Ξύπνημα Καλοκαιρινής Νύχτας

ΠΟΙΟΣ ΚΥΒΕΡΝΑΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ; Ρουθ - Μια ιστορία πίσω από την Ιστορία

Η ιστορία της Ρουθ στο φερώνυμο Βιβλίο της Αγίας Γραφής –ιστορία μιας ευσεβούς Μωαβίτισαςπου αποφάσισε στη ζωή της ν’ ακολουθήσει τον αληθινό Θεό– θέτει μπροστάμας ένα κρίσιμο ερώτημα: ποιος κυβερνάει τη ζωή μας; Παράλληλα είναι μια ιστορία πίσω από την Ιστορία. Η Ρουθ έγινε η προ μάμ μη του βασιλιά Δαβίδ, από τη γενιά του οποίου προήλθε ο Κύ ριος Ιησούς Χριστός σαν άνθρωπος στον κόσμο μας. Πολ λοί προ - σφέ ρο νται να κυβερνήσουν τη ζωή μας. Ευχή του Πε ριο δι κού είναι να παραδώσουμε το τιμόνι της ζωής μας στον Χριστό.

Yπάρχουν πολλών ειδών ξυπνήματα. Ξυκαλεί, και μάλιστα σ’ έναν ευσεβή Ισραηλίτη πνάς από έναν εφιάλτη, και λες ότι είχες με μεγάλη υπόληψη στη μικρή κοινωνία της ένα «εφιαλτικό ξύπνημα». Όταν είσαι διαΒηθλεέμ. Ήταν ένα σοκαριστικό ξύπνημα κακοπές και σε ξυπνούν τα πουλιά το πρωί, λες λοκαιρινής νύχτας. Στο προηγούμενο άρθρο ότι έχεις ένα χαρούμενο ξύπνημα. Ταυτίζεσαι μας είδαμε τη νομική φύση αυτής της κίνησης κατά κάποιον τρόπο με τη χαρά των χελιδονιών. της Ρουθ, κι ότι η πεθερά της την είχε έτσι ορΣτον στρατό ξυπνούσαμε με το σπαστικό σάλμηνέψει, για να κερδίσει όχι μόνο την εύνοια πισμα του «συναγερμού». Έπρεπε σε δυο λεπτά αλλά και τα νομικά δικαιώματα του πλησιέστερου να ντυθείς, να πάρεις το όπλο σου και να πασυγγενή του πεθερού της, του Ελιμέλεχ (Δες ραταχθείς στο προαύλιο. Κι έξω από τα χειΛευ 25:47-55 και Δτ 25:5-10). ρουργεία στα νοσοκομεία υπάρχει πάντα ο «θάΣτην ερμηνευτική της Βίβλου ο Βοόζ είναι λαμος ανάνηψης» των χειρουργημένων ασθετύπος του Χριστού. Με αυτό το πνεύμα, λοιπόν, νών... είναι ανάγκη να δούμε την όλη σκηνή μέσα

Στη Βίβλο, το πιο διάσημο αλλά και ευχάριστο από το πρίσμα της Καινής Διαθήκης. ξύπνημα πρέπει να ήταντου Αδάμ, όταν ξύπνησε και είδε δίπλα του μια πανέμορφη Εύα. Ενώ το 1. Η Αποδοχή πρωινό ξύπνημα του Ιακώβ πλάι όχι στην αγαΗ πρώτη κίνηση του Βοόζ ήταν ότι δεν έδιωξε πημένη του Ραχήλ αλλά στην αδελφή της, τη τη Ρουθ. Τη δέχτηκε, μια φτωχή Μωαβίτισσα. Λεία με το ξεψυχισμένο βλέμμα, θα πρέπει να Στον Ισραήλ δεν επιτρεπόταν να εισέλθει κανένας ήταν το πιο απογοητευτικό απ’ όλα. ξένος, αν πρώτα δεν ασπαζόταν το νομικό και

Το ξύπνημα, ωστόσο, του Βοόζ στο 3 ο κεθρησκευτικό καθεστώς των Ισραηλιτών. Κάτι φάλαιο του Βιβλίου της Ρουθ, δεν πρέπει να τέτοιο γίνεται κι όταν ένας ξένος ως προς τον ήταν ούτε χαρούμενο ούτε απογοητευτικό. Να Θεό άνθρωπος θέλει να τον πλησιάσει. Σήμερα ξυπνήσεις μέσα στα άγρια μεσάνυχτα στους ο Θεός τον δέχεται όπως είναι, φτωχός πνευαγρούς και να νιώσεις ότι αυτό που σου ζεσταίνει ματικά και ξένος –ακόμη και εχθρός του Θεού. τα πόδια κάτω από τα σκεπάσματα δεν είναι το Νιώθεις ξένος και αβοήμαντρόσκυλο του χωραφιού θητος σήμερα από τα ανθρώπινα αλλά μια νέα και όμορφη γυναί - Του ΧΑΡΗ συστήματα και τις θεωρίες, και κα, μάλλον αναστάτωση προΝΤΑΓΚΟΥΝΑΚΗ harris.dagounakis@gmail.com θέλεις κάτι ουσιαστικό και σί

γουρο; Έλα στον Χριστό. Εκείνος θ’ απλώσει τα φτερά του και θα σε δεχτεί στην ποίμνη του, όπως δέχτηκε ο Βοόζ τη Ρουθ.

Παράλληλα, όμως, ξέχνα το παρελθόν σου. Ξέχνα πόσο «καλός» ήσουν ή πόσο «κακός» ήσουν. Ξέχνα το πρώτο για να μη μείνει κανένα ίχνος αυτοδικαίωσης ότι «έ, κάτι άξιζες κι εσύ...» Και το δεύτερο για να γεμίσει η καρδιά σου με τη χαρά του Χριστού ότι τώρα πια είσαι καινούργιο δημιούργημα. Τα παλιά πέρασαν. Το παρελθόν σου δεν το θυμάται ούτε ο Θεός (Εβρ 10:17)!

2. Η Βεβαιότητα Στο εδ. 11 του κειμένου μας διακρίνουμε μια υπόσχεση που δίνει ο Βοόζ στη Ρουθ: «Τώρα, λοιπόν, κόρη μου, μη φοβάσαι. Εγώ θα κάνω για σένα ό,τι μου ζητήσεις...» Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από του να φύγεις με την εγγυημένη διαβεβαίωση ότι το αίτημά σου θα ικανοποιηθεί, όταν χτυπάς μια πόρτα.

Ο Χριστός πρώτα πρώτα μας διαβεβαιώνει ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε πια. Πολλοί πάνε σ’ αυτόναλλά φεύγουν συγχωρημένοι μεν αλλά με τον φόβο μήπως δεν τα καταφέρουν στη χριστιανική ζωή. Ο Χριστός μάς διαβεβαιώνει, όπως κι ο Βοόζ τη Ρουθ τότε, ότι αυτός θα είναι μαζί μας και δεν πρέπει να φοβόμαστε την αποτυχία ή την ήττα. Αν αγαπάς τον Χριστό, δεν υπάρχει κανένας φόβος στην αγάπη (Α΄ Ιω 4:18).

Ο Χριστός, άλλωστε, μάς διαβεβαιώνει ότι το αίτημα της συγχώρησής μας έχει ήδη ικανοποιηθεί. Όπως ο Βοόζ καλείται να «απολυτρώσει» τη Ρουθ και την περιουσία της με το να την παντρευτεί, έτσι και ο Χριστός έρχεται να μας απολυτρώσει από την αμαρτία. Και το έκανε μια για πάντα πάνω στον σταυρό, πληρώνοντας με το αίμα του τις δικές μας αμαρτίες (Εφ 1:7).

Τέλος, ο Χριστός μάς υπόσχεται ότι θα καλύψει όλες μας τις ανάγκες. Όταν άρχισε να ξημερώνει, η Ρουθ έφυγε από τον Βοόζ με μια υπόσχεση και με ένα φορτίο αγαθά για το σπίτι της. «Δεν πρέπει να φύγεις με άδεια χέρια...» της είπε. Ο Χριστός δεν μας στέλνει στη ζωή μόνο με τη συγχώρηση των παλαιών αμαρτιών μας. Μας γεμίζει την καρδιά με το δικό του θάρρος και τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος για να πορευτούμε πλήρως χορτασμένοι στη χριστιανική ζωή. Η ζωή με τον Χριστό είναι μια ζωή πλήρης εν Χριστώ. «Το ποτήρι μας είναι ξέχειλο» όταν είναι ποιμένας μας ο Κύριος (Ψλ 23:5).

3. Η Βοήθεια

Στο 2 ο κεφάλαιο του Βιβλίου της Ρουθ βλέπει κανείς πώς η Ρουθ μπήκε στη δούλεψη του Βοόζ κι άρχισε να εργάζεται γι’ αυτόν. Εδώ τώρα, ο Βοόζ αρχίζει να εργάζεται για τη Ρουθ και να προβαίνει σε όλες τις νομικές διαδικασίες για να την παντρευτεί.

Ο δικός μας «Βοόζ», ο Χριστός, εργάζεται για μας: πρώτα απ’ όλα μεσιτεύει για μας στον Πατέρα. Μεταφέρει διά του Αγίου Πνεύματος τις προσευχές μας και καλύπτει με τη χάρη του κάθε αδυναμία μας και κάθε πτώση μας, κάθε φορά που επιστρέφουμε με μετάνοια σ’ αυτόν (Ρωμ 8:34). Έχει πάει στους ουρανούς πριν από μας για να μας ετοιμάσει τόπο. Μετά θα ξανάρθει για να μας πάρει κοντά του (Ιω 14:1- 2). Ο Χριστός, εξάλλου, εργάζεται μέσα μας και μας μετασχηματίζει προοδευτικά στο δικό του πρότυπο (Ρωμ 8:29). Τέλος, αντιπαρατίθεται κάθε μέρα με τον αντίδικό μας, τον διάβολο, καθώς διεκδικεί διαρκώς το δικαίωμά του να μας κρατήσει στη χάρη του, ωσότου μας παραλάβει στους ουρανούς. Ο Βοόζ, μόλις ξημέρωσε για τα καλά, πήγε στην πύλη της πόλης (τα δικαστήρια και την αγορά της εποχής) και απέδειξε δημόσια στους συμπολίτες του ότι κανένας άλλος δεν είχε τη δύναμη και τη βούληση να λυτρώσει τη Ρουθ παρά μόνον ο ίδιος (δεςτο 4 ο κεφάλαιο του Βιβλίου της Ρουθ).

Ήταν η θαυμαστή εξέλιξη του ξαφνικού ξυπνήματος μιας καλοκαιρινής νύχτας... n