INTERVIEW
Een groot animatieexperiment In het X-project Verlangen worden analoge schilderingen gecombineerd met visual effects. Wanneer je de film pauzeert, is ieder shot een soort mini-schilderij. Een experimentele manier van animatie maken, die niet heel veel voorkomt. Production Designer Sarah van den Bosch liep al langer rond met het idee om een geschilderde animatiefilm te maken, waarna regisseur Lotte Salomons en scenarist Maxime Baksteen het idee verder uitwerkten. Uiteindelijk sleutelden er zo’n twintig VFXstudenten aan het project, ook tweede- en derdejaars, en hield bijna de hele Sound Design-klas zich bezig met het geluid. In Verlangen volgen we Chris en zijn vader Toon, die na het plotselinge verdwijnen van de moeder van Chris een groot verdriet moeten verwerken. Chris uit dat door te huilen, maar Toon durft niet kwetsbaar te zijn en slikt zijn tranen in. Zijn lichaam vult zich met tranen en blijft maar doorgroeien, steeds verder weg van Chris. We spreken over het project met production designer Sarah van den Bosch en Eline Oppewal, 50
die samen met Stan Oversteegen VFXsupervisor was. Hi Eline en Sarah! Kunnen jullie wat meer vertellen over hoe Verlangen is gemaakt? Eline: We zijn begonnen met het ontwikkelen van 3D-animaties en de 3D-wereld waarin de film zich zou gaan afspelen. Daarvan hebben we vervolgens 2D-kleurplaten van gemaakt en uitgeprint.
