Historia
- IPN w setną rocznicę plebiscytu i III powstania śląskiego
Kwestia przynależności państwowej Górnego Śląska po 1918 r. budziła kontrowersje nie tylko wśród samych Górnoślązaków, ale stała się jedną z najbardziej dyskutowanych spraw politycznych w ówczesnej Europie. Wysunięcie postulatu przyłączenia tego regionu do niepodległego państwa polskiego i omawianie go na konferencji pokojowej w Paryżu, powodowało szereg zadrażnień w gronie zwycięskich mocarstw. Francuzi widzieli w takim rozwiązaniu wzmocnienie swojej pozycji w Europie, poprzez posiadanie w Polsce sojusznika przeciwko Niemcom, dysponującego dzięki przemysłowi Górnego Śląska – jak powiedział francuski deputowany Henry Paté – odpowiednim potencjałem gospodarczym zdolnym do przeciwstawienia się Republice Weimarskiej. Dla Brytyjczyków takie rozwiązanie, wg premiera Lloyda George’a, dawało Francji praktycznie nieograniczony dostęp do taniego węgla, niebezpiecznie wzmacniając ją na kontynencie, co naruszało równowagę europejską. Angielski ekonomista John Keynes wspierał swojego premiera zwracając uwagę na niemożliwe do udźwignięcia ciężary reparacyjne nałożone na Niemcy i polskie zacofanie technologiczne, które zmarnuje górnośląski potencjał, choć nie przeszkadzało Keynes’owi cyniczne utrzymywanie przez Wielką Brytanię gospodarczej blokady Niemiec do ratyfikacji traktatu pokojowego, rujnujące niemiecką
str. 79
