WANDELREPORTAGE | Oostenrijk
Door een treinstaking kom ik pas in het donker in Passau aan. Sterren schitteren boven het zwarte oppervlak van de Donau. Bij het eerste ochtendlicht sta ik op het puntje van de ‘Dreiflüsseeck’. Links mondt de zwarte Ilz in de Donau en rechts de groene Inn. De schönen blauen Donau glijdt hier Oostenrijk binnen, maar door de mix van kleuren houdt de Donau vanaf hier het midden tussen groen en grijs. Als de Oostenrijkse Donau niet blau is, houdt dan het schönen stand? Æ Tekst en foto’s Bart Vermeyen
Een blok goud en verborgen tranen langs de Donau
Potpourri De bekende Donauradweg biedt fietsers een bijna biljartvlak traject tot hartje Wenen. Voor wandelaars bestaat er geen gebruiksklare route. Ik puzzel een eigen traject in elkaar met de hulp van vier langeafstandspaden. Dit basistraject overgiet ik met de wandelinspiratie van de dag, tot ik een afwisselende potpourri dwars door Opper- en Neder-Oostenrijk krijg. Elke dag flirt
12
| Op Weg 2022-2
ik met de oevers van de Donau en pik ik historische sites mee onderweg. De hoogteverschillen zijn nooit fors, maar wel talrijk. Hoewel ik nergens de 900-meterlijn overstijg, daagt het landschap mijn quadriceps behoorlijk uit.
Trappist De Donausteig is mijn leidraad voor de eerste tien etappes. Deze route is uitgetekend over
beide oevers, maar enkel aangeduid van west naar oost. De eerste dagen volg ik de zuidroute. De Donau wringt zich soms kaarsrecht, dan weer kronkelend doorheen de steile flanken. In de ochtend glijdt ze spookachtig voorbij in de ochtendmist. Na de middag blakert ze onder een staalblauwe hemel in de zon. Soms loop ik langs haar oever op een oud jaagpad, een paar uur later bewonder ik haar van bovenuit.
