6 minute read
Σχολιάζοντας την Επικαιρότητα με το Φως της Βίβλου
Advertisement
«Έχουμε Συμφωνία», η είδηση στα Eu
roNews 1 το πρωί της 21 ης
Ιουλίου, μετά από μαραθώνια (πέντε ημερών) Σύνοδο Κορυφής των 27 χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης –κατά 25 λεπτά μόνο λιγότερο μακροχρόνια από την περιβόητη συνέλευση αρχηγών της Συνόδου της Νίκαιας.
Το Ταμείο Ανάκαμψης από την οικονομική κρίση που προκάλεσε –και εξακολουθεί να προκαλεί– ο κορωνοϊόςπαγκοσμίως ανέρχεται σε €750 δισεκατομμύρια. Μέρος αυτών θα προκύψει από δανεισμό που θα αναλάβουν από κοινού οι 27 της ΕΕ, κάτι πρωτοφανές για την Ευρώπη. «Από τα 750 δισ., τα 390 δισεκατομμύρια θα δοθούν στα κράτη μέλη ως επιχορηγήσεις και τα 360 δισεκατομμύρια ως δάνεια (με μακροχρόνια αποπληρωμή ως το 2058). Για την κατανομή των κεφαλαίων ανά χώρα» θα χρησιμοποιηθεί ένας κώδικας κατανομής που θα καθορίζει το ύψος των αναγκών κάθε κράτους μέλους. Η Ελλάδα θα επωφεληθεί πλέον από €70 δις.
«Οι 27 συμφώνησαν ότι τα κριτήρια για τις εκταμιεύσεις των επιχορηγήσεων δε θα είναι
___________ 1 https://gr.euronews.com/2020/07/21/symfvnia-sti-synodo-korufis-tis-ee-gia-to-sxedio-anakampsis μόνο οικονομικά. Μεταξύ των προϋποθέσεων θα είναι και η τήρηση του κράτους δικαίου. Κάθε κράτος μέλος θα υποβάλλει ένα σχέδιο δράσης για την απορρόφηση των επιχορηγήσεων. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα το εξετάζει και θα έχει το δικαίωμα να “παγώσει“ τις εκταμιεύσεις (με ειδική, ενισχυμένη πλειοψηφία των κρατών μελών (το 55%, που θα πρέπει να αντιπροσωπεύει το 65% του συνολικού πληθυσμού της ΕΕ) αν κρίνει ότι δεν τηρούνται οι όροι που συμφωνήθηκαν.»
Κύριο χαρακτηριστικό των διαπραγματεύσεων ήταν η στάση αρχηγών χωρών όπως οι Κάτω Χώρες, η Αυστρία, η Δανία και η Σουηδία, οι αυτό-ονομαζόμενοι «φειδωλοί» που επέμεναν σθεναρά στις θέσεις τους για μείωση του ποσού επιχορηγήσεων, καθώς και αρχηγών χωρών όπως η Ουγγαρία και η Πολωνία που δεν δεχόντουσαν κριτική όσον αφορά την υπονόμευση της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης και άλλων δημοκρατικών αξιών στις χώρες τους. Οι ονομαζόμενες «φειδωλές» χώρες, είναι χώρες που καταβάλλουν στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό μεγαλύτερα ποσά απ’ ότι άμεσα επωφελούνται, όμως, τόσο το παράδειγμα της Ολλανδίας όσο και αυτό της Αυστρίας δείχνει ότι οι χώρες αυτές, λόγω της γεωγραφικής τους τοποθεσίας, στο κέντρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επωφε
λούνται πολλαπλώς από το ενδο-ευρωπαϊκό εμπόριο, βγαίνουν δηλαδή υπέρ-κερδισμένες. Συνεπώς, άλλοι λόγοι ευθύνονται για τη στάση αδιαλλαξίας των αρχηγών τους στη διαπραγμάτευση αυτή. Όλες αυτές οι χώρες βάλλονται από ισχυρά λαϊκίστικα, κυρίως ακροδεξιά κινήματα, που ανταγωνίζονται δημοκρατικούς κυβερνητικούς συνασπισμούς, απαιτώντας τα χρήματα να μένουν στη χώρα και να μη δίνονται στους νοτιοευρωπαίους, που δεν ξέρουν να τα διαχειρίζονται σωστά.
Εντύπωση κάνει και η στάση της γερμανίδας καγκελαρίου Μέρκελ, η οποία σε τούτη την κρίση φαίνεται να έχει κάνει σοβαρή στροφή 180 μοιρών έναντι της κρίσης του Ευρώ. Πρόκειται για μεταμέλεια μιας αρχηγού για τα λάθη του παρελθόντος, ή πρόκειται περί σοβαρής αντίληψης του ότι αν διαλυθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, με την οικονομική κρίση που προκάλεσε ένας ιός, τότε ποιος εγγυάται για ένα ειρηνικό μέλλον στην Ευρώπη; Το μέλλον θα δείξει. Γεγονός πάντως είναι ότι οι «φειδωλοί» αρχηγοί αποδεικνύονται ως υπαίτιοι μιας κοντόφθαλμης, εγωιστικής οπτικής που οδηγεί στην απώλεια
αξιοπιστίας και... εξουσίας.
Είναι χρήσιμη η συμβουλή του Χριστού: «Σας συμβουλεύω να κάνετε φίλους σας, ακόμη και από τα χρήματα της αδικίας, ώστε όταν έρθει το τέλος σας, να σας δεχτούν στιςαιώνιες κατοικίες» (Λουκ. 16:9).
Δρ Έραστος Φίλος
*Οσοι επιθυμείτε να διαβάσετε περισσότερα ενδιαφέροντα κείμενα του Έραστου Φίλου: https://efilos.blogspot.gr/ https://areopagusbriefs.wordpress.com/
Ο ρατσισμός στις ΗΠΑ και την Ελλάδα
Οι ΗΠΑ τον τελευταίο καιρό βρέθηκαν αντιμέτωπες με τον σκοτεινό εαυτό τους, με αφορμή τη δολοφονία του Τζωρτζ Φλόιντ από λευκό αστυνομικό. Ο ρατσισμός στην άλλη όχθη του Ατλαντικού επιμένει να αναπαράγεται και να έρχεται στο προσκήνιο με διάφορες οδυνηρές αφορμές, θυμίζοντας ότι ανάμεσα στην τυπική κατάργηση των διακρίσεων και την πραγματική ισότητα υπάρχει μια μεγάλη διαφορά και απόσταση. Η πληγή των ΗΠΑ είναι ακόμη ανοιχτή και αιμορραγούσα.
Αυτό το γεγονός θα έχει και γεωπολιτικές προεκτάσεις. Ασχέτως με το ποιος θα κερδίσει τις επόμενες αμερικάνικες εκλογές το δομικό πρόβλημα των ΗΠΑ στη παρούσα συγκυρία είναι η πόλωση, καθώς και στα δυο μεγάλα κόμματα εξουσίας ενισχύονται τα άκρα, γεγονός που διαλύει την κοινωνική και πολιτική ισορροπία που χρειάζεται μια χώρα για να είναι ισχυρή πολιτικά και οικονομικά.
Θα ήταν όμως λάθος να θεωρήσουμε ότι έχουμε να κάνουμε μόνο με μια αμερικανική ιδιαιτερότητα. Στην πραγματικότητα το ζήτημα του ρατσισμού αφορά όλον τον αναπτυγμένο κόσμο. Και τον αφορά τόσο ως μνήμη όσο και ως ενεργή κοινωνική πραγματικότητα.
Η Ευρώπη αρέσκεται συχνά να προβάλλει τον εαυτό της ως το επίκεντρο του Διαφωτισμού, του ορθολογισμού και των ανθρωπίνων
δικαιωμάτων, όμως αυτό δεν ακυρώνει την βαριά κληρονομιά της αποικιοκρατίας. Και βέβαια όλα αυτά δεν αφορούν μόνο τις παλιές αποικιοκρατικές δυνάμεις. Η χώρα μας, που από τη δεκαετία του 1990, βρέθηκε να είναι χώρα υποδοχής μεταναστών, ενώ μέχρι τότε ήταν κυρίως χώρα που έστελνε μετανάστες, είχε και έχει και αυτή το δικό της πρόβλημα ρατσισμού.
Ρατσισμός είναι η πίστη στην βιολογική ή φυλετική ανωτερότητα της δικής σου φυλής ή έθνους. Η θεώρηση αυτή είναι αντιβιβλική και βεβαίως και αντιεπιστημονική.
Ο Χριστός υπηρέτησε, προσέγγισε και αγάπησε όσους αμαρτωλούς οι άλλοι απέρριπταν και περιφρονούσαν ανεξαρτήτως φύλου, γένους, κοινωνικής καταγωγής, φυλής και οικονομικής επιφάνειας. Ήταν φίλος τελωνών και αμαρτωλών (Ματθαίος 11:19).
Επιπρόσθετα, ο Απόστολος Παύλος δίδαξε στην Αθήνα ότι ο Θεός «από ένα αίμα έκανε κά θε έθνος ανθρώπων, για να κατοικούν επάνω στο πρόσωπο της γης, και διόρισε τους προ δια ταγμένους καιρούς, και τα οροθέσια της κατοικίας τους» (Πράξεις 17:26). Όλοι οι άνθρωποι έχουμε κοινή βιολογική καταγωγή! Συνεπώς κανείς δεν μπορεί να καυχηθεί ότι δήθεν έχει διαφορετική ή ανώτερη βιολογική προέλευση. Η Αγία Γραφή απορρίπτει με σαφήνεια τον ρατσισμό ή φυλετισμό.
Η εντολή του Θεού στον λαό Του στην Παλαιά Διαθήκη ήταν να συμπαραστέκονται ενεργά στον συμπατριώτη τους που βιώνει φτώχεια και εξαθλίωση, όπως και στον ξένο ή τον μετανάστη (Λευιτικό 25:35, Δευτερονόμιον 10:17-19). Ο Θεός θέλει οι δικοί Του άνθρωποι να ενδιαφέρονται για όλους τους φτωχούς και εξαθλιωμένους.
Στα μάτια του Θεού, όλοι οι άνθρωποι ανεξαρτήτως φύλου, φυλής, οικονομικής επιφάνειας, καταγωγής, κοινωνικής θέσης και καταξίωσης είμαστε εικόνες του Θεού. Δεν πρέπει να υπάρχει καμιά διάκριση ή προκατάληψη επειδή στο σώμα του Χριστού «δεν υπάρχει πλέον Ιουδαίος ούτε Έλληνας· δεν υπάρχει δούλος ούτε ελεύθερος· δεν υπάρχει αρσενικό και θηλυκό· επειδή, όλοι εσείς είστε ένας στον Ιησού Χριστό» (Γαλάτας 3:28).
Ο Θεός αγαπά και ενδιαφέρεται για όλους τους ανθρώπους (Ιωάννης 3:16). Για το λόγο αυτό έστειλε τον Υιό Του, τον Κύριο Ιησού Χριστό, να μας αποκαλύψει τους σωτήριους σκοπούς Του και να πεθάνει πάνω στον σταυρό για τη σωτηρία κάθε ανθρώπου που θα μετανοήσει και πιστέψει στον Χριστό.
Στην Αγία Γραφή από τη Γένεση η Εκκλησία του Χριστού είναι διεθνής, καθώς αποτελείται απ’ όσους ανήκουν στη βασιλεία του Θεού έχοντας δεχτεί το Ευαγγέλιο, ανεξαρτήτως έθνους, ηλικίας, φύλου και κοινωνικών ή οικονομικών τάξεων. Τέλος, η εσχατολογική δόξα του Χριστού θα περιλαμβάνει και τη δοξολογία από όλες τις γλώσσες και την προσκύνηση όλων των πιστών απ’ όλα τα έθνη, τις φυλές, τα χρώματα και τις γλώσσες. Γράφει ο Ιωάννης στην Αποκάλυψη «Ύστερα απ’ αυτά, είδα ένα αμέτρητο πλήθοςπου κανείς δεν ήταν σε θέση να το μετρήσει από κάθε έθνος, φυλή, λαό και γλώσσα, να στέκεται μπροστά στο θρόνο και στο Αρνίο· φορούσαν λευκές στολές, κρατούσαν φοινικόκλαδα στα χέρια τους και έκραζαν με δυνατή φωνή: “Η σωτηρία είναι στα χέρια του Θεού μας, που κάθεται στο θρόνο, και του Αρνίου!“» (Aποκάλυψη 7:9-10).
Τάσος Μαρκουλιδάκης
