ROŚLINA MIESIĄCA
Rosa ‘Frűhlingsduft’ Róża ‘Frühlingsduft’ to stara, ale wartościowa i zasługująca na rozpowszechnienie odmiana róży parkowej. Rośnie silnie, tworzy szerokie, luźne krzewy osiągające 1,5-2,5 m wysokości, a z pąków kwiatowych rozwijają się cytrynowo-różowe kwiaty o średnicy 7-9 cm, zbudowane z 30-40 płatków
R
TEKST I ZDJĘCIE: GRZEGORZ FALKOWSKI, ZSZP
Róże parkowe to jedna z ważniejszych grup róż ozdobnych, obejmująca liczne gatunki i odmiany, z których wiele nadaje się do sadzenia w zieleni publicznej. Charakteryzują się one niewielkimi wymaganiami siedliskowymi, dobrą mrozoodpornością, wysokimi walorami dekoracyjnymi i zdrowotnymi. Rośliny te sprzyjają utrzymaniu bioróżnorodności, stanowią środowiska życia licznych owadów, a w ich gęstych gałęziach chętnie gniazdują ptaki. Starsze odmiany róż parkowych charakteryzują się silnym wzrostem (dorastają do 3 m wysokości), nowsze są często niższe i bardziej kompaktowe (mają 1- 1,5 m wysokości), wiele rośnie na własnych korzeniach, a ich ozdobą oprócz kwiatów często są także liście, pędy, kolce i owoce. Część róż parkowych kwitnie raz w roku, inne powtarzają kwitnienie. Popularne odmiany z tej grupy to m.in. ‘Robusta’, pochodząca od róży pomarszczonej, ale zupełnie do niej niepodobna, o czerwonych kwiatach i błyszczących liściach, czy ‘Graham Thomas’ – jedna z najlepszych odmian wśród róż o żółtej barwie kwiatów. Cenne, niepowtarzające kwitnienia odmiany to m.in.: ‘Aicha’, ‘Frühlingsgold’ czy ‘Frühlingsduft’. Pochodzą one od róży gęstokolczastej (Rosa spinosissima), są bardzo żywotne, tolerują słabsze gleby, półcieniste stanowiska, znoszą suszę, są bardzo odporne na mróz. Raz na kilka lat wymagają cięcia odmładzającego. Róża ‘Frühlingsduft’ to stara, ale wartościowa i zasługująca na rozpowszechnienie odmiana róży parkowej, wyhodowana w Niemczech pod koniec lat 40. XX wieku w szkółce Kordes Söhne. Rośnie silnie, tworzy szerokie, luźne krzewy osiągające 1,5-2,5 m wysokości. Pędy w części wierzchołkowej przewieszają się łukowato na boki, są nierównomiernie pokryte kolcami. Więcej kolców znajduje się zwykle u podstawy pędów. Liście są typowe dla róż – siedmiolistkowe, średniej wielkości, jasnozielone i matowe. Pąki kwiatowe mają około 2 cm długości, są szerokostożkowate, rozwijają się z nich cytrynowo-różowe kwiaty średnicy 7-9 cm, zbudowane z 30-40 płatków. Kwiaty intensywnie i przyjemnie pachną. Krzewy kwitną jednokrotnie w czerwcu, kwitnienie
Fot. Grzegorz Falkowski, ZSzP
24
jest bardzo obfite, choć nie trwa zbyt długo. Zaletą róż parkowych jest przede wszystkim ich niekłopotliwe utrzymanie. Nie wymagają corocznego cięcia, bo skracanie ich pędów osłabia kwitnienie. Doraźnie można przeprowadzić delikatne cięcie korekcyjne po kwitnieniu, a raz na kilka lat silne cięcie odmładzające. Róże parkowe nadają się do tworzenia grup w parkach, na skwerach czy w dużych ogrodach. Można je stosować do obsadzania skarp, sadzić w pasach zieleni przydrożnej oraz miejscach trudno dostępnych, gdzie pielęgnacja innych krzewów byłaby kłopotliwa. Artykuł powstał we współpracy ze Związkiem Szkółkarzy Polskich. Więcej informacji o roślinach i ich producentach uzyskać można na www.e-katalogroslin.pl lub www.zszp.pl i pod nr. telefonu 22 435 47 22.
