‘Ik was 17 en mijn leven was voorbij. Tot ik mijn paard zag’

Terreurproces

‘Een tienermeisje van 17 die veel met haar telefoon bezig is, zoals zo veel andere tienermeisjes.’ Zo omschreef de Amerikaanse Béatrice deLavalette(24)maandagindeassisenzaal de persoon die ze was voordietragische22maart2016op de luchthaven van Zaventem. Op hetschermindezaalwerdeenfoto geprojecteerd van Béatrice hoe ze eruitzag die ochtend op de luchthaven. Jong, hip en cool met een oversized zonnebril op haar neus.

Seconden voor de eerste bom ontplofte, was ze nog aan het bellen met haar oudste broer in Californië. ‘Ik zei hem dat hij moest gaan slapen. Het was daar 3 uur ’s ochtends. En toen ik neerlegde, ging de bom af. Gelukkig heeft mijn broer niets gehoord.’

Béatrice de Lavalette was maandag het allereerste slachtoffer dat kwam getuigen op het proces over deaanslagenindeBrusselseluchthaven en metrostation Maalbeek. Ze kwam onder een loden stilte de zittingszaal binnenrijden in haar rolstoel, met aan haar zijde Lucky, deknuffelhondvandepolitieBrussel die naast haar bleef zitten tijdens haar getuigenis. Mohamed Abrini, de overlevende terrorist vandeluchthaven,leekaandachtig naar haar verhaal te luisteren. Op Salah Abdeslam na waren alle aangehouden beschuldigden aanwezig.ZelfsOsamaKrayemwaser,die tot dan geen enkele zitting tot het einde had bijgewoond.

Paralympische Spelen

‘Het gaat goed met mij’, zei De Lavalette. ‘Heel goed zelfs. Ik heb hard gewerkt aan het mentale aspect. Ik heb veel hoogtes en laagtes. Nu zit ik op een hoogte. Dank dat ik hier mag komen spreken.’ Tijdens haar getuigenis zou ze niettemin een paar keer in tranen uitbarsten.

De jonge vrouw stond in de luchthaven vlak naast een van de zelfmoordterroristen toen die zich liet ontploffen. Haar beide benen moesten worden geamputeerd. Ze was op het moment van de aanslagen een fervente paardrijdster en dat is ze nog altijd – ze nam in 2022 met Team USA deel aan de ­Paralympische Spelen.

‘De ontploffing zelf herinner ik me niet meer. Het enige wat ik nog weet is dat het donker werd en dat ikdoordeluchtvloog.Toenikmijn ogen opende, zag ik dat mijn rech- terbeen een hoek vormde. Naast me lag een vrouw. Ze leefde nog. Haar haren stonden in brand. Ik weet niet waarom, maar ik doofde hetvuurmetmijnhanden.Toenze beseftedatzenietalleenwas,hield ze mijn hand vast.’

DeLavaletteprobeerdeomhulp teroepenenstakhaarhandop.‘De hulpverlenerskwamenuithetfelle lichtopdagen,alsofzeuitdehemel kwamen. Ze namen verschillende mensen mee, ook de vrouw naast me. Maar mij lieten ze achter. Ik heb lang niet begrepen waarom. Pas later kwam ik te weten dat ik een “rode tag” had gekregen, wat betekent dat ik weinig kans op overleven had. Ik was geen prioriteit voor hen.’ Uiteindelijk namen

‘Ik heb ondertussen weer leren lachen’

Béatrice de Lavalette Slachtoffer aanslagen 22/3 andere hulpverleners de om hulp roepende vrouw toch mee. ‘Ik zag lichtenikwistdatiknietdoodwas. Toen heb ik het bewustzijn verloren. Ik ben pas een maand later wakker geworden uit coma.’

De dokters deden alles om het leven en de benen van De Lavalette te redden. ‘Maar er was te weinig bloedtoevoer. Uiteindelijk werden mijn beide benen geamputeerd onder de knie.’ In de rechtszaal werden ook de verschrikkelijke beelden geprojecteerd van hoe het lichaam van de vrouw eruitzag na deaanslag.Hetcontrastmetdeonbezorgde tiener die ze even daarvoor was geweest, was nauwelijks te bevatten. De jonge vrouw werd meer dan twintig keer geopereerd.

‘Mentaal zat ik heel diep. Ik was 17 en mijn leven was voorbij. Omdat het echt niet meer ging, heeft mijn mama op een dag mijn paard Deedeenaardeparkingvanhetziekenhuisgebracht.Toenikhaarzag en hoe ze op me reageerde, wist ik dateriemandopmewachtteendat ik moest vechten om te overleven.’

Béatrice de Lavalette woonde tentijdevandeaanslagenmethaar oudersinFrankrijkenBelgië.Maar ondertussen is ze terug naar de VS gegaan.‘Ikhebmijnschooldaarafgemaakt en ik ben erin geslaagd ombijhetparalympischepaardrijteam te raken. Ondertussen heb ik alopnieuwgeleerdomtelachen,al heb ik veel tijd nodige gehad om mijn toestand te aanvaarden.’

Moed

Eigenlijk hadden ook Virginia Baldwin, de weduwe van de op Zaven­tem overleden Amerikaanse ambtenaar Bruce Baldwin (26) en Myriam Scintu, de moeder van slachtoffer Jennifer, moeten komen getuigen. Maar beide vrouwen haakten af. Ze lieten wel in de rechtszaal een eerbetoon voor­lezen aan hun overleden naaste. Tijdens het voorlezen werd een foto van de slachtoffers in de rechtszaal geprojecteerd.

Ook de komende dagen komen enkele slachtoffers uiteindelijk nietgetuigen.‘Zedoendatnietomdat ze niet geïnteresseerd zijn, wel omdat ze de moed niet vinden’, zei Aline Fery, advocate van slachtofferscollectief Life4Brussels. Een aantalgetuigenwoontookverweg, in de VS en zelfs Colombia.

Mark Eeckhaut

Kubra Mayda

Béatric de Lavalette, gisteren bij haar aankomst aan de rechtszaal.

Waalse ministers

moeten Tiktok verwijderen

spionage

Tegen 22 maart moeten ministers van de Waalse regering en het personeel van de diensten van de regering de app Tiktok verwijderen van hun werktelefoons. Minister-president Elio Di ­Rupo (PS) dient daarvoor nog deze week een voorstel in. ‘Met deze maatregel wil ik de beveiliging van gevoelige informatie van het Gewest garanderen en ons aansluiten bij de besluiten van de Europese Commissie en het parlement’, reageerde Di Rupo in een parlementscommissie op een vraag van Jean-Luc Crucke (Les Engagés).

Hoewel Di Rupo Tiktok wil bannen van toestellen met ­interne Waalse informatie, ­hamert de minister-president erop dat de overheid aanwezig moet blijven op de populaire app. (belga)

Verdachten die Van Quickenborne bedreigden, vrijgelaten justitie

Drie verdachten in het onderzoek naar dreigingen tegen minister van Justitie Vincent Van Quickenborne (Open VLD) zijn door de onderzoeksrechter vrijgelaten onder voorwaarden. Het gaat om de verdachten die als eersten werden opgepakt in het onderzoek. Na herverhoor zou gebleken zijn dat de drie niet rechtstreeks met de beweerde ontvoeringspoging te maken zouden ­hebben.

Op zaterdag 24 september raakte bekend dat de woning van Van Quickenborne in ­Kortrijk onder verhoogde beveiliging was geplaatst vanwege een mogelijke dreiging. Van Quickenborne en zijn gezin werden overgebracht naar een safehouse. In totaal werden zes verdachten opgepakt. (belga)

‘Ironische’ agenten hadden ‘slechte humor’

racismeproces

Enkele beklaagden kwamen gisteren aan het woord in de zaak rond pesterijen en racisme bij de Antwerpse politie. Allen vragen ze de vrijspraak. ‘De ene humor is de andere niet.’ mensen voor aan te schuiven.’ Sommige advocaten wijzen in de richting van de slachtoffers. Zo wilde B.S. – die tot twee keer zelfmoordprobeerdeteplegendoorde pesterijen – volgens advocaat PascalLahousseovergeplaatstworden naar een dienst dichter bij huis. Om die transfer te verkrijgen, zou hij zijn oversten gechanteerd hebben met klachten over pesterijen. Advocaten haalden er ook de evaluatieverslagen van verschillende burgerlijke partijen bij om aantetonenhoemoeilijkzijwaren

‘Ik waarschuw mijn jonge collega’s over het doorsturen van zulke dingen’ Beklaagde op het proces

Natuur

De Limburgse wolvenroedel breidt uit: ­wolvin Noëlla is al voor het vierde jaar op een rij drachtig. Er komen dus nieuwe welpen.

‘Dat het Limburgse ouderpaar nu al voor de vierde keer samen welpen krijgt, is een groot succes’, zegt Jan Gouwy van het Instituut voor Natuuren Bosonderzoek. Van de vorige drie worpen van Noëlla zijn volgens hem nog maximaal acht dieren in leven.

Door de komst van nieuwe welpen moeten ook nu enkele oudere welpen het nest verlaten. Die zijn op dit moment in hun leven erg kwetsbaar, wat de bezorgdheid groot maakt. Volwassen dieren kunnen zich over een gebied van haast 400 vierkante kilometer verplaatsen. (gjs)

‘Ik heb een scherpe tong, dat kan mensen kwetsen. Maar die whatsappberichten waren digitale toogpraat. Daar moet je niet veel meer achter zoeken.’ Dat zegt J.W., een van de 29 agenten die zich moeten verdedigen tegen een aanklacht van pesterijen bij het vroegere team Gerechtshoven en Overbrengingen (GEOV) in Antwerpen. Tussen 2014 en 2016 deelden de agenten een chatgroep waarin herhaaldelijkcollega’stekijkwerdengezet enracistischepraatwerdverkocht. Net als de burgerlijke partijen een week eerder, schetsen de beklaagden het beeld van een dienst zonder leiderschap, een stuurloos schip waar een zeer onaangename sfeer hing. Het is in die context dat er volgens hun advocaten wel eens ‘ironische’, ‘ongepaste’, ‘sarcastische’ opmerkingen werden gemaakt. ‘De ene humor is de andere niet’, zegt advocaat Frédéric Thiebaut, die een van de agenten bijstaat. ‘Alex Agnew maakt dezelfde soort grove grappen. Daar staan om mee samen te werken. Die ­verslagen werden opgesteld door leidinggevenden die zich – volgens eerdere verklaringen van de ­beklaagden – weinig tot niet op de werkvloer waagden.

Niet strafbaar genoeg Tussen de 29 beklaagden zijn er grote verschillen. Sommigen zittenindebeklaagdenbankvooreen resem whatsappberichten en voor incidenten die zich op de werkvloer zouden hebben voorgedaan. Maar er zitten ook agenten tussen voor wie de schuldenlast een stuk lichter weegt. De procureur liet daar vorige week al zijn licht over schijnen: pesten is per definitie een groepsgebeuren, iedereen die heeftmeegedaan,isaansprakelijk.

‘De slinger is hier te ver door­geslagen’, vindt advocaat Thiebaut. ‘Zonder afbreuk te doen aan wat de burgerlijke partijen hebben meegemaakt, ik vind in dit dossier de concrete strafbare handelingen van mijn cliënt niet terug.’