Από το τέλος

Κορώνες κατά των «ελληνοποιήσεων», καθυστέρηση μέτρων για τους κτηνοτρόφους

Δυσκολία στην παρουσίαση μέτρων ανακούφισης των κτηνοτρόφων παρουσιάζει το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, παρότι επανειλημμένα η πολιτική ηγεσία υποσχέθηκε ενισχύσεις. Δυόμιση και πλέον μήνες μετά την επιβολή μέτρων για την προστασία από την πανδημία, ο κλάδος της κτηνοτροφίας εξακολουθεί να βρίσκεται εν αναμονή…

Πριν ένα μήνα από αυτή εδώ τη στήλη καταγράψαμε την μεγάλη μείωση στις σφαγές αμνοεριφίων στην φετινή πασχαλινή περίοδο, και την κατάρρευση των τιμών παραγωγού. Μια τιμή που αποτελεί αρνητικό ρεκόρ 20ετίας, αφού οι μεγαλύτερες ποσότητες των σφάγιων πωλήθηκαν από τους παραγωγούς σε τιμή 3,80 €/κιλό. Οι χιλιάδες αιγο-προβατοτρόφοι απώλεσαν ένα τεράστιο τμήμα του εισοδήματός τους, το οποίο και δεν δύναται να αναπληρωθεί, αφού το προϊόν τους είναι εποχιακό.

Μειωμένες όμως κατά 15% ήταν και οι σφαγές χοιρινών το δίμηνο Μαρτίου – Απριλίου, σύμφωνα με τα στοιχεία που δίνουν οι εκπρόσωποι των χοιροτρόφων, με τις διεθνείς τιμές να συμπαρασύρουν και τις εγχώριες στο 1,00 – 1,05 €/κιλό Ζ.Β. καταστρέφοντας τα όποια αισιόδοξα σενάρια είχαν διαμορφωθεί για ανάκαμψη τιμών λόγω της εξάπλωσης της αφρικανικής πανώλης.

Είναι φανερό ότι η κατάσταση έχει διαμορφωθεί απελπιστικά κατά των κτηνοτρόφων και τίποτα δεν προδιαγράφει ότι θα υπάρξει ανάκαμψη. Άλλωστε όλοι συμφωνούν ότι θα πρέπει να υπάρξει ένα γερό πακέτο ενίσχυσης και το θέμα έχει απασχολήσει ακόμα και το Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης που συζήτησε έκτακτα μέτρα για όλα τα είδη κρέατος.

Το θέμα των κτηνοτροφικών ενισχύσεων απασχόλησε άλλη μια φορά τη Βουλή κατά τη διάρκεια της συζήτησης του «ερανιστικού» νομοσχεδίου του ΥΠΑΑΤ, χωρίς δυστυχώς να υπάρξει κάποιο θετικό αποτέλεσμα. Απλά η συζήτηση του νομοσχεδίου έγινε αφορμή να ακουστούν κορώνες από διάφορους βουλευτές, να επαναληφθούν για άλλη μια φορά οι υποσχέσεις, χωρίς να εκφωνηθεί κάτι συγκεκριμένο από τα κυβερνητικά χείλη μέχρι τις 3 Ιουνίου που ψηφίστηκε το σ/ν.

Για άλλη μια φορά το μοναδικό θέμα για το οποίο πρέπει να νιώσουν ικανοποιημένοι οι κτηνοτρόφοι είναι η αυστηροποίηση των ποινών στον έλεγχο των λεγόμενων ελληνοποιήσεων, που τα τελευταία χρόνια λειτουργεί ως… παυσίπονο στον βαρύτατα ασθενή, που είναι η ελληνική κτηνοτροφία. Ήταν το κυριότερο θέμα σε αυτό το νομοσχέδιο και το μοναδικό για το οποίο μπορεί να επαίρεται η ηγεσία του Υπουργείου σε ένα νομοθέτημα – σκούπα που συγκέντρωσε τα πιο διαφορετικά εκκρεμή ζητήματα, χωρίς όμως να χαράσσει κάποια διαφορετική στρατηγική για τον πρωτογενή τομέα.

Την άποψή μας την έχουμε διατυπώσει κατ’ επανάληψη. Το πρόβλημα της παραβατικότητας στην αγορά κρέατος, ίσως και στην αγορά γάλακτος και αυγών, είναι ένας ανασταλτικός παράγοντας στη διαμόρφωση των τιμών παραγωγού, αλλά δεν είναι η αιτία που ο ελληνικός κτηνοτροφικός τομέας συρρικνώνεται. Όπως και η πάταξη των ελληνοποιήσεων δεν μπορεί να αποτελέσει λύση στο αδιέξοδο των Ελλήνων παραγωγών. Η στήριξη της ελληνικής παραγωγής απαιτεί ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, μια στρατηγική, η οποία δυστυχώς λείπει, όχι μόνο από τις πολιτικές ηγεσίες, αλλά και από πολλούς από όσους εκπροσωπούν τον τομέα του κρέα

τος στη χώρα μας. l