4.4. Inne sposoby realizacji celów kształcenia

Realizacja celów kształcenia w dziedzinie matematyki na II etapie edukacyjnym może odbywać się w wielu innych formach, takich jak:

Projekty z Funduszy Europejskich, np. na lata 2014–2020

Przykład Przystanek Szkoła

Projekt mający na celu podniesienie aktywności edukacyjnej dzieci i młodzieży z Gminy

Zebrzydowice: https://www.zebrzydowice.pl/strona-80-przystanek_szkola_podniesienie.html [dostęp 08.11.2020].

Projekt realizowano w ramach Priorytetu IX „Rozwój wykształcenia i kompetencji w regionach”. Jego głównym celem było wspieranie aktywności oraz podniesienie poziomu kompetencji kluczowych, warunkujących lepszy start uczniów ze szkół wiejskich w dorosłość poprzez umożliwienie szerokiego dostępu do edukacji oraz wybór właściwej ścieżki edukacyjnej.

Na cele szczegółowe projektu składały się: 1) Poprawa jakości kształcenia ogólnego poprzez organizację zajęć pozalekcyjnych, mających na celu m.in. wyrównanie dysproporcji edukacyjnych w formie zajęć dydaktyczno-wyrównawczych i logopedycznych dla uczniów ze specyficznymi potrzebami. 2) Zapewnienie uczniom słabszym stałego wsparcia dydaktycznego. 3) Wzmacnianie wiary we własne możliwości. 4) Podnoszenie kompetencji naukowych. 5) Poprawa jakości i atrakcyjności oferty edukacyjnej. 6) Poprawa wyników egzaminów zewnętrznych poprzez cykl zajęć pozalekcyjnych. 7) Poszerzanie treści edukacyjnych z poszczególnych bloków przedmiotowych za pomocą nowoczesnych metod nauczania, rozwijania zainteresowań naukowych, wzmacniania motywacji do nauki i zdolności do przyszłego zatrudnienia. 8) Rozwijanie zainteresowań uczniów w dziedzinie technologii informacyjnej. 9) Kształcenie postaw społecznych i przedsiębiorczości poprzez optymalne wykorzystanie zasobów szkół. 10) Wskazanie wartości nadrzędnych, jakie daje komputer i internet. 11) Uświadomienie uczniom, że są prosumentami sieci.

W ramach projektu zrealizowano m.in. cykl zajęć „Odyseja umysłu”, ukierunkowany na rozwój kompetencji i umiejętności w dziedzinach naukowych: humanistycznych, nauk ścisłych i przyrodniczych (w aspekcie interdyscyplinarnym i holistycznym), oraz prowadzono kółka: humanistyczne, interdyscyplinarne, matematyczne, nauk przyrodniczo-ekologicznych.

Sesje naukowe prowadzone pod kątem zainteresowań i uzdolnień uczniów

Szkoła podstawowa, która zostanie objęta patronatem czy umową partnerską z wyższą uczelnią, może wdrożyć do rocznego planu pracy sesje naukowe, które będą odbywały się regularnie przed zakończeniem każdego półrocza. Podczas zorganizowanej konferencji uczniowie prezentują prace, które są wykonane pod kierunkiem nauczycieli akademickich ze szkół partnerskich. Tematy prac uczniowskich mogą być formułowane przez pracowników naukowych przy współudziale uczniów w zależności od ich zainteresowań i uzdolnień. Niepodważalnym kryterium tworzenia tematyki prac powinno być poszerzanie wiedzy i wykraczanie poza treści programowe objęte podstawą programową matematyki dla II etapu edukacyjnego.

Tematyka sesji naukowej może obejmować np.: 1) Przybliżenia liczby π. 2) Dowodzenie w algebrze i geometrii. 3) Liczby wielokątne. 4) Odkrycia wielkich matematyków. 5) Systemy liczbowe.

Celem tego rodzaju przedsięwzięcia jest: 1) Mobilizowanie uczniów do rozwijania własnych zainteresowań, uzdolnień, kreowania i podążania indywidualnymi ścieżkami rozwoju. 2) Nabywanie umiejętności publicznego występowania. 3) Posługiwanie się środkami multimedialnymi. 4) Umocnienie poczucia własnej wartości wraz z nabyciem umiejętności opracowania własnego tematu, dokonania analiz, współpracy z innymi, dzielenia się własnymi osiągnięciami na forum szkolnym z udziałem zaproszonych gości.

Ten rodzaj spotkań można upowszechnić nie tylko w obrębie szkoły, ale także na poziomie gminy czy powiatu, aby w spotkaniu brało udział jak najwięcej szkół i uczniów. Dla potrzeb uczniów wykazujących szczególne uzdolnienia i predyspozycje matematyczne całodzienna sesja naukowa może być uzupełniona lekcjami w formie warsztatów z nauczycielami akademickimi i studentami. Zajęcia mogą odbywać się w budynku szkoły oraz w salach laboratoryjnych wyższej uczelni. Dobór uczniów do poszczególnych sesji zależy od diagnozy umiejętności ucznia przeprowadzonej przez nauczyciela.