้ ชัดเจนแจ่มแจ้งแต่ไม่น่าอภิรมย์ ดอกเตอร์นาเกลได้ตระหนักว่ามาริอันเนมีชู้รัก ไม่มีเหตุ อื่นใดมาอธิบายการเกิดคลื่นความร้อนแบบเฉียบพลันใน ยามราตรีนี้ ได้ ความยินดีปรีดาจากการพิชิตปริศนาได้ ส�าเร็จถูกลดทอนลงด้วยความไม่แน่ใจว่าใครคือชูร้ กั ลึกลับ ผู้นั้น ใครกันท�าให้มาริอันเนตื่นเต้นจนถึงจุดที่ดอกเตอร์ นาเกลแทบมอดไหม้เป็นจุณอยู่ในถ�้าของตน ดอกเตอร์ น าเกลจ� า ต้ อ งหั น ไปพึ่ ง พาการใช้ จิ น ตนาการ เขาใช้ พลั ง ความหึ ง หวงปะติ ด ปะต่อ เรื่ อ งราวเกี่ ย วกั บ ชูร้ ั ก ของมาริ อั น เน มี ค นสองคนใน เรื่ อ งที่ เ ขาคิ ด ขึ้ น มา นั่ น คื อ โรมิ โ อกั บ จู เ ลี ย ต โรมิ โ อ เป็นสารวัตรหนุ่มอกผายไหล่ผึ่ง ผู้ตกหลุมรักดวงตาคู่ สีน�้าตาลของจูเลียตอย่างหัวปักหัวปายามที่เขาสืบสวน คดีการหายตัวไปของสามีเธอ คืนแล้วคืนเล่าเขาขับรถ เข้ามายังสนามหน้าปราสาทของจูเลียต ฝูงยุงเต้นระบ�า อยู่ ใต้แสงตะเกียงของปราสาท และพุ่มลูกเบอร์รที ี่ปลาย สนามดูคลับคล้ายคนก�าลังนั่งยองๆ ในความมืด สะพาน ชักที่ โรมิโอเดินข้ามผ่านไปยังประตูปราสาทดูเหมือนพื้นปู ก้อนอิฐคอนกรีตอย่างประหลาด ประตูที่เขาเคาะเหมือน 26
��������
กับประตูบ้านของดอกเตอร์นาเกลไม่ผิดเพี้ยน จูเลียต ที่ โรมิโอโอบกอดดูอย่างไรก็เหมือนกับเป็นฝาแฝดของ มาริอันเน จูเลียตตื่นเต้นกับรสจูบของคนรัก เธอรู้สึกถึง นิว้ มือกระหายรูท้ เี่ ลิกปลายกระโปรงของเธอขึน้ และลูบไล้ ต้นขาเปลือยเปล่าของเธอ เธอจ�านนต่อชู้รักบนพรมขน ยาวยุ่งเหยิงที่ปูพื้นห้องโถง ทั้งสองร่วมรักกันอีกสองครั้ง บนเตียงขนาดคิงไซส์ ในห้องนอน สามครั้งถ้วนที่อากาศ ในต้นขาเธอแทบถึงจุดเดือด เลือดทะลักออกมาจากผนัง เส้นเลือดกลายเป็นคลื่นความร้อน สามครั้งถ้วนที่ความ ร้อนปลุกดอกเตอร์ ให้ตื่นขึ้นมาอาบเหงื่อของตน ชี วิ ต อาจจะด� า เนิ น ต่ อ ไปเช่ น นี้ ต ราบนิ จ นิ รั น ดร์ ชี วิ ต ในสองโลก สองเรื่ อ งราว ดอกเตอร์ น าเกลอาจ จะใช้ เ วลาชี วิ ต ที่ เ หลื อ ในถ�้า แห่ ง นี้ รู ้ ดี แ ก่ ใ จว่ า กระทั่ ง ความตายก็มิอาจพรากเขาจากภรรยาผู้นอกใจได้ เขา อาจจะต้ อ งปลอบใจตั ว เองว่ า เขาจะได้ ร ่ ว มใช้ โลงศพ โลงเดียวกันกับเธอ เหมือนที่ทั้งสองได้ร่วมเตียงเคียง หมอนกัน มาริอนั เนอาจจะได้แต่งงานกับสารวัตร มีลกู สาว กับลูกชายอย่างละคน หลังจากนัน้ เมือ่ สามีสารวัตรหัวล้าน วัยกลางคนเลิกสนใจเธอ เธอก็หาหนุม่ ชูร้ กั คนใหม่ จะไม่มี ใครจ�าดอกเตอร์เคลาส์ นาเกล ผู้อ�านวยการสถานีตรวจ อากาศอันไกลโพ้น ผู้ที่วันหนึ่งหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ได้อีกต่อไป Jyrki Vainonen
27
ทว่าเรือ่ งราวของทัง้ สองเวียนมาตัดผ่านกันเป็นครัง้ สุดท้าย ในวันครบสองปีเต็มที่ดอกเตอร์นาเกลหายตัวไป พอดิบพอดี มาริอันเนใช้ช่วงเวลาวันหยุดสุดสัปดาห์นั้น ทีบ่ า้ นแม่ของเธอและก�าลังขับรถกลับบ้าน เธอขับรถด้วย ความเร็วสูงไปบนทางหลวง เธอเหนื่อยล้า หนังตาของ เธอก็เริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ ทุกทีที่จ้องถนนว่างเปล่าตรงหน้า พอเธอเห็ น กวางมู ส ตั ว นั้ น มั น ก็ ส ายเกิ น ไป เสี ย แล้ ว ตาของมั น ส่อ งประกายวาบราวกั บ เพชรใน แสงไฟหน้ารถ มาริอันเนน่าจะหักรถลงไหล่ทางเพื่อหลบ เจ้าสัตว์ตัวนั้น แต่เธอกลับหมุนพวงมาลัยไปผิดทางและ เหยียบเบรก มันเกิดขึน้ เพียงชัว่ เสีย้ ววินาที รถชนเจ้ากวางมูส อย่างจัง กระจกหน้ารถแตกเป็นเสี่ยงๆ เศษกระจกบาด สีข้างกวางมูสจนเป็นแผลเปิด มาริอันเนลืมคาดเข็มขัด นิรภัย ร่างเธอถูกเหวี่ยงผ่านกระจกหน้ารถโดยศีรษะทะลุ ออกมาก่อน รถหมุนลงข้างถนนและซากกวางมูสลอยข้าม ฝากระโปรงหน้าไปตกในพงไม้ ความเงียบสงัดปกคลุม ทั่วถนนร้างไร้ผู้คน รถคว�่าเอียงกระเท่เร่ สองล้อยังคง หมุ น อยู ่ ไอน�้ า พุ ่ ง ออกมาจากใต้ ก ระโปรงหน้ า ยุ บ ยู่ยี่ เศษแก้วเกลื่อนทั่วถนนส่องประกายเล่นกับแสงไฟริมทาง มีรอยครูดสีด�าบนพื้นถนนลาดยาง สามนาที ถั ด มา รถบรรทุ ก คั น หนึ่ ง บั ง เอิ ญ ขั บ ผ่านมายังจุดเกิดเหตุพอดี คนขับรถบรรทุกพบร่างสามร่าง ผู้หญิงที่ขับรถถูกอัดอยู่ ใต้รถของเธอ เศษแก้วบาดหน้า 28
��������
เธอจนเหวอะหวะ ต้นขาขวามีรอยฉีกเป็นทางยาวจนถึง เหนือเข่า ข้างๆ รถมีซากกวางมูสนอนแผ่หลา ตับไตไส้พงุ ทะลักออกมาจากรูโหว่บริเวณสีขา้ ง ไอน�า้ โชยจากเครือ่ งใน ของมัน ศพทีส่ ามนอนอยูห่ น้ารถ เมือ่ คนขับรถบรรทุกเดิน เข้าไปใกล้ เขาเห็นชายร่างเปลือยเปล่า ผิวถูกเคลือบด้วย คราบสกปรกหนาเป็นชั้นๆ ใบหน้ามีหนวดเคราเกรอะกรัง ผมยุ่งรุงรังยาวประบ่า เล็บยาวสี่นิ้วได้ คนขับรถบรรทุก ผงะและรีบปีนกลับเข้าไปในรถของตน ใช้ โทรศัพท์บนรถ โทรหาสายด่วนแจ้งเหตุ เมื่อเขาวางหูโทรศัพท์ ผู้ร่วมใช้เส้นทางเดียวกัน คนอื่ น ๆ ก็ ม าถึ ง สถานที่ เ กิ ด เหตุ พวกเขาจอดรถ หลั ง รถบรรทุ ก และชะโงกดู จุ ด เกิ ด เหตุ ที่ อ ยู่บ นถนน เบื้องหน้า ทุกคนมองดูชายชีเปลือยด้วยความงุนงง เขา อยู่ในรถของผูห้ ญิงคนนัน้ หรือ ท�าไมเขาถึงตัวเปลือยเปล่า หน่วยแพทย์กู้ภัยขนศพทั้งสามใส่เปลหามขึ้นรถพยาบาล เหตุ ก ารณ์ นี้ เป็น ข่าว การระบุ ตั ว หญิ ง ผู้เ สี ย ชี วิ ต ท� า ได้ ไม่ยากเย็นเพราะต�ารวจพบกระเป๋าเงินของเธอในรถ และ ในกระเป๋าเงินมี ใบขับขี่ของมาริอันเน นาเกล แต่ ใครคือ ชายร่างเปลือยเปล่าคนนั้นกันแน่ ต�ารวจเริ่มขุดคุ้ยหาคดีคนหายที่ยังปิดไม่ได้ บน สันแฟ้มอันหนึ่งระบุชื่อเคลาส์ นาเกล ต�ารวจสงสัยว่า จะเป็นเขา แต่การระบุอัตลักษณ์ขั้นสุดท้ายจะต้องท�า หลังจากที่หนวดเครากับผมของผู้ตายถูกตัดออกมาแล้ว Jyrki Vainonen
29
เท่านั้น การระบุอัตลักษณ์ของผู้ตายได้รับการยืนยันเมื่อ ท� า การเปรี ย บเที ย บใบหน้ า ที่ โ กนหนวดเคราออกแล้ ว กับภาพดอกเตอร์นาเกลที่ถ่ายเอาไว้ ไม่ก่ีอาทิตย์ก่อน หายตัวไป พบผู้อา� นวยการสถานีตรวจอากาศแล้ว
30
��������
Tutkimusmatkailija ja muita tarinoita (นักส�ารวจและเรื่องฟินน์อื่นๆ) ได้รับรางวัลวรรณกรรมยอดเยี่ยมจาก Helsinki Sanomat หนังสือพิมพ์ฉบับส�าคัญของฟินแลนด์ ในปี 1999
เกีย่ วกับผูเ้ ขียน Jyrki Vainonen ยูร์กิ ไวโนเน็น นักเขียน นักแปลกวีนิพนธ์เล่มส�าคัญมากมายเป็น ภาษาฟินแลนด์ เกิดเมื่อวันที่ 1 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1963 ที่ เมืองตัมเปเร่ ศึกษาวิชาวรรณคดี จิตวิทยาสังคม และ ประวัตศิ าสตร์ศลิ ปะ ทีม่ หาวิทยาลัยตัมเปเร่ จบปริญญาโท และระดับ Licentiate Degree (Pre-doctoral degree) ในปี 2001 งานเขียนของไวโนเน็นมีกลิ่นอายแฟนตาซีและโลก แห่งจินตนาการ เขาสนใจแนวการเขียนเซอร์เรียลเป็น พิเศษและมักสร้างตัวละครขึ้นตามแรงกระตุ้นที่เกิดขึ้น ฉับพลันในขณะนัน้ โดยมักใช้เรือ่ งราวของจิตและการด�าดิง่ ลึกลงไปยังจิตใจคนในการเล่าเรื่อง ปัจจุบัน ด�ารงต�าแหน่งประธานสมาคมนักเขียน ฟินแลนด์ และสอนวิชา Creative writing ทีม่ หาวิทยาลัย ตูรก์ ุ
จำกผู้แปล ประสบการณ์จากฟินแลนด์มอบ ‘ความเงียบ’ กลับ มาให้เป็นของขวัญ นิยามของมันเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง หลังจากกลับมาจากที่นั่น ‘นักส�ารวจและเรือ่ งฟินน์อนื่ ๆ” มอบความเงียบทีบ่ า้ ง ก็ส่งเสียงดังโครมคราม หรืออาจกระซิบกระซาบแผ่วเบา อยูข่ า้ งหู จนบางครัง้ ยังน�าผูแ้ ปลเดินทางท่องไปในดินแดน ประหลาดตาประหลาดหูอีกด้วย ถือว่าได้ ใช้ โอกาสจาก การแปลหนังสือเล่มนีก้ ลับไปท�าความรูจ้ กั ฟินแลนด์อกี ครัง้ ด้วยดวงตาคู่ใหม่เอี่ยม ถ้าจะเรียกหนังสือเล่มนี้ว่าหนังสือ น�าเที่ยวก็ ไม่ผิดนัก เพราะเรื่องราวทั้ง 15 เรื่อง พาผู้อ่าน เข้าไปนั่งอยู่ ในจิตใจคนมากมายหลายประเภท และหาก หลับตานึกภาพตามการพรรณนาบรรยายของไวโนเน็น ฟินแลนด์จะอยู่ไม่ใกล้ ไม่ไกลคุณเลย หนังสือเล่มนี้ถือเป็นความท้าทายครั้งส�าคัญที่ต้อง พยายามถ่ า ยทอดประสบการณ์ อั น แสนจะเรี ย บง่าย สุดพิสดารออกมาเป็นภาษาไทยอันสละสลวยเท่าที่ก�าลัง ความสามารถจะมี ถือเป็นงานชิ้นที่ใช้ปริมาณความเงียบ ที่สะสมเอาไว้ ในร่างกายจนเกือบหมดเกลี้ยง ขอขอบคุณส�านักพิมพ์กา� มะหยีท่ ี่ให้ โอกาสได้ลมิ้ ลอง ท�างานชิ้นส�าคัญชิ้นนี้ค่ะ หวังว่าคุณจะสนุกกับการเดินทางเข้าสูค่ วามเงียบงัน นะคะ
เกีย่ วกับผูแ้ ปล กุลธิดา รุ่งเรืองเกียรติ จบการศึกษาจากคณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย เอกภาษาอังกฤษ และปริญญาโทด้านการ สื่อสารระหว่างวัฒนธรรมจากมหาวิทยาลัยยูแวสกูแล่ะ ประเทศฟินแลนด์ ปัจจุบนั ศึกษาปริญญาเอกด้านภาษาศาสตร์ ประยุกต์ ที่มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี แปลวรรณกรรมเยาวชนฟินแลนด์ ไตรภาคสโนว์ ไวต์ เขียนโดยซัลล่า สิมกุ กา มีผลงานเขียนหนังสือเกีย่ วกับการ สอนภาษาอังกฤษ และประเทศเกาหลีเหนือ ปัจจุบนั เขียน คอลัมน์ ‘เล่า/เรียน’ ให้กบั WAY Magazine และเป็นคุณครู ในโรงเรียนและมหาวิทยาลัยต่างๆ
หากพบหนังสือที่มีข้อผิดพลาดหรือไม่ได้มาตรฐาน อาทิ หน้ากระดาษหายหรือสลับกัน โปรดแจ้งมาที่ 1q84thai@gmail.com เพื่อเปลี่ยนเล่มใหม่