OPMERKELIJK | Op zoek naar het Doel van onze reis

Op zoek naar het Doel van onze reis Een literaire trip door Vlaanderen

Foto Willy Vermaelen

Overmere zie je 3 Kapellen, maar zover moet je niet gaan. Trek Naast het Meer tot op de Zandbergen. Volg de weg die loopt als een Lint door de Landen. Waar de Meeuwen krijsen, stap je over de Brugge aan de Sluizen. Aan de molen waar zakken Donk buiten staan, wemelt het van Muizen onder de Balen. Je ziet er De Moeren rondhuppelen en een oude Munte staan zuchten aan de rand van de Wijer. Denkt zij aan de Reppel? Wil je bij het Veulen Komen en de Wilderen stier bekijken, wees dan niet Lauw en waag je over de Voorde naar de weide. Koeien lopen er Waarloos te Grazen en drinken aan de Putte. De Leuze wordt nu: recht doorlopen tot aan de Laar in het bos, waar de Meerle zich Weert om mooi te fluiten terwijl andere vogels Ruien en de Schriek een ei legt. Vervolg dan je weg naast de Beke tot het bos waar arme mensen Houthalen. Je ziet er Sint-Pieter en Sint-Niklaas. Ze zien er Deerlijk uit en zijn Hees. Ze Heffen beiden een glas te veel. Ze Menen Wieze (van een euro de Pulle) te kunnen drinken uit de Bierbeek, maar zitten op een Baal onder de Olmen, de Haren verward en met Jeuk aan de maag naar een Vucht te staren. Aarsele niet, maar overtuig hen Paal en Perk te stellen aan dat drinken. Zeg vooral dat Sint-Pieter zich Geel Kermt en de Heks ziet als hij niet stopt. Eet in de afspanning een Schelle spek. Dat is goed voor uw Spiere. Wandel dan langs de Linden tot boven de Berg naar de Burcht. Hier adem je toch altijd iets Puurs en het schijnt dat de Vorst hier nog is geweest. Je kan je aan de poort Melden. Stoor je niet als de conciërge “Binkom” roept. Hij is Fransman. Je kan er slapen op de Zolder. Let op, er is wel een Reet in de Essen plankenvloer. Je ziet er De Haan in de Asse scharrelen. Je kan er Peer eten en op het grasplein waar de Mol heeft gewroet, kan je het Ooike strelen. Het is geen Bevel, maar als je Veerle ziet, mag je haar Kozen onder de Boom naast het Kerksken. Maar je moet er niet tegen Zeveren. De Bever moet je ook niet hebben, maar hang vooral toch niet de Woesten uit. Doe zoals alle brave Hendrieken, vervang De Pinte door Appels. Gedraag je als jongen van goeden Huise en toon dat je geen Lauwe bent. Als Heer maak je een Gavere indruk. Blijf bij je Leest en hoed je muren te Kalken. Ga liever een Lier Halen. Laat Veerle maar Heule, ze is een Mater generale. Ze speelt voor Groot Loon en zet de andere tussen Mal en dwaas! Heb je zin om te Wichelen, trek dan naar de heide. Waarschijnlijk vind je er Wulpen. Luister niet naar de Schoten in de Elst, maar ga Voort over die Scherpenheuvel. Zo kom je voor Tienen veilig terug bij Outer en heerd. Ik Poppel al bij de gedachte dat je dat allemaal kan Schaffen. Zo wordt deze wandeling zeker een Weelde. Dominique Van De Casteele

TIP Variaties op de Via Monastica

Op zoek naar een alternatief voor een pelgrimstocht in het buitenland (je weet wel, covid-19) vond ik de Via Monastica. Deze pelgrimstocht start in Vessem, een dorp net over de Nederlandse grens en eindigt in Rocroi, een gemeente net over de Franse grens. Door de kop en de staart er af te hakken blijf ik de hele weg in België. Maar bij mijn voorbereiding blijkt meteen dat het niet makkelijk is slaapgelegenheid te vinden. Door het virus krijg ik op vele plaatsen, ook abdijen, een neen. Tegelijk ontdek ik dat een aantal abdijen niet langs de voorgestelde route liggen, zoals Maredsous, Maredret en Chimay. Bovendien: een heel deel van de beschreven route volgt RAVeLroutes. Goed voor fietsers, geen paradijs voor wandelaars, want weinig natuur, weinig te ontdekken en bijna de hele tijd asfalt. Het enige voordeel: verdwalen kan niet. Ik zoek andere wegen en vind ze. De app Gaea helpt me hierbij. Iemand vertelt me over Les amis de Saint Jacques de Compostella, pelgrims die heel graag andere pelgrims ontvangen. Een aantal adressen vind ik in de brochure Via Monastica, Op weg naar Santiago de Compostela (www.compostelagenootschap.be). De brochure spreekt over een bescheiden bewegwijzering. Héél sporadisch ontdek ik op mijn 260 km lange tocht het bekende geel-blauwe teken. Mijn raad: gebruik de Via Monastica als leidraad en ga zelf op zoek naar mooie en verrassende wegen. Vind ook andere abdijen dan de vermelde, loop langs parels van dorpjes en op heerlijke boswegels. Een mooie tocht maak je altijd zelf! Tekst en foto Gerda Bauwens