Golden Apricot Daily 2018 - Day 1/2

úð²Âºð day 1&2, sunday/MONday, JULY 8/9, 2018

ՆՈՐ ԱՐՏԱԴՐԱԿԱՆ ՀԱՐԹԱԿ էջ 3

Զգուշորեն կառուցված քաոս էջ 4

Հարցազրույց՝ Վալերի Մասադյան Interview: Valérie Massadian p. 5

Carefully Structured Chaos p. 6

Going Pro p. 7

DAILY Coming Back Home The House by the Sea p. 6

Վերադարձ տուն «Առանձնատունը» էջ. 4

GOLDEN APRICOT DAILY DAY 1&2 | 8/9 JULY | 2018

2 Ìð²¶Æð/ program ՄՈՍԿՎԱ ԿԻՆՈԹԱՏՐՈՆ, ԿԱՊՈՒՅՏ ԴԱՀԼԻՃ MOSCOW CINEMA, BLUE HALL

8.07

10:00

Ամենագոն /ռեժ.՝ Իլիյան Ջևելեկով Omnipresent /dir. Ilian Djevelekov

Bul, 120’ FC 18+

Lang.: Bulgarian Subt.: English/Armenian

12:30

Հրաբուխ /ռեժ.՝ Ռոման Բոնդարչուկ Volcano /dir. Roman Bondarchuk

Ukr/ Deu, 106’ FC 16+

Lang.: Ukrainian Subt.: English/Armenian

ՄՈՍԿՎԱ ԿԻՆՈԹԱՏՐՈՆ, ԿԱՐՄԻՐ ԴԱՀԼԻՃ MOSCOW CINEMA, RED HALL 17:00

Առանձնատունը /ռեժ.՝ Ռոբեր Fra, 107’ OF Գեդիգյան 12+ The House by the Sea /dir. Robert Guédiguian *Invitations Only

Lang.: French /Arabic Subt.: English/Armenian

ՄՈՍԿՎԱ ԿԻՆՈԹԱՏՐՈՆ, ՓՈՔՐ ԿԱՐՄԻՐ ԴԱՀԼԻՃ MOSCOW CINEMA, SMALL RED HALL 10:00 Նախկին շամանը /ռեժ.՝ Լուիս Բոլոնյեզի Ex-Shaman /dir. Luiz Bolognesi 12:00 Շրջակա անցուդարձ / ռեժ.՝ Ռեեմ Սալեհ What Comes Around /dir. Reem Saleh

Bra, 81’ DC 16+

Lbn/Egy/Gre, 80’ DC 16+

Lang.: Tupi/Portuguese Subt.: English/Armenian

ՄՈՍԿՎԱ ԿԻՆՈԹԱՏՐՈՆ, ՓՈՔՐ ԿԱՐՄԻՐ ԴԱՀԼԻՃ MOSCOW CINEMA, SMALL RED HALL Ձգողականության վերաբերյալ / ռեժ.՝ Մաթյո Բրույար Regarding Gravity /dir. Matthieu Brouillard

Can, 79’ DC 16+

Lang.: French/English Subt.: English/Armenian

12:00

Որդին / ռեժ.՝ Ալեքսանդր Աբատուրով The Son / dir. Alexander Abaturov

Rus/Fra, 71’ DC 16+

Lang.: Russian Subt.: English/Armenian

13:30

Տոկունություն /ռեժ.՝ Ռաշիդ Մալիկով Fortitude /dir. Rashid Malikov

Uzb, 78’ CIS 16+

Lang.: Uzbek Subt.: English/Armenian

15:00

Մայրամուտի բեռնատարը / ռեժ.՝ Աբուֆազլ Սաֆարի Sunset Truck /dir. Abolfazl Saffary

Irn/Deu, 92’ AP 16+

Lang.: Persian Subt.: English/Armenian

17:00

Հուշ երեկո` նվիրված Ն. Հովհաննիսյանին, Ա. Մկրտչյանին և Ա. Վահունուն Evening dedicated to N. Hovhannisyan, A. Mkrtchyaan and A.Vahuni

18:00

Ձգողականության վերաբերյալ / ռեժ.՝ Մաթյո Բրույար Regarding Gravity /dir. Matthieu Brouillard

Can, 79’ DC 16+

Lang.: French/English Subt.: English/Armenian

19:30

Որդին / ռեժ.՝ Ալեքսանդր Աբատուրով The Son / dir. Alexander Abaturov

Rus/Fra, 71’ DC 16+

Lang.: Russian Subt.: English/Armenian

21:00

Նախկին շամանը /ռեժ.՝ Լուիս Բոլոնյեզի Ex-Shaman /dir. Luiz Bolognesi

Bra, 81’ DC 16+

Lang.: Tupi/Portuguese Subt.: English/Armenian

Lang.: Arabic Subt.: English/Armenian

ՄՈՍԿՎԱ ԿԻՆՈԹԱՏՐՈՆ, ԿԱՊՈՒՅՏ ԴԱՀԼԻՃ RUSSIAN-ARMENIAN UNIVERSITY

9.07

10:00

Նյարդային թարգմանություն /ռեժ.՝ Շիրին Սենո Nervous Translation /dir. Shireen Seno

Phl, 90’ FC 16+

Lang.: Filipino /Tagalog Subt.: English/Armenian

12:30

Աննայի պատերազմը /ռեժ.՝ Ալեքսեյ Ֆեդորչենկո Anna’s War /dir. Aleksey Fedorchenko

Rus 74’ FC 16+

Lang.: Russian/Ukrainian Subt.: English/Armenian

9.07

10:00

ՄՈՍԿՎԱ ԿԻՆՈԹԱՏՐՈՆ, ՓՈՔՐ ԿԱՊՈՒՅՏ ԴԱՀԼԻՃ MOSCOW CINEMA, SMALL BLUE HALL 17:00

Վերապրումի արձագանքներ / ռեժ. Ավո Ջոն Քամբուրյան Echoes of Survival / dir. Avo John Kambourian

USA, 65’ AP 16+

Lang.: English Subt.: English/Armenian

18:30

Տաբու / ռեժ. Ռոբերտ Դերանյան Tabu / dir. Robert Deranian

USA, 91’ AP 16+

Lang.: English Subt.: Armenian

20:30

Հող չափողները / ռեժ. Սուրեն Բաբայան Arm, 18’ AP Land Surveyors / dir. Suren Babayan 12+

Lang.: Turkish Subt.: English/Armenian

Արևը ցեխով չես ծածկի / ռեժ. Նաիրի Հոխիկյան You Cannot Cover the Sun With Mud / dir. Nairi Hokhikyan

Lang.: Armenian/Turkish Subt.: English/Armenian

Arm, 49’ AP 16+

ԵՐԵՎԱՆՅԱՆ ԳԻՇԵՐՆԵՐ ՊՈՂՈՍՅԱՆ ԱՅԳԻՆԵՐՈՒՄ YEREVAN NIGHTS AT POGHOSYAN GARDENS 21:00 Աշխարհի սիրալիր անտարբերությունը /ռեժ. Ադիլխան Երժանով The Gentle Indefference of the World / dir. Adilkhan Yerzhanov

Kaz/Fra, 100’ CIS 16+

Կինը և սառցադաշտը / ռեժ.՝ Աուդրյուս Ստոնիս Woman and the Glacier /dir. Audrius Stonys

Ltu /Est, 56’ YP 16+

Lang.: Lithuanian Subt.: English/Armenian

17:30

Ամենագոն /ռեժ.՝ Իլիյան Ջևելեկով Omnipresent /dir. Ilian Djevelekov

Bul,120’’ FC 16+

Lang.: Bulgarian Subt.: English/Armenian

20:00

Դեմք / ռեժ.՝ Մալգոժատա Շումովսկա Mug / dir. Małgorzata Szumowska

Pol, 91’ FC 16+

Lang.: Polish Subt.: English/Armenian

22:00

Անցում /ռեժ.՝ Քրիստիան Փեցոլդ Transit /dir. Christian Petzold

Deu/Fra, 101’ GP 16+

Lang.: German/French Subt.: English/Armenian

14:00

16:00

Lang.: Russian Subt.: English/Armenian

ՄՈՍԿՎԱ ԿԻՆՈԹԱՏՐՈՆ, ԿԱՐՄԻՐ ԴԱՀԼԻՃ MOSCOW CINEMA, RED HALL 10:00

Կենտավրոս /ռեժ.՝ Ակթան Արըմ Կուբաթ Centaur /dir. Aktan Arym Kubat

12:00

Աղոտ մատիտանկար /ռեժ.՝ Սևդա Tur, 13’ AP 16+ Ուսանօղլու A Blurry Pastel Painting /dir. Sevda Usanoglu Tur/Arm/Fra Սարոյանլենդ / ռեժ.՝ Լուսին Դինք 75’ C2C 16+ Saroyan Land / dir. Lusin Dink

Kgz/Fra/Deu, 99’ CIS 16+

Աշուն /ռեժ.՝ Օզչան Ալփեր Autumn /dir. Ozcan Alper

15:30

Իրական Կուբան /ռեժ Ստաս Նամին, Rus/USA 63’ Ջիմ Բրաուն CIS The Real Cuba /dir. Stas Namin, Jim Brown 16+

Lang.: Russian Subt.: English/Armenian

Բերգման. մի տարի, մի կյանք / Swe/Nor, 117’ ռեժ.՝ Յանե Մագնուսոն T 12+ Bergman - A Year in a Life /dir. Jane Magnusson

Lang.: Swedish/English/ German Subt.: English/Armenian

Դովլաթով /ռեժ.՝ Ալեքսեյ Գերման կրտսեր Dovlatov /dir. Aleksey German Jr

Rus/Pol/Srb, 126’ YP, CIS 16+

Lang.: Russian/Spanish/ Finnish Subt.: English/Armenian

Թմրավաճառը /ռեժ.՝ Լարի Սմիթ Trafficker /dir. Larry Smith

Tha/Sgp, 86’ YP 16+

Lang.: English Subt.: Armenian

17:00

19:30

22:00

Tur/Deu, 106’ Lang.: Turkish/Georgian C2C 16+ Subt.: English/Armenian

Lang.: French Subt.: English/Armenian

16:00

Եվա / ռեժ. Անահիտ Աբադ Yeva / dir. Anahid Abad

18:00

Ադապտացիա / ռեժ. Մաննե Arm, 21’ AP 16+ Lang.: Armenian Բաղդասարյան Subt.: English Arm, 22’ AP 16+ Adaptation / dir. Manne Baghdasaryan Lang.: Armenian Երկնքի և երկրի միջև / Subt.: English Arm, 51’ AP 16+ ռեժ. Մանե Գրիգորյան Between Sky and Earth / dir. Mane Lang.: Armenian Grigoryan Subt.: English Քամու հետ / ռեժ. Արթուր Սահակյան With the Wind / dir. Arthur Sahakyan

20:00

Մենք ենք, մեր սարերը / ռեժ. Առնո Խայաջանյան We Are Our Mountains / dir. Arnaud Khayadjanian

Fra/Arm, 17’ AP 16+

Lang.: Armenian Subt.: English

Ես Այվազովսկին եմ / ռեժ. Աշոտ Ջազոյան I am Aivazovsky / dir. Ashot Djazoyan

Rus, 40’ AP 12+

Lang.: Russian Subt.: English/Armenian

Lang.: Armenian/Turkish Subt.: English/Armenian

13:30

Can, 89’ F 16+

ԿԻՆՈՅԻ ՏՈՒՆ HOUSE OF CINEMA

Lang.: Kyrgyz Subt.: Russian/English

Lang.: English/Turkish/ Armenian Subt.: English/Armenian

Տադուսակ / ռեժ. Մարտեն Լառոշ Tadoussac / dir. Martin Laroche

Arm/Irn, 94’ AP 16+

Lang.: Armenian Subt.: English

ՍԻՆԵՄԱ ՍԹԱՐ, ԴԱԼՄԱ ԳԱՐԴԵՆ ՄՈԼ CINEMA STAR, DALMA GARDEN MALL 18:00

Ամառը Մոնիկայի հետ /ռեժ.՝ Ինգմար Բերգման Summer with Monika /dir. Ingmar Bergman

Swe, 96’ T 18+

Lang.: Swedish Subt.: English/Armenian

20:00

Մա՛յր /ռեժ.՝ Դարեն Արոնոֆսկի Mother! /dir. Darren Aronofsky

USA, 121’ R 18+

Lang.: English Subt.: Armenian

Deu, 106’ GP 18+

Lang.: German/Arabic Subt.: English/Armenian

Fra, 107’ OF 12+

Lang.: French /Arabic Subt.: English/Armenian

ՍԻՆԵՄԱ ՍԹԱՐ, ՌԻՈ ՄՈԼ CINEMA STAR, RIO MALL 18:30

20:30

Օտարացած դուստրը /ռեժ.՝ Ստեֆան Լականտ Strange Daughter /dir. Stephan Lacant Առանձնատունը /ռեժ.՝ Ռոբեր Գեդիգյան The House by the Sea /dir. Robert Guédiguian

GOLDEN APRICOT DAILY ÊÙµ³·ÇñÝ»ñ` Úáëà ´ñá»ñ»Ý-гÛï»Ý˳, ²ñÃáõñ ì³ñ¹ÇÏÛ³Ý ²ß˳ï³Ï³½Ù` Սաշա Կուտսիր, Հյուգո Էմերզաել лÕÇݳÏÝ»ñª Կարեն Ավետիսյան, Դիանա Մարտիրոսյան Èáõë³ÝϳñÇ㪠سݻ ÐáíѳÝÝÇëÛ³Ý êñµ³·ñÇ㪠Գայանե Մկրտչյան

³ñ·Ù³ÝÇãÝ»ñª Լուսինե Հովհաննիսյան, ¼³ñáõÑÇ ê³ý³ñÛ³Ý ¸Ç½³ÛÝ»ñ` ¶³Û³Ý» ¶ñÇ·áñÛ³Ý Հեռակա ËáñÑñ¹³ïáõ` äÇï»ñ í³Ý ´Ûáõ»ñ»Ý Տպագրված է §Üî ÐáɹÇÝ·¦ êäÀ-áõÙ

Editors: Joost Broeren-Huitenga & Artur Vardikyan Staff: Hugo Emmerzael, Sasja Koetsier Contributors: Karen Avetisyan, Diana Martirosyan Photographer: Mane Hovhannisyan

Design: Gayane Grigoryan Backstage General Adviser: Peter van Bueren Printer: "NT Holding" Ltd.

GOLDEN APRICOT DAILY 2018 | 8/9 JULY | DAY 1&2

Èàôðºð ºì ¶ð²ÊàêàôÂÚàôÜܺð

Մար­դու հո­գին` փոր­ձա­քար

Բերգ­մանն ամուս­նա­ցել է հինգ ան­գամ և բազ­մա­թիվ ար­տա­ա­մուս­նա­կան կա­պեր ու­ նե­ցել` դառ­նա­լով ինը երե­խա­նե­րի հայր: Սա վկա­յում է նրա ըն­տա­նե­կան կյան­քի հան­դեպ ու­նե­ցած բարդ ըն­կա­լում ­ն ե­րի մա­սին. թե­մա­ ներ, որոնք իր ֆիլ­մե­րից շա­տե­րում Բերգ­մա­նը ման­րա­մաս­ն ար­ծար­ծել է: «Ամա­ռը Մո­նի­կա­յի հե­տ» ֆիլ­մում (1953) նա դրանք ներ­մու­ծում է աշ­խա­տա­վոր դա­սի երի­տա­սարդ զույ­գի հա­ սու­նաց­ման պատ­մու­թյան մեջ, որ­տեղ զույ­գը կարճ ժա­մա­նա­կով խույս է տա­լիս հա­սա­րա­ կու­թյան բե­րած սահ­մա­նա­փա­կում ­ն ե­րից: Որ­ սա­լով իր ժա­մա­նա­կի ոգին (դրան հա­վե­լե­լով մերկ տե­սա­րան­նե­րի թո­ղած ցնցող ազ­դե­ցու­

թյու­նը)` ֆիլմն աղ­մուկ հա­նեց: Գլխա­վոր դե­ րա­սա­նու­հի Հա­րի­եթ Ան­դեր­սո­նի` ու­ղիղ դե­պի տե­սախ­ցի­կը հա­ռած հա­յաց­քով հռչա­կա­վոր խո­շոր պլա­նը կա­տա­րյալ օրի­նակ է, թե ինչ­ պես է Բերգ­մանն իր դե­րա­սան­նե­րի դեմ­քերն օգ­տա­գոր­ծում` մարդ­կա­յին հո­գին ար­տա­ցո­ լե­լու հա­մար: Բա­ցի տղա­մարդ-կին հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­ րից, մար­դու և Աստ­ծո փոխ­հա­րա­բե­րու­թյու­ նը ևս մի կրկնվող թե­ մա է Բերգ­ մա­ նի աշ­ խա­տան­քում, որը բխում է ռե­ժի­սո­րի` կրո­նի հան­դեպ ու­նե­ցած հա­կա­սա­կան զգա­ցում ­ն ե­ րից: Աստ­ված փնտրտու­քի առար­կա է: «Հա­ ղոր­դու­թյու­ն» ֆիլ­մում (1963) այդ փնտրտու­քը կեր­պա­վոր­ված է Թո­մա­սի` հա­վա­տի ճգնա­ ժա­մից տա­ռա­պող քա­հա­նա­յի կերպարի մեջ, ով ան­կա­րող է զգաց­մուն­քա­յին կա­պեր հաս­տա­տել: Մագ­նու­սո­նը բա­ցա­հայ­տում է, որ Բերգ­մա­նը բժիշկ էր հրա­վի­րել գլխա­վոր դե­րա­սան Գու­նար Բյորնստ­րան­դի զգաց­ մուն­քայ­նու­թյու­նը բթաց­նե­լու հա­մար: Նկա­րա­հա­նում ­ն ե­րից տա­րի­ներ անց Բերգ­ մա­նի հետ հար­ցազ­րույց էին անում նրա ամե­ նից շատ վեր­լու­ծու­թյուն­նե­րի ար­ժա­նա­ցած «Պեր­սո­նա» ֆիլ­մի (1966) վե­րա­բե­րյալ, և ռե­ ժի­սորն ասաց, որ կա­րող էր և այլ կերպ նկա­ րել: Սա­ կայն «եթե մշտա­ պես իմա­ նա­ յիր` ինչ ես անում, հա­վա­նա­բար` չէ­իր անի»: ՍԿ

Կով­կա­սի տա­րա­ծաշր­ջա­նի մա­սին է, այ­ սինքն` Հա­յաս­տան, Ադր­բե­ջան, Իրան, Թուր­ քիա և Վրաս­տա­ն»: Ծրա­գի­րը ներ­կա­յաց­նում է GAIFF Pro-ի հա­մա­կար­գող Սո­նա Կա­րա­պո­ ղո­սյա­նը. «Մենք յու­րա­քան­չյուր երկ­րի նո­րա­ հայտ ռե­ժի­սոր­նե­րի մին­չև 3 նա­խա­գիծ ենք ընտ­րել: Նրանք կի­նո­գոր­ծիչ­ներ են, ով­քեր իրենց առա­ջին կամ երկ­րորդ լի­ա­մետ­րաժ ֆիլ­ մի վրա են աշ­ խա­ տում: Այս­ տեղ նրանք կհան­դի­պեն ամ­բողջ աշ­խար­հից եկած շուրջ 35 պրո­դյու­սե­րի ու շու­կա­յի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ նե­ րի հետ: Նրանք բո­ լորն այս­ տեղ են` մի­ մյանց հան­դի­պե­լու, հնա­րա­վոր հա­մա­գոր­ ծակ­ցու­թյուն հաս­տա­տե­լու կամ գոր­ծըն­կեր­ ներ գտնե­լու, Երև­ա­նում հա­ճե­լի ժա­մա­նակ անց­կաց­նե­լու հա­մա­ր»: Շուրջ տա­րին շա­րու­ նակ­վող «Կի­նո­միտ­ք» ծրա­գիրն դա­սըն­թաց­ ներ է առա­ջար­կում տե­ղի ռե­ժի­սոր­նե­րի հա­ մար, ինչ­պես նաև ցու­ցադ­րու­թյուն­ներ է կազ­ մա­կեր­պում Հա­յաս­տա­նի տար­բեր քա­ղաք­

նե­րում: Նա­խա­պես ընտր­ված ռե­ժի­սոր­նե­րի մի խումբ ար­դեն մաս­նակ­ցել է հրա­պա­րա­ կա­խո­սու­թյան հմտու­թյուն­նե­րը զար­գաց­ նող հա­տուկ դա­սըն­թաց­նե­րին` «Think» դա­ սըն­թաց­նե­րի հետ հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյամբ. «Այդ դա­սըն­թաց­նե­րի հիմ­քում TED-talk-երի ոճն է,- ասում է Կա­րա­պո­ղո­սյա­նը,- մեր դա­ սըն­թաց­նե­րի նպա­տակն էր այդ ոճը կի­րա­ ռել ֆիլ­մե­րի փի­չին­գի ոլոր­տում: Հա­ջորդ ուր­ բաթ ծրագր­ված հան­դիպ­ման ժա­մա­նակ լա­ վա­գույն նա­խա­գի­ծը կստա­նա մրցա­նակ, որի հո­վա­նա­վո­րը Հա­յաս­տա­նի վար­չա­պետն է»: Այս հար­ թակ­ նե­ րի մեծ մա­ սը բաց է մի­ այն հա­վա­տար­մագր­ված հյու­րե­րի հա­մար, բայց նա­խա­տես­ված են նաև հան­րա­յին մի­ ջո­ցա­ռում ­ն եր: Օրինակ՝ C2C Showcase ծ­րա­ գիրը, որը «Մոսկ­վա» կի­նո­թատ­րո­նում ցու­ ցադ­րե­լու է 9 ֆիլմ` նկա­րա­հան­ված փա­ռա­ տո­նի ար­տադ­րա­կան հար­թակ­նե­րի աջակ­ ցու­թյամբ: ՅԲՀ

դե­ցիկ ֆիլ­մում իրա­նա­հայ ռե­ժի­սոր Անա­հիտ Աբա­դը ցույց է տա­լիս, որ ան­ցյա­լի ծանր ապ­ րում ­ն ե­րից եր­բե­ևէ հնա­րա­վոր չէ փախ­չել: «Հայ­կա­կան հա­մայ­նա­պատ­կե­րի» ֆիլ­մե­րը, որոնց իրա­դար­ձու­թյուն­նե­րը ծա­վալ­վում են ժա­մա­նա­կա­կից Հա­յաս­տա­նում ու դրա շուրջ, ցույց են տա­լիս եր­կիր, որը փոր­ձում է հաղ­թա­ հա­րել իր ան­ցյալն ու իր պատ­մու­թյան ող­բեր­ գա­կան իրա­դար­ձու­թյուն­նե­րը: Պատ­մու­թյունն իր մա­սին հի­շեց­նում է ան­գամ Հա­յաս­տա­նի սահ­ման­նե­րից դուրս: Այդ­պես է Ռո­բերտ Դե­ րա­նյա­նի «Տա­բու» ֆիլ­մի հե­րոս Դա­վի­թի` Մա­ յա­մի­ում ապ­րող հայ ու­սա­նո­ղի հա­մար, ով սի­րա­հար­վում է թրքու­հի հա­մա­կուր­սե­ցուն` Լեյ­լա­յին: Իմա­նա­լով, թե ինչ մղձա­վան­ջա­յին բար­բա­րո­սու­թյուն­ներ են իրա­կա­նաց­րել Լեյ­ լա­յի նախ­նի­ներն իր նախ­նի­նե­րի հան­դեպ` Դա­վի­թը պայ­քա­րում է պատ­մու­թյան դա­ռը ժա­ռան­գու­թյան դեմ, որ­պես­զի հա­րա­բե­րու­ թյուն­ներ կա­ռու­ցի իր սի­րե­լի աղջ­կա հետ այս ֆիլ­մում, որն ասես Շեքս­պի­րի «Ռո­մեո ու Ջու­ լի­ետ»-ի մե­րօ­րյա մեկ­նա­բա­նու­թյու­նը լի­նի: Ավե­լի ան­զի­ջում ժխտում է նկա­րագր­ված Սու­րեն Բա­բա­յա­նի «Հո­ղը չա­փող­նե­րը» ֆիլ­

մում, որը մե­տա­ֆո­րիկ հե­քի­աթ է Արևմ­տյան Հա­յաս­տա­նի պատ­մու­թյան մա­սին: Եր­կու հող չա­փող­ներ, որոնց սո­վո­րեց­րել էին «իրենց գոր­ծով զբաղ­վել», թուր­քա­կան դրոշ­ներ են տե­ղադ­րում հայ­կա­կան գե­րեզ­մա­նո­ցում, նույ­ նիսկ չհե­տաքրքր­վե­լով այն պատ­մու­թյամբ, որը բա­ռա­ցի­ո­րեն նրանց ոտ­քե­րի տակ է թաղ­ված: Մի­ա­հյու­սե­լով հայ­կա­կան շա­րա­ կան­նե­րը, թուր­քա­կան ազ­գայ­նա­կան եր­գերն ու ալե­գո­րիկ սյու­ժեն` Բա­բա­յանն ասես հա­ վաս­տում է, որ մար­դը եր­բեք չի կա­րող ամ­ բող­ջու­թյամբ ազատ­վել պատ­մու­թյու­նից: Երբ այս եր­կու թե­մա­նե­րը ժա­մա­նա­կա­կից դի­ման­կար­նե­րի` Ար­թուր Սա­հա­կյա­նի «Քա­ մու հետ» ֆիլ­մի սև­ան­ցի ձկնոր­սի, Մա­նե Գրի­գո­րյա­նի «Երկն­քի ու երկ­րի մի­ջև» ֆիլ­ մի վտա­րան­դի հով­վի, Ման­նեի «Ադապ­տա­ ցիա» ֆիլ­մի երև­ան­ցի­նե­րի վրա ենք պրո­ յեկ­տում, պատ­մու­թյան հետ նրանց կա­պե­րը նույն­պես հաս­կա­նա­լի են դառ­նում: Ինչ­պե՞ս են նրանք ըն­կա­լում ան­ցյա­լի ար­ձա­գանքն իրենց ներ­կա­յում, որ­տեղ պատ­մու­թյու­նը նույն­քան խոր­խո­րատ­ներ ու­նի, որ­քան Սև­ ա­նա լճի վտան­գա­վոր ջրե­րը: ՀԷ

ինչ­պես պատ­մա­բա­նա­կան, այն­պես էլ գա­ ղա­փա­րա­կան և ձև­ա­յին նո­րա­նոր որո­նում­ ներ, որ­պես­զի թե­մա­տիկ շա­հարկ­վա­ծու­թյու­ նը չտա­րած­վի նաև ձևի վրա: Ֆիլ­մի գլխա­վոր հե­րո­սու­հին `փոք­րիկ Ան­ նան, հրաշ­քով փրկվել է հրե­ա­կան սպան­դից` ապաս­տան գտնե­լով պա­տե­րազ­մի ըն­թաց­ քում նա­ցիս­տա­կան պա­րե­տա­տուն դար­ձած ուկ­րա­ի­նա­կան դպրո­ցի բու­խա­րու ծխնե­լույ­զի մեջ: Հենց այդ ծխնե­լույզն էլ դառ­նում է ոչ մի­ այն Ան­նա­յի մի­ակ օթև­ա­նը, այ­լև նե­ղան­կյուն հե­ռա­ցույ­ցը, որի մի­ջով Ան­նան լուռ դի­տում է ար­տա­քին պա­տե­րազ­մա­կան աշ­խար­հը: Ֆիլ­ մում գրե­ թե չկա խոսք, ինչն էլ ավե­ լի է բար­դաց­նում գլխա­վոր դե­րա­սա­նու­հու խնդի­րը, որը 6-ամյա Մար­տա Կոզ­լո­վան լու­

ծում է հի­աց­մուն­քի ար­ժա­նի ան­զու­գա­կա­նու­ թյամբ և ավե­լի տա­րի­քով դե­րա­սան­նե­րի հա­ մար ան­հաս օր­գա­նիկ վար­պե­տու­թյամբ: Նա է ֆիլ­մի առանց­քա­յին հե­նա­սյու­նը, ին­չի առ­ հա­վատ­չյան դար­ձավ «Կի­նո­տավ­րի» Ժյու­րիի հա­տուկ մրցա­նա­կի ձև­ա­կեր­պու­մը` «Ման­կան աչ­քե­րով պա­տե­րազ­մի շշմեց­նող կեր­պա­րի կերտ­ման հա­մար»: Ֆե­դոր­չեն­կո­յի իդի­ո­սինկ­ րա­տիկ լու­ծում ­ն ե­րը եր­բեմն ստեղ­ծում են մո­ գա­կան ռե­ա­լիզ­մի զգա­ցո­ղու­թյուն, եր­բեմն էլ` ալի­սա­կան անդր­հա­յե­լա­յին աշ­խար­հի նման պատ­կե­րա­յին թու­նել­ներ, որոնց մի­ջով հան­ դի­սա­տեսն` ի տար­բե­րու­թյուն Ան­նա­յի, կա­րո­ ղա­նում է ավե­լի լայն տես­նել պա­տե­րազ­մը, որն Ան­նան չի հայ­տա­րա­րել, բայց ակա­մա­յից դար­ձել է լի­ի­րավ մաս­նա­կից: ԿԱ

Հու­լի­սի 14-ին լրա­նում է Բերգ­մա­նի ծննդյան հա­րյուր տա­րին, և «Ոս­կե ծի­ րա­նը» հար­գան­քի տուրք է մա­տու­ցում ազ­դե­ցիկ հե­ղի­նա­կին`ցու­ցադ­րե­լով նրա հռչա­կա­վոր 2 ֆիլ­մե­րը, ինչ­պես նաև շվեդ ռե­ժի­սոր Յա­նե Մագ­նու­սո­նի նոր վա­վե­րագ­րու­թյու­նը Բերգ­մա­նի կյան­քի, աշ­խա­տան­քի և ժա­ռան­գու­թյան մա­սին: «Բերգ­ ման. մի տա­ րի, մի կյանք...» ֆիլ­ մը պտտվում է 1957 թ.-ի շուրջ: Այդ տարվա ընթացքում Բերգ­մա­նը էկ­րան հա­նեց «Յո­ թե­րորդ կնի­քը», նկա­րա­հա­նեց «Մո­րու բա­ ցա­տը», բե­մադ­րեց թա­տե­րա­կան 4 ներ­կա­ յա­ցում, մեկ հե­ռուս­տա­պի­ես, մեկ ռա­դի­ո­պի­ ես և ստա­մոք­սի ծանր խո­ցով տե­ղա­փոխ­վեց հի­վան­դա­նոց: Այլ կերպ ասած` մո­լա­գա­րու­ թյան տա­րի էր: Մագ­նու­սոնն ընտրել է այդ վճռո­րոշ տա­րին` խոր­հե­լու Բերգ­մա­նի կյան­ քի բաղ­կա­ցու­ցիչ­նե­րի մա­սին` թե° մաս­նա­ գի­տա­կան, թե° անձ­նա­կան. մի տա­րան­ջա­ տում, որ դժվար է անել այս ստեղ­ծա­րար աշ­ խա­տա­մո­լի պա­րա­գա­յում:

Զար­գաց­նե­լով շու­կան Ստեղծ­ման առա­ջին օր­վա­նից «Ոս­ կե ծի­րա­նը» ա­ռանձ­նա­կի տեղ է հատ­ կաց­րել տե­ղա­կան կի­նո­ար­տադ­րու­թյան զար­գաց­մա­նը: Փա­ռա­տո­նի հո­բե­լյա­նա­ կան` 15-րդ տա­րում դրանք մի­ա­վոր­վել ու ընդ­լայն­վել են նոր խո­րագ­րի` GAIFF Prօ-ի ներ­քո: Նոր ար­տադ­րա­կան հար­թա­կի եր­կու հիմ ­ն ա­կան բա­ղադ­րիչ­ներն են C2C տա­րա­ ծաշր­ջա­նա­յին հա­մար­տադ­րու­թյան շու­կան և «Կի­նո­միտ­ք» (CineThink) ծրա­գի­րը: Դրա­ նից բա­ցի` GAIFF Pro-ն իր մեջ նե­րա­ռում է բազ­մա­թիվ քննար­կում ­ն եր, ցու­ցադ­րու­ թյուն­ներ ու վար­պե­տու­թյան դա­սեր: «Խոս­քը ոչ մի­այն Հա­յաս­տա­նի, այ­լև Փոքր

Պատ­մու­թյան խոր­խո­րատ­նե­րը Ըն­տա­նե­կան գաղտ­նիք­նե­րը, թաքց­ ված հի­շո­ղու­թյուն­նե­րը, ժա­ռան­գու­թյան նզովքն ու ան­ցյա­լի ար­ձա­գան­քը ներ­ կա­յին հան­գիստ չեն տա­լիս «Հայ­կա­կան հա­մայ­նա­պատ­կեր» ծրագ­րի այս տար­ վա ֆիլ­մե­րում: Ինչ -որ առեղծ­վա­յին բան կա Եվա­յի` այս տար­վա «Հայ­կա­կան հա­մայ­նա­պատ­կեր» ծրա­գի­րը բա­ցող հա­մա­նուն ֆիլ­մի գլխա­վոր հե­րո­սու­հու մեջ: Թե ինչ է թաքց­նում Եվան` չգի­տենք: Պարզ է մի­այն մի բան. նրա ան­ ցյա­լից մի մութ դրվագ կա­րող է խռո­վել ներ­ կան: Սա այս տար­վա հայ­կա­կան ֆիլ­մե­րի ընտ­րա­նու ընդ­հա­նուր գծե­րից է: Փախ­չե­լով իր ազ­դե­ցիկ ու ճնշող ազ­գա­ կան­նե­րից` Եվան ապաս­տան է գտնում Ար­ ցա­խի գյու­ղե­րից մե­կում, որ­տեղ հայ- ադր­բե­ ջա­նա­կան հա­կա­մար­տու­թյու­նը հա­մա­հունչ է նրա հո­գե­կան տա­ռա­պանք­նե­րին: Այս ազ­

Ալի­սան ծխնե­լույ­զի աշ­խար­հում «Ան­նա­յի պա­տե­րազ­մը» (Ալեք­սեյ Ֆե­դոր­ չեն­կո, Ռու­սաս­տան, 2018), Խա­ղար­կա­յին մրցույթ, 9.07` 12:30, 10.07` 16:00, Մոսկ­վա կ/թ` Կա­պույտ դահ­լիճ Ալեք­սեյ Ֆե­դոր­չեն­կո­յի «Ան­նա­յի պա­տե­ րազմն» անդ­րա­դառ­նում է կի­նո­յում ամե­ նա­շա­հարկ­ված, բայ­ցև ար­դի­ա­կա­նու­թյու­նը չկորց­նող թե­մա­նե­րից մե­կին` Հո­լո­քոս­տին, որի մեկ­նա­բա­նում ­ն ե­րը գե­ղար­վես­տա­կան տե­սան­կյու­նից գնա­լով դառ­նում են ավե­լի խրթին ու ռիս­կա­յին, քա­նի որ պա­հան­ջում են

3

Մտքի ազա­տու­թյուն Այ­սօր հայ­կա­կան ծա­գու­մով ռուս գաղ­թա­կան գրող Սեր­գեյ Դով­լա­թո­վը բա­վա­կա­նին հայտ­նի է: Սա­ կայն ըստ «Դով­լա­թով» կեն­սագ­րա­կան ֆիլ­մի` կեն­դա­նու­թյան օրոք նրան չէ­ին տպագ­րում: Բրեժ­նև­յան դա­րաշր­ջա­նի այս ող­բեր­գա­կան, ցնո­րա­յին կեր­պա­րով է բաց­վում ԱՊՀ երկր­նե­րի ծրա­գի­րը: Որ­պես­զի քեզ հրա­տա­րա­կեն, պետք է ԽՍՀՄ Գրող­նե­րի մի­ու­թյան ան­դամ լի­նես: Որ­պես­զի ԽՍՀՄ Գրող­նե­րի մի­ու­թյան ան­ դամ լի­նես, պետք է նախ հրա­տա­րակ­վես: Պաշ­տո­նյա­նե­րը նման ար­դա­րա­ցում ­ն եր էին օգ­տա­գոր­ծում Իո­սիֆ Բրոդս­կու և Սեր­ գեյ Դով­լա­թո­վի նման ան­սո­վոր գրող­նե­ րին ստեղ­ծա­գոր­ծե­լու հնա­րա­վո­րու­թյու­նից զրկե­լու հա­մար: Ալեք­սեյ Գեր­ման-կրտսե­րը «Դով­լա­թով» ֆիլ­մում ցույց է տա­լիս գրո­ղի մեկ շա­բաթ­ վա փոր­ձու­թյուն­ներն ու տվայ­տանք­նե­ րը, երբ նա ջա­նում է ծայ­րը ծայ­րին հասց­ նել` առանց ստեղ­ծա­գոր­ծա­կան ար­ժա­նա­ պատ­վու­թյու­նը կորց­նե­լու: Սերբ դե­րա­սան Մի­լան Մա­րի­չը հրա­շա­լի մար­մա­նա­վո­րում է չհաս­կաց­ված գրո­ղին: Նրա Դով­լա­թո­ վը նույն­քան նուրբ և բա­րի է, որ­քան ցի­ նիկ, հեգ­նող ու հա­կա­ռակ­վող` որակ­ներ, որոնք մի­այն ու­ժե­ղաց­նում են պաշ­տո­նյա­ նե­րի` նրան չհրա­տա­րա­կե­լու ցան­կու­թյու­ նը: Դով­լա­թո­վի փոր­ձի մի­ջով, ըն­դար­ձակ ու երա­զան­ման եր­կար պլան­նե­րով Գեր­մա­ նը պատ­կե­րում է բրեժ­նև­յան դա­րաշր­ջա­ նի ան­հե­թե­թու­թյուն­նե­րը: Ֆիլ­մում երև­ում է ստեղ­ծա­գոր­ծա­կան լճաց­ման և մե­լա­մաղ­ ձոտ հան­ճար­նե­րի Խորհր­դա­յին Մի­ու­թյու­ նը: Այս առու­մով` «Դով­լա­թո­վը» ԱՊՀ երկր­ նե­րի ծրագ­րի չա­փա­զանց տե­ղին բա­ցում է: Հան­դի­սա­տե­սի ու­շադ­րու­թյա­նը ներ­կա­ յաց­նե­լով բազ­մա­զան երկր­նե­րի լա­վա­գույն նոր ֆիլ­մե­րը` ծրա­գի­րը փա­ռա­բա­նում է այն ստեղ­ծա­գոր­ծա­կան հնա­րա­վո­րու­թյուն­նե­ րը, որոնք ի հայտ են գա­լիս, երբ ար­վես­ տա­գետ­ներն իրենց տա­ղան­դը գոր­ծի են դնում: ՀԷ

Փո­ղո­ցա­յին դի­տում Եր­կու­շաբ­թի փա­ռա­տո­նը հար­գան­ քի տուրք կմա­տու­ցի երեք նշա­նա­վոր հայ ռե­ժի­սոր­նե­րի: Ռե­ժի­սոր­ներ Ներ­ սես Հով­հան­նի­սյա­նին (1938-2016), Արա Վա­հու­նուն (1938-2006) ու Ալ­բերտ Մկրտչյա­նին (1937-2018) նվիր­ված մեկ ժամ տև­ո­ղու­թյամբ ծրա­գի­րը «Մոսկ­վա» կի­նո­թատ­րո­նի Կար­միր փոքր դահ­լի­ ճում կա­վարտ­վի Շառլ Ազ­նա­վու­րի ան­ վան հրա­պա­րա­կում` ժա­մը 18:00-ին, նրանց անու­նով աստ­ղե­րի բա­ցու­մով:

Ոս­կե պաս­տառ­ներ «Ոս­կե ծի­րա­ն» կի­նո­փա­ռա­տո­նի 15րդ տա­րե­դար­ձի առ­թիվ փա­ռա­տո­նի ամ­բողջ ըն­թաց­քում «Մոսկ­վա» կի­նո­ թատ­րո­նում կգոր­ծի բո­լոր տա­րի­նե­րի փա­ռա­տո­նա­յին պաս­տառ­նե­րի ցու­ցա­ հան­դե­սը, որը պաշ­տո­նա­պես կբաց­վի կի­րա­կի` ժա­մը 16:30-ին: Եթե դրա­նով կի­նո­պաս­տառ­նե­րի ձեր ծա­րա­վը չբա­ վա­րա­րեք, կա­րող եք եր­կու­շաբ­թի գնալ ՀԲԸՄ կենտ­րոն (Մե­լիք-Ադա­մյան 2/2), որ­տեղ կլի­նի տա­րի­նե­րի ըն­թաց­քում «Ոս­կե ծի­րա­ն» կի­նո­փա­ռա­տո­նում ցու­ ցադր­ված Ֆրան­կո­ֆոն երկր­նե­րի ֆիլ­ մե­րի պաս­տառ­նե­րի ցու­ցա­հան­դես:

Վար­պե­տաց դա­սեր Եր­կու­շաբ­թի ծրագր­ված են առա­ ջին եր­կու վար­պե­տաց դա­սե­րը: Առա­ ջի­նը Վա­լե­րի Մա­սա­դյա­նի դա­սըն­թացն է (15:00, ՀԲԸՄ; տես էջ 5): Այ­ նու­ հե­ տև 17:00-ին Թու­մո կենտ­րո­նում կմեկ­նար­ կի ամե­րի­կա­ցի օպե­րա­տոր ու ռե­ժի­սոր Լա­րի Սմի­թի դա­սըն­թա­ցը:

GOLDEN APRICOT DAILY DAY 1&2 | 8/9 JULY | 2018

4 ¶ð²ÊàêàôÂÚàôÜܺð Վե­րա­դարձ հայ­րա­կան տուն

Խի­զախ հին աշ­խար­հը

«Առանձ­նա­տու­նը» (Ռո­բեր Գե­դի­գյան, Ֆրան­սիա, 2017), Բաց­ման ֆիլմ, 8.07` 17:00, Մոսկ­վա կ/թ` Կար­միր դահ­լիճ, 9.07` 20:30, Սի­նե­մա Սթար Ռիո

«Նախ­կին շա­մա­նը» (Լո­ւիս Բո­լո­նյե­զի, Բրա­զի­լիա, 2018), 8.07` 10:00, 9.07` 21:00, Մոսկ­վա կ/թ` Փոքր կար­միր դահ­լիճ

Ռե­ժի­սոր, սցե­նա­րիստ և պրո­դյու­սեր Ռո­ բեր Գե­դի­գյանն իր 20-րդ ֆիլ­մը` «Առանձ­ նա­տու­նը», նվի­րել է հա­րա­զատ վայ­րե­րին` Մար­սե­լից ոչ հե­ռու գտնվող ծո­վա­փին: Հայ­ րա­կան առանձ­նա­տանն են հա­վաք­վում Մո­ րի­սի մի­ջա­հա­սակ երեք երե­խա­նե­րը: Ար­մա­նը (Ժե­րար Մեյ­լան), Ժո­զե­ֆը (ԺանՊի­եր Դա­րու­սեն) և Ան­ժե­լը (Արի­ան Աս­կա­ րիդ` ռե­ժի­սո­րի կի­նը) վա­ղուց չեն տե­սել մի­ մյանց և չեն այ­ցե­լել ան­կող­նուն գամ­ված հորն ու ման­կու­թյան տուն: Պարզ­վում է` Մո­րի­սի մի­ակ դուստրն առանձ­նա­կի պատ­ճառ­ներ է ու­նե­ցել հայ­րա­կան տու­նը լքե­լու հա­մար. 20 տա­րի առաջ հոր ան­փու­թու­թյան պատ­ճա­ ռով` մա­հա­ցել է Ան­ժե­լի փոքր աղ­ջի­կը, որը մնա­ցել էր պա­պի խնա­մա­կա­լու­թյան տակ: Հա­րա­զատ գյու­ղը դա­տարկ­վում է, տան­ տե­րե­րը բարձ­րաց­նում են վար­ձե­րը, մնա­

Զգու­շո­րեն կա­ռուց­ ված քա­ոս «Նյար­դա­յին թարգ­մա­նու­թյու­ն» (Շի­րին Սե­նո, Ֆի­լի­պին­ներ, 2018), Խա­ղար­կա­յին մրցույթ, 9.07` 10:00, Մոսկ­վա կ/թ` Կար­ միր դահ­լիճ, 10.07` 14:00, Մոսկ­վա կ/թ` Կա­պույտ դահ­լիճ Տո­կի­ո­յում ծնված ֆի­լի­պին­ցի ար­վես­տա­ գետ Շի­ րին Սե­ նոն 8-ամյա երե­ խա­ յի նե­ րաշ­խարհն է ցու­ցադ­րում այս զգաց­մուն­ քա­յին ու դի­տար­ժան ֆիլ­մում: Տե­սախ­ցի­կը եր­բեք դուրս չի գա­լիս տան սահ­ման­նե­րից, որը դա­տարկ է մնում մին­չև դպրո­ցից Յա­ե­ լի տուն վե­րա­դառ­նա­լը: Նրա հայ­րը եր­կար տա­րի­ներ աշ­խա­տում է ար­տա­սահ­մա­նում,

ցել են մի­այն քչե­րը և հին ձկնա­յին ռես­տո­ րա­նը, որ­տեղ կա­րե­լի է ճա­շել կամ բա­ժա­ կի շուրջ հի­շել հին օրե­րը: Ըն­տա­նի­քի հա­ րա­բե­րու­թյուն­նե­րը մի­մյանց և տե­ղա­ցի­նե­րի ու հա­րև­ան­նե­րի հետ ըն­տա­նե­կան ալ­բո­մի գու­նա­թափ­ված լու­սան­կար են հի­շեց­նում. հի­շո­ղու­թյուն­նե­րը դեռ վառ են, սա­կայն ինչոր բան պա­կա­սում է: Եթե ոչ կտրուկ փո­փո­ խու­թյուն­նե­րի, ապա նոր ժա­մա­նակ­նե­րի և զար­գա­ցում ­ն ե­րի մա­սին է վկա­յում եղ­բայր­ նե­րից մե­կի հարս­նա­ցուն, որը գրե­թե եր­ կու ան­գամ երի­տա­սարդ է նրա­նից: Իսկ Ան­ ժե­լին ու­շադ­րու­թյան բազ­մա­թիվ նշան­ներ է հղում տե­ղա­ցի ձկնոր­սը` նույն­պես երի­տա­ սարդ: Մեծ առանձ­ նա­ տան նախ­ կին բնա­ կիչ­նե­րը դուրս են գա­լիս դեմ առ դեմ սե­փա­

կան ան­ ցյա­ լի հետ, որը ջրի երես է դուրս գա­լիս հի­շո­ղու­թյուն­նե­րի և ան­ցյա­լում վե­ րապ­րած զգա­ցո­ղու­թյուն­նե­րի տես­քով: Ռո­բեր Գե­դի­գյանն իր գրե­թե բո­լոր ֆիլ­ մե­րում աշ­խա­տում է նույն դե­րա­սա­նա­կան կազ­մի հետ` այդ կերպ ստեղ­ծե­լով սե­փա­կան ֆրան­սի­ա­կան կո­մունան: Պարզ չէ` որ­քա­ նով է ֆիլ­մը ինք­նա­կեն­սագ­րա­կան, սա­կայն հայտ­նի է, որ «Առանձ­նա­տա­նը» տեղ են գտել նրա մար­սե­լյան հու­շերն ու պա­տա­նե­կու­թյան տա­րի­նե­րի որո­շա­կի ապ­րում ­ն ե­րը: Բո­լոր դե­ րա­սան­նե­րի հետ մի­ա­սին Գե­դի­գյա­նը հաս­ նում է սե­փա­կան ֆիլ­մագ­րու­թյան նոս­տալ­գիկ գա­գաթ­նա­կե­տին, որը, անձ­նա­կան և ըն­տա­ նե­կան դրա­մա լի­նե­լուց բա­ցի, սո­ցի­ա­լա­կան և քա­ղա­քա­կան խնդիր­նե­րի մա­սին է: ԴՄ

իսկ մայ­րը կո­շի­կի ար­տադ­րա­մա­սում է աշ­ խա­տում ու երբ օր­վա վեր­ջում հոգ­նած տուն է գա­լիս` հո­գե­պես սպառ­ված ու ան­տար­բեր է թվում դստեր հան­դեպ: Իսկ Յա­ե­լը ստիպ­ված է զբա­ղեց­նել իրեն իր սի­րե­լի զբաղ­մունք­նե­րով: Ֆիլ­մի ըն­թաց­ քում կրկնվող տե­սա­րան­նե­րից իմա­նում ենք, թե որոնք են դրանք` մեկ րո­պե տև­ո­ ղու­թյամբ մա­թե­մա­տի­կա­յի հե­ռա­խո­սա­յին վար­ժու­թյուն­նե­րը, կո­շիկ­նե­րը ջա­նա­սի­րա­ բար փայ­լեց­նե­լը, խա­ղա­լիք խո­հա­նո­ցում կե­րա­կուր պատ­րաս­տելն ու հոր ձայ­նը լսե­լը այն ձայ­նե­րիզ­նե­րով, որոնք նա ու­ղար­կում է Յա­ե­լի մո­րը: «Նյար­դա­յին թարգ­մա­նու­թյա­ն» իրա­դար­ ձու­թյուն­նե­րը տե­ղի են ու­նե­նում 80-ական­ նե­րի վեր­ջին, երբ հե­ղա­փո­խա­կան կա­ռա­ վա­րու­թյու­նը գա­հըն­կեց էր արել բռնա­պետ

Ֆեր­դի­նանդ Մար­կո­սին ու փխրուն ժո­ղովր­ դա­վա­րու­թյուն էր երկ­րում: Չնա­յած այդ են­թա­տեքս­տը կա­րող է Յա­ ե­լի հա­մար ան­կա­րև­որ լի­նել` Սե­նոն թույլ է տա­լիս, որ քա­ղա­քա­կան իրա­վի­ճա­կի լար­ վա­ծու­թյու­նը ներ­թա­փան­ցի նաև փոք­րի­ կի աշ­խար­հը: Բայ­ցև­այն­պես, բա­ցա­կա հոր, նվիր­ված երկ­վո­րյակ եղ­բոր ու ան­տար­բեր մոր ստեղ­ ծած եռան­ կյունն ավե­ լի է ճնշում Յա­ե­լին: Դժբախ­տա­բար, չա­փա­հաս­նե­րի հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը հաս­կա­նա­լու հա­մար մա­թե­մա­տի­կա­կան գի­տե­լիք­նե­րի այն­պի­սի մա­կար­դակ է պետք, որին նա դեռ չի հա­ սել: Այ­դու­հան­դերձ, ծի­սա­կար­գե­րով, հմա­ յու­թյուն­նե­րով ու մո­գա­կան մտա­ծե­լա­կեր­ պով լի նրա անձ­նա­կան զի­նա­նո­ցը ցույց է տա­լիս, թե ինչ­պես կա­րող է երե­խա­յի ու­ղե­ ղում կա­ռուց­վել քա­ո­սը: ՍԿ

Կեն­սան­շան­ներ` մահ­վան գոր­ծա­կալ­նե­րի մեջ «Որ­դին» (Ալեք­սանդր Աբա­տու­րով, Ռու­ սաս­տան/ Ֆրան­սիա, 2018), Վա­վե­րագ­ րա­կան մրցույթ և ԱՊՀ երկր­նե­րի կի­նոն, 9.07` 12:30, 19:30, Մոսկ­վա կ/թ` Կար­միր փոքր դահ­լիճ Ալեք­սանդր Աբա­տու­րո­վի «Որ­դին» վա­վե­ րագ­րու­թյան մեջ երի­տա­սարդ ռուս ռե­ժի­ սո­րը փոր­ձում է հաս­կա­նալ իր զոհ­ված բա­ րե­կա­մի հո­գե­վի­ճա­կը, լի­ո­վին խո­րա­սուզ­վե­ լով սպեց­նա­զի ճամ­բա­րի մեջ: Սա ֆիլմ է բա­ նա­կի գրավ­չու­թյան մա­սին. ի՞նչն է ստի­պում երի­տա­սարդ տղա­նե­րին կա­մա­վո­րագր­վել, թող­նել տունն ու սո­վո­րել սպա­նել ու սպան­ վել: Աբա­տու­րո­վը սկսում է որո­նել այս հար­ ցե­րի պա­տաս­խան­ներն իր հո­րեղ­բոր որ­դու` Դաղս­տա­նում ռու­սա­կան գոր­ծո­ղու­թյան ժա­ մա­նակ զոհ­ված Դի­մա­յի ցա­վա­լի և անի­մաստ թվա­ցող մա­հից հե­տո: Չնա­յած սկզբնա­կե­տը չա­փա­զանց անձ­նա­կան է` Աբա­տու­րո­վի ֆիլ­ մը զուտ իր հա­րա­զա­տի մա­սին չէ: Փո­խա­րե­ նը` նա ցույց է տա­լիս մնա­ցած բո­լոր «դի­մա­

Մեծ Եղ­բոր թվա­յին որկ­րա­մո­լու­թյու­նը «Ամե­նագո­նը» (Իլի­ան Ջև­ե­լե­կով, Բուլ­ղա­րիա, 2017), Խա­ղար­կա­յին մրցույթ և «Ֆրան­կո­ֆոն երկր­նե­րի կի­նոն», 8.07` 10:00, 9.07` 17:30, Մոսկ­վա կ/թ` Կա­պույտ դահ­լիճ: Ամեն ինչ սկսվում է զուտ գործ­ նա­ կան նկա­տա­ռու­մով: Էմի­լի (Վե­լիս­լավ Պավ­լով)` ան­կող­նուն գամ­ված անե­րը կաս­կա­ծում է, թե ինչ-որ մե­կը գո­ղա­նում է իր ար­ժեքավոր ու­նեց­ված­քը, ուս­տի հյու­րա­սե­նյա­կում տե­

Բրա­զի­լա­ցի ռե­ժի­սոր և սցե­նա­րիստ, նախ­կի­նում մար­դա­բան Լո­ւիս Բո­լո­նյե­զիի և նրա «Նախ­կին շա­մա­նը» վա­վե­րագ­րու­թյան կենտ­րո­նում քա­ղա­քակր­թու­թյուն­նե­րի կա­ րև­որ մի բա­խում է` ծան­րա­ցած մի մար­դու ու­սե­րին: Մինչ 1969 թվա­կա­նը շա­ման Պեր­պե­րան եր­բեք չէր առնչ­վել սպի­տա­կա­մորթ մարդ­ կանց հետ. նրա ցե­ղը ապ­րում էր այդ հո­ղե­ րում շուրջ 4000 տա­րի` մար­տիկ­ներ են եղել, ու­նե­ցել են ինք­նա­տիպ մշա­կույթ և փի­լի­ սո­փա­յու­թյուն: Սպի­տա­կա­մորթ­ներն իրենց հետ նոր հի­վան­դու­թյուն­ներ բե­րե­ցին, որոնք բազ­մա­թիվ տե­ղա­ցի­նե­րի մահ­վան պատ­ ճառ դար­ձան: Այդ ժա­մա­նակ 20-ամյա փոր­ձա­ռու շա­ մա­ նը ստիպ­ ված էր լքել հա­ րա­ զատ վայ­ րերն ու կեն­սա­կեր­պը: Եկե­ղե­ցա­կան բազ­ մա­մյա հա­լա­ծանք­նե­րից հե­տո նա ի վեր­ ջո դառ­նում է այդ նույն եկե­ղե­ցու մաս­նի­կը, ավ­լում է տա­րած­քը ճեր­մակ վեր­նա­շա­պի­ կով, սև տա­բատ է կրում, գնում ­ն եր է անում սու­պեր­մար­կետ­նե­րում, սա­կայն գի­շեր­նե­րը քնում է լույ­սի տակ` վա­խե­նա­լով լքված հո­ գի­նե­րի վրե­ժից: Ռե­ժի­սոր Բո­լո­նյե­զին, օպե­րա­տոր Պեդ­րու Մար­կիսն ու մոն­տա­ժող Ռի­կար­դո Ֆա­րի­ա­ սը ստեղ­ծել են ժա­մա­նա­կա­կից էպոս-առակ` վա­վե­րագ­րա­կա­նի և խա­ղար­կա­յի­նի` գու­ցե տեղ-տեղ բե­մադր­ված կի­նո­յի սահ­մա­նին: Սա­կայն նրանց շա­մա­նը իրա­կան է և ոչ այդ­ քան նախ­կին: Սա ար­դի­ակ ­ ան, բարդ և հնա­ րա­վոր է նաև մի քիչ խճճված ֆիլմ է, ինչ­պես և մեր այ­ սօր­ վա նոր աշ­ խար­ հը, որը կորց­ նում է սե­փա­կան հո­գի­նե­րին և հո­գև­որ միջ­ նորդ­նե­րին` ինչ­պի­սին Պեր­պե­րան է, ով մինչ օրս էլ լսում է քա­մու և կեն­դա­նի­նե­րի ձայ­նե­ րը, ան­գամ երբ դրանք ընդ­հա­տում են եկե­ ղե­ցա­կան զան­գե­րի ղո­ղան­ջը: ԴՄ

Արեգակին մոտ թռչելիս «Ձգողականության վերաբերյալ» (Մաթյո Բրույար, Կանադա, 2017), Վավերագրական մրցույթ, 9.07՝ 10:00, 18:00 «Մոսկվա» կ/թ, Փոքր կարմիր դահլիճ նե­րին»` տղա­մարդ դառ­նա­լու շե­մին կանգ­ նած պա­տա­նի­նե­րին, ով­քեր պատ­րաստ են իրենց կյան­քը տալ` հա­նուն հայ­րե­նի­քի: Օգտ­ վե­լով իր ծա­նո­թու­թյուն­նե­րից` Աբա­տու­րո­վին հա­ջող­վել է նկա­րա­հա­նում ­ն եր անել գաղտ­ նի ռազ­մա­բա­զա­յում, որ­տեղ կա­դետ­նե­րին պատ­րաս­տում են հա­տուկ նշա­նա­կու­թյան ու­ ժե­րում ծա­ռա­յու­թյա­նը: Շատ քիչ խոսք է փո­խա­նակ­վում այս կո­ պիտ մի­ջա­վայ­րում, որ­տեղ իշ­խում է ռազ­ մա­տեն­չու­թյու­նը: Չնա­յած դրան` Աբա­տու­ րո­վի ստեղ­ծած կադ­րե­րի մեջ չա­փա­զանց մեծ կա­րեկ­ցանք է զգաց­վում ռազ­միկ­նե­ րի հան­դեպ` ասես ռե­ժի­սորն իր սե­փա­կան եղ­ բոր գծերն է փնտրում այս տա­ քա­ րյուն, սափ­րագ­լուխ տղա­նե­րի մեջ, ով­քեր շու­տով կա­ռե­րես­վեն նույն վտանգ­նե­րին, ինչ Դի­ ման: ՀԷ

Կա­նա­դա­ցի ար­վես­տա­գետ Մա­թյո Բրո­ւյա­ րը «Ձգո­ղա­կա­նու­թյան վե­րա­բե­րյա­լե լի­ա­մետ­ րաժ դե­բյու­տա­յին վա­վե­րագ­րու­թյունն սկսում է «անկշ­ռու­թյան հո­գե­բա­նու­թյա­ն» մա­սին ֆրան­սի­ա­ցի փի­լի­սո­փա Գաս­թոն Բաշ­լյա­րի խոս­քով: Սա­կայն հե­տո հաս­կա­նա­լի է դառ­ նում, որ շատ ավե­լի կա­րև­որ է այն մեջ­բե­րու­ մը, որով ավարտ­վում է ֆիլ­մը. Սուրբ Թո­մաս Աք­վի­նա­ցի. «Թող հա­վատ­քը ձեզ ուժ տա, երբ զգաց­մունք­նե­րը հու­սա­խաբ են անու­մ»: 63-ամյա Քրիս­տի­ա­նը ծանր տե­սո­ղա­ կան խան­գա­րում ու­նի: Իսկ 71-ամյա Բրյու­ սը ոչ մի­այն լսո­ղա­կան խնդիր­ներ ու­նի, այ­ լև երկ­բև­եռ խան­գա­րու­մով է տա­ռա­պում: Այ­դու­հան­դերձ, այս եր­կու մտե­րիմ ըն­կեր­ նե­րը նա­խա­ձեռ­նում են անհ­նար թվա­ցող մի առա­ քե­ լու­ թյուն` ու­ զում են թռչել: Քրիս­ տի­ա­նը հե­տև­ո­ղա­կա­նո­րեն պատ­րաստ­

վում է դրան, սո­վո­րում թռչե­լու տեխ­նի­կան` քայլ առ քայլ մո­տե­նա­լով իր նպա­տա­կին: Իսկ Բրյու­սը, հա­կա­ռա­կը, ան­կազ­մա­կերպ ու իմ­պուլ­սիվ է, ին­չը մի­ան­գա­մայն բնա­կան է նրա հո­գե­վի­ճա­կում, նաև` ավե­լի փի­լի­սո­ փա­յա­կան ու էք­զիս­տեն­ցի­ալ մո­տե­ցում ու­նի իրենց նա­խա­ձեռ­նու­թյա­նը: «Ձգո­ղա­կա­նու­թյան վե­րա­բե­րյա­լ» ֆիլմն ավե­լին է, քան սահ­մա­նա­փակ կա­րո­ղու­ թյուն­նե­րով մարդ­կանց պատ­մու­թյուն, որոնք հաղ­թա­հա­րում են իրենց կյան­քի դժվա­րու­թյուն­նե­րը: Ի վեր­ջո, ֆիլ­մը վե­րած­ վում է այս եր­կու­սի ար­տա­սո­վոր մտեր­մու­ թյան զգա­յա­կան դի­ման­կա­րի: Բրո­ ւյա­ րը ավե­ լի քան 10 տա­ րի մտե­ րիմ է եղել Քրիս­տի­ա­նի հետ` նրան դարձ­նե­լով իր լու­սան­կար­նե­րի մո­դե­լը: Եվ այդ մտեր­մու­թյու­ նը ակ­նե­րև է նուրբ և զգա­յա­կան ֆիլ­մում: ՅԲՀ

սախ­ցիկ է տե­ղադր­վում և մի­աց­վում Էմի­ լի սմարթ­ֆո­նին: Հրճվե­լով իր ըն­տա­նի­քին լրտե­սե­լու նո­րա­հայտ այդ կա­րո­ղու­թյամբ` Էմի­ լը որո­ շում է էլ ավե­ լի առաջ գնալ, և առանց աղ­մու­կի` տնով մեկ տե­սախ­ցիկ­ներ է տե­ղադ­րում: Հան­կարծ նա սկսում է իր մեր­ձա­վոր­նե­րի կյան­քը բո­լո­րո­վին նոր ձև­ով տես­նել: Սի­րա­ յին ար­կած­նե­րը, բժշկա­կան ու ըն­տա­նե­կան գաղտ­նիք­ներն այ­լևս անն­կատ չեն անց­նում: Ինչ­պես վեր­նա­գիրն է հու­շում` Էմի­լը բա­ռա­ ցի­ո­րեն ամե­նագոն է և իս­կա­պես վա­յե­լում է դա: Ստանձ­ նե­ լով Մեծ Եղ­ բոր դե­ րը` Էմիլն իր հա­սա­րա­կա­կան ու մաս­նա­գի­տա­կան ողջ կյան­քը ձև­ա­վո­րում է մի կա­րո­ղու­թյան շուրջ,

որի շնոր­հիվ տես­նում է այն, ինչն ու­րիշ­նե­ րը չեն տես­նում: Որ­պես գո­վազ­դա­յին գոր­ ծա­կալ` նա իր ունակու­թյուն­նե­րը կի­րա­ռում է մրցա­կից­նե­րի նկատ­մամբ առա­վե­լու­թյան հաս­նե­լու, իսկ որ­պես սի­րե­կան` մի կնոջ սիր­ տը գրա­վե­լու հա­մար: Սա­կայն ին­ֆոր­մա­ցի­ ա­յի հոսքն այն­քան ըն­դար­ձակ է ու ան­վերջ, որ Էմի­լը կորց­նում է իրա­կա­նու­թյու­նը տես­ նե­լու ու­նա­կու­թյու­նը: Կյան­քին նա­յե­լով այ­լոց տե­սագր­ված փոր­ձա­ռու­թյան մի­ջո­ցով` Էմի­ լը, թվա­յին ճգնա­վո­րի պես, մե­կու­սա­նում է հա­սա­կա­կից­նե­րից: Ինչ­պես և իր խա­ղար­կա­յին դե­բյու­տում` «Love.net» ֆիլ­մում (2011), բուլ­ղար գրող, պրո­ դյու­սեր և ռե­ժի­սոր Իլի­ան Ջև­ե­լե­կովն օգ­տա­ գոր­ծում է տեխ­նո­լո­գի­ան ժա­մա­նա­կա­կից

հա­սա­րա­կու­թյան մեջ սի­րո, ըն­կե­րու­թյան և ըն­տա­նի­քի մա­սին խոր­հե­լու հա­մար: Ըստ էու­թյան` այս­տեղ նա առա­վել ընդգծ­ված ծայ­րա­հե­ղու­թյան է հաս­նում. Էմիլն ար­տա­ ցո­լում է հա­սա­րա­կու­թյան հա­մընդ­հա­նուր մո­լուց­քը սմարթ­ֆոն­նե­րի, սո­ցի­ա­լա­կան լրա­ հո­սի և «լայվ» տե­ղե­կատ­վա­կան հոս­քի հան­ դեպ: Ջորջ Օրո­ւե­լի «1984»-ի գա­ղա­փար­ներն այ­սօր­վա աշ­խար­հին հա­մա­հունչ դարձ­նե­լով` «Ամե­նագո­ն» ցու­ցա­նում է, որ հի­մա յու­րա­ քան­չյուրն էլ կա­րող է դառ­նալ Մեծ Եղ­բայր: Թեև ոմանց հա­մար դա կա­րող է հրա­պու­ րիչ թվալ, Ջև­ե­լե­կո­վը հաս­տա­տում է. հարկ է, որ թվա­յին այդ որկ­րա­մո­լու­թյու­նը հա­վա­սա­ րակշռ­վի չմիջ­նոր­դա­վոր­ված փոր­ձա­ռու­թյան առողջ սննդա­կար­գով: ՀԷ

GOLDEN APRICOT DAILY 2018 | 8/9 JULY | DAY 1&2

Գե­ ղե­ ցիկ հե­ րո­ սու­ հի եք գտել` ի դեմս Սե­ վե­ րին Ժոն­ կե­ րի. ի՞նչ էիք փնտրում և ինչ­ պե՞ս նրան գտաք: Ես միշտ աշ­ խա­ տում եմ մարդ­ կանց, ոչ թե դե­ րա­ սան­ նե­ րի հետ, և սկզբում շատ շրջե­ ցի հյու­ սի­ սի ապաս­տա­րան­նե­րում` ցու­ցադ­րե­լով «Նա­նա­ն» ու հույս ու­նե­նա­լով այն­տեղ դե­ռա­հաս մայր գտնել: Սե­ վե­րի­նը ապաս­տա­րա­նում չէր, բայց տե­սել էր ազ­ դա­գիրն ու եկել քաս­թին­գի: Բո­լոր աղ­ջիկ­ներն էլ աղ­քատ աշ­խա­տա­վոր դա­սից էին, և հենց դա էր ինձ հե­տաքրք­րում: Ֆիլ­մը ճկու­նու­թյան մա­սին է, թե ինչ­պես են մե­ծա­նում ու փոխ­վում: Սե­վե­րինն ինձ իր կյան­քից դրվագ­ներ պատ­մեց, որոնք ան­հա­վա­տա­ լի­դա­ժան էին: Նա պար­զա­պես նա­յեց ինձ ու ասաց. «Դե, կյան­քում կեղ­տոտ բա­ներ էլ են լի­նու­մ»: Պատ­մու­թյան ո՞ր մասն էիք ար­դեն նա­խան­ շել`մին­չև կգտնե­իք ձեր հե­րո­սու­հուն: Ես «կեղծ սցե­նար­նե­ր» եմ գրում, որով­հե­տև դա ֆի­ նան­սա­վո­րում ապա­հո­վե­լու մի­ակ մի­ջոցն է, սա­կայն հենց որ գրում պրծնում եմ, այն ինձ հա­մար մե­ռած է: Չեմ կար­ծում, թե գա­ղա­փար­ներն են ֆիլմ ստեղ­ ծում. ֆիլմ ստեղ­ծում են զգաց­մունք­նե­րը, ժա­մա­նա­ կը, քնքշու­թյու­նը, ֆիլմ ստեղ­ծում է բար­կու­թյու­նը... Ես կա­րող եմ գրի առ­նել այն գա­ղա­փար­ներն ու զգաց­ մունք­նե­րը , որոնք փնտրում եմ, բայց հե­տո ես մարդ­ կանց հետ եմ աշ­խա­տում, և ամեն ինչ փոխ­վում է` մին­չև մոն­տա­ժի ամե­նա­վեր­ջին պա­հը: Լյու­քին (Շե­ զել) հան­դի­պե­լուց հե­տո ես ամեն ինչ լի­ո­վին փո­խե­ ցի, որով­հե­տև ու­զում էի նրան ֆիլ­մում նկա­րել:

Վալերի Մասադյան Խաղարկային առաջին «Նանա» ֆիլմի շահած «Արծաթե ծիրանից» հետո ֆրանսիացի ռեժիսոր Վալերի Մասադյանը Երևան է վերադարձել իր երկրորդ`«Միլա» ֆիլմով, որը կրկին առնչվում է անցումային փուլում գտնվող հերոսուհու` այս անգամ անդրադառնալով դեռահասի մայրության թեմային: «Միլան» Ժյուրիի հատուկ մրցանակի է արժանացել Լոկառնոյի ՄԿՓ-ում, և երեքշաբթի կբացի «Ֆրանկոֆոն երկրների կինոն» ծրագիրը: Մասադյանը նաև վարպետաց դաս կանցկացնի, նա խաղարկային ֆիլմերի մրցույթի ժյուրիի կազմում է: Մասադյանը ձգտում է պատկերել այն մարդկանց, որոնց հասարակությունը հակված է անտեսելու: Նրա ֆիլմերը զոհերի կամ հերոսների չեն ներկայացնում, այլ իրական մարդկանց, որոնց կյանքը, սերն ու ծիծաղը նա ընդգծում է նուրբ ու խորը տեսարաններում: Իր հերոսների էությունը որսալը վճռորոշ դեր ունի ոչ պրոֆեսիոնալ դերասանների հետ սերտորեն աշխատող Մասադյանի համար:

Ար­դյո՞ք այս փա­ռա­տո­նում ժյու­րիի կազ­մում լի­նելն ու Ձեր ֆիլ­մը ցու­ցադ­րե­լը որևէ հա­տուկ նշա­նա­կու­թյուն ու­նի: Ես շատ ու­րախ եմ իմ ֆիլ­մի երև­ա­նյան ցու­ցադ­ րու­թյան առ­թիվ: Առա­ջին այ­ցիս եկել էի «Նա­նա» ֆիլ­մով, և այն ժա­մա­նակ շատ հատ­կան­շա­կան էր, քան­ զի ըն­ տա­ նի­ քիցս առա­ ջինն էի, որ ոտք դրի Հա­յաս­տան: Իմ պապն ու տա­տը, ով­քեր ծնող­նե­ րիս օգ­ նել են ինձ մե­ ծաց­ նել, Ֆրան­ սիա են եկել Թուր­քի­այ­ից, և երբ ես երե­խա էի, մենք մշտա­պես վե­րա­դառ­նում էինք այն­տեղ: Երբ առա­ջին ան­գամ Երև­ան եկա, այն ինձ շատ արև­ե­լյան, շատ ռու­սա­ կան թվաց, բայց գյու­ղա­կան վայ­րե­րում ես ուժ­գին կապ զգա­ցի իմ նախ­նի­նե­րի մշա­կույ­թի հետ: ՍԿ Հան­դի­պում Վա­լե­րի Մաս­սա­դյա­նի հետ` 9.07` 15:00, ՀԲԸՄ

How much of the story did you envisage before you found your protagonists?

“I write fake scripts because that’s the only way I can find money, but for me, as soon as it’s written, it’s dead.

I don’t think ideas make film – emotions make film, time makes film, tenderness makes film, anger makes film. I can write down the ideas and the emotions that I’m looking for, but then I work with people and eve­ rything changes, until the very last moment of editing.

After meeting Luc [Chessel] I completely changed every­ thing; it became a love story between two people from very different places and how she evolves through this.”

How did you collaborate to find the story together?

“They don’t know the story, I don’t know the story. The story I find in the editing room – that’s why I edit myself.

When I'm working with them, the only thing I give them is actions, things to do. I kind of know what I’m looking for because I’ve spent a lot of time with them. For exam­ ple I gave a Luc some job adverts only featuring unpaid apprenticeships and because I know his views on socie­ ty, I know this is going to evoke some kind of reaction from him. So my work is basically to invent games. It’s really like children playing together.”

Ինչ­պե՞ս էիք աշ­խա­տում նրանց հետ` պատ­ մու­թյու­նը մի­ա­սին գտնե­լու հա­մար: Նրանք չգի­տեն պատ­մու­թյու­նը, ես` նույն­պես: Պատ­մու­թյու­նը ես գտնում եմ մոն­տա­ժի սե­նյա­կում: Նրանց հետ աշ­խա­տե­լու ժա­մա­նակ մի­ակ բա­նը , որ տա­լիս եմ` գոր­ծո­ղու­թյուն­ներն են. այն, ինչ պի­ տի անեն: Քա­ նի որ նրանց հետ նկա­ րա­ հան­ ման ժա­ մա­ նակ, դրա­ նից առաջ և հե­ տո շատ ժա­ մա­ նակ եմ անց­կաց­րել, ես ար­դեն գի­տեմ, թե ինչ եմ փնտրում: Օրի­նակ, ես Լյու­քին ընտ­րու­թյուն տվե­ցի` ներ­կա­յաց­նե­լով մի­այն չվճար­վող օգ­նա­կան-են­թա­ վար­պե­տի աշ­խա­տան­քա­յին հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­ րը, և որով­հե­տև գի­տեի հա­սա­րա­կու­թյան վե­րա­բե­ րյալ նրա հա­յացք­նե­րը, կար­ծում էի, որ դա ինչ-որ ազ­դե­ցու­թյուն կու­նե­նա: Այ­սինքն, իմ աշ­խա­տան­ քը գլխա­վո­րա­պես խա­ղեր հո­րի­նելն է: Ֆիլ­մը մի­ այն մոն­տա­ժի ժա­մա­նակ է սկսում կա­ռուց­վել, այդ պատ­ճա­ռով էլ ես ինքս եմ մոն­տա­ժում: Ֆիլ­մի ըն­թաց­քում մենք զգում ենք, թե որ­քան փխրուն են կեր­պար­նե­րը և թե որ­քան հեշ­տու­ թյամբ ամեն ինչ կա­րող է նրանց հա­մար վատ ըն­թացք ստա­նալ, սա­կայն պա­տու­մը նրանց պար­տու­թյան կամ հաղ­թա­նա­կի ուղ­ղու­թյամբ չի զար­գա­նում: Փո­խա­րե­նը Դուք հան­դի­սա­տե­ սին նուրբ մի լար­վա­ծու­թյուն մեջ եք պա­հում: Ինչ­պե՞ս եք աշ­խա­տում դա ստա­նա­լու հա­մար: Ես գլխա­վո­րա­պես հե­տաքրքր­ված եմ այն մարդ­ կան­ցով, որոնց ար­դի հա­սա­րա­կու­թյան մեջ ըն­դուն­ ված է հա­մա­րել «ան­տե­սա­նե­լի»: Ես էլ նույն տե­ղից եմ սե­րում: Ծայ­րա­հեղ մեծ փխրու­նու­թյուն կա այն­տեղ, սա­կայն կա նաև ծայ­րա­հեղ մեծ ուժ: Կար­ծում եմ, որ մի­լի­ո­նա­վոր հաղ­թա­նակ­ներ կան. ամեն օրը հաղ­թա­ նակ է: Բայց դա շքեղ, մե­լոդ­րա­մա­տիկ, հրա­պու­րիչ մի բան չէ. դա ամե­նօ­րյա պայ­քար է` քայլ առ քայլ, բա­ րօ­րու­թյան կամ ներ­դաշ­նա­կու­թյան հաս­նե­լու հա­մար: Դա է, որ ինձ հու­զում է: Շատ ֆիլ­մեր կան, որոնք ջա­ նում են սա ներ­կա­յաց­նել, բայց հիմ ­ն ա­կա­նում բուր­ ժո­ւա­կան տե­սան­կյու­նից, և այդ­ժամ այն երև­ա­կա­յու­ թյան ծնունդ է` կեղծ է: Իհար­կե, իմ ֆիլմն էլ է երև­ ա­կա­յու­թյան ար­դյունք: Դա այն չէ, ինչ պա­տա­հել է իրա­կա­նում, սա­կայն աղջ­կա խո­սե­լու ձևը, ծի­ծա­ղե­լու ձևը, որ բա­ցա­հայ­տում է նրա էու­թյու­նը, նրա կեն­դա­ նի բնազդ­նե­րը, սա է մարդ արա­րա­ծի մեջ ինձ հա­ մար ամե­նա­կա­րև­ո­րը:

You’ve found a beautiful heroine in Sévérine Jonkheere. What were you looking for?

“I always work with people, not actors, so first I went around a lot of shelters, screening Nana, hoping to find a teenage mother. Sévérine wasn’t in a shelter, but she saw a flyer and came to a casting. These girls all have the poor working-class background that I’m interested in.

Milla is about resilience and how you grow and change.

Sévérine told me stories about her life that were incred­ ibly hard and she just looked at me and said: ‘Well, shit happens’.”

When Luc reads a poem to Milla, is that his own?

“It something that he wrote to me when I was very sick and tired. He came to me and handed me this letter, and it gave me strength. What he wrote was beautiful, so I wanted to use it in the film. I edited it because his letter was much longer, so it’s sort of a co-production.”

And you changed it into a letter to Milla.

“Well, Milla is... it’s me. We’re the same.”

Valérie Massadian Six years after her debut feature Nana won a Silver Apricot, French direc­ tor Valérie Massadian returns to Yerevan with her second film Milla, again focusing on a girl in a transitional fase – in this case teenage motherhood.

Milla received the Special Jury Award at the Locarno International Film Festival, among other prizes, and will open the Francophone Countries Cinema program on Tuesday. Besides screening her own film in Yerevan, Massadian will also give a master class and be part of the Feature Competition jury.

From her collaborations with photographer Nan Goldin in the early 2000s to her approach to her own films’ protagonists, Massadian endeavors to depict those people whom society tends to overlook. Her films don’t fea­ ture victims or heroes, but real people whose life, love and laughter she highlights in tender, perceptive scenes. Capturing the ‘essence’ of her protagonists is crucial to Massadian, working together intimately with her non-professional actors.

Throughout the film we sense how easily things could go wrong for these characters, but the story doesn’t develop towards either defeat or victory.

How do you maintain this delicate tension?

“I’m interested in what modern society tends to call ‘in­ visible people’. There’s an extreme fragility but there’s also an extreme strength. I think there are millions of victories – every day is a victory. But this is not like some flamboyant, melodramatic, glamorous thing; it’s an eve­ ryday struggle to flourish or find some harmony step by step. That’s what moves me. A lot of films try to represent this, but mostly from a bourgeois perspective, and then it’s fake. Of course my film is also fantasized, it’s not what really happened, but it is the way she talks, it is the way she laughs, it captures her essence, her animality – which for me is the most important thing in a human being. So I want people to see her, to be there, spend time with her, and ban their impatience. You have a brain, you have blood running through your veins, you have a heart. In the dominant cinema, whether you are there or not, the film doesn’t change. It’s just a prod­ uct that tastes the same for everyone, like Coca-Cola.

People have become used to films that explain every­ thing, but to me that’s an insult to my intelligence.”

You play a small part in Milla. What does it mean to put yourself on the other side of the camera?

“For me there’s no real border between being in front of the camera or behind, because I am in the shot any­ way: what you see is the result of how we’ve worked to­ gether, been together. But at the moment it was quite useful to make Milla feel at ease and understand what I was asking of her – which was to just be there with me.”

Does it have a special meaning for you to be on a jury and show your film at this festival?

“I’m very happy to show my film in Yerevan. The first time I visited was with Nana, and that was very special, as I was the first of my family to come to Armenia. My grandparents, who helped raise me, came to France from Turkey, so that’s where we would always go back to when I was a child. When I first came to Yerevan, it felt very oriental, very Russian, but in the countryside I felt a strong connection with the culture of my grand­ parents.” SK Rendezvous with Valérie Massadian. 9-7 15:00 AGBU.

6

GOLDEN APRICOT DAILY DAY 1&2 | 8/9 JULY | 2018

reviews Alice Through the Chimney Anna’s War (Aleksey Fedorchenko, Russia, 2018). Feature Competition, CIS Film Program. 9-7 12:30, 10-7 16:00, Moscow Cinema Blue Hall.

Coming Back Home The House by the Sea (Robert Guédiguian, France, 2017). Opening Film. 8-7 17:00 Moscow Cinema Red Hall, 9-7 20:30 Cinema Star Rio Mall.

Director, screenwriter and producer Robert Guédiguian has set his twentieth film The House by the Sea in his native lands, in a bay not far from his home town Marseille. There, the three middle-aged children of Maurice gather at their elderly father’s seaside villa.

Armand (Gérard Meylan), Joseph (Jean-Pierre Darroussain) and Angèle (Ariane Ascaride, the director’s wife) haven’t gathered at their child­ hood home for years, and haven’t really been in touch with each other or their father, who is strapped to bed due to his illness. Maurice’s only daughter turns out to have had strong reasons for leaving her paternal home: twenty years ago her own daughter died while Maurice was sup­ posed to be looking after her.

Their native village is almost empty: house

Brave Old World Ex-Shaman (Luiz Bolognesi, Brazil, 2018).

Documentary Competition. 8-7 10:00, 9-7 21:00 Moscow Cinema Small Red Hall.

A very serious clash of civilizations, burdened on one man’s shoulders, is at the center of Brazilian director, screenwriter and anthropologist Luiz Bolognesi’s documentary Ex-Shaman. Before 1969 shaman Perpera had never seen a white man. His tribe had been living in the Amazon basin for around 4,000 years. They were war­ riors with an intricate and a strong connection to the spiritual world. When the whites arrived, they brought along diseases previously unknown to the locals. Many fell ill and died.

Shaman Perpera, then 20, was forced to leave

owners are raising the rents, many have left and only the old fish restaurant remains, where one can reminisce about the past with a glass of wine. The family’s relations, among them­ selves as well as with other locals and neighbors, bring to mind discolored old photographs: the memories are still fresh, but something has gone missing. The presence of Joseph’s new girlfriend, who’s half his age at most, points to the arrival of new times and developments. Angèle herself also gets a lot of attention from a much young­ er local fisherman. But coming back to the vil­ la also means coming face to face with their own past, which manifests itself through various memories and emotions.

Guédiguian uses the same actors in almost all his films, creating his own kind of French commune.

While it’s unclear to what extent the film is autobi­ ographical, the director has said that The House by the Sea contains some of his boyhood memo­ ries from Marseille. As a result, Guédiguian reaches the nostalgic culmination of his filmography, which aside from being a personal family drama, is con­ cerned with socio-political issues as well. DM

Nervous Translation (Shireen Seno, Philippines, 2018). Feature Competition.

9-7 10:00 Moscow Cinema Red Hall, 10-7 14:00 Moscow Cinema Blue Hall.

his native lands and lifestyle. After years of reli­ gious persecution he finally became a part of the Christian church as a groundskeeper. He hum­ bly does his job in his white long-sleeve jacket and black pants. Yet he still sleeps with the lights on, cautious of the lost souls seeking revenge.

Bolognesi and his cinematographer Pedro J. Márquez and editor Ricardo Farias have creat­ ed an epic contemporary fable on the borders of documentary and fiction. Their shaman is re­ al and, if you stop to think about it, not so “ex”.

This is a topical, complex and perhaps at times confusing film. However that last qualifier says more about the modern world, which has re­ jected spirits and intermediaries of the kind that Perpera once was. To this day he cautiously lis­ tens to the wind and the sounds of animals, even if they’re interrupted by church bells. DM

Japanese-Filipino artist Shireen Seno charts the in­ ner world of an eight-year-old in this sensitive and visually bold film. The camera never moves out of the house that sits empty until Yael returns from school. Her father has been working abroad for years and when her mother comes home after a long day’s work in a shoe factory, she appears emo­ tionally drained and distant towards her daughter.

And so Yael resorts to a few of her favorite things. Through repetition, we learn what these are: a daily, minute-long math exercise by tele­ phone; meticulously polishing her shoes; cook­ ing miniature meals in her toy kitchen; and lis­ tening to her father’s voice on the cassette tapes he sends to her mother.

Nervous Translation is set in the late eighties, when the Filipino revolutionary government had ousted dictator Ferdinand Marcos and only re­ cently established a fragile democracy. Although

that context might mean nothing to Yael, Seno lets some of the tension rising from the volatile political situation seep into her small world.

Still, uncertainty about her own position within the triangle of her absent father, his dedicated twin brother and her elusive mother are more pressing for Yael. Unfortunately, understanding adult rela­ tions requires a level of math she doesn’t master yet.

Nevertheless her private arsenal of rituals, charms and magical thinking beautifully demonstrates how chaos can be structured in a child’s mind. SK

Why We Fight

Too Close to the Sun

The Son (Alexander Abaturov, Russia/France, 2018). Documentary Competition, CIS Film Program. 9-7 12:00, 19:30 Moscow Cinema Small Red Hall.

Regarding Gravity (Matthieu Brouillard, Canada, 2017). Documentary Competition.

9-7 10:00, 18:00 Moscow Cinema Small Red Hall.

Young Russian director Alexander Abaturov tries to reconnect with his fallen cousin by immersing himself in a training camp for Spetsnaz soldiers in his documentary debut The Son, a reflection on the allure of the army. What drives young boys to enlist, leave home and train to kill and be killed? Abaturov is looking for answers after the unfortunate and seemingly pointless death of his cousin Dima, who fell during a Russian military operation in Dagestan.

Although the starting point is extremely per­ sonal, Abaturov is not interested in solely mak­ ing a film about his cousin. Instead he shows all the other Dima’s out there: young boys on the verge of manhood, willing to give up their lives for their country. Pulling some strings with Russian officers Abaturov managed to film at a secret army base, where cadets are trained to be part of the Spetsnaz special forces.

Few words are exchanged in this harsh set­ ting where a military doctrine reigns. And yet the shots Abaturov creates seem immensely sympa­ thetic towards the trainees, as if the director is looking for signs of his own cousin amongst the group of struggling, shaven-headed boys who’ll soon face the same dangers Dima did. HE

Canadian visual artist Matthieu Brouillard opens his debut feature-length documentary Regarding Gravity with a motto by French phi­ losopher Gaston Bachelard about the “psychol­ ogy of weightlessness”. But it turns out the cita­ tion that ends the film is far more relevant: Saint Thomas of Aquino’s exaltation “Let faith provide a supplement for the failure of the senses”.

You see, 63-year-old Christian has a severe visual impairment and his close friend, 71-yearold Bruce, is not just hard of hearing but also bi­ polar. Nevertheless, the two buddies have set out on a seemingly impossible mission: they want to fly. Christian is methodical about it, taking step after small step to take him closer to his goal.

Bruce on the other hand is more scattershot and impulsive (as befits his condition) but also more attuned to the philosophical and existential im­ plications of their quest.

Much more than a film about disabled people overcoming the odds, Regarding Gravity turns out to be a sensitive portrait of an unusual friend­ ship. Brouillard has had a close relationship with Christian for more than a decade, using him as a model in his photography. That intimacy pays off in spades for this delicate film. JBH

Big Brother's Digital Gluttony Omnipresent (Ilian Djevelekov, Bulgaria, 2017). Feature Competition, Francophone Film Program. 8-7 10:00, 9-7 17:30, Moscow Cinema Blue Hall.

Emil is not only a big brother, but al­ so a big son, a big father and a big boss in Omnipresent, a black comedy about the al­ lure and danger of smartphone voyeurism.

It starts as a practicality. The bedridden fatherin-law of Emil (Velislav Pavlov) suspects some­ one is stealing his valuables, so a camera is in­ stalled in the living room and connected to Emil’s smartphone. Enjoying this new ability to spy on his family, Emil decides to take it up a notch and discreetly installs cameras throughout the family house. Suddenly, he can see the lives of his close ones in a completely new way. Love affairs, med­ ical quirks and family secrets won’t go unnoticed anymore. As the title suggests Emil is everywhere, and he sure is enjoying it.

Getting caught up in this role of big bro­ther, Emil shapes his whole social and professional life around the ability to see what others can’t. In his job as an advertising agent he uses his po­ wers to trump competitors; as a lover he uses it to win a wo­man’s heart. But the flow of infor­ mation is so vast, so unending, that Emil loos­ es sight of unmedia­ted reality. What starts out as

Aleksey Fedorchenko’s Anna’s War touches on a subject that has been widely explored in cinema, but nevertheless hasn’t lost its relevance to this day: the Holocaust. From a creative standpoint interpreting the Holocaust is becoming trickier and riskier. It requires a fresh approach to avoid the idea and form to be overpowered by the­ matic familiarity.

Fedorchenko hits the mark by choosing a new perspective. Little Anna, the film’s protagonist, has miraculously survived the Jewish massacres in Ukraine by taking refuge in the chimney of her primary school, which has been turned into a Nazi command center. Not only is this chim­ ney little Anna’s only shelter, it also becomes the narrow prism through which she quietly ob­ serves the outside world at war.

There’s almost no dialogue in the film, which makes the work of the main actress all the more difficult. Six-year-old Marta Kozlova tackles her

task with admirable grace and an organic mas­ tery that at times even adult actors can’t achieve.

She is the main pillar of the film, as was touched upon in the jury assessment when the film won the Special Jury Award at the Russian film festival Kinotavr: “For creating a stunning image of war through the eyes of a child.”

Indeed, Fedorchenko and Kozlova have to­ gether created not merely the character of Anna, but the character of war through Anna.

Her perspective is somewhat reminiscent to that of Władysław Szpilman in Roman Polanski’s The Pianist (2002), the narrative seems to browse through Anne Frank’s diary at times, while Kozlova’s own acting skills bring to mind those of such other war-movie children as David Bennent in The Tin Drum (1979), Giorgio Cantarini in Life Is Beautiful (1997) or Asa Butterfield in The Boy in the Striped Pyjamas (2008).

Fedorchenko’s idiosyncratic directorial de­ cisions sometimes create a feeling of magical realism, and at other times manage to gener­ ate Alice Through the Looking Glass-like visu­ al tunnels. Passing through these, the audience is able (unlike Anna) to gain a little more insight into the war that this little girl had nothing to do with, but in which she becomes a participant nonetheless. KA

a means to an end soon becomes the end itself.

Like a digital hermit Emil isolates himself from his peers, wat­ching life through the filmed expe­ riences of others.

As he did in his debut feature Love.net (2011) Bulgarian writer, producer and director Ilian Djevelekov uses technology to reflect on the way love, friendship and family are experienced in contemporary society. Although he takes it to a greater extreme, Emil mirrors our collective ob­ session with smartphones, social media feeds and live-streams. Updating the ideas of George Orwell’s 1984 for today’s world, Omnipresent shows that everyone can become a big broth­ er now. While that may seem alluring for some, Djevelekov makes the case that this digital glut­ tony should be balanced with a healthy diet of unmediated experiences. HE

Carefully Structured Chaos

GOLDEN APRICOT DAILY 2018 | 8/9 JULY | DAY 1&2

Probing the Soul The centenary of Ingmar Bergman's birth provides good reason for looking back on the legacy of this prolific and influential film auteur, whose private and professional lives were intricately entwined.

“I love this little world inside the thick walls of this playhouse, and I’m fond of the people who work in this little world”, says theater actor Oskar in Ingmar Bergman’s Fanny and Alexander (1982). “Outside is the big world, and sometimes the little world succeeds in reflecting the big one so that we understand it better.”

We can hear Swedish film and theater direc­ tor Ingmar Bergman loud and clear speaking through his character. On July 14 it will be ex­ actly a hundred years ago that Bergman was born, and the festival pays tribute to this in­ fluential auteur by screening two of his icon­ ic films as well as a new documentary on Bergman’s life, work and legacy by Swedish di­ rector Jane Magnusson.

Bergman – A Year in Life revolves around the year 1957. In the space of twelve months, Bergman premièred The Seventh Seal, made Wild Strawberries, staged four theater produc­ tions, a television play and a radio play, and was hospitalized with a severe stomach ul­ cer. Magnusson uses this manic and pivot­ al year to reflect on every aspect of Bergman’s life, both professional and private. A distinction that is hard to make with this creative workahol­ ic: the director’s many love affairs were most­ ly with women he worked with on set, and in Magnusson’s view his almost compulsive output often served to explore unresolved issues that haunted him in his personal life.

Moving Upmarket Ever since its inception, the Golden Apricot festival has made room for activities to strengthen the local film industry. In this celebratory fifteenth festival year, these are gathered and expanded on under the new header GAIFF Pro, which also casts a wider international net.

The two main components of the new industry platform are the cross-border regional co-pro­ duction market C2C and the CineThink program.

Aside from these, GAIFF Pro also encompasses a plethora of panels, showcases and master classes.

While the C2C market’s name playfully in­ vokes the Black Sea to the west and the Caspian Sea to the east, the Lesser Caucasus mountain range that lies in between defines the market’s geographical boundaries. “We’re not just look­ ing at Armenia, but the entire Lesser Caucasus region, which includes Armenia, Azerbaijan, Iran, Turkey and Georgia”, explains GAIFF Pro coordinator Sona Karapoghosyan. “We’re host­

History Runs Deep Family secrets, hidden memories, cursed heritage, and echoes of the past haunt the present in the films of this year’s Armenian Panorama program.

There’s something secretive about Yeva, the pro­ tagonist of the eponymous feature which opens this year’s Armenian Panorama program. What Yeva is hiding, we don’t know. Only one thing is certain: a dark episode from her past can shake things up in the present. That’s a common theme throughout this year’s crop of Armenian films.

Having fled her influential and imposing inlaws, Yeva takes refuge in one of the villages in the region of Karabakh, where the impact of the border conflict between Armenia and Azerbaijan

NEWS AND BACKGROUND 7 Bergman was married five times, had a num­ ber of affairs and fathered nine children, whom he hardly ever saw. It testifies to a complicat­ ed relationship with marriage and family life, themes he thoroughly explored in many of his films. In Summer with Monika (1953) he incor­ porates them in a coming-of-age story about a young working-class couple who briefly escape the constraints of society together. Capturing the spirit of its time (and with the added shock value of a now utterly innocent-looking nude scene), it created a splash. An iconic close-up of lead actress Harriet Andersson, staring straight into the camera, perfectly illustrates Bergman’s use of his actors’ faces to reflect the human soul.

Besides male-female relationships, the rela­ tionship between man and God is another re­ curring theme in Bergman’s work, stemming from his own ambivalent feelings about reli­ gion. God cannot be found, but is neverthe­ less still searched for. In Winter Light (1963), one of Bergman’s personal favorites, this search is embodied by Tomas, a priest suffering a crisis of faith who has become incapable of making emotional connections.

Magnusson reveals that Bergman called in a doctor to dampen lead actor Gunnar Björnstrand’s mood. Despite these kinds of se­ vere manipulations, Bergman’s unique, intuitive way of directing was a major reason why actors loved working with him. It’s also why his films still deserve to be seen and seen again, because they tell a different story every time. Bergman’s creative output shows a sensitivity to matters he couldn’t analyze, which makes for pleasant­ ly ambiguous films. When he was interviewed about Persona (1966), his most interpreted, an­ alyzed and debated movie, years after its mak­ ing, Bergman said that he might have made the film differently then. But he concluded: “If you always knew what you were doing, you probably wouldn’t do it.” SK

Creative Freedom Today, the Russian émigré writer of Armenian descent Sergei Dovlatov is fa­ mous. Back in his own time, he could find no place to put his talents, as the biop­ ic Dovlatov shows. This tragic, dreamlike portrait of the Brezhnev-era Soviet Union opens the CIS Film Program.

To become a published author in the Soviet Union one has to be a member of the writ­ ers’ union. To become part of the writers’ un­ ion one has to publish first. Officials used excuses like these to make a career for unconventional Soviet-era writers like Joseph Brodsky and Sergei Dovlatov virtually impossible.

In Dovlatov Alexey German Jr. (Paper Soldier, Under Electric Clouds) shows the trials and trib­ ulations of the cursed author over the course of one week, as he tries to make ends meet without losing his artistic integrity – another feat that’s virtually impossible in Soviet Russia.

Serbian actor Milan Marić beautifully embod­ ies the misunderstood writer. His Dovlatov is as kind and gentle as he is cynical, ironic and snarky, contrarian qualities that only strength­ ened officials’ resolve not to publish any of his works. Instead the author of Pushkin Hills and The Suitcase is asked to write about an obscure construction worker with a knack for poetry, and a festive event at a factory where the work­ ers dress up as Russia’s literary greats (Pushkin, Dostoyevsky, Tolstoy) to celebrate efficient out­ put. A slap in the face of both Dovlatov himself and literary history in general.

Through Dovlatov’s trials and tribulations German captures the absurdities of Brezhnevera life in sprawling, dreamlike tracking shots.

ing up to three projects from each country, by emerging filmmakers working on their first or second feature-length film, who will meet with around 35 producers and market represent­ atives from around the world. Aside from this there will also be eight work-in-progress pro­ jects from all over the region. They’re all here to meet each other, find possible co-production or cooperation partners, and also have some fun in Yerevan.”

The year-round program CineThink offers training for local filmmakers as well as screen­ ings in various Armenian cities. The filmmakers have already followed a series of training sessions (see picture) focused on public speaking skills in collaboration with the Think training course.

“The core of their process are the TED-talk tech­ niques”, says Karapoghosyan. “Our trainings ap­ plied those techniques to film pitching. They will culminate in a pitching session next Friday, where the best project will get an award, supported by the Prime Minister of Armenia.”

While most of the industry activities are open to GAIFF Pro-accredited guests only, there are some public events. Most prominent of these is the C2C Showcase film program, screen­ ing nine films which came to fruition through

one of the festival’s development activities, from the longstanding Armenia-Turkey Cinema Platform to the Directors Across Borders pro­ gram. Karapoghosyan: “These will be screening for free at Moscow Cinema as showcases, with some of the directors present.”

These kinds of meetings are what a festival is all about, and Karapoghosyan is happy to be able to share these experiences with participants from Armenia’s surrounding countries this year. “It’s not just about the development of the film in­ dustry”, she says. “It’s about peace-building and coproduction within the entire region, which of course has very complicated relations.” JBH

resonates with her own suffering. In this impres­ sive feature Iran-based director Anahid Abad shows how the traumas of history are always in­ escapable.

The films in the Armenian Panorama which take place in and around present-day Armenia show a country struggling with its history and with the atrocities that have shaped its culture.

Even outside Armenia history fights its way to the fore. In Robert Deranian’s Tabu this is the case for David, a Miami-based Armenian stu­ dent who falls in love with his Turkish classmate Leyla. Aware of the horrors that were perpetrat­ ed on his ancestors by hers, David struggles to bypass history to establish a relationship in this loose adaptation of Shakespeare’s Romeo and Juliet. In contrast Leyla has no clue of the events of 1915, nor does she feel the need to address something she hasn’t been part of.

A more insistent denial takes place in Suren Babayan’s Land Surveyors, a metaphorical fairy­

tale about the history embedded in lands in the west where Armenian life was almost completely evaporated by Ottomans during the 1915 geno­ cide. Two land surveyors who have been taught to “mind their own business” plant Turkish flags on an Armenian gravesite, unaware of or even uninterested in the history that literally lies be­ neath their feet. Combining Armenian ecclesi­ astical chants, Turkish nationalist songs and an allegorical narrative Babayan suggests that one can never completely get rid of history.

When we project these themes onto con­ temporary portraits – of Sevan fishermen in Arthur Sahakyan’s With the Wind, of an out­ cast shepherd in Mane Grigoryan’s Between Sky and Earth, of the Yerevan citizens in Manne’s Adaptation – one is tempted to imagine their links with history. How do they perceive the ech­ oes of the past in their very own present where history runs as deep as the treacherous waters of lake Sevan? HE

This Soviet Union is a place of (creative) stagna­ tion and melancholic geniuses. Only later, when Dovlatov emigrates to New York, does his work find a foothold in a by then post-Soviet Russia.

It makes Dovlatov a fitting opening film for this year’s CIS Film Program, where the focus lies on cinematic highlights from the nations of the Commonwealth of Independent States, a cooperative union of post-Soviet countries.

Highlighting some of the best new films from these diverse countries, the program celebrates the artistic possibilities that open up when art­ ists are encouraged to put their talents to use.

Dovlatov (Alexey German Jr., Russia/Poland/ Serbia, 2018). Yerevan Premiere, CIS Film Program. 9-7 19:30 Moscow Cinema Red Hall, 10-7 18:30 Cinema Star Rio Mall.

CIS in Focus Round Table. 9-7 11:00 AGBU.

Street View The festival will honor three renowned Armenian directors of the past on Monday.

An hour-long program honoring filmmak­ ers Nerses Hovhannisyan (1938-2016), Ara Vahuni (1938-2006) and Albert Mkrtchyan (1937-2018) from 17:00 will be concluded with the unveiling of their Honorary Stars on the Charles Aznavour Square at 18:00.

Golden Posters An exhibition of 15 years of festival posters will be shown at Moscow Cinema, with an official opening at 16:30 this Sunday. If you're hun­ gry for more film posters, head over to GAIFF Pro location AGBU (2/2 Melik Adamyan St.), where a selection of placards for films from Francophone countries is on display.

Water Works Be warned: the festival's opening festivities coincide with Armenia's yearly Vardavar, a.k.a. “Water Day”. Don't be alarmed if a stranger splashes some water on you in the street – it might actually be welcome in the current Yerevan climate.

Meet the Makers Monday will see the first two master class­ es in the festival program. First up is Valerie Massadian (15:00, AGBU; see page 5), fol­ lowed by American cameraman and film­ maker Larry Smith, who will rendezvous with students in a public talk at TUMO (16 Halabyan St.) starting at 17:00.

Into the Night End your festival days in style at the dai­ ly After-Party at 23:30 (Sunday: Mirzoyan Library, 10 Mher Mkrtchyan St.; Monday: Simona, 80 Aram St.) or join GAIFF guests every day from Monday at the Midnight Wrap-Up at The Club (40 Tumanyan St.).

GOLDEN APRICOT DAILY DAY 1&2 | 8/9 JULY | 2018

8 Ðàì²Ü²ìàðܺð

նպաստելով

հայկական աշխարհի

զարգացմանը

OUR PROJECTS ՄԵՐ ՆԱԽԱԳԾԵՐԸ TATEV REVIVAL PROGRAM WINGS OF TATEV AERIAL TRAMWAY DILIJAN DEVELOPMENT PROGRAM UWC DILIJAN COLLEGE DILIJAN EDUCATIONAL CLUSTER DILIJAN HEALTHCARE HUB SURB GEVORG CHURCH ARTSAKH DEVELOPMENT PROGRAM AURORA HUMANITARIAN INITIATIVE SYRIAN-ARMENIAN RELIEF INITIATIVE

+3746060700 700800 800 info@idea.am info@idea.am www.idea.am www.idea.am 2/2 2/2Melik-Adamyan Melik-AdamyanSt., St.,Yerevan Yerevan0010, 0010,Armenia Armenia +374

Ø»ÉÇù-²¹³ÙÛ³Ý ÷áÕ. ÷áÕ. 2/2 2/2 ºñ¨³Ý 0010, г۳ëï³Ý Ø»ÉÇù-²¹³ÙÛ³Ý

THE FOUNDATION FOR ARMENIAN SCIENCE AND TECHNOLOGY (FAST)

«ՏԱԹԵՎԻ ՎԵՐԱԾՆՈՒՆԴ» ԾՐԱԳԻՐ «ՏաԹևեր» ճոպանուղի ԴԻԼԻՋԱՆԻ ԶԱՐԳԱՑՄԱՆ ԾՐԱԳԻՐ UWC ԴԻԼԻՋԱՆ դպրոց ԴԻԼԻՋԱՆԻ ԿՐԹԱԿԱՆ ԿԼԱՍՏԵՐ ԴԻԼԻՋԱՆԻ ԱՌՈՂՋԱՊԱՀԱԿԱՆ ՀԱՆԳՈՒՅՑ ՍՈՒՐԲ ԳԵՎՈՐԳ ԵԿԵՂԵՑԻ ԱՐՑԱԽԻ ԶԱՐԳԱՑՄԱՆ ԾՐԱԳԻՐ «ԱՎՐՈՐԱ» ՄԱՐԴԱՍԻՐԱԿԱՆ ՆԱԽԱՁԵՌՆՈՒԹՅՈՒՆ «ԱՋԱԿՑՈՒԹՅՈՒՆ ՍԻՐԻԱՀԱՅԵՐԻՆ» ՆԱԽԱՁԵՌՆՈՒԹՅՈՒՆ Հայաստանի գիտության և տեխնոլոգիաների հիմնադրամ (FAST)