Ślimak szuka skorupy - Aleksandra Brodzińska o Katarzynie Piwowarczyk

Aleksandra Brodzińska o Katarzynie Piwowarczyk

Ślimak szuka skorupy Dużo intymności – nożyce, papierośnica, miś, łyżeczka, podkowa, fajka, zegarek, stare pudełko, głowa figury Matki Boskiej. Stare graty, przedmioty, każdy inny, nie widać związku ze sobą. Aspektem który je łączy jest dom dziadka. Bo te graty, to strzępki po dziadku, to jego intymność, ślady które odkrywa Kasia. Odkrywa i porządkuje, ale co? Porządkuje dom, aby nie przepadł w otchłani czasu. Kasia w swojej twórczości przedstawia proces wchodzenia do głębi siebie. Od 10 lat pisze pamiętniki, przeżywa siebie świadomie. W jej twórczości pojawia się symbol ślimaka bez skorupy. Pytam artystki co oznacza dla niej ten symbol, odpowiada że ślimaki bez domku obrzydzają, są niechciane tak jak osoby przechodzące psychoterapię lub leczenie psychiatryczne. Artystka opowiada mi o domu dziadka, do którego zawsze się bała wejść bo wszystko w tym domu nie miało porządku, było dużo starych przedmiotów, ciężki zapach starości. Rodzina która przebywała w tym domu, również wzbudzała lęk, gdy Kasia była dzieckiem. Kiedy dom został całkowicie opuszczony, rodzice Kasi zdecydowali się go wyremontować od podstaw. Kasia zdecydowała że trzeba uchronić to co zostało, a co może zniknąć w procesie zmiany podczas remontu. Chodzi po każdym z pomieszczeń, myszkuje, wyciąga resztki po dziadku. Mierzy się z tym, co w dzieciństwie przerażało, mierzy się z lękiem przed domem. Dom zostaje oswojony. Ślimak zaprzyjaźnia się ze skorupą. W okolicach domu dziadka stoi opuszczony bus z napisem „Polizei”. Artystka interesuje się tym obiektem, bo intryguje ją również otoczenie domu bo jak sama mówi – może mieć to jakąś wartość. Tę wartość chce uchronić przed zagubieniem, zapomnieniem. Nie chce aby kawałek przeszłości przepadł. Kasia maluje, szybko, szkicowo krajobraz z busem. Obraz skleja z fotomontażami na których są rzeczy z domu dziadka i jego listy. Wszystko to przypomina makietę śladów czyjegoś życia, układankę poszukującą W całym tym twórczym procesie skupionym na pamięci, jest skonfrontowanie się z lękiem, poprzez kolekcjonowanie śladów przeszłości. To wszystko buduje „Ja” artystki, wewnętrzny, osobisty dom. Ślimak nauczył się skorupy