14
STUDENT & PADUAAN #3
STUDENT &
IN TRANSITIE Beau Geraeds (19, Journalistiek) is in transitie. Hij werd geboren als meisje, maar kwam er vorig jaar achter in het verkeerde lichaam te zitten. “Ik ben nu al in sociale transitie, op mijn fysieke transitie moet ik nog even wachten. En dat is misschien maar goed ook.” TEKST: RICK PIETERSZ, BEELD: GEKE BOSCH
Het was een bewogen jaar voor Beau, vertelt hij, terwijl hij zittend op zijn bed met make-up een baard op zijn gezicht tekent. “Dan kan ik alvast een beetje zien hoe het er uiteindelijk uit gaat zien.” Hij neemt ons mee naar januari 2019, toen bij Beau de eerste vraagtekens naar boven kwamen na een interview. Even
“MIJN GELUK LIGT IN DE TOEKOMST”
later schrijft hij een brief. “Ik schreef een brief
ervaring. “Op school werd ik aangesproken op het vrouwentoilet, wat ik daar deed. Die mevrouw keek toen ook nog op het bordje of ze wel écht goed zat, nadat ik haar dat al had verteld. Dat gebeurt vaker. Op het mannentoilet voel ik me nog niet veilig en passabel genoeg, tussen de ‘stoere’ jongens. Ik kan nu ook nog niet bij die pisbakken plassen natuurlijk.”
aan mijn vriendin, Doortje. Daarin vertelde ik
is blijkbaar hoe ik dingen bespreek, door een
wat er aan de hand was. Ik zei niet echt dat ik
brief te schrijven.”
transgender ben. Dat hadden we volgens mij
BAARD IN DE KEEL Dat de wachttijden zo lang zijn, komt Beau ergens
IN BEHANDELING
wel goed uit. Zo heeft hij nog even de tijd om
De transitie heeft een flinke impact op Beau.
zichzelf weer op de rit te krijgen. Tot die tijd verhult
Het is voor Beau het begin van een lang
Sinds juni vorig jaar is hij moe en uit de
Beau zijn lichaam in stoere, mannelijke kleding
proces, waar hij nog middenin zit. Een proces
stress zich fysiek. Dringend gaat Beau na
die wat wijder zit. “Strakke shirtjes draag ik al
dat ook echt pas vorig jaar begon. “In mijn
de zomer op zoek naar psychische hulp: hij
tijden niet meer en gelukkig heb ik geen enorme
jeugd was ik er niet mee bezig. Af en toe zei ik
komt erachter dat school veel te zwaar gaat
memmen”, lacht Beau. “Daar heb ik wel echt
wel dat ik liever een jongen zou willen zijn en
zijn. “Het wachten op hulp duurde best een
geluk mee. Ook heb ik geen enorm hoge stem en
ik kleedde me nooit enorm meisjesachtig. Aan
tijd. De wachttijd werd steeds langer en toen
niet per se een heel vrouwelijk gezicht.”
make-up deed ik ook niet.”
ik uiteindelijk aan de beurt was, werd mij
allebei wel door.”
geadviseerd het ‘even te googelen’. Dat had ik
De baard zit er bijna op. Het kost hem weinig
SPORTBEHA
natuurlijk allang gedaan.” Na maanden thuis
moeite, hij doet het vaker en heeft er duidelijk
“Vorig jaar zomer, ik weet het nog heel goed.
te zitten, compleet oververmoeid en angstig,
plezier in. Nu nog gemaakt met make-up, maar
Het was de laatste dag van juni en ik ging naar
vindt Beau de juiste hulp. “Hier word ik wél
hopelijk over een paar jaar met echte haartjes. Het
het strand met een vriend. Hij maakte een
goed geholpen. We zijn nu vooral bezig om
lukt hem, ondanks zijn huidige psychische staat,
paar keer een grapje: ‘Haha, een jongen in een
mijn psychische klachten op te lossen en de
zelfs al om positief naar de toekomst te kijken.
sportbeha!’. Het was een beetje de druppel die
transitie is daarin even naar de achtergrond
Zo ook over de liefde. Beau heeft inmiddels een
de emmer deed overlopen. Eenmaal in de trein
verschoven.” Het blijft even stil. Het doet Beau
vriendin. “Zij accepteert me helemaal hoe ik ben,
naar Venlo, waar mijn moeder woont, werd het
zichtbaar veel pijn. Hij heeft last van angst. “Ik
ook als ik straks lichamelijk verander. Ik weet
me allemaal te veel. Alles kwam eruit. Bij Den
wil gewoon mijn leven kunnen leven. Een keer
zeker dat liefde nooit een probleem zal worden.”
Bosch besloot ik om te keren naar Utrecht.
uit kunnen gaan, naar school kunnen gaan,
Ik ging langs bij een vriend, Anne Chris, die
goed kunnen slapen. Gewoon wat je hoort te
Over zijn uiteindelijke lichamelijke transitie is
(Anne Chris wil aangesproken worden met
doen en wat ik tot een jaar geleden deed.”
Beau stellig en zelfverzekerd. “Het is echt een
‘die’, red.) is ook in transitie. Huilend deed ik
gedoe allemaal, maar ik heb niet echt een keuze.
mijn verhaal. Die vroeg: ‘Weet je echt niet wat
PISBAKKEN
Ik móet het niet doen, maar ik weet wel waarvóór
er is?’. Toen wisten we het allebei wel: ik ben
De fysieke transitie laat, door de lange
ik het doe, snap je? Mijn geluk ga ik nu niet
transgender.”
wachttijden, nog even op zich wachten. Naar
vinden. Wel kan ik me beter gaan voelen en weer
verwachting kan Beau eind dit jaar beginnen
goed in mijn vel gaan zitten. Mijn geluk ligt in de
De bijzonder openhartige Beau praat verder,
aan de diagnostische fase ervan. Toch is
toekomst, dat is echt zo.”
terwijl de contouren van zijn baard steeds beter
Beau al zeker geen meisje op het gebied van
zichtbaar worden. “Ik ging na dit gesprek naar
uiterlijk, zoals hij het zelf zegt. Dat zorgt soms
de huisarts. Half augustus vertelde ik het mijn
voor vervelende momenten, bijvoorbeeld
moeder door middel van een brief. Dat
op het toilet. Zo heeft hij af en toe een nare
