ΣΑΒΒΑΤΟ 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 • ΕΤΟΣ 1 Ο • ΦΥΛΛΟ 4 • ΔΕΚΑΠΕΝΘΗΜΕΡΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ-ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ
Ένα μεγάλο ευχαριστώ από τον «Κέφαλο» Εκ μέρους της Εκδοτικής και Συντακτικής Ομάδας του λογοτεχνικού περιοδικού μας «Κέφαλος - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς», θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους τους λογοτέχνες οι οποίοι μας τίμησαν με την παρουσία τους στην πρώτη μεγάλη εκδήλωση μας. Ο λόγος για την Τελετή Απονομής του «1ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού Ποίησης ΚΕΦΑΛΟΣ» που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 13 Απριλίου 2019 στις 12 το μεσημέρι στην ιστορική αίθουσα της «Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών», η οποία γέμισε με δεκάδες λογοτέχνες, αναγνώστες μας και φίλους της λογοτεχνίας. Ήταν πραγματικά μία μεγάλη γιορτή της ποίησης στην οποία συμμετείχαν ποιητές απ’ όλη την Ελλάδα, την Κύπρο και το εξωτερικό. Στην τελετή απονεμήθηκαν τα Βραβεία, οι Έπαινοι και οι Τιμητικές Διακρίσεις στους διακριθέντες και οι Τιμητικοί Έπαινοι στους μη διακριθέντες για τη συμμετοχή τους και για τη συμβολή τους στα ελληνικά γράμματα. Τέλος, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τόσο εγώ, όσο και η κυρία Αντωνία Σαμόλη τα μέλη της κριτικής επιτροπής του διαγωνισμού για την άψογη συνεργασία που είχαμε τόσους μήνες. Τα μέλη της κριτικής επιτροπής ήταν τα εξής: Μιλτιάδης Ντόβας (Διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Λογοτέχνης), Δημήτρης Παπακωνσταντίνου (Καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης, Λογοτέχνης). Νικολέτα Ζαμπάκη (Υποψήφια Διδάκτωρ Νέας Ελληνικής Φιλολογίας Τμήματος Φιλολογίας Ε.Κ.Π.Α., Λογοτέχνιδα), Χρίστος Τσιαήλης (Καθηγητής Αγγλικών, Λογοτέχνης), Σμαραγδή Μητροπούλου (Καθηγήτρια Μέσης Εκπαίδευσης, Λογοτέχνιδα), Εύα ΠετροπούλουΛιανού (Συγγραφέας Παιδικής Λογοτεχνίας, Ποιήτρια), Μαρία Ανδρεαδέλλη (Καθηγήτρια Αγγλικών, Λογοτέχνης, Μεταφράστρια), Βασίλης Γεργατσούλης (Εκπαιδευτικός, Διδάκτορας Λαογραφίας Πανεπιστημίου Αθηνών), Κυριάκος Ολυμπίου (Λογοτέχνης, Πλοίαρχος Εμπορικού Ναυτικού) και Ειρήνη Μαθιουδάκη (Υποψήφια Διδάκτωρ Τμήματος Χημείας Πανεπιστημίου Κρήτης, Λογοτέχνιδα). Πλούταρχος Πάστρας
Η Παναγία των Παρισίων στις φλόγες
ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ Στις 15 Απριλίου 2019, κατά τη διάρκεια αποκατάστασης του ναού, ξέσπασε πυρκαγιά η οποία οδήγησε σε κατάρρευση της οροφής και του κεντρικού οβελού της εκκλησίας. Η εφημερίδα μας δεν μπορούσε να μην αφιερώσει το πρωτοσέλιδο της σε αυτό τον ιστορικό ναό. Λίγα λόγια για το Ναό Η Παναγία των Παρισίων, γνωστή και ως Νοτρ Νταμ ντε Παρί ή απλούστερα Νοτρ Νταμ, είναι ο μ η τ ρ ο π ο λ ι τ ι κός Ρωμαιοκαθολικός ναός της πόλης του Παρισιού και αποτελεί ένα από τα πλέον θαυμαστά αρχιτεκτονικά μνημεία του λεγόμενου οξυκόρυφου ή γοτθικού ρυθμού. Βρίσκεται στη νησίδα ιλ ντε λα Σιτέ του ποταμού Σηκουάνα, στο κέντρο της γαλλικής πρωτεύουσας. Η κατασκευή του άρχισε το 1163 και τον θεμέλιο λίθο έθεσε ο Πάπας Αλέξανδρος Γ΄ και ο Βασιλεύς Λουδοβίκος Ζ΄ της Γαλλίας. Ο Ναός αποπερατώθηκε περί τα μέσα του 13ου αιώνα. Το 1699 υπέστη ακρωτηριάσεις, με το δικαιολογητικό της επισκευής του. Τα πλέον άξια ιδιαίτερης προ-
Η Τελετή Απονομής «1ου Σ. 3 Πανελλήνιου Διαγωνισμού Ποίησης ΚΕΦΑσοχής σημεία, που προκαλούν το ΛΟΣ» του λογοτεχνικού θαυμασμό της αρχιτεκτονικής του περιοδικού Κέφαλος ναού, είναι η υπέροχη πύλη με τον υπεράνω αυτής τεράστιο ρόδακα και τις δύο εκατέρωθεν αυτής πύ- Προκήρυξη του 16ου Πα- Σ. 7 λες, τα περίφημα γλυπτά, τα δύο γκόσμιου Λογοτεχνικού κωδωνοστάσια ύψους 68 μ. καθώς Διαγωνισμού Ε.Λ.Β.Ε. και ο εσωτερικός διάκοσμος με τα έξοχης υαλογραφικής τέχνης Πανελλήνιος Διαγωνι- Σ. 9 (βιτρώ) παράθυρα. σμός Ποίησης Χαϊκού Πριν απο την εμφάνιση του Χριστιανισμού στην Γαλλία, στην θέση που είναι σήμερα η Παναγία 3ο Φεστιβάλ Θεατρικού Σ. 14 των Παρισίων, υπήρχε Ρωμαϊκός Μονολόγου 2019 ναός αφιερωμένος στον ΔΙΑ, πριν την Παναγία των Παρισίων θεμε- Ανακρίνοντας… τη συγ- Σ. 19 λιώθηκαν 4 χριστιανικοί ναοί, πά- γραφέα Ράνια Λυμπερονω στα θεμέλια του αρχαίου ναού πούλου που ήταν αφιερωμένος στον ΔΙΑ. Στις 2 Δεκεμβρίου 1804 στο Ναό Κριτική για το βιβλίο της Σ. 23 αυτό στέφθηκε Αυτοκράτορας συγγραφέως Τζωρτζίνας ο Ναπολέων Α΄ Βοναπάρτης. Με κέντρο δράσης το ναό αυτόν Κουριαντάκη συνέγραψε ο Βικτόρ Ουγκώ το «ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΣΤΗγνωστό κλασσικό πλέον μυθιστό- ΣΑΝ ΧΟΡΟ» ρημα με το τίτλο Η Παναγία των Παρισίων. Παρουσίαση του Ιστορι- Σ. 24 Τα τελευταία χρόνια ο ναός είχε κού Μυθιστορήματος πολλά προβλήματα συντήρησης, ¨ΜΑΚΕΝΤΑ ΚΑΙ ΣΟκαι καθώς η κρατική επιχορήγηση δεν ήταν επαρκής, έκανε έρανο σε ΛΟΜΩΝ¨ της Όλγας Καιδιώτες, ώστε να μπορέσει να κα- νελλοπούλου λύψει τα έξοδα.
Η στήλη των Αγωνιστών Ειρώνων Τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς μου στους συντρόφους αγωνιστές είρωνες του μάταιου τούτου κόσμου. Μου μετέφεραν ότι σας έλειψα και ότι με αναζητούσατε, γι’ αυτό το λόγο είπα να σας τιμήσω μία ακόμη φορά με την ειρωνική παρουσία μου. Αυτές οι Ευρωεκλογές έχουν γίνει πλέον το θέατρο του παραλόγου! Τα είχαμε όλα, ο «Εραστής των Δυτικών Προαστίων» μας έλειπε να μας εκπροσωπήσει στην Ευρωβουλή. Αχ κρίμα βρε Άγκελα που έφυγες, γιατί με τον Αλέξη θα σε βλέπαμε να μετακομίζεις στην Αθήνα μόνιμη. Ξέρεις στα δυτικά προάστια! Θα μαλώσω τώρα όμως τον σύντροφο Αλέξη Τσίπρα. Την Άντζυ γιατί την άφησες απόξω από το ευρωψηφοδέλτιο; Σκίστηκε στο Facebook και στο Twitter για εσένα, μέχρι και τον Ζάεφ αγάπησε για χάρη σου και συ αχάριστε δεν της έδωσες ούτε μία θέση στο ψηφοδέλτιο.
Ας συνεχίσουμε, με το έτερον ήμισυ του Αλέξη, τον Κυριάκο μας. Ο «Κούλης» συναντήθηκε με τον Φοίβο τον Δεληβορια και με άλλους ανθρώπους των τεχνών και των γραμμάτων. Ο Φοίβος όμως θύμωσε και προσβλήθηκε. Δεν γνώριζε ότι ο «Κούλης» θα τον κάνει σποτ στο διαδίκτυο. Το είδε ο Αλέξης και θύμωσε μάλλον, θα του έκανε μούτρα και γι’ αυτό ο σύντροφος Φοίβος διέρρηξε τα ιμάτια του για να φύγει από πάνω του η ντροπή! Αγαπητοί φίλοι, όπως καταλαβαίνετε το τσίρκο άνοιξε τις πύλες του και θα παρελάσει κάθε καρυδιάς καρύδι. Καλό κουράγιο σε όλους μας και προσοχή στους δρόμους, γιατί κάπου εκεί έξω παραφυλάει ένας ακόμη Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος! Καλή αντάμωση και καλό Πάσχα σε όλους! Λόρδος Είρων
ΣΕΛ. 2 | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΝΕΑ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο 21ος ΑΙΩΝΑΣ;
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ & ΣΥΝΤΑΞΕΩΣ Πλούταρχος Σ. Πάστρας ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΚΕΦΑΛΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ logotexnikovima@gmail.com
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΝΕΑ | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΣΕΛ. 3
Η Τελετή Απονομής του «1ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού Ποίησης ΚΕΦΑΛΟΣ» του Λογοτεχνικού Περιοδικού Κέφαλος
Το Σάββατο 13 Απριλίου 2019 στις 12:00 μ.μ. πραγματοποιήθηκε η Τελετή Απονομής του «1ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού Ποίησης ΚΕΦΑΛΟΣ» του λογοτεχνικού περιοδικού: «Κέφαλος - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς», στην κατάμεστη αίθουσα της «Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών» στην Αθήνα. Στην εκδήλωση βραβεύτηκαν με Βραβεία, Επαίνους και Τιμητικές Διακρίσεις όλοι οι διακριθέντες και με Τιμητικούς Επαίνους όλοι οι μη διακριθέντες για τη συμμετοχή τους και για τη συμβολή τους στα ελληνικά γράμματα. Την τελετή τίμησαν με την παρουσία τους πάνω από 150 σύγχρονοι έλληνες λογοτέχνες και εκπρόσωποι σημαντικών φορέων. Παρευρέθηκαν η Γενική Γραμματέας της «Διεθνής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και Καλλιτεχνών» Καίτη Μπατάλια, εκπροσωπώντας το Διοικητικό Συμβούλιο της Δ.Ε.Ε.Λ. και την Πρόεδρο Χρυσούλα Βαρβέρη-Βάρρα, ο Πρόεδρος της «Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών» Κώστας Καρούσος και ο εκπρόσωπος των Κεφαλλήνων λογοτεχνών Σπύρος Λυκούδης. Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθούν τα λόγια από την πρώτη ομιλία του Προέδρου της «Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών» κύριου Κώστα Καρούσου, ο οποίος είπε πως είδε πρώτη φορά γεμάτη από τόσο πολύ κόσμο την αίθουσα της ιστορικής «Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών». Την Τελετή άνοιξε ο Εκδότης του λογοτεχνικού περιοδικού «Κέφαλος - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς», Πλούταρχος Πάστρας, ο οποίος αναφέρθηκε στο στόχο του «Κέφαλου» που: «δημιουργήθηκε έχοντας στόχο την αναγέννηση της επτανησιακής λογοτεχνίας, βαδίζοντας πάνω στα χνάρια των μεγάλων λογοτεχνών της Επτανησιακής Σχολής. Στόχος μας είναι, συνάμα, και η πνευματική αφύπνιση των Ελλήνων λογοτεχνών και αναγνωστών». Επίσης μίλησε και για τις δράσεις του περιοδικού μας από τα τέλη του 2017: «κατ’ αρχήν εκδώσαμε μέχρι στιγμής 4 τεύχη των οποίων οι σελίδες είναι γεμάτες από ποίηση, διηγήματα, ιστορίες, νουβέλες, απόψεις, φιλοσοφικά θέματα και πολλά άλλα έργα κλασικών και σύγχρονων λογοτεχνών από την Ελλάδα, την Κύπρο και από το Εξωτερικό.
ΣΕΛ. 4 | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΝΕΑ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
Έχουμε φιλοξενήσει στο περιοδικό μας πάνω από 250 σύγχρονους Έλληνες λογοτέχνες και θα θέλαμε σε αυτό το σημείο να σας ευχαριστήσουμε για την αγάπη που έχετε δείξει στο περιοδικό μας, τον Κέφαλο. Κατά δεύτερον, πραγματοποιήσαμε 3 πανελλήνιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Τον 1ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης ΚΕΦΑΛΟΣ, ο οποίος πραγματοποιήθηκε από τον Φεβρουάριο του 2018 έως τον Απρίλιο του 2018, με συμμετοχή 619 ποιημάτων από 400 και πλέον ποιητές. Τον 1ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Πεζογραφίας, ο οποίος πραγματοποιήθηκε από τον Σεπτέμβριο του 2018 έως τον Μάρτιο του 2019 όπου λάβαμε πάνω από 400 διηγήματα, παραμύθια και
δοκίμια και τα αποτελέσματα του εν λόγω διαγωνισμού θα ανακοινωθούν τον Οκτώβριο του 2019. Και τον Διαγωνισμό Βραβείων Βιβλίου 2017 και 2018, ο οποίος ξεκίνησε τον Μάιο του 2018 και έληξε τον Μάρτιο του 2019, λάβαμε περισσότερα από 100 βιβλία όπως ποιητικές συλλογές, μυθιστορήματα, συλλογές διηγημάτων, παραμύθια κτλ. και τα αποτελέσματα του διαγωνισμού θα ανακοινωθούν τον ερχόμενο Μάιο και Ιούνιο. Κατά τρίτον, ξεκινήσαμε από τον Ιούνιο του 2018 τη δράση ‘’ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ’’ μέσω της οποίας δημοσιεύτηκαν μέχρι στιγμής 150 συνεντεύξεις σύγχρονων ελλήνων λογοτεχνών και τον ερχόμενο Μάιο θα δημιουργηθεί η ‘’ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ’’ η οποία θα είναι προσβάσιμη δωρεάν σε όλους τους ερευνητές μέσω της ιστοσελίδας που θα ανέβει στο διαδίκτυο και για όσους ενδιαφέρονται να μάθουν πληροφορίες για τη σύγχρονη λογοτεχνική και πνευματική δημιουργία και φυσικά στους λογοτέχνες που θέλουν να προβάλλουν δωρεάν το έργο τους, διότι η ‘’ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ’’ θα είναι μία ζωντανή και αέναη κιβωτός, στην οποία θα καταγράφονται όλοι οι Έλληνες λογοτέχνες που ζουν και έζησαν στη νέα χιλιετία. Επίσης, θα εκδοθούν ηλεκτρονικά οι δύο πρώτοι τόμοι της εγκυκλοπαίδειας, οι οποίοι θα είναι διαθέσιμοι στο διαδίκτυο δωρεάν μέσω της ιστοσελίδας της εγκυκλοπαίδειας για όσους θέλουν να τους κατεβάσουν και να τους διαβάσουν, ενώ υπάρχει και η σκέψη το Φθινόπωρο να εκδοθούν σε έντυπη μορφή οι τόμοι και να διανεμηθούν σε όλες τις βιβλιοθήκες της Ελλάδας. Κατά τέταρτον, εκδώσαμε το ‘’Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2019’’, ένα έντυπο ημερολόγιο με τη συμμετοχή 143 σύγχρονων ελλήνων λογοτεχνών, το οποίο αν και αργοπόρησε να εκδοθεί, παρά ταύτα μπόρεσε να φτάσει στην έκδοση 400 αντιτύπων». Στο δεύτερο μέρος της τελετής ακολούθησαν οι ομιλίες των μελών της κριτικής επιτροπής και στο τρίτο μέρος οι απονομές των διπλωμάτων. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης παρενέβησαν με ομιλίες τους: η Γενική Γραμματέας της «Διεθνής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και Καλλιτεχνών» Καίτη Μπατάλια, ο Πρόεδρος της «Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών» Κώστας Καρούσος και ο κεφαλονίτης λογο-
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΝΕΑ | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΣΕΛ. 5
τέχνης Σπύρος Λυκούδης. Ο διαγωνισμός διεξήχθη από τον Φεβρουάριο του 2018 έως τον Απρίλιο του 2018. Συμμετείχαν πάνω από 400 σύγχρονοι Έλληνες ποιητές από την Ελλάδα, την Κύπρο, τη Γερμανία, την Αμερική, την Ελβετία, την Αγγλία, τον Καναδά και την Αυστραλία, με 619 ποιήματα και την κριτική επιτροπή αποτελούσαν οι: Μιλτιάδης Ντόβας (Διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Λογοτέχνης), Δημήτρης Παπακωνσταντίνου (Καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης, Λογοτέχνης). Νικολέτα Ζαμπάκη (Υποψήφια Διδάκτωρ Νέας Ελληνικής Φιλολογίας Τμήματος Φιλολογίας Ε.Κ.Π.Α., Λογοτέχνιδα), Χρίστος Τσιαήλης (Καθηγητής Αγγλικών, Λογοτέχνης), Σμαραγδή Μητροπούλου (Καθηγήτρια Μέσης Εκπαίδευσης, Λογοτέχνιδα), Εύα Πετροπούλου-Λιανού (Συγγραφέας Παιδικής Λογοτεχνίας, Ποιήτρια), Μαρία Ανδρεαδέλλη (Καθηγήτρια Αγγλικών, Λογοτέχνης, Μεταφράστρια), Βασίλης Γεργατσούλης (Εκπαιδευτικός, Διδάκτορας Λαογραφίας Πανεπιστημίου Αθηνών), Κυριάκος Ολυμπίου (Λογοτέχνης, Πλοίαρχος Εμπορικού Ναυτικού) και Ειρήνη Μαθιουδάκη (Υποψήφια Διδάκτωρ Τμήματος Χημείας Πανεπιστημίου Κρήτης, Λογοτέχνιδα).
ΣΕΛ. 6 | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΝΕΑ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
Τέλος, τον ερχόμενο Ιούνιο θα εκδοθεί η συλλεκτική ανθολογία του διαγωνισμού με τίτλο: «Ανθολογία 1ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού Ποίησης ΚΕΦΑΛΟΣ». Όποιος ενδιαφέρεται να επικοινωνήσει με το περιοδικό μας για να συμμετάσχει στις δράσεις μας και στα τεύχη μας, μπορεί να το κάνει στέλνοντας μήνυμα στο email μας: kefalos.periodiko@gmail.com. Ο Εκδότης του Λογοτεχνικού Περιοδικού «Κέφαλος - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς Πλούταρχος Πάστρας
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΝΕΑ | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΣΕΛ. 7
Προκήρυξη του 16ου Παγκόσμιου Λογοτεχνικού Διαγωνισμού ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος (Ε.Λ.Β.Ε.), με την ευκαιρία συμπλήρωσης 39 χρόνων πολιτιστικής δράσης της Ένωσης στον Βορειοελλαδικό χώρο, κυρίως στη Θεσσαλονίκη, προκηρύσσει τον 16ο Παγκόσμιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό με λήξη την 10η Σεπτεμβρίου 2019. Ο διαγωνισμός, για το τρέχον έτος, περιλαμβάνει Ποίηση με τέσσερα θέματα επιλογής και κείμενα σε πεζό λόγο (Διήγημα, Νουβέλα, Παραμύθι, Πεζοτράγουδο, Θεατρικό έργο ή άλλο λογοτεχνικό κείμενο) με ελεύθερο θέμα. Τα θέματα του ποιητικού διαγωνισμού είναι: 1. «Όνειρα κατακερματισμένα, χώματα αλησμόνητα, χαμένες ζωές, μα ελπίδες άσβηστες!» (Φωτεινή Φωτιάδου – Κωνσταντίνου). 2 .«Ἔρως ἀνίκατε μάχαν,…» (Σοφοκλής, «Αντιγόνη», στ. 781). 3. «Θάλασσα πλατιά σ’ αγαπώ γιατί μου μοιάζεις…» (στίχοι Γιώργος Ρούσσος, μουσική Μάνος Χατζηδάκις). 4. «Μου πήραν τον ήλιο μου, αλλά θα τον βρω» (Νικηφόρος Βρεττάκος). Ως δικαίωμα της κάθε συμμετοχής, για όλες τις κατηγορίες των έργων, ορίζεται τοποσόν των 10 Ευρώ. Με το ποσό αυτό μόνο ο συμμετέχων στην κατηγορία της Ποίησης δικαιούται ένα βιβλίο, που θα περιλαμβάνει όλα ανεξαιρέτως τα ποιήματα των διαγωνιζομένων, με την άδεια, βέβαια, του κάθε δημιουργού. Για την κατηγορία του Διηγήματος, του Παραμυθιού, του Πεζοτράγουδου, ή άλλου μικρού λογοτεχνικού κειμένου, αν οι δημιουργοί επιθυμούν να εκδοθούν τα έργα τους σε έναν συλλογικό τόμο από την Ε.Λ.Β.Ε., η τιμή για τις δύο σελίδες είναι επίσης 10 Ευρώ, και για κάθε επιπλέον δισέλιδο η προσαύξηση είναι 5 Ευρώ. Αν τα έργα είναι λιγότερα από τα προβλεπόμενα ίσως εκδοθούν μαζί με τον τόμο των ποιημάτων. Για την κατηγορία της Νουβέλας και του Θεατρικού έργου –έργα πολυσέλιδα– αν οι δημιουργοί θελήσουν να εκδοθούν από την Ε.Λ.Β.Ε., η τιμή θα οριστεί μετά από συζήτηση με τον εκδότη. Το ποσό της συμμετοχής θα κατατεθεί στον Τραπεζικό Λογαριασμό της Ε.Λ.Β.Ε. ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ: Αριθμ. Λογ. 222/296052-45 ΙΒΑΝ: GR 4401102220000022229605245 Η κρίση των έργων θα γίνει από κριτική επιτροπή που ορίζεται από το Δ.Σ. της Ε.Λ.Β.Ε. και αποτελείται από διακεκριμένους λογοτέχνες και συγγραφείς. Για λόγους διασφάλισης της αντικειμενικότητας του διαγωνισμού, τα μέλη της επιτροπής θα ανακοινωθούν μετά την έκδοση των αποτελεσμάτων. Τα αποτελέσματα του διαγωνισμού θα ανακοινωθούν στην ιστοσελίδα της Ε.Λ.Β.Ε., καθώς και στις σελίδες του στο facebook, μετά την τελετή απονομής των βραβείων, που θα πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη, στις αρχές του 2020 και στην οποία θα αποδοθούν τα βραβεία στους διακριθέντες και τ’ αναμνηστικά διπλώματα στους λοιπούς συμμετέχοντες.
β) Οι υποψήφιοι έχουν δικαίωμα να λάβουν μέρος με ένα έργο τους, σε όποια κατηγορία επιθυμούν, αλλά και με έργα τους σε δύο ή τρεις κατηγορίες (Ποίηση και ένα πεζογράφημα, Ποίηση και δύο Πεζογραφήματα, όχι με τρία πεζογραφήματα), τηρώντας για κάθε συμμετοχή ξεχωριστά τους όρους που ακολουθούν και αναφέρονται αναλυτικά στις κατηγορίες (π.χ. υποψηφιότητα σε 3 κατηγορίες, 3 φάκελοι, 3 καταθέσεις συμμετοχής). Τα έργα πρέπει να είναι αδημοσίευτα, σε ηλεκτρονική ή έντυπη μορφή (βιβλία, περιοδικά, εφημερίδες, διαδίκτυο). γ) Με την αποστολή του έργου, ο διαγωνιζόμενος αποδέχεται πως το έργο του θα τεθεί υπό αξιολόγηση. Οι συμμετέχοντες συμφωνούν με τους όρους του διαγωνισμού και αποδέχονται την απόφαση της κριτικής επιτροπής, η οποία είναι οριστική και δεν επιδέχεται αμφισβήτηση. Η βαθμολογία θα γίνει ατομικά και ξεχωριστά από τα μέλη της κριτικής επιτροπής. Οι βαθμολογίες θα είναι ισότιμες στην αντίστοιχη κατηγορία συμμετοχής. Όποια συμμετοχή δεν πληροί τους όρους του διαγωνισμού θα αποκλείεται, χωρίς ειδοποίηση του διαγωνιζομένου. Τα έργα που υποβάλλονται στον διαγωνισμό δεν επιστρέφονται. Οποιεσδήποτε ενδείξεις που αποκαλύπτουν την ταυτότητα του συγγραφέα (χειρόγραφες σημειώσεις, διορθώσεις, διεύθυνση αποστολέα κλπ) συνεπάγονται αποκλεισμό του έργου από τον διαγωνισμό. Όλων τα έργα και όχι μόνο τα διακριθέντα θα εκδοθούν, εφόσον το επιθυμούν οι δημιουργοί. Για τον λόγο αυτό, θα πρέπει να κρατήσετε το έργο σας στην ψηφιακή του μορφή, ώστε να μας το στείλετε ΓΕΝΙΚΟΙ ΟΡΟΙ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ α) Δικαίωμα συμμετοχής στο διαγωνισμό έχουν ενήλικες, αλλά αργότερα με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο (e-mail), όταν σας ζητηκαι μαθητές Λυκείου, που γράφουν στη Νέα Ελληνική Γλώσσα και θεί για την ετοιμασία του βιβλίου. διαμένουν στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό. Η πρόσκληση απευθύνεδ) Οι διαγωνιζόμενοι θα πρέπει να αποστείλουν, με απλή επιστολή ται και στους Ελληνόφωνες της Κάτω Ιταλίας και Σικελίκαι όχι συστημένη, τα έργα τους με ψευδώνυμο, σε πέντε αντίτυας. Εξαιρούνται τα μέλη της κριτικής επιτροπής, καθώς και οι συγ- πα και την φωτοτυπία της απόδειξης κατάθεσης (στην οποία θα γενείς τους μέχρι και Β’ βαθμού. (Τα έργα θα είναι γραμμένα απα- έχουν σβήσει τα στοιχεία καταθέτη και τηλέφωνο), το αργότεραίτητα στην ελληνική γλώσσα και όχι σε κάποια τοπική διάλεκτο ρο μέχρι 10 Σεπτεμβρίου 2019, στη διεύθυνση: Ένωση Λογοτεή άλλη ξένη γλώσσα. Επιτρέπεται να υπάρχουν μόνον λίγες λέξεις χνών Βορείου Ελλάδος (Ε.Λ.Β.Ε.), Τσιμισκή 128, Τ.Κ. 54621 τοπικής διαλέκτου ή ξένες, αν το απαιτεί το έργο, αλλά θα υπάρχει Θεσσαλονίκη. Μέσα στο φάκελο, μαζί με τα αντίτυπα και την απόαπαραίτητα και σημείωση με επεξήγησή τους. Από τους κριτές θα δειξη κατάθεσης, θα έχουν ένα μικρότερο ΚΛΕΙΣΤΟ φάκελο με λαμβάνεται υπόψη και η ορθογραφία. γραμμένο απ’ έξω το ψευδώνυμό τους και μέσα θα υπάρχουν τα
ΣΕΛ. 8 | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΝΕΑ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
προσωπικά τους στοιχεία (δακτυλογραφημένα και όχι χειρόγραφα): δ) Παγκόσμιος Διαγωνισμός Παραμυθιού (παιδικό ή και μεγαΟνοματεπώνυμο, διεύθυνση κατοικίας, ταχυδρομικός κώδικας, τη- λύτερης ηλικίας). Θέμα: ελεύθερο. λέφωνο (σταθερό και κινητό), e-mail, τίτλος του έργου και το ψευΟι διαγωνιζόμενοι μπορούν να λάβουν μέρος με ένα παραμύδώνυμο. θι αδημοσίευτο, του οποίου η έκταση δεν θα είναι μικρότερη των 1.500 λέξεων, ούτε θα υπερβαίνει τις 4.000 λέξεις, περίπου τις οκτώ (8) σελίδες Α4, με σωστή ορθογραφία και στίξη. Η γραμματοσειρά ΕΙΔΙΚΟΙ ΟΡΟΙ ΑΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ που θα χρησιμοποιηθεί θα είναι Calibri με μέγεθος 12. Κάθε έργο α) Παγκόσμιος Διαγωνισμός Ποίησης με τα κάτωθι θέματα: υποβάλλεται σε πέντε (5) δακτυλογραφημένα αντίτυπα, σελιδωμένα 1.«Όνειρα κατακερματισμένα, και δεμένα με το ψευδώνυμο στο επάνω δεξί μέρος της σελίδας. χώματα αλησμόνητα, Στην πρώτη σελίδα/εξώφυλλο του έργου θα αναγράφεται ο τίτλος χαμένες ζωές, μα ελπίδες άσβηστες!» του έργου, το ψευδώνυμο του δημιουργού και η ηλικιακή ομάδα (Φωτεινή Φωτιάδου – Κωνσταντίνου). στην οποία απευθύνεται (π.χ 3-5 ετών, 5-7 ετών κλπ ή σε μεγαλύτερους). Ως δικαίωμα συμμετοχής ορίζεται το ποσόν των 10 €. Για 2 . «Ἔρως ἀνίκατε μάχαν…» την κατηγορία του Παραμυθιού, αν οι δημιουργοί επιθυμούν να (Σοφοκλής, «Αντιγόνη», στ. 781). εκδοθούν τα έργα τους σε έναν συλλογικό τόμο από την Ε.Λ.Β.Ε., για κάθε δισέλιδο πέραν των δύο σελίδων, η προσαύξηση είναι 5 3.«Θάλασσα πλατιά €. Αν τα έργα είναι λιγότερα από τα προβλεπόμενα θα εκδοθούν μασ’ αγαπώ γιατί μου μοιάζεις…» ζί με τον τόμο των ποιημάτων. (στίχοι Γιώργος Ρούσσος, μουσική Μάνος Χατζηδάκις). ε) Παγκόσμιος Διαγωνισμός Θεατρικού έργου. Θέμα: ελεύθε4.«Μου πήραν τον ήλιο μου, ρο. αλλά θα τον βρω» Οι διαγωνιζόμενοι μπορούν να λάβουν μέρος με ένα αδημοσίευ(Νικηφόρος Βρεττάκος). το θεατρικό έργο. Η γραμματοσειρά που θα χρησιμοποιηθεί θα είναι Calibri με μέγεθος 12. Κάθε έργο υποβάλλεται σε πέντε (5) δαΟ κάθε διαγωνιζόμενος έχει το δικαίωμα να λάβει μέρος με ένα κτυλογραφημένα αντίτυπα, σελιδωμένα και δεμένα με το ψευδώνυποίημα σε ελεύθερο ή παραδοσιακό στίχο (με ρίμα). Το ποίημα δεν μο στο επάνω δεξί μέρος της σελίδας. Στην πρώτη σελίδα/εξώφυλλο πρέπει να υπερβαίνει τους 35 στίχους και βέβαια να είναι αδημοσί- του έργου θα αναγράφεται ο τίτλος του έργου, το ψευδώνυμο του ευτο. Κάθε έργο θα σταλεί σε πέντε (5) δακτυλογραφημένα αντίτυ- δημιουργού και η ηλικιακή ομάδα στην οποία απευθύνεται, αν είναι πα με το ψευδώνυμο στο επάνω δεξί μέρος της σελίδας, γραμματο- παιδικό ή για μεγάλους. Το έργο θα υποβληθεί χωρίς δέσμευση σειρά Calibri μέγεθος 12, με σωστή ορθογραφία και απαραίτητα με στον αριθμό των σελίδων. Ως δικαίωμα συμμετοχής ορίζεται σωστή στίξη. Αν τα παραδοσιακά ποιήματα είναι περισσότερα των το ποσόν των 10 €. Για την κατηγορία του Θεατρικού έργου – 10, τότε θα βαθμολογηθούν χωριστά από αυτά του ελεύθερου στί- έργο πολυσέλιδο– αν οι δημιουργοί θελήσουν να εκδοθούν τα έργα χου. Ως δικαίωμα συμμετοχής ορίζεται το ποσόν των 10 €. Με το τους από την Ε.Λ.Β.Ε., η τιμή θα καθοριστεί μετά από συζήτηση με ποσό αυτό ο συμμετέχων στην κατηγορία της Ποίησης δικαιούται τον εκδότη. ένα βιβλίο, που θα περιλαμβάνει όλα ανεξαιρέτως τα ποιήματα των στ΄) Παγκόσμιος Διαγωνισμός Πεζοτράγουδου ή άλλου πεζοδιαγωνιζομένων (διακριθέντα και μη), τα οποία θα εκδοθούν με την γραφήματος. άδεια, βέβαια, του κάθε δημιουργού. Οι διαγωνιζόμενοι μπορούν να λάβουν μέρος με ένα αδημοσίευτο β) Παγκόσμιος Διαγωνισμός Διηγήματος (περιλαμβάνεται και έργο τους, το οποίο δεν πρέπει να ξεπερνά τις 3.000 λέξεις, αλλά ούτε να είναι μικρότερο των 1.000 λέξεων. Η γραμματοσειρά που το ταξιδιωτικό διήγημα). Θέμα: ελεύθερο. Οι διαγωνιζόμενοι μπορούν να λάβουν μέρος με ένα αδημοσίευ- θα χρησιμοποιηθεί θα είναι Calibri με μέγεθος 12. Κάθε έργο υποτο διήγημα. Η έκταση του διηγήματος δεν θα είναι μικρότερη των βάλλεται σε πέντε (5) δακτυλογραφημένα αντίτυπα, σελιδωμένα και 1.500 λέξεων και δεν θα υπερβαίνει τις 4.000 λέξεις. Το διήγημα θα δεμένα με το ψευδώνυμο στο επάνω δεξί μέρος της σελίδας. Στην αποσταλεί σε πέντε (5) δακτυλογραφημένα αντίτυπα, με σωστή ορ- πρώτη σελίδα/εξώφυλλο του έργου θα αναγράφεται ο τίτλος του θογραφία και στίξη, σελιδωμένα και δεμένα με το ψευδώνυμο στο έργου και το ψευδώνυμο του δημιουργού. Ως δικαίωμα συμμετοεπάνω δεξί μέρος της σελίδας. Στην πρώτη σελίδα/εξώφυλλο του χής ορίζεται το ποσόν των 10 €. Για την κατηγορία του Πεζοτράέργου θα αναγράφεται ο τίτλος του έργου, και το ψευδώνυμο του γουδου, ή άλλου μικρού λογοτεχνικού κειμένου, αν οι δημιουργοί δημιουργού. Η γραμματοσειρά που θα χρησιμοποιηθεί, θα είναι επιθυμούν να εκδοθούν τα έργα τους σε έναν συλλογικό τόμο από Calibri με μέγεθος 12. Ως δικαίωμα συμμετοχής ορίζεται το ποσόν την Ε.Λ.Β.Ε., για κάθε δισέλιδο πέραν των δύο σελίδων, η προσαύτων 10 €. Για την κατηγορία του Διηγήματος, αν οι δημιουργοί ξηση είναι 5 Ευρώ. Αν τα έργα είναι λιγότερα από τα προβλεπόμεεπιθυμούν να εκδοθούν τα έργα τους σε έναν συλλογικό τόμο από να θα εκδοθούν μαζί με τον τόμο των ποιημάτων. την Ε.Λ.Β.Ε., για κάθε δισέλιδο πέραν των δύο σελίδων, Προσοχή! για όλους τους διαγωνιζόμενους ισχύουν οι Γενικοί η προσαύξηση είναι 5 €. Αν τα έργα είναι λιγότερα από τα προβλε- Όροι Διαγωνισμού. Αναμένουμε τη συμμετοχή σας. πόμενα ίσως εκδοθούν μαζί με τον τόμο των ποιημάτων. Για το Διοικητικό Συμβούλιο γ) Παγκόσμιος Διαγωνισμός Νουβέλας. Θέμα: ελεύθερο Οι διαγωνιζόμενοι μπορούν να λάβουν μέρος με μία αδημοσίευτη Η Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας νουβέλα. Η έκταση της νουβέλας δε θα πρέπει να υπερβαίνει τις Γεωργία – Γοργώ Αλεξίου Υπάτιος Ιωσηφίδης 25.000 λέξεις, δηλαδή 50 περίπου τυπωμένες σελίδες Α4 Η/Υ με σωστή ορθογραφία και στίξη. Η γραμματοσειρά που θα χρησιμοποιηθεί θα είναι Calibri με μέγεθος 12. Η νουβέλα θα αποσταλεί σε πέντε (5) δακτυλογραφημένα αντίτυπα, σελιδωμένα και δεμένα με το ψευδώνυμο στο επάνω δεξί μέρος της σελίδας. Στην πρώτη σελίδα/εξώφυλλο του έργου θα αναγράφεται ο τίτλος του έργου, και το ψευδώνυμο του δημιουργού. Ως δικαίωμα συμμετοχής ορίζεται το ποσόν των 10 €. Για την κατηγορία της Νουβέλας –έργο πολυσέλιδο– αν οι δημιουργοί θελήσουν να εκδοθούν τα έργα τους από την Ε.Λ.Β.Ε., η τιμή θα καθοριστεί μετά από συζήτηση με τον εκδότη.
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΝΕΑ | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΣΕΛ. 9
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΌΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΧΑΪΚΟΥ Εκτάκτως τιμώντας την ημέρα ποίησης, οι ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΊ ΟΡΊΖΟΝΤΕΣ ΛΕΜΕΣΟΎ Προκηρύσσουν Πανελλήνιο ηλεκτρονικό διαγωνισμό ποίησης Χαικου, με έπαθλα βιβλία ποίησης Χαικου. Ο διαγωνισμός θα διαρκέσει μέχρι 21 Απριλίου. Θα δοθούν τρία βραβεία και 3 έπαινοι. Τα ποιήματα ( μέχρι 3 για κάθε συμμετοχή) αποστέλλονται με ψευδώνυμο σε αρχείο pdf όπως και στοιχεία των συμμετεχόντων αποστέλλονται δεύτερο ξεχωριστό αρχείο επίσης pdf στο Ε-mail h_athos@hotmail.com
ΒΡΑΒΕΙΑ ΠΟΙΗΣΗΣ «Jean Moreas» 2018 - Οι Βραχείες Λίστες Το Γραφείο Ποιήσεως απονέμει τα βραβεία ποίησης «Jean Moreas» για τα βιβλία που εκδόθηκαν το 2018 το Σάββατο 4 Μαΐου 2019 στις 18:30 στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών υπό την Αιγίδα της «Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος» και την στήριξη της «Στέγης Γραμμάτων Κωστής Παλαμάς» και του «Ελληνικού Κύκλου Βιβλιόφιλων Λονδίνου» Η βραχεία λίστα Για τα ποιητικά βιβλία που εκδόθηκαν στον Ελλαδικό χώρο το 2018 κατά πλειοψηφία και κατά αλφαβητική σειρά είναι: 1.Βαγγέλης Αλεξόπουλος, «Ο Αρχίλοχος έπεσε από τη σελήνη με αλεξίπτωτο στην πόλη», εκδόσεις ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ 2. Ηλίας Γκρης, «Σαν άλλος Οιδίποδας», εκδόσεις ΓΚΟΒΟΣΤΗ 3.Λίλυ Εξαρχοπούλου, «Λαθραία Οργή», εκδόσεις ΜΕΛΑΝΙ 4.Ιουλίτα Ηλιοπούλου, «Το ψηφιδωτό της νύχτας», εκδόσεις ΥΨΙΛΟΝ/ΒΙΒΛΙΑ 5.Δημήτρης Κοσμόπουλος, «Θέριστρον», εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ 6.Κλεοπάτρα Λυμπέρη, «Το μηδέν σε φωλιά», εκδόσεις ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ
Το σκεπτικό της συγκρότησης της βραχείας λίστας: Πλούσια πραγματικά η ποιητική παραγωγή της τελευταίας χρονιάς (2018) σε ποσότητα και ποιότητα, με πολλούς δόκιμους ποιητές να παρουσιάζουν τη νέα τους δουλειά και διαμορφώνοντας ένα ποιητικό τοπίο υψηλής αισθητικής. Η ανάγνωση ενδιαφέρουσα, η επιλογή, όπως ήταν αναμενόμενο, δύσκολη. Τι είναι αυτό που μπορεί να ξεχωρίσει μια ποιητική συλλογή μέσα από το πλήθος των υπολοίπων και να θεωρηθεί άξια μιας διάκρισης; Πολλά θα μπορούσαν να είναι τα κριτήρια και ίσως αντικρουόμενα κάποια μεταξύ τους. Οφείλαμε όμως να καταλήξουμε στα χαρακτηριστικά εκείνα που αληθινά προσδίδουν την απαιτούμενη ποιότητα στην ποίηση. Για τη σύνταξη της βραχείας λίστας με τις 8 καλύτερες ποιητικές συλλογές που εκδόθηκαν κατά τη διάρκεια το 2018 θεωρήσαμε πως έπρεπε να λάβουμε υπ’ όψη μας τα παρακάτω κριτήρια:
7.Χάρης Μελιτάς, «Εξαιρέσεις», εκδόσεις ΜΑΝΔΡΑΓΟΡΑΣ Το προσωπικό ύφος που κάνει διακριτή την ποιητική φωνή. 8.Χαρίλαος Νικολαΐδης, «Άλλες γεύσεις», εκδόσεις ΜΕΛΑΝΙ
ΣΕΛ. 10 | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΝΕΑ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
Την πρωτοτυπία στη θεματική των ποιημάτων.
Ενδείξεις διαμόρφωσης προσωπικού ύφους.
Τη συνοχή της ποιητικής συλλογής με τρόπο που να διαφαίνεται η Αποφυγή του υβριδισμού (που αποτελεί ένδειξη εύκολης διεκπεραίενιαία ιδέα/αφορμή της έμπνευσης. ωσης του ποιητικού στόχου ή αδυναμίας προσδιορισμού του) και επιλογή μιας ενιαίας μορφής στα ποιήματα της συλλογής. Τον εσωτερικό ρυθμό που οδηγεί στην απρόσκοπτη ροή του ποιητικού λόγου. Επιλογή και σωστός χειρισμός της κατάλληλης γλώσσας, που ως όχημα της σκέψης καθίσταται ικανή να την εκφράσει και να αποδώΤο βάθος και το εύρος των νοημάτων. σει το βάθος των νοημάτων με το ελάχιστο των λέξεων. Την τεχνική πρωτοτυπία.
Τόλμη στη διατύπωση των σκέψεων.
Την εικονοπλαστική ικανότητα του ποιητικού λόγου.
Σοβαρότητα στην αντιμετώπιση του ποιητικού λόγου. Πειραματισμός σε νέες φόρμες που μπορούν να προωθήσουν την υπόθεση της ποίησης.
Την ωριμότητα της γραφής.
Την ικανότητα της επισήμανσης καίριων στοιχείων της πραγματικό- Τα κριτήρια αυτά συνιστούν έναν κατευθυντήριο κανόνα που επιθυτητας, που αξίζει να αποτυπωθούν στην ποίηση. μεί να αναδείξει τις νέες τάσεις στην ποιητική δημιουργία, μακριά από επαναλήψεις σε μορφή και περιεχόμενο, προσκολλήσεις σε Τα περισσότερα από τα παραπάνω κριτήρια βρίσκονται σε μια δια- στερεότυπα και ατολμία στη χάραξη μιας νέας πορείας που να φέλεκτική σχέση μεταξύ τους. Κάποια αποτελούν προϋπόθεση για ρει τα προσωπικά τους χαρακτηριστικά. Οι πρωτοεμφανιζόμενοι άλλα, κάποια διεκδικούν την αυτονομία τους. Πιστεύουμε πως οι 8 στην ποίηση πιστεύουμε πως είναι οι αυριανοί άξιοι ποιητές, με τη επιλογές στις οποίες καταλήξαμε εμφανίζουν τα περισσότερα από δική τους προσωπικότητα, τη δική τους πρόταση για την ανανέωση τα χαρακτηριστικά που θέσαμε ως γνώμονα για την επιλογή. Μια του ποιητικού τοπίου. επιλογή που όλο και πιο δύσκολη θα αποβαίνει, όσο οι ποιητές ανταποκρινόμενοι στα αιτήματα των καιρών θα δηλώνουν παρόντες Το Μεγάλο Βραβείο με τις ενδιαφέρουσες ποιητικές τους προτάσεις και θα αποδεικνύουν πως η ποίηση δεν μπορεί να βρίσκεται στο περιθώριο της πολιτιστι- Η τιμή για το σύνολο του έργου ενός ποιητή ή ποιήτριας θα ανακοικής δραστηριότητας. νωθεί μαζί με τα βραβεία για την καλύτερη ποιητική συλλογή του 2018 καθώς και για την καλύτερη ποιητική συλλογή του πρωτοεμφανιζόμενου ποιητή ή πρωτοεμφανιζόμενης ποιήτριας Η Βραχεία Λίστα Για τα βιβλία που εκδόθηκαν στον Ελλαδικό χώρο του 2018 και α- H ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΡΙΣΗΣ φορά πρωτοεμφανιζόμενη ποιήτρια ή πρωτοεμφανιζόμενο ποιητή ΤΩΝ ΒΡΑΒΕΙΩΝ «Jean Moreas» 2018 κατά πλειοψηφία και κατά αλφαβητική σειρά: Πρόεδρος : 1.Χρήστος Αγγελόπουλος, «Φαροφύλακος ελεγείες», εκδόσεις ΑΩ 2.Σπύρος Κιοσσές , «Το κάτω κάτω της γραφής», εκδόσεις ΜΕΛΑ- Τριαντάφυλλος Η. Κωτόπουλος, Αναπληρωτής Καθηγητής ΔημιΝΙ ουργικής Γραφής και Νεοελληνικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο 3.Αλέξανδρος Κορδάς , «Το τυφλό άλογο», εκδόσεις ΣΜΙΛΗ Δυτικής Μακεδονίας 4.Αγγελική Πεχλιβάνη, «Πεζή οχούμενη», εκδόσεις ΚΙΧΛΗ 5.Φώτης Α. Σταθόπουλος, «Νηστεία του χρόνου», εκδόσεις ΜΕΛΑ- Μέλη: ΝΙ 6.Γιώτα Τριανταφυλλοπούλου-Κόμη, «Με τη μέθοδο του υλοτό- Γεωργία (Τζίνα) Καλογήρου, Καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίμου», εκδόσεις ΜΙΚΡΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ας και Διδακτικής Εκπαίδευσης στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πα7.Ερμοφίλη Τσότσου , «Ώρες ανησυχίας», εκδόσεις ΣΜΙΛΗ νεπιστήμιο Αθηνών 8.Μυρτώ Χμιελέφσκι, «24+7», εκδόσεις ΘΡΑΚΑ Άννα Μαρίνα Κατσιγιάννη, Επίκουρη Καθηγήτρια Βυζαντινών & Το σκεπτικό Νεοελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Πατρών της συγκρότησης της βραχείας λίστας: Διώνη Δημητριάδου, Ποιήτρια – Κριτικός Λογοτεχνίας Η διάκριση και η βράβευση στην περίπτωση των πρωτοεμφανιζόμενων ποιητών θεωρούμε πως αποσκοπεί αφενός στην ενθάρρυνση Χρυσούλα Αγκυρανοπούλου, Ποιήτρια –Διδάκτορας Μετάφρασης των δημιουργών, ώστε να συνεχίσουν την επίπονη ποιητική δημιουργία, και αφετέρου στην ανάδειξη των νέων τάσεων στην ποίηση Βαγγέλης Τασιόπουλος, Ποιητής – Γραμματέας στην Εταιρεία Λομέσα από τις ξεχωριστές περιπτώσεις των καλύτερων νέων ποιητών. γοτεχνών Θεσσαλονίκης Στην κατηγορία των πρωτοεμφανιζόμενων στην ποίηση, με ποιητική συλλογή που εκδόθηκε το 2018, συναντήσαμε, όπως ήταν ανα- Αντώνης Δ. Σκιαθάς, Ποιητής – Κριτικός Λογοτεχνίας- προεδρεύμενόμενο, πολλές πρωτόλειες δημιουργίες, καθόσον είθισται οι νεό- ων στο Γραφείο Ποιήσεως τεροι ασχολούμενοι με τη γραφή να προτιμούν τον ποιητικό λόγο αγνοώντας ίσως τις εγγενείς δυσκολίες αλλά και τις απαιτήσεις της αφαιρετικής, στη μορφή και στο περιεχόμενο, ποιητικής φόρμας. Η Πάτρα Απρίλιος 2019 επιλογή επομένως ήταν πιο εύκολη, καθώς ξεχώρισαν οι αληθινά ενδιαφέρουσες πρώτες απόπειρες ποιητικής έκφρασης Οι ποιητικές συλλογές που επελέγησαν για τη βραχεία λίστα των Βραβείων «Jean Moreas» πιστεύουμε πως πληρούν τα παρακάτω κριτήρια: Πρωτοτυπία στη σύλληψη της βασικής κατευθυντήριας ιδέας.
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΝΕΑ | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΣΕΛ. 11
Οι νικητές των Βραβείων λογοτεχνίας του φανταστικού LARRY NIVEN 2018 Αγαπητοί φίλοι με μεγάλη μας χαρά σας ανακοινώνουμε τους νικητές των Βραβείων Λογοτεχνίας του φανταστικού Larry Niven 2018. Φέτος έγινε και πάλι ρεκόρ συμμετοχών, κάτι που μας ανάγκασε να καθυστερήσουμε της ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, και αυτό που μας χαροποιεί περισσότερο από όλα ήταν ότι οι περισσότεροι ήταν νέοι συγγραφείς που δεν είχαν ξαναστείλει κάποια συμμετοχή στα βραβεία ή γενικά σε κάποια ανθολογία των Συμπαντικών Διαδρομών ή σε κάποιο άλλο Project των εκδόσεων. Για αυτό και η επιλογή των νικητήριων κειμένων ήταν πολύ πιο δύσκολη από κάθε άλλη χρονιά. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους τους συγγραφείς που μας τίμησαν με τη συμμετοχή τους και περιμένουμε τη συμμετοχή τους και στα καινούργια βραβεία για το 2019. Η μεγάλη απονομή των Βραβείων για τους νικητές των Βραβείων Larry Niven 2018 για τη Λογοτεχνία του Φανταστικού θα γίνει στις Όψεις του Φανταστικού 2019 στην Αθήνα, που θα γίνουν στις 18 Μαΐου του 2019 στην Αθηναίων Πολιτεία στο Θησείο. Θα ανακοινώσουμε σύντομα το πρόγραμμα. Θα σας περιμένουμε όλους στην μεγαλύτερη γιορτή για τη Λογοτεχνία του Φανταστικού στην Ελλάδα! Σε κάποιες περιπτώσεις, επειδή η βαθμολογία που έπαιρναν τα διηγήματα ήταν σχεδόν ίδια, αναγκαστήκαμε να κηρύξουμε ισοψηφία και να δώσουμε διπλά βραβεία. Παρακάτω ακολουθεί η ανακοίνωση των νικητών. - Βραβείο «Επιστημονικής Φαντασίας». *Κατηγορία διήγημα. 1. 2336 της Χριστίνας Γεωργίου 2. Οι φοίνικες του διαστήματος τους Ευστράτιου Πολίτη 3. Το χρυσόψαρο του Χρήστου Καραντωνίου *Κατηγορία νουβελέτα. 1. Ονειρεύτηκα τον αρμαγέδωνα της Αλεξίας Αβραμίδου 2. Ανατολικά του web της Δήμητρας Δραγούμη 3. Λαβύρινθος της Στέλλας Μπελέση
1. Οδός αναπαύσεως της Δήμητρας Γκίφα 2. Μολπαδία της Ελένης-Άννας Ψύλλα 3. Dreams Walks III-Aggressive Hospitality της Χαράς Κωστοπούλου - Το βραβείο «Hecates Tholus», για την κατηγορία ποίηση του φανταστικού *Κατηγορία ποίηση του φανταστικού. 1. 2. 2. 3.
Nuclear Aftermath της Τζένιφερ Ντέρλεθ Εφαπτόμενα μετεικάσματα της Μαρίας Βιλόρια Πύλες της Μαρίας Παπακωνσταντίνου Ο σιωπηλός πολεμιστής της Ευγενίας Αναστασοπούλου
- Το βραβείο «Valles Marineris», για την κατηγορία scifaiku *Κατηγορία scifaiku. 1. Μαρία Βιλόρια 2. Ηλίας Καρπώνης 3. Άγγελος Ζαχαρίου - Βραβείο «Θεοί του Ατμού». *Κατηγορία διήγημα. 1. Η σύλληψη του Τζακ Αντεροβγάλτη της Στέλλας Μπελέση *Κατηγορία νουβελέτα. 1. De Bello Deorum ατμός και Ατσάλι του Λεωνίδα-Βασίλειου Μανιάτη Κείμενα επιλαχόντων που θα δημοσιευτούν στο βιβλίο ανθολογία των Βραβείων σαν επιβράβευση για την λογοτεχνική αξία τους και την προσπάθεια των συγγραφέων, όπως προβλέπεται από σχετικό όρο στην ανακοίνωση των Βραβείων για το 2018. - Το βραβείο «Φαντασίας».
- Το βραβείο «Φαντασίας». *Κατηγορία διήγημα. 1. Η ανάσταση της φύσης του Πέτρου Κουτρουμπίλα 2. Η ιστορία των δύο κόσμων του Ηλία Καρπώνη 3. Η καρδιά του Σύμπαντος των Αλέξανδρος Κατσιαμάκας, Στέλλα Μπελέση
*Κατηγορία διήγημα. Το τάγμα των αγγέλων του Κωνσταντίνου Σπανού *Κατηγορία διήγημα. Το εργοστάσιο της φαντασίας του Γιώργου Δερβεντλή - Το βραβείο Hecates Tholus Ο τελευταίος Σερίφης του Πέτρου Βελούδα
*Κατηγορία νουβελέτα. 1. Στα ίχνη του ήλιου του Χρήστου Κορφοξυλιώτη 2. Θανή του Ραφαήλ Νικόλαου Μπελενιώτη 3. Ο τελευταίος καρπός του Λεωνίδα-Βασίλειου Μανιάτη 3. Ρετιρέ στα Πετράλωνα του Eduard Morley
Αναγεννήσαμε τη λογοτεχνία του φανταστικού στην Ελλάδα και στην Κύπρο, φέραμε την Ελληνική λογοτεχνία του φανταστικού σε όλη τη Γη, όλοι μαζί συνεχίζουμε στον ίδιο δρόμο. Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές Στηρίζουμε τους συγγραφείς με πράξεις και έργα Ελάτε και εσείς στη μεγάλη οικογένεια του εκδοτικού μας!
- Το βραβείο «Τρόμου», για την κατηγορία τρόμος. *Κατηγορία διήγημα. 1. Η αναζήτηση της Μάγισσας της Μαβιάνας Μαργούδη 2. Xenophobia του Λεωνίδα Α. Γουδέλη 3. Οι πύλες των εφτά νήσων της Έλσας Σπανού *Κατηγορία νουβελέτα.
Καραγάτση 27, 41221, Λάρισα, 2410-236110, www.universepaths.com universe-pathways.blogspot.com www.facebook.com/Universe.Pathways.Editions universepaths@yahoo.com
ΣΕΛ. 12 | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΝΕΑ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
Η βραχεία λίστα για το Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης 2019 (ΕUPL)
Tα μυθιστορήματα Η γυναίκα του πρωινού τρένου (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2018) του Δημήτρη Γράψα, Εις την ψυχήν ελπίδα (Εκδόσεις Εστία, 2018) του Άγη Πετάλα και Καινούργια μέρα (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2018) του Νίκου Χρυσού περιλαμβάνονται στον βραχύ κατάλογο για το Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (European Union Prize for Literature). Το Βραβείο θα απονεμηθεί σε νέο πεζογράφο τον Σεπτέμβριο του 2019 στις Βρυξέλλες, καθώς η Ελλάδα περιλαμβάνεται μεταξύ των εκ περιτροπής χωρών σε συγγραφείς από τις οποίες θα δοθεί το βραβείο του 2019. Tο Βραβείο αναδεικνύει τη δημιουργικότητα και ποικιλομορφία της Ευρώπης στον χώρο της πεζογραφίας, προωθεί τη λογοτεχνία με μεταφράσεις βραβευμένων έργων και καλλιεργεί τον διαπολιτισμικό διάλογο. Το Βραβείο στηρίζεται από το πρόγραμμα «Δημιουργική Ευρώπη» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που έχει αναθέσει τον συντονισμό του στην Ευρωπαϊκή και Διεθνή Ομοσπονδία Βιβλιοπωλών (EIBF), το Συμβούλιο Ευρωπαίων Συγγραφέων (EWC) και την Ομοσπονδία Ευρωπαίων Εκδοτών (FEP), ενώ στην Ελλάδα συντονίζεται από την Εταιρεία Συγγραφέων. Η γυναίκα του πρωινού τρένου είναι το δεύτερο μυθιστόρημα του Δημήτρη Γράψα (Αθήνα, 1984). Έχει προηγηθεί το μυθιστόρημα Η λευκή κουρτίνα (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2016). Ο Δημήτρης Γράψας είναι φυσικός. Το Εις την ψυχήν ελπίδα είναι το πρώτο μυθιστόρημα του Άγη Πετάλα (Αθήνα, 1978). Έχει προηγηθεί η συλλογή διηγημάτων Η δύ-
ναμη του κυρίου Δ* (Αντίποδες, 2015). Ο Άγης Πετάλας είναι δικηγόρος. Η Καινούργια μέρα είναι το δεύτερο μυθιστόρημα του Νίκου Χρυσού (Αθήνα, 1972). Έχει προηγηθεί το μυθιστόρημα Το μυστικό της τελευταίας σελίδας (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2009). Ο Νίκος Χρυσός είναι ιδιοκτήτης παλαιοβιβλιοπωλείου στην Αθήνα. Μέλη της Επιτροπής για το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας για το 2019 είναι η φιλόλογος και εκδότρια του ομώνυμου εκδοτικού οίκου Αθηνά Σοκόλη, η ομότιμη καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας του Τμήματος Φιλολογίας του ΕΚΠΑ και συνδιευθύντρια του περιοδικού Θέματα Λογοτεχνίας Ερασμία-Λουίζα Σταυροπούλου, ο συγγραφέας και βραβευμένος με το Ευρωπαϊκό Βραβείο του 2014 και διευθυντής του Diastixo.gr Μάκης Τσίτας, ενώ Πρόεδρος της Επιτροπής είναι η ποιήτρια, καθηγήτρια Αμερικανικής Φιλολογίας και Δημιουργικής Γραφής στο ΤΑΓΦ του ΕΚΠΑ και μέλος Δ.Σ. της Εταιρείας Συγγραφέων Λιάνα Σακελλίου. Το Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUPL), το οποίο θέσπισε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή το 2009, αφορά έργα μυθοπλασίας (μυθιστορήματα ή διηγήματα) και επιβραβεύει το λογοτεχνικό ταλέντο νέων και ανερχόμενων Ευρωπαίων συγγραφέων. Από ελληνικής πλευράς, το βραβείο έλαβε το 2011 ο Κώστας Χατζηαντωνίου με το μυθιστόρημά του Aγκριτζέντο, το 2014 ο Μάκης Τσίτας με το Μάρτυς μου ο Θεός και το 2017 η Κάλλια Παπαδάκη με τους Δενδρίτες.
ΒΡΑΒΕΥΤΗΚΕ Ο ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΝΤΟΒΑΣ ΣΤΑ ΣΙΚΕΛΙΑΝΑ 2018 Βραβεύτηκε για πολλοστή φορά με πλειάδα Βραβείων -οκτώ εν συνόλω ετούτη τη φορά- ο γνωστός Ηπειρώτης Ποιητής, Λογοτέχνης, Συγγραφέας και Διδάκτορας της Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Μιλτιάδης Ντόβας στο πλαίσιο διεξαγωγής του Ετήσιου Διεθνούς Διαγωνισμού «ΣΙΚΕΛΙΑΝΑ 2018» που διοργανώνει σε πείσμα των καιρών «ΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ». Αυτή τη φορά ο Μιλτιάδης Ντόβας τιμήθηκε με 5 πέντε Α΄ Βραβεία, 1 ένα Β΄ κι ένα Γ΄ Τρίτο σε όλα σχεδόν τα είδη του Λόγου. Ενώ μεταξύ άλλων η πρόσφατα εκδοθείσα από τις Εκδόσεις ΩΡΙΩΝΑΣ Ποιητική του, Συλλογή «ΑΨΙΔΑ», βραβεύτηκε με Βραβείο ενός εκ των καλυτέρων Βιβλίων της Χρονιάς, (2018). Τα έργα του Μιλτιάδη Ντόβα, προβάλλουν ντυμένα με το ΦΩΣ της ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ, της ΑΝΟΧΗΣ και του ΣΕΒΑΣΜΟΥ της ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ μέσω της ΟΜΟΡΦΙΑΣ της ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ και της ΑΝΑΤΑΣΗΣ τόσο δια της ΠΡΑΞΗΣ, όπως και δια του ΛΟΓΟΥ, αλλά και του προσωπικού και συλλογικού αγώνα για το καλύτερο, μέσα απ’ την αέναη σύγκρουση-σύνθεση των αντιθέτων!
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΑ ΝΕΑ | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΣΕΛ. 13
ΣΕΛ. 14 | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΑ ΝΕΑ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
3ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΜΟΝΟΛΟΓΟΥ 2019
3ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΜΟΝΟΛΟΓΟΥ 2019 23 – 27 Οκτωβρίου 2019 Ο Χώρος Τέχνης & Πολιτισμού Εύπολις-art ανακοινώνει το 3ο Φεστιβάλ Θεατρικού Μονολόγου 2019 το οποίο απευθύνεται σε νέους επαγγελματίες & ερασιτέχνες ηθοποιούς. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να συμμετάσχουν με θεατρικά έργα της επιλογής τους (ως 40 λεπτά οι επαγγελματίες και 20 λεπτά οι ερασιτέχνες ) και το ρεπερτόριο θα ταξινομηθεί από τους διοργανωτές του Φεστιβάλ ανάλογα με τις συμμετοχές. Οι αιτήσεις συμμετοχής γίνονται δεκτές από 1 Μαΐου μέχρι και την Κυριακή 25 Αυγούστου 2019 Η διάρκεια του Φεστιβάλ θα είναι τουλάχιστον πέντε ημέρες, με δυνατότητα επιμήκυνσης αυτού του χρόνου ανάλογα με τις συμμετοχές. (Οι ημερομηνίες διεξαγωγής του Φεστιβάλ ενδέχεται να αλλάξουν σε περίπτωση Εθνικών Εκλογών) Οι συμμετέχοντες οφείλουν να έχουν γραπτή άδεια από τον ιδιοκτήτη των πνευματικών δικαιωμάτων του θεατρικού έργου που θα παρουσιάσουν. Το κόστος συμμετοχής είναι 30€ (περιλαμβάνεται ο τεχνικός ήχου και φωτισμού) και καταβάλλεται με την αίτηση συμμετοχής. Η κατάθεση των χρημάτων θα γίνεται μέσω τραπέζης (IBAN: GR12017 2093 0005 0930 8824 9867 Τράπεζα Πειραιώς) ή στο ταμείο μας. Στους συμμετέχοντες θα παραχωρηθεί δωρεάν το θέατρο για δύο 2ωρες πρόβες. Βραβεία:
Α. Στους τρεις πρώτους ερασιτέχνες ηθοποιούς θα δοθεί έπαινος και παραχώρηση του θεάτρου για 2 παραστάσεις στον καθένα. Β. Τα βραβεία θα απονεμηθούν στους τρεις πρώτους επαγγελματίες ηθοποιούς. 1ο βραβείο: παραχώρηση του θεάτρου για 6 παραστάσεις 2ο βραβείο: παραχώρηση του θεάτρου για 4 παραστάσεις 3ο βραβείο: παραχώρηση του θεάτρου για 3 παραστάσεις Για κάθε παράσταση ο ηθοποιός θα εισπράξει το 50% από τα έσοδα των εισιτηρίων. Για τις παραστάσεις των βραβευμένων ηθοποιών θα παραχωρηθεί δωρεάν το θέατρο για δύο 2ωρες πρόβες. Το Φεστιβάλ θα ολοκληρωθεί με την τελετή λήξης και την απονομή βραβείων υποκριτικής από την καλλιτεχνική επιτροπή, αποτελούμενη από σκηνοθέτες, ηθοποιούς και κριτικούς θεάτρου διακεκριμένους στο αντικείμενό τους. ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ για το 1ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΜΟΝΟΛΟΓΟΥ 2017: http://eupolis.net/index.php/nea-anakoinoseis/662017-2http://eupolis.net/index.php/nea-anakoinoseis/67-2017-3 ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ για το 2ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΜΟΝΟΛΟΓΟΥ 2018: http://eupolis.net/index.php/nea-anakoinoseis/83-2018 http://eupolis.net/index.php/nea-anakoinoseis/82-2-2022 Ο Χώρος Τέχνης & Πολιτισμού Εύπολις-art βρίσκεται πλησίον της στάσης του μετρό Νέου Κόσμου.
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΑ ΝΕΑ | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΣΕΛ. 15
Εργαστήριο στην Ακαδημία Αθηνών: SSK: Ερευνητικές πρακτικές σε ψηφιακό περιβάλλον (10/5/19)
Σχετικά: Στο πλαίσιο του έργου Parthenos, η Ακαδημία Αθηνών σε συνεργασία με το γαλλικό ερευνητικό ινστιτούτο για τις ψηφιακές επιστήμες Inria διοργανώνει εργαστήριο με θέμα SSK: Ερευνητικές πρακτικές σε ψηφιακό περιβάλλον // SSK: Research practices in a digital environment. Το SSK (Standardization Survival Kit) είναι ένα ανοιχτό εργαλείο που υποστηρίζει την έρευνα στις Ανθρωπιστικές Επιστήμες και στις Τέχνες σε ψηφιακό περιβάλλον, παρέχοντας πρόσβαση σε πρότυπα και βέλτιστες πρακτικές κατά τρόπο ουσιαστικό με τη χρησιμοποίηση ερευνητικών σεναρίων που καλύπτουν όλους τους τομείς των Ανθρωπιστικών Επιστημών, όπως φιλολογία, ιστορία, κοινωνικές επιστήμες, αρχαιολογία κ.ά. Ένα ερευνητικό σενάριο είναι μια (ψηφιακή) ροή εργασίας που χρησιμοποιείται από τους ερευνητές και μπορεί να εφαρμοστεί επανειλημμένα σε ένα έργο για την απόκτηση υλικού ή γνώσης ενόψει μιας ερευνητικής ερώτησης καθώς ενσωματώνουν πόρους με πληροφορίες χρησιμοποιώντας σχετικά παραδείγματα με τυποποιημένες διαδικασίες και μεθόδους. Αυτά τα σενάρια βρίσκονται στο επίκεντρο του SSK. Μπορούν να θεωρηθούν ως μια ζωντανή μνήμη που περιέχει τις βέλτιστες ερευνητικές πρακτικές σε μια δεδομένη θεματική περιοχή και είναι σχεδιασμένα έτσι ώστε να είναι προσβάσιμα με εύκολο τρόπο μέσα από ένα διαδικτυακό περιβάλλον και να μπορούν να είναι επαναχρησιμοποιήσιμα από άλλους ερευνητές. Οι χρήστες του εργαλείου SSK μπορούν να προσαρμόσουν υπάρχοντα σενάρια ή να δημοσιεύσουν νέα. Στόχος του εργαστηρίου είναι να παρουσιαστεί το εργαλείο αυτό και να οδηγηθούν οι ερευνητές, μέσα από υπάρχοντα παραδείγματα, στην υιοθέτηση της πιο ενδεδειγμένης ροής εργασίας και των κατάλληλων εργαλείων, έτσι ώστε το έργο τους να είναι προσβάσιμο και επαναχρησιμοποιήσιμο. Δείτε το σχετικό βίντεο στο youtube «… it could be more one step for the researcher, but a giant leap for the Humanities!» Η γλώσσα που θα διεξαχθεί το εργαστήριο είναι η αγγλική.
Η συμμετοχή είναι δωρεάν. Πότε: Παρασκευή 10 Μαΐου 2019, 9:00 π.μ. – 3:00 μ.μ. Πού: Το εργαστήρι θα λάβει χώρα στην ανατολική αίθουσα του μεγάρου της Ακαδημίας Αθηνών, Πανεπιστημίου 28, Αθήνα Η πρόσβαση με χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς γίνεται με : Λεωφορεία και τρόλεϊ: Όλες οι γραμμές που περνούν από τις οδούς Π α ν ε π ι σ τ η μ ί ο υ κ α ι Α κ α δ η μ ί α ς Μετρό: Γραμμή 2 (Ανθούπολη – Ελληνικό), σταθμός ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ Για ποιον: Στο εργαστήριο μπορούν να συμμετάσχουν έως είκοσι (20) ερευνητές από τον χώρο των κοινωνικών επιστημών, των ανθρωπιστικών επιστημών και της τέχνης οι οποίοι μπορούν να δηλώσουν το ενδιαφέρον τους συμπληρώνοντας την ειδική φόρμα εκδήλωσης ενδιαφέροντος. Για την παρακολούθηση του σεμιναρίου δεν απαιτούνται ειδικές τεχνικές γνώσεις. Ομιλητής: Charles Riondet, Inria (ALMAnaCH) Εγγραφή: Συμπληρώστε τη φόρμα εκδήλωσης ενδιαφέροντος που θα βρείτε εδώ μέχρι την Τρίτη 23/4/2019. Λόγω περιορισμένου αριθμού θέσεων, θα υπάρξει επιλογή μεταξύ των υποψηφίων που θα εκδηλώσουν ενδιαφέρον. Οι υποψήφιοι θα ειδοποιηθούν με email. Υλικοτεχνική υποδομή: Οι συμμετέχοντες θα πρέπει να έχουν μαζί τους τον προσωπικό τους υπολογιστή. Επικοινωνία: Νίκος Παπαδάκης: nkpapas@gmail.com
ΣΕΛ. 16 | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΑΠΟΨΕΙΣ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
Πού να μαζεύεις , Ελλάδα μου , τα χίλια σου κομμάτια … «Πού να μαζεύεις / τα χίλια κομματάκια / του κάθε ανθρώπου » μάς είπε κάποτε ο Γιώργος Σεφέρης . Και πού να το φανταζόμαστε ότι σήμερα αυτός ο κατακερματισμός της ανθρώπινης υπόστασης θα γινόταν πολλαπλάσιος σε κομματάκια ψυχών για την πατρίδα μας Ελλάδα . Ρεαλιστική , στον παραλογισμό της , Γκουέρνικα , διαμελισμένη πολιτικά και κοινωνικά φαντάζει η σημερινή Ελλάδα . Η διαίρεση και η αφαίρεση βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη πρακτικής εφαρμογής . Κλάσματα ανολοκλήρωτης ζωής , υπόλοιπο χρεών και εξασθενημένων ελπίδων . Ξεχασμένη η πρόσθεση των επιμέρους δυνάμεων , το άθροισμα των βουλήσεων και η συνάθροι-
ωφελήσουν την πατρίδα τους , να διαφωνούν έστω και σε ένα « να » δράσης και πράξης συνεργασίας για να πάει μπροστά ο τόπος ; Αυτό είναι θά – να – τος . Ο θάνατος της σημερινής Ελλάδας μπορεί να αποτραπεί μόνον με ανατροπή . Τα πολλά και αόριστα « ΘΑ » να μετατραπούν σε ΕΝΑ ομόψυχο « ΝΑ » για να συνθέσει τις αδυναμίες σε ΔΥΝΑΜΗ , τις απελπισίες σε ΕΛΠΙΔΑ , τις απαισιόδοξες σκέψεις σε ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΖΩΗΣ . ΝΑ , πάρε δύναμη απ’ την βοήθειά μου , ανήμπορε , συνάνθρωπε και συμπολίτη , για ΝΑ διαβούμε τις κακοτοπιές … ΝΑ , πάρε στήριγμα ταπείνωσης από τη νίκη μου , ηττημένε αντίπαλέ μου , για ΝΑ υψωθούμε μαζί στις επόμενες ήττες και για ΝΑ χαρούμε μαζί στις επόμενες νίκες … Νικημένη από τα χίλια μαχαιρώματα των δεινών της αποχαιρετά
ση της ομαδικής εγρήγορσης . Κι ακόμη πιο ξεχασμένος ο πολλαπλασιασμός της σύμπνοιας , το γινόμενο της ομοθυμίας και των κοινών οραμάτων . Τι έφταιξε , άραγε ; Γιατί αναδείξαμε τη διχόνοια σε « κατάρα » ; Όχι , δεν είναι καταραμένη η φυλή των Ελλήνων . Αντίθετα , ευλογημένη είναι με το πνεύμα της σοφίας και της διαλεκτικής σκέψης . Η σύνθεση των αντιθέσεων , η παλίντονος αρμονία λόγου και αντιλόγου , η δημοκρατική ελευθερία έκφρασης πολλών και διαφορετικών απόψεων , η πολυφωνία και ο σεβασμός της ετερότητας , αποτελούν πολύτιμη διδακτική παρακαταθήκη για όλους μας . Η Διαλεχτή ψυχή της Ελλάδας έγινε χίλια κομμάτια . Κι αυτά τα χίλια κομμάτια ψυχής δεν κάνουν μια ζωή , κάνουν χίλιους θανάτους . Πώς γίνεται ένα κόμμα να είναι από μόνο του χίλια κομμάτια χωρίς καμία μεταξύ τους συνεννόηση ; Πώς γίνεται ετερόκλητες – αλλά και αυτόκλητες – συνιστώσες , να μην δίνουν προοπτική έστω και παραμικράς συνισταμένης ; Πώς γίνεται δύο Έλληνες πολιτικοί , ενώ συμφωνούν στα αμέτρητα « θα » που « θα » κάνουν ως εξουσία , να διαφωνούν ακόμη και σε ένα « να » που πρέπει να γίνει για το καλό και το μέλλον της χώρας ; Αυτό είναι θά – να – τος . Πώς γίνεται δύο Έλληνες πολίτες - ακόμη και … Χιώτες - , ενώ συμφωνούν στα άπειρα « θα » που θα έπρεπε να είχαν κάνει για να
το Ελληνικό καλοκαιράκι η Διαλεχτή , η διαλεκτική σκέψη της Γαλήνης και της Αρμονίας . Ο ενιαυτός κύκλος της δύσκολης χρονιάς που την περιμένει , ας μην τη βρει πάλι διαιρεμένη στα χίλια κομμάτια της ψυχής της . Δεν αντέχει άλλο ν’ ακούει για λογιστικές αλχημείες , για αθροίσματα 180 « συνειδήσεων », για κάλπικες πλειοψηφίες ακυβερνησίας και άλλα παρόμοια τεχνάσματα … Κανένα άθροισμα 180 συμφερόντων δεν ανοίγει κύκλο προόδου και ζωής . Στείρο ημικύκλιο 180 μοιρών είναι μονάχα , στην ίδια αδιέξοδη ευθεία … Ο κύκλος ζωής της Διαλεχτής έχει 360 ελπίδες – μέρες , 360 μοίρες του ετήσιου κύκλου της καθημερινής της βιοπάλης … Δεν μπορεί να περιμένει άλλο από αποκεφαλισμένες πολιτικές και από αποδεκατισμένα κόμματα . Οι καιροί επιτάσσουν ΣΥΝΕΣΗ και ΣΥΝΘΕΣΗ . Όλα σφαγμένα γύρω μας , δεν τα βλέπετε ; Τ’ανήλικα « παίζουν » στα συντρίμια με κομμένα κεφάλια … Δεν τα βλέπετε ; Σε καθημερινό εμφύλιο σφάζονται οι ψυχές μας στα χίλια τους κομμάτια … Δεν τα βλέπετε ; Δεν ακούτε τις σιωπηλές κραυγές των πνιγμένων , που μας ζητούν βοήθεια ; Χίλια κομμάτια της ψυχής δεν κάνουν μια ζωή , κάνουν χίλιους θανάτους . Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει … Δεν τον βλέπετε , Έλληνες , τον θάνατο ; Δεν τον ακούτε ; Όλα τα « ΘΑ » να γίνουν « ΝΑ » με ΣΥΝΕΣΗ και ΣΥΝΘΕΣΗ . Για να νικήσει η Διαλεχτή η Αρμονία !
Του Πάνου Κουμπούρα - Φιλόλογου
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
ΑΠΟΨΕΙΣ | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΣΕΛ. 17
ΣΚΟΠΙΑ: ΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕ ΚΡΙΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ
ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ-ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ Απόσπασμα από την ομιλία στον σύλλογο <<Παγκρήτια Αδελφότητα Μακεδονίας>>. Μια ομολογία πίστεως σίγουρα δεν είναι ένα τυχαίο ή υποκινούμενο περιστατικό. Όταν μάλιστα αυτή η πίστη χαλυβδώνεται μέσα από την πολυφωνία αμέτρητων οντοτήτων, που την υποστηρίζουν όχι στη βάση του αυθαίρετου και την γνώμης, αλλά στον θεμέλιο λίθο της Αριστοτελικής λογικής, της άσπιλης γνώσης και της ιστορικότητας δεδομένων και ευρημάτων, είναι αδύνατον να αποδομηθεί από οποιαδήποτε ανθρώπινη ή υπεράνθρωπη δύναμη. Οι άνθρωποι που συγκεντρώνονται και αντιστέκονται στις εκκωφαντικές μειοψηφίες, στην πραγματικότητα ερεθίζονται από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Προκαλούνται να υπηρετήσουν τη λογική σκέψη, όταν υποσκάπτεται από σοφιστείες, την ιστορική αλήθεια, όταν λεκιάζεται από ανιστόρητους υπαινιγμούς, και το αίσθημα της δικαιοσύνης, όταν αλλοιώνεται με πρόσχημα την ισότητα, μεταξύ όμως άνισων παρακαταθηκών. Η ανάγκη του συνέρχομαι και συναθροίζομαι υπέρ του δικαίου, είναι το έσχατο και συνάμα αναίμαχτο όπλο, που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο βαλλόμενος απέναντι σε αυτόν που τον βάλει. Έστω και αν επιζητά το προφανές, έστω και αν λοιδορείται από τους λίγους που κατέχουν την ολισθηρή δύναμη να χαρακτηρίζουν, όντας οι ίδιοι αχαρακτήριστοι, για τα ατοπήματα που διαπράττουν. Η αλήθεια βέβαια είναι πως στις μέρες μας, οι μειοψηφίες κάνουν το κουμάντο. Οι πολιτικοί που απολαμβάνουν τα μηδαμινά τους ποσοστά, μέσα από τα τείχη μιας καλουπωμένης συνταγματικότητας, δομημένης στα μέτρα τους, σμιλευμένης σε μαθηματικές αλχημείες, που δίνουν τη δύναμη στους λίγους, να εμβολίσουν τους πολλούς. Τα κανάλια που ενώ έχουν την ελάχιστη μερίδα του λέοντος όσο αναφορά την θέαση και την εμπιστοσύνη που απολαμβάνουν, διαμορφώνουν απόψεις στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο, βομβαρδίζοντάς το με παραπλανητικές ειδήσεις, χρησιμοποιώντας γκεμπελικές τακτικές, μπολιασμένες με φόβο και αμφιβολία. Οι κάθε λογίς μειονότητες, που προσπαθούν όχι να διεκδικήσουν μια θέση στον ήλιο, όπως άλλωστε αρμόζει σε κάθε ανθρώπινη ύπαρξη, αλλά να πάρουν τη θέση του, ως οι απόλυτοι διαφωτιστές εκείνων που κατά τη γνώμη τους είναι φασίστες, σεξιστές, οπισθοδρομικοί, μισαλλόδοξοι και οτιδήποτε άλλο συνηγορεί στην άποψη, ότι τα ήθη
και τα έθιμα, η πίστη σε μια ανώτερη θεια δύναμη, αλλά και η έννοια του έθνους, η ιστορική συνέχεια ενός συνόλου ανθρώπων που νιώθουν περηφάνια για την καταγωγή τους, είναι ένα παλαιολιθικό βδέλυγμα, που πρέπει να ξεριζωθεί από τα σπλάχνα. Η περίπτωση των Σκοπιανών γειτόνων, φαντάζει με ένα περιστατικό ακραίου ψυχωσικού συνδρόμου, που πολλές φορές οδηγεί στην παράνοια. Θυμίζει τον διαταραγμένο άνθρωπο που αισθάνεται άσχημα για την ίδια του τη φύση σε τέτοιον βαθμό, που το μυαλό του αρνείται να επιβεβαιώσει την εικόνα του, όπως αυτή φανερώνεται αδιαπραγμάτευτη, στο κάτοπτρο απέναντι του. Η ιστοριογραφία της ψυχολογίας άλλωστε, έχει να επιδείξει πολλαπλές τέτοιες περιπτώσεις, διαταραγμένων προσωπικοτήτων. Άνθρωποι για παράδειγμα που ενώ ανήκουν σε ένα φύλλο, θεωρούν πως συγκαταλέγονται στο αντίθετο. Άνθρωποι αδύνατοι και ευθυτενείς, που θεωρούν το σώμα τους παχύσαρκο ή ευπαρουσίαστοι, που νιώθουν δύσμορφοι. Όταν λοιπόν αυτή η διαταραγμένη εικόνα που έχουν για το άτομό τους με βάση τα δεδομένα και όχι με ότι εκείνοι πιστεύουν, εμποτίζεται και θεμελιώνεται απο απόψεις κακόβουλων συμφεροντολόγων και καιροσκόπων, οι οποίοι για δικό τους όφελος ενθαρρύνουν την παράνοια, χαρακτηρίζοντάς την ως καταπιεσμένη αλήθεια, τότε μοιραία δε θα έχουν πλέον κανέναν ηθικό φραγμό, για να μη προβούν στο απονενοημένο διάβημα της παραδοξότητας και της υπαρξιακής αλλοίωσης, τελειοποιώντας το τερατούργημά τους. Ένας τέτοιος άνθρωπος θα ήταν απόλυτα επικίνδυνος πρωτίστως για τον ίδιο του τον εαυτό και εν δυνάμει, για οποιονδήποτε άλλον. Μη έχοντας αντιστάσεις, είναι βέβαιο ότι θα προέβαινε σε ακραίες και θηριώδεις πράξεις, από το να κόψει ίσως ένα μέλος του σώματός του για να αφανίσει τα ευρήματα της φύσεώς του, πιστοποιώντας ταυτόχρονα την παράνοια, μέχρι να εχθρευτεί σε ένα ολόκληρο πλήθος ανθρώπων, που δεν την συμμερίζεται. Τι άραγε θα μπορούσε να κάνει ένα τέτοιο κράτος, αν μάλιστα είχε τη δύναμη; Σίγουρα ένας λαός όπως και ένας άνθρωπος, έχει το δικαίωμα να αυτόπροσδιοριστεί, έχει επίσης την ψυχή του, που τον κάνει να αισθάνεται και αυτό είναι απόλυτα θεμιτό, όπως επιτάσσει το θυμοειδές. Δεν έχει όμως κανένα δικαίωμα να καπηλεύεται και να καρπώνεται ό,τι δεν του ανήκει, επειδή αυθαίρετα αποφάσισε να πλαστοπροσωπήσει την ύπαρξή του, μεταπηδώντας σε ξένα χωράφια που ποτέ δεν του άνηκαν, παρουσιάζοντας σαν τίτλους ιδιοκτησίας, τη νέα και συνάμα ψεύτικη όψη του.
ΣΕΛ. 18 | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΑΠΟΨΕΙΣ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
Ο « ΙΟΥΔΑΣ » ΦΙΛΟΥΣΕ … ΜΕ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ … Και απελθών απήγξατο …
Του Πάνου Κουμπούρα - Φιλόλογου Η Διαλεχτή , κόρη της Κριτικής Σκέψης , σχολιάζοντας κριτικά τον σύγχρονο κήπο της Γεσθημανή , το φιλί της προδοσίας που οδήγησε στο πάθος της σταύρωσης , σκέφθηκε δυο μαντινάδες για όλους και είναι πολλοί , δυστυχώς , - τους σημερινούς Ιούδες , που μάλιστα έμαθαν πια τόσο καλά την τέχνη της προδοσίας , ώστε φιλούν πλέον με … πλεόνασμα …
Σ.Υ.Κ.Η. : Συνεργασία Υπηρετών Κακοποιού Ήθους . Και συ , εσταυρωμένε μου λαέ , πού πας ; Πώς γίνεται των σταυρωμένων ο σταυρός να « ανασταίνει » σταυρωτήδες ; Τώρα , ο Ιούδας σε φιλάει με πλεόνασμα … Εσύ , στην αγχόνη της τιμής σου
Μην βάζεις μάσκα στην καρδιά , κουκούλα στο μυαλό σου ,
κι αυτός στον επάργυρο της προδοσίας θρόνο .
γιατί αν προδώσεις την ψυχή θα βρεις τον διάολό σου …
Το πλεόνασμα της υποκρισίας άφθονο .
Τα κρίματά μας στη ζωή , στον ουρανό σχωρούνται ,
Το πλεόνασμα της μετανοίας άφαντο .
μα του προδότη οι ενοχές , οχιές και δεν κοιμούνται …
Αλλά τι κάθομαι , ο δόλιος , και σου λέω …
« Την προδοσίαν πολλοί ηγάπησαν , τον προδότην ουδείς . » Αυτό μας μάθαιναν παλιά , για να αποστρεφόμαστε τους προδότες . Αγχόνη χρησάμενος ο Ιούδας , απελθών απήγξατο πάνω σε μια συκή … Οι σύγχρονοι Ιούδες δεν δείχνουν να … αγχώνονται και όχι μόνον σε κρεμάλα στη συκή δεν τους ωθεί η προδοτική συμπεριφορά τους , αλλά χωρίς φύλλο συκής παριστάνουν τους σωτήρες του σταυρωμένου λαού , ψηφοθηρώντας σταυροδοσία από αυτούς που έχουν καρφώσει στο σταυρό του μαρτυρίου . Για να φθάσει , βέβαια , ο Ιούδας στο απήγξατο πρέπει να αναγνωρίσει την ύβρη του . Οι νυν πολιτικοί Ιούδες όχι μόνον δεν παραδέχονται την ύβρη τους , αλλά δηλώνουν και σωτήρες των σταυρωμένων , ολισθαίνοντας σε δεύτερη ύβρη , χωρίς να γνωρίζουν οι αμαθείς – αθεόφοβοι ότι η δευτέρα ύβρις χείρων της πρώτης .
την ώρα τούτη , που’ σαι πάνω στον σταυρό ;
Δεν γίνεται σταύρωση χωρίς Ιούδα . Όπως και δεν γίνεται ανάσταση χωρίς μετάνοια , χωρίς μεταστροφή του νου , χωρίς αναγέννηση της πολιτικής συνείδησης των υβριστών του μαρτυρικού λαού μας . Δεν πάσχουμε από αγχόνες … Κατά τραγική δυστυχία είναι μόνιμα κρεμασμένος πάνω στο σταυρό του μαρτυρίου του ο τίμιος και ηθικός μεροκαματιάρης άνθρωπος του λαού . Πάσχουμε από μετάνοια γνήσια και ειλικρινή , πάσχει κι αυτό το Πάσχα ο εσταυρωμένος λαός μας από καθαρτήριο φιλί αγάπης και όχι προδοσίας , πάσχει από νέμεση , που θα εξαγνίσει την προδομένη του ψυχή . ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ μετάνοιας και αγάπης για όλους.
- Συγκρίσεις ανόμοιες , συκοφαντικές και τα τοιαύτα …, θα πουν και πάλι οι φαρισαίοι ρήτορες … - Εγώ , προδότης , ρε Ιούδα , που για σένανε πονώ ; Έτσι , είναι . Όποιος προδόθηκε μονάχα , γνωρίζει από καρφιά της προδοσίας . Εκειός που πρόδωσε μονάχα , φακίρης κοιμάται κι ονειρεύεται στου παλατιού την κλίνη … Στον κήπο της Γεσθημανή δεν βλάστησε της μεταμέλειας το δέντρο . Το θαύμα το αναστάσιμο ετρώθη , ευχή για λίγες μέρες κι ως του Θωμά ξανά ου μη πιστεύσω . Σταύρωση – Ανάσταση , σε μια ευθεία . Και το « απήγξατο » ; Πού εξοβελίσθηκε το απήγξατο του Ιούδα ; Ο οβελίας ίδιος πάντα . Του φτωχού τ’ αρνί . Εσύ , σταυραδερφέ μου , εσταυρωμένε μου λαέ , εσύ ο εξιλαστήριος αμνός , γυρίζεις και γυρίζεσαι
Και απελθών απήγξατο …
στρόβιλος με πληγές κι αλάτι πόνου .
Στον κήπο της Γεσθημανή
Μετά τη σταύρωση μετάνοια δεν υπάρχει .
δεν βλάστησε της μεταμέλειας το δέντρο .
Χάθηκε μέσα στο πλεόνασμα …
Ουδέν ίχνος μετανοίας αποτυπώθηκε
έστω κι ένα μικρό φιλί αγάπης ,
πάνω στην αχλύ του φιλήματος της προδοσίας .
ένα φιλί εξιλασμού από Ιούδα χείλη ,
Κι εκείνη η συκή της κάθαρσης , ξεράθηκε κι αυτή .
επί τον τύπον των ήλων σου να ασπασθεί
Σε παράταξη – επιμελώς – συντάσσονται οι Ιούδες ,
και να υπογράψει μεταστροφή του νου και πράξη ευθύνης :
καταθέτουν – μυστικά – τα αργύρια
ΠΑΣΧΑ ΑΓΑΠΗΣ !
και θέτουν υποψηφιότητα διά το τάγμα των σωτήρων …
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΣΕΛ. 19
Ανακρίνοντας… τη συγγραφέα Ράνια Λυμπεροπούλου Της Σμαραγδής Μητροπούλου Για τους φίλους είναι η Ράνια… μα για μένα το πατριωτάκι μου. Έτσι την αποκαλώ, μιας κι οι δυο καταγόμαστε από την όμορφη Καλαμάτα. Ας τη γνωρίσουμε λοιπόν καλύτερα. Τι λέτε; Πάμε λοιπόν! Ράνια μου, καλημέρα και να σε καλωσορίσω κοντά μας. Πες μας κάποια πράγματα για σένα, ώστε να σε γνωρίσουμε καλύτερα. Κατοικώ στην Καλαμάτα, όπου γεννήθηκα και έζησα μέχρι τα εφηβικά μου χρόνια. Τελείωσα το Σχολείο στην Αθήνα και φοίτησα στο Οικονομικό της Νομικής Σχολής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Όμως θεωρούσα πολύ "ψυχρά" τα Οικονομικά και δεν τα αγάπησα. Επιστρέφοντας στην γενέτειρά μου, αρκετά χρόνια πριν, εργάστηκα για λίγο ως συμβασιούχος στο Τ.Ε.Ι. Καλαμάτας. Τώρα εργάζομαι στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Καλαμάτας. Όντας άτομο ιδιαίτερα ευαίσθητο και συναισθηματικό, με πολλές ανησυχίες και προβληματισμούς, μεγάλες μου αγάπες ήταν και είναι η Ψυχολογία και η Λογοτεχνία. Πάντα μου άρεσε ιδιαίτερα να ακούω, να διαβάζω και να γράφω ιστορίες, μικρές ή μεγάλες, αληθινές ή φανταστικές, αρκεί να έχουν κάποιο μήνυμα. Παντοτινός μου σύντροφος το μικρό μου τετράδιο για να κρατώ σημειώσεις, να καταγράφω ιδέες, σκέψεις, συναισθήματα, καθώς και ό,τι θεωρώ πως αξίζει να θυμάμαι. Τα τελευταία χρόνια η ανάγκη μου για επικοινωνία με ώθησε να γράψω πιο συστηματικά, για να εξωτερικεύσω σκέψεις και συναισθήματα. Φιλοδοξία μου είναι να καταφέρω να "μιλήσω" στις καρδιές των ανθρώπων, καταθέτοντας την ψυχή μου σε αυτούς. Τα όνειρά μου είναι απλά: να έχω μια όμορφη οικογενειακή ζωή κοντά στα παιδιά μου, στον εγγονό μου και στους φίλους μας, να μπορώ να βοηθάω όποιον έχει ανάγκη, να είμαι χρήσιμη στην κοινωνία, να αγαπώ και να με αγαπούν. Μα πάνω από όλα να έχω την δύναμη να αγωνίζομαι για το δίκαιο και το καλό. Η πρώτη μου εμφάνιση στα λογοτεχνικά δρώμενα έγινε το 2015 με
την έκδοση του μυθιστορήματός μου με τίτλο "Η Ζωή Δεν Σταματά Στο Χθες", από τις εκδόσεις ΛΥΚΌΦΩΣ Πρόκειται για μια ερωτική ιστορία, η οποία είναι βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα. Το μήνυμα που θέλω να δώσω γράφοντας την είναι ακριβώς αυτό που βλέπουμε στον τίτλο του βιβλίου. Μιλάει, επίσης, για τον διαρκή αγώνα μεταξύ συναισθήματος και λογικής και στη συνέχεια, μέσα από μυθοπλασία, προσπαθώ να δώσω μία απάντηση σε αυτό. Την επόμενη χρονιά ξεκίνησα να γράφω μία συλλογή διηγημάτων με τίτλο “Πίσω απ’ τους χειμώνες”, η οποία βρίσκεται υπό έκδοση τον τελευταίο μήνα. Στο έργο αυτό συμπεριλαμβάνεται το βραβευμένο μου διήγημα με τίτλο "Ξεχασμένοι Άγγελοι" από την συμμετοχή μου στον Δεύτερο Διαγωνισμό Διηγήματος που διοργάνωσε η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Καλαμάτας τον Μάιο του 2018. Στο διαγωνισμό αυτό έλαβαν μέρος πολλοί από τους απανταχού ευρισκόμενους Μεσσήνιους λογοτέχνες. Στο άμεσο μέλλον πρόκειται να κυκλοφορήσει το μυθιστόρημά μου με τίτλο «΄Ο, τι πολύ …ποθήσαμε», μια κοινωνική ιστορία που ξεκινά να διαδραματίζεται από τα χρόνια της Κατοχής και φτάνει μέχρι σήμερα, καθώς ολοκληρώνεται μέσα σε τρεις γενιές. Με τα πρώτα μου βήματα και στον χώρο της Ποίησης απέσπασα το τρίτο βραβείο ανάμεσα σε 408 συμμετοχές στον 6 ο Παγκόσμιο Διαγωνισμό της Αμφικτυονίας Ελληνισμού που εδρεύει στην Θεσσαλονίκη. Το ποίημα έχει τον τίτλο "Σκέψεις Ανέλπιδες" Επιθυμώ μέσω της συγγραφής να βάλω κι εγώ το λιθαράκι μου έτσι ώστε να κάνουμε τον κόσμο μας πιο όμορφο. Η συγγραφή είναι πρώτα και πάνω απ’ όλα η κατάθεση της ψυχής μας. Εξάλλου, όταν δημιουργείς, ζεις δύο φορές. Σύστησε μας με λίγα λόγια το νέο σου βιβλίο. Θα σας συστήσω το βιβλίο που ήδη κυκλοφορεί μιας και το νέο βρίσκεται τώρα υπό έκδοση.
ΣΕΛ. 20 | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
Το μυθιστόρημα με τίτλο “Η Ζωή Δεν Σταματά Στο Χθες” κυκλοφόρησε στις 9 Νοεμβρίου του 2015 από τις εκδόσεις ΛΥΚΟΦΩΣ. Είναι η πρώτη μου απόπειρα να μπω στο χώρο του βιβλίου. Πρόκειται για μια ιστορία που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, τα οποία με είχαν εντυπωσιάσει όταν ήμουν στην ηλικία των δεκαεπτά μου χρόνων. Το βιβλίο, λοιπόν, αυτό πραγματεύεται την ιστορία μιας μαθήτριας της Γ΄ λυκείου, της Νάνσυ, προς τα τέλη της δεκαετίας του ΄70. Η διαδρομή της ζωής της ηρωίδας, από τα μαθητικά της χρόνια έως και αρκετά αργότερα, ο χαρακτήρας, οι σκέψεις, τα συναισθήματα, οι ελπίδες της, οι φιλίες και ο πρώτος έρωτάς της αλλά και οι συγκυρίες, τα προβλήματα και όσα της δημιούργησαν διλήμματα και την καθοδήγησαν στις αποφάσεις της, περιγράφονται εδώ. Γνωρίζουμε τους ανθρώπους της, το περιβάλλον της, τον Αλέξη, το Νικ, τη Μύριαμ, τη Λυδία, τη Τζέην, την Άντζυ, την οικογένειά της, τους συμμαθητές της, τους φίλους της, όλους αυτούς που είχαν μικρό ή μεγάλο ρόλο στην καθημερινότητά της. Βλέπουμε τη συμβολή του καθενός, καθοριστική ή όχι, στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς της και τον τρόπο που όλοι αυτοί και όλα αυτά αλληλεπιδρούν στον κόσμο της. Και φυσικά, τον έρωτα, τους έρωτες, τις «μάχες» του συναισθήματος και της λογικής, της καρδιάς και του μυαλού, που καθόρισαν τη ζωή της ολόκληρη. Χρονικά μεταφερόμαστε στα τέλη της δεκαετίας του ’70. Η αφήγηση, όπως είπαμε, βασίζεται σε αληθινή ιστορία. Και θέλησα να την αποτυπώσω στο χαρτί, ακριβώς στη χρονική περίοδο που διαδραματίστηκε με σκοπό να αποδώσω ακριβώς το κλίμα που επικρατούσε εκείνη την εποχή, με τα έθιμα, τις συνήθειες αλλά και τα ταμπού που υπήρχαν τα οποία αγνόησε η Νάνσυ ακούγοντας ΜΟΝΟ την καρδιά της. Η αλήθεια είναι πως η ζωή μας είναι, ή τουλάχιστον τότε ήταν, γεμάτη από απαγορευτικά και φραγμούς, είτε ηθικούς είτε κοινωνικούς. Το αν θα «κλειδώσει» η ζωή κάποιου και θα σταματήσει στο ΧΘΕΣ είναι θέμα χαρακτήρα, αξιών, προτύπων, ακόμα και συγκυριών, κλειστής κοινωνίας, κλπ, κλπ. Αυτό, όμως, ΔΕΝ συμβαίνει τόσο σήμερα και δεν θα έπρεπε να συμβαίνει γιατί εκ των πραγμάτων η Ζωή μας ΔΕΝ γυρίζει πίσω και ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΑ ΣΤΟ ΧΘΕΣ…… Αυτό, ακριβώς, είναι και το βασικό μήνυμα του βιβλίου. Το δεύτερο και υπό έκδοση βιβλίο μου, με τίτλο “Πίσω απ’ τους χειμώνες”, είναι μια συλλογή από δέκα διηγήματα, πολλά εκ των οποίων βασίζονται επίσης σε πραγματικά γεγονότα κι έχουν να κάνουν με την περιθωριοποίηση, τον ανθρώπινο πόνο, τη ζωή και το θάνατο. Στη συλλογή αυτή αφηγούμαι ιστορίες με σκοπό να δώσω μηνύματα που πρέπει να μην ξεχνά κανείς, αν θέλουμε να λεγόμαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Ένα διήγημα εξ αυτών έχει βραβευτεί σε λογοτεχνικό διαγωνισμό διηγήματος, το Μάιο του 2018, από τη Δημόσια Κεντρική βιβλιοθήκη Καλαμάτας. Τίτλος του “Ξεχασμένοι ¨Άγγελοι”. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου Έλληνες και ξένοι συγγραφείς και πως επηρέασαν –εάν επηρέασαν- το έργο σου; Πέραν των κλασσικών συγγραφέων, αγαπημένοι συγγραφείς είναι πολλοί και μπορώ να πω με σιγουριά πως προτιμώ τους Έλληνες από πολλούς ξένους. Ποιον να πρωτοαναφέρω; Ζυράννα Ζατέλη, Σοφία Βόικου, Ιωάννα Καρυστιάνη, Αλκυόνη Παπαδάκη, Άλκη Ζέη… Επίσης, η Μεσσήνια συγγραφέας Μαρία Καραγιάννη, ο Θεοφάνης Παναγιωτόπουλος, η Σμαραγδή Μητροπούλου («η Σμαραγδένια μου», όπως την αποκαλώ), ο Γιάννης Καλπούζος, ο Ισίδωρος Ζουργός, ο Μιχάλης Γριβέας, ο Μένης Κουμανταρέας, ο Σταύρος Τσαγκαράκης, η αγαπημένη μου Ρένα Ρώσση Ζαϊρη. Μου άρεσε πολύ και η γραφή της Καίτης Οικονόμου και λυπήθηκα πολύ για το χαμό της. Πάντως, η αλήθεια είναι πως η Ρένα Ρώσση Ζαϊρη με το βιβλίο της ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΟΡΑΛΛΙ, με επηρέασε τόσο που αποφάσισα πως- αφού η γραφή είναι κάτι που μπορώ να υποστηρίξω- θα το τολμήσω. Ήθελα κι εγώ να μιλήσω, να δώσω μηνύματα , τροφή για σκέψη στους αναγνώστες, να κάνω καταθέσεις ψυχής. Την αγαπώ πολύ. Ας με συγχωρήσουν όσοι συγγραφείς μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή. Η Μεσσηνία, πάντως, έχει αξιόλογα ονόματα στην τέχνη και στην
λογοτεχνία! Οι ήρωες σου έχουν προδιαγεγραμμένη πορεία την οποία γνωρίζεις κι ακολουθείς ως την τελευταία σελίδα ή υπάρχει πιθανότητα «αυτονόμησής» τους κατά τη διάρκεια συγγραφής του βιβλίου; Στο πρώτο μου μυθιστόρημα, ναι, οι ήρωές μου είχαν προδιαγεγραμμένη πορεία. Στα υπόλοιπα βιβλία μου συνήθως αυτό γίνεται, δηλαδή ΑΥΤΟΝΟΜΟΥΝΤΑΙ κατά τη διάρκεια της συγγραφής, κάτι που εμένα προσωπικά μου αρέσει να συμβαίνει, γιατί έτσι μπορεί να εξελίσσεται θετικότερα η υπόθεση του κάθε έργου. Ποια είναι τα δικά σου όνειρα για το μέλλον, τόσο σε επαγγελματικό-καλλιτεχνικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο; Τα δικά μου όνειρα για το μέλλον… Στον επαγγελματικό τομέα, θέλω να συνεχίσω αυτό που άρχισα τα τελευταία 5-6 χρόνια, δηλαδή να συνεχίσω να γράφω, αφού με συναρπάζει ό,τι έχει να κάνει με τέχνη και συναίσθημα. Να ασχολούμαι με ΛΕΞΕΙΣ, με διηγήσεις, με μυθοπλασία, με οτιδήποτε μπορώ να εκφράσω και να εκφραστώ. Παρακολούθησα λίγα μαθήματα δημιουργικής γραφής, αλλά προσπαθώ να ακούω τις συμβουλές που μου δίνουν οι φίλοι και συνάδελφοι που είναι περισσότερο έμπειροι και γνώστες, αν και το να γράφεις ΔΕΝ ΓΊΝΕΤΑΙ ΕΠΆΓΓΕΛΜΑ! Για μένα είναι λειτούργημα κι έτσι πρέπει να είναι. Βάζω πιο ψηλά τον πήχη τώρα στα γραπτά μου. Είναι υπόσχεση που έδωσα στον εαυτό μου πρώτα και στην συνέχεια στους φίλους που με βοήθησαν και με βοηθούν! Φτάσε όπου ΔΕΝ μπορείς. Αυτά ακριβώς τα λόγια του Νίκου Καζαντζάκη είναι για μένα βασική αρχή. Σε προσωπικό επίπεδο τώρα, είμαι ευγνώμων που έχω μια ήσυχη ζωή κοντά στους αγαπημένους μου κι αυτό ζητώ και για το μέλλον: ψυχική ηρεμία, υγεία, αγάπη και τα παιδιά και τον εγγονό μου κοντά μου και χαρούμενους. Στη συνέχεια, θέλω να μπορώ να χαίρομαι πάντα τη θάλασσα με την παρέα και τους φίλους μου, εκείνους που μου δίνουν χαρά και χαμόγελο. Και βέβαια να είμαι σε θέση να βοηθάω όποιον έχει την ανάγκη μου και να είμαι χρήσιμη στην κοινωνία, να αγωνίζομαι για το δίκαιο με τον δικό μου τρόπο. Πώς περνάς το χρόνο σου όταν δεν ασχολείσαι με τη συγγραφή βιβλίων; Οι 24 ώρες το εικοσιτετράωρο δεν με φτάνουν. Είμαι μάνα, γιαγιά, νοικοκυρά, δουλεύω οκτάωρο, και θέλω να κάνω πράγματα και με τον σύντροφό μου. Οπότε δεν χρειάζεται να συνεχίσω να σου πω πως τρέχω χειρότερα απ’ τον Βέγγο. Τώρα, μάλιστα, κατεβαίνω και στις δημοτικές εκλογές ως δημοτική σύμβουλος. Ξέρω πως δεν είμαι καλή σε όλα αυτά, π.χ. στο νοικοκυριό, αλλά προσπαθώ. Προτεραιότητα στην ζωή μου έχει η οικογένεια και η συγγραφή. Τα υπόλοιπα έρχονται ύστερα, αλλά πρέπει και θέλω να τα κάνω. Ή ζωή μία φορά μας χαρίζεται και το έχω νιώσει απόλυτα αυτό. Γι’ αυτό και δημιουργώ. Με ποιο τρόπο μπορεί να επικοινωνήσει μαζί σου το αναγνωστικό σου κοινό; Έχω προφίλ στο facebook και πρόκειται να φτιάξω και σελίδα στο διαδίκτυο. Στην Καλαμάτα με γνωρίζουν… ξέρουν δε ότι βρίσκομαι τις περισσότερες ώρες της μέρας στο Πνευματικό Κέντρο της πόλης. Συνήθως μου στέλνουν μηνύματα στο facebook. Πώς ξεκίνησες να γράφεις το πρώτο σου βιβλίο; Το είχα τα τελευταία χρόνια στο μυαλό μου, γιατί διάβαζα τους νέους συγγραφείς και μου άρεσε η ιδέα να δοκιμάσω. Μετά από κάποιες συζητήσεις πάνω σε αυτό με τη δασκάλα του γιου μου, όταν εκείνος ήταν στην έκτη τάξη του δημοτικού, αποφάσισα να πραγματοποιήσω αυτή μου την επιθυμία και το όνειρο κάνοντας αρχή με μία πραγματική ιστορία που έζησα εγώ, όταν ήμουν μαθήτρια στην Γ΄ Λυκείου. Στην ουσία, λοιπόν, η δασκάλα του μικρού, πριν από λίγα χρόνια, είναι υπεύθυνη γι’ αυτά που έχω δημιουργήσει ως τώ-
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΣΕΛ. 21
ρα, γιατί εκείνη πρώτη πίστεψε σε μένα και με προέτρεψε να το Λίγα λόγια για τη Ράνια Λυμπεροπούλου πραγματοποιήσω.. Η φίλη μου πλέον και υπέροχος νέος άνθρωπος είναι η κυρία Μαρία Αγραπίδη. Με την ευκαιρία αυτή θέλω να την Η Ράνια Λυμπεροπούλου γεννήθηκε στην Καλαμάτα, όπου πέρασε ευχαριστήσω και δημόσια. Άλλαξε η ζωή μου και φυσικά προς το τα πρώτα παιδικά της χρόνια με την πληθώρα ιμπρεσσιονιστικών καλύτερο. εικόνων, οι οποίες υποσυνείδητα στιγμάτισαν το μετέπειτα πρωτοΠες μου για ένα βιβλίο που δεν έχεις γράψει εσύ και θα ήθελες γενές βιωματικό αφηγηματικό πεδίο της μυθιστορηματικής της βάσης. Η οικογενειακή της μετακόμιση στην Αθήνα στα δεκατρία της να το είχες γράψει. “Jane Eyre”, από κλασική λογοτεχνία. Το λατρεύω αυτό το βιβλίο, χρόνια προσέδωσε ουσιώδη εποικοδομητική βάση στα λογοτεχνικά καθώς και τη γραφή της Charlotte Bronte. Από ελληνική σύγχρονη της θεμέλια, που ήδη είχαν χτιστεί στην Καλαμάτα. Η επαφή της με λογοτεχνία, θα ήθελα να έχω γράψει το “Γλυκό, πικρό λεμόνι” της τους κύριους εκπροσώπους της β’ μεταπολεμικής γενιάς και η παΣοφίας Βοϊκου. Είναι μία πολύ ωραία ιστορία που διηγείται η Σορακολούθηση φιλοσοφικών σεμιναρίων από θεωρητικούς της Ευφία με το μοναδικό δικό της απλό- αλλά καθόλου απλοϊκό- τρόπο. ρωπαϊκής σκέψης άνδρωσαν το θεωρητικό της υπόβαθρο στην γραΌταν ήσουν παιδί, ποιο βιβλίο είχες αγαπήσει πολύ και ποιόν φή. Ωστόσο, η επιλογή της να σπουδάσει Οικονομικές Επιστήμες στο ΕΚΠΑ καθυστέρησε την παρουσία της στα λογοτεχνικά γράμσυγγραφέα; Το πιο αγαπημένο βιβλίο των παιδικών μου χρόνων είναι “Η καλύ- ματα. Η καθυστέρηση αυτή εντάθηκε εξαιτίας των μετέπειτα οικοβα του Μπάρμπα-Θωμά” κι επίσης το “Τρία κορίτσια κι ένα μυστι- γενειακών υποχρεώσεων και της επαγγελματικής της σταδιοδρομίκό”, ένα βιβλίο που διάβαζα και ξαναδιάβαζα κάθε καλοκαίρι στις ας, η οποία, ευτυχώς γι’ αυτήν, υφάνθηκε πάλι στην Καλαμάτα, την διακοπές μου. Φυσικά, είχα ξεκοκαλίσει και τους Μύθους του Αιαγαπημένη της πόλη. Εργάστηκε στο ΤΕΙ Καλαμάτας και στο Πνευσώπου. ματικό Κέντρο Καλαμάτας. Οι μεγάλες της αγάπες είναι η Ψυχολογία και η Λογοτεχνία. Πώς σου έρχονται οι ιδέες για να γράψεις ένα βιβλίο; Για να γράψω ένα βιβλίο, παίρνω ιδέες από πραγματικές ιστορίες Η πρώτη της εμφάνιση στα λογοτεχνικά δρώμενα έγινε το 2015 με που ακούω, κυρίως από ηλικιωμένα άτομα, αλλά και από νέους. την έκδοση του μυθιστορήματος « Η Ζωή Δεν Σταματά Στο Ένα γεγονός μπορεί να μου γεννήσει ιδέες για διάφορες ιστορίες Χθες» από τις εκδόσεις Λυκόφως. Την επόμενη χρονιά συνέγραψε που τις συνδυάζω και με μυθοπλασία και φτιάχνω με αυτό τον τρότην συλλογή διηγημάτων με τίτλο « Πίσω απ’ τους χειμώνες », η πο τα μυθιστορήματα ή τα διηγήματα που συνήθως γράφω. Αλλά ακόμα και αν θέλω να τονίσω κάτι, να δώσω ένα μήνυμα, πλάθω με οποία βρίσκεται υπό έκδοση τον τελευταίο μήνα… τη φαντασία μου ήρωες, έτσι όπως τους θέλω για το σκοπό που τους Στο άμεσο μέλλον αναμένεται να κυκλοφορήσει το μυθιστόρημά της με τίτλο «΄Ο, τι πολύ …ποθήσαμε!!» Επίσης κάνει τα πρώτα θέλω. της βήματα στον χώρο της Ποίησης όπου με την δυναμική είσοδό Πώς ακριβώς γράφεις; Όταν βρίσκεις χρόνο κι ένα ήσυχο της απέσπασε το τρίτο βραβείο ανάμεσα σε 408 συμμετοχές στον μέρος ή ακολουθείς κάποιο συγκεκριμένο ''τελετουργικό''; 6ο Παγκόσμιο Διαγωνισμό της Αμφικτυονίας Ελληνισμού που εΌταν έγραφα το πρώτο μου βιβλίο, το μυθιστόρημα πριν από 5-6 δρεύει στην Θεσσαλονίκη! χρόνια, ξυπνούσα το πρωί και φρόντιζα τα καθημερινά του σπιτιού: νοικοκυριό, φροντίδα παιδιών, κι ό,τι άλλο, το πολύ μέχρι τις πέντε Ο λόγος της ρέει αβίαστα, το ύφος της απλό και κατανοητό, ακοτο απόγευμα. Εκείνη την ώρα, καθόμουν στο τραπέζι που γράφω με λουθεί το ρεύμα των δεκαετιών στις οποίες αναφέρεται. τα τετράδια μου και άρχιζα τη συγγραφή. Όλα χειρόγραφα στην αρχή. ΄Ο,τι κι αν γινόταν, ό,τι κι αν συνέβαινε, δεν σήκωνα το κεφάλι μου μέχρι τη νύχτα, μέχρι το πρωί, έως ότου καταλάβαινα ότι πλέον χρειαζόμουν ύπνο και ξεκούραση. Ειλικρινά, από την ώρα που ξυπνούσα το πρωί, περίμενα πως και πως να έρθει πέντε το απόγευμα.. Ο σύζυγος και τα παιδιά έκαναν τις δικές τους δραστηριότητες πάντα χωρίς εμένα. Δεν υπήρχε τίποτε άλλο στο μυαλό μου εκείνα τα δύο πρώτα χρόνια. Δεν εργαζόμουν, όμως, και ο σύζυγος μου με βοηθούσε αρκετά με το νοικοκυριό .Μέχρι που ήρθε η στιγμή να εκδοθεί το βιβλίο. Τότε ήταν που ξεκίνησα να εργάζομαι στο Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας. Από τότε και μέχρι σήμερα, δεν μπορώ να βρω σταθερές ώρες να γράψω. Επειδή, όμως, όπως προείπα είναι μία από τις δύο προτεραιότητες μου η συγγραφή, φροντίζω να βρίσκω αρκετό χρόνο γι’ αυτό κι αφήνω άλλα πίσω. Τα βιβλία σου βασίζονται σε δικές σου εμπειρίες, πραγματικά γεγονότα ή είναι, ως επί το πλείστον, μυθοπλαστικά; Τα βιβλία μου ως τώρα είναι όλα βασισμένα σε πραγματικά γεγονότα συνδυασμένα με μυθοπλασία. Στο μυθιστόρημα μου με τίτλο "΄Ο,τι πολύ ποθήσαμε ", το οποίο θα αποτελείται από δύο μέρη, ίσως και τρία, υπάρχουν πολλά δικά μου βιώματα και της οικογένειάς μου, των γονιών και λίγα των παππούδων. Λατρεύω να γράφω πραγματικά γεγονότα, ιστορίες που μου έχουν κάνει εντύπωση και να τις συνδυάζω με μύθο ώστε να βγαίνει το δίδαγμα, το μήνυμα που εγώ επιδιώκω. Θα έλεγα ότι η μυθοπλασία υπάρχει στα βιβλία μου σε μικρότερο ποσοστό. Ράνια μου, σ’ ευχαριστώ πολύ γι’ αυτή την κατάθεση ψυχής. Με το καλό να απολαύσουμε και τα επόμενα έργα σου. Κι εγώ ευχαριστώ από καρδιάς.
ΣΕΛ. 22 | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΒΙΒΛΙΟ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
Άρης Γεράρδης: «Ευτυχώς είναι ακόμα σήμερα» ΚΡΙΤΙΚΗ: Ευάγγελος Αυδίκος Πρώτη δημοσίευση: 04 Μαρτίου 2019 στο Diastixo.gr
τη μέρα που φοράει αναπνευστική μάσκα κι αδιαφορεί. Που παρακάμπτει τα προβλήματα κλείνοντας τα μάτια ή συνηθίζοντας στα καυσαέρια και την τοξικότητα που διαχέεται στις διαπροσωπικές και κοινωνικές σχέσεις. Ο ποιητής δανείζει τη γραφίδα του στη γενιά του. «Κίτρινη απελπισία πνίγει τους καταυλισμούς», διαπιστώνει. Κι αυτό τον οδηγεί να κλειστεί στο καβούκι του. Μυρίζει θάνατο ο αγέρας. Η γενιά του Γεράρδη αρχικά υιοθέτησε την τακτική του καναρινιού. Μετά, ανέπτυξε ιδρυματισμό επιλέγοντας την ιδιώτευση. Όσο σπρώχνω προς το φως, τόσο με τραβάει το σκοτάδι.
Κάπου ανάμεσα σε Τρίτη και Τετάρτη πρέπει να παράπεσε η αληθινή σου μέρα. Το δίστιχο αυτό του Ελύτη (Μαρία Νεφέλη) είναι η προμετωπίδα της ποιητικής συλλογής του Άρη Γεράρδη. Συμπυκνώνει την πρόθεση του ποιητή, όπως αποτυπώνεται στον τίτλο της συλλογής του, Ευτυχώς είναι ακόμα σήμερα. Η υπαρξιακή αγωνία για τον χρόνο. Ένα θέμα που διατρέχει τα περισσότερα από τα σύντομα Η πρώτη ποιητική συλλογή του Γεράρδη είναι ενδεχομένως ο ποιηποιήματα που περιλαμβάνονται στη συλλογή. τικός απολογισμός μιας γενιάς που ονειρεύτηκε να πιάσει ψάρια με Αν ο τίτλος υπαινίσσεται τη συνειδητοποίηση της ρευστότητας του τις χούφτες. Να πετύχει το αδύνατο. Και καθώς το όνειρο έχει ξεθωχρόνου που χρειάζεται τη διαρκή μάχη και εγρήγορση, ο Γεράρδης ριάσει και στην τσέπη του παλτού του έχουν απομείνει μόνο τα εισιυπονομεύει τη δυνατότητα του ανθρώπου να ελέγξει τη διαρκή ροή τήρια μιας άλλης εποχής, ο ποιητής παρακολουθεί την οριστική διάτου χρόνου στο επίπεδο της καθημερινότητας. σταση του εαυτού του από τον παλιότερο ονειροπόλο. Χαρακτηριστικό είναι το πρώτο ποίημα, «Τα κρυφά ελατήρια του ωρολογοποιού», στο οποίο ο ωρολογοποιός μπορεί να είναι ο κοσμικός χρόνος «που πυροβολεί τ’ όνειρό σου και σπάει το ρολόι σου» ή μπορεί να είναι οι μηχανισμοί εξουσίας που αποδομούν τους ατομικούς κήπους και αφυδατώνουν τα όνειρα καταστρέφοντας και ανανοηματοδοτώντας. Η ποιητική συλλογή οργανώνεται γύρω από αυτή τη βασική αντίθεση: τον χρόνο της καθημερινότητας και την υπέρβαση αυτών των καταναγκαστικών ορίων. Ανάμεσα στην Κυριακή της σχόλης, που αδρανοποιεί τη συνείδηση και δημιουργεί έναν κόσμο παραμυθίας, και την άλλη μέρα, δρεπάνι που θα «θερίσει τους ύπνους μας». Ο ποιητής ουσιαστικά εισάγει στο ποιητικό σύμπαν έννοιες που έρχονται από πολύ παλιά, αποκαθαίροντάς τες από τη νοηματοδότηση των προηγούμενων δεκαετιών. Πρόκειται για την αλλοτρίωση, στην οποία ο χρόνος προσαρμόζεται αποκτώντας τα χρώματα και τα αισθήματα που εγχέονται από τον «ωρολογοποιό». Ο χρόνος της κατανάλωσης και των σούπερ μάρκετ που πουλάνε γάλα –τροφή– αλλά και όνειρα. Ε ειν’ αυτά που μετατρέπουν τους ανθρώπους σε σκελετούς της ντουλάπας. Που χάνουν τη βούληση. Γίνονται αθύρματα της κατανάλωσης, υπακούοντας στις επιταγές. Αυτό είναι ένα από τα βασικά θέματα που διατρέχουν τα ποιήματα αυτής της συλλογής. Η συγκεκριμένη αντίθεση αποκτά διάφορες μορφές, αλλά στο τέλος παραμένει η ίδια. Είναι ο χρόνος της κυριακάτικης σχόλης, που στις πόλεις βρέχει μοναξιά. Η ποίηση του Γεράρδη αποκτά ανεπαίσθητα έναν ελεγειακό τόνο, καθώς η μοναχικότητα παρελαύνει με διάφορους τρόπους και δημιουργεί το δικό της στρατόπεδο, κλείνοντας την ψυχή και την πόρτα στον διπλανό. Δεν ανοίγω ποτέ, δηλώνει το ποιητικό του υποκείμενο, στον ένοικο του διπλανού που χτυπάει την πόρτα για ζάχαρη και καφέ. Προπάντων, για επικοινωνία. Ο χρόνος των σύγχρονων κοινωνιών παραλύει τη βούληση και προκαλεί τρόμο στην προοπτική της διάδρασης. Τα ποιητικά υποκείμενα του Γεράρδη επαναφέρουν στη μνήμη τους μοιραίους του Βάρναλη. Μόνο που η μοναξιά των μοιραίων είχε ως σκηνή της έναν δημόσιο χώρο, την ταβέρνα. Ο Γεράρδης εγκιβωτίζει τα μοναχικά του άτομα σε διαμερίσματα φυλακές. Το καναρίνι κρέμεται ανάποδα στο κλουβί του, βαρέθηκε να βλέπει ουρανό που δεν είναι δικός του. Στην καλύτερη περίπτωση, οι εγκλωβισμένοι επιλέγουν τον συμβιβασμό. Το μόνο που επιτρέπουν στον εαυτό τους είναι να υιοθετήσουν την αλήθεια των άλλων. Αρνούνται να κοιτάξουν τον ουρανό που δεν είναι δικός τους. Η ποίηση του Γεράρδη αποκτά ανεπαίσθητα έναν ελεγειακό τόνο, καθώς η μοναχικότητα παρελαύνει με διάφορους τρόπους και δημιουργεί το δικό της στρατόπεδο, κλείνοντας την ψυχή και την πόρτα στον διπλανό. Αναπόφευκτα, η ποιητική αντίθεση αποκτά νέα μορφή. Από τη μια μεριά είναι το σκοτάδι κι από την άλλη το φως. Το μαύρο και τα όνειρα. Ο φόβος για μια ζωή που χάθηκε. Που άλλαξε. Φόβος για
Ευτυχώς είναι ακόμα σήμερα Άρης Γεράρδης, Οδός Πανός - 128 σελ.
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
ΒΙΒΛΙΟ | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΣΕΛ. 23
Κριτική για το βιβλίο της συγγραφέως Τζωρτζίνας Κουριαντάκη «ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΣΤΗΣΑΝ ΧΟΡΟ» γνώστη. Το εύρος της ανησυχίας της συγγραφέως πάλι, για κάθε ιστορία της, επιμελημένο με την ίδια ευαισθησία. Οι σκέψεις Συγγραφέας-Δημοσιογράφος έστησα χορο λοιπόν και μας καλούν να πάρουμε και εμείς μέρος σε αυτή τη γιορτή ιδεών, που μοναδικό σκοπό έχει τη συμπόρευση, α<<Οι σκέψεις έστησαν χορό>> λοιπόν, στο μυαλό της Τζωρτζί- κόμη και αν το μονοπάτι είναι διαφορετικό για τον καθένα. νας Κουριαντάκη, επιτρέποντάς μου να κάνω μια αυθαίρετη παράφραση, της ευρηματικότατης ταινίας του Σπάικ Τζονζ, <<Στο μυαλο του Τζον Μάλκοβιτς>>. Η αλήθεια είναι πως ο συγκεκριμένος τίτλος του βιβλίου, της πρωτοεμφανιζόμενης μα βραβευμένης συγγραφέως, για ποιητικές της δημιουργίες και πεζογραφήματα, δε θα μπορούσε να είναι πιο εύστοχος. Ουσιαστικά αναφερόμαστε σ’ ένα βιβλίο δομημένο με μια σύνθεση διηγημάτων, που αποκρυσταλλώνουν το ψηφιδωτό της ζωής, σε όλες σχεδόν τις εκφάνσεις της. Ο έρωτας, ο φόβος, η απώλεια και η αγάπη, η μοναξια και το πάθος, τα ανεκπλήρωτα όνειρα, ξετυλίγονται μέσα από την ξεχωριστή πένα της συγγραφέως, με έναν βιωματικό τρόπο. Η Κουριαντάκη, ψυχογραφεί τους χαρακτήρες της, επενδύοντας στα συναισθήματά τους, μπροστά στις δυσκολίες που επιτάσσει το κοινωνικό γίγνεσθαι να διευθετήσουν αλλά και τα παράξενα παιχνίδια του σύμπαντος να ισορροπίσουν. Με αυτόν τον τρόπο κάνει τον αναγνώστη να συμπάσχει μαζί τους και ενίοτε όμως να στέκεται σκεπτικός, για τα διλλήματα που τίθενται να αντιμετωπίσουν, σαν να βάζει τον ίδιο να πάρει τις αποφάσεις στη θέση των ηρώων της. Ο τρόπος της γραφής είναι σύγχρονος και οικείος. Αποφεύγει τις βαρύγδουπες εκφράσεις και τις επιτηδευμένες λέξεις, καλλιεργώντας ένα κλίμα αμεσότητας και συμβίωσης των ιστοριών, που σαν κάτι να θυμίζουν απο όσα γνωρίζουμε από τον περίγυρό μας ή ακόμη έχουμε ζήσει, δημιουργώντας ένα καθαρτικό συναίσθημα αναβίωσης. Τα διηγήματα στην ολότητά τους, ποικίλλουν στη θεματολογία αλλά και στην έκτασή τους. Χάριν αυτής της ποικιλόμορφης ένωσης, αποστασιοποιείται απο ένα συγκριμένο μοτίβο ψυχολογίας, εναλλάσσοντας πολλές φορές ακαριαία τα συναισθήματα, εκπλήσσοντας τον αναΤου Γιώργου Γρηγορόπολου
«Παραμύθια του ραδιοφώνου» – Συλλογή της Εύας Πετροπούλου-Λιανού Τίτλος: «Παραμύθια του ραδιοφώνου» Συγγραφέας: Εύα Πετροπούλου-Λιανού Είδος: Παραμύθι Ψηφιακή έκδοση Άδεια διανομής: Ελεύθερη διάθεση από τη συγγραφέα Σελίδες: 56 Έτος έκδοσης: 2019 Κατεβάστε Δωρεάν: https:// www.openbook.gr/paramythia -toyradiofwnoy/
ΣΕΛ. 24 | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΒΙΒΛΙΟ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
Παρουσίαση του Ιστορικού Μυθιστορήματος ¨ΜΑΚΕΝΤΑ ΚΑΙ ΣΟΛΟΜΩΝ¨ της Όλγας Κανελλοπούλου (15 Μάη στο ¨ΑΙΤΙΟΝ¨) Το Ιστορικό Μυθιστόρημα ¨ΜΑΚΕΝΤΑ ΚΑΙ ΣΟΛΟΜΩΝ¨ περπατάει και πάει στις 15 Μάη στο ¨ΑΙΤΙΟΝ¨ όπου θα το παρουσιάσουν υπεύθυνοι Λόγιοι. Η πένα της συγγραφέως Όλγας Κανελλοπούλου διείσδυσε στην όλη θελκτική ιστορία των δυο ιστορικών βασιλέων, (3.000 χρόνια πριν) και απέδωσε μ' ένα ξεχωριστό δικό της τρόπο την μυθιστορηματική περιγραφή. Απορροφά κανείς σαν μυρόπνοο άνθος πνεύματος τις λεπτεπίλεπτες, φωτεινές στιγμές της φιλοσοφικής σκέψεως που αποπνέει το μυθιστόρημα, σταχυολογημένες μέσα από μια εποχή που κυριαρχούσαν οι ανελέητοι πόλεμοι για τις κατακτήσεις λαών και εδαφών.
Ποιήματά της και διηγήματα υπάρχουν στο «Πολύπτυχο» του 1982, εκδόσεις Δρυμός, του Ευάγγελου Ρόζου. Ποιήματά της βρίσκονται στο βιβλίο «80 Χρόνια Γυναικείας Ποίησης 1900-1980», του Ευάγγελου Ρόζου, εκδόσεις Δρυμός. Τον Μάρτιο του 2015 από τις Εκδόσεις Αγγελάκη εξέδωσε την ποιητική συλλογή «Θεοί Εσμέν» όπου πήγε και σε δεύτερη έκδοση τον Οκτώβριο 2015. Ακολουθεί, επίσης το 2015 η ποιητική συλλογή «Αγγίγματα Ψυχής».
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΟΛΓΑΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ-ΝΤΙΝΟΔΗΜΟΥ
Το 2016 από τις εκδόσεις Αγγελάκη εξέδωσε δύο ποιητικές συλλογές με τίτλο «Απόηχοι Χρωμάτων», και «Πέλαγος Εντυπώσεων». Η Όλγα Κανελλοπούλου-Ντινοδήμου γεννήθηκε στην Αθήνα. Μετά την Ευαγγελική Σχολή Νέας Σμύρνης, σπούδασε φιλοσοφία και ψυχολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Τον Φεβρουάριο του 2017 εξέδωσε την ποιητική συλλογή Πήγε στην Ιταλική Σχολή Αθηνών και στο Αμερικάνικο Ινστιντού- <<Αντιφέγγισμα Ιδεών>> από τις Εκδόσεις Νόηση. το. Παρακολούθησε μαθήματα τέχνης του λόγου στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο Φ.Ο.Υ. Επιμορφώθηκε στην Ιατρική, στο Universita Internasionale Di Medicine στη Ρώμη το1993. Λαμβάνει ακόμα από Τον Σεπτέμβριο του 2017 την ποιητική συλλογή <<Σεληνόφως>> ανοικτά Πανεπιστήμια μαθήματα γλωσσολογίας και φιλοσοφίας. από τις εκδόσεις Αγγελάκη. Μετά από μαθήματα πιάνου και θεωρίας στο Εθνικό Ωδείο, σπούδασε μουσικολογία στη Santa Cecilia της Πάρμας στην Ιταλία. Τον Φεβρουάριο του 2018 εξέδωσε την ποιητική συλλογή <<Ταξιανθίες Στοχασμών>> από τις εκδόσεις Αγγελάκη. Εργάσθηκε ως δημοσιογράφος στα καλλιτεχνικά, στις εφημερίδες, Καθημερινή, Ελευθεροτυπία. Kοινωνική Αλήθεια.
Τον Οκτώβριο του 2018 εξέδωσε την ποιητική συλλογή ¨Ιχνηλασίες¨ από τις εκδόσεις Αγγελάκη.
Συνεργάσθηκε με το περιοδικό <<Μουσική>>. Το ιστορικό μυθιστόρημα ¨Μακέντα και Σολομών¨ 2019. Έδινε διαλέξεις πάνω σε μουσικά θέματα και έγραφε κριτική για τη Λυρική Σκηνή και για το καλλιτεχνικό γραφείο του Γεωργίου Μέρος του έργου της έχει συμπεριληφθεί στον 29ο τόμο της ΛογοΚουράκου. τεχνικής Εγκυκλοπαίδειας του Κέντρου Ευρωπαικών Εκδόσεων Χάρη Πάτση. Αθηνών Το 1979 ίδρυσε τον Σύλλογο «ΛΙΝΟΣ», διοργανώνοντας Μουσικοποιητικές βραδιές και Διαλέξεις.
Ποιήματά της επίσης βρίσκονται στα βιβλία «Ο Ελληνικός Στίχος», «Intelligengsia 02»(2015),στην «Κυπριακή Φιλολογική ΠρωΤο 1980 ίδρυσε την παιδική χορωδία του δήμου Δάφνης, έχοντας τοχρονιά» (2015) και (2016), στην ποιητική ανθολογία «Πανανθρώπινες Αξίες» (2016) και στο περιοδικό «Κελαινώ» και τη διεύθυνσή της. στο περιοδικό «Αριάδνη». Το 1979 εξέδωσε τα πρώτα της βιβλία με τίτλο «Θέμα Συνειδήσεως», ένα μυθιστόρημα διακοσίων σελίδων και μια ποιητική συλλο- Το ποίημα της «Δικαίωση» είναι πρωτοσέλιδο στο βιβλίο του Δηγή με τον ίδιο τίτλο εξήντα σελίδων εκδόσεις Σπ. Τούντα- Ευθ. Κυ- μήτρη Δημητριάδη «χωρίς σύνορα»,1983. ριάκου Ε.Ε. Έχουν μεταφρασθεί ποιήματά της στα Αγγλικά, Γαλλικά, Ιταλικά Το 1980 εξέδωσε δύο ποιητικές συλλογές με τίτλο «Μικρές Ζωές, και Γερμανικά. Μεγάλες Πνοές» και «Στιγμιαίες Εικόνες»εκδόσεις Σπ. ΤούνταΕυθ. Κυριάκου Ε.Ε.
Έχουν μελοποιηθεί πολλά ποιήματά της και έχει καταξιωθεί με πολλές βραβεύσεις και διακρίσεις.
Επίσης, το 1980 εξέδωσε ένα συγγραφικό έργο τετρακοσίων πενήντα σελίδων με τίτλο «Έντεχνη Ευρωπαϊκή Μουσική» εκδόσεις Όλο το έργο της παρουσιάσθηκε το 2016 υπό την αιγίδα της Σπ. Τούντα- Ευθ. Κυριάκου Ε.Ε. και υπό έκδοση βρίσκονται δύο Unesco, στο πνευματικό κέντρο του Δήμου Αθηναίων, αίθουσα Ατόμοι τετρακοσίων είκοσι και τετρακοσίων τριάντα σελίδων αντί- ντώνη Τρίτση, στην Αθήνα. στοιχα, με τίτλο «Ιστορία της Έντεχνης Ελληνικής Μουσικής». Είναι ιδρυτικό μέλος του Μουσικού Συλλόγου «Λίνος»και πρόε-
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ δρος.
Μικρές Ζωές Μεγάλες Πνοές
Μέλος του Μουσικού Ομίλου Κορίνθου «Φοίβος»,μέλος της Unesco, του «Μορφωτικού Ομίλου Πετρούπολης», του Ομίλου «Ξάστερον». Είναι μέλος στην «Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών» και στην «Ελληνική Ιατρική Βοήθεια» όπου βοηθάει στην Ασία, στη Νότια Αμερική και στην Αφρική, κάνοντας παράλληλα ντοκιμαντέρ.
Ταξιδεύοντας... Χώρες και Λαοί
ΒΙΒΛΙΟ | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΣΕΛ. 25
Το Σαλόνι της Ποίησης Σύλλογος <<Λίνος>>
Ομιλεί Αγγλικά και Ιταλικά. Είναι έγγαμη, μητέρα δυο παιδιών.
Blooming Word (Άνθηση Λόγου)
Έχει τις ιστοσελίδες:
Σύλλογος ¨Λίνος¨ Φιλοσοφία- Η Συνάντηση των
Όλγα Κανελλοπούλου-Ντινοδήμου
Νέο Βιβλίο: «Ποιήματα» του Γιώργου Αλεξανδρή Στον ποι-ητή ανήκουν οι κατα-νυ-κτι-κές αγρύ-πνιες, οι μυστηρια-κές ιερο-τε-λεσ τ ί ε ς , το παί-δεμα του νου και της ψυχής το πλάν τ α γ μ α . Τα ποι-ή-ματά του είναι του ανα-γνώ-στη. Και η τέχνη της ποί-η-σης, ο εναρ-μο-νι-σμός τους στην απο-κά-λυψη και τη λύτρωση. Για την αλή-θεια, το φως και την ομορ-φιά τ η ς ζ ω ή ς . Επειδή η ποι-η-τική έκφραση είναι κάτι περισ-σό-τερο από μια δ η μ ι ο υ ρ - γ ι κ ή έ μ π ν ε υ σ η , κάτι περισ-σό-τερο από κατά-θεση ψυχής με σμι -λε-μένο λόγο. Μύηση κοινή στην ολοκλή-ρωση και την ελευθερία . Αυτο-ε-πι-βε-βαί-ωση στην υπέρ-βαση της αιω - ν ι ό - τ η - τ α ς και ανα-γνώ-ριση της ανθρώ-πι-νης μεγα-λοσ ύ - ν η ς σ’ έναν ανο-λο-κλήρωτο χρόνο με τη βεβαιό-τητα του θανάτου. Τάχα πόσο απέ-χει η θέωση από το λόγο;
ΣΕΛ. 26 | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
ΕΠΙΣΤΗΜΗ | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΣΕΛ. 27
Ιστορική αναδρομή παροχής υπηρεσιών υγείας στην Κύπρο
Του Φίλιππου Φιλίππου Χρονολογείται από την Ελληνιστική περίοδο. Παράδειγμα η παρουσία πήλινων θερμοφόρων σε διάφορα σχήματα όπου έβαζαν ζεστό νερό για να προκαλέσουν υποθερμία και να αυξήσουν την κυκλοφορία του αίματος. Ο Απολλώνιος ο Κιτιεύς έζησε τον 1ον αιώνα Π.Χ. Ήταν χειρούργος και συγγραφέας . Σπούδασε στην Αλεξάνδρεια. Ο Διαγόρας ο Κύπριος ( 3ον αιώνα Π.Χ.) εγραψε επίσης σχόλια για διάφορες φαρμακευτικές ουσίες ενώ μελέτησε παθήσεις των αυτιών και των οφθαλμών. Ο Ζήνων ο Κύπριος ( 4ος αιώνας μ.Χ.)ήταν γιατρός, συγγραφέας και δάσκαλος της ιατρικής. Στην Αλεξάνδρεια κατείχε το αξίωμα του αρχίατρου και ίδρυσε μια φημισμένη ιατρική σχολή. Η αρχαιότερη και ίσως σημαντικότερη σχετική αναφορά για την παρεχόμενη φροντίδα υγείας που σώζεται στην Κύπρο είναι η «Πινακίδα του Ιδαλίου» η οποία χρονολογείται στο
480-470 Π.Χ. Πρόκειται για την συμφωνία που συνήψαν ο βασιλιάς Στασίκυπρος και ο Δήμος Ιδαλίου με τον ιατρό Ονάσιλο και τα αδέλφια του κατά της διάρκεια της πολιορκίας του Ιδαλίου από τους Πέρσες και τους Κιτιείς. Όπου αναλάμβανε την περίθαλψη των τραυματιών της μάχης χωρίς να παίρνει αμοιβή από τους τραυματίες. Ο βασιλιάς και ο Δήμος πρόσφεραν στον Ονάσιλο και τα αδέλφια του χρήματα, εκτάσεις γης και προνόμια.
ΣΕΛ. 28 | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΠΟΙΗΣΗ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
θέλω να γίνω υπουργός
ΑΞΙΟΝ ΑΣΤΥ
Θέλω να γίνω υπουργός του λόγου αποχρέματα της κοινωνίας λειτουργός να με θαυμάζουν όλοι, για το καλό του τόπου, άρχοντες και χαχόλοι του κάθε συνανθρώπου να διορίζω συνεχώς, νάμαι παράδειγμα λανα μελετώ ενδελεχώς μπρό, την τσέπη να γεμίσω πρωθυπουργό νάχω γακαι να αισχροκερδίσω μπρό, ξαδέρφια βουλευτάδες στη μπανανία μου που ζώ, παιδιά αληταράδες το πόπολό μου το χαζό μπαρούφες να ταΐζω νάχω πανέμορφη κυρά, και να το βαυκαλίζω φραγκάτη νάχω πεθερά με πεθερό εργολάβο αυτοί να με δοξάζουνε, και το λαό μου σκλάβο να με ζητοκραυγάζουνε τέτοιοι που είναι βλάκες μέσ’ τις κουρσάρες αρα- τέτοιες τους πρέπουν πλάχτός κες μάγκας να είμαι τρανταχτός, είμαι σας λέω υπουργός ο πρώτος στις κομπίνες και των θεσμών μας ο ταμαζύ μ’ άλλους κηφήνες γός της ρουσφετολογίας, να έχω μπάτσους για αναξιοκρατίας, φρουρά, της προσωπολατρείας όλους στημένους στη σει- και κάθε αδικίας ρά να με υπηρετούνε Ιωάννης Γ. Χειμωνάκος και να με υπακούνε 29.01.2017
ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΝ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΞΕΡΟ ΨΩΜΙ ΝΑ ΦΑΜΕ ΑΥΡΙΟ ΕΓΩ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ,ΠΟΛΙΣ ΕΣΥ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!ΔΩΣΕ ΣΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗ ΔΙΑΤΑΓΗ ΘΥΜΗΣΟΥ...ΕΣΥ ΔΕΝ ΗΣΟΥΝΑ ΓΛΥΠΤΟ ΑΠΟ ΑΨΕΓΑΔΙΑΣΤΟ-ΑΣΤΡΑΦΤΕΡΟ ΧΡΥΣΟ; Η΄ΜΗΠΩΣ ΔΕΝ ΕΜΑΘΕΣ ΤΩΝ ΑΓΑΛΜΑΤΩΝ ΕΣΥ ΠΡΩΤΗ ΤΗ ΒΑΘΥΑ ΠΙΚΡΙΑ; ΠΟΣΟΙ ΣΤΆΛΗΘΕΙΑ ΔΕ ΣΟΥ ΠΗΡΑΝ ΤΗ ΣΟΦΙΑ; ΤΟΥΣ ΕΔΕΙΞΕΣ ΤΟ ΛΑΜΠΕΡΟ ΤΟ ΦΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ,ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΣΤΗ ΠΟΡΕΙΑ. ΤΙ ΣΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΙ ΣΟΥ ΠΗΡΑΝ ΤΗΝ ΑΣΠΙΔΑ ΣΟΥ ΤΗ ΧΡΥΣΗ; ΑΦΟΥ ΠΑΝΤΑ,ΑΠΟ ΠΑΛΙΑ,ΤΗ ΦΟΡΟΥΣΕΣ ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΙΑ ΤΗ ΤΙΜΗ ΙΣΩΣ ΝΑ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΠΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΣΠΗ ΝΑ ΣΗΚΩΘΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΝΔΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΠΑΤΗΘΕΙΣ ΤΩΡΑ!ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΡΠΑΞΕΙΣ ΤΟ ΖΥΓΟ ΝΆΝΑΠΤΕΡΩΘΕΙΣ.ΘΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΩ ΚΙ ΕΓΩ ΑΧ ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ,ΠΟΥ ΕΦΘΑΣΕΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΑΣΤΑΝ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ;!!
νάχω γραφείο στη βουλή και οι μισθοί μου παχουλοί, γραφείς και φαρισαίους, αναίσχυντους,χυδαίους με γκομενάκια μιά χαρά και με καμμιά νοικοκυρά έτσι για την ξεπέτα και μιά παλιοβακέτα
Απουσία Γενάρης μήνας... Μέρες απουσίας, παγερές, μακριά σου. Λόγια, φιλιά, φορεμένα πάνω σου. Φυλαχτό σου γίνονται και σε ομολογούν αλύτρωτα. Αρωματισμένη κάθε πτυχή της σκέψης μου, άχωρη λέξη, μέσα στο διάβα του χρόνου. Σε περιγράφει, σε ονοματίζει, σα νάμα ιερό, σε μεταλαμβάνει. Συμβαίνεις! Άραγε, υπήρξα, κάπου, σε σένα; Αλεξάνδρα Κουτσούρη
Ριζογιάννη Θεοφανία
να λέω πάντα ψέμματα
ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ Αναρωτιέμαι μερικές φορές εάν υπάρχει ελπίδα
Της σιγαλιάς το αθόρυβο, του ποταμού την άκρη
Και εκείθε που εκάθομαι ρωτώ μια ηλιαχτίδα
Του Ήλιου το ασυνχώρητο, και του Χριστού τη φάτνη
Για λέγε λατρεμένη μου, χρυσομαλλούσα Άγια
Δρόμους σαν εγνώρισες, και κορυφές με χιόνι
Πως αφήνουν τις ψυχές, της θλίψης τα σημάδια
Ειν’ η αγάπη ένα νησί, και η βάρκα σου ζηγώνει
Εκείνη αφουγκράζεται, καθώς μου παραδίνεται Στης μέρας το ξημέρωμα, με θάρρος αποκρίνεται Δεν χαίρεσαι μονάκριβε, τα σύννεφα σαν σπρώχνω Απ’του μυαλού σου τα στενά το πρόβλημα σαν διώχνω Αναρωτιέμαι μερικές φορές εάν υπάρχει αγάπη Και εκεί που συλλογίζομαι εικόνες μες στη στάχτη Σε ένα χειμώνα αλλόκοτο που κράτησε για μήνες Μια σκέψη μες τις σκέψεις μου φωνάζει πως δεν είδες
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΓΑΛΑΝΗΣ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ «ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ», 2012, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ‘ΚΑΛΛΙΓΡΑΦΟΣ’
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
ΠΟΙΗΣΗ | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΣΕΛ. 29
ΆΔΕΙΑ ΜΕΡΑ Μια φωτιά καίει μέσα μου
Κι όλα αυτά που πονάνε
ένας σεισμός, ένα χάος ατέλειωτο.
τα πικρά , τα σκληρά
Μια ξερή πυρκαγιά που δε λέει να σβήσει
να γενούν σκαλοπάτια
και δεν έχει η ζωή να πατήσει
που θα φτάσουν εσένα
και δεν έχει η ψυχή να πιαστεί.
και θα θέλει η ζωή να γελά.
Και τo αύριο σκέφτομαι,
Σταυρούλα Γιώτη
τη στιγμή την επόμενη μην είν’ άδεια κι αυτή σαν το χτες , σαν το τώρα. Θέλει ελπίδα η μέρα , θέλει φως και χαρά και το κλάμα να είναι από αγάπη.
Ο ΑΣΑΡΚΟΣ Ο έρωτας μου τριγυρνά αδέσποτος στις ακροθαλασσιές, σκουριασμένος απο το αλμυρό μ’ αδέκαστο του χρόνου, με λυμασμένες τις αισθήσεις. Συγχώρα την οξύτητά μου, μα δε μαλάσσεται η απουσία. Κι ετσι τραντάζομαι στις μυρωδιές, στις οπτασίες, στους ήχους απ’ το αχνό πλατάγισμα της νυχτερίδας, που το ίδιο μόνη φαντάζει, αναζητώντας τη σάρκα ή ακόμη τ’ αποτυπώματα μιας παρουσίας, που θα της δώσει ελπίδα, για ένα ύστατο πέταγμα μες στη συντέλεια της σιωπής. Κοιτάζω μακριά, στο φεγγαρόλουστο μονοπάτι που απλώνεται, σαν αδιάλλακτος ορίζοντας της φυγής σου, φωτίζει ακόμα το είδωλο της πληγωμένης μούσας, απο το δάγκωμα του φιδιού, με χρώμα ομιχλώδες μα κατανυκτικό. Σαν να φόρεσες για τελευταία φορά τα φτερωτά σανδάλια του Ερμή, σαν ομολογία στο σύμπαν, ότι ποτέ σου δε θα επιστρέψεις, για να κηδεύσουμε’ κείνους τους στίχους για το ακέφαλο άγαλμα της Νίκης, είτε να τους στοιβάξουμε μες στο σεντούκι των αναμνήσεων, μαζί με τα ταξίδια, τα ψιθυριτά, τις άριες των ηδονών που αφοπλίστηκαν στη μνήμη. Ξέρεις πολλές φόρες η μνήμη, δεν αντέχει το βάρος της θύμησης, δεν αντέχει τα δάκρυα που ποτίζουν την ψύχη μ’ αθανασία, δεν ανέχεται την υποταγή, στους στίχους ενός αυτάρεσκου ποιητή, που στοίχειωσε τη δόξα του, στον στιλβωμένο θρόνο της ύβρεως. Για αυτό κι εγώ πάντα κοιτάζω μακριά, μα πάντα εσένα θωρώ! Τώρα πια μονάχα μ’ έναν τρόπο μεταφυσικό, στον ίσκιο εκείνου του δέντρου με τον απαγορευμένο καρπό. Στο βάδισμα του κύκνου, πάνω στην επιφάνεια μιας εγκυμονούσας λίμνης, στα σύννεφα που καθώς σμίγουν, ιχνογραφούν την όψη σου, στην άμμο που τρέχει ανάμεσα στα δάκτυλα μου και καλλιεργεί μια κάποια υπόνοια επαφής. Βλέπεις είμαι κι εγώ ενας απρόσκλητος επισκέπτης της θύμησης, που δεν έχει να μοιραστεί και είναι σκληρό να μη μοιράζεσαι, περισσότερο απ’ το να μην έχεις. Για αυτό κοιτάζω μακριά, τώρα πια δεν έχει μείνει απόθεμα, απόκαμα από έμπνευση και στιγματίστηκε η φύση με την αύρα σου. Από ανθρώπους μην τα ρωτάς, ποτέ μου δεν κατανόησα την ύπαρξή τους, γιατί στ’ αλήθεια αγκάλιασα πολλά σώματα ευωδιαστά και γυμνασμένα, με βλέμματα χυδαία και γνώρισα σκέψεις ελλάνιες, σκαρφαλωμένες ως την κορφή του Ολύμπου, που αυτοκτόνησαν για μια πίστη. Ανακατεύτηκα με τους Θεούς και τις γιορτές του Διόνυσου, που κάτι περισσότερο το θνητό είχαν από την λογική. Και νότισα τα δόντια μου με αμβροσία, κοινώνησα τη μοναξιά μες στα μαρμαρωμένα χείλη της Ευριδίκης και ήταν όλα γνώριμα, μήλα αναθήματα των Εσπερίδων, της Εύας και της Κασσιανής, αφημένα ανάμεσα στου μηρούς της Πυθίας, που έχρισε να δοκιμαστώ. Γιώργος Γρηγορόπουλος
ΣΕΛ. 30 | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΠΟΙΗΣΗ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
ΑΓΡΟΤΙΣΣΑ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΒΑΣΑΝΙΣΜΕΝΗ Αστράφτει πάλι. Σφίγγεται η καρδιά και το δάκρυ στα μάτια σου. Με το σκοτάδι του ορίζοντα καρφιτσωμένο στα χείλη πλέκεις την ευχή στο σύννεφο. Να ‘ναι καλό το νερό. Να μην καταστραφεί το βιός και πάει στράφι η χρονιά. Να κρατηθεί η σοδειά, να στεριώσει το αύριο. Τα παιδιά έχουν ανάγκες… Αγρότισσα εσύ έμαθες από χρόνια να πολεμάς με τον καιρό. Δέχτηκες την επίθεση από την κούνια σου. Μεγάλωσες χωρίς γάλα μα ορκίστηκες στα χέρια σου να μη λείψει ποτέ απ’ τα παιδιά σου. Ολάκερη η ζωή σου ένας απέραντος κάμπος σπαρμένος με δεκάδες όνειρα που ποτίζεις με τον ιδρώτα σου. Σταθερό το βήμα και οι θυσίες αμέτρητες. Με την έγνοια ζωσμένη στην ψυχή και τη μαντίλα στο πρόσωπο σκάβεις αγόγγυστα τη γη φυτεύοντας ελπίδες στο πυρωμένο ηλιομεσήμερο.
Τίποτα δε χάρηκες για σένα. Μήτε στολίστηκες, μήτε γλέντησες μα ανέστησες ανθρώπους. Αγρότισσα μάνα μου εσύ, αγκαλιά μου. Όλα σε σένα τα χρωστάω. Αυγή, φως και ανάσα μου παραδομένη στη λαχτάρα παραδομένη στην ασφάλεια στη συνέπεια, στην προσφορά στην άνευ όρων αγάπη, μην αγρυπνάς πια. Θέρισες τους καρπούς των κόπων σου. Ήρθε ο χειμώνας τώρα μάνα μου. Φόρα το πλεκτό σου να ζεσταίνεσαι. Άσε τον απέξω να λυσσομανά. Άσε σ’ αυτόν να κουβαλά το βαλιτσάκι με τα φάρμακα και τις κουρασμένες θύμισες. Εσύ κράτα αγκαλιά την πίστη πως έχεις κάνει το καθήκον σου με το παραπάνω μάνα μου. Νιώσε δικαιωμένη και πρόσεχε. Πρόσεχε γλυκιά, βασανισμένη μου μάνα Σε χρειάζομαι ακόμα, σ’ αγαπάω!
ΣΜΑΡΩ ΝΟΤΟΥ
Ο ανεμοδείκτης σου Με ανησυχία βλέπω ατάκτως ερριμμένα μέσα σου, τα πουλιά που βάζεις για ύπνο, σκέψεις και ρυτίδες, γροθιές που καταπίνεις· βλέπω τις νέες εποχές που σου έταξαν να φεύγουν ανεπιστρεπτί, τον ανεμοδείκτη της καρδιάς σου να μην ξέρει καταπού να στραφεί, τη λύπη σου να φέγγει ένα κρύο μπλε στα μάτια σου και θέλω σήμερα να σου χαρίσω ένα ποίημα με όλο τον πηλό του, τα χώματα και τους ήχους, ν’ ακούσεις τα νερά να τρέχουν όπως τ’ ακούραστα μάτια σου στις περιπέτειες της κουζίνας. Αλλά εσύ, καθώς η μέρα την τελευταία ικμάδα σου στραγγίζει, όλο και πιο πολύ με τραυματία πολέμου μοιάζεις που γυρνάει με πατερίτσες στο πατρικό του και δεν έχει τι να μιλήσει.. Άρης Γεράρδης
Ακατάπαυστα Τα δάκρυα ρέουν ,ακατάπαυστα ,ασυγκράτητα ,μα τα πάντα καταλήγουν στο Πάθους στιγμής,αδιάψευστης ωδύνης ψυχών ,αδίκων μέσων και παραδόσεων τίτλων κενό Διαφόρων ,διαφοροποιημένων στιγμών,μα μοναδικές οι καταθέΤο ποθητό ,το αιματηρό και το ανέπαφο ,απ τις ουσίες και τις αξίες μας πια . σεις,διαθέσεις ψυχών Δονούν το είναι μας ,συγκλονίζουν το θεαθήναι μας ,όλα πια στυΘέσεις απροσδόκητες,ανέπαφες ,ανέγγιχτες ,υπό το πρίσμα της δικαιοσύγνά ,εγκλήματα νης ,του ηλίου. Ψυχής,καρδιάς ,νου ,σκέψης ,έρχονται και παρέρχονται με ερμηνείες της στιγμής. Φωτός φαεινότερου,της πηγής,της εύλογης και εύχρηστης ,ποτέ παραμυθένιας πεθυμιάς Αφορεσμοί διάφοροι ,από θέσεις ισχύος ,από εντάσεις και ενάρΜε μόνο και κύριο στόχο ,λύτρωση,αποδυνάμωση του είναι τους κι όχι του ξεις ,ατίθασων πλημμελημάτων ,αδιοχέτευτων αγχώδων καταστάσεθεαθήναι τους ων ,φυγής ,διαφυγής,προσφυγής Παλεύουν ,μάχονται και δαπανούν,χρόνια γιγάντια διαστήματα υπομοΜα όλα συγκλίνουν,αποκλίνουν,συντίθενται και αποσυντίθενται με θυσίνής,προσμονής, ες,όρκους Μα όλα ανώφελα,άδικα ,φρούδα δαπανηρά θέματα και επιθέματα θλίΟρους που δεν τηρήθηκαν,παρά παρατηρήθηκαν οι ατασθαλίες ,αναίμακτες ψης ,καταστροφής φθορές . Μα έπρεπε να δοθεί ,να μην παραδοθεί το σκήπτρο εκείνο,που δηλώνει υποταγή Παρά συνεναιση,ανυπακοή,θέληση για εξέγερση,επανάσταση με ένα δυνατό λάβαρο Λάφυρο ποτέ ,παρά ένα δικό μας μάλλον,σίγουρα ,μελλοντικό και όχι παρελθοντικό Κατασκεύασμα πειθούς,κραυγής διαμαρτυρίας,ένορκης διάστασης ,νομίμου εκτελέσεως Παράγγελμα ,διάγγελμα ,αποφάσεων ,καταιγιστικών δηλώσεων και διαδηλώσεων Εκδηλώσεων ισχυρών,υπό βροντώδη και υπαίτια κίνητρα,θέλγητρα εικονικά ποτέ Παρά αληθινά ,της πίστης ,όχι της εμπάθειας,παρά συμπάθειας ,ικανής για συγχώρεση Κι όμως δε δύναται να σταθει ικανή ,η αλήθεια ,η θέληση,ασφικτυά ,πνίγεται ,χολαίνει. Αραγε να μη θέλουν να δουν την πραγματικότητα,εκείνη την αυταπάτη που ζουν , Τους αρέσει να εθελλοτυφλούν,αιματηρές οι προσδοκίες,θανατηφόρες ως επιδημίες Ασιτίες του νου,της γεύσης της πικρής της προδοσίας,της οικτρής απάνθρωπης στάσης Απαξίωσης ,εμπαιγμού,ειρωνείας,κατήφιας,ανιστόρητης πλέον και άσκοπης αποθυμιάς . Λήθης ,λύσης ,επίλυσης ,μαθήματος ,δεινού ,ποτέ ψεύτικου μα κατακριτέου λάθους
Οδεύουν και κυριεύουν,λήσταρχοι δεινοί και ασυγκράτητοι οι θεσμοί ,οι δεσμοί ακράτητοι Χωρίς καν να θέλουν να αποδώσουν τις τιμές ,τις δόξες και κυρίως τα κέρδη,τα εύσημα Παρά υπονομεύουν,σκιαγραφούν,συντάσσουν και κατατάσσουν,κώδικες ,αριθμούς , Νούμερα διαμελισμένα,τρομοκρατημένα ,χρόνια συνεπαρμένα από εναλλακτικές διαθέσεις Προθέσεις και αντιθέσεις,με επώδυνες προυποθέσεις ,μη σωσίβιου πλεύσης ,οικογενείας Παρά ενός ανελέητου και ακατάπαυστου πνιγμού,συναισθημάτων,ακροάσεων, μα όχι ομιλίας ,απαγορευτικά όλα ,τα πάντα διαχέονται στην ατμόσφαιρα ,χωρίς να ζουν , Υποσυτίζονται χωρίς να ναι ικανά ,να πάρουν ανάσα ,πνοή,παρά πνέουν τα λοίσθια Αποδυναμωμένοι ,ανίσχυροι ,απαίδευτοι ή ανεκπαίδευτοι μαθήσεως,αδίστακτοι όμως Οι λογισμοί ,οι συλλογισμοί ,μα ο παραλογισμός,εδρεύει ,εδραιώνει και υποτακτικοί Οι διάφοροι,πολύπλοκοι και πολυμορφικοί συνδυασμοί,λογικής,παραλόγου θεάτρου Δεινών πρωταγωνιστών ,που στοχεύουν και διώκουν τις ζωές τους ,τα υπάρχοντά τους. ΑΝΝΑ ΖΑΝΙΔΑΚΗ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ Για τις αγάπες τις παλιές Αυτός που τόσο αγάπησε κι άλλαξε μαξιλάρι και σαν μυρμήγκι κουβαλά πρισματικά τον πόνο που περπατάει σκυθρωπός κι ακροβατεί στον χρόνο στο δέντρο του πια δεν ανθεί της άνοιξης κλωνάρι. Αυτός π’ ανάβει στους καημοί και λιώνει σαν λαμπάδα που πάντα πύρινα καρφιά στο στήθος τον καρφώνουν κι οι μέρες του ηλιόλουστες ποτέ δεν ξημερώνουν δολοφονεί, τα όνειρά, τα ρίχνει στον Καιάδα.
ΠΟΙΗΣΗ | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΣΕΛ. 31
Ένα αδικαίωτο φιλί
Κι αν η αγάπη ένα πρωί προβάλει στο κατώφλι και με πλατύ χαμόγελο τον γλυκοχαιρετίσει και την ζωή του απ’ την αρχή του πει να ξεκινήσει δεν το πετάει εύκολα του πόνου του το τσόφλι. Για τις αγάπες τις παλιές ανάβουν τα φεγγάρια και μες στους θόλους της καρδιάς, φέγγουν ανάρια-ανάρια. Νέα Σμύρνη, 10/4/19 Γιώργος Ν. Κανάκης
Ένα φιλί κρεμασμένο, Έξω απ την πόρτα σου άφησα Ένα φιλί ματωμένο, Που πλήγωσα τόσο που κράτησα Ένα φιλί σου χρωστάω, Για μέρες και νύχτες που χάθηκαν, Όταν για όσα πονάω, Λόγια σαν φύλλα μαράθηκαν, Ένα φιλί κερασμένο, Στο άδειο ποτήρι του έρωτα, Ένα φιλί κουρασμένο, Σαν το φιλί ενός γέροντα Νίνα Ναχμία
Γιά τον Ιωάννη Καποδίστρια «Ως χαρίεν έστ’ άνθρωπος, όταν άνθρωπος η» λέγανε οι προγονοί μας οι σοφοί. Τι χαρά στον άνθρωπο, που ζεί την ανθρωπιά του θα λέγαμε εμείς οι σημερινοί. Αυτό πρέπει να πούμε, γιά τον Καποδίστρια, τον πρώτο κυβερνήτη της ελεύτερης Ελλάδας. Τι τιμή στον κυβερνήτη, που κυβερνά μ’αγάπη την γενέτειρα πατρίδα και όλον της τον πληθυσμό. Γαλουχημένος με ιδέες κάθε καλού κι’ ευγενικού, δείχτηκε άξιος πολίτης, επιστήμων , διπλωμάτης και υπόδειγμα πολιτικού. Αν και γιά πολλά χρόνια ζούσε απ’ την Ελλάδα μακριά παρακολουθούσε κάθε βήμα, του αγώνα των Ελλήμων γιά την ελευτεριά. Διπλωμάτης στην Ρωσσία ακούραστα εργάστηκε σ τον ευρωπαϊκό φιλελληνισμό, που έπαιξε μεγάλο ρόλο στον ιερόν αγώνα τον απελευθερωτικό. Κι’ όταν τον κάλεσαν να γίνει Kυβερνήτης της Ελλάδας, δέχτηκε, γνωρίζοντας καλά, τις δυσκολίες που υπήρχαν, να στεριώσει την καινούργια χώρα, και να την κάνει Δημοκρατική. -Αν και η δημοκρατία, γεννήθηκε στον χώρο της, την εξαφάνισαν οι εχθροί-
Σαν πήρε ο Καποδίστριας, το πηδάλιο της χώρας, έβαλε πρώτη του φροντίδα, την ενχώρια παιδεία. Άνοιξε σχολεία εκπαιδευτικά, σχολεία τεχνικά και γεωργικά, κι’οργάνωσε τις ένοπλες δυνάμεις, του στρατού και του ναυτικού. Γιά την δικαιοσύνη του λαού, έκανε δικαστήρια, με δίκαιους δικαστές. Έδινε θάρρος στους πολίτες, γιά το καλλίτερό τους αύριο, με το σύνθημά του αυτό: Αν έχουμε μαζί μας τον Θεόν, κάθε σχέδιό μας είναι δυνατόν. Φρόντισε γιά την οικονομία: Έκοψε τον ασημένιο φοίνικα, της χώρας πρώτο νόμισμα.. Τα χάλκινα τα κέρματα, γινήκαν απ’ το λιώσιμο των παλιωμένων κανονιών. Στα χρόνια που κυβέρνησε, ας ήταν μόνο τρία και μισό, το έργο που κατόρθωσε, ήτανε πρωτάκουστο, σε αξία και ποσό. Ας κλίνουνε το γόνυ μας με δέος και αγάπη, κι’ όλοι μας να εκφράσουμε τιμή κι’ ευγνωμοσύνη στον ένδοξο θεμελιωτή, της χώρας π’ αγαπάμε. Αμφιτρίτη Κωνσταντέλου-Εμμανουήλ Fayetteville, NC
ΣΕΛ. 32 | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΠΟΙΗΣΗ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
Εξισορρόπηση ψυχής
Παναγία των Παρισίων
Όταν η θέληση με μελετημένη δικαιολογία οδεύει με ακάθεκτη ροή στην αρτιότητα διευθετεί έμπρακτα την σφαίρα της διαφοράς . Με γενναιότητα και εξισορρόπηση ψυχής κάθε ρομαντική και ακέραια ύπαρξη επιδιώκει να κυριαρχήσει με συνένωση στο απέραντο ιδιοτελές μετερίζι των επίκαιρων και ετοιμασιών. Τονίζει την εξύψωση της καταγραφής των πολυσύνθετων αλαργινών εφήμερων επισωρευμένων αποφάσεων της προθεσμίας
Στην Παναγία των Παρισίων, το παλιό καμπαναριό, σώπασε. Θρηνεί ο κωδωνοκρούστης Κουασιμόδος, η Εσμεράλντα τριγυρνά μισότρεληχορεύοντας στις στάχτες και στ' αποκαΐδια. Τα Γκαργκόιλς, επιβλητικά φαντάσματα του χθες στολίζουν τις υδρορροές κι η Παναγία κλαίει τον Εσταυρωμένο, αδημονώντας την έλευση της Ανάστασης.
Λεόντιος Πετμεζάς Ελένη Ιωάννου
.
ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ Κι αυτός, ένας από μας, ήταν προβληματισμένος. Δεν είχε τίποτα να προσ-δοκά και να ονει-ρεύ-ε-ται, τίποτε να επι-νοεί, να σχε-διά-ζει και να ελπί-ζει κι οι μέρες του έφτα-ναν άδειες, με μιαν ανυ-πό-φορη σιωπή κι έφευ-γαν στε-γνές, με μιαν αβά-στα-χτη ματαιό-τητα. Αλλά και απο-γοη-τευ-μέ-νος. Δεν είχε τίποτα να θυμά-ται και να ανα-πο-λεί, τίποτε να ανα-κα-λέ-σει, ν’ ακου-μπή-σει και να παρα-δο-θεί κι οι σκέ-ψεις του ανή-λεες, με μιαν αδυ-σώ-πητη προ-βολή τον ισο-πέ-δω-ναν σε μια βάρ-βαρη μονα-ξιά και οδύνη. Ήταν η ζωή του μια αδειανή χεριά, κύκλου μικρού ένα ρηχό σημάδι. Και τού-τος, ένας από μας, ήταν ησυχασμένος. Δεν είχε τίποτα να αγω-νιεί και να ανη-συ-χή-σει, τίποτε να ανα-ρω-τη-θεί, να φοβη-θεί και να μετα-νιώ-σει κι οι μέρες του περ-νού-σαν σκυ-φτές ‚ίδια σχη-μα-τι-σμέ-νες χωρίς έννοιες και λογι-σμούς, δίχως ρωτή-ματα και ταρα-χές. Αλλά και παραι-τη-μέ-νος. Δεν είχε τίποτα να μνη-μο-νέ-ψει και να δικά-σει, τίποτε να δαχτυ-λο-δεί-ξει, να μαρ-τυ-ρή-σει και να προ-βλέ-ψει κι οι σκέ-ψεις του αμνή-μο-νες σε μιαν ήσυχη πομπή τον γαλου-χού-σαν λεύ-τερο στην τάξη και την αποφυγή. Ήταν η ζωή του μια προ-σκυ-νη-μα-τική φτια-ξιά, ένας ανύ-πο-πτος, στρω-τός και συρό-με-νος κόσμος. Και κεί-νοι, πολ-λοί από μας, εσω-στρε-φείς και πειθαρχημένοι.
Ασκή-τευαν μονα-χι-κοί σε αξίες και ευθύ-νες, από-μα-κροι, απέλ-πι-δες μπρο-στά από την εποχή τους, ενώ ο σωρός τυμπά-νιζε σε ομή-γυ-ρες και συνά-ξεις το θρά-σεμα της άγνοιας, το θρί-αμβο της ανω-νυ-μίας. Αλλά και ευτα-ξίας μέντο-ρες και σωφρο-σύ-νης λει-τουρ-γοί. Παλιών αρχών κελεύ-σματα οι απα-ντο-χές και οι μνή-μες, η ιστο-ρία, του φόβου ανα-πα-ρά-στα-σγη και πίστης δοκι-μα-σία. Βαθιά θεώ-ρηση ζωής και σμί-λεμα ιδεών οι μύθοι, τα πάθη αιώ-νια ηχώ κι αλή-θεια οι ανάγκες. Δικαί-ωση ζωής η αντί-θεση και η συμ-φω-νία φύση. Στο αύριο οι μπρο-στά-ρη-δες και οι ακό-λου-θοι στο πνεύμα. Γιώργος Αλεξανδρής
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
ΠΟΙΗΣΗ | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΣΕΛ. 33
ΑΕΝΑΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ Σκέψεις άλλοτε σκόρπιες και άλλοτε σφιχταγκαλιασμένες Σε στίχους περασμένες ,μονάχες ,πεπρωμένες Τον δρόμο τους γυρεύουν Σε στροφές μαγείας Ελεύθερης η τυχαίας ομοιοκαταληξίας
Η φαντασία μόλις αγκαλιάζει την πραγματικότητα Οι εικόνες , σεργιανίζουν. εναλλάσσονται ,θυμίζουν. Ενεργοποιούν και συναρπάζουν. Και να και η απορία. Τι άραγε να σκέφτονται τούτα τα πλάσματα Καθώς τα άρματα τους ,κάνουν ; Και τι όσοι τα βλέπουν Το ίδιο να τους τέρπουν; Οι πιθανές απαντήσεις μετέωρες σχηματίζουν στοχασμούς.. Απίθανους συνειρμούς..
Παλεύουν μες το ίδιο το πλωτό τους το ριζικό τους το ανιαρό να αλλάξουν Δεν θέλουν να βουλιάξουν. Μα να σταθούν και να σωθούν Σε όποια θέση και αν βρεθούν. Θεόρατα τα κύματα . Σώφρονα όμως τα βήματα Χαράζεται η πορεία Ξεθωριάζουν οι πληγές Έρχεται η σωτηρία
Άλλοτε σκόρπιες και άλλοτε σφιχταγκαλιασμένες Αέναες σκέψεις πάντα έχουν κάτι να πουν…. Άννα Κοκκίνη
Το εκμαγείο δηλώνει μεγαλείο. Στεγνά τα φινιστρίνια Και από μέσα διακρίνω δυο δελφίνια . Αναδυόμενα κινούν το ενδιαφέρον παραπάνω Για λίγο από τα μάτια μου τα χάνω.. Στα κυκλικά παράθυρα σκαρφαλώνουνε σκέψεις Που τώρα παραδέρνουνε στις ράχες εκείνων των αληθινών δελφινιών. Ο φακός του ματιού αποτυπώνει. Δίχως να πελαγώνει Στρίβει αριστερά το καραβάκι και προχωρεί Τo μολύβι του μυαλού διαρκώς καταχωρεί.
Στάχυα Στα στάχυα τα καμένα είδα λουλούδια ανθισμένα. Μ΄ ένα χρώμα ζουμερό φύλλωμα μοναδικό. Ήταν σαν κομψό νυχάκι σε όμορφο χεράκι. Γύρω δέντρα απλωμένα, στο Θεό παραδομένα. Η ζωή μοναδική όμορφη και πλουμιστή. Μια παλέτα των χρωμάτων, εργαστήρι αρωμάτων. Αν μυρίσεις όλα αυτά ανεβαίνει η καρδιά. Φτερουγίζει η ψυχή , χαλαρώνει το κορμί. Σ΄ένα ρέμα πετάει, απ΄ την πόλη ότι κουβαλάει. ελευθερώνεται το μάτι , γεμίζει ο νους απ΄ του Θεού την αγάπη. Πηνελόπη Αναστασοπούλου
ΣΕΛ. 34 | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ Φωτεινός κύκλος
Γεωργία Γιαννιού 21/12/2016 Δεν θυμάμαι πώς βρέθηκα σ’ αυτό το πυκνό σκοτάδι. Ή μάλλον, θυμάμαι. Τέσσερεις πλάκες έσπασαν κάτω απ’ τα πόδια μου, η μια μετά την άλλη. Αιωρήθηκα στο κενό. Μετά, έπεσα μέσα εδώ, χωρίς φως, τροφή και νερό. Δεν ξέρω πόση ώρα βρίσκομαι εδώ κάτω. Τα πόδια μου ακουμπούν κάτι σαν υγρό τοίχο. Ναι, δεν μπορεί να είναι άλλο παρά υγρός τοίχος˙ με βρύα. Πουθενά νερό, μόνο υγρασία˙ αποπνιχτική υγρασία. «Θα ‘ρθεις μαζί μου;» Γύρισα να φύγω. ΄Εφυγα. Και μετά θυμάμαι… κι εκείνο το χειροκρότημα που δεν το άκουσα ποτέ... «Κι όμως σε χειροκρότησαν περισσότερο απ’ όλους»... Ειλικρινά δεν το ΄χα ακούσει, κι ας ήμουν εκεί. Χαιρόμουν που ήμουν εκεί... Προσπαθώ να θυμηθώ πώς έφτασα ως εδώ. Τι έγινε πριν φτάσω. Η μνήμη μου έγινε κομμάτια με το που έπεσα μέσα 'δω. Τώρα τι σημασία έχει; Δεν υπάρχουν αναμνήσεις εδώ κάτω. Μόνο σκοτάδι. Πυκνό, ατάραχο σκοτάδι, χωρίς τέλος. Μόνη επαφή με τον έξω κόσμο αυτός ο φωτεινός δίσκος στην οροφή. Το κεφάλι μου πάει να σπάσει. Απλώνω τα χέρια˙ πάνω, κάτω, δεξιά, αριστερά. Δεν μπορώ ν’ ακουμπήσω τίποτα. Δεν υπάρχει τίποτα κοντά μου. Είναι περιττό να φωνάξω. Ποιος θ’ ακούσει; Nα ’ναι κανείς κοντά; Θα μιλούσε αν ήταν. Θα αισθανόμουν τουλάχιστον την παρουσία του, έστω από μια κίνηση ή την ανάσα του. Δεν ξέρω αν είμαι σε πόλη ή στην ύπαιθρο. Ο φωτεινός κύκλος, ψηλά, πάνω απ’ το κεφάλι μου μοιάζει με πανσέλληνο. Κανείς δεν έφτασε ως εδώ. Μπορεί να κάνεις χιλιόμετρα στη γη και να μην βρεθείς ποτέ σε τέτοιο μέρος. Μόνο σε όνειρο μπορεί να το δεις. Το σκοτάδι σε κάνει να νιώθεις νεκρός ή ασώματος ή απλά ανύπαρκτος. Το μόνο σημείο ζωής, η σκέψη. Ακόμα μπορώ να σκέφτομαι. Όμως, πόσο θ’ αντέξω εδώ κάτω χωρίς να βλέπω ούτε ν’ ακούω τίποτα; Αν κοιμηθώ τώρα, θα ΄ναι σα να πεθαίνω. Στ’ αλήθεια. Δεν είναι καθόλου διασκεδαστικό. Όμως είναι απελευθερωτικό αυτό το σκοτάδι. Σε απελευθερώνει από την εικόνα. Έχω ακούσει πως χωρίς εικόνα δεν υπάρχει σκέψη. Χωρίς σκέψη, μήπως πάψω να ζω; Ψάχνω με τα χέρια μου να βρω ένα αντικείμενο ή σημείο ζωής. Μόνο πηχτή γλίτσα και κάπου –κάπου κανένα πετραδάκι. Άραγε υπάρχουν σαύρες εδώ κάτω; Δεν μπορώ να μετρήσω το ύψος μέχρι τον φωτεινό κύκλο. Αποφασίζω να σηκωθώ. Βηματίζω αβέβαια κουνώντας τα χέρια μου τεντωμένα μπροστά. Πιάνω τον απέναντι τοίχο. Γυρίζω με την πλάτη στον τοίχο. Τεντώνω πάλι τα χέρια και προχωρώ ευθεία μετρώντας τα βήματά μου. Ένα, δύο, τρία, τέσσερα…, δεκαέξι βήματα και κάτι. Ψηλαφίζω τον τοίχο κατά μήκος. Πουθενά γωνία. Αποφασίζω να φωνάξω δυνατά. Η φωνή μου αντιλαλλεί. Μου δίνει την αίσθηση της ύπαρξης άλλου στο χώρο. Μ’ αρέσει. Αποφασίζω να σκέφτομαι στο εξής φωναχτά. Έτσι˙εγώ και η φωνή μου. Για να συνεχίσω να υπάρχω. Κι όταν πάψω να σκέφτομαι, θα συνεχίσω να φωνάζω.
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ | 5 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΣΕΛ. 35
Αν δεν με γελάει η μνήμη μου Σ’ αυτές τις γειτονιές που οι πόρτες των σπιτιών μένουν χωρίς φόβο ανοιχτές, και οι δρόμοι είναι χωμάτινοι, σ’ αυτές τις γειτονιές που
τα παιδιά παίζουν όλα μαζί έξω από τα σπίτια κρυφτό και κυνηγητό, ας χαθούμε και εμείς για λίγο και ας απολαύσουμε τη μυρωδιά του καθαρού αέρα, τη γεύση των φρεσκοκομμένων μούρων, την αίσθηση της σκόνης του χωματόδρομου. Ἐνας δρόμος του Πειραιά, ένα σοκάκι ήταν που προσέφερε αξέχαστες εμπειρίες πολύτιμες για μία ολόκληρη ζωή. Σκόρπιες οι στιγμές που έρχονται στον νου, σαν τα χρόνια περνούν αδυσώπητα. Θολές εικόνες τοπίου, πρόσωπα σαν με πέπλο καλυμένα, αποσπασματικές μνήμες γεγονότων. Το πρωινό του καλοκαιριού η γιαγιἀ η Ασημίνα, μαία του Πανεπιστημίου Αθηνών μα για τους άλλους ΄΄η κυρά μαμή΄΄, πετάγεται ως το φούρνο για το φρέσκο ψωμάκι, και μετά υποδέχεται τον παγοπώλη, αγοράζει ένα μεγάλο σαν τσιμεντόλιθο κομμάτι πάγου για το ψυγείο, και έτσι το παγωμένο νεράκι δεν θα μας λείψει όλη την ημέρα, το παγωτό που περίσεψε από χθες δεν θα λειώσει, και ο γιαρμάς όταν φαγωθεί θε νάναι δροσερός δροσερός. Η μαμά που δεν δουλεύει θα ξυπνήσει λίγο αργότερα. Σαν νεαρή κοπέλλα που είναι έχει από τη γιαγιά την άδεια να χουζουρέψει λίγο ακόμα. Τα 2 μικρά παιδιά την περιμένουν υπομονετικά να ψήσει το τσάι, και να αλλείψει με βούτυρο τις φέτες του φρεσκοαγορασμένου ψωμιού. Οι φέτες κόβονται στη μέση και ο κάθε ένας έχει το μερίδιό του που είναι 2 μισά κομμάτια. Η μαμά κοίταζε τα μικρά της, χαμογελούσε και διάλεγε πάντα τα δύο πιο στενά κομμάτια. Η γεύση του βουτηγμένου στο τσάι βουτυρωμένου ψωμιού είναι ασύγκριτη, τους μένει αξέχαστη. Τα μεσημέρια του καλοκαιριού με την αφόρητη ζέστη οι ώρες κυλούσαν αργά, βασανιστικά με την προσμονή του σούρουπου. Μα σαν ερχόταν το απομεσήμερο και ακουγόταν η φωνή του παγωτατζή να διαλαλεί ΄΄έβγα παγωτά η έβγα΄΄, τα πιτσιρίκια ενίοτε εξασφάλιζαν μία δραχμή για το ξυλάκι παγωτό κρέμα, και αν ήταν πιο τυχερά το δίφραγκο για το κυπελάκι της μαγείας. Αχ αυτό το κυπελάκι που χρόνια τώρα αναρωτιόμαστε τί το έκανε τόσο λαχταριστό. Ποιά μυστική ουσία του χάριζε αυτή τη γεύση που έτερπε και μάγευε τους διψασμένους λάρυγγες; Απόλυτα ικανοποιημένοι οι πιτσιρικάδες έβγαιναν στον δρόμο για το ξέφρενο παιχνίδι που εκτυλισσόταν ανενόχλητο, και τα ελάχιστα αυτοκίνητα που περνούσαν που και που δεν ήταν ικανά να ανακόψουν την εξέλιξή του. Οι γυναίκες άρχιζαν σιγά σιγά να μαζεύονται μπροστά στις εξώπορτες, η καθε μία με κάποιο κάθισμα στο χέρι. Οι παρέες τους είχαν σταθερή σύσταση, μα μερικές φορές δέχονταν και επισκέψεις από τη συνάθροιση κάποιας διπλανής πόρτας. Τα γέλια και οι φωνές των γυναικών έδιναν και έπαιρναν, και ίσως ήταν οι μόνες ώρες που τα παιδιά βολεύονταν μόνα τους , σαν το στομάχι τους διαμαρτυρόταν λόγω της πείνας. Στις γυναικοπαρέες κάποτε κάποτε εισχωρούσε και το αντρικό στοιχείο, που προσέφερε ξεχωριστή νότα στη διασκέδαση. Θυμάμαι τον κύρ Γιώργη τον ναυτικό να διηγείται ιστορίες από τα ταξίδια του διανθισμένες ασφαλώς με συμπληρωματικά φανταστικά στοιχεία απαραίτητα ώστε να προκαλούν το γέλιο και τη χαρά. Ήταν πάντα καλοδεχούμενος, μα δεν μπορώ να θυμηθώ γιατί οι κυρίες του είχαν βγάλει το παρατσούκλι ΄΄ροφός΄΄. Εκείνος δεν τις παρεξηγούσε, το αποδεχόταν και γέλαγε. Τις βραδινές εκείνες τις ώρες, όσοι άνδρες δεν έμεναν στο σπίτι για να ξεκουραστούν από τη δουλειά της ημέρας, μαζεύονταν στο καφενείο του Τσουκάλα στη γωνία Βιτωλίων και Αγίου Δημητρίου. Απαγορευμένη η περιοχή για τα παιδιά, ωστόσο κάποια από αυτά γρήγορα στο τρέξιμο ξέφευγαν από την προσοχή των γονέων καθώς και από την κυρία Ξένη που τα περίμενε στη μέση του δρόμου έξω από το σπίτι της για να τα πιάσει και γεμάτη μόνιμο θυμό να τα τιμωρήσει για κάποια διαολιά που είχαν κάνει στο κοντινό, ή και το απότερο παρελθόν. Όσα παιδιά λοιπόν τερμάτιζαν έξω από το καφενείο, η πρώτη τους δουλειά ήταν να κρυφοκοιτάξουν μέσα από τα θαμπά από τους καπνούς των τσιγάρων τζάμια. Σαν σε μυστική συναγωγή οι παρέες εκινούντο μεταξύ παιχνιδιών όπως το ποδοσφαιράκι, τα χαρτιά, έπιναν κανένα ποτό και κάπνιζαν ανελέητα. Όσοι ήταν άκαπνοι δεν πατούσαν το ποδι τους στον καφενέ του Τσουκάλα, που αν δεν με γελά η μνήμη μου έφερε όνομα που δεν πρέπει να ήταν το κανονικό επίθετο του ιδιοκτήτη αλλά μάλλον κάποιο παρατσούκλι και αυτό. Απέναντι από τον καφενέ, το γωνιακό μπακάλικο αποτελούσε μία από τις λίγες δυνατότητες προμήθειας αγαθών προς βρώσιν και προς πόσιν. Εκεί μας έστελναν οι μεγάλοι να αγοράσουμε 100 δράμια βούτυρο, 300 δράμια ρεβύθια, μερικές σαρδέλλες λίγες ελιές κ. λπ.. Η λέξη που είχε την τιμητική της στο μαγαζί ήταν ΄΄γράφτα΄΄, και σαν μικρά που είμαστε δεν καταλαβαίναμε γιατί όταν κάποιος την ξεστόμιζε ο μπακάλης έγραφε, μα και σήκωνε αμίλητος το φρύδι σαν γιαταγάνι. Το μπακαλικάκι ήταν και ταβερνάκι με πολύ καλό κρασί παραγωγής των ιδιοκτητών. Το σκηνικό συνέθεταν μερικά τραπεζάκια και λίγες παρέες ανδρών που κουτσόπιναν τρώγοντας καμμιά ελίτσα, πικάντικη φέτα και ίσως κάποια φέτα μουρταδέλλας, ή κάποιο φρεσκοτηγανισμένο μεζέ. Οι λιγότερο ταβερνόβιοι της γειτονιάς κορόιδευαν τον μπακάλη που ενίοτε πεταγόταν από την πόρτα του μαγαζιού και με πρωτότυπο τρόπο καλούσε γείτονα και φίλο του σε έκτακτη κρασοκατάνυξη με φωνή που ακουγόταν ως την άλλη άκρη της Πειραιώτικης γειτονιάς: ΄΄ε, ρε Κόκκενε (Κόκκινε), έχω ένα μαρεδάκι που φεσσάει, έχω και ένα μέλι Εμετού (Υμητού)....΄΄. Και ο γείτονας ο Κόκκινος σε λίγο, ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα προσερχόταν πειθήνια στη μάζωξη για να κοινωνήσει με την εκλεκτή ρετσίνα, να γευτεί το τραγανό τηγανιτό μαριδάκι και για επιδόρπιο το παχύ γιαούρτι με του Υμητού το εξαίσιο μυρωδάτο μέλι. Πέρα από τα όρια της γειτονιάς τα επιτρεπτά και κατάλληλα προς εξερεύνηση για εμάς τα παιδιά, οι περιγραφές μοιραία ατονούν λόγω της απόστασης. Έτσι, από μακρυά παρατηρούσαμε με περιέργεια την κυρία Νικη με τα 12 παιδιά, στην προσπάθειά της να τα συμμαζέψει από τον δρόμο και να τα νουθετήσει χάνοντας πολλάκις και ποικιλοτρόπως την ψυχραιμία της. Συχνή και η θύμηση του τετράπαχου ταβερνιάρη όταν ως καρικατούρα γελοιογραφίας πεταγόταν έξω από το μαγαζί του έξαλλος, σαν γινόταν τσακωμός μεταξύ των μεθυσμένων θαμώνων.
ΣΕΛ. 36 | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
Παράξενοι καιροί, σκληρή η ζωή για τους περισσότερους, πολλή δουλειά οι άντρες, και λίγη η ξεκούραση. Αυστηρά καθορισμένα τα όρια για τα παιδιά, με το σχολείο να αποτελεί τη μόνη ενασχόληση και υποχρέωση. Μεγάλα όμως τα ιδανικά που έτρεφαν οι γονείς τότε για τα νεαρά τους βλαστάρια. Στα όνειρά τους οι περισσότεροι δεν έβλεπαν τίποτα λιγότερο από το Πανεπιστήμιο, σαν να ήταν επιβεβλημένο όλα να γίνουν γιατροί, καθηγητές, δικηγόροι, μηχανικοί. Ακόμα και σ’ αυτή την ταπεινή γειτονιά δεν τους ξέφυγε παιδί για παιδί που να μην εκπληρώσει αυτό το όνειρο της λαχτάρας και του καημού τους. Θυμάμαι τη θεία μου την Κατίνα να μου δείχνει τον ψηλό και όμορφο νεαρό που έβγαινε από την πόρτα ενός σπιτιού από την παρακάτω γειτονιά και με σοβαρό ύφος να μου λέει: ΄΄Τον βλέπεις αυτόν; Είναι ο τάδε και πέρασε στο Μαθηματικό Αθήνας. Να διαβάζεις΄΄. Για χρόνια με στοίχειωνε ο νεαρός, καθώς δεν επιτρεπόταν να γίνω τίποτα λιγότερο από μαθηματικός, ή κάτι συναφές. Παράξενα χρόνια, δυνατά συναισθήματα, γερά σκαμπανεβάσματα, ανίκητοι άνθρωποι με σχέδια για το μέλλον, με ιδανικά για τους νέους, για να έχουν τα παιδιά τους μία καλύτερη ζωή. Οδός Βιτωλίων 1950-1970, Πειραιώτικη γειτονιά των ανθρώπων, ανάμεσα στην οδό Ψαρρών και την οδό Αγίου Δημητρίου. Μαρία Χάλκου
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΣΕΛ. 37
Στάχυα Μετά μανίας ψάχνει να βρει ανάμεσα στα χαμομήλια και τις παπαρούνες αυξάνονται οι χτύποι της καρδιάς της. που στολίζουν το πάρκο, μια μαργαρίτα. Μόνο εκείνη θα μπορούσε να Φτάνει στο τελευταίο μα δεν τολμά να το ακουμπήσει. Κοιτάζει με ελπίτης πει την αλήθεια. Εκείνο το λουλούδι που τόσοι και τόσοι είχαν εμπιστευτεί στα πέταλά της τις καρδιές τους. δα μήπως κρύβεται κάποιο άλλο από πίσω, μα η αλήθεια την κοιτάζει καΗ μαργαρίτα δεν ξέρει να λέει ψέματα. Ακόμα κι αν αυτό που θα φανετά πρόσωπο χωρίς να χρειαστεί να την ξεστομίσει. Δειλά ακουμπά τα ρώσει πληγώσει τον άλλον, προτιμά πάντα το δρόμο της αλήθειας. τελευταία λόγια της μαργαρίτας, μα πριν προλάβουν τα δάχτυλά της να Δεν αργεί να την βρει. ‘Ήταν κρυμμένη πίσω από ένα παγκάκι, σαν να νοιώσουν την υφή του πετάλου, την καίει. ήθελε να της κρυφτεί. Με γρήγορα βήματα την πλησιάζει και χωρίς να Η αλήθεια την κοιτάζει απροκάλυπτα, την γονατίζει και καθώς εκείνη δείξει ίχνος συμπόνοιας, την κόβει. Γνωρίζει πως τώρα ξεκινά ένας αργός αφήνεται να την σκεπάσει αυτό που μόλις της αποκαλύφθηκε, η μαργαρίθάνατος για την μαργαρίτα για αυτό και πρέπει να κινηθεί γρήγορα, πριν τα με το τελευταίο πέταλο πέφτει στο έδαφος… πάρει το μυστικό μαζί της για πάντα. Αρχίζει και την μαδά. Κάθε «μ΄αγαπά» που πέφτει στο έδαφος είναι μια σκοτωμένη ελπίδα. Κάθε «δεν μ΄αγαπά» είναι ένα δάκρυ χαράς που συ-
«Το πέταλο της αλήθειας»
ντροφεύει το πέταλο καθώς παρασύρεται από τον αέρα για να καταλήξει
Παπαδάκη Σάρα- Κατερίνα
στο χώμα. Η διαδικασία συνεχίζεται κι όσο λιγοστεύουν τα πέταλα, τόσο
Το άγρυπνο της βλέμμα Της Μαρίας Μίγκλη Ρόδος 1952 Τις πρώτες μέρες του Σεπτέμβρη, ο φθινοπωρινός ουρανός είχε ήδη κρεμάσει τις νεφέλες στο γαλάζιο του ένδυμα. Η Όλγα ξυπνούσε από νωρίς για να μυρίσει τα κίτρινα φύλλα, που έφτιαξαν ένα παχύ στρώμα στην αυλή του σπιτιού της. Βρισκόταν λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη και ήταν αρκετά μεγάλο και για τους δύο. Για εκείνη και το μικρό της γιo Ανδρέα. Δεν υπήρχε γέννα, ασθένεια ή θάνατος που να μην έδινε το παρόν. Γιατί ήταν αυτή που όλοι αποκαλούσαν "νοσοκόμα του πολέμου" . Από πολύ νωρίς σήκωσε στους ώμους ένα χρέος που γνώριζε ότι δεν τελειώνει. Και δεν ζήταγε τίποτα , εκτός από την ευτυχία που τόσο σπάνια μπορούσε να νιώσει. Σήμερα άνοιξε το παράθυρό της και πρόσεξε το γαλανόγκριζο χρώμα του ουρανού. Βουβός, μα η σιωπή του σκόρπαγε στον κόσμο ανατριχίλα. "Κάτι θα γίνει. Το αισθάνομαι ." Αμέσως πήγε στην διπλανή κάμαρα . Φίλησε τον Ανδρέα που ακόμα κοιμόταν και βγήκε στην αυλή παίρνοντας μαζί της ένα βιβλίο. Ίσως να είχαν περάσει λίγα λεπτά, μισή ώρα ή μια ολόκληρη. Το ελαφρύ τρίξιμο στην πόρτα την αφύπνισε. Στην αρχή έμοιαζε με γερμένος ίσκιος. Έπειτα ο ίσκιος έγινε ένας νέος άνδρας , στηριγμένος σε ένα μπαστούνι. "Καλημέρα, τι θα θέλατε;" Ο επισκέπτης κρατούσε ένα δώρο παραμάσχαλα για εκείνη. Δεν αποκρίθηκε, σαν να περίμενε να ακούσει κάτι ακόμα. Η Όλγα σηκώθηκε από την καρέκλα της και τον πλησίασε. Τίναξε τον ύπνο από τα βλέφαρα της βιαστικά. Η ψηλή του κορμοστασιά ήταν βέβαια γνώριμη. Και αυτό το πόδι που λύγιζε ελαφρά την γύρισε αρκετά χρόνια πίσω. Ένιωθε πως στεκόταν πάλι μπροστά σε εκείνο το κρεβάτι. Στεκόταν ακόμα και της ώρες που κείτονταν ναρκωμένος. Τον πήρε από το χέρι και τον τράβηξε μέσα στο σπίτι. "Κάθισε Μανώλη. Ναι , ακόμα θυμάμαι το όνομα σου." Ο Μάνος Χατζησταυρής κάθισε με κόπο σε μια πολυθρόνα. Αμέσως πρόσεξε την φωτογραφία στον απέναντι τοίχο. "Αυτός είναι ο Ανδρέας. Έδωσα το όνομα του στο γιό μας." Ο Μάνος της έγνεψε. " Λυπάμαι πολύ." Απέμειναν ακίνητοι. Στο καθιστικό ηχούσε μόνον ο χτύπος από το εκκρεμές. Υπήρχε μια πικρή ιστορία πίσω από τον χαμένο χρόνο. Η κατοχή εγκλώβισε εκείνον και άλλους ακόμα στην πρωτεύουσα. Κλείστηκε ανήμπορος σε ένα διαμέρισμα περνώντας τον καιρό του στην αδράνεια. Ενίοτε προτιμούσε να τελειώσει την ζωή του, παρά να ζήσει σαν ανάπηρος . Αυτό δεν της το αφηγήθηκε ποτέ ωστόσο. το 1948 επιστρέφοντας την αναζήτησε χωρίς αποτέ-
λεσμα. Πλέον ζούσε σε ένα εξοχικό στον Προφήτη Ηλία, μακριά από τον κόσμο. Η Όλγα έσπασε τη σιωπή της λίγα λεπτά αργότερα. Δεν μπορούσε να αντέξει εκείνο το ρίγος στην πλάτη. Του ζήτησε να μείνει για φαγητό . Ίσως να ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά . Εκείνος απορροφημένος από το δροσερό και ανέγγιχτο πρόσωπο της , θα έλεγε πρόθυμος " ναι " σε ότι κι αν ζήταγε. Έφαγαν μαζί . ίσως να κοίταξε τον Ανδρέα πάνω από χίλιες φορές. Ήταν μόνο έξι χρονών . Κάποια στιγμή σφούγγιζε τα χείλη στην πετσέτα του. "Πρέπει να φύγω. Το αυτοκίνητο με περιμένει έξω." εξήγησε . Η Όλγα τον συνόδεψε ως την πόρτα. Εκείνος στάθηκε προσοχή μπροστά της. Η οικοδέσποινα αναγνώρισε το κύρος που ο επισκέπτης της είχε ανέκαθεν. Τίποτα δεν μπορούσε να του το στερήσει. "Θέλω να σε ευχαριστήσω. Έχω σχεδιάσει μια εκδρομή, για εσένα και τον Ανδρέα. Αν θέλεις θα περάσω αύριο το πρωί. Στις δέκα;" "Χαρά μου θα ήταν." Ο επισκέπτης, της φίλησε το χέρι και της ξύπνησε μέσα της εκείνη τη χαμένη έγνοια. Το γλυκό πιοτό που η ψυχή είχε τόσο νοσταλγήσει. Το βράδυ έφτασε. Τα φώτα στο σπίτι έσβησαν. Η Όλγα τυλίχτηκε ήρεμη στα φρέσκα σεντόνια. Έσβησε το λαμπατέρ και το δωμάτιο λούστηκε από το φώς του φεγγαριού. Τα βλέφαρα της έκλεισαν . Τότε μια βαριά ανάσα ακούμπησε το σβέρκο της. Κάποιος έσκουζε μέσα στη νύχτα. Κάντε κάτι. Πονάω. Πονάω σας λέω. Μια πονεμένη κραυγή την έκανε να τιναχτεί από το στρώμα. Έτρεξε σαν τρελή έξω, ψάχνοντας να βρει από που ήρθαν οι φωνές. Παραπατούσε πηγαίνοντας από δωμάτιο σε δωμάτιο, γυρεύοντας εκείνη τη φωνή. Όταν κατάλαβε πως ήταν μια παραίσθηση ησύχασε. Κάθισε στον καναπέ του σαλονιού όπου τελικά την πήρε ο ύπνος. Η νέα μέρα έλαμψε με τα ωραία της χρώματα. Στις δέκα το αυτοκίνητο σταμάτησε έξω από το σπίτι. Ο οδηγός κόρναρε. Ο Μάνος φώναξε από το κάθισμα του συνοδηγού. "Άντε παιδία . Βιαστείτε." Οι καλεσμένοι μπήκαν μέσα φέρνοντας μαζί ένα καλάθι με φαγητά. Η Όλγα έπιασε τον Μανώλη να γελά σκυφτός στο σακάκι του. Σε λιγότερο από μια ώρα το αυτοκίνητο στάθμευσε σε ένα τοπίο με καρποφόρα δέντρα. Ο Ανδρέας είδε ένα πλακόστρωτο σιντριβάνι που στα νερά του κολυμπούσαν κόκκινα ψάρια. Ο Μάνος τον αγκάλιασε και τον βοήθησε να κοιτάξει μέσα. Η Όλγα άκουσε ένα ελαφρύ τρίξιμο στα δέντρα. Έπειτα το τρεχάμενα νερό. Ύστερα το τραγούδι ενός πουλιού. Και όλα μαζί έγιναν μουσική στα αυτιά της. Ο Μάνος πλησίασε ξύνοντας το μπαστούνι στο έδαφος. "Αυτή είναι η Ελεούσα". Έστρεψε ελαφρά το μπαστούνι προς το σιντριβάνι.
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ
ΣΕΛ. 38 | 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
"Εδώ έκανε μπάνιο ο Μουσολίνι και εδώ πιο κάτω είναι το Σανατόριο." Η νεαρή γυναίκα ένιωσε ένα σφίξιμο στο στομάχι. Της θύμισε έντονα πως γνωρίστηκαν σε ένα θάλαμο που τα αισθήματα δεν μπορούν να αναπνεύσουν. Ο Μάνος της άπλωσε το χέρι και την προσκάλεσε σε έναν περίπατο. Ήξερε ακριβώς τι συνέβαινε. Το Ιταλικό χωριό, που θα μπορούσε κανείς να το δει σαν μια γειτονιά, κοσμούσαν επίσης λίγα σπίτια και η καθολική εκκλησία. Ανάμεσα τους περιστοιχίζονταν τα δέντρα της μικρής πλατείας. Ο Μάνος ζήτησε από τον οδηγό του τον Αιμίλιο να προσέχει τον Ανδρέα. Είχε την μεγάλη επιθυμία να περπατήσει στο πλάι της μητέρας του. Κατευθύνθηκαν δυτικά του χωριού στη δασωμένη περιοχή. "Είσαι χλωμή ..." "Χθες θυμήθηκα ορισμένα πράγματα", ομολόγησε εκείνη. Ο συνοδός της κοίταξε στο κενό , με κρυφή υπερηφάνεια στο βλέμμα. "Κάποτε ήσουν άτρωτη." Κάποια στιγμή το βήμα του έπαυσε . Ύψωσε το ραβδί του προς την κορυφή ενός δέντρου. Ευθύς μια πέρδικα πέταξε μέσα από τα πυκνά κλαδιά του. Η Όλγα έβγαλε μια κραυγή. Ύστερα γέλασε. "Δεν είναι η κατάλληλη εποχή." Ο νεαρός άνδρας συνέχυσε να βαδίζει και να την παρασέρνει. "Τα πιο ωραία πράγματα, γίνονται στη λάθος εποχή." Η απάντηση του την άφησε με ακόμα μεγαλύτερη απορία. Σε λίγα λεπτά βρέθηκαν μπροστά σε μια πανάρχαια εκκλησία . Η γυναίκα περίεργη τράβηξε το λουκέτο και μπήκανε. Ο χώρος ήταν σκιερός, μόνο λίγο φώς έρεε από ψιλά στο μικρό παράθυρο του τρούλου. Μια ροή τόσο αρμονική , που έκανε το γοητευμένο πρόσωπο της να σεργιανήσει στους τοίχους . Πόσο όμορφα και εκκωφαντικά γιόρταζε η σιωπή ανάμεσα στις πέτρες. Μέσα σε αυτή τη γιορτή ο Μάνος την αιφνιδίασε και σφράγισε το γελαστό της στόμα. Κι ας είχαν χείλη απαίδευτα και ανέραστα. Ας είχαν όλα αυτά που τους κυνηγούν. Η Όλγα τον έσπρωξε και τράβηξε προς την πόρτα. " Που πάς;" "Στο γιό μου." Προχώρησε έξω και ήταν σαν να ξαναζούσε μετά από χρόνια.
Την ακολούθησε ως το αυτοκίνητο . Η απογοήτευση έγινε πίκρα στο στόμα, όμως μέσα στο βλέμμα η ελπίδα τρεμόπαιζε. Ο Ανδρέας ήρθε και τον άρπαξε από το μανίκι. Τον ρώτησε που αλλού θα πάνε, χωρίς να πάρει απάντηση. Πέρασε σχεδόν μια εβδομάδα. Το πρωί της Δευτέρας ο ταχυδρόμος έφερε ένα γράμμα στην πόρτα της. Το πήρε με μελαγχολική έκφραση και τον ευχαρίστησε. Κάθισε στην κουνιστή καρέκλα της και το άνοιξε . "Προτού αναρωτηθείς τι μπορεί να σου προσφέρει ένας σακάτης, σου ζητάω να σκεφτείς με όση καρδιά έχεις. Σε ερωτεύτηκα, σε θαύμασα και σε μυήθηκα από την πρώτη στιγμή που σε είδα . Κάθε βράδυ ξαπλώνω στο στρώμα μου, περιμένοντας τα δικά σου βήματα. Ζω για τη στιγμή που θα έρθεις, να αγρυπνήσουμε μαζί. Θέλω μια ευκαιρία, να σου ξεπληρώσω τις ώρες που έδιωχνες την αγωνία και το φόβο μου. Να δώσω στο γιο σου ένα πατέρα για να ζήσει με ευπρέπεια σε αυτόν τον κόσμο. Να σε διεκδικήσω. Προτού ο χρόνος μας κρύψει στη σκόνη". Η Όλγα δίπλωσε το γράμμα νιώθοντας τον άτσαλο σφυγμό της. Τα μάτια της έσταζαν από έρωτα και ευφορία. Περιφέρθηκε για αρκετή ώρα στο σπίτι. Θυμόταν να γράφει ταχτικά στον πατέρα της και να του ζητά να μαζέψει φάρμακα από τα πιο εύπορα χωριά της Ρόδου. Ακόμα και αυτό το μπαστούνι που τόσο φοβόταν να βλέπει, ήταν ένα δώρο που άφησε γελαστή στο κρεβάτι του Μάνου. "Αυτό στο στέλνει ο πατέρας μου . Είναι από κόκαλο ελέφαντα." Κάποτε στάθηκε μπροστά στην φωτογραφία του Ανδρέα. Την κοίταξε αποφασισμένη σαν να τον είχε πάλι μπροστά της. "Θα ξανάρθει." Το απόγευμα άνοιξε την πόρτα του σπιτιού. Ένας δυνατός άνεμος έσερνε τα καινούργια φύλλα στην αυλή. Περπάτησε επάνω τους ξυπόλυτη και έριξε το βλέμμα της στο δρόμο. Φάνταζε τόσο όμορφη αυτή η αναμονή, που θα περίμενε. Θα περίμενε όσο χρειαστεί.
Σφίγγα πνιγμένη στο σιρόπι Τα τελευταία χρόνια ,το μεγάλο νύχι του ποδιού του ήταν τόσο σκλη- Πήρε το μεγάλο ψαλίδι και του έκανε τη χάρη. ρό , που δεν μπορούσε Ξάπλωσε στο κρεβάτι του χωρις εκκρεμότητες. Μετά , το πρόγραμμα να το κόψει. Το έκοβε η Σοφία , η γυναίκα του . είχε καφέ και Κάθε φορά που έκοβε το νύχι του , θυμόταν τη γιαγιά και το
κουβέντα .
χωριό του . Τον είχε στείλει να μαζέψει ξύλα για το τζάκι, κι αυτός μικρό Σήμερα αργούσε να σηκωθεί . Η Σοφία τον φώναξε, από την κουζίνα παιδί, ενώ ανακάτευε τον σκόνταψε στην πέτρα κι έσπασε το νύχι του . Γελάει όμως όταν θυμάται καφέ.Τον σέρβιρε στα φλυτζάνια κι έβαλε γλυκό νεράντζι να κεραστούπως η γιαγιά , νε . Κυριακή είναι - Τι σπούδασες στην Αγγλία ,Σοφοκλή μου; ρώτησε τον εγγονό του .
σκέφτηκε, ας γλυκαθούμε λίγο, όλη την βδομάδα με το σάκχαρο ασχολούμαστε.
- Σπούδασα ευρωπαϊκή πολιτική παππού.
Άφησε τον δίσκο στο τραπεζάκι , και πήγε να ξυπνήσει τον Σοφοκλή.
του έφτιαξε δύο αυγά μάτια για να ξεχάσει τον πόνο του.
- Να πας τότε να βοηθήσεις την κυβέρνηση αφού ξέρεις τόσα πολλά πράγματα,είπε Ο καφές κρύωσε στα φλυτζάνια και το γλυκό απλώθηκε στα πιατάκια . Το βράδυ οι γυναίκες που ' φτιάχνανε καφέδες της παρηγοριάς μάζεψαν Καμάρωνε για τον εγγονό του που έκανε καλές σπουδές και για τα παιδιά τον δίσκο ,με μια του, σφίγγα πνιγμένη στο σιρόπι. ο παππούς Σοφοκλής ,και όλοι γέλασαν.
που πρόκοψαν στη ζωή τους ,σε αντίθεση με τα παιδιά αυτών που δεν τον Οι καρέκλες ήταν η μια δίπλα στην άλλη ,γύρω-γύρω σε σχήμα κύκλου, ήθελαν στο χωριό να βλέπονται όλες και να μιλούν για τον θάνατο. Η σάλα, το καλό δωμάτιο του σπι- Οι δύο μας μείναμε, καλά είμαστε,δόξα το Θεό, έλεγε ο Σοφοκλής και τιού, πρώτη φορά φιλοξενούσε τόσο μαύρο .Η Σοφία, έλεγε ιστορίες από την ζωή σταυροκοπιόταν. τους ,έκλαιγε, και σαν Αλλά Σοφία μου θέλω να φύγω πρώτος. Δεν θέλω να μείνω μοναχός. τους .Πολλές φορές με την γυναικα του κουβέντιαζαν για τα παιδιά.
- Άντε , άσε τις βλακείες τον απόπερνε η Σοφία. Ήταν Κυριακή και κανένα παιδί δεν μπορούσε να είναι μαζί τους.
να καταλάβαινε ξαφνικά τι είχε γίνει, φώναζε:
Σοφοκλή μου !!!!!!!!!! ,πάρε με μαζί σου να σε προσέχω.
Φάγανε τα γεμιστά ,κι ο Σοφοκλής πήγε για τον μεσημεριανό ύπνο. -Σοφία, κοντοστάθηκε, θέλει κόψιμο το μεγάλο μου νύχι. Τα άλλα τα έκοψα. -Άντε, καημένε που θα σου κόψω το νύχι Κυριακάτικα , άστο αύριο. είπε η Σοφία - Έλα Σοφία επέμενε , τώρα θέλω γιατί μεγάλωσε και με πονά .
Της Κατερίνας Κουκουβιτάκη