OBELS POLICY BRIEF No. 13, January 2015 ปัจจัยที่มีผลต่อการดาเนินธุรกิจค้าปลีกค้าส่งเมืองชายแดนแม่สาย จังหวัดเชียงราย Factors affecting Retail and Wholesale Business Operations at Mae sai Border City, Chiang Rai Province ศุภิชญา ศรีทอง1 ผู้วิจัย สิทธิชาติ สมตา2 ผู้เรียบเรียง จังหวัดเชียงรายเป็นจังหวัดชายแดนเหนือสุดของประเทศ มีที่ตั้งทางภูมิศาสตร์เชื่อมโยงกับกลุ่มอนุ ภูมิภาคลุ่มแม่น้าโขงหรือ GMS (Greater Mekong Sub Region) ตอนบน คือ สหภาพพม่าสปป.ลาว และ ประเทศจี น (ตอนใต้) ทั้ งทางบก ทางน้ าและทางอากาศมีก ารเชื่อ มโยงระบบคมนาคมตามแนวระเบีย ง เศรษฐกิจเหนือ – ใต้ ( NSEC : North – South Economic Corridor) สามารถเดินทางไปถึงประเทศจีน (ตอนใต้) ตามเส้นทาง R3 ได้ 2 เส้นทาง คือ เส้นทาง R3A เชื่อมโยงไทย-สปป.ลาว– ประเทศจีน (ตอนใต้) และเส้นทาง R3B เชื่อมโยงไทย– สหภาพเมียนมาร์ – ประเทศจีน (ตอนใต้) นอกจากนี้ ยังมีการคมนาคม ขนส่งทางน้าผ่านแม่น้าโขงจากท่าเรือเชียงแสนไปยังท่าเรือเชียงรุ่ง มณฑลยูนนานขณะที่ชายแดนจังหวัด เชียงรายเป็นแนวชายแดนที่ติดกับเพื่อนบ้านถึง 2 ประเทศ คือ สหภาพเมียนมาร์ และสปป.ลาว ประกอบด้วย จุดผ่านแดนถาวรสะพานมิตรภาพข้ามแม่น้าสายแห่งที่ 1 เขตเทศบาลตาบลแม่สาย อาเภอแม่สาย จุดผ่านแดน ถาวรอาเภอเชียงแสน และจุดผ่านแดนถาวรอาเภอเชียงของ โดยมีมูลค่าการค้าชายแดนไทยกับประเทศเพื่อน บ้านในส่วนของแนวชายแดนด้ านจังหวัดเชียงรายซึ่งในปี 2556 เท่ากับ 38,386.99 ล้านบาท มีอัตราการ เติบโตเพิ่มขึ้นจากปีที่ผ่านมาถึง 6.70% รายละเอียดมูลค่าการค้าชายแดนไทยจังหวัดเชียงราย เปรียบเทียบ ระหว่างปี พ.ศ. 2555 – 2556 ดังตาราที่ 1
1 2
นักศึกษาหลักสูตรบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ สานักวิชาการจัดการ นักวิจัย สานักงานเศรษฐกิจชายแดนและโลจิสติกส์ สานักงานเศรษฐกิจชายแดนและโลจิสติกส์ มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง 1