ใบหน้า จากเรื่อง
The Faces
วันสุดแสนจะไม่ปกติในโรงเรียน แม่แวะมารับและตัง้ ค�ำถาม เกี่ยวกับตัวผม ช่วงนั้น ผมอายุสักสิบสองปีกระมัง หาทาง กลับบ้านได้เองแล้ว : รถประจ�ำทาง เดิน โบกรถ จักรยาน หรือตัวแอ่นไปข้างหน้าจากแรงยันของพืน้ รองเท้าของเพือ่ น ผมแทบจ�ำรถของแม่ไม่ได้ รถจอดรอใกล้เสาธงร่วมกับรถแม่ๆ คันอื่นๆ จนกระทั่งแม่กดแตร กระดิกนิ้วเรียกผมไปขึ้นรถ “ผมไม่ควรขึ้นรถคนแปลกหน้า” ผมชะโงกหน้าบอก ที่หน้าต่าง “ขึน้ รถ, วิลเลียม” แม่บอก ผลักประตูเปิด “โรงเรียน เป็นไงบ้าง?” “ท�ำไมแม่มารับ?” “ขึ้นรถ” เธอผลักประตูให้เปิดกว้างกว่าเดิม นั่นเอง ผมรู้สึกได้ ความกลัวทิ่มแทงในช่องท้อง เหมือนว่าโจรจะมาลักพาตัวผม ยกเว้นเพียงจุดเดียว เธอ เป็นผู้ ให้ก�ำเนิดผม เรื่องชวนงุนงงจริงแท้ ผมทิ้งตัวลงนั่งบนเบาะผู้ โดยสาร “ไง?” แม่กล่าว พารถแล่นออกจากโรงเรียน “วันนี้ ใบหน้า
53