Op onze waterlopen varen nu al onbemande en semi-onbemande vaartuigen.
BELGISCHE SEAFAR VOORTREKKER IN AUTONOME BINNENVAART In de industrie denken we weleens dat het tekort aan personeel iets is waar enkel wij mee geconfronteerd worden. Niets is minder waar, want ook de binnenvaart kampt met een schrijnend tekort aan scheepskapiteins en boordpersoneel. Daar komt bovenop dat er net een shift nodig is van weg- naar watertransport, wat het tekort nog nijpender maakt. De oplossing van het Belgische scheepsmanagementbedrijf Seafar inzake autonoom varen gooit nu wereldwijd hoge ogen.
Louis-Robert Cool is de drijvende kracht achter dit innoverende bedrijf. Hij is jurist van opleiding, dus een eerste vraag die zich opdringt is logisch: ‘Hoe komt iemand met zijn achtergrond in de binnenvaart terecht? Louis-Robert Cool: ‘Ik had altijd al een passie voor scheepvaart en technologie. Na mijn studies ging ik aan de slag bij een onderneming die algoritmes bouwt voor offshore navigatie, onder meer voor defensie en geografische toepassingen. Na die eerste ervaring ben ik op onderzoek getrokken in de civiele sector, de kust- en binnenvaart. Ik wilde meer bepaald uitzoeken of autonoom varen iets zou kunnen betekenen in die sectoren. Al snel hoorde ik de verzuchtingen uit de 38
binnenvaart: het is heel moeilijk om mensen te vinden die nog willen varen op deze schepen. Wonen op een schip is al niet evident, maar ook de werkregimes zijn vaak moeilijk door de strakke tijdschema’s.’ ‘Tegelijkertijd gaat een andere evolutie compleet de andere kant uit: onze overheden willen het wegtransport verminderen ten voordele van de binnenvaart. Dat is expliciet zo vermeldt in de Green Deal en zie je ook weerspiegeld in grote infrastructuurprojecten zoals het Seine-Schelde project. Daarbij worden waterwegen bevaarbaar gemaakt voor schepen met tonnages tot 4.500 ton en 3 containerlagen.‘ Gelaagd systeem met drie pijlers ‘In 2018 zag ik kans om tegemoet te komen aan beide evoluties. Ik bracht enkele ingenieurs samen en we ontwikkelden een oplossing om schepen autonoom te laten varen. Er zijn hierbij drie belangrijke luiken.’ ‘De eerste pijler is wat wij de ‘parallel bridge’ noemen, alles wat een kapitein op een schip ziet, hoort en voelt, kunnen wij capteren en visualiseren. De bestaande systemen worden dus dubbel uitgevoerd met dien verstande dat het tweede systeem - het Seafar Control System - zich aan wal bevindt.
