Recept van de KookCie

Drie recepten met Y

Cheesecake Ys met Rood Fruit

Ingrediënten (6 tot 8 personen):

- 400 gr roomkaas - 1 blikje gecondenseerde melk (400 gr) - 250 ml slagroom - 100 gr rood fruit - 1 eetlepel suiker

Bereiding:

Klop de roomkaas zacht in een keukenmachine. Voeg dan de gecondenseerde melk en de slagroom toe en meng het tot een egaal mengsel. Giet het mengsel in een plastic bak of in een cake blik. Pureer het rode fruit met een staafmixer en voeg een eetlepel suiker toe. Verdeel de fruit puree over het ys. Met een mes maak je zigzaggende bewegingen door de massa zodat de fruitpuree zich goed verdeeld over het ys. Zet het cakeblik of bakje afgedekt (met wat huishoudfolie) in de vriezer en laat het minimaal 6 uur vriezen. Haal het cheesecake ys ongeveer een half uurtje voor het serveren uit de vriezer, anders is het vrij hard.

Aardbeienlimonade WaterYsjes

Benodigdheden:

- Vormpjes (bijvoorbeeld lege Danoontje-bakjes) - Stokjes om de Ysjes te maken, - Aardbeien (in plakjes) - (peren) Diksap

Bereiding:

Schenk water bij het diksap totdat je de juiste verhouding hebt. Doe een paar plakjes aardbeien in het vormpje. Schenk het diksap erbij tot aan de rand. Voeg nog wat plakjes aardbei toe. Zet het vormpje in de houder en zet het stokje er in. Ga zo door totdat alle vormpjes gebruikt zijn of maak ook andere smaken waterysjes.

Granita Sinaasappel

Benodigdheden (6 personen):

- 6 sinaasappels - extra sinaasappelsap (als het kleine sinaasappels zijn) - 120 ml water - 50 gram suiker - 120 ml sinaasappellikeur (aanbevolen: cointreau)

Bereiding:

Snijd de bovenkant van elke sinaasappel er af. Haal het vruchtvlees eruit en bewaar dit voor later gebruik. Doe de schillen in de vriezer. Om het jezelf makkelijk te maken, kun je van te voren de sinaasappels rollen met de hand voordat je de toppen snijdt. Met een stevige neerwaartse druk laat de pulp los van de schil. Pak een vergiet, fijne zeef of voedselprocessor om het vruchtvlees te pureren om zoveel mogelijk sap te verwijderen. Voeg extra sap toe indien nodig. Je hebt ongeveer 375 ml nodig. Combineer het water en suiker in een kleine steelpan en breng dit aan de kook. Haal de pan van het vuur wanneer de suiker helemaal is opgelost en laat het geheel afkoelen. Voeg de sinaasappelsap en de sinaasappellikeur toe. Giet het mengsel in een ondiepe glazen schaal en doe dit in de vriezer gedurende 2 à 3 uur. Meng elke 20 minuten alles met een vork door elkaar zodat er yskristallen vormen en het dik wordt. Vaak mengen zorgt ervoor dat de granita vorstvrij in een massief blok veranderd. Vul de sinaasappelschillen met het granita mengsel en serveer direct.

De Online Generatie

Ik moest laatst oppassen om m’n buurkinderen. Drie stuks, twee jongens en ’n meisje. De oudste is 13, de jongste 8. Makkie, dacht ik: patat halen, koters op tijd naar bed, tv aan en hoppa, weer €35,- verdiend. Toen ik aankwam, zaten de jongens op zolder te gamen. Rond etenstijd (toen mijn achtjarige ‘kapster’ al haar knipjes in mijn haar had weten te verstoppen) zei ik tegen haar: roep je broers even dat we zo gaan eten.

Bij ons thuis ging dat vroeger als volgt: de door mijn moeder aangewezen persoon ging onder aan de trap staan, haalde diep adem en blèrde dan “WE GAAN ETEN” naar boven en herhaalde dit vijf minuten later indien nodig. Ik verwachte eenzelfde scenario bij mijn buren, maar nee. Mijn buurmeisje deed wat anders. Ze stond op, haalde een iPhone met roze gebloemd hoesje uit haar broekzak en zei: ‘ik app ze wel even.’

Ik vraag me af: wat moet mijn buurmeisje van acht met een iPhone?! Wie wil ze in hemelsnaam bellen? Haar moeder? Haar broers? Maar blijkbaar hebben meer kinderen van acht een smartphone. Ze sturen selfies naar elkaar, en posten foto’s van hun eten op Instagram.

Zij zijn de online generatie, die kinderen met iPhones en tablets. Op scholen geven ze er nu les mee, veel boeken zijn vervangen door iPads en andere tablets. Alles kan tegenwoordig via internet. Les krijgen, kleding bestellen, eten laten thuisbezorgen, noem het maar op. De vriendinnen van mijn zusje, net zestien geworden, hebben hun vriendjes ontmoet via ‘hot or not’. Naast boodschappen en meubels kun je nu dus ook een relatie op internet verkrijgen. Maar deze ‘online generatie’, is een soort olievlek die zich langzaam uitbreidt. Steeds jongere kinderen leren omgaan met computers en tablets, maar ook (jong) volwassenen maken zich bekend met de smartphones. Opa’s en oma’s verschijnen op Facebook, 50+ moeders delen online recepten.

Sommigen zijn bang dat het slecht is voor de sociale ontwikkeling van de mens. Als kinderen niet genoeg sociale interactie hebben, zo beweren zij, zullen zij geen goed moreel kompas ontwikkelen. De mens zal langzaam worden afgestompt door het gebrek aan echte emotie.

Maar is een Skype-gesprek met je moeder/oma/zus/kind die zich momenteel in Nieuw-Zeeland bevindt niet emotioneel? Is het geen ‘echt’ gesprek? Ik vind het persoonlijker dan een brief. Daar zie je helemaal geen emotie en gezichtsuitdrukkingen in terug.

Toegegeven, een sms’je is vrij nietszeggend qua emotie, maar videobellen is toch eigenlijk een face-to-face gesprek met behulp van een medium? De elektronica-haters mogen van mij terugvallen op briefpost. Per duif zelfs, voor de echte technofoben. Ondertussen Skype ik met mijn vrienden uit Amerika, ontvang ik filmpjes van familieleden in Nepal en like ik de selfie van mijn zusje.

Loes de Bruin