اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺘﯽ ﻣﺘﯽ ١ ﺷﺠﺮﻩﻧﺎﻣﮥ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ١ﺷﺠﺮﻩﻧﺎﻣﮥ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،ﭘﺴﺮ داوود ،ﭘﺴﺮ اﺑﺮاهﻴﻢ: ٢اﺑﺮاهﻴﻢ ﭘﺪر اﺳﺤﺎق ،اﺳﺤﺎق ﭘﺪر ﻳﻌﻘﻮب و ﻳﻌﻘﻮب ﭘﺪر ﻳﻬﻮدا و ﺑﺮادراﻧﺶ ﺑﻮد. ٣ﻳﻬﻮدا ﭘﺪر ﻓﺎرِص و زارَح ﺑﻮد و ﻣﺎدرﺷﺎن ﺗﺎﻣﺎر ﻧﺎم داﺷﺖ. ﺣﺼْﺮون ﭘﺪر رام، ﺣﺼْﺮون و ِ ﻓﺎرِص ﭘﺪر ِ ۴رام ﭘﺪر ﻋَﻤﻴﻨﺎداب ،ﻋَﻤﻴﻨﺎداب ﭘﺪر َﻧﺤْﺸﻮن و َﻧﺤْﺸﻮن ﭘﺪر ﺳَﻠﻤﻮن ﺑﻮد. ۵ﺳَﻠﻤﻮن ﭘﺪر ﺑﻮﻋَﺰ ﺑﻮد .ﻣﺎدر ﺑﻮﻋَﺰ راﺣﺎب ﻧﺎم داﺷﺖ. ﺑﻮﻋَﺰ ﭘﺪر ﻋﻮﺑﻴﺪ ﺑﻮد و ﻣﺎدر ﻋﻮﺑﻴﺪ روت ﻧﺎم داﺷﺖ. ﻋﻮﺑﻴﺪ ﭘﺪر ﻳِﺴﺎﯼ ﺑﻮد. ۶ﻳِﺴﺎﯼ ﭘﺪر داوود ﭘﺎدﺷﺎﻩ، و داوود ﭘﺪر ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺑﻮد. ﻣﺎدر ﺳﻠﻴﻤﺎن ﭘﻴﺸﺘﺮ زن اورﻳﺎ ﺑﻮد. ٧ﺳﻠﻴﻤﺎن ﭘﺪر ِرﺣُﺒﻌﺎم ،و ِرﺣُﺒﻌﺎم ﭘﺪر اَﺑﻴّﺎ ،و اَﺑﻴّﺎ ﭘﺪر ﺁﺳﺎ ﺑﻮد. ٨ﺁﺳﺎ ﭘﺪر ﻳِﻬﻮﺷﺎﻓﺎط، ﻳِﻬﻮﺷﺎﻓﺎط ﭘﺪر ﻳﻮرام ،و ﻳﻮرام ﭘﺪر ﻋُﺰﻳﺎ ﺑﻮد. ﺣﺰِﻗﻴﺎ ﺑﻮد. ٩ﻋُﺰﻳﺎ ﭘﺪر ﻳﻮﺗﺎم ،ﻳﻮﺗﺎم ﭘﺪر ﺁﺣﺎز ،و ﺁﺣﺎز ﭘﺪر ِ
ﺣﺰِﻗﻴﺎ ﭘﺪر َﻣﻨَﺴﯽَ ،ﻣﻨَﺴﯽ ﭘﺪر ﺁﻣﻮن ،و ﺁﻣﻮن ﭘﺪر ﻳﻮﺷﻴﺎ ﺑﻮد. ِ ١٠ ١١ﻳﻮﺷﻴﺎ ﭘﺪر ِﻳﮑُﻨﻴﺎ و ﺑﺮادراﻧﺶ ﺑﻮد. در اﻳﻦ زﻣﺎن ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻪ ﺑﺎﺑِﻞ ﺗﺒﻌﻴﺪ ﺷﺪﻧﺪ. ١٢ﭘﺲ از ﺗﺒﻌﻴﺪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻪ ﺑﺎﺑِﻞ: ﺷ َﺌﻠْﺘﯽﺋﻴﻞ ﭘﺪر زِروﺑﺎﺑِﻞ ﺑﻮد. ﺷ َﺌﻠْﺘﯽﺋﻴﻞ و ِ ِﻳﮑُﻨﻴﺎ ﭘﺪر ِ ١٣زِروﺑﺎﺑِﻞ ﭘﺪر اَﺑﻴﻬﻮد ،اَﺑﻴﻬﻮد ﭘﺪر اﻳﻠﻴﺎﻗﻴﻢ، و اﻳﻠﻴﺎﻗﻴﻢ ﭘﺪر ﻋﺎزور ﺑﻮد. ١۴ﻋﺎزور ﭘﺪر ﺻﺎدوق ،ﺻﺎدوق ﭘﺪر ﻳﺎﮐﻴﻢ، و ﻳﺎﮐﻴﻢ ﭘﺪر اِﻟﻴﻬﻮد ﺑﻮد. ١۵اِﻟﻴﻬﻮد ﭘﺪر اﻳﻠﻌﺎزَر ،اﻳﻠﻌﺎزَر ﭘﺪر ﻣَﺘﺎن، و ﻣَﺘﺎن ﭘﺪر ﻳﻌﻘﻮب ﺑﻮد. ١۶ﻳﻌﻘﻮب ﭘﺪر ﻳﻮﺳﻒ هﻤﺴﺮ ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻮد، ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﻠﻘّﺐ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ از او ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪ. ١٧ﺑﺪﻳﻦ ﻗﺮار ،از اﺑﺮاهﻴﻢ ﺗﺎ داوود ﺑﺮ روﯼ هﻢ ﭼﻬﺎردﻩ ﻧﺴﻞ و از داوود ﺗﺎ زﻣﺎن ﺗﺒﻌﻴﺪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻪ ﺑﺎﺑِﻞ ،ﭼﻬﺎردﻩ ﻧﺴﻞ ،و از زﻣﺎن ﺗﺒﻌﻴﺪ ﺗﺎ ﻣﺴﻴﺢ ﭼﻬﺎردﻩ ﻧﺴﻞ ﺑﻮدﻧﺪ.
ﻣﻴﻼد ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ١٨ﺗﻮﻟﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ اﻳﻨﭽﻨﻴﻦ روﯼ داد :ﻣﺮﻳﻢ ،ﻣﺎدر ﻋﻴﺴﯽ ،ﻧﺎﻣﺰد ﻳﻮﺳﻒ ﺑﻮد .اﻣّﺎ ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻪ هﻢ ﺑﭙﻴﻮﻧﺪﻧﺪ ،ﻣﻌﻠﻮم ﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺮﻳﻢ از روحاﻟﻘﺪس ﺁﺑﺴﺘﻦ اﺳﺖ١٩ .از ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺷﻮهﺮش ﻳﻮﺳﻒ ﻣﺮدﯼ ﭘﺎرﺳﺎ ﺑﻮد و ﻧﻤﯽﺧﻮاﺳﺖ ﻣﺮﻳﻢ رﺳﻮا ﺷﻮد ،ﭼﻨﻴﻦ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﯽهﻴﺎهﻮ از او ﺟﺪا ﺷﻮد٢٠ .اﻣّﺎ هﻤﺎن زﻣﺎن ﮐﻪ اﻳﻦ ﺗﺼﻤﻴﻢ را ﮔﺮﻓﺖ ،ﻓﺮﺷﺘﮥ ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺧﻮاب ﺑﺮ او ﻇﺎهﺮ ﺷﺪ و ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﻳﻮﺳﻒ ،ﭘﺴﺮ داوود ،از ﮔﺮﻓﺘﻦ زن ﺧﻮد ﻣﺮﻳﻢ ﻣﺘﺮس ،زﻳﺮا ﺁﻧﭽﻪ در ﺑﻄﻦ وﯼ ﺟﺎﯼ ﮔﺮﻓﺘﻪ ،از روحاﻟﻘﺪس اﺳﺖ٢١ .او ﭘﺴﺮﯼ ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺁورد ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﺎﻳﺪ او را ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻨﺎﻣﯽ ،زﻳﺮا او ﻗﻮم ﺧﻮد را از ﮔﻨﺎهﺎﻧﺸﺎن ﻧﺠﺎت ﺧﻮاهﺪ ﺑﺨﺸﻴﺪ٢٢ «.اﻳﻦهﻤﻪ رخ داد ﺗﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ زﺑﺎن ﻧﺒﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ،ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﭘﻴﻮﻧﺪد ﮐﻪ: »٢٣ﺑﺎﮐﺮﻩاﯼ ﺁﺑﺴﺘﻦ ﺷﺪﻩ ،ﭘﺴﺮﯼ ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺁورد
و او را ﻋِﻤﺎﻧﻮﺋﻴﻞ ﺧﻮاهﻨﺪ ﻧﺎﻣﻴﺪ«، ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ »ﺧﺪا ﺑﺎ ﻣﺎ« اﺳﺖ٢۴ .ﭼﻮن ﻳﻮﺳﻒ از ﺧﻮاب ﺑﻴﺪار ﺷﺪ ،ﺁﻧﭽﻪ ﻓﺮﺷﺘﮥ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ او ﻓﺮﻣﺎن دادﻩ ﺑﻮد ،اﻧﺠﺎم داد و زن ﺧﻮد را ﮔﺮﻓﺖ٢۵ .اﻣّﺎ ﺑﺎ او هﻤﺒﺴﺘﺮ ﻧﺸﺪ ﺗﺎ او ﭘﺴﺮ ﺧﻮد را ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺁورد؛ و ﻳﻮﺳﻒ او را ﻋﻴﺴﯽ ﻧﺎﻣﻴﺪ.
ﻣﺘﯽ ٢ دﻳﺪار ﻣُﻐﺎن ﺤ ِﻢ ﻳﻬﻮدﻳﻪ ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪ، ﺲ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ،در ﺑﻴﺖِﻟ ِ ١ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ در دوران ﺳﻠﻄﻨﺖ هﻴﺮودﻳ ِ ﭼﻨﺪ ﻣُﻎ از ﻣﺸﺮق زﻣﻴﻦ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﺁﻣﺪﻧﺪ ٢و ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﮐﺠﺎﺳﺖ ﺁن ﻣﻮﻟﻮد ﮐﻪ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻬﻮد اﺳﺖ؟ زﻳﺮا ﺳﺘﺎرۀ او را در ﻣﺸﺮق دﻳﺪﻩاﻳﻢ و ﺑﺮاﯼ ﺳﺠﺪۀ او ﺁﻣﺪﻩاﻳﻢ٣ «.ﭼﻮن اﻳﻦ ﺲ ﭘﺎدﺷﺎﻩ رﺳﻴﺪ ،او و ﺗﻤﺎﻣﯽ اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﺎ وﯼ ﻣﻀﻄﺮب ﺷﺪﻧﺪ. ﺧﺒﺮ ﺑﻪ ﮔﻮش هﻴﺮودﻳ ِ ﻦ ﻗﻮم را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ و از ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﻣﺴﻴﺢ ۴هﻴﺮودﻳﺲ هﻤﮥ ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳ ِ ﺤ ِﻢ ﻳﻬﻮدﻳﻪ ،زﻳﺮا ﻧﺒﯽ در اﻳﻦﺑﺎرﻩ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺠﺎ ﺑﺎﻳﺪ زادﻩ ﺷﻮد؟« ۵ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ» :در ﺑﻴﺖِﻟ ِ ﻧﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ: ”»۶اﯼ ﺑﻴﺖِﻟﺤِﻢ ﮐﻪ در ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻬﻮداﻳﯽ، ﺗﻮ در ﻣﻴﺎن ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﻳﺎن ﻳﻬﻮدا ﺑﻪهﻴﭻروﯼ ﮐﻤﺘﺮﻳﻦ ﻧﻴﺴﺘﯽ، زﻳﺮا از ﺗﻮ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﻳﯽ ﻇﻬﻮر ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد ﮐﻪ ﻗﻮم ﻣﻦ ،اﺳﺮاﺋﻴﻞ ،را ﺷﺒﺎﻧﯽ ﺧﻮاهﺪ ﻧﻤﻮد«“. ﻖ ﻇﻬﻮر ﺳﺘﺎرﻩ را ن دﻗﻴ ِ ٧ﭘﺲ هﻴﺮودﻳﺲ ﻣُﻐﺎن را در ﻧﻬﺎن ﻧﺰد ﺧﻮد ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ و زﻣﺎ ِ از اﻳﺸﺎن ﺟﻮﻳﺎ ﺷﺪ٨ .ﺳﭙﺲ ﺁﻧﺎن را ﺑﻪ ﺑﻴﺖِﻟﺤِﻢ رواﻧﻪ ﮐﺮد و ﺑﺪﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮوﻳﺪ و درﺑﺎرۀ ﺁن ﮐﻮدﮎ ﺑﺪﻗّﺖ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﮐﻨﻴﺪ .ﭼﻮن او را ﻳﺎﻓﺘﻴﺪ ،ﻣﺮا ﻧﻴﺰ ﺁﮔﺎﻩ ﺳﺎزﻳﺪ ﺗﺎ ﺁﻣﺪﻩ، ﺳﺠﺪﻩاش ﮐﻨﻢ٩ «.ﻣُﻐﺎن ﭘﺲ از ﺷﻨﻴﺪن ﺳﺨﻨﺎن ﭘﺎدﺷﺎﻩ ،رواﻧﻪ ﺷﺪﻧﺪ و ﺳﺘﺎرﻩاﯼ ﮐﻪ در ﻣﺸﺮق دﻳﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽرﻓﺖ ﺗﺎ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﺮ ﻓﺮاز ﻣﮑﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮐﻮدﮎ ﺑﻮد، ﺑﺎزاﻳﺴﺘﺎد١٠ .اﻳﺸﺎن ﺑﺎ دﻳﺪن ﺳﺘﺎرﻩ ﺑﺴﻴﺎر ﺷﺎد ﺷﺪﻧﺪ١١ .ﭼﻮن ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ درﺁﻣﺪﻧﺪ و ﮐﻮدﮎ را ﺑﺎ ﻣﺎدرش ﻣﺮﻳﻢ دﻳﺪﻧﺪ ،روﯼ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻧﻬﺎدﻩ ،ﺁن ﮐﻮدﮎ را ﺳﺠﺪﻩ ﻧﻤﻮدﻧﺪ .ﺳﭙﺲ ﺻﻨﺪوﻗﭽﻪهﺎﯼ ﺧﻮد را ﮔﺸﻮدﻧﺪ و هﺪﻳﻪهﺎﻳﯽ از ﻃﻼ و ﮐﻨﺪر و ﻣُﺮ ﺑﻪ وﯼ ﭘﻴﺸﮑﺶ ﮐﺮدﻧﺪ. ١٢و ﭼﻮن در ﺧﻮاب هﺸﺪار ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﺰد هﻴﺮودﻳﺲ ﺑﺎزﻧﮕﺮدﻧﺪ ،از راهﯽ دﻳﮕﺮ رهﺴﭙﺎر دﻳﺎر ﺧﻮد ﺷﺪﻧﺪ.
ﻓﺮار ﺑﻪ ﻣﺼﺮ ١٣ﭘﺲ از رﻓﺘﻦ ﻣُﻐﺎن ،ﻓﺮﺷﺘﮥ ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺧﻮاب ﺑﺮ ﻳﻮﺳﻒ ﻇﺎهﺮ ﺷﺪ و ﮔﻔﺖ: »ﺑﺮﺧﻴﺰ ،ﮐﻮدﮎ و ﻣﺎدرش را ﺑﺮﮔﻴﺮ و ﺑﻪ ﻣﺼﺮ ﺑﮕﺮﻳﺰ و در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻤﺎن ﺗﺎ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺧﺒﺮ
دهﻢ ،زﻳﺮا هﻴﺮودﻳﺲ در ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ ﮐﻮدﮎ اﺳﺖ ﺗﺎ او را ﺑﮑﺸﺪ١۴ «.ﭘﺲ ﻳﻮﺳﻒ ﺷﺒﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ،ﮐﻮدﮎ و ﻣﺎدرش را ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ و رهﺴﭙﺎر ﻣﺼﺮ ﺷﺪ١۵ ،و ﺗﺎ زﻣﺎن ﻣﺮگ هﻴﺮودﻳﺲ در ﺁﻧﺠﺎ ﻣﺎﻧﺪ .ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ،ﺁﻧﭽﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ زﺑﺎن ﻧﺒﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﺗﺤﻘﻖ ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ »ﭘﺴﺮ ﺧﻮد را از ﻣﺼﺮ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪم«. ١۶ﭼﻮن هﻴﺮودﻳﺲ درﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ُﻣﻐﺎن ﻓﺮﻳﺒﺶ دادﻩاﻧﺪ ،ﺳﺨﺖ ﺑﺮﺁﺷﻔﺖ و دﺳﺘﻮر داد ﺗﺎ در ﺑﻴﺖِﻟﺤِﻢ و اﻃﺮاف ﺁن هﻤﮥ ﭘﺴﺮان دو ﺳﺎﻟﻪ و ﮐﻤﺘﺮ را ،ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ از ﻣُﻐﺎن ﺗﺤﻘﻴﻖ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ،ﺑﮑﺸﻨﺪ١٧ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ زﺑﺎن ِارِﻣﻴﺎﯼ ﻧﺒﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﭘﻴﻮﺳﺖ ﮐﻪ: »١٨ﺻﺪاﻳﯽ از راﻣﻪ ﺑﻪ ﮔﻮش ﻣﯽرﺳﺪ، ﺻﺪاﯼ ﺷﻴﻮن و زارﯼ و ﻣﺎﺗﻤﯽ ﻋﻈﻴﻢ. راﺣﻴﻞ ﺑﺮاﯼ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ ﻣﯽﮔﺮﻳﺪ و ﺗﺴﻠﯽ ﻧﻤﯽﻳﺎﺑﺪ، زﻳﺮا ﮐﻪ دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ«. ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻧﺎﺻﺮﻩ ١٩ﭘﺲ از ﻣﺮگ هﻴﺮودﻳﺲ ،ﻓﺮﺷﺘﮥ ﺧﺪاوﻧﺪ در ﻣﺼﺮ ﺑﻪ ﺧﻮاب ﻳﻮﺳﻒ ﺁﻣﺪ ٢٠و ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮﺧﻴﺰ ،ﮐﻮدﮎ و ﻣﺎدرش را ﺑﺮﮔﻴﺮ و ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺎزﮔﺮد ،زﻳﺮا ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﻗﺼﺪ ﺟﺎن ﮐﻮدﮎ را داﺷﺘﻨﺪ ،ﻣﺮدﻩاﻧﺪ٢١ «.ﭘﺲ ﻳﻮﺳﻒ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ،ﮐﻮدﮎ و ﻣﺎدرش را ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺎزﮔﺸﺖ٢٢ .اﻣّﺎ ﭼﻮن ﺷﻨﻴﺪ ﺁرﺧِﻼﺋﻮس ﺑﻪﺟﺎﯼ ﭘﺪرش هﻴﺮودﻳﺲ در ﻳﻬﻮدﻳﻪ ﺣﮑﻢ ﻣﯽراﻧﺪ ،ﺗﺮﺳﻴﺪ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺮود ،و ﭼﻮن در ﺧﻮاب هﺸﺪار ﻳﺎﻓﺖ، روﺑﻪﺳﻮﯼ ﻧﻮاﺣﯽ ﺟﻠﻴﻞ ﻧﻬﺎد ٢٣و در ﺷﻬﺮﯼ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻧﺎﺻﺮﻩ ﺳﮑﻮﻧﺖ ﮔﺰﻳﺪ .ﺑﺪﻳﻦﺗﺮﺗﻴﺐ، ﮐﻼم اﻧﺒﻴﺎ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﭘﻴﻮﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ »ﻧﺎﺻﺮﯼ« ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ.
ﻣﺘﯽ ٣ ﻳﺤﻴﯽ ،هﻤﻮارﮐﻨﻨﺪۀ راﻩ ﻣﺴﻴﺢ ١در ﺁن روزهﺎ ﻳﺤﻴﺎﯼ ﺗﻌﻤﻴﺪدهﻨﺪﻩ ﻇﻬﻮر ﮐﺮد .او در ﺑﻴﺎﺑﺎن ﻳﻬﻮدﻳﻪ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﯽﮐﺮد و ٢ﻣﯽﮔﻔﺖ» :ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﻴﺪ زﻳﺮا ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ!« ٣ﻳﺤﻴﯽ هﻤﺎن اﺳﺖ ﺷﻌْﻴﺎﯼ ﻧﺒﯽ درﺑﺎرﻩاش ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ: ﮐﻪ ِا َ »ﻧﺪاﯼ ﺁن ﮐﻪ در ﺑﻴﺎﺑﺎن ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﻣﯽﺁورد: ”راﻩ را ﺑﺮاﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁﻣﺎدﻩ ﮐﻨﻴﺪ!
ﻣﺴﻴﺮ او را هﻤﻮار ﺳﺎزﻳﺪ!“« ۴ﻳﺤﻴﯽ ﺟﺎﻣﻪ از ﭘﺸﻢ ﺷﺘﺮ ﺑﺮ ﺗﻦ داﺷﺖ و ﮐﻤﺮﺑﻨﺪﯼ ﭼﺮﻣﻴﻦ ﺑﺮ ﮐﻤﺮ ﻣﯽﺑﺴﺖ ،و ﺧﻮراﮐﺶ ﻣﻠﺦ و ﻋﺴﻞ ﺻﺤﺮاﻳﯽ ﺑﻮد۵ .ﻣﺮدم از اورﺷﻠﻴﻢ و ﺳﺮاﺳﺮ ﻳﻬﻮدﻳﻪ و از ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻧﻮاﺣﯽ اﻃﺮاف رود اردن ﻧﺰد او ﻣﯽرﻓﺘﻨﺪ ۶و ﺑﻪ ﮔﻨﺎهﺎن ﺧﻮد اﻋﺘﺮاف ﮐﺮدﻩ ،در رود اردن از دﺳﺖ او ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻣﯽﻳﺎﻓﺘﻨﺪ. ﺻﺪّوﻗﻴﺎن را دﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ او ﺗﻌﻤﻴﺪ ٧اﻣّﺎ ﻳﺤﻴﯽ ﭼﻮن ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن و َ ﻣﯽداد ﻣﯽﺁﻣﺪﻧﺪ ،ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ» :اﯼ اﻓﻌﯽزادﮔﺎن! ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ هﺸﺪار داد ﮐﻪ از ﻏﻀﺒﯽ ﮐﻪ در ﭘﻴﺶ اﺳﺖ ،ﺑﮕﺮﻳﺰﻳﺪ؟ ٨ﭘﺲ ﺛﻤﺮﯼ ﺷﺎﻳﺴﺘﮥ ﺗﻮﺑﻪ ﺑﻴﺎورﻳﺪ ٩و ﺑﺎ ﺧﻮد ﻣﮕﻮﻳﻴﺪ” ،ﭘﺪر ﻣﺎ اﺑﺮاهﻴﻢ اﺳﺖ “.زﻳﺮا ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﺧﺪا ﻗﺎدر اﺳﺖ از اﻳﻦ ﺳﻨﮕﻬﺎ ﻓﺮزﻧﺪان ﺑﺮاﯼ اﺑﺮاهﻴﻢ ﭘﺪﻳﺪ ﺁورد١٠ .هﻢاﮐﻨﻮن ﺗﻴﺸﻪ ﺑﺮ رﻳﺸﮥ درﺧﺘﺎن ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. هﺮ درﺧﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻴﻮۀ ﺧﻮب ﻧﺪهﺪ ،ﺑﺮﻳﺪﻩ و در ﺁﺗﺶ اﻓﮑﻨﺪﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ. »١١ﻣﻦ ﺷﻤﺎ را ﺑﺮاﯼ ﺗﻮﺑﻪ ،ﺑﺎ ﺁب ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻣﯽدهﻢ؛ اﻣّﺎ ﺁن ﮐﻪ ﭘﺲ از ﻣﻦ ﻣﯽﺁﻳﺪ ﺗﻮاﻧﺎﺗﺮ از ﻣﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺣﺘﯽ ﺷﺎﻳﺴﺘﮥ ﭘﻴﺶ ﺁوردن ﮐﻔﺸﻬﺎﻳﺶ ﻧﻴﺴﺘﻢ .او ﺷﻤﺎ را ﺑﺎ روحاﻟﻘﺪس و ﺁﺗﺶ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﺧﻮاهﺪ داد١٢ .او ﮐﺞﺑﻴﻞ ﺧﻮد را در دﺳﺖ دارد و ﺧﺮﻣﻨﮕﺎﻩ ﺧﻮد را ﭘﺎﮎ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد و ﮔﻨﺪم ﺧﻮﻳﺶ را در اﻧﺒﺎر ذﺧﻴﺮﻩ ﺧﻮاهﺪ ﻧﻤﻮد ،اﻣّﺎ ﮐﺎﻩ را ﺑﺎ ﺁﺗﺸﯽ ﺧﺎﻣﻮﺷﯽﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺳﻮزاﻧﻴﺪ«.
ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻋﻴﺴﯽ ١٣ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ از ﺟﻠﻴﻞ ﺑﻪ رود اردن ﺁﻣﺪ ﺗﺎ از دﺳﺖ ﻳﺤﻴﯽ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﮔﻴﺮد١۴ .وﻟﯽ ﻳﺤﻴﯽ ﮐﻮﺷﻴﺪ ﺗﺎ او را از اﻳﻦ ﮐﺎر ﺑﺎزدارد و ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﻣﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ از ﺗﻮ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﺑﮕﻴﺮم، و ﺣﺎل ﺗﻮ ﻧﺰد ﻣﻦ ﻣﯽﺁﻳﯽ؟« ١۵ﻋﻴﺴﯽ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :ﺑﮕﺬار اﮐﻨﻮن ﭼﻨﻴﻦ ﺷﻮد ،زﻳﺮا ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ را ﺑﻪﮐﻤﺎل ﺗﺤﻘﻖ ﺑﺨﺸﻴﻢ «.ﭘﺲ ﻳﺤﻴﯽ رﺿﺎﻳﺖ داد١۶ .ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻳﺎﻓﺖ ،ﺑﯽدرﻧﮓ از ﺁب ﺑﺮﺁﻣﺪ .هﻤﺎندم ﺁﺳﻤﺎن ﮔﺸﻮدﻩ ﺷﺪ و او روح ﺧﺪا را دﻳﺪ ﮐﻪ هﻤﭽﻮن ﮐﺒﻮﺗﺮﯼ ﻓﺮود ﺁﻣﺪ و ﺑﺮ وﯼ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ١٧ .ﺳﭙﺲ ﻧﺪاﻳﯽ از ﺁﺳﻤﺎن دررﺳﻴﺪ ﮐﻪ »اﻳﻦ اﺳﺖ ﭘﺴﺮ ﻣﺤﺒﻮﺑﻢ ﮐﻪ از او ﺧﺸﻨﻮدم«.
ﻣﺘﯽ ۴ ﻋﻴﺴﯽ در ﺑﻮﺗﮥ ﺁزﻣﺎﻳﺶ ١ﺁﻧﮕﺎﻩ روح ،ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﻪ ﺑﻴﺎﺑﺎن هﺪاﻳﺖ ﮐﺮد ﺗﺎ اﺑﻠﻴﺲ وﺳﻮﺳﻪاش ﮐﻨﺪ٢ .او ﭼﻬﻞ ﺷﺒﺎﻧﻪروز را در روزﻩ ﺳﭙﺮﯼ ﮐﺮد و ﭘﺲ از ﺁن ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺷﺪ٣ .ﺁﻧﮕﺎﻩ وﺳﻮﺳﻪﮔﺮ ﻧﺰدش ﺁﻣﺪ و ﮔﻔﺖ» :اﮔﺮ ﭘﺴﺮ ﺧﺪاﻳﯽ ،ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﻨﮕﻬﺎ ﺑﮕﻮ ﻧﺎن ﺷﻮﻧﺪ!« ۴ﻋﻴﺴﯽ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ: »ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ: » ”اﻧﺴﺎن ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻧﺎن زﻧﺪﻩ ﻧﻴﺴﺖ،
ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ هﺮ ﮐﻼﻣﯽ زﻧﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ از دهﺎن ﺧﺪا ﺻﺎدر ﺷﻮد«“. ۵ﺳﭙﺲ اﺑﻠﻴﺲ او را ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﻣﻘﺪّس ﺑﺮد و ﺑﺮ ﻓﺮاز ﻣﻌﺒﺪ ﻗﺮار داد ۶و ﮔﻔﺖ» :اﮔﺮ ﭘﺴﺮ ﺧﺪاﻳﯽ ،ﺧﻮد را ﺑﻪزﻳﺮ اﻓﮑﻦ ،زﻳﺮا ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ: » ”درﺑﺎرۀ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺧﻮد ﻓﺮﻣﺎن ﺧﻮاهﺪ داد و ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻮ را ﺑﺮ دﺳﺘﻬﺎﻳﺸﺎن ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﺮﻓﺖ، ﻣﺒﺎدا ﭘﺎﻳﺖ ﺑﻪ ﺳﻨﮕﯽ ﺑﺮﺧﻮرَد«“. ٧ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﭘﺎﺳﺦ داد» :اﻳﻦ ﻧﻴﺰ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ، » ”ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺪاﯼ ﺧﻮد را ﻣﻴﺎزﻣﺎ«“. ٨دﻳﮕﺮﺑﺎر اﺑﻠﻴﺲ او را ﺑﺮ ﻓﺮاز ﮐﻮهﯽ ﺑﺲ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺮد و هﻤﮥ ﺣﮑﻮﻣﺘﻬﺎﯼ ﺟﻬﺎن را ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﺷﮑﻮﻩ و ﺟﻼﻟﺸﺎن ﺑﻪ او ﻧﺸﺎن داد ٩و ﮔﻔﺖ» :اﮔﺮ در ﺑﺮاﺑﺮم ﺑﻪ ﺧﺎﮎ اﻓﺘﯽ و ﭘﺮﺳﺘﺸﻢ ﮐﻨﯽ ،اﻳﻦهﻤﻪ را ﺑﻪ ﺗﻮ ﺧﻮاهﻢ ﺑﺨﺸﻴﺪ١٠ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :دور ﺷﻮ اﯼ ﺷﻴﻄﺎن! زﻳﺮا ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ: » ”ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﺧﺪاﯼ ﺧﻮد را ﺑﭙﺮﺳﺖ و ﺗﻨﻬﺎ او را ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻦ«“. ١١ﺁﻧﮕﺎﻩ اﺑﻠﻴﺲ او را رهﺎ ﮐﺮد و ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺁﻣﺪﻩ ،ﺧﺪﻣﺘﺶ ﮐﺮدﻧﺪ. ﺁﻏﺎز ﺧﺪﻣﺖ ﻋﻴﺴﯽ در ﺟﻠﻴﻞ ١٢ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ ﺷﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﻳﺤﻴﯽ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﻪ ﺟﻠﻴﻞ ﺑﺎزﮔﺸﺖ١٣ .ﺳﭙﺲ ﻧﺎﺻﺮﻩ را ﺗﺮﮎ ﮐﺮدﻩ ،ﺑﻪ َﮐﻔَﺮﻧﺎﺣﻮم رﻓﺖ و در ﺁﻧﺠﺎ اﻗﺎﻣﺖ ﮔﺰﻳﺪَ .ﮐﻔَﺮﻧﺎﺣﻮم در ﮐﻨﺎر درﻳﺎﭼﮥ ﺷﻌْﻴﺎﯼ ﻧﺒﯽ ﺑﻪﺣﻘﻴﻘﺖ ﺟﻠﻴﻞ و در ﻧﻮاﺣﯽ زِﺑﻮﻟﻮن و َﻧﻔْﺘﺎﻟﯽ واﻗﻊ ﺑﻮد١۴ .ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ﮐﻼم ِا َ ﭘﻴﻮﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد: »١۵دﻳﺎر زِﺑﻮﻟﻮن و َﻧﻔْﺘﺎﻟﯽ، در ﮐﻨﺎر درﻳﺎ ،ﻓﺮاﺳﻮﯼ اردن، ﺟﻠﻴﻞ اﺟﻨﺒﻴﺎن؛ ١۶ﻣﺮدﻣﯽ ﮐﻪ در ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﺑﻪﺳﺮ ﻣﯽﺑﺮدﻧﺪ، ﻧﻮرﯼ ﻋﻈﻴﻢ دﻳﺪﻧﺪ،
و ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ در دﻳﺎر ﺳﺎﻳﮥ ﻣﺮگ ﻣﯽزﻳﺴﺘﻨﺪ، روﺷﻨﺎﻳﯽ درﺧﺸﻴﺪ«. ١٧از ﺁن زﻣﺎن ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﻣﻮﻋﻈﮥ اﻳﻦ ﭘﻴﺎم ﺁﻏﺎز ﮐﺮد ﮐﻪ» :ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﻴﺪ ،زﻳﺮا ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ!«
ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺷﺎﮔﺮدان ﻋﻴﺴﯽ ١٨ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ در ﮐﻨﺎر درﻳﺎﭼﮥ ﺟﻠﻴﻞ راﻩ ﻣﯽرﻓﺖ ،دو ﺑﺮادر را دﻳﺪ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﻬﺎﯼ ﺷَﻤﻌﻮن ،ﻣﻠﻘّﺐ ﺑﻪ ﭘِﻄﺮُس ،و ﺁﻧﺪرﻳﺎس ،ﮐﻪ ﺗﻮر ﺑﻪ درﻳﺎ ﻣﯽاﻓﮑﻨﺪﻧﺪ ،زﻳﺮا ﻣﺎهﻴﮕﻴﺮ ﺑﻮدﻧﺪ. ١٩ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :از ﭘﯽ ﻣﻦ ﺁﻳﻴﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﺻﻴﺎد ﻣﺮدﻣﺎن ﺧﻮاهﻢ ﺳﺎﺧﺖ٢٠ «.ﺁﻧﺎن ﺑﯽدرﻧﮓ ﺗﻮرهﺎﯼ ﺧﻮد را واﻧﻬﺎدﻧﺪ و در ﭘﯽ او ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ٢١ .ﭼﻮن ﺑﻪ راﻩ ﺧﻮد اداﻣﻪ داد، دو ﺑﺮادر دﻳﮕﺮ ﻳﻌﻨﯽ ﻳﻌﻘﻮب ﭘﺴﺮ ِزﺑِﺪﯼ و ﺑﺮادرش ﻳﻮﺣﻨﺎ را دﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭘﺪرﺷﺎن ِزﺑِﺪﯼ در ﻗﺎﻳﻖ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺗﻮرهﺎﯼ ﺧﻮد را ﺁﻣﺎدﻩ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ .ﺁﻧﺎن را ﻧﻴﺰ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ؛ ٢٢اﻳﺸﺎن ﺑﯽدرﻧﮓ ﻗﺎﻳﻖ و ﭘﺪر ﺧﻮد را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺘﻨﺪ و از ﭘﯽ او رواﻧﻪ ﺷﺪﻧﺪ.
ﺷﻔﺎﯼ ﺑﻴﻤﺎران ٢٣ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ،ﻋﻴﺴﯽ در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺟﻠﻴﻞ ﻣﯽﮔﺸﺖ و در ﮐﻨﻴﺴﻪهﺎﯼ اﻳﺸﺎن ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽداد و ﻣﮋدۀ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن را ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﯽﮐﺮد و هﺮ درد و ﺑﻴﻤﺎرﯼ ﻣﺮدم را ﺷﻔﺎ ﻣﯽﺑﺨﺸﻴﺪ. ٢۴ﭘﺲ ﺁوازﻩاش در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺳﻮرﻳﻪ ﭘﻴﭽﻴﺪ و ﻣﺮدم هﻤﮥ ﺑﻴﻤﺎران را ﮐﻪ ﺑﻪ اﻧﻮاع اﻣﺮاض و دردهﺎ دﭼﺎر ﺑﻮدﻧﺪ ،و ﻧﻴﺰ دﻳﻮزدﮔﺎن و ﻣﺼﺮوﻋﺎن و ﻣﻔﻠﻮﺟﺎن را ﻧﺰدش ﻣﯽﺁوردﻧﺪ و ﺁﻧﺎن را ﺷﻔﺎ ﻣﯽﺑﺨﺸﻴﺪ٢۵ .ﭘﺲ ﺟﻤﺎﻋﺘﻬﺎﻳﯽ ﺑﺰرگ از ﺟﻠﻴﻞ و دِﮐﺎﭘﻮﻟﻴﺲ ،اورﺷﻠﻴﻢ و ﻳﻬﻮدﻳﻪ و ﻓﺮاﺳﻮﯼ اردن در ﭘﯽ او رواﻧﻪ ﺷﺪﻧﺪ.
ﻣﺘﯽ ۵ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺑﺮ ﻓﺮاز ﮐﻮﻩ ١ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ ﺁن ﺟﻤﺎﻋﺘﻬﺎ را دﻳﺪ ،ﺑﻪ ﮐﻮهﯽ ﺑﺮﺁﻣﺪ و ﺑﻨﺸﺴﺖ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﻧﺰد او ﺁﻣﺪﻧﺪ ٢و او ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ دادﻧﺸﺎن ﺁﻏﺎز ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ: ن در روح، »٣ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﻓﻘﻴﺮا ِ زﻳﺮا ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن از ﺁن اﻳﺸﺎن اﺳﺖ. ۴ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﻣﺎﺗﻤﻴﺎن، زﻳﺮا ﺁﻧﺎن ﺗﺴﻠﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ.
۵ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﻧﺮمﺧﻮﻳﺎن، زﻳﺮا ﺁﻧﺎن زﻣﻴﻦ را ﺑﻪﻣﻴﺮاث ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﺮد. ۶ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﮔﺮﺳﻨﮕﺎن و ﺗﺸﻨﮕﺎن ﻋﺪاﻟﺖ، زﻳﺮا ﺁﻧﺎن ﺳﻴﺮ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ. ٧ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل رﺣﻴﻤﺎن، زﻳﺮا ﺑﺮ ﺁﻧﺎن رﺣﻢ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ. ٨ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﭘﺎﮐﺪﻻن، زﻳﺮا ﺁﻧﺎن ﺧﺪا را ﺧﻮاهﻨﺪ دﻳﺪ. ٩ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﺻﻠﺢﺟﻮﻳﺎن، زﻳﺮا ﺁﻧﺎن ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﺪا ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ. ١٠ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﺁﻧﺎن ﮐﻪ در راﻩ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﺁزار ﻣﯽﺑﻴﻨﻨﺪ، ن اﻳﺸﺎن اﺳﺖ. زﻳﺮا ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن از ﺁ ِ »١١ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﺷﻤﺎ ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﻣﺮدم ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻣﻦ ،ﺷﻤﺎ را دﺷﻨﺎم دهﻨﺪ و ﺁزار رﺳﺎﻧﻨﺪ و هﺮ ﺳﺨﻦ ﺑﺪﯼ ﺑﻪدروغ ﻋﻠﻴﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ١٢ .ﺧﻮش ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﺷﺎدﯼ ﮐﻨﻴﺪ زﻳﺮا ﭘﺎداﺷﺘﺎن در ﺁﺳﻤﺎن ﻋﻈﻴﻢ اﺳﺖ .ﭼﺮاﮐﻪ هﻤﻴﻦﮔﻮﻧﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻧﯽ را ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از ﺷﻤﺎ ﺑﻮدﻧﺪ، ﺁزار رﺳﺎﻧﻴﺪﻧﺪ.
ﻧﻮر و ﻧﻤﮏ »١٣ﺷﻤﺎ ﻧﻤﮏ ﺟﻬﺎﻧﻴﺪ .اﻣّﺎ اﮔﺮ ﻧﻤﮏ ﺧﺎﺻﻴﺘﺶ را از دﺳﺖ ﺑﺪهﺪ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮان ل ﺁن را ﺑﺎز ﻧﻤﮑﻴﻦ ﺳﺎﺧﺖ؟ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﮐﺎرﯼ ﻧﻤﯽﺁﻳﺪ ﺟﺰ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻴﺮون رﻳﺨﺘﻪ ﺷﻮد و ﭘﺎﻳﻤﺎ ِ ﻣﺮدم ﮔﺮدد. »١۴ﺷﻤﺎ ﻧﻮر ﺟﻬﺎﻧﻴﺪ .ﺷﻬﺮﯼ را ﮐﻪ ﺑﺮ ﻓﺮاز ﮐﻮهﯽ ﺑﻨﺎ ﺷﺪﻩ ،ﻧﺘﻮان ﭘﻨﻬﺎن ﮐﺮد. ١۵هﻴﭻﮐﺲ ﭼﺮاغ را ﻧﻤﯽاﻓﺮوزد ﺗﺎ ﺁن را زﻳﺮ ﮐﺎﺳﻪاﯼ ﺑﻨﻬﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺁن را ﺑﺮ ﭼﺮاﻏﺪان ﻣﯽﮔﺬارد ﺗﺎ ﻧﻮرش ﺑﺮ هﻤﮥ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ در ﺧﺎﻧﻪاﻧﺪ ،ﺑﺘﺎﺑﺪ١۶ .ﭘﺲ ﺑﮕﺬارﻳﺪ ﻧﻮر ﺷﻤﺎ ﺑﺮ ﻣﺮدم ﺑﺘﺎﺑﺪ ﺗﺎ ﮐﺎرهﺎﯼ ﻧﻴﮑﺘﺎن را ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ و ﭘﺪر ﺷﻤﺎ را ﮐﻪ در ﺁﺳﻤﺎن اﺳﺖ ،ﺑﺴﺘﺎﻳﻨﺪ.
ﺗﺤﻘﻖ ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ
»١٧ﮔﻤﺎن ﻣﺒﺮﻳﺪ ﮐﻪ ﺁﻣﺪﻩام ﺗﺎ ﺗﻮرات و ﻧﻮﺷﺘﻪهﺎﯼ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان را ﻧﺴﺦ ﮐﻨﻢ؛ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩام ﺗﺎ ﺁﻧﻬﺎ را ﻧﺴﺦ ﮐﻨﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻣﺪﻩام ﺗﺎ ﺗﺤﻘﻘﺸﺎن ﺑﺨﺸﻢ١٨ .زﻳﺮا ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﺗﺎ ﺁﺳﻤﺎن و زﻣﻴﻦ از ﻣﻴﺎن ﻧﺮود ،ﻧﻘﻄﻪ ﻳﺎ هﻤﺰﻩاﯼ از ﺗﻮرات هﺮﮔﺰ از ﻣﻴﺎن ﻧﺨﻮاهﺪ رﻓﺖ ،ﺗﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﻦ اﻳﻦ اﺣﮑﺎم را ﺑﺸﮑﻨﺪ و ﺑﻪ دﻳﮕﺮان هﻤﻪ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﺪ١٩ .ﭘﺲ هﺮﮐﻪ ﻳﮑﯽ از ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﻳ ِ ﯽ ﺁﺳﻤﺎن ،ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﻳﻦ ﺑﻪﺷﻤﺎر ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ .اﻣّﺎ هﺮﮐﻪ اﻳﻦ ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻴﺎﻣﻮزد ،در ﭘﺎدﺷﺎه ِ ﯽ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺰرگ ﺧﻮاﻧﺪﻩ اﺣﮑﺎم را اﺟﺮا ﮐﻨﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ دﻳﮕﺮان ﺑﻴﺎﻣﻮزد ،او در ﭘﺎدﺷﺎه ِ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ٢٠ .زﻳﺮا ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﺗﺎ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺗﺮ از ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن و ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ ﻧﺒﺎﺷﺪ ،هﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن راﻩ ﻧﺨﻮاهﻴﺪ ﻳﺎﻓﺖ.
ﺧﺸﻢ »٢١ﺷﻨﻴﺪﻩاﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ” ،ﻗﺘﻞ ﻣﮑﻦ ،و هﺮﮐﻪ ﻗﺘﻞ ﮐﻨﺪ ،ﺳﺰاوار ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد٢٢ “.اﻣّﺎ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،هﺮﮐﻪ ﺑﺮ ﺑﺮادر ﺧﻮد ﺧﺸﻢ ﮔﻴﺮد، ﺳﺰاوار ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ اﺳﺖ؛ و هﺮﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﺮادر ﺧﻮد ”راﻗﺎ“ ﮔﻮﻳﺪ ،ﺳﺰاوار ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ در ﺣﻀﻮر ﺷﻮراﺳﺖ؛ و هﺮﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﺮادر ﺧﻮد اﺣﻤﻖ ﮔﻮﻳﺪ ،ﺳﺰاوار ﺁﺗﺶ ﺟﻬﻨﻢ ُﺑﻮَد٢٣ .ﭘﺲ اﮔﺮ هﻨﮕﺎم ﺗﻘﺪﻳﻢ هﺪﻳﻪات ﺑﺮ ﻣﺬﺑﺢ ،ﺑﻪﻳﺎد ﺁوردﯼ ﮐﻪ ﺑﺮادرت از ﺗﻮ ﺷﮑﺎﻳﺘﯽ دارد٢۴ ،هﺪﻳﻪات را ﺑﺮ ﻣﺬﺑﺢ واﮔﺬار و ﻧﺨﺴﺖ ﺑﺮو و ﺑﺎ ﺑﺮادر ﺧﻮد ﺁﺷﺘﯽ ﮐﻦ و ﺳﭙﺲ ﺑﻴﺎ و هﺪﻳﻪات را ﯽ ﺧﻮد ﮐﻪ ﺗﻮ را ﺑﻪ ﻣﺤﮑﻤﻪ ﻣﯽﺑﺮد ،ﺗﺎ هﻨﻮز ﺑﺎ وﯼ در راﻩ هﺴﺘﯽ، ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻧﻤﺎ٢۵ .ﺑﺎ ﺷﺎﮐ ِ ﺻﻠﺢ ﮐﻦ ،ﻣﺒﺎدا ﺗﻮ را ﺑﻪ ﻗﺎﺿﯽ ﺳﭙﺎرد و ﻗﺎﺿﯽ ﺗﻮ را ﺗﺤﻮﻳﻞ ﻧﮕﻬﺒﺎن دهﺪ و ﺑﻪ زﻧﺪان ﺑﻴﻔﺘﯽ٢۶ .ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺷﺎهﯽ ﺁﺧﺮ را ﻧﭙﺮدازﯼ ،از زﻧﺪان ﺑﻪدرﻧﺨﻮاهﯽ ﺁﻣﺪ.
ﺷﻬﻮت »٢٧ﺷﻨﻴﺪﻩاﻳﺪ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ” ،زﻧﺎ ﻣﮑﻦ٢٨ “.اﻣّﺎ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،هﺮﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻬﻮت ﺑﻪ زﻧﯽ ﺑﻨﮕﺮد ،هﻤﺎندم در دل ﺧﻮد ﺑﺎ او زﻧﺎ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ٢٩ .ﭘﺲ اﮔﺮ ﭼﺸﻢ راﺳﺘﺖ ﺗﻮ را ﻣﯽﻟﻐﺰاﻧﺪ ،ﺁن را ﺑﻪدرﺁر و دور اﻓﮑﻦ ،زﻳﺮا ﺗﻮ را ﺑﻬﺘﺮ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻀﻮﯼ از اﻋﻀﺎﻳﺖ ﻧﺎﺑﻮد ﮔﺮدد ﺗﺎ ﺁن ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﺑﺪﻧﺖ ﺑﻪ دوزخ اﻓﮑﻨﺪﻩ ﺷﻮد٣٠ .و اﮔﺮ دﺳﺖ راﺳﺘﺖ ﺗﻮ را ﻣﯽﻟﻐﺰاﻧﺪ ،ﺁن را ﻗﻄﻊ ﮐﻦ و دوراﻓﮑﻦ ،زﻳﺮا ﺗﻮ را ﺑﻬﺘﺮ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻀﻮﯼ از اﻋﻀﺎﻳﺖ ﻧﺎﺑﻮد ﮔﺮدد ﺗﺎ ﺁن ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﺑﺪﻧﺖ ﺑﻪ دوزخ اﻓﮑﻨﺪﻩ ﺷﻮد.
ﻃﻼق »٣١هﻤﭽﻨﻴﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ”هﺮﮐﻪ زن ﺧﻮد را ﻃﻼق دهﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ او ﻃﻼﻗﻨﺎﻣﻪاﯼ ﺑﺪهﺪ٣٢ “.اﻣّﺎ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،هﺮﮐﻪ زن ﺧﻮد را ﺟﺰ ﺑﻪﻋﻠﺖ ﺧﻴﺎﻧﺖ در زﻧﺎﺷﻮﻳﯽ ﻃﻼق دهﺪ ،ﺑﺎﻋﺚ زﻧﺎﮐﺎر ﺷﺪن او ﻣﯽﮔﺮدد؛ و هﺮﮐﻪ زن ﻃﻼق دادﻩ ﺷﺪﻩ را ﺑﻪ زﻧﯽ ﺑﮕﻴﺮد ،زﻧﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ.
ﺳﻮﮔﻨﺪ
»٣٣و ﺑﺎز ﺷﻨﻴﺪﻩاﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ” ،ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺧﻮد را ﻣﺸﮑﻦ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﮔﻨﺪهﺎﯼ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺧﺪا وﻓﺎ ﮐﻦ٣۴ “.اﻣّﺎ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،هﺮﮔﺰ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻣﺨﻮرﻳﺪ ،ﻧﻪ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺗﺨﺖ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪاﺳﺖ٣۵ ،و ﻧﻪ ﺑﻪ زﻣﻴﻦ ،ﭼﻮن ﮐﺮﺳﯽ زﻳﺮ ﭘﺎﯼ اوﺳﺖ ،و ﻧﻪ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺷﻬﺮ ﺁن ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﺰرگ اﺳﺖ٣۶ .و ﺑﻪ ﺳﺮ ﺧﻮد ﻧﻴﺰ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻣﺨﻮر ،زﻳﺮا ﺣﺘﯽ ﻣﻮﻳﯽ را ﺳﻔﻴﺪ ﻳﺎ ﺳﻴﺎﻩ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯽ ﮐﺮد٣٧ .ﭘﺲ ”ﺑﻠﻪ“ ﺷﻤﺎ هﻤﺎن ”ﺑﻠﻪ“ ﺑﺎﺷﺪ و ”ﻧﻪ“ ﺷﻤﺎ ”ﻧﻪ“ ،زﻳﺮا اﻓﺰون ﺑﺮ اﻳﻦ ،ﺷﻴﻄﺎﻧﯽ اﺳﺖ.
اﻧﺘﻘﺎم »٣٨ﻧﻴﺰ ﺷﻨﻴﺪﻩاﻳﺪ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ” ،ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﻋﻮض ﭼﺸﻢ و دﻧﺪان ﺑﻪ ﻋﻮض دﻧﺪان“. ٣٩اﻣّﺎ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،در ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﺨﺺ ﺷﺮور ﻧﺎﻳﺴﺘﻴﺪ .اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﮥ راﺳﺖ ﺗﻮ ﺳﻴﻠﯽ زﻧﺪ ،ﮔﻮﻧﮥ دﻳﮕﺮ را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ او ﺑﮕﺮدان۴٠ .و هﺮﮔﺎﻩ ﮐﺴﯽ ﺑﺨﻮاهﺪ ﺗﻮ را ﺑﻪ ﻣﺤﮑﻤﻪ ﮐﺸﻴﺪﻩ ،ﻗﺒﺎﻳﺖ را از ﺗﻮ ﺑﮕﻴﺮد ،ﻋﺒﺎﻳﺖ را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ او واﮔﺬار۴١ .اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﻣﺠﺒﻮرت ﮐﻨﺪ ﻳﮏ ﻣﻴﻞ ﺑﺎ او ﺑﺮوﯼ ،دو ﻣﻴﻞ هﻤﺮاهﺶ ﺑﺮو۴٢ .اﮔﺮ ﮐﺴﯽ از ﺗﻮ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺨﻮاهﺪ ،ﺑﻪ او ﺑﺪﻩ و از ﮐﺴﯽ ﮐﻪ از ﺗﻮ ﻗﺮض ﺧﻮاهﺪ ،روﯼ ﻣﮕﺮدان.
دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ دﺷﻤﻨﺎن »۴٣ﺷﻨﻴﺪﻩاﻳﺪ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ” ،هﻤﺴﺎﻳﻪات را دوﺳﺖ ﺑﺪار و ﺑﺎ دﺷﻤﻨﺖ دﺷﻤﻨﯽ ﮐﻦ“. ۴۴اﻣّﺎ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ دﺷﻤﻨﺎن ﺧﻮد را دوﺳﺖ ﺑﺪارﻳﺪ و ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺁزار ﻣﯽرﺳﺎﻧﻨﺪ ،دﻋﺎﯼ ﺧﻴﺮ ﮐﻨﻴﺪ۴۵ ،ﺗﺎ ﭘﺪر ﺧﻮد را ﮐﻪ در ﺁﺳﻤﺎن اﺳﺖ ،ﻓﺮزﻧﺪان ﺑﺎﺷﻴﺪ .زﻳﺮا او ﺁﻓﺘﺎب ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺑﺪان و ﻧﻴﮑﺎن ﻣﯽﺗﺎﺑﺎﻧﺪ و ﺑﺎران ﺧﻮد را ﺑﺮ ﭘﺎرﺳﺎﻳﺎن و ﺑﺪﮐﺎران ﻣﯽﺑﺎراﻧﺪ۴۶ .اﮔﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﺁﻧﺎن را دوﺳﺖ ﺑﺪارﻳﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را دوﺳﺖ ﻣﯽدارﻧﺪ ،ﭼﻪ ﭘﺎداﺷﯽ ﺧﻮاهﻴﺪ داﺷﺖ؟ ﺁﻳﺎ ﺣﺘﯽ ﺧﺮاﺟﮕﻴﺮان ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ؟ ۴٧و اﮔﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮادران ﺧﻮد را ﺳﻼم ﮔﻮﻳﻴﺪ ،ﭼﻪ ﺑﺮﺗﺮﯼ ﺑﺮ دﻳﮕﺮان دارﻳﺪ؟ ﻣﮕﺮ ﺣﺘﯽ ﺑﺖﭘﺮﺳﺘﺎن ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ؟ ۴٨ﭘﺲ ﺷﻤﺎ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﭘﺪر ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺷﻤﺎ ﮐﺎﻣﻞ اﺳﺖ.
ﻣﺘﯽ ۶ ﺻﺪﻗﻪ دادن »١ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﺧﻮد را در ﺑﺮاﺑﺮ دﻳﺪﮔﺎن ﻣﺮدم ﺑﻪﺟﺎ ﻣﻴﺎورﻳﺪ ،ﺑﻪ اﻳﻦ ﻗﺼﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ ،وﮔﺮﻧﻪ ﻧﺰد ﭘﺪر ﺧﻮد ﮐﻪ در ﺁﺳﻤﺎن اﺳﺖ ،ﭘﺎداﺷﯽ ﻧﺨﻮاهﻴﺪ داﺷﺖ. »٢ﭘﺲ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺻﺪﻗﻪ ﻣﯽدهﯽ ،ﺟﺎرﻣﺰن ،ﭼﻨﺎن ﮐﻪ رﻳﺎﮐﺎران در ﮐﻨﻴﺴﻪهﺎ و ﮐﻮﭼﻪهﺎ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺮدم ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺴﺘﺎﻳﻨﺪ .ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ اﻳﻨﺎن ﭘﺎداش ﺧﻮد را ﺑﺘﻤﺎﻣﯽ ﻳﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ٣ .ﭘﺲ ﺗﻮ ﭼﻮن ﺻﺪﻗﻪ ﻣﯽدهﯽ ،ﭼﻨﺎن ﮐﻦ ﮐﻪ دﺳﺖ ﭼﭙﺖ از ﺁﻧﭽﻪ دﺳﺖ ﻦ ﺗﻮ ،ﺑﻪ ﺗﻮ راﺳﺘﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﺁﮔﺎﻩ ﻧﺸﻮد۴ ،ﺗﺎ ﺻﺪقۀ ﺗﻮ در ﻧﻬﺎن ﺑﺎﺷﺪ؛ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﺪ ِر ﻧﻬﺎنﺑﻴ ِ ﭘﺎداش ﺧﻮاهﺪ داد.
دﻋﺎ »۵هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ دﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﯽ ،هﻤﭽﻮن رﻳﺎﮐﺎران ﻣﺒﺎش ﮐﻪ دوﺳﺖ ﻣﯽدارﻧﺪ در ﺳ ِﺮ ﮐﻮﭼﻪهﺎ اﻳﺴﺘﺎدﻩ ،دﻋﺎ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺮدم ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ .ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻨﻴﺴﻪهﺎ و َ ﮐﻪ اﻳﻨﺎن ﭘﺎداش ﺧﻮد را ﺑﻪﺗﻤﺎﻣﯽ ﻳﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ۶ .اﻣّﺎ ﺗﻮ ،هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ دﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﯽ ﺑﻪ اﺗﺎق ﺧﻮد ﻦ ﺗﻮ ،ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺮو ،در را ﺑﺒﻨﺪ و ﻧﺰد ﭘﺪر ﺧﻮد ﮐﻪ در ﻧﻬﺎن اﺳﺖ ،دﻋﺎ ﮐﻦ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﺪ ِر ﻧﻬﺎنﺑﻴ ِ ﭘﺎداش ﺧﻮاهﺪ داد. »٧هﻤﭽﻨﻴﻦ ،هﻨﮕﺎم دﻋﺎ ،ﻋﺒﺎراﺗﯽ ﺗﻮﺧﺎﻟﯽ ﺗﮑﺮار ﻣﮑﻨﻴﺪ ،ﺁنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﺖﭘﺮﺳﺘﺎن ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،زﻳﺮا ﻣﯽﭘﻨﺪارﻧﺪ ﺑﻪﺳﺒﺐ زﻳﺎدﻩﮔﻔﺘﻦ ،دﻋﺎﻳﺸﺎن ﻣﺴﺘﺠﺎب ﻣﯽﺷﻮد٨ .ﭘﺲ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻳﺸﺎن ﻣﺒﺎﺷﻴﺪ ،زﻳﺮا ﭘﺪر ﺷﻤﺎ ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ از او درﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻨﻴﺪ ،ﻧﻴﺎزهﺎﯼ ﺷﻤﺎ را ﻣﯽداﻧﺪ. »٩ﭘﺲ ﺷﻤﺎ اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ دﻋﺎ ﮐﻨﻴﺪ: »اﯼ ﭘﺪر ﻣﺎ ﮐﻪ در ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ، ﻧﺎم ﺗﻮ ﻣﻘﺪّس ﺑﺎد. ١٠ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺗﻮ ﺑﻴﺎﻳﺪ. ارادۀ ﺗﻮ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ در ﺁﺳﻤﺎن اﻧﺠﺎم ﻣﯽﺷﻮد، ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﺪ. ١١ﻧﺎن روزاﻧﮥ ﻣﺎ را اﻣﺮوز ﺑﻪ ﻣﺎ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ. ١٢و ﻗﺮﺿﻬﺎﯼ ﻣﺎ را ﺑﺒﺨﺶ، ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﻗﺮﺿﺪاران ﺧﻮد را ﻣﯽﺑﺨﺸﻴﻢ. ١٣و ﻣﺎ را در ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﻣﻴﺎور، ﺑﻠﮑﻪ از ﺁن ﺷﺮور رهﺎﻳﻴﻤﺎن دﻩ. ن ﺗﻮﺳﺖ .ﺁﻣﻴﻦ[. ]زﻳﺮا ﭘﺎدﺷﺎهﯽ و ﻗﺪرت و ﺟﻼل ،ﺗﺎ اﺑﺪ از ﺁ ِ ﯽ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺷﻤﺎ را ﺧﻮاهﺪ ﺑﺨﺸﻴﺪ. ١۴زﻳﺮا اﮔﺮ ﺧﻄﺎهﺎﯼ ﻣﺮدم را ﺑﺒﺨﺸﻴﺪ ،ﭘﺪر ﺁﺳﻤﺎﻧ ِ ١۵اﻣّﺎ اﮔﺮ ﺧﻄﺎهﺎﯼ ﻣﺮدم را ﻧﺒﺨﺸﻴﺪ ،ﭘﺪر ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺧﻄﺎهﺎﯼ ﺷﻤﺎ را ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﺨﺸﻴﺪ.
روزﻩ
»١۶هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ روزﻩ ﻣﯽﮔﻴﺮﻳﺪ ،ﻣﺎﻧﻨﺪ رﻳﺎﮐﺎران ﺗُﺮﺷﺮو ﻣﺒﺎﺷﻴﺪ ،زﻳﺮا ﺁﻧﺎن ﺣﺎﻟﺖ ﭼﻬﺮۀ ﺧﻮد را دﮔﺮﮔﻮن ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﻧﺰد ﻣﺮدم ،روزﻩدار ﺑﻨﻤﺎﻳﻨﺪ .ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﭘﺎداش ﺧﻮد را ﺑﻪﺗﻤﺎﻣﯽ ﻳﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ١٧ .اﻣّﺎ ﺗﻮ ﭼﻮن روزﻩ ﻣﯽﮔﻴﺮﯼ ،ﺑﻪ ﺳﺮ ﺧﻮد روﻏﻦ ﺑﺰن و ﺻﻮرت ﺧﻮد را ﺑﺸﻮﯼ ١٨ﺗﺎ روزۀ ﺗﻮ ﺑﺮ ﻣﺮدم ﻋﻴﺎن ﻧﺒﺎﺷﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮ ﭘﺪر ﺗﻮ ﮐﻪ در ﻦ ﺗﻮ ،ﺑﻪ ﺗﻮ ﭘﺎداش ﺧﻮاهﺪ داد. ﻧﻬﺎن اﺳﺖ ،و ﭘﺪ ِر ﻧﻬﺎنﺑﻴ ِ
ﮔﻨﺞ در ﺁﺳﻤﺎن »١٩ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﮔﻨﺞ ﻣﻴﻨﺪوزﻳﺪ ،ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﻴﺪ و زﻧﮓ ،زﻳﺎن ﻣﯽرﺳﺎﻧﺪ و دزدان َﻧﻘْﺐ ﻣﯽزﻧﻨﺪ و ﺳﺮﻗﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ٢٠ .ﺑﻠﮑﻪ ﮔﻨﺞ ﺧﻮد را در ﺁﺳﻤﺎن ﺑﻴﻨﺪوزﻳﺪ ،ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺑﻴﺪ و زﻧﮓ زﻳﺎن ﻧﻤﯽرﺳﺎﻧﺪ و دزدان َﻧﻘْﺐ ﻧﻤﯽزﻧﻨﺪ و ﺳﺮﻗﺖ ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ٢١ .زﻳﺮا هﺮﺟﺎ ﮔﻨﺞ ﺗﻮﺳﺖ، دل ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﺁﻧﺠﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد. »٢٢ﭼﺸﻢ ،ﭼﺮاغ ﺑﺪن اﺳﺖ .اﮔﺮ ﭼﺸﻤﺖ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺗﻤﺎم وﺟﻮدت روﺷﻦ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد٢٣ .اﻣّﺎ اﮔﺮ ﭼﺸﻤﺖ ﻓﺎﺳﺪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺗﻤﺎم وﺟﻮدت را ﻇﻠﻤﺖ ﻓﺮاﺧﻮاهﺪ ﮔﺮﻓﺖ .ﭘﺲ اﮔﺮ ﻧﻮرﯼ ﮐﻪ در ﺗﻮﺳﺖ ﻇﻠﻤﺖ ﺑﺎﺷﺪ ،ﭼﻪ ﻇﻠﻤﺖ ﻋﻈﻴﻤﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد! »٢۴هﻴﭻﮐﺲ دو ارﺑﺎب را ﺧﺪﻣﺖ ﻧﺘﻮاﻧﺪ ﮐﺮد ،زﻳﺮا ﻳﺎ از ﻳﮑﯽ ﻧﻔﺮت ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ و ﺑﻪ دﻳﮕﺮﯼ ﻣﻬﺮ ﺧﻮاهﺪ ورزﻳﺪ ،و ﻳﺎ ﺳﺮﺳﭙﺮدۀ ﻳﮑﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد و دﻳﮕﺮﯼ را ﺧﻮار ﺧﻮاهﺪ ﺷﻤﺮد .ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ هﻢ ﺑﻨﺪۀ ﺧﺪا ﺑﺎﺷﻴﺪ ،هﻢ ﺑﻨﺪۀ ﭘﻮل.
زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺪون ﻧﮕﺮاﻧﯽ »٢۵ﭘﺲ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﻧﮕﺮان زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺑﺨﻮرﻳﺪ ﻳﺎ ﭼﻪ ﺑﻨﻮﺷﻴﺪ ،و ﻧﻪ ﻧﮕﺮان ﺑﺪن ﺧﻮد ﮐﻪ ﭼﻪ ﺑﭙﻮﺷﻴﺪ .ﺁﻳﺎ زﻧﺪﮔﯽ از ﺧﻮراﮎ و ﺑﺪن از ﭘﻮﺷﺎﮎ ﻣﻬﻤﺘﺮ ﻧﻴﺴﺖ؟ ٢۶ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﺁﺳﻤﺎن را ﺑﻨﮕﺮﻳﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﻣﯽﮐﺎرﻧﺪ و ﻧﻪ ﻣﯽدِروَﻧﺪ و ﻧﻪ در اﻧﺒﺎر ذﺧﻴﺮﻩ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﭘﺪر ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ روزﯼ ﻣﯽدهﺪ .ﺁﻳﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﺲ ﺑﺎارزﺷﺘﺮ از ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ؟ ٢٧ﮐﻴﺴﺖ از ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﻧﮕﺮاﻧﯽ ،ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺑﻪ ﻋﻤﺮ ﺧﻮد ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ؟ »٢٨و ﭼﺮا ﺑﺮاﯼ ﭘﻮﺷﺎﮎ ﻧﮕﺮاﻧﻴﺪ؟ ﺳﻮﺳﻨﻬﺎﯼ ﺻﺤﺮا را ﺑﻨﮕﺮﻳﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻧﻤﻮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ؛ ﻧﻪ زﺣﻤﺖ ﻣﯽﮐﺸﻨﺪ و ﻧﻪ ﻣﯽرﻳﺴﻨﺪ٢٩ .ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺳﻠﻴﻤﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﺎ هﻤﮥ ﺷﮑﻮﻩ و ﺟﻼﻟﺶ هﻤﭽﻮن ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ﺁراﺳﺘﻪ ﻧﺸﺪ٣٠ .ﭘﺲ اﮔﺮ ﺧﺪا ﻋﻠﻒ ﺻﺤﺮا را ﮐﻪ اﻣﺮوز هﺴﺖ و ﻓﺮدا در ﺗﻨﻮر اﻓﮑﻨﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮد ،اﻳﻦﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﭘﻮﺷﺎﻧَﺪ ،ﺁﻳﺎ ﺷﻤﺎ را ،اﯼ ﺳﺴﺖاﻳﻤﺎﻧﺎن ،ﺑﻪﻣﺮاﺗﺐ ﺑﻬﺘﺮ ﻧﺨﻮاهﺪ ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪ؟ »٣١ﭘﺲ ﻧﮕﺮان ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ و ﻧﮕﻮﻳﻴﺪ ﭼﻪ ﺑﺨﻮرﻳﻢ ﻳﺎ ﭼﻪ ﺑﻨﻮﺷﻴﻢ و ﻳﺎ ﭼﻪ ﺑﭙﻮﺷﻴﻢ٣٢ .زﻳﺮا اﻗﻮام دور از ﺧﺪا در ﭘﯽ هﻤﮥ اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﭼﻴﺰهﺎﻳﻨﺪ ،اﻣّﺎ ﭘﺪر ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺷﻤﺎ ﻣﯽداﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺪﻳﻦهﻤﻪ ﻧﻴﺎز دارﻳﺪ٣٣ .ﺑﻠﮑﻪ ﻧﺨﺴﺖ در ﭘﯽ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا و اﻧﺠﺎم ارادۀ او ﺑﺎﺷﻴﺪ ،ﺁﻧﮕﺎﻩ هﻤﮥ اﻳﻨﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻋﻄﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ٣۴ .ﭘﺲ ﻧﮕﺮان ﻓﺮدا ﻣﺒﺎﺷﻴﺪ ،زﻳﺮا ﻓﺮدا ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﺧﻮد را ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ .ﻣﺸﮑﻼت اﻣﺮوز ﺑﺮاﯼ اﻣﺮوز ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ!
ﻣﺘﯽ ٧ ﻧﺎدرﺳﺘﯽ ﻣﺤﮑﻮم ﮐﺮدن دﻳﮕﺮان »١داورﯼ ﻧﮑﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ داورﯼ ﻧﺸﻮد٢ .زﻳﺮا ﺑﻪ هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﺮ دﻳﮕﺮان داورﯼ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ ،ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ داورﯼ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ و ﺑﺎ هﻤﺎن ﭘﻴﻤﺎﻧﻪ ﮐﻪ وزن ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ ،ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ وزن ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ٣ .ﭼﺮا َﭘ ِﺮ ﮐﺎهﯽ را در ﭼﺸﻢ ﺑﺮادرت ﻣﯽﺑﻴﻨﯽ ،اﻣّﺎ از ﭼﻮﺑﯽ ﮐﻪ در ﭼﺸﻢ ﺧﻮد دارﯼ ﻏﺎﻓﻠﯽ؟ ۴ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯽ ﺑﻪ ﺑﺮادرت ﺑﮕﻮﻳﯽ” ،ﺑﮕﺬار َﭘ ِﺮ ﮐﺎﻩ را از ﭼﺸﻤﺖ ﺑﻪدر ﺁورم “،ﺣﺎل ﺁﻧﮑﻪ ﭼﻮﺑﯽ در ﭼﺸﻢ ﺧﻮد دارﯼ؟ ۵اﯼ رﻳﺎﮐﺎر ،ﻧﺨﺴﺖ ﭼﻮب را از ﭼﺸﻢ ﺧﻮد ﺑﻪدرﺁر ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻬﺘﺮ ﺧﻮاهﯽ دﻳﺪ ﺗﺎ َﭘ ِﺮ ﮐﺎﻩ را از ﭼﺸﻢ ﺑﺮادرت ﺑﻴﺮون ﮐﻨﯽ. »۶ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻘﺪّس اﺳﺖ ،ﺑﻪ ﺳﮕﺎن ﻣﺪهﻴﺪ و ﻣﺮوارﻳﺪهﺎﯼ ﺧﻮد را ﭘﻴﺶ ﺧﻮﮐﺎن ﻣﻴﻨﺪازﻳﺪ، ﻣﺒﺎدا ﺁﻧﻬﺎ را ﭘﺎﻳﻤﺎل ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﺮﮔﺮدﻧﺪ و ﺷﻤﺎ را ِﺑﺪَرﻧﺪ.
ﺑﺨﻮاهﻴﺪ ،ﺑﺠﻮﻳﻴﺪ ،ﺑﮑﻮﺑﻴﺪ »٧ﺑﺨﻮاهﻴﺪ ،ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ دادﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ؛ ﺑﺠﻮﻳﻴﺪ ،ﮐﻪ ﺧﻮاهﻴﺪ ﻳﺎﻓﺖ؛ ﺑﮑﻮﺑﻴﺪ ،ﮐﻪ در ﺑﻪ روﻳﺘﺎن ﮔﺸﻮدﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ٨ .زﻳﺮا هﺮﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ،ﺑﻪدﺳﺖ ﺁ َورَد و هﺮﮐﻪ ﺑﺠﻮﻳﺪ ،ﻳﺎﺑﺪ و هﺮﮐﻪ ﺑﮑﻮﺑﺪ ،در ﺑﻪ روﻳﺶ ﮔﺸﻮدﻩ ﺷﻮد٩ .ﮐﺪامﻳﮏ از ﺷﻤﺎ اﮔﺮ ﭘﺴﺮش از او ﻧﺎن ﺑﺨﻮاهﺪ ،ﺳﻨﮕﯽ ﺑﻪ او ﻣﯽدهﺪ؟ ١٠ﻳﺎ اﮔﺮ ﻣﺎهﯽ ﺑﺨﻮاهﺪ ،ﻣﺎرﯼ ﺑﻪ او ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ؟ ١١ﺣﺎل اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ هﻤﮥ ﺑﺪﺳﻴﺮﺗﯽﺗﺎن ،ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد هﺪاﻳﺎﯼ ﻧﻴﮑﻮ ﺑﺪهﻴﺪ ،ﭼﻘﺪر ﺑﻴﺸﺘﺮ ﭘﺪر ﺷﻤﺎ ﮐﻪ در ﺁﺳﻤﺎن اﺳﺖ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ از او ﺑﺨﻮاهﻨﺪ ،هﺪاﻳﺎﯼ ﻧﻴﮑﻮ ﺧﻮاهﺪ ﺑﺨﺸﻴﺪ١٢ .ﭘﺲ ﺑﺎ ﻣﺮدم هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻴﺪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﻨﺪ .اﻳﻦ اﺳﺖ ﺧﻼﺻﮥ ﺗﻮرات و ﻧﻮﺷﺘﻪهﺎﯼ اﻧﺒﻴﺎ.
راﻩ ﺣﻴﺎت »١٣از د ِر ﺗﻨﮓ داﺧﻞ ﺷﻮﻳﺪ ،زﻳﺮا ﻓﺮاخ اﺳﺖ ﺁن در و ﻋﺮﻳﺾ اﺳﺖ ﺁن راهﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ هﻼﮐﺖ ﻣﻨﺘﻬﯽ ﻣﯽﺷﻮد و ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺑﺪان داﺧﻞ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ،ﺑﺴﻴﺎرﻧﺪ١۴ .اﻣّﺎ ﺗﻨﮓ اﺳﺖ ﺁن در و ﺳﺨﺖ اﺳﺖ ﺁن راهﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﻴﺎت ﻣﻨﺘﻬﯽ ﻣﯽﺷﻮد و ﻳﺎﺑﻨﺪﮔﺎن ﺁن اﻧﺪﮐﻨﺪ.
درﺧﺖ و ﻣﻴﻮﻩاش »١۵از ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان دروﻏﻴﻦ ﺑﺮﺣﺬر ﺑﺎﺷﻴﺪ .ﺁﻧﺎن در ﻟﺒﺎس ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﻣﯽﺁﻳﻨﺪ، اﻣّﺎ در ﺑﺎﻃﻦ ﮔﺮﮔﺎن درّﻧﺪﻩاﻧﺪ١۶ .ﺁﻧﻬﺎ را از ﻣﻴﻮﻩهﺎﻳﺸﺎن ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﻨﺎﺧﺖ .ﺁﻳﺎ اﻧﮕﻮر را از ﺑﻮﺗﮥ ﺧﺎر و اﻧﺠﻴﺮ را از ﻋﻠﻒ هﺮز ﻣﯽﭼﻴﻨﻨﺪ؟ ١٧ﺑﻪ هﻤﻴﻦﺳﺎن هﺮ درﺧﺖ ﻧﻴﮑﻮ ﻣﻴﻮۀ ﻧﻴﮑﻮ ﻣﯽدهﺪ ،اﻣّﺎ درﺧﺖ ﺑﺪ ﻣﻴﻮۀ ﺑﺪ١٨ .درﺧﺖ ﻧﻴﮑﻮ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻴﻮۀ ﺑﺪ ﺑﺪهﺪ ،و درﺧﺖ ﺑﺪ ﻧﻴﺰ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻴﻮۀ ﻧﻴﮑﻮ ﺁ َورَد١٩ .هﺮ درﺧﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻴﻮۀ ﺧﻮب ﻧﺪهﺪ ،ﺑﺮﻳﺪﻩ و در ﺁﺗﺶ اﻓﮑﻨﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮد٢٠ .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ،ﺁﻧﺎن را از ﺛﻤﺮاﺗﺸﺎن ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﻨﺎﺧﺖ.
»٢١ﻧﻪ هﺮﮐﻪ ﻣﺮا ”ﺳﺮورم ،ﺳﺮورم“ ﺧﻄﺎب ﮐﻨﺪ ،ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن راﻩ ﻳﺎﺑﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺁن ﮐﻪ ارادۀ ﭘﺪر ﻣﺮا ﮐﻪ در ﺁﺳﻤﺎن اﺳﺖ ،ﺑﻪﺟﺎ ﺁ َورَد٢٢ .در ﺁن روز ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﻣﺮا ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ” :ﺳﺮور ﻣﺎ ،ﺳﺮور ﻣﺎ ،ﺁﻳﺎ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺗﻮ ﻧﺒﻮّت ﻧﮑﺮدﻳﻢ؟ ﺁﻳﺎ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺗﻮ دﻳﻮهﺎ را ﺑﻴﺮون ﻧﺮاﻧﺪﻳﻢ؟ ﺁﻳﺎ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺗﻮ ﻣﻌﺠﺰات ﺑﺴﻴﺎر اﻧﺠﺎم ﻧﺪادﻳﻢ؟“ ٢٣اﻣّﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﺷﮑﺎرا ﺧﻮاهﻢ ﮔﻔﺖ” ،هﺮﮔﺰ ﺷﻤﺎ را ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻪام .از ﻣﻦ دور ﺷﻮﻳﺪ ،اﯼ ﺑﺪﮐﺎران!“
ﻣﻌﻤﺎر داﻧﺎ و ﻣﻌﻤﺎر ﻧﺎدان »٢۴ﭘﺲ هﺮﮐﻪ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن ﻣﺮا ﺑﺸﻨﻮد و ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﺪ ،هﻤﭽﻮن ﻣﺮد داﻧﺎﻳﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺳﻨﮓ ﺑﻨﺎ ﮐﺮد٢۵ .ﭼﻮن ﺑﺎران ﺑﺎرﻳﺪ و ﺳﻴﻠﻬﺎ روان ﺷﺪ و ﺑﺎدهﺎ وزﻳﺪ و ﺑﺮ ﺁن ﺧﺎﻧﻪ زور ﺁورْد ،ﺧﺮاب ﻧﺸﺪ زﻳﺮا ﺑﻨﻴﺎدش ﺑﺮ ﺳﻨﮓ ﺑﻮد٢۶ .اﻣّﺎ هﺮﮐﻪ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن ﻣﺮا ﺑﺸﻨﻮد و ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻋﻤﻞ ﻧﮑﻨﺪ ،هﻤﭽﻮن ﻣﺮد ﻧﺎداﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺷﻦ ﺑﻨﺎ ﮐﺮد٢٧ .ﭼﻮن ﺑﺎران ﺑﺎرﻳﺪ و ﺳﻴﻠﻬﺎ روان ﺷﺪ و ﺑﺎدهﺎ وزﻳﺪ و ﺑﺮ ﺁن ﺧﺎﻧﻪ زور ﺁورْد، وﻳﺮان ﺷﺪ ،و وﻳﺮاﻧﯽاش ﻋﻈﻴﻢ ﺑﻮد!« ٢٨ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن را ﺑﻪﭘﺎﻳﺎن رﺳﺎﻧﻴﺪ ،ﻣﺮدم از ﺗﻌﻠﻴﻢ او در ﺷﮕﻔﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ٢٩ ،زﻳﺮا ﺑﺎ اﻗﺘﺪار ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽداد ،ﻧﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ اﻳﺸﺎن.
ﻣﺘﯽ ٨ ﺷﻔﺎﯼ ﻣﺮد ﺟﺬاﻣﯽ ١ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ از ﮐﻮﻩ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺁﻣﺪ ،ﺟﻤﻌﻴﺘﯽ اﻧﺒﻮﻩ در ﭘﯽ او رواﻧﻪ ﺷﺪﻧﺪ٢ .در اﻳﻦ هﻨﮕﺎم ﻣﺮدﯼ ﺟﺬاﻣﯽ ﻧﺰد او ﺁﻣﺪ و در ﺑﺮاﺑﺮش زاﻧﻮ زد و ﮔﻔﺖ» :ﺳﺮورم ،اﮔﺮ ﺑﺨﻮاهﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯽ ﭘﺎﮐﻢ ﺳﺎزﯼ٣ «.ﻋﻴﺴﯽ دﺳﺖ ﺧﻮد را دراز ﮐﺮدﻩ ،او را ﻟﻤﺲ ﻧﻤﻮد و ﮔﻔﺖ: »ﻣﯽﺧﻮاهﻢ؛ ﭘﺎﮎ ﺷﻮ!« دردم ،ﺟﺬام او ﭘﺎﮎ ﺷﺪ۴ .ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﻓﺮﻣﻮد» :ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎش ﮐﻪ در اﻳﻦﺑﺎرﻩ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﭼﻴﺰﯼ ﻧﮕﻮﻳﯽ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮو ﺧﻮد را ﺑﻪ ﮐﺎهﻦ ﺑﻨﻤﺎ و هﺪﻳﻪاﯼ را ﮐﻪ ﻣﻮﺳﯽ اﻣﺮ ﮐﺮدﻩ ،ﺗﻘﺪﻳﻢ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻮاهﯽ ﺑﺎﺷﺪ«.
اﻳﻤﺎن ﻧﻈﺎﻣﯽ روﻣﯽ ۵ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ وارد َﮐﻔَﺮﻧﺎﺣﻮم ﺷﺪ ،ﻳﮏ ﻧﻈﺎﻣﯽ روﻣﯽ ﻧﺰدش ﺁﻣﺪ و ﺑﺎ اﻟﺘﻤﺎس ۶ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﺳﺮور ﻣﻦ ،ﺧﺪﻣﺘﮑﺎرم ﻣﻔﻠﻮج در ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮاﺑﻴﺪﻩ و ﺳﺨﺖ درد ﻣﯽﮐﺸﺪ٧ «.ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻣﯽﺁﻳﻢ و او را ﺷﻔﺎ ﻣﯽدهﻢ٨ «.ﻧﻈﺎﻣﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺳﺮورم ،ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻧﻴﺴﺘﻢ زﻳﺮ ﺳﻘﻒ ﻣﻦ ﺁﻳﯽ .ﻓﻘﻂ ﺳﺨﻨﯽ ﺑﮕﻮ ﮐﻪ ﺧﺪﻣﺘﮑﺎرم ﺷﻔﺎ ﺧﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ٩ .زﻳﺮا ﻣﻦ ﺧﻮد ﻣﺮدﯼ هﺴﺘﻢ زﻳﺮ ﻓﺮﻣﺎن .ﺳﺮﺑﺎزاﻧﯽ ﻧﻴﺰ زﻳﺮ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﻮد دارم .ﺑﻪ ﻳﮑﯽ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ” ،ﺑﺮو“، ﻣﯽرود و ﺑﻪ دﻳﮕﺮﯼ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ” ،ﺑﻴﺎ “،ﻣﯽﺁﻳﺪ .ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺘﮑﺎر ﺧﻮد ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ” ،اﻳﻦ را ﺑﻪﺟﺎﯼﺁر “،ﺑﻪﺟﺎﯼ ﻣﯽﺁورد١٠ «.ﻋﻴﺴﯽ ﭼﻮن ﺳﺨﻨﺎن او را ﺷﻨﻴﺪ ،ﺑﻪ ﺷﮕﻔﺖ ﺁﻣﺪ و ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ از ﭘﯽاش ﻣﯽﺁﻣﺪﻧﺪ ،ﮔﻔﺖ» :ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ اﻳﻤﺎﻧﯽ ﺣﺘﯽ در اﺳﺮاﺋﻴﻞ هﻢ ﻧﺪﻳﺪﻩام١١ .و ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﺷﺮق و ﻏﺮب ﺧﻮاهﻨﺪ ﺁﻣﺪ و در
ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺎ اﺑﺮاهﻴﻢ و اﺳﺤﺎق و ﻳﻌﻘﻮب ﺑﺮ ﺳﺮ ﻳﮏ ﺳﻔﺮﻩ ﺧﻮاهﻨﺪ ﻧﺸﺴﺖ١٢ ،اﻣّﺎ ﻓﺮزﻧﺪان اﻳﻦ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺑﻪ ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﺑﻴﺮون اﻓﮑﻨﺪﻩ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ ،ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﻳﻪ و دﻧﺪان ﺑﺮ هﻢ ﺳﺎﻳﻴﺪن ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد١٣ «.ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺁن ﻧﻈﺎﻣﯽ ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮو! ﻣﻄﺎﺑﻖ اﻳﻤﺎﻧﺖ ﺑﻪ ﺗﻮ دادﻩ ﺷﻮد «.در هﻤﺎندم ﺧﺪﻣﺘﮑﺎر او ﺷﻔﺎ ﻳﺎﻓﺖ.
ﺷﻔﺎﯼ ﻣﺎدرزن ﭘِﻄﺮُس و ﺑﺴﻴﺎرﯼ دﻳﮕﺮ ١۴ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﭘِﻄﺮُس رﻓﺖ ،ﻣﺎدرزن او را دﻳﺪ ﮐﻪ ﺗﺐ ﮐﺮدﻩ و در ﺑﺴﺘﺮ اﺳﺖ١۵ .ﻋﻴﺴﯽ دﺳﺖ او را ﻟﻤﺲ ﮐﺮد و ﺗﺒﺶ ﻗﻄﻊ ﺷﺪ .ﭘﺲ او ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﺷﺮوع ﺑﻪ ﭘﺬﻳﺮاﻳﯽ از ﻋﻴﺴﯽ ﮐﺮد. ١۶هﻨﮕﺎم ﻏﺮوب ،ﺑﺴﻴﺎرﯼ از دﻳﻮزدﮔﺎن را ﻧﺰدش ﺁوردﻧﺪ و او ﺑﺎ ﮐﻼم ﺧﻮد ارواح ﺷﻌْﻴﺎﯼ ﻧﺒﯽ ﺑﻪ را از ﺁﻧﺎن ﺑﻪدرﮐﺮد و هﻤﮥ ﺑﻴﻤﺎران را ﺷﻔﺎ داد١٧ .ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ،ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﯽ ِا َ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﭘﻴﻮﺳﺖ ﮐﻪ: »او ﺿﻌﻔﻬﺎﯼ ﻣﺎ را ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻴﻤﺎرﻳﻬﺎﯼ ﻣﺎ را ﺣﻤﻞ ﮐﺮد«.
ﺑﻬﺎﯼ ﭘﻴﺮوﯼ از ﻋﻴﺴﯽ ١٨ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ دﻳﺪ ﮔﺮوهﯽ ﺑﯽﺷﻤﺎر ﻧﺰدش ﮔﺮدﺁﻣﺪﻩاﻧﺪ ،اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮد» :ﺑﻪ ﺁن ﺳﻮﯼ درﻳﺎ ﺑﺮوﻳﻢ١٩ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻳﮑﯽ از ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ ﻧﺰد او ﺁﻣﺪ و ﮔﻔﺖ» :اﯼ اﺳﺘﺎد ،هﺮﺟﺎ ﺑﺮوﯼ، ﺗﻮ را ﭘﻴﺮوﯼ ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد٢٠ «.ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :روﺑﺎهﺎن را ﻻﻧﻪهﺎﺳﺖ و ﻣﺮﻏﺎن هﻮا را ﺁﺷﻴﺎﻧﻪهﺎ ،اﻣّﺎ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن را ﺟﺎﯼ ﺳﺮ ﻧﻬﺎدن ﻧﻴﺴﺖ٢١ «.ﺷﺎﮔﺮدﯼ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ وﯼ ﮔﻔﺖ: »ﺳﺮورم ،ﻧﺨﺴﺖ رﺧﺼﺖ دﻩ ﺗﺎ ﺑﺮوم و ﭘﺪر ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﺑﺴﭙﺎرم٢٢ «.اﻣّﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ن ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﺑﺴﭙﺎرﻧﺪ«. او ﮔﻔﺖ» :ﻣﺮا ﭘﻴﺮوﯼ ﮐﻦ و ﺑﮕﺬار ﻣﺮدﮔﺎن ،ﻣﺮدﮔﺎ ِ
ﺁرام ﮐﺮدن ﺗﻮﻓﺎن درﻳﺎ ٢٣ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﯽ ﺳﻮار ﻗﺎﻳﻘﯽ ﺷﺪ و ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﻧﻴﺰ از ﭘﯽ او رﻓﺘﻨﺪ٢۴ .ﻧﺎﮔﺎﻩ ﺗﻮﻓﺎﻧﯽ ج ﻗﺎﻳﻖ را ﻏﺮق ﮐﻨﺪ .اﻣّﺎ ﻋﻴﺴﯽ در ﺳﻬﻤﮕﻴﻦ درﮔﺮﻓﺖ ،ﺁنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻧﺰدﻳﮏ ﺑﻮد اﻣﻮا ْ ﺧﻮاب ﺑﻮد٢۵ .ﭘﺲ ﺷﺎﮔﺮدان ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻴﺪارش ﮐﺮدﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺳﺮور ﻣﺎ ،ﭼﻴﺰﯼ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﻏﺮق ﺷﻮﻳﻢ؛ ﻧﺠﺎﺗﻤﺎن دﻩ!« ٢۶ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :اﯼ ﮐﻢاﻳﻤﺎﻧﺎن ،ﭼﺮا اﻳﻦﭼﻨﻴﻦ ﺗﺮﺳﺎﻧﻴﺪ؟« ﺳﭙﺲ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﺑﺎد و اﻣﻮاج را ﻧﻬﻴﺐ زد و ﺁراﻣﺶ ﮐﺎﻣﻞ ﺣﮑﻤﻔﺮﻣﺎ ﺷﺪ٢٧ .ﺁﻧﺎن ﺷﮕﻔﺘﺰدﻩ از ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﯽﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :اﻳﻦ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺷﺨﺼﯽ اﺳﺖ؟ ﺣﺘﯽ ﺑﺎد و اﻣﻮاج ﻧﻴﺰ از او ﻓﺮﻣﺎن ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ!«
ﺷﻔﺎﯼ دو ﻣﺮد دﻳﻮزدﻩ
ﺟﺪَرﻳﺎن ،واﻗﻊ در ﺁن ﺳﻮﯼ درﻳﺎ رﺳﻴﺪﻧﺪ ،دو ﻣﺮد دﻳﻮزدﻩ ﮐﻪ ٢٨هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻴﮥ َ از ﮔﻮرﺳﺘﺎن ﺧﺎرج ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ ،ﺑﺪو ﺑﺮﺧﻮردﻧﺪ .ﺁن دو ﺑﻪﻗﺪرﯼ وﺣﺸﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ هﻴﭻﮐﺲ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ از ﺁن راﻩ ﻋﺒﻮر ﮐﻨﺪ٢٩ .ﺁﻧﺎن ﻓﺮﻳﺎد زدﻧﺪ» :ﺗﻮ را ﺑﺎ ﻣﺎ ﭼﻪ ﮐﺎر اﺳﺖ ،اﯼ ﺖ ﻣﻘﺮر ﻋﺬاﺑﻤﺎن دهﯽ؟« ٣٠ﮐﻤﯽ دورﺗﺮ از ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺴﺮ ﺧﺪا؟ ﺁﻳﺎ ﺁﻣﺪﻩاﯼ ﺗﺎ ﭘﻴﺶ از وﻗ ِ ﮔﻠﻪاﯼ ﺑﺰرگ از ﺧﻮﮐﻬﺎ ﻣﺸﻐﻮل ﭼﺮا ﺑﻮد٣١ .دﻳﻮهﺎ اﻟﺘﻤﺎسﮐﻨﺎن ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﮔﺮ ﺑﻴﺮوﻧﻤﺎن ﻣﯽراﻧﯽ ،ﺑﻪدرون ﮔﻠﮥ ﺧﻮﮐﻬﺎ ﺑﻔﺮﺳﺖ٣٢ «.ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮوﻳﺪ!« دﻳﻮهﺎ ﯼ ﺗﭙﻪ ﺑﻪدرون درﻳﺎ هﺠﻮم ﺧﺎرج ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪدرون ﺧﻮﮐﻬﺎ رﻓﺘﻨﺪ و ﺗﻤﺎم ﮔﻠﻪ از ﺳﺮازﻳﺮ ِ ﺑﺮدﻧﺪ و در ﺁب هﻼﮎ ﺷﺪﻧﺪ٣٣ .ﺧﻮﮐﺒﺎﻧﺎن ﮔﺮﻳﺨﺘﻪ ،ﺑﻪ ﺷﻬﺮ رﻓﺘﻨﺪ و هﻤﮥ اﻳﻦ وﻗﺎﻳﻊ، ازﺟﻤﻠﻪ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺁن دﻳﻮزدﻩهﺎ رخ دادﻩ ﺑﻮد ،ﺑﺎزﮔﻮ ﮐﺮدﻧﺪ٣۴ .ﺳﭙﺲ ﺗﻤﺎم ﻣﺮدم ﺷﻬﺮ ﺑﺮاﯼ دﻳﺪن ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﭼﻮن او را دﻳﺪﻧﺪ ﺑﺪو اﻟﺘﻤﺎس ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺁن ﻧﺎﺣﻴﻪ را ﺗﺮﮎ ﮔﻮﻳﺪ.
ﻣﺘﯽ ٩ ﺷﻔﺎﯼ ﻣﺮد ﻣﻔﻠﻮج ١ﭘﺲ ﻋﻴﺴﯽ ﺳﻮار ﻗﺎﻳﻖ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﺁن ﺳﻮﯼ درﻳﺎ ،ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﺧﻮد رﻓﺖ. ٢ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻣﺮدﯼ ﻣﻔﻠﻮج را ﮐﻪ ﺑﺮ ﺗﺨﺘﯽ ﺧﻮاﺑﻴﺪﻩ ﺑﻮد ،ﻧﺰدش ﺁوردﻧﺪ .ﻋﻴﺴﯽ ﭼﻮن اﻳﻤﺎن اﻳﺸﺎن را دﻳﺪ ،ﻣﻔﻠﻮج را ﮔﻔﺖ» :دل ﻗﻮﯼدار ،ﻓﺮزﻧﺪم ،ﮔﻨﺎهﺎﻧﺖ ﺁﻣﺮزﻳﺪﻩ ﺷﺪ!« ٣در اﻳﻦ هﻨﮕﺎم ،ﺑﻌﻀﯽ از ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ ﺑﺎ ﺧﻮد ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﻳﻦ ﻣﺮد ﮐﻔﺮ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ۴ «.ﻋﻴﺴﯽ اﻓﮑﺎرﺷﺎن را درﻳﺎﻓﺖ و ﮔﻔﺖ» :ﭼﺮا ﭼﻨﻴﻦ اﻧﺪﻳﺸﮥ ﭘﻠﻴﺪﯼ ﺑﻪ دل راﻩ ﻣﯽدهﻴﺪ؟ ۵ﮔﻔﺘﻦ ﮐﺪامﻳﮏ ﺁﺳﺎﻧﺘﺮ اﺳﺖ :اﻳﻨﮑﻪ ”ﮔﻨﺎهﺎﻧﺖ ﺁﻣﺮزﻳﺪﻩ ﺷﺪ “،ﻳﺎ اﻳﻨﮑﻪ ”ﺑﺮﺧﻴﺰ و راﻩ ﺑﺮو“؟ ۶ﺣﺎل ﺗﺎ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﺑﺮ زﻣﻴﻦ اﻗﺘﺪار ﺁﻣﺮزش ﮔﻨﺎهﺎن را دارد - «...ﺑﻪ ﻣﻔﻠﻮج ﮔﻔﺖ » -ﺑﺮﺧﻴﺰ، ﺑﺴﺘﺮ ﺧﻮد را ﺑﺮدار و ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮو٧ «.ﺁن ﻣﺮد ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ رﻓﺖ٨ .ﭼﻮن ﻣﺮدم اﻳﻦ واﻗﻌﻪ را دﻳﺪﻧﺪ ،ﺗﺮﺳﻴﺪﻧﺪ و ﺧﺪاﻳﯽ را ﮐﻪ اﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﻗﺪرﺗﯽ ﺑﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ اﺳﺖ، ﺗﻤﺠﻴﺪ ﮐﺮدﻧﺪ.
دﻋﻮت از َﻣﺘّﯽ ٩ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻧﺠﺎ را ﺗﺮﮎ ﻣﯽﮔﻔﺖ ،ﻣﺮدﯼ را دﻳﺪ َﻣﺘّﯽ ﻧﺎم ﮐﻪ در ﺧﺮاﺟﮕﺎﻩ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد .ﺑﻪ وﯼ ﮔﻔﺖ» :از ﭘﯽ ﻣﻦ ﺑﻴﺎ!« او ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و از ﭘﯽ وﯼ روان ﺷﺪ. ١٠روزﯼ ﻋﻴﺴﯽ در ﺧﺎﻧﮥ َﻣﺘّﯽ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺳﻔﺮﻩ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﺧﺮاﺟﮕﻴﺮان و ﮔﻨﺎهﮑﺎران ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺑﺎ او و ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ هﻤﺴﻔﺮﻩ ﺷﺪﻧﺪ١١ .ﭼﻮن ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن اﻳﻦ را دﻳﺪﻧﺪ، ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان وﯼ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﭼﺮا اﺳﺘﺎد ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﺧﺮاﺟﮕﻴﺮان و ﮔﻨﺎهﮑﺎران ﻏﺬا ﻣﯽﺧﻮرد؟« ١٢ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪ ،ﮔﻔﺖ» :ﺑﻴﻤﺎراﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﺒﻴﺐ ﻧﻴﺎز دارﻧﺪ ،ﻧﻪ ﺗﻨﺪرﺳﺘﺎن. ١٣ﺑﺮوﻳﺪ و ﻣﻔﻬﻮم اﻳﻦ ﮐﻼم را درﮎ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ” ،ﻃﺎﻟﺐ رﺣﻤﺘﻢ ،ﻧﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ “.زﻳﺮا ﻣﻦ ﺑﺮاﯼ دﻋﻮت ﭘﺎرﺳﺎﻳﺎن ﻧﻴﺎﻣﺪﻩام ،ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻣﺪﻩام ﺗﺎ ﮔﻨﺎهﮑﺎران را دﻋﻮت ﮐﻨﻢ«.
ﺳﺆال درﺑﺎرۀ روزﻩ ١۴ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺷﺎﮔﺮدان ﻳﺤﻴﯽ ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﭼﺮا ﻣﺎ و ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن روزﻩ ﻣﯽﮔﻴﺮﻳﻢ ،اﻣّﺎ ﺷﺎﮔﺮدان ﺗﻮ روزﻩ ﻧﻤﯽﮔﻴﺮﻧﺪ؟« ١۵ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺁﻳﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺎن ﻋﺮوﺳﯽ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ داﻣﺎد ﺑﺎ اﻳﺸﺎن اﺳﺖ ،ﺳﻮﮔﻮارﯼ ﮐﻨﻨﺪ؟ اﻣّﺎ اﻳﺎﻣﯽ ﻣﯽﺁﻳﺪ ﮐﻪ داﻣﺎد از اﻳﺸﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد ،ﺁﻧﮕﺎﻩ روزﻩ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﺮﻓﺖ١۶ .هﻴﭻﮐﺲ ﭘﺎرﭼﮥ ﻧﻮ را ﺑﻪ ﺟﺎﻣﮥ ﮐﻬﻨﻪ وﺻﻠﻪ ﻧﻤﯽزﻧﺪ ،زﻳﺮا وﺻﻠﻪ از ﺟﺎﻣﻪ ﮐﻨﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮد و ﭘﺎرﮔﯽ ﺑﺪﺗﺮ ﻣﯽﮔﺮدد١٧ .و ﻧﻴﺰ ﺷﺮاب ﻧﻮ را در ﻣَﺸﮑﻬﺎﯼ ﮐﻬﻨﻪ ﻧﻤﯽرﻳﺰﻧﺪ ،زﻳﺮا ﻣَﺸﮑﻬﺎ ﭘﺎرﻩ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و ﺷﺮاب ﻣﯽرﻳﺰد و ﻣَﺸﮑﻬﺎ از ﺑﻴﻦ ﻣﯽروﻧﺪ .ﺷﺮاب ﻧﻮ را در ﻣَﺸﮑﻬﺎﯼ ﻧﻮ ﻣﯽرﻳﺰﻧﺪ ﺗﺎ هﺮ دو ﻣﺤﻔﻮظ ﺑﻤﺎﻧﺪ«.
دﺧﺘﺮ ﻳﮑﯽ از رﺋﻴﺴﺎن و زن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺧﻮﻧﺮﻳﺰﯼ ١٨در هﻤﺎن ﺣﺎل ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن را ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﺎن ﺑﻴﺎن ﻣﯽﮐﺮد ،ﻳﮑﯽ از رﺋﻴﺴﺎن ﻧﺰد وﯼ ﺁﻣﺪ و در ﺑﺮاﺑﺮش زاﻧﻮ زد و ﮔﻔﺖ» :دﺧﺘﺮم هﻢاﮐﻨﻮن ﻣﺮد .ﺑﺎ اﻳﻦﺣﺎل ﺑﻴﺎ و دﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﺮ او ﺑﮕﺬار ﮐﻪ زﻧﺪﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ١٩ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﺑﻪ اﺗﻔﺎق ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﺑﺎ او رﻓﺖ٢٠ .در هﻤﺎن هﻨﮕﺎم ،زﻧﯽ ﮐﻪ دوازدﻩ ﺳﺎل از ﺧﻮﻧﺮﻳﺰﯼ رﻧﺞ ﻣﯽﺑﺮد ،از ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪ و ﻟﺒﮥ رداﯼ او را ﻟﻤﺲ ﮐﺮد٢١ .او ﺑﺎ ﺧﻮد ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد: »اﮔﺮ ﺣﺘﯽ ﺑﻪ رداﻳﺶ دﺳﺖ ﺑﺰﻧﻢ ،ﺷﻔﺎ ﺧﻮاهﻢ ﻳﺎﻓﺖ٢٢ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ،او را دﻳﺪ و ﻓﺮﻣﻮد» :دﺧﺘﺮم ،دل ﻗﻮﯼدار ،اﻳﻤﺎﻧﺖ ﺗﻮ را ﺷﻔﺎ دادﻩ اﺳﺖ «.از ﺁن ﺳﺎﻋﺖ ،زن ﺷﻔﺎ ﻳﺎﻓﺖ٢٣ .هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ وارد ﺧﺎﻧﮥ ﺁن رﺋﻴﺲ ﺷﺪ و ﻧﻮﺣﻪﮔﺮان و ﮐﺴﺎﻧﯽ را دﻳﺪ ﮐﻪ ﺷﻴﻮن ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ٢۴ ،ﻓﺮﻣﻮد» :ﺑﻴﺮون ﺑﺮوﻳﺪ .دﺧﺘﺮ ﻧﻤﺮدﻩ ﺑﻠﮑﻪ در ﺧﻮاب اﺳﺖ «.اﻣّﺎ ﺁﻧﺎن ﺑﻪ او ﺧﻨﺪﻳﺪﻧﺪ٢۵ .ﭼﻮن ﻣﺮدم را ﺑﻴﺮون ﮐﺮدﻧﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ داﺧﻞ ﺷﺪ و دﺳﺖ دﺧﺘﺮ را ﮔﺮﻓﺖ و او ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ٢۶ .ﺧﺒﺮ اﻳﻦ واﻗﻌﻪ در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺁن ﻧﺎﺣﻴﻪ ﭘﺨﺶ ﺷﺪ.
ﺷﻔﺎﯼ دو ﻧﺎﺑﻴﻨﺎ و ﻳﮏ ﻻل ٢٧هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺁن ﻣﮑﺎن را ﺗﺮﮎ ﻣﯽﮐﺮد ،دو ﻣﺮد ﻧﺎﺑﻴﻨﺎ در ﭘﯽ او ﺷﺘﺎﻓﺘﻪ، ﻓﺮﻳﺎد ﻣﯽزدﻧﺪ» :اﯼ ﭘﺴﺮ داوود ،ﺑﺮ ﻣﺎ رﺣﻢ ﮐﻦ!« ٢٨ﭼﻮن ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ درﺁﻣﺪ ،ﺁن دو ﻣﺮد ﻧﺰدش ﺁﻣﺪﻧﺪ .ﻋﻴﺴﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﺁﻳﺎ اﻳﻤﺎن دارﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ اﻳﻦ ﮐﺎر را اﻧﺠﺎم دهﻢ؟« ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ» :ﺑﻠﻪ ،ﺳﺮور ﻣﺎ٢٩ «.ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﯽ ﭼﺸﻤﺎﻧﺸﺎن را ﻟﻤﺲ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ» :ﺑﻨﺎﺑﺮ اﻳﻤﺎﻧﺘﺎن ﺑﺮاﻳﺘﺎن اﻧﺠﺎم ﺷﻮد٣٠ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭼﺸﻤﺎن اﻳﺸﺎن ﺑﺎز ﺷﺪ .ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻧﺎن را ﺑﻪﺗﺄﮐﻴﺪ اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮد» :ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﺴﯽ از اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺁﮔﺎﻩ ﻧﺸﻮد٣١ «.اﻣّﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﺮون رﻓﺘﻪ ،او را در ﺗﻤﺎم ﺁن ﻧﻮاﺣﯽ ﺷﻬﺮت دادﻧﺪ. ٣٢در هﻤﺎن ﺣﺎل ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﺮون ﻣﯽرﻓﺘﻨﺪ ،ﻣﺮدﯼ دﻳﻮزدﻩ را ﮐﻪ ﻻل ﺑﻮد ،ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﺁوردﻧﺪ٣٣ .ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ دﻳﻮ را از او ﺑﻴﺮون راﻧﺪ ،زﺑﺎن ﺁن ﻣﺮ ِد ﻻل ﺑﺎز ﺷﺪ .ﻣﺮدم ﺣﻴﺮﺗﺰدﻩ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﭼﻨﻴﻦ ﭼﻴﺰﯼ هﺮﮔﺰ در اﺳﺮاﺋﻴﻞ دﻳﺪﻩ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ!« ٣۴اﻣّﺎ ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ﮔﻔﺘﻨﺪ» :او دﻳﻮهﺎ را ﺑﻪ ﻳﺎرﯼ رﺋﻴﺲ دﻳﻮهﺎ ﺑﻴﺮون ﻣﯽراﻧﺪ«.
ﮐﺎرﮔﺮان اﻧﺪﮐﻨﺪ ٣۵ﻋﻴﺴﯽ در هﻤﮥ ﺷﻬﺮهﺎ و روﺳﺘﺎهﺎ ﮔﺸﺘﻪ ،در ﮐﻨﻴﺴﻪهﺎﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽداد و ﻣﮋدۀ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن را ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﯽﮐﺮد و هﺮ درد و ﺑﻴﻤﺎرﯼ را ﺷﻔﺎ ﻣﯽﺑﺨﺸﻴﺪ٣۶ .و ﭼﻮن اﻧﺒﻮﻩ ﺟﻤﺎﻋﺘﻬﺎ را دﻳﺪ ،دﻟﺶ ﺑﺮ ﺣﺎل ﺁﻧﺎن ﺳﻮﺧﺖ زﻳﺮا هﻤﭽﻮن ﮔﻮﺳﻔﻨﺪاﻧﯽ ﺑﯽﺷﺒﺎن، ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﺤﺎل و درﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ٣٧ .ﭘﺲ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﮔﻔﺖ» :ﻣﺤﺼﻮل ﻓﺮاوان اﺳﺖ ،اﻣّﺎ ﮐﺎرﮔﺮ اﻧﺪﮎ٣٨ .ﭘﺲ ،از ﻣﺎﻟﮏ ﻣﺤﺼﻮل ﺑﺨﻮاهﻴﺪ ﺗﺎ ﮐﺎرﮔﺮان ﺑﺮاﯼ در ِو ﻣﺤﺼﻮل ﺧﻮد ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ«.
ﻣﺘﯽ ١٠ رﺳﺎﻟﺖ دوازدﻩ ﺷﺎﮔﺮد ١ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ دوازدﻩ ﺷﺎﮔﺮدش را ﻧﺰد ﺧﻮد ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ و ﺁﻧﺎن را اﻗﺘﺪار ﺑﺨﺸﻴﺪ ﺗﺎ ارواح ﭘﻠﻴﺪ را ﺑﻴﺮون ﮐﻨﻨﺪ و هﺮ درد و ﺑﻴﻤﺎرﯼ را ﺷﻔﺎ دهﻨﺪ٢ .اﻳﻦ اﺳﺖ ﻧﺎﻣﻬﺎﯼ دوازدﻩ رﺳﻮل :ﻧﺨﺴﺖ ،ﺷَﻤﻌﻮن ﻣﻌﺮوف ﺑﻪ ﭘِﻄﺮُس و ﺑﺮادرش ﺁﻧﺪرﻳﺎس؛ ﻳﻌﻘﻮب ﭘﺴﺮ ِزﺑِﺪﯼ و ﺣﻠْﻔﺎﯼ و َﺗﺪّاﯼ؛ ﺑﺮادرش ﻳﻮﺣﻨﺎ؛ ٣ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ و ﺑَﺮﺗﻮﻟْﻤﺎ؛ ﺗﻮﻣﺎ و َﻣﺘّﺎﯼ ﺧﺮاﺟﮕﻴﺮ؛ ﻳﻌﻘﻮب ﭘﺴﺮ َ ﺳﺨَﺮﻳﻮﻃﯽ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ را ﺗﺴﻠﻴﻢ دﺷﻤﻦ ﮐﺮد. ۴ﺷَﻤﻌﻮن ﻏﻴﻮر و ﻳﻬﻮداﯼ ِا ْ ۵ﻋﻴﺴﯽ اﻳﻦ دوازدﻩ ﺗﻦ را ﻓﺮﺳﺘﺎد و ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﻓﺮﻣﻮد» :ﻧﺰد ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻣﺮوﻳﺪ و ﺑﻪ ن ﮔﻤﺸﺪۀ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ هﻴﭻﻳﮏ از ﺷﻬﺮهﺎﯼ ﺳﺎﻣﺮﻳﺎن داﺧﻞ ﻣﺸﻮﻳﺪ۶ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻧﺰد ﮔﻮﺳﻔﻨﺪا ِ ﺑﺮوﻳﺪ٧ .هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﯽروﻳﺪ ،اﻳﻦ ﭘﻴﺎم را ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ٨ .ﺑﻴﻤﺎران را ﺷﻔﺎ دهﻴﺪ ،ﻣﺮدﮔﺎن را زﻧﺪﻩ ﮐﻨﻴﺪ ،ﺟﺬاﻣﻴﻬﺎ را ﭘﺎﮎ ﺳﺎزﻳﺪ ،دﻳﻮهﺎ را ﺑﻴﺮون ﮐﻨﻴﺪ ،ﺑﺮاﻳﮕﺎن ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﺪ ،ﺑﺮاﻳﮕﺎن هﻢ ﺑﺪهﻴﺪ٩ .هﻴﭻ ﻃﻼ ﻳﺎ ﻧﻘﺮﻩ ﻳﺎ ﻣﺲ در ﮐﻤﺮﺑﻨﺪهﺎﻳﺘﺎن ﺑﺎ ﺧﻮد ﻧﺒﺮﻳﺪ١٠ .و ﺑﺮاﯼ ﺳﻔﺮ ﮐﻮﻟﻪﺑﺎر ﻳﺎ ﭘﻴﺮاهﻦ اﺿﺎﻓﯽ ﻳﺎ ﮐﻔﺶ ﻳﺎ ﭼﻮﺑﺪﺳﺘﯽ ﺑﺮﻧﺪارﻳﺪ ،زﻳﺮا ﮐﺎرﮔﺮ ﻣﺴﺘﺤﻖ ﻣﺎﻳﺤﺘﺎج ﺧﻮﻳﺶ اﺳﺖ١١ .ﺑﻪ هﺮ ﺷﻬﺮ ﻳﺎ روﺳﺘﺎﻳﯽ ﮐﻪ داﺧﻞ ﻣﯽﺷﻮﻳﺪ ،ﻓﺮدﯼ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺑﺠﻮﻳﻴﺪ و ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺁن ﺷﻬﺮ هﺴﺘﻴﺪ در ﺧﺎﻧﻪاش ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ١٢ .ﭼﻮن ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪاﯼ درﻣﯽﺁﻳﻴﺪ ،ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ” ،ﺳﻼم ﺑﺮ ﺷﻤﺎ١٣ “.اﮔﺮ ﺁن ﺧﺎﻧﻪ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺳﻼم ﺷﻤﺎ ﺑﺮ ﺁن ﻗﺮار ﻣﯽﮔﻴﺮد و اﮔﺮ ﻧﻪ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺎزﻣﯽﮔﺮدد١۴ .اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﮎ ﺁن ﺧﺎﻧﻪ و ﻳﺎ ﺷﻬﺮ ،ﺧﺎﮎ ﺷﻤﺎ را ﻧﭙﺬﻳﺮد و ﻳﺎ ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺎﻧﺘﺎن ﮔﻮش ﻧﺴﭙﺎرد ،ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﺗﺮ ِ ﭘﺎﻳﻬﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﺘﮑﺎﻧﻴﺪ١۵ .ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ در روز داورﯼ ،ﺗﺤﻤﻞ ﻣﺠﺎزات ﺑﺮاﯼ ﺳُﺪوم و ﻏَﻤﻮرَﻩ ﺁﺳﺎﻧﺘﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ﺗﺎ ﺑﺮاﯼ ﺁن ﺷﻬﺮ. »١۶ﻣﻦ ﺷﻤﺎ را هﻤﺎﻧﻨﺪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﮔﺮﮔﺎن ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻢ .ﭘﺲ هﻤﭽﻮن ﻣﺎ ْر هﻮﺷﻴﺎر ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﺒﻮﺗ ْﺮ ﺳﺎدﻩ١٧ .از ﻣﺮدم ﺑﺮﺣﺬر ﺑﺎﺷﻴﺪ .ﺁﻧﺎن ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻣﺤﺎﮐﻢ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺳﭙﺮد و در ﮐﻨﻴﺴﻪهﺎﯼ ﺧﻮد ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ ﺧﻮاهﻨﺪ زد١٨ .ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻣﻦ ﺷﻤﺎ را ﻧﺰد واﻟﻴﺎن و ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﺮد ﺗﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺁﻧﺎن و در ﻣﻴﺎن ﻗﻮﻣﻬﺎﯼ ﺟﻬﺎن ﺷﻬﺎدت دهﻴﺪ. ١٩اﻣّﺎ ﭼﻮن ﺷﻤﺎ را ﺗﺴﻠﻴﻢ ﮐﻨﻨﺪ ،ﻧﮕﺮان ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻳﺎ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ .در ﺁن زﻣﺎن ﺁﻧﭽﻪ ح ﭘﺪر ﺷﻤﺎﺳﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻋﻄﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ٢٠ .زﻳﺮا ﮔﻮﻳﻨﺪﻩ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ رو ِ ﮐﻪ ﺑﻪ زﺑﺎن ﺷﻤﺎ ﺳﺨﻦ ﺧﻮاهﺪ ﮔﻔﺖ٢١ .ﺑﺮادر ،ﺑﺮادر را و ﭘﺪر ،ﻓﺮزﻧﺪ را ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻣﺮگ
ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد .ﻓﺮزﻧﺪان ﺑﺮ واﻟﺪﻳﻦ ﺑﺮﺧﻮاهﻨﺪ ﺧﺎﺳﺖ و ﻣﻮﺟﺒﺎت ﻗﺘﻞ ﺁﻧﻬﺎ را ﻓﺮاهﻢ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺁورد٢٢ .هﻤﮥ ﻣﺮدم ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻧﺎم ﻣﻦ از ﺷﻤﺎ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد .اﻣّﺎ هﺮﮐﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﭘﺎﻳﺪار ﺑﻤﺎﻧﺪ ،ﻧﺠﺎت ﺧﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ٢٣ .ﭼﻮن در ﺷﻬﺮﯼ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺁزار رﺳﺎﻧﻨﺪ ،ﺑﻪ ﺷﻬﺮﯼ دﻳﮕﺮ ﺑﮕﺮﻳﺰﻳﺪ .ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ ﺑﻪ هﻤﮥ ﺷﻬﺮهﺎﯼ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺮوﻳﺪ ،ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ. »٢۴ﺷﺎﮔﺮد از اﺳﺘﺎد ﺧﻮد ﺑﺮﺗﺮ ﻧﻴﺴﺖ و ﻧﻪ ﻏﻼم از ارﺑﺎب ﺧﻮد واﻻﺗﺮ٢۵ .ﺷﺎﮔﺮد را ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﺳﺘﺎد ﺧﻮد ﺷﻮد و ﻏﻼم را ﮐﻪ هﻤﭽﻮن ارﺑﺎب ﺧﻮد ﮔﺮدد .اﮔﺮ رﺋﻴﺲ ﺧﺎﻧﻪ را َﺑﻌَﻠﺰِﺑﻮل ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ ،ﺳﺎﻳﺮ اﻓﺮاد ﺧﺎﻧﻪ را ﭼﻪ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺧﻮاﻧﺪ؟ »٢۶ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ،از ﺁﻧﺎن ﻣﺘﺮﺳﻴﺪ .هﻴﭻﭼﻴ ِﺰ ﭘﻨﻬﺎﻧﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺁﺷﮑﺎر ﻧﺸﻮد و هﻴﭻﭼﻴ ِﺰ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩاﯼ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻋﻴﺎن ﻧﮕﺮدد٢٧ .ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ در ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﮔﻔﺘﻢ ،در روﺷﻨﺎﻳﯽ ﺑﻴﺎن ﮐﻨﻴﺪ و ﺁﻧﭽﻪ در ﮔﻮﺷﺘﺎن ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ،از ﻓﺮاز ﺑﺎﻣﻬﺎ اﻋﻼم ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ٢٨ .از ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺟﺴﻢ را ﻣﯽﮐﺸﻨﺪ اﻣّﺎ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﮐﺸﺘﻦ روح ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ،ﻣﺘﺮﺳﻴﺪ؛ از او ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﻗﺎدر اﺳﺖ هﻢ روح و هﻢ ﺟﺴﻢ ﺷﻤﺎ را در ﺟﻬﻨﻢ هﻼﮎ ﮐﻨﺪ٢٩ .ﺁﻳﺎ دو ﮔﻨﺠﺸﮏ ﺑﻪ ﻳﮏ ﭘﻮل ﺳﻴﺎﻩ ﻓﺮوﺧﺘﻪ ﻧﻤﯽﺷﻮﻧﺪ؟ ﺑﺎ اﻳﻦهﻤﻪ ،ﺣﺘﯽ ﻳﮏ ﮔﻨﺠﺸﮏ ﻧﻴﺰ ﺑﺪون ﺧﻮاﺳﺖ ﭘﺪر ﺷﻤﺎ ﺑﻪ زﻣﻴﻦ ﻧﻤﯽاﻓﺘﺪ. ٣٠ﺣﺘﯽ ﻣﻮهﺎﯼ ﺳﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﻪﺗﻤﺎﻣﯽ ﺷﻤﺮدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ٣١ .ﭘﺲ ﻣﺘﺮﺳﻴﺪ ،زﻳﺮا ارزش ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺶ از هﺰاران ﮔﻨﺠﺸﮏ اﺳﺖ. »٣٢هﺮﮐﻪ ﻧﺰد ﻣﺮدم ﻣﺮا اﻗﺮار ﮐﻨﺪ ،ﻣﻦ ﻧﻴﺰ در ﺣﻀﻮر ﭘﺪر ﺧﻮد ﮐﻪ در ﺁﺳﻤﺎن اﺳﺖ ،او را اﻗﺮار ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد؛ ٣٣اﻣّﺎ هﺮﮐﻪ ﻣﺮا ﻧﺰد ﻣﺮدم اﻧﮑﺎر ﮐﻨﺪ ،ﻣﻦ ﻧﻴﺰ در ﺣﻀﻮر ﭘﺪر ﺧﻮد ﮐﻪ در ﺁﺳﻤﺎن اﺳﺖ ،او را اﻧﮑﺎر ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد. »٣۴ﮔﻤﺎن ﻣﺒﺮﻳﺪ ﮐﻪ ﺁﻣﺪﻩام ﺗﺎ ﺻﻠﺢ ﺑﻪ زﻣﻴﻦ ﺑﻴﺎورم .ﻧﻴﺎﻣﺪﻩام ﺗﺎ ﺻﻠﺢ ﺑﻴﺎورم ،ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻣﺪﻩام ﺗﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﻴﺎورم! ٣۵زﻳﺮا ﺁﻣﺪﻩام ﺗﺎ: » ”ﭘﺴﺮ را ﺑﺮ ﭘﺪر، دﺧﺘﺮ را ﺑﺮ ﻣﺎدر و ﻋﺮوس را ﺑﺮ ﻣﺎدرﺷﻮهﺮش ﺑﺮاﻧﮕﻴﺰاﻧﻢ. ٣۶دﺷﻤﻨﺎن ﺷﺨﺺ ،اهﻞ ﺧﺎﻧﮥ ﺧﻮدش ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد“. »٣٧هﺮﮐﻪ ﭘﺪر ﻳﺎ ﻣﺎدر ﺧﻮد را ﺑﻴﺶ از ﻣﻦ دوﺳﺖ ﺑﺪارد ،ﺷﺎﻳﺴﺘﮥ ﻣﻦ ﻧﺒﺎﺷﺪ؛ و هﺮﮐﻪ ﭘﺴﺮ ﻳﺎ دﺧﺘﺮ ﺧﻮد را ﺑﻴﺶ از ﻣﻦ دوﺳﺖ ﺑﺪارد ،ﺷﺎﻳﺴﺘﮥ ﻣﻦ ﻧﺒﺎﺷﺪ٣٨ .هﺮﮐﻪ ﺻﻠﻴﺐ ﺧﻮد را ﺑﺮﻧﮕﻴﺮد و از ﭘﯽ ﻣﻦ ﻧﻴﺎﻳﺪ ،ﺷﺎﻳﺴﺘﮥ ﻣﻦ ﻧﺒﺎﺷﺪ٣٩ .هﺮﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﺟﺎن ﺧﻮد را ﺣﻔﻆ ﮐﻨﺪ ،ﺁن را از دﺳﺖ ﺧﻮاهﺪ داد و هﺮﮐﻪ ﺟﺎن ﺧﻮد را ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻣﻦ از دﺳﺖ ﺑﺪهﺪ ،ﺁن را ﺣﻔﻆ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد. »۴٠هﺮﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﭙﺬﻳﺮد ،ﻣﺮا ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ و ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻣﺮا ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ،ﻓﺮﺳﺘﻨﺪۀ ﻣﺮا ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ۴١ .هﺮﮐﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﯼ را از ﺁنرو ﮐﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﺳﺖ ﺑﭙﺬﻳﺮد ،ﭘﺎداش ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ را
درﻳﺎﻓﺖ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد ،و هﺮﮐﻪ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ را از ﺁنرو ﮐﻪ ﭘﺎرﺳﺎﺳﺖ ﺑﭙﺬﻳﺮد ،ﭘﺎداش ﭘﺎرﺳﺎ را ﺧﻮاهﺪ ﮔﺮﻓﺖ۴٢ .هﺮﮐﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﮐﻮﭼﮑﺎن ،از ﺁنرو ﮐﻪ ﺷﺎﮔﺮد ﻣﻨﻨﺪ ،ﺣﺘﯽ ﺟﺎﻣﯽ ﺁب ﺳﺮد ﺑﺪهﺪ ،ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﯽﭘﺎداش ﻧﺨﻮاهﺪ ﻣﺎﻧﺪ«.
ﻣﺘﯽ ١١ ﺳﺨﻨﺎن ﻋﻴﺴﯽ درﺑﺎرۀ ﻳﺤﻴﺎﯼ ﺗﻌﻤﻴﺪدهﻨﺪﻩ ١ﭘﺲ از ﺁﻧﮑﻪ ﻋﻴﺴﯽ از دادن اﻳﻦ ﻓﺮﻣﺎﻧﻬﺎ ﺑﻪ دوازدﻩ ﺷﺎﮔﺮد ﺧﻮد ﻓﺎرغ ﺷﺪ ،از ﺁﻧﺠﺎ ﻋﺰﻳﻤﺖ ﮐﺮد ﺗﺎ در ﺷﻬﺮهﺎﯼ اﻳﺸﺎن ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺑﭙﺮدازد. ٢ﭼﻮن ﻳﺤﻴﯽ در زﻧﺪان ،وﺻﻒ ﮐﺎرهﺎﯼ ﻣﺴﻴﺢ را ﺷﻨﻴﺪ ،ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد را ﻧﺰد وﯼ ﻓﺮﺳﺘﺎد ٣ﺗﺎ ﺑﭙﺮﺳﻨﺪ» :ﺁﻳﺎ ﺗﻮ هﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺑﺎﻳﺴﺖ ﺑﻴﺎﻳﺪ ،ﻳﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ دﻳﮕﺮﯼ ﺑﺎﺷﻴﻢ؟« ۴ﻋﻴﺴﯽ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮوﻳﺪ و ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﺑﻴﻨﻴﺪ و ﻣﯽﺷﻨﻮﻳﺪ ،ﺑﻪ ﻳﺤﻴﯽ ﺑﺎزﮔﻮﻳﻴﺪ ،ﮐﻪ ۵ﮐﻮران ﺑﻴﻨﺎ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ،ﻟﻨﮕﺎن راﻩ ﻣﯽروﻧﺪ ،ﺟﺬاﻣﻴﺎن ﭘﺎﮎ ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ ،ﮐﺮان ﺷﻨﻮا ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ، ﻣﺮدﮔﺎن زﻧﺪﻩ ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ و ﺑﻪ ﻓﻘﻴﺮان ﺑﺸﺎرت دادﻩ ﻣﯽﺷﻮد۶ .ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻣﻦ ﻧﻠﻐﺰد«. ٧ﭼﻮن ﺷﺎﮔﺮدان ﻳﺤﻴﯽ ﻣﯽرﻓﺘﻨﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ درﺑﺎرۀ ﻳﺤﻴﯽ ﺳﺨﻦ ﺁﻏﺎز ﮐﺮد و ﺑﻪ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮاﯼ دﻳﺪن ﭼﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﻪ ﺑﻴﺎﺑﺎن رﻓﺘﻴﺪ؟ ﺑﺮاﯼ دﻳﺪن ﻧﯽاﯼ ﮐﻪ از ﺑﺎد در ﺟﻨﺒﺶ اﺳﺖ؟ ٨اﮔﺮ ﻧﻪ ،ﭘﺲ ﺑﺮاﯼ دﻳﺪن ﭼﻪ رﻓﺘﻴﺪ؟ ﺑﺮاﯼ دﻳﺪن ﻣﺮدﯼ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻪاﯼ ﻟﻄﻴﻒ درﺑﺮ دارد؟ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻪهﺎﯼ ﻟﻄﻴﻒ درﺑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ در ﮐﺎﺧﻬﺎﯼ ﭘﺎدﺷﺎهﺎﻧﻨﺪ٩ .ﭘﺲ ﺑﺮاﯼ دﻳﺪن ﭼﻪ رﻓﺘﻴﺪ؟ ﺑﺮاﯼ دﻳﺪن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﯼ؟ ﺁرﯼ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ از ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺗﺮ اﺳﺖ. ١٠زﻳﺮا او هﻤﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ درﺑﺎرﻩاش ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ: » ”اﻳﻨﮏ رﺳﻮل ﺧﻮد را ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺗﻮ ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻢ، ﮐﻪ راهﺖ را ﭘﻴﺶ ﭘﺎﻳﺖ هﻤﻮار ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد“. ١١ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﺰرﮔﺘﺮ از ﻳﺤﻴﺎﯼ ﺗﻌﻤﻴﺪدهﻨﺪﻩ از ﻣﺎدر زادﻩ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ، اﻣّﺎ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﻳﻦ در ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن از او ﺑﺰرﮔﺘﺮ اﺳﺖ١٢ .از زﻣﺎن ﻳﺤﻴﺎﯼ ﺗﻌﻤﻴﺪدهﻨﺪﻩ ﺗﺎﮐﻨﻮن ،ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺎ ﻗﺪرت ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﻣﯽرود؛ اﻣّﺎ ﺳﺘﻤﮕﺮان ﺑﺮ ﺁن ﺟﻮر و ﺟﻔﺎ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ١٣ .زﻳﺮا هﻤﮥ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﺗﻮرات ﺗﺎ زﻣﺎن ﻳﺤﻴﯽ ﻧﺒﻮّت ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ١۴ .و اﮔﺮ ﺑﺨﻮاهﻴﺪ ﺑﭙﺬﻳﺮﻳﺪ ،ﻳﺤﻴﯽ هﻤﺎن اﻟﻴﺎس اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺑﺎﻳﺴﺖ ﺑﻴﺎﻳﺪ١۵ .هﺮﮐﻪ ﮔﻮش ﺷﻨﻮا دارد، ﺑﺸﻨﻮد. »١۶اﻳﻦ ﻧﺴﻞ را ﺑﻪ ﭼﻪ ﺗﺸﺒﻴﻪ ﮐﻨﻢ؟ هﻤﭽﻮن ﮐﻮدﮐﺎﻧﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ در ﺑﺎزار ﻣﯽﻧﺸﻴﻨﻨﺪ و ﺑﻪ هﻤﺒﺎزﻳﻬﺎﯼ ﺧﻮد ﻧﺪا ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ: ”»١٧ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﻧﯽ ﻧﻮاﺧﺘﻴﻢ ،ﻧﺮﻗﺼﻴﺪﻳﺪ؛
ﻣﺮﺛﻴﻪ ﺧﻮاﻧﺪﻳﻢ ،ﺑﺮ ﺳﻴﻨﻪ ﻧﺰدﻳﺪ“. ١٨زﻳﺮا ﻳﺤﻴﯽ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﻣﯽﺧﻮرَد و ﻧﻪ ﻣﯽﻧﻮﺷﺪ ،ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ” :دﻳﻮ دارد١٩ “.ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮرَد و ﻣﯽﻧﻮﺷﺪ؛ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ” :ﻣﺮدﯼ اﺳﺖ ﺷﮑﻤﺒﺎرﻩ و ﻣﻴﮕﺴﺎر ،دوﺳﺖ ﺧﺮاﺟﮕﻴﺮان و ﮔﻨﺎهﮑﺎران “.اﻣّﺎ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﺣﮑﻤﺖ را اﻋﻤﺎل ﺁن ﺑﻪﺛﺒﻮت ﻣﯽرﺳﺎﻧﺪ«.
ﺳﺮزﻧﺶ ﺷﻬﺮهﺎﻳﯽ ﮐﻪ اﻳﻤﺎن ﻧﻴﺎوردﻧﺪ ٢٠ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺳﺮزﻧﺶ ﺷﻬﺮهﺎﻳﯽ ﭘﺮداﺧﺖ ﮐﻪ هﺮﭼﻨﺪ ﺑﻴﺸﺘ ِﺮ ﻣﻌﺠﺰاﺗﺶ در ﺁﻧﻬﺎ اﻧﺠﺎم ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،اﻣّﺎ ﺗﻮﺑﻪ ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ»٢١ .واﯼ ﺑﺮ ﺗﻮ ،اﯼ ﺧﻮرَزﻳﻦ! واﯼ ﺑﺮ ﺗﻮ ،اﯼ ﺻﻴْﺪا! زﻳﺮا اﮔﺮ ﻣﻌﺠﺰاﺗﯽ ﮐﻪ در ﺷﻤﺎ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ در ﺻﻮر و ﺻﻴﺪون روﯼ ﻣﯽداد، ﺑﻴﺖ ِ ﻣﺮدم ﺁﻧﺠﺎ ﻣﺪﺗﻬﺎ ﭘﻴﺶ در ﭘﻼس و ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ٢٢ .اﻣّﺎ ﻳﻘﻴﻦ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ در روز داورﯼ ،ﺗﺤﻤﻞ ﻣﺠﺎزات ﺑﺮاﯼ ﺻﻮر و ﺻﻴﺪون ﺁﺳﺎﻧﺘﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ،ﺗﺎ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ. ٢٣و ﺗﻮ ،اﯼ َﮐﻔَﺮﻧﺎﺣﻮم ،ﺁﻳﺎ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﺻﻌﻮد ﺧﻮاهﯽ ﮐﺮد؟ هﺮﮔﺰ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻋﻤﺎق دوزخ ﺳﺮﻧﮕﻮن ﺧﻮاهﯽ ﺷﺪ .زﻳﺮا اﮔﺮ ﻣﻌﺠﺰاﺗﯽ ﮐﻪ در ﺗﻮ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ در ﺳُﺪوم رخ ﻣﯽداد ،ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﺑﺮ ﺟﺎ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ٢۴ .اﻣّﺎ ﻳﻘﻴﻦ ﺑﺪان ﮐﻪ در روز داورﯼ ،ﺗﺤﻤﻞ ﻣﺠﺎزات ﺑﺮاﯼ ﺳُﺪوم ﺁﺳﺎﻧﺘﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ،ﺗﺎ ﺑﺮاﯼ ﺗﻮ«.
وﻋﺪۀ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ٢۵در ﺁن وﻗﺖ ،ﻋﻴﺴﯽ اﻇﻬﺎر داﺷﺖ» :اﯼ ﭘﺪر ،ﻣﺎﻟﮏ ﺁﺳﻤﺎن و زﻣﻴﻦ ،ﺗﻮ را ﻣﯽﺳﺘﺎﻳﻢ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺣﻘﺎﻳﻖ را از داﻧﺎﻳﺎن و ﺧﺮدﻣﻨﺪان ﭘﻨﻬﺎن داﺷﺘﻪاﯼ و ﺑﺮ ﮐﻮدﮐﺎن ﺁﺷﮑﺎر ﮐﺮدﻩاﯼ٢۶ .ﺑﻠﻪ ،اﯼ ﭘﺪر ،زﻳﺮا ﺧﺸﻨﻮدﯼ ﺗﻮ در اﻳﻦ ﺑﻮد٢٧ .ﭘﺪرم هﻤﻪﭼﻴﺰ را ﺑﻪ ﻣﻦ ﺳﭙﺮدﻩ اﺳﺖ .هﻴﭻﮐﺲ ﭘﺴﺮ را ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺳﺪ ﺟﺰ ﭘﺪر و هﻴﭻﮐﺲ ﭘﺪر را ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺳﺪ ﺟﺰ ﭘﺴﺮ و ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﭘﺴﺮ ﺑﺨﻮاهﺪ او را ﺑﺮ اﻳﺸﺎن ﺁﺷﮑﺎر ﺳﺎزد. »٢٨ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﻧﺰد ﻣﻦ ،اﯼ ﺗﻤﺎﻣﯽ زﺣﻤﺘﮑﺸﺎن و ﮔﺮاﻧﺒﺎران ،ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﺧﻮاهﻢ ﺑﺨﺸﻴﺪ٢٩ .ﻳﻮغ ﻣﺮا ﺑﺮ دوش ﮔﻴﺮﻳﺪ و از ﻣﻦ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻳﺎﺑﻴﺪ ،زﻳﺮا ﻣﻼﻳﻢ و اﻓﺘﺎدﻩدل هﺴﺘﻢ ،و در ﺟﺎﻧﻬﺎﯼ ﺧﻮﻳﺶ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﺧﻮاهﻴﺪ ﻳﺎﻓﺖ٣٠ .ﭼﺮاﮐﻪ ﻳﻮغ ﻣﻦ راﺣﺖ اﺳﺖ و ﺑﺎر ﻣﻦ ﺳﺒﮏ«.
ﻣﺘﯽ ١٢ ﺷﺒّﺎت ﺻﺎﺣﺐ روز َ ﺷﺒّﺎت از ﻣﻴﺎن ﻣﺰارع ﮔﻨﺪم ﻣﯽﮔﺬﺷﺖ .ﺷﺎﮔﺮدان او ١در ﺁن زﻣﺎن ،ﻋﻴﺴﯽ در روز َ ﺑﻪﻋﻠﺖ ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﭼﻴﺪن ﺧﻮﺷﻪهﺎﯼ ﮔﻨﺪم و ﺧﻮردن ﺁﻧﻬﺎ ﮐﺮدﻧﺪ٢ .ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ﭼﻮن ﺷﺒّﺎت اﻳﻦ را دﻳﺪﻧﺪ ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ،ﺷﺎﮔﺮداﻧﺖ ﮐﺎرﯼ اﻧﺠﺎم ﻣﯽدهﻨﺪ ﮐﻪ در روز َ ﺟﺎﻳﺰ ﻧﻴﺴﺖ٣ «.ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﻣﮕﺮ ﻧﺨﻮاﻧﺪﻩاﻳﺪ ﮐﻪ داوود ﭼﻪ ﮐﺮد ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺧﻮد و ﻳﺎراﻧﺶ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺑﻮدﻧﺪ؟ ۴ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﺧﺪا درﺁﻣﺪ و ﺧﻮد و ﻳﺎراﻧﺶ ﻧﺎن ﺗﻘﺪﻳﻤﯽ را ﺧﻮردﻧﺪ ،هﺮﭼﻨﺪ
ﺧﻮردن ﺁن ﺑﺮاﯼ او و ﻳﺎراﻧﺶ ﺟﺎﻳﺰ ﻧﺒﻮد ،زﻳﺮا ﻓﻘﻂ ﮐﺎهﻨﺎن ﺑﺪان ﻣﺠﺎز ﺑﻮدﻧﺪ۵ .ﻳﺎ ﻣﮕﺮ ﺷﺒّﺎت را ﺣﺮﻣﺖ ﻧﮕﺎﻩ ﺷﺒّﺎت ،ﮐﺎهﻨﺎن در ﻣﻌﺒﺪَ ، در ﺗﻮرات ﻧﺨﻮاﻧﺪﻩاﻳﺪ ﮐﻪ در روزهﺎﯼ َ ﻧﻤﯽدارﻧﺪ ،و ﺑﺎ اﻳﻦهﻤﻪ ﺑﯽﮔﻨﺎهﻨﺪ؟ ۶ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﺴﯽ در اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺰرﮔﺘﺮ از ﻣﻌﺒﺪ اﺳﺖ! ٧اﮔﺮ ﻣﻔﻬﻮم اﻳﻦ ﮐﻼم را درﮎ ﻣﯽﮐﺮدﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ ”ﻃﺎﻟﺐ رﺣﻤﺘﻢ ،ﻧﻪ ﺷﺒّﺎت ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ “،دﻳﮕﺮ ﺑﯽﮔﻨﺎهﺎن را ﻣﺤﮑﻮم ﻧﻤﯽﮐﺮدﻳﺪ٨ .زﻳﺮا ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﺻﺎﺣﺐ َ اﺳﺖ«.
ﺷﻔﺎﯼ ﻣﺮد ﻋﻠﻴﻞ ٩ﺳﭙﺲ ﺁن ﻣﮑﺎن را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺖ و ﺑﻪ ﮐﻨﻴﺴﮥ ﺁﻧﺎن درﺁﻣﺪ١٠ .در ﮐﻨﻴﺴﻪ ﻣﺮدﯼ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺷﺒّﺎت ﻳﮏ دﺳﺘﺶ ﺧﺸﮏ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد .ﺣﺎﺿﺮان از ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﺁﻳﺎ ﺷﻔﺎ دادن در روز َ ﺟﺎﻳﺰ اﺳﺖ؟« اﻳﻦ را ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻬﺎﻧﻪاﯼ ﺑﺮاﯼ ﻣﺘﻬﻢ ﮐﺮدن او ﺑﻴﺎﺑﻨﺪ١١ .او ﺑﺪﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ: ﺷﺒّﺎت در ﭼﺎهﯽ ﺑﻴﻔﺘﺪ ،ﺁﻳﺎ »اﮔﺮ ﻳﮑﯽ از ﺷﻤﺎ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﯼ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﺁن ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ در روز َ ﺁن را ﻧﻤﯽﮔﻴﺮد و از ﭼﺎﻩ ﺑﻴﺮون ﻧﻤﯽﺁورد؟ ١٢ﺣﺎل ،اﻧﺴﺎن ﭼﻘﺪر ﺑﺎارزﺷﺘﺮ از ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺷﺒّﺎت ﺟﺎﻳﺰ اﺳﺖ١٣ «.ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺁن ﻣﺮد ﮔﻔﺖ» :دﺳﺘﺖ اﺳﺖ! ﭘﺲ ﻧﻴﮑﻮﻳﯽ ﮐﺮدن در روز َ را دراز ﮐﻦ!« او دﺳﺘﺶ را دراز ﮐﺮد و ﺁن دﺳﺖ ،ﻣﺎﻧﻨﺪ دﺳﺖ دﻳﮕﺮش ﺳﺎﻟﻢ ﺷﺪ١۴ .اﻣّﺎ ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ﺑﻴﺮون رﻓﺘﻨﺪ و ﺑﺎ هﻢ ﻣﺸﻮرت ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ او را ﺑﮑﺸﻨﺪ.
ﺧﺎدم ﺑﺮﮔﺰﻳﺪۀ ﺧﺪا ١۵ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ از اﻳﻦ اﻣﺮ ﺁﮔﺎﻩ ﺷﺪ ،ﺁن ﻣﮑﺎن را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺖ .اﻣّﺎ ﻋﺪۀ ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﭘﯽ او رﻓﺘﻨﺪ و او ﺟﻤﻴﻊ اﻳﺸﺎن را ﺷﻔﺎ ﺑﺨﺸﻴﺪ ١۶و اﻳﺸﺎن را ﻗﺪﻏﻦ ﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﻪ دﻳﮕﺮان ﻧﮕﻮﻳﻨﺪ ﺷﻌْﻴﺎﯼ ﻧﺒﯽ ﺑﻪاﻧﺠﺎم رﺳﺪ ﮐﻪ: ﮐﻪ او ﮐﻴﺴﺖ١٧ .اﻳﻦ واﻗﻊ ﺷﺪ ﺗﺎ ﮔﻔﺘﮥ ِا َ »١٨اﻳﻦ اﺳﺖ ﺧﺎدم ﻣﻦ ﮐﻪ او را ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩام، ﻣﺤﺒﻮب ﻣﻦ ﮐﻪ ﺟﺎﻧﻢ از او ﺧﺸﻨﻮد اﺳﺖ. روح ﺧﻮد را ﺑﺮ وﯼ ﺧﻮاهﻢ ﻧﻬﺎد و او ﻋﺪاﻟﺖ را ﺑﻪ ﻗﻮﻣﻬﺎ اﻋﻼم ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ. ١٩ﻧﺰاع ﻧﺨﻮاهﺪ ﮐﺮد و ﻓﺮﻳﺎد ﻧﺨﻮاهﺪ زد؛ و ﮐﺴﯽ ﺻﺪاﻳﺶ را در ﮐﻮﭼﻪهﺎ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﻨﻴﺪ. ﯽ ﺧُﺮد ﺷﺪﻩ را ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﮑﺴﺖ ٢٠ﻧ ِ و ﻓﺘﻴﻠﮥ ﻧﻴﻢﺳﻮﺧﺘﻪ را ﺧﺎﻣﻮش ﻧﺨﻮاهﺪ ﮐﺮد، ﺗﺎ ﻋﺪاﻟﺖ را ﺑﻪ ﭘﻴﺮوزﯼ رﺳﺎﻧﺪ.
٢١ﻧﺎم او ﻣﺎﻳﮥ اﻣﻴﺪ ﺑﺮاﯼ هﻤﮥ ﻗﻮﻣﻬﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد«.
ﻋﻴﺴﯽ و َﺑﻌَﻠﺰِﺑﻮل ٢٢ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻣﺮدﯼ دﻳﻮزدﻩ را ﮐﻪ ﮐﻮر و ﻻل ﺑﻮد ﻧﺰدش ﺁوردﻧﺪ و ﻋﻴﺴﯽ او را ﺷﻔﺎ داد، ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاﯼ ﮐﻪ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺒﻴﻨﺪ و ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﺪ٢٣ .ﭘﺲ ﺁن ﺟﻤﺎﻋﺖ هﻤﻪ در ﺷﮕﻔﺖ ﺷﺪﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﻣﺮد هﻤﺎن ﭘﺴﺮ داوود ﻧﻴﺴﺖ؟« ٢۴اﻣّﺎ ﭼﻮن ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ، ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺑﻪ ﻳﺎرﯼ َﺑﻌَﻠﺰِﺑﻮل ،رﺋﻴﺲ دﻳﻮهﺎﺳﺖ ﮐﻪ دﻳﻮهﺎ را ﺑﻴﺮون ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺑﺲ!« ٢۵ﻋﻴﺴﯽ اﻓﮑﺎر ﺁﻧﺎن را درﻳﺎﻓﺖ و ﺑﺪﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :هﺮ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺿﺪ ﺧﻮد ﺗﺠﺰﻳﻪ ﺷﻮد ،ﻧﺎﺑﻮد ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،و هﺮ ﺷﻬﺮ ﻳﺎ ﺧﺎﻧﻪاﯼ ﮐﻪ ﺑﺮﺿﺪ ﺧﻮد ﺗﺠﺰﻳﻪ ﺷﻮد ،ﭘﺎﺑﺮﺟﺎ ﻧﺨﻮاهﺪ ﻣﺎﻧﺪ٢۶ .اﮔﺮ ﺷﻴﻄﺎن ،ﺷﻴﻄﺎن را ﺑﻴﺮون ﮐﻨﺪ ،ﺑﺮﺿﺪ ﺧﻮد ﺗﺠﺰﻳﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ؛ ﭘﺲ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺣﮑﻮﻣﺘﺶ ﭘﺎﺑﺮﺟﺎ ﺧﻮاهﺪ ﻣﺎﻧﺪ؟ ٢٧و اﮔﺮ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻳﺎرﯼ َﺑﻌَﻠﺰِﺑﻮل دﻳﻮهﺎ را ﺑﻴﺮون ﻣﯽﮐﻨﻢ، ﺷﺎﮔﺮدان ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻳﺎرﯼ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻴﺮون ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ؟ ﭘﺲ اﻳﺸﺎن ﺧﻮ ْد داوران ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد٢٨ .و اﻣّﺎ اﮔﺮ ﻣﻦ ﺑﻪواﺳﻄﮥ روح ﺧﺪا دﻳﻮهﺎ را ﺑﻴﺮون ﻣﯽﮐﻨﻢ ،ﻳﻘﻴﻦ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺷﻤﺎ رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ٢٩ .ﺑﻌﻼوﻩ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﻣﺮدﯼ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ درﺁﻳﺪ و اﻣﻮاﻟﺶ را ﻏﺎرت ﮐﻨﺪ ،ﻣﮕﺮ اﻳﻦ ﮐﻪ ﻧﺨﺴﺖ ﺁن ﻣﺮد را ﺑﺒﻨﺪد .ﺳﭙﺲ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺧﺎﻧﮥ او را ﻏﺎرت ﮐﻨﺪ٣٠ .هﺮﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﺮﺿﺪ ﻣﻦ اﺳﺖ ،و هﺮﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺟﻤﻊ ﻧﮑﻨﺪ ،ﭘﺮاﮐﻨﺪﻩ ﻣﯽﺳﺎزد٣١ .ﭘﺲ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،هﺮ ﻧﻮع ﮔﻨﺎﻩ و ﮐﻔﺮﯼ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺷﻮد ،ﺁﻣﺮزﻳﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮد ،اﻣّﺎ ﮐﻔﺮ ﺑﻪ روح ﺁﻣﺮزﻳﺪﻩ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ٣٢ .هﺮﮐﻪ ﺳﺨﻨﯽ ﺑﺮﺿﺪ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﮔﻮﻳﺪ ،ﺁﻣﺮزﻳﺪﻩ ﺷﻮد ،اﻣّﺎ هﺮﮐﻪ ﺑﺮﺿﺪ روحاﻟﻘﺪس ﺳﺨﻦ ﮔﻮﻳﺪ ،ﻧﻪ در اﻳﻦ ﻋﺼﺮ و ﻧﻪ در ﻋﺼﺮ ﺁﻳﻨﺪﻩ ،ﺁﻣﺮزﻳﺪﻩ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ. »٣٣اﮔﺮ ﻣﻴﻮۀ ﻧﻴﮑﻮ ﻣﯽﺧﻮاهﻴﺪ ،درﺧﺖ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻴﮑﻮ ﺑﺎﺷﺪ ،زﻳﺮا درﺧﺖ ﺑﺪ ﻣﻴﻮۀ ﺑﺪ ﺧﻮاهﺪ داد .درﺧﺖ را از ﻣﻴﻮﻩاش ﻣﯽﺗﻮان ﺷﻨﺎﺧﺖ٣۴ .اﯼ اﻓﻌﯽزادﮔﺎن ،ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﺑﺪﺳﻴﺮت هﺴﺘﻴﺪ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺳﺨﻦ ﻧﻴﮑﻮ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ؟ زﻳﺮا زﺑﺎن از ﺁﻧﭽﻪ دل از ﺁن ﻟﺒﺮﻳﺰ اﺳﺖ ،ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ٣۵ .ﺷﺨﺺ ﻧﻴﮏ ،از ﺧﺰاﻧﮥ ﻧﻴﮑﻮﯼ دل ﺧﻮد ﻧﻴﮑﻮﻳﯽ ﺑﺮﻣﯽﺁ َورَد و ﺷﺨﺺ ﺑﺪ ،از ﺧﺰاﻧﮥ ﺑﺪ دل ﺧﻮد ،ﺑﺪﯼ٣۶ .اﻣّﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﻣﺮدم ﺑﺮاﯼ هﺮ ﺳﺨﻦ ﭘﻮچ ﮐﻪ ﺑﺮ زﺑﺎن ﺑﺮاﻧﻨﺪ ،در روز داورﯼ ﺣﺴﺎب ﺧﻮاهﻨﺪ داد٣٧ .زﻳﺮا ﺑﺎ ﺳﺨﻨﺎن ﺧﻮد ﺗﺒﺮﺋﻪ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﺪ و ﺑﺎ ﺳﺨﻨﺎن ﺧﻮد ﻣﺤﮑﻮم ﺧﻮاهﻴﺪ ﮔﺮدﻳﺪ«.
درﺧﻮاﺳﺖ ﺁﻳﺘﯽ از ﻋﻴﺴﯽ ٣٨ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﺪﻩاﯼ از ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ و ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﺳﺘﺎد ،ﻣﯽﺧﻮاهﻴﻢ ﺁﻳﺘﯽ از ﺗﻮ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ٣٩ «.ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﻧﺴﻞ ﺷﺮارتﭘﻴﺸﻪ و زﻧﺎﮐﺎر ﺁﻳﺘﯽ ﻣﯽﺧﻮاهﻨﺪ! اﻣّﺎ ﺁﻳﺘﯽ ﺑﺪﻳﺸﺎن دادﻩ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ ،ﺟﺰ ﺁﻳﺖ ﻳﻮﻧﺲ ﻧﺒﯽ۴٠ .زﻳﺮا هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻳﻮﻧﺲ ﺳﻪ ﺷﺒﺎﻧﻪروز در ﯽ ﺑﺰرﮔﯽ ﺑﻮد ،ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﻧﻴﺰ ﺳﻪ ﺷﺒﺎﻧﻪروز در دل زﻣﻴﻦ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد۴١ .ﻣﺮدم ﺷﮑﻢ ﻣﺎه ِ ﻧﻴﻨﻮا در روز داورﯼ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻧﺴﻞ ﺑﺮﺧﻮاهﻨﺪ ﺧﺎﺳﺖ و ﻣﺤﮑﻮﻣﺸﺎن ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد ،زﻳﺮا ﭘﺲ از ﻣﻮﻋﻈﮥ ﻳﻮﻧﺲ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺣﺎل ﺁﻧﮑﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﺰرﮔﺘﺮ از ﻳﻮﻧﺲ اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ۴٢ .ﻣﻠﮑﮥ ﺟﻨﻮب در روز داورﯼ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻧﺴﻞ ﺑﺮﺧﻮاهﺪ ﺧﺎﺳﺖ و ﻣﺤﮑﻮﻣﺸﺎن ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد ،زﻳﺮا از
ﺁن ﺳﻮﯼ دﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪ ﺗﺎ ﺣﮑﻤﺖ ﺳﻠﻴﻤﺎن را ﺑﺸﻨﻮد و ﺣﺎل ﺁﻧﮑﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﺰرﮔﺘﺮ از ﺳﻠﻴﻤﺎن اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ. »۴٣هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ روح ﭘﻠﻴﺪ از ﮐﺴﯽ ﺑﻴﺮون ﻣﯽﺁﻳﺪ ،ﺑﻪ ﻣﮑﺎﻧﻬﺎﯼ ﺧﺸﮏ و ﺑﺎﻳﺮ ﻣﯽرود ﺗﺎ ﺟﺎﻳﯽ ﺑﺮاﯼ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﺑﻴﺎﺑﺪ ،اﻣّﺎ ﻧﻤﯽﻳﺎﺑﺪ۴۴ .ﭘﺲ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ ”ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪاﯼ ﮐﻪ از ﺁن ﺁﻣﺪم، ﺑﺎزﻣﯽﮔﺮدم “.اﻣّﺎ ﭼﻮن ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﻣﯽرﺳﺪ و ﺧﺎﻧﻪ را ﺧﺎﻟﯽ و رُﻓﺘﻪ و ﺁراﺳﺘﻪ ﻣﯽﻳﺎﺑﺪ، ۴۵ﻣﯽرود و هﻔﺖ روح ﺑﺪﺗﺮ از ﺧﻮد را ﻧﻴﺰ ﻣﯽﺁورد و هﻤﮕﯽ داﺧﻞ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و در ﺁﻧﺠﺎ ﺳﮑﻮﻧﺖ ﻣﯽﮔﺰﻳﻨﻨﺪ .در ﻧﺘﻴﺠﻪ ،ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺁن ﺷﺨﺺ ﺑﺪﺗﺮ از ﺣﺎﻟﺖ ﻧﺨﺴﺖ او ﻣﯽﺷﻮد. ﻋﺎﻗﺒﺖ اﻳﻦ ﻧﺴﻞ ﺷﺮور ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد«.
ﻣﺎدر و ﺑﺮادران ﻋﻴﺴﯽ ۴۶در هﻤﺎنﺣﺎل ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎ ﻣﺮدم ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻔﺖ ،ﻣﺎدر و ﺑﺮادراﻧﺶ ﺑﻴﺮون اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺑﺎ وﯼ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﮐﻨﻨﺪ۴٧ .ﭘﺲ ﺷﺨﺼﯽ ﺑﻪ او ﺧﺒﺮ داد ﮐﻪ» :ﻣﺎدر و ﺑﺮادراﻧﺖ ﺑﻴﺮون اﻳﺴﺘﺎدﻩاﻧﺪ و ﻣﯽﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﮐﻨﻨﺪ۴٨ «.ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﻣﺎدر ﻣﻦ ﮐﻴﺴﺖ؟ و ﺑﺮادراﻧﻢ ﭼﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ هﺴﺘﻨﺪ؟« ۴٩ﺳﭙﺲ ﺑﺎ دﺳﺖ ﺧﻮد ﺑﻪﺳﻮﯼ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ اﺷﺎرﻩ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ» :اﻳﻨﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎدر و ﺑﺮادران ﻣﻦ! ۵٠زﻳﺮا هﺮﮐﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﭘﺪر ﻣﺮا ﮐﻪ در ﺁﺳﻤﺎن اﺳﺖ ﺑﻪﺟﺎﯼﺁ َورَد ،ﺑﺮادر و ﺧﻮاهﺮ و ﻣﺎدر ﻣﻦ اﺳﺖ«.
ﻣﺘﯽ ١٣ َﻣﺜَﻞ ﺑﺮزﮔﺮ ١هﻤﺎن روز ،ﻋﻴﺴﯽ از ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ و ﮐﻨﺎر درﻳﺎ ﺑﻨﺸﺴﺖ٢ .اﻣّﺎ ﭼﻨﺎن ﺟﻤﻌﻴﺖ اﻧﺒﻮهﯽ او را اﺣﺎﻃﻪ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺳﻮار ﻗﺎﻳﻘﯽ ﺷﺪ و ﺑﺮ ﺁن ﺑﻨﺸﺴﺖ ،در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﺮدم در ﺳﺎﺣﻞ اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ٣ .ﺳﭙﺲ ﺑﺴﻴﺎر ﭼﻴﺰهﺎ ﺑﺎ َﻣﺜَﻠﻬﺎ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺑﻴﺎن ﮐﺮد .ﮔﻔﺖ» :روزﯼ ﺑﺮزﮔﺮﯼ ﺑﺮاﯼ ﺑﺬراﻓﺸﺎﻧﯽ ﺑﻴﺮون رﻓﺖ۴ .ﭼﻮن ﺑﺬر ﻣﯽﭘﺎﺷﻴﺪ ،ﺑﺮﺧﯽ در راﻩ اﻓﺘﺎد و ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را ﺧﻮردﻧﺪ۵ .ﺑﺮﺧﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﺳﻨﮕﻼخ اﻓﺘﺎد ،ﮐﻪ ﺧﺎﮎ ﭼﻨﺪاﻧﯽ ﻧﺪاﺷﺖ؛ ﭘﺲ زود ﺳﺒﺰ ﺷﺪ ،ﭼﺮاﮐﻪ ﺧﺎﮎ ﮐﻢ ﻋﻤﻖ ﺑﻮد۶ .اﻣّﺎ ﭼﻮن ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺑﺮﺁﻣﺪ، ﺳﻮﺧﺖ و ﺧﺸﮑﻴﺪ ،زﻳﺮا رﻳﺸﻪ ﻧﺪاﺷﺖ٧ .ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻴﺎن ﺧﺎرهﺎ اﻓﺘﺎد .ﺧﺎرهﺎ ﻧﻤﻮ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را ﺧﻔﻪ ﻧﻤﻮدﻧﺪ٨ .اﻣّﺎ ﺑﻘﻴﮥ ﺑﺬرهﺎ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻧﻴﮑﻮ اﻓﺘﺎد و ﺑﺎر ﺁورد :ﺑﻌﻀﯽ ﺻﺪ ﺑﺮاﺑﺮ، ﺑﻌﻀﯽ ﺷﺼﺖ و ﺑﻌﻀﯽ ﺳﯽ٩ .هﺮﮐﻪ ﮔﻮش دارد ،ﺑﺸﻨﻮد«. ١٠ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺷﺎﮔﺮدان ﻧﺰد او ﺁﻣﺪﻩ ،ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﭼﺮا ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﺮدم ﺑﺎ َﻣﺜَﻠﻬﺎ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﯽ؟« ١١او ﭘﺎﺳﺦ داد» :درﮎ اﺳﺮار ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻋﻄﺎ ﺷﺪﻩ ،اﻣّﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﻋﻄﺎ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ١٢ .زﻳﺮا ﺑﻪ ﺁن ﮐﻪ دارد ،ﺑﻴﺸﺘﺮ دادﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﻔﺮاواﻧﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، و از ﺁن ﮐﻪ ﻧﺪارد ،هﻤﺎن ﮐﻪ دارد ﻧﻴﺰ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ١٣ .از اﻳﻦرو ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺑﻪ َﻣﺜَﻠﻬﺎ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،زﻳﺮا: »ﻣﯽﻧﮕﺮﻧﺪ ،اﻣّﺎ ﻧﻤﯽﺑﻴﻨﻨﺪ؛
ﮔﻮش ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،اﻣّﺎ ﻧﻤﯽﺷﻨﻮﻧﺪ و ﻧﻤﯽﻓﻬﻤﻨﺪ. ﺷﻌْﻴﺎ در ﻣﻮرد ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺤﻘﻖ ﻣﯽﻳﺎﺑﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ: ١۴ﻧﺒﻮّت ِا َ » ”ﺑﻪ ﮔﻮش ﺧﻮد ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﻨﻴﺪ ،اﻣّﺎ هﺮﮔﺰ ﻧﺨﻮاهﻴﺪ ﻓﻬﻤﻴﺪ؛ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺧﻮد ﺧﻮاهﻴﺪ دﻳﺪ ،اﻣّﺎ هﺮﮔﺰ درﮎ ﻧﺨﻮاهﻴﺪ ﮐﺮد. ١۵زﻳﺮا دل اﻳﻦ ﻗﻮم ﺳﺨﺖ ﺷﺪﻩ، ﮔﻮﺷﻬﺎﻳﺸﺎن ﺳﻨﮕﻴﻦ ﮔﺸﺘﻪ، و ﭼﺸﻤﺎن ﺧﻮد را ﺑﺴﺘﻪاﻧﺪ، ﺗﺎ ﻣﺒﺎدا ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻧﺸﺎن ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ، و ﺑﺎ ﮔﻮﺷﻬﺎﻳﺸﺎن ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ و در دﻟﻬﺎﯼ ﺧﻮد ﺑﻔﻬﻤﻨﺪ و ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﮐﻨﻨﺪ و ﻣﻦ ﺷﻔﺎﻳﺸﺎن ﺑﺨﺸﻢ“. ١۶اﻣّﺎ ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﭼﺸﻤﺎن ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﻣﯽﺑﻴﻨﻨﺪ و ﮔﻮﺷﻬﺎﯼ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﻣﯽﺷﻨﻮﻧﺪ١٧ .ﺁﻣﻴﻦ، ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎرﯼ از اﻧﺒﻴﺎ و ﭘﺎرﺳﺎﻳﺎن ﻣﺸﺘﺎق ﺑﻮدﻧﺪ ﺁﻧﭽﻪ را ﺷﻤﺎ ﻣﯽﺑﻴﻨﻴﺪ ،ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ و ﻧﺪﻳﺪﻧﺪ ،و ﺁﻧﭽﻪ را ﺷﻤﺎ ﻣﯽﺷﻨﻮﻳﺪ ،ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ و ﻧﺸﻨﻴﺪﻧﺪ. »١٨ﭘﺲ ﺷﻤﺎ ﻣﻌﻨﯽ َﻣﺜَﻞ ﺑﺮزﮔﺮ را ﺑﺸﻨﻮﻳﺪ١٩ :هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﮐﻼم ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن را ﻣﯽﺷﻨﻮد اﻣّﺎ ﺁن را درﮎ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ،ﺁن ﺷﺮور ﻣﯽﺁﻳﺪ و ﺁﻧﭽﻪ در دل او ﮐﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ،ﻣﯽرﺑﺎﻳﺪ .اﻳﻦ هﻤﺎن ﺑﺬرﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ در راﻩ ﮐﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪ٢٠ .و اﻣّﺎ ﺑﺬرﯼ ﮐﻪ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﺳﻨﮕﻼخ اﻓﺘﺎد ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﻼم را ﻣﯽﺷﻨﻮد و ﺑﯽدرﻧﮓ ﺁن را ﺑﺎ ﺷﺎدﯼ ﻣﯽﭘﺬﻳﺮد، ٢١اﻣّﺎ ﭼﻮن در ﺧﻮد رﻳﺸﻪ ﻧﺪارد ،ﺗﻨﻬﺎ اﻧﺪﮎ زﻣﺎﻧﯽ دوام ﻣﯽﺁورد .وﻟﯽ وﻗﺘﯽ ﺑﻪﺳﺒﺐ ﮐﻼم ،ﺳﺨﺘﯽ ﻳﺎ ﺁزارﯼ ﺑﺮوز ﻣﯽﮐﻨﺪ ،دردم ﻣﯽاﻓﺘﺪ٢٢ .ﺑﺬرﯼ ﮐﻪ در ﻣﻴﺎن ﺧﺎرهﺎ ﮐﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪ ،ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﻼم را ﻣﯽﺷﻨﻮد ،اﻣّﺎ ﻧﮕﺮاﻧﻴﻬﺎﯼ اﻳﻦ دﻧﻴﺎ و ﻓﺮﻳﺒﻨﺪﮔﯽ ﺛﺮوت ،ﺁن را ﺧﻔﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺑﯽﺛﻤﺮ ﻣﯽﺳﺎزد٢٣ .اﻣّﺎ ﺑﺬرﯼ ﮐﻪ در زﻣﻴﻦ ﻧﻴﮑﻮ ﮐﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﻼم را ﻣﯽﺷﻨﻮد و ﺁن را ﻣﯽﻓﻬﻤﺪ و ﺑﺎرور ﺷﺪﻩ ﺻﺪ ،ﺷﺼﺖ ﻳﺎ ﺳﯽ ﺑﺮاﺑﺮ ﺛﻤﺮ ﻣﯽﺁورد«.
َﻣﺜَﻞ ﻋﻠﻔﻬﺎﯼ ﺳﻤّﯽ ٢۴ﻋﻴﺴﯽ َﻣﺜَﻞ دﻳﮕﺮﯼ ﻧﻴﺰ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺁورد» :ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن هﻤﺎﻧﻨﺪ ﻣﺮدﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻣﺰرﻋﮥ ﺧﻮد ﺑﺬ ِر ﺧﻮب ﭘﺎﺷﻴﺪ٢۵ .اﻣّﺎ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ هﻤﻪ در ﺧﻮاب ﺑﻮدﻧﺪ ،دﺷﻤﻦ وﯼ ﻒ ﺳﻤّﯽ ﮐﺎﺷﺖ و رﻓﺖ٢۶ .ﭼﻮن ﮔﻨﺪم ﺳﺒﺰ ﺷﺪ و ﺧﻮﺷﻪ ﺁورد، ﺁﻣﺪ و در ﻣﻴﺎن ﮔﻨﺪم ،ﻋﻠ ِ
ﻋﻠﻒ ﺳﻤّﯽ ﻧﻴﺰ ﻇﺎهﺮ ﺷﺪ٢٧ .ﻏﻼﻣﺎن ﻣﺎﻟﮏ ﻣﺰرﻋﻪ ﻧﺰد او رﻓﺘﻨﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ” :ﺁﻗﺎ ،ﻣﮕﺮ ﺗﻮ ﺑﺬر ﺧﻮب در ﻣﺰرﻋﻪات ﻧﮑﺎﺷﺘﯽ؟ ﭘﺲ ﻋﻠﻒ ﺳﻤّﯽ از ﮐﺠﺎ ﺁﻣﺪ؟“ ٢٨در ﺟﻮاب ﮔﻔﺖ” :اﻳﻦ ﮐﺎ ِر دﺷﻤﻦ اﺳﺖ “.ﻏﻼﻣﺎن از او ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ” :ﺁﻳﺎ ﻣﯽﺧﻮاهﯽ ﺑﺮوﻳﻢ و ﺁﻧﻬﺎ را ﺟﻤﻊ ﮐﻨﻴﻢ؟“ ٢٩ﮔﻔﺖ” :ﻧﻪ! اﮔﺮ ﺑﺨﻮاهﻴﺪ ﻋﻠﻔﻬﺎﯼ ﺳﻤّﯽ را ﺟﻤﻊ ﮐﻨﻴﺪ ،ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﮔﻨﺪم را ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ از رﻳﺸﻪ ﺑﺮﮐﻨﻴﺪ٣٠ .ﺑﮕﺬارﻳﺪ هﺮ دو ﺗﺎ ﻓﺼﻞ درو ﻧﻤﻮ ﮐﻨﻨﺪ .در ﺁن زﻣﺎن ﺑﻪ دروﮔﺮان ﺧﻮاهﻢ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻧﺨﺴﺖ ﻋﻠﻔﻬﺎﯼ ﺳﻤّﯽ را ﺟﻤﻊ ﮐﺮدﻩ دﺳﺘﻪ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺳﻮزاﻧﺪﻩ ﺷﻮد ،ﺳﭙﺲ ﮔﻨﺪﻣﻬﺎ را ﮔﺮد ﺁوردﻩ ،ﺑﻪ اﻧﺒﺎر ﻣﻦ ﺑﻴﺎورﻧﺪ«“.
َﻣﺜَﻞ داﻧﮥ ﺧﺮدل و َﻣﺜَﻞ ﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﻪ ٣١ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﻬﺎ َﻣﺜَﻠﯽ دﻳﮕﺮ ﺁورد» :ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن هﻤﭽﻮن داﻧﮥ ﺧﺮدﻟﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﺁن را ﮔﺮﻓﺖ و در ﻣﺰرﻋﻪاش ﮐﺎﺷﺖ٣٢ .ﺑﺎ اﻳﻨﮑﻪ داﻧﮥ ﺧﺮدل از هﻤﮥ داﻧﻪهﺎ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ اﺳﺖ ،اﻣّﺎ ﭼﻮن ﻣﯽروﻳﺪ ﺑﺰرﮔﺘﺮ از هﻤﮥ ﮔﻴﺎهﺎن ﺑﺎغ ﺷﺪﻩ ،ﺑﻪ درﺧﺘﯽ ﺑﺪل ﻣﯽﺷﻮد ،ﭼﻨﺪانﮐﻪ ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﺁﺳﻤﺎن ﺁﻣﺪﻩ ،در ﺷﺎﺧﻪهﺎﻳﺶ ﺁﺷﻴﺎﻧﻪ ﻣﯽﺳﺎزﻧﺪ«. ٣٣ﺳﭙﺲ ﺑﺮاﻳﺸﺎن َﻣﺜَﻠﯽ دﻳﮕﺮ ﺁوردﻩ ،ﮔﻔﺖ» :ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن هﻤﭽﻮن ﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﻪاﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ زﻧﯽ ﺁن را ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺎ ﻣﻘﺪار زﻳﺎدﯼ ﺁرد ﻣﺨﻠﻮط ﮐﺮد ،ﺗﺎ ﺗﻤﺎم ﺧﻤﻴﺮ وَرﺁﻣﺪ«. ٣۴ﻋﻴﺴﯽ هﻤﮥ اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﺐ را ﺑﺎ َﻣﺜَﻠﻬﺎ ﺑﺮاﯼ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺑﻴﺎن ﮐﺮد و ﺑﺪون َﻣﺜَﻞ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ هﻴﭻ ﻧﮕﻔﺖ٣۵ .اﻳﻦ واﻗﻊ ﺷﺪ ﺗﺎ ﮐﻼم ﻧﺒﯽ ﺑﻪاﻧﺠﺎم رﺳﺪ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد: »دهﺎن ﺧﻮد را ﺑﻪ َﻣﺜَﻠﻬﺎ ﺧﻮاهﻢ ﮔﺸﻮد، و ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ از ﺁﻏﺎز ﺟﻬﺎن ﻣﺨﻔﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ، ﺑﻴﺎن ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد«.
ﺷﺮح َﻣﺜَﻞ ﻋﻠﻔﻬﺎﯼ ﺳﻤّﯽ ٣۶ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﯽ ﺟﻤﻌﻴﺖ را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺖ و ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ رﻓﺖ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﻧﺰد او ﯽ ﻣﺰرﻋﻪ را ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ ﺷﺮح ﺑﺪﻩ٣٧ «.او در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ: ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪَ » :ﻣﺜَﻞ ﻋﻠﻔﻬﺎﯼ ﺳ ّﻤ ِ »ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ ﺑﺬر ﺧﻮب در ﻣﺰرﻋﻪ ﻣﯽﮐﺎرد ،ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن اﺳﺖ٣٨ .ﻣﺰرﻋﻪ ،اﻳﻦ ﺟﻬﺎن اﺳﺖ؛ و ﺑﺬر ﺧﻮب ،ﻓﺮزﻧﺪان ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎﻧﻨﺪ .ﻋﻠﻔﻬﺎﯼ ﺳﻤّﯽ ،ﻓﺮزﻧﺪان ﺁن ﺷﺮورﻧﺪ؛ ٣٩و دﺷﻤﻨﯽ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﻣﯽﮐﺎرد ،ﺧﻮ ِد اﺑﻠﻴﺲ اﺳﺖ .ﻓﺼﻞ درو ،ﭘﺎﻳﺎن اﻳﻦ ﻋﺼﺮ اﺳﺖ؛ و دروﮔﺮان ،ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻧﻨﺪ۴٠ .هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻋﻠﻔﻬﺎﯼ ﺳﻤّﯽ را ﺟﻤﻊ ﮐﺮدﻩ در ﺁﺗﺶ ﻣﯽﺳﻮزاﻧﻨﺪ ،در ﭘﺎﻳﺎن اﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ۴١ .ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺧﻮد را ﺧﻮاهﺪ ﻓﺮﺳﺘﺎد و ﺁﻧﻬﺎ هﺮﭼﻪ را ﮐﻪ در ﭘﺎدﺷﺎهﯽ او ﺑﺎﻋﺚ ﮔﻨﺎﻩ ﻣﯽﺷﻮد و ﻧﻴﺰ ﺗﻤﺎم ﺑﺪﮐﺎران را ﺟﻤﻊ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد ۴٢و ﺁﻧﻬﺎ را در ﮐﻮرۀ ﺁﺗﺶ ﺧﻮاهﻨﺪ اﻓﮑﻨﺪ ،ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﻳﻪ و دﻧﺪان ﺑﻪ دﻧﺪان ﺳﺎﻳﻴﺪن ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد۴٣ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﺎرﺳﺎﻳﺎن در ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﭘﺪر ﺧﻮد ،هﻤﭽﻮن ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺧﻮاهﻨﺪ درﺧﺸﻴﺪ .هﺮﮐﻪ ﮔﻮش دارد ،ﺑﺸﻨﻮد.
َﻣﺜَﻞ ﮔﻨﺞ ﭘﻨﻬﺎن و ﻣﺮوارﻳﺪ ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎ »۴۴ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن هﻤﭽﻮن ﮔﻨﺠﯽ اﺳﺖ ﭘﻨﻬﺎن در دل زﻣﻴﻦ ﮐﻪ ﺷﺨﺼﯽ ﺁن را ﻣﯽﻳﺎﺑﺪ ،ﺳﭙﺲ دوﺑﺎرﻩ ﭘﻨﻬﺎﻧﺶ ﻣﯽﮐﻨﺪ و از ﺷﺎدﻣﺎﻧﯽ ﻣﯽرود و ﺁﻧﭽﻪ دارد ،ﻣﯽﻓﺮوﺷﺪ و ﺁن زﻣﻴﻦ را ﻣﯽﺧﺮد. »۴۵هﻤﭽﻨﻴﻦ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﺎﺟﺮﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﻮﻳﺎﯼ ﻣﺮوارﻳﺪهﺎﯼ ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎﺳﺖ۴۶ .ﭘﺲ ﭼﻮن ﻣﺮوارﻳﺪ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺎارزﺷﯽ ﻣﯽﻳﺎﺑﺪ ،ﻣﯽرود و ﺁﻧﭽﻪ دارد، ﻣﯽﻓﺮوﺷﺪ و ﺁن ﻣﺮوارﻳﺪ را ﻣﯽﺧﺮد.
َﻣﺜَﻞ ﺗﻮر ﻣﺎهﻴﮕﻴﺮﯼ »۴٧و ﺑﺎز ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﻮرﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ درﻳﺎ اﻓﮑﻨﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮد و هﻤﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﺎهﯽ داﺧﻞ ﺁن ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ۴٨ .هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺗﻮر ﭘﺮ ﻣﯽﺷﻮد ،ﻣﺎهﻴﮕﻴﺮان ﺁن را ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ ﻣﯽﮐﺸﻨﺪ .ﺳﭙﺲ ﻣﯽﻧﺸﻴﻨﻨﺪ و ﻣﺎهﻴﻬﺎﯼ ﺧﻮب را در ﺳﺒﺪ ﺟﻤﻊ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،اﻣّﺎ ﻣﺎهﻴﻬﺎﯼ ﺑﺪ را دور ﻣﯽاﻧﺪازﻧﺪ۴٩ .در ﭘﺎﻳﺎن اﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد .ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺧﻮاهﻨﺪ ﺁﻣﺪ و ﺑﺪﮐﺎران را از ﻣﻴﺎن درﺳﺘﮑﺎران ﺑﻴﺮون ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺸﻴﺪ ۵٠و ﺁﻧﻬﺎ را در ﮐﻮرۀ ﺁﺗﺶ ﺧﻮاهﻨﺪ اﻓﮑﻨﺪ ،ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﻳﻪ و دﻧﺪان ﺑﻪ دﻧﺪان ﺳﺎﻳﻴﺪن ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد«. ۵١ﺳﭙﺲ ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﺁﻳﺎ هﻤﮥ اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﺐ را درﮎ ﮐﺮدﻳﺪ؟« ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ» :ﺑﻠﻪ!« ۵٢ﻋﻴﺴﯽ ﻓﺮﻣﻮد» :ﭘﺲ ،هﺮ ﻋﺎﻟﻢ دﻳﻦ ﮐﻪ درﺑﺎرۀ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن ﺗﻌﻠﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، هﻤﭽﻮن ﺻﺎﺣﺐﺧﺎﻧﻪاﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺧﺰاﻧﮥ ﺧﻮد ﭼﻴﺰهﺎﯼ ﻧﻮ و ﮐﻬﻨﻪ ﺑﻴﺮون ﻣﯽﺁورد«.
ﺑﯽاﻳﻤﺎﻧﯽ ﻣﺮدم ﻧﺎﺻﺮﻩ ۵٣ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ اﻳﻦ َﻣﺜَﻠﻬﺎ را ﺑﻪﭘﺎﻳﺎن رﺳﺎﻧﻴﺪ ،ﺁن ﻣﮑﺎن را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺖ ۵۴و ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﺧﻮد رﻓﺖ و در ﮐﻨﻴﺴﻪ ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﺮدم ﭘﺮداﺧﺖ .ﻣﺮدم در ﺷﮕﻔﺖ ﺷﺪﻩ ،ﻣﯽﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :اﻳﻦ ت اﻧﺠﺎم ﻣﻌﺠﺰات را از ﮐﺠﺎ ﮐﺴﺐ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ؟ ۵۵ﻣﮕﺮ او ﭘﺴﺮ ﻣﺮد ﭼﻨﻴﻦ ﺣﮑﻤﺖ و ﻗﺪر ِ ﺁن ﻧﺠّﺎر ﻧﻴﺴﺖ؟ ﻣﮕﺮ ﻧﺎم ﻣﺎدرش ﻣﺮﻳﻢ ﻧﻴﺴﺖ؟ و ﺑﺮادراﻧﺶ ﻳﻌﻘﻮب و ﻳﻮﺳﻒ و ﺷَﻤﻌﻮن و ﻳﻬﻮدا ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ؟ ۵۶ﻣﮕﺮ هﻤﮥ ﺧﻮاهﺮاﻧﺶ در ﻣﻴﺎن ﻣﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ؟ ﭘﺲ اﻳﻦ ﭼﻴﺰهﺎ از ﮐﺠﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﺮد رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ؟« ۵٧ﭘﺲ ﺑﻪﻧﻈﺮﺷﺎن ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ ﺁﻣﺪ .اﻣّﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ: »ﻧﺒﯽ ﺑﯽﺣﺮﻣﺖ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺟﺰ در دﻳﺎر ﺧﻮد و ﺧﺎﻧﮥ ﺧﻮﻳﺶ!« ۵٨و در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪﻋﻠﺖ ﺑﯽاﻳﻤﺎﻧﯽ اﻳﺸﺎن ،ﻣﻌﺠﺰات زﻳﺎدﯼ ﻧﮑﺮد.
ﻣﺘﯽ ١۴ ﻗﺘﻞ ﻳﺤﻴﺎﯼ ﺗﻌﻤﻴﺪدهﻨﺪﻩ
ﺲ ﺣﺎﮐﻢ رﺳﻴﺪ٢ ،و او ﺑﻪ ﻣﻼزﻣﺎن ﺧﻮد ١در ﺁن زﻣﺎن ﺁوازۀ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﮔﻮش هﻴﺮودﻳ ِ ﮔﻔﺖ» :اﻳﻦ ﻳﺤﻴﺎﯼ ﺗﻌﻤﻴﺪدهﻨﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ و از هﻤﻴﻦروﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻗﺪرﺗﻬﺎ از او ﺑﻪﻇﻬﻮر ﻣﯽرﺳﺪ«. ن ﺑﺮادرش ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ ﺑﻮد ،ﻳﺤﻴﯽ را ٣و اﻣّﺎ هﻴﺮودﻳﺲ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ هﻴﺮودﻳﺎ ﮐﻪ ﭘﻴﺸﺘﺮ ز ِ ﮔﺮﻓﺘﻪ و او را ﺑﺴﺘﻪ و ﺑﻪ زﻧﺪان اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺑﻮد۴ .زﻳﺮا ﻳﺤﻴﯽ ﺑﻪ او ﻣﯽﮔﻔﺖ» :ﺣﻼل ﻧﻴﺴﺖ ﺗﻮ ﺑﺎ اﻳﻦ زن ﺑﺎﺷﯽ۵ «.هﻴﺮودﻳﺲ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﻳﺤﻴﯽ را ﺑﮑﺸﺪ ،اﻣّﺎ از ﻣﺮدم ﺑﻴﻢ داﺷﺖ، زﻳﺮا ﻳﺤﻴﯽ را ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﯼ ﻗﺒﻮل داﺷﺘﻨﺪ. ۶در روز ﺟﺸﻦ ﻣﻴﻼد هﻴﺮودﻳﺲ ،دﺧﺘﺮ هﻴﺮودﻳﺎ در ﻣﺠﻠﺲ رﻗﺼﻴﺪ و ﭼﻨﺎن دل هﻴﺮودﻳﺲ را ﺷﺎد ﺳﺎﺧﺖ ٧ﮐﻪ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺧﻮرد هﺮﭼﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﻪ او ﺑﺪهﺪ٨ .دﺧﺘﺮ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻃﺒَﻘﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪﻩ«. ﺗﺤﺮﻳﮏ ﻣﺎدرش ﮔﻔﺖ» :ﺳﺮ ﻳﺤﻴﺎﯼ ﺗﻌﻤﻴﺪدهﻨﺪﻩ را هﻤﻴﻦﺟﺎ در َ ٩ﭘﺎدﺷﺎﻩ اﻧﺪوهﮕﻴﻦ ﺷﺪ ،اﻣّﺎ ﺑﻪﭘﺎس ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺧﻮد و ﺑﻪ اﺣﺘﺮام ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺎﻧﺶ دﺳﺘﻮر داد ﺗﺎ ﺗﻘﺎﺿﺎﯼ او ﺑﺮﺁوردﻩ ﺷﻮد١٠ .ﭘﺲ ﺑﻪدﺳﺘﻮر او ﺳﺮ ﻳﺤﻴﯽ را در زﻧﺪان از ﺗﻦ ﺟﺪا ﮐﺮدﻧﺪ ﻃﺒَﻘﯽ ﺁوردﻧﺪ و ﺑﻪ دﺧﺘﺮ دادﻧﺪ و او ﻧﻴﺰ ﺁن را ﻧﺰد ﻣﺎدرش ﺑﺮد. ١١و ﺁن را در َ ١٢ﺷﺎﮔﺮدان ﻳﺤﻴﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺑﺪن او را ﺑﺮدﻩ ،ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﺳﭙﺮدﻧﺪ و ﺳﭙﺲ رﻓﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺧﺒﺮ دادﻧﺪ.
ﺧﻮراﮎ دادن ﺑﻪ ﭘﻨﺞ هﺰار ﺗﻦ ١٣ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪ ،در ﺧﻠﻮت ﺑﺎ ﻗﺎﻳﻖ رهﺴﭙﺎر ﻣﮑﺎﻧﯽ دوراﻓﺘﺎدﻩ ﺷﺪ .اﻣّﺎ ﻣﺮدم ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺷﺪﻩ ،از ﺷﻬﺮهﺎﯼ ﺧﻮد ﭘﺎﯼ ﭘﻴﺎدﻩ در ﭘﯽ او رﻓﺘﻨﺪ١۴ .ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ از ﻗﺎﻳﻖ ﭘﻴﺎدﻩ ﺷﺪ ،ﺟﻤﻌﻴﺘﯽ ﺑﯽﺷﻤﺎر دﻳﺪ و دﻟﺶ ﺑﺮ ﺣﺎل ﺁﻧﺎن ﺑﻪ رﺣﻢ ﺁﻣﺪﻩ ،ﺑﻴﻤﺎراﻧﺸﺎن را ﺷﻔﺎ ﺑﺨﺸﻴﺪ. ١۵ﻧﺰدﻳﮏ ﻏﺮوب ،ﺷﺎﮔﺮدان ﻧﺰدش ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﻳﻨﺠﺎ ﻣﮑﺎﻧﯽ اﺳﺖ دوراﻓﺘﺎدﻩ ،و دﻳﺮوﻗﺖ ﻧﻴﺰ هﺴﺖ .ﻣﺮدم را رواﻧﻪ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺑﻪ روﺳﺘﺎهﺎﯼ اﻃﺮاف ﺑﺮوﻧﺪ و ﺑﺮاﯼ ﺧﻮد ﺧﻮراﮎ ﺑﺨﺮﻧﺪ١۶ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ» :ﻧﻴﺎزﯼ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﺮدم ﺑﺮوﻧﺪ .ﺷﻤﺎ ﺧﻮد ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺧﻮراﮎ دهﻴﺪ١٧ «.ﺷﺎﮔﺮدان ﮔﻔﺘﻨﺪ» :در اﻳﻨﺠﺎ ﭼﻴﺰﯼ ﺟﺰ ﭘﻨﺞ ﻧﺎن و دو ﻣﺎهﯽ ﻧﺪارﻳﻢ١٨ «.ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :ﺁﻧﻬﺎ را ﻧﺰد ﻣﻦ ﺑﻴﺎورﻳﺪ١٩ «.ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﻣﺮدم ﻓﺮﻣﻮد ﺗﺎ ﺑﺮ ﺳﺒﺰﻩ ﺑﻨﺸﻴﻨﻨﺪ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﻨﺞ ﻧﺎن و دو ﻣﺎهﯽ را ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ و ﺷﮑﺮ ﺑﻪﺟﺎﯼ ﺁورد .ﺳﭙﺲ ﻧﺎﻧﻬﺎ را ﭘﺎرﻩ ﮐﺮد و ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان داد و ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻣﺮدم دادﻧﺪ٢٠ .هﻤﻪ ﺧﻮردﻧﺪ و ﺳﻴﺮ ﺷﺪﻧﺪ و از ﺧﺮدﻩهﺎﯼ ﺑﺎﻗﯽﻣﺎﻧﺪﻩ ،دوازدﻩ ﺳﺒ ِﺪ ﭘﺮ ﮔﺮد ﺁوردﻧﺪ٢١ .ﺷﻤﺎر ﺧﻮرﻧﺪﮔﺎن ،ﺑﻪﺟﺰ زﻧﺎن و ﮐﻮدﮐﺎن ،ﭘﻨﺞ هﺰار ﻣﺮد ﺑﻮد.
راﻩ رﻓﺘﻦ ﺑﺮ روﯼ ﺁب ٢٢ﻋﻴﺴﯽ ﺑﯽدرﻧﮓ ﺷﺎﮔﺮدان را ﺑﺮﺁن داﺷﺖ ﺗﺎ در ﺁن ﺣﺎل ﮐﻪ او ﻣﺮدم را ﻣﺮﺧﺺ ﻣﯽﮐﺮد ،ﺳﻮار ﻗﺎﻳﻖ ﺷﻮﻧﺪ و ﭘﻴﺶ از او ﺑﻪ ﺁن ﺳﻮﯼ درﻳﺎ ﺑﺮوﻧﺪ٢٣ .ﭘﺲ از ﻣﺮﺧﺺ ن ﻣﺮدم ،ﺧﻮد ﺑﻪ ﮐﻮﻩ رﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﯽ دﻋﺎ ﮐﻨﺪ .ﺷﺐ ﻓﺮارﺳﻴﺪ و او ﺁﻧﺠﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮد. ﮐﺮد ِ ٢۴در اﻳﻦ هﻨﮕﺎم ،ﻗﺎﻳﻖ از ﺳﺎﺣﻞ ﺑﺴﻴﺎر دور ﺷﺪﻩ و دﺳﺘﺨﻮش ﺗﻼﻃﻢ اﻣﻮاج ﺑﻮد ،زﻳﺮا ﺑﺎ ِد
ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﺮ ﺁن ﻣﯽوزﻳﺪ٢۵ .در ﭘﺎس ﭼﻬﺎرم از ﺷﺐ ،ﻋﻴﺴﯽ ﮔﺎمزﻧﺎن ﺑﺮ روﯼ ﺁب ﺑﻪﺳﻮﯼ ﺁﻧﺎن رﻓﺖ٢۶ .ﭼﻮن ﺷﺎﮔﺮدان او را در ﺣﺎل راﻩ رﻓﺘﻦ روﯼ ﺁب دﻳﺪﻧﺪ ،وﺣﺸﺖ ﮐﺮدﻩ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺷﺒﺢ اﺳﺖ« ،و از ﺗﺮس ﻓﺮﻳﺎد زدﻧﺪ٢٧ .اﻣّﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﯽدرﻧﮓ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ» :دل ﻗﻮﯼ دارﻳﺪ .ﻣﻦ هﺴﺘﻢ ،ﻣﺘﺮﺳﻴﺪ!« ٢٨ﭘِﻄﺮُس ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺳﺮور ﻣﻦ ،اﮔﺮ ﺗﻮﻳﯽ ،ﻣﺮا ﺑﮕﻮ ﺗﺎ روﯼ ﺁب ﻧﺰد ﺗﻮ ﺑﻴﺎﻳﻢ«. ٢٩ﻓﺮﻣﻮد» :ﺑﻴﺎ!« ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘِﻄﺮُس از ﻗﺎﻳﻖ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ و روﯼ ﺁب ﺑﻪﺳﻮﯼ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ راﻩ اﻓﺘﺎد٣٠ .اﻣّﺎ ﭼﻮن ﺗﻮﻓﺎن را دﻳﺪ ،ﺗﺮﺳﻴﺪ و در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ در ﺁب ﻓﺮو ﻣﯽرﻓﺖ ،ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﺁورد» :ﺳﺮور ﻣﻦ ،ﻧﺠﺎﺗﻢ دﻩ!« ٣١ﻋﻴﺴﯽ ﺑﯽدرﻧﮓ دﺳﺖ ﺧﻮد را دراز ﮐﺮد و او را ﮔﺮﻓﺖ و ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﮐﻢاﻳﻤﺎن ،ﭼﺮا ﺷﮏ ﮐﺮدﯼ؟« ٣٢ﭼﻮن ﺑﻪ ﻗﺎﻳﻖ ﺑﺮﺁﻣﺪﻧﺪ ،ﺑﺎد ﻓﺮوﻧﺸﺴﺖ٣٣ .ﺳﭙﺲ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﻗﺎﻳﻖ ﺑﻮدﻧﺪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻋﻴﺴﯽ روﯼ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻧﻬﺎدﻩ، ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﭘﺴﺮ ﺧﺪاﻳﯽ!«
ﺷﻔﺎﯼ ﺑﻴﻤﺎران در ﺟِﻨﻴﺴﺎرِت ٣۴ﭘﺲ ﭼﻮن ﺑﻪ ﮐﺮاﻧﮥ دﻳﮕﺮ رﺳﻴﺪﻧﺪ ،در ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺟِﻨﻴﺴﺎرِت ﻓﺮود ﺁﻣﺪﻧﺪ٣۵ .ﻣﺮدﻣﺎن ﺁﻧﺠﺎ ﻋﻴﺴﯽ را ﺷﻨﺎﺧﺘﻨﺪ و ﮐﺴﺎﻧﯽ را ﺑﻪﺗﻤﺎﻣﯽ ﺁن ﻧﻮاﺣﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ،ﺑﻴﻤﺎران را ﻧﺰد او ﺁوردﻧﺪ٣۶ .ﺁﻧﻬﺎ از او ﺗﻤﻨﺎ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ اﺟﺎزﻩ دهﺪ ﺗﺎ ﻓﻘﻂ ﮔﻮﺷﮥ رداﻳﺶ را ﻟﻤﺲ ﮐﻨﻨﺪ ،و هﺮﮐﻪ ﻟﻤﺲ ﻣﯽﮐﺮد ،ﺷﻔﺎ ﻣﯽﻳﺎﻓﺖ.
ﻣﺘﯽ ١۵ ﻟﺰوم ﭘﺎﮐﯽ درون ١ﺳﭙﺲ ﮔﺮوهﯽ از ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن و ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ از اورﺷﻠﻴﻢ ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ: »٢ﭼﺮا ﺷﺎﮔﺮدان ﺗﻮ ﺳﻨّﺖ ﻣﺸﺎﻳﺦ را زﻳﺮ ﭘﺎ ﻣﯽﮔﺬارﻧﺪ؟ ﺁﻧﻬﺎ دﺳﺘﻬﺎﯼ ﺧﻮد را ﭘﻴﺶ از ﺧﻮردن ﻧﻤﯽﺷﻮﻳﻨﺪ!« ٣او در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :ﭼﺮا ﺷﻤﺎ ﺧﻮد ﺑﺮاﯼ ﺣﻔﻆ ﺳﻨّﺖ ﺧﻮﻳﺶ ،ﺣﮑﻢ ﺧﺪا را زﻳﺮ ﭘﺎ ﻣﯽﮔﺬارﻳﺪ؟ ۴زﻳﺮا ﺧﺪا ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ” :ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﺧﻮد را ﮔﺮاﻣﯽدار“ و ﻧﻴﺰ ”هﺮﮐﻪ ﭘﺪر ﻳﺎ ﻣﺎدر ﺧﻮد را ﻧﺎﺳﺰا ﮔﻮﻳﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮد۵ “.اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﺪ اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﭘﺪر ﻳﺎ ﻣﺎدرش ﺑﮕﻮﻳﺪ” :هﺮ ﮐﻤﮑﯽ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد از ﻣﻦ درﻳﺎﻓﺖ ﮐﻨﻴﺪ ،وﻗﻒ ﺧﺪاﺳﺖ۶ “،در اﻳﻦ ﺻﻮرت ،دﻳﮕﺮ ﺑﺮ او واﺟﺐ ﻧﻴﺴﺖ اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﭘﺪر ﺧﻮد را ﮔﺮاﻣﯽ دارد .اﻳﻨﭽﻨﻴﻦ ﺷﻤﺎ ﺑﺮاﯼ ﺣﻔﻆ ﺳﻨّﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﮐﻼم ﺧﺪا را ﺑﺎﻃﻞ ﻣﯽﺷﻤﺎرﻳﺪ٧ .اﯼ ﺷﻌْﻴﺎ درﺑﺎرۀ ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﺧﻮب ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﯽ ﮐﺮد ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﮔﻔﺖ: رﻳﺎﮐﺎران! ِا َ ”»٨اﻳﻦ ﻗﻮم ﺑﺎ ﻟﺒﻬﺎﯼ ﺧﻮد ﻣﺮا ﺣﺮﻣﺖ ﻣﯽدارﻧﺪ، اﻣّﺎ دﻟﺸﺎن از ﻣﻦ دور اﺳﺖ. ٩ﺁﻧﺎن ﺑﻴﻬﻮدﻩ ﻣﺮا ﻋﺒﺎدت ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، و ﺗﻌﻠﻴﻤﺸﺎن ﭼﻴﺰﯼ ﺟﺰ ﻓﺮاﻳﺾ ﺑﺸﺮﯼ ﻧﻴﺴﺖ«“.
١٠ﺳﭙﺲ ﺁن ﺟﻤﺎﻋﺖ را ﻧﺰد ﺧﻮد ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ و ﮔﻔﺖ» :ﮔﻮش ﻓﺮادهﻴﺪ و ﺑﻔﻬﻤﻴﺪ١١ .ﻧﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ دهﺎن ﺁدﻣﯽ داﺧﻞ ﻣﯽﺷﻮد او را ﻧﺠﺲ ﻣﯽﺳﺎزد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻧﭽﻪ از دهﺎن او ﺑﻴﺮون ﻣﯽﺁﻳﺪ ،ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁدﻣﯽ را ﻧﺠﺲ ﻣﯽﺳﺎزد١٢ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺷﺎﮔﺮدان ﻧﺰدش ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ: »ﺁﻳﺎ ﻣﯽداﻧﯽ ﮐﻪ ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ﺑﺎ ﺷﻨﻴﺪن ﺳﺨﻨﺎﻧﺖ از ﺗﻮ ﺑﻴﺰارﯼ ﺟﺴﺘﻪاﻧﺪ؟« ١٣ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :هﺮ ﻧﻬﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﭘﺪر ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﻣﻦ ﻧﮑﺎﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،رﻳﺸﻪﮐﻦ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ١۴ .ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﺣﺎل ﺧﻮد واﮔﺬارﻳﺪ .ﺁﻧﻬﺎ راهﻨﻤﺎﻳﺎﻧﯽ ﮐﻮرﻧﺪ .هﺮﮔﺎﻩ ﮐﻮرﯼ ﻋﺼﺎﮐﺶ ﮐﻮ ِر دﻳﮕﺮ ﺷﻮد ،هﺮ دو در ﭼﺎﻩ ﺧﻮاهﻨﺪ اﻓﺘﺎد١۵ «.ﭘِﻄﺮُس ﮔﻔﺖ» :اﻳﻦ َﻣﺜَﻞ را ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ ﺷﺮح ﺑﺪﻩ١۶ «.ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺁﻳﺎ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ هﻨﻮز درﮎ ﻧﻤﯽﮐﻨﻴﺪ؟ ١٧ﺁﻳﺎ ﻧﻤﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ هﺮﭼﻪ ﺑﻪ دهﺎن داﺧﻞ ﻣﯽﺷﻮد ،ﺑﻪ ﺷﮑﻢ ﻣﯽرود و ﺑﻌﺪ دﻓﻊ ﻣﯽﺷﻮد؟ ١٨اﻣّﺎ ﺁﻧﭽﻪ از دهﺎن ﺑﻴﺮون ﻣﯽﺁﻳﺪ ،از دل ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﯽﮔﻴﺮد ،و اﻳﻦ اﺳﺖ ﺁﻧﭽﻪ ﺁدﻣﯽ را ﻧﺠﺲ ﻣﯽﺳﺎزد١٩ .زﻳﺮا از دل اﺳﺖ ﮐﻪ ت دروغ و ﺗﻬﻤﺖ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﯽﮔﻴﺮد. اﻓﮑﺎر ﭘﻠﻴﺪ ،ﻗﺘﻞ ،زﻧﺎ ،ﺑﯽﻋﻔﺘﯽ ،دزدﯼ ،ﺷﻬﺎد ِ ٢٠اﻳﻨﻬﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺨﺺ را ﻧﺠﺲ ﻣﯽﺳﺎزد ،ﻧﻪ ﻏﺬا ﺧﻮردن ﺑﺎ دﺳﺘﻬﺎﯼ ﻧﺎﺷﺴﺘﻪ!«
اﻳﻤﺎن زن ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﯼ ٢١ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻧﺠﺎ را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺖ و در ﻣﻨﻄﻖۀ ﺻﻮر و ﺻﻴﺪون ﮐﻨﺎرﻩ ﺟﺴﺖ٢٢ .روزﯼ زﻧﯽ ﮐﻨﻌﺎﻧﯽ از اهﺎﻟﯽ ﺁﻧﺠﺎ ،ﻧﺰدش ﺁﻣﺪ و ﻓﺮﻳﺎدﮐﻨﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺳﺮور ﻣﻦ ،اﯼ ﭘﺴﺮ داوود، ﺑﺮ ﻣﻦ رﺣﻢ ﮐﻦ! دﺧﺘﺮم دﻳﻮزدﻩ ﺷﺪﻩ و ﺳﺨﺖ رﻧﺞ ﻣﯽﮐﺸﺪ٢٣ «.ا ّﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ هﻴﭻ ﭘﺎﺳﺦ ﻧﺪاد ،ﺗﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪﻧﺪ و از او ﺧﻮاهﺶ ﮐﺮدﻩ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ» :او را ﻣﺮﺧﺺ ﻓﺮﻣﺎ، زﻳﺮا ﻓﺮﻳﺎدزﻧﺎن از ﭘﯽ ﻣﺎ ﻣﯽﺁﻳﺪ٢۴ «.در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮاﯼ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﮔﻢﮔﺸﺘﮥ ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩام٢۵ «.اﻣّﺎ ﺁن زن ﺁﻣﺪ و در ﻣﻘﺎﺑﻞ او زاﻧﻮ زد و ﮔﻔﺖ: »ﺳﺮور ﻣﻦ ،ﻣﺮا ﻳﺎرﯼ ﮐﻦ!« ٢۶او در ﺟﻮاب ﮔﻔﺖ» :ﻧﺎن ﻓﺮزﻧﺪان را ﮔﺮﻓﺘﻦ و ﭘﻴﺶ ﺳﮕﺎن اﻧﺪاﺧﺘﻦ روا ﻧﻴﺴﺖ٢٧ «.وﻟﯽ زن ﮔﻔﺖ» :ﺑﻠﻪ ،ﺳﺮورم ،اﻣّﺎ ﺳﮕﺎن ﻧﻴﺰ از ﺧﺮدﻩهﺎﻳﯽ ﮐﻪ از ﺳﻔﺮۀ ﺻﺎﺣﺒﺸﺎن ﻣﯽاﻓﺘﺪ ،ﻣﯽﺧﻮرﻧﺪ!« ٢٨ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :اﯼ زن، اﻳﻤﺎن ﺗﻮ ﻋﻈﻴﻢ اﺳﺖ! ﺧﻮاهﺶ ﺗﻮ ﺑﺮﺁوردﻩ ﺷﻮد!« در هﻤﺎندم دﺧﺘﺮ او ﺷﻔﺎ ﻳﺎﻓﺖ.
ﺧﻮراﮎ دادن ﺑﻪ ﭼﻬﺎرهﺰار ﺗﻦ ٢٩ﻋﻴﺴﯽ از ﺁﻧﺠﺎ ﻋﺰﻳﻤﺖ ﮐﺮد و ﮐﻨﺎرۀ درﻳﺎﭼﮥ ﺟﻠﻴﻞ را ﭘﻴﻤﻮدﻩ ،ﺑﻪ ﮐﻮهﺴﺎر رﺳﻴﺪ و در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻨﺸﺴﺖ٣٠ .ﺟﻤﻌﻴﺖ اﻧﺒﻮهﯽ ﻧﺰد او ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺑﺎ ﺧﻮد ﻟﻨﮕﺎن و ﮐﻮران و ﻣﻔﻠﻮﺟﺎن و ﮔﻨﮕﺎن و ﺑﻴﻤﺎران دﻳﮕﺮ را ﺁوردﻩ ،ﭘﻴﺶ ﭘﺎﯼ ﻋﻴﺴﯽ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ و او اﻳﺸﺎن را ﺷﻔﺎ ﺑﺨﺸﻴﺪ. ٣١ﻣﺮدم ﭼﻮن دﻳﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﮔﻨﮕﺎن ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ ،ﻣﻔﻠﻮﺟﺎن ﺗﻨﺪرﺳﺖ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ،ﻟﻨﮕﺎن راﻩ ﻣﯽروﻧﺪ و ﮐﻮران ﺑﻴﻨﺎ ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ ،در ﺷﮕﻔﺖ ﺷﺪﻩ ،ﺧﺪاﯼ اﺳﺮاﺋﻴﻞ را ﺳﺘﺎﻳﺶ ﮐﺮدﻧﺪ. ٣٢ﻋﻴﺴﯽ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ و ﮔﻔﺖ» :دﻟﻢ ﺑﺮ ﺣﺎل اﻳﻦ ﻣﺮدم ﻣﯽﺳﻮزد، زﻳﺮا اﮐﻨﻮن ﺳﻪ روز اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻨﻨﺪ و ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮردن ﻧﺪارﻧﺪ .ﻧﻤﯽﺧﻮاهﻢ اﻳﺸﺎن را ﮔﺮﺳﻨﻪ رواﻧﻪ ﮐﻨﻢ ،ﺑﺴﺎ ﮐﻪ در راﻩ از ﭘﺎ دراﻓﺘﻨﺪ٣٣ «.ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :در اﻳﻦ ﺑﻴﺎﺑﺎن از ﮐﺠﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﻢ ﻧﺎن ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺮاﯼ ﺳﻴﺮ ﮐﺮدن ﭼﻨﻴﻦ ﺟﻤﻌﻴﺘﯽ ﻓﺮاهﻢ ﺁورﻳﻢ؟« ٣۴ﭘﺮﺳﻴﺪ: »ﭼﻨﺪ ﻧﺎن دارﻳﺪ؟« ﮔﻔﺘﻨﺪ» :هﻔﺖ ﻧﺎن و ﭼﻨﺪ ﻣﺎهﯽ ﮐﻮﭼﮏ٣۵ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﻣﺮدم ﻓﺮﻣﻮد ﺗﺎ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﺑﻨﺸﻴﻨﻨﺪ٣۶ .ﺁﻧﮕﺎﻩ هﻔﺖ ﻧﺎن و ﭼﻨﺪ ﻣﺎهﯽ را ﮔﺮﻓﺖ و ﭘﺲ از ﺷﮑﺮﮔﺰارﯼ،
ﺁﻧﻬﺎ را ﭘﺎرﻩ ﮐﺮدﻩ ،ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد داد و اﻳﺸﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺁن ﺟﻤﺎﻋﺖ دادﻧﺪ٣٧ .هﻤﻪ ﺧﻮردﻧﺪ و ﺳﻴﺮ ﺷﺪﻧﺪ و ﺷﺎﮔﺮدان هﻔﺖ زﻧﺒﻴﻞ ﭘﺮ از ﺧﺮدﻩهﺎﯼ ﺑﺎﻗﯽﻣﺎﻧﺪﻩ ﮔﺮد ﺁوردﻧﺪ. ٣٨ﺷﻤﺎر ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﻮراﮎ ﺧﻮردﻧﺪ ،ﻏﻴﺮ از زﻧﺎن و ﮐﻮدﮐﺎن ،ﭼﻬﺎر هﺰار ﺗﻦ ﺑﻮد. ﺠﺪَل رﻓﺖ. ٣٩ﭘﺲ از ﺁﻧﮑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺮدم را ﻣﺮﺧﺺ ﮐﺮد ،ﺳﻮار ﻗﺎﻳﻖ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻴﮥ َﻣ ْ
ﻣﺘﯽ ١۶ درﺧﻮاﺳﺖ ﺁﻳﺘﯽ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺻﺪّوﻗﻴﺎن ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺗﺎ او را ﺑﻴﺎزﻣﺎﻳﻨﺪ .ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر از او ١ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن و َ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺁﻳﺘﯽ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﺑﻨﻤﺎﻳﺎﻧﺪ٢ .در ﭘﺎﺳﺦ ﻓﺮﻣﻮد» :هﻨﮕﺎم ﻏﺮوب ،ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﺪ ”هﻮا ﺧﻮب ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ،زﻳﺮا ﺁﺳﻤﺎن ﺳﺮخﻓﺎم اﺳﺖ٣ “،و ﺑﺎﻣﺪادان ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﺪ ”اﻣﺮوز هﻮا ﺑﺪ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،زﻳﺮا ﺁﺳﻤﺎن ﺳﺮخ و ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ “.ﺷﻤﺎ ﻧﻴﮏ ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺳﻴﻤﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎن را ﺗﻌﺒﻴﺮ ﮐﻨﻴﺪ ،اﻣّﺎ از ﺗﻌﺒﻴﺮ ﻧﺸﺎﻧﻪهﺎﯼ زﻣﺎﻧﻬﺎ ﻧﺎﺗﻮاﻧﻴﺪ! ۴ﻧﺴﻞ ﺷﺮارتﭘﻴﺸﻪ و زﻧﺎﮐﺎر ﺁﻳﺘﯽ ﻣﯽﺧﻮاهﻨﺪ ،اﻣّﺎ ﺁﻳﺘﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ دادﻩ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ ﺟﺰ ﺁﻳﺖ ﻳﻮﻧﺲ ﻧﺒﯽ «.ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺖ و ﺑﻪ راﻩ ﺧﻮد رﻓﺖ.
ﺻﺪّوﻗﻴﺎن ﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﮥ ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن و َ ۵ﭼﻮن ﺑﻪ ﺁن ﺳﻮﯼ درﻳﺎ رﻓﺘﻨﺪ ،ﺷﺎﮔﺮدان ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮدﻧﺪ ﺑﺎ ﺧﻮد ﻧﺎن ﺑﺮدارﻧﺪ. ﺻﺪّوﻗﻴﺎن دورﯼ ﮐﻨﻴﺪ«. ۶ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ و از ﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﮥ ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن و َ ٧ﭘﺲ اﻳﺸﺎن در ﻣﻴﺎن ﺧﻮد ﮔﻔﺘﮕﻮ ﮐﺮدﻩ ،ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :از ﺁنرو ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﻮد ﻧﺎن ﻧﻴﺎوردﻩاﻳﻢ٨ «.ﻋﻴﺴﯽ درﻳﺎﻓﺖ و ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﺳﺴﺖاﻳﻤﺎﻧﺎن ،ﭼﺮا درﺑﺎرۀ اﻳﻨﮑﻪ ﻧﺎن ﻧﺪارﻳﺪ ﺑﺎ هﻢ ﺑﺤﺚ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ؟ ٩ﺁﻳﺎ هﻨﻮز درﮎ ﻧﻤﯽﮐﻨﻴﺪ؟ ﺁﻳﺎ ﺑﻪ ﻳﺎد ﻧﺪارﻳﺪ ﺁن ﭘﻨﺞ ﻧﺎن و ﭘﻨﺞ هﺰار ﺗﻦ و ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺳﺒﺪ ﺧﺮدﻩﻧﺎن را ﮐﻪ ﺟﻤﻊ ﮐﺮدﻳﺪ؟ ١٠ﻳﺎ ﺁن هﻔﺖ ﻧﺎن و ﭼﻬﺎر هﺰار ﺗﻦ و ﭼﻨﺪﻳﻦ زﻧﺒﻴﻞ را ﮐﻪ ﺟﻤﻊ ﮐﺮدﻳﺪ؟ ١١ﭘﺲ ﭼﺮا درﮎ ﻧﻤﯽﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ درﺑﺎرۀ ﻧﺎن ﺻﺪّوﻗﻴﺎن دورﯼ ﮐﻨﻴﺪ١٢ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺳﺨﻦ ﻧﮕﻔﺘﻢ؟ ﺑﻠﮑﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ از ﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﮥ ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن و َ ﺻﺪّوﻗﻴﺎن هﺸﺪار دادﻩ اﺳﺖ ،ﻧﻪ درﺑﺎرۀ درﮎ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺪﻳﺸﺎن درﺑﺎرۀ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن و َ ﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﮥ ﻧﺎن.
اﻋﺘﺮاف ﭘِﻄﺮُس درﺑﺎرۀ ﻋﻴﺴﯽ ١٣ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﻧﻮاﺣﯽ ﻗﻴﺼﺮﻳﮥ ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ رﺳﻴﺪ ،از ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﺑﻪ ﮔﻔﺘﮥ ﻣﺮدم ،ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﮐﻴﺴﺖ؟« ١۴ﺁﻧﺎن ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ» :ﺑﺮﺧﯽ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ ﻳﺤﻴﺎﯼ ﺗﻌﻤﻴﺪدهﻨﺪﻩ اﺳﺖ .ﺑﻌﻀﯽ دﻳﮕﺮ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ اﻟﻴﺎس ،و ﻋﺪﻩاﯼ ﻧﻴﺰ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ ِارِﻣﻴﺎ ﻳﺎ ﻳﮑﯽ از ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﺳﺖ١۵ «.ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﺪ؟ ﺑﻪﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﻦ ﮐﻪ هﺴﺘﻢ؟« ١۶ﺷَﻤﻌﻮن ﭘِﻄﺮُس ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺗﻮﻳﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،ﭘﺴﺮ ﺧﺪاﯼ زﻧﺪﻩ!« ١٧ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﺗﻮ، اﯼ ﺷَﻤﻌﻮن ،ﭘﺴﺮ ﻳﻮﻧﺎ! زﻳﺮا اﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﺟﺴﻢ و ﺧﻮن ﺑﺮ ﺗﻮ ﺁﺷﮑﺎر ﻧﮑﺮد ﺑﻠﮑﻪ ﭘﺪر ﻣﻦ ﮐﻪ در ﺁﺳﻤﺎن اﺳﺖ ،ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮد١٨ .ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺗﻮﻳﯽ ﭘِﻄﺮُس ،و ﺑﺮ اﻳﻦ ﺻﺨﺮﻩ، ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﻨﺎ ﻣﯽﮐﻨﻢ و ﻗﺪرت ﻣﺮگ ﺑﺮ ﺁن اﺳﺘﻴﻼ ﻧﺨﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ١٩ .ﮐﻠﻴﺪهﺎﯼ
ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن را ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽدهﻢ .ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﺑﺒﻨﺪﯼ ،در ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺴﺘﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ و ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﺑﮕﺸﺎﻳﯽ ،در ﺁﺳﻤﺎن ﮔﺸﻮدﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ٢٠ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد را ﻣﻨﻊ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﻪ هﻴﭻﮐﺲ ﻧﮕﻮﻳﻨﺪ ﮐﻪ او ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ.
ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﯽ ﻋﻴﺴﯽ درﺑﺎرۀ ﻣﺮگ و رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﺧﻮد ٢١از ﺁن ﭘﺲ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﮔﺎﻩ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد از اﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺁﻏﺎز ﮐﺮد ﮐﻪ ﻻزم اﺳﺖ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﺮود و در ﺁﻧﺠﺎ از ﻣﺸﺎﻳﺦ و ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ ﺁزار ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺒﻴﻨﺪ و ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮد و در روز ﺳﻮّم ﺑﺮﺧﻴﺰد٢٢ .ﭘِﻄﺮُس او را ﺑﻪ ﮐﻨﺎرﯼ ﺑﺮد و ﺳﺮزﻧﺶﮐﻨﺎن ﮔﻔﺖ» :دور از ﺗﻮ ،ﺳﺮورم! ﻣﺒﺎد ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﭼﻴﺰﯼ هﺮﮔﺰ ﺑﺮ ﺗﻮ واﻗﻊ ﺷﻮد٢٣ «.ﻋﻴﺴﯽ روﯼ ﺑﺮﮔﺮداﻧﻴﺪﻩ ،ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :دور ﺷﻮ از ﻣﻦ ،اﯼ ﺷﻴﻄﺎن! ﺗﻮ ﻣﺎﻧﻊ راﻩ ﻣﻨﯽ ،زﻳﺮا اﻓﮑﺎر ﺗﻮ اﻧﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﻧﻪ اﻟﻬﯽ«. ٢۴ﺳﭙﺲ رو ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﮐﺮد و ﻓﺮﻣﻮد» :اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﺨﻮاهﺪ ﻣﺮا ﭘﻴﺮوﯼ ﮐﻨﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮد را اﻧﮑﺎر ﮐﺮدﻩ ،ﺻﻠﻴﺐ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﺮﮔﻴﺮد و از ﭘﯽ ﻣﻦ ﺑﻴﺎﻳﺪ٢۵ .زﻳﺮا هﺮﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﺟﺎن ﺧﻮد را ﻧﺠﺎت دهﺪ ،ﺁن را از دﺳﺖ ﺧﻮاهﺪ داد؛ اﻣّﺎ هﺮﮐﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻣﻦ ﺟﺎن ﺧﻮد را از دﺳﺖ ﺑﺪهﺪ ،ﺁن را ﺑﺎزﺧﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ٢۶ .اﻧﺴﺎن را ﭼﻪ ﺳﻮد ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ دﻧﻴﺎ را ِﺑﺒَﺮد ،اﻣّﺎ ﺟﺎن ﺧﻮد را ﺑﺒﺎزد؟ اﻧﺴﺎن ﺑﺮاﯼ ﺑﺎزﻳﺎﻓﺘﻦ ﺟﺎن ﺧﻮد ﭼﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺪهﺪ؟ »٢٧زﻳﺮا ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن در ﺟﻼل ﭘﺪر ﺧﻮد ﺑﻪ هﻤﺮاﻩ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻧﺶ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ و ﺑﻪ هﺮﮐﺲ ﺑﺮاﯼ اﻋﻤﺎﻟﺶ ﭘﺎداش ﺧﻮاهﺪ داد٢٨ .ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﺑﺮﺧﯽ اﻳﻨﺠﺎ ﯽ ﺧﻮد ﻣﯽﺁﻳﺪ ،ﻃﻌﻢ ﻣﺮگ را ﻧﺨﻮاهﻨﺪ اﻳﺴﺘﺎدﻩاﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن را ﻧﺒﻴﻨﻨﺪ ﮐﻪ در ﭘﺎدﺷﺎه ِ ﭼﺸﻴﺪ«.
ﻣﺘﯽ ١٧ دﮔﺮﮔﻮﻧﯽ ﺳﻴﻤﺎﯼ ﻋﻴﺴﯽ ١ﺷﺶ روز ﺑﻌﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ ،ﭘِﻄﺮُس و ﻳﻌﻘﻮب و ﺑﺮادرش ﻳﻮﺣﻨﺎ را ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ و ﺁﻧﺎن را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺮ ﻓﺮاز ﮐﻮهﯽ ﺑﻠﻨﺪ ،ﺑﻪ ﺧﻠﻮت ﺑﺮد٢ .در ﺁﻧﺠﺎ ،در ﺣﻀﻮر اﻳﺸﺎن ،ﺳﻴﻤﺎﯼ او دﮔﺮﮔﻮن ﺷﺪ :ﭼﻬﺮﻩاش ﭼﻮن ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﻣﯽدرﺧﺸﻴﺪ و ﺟﺎﻣﻪاش هﻤﭽﻮن ﻧﻮر ،ﺳﻔﻴﺪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد٣ .در اﻳﻦ هﻨﮕﺎم ،ﻣﻮﺳﯽ و اﻟﻴﺎس در ﺑﺮاﺑﺮ ﭼﺸﻤﺎن اﻳﺸﺎن ﻇﺎهﺮ ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ۴ .ﭘِﻄﺮُس ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﺳﺮورم ،ﺑﻮدن ﻣﺎ در اﻳﻨﺠﺎ ﻧﻴﮑﻮﺳﺖ .اﮔﺮ ﺑﺨﻮاهﯽ ،ﺳﻪ ﺳﺮﭘﻨﺎﻩ ﻣﯽﺳﺎزم ،ﻳﮑﯽ ﺑﺮاﯼ ﺗﻮ ،ﻳﮑﯽ ﺑﺮاﯼ ﻣﻮﺳﯽ و ﻳﮑﯽ هﻢ ﺑﺮاﯼ اﻟﻴﺎس۵ «.هﻨﻮز اﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺑﺮ زﺑﺎن ﭘِﻄﺮُس ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﺎﮔﺎﻩ اﺑﺮﯼ درﺧﺸﺎن اﻳﺸﺎن را درﺑﺮ ﮔﺮﻓﺖ و ﻧﺪاﻳﯽ از اﺑﺮ دررﺳﻴﺪ ﮐﻪ» :اﻳﻦ اﺳﺖ ﭘﺴﺮ ﻣﺤﺒﻮﺑﻢ ﮐﻪ از او ﺧﺸﻨﻮدم؛ ﺑﻪ او ﮔﻮش ﻓﺮادهﻴﺪ!« ۶ﺑﺎ ﺷﻨﻴﺪن اﻳﻦ ﻧﺪا ،ﺷﺎﮔﺮدان ﺳﺨﺖ ﺗﺮﺳﻴﺪﻧﺪ و ﺑﻪروﯼ ،ﺑﺮ ﺧﺎﮎ اﻓﺘﺎدﻧﺪ. ٧اﻣّﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪ و دﺳﺖ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﮔﺬاﺷﺖ و ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮﺧﻴﺰﻳﺪ و ﻣﺘﺮﺳﻴﺪ!« ٨ﺁﻧﺎن ﭼﺸﻤﺎن ﺧﻮد را ﮔﺸﻮدﻧﺪ و ﺟﺰ ﻋﻴﺴﯽ ﮐﺴﯽ را ﻧﺪﻳﺪﻧﺪ.
٩هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ از ﮐﻮﻩ ﻓﺮود ﻣﯽﺁﻣﺪﻧﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﻓﺮﻣﻮد» :ﺁﻧﭽﻪ دﻳﺪﻳﺪ ﺑﺮاﯼ ﮐﺴﯽ ﺑﺎزﮔﻮ ﻧﮑﻨﻴﺪ ،ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﻴﺰد١٠ «.ﺷﺎﮔﺮدان از او ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ: »ﭼﺮا ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﺨﺴﺖ ﺑﺎﻳﺪ اﻟﻴﺎس ﺑﻴﺎﻳﺪ؟« ١١ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :اﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ اﻟﻴﺎس ﻣﯽﺁﻳﺪ و هﻤﻪﭼﻴﺰ را اﺻﻼح ﻣﯽﮐﻨﺪ١٢ .اﻣّﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ اﻟﻴﺎس ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ، وﻟﯽ او را ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻨﺪ و هﺮﺁﻧﭽﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺑﺎ وﯼ ﮐﺮدﻧﺪ .ﺑﻪ هﻤﻴﻦﺳﺎن ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﻪدﺳﺖ ﺁﻧﺎن ﺁزار ﺧﻮاهﺪ دﻳﺪ١٣ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺷﺎﮔﺮدان درﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ درﺑﺎرۀ ﻳﺤﻴﺎﯼ ﺗﻌﻤﻴﺪدهﻨﺪﻩ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ.
ﺷﻔﺎﯼ ﭘﺴﺮ دﻳﻮزدﻩ ١۴ﭼﻮن ﻧﺰد ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺑﺎزﮔﺸﺘﻨﺪ ،ﻣﺮدﯼ ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪ و در ﺑﺮاﺑﺮ او زاﻧﻮ زد و ﮔﻔﺖ»١۵ :ﺳﺮورم ،ﺑﺮ ﭘﺴﺮ ﻣﻦ رﺣﻢ ﮐﻦ .او ﺻﺮع دارد و ﺑﺴﻴﺎر رﻧﺞ ﻣﯽﮐﺸﺪ .اﻏﻠﺐ در ﺁﺗﺶ ﻳﺎ در ﺁب ﻣﯽاﻓﺘﺪ١۶ .او را ﻧﺰد ﺷﺎﮔﺮداﻧﺖ ﺁوردم ،وﻟﯽ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺷﻔﺎﻳﺶ دهﻨﺪ«. ١٧ﻋﻴﺴﯽ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﻧﺴﻞ ﺑﯽاﻳﻤﺎن و ﻣﻨﺤﺮف ،ﺗﺎ ﺑﻪ ﮐِﯽ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﻢ و ﺗﺤﻤﻠﺘﺎن ﮐﻨﻢ؟ او را ﻧﺰد ﻣﻦ ﺁورﻳﺪ١٨ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮ دﻳﻮ ﻧﻬﻴﺐ زد و دﻳﻮ از ﭘﺴﺮ ﺑﻴﺮون ﺷﺪ و او در هﻤﺎندم ﺷﻔﺎ ﻳﺎﻓﺖ١٩ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺷﺎﮔﺮدان ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ و در ﺧﻠﻮت از او ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ: »ﭼﺮا ﻣﺎ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻴﻢ ﺁن دﻳﻮ را ﺑﻴﺮون ﮐﻨﻴﻢ؟« ٢٠ﭘﺎﺳﺦ داد» :از ﺁنرو ﮐﻪ اﻳﻤﺎﻧﺘﺎن ﮐﻢ اﺳﺖ .ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ اﮔﺮ اﻳﻤﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﮐﻮﭼﮑﯽ داﻧﮥ ﺧﺮدل داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ،ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﮐﻮﻩ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ”از اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﻮ“ و ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ و هﻴﭻ اﻣﺮﯼ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﻧﺎﻣﻤﮑﻦ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد]٢١ .اﻣّﺎ اﻳﻦ ﺟﻨﺲ ﺟﺰ ﺑﻪ روزﻩ و دﻋﺎ ﺑﻴﺮون ﻧﻤﯽرود«[.
دوّﻣﻴﻦ ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﯽ ﻋﻴﺴﯽ درﺑﺎرۀ ﻣﺮگ و رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﺧﻮد ٢٢هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ در ﺟﻠﻴﻞ ﮔﺮد هﻢ ﺁﻣﺪﻧﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﺑﻪدﺳﺖ ﻣﺮدم ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ٢٣ .ﺁﻧﻬﺎ او را ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐُﺸﺖ و او در روز ﺳﻮّم ﺑﺮﺧﻮاهﺪ ﺧﺎﺳﺖ «.ﺷﺎﮔﺮدان ﺑﺴﻴﺎر اﻧﺪوهﮕﻴﻦ ﺷﺪﻧﺪ.
ﺳﮑﻪ در دهﺎن ﻣﺎهﯽ ت دو ٢۴ﭘﺲ از ﺁن ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ و ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﺑﻪ َﮐﻔَﺮﻧﺎﺣﻮم رﺳﻴﺪﻧﺪ ،ﻣﺄﻣﻮران اﺧﺬ ﻣﺎﻟﻴﺎ ِ ِد ْرهَﻢ ،ﻧﺰد ﭘِﻄﺮُس ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺁﻳﺎ اﺳﺘﺎد ﺷﻤﺎ ﻣﺎﻟﻴﺎت ﻣﻌﺒﺪ را ﻧﻤﯽﭘﺮدازد؟« ٢۵او ﭘﺎﺳﺦ داد» :اﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ ﻣﯽﭘﺮدازد!« ﭼﻮن ﭘِﻄﺮُس ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ درﺁﻣﺪ ،ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ او ﭼﻴﺰﯼ ﺑﮕﻮﻳﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﺷَﻤﻌﻮن ،ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ﺟﻬﺎن از ﭼﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﺎج و ﺧﺮاج ﻣﯽﮔﻴﺮﻧﺪ؟ از ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد ﻳﺎ از ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﺎن؟ ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﯽ؟« ٢۶ﭘِﻄﺮُس ﺟﻮاب داد» :از ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﺎن «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﭘﺲ ﻓﺮزﻧﺪان ﻣﻌﺎﻓﻨﺪ! ٢٧اﻣّﺎ ﺑﺮاﯼ اﻳﻨﮑﻪ اﻳﺸﺎن را ﻧﺮﻧﺠﺎﻧﻴﻢ ،ﺑﻪ ﮐﻨﺎرۀ درﻳﺎ ﺑﺮو و ﻗﻠّﺎﺑﯽ ﺑﻴﻨﺪاز .ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻣﺎهﯽ را ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺘﯽ ،دهﺎﻧﺶ را ﺑﮕﺸﺎ .ﺳﮑﻪاﯼ ﭼﻬﺎر ِد ْرهَﻤﯽ ﺧﻮاهﯽ ﻳﺎﻓﺖ .ﺑﺎ ﺁن ﺳﻬﻢ ﻣﻦ و ﺧﻮدت را ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺑﭙﺮداز«.
ﻣﺘﯽ ١٨
ﺑﺰرﮔﯽ در ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن ١در ﺁن هﻨﮕﺎم ،ﺷﺎﮔﺮدان ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﭼﻪ ﮐﺴﯽ در ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺰرﮔﺘﺮ اﺳﺖ؟« ٢ﻋﻴﺴﯽ ﮐﻮدﮐﯽ را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ و او را در ﻣﻴﺎن اﻳﺸﺎن ﻗﺮار داد ٣و ﮔﻔﺖ» :ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﺗﺎ دﮔﺮﮔﻮن ﻧﺸﻮﻳﺪ و هﻤﭽﻮن ﮐﻮدﮐﺎن ﻧﮕﺮدﻳﺪ ،هﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن راﻩ ﻧﺨﻮاهﻴﺪ ﻳﺎﻓﺖ۴ .ﭘﺲ ،هﺮﮐﻪ ﺧﻮد را هﻤﭽﻮن اﻳﻦ ﮐﻮدﮎ ﻓﺮوﺗﻦ ﺳﺎزد ،در ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد۵ .و هﺮﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﻮدﮐﯽ را ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻦ ﺑﭙﺬﻳﺮد ،ﻣﺮا ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. »۶اﻣّﺎ هﺮﮐﻪ ﺳﺒﺐ ﺷﻮد ﻳﮑﯽ از اﻳﻦ ﮐﻮﭼﮑﺎن ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ اﻳﻤﺎن دارﻧﺪ ﻟﻐﺰش ﺧﻮرَد، او را ﺑﻬﺘﺮ ﺁن ﻣﯽﺑﻮد ﮐﻪ ﺳﻨﮓ ﺁﺳﻴﺎﺑﯽ ﺑﺰرگ ﺑﻪ ﮔﺮدﻧﺶ ﺑﺴﺘﻪ ،در اﻋﻤﺎق درﻳﺎ ﻏﺮق ﺷﻮد! ٧واﯼ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﺑﻪﺳﺒﺐ ﻟﻐﺰﺷﻬﺎ! زﻳﺮا هﺮﭼﻨﺪ ﻟﻐﺰﺷﻬﺎ اﺟﺘﻨﺎبﻧﺎﭘﺬﻳﺮﻧﺪ ،اﻣّﺎ واﯼ ﺑﺮ ﺁن ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺳﺒﺐ ﮔﺮدد! »٨ﭘﺲ اﮔﺮ دﺳﺘﺖ ﻳﺎ ﭘﺎﻳﺖ ﺗﻮ را ﻣﯽﻟﻐﺰاﻧﺪ ،ﺁن را ﻗﻄﻊ ﮐﻦ و دور اﻧﺪاز ،زﻳﺮا ﺗﻮ را ﺑﻬﺘﺮ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻟﻨﮓ ﻳﺎ ﺷَﻞ ﺑﻪ ﺣﻴﺎت راﻩ ﻳﺎﺑﯽ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺎ دو دﺳﺖ ﻳﺎ دو ﭘﺎ در ﺁﺗﺶ اﺑﺪﯼ اﻓﮑﻨﺪﻩ ﺷﻮﯼ٩ .و اﮔﺮ ﭼﺸﻤﺖ ﺗﻮ را ﻣﯽﻟﻐﺰاﻧﺪ ،ﺁن را ﺑﻪدرﺁر و دور اﻧﺪاز ،زﻳﺮا ﺗﻮ را ﺑﻬﺘﺮ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻳﮏ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﺣﻴﺎت راﻩ ﻳﺎﺑﯽ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺎ دو ﭼﺸﻢ در ﺁﺗﺶ دوزخ اﻓﮑﻨﺪﻩ ﺷﻮﯼ.
َﻣﺜَﻞ ﮔﻮﺳﻔﻨ ِﺪ ﮔﻤﺸﺪﻩ »١٠ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ هﻴﭻﻳﮏ از اﻳﻦ ﮐﻮﭼﮑﺎن را ﺗﺤﻘﻴﺮ ﻧﮑﻨﻴﺪ ،زﻳﺮا ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن اﻳﺸﺎن در ﺁﺳﻤﺎن هﻤﻴﺸﻪ روﯼ ﭘﺪر ﻣﺮا ﮐﻪ در ﺁﺳﻤﺎن اﺳﺖ ،ﻣﯽﺑﻴﻨﻨﺪ]١١ . زﻳﺮا ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ ﮔﻤﺸﺪﻩ را ﻧﺠﺎت ﺑﺨﺸﺪ١٢ [.ﭼﻪ ﮔﻤﺎن ﻣﯽﺑﺮﻳﺪ؟ اﮔﺮ ﻣﺮدﯼ ﺻﺪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻢ ﺷﻮد ،ﺁﻳﺎ ﺁن ﻧﻮد و ﻧﻪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ را در ﮐﻮهﺴﺎر ﻧﻤﯽﮔﺬارد و ﺑﻪ ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ ﺁن ﮔﻤﺸﺪﻩ ﻧﻤﯽرود؟ ١٣ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺁن را ﺑﻴﺎﺑﺪ ،ﺑﺮاﯼ ﺁن ﻳﮏ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﺎد ﻣﯽﺷﻮد ﺗﺎ ﺑﺮاﯼ ﻧﻮد و ﻧﻪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﯼ ﮐﻪ ﮔﻢ ﻧﺸﺪﻩاﻧﺪ١۴ .ﺑﻪ هﻤﻴﻦﺳﺎن ،ﺧﻮاﺳﺖ ﭘﺪر ﺷﻤﺎ ﮐﻪ در ﺁﺳﻤﺎن اﺳﺖ اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﻳﮑﯽ از اﻳﻦ ﮐﻮﭼﮑﺎن از دﺳﺖ ﺑﺮود.
ﻃﺮز رﻓﺘﺎر ﺑﺎ ﺑﺮادر ﺧﻄﺎﮐﺎر »١۵اﮔﺮ ﺑﺮادرت ﺑﻪ ﺗﻮ ﮔﻨﺎﻩ ورزد ،ﻧﺰدش ﺑﺮو و در ﺧﻠﻮت ﺧﻄﺎﻳﺶ را ﺑﻪ او ﮔﻮﺷﺰد ﮐﻦ .اﮔﺮ ﺳﺨﻨﺖ را ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ،ﺑﺮادرت را ﺑﺎزﻳﺎﻓﺘﻪاﯼ؛ ١۶اﻣّﺎ اﮔﺮ ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺖ ،ﻳﮏ ﻳﺎ دو ﻧﻔﺮ دﻳﮕﺮ را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺒﺮ ﺗﺎ ”هﺮ ﺳﺨﻨﯽ ﺑﺎ ﮔﻮاهﯽ دو ﻳﺎ ﺳﻪ ﺷﺎهﺪ ﺛﺎﺑﺖ ﺷﻮد“. ١٧اﮔﺮ ﻧﺨﻮاﺳﺖ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺰ ﮔﻮش دهﺪ ،ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺑﮕﻮ؛ و اﮔﺮ ﮐﻠﻴﺴﺎ را ﻧﻴﺰ ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺖ، ﺁﻧﮕﺎﻩ او را اﺟﻨﺒﯽ ﻳﺎ ﺧﺮاﺟﮕﻴﺮ ﺗﻠﻘﯽ ﮐﻦ١٨ .ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ هﺮﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﺑﺒﻨﺪﻳﺪ ،در ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺴﺘﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ؛ و هﺮﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﺑﮕﺸﺎﻳﻴﺪ ،در ﺁﺳﻤﺎن ﮔﺸﻮدﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ١٩ .ﺑﺎز ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ هﺮﮔﺎﻩ دو ﻧﻔﺮ از ﺷﻤﺎ ﺑﺮ روﯼ زﻣﻴﻦ درﺑﺎرۀ هﺮ ﻣﺴﺌﻠﻪاﯼ ﮐﻪ در ﺧﺼﻮص ﺁن ﺳﺆال ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺑﺎ هﻢ ﻣﻮاﻓﻖ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،هﻤﺎﻧﺎ از ﺟﺎﻧﺐ ﭘﺪر ﻣﻦ
ﮐﻪ در ﺁﺳﻤﺎن اﺳﺖ ﺑﺮاﯼ اﻳﺸﺎن ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ٢٠ .زﻳﺮا ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ دو ﻳﺎ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻦ ﺟﻤﻊ ﺷﻮﻧﺪ ،ﻣﻦ ﺁﻧﺠﺎ در ﻣﻴﺎن اﻳﺸﺎن ﺣﺎﺿﺮم«.
َﻣﺜَﻞ ﺧﺎدم ﺑﯽرﺣﻢ ٢١ﺳﭙﺲ ﭘِﻄﺮُس ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻣﺪ و ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﺳﺮور ﻣﻦ ،ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﺑﺎر اﮔﺮ ﺑﺮادرم ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻨﺎﻩ ورزد ،ﺑﺎﻳﺪ او را ﺑﺒﺨﺸﻢ؟ ﺁﻳﺎ ﺗﺎ هﻔﺖ ﺑﺎر؟« ٢٢ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﻧﻪ هﻔﺖ ﺑﺎر ،ﺑﻠﮑﻪ هﻔﺘﺎ ْد هﻔﺖ ﺑﺎر. »٢٣از اﻳﻦرو ،ﻣﯽﺗﻮان ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن را ﺑﻪ ﺷﺎهﯽ ﺗﺸﺒﻴﻪ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﺎ ﺧﺎدﻣﺎن ﺧﻮد ﺗﺴﻮﻳﻪ ﺣﺴﺎب ﮐﻨﺪ٢۴ .ﭘﺲ ﭼﻮن ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﮐﺮد ،ﺷﺨﺼﯽ را ﻧﺰد او ﺁوردﻧﺪ ﮐﻪ دﻩ هﺰار ﻗﻨﻄﺎر ﺑﻪ او ﺑﺪهﮑﺎر ﺑﻮد٢۵ .ﭼﻮن او ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻗﺮض ﺧﻮد را ﺑﭙﺮدازد ،ارﺑﺎﺑﺶ دﺳﺘﻮر داد او را ﺑﺎ زن و ﻓﺮزﻧﺪان و ﺗﻤﺎﻣﯽ داراﻳﯽاش ﺑﻔﺮوﺷﻨﺪ و ﻃﻠﺐ را وﺻﻮل ﮐﻨﻨﺪ٢۶ .ﺧﺎدم ﭘﻴﺶ ﭘﺎﯼ ارﺑﺎب ﺑﻪزاﻧﻮ دراﻓﺘﺎد و اﻟﺘﻤﺎسﮐﻨﺎن ﮔﻔﺖ” :ﻣﺮا ﻣﻬﻠﺖ دﻩ ﺗﺎ هﻤﮥ ﻗﺮض ﺧﻮد را ادا ﮐﻨﻢ٢٧ “.ﭘﺲ دل ارﺑﺎب ﺑﻪ ﺣﺎل او ﺳﻮﺧﺖ و ﻗﺮض او را ﺑﺨﺸﻴﺪ و ﺁزادش ﮐﺮد٢٨ .اﻣّﺎ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺧﺎدم ﺑﻴﺮون ﻣﯽرﻓﺖ ،ﻳﮑﯽ از هﻤﮑﺎران ﺧﻮد را دﻳﺪ ﮐﻪ ﺻﺪ دﻳﻨﺎر ﺑﻪ او ﺑﺪهﮑﺎر ﺑﻮد .ﭘﺲ او را ﮔﺮﻓﺖ و ﮔﻠﻮﻳﺶ را ﻓﺸﺮد و ﮔﻔﺖ: ”ﻗﺮﺿﺖ را ادا ﮐﻦ!“ ٢٩هﻤﮑﺎرش ﭘﻴﺶ ﭘﺎﯼ او ﺑﻪزاﻧﻮ دراﻓﺘﺎد و اﻟﺘﻤﺎسﮐﻨﺎن ﮔﻔﺖ” :ﻣﺮا ﻣﻬﻠﺖ دﻩ ﺗﺎ هﻤﮥ ﻗﺮض ﺧﻮد را ﺑﭙﺮدازم٣٠ “.اﻣّﺎ او ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ رﻓﺖ و او را ﺑﻪ زﻧﺪان اﻧﺪاﺧﺖ ﺗﺎ ﻗﺮض ﺧﻮد را ﺑﭙﺮدازد٣١ .هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺳﺎﻳﺮ ﺧﺎدﻣﺎن اﻳﻦ واﻗﻌﻪ را دﻳﺪﻧﺪ ،ﺑﺴﻴﺎر ﺁزردﻩ ﺷﺪﻧﺪ و ﻧﺰد ارﺑﺎب ﺧﻮد رﻓﺘﻨﺪ و ﺗﻤﺎم ﻣﺎﺟﺮا را ﺑﺎزﮔﻔﺘﻨﺪ٣٢ .ﭘﺲ ارﺑﺎب ،ﺁن ﺧﺎدم را ﻧﺰد ﺧﻮد ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ و ﮔﻔﺖ” :اﯼ ﺧﺎدم ﺷﺮور ،ﻣﮕﺮ ﻣﻦ ﻣﺤﺾ ﺧﻮاهﺶ ﺗﻮ ﺗﻤﺎم ﻗﺮﺿﺖ را ﻧﺒﺨﺸﻴﺪم؟ ٣٣ﺁﻳﺎ ﻧﻤﯽﺑﺎﻳﺴﺖ ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﺑﺮ هﻤﮑﺎر ﺧﻮد رﺣﻢ ﻣﯽﮐﺮدﯼ ،هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﺮ ﺗﻮ رﺣﻢ ﮐﺮدم؟“ ٣۴ﭘﺲ ارﺑﺎب ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﺷﺪﻩ ،او را ﺑﻪ زﻧﺪان اﻓﮑﻨﺪ ﺗﺎ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﺷﻮد و هﻤﮥ ﻗﺮض ﺧﻮد را ادا ﮐﻨﺪ٣۵ .ﺑﻪ هﻤﻴﻦﮔﻮﻧﻪ ﭘﺪر ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ هﺮ ﻳﮏ از ﺷﻤﺎ رﻓﺘﺎر ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد ،اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺮادر ﺧﻮد را از دل ﻧﺒﺨﺸﻴﺪ«.
ﻣﺘﯽ ١٩ ﺗﻌﻠﻴﻢ درﺑﺎرۀ ازدواج و ﻃﻼق ١هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن را ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﺎﻧﻴﺪ ،ﺟﻠﻴﻞ را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺖ و از ﺁن ﺳﻮﯼ رود اردن ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻬﻮدﻳﻪ ﺁﻣﺪ٢ .ﺟﻤﻌﻴﺖ اﻧﺒﻮهﯽ در ﭘﯽ او رواﻧﻪ ﺷﺪﻧﺪ و او اﻳﺸﺎن را در ﺁﻧﺠﺎ ﺷﻔﺎ ﺑﺨﺸﻴﺪ. ٣ﺷﻤﺎرﯼ از ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ﻧﻴﺰ ﻧﺰد او ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺗﺎ او را ﺑﻴﺎزﻣﺎﻳﻨﺪ .ﺁﻧﺎن ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﺁﻳﺎ ﺟﺎﻳﺰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮد زن ﺧﻮد را ﺑﻪ هﺮ ﻋﻠﺘﯽ ﻃﻼق دهﺪ؟« ۴ﻋﻴﺴﯽ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :ﻣﮕﺮ ﻧﺨﻮاﻧﺪﻩاﻳﺪ ﮐﻪ ﺁﻓﺮﻳﻨﻨﺪۀ ﺟﻬﺎن در ﺁﻏﺎز ”اﻳﺸﺎن را ﻣﺮد و زن ﺁﻓﺮﻳﺪ“۵ ،و ﮔﻔﺖ ”از اﻳﻦ ﺳﺒﺐ ﻣﺮد ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﺧﻮد را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺘﻪ ،ﺑﻪ زن ﺧﻮﻳﺶ ﺧﻮاهﺪ ﭘﻴﻮﺳﺖ و ﺁن دو ﻳﮏ ﺗﻦ
ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ“؟ ۶ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ،از ﺁن ﭘﺲ دﻳﮕﺮ دو ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﻳﮏ ﺗﻦ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ .ﭘﺲ ﺁﻧﭽﻪ را ﺧﺪا ﭘﻴﻮﺳﺖ ،اﻧﺴﺎن ﺟﺪا ﻧﺴﺎزد٧ «.ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﭘﺲ ﭼﺮا ﻣﻮﺳﯽ اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮد ﮐﻪ ﻣﺮد ﺑﻪ زن ﺧﻮﻳﺶ ﻃﻼﻗﻨﺎﻣﻪ ﺑﺪهﺪ و او را رهﺎ ﮐﻨﺪ؟« ٨ﮔﻔﺖ» :ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪﺳﺒﺐ ﺳﻨﮕﺪﻟﯽ ﺷﻤﺎ اﺟﺎزﻩ داد ﮐﻪ زن ﺧﻮد را ﻃﻼق دهﻴﺪ ،اﻣّﺎ در ﺁﻏﺎز ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺒﻮد٩ .ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ هﺮﮐﻪ زن ﺧﻮد را ﺑﻪﻋﻠﺘﯽ ﻏﻴﺮ از ﺧﻴﺎﻧﺖ در زﻧﺎﺷﻮﻳﯽ ﻃﻼق دهﺪ و زﻧﯽ دﻳﮕﺮ اﺧﺘﻴﺎر ﮐﻨﺪ ،زﻧﺎ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ«. ١٠ﺷﺎﮔﺮدان ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ وﺿﻊ ﻣﺮد در ﻗﺒﺎل زن ﺧﻮد ،ﭘﺲ ازدواج ﻧﮑﺮدن ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ!« ١١ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :هﻤﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ اﻳﻦ ﮐﻼم را ﺑﭙﺬﻳﺮﻧﺪ ،ﻓﻘﻂ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﻋﻄﺎ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ١٢ .زﻳﺮا ﺑﻌﻀﯽ ﺧﻮاﺟﻪاﻧﺪ ،از ﺁنرو ﮐﻪ از ﺷﮑﻢ ﻣﺎدر ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪﻩاﻧﺪ ،ﺑﻌﻀﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﻪدﺳﺖ ﻣﺮدم ﻣﻘﻄﻮعاﻟﻨﺴﻞ ﺷﺪﻩاﻧﺪ ،و ﺑﺮﺧﯽ ﻧﻴﺰ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن از ازدواج ﭼﺸﻢ ﻣﯽﭘﻮﺷﻨﺪ .هﺮﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ اﻳﻦ را ﺑﭙﺬﻳﺮد ،ﺑﮕﺬار ﭼﻨﻴﻦ ﮐﻨﺪ«.
ﻋﻴﺴﯽ و ﮐﻮدﮐﺎن ١٣ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻣﺮدم ﮐﻮدﮐﺎن را ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﺁوردﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن دﺳﺖ ﺑﮕﺬارد و دﻋﺎ ﮐﻨﺪ .اﻣّﺎ ﺷﺎﮔﺮدان ﻣﺮدم را ﺑﺮاﯼ اﻳﻦ ﮐﺎر ﺳﺮزﻧﺶ ﮐﺮدﻧﺪ١۴ .ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :ﺑﮕﺬارﻳﺪ ﮐﻮدﮐﺎن ﻧﺰد ﻣﻦ ﺁﻳﻨﺪ و اﻳﺸﺎن را ﺑﺎزﻣﺪارﻳﺪ ،زﻳﺮا ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن از ﺁن ﭼﻨﻴﻦﮐﺴﺎن اﺳﺖ١۵ «.ﭘﺲ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن دﺳﺖ ﻧﻬﺎد و از ﺁﻧﺠﺎ رﻓﺖ.
ﺟﻮان ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ١۶روزﯼ ﻣﺮدﯼ ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻣﺪ و ﭘﺮﺳﻴﺪ» :اﺳﺘﺎد ،ﭼﻪ ﮐﺎر ﻧﻴﮑﻮﻳﯽ اﻧﺠﺎم دهﻢ ﺗﺎ ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ؟« ١٧ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﭼﺮا درﺑﺎرۀ ﮐﺎر ﻧﻴﮑﻮ از ﻣﻦ ﺳﺆال ﻣﯽﮐﻨﯽ؟ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮑﯽ هﺴﺖ ﮐﻪ ﻧﻴﮑﻮﺳﺖ .اﮔﺮ ﻣﯽﺧﻮاهﯽ ﺑﻪ ﺣﻴﺎت راﻩ ﻳﺎﺑﯽ ،اﺣﮑﺎم را ﺑﻪﺟﺎﯼ ﺁور١٨ «.ﺁن ﻣﺮد ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﮐﺪام اﺣﮑﺎم را؟« ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ” » :ﻗﺘﻞ ﻣﮑﻦ ،زﻧﺎ ﻣﮑﻦ ،دزدﯼ ﻣﮑﻦ ،ﺷﻬﺎدت دروغ ﻣﺪﻩ١٩ ،ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﺧﻮد را ﮔﺮاﻣﯽدار “،و ”هﻤﺴﺎﻳﻪات را هﻤﭽﻮن ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ دوﺳﺖ ﺑﺪار٢٠ «“.ﺁن ﺟﻮان ﮔﻔﺖ» :هﻤﮥ اﻳﻦ اﺣﮑﺎم را ﺑﻪﺟﺎﯼ ﺁوردﻩام؛ دﻳﮕﺮ ﭼﻪ ﮐﻢ دارم؟« ٢١ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :اﮔﺮ ﻣﯽﺧﻮاهﯽ ﮐﺎﻣﻞ ﺷﻮﯼ، ﺑﺮو و ﺁﻧﭽﻪ دارﯼ ﺑﻔﺮوش و ﺑﻬﺎﻳﺶ را ﺑﻪ ﺗﻨﮕﺪﺳﺘﺎن ﺑﺪﻩ ﮐﻪ در ﺁﺳﻤﺎن ﮔﻨﺞ ﺧﻮاهﯽ داﺷﺖ. ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻴﺎ و از ﻣﻦ ﭘﻴﺮوﯼ ﮐﻦ٢٢ «.ﺟﻮان ﭼﻮن اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪ ،اﻧﺪوهﮕﻴﻦ ﺷﺪ و از ﺁﻧﺠﺎ رﻓﺖ ،زﻳﺮا ﺛﺮوت ﺑﺴﻴﺎر داﺷﺖ. ٢٣ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﮔﻔﺖ» :ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ راﻩ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪان ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺲ دﺷﻮار اﺳﺖ٢۴ .ﺑﺎز ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﮔﺬﺷﺘﻦ ﺷﺘﺮ از ﺳﻮراخ ﺳﻮزن ﺁﺳﺎﻧﺘﺮ اﺳﺖ از راهﻴﺎﺑﯽ ﺷﺨﺺ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا٢۵ «.ﺷﺎﮔﺮدان ﺑﺎ ﺷﻨﻴﺪن اﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺑﺴﻴﺎر ﺷﮕﻔﺘﺰدﻩ ﺷﺪﻧﺪ و ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﭘﺲ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻧﺠﺎت ﻳﺎﺑﺪ؟« ٢۶ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺪﻳﺸﺎن ﭼﺸﻢ دوﺧﺖ و ﮔﻔﺖ» :اﻳﻦ ﺑﺮاﯼ اﻧﺴﺎن ﻧﺎﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ،اﻣّﺎ ﺑﺮاﯼ ﺧﺪا هﻤﻪﭼﻴﺰ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ«.
٢٧ﭘِﻄﺮُس ﮔﻔﺖ» :اﻳﻨﮏ ﻣﺎ هﻤﻪﭼﻴﺰ را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺘﻪاﻳﻢ و از ﺗﻮ ﭘﻴﺮوﯼ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ .ﭼﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﻧﺼﻴﺐ ﻣﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ؟« ٢٨ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ در ﺟﻬﺎن ﻧﻮﻳﻦ ،هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﺷﮑﻮهﻤﻨﺪ ﺧﻮد ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ ،ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ از ﻣﻦ ﭘﻴﺮوﯼ ﮐﺮدﻩاﻳﺪ ،ﺑﺮ دوازدﻩ ﺗﺨﺖ ﺧﻮاهﻴﺪ ﻧﺸﺴﺖ و ﺑﺮ دوازدﻩ ﻗﺒﻴﻠﮥ اﺳﺮاﺋﻴﻞ داورﯼ ﺧﻮاهﻴﺪ ﮐﺮد٢٩ .و هﺮﮐﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻧﺎم ﻣﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﻳﺎ ﺑﺮادر ﻳﺎ ﺧﻮاهﺮ ﻳﺎ ﭘﺪر ﻳﺎ ﻣﺎدر ﻳﺎ ﻓﺮزﻧﺪ ﻳﺎ اﻣﻼﮎ ﺧﻮد را ﺗﺮﮎ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺻﺪ ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ و ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان را ﺑﻪدﺳﺖ ﺧﻮاهﺪ ﺁورد٣٠ .اﻣّﺎ ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﮐﻪ اوّﻟﻴﻦ هﺴﺘﻨﺪ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ ،و ﺁﺧﺮﻳﻨﻬﺎ اوّﻟﻴﻦ!
ﻣﺘﯽ ٢٠ ﺣﮑﺎﻳﺖ ﮐﺎرﮔﺮان ﺗﺎﮐﺴﺘﺎن »١زﻳﺮا ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن ﺻﺎﺣﺐ ﺑﺎﻏﯽ را ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﺻﺒﺢ زود از ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻴﺮون رﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﺮاﯼ ﺗﺎﮐﺴﺘﺎن ﺧﻮد ﮐﺎرﮔﺮاﻧﯽ ﺑﻪ ﻣﺰد ﺑﮕﻴﺮد٢ .او ﺑﺎ ﺁﻧﺎن ﺗﻮاﻓﻖ ﮐﺮد ﮐﻪ روزﯼ ﻳﮏ دﻳﻨﺎر ﺑﺎﺑﺖ ﮐﺎر در ﺗﺎﮐﺴﺘﺎن ﺑﻪ هﺮ ﻳﮏ از ﺁﻧﺎن ﺑﭙﺮدازد .ﺳﭙﺲ اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﺗﺎﮐﺴﺘﺎن ﺧﻮد ﻓﺮﺳﺘﺎد٣ .ﻧﺰدﻳﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﺳﻮّم از روز دوﺑﺎرﻩ ﺑﻴﺮون رﻓﺖ و ﻋﺪﻩاﯼ را در ﻣﻴﺪان ﺷﻬﺮ ﺑﯽﮐﺎر اﻳﺴﺘﺎدﻩ دﻳﺪ۴ .ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺰ ﮔﻔﺖ” :ﺷﻤﺎ هﻢ ﺑﻪ ﺗﺎﮐﺴﺘﺎن ﻣﻦ ﺑﺮوﻳﺪ و ﺁﻧﭽﻪ ﺣﻖ ﺷﻤﺎﺳﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽدهﻢ۵ “.ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ رﻓﺘﻨﺪ .ﺑﺎز ﻧﺰدﻳﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﺷﺸﻢ و ﻧﻬﻢ ﺑﻴﺮون رﻓﺖ و ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮد۶ .در ﺣﺪود ﺳﺎﻋﺖ ﻳﺎزدهﻢ ﻧﻴﺰ ﺑﻴﺮون رﻓﺖ و ﺑﺎز ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ دﻳﮕﺮ را ﺑﯽﮐﺎر اﻳﺴﺘﺎدﻩ دﻳﺪ .از ﺁﻧﺎن ﭘﺮﺳﻴﺪ” :ﭼﺮا ﺗﻤﺎم روز در اﻳﻨﺠﺎ ﺑﯽﮐﺎر اﻳﺴﺘﺎدﻩاﻳﺪ؟“ ٧ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ” :ﭼﻮن هﻴﭻﮐﺲ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﻣﺰد ﻧﮕﺮﻓﺖ “.ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ” :ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺗﺎﮐﺴﺘﺎن ﻣﻦ ﺑﺮوﻳﺪ و ﮐﺎر ﮐﻨﻴﺪ٨ “.هﻨﮕﺎم ﻏﺮوب ،ﺻﺎﺣﺐ ﺗﺎﮐﺴﺘﺎن ﺑﻪ ﻣﺒﺎﺷﺮ ﺧﻮد ﮔﻔﺖ” :ﮐﺎرﮔﺮان را ﻓﺮاﺧﻮان و از ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺷﺮوع ﮐﺮدﻩ ﺗﺎ ﺑﻪ اوّﻟﻴﻦ ،ﻣﺰدﺷﺎن را ﺑﺪﻩ٩ “.ﮐﺎرﮔﺮاﻧﯽ ﮐﻪ در ﺣﺪود ﺳﺎﻋﺖ ﻳﺎزدهﻢ ﺑﻪ ﺳ ِﺮ ﮐﺎر ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،هﺮ ﮐﺪام ﻳﮏ دﻳﻨﺎر ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ١٠ .ﭼﻮن ﻧﻮﺑﺖ ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ رﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از هﻤﻪ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﮔﻤﺎن ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻴﺶ از دﻳﮕﺮان ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﺮﻓﺖ .اﻣّﺎ ﺑﻪ هﺮ ﻳﮏ از ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺰ ﻳﮏ دﻳﻨﺎر ﭘﺮداﺧﺖ ﺷﺪ١١ .ﭼﻮن ﻣﺰد ﺧﻮد را ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ، ﻟﺐ ﺑﻪ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﮔﺸﻮدﻩ ،ﺑﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﺗﺎﮐﺴﺘﺎن ﮔﻔﺘﻨﺪ”١٢ :اﻳﻨﺎن ﮐﻪ ﺁﺧﺮ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻓﻘﻂ ﻳﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﮐﺎر ﮐﺮدﻧﺪ و ﺗﻮ ﺁﻧﺎن را ﺑﺎ ﻣﺎ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم روز زﻳﺮ ﺁﻓﺘﺎب ﺳﻮزان زﺣﻤﺖ ﮐﺸﻴﺪﻳﻢ، ﺑﺮاﺑﺮ ﺳﺎﺧﺘﯽ!“ ١٣او رو ﺑﻪ ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﺎن ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ” :اﯼ دوﺳﺖ ،ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻇﻠﻤﯽ ﻧﮑﺮدﻩام .ﻣﮕﺮ ﻗﺮار ﻣﺎ ﻳﮏ دﻳﻨﺎر ﻧﺒﻮد؟ ١۴ﭘﺲ ﺣﻖ ﺧﻮد را ﺑﮕﻴﺮ و ﺑﺮو! ﻣﻦ ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺁﺧﺮﯼ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﻮ ﻣﺰد دهﻢ١۵ .ﺁﻳﺎ ﺣﻖ ﻧﺪارم ﺑﺎ ﭘﻮل ﺧﻮد ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ﺑﮑﻨﻢ؟ ﺁﻳﺎ ﺗﺤﻤﻞ دﻳﺪن ﺳﺨﺎوت ﻣﺮا ﻧﺪارﯼ؟“ ١۶ﭘﺲ ،ﺁﺧﺮﻳﻨﻬﺎ اوّﻟﻴﻦ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ و اوّﻟﻴﻨﻬﺎ ﺁﺧﺮﻳﻦ!«
ﺳﻮّﻣﻴﻦ ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﯽ ﻋﻴﺴﯽ درﺑﺎرۀ ﻣﺮگ و رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﺧﻮد ١٧هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪﺳﻮﯼ اورﺷﻠﻴﻢ ﻣﯽرﻓﺖ ،در راﻩ دوازدﻩ ﺷﺎﮔﺮد ﺧﻮد را ﺑﻪ ﮐﻨﺎرﯼ ﺑﺮد و ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ»١٨ :اﻳﻨﮏ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﻣﯽروﻳﻢ .در ﺁﻧﺠﺎ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن را ﺑﻪ ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد .ﺁﻧﻬﺎ او را ﺑﻪ ﻣﺮگ ﻣﺤﮑﻮم ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد
١٩و ﺑﻪ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺧﻮاهﻨﺪ ﺳﭙﺮد ﺗﺎ اﺳﺘﻬﺰا ﺷﻮد و ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ ﺧﻮرَد و ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﺷﻮد .اﻣّﺎ در روز ﺳﻮّم ﺑﺮﺧﻮاهﺪ ﺧﺎﺳﺖ«.
درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﺎدر ﻳﻌﻘﻮب و ﻳﻮﺣﻨﺎ ٢٠ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻣﺎد ِر ﭘﺴﺮان ِزﺑِﺪﯼ ﺑﺎ دو ﭘﺴﺮش ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻣﺪ و در ﺑﺮاﺑﺮ او زاﻧﻮ زد و از وﯼ درﺧﻮاﺳﺖ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺁرزوﻳﺶ را ﺑﺮﺁوردﻩ ﺳﺎزد٢١ .ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﺁرزوﯼ ﺗﻮ ﭼﻴﺴﺖ؟« ﮔﻔﺖ» :ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ ﮐﻪ اﻳﻦ دو ﭘﺴﺮ ﻣﻦ در ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺗﻮ ،ﻳﮑﯽ ﺑﺮ ﺟﺎﻧﺐ راﺳﺖ و دﻳﮕﺮﯼ ﺑﺮ ﺟﺎﻧﺐ ﭼﭗ ﺗﻮ ﺑﻨﺸﻴﻨﻨﺪ٢٢ «.ﻋﻴﺴﯽ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽداﻧﻴﺪ ﭼﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻴﺪ! ﺁﻳﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ از ﺟﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﺰودﯼ ﻣﯽﻧﻮﺷﻢ ،ﺑﻨﻮﺷﻴﺪ؟« ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ: »ﺁرﯼ ،ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﻢ٢٣ «.ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :ﺷﮑﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ از ﺟﺎم ﻣﻦ ﺧﻮاهﻴﺪ ﻧﻮﺷﻴﺪ ،اﻣّﺎ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﻧﺸﺴﺘﻦ ﺑﺮ ﺟﺎﻧﺐ راﺳﺖ و ﭼﭗ ﻣﻦ در اﺧﺘﻴﺎر ﻣﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﺗﺎ ﺁن را ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﺒﺨﺸﻢ .اﻳﻦ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ از ﺁن ﮐﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺪرم ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﻓﺮاهﻢ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ«. ٢۴ﭼﻮن دﻩ ﺷﺎﮔﺮ ِد دﻳﮕﺮ از اﻳﻦ اﻣﺮ ﺁﮔﺎﻩ ﺷﺪﻧﺪ ،ﺑﺮ ﺁن دو ﺑﺮادر ﺧﺸﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ٢۵ﻋﻴﺴﯽ اﻳﺸﺎن را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ و ﮔﻔﺖ» :ﺷﻤﺎ ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺣﺎﮐﻤﺎن دﻳﮕﺮ ﻗﻮﻣﻬﺎ ﺑﺮ اﻳﺸﺎن ﺳﺮورﯼ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﺑﺰرﮔﺎﻧﺸﺎن ﺑﺮ اﻳﺸﺎن ﻓﺮﻣﺎن ﻣﯽراﻧﻨﺪ٢۶ .اﻣّﺎ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺒﺎﺷﺪ .هﺮﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﺪ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺑﺰرگ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﺧﺎدم ﺷﻤﺎ ﺷﻮد٢٧ .و هﺮﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﺪ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ اوّل ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﻏﻼم ﺷﻤﺎ ﮔﺮدد٢٨ .ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﻧﻴﺰ ﻧﻴﺎﻣﺪ ﺗﺎ ﺧﺪﻣﺘﺶ ﮐﻨﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻣﺪ ﺗﺎ ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻨﺪ و ﺟﺎﻧﺶ را ﭼﻮن ﺑﻬﺎﯼ رهﺎﻳﯽ ﺑﻪ ﻋﻮض ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﺑﺪهﺪ«.
ﺷﻔﺎﯼ دو ﻓﻘﻴﺮ ﻧﺎﺑﻴﻨﺎ ٢٩هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ و ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ اَرﻳﺤﺎ را ﺗﺮﮎ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ،ﻋﺪۀ زﻳﺎدﯼ در ﭘﯽ او رواﻧﻪ ﺷﺪﻧﺪ٣٠ .در ﮐﻨﺎر راﻩ ،دو ﻣﺮد ﮐﻮر ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ .ﭼﻮن ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ﻋﻴﺴﯽ از ﺁﻧﺠﺎ ﻣﯽﮔﺬرد ،ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﺁوردﻧﺪ» :ﺳﺮو ِر ﻣﺎ ،اﯼ ﭘﺴﺮ داوود ،ﺑﺮ ﻣﺎ رﺣﻢ ﮐﻦ!« ٣١ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺁﻧﺎن را ﻋﺘﺎب ﮐﺮدﻧﺪ و ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﺎﻣﻮش ﺑﺎﺷﻨﺪ؛ اﻣّﺎ اﻳﺸﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﻣﯽﺁوردﻧﺪ ﮐﻪ» :ﺳﺮور ﻣﺎ ،اﯼ ﭘﺴﺮ داوود ،ﺑﺮ ﻣﺎ رﺣﻢ ﮐﻦ!« ٣٢ﻋﻴﺴﯽ اﻳﺴﺘﺎد و ﺁن دو ﻣﺮد را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ و ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﭼﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻴﺪ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﺑﮑﻨﻢ؟« ٣٣ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ» :ﺳﺮور ﻣﺎ، ﻣﯽﺧﻮاهﻴﻢ ﭼﺸﻤﺎﻧﻤﺎن ﺑﺎز ﺷﻮد٣۴ «.ﻋﻴﺴﯽ دﻟﺴﻮزاﻧﻪ ﭼﺸﻤﺎن ﺁﻧﻬﺎ را ﻟﻤﺲ ﮐﺮد و دردم ﺑﻴﻨﺎﻳﯽ ﺧﻮد را ﺑﺎزﻳﺎﻓﺘﻨﺪ و در ﭘﯽ او رواﻧﻪ ﺷﺪﻧﺪ.
ﻣﺘﯽ ٢١ ورود ﺷﺎهﺎﻧﮥ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ١ﭼﻮن ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪ ﺑﻴﺖﻓﺎﺟﯽ در داﻣﻨﮥ ﮐﻮﻩ زﻳﺘﻮن رﺳﻴﺪﻧﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ دو ﺗﻦ از ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ٢ ،ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﻓﺮﻣﻮد» :ﺑﻪ دهﮑﺪﻩاﯼ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ روﯼ ﺷﻤﺎﺳﺖ ،ﺑﺮوﻳﺪ .ﺑﻪﻣﺤﺾ ورود ،اﻻﻏﯽ را ﺑﺎ ﮐﺮﻩاش ﺑﺴﺘﻪ ﺧﻮاهﻴﺪ ﻳﺎﻓﺖ .ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺎز
ﮐﻨﻴﺪ و ﻧﺰد ﻣﻦ ﺁورﻳﺪ٣ .اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺳﺨﻨﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺖ ،ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ” :ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺪاﻧﻬﺎ ﻧﻴﺎز دارد “،و او ﺑﯽدرﻧﮓ ﺁﻧﻬﺎ را ﺧﻮاهﺪ ﻓﺮﺳﺘﺎد۴ «.اﻳﻦ اﻣﺮ واﻗﻊ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﻧﺒﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد، ﺗﺤﻘﻖ ﻳﺎﺑﺪ ﮐﻪ: »۵ﺑﻪ دﺧﺘﺮ ﺻﻬﻴﻮن ﮔﻮﻳﻴﺪ، ”هﺎن ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺗﻮ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﺮ اﻻغ و ﺳﻮار ﺑﺮ ﮐﺮﻩ اﻻغ ﻓﺮوﺗﻨﺎﻧﻪ ﻧﺰد ﺗﻮ ﻣﯽﺁﻳﺪ«“. ۶ﺁن دو ﺷﺎﮔﺮد رﻓﺘﻨﺪ و ﻃﺒﻖ ﻓﺮﻣﺎن ﻋﻴﺴﯽ ﻋﻤﻞ ﮐﺮدﻧﺪ٧ .ﺁﻧﺎن اﻻغ و ﮐﺮﻩاش را ﺁوردﻧﺪ و رداهﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ اﻓﮑﻨﺪﻧﺪ و او ﺳﻮار ﺷﺪ٨ .ﺟﻤﻌﻴﺖ اﻧﺒﻮهﯽ ﻧﻴﺰ رداهﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺳﺮ راﻩ ﮔﺴﺘﺮدﻧﺪ و ﻋﺪﻩاﯼ ﻧﻴﺰ ﺷﺎﺧﻪهﺎﯼ درﺧﺘﺎن را ﺑﺮﻳﺪﻩ ،در راﻩ ﻣﯽﮔﺴﺘﺮدﻧﺪ٩ .ﺟﻤﻌﻴﺘﯽ ﮐﻪ ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ او ﻣﯽرﻓﺘﻨﺪ و ﮔﺮوهﯽ ﮐﻪ از ﭘﺲ او ﻣﯽﺁﻣﺪﻧﺪ، ﻓﺮﻳﺎدﮐﻨﺎن ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ: »هﻮﺷﻴﻌﺎﻧﺎ ،ﭘﺴﺮ داوودا!« »ﺧﺠﺴﺘﻪ ﺑﺎد او ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﺁﻳﺪ!« »هﻮﺷﻴﻌﺎﻧﺎ در ﻋﺮش ﺑﺮﻳﻦ!« ١٠ﭼﻮن او وارد اورﺷﻠﻴﻢ ﺷﺪ ،ﺷﻮر و ﺷﻮق هﻤﮥ ﺷﻬﺮ را ﻓﺮاﮔﺮﻓﺖ .ﻣﺮدم ﻣﯽﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :اﻳﻦ ﮐﻴﺴﺖ؟« ١١و ﺁن ﺟﻤﺎﻋﺖ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯽدادﻧﺪ» :اﻳﻦ اﺳﺖ ﻋﻴﺴﺎﯼ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ، از ﻧﺎﺻﺮۀ ﺟﻠﻴﻞ!«
ﻋﻴﺴﯽ در ﻣﻌﺒﺪ ١٢ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺻﺤﻦ ﻣﻌﺒﺪ ﺧﺪا درﺁﻣﺪ و ﮐﺴﺎﻧﯽ را ﮐﻪ در ﺁﻧﺠﺎ داد و ﺳﺘﺪ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ،ﺑﻴﺮون راﻧﺪ و ﺗﺨﺘﻬﺎﯼ ﺻﺮّاﻓﺎن و ﺑﺴﺎط ﮐﺒﻮﺗﺮﻓﺮوﺷﺎن را واژﮔﻮن ﺳﺎﺧﺖ ١٣و ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﻓﺮﻣﻮد» :ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ” ،ﺧﺎﻧﮥ ﻣﻦ ﺧﺎﻧﮥ دﻋﺎ ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ “،اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ ﺁن را ”ﻻﻧﮥ دزدان“ ﺳﺎﺧﺘﻪاﻳﺪ«. ١۴در ﻣﻌﺒﺪ ،ﻧﺎﺑﻴﻨﺎﻳﺎن و ﻟﻨﮕﺎن ﻧﺰد او ﺁﻣﺪﻧﺪ و او اﻳﺸﺎن را ﺷﻔﺎ ﺑﺨﺸﻴﺪ١۵ .اﻣّﺎ ﭼﻮن ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ اﻋﻤﺎل ﺧﺎرقاﻟﻌﺎدۀ او را ﻣﺸﺎهﺪﻩ ﮐﺮدﻧﺪ و ﻧﻴﺰ دﻳﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﮐﻮدﮐﺎن در ﻣﻌﺒﺪ ﻓﺮﻳﺎد ﻣﯽزﻧﻨﺪ» :هﻮﺷﻴﻌﺎﻧﺎ ،ﭘﺴﺮ داوودا «،ﺧﺸﻤﻨﺎﮎ ﺷﺪﻧﺪ١۶ .ﭘﺲ ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺁﻳﺎ ﻣﯽﺷﻨﻮﯼ اﻳﻨﻬﺎ ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ؟« ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺑﻠﻪ .ﻣﮕﺮ ﻧﺨﻮاﻧﺪﻩاﻳﺪ ﮐﻪ، » ”ﺑﺮ زﺑﺎن ﮐﻮدﮐﺎن و ﺷﻴﺮﺧﻮارﮔﺎن
ﺣﻤﺪ و ﺳﺘﺎﻳﺶ را ﺟﺎرﯼ ﺳﺎﺧﺘﯽ“ ؟« ﻋﻨْﻴﺎ رﻓﺖ و ﺷﺐ ١٧ﭘﺲ ﻋﻴﺴﯽ اﻳﺸﺎن را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺖ و از ﺷﻬﺮ ﺧﺎرج ﺷﺪ و ﺑﻪ ﺑﻴﺖ َ را در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪﺳﺮ ﺑﺮد.
ﺧﺸﮏ ﺷﺪن درﺧﺖ اﻧﺠﻴﺮ ١٨ﺑﺎﻣﺪادان ﻋﻴﺴﯽ در راﻩ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ،ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺷﺪ١٩ .در ﮐﻨﺎر راﻩ ،درﺧﺖ اﻧﺠﻴﺮﯼ دﻳﺪ و ﺑﻪﺳﻮﯼ ﺁن رﻓﺖ ،اﻣّﺎ ﺟﺰ ﺑﺮگ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺮ ﺁن ﻧﻴﺎﻓﺖ .ﭘﺲ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ درﺧﺖ ﮔﻔﺖ» :ﻣﺒﺎد ﮐﻪ دﻳﮕﺮ هﺮﮔﺰ ﻣﻴﻮﻩاﯼ از ﺗﻮ ﺑﻪﺑﺎر ﺁﻳﺪ!« در هﻤﺎندم درﺧﺖ ﺧﺸﮏ ﺷﺪ. ٢٠ﺷﺎﮔﺮدان ﮐﻪ از دﻳﺪن اﻳﻦ واﻗﻌﻪ ﺣﻴﺮت ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،از او ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﭼﮕﻮﻧﻪ درﺧﺖ اﻧﺠﻴﺮ ﭼﻨﻴﻦ زود ﺧﺸﮏ ﺷﺪ؟« ٢١ﻋﻴﺴﯽ در ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ اﮔﺮ اﻳﻤﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﺷﮏ ﻧﮑﻨﻴﺪ ،ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ درﺧﺖ اﻧﺠﻴﺮ ﮔﺬﺷﺖ اﻧﺠﺎم دهﻴﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ هﺮﮔﺎﻩ ﺑﻪ اﻳﻦ ﮐﻮﻩ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ” ،از ﺟﺎ ﮐﻨﺪﻩ ﺷﺪﻩ ،ﺑﻪ درﻳﺎ اﻓﮑﻨﺪﻩ ﺷﻮ “،ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ٢٢ .اﮔﺮ اﻳﻤﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ،هﺮﺁﻧﭽﻪ در دﻋﺎ درﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻨﻴﺪ ،ﺧﻮاهﻴﺪ ﻳﺎﻓﺖ«.
ﺳﺆال درﺑﺎرۀ اﺟﺎزﻩ و اﺧﺘﻴﺎر ﻋﻴﺴﯽ ٢٣ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ وارد ﻣﺤﻮﻃﮥ ﻣﻌﺒﺪ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﺮدم ﭘﺮداﺧﺖ .در اﻳﻦ هﻨﮕﺎم، ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻣﺸﺎﻳﺦ ﻗﻮم ﻧﺰد او ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺑﻪ ﭼﻪ اﺟﺎزﻩاﯼ اﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ را ﻣﯽﮐﻨﯽ؟ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ اﻳﻦ ﺣﻖ را ﺑﻪ ﺗﻮ دادﻩ اﺳﺖ؟« ٢۴ﻋﻴﺴﯽ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻧﻴﺰ از ﺷﻤﺎ ﭘﺮﺳﺸﯽ دارم .اﮔﺮ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺘﻴﺪ ،ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﺑﻪ ﭼﻪ اﺟﺎزﻩاﯼ اﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ را ﻣﯽﮐﻨﻢ٢۵ .ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻳﺤﻴﯽ از ﮐﺠﺎ ﺑﻮد؟ از ﺁﺳﻤﺎن ﻳﺎ از اﻧﺴﺎن؟« ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﻦ ﺧﻮد ﺑﺤﺚ ﮐﺮدﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﮔﺮ ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﻮد ،ﺑﻪ ﻣﺎ ﺧﻮاهﺪ ﮔﻔﺖ ﭘﺲ ﭼﺮا ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﻧﻴﺎوردﻳﺪ؟ ٢۶و اﮔﺮ ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ از اﻧﺴﺎن ﺑﻮد ،از ﻣﺮدم ﺑﻴﻢ دارﻳﻢ ،زﻳﺮا ﺁﻧﻬﺎ هﻤﮕﯽ ﻳﺤﻴﯽ را ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻣﯽداﻧﻨﺪ٢٧ «.ﭘﺲ ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ» :ﻧﻤﯽداﻧﻴﻢ «.ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽﮔﻮﻳﻢ ﺑﻪ ﭼﻪ اﺟﺎزﻩاﯼ اﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ را ﻣﯽﮐﻨﻢ.
َﻣﺜَﻞ دو ﭘﺴﺮ »٢٨ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ ﭼﻴﺴﺖ؟ ﻣﺮدﯼ دو ﭘﺴﺮ داﺷﺖ .ﻧﺰد ﭘﺴﺮ ﻧﺨﺴﺖ ﺧﻮد رﻓﺖ و ﮔﻔﺖ: ”ﭘﺴﺮم ،اﻣﺮوز ﺑﻪ ﺗﺎﮐﺴﺘﺎن ﻣﻦ ﺑﺮو و ﺑﻪ ﮐﺎر ﻣﺸﻐﻮل ﺷﻮ٢٩ “.ﭘﺎﺳﺦ داد” :ﻧﻤﯽروم “.اﻣّﺎ ﺑﻌﺪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻋﻘﻴﺪﻩ داد و رﻓﺖ٣٠ .ﭘﺪر ﻧﺰد ﭘﺴﺮ دﻳﮕﺮ رﻓﺖ و هﻤﺎن را ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ .ﭘﺴﺮ ﭘﺎﺳﺦ داد” :ﻣﯽروم ،ﺁﻗﺎ “،اﻣّﺎ ﻧﺮﻓﺖ٣١ .ﮐﺪام ﻳﮏ از ﺁن دو ﭘﺴﺮ ،ﺧﻮاﺳﺖ ﭘﺪر ﺧﻮد را ﺑﻪﺟﺎ ﺁورد؟« ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ» :اوّﻟﯽ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺧﺮاﺟﮕﻴﺮان و ﻓﺎﺣﺸﻪهﺎ ﭘﻴﺶ از ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا راﻩ ﻣﯽﻳﺎﺑﻨﺪ٣٢ .زﻳﺮا ﻳﺤﻴﯽ در ﻃﺮﻳﻖ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺪ اﻣّﺎ ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﻧﻴﺎوردﻳﺪ ،وﻟﯽ ﺧﺮاﺟﮕﻴﺮان و ﻓﺎﺣﺸﻪهﺎ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ .و ﺷﻤﺎ ﺑﺎ اﻳﻨﮑﻪ اﻳﻦ را دﻳﺪﻳﺪ ،ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﻧﺪادﻳﺪ و ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﻧﻴﺎوردﻳﺪ.
َﻣﺜَﻞ ﺑﺎﻏﺒﺎﻧﺎن ﺷﺮور
ﻏﺮْس ﮐﺮد و ﮔِﺮد ﺁن »٣٣ﺑﻪ َﻣﺜَﻞ دﻳﮕﺮﯼ ﮔﻮش ﻓﺮادهﻴﺪ .ﺻﺎﺣﺐ ﺑﺎﻏﯽ ﺗﺎﮐﺴﺘﺎﻧﯽ َ دﻳﻮار ﮐﺸﻴﺪ و در ﺁن ﭼَﺮﺧُﺸﺘﯽ ﮐَﻨﺪ و ﺑﺮﺟﯽ ﺑﻨﺎ ﻧﻬﺎد .ﺳﭙﺲ ﺗﺎﮐﺴﺘﺎن را ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﺑﺎﻏﺒﺎن اﺟﺎرﻩ داد و ﺧﻮد ﺑﻪ ﺳﻔﺮ رﻓﺖ٣۴ .ﭼﻮن ﻣﻮﺳﻢ ﺑﺮداﺷﺖ ﻣﺤﺼﻮل ﻓﺮارﺳﻴﺪ ،ﻏﻼﻣﺎن ﺧﻮد را ﻧﺰد ﺑﺎﻏﺒﺎﻧﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺗﺎ ﻣﻴﻮۀ او را ﺗﺤﻮﻳﻞ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ٣۵ .اﻣّﺎ ﺑﺎﻏﺒﺎﻧﺎن ﻏﻼﻣﺎن او را ﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﻳﮑﯽ را زدﻧﺪ و دﻳﮕﺮﯼ را ﮐﺸﺘﻨﺪ و ﺳﻮّﻣﯽ را ﺳﻨﮕﺴﺎر ﮐﺮدﻧﺪ٣۶ .دﻳﮕﺮﺑﺎر، ﻏﻼﻣﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ ﻧﺰد ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎد ،اﻣّﺎ ﺑﺎﻏﺒﺎﻧﺎن ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ رﻓﺘﺎر ﮐﺮدﻧﺪ. ٣٧ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﭘﺴﺮ ﺧﻮد را ﻧﺰد ﺑﺎﻏﺒﺎﻧﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎد و ﺑﺎ ﺧﻮد ﮔﻔﺖ” :ﭘﺴﺮم را ﺣﺮﻣﺖ ﺧﻮاهﻨﺪ داﺷﺖ٣٨ “.اﻣّﺎ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻏﺒﺎﻧﺎن ﭘﺴﺮ را دﻳﺪﻧﺪ ،ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﮔﻔﺘﻨﺪ” :اﻳﻦ وارث اﺳﺖ. ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ او را ﺑﮑﺸﻴﻢ و ﻣﻴﺮاﺛﺶ را ﺗﺼﺎﺣﺐ ﮐﻨﻴﻢ٣٩ “.ﭘﺲ او را ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و از ﺗﺎﮐﺴﺘﺎن ﺑﻴﺮون اﻓﮑﻨﺪﻧﺪ و ﮐﺸﺘﻨﺪ۴٠ .ﺑﺎ اﻳﻦ اوﺻﺎف ،وﻗﺘﯽ ﺻﺎﺣﺐ ﺗﺎﮐﺴﺘﺎن ﺑﻴﺎﻳﺪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺑﺎﻏﺒﺎﻧﺎن ﭼﻪ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد؟« ۴١ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ» :ﺁن اﻓﺮاد ﺑﯽرﺣﻢ را ﺑﺎ ﺑﯽرﺣﻤﯽ ﺗﻤﺎم ﻧﺎﺑﻮد ﺧﻮاهﺪ ﺳﺎﺧﺖ و ﺗﺎﮐﺴﺘﺎن را ﺑﻪ ﺑﺎﻏﺒﺎﻧﺎن دﻳﮕﺮ اﺟﺎرﻩ ﺧﻮاهﺪ داد ﺗﺎ در ﻓﺼﻞ ﺑﺮداﺷﺖ ﻣﺤﺼﻮل، ﺳﻬﻢ او را ﺑﺪهﻨﺪ«. ۴٢ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺁﻳﺎ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل در ﮐﺘﺐ ﻣﻘﺪّس ﻧﺨﻮاﻧﺪﻩاﻳﺪ ﮐﻪ، » ”هﻤﺎن ﺳﻨﮕﯽ ﮐﻪ ﻣﻌﻤﺎران رد ﮐﺮدﻧﺪ، ﺳﻨﮓ اﺻﻠﯽ ﺑﻨﺎ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ﺧﺪاوﻧﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮدﻩ و در ﻧﻈﺮ ﻣﺎ ﺷﮕﻔﺖ ﻣﯽﻧﻤﺎﻳﺪ“ ؟ ۴٣ﭘﺲ ﺷﻤﺎ را ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا از ﺷﻤﺎ ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺑﻪ ﻗﻮﻣﯽ دادﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻴﻮۀ ﺁن را ﺑﺪهﻨﺪ ]۴۴ .هﺮﮐﻪ ﺑﺮ ﺁن ﺳﻨﮓ اﻓﺘﺪ ،ﺧُﺮد ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،و هﺮﮔﺎﻩ ﺁن ﺳﻨﮓ ﺑﺮ ﮐﺴﯽ اﻓﺘﺪ ،او را درهﻢ ﺧﻮاهﺪ ﺷﮑﺴﺖ«[. ۴۵ﭼﻮن ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن َﻣﺜَﻠﻬﺎﯼ ﻋﻴﺴﯽ را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ،درﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ درﺑﺎرۀ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ۴۶ .ﭘﺲ ﺑﺮﺁن ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ او را ﮔﺮﻓﺘﺎر ﮐﻨﻨﺪ ،اﻣّﺎ از ﻣﺮدم ﺑﻴﻢ داﺷﺘﻨﺪ زﻳﺮا ﺁﻧﻬﺎ ﻋﻴﺴﯽ را ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻣﯽداﻧﺴﺘﻨﺪ.
ﻣﺘﯽ ٢٢ َﻣﺜَﻞ ﺟﺸﻦ ﻋﺮوﺳﯽ ١ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎز ﺑﻪ َﻣﺜَﻠﻬﺎ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻪ ،ﻓﺮﻣﻮد»٢ :ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن را ﻣﯽﺗﻮان ﺑﻪ ﺷﺎهﯽ ﺗﺸﺒﻴﻪ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﭘﺴﺮ ﺧﻮد ﺟﺸﻦ ﻋﺮوﺳﯽ ﺑﻪﭘﺎداﺷﺖ٣ .او ﺧﺎدﻣﺎن ﺧﻮد را ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺗﺎ دﻋﻮتﺷﺪﮔﺎن را ﺑﻪ ﺟﺸﻦ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﻨﺪ ،اﻣّﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺨﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ۴ .ﭘﺲ ﺧﺎدﻣﺎﻧﯽ دﻳﮕﺮ ﻓﺮﺳﺘﺎد و ﮔﻔﺖ” :دﻋﻮتﺷﺪﮔﺎن را ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ اﻳﻨﮏ ﺳﻔﺮۀ ﺟﺸﻦ را ﺁﻣﺎدﻩ ﮐﺮدﻩام، ﮔﺎوان و ﮔﻮﺳﺎﻟﻪهﺎﯼ ﭘﺮوارﯼام را ﺳﺮ ﺑﺮﻳﺪﻩام و هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺁﻣﺎدﻩ اﺳﺖ .ﭘﺲ ﺑﻪ ﺟﺸﻦ
ﻋﺮوﺳﯽ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ۵ “.اﻣّﺎ ﺁﻧﻬﺎ اﻋﺘﻨﺎ ﻧﮑﺮدﻧﺪ و هﺮ ﻳﮏ ﺑﻪ راﻩ ﺧﻮد رﻓﺘﻨﺪ ،ﻳﮑﯽ ﺑﻪ ﻣﺰرﻋﻪ و دﻳﮕﺮﯼ ﺑﻪ ﺗﺠﺎرت ﺧﻮد۶ .دﻳﮕﺮان ﻧﻴﺰ ﺧﺎدﻣﺎن او را ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﺁزار دادﻧﺪ و ﮐﺸﺘﻨﺪ٧ .ﺷﺎﻩ ﭼﻮن اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪ ،ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﺷﺪﻩ ،ﺳﭙﺎهﻴﺎن ﺧﻮد را ﻓﺮﺳﺘﺎد و ﻗﺎﺗﻼن را ﮐﺸﺖ و ﺷﻬﺮ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﮐﺸﻴﺪ٨ .ﺳﭙﺲ ﺧﺎدﻣﺎن ﺧﻮد را ﮔﻔﺖ” :ﺟﺸﻦ ﻋﺮوﺳﯽ ﺁﻣﺎدﻩ اﺳﺖ ،اﻣّﺎ دﻋﻮتﺷﺪﮔﺎن ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﯽ ﺣﻀﻮر در ﺁن را ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ٩ .ﭘﺲ ﺑﻪ ﻣﻴﺪان ﺷﻬﺮ ﺑﺮوﻳﺪ و هﺮﮐﻪ را ﻳﺎﻓﺘﻴﺪ ﺑﻪ ﺟﺸﻦ ﻋﺮوﺳﯽ دﻋﻮت ﮐﻨﻴﺪ١٠ “.ﻏﻼﻣﺎن ﺑﻪ ﮐﻮﭼﻪهﺎ رﻓﺘﻨﺪ و هﺮﮐﻪ را ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ، ﭼﻪ ﻧﻴﮏ و ﭼﻪ ﺑﺪ ،ﺑﺎ ﺧﻮد ﺁوردﻧﺪ و ﺗﺎﻻر ﻋﺮوﺳﯽ از ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺎن ﭘﺮ ﺷﺪ. »١١اﻣّﺎ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺷﺎﻩ ﺑﺮاﯼ دﻳﺪار ﺑﺎ ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺎن وارد ﻣﺠﻠﺲ ﺷﺪ ،ﻣﺮدﯼ را دﻳﺪ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﮥ ﻋﺮوﺳﯽ ﺑﺮ ﺗﻦ ﻧﺪاﺷﺖ١٢ .از او ﭘﺮﺳﻴﺪ” :اﯼ دوﺳﺖ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺪون ﺟﺎﻣﮥ ﻋﺮوﺳﯽ ﺑﻪ اﻳﻨﺠﺎ ﺁﻣﺪﯼ؟“ ﺁن ﻣﺮد ﭘﺎﺳﺨﯽ ﻧﺪاﺷﺖ١٣ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺧﺎدﻣﺎن ﺧﻮد را ﮔﻔﺖ” :دﺳﺖ و ﭘﺎﯼ او را ﺑﺒﻨﺪﻳﺪ و او را ﺑﻪ ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﺑﻴﺮون ﺑﻴﻨﺪازﻳﺪ ،ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﻳﻪ و دﻧﺪان ﺑﻪ دﻧﺪان ﺳﺎﻳﻴﺪن ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد١۴ “.زﻳﺮا دﻋﻮتﺷﺪﮔﺎن ﺑﺴﻴﺎرﻧﺪ ،اﻣّﺎ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮔﺎن اﻧﺪﮎ«.
ﭘﺮﺳﺶ درﺑﺎرۀ ﭘﺮداﺧﺖ ﺧﺮاج ١۵ﺳﭙﺲ ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ﺑﻴﺮون رﻓﺘﻨﺪ و ﺷﻮر ﮐﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ او را ﺑﺎ ﺳﺨﻨﺎن ﺧﻮدش ﺑﻪ دام اﻧﺪازﻧﺪ١۶ .ﺁﻧﻬﺎ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد را ﺑﻪ هﻤﺮاﻩ هﻴﺮودﻳﺎن ﻧﺰد او ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﺳﺘﺎد ،ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﻣﺮدﯼ ﺻﺎدق هﺴﺘﯽ و راﻩ ﺧﺪا را ﺑﺪرﺳﺘﯽ ﻣﯽﺁﻣﻮزاﻧﯽ و از ﮐﺴﯽ ﺑﺎﮎ ﻧﺪارﯼ زﻳﺮا ﺑﺮ ﺻﻮرت ﻇﺎهﺮ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﯽﮐﻨﯽ١٧ .ﭘﺲ رأﯼ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﮕﻮ؛ ﺁﻳﺎ ﭘﺮداﺧﺖ ﺧﺮاج ﺑﻪ ﻗﻴﺼﺮ رواﺳﺖ ﻳﺎ ﻧﻪ؟« ١٨ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺑﺪاﻧﺪﻳﺸﯽ ﺁﻧﺎن ﭘﯽ ﺑﺮد و ﮔﻔﺖ» :اﯼ رﻳﺎﮐﺎران ،ﭼﺮا ﻣﺮا ﻣﯽﺁزﻣﺎﻳﻴﺪ؟ ١٩ﺳﮑﻪاﯼ را ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁن ﺧﺮاج ﻣﯽﭘﺮدازﻳﺪ ،ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺸﺎن دهﻴﺪ «.ﺁﻧﻬﺎ ﺳﮑﻪاﯼ ﻳﮏ دﻳﻨﺎرﯼ ﺑﻪ وﯼ دادﻧﺪ٢٠ .از اﻳﺸﺎن ن ﻗﻴﺼﺮ «.ﺑﻪ ن ﮐﻴﺴﺖ؟« ٢١ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ» :از ﺁ ِ ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﻧﻘﺶ و ﻧﺎم روﯼ اﻳﻦ ﺳﮑﻪ از ﺁ ِ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ» :ﭘﺲ ﻣﺎل ﻗﻴﺼﺮ را ﺑﻪ ﻗﻴﺼﺮ ﺑﺪهﻴﺪ و ﻣﺎل ﺧﺪا را ﺑﻪ ﺧﺪا٢٢ «.ﭼﻮن اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ،در ﺷﮕﻔﺖ ﺷﺪﻧﺪ و او را واﮔﺬاﺷﺘﻪ ،ﺑﺮﻓﺘﻨﺪ.
ﺳﺆال درﺑﺎرۀ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺻﺪّوﻗﻴﺎن ﮐﻪ ﻣﻨﮑﺮ ﻗﻴﺎﻣﺘﻨﺪ ،ﻧﺰدش ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺳﺆاﻟﯽ از او ﮐﺮدﻩ، ٢٣در هﻤﺎن روزَ ، ٢۴ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﺳﺘﺎد ،ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﻣﺮدﯼ ﺑﯽاوﻻد ﺑﻤﻴﺮد ،ﺑﺮادرش ﺑﺎﻳﺪ ﺁن ﺑﻴﻮﻩ را ﺑﻪ زﻧﯽ ﺑﮕﻴﺮد ﺗﺎ از او ﺑﺮاﯼ ﺑﺮادر ﺧﻮد ﻧﺴﻠﯽ ﺑﺎﻗﯽ ﺑﮕﺬارد٢۵ .ﺑﺎرﯼ ،در ﻣﻴﺎن ﻣﺎ هﻔﺖ ﺑﺮادر ﺑﻮدﻧﺪ .ﺑﺮادر ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ زﻧﯽ ﮔﺮﻓﺖ و ﻣُﺮد و ﭼﻮن ﻓﺮزﻧﺪﯼ ﻧﺪاﺷﺖ، زن ﺑﻴﻮﻩاش را ﺑﺮاﯼ ﺑﺮادر ﺧﻮد ﺑﺎﻗﯽ ﮔﺬاﺷﺖ٢۶ .دوّﻣﻴﻦ و ﺳﻮّﻣﻴﻦ ،ﺗﺎ هﻔﺘﻤﻴﻦ ﺑﺮادر ﻧﻴﺰ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ وﺿﻊ دﭼﺎر ﺷﺪﻧﺪ٢٧ .ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺁن زن ﻧﻴﺰ ﻣﺮد٢٨ .ﺣﺎل ،در ﻗﻴﺎﻣﺖ ،ﺁن زن هﻤﺴﺮ ﮐﺪامﻳﮏ از هﻔﺖ ﺑﺮادر ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ،زﻳﺮا هﻤﻪ او را ﺑﻪ زﻧﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ؟« ٢٩ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺷﻤﺎ ﮔﻤﺮاﻩ هﺴﺘﻴﺪ ،زﻳﺮا ﻧﻪ از ﮐﺘﺐ ﻣﻘﺪّس ﺁﮔﺎهﻴﺪ و ﻧﻪ از ﻗﺪرت ﺧﺪا! ٣٠در روز ﻗﻴﺎﻣﺖ ﮐﺴﯽ ﻧﻪ زن ﻣﯽﮔﻴﺮد و ﻧﻪ ﺷﻮهﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ هﻤﻪ هﻤﭽﻮن ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺁﺳﻤﺎن ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد٣١ .اﻣّﺎ درﺑﺎرۀ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻣﺮدﮔﺎن ،ﺁﻳﺎ در ﮐﺘﺎب ﻧﺨﻮاﻧﺪﻩاﻳﺪ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ؟ ٣٢او ﻓﺮﻣﻮدﻩ ﮐﻪ” ،ﻣﻦ هﺴﺘﻢ ﺧﺪاﯼ اﺑﺮاهﻴﻢ و
ﺧﺪاﯼ اﺳﺤﺎق و ﺧﺪاﯼ ﻳﻌﻘﻮب“ .او ﻧﻪ ﺧﺪاﯼ ﻣﺮدﮔﺎن ،ﺑﻠﮑﻪ ﺧﺪاﯼ زﻧﺪﮔﺎن اﺳﺖ«. ٣٣ﻣﺮدم ﺑﺎ ﺷﻨﻴﺪن اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن ،از ﺗﻌﻠﻴﻢ او در ﺷﮕﻔﺖ ﺷﺪﻧﺪ.
ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﺣﮑﻢ ﺻﺪّوﻗﻴﺎن را ٣۴اﻣّﺎ ﭼﻮن ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﺟﻮاب ﺧﻮد دهﺎن َ ﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ ،ﮔﺮد هﻢ ﺁﻣﺪﻧﺪ٣۵ .ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﻓﻘﻴﻪ ﺑﻮد ،ﺑﺎ اﻳﻦ ﻗﺼﺪ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﻪدام اﻧﺪازد ،از او ﭘﺮﺳﻴﺪ»٣۶ :اﯼ اﺳﺘﺎد ،ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﺣﮑﻢ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﮐﺪام اﺳﺖ؟« ٣٧ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد” » :ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﺧﺪاﯼ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻣﯽ دل و ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺟﺎن و ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻓﮑﺮ ﺧﻮد دوﺳﺖ ﺑﺪار٣٨ “.اﻳﻦ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ و ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﺣﮑﻢ اﺳﺖ٣٩ .دوّﻣﻴﻦ ﺣﮑﻢ ﻧﻴﺰ هﻤﭽﻮن ﺣﮑﻢ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ،ﻣﻬﻢ اﺳﺖ” :هﻤﺴﺎﻳﻪات را هﻤﭽﻮن ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ دوﺳﺖ ﺑﺪار۴٠ “.اﻳﻦ دو ﺣﮑﻢ، اﺳﺎس ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻣﻮﺳﯽ و ﻧﻮﺷﺘﻪهﺎﯼ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﺳﺖ«.
ﻣﺴﻴﺢ ﭘﺴﺮ ﮐﻴﺴﺖ؟ ۴١هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ﮔِﺮد هﻢ ﺟﻤﻊ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺮﺳﻴﺪ»۴٢ :ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ درﺑﺎرۀ ﻣﺴﻴﺢ ﭼﻴﺴﺖ؟ او ﭘﺴﺮ ﮐﻴﺴﺖ؟« ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ» :ﭘﺴﺮ داوود۴٣ «.ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ: »ﭘﺲ ﭼﮕﻮﻧﻪ داوود ﺑﻪ اﻟﻬﺎم روح ،او را ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ؟ زﻳﺮا ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ: ”»۴۴ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ: »ﺑﻪ دﺳﺖ راﺳﺖ ﻣﻦ ﺑﻨﺸﻴﻦ ﺗﺎ ﺁن هﻨﮕﺎم ﮐﻪ دﺷﻤﻨﺎﻧﺖ را ﮐﺮﺳﯽ زﻳﺮ ﭘﺎﻳﺖ ﺳﺎزم“«. ۴۵اﮔﺮ داوود او را ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﺧﻮاﻧَﺪ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ او ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﭘﺴﺮ داوود ﺑﺎﺷﺪ؟« ۴۶ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ،هﻴﭻﮐﺲ را ﻳﺎراﯼ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﻳﯽ او ﻧﺒﻮد و از ﺁن ﭘﺲ دﻳﮕﺮ ﮐﺴﯽ ﺟﺮﺋﺖ ﻧﮑﺮد ﭘﺮﺳﺸﯽ از او ﺑﮑﻨﺪ.
ﻣﺘﯽ ٢٣ هﺸﺪار ﺑﻪ رهﺒﺮان ﻣﺬهﺒﯽ ١ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻣﺮدم و ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻔﺖ»٢ :ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ و ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ﺑﺮ ﻣﺴﻨﺪ ﻣﻮﺳﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪاﻧﺪ٣ .ﭘﺲ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ ،ﻧﮕﺎﻩ دارﻳﺪ و ﺑﻪﺟﺎ ﺁورﻳﺪ ،اﻣّﺎ هﻤﭽﻮن ﺁﻧﺎن ﻋﻤﻞ ﻧﮑﻨﻴﺪ زﻳﺮا ﺁﻧﭽﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽدهﻨﺪ ،ﺧﻮد ﺑﻪﺟﺎ ﻧﻤﯽﺁورﻧﺪ. ۴ﺑﺎرهﺎﯼ ﺗﻮانﻓﺮﺳﺎ را ﻣﯽﺑﻨﺪﻧﺪ و ﺑﺮ دوش ﻣﺮدم ﻣﯽﮔﺬارﻧﺪ ،اﻣّﺎ ﺧﻮد ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﺑﺮاﯼ ﺣﺮﮐﺖ دادن ﺁن ﺣﺘﯽ اﻧﮕﺸﺘﯽ ﺗﮑﺎن دهﻨﺪ۵ .هﺮﭼﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺑﺮاﯼ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدم ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ :ﺁﻳﻪدانهﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﺰرﮔﺘﺮ و داﻣﻦ رداﯼ ﺧﻮﻳﺶ را ﭘﻬﻨﺘﺮ ﻣﯽﺳﺎزﻧﺪ. ۶دوﺳﺖ ﻣﯽدارﻧﺪ ﮐﻪ در ﺿﻴﺎﻓﺘﻬﺎ ﺑﺮ ﺻﺪر ﻣﺠﻠﺲ ﺑﻨﺸﻴﻨﻨﺪ و در ﮐﻨﻴﺴﻪهﺎ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺟﺎﯼ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ٧ ،و ﻣﺮدم در ﮐﻮﭼﻪ و ﺑﺎزار ﺁﻧﻬﺎ را ﺳﻼم ﮔﻮﻳﻨﺪ و ”اﺳﺘﺎد“ ﺧﻄﺎب ﮐﻨﻨﺪ٨ .اﻣّﺎ
ﺷﻤﺎ ”اﺳﺘﺎد“ ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﻣﺸﻮﻳﺪ ،زﻳﺮا ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮏ اﺳﺘﺎد دارﻳﺪ ،و هﻤﮥ ﺷﻤﺎ ﺑﺮادرﻳﺪ٩ .هﻴﭻﮐﺲ را ﻧﻴﺰ ﺑﺮ روﯼ زﻣﻴﻦ ”ﭘﺪر“ ﻣﺨﻮاﻧﻴﺪ ،زﻳﺮا ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮏ ﭘﺪر دارﻳﺪ ﮐﻪ در ﺁﺳﻤﺎن اﺳﺖ١٠ .و ﻧﻴﺰ ”ﭘﻴﺸﻮا“ ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﻣﺸﻮﻳﺪ ،زﻳﺮا ﻓﻘﻂ ﻳﮏ ﭘﻴﺸﻮا دارﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ١١ .ﺁن ﮐﻪ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ از هﻤﻪ ﺑﺰرﮔﺘﺮ اﺳﺖ ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد١٢ .زﻳﺮا هﺮﮐﻪ ﺧﻮد را ﺑﺰرگ ﺳﺎزد ،ﭘﺴﺖ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ و هﺮﮐﻪ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را ﻓﺮوﺗﻦ ﺳﺎزد ،ﺳﺮاﻓﺮاز ﺧﻮاهﺪ ﮔﺮدﻳﺪ. »١٣واﯼ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ اﯼ ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ و ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن رﻳﺎﮐﺎر! ﺷﻤﺎ د ِر ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن را ﺑﻪروﯼ ﻣﺮدم ﻣﯽﺑﻨﺪﻳﺪ؛ ﻧﻪ ﺧﻮد داﺧﻞ ﻣﯽﺷﻮﻳﺪ و ﻧﻪ ﻣﯽﮔﺬارﻳﺪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ در راهﻨﺪ ،داﺧﻞ ﺷﻮﻧﺪ. » ]١۴واﯼ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ اﯼ ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ و ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن رﻳﺎﮐﺎر ،ﺷﻤﺎ از ﺳﻮﻳﯽ ﺧﺎﻧﮥ ﺑﻴﻮﻩزﻧﺎن را ﻏﺎرت ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ و از دﻳﮕﺮﺳﻮ ،ﺑﺮاﯼ ﺗﻈﺎهﺮ ،دﻋﺎﯼ ﺧﻮد را ﻃﻮل ﻣﯽدهﻴﺪ .از هﻤﻴﻦرو ،ﻣﮑﺎﻓﺎﺗﺘﺎن ﺑﺴﯽ ﺳﺨﺖﺗﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد[. »١۵واﯼ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ اﯼ ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ و ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن رﻳﺎﮐﺎر! ﺷﻤﺎ درﻳﺎ و ﺧﺸﮑﯽ را درﻣﯽﻧﻮردﻳﺪ ﺗﺎ ﻳﮏ ﻧﻔﺮ را ﺑﻪ دﻳﻦ ﺧﻮد ﺑﻴﺎورﻳﺪ و وﻗﺘﯽ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮدﻳﺪ ،او را دو ﭼﻨﺪان ﺑﺪﺗﺮ از ﺧﻮد ،ﻓﺮزﻧﺪ ﺟﻬﻨﻢ ﻣﯽﺳﺎزﻳﺪ. »١۶واﯼ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ اﯼ راهﻨﻤﺎﻳﺎن ﮐﻮر ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﺪ” :اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﻣﻌﺒﺪ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺧﻮرَد ﺑﺎﮐﯽ ﻧﻴﺴﺖ ،اﻣّﺎ اﮔﺮ ﺑﻪ ﻃﻼﯼ ﻣﻌﺒﺪ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺧﻮرَد ،ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺧﻮد وﻓﺎ ﮐﻨﺪ١٧ “.اﯼ ن ﮐﻮر! ﮐﺪام ﺑﺮﺗﺮ اﺳﺖ؟ ﻃﻼ ﻳﺎ ﻣﻌﺒﺪﯼ ﮐﻪ ﻃﻼ را ﺗﻘﺪﻳﺲ ﻣﯽﮐﻨﺪ؟ ١٨و ﻧﻴﺰ ﻧﺎﺑﺨﺮدا ِ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﺪ” :اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﻣﺬﺑﺢ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺧﻮرَد ،ﺑﺎﮐﯽ ﻧﻴﺴﺖ ،اﻣّﺎ اﮔﺮ ﺑﻪ هﺪﻳﻪاﯼ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁن ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺧﻮرَد ،ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺧﻮد وﻓﺎ ﮐﻨﺪ١٩ “.اﯼ ﮐﻮران! ﮐﺪام ﺑﺮﺗﺮ اﺳﺖ؟ هﺪﻳﻪ ﻳﺎ ﻣﺬﺑﺤﯽ ﮐﻪ هﺪﻳﻪ را ﺗﻘﺪﻳﺲ ﻣﯽﮐﻨﺪ؟ ٢٠ﭘﺲ ،ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺬﺑﺢ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻣﯽﺧﻮرد ،هﻤﺎﻧﺎ ﺑﻪ ﻣﺬﺑﺢ و هﺮﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﺁن اﺳﺖ ،ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺧﻮردﻩ اﺳﺖ٢١ .و هﺮﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﺒﺪ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻣﯽﺧﻮرد ،ﺑﻪ ﻣﻌﺒﺪ و ﺑﻪ ﺁن ﮐﻪ در ﺁن ﺳﺎﮐﻦ اﺳﺖ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺧﻮردﻩ اﺳﺖ٢٢ .و هﺮﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻣﯽﺧﻮرد ،ﺑﻪ ﺗﺨﺖ ﺧﺪا و ﺑﻪ ﺁن ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁن ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺧﻮردﻩ اﺳﺖ. »٢٣واﯼ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ اﯼ ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ و ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن رﻳﺎﮐﺎر! ﺷﻤﺎ از ﻧﻌﻨﺎع و ﺷِﻮﻳﺪ و زﻳﺮﻩ دﻩﻳﮏ ﻣﯽدهﻴﺪ ،اﻣّﺎ اﺣﮑﺎم ﻣﻬﻤﺘ ِﺮ ﺷﺮﻳﻌﺖ را ﮐﻪ هﻤﺎﻧﺎ ﻋﺪاﻟﺖ و رﺣﻤﺖ و اﻣﺎﻧﺖ اﺳﺖ، ﻧﺎدﻳﺪﻩ ﻣﯽﮔﻴﺮﻳﺪ .ﻣﯽﺑﺎﻳﺴﺖ اﻳﻨﻬﺎ را ﺑﻪﺟﺎ ﻣﯽﺁوردﻳﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را ﻧﻴﺰ ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﻤﯽﮐﺮدﻳﺪ. ٢۴اﯼ راهﻨﻤﺎﻳﺎن ﮐﻮر! ﺷﻤﺎ ﭘﺸﻪ را ﺻﺎﻓﯽ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ ،اﻣّﺎ ﺷﺘﺮ را ﻓﺮو ﻣﯽﺑﻠﻌﻴﺪ! »٢۵واﯼ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ اﯼ ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ و ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن رﻳﺎﮐﺎر! ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺮون ﭘﻴﺎﻟﻪ و ﺑﺸﻘﺎب را ﭘﺎﮎ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ ،اﻣّﺎ درون ﺁن ﻣﻤﻠﻮ از ﺁز و ﻧﺎﭘﺮهﻴﺰﯼ اﺳﺖ٢۶ .اﯼ ﻓَﺮﻳﺴﯽ ﮐﻮر ،ﻧﺨﺴﺖ درون ﭘﻴﺎﻟﻪ و ﺑﺸﻘﺎب را ﭘﺎﮎ ﮐﻦ ﮐﻪ ﺑﺮوﻧﺶ ﻧﻴﺰ ﭘﺎﮎ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ. »٢٧واﯼ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ اﯼ ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ و ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن رﻳﺎﮐﺎر! ﺷﻤﺎ هﻤﭽﻮن ﮔﻮرهﺎﻳﯽ هﺴﺘﻴﺪ ﺳﻔﻴﺪﮐﺎرﯼ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ از ﺑﻴﺮون زﻳﺒﺎ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﻨﺪ ،اﻣّﺎ درون ﺁﻧﻬﺎ ﭘُﺮ اﺳﺖ از
اﺳﺘﺨﻮاﻧﻬﺎﯼ ﻣﺮدﮔﺎن و اﻧﻮاع ﻧﺠﺎﺳﺎت! ٢٨ﺑﻪ هﻤﻴﻦﺳﺎن ،ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﺮدم ﭘﺎرﺳﺎ ﻣﯽﻧﻤﺎﻳﻴﺪ ،اﻣّﺎ در ﺑﺎﻃﻦ ﻣﻤﻠﻮ از رﻳﺎﮐﺎرﯼ و ﺷﺮارﺗﻴﺪ. »٢٩واﯼ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ اﯼ ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ و ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن رﻳﺎﮐﺎر! ﺷﻤﺎ ﺑﺮاﯼ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﻣﻘﺒﺮﻩهﺎ ﻣﯽﺳﺎزﻳﺪ و ﺁراﻣﮕﺎهﻬﺎﯼ ﭘﺎرﺳﺎﻳﺎن را ﻣﯽﺁراﻳﻴﺪ ٣٠و ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﺪ” :اﮔﺮ در روزﮔﺎر ﭘﺪران ﺧﻮد ﺑﻮدﻳﻢ ،هﺮﮔﺰ در ﮐﺸﺘﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺷﺮﻳﮏ ﻧﻤﯽﺷﺪﻳﻢ٣١ “.ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ،ﺧﻮد ن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻧﻴﺪ٣٢ .ﺣﺎل ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ ،ﭘﺲ ﺁﻧﭽﻪ را ﭘﺪراﻧﺘﺎن ن ﻗﺎﺗﻼ ِ ﻣﯽﭘﺬﻳﺮﻳﺪ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪا ِ ﺁﻏﺎز ﮐﺮدﻧﺪ ،ﺷﻤﺎ ﺑﻪﮐﻤﺎل رﺳﺎﻧﻴﺪ! ٣٣اﯼ ﻣﺎران! اﯼ اﻓﻌﯽزادﮔﺎن! ﭼﮕﻮﻧﻪ از ﻣﺠﺎزات ﺟﻬﻨﻢ ﺧﻮاهﻴﺪ ﮔﺮﻳﺨﺖ؟ ٣۴ﭼﺮاﮐﻪ ﻣﻦ اﻧﺒﻴﺎ و ﺣﮑﻴﻤﺎن و ﻋﻠﻤﺎ ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻢ و ﺷﻤﺎ ﺑﻌﻀﯽ را ﺧﻮاهﻴﺪ ﮐﺸﺖ و ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﺧﻮاهﻴﺪ ﮐﺸﻴﺪ ،و ﺑﺮﺧﯽ را در ﮐﻨﻴﺴﻪهﺎﯼ ﺧﻮد ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ ﺧﻮاهﻴﺪ زد و ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﺗﻌﻘﻴﺐ ﺧﻮاهﻴﺪ ﮐﺮد٣۵ .ﭘﺲ ،هﻤﮥ ﺧﻮن ﭘﺎرﺳﺎﻳﺎن ﮐﻪ ﻞ ﭘﺎرﺳﺎ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﺧﻮن زﮐﺮﻳﺎ ﺑﻦ ِﺑﺮِﺧﻴﺎ ،ﮐﻪ او ﺑﺮ زﻣﻴﻦ رﻳﺨﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،از ﺧﻮن هﺎﺑﻴ ِ را ﺑﻴﻦ ﻣﺤﺮاﺑﮕﺎﻩ و ﻣﺬﺑﺢ ﮐﺸﺘﻴﺪ ،ﺑﺮ ﮔﺮدن ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد٣۶ .ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﻗﺼﺎص اﻳﻦهﻤﻪ را ،اﻳﻦ ﻧﺴﻞ ﺧﻮاهﺪ ﭘﺮداﺧﺖ. ﻞ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﺳﻨﮕﺴﺎر ﮐﻨﻨﺪۀ رﺳﻮﻻﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﺰد »٣٧اﯼ اورﺷﻠﻴﻢ ،اﯼ اورﺷﻠﻴﻢ ،اﯼ ﻗﺎﺗ ِ ﺗﻮ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ! ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﺧﻮاﺳﺘﻢ هﻤﭽﻮن ﻣﺮﻏﯽ ﮐﻪ ﺟﻮﺟﻪهﺎﻳﺶ را زﻳﺮ ﺑﺎﻟﻬﺎﯼ ﺧﻮﻳﺶ ﺟﻤﻊ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﻓﺮزﻧﺪان ﺗﻮ را ﮔِﺮد ﺁورم ،اﻣّﺎ ﻧﺨﻮاﺳﺘﯽ٣٨ .اﻳﻨﮏ ﺧﺎﻧﮥ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺧﻮدﺗﺎن وﻳﺮان واﮔﺬاﺷﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد٣٩ .زﻳﺮا ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ از اﻳﻦ ﭘﺲ ﻣﺮا ﻧﺨﻮاهﻴﺪ دﻳﺪ ﺗﺎ روزﯼ ﮐﻪ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ” :ﺧﺠﺴﺘﻪ ﺑﺎد او ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﺁﻳﺪ«“.
ﻣﺘﯽ ٢۴ ﻧﺸﺎﻧﻪهﺎﯼ ﭘﺎﻳﺎن ﻋﺼﺮ ﺣﺎﺿﺮ ١هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﻌﺒﺪ را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻪ راﻩ ﺧﻮد ﻣﯽرﻓﺖ ،ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﻧﺰد او ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﻧﻈﺮ او را ﺑﻪ ﺑﻨﺎهﺎﯼ ﻣﻌﺒﺪ ﺟﻠﺐ ﮐﻨﻨﺪ٢ .ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ» :اﻳﻦ ﺑﻨﺎهﺎ را ﻣﯽﺑﻴﻨﻴﺪ؟ ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺳﻨﮕﯽ ﺑﺮ ﺳﻨﮓ دﻳﮕﺮ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﺨﻮاهﺪ ﻣﺎﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ هﻤﻪ ﻓﺮو ﺧﻮاهﺪ رﻳﺨﺖ«. ٣وﻗﺘﯽ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮ ﮐﻮﻩ زﻳﺘﻮن ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ،ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ در ﺧﻠﻮت ﻧﺰد او ﺁﻣﺪﻩ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ: »ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﮕﻮ اﻳﻦ وﻗﺎﻳﻊ ﮐﯽ روﯼ ﺧﻮاهﺪ داد و ﻧﺸﺎﻧﮥ ﺁﻣﺪن ﺗﻮ و ﭘﺎﻳﺎن اﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﭼﻴﺴﺖ؟« ۴ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺑﻬﻮش ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺗﺎ ﮐﺴﯽ ﮔﻤﺮاهﺘﺎن ﻧﮑﻨﺪ۵ .زﻳﺮا ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻦ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺁﻣﺪ و ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ” ،ﻣﻦ ﻣﺴﻴﺢ هﺴﺘﻢ “،و ﺑﺴﻴﺎرﯼ را ﮔﻤﺮاﻩ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد. ۶هﻤﭽﻨﻴﻦ درﺑﺎرۀ ﺟﻨﮕﻬﺎ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﻨﻴﺪ و ﺧﺒﺮ ﺟﻨﮕﻬﺎ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﺘﺎن ﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ .اﻣّﺎ ﻣﺸﻮش ﻣﺸﻮﻳﺪ ،زﻳﺮا ﭼﻨﻴﻦ وﻗﺎﻳﻌﯽ ﻣﯽﺑﺎﻳﺪ رخ دهﺪ ،وﻟﯽ هﻨﻮز ﭘﺎﻳﺎن ﻓﺮاﻧﺮﺳﻴﺪﻩ٧ .ﻧﻴﺰ ﻗﻮﻣﯽ ﺑﺮ ﻗﻮﻣﯽ دﻳﮕﺮ و ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ﺑﺮ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺮﺧﻮاهﻨﺪ ﺧﺎﺳﺖ .و ﻗﺤﻄﻴﻬﺎ و زﻟﺰﻟﻪهﺎ در ﺟﺎﻳﻬﺎﯼ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ٨ .اﻣّﺎ هﻤﮥ اﻳﻨﻬﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪﻣﻨﺰﻟﮥ ﺁﻏﺎز درد زاﻳﻤﺎن اﺳﺖ.
»٩در ﺁن زﻣﺎن ﺷﻤﺎ را ﺗﺴﻠﻴﻢ دﺷﻤﻨﺎن ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد ﺗﺎ زﻳﺮ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻳﺪ و ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮﻳﺪ .هﻤﮥ ﻗﻮﻣﻬﺎ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻧﺎم ﻣﻦ از ﺷﻤﺎ ﻧﻔﺮت ﺧﻮاهﻨﺪ داﺷﺖ١٠ .در ﺁن روزهﺎ ﺑﺴﻴﺎرﯼ از اﻳﻤﺎن ﺧﻮد ﺑﺎزﮔﺸﺘﻪ ،ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد و از ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ١١ .ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان دروﻏﻴﻦ زﻳﺎدﯼ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ،ﺑﺴﻴﺎرﯼ را ﮔﻤﺮاﻩ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد. ١٢در ﻧﺘﻴﺠﮥ اﻓﺰوﻧﯽ ﺷﺮارت ،ﻣﺤﺒﺖ ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﺑﻪﺳﺮدﯼ ﺧﻮاهﺪ ﮔﺮاﻳﻴﺪ١٣ .اﻣّﺎ هﺮﮐﻪ ﺗﺎ ﺑﻪﭘﺎﻳﺎن ﭘﺎﻳﺪار ﺑﻤﺎﻧﺪ ،ﻧﺠﺎت ﺧﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ١۴ .و اﻳﻦ ﻣﮋدۀ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺟﻬﺎن اﻋﻼم ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺷﻬﺎدﺗﯽ ﺑﺮاﯼ هﻤﮥ ﻗﻮﻣﻬﺎ ﺑﺎﺷﺪ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﺎﻳﺎن ﻓﺮاﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ. »١۵ﭘﺲ ﭼﻮن ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ داﻧﻴﺎل ﻧﺒﯽ ”ﻣﮑﺮوﻩ وﻳﺮاﻧﮕﺮ“ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ در ﻣﮑﺎن ﻣﻘﺪّس ﺑﺮﭘﺎ ﺑﻴﻨﻴﺪ -ﺧﻮاﻧﻨﺪﻩ دﻗّﺖ ﮐﻨﺪ ١۶ -ﺁﻧﮕﺎﻩ هﺮﮐﻪ در ﻳﻬﻮدﻳﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﻪ ﮐﻮهﻬﺎ ﺑﮕﺮﻳﺰد؛ ١٧و هﺮﮐﻪ ﺑﺮ ﺑﺎم ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﺮاﯼ ﺑﺮداﺷﺘﻦ ﭼﻴﺰﯼ ،ﻓﺮود ﻧﻴﺎﻳﺪ؛ ١٨و هﺮﮐﻪ در ﻣﺰرﻋﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺮاﯼ ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻦ ﻗﺒﺎﯼ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎزﻧﮕﺮدد١٩ .واﯼ ﺑﺮ زﻧﺎن ﺁﺑﺴﺘﻦ و ﻣﺎدران ﺷﻴﺮدﻩ در ﺷﺒّﺎت ﻧﺒﺎﺷﺪ٢١ .زﻳﺮا در ﺁن روزهﺎ! ٢٠دﻋﺎ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﻓﺮار ﺷﻤﺎ در زﻣﺴﺘﺎن ﻳﺎ در روز َ ﺁن زﻣﺎن ﭼﻨﺎن ﻣﺼﻴﺒﺖ ﻋﻈﻴﻤﯽ روﯼ ﺧﻮاهﺪ داد ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪش از ﺁﻏﺎز ﺟﻬﺎن ﺗﺎﮐﻨﻮن روﯼ ﻧﺪادﻩ ،و هﺮﮔﺰ ﻧﻴﺰ روﯼ ﻧﺨﻮاهﺪ داد٢٢ .اﮔﺮ ﺁن روزهﺎ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻧﻤﯽﺷﺪ ،هﻴﭻ ﺑﺸﺮﯼ ﺟﺎن ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻪدر ﻧﻤﯽﺑﺮد .اﻣّﺎ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮔﺎن ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ. »٢٣در ﺁن زﻣﺎن ،اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻮﻳﺪ” ،ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ،ﻣﺴﻴﺢ اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ!“ ﻳﺎ ”ﻣﺴﻴﺢ ﺁﻧﺠﺎﺳﺖ!“ ﺑﺎور ﻣﮑﻨﻴﺪ٢۴ .زﻳﺮا ﻣﺴﻴﺤﺎن ﮐﺎذب و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان دروﻏﻴﻦ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ،ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات ﻋﻈﻴﻢ ﺑﻪﻇﻬﻮر ﺧﻮاهﻨﺪ ﺁورد ﺗﺎ اﮔﺮ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺣﺘﯽ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮔﺎن را ﮔﻤﺮاﻩ ﮐﻨﻨﺪ٢۵ .ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ،ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻢ٢۶ .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اﮔﺮ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ” ،او در ﺑﻴﺎﺑﺎن اﺳﺖ “،ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﻧﺮوﻳﺪ؛ و اﮔﺮ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ” :در اﻧﺪروﻧﯽ ﺧﺎﻧﻪ اﺳﺖ “،ﺑﺎور ﻣﮑﻨﻴﺪ٢٧ .زﻳﺮا هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﺻﺎﻋﻘﻪ در ﺷﺮق ﺁﺳﻤﺎن ﭘﺪﻳﺪ ﻣﯽﺁﻳﺪ و ﻧﻮرش ﺗﺎ ﺑﻪ ﻏﺮب ﻣﯽرﺳﺪ ،ﻇﻬﻮر ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد٢٨ .هﺮﺟﺎ ﻻﺷﻪاﯼ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻻﺷﺨﻮران در ﺁﻧﺠﺎ ﮔﺮد ﻣﯽﺁﻳﻨﺪ. ﺖ ﺁن روزهﺎ »٢٩ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ،ﭘﺲ از ﻣﺼﻴﺒ ِ » ”ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺗﺎرﻳﮏ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ و ﻣﺎﻩ دﻳﮕﺮ ﻧﻮر ﻧﺨﻮاهﺪ اﻓﺸﺎﻧﺪ؛ ﺳﺘﺎرﮔﺎن از ﺁﺳﻤﺎن ﻓﺮو ﺧﻮاهﻨﺪ رﻳﺨﺖ، و ﻧﻴﺮوهﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﻪﻟﺮزﻩ درﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ“. ٣٠ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻧﺸﺎﻧﮥ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن در ﺁﺳﻤﺎن ﻇﺎهﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ و هﻤﮥ ﻃﻮاﻳﻒ ﺟﻬﺎن ﺑﺮ ﺳﻴﻨﮥ ﺧﻮد ﺧﻮاهﻨﺪ زد و ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن را ﺧﻮاهﻨﺪ دﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻗﺪرت و ﺟﻼل ﻋﻈﻴﻢ ﺑﺮ اﺑﺮهﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎن ﻣﯽﺁﻳﺪ٣١ .او ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻧﻔﻴﺮ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻴﭙﻮر ﺧﻮاهﺪ ﻓﺮﺳﺘﺎد و ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮔﺎن او را از ﭼﻬﺎر ﮔﻮﺷﮥ ﺟﻬﺎن ،از ﻳﮏ ﮐﺮان ﺁﺳﻤﺎن ﺗﺎ ﺑﻪ ﮐﺮان دﻳﮕﺮ ،ﮔﺮد هﻢ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺁورد.
»٣٢ﺣﺎل ،از درﺧﺖ اﻧﺠﻴﺮ اﻳﻦ درس را ﻓﺮاﮔﻴﺮﻳﺪ :ﭼﻮن ﺷﺎﺧﻪهﺎﯼ ﺁن ﺟﻮاﻧﻪ زدﻩ ﺑﺮگ ﻣﯽدهﺪ ،درﻣﯽﻳﺎﺑﻴﺪ ﮐﻪ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ﻧﺰدﻳﮏ اﺳﺖ٣٣ .ﺑﻪ هﻤﻴﻦﺳﺎن ،هﺮﮔﺎﻩ اﻳﻦ ﭼﻴﺰهﺎ را ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ،درﻣﯽﻳﺎﺑﻴﺪ ﮐﻪ او ﻧﺰدﻳﮏ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮ در اﺳﺖ٣۴ .ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺗﺎ اﻳﻦهﻤﻪ روﯼ ﻧﺪهﺪ ،اﻳﻦ ﻧﺴﻞ از ﺑﻴﻦ ﻧﺨﻮاهﺪ رﻓﺖ٣۵ .ﺁﺳﻤﺎن و زﻣﻴﻦ زاﻳﻞ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ، اﻣّﺎ ﺳﺨﻨﺎن ﻣﻦ هﺮﮔﺰ زوال ﻧﺨﻮاهﺪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ.
اﻧﺘﻈﺎر ﮐﺸﻴﺪن ﺑﺮاﯼ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﻣﺴﻴﺢ »٣۶هﻴﭻﮐﺲ ﺁن روز و ﺳﺎﻋﺖ را ﻧﻤﯽداﻧﺪ ﺟﺰ ﭘﺪر؛ ﺣﺘﯽ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺁﺳﻤﺎن و ﭘﺴﺮ ﻧﻴﺰ از ﺁن ﺁﮔﺎﻩ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ٣٧ .زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﻣﺎﻧﻨﺪ روزﮔﺎر ﻧﻮح ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد٣٨ .در روزهﺎﯼ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮﻓﺎن ،ﻗﺒﻞ از اﻳﻨﮑﻪ ﻧﻮح ﺑﻪ ﮐﺸﺘﯽ درﺁﻳﺪ ،ﻣﺮدم ﻣﯽﺧﻮردﻧﺪ و ﻣﯽﻧﻮﺷﻴﺪﻧﺪ و زن ﻣﯽﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﺷﻮهﺮ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ٣٩و ﻧﻤﯽداﻧﺴﺘﻨﺪ ﭼﻪ در ﭘﻴﺶ اﺳﺖ .ﺗﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﺗﻮﻓﺎن ﺁﻣﺪ و هﻤﻪ را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺮد .ﻇﻬﻮر ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﻧﻴﺰ هﻤﻴﻦﮔﻮﻧﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد. ۴٠از دو ﻣﺮد ﮐﻪ در ﻣﺰرﻋﻪ هﺴﺘﻨﺪ ،ﻳﮑﯽ ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ و دﻳﮕﺮﯼ واﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ۴١ .و از دو زن ﮐﻪ ﺑﺎ هﻢ ﺁﺳﻴﺎب ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،ﻳﮑﯽ ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ و دﻳﮕﺮﯼ واﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ۴٢ .ﭘﺲ ﺑﻴﺪار ﺑﺎﺷﻴﺪ ،زﻳﺮا ﻧﻤﯽداﻧﻴﺪ ﺳﺮو ِر ﺷﻤﺎ ﭼﻪ روزﯼ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ۴٣ .اﻳﻦ را ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺻﺎﺣﺒﺨﺎﻧﻪ ﻣﯽداﻧﺴﺖ دزد در ﭼﻪ ﭘﺎﺳﯽ از ﺷﺐ ﻣﯽﺁﻳﺪ ،ﺑﻴﺪار ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ و ﻧﻤﯽﮔﺬاﺷﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪاش دﺳﺘﺒﺮد زﻧﻨﺪ۴۴ .ﭘﺲ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺁﻣﺎدﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ ،زﻳﺮا ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن در ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ اﻧﺘﻈﺎرش را ﻧﺪارﻳﺪ. »۴۵ﭘﺲ ﺁن ﻏﻼم اﻣﻴﻦ و داﻧﺎ ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ارﺑﺎﺑﺶ او را ﺑﻪ ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﯽ ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﺧﻮد ﮔﻤﺎﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺧﻮراﮎ ﺁﻧﺎن را ﺑﻪﻣﻮﻗﻊ ﺑﺪهﺪ؟ ۴۶ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﺁن ﻏﻼم ﮐﻪ ﭼﻮن ارﺑﺎﺑﺶ ﺑﺎزﮔﺮدد ،او را ﻣﺸﻐﻮل اﻳﻦ ﮐﺎر ﺑﺒﻴﻨﺪ۴٧ .ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ او را ﺑﺮ هﻤﮥ ﻣﺎﻳﻤﻠﮏ ﺧﻮد ﺧﻮاهﺪ ﮔﻤﺎﺷﺖ۴٨ .اﻣّﺎ اﮔﺮ ﺁن ﻏﻼم ،ﺷﺮور ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﻴﻨﺪﻳﺸﺪ ﮐﻪ ”ارﺑﺎﺑﻢ ﺗﺄﺧﻴﺮ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ۴٩ “،و ﺑﻪ ﺁزار هﻤﮑﺎران ﺧﻮد ﺑﭙﺮدازد و ﺑﺎ ﻣﻴﮕﺴﺎران ﻣﺸﻐﻮل ﺧﻮردن و ﻧﻮﺷﻴﺪن ﺷﻮد۵٠ ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ارﺑﺎﺑﺶ در روزﯼ ﮐﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﻧﺪارد و در ﺳﺎﻋﺘﯽ ﮐﻪ از ﺁن ﺁﮔﺎﻩ ﻧﻴﺴﺖ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ ۵١و او را از ﻣﻴﺎن دوﭘﺎرﻩ ﮐﺮدﻩ ،در ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ رﻳﺎﮐﺎران ﺧﻮاهﺪ اﻓﮑﻨﺪ ،ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﻳﻪ و دﻧﺪان ﺑﻪ دﻧﺪان ﺳﺎﻳﻴﺪن ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد.
ﻣﺘﯽ ٢۵ َﻣﺜَﻞ دﻩ ﺑﺎﮐﺮﻩ »١در ﺁن روز ،ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن هﻤﭽﻮن دﻩ ﺑﺎﮐﺮﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﺮاﻏﻬﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﺮداﺷﺘﻪ ،ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺒﺎل داﻣﺎد ﺑﻴﺮون رﻓﺘﻨﺪ٢ .ﭘﻨﺞ ﺗﻦ از ﺁﻧﺎن داﻧﺎ و ﭘﻨﺞ ﺗﻦ دﻳﮕﺮ ﻧﺎدان ﺑﻮدﻧﺪ٣ .ﺑﺎﮐﺮﻩهﺎﯼ ﻧﺎدان ﭼﺮاﻏﻬﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﺮداﺷﺘﻨﺪ ،اﻣّﺎ روﻏﻦ ﺑﺎ ﺧﻮد ﻧﺒﺮدﻧﺪ۴ .وﻟﯽ داﻧﺎﻳﺎن ،ﺑﺎ ﭼﺮاﻏﻬﺎﯼ ﺧﻮد ﻇﺮﻓﻬﺎﯼ ﭘﺮ از روﻏﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﺮدﻧﺪ۵ .ﭼﻮن ﺁﻣﺪن داﻣﺎد ﺑﻪدرازا ﮐﺸﻴﺪ ،ﭼﺸﻤﺎن هﻤﻪ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺷﺪﻩ ،ﺑﻪ ﺧﻮاب رﻓﺘﻨﺪ۶ .در ﻧﻴﻤﻪهﺎﯼ ﺷﺐ ،ﺻﺪاﯼ ﺑﻠﻨﺪﯼ ﺑﻪ ﮔﻮش رﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻔﺖ” :داﻣﺎد ﻣﯽﺁﻳﺪ! ﺑﻪ ﭘﻴﺸﻮاز او ﺑﺮوﻳﺪ!“ ٧ﺁﻧﮕﺎﻩ هﻤﮥ ﺑﺎﮐﺮﻩهﺎ ﺑﻴﺪار ﺷﺪﻧﺪ و ﭼﺮاﻏﻬﺎﯼ ﺧﻮد را ﺁﻣﺎدﻩ ﮐﺮدﻧﺪ٨ .ﻧﺎداﻧﺎن ﺑﻪ داﻧﺎﻳﺎن ﮔﻔﺘﻨﺪ” :ﻗﺪرﯼ از روﻏﻦ ﺧﻮد
ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺪهﻴﺪ ،ﭼﻮن ﭼﺮاﻏﻬﺎﯼ ﻣﺎ رو ﺑﻪ ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ اﺳﺖ٩ “.اﻣّﺎ داﻧﺎﻳﺎن ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ: ”ﻧﺨﻮاهﻴﻢ داد ،زﻳﺮا روﻏﻦ ﺑﺮاﯼ هﻤﮥ ﻣﺎ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد .ﺑﺮوﻳﺪ و از ﻓﺮوﺷﻨﺪﮔﺎن ﺑﺮاﯼ ﺧﻮد ﺑﺨﺮﻳﺪ١٠ “.اﻣّﺎ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺁﻧﺎن ﺑﺮاﯼ ﺧﺮﻳﺪ روﻏﻦ رﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ،داﻣﺎد ﺳﺮرﺳﻴﺪ و ﺑﺎﮐﺮﻩهﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺁﻣﺎدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﺎ او ﺑﻪ ﺿﻴﺎﻓﺖ ﻋﺮوﺳﯽ درﺁﻣﺪﻧﺪ و در ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪ١١ .ﭘﺲ از ﺁن ،ﺑﺎﮐﺮﻩهﺎﯼ دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ رﺳﻴﺪﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ” :ﺳﺮور ﻣﺎ ،ﺳﺮور ﻣﺎ ،در ﺑﺮ ﻣﺎ ﺑﮕﺸﺎ!“ ١٢اﻣّﺎ او ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ” :ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺷﻤﺎ را ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺳﻢ١٣ “.ﭘﺲ ﺑﻴﺪار ﺑﺎﺷﻴﺪ، ﭼﻮن از ﺁن روز و ﺳﺎﻋﺖ ﺧﺒﺮ ﻧﺪارﻳﺪ.
َﻣﺜَﻞ ﻗﻨﻄﺎرهﺎ »١۴هﻤﭽﻨﻴﻦ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺮدﯼ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻗﺼﺪ ﺳﻔﺮ داﺷﺖ .او ﺧﺎدﻣﺎن ﺧﻮد را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ و اﻣﻮال ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﺳﭙﺮد؛ ١۵ﺑﻪ ﻓﺮاﺧﻮر ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ هﺮ ﺧﺎدم، ﺑﻪ ﻳﮑﯽ ﭘﻨﺞ ﻗﻨﻄﺎر داد ،ﺑﻪ ﻳﮑﯽ دو و ﺑﻪ دﻳﮕﺮﯼ ﻳﮏ ﻗﻨﻄﺎر .ﺁﻧﮕﺎﻩ راهﯽ ﺳﻔﺮ ﺷﺪ. ١۶ﻣﺮدﯼ ﮐﻪ ﭘﻨﺞ ﻗﻨﻄﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،ﺑﯽدرﻧﮓ ﺑﺎ ﺁن ﺑﻪ ﺗﺠﺎرت ﭘﺮداﺧﺖ و ﭘﻨﺞ ﻗﻨﻄﺎر دﻳﮕﺮ ﺳﻮد ﮐﺮد١٧ .ﺑﺮ هﻤﻴﻦ ﻣﻨﻮال ،ﺁن ﮐﻪ دو ﻗﻨﻄﺎر داﺷﺖ ،دو ﻗﻨﻄﺎر دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﺑﻪدﺳﺖ ﺁورد١٨ .اﻣّﺎ ﺁن ﮐﻪ ﻳﮏ ﻗﻨﻄﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،رﻓﺖ و زﻣﻴﻦ را ﮐَﻨﺪ و ﭘﻮل ارﺑﺎب ﺧﻮد را ﭘﻨﻬﺎن ﮐﺮد. »١٩ﭘﺲ از زﻣﺎﻧﯽ دراز ،ارﺑﺎب ﺁن ﺧﺎدﻣﺎن ﺑﺎزﮔﺸﺖ و از ﺁﻧﺎن ﺣﺴﺎب ﺧﻮاﺳﺖ. ٢٠ﻣﺮدﯼ ﮐﻪ ﭘﻨﺞ ﻗﻨﻄﺎر درﻳﺎﻓﺖ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ،ﭘﻨﺞ ﻗﻨﻄﺎر دﻳﮕﺮ را ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺧﻮد ﺁورد و ﮔﻔﺖ: ”ارﺑﺎب ،ﺑﻪ ﻣﻦ ﭘﻨﺞ ﻗﻨﻄﺎر ﺳﭙﺮدﯼ ،اﻳﻦ هﻢ ﭘﻨﺞ ﻗﻨﻄﺎر دﻳﮕﺮ ﮐﻪ ﺳﻮد ﮐﺮدﻩام٢١ “.ارﺑﺎب ﭘﺎﺳﺦ داد” :ﺁﻓﺮﻳﻦ ،اﯼ ﺧﺎدم ﻧﻴﮑﻮ و اﻣﻴﻦ! در ﭼﻴﺰهﺎﯼ ﮐﻢ اﻣﻴﻦ ﺑﻮدﯼ ،ﭘﺲ ﺗﻮ را ﺑﺮ ﭼﻴﺰهﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮاهﻢ ﮔﻤﺎﺷﺖ .ﺑﻴﺎ و در ﺷﺎدﯼ ارﺑﺎب ﺧﻮد ﺷﺮﻳﮏ ﺷﻮ!“ ٢٢ﺧﺎدﻣﯽ ﮐﻪ دو ﻗﻨﻄﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﻧﻴﺰ ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪ و ﮔﻔﺖ” :ﺑﻪ ﻣﻦ دو ﻗﻨﻄﺎر ﺳﭙﺮدﯼ ،اﻳﻦ هﻢ دو ﻗﻨﻄﺎر دﻳﮕﺮ ﮐﻪ ﺳﻮد ﮐﺮدﻩام٢٣ “.ارﺑﺎب ﭘﺎﺳﺦ داد” :ﺁﻓﺮﻳﻦ ،اﯼ ﺧﺎدم ﻧﻴﮑﻮ و اﻣﻴﻦ! در ﭼﻴﺰهﺎﯼ ﮐﻢ اﻣﻴﻦ ﺑﻮدﯼ ،ﭘﺲ ﺗﻮ را ﺑﺮ ﭼﻴﺰهﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮاهﻢ ﮔﻤﺎﺷﺖ .ﺑﻴﺎ و در ﺷﺎدﯼ ارﺑﺎب ﺧﻮد ﺷﺮﻳﮏ ﺷﻮ!“ ٢۴ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺧﺎدﻣﯽ ﮐﻪ ﻳﮏ ﻗﻨﻄﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،ﻧﺰدﻳﮏ ﺁﻣﺪ و ﮔﻔﺖ” :ﭼﻮن ﻣﯽداﻧﺴﺘﻢ ﻣﺮدﯼ ﺗﻨﺪﺧﻮ هﺴﺘﯽ ،و از ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻧﮑﺎﺷﺘﻪاﯼ درو ﻣﯽﮐﻨﯽ و از ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻧﭙﺎﺷﻴﺪﻩاﯼ ﺟﻤﻊ ﻣﯽﮐﻨﯽ٢۵ ،ﭘﺲ ﺗﺮﺳﻴﺪم و ﭘﻮل ﺗﻮ را در زﻣﻴﻦ ﭘﻨﻬﺎن ﮐﺮدم .اﻳﻦ هﻢ ﭘﻮل ﺗﻮ!“ ٢۶ارﺑﺎب ﭘﺎﺳﺦ داد” :اﯼ ﺧﺎدم ﺑﺪﮐﺎرﻩ و ﺗﻨﺒﻞ! ﺗﻮ ﮐﻪ ﻣﯽداﻧﺴﺘﯽ از ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻧﮑﺎﺷﺘﻪام ،درو ﻣﯽﮐﻨﻢ و از ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻧﭙﺎﺷﻴﺪﻩام ،ﺟﻤﻊ ﻣﯽﮐﻨﻢ٢٧ ،ﭘﺲ ﭼﺮا ﭘﻮل ﻣﺮا ﺑﻪ ﺻﺮّاﻓﺎن ﻧﺪادﯼ ﺗﺎ ﭼﻮن از ﺳﻔﺮ ﺑﺎزﻣﯽﮔﺮدم ﺁن را ﺑﺎ ﺳﻮدش ﺑﺎزﭘﺲ ﮔﻴﺮم؟ ٢٨ﺁن ﻗﻨﻄﺎر را از او ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ و ﺑﻪ ﺁن ﮐﻪ دﻩ ﻗﻨﻄﺎر دارد ،ﺑﺪهﻴﺪ٢٩ .زﻳﺮا ﺑﻪ هﺮﮐﻪ دارد ،ﺑﻴﺸﺘﺮ دادﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﻔﺮاواﻧﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؛ اﻣّﺎ ﺁن ﮐﻪ ﻧﺪارد ،ﺣﺘﯽ ﺁﻧﭽﻪ دارد ﻧﻴﺰ از او ﮔﺮﻓﺘﻪ ﯽ ﺑﻴﺮون اﻓﮑﻨﻴﺪ ،ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﻳﻪ و دﻧﺪان ﺑﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ٣٠ .اﻳﻦ ﺧﺎدم ﺑﯽﻓﺎﻳﺪﻩ را ﺑﻪ ﺗﺎرﻳﮑ ِ هﻢ ﺳﺎﻳﻴﺪن ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد“.
روز داورﯼ »٣١هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﺑﺎ ﺷﮑﻮﻩ و ﺟﻼل ﺧﻮد ﺑﻪ هﻤﺮاﻩ هﻤﮥ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺑﻴﺎﻳﺪ ،ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﭘﺮﺷﮑﻮﻩ ﺧﻮد ﺧﻮاهﺪ ﻧﺸﺴﺖ ٣٢و هﻤﮥ ﻗﻮﻣﻬﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ او ﺣﺎﺿﺮ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ و او
هﻤﭽﻮن ﺷﺒﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪهﺎ را از ﺑﺰهﺎ ﺟﺪا ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﻣﺮدﻣﺎن را ﺑﻪ دو ﮔﺮوﻩ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد٣٣ .او ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان را در ﺳﻤﺖ راﺳﺖ و ﺑﺰهﺎ را در ﺳﻤﺖ ﭼﭗ ﺧﻮد ﻗﺮار ﺧﻮاهﺪ داد٣۴ .ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ در ﺳﻤﺖ راﺳﺖ او هﺴﺘﻨﺪ ﺧﻮاهﺪ ﮔﻔﺖ” :ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ،اﯼ ﺑﺮﮐﺖ ﻳﺎﻓﺘﮕﺎن از ﭘﺪر ﻣﻦ ،و ﭘﺎدﺷﺎهﯽاﯼ را ﺑﻪﻣﻴﺮاث ﻳﺎﺑﻴﺪ ﮐﻪ از ﺁﻏﺎز ﺟﻬﺎن ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺎدﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد٣۵ .زﻳﺮا ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺑﻮدم ،ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﻮراﮎ دادﻳﺪ؛ ﺗﺸﻨﻪ ﺑﻮدم ،ﺑﻪ ﻣﻦ ﺁب دادﻳﺪ؛ ﻏﺮﻳﺐ ﺑﻮدم ،ﺑﻪ ﻣﻦ ﺟﺎ دادﻳﺪ٣۶ .ﻋﺮﻳﺎن ﺑﻮدم ،ﻣﺮا ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪﻳﺪ؛ ﻣﺮﻳﺾ ﺑﻮدم ،ﻋﻴﺎدﺗﻢ ﮐﺮدﻳﺪ؛ در زﻧﺪان ﺑﻮدم ،ﺑﻪ دﻳﺪارم ﺁﻣﺪﻳﺪ٣٧ “.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﺎرﺳﺎﻳﺎن ﭘﺎﺳﺦ ﺧﻮاهﻨﺪ داد” :ﺳﺮور ﻣﺎ ،ﮐِﯽ ﺗﻮ را ﮔﺮﺳﻨﻪ دﻳﺪﻳﻢ و ﺑﻪ ﺗﻮ ﺧﻮراﮎ دادﻳﻢ ،ﻳﺎ ﺗﺸﻨﻪ دﻳﺪﻳﻢ و ﺑﻪ ﺗﻮ ﺁب دادﻳﻢ؟ ٣٨ﮐِﯽ ﺗﻮ را ﻏﺮﻳﺐ دﻳﺪﻳﻢ و ﺑﻪ ﺗﻮ ﺟﺎ دادﻳﻢ و ﻳﺎ ﻋﺮﻳﺎن دﻳﺪﻳﻢ و ﺗﻮ را ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪﻳﻢ؟ ٣٩ﮐِﯽ ﺗﻮ را ﻣﺮﻳﺾ و ﻳﺎ در زﻧﺪان دﻳﺪﻳﻢ و ﺑﻪ ﻣﻼﻗﺎﺗﺖ ﺁﻣﺪﻳﻢ؟“ ۴٠ﭘﺎدﺷﺎﻩ در ﭘﺎﺳﺦ ﺧﻮاهﺪ ﮔﻔﺖ: ”ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮاﯼ ﻳﮑﯽ از ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﻳﻦ ﺑﺮادران ﻣﻦ ﮐﺮدﻳﺪ ،در واﻗﻊ ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ ﮐﺮدﻳﺪ۴١ “.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ در ﺳﻤﺖ ﭼﭗ او هﺴﺘﻨﺪ ،ﺧﻮاهﺪ ﮔﻔﺖ” :اﯼ ﻣﻠﻌﻮﻧﺎن ،از ﻣﻦ دور ﺷﻮﻳﺪ و ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﺟﺎوداﻧﯽ روﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ اﺑﻠﻴﺲ و ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن او ﺁﻣﺎدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ۴٢ ،زﻳﺮا ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺑﻮدم ،ﺧﻮراﮐﻢ ﻧﺪادﻳﺪ؛ ﺗﺸﻨﻪ ﺑﻮدم ،ﺁﺑﻢ ﻧﺪادﻳﺪ؛ ۴٣ﻏﺮﻳﺐ ﺑﻮدم، ﺟﺎﻳﻢ ﻧﺪادﻳﺪ؛ ﻋﺮﻳﺎن ﺑﻮدم ،ﻣﺮا ﻧﭙﻮﺷﺎﻧﻴﺪﻳﺪ؛ ﻣﺮﻳﺾ و زﻧﺪاﻧﯽ ﺑﻮدم ،ﺑﻪ ﻣﻼﻗﺎﺗﻢ ﻧﻴﺎﻣﺪﻳﺪ“. ۴۴ﺁﻧﺎن ﭘﺎﺳﺦ ﺧﻮاهﻨﺪ داد” :ﺳﺮور ﻣﺎ ،ﮐﯽ ﺗﻮ را ﮔﺮﺳﻨﻪ و ﺗﺸﻨﻪ و ﻏﺮﻳﺐ و ﻋﺮﻳﺎن و ﻣﺮﻳﺾ و در زﻧﺪان دﻳﺪﻳﻢ و ﺧﺪﻣﺘﺖ ﻧﮑﺮدﻳﻢ؟“ ۴۵او در ﺟﻮاب ﺧﻮاهﺪ ﮔﻔﺖ” :ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮاﯼ ﻳﮑﯽ از اﻳﻦ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﻳﻨﻬﺎ ﻧﮑﺮدﻳﺪ ،در واﻗﻊ ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ ﻧﮑﺮدﻳﺪ“. ۴۶ﭘﺲ ﺁﻧﺎن ﺑﻪ ﻣﺠﺎزات ﺟﺎودان داﺧﻞ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ ،اﻣّﺎ ﭘﺎرﺳﺎﻳﺎن ﺑﻪ ﺣﻴﺎت ﺟﺎودان«.
ﻣﺘﯽ ٢۶ ﺗﻮﻃﺌﻪ ﻗﺘﻞ ﻋﻴﺴﯽ ١ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ هﻤﮥ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن را ﺑﻪﭘﺎﻳﺎن رﺳﺎﻧﻴﺪ ،ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﮔﻔﺖ: »٢ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ دو روز دﻳﮕﺮ ،ﻋﻴﺪ ِﭘﺴَﺢ ﻓﺮاﻣﯽرﺳﺪ و ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن را ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﺷﻮد«. ٣ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻣﺸﺎﻳﺦ ﻗﻮم در ﮐﺎخ ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ ﮐﻪ ﻗﻴﺎﻓﺎ ﻧﺎم داﺷﺖ ،ﮔﺮد ﺁﻣﺪﻧﺪ ۴و ﺷﻮر ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﺣﻴﻠﻪ ،ﻋﻴﺴﯽ را دﺳﺘﮕﻴﺮ ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﺎﻧﻨﺪ۵ .وﻟﯽ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻧﻪ در اﻳﺎم ﻋﻴﺪ ،ﻣﺒﺎدا ﻣﺮدم ﺷﻮرش ﮐﻨﻨﺪ«.
ﻋﻨْﻴﺎ ﺗﺪهﻴﻦ ﻋﻴﺴﯽ در ﺑﻴﺖ َ ﻋﻨْﻴﺎ در ﺧﺎﻧﮥ ﺷَﻤﻌﻮن ﺟﺬاﻣﯽ ﺑﻮد٧ ،زﻧﯽ ﺑﺎ ﻇﺮﻓﯽ ۶در ﺁن هﻨﮕﺎم ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ در ﺑﻴﺖ َ ﻣﺮﻣﺮﻳﻦ از ﻋﻄﺮ ﺑﺴﻴﺎر ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎ ﻧﺰد او ﺁﻣﺪ و هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺳﻔﺮﻩ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ،ﺁن را ﺑﺮ ﺳﺮ او رﻳﺨﺖ٨ .ﺷﺎﮔﺮدان ﭼﻮن اﻳﻦ را دﻳﺪﻧﺪ ﺑﻪ ﺧﺸﻢ ﺁﻣﺪﻩ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ»٩ :اﻳﻦ اﺳﺮاف ﺑﺮاﯼ ﭼﻴﺴﺖ؟ اﻳﻦ ﻋﻄﺮ را ﻣﯽﺷﺪ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻳﯽ ﮔﺮان ﻓﺮوﺧﺖ و ﺑﻬﺎﻳﺶ را ﺑﻪ ﻓﻘﺮا داد١٠ «.ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﻩ ﮔﻔﺖ» :ﭼﺮا اﻳﻦ زن را ﻣﯽرﻧﺠﺎﻧﻴﺪ؟ او ﮐﺎرﯼ ﻧﻴﮑﻮ در ﺣﻖ ﻣﻦ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ١١ .ﻓﻘﻴﺮان را هﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎ ﺧﻮد دارﻳﺪ ،اﻣّﺎ ﻣﻦ هﻤﻴﺸﻪ ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﻧﺨﻮاهﻢ ﺑﻮد.
١٢اﻳﻦ زن ﺑﺎ رﻳﺨﺘﻦ اﻳﻦ ﻋﻄﺮ ﺑﺮ ﺑﺪن ﻣﻦ ،در واﻗﻊ ﻣﺮا ﺑﺮاﯼ ﺗﺪﻓﻴﻦ ﺁﻣﺎدﻩ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ. ١٣ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،در ﺗﻤﺎم ﺟﻬﺎن ،هﺮﺟﺎ ﮐﻪ اﻳﻦ اﻧﺠﻴﻞ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺷﻮد ،ﮐﺎر اﻳﻦ زن ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻳﺎد او ﺑﺎزﮔﻮ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ«.
ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻳﻬﻮدا ﺳﺨَﺮﻳﻮﻃﯽ ﮐﻪ ﻳﮑﯽ از دوازدﻩ ﺷﺎﮔﺮد ﺑﻮد ،ﻧﺰد ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن رﻓﺖ ١۴ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻳﻬﻮداﯼ ِا ْ ١۵و ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪ ﻣﻦ ﭼﻘﺪر ﺧﻮاهﻴﺪ داد ﺗﺎ ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﮐﻨﻢ؟« ﺁﻧﺎن ﺳﯽ ﺳﮑﮥ ﻧﻘﺮﻩ ﺑﻪ وﯼ ﭘﺮداﺧﺖ ﮐﺮدﻧﺪ١۶ .از ﺁن هﻨﮕﺎم ،ﻳﻬﻮدا در ﭘﯽ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﻮد ﺗﺎ ﻋﻴﺴﯽ را ﺗﺴﻠﻴﻢ ﮐﻨﺪ.
ﺷﺎم ﺁﺧﺮ ١٧در ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ روز ﻋﻴﺪ ﻓَﻄﻴﺮ ،ﺷﺎﮔﺮدان ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﮐﺠﺎ ﻣﯽﺧﻮاهﯽ ﺑﺮاﻳﺖ ﺗﺪارﮎ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺷﺎم ِﭘﺴَﺢ را ﺑﺨﻮرﯼ؟« ١٨او ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ،ﻧﺰد ﻓﻼن ﺷﺨﺺ ﺑﺮوﻧﺪ و ﺑﻪ او ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ» :اﺳﺘﺎد ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ” :وﻗﺖ ﻣﻦ ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪﻩ. ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ﺁﻳﻴﻦ ِﭘﺴَﺢ را ﺑﺎ ﺷﺎﮔﺮداﻧﻢ در ﺧﺎﻧﮥ ﺗﻮ ﺑﻪﺟﺎ ﺁورم١٩ «“.ﺷﺎﮔﺮدان هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ،ﮐﺮدﻧﺪ و ِﭘﺴَﺢ را ﺗﺪارﮎ دﻳﺪﻧﺪ. ٢٠ﺷﺐ ﻓﺮارﺳﻴﺪ و ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎ دوازدﻩ ﺷﺎﮔﺮد ﺧﻮد ﺑﺮ ﺳﺮ ﺳﻔﺮﻩ ﻧﺸﺴﺖ٢١ .در ﺣﻴﻦ ﺻﺮف ﺷﺎم ،ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﻳﮑﯽ از ﺷﻤﺎ ﻣﺮا ﺗﺴﻠﻴﻢ دﺷﻤﻦ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد٢٢ «.ﺷﺎﮔﺮدان ﺑﺴﻴﺎر ﻏﻤﮕﻴﻦ ﺷﺪﻧﺪ و ﻳﮑﯽ ﭘﺲ از دﻳﮕﺮﯼ از او ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ: »ﻣﻦ ﮐﻪ ﺁنﮐﺲ ﻧﻴﺴﺘﻢ ،ﺳﺮورم؟« ٢٣ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺁن ﮐﻪ دﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻣﻦ در ﮐﺎﺳﻪ ﻓﺮو ﻣﯽﺑﺮد ،هﻤﺎن ﻣﺮا ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد٢۴ .ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ درﺑﺎرۀ او ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ،ﺧﻮاهﺪ رﻓﺖ ،اﻣّﺎ واﯼ ﺑﺮ ﺁنﮐﺲ ﮐﻪ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن را ﺗﺴﻠﻴﻢ دﺷﻤﻦ ﻣﯽﮐﻨﺪ .او را ﺑﻬﺘﺮ ﺁن ﻣﯽﺑﻮد ﮐﻪ هﺮﮔﺰ زادﻩ ﻧﻤﯽﺷﺪ٢۵ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻳﻬﻮدا ،ﺗﺴﻠﻴﻢﮐﻨﻨﺪۀ وﯼ ،در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ: »اﺳﺘﺎد ،ﺁﻳﺎ ﻣﻦ ﺁﻧﻢ؟« ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺗﻮ ﺧﻮد ﮔﻔﺘﯽ!« ٢۶ﭼﻮن هﻨﻮز ﻣﺸﻐﻮل ﺧﻮردن ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ ﻧﺎن را ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ و ﭘﺲ از ﺷﮑﺮﮔﺰارﯼ ،ﭘﺎرﻩ ﮐﺮد و ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان داد و ﻓﺮﻣﻮد» :ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ،ﺑﺨﻮرﻳﺪ؛ اﻳﻦ اﺳﺖ ﺑﺪن ﻣﻦ٢٧ «.ﺳﭙﺲ ﺟﺎم را ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ و ﭘﺲ از ﺷﮑﺮﮔﺰارﯼ ﺁن را ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان داد و ﮔﻔﺖ: »هﻤﮥ ﺷﻤﺎ از اﻳﻦ ﺑﻨﻮﺷﻴﺪ٢٨ .اﻳﻦ اﺳﺖ ﺧﻮن ﻣﻦ ﺑﺮاﯼ ﻋﻬﺪ ]ﺟﺪﻳﺪ[ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﺁﻣﺮزش ﮔﻨﺎهﺎن رﻳﺨﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد٢٩ .ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ از اﻳﻦ ﻣﺤﺼﻮل ﻣﻮ دﻳﮕﺮ ﻧﺨﻮاهﻢ ﻧﻮﺷﻴﺪ ﺗﺎ روزﯼ ﮐﻪ ﺁن را ﺑﺎ ﺷﻤﺎ در ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﭘﺪر ﺧﻮد ،ﺗﺎزﻩ ﺑﻨﻮﺷﻢ«. ٣٠ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﺲ از ﺧﻮاﻧﺪن ﺳﺮودﯼ ،ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﮐﻮﻩ زﻳﺘﻮن ﺑﻪراﻩ اﻓﺘﺎدﻧﺪ.
ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﯽ اﻧﮑﺎر ﭘِﻄﺮُس ٣١ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ» :اﻣﺸﺐ هﻤﮥ ﺷﻤﺎ ﺑﻪﺳﺒﺐ ﻣﻦ ﺧﻮاهﻴﺪ ﻟﻐﺰﻳﺪ .زﻳﺮا ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ،
» ”ﺷﺒﺎن را ﺧﻮاهﻢ زد و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﮔﻠﻪ ﭘﺮاﮐﻨﺪﻩ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ“. ٣٢اﻣّﺎ ﭘﺲ از ﺁﻧﮑﻪ زﻧﺪﻩ ﺷﺪم ،ﭘﻴﺶ از ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺟﻠﻴﻞ ﺧﻮاهﻢ رﻓﺖِ ٣٣ «.ﭘﻄﺮُس در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :ﺣﺘﯽ اﮔﺮ هﻤﻪ ﺑﻪﺳﺒﺐ ﺗﻮ ﺑﻠﻐﺰﻧﺪ ،ﻣﻦ هﺮﮔﺰ ﻧﺨﻮاهﻢ ﻟﻐﺰﻳﺪ٣۴ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ وﯼ ﮔﻔﺖ» :ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ هﻤﻴﻦ اﻣﺸﺐ ،ﭘﻴﺶ از ﺑﺎﻧﮓ ﺧﺮوس ،ﺳﻪ ﺑﺎر ﻣﺮا اﻧﮑﺎر ﺧﻮاهﯽ ﮐﺮد!« ٣۵اﻣّﺎ ﭘِﻄﺮُس ﮔﻔﺖ» :ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﻻزم ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻤﻴﺮم ،اﻧﮑﺎرت ﻧﺨﻮاهﻢ ﮐﺮد «.ﺳﺎﻳﺮ ﺷﺎﮔﺮدان ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻔﺘﻨﺪ.
ﺟﺘْﺴﻴﻤﺎﻧﯽ ﺑﺎغ ِ ﺟﺘْﺴﻴﻤﺎﻧﯽ رﻓﺖ و ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ: ٣۶ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﺑﻪ ﻣﮑﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم ِ »در اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻨﺸﻴﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ رﻓﺘﻪ ،دﻋﺎ ﮐﻨﻢ٣٧ «.ﺳﭙﺲ ﭘِﻄﺮُس و دو ﭘﺴﺮ ِزﺑِﺪﯼ را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺮد و اﻧﺪوهﮕﻴﻦ و ﻣﻀﻄﺮب ﺷﺪﻩ٣٨ ،ﺑﺪﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :از ﻓﺮط اﻧﺪوﻩ ،ﺑﻪ ﺣﺎل ﻣﺮگ اﻓﺘﺎدﻩام .در اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ و ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻴﺪار ﺑﺎﺷﻴﺪ٣٩ «.ﺳﭙﺲ ﻗﺪرﯼ ﭘﻴﺶ رﻓﺘﻪ ﺑﻪروﯼ ﺑﺮ ﺧﺎﮎ اﻓﺘﺎد و دﻋﺎ ﮐﺮد» :اﯼ ﭘﺪر ﻣﻦ ،اﮔﺮ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ اﻳﻦ ﺟﺎم از ﻣﻦ ﺑﮕﺬرد ،اﻣّﺎ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻦ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ارادۀ ﺗﻮ۴٠ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻧﺰد ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﺑﺎزﮔﺸﺖ و ﺁﻧﻬﺎ را ﺧﻔﺘﻪ ﻳﺎﻓﺖ .ﭘﺲ ﺑﻪ ﭘِﻄﺮُس ﮔﻔﺖ» :ﺁﻳﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻴﺪ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻴﺪار ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ؟ ۴١ﺑﻴﺪار ﺑﺎﺷﻴﺪ و دﻋﺎ ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ در ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﻧﻴﻔﺘﻴﺪ .روح ﻣﺸﺘﺎق اﺳﺖ ،اﻣّﺎ ﺟﺴﻢ ﻧﺎﺗﻮان۴٢ «.ﭘﺲ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ رﻓﺖ و دﻋﺎ ﮐﺮد» :اﯼ ﭘﺪر ﻣﻦ ،اﮔﺮ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﻴﺴﺖ اﻳﻦ ﺟﺎ ْم ﻧﻴﺎﺷﺎﻣﻴﺪﻩ از ﻣﻦ ﺑﮕﺬرد ،ﭘﺲ ﺁﻧﭽﻪ ارادۀ ﺗﻮﺳﺖ ،اﻧﺠﺎم ﺷﻮد۴٣ «.ﭼﻮن ﺑﺎزﮔﺸﺖ ،اﻳﺸﺎن را هﻤﭽﻨﺎن در ﺧﻮاب ﻳﺎﻓﺖ، زﻳﺮا ﭼﺸﻤﺎﻧﺸﺎن ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد۴۴ .ﭘﺲ ﻳﮏ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﺣﺎل ﺧﻮد ﮔﺬاﺷﺖ و رﻓﺖ و ﺑﺮاﯼ ﺳﻮّﻣﻴﻦ ﺑﺎر هﻤﺎن دﻋﺎ را ﺗﮑﺮار ﮐﺮد۴۵ .ﺳﭙﺲ ﻧﺰد ﺷﺎﮔﺮدان ﺁﻣﺪ و ﺑﺪﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺁﻳﺎ هﻨﻮز در ﺧﻮاﺑﻴﺪ و اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ؟ اﮐﻨﻮن ﺳﺎﻋﺖ ﻣﻘﺮر ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﺑﻪدﺳﺖ ﮔﻨﺎهﮑﺎران ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻣﯽﺷﻮد۴۶ .ﺑﺮﺧﻴﺰﻳﺪ ،ﺑﺮوﻳﻢ .اﻳﻨﮏ ﺗﺴﻠﻴﻢﮐﻨﻨﺪۀ ﻣﻦ از راﻩ ﻣﯽرﺳﺪ«.
ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﺪن ﻋﻴﺴﯽ ۴٧ﻋﻴﺴﯽ هﻤﭽﻨﺎن ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻳﻬﻮدا ،ﻳﮑﯽ از ﺁن دوازدﻩ ،هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﮔﺮوﻩ ﺑﺰرﮔﯽ ﻣﺴﻠّﺢ ﺑﻪ ﭼﻤﺎق و ﺷﻤﺸﻴﺮ ،از ﺳﻮﯼ ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻣﺸﺎﻳﺦ ﻗﻮم ،از راﻩ رﺳﻴﺪ. ۴٨ﺗﺴﻠﻴﻢﮐﻨﻨﺪۀ او ﺑﻪ هﻤﺮاهﺎن ﺧﻮد ﻋﻼﻣﺘﯽ دادﻩ و ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد» :ﺁن ﮐﺲ را ﮐﻪ ﺑﺒﻮﺳﻢ، هﻤﺎن اﺳﺖ؛ او را ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ۴٩ «.ﭘﺲ ﺑﯽدرﻧﮓ ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪ و ﮔﻔﺖ» :ﺳﻼم، اﺳﺘﺎد!« و او را ﺑﻮﺳﻴﺪ۵٠ .ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ وﯼ ﮔﻔﺖ» :اﯼ رﻓﻴﻖ ،ﮐﺎر ﺧﻮد را اﻧﺠﺎم ﺑﺪﻩ«. ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺁن اﻓﺮاد ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪﻩ ،ﺑﺮ ﺳﺮ ﻋﻴﺴﯽ رﻳﺨﺘﻨﺪ و او را ﮔﺮﻓﺘﺎر ﮐﺮدﻧﺪ۵١ .در اﻳﻦ هﻨﮕﺎم، ﻳﮑﯽ از هﻤﺮاهﺎن ﻋﻴﺴﯽ دﺳﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﺮدﻩ ،ﺁن را ﺑﺮﮐﺸﻴﺪ و ﺿﺮﺑﻪاﯼ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺘﮑﺎر ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ زد و ﮔﻮﺷﺶ را ﺑﺮﻳﺪ۵٢ .اﻣّﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﻓﺮﻣﻮد» :ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺧﻮد را ﻏﻼف ﮐﻦ؛ زﻳﺮا هﺮﮐﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﮐِﺸﺪ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻧﻴﺰ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮد۵٣ .ﺁﻳﺎ ﮔﻤﺎن ﻣﯽﮐﻨﯽ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ هﻢاﮐﻨﻮن از ﭘﺪر ﺧﻮد ﺑﺨﻮاهﻢ ﮐﻪ ﺑﻴﺶ از دوازدﻩ ﻓﻮج ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﻳﺎرﻳﻢ ﻓﺮﺳﺘﺪ؟ ۵۴اﻣّﺎ در
ﺁن ﺻﻮرت ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﻴﻬﺎﯼ ﮐﺘﺐ ﻣﻘﺪّس ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﺤﻘﻖ ﺧﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ اﻳﻦ وﻗﺎﻳﻊ ﺑﺎﻳﺪ رخ دهﺪ؟« ۵۵در ﺁن وﻗﺖ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﺁن ﺟﻤﺎﻋﺖ ﮔﻔﺖ» :ﻣﮕﺮ ﻣﻦ راهﺰﻧﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭼﻤﺎق و ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﻪ ﮔﺮﻓﺘﻨﻢ ﺁﻣﺪﻩاﻳﺪ؟ ﻣﻦ هﺮ روز در ﺻﺤﻦ ﻣﻌﺒﺪ ﻣﯽﻧﺸﺴﺘﻢ و ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽدادم و ﻣﺮا ﻧﮕﺮﻓﺘﻴﺪ۵۶ .اﻣّﺎ اﻳﻨﻬﺎ هﻤﻪ رخ داد ﺗﺎ ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﻴﻬﺎﯼ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﺗﺤﻘﻖ ﻳﺎﺑﺪ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ هﻤﮥ ن ﺗﺮﮐﺶ ﮐﺮدﻩ ،ﮔﺮﻳﺨﺘﻨﺪ. ﺷﺎﮔﺮدا ْ
ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ در ﺣﻀﻮر ﺷﻮراﯼ ﻳﻬﻮد ۵٧ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ را ﮔﺮﻓﺘﺎر ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،او را ﻧﺰد ﻗﻴﺎﻓﺎ ،ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ ﺑﺮدﻧﺪ .در ﺁﻧﺠﺎ ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ و ﻣﺸﺎﻳﺦ ﺟﻤﻊ ﺑﻮدﻧﺪ۵٨ .اﻣّﺎ ﭘِﻄﺮُس دورادور از ﭘﯽ ﻋﻴﺴﯽ رﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﻴﺎط ﺧﺎﻧﮥ ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ رﺳﻴﺪ .ﭘﺲ داﺧﻞ ﺷﺪ و ﺑﺎ ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎن ﺑﻨﺸﺴﺖ ﺗﺎ ﺳﺮاﻧﺠﺎ ِم ﮐﺎر را ﺑﺒﻴﻨﺪ. ۵٩ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﺗﻤﺎﻣﯽ اهﻞ ﺷﻮرا در ﭘﯽ ﻳﺎﻓﺘﻦ دﻻﻳﻞ و ﺷﻮاهﺪﯼ ﻧﺎدرﺳﺖ ﻋﻠﻴﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ او را ﺑﮑﺸﻨﺪ؛ ۶٠اﻣّﺎ هﺮﭼﻨﺪ ﺷﺎهﺪان دروﻏﻴﻦ ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪﻧﺪ ،ﭼﻨﻴﻦ ﭼﻴﺰﯼ ﻳﺎﻓﺖ ﻧﺸﺪ .ﺳﺮاﻧﺠﺎم دو ﻧﻔﺮ ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪﻩ ۶١ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﻳﻦ ﻣﺮد ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ” ،ﻣﻦ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﻣﻌﺒﺪ ﺧﺪا را وﻳﺮان ﮐﻨﻢ و ﻇﺮف ﺳﻪ روز ﺁن را از ﻧﻮ ﺑﺴﺎزم۶٢ «“.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :هﻴﭻ ﭘﺎﺳﺦ ﻧﻤﯽﮔﻮﻳﯽ؟ اﻳﻦ ﭼﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﺗﻮ ﺷﻬﺎدت ﻣﯽدهﻨﺪ؟« ۶٣اﻣّﺎ ﻋﻴﺴﯽ هﻤﭽﻨﺎن ﺧﺎﻣﻮش ﻣﺎﻧﺪ .ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪ ﺧﺪاﯼ زﻧﺪﻩ ﺳﻮﮔﻨﺪت ﻣﯽدهﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﮕﻮﻳﯽ ﺁﻳﺎ ﺗﻮ ﻣﺴﻴﺢ ،ﭘﺴﺮ ﺧﺪاﯼ زﻧﺪﻩ هﺴﺘﯽ؟« ۶۴ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﯽ! و ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ از اﻳﻦ ﭘﺲ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن را ﺧﻮاهﻴﺪ دﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﻪدﺳﺖ راﺳﺖ ﻗﺪرت ﻧﺸﺴﺘﻪ ،ﺑﺮ اﺑﺮهﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎن ﻣﯽﺁﻳﺪ«. ۶۵ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ ﮔﺮﻳﺒﺎن ﺧﻮد را ﭼﺎﮎ زد و ﮔﻔﺖ» :ﮐﻔﺮ ﮔﻔﺖ! دﻳﮕﺮ ﭼﻪ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺷﺎهﺪ اﺳﺖ؟ ﺣﺎل ﮐﻪ ﮐﻔﺮ او را ﺷﻨﻴﺪﻳﺪ۶۶ ،ﺣﮑﻢ ﺷﻤﺎ ﭼﻴﺴﺖ؟« در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺳﺰاﻳﺶ بدهﺎن اﻧﺪاﺧﺘﻪ ،او را زدﻧﺪ .ﺑﻌﻀﯽ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻣﺮگ اﺳﺖ!« ۶٧ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﺮ ﺻﻮرت ﻋﻴﺴﯽ ﺁ ِ او ﺳﻴﻠﯽ زدﻩ۶٨ ،ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﯼ ﻣﺴﻴﺢ ،ﻧﺒﻮّت ﮐﻦ و ﺑﮕﻮ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺗﻮ را زد؟«
اﻧﮑﺎر ﭘِﻄﺮُس ۶٩و اﻣّﺎ ﭘِﻄﺮُس ﺑﻴﺮون ﺧﺎﻧﻪ ،در ﺣﻴﺎط ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧﺎدﻣﻪاﯼ ﻧﺰد او ﺁﻣﺪ و ﮔﻔﺖ: »ﺗﻮ هﻢ ﺑﺎ ﻋﻴﺴﺎﯼ ﺟﻠﻴﻠﯽ ﺑﻮدﯼ!« ٧٠اﻣّﺎ او در ﺣﻀﻮر هﻤﻪ اﻧﮑﺎر ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ: »ﻧﻤﯽداﻧﻢ ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﯽ!« ٧١ﺳﭙﺲ ﺑﻪﺳﻮﯼ ﺳﺮﺳﺮاﯼ ﺧﺎﻧﻪ رﻓﺖ .در ﺁﻧﺠﺎ ﺧﺎدﻣﻪاﯼ دﻳﮕﺮ او را دﻳﺪ و ﺑﻪ ﺣﺎﺿﺮﻳﻦ ﮔﻔﺖ» :اﻳﻦ ﻣﺮد ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﻋﻴﺴﺎﯼ ﻧﺎﺻﺮﯼ ﺑﻮد!« ٧٢ﭘِﻄﺮُس اﻳﻦﺑﺎر ﻧﻴﺰ اﻧﮑﺎر ﮐﺮدﻩ ،ﻗﺴﻢ ﺧﻮرد ﮐﻪ »ﻣﻦ اﻳﻦ ﻣﺮد را ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺳﻢ٧٣ «.اﻧﺪﮐﯽ ﺑﻌﺪ، ﺟﻤﻌﯽ ﮐﻪ ﺁﻧﺠﺎ اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺑﻪ ﭘِﻄﺮُس ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺷﮑﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ هﻢ ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﻬﺎ هﺴﺘﯽ! از ﻟﻬﺠﻪات ﭘﻴﺪاﺳﺖ!« ٧۴ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘِﻄﺮُس ﻟﻌﻦ ﮐﺮدن ﺁﻏﺎز ﮐﺮد ،و ﻗﺴﻢ ﺧﻮردﻩ ،ﮔﻔﺖ» :اﻳﻦ ﻣﺮد را ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺳﻢ!« هﻤﺎندم ﺧﺮوس ﺑﺎﻧﮓ زد٧۵ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘِﻄﺮُس ﺳﺨﻨﺎن ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﻪ ﻳﺎد ﺁورد ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد» :ﭘﻴﺶ از ﺑﺎﻧﮓ ﺧﺮوس ،ﺳﻪ ﺑﺎر ﻣﺮا اﻧﮑﺎر ﺧﻮاهﯽ ﮐﺮد!« ﭘﺲ ﺑﻴﺮون رﻓﺖ و ﺑﻪﺗﻠﺨﯽ ﺑﮕﺮﻳﺴﺖ.
ﻣﺘﯽ ٢٧
ﺧﻮدﮐﺸﯽ ﻳﻬﻮدا ١ﺻﺒﺢ زود ،هﻤﮥ ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻣﺸﺎﻳﺦ ﮔﺮد ﺁﻣﺪﻩ ،ﺑﺎ هﻢ ﺷﻮر ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ را ﺲ واﻟﯽ ﺗﺤﻮﻳﻞ دادﻧﺪ. ﺑﮑﺸﻨﺪ٢ .ﭘﺲ او را دﺳﺖﺑﺴﺘﻪ ﺑﺮدﻧﺪ و ﺑﻪ ﭘﻴﻼ ُﺗ ِ ٣ﭼﻮن ﻳﻬﻮدا ،ﺗﺴﻠﻴﻢﮐﻨﻨﺪۀ او ،دﻳﺪ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ را ﻣﺤﮑﻮم ﮐﺮدﻩاﻧﺪ ،از ﮐﺮدۀ ﺧﻮد ﭘﺸﻴﻤﺎن ﺷﺪ و ﺳﯽ ﺳﮑﮥ ﻧﻘﺮﻩ را ﺑﻪ ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻣﺸﺎﻳﺦ ﺑﺎزﮔﺮداﻧﻴﺪ و ﮔﻔﺖ»۴ :ﮔﻨﺎﻩ ﮐﺮدم و ﺑﺎﻋﺚ رﻳﺨﺘﻦ ﺧﻮن ﺑﯽﮔﻨﺎهﯽ ﺷﺪم «.اﻣّﺎ ﺁﻧﺎن ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ» :ﻣﺎ را ﭼﻪ؟ ﺧﻮد داﻧﯽ!« ۵ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻳﻬﻮدا ﺳﮑﻪهﺎ را در ﻣﻌﺒﺪ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ رﻳﺨﺖ و ﺑﻴﺮون رﻓﺘﻪ ،ﺧﻮد را ﺣﻠﻖﺁوﻳﺰ ﮐﺮد۶ .ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن ﺳﮑﻪهﺎ را از زﻣﻴﻦ ﺟﻤﻊ ﮐﺮدﻩ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ» :رﻳﺨﺘﻦ اﻳﻦ ﺳﮑﻪهﺎ در ﺧﺰاﻧﮥ ﻣﻌﺒﺪ ﺟﺎﻳﺰ ﻧﻴﺴﺖ ،زﻳﺮا ﺧﻮﻧﺒﻬﺎﺳﺖ٧ «.ﭘﺲ از ﻣﺸﻮرت ،ﺑﺎ ﺁن ﭘﻮل ﻣﺰرﻋﮥ ﮐﻮزﻩﮔﺮ را ﺧﺮﻳﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺁن را ﮔﻮرﺳﺘﺎن ﻏﺮﻳﺒﺎن ﺳﺎزﻧﺪ٨ .از اﻳﻦرو ﺁن ﻣﮑﺎن ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﺑﻪ »ﻣﺰرﻋﮥ ﺧﻮن« ﻣﻌﺮوف اﺳﺖ٩ .ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ،ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﯽ ِارِﻣﻴﺎﯼ ﻧﺒﯽ ﺗﺤﻘﻖ ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد» :ﺁﻧﺎن ﺳﯽ ﭘﺎرﻩ ﻧﻘﺮﻩ را ﺑﺮداﺷﺘﻨﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ ﻗﻴﻤﺘﯽ را ﮐﻪ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺮ او ﻧﻬﺎدﻧﺪ١٠ ،و ﺑﺎ ﺁن ﻣﺰرﻋﮥ ﮐﻮزﻩﮔﺮ را ﺧﺮﻳﺪﻧﺪ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮدﻩ ﺑﻮد«.
ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ در ﺣﻀﻮر ﭘﻴﻼﺗُﺲ ١١اﻣّﺎ ﻋﻴﺴﯽ در ﺣﻀﻮر واﻟﯽ اﻳﺴﺘﺎد؛ واﻟﯽ از وﯼ ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﺁﻳﺎ ﺗﻮ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻬﻮدﯼ؟« ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﯽ!« ١٢اﻣّﺎ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻣﺸﺎﻳﺦ اﺗﻬﺎﻣﺎﺗﯽ ﺑﺮ او وارد ﮐﺮدﻧﺪ ،هﻴﭻ ﭘﺎﺳﺦ ﻧﮕﻔﺖ١٣ .ﭘﺲ ﭘﻴﻼﺗُﺲ از او ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﻧﻤﯽﺷﻨﻮﯼ ﭼﻘﺪر ﭼﻴﺰهﺎ ﻋﻠﻴﻪ ﺗﻮ ﺷﻬﺎدت ﻣﯽدهﻨﺪ؟« ١۴اﻣّﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﻳﮏ اﺗﻬﺎم هﻢ ﭘﺎﺳﺦ ﻧﺪاد، ﺁنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ واﻟﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺘﻌﺠﺐ ﺷﺪ. ١۵رﺳﻢ واﻟﯽ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ هﻨﮕﺎم ﻋﻴﺪ ﻳﮏ زﻧﺪاﻧﯽ را ﺑﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﻣﺮدم ﺁزاد ﺳﺎزد. ١۶در ﺁن زﻣﺎن زﻧﺪاﻧﯽ ﻣﻌﺮوﻓﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺑﺎ ْرَاﺑّﺎ در ﺣﺒﺲ ﺑﻮد١٧ .ﭘﺲ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﺮدم ﮔﺮد ﺁﻣﺪﻧﺪ ،ﭘﻴﻼﺗُﺲ از ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﭼﻪ ﮐﺴﯽ را ﻣﯽﺧﻮاهﻴﺪ ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﺁزاد ﮐﻨﻢ ،ﺑﺎ ْرَاﺑّﺎ را ﻳﺎ ﻋﻴﺴﺎﯼ ﻣﻌﺮوف ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ را؟« ١٨اﻳﻦ را از ﺁنرو ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﻋﻴﺴﯽ را از ﺳ ِﺮ رﺷﮏ ﺑﻪ او ﺗﺴﻠﻴﻢ ﮐﺮدﻩاﻧﺪ١٩ .هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﭘﻴﻼﺗُﺲ ﺑﺮ ﻣﺴﻨﺪ داورﯼ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ،هﻤﺴﺮش ﭘﻴﻐﺎﻣﯽ ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻀﻤﻮن ﺑﺮاﯼ او ﻓﺮﺳﺘﺎد ﮐﻪ» :ﺗﻮ را ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﺮد ﺑﯽﮔﻨﺎﻩ ﮐﺎرﯼ ﻧﺒﺎﺷﺪ ،زﻳﺮا اﻣﺮوز ﺧﻮاﺑﯽ درﺑﺎرۀ او دﻳﺪم ﮐﻪ ﻣﺮا ﺑﺴﻴﺎر رﻧﺞ داد٢٠ «.اﻣّﺎ ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻣﺸﺎﻳﺦ، ﻗﻮم را ﺗﺮﻏﻴﺐ ﮐﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺁزادﯼ ﺑﺎ ْرَاﺑّﺎ و ﻣﺮگ ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﺨﻮاهﻨﺪ٢١ .ﭘﺲ ﭼﻮن واﻟﯽ ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﮐﺪامﻳﮏ از اﻳﻦ دو را ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﺁزاد ﮐﻨﻢ؟« ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ» :ﺑﺎ ْرَاﺑّﺎ را٢٢ «.ﭘﻴﻼﺗُﺲ ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﭘﺲ ﺑﺎ ﻋﻴﺴﺎﯼ ﻣﻌﺮوف ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﭼﻪ ﮐﻨﻢ؟« هﻤﮕﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺒﺶ ﮐﻦ!« ٢٣ﭘﻴﻼﺗُﺲ ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﭼﺮا؟ ﭼﻪ ﺑﺪﯼ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ؟« اﻣّﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﺁوردﻧﺪ» :ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺒﺶ ﮐﻦ!« ٢۴ﭼﻮن ﭘﻴﻼﺗُﺲ دﻳﺪ ﮐﻪ ﮐﻮﺷﺶ ﺑﻴﻬﻮدﻩ اﺳﺖ و ﺣﺘﯽ ﺑﻴﻢ ﺷﻮرش ﻣﯽرود ،ﺁب ﺧﻮاﺳﺖ و دﺳﺘﻬﺎﯼ ﺧﻮد را در ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﺮدم ﺷﺴﺖ و ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ از ﺧﻮن اﻳﻦ ﻣﺮد ﺑﺮﯼ هﺴﺘﻢ. ﺧﻮد داﻧﻴﺪ!« ٢۵ﻣﺮدم هﻤﻪ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺧﻮن او ﺑﺮ ﮔﺮدن ﻣﺎ و ﻓﺮزﻧﺪان ﻣﺎ ﺑﺎد!«
٢۶ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﻴﻼﺗُﺲ ،ﺑﺎ ْرَاﺑّﺎ را ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺁزاد ﮐﺮد و ﻋﻴﺴﯽ را ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ زدﻩ ،ﺳﭙﺮد ﺗﺎ ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺒﺶ ﮐﺸﻨﺪ.
اﺳﺘﻬﺰاﯼ ﻋﻴﺴﯽ خ واﻟﯽ ﺑﺮدﻧﺪ و هﻤﮥ ﮔﺮوﻩ ﺳﺮﺑﺎزان ن ﭘﻴﻼﺗُﺲ ،ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﻪ ﺻﺤﻦ ﮐﺎ ِ ٢٧ﺳﺮﺑﺎزا ِ ﮔﺮد او ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻧﺪ٢٨ .ﺁﻧﺎن ﻋﻴﺴﯽ را ﻋﺮﻳﺎن ﮐﺮدﻩ ،ﺧﺮﻗﻪاﯼ ارﻏﻮاﻧﯽ ﺑﺮ او ﭘﻮﺷﺎﻧﺪﻧﺪ ٢٩و ﺗﺎﺟﯽ از ﺧﺎر ﺑﺎﻓﺘﻨﺪ و ﺑﺮ ﺳﺮش ﻧﻬﺎدﻧﺪ و ﭼﻮﺑﯽ ﺑﻪدﺳﺖ راﺳﺖ او دادﻧﺪ .ﺁﻧﮕﺎﻩ در بدهﺎن ﺑﺮاﺑﺮش زاﻧﻮ زدﻩ ،اﺳﺘﻬﺰاﮐﻨﺎن ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :درود ﺑﺮ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻬﻮد!« ٣٠و ﺑﺮ او ﺁ ِ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ،ﭼﻮب را از دﺳﺘﺶ ﻣﯽﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﺑﺮ ﺳﺮش ﻣﯽزدﻧﺪ٣١ .ﭘﺲ از ﺁﻧﮑﻪ او را اﺳﺘﻬﺰا ﮐﺮدﻧﺪ ،ﺧﺮﻗﻪ از ﺗﻨﺶ ﺑﻪدر ﺁوردﻩ ،ﺟﺎﻣﮥ ﺧﻮدش را ﺑﺮ او ﭘﻮﺷﺎﻧﺪﻧﺪ .ﺳﭙﺲ وﯼ را ﺑﻴﺮون ﺑﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺒﺶ ﮐِﺸﻨﺪ.
ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﺷﺪن ﻋﻴﺴﯽ ٣٢هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﻴﺮون ﻣﯽرﻓﺘﻨﺪ ،ﺑﻪ ﻣﺮدﯼ از اهﺎﻟﯽ ﻗﻴﺮَوان ﺑﻪ ﻧﺎم ﺷَﻤﻌﻮن ﺑﺮﺧﻮردﻧﺪ و او را واداﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺻﻠﻴﺐ ﻋﻴﺴﯽ را ﺣﻤﻞ ﮐﻨﺪ٣٣ .ﭼﻮن ﺑﻪ ﻣﮑﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺟُﻠﺠُﺘﺎ ،ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﻣﮑﺎن ﺟﻤﺠﻤﻪ اﺳﺖ ،رﺳﻴﺪﻧﺪ٣۴ ،ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺷﺮاب ﺁﻣﻴﺨﺘﻪ ﺑﻪ زرداب دادﻧﺪ .ﭼﻮن ﺁن را ﭼﺸﻴﺪ ،ﻧﺨﻮاﺳﺖ ﺑﻨﻮﺷﺪ٣۵ .هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ او را ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﮐﺸﻴﺪﻧﺪ ،ﺑﺮاﯼ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺟﺎﻣﻪهﺎﻳﺶ ،ﻣﻴﺎن ﺧﻮد ﻗﺮﻋﻪ اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ ٣۶و در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﯽ او ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ٣٧ .و ﻧﻴﺰ، ﺗﻘﺼﻴﺮﻧﺎﻣﻪاﯼ ﺑﺪﻳﻦ ﻋﺒﺎرت ﺑﺮ ﻟﻮﺣﯽ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ و ﺁن را ﺑﺮ ﺑﺎﻻﯼ ﺳﺮ او ﻧﺼﺐ ﮐﺮدﻧﺪ: »اﻳﻦ اﺳﺖ ﻋﻴﺴﯽ ،ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻬﻮد«. ٣٨دو راهﺰن ﻧﻴﺰ ﺑﺎ وﯼ ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﺷﺪﻧﺪ ،ﻳﮑﯽ در ﺳﻤﺖ راﺳﺖ و دﻳﮕﺮﯼ در ﺳﻤﺖ ﭼﭗ او٣٩ .رهﮕﺬران ﺳﺮهﺎﯼ ﺧﻮد را ﺗﮑﺎن دادﻩ ،ﻧﺎﺳﺰاﮔﻮﻳﺎن ۴٠ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﯼ ﺗﻮ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﯽ ﻣﻌﺒﺪ را وﻳﺮان ﮐﻨﯽ و ﺳﻪ روزﻩ ﺁن را ﺑﺎزﺑﺴﺎزﯼ ،ﺧﻮد را ﻧﺠﺎت دﻩ! اﮔﺮ ﭘﺴﺮ ﺧﺪاﻳﯽ از ﺻﻠﻴﺐ ﻓﺮود ﺑﻴﺎ!« ۴١ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ و ﻣﺸﺎﻳﺦ ﻧﻴﺰ اﺳﺘﻬﺰاﻳﺶ ﮐﺮدﻩ ،ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ»۴٢ :دﻳﮕﺮان را ﻧﺠﺎت داد ،اﻣّﺎ ﺧﻮد را ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻧﺠﺎت دهﺪ! اﮔﺮ ﭘﺎدﺷﺎﻩ اﺳﺮاﺋﻴﻞ اﺳﺖ ،اﮐﻨﻮن از ﺻﻠﻴﺐ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺑﻴﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﻢ۴٣ .او ﺑﻪ ﺧﺪا ﺗﻮﮐﻞ دارد؛ ﭘﺲ اﮔﺮ ﺧﺪا دوﺳﺘﺶ ﻣﯽدارد ،اﮐﻨﻮن او را ﻧﺠﺎت دهﺪ زﻳﺮا ادﻋﺎ ﻣﯽﮐﺮد ﭘﺴﺮ ﺧﺪاﺳﺖ!« ۴۴ﺁن دو راهﺰن ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﺑﺎ وﯼ ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﻪ هﻤﻴﻦﺳﺎن ﺑﻪ او اهﺎﻧﺖ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ.
ﻣﺮگ ﻋﻴﺴﯽ ۴۵از ﺳﺎﻋﺖ ﺷﺸﻢ ﺗﺎ ﻧﻬﻢ ،ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺁن ﺳﺮزﻣﻴﻦ را ﻓﺮاﮔﺮﻓﺖ۴۶ .ﻧﺰدﻳﮏ ﺳ َﺒ ْﻘﺘَﻨﯽ؟« ﻳﻌﻨﯽ »ﺧﺪاﯼ ﺳﺎﻋﺖ ﻧﻬﻢ ،ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎ ﺻﺪاﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﻓﺮﻳﺎد زد» :اﻳﻠﻮﻳﯽ ،اﻳﻠﻮﻳﯽَ ،ﻟﻤّﺎ َ ﻣﻦ ،ﺧﺪاﯼ ﻣﻦ ،ﭼﺮا ﻣﺮا واﮔﺬاﺷﺘﯽ؟« ۴٧ﺑﺮﺧﯽ از ﺣﺎﺿﺮان ﭼﻮن اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ: »اﻟﻴﺎس را ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ «.ﺑﺎ ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ!« ۴٧ﺑﺮﺧﯽ از ﺣﺎﺿﺮان ﭼﻮن اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ، ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﻟﻴﺎس را ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ۴٨ «.ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﺎن ﺑﯽدرﻧﮓ دوﻳﺪ و اﺳﻔﻨﺠﯽ ﺁوردﻩ ،ﺁن را از ﺷﺮاب ﺗُﺮﺷﻴﺪﻩ ﭘﺮ ﮐﺮد و ﺑﺮ ﺳﺮ ﭼﻮﺑﯽ ﻧﻬﺎد و ﭘﻴﺶ دهﺎن ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮد ﺗﺎ ﺑﻨﻮﺷﺪ۴٩ .اﻣّﺎ
ﺑﻘﻴﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :او را ﺑﻪ ﺣﺎل ﺧﻮد واﮔﺬار ﺗﺎ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ ﺁﻳﺎ اﻟﻴﺎس ﺑﻪ ﻧﺠﺎﺗﺶ ﻣﯽﺁﻳﺪ؟« ۵٠ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺑﺎﻧﮓ ﺑﻠﻨﺪ ﻓﺮﻳﺎدﯼ ﺑﺮﺁورد و روح ﺧﻮد را ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻧﻤﻮد۵١ .در هﻤﺎندم ،ﭘﺮدۀ ﻣﺤﺮاﺑﮕﺎﻩ از ﺑﺎﻻ ﺗﺎ ﭘﺎﻳﻴﻦ دوﭘﺎرﻩ ﺷﺪ .زﻣﻴﻦ ﻟﺮزﻳﺪ و ﺳﻨﮕﻬﺎ ﺷﮑﺎﻓﺘﻪ ﮔﺮدﻳﺪ۵٢ .ﻗﺒﺮهﺎ ﮔﺸﻮدﻩ ﺷﺪ و ﺑﺪﻧﻬﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﻣﻘﺪّﺳﺎن ﮐﻪ ﺁرﻣﻴﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ۵٣ .ﺁﻧﻬﺎ از ﻗﺒﺮهﺎ ﺑﻪدر ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﭘﺲ از رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻋﻴﺴﯽ ،ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﻣﻘﺪّس رﻓﺘﻨﺪ و ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﻣﺮدم ﻧﻤﺎﻳﺎن ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ۵۴ .ﭼﻮن ﻓﺮﻣﺎﻧﺪۀ ﺳﺮﺑﺎزان و ﻧﻔﺮاﺗﺶ ﮐﻪ ﻣﺄﻣﻮر ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﯽ از ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ،زﻣﻴﻦﻟﺮزﻩ و هﻤﮥ اﻳﻦ روﻳﺪادهﺎ را ﻣﺸﺎهﺪﻩ ﮐﺮدﻧﺪ ،ﺳﺨﺖ هﺮاﺳﺎن ﺷﺪﻩ، ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺑﺮاﺳﺘﯽ او ﭘﺴﺮﺧﺪا ﺑﻮد«. ۵۵ﺑﺴﻴﺎرﯼ از زﻧﺎن ﻧﻴﺰ در ﺁﻧﺠﺎ ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻨﺪ و از دور ﻧﻈﺎرﻩ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ .ﺁﻧﺎن از ﺠﺪَﻟﻴّﻪ ﺟﻠﻴﻞ از ﭘﯽ ﻋﻴﺴﯽ رواﻧﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ او را ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻨﻨﺪ۵۶ .در ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺮﻳﻢ َﻣ ْ و ﻣﺮﻳﻢ ﻣﺎدر ﻳﻌﻘﻮب و ﻳﻮﺳﻒ ،و ﻧﻴﺰ ﻣﺎدر ﭘﺴﺮان ِزﺑِﺪﯼ ﺑﻮدﻧﺪ.
ﺧﺎﮐﺴﭙﺎرﯼ ﻋﻴﺴﯽ َﻣﺘّﯽ -- ۵٧-۶١:٢٧ﻣَﺮﻗُﺲ ۴٢-۴٧:١۵؛ ﻟﻮﻗﺎ ۵٠-۵۶:٢٣؛ ﻳﻮﺣﻨﺎ ٣٨-۴٢:١٩ ۵٧هﻨﮕﺎم ﻏﺮوب ،ﻣﺮدﯼ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ از اهﺎﻟﯽ راﻣﻪ ،ﻳﻮﺳﻒ ﻧﺎم ،ﮐﻪ ﺧﻮ ْد ﺷﺎﮔﺮد ﻋﻴﺴﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد۵٨ ،ﻧﺰد ﭘﻴﻼﺗُﺲ رﻓﺖ و ﭘﻴﮑﺮ ﻋﻴﺴﯽ را ﻃﻠﺐ ﮐﺮد .ﭘﻴﻼﺗُﺲ دﺳﺘﻮر داد ﺑﻪ وﯼ ﺑﺪهﻨﺪ۵٩ .ﻳﻮﺳﻒ ﺟﺴﺪ را ﺑﺮداﺷﺘﻪ ،در ﮐﺘﺎﻧﯽ ﭘﺎﮎ ﭘﻴﭽﻴﺪ ۶٠و در ﻣﻘﺒﺮﻩاﯼ ﺗﺎزﻩ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮد در ﺻﺨﺮﻩ ﺗﺮاﺷﻴﺪﻩ ﺑﻮد ،ﻧﻬﺎد و ﺳﻨﮕﯽ ﺑﺰرگ ﺟﻠﻮ دهﺎﻧﮥ ﻣﻘﺒﺮﻩ ﻏﻠﺘﺎﻧﻴﺪ و رﻓﺖ. ﺠﺪَﻟﻴّﻪ و ﺁن ﻣﺮﻳﻢ دﻳﮕﺮ در ﺁﻧﺠﺎ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﻘﺒﺮﻩ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ. ۶١ﻣﺮﻳ ِﻢ َﻣ ْ
ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎن ﻣﻘﺒﺮﻩ ۶٢روز ﺑﻌﺪ ،ﮐﻪ ﭘﺲ از »روز ﺗﻬﻴﻪ« ﺑﻮد ،ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ﻧﺰد ﭘﻴﻼﺗُﺲ ﮔﺮد ﺁﻣﺪﻩ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ»۶٣ :ﺳﺮورا! ﺑﻪﻳﺎد دارﻳﻢ ﮐﻪ ﺁن ﮔﻤﺮاﻩﮐﻨﻨﺪﻩ وﻗﺘﯽ زﻧﺪﻩ ﺑﻮد ،ﻣﯽﮔﻔﺖ، >ﭘﺲ از ﺳﻪ روز ﺑﺮﺧﻮاهﻢ ﺧﺎﺳﺖ۶۴ <.ﭘﺲ ﻓﺮﻣﺎن ﺑﺪﻩ ﻣﻘﺒﺮﻩ را ﺗﺎ روز ﺳﻮّم ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﯽ ﮐﻨﻨﺪ ،ﻣﺒﺎدا ﺷﺎﮔﺮدان او ﺁﻣﺪﻩ ،ﺟﺴﺪ را ﺑﺪزدﻧﺪ و ﺑﻪ ﻣﺮدم ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ ﮐﻪ او از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ اﺳﺖ ،ﮐﻪ در ﺁن ﺻﻮرت ،اﻳﻦ ﻓﺮﻳﺐ ﺁﺧﺮ از ﻓﺮﻳﺐ اوّل ﺑﺪﺗﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد«. ۶۵ﭘﻴﻼﺗُﺲ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺷﻤﺎ ﺧﻮد ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎن دارﻳﺪ .ﺑﺮوﻳﺪ و ﺁن را ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺻﻼح ﻣﯽداﻧﻴﺪ، ﺣﻔﺎﻇﺖ ﮐﻨﻴﺪ۶۶ «.ﭘﺲ رﻓﺘﻨﺪ و ﺳﻨﮓ ﻣﻘﺒﺮﻩ را ﻣُﻬﺮ و ﻣﻮم ﮐﺮدﻧﺪ و ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎﻧﯽ در ﺁﻧﺠﺎ ﮔﻤﺎﺷﺘﻨﺪ ﺗﺎ از ﻣﻘﺒﺮﻩ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﮐﻨﻨﺪ.
ﻣﺘﯽ ٢٨ رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻋﻴﺴﯽ ﺠﺪَﻟﻴّﻪ و ﺁن ﻣﺮﻳﻢ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺷﺒّﺎت ،در ﺳﭙﻴﺪﻩ د ِم ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ روز هﻔﺘﻪ ،ﻣﺮﻳ ِﻢ َﻣ ْ ١ﺑﻌﺪ از َ دﻳﺪن ﻣﻘﺒﺮﻩ رﻓﺘﻨﺪ٢ .ﻧﺎﮔﺎﻩ زﻣﻴﻦﻟﺮزۀ ﺷﺪﻳﺪﯼ واﻗﻊ ﺷﺪ ،زﻳﺮا ﻓﺮﺷﺘﮥ ﺧﺪاوﻧﺪ از ﺁﺳﻤﺎن
ﻧﺎزل ﺷﺪ و ﺑﻪﺳﻮﯼ ﻣﻘﺒﺮﻩ رﻓﺖ و ﺳﻨﮓ را از ﺑﺮاﺑﺮ ﺁن ﺑﻪ ﮐﻨﺎرﯼ ﻏﻠﺘﺎﻧﻴﺪ و ﺑﺮ ﺁن ق ﺁﺳﻤﺎن ﻣﯽدرﺧﺸﻴﺪ و ﺟﺎﻣﻪاش ﭼﻮن ﺑﺮف ،ﺳﻔﻴﺪ ﺑﻨﺸﺴﺖ٣ .ﭼﻬﺮۀ ﺁن ﻓﺮﺷﺘﻪ هﻤﭽﻮن ﺑﺮ ِ س دﻳﺪن او ﺑﻪﻟﺮزﻩ اﻓﺘﺎدﻩ ،ﭼﻮن ﻣﺮدﮔﺎن ﺷﺪﻧﺪ! ۵ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﺑﻮد۴ .ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎن از هﺮا ِ زﻧﺎن ﮔﻔﺖ» :هﺮاﺳﺎن ﻣﺒﺎﺷﻴﺪ! ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ در ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ ﻋﻴﺴﺎﯼ ﻣﺼﻠﻮب هﺴﺘﻴﺪ۶ .او در اﻳﻨﺠﺎ ﻧﻴﺴﺖ ،زﻳﺮا هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻓﺮﻣﻮدﻩ ﺑﻮد ،ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ اﺳﺖ! ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ و ﺟﺎﻳﯽ را ﮐﻪ او ﺧﻮاﺑﻴﺪﻩ ﺑﻮد ،ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ٧ ،ﺳﭙﺲ ﺑﻴﺪرﻧﮓ ﺑﺮوﻳﺪ و ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان او ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﮐﻪ ”او از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ اﺳﺖ و ﭘﻴﺶ از ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺟﻠﻴﻞ ﻣﯽرود و در ﺁﻧﺠﺎ او را ﺧﻮاهﻴﺪ دﻳﺪ “.اﻳﻨﮏ ﺑﻪ ﯼ ﻋﻈﻴﻢ ،ﺑﻴﺪرﻧﮓ از ﻣﻘﺒﺮﻩ ﺧﺎرج ﺷﺪﻧﺪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻢ!« ٨ﭘﺲ زﻧﺎن ﺑﺎ هﺮاﺳﯽ ﺁﻣﻴﺨﺘﻪ ﺑﻪ ﺷﺎد ِ و ﺑﻪﺳﻮﯼ ﺷﺎﮔﺮدان ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ ﺗﺎ اﻳﻦ واﻗﻌﻪ را ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﺧﺒﺮ دهﻨﺪ٩ .ﻧﺎﮔﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن روﺑﻪرو ﺷﺪ و ﮔﻔﺖ» :ﺳﻼم ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎد!« زﻧﺎن ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻬﺎﯼ وﯼ اﻓﺘﺎدﻩ ،او را ﭘﺮﺳﺘﺶ ﮐﺮدﻧﺪ١٠ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﻓﺮﻣﻮد» :ﻣﺘﺮﺳﻴﺪ! ﺑﺮوﻳﺪ و ﺑﻪ ﺑﺮادراﻧﻢ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﻠﻴﻞ ﺑﺮوﻧﺪ .در ﺁﻧﺠﺎ ﻣﺮا ﺧﻮاهﻨﺪ دﻳﺪ«.
ﮔﺰارش ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎن ١١هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ زﻧﺎن در راﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻋﺪﻩاﯼ از ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎن ﺑﻪ ﺷﻬﺮ رﻓﺘﻪ ،هﻤﮥ وﻗﺎﻳﻊ را ﺑﻪ ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن ﮔﺰارش دادﻧﺪ١٢ .ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﭘﺲ از دﻳﺪار و ﻣﺸﻮرت ﺑﺎ ﻣﺸﺎﻳﺦ ،ﺑﻪ ن او ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺳﺮﺑﺎزان وﺟﻪ زﻳﺎدﯼ دادﻩ١٣ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻣﺮدم ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﮐﻪ” ،ﺷﺎﮔﺮدا ِ و هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ در ﺧﻮاب ﺑﻮدﻳﻢ ،ﺟﺴﺪ او را دزدﻳﺪﻧﺪ١۴ “.و اﮔﺮ اﻳﻦ ﺧﺒﺮ ﺑﻪ ﮔﻮش واﻟﯽ ﺑﺮﺳﺪ ،ﻣﺎ ﺧﻮ ْد او را راﺿﯽ ﺧﻮاهﻴﻢ ﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﻣﺸﮑﻠﯽ اﻳﺠﺎد ﻧﺸﻮد«. ١۵ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻮل را ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﻃﺒﻖ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﻋﻤﻞ ﮐﺮدﻧﺪ .و اﻳﻦ داﺳﺘﺎن ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز در ﻣﻴﺎن ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺷﺎﻳﻊ اﺳﺖ.
ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ ﺑﺰرگ ١۶ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺁن ﻳﺎزدﻩ ﺷﺎﮔﺮد ﺑﻪ ﺟﻠﻴﻞ ،ﺑﺮ ﮐﻮهﯽ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﻓﺮﻣﻮدﻩ ﺑﻮد ،رﻓﺘﻨﺪ. ١٧ﭼﻮن در ﺁﻧﺠﺎ ﻋﻴﺴﯽ را دﻳﺪﻧﺪ ،او را ﭘﺮﺳﺘﺶ ﮐﺮدﻧﺪ .اﻣﺎ ﺑﻌﻀﯽ ﺷﮏ ﮐﺮدﻧﺪ١٨ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﻧﺰدﻳﮏ ﺁﻣﺪ و ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﻓﺮﻣﻮد» :ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻗﺪرت در ﺁﺳﻤﺎن و ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺳﭙﺮدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ١٩ .ﭘﺲ ﺑﺮوﻳﺪ و هﻤﮥ ﻗﻮﻣﻬﺎ را ﺷﺎﮔﺮد ﺳﺎزﻳﺪ و اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﻧﺎم ﭘﺪر ،ﭘﺴﺮ و روحاﻟﻘﺪس ﺗﻌﻤﻴﺪ دهﻴﺪ ٢٠و ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﺗﻌﻠﻴﻢ دهﻴﺪ ﮐﻪ هﺮﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﻣﺮ ﮐﺮدﻩام ،ﺑﻪﺟﺎ ﺁورﻧﺪ .اﻳﻨﮏ ﻣﻦ هﺮ روزﻩ ﺗﺎ ﭘﺎﻳﺎن اﻳﻦ ﻋﺼﺮ.
اﻧﺠﻴﻞ َﻣ ْﺮﻗُﺲ ﻣﺮﻗﺲ ١ ﻳﺤﻴﯽ ،هﻤﻮار ﮐﻨﻨﺪۀ راﻩ ﻣﺴﻴﺢ ١ﺁﻏﺎز ﺧﺒﺮ ﺧﻮش درﺑﺎرۀ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،ﭘﺴﺮ ﺧﺪا. ﺷﻌْﻴﺎﯼ ﻧﺒﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ: ٢در ﮐﺘﺎب ِا َ »اﻳﻨﮏ رﺳﻮل ﺧﻮد را ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺗﻮ ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻢ، ﮐﻪ راهﺖ را هﻤﻮار ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد؛ ٣ﻧﺪاﯼ ﺁن ﮐﻪ در ﺑﻴﺎﺑﺎن ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﻣﯽﺁورد: ”راﻩ را ﺑﺮاﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁﻣﺎدﻩ ﮐﻨﻴﺪ! ﻣﺴﻴﺮ او را هﻤﻮار ﺳﺎزﻳﺪ!“« ۴ﻣﻄﺎﺑﻖ اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ،ﻳﺤﻴﺎﯼ ﺗﻌﻤﻴﺪدهﻨﺪﻩ در ﺑﻴﺎﺑﺎن ﻇﻬﻮر ﮐﺮدﻩ ،ﺑﻪ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﺗﻮﺑﻪ ﺑﺮاﯼ ﺁﻣﺮزش ﮔﻨﺎهﺎن ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﯽﮐﺮد۵ .اهﺎﻟﯽ دﻳﺎر ﻳﻬﻮدﻳﻪ و ﻣﺮدﻣﺎن اورﺷﻠﻴﻢ ،هﻤﮕﯽ ﻧﺰد او ﻣﯽرﻓﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﮔﻨﺎهﺎن ﺧﻮد اﻋﺘﺮاف ﮐﺮدﻩ ،در رود اردن از دﺳﺖ او ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻣﯽﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ۶ﻳﺤﻴﯽ ﺟﺎﻣﻪ از ﭘﺸﻢ ﺷﺘﺮ ﺑﺮ ﺗﻦ ﻣﯽﮐﺮد و ﮐﻤﺮﺑﻨﺪﯼ ﭼﺮﻣﻴﻦ ﺑﺮ ﮐﻤﺮ ﻣﯽﺑﺴﺖ ،و ﻣﻠﺦ و ﻋﺴﻞ ﺻﺤﺮاﻳﯽ ﻣﯽﺧﻮرد٧ .او ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﯽﮐﺮد و ﻣﯽﮔﻔﺖ» :ﭘﺲ از ﻣﻦ ﮐﺴﯽ ﺗﻮاﻧﺎﺗﺮ از ﻣﻦ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺣﺘﯽ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻧﻴﺴﺘﻢ ﺧﻢ ﺷﻮم و ﺑﻨﺪ ﮐﻔﺸﻬﺎﻳﺶ را ﺑﮕﺸﺎﻳﻢ٨ .ﻣﻦ ﺷﻤﺎ را ﺑﺎ ﺁب ﺗﻌﻤﻴﺪ دادﻩام ،اﻣﺎ او ﺑﺎ روحاﻟﻘﺪس ﺗﻌﻤﻴﺪﺗﺎن ﺧﻮاهﺪ داد«.
ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻋﻴﺴﯽ ٩در ﺁن روزهﺎ ،ﻋﻴﺴﯽ از ﻧﺎﺻﺮﻩ ﺟﻠﻴﻞ ﺁﻣﺪ و از دﺳﺖ ﻳﺤﻴﯽ در رود اردن ﺗﻌﻤﻴﺪ ﮔﺮﻓﺖ١٠ .ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ از ﺁب ﺑﺮﻣﯽﺁﻣﺪ ،دردم دﻳﺪ ﮐﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﮔﺸﻮدﻩ ﺷﺪﻩ و »روح«
هﻤﭽﻮن ﮐﺒﻮﺗﺮﯼ ﺑﺮ او ﻓﺮود ﻣﯽﺁﻳﺪ١١ .و ﻧﺪاﻳﯽ از ﺁﺳﻤﺎن دررﺳﻴﺪﮐﻪ »ﺗﻮ ﭘﺴﺮ ﻣﺤﺒﻮب ﻣﻦ هﺴﺘﯽ و ﻣﻦ از ﺗﻮ ﺧﺸﻨﻮدم«.
ﻋﻴﺴﯽ در ﺑﻮﺗﻪ ﺁزﻣﺎﻳﺶ ١٢روح ﺑﻴﺪرﻧﮓ ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﻪ ﺑﻴﺎﺑﺎن ﺑﺮد١٣ .ﻋﻴﺴﯽ ﭼﻬﻞ روز در ﺑﻴﺎﺑﺎن ﺑﻮد و ﺷﻴﻄﺎن وﺳﻮﺳﻪاش ﻣﯽﮐﺮد .او ﺑﺎ ﺣﻴﻮاﻧﺎت وﺣﺸﯽ ﺑﻪﺳﺮ ﻣﯽﺑﺮد و ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺧﺪﻣﺘﺶ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ.
ﺁﻏﺎز ﺧﺪﻣﺖ ﻋﻴﺴﯽ در ﺟﻠﻴﻞ ١۴ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺲ از ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﺪن ﻳﺤﻴﯽ ،ﺑﻪ ﺟﻠﻴﻞ رﻓﺖ .او ﺧﺒﺮ ﺧﻮش ﺧﺪا را ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﯽﮐﺮد ١۵و ﻣﯽﮔﻔﺖ» :زﻣﺎن ﺑﻪﮐﻤﺎل رﺳﻴﺪﻩ و ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﻴﺪ و ﺑﻪ ﺧﺒﺮ ﺧﻮش اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﺪ«.
ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺷﺎﮔﺮدان ﻋﻴﺴﯽ ١۶ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ از ﮐﻨﺎرﻩ درﻳﺎﯼ ﺟﻠﻴﻞ ﻣﯽﮔﺬﺷﺖ ،ﺷﻤﻌﻮن و ﺑﺮادرش ﺁﻧﺪرﻳﺎس را دﻳﺪ ﮐﻪ ﺗﻮر ﺑﻪ درﻳﺎ ﻣﯽاﻓﮑﻨﺪﻧﺪ ،زﻳﺮا ﻣﺎهﻴﮕﻴﺮ ﺑﻮدﻧﺪ١٧ .ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ» :از ﭘﯽ ﻣﻦ ﺁﻳﻴﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﺻﻴﺎد ﻣﺮدﻣﺎن ﺧﻮاهﻢ ﺳﺎﺧﺖ١٨ «.ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﺪرﻧﮓ ﺗﻮرهﺎﯼ ﺧﻮد را واﻧﻬﺎدﻧﺪ و از ﭘﯽ او رواﻧﻪ ﺷﺪﻧﺪ١٩ .ﭼﻮن ﮐﻤﯽ ﭘﻴﺸﺘﺮ رﻓﺖ ،ﻳﻌﻘﻮب ﭘﺴﺮ ِزﺑِﺪﯼ و ﺑﺮادرش ﻳﻮﺣﻨﺎ را دﻳﺪ ﮐﻪ در ﻗﺎﻳﻘﯽ ﺗﻮرهﺎﯼ ﺧﻮد را ﺁﻣﺎدﻩ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ٢٠ .ﺑﻴﺪرﻧﮓ اﻳﺸﺎن را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ .ﭘﺲ ﺁﻧﺎن ﭘﺪر ﺧﻮد ِزﺑِﺪﯼ را ﺑﺎ ﮐﺎرﮔﺮان در ﻗﺎﻳﻖ ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺘﻨﺪ و از ﭘﯽ او رواﻧﻪ ﺷﺪﻧﺪ.
ﺷﻔﺎﯼ ﻣﺮد دﻳﻮزدﻩ ﺷﺒّﺎت ﻓﺮارﺳﻴﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻴﺪرﻧﮓ ﺑﻪ ﮐﻨﻴﺴﻪ ٢١ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ َﮐﻔَﺮﻧﺎﺣﻮم رﻓﺘﻨﺪ .ﭼﻮن روز َ رﻓﺖ و ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ دادن ﭘﺮداﺧﺖ٢٢ .ﻣﺮدم از ﺗﻌﻠﻴﻢ او در ﺷﮕﻔﺖ ﺷﺪﻧﺪ ،زﻳﺮا ﺑﺎ اﻗﺘﺪار ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽداد ،ﻧﻪ هﻤﭽﻮن ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ٢٣ .در ﺁن هﻨﮕﺎم ،در ﮐﻨﻴﺴﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺮدﯼ ﺑﻮد ﮐﻪ روح ﭘﻠﻴﺪ داﺷﺖ .او ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﺁورد»٢۴ :اﯼ ﻋﻴﺴﺎﯼ ﻧﺎﺻﺮﯼ ،ﺗﻮ را ﺑﺎ ﻣﺎ ﭼﻪ ﮐﺎر اﺳﺖ؟ ﺁﻳﺎ ﺁﻣﺪﻩاﯼ ﻧﺎﺑﻮدﻣﺎن ﮐﻨﯽ؟ ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻴﺴﺘﯽ! ﺗﻮ ﺁن ﻗﺪّوس ﺧﺪاﻳﯽ!« ٢۵ﻋﻴﺴﯽ او را ﻧﻬﻴﺐ زد و ﮔﻔﺖ: »ﺧﺎﻣﻮش ﺑﺎش و از او ﺑﻴﺮون ﺑﻴﺎ٢۶ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ روح ﭘﻠﻴﺪ ﺁن ﻣﺮد را ﺳﺨﺖ ﺗﮑﺎن داد و ﻧﻌﺮﻩزﻧﺎن از او ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ٢٧ .ﻣﺮدم هﻤﻪ ﭼﻨﺎن ﺷﮕﻔﺘﺰدﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ از ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﯽﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :اﻳﻦ ﭼﻴﺴﺖ؟ ﺗﻌﻠﻴﻤﯽ ﺟﺪﻳﺪ و ﺑﺎ اﻗﺘﺪار! او ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ارواح ﭘﻠﻴﺪ ﻧﻴﺰ ﻓﺮﻣﺎن ﻣﯽدهﺪ و ﺁﻧﻬﺎ اﻃﺎﻋﺘﺶ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ٢٨ «.ﭘﺲ دﻳﺮﯼ ﻧﭙﺎﻳﻴﺪ ﮐﻪ ﺁوازﻩ او در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺟﻠﻴﻞ ﭘﻴﭽﻴﺪ.
ﺷﻔﺎﯼ ﻣﺎدرزن ﭘﻄﺮس و ﺑﺴﻴﺎرﯼ دﻳﮕﺮ ٢٩ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ ﮐﻨﻴﺴﻪ را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺖ ،ﺑﻴﺪرﻧﮓ ﺑﻪ اﺗﻔﺎق ﻳﻌﻘﻮب و ﻳﻮﺣﻨﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺷﻤﻌﻮن و ﺁﻧﺪرﻳﺎس رﻓﺖ٣٠ .ﻣﺎدرزن ﺷﻤﻌﻮن ﺗﺐ داﺷﺖ و در ﺑﺴﺘﺮ ﺑﻮد .ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﺪرﻧﮓ
ﻋﻴﺴﯽ را از ﺣﺎل وﯼ ﺁﮔﺎﻩ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ٣١ .ﭘﺲ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺑﺎﻟﻴﻦ او رﻓﺖ و دﺳﺘﺶ را ﮔﺮﻓﺖ و ﮐﻤﮏ ﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﺮﺧﻴﺰد .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺗﺐ او ﻗﻄﻊ ﺷﺪ و ﺷﺮوع ﺑﻪ ﭘﺬﻳﺮاﻳﯽ ازﺁﻧﻬﺎ ﮐﺮد. ٣٢ﺷﺎﻣﮕﺎهﺎن ،ﭘﺲ ازﻏﺮوب ﺁﻓﺘﺎب ،هﻤﮥ ﺑﻴﻤﺎران و دﻳﻮزدﮔﺎن را ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﺁوردﻧﺪ٣٣ .ﻣﺮدﻣﺎن ﺷﻬﺮ هﻤﮕﯽ در ﺑﺮاﺑﺮ َدر ﮔﺮد ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ! ٣۴ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺴﻴﺎرﯼ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎرﻳﻬﺎﯼ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن دﭼﺎر ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺷﻔﺎ داد و ﻧﻴﺰ دﻳﻮهﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎرﯼ را ﺑﻴﺮون راﻧﺪ ،اﻣﺎ ﻧﮕﺬاﺷﺖ دﻳﻮهﺎ ﺳﺨﻨﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ،زﻳﺮا او را ﻣﯽﺷﻨﺎﺧﺘﻨﺪ.
دﻋﺎﯼ ﻋﻴﺴﯽ در ﺧﻠﻮت ٣۵ﺑﺎﻣﺪادان ﮐﻪ هﻮا هﻨﻮز ﺗﺎرﻳﮏ ﺑﻮد ،ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﺧﺎﻧﻪ را ﺗﺮﮎ ﮐﺮدﻩ ،ﺑﻪ ﺧﻠﻮﺗﮕﺎهﯽ رﻓﺖ و در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ دﻋﺎ ﻣﺸﻐﻮل ﺷﺪ٣۶ .ﺷﻤﻌﻮن و هﻤﺮاهﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ او ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ٣٧ .ﭼﻮن او را ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ،ﺑﻪ وﯼ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :هﻤﻪ در ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ ﺗﻮ هﺴﺘﻨﺪ!« ٣٨ﻋﻴﺴﯽ اﻳﺸﺎن را ﮔﻔﺖ» :ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺑﻪ ﺁﺑﺎدﻳﻬﺎﯼ ﻣﺠﺎور ﺑﺮوﻳﻢ ﺗﺎ در ﺁﻧﺠﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﻨﻢ ،زﻳﺮا ﺑﺮاﯼ هﻤﻴﻦ ﺁﻣﺪﻩام٣٩ «.ﭘﺲ رواﻧﻪ ﺷﺪﻩ ،در ﺳﺮاﺳﺮ ﺟﻠﻴﻞ در ﮐﻨﻴﺴﻪهﺎﯼ اﻳﺸﺎن ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﯽﮐﺮد و دﻳﻮهﺎ را ﺑﻴﺮون ﻣﯽراﻧﺪ.
ﺷﻔﺎﯼ ﻣﺮد ﺟﺬاﻣﯽ ۴٠ﻣﺮدﯼ ﺟﺬاﻣﯽ ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻣﺪﻩ ،زاﻧﻮ زد و ﻻﺑﻪﮐﻨﺎن ﮔﻔﺖ» :اﮔﺮ ﺑﺨﻮاهﯽ، ﻣﯽﺗﻮاﻧﯽ ﭘﺎﮐﻢ ﺳﺎزﯼ۴١ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎ ﺷﻔﻘﺖ دﺳﺖ ﺧﻮد را دراز ﮐﺮدﻩ ،ﺁن ﻣﺮد را ﻟﻤﺲ ﻧﻤﻮد و ﮔﻔﺖ» :ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ،ﭘﺎﮎ ﺷﻮ!« ۴٢دردم ،ﺟﺬا ْم ﺗﺮﮐﺶ ﮔﻔﺖ و او ﭘﺎﮎ ﺷﺪ. ۴٣ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻴﺪرﻧﮓ او را ﻣﺮﺧﺺ ﮐﺮد و ﺑﺎ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﺑﺴﻴﺎر ۴۴ﺑﻪ وﯼ ﻓﺮﻣﻮد» :ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎش ﮐﻪ در اﻳﻦﺑﺎرﻩ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﭼﻴﺰﯼ ﻧﮕﻮﻳﯽ؛ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮو و ﺧﻮد را ﺑﻪ ﮐﺎهﻦ ﺑﻨﻤﺎ و ﺑﺮاﯼ ﺗﻄﻬﻴﺮ ﺧﻮد ،ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﻬﺎﻳﯽ را ﮐﻪ ﻣﻮﺳﯽ اﻣﺮ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،ﺗﻘﺪﻳﻢ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻮاهﯽ ﺑﺎﺷﺪ«. ۴۵اﻣﺎ ﺁن ﻣﺮد ﭼﻮن ﺑﻴﺮون رﻓﺖ ،درﺑﺎرۀ اﻳﻦ واﻗﻌﻪ ﺑﻪ ﺁزادﯼ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ و ﺧﺒﺮ ﺁن را ﭘﺨﺶ ﮐﺮد .از اﻳﻦرو ﻋﻴﺴﯽ دﻳﮕﺮ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ ﺁﺷﮑﺎرا ﺑﻪ ﺷﻬﺮ درﺁﻳﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ در ﺟﺎهﺎﯼ دوراﻓﺘﺎدﻩ ﺑﻴﺮون از ﺷﻬﺮ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ .ﺑﺎ اﻳﻦﺣﺎل ،ﻣﺮدم از هﻤﻪﺟﺎ ﻧﺰد او ﻣﯽﺁﻣﺪﻧﺪ.
ﻣﺮﻗﺲ ٢ ﺷﻔﺎﯼ ﻣﺮد ﻣﻔﻠﻮج ١ﭘﺲ از ﭼﻨﺪ روز ،ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ دﻳﮕﺮﺑﺎر ﺑﻪ َﮐﻔَﺮﻧﺎﺣﻮم درﺁﻣﺪ ،ﻣﺮدم ﺁﮔﺎﻩ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ او ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ٢ .ﮔﺮوهﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﮔﺮدﺁﻣﺪﻧﺪ ،ﺁنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺟﻠﻮ در ﻧﻴﺰ ﺟﺎﻳﯽ ﻧﺒﻮد ،و او ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻼم را ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﯽﮐﺮد٣ .در اﻳﻦ هﻨﮕﺎم ،ﺟﻤﻌﯽ از راﻩ رﺳﻴﺪﻧﺪ و ﻣﺮدﯼ ﻣﻔﻠﻮج را ﮐﻪ ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ ﺣﻤﻞ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ،ﭘﻴﺶ ﺁوردﻧﺪ۴ .اﻣﺎ ﭼﻮن ﺑﻪﺳﺒﺐ ازدﺣﺎم ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ او را ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻴﺎورﻧﺪ ،ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺑﺮداﺷﺘﻦ ﺳﻘﻒ ﺑﺎﻻﯼ ﺳﺮ ﻋﻴﺴﯽ ﮐﺮدﻧﺪ. ﭘﺲ از ﮔﺸﻮدن ﺳﻘﻒُ ،ﺗﺸَﮑﯽ را ﮐﻪ ﻣﻔﻠﻮج ﺑﺮ ﺁن ﺧﻮاﺑﻴﺪﻩ ﺑﻮد ،ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ۵ .ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ اﻳﻤﺎن ﺁﻧﻬﺎ را دﻳﺪ ،ﻣﻔﻠﻮج را ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﻓﺮزﻧﺪ ،ﮔﻨﺎهﺎﻧﺖ ﺁﻣﺮزﻳﺪﻩ ﺷﺪ۶ «.ﺑﺮﺧﯽ
از ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ ﮐﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﺎ ﺧﻮد اﻧﺪﻳﺸﻴﺪﻧﺪ»٧ :ﭼﺮا اﻳﻦ ﻣﺮد ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺨﻨﯽ ﺑﺮ زﺑﺎن ﻣﯽراﻧﺪ؟ اﻳﻦ ﮐﻔﺮ اﺳﺖ! ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺟﺰ ﺧﺪا ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﮔﻨﺎهﺎن را ﺑﻴﺎﻣﺮزد؟« ٨ﻋﻴﺴﯽ دردم در روح ﺧﻮد درﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﻮد ﭼﻪ ﻣﯽاﻧﺪﻳﺸﻨﺪ و ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﭼﺮا در دل ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽاﻧﺪﻳﺸﻴﺪ؟ ٩ﮔﻔﺘﻦ ﮐﺪامﻳﮏ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻔﻠﻮج ﺁﺳﺎﻧﺘﺮ اﺳﺖ ،اﻳﻨﮑﻪ ”ﮔﻨﺎهﺎﻧﺖ ﺁﻣﺮزﻳﺪﻩ ﺷﺪ“ ﻳﺎ اﻳﻨﮑﻪ ”ﺑﺮﺧﻴﺰ و ﺗﺨﺖ ﺧﻮد را ﺑﺮدار و راﻩ ﺑﺮو“؟ ١٠ﺣﺎل ﺗﺎ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﺑﺮ زﻣﻴﻦ اﻗﺘﺪار ﺁﻣﺮزش ﮔﻨﺎهﺎن را دارد - «...ﺑﻪ ﻣﻔﻠﻮج ﮔﻔﺖ»١١ :ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ، ﺑﺮﺧﻴﺰُ ،ﺗﺸَﮏ ﺧﻮد را ﺑﺮدار و ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮو!« ١٢ﺁن ﻣﺮد ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﺑﻴﺪرﻧﮓ ُﺗﺸَﮏ ﺧﻮد را ﺑﺮداﺷﺖ و در ﺑﺮاﺑﺮ ﭼﺸﻤﺎن هﻤﻪ ،از ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻴﺮون رﻓﺖ .هﻤﻪ در ﺷﮕﻔﺖ ﺷﺪﻧﺪ و ﺧﺪا را ﺗﻤﺠﻴﺪ ﮐﺮدﻩ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ» :هﺮﮔﺰ ﭼﻨﻴﻦ ﭼﻴﺰﯼ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺑﻮدﻳﻢ«.
دﻋﻮت از ﻻوﯼ ١٣ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﮐﻨﺎر درﻳﺎ رﻓﺖ .ﻣﺮدم هﻤﻪ ﻧﺰدش ﮔﺮد ﻣﯽﺁﻣﺪﻧﺪ و او ﺁﻧﺎن را ﺣﻠْﻔﺎﯼ را دﻳﺪ ﮐﻪ در ﺧﺮاﺟﮕﺎﻩ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽداد١۴ .هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻗﺪم ﻣﯽزد ،ﻻوﯼ ﭘﺴﺮ َ ﺑﻮد .ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :از ﭘﯽ ﻣﻦ ﺑﻴﺎ «.او ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و از ﭘﯽ ﻋﻴﺴﯽ روان ﺷﺪ. ١۵ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ در ﺧﺎﻧﻪ ﻻوﯼ ﺑﺮ ﺳﻔﺮﻩ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ،ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﺧﺮاﺟﮕﻴﺮان و ﮔﻨﺎهﮑﺎران ﺑﺎ او و ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ هﻤﺴﻔﺮﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،زﻳﺮا ﺷﻤﺎر زﻳﺎدﯼ از ﺁﻧﻬﺎ او را ﭘﻴﺮوﯼ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ١۶ .ﭼﻮن ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ ﮐﻪ ﻓَﺮﻳﺴﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ را دﻳﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮔﻨﺎهﮑﺎران و ﺧﺮاﺟﮕﻴﺮان هﻤﺴﻔﺮﻩ اﺳﺖ ،ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان وﯼ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﭼﺮا ﺑﺎ ﺧﺮاﺟﮕﻴﺮان و ﮔﻨﺎهﮑﺎران ﻏﺬا ﻣﯽﺧﻮرد؟« ١٧ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎ ﺷﻨﻴﺪن اﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺑﻴﻤﺎراﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﺒﻴﺐ ﻧﻴﺎز دارﻧﺪ ،ﻧﻪ ﺗﻨﺪرﺳﺘﺎن .ﻣﻦ ﺑﺮاﯼ دﻋﻮت ﭘﺎرﺳﺎﻳﺎن ﻧﻴﺎﻣﺪﻩام ،ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻣﺪﻩام ﺗﺎ ﮔﻨﺎهﮑﺎران را دﻋﻮت ﮐﻨﻢ«.
ﺳﺆال درﺑﺎرﻩ روزﻩ ١٨زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﻳﺤﻴﯽ و ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن روزﻩدار ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻋﺪﻩاﯼ ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﭼﺮا ﺷﺎﮔﺮدان ﻳﺤﻴﯽ و ﺷﺎﮔﺮدان ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن روزﻩ ﻣﯽﮔﻴﺮﻧﺪ ،اﻣﺎ ﺷﺎﮔﺮدان ﺗﻮ روزﻩ ﻧﻤﯽﮔﻴﺮﻧﺪ؟« ١٩ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺁﻳﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺎن ﻋﺮوﺳﯽ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ داﻣﺎد ﺑﺎ اﻳﺸﺎن اﺳﺖ ،روزﻩ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ؟ ﺗﺎ وﻗﺘﯽ داﻣﺎد ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ روزﻩ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ٢٠ .اﻣﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ ﮐﻪ داﻣﺎد از اﻳﺸﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد .در ﺁن اﻳﺎم روزﻩ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﺮﻓﺖ. »٢١هﻴﭻﮐﺲ ﭘﺎرﭼﻪ ﻧﻮ را ﺑﺮ ﺟﺎﻣﻪ ﮐﻬﻨﻪ وﺻﻠﻪ ﻧﻤﯽزﻧﺪ .اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﻨﺪ ،وﺻﻠﻪ از ﺁن ﮐﻨﺪﻩ ﺷﺪﻩ ،ﻧﻮ از ﮐﻬﻨﻪ ﺟﺪا ﻣﯽﺷﻮد ،و ﭘﺎرﮔﯽ ﺑﺪﺗﺮ ﻣﯽﮔﺮدد٢٢ .و ﻧﻴﺰ هﻴﭻﮐﺲ ﺷﺮاب ﻧﻮ را در ﻣَﺸﮑﻬﺎﯼ ﮐﻬﻨﻪ ﻧﻤﯽرﻳﺰد .اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﻨﺪ ،ﺁن ﺷﺮاب ﻣَﺸﮑﻬﺎ را ﭘﺎرﻩ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،و اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ،ﺷﺮاب و ﻣَﺸﮑﻬﺎ هﺮ دو ﺗﺒﺎﻩ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ .ﺷﺮاب ﻧﻮ را در ﻣَﺸﮑﻬﺎﯼ ﻧﻮ ﺑﺎﻳﺪ رﻳﺨﺖ«.
ﺷﺒّﺎت ﺻﺎﺣﺐ روز َ
ﺷﺒّﺎت ،ﻋﻴﺴﯽ از ﻣﻴﺎن ﻣﺰارع ﮔﻨﺪم ﻣﯽﮔﺬﺷﺖ و ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ٢٣در ﻳﮑﯽ از روزهﺎﯼ َ در ﺣﻴﻦ رﻓﺘﻦ ،ﺷﺮوع ﺑﻪ ﭼﻴﺪن ﺧﻮﺷﻪهﺎﯼ ﮔﻨﺪم ﮐﺮدﻧﺪ٢۴ .ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﭼﺮا ﺷﺒّﺎت ﺟﺎﻳﺰ ﻧﻴﺴﺖ؟« ٢۵او ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﻣﮕﺮ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺖ ﮐﺎرﯼ اﻧﺠﺎم ﻣﯽدهﻨﺪﮐﻪ در روز َ ﺗﺎ ﺑﻪﺣﺎل ﻧﺨﻮاﻧﺪﻩاﻳﺪ ﮐﻪ داوود ﭼﻪ ﮐﺮد ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺧﻮد و ﻳﺎراﻧﺶ ﻣﺤﺘﺎج و ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺑﻮدﻧﺪ؟ ٢۶او در زﻣﺎن اَﺑﻴﺎﺗﺎر ،ﮐﺎهﻦ اﻋﻈﻢ ،ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺪا درﺁﻣﺪ و ﻧﺎن ﺗﻘﺪﻳﻤﯽ را ﺧﻮرد و ﺑﻪ ﻳﺎراﻧﺶ ﻧﻴﺰ داد ،هﺮﭼﻨﺪ ﺧﻮردن ﺁن ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮاﯼ ﮐﺎهﻨﺎن ﺟﺎﻳﺰ اﺳﺖ٢٧ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺷﺒّﺎت٢٨ .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ،ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﺷﺒّﺎت ﺑﺮاﯼ اﻧﺴﺎن ﻣﻘﺮر ﺷﺪﻩ ،ﻧﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﺮاﯼ َ ﮔﻔﺖَ » : ﺷﺒّﺎت اﺳﺖ«. ﺣﺘﯽ ﺻﺎﺣﺐ َ
ﻣﺮﻗﺲ ٣ ﺷﻔﺎﯼ ﻣﺮد ﻋﻠﻴﻞ ١ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﮐﻨﻴﺴﻪ رﻓﺖ .در ﺁﻧﺠﺎ ﻣﺮدﯼ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻳﮏ دﺳﺘﺶ ﺧﺸﮏ ﺷﺪﻩ ﺷﺒّﺎت ﺁن ﻣﺮد را ﺷﻔﺎ ﺑﺨﺸﺪ، ﺑﻮد٢ .ﺣﺎﺿﺮان ﻋﻴﺴﯽ را زﻳﺮ ﻧﻈﺮ داﺷﺘﻨﺪ ﺗﺎ اﮔﺮ در روز َ ﺑﻬﺎﻧﻪاﯼ ﺑﺮاﯼ اﺗﻬﺎم زدن ﺑﻪ او ﺑﻴﺎﺑﻨﺪ٣ .ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﻣﺮدﯼ ﮐﻪ دﺳﺘﺶ ﺧﺸﮏ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﮔﻔﺖ: ﺷﺒّﺎت ﻧﻴﮑﯽ ﮐﺮدن ﺟﺎﻳﺰ »در ﺑﺮاﺑﺮ هﻤﻪ ﺑﺎﻳﺴﺖ۴ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ از اﻳﺸﺎن ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﺁﻳﺎ در روز َ اﺳﺖ ﻳﺎ ﺑﺪﯼ ﮐﺮدن؟ ﺟﺎن ﮐﺴﯽ را ﻧﺠﺎت دادن ﻳﺎ ﮐﺸﺘﻦ؟« اﻣﺎ ﺁﻧﺎن ﺧﺎﻣﻮش ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ. ۵ﻋﻴﺴﯽ ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭘﻴﺮاﻣﻮﻧﺶ ﺑﻮدﻧﺪ ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ و ﺑﺴﻴﺎر ﻏﻤﮕﻴﻦ از ﺳﻨﮕﺪﻟﯽ اﻳﺸﺎن ،ﺑﻪ ﺁن ﻣﺮد ﮔﻔﺖ» :دﺳﺘﺖ را دراز ﮐﻦ «.او دﺳﺖ ﺧﻮد را دراز ﮐﺮد و دﺳﺘﺶ ﺳﺎﻟﻢ ﺷﺪ۶ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ﺑﻴﺮون رﻓﺘﻨﺪ و ﺑﻴﺪرﻧﮓ ﺑﺎ هﻴﺮودﻳﺎن ﺗﻮﻃﺌﻪ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻋﻴﺴﯽ را از ﻣﻴﺎن ﺑﺮدارﻧﺪ.
رواﻧﻪ ﮔﺸﺘﻦ اﻧﺒﻮﻩ ﻣﺮدم در ﭘﯽ ﻋﻴﺴﯽ ٧ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد در ﺳﺎﺣﻞ درﻳﺎ ﮐﻨﺎرﻩ ﺟﺴﺖ .اﻧﺒﻮهﯽ از ﺟﻠﻴﻠﻴﺎن ﻧﻴﺰ در ﭘﯽ او رواﻧﻪ ﺷﺪﻧﺪ٨ .و ﻧﻴﺰ ،ﮔﺮوهﯽ ﺑﺴﻴﺎر از ﻣﺮدم ﻳﻬﻮدﻳﻪ و اورﺷﻠﻴﻢ و اِدوﻣﻴﻪ و ﯽ ﺁن ﺳﻮﯼ رود اردن و ﺣﻮاﻟﯽ ﺻﻮر و ﺻﻴﺪون ،ﭼﻮن ﺧﺒﺮ هﻤﮥ ﮐﺎرهﺎﯼ او را ﻧﻮاﺣ ِ ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ،ﻧﺰد وﯼ ﺁﻣﺪﻧﺪ٩ .ﺑﻪﺳﺒﺐ ﮐﺜﺮت ﺟﻤﻌﻴﺖ ،ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﻓﺮﻣﻮد ﻗﺎﻳﻘﯽ ﺑﺮاﻳﺶ ﺁﻣﺎدﻩ ﮐﻨﻨﺪ ،ﺗﺎ ﻣﺮدم ﺑﺮ او ازدﺣﺎم ﻧﮑﻨﻨﺪ١٠ .از ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎرﯼ را ﺷﻔﺎ دادﻩ ﺑﻮد، دردﻣﻨﺪان ﺑﺮ او هﺠﻮم ﻣﯽﺁوردﻧﺪ ﺗﺎ ﻟﻤﺴﺶ ﮐﻨﻨﺪ١١ .هﺮﮔﺎﻩ ارواح ﭘﻠﻴﺪ او را ﻣﯽدﻳﺪﻧﺪ ،در ﺑﺮاﺑﺮش ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﻣﯽاﻓﺘﺎدﻧﺪ و ﻓﺮﻳﺎد ﻣﯽزدﻧﺪ» :ﺗﻮ ﭘﺴﺮ ﺧﺪاﻳﯽ!« ١٢اﻣﺎ او اﻳﺸﺎن را ﺳﺨﺖ ﺑﺮﺣﺬر ﻣﯽداﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ دﻳﮕﺮان ﻧﮕﻮﻳﻨﺪ او ﮐﻴﺴﺖ.
اﻧﺘﺨﺎب دوازدﻩ رﺳﻮل ١٣ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﮐﻮهﯽ ﺑﺮﺁﻣﺪ و ﺁﻧﺎﻧﯽ را ﮐﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﻮﻳﺶ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ و ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻧﺰدش ﺁﻣﺪﻧﺪ١۴ .او دوازدﻩ ﺗﻦ را ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮐﺮد و ﺁﻧﺎن را رﺳﻮل ﺧﻮاﻧﺪ ،ﺗﺎ هﻤﺮاﻩ وﯼ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮاﯼ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ١۵ ،و از اﻳﻦ اﻗﺘﺪار ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ دﻳﻮهﺎ را ﺑﻴﺮون ﺑﺮاﻧﻨﺪ١۶ .ﺁن دوازدﻩ ﺗﻦ ﮐﻪ او ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮐﺮد ﻋﺒﺎرت ﺑﻮدﻧﺪ از :ﺷﻤﻌﻮن )ﮐﻪ وﯼ را
ﭘﻄﺮس ﺧﻮاﻧﺪ(؛ ١٧ﻳﻌﻘﻮب ﭘﺴﺮ ِزﺑِﺪﯼ و ﺑﺮادر وﯼ ﻳﻮﺣﻨﺎ )ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ را »ﺑﻮﺁﻧِﺮﺟِﺲ«، ﻳﻌﻨﯽ »ﭘﺴﺮان رﻋﺪ« ﻟﻘﺐ داد(؛ ١٨ﺁﻧﺪرﻳﺎس ،ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ ،ﺑَﺮﺗﻮﻟْﻤﺎَ ،ﻣﺘّﯽ ،ﺗﻮﻣﺎ ،ﻳﻌﻘﻮب ﭘﺴﺮ ﺳﺨَﺮﻳﻮﻃﯽ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ را ﺗﺴﻠﻴﻢ دﺷﻤﻦ ﮐﺮد. ﺣﻠْﻔﺎﯼَ ،ﺗﺪّاﯼ ،ﺷﻤﻌﻮن ﻏَﻴﻮر١٩ ،و ﻳﻬﻮدا ِا ْ َ
ﻋﻴﺴﯽ و َﺑﻌَﻠﺰِﺑﻮل ٢٠روزﯼ دﻳﮕﺮ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ رﻓﺖ و ﺑﺎز ﺟﻤﺎﻋﺘﯽ ﮔﺮد ﺁﻣﺪﻧﺪ ،ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاﯼ ﮐﻪ او و ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ را ﺣﺘﯽ ﻣﺠﺎل ﻏﺬا ﺧﻮردن ﻧﺒﻮد٢١ .ﭼﻮن ﺧﻮﻳﺸﺎن ﻋﻴﺴﯽ اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ، رواﻧﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﺗﺎ او را ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺒﺮﻧﺪ ،زﻳﺮا ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :از ﺧﻮد ﺑﻴﺨﻮد ﺷﺪﻩ اﺳﺖ«. ٢٢ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ از اورﺷﻠﻴﻢ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪَ » :ﺑﻌَﻠﺰِﺑﻮل دارد و دﻳﻮهﺎ را ﺑﻪ ﻳﺎرﯼ رﺋﻴﺲ دﻳﻮهﺎ ﺑﻴﺮون ﻣﯽراﻧﺪ٢٣ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻧﻬﺎ را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ و َﻣﺜَﻠﻬﺎﻳﯽ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺁورد و ﮔﻔﺖ» :ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺷﻴﻄﺎن ﺷﻴﻄﺎن را ﺑﻴﺮون ﺑﺮاﻧﺪ؟ ٢۴اﮔﺮ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ﺑﺮﺿﺪ ﺧﻮد ﺗﺠﺰﻳﻪ ﺷﻮد ،ﻣﻤﮑﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﭘﺎﺑﺮﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪ٢۵ .هﻤﭽﻨﻴﻦ اﺳﺖ ﺧﺎﻧﻪاﯼ ﮐﻪ ﺑﺮﺿﺪ ﺧﻮد ﺗﺠﺰﻳﻪ ﺷﻮد :ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﭘﺎﺑﺮﺟﺎ ﺑﻤﺎﻧﺪ٢۶ .ﺷﻴﻄﺎن ﻧﻴﺰ اﮔﺮ ﺑﺮﺿﺪ ﺧﻮد ﻗﻴﺎم ﮐﻨﺪ و ﺗﺠﺰﻳﻪ ﺷﻮد ،ﻣﻤﮑﻦ ﻧﻴﺴﺖ دوام ﺁورد ،ﺑﻠﮑﻪ ﭘﺎﻳﺎﻧﺶ ﻓﺮارﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ٢٧ .ﺑﻮاﻗﻊ هﻴﭻﮐﺲ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺮدﯼ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ درﺁﻳﺪ و اﻣﻮاﻟﺶ را ﻏﺎرت ﮐﻨﺪ ،ﻣﮕﺮ اﻳﻨﮑﻪ ﻧﺨﺴﺖ ﺁن ﻣﺮد را ﺑﺒﻨﺪد .ﭘﺲ از ﺁن ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺧﺎﻧﻪ او را ﻏﺎرت ﮐﻨﺪ. »٢٨ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﮔﻨﺎهﺎن اﻧﺴﺎن و هﺮ ﮐﻔﺮﯼ ﮐﻪ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﺁﻣﺮزﻳﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮد؛ ٢٩اﻣﺎ هﺮﮐﻪ ﺑﻪ روحاﻟﻘﺪس ﮐﻔﺮ ﮔﻮﻳﺪ ،هﺮﮔﺰ ﺁﻣﺮزﻳﺪﻩ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺠﺮم ﺑﻪ ﮔﻨﺎهﯽ اﺑﺪﯼ اﺳﺖ٣٠ «.اﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﻋﻴﺴﯽ از ﺁن ﺳﺒﺐ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ روح ﭘﻠﻴﺪ دارد.
ﻣﺎدر و ﺑﺮادران ﻋﻴﺴﯽ ٣١ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻣﺎدر و ﺑﺮادران ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ .ﺁﻧﺎن ﺑﻴﺮون اﻳﺴﺘﺎدﻩ ،ﮐﺴﯽ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ ﺗﺎ او را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ٣٢ .ﺟﻤﺎﻋﺘﯽ ﮐﻪ ﮔﺮد ﻋﻴﺴﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻣﺎدر و ﺑﺮادراﻧﺖ ﺑﻴﺮون اﻳﺴﺘﺎدﻩاﻧﺪ و ﺗﻮ را ﻣﯽﺟﻮﻳﻨﺪ٣٣ «.ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﻣﺎدر و ﺑﺮادران ﻣﻦ ﭼﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ هﺴﺘﻨﺪ؟« ٣۴ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﮔﺮدش ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻧﻈﺮ اﻓﮑﻨﺪ و ﮔﻔﺖ» :اﻳﻨﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎدر و ﺑﺮادران ﻣﻦ٣۵ .هﺮﮐﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪا را ﺑﻪﺟﺎﯼﺁورد ،ﺑﺮادر و ﺧﻮاهﺮ و ﻣﺎدر ﻣﻦ اﺳﺖ«.
ﻣﺮﻗﺲ ۴ َﻣﺜَﻞ ﺑﺮزﮔﺮ ١دﻳﮕﺮﺑﺎر ﻋﻴﺴﯽ در ﮐﻨﺎر درﻳﺎ ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ دادن ﺁﻏﺎر ﮐﺮد .ﺟﻤﻌﻴﺖ اﻧﺒﻮهﯽ او را اﺣﺎﻃﻪ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﭼﻨﺪان ﮐﻪ ﺑﻨﺎﭼﺎر ﺳﻮار ﻗﺎﻳﻘﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ در درﻳﺎ ﺑﻮد و ﺑﺮ ﺁن ﺑﻨﺸﺴﺖ ،در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﻣﺮدم در ﺳﺎﺣﻞ درﻳﺎ ﺑﻮدﻧﺪ٢ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﺎ َﻣﺜَﻠﻬﺎ ،ﺑﺴﻴﺎر ﭼﻴﺰهﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﻮﺧﺖ. او در ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺧﻮد ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ»٣ :ﮔﻮش ﻓﺮادهﻴﺪ .روزﯼ ﺑﺮزﮔﺮﯼ ﺑﺮاﯼ ﺑﺬراﻓﺸﺎﻧﯽ ﺑﻴﺮون رﻓﺖ۴ .ﭼﻮن ﺑﺬر ﻣﯽﭘﺎﺷﻴﺪ ،ﺑﺮﺧﯽ در راﻩ اﻓﺘﺎد و ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را
ﺧﻮردﻧﺪ۵ .ﺑﺮﺧﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﺳﻨﮕﻼخ اﻓﺘﺎد ﮐﻪ ﺧﺎﮎ ﭼﻨﺪاﻧﯽ ﻧﺪاﺷﺖ ،ﭘﺲ زود ﺳﺒﺰ ﺷﺪ ،ﭼﺮاﮐﻪ ﺧﺎﮎ ﮐﻢﻋﻤﻖ ﺑﻮد۶ .اﻣﺎ ﭼﻮن ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺑﺮﺁﻣﺪ ،هﻤﻪ ﺳﻮﺧﺖ و ﺧﺸﮑﻴﺪ ،زﻳﺮا رﻳﺸﻪ ﻧﺪاﺷﺖ٧ .ﺑﺮﺧﯽ ﻧﻴﺰ ﻣﻴﺎن ﺧﺎرهﺎ اﻓﺘﺎد .ﺧﺎرهﺎ ﻧﻤﻮ ﮐﺮدﻩ ،ﺁﻧﻬﺎ را ﺧﻔﻪ ﻧﻤﻮدﻧﺪ و ﺛﻤﺮﯼ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﻧﻴﺎﻣﺪ٨ .اﻣﺎ ﺑﻘﻴﻪ ﺑﺬرهﺎ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻧﻴﮑﻮ اﻓﺘﺎد و ﺟﻮاﻧﻪ زدﻩ ،ﻧﻤﻮ ﮐﺮد و ﺑﺎر ﺁوردﻩ ،زﻳﺎد ﺷﺪ ،ﺑﻌﻀﯽ ﺳﯽ ،ﺑﻌﻀﯽ ﺷﺼﺖ و ﺑﻌﻀﯽ ﺣﺘﯽ ﺻﺪ ﺑﺮاﺑﺮ٩ «.ﺳﭙﺲ ﮔﻔﺖ: »هﺮﮐﻪ ﮔﻮش ﺷﻨﻮا دارد ،ﺑﺸﻨﻮد«. ١٠هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮد ،ﺁن دوازدﻩ ﺗﻦ و ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﮔﺮدش ﺑﻮدﻧﺪ ،درﺑﺎرۀ ﺳ ّﺮ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻋﻄﺎ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،اﻣﺎ َﻣﺜَﻠﻬﺎ از او ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ١١ .ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖِ » : ﺑﺮاﯼ ﻣﺮد ِم ﺑﻴﺮون ،هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺑﻪ ﺻﻮرت َﻣﺜَﻞ اﺳﺖ؛ ١٢ﺗﺎ: » ”ﺑﻨﮕﺮﻧﺪ ،اﻣﺎ درﮎ ﻧﮑﻨﻨﺪ، ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ ،اﻣﺎ ﻧﻔﻬﻤﻨﺪ، ﻣﺒﺎدا ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﮐﻨﻨﺪ و ﺁﻣﺮزﻳﺪﻩ ﺷﻮﻧﺪ«“. ١٣ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﺪﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺁﻳﺎ اﻳﻦ َﻣﺜَﻞ را درﮎ ﻧﻤﯽﮐﻨﻴﺪ؟ ﭘﺲ ﭼﮕﻮﻧﻪ َﻣﺜَﻠﻬﺎﯼ دﻳﮕﺮ را درﮎ ﺧﻮاهﻴﺪ ﮐﺮد؟ ١۴ﺑﺮزﮔﺮ ﮐﻼم را ﻣﯽﮐﺎرد١۵ .ﺑﻌﻀﯽ ﻣﺮدم هﻤﭽﻮن ﺑﺬرهﺎﯼ ﮐﻨﺎر راهﻨﺪ ،ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﮐﻼم ﮐﺎﺷﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد .ﺑﻪ ﻣﺤﺾ اﻳﻨﮑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻼم را ﻣﯽﺷﻨﻮﻧﺪ ،ﺷﻴﻄﺎن ﻣﯽﺁﻳﺪ و ﮐﻼﻣﯽ را ﮐﻪ در ﺁﻧﻬﺎ ﮐﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ،ﻣﯽرﺑﺎﻳﺪ١۶ .دﻳﮕﺮان ،هﻤﭽﻮن ﺑﺬرهﺎﯼ ﮐﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺮ ﺳﻨﮕﻼﺧﻨﺪ .ﺁﻧﺎن ﮐﻼم را ﻣﯽﺷﻨﻮﻧﺪ و ﺑﻴﺪرﻧﮓ ﺁن را ﺑﺎ ﺷﺎدﯼ ﻣﯽﭘﺬﻳﺮﻧﺪ١٧ ،اﻣﺎ ﭼﻮن در ﺧﻮد رﻳﺸﻪ ﻧﺪارﻧﺪ ،ﺗﻨﻬﺎ اﻧﺪﮎزﻣﺎﻧﯽ دوام ﻣﯽﺁورﻧﺪ .وﻟﯽ وﻗﺘﯽ ﺑﻪﺳﺒﺐ ﮐﻼم، ﺳﺨﺘﯽ ﻳﺎ ﺁزارﯼ ﺑﺮوز ﻣﯽﮐﻨﺪ ،دردم ﻣﻴﻔﺘﻨﺪ١٨ .ﻋﺪﻩاﯼ دﻳﮕﺮ ،هﻤﭽﻮن ﺑﺬرهﺎﯼ ﮐﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ در ﻣﻴﺎن ﺧﺎرهﺎﻳﻨﺪ؛ ﮐﻼم را ﻣﯽﺷﻨﻮﻧﺪ١٩ ،اﻣﺎ ﻧﮕﺮاﻧﻴﻬﺎﯼ اﻳﻦ دﻧﻴﺎ و ﻓﺮﻳﺒﻨﺪﮔﯽ ﺛﺮوت س ﭼﻴﺰهﺎﯼ دﻳﮕﺮ در ﺁﻧﻬﺎ رﺳﻮخ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﮐﻼم را ﺧﻔﻪ ﮐﺮدﻩ ،ﺁن را ﺑﯽﺛﻤﺮ و هﻮ ِ ﻣﯽﺳﺎزد٢٠ .دﻳﮕﺮان ،هﻤﭽﻮن ﺑﺬرهﺎﯼ ﮐﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ در زﻣﻴﻦ ﻧﻴﮑﻮﻳﻨﺪ؛ ﮐﻼم را ﺷﻨﻴﺪﻩ ،ﺁن را ﻣﯽﭘﺬﻳﺮﻧﺪ و ﺳﯽ ،ﺷﺼﺖ و ﺣﺘﯽ ﺻﺪ ﺑﺮاﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ،ﺑﺎرﻣﯽﺁورﻧﺪ«.
َﻣ َﺜﻞ ﭼﺮاغ ٢١ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ» :ﺁﻳﺎ ﭼﺮاغ را ﻣﯽﺁورﻳﺪ ﺗﺎ ﺁن را زﻳﺮ ﮐﺎﺳﻪ ﻳﺎ ﺗﺨﺖ ﺑﮕﺬارﻳﺪ؟ ﺁﻳﺎ ﺁن را ﺑﺮ ﭼﺮاﻏﺪان ﻧﻤﯽﻧﻬﻴﺪ؟ ٢٢زﻳﺮا ﭼﻴﺰﯼ ﭘﻨﻬﺎن ﻧﻴﺴﺖ ﻣﮕﺮ ﺑﺮاﯼ ﺁﺷﮑﺎر ﺷﺪن ،و ﭼﻴﺰﯼ ﻣﺨﻔﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﮕﺮ ﺑﺮاﯼ ﺑﻪﻇﻬﻮر ﺁﻣﺪن٢٣ .هﺮﮐﻪ ﮔﻮش ﺷﻨﻮا دارد ،ﺑﺸﻨﻮد«. ٢۴ﺳﭙﺲ اداﻣﻪ دادﻩ ،ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﺷﻨﻮﻳﺪ ،ﺑﺪﻗّﺖ دل ﺑﺴﭙﺎرﻳﺪ .ﺑﺎ هﻤﺎن ﭘﻴﻤﺎﻧﻪ ﮐﻪ وزن ﮐﻨﻴﺪ ،ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ وزن ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،و ﺣﺘﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮ٢۵ .زﻳﺮا ﺑﻪ ﺁن ﮐﻪ دارد ،ﺑﻴﺸﺘﺮ دادﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ و از ﺁن ﮐﻪ ﻧﺪارد ،هﻤﺎن ﮐﻪ دارد ﻧﻴﺰ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ«.
َﻣﺜَﻞ ﺑﺬرﯼ ﮐﻪ ﻧﻤﻮ ﻣﯽﮐﻨﺪ
٢۶ﻧﻴﺰ ﮔﻔﺖ» :ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا ﻣﺮدﯼ را ﻣﺎﻧَﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﺑﺬر ﻣﯽاﻓﺸﺎﻧَﺪ٢٧ .ﺷﺐ و روز ،ﭼﻪ او در ﺧﻮاب ﺑﺎﺷﺪ و ﭼﻪ ﺑﻴﺪار ،داﻧﻪ ﺳﺒﺰ ﻣﯽﺷﻮد و ﻧﻤﻮ ﻣﯽﮐﻨﺪ .ﭼﮕﻮﻧﻪ؟ ﻧﻤﯽداﻧﺪ٢٨ .زﻳﺮا زﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﺧﻮدﯼ ﺧﻮد ﺑﺎر ﻣﯽدهﺪ :ﻧﺨﺴﺖ ﺳﺎﻗﻪ ،ﺳﭙﺲ ﺧﻮﺷﻪ ﺳﺒﺰ و ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺧﻮﺷﻪ ﭘﺮ از داﻧﻪ٢٩ .ﭼﻮن داﻧﻪ ﺑﺮﺳﺪ ،ﺑﺮزﮔﺮ ﺑﻴﺪرﻧﮓ داس را ﺑﻪﮐﺎر ﻣﯽﮔﻴﺮد، زﻳﺮا ﻓﺼﻞ درو ﻓﺮارﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ«.
َﻣﺜَﻞ داﻧﮥ ﺧﺮدل ٣٠ﻋﻴﺴﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺎر ﮔﻔﺖ» :ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا را ﺑﻪ ﭼﻪ ﭼﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﻨﻴﻢ ،ﻳﺎ ﺑﺎ ﭼﻪ َﻣﺜَﻠﯽ ﺁن را ﺷﺮح دهﻴﻢ؟ ٣١هﻤﭽﻮن داﻧﻪ ﺧﺮدل اﺳﺖ .ﺧﺮدل ،ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﻳﻦ داﻧﻪاﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ در زﻣﻴﻦ ﻣﯽﮐﺎرﻧﺪ٣٢ ،وﻟﯽ ﭼﻮن ﮐﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪ ،ﻣﯽروﻳﺪ و از هﻤﻪ ﮔﻴﺎهﺎن ﺑﺎغ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺷﺪﻩ، ﺷﺎﺧﻪهﺎﯼ ﺑﺰرگ ﻣﯽﺁورد ،ﭼﻨﺪان ﮐﻪ ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﺁﺳﻤﺎن ﻣﯽﺁﻳﻨﺪ و در ﺳﺎﻳﻪ ﺁن ﺁﺷﻴﺎﻧﻪ ﻣﯽﺳﺎزﻧﺪ«. ٣٣ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎ َﻣﺜَﻠﻬﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎر از اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ،ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ درﮎ ﮐﻨﻨﺪ ،ﮐﻼم را ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺑﻴﺎن ﻣﯽﮐﺮد٣۴ .او ﺟﺰ ﺑﺎ َﻣﺜَﻞ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻤﯽﮔﻔﺖ؛ اﻣﺎ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد در ﺧﻠﻮت ﺑﻮد ،هﻤﻪﭼﻴﺰ را ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﺷﺮح ﻣﯽداد.
ﺁرام ﮐﺮدن ﺗﻮﻓﺎن درﻳﺎ ٣۵ﺁن روز ﭼﻮن ﻏﺮوب ﻓﺮارﺳﻴﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪ ﺁن ﺳﻮﯼ درﻳﺎ ﺑﺮوﻳﻢ٣۶ «.ﺁﻧﻬﺎ ﺟﻤﻌﻴﺖ را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺘﻨﺪ و ﻋﻴﺴﯽ را در هﻤﺎن ﻗﺎﻳﻘﯽ ﮐﻪ ﺑﻮد ،ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺮدﻧﺪ .ﭼﻨﺪ ﻗﺎﻳﻖ دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ او را هﻤﺮاهﯽ ﻣﯽﮐﺮد٣٧ .ﻧﺎﮔﺎﻩ ﺗﻨﺪﺑﺎدﯼ ﺷﺪﻳﺪ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ. اﻣﻮاج ﭼﻨﺎن ﺑﻪ ﻗﺎﻳﻖ ﺑﺮﻣﯽﺧﻮرد ﮐﻪ ﻧﺰدﻳﮏ ﺑﻮد از ﺁب ﭘﺮ ﺷﻮد٣٨ .اﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ در ﻋﻘﺐ ﻗﺎﻳﻖ ،ﺳﺮ ﺑﺮ ﺑﺎﻟﺸﯽ ﻧﻬﺎدﻩ و ﺧﻔﺘﻪ ﺑﻮد .ﺷﺎﮔﺮدان او را ﺑﻴﺪار ﮐﺮدﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﺳﺘﺎد ،ﺗﻮ را ﺑﺎﮐﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻏﺮق ﺷﻮﻳﻢ؟« ٣٩ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﺑﺎد را ﻧﻬﻴﺐ زد و ﺑﻪ درﻳﺎ ﻓﺮﻣﻮد» :ﺳﺎﮐﺖ ﺷﻮ! ﺁرام ﺑﺎش!« ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﺎد ﻓﺮوﻧﺸﺴﺖ و ﺁراﻣﺶ ﮐﺎﻣﻞ ﺣﮑﻤﻔﺮﻣﺎ ﺷﺪ. ۴٠ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﮔﻔﺖ» :ﭼﺮا اﻳﻨﭽﻨﻴﻦ ﺗﺮﺳﺎﻧﻴﺪ؟ ﺁﻳﺎ هﻨﻮز اﻳﻤﺎن ﻧﺪارﻳﺪ؟« ۴١ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺴﻴﺎر هﺮاﺳﺎن ﺷﺪﻩ ،ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﻳﻦ ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺑﺎد و درﻳﺎ هﻢ از او ﻓﺮﻣﺎن ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ!«
ﻣﺮﻗﺲ ۵ ﺷﻔﺎﯼ ﻣﺮد دﻳﻮزدﻩ ١ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺁن ﺳﻮﯼ درﻳﺎ ،ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺟِﺮاﺳﻴﺎن رﻓﺘﻨﺪ٢ .ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ از ﻗﺎﻳﻖ ﭘﻴﺎدﻩ ﺷﺪ، ﻣﺮدﯼ ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺘﺎر روح ﭘﻠﻴﺪ ﺑﻮد ،از ﮔﻮرﺳﺘﺎن ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ و ﺑﺪو ﺑﺮﺧﻮرد٣ .ﺁن ﻣﺮد در ﮔﻮرهﺎ ﺑﻪﺳﺮ ﻣﯽﺑﺮد و ﮐﺴﯽ را دﻳﮕﺮ ﺗﻮان ﺁن ﻧﺒﻮد ﮐﻪ او را ﺣﺘﯽ ﺑﺎ زﻧﺠﻴﺮ در ﺑﻨﺪ ﻧﮕﺎﻩ دارد۴ .زﻳﺮا ﺑﺎرهﺎ او را ﺑﺎ زﻧﺠﻴﺮ و ﭘﺎﺑﻨ ِﺪ ﺁهﻨﻴﻦ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ،اﻣﺎ زﻧﺠﻴﺮهﺎ را ﮔﺴﻴﺨﺘﻪ و ﭘﺎﺑﻨﺪهﺎﯼ ﺁهﻨﻴﻦ را ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺑﻮد .هﻴﭻﮐﺲ را ﻳﺎراﯼ رام ﮐﺮدن او ﻧﺒﻮد۵ .ﺷﺐ و روز در
ﻣﻴﺎن ﮔﻮرهﺎ و ﺑﺮ ﺗﭙﻪهﺎ ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﻣﯽﺁورد و ﺑﺎ ﺳﻨﮓ ﺧﻮد را زﺧﻤﯽ ﻣﯽﮐﺮد۶ .ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ را از دور دﻳﺪ ،دواندوان ﺁﻣﺪ و روﯼ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻧﻬﺎدﻩ٧ ،ﺑﺎ ﺻﺪاﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﻓﺮﻳﺎد زد: »اﯼ ﻋﻴﺴﯽ ،ﭘﺴﺮ ﺧﺪاﯼ ﻣﺘﻌﺎل ،ﺗﻮ را ﺑﺎ ﻣﻦ ﭼﻪ ﮐﺎر اﺳﺖ؟ ﺗﻮ را ﺑﻪ ﺧﺪا ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻣﯽدهﻢ ﮐﻪ ﻋﺬاﺑﻢ ﻧﺪهﯽ!« ٨زﻳﺮا ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد» :اﯼ روح ﭘﻠﻴﺪ ،از اﻳﻦ ﻣﺮد ﺑﻪدرﺁ!« ٩ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ از او ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﻧﺎﻣﺖ ﭼﻴﺴﺖ؟« ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﻧﺎﻣﻢ ﻟِﮋﻳﻮن اﺳﺖ؛ زﻳﺮا ﺑﺴﻴﺎرﻳﻢ١٠ «.و ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ اﻟﺘﻤﺎس ﺑﺴﻴﺎر ﮐﺮد ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ را از ﺁن ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺑﻴﺮون ﻧﮑﻨﺪ١١ .در ﺗﭙﻪهﺎﯼ ﺁن ﺣﻮاﻟﯽ ،ﮔﻠﻪ ﺑﺰرﮔﯽ از ﺧﻮﮎ در ﺣﺎل ﭼﺮا ﺑﻮد١٢ .دﻳﻮهﺎ از ﻋﻴﺴﯽ ﺧﻮاهﺶ ﮐﺮدﻩ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻣﺎ را ﺑﻪ درون ﺧﻮﮐﻬﺎ ﺑﻔﺮﺳﺖ؛ ﺑﮕﺬار ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ درﺁﻳﻴﻢ١٣ «.ﻋﻴﺴﯽ اﺟﺎزﻩ داد .ﭘﺲ ارواح ﭘﻠﻴﺪ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺑﻪ درون ﺧﻮﮐﻬﺎ رﻓﺘﻨﺪ .ﮔﻠﻪاﯼ ﮐﻪ ﺷﻤﺎر ﺁن ﺣﺪود دو هﺰار ﺧﻮﮎ ﺑﻮد ،از ﺳﺮاﺷﻴﺒﯽ ﺗﭙﻪ ﺑﻪ درون درﻳﺎ هﺠﻮم ﺑﺮد و در ﺁب ﻏﺮق ﺷﺪ. ١۴ﺧﻮﮐﺒﺎﻧﺎن ﮔﺮﻳﺨﺘﻨﺪ و اﻳﻦ واﻗﻌﻪ را در ﺷﻬﺮ و روﺳﺘﺎ ﺑﺎزﮔﻔﺘﻨﺪ ،ﭼﻨﺪانﮐﻪ ﻣﺮدم ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﭽﻪ را رخ دادﻩ ﺑﻮد ،ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ١۵ .ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﭼﻮن دﻳﺪﻧﺪ ﺁن ﻣﺮد دﻳﻮزدﻩ ،ﮐﻪ ﭘﻴﺸﺘﺮ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻟِﮋﻳﻮن ﺑﻮد اﮐﻨﻮن ﺟﺎﻣﻪ ﺑﻪﺗﻦ ﮐﺮدﻩ و ﻋﺎﻗﻞ در ﺁﻧﺠﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ ،وﺣﺸﺖ ﮐﺮدﻧﺪ١۶ .ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺎﺟﺮا را ﺑﻪ ﭼﺸﻢ دﻳﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺁﻧﭽﻪ را ﺑﺮ ﻣﺮد دﻳﻮزدﻩ و ﺧﻮﮐﻬﺎ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد ،ﺑﺮاﯼ ﻣﺮدم ﺑﺎزﮔﻔﺘﻨﺪ١٧ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻣﺮدم از ﻋﻴﺴﯽ ﺧﻮاهﺶ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ اﻳﺸﺎن را ﺗﺮﮎ ﮔﻮﻳﺪ. ١٨ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ ﺳﻮار ﻗﺎﻳﻖ ﻣﯽﺷﺪ ،ﻣﺮدﯼ ﮐﻪ ﭘﻴﺸﺘﺮ دﻳﻮزدﻩ ﺑﻮد ،ﺗﻤﻨﺎ ﮐﺮد ﮐﻪ هﻤﺮاﻩ وﯼ ﺑﺮود١٩ .اﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ اﺟﺎزﻩ ﻧﺪاد و ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ،ﻧﺰد ﺧﻮﻳﺸﺎن ﺧﻮد ﺑﺮو و ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﮕﻮ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاﯼ ﺗﻮ ﭼﻪ ﮐﺮدﻩ و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺮ ﺗﻮ رﺣﻢ ﻧﻤﻮدﻩ اﺳﺖ٢٠ «.ﭘﺲ ﺁن ﻣﺮد رﻓﺖ و در ﺳﺮزﻣﻴﻦ دِﮐﺎﭘﻮﻟﻴﺲ ،ﺑﻪ اﻋﻼم هﺮﺁﻧﭽﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮاﯼ او ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ،ﺁﻏﺎز ﮐﺮد و ﻣﺮدم هﻤﻪ در ﺷﮕﻔﺖ ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ.
دﺧﺘﺮ ﻳﮑﯽ از رﺋﻴﺴﺎن و زن ﺑﻴﻤﺎر ٢١ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺑﺎ ﻗﺎﻳﻖ ﺑﻪ ﺁن ﺳﻮﯼ درﻳﺎ رﻓﺖ .در ﮐﻨﺎر درﻳﺎ ،ﺟﻤﻌﻴﺘﯽ اﻧﺒﻮﻩ ﻧﺰدش ﮔﺮدﺁﻣﺪﻧﺪ٢٢ .ﻳﮑﯽ از رﺋﻴﺴﺎن ﮐﻨﻴﺴﻪ ﮐﻪ ﻳﺎﻳﺮوس ﻧﺎم داﺷﺖ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺁﻣﺪ و ﺑﺎ دﻳﺪن ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺶ اﻓﺘﺎد ٢٣و اﻟﺘﻤﺎسﮐﻨﺎن ﮔﻔﺖ» :دﺧﺘﺮ ﮐﻮﭼﮑﻢ در ﺣﺎل ﻣﺮگ اﺳﺖ. ﺗﻤﻨﺎ دارم ﺁﻣﺪﻩ ،دﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﺮ او ﺑﮕﺬارﯼ ﺗﺎ ﺷﻔﺎ ﻳﺎﺑﺪ و زﻧﺪﻩ ﻣﺎﻧَﺪ٢۴ «.ﭘﺲ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎ او رﻓﺖ. ﮔﺮوهﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﻧﻴﺰ از ﭘﯽ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪراﻩ اﻓﺘﺎدﻧﺪ .ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺨﺖ ﺑﺮ او ازدﺣﺎم ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ. ٢۵در ﺁن ﻣﻴﺎن ،زﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ دوازدﻩ ﺳﺎل دﭼﺎر ﺧﻮﻧﺮﻳﺰﯼ ﺑﻮد٢۶ .او ﺗﺤﺖ درﻣﺎن ن ﺑﺴﻴﺎر ،رﻧﺞ ﻓﺮاوان ﮐﺸﻴﺪﻩ و هﻤﻪ داراﻳﯽ ﺧﻮد را ﺧﺮج ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد؛ اﻣﺎ ﺑﻪﺟﺎﯼ ﻃﺒﻴﺒﺎ ِ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻬﺒﻮد ﻳﺎﺑﺪ ،ﺑﺪﺗﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد٢٧ .ﭘﺲ ﭼﻮن درﺑﺎرﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﺷﻨﻴﺪ ،از ﻣﻴﺎن ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ او ﺁﻣﺪ و رداﯼ وﯼ را ﻟﻤﺲ ﮐﺮد٢٨ .زﻳﺮا ﺑﺎ ﺧﻮد ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد» :اﮔﺮ ﺣﺘﯽ ﺑﻪ رداﻳﺶ دﺳﺖ ﺑﺰﻧﻢ ،ﺷﻔﺎ ﺧﻮاهﻢ ﻳﺎﻓﺖ٢٩ «.در هﻤﺎندم ﺧﻮﻧﺮﻳﺰﯼ او ﻗﻄﻊ ﺷﺪ و در ﺑﺪن ل درﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﻧﻴﺮوﻳﯽ از ﺧﻮد اﺣﺴﺎس ﮐﺮد ﮐﻪ از ﺁن ﺑﻼ ﺷﻔﺎ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ٣٠ .ﻋﻴﺴﯽ در ﺣﺎ ْ او ﺻﺎدر ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﭘﺲ در ﻣﻴﺎن ﺟﻤﻌﻴﺖ روﯼ ﮔﺮداﻧﺪ و ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺟﺎﻣﻪ ﻣﺮا ﻟﻤﺲ ﮐﺮد؟« ٣١ﺷﺎﮔﺮدان او ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ» :ﻣﯽﺑﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﻣﺮدم ﺑﺮ ﺗﻮ ازدﺣﺎم ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ .ﺁﻧﮕﺎﻩ
ﻣﯽﭘﺮﺳﯽ” ،ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﺮا ﻟﻤﺲ ﮐﺮد؟“« ٣٢اﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ اﻃﺮاف ﻣﯽﻧﮕﺮﻳﺴﺖ ﺗﺎ ﺑﺒﻴﻨﺪ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ اﻳﻦ ﮐﺎر را ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ٣٣ .ﭘﺲ ﺁن زن ﮐﻪ ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﺑﺮ او ﭼﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،ﻟﺮزان و هﺮاﺳﺎن ﺁﻣﺪﻩ ،ﺑﻪﭘﺎﯼ ﻋﻴﺴﯽ اﻓﺘﺎد و ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﺑﻪﺗﻤﺎﻣﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ٣۴ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ وﯼ ﮔﻔﺖ» :دﺧﺘﺮم ،اﻳﻤﺎﻧﺖ ﺗﻮ را ﺷﻔﺎ دادﻩ اﺳﺖ .ﺑﺴﻼﻣﺖ ﺑﺮو و از اﻳﻦ ﺑﻼ ﺁزاد ﺑﺎش!« ٣۵او هﻨﻮز ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻋﺪﻩاﯼ از ﺧﺎﻧﻪ ﻳﺎﻳﺮوس ،رﺋﻴﺲ ﮐﻨﻴﺴﻪ ،ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ: »دﺧﺘﺮت ﻣُﺮد! دﻳﮕﺮ ﭼﺮا اﺳﺘﺎد را زﺣﻤﺖ ﻣﯽدهﯽ؟« ٣۶ﻋﻴﺴﯽ ﭼﻮن ﺳﺨﻦ ﺁﻧﻬﺎ را ﺷﻨﻴﺪ ،ﺑﻪ رﺋﻴﺲ ﮐﻨﻴﺴﻪ ﮔﻔﺖ» :ﻣﺘﺮس! ﻓﻘﻂ اﻳﻤﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎش٣٧ «.ﻋﻴﺴﯽ اﺟﺎزﻩ ﻧﺪاد ﺟﺰ ﭘﻄﺮس و ﻳﻌﻘﻮب و ﻳﻮﺣﻨﺎ ،ﺑﺮادر ﻳﻌﻘﻮب ،ﮐﺴﯽ دﻳﮕﺮ از ﭘﯽ او ﺑﺮود٣٨ .ﭼﻮن ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ رﺋﻴﺲ ﮐﻨﻴﺴﻪ رﺳﻴﺪﻧﺪ ،دﻳﺪ ﻏﻮﻏﺎﻳﯽ ﺑﻪﭘﺎﺳﺖ و ﻋﺪﻩاﯼ ﺑﺎ ﺻﺪاﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽﮔﺮﻳﻨﺪ و ﺷﻴﻮن ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ٣٩ .ﭘﺲ داﺧﻞ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ» :اﻳﻦ ﻏﻮﻏﺎ و ﺷﻴﻮن ﺑﺮاﯼ ﭼﻴﺴﺖ؟ دﺧﺘﺮ ﻧﻤﺮدﻩ ،ﺑﻠﮑﻪ در ﺧﻮاب اﺳﺖ۴٠ «.اﻣﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ او ﺧﻨﺪﻳﺪﻧﺪ .ﭘﺲ از اﻳﻨﮑﻪ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻴﺮون ﮐﺮد ،ﭘﺪر و ﻣﺎدر دﺧﺘﺮ و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﺷﺎﮔﺮداﻧﯽ را ﮐﻪ هﻤﺮاهﺶ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻪ ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ دﺧﺘﺮ ﺑﻮد ،داﺧﻞ ﺷﺪ۴١ .ﺁﻧﮕﺎﻩ دﺳﺖ دﺧﺘﺮ را ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻪ وﯼ ﮔﻔﺖ» :ﺗﺎﻟﻴﺘﺎ ﮐﻮم« ،ﻳﻌﻨﯽ» :اﯼ دﺧﺘﺮ ﮐﻮﭼﮏ ،ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﺑﺮﺧﻴﺰ!« ۴٢او ﺑﻴﺪرﻧﮓ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و راﻩرﻓﺘﻦ ﺁﻏﺎز ﮐﺮد .ﺁن دﺧﺘﺮ دوازدﻩ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮد .ﺁﻧﻬﺎ از اﻳﻦ واﻗﻌﻪ ﺑﻴﻨﻬﺎﻳﺖ ﺷﮕﻔﺘﺰدﻩ ﺷﺪﻧﺪ۴٣ .ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن دﺳﺘﻮر اﮐﻴﺪ داد ﮐﻪ ﻧﮕﺬارﻧﺪ ﮐﺴﯽ از اﻳﻦ واﻗﻌﻪ ﺁﮔﺎﻩ ﺷﻮد و ﻓﺮﻣﻮد ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻪ ﺁن دﺧﺘﺮ ﺑﺪهﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺨﻮرد.
ﻣﺮﻗﺲ ۶ ﺑﯽاﻳﻤﺎﻧﯽ ﻣﺮدم ﻧﺎﺻﺮﻩ ١ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻧﺠﺎ را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺖ و ﺑﺎ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﺧﻮﻳﺶ رﻓﺖ٢ .ﭼﻮن ﺷﺒّﺎت ﻓﺮارﺳﻴﺪ ،ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ دادن در ﮐﻨﻴﺴﻪ ﭘﺮداﺧﺖ .ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﺑﺎ ﺷﻨﻴﺪن ﺳﺨﻨﺎن او در روز َ ﺷﮕﻔﺖ ﺷﺪﻧﺪ .ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﻳﻦ ﻣﺮد هﻤﮥ اﻳﻨﻬﺎ را از ﮐﺠﺎ ﮐﺴﺐ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ؟ اﻳﻦ ﭼﻪ ﺣﮑﻤﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ او ﻋﻄﺎ ﺷﺪﻩ؟ و اﻳﻦ ﭼﻪ ﻣﻌﺠﺰاﺗﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪدﺳﺖ او اﻧﺠﺎم ﻣﯽﺷﻮد؟ ٣ﻣﮕﺮ او ﺁن ﻧﺠّﺎر ﻧﻴﺴﺖ؟ ﻣﮕﺮ ﭘﺴﺮ ﻣﺮﻳﻢ و ﺑﺮاد ِر ﻳﻌﻘﻮب ،ﻳﻮﺷﺎ ،ﻳﻬﻮدا و ﺷﻤﻌﻮن ﻧﻴﺴﺖ؟ ﻣﮕﺮ ﺧﻮاهﺮان او اﻳﻨﺠﺎ ،در ﻣﻴﺎن ﻣﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ؟« ﭘﺲ در ﻧﻈﺮﺷﺎن ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ ﺁﻣﺪ۴ .ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺪﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﻧﺒﯽ ﺑﯽﺣﺮﻣﺖ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺟﺰ در دﻳﺎر ﺧﻮد و در ﻣﻴﺎن ﺧﻮﻳﺸﺎن و در ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮﻳﺶ!« ۵او ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ در ﺁﻧﺠﺎ هﻴﭻ ﻣﻌﺠﺰﻩاﯼ اﻧﺠﺎم دهﺪ ،ﺟﺰ ﺁﻧﮑﻪ دﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﻴﻤﺎر ﮔﺬاﺷﺖ و ﺁﻧﻬﺎ را ﺷﻔﺎ ﺑﺨﺸﻴﺪ۶ .او از ﺑﯽاﻳﻤﺎﻧﯽ اﻳﺸﺎن در ﺣﻴﺮت ﺑﻮد.
ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ دوازدﻩ ﺷﺎﮔﺮد ﺳﭙﺲ ،ﻋﻴﺴﯽ در روﺳﺘﺎهﺎﯼ اﻃﺮاف ﻣﯽﮔﺸﺖ و ﻣﺮدم را ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽداد٧ .او دوازدﻩ ﺷﺎﮔﺮدش را ﻧﺰد ﺧﻮد ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را دوﺑﻪدو ﻓﺮﺳﺘﺎد و ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺑﺮ ارواح ﭘﻠﻴﺪ اﻗﺘﺪار ﺑﺨﺸﻴﺪ٨ .ﺑﻪ ﺁﻧﺎن دﺳﺘﻮر داد ﮐﻪ» :ﺑﺮاﯼ ﺳﻔﺮ ،ﺟﺰ ﻳﮏ ﭼﻮﺑﺪﺳﺘﯽ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺮﻧﺪارﻳﺪ؛ ﻧﻪ ﻧﺎن ،ﻧﻪ ﮐﻮﻟﻪﺑﺎر و ﻧﻪ ﭘﻮل در ﮐﻤﺮﺑﻨﺪهﺎﯼ ﺧﻮد٩ .ﭘﺎﯼاﻓﺰار ﺑﻪﭘﺎ ﮐﻨﻴﺪ ،اﻣﺎ
ﺟﺎﻣﻪ اﺿﺎﻓﯽ ﻧﭙﻮﺷﻴﺪ١٠ .ﭼﻮن ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪاﯼ وارد ﺷﺪﻳﺪ ،ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺁن ﺷﻬﺮ هﺴﺘﻴﺪ، در ﺁن ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ١١ .و اﮔﺮ در ﺟﺎﻳﯽ ﺷﻤﺎ را ﻧﭙﺬﻳﺮﻧﺪ ،ﻳﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻮش ﻓﺮاﻧﺪهﻨﺪ ،ﺁﻧﺠﺎ را ﺗﺮﮎ ﮐﻨﻴﺪ و ﺧﺎﮎ ﭘﺎهﺎﻳﺘﺎن را ﻧﻴﺰ ﺑﺘﮑﺎﻧﻴﺪ ،ﺗﺎ ﺷﻬﺎدﺗﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮﺿﺪ ﺁﻧﻬﺎ١٢ «.ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ رﻓﺘﻪ ،ﺑﻪ ﻣﺮدم ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﻨﺪ١٣ .اﻳﺸﺎن دﻳﻮهﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎر را ﺑﻴﺮون راﻧﺪﻧﺪ و ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺴﻴﺎر را ﺑﺎ روﻏﻦ ﺗﺪهﻴﻦ ﮐﺮدﻩ ،ﺷﻔﺎ ﺑﺨﺸﻴﺪﻧﺪ.
ﻗﺘﻞ ﻳﺤﻴﺎﯼ ﺗﻌﻤﻴﺪدهﻨﺪﻩ ﺲ ﭘﺎدﺷﺎﻩ رﺳﻴﺪ ،زﻳﺮا ﻧﺎم ﻋﻴﺴﯽ ﺷﻬﺮت ١۴و اﻣﺎ ﺧﺒﺮ اﻳﻦ وﻗﺎﻳﻊ ﺑﻪ ﮔﻮش هﻴﺮودﻳ ِ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد .ﺑﻌﻀﯽ از ﻣﺮدم ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻳﺤﻴﺎﯼ ﺗﻌﻤﻴﺪدهﻨﺪﻩ از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ و از هﻤﻴﻦروﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻗﺪرﺗﻬﺎ از او ﺑﻪﻇﻬﻮر ﻣﯽرﺳﺪ١۵ «.دﻳﮕﺮان ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ » :اﻟﻴﺎس اﺳﺖ «.ﻋﺪﻩاﯼ ﻧﻴﺰ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﯼ اﺳﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان دﻳﺮﻳﻦ١۶ «.اﻣﺎ ﭼﻮن هﻴﺮودﻳﺲ اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪ ،ﮔﻔﺖ» :اﻳﻦ هﻤﺎن ﻳﺤﻴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺳﺮش را از ﺗﻦ ﺟﺪا ﮐﺮدم و اﮐﻨﻮن از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ اﺳﺖ!« ١٧زﻳﺮا ﺑﻪدﺳﺘﻮر هﻴﺮودﻳﺲ ﻳﺤﻴﯽ را ﮔﺮﻓﺘﻪ و او را ﺑﺴﺘﻪ و ﺑﻪ زﻧﺪان اﻓﮑﻨﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ. هﻴﺮودﻳﺲ اﻳﻦ ﮐﺎر را ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ هﻴﺮودﻳﺎ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد .هﻴﺮودﻳﺎ ﭘﻴﺸﺘﺮ زن ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ ،ﺑﺮادر هﻴﺮودﻳﺲ ﺑﻮد و اﮐﻨﻮن هﻴﺮودﻳﺲ او را ﺑﻪ زﻧﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد١٨ .ﻳﺤﻴﯽ ﺑﻪ هﻴﺮودﻳﺲ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد» :ﺣﻼل ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﺎ زن ﺑﺮادرت ﺑﺎﺷﯽ١٩ «.ﭘﺲ هﻴﺮودﻳﺎ از ﻳﺤﻴﯽ ﮐﻴﻨﻪ ﺑﻪدل داﺷﺖ و ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ او را ﺑﮑﺸﺪ ،اﻣﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ٢٠ .زﻳﺮا هﻴﺮودﻳﺲ از ﻳﺤﻴﯽ ﻣﯽﺗﺮﺳﻴﺪ ،ﭼﺮاﮐﻪ او را ﻣﺮدﯼ ﭘﺎرﺳﺎ و ﻣﻘﺪس ﻣﯽداﻧﺴﺖ و از اﻳﻦرو از او ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻣﯽﮐﺮد .هﺮﮔﺎﻩ ﺳﺨﻨﺎن ﻳﺤﻴﯽ را ﻣﯽﺷﻨﻴﺪ ،ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺮﮔﺸﺘﻪ و ﺣﻴﺮان ﻣﯽﺷﺪ .ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺎل، ﮔﻮش ﻓﺮادادن ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺎن او را دوﺳﺖ ﻣﯽداﺷﺖ. ٢١ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻓﺮﺻﺖ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻓﺮارﺳﻴﺪ .هﻴﺮودﻳﺲ در روز ﻣﻴﻼد ﺧﻮد ﺿﻴﺎﻓﺘﯽ ﺑﻪﭘﺎ ﮐﺮد و درﺑﺎرﻳﺎن و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪهﺎن ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺧﻮد و واﻻﻣﺮﺗﺒﮕﺎن اﻳﺎﻟﺖ ﺟﻠﻴﻞ را دﻋﻮت ﻧﻤﻮد. ٢٢دﺧﺘﺮ هﻴﺮودﻳﺎ ﺑﻪ ﻣﺠﻠﺲ درﺁﻣﺪ و رﻗﺼﻴﺪ و هﻴﺮودﻳﺲ و ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺎﻧﺶ را ﺷﺎدﻣﺎن ﺳﺎﺧﺖ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﻪ دﺧﺘﺮ ﮔﻔﺖ» :هﺮﭼﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﯽ از ﻣﻦ درﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻦ ﮐﻪ ﺁن را ﺑﻪ ﺗﻮ ﺧﻮاهﻢ داد٢٣ «.هﻤﭽﻨﻴﻦ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺧﻮردﻩ ،ﮔﻔﺖ» :هﺮﭼﻪ از ﻣﻦ ﺑﺨﻮاهﯽ ،ﺣﺘﯽ ﻧﻴﻤﯽ از ﻣﻤﻠﮑﺘﻢ را ،ﺑﻪ ﺗﻮ ﺧﻮاهﻢ داد٢۴ «.او ﺑﻴﺮون رﻓﺖ و ﺑﻪ ﻣﺎدر ﺧﻮد ﮔﻔﺖ» :ﭼﻪ ﺳ ِﺮ ﻳﺤﻴﺎﯼ ﺗﻌﻤﻴﺪدهﻨﺪﻩ را٢۵ «.دﺧﺘﺮ ﺑﻴﺪرﻧﮓ ﺑﺸﺘﺎب ﻧﺰد ﺑﺨﻮاهﻢ؟« ﻣﺎدرش ﭘﺎﺳﺦ دادَ » : ﻃﺒَﻘﯽ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﺎزﮔﺸﺖ و ﮔﻔﺖ» :از ﺗﻮ ﻣﯽﺧﻮاهﻢ هﻢاﮐﻨﻮن ﺳﺮ ﻳﺤﻴﺎﯼ ﺗﻌﻤﻴﺪدهﻨﺪﻩ را ﺑﺮ َ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪهﯽ٢۶ «.ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﺴﻴﺎر اﻧﺪوهﮕﻴﻦ ﺷﺪ ،اﻣﺎ ﺑﻪﭘﺎس ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺧﻮد و ﺑﻪ اﺣﺘﺮام ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺎﻧﺶ ﻧﺨﻮاﺳﺖ درﺧﻮاﺳﺖ او را رد ﮐﻨﺪ٢٧ .ﭘﺲ ﺑﻴﺪرﻧﮓ ﺟﻼدﯼ ﻓﺮﺳﺘﺎد و دﺳﺘﻮر داد ﺳﺮ ﻳﺤﻴﯽ را ﺑﻴﺎورد .او رﻓﺘﻪ ،ﺳﺮ ﻳﺤﻴﯽ را در زﻧﺪان از ﺗﻦ ﺟﺪا ﮐﺮد ٢٨و ﺁن را ﺑﺮ ﻃﺒَﻘﯽ ﺁورد و ﺑﻪ دﺧﺘﺮ داد .او ﻧﻴﺰ ﺁن را ﺑﻪ ﻣﺎدرش داد٢٩ .ﭼﻮن ﺷﺎﮔﺮدان ﻳﺤﻴﯽ اﻳﻦ را َ ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ،ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺑﺪن او را ﺑﺮداﺷﺘﻪ ،ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﺳﭙﺮدﻧﺪ.
ﺧﻮراﮎ دادن ﺑﻪ ﭘﻨﺞ هﺰار ﺗﻦ
٣٠و اﻣﺎ رﺳﻮﻻن ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﮔﺮد ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺁﻧﭽﻪ ﮐﺮدﻩ و ﺗﻌﻠﻴﻢ دادﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻪ او ﺑﺎزﮔﻔﺘﻨﺪ٣١ .ﻋﻴﺴﯽ اﻳﺸﺎن را ﮔﻔﺖ» :ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﻠﻮﺗﮕﺎهﯽ دوراﻓﺘﺎدﻩ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ و اﻧﺪﮐﯽ ﺑﻴﺎراﻣﻴﺪ «.زﻳﺮا ﺁﻣﺪ و رﻓﺖ ﻣﺮدم ﭼﻨﺪان ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺠﺎل ﻧﺎن ﺧﻮردن هﻢ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ٣٢ .ﭘﺲ ﺗﻨﻬﺎ ،ﺑﺎ ﻗﺎﻳﻖ ﻋﺎزم ﻣﮑﺎﻧﯽ دوراﻓﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻧﺪ٣٣ .اﻣﺎ ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﻋﺰﻳﻤﺖ ،ﮔﺮوهﯽ ﺑﺴﻴﺎر اﻳﺸﺎن را دﻳﺪﻧﺪ و ﺷﻨﺎﺧﺘﻨﺪ .ﭘﺲ ﻣﺮدم ،از هﻤﻪ ﺷﻬﺮهﺎ ﭘﺎﯼﭘﻴﺎدﻩ ﺑﻪ ﺁن ﻣﺤﻞ ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ و ﭘﻴﺶ از اﻳﺸﺎن ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ رﺳﻴﺪﻧﺪ٣۴ .ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ از ﻗﺎﻳﻖ ﭘﻴﺎدﻩ ﺷﺪ ،ﺟﻤﻌﻴﺘﯽ ﺑﻴﺸﻤﺎر دﻳﺪ و دﻟﺶ ﺑﺮ ﺣﺎل ﺁﻧﺎن ﺑﻪرﺣﻢ ﺁﻣﺪ ،زﻳﺮا هﻤﭽﻮن ﮔﻮﺳﻔﻨﺪاﻧﯽ ﺑﯽﺷﺒﺎن ﺑﻮدﻧﺪ .ﭘﺲ ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺁﻧﺎن ﭘﺮداﺧﺖ و ﭼﻴﺰهﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺁﻣﻮﺧﺖ٣۵ .ﻧﺰدﻳﮏ ﻏﺮوب ،ﺷﺎﮔﺮدان ﻧﺰدش ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﻳﻨﺠﺎ ﻣﮑﺎﻧﯽ اﺳﺖ دوراﻓﺘﺎدﻩ و دﻳﺮوﻗﺖ ﻧﻴﺰ هﺴﺖ٣۶ .ﻣﺮدم را رواﻧﻪ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺑﻪ روﺳﺘﺎهﺎ و ﻣﺰارع اﻃﺮاف ﺑﺮوﻧﺪ و ﺑﺮاﯼ ﺧﻮد ﺧﻮراﮎ ﺑﺨﺮﻧﺪ٣٧ «.ﻋﻴﺴﯽ در ﺟﻮاب ﻓﺮﻣﻮد» :ﺷﻤﺎ ﺧﻮد ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺧﻮراﮎ دهﻴﺪ «.ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺁﻳﺎ ﻣﯽﺧﻮاهﯽ ﺑﺮوﻳﻢ و دوﻳﺴﺖ دﻳﻨﺎر ﻧﺎن ﺑﺨﺮﻳﻢ و ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺪهﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﺨﻮرﻧﺪ؟« ٣٨ﻓﺮﻣﻮد» :ﺑﺮوﻳﺪ و ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﭼﻨﺪ ﻧﺎن دارﻳﺪ «.ﭘﺲ ﭘﺮسوﺟﻮ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﭘﻨﺞ ﻧﺎن و دو ﻣﺎهﯽ٣٩ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﻓﺮﻣﻮد ﺗﺎ ﻣﺮدم را دﺳﺘﻪ دﺳﺘﻪ ﺑﺮ ﺳﺒﺰﻩ ﺑﻨﺸﺎﻧﻨﺪ۴٠ .ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﻣﺮدم در دﺳﺘﻪهﺎﯼ ﺻﺪ و ﭘﻨﺠﺎﻩ ﻧﻔﺮﯼ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ۴١ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﻨﺞ ﻧﺎن و دو ﻣﺎهﯽ را ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ و ﺷﮑﺮ ﺑﻪﺟﺎﯼﺁورد .ﺳﭙﺲ ﻧﺎﻧﻬﺎ را ﭘﺎرﻩ ﮐﺮد و ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد داد ﺗﺎ ﭘﻴﺶ ﻣﺮدم ﺑﮕﺬارﻧﺪ و دو ﻣﺎهﯽ را ﻧﻴﺰ ﻣﻴﺎن هﻤﻪ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﮐﺮد۴٢ .هﻤﻪ ﺧﻮردﻧﺪ و ﺳﻴﺮ ﺷﺪﻧﺪ۴٣ ،و از ﺧﺮدﻩهﺎﯼ ﻧﺎن و ﻣﺎهﯽ ،دوازدﻩ ﺳﺒﺪ ﭘﺮ ﮔﺮدﺁوردﻧﺪ۴۴ .ﺷﻤﺎر ﻣﺮداﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﺎن ﺧﻮردﻧﺪ ﭘﻨﺞ هﺰار ﺑﻮد.
راﻩ رﻓﺘﻦ ﺑﺮ روﯼ ﺁب ۴۵ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻴﺪرﻧﮓ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد را ﺑﺮﺁن داﺷﺖ ﮐﻪ در ﺁن ﺣﺎل ﮐﻪ او ﻣﺮدم را ﺻﻴْﺪا در ﺁن ﺳﻮﯼ درﻳﺎ ﺑﺮوﻧﺪ. ﻣﺮﺧﺺ ﻣﯽﮐﺮد ،ﺳﻮار ﻗﺎﻳﻖ ﺷﻮﻧﺪ و ﭘﻴﺶ از او ﺑﻪ ﺑﻴﺖ ِ ۴۶ﭘﺲ از رواﻧﻪ ﮐﺮدن ﻣﺮدم ،ﺧﻮد ﺑﻪ ﮐﻮﻩ رﻓﺖ ﺗﺎ دﻋﺎ ﮐﻨﺪ. ۴٧ﭼﻮن ﻏﺮوب ﺷﺪ ،ﻗﺎﻳﻖ ﺑﻪ ﻣﻴﺎﻧﻪ درﻳﺎ رﺳﻴﺪ و ﻋﻴﺴﯽ در ﺧﺸﮑﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮد۴٨ .دﻳﺪ ﮐﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺑﻪزﺣﻤﺖ ﭘﺎرو ﻣﯽزﻧﻨﺪ ،زﻳﺮا ﺑﺎ ِد ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻣﯽوزﻳﺪ .در ﺣﺪود ﭘﺎس ﭼﻬﺎرم از ﺷﺐ ،ﻋﻴﺴﯽ ﮔﺎمزﻧﺎن ﺑﺮ روﯼ ﺁب ﺑﻪﺳﻮﯼ ﺁﻧﺎن رﻓﺖ و ﺧﻮاﺳﺖ از ﮐﻨﺎرﺷﺎن ﺑﮕﺬرد. ﺷﺒَﺤﯽ اﺳﺖ. ۴٩اﻣﺎ ﭼﻮن ﺷﺎﮔﺮدان او را در ﺣﺎل راﻩ رﻓﺘﻦ ﺑﺮ ﺁب دﻳﺪﻧﺪ ،ﮔﻤﺎن ﮐﺮدﻧﺪ َ ﭘﺲ هﻤﮕﯽ ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﺁوردﻧﺪ۵٠ ،زﻳﺮا از دﻳﺪن او ﺑﺴﻴﺎر وﺣﺸﺖ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ .اﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻴﺪرﻧﮓ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ و ﻓﺮﻣﻮد» :دل ﻗﻮﯼدارﻳﺪ ،ﻣﻦ هﺴﺘﻢ .ﻣﺘﺮﺳﻴﺪ!« ۵١ﺳﭙﺲ ﻧﺰد اﻳﺸﺎن ﺑﻪ ﻗﺎﻳﻖ ﺑﺮﺁﻣﺪ و ﺑﺎد ﻓﺮوﻧﺸﺴﺖ .اﻳﺸﺎن ﺑﯽاﻧﺪازﻩ ﺷﮕﻔﺘﺰدﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ۵٢ﭼﺮاﮐﻪ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﻧﺎﻧﻬﺎ را درﮎ ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ دﻟﺸﺎن ﺳﺨﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد. ۵٣ﭼﻮن ﺑﻪ ﮐﺮاﻧﻪ دﻳﮕﺮ رﺳﻴﺪﻧﺪ ،در ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺟِﻨﻴﺴﺎرِت ﻓﺮودﺁﻣﺪﻧﺪ و در ﺁﻧﺠﺎ ﻟﻨﮕﺮ اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ۵۴ .از ﻗﺎﻳﻖ ﮐﻪ ﭘﻴﺎدﻩ ﺷﺪﻧﺪ ،ﻣﺮدم دردم ﻋﻴﺴﯽ را ﺷﻨﺎﺧﺘﻨﺪ ۵۵و دواندوان ﺑﻪ ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺁن ﻣﻨﻄﻘﻪ رﻓﺘﻨﺪ و ﺑﻴﻤﺎران را ﺑﺮ ﺗﺨﺘﻬﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ،ﺑﻪ هﺮﺟﺎ ﮐﻪ ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ او ﺁﻧﺠﺎﺳﺖ، ﺑﺮدﻧﺪ۵۶ .ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ هﺮ روﺳﺘﺎ ﻳﺎ ﺷﻬﺮ ﻳﺎ ﻣﺰرﻋﻪاﯼ ﮐﻪ ﻣﯽرﻓﺖ ،ﻣﺮدم ﺑﻴﻤﺎران را در ﻣﻴﺪاﻧﻬﺎ ﻣﯽﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ و از او ﺗﻤﻨﺎ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ اﺟﺎزﻩ دهﺪ دﺳﺖﮐﻢ ﮔﻮﺷﻪ رداﻳﺶ را ﻟﻤﺲ ﮐﻨﻨﺪ؛ و هﺮﮐﻪ ﻟﻤﺲ ﻣﯽﮐﺮد ،ﺷﻔﺎ ﻣﯽﻳﺎﻓﺖ.
ﻣﺮﻗﺲ ٧ ﻟﺰوم ﭘﺎﮐﯽ درون ١ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ﺑﻪ هﻤﺮاﻩ ﺑﺮﺧﯽ از ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ ﮐﻪ از اورﺷﻠﻴﻢ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﮔﺮد ﺁﻣﺪﻧﺪ ٢و دﻳﺪﻧﺪ ﺑﺮﺧﯽ از ﺷﺎﮔﺮدان او ﺑﺎ دﺳﺘﻬﺎﯼ ﻧﺠﺲ ،ﻳﻌﻨﯽ ﻧﺎﺷﺴﺘﻪ ،ﻏﺬا ﻣﯽﺧﻮرﻧﺪ. ٣ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن و ﻧﻴﺰ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ،ﺑﻪ ﺳﻨﺖ ﻣﺸﺎﻳﺦ ﺧﻮد ﭘﺎﻳﺒﻨﺪﻧﺪ و ﺗﺎ دﺳﺘﻬﺎﯼ ﺧﻮد را ﻃﺒﻖ ﺁداب ﺗﻄﻬﻴﺮ ﻧﺸﻮﻳﻨﺪ ،ﺧﻮراﮎ ﻧﻤﯽﺧﻮرﻧﺪ۴ .ﭼﻮن از ﺑﺎزار ﻣﯽﺁﻳﻨﺪ ،ﺗﺎ ﺷﺴﺘﺸﻮ ﻧﮑﻨﻨﺪ ﭼﻴﺰﯼ ﻧﻤﯽﺧﻮرﻧﺪ .و ﺑﺴﻴﺎر ﺳﻨﻦ دﻳﮕﺮ را ﻧﻴﺰ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽدارﻧﺪ ،هﻤﭽﻮن ﺷﺴﺘﻦ ﭘﻴﺎﻟﻪهﺎ، دﻳﮕﻬﺎ و ﻇﺮوف ﻣﺴﯽ۵ .ﭘﺲ ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن و ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ از ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﭼﺮا ﺷﺎﮔﺮدان ﺗﻮ ﻃﺒﻖ ﺳﻨﺖ ﻣﺸﺎﻳﺦ رﻓﺘﺎر ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ ،و ﺑﺎ دﺳﺘﻬﺎﯼ ﻧﺠﺲ ﻏﺬا ﻣﯽﺧﻮرﻧﺪ؟« ۶او ﭘﺎﺳﺦ داد: ﺷﻌْﻴﺎ درﺑﺎرﻩ ﺷﻤﺎ رﻳﺎﮐﺎران ﭼﻪ ﺧﻮب ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﯽ ﮐﺮد! ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ، »ِا َ » ”اﻳﻦ ﻗﻮم ﺑﺎ ﻟﺒﻬﺎﯼ ﺧﻮد ﻣﺮا ﺣﺮﻣﺖ ﻣﯽدارﻧﺪ، اﻣﺎ دﻟﺸﺎن از ﻣﻦ دور اﺳﺖ. ٧ﺁﻧﺎن ﺑﻴﻬﻮدﻩ ﻣﺮا ﻋﺒﺎدت ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، و ﺗﻌﻠﻴﻤﺸﺎن ﭼﻴﺰﯼ ﺟﺰ ﻓﺮاﻳﺾ ﺑﺸﺮﯼ ﻧﻴﺴﺖ“. ٨ﺷﻤﺎ اﺣﮑﺎم ﺧﺪا را ﮐﻨﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻪاﻳﺪ و ﺳﻨﺘﻬﺎﯼ ﺑﺸﺮﯼ را ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽدارﻳﺪ«. ٩ﺳﭙﺲ ﮔﻔﺖ» :ﺷﻤﺎ زﻳﺮﮐﺎﻧﻪ ﺣﮑﻢ ﺧﺪا را ﮐﻨﺎر ﻣﯽﮔﺬارﻳﺪ ﺗﺎ ﺳﻨّﺖ ﺧﻮد را ﻧﮕﺎﻩ دارﻳﺪ! ١٠زﻳﺮا ﻣﻮﺳﯽ ﮔﻔﺖ” ،ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﺧﻮد را ﮔﺮاﻣﯽدار “،و ﻧﻴﺰ ”هﺮﮐﻪ ﭘﺪر ﻳﺎ ﻣﺎدر ﺧﻮد را ﻧﺎﺳﺰا ﮔﻮﻳﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮد١١ “.اﻣﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﺪ ﺷﺨﺺ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﭘﺪر ﻳﺎ ﻣﺎدرش ﺑﮕﻮﻳﺪ” :هﺮ ﮐﻤﮑﯽ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد از ﻣﻦ درﻳﺎﻓﺖ ﮐﻨﻴﺪ ،ﻗﺮﺑﺎن -ﻳﻌﻨﯽ وﻗﻒ ﺧﺪا - اﺳﺖ“ ١٢و ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﻧﻤﯽﮔﺬارﻳﺪ هﻴﭻ ﮐﺎرﯼ ﺑﺮاﯼ ﭘﺪر ﻳﺎ ﻣﺎدرش ﺑﮑﻨﺪ١٣ .ﺷﻤﺎ اﻳﻨﭽﻨﻴﻦ ﺑﺎ ﺳﻨّﺘﻬﺎﯼ ﺧﻮد ،ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ دﻳﮕﺮان ﻧﻴﺰ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ ،ﮐﻼم ﺧﺪا را ﺑﺎﻃﻞ ﻣﯽﺷﻤﺎرﻳﺪ و از اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﮐﺎرهﺎ ﺑﺴﻴﺎر اﻧﺠﺎم ﻣﯽدهﻴﺪ«. ١۴ﻋﻴﺴﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺎر ﺁن ﺟﻤﺎﻋﺖ را ﻧﺰد ﺧﻮد ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ و ﮔﻔﺖ» :هﻤﮥ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻮش ﻓﺮادهﻴﺪ و اﻳﻦ را درﻳﺎﺑﻴﺪ١۵ :هﻴﭻﭼﻴﺰﯼ ﺑﻴﺮون از ﺁدﻣﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺎ داﺧﻞ ﺷﺪن ﺑﻪ او ،وﯼ را ﻧﺠﺲ ﺳﺎزد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻧﭽﻪ از درون ﺁدﻣﯽ ﺑﻴﺮون ﻣﯽﺁﻳﺪ ،وﯼ را ﻧﺠﺲ ﻣﯽﺳﺎزد]١۶ .هﺮﮐﻪ ﮔﻮش ﺷﻨﻮا دارد ،ﺑﺸﻨﻮد![« ١٧ﭘﺲ از ﺁﻧﮑﻪ ﺟﻤﺎﻋﺖ را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺖ و ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ درﺁﻣﺪ ،ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﻣﻌﻨﯽ َﻣﺜَﻞ را از او ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ١٨ .ﮔﻔﺖ» :ﺁﻳﺎ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ درﮎ ﻧﻤﯽﮐﻨﻴﺪ؟ ﺁﻳﺎ ﻧﻤﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ از ﺑﻴﺮون ﺑﻪ ﺁدﻣﯽ داﺧﻞ ﻣﯽﺷﻮد ،ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ او را ﻧﺠﺲ ﺳﺎزد؟ ١٩زﻳﺮا ﺑﻪ دﻟﺶ راﻩ ﻧﻤﯽﻳﺎﺑﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ درون ﺷﮑﻤﺶ ﻣﯽرود و ﺳﭙﺲ دﻓﻊ ﻣﯽﺷﻮد «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺳﺨﻦ ،هﻤﻪ ﺧﻮراﮐﻬﺎ را ﭘﺎﮎ اﻋﻼم ﮐﺮد٢٠ .او اداﻣﻪ داد» :ﺁﻧﭽﻪ از درون ﺁدﻣﯽ ﺑﻴﺮون ﻣﯽﺁﻳﺪ ،ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ او را
ﻧﺠﺲ ﻣﯽﺳﺎزد٢١ .زﻳﺮا اﻳﻨﻬﺎﺳﺖ ﺁﻧﭽﻪ از درون و دل اﻧﺴﺎن ﺑﻴﺮون ﻣﯽﺁﻳﺪ :اﻓﮑﺎر ﭘﻠﻴﺪ، ﺑﯽﻋﻔﺘﯽ ،دزدﯼ ،ﻗﺘﻞ ،زﻧﺎ٢٢ ،ﻃﻤﻊ ،ﺑﺪﺧﻮاهﯽ ،ﺣﻴﻠﻪ ،هﺮزﮔﯽ ،ﺣﺴﺎدت ،ﺗﻬﻤﺖ ،ﺗﮑﺒﺮ و ﺣﻤﺎﻗﺖ٢٣ .اﻳﻦ ﺑﺪﻳﻬﺎ هﻤﻪ از درون ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﯽﮔﻴﺮد و ﺁدﻣﯽ را ﻧﺠﺲ ﻣﯽﺳﺎزد«.
اﻳﻤﺎن زن ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﯼ ٢۴ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻧﺠﺎ را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺖ و ﺑﻪ ﺣﻮاﻟﯽ ﺻﻮر رﻓﺖ .ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪاﯼ درﺁﻣﺪ؛ اﻣﺎ ﻧﻤﯽﺧﻮاﺳﺖ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺷﻮد .ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺎل ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ ﺣﻀﻮر ﺧﻮد را ﭘﻨﻬﺎن دارد٢۵ .زﻧﯽ ﮐﻪ دﺧﺘﺮ ﮐﻮﭼﮑﺶ روح ﭘﻠﻴﺪ داﺷﺖ ،ﭼﻮن ﺷﻨﻴﺪ او ﺁﻧﺠﺎﺳﺖ ،ﺑﻴﺪرﻧﮓ ﺁﻣﺪ و ﺑﻪ ﭘﺎهﺎﯼ او اﻓﺘﺎد٢۶ .ﺁن زن ﮐﻪ ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ و از ﻣﺮدﻣﺎن ﻓﻴﻨﻴﻘﻴﮥ ﺳﻮرﻳﻪ ﺑﻮد ،از ﻋﻴﺴﯽ ﺗﻤﻨﺎ ﮐﺮد دﻳﻮ را از دﺧﺘﺮش ﺑﻴﺮون ﮐﻨﺪ٢٧ .ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﺑﮕﺬار ﻧﺨﺴﺖ ﻓﺮزﻧﺪان ﺳﻴﺮ ﺷﻮﻧﺪ ،زﻳﺮا ﻧﺎن ﻓﺮزﻧﺪان را ﮔﺮﻓﺘﻦ و ﭘﻴﺶ ﺳﮕﺎن اﻧﺪاﺧﺘﻦ روا ﻧﻴﺴﺖ٢٨ «.زن ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺑﻠﻪ، ﺳﺮورم ،اﻣﺎ ﺳﮕﺎن ﻧﻴﺰ در ﭘﺎﯼ ﺳﻔﺮﻩ از ﺧﺮدﻩهﺎﯼ ﻧﺎن ﻓﺮزﻧﺪان ﻣﯽﺧﻮرﻧﺪ٢٩ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺖ ،ﺑﺮو ﮐﻪ دﻳﻮ از دﺧﺘﺮت ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ!« ٣٠ﺁن زن ﭼﻮن ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ رﺳﻴﺪ ،دﻳﺪ ﮐﻪ دﺧﺘﺮش ﺑﺮ ﺑﺴﺘﺮ دراز ﮐﺸﻴﺪﻩ و دﻳﻮ از او ﺑﻴﺮون ﺷﺪﻩ اﺳﺖ.
ﺷﻔﺎﯼ ﻣﺮد ﮐﺮ و ﻻل ٣١ﻋﻴﺴﯽ از ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺻﻮر ﺑﺎزﮔﺸﺖ و از راﻩ ﺻﻴﺪون ﺑﻪﺳﻮﯼ درﻳﺎ رﻓﺘﻪ ،از ﻣﻴﺎن ﻗﻠﻤﺮو دِﮐﺎﭘﻮﻟﻴﺲ ﻋﺒﻮر ﻣﯽﮐﺮد٣٢ .در ﺁﻧﺠﺎ ﻣﺮدﯼ را ﻧﺰد او ﺁوردﻧﺪ ﮐﻪ هﻢ ﮐَﺮ ﺑﻮد و هﻢ ﻟﮑﻨﺖ زﺑﺎن داﺷﺖ .از ﻋﻴﺴﯽ اﻟﺘﻤﺎس ﮐﺮدﻧﺪ دﺳﺖ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﺮ او ﺑﻨﻬﺪ٣٣ .ﻋﻴﺴﯽ ﺁن ﻣﺮد را از ﻣﻴﺎن ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺑﻴﺮون ﺁوردﻩ ،ﺑﻪﮐﻨﺎرﯼ ﺑﺮد و اﻧﮕﺸﺘﺎن ﺧﻮد را در ﮔﻮﺷﻬﺎﯼ او ﮔﺬاﺷﺖ .ﺳﭙﺲ ﺁبدهﺎن اﻧﺪاﺧﺖ و زﺑﺎن ﺁن ﻣﺮد را ﻟﻤﺲ ﮐﺮد٣۴ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪﺳﻮﯼ ﺁﺳﻤﺎن ﻧﻈﺮ ﮐﺮدﻩ ،ﺁﻩ ﻋﻤﻴﻘﯽ ﮐﺸﻴﺪ و ﮔﻔﺖِ » :ا ﱠﻓﺘَﺢ!« -ﻳﻌﻨﯽ »ﺑﺎز ﺷﻮ!« ٣۵دردم ﮔﻮﺷﻬﺎﯼ ﺁن ﻣﺮد ﺑﺎز ﺷﺪ و ﮔﺮﻓﺘﮕﯽ زﺑﺎﻧﺶ ﺑﺮﻃﺮف ﮔﺮدﻳﺪ و ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺮاﺣﺘﯽ ﺳﺨﻦ ﮔﻮﻳﺪ٣۶ .اﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻧﻬﺎ را ﻗﺪﻏﻦ ﮐﺮد ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع را ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﻧﮕﻮﻳﻨﺪ .وﻟﯽ هﺮﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻗﺪﻏﻨﺸﺎن ﻣﯽﮐﺮد ،ﺑﻴﺸﺘﺮ از اﻳﻦ واﻗﻌﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ٣٧ .ﻣﺮدم ﺑﺎ ﺣﻴﺮت ﺑﺴﻴﺎر ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ: »هﺮﭼﻪ او ﮐﺮدﻩ ،ﻧﻴﮑﻮﺳﺖ؛ ﺣﺘﯽ ﮐﺮان را ﺷﻨﻮا و ﮔﻨﮕﺎن را ﮔﻮﻳﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ!«
ﻣﺮﻗﺲ ٨ ﺧﻮراﮎ دادن ﺑﻪ ﭼﻬﺎر هﺰار ﺗﻦ ١در ﺁن روزهﺎ ،ﺑﺎز ﺟﻤﻌﻴﺘﯽ اﻧﺒﻮﻩ ﮔﺮد ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﭼﻮن ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮردن ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ، ﻋﻴﺴﯽ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ و ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﻓﺮﻣﻮد»٢ :دﻟﻢ ﺑﺮ ﺣﺎل اﻳﻦ ﻣﺮدم ﻣﯽﺳﻮزد ،زﻳﺮا اﮐﻨﻮن ﺳﻪ روز اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ َﻣﻨَﻨﺪ و ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮردن ﻧﺪارﻧﺪ٣ .اﮔﺮ ﺁﻧﻬﺎ را ﮔﺮﺳﻨﻪ رواﻧﻪ ﮐﻨﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪهﺎﯼ ﺧﻮد ﺑﺮوﻧﺪ ،در راﻩ از ﭘﺎ درﺧﻮاهﻨﺪ اﻓﺘﺎد ،زﻳﺮا ﺑﺮﺧﯽ از اﻳﺸﺎن از را ِﻩ دور ﺁﻣﺪﻩاﻧﺪ۴ «.ﺷﺎﮔﺮدان در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :در اﻳﻦ ﺑﻴﺎﺑﺎن از ﮐﺠﺎ ﮐﺴﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮاﯼ ﺳﻴﺮ ﮐﺮدن ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺎن ﻓﺮاهﻢ ﺁورد؟« ۵ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﭼﻨﺪ ﻧﺎن دارﻳﺪ؟« ﮔﻔﺘﻨﺪ» :هﻔﺖ ﻧﺎن۶ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺟﻤﺎﻋﺖ را ﻓﺮﻣﻮد ﺗﺎ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﺑﻨﺸﻴﻨﻨﺪ .ﺳﭙﺲ هﻔﺖ
ن ﺧﻮد داد ﺗﺎ ﭘﻴﺶ ﻣﺮدم ﻧﺎن را ﮔﺮﻓﺖ و ﭘﺲ از ﺷﮑﺮﮔﺰارﯼ ،ﭘﺎرﻩ ﮐﺮدﻩ ،ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدا ِ ﺑﮕﺬارﻧﺪ؛ و ﺷﺎﮔﺮدان ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮدﻧﺪ٧ .ﭼﻨﺪ ﻣﺎهﯽ ﮐﻮﭼﮏ ﻧﻴﺰ داﺷﺘﻨﺪ .ﭘﺲ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﺷﮑﺮﮔﺰارﯼ ﮐﺮد و ﻓﺮﻣﻮد ﺗﺎ ﭘﻴﺶ ﻣﺮدم ﺑﮕﺬارﻧﺪ٨ .هﻤﻪ ﺧﻮردﻧﺪ و ﺳﻴﺮ ﺷﺪﻧﺪ و هﻔﺖ زﻧﺒﻴﻞ ﭘﺮ از ﺧﺮدﻩهﺎﯼ ﺑﺎﻗﻴﻤﺎﻧﺪﻩ ﻧﻴﺰ ﮔﺮد ﺁوردﻧﺪ٩ .در ﺁﻧﺠﺎ ﺣﺪود ﭼﻬﺎر هﺰار ﺗﻦ ﺑﻮدﻧﺪ .ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﯽ ﺟﻤﺎﻋﺖ را ﻣﺮﺧﺺ ﮐﺮد ١٠و ﺑﻴﺪرﻧﮓ ﺑﺎ ﺷﺎﮔﺮدان ﺳﻮار ﻗﺎﻳﻖ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻴﻪ دَﻟﻤﺎﻧﻮﺗﻪ رﻓﺖ.
درﺧﻮاﺳﺖ ﺁﻳﺘﯽ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ١١ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺑﺎ او ﺑﻪ ﻣﺒﺎﺣﺜﻪ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ .ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮاﯼ ﺁزﻣﺎﻳﺶ ،ﺁﻳﺘﯽ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ از او ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ١٢ .اﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﺁهﯽ از دل ﺑﺮﺁورد و ﮔﻔﺖ» :ﭼﺮا اﻳﻦ ﻧﺴﻞ ﺧﻮاﺳﺘﺎر ﺁﻳﺖ اﺳﺖ؟ ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ هﻴﭻ ﺁﻳﺘﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ دادﻩ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ«. ١٣ﺳﭙﺲ اﻳﺸﺎن را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺖ و ﺑﺎز ﺳﻮار ﻗﺎﻳﻖ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﺁن ﺳﻮﯼ درﻳﺎ رﻓﺖ.
ﺗﻮﺑﻴﺦ ﺷﺎﮔﺮدان ١۴اﻣﺎ ﺷﺎﮔﺮدان ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺎ ﺧﻮد ﻧﺎن ﺑﺮدارﻧﺪ ،و در ﻗﺎﻳﻖ ﺑﻴﺶ از ﻳﮏ ﻧﺎن ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ١۵ .ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن هﺸﺪار داد و ﻓﺮﻣﻮد» :ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ و از ﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﻪ ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن و ﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﻪ هﻴﺮودﻳﺲ دورﯼ ﮐﻨﻴﺪ١۶ «.اﻣﺎ ﺷﺎﮔﺮدان در ﻣﻴﺎن ﺧﻮد ﮔﻔﺘﮕﻮ ﮐﺮدﻩ، ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :از ﺁنرو ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﻮد ﻧﺎن ﻧﺪارﻳﻢ١٧ «.ﻋﻴﺴﯽ ﮐﻪ اﻳﻦ را درﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ» :ﭼﺮا درﺑﺎرۀ اﻳﻨﮑﻪ ﻧﺎن ﻧﺪارﻳﺪ ﺑﺎ هﻢ ﺑﺤﺚ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ؟ ﺁﻳﺎ هﻨﻮز ﻧﻤﯽداﻧﻴﺪ و درﮎ ﻧﻤﯽﮐﻨﻴﺪ؟ ﺁﻳﺎ دل ﺷﻤﺎ هﻨﻮز ﺳﺨﺖ اﺳﺖ؟ ١٨ﺁﻳﺎ ﭼﺸﻢ دارﻳﺪ و ﻧﻤﯽﺑﻴﻨﻴﺪ و ﮔﻮش دارﻳﺪ و ﻧﻤﯽﺷﻨﻮﻳﺪ؟ و ﺁﻳﺎ ﺑﻪ ﻳﺎد ﻧﺪارﻳﺪ؟ ١٩هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﭘﻨﺞ ﻧﺎن را ﺑﺮاﯼ ﭘﻨﺞ هﺰار ﺗﻦ ﭘﺎرﻩ ﮐﺮدم ،ﭼﻨﺪ ﺳﺒﺪ ﭘﺮ از ﺗﮑﻪ ﻧﺎﻧﻬﺎﯼ ﺑﺎﻗﻴﻤﺎﻧﺪﻩ ﺟﻤﻊ ﮐﺮدﻳﺪ؟« ﮔﻔﺘﻨﺪ» :دوازدﻩ ﺳﺒﺪ«. »٢٠و ﭼﻮن هﻔﺖ ﻧﺎن را ﺑﺮاﯼ ﭼﻬﺎر هﺰار ﺗﻦ ﭘﺎرﻩ ﮐﺮدم ،ﭼﻨﺪ زﻧﺒﻴﻞ ﭘﺮ از ﺗﮑﻪ ﻧﺎﻧﻬﺎﯼ ﺑﺎﻗﻴﻤﺎﻧﺪﻩ ﺟﻤﻊ ﮐﺮدﻳﺪ؟« ﮔﻔﺘﻨﺪ» :هﻔﺖ زﻧﺒﻴﻞ٢١ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺪﻳﺸﺎن ﻓﺮﻣﻮد» :ﺁﻳﺎ هﻨﻮز درﮎ ﻧﻤﯽﮐﻨﻴﺪ؟«
ﺻﻴْﺪا ﺷﻔﺎﯼ ﻣﺮد ﻧﺎﺑﻴﻨﺎ در ﺑﻴﺖ ِ ﺻﻴْﺪا رﺳﻴﺪﻧﺪ ،ﻋﺪﻩاﯼ ﻣﺮدﯼ ﻧﺎﺑﻴﻨﺎ را ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﺁوردﻩ ،ﺗﻤﻨﺎ ٢٢و ﭼﻮن ﺑﻪ ﺑﻴﺖ ِ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ او دﺳﺖ ﺑﮕﺬارد٢٣ .ﻋﻴﺴﯽ دﺳﺖ ﺁن ﻣﺮد را ﮔﺮﻓﺖ و او را از دهﮑﺪﻩ ﺑﻴﺮون ﺑﺮد .ﺳﭙﺲ ﺁبدهﺎن ﺑﺮ ﭼﺸﻤﺎن او اﻧﺪاﺧﺖ و دﺳﺘﻬﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﺮ او ﻧﻬﺎد و ﭘﺮﺳﻴﺪ: »ﭼﻴﺰﯼ ﻣﯽﺑﻴﻨﯽ؟« ٢۴ﺁن ﻣﺮد ﺳﺮ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ» :ﻣﺮدم را هﻤﭽﻮن درﺧﺘﺎﻧﯽ در ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽﺑﻴﻨﻢ٢۵ «.ﭘﺲ ﻋﻴﺴﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺎر دﺳﺘﻬﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﭼﺸﻤﺎن او ﻧﻬﺎد .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺑﺎز ﺷﺪﻩ ،ﺑﻴﻨﺎﻳﯽ ﺧﻮد را ﺑﺎزﻳﺎﻓﺖ ،و هﻤﻪﭼﻴﺰ را ﺑﺨﻮﺑﯽ ﻣﯽدﻳﺪ٢۶ .ﻋﻴﺴﯽ او را رواﻧﮥ ﺧﺎﻧﻪ ﮐﺮد و ﻓﺮﻣﻮد» :ﺑﻪ دهﮑﺪﻩ ﺑﺎزﻧﮕﺮد«.
اﻋﺘﺮاف ﭘﻄﺮس درﺑﺎرۀ ﻋﻴﺴﯽ
٢٧ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﺑﻪ روﺳﺘﺎهﺎﯼ اﻃﺮاف ﻗﻴﺼﺮﻳﻪ ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ رﻓﺖ .در راﻩ ،از ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﺮدم ﻣﻦ ﮐِﻪ هﺴﺘﻢ؟« ٢٨ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ» :ﺑﻌﻀﯽ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ ﻳﺤﻴﺎﯼ ﺗﻌﻤﻴﺪدهﻨﺪﻩ هﺴﺘﯽ ،ﻋﺪﻩاﯼ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ اﻟﻴﺎﺳﯽ و ﻋﺪﻩاﯼ دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ ﻳﮑﯽ از ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان هﺴﺘﯽ٢٩ «.از ﺁﻧﺎن ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﺪ؟ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﻦ ﮐﻪ هﺴﺘﻢ؟« ﭘﻄﺮس ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺗﻮ ﻣﺴﻴﺢ هﺴﺘﯽ٣٠ «.اﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ اﻳﺸﺎن را ﻣﻨﻊ ﮐﺮد ﮐﻪ درﺑﺎرﻩ او ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﭼﻴﺰﯼ ﻧﮕﻮﻳﻨﺪ.
ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﯽ ﻋﻴﺴﯽ درﺑﺎرۀ ﻣﺮگ و رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﺧﻮد ٣١ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢدادن ﺁﻧﻬﺎ درﺑﺎرﻩ اﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺁﻏﺎز ﮐﺮد ﮐﻪ ﻻزم اﺳﺖ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن زﺣﻤﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻴﻨﺪ و از ﺳﻮﯼ ﻣﺸﺎﻳﺦ و ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ رد ﺷﺪﻩ ،ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮد و ﭘﺲ از ﺳﻪ روز ﺑﺮﺧﻴﺰد٣٢ .ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ اﻳﻦ را ﺁﺷﮑﺎرا اﻋﻼم ﮐﺮد ،ﭘﻄﺮس او را ﺑﻪ ﮐﻨﺎرﯼ ﺑﺮد و ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺳﺮزﻧﺶ او ﮐﺮد٣٣ .اﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ روﯼ ﺑﺮﮔﺮداﻧﻴﺪﻩ ،ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ و ﭘﻄﺮس را ﺳﺮزﻧﺶ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ» :دور ﺷﻮ از ﻣﻦ ،اﯼ ﺷﻴﻄﺎن! زﻳﺮا اﻓﮑﺎر ﺗﻮ اﻧﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ ،ﻧﻪ اﻟﻬﯽ«. ٣۴ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺟﻤﺎﻋﺖ را ﺑﺎ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ و ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ» :اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﺨﻮاهﺪ ﻣﺮا ﭘﻴﺮوﯼ ﮐﻨﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮد را اﻧﮑﺎر ﮐﺮدﻩ ،ﺻﻠﻴﺐ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﺮﮔﻴﺮد و از ﭘﯽ ﻣﻦ ﺑﻴﺎﻳﺪ. ٣۵زﻳﺮا هﺮﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﺟﺎن ﺧﻮد را ﻧﺠﺎت دهﺪ ،ﺁن را از دﺳﺖ ﺧﻮاهﺪ داد؛ اﻣﺎ هﺮﮐﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻣﻦ و ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ اﻧﺠﻴﻞ ﺟﺎن ﺧﻮد را از دﺳﺖ ﺑﺪهﺪ ،ﺁن را ﻧﺠﺎت ﺧﻮاهﺪ داد. ٣۶اﻧﺴﺎن را ﭼﻪ ﺳﻮد ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ دﻧﻴﺎ را ِﺑﺒَﺮد اﻣﺎ ﺟﺎن ﺧﻮد را ﺑﺒﺎزد؟ ٣٧اﻧﺴﺎن ﺑﺮاﯼ ﻞ زﻧﺎﮐﺎر و ﺑﺎزﻳﺎﻓﺘﻦ ﺟﺎن ﺧﻮد ﭼﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺪهﺪ؟ ٣٨زﻳﺮا هﺮﮐﻪ در ﻣﻴﺎن اﻳﻦ ﻧﺴ ِ ﮔﻨﺎهﮑﺎر از ﻣﻦ و ﺳﺨﻨﺎﻧﻢ ﻋﺎر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﻧﻴﺰ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ در ﺟﻼل ﭘﺪر ﺧﻮد هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﻣﻘﺪس ﺁﻳﺪ ،از او ﻋﺎر ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ«.
ﻣﺮﻗﺲ ٩ ١ﻧﻴﺰ اﻳﺸﺎن را ﻓﺮﻣﻮد» :ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﺑﺮﺧﯽ اﻳﻨﺠﺎ اﻳﺴﺘﺎدﻩاﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺁﻣﺪن ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪاﻧﮥ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا را ﻧﺒﻴﻨﻨﺪ ،ﻃﻌﻢ ﻣﺮگ را ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﭼﺸﻴﺪ«.
دﮔﺮﮔﻮﻧﯽ ﺳﻴﻤﺎﯼ ﻋﻴﺴﯽ ٢ﺷﺶ روز ﺑﻌﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ ﭘﻄﺮس و ﻳﻌﻘﻮب و ﻳﻮﺣﻨﺎ را ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ و ﺁﻧﻬﺎ را ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺮ ﻓﺮاز ﮐﻮهﯽ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺮد ﺗﺎ ﺧﻠﻮت ﮐﻨﻨﺪ .در ﺁﻧﺠﺎ ،در ﺣﻀﻮر اﻳﺸﺎن ،ﺳﻴﻤﺎﯼ او دﮔﺮﮔﻮن ﮔﺸﺖ٣ .ﺟﺎﻣﻪاش درﺧﺸﺎن و ﺑﺴﻴﺎر ﺳﻔﻴﺪ ﺷﺪ ،ﺁنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ در ﺟﻬﺎن هﻴﭻ ﻣﺎدّﻩاﯼ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺟﺎﻣﻪاﯼ را ﭼﻨﺎن ﺳﻔﻴﺪ ﮔﺮداﻧﺪ۴ .در ﺁن هﻨﮕﺎم ،اﻟﻴﺎس و ﻣﻮﺳﯽ در ﺑﺮاﺑﺮ ﭼﺸﻤﺎن اﻳﺸﺎن ﻇﺎهﺮ ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ۵ .ﭘﻄﺮس ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :اﺳﺘﺎد ،ﺑﻮدن ﻣﺎ در اﻳﻨﺠﺎ ﻧﻴﮑﻮﺳﺖ .ﭘﺲ ﺑﮕﺬار ﺳﻪ ﺳﺮﭘﻨﺎﻩ ﺑﺴﺎزﻳﻢ ،ﻳﮑﯽ ﺑﺮاﯼ ﺗﻮ ،ﻳﮑﯽ ﺑﺮاﯼ ﻣﻮﺳﯽ و ﻳﮑﯽ هﻢ ﺑﺮاﯼ اﻟﻴﺎس۶ «.ﭘﻄﺮس ﻧﻤﯽداﻧﺴﺖ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﻳﺪ ،زﻳﺮا ﺳﺨﺖ ﺗﺮﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ. ٧ﺁﻧﮕﺎﻩ اﺑﺮﯼ ﺁﻧﻬﺎ را درﺑﺮ ﮔﺮﻓﺖ و ﻧﺪاﻳﯽ از اﺑﺮ دررﺳﻴﺪ ﮐﻪ» ،اﻳﻦ اﺳﺖ ﭘﺴﺮ ﻣﺤﺒﻮﺑﻢ،
ﺑﻪ او ﮔﻮش ﻓﺮادهﻴﺪ٨ «.ﺑﻪﻧﺎﮔﺎﻩ ،ﭼﻮن ﺑﻪ اﻃﺮاف ﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻨﺪ ،ﺟﺰ ﻋﻴﺴﯽ هﻴﭻﮐﺲ را ﻧﺰد ﺧﻮد ﻧﺪﻳﺪﻧﺪ. ٩هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ از ﮐﻮﻩ ﻓﺮود ﻣﯽﺁﻣﺪﻧﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﻓﺮﻣﺎن داد ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ دﻳﺪﻩاﻧﺪ ﺑﺮاﯼ ﮐﺴﯽ ﺑﺎزﮔﻮ ﻧﮑﻨﻨﺪ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﻴﺰد١٠ .ﺁﻧﺎن اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا را ﺑﻴﻦ ﺧﻮد ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻨﺪ ،اﻣﺎ از ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﯽﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ ﮐﻪ »ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻦ از ﻣﺮدﮔﺎن« ﭼﻴﺴﺖ. ١١ﺁﻧﮕﺎﻩ از ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﭼﺮا ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ ﻧﺨﺴﺖ ﺑﺎﻳﺪ اﻟﻴﺎس ﺑﻴﺎﻳﺪ؟« ١٢ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :اﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ ﻧﺨﺴﺖ اﻟﻴﺎس ﻣﯽﺁﻳﺪ ﺗﺎ هﻤﻪﭼﻴﺰ را اﺻﻼح ﮐﻨﺪ .اﻣﺎ ﭼﺮا در ﻣﻮرد ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ رﻧﺞ ﺑﺴﻴﺎر ﮐﺸﺪ و ﺗﺤﻘﻴﺮ ﺷﻮد؟ ١٣ﺑﻌﻼوﻩ، ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ اﻟﻴﺎس ،هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ درﺑﺎرۀ او ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺁﻣﺪ و ﺁﻧﺎن هﺮﺁﻧﭽﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺑﺎ وﯼ ﮐﺮدﻧﺪ«.
ﺷﻔﺎﯼ ﭘﺴﺮ دﻳﻮزدﻩ ١۴ﭼﻮن ﻧﺰد ﺑﻘﻴﻪ ﺷﺎﮔﺮدان رﺳﻴﺪﻧﺪ ،دﻳﺪﻧﺪ ﮔﺮوهﯽ ﺑﻴﺸﻤﺎر ﮔﺮدﺷﺎن اﻳﺴﺘﺎدﻩاﻧﺪ و ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﻣﺒﺎﺣﺜﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ١۵ .ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺗﺎ ﻋﻴﺴﯽ را دﻳﺪﻧﺪ ،هﻤﮕﯽ ﻏﺮق در ﺣﻴﺮت ﺷﺪﻧﺪ و دواندوان ﺁﻣﺪﻩ ،او را ﺳﻼم دادﻧﺪ١۶ .ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺮﺳﻴﺪ» :درﺑﺎرۀ ﭼﻪﭼﻴﺰ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺤﺚ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ؟« ١٧ﻣﺮدﯼ از ﻣﻴﺎن ﺟﻤﻌﻴﺖ ﭘﺎﺳﺦ داد» :اﺳﺘﺎد ،ﭘﺴﺮم را ﻧﺰدت ﺁوردﻩام .او ﮔﺮﻓﺘﺎر روﺣﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺪرت ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ را از وﯼ ﺑﺎزﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ١٨ﭼﻮن او را ﻣﯽﮔﻴﺮد ،ﺑﻪ زﻣﻴﻨﺶ ﻣﯽاﻓﮑﻨﺪ ،ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاﯼ ﮐﻪ دهﺎﻧﺶ ﮐﻒ ﻣﯽﮐﻨﺪ و دﻧﺪاﻧﻬﺎﻳﺶ ﺑﻪ هﻢ ﻓﺸﺮدﻩ ﺷﺪﻩ ،ﺑﺪﻧﺶ ﺧﺸﮏ ﻣﯽﺷﻮد .از ﺷﺎﮔﺮداﻧﺖ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺁن روح را ﺑﻴﺮون ﮐﻨﻨﺪ ،اﻣﺎ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ١٩ «.ﻋﻴﺴﯽ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﻧﺴﻞ ﺑﯽاﻳﻤﺎن ،ﺗﺎ ﺑﻪ ﮐﯽ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﻢ و ﺗﺤﻤﻠﺘﺎن ﮐﻨﻢ؟ او را ﻧﺰد ﻣﻦ ﺑﻴﺎورﻳﺪ٢٠ «.ﭘﺲ او را ﺁوردﻧﺪ و روح ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ را دﻳﺪ ،دردم ﭘﺴﺮ را ﺑﻪ ﺗﺸﻨﺞ اﻓﮑﻨﺪ ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاﯼ ﮐﻪ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ اﻓﺘﺎد و در هﻤﺎن ﺣﺎل ﮐﻪ ﮐﻒ ﺑﺮ دهﺎن ﺁوردﻩ ﺑﻮد ،ﺑﺮ ﺧﺎﮎ ﻏﻠﺘﺎن ﺷﺪ٢١ .ﻋﻴﺴﯽ از ﭘﺪر او ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﭼﻨﺪ وﻗﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ وﺿﻊ دﭼﺎر اﺳﺖ؟« ﭘﺎﺳﺦ داد» :از ﮐﻮدﮐﯽ٢٢ .و ﺑﺎرهﺎ اﻳﻦ روح او را در ﺁب ﻳﺎ ﺁﺗﺶ اﻓﮑﻨﺪﻩ ﺗﺎ هﻼﮐﺶ ﮐﻨﺪ .اﮔﺮ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯽ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺷﻔﻘﺖ ﻓﺮﻣﺎ و ﻳﺎرﻳﻤﺎن دﻩ«. ٢٣ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :اﮔﺮ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯽ؟ ﺑﺮاﯼ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ اﻳﻤﺎن دارد هﻤﻪﭼﻴﺰ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ«. ٢۴ﭘﺪ ِر ﺁن ﭘﺴﺮ ﺑﻴﺪرﻧﮓ ﺑﺎ ﺻﺪاﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﮔﻔﺖ» :اﻳﻤﺎن دارم؛ ﻳﺎرﻳﻢ دﻩ ﺗﺎ ﺑﺮ ﺑﯽاﻳﻤﺎﻧﯽ ﺧﻮد ﻏﺎﻟﺐ ﺁﻳﻢ!« ٢۵ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ دﻳﺪ ﮐﻪ ﮔﺮوهﯽ دواندوان ﺑﻪ ﺁن ﺳﻮ ﻣﯽﺁﻳﻨﺪ ،ﺑﺮ روح ﭘﻠﻴﺪ ﻧﻬﻴﺐ زدﻩ ،ﮔﻔﺖ» :اﯼ روح ﮐَﺮ و ﻻل ،ﺑﻪ ﺗﻮ دﺳﺘﻮر ﻣﯽدهﻢ از او ﺑﻴﺮون ﺁﻳﯽ و دﻳﮕﺮ هﺮﮔﺰ ﺑﻪ او داﺧﻞ ﻧﺸﻮﯼ!« ٢۶روح ﻧﻌﺮﻩاﯼ ﺑﺮﮐﺸﻴﺪ و ﭘﺴﺮ را ﺳﺨﺖ ﺗﮑﺎن دادﻩ ،از وﯼ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ .ﭘﺴﺮ هﻤﭽﻮن ﭘﻴﮑﺮﯼ ﺑﯽﺟﺎن ﺷﺪ ،ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاﯼ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻣﺮدﻩ اﺳﺖ«. ﺖ ﭘﺴﺮ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ،او را ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪ ،و ﭘﺴﺮ ﺑﺮﭘﺎ اﻳﺴﺘﺎد٢٨ .ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ ٢٧اﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ دﺳ ِ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ رﻓﺖ ،ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ در ﺧﻠﻮت از او ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﭼﺮا ﻣﺎ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻴﻢ ﺁن روح را ﺑﻴﺮون ﮐﻨﻴﻢ؟« ٢٩ﭘﺎﺳﺦ داد» :اﻳﻦ ﺟﻨﺲ ﺟﺰ ﺑﻪ دﻋﺎ ﺑﻴﺮون ﻧﻤﯽﺁﻳﺪ«. ٣٠ﺁﻧﻬﺎ ﺁن ﻣﮑﺎن را ﺗﺮﮎ ﮐﺮدﻧﺪ و از ﻣﻴﺎن ﺟﻠﻴﻞ ﮔﺬﺷﺘﻨﺪ .ﻋﻴﺴﯽ ﻧﻤﯽﺧﻮاﺳﺖ ﮐﺴﯽ ﺑﺪاﻧﺪ او ﮐﺠﺎﺳﺖ٣١ ،زﻳﺮا ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد را ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽداد و در اﻳﻦﺑﺎرﻩ ﺑﺪﻳﺸﺎن ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻔﺖ ﮐﻪ» :ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﺑﻪدﺳﺖ ﻣﺮدم ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ و او را ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺸﺖ .اﻣﺎ ﺳﻪ
روز ﭘﺲ از ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪن ،ﺑﺮﺧﻮاهﺪ ﺧﺎﺳﺖ٣٢ «.وﻟﯽ ﻣﻨﻈﻮر او را درﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ و ﻣﯽﺗﺮﺳﻴﺪﻧﺪ از او ﺳﺆال ﮐﻨﻨﺪ.
ﺑﺰرﮔﯽ در ﭼﻴﺴﺖ؟ ٣٣ﺳﭙﺲ ﺑﻪ َﮐﻔَﺮﻧﺎﺣﻮم ﺁﻣﺪﻧﺪ .هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ در ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ از ﺷﺎﮔﺮدان ﭘﺮﺳﻴﺪ: »ﺑﻴﻦ راﻩ ،درﺑﺎرۀ ﭼﻪﭼﻴﺰ ﺑﺤﺚ ﻣﯽﮐﺮدﻳﺪ؟« ٣۴اﻳﺸﺎن ﺧﺎﻣﻮش ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ ،زﻳﺮا در راﻩ در اﻳﻦﺑﺎرﻩ ﺑﺤﺚ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﮐﺪاﻣﻴﮏ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺰرﮔﺘﺮ اﺳﺖ٣۵ .ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻨﺸﺴﺖ و ﺁن دوازدﻩ ﺗﻦ را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ و ﮔﻔﺖ» :هﺮﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﺪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﺁﺧﺮﻳﻦ و ﺧﺎدم هﻤﻪ ﺑﺎﺷﺪ«. ٣۶ﺳﭙﺲ ﮐﻮدﮐﯽ را ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ ،در ﻣﻴﺎن اﻳﺸﺎن ﻗﺮار داد و در ﺁﻏﻮﺷﺶ ﮐﺸﻴﺪﻩ ،ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ»٣٧ :هﺮﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﻮدﮐﯽ را ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻦ ﺑﭙﺬﻳﺮد ،ﻣﺮا ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ؛ و هﺮﮐﻪ ﻣﺮا ﺑﭙﺬﻳﺮد ،ﻧﻪ ﻣﺮا ،ﺑﻠﮑﻪ ﻓﺮﺳﺘﻨﺪﻩ ﻣﺮا ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ«.
هﺮﮐﻪ ﺑﺮﺿﺪ ﻣﺎ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﺎ ﻣﺎﺳﺖ ٣٨ﻳﻮﺣﻨﺎ ﮔﻔﺖ» :اﺳﺘﺎد ،ﺷﺨﺼﯽ را دﻳﺪﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺗﻮ دﻳﻮ اﺧﺮاج ﻣﯽﮐﺮد ،اﻣﺎ ﭼﻮن از ﻣﺎ ﻧﺒﻮد ،او را ﺑﺎزداﺷﺘﻴﻢ٣٩ «.ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :ﺑﺎزَش ﻣﺪارﻳﺪ ،زﻳﺮا ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻦ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﮐﻨﺪ و دﻣﯽ ﺑﻌﺪ ،در ﺣﻖ ﻣﻦ ﺑﺪ ﺑﮕﻮﻳﺪ۴٠ .زﻳﺮا هﺮﮐﻪ ﺑﺮﺿﺪ ﻣﺎ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﺎ ﻣﺎﺳﺖ۴١ .ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،هﺮﮐﻪ از ﺁن ﺳﺒﺐ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﺗﻌﻠﻖ دارﻳﺪ ﺣﺘﯽ ﺟﺎﻣﯽ ﺁب ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺪهﺪ ،ﺑﯽﮔﻤﺎن ﺑﯽﭘﺎداش ﻧﺨﻮاهﺪ ﻣﺎﻧﺪ.
ﺗﻌﻠﻴﻢ درﺑﺎب وﺳﻮﺳﻪ و ﻟﻐﺰش »۴٢و هﺮﮐﻪ ﺳﺒﺐ ﺷﻮد ﻳﮑﯽ از اﻳﻦ ﮐﻮﭼﮑﺎن ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ اﻳﻤﺎن دارﻧﺪ ﻟﻐﺰش ﺧﻮرَد، او را ﺑﻬﺘﺮ ﺁن ﻣﯽﺑﻮد ﮐﻪ ﺳﻨﮓ ﺁﺳﻴﺎﺑﯽ ﺑﺰرگ ﺑﻪ ﮔﺮدﻧﺶ ﺑﻴﺎوﻳﺰﻧﺪ و ﺑﻪ درﻳﺎ اﻓﮑﻨﻨﺪ! ۴٣اﮔﺮ دﺳﺘﺖ ﺗﻮ را ﻣﯽﻟﻐﺰاﻧﺪ ،ﺁن را ﻗﻄﻊ ﮐﻦ .زﻳﺮا ﺗﻮ را ﺑﻬﺘﺮ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻠﻴﻞ ﺑﻪ ﺣﻴﺎت راﻩ ﻳﺎﺑﯽ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺎ دو دﺳﺖ ﺑﻪ دوزخ روﯼ ،ﺑﻪ ﺁﺗﺸﯽ ﮐﻪ هﺮﮔﺰ ﺧﺎﻣﻮش ﻧﻤﯽﺷﻮد. ]۴۴ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﮐﺮم ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻤﯽﻣﻴﺮد و ﺁﺗﺶ ﺁن ﺧﺎﻣﻮش ﻧﻤﯽﺷﻮد۴۵ [.و اﮔﺮ ﭘﺎﻳﺖ ﺗﻮ را ﻣﯽﻟﻐﺰاﻧﺪ ،ﺁن را ﻗﻄﻊ ﮐﻦ .زﻳﺮا ﺗﻮ را ﺑﻬﺘﺮ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻟﻨﮓ ﺑﻪ ﺣﻴﺎت راﻩ ﻳﺎﺑﯽ ،ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺎ دو ﭘﺎ ﺑﻪ دوزخ اﻓﮑﻨﺪﻩ ﺷﻮﯼ ]۴۶ .ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﮐﺮم ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻤﯽﻣﻴﺮد و ﺁﺗﺶ ﺁن ﺧﺎﻣﻮش ﻧﻤﯽﺷﻮد۴٧ [.و اﮔﺮ ﭼﺸﻤﺖ ﺗﻮ را ﻣﯽﻟﻐﺰاﻧﺪ ،ﺁن را ﺑﻪدرﺁر ،زﻳﺮا ﺗﻮ را ﺑﻬﺘﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺎ ﻳﮏ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا راﻩ ﻳﺎﺑﯽ ،ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺎ دو ﭼﺸﻢ ﺑﻪ دوزخ اﻓﮑﻨﺪﻩ ﺷﻮﯼ۴٨ ،ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ » ”ﮐﺮم ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻤﯽﻣﻴﺮد و ﺁﺗﺶ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻤﯽﭘﺬﻳﺮد“. »۴٩زﻳﺮا هﻤﻪ ﺑﺎ ﺁﺗﺶ ﻧﻤﮑﻴﻦ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ۵٠ .ﻧﻤﮏ ﻧﻴﮑﻮﺳﺖ ،اﻣﺎ اﮔﺮ ﺧﺎﺻﻴﺘﺶ را از دﺳﺖ ﺑﺪهﺪ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮان ﺁن را ﻧﻤﮑﻴﻦ ﺳﺎﺧﺖ؟ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ در ﺧﻮد ﻧﻤﮏ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ در ﺻﻠﺢ و ﺻﻔﺎ ﺑﻪﺳﺮ ﺑﺮﻳﺪ«.
ﻣﺮﻗﺲ ١٠ ١ﻋﻴﺴﯽ ﺁن ﻣﮑﺎن را ﺗﺮﮎ ﮐﺮد و ﺑﻪ ﻧﻮاﺣﯽ ﻳﻬﻮدﻳﻪ و ﺁن ﺳﻮﯼ رود اردن رﻓﺖ. دﻳﮕﺮﺑﺎر ﺟﻤﺎﻋﺘﻬﺎ ﻧﺰد او ﮔﺮد ﺁﻣﺪﻧﺪ ،و او ﺑﻨﺎﺑﻪ روال هﻤﻴﺸﮥ ﺧﻮد ،ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽداد.
ﺗﻌﻠﻴﻢ درﺑﺎرۀ ازدواج و ﻃﻼق ٢ﺷﻤﺎرﯼ از ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ﻧﺰدش ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺑﺮاﯼ ﺁزﻣﺎﻳﺶ از او ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﺁﻳﺎ ﺟﺎﻳﺰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮد زن ﺧﻮد را ﻃﻼق دهﺪ؟« ٣ﻋﻴﺴﯽ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :ﻣﻮﺳﯽ ﭼﻪ ﺣﮑﻤﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ دادﻩ اﺳﺖ؟« ۴ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻣﻮﺳﯽ اﺟﺎزﻩ دادﻩ ﮐﻪ ﻣﺮد ﻃﻼﻗﻨﺎﻣﻪاﯼ ﺑﻨﻮﻳﺴﺪ و زن ﺧﻮد را رهﺎ ﮐﻨﺪ۵ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺮﻣﻮد» :ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪﺳﺒﺐ ﺳﺨﺘﺪﻟﯽ ﺷﻤﺎ اﻳﻦ ﺣﮑﻢ را ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﻧﻮﺷﺖ. ۶اﻣﺎ از ﺁﻏﺎز ﺧﻠﻘﺖ ،ﺧﺪا ”اﻳﺸﺎن را ﻣﺮد و زن ﺁﻓﺮﻳﺪ٧ “.و ”از اﻳﻦ ﺳﺒﺐ ﻣﺮد ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﺧﻮد را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺘﻪ ،ﺑﻪ زن ﺧﻮﻳﺶ ﺧﻮاهﺪ ﭘﻴﻮﺳﺖ٨ ،و ﺁن دو ﻳﮏ ﺗﻦ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ“. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ،از ﺁن ﭘﺲ دﻳﮕﺮ دو ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻳﮏ ﺗﻦ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ٩ .ﭘﺲ ﺁﻧﭽﻪ را ﺧﺪا ﭘﻴﻮﺳﺖ، اﻧﺴﺎن ﺟﺪا ﻧﺴﺎزد«. ١٠ﭼﻮن در ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺷﺎﮔﺮدان دﻳﮕﺮﺑﺎر درﺑﺎرﻩ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع از ﻋﻴﺴﯽ ﺳﺆال ﮐﺮدﻧﺪ١١ .ﻋﻴﺴﯽ ﻓﺮﻣﻮد» :هﺮﮐﻪ زن ﺧﻮد را ﻃﻼق دهﺪ و زﻧﯽ دﻳﮕﺮ اﺧﺘﻴﺎر ﮐﻨﺪ ،ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ زن ﺧﻮد ﻣﺮﺗﮑﺐ زﻧﺎ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ١٢ .و اﮔﺮ زﻧﯽ از ﺷﻮهﺮ ﺧﻮد ﻃﻼق ﮔﻴﺮد و ﺷﻮهﺮﯼ دﻳﮕﺮ اﺧﺘﻴﺎر ﮐﻨﺪ ،ﻣﺮﺗﮑﺐ زﻧﺎ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ«.
ﻋﻴﺴﯽ و ﮐﻮدﮐﺎن ١٣ﻣﺮدم ﮐﻮدﮐﺎن را ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﺁوردﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ دﺳﺖ ﺑﮕﺬارد .اﻣﺎ ﺷﺎﮔﺮدان ﻣﺮدم را ﺑﺮاﯼ اﻳﻦ ﮐﺎر ﺳﺮزﻧﺶ ﮐﺮدﻧﺪ١۴ .ﻋﻴﺴﯽ ﭼﻮن اﻳﻦ را دﻳﺪ ،ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﮔﻔﺖ» :ﺑﮕﺬارﻳﺪ ﮐﻮدﮐﺎن ﻧﺰد ﻣﻦ ﺁﻳﻨﺪ؛ ﺁﻧﺎن را ﺑﺎزﻣﺪارﻳﺪ ،زﻳﺮا ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا از ﺁن ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺴﺎن اﺳﺖ١۵ .ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،هﺮﮐﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا را هﻤﭽﻮن ﮐﻮدﮐﯽ ﻧﭙﺬﻳﺮد ،هﺮﮔﺰ ﺑﺪان راﻩ ﻧﺨﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ١۶ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻮدﮐﺎن را در ﺁﻏﻮش ﮐﺸﻴﺪﻩ، ﺑﺮ ﺁﻧﺎن دﺳﺖ ﻧﻬﺎد و اﻳﺸﺎن را ﺑﺮﮐﺖ داد.
ﺟﻮان ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ١٧ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪراﻩ اﻓﺘﺎد ،ﻣﺮدﯼ دواندوان ﺁﻣﺪﻩ ،در ﺑﺮاﺑﺮش زاﻧﻮ زد و ﭘﺮﺳﻴﺪ: »اﺳﺘﺎد ﻧﻴﮑﻮ ،ﭼﻪ ﮐﻨﻢ ﺗﺎ وارث ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان ﺷﻮم؟« ١٨ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﭼﺮا ﻣﺮا ﻧﻴﮑﻮ ﻣﯽﺧﻮاﻧﯽ؟ هﻴﭻﮐﺲ ﻧﻴﮑﻮ ﻧﻴﺴﺖ ﺟﺰ ﺧﺪا ﻓﻘﻂ١٩ .اﺣﮑﺎم را ﻣﯽداﻧﯽ” :ﻗﺘﻞ ﻣﮑﻦ، زﻧﺎ ﻣﮑﻦ ،دزدﯼ ﻣﮑﻦ ،ﺷﻬﺎدت دروغ ﻣﺪﻩ ،ﻓﺮﻳﺒﮑﺎرﯼ ﻣﮑﻦ ،ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﺧﻮد را ﮔﺮاﻣﯽدار٢٠ «“.ﺁن ﻣﺮد در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :اﺳﺘﺎد ،هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ را از ﮐﻮدﮐﯽ ﺑﻪﺟﺎ ﺁوردﻩام٢١ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ و ﻣﺤﺒﺘﺶ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ را ﻳﮏ ﭼﻴﺰ ﮐﻢ اﺳﺖ؛ ﺑﺮو ﺁﻧﭽﻪ دارﯼ ﺑﻔﺮوش و ﺑﻬﺎﻳﺶ را ﺑﻪ ﺗﻨﮕﺪﺳﺘﺎن ﺑﺪﻩ ﮐﻪ در ﺁﺳﻤﺎن ﮔﻨﺞ ﺧﻮاهﯽ داﺷﺖ.
ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻴﺎ و از ﻣﻦ ﭘﻴﺮوﯼ ﮐﻦ٢٢ «.ﻣﺮد از اﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﻧﻮﻣﻴﺪ ﺷﺪ و اﻧﺪوهﮕﻴﻦ از ﺁﻧﺠﺎ رﻓﺖ ،زﻳﺮا ﺛﺮوت ﺑﺴﻴﺎر داﺷﺖ. ٢٣ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ اﻃﺮاف ﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻪ ،ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﮔﻔﺖ» :ﭼﻪ دﺷﻮار اﺳﺖ راهﻴﺎﺑﯽ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪان ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا!« ٢۴ﺷﺎﮔﺮدان از ﺳﺨﻨﺎن او در ﺷﮕﻔﺖ ﺷﺪﻧﺪ .اﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﻓﺮزﻧﺪان ،راﻩﻳﺎﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا ﭼﻪ دﺷﻮار اﺳﺖ! ٢۵ﮔﺬﺷﺘﻦ ﺷﺘﺮ از ﺳﻮراخ ﺳﻮزن ﺁﺳﺎﻧﺘﺮ اﺳﺖ از راهﻴﺎﺑﯽ ﺷﺨﺺ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا«. ٢۶ﺷﺎﮔﺮدان ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﺷﮕﻔﺘﺰدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﭘﺲ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻧﺠﺎت ﻳﺎﺑﺪ؟« ٢٧ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺪﻳﺸﺎن ﭼﺸﻢ دوﺧﺖ و ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮاﯼ اﻧﺴﺎن ﻧﺎﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ،اﻣﺎ ﺑﺮاﯼ ﺧﺪا ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ؛ زﻳﺮا هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺑﺮاﯼ ﺧﺪا ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ«. ٢٨ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﻄﺮس ﺳﺨﻦ ﺁﻏﺎز ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ» :اﻳﻨﮏ ﻣﺎ هﻤﻪﭼﻴﺰ را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺘﻪاﻳﻢ و از ﺗﻮ ﭘﻴﺮوﯼ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ٢٩ «.ﻋﻴﺴﯽ ﻓﺮﻣﻮد» :ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﮐﺴﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻣﻦ و ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ اﻧﺠﻴﻞ ،ﺧﺎﻧﻪ ﻳﺎ ﺑﺮادران ﻳﺎ ﺧﻮاهﺮان ﻳﺎ ﻣﺎدر ﻳﺎ ﭘﺪر ﻳﺎ ﻓﺮزﻧﺪان ﻳﺎ اﻣﻼﮎ ﺧﻮد را ﺗﺮﮎ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ٣٠ ،و در اﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﺻﺪ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺧﺎﻧﻪهﺎ و ﺑﺮادران و ﺧﻮاهﺮان و ﻣﺎدران و ﻓﺮزﻧﺪان و اﻣﻼﮎ -و هﻤﺮاﻩ ﺁن ،ﺁزارهﺎ -ﺑﻪدﺳﺖ ﻧﻴﺎورد ،و در ﻋﺼﺮ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻧﻴﺰ از ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان ﺑﻬﺮﻩﻣﻨﺪ ﻧﮕﺮدد٣١ .اﻣﺎ ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﮐﻪ اوﻟﻴﻦ هﺴﺘﻨﺪ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ و ﺁﺧﺮﻳﻨﻬﺎ اوﻟﻴﻦ!«
ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﯽ ﻋﻴﺴﯽ درﺑﺎرۀ ﻣﺮگ و رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﺧﻮد ٣٢ﺁﻧﺎن در راﻩ اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻋﻴﺴﯽ ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ اﻳﺸﺎن راﻩ ﻣﯽﭘﻴﻤﻮد .ﺷﺎﮔﺮدان در ﺷﮕﻔﺖ ﺑﻮدﻧﺪ و ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ از ﭘﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽرﻓﺘﻨﺪ ،هﺮاﺳﺎن .ﻋﻴﺴﯽ دﻳﮕﺮﺑﺎر ﺁن دوازدﻩ ﺗﻦ را ﺑﻪﮐﻨﺎرﯼ ﺑﺮد و ﺁﻧﭽﻪ را ﻣﯽﺑﺎﻳﺴﺖ ﺑﺮ او ﺑﮕﺬرد ،ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺑﻴﺎن ﮐﺮد٣٣ .ﻓﺮﻣﻮد: »اﻳﻨﮏ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﻣﯽروﻳﻢ .در ﺁﻧﺠﺎ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن را ﺑﻪ ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد .ﺁﻧﺎن او را ﺑﻪ ﻣﺮگ ﻣﺤﮑﻮم ﺧﻮاهﻨﺪ ﻧﻤﻮد و ﺑﻪ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺧﻮاهﻨﺪ ﺳﭙﺮد. ٣۴اﻳﺸﺎن اﺳﺘﻬﺰاﻳﺶ ﮐﺮدﻩ ،ﺑﺮ وﯼ ﺁبدهﺎن ﺧﻮاهﻨﺪ اﻧﺪاﺧﺖ و ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪاش زدﻩ ،ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺸﺖ .اﻣﺎ ﭘﺲ از ﺳﻪ روز ﺑﺮﺧﻮاهﺪ ﺧﺎﺳﺖ«.
درﺧﻮاﺳﺖ ﻳﻌﻘﻮب و ﻳﻮﺣﻨﺎ ٣۵ﻳﻌﻘﻮب و ﻳﻮﺣﻨﺎ ﭘﺴﺮان ِزﺑِﺪﯼ ﻧﺰد او ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﺳﺘﺎد ،ﺗﻘﺎﺿﺎ دارﻳﻢ ﺁﻧﭽﻪ از ﺗﻮ ﻣﯽﺧﻮاهﻴﻢ ،ﺑﺮاﻳﻤﺎن ﺑﻪﺟﺎﯼ ﺁورﯼ!« ٣۶ﺑﺪﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﭼﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻴﺪ ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﺑﻪﺟﺎﯼ ﺁورم؟« ٣٧ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ ﮐﻪ در ﺟﻼل ﺗﻮ ،ﻳﮑﯽ ﺑﺮ ﺟﺎﻧﺐ راﺳﺖ و دﻳﮕﺮﯼ ﺑﺮ ﺟﺎﻧﺐ ﭼﭗ ﺗﻮ ﺑﻨﺸﻴﻨﻴﻢ٣٨ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺮﻣﻮد» :ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽداﻧﻴﺪ ﭼﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻴﺪ .ﺁﻳﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ از ﺟﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﯽﻧﻮﺷﻢ ،ﺑﻨﻮﺷﻴﺪ و ﺗﻌﻤﻴﺪﯼ را ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﯽﮔﻴﺮم ،ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ؟« ٣٩ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺁرﯼ ،ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﻢ «.ﻋﻴﺴﯽ ﻓﺮﻣﻮد» :ﺷﮑﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ از ﺟﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﯽﻧﻮﺷﻢ، ﺧﻮاهﻴﺪ ﻧﻮﺷﻴﺪ و ﺗﻌﻤﻴﺪﯼ را ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﯽﮔﻴﺮم ،ﺧﻮاهﻴﺪ ﮔﺮﻓﺖ۴٠ .اﻣﺎ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﻧﺸﺴﺘﻦ ﺑﺮ ن ﭗ ﻣﻦ ،در اﺧﺘﻴﺎر ﻣﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﺗﺎ ﺁن را ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﺒﺨﺸﻢ .اﻳﻦ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ از ﺁ ِ ﺟﺎﻧﺐ راﺳﺖ و ﭼ ِ ﮐﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﻓﺮاهﻢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ«.
۴١ﭼﻮن دﻩ ﺷﺎﮔﺮد دﻳﮕﺮ از اﻳﻦ اﻣﺮ ﺁﮔﺎﻩ ﺷﺪﻧﺪ ،ﺑﺮ ﻳﻌﻘﻮب و ﻳﻮﺣﻨﺎ ﺧﺸﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ۴٢ﻋﻴﺴﯽ اﻳﺸﺎن را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ و ﮔﻔﺖ» :ﺷﻤﺎ ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺣﺎﮐﻤﺎن دﻳﮕﺮ ﻗﻮﻣﻬﺎ ﺷﻤﺮدﻩ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﺑﺮ اﻳﺸﺎن ﺳﺮورﯼ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﺑﺰرﮔﺎﻧﺸﺎن ﺑﺮ اﻳﺸﺎن ﻓﺮﻣﺎن ﻣﯽراﻧﻨﺪ۴٣ .اﻣﺎ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺒﺎﺷﺪ .هﺮﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﺪ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺑﺰرگ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﺧﺎدم ﺷﻤﺎ ﺷﻮد. ۴۴و هﺮﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﺪ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ اوّل ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﻏﻼم هﻤﻪ ﮔﺮدد۴۵ .ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﻧﻴﺰ ﻧﻴﺎﻣﺪ ﺗﺎ ﺧﺪﻣﺘﺶ ﮐﻨﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻣﺪ ﺗﺎ ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻨﺪ و ﺟﺎﻧﺶ را ﭼﻮن ﺑﻬﺎﯼ رهﺎﻳﯽ ﺑﻪ ﻋﻮض ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﺑﺪهﺪ«.
ﺷﻔﺎﯼ ﺑﺎرﺗﻴﻤﺎﺋﻮس ﮐﻮر ۴۶ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ اَرﻳﺤﺎ ﺁﻣﺪﻧﺪ .و ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد و ﺟﻤﻌﻴﺘﯽ اﻧﺒﻮﻩ اَرﻳﺤﺎ را ﺗﺮﮎ ﻣﯽﮔﻔﺖ ،ﮔﺪاﻳﯽ ﮐﻮر ﺑﻪ ﻧﺎم ﺑﺎرﺗﻴﻤﺎﺋﻮس ،ﭘﺴﺮ ﺗﻴﻤﺎﺋﻮس ،در ﮐﻨﺎر راﻩ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد. ۴٧ﭼﻮن ﺷﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﺎﯼ ﻧﺎﺻﺮﯼ اﺳﺖ ،ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﮐﺸﻴﺪ ﮐﻪ» :اﯼ ﻋﻴﺴﯽ ،ﭘﺴﺮ داوود ،ﺑﺮ ﻣﻦ رﺣﻢ ﮐﻦ!« ۴٨ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﻣﺮدم ﺑﺮ او ﻋﺘﺎب ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﺎﻣﻮش ﺷﻮد ،اﻣﺎ او ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻓﺮﻳﺎد ﻣﯽزد» :اﯼ ﭘﺴﺮ داوود ،ﺑﺮ ﻣﻦ رﺣﻢ ﮐﻦ!« ۴٩ﻋﻴﺴﯽ اﻳﺴﺘﺎد و ﻓﺮﻣﻮد» :او را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﻴﺪ «.ﭘﺲ ﺁن ﻣﺮد ﮐﻮر را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ ،ﺑﻪ وﯼ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :دل ﻗﻮﯼدار! ﺑﺮﺧﻴﺰ ﮐﻪ ﺗﻮ را ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ۵٠ «.او ﺑﻴﺪرﻧﮓ ﻋﺒﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﮐﻨﺎرﯼ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ،از ﺟﺎﯼ ﺑﺮﺟﺴﺖ و ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻣﺪ۵١ .ﻋﻴﺴﯽ از او ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﭼﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﯽ ﺑﺮاﻳﺖ ﺑﮑﻨﻢ؟« ﭘﺎﺳﺦ داد» :اﺳﺘﺎد، ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ﺑﻴﻨﺎ ﺷﻮم۵٢ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﻓﺮﻣﻮد» :ﺑﺮو ﮐﻪ اﻳﻤﺎﻧﺖ ﺗﻮ را ﺷﻔﺎ دادﻩ اﺳﺖ«. ﺁن ﻣﺮد ،دردم ﺑﻴﻨﺎﻳﯽ ﺧﻮد را ﺑﺎزﻳﺎﻓﺖ و از ﭘﯽ ﻋﻴﺴﯽ در راﻩ رواﻧﻪ ﺷﺪ.
ﻣﺮﻗﺲ ١١ ورود ﺷﺎهﺎﻧﮥ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﻋﻨْﻴﺎ رﺳﻴﺪﻧﺪﮐﻪ ﻧﺰدﻳﮏ اورﺷﻠﻴﻢ در داﻣﻨﻪ ﮐﻮﻩ زﻳﺘﻮن ﺑﻮد، ١ﭼﻮن ﺑﻪ ﺑﻴﺖﻓﺎﺟﯽ و ﺑﻴﺖ َ ﻋﻴﺴﯽ دو ﺗﻦ از ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد را ﻓﺮﺳﺘﺎد ٢و ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﻓﺮﻣﻮد» :ﺑﻪ دهﮑﺪﻩاﯼ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ روﯼ ﺷﻤﺎﺳﺖ ،ﺑﺮوﻳﺪ .ﺑﻪﻣﺤﺾ ورود ،ﮐﺮﻩ اﻻﻏﯽ را ﺑﺴﺘﻪ ﺧﻮاهﻴﺪ ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﺗﺎ ﮐﻨﻮن ﮐﺴﯽ ﺑﺮ ﺁن ﺳﻮار ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ .ﺁن را ﺑﺎز ﮐﻨﻴﺪ و ﺑﻴﺎورﻳﺪ٣ .اﮔﺮ ﮐﺴﯽ از ﺷﻤﺎ ﭘﺮﺳﻴﺪ” :ﭼﺮا ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ؟“ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ” :ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺪان ﻧﻴﺎز دارد و ﺑﻴﺪرﻧﮓ ﺁن را ﺑﻪ اﻳﻨﺠﺎ ﺑﺎز ﺧﻮاهﺪ ﻓﺮﺳﺘﺎد۴ «“.ﺁن دو رﻓﺘﻨﺪ و ﺑﻴﺮون ،در ﮐﻮﭼﻪاﯼ ﮐﺮﻩ اﻻﻏﯽ را ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ درﯼ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد .ﭘﺲ ﺁن را ﺑﺎز ﮐﺮدﻧﺪ۵ .در هﻤﺎن هﻨﮕﺎم ،ﺑﻌﻀﯽ از ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺁﻧﺠﺎ اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﭼﺮا ﮐﺮﻩ اﻻغ را ﺑﺎز ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ؟« ۶ﺁن دو هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺪﻳﺸﺎن ﻓﺮﻣﻮدﻩ ﺑﻮد ،ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ؛ ﭘﺲ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮوﻧﺪ٧ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﻩ اﻻغ را ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﺁوردﻩ، رداهﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺁن اﻓﮑﻨﺪﻧﺪ ،و ﻋﻴﺴﯽ ﺳﻮار ﺷﺪ٨ .ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﻣﺮدم ﻧﻴﺰ رداهﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺳﺮ راﻩ ﮔﺴﺘﺮدﻧﺪ و ﻋﺪﻩاﯼ ﻧﻴﺰ ﺷﺎﺧﻪهﺎﻳﯽ را ﮐﻪ در ﻣﺰارع ﺑﺮﻳﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،در راﻩ ﻣﯽﮔﺴﺘﺮدﻧﺪ٩ .ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ او ﻣﯽرﻓﺘﻨﺪ و ﺁﻧﺎن ﮐﻪ از ﭘﺲ او ﻣﯽﺁﻣﺪﻧﺪ ،ﻓﺮﻳﺎدﮐﻨﺎن ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ: »هﻮﺷﻴﻌﺎﻧﺎ!«
»ﺧﺠﺴﺘﻪ ﺑﺎد او ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﺁﻳﺪ!« »١٠ﺧﺠﺴﺘﻪ ﺑﺎد ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﭘﺪر ﻣﺎ داوود ﮐﻪ ﻓﺮاﻣﯽرﺳﺪ!« »هﻮﺷﻴﻌﺎﻧﺎ در ﻋﺮش ﺑﺮﻳﻦ!« ١١ﭘﺲ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ درﺁﻣﺪ و ﺑﻪ ﻣﻌﺒﺪ رﻓﺖ .در ﺁﻧﺠﺎ هﻤﻪﭼﻴﺰ را ﻣﻼﺣﻈﻪ ﮐﺮد، ﻋﻨْﻴﺎ رﻓﺖ. اﻣﺎ ﭼﻮن دﻳﺮوﻗﺖ ﺑﻮد هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﺁن دوازدﻩ ﺗﻦ ﺑﻪ ﺑﻴﺖ َ
ﻋﻴﺴﯽ در ﻣﻌﺒﺪ ﻋﻨْﻴﺎ ،ﻋﻴﺴﯽ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺷﺪ١٣ .از دور درﺧﺖ ١٢روز ﺑﻌﺪ ،ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﺧﺮوج از ﺑﻴﺖ َ اﻧﺠﻴﺮﯼ دﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺮگ داﺷﺖ؛ ﭘﺲ ﭘﻴﺶ رﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﺒﻴﻨﺪ ﻣﻴﻮﻩ دارد ﻳﺎ ﻧﻪ .ﭼﻮن ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪ، ﺟﺰ ﺑﺮگ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺮ ﺁن ﻧﻴﺎﻓﺖ ،زﻳﺮا هﻨﻮز ﻓﺼﻞ اﻧﺠﻴﺮ ﻧﺒﻮد١۴ .ﭘﺲ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ درﺧﺖ ﮔﻔﺖ» :ﻣﺒﺎد ﮐﻪ دﻳﮕﺮ هﺮﮔﺰ ﮐﺴﯽ از ﺗﻮ ﻣﻴﻮﻩ ﺧﻮرَد!« ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ. ١۵ﭼﻮن ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ رﺳﻴﺪﻧﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺻﺤﻦ ﻣﻌﺒﺪ درﺁﻣﺪ و ﺑﻪ ﺑﻴﺮون راﻧﺪن ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺁﻏﺎز ﮐﺮد ﮐﻪ در ﺁﻧﺠﺎ دادوﺳﺘﺪ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ .او ﺗﺨﺘﻬﺎﯼ ﺻﺮّاﻓﺎن و ﺑﺴﺎط ﮐﺒﻮﺗﺮﻓﺮوﺷﺎن را واژﮔﻮن ﮐﺮد ١۶و اﺟﺎزﻩ ﻧﺪاد ﮐﺴﯽ ﺑﺮاﯼ ﺣﻤﻞ ﮐﺎﻻ از ﻣﻴﺎن ﺻﺤﻦ ﻣﻌﺒﺪ ﻋﺒﻮر ﮐﻨﺪ. ١٧ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻌﻠﻴﻢ داد و ﮔﻔﺖ» :ﻣﮕﺮ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ، » ”ﺧﺎﻧﮥ ﻣﻦ ﺧﺎﻧﻪ دﻋﺎ ﺑﺮاﯼ هﻤﻪ ﻗﻮﻣﻬﺎ ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ“ ؟ اﻣﺎ ﺷﻤﺎ ﺁن را ”ﻻﻧﮥ دزدان“ ﺳﺎﺧﺘﻪاﻳﺪ«. ١٨ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ ﭼﻮن اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ در ﭘﯽ راهﯽ ﺑﺮاﯼ ﮐﺸﺘﻦ او ﺑﺮﺁﻣﺪﻧﺪ ،زﻳﺮا از او ﻣﯽﺗﺮﺳﻴﺪﻧﺪ ،ﭼﺮاﮐﻪ هﻤﮥ ﺟﻤﻌﻴﺖ از ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ او در ﺷﮕﻔﺖ ﺑﻮدﻧﺪ. ١٩ﭼﻮن ﻏﺮوب ﺷﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ و ﺷﺎﮔﺮدان از ﺷﻬﺮ ﺑﻴﺮون رﻓﺘﻨﺪ.
ﺧﺸﮏ ﺷﺪن درﺧﺖ اﻧﺠﻴﺮ ٢٠ﺑﺎﻣﺪادان ،در راﻩ ،درﺧﺖ اﻧﺠﻴﺮ را دﻳﺪﻧﺪ ﮐﻪ از رﻳﺸﻪ ﺧﺸﮏ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد٢١ .ﭘﻄﺮس ﻣﺎﺟﺮا را ﺑﻪ ﻳﺎد ﺁورد و ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :اﺳﺘﺎد ،ﺑﻨﮕﺮ! درﺧﺖ اﻧﺠﻴﺮﯼ ﮐﻪ ﻧﻔﺮﻳﻦ ﮐﺮدﯼ، ﺧﺸﮏ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ٢٢ «.ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺑﻪ ﺧﺪا اﻳﻤﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ٢٣ .ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ اﻳﻦ ﮐﻮﻩ ﺑﮕﻮﻳﺪ” ،از ﺟﺎ ﮐﻨﺪﻩ ﺷﺪﻩ ،ﺑﻪ درﻳﺎ اﻓﮑﻨﺪﻩ ﺷﻮ “،و در دل ﺧﻮد ﺷﮏ ﻧﮑﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ اﻳﻤﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ روﯼ ﺧﻮاهﺪ داد ،ﺑﺮاﯼ او اﻧﺠﺎم ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ٢۴ .ﭘﺲ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،هﺮﺁﻧﭽﻪ در دﻋﺎ درﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻨﻴﺪ ،اﻳﻤﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﺁن را ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﺪ ،و از ﺁن ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد. »٢۵ﭘﺲ هﺮﮔﺎﻩ ﺑﻪ دﻋﺎ ﻣﯽاﻳﺴﺘﻴﺪ ،اﮔﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻪ دل دارﻳﺪ ،او را ﺑﺒﺨﺸﻴﺪ ﺗﺎ ﭘﺪر ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ در ﺁﺳﻤﺎن اﺳﺖ ،ﺧﻄﺎهﺎﯼ ﺷﻤﺎ را ﺑﺒﺨﺸﺎﻳﺪ ]٢۶ .اﻣﺎ اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﻧﺒﺨﺸﻴﺪ ،ﭘﺪر ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ در ﺁﺳﻤﺎن اﺳﺖ ،ﺧﻄﺎهﺎﯼ ﺷﻤﺎ را ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﺨﺸﻴﺪ«[.
ﺳﺆال درﺑﺎرۀ اﺟﺎزﻩ و اﺧﺘﻴﺎر ﻋﻴﺴﯽ ٢٧ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﺁﻣﺪﻧﺪ .هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ در ﺻﺤﻦ ﻣﻌﺒﺪ ﮔﺎم ﻣﯽزد، ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ و ﻣﺸﺎﻳﺦ ﻧﺰد او ﺁﻣﺪﻩ٢٨ ،ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﺑﻪ ﭼﻪ اﺟﺎزﻩاﯼ اﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ را ﻣﯽﮐﻨﯽ؟ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺣﻖ اﻧﺠﺎم اﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ را ﺑﻪ ﺗﻮ دادﻩ اﺳﺖ؟« ٢٩ﻋﻴﺴﯽ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻧﻴﺰ از ﺷﻤﺎ ﭘﺮﺳﺸﯽ دارم .ﺑﻪ ﻣﻦ ﭘﺎﺳﺦ دهﻴﺪ ﺗﺎ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﺑﻪ ﭼﻪ اﺟﺎزﻩاﯼ اﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ را ﻣﯽﮐﻨﻢ٣٠ .ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻳﺤﻴﯽ از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﻮد ﻳﺎ از اﻧﺴﺎن؟ ﭘﺎﺳﺦ دهﻴﺪ٣١ «.ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﻦ ﺧﻮد ﺑﺤﺚ ﮐﺮدﻩ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﮔﺮ ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ” ،از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﻮد“ ،ﺧﻮاهﺪ ﮔﻔﺖ: ”ﭘﺲ ﭼﺮا ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﻧﻴﺎوردﻳﺪ؟“ ٣٢اﮔﺮ ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ” ،از اﻧﺴﺎن ﺑﻮد“ - «...از ﻣﺮدم ﺑﻴﻢ داﺷﺘﻨﺪ ،زﻳﺮا هﻤﻪ ﻳﺤﻴﯽ را ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﯼ راﺳﺘﻴﻦ ﻣﯽداﻧﺴﺘﻨﺪ٣٣ .ﭘﺲ ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ: »ﻧﻤﯽداﻧﻴﻢ «.ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽﮔﻮﻳﻢ ﺑﻪ ﭼﻪ اﺟﺎزﻩاﯼ اﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ را ﻣﯽﮐﻨﻢ«.
ﻣﺮﻗﺲ ١٢ َﻣﺜَﻞ ﺑﺎﻏﺒﺎﻧﺎن ﺷﺮور ١ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ َﻣﺜَﻠﻬﺎ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺳﺨﻦ ﺁﻏﺎز ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ» :ﻣﺮدﯼ ﺗﺎﮐﺴﺘﺎﻧﯽ ﻏَﺮس ﮐﺮد و ﮔِﺮد ﺁن دﻳﻮار ﮐﺸﻴﺪ و ﺣﻮﺿﭽﻪاﯼ ﺑﺮاﯼ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺁباﻧﮕﻮر ﮐَﻨﺪ و ﺑﺮﺟﯽ ﺑﻨﺎ ﮐﺮد. ﺳﭙﺲ ﺗﺎﮐﺴﺘﺎن را ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﺑﺎﻏﺒﺎن اﺟﺎرﻩ داد و ﺧﻮد ﺑﻪ ﺳﻔﺮ رﻓﺖ٢ .در ﻣﻮﺳﻢ ﺑﺮداﺷﺖ ﻣﺤﺼﻮل ،ﻏﻼﻣﯽ ﻧﺰد ﺑﺎﻏﺒﺎﻧﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺗﺎ ﻣﻘﺪارﯼ از ﻣﻴﻮﻩ ﺗﺎﮐﺴﺘﺎن را از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﮕﻴﺮد. ٣اﻣﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻏﻼم را ﮔﺮﻓﺘﻪ ،زدﻧﺪ و دﺳﺖ ﺧﺎﻟﯽ ﺑﺎزﮔﺮداﻧﺪﻧﺪ۴ .ﺳﭙﺲ ﻏﻼﻣﯽ دﻳﮕﺮ ﻧﺰد ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎد ،وﻟﯽ ﺑﺎﻏﺒﺎﻧﺎن ﺳَﺮش را ﺷﮑﺴﺘﻨﺪ و ﺑﺎ او ﺑﻴﺤﺮﻣﺘﯽ ﮐﺮدﻧﺪ۵ .ﺑﺎز ﻏﻼﻣﯽ دﻳﮕﺮ ﻓﺮﺳﺘﺎد ،اﻣﺎ او را ﮐﺸﺘﻨﺪ .و ﺑﻪ هﻤﻴﻦﮔﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﺑﺴﻴﺎرﯼ دﻳﮕﺮ رﻓﺘﺎر ﮐﺮدﻧﺪ؛ ﺑﻌﻀﯽ را زدﻧﺪ و ﺑﻌﻀﯽ را ﮐﺸﺘﻨﺪ۶ .او ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮏ ﺗﻦ دﻳﮕﺮ داﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ و ﺁن ،ﭘﺴﺮ ﻣﺤﺒﻮﺑﺶ ﺑﻮد. ﭘﺲ او را ﺁﺧﺮ هﻤﻪ رواﻧﻪ ﮐﺮد و ﺑﺎ ﺧﻮد ﮔﻔﺖ” :ﭘﺴﺮم را ﺣﺮﻣﺖ ﺧﻮاهﻨﺪ داﺷﺖ٧ “.اﻣﺎ ﺑﺎﻏﺒﺎﻧﺎن ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﮔﻔﺘﻨﺪ” :اﻳﻦ وارث اﺳﺖ؛ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ او را ﺑﮑﺸﻴﻢ ﺗﺎ ﻣﻴﺮاث از ﺁن ﻣﺎ ﺷﻮد٨ “.ﭘﺲ او را ﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﮐﺸﺘﻨﺪ و از ﺗﺎﮐﺴﺘﺎن ﺑﻴﺮون اﻓﮑﻨﺪﻧﺪ٩ .ﺣﺎل ،ﺻﺎﺣﺐ ﺗﺎﮐﺴﺘﺎن ﭼﻪ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد؟ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ و ﺑﺎﻏﺒﺎﻧﺎن را هﻼﮎ ﮐﺮدﻩ ،ﺗﺎﮐﺴﺘﺎن را ﺑﻪ دﻳﮕﺮان ﺧﻮاهﺪ ﺳﭙﺮد١٠ .ﻣﮕﺮ در ﮐﺘﺐ ﻣﻘﺪس ﻧﺨﻮاﻧﺪﻩاﻳﺪ ﮐﻪ: » ”هﻤﺎن ﺳﻨﮕﯽ ﮐﻪ ﻣﻌﻤﺎران رد ﮐﺮدﻧﺪ، ﺳﻨﮓ اﺻﻠﯽ ﺑﻨﺎ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ؛ ١١ﺧﺪاوﻧﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮدﻩ و در ﻧﻈﺮ ﻣﺎ ﺷﮕﻔﺖ ﻣﯽﻧﻤﺎﻳﺪ“ ؟« ١٢ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﺮﺁن ﺷﺪﻧﺪ ﻋﻴﺴﯽ را ﮔﺮﻓﺘﺎر ﮐﻨﻨﺪ ،زﻳﺮا درﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ َﻣﺜَﻞ را درﺑﺎرﻩ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ ،اﻣﺎ از ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺑﻴﻢ داﺷﺘﻨﺪ؛ ﭘﺲ او را ﺗﺮﮎ ﮐﺮدﻧﺪ و رﻓﺘﻨﺪ.
ﺳﺆال درﺑﺎرۀ ﭘﺮداﺧﺖ ﺧﺮاج ١٣ﺳﭙﺲ ﺑﻌﻀﯽ از ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن وهﻴﺮودﻳﺎن را ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ ﺗﺎ او را ﺑﺎ ﺳﺨﻨﺎن ﺧﻮدش ﺑﻪ دام اﻧﺪازﻧﺪ١۴ .ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺰد او ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﺳﺘﺎد ،ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﻣﺮدﯼ ﺻﺎدق هﺴﺘﯽ و از ﮐﺴﯽ ﺑﺎﮎ ﻧﺪارﯼ ،زﻳﺮا ﺑﺮ ﺻﻮرت ﻇﺎهﺮ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﯽﮐﻨﯽ ،ﺑﻠﮑﻪ راﻩ ﺧﺪا را ﺑﺪرﺳﺘﯽ ﻣﯽﺁﻣﻮزاﻧﯽ .ﺁﻳﺎ ﭘﺮداﺧﺖ ﺧﺮاج ﺑﻪ ﻗﻴﺼﺮ رواﺳﺖ ﻳﺎ ﻧﻪ؟ ١۵ﺁﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﭙﺮدازﻳﻢ ﻳﺎ ﻧﻪ؟« اﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ رﻳﺎﮐﺎرﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﯽ ﺑﺮد و ﮔﻔﺖ» :ﭼﺮا ﻣﺮا ﻣﯽﺁزﻣﺎﻳﻴﺪ؟ دﻳﻨﺎرﯼ ﻧﺰد ﻣﻦ ﺑﻴﺎورﻳﺪ ﺗﺎ ﺁن را ﺑﺒﻴﻨﻢ١۶ «.ﺳﮑﻪاﯼ ﺁوردﻧﺪ .از اﻳﺸﺎن ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﻧﻘﺶ و ﻧﺎم روﯼ اﻳﻦ ن ﻗﻴﺼﺮ١٧ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ» :ﭘﺲ ﻣﺎل ن ﮐﻴﺴﺖ؟« ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ» :از ﺁ ِ ﺳﮑﻪ از ﺁ ِ ﻗﻴﺼﺮ را ﺑﻪ ﻗﻴﺼﺮ ﺑﺪهﻴﺪ و ﻣﺎل ﺧﺪا را ﺑﻪ ﺧﺪا «.ﺁﻧﻬﺎ از ﺳﺨﻨﺎن او ﺣﻴﺮان ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ.
ﺳﺆال درﺑﺎرۀ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺻﺪّوﻗﻴﺎن ﮐﻪ ﻣﻨﮑﺮ ﻗﻴﺎﻣﺘﻨﺪ ،ﻧﺰد وﯼ ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺳﺆاﻟﯽ از او ﮐﺮدﻩ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ: ١٨ﺳﭙﺲ َ »١٩اﺳﺘﺎد ،ﻣﻮﺳﯽ ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ ﻧﻮﺷﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺑﺮادر ﻣﺮدﯼ ﺑﻤﻴﺮد و هﻤﺴﺮش ﻓﺮزﻧﺪﯼ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺁن ﻣَﺮد ﺑﺎﻳﺪ او را ﺑﻪ زﻧﯽ ﺑﮕﻴﺮد ﺗﺎ ﻧﺴﻠﯽ ﺑﺮاﯼ ﺑﺮادر ﺧﻮد ﺑﺎﻗﯽ ﮔﺬارد. ٢٠ﺑﺎرﯼ ،هﻔﺖ ﺑﺮادر ﺑﻮدﻧﺪ .ﺑﺮادر ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ زﻧﯽ ﮔﺮﻓﺖ ،و ﺑﯽﻓﺮزﻧﺪ ﻣُﺮد٢١ .ﭘﺲ ﺑﺮادر دوم ﺁن ﺑﻴﻮﻩ را ﺑﻪ زﻧﯽ ﮔﺮﻓﺖ ،اﻣﺎ او ﻧﻴﺰ ﺑﯽﻓﺮزﻧﺪ ﻣﺮد .ﺑﺮادر ﺳﻮم ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺪ٢٢ .ﺑﻪ هﻤﻴﻦﺳﺎن ،هﻴﭻﻳﮏ از هﻔﺖ ﺑﺮادر ﻓﺮزﻧﺪﯼ ﺑﻪﺟﺎ ﻧﮕﺬاﺷﺖ .ﺳﺮاﻧﺠﺎم ،ﺁن زن ﻧﻴﺰ ﻣُﺮد. ٢٣ﺣﺎل ،در ﻗﻴﺎﻣﺖ ،ﺁن زن هﻤﺴﺮ ﮐﺪامﻳﮏ از ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ،زﻳﺮا هﺮ هﻔﺖ ﺑﺮادر او را ﺑﻪ زﻧﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ؟« ٢۴ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﻓﺮﻣﻮد» :ﺁﻳﺎ ﮔﻤﺮاﻩ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ ،از ﺁنرو ﮐﻪ ﻧﻪ از ﮐﺘﺐ ﻣﻘﺪس ﺁﮔﺎهﻴﺪ و ﻧﻪ از ﻗﺪرت ﺧﺪا؟ ٢۵زﻳﺮا هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﻴﺰﻧﺪ ،ﻧﻪ زن ﻣﯽﮔﻴﺮﻧﺪ و ﻧﻪ ﺷﻮهﺮ اﺧﺘﻴﺎر ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ؛ ﺑﻠﮑﻪ هﻤﭽﻮن ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺁﺳﻤﺎن ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد٢۶ .اﻣﺎ درﺑﺎرۀ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻦ ﻣﺮدﮔﺎن ،ﺁﻳﺎ در ﮐﺘﺎب ﻣﻮﺳﯽ ﻧﺨﻮاﻧﺪﻩاﻳﺪ ﮐﻪ در ﻣﺎﺟﺮاﯼ ﺑﻮﺗﻪ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ او ﻓﺮﻣﻮد: ”ﻣﻦ هﺴﺘﻢ ﺧﺪاﯼ اﺑﺮاهﻴﻢ و ﺧﺪاﯼ اﺳﺤﺎق و ﺧﺪاﯼ ﻳﻌﻘﻮب“ ؟ ٢٧او ﻧﻪ ﺧﺪاﯼ ﻣﺮدﮔﺎن، ﺑﻠﮑﻪ ﺧﺪاﯼ زﻧﺪﮔﺎن اﺳﺖ .ﺷﻤﺎ ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﮔﻤﺮاهﻴﺪ!«
ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﺣُﮑﻢ ٢٨ﻳﮑﯽ از ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪ و ﮔﻔﺘﮕﻮﯼ ﺁﻧﻬﺎ را ﺷﻨﻴﺪ .ﭼﻮن دﻳﺪ ﮐﻪ ﻦ هﻤﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺨﯽ ﻧﻴﮑﻮ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ داد ،از او ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﮐﺪام ﺣﮑﻢ ﺷﺮﻳﻌﺖ ،ﻣﻬﻤﺘﺮﻳ ِ اﺳﺖ؟« ٢٩ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﻓﺮﻣﻮد» :ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﺣﮑﻢ اﻳﻦ اﺳﺖ” :ﺑﺸﻨﻮ اﯼ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ،ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﺧﺪاﯼ ﻣﺎ ،ﺧﺪاوﻧ ِﺪ ﻳﮑﺘﺎﺳﺖ٣٠ .ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﺧﺪاﯼ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻣﯽ دل و ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺟﺎن و ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻓﮑﺮ و ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻗﻮت ﺧﻮد دوﺳﺖ ﺑﺪار٣١ “.دوﻣﻴﻦ ﺣﮑﻢ اﻳﻦ اﺳﺖ” :هﻤﺴﺎﻳﻪات را هﻤﭽﻮن ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ دوﺳﺖ ﺑﺪار “.ﺑﺰرﮔﺘﺮ از اﻳﻦ دو ﺣﮑﻤﯽ ﻧﻴﺴﺖ٣٢ «.ﺁن ﻋﺎﻟﻢ دﻳﻦ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﻧﻴﮑﻮ ﻓﺮﻣﻮدﯼ ،اﺳﺘﺎد! ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا ﻳﮑﯽ اﺳﺖ و ﺟﺰ او ﺧﺪاﻳﯽ ﻧﻴﺴﺖ٣٣ ،و ﺑﻪ او ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻣﯽ دل و ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻋﻘﻞ و ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻗﻮت ﺧﻮد ﻣﻬﺮ ورزﻳﺪن و هﻤﺴﺎﻳﮥ ﺧﻮد را هﻤﭽﻮن ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ،از هﻤﻪ هﺪاﻳﺎﯼ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ و ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﻬﺎ ﻣﻬﻤﺘﺮ اﺳﺖ«.
٣۴ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ دﻳﺪ ﮐﻪ ﻋﺎﻗﻼﻧﻪ ﭘﺎﺳﺦ داد ،ﺑﻪ او ﻓﺮﻣﻮد» :از ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا دور ﻧﻴﺴﺘﯽ«. از ﺁن ﭘﺲ ،دﻳﮕﺮ هﻴﭻﮐﺲ ﺟﺮأت ﻧﮑﺮد ﭼﻴﺰﯼ از او ﺑﭙﺮﺳﺪ.
ﻣﺴﻴﺢ ﭘﺴﺮ ﮐﻴﺴﺖ؟ ٣۵هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ در ﺻﺤﻦ ﻣﻌﺒﺪ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽداد ،ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ ﻣﺴﻴﺢ ﭘﺴﺮ داوود اﺳﺖ؟ ٣۶داوود ،ﺧﻮد ﺑﻪ اﻟﻬﺎ ِم روحاﻟﻘﺪس ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ: » ”ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ: »ﺑﻪ دﺳﺖ راﺳﺖ ﻣﻦ ﺑﻨﺸﻴﻦ ﺗﺎ ﺁن هﻨﮕﺎم ﮐﻪ دﺷﻤﻨﺎﻧﺖ را ﮐﺮﺳﯽ زﻳﺮ ﭘﺎﻳﺖ ﺳﺎزم“«. ٣٧اﮔﺮ داوود ﺧﻮد ،او را ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﺧﻮاﻧَﺪ ،او ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﭘﺴﺮ داوود ﺑﺎﺷﺪ؟« اﻧﺒﻮﻩ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺑﺎ ﺧﻮﺷﯽ ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺎن او ﮔﻮش ﻓﺮاﻣﯽدادﻧﺪ.
هﺸﺪار درﺑﺎرۀ رهﺒﺮان دﻳﻨﯽ ٣٨ﭘﺲ در ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺧﻮد ﻓﺮﻣﻮد» :از ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ ﺑﺮﺣﺬر ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ دوﺳﺖ ﻣﯽدارﻧﺪ در ﻗﺒﺎﯼ ﺑﻠﻨﺪ راﻩ ﺑﺮوﻧﺪ و ﻣﺮدم در ﮐﻮﭼﻪ و ﺑﺎزار ﺁﻧﻬﺎ را ﺳﻼم ﮔﻮﻳﻨﺪ٣٩ ،و در ﮐﻨﻴﺴﻪهﺎ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺟﺎﯼ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و در ﺿﻴﺎﻓﺘﻬﺎ ﺑﺮ ﺻﺪر ﻣﺠﻠﺲ ﺑﻨﺸﻴﻨﻨﺪ۴٠ .از ﺳﻮﻳﯽ ﺧﺎﻧﻪهﺎﯼ ﺑﻴﻮﻩزﻧﺎن را ﻏﺎرت ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و از دﻳﮕﺮﺳﻮ ،ﺑﺮاﯼ ﺗﻈﺎهﺮ ،دﻋﺎﯼ ﺧﻮد را ﻃﻮل ﻣﯽدهﻨﺪ .ﻣﮑﺎﻓﺎت اﻳﻨﺎن ﺑﺴﯽ ﺳﺨﺖﺗﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد«.
هﺪﻳﮥ ﺑﻴﻮﻩزن ﻓﻘﻴﺮ ۴١ﻋﻴﺴﯽ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺻﻨﺪوق ﺑﻴﺖاﻟﻤﺎل ﻣﻌﺒﺪ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎﯼ ﻣﺮدﻣﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﻮل در ﺻﻨﺪوق ﻣﯽاﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ .ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪان ﻣﺒﺎﻟﻎ هﻨﮕﻔﺖ ﻣﯽدادﻧﺪ۴٢ .ﺳﭙﺲ ﺑﻴﻮﻩزﻧﯽ ﻓﻘﻴﺮ ﺁﻣﺪ و دو ﺳﮑﻪ ﻧﺎﭼﻴﺰ ﻣﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻘﺮﻳﺐ ﺑﺮاﺑﺮ ﻳﮏ رﺑﻊ ﻣﯽﺷﺪ ،در ﺻﻨﺪوق اﻧﺪاﺧﺖ۴٣ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ و ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﻓﺮﻣﻮد» :ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺑﻴﻮﻩزن ﻓﻘﻴﺮ ﺑﻴﺶ از هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ در ﺻﻨﺪوق ﭘﻮل اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ ،هﺪﻳﻪ دادﻩ اﺳﺖ۴۴ .زﻳﺮا ﺁﻧﺎن ﺟﻤﻠﮕﯽ از ﻓﺰوﻧﯽ داراﻳﯽ ﺧﻮﻳﺶ دادﻧﺪ ،اﻣﺎ اﻳﻦ زن در ﺗﻨﮕﺪﺳﺘﯽ ﺧﻮد ،هﺮﺁﻧﭽﻪ داﺷﺖ داد ،ﻳﻌﻨﯽ ﺗﻤﺎﻣﯽ روزﯼ ﺧﻮﻳﺶ را«.
ﻣﺮﻗﺲ ١٣ ﻧﺸﺎﻧﻪهﺎﯼ ﭘﺎﻳﺎن ﻋﺼﺮ ﺣﺎﺿﺮ ١هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﻌﺒﺪ را ﺗﺮﮎ ﻣﯽﮐﺮد ،ﻳﮑﯽ از ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :اﺳﺘﺎد، ﺑﻨﮕﺮ! ﭼﻪ ﺳﻨﮕﻬﺎ و ﭼﻪ ﺑﻨﺎهﺎﯼ ﺑﺎﺷﮑﻮهﯽ!« ٢اﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﻓﺮﻣﻮد» :هﻤﮥ اﻳﻦ ﺑﻨﺎهﺎﯼ
ﺑﺰرگ را ﻣﯽﺑﻴﻨﯽ؟ ﺑﺪان ﮐﻪ ﺳﻨﮕﯽ ﺑﺮ ﺳﻨﮓ دﻳﮕﺮ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﺨﻮاهﺪ ﻣﺎﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ هﻤﻪ ﻓﺮوﺧﻮاهﺪ رﻳﺨﺖ«. ٣و ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮ ﮐﻮﻩ زﻳﺘﻮن روﺑﺮوﯼ ﻣﻌﺒﺪ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ،ﭘﻄﺮس و ﻳﻌﻘﻮب و ﻳﻮﺣﻨﺎ و ﺁﻧﺪرﻳﺎس در ﺧﻠﻮت از او ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ»۴ :ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﮕﻮ اﻳﻦ وﻗﺎﻳﻊ ﮐِﯽ روﯼ ﺧﻮاهﺪ داد و ﻧﺸﺎﻧﮥ ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪن زﻣﺎن ﺗﺤﻘﻖ ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻴﺴﺖ؟« ۵ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺪﻳﺸﺎن ﻓﺮﻣﻮد» :ﺑﻬﻮش ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺗﺎ ﮐﺴﯽ ﮔﻤﺮاهﺘﺎن ﻧﮑﻨﺪ۶ .ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻦ ﺁﻣﺪﻩ ،ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ” ،ﻣﻦ هﻤﺎﻧﻢ“ و ﺑﺴﻴﺎرﯼ را ﮔﻤﺮاﻩ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد٧ .ﭼﻮن درﺑﺎرﻩ ﺟﻨﮕﻬﺎ ﻣﯽﺷﻨﻮﻳﺪ و ﺧﺒﺮ ﺟﻨﮕﻬﺎ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﺘﺎن ﻣﯽرﺳﺪ، ﻣﺸﻮش ﻣﺸﻮﻳﺪ .ﭼﻨﻴﻦ وﻗﺎﻳﻌﯽ ﻣﯽﺑﺎﻳﺪ رخ دهﺪ ،وﻟﯽ هﻨﻮز ﭘﺎﻳﺎن ﻓﺮاﻧﺮﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ٨ .ﻗﻮﻣﯽ ﺑﺮ ﻗﻮم دﻳﮕﺮ و ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ﺑﺮ ﺣﮑﻮﻣﺖ دﻳﮕﺮ ﺑﺮﺧﻮاهﻨﺪ ﺧﺎﺳﺖ .زﻟﺰﻟﻪهﺎ در ﺟﺎﻳﻬﺎﯼ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ و ﻗﺤﻄﻴﻬﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ .اﻣﺎ اﻳﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﻪ ﺁﻏﺎز درد زاﻳﻤﺎن اﺳﺖ. »٩و اﻣﺎ درﺑﺎرۀ ﺧﻮدﺗﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻬﻮش ﺑﺎﺷﻴﺪ ،زﻳﺮا ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻣﺤﺎﮐﻢ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺳﭙﺮد و در ﮐﻨﻴﺴﻪهﺎ ﺧﻮاهﻨﺪ زد و ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻣﻦ در ﺣﻀﻮر واﻟﻴﺎن و ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ﺧﻮاهﻴﺪ اﻳﺴﺘﺎد ﺗﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺷﻬﺎدت دهﻴﺪ١٠ .ﻧﺨﺴﺖ ﺑﺎﻳﺪ اﻧﺠﻴﻞ ﺑﻪ هﻤﮥ ﻗﻮﻣﻬﺎ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺷﻮد١١ .ﭘﺲ هﺮﮔﺎﻩ ﺷﻤﺎ را ﮔﺮﻓﺘﺎر ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﻪ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﮐﺸﻨﺪ ،ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﻧﮕﺮان ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ، ﺑﻠﮑﻪ هﺮﺁﻧﭽﻪ در ﺁن زﻣﺎن ﺑﻪ ﺷﻤﺎ دادﻩ ﺷﻮد ،ﺁن را ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ؛ زﻳﺮا ﮔﻮﻳﻨﺪﻩ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ ﺑﻠﮑﻪ روحاﻟﻘﺪس اﺳﺖ١٢ .ﺑﺮادر ،ﺑﺮادر را و ﭘﺪر ،ﻓﺮزﻧﺪ را ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻣﺮگ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد. ﻓﺮزﻧﺪان ﺑﺮ واﻟﺪﻳﻦ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ،اﺳﺒﺎب ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪن ﺁﻧﻬﺎ را ﻓﺮاهﻢ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺁورد١٣ .هﻤﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻧﺎم ﻣﻦ از ﺷﻤﺎ ﻧﻔﺮت ﺧﻮاهﻨﺪ داﺷﺖ؛ اﻣﺎ هﺮﮐﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﭘﺎﻳﺪار ﺑﻤﺎﻧﺪ ،ﻧﺠﺎت ﺧﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ. »١۴اﻣﺎ ﭼﻮن ﺁن ”ﻣﮑﺮوﻩ وﻳﺮاﻧﮕﺮ“ را در ﻣﮑﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﺮﭘﺎ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ - ﺧﻮاﻧﻨﺪﻩ دﻗﺖ ﮐﻨﺪ -ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ در ﻳﻬﻮدﻳﻪاﻧﺪ ،ﺑﻪ ﮐﻮهﻬﺎ ﺑﮕﺮﻳﺰﻧﺪ؛ ١۵و هﺮﮐﻪ ﺑﺮ ﺑﺎم ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﺮاﯼ ﺑﺮداﺷﺘﻦ ﭼﻴﺰﯼ ،ﻓﺮودﻧﻴﺎﻳﺪ و وارد ﺧﺎﻧﻪ ﻧﺸﻮد؛ ١۶و هﺮﮐﻪ در ﻣﺰرﻋﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﺮاﯼ ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻦ ﻗﺒﺎﯼ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎزﻧﮕﺮدد١٧ .واﯼ ﺑﺮ زﻧﺎن ﺁﺑﺴﺘﻦ و ﻣﺎدران ﺷﻴﺮدﻩ در ﺁن روزهﺎ! ١٨دﻋﺎ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ وﻗﺎﻳﻊ در زﻣﺴﺘﺎن روﯼ ﻧﺪهﺪ١٩ .زﻳﺮا ﮐﻪ در ﺁن روزهﺎ ﭼﻨﺎن ﻣﺼﻴﺒﺘﯽ روﯼ ﺧﻮاهﺪ داد ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪش از ﺁﻏﺎز ﻋﺎﻟﻤﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺁﻓﺮﻳﺪ ﺗﺎﮐﻨﻮن روﯼ ﻧﺪادﻩ و هﺮﮔﺰ ﻧﻴﺰ روﯼ ﻧﺨﻮاهﺪ داد٢٠ .و اﮔﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁن روزهﺎ را ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻧﻤﯽﮐﺮد ،هﻴﭻ ﺑﺸﺮﯼ ﺟﺎن ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻪدرﻧﻤﯽﺑﺮد .اﻣﺎ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮔﺎن ،ﮐﻪ ﺧﻮ ْد ﺁﻧﻬﺎ را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮدﻩ ،ﺁن روزهﺎ را ﮐﻮﺗﺎﻩ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ٢١ .در ﺁن زﻣﺎن ،اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻮﻳﺪ: ”ﺑﻨﮕﺮ ،ﻣﺴﻴﺢ اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ“ ،ﻳﺎ ”ﺑﻨﮕﺮ ،او ﺁﻧﺠﺎﺳﺖ!“ ﺑﺎور ﻣﮑﻨﻴﺪ٢٢ .زﻳﺮا ﻣﺴﻴﺤﺎن ﮐﺎذب و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان دروﻏﻴﻦ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ،ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات ﺑﻪﻇﻬﻮر ﺧﻮاهﻨﺪﺁورد ﺗﺎ اﮔﺮ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮔﺎن را ﮔﻤﺮاﻩ ﮐﻨﻨﺪ٢٣ .ﭘﺲ هﺸﻴﺎر ﺑﺎﺷﻴﺪ ،زﻳﺮا ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ،هﻤﮥ اﻳﻨﻬﺎ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻢ. »٢۴اﻣﺎ در ﺁن روزهﺎ ،ﭘﺲ از ﺁن ﻣﺼﻴﺒﺖ، » ”ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺗﺎرﻳﮏ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ و ﻣﺎﻩ دﻳﮕﺮ ﻧﻮر ﻧﺨﻮاهﺪ اﻓﺸﺎﻧﺪ.
٢۵ﺳﺘﺎرﮔﺎن از ﺁﺳﻤﺎن ﻓﺮوﺧﻮاهﻨﺪ رﻳﺨﺖ و ﻧﻴﺮوهﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﻪﻟﺮزﻩ درﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ“. ٢۶ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻣﺮدم ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن را ﺧﻮاهﻨﺪ دﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻗﺪرت و ﺟﻼل ﻋﻈﻴﻢ در اﺑﺮهﺎ ﻣﯽﺁﻳﺪ٢٧ .او ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن را ﺧﻮاهﺪ ﻓﺮﺳﺘﺎد و ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮔﺎﻧﺶ را از ﭼﻬﺎر ﮔﻮﺷﻪ ﺟﻬﺎن ،از ﮐﺮاﻧﻬﺎﯼ زﻣﻴﻦ ﺗﺎ ﮐﺮاﻧﻬﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎن ،ﮔﺮد هﻢ ﺧﻮاهﺪ ﺁورد. »٢٨ﺣﺎل ،از درﺧﺖ اﻧﺠﻴﺮ اﻳﻦ درس را ﻓﺮاﮔﻴﺮﻳﺪ :ﭼﻮن ﺷﺎﺧﻪهﺎﯼ ﺁن ﺟﻮاﻧﻪ زدﻩ، ﺑﺮگ ﻣﯽدهﺪ ،درﻣﯽﻳﺎﺑﻴﺪ ﮐﻪ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ﻧﺰدﻳﮏ اﺳﺖ٢٩ .ﺑﻪ هﻤﻴﻦﮔﻮﻧﻪ ،هﺮﮔﺎﻩ ﻳﺒﻴﻨﻴﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﭼﻴﺰهﺎ رخ ﻣﯽدهﺪ ،درﻣﯽﻳﺎﺑﻴﺪ ﮐﻪ او ﻧﺰدﻳﮏ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮدر اﺳﺖ٣٠ .ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺗﺎ اﻳﻦهﻤﻪ روﯼ ﻧﺪهﺪ ،اﻳﻦ ﻧﺴﻞ ﻧﺨﻮاهﺪ ﮔﺬﺷﺖ٣١ .ﺁﺳﻤﺎن و زﻣﻴﻦ زاﻳﻞ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،اﻣﺎ ﺳﺨﻨﺎن ﻣﻦ هﺮﮔﺰ زوال ﻧﺨﻮاهﺪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ.
اﻧﺘﻈﺎر ﮐﺸﻴﺪن ﺑﺮاﯼ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﻣﺴﻴﺢ »٣٢هﻴﭻﮐﺲ ﺁن روز و ﺳﺎﻋﺖ را ﻧﻤﯽداﻧﺪ ﺟﺰ ﭘﺪر؛ ﺣﺘﯽ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺁﺳﻤﺎن و ﭘﺴﺮ ﻧﻴﺰ از ﺁن ﺁﮔﺎﻩ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ٣٣ .ﭘﺲ ﺑﻴﺪار و هﺸﻴﺎر ﺑﺎﺷﻴﺪ ،زﻳﺮا ﻧﻤﯽداﻧﻴﺪ ﺁن زﻣﺎن ﮐِﯽ ﻓﺮاﻣﯽرﺳﺪ٣۴ .هﻤﭽﻮن ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻔﺮ رﻓﺘﻪ و ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﻋﺰﻳﻤﺖ ،ﺧﺎدﻣﺎﻧﺶ را ﺑﻪ ادارۀ ﺧﺎﻧﮥ ﺧﻮد ﮔﻤﺎﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،و ﺑﻪ هﺮ ﻳﮏ وﻇﻴﻔﻪاﯼ ﺧﺎص ﺳﭙﺮدﻩ و ﺑﻪ درﺑﺎن ﻧﻴﺰ دﺳﺘﻮر دادﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻴﺪار ﺑﻤﺎﻧﺪ٣۵ .ﭘﺲ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻴﺪار ﺑﺎﺷﻴﺪ ،زﻳﺮا ﻧﻤﯽداﻧﻴﺪ ﺻﺎﺣﺒﺨﺎﻧﻪ ﮐﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ ،ﺷﺐ ﻳﺎ ﻧﻴﻤﻪﺷﺐ ،ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﺑﺎﻧﮓ ﺧﺮوس ﻳﺎ در ﺳﭙﻴﺪﻩدم٣۶ .ﻣﺒﺎدا ﮐﻪ او ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺑﻴﺎﻳﺪ و ﺷﻤﺎ را در ﺧﻮاب ﺑﻴﻨﺪ٣٧ .ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﺑﻪ هﻤﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ :ﺑﻴﺪار ﺑﺎﺷﻴﺪ!«
ﻣﺮﻗﺲ ١۴ ﻋﻨْﻴﺎ ﺗﺪهﻴﻦ ﻋﻴﺴﯽ در ﺑﻴﺖ َ ١دو روز ﺑﻪ ﻋﻴﺪ ِﭘﺴَﺢ و ﻓَﻄﻴﺮ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮد ،و ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ در ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ راهﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﻪ ﻧﻴﺮﻧﮓ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﺎﻧﻨﺪ٢ ،زﻳﺮا ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻧﻪ در اﻳﺎم ﻋﻴﺪ ،ﻣﺒﺎدا ﻣﺮدم ﺷﻮرش ﮐﻨﻨﺪ«. ﻋﻨْﻴﺎ در ﺧﺎﻧﻪ ﺷﻤﻌﻮن ﺟﺬاﻣﯽ ﺑﺮ ﺳﻔﺮﻩ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد، ٣در ﺁن هﻨﮕﺎم ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ در ﺑﻴﺖ َ زﻧﯽ ﺑﺎ ﻇﺮﻓﯽ ﻣﺮﻣﺮﻳﻦ از ﻋﻄﺮﯼ ﺑﺴﻴﺎر ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎ ،از ﺳﻨﺒﻞ ﺧﺎﻟﺺ ،ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻣﺪ و ﻇﺮف را ﺷﮑﺴﺖ و ﻋﻄﺮ را ﺑﺮ ﺳﺮ او رﻳﺨﺖ۴ .اﻣﺎ ﺑﻌﻀﯽ از ﺣﺎﺿﺮان ﺑﻪ ﺧﺸﻢ ﺁﻣﺪﻩ، ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﻋﻄﺮ اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺗﻠﻒ ﺷﻮد؟ ۵ﻣﯽﺷﺪ ﺁن را ﺑﻪ ﺑﻴﺶ از ﺳﻴﺼﺪ دﻳﻨﺎر ﻓﺮوﺧﺖ و ﺑﻬﺎﻳﺶ را ﺑﻪ ﻓﻘﻴﺮان داد «.وﺁن زن را ﺳﺨﺖ ﺳﺮزﻧﺶ ﮐﺮدﻧﺪ. ۶اﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺪﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :او را ﺑﻪ ﺣﺎل ﺧﻮد ﺑﮕﺬارﻳﺪ .ﭼﺮا او را ﻣﯽرﻧﺠﺎﻧﻴﺪ؟ او ﮐﺎرﯼ ﻧﻴﮑﻮ در ﺣﻖ ﻣﻦ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ٧ .ﻓﻘﻴﺮان را هﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎ ﺧﻮد دارﻳﺪ و هﺮﮔﺎﻩ ﺑﺨﻮاهﻴﺪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻴﺪ ،اﻣﺎ ﻣﻦ هﻤﻴﺸﻪ ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﻧﺨﻮاهﻢ ﺑﻮد٨ .اﻳﻦ زن ﺁﻧﭽﻪ در ﺗﻮان
داﺷﺖ ،اﻧﺠﺎم داد .او ﺑﺎ اﻳﻦ ﮐﺎر ،ﺑﺪن ﻣﺮا ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺑﺮاﯼ ﺗﺪﻓﻴﻦ ،ﺗﺪهﻴﻦ ﮐﺮد٩ .ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،در ﺗﻤﺎم ﺟﻬﺎن ،هﺮﺟﺎ ﮐﻪ اﻧﺠﻴﻞ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺷﻮد ،ﮐﺎر اﻳﻦ زن ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻳﺎد او ﺑﺎزﮔﻮ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ«.
ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻳﻬﻮدا ﺳﺨَﺮﻳﻮﻃﯽ ﮐﻪ ﻳﮑﯽ از ﺁن دوازدﻩ ﺗﻦ ﺑﻮد ،ﻧﺰد ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن رﻓﺖ ١٠ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻳﻬﻮداﯼ ِا ْ ﺗﺎ ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﮐﻨﺪ١١ .ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻮن ﺳﺨﻨﺎن ﻳﻬﻮدا را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ،ﺷﺎدﻣﺎن ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪ او وﻋﺪۀ ﭘﻮل دادﻧﺪ .ﭘﺲ او در ﭘﯽ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﻮد ﺗﺎ ﻋﻴﺴﯽ را ﺗﺴﻠﻴﻢ ﮐﻨﺪ.
ﺷﺎم ﺁﺧﺮ ١٢در ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ روز ﻋﻴﺪ ﻓَﻄﻴﺮ ﮐﻪ ﺑﺮﻩ ِﭘﺴَﺢ را ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،ﺷﺎﮔﺮدان ﻋﻴﺴﯽ از او ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﮐﺠﺎ ﻣﯽﺧﻮاهﯽ ﺑﺮوﻳﻢ و ﺑﺮاﻳﺖ ﺗﺪارﮎ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺷﺎم ِﭘﺴَﺢ را ﺑﺨﻮرﯼ؟« ١٣او دو ﺗﻦ از ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد را ﻓﺮﺳﺘﺎد و ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﺑﺮوﻳﺪ؛ در ﺁﻧﺠﺎ ﻣﺮدﯼ ﺑﺎ ﮐﻮزﻩاﯼ ﺁب ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﻣﯽﺧﻮرد .از ﭘﯽ او ﺑﺮوﻳﺪ١۴ .هﺮﺟﺎ ﮐﻪ وارد ﺷﺪ ،ﺑﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﺁن ﺧﺎﻧﻪ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ” ،اﺳﺘﺎد ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ :ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺨﺎﻧﻪ ﻣﻦ ﮐﺠﺎﺳﺖ ﺗﺎ ﺷﺎم ِﭘﺴَﺢ را ﺑﺎ ﺷﺎﮔﺮداﻧﻢ ﺑﺨﻮرم؟“ ١۵و او ﺑﺎﻻﺧﺎﻧﻪاﯼ ﺑﺰرگ و ﻣﻔﺮوش و ﺁﻣﺎدﻩ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺸﺎن ﺧﻮاهﺪ داد .در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ ﺗﺪارﮎ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ١۶ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺷﺎﮔﺮدان ﺑﻪ ﺷﻬﺮ رﻓﺘﻪ ،هﻤﻪﭼﻴﺰ را هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ و ِﭘﺴَﺢ را ﺗﺪارﮎ دﻳﺪﻧﺪ. ١٧ﭼﻮن ﺷﺐ ﻓﺮارﺳﻴﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎ دوازدﻩ ﺷﺎﮔﺮد ﺧﻮد ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ رﻓﺖ١٨ .هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﻔﺮﻩ ﻧﺸﺴﺘﻪ ،ﻏﺬا ﻣﯽﺧﻮردﻧﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﻳﮑﯽ از ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻏﺬا ﻣﯽﺧﻮرد ﻣﺮا ﺗﺴﻠﻴﻢ دﺷﻤﻦ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد١٩ «.ﺁﻧﻬﺎ ﻏﻤﮕﻴﻦ ﺷﺪﻧﺪ و ﻳﮑﯽ ﭘﺲ از دﻳﮕﺮﯼ از او ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﻣﻦ ﮐﻪ ﺁن ﮐﺲ ﻧﻴﺴﺘﻢ؟« ٢٠ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :ﻳﮑﯽ از ﺷﻤﺎ دوازدﻩ ﺗﻦ اﺳﺖ ،هﻤﺎن ﮐﻪ ﻧﺎن ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻣﻦ در ﮐﺎﺳﻪ ﻓﺮو ﻣﯽﺑﺮد٢١ .ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ درﺑﺎرﻩ او ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ،ﺧﻮاهﺪ رﻓﺖ ،اﻣﺎ واﯼ ﺑﺮ ﺁنﮐﺲ ﮐﻪ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن را ﺗﺴﻠﻴﻢ دﺷﻤﻦ ﻣﯽﮐﻨﺪ .او را ﺑﻬﺘﺮ ﺁن ﻣﯽﺑﻮد ﮐﻪ هﺮﮔﺰ زادﻩ ﻧﻤﯽﺷﺪ«. ٢٢هﻨﻮز ﻣﺸﻐﻮل ﺧﻮردن ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻧﺎن را ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ و ﭘﺲ از ﺷﮑﺮﮔﺰارﯼ، ﭘﺎرﻩ ﮐﺮد و ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان داد و ﻓﺮﻣﻮد» :ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ،اﻳﻦ اﺳﺖ ﺑﺪن ﻣﻦ٢٣ «.ﺳﭙﺲ ﺟﺎم را ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ و ﭘﺲ از ﺷﮑﺮﮔﺰارﯼ ،ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ داد و هﻤﻪ از ﺁن ﻧﻮﺷﻴﺪﻧﺪ٢۴ .و ﺑﺪﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ: »اﻳﻦ اﺳﺖ ﺧﻮن ﻣﻦ ﺑﺮاﯼ ﻋﻬﺪ ]ﺟﺪﻳﺪ[ ﮐﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺑﺴﻴﺎرﯼ رﻳﺨﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد٢۵ .ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ از ﻣﺤﺼﻮل ﻣﻮ دﻳﮕﺮ ﻧﺨﻮاهﻢ ﻧﻮﺷﻴﺪ ﺗﺎ روزﯼ ﮐﻪ ﺁن را در ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا ،ﺗﺎزﻩ ﺑﻨﻮﺷﻢ«. ٢۶ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﺲ از ﺧﻮاﻧﺪن ﺳﺮودﯼ ،ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﮐﻮﻩ زﻳﺘﻮن ﺑﻪ راﻩ اﻓﺘﺎدﻧﺪ.
ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﯽ اﻧﮑﺎر ﭘﻄﺮس ٢٧ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ» :هﻤﮥ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﻴﺪ ﻟﻐﺰﻳﺪ زﻳﺮا ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ،
» ”ﺷﺒﺎن را ﺧﻮاهﻢ زد و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﭘﺮاﮐﻨﺪﻩ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ“. ٢٨اﻣﺎ ﭘﺲ از ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻢ ،ﭘﻴﺶ از ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺟﻠﻴﻞ ﺧﻮاهﻢ رﻓﺖ٢٩ «.ﭘﻄﺮس ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﺣﺘﯽ اﮔﺮ هﻤﻪ ﺑﻠﻐﺰﻧﺪ ،ﻣﻦ هﺮﮔﺰ ﻧﺨﻮاهﻢ ﻟﻐﺰﻳﺪ٣٠ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﺁﻣﻴﻦ، ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ اﻣﺮوز ،ﺁرﯼ هﻤﻴﻦ اﻣﺸﺐ ،ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﺧﺮوس دو ﺑﺎر ﺑﺎﻧﮓ زﻧﺪ ،ﺳﻪ ﺑﺎر ﻣﺮا اﻧﮑﺎر ﺧﻮاهﯽ ﮐﺮد!« ٣١اﻣﺎ ﭘﻄﺮس ﺑﺎ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﺑﺴﻴﺎر ﮔﻔﺖ» :اﮔﺮ ﻻزم ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻤﻴﺮم ،اﻧﮑﺎرت ﻧﺨﻮاهﻢ ﮐﺮد «.ﺳﺎﻳﺮ ﺷﺎﮔﺮدان ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻔﺘﻨﺪ.
ﺟﺘْﺴﻴﻤﺎﻧﯽ ﺑﺎغ ِ ﺟﺘْﺴﻴﻤﺎﻧﯽ رﻓﺘﻨﺪ و در ﺁﻧﺠﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﮔﻔﺖ: ٣٢ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﻣﮑﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم ِ »در اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻨﺸﻴﻨﻴﺪ ،ﺗﺎ ﻣﻦ دﻋﺎ ﮐﻨﻢ٣٣ «.ﺳﭙﺲ ﭘﻄﺮس و ﻳﻌﻘﻮب و ﻳﻮﺣﻨﺎ را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺮد و ﭘﺮﻳﺸﺎن و ﻣﻀﻄﺮب ﺷﺪﻩ ،ﺑﺪﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ»٣۴ :از ﻓﺮط اﻧﺪوﻩ ،ﺑﻪ ﺣﺎل ﻣﺮگ اﻓﺘﺎدﻩام .در اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ و ﺑﻴﺪار ﺑﺎﺷﻴﺪ٣۵ «.ﺳﭙﺲ ﻗﺪرﯼ ﭘﻴﺶ رﻓﺘﻪ ،ﺑﺮ ﺧﺎﮎ اﻓﺘﺎد و دﻋﺎ ﮐﺮد ﮐﻪ اﮔﺮ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﺁن ﺳﺎﻋﺖ از او ﺑﮕﺬرد٣۶ .او ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻔﺖَ» :اﺑّﺎ ،ﭘﺪر ،هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺑﺮاﯼ ﺗﻮ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ .اﻳﻦ ﺟﺎم را از ﻣﻦ دور ﮐﻦ ،اﻣﺎ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻦ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ارادﻩ ﺗﻮ«. ٣٧ﭼﻮن ﺑﺎزﮔﺸﺖ ،ﺁﻧﺎن را در ﺧﻮاب ﻳﺎﻓﺖ .ﭘﺲ ﺑﻪ ﭘﻄﺮس ﮔﻔﺖ» :ﺷﻤﻌﻮن ،ﺧﻮاﺑﻴﺪﻩاﯼ؟ ﺁﻳﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﯽ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺑﻴﺪار ﺑﻤﺎﻧﯽ؟ ٣٨ﺑﻴﺪار ﺑﺎﺷﻴﺪ و دﻋﺎ ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ در ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﻧﻴﻔﺘﻴﺪ. روح ﻣﺸﺘﺎق اﺳﺖ اﻣﺎ ﺟﺴﻢ ﻧﺎﺗﻮان٣٩ «.ﭘﺲ دﻳﮕﺮﺑﺎر رﻓﺖ و هﻤﺎن دﻋﺎ را ﮐﺮد. ۴٠ﭼﻮن ﺑﺎزﮔﺸﺖ ،اﻳﺸﺎن را هﻤﭽﻨﺎن در ﺧﻮاب ﻳﺎﻓﺖ ،زﻳﺮا ﭼﺸﻤﺎﻧﺸﺎن ﺑﺴﻴﺎر ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد .ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻤﯽداﻧﺴﺘﻨﺪ ﭼﻪ ﺑﻪ او ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ۴١ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﺳﻮﻣﻴﻦ ﺑﺎر ﻧﺰد ﺷﺎﮔﺮدان ﺁﻣﺪ و ﺑﺪﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺁﻳﺎ هﻨﻮز در ﺧﻮاﺑﻴﺪ و اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ؟ دﻳﮕﺮ ﺑﺲ اﺳﺖ! ﺳﺎﻋﺖ ﻣﻘﺮر ﻓﺮارﺳﻴﺪﻩ .اﻳﻨﮏ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﺑﻪدﺳﺖ ﮔﻨﺎهﮑﺎران ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻣﯽﺷﻮد۴٢ .ﺑﺮﺧﻴﺰﻳﺪ ،ﺑﺮوﻳﻢ. اﻳﻨﮏ ﺗﺴﻠﻴﻢﮐﻨﻨﺪۀ ﻣﻦ از راﻩ ﻣﯽرﺳﺪ«.
ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﺪن ﻋﻴﺴﯽ ۴٣ﻋﻴﺴﯽ هﻤﭽﻨﺎن ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻧﺎﮔﺎﻩ ﻳﻬﻮدا ،ﻳﮑﯽ از ﺁن دوازدﻩ ،هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﮔﺮوهﯽ ﻣﺴﻠﺢ ﺑﻪ ﭼﻤﺎق و ﺷﻤﺸﻴﺮ ،از ﺳﻮﯼ ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ و ﻣﺸﺎﻳﺦ ﺁﻣﺪﻧﺪ. ۴۴ﺗﺴﻠﻴﻢﮐﻨﻨﺪۀ او ﺑﻪ هﻤﺮاهﺎن ﺧﻮد ﻋﻼﻣﺘﯽ دادﻩ و ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد» :ﺁنﮐﺲ را ﮐﻪ ﺑﺒﻮﺳﻢ، هﻤﺎن اﺳﺖ؛ او را ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ و ﺑﺎ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺒﺮﻳﺪ۴۵ «.ﭘﺲ ﭼﻮن ﺑﻪ ﺁن ﻣﮑﺎن رﺳﻴﺪ، ﺑﻴﺪرﻧﮓ ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪ و ﮔﻔﺖ» :اﺳﺘﺎد!« و او را ﺑﻮﺳﻴﺪ۴۶ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺁن اﻓﺮاد ﺑﺮ ﺳﺮ ﻋﻴﺴﯽ رﻳﺨﺘﻪ ،او را ﮔﺮﻓﺘﺎر ﮐﺮدﻧﺪ۴٧ .اﻣﺎ ﻳﮑﯽ از ﺣﺎﺿﺮان ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﺮﮐﺸﻴﺪﻩ، ﺿﺮﺑﻪاﯼ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺘﮑﺎر ﮐﺎهﻦ اﻋﻈﻢ زد و ﮔﻮش او را ﺑﺮﻳﺪ۴٨ .ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ» :ﻣﮕﺮ ﻣﻦ راهﺰﻧﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭼﻤﺎق و ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﻪ ﮔﺮﻓﺘﻨﻢ ﺁﻣﺪﻩاﻳﺪ؟ ۴٩هﺮ روز در ﺣﻀﻮر ﺷﻤﺎ در ﻣﻌﺒﺪ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽدادم و ﻣﺮا ﻧﮕﺮﻓﺘﻴﺪ .اﻣﺎ ﮐﺘﺐ ﻣﻘﺪس ﻣﯽﺑﺎﻳﺪ ﺗﺤﻘﻖ ﻳﺎﺑﺪ۵٠ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ هﻤﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺗﺮﮐﺶ ﮐﺮدﻩ ،ﮔﺮﻳﺨﺘﻨﺪ.
۵١ﺟﻮاﻧﯽ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﭘﺎرﭼﻪاﯼ ﺑﻪ ﺗﻦ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﺑﻮد ،در ﭘﯽ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ راﻩ اﻓﺘﺎد .او را ﻧﻴﺰ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ۵٢ ،اﻣﺎ او ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﺗﻦ داﺷﺖ رهﺎ ﮐﺮد و ﻋﺮﻳﺎن ﮔﺮﻳﺨﺖ.
ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ در ﺣﻀﻮر ﺷﻮراﯼ ﻳﻬﻮد ۵٣ﻋﻴﺴﯽ را ﻧﺰد ﮐﺎهﻦ اﻋﻈﻢ ﺑﺮدﻧﺪ .در ﺁﻧﺠﺎ هﻤﮥ ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻣﺸﺎﻳﺦ و ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ ﮔﺮد ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ۵۴ .ﭘﻄﺮس ﻧﻴﺰ دورادور از ﭘﯽ ﻋﻴﺴﯽ رﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﻴﺎط ﺧﺎﻧﻪ ﮐﺎهﻦ اﻋﻈﻢ رﺳﻴﺪ .ﭘﺲ در ﺁﻧﺠﺎ ،ﮐﻨﺎر ﺁﺗﺶ ،ﺑﺎ ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎن ﻧﺸﺴﺖ ﺗﺎ ﺧﻮد را ﮔﺮم ﮐﻨﺪ۵۵ .ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﺗﻤﺎﻣﯽ اهﻞ ﺷﻮرا در ﭘﯽ ﻳﺎﻓﺘﻦ دﻻﻳﻞ و ﺷﻮاهﺪﯼ ﻋﻠﻴﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ او را ﺑﮑﺸﻨﺪ .وﻟﯽ هﻴﭻ ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ۵۶ .زﻳﺮا هﺮﭼﻨﺪ ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﺷﻬﺎدﺗﻬﺎﯼ دروغ ﻋﻠﻴﻪ ﻋﻴﺴﯽ دادﻧﺪ ،اﻣﺎ ﺷﻬﺎدﺗﻬﺎﯼ اﻳﺸﺎن ﺑﺎ هﻢ وﻓﻖ ﻧﺪاﺷﺖ۵٧ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﺪﻩاﯼ ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺑﻪ دروغ ﻋﻠﻴﻪ او ﺷﻬﺎدت دادﻩ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ»۵٨ :ﻣﺎ ﺧﻮد ﺷﻨﻴﺪﻳﻢ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻔﺖ” ،اﻳﻦ ﻣﻌﺒﺪ را ﮐﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ دﺳﺖ ﺑﺸﺮ اﺳﺖ ﺧﺮاب ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد و ﻇﺮف ﺳﻪ روز ،ﻣﻌﺒﺪﯼ دﻳﮕﺮ ﺧﻮاهﻢ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ دﺳﺖ ﺑﺸﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ۵٩ «“.اﻣﺎ ﺷﻬﺎدﺗﻬﺎﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﻧﺎﻣﻮاﻓﻖ ﺑﻮد۶٠ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﺎهﻦ اﻋﻈﻢ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و در ﺑﺮاﺑﺮ هﻤﻪ از ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺮﺳﻴﺪ» :هﻴﭻ ﭘﺎﺳﺦ ﻧﻤﯽﮔﻮﻳﯽ؟ اﻳﻦ ﭼﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﺗﻮ ﺷﻬﺎدت ﻣﯽدهﻨﺪ؟« ۶١اﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ هﻤﭽﻨﺎن ﺧﺎﻣﻮش ﻣﺎﻧﺪ و ﭘﺎﺳﺨﯽ ﻧﺪاد .دﻳﮕﺮﺑﺎر ﮐﺎهﻦ اﻋﻈﻢ از او ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﺁﻳﺎ ﺗﻮ ﻣﺴﻴﺢ ،ﭘﺴﺮ ﺧﺪاﯼ ﻣﺘﺒﺎرﮎ هﺴﺘﯽ؟« ۶٢ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺪو ﮔﻔﺖ» :هﺴﺘﻢ ،و ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن را ﺧﻮاهﻴﺪ دﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﻪدﺳﺖ راﺳﺖ ﻗﺪرت ﻧﺸﺴﺘﻪ ،ﺑﺎ اﺑﺮهﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎن ﻣﯽﺁﻳﺪ«. ۶٣ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﺎهﻦ اﻋﻈﻢ ﮔﺮﻳﺒﺎن ﺧﻮد را ﭼﺎﮎ زد و ﮔﻔﺖ» :دﻳﮕﺮ ﭼﻪ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺷﺎهﺪ اﺳﺖ؟ ۶۴ﮐﻔﺮش را ﺷﻨﻴﺪﻳﺪ .ﺣﮑﻤﺘﺎن ﭼﻴﺴﺖ؟« ﺁﻧﻬﺎ هﻤﮕﯽ ﻓﺘﻮا دادﻧﺪ ﮐﻪ ﺳﺰاﻳﺶ ﻣﺮگ اﺳﺖ. ۶۵ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻌﻀﯽ ﺷﺮوع ﮐﺮدﻧﺪ ﺑﻪ ﺁبدهﺎن ﺑﺮ او اﻧﺪاﺧﺘﻦ؛ ﺁﻧﻬﺎ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ را ﺑﺴﺘﻨﺪ و در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ او را ﻣﯽزدﻧﺪ ،ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻧﺒﻮت ﮐﻦ!« ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎن ﻧﻴﺰ او را ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و زدﻧﺪ.
اﻧﮑﺎر ﭘﻄﺮس ۶۶هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﭘﻄﺮس هﻨﻮز ﭘﺎﻳﻴﻦ ،در ﺣﻴﺎط ﺑﻮد ،ﻳﮑﯽ از ﺧﺎدﻣﻪهﺎﯼ ﮐﺎهﻦ اﻋﻈﻢ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺁﻣﺪ ۶٧و او را دﻳﺪ ﮐﻪ در ﮐﻨﺎر ﺁﺗﺶ ﺧﻮد را ﮔﺮم ﻣﯽﮐﺮد .ﺁن زن ﺑﺎ دﻗّﺖ ﺑﺮ وﯼ ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ و ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﻋﻴﺴﺎﯼ ﻧﺎﺻﺮﯼ ﺑﻮدﯼ۶٨ «.اﻣﺎ ﭘﻄﺮس اﻧﮑﺎر ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ» :ﻧﻤﯽداﻧﻢ و درﻧﻤﯽﻳﺎﺑﻢ ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﯽ!« اﻳﻦ را ﮔﻔﺖ و ﺑﻪ ﺳﺮﺳﺮاﯼ ﺧﺎﻧﻪ رﻓﺖ .در هﻤﻴﻦ هﻨﮕﺎم ﺧﺮوس ﺑﺎﻧﮓ زد۶٩ .دﻳﮕﺮﺑﺎر ،ﭼﺸﻢ ﺁن ﮐﻨﻴﺰ ﺑﻪ او اﻓﺘﺎد و ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺁﻧﺠﺎ اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﮔﻔﺖ» :اﻳﻦ ﻣﺮد ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ٧٠ «.اﻣﺎ ﭘﻄﺮس ﺑﺎز اﻧﮑﺎر ﮐﺮد. ﮐﻤﯽ ﺑﻌﺪ ،ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺁﻧﺠﺎ اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﭘﻄﺮس ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺑﯽﮔﻤﺎن ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﻬﺎﻳﯽ ،زﻳﺮا ﺟﻠﻴﻠﯽ هﺴﺘﯽ٧١ «.اﻣﺎ ﭘﻄﺮس ﻟﻌﻦﮐﺮدن ﺁﻏﺎز ﮐﺮد ،و ﻗﺴﻢ ﺧﻮردﻩ، ﮔﻔﺖ» :اﻳﻦ ﻣﺮد را ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﺪ ،ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺳﻢ!« ٧٢در هﻤﺎندم ،ﺧﺮوس ﺑﺎر دوم ﺑﺎﻧﮓ زد .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﻄﺮس ﺳﺨﻨﺎن ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﻪ ﻳﺎد ﺁورد ﮐﻪ ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد» :ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﺧﺮوس دو ﺑﺎر ﺑﺎﻧﮓ زﻧﺪ ،ﺳﻪ ﺑﺎر ﻣﺮا اﻧﮑﺎر ﺧﻮاهﯽ ﮐﺮد« .ﭘﺲ دﻟﺶ رﻳﺶ ﺷﺪ و ﺑﮕﺮﻳﺴﺖ.
ﻣﺮﻗﺲ ١۵
ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ در ﺣﻀﻮر ﭘﻴﻼﺗُﺲ ١ﺑﺎﻣﺪادان ،ﺑﻴﺪرﻧﮓ ،ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﻣﺸﺎﻳﺦ و ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ و ﺗﻤﺎﻣﯽ اﻋﻀﺎﯼ ﺷﻮراﯼ ﻳﻬﻮد ﺑﻪ ﻣﺸﻮرت ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ و ﻋﻴﺴﯽ را دﺳﺖ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﺮدﻧﺪ و ﺑﻪ ﭘﻴﻼﺗُﺲ ﺗﺤﻮﻳﻞ دادﻧﺪ٢ .ﭘﻴﻼﺗُﺲ از او ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﺁﻳﺎ ﺗﻮ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻬﻮدﯼ؟« ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﯽ!« ٣ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن اﺗﻬﺎﻣﺎت ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺮ او ﻣﯽزدﻧﺪ۴ .ﭘﺲ ﭘﻴﻼﺗُﺲ ﺑﺎز از او ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﺁﻳﺎ هﻴﭻ ﭘﺎﺳﺨﯽ ﻧﺪارﯼ؟ ﺑﺒﻴﻦ ﭼﻘﺪر ﺑﺮ ﺗﻮ اﺗﻬﺎم ﻣﯽزﻧﻨﺪ!« ۵وﻟﯽ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎز هﻴﭻ ﭘﺎﺳﺦ ﻧﺪاد ،ﭼﻨﺪانﮐﻪ ﭘﻴﻼﺗُﺲ در ﺷﮕﻔﺖ ﺷﺪ. ۶رﺳﻢ ﭘﻴﻼﺗُﺲ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ هﻨﮕﺎم ﻋﻴﺪ ﻳﮏ زﻧﺪاﻧﯽ را ﺑﻪ ﺗﻘﺎﺿﺎﯼ ﻣﺮدم ﺁزاد ﮐﻨﺪ. ٧در ﻣﻴﺎن ﺷﻮرﺷﻴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺮم ﻗﺘﻞ در ﻳﮏ ﺑﻠﻮا ﺑﻪ زﻧﺪان اﻓﺘﺎدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻣﺮدﯼ ﺑﻮد ﺑﺎ ْرَاﺑّﺎ ﻧﺎم٨ .ﻣﺮدم ﻧﺰد ﭘﻴﻼﺗُﺲ ﺁﻣﺪﻧﺪ و از او ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﮐﻪ رﺳﻢ ﻣﻌﻤﻮل را ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺑﻪﺟﺎﯼ ﺁورد٩ .ﭘﻴﻼﺗُﺲ از ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﺁﻳﺎ ﻣﯽﺧﻮاهﻴﺪ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻬﻮد را ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﺁزاد ﮐﻨﻢ؟« ١٠اﻳﻦ را از ﺁنرو ﮔﻔﺖ ﮐﻪ درﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن ﻋﻴﺴﯽ را از ﺳﺮ رَﺷﮏ ﺑﻪ او ﺗﺴﻠﻴﻢ ﮐﺮدﻩاﻧﺪ١١ .اﻣﺎ ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن ﺟﻤﻌﻴﺖ را ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﻨﺪ ﺗﺎ از ﭘﻴﻼﺗُﺲ ﺑﺨﻮاهﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪﺟﺎﯼ ﻋﻴﺴﯽ ،ﺑﺎ ْرَاﺑّﺎ را ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺁزاد ﮐﻨﺪ١٢ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﻴﻼﺗُﺲ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ از ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﭘﺲ ﺑﺎ ﻣﺮدﯼ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ او را ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻬﻮد ﻣﯽﺧﻮاﻧﻴﺪ ،ﭼﻪ ﮐﻨﻢ؟« ١٣دﻳﮕﺮﺑﺎر ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﺁوردﻧﺪ ﮐﻪ: »ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺒﺶ ﮐﻦ!« ١۴ﭘﻴﻼﺗُﺲ از ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﭼﺮا؟ ﭼﻪ ﺑﺪﯼ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ؟« اﻣﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﻓﺮﻳﺎد زدﻧﺪ» :ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺒﺶ ﮐﻦ!« ١۵ﭘﺲ ﭘﻴﻼﺗُﺲ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﻣﺮدم را ﺧﺸﻨﻮد ﺳﺎزد ،ﺑﺎ ْرَاﺑّﺎ را ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺁزاد ﮐﺮد و ﻋﻴﺴﯽ را ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ زدﻩ ،ﺳﭙﺮد ﺗﺎ ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺒﺶ ﮐِﺸﻨﺪ.
اﺳﺘﻬﺰاﯼ ﻋﻴﺴﯽ ١۶ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺳﺮﺑﺎزان ،ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﻪ ﺻﺤﻦ ﮐﺎخ ،ﻳﻌﻨﯽ ﮐﺎخ واﻟﯽ ،ﺑﺮدﻧﺪ و هﻤﻪ ﮔﺮوﻩ ﺳﺮﺑﺎزان را ﻧﻴﺰ ﮔﺮد هﻢ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ١٧ .ﺳﭙﺲ ﺧﺮﻗﻪاﯼ ارﻏﻮاﻧﯽ ﺑﺮ او ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪﻧﺪ و ﺗﺎﺟﯽ از ﺧﺎر ﺑﺎﻓﺘﻨﺪ و ﺑﺮ ﺳﺮش ﻧﻬﺎدﻧﺪ١٨ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺗﻌﻈﻴﻢ ﮐﺮدﻩ ،ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :درود ﺑﺮ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻬﻮد!« ١٩و ﺑﺎ ﭼﻮب ﺑﺮ ﺳﺮش ﻣﯽزدﻧﺪ و ﺁبدهﺎن ﺑﺮ او اﻧﺪاﺧﺘﻪ ،در ﺑﺮاﺑﺮش زاﻧﻮ ﻣﯽزدﻧﺪ و اداﯼ اﺣﺘﺮام ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ٢٠ .ﭘﺲ از ﺁﻧﮑﻪ اﺳﺘﻬﺰاﻳﺶ ﮐﺮدﻧﺪ ،ﺧﺮﻗﻪ ارﻏﻮاﻧﯽ را از ﺗﻨﺶ ﺑﻪدرﺁوردﻩ ،ﺟﺎﻣﻪ ﺧﻮدش را ﺑﺮ او ﭘﻮﺷﺎﻧﺪﻧﺪ .ﺳﭙﺲ وﯼ را ﺑﻴﺮون ﺑﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺒﺶ ﮐﺸﻨﺪ.
ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﺷﺪن ﻋﻴﺴﯽ ٢١ﺁﻧﻬﺎ رهﮕﺬرﯼ ﺷﻤﻌﻮن ﻧﺎم از ﻣﺮدم ﻗﻴﺮَوان را ﮐﻪ ﭘﺪر اﺳﮑﻨﺪر و روﻓُﺲ ﺑﻮد و از ﻣﺰارع ﻣﯽﺁﻣﺪ ،واداﺷﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺻﻠﻴﺐ ﻋﻴﺴﯽ را ﺣﻤﻞ ﮐﻨﺪ٢٢ .ﭘﺲ ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﻪ ﻣﮑﺎﻧﯽ ﺑﺮدﻧﺪ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺟُﻠﺠُﺘﺎ ،ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﻣﮑﺎن ﺟﻤﺠﻤﻪ اﺳﺖ٢٣ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ او ﺷﺮاب ﺁﻣﻴﺨﺘﻪ ﺑﻪ ُﻣﺮّ دادﻧﺪ، اﻣﺎ ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺖ .از روز ﺑﻮد ﮐﻪ او را ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﮐﺮدﻧﺪ٢۶ .ﺑﺮ ﺗﻘﺼﻴﺮﻧﺎﻣﻪ او ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪ: »ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻬﻮد٢٧ «.دو راهﺰن را ﻧﻴﺰ ﺑﺎ وﯼ ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﮐﺸﻴﺪﻧﺪ ،ﻳﮑﯽ در ﺳﻤﺖ راﺳﺖ و دﻳﮕﺮﯼ در ﺳﻤﺖ ﭼﭗ او]٢٨ .ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺁن ﻧﻮﺷﺘﮥ ﮐﺘﺐ ﻣﻘﺪّس ﺗﺤﻘﻖ ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ: »او از ﺧﻄﺎﮐﺎران ﻣﺤﺴﻮب ﺷﺪ٢٩ [«.رهﮕﺬران ﺳﺮهﺎﯼ ﺧﻮد را ﺗﮑﺎن دادﻩ ،ﻧﺎﺳﺰاﮔﻮﻳﺎن
ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﯼ ﺗﻮ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﯽ ﻣﻌﺒﺪ را وﻳﺮان ﮐﻨﯽ و ﺳﻪ روزﻩ ﺁن را ﺑﺎزﺑﺴﺎزﯼ، ٣٠ﺧﻮد را ﻧﺠﺎت دﻩ و از ﺻﻠﻴﺐ ﻓﺮودﺁ!« ٣١ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ ﻧﻴﺰ در ﻣﻴﺎن ﺧﻮد اﺳﺘﻬﺰا ﻳﺶ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ و ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :دﻳﮕﺮان را ﻧﺠﺎت داد اﻣﺎ ﺧﻮد را ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻧﺠﺎت دهﺪ! ٣٢ﺑﮕﺬار ﻣﺴﻴﺢ ،ﭘﺎدﺷﺎﻩ اﺳﺮاﺋﻴﻞ اﮐﻨﻮن از ﺻﻠﻴﺐ ﻓﺮود ﺁﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ و اﻳﻤﺎن ﺑﻴﺎورﻳﻢ «.ﺁن دو ﺗﻦ ﮐﻪ ﺑﺎ او ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ او اهﺎﻧﺖ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ.
ﻣﺮگ ﻋﻴﺴﯽ ٣٣از ﺳﺎﻋﺖ ﺷﺸﻢ ﺗﺎ ﻧﻬﻢ ،را ﻓﺮاﮔﺮﻓﺖ٣۴ .در ﺳﺎﻋﺖ ﻧﻬﻢ ،ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎ ﺻﺪاﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﺳ َﺒ ْﻘﺘَﻨﯽ؟« ﻳﻌﻨﯽ »ﺧﺪاﯼ ﻣﻦ ،ﺧﺪاﯼ ﻣﻦ ،ﭼﺮا ﻣﺮا ﻓﺮﻳﺎد زد» :اﻳﻠﻮﻳﯽ ،اﻳﻠﻮﻳﯽ ،ﻟَﻤﺎ َ واﮔﺬاﺷﺘﯽ؟« ٣۵ﺑﺮﺧﯽ از ﺣﺎﺿﺮان ﭼﻮن اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﮔﻮش دهﻴﺪ ،اﻟﻴﺎس را ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ٣۶ «.ﭘﺲ ﺷﺨﺼﯽ ﭘﻴﺶ دوﻳﺪ و اﺳﻔﻨﺠﯽ را از ﺷﺮاب ﺗُﺮﺷﻴﺪﻩ ﭘﺮ ﮐﺮد و ﺑﺮ ﺳﺮ ﭼﻮﺑﯽ ﻧﻬﺎدﻩ ،ﭘﻴﺶ دهﺎن ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮد ﺗﺎ ﺑﻨﻮﺷﺪ ،و ﮔﻔﺖ» :او را ﺑﻪ ﺣﺎل ﺧﻮد واﮔﺬارﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ ﺁﻳﺎ اﻟﻴﺎس ﻣﯽﺁﻳﺪ ﺗﺎ او را از ﺻﻠﻴﺐ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺁورد؟« ٣٧ﭘﺲ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺑﺎﻧﮓ ﺑﻠﻨﺪ ﻓﺮﻳﺎدﯼ ﺑﺮﺁورد و َد ِم ﺁﺧﺮ ﺑﺮﮐﺸﻴﺪ٣٨ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﺮدﻩ ﻣﺤﺮاﺑﮕﺎﻩ از ﺑﺎﻻ ﺗﺎ ﭘﺎﻳﻴﻦ دوﭘﺎرﻩ ﺷﺪ. ٣٩ﭼﻮن ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺳﺮﺑﺎزان ﮐﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻋﻴﺴﯽ اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮد ،دﻳﺪ او ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺟﺎن ﺳﭙﺮد، ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮاﺳﺘﯽ اﻳﻦ ﻣﺮد ﭘﺴﺮ ﺧﺪا ﺑﻮد«. ﺠﺪَﻟﻴّﻪ ،ﻣﺮﻳﻢ ۴٠ﺷﻤﺎرﯼ از زﻧﺎن ﻧﻴﺰ از دور ﻧﻈﺎرﻩ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ .در ﻣﻴﺎن ﺁﻧﺎن ﻣﺮﻳﻢ َﻣ ْ ﻣﺎدر ﻳﻌﻘﻮب ﮐﻮﭼﮏ و ﻳﻮﺷﺎ ،و ﺳﺎﻟﻮﻣﻪ ﺑﻮدﻧﺪ۴١ .اﻳﻦ زﻧﺎن هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ در ﺟﻠﻴﻞ ﺑﻮد ،او را ﭘﻴﺮوﯼ و ﺧﺪﻣﺖ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ .ﺑﺴﻴﺎرﯼ از زﻧﺎن دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ هﻤﺮاﻩ او ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻮدﻧﺪ.
ﺧﺎﮐﺴﭙﺎرﯼ ﺑﺪن ﻋﻴﺴﯽ ﺷﺒّﺎت ﺑﻮد .ﭘﺲ هﻨﮕﺎم ﻏﺮوب ۴٢ﺁن روز ،روز »ﺗﻬﻴﻪ« ﻳﻌﻨﯽ روز ﭘﻴﺶ از َ ۴٣ﻳﻮﺳﻒ ﻧﺎﻣﯽ از ﻣﺮدم راﻣﻪ ،ﮐﻪ ﻋﻀﻮﯼ ﻣﺤﺘﺮم از ﺷﻮراﯼ ﻳﻬﻮد ﺑﻮد و اﻧﺘﻈﺎر ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا را ﻣﯽﮐﺸﻴﺪ ،ﺷﺠﺎﻋﺎﻧﻪ ﻧﺰد ﭘﻴﻼﺗُﺲ رﻓﺖ و ﭘﻴﮑﺮ ﻋﻴﺴﯽ را ﻃﻠﺐ ﮐﺮد. ۴۴ﭘﻴﻼﺗُﺲ ﮐﻪ ﺑﺎور ﻧﻤﯽﮐﺮد ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺪﻳﻦ زودﯼ درﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺳﺮﺑﺎزان را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺒﻴﻨﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﺟﺎن ﺳﭙﺮدﻩ اﺳﺖ ﻳﺎ ﻧﻪ۴۵ .ﭼﻮن از او درﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ، ﭘﻴﮑﺮ ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﻪ ﻳﻮﺳﻒ ﺳﭙﺮد۴۶ .ﻳﻮﺳﻒ ﻧﻴﺰ ﭘﺎرﭼﻪاﯼ ﮐﺘﺎﻧﯽ ﺧﺮﻳﺪ و ﺟﺴﺪ را از ﺻﻠﻴﺐ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺁوردﻩ ،در ﮐﺘﺎن ﭘﻴﭽﻴﺪ و در ﻣﻘﺒﺮﻩاﯼ ﮐﻪ در ﺻﺨﺮﻩ ﺗﺮاﺷﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،ﻧﻬﺎد. ﺠﺪَﻟﻴّﻪ و ﻣﺮﻳﻢ ﻣﺎدر ﻳﻮﺷﺎ دﻳﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺳﭙﺲ ﺳﻨﮕﯽ ﺟﻠﻮ دهﺎﻧﻪ ﻣﻘﺒﺮﻩ ﻏﻠﺘﺎﻧﻴﺪ۴٧ .ﻣﺮﻳﻢ َﻣ ْ ﻋﻴﺴﯽ ﮐﺠﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪ.
ﻣﺮﻗﺲ ١۶ رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻋﻴﺴﯽ
ﺠﺪَﻟﻴّﻪ و ﺳﺎﻟﻮﻣﻪ و ﻣﺮﻳﻢ ﻣﺎدر ﻳﻌﻘﻮب ،ﺣﻨﻮط ﺷﺒّﺎت ﮔﺬﺷﺖ ،ﻣﺮﻳﻢ َﻣ ْ ١ﭼﻮن روز َ ﺧﺮﻳﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺮوﻧﺪ و ﺑﺪن ﻋﻴﺴﯽ را ﺗﺪهﻴﻦ ﮐﻨﻨﺪ٢ .ﭘﺲ در ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ روز هﻔﺘﻪ ،ﺳﺤﺮﮔﺎهﺎن، هﻨﮕﺎم ﻃﻠﻮع ﺁﻓﺘﺎب ،ﺑﻪﺳﻮﯼ ﻣﻘﺒﺮﻩ رواﻧﻪ ﺷﺪﻧﺪ٣ .ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺳﻨﮓ را ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ از ﺟﻠﻮ ﻣﻘﺒﺮﻩ ﺧﻮاهﺪ ﻏﻠﺘﺎﻧﻴﺪ؟« ۴اﻣﺎ ﭼﻮن ﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻨﺪ ،دﻳﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺁن ﺳﻨﮓ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺰرگ ﺑﻮد ،از ﺟﻠﻮ ﻣﻘﺒﺮﻩ ﺑﻪ ﮐﻨﺎرﯼ ﻏﻠﺘﺎﻧﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ۵ .ﭼﻮن وارد ﻣﻘﺒﺮﻩ ﺷﺪﻧﺪ ،ﺟﻮاﻧﯽ را دﻳﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﻤﺖ راﺳﺖ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد و رداﻳﯽ ﺳﻔﻴﺪ ﺑﺮ ﺗﻦ داﺷﺖ. از دﻳﺪن او هﺮاﺳﺎن ﺷﺪﻧﺪ۶ .ﺟﻮان ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﻣﺘﺮﺳﻴﺪ .ﺷﻤﺎ در ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ ﻋﻴﺴﺎﯼ ﻧﺎﺻﺮﯼ هﺴﺘﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺒﺶ ﮐﺸﻴﺪﻧﺪ .او ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ اﺳﺖ؛ در اﻳﻨﺠﺎ ﻧﻴﺴﺖ .ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﭘﻴﮑﺮ او را ﻧﻬﺎدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﻨﮕﺮﻳﺪ٧ .ﺣﺎل ،ﺑﺮوﻳﺪ و ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان او و ﭘﻄﺮس ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﮐﻪ او ﭘﻴﺶ از ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺟﻠﻴﻞ ﻣﯽرود؛ در ﺁﻧﺠﺎ او را ﺧﻮاهﻴﺪ دﻳﺪ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﭘﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد«. ٨ﭘﺲ زﻧﺎن ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻩ ،از ﻣﻘﺒﺮﻩ ﮔﺮﻳﺨﺘﻨﺪ ،زﻳﺮا ﻟﺮزﻩ ﺑﺮ ﺗﻨﺸﺎن اﻓﺘﺎدﻩ ﺑﻮد و ﺣﻴﺮان ﺑﻮدﻧﺪ .ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ هﻴﭻﮐﺲ ﭼﻴﺰﯼ ﻧﮕﻔﺘﻨﺪ ،ﭼﺮاﮐﻪ ﻣﯽﺗﺮﺳﻴﺪﻧﺪ. ١٠ﻣﺮﻳﻢ ﻧﻴﺰ رﻓﺖ و ﺑﻪ ﻳﺎران او ﮐﻪ در ﻣﺎﺗﻢ و زارﯼ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺧﺒﺮ داد١١ .اﻣﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻮن ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ زﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ و ﻣﺮﻳﻢ او را دﻳﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﺎور ﻧﮑﺮدﻧﺪ. ١٢ﭘﺲ از ﺁن ،ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎ ﺳﻴﻤﺎﻳﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺮ دو ﺗﻦ از اﻳﺸﺎن ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺰارع ﻣﯽرﻓﺘﻨﺪ، ﻇﺎهﺮ ﺷﺪ١٣ .ﺁن دو ﺑﺎزﮔﺸﺘﻨﺪ و دﻳﮕﺮان را از اﻳﻦ اﻣﺮ ﺁﮔﺎﻩ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ،اﻣﺎ ﺳﺨﻦ اﻳﺸﺎن را ﻧﻴﺰ ﺑﺎور ﻧﮑﺮدﻧﺪ. ١۴ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮ ﺁن ﻳﺎزدﻩ ﺗﻦ ،در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻏﺬا ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻇﺎهﺮ ﺷﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪﺳﺒﺐ ﺑﯽاﻳﻤﺎﻧﯽ و ﺳﺨﺘﺪﻟﻴﺸﺎن ﺗﻮﺑﻴﺦ ﮐﺮد ،زﻳﺮا ﺳﺨﻦ ﮐﺴﺎﻧﯽ را ﮐﻪ او را ﭘﺲ از رﺳﺘﺎﺧﻴﺰش دﻳﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﺎور ﻧﮑﺮدﻧﺪ١۵ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﺪﻳﺸﺎن ﻓﺮﻣﻮد» :ﺑﻪ ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺟﻬﺎن ﺑﺮوﻳﺪ و ﺧﺒﺮ ﺧﻮش ١۶هﺮﮐﻪ اﻳﻤﺎن ﺁ َورَد و ﺗﻌﻤﻴﺪ ﮔﻴﺮد ،ﻧﺠﺎت ﺧﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ .اﻣﺎ هﺮﮐﻪ اﻳﻤﺎن ﻧﻴﺎورد ،ﻣﺤﮑﻮم ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ١٧ .و اﻳﻦ ﺁﻳﺎت هﻤﺮاﻩ اﻳﻤﺎﻧﺪاران ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻦ دﻳﻮهﺎ را ﺑﻴﺮون ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﻪ زﺑﺎﻧﻬﺎﯼ ﺗﺎزﻩ ﺳﺨﻦ ﮔﻮﻳﻨﺪ ١٨و ﻣﺎرهﺎ را ﺑﺎ دﺳﺘﻬﺎﻳﺸﺎن ﺑﺮﮔﻴﺮﻧﺪ ،و هﺮﮔﺎﻩ زهﺮﯼ ﮐﺸﻨﺪﻩ ﺑﻨﻮﺷﻨﺪ ،ﮔﺰﻧﺪﯼ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺮﺳﺪ ،و دﺳﺘﻬﺎ ﺑﺮ ﺑﻴﻤﺎران ﺑﻨﻬﻨﺪ و ﺁﻧﻬﺎ ﺷﻔﺎ ﻳﺎﺑﻨﺪ«. ١٩ﻋﻴﺴﺎﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭘﺲ از ﺁﻧﮑﻪ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن را ﺑﺪﻳﺸﺎن ﻓﺮﻣﻮد ،ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺎﻻ ﺑﺮدﻩ ﺷﺪ و ﺑﻪدﺳﺖ راﺳﺖ ﺧﺪا ﺑﻨﺸﺴﺖ٢٠ .ﭘﺲ اﻳﺸﺎن ﺑﻴﺮون رﻓﺘﻪ ،در هﻤﻪﺟﺎ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ، و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﺮد و ﮐﻼم ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺁﻳﺎﺗﯽ ﮐﻪ هﻤﺮاﻩ اﻳﺸﺎن ﺑﻮد ،ﺛﺎﺑﺖ ﻣﯽﻧﻤﻮد[.
اﻧﺠﻴﻞ ﻟﻮﻗﺎ ﻟﻮﻗﺎ ١ ﻣﻘﺪﻣﻪ ١از ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎرﯼ دﺳﺖ ﺑﻪ ﺗﺄﻟﻴﻒ ﺣﮑﺎﻳﺖ اﻣﻮرﯼ زدﻩاﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﺰد ﻣﺎ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ٢ ،درﺳﺖ ﺑﻪ هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ از ﺁﻏﺎز ﺷﺎهﺪان ﻋﻴﻨﯽ و ﺧﺎدﻣﺎن ﮐﻼم ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺳﭙﺮدﻧﺪ٣ ،ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ هﻤﻪﭼﻴﺰ را از ﺁﻏﺎز ﺑﺪﻗﺖ ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﺮدﻩام ،ﻣﺼﻠﺤﺖ ﭼﻨﺎن دﻳﺪم ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪﺷﮑﻠﯽ ﻣﻨﻈﻢ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ،ﻋﺎﻟﯽﺟﻨﺎب ﺗﺌﻮﻓﻴﻠﻮس ،ﺑﻨﮕﺎرم۴ ،ﺗﺎ از درﺳﺘﯽ ﺁﻧﭽﻪ ﺁﻣﻮﺧﺘﻪاﻳﺪ ،ﻳﻘﻴﻦ ﭘﻴﺪا ﮐﻨﻴﺪ.
ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﯽ ﺗﻮﻟﺪ ﻳﺤﻴﺎﯼ ﺗﻌﻤﻴﺪدهﻨﺪﻩ ۵در زﻣﺎن هﻴﺮودﻳﺲ ،ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻬﻮدﻳﻪ ،ﮐﺎهﻨﯽ ﻣﯽزﻳﺴﺖ زﮐﺮﻳﺎ ﻧﺎم .او از ﮐﺎهﻨﺎن ﮔﺮوﻩ اﺑﻴﺎ ﺑﻮد .هﻤﺴﺮش اﻟﻴﺰاﺑﺖ ﻧﻴﺰ از ﺗﺒﺎر هﺎرون ﮐﺎهﻦ ﺑﻮد۶ .هﺮ دو در ﻧﻈﺮ ﺧﺪا ﭘﺎرﺳﺎ ﺑﻮدﻧﺪ و هﻤﮥ دﺳﺘﻮرات و اﺣﮑﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﯽﮐﻢ و ﮐﺎﺳﺖ ﺑﻪﺟﺎ ﻣﯽﺁوردﻧﺪ٧ .اﻣﺎ اﻳﺸﺎن را ﻓﺮزﻧﺪﯼ ﻧﺒﻮد ،زﻳﺮا اﻟﻴﺰاﺑﺖ ﻧﺎزا ﺑﻮد و هﺮ دو ﺳﺎﻟﺨﻮردﻩ ﺑﻮدﻧﺪ. ٨ﻳﮏ ﺑﺎر ﮐﻪ ﻧﻮﺑﺖ ﺧﺪﻣﺖ ﮔﺮوﻩ زﮐﺮﻳﺎ ﺑﻮد ،و او در ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ ﺧﺪا ﮐﻬﺎﻧﺖ ﻣﯽﮐﺮد، ٩ﺑﻨﺎ ﺑﻪ رﺳﻢ ﮐﺎهﻨﺎن ،ﻗﺮﻋﻪ دﺧﻮل ﺑﻪ ﻗﺪس ﻣﻌﺒﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ و ﺳﻮزاﻧﺪن ﺑﺨﻮر ﺑﻪ ﻧﺎم وﯼ اﻓﺘﺎد١٠ .در زﻣﺎن ﺳﻮزاﻧﺪن ﺑﺨﻮر ،ﺗﻤﺎم ﺟﻤﺎﻋﺖ در ﺑﻴﺮون ﺳﺮﮔﺮم ﻋﺒﺎدت ﺑﻮدﻧﺪ١١ ،ﮐﻪ ﻧﺎﮔﺎﻩ ﻓﺮﺷﺘﮥ ﺧﺪاوﻧﺪ ،اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﺮ ﺟﺎﻧﺐ راﺳﺖ ﺑﺨﻮرﺳﻮز ،ﺑﺮ زﮐﺮﻳﺎ ﻇﺎهﺮ ﺷﺪ١٢ .زﮐﺮﻳﺎ ﺑﺎ دﻳﺪن او ،ﺑﻬﺖزدﻩ ﺷﺪ و ﺗﺮس وﺟﻮدش را ﻓﺮاﮔﺮﻓﺖ١٣ .اﻣﺎ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :اﯼ زﮐﺮﻳﺎ ،ﻣﺘﺮس! دﻋﺎﯼ ﺗﻮ ﻣﺴﺘﺠﺎب ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .هﻤﺴﺮت اﻟﻴﺰاﺑﺖ ﺑﺮاﯼ ﺗﻮ ﭘﺴﺮﯼ ﺧﻮاهﺪ زاد ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺎﻣﺶ را ﻳﺤﻴﯽ ﺑﮕﺬارﯼ١۴ .ﺗﻮ ﺳﺮﺷﺎر از ﺷﺎدﯼ و ﺧﻮﺷﯽ ﺧﻮاهﯽ ﺷﺪ ،و ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﻧﻴﺰ از ﻣﻴﻼد او ﺷﺎدﻣﺎن ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﺮدﻳﺪ١۵ ،زﻳﺮا در ﻧﻈﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺰرگ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد .ﻳﺤﻴﯽ ﻧﺒﺎﻳﺪ هﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺷﺮاب ﻳﺎ دﻳﮕﺮ ﻣُﺴﮑِﺮات ﻟﺐ زﻧﺪ .ﺣﺘﯽ از ﺷﮑﻢ ﻣﺎدر ،ﭘﺮ از روحاﻟﻘﺪس ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد١۶ ،و ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ را ﺑﻪﺳﻮﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﺧﺪاﯼ اﻳﺸﺎن ﺑﺎز ﺧﻮاهﺪ ﮔﺮداﻧﻴﺪ١٧ .ﺑﻪ روح و ﻗﺪرت اﻳﻠﻴﺎ ،ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ ﺗﺎ دﻟﻬﺎﯼ ﭘﺪران را ﺑﻪﺳﻮﯼ ﻓﺮزﻧﺪان ،و ﻋﺎﺻﻴﺎن را ﺑﻪﺳﻮﯼ ﺣﮑﻤﺖ ﭘﺎرﺳﺎﻳﺎن ﺑﮕﺮداﻧﺪ ،ﺗﺎ ﻗﻮﻣﯽ ﺁﻣﺎدﻩ ﺑﺮاﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺮاهﻢ ﺳﺎزد١٨ «.زﮐﺮﻳﺎ از ﻓﺮﺷﺘﻪ ﭘﺮﺳﻴﺪ» :اﻳﻦ را از ﮐﺠﺎ ﺑﺪاﻧﻢ؟ ﻣﻦ ﻣﺮدﯼ ﭘﻴﺮم و هﻤﺴﺮم ﻧﻴﺰ ﺳﺎﻟﺨﻮردﻩ اﺳﺖ١٩ «.ﻓﺮﺷﺘﻪ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﻣﻦ ﺟﺒﺮاﺋﻴﻠﻢ ﮐﻪ در
ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﻣﯽاﻳﺴﺘﻢ .اﮐﻨﻮن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩام ﺗﺎ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺳﺨﻦ ﮔﻮﻳﻢ و اﻳﻦ ﻣﮋدﻩ را ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺪهﻢ٢٠ .اﻳﻨﮏ ﻻل ﺧﻮاهﯽ ﺷﺪ و ﺗﺎ روز وﻗﻮع اﻳﻦ اﻣﺮ ،ﻳﺎراﯼ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ ﻧﺨﻮاهﯽ داﺷﺖ ،زﻳﺮا ﺳﺨﻨﺎن ﻣﺮا ﮐﻪ در زﻣﺎن ﻣﻘﺮر ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺧﻮاهﺪ ﭘﻴﻮﺳﺖ ،ﺑﺎور ﻧﮑﺮدﯼ«. ٢١در اﻳﻦ ﻣﻴﺎن ،ﺟﻤﺎﻋﺖ ﻣﻨﺘﻈﺮ زﮐﺮﻳﺎ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺣﻴﺮان از ﻃﻮل ﺗﻮﻗﻒ او در ﻗﺪس. ٢٢ﭼﻮن ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ ،ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺎ ﻣﺮدم ﺳﺨﻦ ﮔﻮﻳﺪ .ﭘﺲ درﻳﺎﻓﺘﻨﺪﮐﻪ رؤﻳﺎﻳﯽ در ﻗﺪس دﻳﺪﻩ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﺗﻨﻬﺎ اﻳﻤﺎ و اﺷﺎرﻩ ﻣﯽﮐﺮد و ﺗﻮان ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ ﻧﺪاﺷﺖ٢٣ .زﮐﺮﻳﺎ ﭘﺲ از ﭘﺎﻳﺎن ﻧﻮﺑﺖ ﺧﺪﻣﺘﺶ ،ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﺧﻮد ﺑﺎزﮔﺸﺖ. ٢۴ﭼﻨﺪﯼ ﺑﻌﺪ ،هﻤﺴﺮش اﻟﻴﺰاﺑﺖ ﺁﺑﺴﺘﻦ ﺷﺪ و ﭘﻨﺞ ﻣﺎﻩ ﺧﺎﻧﻪﻧﺸﻴﻨﯽ اﺧﺘﻴﺎر ﮐﺮد. ٢۵اﻟﻴﺰاﺑﺖ ﻣﯽﮔﻔﺖ» :ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاﻳﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ .او در اﻳﻦ روزهﺎ ﻟﻄﻒ ﺧﻮد را ﺷﺎﻣﻞ ﺣﺎل ﻣﻦ ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﻋﺰت از دﺳﺖ رﻓﺘﻪام را ﻧﺰد ﻣﺮدم ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺎزﮔﺮداﻧﺪﻩ اﺳﺖ«.
ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﯽ ﺗﻮﻟﺪ ﻋﻴﺴﯽ ٢۶در ﻣﺎﻩ ﺷﺸﻢ ،ﺟﺒﺮاﺋﻴﻞ ﻓﺮﺷﺘﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺷﻬﺮﯼ در ﺟﻠﻴﻞ ﮐﻪ ﻧﺎﺻﺮﻩ ﻧﺎم داﺷﺖ ،ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪ ٢٧ﺗﺎ ﻧﺰد دوﺷﻴﺰﻩاﯼ ﻣﺮﻳﻢ ﻧﺎم ﺑﺮود .ﻣﺮﻳﻢ ﻧﺎﻣﺰد ﻣﺮدﯼ ﺑﻮد ﻳﻮﺳﻒ ﻧﺎم از ﺧﺎﻧﺪان داود٢٨ .ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻧﺰد او رﻓﺖ و ﮔﻔﺖ» :ﺳﻼم ﺑﺮ ﺗﻮ ،اﯼ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻮرد ﻟﻄﻔﯽ .ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﺳﺖ٢٩ «.ﻣﺮﻳﻢ ﺑﺎ ﺷﻨﻴﺪن ﺳﺨﻨﺎن او ﭘﺮﻳﺸﺎن ﺷﺪ و ﺑﺎ ﺧﻮد اﻧﺪﻳﺸﻴﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺳﻼﻣﯽ اﺳﺖ٣٠ .اﻣﺎ ﻓﺮﺷﺘﻪ وﯼ را ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﻣﺮﻳﻢ ،ﻣﺘﺮس! ﻟﻄﻒ ﺑﺴﻴﺎر ﺧﺪا ﺷﺎﻣﻞ ﺣﺎل ﺗﻮ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ٣١ .اﻳﻨﮏ ﺁﺑﺴﺘﻦ ﺷﺪﻩ ،ﭘﺴﺮﯼ ﺧﻮاهﯽ زاد ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺎﻣﺶ را ﻋﻴﺴﯽ ﺑﮕﺬارﯼ٣٢ .او ﺑﺰرگ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد و ﭘﺴﺮ ﺧﺪاﯼ ﻣﺘﻌﺎل ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ .ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﺟﺪّش داود را ﺑﻪ او ﻋﻄﺎ ﺧﻮاهﺪ ﻓﺮﻣﻮد٣٣ .او ﺗﺎ اﺑﺪ ﺑﺮ ﺧﺎﻧﺪان ﺧﺪا ﺗﺨﺖ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ َ ﻳﻌﻘﻮب ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد و ﭘﺎدﺷﺎهﯽ او هﺮﮔﺰ زوال ﻧﺨﻮاهﺪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ٣۴ «.ﻣﺮﻳﻢ از ﻓﺮﺷﺘﻪ ﭘﺮﺳﻴﺪ» :اﻳﻦ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﻣﻦ ﺑﺎ ﻣﺮدﯼ ﻧﺒﻮدﻩام؟« ٣۵ﻓﺮﺷﺘﻪ ﭘﺎﺳﺦ داد» :روحاﻟﻘﺪس ﺑﺮ ﺗﻮ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ و ﻗﺪرت ﺧﺪاﯼ ﻣﺘﻌﺎل ﺑﺮ ﺗﻮ ﺳﺎﻳﻪ ﺧﻮاهﺪ اﻓﮑﻨﺪ .از اﻳﻦ روﯼ ،ﺁن ﻣﻮﻟﻮ ْد ﻣﻘﺪس و ﭘﺴﺮ ﺧﺪا ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ٣۶ .اﻳﻨﮏ اﻟﻴﺰاﺑﺖ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ از ﺧﻮﻳﺸﺎن ﺗﻮﺳﺖ ،در ﺳﻦ ﭘﻴﺮﯼ ﺁﺑﺴﺘﻦ اﺳﺖ و ﭘﺴﺮﯼ در راﻩ دارد .ﺁرﯼ ،او ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ ﻧﺎزاﺳﺖ ،در ﺷﺸﻤﻴﻦ ﻣﺎﻩ ﺁﺑﺴﺘﻨﯽ اﺳﺖ٣٧ .زﻳﺮا ﻧﺰد ﺧﺪا هﻴﭻ اﻣﺮﯼ ﻧﺎﻣﻤﮑﻦ ﻧﻴﺴﺖ!« ٣٨ﻣﺮﻳﻢ ﮔﻔﺖ» :ﮐﻨﻴﺰ ﺧﺪاوﻧﺪم .ﺁﻧﭽﻪ درﺑﺎرۀ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﯽ ،اﻧﺠﺎم ﺷﻮد «.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻓﺮﺷﺘﻪ از ﻧﺰد او رﻓﺖ.
دﻳﺪار ﻣﺮﻳﻢ از اﻟﻴﺰاﺑﺖ ٣٩در ﺁن روزهﺎ ،ﻣﺮﻳﻢ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﺑﻪﺷﺘﺎب ﺑﻪ ﺷﻬﺮﯼ در ﮐﻮهﺴﺘﺎن ﻳﻬﻮدﻳﻪ رﻓﺖ، ۴٠و ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ زﮐﺮﻳﺎ درﺁﻣﺪ و ﺑﻪ اﻟﻴﺰاﺑﺖ ﺳﻼم ﮐﺮد۴١ .ﭼﻮن اﻟﻴﺰاﺑﺖ ﺳﻼم ﻣﺮﻳﻢ را ﺷﻨﻴﺪ ،ﻃﻔﻞ در َرﺣِﻤﺶ ﺑﻪ ﺟﺴﺖ و ﺧﻴﺰ ﺁﻣﺪ ،و اﻟﻴﺰاﺑﺖ از روحاﻟﻘﺪس ﭘﺮ ﺷﺪ و ۴٢ﺑﻪ ﺑﺎﻧﮓ ﺑﻠﻨﺪ ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ در ﻣﻴﺎن زﻧﺎن ﻣﺒﺎرﮐﯽ ،و ﻣﺒﺎرﮎ اﺳﺖ ﻣﻴﻮۀ َرﺣِﻢ ﺗﻮ! ۴٣ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﻢ ﮐﻪ ﻣﺎدر ﺧﺪاوﻧﺪم ﻧﺰد ﻣﻦ ﺁﻳﺪ؟ ۴۴ﭼﻮن ﺻﺪاﯼ ﺳﻼم ﺗﻮ ﺑﻪﮔﻮﺷﻢ رﺳﻴﺪ ،ﻃﻔﻞ از ﺣ ِﻢ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺟﺴﺖ و ﺧﻴﺰ ﺁﻣﺪ۴۵ .ﻣﺒﺎرﮎ اﺳﺖ ﺁن ﮐﻪ اﻳﻤﺎن ﺁورْد ،زﻳﺮا ﺁﻧﭽﻪ ﺷﺎدﯼ در َر ِ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ«.
ﺳﺮود ﻣﺮﻳﻢ ۴۶ﻣﺮﻳﻢ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ: »ﺟﺎن ﻣﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﻣﯽﺳﺘﺎﻳﺪ ۴٧و روﺣﻢ در ﻧﺠﺎت دهﻨﺪﻩام ،ﺧﺪا ،ﺑﻪ وﺟﺪ ﻣﯽﺁﻳﺪ، ت ﮐﻨﻴ ِﺰ ﺧﻮد ﻧﻈﺮ اﻓﮑﻨﺪﻩ اﺳﺖ. ۴٨زﻳﺮا ﺑﺮ ﺣﻘﺎر ِ زﻳﻦ ﭘﺲ ،هﻤﮥ ﻧﺴﻠﻬﺎ ﺳﻌﺎدﺗﻤﻨﺪم ﻣﯽﺧﻮاﻧﻨﺪ، ۴٩زﻳﺮا ﺁن ﻗﺎدر ﮐﻪ ﻧﺎﻣﺶ ﻗﺪوس اﺳﺖ، ﮐﺎرهﺎﯼ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﺮاﻳﻢ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ. ۵٠رﺣﻤﺖ او ،ﻧﺴﻞ اﻧﺪر ﻧﺴﻞ، هﻤﮥ ﺗﺮﺳﻨﺪﮔﺎن او را در ﺑﺮ ﻣﯽﮔﻴﺮد. ۵١او ﺑﻪ ﺑﺎزوﯼ ﺧﻮد ،ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪاﻧﻪ ﻋﻤﻞ ﮐﺮدﻩ و ﮐﺴﺎﻧﯽ را ﮐﻪ اﻧﺪﻳﺸﻪهﺎﯼ ﻣﺘﮑﺒﺮاﻧﻪ در ﺳﺮ دارﻧﺪ ،ﭘﺮاﮐﻨﺪﻩ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ؛ ۵٢ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﻳﺎن را از ﺗﺨﺖ ﺑﻪ زﻳﺮ ﮐﺸﻴﺪﻩ وﻓﺮوﺗﻨﺎن را ﺳﺮاﻓﺮاز ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ؛ ۵٣ﮔﺮﺳﻨﮕﺎن را ﺑﻪ ﭼﻴﺰهﺎﯼ ﻧﻴﮑﻮ ﺳﻴﺮ ﮐﺮدﻩ و ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪان را ﺗﻬﯽدﺳﺖ رواﻧﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ. ۵۴او رﺣﻤﺖ ﺧﻮد را ﺑﻪﻳﺎد ﺁوردﻩ، و ﺧﺎدم ﺧﻮﻳﺶ اﺳﺮاﺋﻴﻞ را ﻳﺎرﯼ دادﻩ اﺳﺖ، ۵۵هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻴﺎﮐﺎن ﻣﺎ اﺑﺮاهﻴﻢ و ﻧﺴﻞ او وﻋﺪﻩ دادﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺎ اﺑﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﻨﺪ«. ۵۶ﻣﺮﻳﻢ ﺣﺪود ﺳﻪ ﻣﺎﻩ ﻧﺰد اﻟﻴﺰاﺑﺖ ﻣﺎﻧﺪ و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎزﮔﺸﺖ.
ﺗﻮﻟﺪ ﻳﺤﻴﯽ
۵٧ﭼﻮن زﻣﺎن وﺿﻊ ﺣﻤﻞ اﻟﻴﺰاﺑﺖ ﻓﺮارﺳﻴﺪ ،ﭘﺴﺮﯼ ﺑﺰاد۵٨ .هﻤﺴﺎﻳﮕﺎن و ﺧﻮﻳﺸﺎن ﭼﻮن ﺷﻨﻴﺪﻧﺪﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ رﺣﻤﺖ ﻋﻈﻴﻤﺶ را ﺑﺮ وﯼ ارزاﻧﯽ داﺷﺘﻪ ،در ﺷﺎدﯼ او ﺳﻬﻴﻢ ﺷﺪﻧﺪ. ۵٩در روز هﺸﺘﻢ ،ﺑﺮاﯼ ﺁﻳﻴﻦ ﺧﺘﻨﮥ ﻧﻮزاد ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﻧﺎم ﭘﺪرش زﮐﺮﻳﺎ را ﺑﺮ او ﺑﮕﺬارﻧﺪ۶٠ .اﻣﺎ ﻣﺎدر ﻧﻮزاد ﮔﻔﺖ» :ﻧﻪ! ﻧﺎم او ﺑﺎﻳﺪ ﻳﺤﻴﯽ ﺑﺎﺷﺪ۶١ «.ﮔﻔﺘﻨﺪ» :از ﺧﻮﻳﺸﺎن ﺗﻮ ﮐﺴﯽ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺎﻣﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﺳﺖ۶٢ «.ﭘﺲ ﺑﺎ اﺷﺎرﻩ ،ﻧﻈﺮ ﭘﺪر ﻧﻮزاد را درﺑﺎرۀ ﻧﺎم ﻓﺮزﻧﺪش ﺟﻮﻳﺎ ﺷﺪﻧﺪ۶٣ .زﮐﺮﻳﺎ ﻟﻮﺣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ،و در ﺑﺮاﺑﺮ ﺣﻴﺮت هﻤﮕﺎن ﻧﻮﺷﺖ: »ﻧﺎم او ﻳﺤﻴﯽ اﺳﺖ!« ۶۴در دم ،زﺑﺎﻧﺶ ﺑﺎز ﺷﺪ و دهﺎن ﺑﻪ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺧﺪا ﮔﺸﻮد۶۵ .ﺗﺮس ﺑﺮ هﻤﮥ هﻤﺴﺎﻳﮕﺎن ﻣﺴﺘﻮﻟﯽ ﮔﺸﺖ و ﻣﺮدم در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﮐﻮهﺴﺘﺎن ﻳﻬﻮدﻳﻪ در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ۶۶ .هﺮ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن را ﻣﯽﺷﻨﻴﺪ ،ﺷﮕﻔﺘﺰدﻩ ﻣﯽﭘﺮﺳﻴﺪ» :اﻳﻦ ﮐﻮدﮎ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﮐﺴﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ؟« زﻳﺮا دﺳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ هﻤﺮاﻩ او ﺑﻮد.
ﻧﺒﻮت زﮐﺮﻳﺎ ۶٧ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﺪر او ،زﮐﺮﻳﺎ ،از روحاﻟﻘﺪس ﭘﺮ ﺷﺪ و ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺒﻮت ﮐﺮد: »۶٨ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺑﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﺧﺪاﯼ اﺳﺮاﺋﻴﻞ، زﻳﺮا ﺑﻪ ﻳﺎرﯼ ﻗﻮم ﺧﻮﻳﺶ ﺁﻣﺪﻩ و اﻳﺸﺎن را رهﺎﻳﯽ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ اﺳﺖ. ۶٩او ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ ﺷﺎخ ﻧﺠﺎﺗﯽ در ﺧﺎﻧﺪان ﺧﺎدﻣﺶ ،داود ،ﺑﺮﭘﺎﯼ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ، ٧٠ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ در زﻣﺎﻧﻬﺎﯼ ﭘﻴﺸﻴﻦ ،از زﺑﺎن اﻧﺒﻴﺎﯼ ﻣﻘﺪس ﺧﻮد وﻋﺪﻩ ﻓﺮﻣﻮدﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ ٧١ﻣﺎ را از دﺳﺖ دﺷﻤﻨﺎن و هﻤﮥ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ از ﻣﺎ ﻧﻔﺮت دارﻧﺪ ،ﻧﺠﺎت ﺑﺨﺸﺪ، ٧٢ﺗﺎ ﺑﺮ ﻧﻴﺎﮐﺎﻧﻤﺎن رﺣﻤﺖ ﺑﻨﻤﺎﻳﺪ و ﻋﻬﺪ ﻣﻘﺪس ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪﻳﺎد ﺁورد؛ ٧٣هﻤﺎن ﺳﻮﮔﻨﺪﯼ را ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﭘﺪرﻣﺎن اﺑﺮاهﻴﻢ ﻳﺎد ﮐﺮد ٧۴ﮐﻪ ﻣﺎ را از دﺳﺖ دﺷﻤﻦ رهﺎﻳﯽ ﺑﺨﺸﺪ و ﻳﺎرﻳﻤﺎن دهﺪ ﮐﻪ او را ﺑﯽ هﻴﭻ واهﻤﻪ ﻋﺒﺎدت ﮐﻨﻴﻢ، ٧۵در ﺣﻀﻮرش ،ﺑﺎ ﻗﺪوﺳﻴﺖ و ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ،هﻤﮥ اﻳﺎم ﻋﻤﺮ. ﯽ ﺧﺪاﯼ ﻣﺘﻌﺎل ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺧﻮاهﯽ ﺷﺪ، ٧۶و ﺗﻮ ،اﯼ ﻓﺮزﻧﺪم ،ﻧﺒ ِ
زﻳﺮا ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺣﺮﮐﺖ ﺧﻮاهﯽ ﮐﺮد ﺗﺎ راﻩ را ﺑﺮاﯼ او ﺁﻣﺎدﻩ ﺳﺎزﯼ، ٧٧و ﺑﻪ ﻗﻮم او اﻳﻦ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻋﻄﺎ ﮐﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻣﺮزﻳﺪن ﮔﻨﺎهﺎﻧﺸﺎن ،اﻳﺸﺎن را ﻧﺠﺎت ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ، ٧٨زﻳﺮا ﺧﺪاﯼ ﻣﺎ رﺋﻮف و ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ. از هﻤﻴﻦ روﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻓﺘﺎب ﺗﺎﺑﺎن را از ﺳﭙﻬﺮ ﺑﺮﻳﻦ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺗﺎﺑﺎﻧﻴﺪ ٧٩ﺗﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ را ﮐﻪ در ﺗﺎرﻳﮑﯽ و ﺳﺎﻳﮥ ﻣﺮگ ﺳﺎﮐﻨﻨﺪ ،روﺷﻨﺎﻳﯽ ﺑﺨﺸﺪ، و ﮔﺎﻣﻬﺎﯼ ﻣﺎ را در ﻣﺴﻴﺮ ﺻﻠﺢ هﺪاﻳﺖ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ«. ٨٠و اﻣﺎ ﺁن ﮐﻮدﮎ رﺷﺪ ﻣﯽﮐﺮد و در روح ،ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ ﻣﯽﺷﺪ ،و ﺗﺎ روز ﻇﻬﻮر ﻋﻠﻨﯽاش ﺑﺮ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ،در ﺑﻴﺎﺑﺎن ﺑﻪﺳﺮ ﻣﯽﺑﺮد.
ﻟﻮﻗﺎ ٢ ﺗﻮﻟﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ س ﻗﻴﺼﺮ ﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﺻﺎدر ﮐﺮد ﺗﺎ ﻣﺮدﻣﺎن ﺟﻬﺎن هﻤﮕﯽ ١در ﺁن روزهﺎ ،ﺁﮔﻮﺳﺘﻮ ِ ﺳﺮﺷﻤﺎرﯼ ﺷﻮﻧﺪ٢ .اﻳﻦ ﮐﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺳﺮﺷﻤﺎرﯼ ﺑﻮد ،در اﻳﺎم ﻓﺮﻣﺎﻧﺪارﯼ ﮐﺮﻳﻨﻴﻮس ﺑﺮ ﺳﻮرﻳﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﯽﺷﺪ٣ .ﭘﺲ ،هﺮﮐﺲ رواﻧﮥ ﺷﻬﺮ ﺧﻮد ﺷﺪ ﺗﺎ ﻧﺎمﻧﻮﻳﺴﯽ ﺷﻮد۴ .ﻳﻮﺳﻒ ﻧﻴﺰ از ﺷﻬﺮ ﻧﺎﺻﺮۀ ﺟﻠﻴﻞ رهﺴﭙﺎر ﺑﻴﺖﻟﺤﻢ ،زادﮔﺎﻩ داود ﺷﺪ ،زﻳﺮا از ﻧﺴﻞ و ﺧﺎﻧﺪان داود ﺑﻮد۵ .او ﺑﺎ ﻧﺎﻣﺰدش ﻣﺮﻳﻢ ﮐﻪ زاﻳﻤﺎﻧﺶ ﻧﺰدﻳﮏ ﺑﻮد ،رواﻧﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺷﺪ ﺗﺎ ﻧﺎمﻧﻮﻳﺴﯽ ﺷﻮﻧﺪ. ۶در ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ،هﻨﮕﺎم زاﻳﻤﺎن ﻣﺮﻳﻢ ﻓﺮارﺳﻴﺪ ٧و ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻓﺮزﻧﺪش را ﮐﻪ ﭘﺴﺮ ﺑﻮد ﺑﻪدﻧﻴﺎ ﺁورد .او را در ﻗﻨﺪاﻗﯽ ﭘﻴﭽﻴﺪ و در ﺁﺧﻮرﯼ ﺧﻮاﺑﺎﻧﻴﺪ ،زﻳﺮا در ﻣﻬﻤﺎﻧﺴﺮا ﺟﺎﻳﯽ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﻧﺒﻮد.
ﺷﺒﺎﻧﺎن و ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ٨در ﺁن ﻧﻮاﺣﯽ ،ﺷﺒﺎﻧﺎﻧﯽ در ﺻﺤﺮا ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺷﺐ هﻨﮕﺎم از ﮔﻠﮥ ﺧﻮد ﭘﺎﺳﺪارﯼ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ٩ .ﻧﺎﮔﺎﻩ ﻓﺮﺷﺘﮥ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻇﺎهﺮ ﺷﺪ ،و ﻧﻮر ﺟﻼل ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﮔﺮدﺷﺎن ﺗﺎﺑﻴﺪ .ﺷﺒﺎﻧﺎن ﺳﺨﺖ وﺣﺸﺖ ﮐﺮدﻧﺪ١٠ ،اﻣﺎ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ» :ﻣﺘﺮﺳﻴﺪ ،زﻳﺮا ﺑﺸﺎرﺗﯽ ﺑﺮاﻳﺘﺎن دارم ،ﺧﺒﺮﯼ ﺑﺲ ﺷﺎدﯼﺑﺨﺶ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻗﻮم اﺳﺖ١١ :اﻣﺮوز در ﺷﻬﺮ داود، ﻧﺠﺎت دهﻨﺪﻩاﯼ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﺑﻪدﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪ .او ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ١٢ .ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻮزادﯼ را در ﻗﻨﺪاﻗﯽ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ و در ﺁﺧﻮرﯼ ﺧﻮاﺑﻴﺪﻩ ﺧﻮاهﻴﺪ ﻳﺎﻓﺖ١٣ «.ﻧﺎﮔﺎﻩ ﮔﺮوهﯽ ﻋﻈﻴﻢ از ﻟﺸﮑﺮﻳﺎن ﺁﺳﻤﺎن ﻇﺎهﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ هﻤﺮاﻩ ﺁن ﻓﺮﺷﺘﻪ در ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺧﺪا ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ:
»١۴ﺟﻼل ﺑﺮ ﺧﺪا در ﻋﺮش ﺑﺮﻳﻦ، و ﺁراﻣﺶ ﺑﺮ ﻣﺮدﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻣﻮرد ﻟﻄﻒ اوﻳﻨﺪ«. ١۵و ﭼﻮن ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن از ﻧﺰد اﻳﺸﺎن ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﻓﺮارﻓﺘﻨﺪ ،ﺷﺒﺎﻧﺎن ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﮔﻔﺘﻨﺪ: »ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺑﻪ ﺑﻴﺖَﻟﺤِﻢ روﻳﻢ و ﺁﻧﭽﻪ را روﯼ دادﻩ و ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ را از ﺁن ﺁﮔﺎﻩ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ، ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ١۶ «.ﭘﺲ ﺑﻪﺷﺘﺎب رﻓﺘﻨﺪ و ﻣﺮﻳﻢ و ﻳﻮﺳﻒ و ﻧﻮزاد ﺧﻔﺘﻪ در ﺁﺧﻮر را ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ. ١٧ﭼﻮن ﻧﻮزاد را دﻳﺪﻧﺪ ،ﺳﺨﻨﯽ را ﮐﻪ درﺑﺎرۀ او ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،ﭘﺨﺶ ﮐﺮدﻧﺪ. ١٨و هﺮﮐﻪ ﻣﯽﺷﻨﻴﺪ ،از ﺳﺨﻦ ﺷﺒﺎﻧﺎن در ﺷﮕﻔﺖ ﻣﯽﺷﺪ١٩ .اﻣﺎ ﻣﺮﻳﻢ ،اﻳﻦ هﻤﻪ را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﯽﺳﭙﺮد و درﺑﺎرۀ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽاﻧﺪﻳﺸﻴﺪ٢٠ .ﺷﺒﺎﻧﺎن ﮐﻪ هﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،ﺑﯽ ﮐﻢ و ﮐﺎﺳﺖ دﻳﺪﻩ و ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا را ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺁﻧﻬﺎ ﺟﻼل ﻣﯽدادﻧﺪ و ﺣﻤﺪ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ ،ﺑﺎزﮔﺸﺘﻨﺪ.
ﺁﻳﻴﻦ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻋﻴﺴﯽ در ﺧﺎﻧﮥ ﺧﺪا ٢١در روز هﺸﺘﻢ ،ﭼﻮن زﻣﺎن ﺧﺘﻨﮥ ﻧﻮزاد ﻓﺮارﺳﻴﺪ ،او را ﻋﻴﺴﯽ ﻧﺎم ﻧﻬﺎدﻧﺪ .اﻳﻦ هﻤﺎن ﻧﺎﻣﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻓﺮﺷﺘﻪ ،ﭘﻴﺶ از ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ او در َرﺣِﻢ ﻣﺮﻳﻢ ،ﺑﺮ وﯼ ﻧﻬﺎدﻩ ﺑﻮد. ٢٢ﭼﻮن اﻳﺎم ﺗﻄﻬﻴﺮ اﻳﺸﺎن ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪﭘﺎﻳﺎن رﺳﻴﺪ ،ﻳﻮﺳﻒ و ﻣﺮﻳﻢ ﻋﻴﺴﺎﯼ ﻧﻮزاد را ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﺮدﻧﺪ ﺗﺎ او را ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﮐﻨﻨﺪ٢٣ .اﻳﻦ ﺑﻪ ﭘﻴﺮوﯼ از ﺁن ﺣﮑﻢ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ »هﺮ ﭘﺴﺮﯼ ﮐﻪ ﻧﺨﺴﺘﺰادﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ وﻗﻒ ﺷﻮد«. ٢۴ﺁﻧﺎن هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﻃﺒﻖ ﺷﺮﻳﻌﺖ ،ﻳﮏ ﺟﻔﺖ ﻗﻤﺮﯼ ﻳﺎ ﺟﻮﺟﻪ ﮐﺒﻮﺗﺮ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮐﻨﻨﺪ. ٢۵در ﺁن زﻣﺎن ،ﻣﺮدﯼ ﭘﺎرﺳﺎ و دﻳﻨﺪار ،ﺷﻤﻌﻮن ﻧﺎم ،در اورﺷﻠﻴﻢ ﻣﯽزﻳﺴﺖ ﮐﻪ در اﻧﺘﻈﺎر ﺗﺴﻠﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﻮد و روحاﻟﻘﺪس ﺑﺮ او ﻗﺮار داﺷﺖ٢۶ .روحاﻟﻘﺪس ﺑﺮ او ﺁﺷﮑﺎر ﺢ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﻧﺒﻴﻨﺪ ،ﻧﺨﻮاهﺪ ﻣﺮد٢٧ .ﭘﺲ ﺷﻤﻌﻮن ﺑﻪ هﺪاﻳﺖ روح وارد ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺎ ﻣﺴﻴ ِ ﺻﺤﻦ ﻣﻌﺒﺪ ﺷﺪ و ﭼﻮن واﻟﺪﻳﻦ ﻋﻴﺴﺎﯼ ﻧﻮزاد او را ﺁوردﻧﺪ ﺗﺎ ﺁﻳﻴﻦ ﺷﺮﻳﻌﺖ را ﺑﺮاﻳﺶ ﺑﻪﺟﺎﯼ ﺁورﻧﺪ٢٨ ،ﺷﻤﻌﻮن او را در ﺁﻏﻮش ﮔﺮﻓﺖ و ﺧﺪا را ﺳﺘﺎﻳﺶﮐﻨﺎن ﮔﻔﺖ: »٢٩اﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﺣﺎل ﺑﻨﺎ ﺑﻪ وﻋﺪۀ ﺧﻮد، ﺧﺎدﻣﺖ را ﺑﻪﺳﻼﻣﺖ ﻣﺮﺧﺺ ﻓﺮﻣﺎ. ٣٠زﻳﺮا ﭼﺸﻤﺎن ﻣﻦ ﻧﺠﺎت ﺗﻮ را دﻳﺪﻩ اﺳﺖ، ٣١ﻧﺠﺎﺗﯽ ﮐﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ دﻳﺪﮔﺎن هﻤﮥ ﻗﻮﻣﻬﺎ ﻓﺮاهﻢ ﮐﺮدﻩاﯼ، ٣٢ﻧﻮرﯼ ﺑﺮاﯼ ﺁﺷﮑﺎر ﮐﺮدن ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﺮ ﻗﻮﻣﻬﺎﯼ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ و ﺟﻼﻟﯽ ﺑﺮاﯼ ﻗﻮم ﺗﻮ اﺳﺮاﺋﻴﻞ«.
٣٣ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﻋﻴﺴﯽ از ﺳﺨﻨﺎﻧﯽ ﮐﻪ درﺑﺎرۀ او ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ،در ﺷﮕﻔﺖ ﺷﺪﻧﺪ٣۴ .ﺳﭙﺲ ﺷﻤﻌﻮن ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮﮐﺖ داد و ﺑﻪ ﻣﺮﻳﻢ ﻣﺎدر او ﮔﻔﺖ» :ﻣﻘﺪر اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﻮدﮎ ﻣﻮﺟﺐ اﻓﺘﺎدن و ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻦ ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺷﻮد .او ﺁﻳﺖ و ﻧﺸﺎﻧﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ در ﺑﺮاﺑﺮش ﺧﻮاهﻨﺪ اﻳﺴﺘﺎد٣۵ ،و ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ،اﻧﺪﻳﺸﮥ دﻟﻬﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﺁﺷﮑﺎر ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ و ﺷﻤﺸﻴﺮﯼ ﻧﻴﺰ در ﻗﻠﺐ ﺗﻮ ﻓﺮو ﺧﻮاهﺪ رﻓﺖ«. ٣۶در ﺁﻧﺠﺎ ﻧﺒﻴﻪاﯼ ﻣﯽزﻳﺴﺖ ،ﺁﻧّﺎ ﻧﺎم ،دﺧﺘﺮ ﻓﻨﻮﺋﻴﻞ از ﻗﺒﻴﻠﮥ اﺷﻴﺮ ،ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺎﻟﺨﻮردﻩ ﺑﻮد .ﺁﻧّﺎ ﭘﺲ از هﻔﺖ ﺳﺎل زﻧﺎﺷﻮﻳﯽ ،ﺷﻮهﺮش را از دﺳﺖ دادﻩ ﺑﻮد ٣٧و ﺗﺎ هﺸﺘﺎد و ﭼﻬﺎر ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺑﻴﻮﻩ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮد .او هﻴﭽﮕﺎﻩ ﻣﻌﺒﺪ را ﺗﺮﮎ ﻧﻤﯽﮐﺮد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺷﺒﺎﻧﻪروز ،ﺑﺎ روزﻩ و دﻋﺎ ﺑﻪ ﻋﺒﺎدت ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻮد٣٨ .او ﻧﻴﺰ در هﻤﺎن هﻨﮕﺎم ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪ و ﺧﺪا را ﺳﭙﺎس ﮔﻔﺘﻪ ،ﺑﺎ هﻤﮥ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭼﺸﻢ اﻧﺘﻈﺎر رهﺎﻳﯽ اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﻮدﻧﺪ ،درﺑﺎرۀ ﻋﻴﺴﯽ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ. ٣٩ﭼﻮن ﻳﻮﺳﻒ و ﻣﺮﻳﻢ ﺁﻳﻴﻦ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﻪﮔﻤﺎل اﻧﺠﺎم دادﻧﺪ ،ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﺧﻮد ﻧﺎﺻﺮﻩ ،واﻗﻊ در ﺟﻠﻴﻞ ،ﺑﺎزﮔﺸﺘﻨﺪ۴٠ .ﺑﺎرﯼ ،ﺁن ﮐﻮدﮎ رﺷﺪ ﻣﯽﮐﺮد و ﻗﻮﯼ ﻣﯽﺷﺪ .او ﭘﺮ از ﺣﮑﻤﺖ ﺑﻮد و ﻓﻴﺾ ﺧﺪا ﺑﺮ او ﻗﺮار داﺷﺖ.
ﻋﻴﺴﺎﯼ ﻧﻮﺟﻮان در ﺧﺎﻧﮥ ﺧﺪا ۴١واﻟﺪﻳﻦ ﻋﻴﺴﯽ هﺮ ﺳﺎل ﺑﺮاﯼ ﻋﻴﺪ ِﭘﺴَﺢ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﻣﯽرﻓﺘﻨﺪ۴٢ .ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ دوازدﻩ ﺳﺎﻟﻪ ﺷﺪ ،ﺑﻪ رﺳﻢ ﻋﻴﺪ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ رﻓﺘﻨﺪ۴٣ .ﭘﺲ از ﭘﺎﻳﺎن ﺁﻳﻴﻦ ﻋﻴﺪ ،ﭼﻮن واﻟﺪﻳﻨﺶ راﻩ ﺑﺎزﮔﺸﺖ را ﭘﻴﺶ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ،ﻋﻴﺴﺎﯼ ﻧﻮﺟﻮان در اورﺷﻠﻴﻢ ﻣﺎﻧﺪ .اﻣﺎ ﺁﻧﻬﺎ از اﻳﻦ اﻣﺮ ﺁﮔﺎﻩ ﻧﺒﻮدﻧﺪ۴۴ ،ﺑﻠﮑﻪ ﭼﻮن ﻣﯽﭘﻨﺪاﺷﺘﻨﺪ در ﮐﺎروان اﺳﺖ ،روزﯼ ﺗﻤﺎم ﺳﻔﺮ ﮐﺮدﻧﺪ. ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﻪ ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ ﻋﻴﺴﯽ در ﻣﻴﺎن ﺧﻮﻳﺸﺎوﻧﺪان و دوﺳﺘﺎن ﺑﺮﺁﻣﺪﻧﺪ۴۵ .و ﭼﻮن او را ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ ،در ﺟﺴﺘﺠﻮﻳﺶ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﺎزﮔﺸﺘﻨﺪ۴۶ .ﭘﺲ از ﺳﻪ روز ،ﺳﺮاﻧﺠﺎم او را در ﻣﻌﺒﺪ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ .او در ﻣﻴﺎن ﻣﻌﻠﻤﺎن ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد و ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺎن اﻳﺸﺎن ﮔﻮش ﻓﺮاﻣﯽداد و از ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺮﺳﺸﻬﺎ ﻣﯽﮐﺮد۴٧ .هﺮ ﮐﻪ ﺳﺨﻨﺎن او را ﻣﯽﺷﻨﻴﺪ ،از ﻓﻬﻢ او و ﭘﺎﺳﺨﻬﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻣﯽداد ،در ﺷﮕﻔﺖ ﻣﯽﺷﺪ۴٨ .ﭼﻮن واﻟﺪﻳﻨﺶ او را در ﺁﻧﺠﺎ دﻳﺪﻧﺪ ،ﺷﮕﻔﺘﺰدﻩ ﺷﺪﻧﺪ .ﻣﺎدرش ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﭘﺴﺮم ،ﭼﺮا ﺑﺎ ﻣﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮدﯼ؟ ﭘﺪرت و ﻣﻦ ﺑﺎ ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﺑﺴﻴﺎر در ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ ﺗﻮ ﺑﻮدﻳﻢ۴٩ «.اﻣﺎ او در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :ﭼﺮا ﻣﺮا ﻣﯽﺟﺴﺘﻴﺪ؟ ﻣﮕﺮ ﻧﻤﯽداﻧﺴﺘﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﺑﺎﻳﺪ در ﺧﺎﻧﮥ ﭘﺪرم ﺑﺎﺷﻢ؟« ۵٠اﻣﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻌﻨﺎﯼ اﻳﻦ ﺳﺨﻦ را درﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ۵١ .ﭘﺲ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺑﻪراﻩ اﻓﺘﺎد و ﺑﻪ ﻧﺎﺻﺮﻩ رﻓﺖ و ﻣﻄﻴﻊ اﻳﺸﺎن ﺑﻮد .اﻣﺎ ﻣﺎدرش ﺗﻤﺎﻣﯽ اﻳﻦ اﻣﻮر را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﯽﺳﭙﺮد. ۵٢و ﻋﻴﺴﯽ در ﻗﺎﻣﺖ و ﺣﮑﻤﺖ ،و در ﻣﺤﺒﻮﺑﻴﺖ ﻧﺰد ﺧﺪا و ﻣﺮدم ،ﺗﺮﻗﯽ ﻣﯽﮐﺮد.
ﻟﻮﻗﺎ ٣ ﻳﺤﻴﯽ راﻩ را هﻤﻮار ﻣﯽﮐﻨﺪ
س ﻗﻴﺼﺮ ،هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﭘﻨﻄﻴﻮس ﭘﻴﻼﻃﻮس ١در ﭘﺎﻧﺰدهﻤﻴﻦ ﺳﺎل ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﻳﯽ ﺗﻴﺒﺮﻳﻮ ِ واﻟﯽ ﻳﻬﻮدﻳﻪ ﺑﻮد ،هﻴﺮودﻳﺲ ﺣﺎﮐﻢ ﺟﻠﻴﻞ ،و ﺑﺮادرش ﻓﻴﻠﻴﭗ ﺣﺎﮐﻢ اﻳﺘﻮرﻳﻪ و ﺗﺮاﺧﻮﻧﻴﺘﻴﺲ، ﻟﻴﺴﺎﻧﻴﻮس ﺣﺎﮐﻢ ﺁﺑﻠﻴﻪ٢ ،و ﺣﻨﺎ و ﻗﻴﺎﻓﺎ ﮐﺎهﻨﺎن اﻋﻈﻢ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﮐﻼم ﺧﺪا در ﺑﻴﺎﺑﺎن ﺑﺮ ﻳﺤﻴﯽ، ﭘﺴﺮ زﮐﺮﻳﺎ ،ﻧﺎزل ﺷﺪ٣ .ﭘﺲ ﻳﺤﻴﯽ ﺑﻪ ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﻧﻮاﺣﯽ اردن ﻣﯽرﻓﺖ و ﺑﻪ ﻣﺮدم ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﯽﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺁﻣﺮزش ﮔﻨﺎهﺎن ﺧﻮد ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﻨﺪ و ﺗﻌﻤﻴﺪ ﮔﻴﺮﻧﺪ۴ .در اﻳﻦﺑﺎرﻩ در ﮐﺘﺎب ﺳﺨﻨﺎن اﺷﻌﻴﺎﯼ ﻧﺒﯽ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ: »ﻧﺪاﯼ ﺁن ﮐﻪ در ﺑﻴﺎﺑﺎن ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﻣﯽﺁورد: ›راﻩ را ﺑﺮاﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁﻣﺎدﻩ ﮐﻨﻴﺪ! ﻣﺴﻴﺮ او را هﻤﻮار ﺳﺎزﻳﺪ! ۵هﻤﮥ درﻩهﺎ ﭘﺮ و هﻤﮥ ﮐﻮهﻬﺎ و ﺗﭙﻪهﺎ ﭘﺴﺖ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ، راهﻬﺎﯼ ﮐﺞ راﺳﺖ و ﻣﺴﻴﺮهﺎﯼ ﻧﺎهﻤﻮار هﻤﻮار ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﺸﺖ. ۶ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺑﺸﺮ ﻧﺠﺎت ﺧﺪا را ﺧﻮاهﻨﺪ دﻳﺪ«‹. ٧ﻳﺤﻴﯽ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﺟﻤﺎﻋﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻧﺰد او ﻣﯽﺁﻣﺪﻧﺪ ،ﻣﯽﮔﻔﺖ» :اﯼ اﻓﻌﯽزادﮔﺎن ،ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ هﺸﺪار داد ﮐﻪ از ﻏﻀﺒﯽ ﮐﻪ در ﭘﻴﺶ اﺳﺖ ﺑﮕﺮﻳﺰﻳﺪ؟ ٨ﭘﺲ ﺛﻤﺮات ﺷﺎﻳﺴﺘﮥ ﺗﻮﺑﻪ ﺑﻴﺎورﻳﺪ و ﺑﺎ ﺧﻮد ﻣﮕﻮﻳﻴﺪ ﮐﻪ› :ﭘﺪر ﻣﺎ اﺑﺮاهﻴﻢ اﺳﺖ ‹.زﻳﺮا ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺧﺪا ﻗﺎدر اﺳﺖ از اﻳﻦ ﺳﻨﮕﻬﺎ ﻓﺮزﻧﺪان ﺑﺮاﯼ اﺑﺮاهﻴﻢ ﭘﺪﻳﺪ ﺁورد. ٩هﻢاﮐﻨﻮن ﺗﻴﺸﻪ ﺑﺮ رﻳﺸﮥ درﺧﺘﺎن ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .هﺮ درﺧﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻴﻮۀ ﺧﻮب ﻧﺪهﺪ، ﺑﺮﻳﺪﻩ و در ﺁﺗﺶ اﻓﮑﻨﺪﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ«. ١٠ﺟﻤﺎﻋﺖ از او ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﭘﺲ ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮑﻨﻴﻢ؟« ١١ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺁن ﮐﻪ دو ﺟﺎﻣﻪ دارد ،ﻳﮑﯽ را ﺑﻪ ﺁن ﮐﻪ ﻧﺪارد ﺑﺪهﺪ ،و ﺁن ﮐﻪ ﺧﻮراﮎ دارد ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﻨﺪ«. ١٢ﺧﺮاﺟﮕﻴﺮان ﻧﻴﺰ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ .از او ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :اﺳﺘﺎد ،ﻣﺎ ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮑﻨﻴﻢ؟« ١٣ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺑﻴﺶ از ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻘﺮر ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺧﺮاج ﻣﺴﺘﺎﻧﻴﺪ١۴ «.ﺳﺮﺑﺎزان ﻧﻴﺰ از او ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﻣﺎ ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮑﻨﻴﻢ؟« ﮔﻔﺖ» :ﺑﺰور از ﮐﺴﯽ ﭘﻮل ﻧﮕﻴﺮﻳﺪ و ﺑﺮ هﻴﭻ ﮐﺲ اﻓﺘﺮا ﻣﺰﻧﻴﺪ و ﺑﻪ ﻣﺰد ﺧﻮﻳﺶ ﻗﺎﻧﻊ ﺑﺎﺷﻴﺪ«. ١۵ﻣﺮدم ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻧﻪ در اﻧﺘﻈﺎر ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﺎ ﺧﻮد ﻣﯽاﻧﺪﻳﺸﻴﺪﻧﺪ ﺁﻳﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻳﺤﻴﯽ هﻤﺎن ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺎﺷﺪ؟ ١۶ﭘﺎﺳﺦ ﻳﺤﻴﯽ ﺑﻪ هﻤﮥ ﺁﻧﻬﺎ اﻳﻦ ﺑﻮد» :ﻣﻦ ﺷﻤﺎ را ﺑﺎ ﺁب ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻣﯽدهﻢ ،اﻣﺎ ﮐﺴﯽ ﺗﻮاﻧﺎﺗﺮ از ﻣﻦ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺣﺘﯽ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻧﻴﺴﺘﻢ ﺑﻨﺪ ﮐﻔﺸﻬﺎﻳﺶ را ﺑﮕﺸﺎﻳﻢ .او ﺷﻤﺎ را ﺑﺎ روحاﻟﻘﺪس و ﺁﺗﺶ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﺧﻮاهﺪ داد١٧ .او ﮐﺞﺑﻴﻞ ﺧﻮد را در دﺳﺖ دارد ﺗﺎ ﺧﺮﻣﻨﮕﺎﻩ ﺧﻮد را ﭘﺎﮎ ﮐﻨﺪ و ﮔﻨﺪم را در اﻧﺒﺎر ﺧﻮﻳﺶ ذﺧﻴﺮﻩ ﻧﻤﺎﻳﺪ ،اﻣﺎ ﮐﺎﻩ را ﺑﺎ ﺁﺗﺸﯽ ﺧﺎﻣﻮﺷﯽﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺳﻮزاﻧﻴﺪ«. ١٨و ﻳﺤﻴﯽ ﺑﺎ اﻧﺪرزهﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎر دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻣﺮدم ﺑﺸﺎرت ﻣﯽداد١٩ .اﻣﺎ ﭼﻮن هﻴﺮودﻳﺲ ﺣﺎﮐﻢ ،درﺑﺎرۀ هﻴﺮودﻳﺎ ،هﻤﺴﺮ ﺑﺮادرش ،و ﻧﻴﺰ ﺷﺮارﺗﻬﺎﯼ دﻳﮕﺮﯼ ﮐﻪ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ،از
ﻳﺤﻴﯽ ﺗﻮﺑﻴﺦ ﺷﺪ٢٠ ،او را ﺑﻪ زﻧﺪان اﻧﺪاﺧﺖ و ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺧﻄﺎﻳﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺮ ﺧﻄﺎهﺎﯼ ﺧﻮد اﻓﺰود.
ﺗﻌﻤﻴﺪ و ﺷﺠﺮﻩﻧﺎﻣﮥ ﻋﻴﺴﯽ ٢١هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ هﻤﮥ ﻣﺮدم ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻣﯽﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ ﻧﻴﺰ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﮔﺮﻓﺖ .در هﻤﺎن ﺣﺎل ﮐﻪ او دﻋﺎ ﻣﯽﮐﺮد ،ﺁﺳﻤﺎن ﮔﺸﻮدﻩ ﺷﺪ ٢٢و روحاﻟﻘﺪس ﺑﻪ ﺷﮑﻠﯽ ﻗﺎﺑﻞ رؤﻳﺖ ،هﻤﭽﻮن ﮐﺒﻮﺗﺮﯼ ﺑﺮ او ﻓﺮود ﺁﻣﺪ و ﻧﺪاﻳﯽ از ﺁﺳﻤﺎن دررﺳﻴﺪ ﮐﻪ »ﺗﻮ ﭘﺴﺮ ﻣﺤﺒﻮب ﻣﻦ هﺴﺘﯽ ،و ﻣﻦ از ﺗﻮ ﺧﺸﻨﻮدم«. ٢٣ﻋﻴﺴﯽ ﺣﺪود ﺳﯽ ﺳﺎل داﺷﺖ ﮐﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﺧﻮد را ﺁﻏﺎز ﮐﺮد .او ﺑﻪ ﮔﻤﺎن ﻣﺮدم ﭘﺴﺮ ﻳﻮﺳﻒ ﺑﻮد ،و ﻳﻮﺳﻒ ﭘﺴﺮ هﺎﻟﯽ٢۴ ،ﭘﺴﺮ ﻣﺘﺎت ،ﭘﺴﺮ ﻻوﯼ ،ﭘﺴﺮ ﻣﻠﮑﯽ ،ﭘﺴﺮ َﻳﻨّﺎ ،ﭘﺴﺮ ﻳﻮﺳﻒ٢۵ ،ﭘﺴﺮ ﻣَﺘﺎﺗﻴﺎ ،ﭘﺴﺮ ﺁﻣﻮس ،ﭘﺴﺮ ﻧﺎﺣﻮم ،ﭘﺴﺮ ﺣﺴﻠﯽ ،ﭘﺴﺮ َﻧﺠّﯽ٢۶ ،ﭘﺴﺮ َﻣﺌَﺖ، ﭘﺴﺮ ﻣﺘﺎﺗﻴﺎ ،ﭘﺴﺮ ﺷﻤﻌﯽ ،ﭘﺴﺮ ﻳﻮﺳﺦ ،ﭘﺴﺮ ﻳﻮدا٢٧ ،ﭘﺴﺮ ﻳﻮﺣﻨﺎن ،ﭘﺴﺮ رﻳﺴﺎ ،ﭘﺴﺮ زروﺑﺎﺑﻞ ،ﭘﺴﺮ ﺳﺎﺋِﻠﺘﯽ ﺋﻴﻞ ،ﭘﺴﺮ ﻧﻴﺮﯼ٢٨ ،ﭘﺴﺮ ﻣﻠﮑﯽ ،ﭘﺴﺮ َادّﯼ ،ﭘﺴﺮ ﻗﻮﺳﺎم ،ﭘﺴﺮ اﻳﻠﻤﻮدام ،ﭘﺴﺮ ﻋﻴﺮ٢٩ ،ﭘﺴﺮ ﻳﻮﺷﻊ ،ﭘﺴﺮ اﻳﻠﻌﺎذر ،ﭘﺴﺮ ﻳﻮرﻳﻢ ،ﭘﺴﺮ ﻣﺘﺎت ،ﭘﺴﺮ ﻻوﯼ، ٣٠ﭘﺴﺮ ﺷﻤﻌﻮن ،ﭘﺴﺮ ﻳﻬﻮدا ،ﭘﺴﺮ ﻳﻮﺳﻒ ،ﭘﺴﺮ ﻳﻮﻧﺎن ،ﭘﺴﺮ اﻳﻠﻴﺎﻗﻴﻢ٣١ ،ﭘﺴﺮ ﻣﻠﻴﺎ ،ﭘﺴﺮ ﻣﻴﻨﺎن ،ﭘﺴﺮ ﻣﺘﺎﺗﺎ ،ﭘﺴﺮ ﻧﺎﺗﺎن ،ﭘﺴﺮ داود٣٢ ،ﭘﺴﺮ ﻳﺴﯽ ،ﭘﺴﺮ ﻋﻮﺑﻴﺪ ،ﭘﺴﺮ ﺑﻮﻋﺰ ،ﭘﺴﺮ ﺷﻠﻤﻮن ،ﭘﺴﺮ ﻧﺤﺸﻮن٣٣ ،ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻴﻨﺎداب ،ﭘﺴﺮ ارام ،ﭘﺴﺮ ﺣﺼﺮون ،ﭘﺴﺮ ﻓﺎرص ،ﭘﺴﺮ ﻳﻬﻮدا٣۴ ،ﭘﺴﺮ ﻳﻌﻘﻮب ،ﭘﺴﺮ اﺳﺤﺎق ،ﭘﺴﺮ اﺑﺮاهﻴﻢ ،ﭘﺴﺮ ﺗﺎرح ،ﭘﺴﺮ ﻧﺎﺣﻮر٣۵ ،ﭘﺴﺮ ﺳِﺮوج ،ﭘﺴﺮ رﻋﻮ ،ﭘﺴﺮ ﻓﺎﻟﺞ ،ﭘﺴﺮ ﻋﺎﺑﺮ ،ﭘﺴﺮ ﺷﺎﻟﺢ٣۶ ،ﭘﺴﺮ ﻗﻴﻨﺎن ،ﭘﺴﺮ ارﻓﮑﺸﺎد ،ﭘﺴﺮ ﺳﺎم ،ﭘﺴﺮ ﻧﻮح ،ﭘﺴﺮ ﻻﻣﮏ٣٧ ،ﭘﺴﺮ ﻣﺘﻮﺷﺎﻟﺢ ،ﭘﺴﺮ ﺧﻨﻮخ ،ﭘﺴﺮ ﻳﺎرِد ،ﭘﺴﺮ َﻣ َﻬﻠَﻞﺋﻴﻞ، ﭘﺴﺮ ﻗﻴﻨﺎن٣٨ ،ﭘﺴﺮ اﻧﻮش ،ﭘﺴﺮ ﺷﻴﺚ ،ﭘﺴﺮ ﺁدم ،ﭘﺴﺮ ﺧﺪا.
ﻟﻮﻗﺎ ۴ ﻋﻴﺴﯽ در ﺑﻮﺗﮥ ﺁزﻣﺎﻳﺶ ١ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺮ از روحاﻟﻘﺪس ،از رود اردن ﺑﺎزﮔﺸﺖ و روح او را در ﺑﻴﺎﺑﺎن هﺪاﻳﺖ ﻣﯽﮐﺮد٢ .در ﺁﻧﺠﺎ اﺑﻠﻴﺲ ﭼﻬﻞ روز او را وﺳﻮﺳﻪ ﮐﺮد .در ﺁن روزهﺎ ﭼﻴﺰﯼ ﻧﺨﻮرد ،و در ﭘﺎﻳﺎن ﺁن ﻣﺪت ،ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺷﺪ٣ .ﭘﺲ اﺑﻠﻴﺲ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :اﮔﺮ ﭘﺴﺮ ﺧﺪاﻳﯽ ،ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﻨﮓ ﺑﮕﻮ ﻧﺎن ﺷﻮد۴ «.ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ›اﻧﺴﺎن ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻧﺎن زﻧﺪﻩ ﻧﻴﺴﺖ«‹. ۵ﺳﭙﺲ اﺑﻠﻴﺲ او را ﺑﻪ ﻣﮑﺎﻧﯽ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺮد و در دَﻣﯽ هﻤﮥ ﺣﮑﻮﻣﺘﻬﺎﯼ ﺟﻬﺎن را ﺑﻪ او ﻧﺸﺎن داد ۶و ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ اﻳﻦ هﻤﻪ ﻗﺪرت و ﺷﻮﮐﺖ را ﺑﻪ ﺗﻮ ﺧﻮاهﻢ ﺑﺨﺸﻴﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺳﭙﺮدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﻣﺨﺘﺎرم ﺁن را ﺑﻪ هﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﻢ ﺑﺪهﻢ٧ .ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ ﭘﺮﺳﺘﺸﻢ ﮐﻨﯽ ﺗﺎ اﻳﻦ هﻤﻪ از ﺁن ﺗﻮ ﮔﺮدد٨ «.ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ: » ›ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﺧﺪاﯼ ﺧﻮد را ﺑﭙﺮﺳﺖ
و ﺗﻨﻬﺎ او را ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻦ«‹. ٩ﺁﻧﮕﺎﻩ اﺑﻠﻴﺲ او را ﺑﻪ ﺷﻬﺮ اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﺮد و ﺑﺮ ﻓﺮاز ﻣﻌﺒﺪ ﻗﺮار داد و ﮔﻔﺖ» :اﮔﺮ ﭘﺴﺮ ﺧﺪا ﻳﯽ ،ﺧﻮد را از اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻪ زﻳﺮ اﻓﮑﻦ١٠ .زﻳﺮا ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ: » ›درﺑﺎرۀ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺧﻮد ﻓﺮﻣﺎن ﺧﻮاهﺪ داد ﺗﺎ از ﺗﻮ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﮐﻨﻨﺪ. ١١ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻮ را ﺑﺮ دﺳﺘﻬﺎﻳﺸﺎن ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﺮﻓﺖ ﻣﺒﺎدا ﭘﺎﻳﺖ را ﺑﻪ ﺳﻨﮕﯽ ﺑﺰﻧﯽ«‹. ١٢ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ› :ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﺧﺪاﯼ ﺧﻮد را ﻣﻴﺎزﻣﺎ١٣ «‹.ﭼﻮن اﺑﻠﻴﺲ هﻤﮥ اﻳﻦ وﺳﻮﺳﻪهﺎ را ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﺎﻧﻴﺪ ،او را ﺗﺎ ﻓﺮﺻﺘﯽ دﻳﮕﺮ ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺖ.
ﻃﺮد ﻋﻴﺴﯽ در ﻧﺎﺻﺮﻩ ١۴ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﻧﻴﺮوﯼ روح ﺑﻪ ﺟﻠﻴﻞ ﺑﺎزﮔﺸﺖ و ﺧﺒﺮ او در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺁن ﻧﻮاﺣﯽ ﭘﻴﭽﻴﺪ. ١۵او در ﮐﻨﻴﺴﻪهﺎﯼ اﻳﺸﺎن ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽداد ،و هﻤﻪ وﯼ را ﻣﯽﺳﺘﻮدﻧﺪ. ١۶ﭘﺲ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﻧﺎﺻﺮﻩ ،ﮐﻪ در ﺁن ﭘﺮورش ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،رﻓﺖ و در روز ﺷﺒﺎت ،ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻤﻮل ﺑﻪ ﮐﻨﻴﺴﻪ درﺁﻣﺪ .و ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﺗﺎ ﺗﻼوت ﮐﻨﺪ١٧ .ﻃﻮﻣﺎر اﺷﻌﻴﺎﯼ ﻧﺒﯽ را ﺑﻪ او دادﻧﺪ .ﭼﻮن ﺁن را ﮔﺸﻮد ،ﻗﺴﻤﺘﯽ را ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: »١٨روح ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﻣﻦ اﺳﺖ، زﻳﺮا ﻣﺮا ﻣﺴﺢ ﮐﺮدﻩ ﺗﺎ ﻓﻘﻴﺮان را ﺑﺸﺎرت دهﻢ و ﻣﺮا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺗﺎ رهﺎﻳﯽ را ﺑﻪ اﺳﻴﺮان و ﺑﻴﻨﺎﻳﯽ را ﺑﻪ ﻧﺎﺑﻴﻨﺎﻳﺎن اﻋﻼم ﮐﻨﻢ، و ﺳﺘﻤﺪﻳﺪﮔﺎن را رهﺎﻳﯽ ﺑﺨﺸﻢ، ١٩و ﺳﺎل ﻟﻄﻒ ﺧﺪاوﻧﺪ را اﻋﻼم ﻧﻤﺎﻳﻢ«. ٢٠ﺳﭙﺲ ﻃﻮﻣﺎر را ﻓﺮوﭘﻴﭽﻴﺪ و ﺑﻪ ﺧﺎدم ﮐﻨﻴﺴﻪ ﺳﭙﺮد و ﺑﻨﺸﺴﺖ .هﻤﻪ در ﮐﻨﻴﺴﻪ ﺑﻪ او ﭼﺸﻢ دوﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ٢١ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺨﻦ ﺁﻏﺎز ﮐﺮد ﮐﻪ »اﻣﺮوز اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺪان ﮔﻮش ﻓﺮاﻣﯽدادﻳﺪ ،ﺗﺤﻘﻖ ﻳﺎﻓﺖ٢٢ «.هﻤﻪ از او ﻧﻴﮑﻮ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ و از ﮐﻼم ﻓﻴﺾﺁﻣﻴﺰش در ﺷﮕﻔﺖ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﭘﺴﺮ ﻳﻮﺳﻒ ﻧﻴﺴﺖ؟« ٢٣ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ
ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ» :ﺑﯽﮔﻤﺎن اﻳﻦ َﻣﺜَﻞ را ﺑﺮ ﻣﻦ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺁورد ﮐﻪ ›اﯼ ﻃﺒﻴﺐ ﺧﻮد را ﺷﻔﺎ دﻩ! ﺁﻧﭽﻪ را ﺷﻨﻴﺪﻩاﻳﻢ در ﮐﻔﺮﻧﺎﺣﻮم ﮐﺮدﻩاﯼ ،اﻳﻨﺠﺎ در زادﮔﺎﻩ ﺧﻮﻳﺶ ﻧﻴﺰ اﻧﺠﺎم ﺑﺪﻩ٢۴ «‹.ﺳﭙﺲ اﻓﺰود» :ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ هﻴﭻ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﯼ در دﻳﺎر ﺧﻮﻳﺶ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻧﻴﺴﺖ. ٢۵ﻳﻘﻴﻦ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ در زﻣﺎن اﻳﻠﻴﺎ ،هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﺳﻪ ﺳﺎل و ﻧﻴﻢ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪ و ﺧﺸﮑﺴﺎﻟﯽ ﺳﺨﺖ ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺁن ﺳﺮزﻣﻴﻦ را ﻓﺮاﮔﺮﻓﺖ ،ﺑﻴﻮﻩزﻧﺎن ﺑﺴﻴﺎر در اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﻮدﻧﺪ٢۶ .اﻣﺎ اﻳﻠﻴﺎ ﻧﺰد هﻴﭻﻳﮏ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﻧﺸﺪ ﻣﮕﺮ ﻧﺰد ﺑﻴﻮﻩزﻧﯽ در ﺷﻬﺮ ﺻَﺮﻓَﻪ در ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺻﻴﺪون. ٢٧در زﻣﺎن اﻟﻴﺸﻊ ﻧﺒﯽ ﻧﻴﺰ ﺟﺬاﻣﻴﺎن ﺑﺴﻴﺎر در اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﻮدﻧﺪ ،وﻟﯽ هﻴﭻﻳﮏ از ﺟﺬام ﺧﻮد ﭘﺎﮎ ﻧﺸﺪ ﻣﮕﺮ ﻧَﻌﻤﺎن ﺳُﺮﻳﺎﻧﯽ٢٨ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ هﻤﮥ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﮐﻨﻴﺴﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ،از ﺷﻨﻴﺪن اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن ﺑﺮﺁﺷﻔﺘﻨﺪ ٢٩و ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ،او را از ﺷﻬﺮ ﺑﻴﺮون ﮐﺸﻴﺪﻧﺪ و ﺑﺮ ﻟﺒﮥ ﮐﻮهﯽ ﮐﻪ ﺷﻬﺮ ﺑﺮ ﺁن ﺑﻨﺎ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،ﺑﺮدﻧﺪ ﺗﺎ از ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ زﻳﺮش اﻓﮑﻨﻨﺪ٣٠ .اﻣﺎ او از ﻣﻴﺎﻧﺸﺎن ﮔﺬﺷﺖ و رﻓﺖ.
ﺷﻔﺎﯼ ﻣﺮد دﻳﻮزدﻩ ٣١ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﮐﻔﺮﻧﺎﺣﻮم واﻗﻊ در ﺟﻠﻴﻞ رﻓﺖ و در روز ﺷﺒﺎت ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﺮدم ﭘﺮداﺧﺖ٣٢ .ﺁﻧﻬﺎ از ﺗﻌﻠﻴﻢ او در ﺷﮕﻔﺖ ﺷﺪﻧﺪ ،زﻳﺮا در ﮐﻼﻣﺶ اﻗﺘﺪار ﺑﻮد٣٣ .در ﮐﻨﻴﺴﻪ ،ﻣﺮدﯼ دﻳﻮزدﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ روح ﭘﻠﻴﺪ داﺷﺖ .او ﺑﺎ ﺻﺪاﻳﯽ ﺑﻠﻨﺪ ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﺁورد»٣۴ :اﯼ ﻋﻴﺴﺎﯼ ﻧﺎﺻﺮﯼ ،ﺗﻮ را ﺑﺎ ﻣﺎ ﭼﻪ ﮐﺎر اﺳﺖ؟ ﺁﻳﺎ ﺁﻣﺪﻩاﯼ ﻧﺎﺑﻮدﻣﺎن ﮐﻨﯽ؟ ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻴﺴﺘﯽ؛ ﺗﻮ ﺁن ﻗﺪوس ﺧﺪاﻳﯽ!« ٣۵ﻋﻴﺴﯽ روح ﭘﻠﻴﺪ را ﻧﻬﻴﺐ زد و ﮔﻔﺖ» :ﺧﺎﻣﻮش ﺑﺎش و از او ﺑﻴﺮون ﺑﻴﺎ!« ﺁﻧﮕﺎﻩ دﻳﻮ ،ﺁن ﻣﺮد را در ﺣﻀﻮر هﻤﮕﺎن ﺑﺮ زﻣﻴﻦ زد و ﺑﯽﺁﻧﮑﻪ ﺁﺳﻴﺒﯽ ﺑﻪ او ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ،از او ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ٣۶ .ﻣﺮدم هﻤﻪ ﺷﮕﻔﺘﺰدﻩ ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﻳﻦ ﭼﻪ ﮐﻼﻣﯽ اﺳﺖ؟ او ﺑﺎ اﻗﺘﺪار و ﻗﺪرت ﺑﻪ ارواح ﭘﻠﻴﺪ ﻓﺮﻣﺎن ﻣﯽدهﺪ و ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ از ﻣﺮدم ﺑﻴﺮون ﻣﯽﺁﻳﻨﺪ!« ٣٧ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺧﺒﺮ ﮐﺎرهﺎﯼ او در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺁن ﻧﻮاﺣﯽ ﭘﻴﭽﻴﺪ.
ﺷﻔﺎﯼ ﻣﺎدرزن ﭘﻄﺮس و ﺑﺴﻴﺎرﯼ دﻳﮕﺮ ٣٨ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﮐﻨﻴﺴﻪ را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺖ و ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﺷﻤﻌﻮن رﻓﺖ .و اﻣﺎ ﻣﺎدرزن ﺷﻤﻌﻮن را ﺗﺒﯽ ﺳﺨﺖ ﻋﺎرض ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮد .از ﻋﻴﺴﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﻳﺎرﯼاش ﮐﻨﺪ٣٩ .ﭘﺲ ﺑﺮ ﺑﺎﻟﻴﻦ او اﻳﺴﺘﺎد و ﺗﺐ را ﻧﻬﻴﺐ زد و ﺗﺒﺶ ﻗﻄﻊ ﺷﺪ .او ﺑﻴﺪرﻧﮓ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﺑﻪ ﭘﺬﻳﺮاﻳﯽ از ﺁﻧﺎن ﭘﺮداﺧﺖ. ۴٠هﻨﮕﺎم ﻏﺮوب ،هﻤﮥ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻴﻤﺎراﻧﯽ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اﻣﺮاض ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن داﺷﺘﻨﺪ ،ﺁﻧﺎن را ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﺁوردﻧﺪ ،و او ﻧﻴﺰ ﺑﺮ ﻳﮑﺎﻳﮏ اﻳﺸﺎن دﺳﺖ ﮔﺬاﺷﺖ و ﺷﻔﺎﻳﺸﺎن داد۴١ .دﻳﻮهﺎ ﻧﻴﺰ از ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﺑﻴﺮون ﻣﯽﺁﻣﺪﻧﺪ و ﻓﺮﻳﺎدﮐﻨﺎن ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺗﻮ ﭘﺴﺮ ﺧﺪاﻳﯽ!« اﻣﺎ او ﺁﻧﻬﺎ را ﻧﻬﻴﺐ ﻣﯽزد و ﻧﻤﯽﮔﺬاﺷﺖ ﺳﺨﻨﯽ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ ،زﻳﺮا ﻣﯽداﻧﺴﺘﻨﺪ او ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ. ۴٢ﺑﺎﻣﺪادان ،ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺧﻠﻮﺗﮕﺎهﯽ رﻓﺖ .اﻣﺎ ﻣﺮدم او را ﻣﯽﺟﺴﺘﻨﺪ و ﭼﻮن ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ او ﺑﻮد رﺳﻴﺪﻧﺪ ،ﮐﻮﺷﻴﺪﻧﺪ ﻧﮕﺬارﻧﺪ ﺗﺮﮐﺸﺎن ﮐﻨﺪ۴٣ .وﻟﯽ او ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا را در ﺷﻬﺮهﺎﯼ دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﺑﺸﺎرت دهﻢ ،ﭼﺮا ﮐﻪ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩام«. ۴۴ﭘﺲ ﺑﻪ ﻣﻮﻋﻈﻪ در ﮐﻨﻴﺴﻪهﺎﯼ ﻳﻬﻮدﻳﻪ اداﻣﻪ داد.
ﻟﻮﻗﺎ ۵ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺷﺎﮔﺮدان ﻋﻴﺴﯽ ١ﻳﮏ روز ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ در ﮐﻨﺎر درﻳﺎﭼﮥ ﺟﻨِﻴﺴﺎرت اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮد و ﺟﻤﻌﻴﺖ از هﺮ ﺳﻮ ﺑﺮ وﯼ ازدﺣﺎم ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﮐﻼم ﺧﺪا را ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ٢ ،در ﮐﻨﺎر درﻳﺎﭼﻪ دو ﻗﺎﻳﻖ دﻳﺪ ﮐﻪ ﺻﻴﺎدان از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻩ ،ﻣﺸﻐﻮل ﺷﺴﺘﻦ ﺗﻮرهﺎﻳﺸﺎن ﺑﻮدﻧﺪ٣ .ﭘﺲ ﺳﻮار ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺷﻤﻌﻮن ﺑﻮد و از او ﺧﻮاﺳﺖ ﻗﺎﻳﻖ را اﻧﺪﮐﯽ از ﺳﺎﺣﻞ دور ﮐﻨﺪ .ﺳﭙﺲ ﺧﻮد ﺑﺮ ﻗﺎﻳﻖ ﻧﺸﺴﺖ و ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﺮدم ﭘﺮداﺧﺖ۴ .ﭼﻮن ﺳﺨﻨﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﻴﺪ ،ﺑﻪ ﺷﻤﻌﻮن ﮔﻔﺖ» :ﻗﺎﻳﻖ را ﺑﻪ ﺟﺎﻳﯽ ﻋﻤﻴﻖ ﺑﺒﺮ ،و ﺗﻮرهﺎ را ﺑﺮاﯼ ﺻﻴﺪ ﻣﺎهﯽ در ﺁب اﻓﮑﻨﻴﺪ۵ «.ﺷﻤﻌﻮن ﭘﺎﺳﺦ داد» :اﺳﺘﺎد ،ﻣﺎ هﻤﮥ ﺷﺐ ﺳﺨﺖ ﺗﻼش ﮐﺮدﻳﻢ و ﭼﻴﺰﯼ ﻧﮕﺮﻓﺘﻴﻢ. اﻣﺎ ﭼﻮن ﺗﻮ ﻣﯽﮔﻮﻳﯽ ،ﺗﻮرهﺎ را در ﺁب ﺧﻮاهﻴﻢ اﻓﮑﻨﺪ۶ «.وﻗﺘﯽ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮدﻧﺪ ،ﺁﻧﻘﺪر ﻣﺎهﯽ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮد ﺗﻮرهﺎﻳﺸﺎن ﭘﺎرﻩ ﺷﻮد! ٧از اﻳﻦ رو ،از دوﺳﺘﺎن ﺧﻮد در ﻗﺎﻳﻖ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ اﺷﺎرﻩ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻳﺎرﻳﺸﺎن ﺁﻳﻨﺪ .ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪﻧﺪ و هﺮ دو ﻗﺎﻳﻖ را ﺁﻧﻘﺪر از ﻣﺎهﯽ ﭘﺮ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮد در ﺁب ﻓﺮو روﻧﺪ٨ .ﺷﻤﻌﻮن ﭘﻄﺮس ﭼﻮن اﻳﻦ را دﻳﺪ ،ﺑﻪ ﭘﺎهﺎﯼ ﻋﻴﺴﯽ اﻓﺘﺎد و ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ ،از ﻣﻦ دور ﺷﻮ ،زﻳﺮا ﻣﺮدﯼ ﮔﻨﺎهﮑﺎرم!« ٩ﭼﻪ ﺧﻮد و هﻤﺮاهﺎﻧﺶ از واﻗﻌﮥ ﺻﻴﺪ ﻣﺎهﯽ ﺷﮕﻔﺘﺰدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ١٠ .ﻳﻌﻘﻮب و ﻳﻮﺣﻨﺎ ،ﭘﺴﺮان زِﺑﺪﯼ ،ﻧﻴﺰ ﮐﻪ هﻤﮑﺎر ﺷﻤﻌﻮن ﺑﻮدﻧﺪ ،هﻤﻴﻦ ﺣﺎل را داﺷﺘﻨﺪ .ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﻌﻮن ﮔﻔﺖ: »ﻣﺘﺮس ،از اﻳﻦ ﭘﺲ ﻣﺮدم را ﺻﻴﺪ ﺧﻮاهﯽ ﮐﺮد١١ «.ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ ﻗﺎﻳﻘﻬﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ راﻧﺪﻧﺪ و هﻤﻪ ﭼﻴﺰ را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺘﻨﺪ و از ﭘﯽ او رواﻧﻪ ﺷﺪﻧﺪ.
ﺷﻔﺎﯼ ﻣﺮد ﺟﺬاﻣﯽ ١٢روزﯼ دﻳﮕﺮ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ در ﻳﮑﯽ از ﺷﻬﺮهﺎ ﺑﻮد ،ﻣﺮدﯼ ﺑﺪاﻧﺠﺎ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺟﺬام ﺗﻤﺎم ﺑﺪﻧﺶ را ﻓﺮاﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد .ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ را دﻳﺪ ،روﯼ ﺑﺮ ﺧﺎﮎ ﻧﻬﺎد و اﻟﺘﻤﺎسﮐﻨﺎن ﮔﻔﺖ: »ﺳﺮور ﻣﻦ ،اﮔﺮ ﺑﺨﻮاهﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯽ از ﺟﺬام ﭘﺎﮐﻢ ﺳﺎزﯼ١٣ «.ﻋﻴﺴﯽ دﺳﺖ ﺧﻮد را دراز ﮐﺮد و او را ﻟﻤﺲ ﻧﻤﻮد و ﮔﻔﺖ» :ﻣﯽﺧﻮاهﻢ؛ ﭘﺎﮎ ﺷﻮ!« در دم ،ﺟﺬام ﺁن ﻣﺮد ﺑﺮﻃﺮف ﮔﺮدﻳﺪ١۴ .ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او اﻣﺮ ﮐﺮد» :ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﭼﻴﺰﯼ ﻣﮕﻮ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮو و ﺧﻮد را ﺑﻪ ﮐﺎهﻦ ﺑﻨﻤﺎ و ﺑﺮاﯼ ﺗﻄﻬﻴﺮ ﺧﻮد ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﻬﺎﻳﯽ را ﮐﻪ ﻣﻮﺳﯽ اﻣﺮ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،ﺗﻘﺪﻳﻢ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﺎن ﮔﻮاهﯽ ﺑﺎﺷﺪ١۵ «.ﺑﺎ اﻳﻦ هﻤﻪ ،ﺧﺒﺮ ﮐﺎرهﺎﯼ او هﺮﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﭘﺨﺶ ﻣﯽﺷﺪ، ﭼﻨﺪان ﮐﻪ ﺟﻤﺎﻋﺘﻬﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎر ﮔﺮد ﻣﯽﺁﻣﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺳﺨﻨﺎن او را ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ و از ﺑﻴﻤﺎرﻳﻬﺎﯼ ﺧﻮد ﺷﻔﺎ ﻳﺎﺑﻨﺪ١۶ .اﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ اﻏﻠﺐ ﺑﻪ ﺟﺎهﺎﯼ دوراﻓﺘﺎدﻩ ﻣﯽرﻓﺖ و در ﺗﻨﻬﺎﻳﯽ دﻋﺎ ﻣﯽﮐﺮد.
ﺷﻔﺎﯼ ﻣﺮد ﻣﻔﻠﻮج ١٧روزﯼ ﻋﻴﺴﯽ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽداد ،و ﻓﺮﻳﺴﻴﺎن و ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ از هﻤﮥ ﺷﻬﺮهﺎﯼ ﺟﻠﻴﻞ و ﻳﻬﻮدﻳﻪ و ﻧﻴﺰ از اورﺷﻠﻴﻢ ﺁﻣﺪﻩ و ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ،و ﻗﺪرت ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاﯼ ﺷﻔﺎﯼ ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎ او ﺑﻮد١٨ .ﻧﺎﮔﺎﻩ ﭼﻨﺪ ﻣﺮد از راﻩ رﺳﻴﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻔﻠﻮﺟﯽ را ﺑﺮ ﺗﺨﺘﯽ ﺣﻤﻞ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ .ﮐﻮﺷﻴﺪﻧﺪ او را ﺑﻪ درون ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺒﺮﻧﺪ و در ﺑﺮاﺑﺮ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﮕﺬارﻧﺪ١٩ .اﻣﺎ ﭼﻮن ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ازدﺣﺎم ﺟﻤﻌﻴﺖ راهﯽ ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ ،ﺑﻪ ﺑﺎم ﺧﺎﻧﻪ رﻓﺘﻨﺪ و از ﻣﻴﺎن ﺳﻔﺎﻟﻬﺎ ﻣﻔﻠﻮج را ﺑﺎ ﺗﺨﺘﺶ ﭘﺎﻳﻴﻦ
ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ و در وﺳﻂ ﺟﻤﻌﻴﺖ ،در ﺑﺮاﺑﺮ ﻋﻴﺴﯽ ﻧﻬﺎدﻧﺪ٢٠ .ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ اﻳﻤﺎن ﺁﻧﻬﺎ را دﻳﺪ، ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﻣﺮد ،ﮔﻨﺎهﺎﻧﺖ ﺁﻣﺮزﻳﺪﻩ ﺷﺪ!« ٢١اﻣﺎ ﻓﺮﻳﺴﻴﺎن و ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ ﺑﺎ ﺧﻮد اﻧﺪﻳﺸﻴﺪﻧﺪ: »اﻳﻦ ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﮐﻔﺮ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ؟ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺟﺰ ﺧﺪا ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﮔﻨﺎهﺎن را ﺑﻴﺎﻣﺮزد؟« ٢٢ﻋﻴﺴﯽ درﻳﺎﻓﺖ ﭼﻪ ﻣﯽاﻧﺪﻳﺸﻨﺪ و ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﭼﺮا ﭼﻨﻴﻦ ﻓﮑﺮﯼ ﺑﻪ دل راﻩ ﻣﯽدهﻴﺪ؟ ٢٣ﮔﻔﺘﻦ ﮐﺪام ﻳﮏ ﺁﺳﺎﻧﺘﺮ اﺳﺖ› :ﮔﻨﺎهﺎﻧﺖ ﺁﻣﺮزﻳﺪﻩ ﺷﺪ‹ ﻳﺎ اﻳﻨﮑﻪ ›ﺑﺮﺧﻴﺰ و راﻩ ﺑﺮو‹؟ ٢۴ﺣﺎل ﺗﺎ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﺑﺮ زﻣﻴﻦ اﻗﺘﺪار ﺁﻣﺮزش ﮔﻨﺎهﺎن را دارد - «...ﺑﻪ ﻣﺮد ﻣﻔﻠﻮج ﮔﻔﺖ » -ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ :ﺑﺮﺧﻴﺰ ،ﺗﺨﺖ ﺧﻮد را ﺑﺮدار و ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮو!« ٢۵در دم، ﻣﻘﺎﺑﻞ اﻳﺸﺎن اﻳﺴﺘﺎد و ﺁﻧﭽﻪ را ﺑﺮ ﺁن ﺧﻮاﺑﻴﺪﻩ ﺑﻮد ﺑﺮداﺷﺖ و ﺧﺪا را ﺣﻤﺪﮔﻮﻳﺎن ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ رﻓﺖ٢۶ .هﻤﻪ از اﻳﻦ روﻳﺪاد در ﺷﮕﻔﺖ ﺷﺪﻩ ،ﺧﺪا را ﺗﻤﺠﻴﺪ ﮐﺮدﻧﺪ و در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺗﺮس وﺟﻮدﺷﺎن را ﻓﺮاﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﻣﺮوز ﭼﻴﺰهﺎﯼ ﺷﮕﻔﺖاﻧﮕﻴﺰ دﻳﺪﻳﻢ«.
دﻋﻮت از ﻻوﯼ ٢٧ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﯽ از ﺁن ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ و ﺧﺮاﺟﮕﻴﺮﯼ ﻻوﯼ ﻧﺎم دﻳﺪﮐﻪ در ﺧﺮاﺟﮕﺎﻩ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد .او را ﮔﻔﺖ» :از ﭘﯽ ﻣﻦ ﺑﻴﺎ٢٨ «.ﻻوﯼ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ،هﻤﻪ ﭼﻴﺰ را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺖ و از ﭘﯽ ﻋﻴﺴﯽ روان ﺷﺪ. ٢٩او در ﺧﺎﻧﮥ ﺧﻮﻳﺶ ﺿﻴﺎﻓﺘﯽ ﺑﺰرگ ﺑﻪ اﻓﺘﺨﺎر ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮﭘﺎ ﮐﺮد ،و ﺟﻤﻌﯽ ﺑﺰرگ از ﺧﺮاﺟﮕﻴﺮان و دﻳﮕﺮ ﻣﺮدم ،ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮ ﺳﻔﺮﻩ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ٣٠ .اﻣﺎ ﻓﺮﻳﺴﻴﺎن و ﮔﺮوهﯽ از ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ ﮐﻪ از ﻓﺮقۀ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺷﮑﻮﻩﮐﻨﺎن ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﭼﺮا ﺑﺎ ﺧﺮاﺟﮕﻴﺮان و ﮔﻨﺎهﮑﺎران ﻣﯽﺧﻮرﻳﺪ و ﻣﯽﺁﺷﺎﻣﻴﺪ؟« ٣١ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺑﻴﻤﺎراﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﺒﻴﺐ ﻧﻴﺎز دارﻧﺪ ،ﻧﻪ ﺗﻨﺪرﺳﺘﺎن٣٢ .ﻣﻦ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩام ﺗﺎ ﭘﺎرﺳﺎﻳﺎن را ﺑﻪ ﺗﻮﺑﻪ دﻋﻮت ﮐﻨﻢ، ﺑﻠﮑﻪ ﮔﻨﺎهﮑﺎران را«.
ﺳﺆال درﺑﺎرۀ روزﻩ ٣٣ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺷﺎﮔﺮدان ﻳﺤﻴﯽ اﻏﻠﺐ روزﻩ ﻣﯽﮔﻴﺮﻧﺪ و دﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ؛ ﺷﺎﮔﺮدان ﻓﺮﻳﺴﻴﺎن ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦاﻧﺪ ،اﻣﺎ ﺷﺎﮔﺮدان ﺗﻮ هﻤﻴﺸﻪ در ﺣﺎل ﺧﻮردن و ﻧﻮﺷﻴﺪﻧﻨﺪ٣۴ «.ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺁﻳﺎ ﻣﯽﺗﻮان ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺎن ﻋﺮوﺳﯽ را ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ داﻣﺎد ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ،ﺑﻪ روزﻩ واداﺷﺖ؟ ٣۵اﻣﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ ﮐﻪ داﻣﺎد از اﻳﺸﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد .در ﺁن اﻳﺎم روزﻩ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﺮﻓﺖ٣۶ «.ﭘﺲ اﻳﻦ َﻣﺜَﻞ را ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺁورد» :هﻴﭻﮐﺲ ﺗﮑﻪاﯼ از ﺟﺎﻣﮥ ﻧﻮ را ﻧﻤﯽ ُﺑﺮَد ﺗﺎ ﺁن را ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻪاﯼ ﮐﻬﻨﻪ وﺻﻠﻪ َزﻧَﺪ .زﻳﺮا اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﻨﺪ ،هﻢ ﺟﺎﻣﮥ ﻧﻮ را ﭘﺎرﻩ ﮐﺮدﻩ و هﻢ ﭘﺎرﭼﮥ ﻧﻮ ﺑﺮ ﺟﺎﻣﻪ ﮐﻬﻨﻪ وﺻﻠﻪاﯼ اﺳﺖ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ٣٧ .ﻧﻴﺰ ﮐﺴﯽ ﺷﺮاب ﻧﻮ را در ﻣَﺸﮑﻬﺎﯼ ﮐﻬﻨﻪ ﻧﻤﯽرﻳﺰد .زﻳﺮا اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﻨﺪ ،ﺷﺮاب ﻧﻮ ﻣَﺸﮑﻬﺎ را ﺧﻮاهﺪ درﻳﺪ و ﺷﺮاب ﺧﻮاهﺪ رﻳﺨﺖ و ﻣَﺸﮑﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﺗﺒﺎﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ٣٨ .ﺷﺮاب ﻧﻮ را در ﻣَﺸﮑﻬﺎﯼ ﻧﻮ ﺑﺎﻳﺪ رﻳﺨﺖ٣٩ .و ﮐﺴﯽ ﭘﺲ از ﻧﻮﺷﻴﺪن ﺷﺮاب ﮐﻬﻨﻪ ﺧﻮاهﺎن ﺷﺮاب ﺗﺎزﻩ ﻧﻴﺴﺖ ،زﻳﺮا ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ› :ﺷﺮاب ﮐﻬﻨﻪ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ«‹.
ﻟﻮﻗﺎ ۶
ﺻﺎﺣﺐ روز ﺷﺒﺎت ١در ﻳﮑﯽ از روزهﺎﯼ ﺷﺒﺎت ،ﻋﻴﺴﯽ از ﻣﻴﺎن ﻣﺰارع ﮔﻨﺪم ﻣﯽﮔﺬﺷﺖ وﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﺧﻮﺷﻪهﺎﯼ ﮔﻨﺪم را ﻣﯽﭼﻴﺪﻧﺪ و ﺑﻪدﺳﺖ ﺳﺎﻳﻴﺪﻩ ،ﻣﯽﺧﻮردﻧﺪ٢ .اﻣﺎ ﺗﻨﯽ ﭼﻨﺪ از ﻓﺮﻳﺴﻴﺎن ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﭼﺮا ﮐﺎرﯼ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ اﻧﺠﺎﻣﺶ در روز ﺷﺒﺎت ﺟﺎﻳﺰ ﻧﻴﺴﺖ؟« ٣ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد: »ﻣﮕﺮ ﻧﺨﻮاﻧﺪﻩاﻳﺪ ﮐﻪ داود ﭼﻪ ﮐﺮد ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺧﻮد و ﻳﺎراﻧﺶ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺑﻮدﻧﺪ؟ ۴او ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﺧﺪا درﺁﻣﺪ و ﻧﺎن ﺗﻘﺪﻳﻤﯽ را ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ و ﺧﻮرد و ﺑﻪ ﻳﺎراﻧﺶ ﻧﻴﺰ داد ،هﺮﭼﻨﺪ ﺧﻮردن ﺁن ﻧﺎن ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮاﯼ ﮐﺎهﻨﺎن ﺟﺎﻳﺰ ﺑﻮد۵ «.و در اداﻣﻪ ﻓﺮﻣﻮد» :ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﺻﺎﺣﺐ ﺷﺒﺎت اﺳﺖ«. ۶در ﺷﺒﺎﺗﯽ دﻳﮕﺮ ،ﺑﻪ ﮐﻨﻴﺴﻪ درﺁﻣﺪ و ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﭘﺮداﺧﺖ .ﻣﺮدﯼ در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ دﺳﺖ راﺳﺘﺶ ﺧﺸﮏ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد٧ .ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ و ﻓﺮﻳﺴﻴﺎن ،ﻋﻴﺴﯽ را زﻳﺮ ﻧﻈﺮ داﺷﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ ﺁﻳﺎ در روز ﺷﺒﺎت ﮐﺴﯽ را ﺷﻔﺎ ﻣﯽدهﺪ ﻳﺎ ﻧﻪ؛ زﻳﺮا در ﭘﯽ دﺳﺘﺎوﻳﺰﯼ ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ او اﺗﻬﺎم ﺑﻨﺪﻧﺪ٨ .اﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﮐﻪ از اﻓﮑﺎرﺷﺎن ﺁﮔﺎﻩ ﺑﻮد ،ﻣﺮد دﺳﺖ ﺧﺸﮏ را ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮﺧﻴﺰ و در ﺑﺮاﺑﺮ هﻤﻪ ﺑﺎﻳﺴﺖ «.او ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و اﻳﺴﺘﺎد٩ .ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ» :از ﺷﻤﺎ ﻣﯽﭘﺮﺳﻢ، ﮐﺪام ﻳﮏ در روز ﺷﺒﺎت رواﺳﺖ :ﻧﻴﮑﻮﻳﯽ ﻳﺎ ﺑﺪﯼ ،ﻧﺠﺎت ﺟﺎن اﻧﺴﺎن ﻳﺎ ﻧﺎﺑﻮد ﮐﺮدن ﺁن؟« ١٠ﭘﺲ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﻳﮑﺎﻳﮏ اﻳﺸﺎن ﮔﺮداﻧﺪ و ﺳﭙﺲ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﺁن ﻣﺮد ﮔﻔﺖ» :دﺳﺘﺖ را دراز ﮐﻦ!« ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮد ،و دﺳﺘﺶ ﺳﺎﻟﻢ ﺷﺪ١١ .اﻣﺎ ﺁﻧﺎن ﺳﺨﺖ ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻣﺸﻮرت ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﭼﻪ ﮐﻨﻨﺪ.
اﻧﺘﺨﺎب دوازدﻩ رﺳﻮل ١٢در ﻳﮑﯽ از ﺁن روزهﺎ ،ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮاﯼ دﻋﺎ ﺑﻪ ﮐﻮهﯽ رﻓﺖ و ﺷﺐ را در ﻋﺒﺎدت ﺧﺪا ﺑﻪ ﺻﺒﺢ رﺳﺎﻧﺪ١٣ .ﺑﺎﻣﺪادان ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ ،و از ﻣﻴﺎن ﺁﻧﺎن دوازدﻩ ﺗﻦ را ﺑﺮﮔﺰﻳﺪ و اﻳﺸﺎن را رﺳﻮل ﺧﻮاﻧﺪ١۴ .ﺷﻤﻌﻮن )ﮐﻪ او را ﭘﻄﺮس ﻧﺎﻣﻴﺪ( ،اﻧﺪرﻳﺎس )ﺑﺮادر ﭘﻄﺮس( ،ﻳﻌﻘﻮب ،ﻳﻮﺣﻨﺎ ،ﻓﻴﻠﻴﭗ ،ﺑﺮﺗﻮﻟﻤﺎ١۵ ،ﻣﺘﯽ ،ﺗﻮﻣﺎ ،ﻳﻌﻘﻮب ﭘﺴﺮ ﺣﻠﻔﯽ ،ﺷﻤﻌﻮن ﻣﻌﺮوف ﺑﻪ ﻏﻴﻮر١۶ ،ﻳﻬﻮدا ﭘﺴﺮ ﻳﻌﻘﻮب ،و ﻳﻬﻮداﯼ اِﺳﺨﺮﻳﻮﻃﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ وﯼ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﮐﺮد.
»ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﺷﻤﺎ« ١٧ﻋﻴﺴﯽ هﻤﺮاﻩ اﻳﺸﺎن از ﮐﻮﻩ ﻓﺮود ﺁﻣﺪ و در ﺟﺎﻳﯽ هﻤﻮار اﻳﺴﺘﺎد .ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ و اﻧﺒﻮهﯽ از ﻣﺮدم از ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﻳﻬﻮدﻳﻪ ،اورﺷﻠﻴﻢ ،و از ﺷﻬﺮهﺎﯼ ﺳﺎﺣﻠﯽ ﺻﻮر و ﺻﻴﺪون ﺁﻧﺠﺎ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻮدﻧﺪ١٨ .ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺳﺨﻨﺎن او را ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ و از ﺑﻴﻤﺎرﻳﻬﺎﯼ ﺧﻮد ﺷﻔﺎ ﻳﺎﺑﻨﺪ؛ و ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ارواح ﭘﻠﻴﺪ ﺁزارﺷﺎن ﻣﯽداد ،ﺷﻔﺎ ﻣﯽﻳﺎﻓﺘﻨﺪ. ١٩ﻣﺮدم هﻤﻪ ﻣﯽﮐﻮﺷﻴﺪﻧﺪ او را ﻟﻤﺲ ﮐﻨﻨﺪ ،زﻳﺮا ﻧﻴﺮوﻳﯽ از او ﺻﺎدر ﻣﯽﺷﺪ ﮐﻪ هﻤﮕﺎن را ﺷﻔﺎ ﻣﯽﺑﺨﺸﻴﺪ. ٢٠ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﻧﻈﺮ اﻓﮑﻨﺪ و ﮔﻔﺖ: »ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﻓﻘﻴﺮﻳﺪ،
زﻳﺮا ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا از ﺁن ﺷﻤﺎﺳﺖ. ٢١ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﺷﻤﺎ ﮐﻪ اﮐﻨﻮن ﮔﺮﺳﻨﻪاﻳﺪ، زﻳﺮا ﺳﻴﺮ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﺪ. ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﺷﻤﺎ ﮐﻪ اﮐﻨﻮن ﮔﺮﻳﺎﻧﻴﺪ، زﻳﺮا ﺧﻮاهﻴﺪ ﺧﻨﺪﻳﺪ. »٢٢ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﺷﻤﺎ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﻣﺮدم ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ،ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻧﻔﺮت ﮔﻴﺮﻧﺪ و ﺷﻤﺎ را از ﺟﻤﻊ ﺧﻮد ﺑﺮاﻧﻨﺪ و دﺷﻨﺎم دهﻨﺪ و ﺑﺪﻧﺎم ﺳﺎزﻧﺪ٢٣ .در ﺁن روز ،ﺷﺎدﯼ و ﭘﺎﻳﮑﻮﺑﯽ ﮐﻨﻴﺪ ،زﻳﺮا ﭘﺎداﺷﺘﺎن در ﺁﺳﻤﺎن ﻋﻈﻴﻢ اﺳﺖ .ﭼﺮا ﮐﻪ ﻧﻴﺎﮐﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮدﻧﺪ. »٢۴اﻣﺎ واﯼ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪﻳﺪ، زﻳﺮا ﺗﺴﻠﯽ ﺧﻮد را ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﺪ. ٢۵واﯼ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ اﮐﻨﻮن ﺳﻴﺮﻳﺪ، زﻳﺮا ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﺪ. واﯼ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ اﮐﻨﻮن ﺧﻨﺪاﻧﻴﺪ، زﻳﺮا ﻣﺎﺗﻢ ﺧﻮاهﻴﺪ ﮐﺮد و زارﯼ ﺧﻮاهﻴﺪ ﻧﻤﻮد. ٢۶واﯼ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ هﻤﮕﺎن زﺑﺎن ﺑﻪ ﺳﺘﺎﻳﺸﺘﺎن ﺑُﮕﺸﺎﻳﻨﺪ ،زﻳﺮا ﻧﻴﺎﮐﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ اﻧﺒﻴﺎﯼ دروﻏﻴﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮدﻧﺪ.
ﻣﺤﺒﺖ ﺑﻪ دﺷﻤﻨﺎن »٢٧اﻣﺎ اﯼ ﺷﻨﻮﻧﺪﮔﺎن ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ دﺷﻤﻨﺎن ﺧﻮد را دوﺳﺖ ﺑﺪارﻳﺪ و ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ از ﺷﻤﺎ ﻧﻔﺮت دارﻧﺪ ،ﻧﻴﮑﯽ ﮐﻨﻴﺪ ٢٨و ﺑﺮاﯼ هﺮﮐﻪ ﻧﻔﺮﻳﻨﺘﺎن ﮐﻨﺪ ﺑﺮﮐﺖ ﺑﻄﻠﺒﻴﺪ ،و هﺮ ﮐﺲ را ﮐﻪ ﺁزارﺗﺎن دهﺪ دﻋﺎﯼ ﺧﻴﺮ ﮐﻨﻴﺪ٢٩ .اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﺮ ﻳﮏ ﮔﻮﻧﮥ ﺗﻮ ﺳﻴﻠﯽ زﻧﺪ ،ﮔﻮﻧﮥ دﻳﮕﺮ را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ او ﺑﮕﺮدان .اﮔﺮ ﮐﺴﯽ رداﻳﺖ را از ﺗﻮ ﺑﺴﺘﺎﻧﺪ ،ﭘﻴﺮاهﻨﺖ را ﻧﻴﺰ از او درﻳﻎ ﻣﮑﻦ٣٠ .اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﭼﻴﺰﯼ از ﺗﻮ ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﻪ او ﺑﺪﻩ ،و اﮔﺮ ﻣﺎل ﺗﻮ را ﻏﺼﺐ ﮐﻨﺪ ،از او ﺑﺎز ﻣﺨﻮاﻩ٣١ .ﺑﺎ ﻣﺮدم هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻴﺪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﻨﺪ. »٣٢اﮔﺮ ﻓﻘﻂ ﮐﺴﺎﻧﯽ را دوﺳﺖ ﺑﺪارﻳﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را دوﺳﺖ ﻣﯽدارﻧﺪ ،ﭼﻪ ﺑﺮﺗﺮﯼ دارﻳﺪ؟ ﺣﺘﯽ ﮔﻨﺎهﮑﺎران ﻧﻴﺰ دوﺳﺘﺪاران ﺧﻮد را دوﺳﺖ ﻣﯽدارﻧﺪ٣٣ .و اﮔﺮ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻧﻴﮑﯽ ﮐﻨﻴﺪﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﮑﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،ﭼﻪ ﺑﺮﺗﺮﯼ دارﻳﺪ؟ ﺣﺘﯽ ﮔﻨﺎهﮑﺎران ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ
ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ٣۴ .و اﮔﺮ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻗﺮض دهﻴﺪ ﮐﻪ اﻣﻴﺪ ﻋﻮض از ﺁﻧﺎن دارﻳﺪ ،ﭼﻪ ﺑﺮﺗﺮﯼ ﺧﻮاهﻴﺪ داﺷﺖ؟ ﺣﺘﯽ ﮔﻨﺎهﮑﺎران ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﮔﻨﺎهﮑﺎران ﻗﺮض ﻣﯽدهﻨﺪ ﺗﺎ روزﯼ از اﻳﺸﺎن ﻋﻮض ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ٣۵ .اﻣﺎ ﺷﻤﺎ ،دﺷﻤﻨﺎﻧﺘﺎن را دوﺳﺖ ﺑﺪارﻳﺪ و ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﮑﯽ ﮐﻨﻴﺪ ،و ﺑﺪون اﻣﻴﺪ ﻋﻮض ،ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﻗﺮض دهﻴﺪ ،زﻳﺮا ﭘﺎداﺷﺘﺎن ﻋﻈﻴﻢ اﺳﺖ ،و ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﺪاﯼ ﻣﺘﻌﺎل ﺧﻮاهﻴﺪ ﺑﻮد ،ﭼﻪ او ﺑﺎ ﻧﺎﺳﭙﺎﺳﺎن و ﺑﺪﮐﺎران ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ٣۶ .ﭘﺲ رﺣﻴﻢ ﺑﺎﺷﻴﺪ ،ﭼﻨﺎن ﮐﻪ ﭘﺪر ﺷﻤﺎ رﺣﻴﻢ اﺳﺖ.
ﻋﻴﺒﺠﻮﻳﯽ از دﻳﮕﺮان »٣٧ﻋﻴﺒﺠﻮﻳﯽ ﻧﮑﻨﻴﺪ ﺗﺎ از ﺷﻤﺎ ﻋﻴﺒﺠﻮﻳﯽ ﻧﮑﻨﻨﺪ .ﻣﺤﮑﻮم ﻧﮑﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﻣﺤﮑﻮﻣﺘﺎن ﻧﮑﻨﻨﺪ. ﺑﺒﺨﺸﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﺨﺸﻮدﻩ ﺷﻮﻳﺪ٣٨ .ﺑﺪهﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ دادﻩ ﺷﻮد .ﭘﻴﻤﺎﻧﻪاﯼ ﭘُﺮ ،ﻓﺸﺮدﻩ ،ﺗﮑﺎﻧﺪادﻩ و ﻟﺒﺮﻳﺰ در داﻣﻨﺘﺎن رﻳﺨﺘﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ! زﻳﺮا ﺑﺎ هﺮ ﭘﻴﻤﺎﻧﻪاﯼ ﮐﻪ ﺑﺪهﻴﺪ ،ﺑﺎ هﻤﺎن ﭘﻴﻤﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ دادﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ«. ٣٩و اﻳﻦ َﻣﺜَﻞ را ﻧﻴﺰ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺁورد» :ﺁﻳﺎ ﮐﻮر ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ راهﻨﻤﺎﯼ ﮐﻮر دﻳﮕﺮ ﺷﻮد؟ ﺁﻳﺎ هﺮ دو در ﭼﺎﻩ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ اﻓﺘﺎد؟ ۴٠ﺷﺎﮔﺮد ،ﺑﺮﺗﺮ از اﺳﺘﺎد ﺧﻮد ﻧﻴﺴﺖ ،اﻣﺎ هﺮﮐﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴﺘﺶ ﺑﻪ ﮐﻤﺎل رﺳﺪ ،هﻤﭽﻮن اﺳﺘﺎد ﺧﻮد ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ. »۴١ﭼﺮا ﭘﺮ ﮐﺎﻩ را در ﭼﺸﻢ ﺑﺮادرت ﻣﯽﺑﻴﻨﯽ ،اﻣﺎ از ﭼﻮﺑﯽ ﮐﻪ در ﭼﺸﻢ ﺧﻮد دارﯼ ﻏﺎﻓﻠﯽ؟ ۴٢ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯽ ﺑﻪ ﺑﺮادرت ﺑﮕﻮﻳﯽ› :ﺑﺮادر ،ﺑﮕﺬار ﺧﺲ را ازﭼﺸﻤﺖ ﺑﻴﺮون ﺁورم‹ ،وﻟﯽ ﭼﻮب را در ﭼﺸﻢ ﺧﻮد ﻧﻤﯽﺑﻴﻨﯽ؟ اﯼ رﻳﺎﮐﺎر ،ﻧﺨﺴﺖ ﭼﻮب را از ﭼﺸﻢ ﺧﻮد ﺑﻪدر ﺁر ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻬﺘﺮ ﺧﻮاهﯽ دﻳﺪ ﺗﺎ ﭘﺮ ﮐﺎﻩ را از ﭼﺸﻢ ﺑﺮادرت ﺑﻴﺮون ﮐﻨﯽ.
درﺧﺖ و ﻣﻴﻮﻩاش »۴٣هﻴﭻ درﺧﺖ ﻧﻴﮑﻮ ،ﻣﻴﻮۀ ﺑﺪ ﺑﻪ ﺑﺎر ﻧﻤﯽﺁ َورَد و ﻧﻪ هﻴﭻ درﺧﺖ ﺑﺪ ،ﻣﻴﻮۀ ﻧﻴﮑﻮ. ۴۴هﺮ درﺧﺘﯽ را از ﻣﻴﻮﻩاش ﻣﯽﺗﻮان ﺷﻨﺎﺧﺖ .ﻧﻪ از ﺑﻮﺗﮥ ﺧﺎر ﻣﯽﺗﻮان اﻧﺠﻴﺮ ﭼﻴﺪ ،و ﻧﻪ از ﺑﻮﺗﮥ ﺗﻤﺸﮏ ،اﻧﮕﻮر! ۴۵ﺷﺨﺺ ﻧﻴﮏ از ﺧﺰاﻧﮥ ﻧﻴﮑﻮﯼ دل ﺧﻮد ﻧﻴﮑﻮﻳﯽ ﺑﺮﻣﯽﺁورد، و ﺷﺨﺺ ﺑﺪ از ﺧﺰاﻧﮥ ﺑﺪ دل ﺧﻮد ،ﺑﺪﯼ .زﻳﺮا زﺑﺎن از ﺁﻧﭽﻪ دل از ﺁن ﻟﺒﺮﻳﺰ اﺳﺖ ،ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ.
ﻣﻌﻤﺎر داﻧﺎ و ﻣﻌﻤﺎر ﻧﺎدان »۴۶ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮا ›ﺳﺮورم ،ﺳﺮورم‹ ﻣﯽﺧﻮاﻧﻴﺪ ،اﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﻋﻤﻞ ﻧﻤﯽﮐﻨﻴﺪ؟ ۴٧ﺁن ﮐﻪ ﻧﺰد ﻣﻦ ﻣﯽﺁﻳﺪ و ﺳﺨﻨﺎﻧﻢ را ﻣﯽﺷﻨﻮد و ﺑﻪ ﺁن ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﺑﻨﮕﺮﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭼﻪ ﮐﺲ ﻣﯽﻣﺎﻧَﺪ۴٨ .او ﮐﺴﯽ را ﻣﺎﻧَﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺑﻨﺎﯼ ﺧﺎﻧﻪ ،زﻣﻴﻦ را ﮔﻮد ﮐَﻨﺪ و ﭘﯽ ﺧﺎﻧﻪ را ﺑﺮ ﺻﺨﺮﻩ ﻧﻬﺎد .ﭼﻮن ﺳﻴﻞ ﺁﻣﺪ و ﺳﻴﻼب ﺑﺮ ﺁن ﺧﺎﻧﻪ هﺠﻮم ﺑﺮد ،ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ ﺁن را ﺑﺠﻨﺒﺎﻧﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺑﺮ ﺻﺨﺮﻩ ﺑﻨﺎ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد۴٩ .اﻣﺎ ﺁن ﮐﻪ ﺳﺨﻨﺎﻧﻢ را ﻣﯽﺷﻨﻮد وﻟﯽ ﺑﻪ ﺁن ﻋﻤﻞ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ،ﮐﺴﯽ را ﻣﺎﻧَﺪ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻪاﯼ ﺑﺪون ﭘﯽ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﺳﺎﺧﺖ .ﭼﻮن ﺳﻴﻼب ﺑﺮ ﺁن ﺧﺎﻧﻪ هﺠﻮم ﺑﺮد ،در دم ﻓﺮورﻳﺨﺖ و وﻳﺮاﻧﯽ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﺮ ﺟﺎﯼ ﻧﻬﺎد«.
ﻟﻮﻗﺎ ٧ اﻳﻤﺎن ﻧﻈﺎﻣﯽ روﻣﯽ ١ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﮔﻔﺘﺎر ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﺎﻧﻴﺪ ،ﺑﻪ ﮐﻔﺮﻧﺎﺣﻮم درﺁﻣﺪ. ٢در ﺁﻧﺠﺎ ﻳﮏ ﻧﻈﺎﻣﯽ روﻣﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻏﻼم او ﮐﻪ ﺑﺲ ﻋﺰﻳﺰش ﻣﯽداﺷﺖ ،ﺑﻴﻤﺎر و در ﺁﺳﺘﺎﻧﮥ ﻣﺮگ ﺑﻮد٣ .ﻧﻈﺎﻣﯽ ﭼﻮن درﺑﺎرۀ ﻋﻴﺴﯽ ﺷﻨﻴﺪ ،ﺗﻨﯽ ﭼﻨﺪ از ﻣﺸﺎﻳﺦ ﻳﻬﻮد را ﻧﺰد او ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺗﺎ از او ﺑﺨﻮاهﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻴﺎﻳﺪ و ﻏﻼﻣﺶ را ﺷﻔﺎ دهﺪ۴ .ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺑﺎ اﻟﺘﻤﺎس ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﻳﻦ ﻣﺮد ﺳﺰاوار اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻟﻄﻒ را در ﺣﻘﺶ ﺑﮑﻨﯽ، ۵زﻳﺮا ﻗﻮم ﻣﺎ را دوﺳﺖ ﻣﯽدارد و ﮐﻨﻴﺴﻪ را ﻧﻴﺰ ﺑﺮاﻳﻤﺎن ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ۶ «.ﭘﺲ ﻋﻴﺴﯽ هﻤﺮاﻩ ﺁﻧﺎن رﻓﺖ .ﺑﻪ ﻧﺰدﻳﮑﯽ ﺧﺎﻧﻪ ﮐﻪ رﺳﻴﺪ ،ﺁن ﻧﻈﺎﻣﯽ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ از دوﺳﺘﺎﻧﺶ را ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎد ،ﺑﺎ اﻳﻦ ﭘﻴﻐﺎم ﮐﻪ» :ﺳَﺮوَرم ،ﺧﻮد را زﺣﻤﺖ ﻣﺪﻩ ،زﻳﺮا ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻧﻴﺴﺘﻢ زﻳﺮ ﺳﻘﻒ ﻣﻦ ﺁﻳﯽ٧ .از هﻤﻴﻦ رو ،ﺣﺘﯽ ﺧﻮد را ﻻﻳﻖ ﻧﺪاﻧﺴﺘﻢ ﻧﺰد ﺗﻮ ﺁﻳﻢ .ﻓﻘﻂ ﺳﺨﻨﯽ ﺑﮕﻮ ﮐﻪ ﺧﺎدم ﻣﻦ ﺷﻔﺎ ﺧﻮهﺪ ﻳﺎﻓﺖ٨ .زﻳﺮا ﻣﻦ ﺧﻮد ﻓﺮدﯼ هﺴﺘﻢ زﻳﺮ ﻓﺮﻣﺎن .ﺳﺮﺑﺎزاﻧﯽ ﻧﻴﺰ زﻳﺮ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﻮد دارم .ﺑﻪ ﻳﮑﯽ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ› :ﺑﺮو‹ ،ﻣﯽرود؛ ﺑﻪ دﻳﮕﺮﯼ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ› :ﺑﻴﺎ‹ ،ﻣﯽﺁﻳﺪ. ﺑﻪ ﻏﻼم ﺧﻮد ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ› :اﻳﻦ را ﺑﻪﺟﺎﯼﺁر‹ ،ﺑﻪﺟﺎﯼ ﻣﯽﺁورد٩ «.ﻋﻴﺴﯽ ﭼﻮن اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪ، از او ﺑﻪ ﺷﮕﻔﺖ ﺁﻣﺪ و ﺑﻪ ﺟﻤﻌﻴﺘﯽ ﮐﻪ از ﭘﯽاش ﻣﯽﺁﻣﺪﻧﺪ روﯼ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ» :ﭼﻨﻴﻦ اﻳﻤﺎﻧﯽ ﺣﺘﯽ در اﺳﺮاﺋﻴﻞ هﻢ ﻧﺪﻳﺪﻩام١٠ «.ﭼﻮن ﻓﺮﺳﺘﺎدﮔﺎن ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎزﮔﺸﺘﻨﺪ ،ﻏﻼم را ﺳﻼﻣﺖ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ.
زﻧﺪﻩ ﮐﺮدن ﭘﺴﺮ ﺑﻴﻮﻩزن ١١ﭼﻨﺪﯼ ﺑﻌﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ رهﺴﭙﺎر ﺷﻬﺮﯼ ﺑﻪﻧﺎم ﻧﺎﺋﻴﻦ ﺷﺪ .ﺷﺎﮔﺮدان و ﺟﻤﻌﻴﺘﯽ اﻧﺒﻮﻩ ﻧﻴﺰ او را هﻤﺮاهﯽ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ١٢ .ﺑﻪ ﻧﺰدﻳﮑﯽ دروازۀ ﺷﻬﺮ ﮐﻪ رﺳﻴﺪ ،دﻳﺪ ﻣﺮدﻩاﯼ را ﻣﯽﺑﺮﻧﺪﮐﻪ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﭘﺴﺮ ﺑﻴﻮﻩزﻧﯽ ﺑﻮد .ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﻣﺮدﻣﺎن ﺷﻬﺮ ﻧﻴﺰ ﺁن زن را هﻤﺮاهﯽ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ١٣ .ﺧﺪاوﻧﺪ ﭼﻮن ﺁن زن را دﻳﺪ ،دﻟﺶ ﺑﺮ ﺣﺎل او ﺳﻮﺧﺖ و ﮔﻔﺖ» :ﮔﺮﻳﻪ ﻣﮑﻦ١۴ «.ﺳﭙﺲ ﻧﺰدﻳﮏ رﻓﺖ و ﺗﺎﺑﻮت را ﻟﻤﺲ ﮐﺮد .ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺁن را ﺣﻤﻞ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ، اﻳﺴﺘﺎدﻧﺪ .ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﺟﻮان ،ﺗﻮ را ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﺑﺮﺧﻴﺰ!« ١۵ﻣﺮدﻩ راﺳﺖ ﻧﺸﺴﺖ و ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ ﺁﻏﺎز ﮐﺮد! ﻋﻴﺴﯽ او را ﺑﻪ ﻣﺎدرش ﺳﭙﺮد١۶ .ﺗﺮس و هﻴﺒﺖ ﺑﺮ هﻤﮥ ﺁﻧﺎن ﻣﺴﺘﻮﻟﯽ ﺷﺪ و در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا را ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﯼ ﺑﺰرگ در ﻣﻴﺎن ﻣﺎ ﻇﻬﻮر ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ .ﺧﺪا ﺑﻪﻳﺎرﯼ ﻗﻮم ﺧﻮد ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ١٧ «.ﺧﺒﺮ اﻳﻦ ﮐﺎر ﻋﻴﺴﯽ در ﺗﻤﺎم ﻳﻬﻮدﻳﻪ و ﻧﻮاﺣﯽ اﻃﺮاف ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ.
ﻋﻴﺴﯽ وﻳﺤﻴﺎﯼ ﺗﻌﻤﻴﺪدهﻨﺪﻩ ١٨ﺷﺎﮔﺮدان ﻳﺤﻴﯽ او را از هﻤﮥ اﻳﻦ وﻗﺎﻳﻊ ﺁﮔﺎﻩ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ .ﭘﺲ او دو ﺗﻦ از ﺁﻧﺎن را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ ١٩و ﺑﺎ اﻳﻦ ﭘﻴﻐﺎم ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎد» :ﺁﻳﺎ ﺗﻮ هﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺑﺎﻳﺴﺖ ﺑﻴﺎﻳﺪ ،ﻳﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ دﻳﮕﺮﯼ ﺑﺎﺷﻴﻢ؟« ٢٠ﺁن دو ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻣﺪﻩ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻳﺤﻴﺎﯼ ﺗﻌﻤﻴﺪدهﻨﺪﻩ ﻣﺎ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺗﺎ از ﺗﻮ ﺑﭙﺮﺳﻴﻢ ﮐﻪ ﺁﻳﺎ ﺗﻮ هﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺑﺎﻳﺴﺖ ﺑﻴﺎﻳﺪ ،ﻳﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ دﻳﮕﺮﯼ ﺑﺎﺷﻴﻢ؟« ٢١در هﻤﺎن ﺳﺎﻋﺖ ،ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺴﻴﺎرﯼ را از ﺑﻴﻤﺎرﻳﻬﺎ و دردهﺎ و ارواح ﭘﻠﻴﺪ ﺷﻔﺎ داد و
ﻧﺎﺑﻴﻨﺎﻳﺎن ﺑﺴﻴﺎر را ﺑﻴﻨﺎﻳﯽ ﺑﺨﺸﻴﺪ٢٢ .ﭘﺲ در ﭘﺎﺳﺦ ﺁن ﻓﺮﺳﺘﺎدﮔﺎن ﻓﺮﻣﻮد» :ﺑﺮوﻳﺪ و ﺁﻧﭽﻪ دﻳﺪﻩ و ﺷﻨﻴﺪﻩاﻳﺪ ﺑﻪ ﻳﺤﻴﯽ ﺑﺎزﮔﻮﻳﻴﺪ ،ﮐﻪ ﮐﻮران ﺑﻴﻨﺎ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ،ﻟﻨﮕﺎن راﻩ ﻣﯽروﻧﺪ ،ﺟﺬاﻣﻴﺎن ﺷﻔﺎ ﻣﯽﻳﺎﺑﻨﺪ ،ﮐَﺮان ﺷﻨﻮا ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ،ﻣﺮدﮔﺎن زﻧﺪﻩ ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ و ﺑﻪ ﻓﻘﻴﺮان ﺑﺸﺎرت دادﻩ ﻣﯽﺷﻮد٢٣ .ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﮐﺴﯽ ﮐﻪ از ﺑﺎﺑﺖ ﻣﻦ ﻧﻠﻐﺰد«. ٢۴ﭼﻮن ﻓﺮﺳﺘﺎدﮔﺎن ﻳﺤﻴﯽ رﻓﺘﻨﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ درﺑﺎرۀ او ﺳﺨﻦ ﺁﻏﺎز ﮐﺮد و ﺑﻪ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮاﯼ دﻳﺪن ﭼﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﻪ ﺑﻴﺎﺑﺎن رﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻳﺪ؟ ﺑﺮاﯼ دﻳﺪن ﻧﯽاﯼ ﮐﻪ از ﺑﺎد در ﺟﻨﺒﺶ اﺳﺖ؟ ٢۵ﺑﺮاﯼ دﻳﺪن ﭼﻪ ﭼﻴﺰ رﻓﺘﻴﺪ؟ ﻣﺮدﯼ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻪاﯼ ﻟﻄﻴﻒ در ﺑﺮ دارد؟ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻪهﺎﯼ ﻓﺎﺧﺮ ﻣﯽﭘﻮﺷﻨﺪ و در ﺗﺠﻤﻞ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،در ﻗﺼﺮهﺎﯼ ﭘﺎدﺷﺎهﺎﻧﻨﺪ٢۶ .ﭘﺲ ﺑﺮاﯼ دﻳﺪن ﭼﻪ رﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻳﺪ؟ ﺑﺮاﯼ دﻳﺪن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﯼ؟ ﺁرﯼ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ او از ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺗﺮ اﺳﺖ٢٧ .او هﻤﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ درﺑﺎرﻩاش ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ: » ›اﻳﻨﮏ رﺳﻮل ﺧﻮد را ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺗﻮ ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻢ ﺗﺎ راهﺖ را ﭘﻴﺶ ﭘﺎﻳﺖ هﻤﻮار ﺳﺎزد‹. ٢٨ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﺰرﮔﺘﺮ از ﻳﺤﻴﯽ از ﻣﺎدر زادﻩ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ؛ اﻣﺎ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﻳﻦ در ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا ،از او ﺑﺰرﮔﺘﺮ اﺳﺖ٢٩ «.هﻤﮥ ﻣﺮدﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺳﺨﻨﺎن ﻋﻴﺴﯽ را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ،ﺣﺘﯽ ﺧﺮاﺟﮕﻴﺮان ،ﺗﺼﺪﻳﻖ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ راﻩ ﺧﺪا ﺣﻖ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﺑﻪدﺳﺖ ﻳﺤﻴﯽ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ٣٠ .اﻣﺎ ﻓﺮﻳﺴﻴﺎن و ﻓﻘﻴﻬﺎن ارادۀ ﺧﺪا را ﺑﺮاﯼ ﺧﻮد رد ﮐﺮدﻧﺪ ،زﻳﺮا از ﻳﺤﻴﯽ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ. »٣١ﭘﺲ ،ﻣﺮدم اﻳﻦ ﻧﺴﻞ را ﺑﻪ ﭼﻪ ﺗﺸﺒﻴﻪ ﮐﻨﻢ؟ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻣﯽﻣﺎﻧﻨﺪ؟ ٣٢ﺑﻪ ﮐﻮدﮐﺎﻧﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﻪ در ﺑﺎزار ﻣﯽﻧﺸﻴﻨﻨﺪ و ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻧﺪا ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ: » ›ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﻧﯽ ﻧﻮاﺧﺘﻴﻢ ،ﻧﺮﻗﺼﻴﺪﻳﺪ؛ ﻣﺮﺛﻴﻪ ﺧﻮاﻧﺪﻳﻢ ،ﺑﺮ ﺳﻴﻨﻪ ﻧﺰدﻳﺪ‹. ٣٣زﻳﺮا ﻳﺤﻴﺎﯼ ﺗﻌﻤﻴﺪدهﻨﺪﻩ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﻧﺎن ﻣﯽﺧﻮرْد و ﻧﻪ ﺷﺮاب ﻣﯽﻧﻮﺷﻴﺪ ،ﮔﻔﺘﻴﺪ، ›دﻳﻮ دارد٣۴ ‹.ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮرَد و ﻣﯽﻧﻮﺷﺪ ،ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﺪ› ،ﻣﺮدﯼ اﺳﺖ ﺷﮑﻤﺒﺎرﻩ و ﻣﻴﮕﺴﺎر ،دوﺳﺖ ﺧﺮاﺟﮕﻴﺮان و ﮔﻨﺎهﮑﺎران٣۵ ‹.اﻣﺎ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﺣﮑﻤﺖ را هﻤﮥ ﻓﺮزﻧﺪان ﺁن ﺑﻪ ﺛﺒﻮت ﻣﯽرﺳﺎﻧﻨﺪ«.
ﺗﺪهﻴﻦ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪدﺳﺖ زﻧﯽ ﺑﺪﮐﺎرﻩ ٣۶روزﯼ ﻳﮑﯽ از ﻓﺮﻳﺴﻴﺎن ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﻪ ﺻﺮف ﻏﺬا دﻋﻮت ﮐﺮد .ﭘﺲ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﺁن ﻓﺮﻳﺴﯽ رﻓﺖ و ﺑﺮ ﺳﻔﺮﻩ ﻧﺸﺴﺖ٣٧ .در ﺁن ﺷﻬﺮ زﻧﯽ ﺑﺪﮐﺎرﻩ ﻣﯽزﻳﺴﺖ ﮐﻪ ﭼﻮن ﺷﻨﻴﺪ ﻋﻴﺴﯽ در ﺧﺎﻧﮥ ﺁن ﻓﺮﻳﺴﯽ ﻣﻴﻬﻤﺎن اﺳﺖ ،ﻇﺮﻓﯽ ﻣﺮﻣﺮﻳﻦ ،ﭘﺮ از ﻋﻄﺮ ﺑﺎ ﺧﻮد ﺁورد ٣٨و ﮔﺮﻳﺎن ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻋﻴﺴﯽ ،ﮐﻨﺎ ِر ﭘﺎهﺎﯼ او اﻳﺴﺘﺎد .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﺎ ﻗﻄﺮات اﺷﮏ ﺑﻪ ﺷﺴﺘﻦ ﭘﺎهﺎﯼ ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺮداﺧﺖ و ﺑﺎ ﮔﻴﺴﻮاﻧﺶ ﺁﻧﻬﺎ را ﺧﺸﮏ ﮐﺮد .ﺳﭙﺲ ﭘﺎهﺎﯼ او را ﺑﻮﺳﻴﺪ و ﻋﻄﺮﺁﮔﻴﻦ ﮐﺮد٣٩ .ﭼﻮن ﻓﺮﻳﺴﯽ ﻣﻴﺰﺑﺎن اﻳﻦ را دﻳﺪ ،ﺑﺎ ﺧﻮد ﮔﻔﺖ» :اﮔﺮ اﻳﻦ ﻣﺮد ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ
ﺑﻮد ،ﻣﯽداﻧﺴﺖ اﻳﻦ زن ﮐﻪ او را ﻟﻤﺲ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻴﺴﺖ و ﭼﮕﻮﻧﻪ زﻧﯽ اﺳﺖ -ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﮐﻪ زﻧﯽ ﺑﺪﮐﺎرﻩ اﺳﺖ۴٠ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﺷﻤﻌﻮن ،ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﮕﻮﻳﻢ «.ﮔﻔﺖ» :ﺑﻔﺮﻣﺎ ،اﺳﺘﺎد!« ۴١ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :ﺷﺨﺼﯽ از دو ﺗﻦ ﻃﻠﺐ داﺷﺖ :از ﻳﮑﯽ ﭘﺎﻧﺼﺪ دﻳﻨﺎر ،از دﻳﮕﺮﯼ ﭘﻨﺠﺎﻩ دﻳﻨﺎر۴٢ .اﻣﺎ ﭼﻮن ﭼﻴﺰﯼ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ﺑﻪ او ﺑﺪهﻨﺪ ،ﺑﺪهﯽ هﺮ دو را ﺑﺨﺸﻴﺪ .ﺣﺎل ﺑﻪ ﮔﻤﺎن ﺗﻮ ﮐﺪامﻳﮏ او را ﺑﻴﺸﺘﺮ دوﺳﺖ ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ؟« ۴٣ﺷﻤﻌﻮن ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺑﻪ ﮔﻤﺎﻧﻢ ﺁن ﮐﻪ ﺑﺪهﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ داﺷﺖ و ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪ «.ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :درﺳﺖ ﮔﻔﺘﯽ۴۴ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺁن زن اﺷﺎرﻩ ﮐﺮد و ﺑﻪ ﺷﻤﻌﻮن ﮔﻔﺖ» :اﻳﻦ زن را ﻣﯽﺑﻴﻨﯽ؟ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﺗﻮ ﺁﻣﺪم ،و ﺗﻮ ﺑﺮاﯼ ﺷﺴﺘﻦ ﭘﺎهﺎﻳﻢ ﺁب ﻧﻴﺎوردﯼ ،اﻣﺎ اﻳﻦ زن ﺑﺎ اﺷﮑﻬﺎﻳﺶ ﭘﺎهﺎﯼ ﻣﺮا ﺷﺴﺖ و ﺑﺎ ﮔﻴﺴﻮاﻧﺶ ﺧﺸﮏ ﮐﺮد! ۴۵ﺗﻮ ﻣﺮا ﻧﺒﻮﺳﻴﺪﯼ ،اﻣّﺎ اﻳﻦ زن از ﻟﺤﻈﮥ ورودم ،دﻣﯽ از ﺑﻮﺳﻴﺪن ﭘﺎهﺎﻳﻢ ﺑﺎزﻧﺎﻳﺴﺘﺎدﻩ اﺳﺖ۴۶ .ﺗﻮ ﺳﺮ ﻣﺮا ﺑﻪ روﻏﻦ ﺗﺪهﻴﻦ ﻧﮑﺮدﯼ ،اﻣﺎ او ﭘﺎهﺎﻳﻢ را ﺑﻪ ﻋﻄﺮ ﺗﺪهﻴﻦ ﮐﺮد۴٧ .ﭘﺲ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﻣﺤﺒﺖ ﺑﺴﻴﺎر او از ﺁن روﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﻨﺎهﺎن ﺑﺴﻴﺎرش ﺁﻣﺮزﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .اﻣﺎ ﺁن ﮐﻪ ﮐﻤﺘﺮ ﺁﻣﺮزﻳﺪﻩ ﺷﺪ، ﮐﻤﺘﺮ هﻢ ﻣﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ۴٨ «.ﭘﺲ رو ﺑﻪ ﺁن زن ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ» :ﮔﻨﺎهﺎﻧﺖ ﺁﻣﺮزﻳﺪﻩ ﺷﺪ!« ۴٩ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺎن ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﻳﻦ ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﮔﻨﺎهﺎن را ﻧﻴﺰ ﻣﯽﺁﻣﺮزد؟« ۵٠ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁن زن ﮔﻔﺖ» :اﻳﻤﺎﻧﺖ ﺗﻮ را ﻧﺠﺎت دادﻩ اﺳﺖ ،ﺑﻪﺳﻼﻣﺖ ﺑﺮو!«
ﻟﻮﻗﺎ ٨ َﻣﺜَﻞ ﺑﺮزﮔﺮ ١ﭘﺲ از ﺁن ،ﻋﻴﺴﯽ ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ و روﺳﺘﺎ ﺑﻪ روﺳﺘﺎ ﻣﯽﮔﺸﺖ و ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا را ﺑﺸﺎرت ﻣﯽداد .ﺁن دوازدﻩ ﺗﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ وﯼ ﺑﻮدﻧﺪ٢ ،و ﻧﻴﺰ ﺷﻤﺎرﯼ از زﻧﺎن ﮐﻪ از ارواح ﭘﻠﻴﺪ و ﺑﻴﻤﺎرﯼ ﺷﻔﺎ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ :ﻣﺮﻳﻢ ﻣﻌﺮوف ﺑﻪ ﻣﺠﺪﻟﻴﻪ ﮐﻪ از او هﻔﺖ روح ﭘﻠﻴﺪ اﺧﺮاج ﺷﺪﻩ ﺑﻮد٣ ،ﻳﻮﻧﺎ هﻤﺴﺮ ﺧﻮزا ،ﻣﺒﺎﺷﺮ هﻴﺮودﻳﺲ ،ﺳﻮﺳﻦ و ﺑﺴﻴﺎرﯼ زﻧﺎن دﻳﮕﺮ .اﻳﻦ زﻧﺎن از داراﻳﯽ ﺧﻮد ﺑﺮاﯼ ﻧﻴﺎزهﺎﯼ ﻋﻴﺴﯽ و ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﺗﺪارﮎ ﻣﯽدﻳﺪﻧﺪ. ۴ﭼﻮن ﻣﺮدم از ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﺷﻬﺮهﺎ ﺑﻪ دﻳﺪن ﻋﻴﺴﯽ ﻣﯽﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺟﻤﻌﻴﺘﯽ اﻧﺒﻮﻩ ﮔﺮدﺁﻣﺪ، اﻳﻦ َﻣﺜَﻞ را ﺁورد»۵ :روزﯼ ﺑﺮزﮔﺮﯼ ﺑﺮاﯼ ﭘﺎﺷﻴﺪن ﺑﺬر ﺧﻮد ﺑﻴﺮون رﻓﺖ .ﭼﻮن ﺑﺬر ﻣﯽﭘﺎﺷﻴﺪ ،ﺑﺮﺧﯽ در راﻩ اﻓﺘﺎد و ﻟﮕﺪﻣﺎل ﺷﺪ و ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﺁﺳﻤﺎن ﺁﻧﻬﺎ را ﺧﻮردﻧﺪ۶ .ﺑﺮﺧﯽ دﻳﮕﺮ در زﻣﻴﻦ ﺳﻨﮕﻼخ اﻓﺘﺎد ،و ﭼﻮن روﻳﻴﺪ ،ﺧﺸﮏ ﺷﺪ ،ﭼﺮا ﮐﻪ رﻃﻮﺑﺘﯽ ﻧﺪاﺷﺖ. ٧ﺑﺮﺧﯽ ﻧﻴﺰ ﻣﻴﺎن ﺧﺎرهﺎ اﻓﺘﺎد و ﺧﺎرهﺎ ﺑﺎ ﺑﺬرهﺎ ﻧﻤﻮ ﮐﺮدﻩ ،ﺁﻧﻬﺎ را ﺧﻔﻪ ﮐﺮدﻧﺪ٨ .اﻣﺎ ﺑﺮﺧﯽ از ﺑﺬرهﺎ در ﺧﺎﮎ ﺧﻮب اﻓﺘﺎد و ﻧﻤﻮ ﮐﺮد و ﺻﺪ ﭼﻨﺪان ﺑﺎر ﺁورد «.ﭼﻮن اﻳﻦ را ﮔﻔﺖ ،ﻧﺪا در داد» :هﺮﮐﻪ ﮔﻮش ﺷﻨﻮا دارد ،ﺑﺸﻨﻮد!« ٩ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﻣﻌﻨﺎﯼ اﻳﻦ ﻣﺜﻞ را از وﯼ ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ١٠ .ﮔﻔﺖ» :درﮎ اﺳﺮار ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻋﻄﺎ ﺷﺪﻩ ،اﻣﺎ ﺑﺎ دﻳﮕﺮان در ﻗﺎﻟﺐ ﻣﺜﻞ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﺗﺎ: » ›ﺑﻨﮕﺮﻧﺪ ،اﻣﺎ ﻧﺒﻴﻨﻨﺪ؛ ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ ،اﻣﺎ ﻧﻔﻬﻤﻨﺪ‹.
»١١ﻣﻌﻨﺎﯼ ﻣﺜﻞ اﻳﻦ اﺳﺖ :ﺑﺬر ،ﮐﻼم ﺧﺪاﺳﺖ١٢ .ﺑﺬرهﺎﻳﯽ ﮐﻪ در راﻩ ﻣﯽاﻓﺘﺪ، ﮐﺴﺎﻧﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﻼم را ﻣﯽﺷﻨﻮﻧﺪ ،اﻣﺎ اﺑﻠﻴﺲ ﻣﯽﺁﻳﺪ و ﺁن را از دﻟﺸﺎن ﻣﯽرﺑﺎﻳﺪ ،ﺗﺎ ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ اﻳﻤﺎن ﺁورﻧﺪ و ﻧﺠﺎت ﻳﺎﺑﻨﺪ١٣ .ﺑﺬرهﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﺳﻨﮕﻼخ ﻣﯽاﻓﺘﺪ ﮐﺴﺎﻧﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﻮن ﮐﻼم را ﻣﯽﺷﻨﻮﻧﺪ ،ﺁن را ﺑﺎ ﺷﺎدﯼ ﻣﯽﭘﺬﻳﺮﻧﺪ ،اﻣﺎ رﻳﺸﻪ ﻧﻤﯽدواﻧﻨﺪ .اﻳﻨﻬﺎ اﻧﺪﮎزﻣﺎﻧﯽ اﻳﻤﺎن دارﻧﺪ ،اﻣﺎ ﺑﻪهﻨﮕﺎم ﺁزﻣﺎﻳﺶ ،اﻳﻤﺎن ﺧﻮد را از دﺳﺖ ﻣﯽدهﻨﺪ. ١۴ﺑﺬرهﺎﻳﯽ ﮐﻪ در ﻣﻴﺎن ﺧﺎرهﺎ ﻣﯽاﻓﺘﺪ ،ﮐﺴﺎﻧﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﺷﻨﻮﻧﺪ ،اﻣﺎ ﻧﮕﺮاﻧﻴﻬﺎ ،ﺛﺮوت و ﻟﺬات زﻧﺪﮔﯽ ﺁﻧﻬﺎ را ﺧﻔﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺑﻪﺛﻤﺮﻧﻤﯽرﺳﻨﺪ١۵ .اﻣﺎ ﺑﺬرهﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺧﺎﮎ ﺧﻮب ﻣﯽاﻓﺘﺪ ،ﮐﺴﺎﻧﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﻼم را ﺑﺎ دﻟﯽ ﭘﺎﮎ و ﻧﻴﮑﻮ ﻣﯽﺷﻨﻮﻧﺪ و ﺁن را ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻪ، ﭘﺎﻳﺪار ﻣﯽﻣﺎﻧﻨﺪ و ﺛﻤﺮ ﻣﯽﺁورﻧﺪ.
َﻣﺜَﻞ ﭼﺮاغ »١۶هﻴﭻﮐﺲ ﭼﺮاغ را ﺑﺮﻧﻤﯽاﻓﺮوزد ﺗﺎ ﺑﺮ ﺁن ﺳﺮﭘﻮش ﻧﻬﺪ ﻳﺎ ﺁن را زﻳﺮ ﺗﺨﺖ ﺑﮕﺬارد! ﺑﻠﮑﻪ ﭼﺮاغ را ﺑﺮ ﭼﺮاﻏﺪان ﻣﯽﮔﺬارﻧﺪ ﺗﺎ هﺮ ﮐﻪ داﺧﻞ ﺷﻮد ،ﻧﻮرش را ﺑﺒﻴﻨﺪ. ١٧زﻳﺮا هﻴﭻ ﭼﻴﺰ ﭘﻨﻬﺎﻧﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺁﺷﮑﺎر ﻧﺸﻮد و هﻴﭻ ﭼﻴﺰ ﻧﻬﻔﺘﻪاﯼ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ هﻮﻳﺪا ﻧﮕﺮدد١٨ .ﭘﺲ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺷﻨﻮﻳﺪ ،زﻳﺮا ﺑﻪ ﺁن ﮐﻪ دارد ﺑﻴﺸﺘﺮ دادﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ و از ﺁن ﮐﻪ ﻧﺪارد ،هﻤﺎن هﻢ ﮐﻪ ﮔﻤﺎن ﻣﯽﮐﻨﺪ دارد ،ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ«.
ﻣﺎدر و ﺑﺮادران ﻋﻴﺴﯽ ١٩در اﻳﻦ هﻨﮕﺎم ،ﻣﺎدر و ﺑﺮادران ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺗﺎ او را ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ ،اﻣﺎ ازدﺣﺎم ﺟﻤﻌﻴﺖ ﭼﻨﺪان ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﻪ او ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﻮﻧﺪ٢٠ .ﭘﺲ ﺑﺮاﯼ ﻋﻴﺴﯽ ﺧﺒﺮ ﺁوردﻧﺪ ﮐﻪ» :ﻣﺎدر و ﺑﺮادراﻧﺖ ﺑﻴﺮون اﻳﺴﺘﺎدﻩاﻧﺪ و ﻣﯽﺧﻮاهﻨﺪ ﺗﻮ را ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ٢١ «.در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :ﻣﺎدر و ﺑﺮادران ﻣﻦ ﮐﺴﺎﻧﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﻼم ﺧﺪا را ﻣﯽﺷﻨﻮﻧﺪ و ﺑﻪ ﺁن ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ«.
ﺁرام ﮐﺮدن ﺗﻮﻓﺎن درﻳﺎ ٢٢روزﯼ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪ ﺁن ﺳﻮﯼ درﻳﺎﭼﻪ ﺑﺮوﻳﻢ «.ﭘﺲ ﺳﻮار ﻗﺎﻳﻖ ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪﭘﻴﺶ راﻧﺪﻧﺪ٢٣ .و ﭼﻮن ﻣﯽرﻓﺘﻨﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺧﻮاب رﻓﺖ .ﻧﺎﮔﺎﻩ ﺗﻨﺪﺑﺎدﯼ ﺑﺮ درﻳﺎ وزﻳﺪن ﮔﺮﻓﺖ ،ﭼﻨﺪان ﮐﻪ ﻗﺎﻳﻖ از ﺁب ﭘﺮ ﻣﯽﺷﺪ و ﺟﺎﻧﺸﺎن ﺑﻪﺧﻄﺮ اﻓﺘﺎد. ٢۴ﺷﺎﮔﺮدان ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ رﻓﺘﻨﺪ و او را ﺑﻴﺪار ﮐﺮدﻩ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﯼ اﺳﺘﺎد ،اﯼ اﺳﺘﺎد ،ﭼﻴﺰﯼ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﻏﺮق ﺷﻮﻳﻢ!« ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻴﺪار ﺷﺪ و ﺑﺮ ﺑﺎد و اﻣﻮاج ﺧﺮوﺷﺎن ﻧﻬﻴﺐ زد .ﺗﻮﻓﺎن ﻓﺮوﻧﺸﺴﺖ و ﺁراﻣﺶ ﺑﺮﻗﺮار ﺷﺪ٢۵ .ﭘﺲ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :اﻳﻤﺎﻧﺘﺎن ﮐﺠﺎﺳﺖ؟« ﺷﺎﮔﺮدان ﺑﺎ ﺑﻬﺖ و وﺣﺸﺖ از ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﯽﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :اﻳﻦ ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﺑﺎد و ﺁب ﻓﺮﻣﺎن ﻣﯽدهﺪ وﺁﻧﻬﺎ از او ﻓﺮﻣﺎن ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ«.
ﺷﻔﺎﯼ ﻣﺮد دﻳﻮزدﻩ ٢۶ﭘﺲ ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻴﮥ ﺟﺮاﺳﻴﺎن رﺳﻴﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺁن ﺳﻮﯼ درﻳﺎﭼﻪ ،در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺟﻠﻴﻞ ﻗﺮار داﺷﺖ. ٢٧ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ ﻗﺪم ﺑﺮ ﺳﺎﺣﻞ ﮔﺬاﺷﺖ ،ﺑﺎ ﻣﺮدﯼ دﻳﻮزدﻩ از ﻣﺮدﻣﺎن ﺁن ﺷﻬﺮ روﺑﻪرو ﺷﺪ ﮐﻪ دﻳﺮﮔﺎهﯽ ﻟﺒﺎس ﻧﭙﻮﺷﻴﺪﻩ و در ﺧﺎﻧﻪاﯼ زﻧﺪﮔﯽ ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﻮد ،ﺑﻠﮑﻪ در ﮔﻮرهﺎ ﺑﻪﺳﺮ
ﻣﯽﺑﺮد٢٨ .ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ را دﻳﺪ ،ﻧﻌﺮﻩ ﺑﺮﮐﺸﻴﺪ و ﺑﻪﭘﺎﯼ او اﻓﺘﺎد و ﺑﺎ ﺻﺪاﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﺁورد» :اﯼ ﻋﻴﺴﯽ ،ﭘﺴﺮ ﺧﺪاﯼ ﻣﺘﻌﺎل ،ﺗﻮ را ﺑﺎ ﻣﻦ ﭼﻪ ﮐﺎر اﺳﺖ؟ ﺗﻤﻨﺎ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﻋﺬاﺑﻢ ﻧﺪهﯽ!« ٢٩زﻳﺮا ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ روح ﭘﻠﻴﺪ دﺳﺘﻮر دادﻩ ﺑﻮد از او ﺑﻪدرﺁﻳﺪ .ﺁن روح ﺑﺎرهﺎ او را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد و ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ دﺳﺖ و ﭘﺎﻳﺶ را ﺑﻪزﻧﺠﻴﺮ ﻣﯽﺑﺴﺘﻨﺪ و از او ﻧﮕﺎهﺒﺎﻧﯽ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ، ﺑﻨﺪهﺎ را ﻣﯽﮔﺴﺴﺖ و دﻳﻮ او را ﺑﻪ ﺟﺎﻳﻬﺎﯼ ﻏﻴﺮﻣﺴﮑﻮن ﻣﯽﮐﺸﺎﻧﺪ٣٠ .ﻋﻴﺴﯽ از او ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﻧﺎﻣﺖ ﭼﻴﺴﺖ؟« ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﻟِﮋﻳﻮن «،زﻳﺮا دﻳﻮهﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﺑﻪدرون او رﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ٣١ .ﺁﻧﻬﺎ اﻟﺘﻤﺎسﮐﻨﺎن از ﻋﻴﺴﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ دﺳﺘﻮر ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ هﺎوﻳﻪ ﻧﺪهﺪ. ٣٢در ﺁن ﻧﺰدﻳﮑﯽ ،ﮔﻠﮥ ﺑﺰرﮔﯽ ﺧﻮﮎ در داﻣﻨﮥ ﺗﭙﻪ ﻣﺸﻐﻮل ﭼﺮا ﺑﻮد .دﻳﻮهﺎ از ﻋﻴﺴﯽ ﺧﻮاهﺶ ﮐﺮدﻧﺪ اﺟﺎزﻩ دهﺪ ﺑﻪدرون ﺧﻮﮐﻬﺎ روﻧﺪ ،و او ﻧﻴﺰ اﺟﺎزﻩ داد٣٣ .ﭘﺲ ،از ﺁن ﻣﺮد ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺑﻪدرون ﺧﻮﮐﻬﺎ رﻓﺘﻨﺪ و ﺧﻮﮐﻬﺎ از ﺳﺮاﺷﻴﺒﯽ ﺗﭙﻪ ﺑﻪ درون درﻳﺎﭼﻪ هﺠﻮم ﺑﺮدﻧﺪ و ﻏﺮق ﺷﺪﻧﺪ. ٣۴ﭼﻮن ﺧﻮﮐﺒﺎﻧﺎن اﻳﻦ را دﻳﺪﻧﺪ ،ﭘﺎ ﺑﻪ ﻓﺮار ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ و در ﺷﻬﺮ و ﻧﻮاﺣﯽ اﻃﺮاف، ﻣﺎﺟﺮا را ﺑﺎزﮔﻔﺘﻨﺪ٣۵ .ﭘﺲ ﻣﺮدم ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﭽﻪ روﯼ دادﻩ ﺑﻮد ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ و ﭼﻮن ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ رﺳﻴﺪﻧﺪ و دﻳﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺁن ﻣﺮد ﮐﻪ دﻳﻮهﺎ از او ﺑﻪدرﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻋﺎﻗﻞ و ﺟﺎﻣﻪ ﺑﺮ ﺗﻦ، ﭘﻴﺶ ﭘﺎهﺎﯼ ﻋﻴﺴﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺗﺮﺳﻴﺪﻧﺪ٣۶ .ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺎﺟﺮا را ﺑﻪﭼﺸﻢ دﻳﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ، ﺑﺮاﯼ اﻳﺸﺎن ﺑﺎزﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺮد دﻳﻮزدﻩ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺷﻔﺎ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد٣٧ .ﭘﺲ هﻤﮥ ﻣﺮدم ﻧﺎﺣﻴﮥ ﺟﺮاﺳﻴﺎن از ﻋﻴﺴﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﮐﻪ از ﻧﺰد ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮود ،زﻳﺮا ﺗﺮس ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻴﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد .ﭘﺲ او ﺳﻮار ﻗﺎﻳﻖ ﺷﺪ و رﻓﺖ٣٨ .ﻣﺮدﯼ ﮐﻪ دﻳﻮهﺎ از او ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،از ﻋﻴﺴﯽ ﺗﻤﻨﺎ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﮕﺬارد او ﺑﺎ وﯼ هﻤﺮاﻩ ﺷﻮد ،اﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ او را رواﻧﻪ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ»٣٩ :ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﺧﻮد ﺑﺮﮔﺮد و ﺁﻧﭽﻪ ﺧﺪا ﺑﺮاﯼ ﺗﻮ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،ﺑﺎزﮔﻮ «.ﭘﺲ او رﻓﺖ و در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺷﻬﺮ اﻋﻼم ﮐﺮد ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮاﯼ او ﭼﻪ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ.
دﺧﺘﺮ ﻳﺎﺋﺮوس و زن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺧﻮﻧﺮﻳﺰﯼ ۴٠ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ،ﻣﺮدم ﺑﻪﮔﺮﻣﯽ از او اﺳﺘﻘﺒﺎل ﮐﺮدﻧﺪ ،زﻳﺮا هﻤﻪ ﭼﺸﻢ ﺑﻪراهﺶ ﺑﻮدﻧﺪ۴١ .در اﻳﻦ هﻨﮕﺎم ،ﻣﺮدﯼ ﻳﺎﻳﺮوس ﻧﺎم ﮐﻪ رﺋﻴﺲ ﮐﻨﻴﺴﻪ ﺑﻮد ،ﺁﻣﺪ و ﺑﻪﭘﺎﯼ ﻋﻴﺴﯽ اﻓﺘﺎد و اﻟﺘﻤﺎس ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪاش ﺑﺮود۴٢ ،زﻳﺮا ﺗﻨﻬﺎ دﺧﺘﺮش ﮐﻪ ﺣﺪود دوازدﻩ ﺳﺎل داﺷﺖ ،در ﺣﺎل ﻣﺮگ ﺑﻮد. هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ در راﻩ ﺑﻮد ،ﺟﻤﻌﻴﺖ از هﺮ ﺳﻮ ﺑﺮ او ﻓﺸﺎر ﻣﯽﺁورد۴٣ .در ﺁن ﻣﻴﺎن ،زﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ دوازدﻩ ﺳﺎل ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺧﻮﻧﺮﻳﺰﯼ ﺑﻮد و ﺑﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﺗﻤﺎم داراﻳﯽ ﺧﻮد را ﺻﺮف ﻃﺒﻴﺒﺎن ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ،ﮐﺴﯽ را ﺗﻮان درﻣﺎن او ﻧﺒﻮد۴۴ .او از ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪ و ﻟﺒﮥ رداﯼ او را ﻟﻤﺲ ﮐﺮد و دردم ﺧﻮﻧﺮﻳﺰﯼاش ﻗﻄﻊ ﺷﺪ۴۵ .ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﺮا ﻟﻤﺲ ﮐﺮد؟« ﭼﻮن هﻤﻪ اﻧﮑﺎر ﮐﺮدﻧﺪ ،ﭘﻄﺮس ﮔﻔﺖ» :اﯼ اﺳﺘﺎد، ﻣﺮدم از هﺮ ﺳﻮ اﺣﺎﻃﻪات ﮐﺮدﻩاﻧﺪ و ﺑﺮ ﺗﻮ ﻓﺸﺎر ﻣﯽﺁورﻧﺪ!« ۴۶اﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :ﮐﺴﯽ ﻣﺮا ﻟﻤﺲ ﮐﺮد! زﻳﺮا درﻳﺎﻓﺘﻢ ﻧﻴﺮوﻳﯽ از ﻣﻦ ﺻﺎدر ﺷﺪ!« ۴٧ﺁن زن ﭼﻮن دﻳﺪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﭘﻨﻬﺎن ﺑﻤﺎﻧﺪ ،ﺑﺎ ﺗﺮس و ﻟﺮز ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪ و ﺑﻪﭘﺎﯼ او اﻓﺘﺎد و در ﺑﺮاﺑﺮ هﻤﮕﺎن ﮔﻔﺖ ﭼﺮا او را ﻟﻤﺲ ﮐﺮدﻩ و ﭼﮕﻮﻧﻪ دردَم ﺷﻔﺎ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ۴٨ .ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :دﺧﺘﺮم ،اﻳﻤﺎﻧﺖ ﺗﻮ را ﺷﻔﺎ دادﻩ اﺳﺖ .ﺑﻪﺳﻼﻣﺖ ﺑﺮو«.
۴٩ﻋﻴﺴﯽ هﻨﻮز ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ از ﺧﺎﻧﮥ ﻳﺎﻳﺮوس ،رﺋﻴﺲ ﮐﻨﻴﺴﻪ ،ﺁﻣﺪ و ﮔﻔﺖ: »دﺧﺘﺮت ﻣﺮد ،دﻳﮕﺮ اﺳﺘﺎد را زﺣﻤﺖ ﻣﺪﻩ۵٠ «.ﻋﻴﺴﯽ ﭼﻮن اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪ ،ﺑﻪ ﻳﺎﻳﺮوس ﮔﻔﺖ» :ﻣﺘﺮس! ﻓﻘﻂ اﻳﻤﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎش! دﺧﺘﺮت ﺷﻔﺎ ﺧﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ۵١ «.وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﻳﺎﻳﺮوس رﺳﻴﺪ ،ﻧﮕﺬاﺷﺖ ﮐﺴﯽ ﺟﺰ ﭘﻄﺮس و ﻳﻮﺣﻨﺎ و ﻳﻌﻘﻮب و ﭘﺪر و ﻣﺎدر دﺧﺘﺮ ﺑﺎ او ﺑﻪﺧﺎﻧﻪ درﺁﻳﻨﺪ۵٢ .هﻤﮥ ﻣﺮدم ﺑﺮاﯼ دﺧﺘﺮ ﺷﻴﻮن و زارﯼ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ .ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :زارﯼ ﻣﮑﻨﻴﺪ ،زﻳﺮا او ﻧﻤﺮدﻩ ﺑﻠﮑﻪ در ﺧﻮاب اﺳﺖ۵٣ «.ﺁﻧﻬﺎ رﻳﺸﺨﻨﺪش ﮐﺮدﻧﺪ ،ﭼﺮا ﮐﻪ ﻣﯽداﻧﺴﺘﻨﺪ دﺧﺘﺮ ﻣﺮدﻩ اﺳﺖ۵۴ .اﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ دﺳﺖ دﺧﺘﺮﮎ را ﮔﺮﻓﺖ و ﮔﻔﺖ» :دﺧﺘﺮم، ﺑﺮﺧﻴﺰ!« ۵۵روح او ﺑﺎزﮔﺸﺖ و دردَم از ﺟﺎ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ .ﻋﻴﺴﯽ ﻓﺮﻣﻮد ﺗﺎ ﺑﻪ او ﺧﻮراﮎ دهﻨﺪ۵۶ .واﻟﺪﻳﻦ دﺧﺘﺮ ﻏﺮق در ﺣﻴﺮت ﺑﻮدﻧﺪ ،اﻣﺎ او ﺑﺪﻳﺸﺎن اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮد ﮐﻪ ﻣﺎﺟﺮا را ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﺎزﻧﮕﻮﻳﻨﺪ.
ﻟﻮﻗﺎ ٩ ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ دوازدﻩ ﺷﺎﮔﺮد ١ﻋﻴﺴﯽ ﺁن دوازدﻩ ﺗﻦ را ﮔﺮد هﻢ ﺧﻮاﻧﺪ و ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﻗﺪرت واﻗﺘﺪار ﺑﺮاﯼ ﺑﻴﺮون راﻧﺪن هﻤﮥ ارواح ﭘﻠﻴﺪ و ﺷﻔﺎﯼ ﺑﻴﻤﺎرﻳﻬﺎ ﺑﺨﺸﻴﺪ٢ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺁﻧﺎن را ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺗﺎ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا را ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﻴﻤﺎران را ﺷﻔﺎ دهﻨﺪ٣ .ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ» :هﻴﭻﭼﻴﺰ ﺑﺮاﯼ ﺳﻔﺮ ﺑﺮﻧﺪارﻳﺪ، ﻧﻪ ﭼﻮبدﺳﺘﯽ ،ﻧﻪ ﮐﻮﻟﻪﺑﺎر ،ﻧﻪ ﻧﺎن ،ﻧﻪ ﭘﻮل و ﻧﻪ ﭘﻴﺮاهﻦ اﺿﺎﻓﻪ۴ .ﺑﻪ هﺮ ﺧﺎﻧﻪاﯼ ﮐﻪ درﺁﻣﺪﻳﺪ ،ﺗﺎ هﻨﮕﺎم ﺗﺮﮎ ﺷﻬﺮ در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ۵ .اﮔﺮ ﻣﺮدم ﺷﻤﺎ را ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ ،ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﺗﺮﮎ ﺷﻬﺮﺷﺎن ،ﺧﺎﮎ ﭘﺎهﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﺘﮑﺎﻧﻴﺪ ﺗﺎ ﺷﻬﺎدﺗﯽ ﺑﺮ ﺿﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﺷﺪ۶ «.ﭘﺲ اﻳﺸﺎن ﺑﻪراﻩ اﻓﺘﺎدﻩ ،از دهﯽ ﺑﻪ دﻩ دﻳﮕﺮ ﻣﯽرﻓﺘﻨﺪ و هﺮ ﺟﺎ ﻣﯽرﺳﻴﺪﻧﺪ ﺑﺸﺎرت ﻣﯽدادﻧﺪ و ﺑﻴﻤﺎران را ﺷﻔﺎ ﻣﯽﺑﺨﺸﻴﺪﻧﺪ. ﺲ ﺣﺎﮐﻢ رﺳﻴﺪ .هﻴﺮودﻳﺲ ﺣﻴﺮان و ٧و اﻣﺎ ﺧﺒﺮ هﻤﮥ اﻳﻦ اﻣﻮر ﺑﻪ ﮔﻮش هﻴﺮودﻳ ِ ﺳﺮدرﮔﻢ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮد ،ﭼﺮا ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ ﻋﻴﺴﯽ هﻤﺎن ﻳﺤﻴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ اﺳﺖ٨ .ﺑﺮﺧﯽ دﻳﮕﺮ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ اﻳﻠﻴﺎ ﻇﻬﻮر ﮐﺮدﻩ ،و ﺑﺮﺧﯽ ﻧﻴﺰ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ ﻳﮑﯽ از ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻳﺎم ﮐﻬﻦ زﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ٩ .اﻣﺎ هﻴﺮودﻳﺲ ﮔﻔﺖ» :ﺳﺮ ﻳﺤﻴﯽ را ﻣﻦ از ﺗﻦ ﺟﺪا ﮐﺮدم .ﭘﺲ اﻳﻦ ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﭼﻴﺰهﺎ را درﺑﺎرﻩاش ﻣﯽﺷﻨﻮم؟« و در ﺻﺪد ﺑﺮﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﺒﻴﻨﺪ.
ﺧﻮراﮎ دادن ﺑﻪ ﭘﻨﺞ هﺰار ﺗﻦ ١٠ﭼﻮن رﺳﻮﻻن ﺑﺎزﮔﺸﺘﻨﺪ ،هﺮﺁﻧﭽﻪ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎزﮔﻔﺘﻨﺪ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺁﻧﺎن را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺷﻬﺮﯼ ﺑﻪﻧﺎم ﺑﻴﺖﺻﻴﺪا ﺑﺮد ﺗﺎ در ﺁﻧﺠﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ١١ .اﻣﺎ ﺑﺴﻴﺎرﯼ اﻳﻦ را درﻳﺎﻓﺘﻨﺪ و از ﭘﯽ اﻳﺸﺎن رواﻧﻪ ﺷﺪﻧﺪ .ﻋﻴﺴﯽ ﻧﻴﺰ ﺁﻧﺎن را ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ و ﺑﺮاﻳﺸﺎن از ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ و ﮐﺴﺎﻧﯽ را ﮐﻪ ﻧﻴﺎز ﺑﻪدرﻣﺎن داﺷﺘﻨﺪ ،ﺷﻔﺎ ﺑﺨﺸﻴﺪ. ١٢ﻧﺰدﻳﮏ ﻏﺮوب ،ﺁن دوازدﻩ ﺗﻦ ﻧﺰد او ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺟﻤﺎﻋﺖ را ﻣﺮﺧﺺ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﺑﻪ روﺳﺘﺎهﺎ و ﻣﺰارع اﻃﺮاف ﺑﺮوﻧﺪ و ﺧﻮراﮎ و ﺳﺮﭘﻨﺎهﯽ ﺑﻴﺎﺑﻨﺪ ،ﭼﻮن اﻳﻨﺠﺎ ﻣﮑﺎﻧﯽ
دوراﻓﺘﺎدﻩ اﺳﺖ١٣ «.ﻋﻴﺴﯽ در ﺟﻮاب ﮔﻔﺖ» :ﺷﻤﺎ ﺧﻮد ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺧﻮراﮎ دهﻴﺪ «.ﮔﻔﺘﻨﺪ: »ﻣﺎ ﺟﺰ ﭘﻨﺞ ﻧﺎن و دو ﻣﺎهﯽ ﭼﻴﺰﯼ ﻧﺪارﻳﻢ ،ﻣﮕﺮ اﻳﻨﮑﻪ ﺑﺮوﻳﻢ و ﺑﺮاﯼ هﻤﮥ اﻳﻦ ﻣﺮدم ﺧﻮراﮎ ﺑﺨﺮﻳﻢ١۴ «.در ﺁﻧﺠﺎ ﺣﺪود ﭘﻨﺞ هﺰار ﻣﺮد ﺑﻮدﻧﺪ .ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﻓﺮﻣﻮد» :ﻣﺮدم را در ﮔﺮوهﻬﺎﯼ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﻧﻔﺮﯼ ﺑﻨﺸﺎﻧﻴﺪ١۵ «.ﺷﺎﮔﺮدان ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮدﻧﺪ و هﻤﻪ را ﻧﺸﺎﻧﺪﻧﺪ١۶ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﻨﺞ ﻧﺎن و دو ﻣﺎهﯽ را ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ ،ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ و ﺷﮑﺮ ﺑﻪﺟﺎﯼ ﺁوردﻩ ،ﺁﻧﻬﺎ را ﭘﺎرﻩ ﮐﺮد و ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان داد ﺗﺎ ﭘﻴﺶ ﻣﺮدم ﺑﮕﺬارﻧﺪ١٧ .هﻤﻪ ﺧﻮردﻧﺪ و ﺳﻴﺮ ﺷﺪﻧﺪ و دوازدﻩ ﺳﺒﺪ ﻧﻴﺰ از ﺗﮑﻪهﺎﯼ ﺑﺮﺟﺎﯼﻣﺎﻧﺪﻩ ﮔﺮد ﺁوردﻧﺪ.
اﻋﺘﺮاف ﭘﻄﺮس درﺑﺎرۀ ﻣﺴﻴﺢ ١٨روزﯼ ﻋﻴﺴﯽ در ﺧﻠﻮت دﻋﺎ ﻣﯽﮐﺮد و ﺗﻨﻬﺎ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﺑﺎ او ﺑﻮدﻧﺪ .از اﻳﺸﺎن ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﻣﺮدم ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ ﻣﻦ ﮐﻪ هﺴﺘﻢ؟« ١٩ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ» :ﺑﺮﺧﯽ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ ﻳﺤﻴﺎﯼ ﺗﻌﻤﻴﺪدهﻨﺪﻩاﯼ؛ ﺑﺮﺧﯽ دﻳﮕﺮ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ اﻳﻠﻴﺎﻳﯽ ،و ﺑﺮﺧﯽ ﻧﻴﺰ ﺗﻮ را ﻳﮑﯽ از ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻳﺎم ﮐﻬﻦ ﻣﯽداﻧﻨﺪﮐﻪ زﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ٢٠ «.از اﻳﺸﺎن ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﺷﻤﺎ ﭼﻪ؟ ﺷﻤﺎ ﻣﺮا ﮐﻪ ﻣﯽداﻧﻴﺪ؟« ﭘﻄﺮس ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﻣﺴﻴﺢ ﺧﺪا«. ٢١ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﯽ اﻳﺸﺎن را ﻣﻨﻊ ﮐﺮد و دﺳﺘﻮر داد ﮐﻪ اﻳﻦ را ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﻧﮕﻮﻳﻨﺪ٢٢ ،و ﮔﻔﺖ» :ﻣﯽﺑﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن رﻧﺞ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻴﻨﺪ و ﻣﺸﺎﻳﺦ و ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ او را رد ﮐﻨﻨﺪ و ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮد و در روز ﺳﻮم ﺑﺮﺧﻴﺰد«. ٢٣ﺳﭙﺲ ﺑﻪ هﻤﻪ ﻓﺮﻣﻮد» :اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﺨﻮاهﺪ ﻣﺮا ﭘﻴﺮوﯼ ﮐﻨﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮد را اﻧﮑﺎر ﮐﻨﺪ و هﺮ روز ﺻﻠﻴﺐ ﺧﻮد را ﺑﺮدارد و از ﭘﯽ ﻣﻦ ﺑﻴﺎﻳﺪ٢۴ .زﻳﺮا هﺮﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﺟﺎن ﺧﻮد را ﻧﺠﺎت دهﺪ ،ﺁن را از دﺳﺖ ﺧﻮاهﺪ داد ،اﻣﺎ هﺮﮐﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻣﻦ ﺟﺎﻧﺶ را از دﺳﺖ ﺑﺪهﺪ ،ﺁن را ﻧﺠﺎت ﺧﻮاهﺪ داد٢۵ .اﻧﺴﺎن را ﭼﻪ ﺳﻮد ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ دﻧﻴﺎ را ﺑﺒﺮد ،اﻣﺎ ﺟﺎن ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﺒﺎزد ﻳﺎ ﺁن را ﺗﻠﻒ ﮐﻨﺪ٢۶ .زﻳﺮا هﺮﮐﻪ از ﻣﻦ و ﺳﺨﻨﺎن ﻣﻦ ﻋﺎر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﻧﻴﺰ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ در ﺟﻼل ﺧﻮد و ﺟﻼل ﭘﺪر و ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﻣﻘﺪس ﺁﻳﺪ ،از او ﻋﺎر ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ٢٧ .ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﺑﺮﺧﯽ اﻳﻨﺠﺎ اﻳﺴﺘﺎدﻩاﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا را ﻧﺒﻴﻨﻨﺪ ،ﻃﻌﻢ ﻣﺮگ را ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﭼﺸﻴﺪ«.
دﮔﺮﮔﻮﻧﯽ ﺳﻴﻤﺎﯼ ﻋﻴﺴﯽ ٢٨ﺣﺪود هﺸﺖ روز ﭘﺲ از اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن ،ﻋﻴﺴﯽ ﭘﻄﺮس و ﻳﻮﺣﻨﺎ و ﻳﻌﻘﻮب را ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺮ ﻓﺮاز ﮐﻮهﯽ رﻓﺖ ﺗﺎ دﻋﺎ ﮐﻨﺪ٢٩ .در هﻤﺎن ﺣﺎل ﮐﻪ دﻋﺎ ﻣﯽﮐﺮد ،ﻧﻤﻮد ﭼﻬﺮﻩاش ﺗﻐﻴﻴﺮ ﮐﺮد ،و ﺟﺎﻣﻪاش ﺳﻔﻴﺪ و ﻧﻮراﻧﯽ ﮔﺸﺖ٣٠ .ﻧﺎﮔﺎﻩ دو ﻣﺮد ،ﻣﻮﺳﯽ و اﻳﻠﻴﺎ، ﭘﺪﻳﺪار ﮔﺸﺘﻪ ،ﺑﺎ او ﺑﻪ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ٣١ .ﺁﻧﺎن در ﺟﻼل ﻇﺎهﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ و درﺑﺎرۀ رﻓﺘﻦ ﻋﻴﺴﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺑﺎﻳﺴﺖ ﺑﺰودﯼ در اورﺷﻠﻴﻢ رخ دهﺪ ،ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ٣٢ .ﭘﻄﺮس و ﻼ ﺑﻴﺪار و هﻮﺷﻴﺎر ﺷﺪﻧﺪ ،ﺟﻼل ﻋﻴﺴﯽ هﻤﺮاهﺎﻧﺶ ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮابﺁﻟﻮد ﺑﻮدﻧﺪ ،اﻣﺎ ﭼﻮن ﮐﺎﻣ ً را دﻳﺪﻧﺪ و ﺁن دو ﻣﺮد را ﮐﻪ درﮐﻨﺎرش اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ٣٣ .هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺁن دو از ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﻣﯽرﻓﺘﻨﺪ ،ﭘﻄﺮس ﮔﻔﺖ» :اﺳﺘﺎد ،ﺑﻮدن ﻣﺎ در اﻳﻨﺠﺎ ﻧﻴﮑﻮﺳﺖ! ﺑﮕﺬار ﺳﻪ ﺳﺮﭘﻨﺎﻩ ﺑﺴﺎزﻳﻢ ،ﻳﮑﯽ ﺑﺮاﯼ ﺗﻮ ،ﻳﮑﯽ ﺑﺮاﯼ ﻣﻮﺳﯽ و ﻳﮑﯽ هﻢ ﺑﺮاﯼ اﻳﻠﻴﺎ «.ﭘﻄﺮس ﻧﻤﯽداﻧﺴﺖ ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ٣۴ .اﻳﻦ ﺳﺨﻦ هﻨﻮز ﺑﺮ زﺑﺎن ﭘﻄﺮس ﺑﻮد ﮐﻪ اﺑﺮﯼ ﭘﺪﻳﺪار ﮔﺸﺖ و ﺁﻧﺎن را
درﺑﺮﮔﺮﻓﺖ .ﭼﻮن ﺑﻪدرون اﺑﺮ ﻣﯽرﻓﺘﻨﺪ ،هﺮاﺳﺎن ﺷﺪﻧﺪ٣۵ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻧﺪاﻳﯽ از اﺑﺮ دررﺳﻴﺪ ﮐﻪ »اﻳﻦ اﺳﺖ ﭘﺴﺮ ﻣﻦ ،ﮐﻪ او را ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩام؛ ﺑﻪ او ﮔﻮش ﻓﺮادهﻴﺪ!« ٣۶و ﭼﻮن ﺻﺪا ﻗﻄﻊ ﺷﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ را ﺗﻨﻬﺎ دﻳﺪﻧﺪ .ﺷﺎﮔﺮدان اﻳﻦ را ﻧﺰد ﺧﻮد ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻨﺪ ،و در ﺁن زﻣﺎن ﮐﺴﯽ را از ﺁﻧﭽﻪ دﻳﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺁﮔﺎﻩ ﻧﮑﺮدﻧﺪ.
ﺷﻔﺎﯼ ﭘﺴﺮ دﻳﻮزدﻩ ٣٧روز ﺑﻌﺪ ،ﭼﻮن از ﮐﻮﻩ ﻓﺮود ﺁﻣﺪﻧﺪ ،ﺟﻤﻌﯽ اﻧﺒﻮﻩ ﺑﺎ ﻋﻴﺴﯽ دﻳﺪار ﮐﺮدﻧﺪ٣٨ .ﻧﺎﮔﺎﻩ ﻣﺮدﯼ از ﻣﻴﺎن ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻓﺮﻳﺎد زد» :اﺳﺘﺎد ،از ﺗﻮ اﻟﺘﻤﺎس ﻣﯽﮐﻨﻢ ﻧﻈﺮ ﻟﻄﻔﯽ ﺑﺮ ﭘﺴﺮ ﻣﻦ ﺑﻴﻔﮑﻨﯽ ،زﻳﺮا ﺗﻨﻬﺎ ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﻦ اﺳﺖ٣٩ .روﺣﯽ ﻧﺎﮔﻬﺎن او را ﻣﯽﮔﻴﺮد و او دردَم ﻧﻌﺮﻩ ح ﺑﻨﺪرت رهﺎﻳﺶ ﻣﯽﮐﺸﺪ و دﭼﺎر ﺗﺸﻨﺞ ﻣﯽﺷﻮد ،ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاﯼ ﮐﻪ دهﺎﻧﺶ ﮐﻒ ﻣﯽﮐﻨﺪ .رو ْ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻗﺼﺪ ﻧﺎﺑﻮدﻳﺶ دارد۴٠ .ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺖ اﻟﺘﻤﺎس ﮐﺮدم از او ﺑﻴﺮوﻧﺶ ﮐﻨﻨﺪ ،اﻣﺎ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ۴١ «.ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :اﯼ ﻧﺴﻞ ﺑﯽاﻳﻤﺎن و ﻣﻨﺤﺮف ،ﺗﺎ ﺑﻪ ﮐِﯽ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﻢ و ﺗﺤﻤﻠﺘﺎن ﮐﻨﻢ؟ ﭘﺴﺮت را ﺑﻪ اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻴﺎور۴٢ «.ﺣﺘﯽ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﭘﺴﺮ ﻣﯽﺁﻣﺪ ،دﻳﻮ او را ﺑﺮ زﻣﻴﻦ زد و ﺑﻪ ﺗﺸﻨﺞ اﻓﮑﻨﺪ .اﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮ ﺁن روح ﭘﻠﻴﺪ ﻧﻬﻴﺐ زد و ﭘﺴﺮ را ﺷﻔﺎ داد و ﺑﻪ ﭘﺪرش ﺳﭙﺮد۴٣ .ﻣﺮدم هﻤﮕﯽ از ﺑﺰرﮔﯽ ﺧﺪا در ﺣﻴﺮت اﻓﺘﺎدﻧﺪ. در ﺁن ﺣﺎل ﮐﻪ هﻤﮕﺎن از ﮐﺎرهﺎﯼ ﻋﻴﺴﯽ در ﺷﮕﻔﺖ ﺑﻮدﻧﺪ ،او ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﮔﻔﺖ»۴۴ :ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﺑﺪﻗﺖ ﮔﻮش ﺑﺴﭙﺎرﻳﺪ :ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﺑﻪدﺳﺖ ﻣﺮدم ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ۴۵ «.اﻣﺎ ﺁﻧﺎن ﻣﻨﻈﻮر وﯼ را درﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ؛ ﺑﻠﮑﻪ از ﺁﻧﺎن ﭘﻨﻬﺎن ﻣﺎﻧﺪ ﺗﺎ درﮐﺶ ﻧﮑﻨﻨﺪ؛ و ﻣﯽﺗﺮﺳﻴﺪﻧﺪ در اﻳﻦﺑﺎرﻩ از او ﺳﺆال ﮐﻨﻨﺪ.
ﺑﺰرﮔﯽ در ﭼﻴﺴﺖ؟ ۴۶روزﯼ در ﻣﻴﺎن ﺷﺎﮔﺮدان اﻳﻦ ﺑﺤﺚ درﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﮐﺪامﻳﮏ از اﻳﺸﺎن از هﻤﻪ ﺑﺰرﮔﺘﺮ اﺳﺖ۴٧ .ﻋﻴﺴﯽ ﮐﻪ از اﻓﮑﺎر اﻳﺸﺎن ﺁﮔﺎﻩ ﺑﻮد ،ﮐﻮدﮐﯽ را ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ و در ﮐﻨﺎر ﺧﻮد ﻗﺮار داد۴٨ .ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ» :هﺮ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﻮدﮎ را ﺑﻪﻧﺎم ﻣﻦ ﺑﭙﺬﻳﺮد ،ﻣﺮا ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ؛ و هﺮ ﮐﻪ ﻣﺮا ﺑﭙﺬﻳﺮد ،ﻓﺮﺳﺘﻨﺪۀ ﻣﺮا ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .زﻳﺮا در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺁن ﮐﺲ ﺑﺰرﮔﺘﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ از هﻤﻪ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ«. ۴٩ﻳﻮﺣﻨﺎ ﮔﻔﺖ» :اﺳﺘﺎد ،ﺷﺨﺼﯽ را دﻳﺪﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﻪﻧﺎم ﺗﻮ دﻳﻮ اﺧﺮاج ﻣﯽﮐﺮد ،اﻣﺎ ﭼﻮن از ﻣﺎ ﻧﺒﻮد ،او را ﺑﺎزداﺷﺘﻴﻢ۵٠ «.ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :او را ﺑﺎزﻣﺪارﻳﺪ ،زﻳﺮا هﺮﮐﻪ ﺑﺮ ﺿﺪ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﺎ ﺷﻤﺎﺳﺖ«.
ﺑﻬﺎﯼ ﭘﻴﺮوﯼ از ﻋﻴﺴﯽ ۵١ﭼﻮن زﻣﺎن ﺻﻌﻮد ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﻧﺰدﻳﮏ ﻣﯽﺷﺪ ،ﺑﺎ ﻋﺰﻣﯽ راﺳﺦ رو ﺑﻪ ﺳﻮﯼ اورﺷﻠﻴﻢ ﻧﻬﺎد۵٢ .ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺧﻮد ﻗﺎﺻﺪاﻧﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻳﮑﯽ از دهﮑﺪﻩهﺎﯼ ﺳﺎﻣﺮﻳﺎن رﻓﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺮاﯼ او ﺗﺪارﮎ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ۵٣ .اﻣﺎ ﻣﺮدم ﺁﻧﺠﺎ او را ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ ،زﻳﺮا ﻣﻘﺼﺪش اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﻮد۵۴ .ﭼﻮن ﺷﺎﮔﺮدان او ،ﻳﻌﻘﻮب و ﻳﻮﺣﻨﺎ ،اﻳﻦ را دﻳﺪﻧﺪ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﯼ ﺳﺮور ﻣﺎ ،ﺁﻳﺎ
ﻣﯽﺧﻮاهﯽ ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ از ﺁﺳﻤﺎن ﺁﺗﺶ ﺑﺒﺎرد و هﻤﮥ ﺁﻧﻬﺎ را ﻧﺎﺑﻮد ﮐﻨﺪ؟« ۵۵اﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ روﯼ ﺑﮕﺮداﻧﺪ و ﺗﻮﺑﻴﺨﺸﺎن ﮐﺮد۵۶ .ﺳﭙﺲ ﺑﻪ دهﮑﺪﻩاﯼ دﻳﮕﺮ رﻓﺘﻨﺪ. ۵٧در راﻩ ،ﺷﺨﺼﯽ ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :هﺮ ﺟﺎ ﺑﺮوﯼ ،ﺗﻮ را ﭘﻴﺮوﯼ ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد«. ۵٨ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :روﺑﺎهﺎن را ﻻﻧﻪهﺎﺳﺖ و ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن را ﺁﺷﻴﺎﻧﻪهﺎ ،اﻣﺎ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن را ﺟﺎﯼ ﺳﺮ ﻧﻬﺎدن ﻧﻴﺴﺖ۵٩ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﺨﺼﯽ دﻳﮕﺮ ﮔﻔﺖ» :ﻣﺮا ﭘﻴﺮوﯼ ﮐﻦ «.اﻣﺎ او ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺳﺮورم ،ﻧﺨﺴﺖ رﺧﺼﺖ دﻩ ﺗﺎ ﺑﺮوم و ﭘﺪر ﺧﻮد را دﻓﻦ ﮐﻨﻢ۶٠ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﺑﮕﺬار ﻣﺮدﮔﺎن ،ﻣﺮدﮔﺎن ﺧﻮد را دﻓﻦ ﮐﻨﻨﺪ ،اﻣﺎ ﺗﻮ ﺑﺮو و ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا را ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﻦ۶١ «.دﻳﮕﺮﯼ ﮔﻔﺖ» :ﺳﺮورم ،ﺗﻮ را ﭘﻴﺮوﯼ ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد ،اﻣﺎ ﻧﺨﺴﺖ رﺧﺼﺖ دﻩ ﺗﺎ ﺑﺎزﮔﺮدم و اهﻞ ﺧﺎﻧﮥ ﺧﻮد را وداع ﮔﻮﻳﻢ۶٢ «.ﻋﻴﺴﯽ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ: »ﮐﺴﯽ ﮐﻪ دﺳﺖ ﺑﻪ ﺷﺨﻢزﻧﯽ دراز ﮐﻨﺪ و ﺑﻪﻋﻘﺐ ﺑﻨﮕﺮد ،ﺷﺎﻳﺴﺘﮥ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا ﻧﺒﺎﺷﺪ«.
ﻟﻮﻗﺎ ١٠ اﻋﺰام هﻔﺘﺎد ﺷﺎﮔﺮد ١ﭘﺲ از ﺁن ،ﺧﺪاوﻧﺪ هﻔﺘﺎد ﺗﻦ دﻳﮕﺮ را ﻧﻴﺰ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮد و ﺁﻧﻬﺎ را دو ﺑﻪ دو ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺧﻮد ﺑﻪ هﺮ ﺷﻬﺮ و دﻳﺎرﯼ ﻓﺮﺳﺘﺎد ﮐﻪ ﻗﺼﺪ رﻓﺘﻦ ﺑﺪاﻧﺠﺎ داﺷﺖ. ﮏ ﻣﺤﺼﻮل ٢ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﻣﺤﺼﻮل ﻓﺮاوان اﺳﺖ ،اﻣﺎ ﮐﺎرﮔﺮ ﮐَﻢ .ﭘﺲ ،از ﻣﺎﻟ ِ ﺑﺨﻮاهﻴﺪ ﺗﺎ ﮐﺎرﮔﺮاﻧﯽ ﺑﺮاﯼ در ِو ﻣﺤﺼﻮل ﺧﻮد ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ. ٣ﺑﺮوﻳﺪ! ﻣﻦ ﺷﻤﺎ را ﭼﻮن ﺑﺮﻩهﺎ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﮔﺮﮔﻬﺎ ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻢ. ۴ﮐﻴﺴﮥ ﭘﻮل ﻳﺎ ﮐﻮﻟﻪ ﺑﺎر ﻳﺎ ﮐﻔﺶ ﺑﺮﻣﮕﻴﺮﻳﺪ؛ و در راﻩ ﮐﺴﯽ را ﺳﻼم ﻣﮕﻮﻳﻴﺪ. ۵ﺑﻪ هﺮ ﺧﺎﻧﻪاﯼ ﮐﻪ وارد ﻣﯽﺷﻮﻳﺪ ،ﻧﺨﺴﺖ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ› :ﺳﻼم ﺑﺮ اﻳﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎد‹. ۶اﮔﺮ در ﺁن ﺧﺎﻧﻪ ﮐﺴﯽ از اهﻞ ﺻﻠﺢ و ﺳﻼم ﺑﺎﺷﺪ ،ﺳﻼم ﺷﻤﺎ ﺑﺮ او ﻗﺮار ﺧﻮاهﺪ ﮔﺮﻓﺖ؛ وﮔﺮﻧﻪ ،ﺑﻪ ﺧﻮد ﺷﻤﺎ ﺑﺎزﺧﻮاهﺪﮔﺸﺖ. ٧درﺁن ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ و هﺮ ﭼﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ دادﻧﺪ ،ﺑﺨﻮرﻳﺪ و ﺑﻴﺎﺷﺎﻣﻴﺪ ،زﻳﺮا ﮐﺎرﮔﺮ ﻣﺴﺘﺤﻖ ﻣﺰد ﺧﻮﻳﺶ اﺳﺖ .از ﺧﺎﻧﻪاﯼ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ دﻳﮕﺮ ﻧﻘﻞ ﻣﮑﺎن ﻣﮑﻨﻴﺪ. ٨ﭼﻮن وارد ﺷﻬﺮﯼ ﺷﺪﻳﺪ و ﺷﻤﺎ را ﺑﻪﮔﺮﻣﯽ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ ،هﺮ ﭼﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ ،ﺑﺨﻮرﻳﺪ. ٩ﺑﻴﻤﺎران ﺁﻧﺠﺎ را ﺷﻔﺎ دهﻴﺪ و ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ› :ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‹. ١٠اﻣﺎ ﭼﻮن ﺑﻪ ﺷﻬﺮﯼ درﺁﻣﺪﻳﺪ و ﺷﻤﺎ را ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ ،ﺑﻪ ﮐﻮﭼﻪهﺎﯼ ﺁن ﺷﻬﺮ ﺑﺮوﻳﺪ و ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ:
›١١ﻣﺎ ﺣﺘﯽ ﺧﺎﮎ ﺷﻬﺮ ﺷﻤﺎ را ﮐﻪ ﺑﺮ ﭘﺎهﺎﯼ ﻣﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﺗﮑﺎﻧﻴﻢ .اﻣﺎ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‹. ١٢ﻳﻘﻴﻦ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ در روز ﺟﺰا ،ﺗﺤﻤﻞ ﻣﺠﺎزات ﺑﺮاﯼ ﺳﺪوم ﺁﺳﺎﻧﺘﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ﺗﺎ ﺑﺮاﯼ ﺁن ﺷﻬﺮ. »١٣واﯼ ﺑﺮ ﺗﻮ ،اﯼ ﺧﻮرَزﻳﻦ! واﯼ ﺑﺮ ﺗﻮ ،اﯼ ﺑﻴﺖﺻﻴﺪا! زﻳﺮا اﮔﺮ ﻣﻌﺠﺰاﺗﯽ ﮐﻪ در ﺷﻤﺎ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ در ﺻﻮر و ﺻﻴﺪون روﯼ ﻣﯽداد ،ﻣﺮدم ﺁﻧﺠﺎ ﻣﺪﺗﻬﺎ ﭘﻴﺶ در ﭘﻼس و ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ ﻣﯽﻧﺸﺴﺘﻨﺪ و ﺗﻮﺑﻪ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ. ١۴اﻣﺎ در روز ﺟﺰا ،ﺗﺤﻤﻞ ﻣﺠﺎزات ،ﺑﺮاﯼ ﺻﻮر و ﺻﻴﺪون ﺁﺳﺎﻧﺘﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ﺗﺎ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ. ١۵و ﺗﻮ ،اﯼ ﮐﻔﺮﻧﺎﺣﻮم ،ﺁﻳﺎ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﺻﻌﻮد ﺧﻮاهﯽ ﮐﺮد؟ هﺮﮔﺰ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻋﻤﺎق دوزخ ﺳﺮﻧﮕﻮن ﺧﻮاهﯽ ﺷﺪ. »١۶هﺮﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻮش ﻓﺮادهﺪ ،ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻮش ﻓﺮادادﻩ اﺳﺖ؛ و هﺮﮐﻪ ﺷﻤﺎ را رد ﮐﻨﺪ ،ﻣﺮا رد ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ؛ اﻣﺎ هﺮﮐﻪ ﻣﺮا رد ﮐﻨﺪ ،ﻓﺮﺳﺘﻨﺪۀ ﻣﺮا رد ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ«. ١٧ﺁن هﻔﺘﺎد ﺗﻦ ﺑﺎ ﺷﺎدﯼ ﺑﺎزﮔﺸﺘﻨﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺳﺮور ﻣﺎ ،ﺣﺘﯽ دﻳﻮهﺎ هﻢ ﺑﻪﻧﺎم ﺗﻮ از ﻣﺎ اﻃﺎﻋﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ«. ١٨ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﻓﺮﻣﻮد» :ﺷﻴﻄﺎن را دﻳﺪم ﮐﻪ هﻤﭽﻮن ﺑﺮق از ﺁﺳﻤﺎن ﻓﺮوﻣﯽاﻓﺘﺎد. ١٩اﻳﻨﮏ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻗﺪرت ﻣﯽﺑﺨﺸﻢ ﮐﻪ ﻣﺎران و ﻋﻘﺮﺑﻬﺎ و ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻗﺪرت دﺷﻤﻦ را ﭘﺎﻳﻤﺎل ﮐﻨﻴﺪ ،و هﻴﭻﭼﻴﺰ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺁﺳﻴﺐ ﻧﺨﻮاهﺪ رﺳﺎﻧﻴﺪ. ٢٠اﻣﺎ از اﻳﻦ ﺷﺎدﻣﺎن ﻣﺒﺎﺷﻴﺪﮐﻪ اروا ح از ﺷﻤﺎ اﻃﺎﻋﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺷﺎدﯼ ﺷﻤﺎ از اﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﺎﻣﺘﺎن در ﺁﺳﻤﺎن ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ«. ٢١در هﻤﺎن ﺳﺎﻋﺖ ،ﻋﻴﺴﯽ در روحاﻟﻘﺪس ﺑﻪوﺟﺪ ﺁﻣﺪ و ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﭘﺪر ،ﻣﺎﻟﮏ ﺁﺳﻤﺎن و زﻣﻴﻦ ،ﺗﻮ را ﻣﯽﺳﺘﺎﻳﻢ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺣﻘﺎﻳﻖ را از داﻧﺎﻳﺎن و ﺧﺮدﻣﻨﺪان ﭘﻨﻬﺎن داﺷﺘﻪاﯼ و ﺑﺮ ﮐﻮدﮐﺎن ﺁﺷﮑﺎر ﮐﺮدﻩاﯼ .ﺑﻠﻪ ،اﯼ ﭘﺪر ،زﻳﺮا ارادۀ ﻧﻴﮑﻮﯼ ﺗﻮ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻮد. ٢٢ﭘﺪرم هﻤﻪﭼﻴﺰ را ﺑﻪ ﻣﻦ ﺳﭙﺮدﻩ اﺳﺖ .هﻴﭻﮐﺲ ﻧﻤﯽداﻧﺪ ﭘﺴﺮ ﮐﻴﺴﺖ ﺟﺰ ﭘﺪر و هﻴﭻﮐﺲ ﻧﻤﯽداﻧﺪ ﭘﺪر ﮐﻴﺴﺖ ﺟﺰ ﭘﺴﺮ و ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﭘﺴﺮ ﺑﺨﻮاهﺪ او را ﺑﺮ اﻳﺸﺎن ﺁﺷﮑﺎر ﺳﺎزد«. ٢٣ﺳﭙﺲ در ﺧﻠﻮت ،رو ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ» :ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﺑﻴﻨﻴﺪ ،ﻣﯽﺑﻴﻨﻨﺪ.
٢۴زﻳﺮا ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎرﯼ از اﻧﺒﻴﺎ و ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ﺁرزو داﺷﺘﻨﺪ ﺁﻧﭽﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﺑﻴﻨﻴﺪ ،ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ و ﻧﺪﻳﺪﻧﺪ ،و ﺁﻧﭽﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﺷﻨﻮﻳﺪ ،ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ و ﻧﺸﻨﻴﺪﻧﺪ«.
َﻣﺜَﻞ ﺳﺎﻣﺮﯼ ﻧﻴﮑﻮ ٢۵روزﯼ ﻳﮑﯽ از ﻓﻘﻴﻬﺎن ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺎ اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﻪدام اﻧﺪازد» :اﯼ اﺳﺘﺎد ،ﭼﻪ ﮐﻨﻢ ﺗﺎ وارث ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان ﺷﻮم؟« ٢۶ﻋﻴﺴﯽ در ﺟﻮاب ﮔﻔﺖ» :در ﺗﻮرات ﭼﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ؟ از ﺁن ﭼﻪ ﻣﯽﻓﻬﻤﯽ؟« ٢٧ﭘﺎﺳﺦ داد› » :ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﺧﺪاﯼ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻣﯽ دل ،ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺟﺎن ،ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻗﻮت و ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻓﮑﺮ ﺧﻮد دوﺳﺖ ﺑﺪار‹؛ و ›هﻤﺴﺎﻳﮥ ﺧﻮد را هﻤﭽﻮن ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ دوﺳﺖ ﺑﺪار٢٨ «‹.ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :ﭘﺎﺳﺦ درﺳﺖ دادﯼ .اﻳﻦ را ﺑﻪﺟﺎﯼ ﺁور ﮐﻪ ﺣﻴﺎت ﺧﻮاهﯽ داﺷﺖ«. ٢٩اﻣﺎ او ﺑﺮاﯼ ﺗﺒﺮﺋﮥ ﺧﻮد از ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺮﺳﻴﺪ» :وﻟﯽ هﻤﺴﺎﻳﮥ ﻣﻦ ﮐﻴﺴﺖ؟« ٣٠ﻋﻴﺴﯽ در ﭘﺎﺳﺦ ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻔﺖ» :ﻣﺮدﯼ از اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﻪ ارﻳﺤﺎ ﻣﯽرﻓﺖ .در راﻩ ﺑﻪدﺳﺖ راهﺰﻧﺎن اﻓﺘﺎد .ﺁﻧﻬﺎ او را ﻟﺨﺖ ﮐﺮدﻩ ،ﮐﺘﮏ زدﻧﺪ ،و ﻧﻴﻤﻪﺟﺎن رهﺎﻳﺶ ﮐﺮدﻧﺪ و رﻓﺘﻨﺪ٣١ .از ﻗﻀﺎ ﮐﺎهﻨﯽ از هﻤﺎن راﻩ ﻣﯽﮔﺬﺷﺖ .اﻣﺎ ﭼﻮن ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ ﺁن ﻣﺮد اﻓﺘﺎد ،راﻩ ﺧﻮد ﮐﺞ ﮐﺮد و از ﺳﻤﺖ دﻳﮕﺮ ﺟﺎدﻩ رﻓﺖ٣٢ .ﻳﮏ ﻻوﯼ ﻧﻴﺰ از ﺁﻧﺠﺎ ﻣﯽﮔﺬﺷﺖ .او ﻧﻴﺰ ﭼﻮن ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ رﺳﻴﺪ و ﺁن ﻣﺮد را دﻳﺪ ،راﻩ ﺧﻮد را ﮐﺞ ﮐﺮد و از ﺳﻤﺖ دﻳﮕﺮ ﺟﺎدﻩ رﻓﺖ٣٣ .اﻣﺎ ﻣﺴﺎﻓﺮﯼ ﺳﺎﻣﺮﯼ ﭼﻮن ﺑﺪاﻧﺠﺎ رﺳﻴﺪ و ﺁن ﻣﺮد را دﻳﺪ دﻟﺶ ﺑﺮ ﺣﺎل او ﺳﻮﺧﺖ٣۴ .ﭘﺲ ﻧﺰدش رﻓﺖ ،ﺑﺮ زﺧﻤﻬﺎﻳﺶ ﺷﺮاب رﻳﺨﺖ و روﻏﻦ ﻣﺎﻟﻴﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺴﺖ .ﺳﭙﺲ او را ﺑﺮ اﻻغ ﺧﻮد ﮔﺬاﺷﺖ و ﺑﻪ ﮐﺎرواﻧﺴﺮاﻳﯽ ﺑﺮد و از او ﭘﺮﺳﺘﺎرﯼ ﮐﺮد٣۵ .روز ﺑﻌﺪ ،دو دﻳﻨﺎر ﺑﻪ ﮐﺎرواﻧﺴﺮادار داد و ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ› :از اﻳﻦ ﻣﺮد ﭘﺮﺳﺘﺎرﯼ ﮐﻦ و اﮔﺮ ﺑﻴﺶ از اﻳﻦ ﺧﺮج ﮐﺮدﯼ ،ﭼﻮن ﺑﺮﮔﺮدم ﺑﻪ ﺗﻮ ﺧﻮاهﻢ داد٣۶ ‹.ﺣﺎل ﺑﻪﻧﻈﺮ ﺗﻮ ﮐﺪاﻣﻴﮏ از اﻳﻦ ﺳﻪ ﺗﻦ، هﻤﺴﺎﻳﮥ ﻣﺮدﯼ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪدﺳﺖ راهﺰﻧﺎن اﻓﺘﺎد؟« ٣٧او ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺁن ﮐﻪ ﺑﻪ او ﺗﺮﺣﻢ ﮐﺮد «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮو و ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﻦ«.
در ﻣﻨﺰل ﻣﺮﻳﻢ و ﻣﺮﺗﺎ ٣٨ﭼﻮن در راﻩ ﻣﯽرﻓﺘﻨﺪ ،ﺑﻪ دهﮑﺪﻩاﯼ درﺁﻣﺪ .در ﺁﻧﺠﺎ زﻧﯽ ﻣﺎرﺗﺎ ﻧﺎم ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﺧﻮد دﻋﻮت ﮐﺮد٣٩ .ﻣﺎرﺗﺎ ﺧﻮاهﺮﯼ داﺷﺖ ﺑﻪﻧﺎم ﻣﺮﻳﻢ .ﻣﺮﻳﻢ ﮐﻨﺎر ﭘﺎهﺎﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد و ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺎن او ﮔﻮش ﻓﺮاﻣﯽداد۴٠ .اﻣﺎ ﻣﺎرﺗﺎ ﮐﻪ ﺳﺨﺖ ﺑﻪ ﺗﺪارﮎ ﭘﺬﻳﺮاﻳﯽ ﻣﺸﻐﻮل ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻣﺪ و ﮔﻔﺖ » :ﺳَﺮوَرم ،ﺁﻳﺎ ﺗﻮ را ﺑﺎﮐﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺧﻮاهﺮم ﻣﺮا در ﮐﺎر ﭘﺬﻳﺮاﻳﯽ دﺳﺖﺗﻨﻬﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻪ؟ ﺑﻪ او ﺑﻔﺮﻣﺎ ﮐﻪ ﻣﺮا ﻳﺎرﯼ دهﺪ!« ۴١ﺧﺪاوﻧﺪ ﺟﻮاب داد» :ﻣﺎرﺗﺎ! ﻣﺎرﺗﺎ! ﺗﻮ را ﭼﻴﺰهﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎر ﻧﮕﺮان و ﻣﻀﻄﺮب ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ۴٢ ،ﺣﺎل ﺁﻧﮑﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮏ ﭼﻴﺰ ﻻزم اﺳﺖ .و ﻣﺮﻳﻢ ﺁن ﻧﺼﻴﺐ ﺑﻬﺘﺮ را ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ،ﮐﻪ از او ﺑﺎزﮔﺮﻓﺘﻪ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ«.
ﻟﻮﻗﺎ ١١ ﺗﻌﻠﻴﻢ درﺑﺎرۀ دﻋﺎ
١روزﯼ ﻋﻴﺴﯽ در ﻣﮑﺎﻧﯽ دﻋﺎ ﻣﯽﮐﺮد .ﭼﻮن دﻋﺎﻳﺶ ﺑﻪﭘﺎﻳﺎن رﺳﻴﺪ ،ﻳﮑﯽ از ﺷﺎﮔﺮدان ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﺳﺮور ﻣﺎ ،دﻋﺎ ﮐﺮدن را ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﻴﺎﻣﻮز ،هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻳﺤﻴﯽ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﺁﻣﻮﺧﺖ٢ «.ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﭼﻮن دﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ ،ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ: ›اﯼ ﭘﺪر ﻣﺎ ﮐﻪ در ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ، ﻧﺎم ﺗﻮ ﻣﻘﺪس ﺑﺎد، ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺗﻮ ﺑﻴﺎﻳﺪ. ٣ﻧﺎن روزاﻧﮥ ﻣﺎ را هﺮ روز ﺑﻪ ﻣﺎ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ. ۴ﮔﻨﺎهﺎن ﻣﺎ را ﺑﺒﺨﺶ، زﻳﺮا ﻣﺎ ﻧﻴﺰ هﻤﮥ ﮐﺴﺎﻧﯽ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮔﻨﺎﻩ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،ﻣﯽﺑﺨﺸﻴﻢ. و ﻣﺎ را در ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﻣﻴﺎور«‹. ۵ﺳﭙﺲ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﮐﻴﺴﺖ از ﺷﻤﺎ ﮐﻪ دوﺳﺘﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،و ﻧﻴﻤﻪﺷﺐ ﻧﺰد وﯼ ﺑﺮود و ﺑﮕﻮﻳﺪ› :اﯼ دوﺳﺖ ،ﺳﻪ ﻧﺎن ﺑﻪ ﻣﻦ ﻗﺮض ﺑﺪﻩ۶ ،زﻳﺮا ﻳﮑﯽ از دوﺳﺘﺎﻧﻢ از ﺳﻔﺮ رﺳﻴﺪﻩ ،و ﭼﻴﺰﯼ ﻧﺪارم ﺗﺎ ﭘﻴﺶ او ﺑﮕﺬارم٧ ‹،و او از درون ﺧﺎﻧﻪ ﺟﻮاب دهﺪ› :زﺣﻤﺘﻢ ﻣﺪﻩ .در ﻗﻔﻞ اﺳﺖ ،و ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻢ ﺑﺎ ﻣﻦ در ﺑﺴﺘﺮﻧﺪ .ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ از ﺟﺎﯼ ﺑﺮﺧﻴﺰم و ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺪهﻢ٨ ‹.ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،هﺮﭼﻨﺪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ دوﺳﺘﯽ ﺑﺮﻧﺨﻴﺰد و ﺑﻪ او ﻧﺎن ﻧﺪهﺪ ،ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺖ او ﺑﺮﺧﻮاهﺪﺧﺎﺳﺖ و هﺮﺁﻧﭽﻪ ﻧﻴﺎز دارد ﺑﻪ او ﺧﻮاهﺪ داد. ﺳﻤﺎﺟ ِ »٩ﭘﺲ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ :ﺑﺨﻮاهﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ دادﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ؛ ﺑﺠﻮﻳﻴﺪ ﮐﻪ ﺧﻮاهﻴﺪ ﻳﺎﻓﺖ؛ ﺑﮑﻮﺑﻴﺪ ﮐﻪ در ﺑﻪروﻳﺘﺎن ﮔﺸﻮدﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ١٠ .زﻳﺮا هﺮﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ،ﺑﻪدﺳﺖ ﺁورد؛ و هﺮﮐﻪ ﺑﺠﻮﻳﺪ ،ﻳﺎﺑﺪ؛ و هﺮﮐﻪ ﺑﮑﻮﺑﺪ ،در ﺑﻪروﻳﺶ ﮔﺸﻮدﻩ ﺷﻮد١١ .ﮐﺪام ﻳﮏ از ﺷﻤﺎ ﭘﺪران ،اﮔﺮ ﭘﺴﺮش از او ﻣﺎهﯽ ﺑﺨﻮاهﺪ ،ﻣﺎرﯼ ﺑﻪ او ﻣﯽدهﺪ؟ ١٢ﻳﺎ اﮔﺮ ﺗﺨﻢﻣﺮغ ﺑﺨﻮاهﺪ ،ﻋﻘﺮﺑﯽ ﺑﻪ او ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ؟ ١٣ﺣﺎل اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ هﻤﮥ ﺑﺪﺳﻴﺮﺗﯽﺗﺎن ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد هﺪاﻳﺎﯼ ﻧﻴﮑﻮ ﺑﺪهﻴﺪ ،ﭼﻘﺪر ﺑﻴﺸﺘﺮ ﭘﺪر ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺷﻤﺎ روحاﻟﻘﺪس را ﺑﻪ هﺮﮐﻪ از او ﺑﺨﻮاهﺪ ،ﻋﻄﺎ ﺧﻮاهﺪ ﻓﺮﻣﻮد«.
ﻋﻴﺴﯽ و ﺑﻌﻠﺰﺑﻮل ١۴ﻋﻴﺴﯽ دﻳﻮﯼ ﻻل را از ﮐﺴﯽ ﺑﻴﺮون ﻣﯽﮐﺮد .ﭼﻮن دﻳﻮ ﺑﻴﺮون رﻓﺖ ،ﻣﺮ ِد ﻻل ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﺪ و ﻣﺮدم در ﺷﮕﻔﺖ ﺷﺪﻧﺪ١۵ .اﻣﺎ ﺑﺮﺧﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :او دﻳﻮهﺎ را ﺑﻪﻳﺎرﯼ ﺑَﻌﻠﺰَﺑﻮل ،رﺋﻴﺲ دﻳﻮهﺎ ،ﺑﻴﺮون ﻣﯽﮐﻨﺪ١۶ «.دﻳﮕﺮان ﺑﻪﻗﺼﺪ ﺁزﻣﻮدن او ،ﺧﻮاﺳﺘﺎر ﺁﻳﺘﯽ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺷﺪﻧﺪ١٧ .او اﻓﮑﺎر ﺁﻧﺎن را درﮎ ﮐﺮد و ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :هﺮ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺿﺪ ﺧﻮد ﺗﺠﺰﻳﻪ ﺷﻮد ،ﻧﺎﺑﻮد ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،و هﺮ ﺧﺎﻧﻪاﯼ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺿﺪ ﺧﻮد ﺗﺠﺰﻳﻪ ﺷﻮد، ﻓﺮوﺧﻮاهﺪرﻳﺨﺖ١٨ .اﮔﺮ ﺷﻴﻄﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﺮ ﺿﺪ ﺧﻮد ﺗﺠﺰﻳﻪ ﺷﻮد ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺣﮑﻮﻣﺘﺶ ﭘﺎﺑﺮﺟﺎ ﻣﺎﻧَﺪ؟ اﻳﻦ را از ﺁن ﺳﺒﺐ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ادﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ دﻳﻮهﺎ را ﺑﻪﻳﺎرﯼ ﺑﻌﻠﺰﺑﻮل ﺑﻴﺮون
ﻣﯽراﻧﻢ١٩ .اﮔﺮ ﻣﻦ ﺑﻪﻳﺎرﯼ ﺑﻌﻠﺰﺑﻮل دﻳﻮهﺎ را ﺑﻴﺮون ﻣﯽراﻧﻢ ،ﺷﺎﮔﺮدان ﺷﻤﺎ ﺑﻪﻳﺎرﯼ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻴﺮون ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ؟ ﭘﺲ اﻳﺸﺎن ،ﺧﻮ ْد ﺷﻤﺎ را ﻣﺤﮑﻮم ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد٢٠ .و اﻣﺎ اﮔﺮ ﻣﻦ ﺑﻪﻗﺪرت ﺧﺪا دﻳﻮهﺎ را ﺑﻴﺮون ﻣﯽراﻧﻢ ،ﻳﻘﻴﻦ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺷﻤﺎ رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ. ٢١هﺮﮔﺎﻩ ﻣﺮدﯼ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ و ﻣﺴﻠّﺢ از ﺧﺎﻧﮥ ﺧﻮد ﭘﺎﺳﺪارﯼ ﮐﻨﺪ ،اﻣﻮاﻟﺶ در اﻣﺎن ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد٢٢ .اﻣﺎ ﭼﻮن ﮐﺴﯽ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪﺗﺮ از او ﺑﺮ وﯼ ﻳﻮرش َﺑﺮَد و ﭼﻴﺮﻩ ﺷﻮد ،ﺳﻼﺣﯽ را ﮐﻪ ﺁن ﻣﺮد ﺑﺪان ﺗﻮﮐﻞ دارد از او ﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﻏﻨﻴﻤﺖ را ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد٢٣ .هﺮﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﺮ ﺿﺪ ﻣﻦ اﺳﺖ ،و هﺮﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺟﻤﻊ ﻧﮑﻨﺪ ،ﭘﺮاﮐﻨﺪﻩ ﺳﺎزد. »٢۴هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ روح ﭘﻠﻴﺪ از ﮐﺴﯽ ﺑﻴﺮون ﻣﯽﺁﻳﺪ ،ﺑﻪﻣﮑﺎﻧﻬﺎﯼ ﺧﺸﮏ و ﺑﺎﻳﺮ ﻣﯽرود ﺗﺎ ﺟﺎﻳﯽ ﺑﺮاﯼ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﺑﻴﺎﺑﺪ ،اﻣﺎ ﭼﻮن ﻧﻤﯽﻳﺎﺑﺪ ﺑﺎ ﺧﻮد ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ› :ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪاﯼ ﮐﻪ از ﺁن ﺁﻣﺪم ،ﺑﺎزﻣﯽﮔﺮدم٢۵ ‹.اﻣﺎ ﭼﻮن ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﻣﯽرﺳﺪ و ﺧﺎﻧﻪ را رُﻓﺘﻪ و ﺁراﺳﺘﻪ ﻣﯽﺑﻴﻨﺪ، ٢۶ﻣﯽرود و هﻔﺖ روح ﺑﺪﺗﺮ از ﺧﻮد را ﻧﻴﺰ ﻣﯽﺁورد ،و هﻤﮕﯽ داﺧﻞ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و در ﺁﻧﺠﺎ ﺳﮑﻮﻧﺖ ﻣﯽﮔﺰﻳﻨﻨﺪ .در ﻧﺘﻴﺠﻪ ،ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺁن ﺷﺨﺺ ﺑﺪﺗﺮ از ﺣﺎﻟﺖ ﻧﺨﺴﺖ او ﻣﯽﺷﻮد«. ٢٧هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن را ﻣﯽﮔﻔﺖ ،زﻧﯽ از ﻣﻴﺎن ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺑﻪ ﺑﺎﻧﮓ ﺑﻠﻨﺪ ﮔﻔﺖ» :ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل زﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ را ﺑﻪدﻧﻴﺎ ﺁورد و ﺑﻪ ﺗﻮ ﺷﻴﺮ داد٢٨ «.اﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﮐﻼم ﺧﺪا را ﻣﯽﺷﻨﻮﻧﺪ و ﺁن را ﺑﻪﺟﺎﯼ ﻣﯽﺁورﻧﺪ«.
ﺁﻳﺖ ﻳﻮﻧﺲ ٢٩ﭼﻮن ﺑﺮ ﺟﻤﻌﻴﺖ اﻓﺰودﻩ ﻣﯽﺷﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :اﻳﻦ ﻧﺴﻞ ،ﻧﺴﻠﯽ ﺑﺲ ﺷﺮارتﭘﻴﺸﻪ اﺳﺖ .ﺧﻮاﺳﺘﺎر ﺁﻳﺘﯽ هﺴﺘﻨﺪ! اﻣﺎ هﻴﭻ ﺁﻳﺘﯽ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن دادﻩ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ ﺟﺰ ﺁﻳﺖ ﻳﻮﻧﺲ. ٣٠زﻳﺮا هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻳﻮﻧﺲ ﺁﻳﺘﯽ ﺑﻮد ﺑﺮاﯼ ﻣﺮدم ﻧﻴﻨﻮا ،ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﺮاﯼ اﻳﻦ ﻧﺴﻞ ﺁﻳﺘﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد٣١ .در روز ﺟﺰا ،ﻣﻠﮑﮥ ﺟﻨﻮب ﺑﺎ اﻳﻦ ﻧﺴﻞ ﺑﺮﺧﻮاهﺪﺧﺎﺳﺖ و ﻣﺤﮑﻮﻣﺸﺎن ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد ،زﻳﺮا از ﺁن ﺳﻮﯼ دﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪ ﺗﺎ ﺣﮑﻤﺖ ﺳﻠﻴﻤﺎن را ﺑﺸﻨﻮد ،و ﺣﺎل ﺁﻧﮑﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﺰرﮔﺘﺮ از ﺳﻠﻴﻤﺎن اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ٣٢ .ﻣﺮدم ﻧﻴﻨﻮا در روز ﺟﺰا ﺑﺎ اﻳﻦ ﻧﺴﻞ ﺑﺮﺧﻮاهﻨﺪﺧﺎﺳﺖ و ﻣﺤﮑﻮﻣﺸﺎن ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد ،زﻳﺮا ﺁﻧﺎن در اﺛﺮ ﻣﻮﻋﻈﮥ ﻳﻮﻧﺲ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﺮدﻧﺪ ،و ﺣﺎل ﺁﻧﮑﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﺰرﮔﺘﺮ از ﻳﻮﻧﺲ اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ.
ﭼﺮاغ ﺑﺪن »٣٣هﻴﭽﮑﺲ ﭼﺮاغ را ﺑﺮ ﻧﻤﯽاﻓﺮوزد ﺗﺎ ﺁن را ﭘﻨﻬﺎن ﮐﻨﺪ ﻳﺎ زﻳﺮ ﮐﺎﺳﻪاﯼ ﺑﻨﻬﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﭼﺮاغ را ﺑﺮ ﭼﺮاﻏﺪان ﻣﯽﮔﺬارﻧﺪ ﺗﺎ هﺮ ﮐﻪ داﺧﻞ ﺷﻮد ﻧﻮرش را ﺑﺒﻴﻨﺪ٣۴ .ﭼﺸﻢ ﺗﻮ، ﭼﺮاغ ﺑﺪن ﺗﻮﺳﺖ .اﮔﺮ ﭼﺸﻤﺖ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺗﻤﺎم وﺟﻮدت روﺷﻦ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد .اﻣﺎ اﮔﺮ ﭼﺸﻤﺖ ﻓﺎﺳﺪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺗﻤﺎم وﺟﻮدت را ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﻓﺮاﺧﻮاهﺪﮔﺮﻓﺖ٣۵ .ﭘﺲ ﺑﻬﻮش ﺑﺎش ﻧﻮرﯼ ﮐﻪ در ﺗﻮﺳﺖ ،ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﻧﺒﺎﺷﺪ٣۶ .ﭼﻪ اﮔﺮ ﺗﻤﺎم وﺟﻮدت روﺷﻦ ﺑﺎﺷﺪ و هﻴﭻ ﺟﺰﺋﯽ از ﺁن ﺗﺎرﻳﮏ ﻧﺒﺎﺷﺪ ،ﺁﻧﮕﺎﻩ هﻤﭽﻮن زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﻮ ِر ﭼﺮاغ ﺑﺮ ﺗﻮ ﻣﯽﺗﺎﺑﺪ ،ﺑﻪﺗﻤﺎﻣﯽ در روﺷﻨﺎﻳﯽ ﺧﻮاهﯽ ﺑﻮد«.
ﺳﺮزﻧﺶ رهﺒﺮان ﻣﺬهﺒﯽ
٣٧ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ ﺳﺨﻨﺎن ﺧﻮد را ﺑﻪﭘﺎﻳﺎن رﺳﺎﻧﻴﺪ ،ﻳﮑﯽ از ﻓﺮﻳﺴﻴﺎن او را ﺑﻪ ﺻﺮف ﻏﺬا دﻋﻮت ﮐﺮد .ﭘﺲ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ او رﻓﺖ و ﺑﻨﺸﺴﺖ٣٨ .اﻣﺎ ﻓﺮﻳﺴﯽ ﭼﻮن دﻳﺪ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ دﺳﺘﻬﺎﻳﺶ را ﭘﻴﺶ از ﻏﺬا ﻧﺸﺴﺖ ،ﺳﺨﺖ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮد٣٩ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ: »ﺷﻤﺎ ﻓﺮﻳﺴﻴﺎن ﺑﻴﺮون ﭘﻴﺎﻟﻪ و ﺑﺸﻘﺎب را ﭘﺎﮎ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ ،اﻣﺎ از درون ﺁﮐﻨﺪﻩ از ﺁزﻳﺪ و ﺧﺒﺎﺛﺖ! ۴٠اﯼ ﻧﺎداﻧﺎن ،ﺁﻳﺎ ﺁن ﮐﻪ ﺑﺮون را ﺁﻓﺮﻳﺪ ،درون را ﻧﻴﺰ ﻧﻴﺎﻓﺮﻳﺪ؟ ۴١از ﺁﻧﭽﻪ در درون )ﻇﺮف( اﺳﺖ ﺑﻪ ﻓﻘﻴﺮان ﺑﺪهﻴﺪ ﺗﺎ هﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﭘﺎﮎ ﺑﺎﺷﺪ. »۴٢واﯼ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ اﯼ ﻓﺮﻳﺴﻴﺎن! ﺷﻤﺎ از ﻧﻌﻨﺎع و ﺳُﺪاب و هﺮﮔﻮﻧﻪ ﺳﺒﺰﯼ دﻩ ﻳﮏ ﻣﯽدهﻴﺪ ،اﻣﺎ ﻋﺪاﻟﺖ را ﻧﺎدﻳﺪﻩ ﻣﯽﮔﻴﺮﻳﺪ و از ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا ﻏﺎﻓﻠﻴﺪ .ﻣﯽﺑﺎﻳﺴﺖ اﻳﻨﻬﺎ را ﺑﻪﺟﺎﯼ ﻣﯽﺁوردﻳﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را ﻧﻴﺰ ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﻤﯽﮐﺮدﻳﺪ۴٣ .واﯼ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ اﯼ ﻓﺮﻳﺴﻴﺎن! زﻳﺮا دوﺳﺖ ﻣﯽدارﻳﺪ در ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺟﺎﯼ ﮐﻨﻴﺴﻪهﺎ ﺑﻨﺸﻴﻨﻴﺪ و ﻣﺮدم در ﮐﻮﭼﻪ و ﺑﺎزار ﺷﻤﺎ را ﺳﻼم ﮔﻮﻳﻨﺪ. ۴۴واﯼ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ! زﻳﺮا ﭼﻮن ﻗﺒﺮهﺎﻳﯽ ﺑﯽﻧﺎم و ﻧﺸﺎناﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﺮدم ﻧﺪاﻧﺴﺘﻪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ راﻩ ﻣﯽروﻧﺪ«. ۴۵ﻳﮑﯽ از ﻓﻘﻴﻬﺎن در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :اﺳﺘﺎد ،ﺗﻮ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﻴﺰ اهﺎﻧﺖ ﻣﯽﮐﻨﯽ۴۶ «.ﻋﻴﺴﯽ ﻓﺮﻣﻮد» :واﯼ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ،اﯼ ﻓﻘﻴﻬﺎن ،ﮐﻪ ﺑﺎرهﺎﻳﯽ ﺗﻮانﻓﺮﺳﺎ ﺑﺮ دوش ﻣﺮدم ﻣﯽﻧﻬﻴﺪ ،اﻣﺎ ﺧﻮد ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ ﺣﺘﯽ اﻧﮕﺸﺘﯽ ﺑﺮاﯼ ﮐﻤﮏ ﺑﺠﻨﺒﺎﻧﻴﺪ۴٧ .واﯼ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪدﺳﺖ ﻧﻴﺎﮐﺎﻧﺘﺎن ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ ،ﻣﻘﺒﺮﻩ ﻣﯽﺳﺎزﻳﺪ! ۴٨ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﺮ ﮐﺎر ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻬﺮ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻣﯽزﻧﻴﺪ .ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان را ﮐﺸﺘﻨﺪ و ﺷﻤﺎ ﺁراﻣﮕﺎهﺸﺎن را ﻣﯽﺳﺎزﻳﺪ۴٩ .از اﻳﻦ رو ﺣﮑﻤﺖ ﺧﺪا ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ﮐﻪ ›ﻣﻦ ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و رﺳﻮﻻن ﺧﻮاهﻢ ﻓﺮﺳﺘﺎد .اﻣﺎ ﺑﻌﻀﯽ را ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺸﺖ و ﺑﻌﻀﯽ را ﺁزار ﺧﻮاهﻨﺪ رﺳﺎﻧﻴﺪ‹. ۵٠ﭘﺲ ،ﺧﻮن هﻤﮥ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﻮﻧﺸﺎن از ﺁﻏﺎز ﺧﻠﻘﺖ ﺗﺎ ﮐﻨﻮن رﻳﺨﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﺮ ﮔﺮدن اﻳﻦ ﻧﺴﻞ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد۵١ -از ﺧﻮن هﺎﺑﻴﻞ ﺗﺎ ﺧﻮن زﮐﺮﻳﺎ ﮐﻪ ﺑﻴﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ و ﻣﺤﺮاب.ﻣﻌﺒﺪ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪ .ﺁرﯼ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻧﺴﻞ ﺑﺮاﯼ اﻳﻦ هﻤﻪ ﺣﺴﺎب ﭘﺲ ﺧﻮاهﺪ داد۵٢ .واﯼ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ اﯼ ﻓﻘﻴﻬﺎن! زﻳﺮا ﮐﻠﻴﺪ ﻣﻌﺮﻓﺖ را ﻏﺼﺐ ﮐﺮدﻩاﻳﺪ .ﺧﻮد داﺧﻞ ﻧﻤﯽﺷﻮﻳﺪ و داﺧﻞﺷﻮﻧﺪﮔﺎن را ﻧﻴﺰ ﻣﺎﻧﻊ ﻣﯽﮔﺮدﻳﺪ«. ۵٣ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻴﺮون رﻓﺖ ،ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ و ﻓﺮﻳﺴﻴﺎن ﺳﺨﺖ ﺑﺎ او ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ و ﺑﺎ ﺳﺆاﻻت ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺮ او ﺗﺎﺧﺘﻨﺪ ۵۴و در ﮐﻤﻴﻦ ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺳﺨﻨﯽ از زﺑﺎﻧﺶ ﺑﻴﺮون ﮐﺸﻨﺪ و ﮔﺮﻓﺘﺎرش ﺳﺎزﻧﺪ.
ﻟﻮﻗﺎ ١٢ هﺸﺪار و ﺗﺸﻮﻳﻖ ١در اﻳﻦ هﻨﮕﺎم ،هﺰاران ﺗﻦ ﮔﺮد ﺁﻣﺪﻧﺪ ،ﭼﻨﺪاﻧﮑﻪ ﺑﺮ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﭘﺎ ﻣﯽﻧﻬﺎدﻧﺪ .ﻋﻴﺴﯽ ﻧﺨﺴﺖ ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ ﺑﺎ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﺁﻏﺎز ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ» :از ﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﮥ ﻓﺮﻳﺴﻴﺎن ﮐﻪ هﻤﺎﻧﺎ رﻳﺎﮐﺎرﯼ اﺳﺖ ،دورﯼ ﮐﻨﻴﺪ٢ .هﻴﭻﭼﻴﺰ ﭘﻨﻬﺎﻧﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺁﺷﮑﺎر ﻧﺸﻮد و هﻴﭻﭼﻴﺰ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩاﯼ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻋﻴﺎن ﻧﮕﺮدد٣ .ﺁﻧﭽﻪ در ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﮔﻔﺘﻪاﻳﺪ ،در روﺷﻨﺎﻳﯽ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،و ﺁﻧﭽﻪ ﭘﺸﺖ درهﺎﯼ ﺑﺴﺘﻪ ﻧﺠﻮا ﮐﺮدﻩاﻳﺪ ،از ﻓﺮاز ﺑﺎﻣﻬﺎ اﻋﻼم ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ.
»۴دوﺳﺘﺎن ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ از ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺟﺴﻢ را ﻣﯽﮐﺸﻨﺪ و ﺑﻴﺶ از اﻳﻦ ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ، ﻣﺘﺮﺳﻴﺪ۵ .ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدهﻢ از ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺮﺳﻴﺪ :از ﺁن ﮐﻪ ﭘﺲ از ﮐﺸﺘﻦ ﺟﺴﻢ ،ﻗﺪرت دارد ﺑﻪ دوزخ اﻧﺪازد .ﺁرﯼ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،از اوﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺮﺳﻴﺪ۶ .ﺁﻳﺎ ﭘﻨﺞ ﮔﻨﺠﺸﮏ ﺑﻪ دو ﭘﻮل ﺳﻴﺎﻩ ﻓﺮوﺧﺘﻪ ﻧﻤﯽﺷﻮد؟ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺎل ،ﺣﺘﯽ ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺰد ﺧﺪا ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﻤﯽﮔﺮدد٧ .ﺣﺘﯽ ﻣﻮهﺎﯼ ﺳﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﻪﺗﻤﺎﻣﯽ ﺷﻤﺮدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﭘﺲ ﻣﺘﺮﺳﻴﺪ ،زﻳﺮا ارزش ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺶ از هﺰاران ﮔﻨﺠﺸﮏ اﺳﺖ. »٨ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،هﺮ ﮐﻪ ﻣﺮا ﻧﺰد ﻣﺮدم اﻗﺮار ﮐﻨﺪ ،ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﻧﻴﺰ او را در ﺣﻀﻮر ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺧﺪا اﻗﺮار ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد٩ .اﻣﺎ هﺮﮐﻪ ﻧﺰد ﻣﺮدم ﻣﺮا اﻧﮑﺎر ﮐﻨﺪ ،در ﺣﻀﻮر ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺧﺪا اﻧﮑﺎر ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ١٠ .هﺮ ﮐﻪ ﺳﺨﻨﯽ ﺑﺮﺿﺪ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﮔﻮﻳﺪ، ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺷﻮد ،اﻣﺎ هﺮ ﮐﻪ ﺑﻪ روحاﻟﻘﺪس ﮐﻔﺮ ﮔﻮﻳﺪ ،ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ١١ .ﭼﻮن ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﮐﻨﻴﺴﻪهﺎ و ﺑﻪﺣﻀﻮر ﺣﺎﮐﻤﺎن و ﺻﺎﺣﺒﻤﻨﺼﺒﺎن ﺑﺮﻧﺪ ،ﻧﮕﺮان ﻣﺒﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ از ﺧﻮد دﻓﺎع ﮐﻨﻴﺪ ﻳﺎ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ١٢ ،زﻳﺮا در ﺁن هﻨﮕﺎم روحاﻟﻘﺪس ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﻮﺧﺖ«.
َﻣﺜَﻞ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﻧﺎدان ١٣ﻧﺎﮔﺎﻩ ﮐﺴﯽ از ﻣﻴﺎن ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :اﺳﺘﺎد ،ﺑﻪ ﺑﺮادرم ﺑﮕﻮ ﻣﻴﺮاث ﭘﺪرﯼ را ﺑﺎ ﻣﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﮐﻨﺪ١۴ «.ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :اﯼ ﻣﺮد ،ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﺮا ﺑﻴﻦ ﺷﻤﺎ داور ﻳﺎ ُﻣ َﻘﺴّﻢ ﻗﺮار دادﻩ اﺳﺖ؟« ١۵ﭘﺲ ﺑﻪ ﻣﺮدم ﮔﻔﺖ» :ﺑﻬﻮش ﺑﺎﺷﻴﺪ و از هﺮﮔﻮﻧﻪ ﺣﺮص و ﺁز ﺑﭙﺮهﻴﺰﻳﺪ ،زﻳﺮا زﻧﺪﮔﯽ اﻧﺴﺎن ﺑﻪ ﻓﺰوﻧﯽ داراﻳﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ١۶ «.ﺳﭙﺲ اﻳﻦ َﻣﺜَﻞ را ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺁورد» :ﻣﺮدﯼ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ از زراﻋﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺤﺼﻮل ﻓﺮاوان ﺣﺎﺻﻞ ﮐﺮد١٧ .ﭘﺲ ﺑﺎ ﺧﻮد اﻧﺪﻳﺸﻴﺪ› ،ﭼﻪ ﮐﻨﻢ ،زﻳﺮا ﺟﺎﻳﯽ ﺑﺮاﯼ اﻧﺒﺎﺷﺘﻦ ﻣﺤﺼﻮل ﺧﻮد ﻧﺪارم؟‹ ١٨ﺳﭙﺲ ﮔﻔﺖ: ›داﻧﺴﺘﻢ ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﮐﺮد! اﻧﺒﺎرهﺎﯼ ﺧﻮد را ﺧﺮاب ﻣﯽﮐﻨﻢ و اﻧﺒﺎرهﺎﻳﯽ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﻣﯽﺳﺎزم ،و هﻤﮥ ﮔﻨﺪم و اﻣﻮال ﺧﻮد را در ﺁن ذﺧﻴﺮﻩ ﻣﯽﮐﻨﻢ١٩ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﺧﻮد ﺧﻮاهﻢ ﮔﻔﺖ :اﯼ ﺟﺎن ﻣﻦ ،ﺑﺮاﯼ ﺳﺎﻟﻴﺎن دراز اﻣﻮال ﻓﺮاوان اﻧﺪوﺧﺘﻪاﯼ .ﺣﺎل ﺁﺳﻮدﻩ زﯼ؛ ﺑﺨﻮر و ﺑﻨﻮش و ﺧﻮش ﺑﺎش٢٠ ‹.اﻣﺎ ﺧﺪا ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ› :اﯼ ﻧﺎدان! هﻤﻴﻦاﻣﺸﺐ ﺟﺎﻧﺖ را از ﺗﻮ ﺧﻮاهﻨﺪ ن ﮐﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ؟‹ ٢١اﻳﻦ اﺳﺖ ﻓﺮﺟﺎم ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺳﺘﺎﻧﺪ .ﭘﺲ ﺁﻧﭽﻪ اﻧﺪوﺧﺘﻪاﯼ ،از ﺁ ِ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﺛﺮوت ﻣﯽاﻧﺪوزد اﻣﺎ در ﻗﺒﺎل ﺧﺪا ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﻧﻴﺴﺖ«.
زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺪون ﻧﮕﺮاﻧﯽ ٢٢ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﮔﻔﺖ» :ﭘﺲ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﻧﮕﺮان زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد ﻣﺒﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺑﺨﻮرﻳﺪ ،و ﻧﻪ ﻧﮕﺮان ﺑﺪن ﺧﻮد ﮐﻪ ﭼﻪ ﺑﭙﻮﺷﻴﺪ٢٣ .زﻧﺪﮔﯽ از ﺧﻮراﮎ و ﺑﺪن از ﭘﻮﺷﺎﮎ ﻣﻬﻤﺘﺮ اﺳﺖ٢۴ .ﮐﻼﻏﻬﺎ را ﺑﻨﮕﺮﻳﺪ :ﻧﻪ ﻣﯽﮐﺎرﻧﺪ و ﻧﻪ ﻣﯽدروﻧﺪ ،ﻧﻪ ﮐﺎهﺪان دارﻧﺪ و ﻧﻪ اﻧﺒﺎر؛ ﺑﺎ اﻳﻦ هﻤﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ روزﯼ ﻣﯽدهﺪ .و ﺷﻤﺎ ﭼﻘﺪر ﺑﺎارزﺷﺘﺮ از ﭘﺮﻧﺪﮔﺎﻧﻴﺪ! ٢۵ﮐﻴﺴﺖ از ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﻧﮕﺮاﻧﯽ ،ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺑﺮ ﻋﻤﺮ ﺧﻮد ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ؟ ٢۶ﭘﺲ ،اﮔﺮ از اﻧﺠﺎم ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺎر ﮐﻮﭼﮑﯽ ﻧﺎﺗﻮاﻧﻴﺪ ،از ﭼﻪ ﺳﺒﺐ ﻧﮕﺮان ﻣﺎﺑﻘﯽ هﺴﺘﻴﺪ؟ ٢٧ﺳﻮﺳﻨﻬﺎ را ﺑﻨﮕﺮﻳﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻧﻤﻮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ؛ ﻧﻪ زﺣﻤﺖ ﻣﯽﮐﺸﻨﺪ و ﻧﻪ ﻣﯽرﻳﺴﻨﺪ .ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺳﻠﻴﻤﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﺎ هﻤﮥ ﺷﮑﻮﻩ و ﺟﻼﻟﺶ هﻤﭽﻮن ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ﺁراﺳﺘﻪ ﻧﺸﺪ٢٨ .ﭘﺲ اﮔﺮ ﺧﺪا ﻋﻠﻒ ﺻﺤﺮا را ﮐﻪ اﻣﺮوز هﺴﺖ و ﻓﺮدا در ﺗﻨﻮر اﻓﮑﻨﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮد،
ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﭘﻮﺷﺎﻧَﺪ ،ﭼﻘﺪر ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﻤﺎ را ،اﯼ ﺳﺴﺖاﻳﻤﺎﻧﺎن ،ﺧﻮاهﺪ ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪ! ٢٩ﭘﺲ در ﭘﯽ اﻳﻦ ﻣﺒﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺑﺨﻮرﻳﺪ ﻳﺎ ﭼﻪ ﺑﻨﻮﺷﻴﺪ .ﻧﮕﺮان اﻳﻨﻬﺎ ﻣﺒﺎﺷﻴﺪ٣٠ .زﻳﺮا ﻣﺮدم ﺑﯽاﻳﻤﺎن اﻳﻦ دﻧﻴﺎ در ﭘﯽ اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﭼﻴﺰهﺎﻳﻨﺪ ،اﻣﺎ ﭘﺪر ﺷﻤﺎ ﻣﯽداﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ هﻤﻪ ﻧﻴﺎز دارﻳﺪ٣١ .ﺑﻠﮑﻪ ﺷﻤﺎ ،در ﭘﯽ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ او ﺑﺎﺷﻴﺪ ،ﮐﻪ هﻤﮥ اﻳﻨﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ دادﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ. »٣٢اﯼ ﮔﻠﮥ ﮐﻮﭼﮏ ،ﺗﺮﺳﺎن ﻣﺒﺎﺷﻴﺪ ،زﻳﺮا ﺧﺸﻨﻮدﯼ ﭘﺪر ﺷﻤﺎ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻋﻄﺎ ﮐﻨﺪ٣٣ .ﺁﻧﭽﻪ دارﻳﺪ ﺑﻔﺮوﺷﻴﺪ و ﺑﻪ ﻓﻘﺮا ﺑﺪهﻴﺪ؛ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮد ﮐﻴﺴﻪهﺎﻳﯽ ﻓﺮاهﻢ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﭘﻮﺳﻴﺪﻩ ﻧﺸﻮد ،و ﮔﻨﺠﯽ ﭘﺎﻳﺎن ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ در ﺁﺳﻤﺎن ﺑﻴﻨﺪوزﻳﺪ ،ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻧﻪ دزد ﺁﻳﺪ و ﻧﻪ ﺑﻴﺪ زﻳﺎن رﺳﺎﻧﺪ٣۴ .زﻳﺮا هﺮﺟﺎ ﮔﻨﺞ ﺷﻤﺎﺳﺖ ،دﻟﺘﺎن ﻧﻴﺰ ﺁﻧﺠﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد.
ﺁﻣﺎدﮔﯽ ﺑﺮاﯼ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﻣﺴﻴﺢ »٣۵ﮐﻤﺮ ﺧﻮد را ﺑﺮاﯼ ﺧﺪﻣﺖ ﺑﺒﻨﺪﻳﺪ و ﭼﺮاغ ﺧﻮﻳﺶ را ﻓﺮوزان ﻧﮕﺎﻩ دارﻳﺪ. ٣۶هﻤﭽﻮن ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮﻧﺪ ﺳﺮورﺷﺎن از ﺟﺸﻦ ﻋﺮوﺳﯽ ﺑﺎزﮔﺮدد ،ﺗﺎ ﭼﻮن از راﻩ رﺳﺪ و در را ﮐﻮﺑﺪ ،ﺑﻴﺪرﻧﮓ ﺑﺮ او ﺑﮕﺸﺎﻳﻨﺪ٣٧ .ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﺧﺎدﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭼﻮن ﺳﺮورﺷﺎن ﺑﺎزﮔﺮدد ،ﺁﻧﺎن را ﺑﻴﺪار و هﺸﻴﺎر ﻳﺎﺑﺪ .ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺧﻮد ﮐﻤﺮ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺘﺸﺎن ﺧﻮاهﺪ ﺑﺴﺖ؛ ﺁرﯼ ﺁﻧﺎن را ﺑﺮ ﺳﻔﺮﻩ ﺧﻮاهﺪ ﻧﺸﺎﻧﻴﺪ و ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪﻩ ،از اﻳﺸﺎن ﭘﺬﻳﺮاﻳﯽ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد٣٨ .ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﺧﺎدﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭼﻮن ﺳﺮورﺷﺎن از راﻩ رﺳﺪ ،ﭼﻪ در ﭘﺎس دوم ﺷﺐ ،ﭼﻪ در ﭘﺎس ﺳﻮم ،اﻳﺸﺎن را ﺑﻴﺪار و هﺸﻴﺎر ﻳﺎﺑﺪ. »٣٩ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺻﺎﺣﺒﺨﺎﻧﻪ ﻣﯽداﻧﺴﺖ دزد در ﭼﻪ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ ،ﻧﻤﯽﮔﺬاﺷﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪاش دﺳﺘﺒﺮد زﻧﻨﺪ۴٠ .ﭘﺲ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺁﻣﺎدﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ ،زﻳﺮا ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن در ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﻧﺪارﻳﺪ«. ۴١ﭘﻄﺮس ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﺳﺮور ﻣﻦ ،ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﻣﺜﻞ را ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ ﺁوردﯼ ﻳﺎ ﺑﺮاﯼ هﻤﻪ؟« ۴٢ﺧﺪاوﻧﺪ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :ﭘﺲ ﺁن ﮐﺎرﮔﺰار اﻣﻴﻦ و داﻧﺎ ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ارﺑﺎﺑﺶ او را ﺑﻪ ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﯽ ﺧﺎدﻣﺎن ﺧﺎﻧﮥ ﺧﻮد ﮔﻤﺎﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺳﻬﻢ ﺧﻮراﮎ ﺁﻧﺎن ﺑﻪﻣﻮﻗﻊ ﺑﺪهﺪ؟ ۴٣ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﺁن ﻏﻼم ﮐﻪ ﭼﻮن ارﺑﺎﺑﺶ ﺑﺎزﮔﺮدد ،او را ﻣﺸﻐﻮل ﮐﺎر ﺑﻴﻨﺪ۴۴ .ﻳﻘﻴﻦ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ او را ﺑﺮ هﻤﮥ ﻣﺎﻳﻤﻠﮏ ﺧﻮد ﺧﻮاهﺪ ﮔﻤﺎﺷﺖ۴۵ .اﻣﺎ اﮔﺮ ﺁن ﻏﻼم ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﻴﻨﺪﻳﺸﺪ ﮐﻪ ›ارﺑﺎب در ﺁﻣﺪن ﺗﺄﺧﻴﺮ ﮐﺮدﻩ ‹،و ﺑﻪ ﺁزار ﺧﺎدمهﺎ و ﺧﺎدﻣﻪهﺎ ،و ﺧﻮردن و ﻧﻮﺷﻴﺪن و ﻣﻴﮕﺴﺎرﯼ ﺑﭙﺮدازد۴۶ ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ارﺑﺎﺑﺶ در روزﯼ ﮐﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﻧﺪارد و در ﺳﺎﻋﺘﯽ ﮐﻪ از ﺁن ﺁﮔﺎﻩ ﻧﻴﺴﺖ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ و او را از ﻣﻴﺎن دوﭘﺎرﻩ ﮐﺮدﻩ ،در ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﺧﻴﺎﻧﺘﮑﺎران ﺧﻮاهﺪ اﻓﮑﻨﺪ. ﺖ ارﺑﺎﺑﺶ را ﻣﯽداﻧﺪ و ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺎل ،ﺧﻮد را ﺑﺮاﯼ اﻧﺠﺎم ﺁن ﺁﻣﺎدﻩ ۴٧ﻏﻼﻣﯽ ﮐﻪ ﺧﻮاﺳ ِ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ،ﺗﺎزﻳﺎﻧﮥ ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮاهﺪ ﺧﻮرد۴٨ .اﻣﺎ ﺁن ﮐﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ارﺑﺎﺑﺶ را ﻧﻤﯽداﻧﺪ و ﮐﺎرﯼ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﺰاوار ﺗﻨﺒﻴﻪ اﺳﺖ ،ﺗﺎزﻳﺎﻧﮥ ﮐﻤﺘﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺧﻮرد .هﺮﮐﻪ ﺑﻪ او ﺑﻴﺸﺘﺮ دادﻩ ﺷﻮد، از او ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﻴﺰ ﻣﻄﺎﻟﺒﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ؛ و هﺮﮐﻪ ﻣﺴﺆﻟﻴﺘﺶ ﺑﻴﺸﺘﺮ ُﺑﻮَد ،ﭘﺎﺳﺦﮔﻮﻳﯽاش ﻧﻴﺰ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد.
هﺸﺪار درﺑﺎرۀ اﺧﺘﻼف و ﺟﺪاﻳﯽ
»۴٩ﺁﻣﺪﻩام ﺗﺎ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﺁﺗﺶ اﻓﺮوزم ،و اﯼ ﮐﺎش ﮐﻪ ﺗﺎﮐﻨﻮن اﻓﺮوﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد! ۵٠اﻣﺎ ﻣﺮا ﺗﻌﻤﻴﺪﯼ ﺑﺎﻳﺪ ،و ﭼﻪ در ﻓﺸﺎرم ﺗﺎ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﺪ۵١ .ﮔﻤﺎن ﻣﯽﺑﺮﻳﺪ ﺁﻣﺪﻩام ﺗﺎ ﺻﻠﺢ ﺑﻪ زﻣﻴﻦ ﺁورم؟ ﻧﻪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺗﺎ ﺟﺪاﻳﯽ اﻓﮑﻨﻢ۵٢ .از اﻳﻦ ﭘﺲ ،ﻣﻴﺎن ﭘﻨﺞ ﺗﻦ از اهﻞ ﻳﮏ ﺧﺎﻧﻪ ﺟﺪاﻳﯽ ﺧﻮاهﺪ اﻓﺘﺎد؛ ﺳﻪ ﻋﻠﻴﻪ دو ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد و دو ﻋﻠﻴﻪ ﺳﻪ۵٣ .ﭘﺪر ﻋﻠﻴﻪ ﭘﺴﺮ و ﭘﺴﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﭘﺪر ،ﻣﺎدر ﻋﻠﻴﻪ دﺧﺘﺮ و دﺧﺘﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﻣﺎدر ،ﻣﺎدرﺷﻮهﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﻋﺮوس و ﻋﺮوس ﻋﻠﻴﻪ ﻣﺎدرﺷﻮهﺮ«.
ﺗﻔﺴﻴﺮ زﻣﺎنهﺎ ۵۴ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﮔﻔﺖ» :ﭼﻮن ﺑﻴﻨﻴﺪ اﺑﺮﯼ در ﻣﻐﺮب ﭘﺪﻳﺪار ﺷﻮد ،ﺑﻴﺪرﻧﮓ ﮔﻮﻳﻴﺪ: ›ﺑﺎران ﺧﻮاهﺪ ﺑﺎرﻳﺪ ‹،و ﺑﺎران ﻣﯽﺑﺎرد۵۵ .و ﭼﻮن ﺑﺎد ﺟﻨﻮب وزد ،ﮔﻮﻳﻴﺪ› :هﻮا ﮔﺮم ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ‹،و ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﺷﻮد۵۶ .اﯼ رﻳﺎﮐﺎران! ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﻧﻴﮏ ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺳﻴﻤﺎﯼ زﻣﻴﻦ و ﺁﺳﻤﺎن را ﺗﻌﺒﻴﺮ ﮐﻨﻴﺪ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺗﻌﺒﻴﺮ زﻣﺎن ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺎﺗﻮاﻧﻴﺪ؟ »۵٧ﭼﺮا ﺧﻮد درﺑﺎرۀ ﺁﻧﭽﻪ درﺳﺖ اﺳﺖ ﻗﻀﺎوت ﻧﻤﯽﮐﻨﻴﺪ؟ ۵٨هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﺎﮐﯽ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻣﺤﮑﻤﻪ ﻣﯽروﯼ ،ﺑﮑﻮش ﺗﺎ در راﻩ ﺑﺎ او ﺁﺷﺘﯽ ﮐﻨﯽ ،وﮔﺮﻧﻪ ﺗﻮ را ﻧﺰد ﻗﺎﺿﯽ ﺧﻮاهﺪﮐﺸﺎﻧﻴﺪ ،و ﻗﺎﺿﯽ ﺗﻮ را ﺑﻪ ﻧﮕﻬﺒﺎن ﺧﻮاهﺪ ﺳﭙﺮد و او ﺗﻮ را ﺑﻪ زﻧﺪان ﺧﻮاهﺪ اﻓﮑﻨﺪ. ۵٩ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺷﺎهﯽ ﺁﺧﺮ را ﻧﭙﺮدازﯼ ،از زﻧﺪان ﺑﻪدر ﻧﺨﻮاهﯽ ﺁﻣﺪ«.
ﻟﻮﻗﺎ ١٣ دﻋﻮت ﺑﻪ ﺗﻮﺑﻪ ١در هﻤﺎن زﻣﺎن ،ﻋﺪﻩاﯼ از ﺣﺎﺿﺮان ،از ﺟﻠﻴﻠﻴﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻨﺪﮐﻪ ﭘﻴﻼﻃﺲ ﺧﻮﻧﺸﺎن را ﺑﺎ ﺧﻮن ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﻬﺎﻳﺸﺎن درهﻢﺁﻣﻴﺨﺘﻪ ﺑﻮد٢ .ﻋﻴﺴﯽ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ :ﺁﻳﺎ ﮔﻤﺎن ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ ﭼﻮن ﺁن ﺟﻠﻴﻠﻴﺎن ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ روز دﭼﺎر ﺷﺪﻧﺪ ،از ﺑﻘﻴﮥ اهﺎﻟﯽ ﺟﻠﻴﻞ ﮔﻨﺎهﮑﺎرﺗﺮ ﺑﻮدﻧﺪ؟ ٣ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ .ﺑﻠﮑﻪ اﮔﺮ ﺗﻮﺑﻪ ﻧﮑﻨﻴﺪ ،ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺟﻤﻠﮕﯽ هﻼﮎ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﺪ۴ .و ﺁﻳﺎ ﮔﻤﺎن ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ ،ﺁن هﺠﺪﻩ ﺗﻦ ﮐﻪ ﺑﺮج ﺳﻠﻮام ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ اﻓﺘﺎد و ﻣﺮدﻧﺪ ،از دﻳﮕﺮ ﺳﺎﮐﻨﺎن اورﺷﻠﻴﻢ ﺧﻄﺎﮐﺎرﺗﺮ ﺑﻮدﻧﺪ؟ ۵ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ .ﺑﻠﮑﻪ اﮔﺮ ﺗﻮﺑﻪ ﻧﮑﻨﻴﺪ ،ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺟﻤﻠﮕﯽ هﻼﮎ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﺪ«. ۶ﺳﭙﺲ اﻳﻦ َﻣﺜَﻞ را ﺁورد» :ﻣﺮدﯼ درﺧﺖ اﻧﺠﻴﺮﯼ در ﺗﺎﮐﺴﺘﺎن ﺧﻮد ﮐﺎﺷﺖ .ﭼﻮن ﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻴﻮۀ ﺁن ﺑﭽﻴﻨﺪ ،ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺮ ﺁن ﻧﻴﺎﻓﺖ٧ .ﭘﺲ ﺑﻪ ﺑﺎﻏﺒﺎن ﺧﻮد ﮔﻔﺖ› :ﺳﻪ ﺳﺎل اﺳﺖ ﺑﺮاﯼ ﭼﻴﺪن ﻣﻴﻮۀ اﻳﻦ درﺧﺖ ﻣﯽﺁﻳﻢ اﻣﺎ ﭼﻴﺰﯼ ﻧﻤﯽﻳﺎﺑﻢ .ﺁن را ﺑﺒُﺮ ،ﺗﺎ ﺧﺎﮎ را هﺪر ﻧﺪهﺪ٨ ‹.اﻣﺎ او ﭘﺎﺳﺦ داد› :ﺳﺮورم ،ﺑﮕﺬار ﻳﮏ ﺳﺎل دﻳﮕﺮ هﻢ ﺑﻤﺎﻧﺪ .ﮔِﺮدَش را ﺧﻮاهﻢ ﮐﻨﺪ و ﮐﻮدش ﺧﻮاهﻢ داد٩ .اﮔﺮ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ ﻣﻴﻮﻩ ﺁورد ﮐﻪ هﻴﭻ؛ اﮔﺮ ﻧﻴﺎورد ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺁن را ِﺑﺒُﺮ«‹.
ﺷﻔﺎﯼ زن ﻋﻠﻴﻞ
١٠در ﻳﮑﯽ از روزهﺎﯼ ﺷﺒﺎت ،ﻋﻴﺴﯽ در ﮐﻨﻴﺴﻪاﯼ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽداد١١ .در ﺁﻧﺠﺎ زﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ روﺣﯽ او را هﺠﺪﻩ ﺳﺎل ﻋﻠﻴﻞ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد .ﭘﺸﺘﺶ ﺧﻤﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد و ﺑﻪ هﻴﭻروﯼ ﺗﻮان راﺳﺖ اﻳﺴﺘﺎدن ﻧﺪاﺷﺖ١٢ .ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ او را ﺑﺪﻳﺪ ،ﻧﺰد ﺧﻮد ﻓﺮاﻳﺶ ﺧﻮاﻧﺪ و ﻓﺮﻣﻮد» :اﯼ زن ،از ﺿﻌﻒ ﺧﻮد ﺧﻼﺻﯽ ﻳﺎﻓﺘﯽ!« ١٣ﺳﭙﺲ ﺑﺮ او دﺳﺖ ﻧﻬﺎد و او ﺑﻴﺪرﻧﮓ راﺳﺖ اﻳﺴﺘﺎدﻩ ،ﺧﺪا را ﺳﭙﺎس ﮔﻔﺖ١۴ .اﻣﺎ رﺋﻴﺲ ﮐﻨﻴﺴﻪ از اﻳﻨﮑﻪ ﻋﻴﺴﯽ در روز ﺷﺒﺎت ﺷﻔﺎ دادﻩ ﺑﻮد ،ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﻣﺮدم ﮔﻔﺖ» :ﺷﺶ روز ﺑﺮاﯼ ﮐﺎر دارﻳﺪ .در ﺁن روزهﺎ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ و ﺷﻔﺎ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ،ﻧﻪ در روز ﺷﺒﺎت١۵ «.ﺧﺪاوﻧﺪ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :اﯼ رﻳﺎﮐﺎران! ﺁﻳﺎ هﻴﭽﻴﮏ از ﺷﻤﺎ در روز ﺷﺒﺎت ﮔﺎو ﻳﺎ اﻻغ ﺧﻮد را از ﻃﻮﻳﻠﻪ ﺑﺎز ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺮاﯼ ﺁب دادن ﺑﻴﺮون ﺑﺒﺮد؟ ١۶ﭘﺲ ﺁﻳﺎ ﻧﻤﯽﺑﺎﻳﺴﺖ اﻳﻦ زن را ﮐﻪ دﺧﺘﺮ اﺑﺮاهﻴﻢ اﺳﺖ و ﺷﻴﻄﺎن هﺠﺪﻩ ﺳﺎل اﺳﻴﺮش ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ،در روز ﺷﺒﺎت ﺁزاد ﮐﺮد؟« ١٧ﭼﻮن اﻳﻦ را ﮔﻔﺖ، ﻣﺨﺎﻟﻔﺎﻧﺶ ﺟﻤﻠﮕﯽ ﺷﺮﻣﺴﺎر ﺷﺪﻧﺪ ،اﻣﺎ ﺟﻤﻌﻴﺖ هﻤﮕﯽ از ﺁن هﻤﻪ ﮐﺎرهﺎﯼ ﺷﮕﻔﺖﺁور او ﺷﺎدﻣﺎن ﺑﻮدﻧﺪ.
َﻣﺜَﻞ داﻧﮥ ﺧﺮدل و ﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﻪ ١٨ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮔﻔﺖ» :ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا ﺑﻪ ﭼﻪ ﻣﺎﻧَﺪ؟ ﺁن را ﺑﻪ ﭼﻪ ﺗﺸﺒﻴﻪ ﮐﻨﻢ؟ ١٩هﻤﭽﻮن داﻧﮥ ﺧﺮدﻟﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺨﺼﯽ ﺁن را ﺑﺮﻣﯽﮔﻴﺮد و در ﺑﺎغ ﺧﻮد ﻣﯽﮐﺎرد .ﺁن داﻧﻪ ﻣﯽروﻳﺪ و درﺧﺘﯽ ﻣﯽﺷﻮد ،ﺁن ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﺁﺳﻤﺎن ﻣﯽﺁﻳﻨﺪ و ﺑﺮ ﺷﺎﺧﻪهﺎﻳﺶ ﻻﻧﻪ ﻣﯽﺳﺎزﻧﺪ«. ٢٠ﺑﺎز ﮔﻔﺖ» :ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا را ﺑﻪ ﭼﻪ ﺗﺸﺒﻴﻪ ﮐﻨﻢ؟ ٢١هﻤﭽﻮن ﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﻪاﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ زﻧﯽ ﺑﺮداﺷﺖ و ﺑﺎ ﻣﻘﺪار زﻳﺎدﯼ ﺁرد ﻣﺨﻠﻮط ﮐﺮد ﺗﺎ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺧﻤﻴﺮ ورﻣﯽﺁﻣﺪ«.
د ِر ﺗﻨﮓ ٢٢ﻋﻴﺴﯽ در راﻩ اورﺷﻠﻴﻢ ،ﺑﻪ ﺷﻬﺮهﺎ و روﺳﺘﺎهﺎ ﻣﯽرﻓﺖ و ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽداد٢٣ .در اﻳﻦ ﻣﻴﺎن ،ﮐﺴﯽ از او ﭘﺮﺳﻴﺪ » :ﺳَﺮوَر ﻣﻦ ،ﺁﻳﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺷﻤﺎرﯼ اﻧﺪﮎ از ﻣﺮدم ﻧﺠﺎت ﺧﻮاهﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ؟« ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ»٢۴ :ﺳﺨﺖ ﺑﮑﻮﺷﻴﺪ ﺗﺎ از د ِر ﺗﻨﮓ داﺧﻞ ﺷﻮﻳﺪ ،زﻳﺮا ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﻮﺷﻴﺪ ﺗﺎ داﺧﻞ ﺷﻮﻧﺪ ،اﻣﺎ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﺗﻮاﻧﺴﺖ٢۵ .ﭼﻮن ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﺧﻴﺰد و در را ﺑﺒﻨﺪد ،ﺑﻴﺮون اﻳﺴﺘﺎدﻩ ،در را ﺧﻮاهﻴﺪ ﮐﻮﺑﻴﺪ و ﺧﻮاهﻴﺪ ﮔﻔﺖ: ›ﺳَﺮوَرا ،در ﺑﺮ ﻣﺎ ﺑﮕﺸﺎ!‹ اﻣﺎ او ﭘﺎﺳﺦ ﺧﻮاهﺪ داد› :ﺷﻤﺎ را ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺳﻢ؛ ﻧﻤﯽداﻧﻢ از ﮐﺠﺎﻳﻴﺪ؟‹ ٢۶ﺧﻮاهﻴﺪ ﮔﻔﺖ› :ﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺧﻮردﻳﻢ و ﺁﺷﺎﻣﻴﺪﻳﻢ و ﺗﻮ در ﮐﻮﭼﻪهﺎﯼ ﻣﺎ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽدادﯼ٢٧ ‹.اﻣﺎ ﺟﻮاب ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﻨﻴﺪ› :ﺷﻤﺎ را ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺳﻢ؛ ﻧﻤﯽداﻧﻢ از ﮐﺠﺎﻳﻴﺪ؟ اﯼ ﺑﺪﮐﺎران از ﻣﻦ دور ﺷﻮﻳﺪ٢٨ ‹.ﺁﻧﮕﺎﻩ در ﺁﻧﺠﺎ ﮔﺮﻳﻪ و دﻧﺪان ﺑﺮ هﻢ ﺳﺎﻳﻴﺪن ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد، زﻳﺮا اﺑﺮاهﻴﻢ و اﺳﺤﺎق و ﻳﻌﻘﻮب و هﻤﮥ اﻧﺒﻴﺎ را در ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا ﺧﻮاهﻴﺪ دﻳﺪ اﻣﺎ ﺧﻮد را ﻣﺤﺮوم ﺧﻮاهﻴﺪ ﻳﺎﻓﺖ٢٩ .ﻣﺮدم از ﺷﺮق و ﻏﺮب و ﺷﻤﺎل و ﺟﻨﻮب ،ﺧﻮاهﻨﺪ ﺁﻣﺪ و ﺑﺮ ﺳﻔﺮۀ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا ﺧﻮاهﻨﺪ ﻧﺸﺴﺖ٣٠ .ﺁرﯼ ،هﺴﺘﻨﺪﺁﺧﺮﻳﻨﯽ ﮐﻪ اول ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ ،و اوﻟﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﺁﺧﺮ«.
اﻧﺪوﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮاﯼ اورﺷﻠﻴﻢ
٣١در ﺁن هﻨﮕﺎم ،ﺗﻨﯽ ﭼﻨﺪ از ﻓﺮﻳﺴﻴﺎن ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﻳﻨﺠﺎ را ﺗﺮﮎ ﮐﻦ و ﺑﻪ ﺟﺎﻳﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺮو ،زﻳﺮا هﻴﺮودﻳﺲ ﻣﯽﺧﻮاهﺪ ﺗﻮ را ﺑﮑﺸﺪ٣٢ «.در ﺟﻮاب ﮔﻔﺖ: »ﺑﺮوﻳﺪ و ﺑﻪ ﺁن روﺑﺎﻩ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﮐﻪ ›اﻣﺮوز و ﻓﺮدا دﻳﻮهﺎ را ﺑﻴﺮون ﻣﯽراﻧﻢ و ﻣﺮدم را ﺷﻔﺎ ﻣﯽﺑﺨﺸﻢ ،و در روز ﺳﻮم ﮐﺎر ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪﮐﻤﺎل ﺧﻮاهﻢ رﺳﺎﻧﻴﺪ٣٣ .اﻣﺎ اﻣﺮوز و ﻓﺮدا و ﭘﺲﻓﺮدا ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ راﻩ ﺧﻮد اداﻣﻪ دهﻢ ،زﻳﺮا ﻣﻤﮑﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻧﺒﯽ ﺑﻴﺮون از اورﺷﻠﻴﻢ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮد٣۴ ‹.اﯼ اورﺷﻠﻴﻢ ،اﯼ اورﺷﻠﻴﻢ ،اﯼ ﻗﺎﺗﻞ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﺳﻨﮕﺴﺎرﮐﻨﻨﺪۀ رﺳﻮﻻﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﺰدت ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ! ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﺧﻮاﺳﺘﻢ هﻤﭽﻮن ﻣﺮﻏﯽ ﮐﻪ ﺟﻮﺟﻪهﺎﻳﺶ را زﻳﺮ ﺑﺎﻟﻬﺎﯼ ﺧﻮﻳﺶ ﺟﻤﻊ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﻓﺮزﻧﺪان ﺗﻮ را ﮔﺮدﺁورم ،اﻣﺎ ﻧﺨﻮاﺳﺘﯽ٣۵ .اﮐﻨﻮن ﺧﺎﻧﮥ ﺷﻤﺎ ﺑﺮاﻳﺘﺎن واﮔﺬاﺷﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد .و ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ دﻳﮕﺮ ﻣﺮا ﻧﺨﻮاهﻴﺪ دﻳﺪ ﺗﺎ روزﯼ ﮐﻪ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ: ›ﻣﺒﺎرﮎ اﺳﺖ او ﮐﻪ ﺑﻪﻧﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﺁﻳﺪ«‹.
ﻟﻮﻗﺎ ١۴ ﻋﻴﺴﯽ در ﺧﺎﻧﮥ ﻓﺮﻳﺴﯽ ١در ﻳﮑﯽ از روزهﺎﯼ ﺷﺒﺎت ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮاﯼ ﺻﺮف ﻏﺬا ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﻓﺮﻳﺴﯽ ﺳﺮﺷﻨﺎﺳﯽ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،ﺣﺎﺿﺮان ﺑﺪﻗﺖ او را زﻳﺮ ﻧﻈﺮ داﺷﺘﻨﺪ٢ .ﻣﻘﺎﺑﻞ او ﻣﺮدﯼ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺪﻧﺶ ورم ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد٣ .ﻋﻴﺴﯽ از ﻓﻘﻴﻬﺎن و ﻓﺮﻳﺴﻴﺎن ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﺁﻳﺎ ﺷﻔﺎ دادن در روز ﺷﺒﺎت ﺟﺎﻳﺰ اﺳﺖ ﻳﺎ ﻧﻪ؟« ۴ﺁﻧﺎن ﺧﺎﻣﻮش ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ .ﭘﺲ ﻋﻴﺴﯽ ﺁن ﻣﺮد را ﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﺷﻔﺎ داد و ﻣﺮﺧﺺ ﻓﺮﻣﻮد. ۵ﺳﭙﺲ رو ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮐﺮد و ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﮐﻴﺴﺖ از ﺷﻤﺎ ﮐﻪ اﻻغ ﻳﺎ ﮔﺎوش در روز ﺷﺒﺎت در ﭼﺎﻩ ﺑﻴﻔﺘﺪ و ﺑﻴﺪرﻧﮓ ﺁن را ﺑﻴﺮون ﻧﻴﺎ َورَد؟« ۶ﺁﻧﺎن ﭘﺎﺳﺨﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ. ٧ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ دﻳﺪ ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺎن ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺻﺪر ﻣﺠﻠﺲ را ﺑﺮاﯼ ﺧﻮد اﺧﺘﻴﺎر ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،اﻳﻦ َﻣﺜَﻞ را ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺁورد»٨ :ﭼﻮن ﮐﺴﯽ ﺗﻮ را ﺑﻪ ﻣﺠﻠﺲ ﻋﺮوﺳﯽ دﻋﻮت ﮐﻨﺪ ،ﺻﺪر ﻣﺠﻠﺲ ﻣﻨﺸﻴﻦ ،زﻳﺮا ﺷﺎﻳﺪ ﮐﺴﯽ ﺳﺮﺷﻨﺎسﺗﺮ از ﺗﻮ دﻋﻮت ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ٩ .در ﺁن ﺻﻮرت ﻣﻴﺰﺑﺎﻧﯽ ﮐﻪ هﺮ دو ﺷﻤﺎ را دﻋﻮت ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ و ﺑﻪ ﺗﻮ ﺧﻮاهﺪ ﮔﻔﺖ› :ﺟﺎﻳﺖ را ﺑﻪ اﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺑﺪﻩ ‹.ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﺑﺎ ﺳﺮاﻓﮑﻨﺪﮔﯽ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻣﺠﻠﺲ ﺧﻮاهﯽ ﻧﺸﺴﺖ١٠ .ﺑﻠﮑﻪ هﺮﮔﺎﻩ ﮐﺴﯽ ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺖ ﮐﻨﺪ ،ﺑﺮو و ﭘﺎﻳﻴﻦﺗﺮﻳﻦ ﺟﺎﯼ ﻣﺠﻠﺲ ﺑﻨﺸﻴﻦ ،ﺗﺎ ﭼﻮن ﻣﻴﺰﺑﺎن ﺁﻳﺪ ،ﺗﻮ را ﮔﻮﻳﺪ: ›دوﺳﺖ ﻣﻦ ،ﺑﻔﺮﻣﺎ ﺟﺎﯼ ﺑﺎﻻﺗﺮﯼ ﺑﻨﺸﻴﻦ ‹.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻧﺰد دﻳﮕﺮ ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺎن ﺳﺮﺑﻠﻨﺪ ﺧﻮاهﯽ ﺷﺪ. ١١زﻳﺮا هﺮﮐﻪ ﺧﻮد را ﺑﺰرگ ﺳﺎزد ،ﺧﻮار ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،و هﺮﮐﻪ ﺧﻮد را ﺧﻮار ﺳﺎزد، ﺳﺮاﻓﺮاز ﺧﻮاهﺪ ﮔﺮدﻳﺪ«. ﺖ ﻧﺎهﺎر ﻳﺎ ﺷﺎم ﻣﯽدهﯽ ،دوﺳﺘﺎن و ١٢ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﻣﻴﺰﺑﺎﻧﺶ ﮔﻔﺖ» :ﭼﻮن ﺿﻴﺎﻓ ِ ﺑﺮادران و ﺧﻮﻳﺸﺎن و هﻤﺴﺎﻳﮕﺎن ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﺧﻮﻳﺶ را دﻋﻮت ﻣﮑﻦ؛ زﻳﺮا ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺰ ﺗﻮ را دﻋﻮت ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد و ﺑﺪﻳﻦ ﺳﺎن ﻋﻮض ﺧﻮاهﯽ ﻳﺎﻓﺖ١٣ .ﭘﺲ ﭼﻮن ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﯽ ﻣﯽدهﯽ، ﻓﻘﻴﺮان و ﻣﻌﻠﻮﻻن و ﻟﻨﮕﺎن و ﮐﻮران را دﻋﻮت ﮐﻦ ١۴ﺗﺎ ﺳﻌﺎدﺗﻤﻨﺪ ﺷﻮﯼ؛ زﻳﺮا ﺁﻧﺎن را ﭼﻴﺰﯼ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ در ﻋﻮض ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺪهﻨﺪ ،و ﭘﺎداش ﺧﻮد را در ﻗﻴﺎﻣﺖ ﭘﺎرﺳﺎﻳﺎن ﺧﻮاهﯽ ﻳﺎﻓﺖ«.
َﻣﺜَﻞ ﺿﻴﺎﻓﺖ ﺑﺰرگ
١۵ﭼﻮن ﻳﮑﯽ از ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺎن ﮐﻪ ﺑﺎ ﻋﻴﺴﯽ هﻢﺳﻔﺮﻩ ﺑﻮد اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪ ،ﮔﻔﺖ: »ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﺁن ﮐﻪ در ﺿﻴﺎﻓﺖ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا ﻧﺎن ﺧﻮرَد١۶ «.ﻋﻴﺴﯽ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ: »ﺷﺨﺼﯽ ﺿﻴﺎﻓﺘﯽ ﺑﺰرگ ﺗﺮﺗﻴﺐ داد و ﺑﺴﻴﺎرﯼ را دﻋﻮت ﮐﺮد١٧ .ﭼﻮن وﻗﺖ ﺷﺎم ﻓﺮارﺳﻴﺪ ،ﺧﺎدﻣﺶ را ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺗﺎ دﻋﻮتﺷﺪﮔﺎن را ﮔﻮﻳﺪ› :ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﮐﻪ هﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺁﻣﺎدﻩ اﺳﺖ‹. ١٨اﻣﺎ ﺁﻧﻬﺎ هﺮﻳﮏ ﻋﺬرﯼ ﺁوردﻧﺪ .ﻳﮑﯽ ﮔﻔﺖ› :ﻣﺰرﻋﻪاﯼ ﺧﺮﻳﺪﻩام ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮوم ﺁن را ﺑﺒﻴﻨﻢ .ﺗﻤﻨﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﻣﻌﺬورم ﺑﺪارﯼ١٩ ‹.دﻳﮕﺮﯼ ﮔﻔﺖ› :ﭘﻨﭻ ﺟﻔﺖ ﮔﺎو ﺧﺮﻳﺪﻩام ،و هﻢاﮐﻨﻮن در راهﻢ ﺗﺎ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻴﺎزﻣﺎﻳﻢ .ﻣﺮا ﻣﻌﺬور دار٢٠ ‹.ﺳﻮﻣﯽ ﻧﻴﺰ ﮔﻔﺖ› :ﺗﺎزﻩ زن ﮔﺮﻓﺘﻪام ،و از اﻳﻦ رو ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺑﻴﺎﻳﻢ٢١ ‹.ﭘﺲ ﺧﺎدم ﺑﺎزﮔﺸﺖ و ﺳﺮور ﺧﻮد را ﺁﮔﺎﻩ ﺳﺎﺧﺖ .ﻣﻴﺰﺑﺎن ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﺧﺎدم دﺳﺘﻮر داد ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﻮﭼﻪ و ﺑﺎزار ﺷﻬﺮ ﺑﺸﺘﺎﺑﺪ و ﻓﻘﻴﺮان و ﻣﻌﻠﻮﻻن و ﮐﻮران و ﻟﻨﮕﺎن را ﺑﻴﺎورد٢٢ .ﺧﺎدم ﮔﻔﺖ› :ﺳﺮور ﻣﻦ ،دﺳﺘﻮرت را اﻧﺠﺎم دادم ،اﻣﺎ هﻨﻮز ﺟﺎ هﺴﺖ٢٣ ‹.ﭘﺲ ﺁﻗﺎﻳﺶ ﮔﻔﺖ› :ﺑﻪ ﺟﺎدﻩهﺎ و ﮐﻮرﻩراهﻬﺎﯼ ﺑﻴﺮون از ﺷﻬﺮ ﺑﺮو و ﺑﻪاﺻﺮار ﻣﺮدم را ﺑﻪ ﺿﻴﺎﻓﺖ ﻣﻦ ﺑﻴﺎور ﺗﺎ ﺧﺎﻧﻪام ﭘﺮ ﺷﻮد٢۴ .ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ هﻴﭻﻳﮏ از دﻋﻮت ﺷﺪﮔﺎن ،ﺷﺎم ﻣﺮا ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﭼﺸﻴﺪ«‹.
ﺑﻬﺎﯼ ﭘﻴﺮوﯼ از ﻣﺴﻴﺢ ٢۵ﺟﻤﻌﻴﺘﯽ اﻧﺒﻮﻩ ﻋﻴﺴﯽ را هﻤﺮاهﯽ ﻣﯽﮐﺮد .رو ﺑﺪﻳﺸﺎن ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ»٢۶ :هﺮ ﮐﻪ ﻧﺰد ﻣﻦ ﺁﻳﺪ و از ﭘﺪر و ﻣﺎدر ،زن و ﻓﺮزﻧﺪ ،ﺑﺮادر و ﺧﻮاهﺮ ،و ﺣﺘﯽ از ﺟﺎن ﺧﻮد ﻣﺘﻨﻔﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ ،ﺷﺎﮔﺮد ﻣﻦ ﻧﺘﻮاﻧﺪ ﺑﻮد٢٧ .و هﺮﮐﻪ ﺻﻠﻴﺐ ﺧﻮد ﺑﺮﻧﮕﻴﺮد و از ﭘﯽ ﻣﻦ ﻧﻴﺎﻳﺪ ،ﺷﺎﮔﺮد ﻣﻦ ﻧﺘﻮاﻧﺪ ﺑﻮد. ٢٨ﮐﻴﺴﺖ از ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﻗﺼﺪ ﺑﻨﺎﯼ ﺑﺮﺟﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﻧﺨﺴﺖ ﻧﻨﺸﻴﻨﺪ ﺗﺎ هﺰﻳﻨﮥ ﺁن ﺑﺮﺁوُرد ﮐﻨﺪ و ﺑﺒﻴﻨﺪ ﺁﻳﺎ ﺗﻮان ﺗﮑﻤﻴﻞ ﺁن دارد ﻳﺎ ﻧﻪ؟ ٢٩زﻳﺮا اﮔﺮ ﭘﯽ ﺁن ﺑﮕﺬارد اﻣﺎ از ﺗﮑﻤﻴﻞ ﺑﻨﺎ درﻣﺎﻧﺪ ،هﺮﮐﻪ ﺑﻴﻨﺪ ،اﺳﺘﻬﺰا ﮐﺮدﻩ٣٠ ،ﮔﻮﻳﺪ› :اﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺑﻨﺎﻳﯽ را ﺁﻏﺎز ﮐﺮد ،اﻣﺎ از ﺗﮑﻤﻴﻞ ﺁن درﻣﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ!‹ ﯽ ﺟﻨﮓ ﺑﺎ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ دﻳﮕﺮ ﺷﻮد ،ﺑﯽﺁﻧﮑﻪ ﻧﺨﺴﺖ ٣١و ﻳﺎ ﮐﺪام ﭘﺎدﺷﺎﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ راه ِ ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ و ﺑﻴﻨﺪﻳﺸﺪ ﮐﻪ ﺁﻳﺎ ﺑﺎ دﻩ هﺰار ﺳﺮﺑﺎز ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ روﻳﺎروﻳﯽ ﺑﺎ ﮐﺴﯽ رود ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﻴﺴﺖ هﺰار ﺳﺮﺑﺎز ﺑﻪ ﺟﻨﮓ او ﻣﯽﺁﻳﺪ؟ ٣٢و اﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﮐﻪ او را ﺗﻮان روﻳﺎروﻳﯽ ﻧﻴﺴﺖ، ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺗﺎ ﺳﭙﺎﻩ دﺷﻤﻦ دور اﺳﺖ ،هﻴﺄﺗﯽ ﺧﻮاهﺪ ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺗﺎ ﺷﺮاﻳﻂ ﺻﻠﺢ را ﺟﻮﻳﺎ ﺷﻮد٣٣ .ﺑﻪ هﻤﻴﻦﺳﺎن ،هﻴﭻﻳﮏ از ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺗﺎ از ﺗﻤﺎم داراﻳﯽ ﺧﻮد دﺳﺖ ﻧﺸﻮﻳﻴﺪ ،ﺷﺎﮔﺮد ﻣﻦ ﻧﺘﻮاﻧﻴﺪ ﺑﻮد. »٣۴ﻧﻤﮏ ﻧﻴﮑﻮﺳﺖ ،اﻣﺎ اﮔﺮ ﺧﺎﺻﻴﺘﺶ را از دﺳﺖ ﺑﺪهﺪ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮان ﺁن را ﺑﺎز ﻧﻤﮑﻴﻦ ﺳﺎﺧﺖ؟ ٣۵ﻧﻪ ﺑﻪ ﮐﺎر زﻣﻴﻦ ﻣﯽﺁﻳﺪ و ﻧﻪ درﺧﻮر ﮐُﭗۀ ﮐﻮد اﺳﺖ؛ ﺑﻠﮑﻪ ﺁن را دور ﻣﯽرﻳﺰﻧﺪ .هﺮ ﮐﻪ ﮔﻮش ﺷﻨﻮا دارد ،ﺑﺸﻨﻮد!«
ﻟﻮﻗﺎ ١۵ َﻣ َﺜ ِﻞ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﮔﻤﺸﺪﻩ
١و اﻣﺎ ﺧﺮاﺟﮕﻴﺮان و ﮔﻨﺎهﮑﺎران ﺟﻤﻠﮕﯽ ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﮔﺮد ﻣﯽﺁﻣﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺳﺨﻨﺎﻧﺶ را ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ٢ .اﻣﺎ ﻓﺮﻳﺴﻴﺎن و ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ هﻤﻬﻤﻪﮐﻨﺎن ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﻳﻦ ﻣﺮد ﮔﻨﺎهﮑﺎران را ﻣﯽﭘﺬﻳﺮد و ﺑﺎ ﺁﻧﺎن ﻧﺎن ﻣﯽﺧﻮرد«. ٣ﭘﺲ ﻋﻴﺴﯽ اﻳﻦ ﻣﺜﻞ را ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺁورد»۴ :ﮐﻴﺴﺖ از ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﺻﺪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﭼﻮن ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻢ ﺷﻮد ،ﺁن ﻧﻮد و ﻧﻪ را در ﺻﺤﺮا ﻧﮕﺬارد و در ﭘﯽ ﺁن ﮔﻤﺸﺪﻩ ﻧﺮود ﺗﺎ ﺁن را ﺑﻴﺎﺑﺪ؟ ۵و ﭼﻮن ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﮔﻤﺸﺪﻩ را ﻳﺎﻓﺖ ،ﺁن را ﺑﺎ ﺷﺎدﯼ ﺑﺮ دوش ﻧﻬﺪ ۶و ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺁﻣﺪﻩ ،دوﺳﺘﺎن و هﻤﺴﺎﻳﮕﺎن را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ وﮔﻮﻳﺪ› :ﺑﺎ ﻣﻦ ﺷﺎدﯼ ﮐﻨﻴﺪ ،زﻳﺮا ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﮔﻤﺸﺪۀ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎزﻳﺎﻓﺘﻢ٧ ‹.ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﺑﻪ هﻤﻴﻦﺳﺎن در ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺮاﯼ ﻳﮏ ﮔﻨﺎهﮑﺎر ﮐﻪ ﺗﻮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﺟﺸﻦ و ﺳﺮور ﻋﻈﻴﻢﺗﺮﯼ ﺑﺮﭘﺎ ﻣﯽﺷﻮد ﺗﺎ ﺑﺮاﯼ ﻧﻮد و ﻧﻪ ﭘﺎرﺳﺎ ﮐﻪ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺗﻮﺑﻪ ﻧﺪارﻧﺪ.
َﻣﺜَﻞ ﺳﮑﮥ ﮔﻤﺸﺪﻩ »٨و ﻳﺎ ﮐﺪام زن اﺳﺖ ﮐﻪ دﻩ ﺳﮑﮥ ﻧﻘﺮﻩ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﭼﻮن ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻢ ﺷﻮد، ﭼﺮاﻏﯽ ﺑﺮﻧﻴﻔﺮوزد و ﺧﺎﻧﻪ را ﻧﺮوﺑﺪ و ﺗﺎ ﺁن را ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ از ﺟﺴﺘﻦ ﺑﺎز ﻧﺎﻳﺴﺘﺪ؟ ٩و ﭼﻮن ﺁن را ﻳﺎﻓﺖ ،دوﺳﺘﺎن و هﻤﺴﺎﻳﮕﺎن را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ و ﮔﻮﻳﺪ› :ﺑﺎ ﻣﻦ ﺷﺎدﯼ ﮐﻨﻴﺪ ،زﻳﺮا ﺳﮑﮥ ﮔﻤﺸﺪۀ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎزﻳﺎﻓﺘﻢ١٠ ‹.ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﺑﻪ هﻤﻴﻦﺳﺎن ،ﺑﺮاﯼ ﺗﻮﺑﮥ ﻳﮏ ﮔﻨﺎهﮑﺎر ،در ﺣﻀﻮر ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺧﺪا ﺟﺸﻦ و ﺳﺮور ﺑﺮﭘﺎ ﻣﯽﺷﻮد«.
َﻣ َﺜ ِﻞ ﭘﺴﺮ ﮔﻤﺸﺪﻩ ١١ﺳﭙﺲ اداﻣﻪ داد» :ﻣﺮدﯼ را دو ﭘﺴﺮ ﺑﻮد١٢ .روزﯼ ﭘﺴﺮ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﻪ ﭘﺪر ﺧﻮد ﮔﻔﺖ› :اﯼ ﭘﺪر ،ﺳﻬﻤﯽ را ﮐﻪ از داراﻳﯽ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ ،اﮐﻨﻮن ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪﻩ ‹.ﭘﺲ ﭘﺪر داراﻳﯽ ﺧﻮد را ﺑﻴﻦ ﺁن دو ﺗﻘﺴﻴﻢ ﮐﺮد١٣ .ﭘﺲ از ﭼﻨﺪﯼ ،ﭘﺴﺮ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﺁﻧﭽﻪ داﺷﺖ ﮔﺮد ﺁورد و راهﯽ دﻳﺎرﯼ دوردﺳﺖ ﺷﺪ و ﺛﺮوت ﺧﻮﻳﺶ در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﻋﻴﺎﺷﯽ ﺑﺮﺑﺎد داد. ١۴ﭼﻮن هﺮ ﭼﻪ داﺷﺖ ﺧﺮج ﮐﺮد ،ﻗﺤﻄﯽ ﺷﺪﻳﺪ در ﺁن دﻳﺎر ﺁﻣﺪ و او ﺳﺨﺖ ﺑﻪ ﺗﻨﮕﺪﺳﺘﯽ اﻓﺘﺎد١۵ .از اﻳﻦ رو ،ﺧﺪﻣﺘﮕﺰارﯼ ﻳﮑﯽ از ﻣﺮدﻣﺎن ﺁن ﺳﺎﻣﺎن ﭘﻴﺸﻪ ﮐﺮد .و او وﯼ را ﺑﻪ ﺧﻮﮐﺒﺎﻧﯽ در ﻣﺰرﻋﮥ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮﮔﻤﺎﺷﺖ١۶ .ﭘﺴﺮ ﺁرزو داﺷﺖ ﺷﮑﻢ ﺧﻮد ﺑﺎ ﺧﻮراﮎ ﺧﻮﮐﻬﺎ ﺳﻴﺮ ﮐﻨﺪ ،اﻣﺎ هﻴﭻﮐﺲ ﺑﻪ او ﭼﻴﺰﯼ ﻧﻤﯽداد١٧ .ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﻪ ﺧﻮد ﺁﻣﺪ و ﮔﻔﺖ› :اﯼ ﺑﺴﺎ ﮐﺎرﮔﺮان ﭘﺪرم ﺧﻮراﮎ اﺿﺎﻓﯽ ﻧﻴﺰ دارﻧﺪ و ﻣﻦ اﻳﻨﺠﺎ از ﻓﺮط ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﺗﻠﻒ ﻣﯽﺷﻮم. ١٨ﭘﺲ ﺑﺮﻣﯽﺧﻴﺰم و ﻧﺰد ﭘﺪر ﻣﯽروم و ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ» :ﭘﺪر ،ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن و ﺑﻪ ﺗﻮ ﮔﻨﺎﻩ ﮐﺮدﻩام. ١٩دﻳﮕﺮ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻧﻴﺴﺘﻢ ﭘﺴﺮت ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﻮم .ﺑﺎ ﻣﻦ هﻤﭽﻮن ﻳﮑﯽ از ﮐﺎرﮔﺮاﻧﺖ رﻓﺘﺎر ﮐﻦ‹«. ٢٠ﭘﺲ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و راهﯽ ﺧﺎﻧﮥ ﭘﺪر ﺷﺪ .اﻣﺎ هﻨﻮز دور ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﺪرش او را دﻳﺪﻩ ،دل ﺑﺮ وﯼ ﺑﺴﻮزاﻧﺪ و ﺷﺘﺎﺑﺎن ﺑﻪﺳﻮﻳﺶ دوﻳﺪﻩ ،در ﺁﻏﻮﺷﺶ ﮐﺸﻴﺪ و ﻏﺮق ﺑﻮﺳﻪاش ﺳﺎﺧﺖ. ٢١ﭘﺴﺮ ﮔﻔﺖ› :ﭘﺪر ،ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن و ﺑﻪ ﺗﻮ ﮔﻨﺎﻩ ﮐﺮدﻩام .دﻳﮕﺮ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻧﻴﺴﺘﻢ ﭘﺴﺮت ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﻮم٢٢ ‹.اﻣﺎ ﭘﺪر ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺘﮑﺎراﻧﺶ ﮔﻔﺖ› :ﺑﺸﺘﺎﺑﻴﺪ! ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺟﺎﻣﻪ را ﺑﻴﺎورﻳﺪ و ﺑﻪ او ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﻴﺪ .اﻧﮕﺸﺘﺮﯼ ﺑﺮ اﻧﮕﺸﺘﺶ و ﮐﻔﺶ ﺑﻪ ﭘﺎهﺎﻳﺶ ﮐﻨﻴﺪ٢٣ .ﮔﻮﺳﺎﻟﮥ ﭘﺮوارﯼ ﺁوردﻩ ،ﺳﺮ
ﺑﺒﺮﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﺨﻮرﻳﻢ و ﺟﺸﻦ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ٢۴ .زﻳﺮا اﻳﻦ ﭘﺴﺮ ﻣﻦ ﻣﺮدﻩ ﺑﻮد ،زﻧﺪﻩ ﺷﺪ؛ ﮔﻢ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد، ﻳﺎﻓﺖ ﺷﺪ!‹ ﭘﺲ ﺑﻪ ﺟﺸﻦ و ﺳﺮور ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ. »٢۵و اﻣﺎ ﭘﺴﺮ ﺑﺰرﮔﺘﺮ در ﻣﺰرﻋﻪ ﺑﻮد .ﭼﻮن ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪ و ﺻﺪاﯼ ﺳﺎز و ﺁواز ﺷﻨﻴﺪ٢۶ ،ﻳﮑﯽ از ﺧﺪﻣﺘﮑﺎران را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ و ﭘﺮﺳﻴﺪ ﭼﻪ ﺧﺒﺮ اﺳﺖ٢٧ .ﺧﺪﻣﺘﮑﺎر ﭘﺎﺳﺦ داد› :ﺑﺮادرت ﺁﻣﺪﻩ و ﭘﺪرت ﮔﻮﺳﺎﻟﮥ ﭘﺮوارﯼ ﺳﺮ ﺑﺮﻳﺪﻩ ،زﻳﺮا ﭘﺴﺮش را ﺑﺴﻼﻣﺖ ﺑﺎزﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ٢٨ ‹.ﭼﻮن اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪ ،ﺑﺮﺁﺷﻔﺖ و ﻧﺨﻮاﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ درﺁﻳﺪ .ﭘﺲ ﭘﺪر ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ و ﺑﻪ او اﻟﺘﻤﺎس ﮐﺮد٢٩ .اﻣﺎ او در ﺟﻮاب ﭘﺪر ﮔﻔﺖ› :اﻳﻨﮏ ﺳﺎﻟﻬﺎﺳﺖ ﺗﻮ را ﭼﻮن ﻏﻼﻣﺎن ﺧﺪﻣﺖ ﮐﺮدﻩام و هﺮﮔﺰ از ﻓﺮﻣﺎﻧﺖ ﺳﺮ ﻧﭙﻴﭽﻴﺪﻩام .اﻣﺎ ﺗﻮ هﺮﮔﺰ ﺣﺘﯽ ﺑﺰﻏﺎﻟﻪاﯼ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺪادﯼ ﺗﺎ ﺑﺎ دوﺳﺘﺎﻧﻢ ﺿﻴﺎﻓﺘﯽ ﺑﻪﭘﺎ ﮐﻨﻢ٣٠ .و ﺣﺎل ﮐﻪ اﻳﻦ ﭘﺴﺮت ﺑﺎزﮔﺸﺘﻪ اﺳﺖ ،ﭘﺴﺮﯼ ﮐﻪ داراﻳﯽ ﺗﻮ را ﺑﺎ روﺳﭙﯽهﺎ ﺑﺮﺑﺎد دادﻩ ،ﺑﺮاﻳﺶ ﮔﻮﺳﺎﻟﮥ ﭘﺮوارﯼ ﺳﺮ ﺑﺮﻳﺪﻩاﯼ!‹ ٣١ﭘﺪر ﮔﻔﺖ› :ﭘﺴﺮم ،ﺗﻮ هﻤﻮارﻩ ﺑﺎ ﻣﻨﯽ ،و هﺮﺁﻧﭽﻪ دارم ،ﻣﺎل ﺗﻮﺳﺖ٣٢ .اﻣﺎ اﮐﻨﻮن ﺑﺎﻳﺪ ﺟﺸﻦ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ و ﺷﺎدﯼ ﮐﻨﻴﻢ ،زﻳﺮا اﻳﻦ ﺑﺮادر ﺗﻮ ﻣﺮدﻩ ﺑﻮد ،زﻧﺪﻩ ﺷﺪ؛ ﮔﻢ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،ﻳﺎﻓﺖ ﺷﺪ!‹«
ﻟﻮﻗﺎ ١۶ َﻣﺜَﻞ ﻣﺒﺎﺷﺮ زﻳﺮﮎ ١ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮاﻧﮕﺮﯼ را ﻣﺒﺎﺷﺮﯼ ﺑﻮد .ﭼﻮن ﺷﮑﺎﻳﺖ ﺑﻪ او رﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﺒﺎﺷﺮ اﻣﻮال او را ﺑﺮ ﺑﺎد ﻣﯽدهﺪ٢ ،او را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ و ﭘﺮﺳﻴﺪ› :اﻳﻦ ﭼﻴﺴﺖ ﮐﻪ درﺑﺎرۀ ﺗﻮ ﻣﯽﺷﻨﻮم؟ ﺣﺴﺎب ﺧﻮد ﺑﺎزﭘﺲ دﻩ ﮐﻪ دﻳﮕﺮ ﻣﺒﺎﺷﺮ ﻣﻦ ﻧﺘﻮاﻧﯽ ﺑﻮد‹. ٣ﻣﺒﺎﺷﺮ ﺑﺎ ﺧﻮد اﻧﺪﻳﺸﻴﺪ› :ﭼﻪ ﮐﻨﻢ؟ ارﺑﺎب ﻣﯽﺧﻮاهﺪ از ﮐﺎر ﺑﺮﮐﻨﺎرم ﮐﻨﺪ .ﻳﺎراﯼ زﻣﻴﻦ ﮐﻨﺪن ﻧﺪارم و از ﮔﺪاﻳﯽ ﻧﻴﺰ ﻋﺎر دارم۴ .داﻧﺴﺘﻢ ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﮐﺮد ﺗﺎ ﭼﻮن ﺷﻐﻠﻢ از ﮐﻒ دادم ،ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺮا در ﺧﺎﻧﻪهﺎﻳﺸﺎن ﺑﭙﺬﻳﺮﻧﺪ۵ ‹.ﭘﺲ ،ﺑﺪهﮑﺎران ارﺑﺎب ﺧﻮﻳﺶ ﻳﮏ ﺑﻪ ﻳﮏ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ .از اوﻟﯽ ﭘﺮﺳﻴﺪ› :ﭼﻘﺪر ﺑﻪ ﺳﺮورم ﺑﺪهﮑﺎرﯼ؟‹ ۶ﭘﺎﺳﺦ داد: ›ﺻﺪ ﺧﻤﺮﻩ روﻏﻦ زﻳﺘﻮن ‹.ﮔﻔﺖ› :ﺑﮕﻴﺮ ،اﻳﻦ ﺣﺴﺎب ﺗﻮﺳﺖ .ﺑﻨﺸﻴﻦ و رﻗﻢ ﺁن را ﻋﻮض ﮐﻦ و ﺑﻨﻮﻳﺲ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﺧﻤﺮﻩ!‹ ٧ﺳﭙﺲ از دوﻣﯽ ﭘﺮﺳﻴﺪ› :ﺗﻮ ﭼﻘﺪر ﺑﺪهﮑﺎرﯼ؟‹ ﭘﺎﺳﺦ داد: ›ﺻﺪ ﺧﺮوار ﮔﻨﺪم ‹.ﮔﻔﺖ› :ﺑﮕﻴﺮ ،اﻳﻦ ﺣﺴﺎب ﺗﻮﺳﺖ .رﻗﻢ ﺁن را ﻋﻮض ﮐﻦ و ﺑﻨﻮﻳﺲ هﺸﺘﺎد ﺧﺮوار!‹ ٨ارﺑﺎب ،ﻣﺒﺎﺷﺮ ﻣﺘﻘﻠﺐ را ﺗﺤﺴﻴﻦ ﮐﺮد ،زﻳﺮا ﻋﺎﻗﻼﻧﻪ ﻋﻤﻞ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد؛ ﭼﺮا ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪان اﻳﻦ ﻋﺼﺮ در ﻣﻨﺎﺳﺒﺎت ﺧﻮد ﺑﺎ هﻢﻋﺼﺮان ﺧﻮﻳﺶ از ﻓﺮزﻧﺪان ﻧﻮر ﻋﺎﻗﻠﺘﺮﻧﺪ. ٩ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﻣﺎل اﻳﻦ دﻧﻴﺎﯼ ﻓﺎﺳﺪ را ﺑﺮاﯼ ﻳﺎﻓﺘﻦ دوﺳﺘﺎن ﺻﺮف ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﭼﻮن از ﺁن ﻣﺎل اﺛﺮﯼ ﻧﻤﺎﻧﺪ ،ﺷﻤﺎ را در ﺧﺎﻧﻪهﺎﯼ ﺟﺎوداﻧﯽ ﺑﭙﺬﻳﺮﻧﺪ. »١٠ﺁن ﮐﻪ در اﻣﻮر ﮐﻮﭼﮏ اﻣﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ ،در اﻣﻮر ﺑﺰرگ ﻧﻴﺰ اﻣﻴﻦ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ،و ﺁن ﮐﻪ در اﻣﻮر ﮐﻮﭼﮏ اﻣﻴﻦ ﻧﺒﺎﺷﺪ ،در اﻣﻮر ﺑﺰرگ ﻧﻴﺰ اﻣﻴﻦ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد١١ .ﭘﺲ اﮔﺮ در ﺑﻪﮐﺎرﺑﺮدن ﻣﺎل اﻳﻦ دﻧﻴﺎﯼ ﻓﺎﺳﺪ اﻣﻴﻦ ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ ،ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺎل ﺣﻘﻴﻘﯽ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺴﭙﺎرد؟ ١٢و اﮔﺮ در ﺑﻪﮐﺎرﺑﺮدن ﻣﺎل دﻳﮕﺮﯼ اﻣﻴﻦ ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ ،ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺎل ﺧﻮد ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ
ﺑﺪهﺪ؟ ١٣هﻴﭻ ﻏﻼﻣﯽ دو ارﺑﺎب را ﺧﺪﻣﺖ ﻧﺘﻮاﻧﺪﮐﺮد ،زﻳﺮا ﻳﺎ از ﻳﮑﯽ ﻧﻔﺮت ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ و ﺑﻪ دﻳﮕﺮﯼ ﻣﻬﺮ ﺧﻮاهﺪ ورزﻳﺪ ،و ﻳﺎ ﺳﺮﺳﭙﺮدۀ ﻳﮑﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد و دﻳﮕﺮﯼ را ﺧﻮار ﺧﻮاهﺪ ﺷﻤﺮد .ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ هﻢ ﺑﻨﺪۀ ﺧﺪا ﺑﺎﺷﻴﺪ ،هﻢ ﺑﻨﺪۀ ﭘﻮل«. ن ﭘﻮلدوﺳﺖ ﺑﺎ ﺷﻨﻴﺪن اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن ،ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﻪ رﻳﺸﺨﻨﺪ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ١۵ .ﺑﻪ ١۴ﻓﺮﻳﺴﻴﺎ ِ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ» :ﺷﻤﺎ ﺁن ﮐﺴﺎﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ در ﻧﻈﺮ ﻣﺮدم ﭘﺎرﺳﺎ ﻣﯽﻧﻤﺎﻳﻴﺪ ،اﻣﺎ ﺧﺪا از دﻟﺘﺎن ﺁﮔﺎﻩ اﺳﺖ .ﺁﻧﭽﻪ ﻣﺮدم ارج ﺑﺴﻴﺎرش ﻧﻬﻨﺪ ،در ﻧﻈﺮ ﺧﺪا ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ اﺳﺖ! »١۶ﺗﻮرات و اﻧﺒﻴﺎ ﺗﺎ زﻣﺎن ﻳﺤﻴﯽ ﺑﻮد .از ﺁن ﭘﺲ ،ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا ﺑﺸﺎرت دادﻩ ﻣﯽﺷﻮد و هﻤﮕﺎن ﺑﻪ ﻗﻬﺮ و زور راﻩ ﺧﻮد ﺑﺪان ﻣﯽﮔﺸﺎﻳﻨﺪ١٧ .ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺎل ،ﺁﺳﺎﻧﺘﺮ اﺳﺖ ﺁﺳﻤﺎن و زﻣﻴﻦ از ﻣﻴﺎن ﺑﺮود ﺗﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﻧﻘﻄﻪاﯼ از ﺗﻮرات ﻓﺮواﻓﺘﺪ! »١٨هﺮ ﮐﻪ زن ﺧﻮﻳﺶ را ﻃﻼق دهﺪ و زﻧﯽ دﻳﮕﺮ اﺧﺘﻴﺎر ﮐﻨﺪ ،زﻧﺎ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،و ﻧﻴﺰ هﺮ ﮐﻪ ﺑﺎ زﻧﯽ ﻣﻄﻠﻘﻪ ﻧﮑﺎح ﮐﻨﺪ ،ﻣﺮﺗﮑﺐ زﻧﺎ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ«.
ﻣﺮد ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ و اﻳﻠﻌﺎزر »١٩ﻣﺮدﯼ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻪ از ﮐﺘﺎن ﻟﻄﻴﻒ ارﻏﻮاﻧﯽ ﺑﺮ ﺗﻦ ﻣﯽﮐﺮد و هﻤﻪروزﻩ ﺑﻪ ﺧﻮﺷﮕﺬراﻧﯽ ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻮد٢٠ .ﺑﺮ در ﺧﺎﻧﮥ او ﻓﻘﻴﺮﯼ ﻣﯽﻧﻬﺎدﻧﺪ ،اﻳﻠﻌﺎزر ﻧﺎم، ﮐﻪ ﺑﺪﻧﺶ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ از ﺟﺮاﺣﺖ ﺑﻮد٢١ .اﻳﻠﻌﺎزر ﺁرزو داﺷﺖ ﺑﺎ ﺧﺮدﻩهﺎﯼ ﻏﺬا ﮐﻪ از ﺳﻔﺮۀ ﺁن ﻣﺮد ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﻓﺮوﻣﯽاﻓﺘﺎد ،ﺧﻮد را ﺳﻴﺮ ﮐﻨﺪ .ﺣﺘﯽ ﺳﮕﺎن ﻧﻴﺰ ﻣﯽﺁﻣﺪﻧﺪ و زﺧﻤﻬﺎﻳﺶ را ﻣﯽﻟﻴﺴﻴﺪﻧﺪ٢٢ .ﺑﺎرﯼ ،ﺁن ﻓﻘﻴﺮ ﻣُﺮد و ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن او را ﺑﻪ ﺟﻮار اﺑﺮاهﻴﻢ ﺑﺮدﻧﺪ .ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﻧﻴﺰ ﻣُﺮد و او را دﻓﻦ ﮐﺮدﻧﺪ٢٣ .اﻣﺎ ﭼﻮن ﭼﺸﻤﺎن ﺧﻮد در ﻋﺎﻟﻢ ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﮕﺸﻮد ،ﺧﻮد را در ﻋﺬاب ﻳﺎﻓﺖ .از دور ،اﺑﺮاهﻴﻢ را دﻳﺪ و اﻳﻠﻌﺎزر را ﻧﻴﺰ در ﺟﻮار او٢۴ .ﭘﺲ ﺑﺎ ﺻﺪاﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﮔﻔﺖ› :اﯼ ﭘﺪر ﻣﻦ اﺑﺮاهﻴﻢ ،ﺑﺮ ﻣﻦ ﺗﺮﺣﻢ ﮐﻦ و اﻳﻠﻌﺎزر را ﺑﻔﺮﺳﺖ ﺗﺎ ﻧﻮﮎ اﻧﮕﺸﺖ ﺧﻮد در ﺁب ﺗَﺮ ﮐﻨﺪ و زﺑﺎﻧﻢ ﺧﻨﮏ ﺳﺎزد ،زﻳﺮا در اﻳﻦ ﺁﺗﺶ ﻋﺬاب ﻣﯽﮐﺸﻢ٢۵ ‹.اﻣﺎ اﺑﺮاهﻴﻢ ﭘﺎﺳﺦ داد› :اﯼ ﻓﺮزﻧﺪ ،ﺑﻪﻳﺎد ﺁر ﮐﻪ ﺗﻮ در زﻧﺪﮔﯽ ،از هﻤﮥ ﭼﻴﺰهﺎﯼ ﺧﻮب ﺑﻬﺮﻩﻣﻨﺪ ﺷﺪﯼ ،ﺣﺎلﺁﻧﮑﻪ ﭼﻴﺰهﺎﯼ ﺑﺪ ﻧﺼﻴﺐ اﻳﻠﻌﺎزر ﺷﺪ .اﮐﻨﻮن او اﻳﻨﺠﺎ در ﺁﺳﺎﻳﺶ اﺳﺖ و ﺗﻮ در ﻋﺬاب٢۶ .از اﻳﻦ ﮔﺬﺷﺘﻪ ،ﺑﻴﻦ ﻣﺎ و ﺷﻤﺎ ﭘﺮﺗﮕﺎهﯽ هﺴﺖ؛ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﻨﺪ از اﻳﻨﺠﺎ ﻧﺰد ﺗﻮ ﺁﻳﻨﺪ ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ ،و ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﺁﻧﺠﺎﻳﻨﺪ ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻧﺰد ﻣﺎ ﺁﻳﻨﺪ٢٧ ‹.ﮔﻔﺖ› :ﭘﺲ ،اﯼ ﭘﺪر ،ﺗﻤﻨﺎ اﻳﻨﮑﻪ اﻳﻠﻌﺎزر را ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﭘﺪرم ﺑﻔﺮﺳﺘﯽ٢٨ ،زﻳﺮا ﻣﺮا ﭘﻨﺞ ﺑﺮادر اﺳﺖ .او را ﺑﻔﺮﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺮادراﻧﻢ را هﺸﺪار دهﺪ ،ﻣﺒﺎدا ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﮑﺎن ﻋﺬاب دراﻓﺘﻨﺪ٢٩ ‹.اﺑﺮاهﻴﻢ ﭘﺎﺳﺦ داد› :ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻮﺳﯽ و اﻧﺒﻴﺎ را دارﻧﺪ ،ﭘﺲ ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺎن اﻳﺸﺎن ﮔﻮش ﻓﺮادهﻨﺪ٣٠ ‹.ﮔﻔﺖ› :ﻧﻪ، اﯼ ﭘﺪر ﻣﺎ اﺑﺮاهﻴﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ اﮔﺮ ﮐﺴﯽ از ﻣﺮدﮔﺎن ﻧﺰد ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮود ،ﺗﻮﺑﻪ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد‹. ٣١اﺑﺮاهﻴﻢ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ› :اﮔﺮ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ و اﻧﺒﻴﺎ ﮔﻮش ﻧﺴﭙﺎرﻧﺪ ،ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﮐﺴﯽ از ﻣﺮدﮔﺎن زﻧﺪﻩ ﺷﻮد ،ﻣﺠﺎب ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ«‹.
ﻟﻮﻗﺎ ١٧ ﮔﻨﺎﻩ ،اﻳﻤﺎن ،وﻇﻴﻔﻪ
١ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﮔﻔﺖ» :از ﻟﻐﺰﺷﻬﺎ ﮔﺮﻳﺰﯼ ﻧﻴﺴﺖ ،اﻣﺎ واﯼ ﺑﺮ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺳﺒﺐ ﮔﺮدد٢ .او را ﺑﻬﺘﺮ ﺁن ﻣﯽﺑﻮد ﮐﻪ ﺳﻨﮓ ﺁﺳﻴﺎﻳﯽ ﺑﻪ ﮔﺮدﻧﺶ ﺑﻴﺎوﻳﺰﻧﺪ و ﺑﻪ درﻳﺎ اﻓﮑﻨﻨﺪ ﺗﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﺳﺒﺐ ﻟﻐﺰش ﻳﮑﯽ از اﻳﻦ ﮐﻮﭼﮑﺎن ﺷﻮد٣ .ﭘﺲ ﻣﺮاﻗﺐ ﺧﻮد ﺑﺎﺷﻴﺪ. اﮔﺮ ﺑﺮادرت ﮔﻨﺎﻩ ﮐﻨﺪ ،او را ﺗﻮﺑﻴﺦ ﮐﻦ ،و اﮔﺮ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﺮد ،ﺑﺒﺨﺸﺎﻳﺶ۴ .اﮔﺮ هﻔﺖ ﺑﺎر در روز ﺑﻪ ﺗﻮ ﮔﻨﺎﻩ ورزد ،و هﻔﺖ ﺑﺎر ﻧﺰد ﺗﻮ ﺑﺎزﺁﻳﺪ و ﮔﻮﻳﺪ› :ﺗﻮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﻢ ‹،او را ﺑﺒﺨﺸﺎ«. ۵رﺳﻮﻻن ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﻳﻤﺎن ﻣﺎ را ﺑﻴﻔﺰا!« ۶ﺧﺪاوﻧﺪ ﭘﺎﺳﺦ داد» :اﮔﺮ اﻳﻤﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﮐﻮﭼﮑﯽ داﻧﮥ ﺧﺮدل داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ،ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ درﺧﺖ ﺗﻮت ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ از رﻳﺸﻪ ﺑﺮﺁﻣﺪﻩ در درﻳﺎ ﮐﺎﺷﺘﻪ ﺷﻮد ،و از ﺷﻤﺎ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﻮاهﺪ ﺑﺮد. »٧ﮐﻴﺴﺖ از ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﭼﻮن ﺧﺪﻣﺘﮑﺎرش از ﺷﺨﻢ زدن ﻳﺎ ﭼﺮاﻧﻴﺪن ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان در ﺻﺤﺮا ﺑﺎزﮔﺮدد ،او را ﮔﻮﻳﺪ› :ﺑﻴﺎ ،ﺑﻨﺸﻴﻦ و ﺑﺨﻮر‹؟ ٨ﺁﻳﺎ ﻧﺨﻮاهﺪ ﮔﻔﺖ› :ﺷﺎم ﻣﺮا ﺁﻣﺎدﻩ ﮐﻦ و ﮐﻤﺮ ﺑﻪ ﭘﺬﻳﺮاﻳﯽام ﺑﺮﺑﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺨﻮرم و ﺑﻴﺎﺷﺎﻣﻢ ،و ﺑﻌﺪ ﺗﻮ ﺑﺨﻮر و ﺑﻴﺎﺷﺎم‹؟ ٩ﺁﻳﺎ ِﻣﻨّﺖ از ﺧﺪﻣﺘﮑﺎر ﺧﻮد ﺧﻮاهﺪ ﺑﺮد ﮐﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺶ را ﺑﻪﺟﺎﯼ ﺁوردﻩ اﺳﺖ؟ ١٠ﭘﺲ ،ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﭼﻮن ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻓﺮﻣﺎن دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﻪﺟﺎﯼ ﺁوردﻳﺪ ،ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ› :ﻣﺎ ﺧﺪﻣﺘﮑﺎراﻧﯽ ﻧﺎﻻﻳﻘﻴﻢ و ﺗﻨﻬﺎ اﻧﺠﺎم وﻇﻴﻔﻪ ﮐﺮدﻩاﻳﻢ«‹.
ﺷﻔﺎﯼ دﻩ ﺟﺬاﻣﯽ ١١ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮ ﺳﺮ راﻩ ﺧﻮد ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ،از ﺣ ّﺪ ﺳﺎﻣﺮﻩ و ﺟﻠﻴﻞ ﻣﯽﮔﺬﺷﺖ١٢ .ﭘﺲ ﭼﻮن ﺑﻪ دهﯽ وارد ﻣﯽﺷﺪ ،دﻩ ﺟﺬاﻣﯽ ﺑﻪ او ﺑﺮﺧﻮردﻧﺪ .ﺁﻧﻬﺎ دور اﻳﺴﺘﺎدﻩ ١٣ﺑﺎ ﺻﺪاﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﺁوردﻧﺪ» :اﯼ ﻋﻴﺴﯽ ،اﯼ اﺳﺘﺎد ،ﺑﺮ ﻣﺎ ﺗﺮﺣﻢ ﮐﻦ١۴ «.ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻧﻬﺎ را دﻳﺪ، ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮوﻳﺪ و ﺧﻮد را ﺑﻪ ﮐﺎهﻦ ﺑﻨﻤﺎﻳﻴﺪ «.ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪراﻩ اﻓﺘﺎدﻧﺪ و در ﻣﻴﺎﻧﮥ راﻩ از ﺟﺬام ﭘﺎﮎ ﺷﺪﻧﺪ١۵ .ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻮن دﻳﺪ ﮐﻪ ﺷﻔﺎ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،درﺣﺎﻟﯽﮐﻪ ﺑﺎ ﺻﺪاﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﺧﺪا را ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻣﯽﮐﺮد ،ﺑﺎزﮔﺸﺖ؛ ١۶و ﺧﻮد را ﺑﻪ ﭘﺎﯼ ﻋﻴﺴﯽ اﻓﮑﻨﺪ و او را ﺳﭙﺎس ﮔﻔﺖ .ﺁن ﺟﺬاﻣﯽ ﺳﺎﻣﺮﯼ ﺑﻮد١٧ .ﻋﻴﺴﯽ ﻓﺮﻣﻮد» :ﻣﮕﺮ هﻤﮥ ﺁن دﻩ ﺗﻦ ﭘﺎﮎ ﻧﺸﺪﻧﺪ؟ ﭘﺲ ﻧُﻪ ﺗﻦ دﻳﮕﺮ ﮐﺠﺎﻳﻨﺪ؟ ١٨ﺁﻳﺎ ﺑﺠﺰ اﻳﻦ ﻏﺮﻳﺒﻪ ،ﮐﺴﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺎزﻧﮕﺸﺖ ﺗﺎ ﺧﺪا را ﺳﭙﺎس ﮔﻮﻳﺪ؟« ١٩ﺳﭙﺲ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮﺧﻴﺰ و ﺑﺮو ،اﻳﻤﺎﻧﺖ ﺗﻮ را ﺷﻔﺎ دادﻩ اﺳﺖ«.
ﺁﻣﺪن ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا ٢٠ﻋﻴﺴﯽ در ﭘﺎﺳﺦ ﻓﺮﻳﺴﻴﺎن ﮐﻪ ﭘﺮﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا ﮐﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ ،ﮔﻔﺖ: »ﺁﻣﺪن ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا را ﻧﻤﯽﺗﻮان ﺑﻪ ﻣﺸﺎهﺪﻩ درﻳﺎﻓﺖ٢١ ،و ﮐﺴﯽ ﻧﺨﻮاهﺪ ﮔﻔﺖ اﻳﻨﺠﺎ ﻳﺎ ﺁﻧﺠﺎﺳﺖ ،زﻳﺮا ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎﺳﺖ«. ٢٢ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﮔﻔﺖ» :زﻣﺎﻧﯽ ﻣﯽﺁﻳﺪ ﮐﻪ ﺁرزو ﺧﻮاهﻴﺪﮐﺮد ﻳﮑﯽ از روزهﺎﯼ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن را ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ،اﻣﺎ ﻧﺨﻮاهﻴﺪ دﻳﺪ٢٣ .ﻣﺮدم ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ› :او اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ ‹،ﻳﺎ ›او ﺁﻧﺠﺎﺳﺖ ‹.اﻣﺎ در ﭘﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺮوﻳﺪ٢۴ .زﻳﺮا ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن در روز ﺧﻮد هﻤﭽﻮن ﺻﺎﻋﻘﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ در ﻳﮏ ﺁن ﻣﯽدرﺧﺸﺪ و ﺁﺳﻤﺎن را از ﮐﺮان ﺗﺎ ﮐﺮان روﺷﻦ ﻣﯽﮐﻨﺪ٢۵ .اﻣﺎ
ﻧﺨﺴﺖ ﻣﯽﺑﺎﻳﺪ رﻧﺞ ﺑﺴﻴﺎر ﮐﺸﺪ و از ﺳﻮﯼ اﻳﻦ ﻧﺴﻞ ﻃﺮد ﺷﻮد٢۶ .روزهﺎﯼ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن هﻤﭽﻮن روزهﺎﯼ ﻧﻮح ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد٢٧ .ﻣﺮدم ﻣﯽﺧﻮردﻧﺪ و ﻣﯽﻧﻮﺷﻴﺪﻧﺪ و زن ﻣﯽﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﺷﻮهﺮ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺁن روز ﮐﻪ ﻧﻮح ﺑﻪ ﮐﺸﺘﯽ درﺁﻣﺪ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺳﻴﻞ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و هﻤﻪ را هﻼﮎ ﮐﺮد٢٨ .در زﻣﺎن ﻟﻮط ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻮد .ﻣﺮدم ﺳﺮﮔﺮم ﺧﻮردن و ﻧﻮﺷﻴﺪن و ﺧﺮﻳﺪ و ﻓﺮوش و زراﻋﺖ و ﻋﻤﺎرت ﺑﻮدﻧﺪ٢٩ .اﻣﺎ روزﯼ ﮐﻪ ﻟﻮط ﺳﺪوم را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺖ ،ﺁﺗﺶ و ﮔﻮﮔﺮد از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺎرﻳﺪ و هﻤﻪ را هﻼﮎ ﮐﺮد٣٠ .روز ﻇﻬﻮر ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﺑﻪ هﻤﻴﻦﮔﻮﻧﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد٣١ .در ﺁن روز ،ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺑﺎم ﺧﺎﻧﻪاش ﺑﺎﺷﺪ و اﺛﺎﺛﻪاش در درون ﺧﺎﻧﻪ، ﺑﺮاﯼ ﺑﺮداﺷﺘﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺮود ﻧﻴﺎﻳﺪ .و ﺁن ﮐﻪ در ﻣﺰرﻋﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎزﻧﮕﺮدد٣٢ .زن ﻟﻮط را ﺑﻪﻳﺎد ﺁرﻳﺪ! ٣٣هﺮ ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﺟﺎن ﺧﻮﻳﺶ ﺣﻔﻆ ﮐﻨﺪ ،ﺁن را از دﺳﺖ ﺧﻮاهﺪ داد، و هﺮ ﮐﻪ ﺟﺎن ﺧﻮﻳﺶ از دﺳﺖ دهﺪ ،ﺁن را ﻣﺤﻔﻮظ ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ٣۴ .ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،در ﺁن ﺷﺐ از دو ﺗﻦ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻳﮏ ﺑﺴﺘﺮﻧﺪ ،ﻳﮑﯽ ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ و دﻳﮕﺮﯼ واﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ٣۵ .و از دو زن ﮐﻪ در ﻳﮏ ﺟﺎ ﮔﻨﺪم ﺁﺳﻴﺎ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،ﻳﮑﯽ ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ و دﻳﮕﺮﯼ واﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ٣۶ .ﻧﻴﺰ از دو ﻣﺮد ﮐﻪ در ﻣﺰرﻋﻪاﻧﺪ ،ﻳﮑﯽ ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ و دﻳﮕﺮﯼ واﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ«. ٣٧ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﮐﺠﺎ ،اﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ؟« ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :هﺮ ﺟﺎ ﻻﺷﻪاﯼ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻻﺷﺨﻮران در ﺁﻧﺠﺎ ﮔﺮدﻣﯽﺁﻳﻨﺪ!«
ﻟﻮﻗﺎ ١٨ َﻣﺜَﻞ ﺑﻴﻮﻩزن ﺳﻤﺞ ١ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮاﯼ ﺷﺎﮔﺮدان ﻣﺜﻠﯽ ﺁورد ﺗﺎ ﻧﺸﺎن دهﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ هﻤﻴﺸﻪ دﻋﺎ ﮐﻨﻨﺪ و هﺮﮔﺰ دﻟﺴﺮد ﻧﺸﻮﻧﺪ٢ .ﻓﺮﻣﻮد» :در ﺷﻬﺮﯼ ﻗﺎﺿﯽاﯼ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﻪ از ﺧﺪا ﺗﺮﺳﯽ داﺷﺖ ،ﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﻠﻖ ﺧﺪا ﺗﻮﺟﻬﯽ٣ .در ﺁن ﺷﻬﺮ ﺑﻴﻮﻩزﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻧﺰد او ﻣﯽﺁﻣﺪ و از او ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ دادش از دﺷﻤﻦ ﺑﺴﺘﺎﻧﺪ۴ .ﻗﺎﺿﯽ ﭼﻨﺪﮔﺎهﯽ ﺑﻪ او اﻋﺘﻨﺎ ﻧﮑﺮد .اﻣﺎ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﺎ ﺧﻮد ﮔﻔﺖ› :هﺮﭼﻨﺪ از ﺧﺪا ﻧﻤﯽﺗﺮﺳﻢ و ﺑﻪ ﺧﻠﻖ ﺧﺪا ﻧﻴﺰ ﺑﯽﺗﻮﺟﻬﻢ۵ ،اﻣﺎ ﭼﻮن اﻳﻦ ﺑﻴﻮﻩزن ﻣﺪام زﺣﻤﺘﻢ ﻣﯽدهﺪ ،دادش ﻣﯽﺳﺘﺎﻧﻢ ،ﻣﺒﺎدا ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﻴﺎﻳﺪ و ﻣﺮا ﺑﻪﺳﺘﻮﻩ ﺁورد!‹« ۶ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺮﻣﻮد» :ﺷﻨﻴﺪﻳﺪ اﻳﻦ ﻗﺎﺿﯽ ﺑﯽاﻧﺼﺎف ﭼﻪ ﮔﻔﺖ؟ ٧ﺣﺎل ،ﺁﻳﺎ ﺧﺪا ﺑﻪ داد ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮔﺎن ﺧﻮد ﮐﻪ روز و ﺷﺐ ﺑﻪ درﮔﺎﻩ او ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﻣﯽﺁورﻧﺪ ،ﻧﺨﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ؟ ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﮐﺎر را هﻤﭽﻨﺎن ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺧﻮاهﺪ اﻧﺪاﺧﺖ؟ ٨ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﺰودﯼ ﺑﻪ داد اﻳﺸﺎن ﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ .اﻣّﺎ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﺁﻳﺪ ،ﺁﻳﺎ اﻳﻤﺎن ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﺧﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ؟«
ﻣﺜﻞ ﻓﺮﻳﺴﯽ و ﺧﺮاﺟﮕﻴﺮ ٩ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﺮاﯼ ﺑﺮﺧﯽ ﮐﻪ از ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮدﻧﺪ و در دﻳﮕﺮان ﺑﻪدﻳﺪۀ ﺗﺤﻘﻴﺮ ﻣﯽﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻨﺪ ،اﻳﻦ ﻣﺜﻞ را ﺁورد»١٠ :دو ﻧﻔﺮ ﺑﺮاﯼ ﻋﺒﺎدت ﺑﻪ ﻣﻌﺒﺪ رﻓﺘﻨﺪ ،ﻳﮑﯽ ﻓﺮﻳﺴﯽ، دﻳﮕﺮﯼ ﺧﺮاﺟﮕﻴﺮ١١ .ﻓﺮﻳﺴﯽ ﺑﺎﻳﺴﺘﺎد و ﺑﺎ ﺧﻮد ﭼﻨﻴﻦ دﻋﺎﮐﺮد› :ﺧﺪاﻳﺎ ،ﺗﻮ را ﺷﮑﺮ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ هﻤﭽﻮن دﻳﮕﺮ ﻣﺮدﻣﺎن دزد و ﺑﺪﮐﺎرﻩ و زﻧﺎﮐﺎر ﻧﻴﺴﺘﻢ ،و ﻧﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻳﻦ ﺧﺮاﺟﮕﻴﺮم١٢ .دو ﺑﺎر در هﻔﺘﻪ روزﻩ ﻣﯽﮔﻴﺮم و از هﺮ ﭼﻪ ﺑﻪدﺳﺖ ﻣﯽﺁورم ،دﻩ ﻳﮏ ﻣﯽدهﻢ١٣ ‹.اﻣﺎ ﺁن ﺧﺮاﺟﮕﻴﺮ دور اﻳﺴﺘﺎد و ﻧﺨﻮاﺳﺖ ﺣﺘﯽ ﭼﺸﻤﺎن ﺧﻮد را ﺑﻪﺳﻮﯼ ﻦ ﮔﻨﺎهﮑﺎر رﺣﻢ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﻠﻨﺪ ﮐﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮ ﺳﻴﻨﮥ ﺧﻮد ﻣﯽﮐﻮﻓﺖ و ﻣﯽﮔﻔﺖ› :ﺧﺪاﻳﺎ ،ﺑﺮ ﻣ ِ
ﮐﻦ١۴ ‹.ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﺮد ،و ﻧﻪ ﺁن دﻳﮕﺮ ،در ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ ﺧﺪا ﭘﺎرﺳﺎ ﺷﻤﺮدﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ رﻓﺖ .زﻳﺮا هﺮ ﮐﻪ ﺧﻮد را ﺑﺮاﻓﺮازد ،ﺧﻮار ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،و هﺮ ﮐﻪ ﺧﻮد را ﺧﻮار ﺳﺎزد ،ﺳﺮاﻓﺮاز ﺧﻮاهﺪ ﮔﺮدﻳﺪ«.
ﻋﻴﺴﯽ و ﮐﻮدﮐﺎن ١۵ﻣﺮدم ﺣﺘﯽ ﻧﻮزادان را ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﻣﯽﺁوردﻧﺪ ﺗﺎ اﻳﺸﺎن را ﻟﻤﺲ ﮐﻨﺪ .ﺷﺎﮔﺮدان ﭼﻮن اﻳﻦ را دﻳﺪﻧﺪ ،ﻣﺮدم را ﺳﺮزﻧﺶ ﮐﺮدﻧﺪ١۶ .اﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻧﺎن را ﻧﺰد ﺧﻮد ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ و ﮔﻔﺖ» :ﺑﮕﺬارﻳﺪ ﮐﻮدﮐﺎن ﻧﺰد ﻣﻦ ﺁﻳﻨﺪ و اﻳﺸﺎن را ﺑﺎزﻣﺪارﻳﺪ ،زﻳﺮا ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا از ﺁن ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺴﺎن اﺳﺖ١٧ .ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،هﺮ ﮐﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا را هﻤﭽﻮن ﮐﻮدﮐﯽ ﻧﭙﺬﻳﺮد ،ﺑﺪان راﻩ ﻧﺨﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ«.
ﺣﺎﮐﻢ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ١٨ﺣﺎﮐﻤﯽ از او ﭘﺮﺳﻴﺪ» :اﺳﺘﺎد ﻧﻴﮑﻮ ،ﭼﻪ ﮐﻨﻢ ﺗﺎ وارث ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان ﺷﻮم؟« ١٩ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﭼﺮا ﻣﺮا ﻧﻴﮑﻮ ﻣﯽﺧﻮاﻧﯽ؟ هﻴﭻﮐﺲ ﻧﻴﮑﻮ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺟﺰ ﺧﺪا. ٢٠اﺣﮑﺎم را ﻣﯽداﻧﯽ :زﻧﺎ ﻣﮑﻦ ،ﻗﺘﻞ ﻣﮑﻦ ،دزدﯼ ﻣﮑﻦ ،ﺷﻬﺎدت دروغ ﻣﺪﻩ ،ﭘﺪر وﻣﺎدر ﺧﻮد را ﮔﺮاﻣﯽ دار٢١ «.ﮔﻔﺖ» :هﻤﮥ اﻳﻨﻬﺎ را از ﮐﻮدﮐﯽ ﺑﻪﺟﺎ ﺁوردﻩام٢٢ «.ﻋﻴﺴﯽ ﭼﻮن اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪ ،ﮔﻔﺖ» :هﻨﻮز ﻳﮏ ﭼﻴﺰ ﮐﻢ دارﯼ؛ ﺁﻧﭽﻪ دارﯼ ﺑﻔﺮوش و ﺑﻬﺎﻳﺶ را ﻣﻴﺎن ﺗﻨﮕﺪﺳﺘﺎن ﺗﻘﺴﻴﻢ ﮐﻦ ،ﮐﻪ در ﺁﺳﻤﺎن ﮔﻨﺞ ﺧﻮاهﯽ داﺷﺖ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻴﺎ و از ﻣﻦ ﭘﻴﺮوﯼ ﮐﻦ٢٣ «.ﭼﻮن اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪ ،اﻧﺪوهﮕﻴﻦ ﺷﺪ ،زﻳﺮا ﺛﺮوت ﺑﺴﻴﺎر داﺷﺖ٢۴ .ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ» :ﭼﻪ دﺷﻮار اﺳﺖ راﻩ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪان ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا! ٢۵ﮔﺬﺷﺘﻦ ﺷﺘﺮ از ﺳﻮراخ ﺳﻮزن ﺁﺳﺎﻧﺘﺮ اﺳﺖ از راهﻴﺎﺑﯽ ﺷﺨﺺ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا«. ٢۶ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ،ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﭘﺲ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻧﺠﺎت ﻳﺎﺑﺪ؟« ٢٧ﻓﺮﻣﻮد» :ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮاﯼ اﻧﺴﺎن ﻧﺎﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺮاﯼ ﺧﺪا ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ«. ٢٨ﭘﻄﺮس ﮔﻔﺖ» :ﻣﺎ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻪ و ﮐﺎﺷﺎﻧﻪ ﺧﻮد را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺘﻴﻢ ﺗﺎ از ﺗﻮ ﭘﻴﺮوﯼ ﮐﻨﻴﻢ!« ٢٩ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﮐﺴﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻳﺎ زن ﻳﺎ ﺑﺮادر ﻳﺎ واﻟﺪﻳﻦ ﻳﺎ ﻓﺮزﻧﺪان را ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا ﺗﺮﮎ ﮐﻨﺪ٣٠ ،و در هﻤﻴﻦ ﻋﺼﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﻪدﺳﺖ ﻧﻴﺎورد ،و در ﻋﺼﺮ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻧﻴﺰ ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان را«.
ﺳﻮﻣﻴﻦ ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﯽ ﻋﻴﺴﯽ درﺑﺎرۀ ﻣﺮگ ﺧﻮد ٣١ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺁن دوازدﻩ را ﺑﻪ ﮐﻨﺎرﯼ ﮐﺸﻴﺪ و ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﻣﺎ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﻣﯽروﻳﻢ ،و اﻳﻨﮏ ﺁﻧﭽﻪ اﻧﺒﻴﺎ درﺑﺎرۀ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﻧﻮﺷﺘﻪاﻧﺪ ،ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ٣٢ .زﻳﺮا او را ﺑﻪ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺧﻮاهﻨﺪ ﺳﭙﺮد .ﺁﻧﻬﺎ او را اﺳﺘﻬﺰا و ﺗﻮهﻴﻦ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد وﺁب دهﺎن ﺑﺮ او اﻧﺪاﺧﺘﻪ ،ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪاش ﺧﻮاهﻨﺪ زد و ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺸﺖ٣٣ .اﻣﺎ در روز ﺳﻮم ﺑﺮﺧﻮاهﺪﺧﺎﺳﺖ«. ٣۴ﺷﺎﮔﺮدان هﻴﭻ ﻳﮏ از اﻳﻨﻬﺎ را درﮎ ﻧﮑﺮدﻧﺪ .ﻣﻌﻨﯽ ﺳﺨﻦ او از ﺁﻧﺎن ﭘﻨﻬﺎن ﺑﻮد و درﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ درﺑﺎرۀ ﭼﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ.
ﺷﻔﺎﯼ ﮔﺪاﯼ ﮐﻮر ٣۵ﭼﻮن ﻧﺰدﻳﮏ ارﻳﺤﺎ رﺳﻴﺪ ،ﻣﺮدﯼ ﻧﺎﺑﻴﻨﺎ ﺑﺮ ﮐﻨﺎر راﻩ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد و ﮔﺪاﻳﯽ ﻣﯽﮐﺮد. ٣۶ﭼﻮن ﺻﺪاﯼ ﺟﻤﻌﻴﺘﯽ را ﮐﻪ از ﺁﻧﺠﺎ ﻣﯽﮔﺬﺷﺖ ﺷﻨﻴﺪ ،ﭘﺮﺳﻴﺪ» ،ﭼﻪ ﺧﺒﺮ اﺳﺖ؟« ٣٧ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻋﻴﺴﺎﯼ ﻧﺎﺻﺮﯼ از اﻳﻨﺠﺎ ﻣﯽﮔﺬرد٣٨ «.او ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﮐﺸﻴﺪ» :اﯼ ﻋﻴﺴﯽ ،ﭘﺴﺮ داود ،ﺑﺮ ﻣﻦ ﺗﺮﺣﻢ ﮐﻦ!« ٣٩ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻣﯽرﻓﺘﻨﺪ ،ﻋﺘﺎﺑﺶ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺧﺎﻣﻮش ﺑﺎﺷﺪ .اﻣﺎ او ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﺁورد ﮐﻪ» :اﯼ ﭘﺴﺮ داود ،ﺑﺮ ﻣﻦ ﺗﺮﺣﻢ ﮐﻦ!« ۴٠ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎزاﻳﺴﺘﺎد و اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮد ﺁن ﻣﺮد را ﻧﺰد او ﺑﻴﺎورﻧﺪ .ﭼﻮن ﻧﺰدﻳﮏ ﺁﻣﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ از او ﭘﺮﺳﻴﺪ»۴١ :ﭼﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﯽ ﺑﺮاﻳﺖ ﺑﮑﻨﻢ؟« ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﺳَﺮوَر ﻣﻦ، ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ﺑﻴﻨﺎ ﺷﻮم۴٢ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﺑﻴﻨﺎ ﺷﻮ! اﻳﻤﺎﻧﺖ ﺗﻮ را ﺷﻔﺎ دادﻩ اﺳﺖ«. ۴٣ﮐﻮر هﻤﺎن دم ﺑﻴﻨﺎﻳﯽ ﺧﻮد ﺑﺎزﻳﺎﻓﺖ و ﺧﺪا را ﺳﭙﺎسﮔﻮﻳﺎن ،در ﭘﯽ ﻋﻴﺴﯽ ﺷﺘﺎﻓﺖ .ﻣﺮدم ﭼﻮن اﻳﻦ را دﻳﺪﻧﺪ ،هﻤﮕﯽ ﺧﺪا را ﺳﭙﺎس ﮔﻔﺘﻨﺪ.
ﻟﻮﻗﺎ ١٩ زﮐﺎﯼ ﺧﺮاﺟﮕﻴﺮ ١ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ارﻳﺤﺎ درﺁﻣﺪ و از ﻣﻴﺎن ﺷﻬﺮ ﻣﯽﮔﺬﺷﺖ٢ .در ﺁﻧﺠﺎ ﻣﺮدﯼ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﺑﻮد، زﮐﺎﯼ ﻧﺎم ،رﺋﻴﺲ ﺧﺮاﺟﮕﻴﺮان٣ .او ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺒﻴﻨﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﮐﻴﺴﺖ ،اﻣﺎ از ﮐﻮﺗﺎهﯽ ﻗﺎﻣﺖ و ازدﺣﺎم ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ۴ .ازاﻳﻦرو ،ﭘﻴﺶ دوﻳﺪ و از درﺧﺖ اﻧﺠﻴﺮﯼ ﺑﺎﻻ رﻓﺖ ﺗﺎ او را ﺑﺒﻴﻨﺪ ،زﻳﺮا ﻋﻴﺴﯽ از ﺁن راﻩ ﻣﯽﮔﺬﺷﺖ۵ .ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁن ﻣﮑﺎن رﺳﻴﺪ ،ﺑﺎﻻ ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ و ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :زﮐﺎﯼ ،ﺑﺸﺘﺎب و ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺑﻴﺎ ﮐﻪ اﻣﺮوز ﺑﺎﻳﺪ در ﺧﺎﻧﮥ ﺗﻮ ﺑﻤﺎﻧﻢ«. ۶زﮐﺎﯼ ﺑﻴﺪرﻧﮓ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺁﻣﺪ و ﺑﺎ ﺷﺎدﯼ او را ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ٧ .ﻣﺮدم ﭼﻮن اﻳﻦ را دﻳﺪﻧﺪ ،هﻤﮕﯽ ﻟﺐ ﺑﻪ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﮔﺸﻮدﻧﺪ ﮐﻪ» :ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﮔﻨﺎهﮑﺎرﯼ ﺑﻪ ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﯽ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ٨ «.و اﻣﺎ زﮐﺎﯼ از ﺟﺎ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﺳَﺮوَر ﻣﻦ ،اﻳﻨﮏ ﻧﺼﻒ اﻣﻮال ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻓﻘﺮا ﻣﯽﺑﺨﺸﻢ ،و اﮔﺮ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ از ﮐﺴﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ،ﭼﻬﺎر ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﻪ او ﺑﺎزﻣﯽﮔﺮداﻧﻢ«. ٩ﻋﻴﺴﯽ ﻓﺮﻣﻮد» :اﻣﺮوز ﻧﺠﺎت ﺑﻪ اﻳﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ،ﭼﺮا ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﺮد ﻧﻴﺰ ﻓﺮزﻧﺪ اﺑﺮاهﻴﻢ اﺳﺖ١٠ .زﻳﺮا ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﺁﻣﺪﻩ ﺗﺎ ﮔﻤﺸﺪﻩ را ﺑﺠﻮﻳﺪ و ﻧﺠﺎت ﺑﺨﺸﺪ«.
َﻣﺜَﻞ ﭘﺎدﺷﺎﻩ و دﻩ ﺧﺎدم ١١در هﻤﺎن ﺣﺎل ﮐﻪ ﺁﻧﺎن ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن ﮔﻮش ﻓﺮاﻣﯽدادﻧﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ در اداﻣﮥ ﺳﺨﻦ، ﻣﺜﻠﯽ ﺁورد ،زﻳﺮا در ﻧﺰدﻳﮑﯽ اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﻮد و ﻣﺮدم ﮔﻤﺎن ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا در هﻤﺎن ﻣﻮﻗﻊ ﻇﻬﻮر ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد١٢ .ﭘﺲ ﮔﻔﺖ» :ﻧﺠﻴﺐزادﻩاﯼ ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻨﯽ دوردﺳﺖ رﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻘﺎم ﺷﺎهﯽ ﻣﻨﺼﻮب ﺷﻮد و ﺳﭙﺲ ﺑﺎزﮔﺮدد١٣ .ﭘﺲ ،دﻩ ﺗﻦ از ﺧﺎدﻣﺎن ﺧﻮد را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ و ﺑﻪ هﺮ ﻳﮏ ﺳﮑﻪاﯼ ﻃﻼ داد و ﮔﻔﺖ› :ﺗﺎ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﻣﻦ ﺑﺎ اﻳﻦ ﭘﻮل ﺗﺠﺎرت ﮐﻨﻴﺪ١۴ ‹.اﻣﺎ ﻣﺮدﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻗﺮار ﺑﻮد ﺑﺮ اﻳﺸﺎن ﺣﮑﻮﻣﺖ ﮐﻨﺪ ،از وﯼ ﻧﻔﺮت داﺷﺘﻨﺪ؛ ﺁﻧﺎن از ﭘﺲ او ﻗﺎﺻﺪاﻧﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﭘﻴﻐﺎم ﮐﻪ› :ﻣﺎ ﻧﻤﯽﺧﻮاهﻴﻢ اﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﮐﻨﺪ‹. ١۵ﺑﺎ اﻳﻦ هﻤﻪ ،او ﺑﻪ ﻣﻘﺎم ﺷﺎهﯽ ﻣﻨﺼﻮب ﺷﺪ و ﺑﻪ وﻻﻳﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎزﮔﺸﺖ .ﭘﺲ ﻓﺮﻣﻮد ﺧﺎدﻣﺎﻧﯽ را ﮐﻪ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ دادﻩ ﺑﻮد ،ﻓﺮاﺧﻮاﻧﻨﺪ ﺗﺎ درﻳﺎﺑﺪ هﺮﻳﮏ ﭼﻘﺪر ﺳﻮد ﮐﺮدﻩ
اﺳﺖ١۶ .اوﻟﯽ ﺁﻣﺪ و ﮔﻔﺖ› :ﺳﺮورا ،ﺳﮑﮥ ﺗﻮ دﻩ ﺳﮑﮥ دﻳﮕﺮ ﺳﻮد ﺁوردﻩ اﺳﺖ١٧ ‹.ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ› :ﺁﻓﺮﻳﻦ ،اﯼ ﺧﺎدم ﻧﻴﮑﻮ! ﭼﻮن در اﻧﺪﮎ اﻣﻴﻦ ﺑﻮدﯼ ،ﺣﮑﻮﻣﺖ دﻩ ﺷﻬﺮ را ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽﺳﭙﺎرم١٨ ‹.دوﻣﯽ ﺁﻣﺪ و ﮔﻔﺖ› :ﺳﺮورا ،ﺳﮑﮥ ﺗﻮ ﭘﻨﺞ ﺳﮑﮥ دﻳﮕﺮ ﺳﻮد ﺁوردﻩ اﺳﺖ‹. ١٩ﺑﻪ او ﻧﻴﺰ ﮔﻔﺖ› :ﺑﺮ ﭘﻨﺞ ﺷﻬﺮ ﺣﮑﻤﺮاﻧﯽ ﮐﻦ٢٠ ‹.ﺳﭙﺲ دﻳﮕﺮﯼ ﺁﻣﺪ و ﮔﻔﺖ› :ﺳﺮورا، اﻳﻨﮏ ﺳﮑﮥ ﺗﻮ! ﺁن را در ﭘﺎرﭼﻪاﯼ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ،ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻢ٢١ .زﻳﺮا از ﺗﻮ ﻣﯽﺗﺮﺳﻴﺪم ،ﭼﻮن ﻣﺮدﯼ ﺳﺨﺘﮕﻴﺮﯼ .ﺁﻧﭽﻪ ﻧﮕﺬاﺷﺘﻪاﯼ ،ﺑﺮﻣﯽﮔﻴﺮﯼ ،و ﺁﻧﭽﻪ ﻧﮑﺎﺷﺘﻪاﯼ ،ﻣﯽدروﯼ٢٢ ‹.ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ› :اﯼ ﺧﺎدم ﺑﺪﮐﺎرﻩ ،ﻣﻄﺎﺑﻖ ﮔﻔﺘﮥ ﺧﻮدت ﺑﺮ ﺗﻮ ﺣﮑﻢ ﻣﯽﮐﻨﻢ .ﺗﻮ ﮐﻪ ﻣﯽداﻧﺴﺘﯽ ﻣﻦ ﻣﺮدﯼ ﺳﺨﺘﮕﻴﺮم ،ﺁﻧﭽﻪ ﻧﮕﺬاﺷﺘﻪام ﺑﺮﻣﯽﮔﻴﺮم و ﺁﻧﭽﻪ ﻧﮑﺎﺷﺘﻪام ﻣﯽدروم٢٣ ،ﭼﺮا ﭘﻮل ﻣﺮا ﺑﻪ ﺻﺮاﻓﺎن ﻧﺪادﯼ ﺗﺎ ﭼﻮن ﺑﺎزﮔﺮدم ﺁن را ﺑﺎ ﺳﻮد ﭘﺲ ﮔﻴﺮم؟‹ ٢۴ﭘﺲ ﺑﻪ ﺣﺎﺿﺮان ﮔﻔﺖ: ›ﺳﮑﻪ را از او ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ و ﺑﻪ ﺁن ﮐﻪ دﻩ ﺳﮑﻪ دارد ،ﺑﺪهﻴﺪ٢۵ ‹.ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻨﺪ› :ﺳﺮورا ،او ﮐﻪ ﺧﻮد دﻩ ﺳﮑﻪ دارد!‹ ٢۶ﭘﺎﺳﺦ داد› :ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ هﺮﮐﻪ دارد ،ﺑﻴﺸﺘﺮ دادﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،اﻣﺎ ﺁن ﮐﻪ ﻧﺪارد ،ﺣﺘﯽ ﺁﻧﭽﻪ دارد ﻧﻴﺰ از او ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ٢٧ .و اﻳﻨﮏ ﺁن دﺷﻤﻨﺎن ﻣﺮا ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺣﮑﻮﻣﺖ ﮐﻨﻢ ﺑﺪﻳﻦ ﺟﺎ ﺑﻴﺎورﻳﺪ و در ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﻦ ﺑﮑﺸﻴﺪ«‹.
ورود ﺷﺎهﺎﻧﻪ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ٢٨ﭘﺲ از اﻳﻦ ﮔﻔﺘﺎر ،ﻋﻴﺴﯽ ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ دﻳﮕﺮان راﻩ اورﺷﻠﻴﻢ را در ﭘﻴﺶ ﮔﺮﻓﺖ. ٢٩ﭼﻮن ﺑﻪ ﻧﺰدﻳﮑﯽ ﺑﻴﺖﻓﺎﺟﯽ و ﺑﻴﺖﻋﻨﻴﺎ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻓﺮاز ﮐﻮهﯽ ﺑﻮد رﺳﻴﺪ ،دو ﺗﻦ از ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﮔﻔﺖ»٣٠ :ﺑﻪ دهﮑﺪﻩاﯼ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ روﯼ ﺷﻤﺎﺳﺖ ،ﺑﺮوﻳﺪ .ﭼﻮن وارد ﺷﺪﻳﺪُ ،ﮐﺮّﻩ اﻻﻏﯽ را ﺑﺴﺘﻪ ﺧﻮاهﻴﺪ ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﮐﺴﯽ ﺑﺮ ﺁن ﺳﻮار ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ. ﺁن را ﺑﺎز ﮐﻨﻴﺪ و ﺑﻪ اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻴﺎورﻳﺪ٣١ .اﮔﺮ ﮐﺴﯽ از ﺷﻤﺎ ﭘﺮﺳﻴﺪ› :ﭼﺮا ﺁن را ﺑﺎز ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ؟‹ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ› :ﺳَﺮوَر ﻣﺎ ﺑﺪان ﻧﻴﺎز دارد٣٢ «‹.ﻓﺮﺳﺘﺎدﮔﺎن رﻓﺘﻨﺪ و هﻤﻪ ﭼﻴﺰ را ﭼﻨﺎن ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد٣٣ .و ﭼﻮن ُﮐﺮّﻩ را ﺑﺎزﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ،ﺻﺎﺣﺒﺎﻧﺶ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﭼﺮا ﮐﺮﻩ را ﺑﺎز ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ؟« ٣۴ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ» :ﺳﺮور ﻣﺎ ﺑﺪان ﻧﻴﺎز دارد٣۵ «.ﺁﻧﺎن ُﮐﺮّﻩ را ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﺁوردﻧﺪ .ﺳﭙﺲ رداهﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺁن اﻓﮑﻨﺪﻧﺪ و ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﺮ ﺁن ﻧﺸﺎﻧﺪﻧﺪ٣۶ .هﻤﭽﻨﺎن ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﭘﻴﺶ ﻣﯽراﻧﺪ ،ﻣﺮدم رداهﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺳﺮ راﻩ ﻣﯽﮔﺴﺘﺮدﻧﺪ٣٧ .ﭼﻮن ﻧﺰدﻳﮏ ﺳﺮازﻳﺮﯼ ﮐﻮﻩ زﻳﺘﻮن رﺳﻴﺪ ،هﻤﮥ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺷﺎﮔﺮدان ﺷﺎدﻣﺎﻧﻪ ﺧﺪا را ﺑﺎ ﺻﺪاﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ هﻤﮥ ﻣﻌﺠﺰاﺗﯽ ﮐﻪ از او دﻳﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﺳﭙﺎس ﮔﻔﺘﻪ، ٣٨ﻧﺪا در دادﻧﺪ ﮐﻪ: »ﻣﺒﺎرﮎ ﺑﺎد ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﺁﻳﺪ! ﺻﻠﺢ و ﺳﻼﻣﺖ در ﺁﺳﻤﺎن و ﺟﻼل در ﻋﺮش ﺑﺮﻳﻦ ﺑﺎد!« ٣٩ﺑﺮﺧﯽ از ﻓﺮﻳﺴﻴﺎن از ﻣﻴﺎن ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﯼ اﺳﺘﺎد ،ﺷﺎﮔﺮداﻧﺖ را ﻋﺘﺎب ﮐﻦ!« ۴٠او در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ اﮔﺮ اﻳﻨﺎن ﺧﺎﻣﻮش ﺷﻮﻧﺪ ،ﺳﻨﮕﻬﺎ ﺑﻪ ﻓﺮﻳﺎد ﺧﻮاهﻨﺪ ﺁﻣﺪ!« ۴١ﭘﺲ ﭼﻮن ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪ و ﺷﻬﺮ را دﻳﺪ ،ﺑﺮ ﺁن ﺑﮕﺮﻳﺴﺖ ۴٢وﮔﻔﺖ: »ﮐﺎش در اﻳﻦ روز ﻣﯽداﻧﺴﺘﯽ ﭼﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﺮاﻳﺖ ﺻﻠﺢ و ﺳﻼﻣﺖ ﺑﻪ ارﻣﻐﺎن ﻣﯽﺁورد .اﻣﺎ
اﻓﺴﻮس ﮐﻪ از ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﭘﻨﻬﺎن ﮔﺸﺘﻪ اﺳﺖ۴٣ .زﻣﺎﻧﯽ ﻓﺮاﺧﻮاهﺪرﺳﻴﺪ ﮐﻪ دﺷﻤﻨﺎﻧﺖ ﮔﺮداﮔﺮد ﺗﻮ ﺳﻨﮕﺮ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺳﺎﺧﺖ و از هﺮ ﺳﻮ ﻣﺤﺎﺻﺮﻩات ﮐﺮدﻩ ،ﻋﺮﺻﻪ را ﺑﺮ ﺗﻮ ﺗﻨﮓ ﺧﻮاهﻨﺪ ﻧﻤﻮد؛ ۴۴و ﺗﻮ و ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺖ را در دروﻧﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ و ﺧﻮن ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺸﻴﺪ .و ﺳﻨﮓ ﺑﺮ ﺳﻨﮓ ﺑﺮﺟﺎ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﮔﺬاﺷﺖ؛ زﻳﺮا از ﻣﻮﻋﺪ دﻳﺪار ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎ ﺧﻮدت ﻏﺎﻓﻞ ﻣﺎﻧﺪﯼ«.
ﭘﺎﮎ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻣﻌﺒﺪ ۴۵ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺻﺤﻦ ﻣﻌﺒﺪ درﺁﻣﺪ و ﺑﻪ ﺑﻴﺮون راﻧﺪن ﻓﺮوﺷﻨﺪﮔﺎن ﺁﻏﺎز ﻧﻤﻮد ۴۶و ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ» :ﭼﻨﻴﻦ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ›ﺧﺎﻧﮥ ﻣﻦ ﺧﺎﻧﮥ دﻋﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‹؛ اﻣﺎ ﺷﻤﺎ ﺁن را ›ﮐُﻨﺎم راهﺰﻧﺎن‹ ﺳﺎﺧﺘﻪاﻳﺪ«. ۴٧او هﺮ روز در ﻣﻌﺒﺪ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽداد .اﻣﺎ ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ و ﻣﺸﺎﻳﺦ ﻗﻮم در ﭘﯽ ﮐﺸﺘﻦ او ﺑﻮدﻧﺪ۴٨ ،وﻟﯽ راهﯽ ﺑﺮاﯼ اﻧﺠﺎم ﻣﻘﺼﻮد ﺧﻮد ﻧﻤﯽﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ،زﻳﺮا ﻣﺮدم هﻤﻪ ﺷﻴﻔﺘﮥ ﺳﺨﻨﺎن او ﺑﻮدﻧﺪ.
ﻟﻮﻗﺎ ٢٠ ﺳﺆال درﺑﺎرۀ اﺟﺎزﻩ و اﺧﺘﻴﺎر ﻋﻴﺴﯽ ١ﻳﮑﯽ از روزهﺎ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ در ﺻﺤﻦ ﻣﻌﺒﺪ ﺑﻪ ﻣﺮدم ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺑﺸﺎرت ﻣﯽداد ،ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ ﺑﻪ هﻤﺮاﻩ ﻣﺸﺎﻳﺦ ﻧﺰدش ﺁﻣﺪﻧﺪ ٢و ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﮕﻮ ،ﺑﻪ ﭼﻪ اﺟﺎزﻩاﯼ اﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ را ﻣﯽﮐﻨﯽ؟ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ اﻳﻦ ﺣﻖ را ﺑﻪ ﺗﻮ دادﻩ اﺳﺖ؟« ٣ﭘﺎﺳﺦ داد: »ﻣﻦ ﻧﻴﺰ از ﺷﻤﺎ ﭘﺮﺳﺸﯽ دارم؛ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ۴ ،ﺁﻳﺎ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻳﺤﻴﯽ از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﻮد ﻳﺎ از اﻧﺴﺎن؟« ۵ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ هﻢ ﺷﻮر ﮐﺮدﻩ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﮔﺮ ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﻮد ،ﺧﻮاهﺪ ﮔﻔﺖ ﭘﺲ ﭼﺮا ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﻧﻴﺎوردﻳﺪ؟ ۶و اﮔﺮ ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ از اﻧﺴﺎن ﺑﻮد ،هﻤﮥ ﻣﺮدم ﺳﻨﮕﺴﺎرﻣﺎن ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد ،زﻳﺮا ﺑﺮ اﻳﻦ اﻋﺘﻘﺎدﻧﺪ ﮐﻪ ﻳﺤﻴﯽ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺑﻮد٧ «.ﭘﺲ ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ» :ﻧﻤﯽداﻧﻴﻢ از ﮐﺠﺎﺳﺖ٨ «.ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽﮔﻮﻳﻢ ﺑﻪ ﭼﻪ اﺟﺎزﻩاﯼ اﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ را ﻣﯽﮐﻨﻢ«.
َﻣﺜَﻞ ﺑﺎﻏﺒﺎﻧﺎن ﺷﺮور ٩ﺁﻧﮕﺎﻩ اﻳﻦ ﻣﺜﻞ را ﺑﺮاﯼ ﻣﺮدم ﺁورد» :ﻣﺮدﯼ ﺗﺎﮐﺴﺘﺎﻧﯽ ﻏَﺮس ﮐﺮد و ﺁن را ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﺑﺎﻏﺒﺎن اﺟﺎرﻩ دادﻩ ،ﻣﺪﺗﯽ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺑﻪ ﺳﻔﺮ رﻓﺖ١٠ .در ﻣﻮﺳﻢ ﺑﺮداﺷﺖ ﻣﺤﺼﻮل ،ﻏﻼﻣﯽ ﻧﺰد ﺑﺎﻏﺒﺎﻧﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺗﺎ ﻣﻘﺪارﯼ از ﻣﻴﻮۀ ﺗﺎﮐﺴﺘﺎن را ﺑﻪ او ﺑﺪهﻨﺪ .اﻣﺎ ﺑﺎﻏﺒﺎﻧﺎن او را زدﻧﺪ و دﺳﺖ ﺧﺎﻟﯽ ﺑﺎزﮔﺮداﻧﺪﻧﺪ١١ .ﭘﺲ ﻏﻼﻣﯽ دﻳﮕﺮ ﻓﺮﺳﺘﺎد ،اﻣﺎ او را ﻧﻴﺰ زدﻧﺪ و ﺑﺎ وﯼ ﺑﯽﺣﺮﻣﺘﯽ ﮐﺮدﻩ ،دﺳﺖ ﺧﺎﻟﯽ رواﻧﻪاش ﻧﻤﻮدﻧﺪ١٢ .ﭘﺲ ﺳﻮﻣﻴﻦ ﺑﺎر ﻏﻼﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎد ،اﻣﺎ او را ﻧﻴﺰ ﻣﺠﺮوح ﮐﺮدﻩ ،ﺑﻴﺮون اﻓﮑﻨﺪﻧﺪ.
١٣ﭘﺲ ﺻﺎﺣﺐ ﺑﺎغ ﮔﻔﺖ› :ﭼﻪ ﮐﻨﻢ؟ ﭘﺴﺮ ﻣﺤﺒﻮب ﺧﻮد را ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻢ؛ ﺷﺎﻳﺪ او را ﺣﺮﻣﺖ دارﻧﺪ١۴ ‹.اﻣﺎ ﺑﺎﻏﺒﺎﻧﺎن ﭼﻮن ﭘﺴﺮ را دﻳﺪﻧﺪ ،ﺑﺎ هﻢ ﺑﻪ ﻣﺸﻮرت ﻧﺸﺴﺘﻪ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ› :اﻳﻦ ن ﻣﺎ ﺷﻮد١۵ ‹.ﭘﺲ او را از ﺗﺎﮐﺴﺘﺎن وارث اﺳﺖ .ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ او را ﺑﮑﺸﻴﻢ ﺗﺎ ﻣﻴﺮاث از ﺁ ِ ﺑﻴﺮون اﻓﮑﻨﺪﻩ ،ﮐﺸﺘﻨﺪ. ل ﺑﻪ ﮔﻤﺎن ﺷﻤﺎ ﺻﺎﺣﺐ ﺗﺎﮐﺴﺘﺎن ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻪ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد؟ ١۶ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ و ﺑﺎﻏﺒﺎﻧﺎن ﺣﺎ ْ را هﻼﮎ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد و ﺗﺎﮐﺴﺘﺎن را ﺑﻪ دﻳﮕﺮان ﺧﻮاهﺪ ﺳﭙﺮد «.ﻣﺮدم ﭼﻮن اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺒﺎد!« ١٧اﻣﺎ او ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ و ﮔﻔﺖ» :ﭘﺲ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺁن ﻧﻮﺷﺘﻪ ﭼﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ: ›هﻤﺎن ﺳﻨﮕﯽ ﮐﻪ ﻣﻌﻤﺎران رد ﮐﺮدﻧﺪ، ﺳﻨﮓ اﺻﻠﯽ ﺑﻨﺎ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‹ ؟ ١٨هﺮ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁن ﺳﻨﮓ اﻓﺘﺪ ،ﺧُﺮد ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،و هﺮﮔﺎﻩ ﺁن ﺳﻨﮓ ﺑﺮ ﮐﺴﯽ اﻓﺘﺪ ،او را درهﻢﺧﻮاهﺪﺷﮑﺴﺖ١٩ «.ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ و ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن ﭼﻮن درﻳﺎﻓﺘﻨﺪ اﻳﻦ ﻣﺜﻞ را درﺑﺎرۀ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ ،ﺑﺮ ﺁن ﺷﺪﻧﺪ هﻤﺎن دم او را ﮔﺮﻓﺘﺎر ﮐﻨﻨﺪ ،اﻣﺎ از ﻣﺮدم ﺑﻴﻢ داﺷﺘﻨﺪ.
ﭘﺮﺳﺶ درﺑﺎرۀ ﭘﺮداﺧﺖ ﺧﺮاج ٢٠ﭘﺲ ﻋﻴﺴﯽ را زﻳﺮ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﺟﺎﺳﻮﺳﺎﻧﯽ ﻧﺰد او ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﻮد را ﺻﺪﻳﻖ ﺟﻠﻮﻩ ﻣﯽدادﻧﺪ .ﺁﻧﻬﺎ در ﭘﯽ اﻳﻦ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ از ﺳﺨﻨﺎن ﻋﻴﺴﯽ دﺳﺘﺎوﻳﺰﯼ ﺑﺮاﯼ ﺗﺴﻠﻴﻢ او ﺑﻪ ﻗﺪرت و اﻗﺘﺪار واﻟﯽ ﺑﻴﺎﺑﻨﺪ٢١ .ﭘﺲ ﺟﺎﺳﻮﺳﺎن از او ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :اﯼ اﺳﺘﺎد ،ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺣﻘﻴﻘﻴﺖ را ﺑﻴﺎن ﻣﯽﮐﻨﯽ و ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽدهﯽ ،و از ﮐﺴﯽ ﺟﺎﻧﺒﺪارﯼ ﻧﻤﯽﮐﻨﯽ ،ﺑﻠﮑﻪ راﻩ ﺧﺪا را ﺑﺪرﺳﺘﯽ ﻣﯽﺁﻣﻮزﯼ٢٢ .ﺁﻳﺎ ﭘﺮداﺧﺖ ﺧﺮاج ﺑﻪ ﻗﻴﺼﺮ ﺑﺮ ﻣﺎ رواﺳﺖ ﻳﺎ ﻧﻪ؟« ٢٣اﻣﺎ او ﺑﻪ ﻧﻴﺮﻧﮓ ﺁﻧﺎن ﭘﯽ ﺑﺮد و ﮔﻔﺖ»٢۴ :دﻳﻨﺎرﯼ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺸﺎن دهﻴﺪ .ﻧﻘﺶ و ﻧﺎم روﯼ اﻳﻦ ﺳﮑﻪ ن ﻗﻴﺼﺮ «.ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ» :ﻣﺎل ﻗﻴﺼﺮ را ﺑﻪ ﻗﻴﺼﺮ ن ﮐﻴﺴﺖ؟« ٢۵ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ» :از ﺁ ِ از ﺁ ِ دهﻴﺪ و ﻣﺎل ﺧﺪا را ﺑﻪ ﺧﺪا!« ٢۶ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ،ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ در ﺣﻀﻮر ﻣﺮدم ،او را ﺑﺎ ﮔﻔﺘﻪهﺎﻳﺶ ﺑﻪدام اﻧﺪازﻧﺪ ،و در ﺷﮕﻔﺖ از ﭘﺎﺳﺦ او ﺧﺎﻣﻮش ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ.
ﺳﺆال درﺑﺎرۀ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺻﺪّوﻗﻴﺎن ﮐﻪ ﻣﻨﮑﺮ ﻗﻴﺎﻣﺘﻨﺪ ﺁﻣﺪﻧﺪ٢٨ ،و ﺳﻮاﻟﯽ از او ﮐﺮدﻩ، ٢٧ﺳﭙﺲ ﺗﻨﯽ ﭼﻨﺪ از َ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﺳﺘﺎد ،ﻣﻮﺳﯽ ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ ﻧﻮﺷﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺑﺮادر ﻣﺮدﯼ ﺑﻤﻴﺮد و از ﺧﻮد زﻧﯽ ﺑﯽﻓﺮزﻧﺪ ﺑﺮ ﺟﺎﯼ ﻧﻬﺪ ،ﺁن ﻣﺮد ﺑﺎﻳﺪ او را ﺑﻪ زﻧﯽ ﺑﮕﻴﺮد ﺗﺎ ﻧﺴﻠﯽ ﺑﺮاﯼ ﺑﺮادرش ﺑﺎﻗﯽ ﮔﺬارد٢٩ .ﺑﺎرﯼ ،هﻔﺖ ﺑﺮادر ﺑﻮدﻧﺪ .ﺑﺮادر ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ زﻧﯽ ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﯽﻓﺮزﻧﺪ ﻣُﺮد. ٣٠ﺳﭙﺲ دوﻣﻴﻦ ٣١و ﺑﻌﺪ ﺳﻮﻣﻴﻦ او را ﺑﻪ زﻧﯽ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﺑﻪ هﻤﻴﻦﺳﺎن هﺮ هﻔﺖ ﺑﺮادر ﻣﺮدﻧﺪ ،ﺑﯽﺁﻧﮑﻪ از ﺧﻮد ﻓﺮزﻧﺪﯼ ﺑﺮ ﺟﺎﯼ ﻧﻬﻨﺪ٣٢ .ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺁن زن ﻧﻴﺰ ﺑﻤﺮد٣٣ .ﺣﺎل، در ﻗﻴﺎﻣﺖ ،او زن ﮐﺪام ﻳﮏ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد؟ زﻳﺮا هﺮ هﻔﺖ ﺑﺮادر او را ﺑﻪ زﻧﯽ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ«.
٣۴ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﻣﺮدم اﻳﻦ ﻋﺼﺮ زن ﻣﯽﮔﻴﺮﻧﺪ و ﺷﻮهﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ٣۵ .اﻣﺎ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺷﺎﻳﺴﺘﮥ رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﻋﺼﺮ ﺁﻳﻨﺪﻩ و ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻣﺮدﮔﺎن ﻣﺤﺴﻮب ﺷﻮﻧﺪ ،ﻧﻪ زن ﺧﻮاهﻨﺪﮔﺮﻓﺖ و ﻧﻪ ﺷﻮهﺮ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد٣۶ ،و ﻧﻪ دﻳﮕﺮ ﺧﻮاهﻨﺪ ﻣﺮد؛ زﻳﺮا ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد. ﺖ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻦ ﻣﺮدﮔﺎن را ﺣﺘﯽ ﺁﻧﺎن ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﺪاﻳﻨﺪ ،ﭼﺮا ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﻗﻴﺎﻣﺘﻨﺪ٣٧ .ﺣﻘﻴﻘ ِ ﻣﻮﺳﯽ ﻧﻴﺰ در ﺷﺮح ﻣﺎﺟﺮاﯼ ﺑﻮﺗﮥ ﺳﻮزان ﺁﺷﮑﺎر ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﺧﺪاﯼ اﺑﺮاهﻴﻢ و ﺧﺪاﯼ اﺳﺤﺎق و ﺧﺪاﯼ ﻳﻌﻘﻮب ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ٣٨ .اﻣﺎ او ﻧﻪ ﺧﺪاﯼ ﻣﺮدﮔﺎن ،ﺑﻠﮑﻪ ﺧﺪاﯼ زﻧﺪﮔﺎن اﺳﺖ؛ زﻳﺮا ﺑﺮاﯼ او هﻤﻪ زﻧﺪﻩاﻧﺪ٣٩ «.ﺑﻌﻀﯽ از ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﯼ اﺳﺘﺎد ،ﻧﻴﮑﻮ ﮔﻔﺘﯽ!« ۴٠و دﻳﮕﺮ هﻴﭻﮐﺲ ﺟﺮأت ﻧﮑﺮد ﭘﺮﺳﺸﯽ از او ﮐﻨﺪ.
ﻣﺴﻴﺢ ﭘﺴﺮ ﮐﻴﺴﺖ؟ ۴١ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ» :ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ ﻣﺴﻴﺢ ﭘﺴﺮ داود اﺳﺖ؟ ۴٢داود ﺧﻮد در ﮐﺘﺎب ﻣﺰاﻣﻴﺮ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ: ›ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ: ﺑﻪدﺳﺖ راﺳﺖ ﻣﻦ ﺑﻨﺸﻴﻦ ۴٣ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ دﺷﻤﻨﺎﻧﺖ را ﮐﺮﺳﯽ زﻳﺮ ﭘﺎﻳﺖ ﺳﺎزم‹. ۴۴اﮔﺮ داود او را ›ﺧﺪاوﻧﺪ‹ ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ او ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﭘﺴﺮ داود ﺑﺎﺷﺪ؟« ۴۵در هﻤﺎن ﺣﺎل ﮐﻪ ﻣﺮدم هﻤﻪ ﮔﻮش ﻓﺮاﻣﯽدادﻧﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮدﮔﻔﺖ: »۴۶از ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ ﺑﺮﺣﺬر ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ دوﺳﺖ ﻣﯽدارﻧﺪ در ﻗﺒﺎﯼ ﺑﻠﻨﺪ راﻩ ﺑﺮوﻧﺪ و در ﮐﻮﭼﻪ و ﺑﺎزار ﻣﺮدم ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﻼم ﮔﻮﻳﻨﺪ ،و در ﮐﻨﻴﺴﻪهﺎ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺟﺎﯼ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و در ﺿﻴﺎﻓﺖهﺎ در ﺻﺪر ﻣﺠﻠﺲ ﺑﻨﺸﻴﻨﻨﺪ۴٧ .از ﺳﻮﻳﯽ ﺧﺎﻧﻪهﺎﯼ ﺑﻴﻮﻩزﻧﺎن را ﻏﺎرت ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و از دﻳﮕﺮ ﺳﻮ ،دﻋﺎﯼ ﺧﻮد را رﻳﺎﮐﺎراﻧﻪ ﻃﻮل ﻣﯽدهﻨﺪ .ﻣﮑﺎﻓﺎت اﻳﻨﺎن ﺑﺴﯽ ﺳﺨﺖﺗﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد«.
ﻟﻮﻗﺎ ٢١ هﺪﻳﮥ ﺑﻴﻮﻩ زن ﻓﻘﻴﺮ ١ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ اﻃﺮاف ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ و ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪاﻧﯽ را دﻳﺪ ﮐﻪ هﺪاﻳﺎﯼ ﺧﻮﻳﺶ در ﺻﻨﺪوق ﺑﻴﺖاﻟﻤﺎل ﻣﻌﺒﺪ ﻣﯽاﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ٢ .در ﺁن ﻣﻴﺎن ﺑﻴﻮﻩزﻧﯽ ﻓﻘﻴﺮ را ﻧﻴﺰ دﻳﺪ ﮐﻪ دو ﺳﮑﮥ ﻧﺎﭼﻴﺰ ﻣﺴﯽ در ﺻﻨﺪوق اﻧﺪاﺧﺖ٣ .ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺑﻴﻮﻩزن ﻓﻘﻴﺮ از هﻤﮥ ﺁﻧﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮ داد۴ .زﻳﺮا ﺁﻧﺎن ﺟﻤﻠﮕﯽ از ﻓﺰوﻧﯽ داراﻳﯽ ﺧﻮﻳﺶ دادﻧﺪ ،اﻣﺎ اﻳﻦ زن در ﺗﻨﮕﺪﺳﺘﯽ ﺧﻮد ،ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﻌﺎش ﺧﻮد را داد«.
ﻧﺸﺎﻧﻪهﺎﯼ ﭘﺎﻳﺎن ﻋﺼﺮ ﺣﺎﺿﺮ
۵ﭼﻮن ﺑﺮﺧﯽ در وﺻﻒ ﻣﻌﺒﺪ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﺳﻨﮕﻬﺎﯼ زﻳﺒﺎ و هﺪاﻳﺎﯼ وﻗﻒ ﺷﺪﻩ ﻣﺰﻳﻦ اﺳﺖ ،ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ»۶ :زﻣﺎﻧﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪﮐﻪ از ﺁﻧﭽﻪ اﻳﻨﺠﺎ ﻣﯽﺑﻴﻨﻴﺪ، ﺳﻨﮕﯽ ﺑﺮ ﺳﻨﮓ دﻳﮕﺮ ﻧﺨﻮاهﺪ ﻣﺎﻧﺪ ﺑﻠﮑﻪ هﻤﻪ ﻓﺮوﺧﻮاهﺪرﻳﺨﺖ«. ٧ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :اﯼ اﺳﺘﺎد ،اﻳﻦ ﮐﯽ روﯼ ﺧﻮاهﺪ داد و ﻧﺸﺎﻧﮥ ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪن وﻗﻮع ﺁن ﭼﻴﺴﺖ؟« ٨ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺑﻪهﻮش ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﮔﻤﺮاﻩ ﻧﺸﻮﻳﺪ؛ زﻳﺮا ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻦ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺁﻣﺪ و ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ› :ﻣﻦ هﻤﺎﻧﻢ‹ و ›زﻣﺎن ﻣﻮﻋﻮد ﻓﺮارﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ‹ .از ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﺮوﯼ ﻧﮑﻨﻴﺪ. ٩و ﭼﻮن ﺧﺒﺮ ﺟﻨﮕﻬﺎ و ﺁﺷﻮﺑﻬﺎ را ﻣﯽﺷﻨﻮﻳﺪ ،ﻧﻬﺮاﺳﻴﺪ .زﻳﺮا ﻣﯽﺑﺎﻳﺪ ﻧﺨﺴﺖ ﭼﻨﻴﻦ وﻗﺎﻳﻌﯽ رخ دهﺪ ،وﻟﯽ ﭘﺎﻳﺎن ﮐﺎر ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﻓﺮا ﻧﺨﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ١٠ «.ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ: »ﻗﻮﻣﯽ ﺑﺮ ﻗﻮﻣﯽ دﻳﮕﺮ و ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ﺑﺮ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺮﺧﻮاهﻨﺪﺧﺎﺳﺖ١١ .زﻟﺰﻟﻪهﺎﯼ ﺑﺰرگ و ﻗﺤﻄﯽ و ﻃﺎﻋﻮن در ﺟﺎﻳﻬﺎﯼ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ ،و وﻗﺎﻳﻊ هﻮﻟﻨﺎﮎ روﯼ دادﻩ، ﻧﺸﺎﻧﻪهﺎﯼ ﻣﻬﻴﺐ از ﺁﺳﻤﺎن ﻇﺎهﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ. »١٢اﻣﺎ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ هﻤﻪ ،ﺷﻤﺎ را ﮔﺮﻓﺘﺎر ﮐﺮدﻩ ،ﺁزار ﺧﻮاهﻨﺪ رﺳﺎﻧﻴﺪ و ﺑﻪ ﮐﻨﻴﺴﻪهﺎ و زﻧﺪاﻧﻬﺎ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺳﭙﺮد ،و ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻧﺎم ﻣﻦ ،ﺷﻤﺎ را ﻧﺰد ﭘﺎدﺷﺎهﺎن و واﻟﻴﺎن ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﺮد ١٣و اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﻓﺮﺻﺖ ﺧﻮاهﻴﺪ ﻳﺎﻓﺖ ﺗﺎ ﺷﻬﺎدت دهﻴﺪ١۴ .ﻋﺰم ﺧﻮد را ﺟﺰم ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﻧﮕﺮان ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ در دﻓﺎع از ﺧﻮد ﭼﻪ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ١۵ .زﻳﺮا ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮐﻼم و ﺣﮑﻤﺘﯽ ﺧﻮاهﻢ داد ﮐﻪ هﻴﭻﻳﮏ از دﺷﻤﻨﺎﻧﺘﺎن را ﻳﺎراﯼ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻳﺎ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﺁن ﻧﺒﺎﺷﺪ١۶ .ﺣﺘﯽ واﻟﺪﻳﻦ و ﺑﺮادراﻧﺘﺎن ،و ﺧﻮﻳﺸﺎن و دوﺳﺘﺎﻧﺘﺎن ﺷﻤﺎ را ﺗﺴﻠﻴﻢ دﺷﻤﻦ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد و ﺑﺮﺧﯽ از ﺷﻤﺎ را ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺸﺖ١٧ .ﻣﺮدم هﻤﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻧﺎم ﻣﻦ از ﺷﻤﺎ ﻧﻔﺮت ﺧﻮاهﻨﺪ داﺷﺖ. ١٨اﻣﺎ ﻣﻮﻳﯽ از ﺳﺮﺗﺎن ﮔُﻢ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ١٩ .ﺑﺎ ﭘﺎﻳﺪارﯼ ،ﺟﺎن ﺧﻮد را ﻧﺠﺎت ﺧﻮاهﻴﺪ داد. »٢٠ﭼﻮن ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﻪ ﻣﺤﺎﺻﺮۀ ﺳﭙﺎهﻴﺎن درﺁﻣﺪﻩ ،ﺑﺪاﻧﻴﺪ وﻳﺮاﻧﯽ ﺁن ﻧﺰدﻳﮏ اﺳﺖ٢١ .ﺁﻧﮕﺎﻩ هﺮ ﮐﻪ در ﻳﻬﻮدﻳﻪ.ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﮐﻮهﻬﺎ ﺑﮕﺮﻳﺰﻧﺪ ،ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺷﻬﺮﻧﺪ از ﺷﻬﺮ ﺑﻴﺮون ﺷﻮﻧﺪ ،و ﺁﻧﺎن ﮐﻪ در دﺷﺖ و ﺻﺤﺮاﻳﻨﺪ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ درﻧﻴﺎﻳﻨﺪ٢٢ .زﻳﺮا ﺁن روزهﺎ، روزهﺎﯼ ﻣﮑﺎﻓﺎت اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺁن هﺮﺁﻧﭽﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺗﺤﻘﻖ ﺧﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ٢٣ .واﯼ ﺑﺮ زﻧﺎن ﺁﺑﺴﺘﻦ و ﻣﺎدران ﺷﻴﺮدﻩ در ﺁن روزهﺎ! زﻳﺮا ﻣﺼﻴﺒﺘﯽ ﻋﻈﻴﻢ داﻣﻨﮕﻴﺮ اﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ و اﻳﻦ ﻗﻮم ﺑﻪ ﻏﻀﺐ اﻟﻬﯽ دﭼﺎر ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﺸﺖ٢۴ .ﺑﻪ دم ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺧﻮاهﻨﺪ اﻓﺘﺎد ن و در ﻣﻴﺎن هﻤﮥ ﻗﻮﻣﻬﺎﯼ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ اﺳﺎرت ﺑﺮدﻩ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ و اورﺷﻠﻴﻢ ﻟﮕﺪﻣﺎل ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎ ِ ﺧﻮاهﺪ ﮔﺸﺖ ﺗﺎ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ›دوران ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن‹ ﺗﺤﻘﻖ ﻳﺎﺑﺪ. »٢۵ﻧﺸﺎﻧﻪهﺎﻳﯽ در ﺧﻮرﺷﻴﺪ و ﻣﺎﻩ و ﺳﺘﺎرﮔﺎن ﭘﺪﻳﺪ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ .ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ،ﻗﻮﻣﻬﺎ از ﺟﻮش و ﺧﺮوش درﻳﺎ ﭘﺮﻳﺸﺎن و ﻣﺸﻮش ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ٢۶ .ﻣﺮدم از ﺗﺼﻮر ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ دﻧﻴﺎ ﺣﺎدث ﺷﻮد ،از ﻓﺮط وﺣﺸﺖ ﺑﻴﻬﻮش ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ ،زﻳﺮا ﻧﻴﺮوهﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﻪ ﻟﺮزﻩ درﺧﻮاهﺪﺁﻣﺪ٢٧ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن را ﺧﻮاهﻨﺪ دﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻗﺪرت و ﺷﮑﻮﻩ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﺮ اﺑﺮﯼ ﻣﯽﺁﻳﺪ٢٨ .ﭼﻮن اﻳﻦ اﻣﻮر ﺁﻏﺎز ﺷﻮد ،راﺳﺖ ﺑﺎﻳﺴﺘﻴﺪ و ﺳﺮهﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﺎﻻ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ،زﻳﺮا رهﺎﻳﯽ ﺷﻤﺎ ﻧﺰدﻳﮏ اﺳﺖ!« ٢٩و اﻳﻦ َﻣﺜَﻞ را ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﺁورد» :درﺧﺖ اﻧﺠﻴﺮ و درﺧﺘﺎن دﻳﮕﺮ را در ﻧﻈﺮ ﺁورﻳﺪ٣٠ .ﭼﻮن ﺑﺮگ ﻣﯽدهﻨﺪ ،ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ و درﻳﺎﺑﻴﺪ ﮐﻪ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ﻧﺰدﻳﮏ اﺳﺖ.
٣١ﺑﻪهﻤﻴﻦﺳﺎن ،هﺮﮔﺎﻩ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ اﻳﻦ ﭼﻴﺰهﺎ رخ ﻣﯽدهﺪ ،درﻣﯽﻳﺎﺑﻴﺪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ٣٢ .ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺗﺎ هﻤﮥ اﻳﻦ اﻣﻮر واﻗﻊ ﻧﺸﻮد ،اﻳﻦ ﻧﺴﻞ از ﺑﻴﻦ ﻧﺨﻮاهﺪ رﻓﺖ٣٣ .ﺁﺳﻤﺎن و زﻣﻴﻦ زاﻳﻞ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،اﻣﺎ ﺳﺨﻨﺎن ﻣﻦ هﺮﮔﺰ زوال ﻧﺨﻮاهﺪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ. »٣۴ﺑﻬﻮش ﺑﺎﺷﻴﺪ ،ﻣﺒﺎدا ﻋﻴﺶ و ﻧﻮش ،و ﻣﺴﺘﯽ و ﻧﮕﺮاﻧﻴﻬﺎﯼ زﻧﺪﮔﯽ دﻟﺘﺎن را ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺳﺎزد و ﺁن روز ﭼﻮن داﻣﯽ ﺑﻪﻧﺎﮔﺎﻩ ﻏﺎﻓﻠﮕﻴﺮﺗﺎن ﮐﻨﺪ٣۵ .زﻳﺮا ﺑﺮ هﻤﮥ ﻣﺮدم در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺟﻬﺎن ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ٣۶ .ﭘﺲ هﻤﻴﺸﻪ ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎﺷﻴﺪ و دﻋﺎ ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ از هﻤﮥ اﻳﻦ ﭼﻴﺰهﺎ ﮐﻪ ﺑﺰودﯼ رخ ﺧﻮاهﺪ داد ،در اﻣﺎن ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ و در ﺣﻀﻮر ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﺑﺎﻳﺴﺘﻴﺪ«. ٣٧ﻋﻴﺴﯽ هﺮ روز در ﻣﻌﺒﺪ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽداد و هﻤﻪ ﺷﺐ از ﺷﻬﺮ ﺑﻴﺮون ﻣﯽرﻓﺖ و ﺑﺮ ﻓﺮاز ﮐﻮﻩ ﻣﻌﺮوف ﺑﻪ زﻳﺘﻮن ﺷﺐ را ﺑﻪ ﺻﺒﺢ ﻣﯽﺁورد٣٨ .ﺻﺒﺤﮕﺎهﺎن ﻣﺮدم ﺑﺮاﯼ ﺷﻨﻴﺪن ﺳﺨﻨﺎﻧﺶ در ﻣﻌﺒﺪ ﮔﺮد ﻣﯽﺁﻣﺪﻧﺪ.
ﻟﻮﻗﺎ ٢٢ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻳﻬﻮدا ١ﻋﻴﺪ ﻓَﻄﻴﺮ ﮐﻪ ﺑﻪ ِﭘﺴَﺢ ﻣﻌﺮوف اﺳﺖ ﻧﺰدﻳﮏ ﻣﯽﺷﺪ٢ ،و ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ در ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ راهﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮاﯼ ﮐﺸﺘﻦ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ،زﻳﺮا از ﺷﻮرش ﻣﺮدم ﺑﻴﻢ داﺷﺘﻨﺪ٣ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺷﻴﻄﺎن در ﻳﻬﻮداﯼ ﻣﻌﺮوف ﺑﻪ اﺳﺨﺮﻳﻮﻃﯽ ﮐﻪ ﻳﮑﯽ از دوازدﻩ ﺷﺎﮔﺮد ﺑﻮد ،رﺧﻨﻪ ﮐﺮد۴ .او ﻧﺰد ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪهﺎن ﻗﺮاوﻻن ﻣﻌﺒﺪ رﻓﺖ و ﺑﺎ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺘﮕﻮ ﮐﺮد ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﻪ دﺳﺖ اﻳﺸﺎن ﺗﺴﻠﻴﻢ ﮐﻨﺪ۵ .ﺁﻧﺎن ﺷﺎد ﺷﺪﻧﺪ و ﺗﻮاﻓﻖ ﮐﺮدﻧﺪ ﻣﺒﻠﻐﯽ ﺑﻪ او ﺑﺪهﻨﺪ۶ .او ﻧﻴﺰ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ و در ﭘﯽ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﻮد ﺗﺎ در ﻏﻴﺎب ﻣﺮدم ،ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﺗﺴﻠﻴﻢ ﮐﻨﺪ.
ﺷﺎم ﺁﺧﺮ ٧روز ﻋﻴﺪ ﻓﻄﻴﺮ ﮐﻪ ﻣﯽﺑﺎﻳﺴﺖ ﺑﺮۀ ِﭘﺴَﺢ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺷﻮد ،ﻓﺮارﺳﻴﺪ٨ .ﻋﻴﺴﯽ ،ﭘﻄﺮس و ﻳﻮﺣﻨﺎ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ،ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮوﻳﺪ و ﺷﺎم ﭘﺴﺢ را ﺑﺮاﻳﻤﺎن ﺗﺪارﮎ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﺨﻮرﻳﻢ«. ٩ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :در ﮐﺠﺎ ﻣﯽﺧﻮاهﯽ ﺗﺪارﮎ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ؟« ١٠ﭘﺎﺳﺦ داد» :هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ داﺧﻞ ﺷﻬﺮ ﻣﯽﺷﻮﻳﺪ ،ﻣﺮدﯼ ﺑﺎ ﮐﻮزﻩاﯼﺁب ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﻣﯽﺧﻮرد .از ﭘﯽ او ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪاﯼ ﺑﺮوﻳﺪ ﮐﻪ او ﺑﺪان وارد ﻣﯽﺷﻮد ١١و ﺑﻪ ﺻﺎﺣﺒﺨﺎﻧﻪ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ› :اﺳﺘﺎد ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ» :ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺨﺎﻧﻪ ﮐﺠﺎﺳﺖ ﺗﺎ ﺷﺎم ِﭘﺴَﺢ را ﺑﺎ ﺷﺎﮔﺮداﻧﻢ ﺑﺨﻮرم؟«‹ ١٢او ﺑﺎﻻﺧﺎﻧﮥ ﺑﺰرگ و ﻣﻔﺮوﺷﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺸﺎن ﺧﻮاهﺪ داد .در ﺁﻧﺠﺎ ﺗﺪارﮎ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ١٣ «.ﺁﻧﻬﺎ رﻓﺘﻨﺪ و هﻤﻪ ﭼﻴﺰ را هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ،و ِﭘﺴَﺢ را ﺗﺪارﮎ دﻳﺪﻧﺪ. ١۴ﺳﺎﻋﺖ ﻣﻘﺮر ﻓﺮارﺳﻴﺪ و ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎ رﺳﻮﻻن ﺧﻮد ﺑﺮ ﺳﻔﺮﻩ ﺑﻨﺸﺴﺖ١۵ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :اﺷﺘﻴﺎق ﺑﺴﻴﺎر داﺷﺘﻢ ﭘﻴﺶ از رﻧﺞ ﮐﺸﻴﺪﻧﻢ ،اﻳﻦ ِﭘﺴَﺢ را ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﺨﻮرم. ١۶زﻳﺮا ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ دﻳﮕﺮ از ﺁن ﻧﺨﻮاهﻢ ﺧﻮرد ﺗﺎ ﺁن هﻨﮕﺎم ﮐﻪ در ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا
ﺗﺤﻘﻖ ﻳﺎﺑﺪ١٧ «.ﭘﺲ ﺟﺎﻣﯽ ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ و ﺷﮑﺮ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ» :اﻳﻦ را ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ و ﻣﻴﺎن ﺧﻮد ﺗﻘﺴﻴﻢ ﮐﻨﻴﺪ١٨ .زﻳﺮا ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺁﻣﺪن ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا دﻳﮕﺮ از ﻣﺤﺼﻮل ﻣﻮ ﻧﺨﻮاهﻢ ﻧﻮﺷﻴﺪ١٩ «.هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﺎن را ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ ،ﺷﮑﺮ ﮐﺮد و ﭘﺎرﻩ ﻧﻤﻮد و ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ داد و ﮔﻔﺖ» :اﻳﻦ ﺑﺪن ﻣﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ دادﻩ ﻣﯽﺷﻮد؛ اﻳﻦ را ﺑﻪﻳﺎد ﻣﻦ ﺑﻪﺟﺎ ﺁرﻳﺪ«. ٢٠ﺑﻪهﻤﻴﻦﺳﺎن ،ﭘﺲ از ﺷﺎم ﺟﺎم را ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ و ﮔﻔﺖ» :اﻳﻦ ﺟﺎم ،ﭘﻴﻤﺎن ﻧﻮﻳﻦ اﺳﺖ در ﺧﻮن ﻣﻦ ،ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ رﻳﺨﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد٢١ .اﻣﺎ دﺳﺖ ﺁن ﮐﺲ ﮐﻪ ﻗﺼﺪ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻣﻦ دارد ،ﺑﺎ دﺳﺖ ﻣﻦ در ﺳﻔﺮﻩ اﺳﺖ٢٢ .ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﺁن ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﻘﺪر اﺳﺖ ،ﺧﻮاهﺪ رﻓﺖ ،اﻣﺎ واﯼ ﺑﺮ ﺁن ﮐﺲ ﮐﻪ او را ﺗﺴﻠﻴﻢ دﺷﻤﻦ ﻣﯽﮐﻨﺪ٢٣ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺶ از ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺁﻏﺎز ﮐﺮدﻧﺪﮐﻪ ﮐﺪام ﻳﮏ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد. ٢۴ﻧﻴﺰ ﺟﺪاﻟﯽ ﻣﻴﺎﻧﺸﺎن درﮔﺮﻓﺖ ،در اﻳﻦﺑﺎرﻩ ﮐﻪ ﮐﺪام ﻳﮏ از اﻳﺸﺎن ﺑﺰرﮔﺘﺮ اﺳﺖ. ٢۵ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ» :ﭘﺎدﺷﺎهﺎن اﻳﻦ دﻧﻴﺎ ﺑﺮ ﻣﺮدم ﺳﺮورﯼ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ؛ و ﺣﺎﮐﻤﺎن ﺁﻧﺎن ›وﻟﯽﻧﻌﻤﺖ‹ ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ٢۶ .اﻣﺎ ﺷﻤﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺒﺎﺷﻴﺪ .ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ هﻤﭽﻮن ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ و ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺎﻳﺪ هﻤﭽﻮن ﺧﺎدم ُﺑﻮَد٢٧ .زﻳﺮا ﮐﺪام ﻳﮏ ﺑﺰرﮔﺘﺮ اﺳﺖ ،ﺁن ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﻔﺮﻩ ﻣﯽﻧﺸﻴﻨﺪ ﻳﺎ ﺁن ﮐﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ؟ ﺁﻳﺎ ﻧﻪ ﺁن ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﻔﺮﻩ ﻣﯽﻧﺸﻴﻨﺪ؟ اﻣﺎ ﻣﻦ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ هﻤﭽﻮن ﺧﺎدم هﺴﺘﻢ. »٢٨ﺷﻤﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ هﺴﺘﻴﺪ ﮐﻪ در ﺁزﻣﺎﻳﺸﻬﺎﯼ ﻣﻦ در ﮐﻨﺎرم اﻳﺴﺘﺎدﻳﺪ٢٩ .ﭘﺲ هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﭘﺪرم ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻋﻄﺎ ﮐﺮد ،ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻋﻄﺎ ﻣﯽﮐﻨﻢ٣٠ ،ﺗﺎ ﺑﺮ ﺳﻔﺮۀ ﻣﻦ در ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﻣﻦ ﺑﺨﻮرﻳﺪ و ﺑﻴﺎﺷﺎﻣﻴﺪ و ﺑﺮ ﺗﺨﺖهﺎ ﺑﻨﺸﻴﻨﻴﺪ و ﺑﺮ دوازدﻩ ﻗﺒﻴﻠﮥ اﺳﺮاﺋﻴﻞ داورﯼ ﮐﻨﻴﺪ. »٣١اﯼ ﺷﻤﻌﻮن ،اﯼ ﺷﻤﻌﻮن ،ﺷﻴﻄﺎن اﺟﺎزﻩ ﺧﻮاﺳﺖ ﺷﻤﺎ را هﻤﭽﻮن ﮔﻨﺪم ﻏﺮﺑﺎل ﮐﻨﺪ٣٢ .اﻣﺎ ﻣﻦ ﺑﺮاﯼ ﺗﻮ دﻋﺎ ﮐﺮدم ﺗﺎ اﻳﻤﺎﻧﺖ ﺗﻠﻒ ﻧﺸﻮد .ﭘﺲ ﭼﻮن ﺑﺎزﮔﺸﺘﯽ ،ﺑﺮادراﻧﺖ را اﺳﺘﻮار ﺑﺪار٣٣ «.اﻣﺎ او در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﺳﺮورم ،ﻣﻦ ﺁﻣﺎدﻩام ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻪ زﻧﺪان ﺑﺮوم و ﺑﻤﻴﺮم٣۴ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺟﻮاب داد» :ﭘﻄﺮس ،ﺑﺪان ﮐﻪ اﻣﺮوز ﭘﻴﺶ از ﺑﺎﻧﮓ ﺧﺮوس، ﺳﻪ ﺑﺎر اﻧﮑﺎر ﺧﻮاهﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ ﻣﺮا ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﯽ«. ٣۵ﺳﭙﺲ از ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﺁﻳﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﺪون ﮐﻴﺴﮥ ﭘﻮل و ﺗﻮﺷﻪدان و ﮐﻔﺶ ﮔﺴﻴﻞ داﺷﺘﻢ ،ﺑﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﻣﺤﺘﺎج ﺷﺪﻳﺪ؟« ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ» :ﻧﻪ ،ﺑﻪ هﻴﭻﭼﻴﺰ٣۶ «.ﭘﺲ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ» :اﻣﺎ اﮐﻨﻮن هﺮ ﮐﻪ ﮐﻴﺴﻪ ﻳﺎ ﺗﻮﺷﻪدان دارد ،ﺁن را ﺑﺮﮔﻴﺮد و اﮔﺮ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻧﺪارد، ﺟﺎﻣﮥ ﺧﻮد را ﻓﺮوﺧﺘﻪ ،ﺷﻤﺸﻴﺮﯼ ﺑﺨﺮد٣٧ .زﻳﺮا اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﺎﻳﺪ درﺑﺎرۀ ﻣﻦ ﺗﺤﻘﻖ ﻳﺎﺑﺪ ﮐﻪ› :او در ﺷﻤﺎر ﺧﻄﺎﮐﺎران ﻣﺤﺴﻮب ﮔﺸﺖ ‹.ﺁرﯼ ،ﺁﻧﭽﻪ درﺑﺎرۀ ﻣﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ،در ﺷﺮف ﺗﺤﻘﻖ اﺳﺖ٣٨ «.ﺷﺎﮔﺮدان ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﺑﻨﮕﺮ ،دو ﺷﻤﺸﻴﺮ دارﻳﻢ «.ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ«.
دﻋﺎ در ﮐﻮﻩ زﻳﺘﻮن ٣٩ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻴﺮون رﻓﺖ و ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﻋﺎدت راهﯽ ﮐﻮﻩ زﻳﺘﻮن ﺷﺪ و ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﻧﻴﺰ از ﭘﯽ او رﻓﺘﻨﺪ۴٠ .ﭼﻮن ﺑﻪ ﺁن ﻣﮑﺎن رﺳﻴﺪﻧﺪ ،ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ» :دﻋﺎﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ در ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﻧﻴﻔﺘﻴﺪ۴١ «.ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﻓﺖ ﭘﺮﺗﺎب ﺳﻨﮕﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻨﺎرﻩ ﮔﺮﻓﺖ و زاﻧﻮ زدﻩ ،ﭼﻨﻴﻦ دﻋﺎ
ﮐﺮد»۴٢ :اﯼ ﭘﺪر ،اﮔﺮ ارادۀ ﺗﻮﺳﺖ ،اﻳﻦ ﺟﺎم را از ﻣﻦ دور ﮐﻦ؛ اﻣﺎ ﻧﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻦ ﺑﻠﮑﻪ ارادۀ ﺗﻮ اﻧﺠﺎم ﺷﻮد۴٣ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻓﺮﺷﺘﻪاﯼ از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺮ او ﻇﺎهﺮ ﺷﺪ و او را ﺗﻘﻮﻳﺖ ﮐﺮد۴۴ .ﭘﺲ ﭼﻮن در ﻋﺬاب ﺑﻮد ،ﺑﺎ ﺟﺪﻳﺘﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮ دﻋﺎ ﮐﺮد ،و ﻋﺮﻗﺶ هﻤﭽﻮن ﻗﻄﺮات ﺧﻮن ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻣﯽﭼﮑﻴﺪ۴۵ .ﭼﻮن از دﻋﺎ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﻧﺰد ﺷﺎﮔﺮدان ﺑﺎزﮔﺸﺖ ،دﻳﺪ از ﻓﺮط اﻧﺪوﻩ ﺧﻔﺘﻪاﻧﺪ۴۶ .ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﭼﺮا در ﺧﻮاﺑﻴﺪ؟ ﺑﺮﺧﻴﺰﻳﺪ و دﻋﺎ ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ در ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﻧﻴﻔﺘﻴﺪ«.
ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﺪن ﻋﻴﺴﯽ ۴٧هﻨﻮز ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﮔﺮوهﯽ از راﻩ رﺳﻴﺪﻧﺪ .ﻳﻬﻮدا ،ﻳﮑﯽ از ﺁن دوازدﻩ ﺗﻦ، ﺁﻧﻬﺎ را هﺪاﻳﺖ ﻣﯽﮐﺮد .او ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪ ﺗﺎ وﯼ را ﺑﺒﻮﺳﺪ۴٨ ،اﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﻳﻬﻮدا ،ﺁﻳﺎ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن را ﺑﺎ ﺑﻮﺳﻪ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻣﯽﮐﻨﯽ؟« ۴٩ﭼﻮن ﭘﻴﺮوان ﻋﻴﺴﯽ درﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﭼﻪ روﯼ ﻣﯽدهﺪ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﯼ ﺳﺮور ﻣﺎ ،ﺷﻤﺸﻴﺮهﺎﻳﻤﺎن را ﺑﺮﮐﺸﻴﻢ؟« ۵٠و ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﺎن ﻏﻼم ﮐﺎهﻦ اﻋﻈﻢ را ﺑﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ زد و ﮔﻮش راﺳﺘﺶ را ﺑﺮﻳﺪ۵١ .اﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ: »دﺳﺖ ﻧﮕﺎﻩ دارﻳﺪ!« و ﮔﻮش ﺁن ﻣﺮد را ﻟﻤﺲ ﮐﺮد و ﺷﻔﺎ داد۵٢ .ﺳﭙﺲ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪهﺎن ﻗﺮاوﻻن ﻣﻌﺒﺪ و ﻣﺸﺎﻳﺨﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﮐﺮدن او ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ، ﮔﻔﺖ» :ﻣﮕﺮ ﻣﻦ راهﺰﻧﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭼﻤﺎق و ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﻪ ﺳﺮاﻏﻢ ﺁﻣﺪﻩاﻳﺪ؟ ۵٣هﺮ روز در ﻣﻌﺒﺪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﻮدم ،و دﺳﺖ ﺑﺮ ﻣﻦ دراز ﻧﮑﺮدﻳﺪ ،اﻣﺎ اﮐﻨﻮن ﺳﺎﻋﺖ ﺷﻤﺎﺳﺖ ،ﺳﺎﻋﺖ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺗﺎرﻳﮑﯽ«.
اﻧﮑﺎر ﭘﻄﺮس ۵۴ﺳﭙﺲ او را ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﮐﺎهﻦ اﻋﻈﻢ ﺑﺮدﻧﺪ .ﭘﻄﺮس دورادور از ﭘﯽ اﻳﺸﺎن ﻦ ﺧﺎﻧﻪ ،ﺁﺗﺸﯽ روﺷﻦ ﺑﻮد و ﺟﻤﻌﯽ ﮔﺮد ﺁن ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ. ﻣﯽرﻓﺖ۵۵ .در ﻣﻴﺎﻧﮥ ﺻﺤ ِ ﭘﻄﺮس ﻧﻴﺰ در ﻣﻴﺎن ﺁﻧﺎن ﺑﻨﺸﺴﺖ۵۶ .در اﻳﻦ هﻨﮕﺎم ،ﮐﻨﻴﺰﯼ او را در روﺷﻨﺎﻳﯽ ﺁﺗﺶ دﻳﺪ و ﺑﻪ اوﺧﻴﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﮔﻔﺖ» :اﻳﻦ ﻣﺮد ﻧﻴﺰ ﺑﺎ او ﺑﻮد۵٧ «.اﻣﺎ او اﻧﮑﺎر ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ» :اﯼ زن ،ﻣﻦ او را ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺳﻢ۵٨ «.ﮐﻤﯽ ﺑﻌﺪ ،ﮐﺴﯽ دﻳﮕﺮ او را دﻳﺪ و ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﻬﺎﻳﯽ «.ﭘﻄﺮس در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﻣﺮد ،ﻣﻦ از ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺴﺘﻢ۵٩ «.ﺳﺎﻋﺘﯽ ﮔﺬﺷﺖ و ﮐﺴﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﮔﻔﺖ» :ﺑﯽﮔﻤﺎن اﻳﻦ ﻣﺮد ﻧﻴﺰ ﺑﺎ او ﺑﻮد ،زﻳﺮا ﺟﻠﻴﻠﯽ هﻢ هﺴﺖ«. ۶٠ﭘﻄﺮس در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﻣﺮد ،ﻧﻤﯽداﻧﻢ ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﯽ «.هﻨﻮز ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺧﺮوس ﺑﺎﻧﮓ زد۶١ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮﮔﺸﺖ و ﺑﻪ ﭘﻄﺮس ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮد ،و ﭘﻄﺮس ﺳﺨﻦ او را ﺑﻪ ﻳﺎد ﺁورد ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد» :اﻣﺮوز ﭘﻴﺶ از ﺑﺎﻧﮓ ﺧﺮوس ،ﺳﻪ ﺑﺎر ﻣﺮا اﻧﮑﺎر ﺧﻮاهﯽ ﮐﺮد۶٢ «.ﭘﺲ ﺑﻴﺮون رﻓﺖ و ﺑﻪ ﺗﻠﺨﯽ ﺑﮕﺮﻳﺴﺖ.
اﺳﺘﻬﺰاﯼ ﻋﻴﺴﯽ ۶٣ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ را در ﻣﻴﺎن داﺷﺘﻨﺪ ،ﺑﻪ اﺳﺘﻬﺰا و زدن او ﺁﻏﺎز ﮐﺮدﻧﺪ۶۴ .ﭼﺸﻢ او را ﺑﺴﺘﻪ ،ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻧﺒﻮت ﮐﻦ و ﺑﮕﻮ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺗﻮ را ﻣﯽزﻧﺪ؟« ۶۵و ﻧﺎﺳﺰاهﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎر دﻳﮕﺮ ﺑﻪ او ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ.
ﻣﺤﺎﮐﻤﮥ ﻋﻴﺴﯽ در ﺣﻀﻮر ﺷﻮراﯼ ﻳﻬﻮد ۶۶ﭼﻮن ﺻﺒﺢ ﺷﺪ ،ﺷﻮراﯼ ﻣﺸﺎﻳﺦ ﻗﻮم ،ﻳﻌﻨﯽ ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ ،ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺟﻠﺴﻪ دادﻧﺪ و ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ۶٧ .ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﮔﺮ ﺗﻮ ﻣﺴﻴﺤﯽ ،ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﮕﻮ«. ﭘﺎﺳﺦ داد» :اﮔﺮ ﺑﮕﻮﻳﻢ ،ﺳﺨﻨﻢ را ﺑﺎور ﻧﺨﻮاهﻴﺪ ﮐﺮد۶٨ ،و اﮔﺮ از ﺷﻤﺎ ﺑﭙﺮﺳﻢ ،ﭘﺎﺳﺨﻢ ﻧﺨﻮاهﻴﺪ داد۶٩ .اﻣﺎ زﻳﻦ ﭘﺲ ،ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﺑﻪ دﺳﺖ راﺳﺖ ﺧﺪاﯼ ﻗﺎدر ﺧﻮاهﺪ ﻧﺸﺴﺖ«. ٧٠هﻤﮕﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﭘﺲ ﺁﻳﺎ ﺗﻮ ﭘﺴﺮ ﺧﺪاﻳﯽ؟« در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :ﺷﻤﺎ ﺧﻮد ﮔﻔﺘﻴﺪ ﮐﻪ هﺴﺘﻢ«. ٧١ﭘﺲ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :دﻳﮕﺮ ﭼﻪ ﻧﻴﺎزﯼ ﺑﻪ ﺷﻬﺎدت دارﻳﻢ؟ ﺧﻮد از زﺑﺎﻧﺶ ﺷﻨﻴﺪﻳﻢ«.
ﻟﻮﻗﺎ ٢٣ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ در ﺣﻀﻮر ﭘﻴﻼﻃﺲ ١ﺁﻧﮕﺎﻩ هﻤﮥ ﺷﻮرا ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ و او را ﻧﺰد ﭘﻴﻼﻃﺲ ﺑﺮدﻧﺪ ٢از او ﺷﮑﺎﻳﺖ ﮐﺮدﻩ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ: »اﻳﻦ ﻣﺮد را ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﻢ ﮐﻪ ﻗﻮم ﻣﺎ را ﮔﻤﺮاﻩ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻣﺎ را از ﭘﺮداﺧﺖ ﺧﺮاج ﺑﻪ ﻗﻴﺼﺮ ﺑﺎزﻣﯽدارد و ادﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻣﺴﻴﺢ و ﭘﺎدﺷﺎﻩ اﺳﺖ٣ «.ﭘﺲ ﭘﻴﻼﻃﺲ از او ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﺁﻳﺎ ﺗﻮ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻬﻮدﯼ؟« در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﯽ!« ۴ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﻴﻼﻃﺲ ﺑﻪ ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﺟﻤﺎﻋﺖ اﻋﻼم ﮐﺮد» :ﺳﺒﺒﯽ ﺑﺮاﯼ ﻣﺤﮑﻮم ﮐﺮدن اﻳﻦ ﻣﺮد ﻧﻤﯽﻳﺎﺑﻢ۵ «.اﻣﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ اﺻﺮار ﮔﻔﺘﻨﺪ» :او در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﻳﻬﻮدﻳﻪ ﻣﺮدم را ﺑﺎ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺧﻮد ﺗﺤﺮﻳﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ .از ﺟﻠﻴﻞ ﺁﻏﺎز ﮐﺮدﻩ و ﺣﺎل ﺑﺪﻳﻨﺠﺎ ﻧﻴﺰ رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ«.
ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ در ﺣﻀﻮر هﻴﺮودﻳﺲ ۶ﭼﻮن ﭘﻴﻼﻃﺲ اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪ ،ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺪاﻧﺪ ﺁﻳﺎ او ﺟﻠﻴﻠﯽ اﺳﺖ٧ .و ﭼﻮن درﻳﺎﻓﺖ از ﻗﻠﻤﺮو هﻴﺮودﻳﺲ اﺳﺖ ،او را ﻧﺰد وﯼ ﻓﺮﺳﺘﺎد ﮐﻪ در ﺁن هﻨﮕﺎم در اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﻮد. ٨هﻴﺮودﻳﺲ ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ را دﻳﺪ ،ﺑﺴﻴﺎر ﺷﺎد ﺷﺪ ،زﻳﺮا دﻳﺮزﻣﺎﻧﯽ ﺧﻮاهﺎن دﻳﺪار وﯼ ﺑﻮد. ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ درﺑﺎرۀ ﻋﻴﺴﯽ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺑﻮد ،اﻣﻴﺪ داﺷﺖ ﻣﻌﺠﺰاﺗﯽ از او ﺑﺒﻴﻨﺪ٩ .ﭘﺲ ﭘﺮﺳﺸﻬﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎر از ﻋﻴﺴﯽ ﮐﺮد ،اﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺨﯽ ﺑﻪ او ﻧﺪاد١٠ .ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ ﮐﻪ در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺳﺨﺖ ﺑﺮ او اﺗﻬﺎم ﻣﯽزدﻧﺪ١١ .هﻴﺮودﻳﺲ و ﺳﺮﺑﺎزاﻧﺶ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ او ﺑﯽﺣﺮﻣﺘﯽ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﻪ اﺳﺘﻬﺰاﻳﺶ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ .ﺳﭙﺲ رداﻳﯽ ﻓﺎﺧﺮ ﺑﺮ او ﭘﻮﺷﺎﻧﺪﻧﺪ و ﻧﺰد ﭘﻴﻼﻃﺲ ﺑﺎزﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ١٢ .در ﺁن روز ،هﻴﺮودﻳﺲ و ﭘﻴﻼﻃﺲ ﺑﺎ هﻢ ﺁﺷﺘﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ،زﻳﺮا ﭘﻴﺶ از ﺁن دﺷﻤﻦ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺑﻮدﻧﺪ. ١٣ﭘﻴﻼﻃﺲ ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﺑﺰرﮔﺎن ﻗﻮم و ﻣﺮدم را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ ١۴و ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ: »اﻳﻦ ﻣﺮد را ﺑﻪ ﺗﻬﻤﺖ ﺷﻮراﻧﺪن ﻣﺮدم ،ﻧﺰد ﻣﻦ ﺁوردﻳﺪ .ﻣﻦ در ﺣﻀﻮر ﺷﻤﺎ او را ﺁزﻣﻮدم و هﻴﭻ دﻟﻴﻠﯽ ﺑﺮ ﺻﺤﺖ ﺗﻬﻤﺘﻬﺎﯼ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺎﻓﺘﻢ١۵ .ﻧﻈﺮ هﻴﺮودﻳﺲ ﻧﻴﺰ هﻤﻴﻦ اﺳﺖ، ﭼﻪ او را ﻧﺰد ﻣﺎ ﺑﺎز ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ اﺳﺖ .ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﯽﺑﻴﻨﻴﺪ ،ﮐﺎرﯼ ﻧﮑﺮدﻩ ﮐﻪ ﻣﺴﺘﺤﻖ ﻣﺮگ ﺑﺎﺷﺪ١۶ .ﭘﺲ او را ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ ﻣﯽزﻧﻢ و ﺁزاد ﻣﯽﮐﻨﻢ١٧ «.در هﺮ ﻋﻴﺪ ،ﭘﻴﻼﻃﺲ ﻣﯽﺑﺎﻳﺴﺖ ﻳﮏ زﻧﺪاﻧﯽ را ﺁزاد ﻣﯽﮐﺮد.
١٨ﺁﻧﻬﺎ ﻳﮑﺼﺪا ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﺁوردﻧﺪ» :او را از ﻣﻴﺎن ﺑﺮدار و ﺑﺎراﺑﺎس را ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ ﺁزاد ﮐﻦ!« ١٩ﺑﺎراﺑﺎس ﺑﻪﺳﺒﺐ ﺷﻮرﺷﯽ ﮐﻪ در ﺷﻬﺮ واﻗﻊ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،و ﻧﻴﺰﺑﻪﺳﺒﺐ ﻗﺘﻞ ،در زﻧﺪان ﺑﻮد٢٠ .ﭘﻴﻼﻃﺲ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﻋﻴﺴﯽ را ﺁزاد ﮐﻨﺪ ،دﻳﮕﺮ ﺑﺎر ﺑﺎ ﺁﻧﺎن ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ. ٢١اﻣﺎ هﻤﭽﻨﺎن ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﺁوردﻧﺪ» :ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺒﺶ ﮐﻦ! ﺑﺮﺻﻠﻴﺒﺶ ﮐﻦ!« ٢٢ﺳﻮﻣﻴﻦ ﺑﺎر ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ» :ﭼﺮا؟ ﭼﻪ ﺑﺪﯼ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ؟ ﻣﻦ ﮐﻪ هﻴﭻ ﺳﺒﺒﯽ ﺑﺮاﯼ ﮐﺸﺘﻦ او ﻧﻴﺎﻓﺘﻢ .ﭘﺲ او را ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ ﻣﯽزﻧﻢ و ﺁزاد ﻣﯽﮐﻨﻢ٢٣ «.اﻣﺎ ﺁﻧﺎن ﺑﻪ ﻓﺮﻳﺎد ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺼﺮاﻧﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺷﻮد .ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻓﺮﻳﺎدﺷﺎن ﻏﺎﻟﺐ ﺁﻣﺪ ٢۴و ﭘﻴﻼﻃﺲ ﺣﮑﻤﯽ را ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ، ﺻﺎدر ﮐﺮد٢۵ .او ﻣﺮدﯼ را ﮐﻪ ﺑﻪﺳﺒﺐ ﺷﻮرش و ﻗﺘﻞ در زﻧﺪان ﺑﻮد و ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺧﻮاهﺎن ﺁزادﯼاش ﺑﻮدﻧﺪ ،رهﺎ ﮐﺮد و ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺳﭙﺮد ﺗﺎ ﺑﻪ دﻟﺨﻮاﻩ ﺧﻮد ﺑﺎ او رﻓﺘﺎر ﮐﻨﻨﺪ.
ﻳﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﺷﺪن ﻋﻴﺴﯽ ٢۶ﭼﻮن او را ﻣﯽﺑﺮدﻧﺪ ،ﻣﺮدﯼ ﺷﻤﻌﻮن ﻧﺎم از اهﺎﻟﯽ ﻗﻴﺮوان را ﮐﻪ از ﻣﺰارع ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﻣﯽﺁﻣﺪ ،ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﺻﻠﻴﺐ را ﺑﺮ دوش او ﻧﻬﺎدﻩ ،وادارش ﮐﺮدﻧﺪ ﺁن را ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻋﻴﺴﯽ ﺣﻤﻞ ﮐﻨﺪ٢٧ .ﮔﺮوهﯽ ﺑﺴﻴﺎر از ﻣﺮدم ،از ﺟﻤﻠﻪ زﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﻴﻨﻪ ﺧﻮد ﻣﯽﮐﻮﻓﺘﻨﺪ و ﺷﻴﻮن ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ،از ﭘﯽ او رواﻧﻪ ﺷﺪﻧﺪ٢٨ .ﻋﻴﺴﯽ روﯼ ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ و ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ» :اﯼ دﺧﺘﺮان اورﺷﻠﻴﻢ ،ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﮑﻨﻴﺪ؛ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮد و ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺘﺎن ﮔﺮﻳﻪ ﮐﻨﻴﺪ٢٩ .زﻳﺮا زﻣﺎﻧﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺧﻮاهﻴﺪ ﮔﻔﺖ› :ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل زﻧﺎن ﻧﺎزا ،ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل َرﺣِﻤﻬﺎﻳﯽ ﮐﻪ هﺮﮔﺰ ﻧﺰادﻧﺪ و ﺳﻴﻨﻪهﺎﻳﯽ ﮐﻪ هﺮﮔﺰ ﺷﻴﺮ ﻧﺪادﻧﺪ!‹ ٣٠در ﺁن هﻨﮕﺎم ،ﺑﻪ ﮐﻮهﻬﺎ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ› :ﺑﺮ ﻣﺎ ﻓﺮواﻓﺘﻴﺪ!‹ و ﺑﻪ ﺗﭙﻪهﺎ ﮐﻪ› :ﻣﺎ را ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﻴﺪ!‹ ٣١زﻳﺮا اﮔﺮ ﺑﺎ ﭼﻮب َﺗﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﻨﻨﺪ ،ﺑﺎ ﭼﻮب ﺧﺸﮏ ﭼﻪ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد؟« ٣٢دو ﻣﺮد دﻳﮕﺮ را ﻧﻴﺰ ﮐﻪ هﺮ دو ﺟﻨﺎﻳﺘﮑﺎر ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻣﯽﺑﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ او ﺑﮑﺸﻨﺪ. ٣٣ﭼﻮن ﺑﻪ ﻣﮑﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺟﻤﺠﻤﻪ ﻧﺎم داﺷﺖ رﺳﻴﺪﻧﺪ ،او را ﺑﺎ ﺁن دو ﺟﻨﺎﻳﺘﮑﺎر ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﮐﺮدﻧﺪ ،ﻳﮑﯽ را در ﺳﻤﺖ راﺳﺖ او و دﻳﮕﺮﯼ را در ﺳﻤﺖ ﭼﭗ٣۴ .ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﭘﺪر ،اﻳﻨﺎن را ﺑﺒﺨﺶ ،زﻳﺮا ﻧﻤﯽداﻧﻨﺪ ﭼﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻗﺮﻋﻪ اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺟﺎﻣﻪهﺎﯼ او را ﻣﻴﺎن ﺧﻮد ﺗﻘﺴﻴﻢ ﮐﻨﻨﺪ٣۵ .ﻣﺮدم ﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎ اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﺰرﮔﺎن ﻗﻮم ﻧﻴﺰ رﻳﺸﺨﻨﺪﮐﻨﺎن ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :دﻳﮕﺮان را ﻧﺠﺎت داد! اﮔﺮ ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ و ﺑﺮﮔﺰﻳﺪۀ ﺧﺪا ،ﺧﻮد را ﻧﺠﺎت دهﺪ«. ٣۶ﺳﺮﺑﺎزان ﻧﻴﺰ او را ﺑﻪ اﺳﺘﻬﺰا ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ .ﺷﺮاب ﺗﺮﺷﻴﺪﻩ ﺑﻪ او ﻣﯽدادﻧﺪ ٣٧و ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ: »اﮔﺮ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻬﻮدﯼ ،ﺧﻮد را ﺑﺮهﺎن٣٨ «.ﺑﺎﻻﯼ ﺳﺮ او ﻧﻮﺷﺘﻪاﯼ ﻧﺼﺐ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻔﺖ» :اﻳﻦ اﺳﺖ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻬﻮد«. ٣٩ﻳﮑﯽ از دو ﺟﻨﺎﻳﺘﮑﺎرﯼ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﺁوﻳﺨﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،اهﺎﻧﺖﮐﻨﺎن ﺑﻪ او ﻣﯽﮔﻔﺖ» :ﻣﮕﺮ ﺗﻮ ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻴﺴﺘﯽ؟ ﭘﺲ ﻣﺎ و ﺧﻮدت را ﻧﺠﺎت ﺑﺪﻩ!« ۴٠اﻣﺎ ﺁن دﻳﮕﺮ او را ﺳﺮزﻧﺶ ﮐﺮد وﮔﻔﺖ» :از ﺧﺪا ﻧﻤﯽﺗﺮﺳﯽ؟ ﺗﻮ ﻧﻴﺰ زﻳﺮ هﻤﺎن ﺣﮑﻤﯽ! ۴١ﻣﮑﺎﻓﺎت ﻣﺎ ﺑﺤﻖ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﺳﺰاﯼ اﻋﻤﺎل ﻣﺎﺳﺖ .اﻣﺎ اﻳﻦ ﻣﺮد هﻴﭻ ﺗﻘﺼﻴﺮﯼ ﻧﮑﺮدﻩ اﺳﺖ۴٢ «.ﺳﭙﺲ ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﻋﻴﺴﯽ ،ﭼﻮن ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﻮد رﺳﻴﺪﯼ ،ﻣﺮا ﻧﻴﺰ ﺑﻪﻳﺎدﺁور۴٣ «.ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ اﻣﺮوز ﺑﺎ ﻣﻦ در ﻓﺮدوس ﺧﻮاهﯽ ﺑﻮد«.
ﻣﺮگ ﻋﻴﺴﯽ
۴۴ﺣﺪود ﺳﺎﻋﺖ ﺷﺸﻢ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺁن ﺳﺮزﻣﻴﻦ را ﻓﺮاﮔﺮﻓﺖ و ﺗﺎ ﺳﺎﻋﺖ ﻧﻬﻢ اداﻣﻪ ﻳﺎﻓﺖ۴۵ ،زﻳﺮا ﺧﻮرﺷﻴﺪ از درﺧﺸﻴﺪن ﺑﺎزاﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮد .در اﻳﻦ هﻨﮕﺎم ،ﭘﺮدۀ ﻣﻌﺒﺪ از ﻣﻴﺎن دو ﭘﺎرﻩ ﺷﺪ۴۶ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺑﺎﻧﮓ ﺑﻠﻨﺪ ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﺁورد» :اﯼ ﭘﺪر ،روح ﺧﻮد را ﺑﻪ دﺳﺘﺎن ﺗﻮ ﻣﯽﺳﭙﺎرم «.اﻳﻦ را ﮔﻔﺖ و ﺟﺎن ﺳﭙﺮد۴٧ .ﻓﺮﻣﺎﻧﺪۀ ﺳﺮﺑﺎزان ﺑﺎ دﻳﺪن اﻳﻦ واﻗﻌﻪ ،ﺧﺪا را ﺗﻤﺠﻴﺪ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪﻳﻘﻴﻦ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﺮد ﺑﻴﮕﻨﺎﻩ ﺑﻮد۴٨ «.ﻣﺮدﻣﯽ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﮔﺮدﺁﻣﺪﻩﺑﻮدﻧﺪ ،ﭼﻮن ﺁﻧﭽﻪ رخ داد دﻳﺪﻧﺪ ،درﺣﺎﻟﯽﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﻴﻨﮥ ﺧﻮد ﻣﯽﮐﻮﻓﺘﻨﺪ ،ﺁﻧﺠﺎ را ﺗﺮﮎ ﮐﺮدﻧﺪ۴٩ .اﻣﺎ هﻤﮥ ﺁﺷﻨﺎﻳﺎن او ،از ﺟﻤﻠﻪ زﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ از ﺟﻠﻴﻞ از ﭘﯽ او رواﻧﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،دور اﻳﺴﺘﺎدﻩ ،اﻳﻦ وﻗﺎﻳﻊ را ﻧﻈﺎرﻩ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ.
ﺧﺎﮐﺴﭙﺎرﯼ ﻋﻴﺴﯽ ۵٠در ﺁﻧﺠﺎ ﺷﺨﺼﯽ ﻳﻮﺳﻒ ﻧﺎم ﻧﻴﺰ ﺣﻀﻮر داﺷﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدﯼ ﺑﻮد ﻧﻴﮏ و درﺳﺘﮑﺎر. او هﺮﭼﻨﺪ ﻋﻀﻮ ﺷﻮرا ﻧﻴﺰ ﺑﻮد۵١ ،ﺑﺎ رأﯼ و ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺁﻧﺎن ﻣﻮاﻓﻖ ﻧﺒﻮد .ﻳﻮﺳﻒ از ﻣﺮدﻣﺎن راﻣﻪ ،ﻳﮑﯽ از ﺷﻬﺮهﺎﯼ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻮد و ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻧﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا را ﻣﯽﮐﺸﻴﺪ۵٢ .او ﻧﺰد ﭘﻴﻼﻃﺲ رﻓﺖ و ﭘﻴﮑﺮ ﻋﻴﺴﯽ را ﻃﻠﺐ ﮐﺮد۵٣ .ﭘﺲ ﺁن را ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺁوردﻩ ،در ﮐﺘﺎﻧﯽ ﭘﻴﭽﻴﺪ و در ﻣﻘﺒﺮﻩاﯼ ﺗﺮاﺷﻴﺪﻩ از ﺳﻨﮓ ﻧﻬﺎد ﮐﻪ ﺗﺎﺑﻪﺣﺎل ﮐﺴﯽ در ﺁن ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮد. ۵۴ﺁن روز» ،روز ﺗﻬﻴﻪ« ﺑﻮد و ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻪ ﺷﺮوع ﺷﺒﺎت ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮد۵۵ .زﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ از ﺟﻠﻴﻞ در ﭘﯽ ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻳﻮﺳﻒ رﻓﺘﻨﺪ و ﻣﮑﺎن ﻣﻘﺒﺮﻩ و ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ ﭘﻴﮑﺮ او را دﻳﺪﻧﺪ۵۶ .ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎزﮔﺸﺘﻪ ،ﺣﻨﻮط و ﻋﻄﺮﻳﺎت ﺁﻣﺎدﻩ ﮐﺮدﻧﺪ و در روز ﺷﺒﺎت ﻃﺒﻖ ﺣﮑﻢ ﺷﺮﻳﻌﺖ ،ﺁرام ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ.
ﻟﻮﻗﺎ ٢۴ ﻗﻴﺎم ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ١در ﺳﭙﻴﺪﻩدم روز اول هﻔﺘﻪ ،زﻧﺎن ﺣﻨﻮﻃﯽ را ﮐﻪ ﺗﻬﻴﻪ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺮداﺷﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﺳﺮ ﻗﺒﺮ رﻓﺘﻨﺪ٢ .دﻳﺪﻧﺪ ﺳﻨﮓ ﺟﻠﻮ ﻣﻘﺒﺮﻩ ﺑﻪ ﮐﻨﺎرﯼ ﻏﻠﺘﺎﻧﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ٣ .اﻣﺎ ﭼﻮن ﺑﻪ ﻣﻘﺒﺮﻩ داﺧﻞ ﺷﺪﻧﺪ ،ﺑﺪن ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﻋﻴﺴﯽ را ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ۴ .از اﻳﻦ اﻣﺮ در ﺣﻴﺮت ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﺎﮔﺎﻩ دو ﻣﺮد ﺑﺎ ﺟﺎﻣﻪهﺎﻳﯽ درﺧﺸﺎن در ﮐﻨﺎر اﻳﺸﺎن اﻳﺴﺘﺎدﻧﺪ۵ .زﻧﺎن از ﺗﺮس ﺳﺮهﺎﯼ ﺧﻮد ﺑﻪزﻳﺮ اﻓﮑﻨﺪﻧﺪ؛ اﻣﺎ ﺁن دو ﻣﺮد ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﭼﺮا زﻧﺪﻩ را در ﻣﻴﺎن ﻣﺮدﮔﺎن ﻣﯽﺟﻮﻳﻴﺪ؟ ۶او اﻳﻨﺠﺎ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ اﺳﺖ! ﺑﻪﻳﺎد ﺁورﻳﺪ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ در ﺟﻠﻴﻞ ﺑﻮد، ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﮔﻔﺖ٧ .ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪدﺳﺖ ﻣﺮدم ﮔﻨﺎهﮑﺎر ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺷﺪﻩ ،ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ رود و در روز ﺳﻮم ﺑﺮﺧﻴﺰد٨ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ زﻧﺎن ﺳﺨﻨﺎن او را ﺑﻪﻳﺎد ﺁوردﻧﺪ٩ .ﭼﻮن از ﻣﻘﺒﺮﻩ ﺑﺎزﮔﺸﺘﻨﺪ ،هﻤﮥ اﻳﻨﻬﺎ را ﺑﻪ ﺁن ﻳﺎزدﻩ رﺳﻮل و ﻧﻴﺰ ﺑﻪ دﻳﮕﺮان ﺑﺎزﮔﻔﺘﻨﺪ١٠ .زﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺧﺒﺮ را ﺑﻪ رﺳﻮﻻن دادﻧﺪ :ﻣﺮﻳﻢ ﻣﺠﺪﻟﻴﻪ ،ﻳﻮﻧﺎ ،ﻣﺮﻳﻢ ﻣﺎدر ﻳﻌﻘﻮب و زﻧﺎن هﻤﺮاﻩ اﻳﺸﺎن ﺑﻮدﻧﺪ١١ .اﻣﺎ رﺳﻮﻻن ﮔﻔﺘﮥ زﻧﺎن را هﺬﻳﺎن ﭘﻨﺪاﺷﺘﻨﺪ؛ ﭘﺲ ﺳﺨﻨﺎﻧﺸﺎن را ﺑﺎور ﻧﮑﺮدﻧﺪ. ١٢ﺑﺎ اﻳﻦ هﻤﻪ ،ﭘﻄﺮس ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﺑﻪﺳﻮﯼ ﻗﺒﺮ دوﻳﺪ و ﺧﻢ ﺷﺪﻩ ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ ،اﻣﺎ ﺟﺰ ﮐﻔﻦ ﭼﻴﺰﯼ دﻳﮕﺮ ﻧﺪﻳﺪ .ﭘﺲ ﺣﻴﺮان از ﺁﻧﭽﻪ روﯼ دادﻩ ﺑﻮد ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎزﮔﺸﺖ.
در راﻩ ﻋِﻤﻮﺁس
١٣در هﻤﺎن روز ،دو ﺗﻦ از ﺁﻧﺎن ﺑﻪ دهﮑﺪﻩاﯼ ﻣﯽرﻓﺘﻨﺪ ،ﻋِﻤﻮﺁس ﻧﺎم ،واﻗﻊ در دو ﻓﺮﺳﻨﮕﯽ اورﺷﻠﻴﻢ١۴ .اﻳﺸﺎن درﺑﺎرۀ هﻤﮥ وﻗﺎﻳﻌﯽ ﮐﻪ رخ دادﻩ ﺑﻮد ،ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ١۵ .هﻤﭽﻨﺎن ﮐﻪ ﺳﺮﮔﺮم ﺑﺤﺚ وﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ ،ﺧﻮد ،ﻧﺰد ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ و ﺑﺎ اﻳﺸﺎن هﻤﺮاﻩ ﺷﺪ١۶ .اﻣﺎ او را ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻨﺪ زﻳﺮا ﻗﺪرت ﺗﺸﺨﻴﺺ از اﻳﺸﺎن ﺑﺎزﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد١٧ .او از ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺮﺳﻴﺪ» :در راﻩ ،درﺑﺎرۀ ﭼﻪ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ؟« ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﭼﻬﺮﻩهﺎﻳﯽ اﻧﺪوهﮕﻴﻦ ،ﺧﺎﻣﻮش اﻳﺴﺘﺎدﻧﺪ١٨ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻳﮑﯽ از اﻳﺸﺎن ﮐﻪ ﮐﻠﺌﻮﭘﺎس ﻧﺎم داﺷﺖ ،در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :ﺁﻳﺎ ﺗﻮ ﺗﻨﻬﺎ ﺷﺨﺺ ﻏﺮﻳﺐ در اورﺷﻠﻴﻤﯽ ﮐﻪ از ﺁﻧﭽﻪ در اﻳﻦ روزهﺎ رخ دادﻩ ﺑﯽﺧﺒﺮﯼ؟« ١٩ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﮐﺪام رﺧﺪاد؟« ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﻋﻴﺴﺎﯼ ﻧﺎﺻﺮﯼ ﮔﺬﺷﺖ .او ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﯼ ﺑﻮد ﮐﻪ در ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ ﺧﺪا و ﻧﺰد هﻤﮥ ﻣﺮدم ،ﮐﻼم و اﻋﻤﺎل ﭘﺮﻗﺪرﺗﯽ داﺷﺖ. ٢٠ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﺣﮑﻤﺮاﻧﺎن ﻣﺎ او را ﺳﭙﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﺮگ ﻣﺤﮑﻮم ﺷﻮد و ﺑﻪ ﺻﻠﻴﺒﺶ ﮐﺸﻴﺪﻧﺪ٢١ .اﻣﺎ ﻣﺎ اﻣﻴﺪ داﺷﺘﻴﻢ او هﻤﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﺑﺎﻳﺴﺖ اﺳﺮاﺋﻴﻞ را رهﺎﻳﯽ ﺑﺨﺸﺪ. اﻓﺰون ﺑﺮ اﻳﻦ ،ﺑﻮاﻗﻊ اﮐﻨﻮن ﺳﻪ روز از اﻳﻦ وﻗﺎﻳﻊ ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ٢٢ .ﺑﺮﺧﯽ از زﻧﺎن ﻧﻴﺰ ﮐﻪ در ﻣﻴﺎن ﻣﺎ هﺴﺘﻨﺪ ،ﻣﺎ را ﺑﻪﺣﻴﺮت اﻓﮑﻨﺪﻩاﻧﺪ .ﺁﻧﺎن اﻣﺮوز ﺻﺒﺢ زود ﺑﻪ ﺳﺮ ﻗﺒﺮ رﻓﺘﻨﺪ، ٢٣اﻣﺎ ﭘﻴﮑﺮ او را ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺁﻣﺪﻩ ،ﺑﻪ ﻣﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻧﯽ را در رؤﻳﺎ دﻳﺪﻩاﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺘﻪاﻧﺪ او زﻧﺪﻩ اﺳﺖ٢۴ .ﺑﺮﺧﯽ از دوﺳﺘﺎن ﻣﺎ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻗﺒﺮ رﻓﺘﻨﺪ و اوﺿﺎع را هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ زﻧﺎن ﻧﻘﻞ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ،اﻣﺎ او را ﻧﺪﻳﺪﻧﺪ٢۵ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ: »اﯼ ﺑﻴﺨﺮدان ﮐﻪ دﻟﯽ دﻳﺮﻓﻬﻢ ﺑﺮاﯼ ﺑﺎور ﮐﺮدن ﮔﻔﺘﻪهﺎﯼ اﻧﺒﻴﺎ دارﻳﺪ! ٢۶ﺁﻳﺎ ﻧﻤﯽﺑﺎﻳﺴﺖ ﻣﺴﻴﺢ اﻳﻦ رﻧﺠﻬﺎ را ﺑﺒﻴﻨﺪ و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺟﻼل ﺧﻮد درﺁﻳﺪ؟« ٢٧ﺳﭙﺲ از ﻣﻮﺳﯽ و هﻤﮥ اﻧﺒﻴﺎ ﺁﻏﺎز ﮐﺮد و ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ در ﺗﻤﺎﻣﯽ ﮐﺘﺐ ﻣﻘﺪس درﺑﺎرۀ او ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺗﻮﺿﻴﺢ داد. ٢٨ﭼﻮن ﺑﻪ دهﮑﺪﻩاﯼ ﮐﻪ ﻣﻘﺼﺪﺷﺎن ﺑﻮد ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪﻧﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ واﻧﻤﻮد ﮐﺮد ﻣﯽﺧﻮاهﺪ دورﺗﺮ ﺑﺮود٢٩ .ﺁﻧﻬﺎ اﺻﺮار ﮐﺮدﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺑﺎ ﻣﺎ ﺑﻤﺎن ،زﻳﺮا ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن روز ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ و ﺷﺐ ﻧﺰدﻳﮏ اﺳﺖ «.ﭘﺲ داﺧﻞ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺑﻤﺎﻧﺪ٣٠ .ﭼﻮن ﺑﺎ ﺁﻧﺎن ﺑﺮ ﺳﻔﺮﻩ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ،ﻧﺎن را ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ و ﺷﮑﺮ ﻧﻤﻮدﻩ ،ﭘﺎرﻩ ﮐﺮد و ﺑﻪ اﻳﺸﺎن داد٣١ .در هﻤﺎن هﻨﮕﺎم ،ﭼﺸﻤﺎن اﻳﺸﺎن ﮔﺸﻮدﻩ ﺷﺪ و او را ﺷﻨﺎﺧﺘﻨﺪ ،اﻣﺎ در دم از ﻧﻈﺮﺷﺎن ﻧﺎﭘﺪﻳﺪ ﮔﺸﺖ. ٣٢ﺁﻧﻬﺎ از ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﺁﻳﺎ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ در راﻩ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻔﺖ و ﮐﺘﺐ ﻣﻘﺪس را ﺑﺮاﻳﻤﺎن ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻣﯽﮐﺮد ،دل در درون ﻣﺎ ﻧﻤﯽﺗﭙﻴﺪ؟« ٣٣ﭘﺲ ﺑﻴﺪرﻧﮓ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ و ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﺎزﮔﺸﺘﻨﺪ .ﺁﻧﺠﺎ ﺁن ﻳﺎزدﻩ رﺳﻮل را ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ دوﺳﺘﺎن ﺧﻮد ﮔﺮدﺁﻣﺪﻩ، ٣۴ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ دارد ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﻴﺎم ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﺑﺮ ﺷﻤﻌﻮن ﻇﺎهﺮ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ٣۵ «.ﺳﭙﺲ ،ﺁن دو ﻧﻴﺰ ﺑﺎزﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ در راﻩ ﭼﻪ روﯼ دادﻩ و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻋﻴﺴﯽ را هﻨﮕﺎم ﭘﺎرﻩ ﮐﺮدن ﻧﺎن ﺷﻨﺎﺧﺘﻪاﻧﺪ.
ﻇﻬﻮر ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮ ﺷﺎﮔﺮدان ٣۶هﻨﻮز در اﻳﻦﺑﺎرﻩ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺧﻮد در ﻣﻴﺎﻧﺸﺎن اﻳﺴﺘﺎد و ﮔﻔﺖ: »ﺳﻼم ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎد!« ٣٧ﺣﻴﺮان و ﺗﺮﺳﺎن ﭘﻨﺪاﺷﺘﻨﺪ ﺷﺒﺤﯽ ﻣﯽﺑﻴﻨﻨﺪ٣٨ .ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ: »ﭼﺮا اﻳﻨﭽﻨﻴﻦ ﻣﻀﻄﺮﺑﻴﺪ؟ ﭼﺮا ﺷﮏ و ﺗﺮدﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﻮد راﻩ ﻣﯽدهﻴﺪ؟ ٣٩دﺳﺖ و ﭘﺎﻳﻢ را ﺢ ﮔﻮﺷﺖ و اﺳﺘﺨﻮان ﻧﺪارد ،اﻣﺎ ﺑﻨﮕﺮﻳﺪ .ﺧﻮدم هﺴﺘﻢ! ﺑﻪ ﻣﻦ دﺳﺖ ﺑﺰﻧﻴﺪ و ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ؛ ﺷﺒ ْ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﯽﺑﻴﻨﻴﺪ ﻣﻦ دارم!« ۴٠اﻳﻦ را ﮔﻔﺖ و دﺳﺘﻬﺎ و ﭘﺎهﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﻧﺸﺎن داد.
۴١ﺁﻧﻬﺎ از ﻓﺮط ﺷﺎدﯼ و ﺣﻴﺮت ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎور ﮐﻨﻨﺪ .ﭘﺲ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮردن دارﻳﺪ؟« ۴٢ﺗﮑﻪاﯼ ﻣﺎهﯽ ﺑﺮﻳﺎن ﺑﻪ او دادﻧﺪ۴٣ ،ﺁن را ﮔﺮﻓﺖ و در ﺑﺮاﺑﺮ ﭼﺸﻤﺎن اﻳﺸﺎن ﺧﻮرد. ۴۴ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :اﻳﻦ هﻤﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﻮدم ،ﻣﯽﮔﻔﺘﻢ؛ اﻳﻨﮑﻪ ﺗﻤﺎم ﺁﻧﭽﻪ در ﺗﻮرات ﻣﻮﺳﯽ و ﮐﺘﺐ اﻧﺒﻴﺎ و زﺑﻮر درﺑﺎرۀ ﻣﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺤﻘﻖ ﻳﺎﺑﺪ۴۵ «.ﺳﭙﺲ ،ذهﻨﻬﺎﯼ اﻳﺸﺎن را روﺷﻦ ﺳﺎﺧﺖ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﮐﺘﺐ ﻣﻘﺪس را درﻳﺎﺑﻨﺪ۴۶ .و ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺢ رﻧﺞ ﺧﻮاهﺪ دﻳﺪ و در روز ﺳﻮم از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﻮاهﺪﺧﺎﺳﺖ۴٧ ،و ﺑﻪ ﻧﺎم او ﺗﻮﺑﻪ و ﺁﻣﺮزش ﮔﻨﺎهﺎن ﺑﻪ هﻤﮥ ﻗﻮﻣﻬﺎ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ و ﺷﺮوع ﺁن از اورﺷﻠﻴﻢ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد۴٨ .ﺷﻤﺎ ﺷﺎهﺪان اﻳﻦ اﻣﻮر هﺴﺘﻴﺪ۴٩ .ﻣﻦ ﻣﻮﻋﻮد ﭘﺪر ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﻢ ﻓﺮﺳﺘﺎد؛ ﭘﺲ در اﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ ﺗﺎ ﺁنﮔﺎﻩ ﮐﻪ از اﻋﻠﯽ ﺑﺎ ﻗﺪرت ﺁراﺳﺘﻪ ﺷﻮﻳﺪ«.
ﺻﻌﻮد ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ۵٠ﺳﭙﺲ اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﺑﻴﺮون از ﺷﻬﺮ ﺗﺎ ﻧﺰدﻳﮑﯽ ﺑﻴﺖﻋﻨﻴﺎ ﺑﺮد و دﺳﺘﻬﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮدﻩ ،ﺑﺮﮐﺘﺸﺎن داد؛ ۵١و در هﻤﺎن ﺣﺎل از ﺁﻧﺎن ﺟﺪا ﮔﺸﺘﻪ ،ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺮدﻩ ﺷﺪ۵٢ .اﻳﺸﺎن او را ﭘﺮﺳﺘﺶ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﺎ ﺷﺎدﯼ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﺎزﮔﺸﺘﻨﺪ۵٣ .در ﺁﻧﺠﺎ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ در ﻣﻌﺒﺪ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪﻧﺪ و ﺧﺪا را ﺣﻤﺪ وﺳﭙﺎس ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ.
اﻧﺠﻴﻞ ﻳﻮﺣﻨﺎ ﻳﻮﺣﻨﺎ ١ اﻧﺴﺎن ﺷﺪن ﮐﻼم ١در ﺁﻏﺎز ﮐﻼم ﺑﻮد و ﮐﻼم ﺑﺎ ﺧﺪا ﺑﻮد و ﮐﻼم ،ﺧﺪا ﺑﻮد؛ ٢هﻤﺎن در ﺁﻏﺎز ﺑﺎ ﺧﺪا ﺑﻮد. ٣هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺑﻪواﺳﻄﮥ او ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻣﺪ ،و از هﺮﺁﻧﭽﻪ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻣﺪ ،هﻴﭻﭼﻴﺰ ﺑﺪون او ﭘﺪﻳﺪار ﻧﮕﺸﺖ. ۴در او ﺣﻴﺎت ﺑﻮد و ﺁن ﺣﻴﺎت ،ﻧﻮر ﺁدﻣﻴﺎن ﺑﻮد۵ .اﻳﻦ ﻧﻮر در ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﻣﯽدرﺧﺸﺪ و ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﺁن را درﻧﻴﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ۶ﻣﺮدﯼ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد؛ ﻧﺎﻣﺶ ﻳﺤﻴﯽ ﺑﻮد٧ .او ﺑﺮاﯼ ﺷﻬﺎدت دادن ﺁﻣﺪ ،ﺷﻬﺎدت ﺑﺮ ﺁن ﻧﻮر ،ﺗﺎ هﻤﻪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ او اﻳﻤﺎن ﺁورﻧﺪ٨ .او ﺧﻮ ْد ﺁن ﻧﻮر ﻧﺒﻮد، ﮑﻨَﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻣﺪ ﺗﺎ ﺑﺮ ﺁن ﻧﻮر ﺷﻬﺎدت دهﺪ٩ .ﺁن ﻧﻮر ﺣﻘﻴﻘﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ هﺮ اﻧﺴﺎﻧﯽ روﺷﻨﺎﻳﯽ ﻣﯽاﻓ َ ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﻣﯽﺁﻣﺪ. ١٠او در ﺟﻬﺎن ﺑﻮد ،و ﺟﻬﺎن ﺑﻪواﺳﻄﮥ او ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻣﺪ؛ اﻣّﺎ ﺟﻬﺎن او را ﻧﺸﻨﺎﺧﺖ١١ .ﺑﻪ ﻣُﻠﮏ ﺧﻮﻳﺶ ﺁﻣﺪ ،وﻟﯽ ﻗﻮ ِم ﺧﻮدش او را ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ١٢ .اﻣّﺎ ﺑﻪ هﻤﮥ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ او را ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ ،اﻳﻦ اﻗﺘﺪار را ﺑﺨﺸﻴﺪ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﺪا ﺷﻮﻧﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺑﻪ هﺮﮐﺲ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم او اﻳﻤﺎن ﺶ ﺗﻦ و ﻧﻪ از ﺧﻮاﺳﺘﮥ ﻳﮏ ﻣﺮد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺁورد؛ ١٣ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﻧﻪ ﺑﺎ زادﻧﯽ ﺑﺸﺮﯼ ،ﻧﻪ از ﺧﻮاه ِ از ﺧﺪا زادﻩ ﺷﺪﻧﺪ. ١۴و ﮐﻼم ،اﻧﺴﺎن ﺧﺎﮐﯽ ﺷﺪ و در ﻣﻴﺎن ﻣﺎ ﻣﺴﮑﻦ ﮔﺰﻳﺪ .و ﻣﺎ ﺑﺮ ﺟﻼل او ﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻴﻢ، ﺟﻼﻟﯽ در ﺧﻮر ﺁن ﭘﺴﺮ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﮐﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﭘﺪر ﺁﻣﺪ ،ﭘﺮ از ﻓﻴﺾ و راﺳﺘﯽ١۵ .ﻳﺤﻴﯽ ﺑﺮ او ﺷﻬﺎدت ﻣﯽداد و ﻧﺪا ﻣﯽﮐﺮد ﮐﻪ »اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ درﺑﺎرﻩاش ﮔﻔﺘﻢ› :ﺁن ﮐﻪ ﭘﺲ از ﻣﻦ ﻣﯽﺁﻳﺪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺑﺮﺗﺮﯼ ﻳﺎﻓﺘﻪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از ﻣﻦ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ اﺳﺖ‹١۶ «.از ﭘُﺮﯼ او ﻣﺎ هﻤﻪ ﺑﻬﺮﻩﻣﻨﺪ ﺷﺪﻳﻢ ،ﻓﻴﺾ از ﭘﯽ ﻓﻴﺾ١٧ .زﻳﺮا ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻣﻮﺳﯽ دادﻩ ﺷﺪ ،و
ﻓﻴﺾ و راﺳﺘﯽ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺁﻣﺪ١٨ .هﻴﭻﮐﺲ هﺮﮔﺰ ﺧﺪا را ﻧﺪﻳﺪﻩ اﺳﺖ .اﻣّﺎ ﺁن ﺧﺪاﯼ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﮐﻪ در َﺑ ِﺮ ﭘﺪر اﺳﺖ ،هﻤﺎن او را ﺷﻨﺎﺳﺎﻧﺪ.
ﺷﻬﺎدت ﻳﺤﻴﯽ ١٩اﻳﻦ اﺳﺖ ﺷﻬﺎدت ﻳﺤﻴﯽ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ،ﮐﺎهﻨﺎن و ﻻوﻳﺎن را از اورﺷﻠﻴﻢ ﻧﺰدش ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ ﺗﺎ از او ﺑﭙﺮﺳﻨﺪ ﮐﻪ »ﺗﻮ ﮐﻴﺴﺘﯽ؟« ٢٠او ﻣﻌﺘﺮف ﺷﺪﻩ ،اﻧﮑﺎر ﻧﮑﺮد ،ﺑﻠﮑﻪ اذﻋﺎن داﺷﺖ ﮐﻪ »ﻣﻦ ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻴﺴﺘﻢ٢١ «.ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﭘﺲ ﭼﻪ؟ ﺁﻳﺎ اﻟﻴﺎﺳﯽ؟« ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﻧﻴﺴﺘﻢ«. ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﺁﻳﺎ ﺁن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﯼ؟« ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﻧﻪ!« ٢٢ﺁﻧﮕﺎﻩ او را ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﭘﺲ ﮐﻴﺴﺘﯽ؟ ﺑﮕﻮ ﭼﻪ ﭘﺎﺳﺨﯽ ﺑﺮاﯼ ﻓﺮﺳﺘﻨﺪﮔﺎن ﺧﻮد ﺑﺒﺮﻳﻢ؟ درﺑﺎرۀ ﺧﻮد ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﯽ؟« ٢٣ﻳﺤﻴﯽ ﻃﺒﻖ ﺷﻌْﻴﺎﯼ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺑﻴﺎن ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ: ﺁﻧﭽﻪ ِا َ »ﻣﻦ ﺻﺪاﯼ ﺁن ﻧﺪاﮐﻨﻨﺪﻩ در ﺑﻴﺎﺑﺎﻧﻢ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ، ›راﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ را هﻤﻮار ﺳﺎزﻳﺪ«‹. ٢۴ﺷﻤﺎرﯼ از ﺁن ﻓﺮﺳﺘﺎدﮔﺎن ﮐﻪ از ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ﺑﻮدﻧﺪ٢۵ ،از او ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :اﮔﺮ ﺗﻮ ﻧﻪ ﻣﺴﻴﺤﯽ ،ﻧﻪ اﻟﻴﺎس ،و ﻧﻪ ﺁن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ،ﭘﺲ ﭼﺮا ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻣﯽدهﯽ؟« ٢۶ﻳﺤﻴﯽ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ: »ﻣﻦ ﺑﺎ ﺁب ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻣﯽدهﻢ ،اﻣّﺎ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﮐﺴﯽ اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ او را ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺳﻴﺪ، ٢٧هﻤﺎن ﮐﻪ ﭘﺲ از ﻣﻦ ﻣﯽﺁﻳﺪ و ﻣﻦ ﻻﻳﻖ ﮔﺸﻮدن ﺑﻨﺪ ﮐﻔﺸﺶ ﻧﻴﺴﺘﻢ«. ﻋﻨْﻴﺎ واﻗﻊ در ﺁن ﺳﻮﯼ رود اردن رخ داد ،ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻳﺤﻴﯽ ﺗﻌﻤﻴﺪ ٢٨اﻳﻨﻬﺎ هﻤﻪ در ﺑﻴﺖ َ ﻣﯽداد. ﺑﺮۀ ﺧﺪا ٢٩ﻓﺮداﯼ ﺁن روز ،ﻳﺤﻴﯽ ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ را دﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﻪﺳﻮﻳﺶ ﻣﯽﺁﻳﺪ ،ﮔﻔﺖ» :اﻳﻦ اﺳﺖ ﺑﺮۀ ﺧﺪا ﮐﻪ ﮔﻨﺎﻩ از ﺟﻬﺎن ﺑﺮﻣﯽﮔﻴﺮد! ٣٠اﻳﻦ اﺳﺖ ﺁن ﮐﻪ درﺑﺎرﻩاش ﮔﻔﺘﻢ ›ﭘﺲ از ﻣﻦ ﻣﺮدﯼ ﻣﯽﺁﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺑﺮﺗﺮﯼ ﻳﺎﻓﺘﻪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از ﻣﻦ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ اﺳﺖ٣١ ‹.ﻣﻦ ﺧﻮد ﻧﻴﺰ او را ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺧﺘﻢ ،اﻣّﺎ ﺑﺮاﯼ هﻤﻴﻦ ﺁﻣﺪﻩام و ﺑﺎ ﺁب ﺗﻌﻤﻴﺪ دادﻩام ﮐﻪ او ﺑﺮ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻇﺎهﺮ ﺷﻮد٣٢ «.ﭘﺲ ﻳﺤﻴﯽ ﺷﻬﺎدت دادﻩ ،ﮔﻔﺖ» :روح را دﻳﺪم ﮐﻪ ﭼﻮن ﮐﺒﻮﺗﺮﯼ از ﺁﺳﻤﺎن ﻓﺮود ﺁﻣﺪ و ﺑﺮ او ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ٣٣ .ﻣﻦ ﺧﻮد ﻧﻴﺰ او را ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺧﺘﻢ ،اﻣّﺎ هﻤﺎن ﮐﻪ ﻣﺮا ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺗﺎ ﺑﺎ ﺁب ﺗﻌﻤﻴﺪ دهﻢ ،ﻣﺮا ﮔﻔﺖ› :هﺮﮔﺎﻩ دﻳﺪﯼ روح ﺑﺮ ﮐﺴﯽ ﻓﺮود ﺁﻣﺪ و ﺑﺮ او ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ ،ﺑﺪان او هﻤﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ روحاﻟﻘﺪس ﺗﻌﻤﻴﺪ ﺧﻮاهﺪ داد٣۴ ‹.و ﻣﻦ دﻳﺪﻩام و ﺷﻬﺎدت ﻣﯽدهﻢ ﮐﻪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﭘﺴﺮ ﺧﺪا«.
ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺷﺎﮔﺮدان ﻋﻴﺴﯽ ٣۵ﻓﺮداﯼ ﺁن روز ،دﻳﮕﺮﺑﺎر ﻳﺤﻴﯽ ﺑﺎ دو ﺗﻦ از ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮد٣۶ .او ﺑﺮ ﻋﻴﺴﯽ ﮐﻪ راﻩ ﻣﯽرﻓﺖ ،ﭼﺸﻢ دوﺧﺖ و ﮔﻔﺖ» :اﻳﻦ اﺳﺖ ﺑﺮۀ ﺧﺪا!« ٣٧ﭼﻮن ﺁن دو ﺷﺎﮔﺮد اﻳﻦ ﺳﺨﻦ را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ،از ﭘﯽ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪراﻩ اﻓﺘﺎدﻧﺪ٣٨ .ﻋﻴﺴﯽ روﯼ ﮔﺮداﻧﺪ و دﻳﺪ ﮐﻪ
از ﭘﯽ او ﻣﯽﺁﻳﻨﺪ .اﻳﺸﺎن را ﮔﻔﺖ» :ﭼﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻴﺪ؟« ﮔﻔﺘﻨﺪَ » :رﺑّﯽ )ﻳﻌﻨﯽ اﯼ اﺳﺘﺎد( ،ﮐﺠﺎ ﻣﻨﺰل دارﯼ؟« ٣٩ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ و ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ «.ﭘﺲ رﻓﺘﻨﺪ و دﻳﺪﻧﺪ ﮐﺠﺎ ﻣﻨﺰل دارد و ﺁن روز را ﺑﺎ او ﺑﻪﺳﺮ ﺑﺮدﻧﺪ .ﺁنوﻗﺖ ،ﺳﺎﻋﺖ دهﻢ از روز ﺑﻮد. ۴٠ﻳﮑﯽ از ﺁن دو ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻨﻴﺪن ﺳﺨﻦ ﻳﺤﻴﯽ از ﭘﯽ ﻋﻴﺴﯽ رﻓﺖ ،ﺁﻧﺪرﻳﺎس ،ﺑﺮادر ﺷَﻤﻌﻮن ﭘِﻄﺮُس ﺑﻮد۴١ .او ﻧﺨﺴﺖ ،ﺑﺮادر ﺧﻮد ﺷَﻤﻌﻮن را ﻳﺎﻓﺖ و ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﻣﺎ ﻣﺴﻴﺢ را )ﮐﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺁن ›ﻣﺴﺢ ﺷﺪﻩ‹ اﺳﺖ( ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﻢ۴٢ «،و او را ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮد .ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮ او ن ﭘﺴﺮ ﻳﻮﺣﻨﺎﻳﯽ ،اﻣّﺎ ›ﮐﻴﻔﺎ‹ ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺧﻮاهﯽ ﺷﺪ )ﮐﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺁن ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ و ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ ﺷَﻤﻌﻮ ْ ﺻﺨﺮﻩ اﺳﺖ(«.
دﻋﻮت ﻋﻴﺴﯽ از ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ و َﻧﺘَﻨﺎﺋﻴﻞ ۴٣روز ﺑﻌﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮﺁن ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﻠﻴﻞ ﺑﺮود .او ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ را ﻳﺎﻓﺖ و ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ: ﺻﻴْﺪا ،ﺷﻬﺮ ﺁﻧﺪرﻳﺎس و ﭘِﻄﺮُس ﺑﻮد۴۵ .او َﻧﺘَﻨﺎﺋﻴﻞ »از ﭘﯽ ﻣﻦ ﺑﻴﺎ!« ۴۴ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ اهﻞ ﺑﻴﺖ ِ را ﻳﺎﻓﺖ و ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﺁنﮐﺲ را ﮐﻪ ﻣﻮﺳﯽ در ﺗﻮرات ﺑﺪو اﺷﺎرﻩ ﮐﺮدﻩ ،و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﻧﻴﺰ درﺑﺎرﻩاش ﻧﻮﺷﺘﻪاﻧﺪ ،ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﻢ! او ﻋﻴﺴﯽ ،ﭘﺴﺮ ﻳﻮﺳﻒ ،از ﺷﻬﺮ ﻧﺎﺻﺮﻩ اﺳﺖ!« َ ۴۶ﻧﺘَﻨﺎﺋﻴﻞ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﻣﮕﺮ ﻣﯽﺷﻮد از ﻧﺎﺻﺮﻩ هﻢ ﭼﻴﺰﯼ ﺧﻮب ﺑﻴﺮون ﺑﻴﺎﻳﺪ؟« ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ ﭘﺎﺳﺦ داد: »ﺑﻴﺎ و ﺑﺒﻴﻦ«. ۴٧ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ دﻳﺪ َﻧﺘَﻨﺎﺋﻴﻞ ﺑﻪﺳﻮﻳﺶ ﻣﯽﺁﻳﺪ ،درﺑﺎرﻩاش ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﺮدﯼ اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در او هﻴﭻ ﻓﺮﻳﺐ ﻧﻴﺴﺖ!« َ ۴٨ﻧﺘَﻨﺎﺋﻴﻞ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﻣﺮا از ﮐﺠﺎ ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﯽ؟« ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﭘﻴﺶ از ﺁن ﮐﻪ ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ ﺗﻮ را ﺑﺨﻮاﻧﺪ ،هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ هﻨﻮز زﻳﺮ ﺁن درﺧﺖ اﻧﺠﻴﺮ ﺑﻮدﯼ ،ﺗﻮ را دﻳﺪمَ ۴٩ «.ﻧﺘَﻨﺎﺋﻴﻞ ﭘﺎﺳﺦ داد» :اﺳﺘﺎد ،ﺗﻮ ﭘﺴﺮ ﺧﺪاﻳﯽ! ﺗﻮ ﭘﺎدﺷﺎﻩ اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽ!« ۵٠ﻋﻴﺴﯽ در ﺟﻮاب ﮔﻔﺖ» :ﺁﻳﺎ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ هﻤﻴﻦ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻢ زﻳﺮ ﺁن درﺧﺖ اﻧﺠﻴﺮ ﺗﻮ را دﻳﺪم ،اﻳﻤﺎن ﻣﯽﺁورﯼ؟ از اﻳﻦ ﭘﺲ ،ﭼﻴﺰهﺎﯼ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺧﻮاهﯽ دﻳﺪ«. ۵١ﺳﭙﺲ ﮔﻔﺖ» :ﺁﻣﻴﻦ ،ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺁﺳﻤﺎن را ﮔﺸﻮدﻩ و ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺧﺪا را در ﺣﺎل ﺻﻌﻮد و ﻧﺰول ﺑﺮ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﺧﻮاهﻴﺪ دﻳﺪ«.
ﻳﻮﺣﻨﺎ ٢ ﻣﻌﺠﺰﻩ در ﻋﺮوﺳﯽ ١روز ﺳﻮّم ،در ﻗﺎﻧﺎﯼ ﺟﻠﻴﻞ ﻋﺮوﺳﯽ ﺑﻮد و ﻣﺎدر ﻋﻴﺴﯽ ﻧﻴﺰ در ﺁﻧﺠﺎ ﺣﻀﻮر داﺷﺖ. ب ﮐﻢ ﺁﻣﺪ ،ﻣﺎدر ٢ﻋﻴﺴﯽ و ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻋﺮوﺳﯽ دﻋﻮت ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ٣ .ﭼﻮن ﺷﺮا ْ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :دﻳﮕﺮ ﺷﺮاب ﻧﺪارﻧﺪ!« ۴ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﺑﺎﻧﻮ ،ﻣﺮا ﺑﺎ اﻳﻦ اﻣﺮ ﭼﻪﮐﺎر اﺳﺖ؟ ﺳﺎﻋﺖ ﻣﻦ هﻨﻮز ﻓﺮاﻧﺮﺳﻴﺪﻩ«. ۵ﻣﺎدرش ﺧﺪﻣﺘﮑﺎران را ﮔﻔﺖ» :هﺮﭼﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻮﻳﺪ ،ﺑﮑﻨﻴﺪ۶ «.در ﺁﻧﺠﺎ ﺷﺶ ﺧﻤﺮۀ ﺳﻨﮕﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺁداب ﺗﻄﻬﻴﺮ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻪﮐﺎر ﻣﯽرﻓﺖ ،و هﺮ ﮐﺪام ﮔﻨﺠﺎﻳﺶ دو ﻳﺎ ﺳﻪ ﭘﻴﻤﺎﻧﻪ داﺷﺖ٧ .ﻋﻴﺴﯽ ﺧﺪﻣﺘﮑﺎران را ﮔﻔﺖ» :اﻳﻦ ﺧﻤﺮﻩهﺎ را از ﺁب ﭘﺮ ﮐﻨﻴﺪ «.ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ
را ﻟﺒﺎﻟﺐ ﭘﺮ ﮐﺮدﻧﺪ٨ .ﺳﭙﺲ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺣﺎل اﻧﺪﮐﯽ از ﺁن ﺑﺮﮔﻴﺮﻳﺪ و ﻧﺰد ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺪار ﺑﺒﺮﻳﺪ «.ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮدﻧﺪ٩ .ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺪار ﻧﻤﯽداﻧﺴﺖ ﺁن را از ﮐﺠﺎ ﺁوردﻩاﻧﺪ ،وﻟﯽ ﺧﺪﻣﺘﮑﺎراﻧﯽ ﮐﻪ ﺁب را ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻣﯽداﻧﺴﺘﻨﺪ .او ﭼﻮن ﺁب را ﮐﻪ ﺷﺮاب ﺷﺪﻩ ﺑﻮد، ﭼﺸﻴﺪ ،داﻣﺎد را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ ١٠و ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :هﻤﻪ ﻧﺨﺴﺖ ﺑﺎ ﺷﺮاب ﻧﺎب ﭘﺬﻳﺮاﻳﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﭼﻮن ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺎن ﻣﺴﺖ ﺷﺪﻧﺪ ،ﺷﺮاب ارزاﻧﺘﺮ را ﻣﯽﺁورﻧﺪ؛ اﻣّﺎ ﺗﻮ ﺷﺮاب ﻧﺎب را ﺗﺎ اﻳﻦ دم ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻪاﯼ!« ١١ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ﻋﻴﺴﯽ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺁﻳﺖ ﺧﻮد را در ﻗﺎﻧﺎﯼ ﺟﻠﻴﻞ ﺑﻪﻇﻬﻮر ﺁورد و ﺟﻼل ﺧﻮﻳﺶ را ﺁﺷﮑﺎر ﺳﺎﺧﺖ و ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ. ١٢ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﻣﺎدر و ﺑﺮادران و ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﺑﻪ َﮐﻔَﺮﻧﺎﺣﻮم رﻓﺖ ،و روزهﺎﻳﯽ ﭼﻨﺪ در ﺁﻧﺠﺎ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ.
ﻋﻴﺴﯽ در ﻣﻌﺒﺪ ١٣ﭼﻮن ﻋﻴﺪ ِﭘﺴَﺢ ﻳﻬﻮد ﻧﺰدﻳﮏ ﺑﻮد ،ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ رﻓﺖ١۴ .در ﺻﺤﻦ ﻣﻌﺒﺪ، دﻳﺪ ﮐﻪ ﻋﺪﻩاﯼ ﺑﻪ ﻓﺮوش ﮔﺎو و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ و ﮐﺒﻮﺗﺮ ﻣﺸﻐﻮﻟﻨﺪ ،و ﺻﺮّاﻓﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﻪﮐﺴﺐ ﻧﺸﺴﺘﻪاﻧﺪ١۵ .ﭘﺲ ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪاﯼ از ﻃﻨﺎب ﺳﺎﺧﺖ و هﻤﮥ ﺁﻧﻬﺎ را هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان و ﮔﺎوان، از ﻣﻌﺒﺪ ﺑﻴﺮون راﻧﺪ .و ﺳﮑﻪهﺎﯼ ﺻﺮّاﻓﺎن را ﺑﺮ زﻣﻴﻦ رﻳﺨﺖ و ﺗﺨﺘﻬﺎﻳﺸﺎن را واژﮔﻮن ﮐﺮد١۶ ،و ﮐﺒﻮﺗﺮﻓﺮوﺷﺎن را ﮔﻔﺖ» :اﻳﻨﻬﺎ را از اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻴﺮون ﺑﺮﻳﺪ ،و ﺧﺎﻧﮥ ﭘﺪر ﻣﺮا ﻣﺤﻞ ﮐﺴﺐ ﻣﺴﺎزﻳﺪ!« ١٧ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺷﺎﮔﺮدان او ﺑﻪ ﻳﺎد ﺁوردﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ» :ﻏﻴﺮت ﺑﺮاﯼ ﺧﺎﻧﮥ ﺗﻮ ﻣﺮا ﺧﻮاهﺪ ﺳﻮزاﻧﻴﺪ١٨ «.ﭘﺲ ﻳﻬﻮدﻳﺎن در ﺑﺮاﺑﺮ اﻳﻦ ﻋﻤﻞ او ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﭼﻪ ﺁﻳﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﯽﻧﻤﺎﻳﺎﻧﯽ ﺗﺎ ﺑﺪاﻧﻴﻢ اﺟﺎزۀ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺎرهﺎ را دارﯼ؟« ١٩ﻋﻴﺴﯽ در ﭘﺎﺳﺦ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ: »اﻳﻦ ﻣﻌﺒﺪ را وﻳﺮان ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺳﻪ روزﻩ ﺁن را ﺑﺎز ﺑﺮﭘﺎ ﺧﻮاهﻢ داﺷﺖ٢٠ «.ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺑﻨﺎﯼ اﻳﻦ ﻣﻌﺒﺪ ﭼﻬﻞ و ﺷﺶ ﺳﺎل ﺑﻪﻃﻮل اﻧﺠﺎﻣﻴﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﺣﺎل ﺗﻮ ﻣﯽﺧﻮاهﯽ ﺳﻪ روزﻩ ﺁن را ﺑﺮﭘﺎ ﮐﻨﯽ؟« ٢١ﻟﻴﮑﻦ ﻣﻌﺒﺪﯼ ﮐﻪ او از ﺁن ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻔﺖ ﭘﻴﮑﺮ ﺧﻮدش ﺑﻮد. ٢٢ﭘﺲ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ،ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ اﻳﻦ ﮔﻔﺘﮥ او را ﺑﻪ ﻳﺎد ﺁوردﻩ ،ﺑﻪ ﮐﺘﺐ ﻣﻘﺪّس و ﺳﺨﻨﺎن او اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ. ٢٣در ﻣﺪﺗﯽ ﮐﻪ او ﺑﺮاﯼ ﻋﻴﺪ ِﭘﺴَﺢ در اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﻮد ،ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﺑﺎ دﻳﺪن ﺁﻳﺎﺗﯽ ﮐﻪ از او ﺻﺎدر ﻣﯽﺷﺪ ،ﺑﻪ ﻧﺎم او اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ٢۴ .اﻣّﺎ ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﺮ اﻳﻤﺎﻧﺸﺎن اﻋﺘﻤﺎد ﻧﺒﻮد ،زﻳﺮا هﻤﻪ را ﻣﯽﺷﻨﺎﺧﺖ ٢۵و ﻧﻴﺎزﯼ ﻧﺪاﺷﺖ ﮐﺴﯽ درﺑﺎرۀ اﻧﺴﺎن ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻪ او ﺑﮕﻮﻳﺪ ،زﻳﺮا ﺧﻮد ﻣﯽداﻧﺴﺖ در درون اﻧﺴﺎن ﭼﻴﺴﺖ.
ﻳﻮﺣﻨﺎ ٣ دﻳﺪار ﻋﻴﺴﯽ و ﻧﻴﻘﻮدﻳﻤﻮس ١ﻣﺮدﯼ ﺑﻮد از ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ،ﻧﻴﻘﻮدﻳﻤﻮس ﻧﺎم ،از ﺑﺰرﮔﺎن ﻳﻬﻮد٢ .او ﺷﺒﯽ ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻣﺪ و ﺑﻪ وﯼ ﮔﻔﺖ» :اﺳﺘﺎد! ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﺗﻮ ﻣﻌﻠّﻤﯽ هﺴﺘﯽ ﮐﻪ از ﺳﻮﯼ ﺧﺪا ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ،زﻳﺮا
هﻴﭻﮐﺲ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺁﻳﺎﺗﯽ را ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﯽرﺳﺎﻧﯽ ،ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺁورد ،ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﺧﺪا ﺑﺎ او ﺑﺎﺷﺪ٣ «.ﻋﻴﺴﯽ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :ﺁﻣﻴﻦ ،ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﺗﺎ ﮐﺴﯽ از ﻧﻮ زادﻩ ﻧﺸﻮد، ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا را ﺑﺒﻴﻨﺪ۴ «.ﻧﻴﻘﻮدﻳﻤﻮس ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺳﺎﻟﺨﻮردﻩ اﺳﺖ، ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ زادﻩ ﺷﻮد؟ ﺁﻳﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ دﻳﮕﺮﺑﺎر ﺑﻪ رﺣﻢ ﻣﺎدرش ﺑﺎزﮔﺮدد و ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺁﻳﺪ؟« ۵ﻋﻴﺴﯽ ﺟﻮاب داد» :ﺁﻣﻴﻦ ،ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﺗﺎ ﮐﺴﯽ از ﺁب و روح زادﻩ ﻧﺸﻮد، ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا راﻩ ﻳﺎﺑﺪ۶ .ﺁﻧﭽﻪ از ﺑﺸ ِﺮ ﺧﺎﮐﯽ زادﻩ ﺷﻮد ،ﺑﺸﺮﯼ اﺳﺖ؛ اﻣّﺎ ﺁﻧﭽﻪ از روح زادﻩ ﺷﻮد ،روﺣﺎﻧﯽ اﺳﺖ٧ .ﻋﺠﺐ ﻣﺪار ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﺑﺎﻳﺪ از ﻧﻮ زادﻩ ﺷﻮﻳﺪ! ٨ﺑﺎد هﺮ ﮐﺠﺎ ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﻣﯽوزد؛ ﺻﺪاﯼ ﺁن را ﻣﯽﺷﻨﻮﯼ ،اﻣّﺎ ﻧﻤﯽداﻧﯽ از ﮐﺠﺎ ﻣﯽﺁﻳﺪ و ﺑﻪ ﮐﺠﺎ ﻣﯽرود .ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ هﺮﮐﺲ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ از روح زادﻩ ﺷﻮد٩ «.ﻧﻴﻘﻮدﻳﻤﻮس از او ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﭼﻨﻴﻦ ﭼﻴﺰﯼ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ؟« ١٠ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺗﻮ ﻣﻌﻠّﻢ اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽ و اﻳﻦ ﭼﻴﺰهﺎ را درﻧﻤﯽﻳﺎﺑﯽ؟ ١١ﺁﻣﻴﻦ ،ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﻣﺎ از ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﻢ و ﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ دﻳﺪﻩاﻳﻢ ﺷﻬﺎدت ﻣﯽدهﻴﻢ ،اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ ﺷﻬﺎدﺗﻤﺎن را ﻧﻤﯽﭘﺬﻳﺮﻳﺪ١٢ .اﮔﺮ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ درﺑﺎرۀ اﻣﻮر زﻣﻴﻨﯽ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻢ ﺑﺎور ﻧﮑﺮدﻳﺪ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎور ﺧﻮاهﻴﺪ ﮐﺮد اﮔﺮ از اﻣﻮر ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﮕﻮﻳﻢ؟ ١٣هﻴﭻﮐﺲ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺎﻻ ﻧﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،ﻣﮕﺮ ﺁن ﮐﻪ از ﺁﺳﻤﺎن ﻓﺮود ﺁﻣﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن١۴ .هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﻮﺳﯽ ›ﻣﺎر‹ را در ﺑﻴﺎﺑﺎن ﺑﺮاﻓﺮاﺷﺖ ،ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮاﻓﺮاﺷﺘﻪ ﺷﻮد١۵ ،ﺗﺎ هﺮﮐﻪ ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﺁ َورَد ،ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. »١۶زﻳﺮا ﺧﺪا ﺟﻬﺎن را ﺁﻧﻘﺪر ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺮد ﮐﻪ ﭘﺴﺮ ﻳﮕﺎﻧﮥ ﺧﻮد را داد ﺗﺎ هﺮﮐﻪ ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﺁ َورَد هﻼﮎ ﻧﮕﺮدد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان ﻳﺎﺑﺪ١٧ .زﻳﺮا ﺧﺪا ﭘﺴﺮ را ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﻧﻔﺮﺳﺘﺎد ﺗﺎ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن را ﻣﺤﮑﻮم ﮐﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺗﺎ ﺑﻪواﺳﻄﮥ او ﻧﺠﺎت ﻳﺎﺑﻨﺪ١٨ .هﺮﮐﻪ ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن دارد ﻣﺤﮑﻮم ﻧﻤﯽﺷﻮد ،اﻣّﺎ هﺮﮐﻪ ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﻧﺪارد ،هﻢاﻳﻨﮏ ﻣﺤﮑﻮم ﺷﺪﻩ اﺳﺖ، زﻳﺮا ﺑﻪ ﻧﺎم ﭘﺴﺮ ﻳﮕﺎﻧﮥ ﺧﺪا اﻳﻤﺎن ﻧﻴﺎوردﻩ اﺳﺖ١٩ .و ﻣﺤﮑﻮﻣﻴﺖ در اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻮر ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﺁﻣﺪ ،اﻣّﺎ ﻣﺮدﻣﺎن ﺗﺎرﻳﮑﯽ را ﺑﻴﺶ از ﻧﻮر دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﺪ ،ﭼﺮاﮐﻪ اﻋﻤﺎﻟﺸﺎن ﺑﺪ اﺳﺖ. ٢٠زﻳﺮا هﺮ ﺁن ﮐﻪ ﺑﺪﯼ را ﺑﻪﺟﺎ ﻣﯽﺁورد از ﻧﻮر ﻧﻔﺮت دارد و ﻧﺰد ﻧﻮر ﻧﻤﯽﺁﻳﺪ ،ﻣﺒﺎدا ﮐﺎرهﺎﻳﺶ ﺁﺷﮑﺎر ﺷﺪﻩ ،رﺳﻮا ﮔﺮدد٢١ .اﻣّﺎ ﺁن ﮐﻪ راﺳﺘﯽ را ﺑﻪﻋﻤﻞ ﻣﯽﺁورد ﻧﺰد ﻧﻮر ﻣﯽﺁﻳﺪ ﺗﺎ ﺁﺷﮑﺎر ﺷﻮد ﮐﻪ ﮐﺎرهﺎﻳﺶ ﺑﻪﻳﺎرﯼ ﺧﺪا اﻧﺠﺎم ﺷﺪﻩ اﺳﺖ«.
ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺷﻬﺎدت ﻳﺤﻴﺎﯼ ﺗﻌﻤﻴﺪدهﻨﺪﻩ در ﻣﻮرد ﻋﻴﺴﯽ ٢٢ﭘﺲ از ﺁن ،ﻋﻴﺴﯽ و ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﺑﻪ ﻧﻮاﺣﯽ روﺳﺘﺎﻳﯽ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻬﻮدﻳﻪ رﻓﺘﻨﺪ .او ﻋﻴْﻨﻮن، اﻳﺎﻣﯽ ﭼﻨﺪ در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺎ ﺁﻧﺎن ﺑﻪﺳﺮ ﺑﺮدﻩ ،ﻣﺮدم را ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻣﯽداد٢٣ .ﻳﺤﻴﯽ ﻧﻴﺰ در ِ ﻧﺰدﻳﮏ ﺳﺎﻟﻴﻢ ،ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻣﯽداد ،زﻳﺮا در ﺁﻧﺠﺎ ﺁب ﻓﺮاوان ﺑﻮد و ﻣﺮدم ﺁﻣﺪﻩ ،ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻣﯽﮔﺮﻓﺘﻨﺪ٢۴ .اﻳﻦ ﭘﻴﺶ از ﺁن ﺑﻮد ﮐﻪ ﻳﺤﻴﯽ ﺑﻪ زﻧﺪان ﺑﻴﻔﺘﺪ٢۵ .ﺑﺎرﯼ ،ﺑﻴﻦ ﺷﺎﮔﺮدان ﻳﺤﻴﯽ و ﻳﮏ ﻳﻬﻮدﯼ ﺑﺤﺜﯽ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺁداب ﺗﻄﻬﻴﺮ درﮔﺮﻓﺖ٢۶ .ﭘﺲ ﻧﺰد ﻳﺤﻴﯽ ﺁﻣﺪﻩ ،ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻨﺪ: »اﺳﺘﺎد ،ﺁن ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ در ﺁن ﺳﻮﯼ رود اردن ﺑﻮد ،و ﺗﻮ ﺑﺮ او ﺷﻬﺎدت دادﯼ ،اﮐﻨﻮن ﺧﻮ ْد ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻣﯽدهﺪ و هﻤﮕﺎن ﻧﺰد او ﻣﯽروﻧﺪ٢٧ «.ﻳﺤﻴﯽ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :هﻴﭻﮐﺲ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻪدﺳﺖ ﺁورد ،ﺟﺰ ﺁﻧﭽﻪ از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﻪ او ﻋﻄﺎ ﺷﻮد٢٨ .ﺷﻤﺎ ﺧﻮد ﺷﺎهﺪﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ن داﻣﺎد اﺳﺖ ،اﻣّﺎ ﮔﻔﺘﻢ ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻴﺴﺘﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ او ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩام٢٩ .ﻋﺮوس از ﺁ ِ دوﺳﺖ داﻣﺎد ﮐﻪ در ﮐﻨﺎرﯼ اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻪ او ﮔﻮش ﻣﯽدهﺪ ،از ﺷﻨﻴﺪن ﺻﺪاﯼ داﻣﺎد ﺷﺎدﯼ
ﺑﺴﻴﺎر ﻣﯽﮐﻨﺪ .ﺷﺎدﯼ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ هﻤﻴﻦﮔﻮﻧﻪ ﺑﻪﮐﻤﺎل رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ٣٠ .او ﺑﺎﻳﺪ ارﺗﻘﺎ ﻳﺎﺑﺪ و ﻣﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﮐﻮﭼﮏ ﺷﻮم. »٣١او ﮐﻪ از ﺑﺎﻻ ﻣﯽﺁﻳﺪ ،ﺑﺮﺗﺮ از هﻤﻪ اﺳﺖ ،اﻣّﺎ ﺁن ﮐﻪ از زﻣﻴﻦ اﺳﺖ ،زﻣﻴﻨﯽ اﺳﺖ و از ﭼﻴﺰهﺎﯼ زﻣﻴﻨﯽ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ .او ﮐﻪ از ﺁﺳﻤﺎن ﻣﯽﺁﻳﺪ ،ﺑﺮﺗﺮ از هﻤﻪ اﺳﺖ٣٢ .او ﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ دﻳﺪﻩ و ﺷﻨﻴﺪﻩ اﺳﺖ ﺷﻬﺎدت ﻣﯽدهﺪ ،اﻣّﺎ هﻴﭻﮐﺲ ﺷﻬﺎدﺗﺶ را ﻧﻤﯽﭘﺬﻳﺮد٣٣ .ﺁن ﮐﻪ ﺷﻬﺎدت او را ﻣﯽﭘﺬﻳﺮد ،ﺑﺮ راﺳﺘﯽ ﺧﺪا ﻣُﻬﺮ ﺗﺄﻳﻴﺪ زدﻩ اﺳﺖ٣۴ .زﻳﺮا ﺁنﮐﺲ ﮐﻪ ﺧﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎد ،ﮐﻼم ﺧﺪا را ﺑﻴﺎن ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﭼﺮاﮐﻪ ﺧﺪا روح را ﺑﻪﻣﻴﺰان ﻣﻌﻴﻦ ]ﺑﻪ او[ ﻋﻄﺎ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ٣۵ .ﭘﺪر ،ﺑﻪ ﭘﺴﺮ ﻣِﻬﺮ ﻣﯽورزد و هﻤﻪﭼﻴﺰ را ﺑﻪدﺳﺖ او ﺳﭙﺮدﻩ اﺳﺖ٣۶ .ﺁن ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺴﺮ اﻳﻤﺎن دارد ،ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان دارد؛ اﻣّﺎ ﺁن ﮐﻪ از ﭘﺴﺮ اﻃﺎﻋﺖ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ،ﺣﻴﺎت را ﻧﺨﻮاهﺪ دﻳﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺧﺸﻢ ﺧﺪا ﺑﺮ او ﺑﺮﻗﺮار ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ«.
ﻳﻮﺣﻨﺎ ۴ ﻋﻴﺴﯽ و زن ﺳﺎﻣﺮﯼ ١ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ درﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ﺷﻨﻴﺪﻩاﻧﺪ او ﺑﻴﺶ از ﻳﺤﻴﯽ ﭘﻴﺮو ﻳﺎﻓﺘﻪ ،ﺗﻌﻤﻴﺪﺷﺎن ﻣﯽدهﺪ -٢ﮔﺮﭼﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﻋﻴﺴﯽ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻣﯽدادﻧﺪ ﻧﻪ ﺧﻮدش ٣ -ﻳﻬﻮدﻳﻪ را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺖ و دﻳﮕﺮﺑﺎر رهﺴﭙﺎر ﺟﻠﻴﻞ ﺷﺪ۴ .و ﻣﯽﺑﺎﻳﺴﺖ از ﺳﺎﻣﺮﻩ ﺑﮕﺬرد۵ .ﭘﺲ ﺑﻪ ﺷﻬﺮﯼ از ﺳﺎﻣﺮﻩ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺳﻮﺧﺎر رﺳﻴﺪ ،ﻧﺰدﻳﮏ ﻗﻄﻌﻪ زﻣﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﻳﻌﻘﻮب ﺑﻪ ﭘﺴﺮ ﺧﻮد ﻳﻮﺳﻒ دادﻩ ﺑﻮد۶ .ﭼﺎﻩ ﺖ ﺷﺸﻢ از ﻳﻌﻘﻮب در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻮد و ﻋﻴﺴﯽ ﺧﺴﺘﻪ از ﺳﻔﺮ در ﮐﻨﺎر ﭼﺎﻩ ﻧﺸﺴﺖ .ﺣﺪود ﺳﺎﻋ ِ روز ﺑﻮد. ٧در اﻳﻦ هﻨﮕﺎم ،زﻧﯽ از ﻣﺮدﻣﺎن ﺳﺎﻣﺮﻩ ﺑﺮاﯼ ﺁب ﮐﺸﻴﺪن ﺁﻣﺪ .ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ: »ﺟﺮﻋﻪاﯼ ﺁب ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪﻩ٨ «،زﻳﺮا ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﺑﺮاﯼ ﺗﻬﻴﻪ ﺧﻮراﮎ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ رﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ. ٩زن ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﻮ ﮐﻪ ﻳﻬﻮدﯼ هﺴﺘﯽ ،از ﻣﻦ ﮐﻪ زﻧﯽ ﺳﺎﻣﺮﯼام ﺁب ﻣﯽﺧﻮاهﯽ؟« زﻳﺮا ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﺎ ﺳﺎﻣﺮﻳﺎن ﻣﺮاودﻩ ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ١٠ .ﻋﻴﺴﯽ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :اﮔﺮ ﻣﻮهﺒﺖ ﺧﺪا را درﻣﯽﻳﺎﻓﺘﯽ و ﻣﯽداﻧﺴﺘﯽ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ از ﺗﻮ ﺁب ﻣﯽﺧﻮاهﺪ ،ﺗﻮ ﺧﻮد از او ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﯽ ،و ﺑﻪ ﺗﻮ ﺁﺑﯽ زﻧﺪﻩ ﻋﻄﺎ ﻣﯽﮐﺮد١١ «.زن ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﺳﺮورم ،ﺳﻄﻞ ﻧﺪارﯼ و ﭼﺎﻩ ﻋﻤﻴﻖ اﺳﺖ ،ﭘﺲ ﺁب زﻧﺪﻩ از ﮐﺠﺎ ﻣﯽﺁورﯼ؟ ١٢ﺁﻳﺎ ﺗﻮ از ﭘﺪر ﻣﺎ ﻳﻌﻘﻮب ﺑﺰرﮔﺘﺮﯼ ﮐﻪ اﻳﻦ ﭼﺎﻩ را ﺑﻪ ﻣﺎ داد ،و ﺧﻮد و ﭘﺴﺮان و ﮔﻠﻪهﺎﻳﺶ از ﺁن ﻣﯽﺁﺷﺎﻣﻴﺪﻧﺪ؟« ١٣ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :هﺮﮐﻪ از اﻳﻦ ﺁب ﻣﯽﻧﻮﺷﺪ ،ﺑﺎز ﺗﺸﻨﻪ ﻣﯽﺷﻮد١۴ .اﻣّﺎ هﺮﮐﻪ از ﺁن ﺁب ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ او دهﻢ ﺑﻨﻮﺷﺪ ،هﺮﮔﺰ ﺗﺸﻨﻪ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ ،زﻳﺮا ﺁﺑﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﯽدهﻢ در او ﭼﺸﻤﻪاﯼ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان ﺟﻮﺷﺎن اﺳﺖ١۵ «.زن ﮔﻔﺖ» :ﺳﺮورم ،از اﻳﻦ ﺁب ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪﻩ ،ﺗﺎ دﻳﮕﺮ ﺗﺸﻨﻪ ﻧﺸﻮم و ﺑﺮاﯼ ﺁب ﮐﺸﻴﺪن ﺑﻪ اﻳﻨﺠﺎ ﻧﻴﺎﻳﻢ١۶ «.ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮو ،ﺷﻮهﺮت را ﺑﺨﻮان و ﺑﺎزﮔﺮد١٧ «.زن ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺷﻮهﺮ ﻧﺪارم «.ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :راﺳﺖ ﻣﯽﮔﻮﻳﯽ ﮐﻪ ﺷﻮهﺮ ﻧﺪارﯼ١٨ ،زﻳﺮا ﭘﻨﺞ ﺷﻮهﺮ داﺷﺘﻪاﯼ و ﺁن ﮐﻪ هﻢاﮐﻨﻮن دارﯼ ،ﺷﻮهﺮت ﻧﻴﺴﺖ .ﺁﻧﭽﻪ ﮔﻔﺘﯽ راﺳﺖ اﺳﺖ!« ١٩زن ﮔﻔﺖ» :ﺳﺮورم، ﻣﯽﺑﻴﻨﻢ ﮐﻪ ﻧﺒﯽ هﺴﺘﯽ٢٠ .ﭘﺪران ﻣﺎ در اﻳﻦ ﮐﻮﻩ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ،اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﺪ ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ در ﺁن ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﮐﺮد اورﺷﻠﻴﻢ اﺳﺖ٢١ «.ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :اﯼ زن ،ﺑﺎور ﮐﻦ،
زﻣﺎﻧﯽ ﻓﺮا ﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﭘﺪر را ﻧﻪ در اﻳﻦ ﮐﻮﻩ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺧﻮاهﻴﺪ ﮐﺮد ،ﻧﻪ در اورﺷﻠﻴﻢ. ٢٢ﺷﻤﺎ ﺁﻧﭽﻪ را ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺳﻴﺪ ﻣﯽﭘﺮﺳﺘﻴﺪ ،اﻣّﺎ ﻣﺎ ﺁﻧﭽﻪ را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻴﻢ ﻣﯽﭘﺮﺳﺘﻴﻢ ،زﻳﺮا ﻧﺠﺎت ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻗﻮم ﻳﻬﻮد ﻓﺮاهﻢ ﻣﯽﺁﻳﺪ٢٣ .اﻣّﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﻣﯽرﺳﺪ ،و هﻢاﮐﻨﻮن ﻓﺮارﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ ،ﮐﻪ ن راﺳﺘﻴﻦ ،ﭘﺪر را در روح و راﺳﺘﯽ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد ،زﻳﺮا ﭘﺪر ﺟﻮﻳﺎﯼ ﭘﺮﺳﺘﻨﺪﮔﺎ ِ ﭼﻨﻴﻦ ﭘﺮﺳﺘﻨﺪﮔﺎﻧﯽ اﺳﺖ٢۴ .ﺧﺪا روح اﺳﺖ و ﭘﺮﺳﺘﻨﺪﮔﺎﻧﺶ ﺑﺎﻳﺪ او را در روح و راﺳﺘﯽ ﺑﭙﺮﺳﺘﻨﺪ٢۵ «.زن ﮔﻔﺖ» :ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺢ )ﮐﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺁن ›ﻣﺴﺢ ﺷﺪﻩ‹ اﺳﺖ( ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ؛ ﭼﻮن او ﺁﻳﺪ ،هﻤﻪﭼﻴﺰ را ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ ﺑﻴﺎن ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد٢۶ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،هﻤﺎﻧﻢ«. ٢٧هﻤﺎن دم ،ﺷﺎﮔﺮدان ﻋﻴﺴﯽ از راﻩ رﺳﻴﺪﻧﺪ و ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ زﻧﯽ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ .اﻣّﺎ هﻴﭻﻳﮏ ﻧﭙﺮﺳﻴﺪ »ﭼﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﯽ؟« ﻳﺎ »ﭼﺮا ﺑﺎ او ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﯽ؟« ٢٨ﺁﻧﮕﺎﻩ زن ،ﮐﻮزۀ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮ ﺟﺎﯼ ﮔﺬاﺷﺖ و ﺑﻪ ﺷﻬﺮ رﻓﺖ و ﺑﻪ ﻣﺮدم ﮔﻔﺖ»٢٩ :ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﻣﺮدﯼ را ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﮐﻪ هﺮﺁﻧﭽﻪ ﺗﺎ ﮐﻨﻮن ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدم ،ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺎزﮔﻔﺖ .ﺁﻳﺎ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﻴﺴﺖ او ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺎﺷﺪ؟« ٣٠ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ از ﺷﻬﺮ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻩ ،ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ رواﻧﻪ ﺷﺪﻧﺪ. ٣١در اﻳﻦ ﻣﻴﺎن ،ﺷﺎﮔﺮدان از او ﺧﻮاهﺶ ﮐﺮدﻩ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﺳﺘﺎد ،ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺨﻮر«. ٣٢اﻣّﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﺧﻮراﮐﯽ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮردن دارم ﮐﻪ ﺷﻤﺎ از ﺁن ﭼﻴﺰﯼ ﻧﻤﯽداﻧﻴﺪ٣٣ «.ﺷﺎﮔﺮدان ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻣﮕﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﺮاﯼ او ﺧﻮراﮎ ﺁوردﻩ اﺳﺖ؟« ٣۴ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺧﻮراﮎ ﻣﻦ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ارادۀ ﻓﺮﺳﺘﻨﺪۀ ﺧﻮد را ﺑﻪﺟﺎ ﺁورم و ﮐﺎر او را ﺑﻪﮐﻤﺎل رﺳﺎﻧﻢ٣۵ .ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﺳﺨﻦ را ﻧﺸﻨﻴﺪﻩاﻳﺪ ﮐﻪ ›ﭼﻬﺎر ﻣﺎ ْﻩ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻢ درو ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ‹؟ اﻣّﺎ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﭼﺸﻤﺎن ﺧﻮد را ﺑﮕﺸﺎﻳﻴﺪ و ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﮐﻪ هﻢاﮐﻨﻮن ﮐﺸﺘﺰارهﺎ ﺁﻣﺎدۀ درو اﺳﺖ٣۶ .هﻢاﮐﻨﻮن ،دروﮔﺮ ﻣﺰد ﺧﻮد را ﻣﯽﺳﺘﺎﻧﺪ و ﻣﺤﺼﻮﻟﯽ ﺑﺮاﯼ ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان ﮔﺮد ﻣﯽﺁورد ،ﺗﺎ ﮐﺎرﻧﺪﻩ و دروﮐﻨﻨﺪﻩ ﺑﺎ هﻢ ﺷﺎدﻣﺎن ﮔﺮدﻧﺪ٣٧ .در اﻳﻨﺠﺎ اﻳﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺻﺎدق اﺳﺖ ﮐﻪ ›ﻳﮑﯽ ﻣﯽﮐﺎرد و دﻳﮕﺮﯼ ﻣﯽ ِدروَد‹٣٨ .ﻣﻦ ﺷﻤﺎ را ﻓﺮﺳﺘﺎدم ﺗﺎ ﻣﺤﺼﻮﻟﯽ را درو ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ دﺳﺘﺮﻧﺞ ﺧﻮدﺗﺎن ﻧﻴﺴﺖ .دﻳﮕﺮان ﺳﺨﺖ ﮐﺎر ﮐﺮدﻧﺪ و ﺷﻤﺎ دﺳﺘﺮﻧﺞ ﺁﻧﺎن را ﺑﺮداﺷﺖ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ«. ٣٩ﭘﺲ در ﭘﯽ ﺷﻬﺎدت ﺁن زن ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد »هﺮﺁﻧﭽﻪ ﺗﺎ ﮐﻨﻮن ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدم ،ﺑﻪ ﻣﻦ ﻦ ﺁن ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ۴٠ .ﭼﻮن ﺁن ن ﺳﺎﮐ ِ ﺑﺎزﮔﻔﺖ «،ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﺳﺎﻣﺮﻳﺎ ِ ﺳﺎﻣﺮﻳﺎن ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ ،از او ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﻧﺰدﺷﺎن ﺑﻤﺎﻧﺪ .ﭘﺲ دو روز در ﺁﻧﺠﺎ ﻣﺎﻧﺪ. ۴١و ﺑﺴﻴﺎرﯼ دﻳﮕﺮ ﺑﻪﺳﺒﺐ ﺷﻨﻴﺪن ﺳﺨﻨﺎﻧﺶ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ۴٢ .اﻳﺸﺎن ﺑﻪ ﺁن زن ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ: »دﻳﮕﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺳﺨﻦ ﺗﻮ اﻳﻤﺎن ﻧﻤﯽﺁورﻳﻢ ،زﻳﺮا ﺧﻮ ْد ﺳﺨﻨﺎن او را ﺷﻨﻴﺪﻩاﻳﻢ و ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﺮد ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﻧﺠﺎتدهﻨﺪۀ ﻋﺎﻟﻢ اﺳﺖ«.
ﻋﻴﺴﯽ در ﺟﻠﻴﻞ ۴٣ﭘﺲ از ﺁن دو روز ،ﻋﻴﺴﯽ از ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﺟﻠﻴﻞ رﻓﺖ۴۴ ،زﻳﺮا ﺧﻮ ْد ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ »ﻧﺒﯽ را در دﻳﺎر ﺧﻮد ﺣﺮﻣﺘﯽ ﻧﻴﺴﺖ۴۵ «.ﭼﻮن ﺑﻪ ﺟﻠﻴﻞ رﺳﻴﺪ ،ﺟﻠﻴﻠﻴﺎن او را ﺑﮕﺮﻣﯽ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ ،زﻳﺮا ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺮاﯼ ﻋﻴﺪ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ رﻓﺘﻪ و ﺁﻧﭽﻪ را ﻋﻴﺴﯽ در ﺁﻧﺠﺎ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد، دﻳﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ.
ﺷﻔﺎﯼ ﭘﺴﺮ ﻳﮏ درﺑﺎرﯼ ۴۶ﺳﭙﺲ دﻳﮕﺮﺑﺎر ﺑﻪ ﻗﺎﻧﺎﯼ ﺟﻠﻴﻞ رﻓﺖ ،هﻤﺎن ﺟﺎ ﮐﻪ ﺁب را ﺷﺮاب ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد .در ﺁﻧﺠﺎ ﻳﮑﯽ از درﺑﺎرﻳﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﺴﺮﯼ ﺑﻴﻤﺎر در َﮐﻔَﺮﻧﺎﺣﻮم داﺷﺖ۴٧ .ﭼﻮن ﺷﻨﻴﺪ ﻋﻴﺴﯽ از ﻳﻬﻮدﻳﻪ ﺑﻪ ﺟﻠﻴﻞ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﻪ دﻳﺪار او ﺷﺘﺎﻓﺖ و ﺗﻤﻨﺎ ﮐﺮد ﮐﻪ ﻓﺮود ﺁﻳﺪ و ﭘﺴﺮ او را ﺷﻔﺎ دهﺪ ،زﻳﺮا در ﺁﺳﺘﺎﻧﮥ ﻣﺮگ ﺑﻮد۴٨ .ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﺗﺎ ﺁﻳﺎت و ﻋﺠﺎﻳﺐ ﻧﺒﻴﻨﻴﺪ ،اﻳﻤﺎن ﻧﻤﯽﺁورﻳﺪ۴٩ «.ﺁن ﻣﺮد ﮔﻔﺖ» :ﺳﺮورم ،ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﻓﺮزﻧﺪم ﺑﻤﻴﺮد ،ﺑﻴﺎ۵٠ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮو؛ ﭘﺴﺮت زﻧﺪﻩ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ «.ﺁن ﻣﺮد ﮐﻼم ﻋﻴﺴﯽ را ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ و ﺑﻪراﻩ اﻓﺘﺎد. ۵١هﻨﻮز در راﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧﺪﻣﺘﮑﺎراﻧﺶ ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺒﺎل او ﺁﻣﺪﻩ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﭘﺴﺮت زﻧﺪﻩ و ﺗﻨﺪرﺳﺖ اﺳﺖ۵٢ «.از ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺮﺳﻴﺪ» :از ﭼﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻬﺒﻮد ﻳﺎﻓﺖ؟« ﮔﻔﺘﻨﺪ» :دﻳﺮوز ،در ﺐ او را رهﺎ ﮐﺮد۵٣ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﺪر درﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ هﻤﺎن ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻮد هﻔﺘﻤﻴﻦ ﺳﺎﻋﺖ روز ﺗ ْ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد» :ﭘﺴﺮت زﻧﺪﻩ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ «.ﭘﺲ ﺧﻮد و هﻤﮥ اهﻞ ﺧﺎﻧﻪاش اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ۵۴ .اﻳﻦ دوّﻣﻴﻦ ﺁﻳﺘﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ از ﻳﻬﻮدﻳﻪ ﺑﻪ ﺟﻠﻴﻞ ﺁﻣﺪ ،ﺑﻪﻇﻬﻮر رﺳﺎﻧﻴﺪ.
ﻳﻮﺣﻨﺎ ۵ ﺷﻔﺎﯼ ﻣﺮد ﻋﻠﻴﻞ ١ﭼﻨﺪﯼ ﺑﻌﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮاﯼ ﻳﮑﯽ از اﻋﻴﺎد ﻳﻬﻮد ،ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ رﻓﺖ٢ .در اورﺷﻠﻴﻢ ،در ﺣﺴْﺪا« ﮔﻮﻳﻨﺪ ﮐﻨﺎر »دروازۀ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ« ﺣﻮﺿﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در زﺑﺎن ﻋﺒﺮاﻧﻴﺎن ﺁن را »ﺑﻴﺖ ِ و ﭘﻨﺞ رواق دارد٣ .در ﺁﻧﻬﺎ ﮔﺮوهﯽ ﺑﺴﻴﺎر از ﻋﻠﻴﻼن ،هﻤﭽﻮن ﮐﻮران ،ﺷﻼن و ﻣﻔﻠﻮﺟﺎن ﻣﯽﺧﻮاﺑﻴﺪﻧﺪ ]و ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺣﺮﮐﺖ ﺁب ﺑﻮدﻧﺪ۴ .زﻳﺮا هﺮ از ﭼﻨﺪﯼ ﻳﮑﯽ از ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺎزل ﻣﯽﺷﺪ و ﺁب را ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽداد؛ اوّﻟﻴﻦ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﭘﺲ از ﺟﻨﺒﺶ ﺁب وارد ﺣﻮض ﻣﯽﺷﺪ ،از هﺮ ﻣﺮﺿﯽ ﮐﻪ داﺷﺖ ﺷﻔﺎ ﻣﯽﻳﺎﻓﺖ[. ۵در ﺁن ﻣﻴﺎن ،ﻣﺮدﯼ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺳﯽ و هﺸﺖ ﺳﺎل زﻣﻴﻨﮕﻴﺮ ﺑﻮد۶ .ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ او را در ﺁﻧﺠﺎ ﺧﻮاﺑﻴﺪﻩ دﻳﺪ و درﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ دﻳﺮﯼ اﺳﺖ ﺑﺪﻳﻦﺣﺎل دﭼﺎر اﺳﺖ ،از او ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﺁﻳﺎ ﻣﯽﺧﻮاهﯽ ﺳﻼﻣﺖ ﺧﻮد را ﺑﺎزﻳﺎﺑﯽ؟« ٧ﻣﺮد ﻋﻠﻴﻞ ﮔﻔﺖ» :ﺳﺮورم ،ﮐﺴﯽ را ﻧﺪارم ﮐﻪ ﭼﻮن ﺁب ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽﺁﻳﺪ ،ﻣﺮا ﺑﻪدرون ﺣﻮض َﺑﺮَد ،و ﺗﺎ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﻣﯽرﺳﺎﻧﻢ، دﻳﮕﺮﯼ ﭘﻴﺶ از ﻣﻦ داﺧﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ٨ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮﺧﻴﺰ ،ﺑﺴﺘﺮ ﺧﻮد را ﺑﺮﮔﻴﺮ و راﻩ ﺑﺮو٩ «.ﺁن ﻣﺮد در هﻤﺎن دم ﺳﻼﻣﺖ ﺧﻮد را ﺑﺎزﻳﺎﻓﺖ و ﺑﺴﺘﺮ ﺧﻮد را ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ ،راﻩ رﻓﺘﻦ ﺁﻏﺎز ﮐﺮد. ﺷﺒّﺎت اﺳﺖ و ﺷﺒّﺎت ﺑﻮد١٠ .ﭘﺲ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻪ ﻣﺮد ﺷﻔﺎ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﻣﺮوز َ ﺁن روزَ ، ﺑﺮ ﺗﻮ ﺟﺎﻳﺰ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺴﺘﺮ ﺧﻮد را ﺣﻤﻞ ﮐﻨﯽ١١ «.او ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺁن ﮐﻪ ﻣﺮا ﺷﻔﺎ داد ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ› ،ﺑﺴﺘﺮت را ﺑﺮﮔﻴﺮ و راﻩ ﺑﺮو‹١٢ «.از او ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﺁن ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﮔﻔﺖ ﺑﺴﺘﺮت را ﺑﺮﮔﻴﺮﯼ و راﻩ ﺑﺮوﯼ ،ﮐﻪ ﺑﻮد؟« ١٣اﻣّﺎ ﻣﺮد ﺷﻔﺎ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻧﻤﯽداﻧﺴﺖ او ﮐﻴﺴﺖ، ﺖ ﺁﻧﺠﺎ ﻧﺎﭘﺪﻳﺪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد. زﻳﺮا ﻋﻴﺴﯽ در ﻣﻴﺎن ﺟﻤﻌﻴ ِ
١۴اﻧﺪﮐﯽ ﺑﻌﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ او را در ﻣﻌﺒﺪ ﻳﺎﻓﺖ و ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﺣﺎل ﮐﻪ ﺳﻼﻣﺖ ﺧﻮد را ﺑﺎزﻳﺎﻓﺘﻪاﯼ ،دﻳﮕﺮ ﮔﻨﺎﻩ ﻣﮑﻦ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺑﺪﺗﺮ دﭼﺎر ﻧﺸﻮﯼ١۵ «.ﺁن ﻣﺮد رﻓﺖ و ﺑﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺁن ﮐﻪ ﻣﺮا ﺷﻔﺎ داد ،ﻋﻴﺴﯽ اﺳﺖ«. ﺷﺒّﺎت دﺳﺖ ﺑﻪ ١۶ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺳﺒﺐ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻋﻴﺴﯽ را ﺁزار ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ،زﻳﺮا در َ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺎرهﺎ ﻣﯽزد١٧ .ﭘﺎﺳﺦ ﻋﻴﺴﯽ اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ »ﭘﺪر ﻣﻦ هﻨﻮز ﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﻢ١٨ «.از هﻤﻴﻦرو ،ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻴﺶ از ﭘﻴﺶ در ﺻﺪد ﻗﺘﻞ او ﺑﺮﺁﻣﺪﻧﺪ ،زﻳﺮا ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﺷﺒّﺎت را ﻣﯽﺷﮑﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺧﺪا را ﻧﻴﺰ ﭘﺪر ﺧﻮد ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ و ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺧﺪا ﺑﺮاﺑﺮ َ ﻣﯽﺳﺎﺧﺖ.
ﻗﺪرت و اﻗﺘﺪار ﭘﺴﺮ ﺧﺪا ١٩ﭘﺎﺳﺦ ﻋﻴﺴﯽ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻮد» :ﺁﻣﻴﻦ ،ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﭘﺴﺮ از ﺧﻮد ﮐﺎرﯼ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﮐﺮد ﻣﮕﺮ ﮐﺎرهﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺑﻴﻨﺪ ﭘﺪرش اﻧﺠﺎم ﻣﯽدهﺪ؛ زﻳﺮا هﺮﭼﻪ ﭘﺪر ﻣﯽﮐﻨﺪ، ﭘﺴﺮ ﻧﻴﺰ ﻣﯽﮐﻨﺪ٢٠ .زﻳﺮا ﭘﺪر ،ﭘﺴﺮ را دوﺳﺖ ﻣﯽدارد و هﺮﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﻪ او ﻣﯽﻧﻤﺎﻳﺎﻧﺪ و ﮐﺎرهﺎﯼ ﺑﺰرﮔﺘﺮ از اﻳﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ او ﺧﻮاهﺪ ﻧﻤﺎﻳﺎﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺷﮕﻔﺖ ﺁﻳﻴﺪ٢١ .زﻳﺮا هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﭘﺪر ﻣﺮدﮔﺎن را ﺑﺮﻣﯽﺧﻴﺰاﻧﺪ و ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺣﻴﺎت ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ ،ﭘﺴﺮ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ هﺮﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ، ﺣﻴﺎت ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ٢٢ .و ﭘﺪر ﺑﺮ ﮐﺴﯽ داورﯼ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻤﺎم ﮐﺎر داورﯼ را ﺑﻪ ﭘﺴﺮ ﺳﭙﺮدﻩ اﺳﺖ٢٣ .ﺗﺎ هﻤﻪ ﭘﺴﺮ را ﺣﺮﻣﺖ ﮔﺬارﻧﺪ ،هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﭘﺪر را ﺣﺮﻣﺖ ﻣﯽﻧﻬﻨﺪ. زﻳﺮا ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﭘﺴﺮ را ﺣﺮﻣﺖ ﻧﻤﯽﮔﺬارد ،ﺑﻪ ﭘﺪرﯼ ﮐﻪ او را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ اﺳﺖ ﻧﻴﺰ ﺣﺮﻣﺖ ﻧﻨﻬﺎدﻩ اﺳﺖ٢۴ .ﺁﻣﻴﻦ ،ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،هﺮﮐﻪ ﮐﻼم ﻣﺮا ﺑﻪ ﮔﻮش ﮔﻴﺮد و ﺑﻪ ﻓﺮﺳﺘﻨﺪۀ ﻣﻦ اﻳﻤﺎن ﺁورد ،ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان دارد و ﺑﻪ داورﯼ ﻧﻤﯽﺁﻳﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ از ﻣﺮگ ﺑﻪ ﺣﻴﺎت ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ٢۵ .ﺁﻣﻴﻦ ،ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،زﻣﺎﻧﯽ ﻓﺮاﻣﯽرﺳﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ هﻢاﮐﻨﻮن اﺳﺖ ،ﮐﻪ ﻣﺮدﮔﺎن ﺻﺪاﯼ ﭘﺴﺮ ﺧﺪا را ﻣﯽﺷﻨﻮﻧﺪ و ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﻮش ﮔﻴﺮﻧﺪ، زﻧﺪﻩ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ٢۶ .زﻳﺮا هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﭘﺪر در ﺧﻮد ﺣﻴﺎت دارد ،ﺑﻪ ﭘﺴﺮ ﻧﻴﺰ ﻋﻄﺎ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺧﻮد ﺣﻴﺎت داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ٢٧ ،و ﺑﻪ او اﻳﻦ اﻗﺘﺪار را ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﮐﻪ داورﯼ ﻧﻴﺰ ﺑﮑﻨﺪ ،زﻳﺮا ﭘﺴ ِﺮ اﻧﺴﺎن اﺳﺖ٢٨ .از اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن در ﺷﮕﻔﺖ ﻣﺒﺎﺷﻴﺪ ،زﻳﺮا زﻣﺎﻧﯽ ﻓﺮاﻣﯽرﺳﺪ ﮐﻪ هﻤﮥ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ در ﻗﺒﺮﻧﺪ ،ﺻﺪاﯼ او را ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﻨﻴﺪ و ﺑﻴﺮون ﺧﻮاهﻨﺪ ﺁﻣﺪ. ٢٩ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﻧﻴﮑﯽ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﺑﺮاﯼ ﻗﻴﺎﻣﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﻴﺎت ﻣﯽاﻧﺠﺎﻣﺪ ،و ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺑﺪﯼ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﺑﺮاﯼ ﻗﻴﺎﻣﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﮑﺎﻓﺎت در ﭘﯽ دارد٣٠ .ﻣﻦ از ﺧﻮد ﮐﺎرﯼ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ ﮐﺮد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﺷﻨﻮم داورﯼ ﻣﯽﮐﻨﻢ و داورﯼ ﻣﻦ ﻋﺎدﻻﻧﻪ اﺳﺖ ،زﻳﺮا در ﭘﯽ اﻧﺠﺎم ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻮد ﻧﻴﺴﺘﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ اﻧﺠﺎم ﺧﻮاﺳﺖ ﻓﺮﺳﺘﻨﺪۀ ﺧﻮد را ﺧﻮاهﺎﻧﻢ.
ﺷﻬﻮد ﻋﻴﺴﯽ »٣١اﮔﺮ ﺧﻮد ﺑﺮ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﺷﻬﺎدت دهﻢ ،ﺷﻬﺎدﺗﻢ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﻧﻴﺴﺖ٣٢ .اﻣّﺎ دﻳﮕﺮﯼ هﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺷﻬﺎدت ﻣﯽدهﺪ و ﻣﯽداﻧﻢ ﺷﻬﺎدﺗﺶ درﺑﺎرۀ ﻣﻦ ﻣﻌﺘﺒﺮ اﺳﺖ٣٣ .اﻟﺒﺘﻪ ﺷﻤﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻧﺰد ﻳﺤﻴﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﺪ و او ﺑﺮ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺷﻬﺎدت داد٣۴ .ﻧﻪ اﻳﻨﮑﻪ ﻣﻦ ﺷﻬﺎدت اﻧﺴﺎن را ﺑﭙﺬﻳﺮم ،ﺑﻠﮑﻪ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن را ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﺗﺎ ﻧﺠﺎت ﻳﺎﺑﻴﺪ٣۵ .او ﭼﺮاﻏﯽ ﺑﻮد ﺳﻮزان و ﻓﺮوزان ،و ﺷﻤﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻴﺪ دﻣﯽ در ﻧﻮرش ﺧﻮش ﺑﺎﺷﻴﺪ٣۶ .اﻣّﺎ ﻣﻦ ﺷﻬﺎدﺗﯽ اﺳﺘﻮارﺗﺮ از
ﺷﻬﺎدت ﻳﺤﻴﯽ دارم ،زﻳﺮا ﮐﺎرهﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﭘﺪر ﺑﻪ ﻣﻦ ﺳﭙﺮدﻩ ﺗﺎ ﺑﻪﮐﻤﺎل رﺳﺎﻧﻢ ،ﻳﻌﻨﯽ هﻤﻴﻦ ﮐﺎرهﺎ ﮐﻪ ﻣﯽﮐﻨﻢ ،ﺧﻮ ْد ﺑﺮ ﻣﻦ ﺷﻬﺎدت ﻣﯽدهﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺮا ﭘﺪر ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ اﺳﺖ٣٧ .و هﻤﺎن ﭘﺪرﯼ ﮐﻪ ﻣﺮا ﻓﺮﺳﺘﺎد ،ﺧﻮ ْد ﺑﺮ ﻣﻦ ﺷﻬﺎدت ﻣﯽدهﺪ .ﺷﻤﺎ هﺮﮔﺰ ﺻﺪاﯼ او را ﻧﺸﻨﻴﺪﻩ و روﯼ او را ﻧﺪﻳﺪﻩاﻳﺪ ٣٨و ﮐﻼم او در ﺷﻤﺎ ﺳﺎﮐﻦ ﻧﻴﺴﺖ ،زﻳﺮا ﺑﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎدۀ او اﻳﻤﺎن ﻧﺪارﻳﺪ٣٩ .ﺷﻤﺎ ﮐﺘﺐ ﻣﻘﺪّس را ﻣﯽﮐﺎوﻳﺪ ،زﻳﺮا ﻣﯽﭘﻨﺪارﻳﺪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺁن ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان دارﻳﺪ ،ﺣﺎل ﺁﻧﮑﻪ هﻤﻴﻦ ﮐﺘﺎﺑﻬﺎ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺷﻬﺎدت ﻣﯽدهﻨﺪ۴٠ .اﻣّﺎ ﻧﻤﯽﺧﻮاهﻴﺪ ﻧﺰد ﻣﻦ ﺁﻳﻴﺪ ﺗﺎ ﺣﻴﺎت ﻳﺎﺑﻴﺪ. »۴١ﺟﻼل از اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﻧﻤﯽﭘﺬﻳﺮم۴٢ ،اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ را ﺧﻮب ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻢ ﮐﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا را در دل ﻧﺪارﻳﺪ۴٣ .ﻣﻦ ﺑﻪ ﻧﺎم ﭘﺪر ﺧﻮد ﺁﻣﺪم ،وﻟﯽ ﺷﻤﺎ ﻣﺮا ﻧﻤﯽﭘﺬﻳﺮﻳﺪ .اﻣّﺎ اﮔﺮ دﻳﮕﺮﯼ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﻮد ﺁﻳﺪ ،او را ﺧﻮاهﻴﺪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ۴۴ .ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﺪ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺟﻼل از ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﯽﭘﺬﻳﺮﻳﺪ ،اﻣّﺎ در ﭘﯽ ﺟﻼﻟﯽ ﮐﻪ از ﺧﺪاﯼ ﻳﮑﺘﺎ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ؟ ۴۵ﻣﭙﻨﺪارﻳﺪ ﻣﻨﻢ ﮐﻪ در ﺣﻀﻮر ﭘﺪ ْر ﺷﻤﺎ را ﻣﺘﻬﻢ ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد؛ ﻣﺘﻬﻢﮐﻨﻨﺪۀ ﺷﻤﺎ ﻣﻮﺳﯽ اﺳﺖ ،هﻤﺎن ﮐﻪ ﺑﻪ او اﻣﻴﺪ ﺑﺴﺘﻪاﻳﺪ۴۶ .زﻳﺮا اﮔﺮ ﻣﻮﺳﯽ را ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻣﯽﮐﺮدﻳﺪ ،ﻣﺮا ﻧﻴﺰ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻣﯽﮐﺮدﻳﺪ، ﭼﺮاﮐﻪ او درﺑﺎرۀ ﻣﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ۴٧ .اﻣّﺎ اﮔﺮ ﻧﻮﺷﺘﻪهﺎﯼ او را ﺑﺎور ﻧﺪارﻳﺪ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺳﺨﻨﺎن ﻣﺮا ﺧﻮاهﻴﺪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ؟«
ﻳﻮﺣﻨﺎ ۶ ﺗﮑﺜﻴﺮ ﭘﻨﺞ ﻧﺎن و دو ﻣﺎهﯽ ١ﭼﻨﺪﯼ ﺑﻌﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁن ﺳﻮﯼ درﻳﺎﭼﮥ ﺟﻠﻴﻞ ﮐﻪ هﻤﺎن درﻳﺎﭼﮥ ﺗﻴﺒِﺮﻳﻪ اﺳﺖ ،رﻓﺖ. ٢ﮔﺮوهﯽ ﺑﺴﻴﺎر از ﭘﯽ او رواﻧﻪ ﺷﺪﻧﺪ ،زﻳﺮا ﺁﻳﺎﺗﯽ را ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻔﺎﯼ ﺑﻴﻤﺎران ﺑﻪﻇﻬﻮر ﻣﯽرﺳﺎﻧﻴﺪ ،دﻳﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ٣ .ﭘﺲ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺗﭙﻪاﯼ ﺑﺮﺁﻣﺪ و ﺑﺎ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻨﺸﺴﺖ. ۴ﻋﻴﺪ ِﭘﺴَﺢ ﻳﻬﻮد ﻧﺰدﻳﮏ ﺑﻮد۵ .ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ و دﻳﺪ ﮐﻪ ﮔﺮوهﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪﺳﻮﻳﺶ ﻣﯽﺁﻳﻨﺪ ،ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ را ﮔﻔﺖ» :از ﮐﺠﺎ ﻧﺎن ﺑﺨﺮﻳﻢ ﺗﺎ اﻳﻨﻬﺎ ﺑﺨﻮرﻧﺪ؟« ۶اﻳﻦ را ﺑﺮاﯼ ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ ،زﻳﺮا ﺧﻮد ﻧﻴﮏ ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﭼﻪ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد٧ .ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ ﭘﺎﺳﺦ داد» :دوﻳﺴﺖ دﻳﻨﺎر ﻧﺎن ﻧﻴﺰ ﮐﻔﺎﻓﺸﺎن ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ،ﺣﺘﯽ اﮔﺮ هﺮ ﻳﮏ ﻓﻘﻂ اﻧﺪﮐﯽ ﺑﺨﻮرﻧﺪ٨ «.ﻳﮑﯽ دﻳﮕﺮ از ﺷﺎﮔﺮدان ﺑﻪ ﻧﺎم ﺁﻧﺪرﻳﺎس ،ﮐﻪ ﺑﺮادر ﺷَﻤﻌﻮن ﭘِﻄﺮُس ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ»٩ :ﭘﺴﺮﮐﯽ اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﻨﺞ ﻧﺎن ﺟﻮ و دو ﻣﺎهﯽ دارد ،اﻣّﺎ اﻳﻦ ﮐﺠﺎ اﻳﻦ ﮔﺮوﻩ را ﮐﻔﺎﻳﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ؟« ١٠ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ: »ﻣﺮدم را ﺑﻨﺸﺎﻧﻴﺪ «.در ﺁﻧﺠﺎ ﺳﺒﺰۀ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻮد .ﭘﺲ اﻳﺸﺎن ﮐﻪ ﻧﺰدﻳﮏ ﭘﻨﺞ هﺰار ﻣﺮد ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ١١ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﻧﺎﻧﻬﺎ را ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ ،و ﭘﺲ از ﺷﮑﺮﮔﺰارﯼ ،ﻣﻴﺎن ﻧﺸﺴﺘﮕﺎن ﺗﻘﺴﻴﻢ ﮐﺮد؛ و ﻣﺎهﻴﻬﺎ را ﻧﻴﺰ ﺑﻪﻗﺪرﯼ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن داد١٢ .ﭼﻮن ﺳﻴﺮ ﺷﺪﻧﺪ، ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﮔﻔﺖ» :ﭘﺎرﻩﻧﺎﻧﻬﺎﯼ ﺑﺎﻗﯽﻣﺎﻧﺪﻩ را ﺟﻤﻊ ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﭼﻴﺰﯼ هﺪر ﻧﺮود١٣ «.ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ را ﮔﺮد ﺁوردﻧﺪ و از ﭘﺎرﻩهﺎﯼ ﺑﺎﻗﯽﻣﺎﻧﺪۀ ﺁن ﭘﻨﺞ ﻧﺎن ﺟﻮ ﮐﻪ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺧﻮردﻩ ﺑﻮدﻧﺪ، دوازدﻩ ﺳﺒﺪ ﭘﺮ ﺷﺪ. ١۴ﻣﺮدم ﺑﺎ دﻳﺪن اﻳﻦ ﺁﻳﺖ ﮐﻪ از ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪﻇﻬﻮر رﺳﻴﺪ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﮐﻪ او هﻤﺎن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﺑﻴﺎﻳﺪ١۵ «.ﻋﻴﺴﯽ ﭼﻮن درﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﻗﺼﺪ دارﻧﺪ او را ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﺑﺰور ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﮐﻨﻨﺪ ،ﺁﻧﺠﺎ را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺖ و ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﮐﻮﻩ رﻓﺖ.
راﻩ رﻓﺘﻦ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮ روﯼ ﺁب ١۶هﻨﮕﺎم ﻏﺮوب ،ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﺑﻪﺳﻮﯼ درﻳﺎ ﻓﺮود ﺁﻣﺪﻧﺪ ١٧و ﺳﻮار ﻗﺎﻳﻖ ﺷﺪﻩ ،ﺑﻪ ﺁن ﺳﻮﯼ درﻳﺎ ،ﺑﻪﺟﺎﻧﺐ َﮐﻔَﺮﻧﺎﺣﻮم رواﻧﻪ ﺷﺪﻧﺪ .هﻮا ﺗﺎرﻳﮏ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،اﻣّﺎ ﻋﻴﺴﯽ هﻨﻮز ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﻧﭙﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﻮد١٨ .در اﻳﻦ ﺣﻴﻦ ،درﻳﺎ ﺑﻪﺳﺒﺐ وزش ﺑﺎدﯼ ﺳﺨﺖ ﺑﻪﺗﻼﻃﻢ ﺁﻣﺪ١٩ .ﭼﻮن ﺑﻪ اﻧﺪازۀ ﺑﻴﺴﺖ و ﭘﻨﺞ ﻳﺎ ﺳﯽ ﭘﺮﺗﺎبﺗﻴﺮ ﭘﺎرو زدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ را دﻳﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ روﯼ درﻳﺎ راﻩ ﻣﯽرود و ﺑﻪ ﻗﺎﻳﻖ ﻧﺰدﻳﮏ ﻣﯽﺷﻮد .ﭘﺲ ﺑﻪ هﺮاس اﻓﺘﺎدﻧﺪ٢٠ .اﻣّﺎ او ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ هﺴﺘﻢ؛ ﻣﺘﺮﺳﻴﺪ٢١ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ او را ﺳﻮار ﻗﺎﻳﻖ ﮐﻨﻨﺪ ،ﮐﻪ ﻗﺎﻳﻖ هﻤﺎن دم ﺑﻪﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻋﺎزﻣﺶ ﺑﻮدﻧﺪ ،رﺳﻴﺪ.
ﻋﻴﺴﯽ ،ﻧﺎن ﺣﻴﺎت ٢٢روز ﺑﻌﺪ ،ﺟﻤﺎﻋﺘﯽ ﮐﻪ ﺁن ﺳﻮﯼ درﻳﺎ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،درﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪﺟﺰ ﻳﮏ ﻗﺎﻳﻖ، ﻗﺎﻳﻘﯽ دﻳﮕﺮ در ﺁﻧﺠﺎ ﻧﺒﻮدﻩ اﺳﺖ ،و ﻧﻴﺰ ﻣﯽداﻧﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﺳﻮار ﺁن ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺑﻪﺗﻨﻬﺎﻳﯽ رﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ٢٣ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻗﺎﻳﻘﻬﺎﯼ دﻳﮕﺮﯼ از ﺗﻴﺒِﺮﻳﻪ ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﻧﺎن ﺧﻮردﻩ ﺑﻮدﻧﺪ٢۴ .ﭼﻮن ﻧﺰدﻳﮏ ﺟﺎﻳﯽ رﺳﻴﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺲ از ﺷﮑﺮﮔﺰار ِ ﻣﺮدم درﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻧﺠﺎﺳﺖ و ﻧﻪ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ،ﺑﺮ ﺁن ﻗﺎﻳﻘﻬﺎ ﺳﻮار ﺷﺪﻧﺪ و در ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ َﮐﻔَﺮﻧﺎﺣﻮم رﻓﺘﻨﺪ. ٢۵ﭼﻮن او را ﺁن ﺳﻮﯼ درﻳﺎ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ،ﺑﻪ وﯼ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﺳﺘﺎد ،ﮐِﯽ ﺑﻪ اﻳﻨﺠﺎ ﺁﻣﺪﯼ؟« ٢۶ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺁﻣﻴﻦ ،ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﻣﺮا ﻣﯽﺟﻮﻳﻴﺪ ﻧﻪ ﺑﻪﺳﺒﺐ ﺁﻳﺎﺗﯽ ﮐﻪ دﻳﺪﻳﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺁن ﻧﺎن ﮐﻪ ﺧﻮردﻳﺪ و ﺳﻴﺮ ﺷﺪﻳﺪ٢٧ .ﮐﺎر ﮐﻨﻴﺪ ،اﻣّﺎ ﻧﻪ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮراﮎ ﻓﺎﻧﯽ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮراﮐﯽ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان ﺑﺎﻗﯽ اﺳﺖ ،ﺧﻮراﮐﯽ ﮐﻪ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﺪ داد .زﻳﺮا ﺑﺮ اوﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاﯼ ﭘﺪر ﻣُﻬﺮ ﺗﺄﻳﻴﺪ زدﻩ اﺳﺖ٢٨ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ از او ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﭼﻪ ﮐﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﮐﺎرهﺎﯼ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪۀ ﺧﺪا را اﻧﺠﺎم دادﻩ ﺑﺎﺷﻴﻢ؟« ٢٩ﻋﻴﺴﯽ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :ﮐﺎر ﭘﺴﻨﺪﻳﺪۀ ﺧﺪا ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎدۀ او اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﺪ٣٠ «.ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﭼﻪ ﺁﻳﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﯽﻧﻤﺎﻳﺎﻧﯽ ﺗﺎ ﺑﺎ دﻳﺪن ﺁن ﺑﻪ ﺗﻮ اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﻢ؟ ﭼﻪ ﻣﯽﮐﻨﯽ؟ ٣١ﭘﺪران ﻣﺎ در ﺑﻴﺎﺑﺎن َﻣﻨّﺎ ﺧﻮردﻧﺪ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ› :او از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺎن داد ﺗﺎ ﺑﺨﻮرﻧﺪ٣٢ «‹.ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺁﻣﻴﻦ ،ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﻣﻮﺳﯽ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﺁن ﻧﺎن را از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﻪ ﺷﻤﺎ داد ،ﺑﻠﮑﻪ ﭘﺪر ﻣﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺎن ﺣﻘﻴﻘﯽ را از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽدهﺪ٣٣ .زﻳﺮا ﻧﺎن ﺧﺪا ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺁﺳﻤﺎن ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ ،ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﺣﻴﺎت ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ٣۴ «.ﭘﺲ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﻳﻦ ﻧﺎن را هﻤﻮارﻩ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺪﻩ٣۵ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ» :ﻧﺎن ﺣﻴﺎت ﻣﻦ هﺴﺘﻢ .هﺮﮐﻪ ﻧﺰد ﻣﻦ ﺁﻳﺪ، هﺮﮔﺰ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﻧﺸﻮد ،و هﺮﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ اﻳﻤﺎن ﺁ َورَد هﺮﮔﺰ ﺗﺸﻨﻪ ﻧﮕﺮدد٣۶ .وﻟﯽ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻢ ،هﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﺮا دﻳﺪﻩاﻳﺪ ،اﻣّﺎ اﻳﻤﺎن ﻧﻤﯽﺁورﻳﺪ٣٧ .هﺮﺁﻧﭽﻪ ﭘﺪر ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺨﺸﺪ ،ﻧﺰد ﻣﻦ ﺁﻳﺪ؛ و ﺁن ﮐﻪ ﻧﺰد ﻣﻦ ﺁﻳﺪ ،او را هﺮﮔﺰ از ﺧﻮد ﻧﺨﻮاهﻢ راﻧﺪ٣٨ .زﻳﺮا از ﺁﺳﻤﺎن ﻓﺮود ﻧﻴﺎﻣﺪﻩام ﺗﺎ ﺑﻪﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻮد ﻋﻤﻞ ﮐﻨﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻣﺪﻩام ﺗﺎ ﺧﻮاﺳﺖ ﻓﺮﺳﺘﻨﺪۀ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻪاﻧﺠﺎم رﺳﺎﻧﻢ٣٩ .و ﺧﻮاﺳﺖ ﻓﺮﺳﺘﻨﺪۀ ﻣﻦ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺁنﮐﺴﺎن ﮐﻪ او ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ، هﻴﭻﻳﮏ را از دﺳﺖ ﻧﺪهﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻧﺎن را در روز ﺑﺎزﭘﺴﻴﻦ ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻢ۴٠ .زﻳﺮا ﺧﻮاﺳﺖ ﭘﺪر ﻣﻦ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ هﺮﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺴﺮ ﺑﻨﮕﺮد و ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﺁ َورَد ،از ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان ﺑﺮﺧﻮردار ﺷﻮد ،و ﻣﻦ در روز ﺑﺎزﭘﺴﻴﻦ او را ﺑﺮﺧﻮاهﻢ ﺧﻴﺰاﻧﻴﺪ«.
۴١ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻳﻬﻮدﻳﺎن درﺑﺎرۀ او هﻤﻬﻤﻪ ﺁﻏﺎز ﮐﺮدﻧﺪ ،ﭼﺮاﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد »ﻣﻨﻢ ﺁن ﻧﺎن ﮐﻪ از ﺁﺳﻤﺎن ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ اﺳﺖ۴٢ «.ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻣﮕﺮ اﻳﻦ ﻣﺮد ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺴﺮ ﻳﻮﺳﻒ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﭘﺪر و ﻣﺎدرش را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻴﻢ؟ ﭘﺲ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ› ،از ﺁﺳﻤﺎن ﻧﺎزل ﺷﺪﻩام‹؟« ۴٣ﻋﻴﺴﯽ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ هﻤﻬﻤﻪ ﻣﮑﻨﻴﺪ۴۴ .هﻴﭻﮐﺲ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻧﺰد ﻣﻦ ﺁﻳﺪ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﭘﺪرﯼ ﮐﻪ ﻣﺮا ﻓﺮﺳﺘﺎد او را ﺟﺬب ﮐﻨﺪ ،و ﻣﻦ در روز ﺑﺎزﭘﺴﻴﻦ او را ﺑﺮﺧﻮاهﻢ ﺧﻴﺰاﻧﻴﺪ. ۴۵در ﮐﺘﺐ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ›هﻤﻪ از ﺧﺪا ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺧﻮاهﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ ‹.ﭘﺲ هﺮﮐﻪ از ﺧﺪا ﺑﺸﻨﻮد و از او ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻳﺎﺑﺪ ،ﻧﺰد ﻣﻦ ﻣﯽﺁﻳﺪ۴۶ .ﻧﻪ اﻳﻨﮑﻪ ﮐﺴﯽ ﭘﺪر را دﻳﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻣﮕﺮ ﺁنﮐﺲ ﮐﻪ از ﺧﺪاﺳﺖ؛ او ﭘﺪر را دﻳﺪﻩ اﺳﺖ۴٧ .ﺁﻣﻴﻦ ،ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،هﺮﮐﻪ اﻳﻤﺎن دارد ،از ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ۴٨ .ﻣﻦ ﻧﺎن ﺣﻴﺎﺗﻢ۴٩ .ﭘﺪران ﺷﻤﺎَ ،ﻣﻨّﺎ را در ﺑﻴﺎﺑﺎن ﺧﻮردﻧﺪ ،و ﺑﺎ اﻳﻦهﻤﻪ ﻣﺮدﻧﺪ۵٠ .اﻣّﺎ ﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ از ﺁﺳﻤﺎن ﻧﺎزل ﻣﯽﺷﻮد ﭼﻨﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ هﺮﮐﻪ از ﺁن ﺧﻮرَد ،ﻧﺨﻮاهﺪ ﻣﺮد۵١ .ﻣﻨﻢ ﺁن ﻧﺎن زﻧﺪﻩ ﮐﻪ از ﺁﺳﻤﺎن ﻧﺎزل ﺷﺪ. هﺮ ﮐﺲ از اﻳﻦ ﻧﺎن ﺑﺨﻮرَد ،ﺗﺎ اﺑﺪ زﻧﺪﻩ ﺧﻮاهﺪ ﻣﺎﻧﺪ .ﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﺮاﯼ ﺣﻴﺎت ﺟﻬﺎن ﻣﯽﺑﺨﺸﻢ ،ﺑﺪن ﻣﻦ اﺳﺖ«. ۵٢ﭘﺲ ﺟﺪاﻟﯽ ﺳﺨﺖ در ﻣﻴﺎن ﻳﻬﻮدﻳﺎن درﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ »اﻳﻦ ﻣﺮد ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺪن ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﺎ ﺗﻮاﻧﺪ داد ﺗﺎ ﺑﺨﻮرﻳﻢ؟« ۵٣ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺁﻣﻴﻦ ،ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﮐﻪ ﺗﺎ ﺑﺪن ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن را ﻧﺨﻮرﻳﺪ و ﺧﻮن او را ﻧﻨﻮﺷﻴﺪ ،در ﺧﻮد ﺣﻴﺎت ﻧﺪارﻳﺪ۵۴ .هﺮﮐﻪ ﺑﺪن ﻣﺮا ﺑﺨﻮرَد و ﺧﻮن ﻣﺮا ﺑﻨﻮﺷﺪ ،ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان دارد ،و ﻣﻦ در روز ﺑﺎزﭘﺴﻴﻦ او را ﺑﺮﺧﻮاهﻢ ﺧﻴﺰاﻧﻴﺪ۵۵ .زﻳﺮا ﺑﺪن ﻣﻦ ﺧﻮردﻧﯽ ﺣﻘﻴﻘﯽ و ﺧﻮﻧﻢ ﺁﺷﺎﻣﻴﺪﻧﯽ ﺣﻘﻴﻘﯽ اﺳﺖ. ۵۶ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺪن ﻣﺮا ﻣﯽﺧﻮرَد و ﺧﻮن ﻣﺮا ﻣﯽﻧﻮﺷﺪ ،در ﻣﻦ ﺳﺎﮐﻦ ﻣﯽﺷﻮد و ﻣﻦ در او. ۵٧هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﭘﺪ ِر زﻧﺪﻩ ﻣﺮا ﻓﺮﺳﺘﺎد و ﻣﻦ ﺑﻪﺳﺒﺐ ﭘﺪر زﻧﺪﻩام ،ﺁن ﮐﻪ ﻣﺮا ﻣﯽﺧﻮرد ﻧﻴﺰ ﺑﻪﺳﺒﺐ ﻣﻦ زﻧﺪﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد۵٨ .اﻳﻦ اﺳﺖ ﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ از ﺁﺳﻤﺎن ﻧﺎزل ﺷﺪ؛ ﻧﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻧﭽﻪ ﭘﺪران ﺷﻤﺎ ﺧﻮردﻧﺪ ،و ﺑﺎ اﻳﻦﺣﺎل ﻣﺮدﻧﺪ؛ ﺑﻠﮑﻪ هﺮ ﮐﺲ از اﻳﻦ ﻧﺎن ﺑﺨﻮرد ،ﺗﺎ اﺑﺪ زﻧﺪﻩ ﺧﻮاهﺪ ﻣﺎﻧﺪ۵٩ «.ﻋﻴﺴﯽ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن را زﻣﺎﻧﯽ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ در ﮐﻨﻴﺴﻪاﯼ در َﮐﻔَﺮﻧﺎﺣﻮم ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽداد.
اﻋﺘﺮاف ﭘِﻄﺮُس ۶٠ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﺷﺎﮔﺮدان او ﺑﺎ ﺷﻨﻴﺪن اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﻳﻦ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺳﺨﺖ اﺳﺖ ،ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺁن را ﺑﭙﺬﻳﺮد؟« ۶١ﻋﻴﺴﯽ ،ﺁﮔﺎﻩ از اﻳﻨﮑﻪ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ در اﻳﻦﺑﺎرﻩ هﻤﻬﻤﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،ﺑﺪﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﺳﺒﺐ ﻟﻐﺰش ﺷﻤﺎ ﻣﯽﺷﻮد؟ ۶٢ﭘﺲ اﮔﺮ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن را ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﻪﺟﺎﯼ ﻧﺨﺴﺖ ﺧﻮد ﺻﻌﻮد ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﭼﻪ ﺧﻮاهﻴﺪ ﮐﺮد؟ ۶٣روح اﺳﺖ ﮐﻪ زﻧﺪﻩ ﻣﯽﮐﻨﺪ؛ ﺟﺴﻢ را ﻓﺎﻳﺪﻩاﯼ ﻧﻴﺴﺖ .ﺳﺨﻨﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻢ ،روح و ﺣﻴﺎت اﺳﺖ۶۴ .اﻣّﺎ ﺑﺮﺧﯽ از ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻤﺎن ﻧﻤﯽﺁورﻧﺪ «.زﻳﺮا ﻋﻴﺴﯽ از ﺁﻏﺎز ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﭼﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ اﻳﻤﺎن ﻧﻤﯽﺁورﻧﺪ و ﮐﻴﺴﺖ ﺁن ﮐﻪ او را ﺗﺴﻠﻴﻢ دﺷﻤﻦ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد۶۵ .ﺳﭙﺲ اﻓﺰود» :از هﻤﻴﻦرو ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ هﻴﭻﮐﺲ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻧﺰد ﻣﻦ ﺁﻳﺪ ،ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﭘﺪر ﺑﻪ او ﻋﻄﺎ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ«. ۶۶از اﻳﻦ زﻣﺎن ،ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ،دﻳﮕﺮ او را هﻤﺮاهﯽ ﻧﮑﺮدﻧﺪ. ۶٧ﭘﺲ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁن دوازدﻩ ﺗﻦ ﮔﻔﺖ» :ﺁﻳﺎ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﯽﺧﻮاهﻴﺪ ﺑﺮوﻳﺪ؟« ۶٨ﺷَﻤﻌﻮن
ﭘِﻄﺮُس ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺳﺮور ﻣﺎ ،ﻧﺰد ﮐﻪ ﺑﺮوﻳﻢ؟ ﺳﺨﻨﺎن ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان ﻧﺰد ﺗﻮﺳﺖ۶٩ .و س ﺧﺪا٧٠ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﻣﮕﺮ ﻣﺎ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ و داﻧﺴﺘﻪاﻳﻢ ﮐﻪ ﺗﻮﻳﯽ ﺁن ﻗﺪّو ِ ﺷﻤﺎ دوازدﻩ ﺗﻦ را ﻣﻦ ﺑﺮﻧﮕﺰﻳﺪﻩام؟ ﺑﺎ اﻳﻦﺣﺎل ،ﻳﮑﯽ از ﺷﻤﺎ اﺑﻠﻴﺴﯽ اﺳﺖ٧١ «.او ﺑﻪ ﺳﺨَﺮﻳﻮﻃﯽ ،اﺷﺎرﻩ ﻣﯽﮐﺮد ،زﻳﺮا او ﮐﻪ ﻳﮑﯽ از ﺁن دوازدﻩ ﺗﻦ ﺑﻮد، ﻳﻬﻮدا ،ﭘﺴﺮ ﺷَﻤﻌﻮن ِا ْ ﭘﺲ از ﭼﻨﺪﯼ ﻋﻴﺴﯽ را ﺗﺴﻠﻴﻢ دﺷﻤﻦ ﻣﯽﮐﺮد.
ﻳﻮﺣﻨﺎ ٧ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﻋﻴﺪ ﺧﻴﻤﻪهﺎ ﻣﯽرود ١ﭘﺲ از اﻳﻦ ،ﻋﻴﺴﯽ ﭼﻨﺪﯼ در ﺟﻠﻴﻞ ﻣﯽﮔﺸﺖ ،زﻳﺮا ﻧﻤﯽﺧﻮاﺳﺖ در ﻳﻬﻮدﻳﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﭼﺮاﮐﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن در ﭘﯽ ﮐﺸﺘﻨﺶ ﺑﻮدﻧﺪ٢ .ﭼﻮن ﻋﻴﺪ »ﺧﻴﻤﻪهﺎ« ﮐﻪ از اﻋﻴﺎد ﻳﻬﻮد ﺑﻮد، ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪ٣ ،ﺑﺮادران ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﻳﻨﺠﺎ را ﺗﺮﮎ ﮐﻦ و ﺑﻪ ﻳﻬﻮدﻳﻪ ﺑﺮو ﺗﺎ ﭘﻴﺮواﻧﺖ ﮐﺎرهﺎﻳﯽ را ﮐﻪ ﻣﯽﮐﻨﯽ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ۴ ،زﻳﺮا هﺮﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮد ،در ﻧﻬﺎن ﮐﺎر ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ .ﺗﻮ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ را ﻣﯽﮐﻨﯽ ،ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﺑﻨﻤﺎ۵ «.زﻳﺮا ﺣﺘﯽ ﺑﺮادراﻧﺶ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﻧﻴﺎوردﻩ ﺑﻮدﻧﺪ۶ .ﭘﺲ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :هﻨﻮز وﻗﺖ ﻣﻦ ﻓﺮاﻧﺮﺳﻴﺪﻩ ،اﻣّﺎ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ هﺮ وﻗﺘﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ اﺳﺖ٧ .ﺟﻬﺎن ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ از ﺷﻤﺎ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﺎﺷﺪ اﻣّﺎ از ﻣﻦ ﻧﻔﺮت دارد ،زﻳﺮا ﻣﻦ ﺷﻬﺎدت ﻣﯽدهﻢ ﮐﻪ ﮐﺎرهﺎﻳﺶ ﺑﺪ اﺳﺖ٨ .ﺷﻤﺎ ﺧﻮد ﺑﺮاﯼ ﻋﻴﺪ ﺑﺮوﻳﺪ ،ﻣﻦ ﻼ[ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻋﻴﺪ ﻧﻤﯽﺁﻳﻢ ،زﻳﺮا وﻗﺖ ﻣﻦ هﻨﻮز ﻓﺮاﻧﺮﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ٩ «.اﻳﻦ را ﮔﻔﺖ و در ]ﻓﻌ ً ﺟﻠﻴﻞ ﻣﺎﻧﺪ. ١٠اﻣّﺎ ﭘﺲ از ﺁن ﮐﻪ ﺑﺮادراﻧﺶ ﺑﺮاﯼ ﺁن ﻋﻴﺪ رﻓﺘﻨﺪ ،ﺧﻮد ﻧﻴﺰ رﻓﺖ ،اﻣّﺎ ﻧﻪ ﺁﺷﮑﺎرا ﺑﻠﮑﻪ در ﻧﻬﺎن١١ .ﭘﺲ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ،هﻨﮕﺎم ﻋﻴﺪ او را ﺟُﺴﺘﻪ ،ﻣﯽﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﺁن ﻣﺮد ﮐﺠﺎﺳﺖ؟« ١٢و درﺑﺎرۀ او ﺑﻴﻦ ﻣﺮدم هﻤﻬﻤﮥ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻮد .ﺑﻌﻀﯽ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻣﺮدﯼ اﺳﺖ ﻧﻴﮏ «.اﻣّﺎ ﺑﻌﻀﯽ دﻳﮕﺮ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻧﻪ! ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺮدم را ﮔﻤﺮاﻩ ﻣﯽﮐﻨﺪ١٣ «.ﻟﻴﮑﻦ ﭼﻮن از ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻣﯽﺗﺮﺳﻴﺪﻧﺪ ،هﻴﭻﮐﺲ درﺑﺎرۀ او ﺁﺷﮑﺎرا ﺳﺨﻦ ﻧﻤﯽﮔﻔﺖ.
ﻣﻨﺸﺄ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﻋﻴﺴﯽ ١۴اﻣّﺎ ﭼﻮن ﻧﻴﻤﯽ از ﻋﻴﺪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد ،ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺻﺤﻦ ﻣﻌﺒﺪ ﺁﻣﺪ و ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ دادن ﺁﻏﺎز ﮐﺮد١۵ .ﻳﻬﻮدﻳﺎن در ﺷﮕﻔﺖ ﺷﺪﻩ ،ﻣﯽﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :اﻳﻦ ﻣﺮد ﮐﻪ ﻋﻠ ِﻢ دﻳﻦ ﻧﻴﺎﻣﻮﺧﺘﻪ، ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ از ﭼﻨﻴﻦ داﻧﺸﯽ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﺎﺷﺪ؟« ١۶ﻋﻴﺴﯽ در ﺟﻮاب اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ: »ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﻣﻦ از ﺧﻮدم ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ از اوﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ اﺳﺖ١٧ .اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﺑﺨﻮاهﺪ ارادۀ او را ﺑﻪﻋﻤﻞ ﺁورد ،درﺧﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ از ﺧﺪاﺳﺖ ﻳﺎ ﻣﻦ از ﺧﻮد ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ١٨ .ﺁن ﮐﻪ از ﺧﻮد ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ ،در ﭘﯽ ﺟﻼل ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ اﺳﺖ ،اﻣّﺎ ﺁن ﮐﻪ ﺧﻮاهﺎن ﺟﻼل ﻓﺮﺳﺘﻨﺪﻩ ﺧﻮﻳﺶ اﺳﺖ ،راﺳﺘﮕﻮﺳﺖ و در او هﻴﭻ ﻧﺎراﺳﺘﯽ ﻧﻴﺴﺖ١٩ .ﺁﻳﺎ ﻣﻮﺳﯽ ﺷﺮﻳﻌﺖ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺪاد؟ اﻣّﺎ هﻴﭻﻳﮏ از ﺷﻤﺎ ﺑﺪان ﻋﻤﻞ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ .از ﭼﻪ رو ﮐﻤﺮ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﻣﻦ ﺑﺴﺘﻪاﻳﺪ؟« ٢٠ﻣﺮدم ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ» :ﺗﻮ دﻳﻮزدﻩاﯼ! ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ در ﭘﯽ ﮐﺸﺘﻦ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ؟« ٢١ﻋﻴﺴﯽ در ﭘﺎﺳﺦ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻳﮏ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﮐﺮدم و ﺷﻤﺎ هﻤﮕﯽ از ﺁن در ﺷﮕﻔﺖ ﺷﺪﻩاﻳﺪ٢٢ .ﻣﻮﺳﯽ ﺣﮑﻢ ﺧﺘﻨﻪ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ داد -اﻟﺒﺘﻪ اﻳﻦ ﻧﻪ از ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻠﮑﻪ از ﭘﺪران ﻗﻮم
ﺷﺒّﺎت ﻧﻴﺰ ﭘﺴﺮان را ﺧﺘﻨﻪ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ٢٣ .ﭘﺲ اﮔﺮ اﻧﺴﺎن در ﺑﻮد -و ﺑﺮ اﻳﻦ ﭘﺎﻳﻪ ،در روز َ ﺷﺒّﺎت ﻧﻴﺰ ﺧﺘﻨﻪ ﻣﯽﺷﻮد ﺗﺎ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻣﻮﺳﯽ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﻧﺸﻮد ،ﭼﺮا ﺧﺸﻤﮕﻴﻨﻴﺪ از اﻳﻨﮑﻪ روز َ ﺷﺒّﺎت ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺑﺨﺸﻴﺪم؟ ٢۴ﺑﻪ ﻇﺎهﺮ داورﯼ ﻣﮑﻨﻴﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻤﺎم ﺑﺪن اﻧﺴﺎﻧﯽ را در روز َ ﺑﺤﻖ داورﯼ ﮐﻨﻴﺪ«.
واﮐﻨﺶ ﻣﺮدم ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺎن ﻋﻴﺴﯽ ٢۵ﭘﺲ ،ﺑﺮﺧﯽ از اورﺷﻠﻴﻤﻴﺎن ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺁﻳﺎ اﻳﻦ هﻤﺎن ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻗﺼﺪ ﮐﺸﺘﻨﺶ دارﻧﺪ؟ ٢۶ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺁﺷﮑﺎرا ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ و ﺑﺪو هﻴﭻ ﻧﻤﯽﮔﻮﻳﻨﺪ! ﺁﻳﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺰرﮔﺎن ﻗﻮم ﺑﺮاﺳﺘﯽ درﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ او هﻤﺎن ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ؟ ٢٧ﻣﺎ ﻣﯽداﻧﻴﻢ اﻳﻦ ﻣﺮد از ﮐﺠﺎ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺣﺎل ﺁن ﮐﻪ ﭼﻮن ﻣﺴﻴﺢ ﻇﻬﻮر ﮐﻨﺪ ،ﮐﺴﯽ ﻧﺨﻮاهﺪ داﻧﺴﺖ از ﮐﺠﺎ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ«. ٢٨ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪهﻨﮕﺎم ﺗﻌﻠﻴﻢ در ﻣﻌﺒﺪ ،ﻧﺪا درداد ﮐﻪ» :ﻣﺮا ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻴﺪ و ﻣﯽداﻧﻴﺪ از ﮐﺠﺎﻳﻢ .اﻣّﺎ ﻣﻦ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﻮد ﻧﻴﺎﻣﺪﻩام .او ﮐﻪ ﻣﺮا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ،ﺣﻖ اﺳﺖ؛ و ﺷﻤﺎ او را ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺳﻴﺪ٢٩ .اﻣّﺎ ﻣﻦ او را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻢ ،زﻳﺮا ﻣﻦ از اوﻳﻢ و او ﻣﺮا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ اﺳﺖ«. ٣٠ﭘﺲ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﮔﺮﻓﺘﺎرش ﮐﻨﻨﺪ ،اﻣّﺎ هﻴﭻﮐﺲ ﺑﺮ او دﺳﺖ دراز ﻧﮑﺮد ،ﭼﺮاﮐﻪ ﺳﺎﻋﺖ او هﻨﻮز ﻓﺮاﻧﺮﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮد٣١ .ﺑﺎ اﻳﻦﺣﺎل ،ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﺁن ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺑﺪو اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ .ﺁﻧﺎن ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺁﻳﺎ ﭼﻮن ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻴﺎﻳﺪ ،ﺑﻴﺶ از اﻳﻦ ﻣﺮد ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد؟« ٣٢اﻣّﺎ ﺑﻪ ﮔﻮش ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن رﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﺮدم درﺑﺎرۀ او ﭼﻨﻴﻦ هﻤﻬﻤﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ .ﭘﺲ ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ،ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎن ﻣﻌﺒﺪ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ ﺗﺎ او را ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺳﺎزﻧﺪ٣٣ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :اﻧﺪﮎ زﻣﺎﻧﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ ،و ﺳﭙﺲ ﻧﺰد ﻓﺮﺳﺘﻨﺪۀ ﺧﻮد ﻣﯽروم٣۴ .ﻣﺮا ﺧﻮاهﻴﺪ ﺟُﺴﺖ ،اﻣّﺎ ﻧﺨﻮاهﻴﺪ ﻳﺎﻓﺖ؛ و ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﻦ هﺴﺘﻢ ،ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺁﻣﺪ٣۵ «.ﭘﺲ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﻳﻦ ﻣﺮد ﮐﺠﺎ ﻣﯽﺧﻮاهﺪ ﺑﺮود ﮐﻪ ﻣﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻴﻢ او را ﺑﻴﺎﺑﻴﻢ؟ ﺁﻳﺎ ﻣﯽﺧﻮاهﺪ ﻧﺰد ﻳﻬﻮدﻳﺎ ِ ن ﭘﺮاﮐﻨﺪﻩ در ﻣﻴﺎن ﻳﻮﻧﺎﻧﻴﺎن ﺑﺮود و ﻳﻮﻧﺎﻧﻴﺎن را ﺗﻌﻠﻴﻢ دهﺪ؟ ٣۶ﻣﻘﺼﻮدش ﭼﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﮔﻔﺖ› ،ﻣﺮا ﺧﻮاهﻴﺪ ﺟُﺴﺖ ،اﻣّﺎ ﻧﺨﻮاهﻴﺪ ﻳﺎﻓﺖ؛ و ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﻦ هﺴﺘﻢ ،ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺁﻣﺪ‹؟«
ﺳﺨﻨﺎن ﻋﻴﺴﯽ در روز ﺁﺧﺮ ﻋﻴﺪ ٣٧در روز ﺁﺧﺮ ﮐﻪ روز ﺑﺰرگ ﻋﻴﺪ ﺑﻮد ،ﻋﻴﺴﯽ اﻳﺴﺘﺎد و ﺑﻪ ﺑﺎﻧﮓ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﺪا درداد: »هﺮﮐﻪ ﺗﺸﻨﻪ اﺳﺖ ،ﻧﺰد ﻣﻦ ﺁﻳﺪ و ﺑﻨﻮﺷﺪ٣٨ .هﺮﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ اﻳﻤﺎن ﺁ َورَد ،هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﮐﺘﺎب ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ ،از ﺑﻄﻦ او ﻧﻬﺮهﺎﯼ ﺁب زﻧﺪﻩ روان ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ٣٩ «.اﻳﻦ ﺳﺨﻦ را درﺑﺎرۀ »روح« ﮔﻔﺖ ،ﮐﻪ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﺑﻴﺎورﻧﺪ ،ﺁن را ﺧﻮاهﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ؛ زﻳﺮا »روح« هﻨﻮز ﻋﻄﺎ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮد ،از ﺁنرو ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ هﻨﻮز ﺟﻼل ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد.
اﺧﺘﻼف ﺑﻴﻦ ﻣﺮدم درﺑﺎرۀ ﻋﻴﺴﯽ ۴٠ﺑﺮﺧﯽ از ﺟﻤﺎﻋﺖ ،ﺑﺎ ﺷﻨﻴﺪن اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﺮد هﻤﺎن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻣﻮﻋﻮد اﺳﺖ۴١ «.دﻳﮕﺮان ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :او ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ «.اﻣّﺎ ﮔﺮوهﯽ دﻳﮕﺮ ﻣﯽﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ: »ﻣﮕﺮ ﻣﺴﻴﺢ از ﺟﻠﻴﻞ ﻇﻬﻮر ﻣﯽﮐﻨﺪ؟ ۴٢ﺁﻳﺎ ﮐﺘﺎب ﻧﮕﻔﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺢ از ﻧﺴﻞ داوود
ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد و از ﺑﻴﺖِﻟﺤِﻢ ،دهﮑﺪﻩاﯼ ﮐﻪ داوود در ﺁن ﻣﯽزﻳﺴﺖ ،ﻇﻬﻮر ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد؟« ۴٣ﭘﺲ درﺑﺎرۀ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻴﻦ ﻣﺮدم اﺧﺘﻼف اﻓﺘﺎد۴۴ .ﻋﺪﻩاﯼ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ او را ﮔﺮﻓﺘﺎر ﮐﻨﻨﺪ، اﻣّﺎ هﻴﭻﮐﺲ ﺑﺮ او دﺳﺖ دراز ﻧﮑﺮد.
ﺑﯽاﻳﻤﺎﻧﯽ رهﺒﺮان دﻳﻦ ۴۵ﭘﺲ ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎن ﻣﻌﺒﺪ ﻧﺰد ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ﺑﺎزﮔﺸﺘﻨﺪ .اﻳﺸﺎن از ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﭼﺮا او را ﻧﻴﺎوردﻳﺪ؟« ۴۶ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎن ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ» :ﺗﺎ ﮐﻨﻮن ،ﮐﺴﯽ ﭼﻮن اﻳﻦ ﻣﺮد ﺳﺨﻦ ﻧﮕﻔﺘﻪ اﺳﺖ!« ۴٧ﭘﺲ ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻣﮕﺮ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﻓﺮﻳﺐ ﺧﻮردﻩاﻳﺪ؟ ۴٨ﺁﻳﺎ از ﺑﺰرﮔﺎن ﻗﻮم ﻳﺎ ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ﮐﺴﯽ هﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ ﺑﺎﺷﺪ؟ ۴٩اﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ ﻧﻪ! اﻣّﺎ اﻳﻦ ﻣﺮد ِم ﻋﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﭼﻴﺰﯼ از ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻧﻤﯽداﻧﻨﺪ ،ﻣﻠﻌﻮﻧﻨﺪ«. ۵٠ﻧﻴﻘﻮدﻳﻤﻮس ،ﮐﻪ ﭘﻴﺸﺘﺮ ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ رﻓﺘﻪ و ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ»۵١ :ﺁﻳﺎ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻣﺎ ﮐﺴﯽ را ﻣﺤﮑﻮم ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﺪون اﻳﻨﮑﻪ ﻧﺨﺴﺖ ﺳﺨﻦ او را ﺑﺸﻨﻮد و درﻳﺎﺑﺪ ﭼﻪ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ؟« ۵٢در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻣﮕﺮ ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﺟﻠﻴﻠﯽ هﺴﺘﯽ؟ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﮐﻦ و ﺑﺒﻴﻦ ﮐﻪ هﻴﭻ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﯼ از ﺟﻠﻴﻞ ﺑﺮﻧﺨﺎﺳﺘﻪ اﺳﺖ]۵٣ «.ﺳﭙﺲ هﺮ ﻳﮏ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﺧﻮﻳﺶ رﻓﺘﻨﺪ.
ﻳﻮﺣﻨﺎ ٨ ١اﻣّﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﮐﻮﻩ زﻳﺘﻮن رﻓﺖ.
ﺑﺨﺸﻴﺪن زن زﻧﺎﮐﺎر ٢ﺳﺤﺮﮔﺎهﺎن ،ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎز ﺑﻪ ﺻﺤﻦ ﻣﻌﺒﺪ ﺁﻣﺪ .در ﺁﻧﺠﺎ ﻣﺮدم هﻤﻪ ﺑﺮ وﯼ ﮔﺮد ﺁﻣﺪﻧﺪ؛ و او ﻧﺸﺴﺘﻪ ،ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ اﻳﺸﺎن ﭘﺮداﺧﺖ٣ .در اﻳﻦ هﻨﮕﺎم ،ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ و ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ،زﻧﯽ را ﮐﻪ در ﺣﻴﻦ زﻧﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﺁوردﻧﺪ ،و او را در ﻣﻴﺎن ﻣﺮدم ﺑﻪﭘﺎ داﺷﺘﻪ۴ ،ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﺳﺘﺎد ،اﻳﻦ زن در ﺣﻴﻦ زﻧﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﺪﻩ اﺳﺖ۵ .ﻣﻮﺳﯽ در ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺣﮑﻢ ﮐﺮدﻩ ﮐﻪ اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ زﻧﺎن ﺳﻨﮕﺴﺎر ﺷﻮﻧﺪ .ﺣﺎل ،ﺗﻮ ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﯽ؟« ۶اﻳﻦ را ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺗﺎ او را ﺑﻴﺎزﻣﺎﻳﻨﺪ و ﻣﻮردﯼ ﺑﺮاﯼ ﻣﺘﻬﻢ ﮐﺮدن او ﺑﻴﺎﺑﻨﺪ .اﻣّﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﺳﺮ ﺑﻪ زﻳﺮ اﻓﮑﻨﺪﻩ ،ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺖ ﺧﻮد ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻣﯽﻧﻮﺷﺖ٧ .وﻟﯽ ﭼﻮن ﺁﻧﻬﺎ هﻤﭽﻨﺎن از او ﺳﺆال ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ ﺳﺮ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮد و ﺑﺪﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :از ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ،هﺮ ﺁنﮐﺲ ﮐﻪ ﺑﯽﮔﻨﺎﻩ اﺳﺖ ،ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺳﻨﮓ را ﺑﻪ او ﺑﺰﻧﺪ٨ «.و ﺑﺎز ﺳﺮ ﺑﻪ زﻳﺮ اﻓﮑﻨﺪﻩ ،ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻣﯽﻧﻮﺷﺖ٩ .ﺑﺎ ﺷﻨﻴﺪن اﻳﻦ ﺳﺨﻦ ،ﺁﻧﻬﺎ ﻳﮑﺎﻳﮏ ،از ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﺷﺮوع ﮐﺮدﻩ ،ﺁﻧﺠﺎ را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺘﻨﺪ و ﻋﻴﺴﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪ ،ﺑﺎ ﺁن زن ﮐﻪ در ﻣﻴﺎن اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮد١٠ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺳﺮ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮد و ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :اﯼ زن ،اﻳﺸﺎن ﮐﺠﺎﻳﻨﺪ؟ هﻴﭻﮐﺲ ﺗﻮ را ﻣﺤﮑﻮم ﻧﮑﺮد؟« ١١ﭘﺎﺳﺦ داد» :هﻴﭻﮐﺲ ،اﯼ ﺳﺮورم «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ هﻢ ﺗﻮ را ﻣﺤﮑﻮم ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ .ﺑﺮو و دﻳﮕﺮ ﮔﻨﺎﻩ ﻣﮑﻦ«.
اﻋﺘﺒﺎر ﺷﻬﺎدت ﻋﻴﺴﯽ
١٢ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﯽ دﻳﮕﺮﺑﺎر ﺑﺎ ﻣﺮدم ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻪ ،ﻓﺮﻣﻮد» :ﻣﻦ ﻧﻮر ﺟﻬﺎﻧﻢ .هﺮﮐﻪ از ﻣﻦ ﭘﻴﺮوﯼ ﮐﻨﺪ ،هﺮﮔﺰ در ﺗﺎرﻳﮑﯽ راﻩ ﻧﺨﻮاهﺪ ﭘﻴﻤﻮد ،ﺑﻠﮑﻪ از ﻧﻮ ِر زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮﺧﻮردار ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد١٣ «.ﭘﺲ ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺗﻮ ﺧﻮد ﺑﺮ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﺷﻬﺎدت ﻣﯽدهﯽ ،ﭘﺲ ﺷﻬﺎدﺗﺖ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﻧﻴﺴﺖ١۴ «.ﻋﻴﺴﯽ در ﭘﺎﺳﺦ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :هﺮﭼﻨﺪ ﻣﻦ ﺧﻮد ﺑﺮ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﺷﻬﺎدت ﻣﯽدهﻢ ،وﻟﯽ ﺷﻬﺎدﺗﻢ ﻣﻌﺘﺒﺮ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﻣﯽداﻧﻢ از ﮐﺠﺎ ﺁﻣﺪﻩام و ﺑﻪ ﮐﺠﺎ ﻣﯽروم .اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽداﻧﻴﺪ ﻣﻦ از ﮐﺠﺎ ﺁﻣﺪﻩام و ﺑﻪ ﮐﺠﺎ ﻣﯽروم١۵ .ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﻣﻌﻴﺎرهﺎﯼ اﻧﺴﺎﻧﯽ داورﯼ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ ،اﻣّﺎ ﻣﻦ ﺑﺮ ﮐﺴﯽ داورﯼ ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ١۶ .وﻟﯽ ﺣﺘﯽ اﮔﺮ هﻢ ﺑﮑﻨﻢ ،داورﯼ ﻣﻦ درﺳﺖ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻴﺴﺘﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ ﭘﺪرﯼ ﮐﻪ ﻣﺮا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ اﺳﺖ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﻣﻦ اﺳﺖ١٧ .در ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺷﻤﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺷﻬﺎدت دو ﺷﺎهﺪ ﻣﻌﺘﺒﺮ اﺳﺖ١٨ .ﻣﻦ ﺧﻮد ﺑﺮ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﺷﻬﺎدت ﻣﯽدهﻢ ،و ﭘﺪرﯼ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﻣﺮا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ اﺳﺖ ،ﺑﺮ ﻣﻦ ﺷﻬﺎدت ﻣﯽدهﺪ١٩ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﺪو ﮔﻔﺘﻨﺪ: »ﭘﺪر ﺗﻮ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟« ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﻧﻪ ﻣﺮا ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻴﺪ و ﻧﻪ ﭘﺪر ﻣﺮا .اﮔﺮ ﻣﺮا ﻣﯽﺷﻨﺎﺧﺘﻴﺪ ﭘﺪرم را ﻧﻴﺰ ﻣﯽﺷﻨﺎﺧﺘﻴﺪ٢٠ «.ﻋﻴﺴﯽ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن را ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ در ﺧﺰاﻧﮥ ﻣﻌﺒﺪ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽداد ،ﺑﻴﺎن ﮐﺮد .اﻣّﺎ هﻴﭻﮐﺲ او را ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻧﮑﺮد ،زﻳﺮا ﺳﺎﻋﺖ او هﻨﻮز ﻓﺮاﻧﺮﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮد.
ﮔﻔﺘﺎر ﻋﻴﺴﯽ درﺑﺎرۀ ﻣﺮگ ﺧﻮد ٢١ﺳﭙﺲ دﻳﮕﺮﺑﺎر ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻣﯽروم و ﺷﻤﺎ ﻣﺮا ﺟﺴﺘﺠﻮ ﺧﻮاهﻴﺪ ﮐﺮد ،اﻣّﺎ در ﮔﻨﺎﻩ ﺧﻮﻳﺶ ﺧﻮاهﻴﺪ ﻣﺮد .ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﯽروم ،ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺁﻣﺪ٢٢ «.ﭘﺲ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺁﻳﺎ ﻗﺼﺪ ﮐﺸﺘﻦ ﺧﻮﻳﺶ دارد ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ ›ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﯽروم ،ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺁﻣﺪ‹؟« ٢٣ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺷﻤﺎ از ﭘﺎﻳﻴﻨﻴﺪ ،ﻣﻦ از ﺑﺎﻻ .ﺷﻤﺎ از اﻳﻦ ﺟﻬﺎﻧﻴﺪ ،اﻣّﺎ ﻣﻦ از اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﻧﻴﺴﺘﻢ٢۴ .ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ در ﮔﻨﺎهﺎن ﺧﻮﻳﺶ ﺧﻮاهﻴﺪ ﻣﺮد ،زﻳﺮا اﮔﺮ اﻳﻤﺎن ﻧﻴﺎورﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ هﺴﺘﻢ ،در ﮔﻨﺎهﺎﻧﺘﺎن ﺧﻮاهﻴﺪ ﻣﺮد٢۵ «.ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺗﻮ ﮐﻴﺴﺘﯽ؟« ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :هﻤﺎن ﮐﻪ از ﺁﻏﺎز ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻢ٢۶ .ﺑﺴﻴﺎر ﭼﻴﺰهﺎ دارم ﮐﻪ درﺑﺎرۀ ﺷﻤﺎ ﺑﮕﻮﻳﻢ و ﻣﺤﮑﻮﻣﺘﺎن ﮐﻨﻢ .اﻣّﺎ ﺁن ﮐﻪ ﻣﺮا ﻓﺮﺳﺘﺎد ،ﺑﺮﺣﻖ اﺳﺖ و ﻣﻦ ﺁﻧﭽﻪ را از او ﺷﻨﻴﺪﻩام ،ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﺑﺎزﻣﯽﮔﻮﻳﻢ٢٧ «.ﺁﻧﺎن درﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ از ﭘﺪر ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ. ٢٨ﭘﺲ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺪﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن را ﺑﺮاﻓﺮاﺷﺘﻴﺪ ،درﺧﻮاهﻴﺪ ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ هﺴﺘﻢ و از ﺧﻮد ﮐﺎرﯼ ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻓﻘﻂ ﺁن را ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﭘﺪر ﺑﻪ ﻣﻦ ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ اﺳﺖ. ٢٩و او ﮐﻪ ﻣﺮا ﻓﺮﺳﺘﺎد ،ﺑﺎ ﻣﻦ اﺳﺖ .او ﻣﺮا ﺗﻨﻬﺎ ﻧﮕﺬاﺷﺘﻪ ،زﻳﺮا ﻣﻦ هﻤﻮارﻩ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﻣﺎﻳﮥ ﺧﺸﻨﻮدﯼ اوﺳﺖ ،اﻧﺠﺎم ﻣﯽدهﻢ٣٠ «.ﺑﺎ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن ،ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ.
ﺁزادﯼ راﺳﺘﻴﻦ ٣١ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﮔﻔﺖ» :اﮔﺮ در ﮐﻼم ﻣﻦ ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ ،ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﺷﺎﮔﺮد ﻣﻦ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺑﻮد٣٢ .و ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﻨﺎﺧﺖ ،و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺷﻤﺎ را ﺁزاد ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد٣٣ «.ﺑﻪ او ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ» :ﻣﺎ ﻓﺮزﻧﺪان اﺑﺮاهﻴﻢ هﺴﺘﻴﻢ و هﺮﮔﺰ ﻏﻼم ﮐﺴﯽ ﻧﺒﻮدﻩاﻳﻢ .ﭘﺲ ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﯽ ﺁزاد ﺧﻮاهﻴﻢ ﺷﺪ؟« ٣۴ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد: »ﺁﻣﻴﻦ ،ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﻏﻼم ﮔﻨﺎﻩ اﺳﺖ٣۵ .ﻏﻼم ﺟﺎﻳﮕﺎهﯽ هﻤﻴﺸﮕﯽ در ﺧﺎﻧﻪ ﻧﺪارد ،اﻣّﺎ ﭘﺴﺮ را ﺟﺎﻳﮕﺎهﯽ هﻤﻴﺸﮕﯽ اﺳﺖ٣۶ .ﭘﺲ اﮔﺮ ﭘﺴﺮ ﺷﻤﺎ را ﺁزاد ﮐﻨﺪ ،ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﺁزاد ﺧﻮاهﻴﺪ ﺑﻮد.
ﻓﺮزﻧﺪان راﺳﺘﻴﻦ اﺑﺮاهﻴﻢ »٣٧ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪان اﺑﺮاهﻴﻢاﻳﺪ ،اﻣّﺎ در ﭘﯽ ﮐﺸﺘﻦ ﻣﻦ هﺴﺘﻴﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻼم ﻣﻦ در ﺷﻤﺎ ﺟﺎﻳﯽ ﻧﺪارد٣٨ .ﻣﻦ از ﺁﻧﭽﻪ در ﺣﻀﻮر ﭘﺪر دﻳﺪﻩام ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ و ﺷﻤﺎ ﺁﻧﭽﻪ را از ﭘﺪر ﺧﻮد ﺷﻨﻴﺪﻩاﻳﺪ ،اﻧﺠﺎم ﻣﯽدهﻴﺪ٣٩ «.ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﭘﺪر ﻣﺎ اﺑﺮاهﻴﻢ اﺳﺖ «.ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ: »اﮔﺮ ﻓﺮزﻧﺪان اﺑﺮاهﻴﻢ ﺑﻮدﻳﺪ ،هﻤﭽﻮن اﺑﺮاهﻴﻢ رﻓﺘﺎر ﻣﯽﮐﺮدﻳﺪ۴٠ .اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ در ﭘﯽ ﮐﺸﺘﻦ ﻣﻦ هﺴﺘﻴﺪ؛ و ﻣﻦ ﺁﻧﻢ ﮐﻪ ﺣﻘﻴﻘﺘﯽ را ﮐﻪ از ﺧﺪا ﺷﻨﻴﺪم ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺎزﮔﻔﺘﻢ .اﺑﺮاهﻴﻢ ﭼﻨﻴﻦ رﻓﺘﺎر ﻧﮑﺮد۴١ .ﻟﻴﮑﻦ ﺷﻤﺎ اﻋﻤﺎل ﭘﺪر ﺧﻮد را اﻧﺠﺎم ﻣﯽدهﻴﺪ«.
ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﺪا و ﻓﺮزﻧﺪان اﺑﻠﻴﺲ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻣﺎ ﺣﺮاﻣﺰادﻩ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ! ﻳﮏ ﭘﺪر دارﻳﻢ ﮐﻪ هﻤﺎﻧﺎ ﺧﺪاﺳﺖ۴٢ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :اﮔﺮ ﺧﺪا ﭘﺪر ﺷﻤﺎ ﺑﻮد ،ﻣﺮا دوﺳﺖ ﻣﯽداﺷﺘﻴﺪ ،زﻳﺮا ﻣﻦ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺁﻣﺪﻩام و اﮐﻨﻮن در اﻳﻨﺠﺎ هﺴﺘﻢ .ﻣﻦ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﻮد ﻧﻴﺎﻣﺪﻩام ،ﺑﻠﮑﻪ او ﻣﺮا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ اﺳﺖ۴٣ .از ﭼﻪرو ﺳﺨﻨﺎن ﻣﺮا درﻧﻤﯽﻳﺎﺑﻴﺪ؟ از ﺁنرو ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ ﮐﻼم ﻣﺮا ﺑﭙﺬﻳﺮﻳﺪ۴۴ .ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﭘﺪرﺗﺎن اﺑﻠﻴﺲ ﺗﻌﻠﻖ دارﻳﺪ و در ﭘﻨﺪﯼ اﻧﺠﺎم ﺧﻮاﺳﺘﻪهﺎﯼ اوﻳﻴﺪ .او از ﺁﻏﺎز ﻗﺎﺗﻞ ﺑﻮد و ﺑﺎ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻧﺴﺒﺘﯽ ﻧﺪاﺷﺖ ،زﻳﺮا هﻴﭻ ﺣﻘﻴﻘﺘﯽ در او ﻧﻴﺴﺖ .هﺮ ﮔﺎﻩ دروغ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ ،از ذات ﺧﻮد ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ؛ ﭼﺮاﮐﻪ دروﻏﮕﻮ و ﭘﺪر هﻤﮥ دروﻏﻬﺎﺳﺖ۴۵ .اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ ﺳﺨﻨﻢ را ﺑﺎور ﻧﻤﯽﮐﻨﻴﺪ ،از ﺁنرو ﮐﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ۴۶ .ﮐﺪامﻳﮏ از ﺷﻤﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺮا ﺑﻪ ﮔﻨﺎهﯽ ﻣﺤﮑﻮم ﮐﻨﺪ؟ ﭘﺲ اﮔﺮ ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﭼﺮا ﺳﺨﻨﻢ را ﺑﺎور ﻧﻤﯽﮐﻨﻴﺪ؟ ۴٧ﮐﺴﯽ ﮐﻪ از ﺧﺪاﺳﺖ ،ﮐﻼم ﺧﺪا را ﻣﯽﭘﺬﻳﺮد؛ اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽﭘﺬﻳﺮﻳﺪ ،از ﺁنرو ﮐﻪ از ﺧﺪا ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ«.
ﺑﺮﺗﺮﯼ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮ اﺑﺮاهﻴﻢ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ۴٨ﻳﻬﻮدﻳﺎن در ﭘﺎﺳﺦ او ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺁﻳﺎ درﺳﺖ ﻧﮕﻔﺘﻴﻢ ﮐﻪ ﺳﺎﻣﺮﯼ هﺴﺘﯽ و دﻳﻮ دارﯼ؟« ۴٩ﻋﻴﺴﯽ ﺟﻮاب داد» :ﻣﻦ دﻳﻮزدﻩ ﻧﻴﺴﺘﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ ﭘﺪر ﺧﻮد را ﺣﺮﻣﺖ ﻣﯽدارم ،اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﯽﺣﺮﻣﺘﯽ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ۵٠ .ﻣﻦ در ﭘﯽ ﺟﻼل ﺧﻮد ﻧﻴﺴﺘﻢ .وﻟﯽ ﮐﺴﯽ هﺴﺖ ﮐﻪ در ﭘﯽ ﺁن اﺳﺖ ،و داورﯼ ﺑﺎ اوﺳﺖ۵١ .ﺁﻣﻴﻦ ،ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﮐﻼم ﻣﺮا ﻧﮕﺎﻩ دارد ،ﻣﺮگ را ﺗﺎ ﺑﻪ اﺑﺪ ﻧﺨﻮاهﺪ دﻳﺪ۵٢ «.ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﮐﻨﻮن دﻳﮕﺮ ﻳﻘﻴﻦ داﻧﺴﺘﻴﻢ ﮐﻪ دﻳﻮزدﻩاﯼ! اﺑﺮاهﻴﻢ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﻣﺮدﻧﺪ ،و ﺣﺎل ﺗﻮ ﻣﯽﮔﻮﻳﯽ› ،اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﮐﻼم ﻣﺮا ﻧﮕﺎﻩ دارد ،ﻃﻌﻢ ﻣﺮگ را ﺗﺎ ﺑﻪ اﺑﺪ ﻧﺨﻮاهﺪ ﭼﺸﻴﺪ!‹ ۵٣ﺁﻳﺎ ﺗﻮ از ﭘﺪر ﻣﺎ اﺑﺮاهﻴﻢ هﻢ ﺑﺰرﮔﺘﺮﯼ؟ او ﻣُﺮد ،و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﻧﻴﺰ ﻣﺮدﻧﺪ .ﺧﻮد را ﮐﻪ ﻣﯽﭘﻨﺪارﯼ؟« ۵۴ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ: »اﮔﺮ ﻣﻦ ﺧﻮد را ﺟﻼل دهﻢ ،ﺟﻼل ﻣﻦ ارزﺷﯽ ﻧﺪارد .ﺁن ﮐﻪ ﻣﺮا ﺟﻼل ﻣﯽدهﺪ ،ﭘﺪر ﻣﻦ اﺳﺖ ،هﻤﺎن ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﺪ ،ﺧﺪاﯼ ﻣﺎﺳﺖ۵۵ .هﺮ ﭼﻨﺪ ﺷﻤﺎ او را ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺳﻴﺪ ،اﻣّﺎ ﻣﻦ او را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻢ .اﮔﺮ ﺑﮕﻮﻳﻢ او را ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺳﻢ ،هﻤﭽﻮن ﺷﻤﺎ دروﻏﮕﻮ ﺧﻮاهﻢ ﺑﻮد .اﻣّﺎ ﻣﻦ او را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻢ و ﮐﻼم او را ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽدارم۵۶ .ﭘﺪر ﺷﻤﺎ اﺑﺮاهﻴﻢ ﺷﺎدﯼ ﻣﯽﮐﺮد ﮐﻪ روز ﻣﺮا ﺑﺒﻴﻨﺪ؛ و ﺁن را دﻳﺪ و ﺷﺎدﻣﺎن ﺷﺪ۵٧ «.ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻨﺪ» :هﻨﻮز ﭘﻨﺠﺎﻩ ﺳﺎل ﻧﺪارﯼ و اﺑﺮاهﻴﻢ را دﻳﺪﻩاﯼ؟« ۵٨ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺁﻣﻴﻦ ،ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ،
ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻣﻦ هﺴﺘﻢ!« ۵٩ﭘﺲ ﺳﻨﮓ ﺑﺮداﺷﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺳﻨﮕﺴﺎرش ﮐﻨﻨﺪ ،اﻣّﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﺧﻮد را ﭘﻨﻬﺎن ﮐﺮد و از ﻣﺤﻮﻃﮥ ﻣﻌﺒﺪ ﺑﻴﺮون رﻓﺖ.
ﻳﻮﺣﻨﺎ ٩ ﺷﻔﺎﯼ ﮐﻮر ﻣﺎدرزاد ١در راﻩ ﮐﻪ ﻣﯽرﻓﺖ ،ﮐﻮرﯼ ﻣﺎدرزاد دﻳﺪ٢ .ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ از او ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :اﺳﺘﺎد ،ﮔﻨﺎﻩ از ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﺮد ﮐﻮر ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ؟ از ﺧﻮدش ﻳﺎ از واﻟﺪﻳﻨﺶ؟« ٣ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﻧﻪ از ﺧﻮدش ،و ﻧﻪ از واﻟﺪﻳﻨﺶ؛ ﺑﻠﮑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺪ ﺗﺎ ﮐﺎرهﺎﯼ ﺧﺪا در او ﻧﻤﺎﻳﺎن ﺷﻮد. ۴ﺗﺎ روز اﺳﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﮐﺎرهﺎﯼ ﻓﺮﺳﺘﻨﺪۀ ﺧﻮد را ﺑﻪاﻧﺠﺎم رﺳﺎﻧﻢ؛ ﺷﺐ ﻧﺰدﻳﮏ ﻣﯽﺷﻮد ،ﮐﻪ در ﺁن ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﮐﺎر ﮐﻨﺪ۵ .ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺟﻬﺎن هﺴﺘﻢ ،ﻧﻮر ﺟﻬﺎﻧﻢ۶ «.اﻳﻦ ﺑﮕﻔﺖ وﺁ ِ بدهﺎن ﺑﺮ زﻣﻴﻦ اﻓﮑﻨﺪﻩ ،ﮔِﻞ ﺳﺎﺧﺖ و ﺁن را ﺑﺮ ﭼﺸﻤﺎن ﺁن ﻣﺮد ﻣﺎﻟﻴﺪ ٧و او را ﮔﻔﺖ: »ﺑﺮو و در ﺣﻮض ﺳْﻴﻠﻮﺣﺎ )ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ›ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ‹ اﺳﺖ( ﺷﺴﺘﺸﻮﯼ ﮐﻦ «.ﭘﺲ رﻓﺖ و ﺷﺴﺘﺸﻮﯼ ﮐﺮدﻩ ،از ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻴﻨﺎ ﺑﺎزﮔﺸﺖ. ٨هﻤﺴﺎﻳﮕﺎن و ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭘﻴﺸﺘﺮ او را در ﺣﺎل ﮔﺪاﻳﯽ دﻳﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﻣﮕﺮ اﻳﻦ هﻤﺎن ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﻧﺸﺴﺖ و ﮔﺪاﻳﯽ ﻣﯽﮐﺮد؟« ٩ﺑﻌﻀﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :هﻤﺎن اﺳﺖ«. دﻳﮕﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺷﺒﻴﻪ اوﺳﺖ «.اﻣّﺎ او ﺧﻮد ﺑﻪ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻣﯽﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ هﻤﺎﻧﻢ١٠ «.ﭘﺲ ،از او ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﭼﮕﻮﻧﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﺑﺎز ﺷﺪ؟« ١١ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﻣﺮدﯼ ﻋﻴﺴﯽ ﻧﺎم ،ﮔِﻠﯽ ﺳﺎﺧﺖ و ﺑﺮ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﻣﺎﻟﻴﺪ و ﮔﻔﺖ ›ﺑﻪ ﺣﻮض ﺳْﻴﻠﻮﺣﺎ ﺑﺮو و ﺷﺴﺘﺸﻮﯼ ﮐﻦ ‹.ﭘﺲ رﻓﺘﻪ ،ﺷﺴﺘﺸﻮ ﮐﺮدم و ﺑﻴﻨﺎ ﮔﺸﺘﻢ١٢ «.از او ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :او ﮐﺠﺎﺳﺖ؟« ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﻧﻤﯽداﻧﻢ«. ١٣ﭘﺲ ﺁن ﻣﺮد را ﮐﻪ ﭘﻴﺸﺘﺮ ﮐﻮر ﺑﻮد ،ﻧﺰد ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ﺁوردﻧﺪ١۴ .ﺁن روز ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺷﺒّﺎت ﺑﻮد١۵ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ﻧﻴﺰ از او ﭘﺮس و ﮔِﻞ ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﭼﺸﻤﺎن او را ﺑﺎز ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدَ ، ﺟﻮ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻴﻨﺎﻳﯽ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺑﺮ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﮔِﻞ ﻣﺎﻟﻴﺪ و ﺷﺴﺘﻢ و اﮐﻨﻮن ﺑﻴﻨﺎ ﺷﺪﻩام١۶ «.ﭘﺲ ﺑﻌﻀﯽ ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺁن ﻣﺮد از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﻧﻴﺴﺖ ،زﻳﺮا ﺷﺒّﺎت را ﻧﮕﺎﻩ ﻧﻤﯽدارد «.اﻣّﺎ دﻳﮕﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺷﺨﺼﯽ ﮔﻨﺎهﮑﺎر ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﭼﻨﻴﻦ َ ﺁﻳﺎﺗﯽ ﭘﺪﻳﺪار ﺳﺎزد؟« و ﺑﻴﻦ ﺁﻧﻬﺎ اﺧﺘﻼف اﻓﺘﺎد١٧ .ﭘﺲ دﻳﮕﺮﺑﺎر از ﺁن ﮐﻮر ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﺗﻮ ﺧﻮد درﺑﺎرۀ او ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﯽ؟ زﻳﺮا او ﭼﺸﻤﺎن ﺗﻮ را ﮔﺸﻮد «.ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﯼ اﺳﺖ«. ١٨اﻣّﺎ ﻳﻬﻮدﻳﺎن هﻨﻮز ﺑﺎور ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ او ﮐﻮر ﺑﻮدﻩ و ﺑﻴﻨﺎ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺗﺎ اﻳﻨﮑﻪ واﻟﺪﻳﻨﺶ را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ ١٩و از ﺁﻧﺎن ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﭘﺴﺮ ﺷﻤﺎﺳﺖ ،هﻤﺎن ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﺪ ﻧﺎﺑﻴﻨﺎ زادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ؟ ﭘﺲ ﭼﮕﻮﻧﻪ اﮐﻨﻮن ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺒﻴﻨﺪ؟« ٢٠ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ» :ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﮐﻪ ﭘﺴﺮ ﻣﺎﺳﺖ ،و ﻧﻴﺰ ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﮐﻪ ﻧﺎﺑﻴﻨﺎ ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ٢١ .اﻣّﺎ اﻳﻦ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻴﻨﺎ ﺷﺪﻩ ،و ﻳﺎ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﭼﺸﻤﺎن او را ﮔﺸﻮدﻩ اﺳﺖ ،ﻣﺎ ﻧﻤﯽداﻧﻴﻢ .از ﺧﻮدش ﺑﭙﺮﺳﻴﺪ .او ﺑﺎﻟﻎ اﺳﺖ و ﺧﻮد درﺑﺎرۀ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﺳﺨﻦ ﺧﻮاهﺪ ﮔﻔﺖ٢٢ «.اﻳﺸﺎن از ﺁن ﺳﺒﺐ ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ از ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻣﯽﺗﺮﺳﻴﺪﻧﺪ .زﻳﺮا ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﭘﻴﺸﺘﺮ هﻤﺪاﺳﺘﺎن ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ هﺮ ﮐﺲ اﻋﺘﺮاف ﮐﻨﺪ
ﻋﻴﺴﯽ هﻤﺎن »ﻣﺴﻴﺢ« اﺳﺖ ،او را از ﮐﻨﻴﺴﻪ اﺧﺮاج ﮐﻨﻨﺪ٢٣ .از هﻤﻴﻦرو ﺑﻮد ﮐﻪ واﻟﺪﻳﻨﺶ ﮔﻔﺘﻨﺪ» ،او ﺑﺎﻟﻎ اﺳﺖ؛ از ﺧﻮدش ﺑﭙﺮﺳﻴﺪ«. ٢۴ﭘﺲ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺁن ﻣﺮد را ﮐﻪ ﭘﻴﺸﺘﺮ ﮐﻮر ﺑﻮد ،ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ ،ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺧﺪا را ﺗﺠﻠﻴﻞ ﮐﻦ! ﻣﺎ ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﮐﻪ او ﻣﺮدﯼ ﮔﻨﺎهﮑﺎر اﺳﺖ٢۵ «.ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﮔﻨﺎهﮑﺎر ﺑﻮدﻧﺶ را ﻧﻤﯽداﻧﻢ .ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮏ ﭼﻴﺰ ﻣﯽداﻧﻢ ،و ﺁن اﻳﻨﮑﻪ ﮐﻮر ﺑﻮدم ،و اﮐﻨﻮن ﺑﻴﻨﺎ ﮔﺸﺘﻪام«. ٢۶ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﺑﺎ ﺗﻮ ﭼﻪ ﮐﺮد؟ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ را ﮔﺸﻮد؟« ٢٧ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻢ ،اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ ﮔﻮش ﻧﻤﯽدهﻴﺪ؛ ﭼﺮا ﻣﯽﺧﻮاهﻴﺪ دوﺑﺎرﻩ ﺑﺸﻨﻮﻳﺪ؟ ﻣﮕﺮ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﯽﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﺎﮔﺮد او ﺷﻮﻳﺪ؟« ٢٨اﻳﺸﺎن دﺷﻨﺎﻣﺶ دادﻩ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺗﻮ ﺧﻮد ﺷﺎﮔﺮد اوﻳﯽ! ﻣﺎ ﺷﺎﮔﺮد ﻣﻮﺳﺎﻳﻴﻢ٢٩ .ﻣﺎ ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﺎ ﻣﻮﺳﯽ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ .اﻣّﺎ اﻳﻦ ﺷﺨﺺ ،ﻧﻤﯽداﻧﻴﻢ از ﮐﺠﺎﺳﺖ٣٠ «.ﺁن ﻣﺮد در ﭘﺎﺳﺦ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺷﮕﻔﺘﺎ! ﺑﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﭼﺸﻤﺎن ﻣﺮا ﮔﺸﻮدﻩ، ﻧﻤﯽداﻧﻴﺪ از ﮐﺠﺎﺳﺖ٣١ .وﻟﯽ ﻣﺎ ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﮐﻪ ﺧﺪا دﻋﺎﯼ ﮔﻨﺎهﮑﺎران را ﻧﻤﯽﺷﻨﻮد ،اﻣّﺎ اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺧﺪاﺗﺮس ﺑﺎﺷﺪ و ﺧﻮاﺳﺖ او را ﺑﻪﺟﺎ ﺁورد ،ﺧﺪا دﻋﺎﯼ او را ﻣﯽﺷﻨﻮد٣٢ .از ﺁﻏﺎز ﺟﻬﺎن ﺗﺎ ﮐﻨﻮن ﺷﻨﻴﺪﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﭼﺸﻤﺎن ﮐﻮرﯼ ﻣﺎدرزاد را ﮔﺸﻮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ٣٣ .اﮔﺮ اﻳﻦ ﻣﺮد از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﻧﺒﻮد ،ﮐﺎرﯼ از وﯼ ﺑﺮﻧﻤﯽﺁﻣﺪ٣۴ «.اﻳﺸﺎن در ﭘﺎﺳﺦ او ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺗﻮ ﺳﺮاﭘﺎ در ﮔﻨﺎﻩ زادﻩ ﺷﺪﻩاﯼ .ﺣﺎل ،ﻣﺎ را درس ﻣﯽدهﯽ؟« ﭘﺲ او را اﺧﺮاج ﮐﺮدﻧﺪ. ٣۵ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ ﺷﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﺁن ﻣﺮد را اﺧﺮاج ﮐﺮدﻩاﻧﺪ ،او را ﻳﺎﻓﺖ و از وﯼ ﭘﺮﺳﻴﺪ: »ﺁﻳﺎ ﺑﻪ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن اﻳﻤﺎن دارﯼ؟« ٣۶ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺳﺮورم ،ﺑﮕﻮ ﮐﻴﺴﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﺁورم٣٧ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ وﯼ ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ او را دﻳﺪﻩاﯼ! او هﻤﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ اﮐﻨﻮن ﺑﺎ ﺗﻮ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ٣٨ «.ﮔﻔﺖ» :ﺳﺮورم ،اﻳﻤﺎن دارم «.و در ﺑﺮاﺑﺮش روﯼ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻧﻬﺎد. ٣٩ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﺑﺮاﯼ داورﯼ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﺁﻣﺪﻩام ،ﺗﺎ ﮐﻮران ﺑﻴﻨﺎ و ﺑﻴﻨﺎﻳﺎن ﮐﻮر ﺷﻮﻧﺪ۴٠ «.ﺑﻌﻀﯽ از ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ﮐﻪ ﺑﺎ او ﺑﻮدﻧﺪ ،ﭼﻮن اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ،ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﺁﻳﺎ ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﮐﻮرﻳﻢ؟« ۴١ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :اﮔﺮ ﮐﻮر ﺑﻮدﻳﺪ ﮔﻨﺎهﯽ ﻧﻤﯽداﺷﺘﻴﺪ؛ اﻣّﺎ ﺣﺎل ﮐﻪ ادﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ ﺑﻴﻨﺎﻳﻴﺪ ،ﮔﻨﺎهﮑﺎر ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯽﻣﺎﻧﻴﺪ.
ﻳﻮﺣﻨﺎ ١٠ ﺷﺒﺎن ﻧﻴﮑﻮ »١ﺁﻣﻴﻦ ،ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﺁن ﮐﻪ از در ﺑﻪ ﺁﻏﻞ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان داﺧﻞ ﻧﺸﻮد ،ﺑﻠﮑﻪ از راهﯽ دﻳﮕﺮ ﻓﺮا رود ،دزد و راهﺰن اﺳﺖ٢ .اﻣّﺎ ﺁن ﮐﻪ از در ﺑﻪ درون ﺁﻳﺪ ،ﺷﺒﺎن ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان اﺳﺖ٣ .درﺑﺎن ،در ﺑﺮ او ﻣﯽﮔﺸﺎﻳﺪ و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﺑﻪ ﺻﺪاﯼ او ﮔﻮش ﻣﯽدهﻨﺪ؛ او ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ ،و ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻴﺮون ﻣﯽﺑﺮد۴ .ﭼﻮن هﻤﮥ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﺧﻮد را ﺑﻴﺮون َﺑﺮَد ،ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﺎم ﺑﺮﻣﯽدارد و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان از ﭘﯽ او ﻣﯽروﻧﺪ ،زﻳﺮا ﺻﺪاﯼ او را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻨﺪ۵ .اﻣّﺎ هﺮﮔﺰ از ﭘﯽ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﻧﻤﯽروﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ از او ﻣﯽﮔﺮﻳﺰﻧﺪ، زﻳﺮا ﺻﺪاﯼ ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﺎن را ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺳﻨﺪ«. ۶ﻋﻴﺴﯽ اﻳﻦ ﺗﻤﺜﻴﻞ را ﺑﺮاﯼ اﻳﺸﺎن ﺑﻴﺎن ﮐﺮد ،اﻣّﺎ ﺁﻧﺎن درﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ ﺑﺪﻳﺸﺎن ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ.
٧ﭘﺲ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺑﺪﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺁﻣﻴﻦ ،ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﻣﻦ ﺑﺮاﯼ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان، ›در‹ هﺴﺘﻢ؛ ٨ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از ﻣﻦ ﺁﻣﺪﻧﺪ ،هﻤﮕﯽ دزد و راهﺰﻧﻨﺪ ،اﻣّﺎ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻮش ﻧﺪادﻧﺪ٩ .ﻣﻦ ›در‹ هﺴﺘﻢ؛ هﺮﮐﻪ از راﻩ ﻣﻦ داﺧﻞ ﺷﻮد ﻧﺠﺎت ﺧﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ ،و ﺁزاداﻧﻪ ﺑﻪ درون ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ و ﺑﻴﺮون ﺧﻮاهﺪ رﻓﺖ و ﭼﺮاﮔﺎﻩ ﺧﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ١٠ .دزد ﻧﻤﯽﺁﻳﺪ ﺟﺰ از ﺑﻬﺮ دزدﻳﺪن و ﮐﺸﺘﻦ و ﻧﺎﺑﻮد ﮐﺮدن؛ ﻣﻦ ﺁﻣﺪﻩام ﺗﺎ اﻳﺸﺎن ﺣﻴﺎت داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و از ﺁن ﺑﻔﺮاواﻧﯽ ﺑﻬﺮﻩﻣﻨﺪ ﺷﻮﻧﺪ. »١١ﻣﻦ ﺷﺒﺎن ﻧﻴﮑﻮﻳﻢ .ﺷﺒﺎن ﻧﻴﮑﻮ ﺟﺎن ﺧﻮد را در راﻩ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﻣﯽﻧﻬﺪ. ن او ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ،هﺮ ﮔﺎﻩ ﺑﻴﻨﺪ ﮔﺮگ ﻣﯽﺁﻳﺪ، ١٢ﻣﺰدور ،ﭼﻮن ﺷﺒﺎن ﻧﻴﺴﺖ و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان از ﺁ ِ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان را واﮔﺬاﺷﺘﻪ ﻣﯽﮔﺮﻳﺰد و ﮔﺮگ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺣﻤﻠﻪ ﻣﯽﺑﺮد و ﺁﻧﻬﺎ را ﻣﯽﭘﺮا َﮐﻨَﺪ. ١٣ﻣﺰدور ﻣﯽﮔﺮﻳﺰد ،ﭼﺮاﮐﻪ ﻣﺰدورﯼ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ و ﺑﻪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﻧﻤﯽاﻧﺪﻳﺸﺪ١۴ .ﻣﻦ ﺷﺒﺎن ﻧﻴﮑﻮﻳﻢ .ﻣﻦ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﺧﻮﻳﺶ را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻢ و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﻣﻦ ﻣﺮا ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻨﺪ، ١۵هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﭘﺪر ﻣﺮا ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﺪ و ﻣﻦ ﭘﺪر را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻢ .ﻣﻦ ﺟﺎن ﺧﻮد را در راﻩ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﻣﯽﻧﻬﻢ١۶ .ﮔﻮﺳﻔﻨﺪاﻧﯽ دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ دارم ﮐﻪ از اﻳﻦ ﺁﻏﻞ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ .ﺁﻧﻬﺎ را ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻴﺎورم و ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺻﺪاﯼ ﻣﻦ ﮔﻮش ﺧﻮاهﻨﺪ داد .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻳﮏ ﮔﻠﻪ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ ﺑﺎ ﻳﮏ ﺷﺒﺎن١٧ .ﭘﺪر ،ﻣﺮا از اﻳﻦرو دوﺳﺖ ﻣﯽدارد ﮐﻪ ﻣﻦ ﺟﺎن ﺧﻮد را ﻣﯽﻧﻬﻢ ﺗﺎ ﺁن را ﺑﺎزﺳﺘﺎﻧﻢ١٨ .هﻴﭻﮐﺲ ﺁن را از ﻣﻦ ﻧﻤﯽﮔﻴﺮد ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻣﻴﻞ ﺧﻮد ﺁن را ﻣﯽدهﻢ .اﺧﺘﻴﺎر دارم ﺁن را ﺑﺪهﻢ و اﺧﺘﻴﺎر دارم ﺁن را ﺑﺎزﺳﺘﺎﻧﻢ .اﻳﻦ ﺣﮑﻢ را از ﭘﺪر ﺧﻮد ﻳﺎﻓﺘﻪام«. ١٩ﺑﻪﺳﺒﺐ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن ،دﻳﮕﺮﺑﺎر ﻣﻴﺎن ﻳﻬﻮدﻳﺎن اﺧﺘﻼف اﻓﺘﺎد٢٠ .ﺑﺴﻴﺎرﯼ از اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺘﻨﺪ» :او دﻳﻮزدﻩ و دﻳﻮاﻧﻪ اﺳﺖ؛ ﭼﺮا ﺑﻪ او ﮔﻮش ﻣﯽدهﻴﺪ؟« ٢١اﻣّﺎ دﻳﮕﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ: »اﻳﻨﻬﺎ ﺳﺨﻨﺎن ﻳﮏ دﻳﻮزدﻩ ﻧﻴﺴﺖ .ﺁﻳﺎ دﻳﻮ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﭼﺸﻤﺎن ﮐﻮران را ﺑﮕﺸﺎﻳﺪ؟«
ﺳﺨﻨﺎن ﻋﻴﺴﯽ در ﻋﻴﺪ وﻗﻒ ٢٢زﻣﺎن ﺑﺮﮔﺰارﯼ ﻋﻴﺪ وﻗﻒ در اورﺷﻠﻴﻢ ﻓﺮارﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮد .زﻣﺴﺘﺎن ﺑﻮد ٢٣و ﻋﻴﺴﯽ در ﻣﺤﻮﻃﮥ ﻣﻌﺒﺪ ،در اﻳﻮان ﺳﻠﻴﻤﺎن راﻩ ﻣﯽرﻓﺖ٢۴ .ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﺮ او ﮔﺮد ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ: »ﺗﺎ ﺑﻪ ﮐِﯽ ﻣﯽﺧﻮاهﯽ ﻣﺎ را در ﺗﺮدﻳﺪ ﻧﮕﺎﻩ دارﯼ؟ اﮔﺮ ›ﻣﺴﻴﺢ‹ هﺴﺘﯽ ،ﺁﺷﮑﺎرا ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﮕﻮ٢۵ «.ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻢ ،اﻣّﺎ ﺑﺎور ﻧﻤﯽﮐﻨﻴﺪ .ﮐﺎرهﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻧﺎم ﭘﺪر ﺧﻮد ﻣﯽﮐﻨﻢ ،ﺑﺮ ﻣﻦ ﺷﻬﺎدت ﻣﯽدهﻨﺪ٢۶ .اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ اﻳﻤﺎن ﻧﻤﯽﺁورﻳﺪ ،زﻳﺮا از ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﻣﻦ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ٢٧ .ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﻣﻦ ﺑﻪ ﺻﺪاﯼ ﻣﻦ ﮔﻮش ﻣﯽدهﻨﺪ؛ ﻣﻦ ﺁﻧﻬﺎ را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻢ و ﺁﻧﻬﺎ از ﭘﯽ ﻣﻦ ﻣﯽﺁﻳﻨﺪ٢٨ .ﻣﻦ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان ﻣﯽﺑﺨﺸﻢ ،و ﺑﻪﻳﻘﻴﻦ هﺮﮔﺰ هﻼﮎ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ. ﮐﺴﯽ ﺁﻧﻬﺎ را از دﺳﺖ ﻣﻦ ﻧﺨﻮاهﺪ رﺑﻮد٢٩ .ﭘﺪر ﻣﻦ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ از هﻤﻪ ﺑﺰرﮔﺘﺮ اﺳﺖ ،و هﻴﭻﮐﺲ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺁﻧﻬﺎ را از دﺳﺖ ﭘﺪر ﻣﻦ ﺑﺮُﺑﺎﻳﺪ٣٠ .ﻣﻦ و ﭘﺪر ﻳﮑﯽ هﺴﺘﻴﻢ«. ٣١ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺳﻨﮓ ﺑﺮداﺷﺘﻨﺪ ﺗﺎ او را ﺳﻨﮕﺴﺎر ﮐﻨﻨﺪ٣٢ .ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﮏ ﺑﺴﻴﺎر از ﺟﺎﻧﺐ ﭘﺪر ﺧﻮد ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﺎﻳﺎﻧﺪﻩام .ﺑﻪﺳﺒﺐ ﮐﺪاﻣﻴﻦ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﮐﺎرهﺎﯼ ﻧﻴ ِ ﻳﮏ از ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽﺧﻮاهﻴﺪ ﺳﻨﮕﺴﺎرم ﮐﻨﻴﺪ؟« ٣٣ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ» :ﺑﻪﺳﺒﺐ ﮐﺎر ﻧﻴﮏ ﺳﻨﮕﺴﺎرت ﻧﻤﯽﮐﻨﻴﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ از ﺁنرو ﮐﻪ ﮐﻔﺮ ﻣﯽﮔﻮﻳﯽ ،زﻳﺮا اﻧﺴﺎﻧﯽ و ﺧﻮد را ﺧﺪا ﻣﯽﺧﻮاﻧﯽ«. ٣۴ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﻣﮕﺮ در ﺗﻮرات ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ›ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻢ ،ﺷﻤﺎ
ﺧﺪاﻳﺎﻧﻴﺪ‹ ؟ ٣۵اﮔﺮ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﮐﻼم ﺧﺪا ﺑﻪ اﻳﺸﺎن رﺳﻴﺪ› ،ﺧﺪاﻳﺎن‹ ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩاﻧﺪ -و هﻴﭻ ﺑﺨﺶ از ﮐﺘﺐ ﻣﻘﺪّس از اﻋﺘﺒﺎر ﺳﺎﻗﻂ ﻧﻤﯽﺷﻮد ٣۶ -ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﭘﺪر وﻗﻒ ﮐﺮدﻩ و ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ اﺳﺖ ،ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ›ﮐﻔﺮ ﻣﯽﮔﻮﻳﯽ ‹،ﺗﻨﻬﺎ از ﺁنرو ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﭘﺴﺮ ﺧﺪا هﺴﺘﻢ؟ ٣٧اﮔﺮ ﮐﺎرهﺎﯼ ﭘﺪرم را ﺑﻪﺟﺎ ﻧﻤﯽﺁورم ،ﮐﻼﻣﻢ را ﺑﺎور ﻧﮑﻨﻴﺪ٣٨ .اﻣّﺎ اﮔﺮ ﺖ ﮐﻢ ﺑﻪ ﺁن ﮐﺎرهﺎ اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﻪﺟﺎ ﻣﯽﺁورم ،ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﮐﻼﻣﻢ را ﺑﺎور ﻧﻤﯽﮐﻨﻴﺪ ،دﺳ ِ ﺑﺪاﻧﻴﺪ و ﺑﺎور داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﭘﺪر در ﻣﻦ اﺳﺖ و ﻣﻦ در ﭘﺪر٣٩ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ دﻳﮕﺮﺑﺎر ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﮔﺮﻓﺘﺎرش ﺳﺎزﻧﺪ ،اﻣّﺎ از دﺳﺖ اﻳﺸﺎن ﺑﻪدر ﺷﺪ. ۴٠ﺳﭙﺲ ﺑﺎز ﺑﻪ ﺁن ﺳﻮﯼ رود اردن رﻓﺖ ،ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻳﺤﻴﯽ ﭘﻴﺸﺘﺮ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻣﯽداد ،و در ﺁﻧﺠﺎ ﻣﺎﻧﺪ۴١ .ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﻧﺰدش ﺁﻣﺪﻧﺪ .اﻳﺸﺎن ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :هﺮﭼﻨﺪ ﻳﺤﻴﯽ هﻴﭻ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﻧﮑﺮد، اﻣّﺎ هﺮﺁﻧﭽﻪ درﺑﺎرۀ اﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﮔﻔﺖ ،راﺳﺖ ﺑﻮد۴٢ «.ﭘﺲ ﺑﺴﻴﺎرﯼ در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ.
ﻳﻮﺣﻨﺎ ١١ ﺑﻴﻤﺎرﯼ و ﻣﺮگ اﻳﻠﻌﺎزَر ﻋﻨْﻴﺎ ،دهﮑﺪۀ ﻣﺮﻳﻢ و ﺧﻮاهﺮش ١ﻣﺮدﯼ اﻳﻠﻌﺎزَر ﻧﺎم ﺑﻴﻤﺎر ﺑﻮد .او از ﻣﺮدﻣﺎن ﺑﻴﺖ َ ﻣﺎرﺗﺎ ﺑﻮد٢ .ﻣﺮﻳﻢ هﻤﺎن زﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﺎ ﻋﻄﺮ ﺗﺪهﻴﻦ ﮐﺮد و ﺑﺎ ﮔﻴﺴﻮاﻧﺶ ﭘﺎهﺎﯼ ن اﻳﻠﻌﺎزَر ﺑﺮاﯼ او را ﺧﺸﮏ ﻧﻤﻮد .اﻳﻨﮏ ﺑﺮادرش اﻳﻠﻌﺎزَر ﺑﻴﻤﺎر ﺷﺪﻩ ﺑﻮد٣ .ﭘﺲ ﺧﻮاهﺮا ِ ﻋﻴﺴﯽ ﭘﻴﻐﺎم ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺳﺮور ﻣﺎ ،دوﺳﺖ ﻋﺰﻳﺰت ﺑﻴﻤﺎر اﺳﺖ۴ «.ﻋﻴﺴﯽ ﭼﻮن اﻳﻦ ﺧﺒﺮ را ﺷﻨﻴﺪ ،ﮔﻔﺖ» :اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎرﯼ ﺑﺎ ﻣﺮگ ﭘﺎﻳﺎن ﻧﻤﯽﭘﺬﻳﺮد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮاﯼ ﺗﺠﻠﻴﻞ ﺧﺪاﺳﺖ ،ﺗﺎ ﭘﺴﺮ ﺧﺪا ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺁن ﺟﻼل ﻳﺎﺑﺪ۵ «.ﻋﻴﺴﯽ ،ﻣﺎرﺗﺎ و ﺧﻮاهﺮش و اﻳﻠﻌﺎزَر را دوﺳﺖ ﻣﯽداﺷﺖ۶ .ﭘﺲ ﭼﻮن ﺷﻨﻴﺪ ﮐﻪ اﻳﻠﻌﺎزَر ﺑﻴﻤﺎر اﺳﺖ ،دو روز دﻳﮕﺮ در ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﻮد ،ﻣﺎﻧﺪ. ٧ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﮔﻔﺖ» :ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺑﺎز ﺑﻪ ﻳﻬﻮدﻳﻪ ﺑﺮوﻳﻢ٨ «.ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﮔﻔﺘﻨﺪ: »اﺳﺘﺎد ،دﻳﺮﯼ ﻧﻤﯽﮔﺬرد ﮐﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺳﻨﮕﺴﺎرت ﮐﻨﻨﺪ ،و ﺗﻮ ﺑﺎز ﻣﯽﺧﻮاهﯽ ﺑﺪاﻧﺠﺎ ﺑﺮوﯼ؟« ٩ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﻣﮕﺮ روز ،دوازدﻩ ﺳﺎﻋﺖ ﻧﻴﺴﺖ؟ ﺁن ﮐﻪ در روز راﻩ رود ،ﻧﻤﯽﻟﻐﺰد ،زﻳﺮا ﻧﻮر اﻳﻦ ﺟﻬﺎن را ﻣﯽﺑﻴﻨﺪ١٠ .اﻣّﺎ ﺁن ﮐﻪ در ﺷﺐ راﻩ رود، ﺧﻮاهﺪ ﻟﻐﺰﻳﺪ ،زﻳﺮا ﻧﻮرﯼ ﻧﺪارد١١ «.ﭘﺲ از اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن ﺑﺪاﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ» :دوﺳﺖ ﻣﺎ اﻳﻠﻌﺎزَر ﺧﻔﺘﻪ اﺳﺖ ،اﻣّﺎ ﻣﯽروم ﺗﺎ او را ﺑﻴﺪار ﮐﻨﻢ١٢ «.ﭘﺲ ﺷﺎﮔﺮدان ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻨﺪ: »ﺳﺮور ﻣﺎ ،اﮔﺮ ﺧﻔﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺑﻬﺒﻮد ﺧﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ١٣ «.اﻣّﺎ ﻋﻴﺴﯽ از ﻣﺮگ او ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻔﺖ ،ﺣﺎل ﺁﻧﮑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﮔﻤﺎن ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ﺑﻪ ﺧﻮاب او اﺷﺎرﻩ ﻣﯽﮐﻨﺪ١۴ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﺁﺷﮑﺎرا ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ» :اﻳﻠﻌﺎزَر ﻣﺮدﻩ اﺳﺖ١۵ .و ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺷﻤﺎ ﺷﺎدﻣﺎﻧﻢ ﮐﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﻧﺒﻮدم ،ﺗﺎ اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﺪ .اﻣّﺎ اﮐﻨﻮن ﻧﺰد او ﺑﺮوﻳﻢ١۶ «.ﭘﺲ ﺗﻮﻣﺎ ،ﮐﻪ ﺑﻪ دوﻗﻠﻮ ﻣﻠﻘّﺐ ﺑﻮد ،ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان دﻳﮕﺮ ﮔﻔﺖ» :ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺮوﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﺎ او ﺑﻤﻴﺮﻳﻢ«.
ﻋﻴﺴﯽ ،ﻗﻴﺎﻣﺖ و ﺣﻴﺎت
١٧ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺪاﻧﺠﺎ رﺳﻴﺪ ،درﻳﺎﻓﺖ ﭼﻬﺎر روز اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻠﻌﺎزَر را در ﻗﺒﺮ ن ﺑﺴﻴﺎر ﻧﺰد ﻋﻨْﻴﺎ ﭘﺎﻧﺰدﻩ ﭘﺮﺗﺎب ﺗﻴﺮ ﺑﺎ اورﺷﻠﻴﻢ ﻓﺎﺻﻠﻪ داﺷﺖ١٩ .ﻳﻬﻮدﻳﺎ ِ ﻧﻬﺎدﻩاﻧﺪ١٨ .ﺑﻴﺖ َ ﻣﺮﻳﻢ و ﻣﺎرﺗﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﺎن را در ﻣﺮگ ﺑﺮادرﺷﺎن ﺗﺴﻠﯽ دهﻨﺪ٢٠ .ﭘﺲ ﭼﻮن ﻣﺎرﺗﺎ ﺷﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺪاﻧﺠﺎ ﻣﯽﺁﻳﺪ ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺒﺎﻟﺶ رﻓﺖ ،اﻣّﺎ ﻣﺮﻳﻢ در ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎﻧﺪ٢١ .ﻣﺎرﺗﺎ ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :ﺳﺮورم ،اﮔﺮ اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻮدﯼ ﺑﺮادرم ﻧﻤﯽﻣﺮد٢٢ .اﻣّﺎ ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ هﻢاﮐﻨﻮن ﻧﻴﺰ هﺮﭼﻪ از ﺧﺪا ﺑﺨﻮاهﯽ ،ﺑﻪ ﺗﻮ ﺧﻮاهﺪ داد٢٣ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮادرت ﺑﺮﺧﻮاهﺪ ﺧﺎﺳﺖ٢۴ «.ﻣﺎرﺗﺎ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ در روز ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺑﺮﺧﻮاهﺪ ﺧﺎﺳﺖ«. ٢۵ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :ﻗﻴﺎﻣﺖ و ﺣﻴﺎت ﻣﻨﻢ .ﺁن ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ اﻳﻤﺎن ﺁ َورَد ،ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﺑﻤﻴﺮد ،ﺑﺎز زﻧﺪﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ٢۶ .و هﺮﮐﻪ زﻧﺪﻩ اﺳﺖ و ﺑﻪ ﻣﻦ اﻳﻤﺎن دارد ،ﺑﻪﻳﻘﻴﻦ ﺗﺎ ﺑﻪ اﺑﺪ ﻧﺨﻮاهﺪ ﻣﺮد؛ ﺁﻳﺎ اﻳﻦ را ﺑﺎور ﻣﯽﮐﻨﯽ؟« ٢٧ﻣﺎرﺗﺎ ﮔﻔﺖ» :ﺁرﯼ ،ﺳﺮورم ،ﻣﻦ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩام ﮐﻪ ﺗﻮﻳﯽ ›ﻣﺴﻴﺢ‹ ﭘﺴﺮ ﺧﺪا ،هﻤﺎن ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﻣﯽﺁﻣﺪ«. ٢٨اﻳﻦ را ﮔﻔﺖ و رﻓﺖ و ﺧﻮاهﺮ ﺧﻮد ﻣﺮﻳﻢ را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ ،در ﺧﻠﻮت ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ: »اﺳﺘﺎد اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ و ﺗﻮ را ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ٢٩ «.ﻣﺮﻳﻢ ﭼﻮن اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪ ،ﺑﯽدرﻧﮓ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﻧﺰد او ﺷﺘﺎﻓﺖ٣٠ .ﻋﻴﺴﯽ هﻨﻮز وارد دهﮑﺪﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮد ،ﺑﻠﮑﻪ هﻤﺎن ﺟﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺎرﺗﺎ ﺑﻪ دﻳﺪارش رﻓﺘﻪ ﺑﻮد٣١ .ﻳﻬﻮدﻳﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺮﻳﻢ در ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻮدﻧﺪ و او را ﺗﺴﻠﯽ ﻣﯽدادﻧﺪ ،ﭼﻮن دﻳﺪﻧﺪ ﻣﺮﻳﻢ ﺑﺎ ﺷﺘﺎب ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﺑﻴﺮون رﻓﺖ ،از ﭘﯽ او رواﻧﻪ ﺷﺪﻧﺪ .ﮔﻤﺎن ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻗﺒﺮ ﻣﯽرود ﺗﺎ در ﺁﻧﺠﺎ زارﯼ ﮐﻨﺪ٣٢ .ﭼﻮن ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻮد رﺳﻴﺪ و او را دﻳﺪ ،ﺑﻪ ﭘﺎهﺎﯼ او دراﻓﺘﺎد و ﮔﻔﺖ» :ﺳﺮورم ،اﮔﺮ اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻮدﯼ ﺑﺮادرم ﻧﻤﯽﻣﺮد«. ن هﻤﺮاﻩ او را دﻳﺪ ،در روح ﺑﺮﺁﺷﻔﺖ و ﺳﺨﺖ ٣٣ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ زارﯼ ﻣﺮﻳﻢ و ﻳﻬﻮدﻳﺎ ِ ﻣﻨﻘﻠﺐ ﮔﺸﺖ٣۴ .ﭘﺮﺳﻴﺪ» :او را ﮐﺠﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻪاﻳﺪ؟« ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺳﺮور ﻣﺎ ،ﺑﻴﺎ و ﺑﺒﻴﻦ«. ٣۵اﺷﮏ از ﭼﺸﻤﺎن ﻋﻴﺴﯽ ﺳﺮازﻳﺮ ﺷﺪ٣۶ .ﭘﺲ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺑﻨﮕﺮﻳﺪ ﭼﻘﺪر او را دوﺳﺖ ﻣﯽداﺷﺖ!« ٣٧اﻣّﺎ ﺑﻌﻀﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺁﻳﺎ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﭼﺸﻤﺎن ﺁن ﻣﺮد ﮐﻮر را ﮔﺸﻮد، ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻣﺎﻧﻊ از ﻣﺮگ اﻳﻠﻌﺎزَر ﺷﻮد؟«
زﻧﺪﻩ ﺷﺪن اﻳﻠﻌﺎزَر ٣٨ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﯽ ،ﺑﺎز در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺁﺷﻔﺘﻪ ﺑﻮد ،ﺑﺮ ﺳﺮ ﻗﺒﺮ ﺁﻣﺪ .ﻗﺒﺮ ،ﻏﺎرﯼ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺮ دهﺎﻧﻪاش ﺳﻨﮕﯽ ﻧﻬﺎدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ٣٩ .ﻓﺮﻣﻮد» :ﺳﻨﮓ را ﺑﺮدارﻳﺪ «.ﻣﺎرﺗﺎ ﺧﻮاه ِﺮ ﻣﺘﻮﻓﺎ ﮔﻔﺖ» :ﺳﺮورم ،اﮐﻨﻮن دﻳﮕﺮ ﺑﻮﯼ ﻧﺎﺧﻮش ﻣﯽدهﺪ ،زﻳﺮا ﭼﻬﺎر روز ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ«. ۴٠ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﻣﮕﺮ ﺗﻮ را ﻧﮕﻔﺘﻢ ﮐﻪ اﮔﺮ اﻳﻤﺎن ﺁورﯼ ،ﺟﻼل ﺧﺪا را ﺧﻮاهﯽ دﻳﺪ؟« ۴١ﭘﺲ ﺳﻨﮓ را ﺑﺮداﺷﺘﻨﺪ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ و ﮔﻔﺖ» :ﭘﺪر ،ﺗﻮ را ﺷﮑﺮ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﻣﺮا ﺷﻨﻴﺪﯼ۴٢ ،و ﻣﯽداﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ هﻤﻴﺸﻪ ﻣﺮا ﻣﯽﺷﻨﻮﯼ .اﻣّﺎ اﻳﻦ را ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ در اﻳﻨﺠﺎ ﺣﺎﺿﺮﻧﺪ ،ﺗﺎ اﻳﻤﺎن ﺁورﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﺮا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩاﯼ«. ۴٣اﻳﻦ را ﮔﻔﺖ و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺑﺎﻧﮓ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﺪا درداد» :اﻳﻠﻌﺎزَر ،ﺑﻴﺮون ﺑﻴﺎ!« ۴۴ﭘﺲ ﺁن ﻣﺮدﻩ، دﺳﺖ و ﭘﺎ در ﮐﻔﻦ ﺑﺴﺘﻪ و دﺳﺘﻤﺎﻟﯽ ﮔِﺮد ﺻﻮرت ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ،ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ .ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :او را ﺑﺎز ﮐﻨﻴﺪ و ﺑﮕﺬارﻳﺪ ﺑﺮود«.
ﺗﻮﻃﺌﻪ ﻗﺘﻞ ﻋﻴﺴﯽ
۴۵ﭘﺲ ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﮐﻪ ﺑﻪ دﻳﺪار ﻣﺮﻳﻢ ﺁﻣﺪﻩ و ﮐﺎر ﻋﻴﺴﯽ را دﻳﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ۴۶ .اﻣّﺎ ﺑﺮﺧﯽ ﻧﺰد ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن رﻓﺘﻨﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را از ﺁﻧﭽﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ،ﺁﮔﺎﻩ ن ﮐﺎهﻨﺎن و ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ﺑﻪ ﻣﺸﻮرت ﻧﺸﺴﺘﻪ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﭼﻪ ﮐﻨﻴﻢ؟ ﺁﻳﺎت ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ۴٧ .ﭘﺲ ﺳﺮا ِ ﺑﺴﻴﺎر از اﻳﻦ ﻣﺮد ﺑﻪﻇﻬﻮر ﻣﯽرﺳﺪ۴٨ .اﮔﺮ ﺑﮕﺬارﻳﻢ هﻤﭽﻨﺎن ﭘﻴﺶ رود ،هﻤﻪ ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﺧﻮاهﻨﺪ ﺁورد ،و روﻣﻴﺎن ﺁﻣﺪﻩ ،اﻳﻦ ﻣﮑﺎن و اﻳﻦ ﻗﻮم را از دﺳﺖ ﻣﺎ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺳﺘﺎﻧﺪ«. ۴٩اﻣّﺎ ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ،ﻗﻴﺎﻓﺎ ﻧﺎم ،ﮐﻪ در ﺁن ﺳﺎل ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ ﺑﻮد ،ﺑﻪ دﻳﮕﺮان ﮔﻔﺖ» :ﺷﻤﺎ هﻴﭻ ﻧﻤﯽداﻧﻴﺪ ۵٠و ﻧﻤﯽاﻧﺪﻳﺸﻴﺪ ﮐﻪ ﺻﻼﺣﺘﺎن در اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﮏ ﺗﻦ ﺑﺮاﯼ ﻗﻮم ﺑﻤﻴﺮد ،ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ هﻤﮥ ﻗﻮم ﻧﺎﺑﻮد ﺷﻮﻧﺪ۵١ «.اﻣّﺎ اﻳﻦ ﺳﺨﻦ از ﺧﻮدش ﻧﺒﻮد ،ﺑﻠﮑﻪ ﭼﻮن در ﺁن ﺳﺎل ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ ﺑﻮد ،ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺒﻮّت ﮐﺮد ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮاﯼ ﻗﻮم ﺧﻮاهﺪ ﻣﺮد۵٢ ،و ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮاﯼ ﻗﻮم ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮاﯼ ﮔﺮد ﺁوردن و ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﺪا ﮐﻪ ﭘﺮاﮐﻨﺪﻩاﻧﺪ۵٣ .ﭘﺲ ،از هﻤﺎن روز ﺗﻮﻃﺌﻪ ﻗﺘﻞ او را ﭼﻴﺪﻧﺪ. ۵۴از اﻳﻦرو ﻋﻴﺴﯽ دﻳﮕﺮ ﺁﺷﮑﺎرا در ﻣﻴﺎن ﻳﻬﻮدﻳﺎن رﻓﺖ و ﺁﻣﺪ ﻧﻤﯽﮐﺮد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﺷﻬﺮﯼ ﺑﻪ ﻧﺎم ِاﻓْﺮاﻳﻢ در ﻧﺎﺣﻴﻪاﯼ ﻧﺰدﻳﮏ ﺑﻪ ﺑﻴﺎﺑﺎن رﻓﺖ و ﺑﺎ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد در ﺁﻧﺠﺎ ﻣﺎﻧﺪ. ۵۵ﭼﻮن ﻋﻴﺪ ِﭘﺴَﺢ ﻳﻬﻮد ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪ ،ﮔﺮوهﯽ ﺑﺴﻴﺎر از ﻧﻮاﺣﯽ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ رﻓﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺁﻳﻴﻦ ﺗﻄﻬﻴ ِﺮ ﻗﺒﻞ از ِﭘﺴَﺢ را ﺑﻪﺟﺎ ﺁورﻧﺪ۵۶ .ﺁﻧﻬﺎ در ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻮدﻧﺪ و در هﻤﺎن ﺣﺎل ﮐﻪ در ﺻﺤﻦ ﻣﻌﺒﺪ اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﭼﻪ ﮔﻤﺎن ﻣﯽﺑﺮﻳﺪ؟ ﺁﻳﺎ هﻴﭻ ﺑﻪ ﻋﻴﺪ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ؟« ۵٧اﻣّﺎ ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن دﺳﺘﻮر دادﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ هﺮ ﮔﺎﻩ ﮐﺴﯽ ﺑﺪاﻧﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﮐﺠﺎﺳﺖ ،ﺧﺒﺮ دهﺪ ﺗﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎرش ﺳﺎزﻧﺪ.
ﻳﻮﺣﻨﺎ ١٢ ﺗﺪهﻴﻦ ﻋﻴﺴﯽ ﻋﻨْﻴﺎ ،ﻣﺤﻞ زﻧﺪﮔﯽ اﻳﻠﻌﺎزَر ﺁﻣﺪ ،هﻤﺎن ١ﺷﺶ روز ﭘﻴﺶ از ﻋﻴﺪ ِﭘﺴَﺢ ،ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺑﻴﺖ َ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ او را از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪﻩ ﺑﻮد٢ .در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺮاﯼ ﺗﺠﻠﻴﻞ او ﺷﺎم دادﻧﺪ .ﻣﺎرﺗﺎ ﭘﺬﻳﺮاﻳﯽ ﻣﯽﮐﺮد و اﻳﻠﻌﺎزَر ازﺟﻤﻠﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮ ﺳﻔﺮﻩ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد٣ .در ﺁن هﻨﮕﺎم ،ﻣﺮﻳﻢ ﻋﻄﺮﯼ ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎ از ﺳﻨﺒﻞ ﺧﺎﻟﺺ را ﮐﻪ ﺣﺪود ﻳﮏ ﻟﻴﺘﺮا ﺑﻮد ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ و ﭘﺎهﺎﯼ ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﺎ ﺁن ﻋﻄﺮﺁﮔﻴﻦ ﮐﺮد و ﺑﺎ ﮔﻴﺴﻮاﻧﺶ ﺧﺸﮏ ﻧﻤﻮد ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺧﺎﻧﻪ از راﻳﺤﮥ ﺳﺨَﺮﻳﻮﻃﯽ ،ﻳﮑﯽ از ﺷﺎﮔﺮدان ﻋﻴﺴﯽ ،ﮐﻪ ﺑﻌﺪهﺎ او را ﻋﻄﺮ ﺁﮐﻨﺪﻩ ﺷﺪ۴ .اﻣّﺎ ﻳﻬﻮداﯼ ِا ْ ﺗﺴﻠﻴﻢ دﺷﻤﻦ ﮐﺮد ،ﮔﻔﺖ»۵ :ﭼﺮا اﻳﻦ ﻋﻄﺮ ﺑﻪ ﺳﻴﺼﺪ دﻳﻨﺎر ﻓﺮوﺧﺘﻪ ﻧﺸﺪ ،ﺗﺎ ﺑﻬﺎﻳﺶ ﺑﻪ ﻓﻘﺮا دادﻩ ﺷﻮد؟« ۶او اﻳﻦ را ﻧﻪ از ﺳﺮ دﻟﺴﻮزﯼ ﺑﺮاﯼ ﻓﻘﺮا ،ﺑﻠﮑﻪ از ﺁنرو ﻣﯽﮔﻔﺖ ﮐﻪ دزد ﺑﻮد؛ او ﻣﺴﺌﻮل دﺧﻞ و ﺧﺮج ﺑﻮد و از ﭘﻮﻟﯽ ﮐﻪ ﻧﺰد او ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﻣﯽﺷﺪ ،ﻣﯽدزدﻳﺪ. ٧ﭘﺲ ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :او را ﺑﻪ ﺣﺎل ﺧﻮد ﺑﮕﺬارﻳﺪ! زﻳﺮا اﻳﻦ ﻋﻄﺮ را ﺑﺮاﯼ روز دﻓﻦ ﻣﻦ ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻪ ﺑﻮد٨ .ﻓﻘﻴﺮان را هﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎ ﺧﻮد دارﻳﺪ ،اﻣّﺎ ﻣﺮا هﻤﻴﺸﻪ ﻧﺪارﻳﺪ«. ٩ﺟﻤﻊ ﮐﺜﻴﺮﯼ از ﻳﻬﻮدﻳﺎن ،ﭼﻮن ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻧﺠﺎﺳﺖ ،ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﻋﻴﺴﯽ ،ﺑﻠﮑﻪ اﻳﻠﻌﺎزَر را ﻧﻴﺰ ﮐﻪ زﻧﺪﻩ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ،ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ١٠ .ﭘﺲ ،ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن ﺑﺮﺁن ﺷﺪﻧﺪ اﻳﻠﻌﺎزَر را
ﻧﻴﺰ ﺑﮑﺸﻨﺪ١١ ،زﻳﺮا ﺳﺒﺐ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﻳﻬﻮدﻳﺎن از اﻳﺸﺎن روﻳﮕﺮدان ﺷﻮﻧﺪ و ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ اﻳﻤﺎن ﺁورﻧﺪ.
ورود ﺷﺎهﺎﻧﮥ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ١٢ﺑﺎﻣﺪادان ،ﺟﻤﻌﻴﺘﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﻋﻴﺪ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﭼﻮن ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﻣﯽﺁﻳﺪ١٣ ،ﺷﺎﺧﻪهﺎﯼ ﻧﺨﻞ در دﺳﺖ ﺑﻪ ﭘﻴﺸﺒﺎز او رﻓﺘﻨﺪ .ﺁﻧﺎن ﻓﺮﻳﺎدﮐﻨﺎن ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ: »هﻮﺷﻴﻌﺎﻧﺎ! ﺧﺠﺴﺘﻪ ﺑﺎد او ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﺁﻳﺪ، ﺧﺠﺴﺘﻪ ﺑﺎد ﭘﺎدﺷﺎﻩ اﺳﺮاﺋﻴﻞ!« ١۴ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﮐﺮﻩ اﻻﻏﯽ ﻳﺎﻓﺖ و ﺑﺮ ﺁن ﺳﻮار ﺷﺪ؛ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ: »١۵ﻣﺘﺮس! اﯼ دﺧﺘﺮ ﺻﻬﻴﻮن، هﺎن ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺗﻮ ﻣﯽﺁﻳﺪ، ﺳﻮار ﺑﺮ ﮐﺮﻩ اﻻﻏﯽ!« ١۶ﺷﺎﮔﺮدان او ﻧﺨﺴﺖ اﻳﻦ ﭼﻴﺰهﺎ را درﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ ،اﻣّﺎ ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ ﺟﻼل ﻳﺎﻓﺖ ،ﺑﻪ ﻳﺎد ﺁوردﻧﺪ ﮐﻪ اﻳﻨﻬﺎ هﻤﻪ درﺑﺎرۀ او ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد و هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ او ﺑﻪﻋﻤﻞ ﺁوردﻩ ﺑﻮدﻧﺪ. ١٧ﺁن ﺟﻤﺎﻋﺖ ﮐﻪ ﺑﻪهﻨﮕﺎم ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪن اﻳﻠﻌﺎزَر از ﻗﺒﺮ و ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪﻧﺶ از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ،هﻤﭽﻨﺎن ﺑﺮ اﻳﻦ واﻗﻌﻪ ﺷﻬﺎدت ﻣﯽدادﻧﺪ١٨ .ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﻣﺮدم ﻧﻴﺰ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺳﺒﺐ ﺑﻪ ﭘﻴﺸﺒﺎز او رﻓﺘﻨﺪ ،زﻳﺮا ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﺁﻳﺘﯽ از او ﺑﻪﻇﻬﻮر رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ. ١٩ﭘﺲ ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﮐﻪ راﻩ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﯽ ﻧﻤﯽﺑﺮﻳﺪ؛ ﺑﻨﮕﺮﻳﺪ ﮐﻪ هﻤﮥ دﻧﻴﺎ از ﭘﯽ او رﻓﺘﻪاﻧﺪ«.
ﻳﻮﻧﺎﻧﻴﺎن در ﭘﯽ ﻣﻼﻗﺎت ﺑﺎ ﻋﻴﺴﯽ ٢٠در ﻣﻴﺎن ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﻋﺒﺎدت در ﻋﻴﺪ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺷﻤﺎرﯼ ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ ﺑﻮدﻧﺪ. ﺻﻴْﺪاﯼ ﺟﻠﻴﻞ ﺑﻮد ،ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺳﺮور ﻣﺎ، ٢١ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺰد ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ ،ﮐﻪ اهﻞ ﺑﻴﺖ ِ ﻣﯽﺧﻮاهﻴﻢ ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ٢٢ «.ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ ﺁﻣﺪ و ﺑﻪ ﺁﻧﺪرﻳﺎس ﮔﻔﺖ ،و ﺁﻧﻬﺎ هﺮ دو رﻓﺘﻨﺪ و ﺖ ﺟﻼل ﻳﺎﻓﺘﻦ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﻓﺮارﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ. ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ٢٣ .ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺳﺎﻋ ِ ٢۴ﺁﻣﻴﻦ ،ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،اﮔﺮ داﻧﮥ ﮔﻨﺪم در ﺧﺎﮎ ﻧﻴﻔﺘﺪ و ﻧﻤﻴﺮد ،ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ؛ اﻣّﺎ اﮔﺮ ﺑﻤﻴﺮد ﺑﺎ ِر ﺑﺴﻴﺎر ﻣﯽﺁورد٢۵ .ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺟﺎن ﺧﻮد را دوﺳﺖ ﺑﺪارد ،ﺁن را از دﺳﺖ ﺧﻮاهﺪ داد .اﻣّﺎ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ در اﻳﻦ ﺟﻬﺎن از ﺟﺎن ﺧﻮد ﻧﻔﺮت داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺁن را ﺗﺎ ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان ﺣﻔﻆ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد٢۶ .ﺁن ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﻣﺮا ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻨﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ از ﻣﻦ ﭘﻴﺮوﯼ ﮐﻨﺪ؛ و
ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﻢ ،ﺧﺎدﻣﻢ ﻧﻴﺰ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد .ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻣﺮا ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻨﺪ ،ﭘﺪرم او را ﺳﺮاﻓﺮاز ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد.
ﻋﻴﺴﯽ از ﻣﺮگ ﺧﻮد ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ »٢٧اﮐﻨﻮن ﺟﺎن ﻣﻦ ﻣﻀﻄﺮب اﺳﺖ .ﭼﻪ ﺑﮕﻮﻳﻢ؟ ﺁﻳﺎ ﺑﮕﻮﻳﻢ› ،ﭘﺪر! ﻣﺮا از اﻳﻦ ﺳﺎﻋﺖ رهﺎﻳﯽ دﻩ‹؟ اﻣّﺎ ﺑﺮاﯼ هﻤﻴﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﺎﻋﺖ رﺳﻴﺪﻩام٢٨ .ﭘﺪر ،ﻧﺎم ﺧﻮد را ﺟﻼل دﻩ!« ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻧﺪاﻳﯽ از ﺁﺳﻤﺎن دررﺳﻴﺪ ﮐﻪ» :ﺟﻼل دادﻩام و ﺑﺎز ﺧﻮاهﻢ داد٢٩ «.ﭘﺲ ﻣﺮدﻣﯽ ﮐﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻮدﻧﺪ و اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ» :رﻋﺪ ﺑﻮد «.دﻳﮕﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻓﺮﺷﺘﻪاﯼ ﺑﺎ او ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ٣٠ «.ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :اﻳﻦ ﻧﺪا ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﺑﻮد ،ﻧﻪ ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ٣١ .اﮐﻨﻮن زﻣﺎن داورﯼ ﺑﺮ اﻳﻦ دﻧﻴﺎﺳﺖ؛ اﮐﻨﻮن رﺋﻴﺲ اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﺑﻴﺮون اﻓﮑﻨﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮد٣٢ .و ﻣﻦ ﭼﻮن از زﻣﻴﻦ ﺑﺮاﻓﺮاﺷﺘﻪ ﺷﻮم ،هﻤﻪ را ﺑﻪﺳﻮﯼ ﺧﻮد ﺧﻮاهﻢ ﮐﺸﻴﺪ٣٣ «.او ﺑﺎ اﻳﻦ ﺳﺨﻦ ،ﺑﻪ ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﻣﺮﮔﯽ اﺷﺎرﻩ ﻣﯽﮐﺮد ﮐﻪ اﻧﺘﻈﺎرش را ﻣﯽﮐﺸﻴﺪ٣۴ .ﻣﺮدم ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ از ﺗﻮرات ﺷﻨﻴﺪﻩاﻳﻢ› ،ﻣﺴﻴﺢ‹ ﺗﺎ اﺑﺪ ﺑﺎﻗﯽ ﺧﻮاهﺪ ﻣﺎﻧﺪ ،ﭘﺲ ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﯽ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮاﻓﺮاﺷﺘﻪ ﺷﻮد؟ اﻳﻦ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﮐﻴﺴﺖ؟« ٣۵ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺗﺎ اﻧﺪﮎ زﻣﺎﻧﯽ دﻳﮕﺮ ،ﻧﻮر ﺑﺎ ﺷﻤﺎﺳﺖ .ﭘﺲ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ هﻨﻮز ﻧﻮر را دارﻳﺪ ،راﻩ ﺑﺮوﻳﺪ ،ﻣﺒﺎدا ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﺷﻤﺎ را ﻓﺮوﮔﻴﺮد .ﺁن ﮐﻪ در ﺗﺎرﻳﮑﯽ راﻩ ﻣﯽرود ،ﻧﻤﯽداﻧﺪ ﮐﺠﺎ ﻣﯽرود٣۶ .ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﻮر را دارﻳﺪ ،ﺑﻪ ﻧﻮر اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﺪ ﺗﺎ ﻓﺮزﻧﺪان ﻧﻮر ﮔﺮدﻳﺪ«. ﭼﻮن اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن را ﮔﻔﺖ ،از ﺁﻧﺠﺎ رﻓﺖ و ﺧﻮد را از اﻳﺸﺎن ﭘﻨﻬﺎن ﮐﺮد.
ﺑﯽاﻳﻤﺎﻧﯽ ﻣﺮدم ٣٧ﺑﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻳﺎﺗﯽ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺴﻴﺎر در ﺑﺮاﺑﺮ ﭼﺸﻤﺎن ﺁﻧﺎن ﺑﻪﻇﻬﻮر رﺳﺎﻧﻴﺪﻩ ﺑﻮد ،ﺑﻪ ﺷﻌْﻴﺎﯼ ﻧﺒﯽ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﭘﻴﻮﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد: او اﻳﻤﺎن ﻧﻴﺎوردﻧﺪ٣٨ .ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ﺳﺨﻨﺎن ِا َ »ﮐﻴﺴﺖ ،اﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﮐﻪ ﭘﻴﺎم ﻣﺎ را ﺑﺎور ﮐﺮدﻩ، و ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺎزوﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ او ﺁﺷﮑﺎر ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ؟« ﺷﻌْﻴﺎﯼ ﻧﺒﯽ ﺧﻮد در ﺟﺎﻳﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﻴﺎن ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،ﺁﻧﺎن ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ٣٩هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ِا َ اﻳﻤﺎن ﺁورﻧﺪ زﻳﺮا: »۴٠او ﭼﺸﻤﺎن اﻳﺸﺎن را ﮐﻮر، و دﻟﻬﺎﻳﺸﺎن را ﺳﺨﺖ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ، ﺗﺎ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎن ﺧﻮد ﻧﻨﮕﺮﻧﺪ، و ﺑﺎ دﻟﻬﺎﯼ ﺧﻮد درﻧﻴﺎﺑﻨﺪ، و ﺑﺎزﻧﮕﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺷﻔﺎﻳﺸﺎن ﺑﺨﺸﻢ«.
ﺷﻌْﻴﺎ از ﺁنرو اﻳﻦ را ﺑﻴﺎن ﮐﺮد ﮐﻪ ﺟﻼل او را دﻳﺪ و درﺑﺎرۀ او ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ. ِ۴١ا َ ۴٢ﺑﺎ اﻳﻦهﻤﻪ ،ﺣﺘﯽ ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﺑﺰرﮔﺎن ﻗﻮم ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ،اﻣّﺎ از ﺗﺮس ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ،اﻳﻤﺎن ﺧﻮد را اﻗﺮار ﻧﻤﯽﮐﺮدﻧﺪ ،ﻣﺒﺎدا از ﮐﻨﻴﺴﻪ اﺧﺮاﺟﺸﺎن ﮐﻨﻨﺪ۴٣ .زﻳﺮا ﺗﺤﺴﻴﻦ ﻣﺮدم را ﺑﻴﺶ از ﺗﺤﺴﻴﻦ ﺧﺪا دوﺳﺖ ﻣﯽداﺷﺘﻨﺪ. ۴۴ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﻧﺪا درداد و ﮔﻔﺖ» :هﺮﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ اﻳﻤﺎن ﺁ َورَد ،ﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﺳﺘﻨﺪۀ ﻣﻦ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ اﺳﺖ۴۵ .هﺮﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺑﻨﮕﺮد ،ﺑﺮ ﻓﺮﺳﺘﻨﺪۀ ﻣﻦ ﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻪ اﺳﺖ. ۴۶ﻣﻦ ﭼﻮن ﻧﻮرﯼ ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﺁﻣﺪﻩام ﺗﺎ هﺮﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ اﻳﻤﺎن ﺁ َورَد ،در ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﻧﻤﺎﻧﺪ۴٧ .اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺳﺨﻨﺎن ﻣﺮا ﺑﺸﻨﻮد ،اﻣّﺎ از ﺁن اﻃﺎﻋﺖ ﻧﮑﻨﺪ ،ﻣﻦ ﺑﺮ او داورﯼ ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ؛ زﻳﺮا ﻧﻴﺎﻣﺪﻩام ﺗﺎ ﺑﺮ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن داورﯼ ﮐﻨﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻣﺪﻩام ﺗﺎ ﺁﻧﻬﺎ را ﻧﺠﺎت ﺑﺨﺸﻢ۴٨ .ﺑﺮاﯼ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﯼ دﻳﮕﺮ هﺴﺖ؛ هﻤﺎن ﺳﺨﻨﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻢ در روز ﻣﺮا رد ﮐﻨﺪ و ﺳﺨﻨﺎﻧﻢ را ﻧﭙﺬﻳﺮد ،داور ْ ﺑﺎزﭘﺴﻴﻦ او را ﻣﺤﮑﻮم ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد۴٩ .زﻳﺮا ﻣﻦ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﻮد ﺳﺨﻦ ﻧﮕﻔﺘﻪام ،ﺑﻠﮑﻪ ﭘﺪرﯼ ﮐﻪ ﻣﺮا ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺑﻪ ﻣﻦ ﻓﺮﻣﺎن داد ﮐﻪ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﻳﻢ و از ﭼﻪ ﺳﺨﻦ ﺑﺮاﻧﻢ۵٠ .و ﻣﻦ ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ ﻓﺮﻣﺎن او ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان اﺳﺖ .ﭘﺲ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ درﺳﺖ هﻤﺎنﭼﻴﺰﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺪر ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﮕﻮﻳﻢ«.
ﻳﻮﺣﻨﺎ ١٣ ﺷﺴﺘﻦ ﭘﺎهﺎﯼ ﺷﺎﮔﺮدان ١ﭘﻴﺶ از ﻋﻴﺪ ِﭘﺴَﺢ ،ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎ ﺁﮔﺎهﯽ از اﻳﻨﮑﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﮔﺬار او از اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﺑﻪ ﻧﺰد ﭘﺪر ﻓﺮارﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ ،ﮐﺴﺎن ﺧﻮد را ﮐﻪ در اﻳﻦ ﺟﻬﺎن دوﺳﺖ ﻣﯽداﺷﺖ ،ﺗﺎ ﺑﻪﺣﺪ ﮐﻤﺎل ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺮد. ﺳﺨَﺮﻳﻮﻃﯽ ،ﭘﺴﺮ ﺷَﻤﻌﻮن ،ﻧﻬﺎدﻩ ﺑﻮد ٢هﻨﮕﺎم ﺷﺎم ﺑﻮد .اﺑﻠﻴﺲ ﭘﻴﺸﺘﺮ در دل ﻳﻬﻮداﯼ ِا ْ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ را ﺗﺴﻠﻴﻢ دﺷﻤﻦ ﮐﻨﺪ٣ .ﻋﻴﺴﯽ ﮐﻪ ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﭘﺪر هﻤﻪﭼﻴﺰ را ﺑﻪدﺳﺖ او ﺳﭙﺮدﻩ اﺳﺖ و از ﻧﺰد ﺧﺪا ﺁﻣﺪﻩ و ﺑﻪ ﻧﺰد او ﻣﯽرود۴ ،از ﺷﺎم ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﺧﺮﻗﻪ از ﺗﻦ ﺑﻪدر ﺁورد و ﺣﻮﻟﻪاﯼ ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﺑﻪ ﮐﻤﺮ ﺑﺴﺖ۵ .ﺳﭙﺲ ﺁب در ﻟﮕﻨﯽ رﻳﺨﺖ و ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺷﺴﺘﻦ ﭘﺎهﺎﯼ ﺷﺎﮔﺮدان و ﺧﺸﮏ ﮐﺮدن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺣﻮﻟﻪاﯼ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﻤﺮ داﺷﺖ۶ .ﭼﻮن ﺑﻪ ﺷَﻤﻌﻮن ﭘِﻄﺮُس رﺳﻴﺪ ،او وﯼ را ﮔﻔﺖ» :ﺳﺮور ﻣﻦ ،ﺁﻳﺎ ﺗﻮ ﻣﯽﺧﻮاهﯽ ﭘﺎﯼ ﻣﺮا ﺑﺸﻮﻳﯽ؟« ٧ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :اﮐﻨﻮن از درﮎ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﻧﺎﺗﻮاﻧﯽ ،اﻣّﺎ ﺑﻌﺪ ﺧﻮاهﯽ ﻓﻬﻤﻴﺪ«. ٨ﭘِﻄﺮُس ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﭘﺎهﺎﯼ ﻣﺮا هﺮﮔﺰ ﻧﺨﻮاهﯽ ﺷﺴﺖ!« ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺗﺎ ﺗﻮ را ﻧﺸﻮﻳﻢ ﺳﻬﻤﯽ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻧﺨﻮاهﯽ داﺷﺖ٩ «.ﭘﺲ ﺷَﻤﻌﻮن ﭘِﻄﺮُس ﮔﻔﺖ» :ﺳﺮور ﻣﻦ ،ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﭘﺎهﺎﻳﻢ ،ﮐﻪ دﺳﺘﻬﺎ و ﺳﺮم را ﻧﻴﺰ ﺑﺸﻮﯼ!« ١٠ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺁن ﮐﻪ اﺳﺘﺤﻤﺎم ﮐﺮدﻩ، ﺳﺮاﭘﺎ ﭘﺎﮐﻴﺰﻩ اﺳﺖ و ﺑﻪ ﺷﺴﺘﻦ ﻧﻴﺎز ﻧﺪارد ،ﻣﮕﺮ ﭘﺎهﺎﻳﺶ .ﺑﺎرﯼ ،ﺷﻤﺎ ﭘﺎﮐﻴﺪ ،اﻣّﺎ ﻧﻪ هﻤﻪ«. ١١زﻳﺮا ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ او را ﺗﺴﻠﻴﻢ دﺷﻤﻦ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد ،و از هﻤﻴﻦرو ﮔﻔﺖ» :هﻤﮥ ﺷﻤﺎ ﭘﺎﮎ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ«.
١٢ﭘﺲ از ﺁﻧﮑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎهﺎﯼ اﻳﺸﺎن را ﺷﺴﺖ ،ﺧﺮﻗﻪ ﺑﺮ ﺗﻦ ﮐﺮد و ﺑﺎز ﺑﺮ ﺳﻔﺮۀ ﺷﺎم ﻧﺸﺴﺖ .ﺁﻧﮕﺎﻩ از اﻳﺸﺎن ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﺁﻳﺎ درﻳﺎﻓﺘﻴﺪ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﮐﺮدم؟ ١٣ﺷﻤﺎ ﻣﺮا اﺳﺘﺎد و ﺳﺮورﺗﺎن ﻣﯽﺧﻮاﻧﻴﺪ و درﺳﺖ هﻢ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﺪ ،زﻳﺮا ﭼﻨﻴﻦ هﺴﺘﻢ١۴ .ﭘﺲ اﮔﺮ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺳﺮور و اﺳﺘﺎد ﺷﻤﺎﻳﻢ ﭘﺎهﺎﯼ ﺷﻤﺎ را ﺷﺴﺘﻢ ،ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺎهﺎﯼ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﺑﺸﻮﻳﻴﺪ١۵ .ﻣﻦ ﺑﺎ اﻳﻦ ﮐﺎر ،ﺳﺮﻣﺸﻘﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ دادم ﺗﺎ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﮐﺮدم. ١۶ﺁﻣﻴﻦ ،ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﻧﻪ ﻏﻼم از ارﺑﺎب ﺧﻮد ﺑﺰرﮔﺘﺮ اﺳﺖ ،ﻧﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ از ﻓﺮﺳﺘﻨﺪۀ ﺧﻮد١٧ .اﮐﻨﻮن ﮐﻪ اﻳﻨﻬﺎ را ﻣﯽداﻧﻴﺪ ،ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎﻟﺘﺎن اﮔﺮ ﺑﺪاﻧﻬﺎ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﻴﺪ.
ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﯽ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻳﻬﻮدا »١٨ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ درﺑﺎرۀ هﻤﮥ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺴﺖ .ﻣﻦ ﺁﻧﺎن را ﮐﻪ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩام ،ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻢ .اﻣّﺎ اﻳﻦ ﮔﻔﺘﮥ ﮐﺘﺐ ﻣﻘﺪّس ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﭘﻴﻮﻧﺪد ﮐﻪ ›هﻤﺴﻔﺮﻩام ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻪ دﺷﻤﻨﯽ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ اﺳﺖ١٩ ‹.ﭘﺲ اﮐﻨﻮن ﭘﻴﺶ از وﻗﻮع ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﺗﺎ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ واﻗﻊ ﺷﺪ ،اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ هﺴﺘﻢ٢٠ .ﺁﻣﻴﻦ ،ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،هﺮﮐﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎدۀ ﻣﺮا ﺑﭙﺬﻳﺮد ،ﻣﺮا ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ،و هﺮﮐﻪ ﻣﺮا ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ،ﻓﺮﺳﺘﻨﺪۀ ﻣﺮا ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ«. ٢١ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺲ از ﺁﻧﮑﻪ اﻳﻦ را ﮔﻔﺖ ،در روح ﻣﻀﻄﺮب ﺷﺪ و ﺁﺷﮑﺎرا اﻋﻼم داﺷﺖ: »ﺁﻣﻴﻦ ،ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﻳﮑﯽ از ﺷﻤﺎ ﻣﺮا ﺗﺴﻠﻴﻢ دﺷﻤﻦ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد٢٢ «.ﺷﺎﮔﺮدان ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻪ ،در ﺷﮕﻔﺖ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ را درﺑﺎرۀ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ٢٣ .ﻳﮑﯽ از ﺷﺎﮔﺮدان ،ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ دوﺳﺘﺶ ﻣﯽداﺷﺖ ،ﻧﺰدﻳﮏ ﺑﻪ ﺳﻴﻨﮥ او ﺗﮑﻴﻪ زدﻩ ﺑﻮد٢۴ .ﺷَﻤﻌﻮن ﭘِﻄﺮُس ﺑﺎ اﺷﺎرﻩ از او ﺧﻮاﺳﺖ ﺗﺎ از ﻋﻴﺴﯽ ﺑﭙﺮﺳﺪ ﻣﻨﻈﻮرش ﮐﻴﺴﺖ٢۵ .ﭘﺲ او ﮐﻤﯽ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﻣﺘﻤﺎﻳﻞ ﺷﺪ و ﺑﺮ ﺳﻴﻨﮥ ﻋﻴﺴﯽ ﺗﮑﻴﻪ زد و ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﺳﺮور ﻣﻦ ،او ﮐﻴﺴﺖ؟« ٢۶ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :هﻤﺎن ﮐﻪ اﻳﻦ ﺗﮑﻪ ﻧﺎن را ﭘﺲ از ﻓﺮوﺑﺮدن در ﮐﺎﺳﻪ ﺑﻪ او ﺳﺨَﺮﻳﻮﻃﯽ ﻣﯽدهﻢ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺗﮑﻪاﯼ ﻧﺎن در ﮐﺎﺳﻪ ﻓﺮوﺑﺮد و ﺁن را ﺑﻪ ﻳﻬﻮدا ﭘﺴﺮ ﺷَﻤﻌﻮن ِا ْ داد٢٧ .ﻳﻬﻮدا ﭼﻮن ﻟﻘﻤﻪ را ﮔﺮﻓﺖ ،دردم ﺷﻴﻄﺎن ﺑﻪدرون او رﻓﺖ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﺁﻧﭽﻪ در ﭘﯽ اﻧﺠﺎم ﺁﻧﯽ ،زودﺗﺮ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﺎن٢٨ «.اﻣّﺎ هﻴﭽﻴﮏ از ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﻔﺮﻩ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻣﻨﻈﻮر ﻋﻴﺴﯽ را درﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ٢٩ .ﺑﻌﻀﯽ ﮔﻤﺎن ﺑﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﻮن ﻳﻬﻮدا ﻣﺴﺌﻮل دﺧﻞ و ﺧﺮج اﺳﺖ ،ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮاﯼ ﻋﻴﺪ ﻻزم اﺳﺖ ﺑﺨﺮد ،ﻳﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻪ ﻓﻘﺮا ﺑﺪهﺪ٣٠ .ﭘﺲ از ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻟﻘﻤﻪ ،ﻳﻬﻮدا ﺑﯽدرﻧﮓ ﺑﻴﺮون رﻓﺖ .و ﺷﺐ ﺑﻮد.
ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﯽ اﻧﮑﺎر ﭘِﻄﺮُس ٣١ﭘﺲ از ﺑﻴﺮون رﻓﺘﻦ ﻳﻬﻮدا ،ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :اﮐﻨﻮن ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﺟﻼل ﻳﺎﻓﺖ و ﺧﺪا در او ﺟﻼل ﻳﺎﻓﺖ٣٢ .اﮔﺮ ﺧﺪا در او ﺟﻼل ﻳﺎﻓﺖ ،ﭘﺲ ﺧﺪا ﻧﻴﺰ او را در ﺧﻮد ﺟﻼل ﺧﻮاهﺪ داد و او را ﺑﯽدرﻧﮓ ﺟﻼل ﺧﻮاهﺪ داد٣٣ .ﻓﺮزﻧﺪان ﻋﺰﻳﺰ ،اﻧﺪﮎ زﻣﺎﻧﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ .ﻣﺮا ﺧﻮاهﻴﺪ ﺟُﺴﺖ و هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﮔﻔﺘﻢ ،اﮐﻨﻮن ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﯽروم ،ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺁﻣﺪ٣۴ .ﺣﮑﻤﯽ ﺗﺎزﻩ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽدهﻢ ،و ﺁن اﻳﻦ ﮐﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را دوﺳﺖ ﺑﺪارﻳﺪ .هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺷﻤﺎ را دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ ،ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ
ﺑﺎﻳﺪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را دوﺳﺖ ﺑﺪارﻳﺪ٣۵ .از هﻤﻴﻦ ﻣﺤﺒﺖ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ،هﻤﻪ ﭘﯽﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﺮد ﮐﻪ ﺷﺎﮔﺮد ﻣﻦ هﺴﺘﻴﺪ«. ٣۶ﺷَﻤﻌﻮن ﭘِﻄﺮُس ﮔﻔﺖ» :ﺳﺮور ﻣﻦ ،ﮐﺠﺎ ﻣﯽروﯼ؟« ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺗﻮ اﮐﻨﻮن ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯽ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻣﯽروم از ﭘﯽ ﻣﻦ ﺑﻴﺎﻳﯽ؛ اﻣّﺎ ﺑﻌﺪهﺎ از ﭘﯽام ﺧﻮاهﯽ ﺁﻣﺪ«. ٣٧ﭘِﻄﺮُس ﮔﻔﺖ» :ﺳﺮورم ،ﭼﺮا اﮐﻨﻮن ﻧﺘﻮاﻧﻢ از ﭘﯽات ﺑﻴﺎﻳﻢ؟ ﻣﻦ ﺟﺎﻧﻢ را در راﻩ ﺗﻮ ﺧﻮاهﻢ ﻧﻬﺎد٣٨ «.ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :ﺁﻳﺎ ﺟﺎﻧﺖ را در راﻩ ﻣﻦ ﺧﻮاهﯽ ﻧﻬﺎد؟ ﺁﻣﻴﻦ ،ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﺧﺮوس ﺑﺎﻧﮓ زﻧﺪ ،ﺳﻪ ﺑﺎر ﻣﺮا اﻧﮑﺎر ﺧﻮاهﯽ ﮐﺮد«.
ﻳﻮﺣﻨﺎ ١۴ ﻋﻴﺴﯽ ،ﺗﻨﻬﺎ راﻩ ﺑﻪﺳﻮﯼ ﭘﺪر »١دل ﺷﻤﺎ ﻣﻀﻄﺮب ﻧﺒﺎﺷﺪ .ﺑﻪ ﺧﺪا اﻳﻤﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ؛ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ اﻳﻤﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ٢ .در ﺧﺎﻧﮥ ﭘﺪر ﻣﻦ ﻣﻨﺰل ﺑﺴﻴﺎر اﺳﺖ ،وﮔﺮﻧﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻔﺘﻢ .ﻣﯽروم ﺗﺎ ﻣﮑﺎﻧﯽ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺎدﻩ ﮐﻨﻢ٣ .و ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ رﻓﺘﻢ و ﻣﮑﺎﻧﯽ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺎدﻩ ﮐﺮدم ،ﺑﺎز ﻣﯽﺁﻳﻢ و ﺷﻤﺎ را ﻧﺰد ﺧﻮد ﻣﯽﺑﺮم ،ﺗﺎ هﺮ ﺟﺎ ﮐﻪ ﻣﻦ هﺴﺘﻢ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﺷﻴﺪ۴ .ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﯽروم راهﺶ را ﻣﯽداﻧﻴﺪ۵ «.ﺗﻮﻣﺎ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﻣﺎ ﺣﺘﯽ ﻧﻤﯽداﻧﻴﻢ ﺑﻪ ﮐﺠﺎ ﻣﯽروﯼ ،ﭘﺲ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﻢ راﻩ را ﺑﺪاﻧﻴﻢ؟« ۶ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ راﻩ و راﺳﺘﯽ و ﺣﻴﺎت هﺴﺘﻢ؛ هﻴﭻﮐﺲ ﺟﺰ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻣﻦ ،ﻧﺰد ﭘﺪر ﻧﻤﯽﺁﻳﺪ٧ .اﮔﺮ ﻣﺮا ﻣﯽﺷﻨﺎﺧﺘﻴﺪ ،ﭘﺪر ﻣﺮا ﻧﻴﺰ ﻣﯽﺷﻨﺎﺧﺘﻴﺪ؛ اﻣّﺎ ﭘﺲ از اﻳﻦ او را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻴﺪ و او را دﻳﺪﻩاﻳﺪ٨ «.ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ: »ﺳﺮور ﻣﺎ ،ﭘﺪر را ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﻨﻤﺎ ،ﮐﻪ هﻤﻴﻦ ﻣﺎ را ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ٩ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ: »ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ ،دﻳﺮﯼ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ و هﻨﻮز ﻣﺮا ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻪاﯼ؟ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻣﺮا دﻳﺪﻩ ،ﭘﺪر را دﻳﺪﻩ اﺳﺖ؛ ﭘﺲ ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﯽ ›ﭘﺪر را ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﻨﻤﺎ‹؟ ١٠ﺁﻳﺎ ﺑﺎور ﻧﺪارﯼ ﮐﻪ ﻣﻦ در ﭘﺪرم و ﭘﺪر در ﻣﻦ اﺳﺖ؟ ﺳﺨﻨﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ از ﺧﻮدم ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﭘﺪرﯼ ﮐﻪ در ﻣﻦ ﺳﺎﮐﻦ اﺳﺖ ،اوﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺎرهﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﻪاﻧﺠﺎم ﻣﯽرﺳﺎﻧﺪ١١ .اﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﻣﺮا ﺑﺎور ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ در ﭘﺪرم و ﭘﺪر در ﻣﻦ اﺳﺖ؛ وﮔﺮﻧﻪ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺁن ﮐﺎرهﺎ اﻳﻦ را ﺑﺎور ﮐﻨﻴﺪ. »١٢ﺁﻣﻴﻦ ،ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﺁن ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ اﻳﻤﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،او ﻧﻴﺰ ﮐﺎرهﺎﻳﯽ را ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﯽﮐﻨﻢ ،ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد ،و ﺣﺘﯽ ﮐﺎرهﺎﻳﯽ ﺑﺰرﮔﺘﺮ از ﺁن ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻣﻦ ﻧﺰد ﭘﺪر ﻣﯽروم١٣ .و هﺮﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻦ درﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻨﻴﺪ ،ﻣﻦ ﺁن را اﻧﺠﺎم ﺧﻮاهﻢ داد، ﺗﺎ ﭘﺪر در ﭘﺴﺮ ﺟﻼل ﻳﺎﺑﺪ١۴ .اﮔﺮ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻦ از ﻣﻦ ﺑﺨﻮاهﻴﺪ ،ﺁن را اﻧﺠﺎم ﺧﻮاهﻢ داد.
وﻋﺪﻩ روحاﻟﻘﺪس »١۵اﮔﺮ ﻣﺮا دوﺳﺖ ﺑﺪارﻳﺪ ،اﺣﮑﺎم ﻣﺮا ﻧﮕﺎﻩ ﺧﻮاهﻴﺪ داﺷﺖ١۶ .و ﻣﻦ از ﭘﺪر ﺧﻮاهﻢ ح ﺧﻮاﺳﺖ و او ﻣﺪاﻓﻌﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﺪ داد ﮐﻪ هﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﺪ١٧ ،ﻳﻌﻨﯽ رو ِ
راﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﺟﻬﺎن ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ او را ﺑﭙﺬﻳﺮد ،زﻳﺮا ﻧﻪ او را ﻣﯽﺑﻴﻨﺪ و ﻧﻪ ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﺪ؛ اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ او را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻴﺪ ،ﭼﺮاﮐﻪ ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﻣﺴﮑﻦ ﻣﯽﮔﺰﻳﻨﺪ و در ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد. »١٨ﺷﻤﺎ را ﺑﯽﮐﺲ ﻧﻤﯽﮔﺬارم؛ ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﻣﯽﺁﻳﻢ١٩ .ﭘﺲ از اﻧﺪﮎ زﻣﺎﻧﯽ ﺟﻬﺎن دﻳﮕﺮ ﻣﺮا ﻧﺨﻮاهﺪ دﻳﺪ ،اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﻴﺪ دﻳﺪ ،و ﭼﻮن ﻣﻦ زﻧﺪﻩام ،ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺧﻮاهﻴﺪ زﻳﺴﺖ٢٠ .در ﺁن روز ،ﺧﻮاهﻴﺪ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ در ﭘﺪر هﺴﺘﻢ و ﺷﻤﺎ در ﻣﻦ و ﻣﻦ در ﺷﻤﺎ٢١ .ﺁن ﮐﻪ اﺣﮑﺎم ﻣﺮا دارد و از ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﺮوﯼ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،اوﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮا دوﺳﺖ ﻣﯽدارد؛ و ﺁن ﮐﻪ ﻣﺮا دوﺳﺖ ﻣﯽدارد ،ﭘﺪرم او را دوﺳﺖ ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ و ﻣﻦ ﻧﻴﺰ او را دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ ،ﺧﻮد را ﺑﺮ او ﻇﺎهﺮ ﺧﻮاهﻢ ﺳﺎﺧﺖ«. ﺳﺨَﺮﻳﻮﻃﯽ( از او ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﺳﺮور ﻣﻦ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﯽ ٢٢ﻳﻬﻮدا )ﻧﻪ ِا ْ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﻣﺎ ﻇﺎهﺮ ﮐﻨﯽ ،اﻣّﺎ ﻧﻪ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺟﻬﺎن؟« ٢٣ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺁن ﮐﻪ ﻣﺮا دوﺳﺖ ﻣﯽدارد ،ﮐﻼم ﻣﺮا ﻧﮕﺎﻩ ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ ،و ﭘﺪرم او را دوﺳﺖ ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ ،و ﻣﺎ ﻧﺰد او ﺧﻮاهﻴﻢ ﺁﻣﺪ و ﺑﺎ او ﻣﺴﮑﻦ ﺧﻮاهﻴﻢ ﮔﺰﻳﺪ٢۴ .ﺁن ﮐﻪ ﻣﺮا دوﺳﺖ ﻧﻤﯽدارد ،ﮐﻼم ﻣﺮا ﻧﮕﺎﻩ ﻧﺨﻮاهﺪ داﺷﺖ؛ و اﻳﻦ ﮐﻼم ﮐﻪ ﻣﯽﺷﻨﻮﻳﺪ از ﻣﻦ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ از ﭘﺪرﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ اﺳﺖ. »٢۵اﻳﻦ ﭼﻴﺰهﺎ را زﻣﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ هﻨﻮز ﺑﺎ ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ٢۶ .اﻣّﺎ ﺁن ﻣﺪاﻓﻊ ،ﻳﻌﻨﯽ روحاﻟﻘﺪس ،ﮐﻪ ﭘﺪر او را ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻦ ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﺪ ،او هﻤﻪﭼﻴﺰ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﻮﺧﺖ و هﺮﺁﻧﭽﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻢ ،ﺑﻪ ﻳﺎدﺗﺎن ﺧﻮاهﺪ ﺁورد٢٧ .ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﺁراﻣﺶ ﺑﻪﺟﺎ ﻣﯽﮔﺬارم؛ ﺁراﻣﺶ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽدهﻢ .ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽدهﻢ ،ﻧﻪﭼﻨﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﻬﺎن ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽدهﺪ .دل ﺷﻤﺎ ﻣﻀﻄﺮب و هﺮاﺳﺎن ﻧﺒﺎﺷﺪ٢٨ .ﺷﻨﻴﺪﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻢ› ،ﻣﻦ ﻣﯽروم، اﻣّﺎ ﺑﺎز ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﻣﯽﺁﻳﻢ ‹.اﮔﺮ ﻣﺮا دوﺳﺖ ﻣﯽداﺷﺘﻴﺪ ،ﺷﺎدﻣﺎن ﻣﯽﺷﺪﻳﺪ ﮐﻪ ﻧﺰد ﭘﺪر ﻣﯽروم ،زﻳﺮا ﭘﺪر از ﻣﻦ ﺑﺰرﮔﺘﺮ اﺳﺖ٢٩ .اﮐﻨﻮن اﻳﻦ را ﭘﻴﺶ از وﻗﻮع ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻢ ،ﺗﺎ ﭼﻮن واﻗﻊ ﺷﻮد اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﺪ٣٠ .ﻓﺮﺻﺖ ﭼﻨﺪاﻧﯽ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﻢ، زﻳﺮا رﺋﻴﺲ اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﻣﯽﺁﻳﺪ .او هﻴﭻ ﻗﺪرﺗﯽ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻧﺪارد؛ ٣١اﻣّﺎ ﻣﻦ ﮐﺎرﯼ را ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﭘﺪر ﺑﻪ ﻣﻦ ﻓﺮﻣﺎن دادﻩ اﺳﺖ ،ﺗﺎ ﺟﻬﺎن ﺑﺪاﻧﺪ ﮐﻪ ﭘﺪر را دوﺳﺖ ﻣﯽدارم .ﺑﺮﺧﻴﺰﻳﺪ، ﺑﺮوﻳﻢ.
ﻳﻮﺣﻨﺎ ١۵ ﺗﺎﮎ ﺣﻘﻴﻘﯽ »١ﻣﻦ ﺗﺎﮎ ﺣﻘﻴﻘﯽ هﺴﺘﻢ و ﭘﺪرم ﺑﺎﻏﺒﺎن اﺳﺖ٢ .هﺮ ﺷﺎﺧﻪاﯼ در ﻣﻦ ﮐﻪ ﻣﻴﻮﻩ ﻧﻴﺎورد، ﺁن را ﻗﻄﻊ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،و هﺮ ﺷﺎﺧﻪاﯼ ﮐﻪ ﻣﻴﻮﻩ ﺁورد ،ﺁن را َهﺮَس ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻴﻮﻩ ﺁورد٣ .ﺷﻤﺎ هﻢاﮐﻨﻮن ﺑﻪﺳﺒﺐ ﮐﻼﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻪام ،ﭘﺎﮎ هﺴﺘﻴﺪ۴ .در ﻣﻦ ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ ،و ﻣﻦ ﻧﻴﺰ در ﺷﻤﺎ ﻣﯽﻣﺎﻧﻢ .ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺷﺎﺧﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ از ﺧﻮد ﻣﻴﻮﻩ ﺁورد اﮔﺮ در ﺗﺎﮎ ﻧﻤﺎﻧﺪ، ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻣﻴﻮﻩ ﺁورﻳﺪ اﮔﺮ در ﻣﻦ ﻧﻤﺎﻧﻴﺪ.
»۵ﻣﻦ ﺗﺎﮐﻢ و ﺷﻤﺎ ﺷﺎﺧﻪهﺎﯼ ﺁن .ﮐﺴﯽ ﮐﻪ در ﻣﻦ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ و ﻣﻦ در او ،ﻣﻴﻮۀ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﯽﺁورد؛ زﻳﺮا ﺟﺪا از ﻣﻦ ،هﻴﭻ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ ﮐﺮد۶ .اﮔﺮ ﮐﺴﯽ در ﻣﻦ ﻧﻤﺎﻧﺪ ،هﻤﭽﻮن ﺷﺎﺧﻪاﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ دورش ﻣﯽاﻧﺪازﻧﺪ و ﺧﺸﮏ ﻣﯽﺷﻮد .ﺷﺎﺧﻪهﺎﯼ ﺧﺸﮑﻴﺪﻩ را ﮔﺮد ﻣﯽﺁورﻧﺪ و در ﺁﺗﺶ اﻓﮑﻨﺪﻩ ،ﻣﯽﺳﻮزاﻧﻨﺪ٧ .اﮔﺮ در ﻣﻦ ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ و ﮐﻼم ﻣﻦ در ﺷﻤﺎ ﺑﻤﺎﻧﺪ، هﺮﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻴﺪ ،درﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺁوردﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ٨ .ﺟﻼل ﭘﺪر ﻣﻦ در اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻴﻮﻩ ﺑﺴﻴﺎر ﺁورﻳﺪ؛ و اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺷﺎﮔﺮد ﻣﻦ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﺪ. »٩هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﭘﺪر ﻣﺮا دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺷﻤﺎ را دوﺳﺖ داﺷﺘﻪام؛ در ﻣﺤﺒﺖ ﻣﻦ ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ١٠ .اﮔﺮ اﺣﮑﺎم ﻣﺮا ﻧﮕﺎﻩ دارﻳﺪ ،در ﻣﺤﺒﺖ ﻣﻦ ﺧﻮاهﻴﺪ ﻣﺎﻧﺪ؛ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﻦ اﺣﮑﺎم ﭘﺪر ﺧﻮد را ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻪام و در ﻣﺤﺒﺖ او ﻣﯽﻣﺎﻧﻢ١١ .اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻢ ﺗﺎ ﺷﺎدﯼ ﻣﻦ در ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﺷﺪ و ﺷﺎدﯼ ﺷﻤﺎ ﮐﺎﻣﻞ ﺷﻮد. »١٢ﺣﮑﻢ ﻣﻦ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را دوﺳﺖ ﺑﺪارﻳﺪ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﻦ ﺷﻤﺎ را دوﺳﺖ داﺷﺘﻪام١٣ .ﻣﺤﺒﺘﯽ ﺑﻴﺶ از اﻳﻦ وﺟﻮد ﻧﺪارد ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﺟﺎن ﺧﻮد را در راﻩ دوﺳﺘﺎﻧﺶ ﻓﺪا ﮐﻨﺪ١۴ .دوﺳﺘﺎن ﻣﻦ ﺷﻤﺎﻳﻴﺪ اﮔﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺣﮑﻢ ﻣﯽﮐﻨﻢ ،اﻧﺠﺎم دهﻴﺪ١۵ .دﻳﮕﺮ ﺷﻤﺎ را ﺑﻨﺪﻩ ﻧﻤﯽﺧﻮاﻧﻢ ،زﻳﺮا ﺑﻨﺪﻩ از ﮐﺎرهﺎﯼ ارﺑﺎﺑﺶ ﺁﮔﺎهﯽ ﻧﺪارد .ﺑﻠﮑﻪ ﺷﻤﺎ را دوﺳﺖ ﺧﻮد ﻣﯽﺧﻮاﻧﻢ ،زﻳﺮا هﺮﺁﻧﭽﻪ از ﭘﺪر ﺷﻨﻴﺪﻩام ،ﺷﻤﺎ را از ﺁن ﺁﮔﺎﻩ ﺳﺎﺧﺘﻪام١۶ .ﺷﻤﺎ ﻧﺒﻮدﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﺮا ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻳﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻦ ﺷﻤﺎ را ﺑﺮﮔﺰﻳﺪم و ﻣﻘﺮر داﺷﺘﻢ ﺗﺎ ﺑﺮوﻳﺪ و ﻣﻴﻮﻩ ﺁورﻳﺪ و ﻣﻴﻮۀ ﺷﻤﺎ ﺑﻤﺎﻧﺪ ،ﺗﺎ هﺮﭼﻪ از ﭘﺪر ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻦ درﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻋﻄﺎ ﮐﻨﺪ١٧ .ﺣﮑﻢ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را دوﺳﺖ ﺑﺪارﻳﺪ.
ﻧﻔﺮت دﻧﻴﺎ از ﭘﻴﺮوان ﻋﻴﺴﯽ »١٨اﮔﺮ دﻧﻴﺎ از ﺷﻤﺎ ﻧﻔﺮت دارد ،ﺑﻪ ﻳﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از ﺷﻤﺎ از ﻣﻦ ﻧﻔﺮت داﺷﺘﻪ اﺳﺖ١٩ .اﮔﺮ ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺗﻌﻠﻖ داﺷﺘﻴﺪ ،دﻧﻴﺎ ﺷﻤﺎ را ﭼﻮن ﮐﺴﺎن ﺧﻮد دوﺳﺖ ﻣﯽداﺷﺖ. اﻣّﺎ ﭼﻮن ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺗﻌﻠﻖ ﻧﺪارﻳﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻦ ﺷﻤﺎ را از دﻧﻴﺎ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩام ،دﻧﻴﺎ از ﺷﻤﺎ ﻧﻔﺮت دارد٢٠ .ﮐﻼﻣﯽ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻢ ،ﺑﻪ ﻳﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ› :ﺑﻨﺪﻩ از ارﺑﺎب ﺧﻮد ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﻧﻴﺴﺖ ‹.اﮔﺮ ﻣﺮا ﺁزار رﺳﺎﻧﻴﺪﻧﺪ ،ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد؛ و اﮔﺮ ﮐﻼم ﻣﺮا ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻨﺪ ،ﮐﻼم ﺷﻤﺎ را ﻧﻴﺰ ﻧﮕﺎﻩ ﺧﻮاهﻨﺪ داﺷﺖ٢١ .اﻣّﺎ اﻳﻦهﻤﻪ را ﺑﻪﺳﺒﺐ ﻧﺎم ﻣﻦ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد ،زﻳﺮا ﻓﺮﺳﺘﻨﺪۀ ﻣﺮا ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺳﻨﺪ٢٢ .اﮔﺮ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ و ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺳﺨﻦ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺑﻮدم، ﮔﻨﺎﻩ ﻧﻤﯽداﺷﺘﻨﺪ؛ اﻣّﺎ اﮐﻨﻮن دﻳﮕﺮ ﻋﺬرﯼ ﺑﺮاﯼ ﮔﻨﺎهﺸﺎن ﻧﺪارﻧﺪ٢٣ .ﮐﺴﯽ ﮐﻪ از ﻣﻦ ﻧﻔﺮت داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،از ﭘﺪر ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﻧﻔﺮت دارد٢۴ .اﮔﺮ در ﻣﻴﺎن ﺁﻧﺎن ﮐﺎرهﺎﻳﯽ ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺟﺰ ﻣﻦ هﻴﭻﮐﺲ ﻧﮑﺮدﻩ اﺳﺖ ،ﮔﻨﺎﻩ ﻧﻤﯽداﺷﺘﻨﺪ؛ اﻣّﺎ اﮐﻨﻮن ،ﺑﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﺁن ﮐﺎرهﺎ را دﻳﺪﻩاﻧﺪ، هﻢ از ﻣﻦ و هﻢ از ﭘﺪرم ﻧﻔﺮت دارﻧﺪ٢۵ .اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ،ﮐﻼﻣﯽ ﮐﻪ در ﺗﻮرات ﺧﻮدﺷﺎن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﯽﭘﻴﻮﻧﺪد ﮐﻪ› :از ﻣﻦ ﺑﯽﺳﺒﺐ ﻧﻔﺮت داﺷﺘﻨﺪ‹. ح راﺳﺘﯽ »٢۶اﻣّﺎ ﭼﻮن ﺁن ﻣﺪاﻓﻊ ﮐﻪ از ﻧﺰد ﭘﺪر ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻢ ﺑﻴﺎﻳﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ رو ِ ﮐﻪ از ﻧﺰد ﭘﺪر ﻣﯽﺁﻳﺪ ،او ﺧﻮ ْد درﺑﺎرۀ ﻣﻦ ﺷﻬﺎدت ﺧﻮاهﺪ داد٢٧ .و ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﺷﻬﺎدت دهﻴﺪ ،زﻳﺮا از ﺁﻏﺎز ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻮدﻩاﻳﺪ.
ﻳﻮﺣﻨﺎ ١۶ »١اﻳﻦﭼﻴﺰهﺎ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻢ ﺗﺎ ﻧﻠﻐﺰﻳﺪ٢ .ﺷﻤﺎ را از ﮐﻨﻴﺴﻪهﺎ اﺧﺮاج ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد و ﺣﺘﯽ زﻣﺎﻧﯽ ﻣﯽرﺳﺪ ﮐﻪ هﺮﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﮑﺸﺪ ،ﻣﯽﭘﻨﺪارد ﮐﻪ ﺧﺪا را ﺧﺪﻣﺖ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ. ٣اﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ را ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد ،زﻳﺮا ﻧﻪ ﭘﺪر را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻨﺪ ،ﻧﻪ ﻣﺮا۴ .اﻳﻨﻬﺎ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻢ ﺗﺎ ﭼﻮن زﻣﺎن وﻗﻮﻋﺸﺎن ﻓﺮارﺳﺪ ،ﺑﻪ ﻳﺎد ﺁورﻳﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﺁﮔﺎﻩ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدم .ﺁﻧﻬﺎ را در ﺁﻏﺎز ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﮕﻔﺘﻢ ،زﻳﺮا ﺧﻮد ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﻮدم.
ﮐﺎر روح ﺧﺪا »۵اﮐﻨﻮن ﻧﺰد ﻓﺮﺳﺘﻨﺪۀ ﺧﻮد ﻣﯽروم ،و هﻴﭻﻳﮏ ﻧﻤﯽﭘﺮﺳﻴﺪ› ،ﮐﺠﺎ ﻣﯽروﯼ؟‹ ۶اﻣّﺎ ﺑﻪﺳﺒﺐ ﺷﻨﻴﺪن ﺳﺨﻨﺎﻧﻢ ،دل ﺷﻤﺎ ﺁﮐﻨﺪﻩ از ﻏﻢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ٧ .ﺑﺎ اﻳﻦﺣﺎل ،ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ راﺳﺖ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ رﻓﺘﻨﻢ ﺑﻪ ﺳﻮد ﺷﻤﺎﺳﺖ .زﻳﺮا اﮔﺮ ﻧﺮوم ،ﺁن ﻣﺪاﻓﻊ ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ؛ اﻣّﺎ اﮔﺮ ﺑﺮوم او را ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻢ٨ .ﭼﻮن او ﺁﻳﺪ ،ﺟﻬﺎن را ﻣﺠﺎب ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﻪﻟﺤﺎظ ﮔﻨﺎﻩ و ﻋﺪاﻟﺖ و داورﯼ ،ﺗﻘﺼﻴﺮﮐﺎر اﺳﺖ٩ .ﺑﻪﻟﺤﺎظ ﮔﻨﺎﻩ ،زﻳﺮا ﺑﻪ ﻣﻦ اﻳﻤﺎن ﻧﻤﯽﺁورﻧﺪ١٠ .ﺑﻪﻟﺤﺎظ ﻋﺪاﻟﺖ ،زﻳﺮا ﻧﺰد ﭘﺪر ﻣﯽروم و دﻳﮕﺮ ﻣﺮا ﻧﺨﻮاهﻴﺪ دﻳﺪ١١ .و ﺑﻪﻟﺤﺎظ داورﯼ ،زﻳﺮا رﺋﻴﺲ اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﻣﺤﮑﻮم ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. »١٢ﺑﺴﻴﺎرﭼﻴﺰهﺎﯼ دﻳﮕﺮ دارم ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﮕﻮﻳﻢ ،اﻣّﺎ اﮐﻨﻮن ﻳﺎراﯼ ﺷﻨﻴﺪﻧﺶ را ح راﺳﺘﯽ ﺁﻳﺪ ،ﺷﻤﺎ را ﺑﻪﺗﻤﺎﻣﯽ ﺣﻘﻴﻘﺖ راهﺒﺮﯼ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد؛ زﻳﺮا ﻧﺪارﻳﺪ١٣ .اﻣّﺎ ﭼﻮن رو ِ او از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﻮد ﺳﺨﻦ ﻧﺨﻮاهﺪ ﮔﻔﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻧﭽﻪ را ﻣﯽﺷﻨﻮد ﺑﻴﺎن ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد و از ﺁﻧﭽﻪ ن در ﭘﻴﺶ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺳﺨﻦ ﺧﻮاهﺪ ﮔﻔﺖ١۴ .او ﻣﺮا ﺟﻼل ﺧﻮاهﺪ داد ،زﻳﺮا ﺁﻧﭽﻪ را از ﺁ ِ ن ﻣﻦ اﺳﺖ. ن ﭘﺪر اﺳﺖ ،از ﺁ ِ ﻣﻦ اﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﻋﻼم ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد١۵ .هﺮﺁﻧﭽﻪ از ﺁ ِ ن ﻣﻦ اﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﻋﻼم ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد. از هﻤﻴﻦرو ﮔﻔﺘﻢ ﺁﻧﭽﻪ را از ﺁ ِ
ﻋﻴﺴﯽ ﺷﺎﮔﺮدان را ﺗﺴﻠﯽ ﻣﯽدهﺪ »١۶ﭘﺲ از اﻧﺪﮎ زﻣﺎﻧﯽ ،دﻳﮕﺮ ﻣﺮا ﻧﺨﻮاهﻴﺪ دﻳﺪ و ﭘﺲ از اﻧﺪﮎ زﻣﺎﻧﯽ دﻳﮕﺮ ،ﺑﺎز ﻣﺮا ﺧﻮاهﻴﺪ دﻳﺪ١٧ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻌﻀﯽ از ﺷﺎﮔﺮدان او ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻣﻘﺼﻮد او از اﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﭼﻴﺴﺖ ﮐﻪ› ،ﭘﺲ از اﻧﺪﮎ زﻣﺎﻧﯽ ،دﻳﮕﺮ ﻣﺮا ﻧﺨﻮاهﻴﺪ دﻳﺪ ،و ﭘﺲ از اﻧﺪﮎ زﻣﺎﻧﯽ دﻳﮕﺮ ،ﺑﺎز ﻣﺮا ﺧﻮاهﻴﺪ دﻳﺪ‹؟ ﻳﺎ از اﻳﻨﮑﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ ›زﻳﺮا ﻧﺰد ﭘﺪر ﻣﯽروم‹؟« ١٨ﭘﺲ ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﻳﻦ ›اﻧﺪﮎ زﻣﺎن‹ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ ،ﭼﻴﺴﺖ؟ ﻣﻘﺼﻮد او را درﻧﻤﯽﻳﺎﺑﻴﻢ؟« ١٩اﻣّﺎ ﻋﻴﺴﯽ از ﭘﻴﺶ ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻨﺪ از او ﺳﺆال ﮐﻨﻨﺪ؛ ﭘﺲ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ: »ﺁﻳﺎ در اﻳﻦﺑﺎرﻩ ﺑﺎ هﻢ ﺑﺤﺚ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻢ› ،ﭘﺲ از اﻧﺪﮎ زﻣﺎﻧﯽ ،دﻳﮕﺮ ﻣﺮا ﻧﺨﻮاهﻴﺪ دﻳﺪ ،و ﭘﺲ از اﻧﺪﮎ زﻣﺎﻧﯽ دﻳﮕﺮ ،ﺑﺎز ﻣﺮا ﺧﻮاهﻴﺪ دﻳﺪ‹؟ ٢٠ﺁﻣﻴﻦ ،ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﺷﻤﺎ زارﯼ و ﻣﺎﺗﻢ ﺧﻮاهﻴﺪ ﮐﺮد ،اﻣّﺎ ﺟﻬﺎن ﺷﺎدﻣﺎن ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ؛ ﺷﻤﺎ ﻏﻤﮕﻴﻦ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺑﻮد ،اﻣّﺎ ﻏﻢ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺷﺎدﯼ ﺑﺪل ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ٢١ .زن ﺑﻪهﻨﮕﺎم زاﻳﻤﺎن درد ﻣﯽﮐﺸﺪ، از ﺁنرو ﮐﻪ ﺳﺎﻋﺖ او ﻓﺮارﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ؛ اﻣّﺎ ﭼﻮن ﻓﺮزﻧﺪش ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪ ،درد ﺧﻮد را دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻳﺎد ﻧﻤﯽﺁورد ،ﭼﺮاﮐﻪ ﺷﺎد اﺳﺖ از اﻳﻦ ﮐﻪ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ٢٢ .ﺑﻪ هﻤﻴﻦﺳﺎن، ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ اﮐﻨﻮن اﻧﺪوهﮕﻴﻨﻴﺪ؛ اﻣّﺎ ﺑﺎز ﺷﻤﺎ را ﺧﻮاهﻢ دﻳﺪ و دل ﺷﻤﺎ ﺷﺎدﻣﺎن ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ و
هﻴﭻﮐﺲ ﺁن ﺷﺎدﯼ را از ﺷﻤﺎ ﻧﺨﻮاهﺪ ﮔﺮﻓﺖ٢٣ .در ﺁن روز ،دﻳﮕﺮﭼﻴﺰﯼ از ﺧﻮ ِد ﻣﻦ ﻧﺨﻮاهﻴﺪ ﺧﻮاﺳﺖ .ﺁﻣﻴﻦ ،ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،هﺮﭼﻪ از ﭘﺪر ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻦ ﺑﺨﻮاهﻴﺪ ،ﺁن را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﺪ داد٢۴ .ﺗﺎ ﮐﻨﻮن ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻦ ﭼﻴﺰﯼ ﻧﺨﻮاﺳﺘﻪاﻳﺪ؛ ﺑﺨﻮاهﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﻴﺎﺑﻴﺪ و ﺷﺎدﻳﺘﺎن ﮐﺎﻣﻞ ﺷﻮد. »٢۵اﻳﻨﻬﺎ را ﺑﻪ ﺗﻤﺜﻴﻞ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻢ؛ اﻣّﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﻓﺮا ﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ ﮐﻪ دﻳﮕﺮ اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺳﺨﻦ ﻧﺨﻮاهﻢ ﮔﻔﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺁﺷﮑﺎرا درﺑﺎرۀ ﭘﺪر ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﻢ ﮔﻔﺖ٢۶ .در ﺁن روز، ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻦ درﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻮاهﻴﺪ ﮐﺮد .و ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﻣﻦ از ﺟﺎﻧﺐ ﺷﻤﺎ از ﭘﺪر ﺧﻮاهﻢ ﺧﻮاﺳﺖ٢٧ ،ﭼﺮاﮐﻪ ﭘﺪر ﺧﻮ ْد ﺷﻤﺎ را دوﺳﺖ ﻣﯽدارد ،زﻳﺮا ﺷﻤﺎ ﻣﺮا دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ و اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩاﻳﺪ ﮐﻪ از ﻧﺰد ﺧﺪا ﺁﻣﺪﻩام٢٨ .ﻣﻦ از ﻧﺰد ﭘﺪر ﺁﻣﺪم و ﺑﻪ اﻳﻦ ﺟﻬﺎن وارد ﺷﺪم؛ و ﺣﺎل اﻳﻦ ﺟﻬﺎن را ﺗﺮﮎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ و ﻧﺰد ﭘﺪر ﻣﯽروم«. ٢٩ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﮐﻨﻮن ﺁﺷﮑﺎرا ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﯽ ،ﻧﻪ ﺑﻪ ﺗﻤﺜﻴﻞ٣٠ .ﺣﺎل دﻳﮕﺮ ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﮐﻪ از هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺁﮔﺎهﯽ و ﺣﺘﯽ ﻧﻴﺎز ﻧﺪارﯼ ﮐﺴﯽ ﺳﺆاﻟﺶ را ﺑﺎ ﺗﻮ در ﻣﻴﺎن ﻧﻬﺪ .از هﻤﻴﻦرو ،اﻳﻤﺎن دارﻳﻢ ﮐﻪ از ﻧﺰد ﺧﺪا ﺁﻣﺪﻩاﯼ٣١ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ» :ﺁﻳﺎ اﮐﻨﻮن واﻗﻌًﺎ اﻳﻤﺎن دارﻳﺪ؟ ٣٢اﻳﻨﮏ زﻣﺎﻧﯽ ﻓﺮاﻣﯽرﺳﺪ ،و ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﮐﻪ هﻢاﮐﻨﻮن ﻓﺮارﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ ،ﮐﻪ ﭘﺮاﮐﻨﺪﻩ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﺪ و هﺮ ﻳﮏ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ و ﮐﺎﺷﺎﻧﮥ ﺧﻮد ﺧﻮاهﻴﺪ رﻓﺖ و ﻣﺮا ﺗﻨﻬﺎ ﺧﻮاهﻴﺪ ﮔﺬاﺷﺖ؛ اﻣّﺎ ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻴﺴﺘﻢ ،زﻳﺮا ﭘﺪر ﺑﺎ ﻣﻦ اﺳﺖ٣٣ .اﻳﻨﻬﺎ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻢ ﺗﺎ در ﻣﻦ ﺁراﻣﺶ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ .در دﻧﻴﺎ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ زﺣﻤﺖ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد؛ اﻣّﺎ دل ﻗﻮﯼ دارﻳﺪ ،زﻳﺮا ﻣﻦ ﺑﺮ دﻧﻴﺎ ﻏﺎﻟﺐ ﺁﻣﺪﻩام«.
ﻳﻮﺣﻨﺎ ١٧ دﻋﺎﯼ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮد ١ﭘﺲ از اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن ،ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ و ﮔﻔﺖ» :ﭘﺪر ،ﺳﺎﻋﺖ رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ. ﭘﺴﺮت را ﺟﻼل دﻩ ﺗﺎ ﭘﺴﺮت ﻧﻴﺰ ﺗﻮ را ﺟﻼل دهﺪ٢ .زﻳﺮا او را ﺑﺮ هﺮ ﺑﺸﺮﯼ ﻗﺪرت دادﻩاﯼ ﺗﺎ ﺑﻪ هﻤﮥ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺑﻪ او ﻋﻄﺎ ﮐﺮدﻩاﯼ ،ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان ﺑﺨﺸﺪ٣ .و اﻳﻦ اﺳﺖ ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان ،ﮐﻪ ﺗﻮ را ،ﺗﻨﻬﺎ ﺧﺪاﯼ ﺣﻘﻴﻘﯽ ،و ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ را ﮐﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩاﯼ ،ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ۴ .ﻣﻦ ﮐﺎرﯼ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺳﭙﺮدﯼ ﺗﺎ ﺑﮑﻨﻢ ،ﺑﻪﮐﻤﺎل رﺳﺎﻧﺪم ،و اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺗﻮ را ﺑﺮ روﯼ زﻣﻴﻦ ﺟﻼل دادم۵ .ﭘﺲ اﮐﻨﻮن اﯼ ﭘﺪر ،ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﻣﺮا در ﺣﻀﻮر ﺧﻮﻳﺶ ﺟﻼل دﻩ ،ﺑﻪ هﻤﺎن ﺟﻼﻟﯽ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از ﺁﻏﺎز ﺟﻬﺎن ﻧﺰد ﺗﻮ داﺷﺘﻢ.
دﻋﺎﯼ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮاﯼ ﺷﺎﮔﺮدان ن ﺗﻮ »۶ﻣﻦ ﻧﺎم ﺗﻮ را ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ از ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺨﺸﻴﺪﯼ ،ﺁﺷﮑﺎر ﺳﺎﺧﺘﻢ .از ﺁ ِ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺗﻮ اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺨﺸﻴﺪﯼ ،و ﮐﻼﻣﺖ را ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻨﺪ٧ .اﮐﻨﻮن درﻳﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ ﮐﻪ هﺮﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩاﯼ ،ﺑﺮاﺳﺘﯽ از ﺟﺎﻧﺐ ﺗﻮﺳﺖ٨ .زﻳﺮا ﺁن ﮐﻼم را ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺳﭙﺮدﯼ ،ﺑﺪﻳﺸﺎن ﺳﭙﺮدم ،و اﻳﺸﺎن ﺁن را ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ و ﺑﻪﻳﻘﻴﻦ داﻧﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ از ﻧﺰد ﺗﻮ ﺁﻣﺪﻩام ،و اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﺮا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩاﯼ٩ .درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻦ ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ؛ ﻣﻦ ﻧﻪ ﺑﺮاﯼ دﻧﻴﺎ
ن ﺗﻮ هﺴﺘﻨﺪ. ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﻬﺎﻳﯽ درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩاﯼ ،زﻳﺮا از ﺁ ِ ن ﻣﻦ اﺳﺖ؛ و در ن ﺗﻮﺳﺖ ،از ﺁ ِ ن ﺗﻮﺳﺖ و هﺮﺁﻧﭽﻪ از ﺁ ِ ن ﻣﻦ اﺳﺖ ،از ﺁ ِ ١٠هﺮﺁﻧﭽﻪ از ﺁ ِ اﻳﺸﺎن ﺟﻼل ﻳﺎﻓﺘﻪام١١ .ﺑﻴﺶ از اﻳﻦ در ﺟﻬﺎن ﻧﻤﯽﻣﺎﻧﻢ ،اﻣّﺎ ﺁﻧﻬﺎ هﻨﻮز در ﺟﻬﺎﻧﻨﺪ؛ ﻣﻦ ﻧﺰد ﺗﻮ ﻣﯽﺁﻳﻢ .اﯼ ﭘﺪ ِر ﻗﺪّوس ،ﺁﻧﺎن را ﺑﻪ ﻗﺪرت ﻧﺎم ﺧﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩاﯼ ﺣﻔﻆ ﮐﻦ ،ﺗﺎ ﻳﮏ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﭼﻨﺎن ﮐﻪ ﻣﺎ هﺴﺘﻴﻢ١٢ .ﻣﻦ ﺁﻧﻬﺎ را ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺑﻮدم ،ﺣﻔﻆ ﮐﺮدم ،و از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻗﺪرت ﻧﺎم ﺗﻮ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩاﯼ ،ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻧﻤﻮدم .هﻴﭻﻳﮏ از اﻳﺸﺎن هﻼﮎ ﻧﺸﺪ ،ﺟﺰ ﻓﺮزﻧﺪ هﻼﮐﺖ ،ﺗﺎ ﮔﻔﺘﮥ ﮐﺘﺐ ﻣﻘ ّﺪس ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﭘﻴﻮﻧﺪد١٣ .اﻣّﺎ ﺣﺎل ﻧﺰد ﺗﻮ ﻣﯽﺁﻳﻢ، و اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن را زﻣﺎﻧﯽ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ هﻨﻮز در ﺟﻬﺎﻧﻢ ،ﺗﺎ ﺷﺎدﯼ ﻣﺮا در ﺧﻮد ﺑﻪ ﮐﻤﺎل داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ١۴ .ﻣﻦ ﮐﻼم ﺗﻮ را ﺑﻪ اﻳﺸﺎن دادم ،اﻣّﺎ دﻧﻴﺎ از اﻳﺸﺎن ﻧﻔﺮت داﺷﺖ ،زﻳﺮا ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺗﻌﻠﻖ ﻧﺪارﻧﺪ ،ﭼﻨﺎن ﮐﻪ ﻣﻦ ﺗﻌﻠﻖ ﻧﺪارم١۵ .درﺧﻮاﺳﺘﻢ اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ را از اﻳﻦ دﻧﻴﺎ ﺑﺒﺮﯼ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻢ از ﺁن ﺷﺮور ﺣﻔﻈﺸﺎن ﮐﻨﯽ١۶ .ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ دﻧﻴﺎ ﺗﻌﻠﻖ ﻧﺪارﻧﺪ، ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺗﻌﻠﻖ ﻧﺪارم١٧ .ﺁﻧﺎن را در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﮐﻦ؛ ﮐﻼم ﺗﻮ ﺣﻘﻴﻘﺖ اﺳﺖ. ١٨هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﺮا ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎدﯼ ،ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺁﻧﺎن را ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩام١٩ .ﻣﻦ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ اﻳﺸﺎن ﺗﻘﺪﻳﺲ ﻣﯽﮐﻨﻢ ،ﺗﺎ اﻳﺸﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﺷﻮﻧﺪ.
دﻋﺎﯼ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮاﯼ هﻤﮥ ﭘﻴﺮواﻧﺶ »٢٠درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ هﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺮاﯼ ﮐﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﭘﻴﺎم ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ اﻳﻤﺎن ﺧﻮاهﻨﺪ ﺁورد٢١ ،ﺗﺎ هﻤﻪ ﻳﮏ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺗﻮ اﯼ ﭘﺪر در ﻣﻦ هﺴﺘﯽ و ﻣﻦ در ﺗﻮ .ﭼﻨﺎن ﮐﻦ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ در ﻣﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﺗﺎ ﺟﻬﺎن اﻳﻤﺎن ﺁورد ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﺮا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩاﯼ٢٢ .و ﻣﻦ ﺟﻼﻟﯽ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺨﺸﻴﺪﯼ ،ﺑﺪﻳﺸﺎن ﺑﺨﺸﻴﺪم ﺗﺎ ﻳﮏ ﻼ ﮔﺮدﻧﺪ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﺎ ﻳﮏ هﺴﺘﻴﻢ٢٣ ،ﻣﻦ در ﺁﻧﺎن و ﺗﻮ در ﻣﻦ .ﭼﻨﺎن ﮐﻦ ﮐﻪ ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺰ ﮐﺎﻣ ً ﻳﮏ ﮔﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺟﻬﺎن ﺑﺪاﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﺮا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩاﯼ ،و اﻳﺸﺎن را هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ دوﺳﺖ داﺷﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺮا دوﺳﺖ داﺷﺘﯽ٢۴ .اﯼ ﭘﺪر ،ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩاﯼ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،هﻤﺎن ﺟﺎ ﮐﻪ ﻣﻦ هﺴﺘﻢ ،ﺗﺎ ﺟﻼل ﻣﺮا ﺑﻨﮕﺮﻧﺪ ،ﺟﻼﻟﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩاﯼ؛ زﻳﺮا ﭘﻴﺶ از ﺁﻏﺎز ﺟﻬﺎن ﻣﺮا دوﺳﺖ ﻣﯽداﺷﺘﯽ. »٢۵اﯼ ﭘﺪ ِر ﻋﺎدل ،دﻧﻴﺎ ﺗﻮ را ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺳﺪ ،اﻣّﺎ ﻣﻦ ﺗﻮ را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻢ ،و اﻳﻨﻬﺎ داﻧﺴﺘﻪاﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﺮا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩاﯼ٢۶ .ﻣﻦ ﻧﺎم ﺗﻮ را ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺷﻨﺎﺳﺎﻧﺪم و ﺧﻮاهﻢ ﺷﻨﺎﺳﺎﻧﺪ ،ﺗﺎ ﺁن ﻣﺤﺒﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ داﺷﺘﻪاﯼ ،در ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﺷﺪ و ﻣﻦ ﻧﻴﺰ در ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﺷﻢ«.
ﻳﻮﺣﻨﺎ ١٨ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﺪن ﻋﻴﺴﯽ ١ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺲ از اداﯼ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن ،ﺑﺎ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﺑﻪ ﺁن ﺳﻮﯼ درۀ ِﻗﺪْرون رﻓﺖ .در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺎﻏﯽ ﺑﻮد ،و ﻋﻴﺴﯽ و ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﺑﻪ ﺁن درﺁﻣﺪﻧﺪ٢ .اﻣّﺎ ﻳﻬﻮدا ،ﺗﺴﻠﻴﻢﮐﻨﻨﺪۀ او ،از ﺁن ﻣﺤﻞ ﺁﮔﺎﻩ ﺑﻮد ،زﻳﺮا ﻋﻴﺴﯽ و ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﺑﺎرهﺎ در ﺁﻧﺠﺎ ﮔﺮد ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ٣ .ﭘﺲ ﻳﻬﻮدا ن ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن را ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺁﻣﺪ. ﮔﺮوهﯽ از ﺳﺮﺑﺎزان و ﻧﻴﺰ ﻣﺄﻣﻮرا ِ اﻳﺸﺎن ﺑﺎ ﭼﺮاغ و ﻣﺸﻌﻞ و ﺳﻼح ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ رﺳﻴﺪﻧﺪ۴ .ﻋﻴﺴﯽ ،ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﭼﻪ ﺑﺮ وﯼ
ﺧﻮاهﺪ ﮔﺬﺷﺖ ،ﭘﻴﺶ رﻓﺖ و ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﮐﻪ را ﻣﯽﺟﻮﻳﻴﺪ؟« ۵ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ» :ﻋﻴﺴﺎﯼ ﻧﺎﺻﺮﯼ را «.ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ هﺴﺘﻢ «.ﻳﻬﻮدا ،ﺗﺴﻠﻴﻢﮐﻨﻨﺪۀ او ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮد۶ .ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» ،ﻣﻦ هﺴﺘﻢ «،ﺁﻧﺎن ﭘﺲ رﻓﺘﻪ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ اﻓﺘﺎدﻧﺪ٧ .ﭘﺲ دﻳﮕﺮﺑﺎر از اﻳﺸﺎن ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﮐﻪ را ﻣﯽﺟﻮﻳﻴﺪ؟« ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻋﻴﺴﺎﯼ ﻧﺎﺻﺮﯼ را٨ «.ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺧﻮدم هﺴﺘﻢ .ﭘﺲ اﮔﺮ ﻣﺮا ﻣﯽﺧﻮاهﻴﺪ ،ﺑﮕﺬارﻳﺪ اﻳﻨﻬﺎ ﺑﺮوﻧﺪ٩ «.اﻳﻦ را ﮔﻔﺖ ﺗﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﭘﻴﺸﺘﺮ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﭘﻴﻮﻧﺪد ﮐﻪ» :هﻴﭻﻳﮏ از ﺁﻧﺎن را ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺨﺸﻴﺪﯼ ،از دﺳﺖ ﻧﺪادم«. ١٠ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺷَﻤﻌﻮن ﭘِﻄﺮُس ﺧﻨﺠﺮﯼ را ﮐﻪ داﺷﺖ ،ﺑﺮﮐﺸﻴﺪ و ﺿﺮﺑﺘﯽ ﺑﺮ ﺧﺎد ِم ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ زد و ﮔﻮش راﺳﺘﺶ را ﺑﺮﻳﺪ .ﻧﺎم ﺁن ﺧﺎدم ﻣﺎﻟﺨﻮس ﺑﻮد١١ .ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﭘِﻄﺮُس ﮔﻔﺖ» :ﺧﻨﺠﺮ ﺧﻮﻳﺶ در ﻧﻴﺎم ﮐﻦ! ﺁﻳﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺟﺎﻣﯽ را ﮐﻪ ﭘﺪر ﺑﻪ ﻣﻦ دادﻩ اﺳﺖ ،ﺑﻨﻮﺷﻢ؟«
ﺑﺎزﺟﻮﻳﯽ از ﻋﻴﺴﯽ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺳﺮان ﻳﻬﻮد و اﻧﮑﺎر ﭘِﻄﺮُس ١٢ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺳﺮﺑﺎزان ،هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺧﻮﻳﺶ و ﻣﺄﻣﻮران ﻳﻬﻮدﯼ ﻋﻴﺴﯽ را ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺣﻨّﺎ ﺑﺮدﻧﺪ .او ﭘﺪرزن ﻗﻴﺎﻓﺎ ،ﮐﺎهﻦاﻋﻈ ِﻢ ﮐﺮدﻧﺪ .ﺁﻧﻬﺎ دﺳﺘﻬﺎﯼ او را ﺑﺴﺘﻨﺪ ١٣و ﻧﺨﺴﺖ ﻧﺰد َ ﺁن زﻣﺎن ﺑﻮد١۴ .ﻗﻴﺎﻓﺎ هﻤﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺗﻮﺻﻴﻪ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻳﮏ ﺗﻦ در راﻩ ﻗﻮم ﺑﻤﻴﺮد. ١۵ﺷَﻤﻌﻮن ﭘِﻄﺮُس و ﺷﺎﮔﺮدﯼ دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ از ﭘﯽ ﻋﻴﺴﯽ رواﻧﻪ ﺷﺪﻧﺪ .ﺁن ﺷﺎﮔﺮد از ﺁﺷﻨﺎﻳﺎن ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ ﺑﻮد .ﭘﺲ ﺑﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺣﻴﺎط ﺧﺎﻧﮥ ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ درﺁﻣﺪ١۶ .اﻣّﺎ ﭘِﻄﺮُس ﭘﺸﺖ در اﻳﺴﺘﺎد .ﭘﺲ ﺁن ﺷﺎﮔﺮد دﻳﮕﺮ ﮐﻪ از ﺁﺷﻨﺎﻳﺎن ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ ﺑﻮد ،ﺑﻴﺮون رﻓﺖ و ﺑﺎ زﻧﯽ ﮐﻪ درﺑﺎن ﺑﻮد ،ﮔﻔﺘﮕﻮ ﮐﺮد و ﭘِﻄﺮُس را ﺑﻪ داﺧﻞ ﺑﺮد١٧ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺁن ﺧﺎدﻣﮥ درﺑﺎن از ﭘِﻄﺮُس ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﺗﻮ ﮐﻪ از ﺷﺎﮔﺮدان ﺁن ﻣﺮد ﻧﻴﺴﺘﯽ؟« ﭘِﻄﺮُس ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﻧﻴﺴﺘﻢ«. ١٨هﻮا ﺳﺮد ﺑﻮد .ﺧﺎدﻣﺎن و ﻣﺄﻣﻮران ﺁﺗﺸﯽ ﺑﺎ زﻏﺎل اﻓﺮوﺧﺘﻪ و ﺑﺮ ﮔِﺮد ﺁن اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺧﻮد را ﮔﺮم ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ .ﭘِﻄﺮُس ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺁﻧﺎن اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮد و ﺧﻮد را ﮔﺮم ﻣﯽﮐﺮد. ١٩ﭘﺲ ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ از ﻋﻴﺴﯽ درﺑﺎرۀ ﺷﺎﮔﺮدان و ﺗﻌﺎﻟﻴﻤﺶ ﭘﺮﺳﻴﺪ٢٠ .او ﭘﺎﺳﺦ داد: »ﻣﻦ ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﺁﺷﮑﺎرا ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻪام و هﻤﻮارﻩ در ﮐﻨﻴﺴﻪ و در ﻣﻌﺒﺪ ﮐﻪ ﻣﺤﻞ ﮔﺮد ﺁﻣﺪن هﻤﮥ ﻳﻬﻮدﻳﺎن اﺳﺖ ،ﺗﻌﻠﻴﻢ دادﻩام و ﭼﻴﺰﯼ در ﻧﻬﺎن ﻧﮕﻔﺘﻪام٢١ .ﭼﺮا از ﻣﻦ ﻣﯽﭘﺮﺳﯽ؟ از ﺁﻧﺎن ﺑﭙﺮس ﮐﻪ ﺳﺨﻨﺎن ﻣﺮا ﺷﻨﻴﺪﻩاﻧﺪ! ﺁﻧﺎن ﻧﻴﮏ ﻣﯽداﻧﻨﺪ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﭼﻪ ﮔﻔﺘﻪام٢٢ «.ﭼﻮن اﻳﻦ را ﮔﻔﺖ ،ﻳﮑﯽ از ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎن ﮐﻪ ﺁﻧﺠﺎ اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮد ،ﺑﺮ ﮔﻮﻧﻪاش ﺳﻴﻠﯽ زد و ﮔﻔﺖ: »اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯽدهﯽ؟« ٢٣ﻋﻴﺴﯽ ﺟﻮاب داد» :اﮔﺮ ﺧﻄﺎ ﮔﻔﺘﻢ ،ﺑﺮ ﺣﻨّﺎ او را ﺧﻄﺎﻳﻢ ﺷﻬﺎدت دﻩ؛ اﻣّﺎ اﮔﺮ راﺳﺖ ﮔﻔﺘﻢ ،ﭼﺮا ﻣﺮا ﻣﯽزﻧﯽ؟« ٢۴ﺁﻧﮕﺎﻩ َ دﺳﺖﺑﺴﺘﻪ ﻧﺰد ﻗﻴﺎﻓﺎ ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ ﻓﺮﺳﺘﺎد. ٢۵در هﻤﺎن ﺣﺎل ﮐﻪ ﺷَﻤﻌﻮن ﭘِﻄﺮُس اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮد و ﺧﻮد را ﮔﺮم ﻣﯽﮐﺮد ،ﺑﺮﺧﯽ از او ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﺗﻮ ﮐﻪ از ﺷﺎﮔﺮدان او ﻧﻴﺴﺘﯽ؟« او اﻧﮑﺎر ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ» :ﻧﻪ! ﻧﻴﺴﺘﻢ«. ٢۶ﻳﮑﯽ از ﺧﺎدﻣﺎن ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ ﮐﻪ از ﺧﻮﻳﺸﺎن ﺁنﮐﺲ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘِﻄﺮُس ﮔﻮﺷﺶ را ﺑﺮﻳﺪﻩ ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ» :ﺁﻳﺎ ﻣﻦ ﺧﻮ ْد ﺗﻮ را ﺑﺎ او در ﺁن ﺑﺎغ ﻧﺪﻳﺪم؟« ٢٧ﭘِﻄﺮُس ﺑﺎز اﻧﮑﺎر ﮐﺮد .هﻤﺎن دم ﺧﺮوﺳﯽ ﺑﺎﻧﮓ ﺑﺮﺁورد.
ﻣﺤﺎﮐﻤﮥ ﻋﻴﺴﯽ در ﺣﻀﻮر ﭘﻴﻼﺗُﺲ ٢٨ﻋﻴﺴﯽ را از ﻧﺰد ﻗﻴﺎﻓﺎ ﺑﻪ ﮐﺎخ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪار ﺑﺮدﻧﺪ .ﺳﺤﺮﮔﺎﻩ ﺑﻮد .ﺁﻧﺎن ﺧﻮد وارد ﮐﺎخ ﻧﺸﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﻧﺠﺲ ﻧﺸﻮﻧﺪ و ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ِﭘﺴَﺢ را ﺑﺨﻮرﻧﺪ٢٩ .ﭘﺲ ﭘﻴﻼﺗُﺲ ﻧﺰد اﻳﺸﺎن ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ و ﭘﺮﺳﻴﺪ» :اﻳﻦ ﻣﺮد را ﺑﻪ ﭼﻪ ﺟﺮﻣﯽ ﻣﺘﻬﻢ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ؟« ٣٠ﺟﻮاب دادﻩ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﮔﺮ ﻣﺠﺮم ﻧﺒﻮد ،ﺑﻪ ﺗﻮ ﺗﺴﻠﻴﻤﺶ ﻧﻤﯽﮐﺮدﻳﻢ٣١ «.ﭘﻴﻼﺗُﺲ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺷﻤﺎ ﺧﻮد او را ﺑﺒﺮﻳﺪ و ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﮐﻨﻴﺪ «.ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻣﺎ اﺟﺎزۀ اﻋﺪام ﮐﺴﯽ را ﻧﺪارﻳﻢ«. ٣٢ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ﮔﻔﺘﮥ ﻋﻴﺴﯽ در ﻣﻮرد ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﻣﺮﮔﯽ ﮐﻪ در اﻧﺘﻈﺎرش ﺑﻮد ،ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﯽﭘﻴﻮﺳﺖ. ٣٣ﭘﺲ ﭘﻴﻼﺗُﺲ ﺑﻪ ﮐﺎخ ﺑﺎزﮔﺸﺖ و ﻋﻴﺴﯽ را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ ،ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﺁﻳﺎ ﺗﻮ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻬﻮدﯼ؟« ٣۴ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺁﻳﺎ اﻳﻦ را ﺗﻮ ﺧﻮ ْد ﻣﯽﮔﻮﻳﯽ ،ﻳﺎ دﻳﮕﺮان درﺑﺎرۀ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ ﮔﻔﺘﻪاﻧﺪ؟« ٣۵ﭘﻴﻼﺗُﺲ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﻣﮕﺮ ﻣﻦ ﻳﻬﻮدﯼام؟ ﻗﻮم ﺧﻮدت و ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن ،ﺗﻮ را ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﮐﺮدﻩاﻧﺪ؛ ﭼﻪ ﮐﺮدﻩاﯼ؟« ٣۶ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﻣﻦ از اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﻧﻴﺴﺖ .اﮔﺮ ﭘﺎدﺷﺎهﯽام از اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﺑﻮد ،ﺧﺎدﻣﺎﻧﻢ ﻣﯽﺟﻨﮕﻴﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻪدﺳﺖ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻧﻴﺎﻳﻢ .اﻣّﺎ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﻣﻦ از اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﻧﻴﺴﺖ٣٧ «.ﭘﻴﻼﺗُﺲ از او ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﭘﺲ ﺗﻮ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ؟« ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺗﻮ ﺧﻮد ﻣﯽﮔﻮﻳﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﭘﺎدﺷﺎهﻢ .ﻣﻦ از اﻳﻦرو زادﻩ ﺷﺪم و از اﻳﻦرو ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﺁﻣﺪم ﺗﺎ ﺑﺮ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺷﻬﺎدت دهﻢ .ﭘﺲ هﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺗﻌﻠﻖ دارد ،ﺑﻪ ﻧﺪاﯼ ﻣﻦ ﮔﻮش ﻓﺮاﻣﯽدهﺪ٣٨ «.ﭘﻴﻼﺗُﺲ ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﺣﻘﻴﻘﺖ ﭼﻴﺴﺖ؟« ﭼﻮن اﻳﻦ را ﮔﻔﺖ ،ﺑﺎز ﻧﺰد ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻴﺮون رﻓﺖ و ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ هﻴﭻ ﺳﺒﺒﯽ ﺑﺮاﯼ ﻣﺤﮑﻮم ﮐﺮدن او ﻧﻴﺎﻓﺘﻢ٣٩ .اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ را رﺳﻤﯽ هﺴﺖ ﮐﻪ در ﻋﻴﺪ ِﭘﺴَﺢ ﻳﮏ زﻧﺪاﻧﯽ را ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﺁزاد ﮐﻨﻢ؛ ﺁﻳﺎ ﻣﯽﺧﻮاهﻴﺪ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻬﻮد را ﺁزاد ﮐﻨﻢ؟« ۴٠ﺁﻧﻬﺎ در ﭘﺎﺳﺦ ﻓﺮﻳﺎد ﺳﺮ دادﻧﺪ» :او را ﻧﻪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ْرَاﺑّﺎ را ﺁزاد ﮐﻦ!« اﻣّﺎ ﺑﺎ ْرَاﺑّﺎ ﺷﻮرﺷﯽ ﺑﻮد.
ﻳﻮﺣﻨﺎ ١٩ ﺣﮑﻢ ﻣﺼﻠﻮب ﮐﺮدن ﻋﻴﺴﯽ ١ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﻴﻼﺗُﺲ ﻋﻴﺴﯽ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ،دﺳﺘﻮر داد ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪاش زﻧﻨﺪ٢ .و ﺳﺮﺑﺎزان ﺗﺎﺟﯽ از ﺧﺎر ﺑﺎﻓﺘﻪ ،ﺑﺮ ﺳﺮش ﻧﻬﺎدﻧﺪ و رداﻳﯽ ارﻏﻮاﻧﯽ ﺑﺮ او ﭘﻮﺷﺎﻧﺪﻧﺪ٣ ،و ﻧﺰدش ﺁﻣﺪﻩ ،ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ: »درود ﺑﺮ ﺗﻮ ،اﯼ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻬﻮد!« و او را ﺳﻴﻠﯽ ﻣﯽزدﻧﺪ. ۴ﺳﭙﺲ ﭘﻴﻼﺗُﺲ دﻳﮕﺮﺑﺎر ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ و ﻳﻬﻮدﻳﺎن را ﮔﻔﺖ» :اﻳﻨﮏ او را ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺮون ﻣﯽﺁورم ﺗﺎ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ هﻴﭻ ﺳﺒﺒﯽ ﺑﺮاﯼ ﻣﺤﮑﻮم ﮐﺮدن او ﻧﻴﺎﻓﺘﻢ۵ «.ﭘﺲ ﻋﻴﺴﯽ ﺗﺎج ﺧﺎر ﺑﺮ ﺳﺮ و رداﯼ ارﻏﻮاﻧﯽ ﺑﺮ ﺗﻦ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ .ﭘﻴﻼﺗُﺲ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ» :اﻳﻨﮏ ﺁن اﻧﺴﺎن!« ۶ﭼﻮن ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎن ﻣﻌﺒﺪ او را دﻳﺪﻧﺪ ،ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﺁوردﻩ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺒﺶ ﮐﻦ! ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺒﺶ ﮐﻦ!« ﭘﻴﻼﺗُﺲ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺷﻤﺎ ﺧﻮ ْد او را ﺑﺒﺮﻳﺪ و ﻣﺼﻠﻮب ﮐﻨﻴﺪ ،ﭼﻮن ﻣﻦ ﺳﺒﺒﯽ ﺑﺮاﯼ ﻣﺤﮑﻮم ﮐﺮدن او ﻧﻴﺎﻓﺘﻪام٧ «.ﻳﻬﻮدﻳﺎن در ﭘﺎﺳﺦ او ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻣﺎ را ﺷﺮﻳﻌﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺁن او ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻤﻴﺮد ،زﻳﺮا ادﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﭘﺴﺮ ﺧﺪاﺳﺖ«.
٨ﭼﻮن ﭘﻴﻼﺗُﺲ اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪ ،هﺮاﺳﺎﻧﺘﺮ ﺷﺪ٩ ،و ﺑﺎز ﺑﻪ درون ﮐﺎخ ﺑﺎزﮔﺸﺖ و از ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﺗﻮ از ﮐﺠﺎ ﺁﻣﺪﻩاﯼ؟« اﻣّﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺨﯽ ﺑﻪ او ﻧﺪاد١٠ .ﭘﺲ ﭘﻴﻼﺗُﺲ او را ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪ ﻣﻦ هﻴﭻ ﻧﻤﯽﮔﻮﻳﯽ؟ ﺁﻳﺎ ﻧﻤﯽداﻧﯽ ﮐﻪ ﻗﺪرت دارم ﺁزادت ﮐﻨﻢ و ﻗﺪرت دارم ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺒﺖ ﮐﺸﻢ؟« ١١ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :هﻴﭻ ﻗﺪرت ﺑﺮ ﻣﻦ ﻧﻤﯽداﺷﺘﯽ ،اﮔﺮ از ﺑﺎﻻ ﺑﻪ ﺗﻮ دادﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮد؛ از اﻳﻦرو ،ﮔﻨﺎﻩ ﺁن ﮐﻪ ﻣﺮا ﺑﻪ ﺗﻮ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﮐﺮد ،ﺑﺴﯽ ﺑﺰرﮔﺘﺮ اﺳﺖ١٢ «.از ﺁن ﭘﺲ ﭘﻴﻼﺗُﺲ ﮐﻮﺷﻴﺪ ﺁزادش ﮐﻨﺪ ،اﻣّﺎ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻓﺮﻳﺎدزﻧﺎن ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﮔﺮ اﻳﻦ ﻣﺮد را ﺁزاد ﮐﻨﯽ ،دوﺳﺖ ﻗﻴﺼﺮ ﻧﻴﺴﺘﯽ .هﺮﮐﻪ ادﻋﺎﯼ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﮐﻨﺪ ،ﺑﺮﺿﺪ ﻗﻴﺼﺮ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ«. ١٣ﭼﻮن ﭘﻴﻼﺗُﺲ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن را ﺷﻨﻴﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﻴﺮون ﺁورد و ﺧﻮد ﺑﺮ ﻣﺴﻨﺪ داورﯼ ﺟﺒّﺎﺗﺎ« ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﻧﺸﺴﺖ ،در ﻣﮑﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ »ﺳﻨﮕﻔﺮش« ﻣﻌﺮوف ﺑﻮد و ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺒﺮاﻧﻴﺎن » َ ﻣﯽﺷﺪ١۴ .ﺁن روز ،روز »ﺗﻬﻴﮥ« ﻋﻴﺪ ِﭘﺴَﺢ ﺑﻮد و ﻇﻬﺮ ﻧﺰدﻳﮏ ﻣﯽﺷﺪ .ﭘﻴﻼﺗُﺲ ﺑﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﮔﻔﺖ» :اﻳﻨﮏ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺷﻤﺎ!« ١۵ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﺁوردﻧﺪ» :او را از ﻣﻴﺎن ﺑﺮدار! او را از ﻣﻴﺎن ﺑﺮدار و ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺒﺶ ﮐﻦ!« ﭘﻴﻼﺗُﺲ ﮔﻔﺖ» :ﺁﻳﺎ ﭘﺎدﺷﺎهﺘﺎن را ﻣﺼﻠﻮب ﮐﻨﻢ؟« ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ» :ﻣﺎ را ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﺟﺰ ﻗﻴﺼﺮ١۶ «.ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﭘﻴﻼﺗُﺲ ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﭙﺮد ﺗﺎ ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺒﺶ ﮐﺸﻨﺪ.
ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﺷﺪن ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﺑﺮدﻧﺪ١٧ .ﻋﻴﺴﯽ ﺻﻠﻴﺐ ﺑﺮ دوش ﺑﻴﺮون رﻓﺖ ،ﺑﻪﺳﻮﯼ ﻣﺤﻠﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺟﻤﺠﻤﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺒﺮاﻧﻴﺎن ﺟُﻠﺠُﺘﺎ ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮد١٨ .ﺁﻧﺠﺎ او را ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﮐﺸﻴﺪﻧﺪ .ﺑﺎ او دو ﺗﻦ دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ در دو ﺟﺎﻧﺒﺶ ﻣﺼﻠﻮب ﺷﺪﻧﺪ و ﻋﻴﺴﯽ در ﻣﻴﺎن ﻗﺮار داﺷﺖ١٩ .ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﭘﻴﻼﺗُﺲ ﮐﺘﻴﺒﻪاﯼ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ و ﺁن را ﺑﺮ ﺑﺎﻻﯼ ﺻﻠﻴﺐ ﻧﺼﺐ ﮐﺮدﻧﺪ .ﺑﺮ ﺁن ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد :ﻋﻴﺴﺎﯼ ﻧﺎﺻﺮﯼ ،ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻬﻮد٢٠ .ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺁن ﮐﺘﻴﺒﻪ را ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ ،زﻳﺮا ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪ ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﻬﺮ ﺑﻮد و ﺁن ﮐﺘﻴﺒﻪ ﺑﻪ زﺑﺎن ن ﻳﻬﻮد ﺑﻪ ﭘﻴﻼﺗُﺲ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ن ﮐﺎهﻨﺎ ِ ﻋﺒﺮاﻧﻴﺎن و ﻻﺗﻴﻨﯽ و ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد٢١ .ﭘﺲ ﺳﺮا ِ »ﻧﻨﻮﻳﺲ ›ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻬﻮد‹ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻨﻮﻳﺲ اﻳﻦ ﻣﺮد ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻬﻮدم«. ٢٢ﭘﻴﻼﺗُﺲ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺁﻧﭽﻪ ﻧﻮﺷﺘﻢ ،ﻧﻮﺷﺘﻢ«. ٢٣ﭼﻮن ﺳﺮﺑﺎزان ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﻪ ﺻﻠﻴﺐ ﮐﺸﻴﺪﻧﺪ ،ﺟﺎﻣﻪهﺎﯼ او را ﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﺑﻪ ﭼﻬﺎر ﺳﻬﻢ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﮐﺮدﻧﺪ و هﺮ ﻳﮏ ﺳﻬﻤﯽ ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻨﺪ .و ﺟﺎﻣﮥ زﻳﺮﻳﻦ او را ﻧﻴﺰ ﺳﺘﺎﻧﺪﻧﺪ .اﻣّﺎ ﺁن ﺟﺎﻣﻪ درز ﻧﺪاﺷﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻳﮑﭙﺎرﭼﻪ از ﺑﺎﻻ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد٢۴ .ﭘﺲ ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ن ﮐﻪ ﺷﻮد «.ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ﮔﻔﺘﮥ ﮐﺘﺎب »اﻳﻦ را ﺗﮑﻪ ﻧﮑﻨﻴﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻗﺮﻋﻪ ﺑﻴﻔﮑﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ از ﺁ ِ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﭘﻴﻮﺳﺖ ﮐﻪ: »ﺟﺎﻣﻪهﺎﻳﻢ را ﺑﻴﻦ ﺧﻮد ﺗﻘﺴﻴﻢ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﺮ ﻟﺒﺎﺳﻢ ﻗﺮﻋﻪ اﻓﮑﻨﺪﻧﺪ«. ﭘﺲ ﺳﺮﺑﺎزان ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮدﻧﺪ.
٢۵ﻧﺰدﻳﮏ ﺻﻠﻴﺐ ﻋﻴﺴﯽ ،ﻣﺎدر او و ﺧﻮاه ِﺮ ﻣﺎدرش ،و ﻧﻴﺰ ﻣﺮﻳﻢ زن ﮐْﻠﻮﭘﺎس و ﺠﺪَﻟﻴّﻪ اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ٢۶ .ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺎدرش و ﺁن ﺷﺎﮔﺮدﯼ را ﮐﻪ دوﺳﺖ ﻣﺮﻳﻢ َﻣ ْ ﻣﯽداﺷﺖ در ﮐﻨﺎر او اﻳﺴﺘﺎدﻩ دﻳﺪ ،ﺑﻪ ﻣﺎدر ﺧﻮد ﮔﻔﺖ» :ﺑﺎﻧﻮ ،اﻳﻨﮏ ﭘﺴﺮت«٢٧ .ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺁن ﺷﺎﮔﺮد ﮔﻔﺖ» :اﻳﻨﮏ ﻣﺎدرت «.از ﺁن ﺳﺎﻋﺖ ،ﺁن ﺷﺎﮔﺮد ،او را ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﺧﻮد ﺑﺮد.
ﻣﺮگ ﻋﻴﺴﯽ ٢٨ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﺁﮔﺎﻩ از اﻳﻨﮑﻪ هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺑﻪاﻧﺠﺎم رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﮑﻪ ﮐﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺗﺤﻘﻖ ﻳﺎﺑﺪ ،ﮔﻔﺖ» :ﺗﺸﻨﻪام٢٩ «.در ﺁﻧﺠﺎ ﻇﺮﻓﯽ ﺑﻮد ﭘﺮ از ﺷﺮاب ﺗﺮﺷﻴﺪﻩ .ﭘﺲ اﺳﻔﻨﺠﯽ ﺁﻏﺸﺘﻪ ﺑﻪ ﺷﺮاب را ﺑﺮ ﺷﺎﺧﻪاﯼ از زوﻓﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ،ﭘﻴﺶ دهﺎن او ﺑﺮدﻧﺪ٣٠ .ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ ﺷﺮاب را ﭼﺸﻴﺪ ،ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪاﻧﺠﺎم رﺳﻴﺪ «.ﺳﭙﺲ ﺳﺮ ﺧﻢ ﮐﺮد و روح ﺧﻮد را ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻧﻤﻮد. ﺷﺒّﺎت ﺑﺰرگ .از ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺳﺮان ﻳﻬﻮد ٣١ﺁن روز ،روز »ﺗﻬﻴﻪ« ﺑﻮد ،و روز ﺑﻌﺪَ ، ﻧﻤﯽﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ اﺟﺴﺎد ﺗﺎ روز ﺑﻌﺪ ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﺑﻤﺎﻧﺪ ،از ﭘﻴﻼﺗُﺲ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﺎق ﭘﺎهﺎﯼ ﺁن ﺳﻪ ﺗﻦ را ﺷﮑﺴﺘﻪ ،اﺟﺴﺎدﺷﺎن را از ﺻﻠﻴﺐ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺑﻴﺎورﻧﺪ٣٢ .ﭘﺲ ﺳﺮﺑﺎزان ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺳﺎﻗﻬﺎﯼ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺷﺨﺺ و ﺁن دﻳﮕﺮ را ﮐﻪ ﺑﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،ﺷﮑﺴﺘﻨﺪ٣٣ .اﻣّﺎ ﭼﻮن ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ رﺳﻴﺪﻧﺪ و دﻳﺪﻧﺪ ﻣﺮدﻩ اﺳﺖ ،ﺳﺎﻗﻬﺎﯼ او را ﻧﺸﮑﺴﺘﻨﺪ٣۴ .اﻣّﺎ ﻳﮑﯽ از ﺳﺮﺑﺎزان ﻧﻴﺰﻩاﯼ ﺑﻪ ﭘﻬﻠﻮﯼ او ﻓﺮو ﺑﺮد ﮐﻪ دردم ﺧﻮن و ﺁب از ﺁن روان ﺷﺪ٣۵ .ﺁن ﮐﻪ اﻳﻦ را دﻳﺪ ،ﺷﻬﺎدت ﻣﯽدهﺪ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﺪ .ﺷﻬﺎدت او راﺳﺖ اﺳﺖ و او ﻣﯽداﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ٣۶ .اﻳﻨﻬﺎ واﻗﻊ ﺷﺪ ﺗﺎ ﮐﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﭘﻴﻮﻧﺪد ﮐﻪ» :هﻴﭽﻴﮏ از اﺳﺘﺨﻮاﻧﻬﺎﻳﺶ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ٣٧ «،و ﻧﻴﺰ ﺑﺨﺸﯽ دﻳﮕﺮ از ﮐﺘﺎب ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ» :ﺁن را ﮐﻪ ﺑﺮ او ﻧﻴﺰﻩ زدﻧﺪ ،ﺧﻮاهﻨﺪ ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ«.
ﺧﺎﮐﺴﭙﺎرﯼ ﻋﻴﺴﯽ ٣٨ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻳﻮﺳﻒ ،اهﻞ راﻣﻪ ،از ﭘﻴﻼﺗُﺲ اﺟﺎزﻩ ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﻴﮑﺮ ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﺮﮔﻴﺮد. ﻳﻮﺳﻒ از ﭘﻴﺮوان ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻮد ،اﻣّﺎ در ﻧﻬﺎن ،زﻳﺮا از ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻴﻢ داﺷﺖ .ﭘﻴﻼﺗُﺲ ﺑﻪ او اﺟﺎزﻩ داد .ﭘﺲ ﺁﻣﺪﻩ ،ﭘﻴﮑﺮ ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ٣٩ .ﻧﻴﻘﻮدﻳﻤﻮس ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﭘﻴﺸﺘﺮ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﻧﺰد ﻋﻴﺴﯽ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،ﺁﻣﺪ و ﺑﺎ ﺧﻮد ﺁﻣﻴﺨﺘﻪاﯼ از ﻣُﺮ و ﻋﻮد ﺑﻪ وزن ﻳﮑﺼﺪ ﻟﻴﺘﺮا ﺁورد. ۴٠ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﮑﺮ ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﺁن را ﺑﻪرﺳﻢ ﺗﺪﻓﻴﻦ ﻳﻬﻮد ﺑﺎ ﻋﻄﺮﻳﺎت در ﮐﻔﻦ ﭘﻴﭽﻴﺪﻧﺪ۴١ .ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﺷﺪ ،ﺑﺎﻏﯽ ﺑﻮد و در ﺁن ﺑﺎغ ﻣﻘﺒﺮﻩاﯼ ﺗﺎزﻩ وﺟﻮد داﺷﺖ ﮐﻪ هﻨﻮز ﻣﺮدﻩاﯼ در ﺁن ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮد۴٢ .ﭘﺲ ﭼﻮن روز »ﺗﻬﻴﮥ« ﻳﻬﻮد ﺑﻮد و ﺁن ﻣﻘﺒﺮﻩ ﻧﻴﺰ ﻧﺰدﻳﮏ ﺑﻮد ،ﭘﻴﮑﺮ ﻋﻴﺴﯽ را در ﺁن ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ.
ﻳﻮﺣﻨﺎ ٢٠ ﻣﻘﺒﺮۀ ﺧﺎﻟﯽ ١در ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ روز هﻔﺘﻪ ،ﺳﺤﺮﮔﺎهﺎن ،هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ هﻮا هﻨﻮز ﺗﺎرﻳﮏ ﺑﻮد ،ﻣﺮﻳﻢ ﺠﺪَﻟﻴّﻪ ﺑﻪ ﻣﻘﺒﺮﻩ ﺁﻣﺪ و دﻳﺪ ﮐﻪ ﺳﻨﮓ از ﺑﺮاﺑﺮ ﺁن ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ٢ .ﭘﺲ دوان دوان َﻣ ْ
ﻧﺰد ﺷَﻤﻌﻮن ﭘِﻄﺮُس و ﺁن ﺷﺎﮔﺮد دﻳﮕﺮ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ دوﺳﺘﺶ ﻣﯽداﺷﺖ ،رﻓﺖ و ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺳﺮورﻣﺎن را از ﻣﻘﺒﺮﻩ ﺑﺮدﻩاﻧﺪ و ﻧﻤﯽداﻧﻴﻢ ﮐﺠﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻪاﻧﺪ٣ «.ﭘﺲ ﭘِﻄﺮُس هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﺁن ﺷﺎﮔﺮد دﻳﮕﺮ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻩ ،ﺑﻪﺳﻮﯼ ﻣﻘﺒﺮﻩ روان ﺷﺪﻧﺪ۴ .و هﺮ دو ﺑﺎ هﻢ ﻣﯽدوﻳﺪﻧﺪ؛ اﻣّﺎ ﺁن ﺷﺎﮔﺮد دﻳﮕﺮ ﺗﻨﺪﺗﺮ رﻓﺘﻪ ،از ﭘِﻄﺮُس ﭘﻴﺶ اﻓﺘﺎد و ﻧﺨﺴﺖ ﺑﻪ ﻣﻘﺒﺮﻩ رﺳﻴﺪ۵ .ﭘﺲ ﺧﻢ ﺷﺪﻩ ،ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ و دﻳﺪ ﮐﻪ ﭘﺎرﭼﻪهﺎﯼ ﮐﻔﻦ در ﺁﻧﺠﺎ هﺴﺖ ،اﻣّﺎ درون ﻣﻘﺒﺮﻩ ﻧﺮﻓﺖ۶ .ﭘﺲ ﺷَﻤﻌﻮن ﭘِﻄﺮُس ﻧﻴﺰ از ﭘﯽ او ﺁﻣﺪ و درون ﻣﻘﺒﺮﻩ رﻓﺘﻪ ،دﻳﺪ ﮐﻪ ﭘﺎرﭼﻪهﺎﯼ ﮐﻔﻦ در ﺁﻧﺠﺎ هﺴﺖ٧ ،اﻣّﺎ دﺳﺘﻤﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﮔﺮد ﺳﺮ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ در ﮐﻨﺎر ﭘﺎرﭼﻪهﺎﯼ ﮐﻔﻦ ﻧﺒﻮد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ﺗﺎ ﺷﺪﻩ و در ﺟﺎﻳﯽ دﻳﮕﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد٨ .ﭘﺲ ﺁن ﺷﺎﮔﺮد دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﻧﺨﺴﺖ ﺑﻪ ﻣﻘﺒﺮﻩ رﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮد ،ﺑﻪ درون ﺁﻣﺪ و دﻳﺪ و اﻳﻤﺎن ﺁورد٩ .زﻳﺮا هﻨﻮز ﮐﺘﺐ ﻣﻘﺪّس را درﮎ ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ او ﺑﺎﻳﺪ از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﻴﺰد١٠ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺁن دو ﺷﺎﮔﺮد ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﺧﻮد ﺑﺎزﮔﺸﺘﻨﺪ.
ﺠﺪَﻟﻴّﻪ ﻇﺎهﺮ ﺷﺪن ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮ ﻣﺮﻳﻢ َﻣ ْ ١١و اﻣّﺎ ﻣﺮﻳﻢ ،ﺑﻴﺮون ،ﻧﺰدﻳﮏ ﻣﻘﺒﺮﻩ اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮد و ﻣﯽﮔﺮﻳﺴﺖ .او ﮔﺮﻳﺎن ﺧﻢ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﻪدرون ﻣﻘﺒﺮﻩ ﺑﻨﮕﺮد١٢ .ﺁﻧﮕﺎﻩ دو ﻓﺮﺷﺘﻪ را دﻳﺪ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻪهﺎﯼ ﺳﻔﻴﺪ ﺑﺮ ﺗﻦ داﺷﺘﻨﺪ و ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﭘﻴﮑﺮ ﻋﻴﺴﯽ ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،ﻳﮑﯽ در ﺟﺎﯼ ﺳﺮ و دﻳﮕﺮﯼ در ﺟﺎﯼ ﭘﺎهﺎﯼ او ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ١٣ .ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﯼ زن ،ﭼﺮا ﮔﺮﻳﺎﻧﯽ؟« او ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺳﺮورم را ﺑﺮدﻩاﻧﺪ و ﻧﻤﯽداﻧﻢ ﮐﺠﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻪاﻧﺪ١۴ «.ﭼﻮن اﻳﻦ را ﮔﻔﺖ ﺑﺮﮔﺸﺖ و ﻋﻴﺴﯽ را ﺁﻧﺠﺎ اﻳﺴﺘﺎدﻩ دﻳﺪ ،اﻣّﺎ ﻧﺸﻨﺎﺧﺖ١۵ .ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :اﯼ زن ،ﭼﺮا ﮔﺮﻳﺎﻧﯽ؟ ﮐﻪ را ﻣﯽﺟﻮﻳﯽ؟« ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻪ ﮔﻤﺎن اﻳﻨﮑﻪ ﺑﺎﻏﺒﺎن اﺳﺖ ،ﮔﻔﺖ» :ﺳﺮورم ،اﮔﺮ ﺗﻮ او را ﺑﺮداﺷﺘﻪاﯼ ،ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮ ﮐﺠﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻪاﯼ ﺗﺎ ﺑﺮوم و او را ﺑﺮﮔﻴﺮم١۶ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺻﺪا زد» :ﻣﺮﻳﻢ!« ﻣﺮﻳﻢ روﯼ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ او ﮔﺮداﻧﺪ و ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺒﺮاﻧﻴﺎن ﮔﻔﺖَ » :رﺑّﻮﻧﯽ!« )ﻳﻌﻨﯽ اﺳﺘﺎد(١٧ .ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ: »ﺑﺮ ﻣﻦ ﻣﻴﺎوﻳﺰ ،زﻳﺮا هﻨﻮز ﻧﺰد ﭘﺪر ﺻﻌﻮد ﻧﮑﺮدﻩام .ﺑﻠﮑﻪ ﻧﺰد ﺑﺮادراﻧﻢ ﺑﺮو و ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﮕﻮ ﮐﻪ ﻧﺰد ﭘﺪر ﺧﻮد و ﭘﺪر ﺷﻤﺎ و ﺧﺪاﯼ ﺧﻮد و ﺧﺪاﯼ ﺷﻤﺎ ﺻﻌﻮد ﻣﯽﮐﻨﻢ١٨ «.ﻣﺮﻳﻢ ﺠﺪَﻟﻴّﻪ رﻓﺖ و ﺷﺎﮔﺮدان را ﺧﺒﺮ داد ﮐﻪ »ﺧﺪاوﻧﺪ را دﻳﺪﻩام!« و ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد، َﻣ ْ ﺑﺪﻳﺸﺎن ﺑﺎزﮔﻔﺖ.
ﻇﺎهﺮ ﺷﺪن ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮ ﺷﺎﮔﺮدان ١٩ﺷﺎﻣﮕﺎﻩ هﻤﺎن روز ،ﮐﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ روز هﻔﺘﻪ ﺑﻮد ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﮔﺮد هﻢ ﺑﻮدﻧﺪ و درهﺎ از ﺗﺮس ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻗﻔﻞ ﺑﻮد ،ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻣﺪ و در ﻣﻴﺎن اﻳﺸﺎن اﻳﺴﺘﺎد و ﮔﻔﺖ» :ﺳﻼم ﺑﺮ ﺷﻤﺎ!« ٢٠ﭼﻮن اﻳﻦ را ﮔﻔﺖ ،دﺳﺘﻬﺎ و ﭘﻬﻠﻮﯼ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﻧﺸﺎن داد .ﺷﺎﮔﺮدان ﺑﺎ دﻳﺪن ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﺎدﻣﺎن ﺷﺪﻧﺪ٢١ .ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎز ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺳﻼم ﺑﺮ ﺷﻤﺎ! هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﭘﺪر ﻣﺮا ﻓﺮﺳﺘﺎد ،ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺷﻤﺎ را ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻢ٢٢ «.ﺑﺎ ﮔﻔﺘﻦ اﻳﻦ ﺳﺨﻦ ،دﻣﻴﺪ و ﻓﺮﻣﻮد» :روحاﻟﻘﺪس را ﺑﻴﺎﺑﻴﺪ٢٣ .اﮔﺮ ﮔﻨﺎهﺎن ﮐﺴﯽ را ﺑﺒﺨﺸﺎﻳﻴﺪ ،ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ؛ و اﮔﺮ ﮔﻨﺎهﺎن ﮐﺴﯽ را ﻧﺎﺑﺨﺸﻮدﻩ ﺑﮕﺬارﻳﺪ ،ﻧﺎﺑﺨﺸﻮدﻩ ﺧﻮاهﺪ ﻣﺎﻧﺪ«.
ﻋﻴﺴﯽ و ﺗﻮﻣﺎ
٢۴هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻣﺪ ،ﺗﻮﻣﺎ ،ﻳﮑﯽ از ﺁن دوازدﻩ ،ﮐﻪ دوﻗﻠﻮ ﻧﻴﺰ ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﻣﯽﺷﺪ ،ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﻧﺒﻮد٢۵ .ﭘﺲ دﻳﮕﺮ ﺷﺎﮔﺮدان ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺧﺪاوﻧﺪ را دﻳﺪﻩاﻳﻢ!« اﻣّﺎ او ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺗﺎ ﺧﻮ ْد ﻧﺸﺎن ﻣﻴﺨﻬﺎ را در دﺳﺘﻬﺎﻳﺶ ﻧﺒﻴﻨﻢ و اﻧﮕﺸﺖ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺟﺎﯼ ﻣﻴﺨﻬﺎ ﻧﮕﺬارم و دﺳﺖ ﺧﻮﻳﺶ را در ﺳﻮراخ ﭘﻬﻠﻮﻳﺶ ﻧﻨﻬﻢ ،اﻳﻤﺎن ﻧﺨﻮاهﻢ ﺁورد٢۶ «.ﭘﺲ از هﺸﺖ روز ،ﺷﺎﮔﺮدان ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎز در ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺗﻮﻣﺎ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻮد .در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ درهﺎ ﻗﻔﻞ ﺑﻮد ،ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻣﺪ و در ﻣﻴﺎن اﻳﺸﺎن اﻳﺴﺘﺎد و ﮔﻔﺖ» :ﺳﻼم ﺑﺮ ﺷﻤﺎ!« ٢٧ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﺗﻮﻣﺎ ﮔﻔﺖ» :اﻧﮕﺸﺖ ﺧﻮد را اﻳﻨﺠﺎ ﺑﮕﺬار و دﺳﺘﻬﺎﻳﻢ را ﺑﺒﻴﻦ ،و دﺳﺖ ﺧﻮد را ﭘﻴﺶ ﺁور و در ﺳﻮراخ ﭘﻬﻠﻮﻳﻢ ﺑﮕﺬار و ﺑﯽاﻳﻤﺎن ﻣﺒﺎش ،ﺑﻠﮑﻪ اﻳﻤﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎش٢٨ «.ﺗﻮﻣﺎ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ: »ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻦ و ﺧﺪاﯼ ﻣﻦ!« ٢٩ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :ﺁﻳﺎ ﭼﻮن ﻣﺮا دﻳﺪﯼ اﻳﻤﺎن ﺁوردﯼ؟ ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﻧﺎدﻳﺪﻩ ،اﻳﻤﺎن ﺁورﻧﺪ«.
هﺪف اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ٣٠ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻳﺎت ﺑﺴﻴﺎ ِر دﻳﮕﺮ در ﺣﻀﻮر ﺷﺎﮔﺮدان ﺑﻪﻇﻬﻮر رﺳﺎﻧﻴﺪ ﮐﻪ در اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ٣١ .اﻣّﺎ اﻳﻨﻬﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪ ﺗﺎ اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﺪ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ هﻤﺎن »ﻣﺴﻴﺢ« ،ﭘﺴﺮ ﺧﺪاﺳﺖ ،و ﺗﺎ ﺑﺎ اﻳﻦ اﻳﻤﺎن ،در ﻧﺎم او ﺣﻴﺎت داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ.
ﻳﻮﺣﻨﺎ ٢١ ﻇﺎهﺮ ﺷﺪن ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮ هﻔﺖ ﺗﻦ از ﺷﺎﮔﺮدان ١ﭘﺲ از اﻳﻦ وﻗﺎﻳﻊ ،ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺧﻮد را در ﮐﻨﺎر درﻳﺎﭼﮥ ﺗﻴﺒِﺮﻳﻪ ﺑﺮ ﺷﺎﮔﺮدان ﻧﻤﺎﻳﺎن ﺳﺎﺧﺖ .او اﻳﻨﭽﻨﻴﻦ ﻧﻤﺎﻳﺎن ﮔﺸﺖ٢ :روزﯼ ﺷَﻤﻌﻮن ﭘِﻄﺮُس ،ﺗﻮﻣﺎﯼ ﻣﻌﺮوف ﺑﻪ دوﻗﻠﻮَ ،ﻧﺘَﻨﺎﺋﻴﻞ از ﻣﺮدﻣﺎن ﻗﺎﻧﺎﯼ ﺟﻠﻴﻞ ،ﭘﺴﺮان ِزﺑِﺪﯼ و دو ﺷﺎﮔﺮد دﻳﮕﺮ ﺑﺎ هﻢ ﺑﻮدﻧﺪ. ٣ﺷَﻤﻌﻮن ﭘِﻄﺮُس ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﺑﻪ ﺻﻴﺪ ﻣﺎهﯽ ﻣﯽروم «.ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻣﯽﺁﻳﻴﻢ «.ﭘﺲ ﺑﻴﺮون رﻓﺘﻪ ،ﺳﻮار ﻗﺎﻳﻖ ﺷﺪﻧﺪ .اﻣّﺎ در ﺁن ﺷﺐ ﭼﻴﺰﯼ ﺻﻴﺪ ﻧﮑﺮدﻧﺪ. ۴ﺳﺤﺮﮔﺎهﺎن ،ﻋﻴﺴﯽ در ﮐﻨﺎر ﺳﺎﺣﻞ اﻳﺴﺘﺎد؛ اﻣّﺎ ﺷﺎﮔﺮدان درﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ اﺳﺖ۵ .او ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﻓﺮزﻧﺪان ،ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮردن ﻧﺪارﻳﺪ؟« ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ» :ﻧﻪ!« ۶ﮔﻔﺖ: »ﺗﻮر را ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ راﺳﺖ ﻗﺎﻳﻖ ﺑﻴﻨﺪازﻳﺪ ﮐﻪ ﺧﻮاهﻴﺪ ﻳﺎﻓﺖ «.اﻳﺸﺎن ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮدﻧﺪ و از ﻓﺮاواﻧﯽ ﻣﺎهﯽ ﻗﺎدر ﻧﺒﻮدﻧﺪ ﺗﻮر را ﺑﻪ درون ﻗﺎﻳﻖ ﺑﮑﺸﻨﺪ٧ .ﺷﺎﮔﺮدﯼ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ دوﺳﺘﺶ ﻣﯽداﺷﺖ ،ﺑﻪ ﭘِﻄﺮُس ﮔﻔﺖ» :ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ!« ﺷَﻤﻌﻮن ﭘِﻄﺮُس ﭼﻮن ﺷﻨﻴﺪ او ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ، دردم ﺟﺎﻣﮥ ﺧﻮد را ﮔﺮد ﺧﻮﻳﺶ ﭘﻴﭽﻴﺪ -زﻳﺮا ﺁن را از ﺗﻦ ﺑﻪدر ﺁوردﻩ ﺑﻮد -و ﺧﻮد را ﺑﻪ درﻳﺎ اﻓﮑﻨﺪ٨ .اﻣّﺎ دﻳﮕﺮ ﺷﺎﮔﺮدان ﺑﺎ ﻗﺎﻳﻖ ﺁﻣﺪﻧﺪ ،در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ِر ﭘﺮ از ﻣﺎهﯽ را ﺑﺎ ﺧﻮد ﻣﯽﮐﺸﻴﺪﻧﺪ ،زﻳﺮا ﻓﺎﺻﻠﮥ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺳﺎﺣﻞ ﻓﻘﻂ دوﻳﺴﺖ ذراع ﺑﻮد. ٩ﭼﻮن ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ رﺳﻴﺪﻧﺪ ،دﻳﺪﻧﺪ ﺁﺗﺸﯽ ﺑﺎ زﻏﺎل اﻓﺮوﺧﺘﻪ اﺳﺖ و ﻣﺎهﯽ ﺑﺮ ﺁن ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪﻩ ،و ﻧﺎن ﻧﻴﺰ هﺴﺖ١٠ .ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :از ﺁن ﻣﺎهﻴﻬﺎ ﮐﻪ هﻢاﮐﻨﻮن ﮔﺮﻓﺘﻴﺪ، ﺑﻴﺎورﻳﺪ١١ «.ﺷَﻤﻌﻮن ﭘِﻄﺮُس ﺑﻪ درون ﻗﺎﻳﻖ رﻓﺖ و ﺗﻮر را ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ ﮐﺸﻴﺪ .ﺗﻮ ْر ﭘﺮ از ﻣﺎهﻴﻬﺎﯼ ﺑﺰرگ ﺑﻮد ،ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد ﺻﺪ و ﭘﻨﺠﺎﻩ و ﺳﻪ ﻣﺎهﯽ .و ﺑﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﺎهﻴﻬﺎ ﺑﺪﻳﻦ ﺣﺪ زﻳﺎد ﺑﻮد ،ﺗﻮر ﭘﺎرﻩ ﻧﺸﺪ١٢ .ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ﺑﺨﻮرﻳﺪ «.هﻴﭽﻴﮏ
از ﺷﺎﮔﺮدان ﺟﺮﺋﺖ ﻧﮑﺮد از او ﺑﭙﺮﺳﺪ» ،ﺗﻮ ﮐﻴﺴﺘﯽ؟« زﻳﺮا ﻣﯽداﻧﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ او ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ١٣ .ﻋﻴﺴﯽ ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪﻩ ،ﻧﺎن را ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ داد ،و ﻧﻴﺰ ﻣﺎهﯽ را١۴ .اﻳﻦ ﺳﻮّﻣﻴﻦ ﺑﺎر ﺑﻮد ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺲ از ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻦ از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮﻳﺶ ﻧﻤﺎﻳﺎن ﻣﯽﺷﺪ.
ﮔﻔﺘﮕﻮﯼ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎ ﭘِﻄﺮُس ١۵ﭘﺲ از ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ،ﻋﻴﺴﯽ از ﺷَﻤﻌﻮن ﭘِﻄﺮُس ﭘﺮﺳﻴﺪ» :اﯼ ﺷَﻤﻌﻮن ،ﭘﺴﺮ ﻳﻮﻧﺎ ،ﺁﻳﺎ ﻣﺮا ﺑﻴﺶ از اﻳﻨﻬﺎ دوﺳﺖ ﻣﯽدارﯼ؟« او ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺑﻠﻪ ﺳﺮورم؛ ﺗﻮ ﻣﯽداﻧﯽ ﮐﻪ دوﺳﺘﺖ دارم «.ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :از ﺑﺮﻩهﺎﯼ ﻣﻦ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﮐﻦ١۶ «.ﺑﺎر دوّم ﻋﻴﺴﯽ از او ﭘﺮﺳﻴﺪ» :اﯼ ﺷَﻤﻌﻮن ،ﭘﺴﺮ ﻳﻮﻧﺎ ،ﺁﻳﺎ ﻣﺮا دوﺳﺖ ﻣﯽدارﯼ؟« او ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺑﻠﻪ ﺳﺮورم؛ ﻣﯽداﻧﯽ ﮐﻪ دوﺳﺘﺖ دارم «.ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﻣﺮا ﺷﺒﺎﻧﯽ ﮐﻦ١٧ «.ﺑﺎر ﺳﻮّم ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﺷَﻤﻌﻮن ﭘﺴﺮ ﻳﻮﻧﺎ ،ﺁﻳﺎ ﻣﺮا دوﺳﺖ ﻣﯽدارﯼ؟« ﭘِﻄﺮُس از اﻳﻨﮑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺳﻪ ﺑﺎر از او ﭘﺮﺳﻴﺪ» ،ﺁﻳﺎ ﻣﺮا دوﺳﺖ ﻣﯽدارﯼ؟« ﺁزردﻩ ﺷﺪ و ﭘﺎﺳﺦ داد: »ﺳﺮورم ،ﺗﻮ از هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺁﮔﺎهﯽ؛ ﺗﻮ ﻣﯽداﻧﯽ ﮐﻪ دوﺳﺘﺖ دارم «.ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ» :از ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﻣﻦ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﮐﻦ١٨ .ﺁﻣﻴﻦ ،ﺁﻣﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺟﻮاﻧﺘﺮ ﺑﻮدﯼ ﮐﻤﺮ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮﻣﯽﺑﺴﺘﯽ و هﺮ ﺟﺎ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﯽ ﻣﯽرﻓﺘﯽ؛ اﻣّﺎ ﭼﻮن ﭘﻴﺮ ﺷﻮﯼ دﺳﺘﻬﺎﻳﺖ را ﺧﻮاهﯽ ﮔﺸﻮد و دﻳﮕﺮﯼ ﮐﻤﺮ ﺗﻮ را ﺑﺮﺑﺴﺘﻪ ،ﺑﻪ ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺧﻮاهﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺑﺮد«. ١٩ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺑﻪ ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﻣﺮﮔﯽ اﺷﺎرﻩ ﻣﯽﮐﺮد ﮐﻪ ﭘِﻄﺮُس ﺑﺎ ﺁن ﺧﺪا را ﺟﻼل ﻣﯽداد .ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :از ﭘﯽ ﻣﻦ ﺑﻴﺎ«. ٢٠ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘِﻄﺮُس ﺑﺮﮔﺸﺖ و دﻳﺪ ﺁن ﺷﺎﮔﺮدﯼ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ دوﺳﺘﺶ ﻣﯽداﺷﺖ از ﭘﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽﺁﻳﺪ .او هﻤﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ در وﻗﺖ ﺷﺎم ﺑﺮ ﺳﻴﻨﮥ ﻋﻴﺴﯽ ﺗﮑﻴﻪ زدﻩ و از او ﭘﺮﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮد، »ﺳﺮورم ،ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ را ﺗﺴﻠﻴﻢ دﺷﻤﻦ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد؟« ٢١ﭼﻮن ﭘِﻄﺮُس او را دﻳﺪ ،از ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﺳﺮور ﻣﻦ ،ﭘﺲ او ﭼﻪ ﻣﯽﺷﻮد؟« ٢٢ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :اﮔﺮ ﺑﺨﻮاهﻢ او ﺗﺎ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﻣﻦ ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﺪ ،ﺗﻮ را ﭼﻪ؟ ﺗﻮ از ﭘﯽ ﻣﻦ ﺑﻴﺎ!« ٢٣ﭘﺲ اﻳﻦ ﮔﻤﺎن در ﻣﻴﺎن ﺑﺮادران ﺷﺎﻳﻊ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺁن ﺷﺎﮔﺮد ﻧﺨﻮاهﺪ ﻣﺮد ،ﺣﺎل ﺁﻧﮑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﭘِﻄﺮُس ﻧﮕﻔﺖ ﮐﻪ او ﻧﺨﻮاهﺪ ﻣﺮد ،ﺑﻠﮑﻪ ﮔﻔﺖ »اﮔﺮ ﺑﺨﻮاهﻢ او ﺗﺎ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﻣﻦ ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﺪ ،ﺗﻮ را ﭼﻪ؟« ٢۴هﻤﺎن ﺷﺎﮔﺮد اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ اﻳﻦ ﭼﻴﺰهﺎ ﺷﻬﺎدت ﻣﯽدهﺪ و اﻳﻨﻬﺎ را ﻧﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ .ﻣﺎ ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﮐﻪ ﺷﻬﺎدت او راﺳﺖ اﺳﺖ.
ﺧﺎﺗﻤﻪ ٢۵ﻋﻴﺴﯽ ﮐﺎرهﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎر دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﮐﺮد ﮐﻪ اﮔﺮ ﻳﮏ ﺑﻪ ﻳﮏ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﯽﺷﺪ ،ﮔﻤﺎن ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ ﺣﺘﯽ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺟﻬﺎن ﻧﻴﺰ ﮔﻨﺠﺎﻳﺶ ﺁن ﻧﻮﺷﺘﻪهﺎ را ﻣﯽداﺷﺖ.
اﻋﻤﺎل رﺳﻮﻻن اﻋﻤﺎل ١ ﺻﻌﻮد ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ١اﯼ ﺗِﺌﻮﻓﻴﻠﻮس ،ﻣﻦ اﺛﺮ ﻧﺨﺴﺖ ﺧﻮد را در ﺑﺎب هﻤﮥ اﻣﻮرﯼ ﺗﺄﻟﻴﻒ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻮدن و ﺗﻌﻠﻴﻢ دادﻧﺸﺎن ﺁﻏﺎز ﮐﺮد ٢ﺗﺎ روزﯼ ﮐﻪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ روحاﻟﻘﺪس دﺳﺘﻮرهﺎﻳﯽ ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﺑﺮﮔﺰﻳﺪۀ ﺧﻮد داد و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﺑﺮدﻩ ﺷﺪ٣ .او ﭘﺲ از رﻧﺞ ﮐﺸﻴﺪن ،ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﻇﺎهﺮ ﺳﺎﺧﺖ و ﺑﺎ دﻻﻳﻞ ﺑﺴﻴﺎر ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺮد ﮐﻪ زﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ﭘﺲ ﺑﻪﻣﺪت ﭼﻬﻞ روز ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﻇﺎهﺮ ﻣﯽﺷﺪ و درﺑﺎرۀ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻔﺖ۴ .ﻳﮏ ﺑﺎر در ﺣﻴﻦ ﺻﺮف ﻏﺬا ﺑﺪﻳﺸﺎن اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮد ﮐﻪ» :اورﺷﻠﻴﻢ را ﺗﺮﮎ ﻣﮑﻨﻴﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺁن وﻋﺪۀ ﭘﺪر ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ از ﻣﻦ ﺷﻨﻴﺪﻩاﻳﺪ۵ .زﻳﺮا ﻳﺤﻴﯽ ﺑﺎ ﺁب ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻣﯽداد ،اﻣّﺎ ﭼﻨﺪ روزﯼ ﺑﻴﺶ ﻧﺨﻮاهﺪ ﮔﺬﺷﺖ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ روحاﻟﻘﺪس ﺗﻌﻤﻴﺪ ﺧﻮاهﻴﺪ ﻳﺎﻓﺖ«. ۶ﭘﺲ ﭼﻮن ﮔﺮد هﻢ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،از او ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﺧﺪاوﻧﺪا ،ﺁﻳﺎ در اﻳﻦ زﻣﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ را ﺑﻪ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺎزﺧﻮاهﯽ ﮔﺮداﻧﻴﺪ؟« ٧ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ اﻳﺎم و زﻣﺎﻧﻬﺎﻳﯽ را ﮐﻪ ﭘﺪر در اﺧﺘﻴﺎر ﺧﻮد ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﺑﺪاﻧﻴﺪ؛ ٨اﻣّﺎ ﭼﻮن روحاﻟﻘﺪس ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺁﻳﺪ ،ﻗﺪرت ﺧﻮاهﻴﺪ ﻳﺎﻓﺖ و در اورﺷﻠﻴﻢ و ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻳﻬﻮدﻳﻪ و ﺳﺎﻣﺮﻩ و ﺗﺎ دورﺗﺮﻳﻦ ﻧﻘﺎط ﺟﻬﺎن ،ﺷﺎهﺪان ﻣﻦ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺑﻮد«.
٩ﭘﺲ از ﮔﻔﺘﻦ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن ،در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ اﻳﺸﺎن ﻣﯽﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻨﺪ ،ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﺑﺮدﻩ ﺷﺪ و اﺑﺮﯼ او را از ﻣﻘﺎﺑﻞ ﭼﺸﻤﺎن اﻳﺸﺎن ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ١٠ .هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﯽرﻓﺖ و ﺷﺎﮔﺮدان ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﭼﺸﻢ دوﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻧﺎﮔﺎﻩ دو ﻣﺮ ِد ﺳﻔﻴﺪﭘﻮش در ﮐﻨﺎرﺷﺎن اﻳﺴﺘﺎدﻧﺪ ١١و ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﯼ ﻣﺮدان ﺟﻠﻴﻠﯽ ،ﭼﺮا اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﭼﺸﻢ دوﺧﺘﻪاﻳﺪ؟ هﻤﻴﻦ ﻋﻴﺴﯽ ﮐﻪ از ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺮدﻩ ﺷﺪ ،ﺑﺎزﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ ،ﺑﻪ هﻤﻴﻦﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ دﻳﺪﻳﺪ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن رﻓﺖ«.
اﻧﺘﺨﺎب ﻣَﺘﻴﺎس ﺑﻪﺟﺎﯼ ﻳﻬﻮدا ١٢ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺷﺎﮔﺮدان از ﮐﻮﻩ ﻣﻮﺳﻮم ﺑﻪ زﻳﺘﻮن ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﺎزﮔﺸﺘﻨﺪ .ﺁن ﮐﻮﻩ ﺑﻴﺶ از ﺷﺒّﺎت ﺑﺎ اورﺷﻠﻴﻢ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻧﺪاﺷﺖ١٣ .ﭼﻮن ﺑﻪ ﺷﻬﺮ رﺳﻴﺪﻧﺪ ،ﺑﻪ ﻣﺴﺎﻓﺖ ﻳﮏ روز َ ﺑﺎﻻﺧﺎﻧﻪاﯼ رﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ اﻗﺎﻣﺘﮕﺎهﺸﺎن ﺑﻮد .ﺁﻧﺎن ﭘِﻄﺮُس و ﻳﻮﺣﻨﺎ ،ﻳﻌﻘﻮب و ﺁﻧﺪرﻳﺎس ،ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ ﺣﻠْﻔﺎﯼ و ﺷَﻤﻌﻮن ﻏﻴﻮر و ﻳﻬﻮدا ﻓﺮزﻧﺪ ﻳﻌﻘﻮب و ﺗﻮﻣﺎ ،ﺑَﺮﺗﻮﻟْﻤﺎ و َﻣﺘّﯽ ،ﻳﻌﻘﻮب ﻓﺮزﻧﺪ َ ﺑﻮدﻧﺪ١۴ .اﻳﺸﺎن هﻤﮕﯽ ﺑﻪ هﻤﺮاﻩ زﻧﺎن و ﻧﻴﺰ ﻣﺮﻳﻢ ﻣﺎدر ﻋﻴﺴﯽ و ﺑﺮادران او ،ﻳﮑﺪل ﺗﻤﺎﻣﯽ وﻗﺖ ﺧﻮد را وﻗﻒ دﻋﺎ ﮐﺮدﻧﺪ. ١۵ﻳﮑﯽ از ﺁن روزهﺎ ،ﭘِﻄﺮُس در ﻣﻴﺎن ﺑﺮادران ﮐﻪ ﺟﻤﻠﮕﯽ ﺣﺪود ﻳﮑﺼﺪ و ﺑﻴﺴﺖ ﺗﻦ ﺑﻮدﻧﺪ ،اﻳﺴﺘﺎد ١۶و ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﺑﺮادران ،ﺁن ﻧﻮﺷﺘﮥ ﮐﺘﺐ ﻣﻘﺪّس ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﯽﭘﻴﻮﺳﺖ ﮐﻪ در ﺁن روحاﻟﻘﺪس ﻣﺪﺗﻬﺎ ﭘﻴﺶ ﺑﻪ زﺑﺎن داوود درﺑﺎرۀ ﻳﻬﻮدا ،راهﻨﻤﺎﯼ ﮔﺮﻓﺘﺎرﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﻋﻴﺴﯽ ،ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﯽ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد١٧ .زﻳﺮا او ﻳﮑﯽ از ﻣﺎ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽﺷﺪ و ﺳﻬﻤﯽ در اﻳﻦ ﺧﺪﻣﺖ داﺷﺖ«. )١٨ﻳﻬﻮدا ﺑﺎ ﭘﺎداش ﺷﺮارت ﺧﻮد ﻗﻄﻌﻪ زﻣﻴﻨﯽ ﺧﺮﻳﺪ و در ﺁن ﺑﻪروﯼ دراﻓﺘﺎد و از ﻣﻴﺎن ﭘﺎرﻩ ﺷﺪ و اﻣﻌﺎ و اﺣﺸﺎﻳﺶ هﻤﻪ ﺑﻴﺮون رﻳﺨﺖ١٩ .ﺳﺎﮐﻨﺎن اورﺷﻠﻴﻢ هﻤﻪ از اﻳﻦ ﻞدِﻣﺎ« ،ﻳﻌﻨﯽ زﻣﻴﻦ ﺧﻮن ﻧﺎﻣﻴﺪﻧﺪ(. ﺣ َﻘ ْ واﻗﻌﻪ ﺁﮔﺎﻩ ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪ زﺑﺎن ﺧﻮد ﺁن ﻣﺤﻞ را » َ »٢٠در ﮐﺘﺎب ﻣﺰاﻣﻴﺮ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ: » ›ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻪاش ﻣﺘﺮوﮎ ﮔﺮدد و ﮐﺲ در ﺁن ﻣﺄوا ﻧﮕﻴﺮد‹، و ﻧﻴﺰ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ: » ›ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻨﺼﺐ ﻧﻈﺎرﺗﺶ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ دﻳﮕﺮﯼ ﺳﭙﺮدﻩ ﺷﻮد‹. ٢١از اﻳﻦرو ﻻزم اﺳﺖ از ﻣﻴﺎن ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺗﻤﺎم ﻣﺪت ﺁﻣﺪ و رﻓﺖ ﻋﻴﺴﺎﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ در ﻣﻴﺎن ﻣﺎ ،ﺑﺎ ﻣﺎ ﺑﻮدﻩاﻧﺪ٢٢ ،از زﻣﺎن ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻳﺤﻴﯽ ﺗﺎ روزﯼ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ از ﻧﺰد ﻣﺎ ﺑﺎﻻ ﺑﺮدﻩ ﺷﺪ ،ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﺎن ﺑﺎ ﻣﺎ از ﺷﺎهﺪان رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻋﻴﺴﯽ ﮔﺮدد«. ٢٣ﭘﺲ دو ﺗﻦ را ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﮐﺮدﻧﺪ :ﻳﻮﺳﻒ را ﮐﻪ ﺑَﺮﺳﺎﺑﺎ ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﻣﯽﺷﺪ و او را ﺑﻪ ﻧﺎم ﻳﻮﺳﺘﻮس هﻢ ﻣﯽﺷﻨﺎﺧﺘﻨﺪ ،و ﻣَﺘﻴﺎس را٢۴ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭼﻨﻴﻦ دﻋﺎ ﮐﺮدﻧﺪ» :ﺧﺪاوﻧﺪا ،ﺗﻮ از ﻗﻠﻮب هﻤﮕﺎن ﺁﮔﺎهﯽ .ﺗﻮ ﺧﻮد ﺑﺮ ﻣﺎ ﻋﻴﺎن ﻓﺮﻣﺎ ﮐﻪ ﮐﺪاﻣﻴﻦﻳﮏ از اﻳﻦ دو را ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩاﯼ ٢۵ﺗﺎ
اﻳﻦ ﺧﺪﻣﺖ رﺳﺎﻟﺖ را ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﮔﻴﺮد ،ﺧﺪﻣﺘﯽ ﮐﻪ ﻳﻬﻮدا از ﺁن روﯼ ﺑﺮﺗﺎﻓﺖ و ﺑﻪ ﺟﺎﻳﯽ رﻓﺖ ﮐﻪ ﺑﺪان ﺗﻌﻠﻖ داﺷﺖ٢۶ «.ﺳﭙﺲ ﻗﺮﻋﻪ اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣَﺘﻴﺎس اﻓﺘﺎد .ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ او ﺑﻪ ﺟﺮگۀ ﻳﺎزدﻩ رﺳﻮل ﭘﻴﻮﺳﺖ.
اﻋﻤﺎل ٢ ﻧﺰول روحاﻟﻘﺪس در ﭘِﻨﺘﻴﮑﺎﺳﺖ ١ﭼﻮن روز ﭘِﻨﺘﻴﮑﺎﺳﺖ ﻓﺮارﺳﻴﺪ ،هﻤﻪ ﻳﮑﺪل در ﻳﮏ ﺟﺎ ﺟﻤﻊ ﺑﻮدﻧﺪ ٢ﮐﻪ ﻧﺎﮔﺎﻩ ﺻﺪاﻳﯽ هﻤﭽﻮن ﺻﺪاﯼ وزش ﺗﻨﺪﺑﺎدﯼ از ﺁﺳﻤﺎن ﺁﻣﺪ و ﺧﺎﻧﻪاﯼ را ﮐﻪ در ﺁن ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ، ﺑﻪﺗﻤﺎﻣﯽ ﭘﺮ ﮐﺮد٣ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ،زﺑﺎﻧﻪهﺎﻳﯽ دﻳﺪﻧﺪ هﻤﭽﻮن زﺑﺎﻧﻪهﺎﯼ ﺁﺗﺶ ﮐﻪ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺷﺪ و ﺑﺮ هﺮ ﻳﮏ از اﻳﺸﺎن ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ۴ .ﺳﭙﺲ هﻤﻪ از روحاﻟﻘﺪس ﭘُﺮ ﮔﺸﺘﻨﺪ و ﺁنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ »روح« ﺑﺪﻳﺸﺎن ﻗﺪرت ﺗﮑﻠّﻢ ﻣﯽﺑﺨﺸﻴﺪ ،ﺑﻪ زﺑﺎﻧﻬﺎﯼ دﻳﮕﺮ ﺳﺨﻦﮔﻔﺘﻦ ﺁﻏﺎز ﮐﺮدﻧﺪ. ۵در ﺁن روزهﺎ ،ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺧﺪاﺗﺮس ،از هﻤﮥ ﻣﻤﺎﻟﮏ زﻳﺮ ﺁﺳﻤﺎن ،در اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﻪﺳﺮ ﻣﯽﺑﺮدﻧﺪ۶ .ﭼﻮن اﻳﻦ ﺻﺪا ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ،ﺟﻤﺎﻋﺘﯽ ﮔﺮدﺁﻣﺪﻩ ،ﻏﺮق ﺷﮕﻔﺘﯽ ﺷﺪﻧﺪ ،زﻳﺮا هﺮ ﻳﮏ از اﻳﺸﺎن ﻣﯽﺷﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﺎن ﺑﻪ زﺑﺎن ﺧﻮدش ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ٧ .ﭘﺲ ﺣﻴﺮان و ﺑﻬﺖزدﻩ، ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻣﮕﺮ اﻳﻨﻬﺎ ﮐﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ ﺟﻤﻠﮕﯽ اهﻞ ﺟﻠﻴﻞ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ؟ ٨ﭘﺲ ﭼﮕﻮﻧﻪ هﺮ ﻳﮏ ﻣﯽﺷﻨﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ زﺑﺎن زادﮔﺎﻩ ﻣﺎ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ؟ ٩ﭘﺎرﺗﻬﺎ و ﻣﺎدهﺎ و اﻳﻼﻣﻴﺎن ،ﻣﺮدﻣﺎن ﺑﻴﻦاﻟﻨﻬﺮﻳﻦ و ﻳﻬﻮدﻳﻪ و ﮐﺎﭘﺎدوﮐﻴﻪ و ﭘﻮﻧﺘﻮس و ﺁﺳﻴﺎ ١٠و ﻓْﺮﻳﺠﻴﻪ و ﭘﺎﻣﻔﻴﻠﻴﻪ و ﻣﺼﺮ و ﻧﻮاﺣﯽ ﻟﻴﺒﯽ ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ ﻗﻴﺮَوان و ﻧﻴﺰ زاﺋﺮان روﻣﯽ )١١ﭼﻪ ﻳﻬﻮدﯼ و ﭼﻪ ﻳﻬﻮدﯼﺷﺪﻩ(؛ و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺮدﻣﺎن ْﮐﺮِت و ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن -هﻤﻪ ﻣﯽﺷﻨﻮﻳﻢ ﮐﻪ اﻳﻨﺎن ﺑﻪ زﺑﺎن ﻣﺎ ﻣﺪح اﻋﻤﺎل ﻋﻈﻴﻢ ﺧﺪا را ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ١٢ «.ﭘﺲ هﻤﮕﯽ ﻣﺘﺤﻴﺮ و ﺳﺮﮔﺸﺘﻪ از ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﯽﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ: »ﻣﻌﻨﯽ اﻳﻦ روﻳﺪاد ﭼﻴﺴﺖ؟« ١٣اﻣّﺎ ﺑﺮﺧﯽ ﻧﻴﺰ رﻳﺸﺨﻨﺪﮐﻨﺎن ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﻳﻨﺎن ﻣﺴﺖ ﺷﺮاﺑﻨﺪ!«
ﭘﻴﺎم ﭘِﻄﺮُس ١۴ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘِﻄﺮُس ﺑﺎ ﺁن ﻳﺎزدﻩ ﺗﻦ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﺻﺪاﯼ ﺧﻮد را ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮدﻩ ،ﺧﻄﺎب ﺑﺪﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﻳﻬﻮدﻳﺎن و اﯼ ﺳﺎﮐﻨﺎن اورﺷﻠﻴﻢ ،اﻳﻦ را درﻳﺎﺑﻴﺪ و ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﺑﺪﻗّﺖ ﮔﻮش ﻓﺮادهﻴﺪ! ١۵اﻳﻦ ﻣﺮدان ،ﺑﺮﺧﻼف ﺁﻧﭽﻪ ﺷﻤﺎ ﭘﻨﺪاﺷﺘﻪاﻳﺪ ﻣﺴﺖ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ،زﻳﺮا هﻨﻮز ﺳﺎﻋﺖ ﺳﻮّم از روز اﺳﺖ! ١۶ﺑﻠﮑﻪ اﻳﻦ هﻤﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﻮﺋﻴﻞ ﻧﺒﯽ درﺑﺎرﻩاش ﭼﻨﻴﻦ ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﯽ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد: ›»١٧ﺧﺪا ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: در روزهﺎﯼ ﺁﺧﺮ از روح ﺧﻮد ﺑﺮ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺑﺸﺮ ﻓﺮوﺧﻮاهﻢ رﻳﺨﺖ. ﭘﺴﺮان و دﺧﺘﺮاﻧﺘﺎن ﻧﺒﻮّت ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد،
ﺟﻮاﻧﺎﻧﺘﺎن رؤﻳﺎهﺎ ﺧﻮاهﻨﺪ دﻳﺪ و ﭘﻴﺮاﻧﺘﺎن ﺧﻮاﺑﻬﺎ. ١٨و ﻧﻴﺰ در ﺁن روزهﺎ، ﺣﺘﯽ ﺑﺮ ﻏﻼﻣﺎن و ﮐﻨﻴﺰاﻧﻢ، از روح ﺧﻮد ﻓﺮوﺧﻮاهﻢ رﻳﺨﺖ و ﺁﻧﺎن ﻧﺒﻮّت ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد. ١٩ﺑﺎﻻ ،در ﺁﺳﻤﺎن ،ﻋﺠﺎﻳﺐ، و ﭘﺎﻳﻴﻦ ،ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ،ﺁﻳﺎﺗﯽ از ﺧﻮن و ﺁﺗﺶ و ﺑﺨﺎر ﺑﻪﻇﻬﻮر ﺧﻮاهﻢ ﺁورد. ٢٠ﭘﻴﺶ از ﻓﺮارﺳﻴﺪن روز ﻋﻈﻴﻢ و ﭘﺮﺷﮑﻮﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺑﻪ ﺗﺎرﻳﮑﯽ و ﻣﺎﻩ ﺑﻪ ﺧﻮن ﺑﺪل ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ. ٢١ﺁﻧﮕﺎﻩ هﺮﮐﻪ ﻧﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﺨﻮاﻧﺪ ،ﻧﺠﺎت ﺧﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ‹. »٢٢اﯼ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ،اﻳﻦ را ﺑﺸﻨﻮﻳﺪ :ﭼﻨﺎن ﮐﻪ ﺧﻮد ﺁﮔﺎهﻴﺪ ،ﻋﻴﺴﺎﯼ ﻧﺎﺻﺮﯼ ﻣﺮدﯼ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰات و ﻋﺠﺎﻳﺐ و ﺁﻳﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﻪدﺳﺖ او در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﻇﺎهﺮ ﺳﺎﺧﺖ ،ﺑﺮ ﺣﻘﺎﻧﻴﺘﺶ ﮔﻮاهﯽ داد٢٣ .ﺁن ﻣﺮد ﺑﻨﺎﺑﺮ ﻣﺸﻴّﺖ و ﭘﻴﺸﺪاﻧﯽ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﮐﺮدﻩ ﺷﺪ و ﺷﻤﺎ ﺑﻪدﺳﺖ ﺑﯽدﻳﻨﺎن ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺒﺶ ﮐﺸﻴﺪﻩ ،ﮐﺸﺘﻴﺪ٢۴ .وﻟﯽ ﺧﺪا او را از دردهﺎﯼ ﻣﺮگ رهﺎﻧﻴﺪﻩ ،ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪ ،زﻳﺮا ﻣﺤﺎل ﺑﻮد ﻣﺮگ ﺑﺘﻮاﻧﺪ او را در ﭼﻨﮕﺎل ﺧﻮد ﻧﮕﺎﻩ دارد. ٢۵ﭼﻨﺎن ﮐﻪ داوود درﺑﺎرۀ او ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: » ›ﺧﺪاوﻧﺪ را هﻤﻮارﻩ ﭘﻴﺶ روﯼ ﺧﻮد دﻳﺪﻩام، ﭼﻪ او ﺑﺮ دﺳﺖ راﺳﺖ ﻣﻦ اﺳﺖ ﺗﺎ ﻣﺘﺰﻟﺰل ﻧﺸﻮم. ٢۶از اﻳﻦرو دﻟﻢ ﺷﺎد اﺳﺖ و زﺑﺎﻧﻢ در وﺟﺪ، و ﺑﺪﻧﻢ ﻧﻴﺰ در اﻣﻴﺪ ﺳﺎﮐﻦ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد. ٢٧ﭼﺮاﮐﻪ ﺟﺎﻧﻢ را در ﺟﻬﺎن ﻣﺮدﮔﺎن رهﺎ ﻧﺨﻮاهﯽ ﮐﺮد و ﻧﺨﻮاهﯽ ﮔﺬاﺷﺖ ﻗﺪّوﺳﺖ ﻓﺴﺎد ﺑﺒﻴﻨﺪ. ٢٨ﺗﻮ راهﻬﺎﯼ ﺣﻴﺎت را ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﻤﻮدﻩاﯼ، و ﺑﺎ ﺣﻀﻮر ﺧﻮد ﻣﺮا از ﺷﺎدﯼ ﻟﺒﺮﻳﺰ ﺧﻮاهﯽ ﮐﺮد‹.
»٢٩اﯼ ﺑﺮادران ،ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺑﺎ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﮐﻪ داوو ِد ﭘﺎﺗْﺮﻳﺎرْﮎ وﻓﺎت ﻳﺎﻓﺖ و دﻓﻦ ﺷﺪ و ﻣﻘﺒﺮﻩاش ﻧﻴﺰ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﻧﺰد ﻣﺎ ﺑﺎﻗﯽ اﺳﺖ٣٠ .اﻣّﺎ او ﻧﺒﯽ ﺑﻮد و ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﺧﺪا ﺑﺮاﻳﺶ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺧﻮردﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ را از ﻧﺴﻞ او ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﺳﻠﻄﻨﺖ وﯼ ﺧﻮاهﺪ ﻧﺸﺎﻧﻴﺪ٣١ .ﭘﺲ ﺁﻳﻨﺪﻩ را ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ دﻳﺪﻩ ،درﺑﺎرۀ رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻣﺴﻴﺢ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺟﺎن او در ﺟﻬﺎن ﻣﺮدﮔﺎن رهﺎ ﻧﮕﺮدد و ﺑﺪﻧﺶ ﻧﻴﺰ ﻓﺴﺎد ﻧﺒﻴﻨﺪ٣٢ .ﺧﺪا هﻤﻴﻦ ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪ و ﻣﺎ س هﻤﮕﯽ ﺷﺎهﺪ ﺑﺮ ﺁﻧﻴﻢ٣٣ .او ﺑﻪدﺳﺖ راﺳﺖ ﺧﺪا ﺑﺎﻻ ﺑﺮدﻩ ﺷﺪ و از ﭘﺪر ،روحاﻟﻘﺪ ِ ﻣﻮﻋﻮد را درﻳﺎﻓﺖ ﮐﺮدﻩ ،اﻳﻦ را ﮐﻪ اﮐﻨﻮن ﻣﯽﺑﻴﻨﻴﺪ و ﻣﯽﺷﻨﻮﻳﺪ ،ﻓﺮورﻳﺨﺘﻪ اﺳﺖ. ٣۴زﻳﺮا داوود ﺧﻮد ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﺻﻌﻮد ﻧﮑﺮد ،و ﺑﺎ اﻳﻦهﻤﻪ ﮔﻔﺖ: » ›ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ: »ﺑﻪدﺳﺖ راﺳﺖ ﻣﻦ ﺑﻨﺸﻴﻦ ٣۵ﺗﺎ ﺁن هﻨﮕﺎم ﮐﻪ دﺷﻤﻨﺎﻧﺖ را ﮐﺮﺳﯽ زﻳﺮ ﭘﺎﻳﺖ ﺳﺎزم‹«. »٣۶ﭘﺲ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ،ﺟﻤﻠﮕﯽ ﺑﻪﻳﻘﻴﻦ ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﺪا اﻳﻦ ﻋﻴﺴﯽ را ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﮐﺸﻴﺪﻳﺪ ،ﺧﺪاوﻧﺪ و ﻣﺴﻴﺢ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ«. ٣٧ﭼﻮن اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ،دﻟﺮﻳﺶ ﮔﺸﺘﻪ ،ﺑﻪ ﭘِﻄﺮُس و ﺳﺎﻳﺮ رﺳﻮﻻن ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﯼ ﺑﺮادران ،ﭼﻪ ﮐﻨﻴﻢ؟« ٣٨ﭘِﻄﺮُس ﺑﺪﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﻴﺪ و هﺮ ﻳﮏ از ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺮاﯼ ﺁﻣﺮزش ﮔﻨﺎهﺎن ﺧﻮد ﺗﻌﻤﻴﺪ ﮔﻴﺮﻳﺪ ﮐﻪ ﻋﻄﺎﯼ روحاﻟﻘﺪس را ﺧﻮاهﻴﺪ ﻳﺎﻓﺖ٣٩ .زﻳﺮا اﻳﻦ وﻋﺪﻩ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ و ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺘﺎن و هﻤﮥ ﮐﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ دورﻧﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ هﺮﮐﻪ ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﺧﺪاﯼ ﻣﺎ او را ﻓﺮاﺧﻮاﻧَﺪ«. ۴٠ﭘِﻄﺮُس ﺑﺎ ﺳﺨﻨﺎن ﺑﺴﻴﺎر دﻳﮕﺮ ﺷﻬﺎدت داد و ﺗﺮﻏﻴﺒﺸﺎن ﮐﺮدﻩ ،ﮔﻔﺖ» :ﺧﻮد را از اﻳﻦ ﻧﺴﻞ ﻣﻨﺤﺮف ﺑﺮهﺎﻧﻴﺪ!« ۴١ﭘﺲ ﭘﻴﺎم او را ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ و ﺗﻌﻤﻴﺪ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ .در هﻤﺎن روز ﺣﺪود ﺳﻪ هﺰار ﺗﻦ ﺑﺪﻳﺸﺎن ﭘﻴﻮﺳﺘﻨﺪ.
زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺸﺘﺮﮎ اﻳﻤﺎﻧﺪاران ۴٢ﺁﻧﺎن ﺧﻮد را وﻗﻒ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻳﺎﻓﺘﻦ از رﺳﻮﻻن و ﻣﺼﺎﺣﺒﺖ و ﭘﺎرﻩ ﮐﺮدن ﻧﺎن و دﻋﺎ ﮐﺮدﻧﺪ۴٣ .اﻣّﺎ ﺑﻬﺖ و ﺣﻴﺮت ﺑﺮ هﻤﻪ ﻣﺴﺘﻮﻟﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،و ﻋﺠﺎﻳﺐ و ﺁﻳﺎت ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪدﺳﺖ رﺳﻮﻻن ﺑﻪﻇﻬﻮر ﻣﯽرﺳﻴﺪ۴۴ .ﻣﺆﻣﻨﺎن هﻤﻪ ﺑﺎ هﻢ ﺑﻪﺳﺮ ﻣﯽﺑﺮدﻧﺪ و در هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺷﺮﻳﮏ ﺑﻮدﻧﺪ۴۵ .اﻣﻼﮎ و اﻣﻮال ﺧﻮد را ﻣﯽﻓﺮوﺧﺘﻨﺪ و ﺑﻬﺎﯼ ﺁن را ﺑﺮﺣﺴﺐ ﻧﻴﺎز هﺮﮐﺲ ﺑﻴﻦ هﻤﻪ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ۴۶ .اﻳﺸﺎن هﺮ روز ،ﻳﮑﺪل در ﻣﻌﺒﺪ ﮔﺮد ﻣﯽﺁﻣﺪﻧﺪ و در ﺧﺎﻧﻪهﺎﯼ ﺧﻮد ﻧﻴﺰ ﻧﺎن را ﭘﺎرﻩ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﺎ ﺧﻮﺷﯽ و ﺻﻔﺎﯼ دل ﺑﺎ هﻢ ﺧﻮراﮎ ﻣﯽﺧﻮردﻧﺪ ۴٧و ﻖ اﻳﺸﺎن را ﻋﺰﻳﺰ ﻣﯽداﺷﺘﻨﺪ؛ و ﺧﺪاوﻧﺪ هﺮ روزﻩ ﺧﺪا را ﺣﻤﺪ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ .ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺧﻠ ْ ﻧﺠﺎتﻳﺎﻓﺘﮕﺎن را ﺑﻪ ﺟﻤﻌﺸﺎن ﻣﯽاﻓﺰود.
اﻋﻤﺎل ٣ ﺷﻔﺎﯼ ﻟﻨﮓ ﻣﺎدرزاد ١روزﯼ ﭘِﻄﺮُس و ﻳﻮﺣﻨﺎ در ﻧﻬﻤﻴﻦ ﺳﺎﻋﺖ روز ﮐﻪ وﻗﺖ دﻋﺎ ﺑﻮد ،ﺑﻪ ﻣﻌﺒﺪ ﻣﯽرﻓﺘﻨﺪ. ٢در ﺁن هﻨﮕﺎم ،ﺗﻨﯽﭼﻨﺪ ،ﻣﺮدﯼ را ﮐﻪ ﻟﻨﮓ ﻣﺎدرزاد ﺑﻮد ،ﻣﯽﺁوردﻧﺪ .ﺁﻧﻬﺎ او را هﺮ روز ﮐﻨﺎر ﺁن دروازﻩ ﻣﻌﺒﺪ ﮐﻪ »دروازۀ زﻳﺒﺎ« ﻧﺎم داﺷﺖ ﻣﯽﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ ﺗﺎ از ﻣﺮدﻣﯽ ﮐﻪ وارد ﻣﻌﺒﺪ ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ ،ﺻﺪﻗﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ٣ .ﭼﻮن او ﭘِﻄﺮُس و ﻳﻮﺣﻨﺎ را دﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﻌﺒﺪ درﺁﻳﻨﺪ ،از ﺁﻧﺎن ﺻﺪﻗﻪ ﺧﻮاﺳﺖ۴ .ﭘِﻄﺮُس و ﻳﻮﺣﻨﺎ ﺑﺮ وﯼ ﭼﺸﻢ دوﺧﺘﻨﺪ؛ ﭘِﻄﺮُس ﮔﻔﺖ: »ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﻨﮕﺮ!« ۵ﭘﺲ ﺁن ﻣﺮد ﺑﺮ اﻳﺸﺎن ﻧﻈﺮ اﻧﺪاﺧﺖ و ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻮد ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻪ او ﺑﺪهﻨﺪ. ۶اﻣّﺎ ﭘِﻄﺮُس ﺑﻪ وﯼ ﮔﻔﺖ» :ﻣﺮا زر و ﺳﻴﻢ ﻧﻴﺴﺖ ،اﻣّﺎ ﺁﻧﭽﻪ دارم ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽدهﻢ! ﺑﻪ ﺢ ﻧﺎﺻﺮﯼ ﺑﺮﺧﻴﺰ و راﻩ ﺑﺮو!« ٧ﺳﭙﺲ دﺳﺖ راﺳﺖ ﻣﺮد را ﮔﺮﻓﺖ و او ﻧﺎم ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴ ِ را ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪ .هﻤﺎن دم ﭘﺎهﺎ و ﺳﺎﻗﻬﺎﯼ او ﻗﻮّت ﮔﺮﻓﺖ ٨و از ﺟﺎ ﺟﺴﺖ و ﺑﺮ ﭘﺎهﺎﯼ ﺧﻮد اﻳﺴﺘﺎدﻩ ،ﺑﻪراﻩ اﻓﺘﺎد .ﺳﭙﺲ ﺟﺴﺖ و ﺧﻴﺰﮐﻨﺎن و ﺧﺪا را ﺣﻤﺪﮔﻮﻳﺎن ،ﺑﺎ اﻳﺸﺎن وارد ﻣﻌﺒﺪ ﺷﺪ٩ .هﻤﮥ ﻣﺮدم او را در ﺣﺎل راﻩ رﻓﺘﻦ و ﺣﻤﺪ ﮔﻔﺘﻦ ﺧﺪا دﻳﺪﻧﺪ١٠ ،و درﻳﺎﻓﺘﻨﺪ هﻤﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از ﺁن ﺑﺮاﯼ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺻﺪﻗﻪ ﮐﻨﺎر »دروازۀ زﻳﺒﺎﯼ« ﻣﻌﺒﺪ ﻣﯽﻧﺸﺴﺖ؛ ﭘﺲ ،از ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ او ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد ،ﻏﺮق در ﺗﻌﺠﺐ و ﺣﻴﺮت ﺷﺪﻧﺪ.
ﭘﻴﺎم ﭘِﻄﺮُس ١١در هﻤﺎن ﺣﺎل ﮐﻪ ﺁن ﻣﺮد هﻤﺮاﻩ ﭘِﻄﺮُس و ﻳﻮﺣﻨﺎ ﻣﯽرﻓﺖ و از ﺁﻧﺎن ﺟﺪا ﻧﻤﯽﺷﺪ، ﺗﻤﺎم ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺣﻴﺮﺗﺰدﻩ در »رواق ﺳﻠﻴﻤﺎن« ﺑﻪﺳﻮﯼ اﻳﺸﺎن دوﻳﺪﻧﺪ١٢ .ﭼﻮن ﭘِﻄﺮُس اﻳﻦ را دﻳﺪ ،ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﻣﺮدان اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽ ،ﭼﺮا از اﻳﻦ اﻣﺮ در ﺷﮕﻔﺘﻴﺪ؟ ﭼﺮا ﺑﻪ ﻣﺎ ﺧﻴﺮﻩ ﺷﺪﻩاﻳﺪ ،ﭼﻨﺎن ﮐﻪ ﮔﻮﻳﯽ ﺑﻪ ﻧﻴﺮو و ﺗﻘﻮاﯼ ﺧﻮد ،اﻳﻦ ﻣﺮد را ﺷﻔﺎ دادﻩاﻳﻢ؟ ١٣ﺧﺪاﯼ اﺑﺮاهﻴﻢ و اﺳﺤﺎق و ﻳﻌﻘﻮب ،ﺧﺪاﯼ ﭘﺪران ﻣﺎ ،ﺧﺎدم ﺧﻮد ﻋﻴﺴﯽ را ﺟﻼل داد، هﻤﺎن ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺗﺴﻠﻴﻤﺶ ﮐﺮدﻳﺪ و در ﺣﻀﻮر ﭘﻴﻼﺗُﺲ اﻧﮑﺎرش ﻧﻤﻮدﻳﺪ ،هﺮﭼﻨﺪ رأﯼ او ﺑﺮ ﺖرد ﺑﺮ ﺳﻴﻨﮥ ﺁن ﻗﺪّوس و ﭘﺎرﺳﺎ زدﻳﺪ و اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺁزادش ﺳﺎزد١۴ .ﺷﻤﺎ ﺑﻮدﻳﺪ ﮐﻪ دﺳ ِ ﺧﻮاﺳﺘﻴﺪ ﻗﺎﺗﻠﯽ ﺑﻪﺟﺎﯼ او ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺷﻮد١۵ .ﺷﻤﺎ ﺳﺮﭼﺸﻤﮥ ﺣﻴﺎت را ﮐﺸﺘﻴﺪ ،اﻣّﺎ ﺧﺪا او را از ﻣﻴﺎن ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪ و ﻣﺎ ﺷﺎهﺪ ﺑﺮ اﻳﻦ هﺴﺘﻴﻢ١۶ .ﺁﻧﭽﻪ اﻳﻦ ﻣﺮد را ،ﮐﻪ ﻣﯽﺑﻴﻨﻴﺪ و ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻴﺪ ،ﻧﻴﺮو ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ اﺳﺖ ،ﻧﺎم ﻋﻴﺴﯽ و اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺁن ﻧﺎم اﺳﺖ .ﺁرﯼ، اﻳﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ اوﺳﺖ ،اﻳﻦ ﻣﺮد را در ﺣﻀﻮر ﺷﻤﺎ ﺗﻨﺪرﺳﺖ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ. »١٧و ﺣﺎل اﯼ ﺑﺮادران ،ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ ﻋﻤﻞ ﺷﻤﺎ و ﺑﺰرﮔﺎﻧﺘﺎن از ﺟﻬﻞ ﺑﻮد١٨ .وﻟﯽ ﺧﺪا از هﻤﻴﻦ راﻩ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﺑﻪ زﺑﺎن هﻤﮥ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﯽ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ،ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﺎﻧﻴﺪ: ﺢ او رﻧﺞ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺸﻴﺪ١٩ .ﭘﺲ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﻴﺪ و ﺑﻪﺳﻮﯼ ﺧﺪا ﺑﺎزﮔﺮدﻳﺪ ﺗﺎ اﻳﻦ را ﮐﻪ ﻣﺴﻴ ِ ﮔﻨﺎهﺎﻧﺘﺎن ﭘﺎﮎ ﺷﻮد و اﻳﺎم اﺳﺘﺮاﺣﺖ از ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﻓﺮارﺳﺪ٢٠ ،و ﺗﺎ ﺧﺪا، ﻋﻴﺴﯽ ،ﻳﻌﻨﯽ هﻤﺎن ﻣﺴﻴﺢ را ﮐﻪ از ﭘﻴﺶ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﻣﻘﺮر ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ٢١ ،ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺁﺳﻤﺎن ﭘﺬﻳﺮاﯼ او ﻣﯽﺷﺪ ﺗﺎ اﻳﺎﻣﯽ ﮐﻪ هﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﺪا از دﻳﺮﺑﺎز ﺑﻪ زﺑﺎن هﻤﮥ ن ﻣﻘﺪّس ﺧﻮد ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ ،اﺣﻴﺎ ﮔﺮدد٢٢ .ﻣﻮﺳﯽ ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ› :ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﺧﺪاﯼ ﺷﻤﺎ، ﭘﻴﺎﻣﺒﺮا ِ
از ﻣﻴﺎن ﺑﺮادراﻧﺘﺎن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﯼ هﻤﺎﻧﻨﺪ ﻣﻦ ﻣﺒﻌﻮث ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد و ﺑﺮ ﺷﻤﺎﺳﺖ ﺗﺎ هﺮﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻮﻳﺪ ،ﺑﻪ ﮔﻮش ﺟﺎن ﺑﺸﻨﻮﻳﺪ٢٣ .هﺮﮐﻪ ﺑﻪ ﺁن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﮔﻮش ﻧﺴﭙﺎرد ،از ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺮﻳﺪﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‹. »٢۴ﻧﻴﺰ هﻤﮥ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ،از ﺳﻤﻮﺋﻴﻞ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ،ﺟﻤﻠﮕﯽ ﻳﮑﺼﺪا درﺑﺎرۀ اﻳﻦ روزهﺎ ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﯽ ﮐﺮدﻩاﻧﺪ٢۵ .و ﺷﻤﺎ ﻓﺮزﻧﺪان ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و وارﺛﺎن ﻋﻬﺪﯼ هﺴﺘﻴﺪ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﺎ ﭘﺪراﻧﺘﺎن ﺑﺴﺖ .او ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﮔﻔﺖ› :ﻗﺒﺎﻳﻞ زﻣﻴﻦ ،هﻤﻪ از ﻧﺴﻞ ﺗﻮ ﺑﺮﮐﺖ ﺧﻮاهﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ‹. ٢۶هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺧﺎدم ﺧﻮد را ﻣﺒﻌﻮث ﮐﺮد ،ﻧﺨﺴﺖ او را ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺗﺎ ﺷﻤﺎ را ﺑﺮﮐﺖ دهﺪ ،ﺑﺪﻳﻦ ﮐﻪ هﺮ ﻳﮏ از ﺷﻤﺎ را از راهﻬﺎﯼ ﮔﻨﺎﻩﺁﻟﻮدﺗﺎن ﺑﺎزﮔﺮداﻧﺪ«.
اﻋﻤﺎل ۴ ﭘِﻄﺮُس و ﻳﻮﺣﻨﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﻮراﯼ ﻳﻬﻮد ١ﭘِﻄﺮُس و ﻳﻮﺣﻨﺎ هﻨﻮز ﺑﺎ ﻣﺮدم ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﺎهﻨﺎن و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪۀ ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎن ﻣﻌﺒﺪ ﺻ ّﺪوﻗﻴﺎن ﺳﺮرﺳﻴﺪﻧﺪ٢ .ﺁﻧﺎن ﺳﺨﺖ ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ رﺳﻮﻻن ﻣﺮدم را ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽدادﻧﺪ و َ و اﻋﻼم ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ در ﻋﻴﺴﯽ ،رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻣﺮدﮔﺎن وﺟﻮد دارد٣ .ﭘﺲ اﻳﺸﺎن را ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﭼﻮن ﻋﺼﺮ ﺑﻮد ﺗﺎ روز ﺑﻌﺪ در ﺣﺒﺲ ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻨﺪ۴ .اﻣّﺎ ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﭘﻴﺎم را ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ و ﺷﻤﺎر ﻣﺮدان ﺑﻪ ﺣﺪود ﭘﻨﺞ هﺰار رﺳﻴﺪ. ۵روز ﺑﻌﺪ ،ﺑﺰرﮔﺎن و ﻣﺸﺎﻳﺦ و ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ در اورﺷﻠﻴﻢ ﮔﺮد هﻢ ﺁﻣﺪﻧﺪ۶ .در اﻳﻦ ﻣﺠﻠﺲَ ، ﺣﻨّﺎ ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ و ﻗﻴﺎﻓﺎ و ﻳﻮﺣﻨﺎ و اﺳﮑﻨﺪر و هﻤﮥ اﻓﺮاد ﺧﺎﻧﻮادۀ ﮐﻬﺎﻧﺖ اﻋﻈﻢ ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻨﺪ٧ .ﺁﻧﺎن ﻣﺤﺒﻮﺳﻴﻦ را در ﻣﻴﺎن ﺑﻪﭘﺎ داﺷﺘﻪ ،از اﻳﺸﺎن ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﺑﻪ ﭼﻪ ﻗﺪرت و ﻧﺎﻣﯽ اﻳﻦ ﮐﺎر را ﮐﺮدﻩاﻳﺪ؟« ٨ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘِﻄﺮُس از روحاﻟﻘﺪس ﭘﺮ ﺷﺪﻩ ،ﭘﺎﺳﺦ داد» :اﯼ ﺑﺰرﮔﺎن ﻗﻮم و ﻣﺸﺎﻳﺦ٩ ،اﮔﺮ اﻣﺮوز ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻧﻴﮑﯽ در ﺣﻖ ﻣﺮدﯼ ﻋﻠﻴﻞ از ﻣﺎ ﺑﺎزﺧﻮاﺳﺖ ﻣﯽﺷﻮد ،و ﻣﯽﭘﺮﺳﻴﺪ او ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺷﻔﺎ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ١٠ ،ﭘﺲ هﻤﮥ ﺷﻤﺎ و ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﻧﺎﺻﺮﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﺮد در ﺑﺮاﺑﺮﺗﺎن ﺗﻨﺪرﺳﺖ اﻳﺴﺘﺎدﻩ اﺳﺖ ،ﺑﻪ ﻧﺎم هﻤﺎن ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﮐﺸﻴﺪﻳﺪ اﻣّﺎ ﺧﺪا او را از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪ١١ .اوﺳﺖ » ›ﺁن ﺳﻨﮓ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻌﻤﺎران رد ﮐﺮدﻳﺪ وﻟﯽ ﺳﻨﮓ اﺻﻠﯽ ﺑﻨﺎ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‹. ١٢در هﻴﭻﮐﺲ ﺟﺰ او ﻧﺠﺎت ﻧﻴﺴﺖ ،زﻳﺮا زﻳﺮ ﺁﺳﻤﺎن ﻧﺎﻣﯽ ﺟﺰ ﻧﺎم ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁدﻣﻴﺎن دادﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺗﺎ ﺑﺪان ﻧﺠﺎت ﻳﺎﺑﻴﻢ«. ١٣ﭼﻮن ﺷﻬﺎﻣﺖ ﭘِﻄﺮُس و ﻳﻮﺣﻨﺎ را دﻳﺪﻧﺪ و داﻧﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ اﻓﺮادﯼ ﺁﻣﻮزش ﻧﺪﻳﺪﻩ و ﻋﺎﻣﯽ هﺴﺘﻨﺪ ،در ﺷﮕﻔﺖ ﺷﺪﻧﺪ و درﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ از ﻳﺎران ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻮدﻩاﻧﺪ١۴ .وﻟﯽ ﭼﻮن ﻣﺮ ِد ﺷﻔﺎ ﻳﺎﻓﺘﻪ در ﮐﻨﺎر ﺁن دو اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮد ،ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ١۵ .ﭘﺲ دﺳﺘﻮر دادﻧﺪ ﮐﻪ از
ﻣﺠﻠﺲ ﺑﻴﺮون ﺑﺮوﻧﺪ و ﺧﻮد ﺑﻪ ﻣﺸﻮرت ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ١۶ .ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺑﺎ اﻳﻦ دو ﭼﻪ ﮐﻨﻴﻢ؟ زﻳﺮا هﻤﮥ ﺳﺎﮐﻨﺎن اورﺷﻠﻴﻢ ﻣﯽداﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻌﺠﺰﻩاﯼ ﺁﺷﮑﺎر ﺑﻪدﺳﺖ اﻳﺸﺎن اﻧﺠﺎم ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻴﻢ ﻣﻨﮑﺮ ﺁن ﺷﻮﻳﻢ١٧ .وﻟﯽ ﺗﺎ ﺑﻴﺶ از اﻳﻦ در ﻣﻴﺎن ﻗﻮم ﺷﻴﻮع ﻧﻴﺎﺑﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﺮدان اﺧﻄﺎر ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ دﻳﮕﺮ ﺑﺎ اﺣﺪﯼ ﺑﺪﻳﻦ ﻧﺎم ﺳﺨﻦ ﻧﮕﻮﻳﻨﺪ«. ١٨ﺁﻧﮕﺎﻩ اﻳﺸﺎن را ﺑﺎز ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ و ﺣﮑﻢ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ هﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻋﻴﺴﯽ ﭼﻴﺰﯼ ﻧﮕﻮﻳﻨﺪ و ﺗﻌﻠﻴﻤﯽ ﻧﺪهﻨﺪ١٩ .اﻣّﺎ ﭘِﻄﺮُس و ﻳﻮﺣﻨﺎ ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ» :ﺷﻤﺎ ﺧﻮد داورﯼ ﮐﻨﻴﺪ ،ﮐﺪام در ﻧﻈﺮ ﺧﺪا درﺳﺖ اﺳﺖ ،اﻃﺎﻋﺖ از ﺷﻤﺎ ﻳﺎ اﻃﺎﻋﺖ از ﺧﺪا؟ ٢٠زﻳﺮا ﻣﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻴﻢ ﺁﻧﭽﻪ دﻳﺪﻩ و ﺷﻨﻴﺪﻩاﻳﻢ ،ﺑﺎزﻧﮕﻮﻳﻴﻢ«. ٢١ﭘﺲ ﺁن دو را ﭘﺲ از ﺗﻬﺪﻳﺪهﺎﯼ ﺑﻴﺸﺘﺮ رهﺎ ﮐﺮدﻧﺪ زﻳﺮا راهﯽ ﺑﺮاﯼ ﻣﺠﺎزاﺗﺸﺎن ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ ،ﭼﺮاﮐﻪ هﻤﮥ ﻣﺮدم ﺧﺪا را ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺁﻧﭽﻪ رخ دادﻩ ﺑﻮد ،ﺣﻤﺪ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ٢٢ .زﻳﺮا ﻣﺮدﯼ ﮐﻪ ﻣﻌﺠﺰﻩﺁﺳﺎ ﺷﻔﺎ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،ﺑﻴﺶ از ﭼﻬﻞ ﺳﺎل داﺷﺖ.
دﻋﺎﯼ اﻳﻤﺎﻧﺪاران ٢٣ﭘِﻄﺮُس و ﻳﻮﺣﻨﺎ ﭘﺲ از رهﺎﻳﯽ ﻧﺰد ﻳﺎران ﺧﻮد ﺑﺎزﮔﺸﺘﻨﺪ و ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻣﺸﺎﻳﺦ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﺎزﮔﻔﺘﻨﺪ٢۴ .ﭼﻮن اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ،ﻳﮑﺼﺪا ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا دﻋﺎ ﮐﺮدﻩ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﯼ ﺧﺪاوﻧ ِﺪ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ هﻤﮥ اﻣﻮر ،اﯼ ﺁﻓﺮﻳﻨﻨﺪۀ ﺁﺳﻤﺎن و زﻣﻴﻦ و درﻳﺎ و ﺁﻧﭽﻪ در ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ٢۵ ،ﺗﻮ ﺧﻮد ﺑﻪواﺳﻄﮥ روحاﻟﻘﺪس از زﺑﺎن ﭘﺪر ﻣﺎ ،ﺧﺎدﻣﺖ داوود ،ﻓﺮﻣﻮدﯼ: » ›از ﭼﻪ ﺳﺒﺐ ﻗﻮﻣﻬﺎ ﺑﺸﻮرﻧﺪ و ﻣﻠﺘﻬﺎ ﺑﻪ ﻋﺒﺚ دﺳﻴﺴﻪ ﮐﻨﻨﺪ؟ ٢۶ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ﺟﻬﺎن ﺻﻒ ﺁراﻳﻨﺪ و ﺣﺎﮐﻤﺎن ﮔﺮدهﻢﺁﻳﻨﺪ، ﺑﺮﺿﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ و ﺑﺮﺿﺪ ﻣﺴﻴﺢ او‹. ٢٧ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﮐﻪ در هﻤﻴﻦ ﺷﻬﺮ ،هﻴﺮودﻳﺲ و ﭘُﻨﺘﻴﻮس ﭘﻴﻼﺗُﺲ ﺑﺎ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن و ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺮﺿﺪ ﺧﺎدم ﻣﻘﺪّﺳﺖ ﻋﻴﺴﯽ ﮐﻪ او را ﻣﺴﺢ ﮐﺮدﯼ ،هﻤﺪﺳﺖ ﺷﺪﻧﺪ٢٨ ،ﺗﺎ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ دﺳﺖ و ارادۀ ﺗﻮ از ﭘﻴﺶ ﻣﻘﺪّر ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ،ﺗﺤﻘﻖ ﺑﺨﺸﻨﺪ٢٩ .اﮐﻨﻮن ،اﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﺑﻪ ﺗﻬﺪﻳﺪهﺎﯼ اﻳﺸﺎن ﻧﻈﺮ ﮐﻦ و ﺧﺎدﻣﺎن ﺧﻮد را ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﮐﻼﻣﺖ را ﺑﺎ ﺷﻬﺎﻣﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻴﺎن ﮐﻨﻨﺪ٣٠ ،و ﻧﻴﺰ دﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺷﻔﺎ دراز ﮐﻦ و ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺎدم ﻣﻘﺪّﺳﺖ ﻋﻴﺴﯽ ،ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات ﺑﻪﻇﻬﻮر ﺁور«.
٣١ﭘﺲ از دﻋﺎﯼ اﻳﺸﺎن ،ﻣﮑﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺁن ﺟﻤﻊ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻪﻟﺮزﻩ درﺁﻣﺪ و هﻤﻪ از روحاﻟﻘﺪس ﭘﺮ ﺷﺪﻩ ،ﮐﻼم ﺧﺪا را ﺑﺎ ﺷﻬﺎﻣﺖ ﺑﻴﺎن ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ.
ﺷﺮاﮐﺖ اﻳﻤﺎﻧﺪاران در داراﻳﯽ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ٣٢هﻤﮥ اﻳﻤﺎﻧﺪاران را ﻳﮏ دل و ﻳﮏ ﺟﺎن ﺑﻮد و هﻴﭻﮐﺲ ﭼﻴﺰﯼ از اﻣﻮاﻟﺶ را از ﺁن ﺧﻮد ﻧﻤﯽداﻧﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ در هﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﺎ هﻢ ﺷﺮﻳﮏ ﺑﻮدﻧﺪ٣٣ .رﺳﻮﻻن ﺑﺎ ﻧﻴﺮوﻳﯽ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﻪ رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﺷﻬﺎدت ﻣﯽدادﻧﺪ و ﻓﻴﻀﯽ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﺮ هﻤﮕﯽ اﻳﺸﺎن ﺑﻮد. ٣۴هﻴﭻﮐﺲ در ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺤﺘﺎج ﻧﺒﻮد ،زﻳﺮا هﺮﮐﻪ زﻣﻴﻦ ﻳﺎ ﺧﺎﻧﻪاﯼ داﺷﺖ ،ﻣﯽﻓﺮوﺧﺖ و وﺟﻪ ﺁن را ٣۵ﭘﻴﺶ ﭘﺎﯼ رﺳﻮﻻن ﻣﯽﮔﺬاﺷﺖ ﺗﺎ ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﻧﻴﺎز هﺮﮐﺲ ﺑﻴﻦ هﻤﻪ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺷﻮد٣۶ .ﻳﻮﺳﻒ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ از ﻗﺒﻴﻠﮥ ﻻوﯼ و اهﻞ ﻗﭙﺮس ﺑﻮد و رﺳﻮﻻن او را ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ ﻳﻌﻨﯽ »ﻣﺸﻮّق« ﻟﻘﺐ دادﻩ ﺑﻮدﻧﺪ٣٧ ،ﻣﺰرﻋﻪاﯼ را ﮐﻪ داﺷﺖ ،ﻓﺮوﺧﺖ و وﺟﻪ ﺁن را ﺁوردﻩ، ﭘﻴﺶ ﭘﺎﯼ رﺳﻮﻻن ﮔﺬاﺷﺖ.
اﻋﻤﺎل ۵ ﺣَﻨﺎﻧﻴﺎ و ﺳَﻔﻴﺮﻩ ١و اﻣّﺎ ﺷﺨﺼﯽ ﺣَﻨﺎﻧﻴﺎ ﻧﺎم ﺑﺎ هﻤﺴﺮش ﺳَﻔﻴﺮﻩ ﻣِﻠﮑﯽ را ﻓﺮوﺧﺘﻪ٢ ،ﺑﺨﺸﯽ از ﺑﻬﺎﯼ ﺁن را ﺑﺎ ﺁﮔﺎهﯽ ﮐﺎﻣﻞ زﻧﺶ ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺖ و ﻣﺎﺑﻘﯽ را ﺁوردﻩ ،ﭘﻴﺶ ﭘﺎﯼ رﺳﻮﻻن ﻧﻬﺎد٣ .ﭘِﻄﺮُس ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﺣَﻨﺎﻧﻴﺎ ،ﭼﺮا ﮔﺬاﺷﺘﯽ ﺷﻴﻄﺎن دﻟﺖ را ﭼﻨﻴﻦ ﭘﺮ ﺳﺎزد ﮐﻪ ﺑﻪ روحاﻟﻘﺪس دروغ ﺑﮕﻮﻳﯽ و ﺑﺨﺸﯽ از ﺑﻬﺎﯼ زﻣﻴﻦ را ﺑﺮاﯼ ﺧﻮد ﻧﮕﺎﻩ دارﯼ؟ ۴ﻣﮕﺮ ﭘﻴﺶ از ﻓﺮوش از ﺁن ﺧﻮدت ﻧﺒﻮد؟ و ﺁﻳﺎ ﭘﺲ از ﻓﺮوش ﻧﻴﺰ ﺑﻬﺎﻳﺶ در اﺧﺘﻴﺎر ﺧﻮدت ﻧﺒﻮد؟ ﭼﻪ ﭼﻴﺰ ﺗﻮ را ﺑﺮ ﺁن داﺷﺖ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﻨﯽ؟ ﺗﻮ ﻧﻪ ﺑﻪ اﻧﺴﺎن ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﺧﺪا دروغ ﮔﻔﺘﯽ!« ۵ﭼﻮن ﺣَﻨﺎﻧﻴﺎ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن را ﺷﻨﻴﺪ ،ﺑﺮ زﻣﻴﻦ اﻓﺘﺎد و ﺟﺎن ﺳﭙﺮد! ﺗﺮﺳﯽ ﺷﺪﻳﺪ ﺑﺮ هﻤﮥ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ﻣﺴﺘﻮﻟﯽ ﺷﺪ۶ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺟﻮاﻧﺎن ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪﻧﺪ و او را در ﮐﻔﻦ ﭘﻴﭽﻴﺪﻧﺪ و ﺑﻴﺮون ﺑﺮدﻩ ،دﻓﻦ ﮐﺮدﻧﺪ. ٧ﻧﺰدﻳﮏ ﺳﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﺪ ،زن او ﺑﯽﺧﺒﺮ از ﻣﺎﺟﺮا وارد ﺷﺪ٨ .ﭘِﻄﺮُس از او ﭘﺮﺳﻴﺪ: »ﻣﺮا ﺑﮕﻮ ﮐﻪ ﺁﻳﺎ زﻣﻴﻦ را ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺑﻬﺎ ﻓﺮوﺧﺘﻴﺪ؟« ﺳَﻔﻴﺮﻩ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺑﻠﻪ ،ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺑﻬﺎ«. ٩ﭘِﻄﺮُس ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﭼﺮا ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ هﻤﺪﺳﺖ ﺷﺪﻳﺪ ﺗﺎ روح ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﻴﺎزﻣﺎﻳﻴﺪ؟ ﭘﺎهﺎﯼ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺷﻮهﺮت را دﻓﻦ ﮐﺮدﻧﺪ هﻢاﮐﻨﻮن ﺑﺮ ﺁﺳﺘﺎﻧﮥ در اﺳﺖ و ﺗﻮ را ﻧﻴﺰ ﺑﻴﺮون ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﺮد«. ١٠در دم ،ﺳَﻔﻴﺮﻩ ﻧﻴﺰ ﭘﻴﺶ ﭘﺎهﺎﯼ ﭘِﻄﺮُس اﻓﺘﺎد و ﺟﺎن ﺳﭙﺮد .ﭼﻮن ﺟﻮاﻧﺎن وارد ﺷﺪﻧﺪ ،او را ﻧﻴﺰ ﻣﺮدﻩ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ .ﭘﺲ ﺑﻴﺮوﻧﺶ ﺑﺮدﻩ ،ﮐﻨﺎر ﺷﻮهﺮش دﻓﻦ ﮐﺮدﻧﺪ١١ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺗﺮﺳﯽ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﺮ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﮐﻠﻴﺴﺎ و هﻤﮥ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ،ﻣﺴﺘﻮﻟﯽ ﺷﺪ.
ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات رﺳﻮﻻن ١٢ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪدﺳﺖ رﺳﻮﻻن در ﻣﻴﺎن ﻗﻮم ﺑﻪﻇﻬﻮر ﻣﯽرﺳﻴﺪ و اﻳﻤﺎﻧﺪاران هﻤﮕﯽ ﻳﮑﺪل در رواق ﺳﻠﻴﻤﺎن ﮔﺮد ﻣﯽﺁﻣﺪﻧﺪ١٣ .اﻣّﺎ از دﻳﮕﺮان ﮐﺴﯽ ﺟﺮﺋﺖ ﻧﻤﯽﮐﺮد ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﻮد ،هﺮﭼﻨﺪ ﻣﺮدﻣﺎن هﻤﮕﯽ اﻳﺸﺎن را ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺤﺘﺮم ﻣﯽداﺷﺘﻨﺪ. ١۴ﺷﻤﺎر ﺑﺲ ﻓﺰوﻧﺘﺮﯼ از ﻣﺮدان و زﻧﺎن اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ ،ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﭘﻴﻮﺳﺘﻨﺪ١۵ ،ﺗﺎ ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺑﻴﻤﺎران را ﺑﻪ ﻣﻴﺪاﻧﻬﺎﯼ ﺷﻬﺮ ﻣﯽﺁوردﻧﺪ و ﺁﻧﺎن را ﺑﺮ ﺑﺴﺘﺮهﺎ و ﺗﺨﺘﻬﺎ ﻣﯽﺧﻮاﺑﺎﻧﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﭼﻮن ﭘِﻄﺮُس از ﺁﻧﺠﺎ ﻣﯽﮔﺬرد ،دﺳﺖﮐﻢ ﺳﺎﻳﻪاش ﺑﺮ ﺑﺮﺧﯽ از ﺁﻧﺎن اﻓﺘﺪ. ن ١۶ﻧﻴﺰ ﻣﺮدم دﺳﺘﻪ دﺳﺘﻪ از ﺷﻬﺮهﺎﯼ اﻃﺮاف اورﺷﻠﻴﻢ ﻣﯽﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺑﻴﻤﺎران و رﻧﺠﺪﻳﺪﮔﺎ ِ ارواح ﭘﻠﻴﺪ را ﻣﯽﺁوردﻧﺪ ،و هﻤﻪ ﺷﻔﺎ ﻣﯽﻳﺎﻓﺘﻨﺪ.
ﺁزار رﺳﻮﻻن ﺻﺪّوﻗﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ،از ﻓﺮط ﺣﺴﺪ دﺳﺖ ١٧اﻣّﺎ ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ و هﻤﮥ هﻤﮑﺎراﻧﺶ ﮐﻪ از ﻓﺮﻗﻪ َ ﺑﻪﮐﺎر ﺷﺪﻧﺪ ١٨و رﺳﻮﻻن را ﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﺑﻪ زﻧﺪان ﻋﻤﻮﻣﯽ اﻓﮑﻨﺪﻧﺪ١٩ .وﻟﯽ ﺷﺐهﻨﮕﺎم، ﻓﺮﺷﺘﮥ ﺧﺪاوﻧﺪ درهﺎﯼ زﻧﺪان را ﮔﺸﻮد و اﻳﺸﺎن را ﺑﻴﺮون ﺁورد ٢٠و ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮوﻳﺪ و در ﻣﻌﺒﺪ ﺑﺎﻳﺴﺘﻴﺪ و ﭘﻴﺎم ﮐﺎﻣﻞ اﻳﻦ ﺣﻴﺎت را ﺑﻪ ﻣﺮدم ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ«. ٢١ﭘﺲ ﺳﺤﺮﮔﺎهﺎن ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺪﻳﺸﺎن ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﺑﻪ ﻣﻌﺒﺪ درﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﺮدم ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ. ﭼﻮن ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ و هﻤﮑﺎراﻧﺶ ﺁﻣﺪﻧﺪ ،اهﻞ ﺷﻮرا و ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﺸﺎﻳﺦ اﺳﺮاﺋﻴﻞ را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ و ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ ﺗﺎ رﺳﻮﻻن را از زﻧﺪان ﺑﻴﺎورﻧﺪ٢٢ .اﻣّﺎ ﭼﻮن ﻣﺄﻣﻮران وارد زﻧﺪان ﺷﺪﻧﺪ ،رﺳﻮﻻن را ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ .ﭘﺲ ﺑﺎزﮔﺸﺘﻪ ،ﺧﺒﺮ دادﻧﺪ ﮐﻪ »٢٣درهﺎﯼ زﻧﺪان ﻣﺤﮑﻢ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮد و ﻗﺮاوﻻن ﻧﻴﺰ ﻣﻘﺎﺑﻞ درهﺎ اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ .وﻟﯽ ﭼﻮن درهﺎ را ﮔﺸﻮدﻳﻢ هﻴﭻﮐﺲ را در زﻧﺪان ﻧﻴﺎﻓﺘﻴﻢ٢۴ «.ﺑﺎ ﺷﻨﻴﺪن اﻳﻦ ﺧﺒﺮ ،ﻓﺮﻣﺎﻧﺪۀ ﻗﺮاوﻻن ﻣﻌﺒﺪ و ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن ﺣﻴﺮان ﻣﺎﻧﺪﻩ ،ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﻓﺮورﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ »ﻋﺎﻗﺒﺖ اﻳﻦ ﮐﺎر ﭼﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ؟« ٢۵در اﻳﻦ هﻨﮕﺎم ،ﺷﺨﺼﯽ ﺁﻣﺪ و ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﺒﺮ دادﻩ ،ﮔﻔﺖ» :ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ زﻧﺪاﻧﺸﺎن اﻓﮑﻨﺪﻩ ﺑﻮدﻳﺪ ،اﮐﻨﻮن در ﻣﻌﺒﺪ اﻳﺴﺘﺎدﻩاﻧﺪ و ﻣﺮدم را ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽدهﻨﺪ٢۶ «.ﭘﺲ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪۀ ﻗﺮاوﻻن ﻣﻌﺒﺪ ﺑﺎ ﻣﺄﻣﻮران رﻓﺘﻨﺪ و رﺳﻮﻻن را ﺁوردﻧﺪ ،ﻟﻴﮑﻦ ﻧﻪ ﺑﻪ اﺟﺒﺎر ،زﻳﺮا ﺑﻴﻢ داﺷﺘﻨﺪ ﻣﺮدم ﺳﻨﮕﺴﺎرﺷﺎن ﮐﻨﻨﺪ. ٢٧ﭼﻮن رﺳﻮﻻن را ﺁوردﻧﺪ ،اﻳﺸﺎن را در ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﻮرا ﺑﻪﭘﺎ داﺷﺘﻨﺪ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ از اﻳﺸﺎن ﭘﺮﺳﻴﺪ»٢٨ :ﻣﮕﺮ ﺷﻤﺎ را ﻣﻨﻊ اﮐﻴﺪ ﻧﮑﺮدﻳﻢ ﮐﻪ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺎم ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻧﺪهﻴﺪ؟ وﻟﯽ ﺷﻤﺎ اورﺷﻠﻴﻢ را ﺑﺎ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺧﻮد ﭘﺮ ﺳﺎﺧﺘﻪاﻳﺪ و ﻣﯽﺧﻮاهﻴﺪ ﺧﻮن اﻳﻦ ﻣﺮد را ﺑﻪ ﮔﺮدن ﻣﺎ ﺑﻴﻨﺪازﻳﺪ«. ٢٩ﭘِﻄﺮُس و رﺳﻮﻻن دﻳﮕﺮ ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ» :ﺧﺪا را ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻴﺶ از اﻧﺴﺎن اﻃﺎﻋﺖ ﮐﺮد. ٣٠ﺧﺪاﯼ ﭘﺪران ﻣﺎ ،هﻤﺎن ﻋﻴﺴﯽ را ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﮐﺸﻴﺪﻩ ،ﮐﺸﺘﻴﺪ ،از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪ ٣١و او را ﺑﻪدﺳﺖ راﺳﺖ ﺧﻮد ﺑﺎﻻ ﺑﺮدﻩ ،ﺳﺮور و ﻧﺠﺎتدهﻨﺪﻩ ﺳﺎﺧﺖ ﺗﺎ ﻗﻮم
اﺳﺮاﺋﻴﻞ را ﺗﻮﺑﻪ و ﺁﻣﺮزش ﮔﻨﺎهﺎن ﺑﺨﺸﺪ٣٢ .و ﻣﺎ ﺷﺎهﺪان اﻳﻦ اﻣﻮر هﺴﺘﻴﻢ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ روحاﻟﻘﺪس ﻧﻴﺰ هﺴﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا او را ﺑﻪ ﻣﻄﻴﻌﺎن ﺧﻮد ﻋﻄﺎ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ«. ٣٣ﭼﻮن اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ﭼﻨﺎن ﺑﺮﺁﺷﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ اﻳﺸﺎن را ﺑﮑﺸﻨﺪ٣۴ .اﻣّﺎ ﺷﺨﺼﯽ از ﻓﺮقۀ ﻓَﺮﻳﺴﯽ ،ﻏَﻤﺎﻻﺋﻴﻞ ﻧﺎم ،ﮐﻪ ﻣﻌﻠّﻢ ﺷﺮﻳﻌﺖ و ﻣﻮرد اﺣﺘﺮام هﻤﮥ ﻣﺮدم ﺑﻮد در ﻣﺠﻠﺲ ﺑﻪﭘﺎ ﺧﺎﺳﺖ و دﺳﺘﻮر داد رﺳﻮﻻن را ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ ﭼﻨﺪ ﺑﻴﺮون ﺑﺮﻧﺪ٣۵ .ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺣﺎﺿﺮان ﮔﻔﺖ» :اﯼ اﺳﺮاﺋﻴﻠﻴﺎن ،ﻣﻮاﻇﺐ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﭼﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻴﺪ ﺑﺎ اﻳﻦ اﺷﺨﺎص ﺑﮑﻨﻴﺪ. ٣۶ﭼﻨﺪﯼ ﭘﻴﺶ ،ﻣﺮدﯼ ﺗِﺌﻮداس ﻧﺎم ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﮐﻪ ادﻋﺎ ﻣﯽﮐﺮد ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ،و ﺣﺪود ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺗﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ وﯼ ﭘﻴﻮﺳﺘﻨﺪ .وﻟﯽ او ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪ و ﭘﻴﺮواﻧﺶ ﻧﻴﺰ هﻤﻪ ﺗﺎروﻣﺎر ﺷﺪﻧﺪ. ٣٧ﭘﺲ از او ،ﻳﻬﻮداﯼ ﺟﻠﻴﻠﯽ در زﻣﺎن ﺳﺮﺷﻤﺎرﯼ ﻗﻴﺎم ﮐﺮد و ﺟﻤﻌﯽ را ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺧﻮد ﮐﺸﻴﺪ .اﻣّﺎ او ﻧﻴﺰ از ﻣﻴﺎن ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﺪ و ﭘﻴﺮواﻧﺶ ﭘﺮاﮐﻨﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ٣٨ .ﭘﺲ در ﺧﺼﻮص اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ دﺳﺖ از اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺑﺮدارﻳﺪ و ﺁﻧﺎن را ﺑﻪ ﺣﺎل ﺧﻮد واﮔﺬارﻳﺪ .زﻳﺮا اﮔﺮ ﻗﺼﺪ و ﻋﻤﻠﺸﺎن از اﻧﺴﺎن ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﯽﮔﻤﺎن راﻩ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﯽ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﺑﺮد. ٣٩اﻣّﺎ اﮔﺮ از ﺧﺪا ﺑﺎﺷﺪ ،ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺁﻧﺎن را از ﻣﻴﺎن ﺑﺮدارﻳﺪ ،زﻳﺮا در ﺁن ﺻﻮرت ﺑﺎ ﺧﺪا ﻣﯽﺟﻨﮕﻴﺪ!« ۴٠ﭘﺲ ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﺷﺪﻧﺪ و رﺳﻮﻻن را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ ،ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ زدﻧﺪ و ﻣﻨﻊ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻋﻴﺴﯽ ﺳﺨﻨﯽ ﻧﮕﻮﻳﻨﺪ ،ﺁﻧﮕﺎﻩ اﺟﺎزﻩ دادﻧﺪ ﺑﺮوﻧﺪ. ۴١رﺳﻮﻻن ﺷﺎدﯼﮐﻨﺎن از ﺣﻀﻮر اهﻞ ﺷﻮرا ﺑﻴﺮون رﻓﺘﻨﺪ ،زﻳﺮا ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺷﻤﺮدﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺁن ﻧﺎم اهﺎﻧﺖ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ۴٢ .و هﻴﭻ روزﯼ ،ﭼﻪ در ﻣﻌﺒﺪ و ﭼﻪ در ﺧﺎﻧﻪهﺎ، از ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺑﺸﺎرت درﺑﺎرۀ اﻳﻨﮑﻪ ﻋﻴﺴﯽ هﻤﺎن ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ ،دﺳﺖ ﻧﮑﺸﻴﺪﻧﺪ.
اﻋﻤﺎل ۶ هﻔﺖ ﻧﻴﮑﻨﺎم ﺑﺮاﯼ ﺧﺪﻣﺖ ١در ﺁن اﻳﺎم ﮐﻪ ﺷﻤﺎر ﺷﺎﮔﺮدان ﻓﺰوﻧﯽ ﻣﯽﻳﺎﻓﺖ ،ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ زﺑﺎن از ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻋﺒﺮاﻧﯽزﺑﺎن ِﮔﻠِﻪ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻴﻮﻩزﻧﺎن اﻳﺸﺎن از ﺟﻴﺮۀ روزاﻧﮥ ﻏﺬا ﺑﯽﺑﻬﺮﻩ ﻣﯽﻣﺎﻧﻨﺪ٢ .ﭘﺲ ﺖ ﺷﺎﮔﺮدان را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺮاﯼ ﺁن دوازدﻩ رﺳﻮل ،ﺟﻤﺎﻋ ِ ﺖ ﮐﻼم ﺧﺪا ﻏﺎﻓﻞ ﻣﺎﻧﻴﻢ٣ .ﭘﺲ اﯼ ﺑﺮادران ،از ﻣﻴﺎن ﺧﻮد ﻏﺬا دادن ﺑﻪ ﻣﺮدم ،از ﺧﺪﻣ ِ هﻔﺖ ﺗﻦ ﻧﻴﮑﻨﺎم را ﮐﻪ ﭘﺮ از روح و ﺣﮑﻤﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺮﮔﺰﻳﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﺎن را ﺑﺮ اﻳﻦ ﮐﺎر ﺑﮕﻤﺎرﻳﻢ ۴و ﻣﺎ ﺧﻮد را وﻗﻒ دﻋﺎ و ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻼم ﺧﻮاهﻴﻢ ﮐﺮد«. ۵اﻳﻦ ﺳﺨﻦ هﻤﮕﺎن را ﭘﺴﻨﺪ ﺁﻣﺪ .ﭘﺲ اﺳﺘﻴﻔﺎن را ﮐﻪ ﻣﺮدﯼ ﭘﺮ از اﻳﻤﺎن و روحاﻟﻘﺪس ﺑﻮد ،ﺑﻪ اﺗﻔﺎق ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ ،ﭘْﺮوﺧُﺮوس ،ﻧﻴﮑﺎﻧﻮر ،ﺗﻴﻤﻮن ،ﭘَﺮﻣﻴﻨﺎس و ﻧﻴﻘﻮﻻﺋﻮس ،ﮐﻪ از ﻳﻬﻮدﯼ ﺷﺪﮔﺎن اَﻧﻄﺎﮐﻴﻪ ﺑﻮد ،ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻧﺪ۶ .اﻳﻦ ﻣﺮدان را ﻧﺰد رﺳﻮﻻن ﺣﺎﺿﺮ ﮐﺮدﻧﺪ و رﺳﻮﻻن دﻋﺎ ﮐﺮدﻩ ،ﺑﺮ اﻳﺸﺎن دﺳﺖ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ. ٧ﭘﺲ ﻧﺸﺮ ﮐﻼم ﺧﺪا اداﻣﻪ ﻳﺎﻓﺖ و ﺷﻤﺎر ﺷﺎﮔﺮدان در اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﻪﺳﺮﻋﺖ ﻓﺰوﻧﯽ ﮔﺮﻓﺖ و ﺟﻤﻌﯽ ﮐﺜﻴﺮ از ﮐﺎهﻨﺎن ﻧﻴﺰ ﻣﻄﻴﻊ اﻳﻤﺎن ﺷﺪﻧﺪ.
ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﺪن اﺳﺘﻴﻔﺎن ٨اﺳﺘﻴﻔﺎن ﭘﺮ از ﻓﻴﺾ و ﻗﺪرت ﺑﻮد و ﻣﻌﺠﺰات و ﺁﻳﺎت ﻋﻈﻴﻢ در ﻣﻴﺎن ﻗﻮم ﺑﻪﻇﻬﻮر ﻣﯽﺁورد٩ .اﻣّﺎ ﺗﻨﯽ ﭼﻨﺪ از اﻋﻀﺎﯼ ﮐﻨﻴﺴﻪاﯼ ﻣﻮﺳﻮم ﺑﻪ »ﮐﻨﻴﺴﮥ ﺁزادﺷﺪﮔﺎن« ،ﮐﻪ از ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻗﻴﺮَوان و اﺳﮑﻨﺪرﻳﻪ و ﻧﻴﺰ ﺷﻤﺎرﯼ از اهﺎﻟﯽ ﮐﻴﻠﻴﮑﻴﻪ و ﺁﺳﻴﺎ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﺎ او ﺑﻪ ﻣﺠﺎدﻟﻪ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ١٠ .وﻟﯽ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺣﮑﻤﺖ و روﺣﯽ ﮐﻪ اﺳﺘﻴﻔﺎن ﺑﺎ ﺁن ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻔﺖ، ﻳﺎراﯼ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ١١ .ﭘﺲ ﺗﻨﯽ ﭼﻨﺪ را ﻣﺨﻔﻴﺎﻧﻪ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ» :ﻣﺎ ﺷﻨﻴﺪﻳﻢ ﮐﻪ اﺳﺘﻴﻔﺎن ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ و ﺧﺪا ﺳﺨﻨﺎن ﮐﻔﺮﺁﻣﻴﺰ ﻣﯽﮔﻔﺖ«. ١٢ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺮدم و ﻣﺸﺎﻳﺦ و ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ را ﺗﺤﺮﻳﮏ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﺮ ﺳﺮ اﺳﺘﻴﻔﺎن رﻳﺨﺘﻪ ،او را ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﺷﻮرا ﺑﺮدﻧﺪ١٣ .ﭼﻨﺪ ﺷﺎهﺪ دروﻏﻴﻦ ﻧﻴﺰ ﺁوردﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﻳﻦ ﺷﺨﺺ دﻣﯽ از ﺳﺨﻦﮔﻔﺘﻦ ﺑﺮﺿﺪ اﻳﻦ ﻣﮑﺎن ﻣﻘﺪّس و ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺑﺎزﻧﻤﯽاﻳﺴﺘﺪ١۴ .زﻳﺮا ﺧﻮد ﺷﻨﻴﺪﻳﻢ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻔﺖ ﻋﻴﺴﺎﯼ ﻧﺎﺻﺮﯼ اﻳﻦ ﻣﮑﺎن را وﻳﺮان ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد و رﺳﻮﻣﯽ را ﮐﻪ ن در ﺷﻮرا ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺳﭙﺮدﻩ اﺳﺖ ،ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺧﻮاهﺪ داد١۵ «.در اﻳﻦ هﻨﮕﺎم ،هﻤﮥ ﺣﺎﺿﺮا ِ ﺑﻪ اﺳﺘﻴﻔﺎن ﭼﺸﻢ دوﺧﺘﻨﺪ و ﭼﻬﺮۀ او را هﻤﭽﻮن ﭼﻬﺮۀ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن دﻳﺪﻧﺪ.
٧ ﺳﺨﻨﺎن اﺳﺘﻴﻔﺎن در ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﻮراﯼ ﻳﻬﻮد ١ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ از او ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﺁﻳﺎ اﻳﻨﻬﺎ ﺻﺤﺖ دارد؟« ٢اﺳﺘﻴﻔﺎن ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﺑﺮادران و اﯼ ﭘﺪران ،ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻮش ﻓﺮادهﻴﺪ! ﺧﺪاﯼ ﭘﺮﺟﻼل، زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭘﺪر ﻣﺎ اﺑﺮاهﻴﻢ در ﺑﻴﻦاﻟﻨﻬﺮﻳﻦ ﺳﮑﻮﻧﺖ داﺷﺖ و هﻨﻮز ﺑﻪ ﺣَﺮان ﻣﻬﺎﺟﺮت ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﻮد ،ﺑﺮ او ﻇﺎهﺮ ﺷﺪ ٣و ﺑﻪ او ﻓﺮﻣﻮد› :وﻃﻦ و ﮐﺴﺎن ﺧﻮد را ﺗﺮﮎ ﮐﻦ و ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽﻧﻤﺎﻳﻢ ،ﺑﺮو‹. »۴ﭘﺲ ،از ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﮐﻠﺪاﻧﻴﺎن ﻋﺰﻳﻤﺖ ﮐﺮد و در ﺣَﺮان ﺳﺎﮐﻦ ﺷﺪ .ﭘﺲ از ﻣﺮگ ﭘﺪرش ،ﺧﺪا او را ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﮐﻪ اﻣﺮوز در ﺁن ﺳﺎﮐﻨﻴﺪ ،هﺪاﻳﺖ ﮐﺮد۵ .ﺧﺪا در اﻳﻨﺠﺎ ﺣﺘﯽ ﺑﻪ اﻧﺪازۀ وﺟﺒﯽ زﻣﻴﻦ ﺑﻪ او ﻣﻴﺮاث ﻧﺒﺨﺸﻴﺪ؛ وﻟﯽ وﻋﺪﻩ داد ﮐﻪ او و ﭘﺲ از او ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ ﻣﺎﻟﮏ اﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ ،هﺮﭼﻨﺪ اﺑﺮاهﻴﻢ در ﺁن هﻨﮕﺎم هﻨﻮز ﻓﺮزﻧﺪﯼ ﻧﺪاﺷﺖ۶ .ﺧﺪا ﺑﻪ او ﻓﺮﻣﻮد› :ﻧﺴﻞ ﺗﻮ در ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﻏﺮﻳﺐ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد و ﺑﻪﻣﺪت ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺳﺎل اﻳﺸﺎن را ﺑﻪﺑﺮدﮔﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺸﻴﺪ و ﺑﺮ اﻳﺸﺎن ﺳﺘﻢ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد٧ ‹.ﻧﻴﺰ ﻓﺮﻣﻮد› :ﻣﻦ ﺑﺮ ﺁن ﻗﻮم ﮐﻪ اﻳﺸﺎن را ﺑﻪﺑﺮدﮔﯽ ﻣﯽﮐﺸﻨﺪ ،ﻣﮑﺎﻓﺎت ﺧﻮاهﻢ رﺳﺎﻧﻴﺪ ،و ﭘﺲ از ﺁن ،ﻗﻮم ﻣﻦ ﺁن ﺳﺮزﻣﻴﻦ را ﺗﺮﮎ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ و ﻣﺮا در اﻳﻦ ﻣﮑﺎن ﻋﺒﺎدت ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد٨ ‹.و ﺧﺪا ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﻋﻬﺪ ﺧﺘﻨﻪ را داد .ﭘﺲ اﺑﺮاهﻴﻢ اﺳﺤﺎق را ﺁورد و او را در روز هﺸﺘﻢ ﺧﺘﻨﻪ ﮐﺮد .و اﺳﺤﺎق ﻧﻴﺰ ﻳﻌﻘﻮب را ،و ﻳﻌﻘﻮب دوازدﻩ ﭘﺎﺗْﺮﻳﺎرْﮎ را.
»٩اﻣّﺎ ﭘﺎﺗْﺮﻳﺎرْﮐﻬﺎ از ﺣﺴﺪ ،ﻳﻮﺳﻒ را ﺑﻪ ﻣﺼﺮ ﻓﺮوﺧﺘﻨﺪ .وﻟﯽ ﺧﺪا ﺑﺎ او ﺑﻮد ١٠و او را از هﻤﻪ ﻣﺼﺎﺋﺒﺶ رهﺎﻧﻴﺪ ،و او را ﺣﮑﻤﺖ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ،در ﻧﻈﺮ ﻓﺮﻋﻮن ﻋﺰﻳﺰ ﮔﺮداﻧﻴﺪ، ﭼﻨﺪان ﮐﻪ او را ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﯼ ﻣﺼﺮ و رﺋﻴﺲ درﺑﺎر ﺧﻮد ﺳﺎﺧﺖ. »١١ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻗﺤﻄﯽ و ﻣﺼﻴﺒﺘﯽ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﺮ ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﻣﺼﺮ و ﮐﻨﻌﺎن ﻋﺎرض ﺷﺪ و ﭘﺪران ﻣﺎ ﺧﻮراﮎ ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ١٢ .ﻳﻌﻘﻮب ﭼﻮن ﺷﻨﻴﺪ ﮐﻪ در ﻣﺼﺮ ﮔﻨﺪم ﻳﺎﻓﺖ ﻣﯽﺷﻮد ،ﭘﺪران ﻣﺎ را در ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺳﻔﺮﺷﺎن ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎد١٣ .در دوّﻣﻴﻦ ﺳﻔﺮ ،ﻳﻮﺳﻒ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺑﺮادراﻧﺶ ﺷﻨﺎﺳﺎﻧﻴﺪ و ﻓﺮﻋﻮن از ﺧﺎﻧﻮادۀ ﻳﻮﺳﻒ ﺁﮔﺎهﯽ ﻳﺎﻓﺖ١۴ .ﭘﺲ ﻳﻮﺳﻒ ﻓﺮﺳﺘﺎد و ﭘﺪر ﺧﻮد ﻳﻌﻘﻮب و هﻤﮥ ﺧﺎﻧﻮادﻩاش را ﮐﻪ ﺟﻤﻠﮕﯽ هﻔﺘﺎد و ﭘﻨﺞ ﺗﻦ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ دﻋﻮت ﮐﺮد. ١۵ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ،ﻳﻌﻘﻮب ﺑﻪ ﻣﺼﺮ ﻓﺮود ﺁﻣﺪ و در هﻤﺎن ﺟﺎ ﻧﻴﺰ او و ﭘﺪران ﻣﺎ درﮔﺬﺷﺘﻨﺪ؛ ١۶اﻣّﺎ ﺑﺪﻧﻬﺎﯼ ﺁﻧﺎن را ﺑﻪ ﺷِﮑﻴﻢ ﺑﺎزﺁوردﻧﺪ و در ﻣﻘﺒﺮﻩاﯼ ﮐﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﯼ ﻧﻘﺮﻩ از ﭘﺴﺮان ﺣَﻤﻮر ﺧﺮﻳﺪﻩ ﺑﻮد ،ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﺳﭙﺮدﻧﺪ. »١٧هﻤﭽﻨﺎن ﮐﻪ زﻣﺎن ﺗﺤﻘﻖ وﻋﺪۀ ﺧﺪا ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﻧﺰدﻳﮏ ﻣﯽﺷﺪ ،ﺷﻤﺎر ﻗﻮم ﻣﺎ ﻧﻴﺰ در ﻣﺼﺮ ﺑﺴﻴﺎر اﻓﺰون ﻣﯽﮔﺮدﻳﺪ١٨ ،ﺗﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﺷﺎهﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﻧﺸﺴﺖ ﮐﻪ ﻳﻮﺳﻒ را ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺧﺖ١٩ .او ﺑﺎ ﻗﻮم ﻣﺎ ﺑﻪ ﻧﻴﺮﻧﮓ رﻓﺘﺎر ﮐﺮد و ﺑﺮ ﭘﺪران ﻣﺎ ﻇﻠﻢ ﺑﺴﻴﺎر روا داﺷﺖ و ﻣﺠﺒﻮرﺷﺎن ﮐﺮد ﮐﻪ ﻧﻮزادان ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻴﺮون رهﺎ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ زﻧﺪﻩ ﻧﻤﺎﻧﻨﺪ. »٢٠در ﭼﻨﻴﻦ روزﮔﺎرﯼ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻮﺳﯽ زادﻩ ﺷﺪ .او ﻃﻔﻠﯽ ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺒﺎ ﺑﻮد .ﻣﻮﺳﯽ ﺳﻪ ﻣﺎﻩ در ﺧﺎﻧﮥ ﭘﺪرش ﭘﺮورش ﻳﺎﻓﺖ٢١ .ﭼﻮن ﺑﻴﺮون رهﺎﻳﺶ ﮐﺮدﻧﺪ ،دﺧﺘﺮ ﻓﺮﻋﻮن او را ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ و هﻤﭽﻮن ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد ﺑﺰرگ ﮐﺮد٢٢ .ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﺣﮑﻤﺖ ﻣﺼﺮﻳﺎن ﻓﺮهﻴﺨﺘﻪ ﮔﺸﺖ و در ﮔﻔﺘﺎر و ﮐﺮدار ﺗﻮاﻧﺎ ﺷﺪ. »٢٣ﭼﻮن ﭼﻬﻞ ﺳﺎﻟﻪ ﺷﺪ ،ﭼﻨﻴﻦ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ وﺿﻊ ﺑﺮادران اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽ ﺧﻮد رﺳﻴﺪﮔﯽ ﮐﻨﺪ٢۴ .وﻗﺘﯽ دﻳﺪ ﻣﺮدﯼ ﻣﺼﺮﯼ ﺑﻪ ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﺎن ﻇﻠﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﺑﻪ ﺣﻤﺎﻳﺘﺶ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﺑﺎ ﮐﺸﺘﻦ ﺁن ﻣﺼﺮﯼ ،داد ﺁن ﻣﻈﻠﻮم را ﺳﺘﺎﻧْﺪ٢۵ .ﻣﻮﺳﯽ ﮔﻤﺎن ﻣﯽﮐﺮد ﺑﺮادراﻧﺶ درﺧﻮاهﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا ﻣﯽﺧﻮاهﺪ ﺑﻪدﺳﺖ او اﻳﺸﺎن را ﻧﺠﺎت ﺑﺨﺸﺪ ،اﻣّﺎ درﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ٢۶ .روز ﺑﻌﺪ ،ﺑﻪ دو ﺗﻦ ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﻪ ﻧﺰاع ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ،و ﺑﻪﻗﺼﺪ ﺁﺷﺘﯽ دادﻧﺸﺎن ﮔﻔﺖ› :اﯼ ﻣﺮدان ،ﺷﻤﺎ ﺑﺮادرﻳﺪ ،ﭼﺮا ﺑﺮ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺳﺘﻢ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ؟‹ »٢٧وﻟﯽ ﺁن ﮐﻪ ﺑﺮ هﻤﺴﺎﻳﮥ ﺧﻮﻳﺶ ﺳﺘﻢ ﻣﯽﮐﺮد ،ﻣﻮﺳﯽ را ﮐﻨﺎر زد و ﮔﻔﺖ› :ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺗﻮ را ﺑﺮ ﻣﺎ ﺣﺎﮐﻢ و داور ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ؟ ٢٨ﺁﻳﺎ ﻣﯽﺧﻮاهﯽ ﻣﺮا ﻧﻴﺰ ﺑﮑﺸﯽ، هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺁن ﻣﺼﺮﯼ را دﻳﺮوز ﮐﺸﺘﯽ؟‹ ٢٩ﭼﻮن ﻣﻮﺳﯽ اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪ ،ﺑﮕﺮﻳﺨﺖ و در ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻣِﺪﻳﺎن ﻏﺮﺑﺖ ﮔﺰﻳﺪ و در ﺁﻧﺠﺎ ﺻﺎﺣﺐ دو ﭘﺴﺮ ﺷﺪ. »٣٠ﭼﻬﻞ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺖ .روزﯼ در ﺑﻴﺎﺑﺎن ،ﻧﺰدﻳﮏ ﮐﻮﻩ ﺳﻴﻨﺎ ،ﻓﺮﺷﺘﻪاﯼ در ﺷﻌﻠﮥ ﺑﻮﺗﻪاﯼ ﻣﺸﺘﻌﻞ ﺑﺮ ﻣﻮﺳﯽ ﻇﺎهﺮ ﺷﺪ٣١ .ﻣﻮﺳﯽ از دﻳﺪن ﺁن ﻣﻨﻈﺮﻩ ﺣﻴﺮت ﮐﺮد .ﭼﻮن ﭘﻴﺶ رﻓﺖ ﺗﺎ از ﻧﺰدﻳﮏ ﺑﻨﮕﺮد ،ﺧﻄﺎﺑﯽ از ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ وﯼ رﺳﻴﺪ ﮐﻪ›٣٢ :ﻣﻦ هﺴﺘﻢ ﺧﺪاﯼ ﭘﺪراﻧﺖ ،ﺧﺪاﯼ اﺑﺮاهﻴﻢ ،ﺧﺪاﯼ اﺳﺤﺎق و ﺧﺪاﯼ ﻳﻌﻘﻮب ‹.ﻟﺮزﻩ ﺑﺮ اﻧﺪام ﻣﻮﺳﯽ اﻓﺘﺎد و ﺟﺮﺋﺖ ﻧﮑﺮد ﺑﻨﮕﺮد.
»٣٣ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ› :ﻧﻌﻠﻴﻦ از ﭘﺎ ﺑﻪدر ﺁور ،زﻳﺮا ﻣﮑﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁن اﻳﺴﺘﺎدﻩاﯼ زﻣﻴﻨﯽ ﻣﻘﺪّس اﺳﺖ٣۴ .ﻣﻦ ﺑﻴﺪادﯼ را ﮐﻪ در ﻣﺼﺮ ﺑﺮ ﻗﻮم ﻣﻦ ﻣﯽرود ،دﻳﺪﻩام و ﻧﺎﻟﮥ ﺁﻧﻬﺎ را ﺷﻨﻴﺪﻩام ،و ﺑﺮاﯼ رهﺎﻧﻴﺪﻧﺸﺎن ﻧﺰول ﮐﺮدﻩام .اﮐﻨﻮن ﺑﻴﺎ ﺗﺎ ﺗﻮ را ﺑﻪ ﻣﺼﺮ ﺑﻔﺮﺳﺘﻢ‹. »٣۵هﻤﻴﻦ ﻣﻮﺳﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﻮم ﻣﺎ او را ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ› :ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺗﻮ را ﺑﺮ ﻣﺎ ﺣﺎﮐﻢ و داور ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ؟‹ ﺣﺎل ﺁﻧﮑﻪ ﺧﺪا ﺑﻪدﺳﺖ ﻓﺮﺷﺘﻪاﯼ ﮐﻪ در ﺑﻮﺗﻪ ﺑﺮ وﯼ ﻇﺎهﺮ ﺷﺪ ،او را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺑﻮد ﺗﺎ ﺣﺎﮐﻢ و رهﺎﻧﻨﺪۀ ﺁﻧﺎن ﺑﺎﺷﺪ٣۶ .هﻢاو ﺑﻮد ﮐﻪ در ﻣﺼﺮ و ﮐﻨﺎر درﻳﺎﯼ ﺳﺮخ و ﻧﻴﺰ در ﺑﻴﺎﺑﺎن ﭼﻬﻞ ﺳﺎل ﻣﻌﺠﺰات و ﺁﻳﺎت اﻧﺠﺎم داد و ﻗﻮم ﻣﺎ را از ﻣﺼﺮ ﺑﻴﺮون ﺁورد. »٣٧هﻤﻴﻦ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﮔﻔﺖ› :ﺧﺪا از ﻣﻴﺎن ﺑﺮادراﻧﺘﺎن ،ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﯼ هﻤﺎﻧﻨﺪ ﻣﻦ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﻣﺒﻌﻮث ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد٣٨ ‹.هﻢاو در ﺑﻴﺎﺑﺎن ﺑﺎ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺑﻮد ،هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﻓﺮﺷﺘﻪاﯼ ﮐﻪ در ﮐﻮﻩ ﺳﻴﻨﺎ ﺑﺎ وﯼ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ ،و هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﭘﺪران ﻣﺎ؛ و ﮐﻼم زﻧﺪﻩ را درﻳﺎﻓﺖ ﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ. »٣٩وﻟﯽ ﭘﺪران ﻣﺎ از اﻃﺎﻋﺖ او ﺳﺮ ﺑﺎز زدﻩ ،ﻃﺮدش ﮐﺮدﻧﺪ و در دل ﺧﻮد ﺑﻪﺳﻮﯼ ﻣﺼﺮ روﯼ ﮔﺮداﻧﺪﻧﺪ۴٠ .ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ هﺎرون ﮔﻔﺘﻨﺪ› :ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ ﺧﺪاﻳﺎن ﺑﺴﺎز ﺗﺎ راﻩ را ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﻨﻤﺎﻳﻨﺪ ،زﻳﺮا ﻧﻤﯽداﻧﻴﻢ ﺑﺮ ﺳﺮ اﻳﻦ ﻣﻮﺳﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ را از ﻣﺼﺮ ﺑﻪدر ﺁورد ،ﭼﻪ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ!‹ ۴١در ﺁن روزهﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑُﺘﯽ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ و ﺑﺪان ﺑﺖ ،ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﮐﺮدﻧﺪ و در ﺗﺠﻠﻴﻞ از ﻣﺼﻨﻮع دﺳﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﺟﺸﻨﯽ ﺑﻪﭘﺎ داﺷﺘﻨﺪ۴٢ .ﭘﺲ ﺧﺪا ﻧﻴﺰ از ﺁﻧﺎن روﯼ ﮔﺮداﻧﺪ و اﻳﺸﺎن را ﺑﻪﺣﺎل ﺧﻮد واﮔﺬاﺷﺖ ﺗﺎ اﺟﺮام ﺁﺳﻤﺎن را ﺑﭙﺮﺳﺘﻨﺪ؛ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ در ﮐﺘﺎب ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ: » ›اﯼ ﺧﺎﻧﺪان اﺳﺮاﺋﻴﻞ ،ﺁﻳﺎ در ﺁن ﭼﻬﻞ ﺳﺎل در ﺑﻴﺎﺑﺎن، ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ و هﺪﻳﻪ ﺁوردﻳﺪ؟ ۴٣ﺷﻤﺎ ﺧﻴﻤﮥ ﻣُﻠﻮﮎ و ﺳﺘﺎرۀ ﺧﺪاﯼ ﺧﻮد رِﻓﺎن را ﺑﺮﭘﺎ داﺷﺘﻴﺪ. و اﻳﻦ ﺗﻤﺜﺎﻟﻬﺎ را ﺑﺮاﯼ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺳﺎﺧﺘﻴﺪ. ﭘﺲ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪﻓﺮاﺳﻮﯼ ﺑﺎﺑِﻞ ﺗﺒﻌﻴﺪ ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد‹. »۴۴ﭘﺪران ﻣﺎ ﺧﻴﻤﮥ ﺷﻬﺎدت را ﻧﻴﺰ در ﺑﻴﺎﺑﺎن ﺑﺎ ﺧﻮد داﺷﺘﻨﺪ ،ﺧﻴﻤﻪاﯼ ﮐﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻖ ﻧﻤﻮﻧﻪاﯼ ﮐﻪ دﻳﺪﻩ ﺑﻮد ،ﺳﺎﺧﺖ۴۵ .ﭘﺪران ﻣﺎ ﭼﻮن ﺑﻪرهﺒﺮﯼ ﻳﻮﺷﻊ، ﺑﻪدﺳﺘﻮر ﺧﺪا ﻣﻄﺎﺑ ِ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﮐﻨﻌﺎن را از ﻗﻮﻣﻬﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا ﭘﻴﺶ روﯼ اﻳﺸﺎن ﺑﻴﺮون راﻧﺪﻩ ﺑﻮد ،ﺳﺘﺎﻧﺪﻧﺪ ،ﺧﻴﻤﮥ ﺷﻬﺎدت را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺁوردﻧﺪ ،و ﺁن ﺧﻴﻤﻪ ﺗﺎ زﻣﺎن داوود در ﺁﻧﺠﺎ ﻣﺎﻧﺪ۴۶ .داوود ﻣﻮرد ﻟﻄﻒ ﺧﺪا ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ و اﺳﺘﺪﻋﺎ ﮐﺮد ﮐﻪ ﻣﺴﮑﻨﯽ ﺑﺮاﯼ ﺧﺪاﯼ ﻳﻌﻘﻮب ﻓﺮاهﻢ ﺁورد۴٧ .وﻟﯽ ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺧﺪا ﺧﺎﻧﻪاﯼ ﺳﺎﺧﺖ. »۴٨اﻣّﺎ ﺧﺪاﯼ ﻣﺘﻌﺎل در ﺧﺎﻧﻪهﺎﯼ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻪدﺳﺖ ﺳﺎﮐﻦ ﻧﻤﯽﺷﻮد ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻧﺒﯽ ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ:
›»۴٩ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: »ﺁﺳﻤﺎن ﺗﺨﺖ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﻣﻦ اﺳﺖ و زﻣﻴﻦ ﮐﺮﺳﯽ زﻳﺮ ﭘﺎﻳﻢ! ﭼﻪ ﺧﺎﻧﻪاﯼ ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ ﺑﻨﺎ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ، و ﻣﮑﺎن ﺁرﻣﻴﺪﻧﻢ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ ۵٠ﻣﮕﺮ دﺳﺖ ﻣﻦ اﻳﻨﻬﺎ هﻤﻪ را ﻧﺴﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ؟«‹ »۵١اﯼ ﻗﻮم ﮔﺮدﻧﮑﺶ ،اﯼ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ دﻟﻬﺎ و ﮔﻮﺷﻬﺎﻳﺘﺎن ﺧﺘﻨﻪﻧﺎﺷﺪﻩ اﺳﺖ! ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ هﻤﭽﻮن ﭘﺪران ﺧﻮد هﻤﻮارﻩ در ﺑﺮاﺑﺮ روحاﻟﻘﺪس ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ۵٢ .ﮐﺪام ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ از دﺳﺖ ﭘﺪران ﺷﻤﺎ ﺁزار ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ؟ ﺁﻧﺎن ﺣﺘﯽ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻧﯽ را ﮐﻪ ﻇﻬﻮر ﺁن ﭘﺎرﺳﺎ را ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﯽ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﮐﺸﺘﻨﺪ؛ و اﮐﻨﻮن ﺷﻤﺎ ﺗﺴﻠﻴﻢﮐﻨﻨﺪﻩ و ﻗﺎﺗﻞ ﺧﻮد او ﺷﺪﻩاﻳﺪ۵٣ ،ﺷﻤﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ را ﮐﻪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﻣﻘﺮر ﮔﺮدﻳﺪ ،درﻳﺎﻓﺖ ﮐﺮدﻳﺪ اﻣّﺎ از اﻃﺎﻋﺖ ﺁن ﺳﺮ ﺑﺎز زدﻩاﻳﺪ«.
ﺳﻨﮕﺴﺎر ﺷﺪن اﺳﺘﻴﻔﺎن ۵۴ﭼﻮن اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ،ﺑﺮاﻓﺮوﺧﺘﻨﺪ و ﺑﻪﺳﺒﺐ او دﻧﺪاﻧﻬﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﻪ هﻢ ﻓﺸﺮدﻧﺪ۵۵ .اﻣّﺎ اﺳﺘﻴﻔﺎن ﭘﺮ از روحاﻟﻘﺪس ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﭼﺸﻢ دوﺧﺘﻪ ،ﺟﻼل ﺧﺪا را دﻳﺪ و ﻋﻴﺴﯽ را ﮐﻪ ﺑﺮ دﺳﺖ راﺳﺖ ﺧﺪا اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮد۵۶ .ﭘﺲ ﮔﻔﺖ» :هﻢاﮐﻨﻮن ﺁﺳﻤﺎن را ﮔﺸﻮدﻩ و ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن را ﺑﺮ دﺳﺖ راﺳﺖ ﺧﺪا اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﻣﯽﺑﻴﻨﻢ«. ۵٧در ﺁن دم ﮔﻮﺷﻬﺎﯼ ﺧﻮد را ﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﻧﻌﺮﻩاﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺮﮐﺸﻴﺪﻧﺪ و هﻤﮕﯽ ﺑﺎ هﻢ ﺑﻪﺳﻮﯼ او ﺣﻤﻠﻪ ﺑﺮدﻧﺪ ۵٨و او را ﮐﺸﺎنﮐﺸﺎن از ﺷﻬﺮ ﺑﻴﺮون ﺑﺮدﻩ ،ﺳﻨﮕﺴﺎر ﮐﺮدﻧﺪ .ﺷﺎهﺪان ﺟﺎﻣﻪهﺎﯼ ﺧﻮد را ﻧﺰد ﭘﺎهﺎﯼ ﺟﻮاﻧﯽ ﺳﻮﻟُﺲ ﻧﺎم ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ. ۵٩ﭼﻮن اﺳﺘﻴﻔﺎن را ﺳﻨﮕﺴﺎر ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ،او دﻋﺎ ﮐﺮدﻩ ،ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﻋﻴﺴﺎﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ، روح ﻣﺮا ﺑﭙﺬﻳﺮ!« ۶٠ﺳﭙﺲ زاﻧﻮ زد و ﺑﻪ ﺁواز ﺑﻠﻨﺪ ﻧﺪا درداد ﮐﻪ »ﺧﺪاوﻧﺪا ،اﻳﻦ ﮔﻨﺎﻩ را ﺑﻪﭘﺎﯼ اﻳﺸﺎن ﻣﮕﺬار «.اﻳﻦ را ﮔﻔﺖ و ﺑﺨﻔﺖ.
اﻋﻤﺎل ٨ و ﺳﻮﻟُﺲ ﺑﺎ ﮐﺸﺘﻦ اﺳﺘﻴﻔﺎن ﻣﻮاﻓﻖ ﺑﻮد.
ﺁزار اﻳﻤﺎﻧﺪاران در ﺁن روز ،ﺁزارﯼ ﺳﺨﺖ ﺑﺮ ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ اورﺷﻠﻴﻢ ﺁﻏﺎز ﺷﺪ ،ﭼﻨﺪانﮐﻪ ﺟﺰ رﺳﻮﻻن، هﻤﻪ ﺑﻪ ﻧﻮاﺣﯽ ﻳﻬﻮدﻳﻪ و ﺳﺎﻣﺮﻩ ﭘﺮاﮐﻨﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ٢ .ﻣﺮداﻧﯽ ﭘﺎرﺳﺎ اﺳﺘﻴﻔﺎن را ﺑﻪ ﺧﺎﮎ
ﺳﭙﺮدﻧﺪ و ﺑﺮاﯼ او ﺳﻮﮔﻮارﯼ ﻋﻈﻴﻤﯽ ﺑﺮﭘﺎ داﺷﺘﻨﺪ٣ .اﻣّﺎ ﺳﻮﻟُﺲ ﺑﯽرﺣﻤﺎﻧﻪ ﺑﺮ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻣﯽﺗﺎﺧﺖ و ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﮔﺸﺘﻪ ،زﻧﺎن و ﻣﺮدان را ﺑﻴﺮون ﻣﯽﮐﺸﻴﺪ و ﺑﻪ زﻧﺪان ﻣﯽاﻓﮑﻨﺪ.
ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ در ﺳﺎﻣﺮﻩ ۴و اﻣّﺎ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﭘﺮاﮐﻨﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،هﺮﺟﺎ ﮐﻪ ﭘﺎ ﻣﯽﻧﻬﺎدﻧﺪ ،ﺑﻪ ﮐﻼم ﺑﺸﺎرت ﻣﯽدادﻧﺪ. ۵ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻳﮑﯽ از ﺷﻬﺮهﺎﯼ ﺳﺎﻣﺮﻩ رﻓﺖ و ﻣﺴﻴﺢ را ﺑﻪ ﻣﺮدم ﺁﻧﺠﺎ اﻋﻼم ﮐﺮد. ۶ﺟﻤﺎﻋﺘﻬﺎﯼ ﻣﺮدم ﭼﻮن ﺳﺨﻨﺎن ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ و ﺁﻳﺎﺗﯽ را ﮐﻪ از او ﺻﺎدر ﻣﯽﺷﺪ دﻳﺪﻧﺪ ،هﻤﮕﯽ ﺑﺪﻗّﺖ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﮔﻔﺖ ﮔﻮش ﻓﺮادادﻧﺪ؛ ٧زﻳﺮا ارواح ﭘﻠﻴﺪ ﻧﻌﺮﻩزﻧﺎن از ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﮐﻪ ﺑﺪاﻧﻬﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﻴﺮون ﻣﯽﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺷﻤﺎر ﺑﺴﻴﺎر از ﻣﻔﻠﻮﺟﺎن و ﻟﻨﮕﺎن ﺷﻔﺎ ﻣﯽﻳﺎﻓﺘﻨﺪ٨ .از اﻳﻦرو ﺷﺎدﯼ ﻋﻈﻴﻤﯽ ﺁن ﺷﻬﺮ را ﻓﺮاﮔﺮﻓﺖ.
ﺷَﻤﻌﻮن ﺟﺎدوﮔﺮ ٩و اﻣّﺎ در ﺁن ﺷﻬﺮ ﻣﺮدﯼ ﻣﯽزﻳﺴﺖ ﺷَﻤﻌﻮن ﻧﺎم ﮐﻪ ﻣﺮدم ﺳﺎﻣﺮﻩ را ﻣﺪﺗﯽ ﺑﺎ ﺟﺎدوﮔﺮﯼ ﺧﻮد در ﺷﮕﻔﺖ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد و ادﻋﺎ ﻣﯽﮐﺮد ﮐﺴﯽ اﺳﺖ١٠ .هﻤﻪ از ﺧُﺮد و ﺑﺰرگ ،ﺑﺪﻗّﺖ ﺑﻪ او ﮔﻮش ﻓﺮاﻣﯽدادﻧﺪ و ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﻳﻦ ﻣﺮد ﺁن ﻧﻴﺮوﯼ اﻟﻬﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ›ﻋﻈﻴﻢ‹ ﻣﯽﺧﻮاﻧﻨﺪش١١ «.ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺪﻗّﺖ ﺑﻪ او ﮔﻮش ﻓﺮاﻣﯽدادﻧﺪ ،زﻳﺮا دﻳﺮزﻣﺎﻧﯽ ﺑﻮد ﺑﺎ ﺟﺎدوﮔﺮﯼ ﺧﻮد ،ﺁﻧﺎن را ﺷﮕﻔﺘﺰدﻩ ﻣﯽﺳﺎﺧﺖ١٢ .اﻣّﺎ ﭼﻮن ﺑﻪ ﺑﺸﺎرت ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ درﺑﺎرۀ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا و ﻧﺎم ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ،هﻤﮕﯽ ،ﻣﺮد و زن ،ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ١٣ .ﺣﺘﯽ ﺷَﻤﻌﻮن ﻧﻴﺰ اﻳﻤﺎن ﺁورد و ﭘﺲ از ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ را هﻤﺮاهﯽ ﻣﯽﮐﺮد و از دﻳﺪن ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات ﻋﻈﻴﻢ ﮐﻪ ﺑﻪﻇﻬﻮر ﻣﯽرﺳﻴﺪ ،ﻏﺮق در ﺣﻴﺮت ﺑﻮد. ١۴ﭼﻮن رﺳﻮﻻن در اورﺷﻠﻴﻢ ﺁﮔﺎﻩ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺳﺎﻣﺮﻳﺎن ﮐﻼم ﺧﺪا را ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ ،ﭘِﻄﺮُس و ﻳﻮﺣﻨﺎ را ﻧﺰد ﺁﻧﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ١۵ .ﺁن دو ﺑﻪ ﺳﺎﻣﺮﻩ ﺁﻣﺪﻩ ،ﺑﺮاﯼ اﻳﺸﺎن دﻋﺎ ﮐﺮدﻧﺪ ﺗﺎ روحاﻟﻘﺪس را ﺑﻴﺎﺑﻨﺪ١۶ ،زﻳﺮا هﻨﻮز ﺑﺮ هﻴﭻﻳﮏ از اﻳﺸﺎن ﻧﺎزل ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻋﻴﺴﺎﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﺲ١٧ .ﭘﺲ ﭘِﻄﺮُس و ﻳﻮﺣﻨﺎ دﺳﺘﻬﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﻧﻬﺎدﻧﺪ و اﻳﺸﺎن روحاﻟﻘﺪس را ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ. ١٨ﭼﻮن ﺷَﻤﻌﻮن دﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ دﺳﺖ ﻧﻬﺎدن رﺳﻮﻻن روحاﻟﻘﺪس ﻋﻄﺎ ﻣﯽﺷﻮد ،ﻣﺒﻠﻐﯽ ﭘﻴﺶ ﺁورد و ١٩ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ اﻳﻦ اﻗﺘﺪار را ﺑﺒﺨﺸﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﺮ هﺮﮐﻪ دﺳﺖ ﺑﮕﺬارم ،روحاﻟﻘﺪس را ﺑﻴﺎﺑﺪ«. ٢٠ﭘِﻄﺮُس ﮔﻔﺖَ » :زرَت ﺑﺎ ﺧﻮدت ﻧﺎﺑﻮد ﺑﺎد! زﻳﺮا ﭘﻨﺪاﺷﺘﯽ ﻋﻄﺎﯼ ﺧﺪا را ﻣﯽﺗﻮان ﺑﺎ ﭘﻮل ﺧﺮﻳﺪ! ٢١ﺗﻮ در اﻳﻦ ﺧﺪﻣﺖ هﻴﭻ ﺳﻬﻢ و ﻗﺴﻤﺘﯽ ﻧﺪارﯼ ،زﻳﺮا دﻟﺖ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ت ﺧﻮد ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻦ و از ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺨﻮاﻩ ﺗﺎ ﺷﺎﻳﺪ اﻳﻦ اﻧﺪﻳﺸﮥ راﺳﺖ ﻧﻴﺴﺖ٢٢ .از اﻳﻦ ﺷﺮار ِ دﻟﺖ ﺁﻣﺮزﻳﺪﻩ ﺷﻮد؛ ٢٣زﻳﺮا ﻣﯽﺑﻴﻨﻢ ﮐﻪ ﭘﺮ از زهﺮ ﺗﻠﺦ و ﮔﺮﻓﺘﺎر زﻧﺠﻴﺮهﺎﯼ ﺷﺮارﺗﯽ«. ٢۴ﺷَﻤﻌﻮن ﮔﻔﺖ» :ﺷﻤﺎ ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ دﻋﺎ ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﮔﻔﺘﻴﺪ ﺑﺮ ﺳﺮم ﻧﻴﺎﻳﺪ«.
٢۵ﭘِﻄﺮُس و ﻳﻮﺣﻨﺎ ﭘﺲ از ﺷﻬﺎدت دادن و اﻋﻼم ﮐﻼم ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﺎزﮔﺸﺘﻨﺪ و ﻃﯽ راﻩ در ﺑﺴﻴﺎرﯼ از روﺳﺘﺎهﺎﯼ ﺳﺎﻣﺮﻩ ﺑﺸﺎرت دادﻧﺪ.
ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ و ﺧﻮاﺟﻪﺳﺮاﯼ ﺣﺒﺸﯽ ٢۶ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻓﺮﺷﺘﮥ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮﺧﻴﺰ و ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺟﻨﻮب ﺑﺮو ،ﺑﻪ ﺁن راﻩ ﺑﻴﺎﺑﺎﻧﯽ ﮐﻪ از اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﻪ ﻏﺰﻩ ﻣﯽرود٢٧ «.ﭘﺲ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و رواﻧﻪ ﺷﺪ ،ﮐﻪ در راﻩ ﺑﻪ ﺧﻮاﺟﻪﺳﺮاﻳﯽ ﺣﺒﺸﯽ ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﻪ از ﺑﺰرﮔﺎن درﺑﺎر »ﮐَﻨﺪاﮐِﻪ« ﻣﻠﮑﮥ ﺣﺒﺸﻪ و ﺧﺰاﻧﻪدار او ﺑﻮد ،و ﺑﺮاﯼ ﻋﺒﺎدت ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮد٢٨ .او در ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ وﻃﻦ ﺑﺮ اراﺑﮥ ﺧﻮﻳﺶ ﺷﻌْﻴﺎﯼ ﻧﺒﯽ را ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ٢٩ .ﺁﻧﮕﺎﻩ »روح« ﺑﻪ ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ ﮔﻔﺖ: ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد و ﮐﺘﺎب ِا َ »ﻧﺰدﻳﮏ ﺑﺮو و ﺑﺎ ﺁن اراﺑﻪ هﻤﺮاﻩ ﺷﻮ«. ﺷﻌْﻴﺎﯼ ﻧﺒﯽ ٣٠ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ ﺑﻪﺳﻮﯼ اراﺑﻪ ﭘﻴﺶ دوﻳﺪ و ﺷﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﺧﻮاﺟﻪﺳﺮاﯼ ﺣﺒﺸﯽ ﮐﺘﺎب ِا َ را ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ .ﭘﺲ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﺁﻳﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﺧﻮاﻧﯽ ،ﻣﯽﻓﻬﻤﯽ؟« ٣١ﮔﻔﺖ» :ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺑﻔﻬﻤﻢ ،اﮔﺮ ﮐﺴﯽ رهﻨﻤﺎﻳﯽام ﻧﮑﻨﺪ؟« ﭘﺲ از ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ ﺧﻮاهﺶ ﮐﺮد ﺳﻮار ﺷﻮد و ﮐﻨﺎر او ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ٣٢ .ﺑﺨﺸﯽ از ﮐﺘﺐ ﻣﻘﺪّس ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ ،اﻳﻦ ﺑﻮد: »هﻤﭽﻮن ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﯼ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﮐﺸﺘﺎر ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ، و ﭼﻮن ﺑﺮﻩاﯼ ﮐﻪ ﻧﺰد ﭘﺸﻢﭼﻴﻨﺎن ﺧﻮد ﺧﺎﻣﻮش اﺳﺖ، او ﻧﻴﺰ زﺑﺎن ﻧﮕﺸﻮد. ٣٣در ﺣﻘﺎرﺗﺶ ،ﻋﺪاﻟﺖ از او درﻳﻎ ﺷﺪ؛ ﭼﻪﮐﺲ از ﻧﺴﻞ او ﺳﺨﻦ ﺗﻮاﻧﺪ ﮔﻔﺖ؟ زاﻧﺮو ﮐﻪ ﺣﻴﺎت او از روﯼ زﻣﻴﻦ ﻣﻨﻘﻄﻊ ﮔﺮدﻳﺪ«. ٣۴ﺧﻮاﺟﻪﺳﺮا ﺑﻪ ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ ﮔﻔﺖ» :ﺗﻤﻨﺎ دارم ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮﻳﯽ ﮐﻪ ﻧﺒﯽ در اﻳﻨﺠﺎ از ﮐﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ ،از ﺧﻮد ﻳﺎ از ﺷﺨﺼﯽ دﻳﮕﺮ؟« ٣۵ﭘﺲ ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ ﺳﺨﻦ ﺁﻏﺎز ﮐﺮد و از هﻤﺎن ﺑﺨﺶ از ﮐﺘﺐ ﻣﻘﺪّس ﺷﺮوع ﮐﺮدﻩ ،درﺑﺎرۀ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ او ﺑﺸﺎرت داد. ٣۶هﻤﭽﻨﺎن ﮐﻪ در راﻩ ﭘﻴﺶ ﻣﯽراﻧﺪﻧﺪ ،ﺑﻪ ﺁﺑﯽ رﺳﻴﺪﻧﺪ .ﺧﻮاﺟﻪﺳﺮا ﮔﻔﺖ» :ﺑﻨﮕﺮ، اﻳﻨﮏ ﺁب ﻣﻬﻴﺎﺳﺖ! ﺁﻳﺎ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻣﺮا ﻣﺎﻧﻌﯽ اﺳﺖ؟« ]٣٧ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ ﮔﻔﺖ» :اﮔﺮ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم دل اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩاﯼ ،ﻣﺎﻧﻌﯽ ﻧﻴﺴﺖ «.ﺧﻮاﺟﻪﺳﺮا ﮔﻔﺖ» :اﻳﻤﺎن دارم ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﭘﺴﺮ ﺧﺪاﺳﺖ[«. ٣٨ﭘﺲ ﺧﻮاﺟﻪﺳﺮا دﺳﺘﻮر داد اراﺑﻪ را ﻧﮕﺎﻩ دارﻧﺪ ،و ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ و ﺧﻮاﺟﻪﺳﺮا ،هﺮ دو ﺑﻪ ﺁب درﺁﻣﺪﻧﺪ و ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ او را ﺗﻌﻤﻴﺪ داد٣٩ .ﭼﻮن از ﺁب ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻧﺪ ،ﻧﺎﮔﺎﻩ روح
ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ را ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺮد و ﺧﻮاﺟﻪﺳﺮا دﻳﮕﺮ او را ﻧﺪﻳﺪ ،وﻟﯽ ﺑﺎ ﺷﺎدﯼ راﻩ ﺧﻮد را در ﭘﻴﺶ ﮔﺮﻓﺖ۴٠ .اﻣّﺎ ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ در اَﺷﺪود دﻳﺪﻩ ﺷﺪ .او در هﻤﮥ ﺷﻬﺮهﺎﯼ ﺁن ﻧﺎﺣﻴﻪ ﻣﯽﮔﺸﺖ و ﺑﺸﺎرت ﻣﯽداد ،ﺗﺎ ﺑﻪ ﻗﻴﺼﺮﻳﻪ رﺳﻴﺪ.
اﻋﻤﺎل ٩ اﻳﻤﺎن ﺁوردن ﺳﻮﻟُﺲ ن ﺗﻬﺪﻳﺪ و ﻗﺘﻞ ﺑﺮ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﺪاوﻧﺪ اداﻣﻪ ﻣﯽداد، ١و اﻣّﺎ ﺳﻮﻟُﺲ ﮐﻪ هﻤﭽﻨﺎن ﺑﻪ دﻣﻴﺪ ِ ﻧﺰد ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ رﻓﺖ ٢و از او ﻧﺎﻣﻪهﺎﻳﯽ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﮐﻨﻴﺴﻪهﺎﯼ دﻣﺸﻖ ﺧﻮاﺳﺖ ﺗﺎ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﮐﺴﯽ را از اهﻞ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻳﺎﻓﺖ ،از زن و ﻣﺮد ،در ﺑﻨﺪ ﻧﻬﺎدﻩ ،ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﻴﺎورد. ٣ﻃﯽ ﺳﻔﺮ ،ﭼﻮن ﺑﻪ دﻣﺸﻖ ﻧﺰدﻳﮏ ﻣﯽﺷﺪ ،ﻧﺎﮔﺎﻩ ﻧﻮرﯼ از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺮ ﮔﺮد او درﺧﺸﻴﺪ ۴و ﺑﺮ زﻣﻴﻦ اﻓﺘﺎدﻩ ،ﺻﺪاﻳﯽ ﺷﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ وﯼ ﻣﯽﮔﻔﺖ» :ﺷﺎﺋﻮل ،ﺷﺎﺋﻮل، ﭼﺮا ﻣﺮا ﺁزار ﻣﯽرﺳﺎﻧﯽ؟« ۵وﯼ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺧﺪاوﻧﺪا ،ﺗﻮ ﮐﻴﺴﺘﯽ؟« ﭘﺎﺳﺦ ﺁﻣﺪ» :ﻣﻦ ﺁن ﻋﻴﺴﯽ هﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﺪو ﺁزار ﻣﯽرﺳﺎﻧﯽ۶ .ﺣﺎل ،ﺑﺮﺧﻴﺰ و ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﺑﺮو .در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﺗﻮ ﮔﻔﺘﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮑﻨﯽ«. ٧هﻤﺴﻔﺮان ﺳﻮﻟُﺲ ﺧﺎﻣﻮش اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ؛ ﺁﻧﻬﺎ ﺻﺪا را ﻣﯽﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ،وﻟﯽ ﮐﺴﯽ را ﻧﻤﯽدﻳﺪﻧﺪ٨ .ﺳﻮﻟُﺲ از زﻣﻴﻦ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ،اﻣّﺎ ﭼﻮن ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ را ﮔﺸﻮد ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺒﻴﻨﺪ؛ ﭘﺲ دﺳﺘﺶ را ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و او را ﺑﻪ دﻣﺸﻖ ﺑﺮدﻧﺪ٩ .او ﺳﻪ روز ﻧﺎﺑﻴﻨﺎ ﺑﻮد و ﭼﻴﺰﯼ ﻧﻤﯽﺧﻮرد و ﻧﻤﯽﺁﺷﺎﻣﻴﺪ. ١٠در دﻣﺸﻖ ﺷﺎﮔﺮدﯼ ﺣَﻨﺎﻧﻴﺎ ﻧﺎم ﻣﯽزﻳﺴﺖ .ﺧﺪاوﻧﺪ در رؤﻳﺎ ﺑﺮ او ﻇﺎهﺮ ﺷﺪ و ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﺣَﻨﺎﻧﻴﺎ!« ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺑﻠﻪ ﺧﺪاوﻧﺪا«. ١١ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮﺧﻴﺰ و ﺑﻪ ﮐﻮﭼﻪاﯼ ﮐﻪ ›راﺳﺖ‹ ﻧﺎم دارد ،ﺑﺮو و در ﺧﺎﻧﮥ ﻳﻬﻮدا ﺳﺮاغ ﺳﻮﻟُﺲ ﺗﺎرﺳﻮﺳﯽ را ﺑﮕﻴﺮ .او ﺑﻪ دﻋﺎ ﻣﺸﻐﻮل اﺳﺖ ١٢و در رؤﻳﺎ ﻣﺮدﯼ را دﻳﺪﻩ ،ﺣَﻨﺎﻧﻴﺎ ﻧﺎم ،ﮐﻪ ﻣﯽﺁﻳﺪ و ﺑﺮ او دﺳﺖ ﻣﯽﮔﺬارد ﺗﺎ ﺑﻴﻨﺎ ﺷﻮد«. ١٣ﺣَﻨﺎﻧﻴﺎ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺧﺪاوﻧﺪا ،از ﺑﺴﻴﺎرﯼ درﺑﺎرۀ اﻳﻦ ﻣﺮد ﺷﻨﻴﺪﻩام ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﻘﺪّﺳﺎن ﺗﻮ در اورﺷﻠﻴﻢ ﺁزارهﺎ روا داﺷﺘﻪ اﺳﺖ١۴ .و در اﻳﻨﺠﺎ ﻧﻴﺰ از ﺟﺎﻧﺐ ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن اﺧﺘﻴﺎر دارد ﺗﺎ هﺮﮐﻪ را ﮐﻪ ﻧﺎم ﺗﻮ را ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ ،در ﺑﻨﺪ ﻧﻬﺪ«.
١۵وﻟﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺣَﻨﺎﻧﻴﺎ ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮو ،زﻳﺮا ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﺮد ﻇﺮف ﺑﺮﮔﺰﻳﺪۀ ﻣﻦ اﺳﺖ ﺗﺎ ﻧﺎم ﻣﺮا ﻧﺰد ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن و ﭘﺎدﺷﺎهﺎﻧﺸﺎن و ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺒﺮد١۶ .ﻣﻦ ﺑﻪ او ﻧﺸﺎن ﺧﻮاهﻢ داد ﮐﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻧﺎم ﻣﻦ ﭼﻪ ﻣﺸﻘﺘﻬﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ ﺧﻮد هﻤﻮار ﮐﻨﺪ«. ١٧ﭘﺲ ﺣَﻨﺎﻧﻴﺎ رﻓﺖ و ﺑﻪ ﺁن ﺧﺎﻧﻪ درﺁﻣﺪ و دﺳﺘﻬﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺳﻮﻟُﺲ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ،ﮔﻔﺖ: »اﯼ ﺑﺮادر ،ﺳﻮﻟُﺲ ،ﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﻌﻨﯽ هﻤﺎن ﻋﻴﺴﯽ ﮐﻪ ﭼﻮن ﺑﺪﻳﻨﺠﺎ ﻣﯽﺁﻣﺪﯼ در راﻩ ﺑﺮ ﺗﻮ ﻇﺎهﺮ ﺷﺪ ،ﻣﺮا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﻴﻨﺎﻳﯽ ﺧﻮد را ﺑﺎزﻳﺎﺑﯽ و از روحاﻟﻘﺪس ﭘﺮ ﺷﻮﯼ«. ١٨هﻤﺎن دم ﭼﻴﺰﯼ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻓَﻠﺲ از ﭼﺸﻤﺎن ﺳﻮﻟُﺲ اﻓﺘﺎد و او ﺑﻴﻨﺎﻳﯽ ﺧﻮد را ﺑﺎزﻳﺎﻓﺖ و ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﮔﺮﻓﺖ١٩ .ﺳﭙﺲ ﻏﺬا ﺧﻮرد و ﻗﻮّت ﺧﻮد را ﺑﺎزﻳﺎﻓﺖ.
ﺳﻮﻟُﺲ در دﻣﺸﻖ و اورﺷﻠﻴﻢ ﺳﻮﻟُﺲ روزهﺎﻳﯽ ﭼﻨﺪ ﺑﺎ ﺷﺎﮔﺮدان در دﻣﺸﻖ ﺑﻪﺳﺮ ﺑﺮد٢٠ .او ﺑﯽدرﻧﮓ در ﮐﻨﻴﺴﻪهﺎ ﺑﻪ اﻋﻼم اﻳﻦ ﭘﻴﺎم ﺁﻏﺎز ﮐﺮد ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺴﺮ ﺧﺪاﺳﺖ٢١ .هﺮﮐﻪ ﭘﻴﺎم او را ﻣﯽﺷﻨﻴﺪ در ﺷﮕﻔﺖ ﻣﯽﺷﺪ و ﻣﯽﮔﻔﺖ» :ﻣﮕﺮ اﻳﻦ هﻤﺎن ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ در اورﺷﻠﻴﻢ در ﻣﻴﺎن ﺁﻧﺎن ﮐﻪ اﻳﻦ ﻧﺎم را ﻣﯽﺧﻮاﻧﻨﺪ ﺁﺷﻮب ﺑﻪﭘﺎ ﻣﯽﮐﺮد و ﺑﻪ اﻳﻨﺠﺎ ﻧﻴﺰ ﺁﻣﺪﻩ ﺗﺎ در ﺑﻨﺪﺷﺎن ﻧﻬﺪ و ﻧﺰد ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن ﺑﺮد؟« ٢٢وﻟﯽ ﺳﻮﻟُﺲ هﺮ روز ﻗﻮﻳﺘﺮ ﻣﯽﺷﺪ و ﺑﺎ دﻻﻳﻞ اﻧﮑﺎرﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﻳﻬﻮدﻳﺎن دﻣﺸﻖ را ﺑﻪزاﻧﻮ درﺁوردﻩ ،ﺛﺎﺑﺖ ﻣﯽﮐﺮد ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ،هﻤﺎن ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ. ٢٣ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺖ روزهﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎر ،ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺗﻮﻃﺌﮥ ﻗﺘﻞ او را ﭼﻴﺪﻧﺪ٢۴ .اﻣّﺎ ﺳﻮﻟُﺲ از ﻗﺼﺪﺷﺎن ﺁﮔﺎﻩ ﺷﺪ .ﺁﻧﻬﺎ ﺷﺐ و روز ﺑﺮ دروازﻩهﺎﯼ ﺷﻬﺮ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ﺗﺎ او را ﺑﮑﺸﻨﺪ٢۵ .وﻟﯽ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﺷﺒﺎﻧﻪ او را در زﻧﺒﻴﻠﯽ ﻧﻬﺎدﻩ ،از ﺷﮑﺎﻓﯽ در دﻳﻮار ﺷﻬﺮ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ. ٢۶ﭼﻮن ﺳﻮﻟُﺲ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ رﺳﻴﺪ ،ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﻣﻠﺤﻖ ﺷﻮد ،اﻣّﺎ هﻤﻪ از او ﻣﯽﺗﺮﺳﻴﺪﻧﺪ ،زﻳﺮا ﺑﺎور ﻧﻤﯽﮐﺮدﻧﺪ ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﺷﺎﮔﺮد ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ٢٧ .اﻣّﺎ ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ او را ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ و ﻧﺰد رﺳﻮﻻن ﺁوردﻩ ،ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ در راﻩ دﻣﺸﻖ ﺧﺪاوﻧﺪ را دﻳﺪﻩ و ﺧﺪاوﻧﺪ ﭼﻪﺳﺎن ﺑﺎ وﯼ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻪ و او ﭼﮕﻮﻧﻪ در دﻣﺸﻖ دﻟﻴﺮاﻧﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻋﻴﺴﯽ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ. ٢٨ﭘﺲ ﺳﻮﻟُﺲ ﻧﺰد اﻳﺸﺎن ﻣﺎﻧﺪ و ﺁزاداﻧﻪ در اورﺷﻠﻴﻢ ﺁﻣﺪ و رﻓﺖ ﻣﯽﮐﺮد و ﺑﺎ ﺷﻬﺎﻣﺖ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﯽﻧﻤﻮد٢٩ .او ﺑﺎ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ زﺑﺎن ﮔﻔﺘﮕﻮ و ﻣﺒﺎﺣﺜﻪ ﻣﯽﮐﺮد ،وﻟﯽ ﺁﻧﻬﺎ در ﺻﺪد ﮐﺸﺘﻨﺶ ﺑﺮﺁﻣﺪﻧﺪ٣٠ .ﭼﻮن ﺑﺮادران از اﻳﻦ اﻣﺮ ﺁﮔﺎﻩ ﺷﺪﻧﺪ ،او را ﺑﻪ ﻗﻴﺼﺮﻳﻪ ﺑﺮدﻧﺪ و از ﺁﻧﺠﺎ رواﻧﮥ ﺗﺎرﺳﻮس ﮐﺮدﻧﺪ. ٣١ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎ در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﻳﻬﻮدﻳﻪ و ﺟﻠﻴﻞ و ﺳﺎﻣﺮﻩ ﺁراﻣﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ ،اﺳﺘﻮار ﻣﯽﺷﺪ و در ﺗﺮس ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪﺳﺮ ﻣﯽﺑﺮد و ﺑﻪ ﺗﺸﻮﻳﻖ روحاﻟﻘﺪس ﺑﺮ ﺷﻤﺎر ﺁن اﻓﺰودﻩ ﻣﯽﮔﺸﺖ.
ﺧﺪﻣﺎت ﭘِﻄﺮُس ٣٢و اﻣّﺎ ﭘِﻄﺮُس ﮐﻪ در هﻤﮥ ﻧﻮاﺣﯽ ﻣﯽﮔﺸﺖ ،ﺑﻪ دﻳﺪار ﻣﻘ ّﺪﺳﺎن ﺳﺎﮐﻦ ُﻟ َﺪّﻩ ﻧﻴﺰ رﻓﺖ. ٣٣در ﺁﻧﺠﺎ ﺷﺨﺼﯽ را دﻳﺪ ،اﻳﻨﻴﺎس ﻧﺎم ،ﮐﻪ هﺸﺖ ﺳﺎل ﻣﻔﻠﻮج و زﻣﻴﻨﮕﻴﺮ ﺑﻮد٣۴ .ﺑﻪ او
ﮔﻔﺖ» :اﯼ اﻳﻨﻴﺎس ،ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺗﻮ را ﺷﻔﺎ ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ .ﺑﺮﺧﻴﺰ و ﺑﺴﺘﺮ ﺧﻮد را ﺟﻤﻊ ﮐﻦ!« او ﺑﯽدرﻧﮓ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ٣۵ ،و ﺑﺎ دﻳﺪن او هﻤﮥ اهﻞ ُﻟ َﺪّﻩ و ﺷﺎرون ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ روﯼ ﺁوردﻧﺪ. ٣۶در ﻳﺎﻓﺎ ﺷﺎﮔﺮدﯼ ﻣﯽزﻳﺴﺖ ،ﻃﺎﺑﻴﺘﺎ ﻧﺎم ،ﮐﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺁن ﻏﺰال اﺳﺖ .اﻳﻦ زن ﺧﻮد را وﻗﻒ ﮐﺎرهﺎﯼ ﻧﻴﮏ و دﺳﺘﮕﻴﺮﯼ از ﻣﺴﺘﻤﻨﺪان ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد٣٧ .ﻃﺎﺑﻴﺘﺎ در هﻤﺎن روزهﺎ ﺑﻴﻤﺎر ﺷﺪ و درﮔﺬﺷﺖ .ﭘﺲ ﺟﺴﺪش را ﺷﺴﺘﻨﺪ و در ﺑﺎﻻﺧﺎﻧﻪاﯼ ﻧﻬﺎدﻧﺪ٣٨ .ﭼﻮن ُﻟ َﺪّﻩ ﻧﺰدﻳﮏ ﻳﺎﻓﺎ ﺑﻮد ،وﻗﺘﯽ ﺷﺎﮔﺮدان ﺁﮔﺎﻩ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﭘِﻄﺮُس در ُﻟ َﺪّﻩ اﺳﺖ ،دو ﻧﻔﺮ را ﻧﺰد او ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ و ﺧﻮاهﺶ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ »ﻟﻄﻔًﺎ ﺑﯽدرﻧﮓ ﻧﺰد ﻣﺎ ﺑﻴﺎ«. ٣٩ﭘِﻄﺮُس هﻤﺮاﻩ ﺁﻧﺎن رﻓﺖ و ﭼﻮن ﺑﺪاﻧﺠﺎ رﺳﻴﺪ ،او را ﺑﻪ ﺑﺎﻻﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮدﻧﺪ .ﺑﻴﻮﻩزﻧﺎن هﻤﮕﯽ ﮔﺮد او را ﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﮔﺮﻳﺎن ﺟﺎﻣﻪهﺎﻳﯽ را ﮐﻪ دورﮐﺎس در زﻣﺎن ﺣﻴﺎﺗﺶ دوﺧﺘﻪ ﺑﻮد، ﺑﻪ وﯼ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدادﻧﺪ. ۴٠ﭘِﻄﺮُس هﻤﻪ را از اﺗﺎق ﺑﻴﺮون ﮐﺮد و زاﻧﻮ زدﻩ ،دﻋﺎ ﻧﻤﻮد .ﺳﭙﺲ رو ﺑﻪ ﺟﺴﺪ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﻃﺎﺑﻴﺘﺎ ،ﺑﺮﺧﻴﺰ!« ﻃﺎﺑﻴﺘﺎ ﭼﺸﻤﺎن ﺧﻮد را ﮔﺸﻮد و ﺑﺎ دﻳﺪن ﭘِﻄﺮُس ﻧﺸﺴﺖ۴١ .ﭘِﻄﺮُس دﺳﺖ وﯼ را ﮔﺮﻓﺖ و او را ﺑﻪﭘﺎ داﺷﺖ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻣﻘﺪّﺳﺎن و ﺑﻴﻮﻩزﻧﺎن را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ و او را زﻧﺪﻩ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺳﭙﺮد۴٢ .اﻳﻦ ﺧﺒﺮ در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﻳﺎﻓﺎ ﭘﻴﭽﻴﺪ و ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ۴٣ .ﭘِﻄﺮُس ﻣﺪﺗﯽ در ﻳﺎﻓﺎ ﻧﺰد دﺑﺎﻏﯽ ﺷَﻤﻌﻮن ﻧﺎم ﺗﻮﻗﻒ ﮐﺮد.
اﻋﻤﺎل ١٠ دﻳﺪار ﭘِﻄﺮُس از ﮐُﺮﻧِﻠﻴﻮس روﻣﯽ ١در ﺷﻬﺮ ﻗﻴﺼﺮﻳﻪ ﻣﺮدﯼ ﺑﻮد ﮐُﺮﻧِﻠﻴﻮس ﻧﺎم ﮐﻪ از ﻓﺮﻣﺎﻧﺪهﺎن هﻨﮓ روﻣﯽ ﻣﻮﺳﻮم ﺑﻪ »هﻨﮓ اﻳﺘﺎﻟﻴﺎﻳﯽ« ﺑﻮد٢ .او و اهﻞ ﺧﺎﻧﻪاش هﻤﮕﯽ ﭘﺮهﻴﺰﮔﺎر و ﺧﺪاﺗﺮس ﺑﻮدﻧﺪ. ﮐُﺮﻧِﻠﻴﻮس ﺳﺨﺎوﺗﻤﻨﺪاﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪان ﺻﺪﻗﻪ ﻣﯽداد و ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا دﻋﺎ ﻣﯽﮐﺮد. ٣روزﯼ ﺣﻮاﻟﯽ ﺳﺎﻋﺖ ﻧﻬﻢ از روز ﻓﺮﺷﺘﮥ ﺧﺪا را ﺁﺷﮑﺎرا در رؤﻳﺎ دﻳﺪ ﮐﻪ ﻧﺰدش ﺁﻣﺪ و ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﮐُﺮﻧِﻠﻴﻮس!« ۴ﮐُﺮﻧِﻠﻴﻮس ﺑﺎ وﺣﺸﺖ ﺑﻪ او ﭼﺸﻢ دوﺧﺖ و ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺑﻠﻪ ،ﺳﺮورم!« ﻓﺮﺷﺘﻪ ﮔﻔﺖ» :دﻋﺎهﺎ و ﺻﺪﻗﻪهﺎﯼ ﺗﻮ ﭼﻮن هﺪﻳﮥ ﻳﺎدﮔﺎرﯼ ﺑﻪ ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ ﺧﺪا ﺑﺮﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ۵ .اﮐﻨﻮن ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻳﺎﻓﺎ ﺑﻔﺮﺳﺖ ﺗﺎ ﺷَﻤﻌﻮن ﻣﻌﺮوف ﺑﻪ ﭘِﻄﺮُس را ﺑﺪﻳﻨﺠﺎ ﺑﻴﺎورﻧﺪ. ۶او ﻧﺰد دﺑﺎﻏﯽ ﺷَﻤﻌﻮن ﻧﺎم ﮐﻪ ﮐﻨﺎر درﻳﺎ ﻣﻨﺰل دارد ،ﻣﻴﻬﻤﺎن اﺳﺖ«. ٧ﭼﻮن ﻓﺮﺷﺘﻪاﯼ ﮐﻪ ﺑﺎ او ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻔﺖ ﺗﺮﮐﺶ ﮔﻔﺖ ،ﮐُﺮﻧِﻠﻴﻮس دو ﺗﻦ از ﺧﺎدﻣﺎن و ﻳﮑﯽ از ﺳﭙﺎهﻴﺎن ﺧﺎص ﺧﻮد را ﮐﻪ ﻣﺮدﯼ دﻳﻨﺪار ﺑﻮد ،ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ ٨و ﺗﻤﺎم ﻣﺎﺟﺮا را ﺑﺪﻳﺸﺎن ﺑﺎزﮔﻔﺖ و ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻳﺎﻓﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎد. ٩روز ﺑﻌﺪ ،ﻧﺰدﻳﮏ ﻇﻬﺮ ،ﭼﻮن در راﻩ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﻧﺰدﻳﮏ ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ ،ﭘِﻄﺮُس ﺑﻪ ﺑﺎم ﺧﺎﻧﻪ رﻓﺖ ﺗﺎ دﻋﺎ ﮐﻨﺪ١٠ .در ﺁﻧﺠﺎ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺷﺪ و ﺧﻮاﺳﺖ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺨﻮرد .ﭼﻮن ﺧﻮراﮎ
را ﺁﻣﺎدﻩ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ،ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻠﺴﻪ ﻓﺮورﻓﺖ١١ .در ﺁن ﺣﺎل دﻳﺪ ﮐﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﮔﺸﻮدﻩ ﺷﺪﻩ و ﭼﻴﺰﯼ هﻤﭽﻮن ﺳﻔﺮﻩاﯼ ﺑﺰرگ ﮐﻪ از ﭼﻬﺎرﮔﻮﺷﻪ ﺁوﻳﺨﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺑﻪﺳﻮﯼ زﻣﻴﻦ ﻓﺮود ﻣﯽﺁﻳﺪ ١٢و از اﻧﻮاع ﭼﻬﺎرﭘﺎﻳﺎن و ﺧﺰﻧﺪﮔﺎن و ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﺑﺮ ﺁن اﺳﺖ١٣ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻧﺪاﻳﯽ ﺑﻪ او رﺳﻴﺪ ﮐﻪ» :اﯼ ﭘِﻄﺮُس ،ﺑﺮﺧﻴﺰ ،ذﺑﺢ ﮐﻦ و ﺑﺨﻮر!« ١۴ﭘِﻄﺮُس ﮔﻔﺖ» :ﺣﺎﺷﺎ از ﻣﻦ ،ﺧﺪاوﻧﺪا ،زﻳﺮا هﺮﮔﺰ ﭼﻴﺰﯼ ﺣﺮام ﻳﺎ ﻧﺠﺲ ﻧﺨﻮردﻩام«. ١۵ﺑﺎر دوّم ﻧﺪا ﺁﻣﺪ ﮐﻪ »ﺁﻧﭽﻪ ﺧﺪا ﭘﺎﮎ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺗﻮ ﻧﺠﺲ ﻣﺨﻮان!« ١۶اﻳﻦ اﻣﺮ ﺳﻪ ﺑﺎر ﺗﮑﺮار ﺷﺪ و ﺳﭙﺲ ﺳﻔﺮﻩ ﺑﯽدرﻧﮓ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺎﻻ ﺑﺮدﻩ ﺷﺪ. ١٧در هﻤﺎن ﺣﺎل ﮐﻪ ﭘِﻄﺮُس ﺑﺎ ﺣﻴﺮت ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ رؤﻳﺎﯼ ﺧﻮد ﻣﯽاﻧﺪﻳﺸﻴﺪ ،ﻓﺮﺳﺘﺎدﮔﺎن ﮐُﺮﻧِﻠﻴﻮس ﺧﺎﻧﮥ ﺷَﻤﻌﻮن را ﺟُﺴﺘﻪ ،ﺑﻪ َد ِر ﺧﺎﻧﮥ او رﺳﻴﺪﻧﺪ١٨ .ﺁﻧﺎن ﺑﺎ ﺻﺪاﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﺁﻳﺎ ﺷَﻤﻌﻮن ﻣﻌﺮوف ﺑﻪ ﭘِﻄﺮُس در اﻳﻨﺠﺎ ﻣﻴﻬﻤﺎن اﺳﺖ؟« ١٩ﭘِﻄﺮُس هﻨﻮز ﺑﻪ رؤﻳﺎﯼ ﺧﻮد ﻣﯽاﻧﺪﻳﺸﻴﺪ ﮐﻪ روح ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﺑﻨﮕﺮ ،ﺳﻪ ﺗﻦ ﺗﻮ را ﻣﯽﺟﻮﻳﻨﺪ٢٠ .ﺑﺮﺧﻴﺰ و ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺑﺮو و در رﻓﺘﻦ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺗﺮدﻳﺪ ﻣﮑﻦ ،زﻳﺮا ﺁﻧﻬﺎ را ﻣﻦ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩام«. ٢١ﭘِﻄﺮُس ﭘﺎﻳﻴﻦ رﻓﺖ و ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ هﻤﺎﻧﻢ ﮐﻪ ﻣﯽﺟﻮﻳﻴﺪ .ﺳﺒﺐ ﺁﻣﺪﻧﺘﺎن ﭼﻴﺴﺖ؟« س ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﻣﺎ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ .او ﻣﺮدﯼ ﭘﺎرﺳﺎ و ﺧﺪاﺗﺮس اﺳﺖ و ٢٢ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﮐُﺮﻧِﻠﻴﻮ ِ ﻳﻬﻮدﻳﺎن هﻤﻪ ﺑﻪ ﻧﻴﮑﯽ از او ﻳﺎد ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ .او از ﻓﺮﺷﺘﻪاﯼ ﻣﻘﺪّس دﺳﺘﻮر ﻳﺎﻓﺘﻪ ﮐﻪ در ﭘﯽ ﺗﻮ ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ و ﺗﻮ را ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﺧﻮد دﻋﻮت ﮐﻨﺪ و ﺳﺨﻨﺎﻧﺖ را ﺑﺸﻨﻮد٢٣ «.ﭘﺲ ﭘِﻄﺮُس ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮد ﺗﺎ ﻣﻴﻬﻤﺎن او ﺑﺎﺷﻨﺪ. ن اهﻞ ﻳﺎﻓﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ وﯼ روز ﺑﻌﺪ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و هﻤﺮاﻩ ﺁﻧﺎن رواﻧﻪ ﺷﺪ .ﺑﺮﺧﯽ از ﺑﺮادرا ِ رﻓﺘﻨﺪ٢۴ .ﻓﺮداﯼ ﺁن روز ﺑﻪ ﻗﻴﺼﺮﻳﻪ رﺳﻴﺪﻧﺪ .ﮐُﺮﻧِﻠﻴﻮس ﺧﻮﻳﺸﺎن و دوﺳﺘﺎن ﻧﺰدﻳﮏ ﺧﻮد را ﻧﻴﺰ ﮔﺮد ﺁوردﻩ ﺑﻮد و ﻣﻨﺘﻈﺮ ورود ﺁﻧﺎن ﺑﻮد٢۵ .ﭼﻮن ﭘِﻄﺮُس ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ درﺁﻣﺪ، ﮐُﺮﻧِﻠﻴﻮس ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺒﺎل او ﺷﺘﺎﻓﺖ و ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺶ دراﻓﺘﺎدﻩ ،او را ﭘﺮﺳﺘﺶ ﮐﺮد٢۶ .اﻣّﺎ ﭘِﻄﺮُس او را ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮﺧﻴﺰ؛ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺘﻢ«. ٢٧ﺳﭙﺲ ﮔﻔﺘﮕﻮﮐﻨﺎن ﺑﺎ وﯼ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ درﺁﻣﺪ و در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺎ ﺟﻤﻌﯽ ﺑﺰرگ روﺑﻪرو ﺷﺪ. ٢٨ﭘِﻄﺮُس ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺷﻤﺎ ﺧﻮد ﺁﮔﺎهﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺣﺮام اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ اﺟﻨﺒﻴﺎن ﻣﻌﺎﺷﺮت ﮐﻨﻨﺪ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮوﻧﺪ .اﻣّﺎ ﺧﺪا ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ هﻴﭻﮐﺲ را ﻧﺠﺲ ﻳﺎ ﻧﺎﭘﺎﮎ ﻧﺨﻮاﻧﻢ٢٩ .ﭘﺲ ﭼﻮن در ﭘﯽ ﻣﻦ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﺪ ،ﺑﺪون هﻴﭻ اﻋﺘﺮاﺿﯽ ﺁﻣﺪم .اﮐﻨﻮن ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ،از ﭼﻪ ﺳﺒﺐ ﻣﺮا ﻃﻠﺐ ﮐﺮدﻩاﻳﺪ؟« ٣٠ﮐُﺮﻧِﻠﻴﻮس ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﭼﻬﺎر روز ﭘﻴﺶ در هﻤﻴﻦ وﻗﺖ ،ﺣﻮاﻟﯽ ﺳﺎﻋﺖ ﻧﻬﻢ ،در ﺧﺎﻧﮥ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ دﻋﺎ ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻮدم ﮐﻪ ﻧﺎﮔﺎﻩ ﻣﺮدﯼ در ﺟﺎﻣﻪاﯼ ﻧﻮراﻧﯽ در ﺑﺮاﺑﺮم اﻳﺴﺘﺎد
٣١و ﮔﻔﺖ› :ﮐُﺮﻧِﻠﻴﻮس ،دﻋﺎﻳﺖ ﻣﺴﺘﺠﺎب ﮔﺮدﻳﺪﻩ و ﺻﺪﻗﺎﺗﺖ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﺑﻪ ﻳﺎد ﺁوردﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ٣٢ .ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻳﺎﻓﺎ ﺑﻔﺮﺳﺖ ﺗﺎ ﺷَﻤﻌﻮن ﻣﻌﺮوف ﺑﻪ ﭘِﻄﺮُس را ﺑﻪ اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻴﺎورﻧﺪ. او ﻧﺰد ﺷَﻤﻌﻮن دﺑﺎغ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻪاش ﮐﻨﺎر درﻳﺎﺳﺖ ،ﻣﻴﻬﻤﺎن اﺳﺖ٣٣ ‹.ﭘﺲ ﺑﯽدرﻧﮓ در ﭘﯽ ﺗﻮ ﻓﺮﺳﺘﺎدم و ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﻟﻄﻒ ﮐﺮدﯼ و ﺁﻣﺪﯼ .اﻳﻨﮏ هﻤﮥ ﻣﺎ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﺣﺎﺿﺮﻳﻢ ﺗﺎ هﺮﺁﻧﭽﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ ،ﺑﺸﻨﻮﻳﻢ«. ٣۴ﭘِﻄﺮُس ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺨﻦ ﺁﻏﺎز ﮐﺮد» :اﮐﻨﻮن درﻳﺎﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﺧﺪا ﺗﺒﻌﻴﻀﯽ ﻣﻴﺎن ﻣﺮدﻣﺎن ﻗﺎﺋﻞ ﻧﻴﺴﺖ؛ ٣۵ﺑﻠﮑﻪ از هﺮ ﻗﻮم ،هﺮﮐﻪ از او ﺑﺘﺮﺳﺪ و ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ را ﺑﻪﻋﻤﻞ ﺁورد، ﻣﻘﺒﻮل او ﻣﯽﮔﺮدد٣۶ .ﺷﻤﺎ ﺁﮔﺎهﻴﺪ از ﭘﻴﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﺮاﯼ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻓﺮﺳﺘﺎد و ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ هﻤﻪ اﺳﺖ ،ﺑﻪ ﺻﻠﺢ و ﺳﻼﻣﺖ ﺑﺸﺎرت داد٣٧ .ﺷﻤﺎ ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ اﻣﺮ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﭘﺲ از ﺗﻌﻤﻴﺪﯼ ﮐﻪ ﻳﺤﻴﯽ ﺑﺪان ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﯽﮐﺮد ،در ﺟﻠﻴﻞ ﺁﻏﺎز ﺷﺪ و در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﻳﻬﻮدﻳﻪ رواج ﮔﺮﻓﺖ٣٨ ،و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺧﺪا ﻋﻴﺴﺎﯼ ﻧﺎﺻﺮﯼ را ﺑﺎ روحاﻟﻘﺪس و ﻗﺪرت ﻣﺴﺢ ﮐﺮد ،ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاﯼ ﮐﻪ هﻤﻪ ﺟﺎ ﻣﯽﮔﺸﺖ و ﮐﺎرهﺎﯼ ﻧﻴﮑﻮ ﻣﯽﮐﺮد و هﻤﮥ ﺁﻧﺎن را ﮐﻪ زﻳﺮ ﺳﺘﻢ اﺑﻠﻴﺲ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺷﻔﺎ ﻣﯽداد ،از ﺁنرو ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﺎ او ﺑﻮد. »٣٩ﻣﺎ ﺷﺎهﺪان هﻤﮥ اﻋﻤﺎﻟﯽ هﺴﺘﻴﻢ ﮐﻪ او در ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻬﻮد و در اورﺷﻠﻴﻢ اﻧﺠﺎم داد. ﺁﻧﻬﺎ او را ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﮐﺸﻴﺪﻩ ،ﮐﺸﺘﻨﺪ۴٠ .اﻣّﺎ ﺧﺪا او را در روز ﺳﻮّم ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪ و ﻇﺎهﺮ ﺳﺎﺧﺖ۴١ ،اﻣّﺎ ﻧﻪ ﺑﺮ هﻤﮕﺎن ،ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ ﺷﺎهﺪاﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺧﻮد از ﭘﻴﺶ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺑﻮد، ﻳﻌﻨﯽ ﺑﺮ ﻣﺎ ﮐﻪ ﭘﺲ از رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ او از ﻣﺮدﮔﺎن ،ﺑﺎ او ﺧﻮردﻳﻢ و ﻧﻮﺷﻴﺪﻳﻢ۴٢ .او ﺑﻪ ﻣﺎ ﻓﺮﻣﺎن داد ﺗﺎ اﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﺑﻪ ﻗﻮم اﻋﻼم ﮐﻨﻴﻢ و ﺷﻬﺎدت دهﻴﻢ ﮐﻪ ﺧﺪا او را ﻣﻘﺮر ﻓﺮﻣﻮدﻩ ﺗﺎ داور زﻧﺪﮔﺎن و ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺎﺷﺪ۴٣ .ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﺟﻤﻠﮕﯽ درﺑﺎرۀ او ﺷﻬﺎدت ﻣﯽدهﻨﺪ ﮐﻪ هﺮﮐﻪ ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﺁورد ،ﺑﻪ ﻧﺎم او ﺁﻣﺮزش ﮔﻨﺎهﺎن ﺧﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ«. ۴۴ﭘِﻄﺮُس هﻨﻮز ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻔﺖ ﮐﻪ روحاﻟﻘﺪس ﺑﺮ هﻤﮥ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﭘﻴﺎم را ﻣﯽﺷﻨﻴﺪﻧﺪ، ﻧﺎزل ﺷﺪ۴۵ .ﺷﻤﺎرﯼ از اﻳﻤﺎﻧﺪاران ﻳﻬﻮدﯼﻧﮋاد ﮐﻪ هﻤﺮاﻩ ﭘِﻄﺮُس ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﭼﻮن دﻳﺪﻧﺪ روحاﻟﻘﺪس ﺣﺘﯽ ﺑﺮ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻧﻴﺰ ﻓﺮورﻳﺨﺘﻪ اﺳﺖ ،در ﺣﻴﺮت اﻓﺘﺎدﻧﺪ۴۶ .زﻳﺮا ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ﮐﻪ اﻳﺸﺎن ﺑﻪزﺑﺎﻧﻬﺎﯼ دﻳﮕﺮ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ و ﺧﺪا را ﻣﯽﺳﺘﺎﻳﻨﺪ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘِﻄﺮُس ﮔﻔﺖ: »۴٧ﺣﺎل ﮐﻪ اﻳﻨﺎن روحاﻟﻘﺪس را درﺳﺖ هﻤﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎ ﻳﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ ،ﺁﻳﺎ ﮐﺴﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺎﻧﻊ از ﺗﻌﻤﻴﺪﺷﺎن در ﺁب ﮔﺮدد؟« ۴٨ﭘﺲ دﺳﺘﻮر داد ﺗﺎ اﻳﺸﺎن را در ﻧﺎم ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺗﻌﻤﻴﺪ دهﻨﺪ .ﺁﻧﮕﺎﻩ از ﭘِﻄﺮُس ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﭼﻨﺪ روزﯼ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺑﻤﺎﻧﺪ.
اﻋﻤﺎل ١١ ﮔﺰارش ﭘِﻄﺮُس ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎ ١رﺳﻮﻻن و ﺑﺮادران در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﻳﻬﻮدﻳﻪ ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻧﻴﺰ ﮐﻼم ﺧﺪا را ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ٢ .ﭘﺲ ﭼﻮن ﭘِﻄﺮُس ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ،ﻃﺮﻓﺪاران ﺧﺘﻨﻪ ﺑﺮ او ﺧُﺮدﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ، ﮔﻔﺘﻨﺪ»٣ :ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﻮاﻧﺴﺘﯽ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﺧﺘﻨﻪﻧﺎﺷﺪﮔﺎن ﺑﺮوﯼ و ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺎن ﺑﺨﻮرﯼ؟«
۴ﭘِﻄﺮُس هﻤﮥ ﻣﺎﺟﺮا را از ﺁﻏﺎز ﺑﻪﺗﻔﺼﻴﻞ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺑﺎزﮔﻮ ﮐﺮدﻩ ،ﮔﻔﺖ»۵ :ﻣﻦ در ﻳﺎﻓﺎ ﺑﻪ دﻋﺎ ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻮدم ﮐﻪ در ﻋﺎﻟﻢ رؤﻳﺎ دﻳﺪم ﭼﻴﺰﯼ هﻤﭽﻮن ﺳﻔﺮﻩاﯼ ﺑﺰرگ ﮐﻪ از ﭼﻬﺎر ﮔﻮﺷﻪ ﺁوﻳﺨﺘﻪ ﺑﻮد ،از ﺁﺳﻤﺎن ﻓﺮود ﺁﻣﺪ و ﺑﻪ ﻣﻦ رﺳﻴﺪ۶ .ﭼﻮن ﻧﻴﮏ ﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻢ، ﭼﻬﺎرﭘﺎﻳﺎن و وﺣﻮش و ﺧﺰﻧﺪﮔﺎن و ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﺑﺮ ﺁن دﻳﺪم٧ .ﺳﭙﺲ ﻧﺪاﻳﯽ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻢ رﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻔﺖ› :اﯼ ﭘِﻄﺮُس ،ﺑﺮﺧﻴﺰ ،ذﺑﺢ ﮐﻦ و ﺑﺨﻮر‹. »٨ﺟﻮاب دادم› :ﺣﺎﺷﺎ از ﻣﻦ ،ﺧﺪاوﻧﺪا ،زﻳﺮا هﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﺣﺮام ﻳﺎ ﻧﺠﺲ ﻟﺐ ﻧﺰدﻩام‹. »٩ﺑﺎر دوّم از ﺁﺳﻤﺎن ﻧﺪا ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ›ﺁﻧﭽﻪ ﺧﺪا ﭘﺎﮎ ﺳﺎﺧﺘﻪ ،ﺗﻮ ﻧﺠﺲ ﻣﺨﻮان١٠ ‹.و اﻳﻦ اﻣﺮ ﺳﻪ ﺑﺎر ﺗﮑﺮار ﺷﺪ و ﺳﭙﺲ هﻤﮥ ﺁن ﭼﻴﺰهﺎ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺎﻻ ﺑﺮدﻩ ﺷﺪ. »١١در هﻤﺎن ﻣﻮﻗﻊ ،ﺳﻪ ﺗﻦ ﮐﻪ از ﻗﻴﺼﺮﻳﻪ ﻧﺰد ﻣﻦ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪاﯼ ﮐﻪ در ﺁن ﺑﻮدم رﺳﻴﺪﻧﺪ١٢ .روح ﺧﺪا ﻣﺮا ﮔﻔﺖ ﮐﻪ در رﻓﺘﻦ ﺑﺎ ﺁﻧﺎن ﺗﺮدﻳﺪ ﻣﮑﻨﻢ .اﻳﻦ ﺷﺶ ﺑﺮادر ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺁﻣﺪﻧﺪ ،و ﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﺁن ﻣﺮد درﺁﻣﺪﻳﻢ١٣ .او ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ ﺑﺎزﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ در ﺧﺎﻧﮥ ﺧﻮد ﻓﺮﺷﺘﻪاﯼ دﻳﺪﻩ ﮐﻪ ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ› :ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻳﺎﻓﺎ ﺑﻔﺮﺳﺖ ﺗﺎ ﺷَﻤﻌﻮن ﻣﻌﺮوف ﺑﻪ ﭘِﻄﺮُس را ﺑﻪ اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻴﺎورﻧﺪ١۴ .او ﺑﺮاﯼ ﺗﻮ ﭘﻴﺎﻣﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺁورد ﮐﻪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺁن ﺗﻮ و ﺗﻤﺎﻣﯽ اهﻞ ﺧﺎﻧﻪات ﻧﺠﺎت ﺧﻮاهﻴﺪ ﻳﺎﻓﺖ‹. »١۵ﭼﻮن ﺁﻏﺎز ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﮐﺮدم ،روحاﻟﻘﺪس ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺎزل ﺷﺪ ،درﺳﺖ هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻧﺨﺴﺖ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ ﺑﻮد١۶ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮔﻔﺘﮥ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺁوردم ﮐﻪ ﻓﺮﻣﻮدﻩ ﺑﻮد: ›ﻳﺤﻴﯽ ﺑﺎ ﺁب ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻣﯽداد وﻟﯽ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ روحاﻟﻘﺪس ﺗﻌﻤﻴﺪ ﺧﻮاهﻴﺪ ﻳﺎﻓﺖ١٧ ‹.اﮔﺮ ﺧﺪا هﻤﺎن ﺢ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﻮدﻩ ﻋﻄﺎ را ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﮐﻪ ﭘﺲ از اﻳﻤﺎن ﺁوردن ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴ ِ ﺑﻮد ،ﭘﺲ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﻢ ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﻢ ﻣﺎﻧﻊ ﮐﺎر ﺧﺪا ﺷﻮم؟« ١٨ﭼﻮن اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ،ﺧﺎﻣﻮش ﺷﺪﻧﺪ و ﺧﺪا را ﺳﺘﺎﻳﺶ ﮐﺮدﻩ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ: »ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺗﻮﺑﮥ ﺣﻴﺎتﺑﺨﺶ را ﺑﻪ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻧﻴﺰ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ!«
ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ اَﻧﻄﺎﮐﻴﻪ ١٩اﻣّﺎ اﻳﻤﺎﻧﺪاراﻧﯽ ﮐﻪ در اﺛﺮ اذﻳﺖ و ﺁزا ِر ﺁﻏﺎز ﺷﺪﻩ ﺑﺎ ﻣﺎﺟﺮاﯼ اﺳﺘﻴﻔﺎن ﭘﺮاﮐﻨﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺗﺎ ﻧﻮاﺣﯽ ﻓﻴﻨﻴﻘﻴﻪ و ﻗﭙﺮس و اَﻧﻄﺎﮐﻴﻪ ﺳﻔﺮ ﮐﺮدﻧﺪ .ﺁﻧﺎن ﮐﻼم را ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن اﻋﻼم ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﺲ٢٠ .اﻣّﺎ در ﻣﻴﺎن اﻳﺸﺎن ﺗﻨﯽ ﭼﻨﺪ از اهﺎﻟﯽ ﻗﭙﺮس و ﻗﻴﺮَوان ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﻮن ﺑﻪ اَﻧﻄﺎﮐﻴﻪ رﺳﻴﺪﻧﺪ ،ﺑﺎ ﻳﻮﻧﺎﻧﻴﺎن ﻧﻴﺰ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻨﺪ و ﻋﻴﺴﺎﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﺑﺸﺎرت دادﻧﺪ٢١ .دﺳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺑﻮد و ﮔﺮوهﯽ ﺑﺴﻴﺎر اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ ،ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﺮوﻳﺪﻧﺪ. ٢٢ﭼﻮن اﻳﻦ ﺧﺒﺮ ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ اورﺷﻠﻴﻢ رﺳﻴﺪ ،ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ را ﺑﻪ اَﻧﻄﺎﮐﻴﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ٢٣ .وﻗﺘﯽ او ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ رﺳﻴﺪ و ﻓﻴﺾ ﺧﺪا را دﻳﺪ ،ﺷﺎدﻣﺎن ﺷﺪ و هﻤﻪ را ﺗﺮﻏﻴﺐ ﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم دل ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ وﻓﺎدار ﺑﺎﺷﻨﺪ٢۴ ،زﻳﺮا ﻣﺮدﯼ ﺑﻮد ﻧﻴﮏ و ﭘﺮ از روحاﻟﻘﺪس و اﻳﻤﺎن .ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ﮔﺮوهﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻨﺪ.
٢۵ﭘﺲ از ﺁن ،ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ ﺑﻪ ﺗﺎرﺳﻮس رﻓﺖ ﺗﺎ ﺳﻮﻟُﺲ را ﺑﻴﺎﺑﺪ٢۶ .و ﭼﻮن ﻳﺎﻓﺖ ،وﯼ را ﺑﻪ اَﻧﻄﺎﮐﻴﻪ ﺁورد .اﻳﺸﺎن در ﺁﻧﺠﺎ ﺳﺎﻟﯽ ﺗﻤﺎم ﺑﺎ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﮔﺮد ﻣﯽﺁﻣﺪﻧﺪ و ﮔﺮوهﯽ ﺑﺴﻴﺎر را ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽدادﻧﺪ .در اَﻧﻄﺎﮐﻴﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺷﺎﮔﺮدان را ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر »ﻣﺴﻴﺤﯽ« ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ. ٢٧در ﺁن روزهﺎ ﭼﻨﺪ ﻧﺒﯽ از اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﻪ اَﻧﻄﺎﮐﻴﻪ ﺁﻣﺪﻧﺪ٢٨ .ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺁﮔﺎﺑﻮس ﻧﺎم داﺷﺖ ،ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﺑﺎ اﻟﻬﺎم روح ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ ﻗﺤﻄﯽ ﺳﺨﺘﯽ در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ دﻧﻴﺎﯼ روم ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ .اﻳﻦ ﻗﺤﻄﯽ در زﻣﺎن ﺣﮑﻮﻣﺖ ﮐْﻠﻮدﻳﻮس رخ داد٢٩ .ﭘﺲ ﺷﺎﮔﺮدان ﺑﺮﺁن ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ هﺮ ﻳﮏ در ﺣﺪ ﺗﻮان ،ﮐﻤﮑﯽ ﺑﺮاﯼ ﺑﺮادران ﺳﺎﮐﻦ ﻳﻬﻮدﻳﻪ ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ٣٠ .ﭘﺲ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮدﻧﺪ و هﺪﻳﻪاﯼ ﺑﻪدﺳﺖ ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ و ﺳﻮﻟُﺲ ﻧﺰد ﻣﺸﺎﻳﺦ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ.
اﻋﻤﺎل ١٢ رهﺎﻳﯽ ﭘِﻄﺮُس از زﻧﺪان ﺲ ﭘﺎدﺷﺎﻩ دﺳﺖ ﺳﺘﻢ ﺑﺮ ﺑﺮﺧﯽ از اﻓﺮاد ﮐﻠﻴﺴﺎ دراز ﮐﺮد. ١در اﻳﻦ زﻣﺎن ،هﻴﺮودﻳ ِ ٢ﺑﻪدﺳﺘﻮر او ﻳﻌﻘﻮب ﺑﺮادر ﻳﻮﺣﻨﺎ را ﺑﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﮐﺸﺘﻨﺪ٣ .او ﭼﻮن دﻳﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ اﻣﺮ ﻳﻬﻮدﻳﺎن را ﺧﺸﻨﻮد ﺳﺎﺧﺖ ،ﮔﺎﻣﯽ ﻓﺮاﺗﺮ ﺑﺮداﺷﺖ و ﭘِﻄﺮُس را ﻧﻴﺰ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﮐﺮد .اﻳﻦ در اﻳﺎم ﻋﻴﺪ ﻓَﻄﻴﺮ رخ داد۴ .هﻴﺮودﻳﺲ ﭘﺲ از ﮔﺮﻓﺘﺎر ﮐﺮدن ﭘِﻄﺮُس ،او را ﺑﻪ زﻧﺪان اﻧﺪاﺧﺖ و ﭼﻬﺎر دﺳﺘﮥ ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮﯼ را ﺑﻪ ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﯽ او ﺑﺮﮔﻤﺎﺷﺖ .و ﺑﺮﺁن ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﺲ از ﻋﻴﺪ ِﭘﺴَﺢ ،او را در ﺑﺮاﺑﺮ هﻤﮕﺎن ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﮐﻨﺪ. ۵ﭘﺲ ﭘِﻄﺮُس را در زﻧﺪان ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻨﺪ ،اﻣّﺎ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺑﺎ ﺟﺪﻳّﺖ ﺗﻤﺎم ﻧﺰد ﺧﺪا ﺑﺮاﯼ او دﻋﺎ ﻣﯽﮐﺮد. ﺐ ﻗﺒﻞ از روزﯼ ﮐﻪ هﻴﺮودﻳﺲ ﻗﺼﺪ داﺷﺖ ﭘِﻄﺮُس را ﺑﻪ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﺑﮑﺸﺪ ،او ﺑﻪ ۶ﺷ ِ دو زﻧﺠﻴﺮ ﺑﺴﺘﻪ و ﻣﻴﺎن دو ﺳﺮﺑﺎز ،ﺧﻔﺘﻪ ﺑﻮد و ﻗﺮاوﻻن ﻧﻴﺰ ﻣﻘﺎﺑﻞ د ِر زﻧﺪان ﭘﺎس ﻣﯽدادﻧﺪ٧ .ﻧﺎﮔﺎﻩ ﻓﺮﺷﺘﮥ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻇﺎهﺮ ﺷﺪ و ﻧﻮرﯼ در درون زﻧﺪان درﺧﺸﻴﺪ .ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﭘﻬﻠﻮﯼ ﭘِﻄﺮُس زد و او را ﺑﻴﺪار ﮐﺮدﻩ ،ﮔﻔﺖ» :زود ﺑﺮﺧﻴﺰ!« در دم زﻧﺠﻴﺮهﺎ از دﺳﺘﻬﺎﻳﺶ ﻓﺮواﻓﺘﺎد. ٨ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﮐﻤﺮت را ﺑﺒﻨﺪ و ﻧﻌﻠﻴﻦ ﺑﻪﭘﺎ ﮐﻦ «.ﭘِﻄﺮُس ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮد .ﺳﭙﺲ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :رداﻳﺖ را ﺑﺮ ﺧﻮد ﺑﭙﻴﭻ و از ﭘﯽ ﻣﻦ ﺑﻴﺎ٩ «.ﭘﺲ ﭘِﻄﺮُس از ﭘﯽ او از زﻧﺪان ﺑﻴﺮون رﻓﺖ .اﻣّﺎ ﺑﺎور ﻧﻤﯽﮐﺮد ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻓﺮﺷﺘﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﯽدهﺪ ،واﻗﻌﯽ اﺳﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﮔﻤﺎن ﻣﯽﮐﺮد رؤﻳﺎ ﻣﯽﺑﻴﻨﺪ١٠ .ﺁﻧﻬﺎ از ﻗﺮاوﻻن اوّل و دوّم ﮔﺬﺷﺘﻨﺪ و ﺑﻪ دروازۀ ﺁهﻨﻴﻨﯽ رﺳﻴﺪﻧﺪ ﮐﻪ رو ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﺑﺎز ﻣﯽﺷﺪ .دروازﻩ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺧﻮد در ﻣﻘﺎﺑﻞ اﻳﺸﺎن ﮔﺸﻮدﻩ ﺷﺪ .ﭘﺲ ﺑﻴﺮون رﻓﺘﻨﺪ و ﭼﻮن ﺑﻪ اﻧﺘﻬﺎﯼ ﮐﻮﭼﻪ رﺳﻴﺪﻧﺪ ،ﻧﺎﮔﺎﻩ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻧﺎﭘﺪﻳﺪ ﺷﺪ. ١١ﺁﻧﮕﺎﻩ ِﭘﻄﺮُس ﺑﻪ ﺧﻮد ﺁﻣﺪ و ﮔﻔﺖ» :اﮐﻨﻮن دﻳﮕﺮ ﻳﻘﻴﻦ دارم ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺮﺷﺘﮥ ﺧﻮد را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ و ﻣﺮا از ﭼﻨﮓ هﻴﺮودﻳﺲ و ﺁﻧﭽﻪ ﻗﻮم ﻳﻬﻮد در اﻧﺘﻈﺎرش ﺑﻮدﻧﺪ ،رهﺎﻧﻴﺪﻩ اﺳﺖ«.
١٢ﭼﻮن اﻳﻦ را درﻳﺎﻓﺖ ،ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﻣﺮﻳﻢ ﻣﺎدر ﻳﻮﺣﻨﺎﯼ ﻣﻌﺮوف ﺑﻪ ﻣَﺮﻗُﺲ رﻓﺖ .در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﮔﺮد ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ و دﻋﺎ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ١٣ .ﭼﻮن ﭘِﻄﺮُس د ِر ﺧﺎﻧﻪ را ﮐﻮﺑﻴﺪ، ﺧﺎدﻣﻪاﯼ ﺑﻪ ﻧﺎم رودا ﺁﻣﺪ ﺗﺎ در را ﺑﮕﺸﺎﻳﺪ١۴ .اﻣّﺎ ﭼﻮن ﺻﺪاﯼ ﭘِﻄﺮُس را ﺷﻨﺎﺧﺖ ،از ﻓﺮط ﺷﺎدﯼ ،ﺑﺪون ﮔﺸﻮدن در ،ﺑﻪدرون ﺷﺘﺎﻓﺖ و اﻋﻼم داﺷﺖ» :ﭘِﻄﺮُس ﺑﺮ در اﻳﺴﺘﺎدﻩ اﺳﺖ!« ١۵ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻣﮕﺮ دﻳﻮاﻧﻪ ﺷﺪﻩاﯼ؟« اﻣّﺎ ﭼﻮن اﺻﺮار او را دﻳﺪﻧﺪ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻻﺑﺪ ﻓﺮﺷﺘﮥ اوﺳﺖ«. ١۶در اﻳﻦ ﺣﻴﻦ ،ﭘِﻄﺮُس هﻤﭽﻨﺎن در ﻣﯽزد .ﺳﺮاﻧﺠﺎم ،ﭼﻮن در را ﮔﺸﻮدﻧﺪ ،ﺑﺎ دﻳﺪن او ﻏﺮق در ﺷﮕﻔﺘﯽ ﺷﺪﻧﺪ١٧ .ﭘِﻄﺮُس ﺑﺎ اﺷﺎرۀ دﺳﺖ ،ﺁﻧﺎن را ﺧﺎﻣﻮش ﺳﺎﺧﺖ و ﺷﺮح داد ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ او را از زﻧﺪان رهﺎﻧﻴﺪﻩ اﺳﺖ .ﺳﭙﺲ ﮔﻔﺖ» :ﻳﻌﻘﻮب و دﻳﮕﺮ ﺑﺮادران را از اﻳﻦ اﻣﺮ ﺁﮔﺎﻩ ﺳﺎزﻳﺪ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﯽ دﻳﮕﺮ رﻓﺖ. ١٨ﺻﺒﺢ روز ﺑﻌﺪ ،در ﻣﻴﺎن ﺳﭙﺎهﻴﺎن ﻏﻮﻏﺎﻳﯽ ﺑﺮﭘﺎ ﺷﺪ ،زﻳﺮا ﻧﻤﯽداﻧﺴﺘﻨﺪ ﭼﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﭘِﻄﺮُس ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ١٩ .هﻴﺮودﻳﺲ دﺳﺘﻮر داد هﻤﻪ ﺟﺎ ﭘِﻄﺮُس را ﺟﺴﺘﺠﻮ ﮐﻨﻨﺪ؛ و ﭼﻮن او را ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ از ﻗﺮاوﻻن ﺑﺎزﺧﻮاﺳﺖ ﮐﺮد و ﺣﮑﻢ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺁﻧﻬﺎ داد .ﺳﭙﺲ از ﻳﻬﻮدﻳﻪ ﺑﻪ ﻗﻴﺼﺮﻳﻪ رﻓﺖ و ﭼﻨﺪﯼ در ﺁﻧﺠﺎ ﻣﺎﻧﺪ.
ﻣﺮگ هﻴﺮودﻳﺲ ٢٠هﻴﺮودﻳﺲ ﺑﺮ ﻣﺮدم ﺻﻮر و ﺻﻴﺪون ﺧﺸﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد .از اﻳﻦرو ﺑﻪﻳﮑﺪل ﻧﺰد او رﻓﺘﻨﺪ و اﺟﺎزۀ ﺷﺮﻓﻴﺎﺑﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ .ﺁﻧﺎن ﺑْﻼﺳﺘﻮس ،ﭘﻴﺸﮑﺎر ﺧﺎص ﺷﺎﻩ را ﺑﺎ ﺧﻮد ﻣﺘﺤﺪ ﮐﺮدﻩ ،در ﻃﻠﺐ ﺁﺷﺘﯽ ﺑﺮﺁﻣﺪﻧﺪ ،زﻳﺮا ﺧﻮراﮎ و ﻣﻌﺎش ﺁﻧﻬﺎ از ﺳﺮزﻣﻴﻦ هﻴﺮودﻳﺲ ﻓﺮاهﻢ ﻣﯽﺷﺪ. ٢١در روز ﻣﻘﺮر ،هﻴﺮودﻳﺲ رداﯼ ﺷﺎهﯽ ﺑﻪ ﺗﻦ ﮐﺮدﻩ ،ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﻧﺸﺴﺖ و ﻧﻄﻘﯽ ﺑﺮاﯼ ﺟﻤﺎﻋﺖ اﻳﺮاد ﮐﺮد٢٢ .ﻣﺮدم ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﺁوردﻧﺪ» :اﻳﻦ ﺻﺪاﯼ ﻳﮑﯽ از ﺧﺪاﻳﺎن اﺳﺖ، ﻧﻪ ﺻﺪاﯼ ﺁدﻣﯽ!« ٢٣در دم ﻓﺮﺷﺘﮥ ﺧﺪاوﻧﺪ او را زد ،از ﺁنرو ﮐﻪ ﺧﺪا را ﺗﺠﻠﻴﻞ ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﻮد .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﻣﻬﺎ ﺑﺪﻧﺶ را ﺧﻮردﻧﺪ و ﻣﺮد. ٢۴اﻣّﺎ ﮐﻼم ﺧﺪا هﺮﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﭘﻴﺶ ﻣﯽرﻓﺖ و ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﯽﺷﺪ. ٢۵ﭼﻮن ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ و ﺳﻮﻟُﺲ ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ ﺧﻮد را ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﺎﻧﻴﺪﻧﺪ ،از اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﺎزﮔﺸﺘﻨﺪ و ﻳﻮﺣﻨﺎﯼ ﻣﻌﺮوف ﺑﻪ ﻣَﺮﻗُﺲ را ﻧﻴﺰ هﻤﺮاﻩ ﺧﻮد ﺁوردﻧﺪ.
اﻋﻤﺎل ١٣ رﺳﺎﻟﺖ ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ و ﺳﻮﻟُﺲ
١در ﮐﻠﻴﺴﺎﻳﯽ ﮐﻪ در اَﻧﻄﺎﮐﻴﻪ ﺑﻮد ،اﻧﺒﻴﺎ و ﻣﻌﻠّﻤﺎﻧﯽ ﭼﻨﺪ ﺑﻮدﻧﺪ :ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ ،ﺷَﻤﻌﻮن ﺲ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﻮد و ﻣﻌﺮوف ﺑﻪ ﻧﻴﺠِﺮ ،ﻟﻮﮐﻴﻮس ﻗﻴﺮَواﻧﯽ ،ﻣَﻨﺎﺣِﻢ ﮐﻪ ﺑﺮادرﺧﻮاﻧﺪۀ هﻴﺮودﻳ ِ ﺳﻮﻟُﺲ٢ .هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ اﻳﺸﺎن در ﻋﺒﺎدت ﺧﺪاوﻧﺪ و روزﻩ ﺑﻪﺳﺮ ﻣﯽﺑﺮدﻧﺪ ،روحاﻟﻘﺪس ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ و ﺳﻮﻟُﺲ را ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ ﺟﺪا ﺳﺎزﻳﺪ ،ﺑﻪﺟﻬﺖ ﮐﺎرﯼ ﮐﻪ اﻳﺸﺎن را ﺑﺪان ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩام٣ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ ،ﭘﺲ از روزﻩ و دﻋﺎ ،دﺳﺖ ﺑﺮ ﺁن دو ﻧﻬﺎدﻩ ،اﻳﺸﺎن را رواﻧﮥ ﺳﻔﺮ ﮐﺮدﻧﺪ.
ﺑﺸﺎرت در ﻗﭙﺮس ۴ﺑﺪﻳﻦ ﻗﺮار ﺁن دو ﮐﻪ از ﺟﺎﻧﺐ روحاﻟﻘﺪس ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﻪ ﺳِﻠﻮﮐﻴﻪ رﻓﺘﻨﺪ و از ﺁﻧﺠﺎ از راﻩ درﻳﺎ ﺑﻪ ﻗﭙﺮس رﺳﻴﺪﻧﺪ۵ .ﭼﻮن وارد ﺳﺎﻻﻣﻴﺲ ﺷﺪﻧﺪ ،در ﮐﻨﻴﺴﻪهﺎﯼ ﻳﻬﻮد ﺑﻪ ﮐﻼم ﺧﺪا ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﺮدﻧﺪ .ﻳﻮﺣﻨﺎ ﻧﻴﺰ در ﺧﺪﻣﺖ اﻳﺸﺎن ﺑﻮد. ۶ﺁﻧﺎن ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺟﺰﻳﺮﻩ را در َﻧﻮَردﻳﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﭘﺎﻓﻮس رﺳﻴﺪﻧﺪ .در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﻓﺮدﯼ ﻳﻬﻮدﯼ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺑﺎ ْرﻳَﺸﻮع ﺑﺮﺧﻮردﻧﺪ ﮐﻪ ﺟﺎدوﮔﺮ و ﻧﺒﯽ دروﻏﻴﻦ ﺑﻮد٧ .او از دوﺳﺘﺎن »ﺳِﺮﮔﻴﻮس ﺲ« واﻟﯽ ﺑﻮد .واﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﺮدﯼ ﺧﺮدﻣﻨﺪ ﺑﻮد ،ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ و ﺳﻮﻟُﺲ را ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ، ﭘﻮُﻟ ِ زﻳﺮا ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻼم ﺧﺪا را ﺑﺸﻨﻮد٨ .اﻣّﺎ ﻋَﻠﻴﻤﺎﯼ ﺟﺎدوﮔﺮ -ﮐﻪ ﺗﺮﺟﻤﮥ ﻧﺎﻣﺶ ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ -ﺑﻪﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﮐﻮﺷﻴﺪ واﻟﯽ را از اﻳﻤﺎن ﺁوردن ،ﺑﺎزدارد٩ .در اﻳﻦ هﻨﮕﺎم ﺳﻮﻟُﺲ ،ﮐﻪ ﭘﻮﻟُﺲ ﻧﻴﺰ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﯽﺷﺪ ،ﭘﺮ از روحاﻟﻘﺪس ﺷﺪﻩ ،ﺑﺪو ﭼﺸﻢ دوﺧﺖ و ﮔﻔﺖ»١٠ :اﯼ ﻓﺮزﻧﺪ اﺑﻠﻴﺲ ،اﯼ دﺷﻤﻦ هﺮ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ،ﮐﻪ ﭘﺮ از ﻣﮑﺮ و ﻓﺮﻳﺒﯽ! ﭼﺮا از ﮐﺞ ﮐﺮدن راهﻬﺎﯼ راﺳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎزﻧﻤﯽاﻳﺴﺘﯽ؟ ١١ﺑﺪان ﮐﻪ دﺳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮﺿﺪ ﺗﻮﺳﺖ. اﮐﻨﻮن ﮐﻮر ﺧﻮاهﯽ ﺷﺪ و ﺗﺎ ﻣﺪﺗﯽ ﻗﺎدر ﺑﻪدﻳﺪن ﺁﻓﺘﺎب ﻧﺨﻮاهﯽ ﺑﻮد«. در دم ،ﻣﻪ و ﺗﺎرﻳﮑﯽ او را ﻓﺮوﮔﺮﻓﺖ ،و دور زدﻩ ﮐﺴﯽ را ﻣﯽﺟﺴﺖ ﮐﻪ دﺳﺘﺶ را ﺑﮕﻴﺮد و راﻩ را ﺑﻪ او ﺑﻨﻤﺎﻳﺪ١٢ .ﭼﻮن واﻟﯽ اﻳﻦ واﻗﻌﻪ را دﻳﺪ ،اﻳﻤﺎن ﺁورد ،زﻳﺮا از ﺗﻌﻠﻴﻤﯽ ﮐﻪ درﺑﺎرۀ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽدادﻧﺪ ،در ﺷﮕﻔﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد.
ﭘﻮﻟُﺲ و ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ در اَﻧﻄﺎﮐﻴﮥ ﭘﻴﺴﻴﺪﻳﻪ ١٣ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﻮﻟُﺲ و هﻤﺮاهﺎﻧﺶ از راﻩ درﻳﺎ از ﭘﺎﻓﻮس ﺑﻪ ﭘِﺮگۀ ﭘﺎﻣﻔﻴﻠﻴﻪ رﻓﺘﻨﺪ .اﻣّﺎ در ﺁﻧﺠﺎ ﻳﻮﺣﻨﺎ از اﻳﺸﺎن ﺟﺪا ﺷﺪ و ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﺎزﮔﺸﺖ١۴ .ﺁﻧﻬﺎ از ﭘِﺮﮔﻪ ﮔﺬﺷﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﺷﺒّﺎت ،ﺑﻪ ﮐﻨﻴﺴﻪ درﺁﻣﺪﻧﺪ و ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ١۵ .ﭘﺲ از ﺗﻼوت اَﻧﻄﺎﮐﻴﮥ ﭘﻴﺴﻴﺪﻳﻪ رﺳﻴﺪﻧﺪ .در روز َ ن ﮐﻨﻴﺴﻪ ﻧﺰد اﻳﺸﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺑﺮادران ،اﮔﺮ ﭘﻨﺪ ﺗﻮرات و ﮐﺘﺐ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ،رهﺒﺮا ِ و اﻧﺪرزﯼ ﺑﺮاﯼ ﻣﺮدم دارﻳﺪ ،ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ«. ١۶ﭘﻮﻟُﺲ اﻳﺴﺘﺎد و ﺑﺎ دﺳﺖ اﺷﺎرﻩ ﮐﺮدﻩ ،ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﻣﺮدان اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽ و اﯼ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺧﺪاﺗﺮس ،ﮔﻮش ﻓﺮادهﻴﺪ! ١٧ﺧﺪاﯼ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ،ﭘﺪران ﻣﺎ را ﺑﺮﮔﺰﻳﺪ و ﻗﻮم ﻣﺎ را در زﻣﺎن ﻏﺮﺑﺘﺸﺎن در ﻣﺼﺮ ﺳﺮاﻓﺮاز ﺳﺎﺧﺖ و ﺑﺎ ﻗﺪرﺗﯽ ﻋﻈﻴﻢ ﺁﻧﻬﺎ را از ﺁن ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺑﻪدر ﺁورد١٨ ،و ﻗﺮﻳﺐ ﺑﻪ ﭼﻬﻞ ﺳﺎل رﻓﺘﺎرﺷﺎن را در ﺑﻴﺎﺑﺎن ﺗﺤﻤﻞ ﮐﺮد١٩ .او هﻔﺖ ﻗﻮم را ﮐﻪ در ﮐﻨﻌﺎن ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻧﺎﺑﻮد ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺮزﻣﻴﻨﺸﺎن را ﺑﻪ ﻗﻮم ﺧﻮد ﺑﻪ ﻣﻴﺮاث داد٢٠ .اﻳﻨﻬﺎ هﻤﻪ ﺣﺪود ﭼﻬﺎرﺻﺪ و ﭘﻨﺠﺎﻩ ﺳﺎل ﺑﻪﻃﻮل اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ.
»ﭘﺲ از ﺁن ،ﺗﺎ زﻣﺎن ﺳﻤﻮﺋﻴﻞ ﻧﺒﯽ ،ﺧﺪا داوران را ﺑﺪﻳﺸﺎن داد٢١ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ و ﺧﺪا ﺷﺎﺋﻮل ،ﭘﺴﺮ ﻗﻴﺲ ،از ﻗﺒﻴﻠﮥ ﺑﻨﻴﺎﻣﻴﻦ را ﺑﻪ اﻳﺸﺎن داد ،ﮐﻪ ﭼﻬﻞ ﺳﺎل ﺣﮑﻮﻣﺖ ﮐﺮد٢٢ .ﭘﺲ از ﺑﺮداﺷﺘﻦ ﺷﺎﺋﻮل ،داوود را ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺖ ﺗﺎ ﺷﺎﻩ اﻳﺸﺎن ﮔﺮدد ،و ﺑﺮ او ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻮاهﯽ داد› :داوود ﭘﺴﺮ ﻳِﺴﺎﯼ را دﻟﺨﻮاﻩ ﺧﻮﻳﺶ ﻳﺎﻓﺘﻢ؛ او ﺧﻮاﺳﺖ ﻣﺮا ﺑﻪﻃﻮر ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻪﺟﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺁورد‹. »٢٣از ﻧﺴﻞ هﻤﻴﻦ ﻣﺮد ،ﺧﺪا ﻃﺒﻖ وﻋﺪۀ ﺧﻮد ،ﻧﺠﺎتدهﻨﺪﻩ ﻳﻌﻨﯽ ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﺮاﯼ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻓﺮﺳﺘﺎد٢۴ .ﭘﻴﺶ از ﺁﻣﺪن ﻋﻴﺴﯽ ،ﻳﺤﻴﯽ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﺗﻮﺑﻪ را ﺑﻪ هﻤﮥ ﻣﺮدم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﯽﮐﺮد٢۵ .ﭼﻮن ﻳﺤﻴﯽ دور ﺧﻮد را ﺑﻪﭘﺎﻳﺎن ﻣﯽرﺳﺎﻧﻴﺪ ،ﮔﻔﺖ› :ﻣﺮا ﮐﻪ ﻣﯽﭘﻨﺪارﻳﺪ؟ ﻣﻦ او ﻧﻴﺴﺘﻢ؛ ﺑﻠﮑﻪ او ﭘﺲ از ﻣﻦ ﻣﯽﺁﻳﺪ و ﻣﻦ ﺣﺘﯽ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻧﻴﺴﺘﻢ ﺑﻨﺪ ﮐﻔﺸﺶ را ﺑﮕﺸﺎﻳﻢ‹. »٢۶اﯼ ﺑﺮادران ،اﯼ ﻓﺮزﻧﺪان اﺑﺮاهﻴﻢ ،و اﯼ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺧﺪاﺗﺮس ﮐﻪ در اﻳﻨﺠﺎ ﺣﻀﻮر دارﻳﺪ! اﻳﻦ ﭘﻴﺎم ﻧﺠﺎت ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ٢٧ .ﻣﺮدم اورﺷﻠﻴﻢ و ﺑﺰرﮔﺎن اﻳﺸﺎن ﻋﻴﺴﯽ را ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻨﺪ و ﺑﺎ اﻳﻦﺣﺎل ﺑﺎ ﻣﺤﮑﻮم ﮐﺮدﻧﺶ ،ﮔﻔﺘﻪهﺎﯼ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان را ﮐﻪ هﺮ ﺷﺒّﺎت ﺗﻼوت ﻣﯽﺷﻮد ،ﺗﺤﻘﻖ ﺑﺨﺸﻴﺪﻧﺪ٢٨ .ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ اﻳﻨﮑﻪ هﻴﭻ ﻋﻠﺘﯽ ﺑﺮاﯼ ﻣﺠﺎزات ﻣﺮگ َ ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ ،از ﭘﻴﻼﺗُﺲ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ او را ﺑﮑﺸﺪ٢٩ .و ﭼﻮن ﺗﻤﺎم ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ درﺑﺎرﻩاش ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،ﺑﻪاﻧﺠﺎم رﺳﺎﻧﺪﻧﺪ ،او را از ﺻﻠﻴﺐ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺁوردﻩ ،ﺑﻪ ﻗﺒﺮ ﺳﭙﺮدﻧﺪ٣٠ .اﻣّﺎ ﺧﺪا وﯼ را از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪ٣١ .و ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺑﺎ او از ﺟﻠﻴﻞ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،روزهﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎر او را دﻳﺪﻧﺪ و اﮐﻨﻮن ﻧﻴﺰ ﻧﺰد ﻗﻮم ﻣﺎ ﺷﺎهﺪان اوﻳﻨﺪ. »٣٢اﮐﻨﻮن ﻣﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺸﺎرت ﻣﯽدهﻴﻢ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺪران ﻣﺎ وﻋﺪﻩ دادﻩ ﺑﻮد٣٣ ،ﺁن را ﺑﺎ ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪن ﻋﻴﺴﯽ ،ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪان اﻳﺸﺎﻧﻴﻢ وﻓﺎ ﮐﺮد .هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ در ﻣﺰﻣﻮر دوّم ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ: ›ﺗﻮ ﭘﺴﺮ ﻣﻦ هﺴﺘﯽ؛ اﻣﺮوز ،ﻣﻦ ﺗﻮ را ﭘﺪر ﺷﺪﻩام‹. »٣۴و ﺧﺪا او را از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪ ﺗﺎ هﺮﮔﺰ ﻓﺴﺎد ﻧﺒﻴﻨﺪ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ: « ›ﺑﺮﮐﺎت ﻣﻘﺪّس و ﻣﻄﻤﺌﻨﯽ را ﮐﻪ ﺑﻪ داوود وﻋﺪﻩ دادﻩ ﺷﺪﻩ، ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﻢ ﺑﺨﺸﻴﺪ‹. ٣۵و ﺑﺮ هﻤﻴﻦ ﻣﺒﻨﺎ در ﺟﺎﯼ دﻳﮕﺮ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ: » ›ﻧﺨﻮاهﯽ ﮔﺬاﺷﺖ ﻗﺪّوﺳﺖ ﻓﺴﺎد ﺑﺒﻴﻨﺪ‹.
»٣۶و اﻣّﺎ داوود ﭘﺲ از ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻪ ارادۀ ﺧﺪا ﻣﺮدم ﻋﺼﺮ ﺧﻮﻳﺶ را ﺧﺪﻣﺖ ﮐﺮد، ﺑﺨﻔﺖ و ﺑﻪ ﭘﺪران ﺧﻮد ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ،ﻓﺴﺎد را دﻳﺪ٣٧ .وﻟﯽ ﺁنﮐﺲ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪ ،ﻓﺴﺎد را ﻧﺪﻳﺪ. »٣٨ﭘﺲ ،اﯼ ﺑﺮادران ،ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﺁن ﺁﻣﺮزش ﮔﻨﺎهﺎن ﮐﻪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ هﻤﻴﻦ ﺷﺨﺺ ﻓﺮاهﻢ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﻋﻼم ﻣﯽﺷﻮد٣٩ .اﮐﻨﻮن هﺮﮐﻪ اﻳﻤﺎن ﺑﻴﺎورد ،ﺑﻪواﺳﻄﮥ او ﭘﺎرﺳﺎ ﺷﻤﺮدﻩ ﻣﯽﺷﻮد در هﺮﺁﻧﭽﻪ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻴﺪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻣﻮﺳﯽ ﭘﺎرﺳﺎ ﺷﻤﺮدﻩ ﺷﻮﻳﺪ. ۴٠ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎﺷﻴﺪ اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﮥ ﮐﺘﺐ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﺑﺮ ﺳﺮ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ: ›»۴١ﺑﻨﮕﺮﻳﺪ ،اﯼ اﺳﺘﻬﺰاﮔﺮان، ﺣﻴﺮت ﮐﻨﻴﺪ و هﻼﮎ ﺷﻮﻳﺪ، زﻳﺮا در زﻣﺎن ﺷﻤﺎ ﮐﺎرﯼ ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد، ﮐﻪ هﺮﭼﻨﺪ ﺁن را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺎزﮔﻮﻳﻨﺪ هﺮﮔﺰ ﺑﺎور ﻧﺨﻮاهﻴﺪ ﮐﺮد«‹. ۴٢ﭼﻮن ﭘﻮﻟُﺲ و ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ از ﮐﻨﻴﺴﻪ ﺑﻴﺮون ﻣﯽرﻓﺘﻨﺪ ،ﻣﺮدم از ﺁﻧﻬﺎ اﺳﺘﺪﻋﺎ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ َ ﺷﺒّﺎت ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻧﻴﺰ در اﻳﻦﺑﺎرﻩ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ۴٣ .ﭘﺲ از اﻳﻨﮑﻪ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﮐﻨﻴﺴﻪ را ﺗﺮﮎ ﮐﺮدﻧﺪ ،ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﻳﻬﻮدﻳﺎن و اﺷﺨﺎص ﺧﺪاﭘﺮﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺖ ﮔﺮوﻳﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،از ﭘﯽ ﭘﻮﻟُﺲ و ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ ﺑﻪراﻩ اﻓﺘﺎدﻧﺪ .ﺁن دو ﺑﺎ اﻳﻦ ﮔﺮوﻩ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻨﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺪارﯼ در ﻓﻴﺾ ﺧﺪا ﺗﺮﻏﻴﺐ ﮐﺮدﻧﺪ. ﺷﺒّﺎت ﺑﻌﺪ ،ﺑﻪﺗﻘﺮﻳﺐ ،ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﺮدم ﺷﻬﺮ ﮔﺮد ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﮐﻼم ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ. َ ۴۴ ۴۵اﻣّﺎ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﭼﻮن ازدﺣﺎم ﻣﺮدم را دﻳﺪﻧﺪ ،از ﺣﺴﺪ ﭘﺮ ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﺎ ﺑﯽﺣﺮﻣﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﺳﺨﻨﺎن ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ. ۴۶ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﻮﻟُﺲ و ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ دﻟﻴﺮاﻧﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻻزم ﺑﻮد ﮐﻼم ﺧﺪا ﭘﻴﺶ از هﻤﻪ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺎن ﺷﻮد .اﻣّﺎ ﭼﻮن ﺁن را رد ﮐﺮدﻳﺪ و ﺧﻮد را ﺷﺎﻳﺴﺘﮥ ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪ ﻧﺪاﻧﺴﺘﻴﺪ ،ﭘﺲ اﮐﻨﻮن رو ﺑﻪﺳﻮﯼ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻣﯽﻧﻬﻴﻢ۴٧ .زﻳﺮا ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﭼﻨﻴﻦ اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮدﻩ ﮐﻪ: ›ﺗﻮ را ﻧﻮرﯼ ﺑﺮاﯼ ﻏﻴﺮ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻗﺮار دادم، ﺗﺎ ﻧﺠﺎت را ﺑﻪ ﮐﺮاﻧﻬﺎﯼ زﻣﻴﻦ ﺑﺮﺳﺎﻧﯽ«‹. ۴٨ﭼﻮن ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ،ﺷﺎدﻣﺎن ﺷﺪﻧﺪ و ﮐﻼم ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺣﺮﻣﺖ داﺷﺘﻨﺪ؛ و ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ. ۴٩ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ﮐﻼم ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺁن ﻧﺎﺣﻴﻪ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ۵٠ .اﻣّﺎ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ،زﻧﺎن س ﺷﻬﺮ را ﺷﻮراﻧﺪﻧﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﺁزار ﭘﻮﻟُﺲ ﺧﺪاﭘﺮﺳﺖ و ﻣﺘﺸﺨﺺ و ﻧﻴﺰ ﻣﺮدان ﺳﺮﺷﻨﺎ ِ
و ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﻨﺪ .ﭘﺲ ﭘﻮﻟُﺲ و ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ را از ﺁن ﻧﺎﺣﻴﻪ راﻧﺪﻧﺪ۵١ .اﻳﺸﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﻪ اﻋﺘﺮاض ،ﻏﺒﺎر ﭘﺎهﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﺮ اﻳﺸﺎن ﺗﮑﺎﻧﺪﻧﺪ و ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﻗﻮﻧﻴﻪ رﻓﺘﻨﺪ۵٢ .و اﻣّﺎ ﺷﺎﮔﺮدان ﭘﺮ از ﺷﺎدﯼ و روحاﻟﻘﺪس ﺑﻮدﻧﺪ.
اﻋﻤﺎل ١۴ ﭘﻮﻟُﺲ و ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ در ﻗﻮﻧﻴﻪ ١در ﻗﻮﻧﻴﻪ ﻧﻴﺰ ﭘﻮﻟُﺲ و ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ ﺑﻪ ﮐﻨﻴﺴﮥ ﻳﻬﻮد رﻓﺘﻨﺪ و ﭼﻨﺎن ﺳﺨﻦ راﻧﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎرﯼ ﺑﺴﻴﺎر از ﻳﻬﻮدﻳﺎن و ﻳﻮﻧﺎﻧﻴﺎن اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ٢ .اﻣّﺎ ﻳﻬﻮدﻳﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﻳﻤﺎن ﻧﻴﺎوردﻩ ﺑﻮدﻧﺪ، ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن را ﺷﻮراﻧﺪﻧﺪ و ذهﻨﺸﺎن را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺮادران ،ﻣﺴﻤﻮم ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ٣ .ﭘﺲ ﭘﻮﻟُﺲ و ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ ﻣﺪﺗﯽ ﻃﻮﻻﻧﯽ در ﺁﻧﺠﺎ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ و دﻟﻴﺮاﻧﻪ ﺑﺮاﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻨﺪ ،ﺧﺪاوﻧﺪﯼ ﮐﻪ ﺑﺪﻳﺸﺎن ﻗﺪرت اﻧﺠﺎم ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات ﻣﯽﺑﺨﺸﻴﺪ و ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﭘﻴﺎم ﻓﻴﺾ ﺧﻮد را ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻣﯽﮐﺮد۴ .ﻣﺮدم ﺷﻬﺮ دو ﮔﺮوﻩ ﺷﺪﻧﺪ؛ ﮔﺮوهﯽ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺒﺪارﯼ از ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ و ﮔﺮوهﯽ دﻳﮕﺮ ﺟﺎﻧﺐ رﺳﻮﻻن را ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ۵ .و ﭼﻮن ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن و ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻪ اﺗﻔﺎق ﺑﺰرﮔﺎن ﺧﻮد ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﭘﻮﻟُﺲ و ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ را در ﺑﺮاﺑﺮ ﭼﺸﻢ هﻤﮕﺎن ﺑﺰﻧﻨﺪ و ﺳﻨﮕﺴﺎر ﮐﻨﻨﺪ، ۶ﺁﻧﺎن ﺁﮔﺎﻩ ﺷﺪﻩ ،ﺑﻪ ﻟِﺴﺘْﺮﻩ و دِرﺑِﻪ ،از ﺷﻬﺮهﺎﯼ ﻟﻴﮑﺎﺋﻮﻧﻴﻪ ،و ﻧﻮاﺣﯽ اﻃﺮاف ﮔﺮﻳﺨﺘﻨﺪ ٧و در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ رﺳﺎﻧﺪن ﺑﺸﺎرت اداﻣﻪ دادﻧﺪ.
ﭘﻮﻟُﺲ و ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ در ﻟِﺴﺘْﺮﻩ و دِرﺑِﻪ ٨و اﻣّﺎ در ﻟِﺴﺘْﺮﻩ ﻣﺮدﯼ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﭘﺎهﺎﻳﺶ را ﺣﺮﮐﺖ دهﺪ و هﺮﮔﺰ راﻩ ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،زﻳﺮا ﻟﻨﮓ ﻣﺎدرزاد ﺑﻮد٩ .هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﭘﻮﻟُﺲ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻔﺖ ،او ﮔﻮش ﻓﺮاﻣﯽداد .ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﺪو ﭼﺸﻢ دوﺧﺖ و دﻳﺪ ﮐﻪ اﻳﻤﺎن ﺷﻔﺎ ﻳﺎﻓﺘﻦ دارد١٠ .ﭘﺲ ﺑﺎ ﺻﺪاﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮ ﭘﺎهﺎﯼ ﺧﻮد راﺳﺖ ﺑﺎﻳﺴﺖ!« ﺁن ﻣﺮد از ﺟﺎ ﺟَﺴﺖ و ﺑﻪراﻩ اﻓﺘﺎد. ١١ﭼﻮن ﻣﺮدم ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﭘﻮﻟُﺲ اﻧﺠﺎم داد دﻳﺪﻧﺪ ،ﺑﻪ زﺑﺎن ﻟﻴﮑﺎﺋﻮﻧﯽ ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﺁوردﻧﺪ: »ﺧﺪاﻳﺎن ﺑﻪﺻﻮرت اﻧﺴﺎن ﺑﺮ ﻣﺎ ﻓﺮود ﺁﻣﺪﻩاﻧﺪ!« ١٢ﺁﻧﺎن ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ را »زﺋﻮس« و ﭘﻮﻟُﺲ را ﻦ زﺋﻮس ﮐﻪ ﻣﻌﺒﺪش درﺳﺖ ﺑﻴﺮون ﮐﻪ ﺳﺨﻨﮕﻮﯼ اﺻﻠﯽ ﺑﻮد »هِﺮﻣِﺲ« ﻧﺎﻣﻴﺪﻧﺪ١٣ .ﮐﺎه ِ دروازۀ ﺷﻬﺮ ﺑﻮد ،ﮔﺎوهﺎﻳﯽ ﭼﻨﺪ و ﺗﺎﺟﻬﺎﻳﯽ از ﮔُﻞ ﺑﻪ دروازۀ ﺷﻬﺮ ﺁورد؛ او و ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺑﺮﺁن ﺑﻮدﻧﺪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺗﻘﺪﻳﻤﺸﺎن ﮐﻨﻨﺪ. ١۴اﻣّﺎ ﭼﻮن ﺁن دو رﺳﻮل ،ﻳﻌﻨﯽ ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ و ﭘﻮﻟُﺲ ،اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ،ﺟﺎﻣﻪهﺎﯼ ﺧﻮد را ﭼﺎﮎ زدﻧﺪ و ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺷﺘﺎﻓﺘﻪ ،ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﺁوردﻧﺪ ﮐﻪ»١۵ :اﯼ ﻣﺮدان ،ﭼﺮا ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ؟ ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﭼﻮن ﺷﻤﺎ ،اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ .ﻣﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺸﺎرت ﻣﯽدهﻴﻢ ﮐﻪ از اﻳﻦ ﭼﻴﺰهﺎﯼ ﭘﻮچ دﺳﺖ ﺑﺮدارﻳﺪ و ﺑﻪ ﺧﺪاﯼ زﻧﺪﻩ روﯼ ﺁورﻳﺪ ﮐﻪ ﺁﺳﻤﺎن و زﻣﻴﻦ و درﻳﺎ و هﺮﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ در ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ،ﺁﻓﺮﻳﺪ١۶ .هﺮﭼﻨﺪ او در ﮔﺬﺷﺘﻪ هﻤﮥ ﻗﻮﻣﻬﺎﯼ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮد را واﮔﺬاﺷﺖ ﮐﻪ هﺮ ﻳﮏ ﺑﻪراﻩ ﺧﻮد روﻧﺪ١٧ ،اﻣّﺎ ﺧﻮد را ﺑﺪون ﺷﻬﺎدت ﻧﮕﺬاﺷﺖ؛ او ﺑﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎدن ﺑﺎران از ﺁﺳﻤﺎن و ﺑﺨﺸﻴﺪن ﻓﺼﻠﻬﺎﯼ ﭘُﺮ ﺑﺎر ،ﺑﺮ ﺷﻤﺎ اﺣﺴﺎن ﻧﻤﻮدﻩ ،ﺧﻮراﮎ
ﻓﺮاوان ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ارزاﻧﯽ ﻣﯽدارد و دﻟﻬﺎﻳﺘﺎن را از ﺧﺮّﻣﯽ ﻟﺒﺮﻳﺰ ﻣﯽﮐﻨﺪ١٨ «.ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﺎ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن ،ﺑﺪﺷﻮارﯼ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﻣﺮدم را از ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﺎزدارﻧﺪ. ١٩اﻣّﺎ ﻳﻬﻮدﻳﺎﻧﯽ از اَﻧﻄﺎﮐﻴﻪ و ﻗﻮﻧﻴﻪ ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﻣﺮدم را ﺑﺎ ﺧﻮد ﻣﺘﺤﺪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ،ﭘﻮﻟُﺲ را ﺳﻨﮕﺴﺎر ﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﺪﻳﻦ ﮔﻤﺎن ﮐﻪ ﻣﺮدﻩ اﺳﺖ ،از ﺷﻬﺮ ﺑﻴﺮوﻧﺶ ﮐﺸﻴﺪﻧﺪ٢٠ .اﻣّﺎ ﭼﻮن ﺷﺎﮔﺮدان ﮔﺮد او ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻧﺪ ،ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﺑﺎزﮔﺸﺖ .ﻓﺮداﯼ ﺁن روز ،او و ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ رهﺴﭙﺎر دِرﺑِﻪ ﺷﺪﻧﺪ.
ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ اَﻧﻄﺎﮐﻴﮥ ﺳﻮرﻳﻪ ٢١ﺁﻧﺎن در ﺁن ﺷﻬﺮ ﻧﻴﺰ ﺑﺸﺎرت دادﻧﺪ و ﺑﺴﻴﺎرﯼ را ﺷﺎﮔﺮد ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ .ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﻟِﺴﺘْﺮﻩ و ﻗﻮﻧﻴﻪ و اَﻧﻄﺎﮐﻴﻪ ﺑﺎزﮔﺸﺘﻨﺪ٢٢ .در ﺁن ﺷﻬﺮهﺎ ﺷﺎﮔﺮدان را ﺗﻘﻮﻳﺖ ﮐﺮدﻩ ،ﺁﻧﺎن را ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺪارﯼ در اﻳﻤﺎن ﺗﺸﻮﻳﻖ ﮐﺮدﻧﺪ و ﭘﻨﺪ دادﻧﺪ ﮐﻪ »ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺗﺤﻤﻞ ﺳﺨﺘﻴﻬﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا راﻩ ﻳﺎﺑﻴﻢ٢٣ «.اﻳﺸﺎن در هﺮ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻣﺸﺎﻳﺦ ﺑﺮ اﻳﻤﺎﻧﺪاران ﮔﻤﺎﺷﺘﻨﺪ و ﺑﺎ دﻋﺎ و روزﻩ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ وﯼ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺳﭙﺮدﻧﺪ. ٢۴ﺳﭙﺲ از اﻳﺎﻟﺖ ﭘﻴﺴﻴﺪﻳﻪ ﮔﺬﺷﺘﻨﺪ و ﺑﻪ اﻳﺎﻟﺖ ﭘﺎﻣﻔﻴﻠﻴﻪ رﻓﺘﻨﺪ٢۵ ،و در ﭘِﺮﮔﻪ ﮐﻼم را ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﺮدﻩ ،ﺑﻪ ﺁﺗﺎﻟﻴﻪ ﻓﺮود ﺁﻣﺪﻧﺪ. ٢۶از ﺁﺗﺎﻟﻴﻪ ﺑﺎ ﮐﺸﺘﯽ ﺑﻪ اَﻧﻄﺎﮐﻴﻪ ﺑﺎزﮔﺸﺘﻨﺪ ،هﻤﺎن ﺟﺎ ﮐﻪ اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﻓﻴﺾ ﺧﺪا ﺳﭙﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ ﻋﻬﺪﻩدار ﮐﺎرﯼ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ اﮐﻨﻮن ﺑﻪ اﻧﺠﺎﻣﺶ رﺳﺎﻧﻴﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ٢٧ .ﭼﻮن ﺑﺪاﻧﺠﺎ رﺳﻴﺪﻧﺪ ،ﮐﻠﻴﺴﺎ را ﮔﺮد ﺁوردﻩ ،ﺑﺎزﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻪهﺎ ﮐﺮدﻩ و ﭼﮕﻮﻧﻪ د ِر اﻳﻤﺎن را ﺑﺮ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﮔﺸﻮدﻩ اﺳﺖ٢٨ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻣﺪت زﻣﺎﻧﯽ در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺎ ﺷﺎﮔﺮدان ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ.
اﻋﻤﺎل ١۵ ﺷﻮراﯼ اورﺷﻠﻴﻢ ١و اﻣّﺎ ﺟﻤﻌﯽ از ﻳﻬﻮدﻳﻪ ﺑﻪ اَﻧﻄﺎﮐﻴﻪ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻪ ﺑﺮادران ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽدادﻧﺪ ﮐﻪ» :اﮔﺮ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺁﻳﻴﻦ ﻣﻮﺳﯽ ﺧﺘﻨﻪ ﻧﺸﻮﻳﺪ ،ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻧﺠﺎت ﺑﻴﺎﺑﻴﺪ٢ «.ﭘﺲ ﭼﻮن ﭘﻮﻟُﺲ و ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ و ﻣﺒﺎﺣﺚۀ ﺷﺪﻳﺪ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ ،ﻗﺮار ﺑﺮ اﻳﻦ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺁن دو ﺑﻪ هﻤﺮاﻩ ﺗﻨﯽ ﭼﻨﺪ از اﻳﻤﺎﻧﺪاران ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﺮوﻧﺪ و اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ را ﺑﺎ رﺳﻮﻻن و ﻣﺸﺎﻳﺦ در ﻣﻴﺎن ﻧﻬﻨﺪ٣ .ﭘﺲ ﮐﻠﻴﺴﺎ اﻳﺸﺎن را ﺑﺪرﻗﻪ ﮐﺮد؛ و ﺁﻧﻬﺎ در ﮔﺬار از ﻓﻴﻨﻴﻘﻴﻪ و ﺳﺎﻣﺮﻩ ،ﺧﺒﺮ اﻳﻤﺎن ﺁوردن ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن را رﺳﺎﻧﺪﻧﺪ و هﻤﮥ ﺑﺮادران را ﺑﺴﻴﺎر ﺷﺎد ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ۴ .ﭼﻮن ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ رﺳﻴﺪﻧﺪ ،ﮐﻠﻴﺴﺎ و رﺳﻮﻻن و ﻣﺸﺎﻳﺦ از اﻳﺸﺎن اﺳﺘﻘﺒﺎل ﮐﺮدﻧﺪ .ﭘﻮﻟُﺲ و ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ هﺮﺁﻧﭽﻪ ﺧﺪا ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺁﻧﻬﺎ اﻧﺠﺎم دادﻩ ﺑﻮد ،ﺑﺪﻳﺸﺎن ﺑﺎزﮔﻔﺘﻨﺪ۵ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﺮﺧﯽ از ﻓﺮقۀ ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ﮐﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﻳﻦ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن را ﺑﺎﻳﺪ ﺧﺘﻨﻪ ﮐﺮد و ﺣﮑﻢ داد ﮐﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻣﻮﺳﯽ را ﻧﮕﺎﻩ دارﻧﺪ«.
۶ﭘﺲ رﺳﻮﻻن و رهﺒﺮان ﮔﺮد ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ رﺳﻴﺪﮔﯽ ﮐﻨﻨﺪ٧ .ﭘﺲ از ﻣﺒﺎﺣﺚۀ ﺑﺴﻴﺎر ،ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﭘِﻄﺮُس ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﺑﺪﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﺑﺮادران ،ﺷﻤﺎ ﺁﮔﺎهﻴﺪ ﮐﻪ در روزهﺎﯼ ﻧﺨﺴﺖ ،ﺧﺪا ﻣﺮا از ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪ ﺗﺎ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن از زﺑﺎن ﻣﻦ ﭘﻴﺎم اﻧﺠﻴﻞ را ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ و اﻳﻤﺎن ﺁورﻧﺪ٨ .و ﺧﺪاﻳﯽ ﮐﻪ ﻋﺎرفاﻟﻘﻠﻮب اﺳﺖ ،ﺑﺎ ﺑﺨﺸﻴﺪن روحاﻟﻘﺪس ﺑﻪ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ،درﺳﺖ ﺑﻪﺳﺎن ﻣﺎ ،ﮔﻮاهﯽ داد ﺑﺮ اﻳﻨﮑﻪ اﻳﺸﺎن را ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ٩ .او در ﻣﻴﺎن ﻣﺎ و اﻳﺸﺎن هﻴﭻ ﻓﺮق ﻧﮕﺬاﺷﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺤﺾ اﻳﻤﺎن ،دﻟﻬﺎﻳﺸﺎن را ﻃﺎهﺮ ﺳﺎﺧﺖ. ١٠ﭘﺲ ﺣﺎل ﭼﺮا ﺧﺪا را ﻣﯽﺁزﻣﺎﻳﻴﺪ و ﻳﻮﻏﯽ ﺑﺮ ﮔﺮدن ﺷﺎﮔﺮدان ﻣﯽﻧﻬﻴﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﻣﺎ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺣﻤﻠﺶ ﺑﻮدﻳﻢ ،ﻧﻪ ﭘﺪران ﻣﺎ؟ ١١زﻳﺮا ﻣﺎ اﻳﻤﺎن دارﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﻴﺾ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻋﻴﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺠﺎت ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﻢ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ اﻳﺸﺎن ﻧﻴﺰ«. ١٢ﺳﭙﺲ ﺟﻤﺎﻋﺖ ،هﻤﻪ ﺳﺎﮐﺖ ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ و ﭘﻮﻟُﺲ ﮔﻮش ﻓﺮادادﻧﺪ .ﺁﻧﺎن ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰاﺗﯽ را ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻪدﺳﺖ اﻳﺸﺎن در ﻣﻴﺎن ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻇﺎهﺮ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ،ﺑﺎزﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ. ١٣ﭼﻮن ﺳﺨﻨﺎن اﻳﺸﺎن ﺑﻪﭘﺎﻳﺎن رﺳﻴﺪ ،ﻳﻌﻘﻮب ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﺑﺮادران ،ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻮش ﻓﺮادهﻴﺪ! ١۴ﺷَﻤﻌﻮن ﺑﻴﺎن ﮐﺮد ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺧﺪا ﺑﺮاﯼ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن را ﻣﻮرد ﻟﻄﻒ ﺧﻮد ﻗﺮار دادﻩ ،از ﻣﻴﺎن ﺁﻧﺎن ﻗﻮﻣﯽ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮد ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ اﺳﺖ١۵ .اﻳﻦ ﺑﺎ ﮔﻔﺘﺎر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﻣﻄﺎﺑﻖ اﺳﺖ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ: ›»١۶ﭘﺲ از اﻳﻦ ،ﺑﺎزﺧﻮاهﻢ ﮔﺸﺖ و ﺧﻴﻤﮥ ﻓﺮواﻓﺘﺎدۀ داوود را از ﻧﻮ ﺑﺮﭘﺎ ﺧﻮاهﻢ داﺷﺖ؛ وﻳﺮاﻧﻪهﺎﻳﺶ را دﻳﮕﺮﺑﺎر ﺑﻨﺎ ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد، و ﺁن را ﻣﺮﻣّﺖ ﺧﻮاهﻢ ﻧﻤﻮد، ١٧ﺗﺎ ﺑﺎﻗﯽ اﻓﺮاد ﺑﺸﺮ ﺟﻤﻠﮕﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﻄﻠﺒﻨﺪ، هﻤﮥ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﺎم ﻣﻦ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ. ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ ﺧﺪاوﻧﺪﯼ ﮐﻪ اﻳﻨﻬﺎ را ﺑﻪاﻧﺠﺎم ﻣﯽرﺳﺎﻧﺪ، ١٨اﻣﻮرﯼ را ﮐﻪ از دﻳﺮﺑﺎز ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ‹. »١٩ﭘﺲ رأﯼ ﻣﻦ ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﺎن را ﮐﻪ از ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻪﺳﻮﯼ ﺧﺪا ﺑﺎزﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ ،زﺣﻤﺖ ﻧﺮﺳﺎﻧﻴﻢ٢٠ .اﻣّﺎ ﺑﺎﻳﺪ در ﻧﺎﻣﻪاﯼ از اﻳﺸﺎن ﺑﺨﻮاهﻴﻢ ﮐﻪ از ﺧﻮراﮎ ﺁﻟﻮدﻩ ﺑﻪ ﺑﺖﭘﺮﺳﺘﯽ ،ﺑﯽﻋﻔﺘﯽ ،ﮔﻮﺷﺖ ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﺧﻔﻪ ﺷﺪﻩ و ﺧﻮن ﺑﭙﺮهﻴﺰﻧﺪ٢١ .زﻳﺮا از ﺷﺒّﺎت دﻳﺮﺑﺎز ﻣﻮﺳﯽ در هﺮ ﺷﻬﺮ ﮐﺴﺎﻧﯽ را داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺪو ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﻨﻨﺪ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ هﺮ َ ﻧﻮﺷﺘﻪهﺎﯼ او را در ﮐﻨﻴﺴﻪهﺎ ﺗﻼوت ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ«.
ﻧﺎﻣﮥ ﺷﻮرا ﺑﻪ اﻳﻤﺎﻧﺪاران ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﯼ
٢٢ﭘﺲ رﺳﻮﻻن و ﻣﺸﺎﻳﺦ ﺑﻪ اﺗﻔﺎق ﺗﻤﺎﻣﯽ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ از ﻣﻴﺎن ﺧﻮد ﻣﺮداﻧﯽ ﺑﺮﮔﺰﻳﻨﻨﺪ و ﺁﻧﺎن را هﻤﺮاﻩ ﭘﻮﻟُﺲ و ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ ﺑﻪ اَﻧﻄﺎﮐﻴﻪ ﺑﻔﺮﺳﺘﻨﺪ .ﭘﺲ ﻳﻬﻮداﯼ ﻣﻌﺮوف ﺑﻪ ﺑَﺮﺳﺎﺑﺎ و ﺳﻴﻼس را ،ﮐﻪ در ﻣﻴﺎن ﺑﺮادران ﻣﻘﺎم رهﺒﺮﯼ داﺷﺘﻨﺪ ،ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻧﺪ٢٣ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻧﺎﻣﻪاﯼ ﺑﻪدﺳﺖ اﻳﺸﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ ،ﺑﺪﻳﻦ ﻋﺒﺎرات ﮐﻪ: از ﻣﺎ رﺳﻮﻻن و ﻣﺸﺎﻳﺦ ،ﺑﺮادران ﺷﻤﺎ، ن ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﯼ در اَﻧﻄﺎﮐﻴﻪ ،ﺳﻮرﻳﻪ و ﮐﻴﻠﻴﮑﻴﻪ، ﺑﻪ ﺑﺮادرا ِ ﺳﻼم! ٢۴ﺷﻨﻴﺪﻩاﻳﻢ ﮐﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ از ﻣﻴﺎن ﻣﺎ ،ﺑﯽﺁﻧﮑﻪ دﺳﺘﻮرﯼ از ﻣﺎ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﺁﻣﺪﻩاﻧﺪ و ﺷﻤﺎ را ﺑﺎ ﺳﺨﻨﺎﻧﺸﺎن ﻣﺸﻮش ﺳﺎﺧﺘﻪ ،ﺑﺎﻋﺚ ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﯽ ﺧﺎﻃﺮﺗﺎن ﺷﺪﻩاﻧﺪ٢۵ .ﭘﺲ ﻣﺎ ﻳﮑﺪل ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺼﻠﺤﺖ دﻳﺪﻳﻢ ﮐﻪ ﻣﺮداﻧﯽ ﺑﺮﮔﺰﻳﻨﻴﻢ و ﺁﻧﻬﺎ را هﻤﺮاﻩ ﻋﺰﻳﺰان ﺧﻮد ،ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ و ﭘﻮﻟُﺲ، ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﺑﻔﺮﺳﺘﻴﻢ٢۶ ،هﻤﺮاﻩ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻧﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،ﺟﺎن ﺑﺮﮐﻒ ﻧﻬﺎدﻩاﻧﺪ٢٧ .ﭘﺲ ﻳﻬﻮدا و ﺳﻴﻼس را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩاﻳﻢ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ را زﺑﺎﻧﯽ از اﻳﻦ اﻣﻮر ﺁﮔﺎﻩ ﺳﺎزﻧﺪ. ٢٨روحاﻟﻘﺪس و ﻣﺎ ﻣﺼﻠﺤﺖ ﭼﻨﻴﻦ دﻳﺪﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﺎرﯼ ﺑﺮ دوش ﺷﻤﺎ ﻧﻨﻬﻴﻢ ،ﺟﺰ اﻳﻦ ﺿﺮورﻳﺎت ﮐﻪ ٢٩از ﺧﻮراﮎ ﺗﻘﺪﻳﻤﯽ ﺑﻪ ﺑﺘﻬﺎ و ﺧﻮن و ﮔﻮﺷﺖ ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﺧﻔﻪ ﺷﺪﻩ و ﺑﯽﻋﻔﺘﯽ ﺑﭙﺮهﻴﺰﻳﺪ .هﺮﮔﺎﻩ از اﻳﻨﻬﺎ دورﯼ ﮐﻨﻴﺪ ،ﮐﺎرﯼ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪﻩ اﻧﺠﺎم دادﻩاﻳﺪ .واﻟﺴّﻼم. ٣٠ﭘﺲ اﻳﺸﺎن رواﻧﻪ ﺷﺪﻩ ،ﺑﻪ اَﻧﻄﺎﮐﻴﻪ رﻓﺘﻨﺪ و در ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻠﻴﺴﺎ را ﮔﺮد ﺁوردﻩ ،ﻧﺎﻣﻪ را رﺳﺎﻧﻴﺪﻧﺪ٣١ .ﭼﻮن ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺎﻣﻪ را ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ ،از ﭘﻴﺎم دﻟﮕﺮمﮐﻨﻨﺪۀ ﺁن ﺷﺎدﻣﺎن ﺷﺪﻧﺪ٣٢ .ﻳﻬﻮدا و ﺳﻴﻼس ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﻧﺒﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﺎ ﺳﺨﻨﺎن ﺑﺴﻴﺎر ،ﺑﺮادران را ﺗﺸﻮﻳﻖ و ﺗﻘﻮﻳﺖ ﮐﺮدﻧﺪ. ٣٣ﭘﺲ ﭼﻨﺪﯼ در ﺁﻧﺠﺎ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ ،و ﺳﭙﺲ ﺑﺮادران اﻳﺸﺎن را ﺑﺴﻼﻣﺖ رواﻧﻪ ﮐﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﻧﺰد ﻓﺮﺳﺘﻨﺪﮔﺎن ﺧﻮد ﺑﺎزﮔﺮدﻧﺪ٣۴ .اﻣّﺎ ﭘﻮﻟُﺲ و ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ در اَﻧﻄﺎﮐﻴﻪ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ ٣۵و هﻤﺮاﻩ ﺑﺴﻴﺎرﯼ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺑﺸﺎرت ﮐﻼم ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺸﻐﻮل ﺷﺪﻧﺪ.
اﺧﺘﻼف ﺑﻴﻦ ﭘﻮﻟُﺲ و ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ ٣۶ﭘﺲ از ﭼﻨﺪﯼ ،ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪ ﺷﻬﺮهﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﮐﻼم ﺧﺪاوﻧﺪ را در ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﺮدﻳﻢ ،ﺑﺎزﮔﺮدﻳﻢ و از ﺑﺮادران دﻳﺪار ﮐﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ در ﭼﻪ ﺣﺎﻟﻨﺪ٣٧ «.ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ ﺧﻮاﺳﺖ ﻳﻮﺣﻨﺎﯼ ﻣﻌﺮوف ﺑﻪ ﻣَﺮﻗُﺲ ﻧﻴﺰ اﻳﺸﺎن را هﻤﺮاهﯽ ﮐﻨﺪ٣٨ ،اﻣّﺎ ﭘﻮﻟُﺲ ﻣﺼﻠﺤﺖ ﻧﺪﻳﺪ ،ﮐﺴﯽ را ﮐﻪ در ﭘﺎﻣﻔﻴﻠﻴﻪ اﻳﺸﺎن را ﺗﻨﻬﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻪ و اداﻣﮥ هﻤﮑﺎرﯼ ﻧﺪادﻩ ﺑﻮد ،ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺒﺮد٣٩ .اﺧﺘﻼف ﭼﻨﺪان ﺑﺎﻻ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ از ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺟﺪا ﺷﺪﻧﺪ .ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ ،ﻣَﺮﻗُﺲ را ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ و از راﻩ درﻳﺎ راهﯽ ﻗﭙﺮس ﺷﺪ؛ ۴٠اﻣّﺎ ﭘﻮﻟُﺲ ،ﺳﻴﻼس را اﺧﺘﻴﺎر ﮐﺮد و ﺑﻪدﺳﺖ ﺑﺮادران ﺑﻪ ﻓﻴﺾ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﭙﺮدﻩ ﺷﺪﻩ ،ﻋﺎزم ﺳﻔﺮ ﮔﺸﺖ۴١ .او در ﻋﺒﻮر از ﺳﻮرﻳﻪ و ﮐﻴﻠﻴﮑﻴﻪ، ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎ را اﺳﺘﻮار ﻣﯽﮐﺮد.
اﻋﻤﺎل ١۶ ﭘﻴﻮﺳﺘﻦ ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس ﺑﻪ ﭘﻮﻟُﺲ و ﺳﻴﻼس
١ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﻪ دِرﺑِﻪ و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﻟِﺴﺘْﺮﻩ ﺁﻣﺪ .در ﺁﻧﺠﺎ ﺷﺎﮔﺮدﯼ ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس ﻧﺎم ﻣﯽزﻳﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺎدرش ﻳﻬﻮدﯼ و اﻳﻤﺎﻧﺪار ،اﻣّﺎ ﭘﺪرش ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ ﺑﻮد٢ .ﺑﺮادران در ﻟِﺴﺘْﺮﻩ و ﻗﻮﻧﻴﻪ از او ﺑﻪﻧﻴﮑﯽ ﻳﺎد ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ٣ .ﭘﻮﻟُﺲ ﭼﻮن ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ او در ﺳﻔﺮ هﻤﺮاهﯽاش ﮐﻨﺪ ،ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻳﻬﻮدﻳﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺁن ﻧﺎﺣﻴﻪ ﻣﯽزﻳﺴﺘﻨﺪ ،او را ﺧﺘﻨﻪ ﮐﺮد ،ﭼﺮاﮐﻪ هﻤﻪ ﻣﯽداﻧﺴﺘﻨﺪ ﭘﺪر وﯼ ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ اﺳﺖ۴ .ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻮن از ﺷﻬﺮﯼ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ دﻳﮕﺮ ﻣﯽرﻓﺘﻨﺪ ،اﺻﻮﻟﯽ را ﮐﻪ رﺳﻮﻻن و ﻣﺸﺎﻳﺦ در اورﺷﻠﻴﻢ وﺿﻊ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﻪ ﻣﺮدم ﻣﯽﺳﭙﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﻬﺎ را رﻋﺎﻳﺖ ﮐﻨﻨﺪ۵ .ﭘﺲ، ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎ در اﻳﻤﺎن اﺳﺘﻮار ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ و هﺮ روز ﺑﺮ ﺷﻤﺎرﺷﺎن اﻓﺰودﻩ ﻣﯽﺷﺪ.
رؤﻳﺎﯼ ﭘﻮﻟُﺲ درﺑﺎرۀ ﻣﺮد ﻣﻘﺪوﻧﯽ ۶ﺳﭙﺲ ،ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ دﻳﺎر ﻓْﺮﻳﺠﻴﻪ و ﻏَﻼﻃﻴﻪ را در َﻧﻮَردﻳﺪﻧﺪ ،زﻳﺮا روحاﻟﻘﺪس اﻳﺸﺎن را از رﺳﺎﻧﻴﺪن ﮐﻼم ﺑﻪ اﻳﺎﻟﺖ ﺁﺳﻴﺎ ﻣﻨﻊ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد٧ .ﭼﻮن ﺑﻪ ﺳﺮﺣﺪ ﻣﻴﺴﻴﻪ رﺳﻴﺪﻧﺪ ،ﺑﺮﺁن ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﻴﻄﻴﻨﻴﻪ ﺑﺮوﻧﺪ ،اﻣّﺎ روح ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن اﺟﺎزﻩ ﻧﺪاد٨ .از اﻳﻦرو ،از ﻣﻴﺴﻴﻪ ﮔﺬﺷﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﺗْﺮوﺁس رﻓﺘﻨﺪ٩ .ﺷﺐ هﻨﮕﺎم ،ﭘﻮﻟُﺲ در رؤﻳﺎ دﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﺮدﯼ ﻣﻘﺪوﻧﯽ در ﺑﺮاﺑﺮش اﻳﺴﺘﺎدﻩ ،ﺑﻪ او اﻟﺘﻤﺎس ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ »ﺑﻪ ﻣﻘﺪوﻧﻴﻪ ﺑﻴﺎ و ﻣﺎ را ﻣﺪد ﮐﻦ١٠ «.ﭼﻮن اﻳﻦ رؤﻳﺎ را دﻳﺪ ،ﺑﯽدرﻧﮓ ﻋﺎزم ﻣﻘﺪوﻧﻴﻪ ﺷﺪﻳﻢ ،زﻳﺮا اﻃﻤﻴﻨﺎن ﻳﺎﻓﺘﻴﻢ ﮐﻪ ﺧﺪا ﻣﺎ را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺪﻳﺸﺎن ﺑﺸﺎرت دهﻴﻢ.
اﻳﻤﺎن ﺁوردن ﻟﻴﺪﻳﻪ در ﻓﻴﻠﻴﭙﯽ ١١ﭘﺲ ،از ﺗْﺮوﺁس ﺑﺎ ﮐﺸﺘﯽ ﻳﮑﺮاﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﻣﻮﺗْﺮاﮐﯽ رﻓﺘﻴﻢ ،و روز ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﻧﻴﺎﭘﻮﻟﻴﺲ رﺳﻴﺪﻳﻢ١٢ .از ﺁﻧﺠﺎ راهﯽ ﻓﻴﻠﻴﭙﯽ ﺷﺪﻳﻢ ﮐﻪ از ﻣﻬﺎﺟﺮﻧﺸﻴﻨﻬﺎﯼ روم و ﻳﮑﯽ از ﺷﻬﺮهﺎﯼ ﻋﻤﺪۀ ﺁن ﺑﺨﺶ از ﻣﻘﺪوﻧﻴﻪ ﺑﻮد ،و ﭼﻨﺪ روز در ﺁن ﺷﻬﺮ ﻣﺎﻧﺪﻳﻢ. ١٣روز َ ﺷﺒّﺎت از ﺷﻬﺮ ﺧﺎرج ﺷﺪﻳﻢ و ﺑﻪ ﮐﻨﺎر رودﺧﺎﻧﻪ رﻓﺘﻴﻢ ،ﺑﺎ اﻳﻦ اﻧﺘﻈﺎر ﮐﻪ در ﺁﻧﺠﺎ ﻣﮑﺎﻧﯽ ﺑﺮاﯼ دﻋﺎ وﺟﻮد دارد .ﭘﺲ ﻧﺸﺴﺘﻴﻢ و ﺑﺎ زﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮔﺮد ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﻪ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﭘﺮداﺧﺘﻴﻢ١۴ .در ﻣﻴﺎن ﺁﻧﺎن زﻧﯽ ﺧﺪاﭘﺮﺳﺖ از ﺷﻬﺮ ﺗﻴﺎﺗﻴﺮا ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺎن ﻣﺎ ﮔﻮش ﻓﺮاﻣﯽداد .او ﻟﻴﺪﻳﻪ ﻧﺎم داﺷﺖ و ﻓﺮوﺷﻨﺪۀ ﭘﺎرﭼﻪهﺎﯼ ارﻏﻮان ﺑﻮد .ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﻠﺐ او را ﮔﺸﻮد ﺗﺎ ﭘﻴﺎم ﭘﻮﻟُﺲ را ﺑﭙﺬﻳﺮد١۵ .ﭼﻮن او ﺑﺎ اهﻞ ﺧﺎﻧﻪاش ﺗﻌﻤﻴﺪ ﮔﺮﻓﺖ ،ﺑﺎ اﺻﺮار ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪ ﻣﺎ ﮔﻔﺖ» :اﮔﺮ ﻳﻘﻴﻦ دارﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩام ،ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ و در ﺧﺎﻧﮥ ﻣﻦ ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ«. ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺗﺴﻠﻴﻢ درﺧﻮاﺳﺖ او ﺷﺪﻳﻢ.
ﭘﻮﻟُﺲ و ﺳﻴﻼس در زﻧﺪان ١۶ﻳﮏ ﺑﺎر ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﮑﺎن دﻋﺎ ﻣﯽرﻓﺘﻴﻢ ،ﺑﻪ ﮐﻨﻴﺰﯼ ﺑﺮﺧﻮردﻳﻢ ﮐﻪ روح ﻏﻴﺒﮕﻮﻳﯽ داﺷﺖ و از راﻩ ﻃﺎﻟﻊﺑﻴﻨﯽ ﺳﻮد ﺑﺴﻴﺎر ﻋﺎﻳﺪ ارﺑﺎﺑﺎن ﺧﻮد ﻣﯽﮐﺮد١٧ .او در ﭘﯽ ﭘﻮﻟُﺲ و ﻣﺎ ﻣﯽاﻓﺘﺎد و ﻓﺮﻳﺎدﮐﻨﺎن ﻣﯽﮔﻔﺖ» :اﻳﻦ ﻣﺮدان ﺧﺪﻣﺘﮕﺰاران ﺧﺪاﯼ ﻣﺘﻌﺎلاﻧﺪ و راﻩ ﻧﺠﺎت را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﻋﻼم ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ١٨ «.او روزهﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎر ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﮐﺮد .ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺻﺒﺮ ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﻪﺳﺮ ﺁﻣﺪ و ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﺑﻪ ﺁن روح ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪﻧﺎم ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺗﻮ را اﻣﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ از اﻳﻦ دﺧﺘﺮ ﺑﻪدر ﺁﻳﯽ!« هﻤﺎندم ،روح از او ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ.
ن ﺁن ﮐﻨﻴﺰ ﭼﻮن دﻳﺪﻧﺪ اﻣﻴﺪ ﮐﺴﺐ درﺁﻣﺪﺷﺎن ﺑﺮ ﺑﺎد رﻓﺖ ،ﭘﻮﻟُﺲ و ﺳﻴﻼس ١٩ارﺑﺎﺑﺎ ِ را ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را ﮐﺸﺎنﮐﺸﺎن ﺑﻪ ﺑﺎزار ﻧﺰد ﻣﺮاﺟﻊ ﺑﺮدﻧﺪ٢٠ .ﭘﺲ اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﻗﺎﺿﻴﺎن ﺁوردﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﻳﻦ ﻣﺮدان ﻳﻬﻮدﯼاﻧﺪ و ﺷﻬﺮ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺁﺷﻮب ﮐﺸﻴﺪﻩاﻧﺪ. ٢١رﺳﻮﻣﯽ را ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻦ و ﺑﻪﺟﺎ ﺁوردﻧﺸﺎن ﺑﺮ ﻣﺎ روﻣﻴﺎن ﺟﺎﻳﺰ ﻧﻴﺴﺖ«. ٢٢ﻣﺮدم در ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﭘﻮﻟُﺲ و ﺳﻴﻼس ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﭘﻴﻮﺳﺘﻨﺪ .ﻗﺎﺿﻴﺎن ﻧﻴﺰ دﺳﺘﻮر دادﻧﺪ ﺟﺎﻣﻪهﺎﻳﺸﺎن را ﺑﻪدر ﺁورﻧﺪ و ﭼﻮﺑﺸﺎن زﻧﻨﺪ٢٣ .ﭼﻮن اﻳﺸﺎن را ﭼﻮب ﺑﺴﻴﺎر زدﻧﺪ ،ﺑﻪ زﻧﺪاﻧﺸﺎن اﻓﮑﻨﺪﻧﺪ ،و ﺑﻪ زﻧﺪاﻧﺒﺎن دﺳﺘﻮر دادﻧﺪ ﮐﻪ ﺳﺨﺖ ﻣﺮاﻗﺐ اﻳﺸﺎن ﺑﺎﺷﺪ٢۴ .زﻧﺪاﻧﺒﺎن ﭼﻮن ﭼﻨﻴﻦ دﺳﺘﻮر ﻳﺎﻓﺖ ،ﺁﻧﺎن را ﺑﻪ زﻧﺪان دروﻧﯽ اﻓﮑﻨﺪ و ﭘﺎهﺎﻳﺸﺎن را در ﮐُﻨﺪﻩ ﻧﻬﺎد. ٢۵ﻧﺰدﻳﮏ ﻧﻴﻤﻪ ﺷﺐ ،ﭘﻮﻟُﺲ و ﺳﻴﻼس ﻣﺸﻐﻮل دﻋﺎ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺳﺮودﺧﻮاﻧﺎن ﺧﺪا را ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ و دﻳﮕﺮ زﻧﺪاﻧﻴﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﺪﻳﺸﺎن ﮔﻮش ﻓﺮاﻣﯽدادﻧﺪ ٢۶ﮐﻪ ﻧﺎﮔﺎﻩ زﻣﻴﻦﻟﺮزﻩاﯼ ﻋﻈﻴﻢ رخ داد ،ﺁنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ اﺳﺎس زﻧﺪان ﺑﻪﻟﺮزﻩ درﺁﻣﺪ و درهﺎﯼ زﻧﺪان در دم ﮔﺸﻮدﻩ ﺷﺪ و زﻧﺠﻴﺮهﺎ از هﻤﻪ ﻓﺮورﻳﺨﺖ٢٧ .زﻧﺪاﻧﺒﺎن ﺑﻴﺪار ﺷﺪ ،و ﭼﻮن درهﺎﯼ ﮔﺸﻮدۀ زﻧﺪان را دﻳﺪ ،ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﺮﮐﺸﻴﺪ ﺗﺎ ﺧﻮد را ﺑﮑﺸﺪ ،زﻳﺮا ﻣﯽﭘﻨﺪاﺷﺖ زﻧﺪاﻧﻴﺎن ﮔﺮﻳﺨﺘﻪاﻧﺪ٢٨ .اﻣّﺎ ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﺎ ﺻﺪاﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﺪا دردادﻩ ،ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪ ﺧﻮد ﺁﺳﻴﺐ ﻣﺮﺳﺎن ﮐﻪ ﻣﺎ هﻤﻪ اﻳﻨﺠﺎﻳﻴﻢ!« ٢٩زﻧﺪاﻧﺒﺎن ﭼﺮاغ ﺧﻮاﺳﺖ و ﺳﺮاﺳﻴﻤﻪ ﺑﻪدرون زﻧﺪان رﻓﺖ و در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﻟﺮزﻳﺪ ﺑﻪﭘﺎﯼ ﭘﻮﻟُﺲ و ﺳﻴﻼس اﻓﺘﺎد٣٠ .ﺳﭙﺲ ،اﻳﺸﺎن را ﺑﻴﺮون ﺁورد و ﭘﺮﺳﻴﺪ: »اﯼ ﺳﺮوران ،ﭼﻪ ﮐﻨﻢ ﺗﺎ ﻧﺠﺎت ﻳﺎﺑﻢ؟« ٣١ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ» :ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ اﻳﻤﺎن ﺁور ﮐﻪ ﺗﻮ و اهﻞ ﺧﺎﻧﻪات ﻧﺠﺎت ﺧﻮاهﻴﺪ ﻳﺎﻓﺖ٣٢ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻼم ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﺮاﯼ او و هﻤﮥ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺧﺎﻧﻪاش ﺑﻮدﻧﺪ، ﺑﻴﺎن ﮐﺮدﻧﺪ٣٣ .در هﻤﺎن ﺳﺎﻋﺖ از ﺷﺐ ،زﻧﺪاﻧﺒﺎن ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮداﺷﺘﻪ ،زﺧﻤﻬﺎﻳﺸﺎن را ﺷﺴﺖ ،و ﺑﯽدرﻧﮓ او و هﻤﮥ اهﻞ ﺧﺎﻧﻪاش ﺗﻌﻤﻴﺪ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ٣۴ .او اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﺧﻮد ﺑﺮد و ﺳﻔﺮﻩاﯼ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﮔﺴﺘﺮد .او و هﻤﮥ اهﻞ ﺧﺎﻧﻪاش از اﻳﻤﺎن ﺁوردن ﺑﻪ ﺧﺪا ﺑﺴﻴﺎر ﺷﺎد ﺑﻮدﻧﺪ. ٣۵ﭼﻮن روز ﺷﺪ ،ﻗﺎﺿﻴﺎن ﻣﺄﻣﻮراﻧﯽ ﻧﺰد زﻧﺪاﻧﺒﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺁن ﻣﺮدان را ﺁزاد ﮐﻦ!« ٣۶زﻧﺪاﻧﺒﺎن ﭘﻮﻟُﺲ را از اﻳﻦ ﭘﻴﻐﺎم ﺁﮔﺎﻩ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ» :ﻗﺎﺿﻴﺎن دﺳﺘﻮر دادﻩاﻧﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﺁزاد ﮐﻨﻢ .ﭘﺲ اﻳﻨﮏ ﺑﻴﺮون ﺁﻳﻴﺪ و ﺑﺴﻼﻣﺖ ﺑﺮوﻳﺪ«. ٣٧اﻣّﺎ ﭘﻮﻟُﺲ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :ﻣﺎ را ﮐﻪ روﻣﯽ هﺴﺘﻴﻢ ﺑﺪون ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ و در ﺑﺮاﺑﺮ هﻤﮕﺎن ﭼﻮب زدﻩ و ﺑﻪ زﻧﺪان اﻓﮑﻨﺪﻩاﻧﺪ ،و ﺣﺎل ﻣﯽﺧﻮاهﻨﺪ در ﺧﻔﺎ ﺁزادﻣﺎن ﮐﻨﻨﺪ؟ هﺮﮔﺰ! ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻮد ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ و ﻣﺎ را از اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻴﺮون ﺁورﻧﺪ«. ٣٨ﻣﺄﻣﻮران اﻳﻦ را ﺑﻪ ﻗﺎﺿﻴﺎن ﺑﺎزﮔﻔﺘﻨﺪ ،و ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻮن ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﭘﻮﻟُﺲ و ﺳﻴﻼس روﻣﯽاﻧﺪ ،ﺳﺨﺖ ﺑﻪ هﺮاس اﻓﺘﺎدﻧﺪ ٣٩و ﺁﻣﺪﻩ ،از اﻳﺸﺎن ﭘﻮزش ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ و ﺗﺎ ﺑﻴﺮون زﻧﺪان ﻣﺸﺎﻳﻌﺘﺸﺎن ﻧﻤﻮدﻩ ،ﺧﻮاهﺶ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺷﻬﺮ را ﺗﺮﮎ ﮔﻮﻳﻨﺪ۴٠ .اﻳﺸﺎن ﭘﺲ از ﺗﺮﮎ زﻧﺪان ،ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﻟﻴﺪﻳﻪ رﻓﺘﻨﺪ .در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺎ ﺑﺮادران دﻳﺪار ﮐﺮدﻩ ،اﻳﺸﺎن را ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻧﻤﻮدﻧﺪ. ﺳﭙﺲ ﺁﻧﺠﺎ را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺘﻨﺪ.
اﻋﻤﺎل ١٧ ﺑﻠﻮا در ﺗِﺴﺎﻟﻮﻧﻴﮑﯽ ١ﭘﻮﻟُﺲ و ﺳﻴﻼس از ﺁﻣْﻔﻴﭙﻮﻟﻴﺲ و ﺁﭘﻮﻟﻮﻧﻴﺎ ﮔﺬﺷﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﺗِﺴﺎﻟﻮﻧﻴﮑﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ ،ﮐﻪ در ﺁﻧﺠﺎ ﺷﺒّﺎت از ﮐﺘﺐ ﻣﻘﺪّس ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﮐﻨﻴﺴﻪ داﺷﺘﻨﺪ٢ .ﭘﻮﻟُﺲ ﻃﺒﻖ ﻋﺎدت ﺑﻪ ﮐﻨﻴﺴﻪ رﻓﺘﻪ ،در ﺳﻪ َ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﻣﺒﺎﺣﺜﻪ ﻣﯽﮐﺮد ٣و ﺗﻮﺿﻴﺢ دادﻩ ،ﺑﺮهﺎن ﻣﯽﺁورد ﮐﻪ ﺿﺮورﯼ ﺑﻮد ﻣﺴﻴﺢ رﻧﺞ ﮐﺸﺪ و از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﻴﺰد .او ﻣﯽﮔﻔﺖ» :اﻳﻦ ﻋﻴﺴﯽ ﮐﻪ او را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﻋﻼم ﻣﯽﮐﻨﻢ، ن ﺧﺪاﭘﺮﺳﺖ و هﻤﺎن ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ۴ «.ﺑﺮﺧﯽ از اﻳﺸﺎن و ﻧﻴﺰ ﺷﻤﺎرﯼ ﺑﺴﻴﺎر از ﻳﻮﻧﺎﻧﻴﺎ ِ ﮔﺮوهﯽ ﺑﺰرگ از زﻧﺎن ﺳﺮﺷﻨﺎس ،ﻣﺠﺎب ﺷﺪﻩ ،ﺑﻪ ﭘﻮﻟُﺲ و ﺳﻴﻼس ﭘﻴﻮﺳﺘﻨﺪ. ۵اﻣّﺎ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺣﺴﺪ ورزﻳﺪﻧﺪ و ﺗﻨﯽ ﭼﻨﺪ از اوﺑﺎش را از ﺑﺎزار ﮔﺮد ﺁوردﻩ ،دﺳﺘﻪاﯼ ﺑﻪراﻩ اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ و در ﺷﻬﺮ ﺑﻠﻮا ﺑﻪﭘﺎ ﮐﺮدﻧﺪ .اﻳﺸﺎن در ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ ﭘﻮﻟُﺲ و ﺳﻴﻼس ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﻳﺎﺳﻮن هﺠﻮم ﺑﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﺎن را ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺑﻴﺮون ﺁورﻧﺪ۶ .اﻣّﺎ ﭼﻮن اﻳﺸﺎن را ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ، ﻳﺎﺳﻮن و ﺑﺮﺧﯽ دﻳﮕﺮ از ﺑﺮادران را ﻧﺰد ﻣﻘﺎﻣﺎت ﺷﻬﺮ ﮐﺸﺎﻧﺪﻧﺪ و ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﺁوردﻧﺪ ﮐﻪ »اﻳﻦ ﻣﺮدان ﮐﻪ هﻤﮥ دﻧﻴﺎ را ﺑﻪ ﺁﺷﻮب ﮐﺸﻴﺪﻩاﻧﺪ ،ﺣﺎل ﺑﻪ اﻳﻨﺠﺎ ﺁﻣﺪﻩاﻧﺪ٧ ،و ﻳﺎﺳﻮن اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﺧﻮد ﺑﺮدﻩ اﺳﺖ .اﻳﻨﺎن هﻤﮕﯽ از ﻓﺮﻣﺎﻧﻬﺎﯼ ﻗﻴﺼﺮ ﺳﺮﭘﻴﭽﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﻣﺪّﻋﯽ ﺁﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﺎﻩ دﻳﮕﺮﯼ هﺴﺖ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻋﻴﺴﯽ٨ «.ﭼﻮن ﻣﺮدم و ﻣﻘﺎﻣﺎت ﺷﻬﺮ اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ، ﺑﺮﺁﺷﻔﺘﻨﺪ٩ .ﺳﭙﺲ از ﻳﺎﺳﻮن و دﻳﮕﺮان ﺿﻤﺎﻧﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﺁزادﺷﺎن ﮐﺮدﻧﺪ.
ﭘﻮﻟُﺲ و ﺳﻴﻼس در ﺑﻴﺮﻳﻪ ١٠ﺑﺮادران در هﻤﺎن ﺷﺐ ،ﭘﻮﻟُﺲ و ﺳﻴﻼس را ﺑﻪ ﺑﻴﺮﻳﻪ رواﻧﻪ ﮐﺮدﻧﺪ .ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻮن ﺑﺪاﻧﺠﺎ رﺳﻴﺪﻧﺪ ،ﺑﻪ ﮐﻨﻴﺴﮥ ﻳﻬﻮد رﻓﺘﻨﺪ١١ .اهﻞ ﺑﻴﺮﻳﻪ از ﻣﺮدﻣﺎن ﺗِﺴﺎﻟﻮﻧﻴﮑﯽ ﻧﺠﻴﺐﺗﺮ ﺑﻮدﻧﺪ ،زﻳﺮا ﭘﻴﻐﺎم را ﺑﺎ اﺷﺘﻴﺎق ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ و هﺮ روز ﮐﺘﺐ ﻣﻘﺪّس را ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺻﺤﺖ ﮔﻔﺘﻪهﺎﯼ ﭘﻮﻟُﺲ را درﻳﺎﺑﻨﺪ١٢ .ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ،ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﻳﻬﻮدﻳﺎن و ﻧﻴﺰ ﺷﻤﺎرﯼ ﮐﺜﻴﺮ س ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ. از زﻧﺎن و ﻣﺮدان ﺳﺮﺷﻨﺎ ِ ن ﺗِﺴﺎﻟﻮﻧﻴﮑﯽ درﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﭘﻮﻟُﺲ در ﺑﻴﺮﻳﻪ ﻧﻴﺰ ﮐﻼم ﺧﺪا را ﻣﻮﻋﻈﻪ ١٣ﭼﻮن ﻳﻬﻮدﻳﺎ ِ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﺑﺪاﻧﺠﺎ رﻓﺘﻨﺪ و ﻣﺮدم را ﺗﺤﺮﻳﮏ ﮐﺮدﻩ ،ﺷﻮراﻧﺪﻧﺪ١۴ .ﺑﺮادران ﺑﯽدرﻧﮓ ﭘﻮﻟُﺲ را ﺑﻪﺳﻮﯼ ﺳﺎﺣﻞ رواﻧﻪ ﮐﺮدﻧﺪ ،اﻣّﺎ ﺳﻴﻼس و ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس در ﺑﻴﺮﻳﻪ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ. ١۵ﻣﺸﺎﻳﻌﺖﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﭘﻮﻟُﺲ ،او را ﺗﺎ ﺁﺗﻦ هﻤﺮاهﯽ ﮐﺮدﻧﺪ و ﭘﺲ از اﻳﻨﮑﻪ ﺑﺮاﯼ ﺳﻴﻼس و ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس دﺳﺘﻮر ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ هﺮﭼﻪ زودﺗﺮ ﺑﻪ ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﭙﻴﻮﻧﺪﻧﺪ ،ﺁﻧﺠﺎ را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺘﻨﺪ.
ﭘﻮﻟُﺲ در ﺁﺗﻦ ١۶در ﺁن ﺣﺎل ﮐﻪ ﭘﻮﻟُﺲ در ﺁﺗﻦ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺁن دو ﺑﻮد ،از دﻳﺪن اﻳﻨﮑﻪ ﺷﻬﺮ ﭘﺮ از ﺑﺘﻬﺎﺳﺖ ،ﻣﻨﻘﻠﺐ ﺷﺪ١٧ .از اﻳﻦرو ،در ﮐﻨﻴﺴﻪ ﺑﺎ ﻳﻬﻮدﻳﺎن و ﻳﻮﻧﺎﻧﻴﺎن ﺧﺪاﭘﺮﺳﺖ و ﻧﻴﺰ هﺮ روز در ﻣﻴﺪان ﺷﻬﺮ ﺑﺎ رهﮕﺬران ﻣﺒﺎﺣﺜﻪ ﻣﯽﮐﺮد١٨ .ﺟﻤﻌﯽ از ﻓﻴﻠﺴﻮﻓﺎن اﭘﻴﮑﻮرﯼ و رواﻗﯽ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ او ﺑﻨﺎﯼ ﻣﺒﺎﺣﺜﻪ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ .ﺑﺮﺧﯽ از ﺁﻧﺎن ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﻳﻦ ﻳﺎوﻩﮔﻮ ﭼﻪ
ﻣﯽﺧﻮاهﺪ ﺑﮕﻮﻳﺪ؟« دﻳﮕﺮان ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﮔﻮﻳﺎ ﺧﺪاﻳﺎن ﻏﺮﻳﺐ را ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻣﯽﮐﻨﺪ «.از ﺁنرو ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﭘﻮﻟُﺲ ،ﻋﻴﺴﯽ و ﻗﻴﺎﻣﺖ را ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺑﺸﺎرت ﻣﯽداد١٩ .ﺁﻧﮕﺎﻩ او را ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﻣﺠﻤﻊ »ﺁرﻳﻮﭘﺎﮔﻮس« ﺑﺮدﻧﺪ و در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺁﻳﺎ ﻣﯽﺗﻮان داﻧﺴﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺟﺪﻳﺪ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﯽدهﯽ ،ﭼﻴﺴﺖ؟ ٢٠ﺳﺨﻨﺎﻧﺖ ﺑﻪ ﮔﻮش ﻣﺎ ﻋﺠﻴﺐ ﻣﯽﺁﻳﺪ .ﭘﺲ ﺧﻮاهﺎن داﻧﺴﺘﻦ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺁﻧﻴﻢ٢١ «.هﻤﮥ ﺁﺗﻨﻴﺎن و ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺁﻧﺠﺎ ﻣﯽزﻳﺴﺘﻨﺪ، ﻣﺸﻐﻮﻟﻴﺘﯽ ﺟﺰ اﻳﻦ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ وﻗﺖ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﮔﻔﺖ و ﺷﻨﻮد درﺑﺎرۀ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﮕﺬراﻧﻨﺪ. ٢٢ﭘﺲ ﭘﻮﻟُﺲ در ﻣﻴﺎن ﻣﺠﻤﻊ »ﺁرﻳﻮﭘﺎﮔﻮس« ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﻣﺮدان ﺁﺗﻨﯽ، ﻣﻦ ﺷﻤﺎ را از هﺮ ﻟﺤﺎظ ﺑﺴﻴﺎر دﻳﻨﺪار ﻳﺎﻓﺘﻪام٢٣ .زﻳﺮا هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ در ﺷﻬﺮ ﺳﻴﺮ ﻣﯽﮐﺮدم و ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﭘﺮﺳﺘﻴﺪ ﻧﻈﺎرﻩ ﻣﯽﻧﻤﻮدم ،ﻣﺬﺑﺤﯽ ﻳﺎﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁن ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد: ›ﺗﻘﺪﻳﻢ ﺑﻪ ﺧﺪاﯼ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ‹ .ﺣﺎل ،ﺁﻧﭽﻪ را ﺷﻤﺎ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽﭘﺮﺳﺘﻴﺪ ،ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﻋﻼم ﻣﯽﮐﻨﻢ. ﮏ ﺁﺳﻤﺎن و زﻣﻴﻦ اﺳﺖ و در »٢۴ﺧﺪاﻳﯽ ﮐﻪ ﺟﻬﺎن و هﺮﺁﻧﭽﻪ در ﺁن اﺳﺖ ﺁﻓﺮﻳﺪ ،ﻣﺎﻟ ِ ﻣﻌﺎﺑﺪ ﺳﺎﺧﺘﮥ دﺳﺖ ﺑﺸﺮ ﺳﺎﮐﻦ ﻧﻤﯽﺷﻮد٢۵ .دﺳﺘﺎن ﺑﺸﺮﯼ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺧﺪﻣﺘﯽ ﺑﻪ او ﺑﮑﻨﺪ، ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﮔﻮﻳﯽ ﺑﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﻣﺤﺘﺎج ﺑﺎﺷﺪ ،زﻳﺮا ﺧﻮ ْد ﺑﺨﺸﻨﺪۀ ﺣﻴﺎت و َﻧﻔَﺲ و هﺮ ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﺁدﻣﻴﺎن اﺳﺖ٢۶ .او هﻤﮥ اﻗﻮام ﺑﺸﺮﯼ را از ﻳﮏ اﻧﺴﺎن ﭘﺪﻳﺪ ﺁورد ﺗﺎ در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ زﻣﻴﻦ ﺳﺎﮐﻦ ﺷﻮﻧﺪ؛ و زﻣﺎﻧﻬﺎﯼ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪﻩ ﺑﺮاﯼ اﻳﺸﺎن و ﺣﺪود ﻣﺤﻞ ﺳﮑﻮﻧﺘﺸﺎن را ﻣﻘﺮر ﻓﺮﻣﻮد٢٧ .ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮد ﺗﺎ ﻣﺮدﻣﺎن او را ﺑﺠﻮﻳﻨﺪ و ﭼﻪ ﺑﺴﺎ ﮐﻪ در ﭘﯽاش ﮔﺸﺘﻪ ،او را ﺑﻴﺎﺑﻨﺪ ،هﺮﭼﻨﺪ از هﻴﭻ ﻳﮏ از ﻣﺎ دور ﻧﻴﺴﺖ٢٨ .زﻳﺮا در اوﺳﺖ ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ و ﺣﺮﮐﺖ و هﺴﺘﯽ دارﻳﻢ؛ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﺮﺧﯽ از ﺷﺎﻋﺮان ﺧﻮد ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﮔﻔﺘﻪاﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻧﺴﻞ اوﻳﻴﻢ. »٢٩ﭘﺲ ﭼﻮن ﻧﺴﻞ ﺧﺪاﻳﻴﻢ ،ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻧﻴﺴﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻴﻨﺪﻳﺸﻴﻢ ﮐﻪ اﻟﻮهﻴﺖ هﻤﺎﻧﻨﺪ زر ﻳﺎ ﺳﻴﻢ ﻳﺎ ﺳﻨﮕﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ هﻨﺮ و ﺧﻼﻗﻴﺖ ﺁدﻣﯽ ﺑﻪﺻﻮرت ﺗﻤﺜﺎﻟﯽ ﺗﺮاﺷﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ. ٣٠در ﮔﺬﺷﺘﻪ ،ﺧﺪا از ﭼﻨﻴﻦ ﺟﻬﺎﻟﺘﯽ ﭼﺸﻢ ﻣﯽﭘﻮﺷﻴﺪ .اﻣّﺎ اﮐﻨﻮن هﻤﮥ ﻣﺮدﻣﺎن را در هﺮ ﺟﺎ ﺣﮑﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﻨﺪ٣١ .زﻳﺮا روزﯼ را ﻣﻘﺮر ﮐﺮدﻩ ﮐﻪ در ﺁن ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻣﺮدﯼ ﮐﻪ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،ﺟﻬﺎن را ﻋﺎدﻻﻧﻪ داورﯼ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد ،و ﺑﺎ ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪﻧﺶ از ﻣﺮدﮔﺎن، هﻤﻪ را از اﻳﻦ اﻣﺮ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ«. ٣٢ﭼﻮن درﺑﺎرۀ رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻣﺮدﮔﺎن ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ،ﺑﺮﺧﯽ ﭘﻮزﺧﻨﺪ زدﻧﺪ ،اﻣّﺎ دﻳﮕﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ: »ﻣﯽﺧﻮاهﻴﻢ در اﻳﻦﺑﺎرﻩ ﺑﺎز از ﺗﻮ ﺑﺸﻨﻮﻳﻢ٣٣ «.ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﭘﻮﻟُﺲ ﻣﺠﻤﻊ را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺖ. ٣۴اﻣّﺎ ﺗﻨﯽ ﭼﻨﺪ ﺑﺪو ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ،اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ .دﻳﻮﻧﻴﺴﻴﻮس ،ﻋﻀﻮ ﻣﺠﻤﻊ »ﺁرﻳﻮﭘﺎﮔﻮس« و زﻧﯽ داﻣﺎرﻳﺲ ﻧﺎم ،و ﭼﻨﺪ ﺗﻦ دﻳﮕﺮ ،از ﺁن ﺟﻤﻠﻪ ﺑﻮدﻧﺪ.
اﻋﻤﺎل ١٨ ﭘﻮُﻟﺲ در ُﻗﺮِﻧﺘُﺲ
١ﭘﺲ از اﻳﻦ ،ﭘﻮﻟُﺲ ﺁﺗﻦ را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺖ و ﺑﻪ ُﻗﺮِﻧﺘُﺲ رﻓﺖ٢ .در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺎ ﻣﺮدﯼ ﻳﻬﻮدﯼ ،ﺁﮐﻴﻼ ﻧﺎم ،از ﻣﺮدﻣﺎن ﭘﻮﻧﺘﻮس ﺁﺷﻨﺎ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ هﻤﺴﺮش ﭘْﺮﻳﺴﮑﻴﻼ ﺑﺘﺎزﮔﯽ از اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ س ﻗﻴﺼﺮ دﺳﺘﻮر دادﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن هﻤﮕﯽ روم را ﺗﺮﮎ ﮐﻨﻨﺪ. ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮد ،زﻳﺮا ﮐْﻠﻮدﻳﻮ ِ ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﻪدﻳﺪار ﺁﻧﻬﺎ رﻓﺖ٣ ،و از ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ او ﻧﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻳﺸﺎن ﭘﻴﺸﮥ ﺧﻴﻤﻪدوزﯼ داﺷﺖ، ﺷﺒّﺎت در ﮐﻨﻴﺴﻪ ﺑﺎ ﻳﻬﻮدﻳﺎن و ﻳﻮﻧﺎﻧﻴﺎن ﻣﺒﺎﺣﺜﻪ ﻧﺰدﺷﺎن ﻣﺎﻧﺪ و ﺑﻪﮐﺎر ﻣﺸﻐﻮل ﺷﺪ۴ .او هﺮ َ ﻣﯽﮐﺮد و ﻣﯽﮐﻮﺷﻴﺪ ﺁﻧﺎن را ﻣﺠﺎب ﺳﺎزد. ۵ﭼﻮن ﺳﻴﻼس و ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس از ﻣﻘﺪوﻧﻴﻪ ﺁﻣﺪﻧﺪ ،ﭘﻮﻟُﺲ ﺧﻮد را ﺑﺘﻤﺎﻣﯽ ،وﻗﻒ ﻣﻮﻋﻈﮥ ﮐﻼم ﮐﺮدﻩ ،ﺑﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺷﻬﺎدت ﻣﯽداد ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ هﻤﺎن ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ۶ .اﻣّﺎ ﭼﻮن ﺑﺎ او ﺑﻨﺎﯼ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ و ﻧﺎﺳﺰاﻳﺶ ﮔﻔﺘﻨﺪ ،ﺑﻪ اﻋﺘﺮاض ،ﻏﺒﺎر ﺟﺎﻣﻪاش را ﺗﮑﺎﻧﺪ و ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ: »ﺧﻮﻧﺘﺎن ﺑﺮ ﮔﺮدن ﺧﻮدﺗﺎن! ﻣﻦ از ﺁن ﻣﺒﺮا هﺴﺘﻢ .از اﻳﻦ ﭘﺲ ،ﻧﺰد ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻣﯽروم«. ٧ﺳﭙﺲ از ﮐﻨﻴﺴﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﮑﺎن داد و ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﺗﻴﺘﻮس ﻳﻮﺳﺘﻮس رﻓﺖ ﮐﻪ ﺷﺨﺼﯽ ﺧﺪاﭘﺮﺳﺖ ﺑﻮد و در ﺟﻮار ﮐﻨﻴﺴﻪ ﻣﻨﺰل داﺷﺖ٨ .اﻣّﺎ ﮐْﺮﻳﺴﭙﻮس ،رﺋﻴﺲ ﮐﻨﻴﺴﻪ ،ﺑﺎ ﺗﻤﺎم اهﻞ ﺧﺎﻧﻪاش ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ .هﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺴﻴﺎرﯼ از اهﺎﻟﯽ ُﻗﺮِﻧﺘُﺲ ﭼﻮن ﭘﻴﺎم را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ،اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ ،ﺗﻌﻤﻴﺪ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ٩ﺷﺒﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ در رؤﻳﺎ ﺑﻪ ﭘﻮﻟُﺲ ﮔﻔﺖ» :ﻣﺘﺮس! ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮ و ﺧﺎﻣﻮش ﻣﺒﺎش! ١٠زﻳﺮا ﻣﻦ ﺑﺎ ﺗﻮ هﺴﺘﻢ و هﻴﭻﮐﺲ دﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺗﻮ دراز ﻧﺨﻮاهﺪ ﮐﺮد ﺗﺎ ﮔﺰﻧﺪﯼ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ،ﭼﺮاﮐﻪ در اﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﻣﺮا ﺧﻠﻖ ﺑﺴﻴﺎر اﺳﺖ١١ «.ﭘﺲ ،ﭘﻮﻟُﺲ ﻳﮏ ﺳﺎل و ﻧﻴﻢ در ﺁﻧﺠﺎ ﻣﺎﻧﺪ و ﮐﻼم ﺧﺪا را ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻌﻠﻴﻢ داد. ١٢اﻣّﺎ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻏﺎﻟﻴﻮن ،واﻟﯽ اَﺧﺎﺋﻴﻪ ﺑﻮد ،ﻳﻬﻮدﻳﺎن هﻤﺪاﺳﺘﺎن ﺷﺪﻩ ،ﺑﺮ ﺳﺮ ﭘﻮﻟُﺲ ﺗﺎﺧﺘﻨﺪ و او را ﺑﻪ ﻣﺤﮑﻤﻪ ﮐﺸﺎﻧﺪﻩ١٣ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﻣﺮدم را واﻣﯽدارد ﺧﺪا را ﺑﻪﺷﻴﻮﻩاﯼ ﺧﻼف ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻋﺒﺎدت ﮐﻨﻨﺪ«. ١۴ﭼﻮن ﭘﻮﻟُﺲ ﺧﻮاﺳﺖ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﺪ ،ﻏﺎﻟﻴﻮن ﺑﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﮔﻔﺖ» :اﮔﺮ ﺟﺮم ﻳﺎ ﺟﻨﺎﻳﺘﯽ در ﻣﻴﺎن ﺑﻮد ،ﻣﯽﺑﺎﻳﺴﺖ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﺷﻤﺎ را ﺑﺸﻨﻮم١۵ .اﻣّﺎ ﭼﻮن ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﮐﻠﻤﺎت و ﻧﺎﻣﻬﺎ و ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺧﻮدﺗﺎن اﺳﺖ ،ﭘﺲ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺁن رﺳﻴﺪﮔﯽ ﮐﻨﻴﺪ .ﻣﻦ ﻧﻤﯽﺧﻮاهﻢ درﺑﺎرۀ ﭼﻨﻴﻦ اﻣﻮرﯼ داورﯼ ﮐﻨﻢ١۶ «.ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ را از ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﺴﻨﺪ داورﯼ راﻧﺪ١٧ .ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺰ هﻤﮕﯽ ﺑﻪ ﺳﺘِﻨﻴﺲ ،رﺋﻴﺲ ﮐﻨﻴﺴﻪ ﺣﻤﻠﻪ ﺑﺮدﻧﺪ و او را در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﺴﻨﺪ واﻟﯽ زدﻧﺪ .اﻣّﺎ ﻏﺎﻟﻴﻮن هﻴﭻ ﺳﻮ ْ اﻋﺘﻨﺎ ﻧﮑﺮد.
ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﻪ اَﻧﻄﺎﮐﻴﻪ ١٨ﭘﻮﻟُﺲ ﭘﺲ از اﻗﺎﻣﺘﯽ ﻃﻮﻻﻧﯽ در ُﻗﺮِﻧﺘُﺲ ،ﺑﺎ ﺑﺮادران وداع ﮐﺮد و از راﻩ درﻳﺎ ﻋﺎزم ﺳﻮرﻳﻪ ﺷﺪ .در اﻳﻦ ﺳﻔﺮ ،ﭘْﺮﻳﺴﮑﻴﻼ و ﺁﮐﻴﻼ ﻧﻴﺰ هﻤﺮاهﺶ ﺑﻮدﻧﺪ .او در ﮐِﻨﺨْﺮﻳﻪ ﺳﺮ ﺧﻮد را ﺗﺮاﺷﻴﺪ ،زﻳﺮا ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺬر ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد١٩ .ﭼﻮن ﺑﻪ ِا ِﻓﺴُﺲ رﺳﻴﺪﻧﺪ ،هﻤﺴﻔﺮان ﺧﻮد را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺖ و ﺧﻮد ﺑﻪ ﮐﻨﻴﺴﻪ رﻓﺖ و ﺑﺎ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻪ ﻣﺒﺎﺣﺜﻪ ﭘﺮداﺧﺖ٢٠ .از او ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﻣﺪﺗﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺑﻤﺎﻧﺪ ،اﻣّﺎ ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺖ ٢١و ﺑﺎ اﻳﺸﺎن وداع ﮐﺮدﻩ ،ﮔﻔﺖ» :اﮔﺮ ﺧﺪا
ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﺎز ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﻢ ﺁﻣﺪ «.ﺳﭙﺲ ﺳﻮار ﮐﺸﺘﯽ ﺷﺪ و ِا ِﻓﺴُﺲ را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺖ٢٢ .در ﻗﻴﺼﺮﻳﻪ از ﮐﺸﺘﯽ ﻓﺮود ﺁﻣﺪﻩ ،ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ رﻓﺖ و ﭘﺲ از دﻳﺪار ﺑﺎ ﮐﻠﻴﺴﺎ ،راهﯽ اَﻧﻄﺎﮐﻴﻪ ﺷﺪ٢٣ .ﭼﻨﺪﯼ در ﺁﻧﺠﺎ ﻣﺎﻧﺪ و ﺑﺎز ﻋﺎزم ﺳﻔﺮ ﺷﺪﻩ ،در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ دﻳﺎر ﻏَﻼﻃﻴﻪ و ﻓْﺮﻳﺠﻴﻪ ﺟﺎﺑﻪﺟﺎ ﻣﯽﮔﺸﺖ و هﻤﮥ ﺷﺎﮔﺮدان را اﺳﺘﻮار ﻣﯽﮐﺮد. ٢۴در ﺁن اﻳﺎم ،ﻓﺮدﯼ ﻳﻬﻮدﯼ ،ﺁﭘﻮﻟُﺲ ﻧﺎم ،از ﻣﺮدﻣﺎن اﺳﮑﻨﺪرﻳﻪ ،ﺑﻪ ِا ِﻓﺴُﺲ ﺁﻣﺪ .او ﺳﺨﻨﻮرﯼ ﻣﺎهﺮ ﺑﻮد و داﻧﺸﯽ وﺳﻴﻊ از ﮐﺘﺐ ﻣﻘﺪّس داﺷﺖ؛ ٢۵در ﻃﺮﻳﻖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁﻣﻮزش ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد و ﺑﺎ ﺣﺮارت روح ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻔﺖ و ﺑﺪﻗّﺖ درﺑﺎرۀ ﻋﻴﺴﯽ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽداد ،هﺮﭼﻨﺪ ﻓﻘﻂ از ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻳﺤﻴﯽ ﺁﮔﺎهﯽ داﺷﺖ٢۶ .او دﻟﻴﺮاﻧﻪ در ﮐﻨﻴﺴﻪ ﺑﻪ ﺳﺨﻦﮔﻔﺘﻦ ﺁﻏﺎز ﮐﺮد .ﭼﻮن ﭘْﺮﻳﺴﮑﻴﻼ و ﺁﮐﻴﻼ ﺳﺨﻨﺎﻧﺶ را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ،او را ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﺧﻮد ﺑﺮدﻧﺪ و ﻃﺮﻳﻖ ﺧﺪا را دﻗﻴﻘﺘﺮ ﺑﻪ وﯼ ﺁﻣﻮﺧﺘﻨﺪ. ٢٧ﭼﻮن ﺁﭘﻮﻟُﺲ ﻗﺼﺪ ﺳﻔﺮ ﺑﻪ اَﺧﺎﺋﻴﻪ ﮐﺮد ،ﺑﺮادران ﺗﺸﻮﻳﻘﺶ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ او را ﺑﮕﺮﻣﯽ ﭘﺬﻳﺮا ﺷﻮﻧﺪ .ﭼﻮن ﺁﭘﻮﻟُﺲ ﺑﺪاﻧﺠﺎ رﺳﻴﺪ ،ﮐﺴﺎﻧﯽ را ﮐﻪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻓﻴﺾ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻳﺎرﯼ ﻓﺮاوان داد٢٨ .زﻳﺮا ﭘﻴﺶ روﯼ هﻤﮕﺎن ﺑﺎ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻣﺒﺎﺣﺜﻪ ﮐﺮدﻩ ،ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺁﻧﺎن را ﺑﺎ دﻻﻳﻞ ﻗﻮﯼ رد ﻣﯽﮐﺮد ،و از ﮐﺘﺐ ﻣﻘﺪّس ﺛﺎﺑﺖ ﻣﯽﻧﻤﻮد ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ هﻤﺎن ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ.
اﻋﻤﺎل ١٩ ﭘﻮﻟُﺲ در ِا ِﻓﺴُﺲ ١و اﻣّﺎ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺁﭘﻮﻟُﺲ در ُﻗﺮِﻧﺘُﺲ ﺑﻮد ،ﭘﻮﻟُﺲ ﭘﺲ از ﮔﺬر از ﻧﻮاﺣﯽ ﻣﺮﺗﻔﻊ ﻣﺮﮐﺰﯼ ،ﺑﻪ ِا ِﻓﺴُﺲ رﺳﻴﺪ .در ﺁﻧﺠﺎ ﺷﺎﮔﺮداﻧﯽ ﭼﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ ٢و از اﻳﺸﺎن ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﺁﻳﺎ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻳﺪ ،روحاﻟﻘﺪس را ﻳﺎﻓﺘﻴﺪ؟« ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻣﺎ ﺣﺘﯽ ﻧﺸﻨﻴﺪﻩاﻳﻢ ﮐﻪ روحاﻟﻘﺪس هﺴﺖ«. ٣ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﭘﺲ ﭼﻪ ﺗﻌﻤﻴﺪﯼ ﻳﺎﻓﺘﻴﺪ؟« ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻳﺤﻴﯽ«. ۴ﭘﻮﻟُﺲ ﮔﻔﺖ» :ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻳﺤﻴﯽ ،ﺗﻌﻤﻴ ِﺪ ﺗﻮﺑﻪ ﺑﻮد .او ﺑﻪ ﻗﻮم ﻣﯽﮔﻔﺖ ﺑﻪ ﺁن ﮐﻪ ﭘﺲ از او ﻣﯽﺁﻣﺪ اﻳﻤﺎن ﺑﻴﺎورﻧﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ۵ «.ﭼﻮن اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ،ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ۶ .و هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﭘﻮﻟُﺲ دﺳﺖ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﻧﻬﺎد ،روحاﻟﻘﺪس ﺑﺮ اﻳﺸﺎن ﺁﻣﺪ، ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاﯼ ﮐﻪ ﺑﻪزﺑﺎﻧﻬﺎﯼ دﻳﮕﺮ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻨﺪ و ﻧﺒﻮّت ﮐﺮدﻧﺪ٧ .ﺁن ﻣﺮدان ،ﺟﻤﻠﮕﯽ ﺣﺪود دوازدﻩ ﺗﻦ ﺑﻮدﻧﺪ. ٨ﺳﭙﺲ ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﻪ ﮐﻨﻴﺴﻪ رﻓﺘﻪ ،در ﺁﻧﺠﺎ ﺳﻪ ﻣﺎﻩ دﻟﻴﺮاﻧﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻔﺖ و در ﺑﺎب ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا ﻣﺒﺎﺣﺜﻪ ﻣﯽﮐﺮد و دﻻﻳﻞ ﻗﺎﻃﻊ ﻣﯽﺁورد٩ .اﻣّﺎ ﺑﻌﻀﯽ ﺳﺮﺳﺨﺘﯽ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ و اﻳﻤﺎن ﻧﻤﯽﺁوردﻧﺪ و ﭘﻴﺶ روﯼ هﻤﮕﺎن» ،ﻃﺮﻳﻘﺖ« را ﺑﺪ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ .ﭘﺲ ﭘﻮﻟُﺲ از ﺁﻧﻬﺎ
ﮐﻨﺎرﻩ ﮔﺮﻓﺖ و ﺷﺎﮔﺮدان را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺮداﺷﺘﻪ ،هﻤﻪ روزﻩ در ﺗﺎﻻر ﺳﺨﻨﺮاﻧﯽ ﺗﻴﺮاﻧﻮس ﺑﻪ ﺑﺤﺚ و ﮔﻔﺘﮕﻮ ﭘﺮداﺧﺖ١٠ .دو ﺳﺎل ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻮال ﮔﺬﺷﺖ و در اﻳﻦ ﻣﺪت ،هﻤﮥ ﻳﻬﻮدﻳﺎن و ﻳﻮﻧﺎﻧﻴﺎﻧﯽ ﮐﻪ در اﻳﺎﻟﺖ ﺁﺳﻴﺎ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﮐﻼم ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ. ١١ﺧﺪا ﺑﻪدﺳﺖ ﭘﻮﻟُﺲ ﻣﻌﺠﺰات ﺧﺎرقاﻟﻌﺎدﻩ ﻇﺎهﺮ ﻣﯽﺳﺎﺧﺖ١٢ ،ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاﯼ ﮐﻪ ﻣﺮدم دﺳﺘﻤﺎﻟﻬﺎ و ﭘﻴﺸﺒﻨﺪهﺎﻳﯽ را ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﺪن او ﺗﻤﺎس ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﺮاﯼ ﺑﻴﻤﺎران ﻣﯽﺑﺮدﻧﺪ ،و ﺑﻴﻤﺎرﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻬﺒﻮد ﻣﯽﻳﺎﻓﺖ و ارواح ﭘﻠﻴﺪ از اﻳﺸﺎن ﺑﻴﺮون ﻣﯽرﻓﺖ. ن دورﻩﮔﺮد ﻳﻬﻮدﯼ ﻧﻴﺰ ﮐﻮﺷﻴﺪﻧﺪ ﻧﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﺮ ١٣ﭘﺲ ﺗﻨﯽ ﭼﻨﺪ از ﺟﻦﮔﻴﺮا ِ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ارواح ﭘﻠﻴﺪ داﺷﺘﻨﺪ ،ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ .ﺁﻧﺎن ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺑﻪ ﻧﺎم ﻋﻴﺴﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﻪ او ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻴﺮون ﻣﯽراﻧﻴﻢ!« ١۴ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ،هﻔﺖ ﭘﺴﺮ اِﺳﮑﻴﻮا ،ﻳﮑﯽ از ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن ﻳﻬﻮد ﺑﻮدﻧﺪ١۵ .اﻣّﺎ روح ﭘﻠﻴﺪ در ﭘﺎﺳﺦ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ» :ﻋﻴﺴﯽ را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻢ ،ﭘﻮﻟُﺲ را هﻢ ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻢ ،اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ ﮐﻴﺴﺘﻴﺪ؟« ١۶ﭘﺲ ﻣﺮدﯼ ﮐﻪ روح ﭘﻠﻴﺪ داﺷﺖ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺟَﺴﺘﻪ ،ﺑﺮ هﻤﮕﯽ اﻳﺸﺎن ﻏﻠﺒﻪ ﻳﺎﻓﺖ و ﭼﻨﺎن ﺁﻧﻬﺎ را زد ﮐﻪ ﺑﺮهﻨﻪ و زﺧﻤﯽ از ﺁن ﺧﺎﻧﻪ ﮔﺮﻳﺨﺘﻨﺪ. ١٧ﭼﻮن هﻤﮥ ﺳﺎﮐﻨﺎن ِا ِﻓﺴُﺲ ،ﭼﻪ ﻳﻬﻮدﯼ و ﭼﻪ ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ ،از اﻳﻦ اﻣﺮ ﺁﮔﺎﻩ ﺷﺪﻧﺪ ،ﺗﺮس ﺑﺮ هﻤﮥ ﺁﻧﺎن ﻣﺴﺘﻮﻟﯽ ﮔﺸﺖ ،ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاﯼ ﮐﻪ از ﺁن ﭘﺲ ﻧﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺤﺘﺮم ﻣﯽداﺷﺘﻨﺪ١٨ .و ﺑﺴﻴﺎر ﮐﺴﺎن ﮐﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪﻩ ،ﺁﺷﮑﺎرا ﺑﻪ ﮐﺎرهﺎﯼ ﺧﻮد اﻋﺘﺮاف ﮐﺮدﻧﺪ١٩ .ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از ﺁن ﺟﺎدوﮔﺮﯼ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ،ﮐﺘﺎﺑﻬﺎﯼ ﺧﻮد را ﺁوردﻧﺪ و در ﺑﺮاﺑﺮ هﻤﮕﺎن ﺳﻮزاﻧﺪﻧﺪ .ﭼﻮن ﺑﻬﺎﯼ ﮐﺘﺎﺑﻬﺎ را ﺣﺴﺎب ﮐﺮدﻧﺪ ،ﭘﻨﺠﺎﻩ هﺰار ِد ْرهَﻢ ﺑﻮد٢٠ .ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ،ﮐﻼم ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪﻃﻮر ﮔﺴﺘﺮدﻩ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﯽﺷﺪ و ﻗﻮّت ﻣﯽﮔﺮﻓﺖ. ٢١ﭘﺲ از اﻳﻦ وﻗﺎﻳﻊ ،ﭘﻮﻟُﺲ در روح ﺑﺮﺁن ﺷﺪ از راﻩ ﻣﻘﺪوﻧﻴﻪ و اَﺧﺎﺋﻴﻪ ،ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﺎزﮔﺮدد .ﮔﻔﺖ» :ﭘﺲ از رﻓﺘﻨﻢ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ،ﺑﺎﻳﺪ از روم ﻧﻴﺰ دﻳﺪار ﮐﻨﻢ٢٢ «.ﺳﭙﺲ دو ﺗﻦ از دﺳﺘﻴﺎران ﺧﻮد ،ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس و اِراﺳﺘﻮس را ﺑﻪ ﻣﻘﺪوﻧﻴﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎد و ﺧﻮد ﭼﻨﺪﯼ در ﺁﺳﻴﺎ ﻣﺎﻧﺪ.
ﺑﻠﻮا در ِا ِﻓﺴُﺲ ٢٣در اﻳﻦ زﻣﺎن ،ﺑﻠﻮاﯼ ﺑﺰرﮔﯽ درﺑﺎرۀ »ﻃﺮﻳﻘﺖ« ﺑﺮﭘﺎ ﺷﺪ٢۴ .ﻧﻘﺮﻩﮐﺎرﯼ دﻳﻤﻴﺘﺮﻳﻮس ﻧﺎم ﮐﻪ ﺗﻤﺜﺎﻟﻬﺎﯼ ﻧﻘﺮﻩاﯼ از ﺁرﺗِﻤﻴﺲ ﻣﯽﺳﺎﺧﺖ و از اﻳﻦ راﻩ درﺁﻣﺪﯼ ﺳﺮﺷﺎر ﻋﺎﻳﺪ ﺻﻨﻌﺘﮕﺮان ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد٢۵ ،اﻳﺸﺎن و ﺻﺎﺣﺒﺎن اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺣﺮﻓﻪهﺎ را ﮔﺮد ﺁورد و ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﺳﺮوران ،ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﭘﻴﺸﻪ ،ﻣﺎﻳﮥ روﻧﻖ روزﯼ ﻣﺎﺳﺖ٢۶ .اﻣّﺎ ﭼﻨﺎن ﮐﻪ ﻣﯽﺑﻴﻨﻴﺪ و ﻣﯽﺷﻨﻮﻳﺪ ،اﻳﻦ ﭘﻮﻟُﺲ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ در ِا ِﻓﺴُﺲ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪﺗﻘﺮﻳﺐ در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺁﺳﻴﺎ، ﻼ ﺧﺪا ن ﺳﺎﺧﺘﮥ دﺳﺖ ،اﺻ ً ﺑﺴﻴﺎرﯼ را ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ و ﮔﻤﺮاﻩ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ .او ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ ﺧﺪاﻳﺎ ِ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ٢٧ .ﭘﺲ اﻳﻦ ﺧﻄﺮ هﺴﺖ ﮐﻪ ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﮐﺴﺐ ﻣﺎ از روﻧﻖ ﺑﻴﻔﺘﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻌﺒﺪ اﻟﻪۀ ﺑﺰرﮔﻤﺎن ﺁرﺗِﻤﻴﺲ ﻧﻴﺰ ﺣﻘﻴﺮ ﮔﺮدد و او ﮐﻪ در ﺁﺳﻴﺎ و در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺟﻬﺎن ﭘﺮﺳﺘﻴﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮد ،ﻋﻈﻤﺖ ﺧﻮد را از دﺳﺖ ﺑﺪهﺪ«. ٢٨ﭼﻮن اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ،ﺑﻐﺎﻳﺖ ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﺷﺪﻩ ،ﻓﺮﻳﺎد ﺳﺮدادﻧﺪ ﮐﻪ »ﺑﺰرگ اﺳﺖ ﺲ ِا ِﻓﺴُﺴﻴﺎن!« ٢٩در ﺗﻤﺎم ﺷﻬﺮ ﺁﺷﻮﺑﯽ ﺑﻪﭘﺎ ﺷﺪ! ﻣﺮدم ﻳﮑﭙﺎرﭼﻪ ﺑﻪﺳﻮﯼ ﻣﻴﺪان ﺁرﺗِﻤﻴ ِ
ﻣﺴﺎﺑﻘﺎت هﺠﻮم ﺑﺮدﻧﺪ و ﮔﺎﻳﻮس و ﺁرﻳﺴﺘﺎرﺧﻮس را ﮐﻪ اهﻞ ﻣﻘﺪوﻧﻴﻪ و از هﻤﺮاهﺎن ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﮐﺸﺎنﮐﺸﺎن ﺑﺎ ﺧﻮد ﻣﯽﺑﺮدﻧﺪ٣٠ .ﭘﻮﻟُﺲ ﺧﻮاﺳﺖ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻇﺎهﺮ ﺷﻮد ،اﻣّﺎ ﺷﺎﮔﺮدان ﻧﮕﺬاﺷﺘﻨﺪ٣١ .ﺣﺘﯽ ﺑﻌﻀﯽ از ﻣﻘﺎﻣﺎت اﻳﺎﻟﺖ ﺁﺳﻴﺎ ﮐﻪ از دوﺳﺘﺎن وﯼ ﺑﻮدﻧﺪ، ﺑﺮاﯼ او ﭘﻴﻐﺎم ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ،ﺧﻮاهﺶ ﮐﺮدﻧﺪ ﭘﺎ ﺑﻪﻣﻴﺪان ﻣﺴﺎﺑﻘﺎت ﻧﮕﺬارد. ٣٢ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﺑﻮد .هﻤﻪ ﻓﺮﻳﺎد ﻣﯽزدﻧﺪ و هﺮﮐﺲ ﭼﻴﺰﯼ ﻣﯽﮔﻔﺖ و ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺮدم ﻧﻤﯽداﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﺮاﯼ ﭼﻪ ﮔﺮد ﺁﻣﺪﻩاﻧﺪ٣٣ .ﻳﻬﻮدﻳﺎن ،اﺳﮑﻨﺪر را ﭘﻴﺶ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ،و ﺑﻌﻀﯽ از ﻣﻴﺎن ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺑﻪ او دﺳﺘﻮرهﺎﻳﯽ ﻣﯽدادﻧﺪ .او دﺳﺖ ﺗﮑﺎن دادﻩ ،از ﻣﺮدم ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺎﻣﻮش ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﮐﻮﺷﻴﺪ دﻓﺎﻋﯽ ﻋﺮﺿﻪ دارد٣۴ .اﻣّﺎ ﭼﻮن ﻣﺮدم درﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻳﻬﻮدﯼ اﺳﺖ، ﺲ ِا ِﻓﺴُﺴﻴﺎن!« هﻤﻪ ﻳﮑﺼﺪا ،ﺣﺪود دو ﺳﺎﻋﺖ ﻓﺮﻳﺎد ﻣﯽزدﻧﺪ» :ﺑﺰرگ اﺳﺖ ﺁرﺗِﻤﻴ ِ ٣۵ﺳﺮاﻧﺠﺎم ،داروغۀ ﺷﻬﺮ ﺟﻤﻌﻴﺖ را ﺁرام ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﻣﺮدان ِا ِﻓﺴُﺲ ،ﮐﻴﺴﺖ ﻆ ﺗﻤﺜﺎل اوﺳﺖ ﮐﻪ از ﺁﺳﻤﺎن ﺲ ﺑﺰرگ و ﺣﺎﻓ ِ ﮐﻪ ﻧﺪاﻧﺪ ﺷﻬﺮ ِا ِﻓﺴُﺲ ﻧﮕﻬﺒﺎن ﻣﻌﺒﺪ ﺁرﺗِﻤﻴ ِ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ اﺳﺖ؟ ٣۶ﭘﺲ ﭼﻮن اﻳﻦ ﺣﻘﺎﻳﻖ اﻧﮑﺎرﻧﺎﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ ،ﺑﺎﻳﺪ ﺁرام ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﮐﺎرﯼ ﺷﺘﺎﺑﺰدﻩ ﻧﮑﻨﻴﺪ٣٧ .اﻳﻦ ﻣﺮدان ﮐﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﺠﺎ ﺁوردﻩاﻳﺪ ،ﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﺒﺪ ﻣﺎ دﺳﺘﺒﺮد زدﻩاﻧﺪ و ﻧﻪ ﺑﻪ اﻟﻪۀ ﻣﺎ ﮐﻔﺮ ﮔﻔﺘﻪاﻧﺪ٣٨ .ﭘﺲ اﮔﺮ دﻳﻤﻴﺘﺮﻳﻮس و هﻤﮑﺎران ﺻﻨﻌﺘﮕﺮش از ﮐﺴﯽ ﺷﮑﺎﻳﺖ دارﻧﺪ ،د ِر ﻣﺤﮑﻤﻪهﺎ ﺑﺎز اﺳﺖ و واﻟﻴﺎن ﻧﻴﺰ ﺣﺎﺿﺮﻧﺪ .ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺷﮑﺎﻳﺎت ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺒﺮﻧﺪ٣٩ .اﻣّﺎ اﮔﺮ ﻣﺴﺌﻠﮥ دﻳﮕﺮﯼ دارﻳﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﺁن را در ﻣﺤﮑﻤﮥ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﺣﻞ و ﻓﺼﻞ ﮐﻨﻴﺪ. ۴٠زﻳﺮا ﺑﻴﻢ ﺁن ﻣﯽرود ﮐﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ وﻗﺎﻳﻊ اﻣﺮوز ،ﺑﻪ ﺷﻮرﺷﮕﺮﯼ ﻣﺘﻬﻢ ﺷﻮﻳﻢ .اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﻮد ،ﻧﺨﻮاهﻴﻢ ﺗﻮاﻧﺴﺖ دﻟﻴﻠﯽ ﺑﺮاﯼ ﺗﻮﺟﻴﻪ اﻳﻦ ﺑﻠﻮا ﺑﻴﺎورﻳﻢ۴١ «.اﻳﻦ را ﮔﻔﺖ و ﺟﻤﺎﻋﺖ را ﻣﺘﻔﺮق ﺳﺎﺧﺖ.
اﻋﻤﺎل ٢٠ ﺳﻔﺮ ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﻪ ﻣﻘﺪوﻧﻴﻪ و ﻳﻮﻧﺎن ١ﭼﻮن ﺁﺷﻮب ﻓﺮوﻧﺸﺴﺖ ،ﭘﻮﻟُﺲ ﺷﺎﮔﺮدان را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ و ﭘﺲ از ﺗﺸﻮﻳﻖ و ﺗﺮﻏﻴﺐ اﻳﺸﺎن ،ﺁﻧﺎن را وداع ﮔﻔﺖ و ﻋﺎزم ﻣﻘﺪوﻧﻴﻪ ﺷﺪ٢ .او از ﺁن ﻧﻮاﺣﯽ ﮔﺬر ﮐﺮدﻩ ،ﻣﺆﻣﻨﺎن را ﺑﺎ ﺳﺨﻨﺎن ﺧﻮد دﻟﮕﺮﻣﯽ ﺑﺴﻴﺎر داد ،ﺗﺎ ﺑﻪ ﻳﻮﻧﺎن رﺳﻴﺪ ٣و ﺳﻪ ﻣﺎﻩ در ﺁﻧﺠﺎ ﻣﺎﻧﺪ .هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻗﺼﺪ داﺷﺖ ﺑﺎ ﮐﺸﺘﯽ ﺑﻪ ﺳﻮرﻳﻪ ﺑﺮود ،ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻋﻠﻴﻪ او ﺗﻮﻃﺌﻪ ﮐﺮدﻧﺪ .ﭘﺲ ﺑﺮﺁن ﺷﺪ از راﻩ ﻣﻘﺪوﻧﻴﻪ ﺑﺎزﮔﺮدد۴ .هﻤﺮاهﺎن او ﺳﻮﭘﺎﺗِﺮوس ﭘﺴﺮ ﭘﻴﺮروس از ﻣﺮدﻣﺎن ﺑﻴﺮﻳﻪ، ﺁرﻳﺴﺘﺎرﺧﻮس و ﺳِﮑﻮﻧُﺪوس از ﻣﺮدﻣﺎن ﺗِﺴﺎﻟﻮﻧﻴﮑﯽ ،ﮔﺎﻳﻮس از ﻣﺮدﻣﺎن دِرﺑِﻪ ،ﺗﻴﺨﻴﮑﻮس و ﺗْﺮوﻓﻴﻤﻮس از ﻣﺮدﻣﺎن ﺁﺳﻴﺎ ،و ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس ﺑﻮدﻧﺪ۵ .ﺁﻧﺎن ﭘﻴﺶ از ﻣﺎ رﻓﺘﻨﺪ و در ﺗْﺮوﺁس ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﺎ ﺷﺪﻧﺪ۶ .وﻟﯽ ﻣﺎ ﭘﺲ از اﻳﺎم ﻋﻴﺪ ﻓَﻄﻴﺮ ،ﺑﺎ ﮐﺸﺘﯽ از ﻓﻴﻠﻴﭙﯽ رواﻧﻪ ﺷﺪﻳﻢ و ﭘﻨﺞ روز ﺑﻌﺪ ،در ﺗْﺮوﺁس ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﭘﻴﻮﺳﺘﻴﻢ و هﻔﺖ روز در ﺁﻧﺠﺎ ﻣﺎﻧﺪﻳﻢ.
ﻣﻮﻋﻈﮥ ﭘﻮﻟُﺲ در ﺗْﺮوﺁس ٧در ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ روز هﻔﺘﻪ ،ﺑﺮاﯼ ﭘﺎرﻩ ﮐﺮدن ﻧﺎن ﮔﺮد هﻢ ﺁﻣﺪﻳﻢ .ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﺮاﯼ ﻣﺮدم ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﯽﮐﺮد ،و ﭼﻮن ﺗﺼﻤﻴﻢ داﺷﺖ روز ﺑﻌﺪ ﺁﻧﺠﺎ را ﺗﺮﮎ ﮔﻮﻳﺪ ،ﺳﺨﻨﺎﻧﺶ ﺗﺎ
ﻧﻴﻤﻪهﺎﯼ ﺷﺐ ﺑﻪدرازا ﮐﺸﻴﺪ٨ .در ﺑﺎﻻﺧﺎﻧﻪاﯼ ﮐﻪ ﮔﺮد ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻳﻢ ،ﭼﺮاغ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻮد٩ .در ﺁن ﺣﺎل ﮐﻪ ﭘﻮﻟُﺲ هﻤﭽﻨﺎن ﺑﻪ ﺳﺨﻦﮔﻔﺘﻦ اداﻣﻪ ﻣﯽداد ،ﺟﻮاﻧﯽ اِﻓﺘﻴﺨﻮس ﻧﺎم ﮐﻪ ﮐﻨﺎر ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ،اﻧﺪﮎ اﻧﺪﮎ ﺑﻪ ﺧﻮاﺑﯽ ﻋﻤﻴﻖ ﻓﺮورﻓﺖ و ﻧﺎﮔﺎﻩ از ﻃﺒﻖۀ ﺳﻮّم ﺑﻪزﻳﺮ اﻓﺘﺎد و او را ﻣﺮدﻩ ﺑﺮداﺷﺘﻨﺪ١٠ .ﭘﻮﻟُﺲ ﭘﺎﻳﻴﻦ رﻓﺘﻪ ،ﺧﻮد را ﺑﺮ ﻣﺮد ﺟﻮان اﻧﺪاﺧﺖ و او را درﺑﺮ ﮔﺮﻓﺖ و ﮔﻔﺖ» :ﻣﺘﺮﺳﻴﺪ ،ﺟﺎن او در اوﺳﺖ!« ١١ﺳﭙﺲ ﺑﺎﻻ رﻓﺖ و ﻧﺎن را ﭘﺎرﻩ ﮐﺮد و ﺧﻮرد .او ﺗﺎ ﺳﺤﺮ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن اداﻣﻪ داد ،و ﺑﻌﺪ ﺁﻧﺠﺎ را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺖ١٢ .ﻣﺮد ْم ﺁن ﺟﻮان را زﻧﺪﻩ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮدﻧﺪ و ﺗﺴﻼﯼ ﻋﻈﻴﻢ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ.
وداع ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﺎ ﻣﺸﺎﻳﺦ ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ ِا ِﻓﺴُﺲ ١٣در اداﻣﮥ ﺳﻔﺮ ،ﺳﻮار ﮐﺸﺘﯽ ﺷﺪﻩ ،رواﻧﮥ ﺁﺳﻮس ﺷﺪﻳﻢ ﺗﺎ در ﺁﻧﺠﺎ ﻃﺒﻖ ﻗﺮار ﭘﻮﻟُﺲ ،او را ﺑﻪ ﮐﺸﺘﯽ ﺑﻴﺎورﻳﻢ ،زﻳﺮا ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﻮد ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ را از راﻩ ﺧﺸﮑﯽ ﺑﺮود١۴ .ﭘﺲ ﭼﻮن ﭘﻮﻟُﺲ را در ﺁﺳﻮس دﻳﺪﻳﻢ ،او را ﺑﻪ ﮐﺸﺘﯽ ﺁوردﻳﻢ و ﺑﻪ ﻣﻴﺘﻴﻠﻴﻨﯽ رﻓﺘﻴﻢ١۵ .از ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺎ ﮐﺸﺘﯽ رواﻧﻪ ﺷﺪﻳﻢ و روز ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺧﻴﻮس رﺳﻴﺪﻳﻢ .ﻓﺮداﯼ ﺁن روز ﺑﻪ ﺳﺎﻣﻮس رﻓﺘﻴﻢ و روز ﺑﻌﺪ ،ﺑﻪ ﻣﻴﻠﻴﺘﻮس رﺳﻴﺪﻳﻢ١۶ .ﭘﻮﻟُﺲ ﺗﺼﻤﻴﻢ داﺷﺖ از راﻩ درﻳﺎ از ﮐﻨﺎر ِا ِﻓﺴُﺲ ﺑﮕﺬرد ﺗﺎ وﻗﺘﯽ را در اﻳﺎﻟﺖ ﺁﺳﻴﺎ ﺻﺮف ﻧﮑﻨﺪ ،زﻳﺮا ﺷﺘﺎب داﺷﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﻣﻤﮑﻦ ﺷﻮد ،روز ﭘِﻨﺘﻴﮑﺎﺳﺖ در اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﺎﺷﺪ. ١٧او از ﻣﻴﻠﻴﺘﻮس ﭘﻴﻐﺎﻣﯽ ﺑﻪ ِا ِﻓﺴُﺲ ﻓﺮﺳﺘﺎد و ﻣﺸﺎﻳﺦ ﮐﻠﻴﺴﺎ را ﻧﺰد ﺧﻮد ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ. ١٨ﭼﻮن ﺁﻣﺪﻧﺪ ،ﺑﺪﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺁﮔﺎهﻴﺪ ﮐﻪ از هﻤﺎن روز ﻧﺨﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﺳﻴﺎ ﭘﺎ ﻧﻬﺎدم، ﭼﮕﻮﻧﻪ در هﻤﮥ اوﻗﺎت ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﻪﺳﺮ ﺑﺮدﻩام١٩ .ﭼﮕﻮﻧﻪ در ﮐﻤﺎل ﻓﺮوﺗﻨﯽ و اﺷﮑﺮﻳﺰان ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺧﺪﻣﺖ ﮐﺮدﻩ ،ﺳﺨﺘﻴﻬﺎﻳﯽ را ﮐﻪ در اﺛﺮ ﺗﻮﻃﺌﻪهﺎﯼ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﺮ ﻣﻦ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ، ﺗﺤﻤﻞ ﮐﺮدﻩام٢٠ .ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ از هﺮﺁﻧﭽﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد ﺑﻪﺣﺎل ﺷﻤﺎ ﺳﻮدﻣﻨﺪ اﻓﺘﺪ ،ﭼﻴﺰﯼ درﻳﻎ ﻧﺪاﺷﺘﻪام ،ﺑﻠﮑﻪ ﭘﻴﺎم را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﺮدﻩ ،ﭼﻪ در ﺟﻤﻊ و ﭼﻪ در ﺧﺎﻧﻪهﺎ ﺗﻌﻠﻴﻤﺘﺎن دادﻩام٢١ .ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن و ﻳﻮﻧﺎﻧﻴﺎن هﺮ دو ،اﻋﻼم داﺷﺘﻪام ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﺑﻪ ﺑﻪﺳﻮﯼ ﺧﺪا ﺑﺎزﮔﺮدﻧﺪ و ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ اﻳﻤﺎن ﺁورﻧﺪ. »٢٢و ﺣﺎل ،ﺑﺎ اﻟﺰام روح ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﻣﯽروم و ﻧﻤﯽداﻧﻢ در ﺁﻧﺠﺎ ﭼﻪ ﺑﺮاﻳﻢ ﭘﻴﺶ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ؛ ٢٣ﺟﺰ ﺁﻧﮑﻪ در هﺮ ﺷﻬﺮ روحاﻟﻘﺪس هﺸﺪار ﻣﯽدهﺪ ﮐﻪ زﻧﺪان و ﺳﺨﺘﯽ در اﻧﺘﻈﺎر ﻣﻦ اﺳﺖ٢۴ .اﻣّﺎ ﺟﺎن ﺑﺮاﻳﻢ ارزﺷﯽ ﻧﺪارد؛ ﻣﻬﻢ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻢ دور ﺧﻮد را ﺑﻪﭘﺎﻳﺎن رﺳﺎﻧﻢ و ﺧﺪﻣﺘﯽ را ﮐﻪ از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﻳﺎﻓﺘﻪام ،ﺑﻪﮐﻤﺎل اﻧﺠﺎم دهﻢ ،ﺧﺪﻣﺘﯽ ﮐﻪ هﻤﺎﻧﺎ اﻋﻼم ﺑﺸﺎرت ﻓﻴﺾ ﺧﺪاﺳﺖ. »٢۵ﺣﺎل ﻣﯽداﻧﻢ هﻴﭻﻳﮏ از ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﻣﻦ در ﻣﻴﺎﻧﺘﺎن ﮔﺸﺘﻪ و ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﺮدﻩام ،روﯼ ﻣﺮا دﻳﮕﺮ ﻧﺨﻮاهﺪ دﻳﺪ٢۶ .ﭘﺲ اﻣﺮوز ﺑﺎ ﺷﻤﺎ اﺗﻤﺎم ﺣﺠّﺖ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻣﻦ از ﺧﻮن هﻤﻪ ﺑﺮﯼ هﺴﺘﻢ٢٧ ،زﻳﺮا در اﻋﻼم ارادۀ ﮐﺎﻣﻞ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮐﻮﺗﺎهﯽ ﻧﮑﺮدﻩام. ٢٨ﻣﺮاﻗﺐ ﺧﻮد و ﺗﻤﺎﻣﯽ ﮔﻠﻪاﯼ ﮐﻪ روحاﻟﻘﺪس ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻧﻈﺎرت ﺁن ﺑﺮﮔﻤﺎﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ ﺧﺪا را ﮐﻪ ﺁن را ﺑﻪ ﺧﻮن ﭘﺴﺮ ﺧﻮد ﺧﺮﻳﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺷﺒﺎﻧﯽ ﮐﻨﻴﺪ٢٩ .ﻣﯽداﻧﻢ ﺑﻌﺪ از رﻓﺘﻨﻢ ،ﮔﺮﮔﻬﺎﯼ درّﻧﺪﻩ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﻠﻪ رﺣﻢ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد. ٣٠ﺣﺘﯽ از ﻣﻴﺎن ﺧﻮد ﺷﻤﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﺮﺧﻮاهﻨﺪ ﺧﺎﺳﺖ و ﺣﻘﻴﻘﺖ را دﻳﮕﺮﮔﻮن ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد ﺗﺎ ﺷﺎﮔﺮدان را ﺑﻪ ﭘﻴﺮوﯼ ﺧﻮد از راﻩ ﺑﻪدر ﮐﻨﻨﺪ٣١ .ﭘﺲ هﻮﺷﻴﺎر ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺁورﻳﺪ
ﮐﻪ ﻣﻦ ﺳﻪ ﺳﺎل ﺗﻤﺎم ،ﺷﺐ و روز ،دﻣﯽ از هﺸﺪار دادن ﺑﻪ هﺮ ﻳﮏ از ﺷﻤﺎ ﺑﺎ اﺷﮑﻬﺎ، ﺑﺎزﻧﺎﻳﺴﺘﺎدم. »٣٢اﮐﻨﻮن ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﺧﺪا و ﺑﻪ ﮐﻼم ﻓﻴﺾ او ﻣﯽﺳﭙﺎرم ﮐﻪ ﻗﺎدر اﺳﺖ ﺷﻤﺎ را ﺑﻨﺎ ﮐﻨﺪ و در ﻣﻴﺎن ﺟﻤﻴﻊ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﺷﺪﻩاﻧﺪ ،ﻣﻴﺮاث ﺑﺨﺸﺪ٣٣ .ﭼﺸﻤﺪاﺷﺘﯽ ﺑﻪ ﺳﻴﻢ و زر و ﻳﺎ ﺟﺎﻣﮥ ﮐﺴﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪام٣۴ .ﺧﻮد ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﻪدﺳﺖ ﺧﻮﻳﺶ ،ﻧﻴﺎزهﺎﯼ ﺧﻮد و هﻤﺮاهﺎﻧﻢ را ﻓﺮاهﻢ ﮐﺮدﻩام٣۵ .از هﺮ ﻟﺤﺎظ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺸﺎن دادﻩام ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺨﺖ ﮐﺎر ﮐﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻴﻢ ﺿﻌﻴﻔﺎن را دﺳﺘﮕﻴﺮﯼ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ ،و ﺳﺨﻨﺎن ﺧﻮد ﺧﺪاوﻧﺪ ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﻪ ﻳﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﮐﻪ ﻓﺮﻣﻮد› :دادن از ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻓﺮﺧﻨﺪﻩﺗﺮ اﺳﺖ«‹. ٣۶ﭼﻮن ﺳﺨﻨﺎﻧﺶ را ﺑﻪﭘﺎﻳﺎن رﺳﺎﻧﻴﺪ ،ﺑﺎ هﻤﮥ ﺁﻧﺎن زاﻧﻮ زد و دﻋﺎ ﮐﺮد٣٧ .هﻤﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﮔﺮﻳﺴﺘﻨﺪ و ﺑﺮ ﮔﺮدﻧﺶ ﺁوﻳﺨﺘﻪ ،وﯼ را ﻣﯽﺑﻮﺳﻴﺪﻧﺪ٣٨ .ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻴﺶ از هﻤﻪ اﻧﺪوهﮕﻴﻨﺸﺎن ﻣﯽﺳﺎﺧﺖ ،اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺶ ﺑﻮد ﮐﻪ ﮔﻔﺖ »دﻳﮕﺮ روﯼ ﻣﺮا ﻧﺨﻮاهﻴﺪ دﻳﺪ «.ﺳﭙﺲ ﺗﺎ ﮐﺸﺘﯽ وﯼ را ﺑﺪرﻗﻪ ﮐﺮدﻧﺪ.
اﻋﻤﺎل ٢١ ﺑﻪﺳﻮﯼ اورﺷﻠﻴﻢ ١ﭘﺲ از ﺟﺪا ﺷﺪن از ﺁﻧﻬﺎ ،راهﯽ ﺳﻔﺮ درﻳﺎﻳﯽ ﺷﺪﻳﻢ و ﺗﺎ »ﮐﻮس« ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﭘﻴﺶ رﻓﺘﻴﻢ .روز ﺑﻌﺪ ،ﺑﻪ رودِس و از ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﭘﺎﺗﺎرا رﺳﻴﺪﻳﻢ٢ .در ﺁﻧﺠﺎ ﮐﺸﺘﯽاﯼ ﻳﺎﻓﺘﻴﻢ ﮐﻪ ﻋﺎزم ﻓﻴﻨﻴﻘﻴﻪ ﺑﻮد .ﭘﺲ ﺳﻮار ﺷﺪﻳﻢ و ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدﻳﻢ٣ .ﻗﭙﺮس را در ﺳﻤﺖ ﭼﭗ ﺧﻮد دﻳﺪﻳﻢ و از ﺁن ﮔﺬﺷﺘﻪ ،ﺑﻪﺳﻮﯼ ﺳﻮرﻳﻪ ﭘﻴﺶ رﻓﺘﻴﻢ .ﺳﭙﺲ در ﺻﻮر ﭘﻴﺎدﻩ ﺷﺪﻳﻢ ،زﻳﺮا در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎر ﮐﺸﺘﯽ را ﺗﺨﻠﻴﻪ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ۴ .ﭘﺲ ﺷﺎﮔﺮدان را در ﺁﻧﺠﺎ ﻳﺎﻓﺘﻪ ،هﻔﺖ روز ﻧﺰدﺷﺎن ﻣﺎﻧﺪﻳﻢ .اﻳﺸﺎن ﺑﻪ هﺪاﻳﺖ روح ﺑﻪ ﭘﻮﻟُﺲ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﻧﺮود۵ .ﭼﻮن ﻓﺮﺻﺖ ﻣﺎﻧﺪن ﻣﺎ ﺑﻪﭘﺎﻳﺎن رﺳﻴﺪ ،ﻋﺎزم ﺳﻔﺮ ﺷﺪﻳﻢ .ﺷﺎﮔﺮدان ﺟﻤﻠﮕﯽ ﺑﺎ زﻧﺎن و ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﻣﺎ را ﺗﺎ ﺑﻴﺮون ﺷﻬﺮ ﺑﺪرﻗﻪ ﮐﺮدﻧﺪ .ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻨﺎر درﻳﺎ زاﻧﻮ زدﻳﻢ و دﻋﺎ ﮐﺮدﻳﻢ۶ .ﭘﺲ از وداع ،ﺳﻮار ﮐﺸﺘﯽ ﺷﺪﻳﻢ ،و اﻳﺸﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪهﺎﯼ ﺧﻮد ﺑﺎزﮔﺸﺘﻨﺪ. ٧ﺳﻔﺮ درﻳﺎﻳﯽ ﺧﻮد را از ﺻﻮر ﭘﯽ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ و ﺑﻪ ﭘْﺘﻮﻻﻣﺎﺋﻴﺲ رﺳﻴﺪﻳﻢ .ﺁﻧﺠﺎ از ﺑﺮادران دﻳﺪار ﮐﺮدﻳﻢ و ﻳﮏ روز ﻧﺰدﺷﺎن ﻣﺎﻧﺪﻳﻢ٨ .روز ﺑﻌﺪ ،ﺁﻧﺠﺎ را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻪ ﻗﻴﺼﺮﻳﻪ ﺁﻣﺪﻳﻢ و ﺑﻪ ﻣﻨﺰل ﻓﻴﻠﻴﭙُﺲ ﻣﺒﺸﺮ ،ﻳﮑﯽ از ﺁن هﻔﺖ ﺗﻦ ،رﻓﺘﻴﻢ و ﻧﺰدش ﻣﺎﻧﺪﻳﻢ٩ .او ﭼﻬﺎر دﺧﺘﺮ ﻣﺠﺮد داﺷﺖ ﮐﻪ ﻧﺒﻮّت ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ. ١٠ﭘﺲ از ﭼﻨﺪ روز ﮐﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻮدﻳﻢ ،ﻧﺒﯽاﯼ ﺁﮔﺎﺑﻮس ﻧﺎم از ﻳﻬﻮدﻳﻪ رﺳﻴﺪ١١ .او ﻧﺰد ﻣﺎ ﺁﻣﺪ و ﮐﻤﺮﺑﻨﺪ ﭘﻮﻟُﺲ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ،دﺳﺘﻬﺎ و ﭘﺎهﺎﯼ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﺎ ﺁن ﺑﺴﺖ و ﮔﻔﺖ: »روحاﻟﻘﺪس ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ› :ﻳﻬﻮدﻳﺎن اورﺷﻠﻴﻢ ﺻﺎﺣﺐ اﻳﻦ ﮐﻤﺮﺑﻨﺪ را ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﺴﺖ و ﺑﻪدﺳﺖ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺧﻮاهﻨﺪ ﺳﭙﺮد«‹. ن ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﭘﻮﻟُﺲ اﻟﺘﻤﺎس ﮐﺮدﻳﻢ ﮐﻪ از رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ١٢ﭼﻮن اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪﻳﻢ ،ﻣﺎ و ﻣﺮدﻣﺎ ِ اورﺷﻠﻴﻢ ﭼﺸﻢ ﺑﭙﻮﺷﺪ١٣ .اﻣّﺎ ﭘﻮﻟُﺲ ﭘﺎﺳﺦ داد» :اﻳﻦ ﭼﻪ ﮐﺎر اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ؟ ﭼﺮا ﺑﺎ
ﮔﺮﻳﮥ ﺧﻮد دل ﻣﺮا ﻣﯽﺷﮑﻨﻴﺪ؟ ﻣﻦ ﺁﻣﺎدﻩام ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻧﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ زﻧﺪان روم ،ﺑﻠﮑﻪ در اورﺷﻠﻴﻢ ﺟﺎن ﺑﺴﭙﺎرم١۴ «.ﭼﻮن دﻳﺪﻳﻢ ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﻧﻤﯽﺷﻮد ،دﺳﺖ ﮐﺸﻴﺪﻳﻢ و ﮔﻔﺘﻴﻢ» :ﺁﻧﭽﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ ،ﺑﺸﻮد«. ١۵ﭘﺲ از ﺁن روزهﺎ ،ﺗﺪارﮎ ﺳﻔﺮ دﻳﺪﻳﻢ و ﺑﻪﺳﻮﯼ اورﺷﻠﻴﻢ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدﻳﻢ. ن ﻣﻘﻴﻢ ﻗﻴﺼﺮﻳﻪ ﻧﻴﺰ هﻤﺮاهﻤﺎن ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﺷﺨﺼﯽ ١۶ﺑﻌﻀﯽ از ﺷﺎﮔﺮدا ِ ن ﻣِﻨﺎﺳﻮن ﻧﺎم ﺑﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﻴﻬﻤﺎن او ﺑﺎﺷﻴﻢ .ﻣِﻨﺎﺳﻮن ،از ﻣﺮدﻣﺎن ﻗﭙﺮس و ﻳﮑﯽ از ﺷﺎﮔﺮدا ِ ﺁﻏﺎزﻳﻦ ﺑﻮد.
ورود ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ١٧ﭼﻮن ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ رﺳﻴﺪﻳﻢ ،ﺑﺮادران ﺑﮕﺮﻣﯽ ﭘﺬﻳﺮاﻳﻤﺎن ﺷﺪﻧﺪ١٨ .روز ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﻪدﻳﺪار ﻳﻌﻘﻮب رﻓﺘﻴﻢ .ﻣﺸﺎﻳﺦ هﻤﮕﯽ ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻨﺪ١٩ .ﭘﻮﻟُﺲ اﻳﺸﺎن را ﺳﻼم ﮔﻔﺖ و ﺑﻪﺗﻔﺼﻴﻞ ﺑﻴﺎن ﮐﺮد ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺧﺪﻣﺖ او در ﻣﻴﺎن ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﭼﻪهﺎ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ. ٢٠ﭼﻮن ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ،ﺧﺪا را ﺗﻤﺠﻴﺪ ﮐﺮدﻧﺪ .ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﭘﻮﻟُﺲ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﯼ ﺑﺮادر ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﯽﺑﻴﻨﯽ هﺰاران ﻳﻬﻮدﯼ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩاﻧﺪ و هﻤﮕﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻏﻴﻮرﻧﺪ٢١ .در ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺎﻳﻊ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺗﻮ هﻤﮥ ﻳﻬﻮدﻳﺎﻧﯽ را ﮐﻪ ﻣﻴﺎن ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽدهﯽ ﮐﻪ از ﻣﻮﺳﯽ روﯼ ﺑﺮﺗﺎﺑﻨﺪ ،و ﻣﯽﮔﻮﻳﯽ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻓﺮزﻧﺪان را ﺧﺘﻨﻪ ﮐﺮد و ﺑﻨﺎﺑﺮ رﺳﻮم رﻓﺘﺎر ﻧﻤﻮد٢٢ .ﺣﺎل ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﮐﺮد؟ ﺑﺪون ﺷﮏ ،ﺁﻧﻬﺎ از ﺁﻣﺪﻧﺖ ﺁﮔﺎﻩ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ. ٢٣ﭘﺲ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﻢ ،اﻧﺠﺎم ﺑﺪﻩ .اﻳﻨﺠﺎ ﻧﺰد ﻣﺎ ﭼﻬﺎر ﻣﺮد هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﺬرﯼ دارﻧﺪ. ٢۴ﺁﻧﻬﺎ را هﻤﺮاﻩ ﺧﻮد ﺑﺒﺮ و ﺑﻪ اﺗﻔﺎق اﻳﺸﺎن ﺁﻳﻴﻦ ﺗﻄﻬﻴﺮ را ﺑﻪﺟﺎ ﺁور و ﺧﺮج اﻳﺸﺎن را ﺑﺪﻩ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺳﺮهﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﺘﺮاﺷﻨﺪ .ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن هﻤﻪ درﺧﻮاهﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺷﺎﻳﻌﺎت درﺑﺎرۀ ﺗﻮ راﺳﺖ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﺷﺮﻳﻌﺖ را ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻪ ،در ﺁن ﺳﻠﻮﮎ ﻣﯽﮐﻨﯽ. ٢۵اﻣّﺎ درﺑﺎرۀ اﻳﻤﺎﻧﺪاران ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﯼ ،ﻣﺎ ﺣﮑﻢ ﺧﻮد را در ﻧﺎﻣﻪاﯼ ﺑﻪ ﺁﮔﺎهﯽ ﺁﻧﻬﺎ رﺳﺎﻧﺪﻳﻢ و ﮔﻔﺘﻴﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ از ﺧﻮراﮎ ﺗﻘﺪﻳﻤﯽ ﺑﻪ ﺑﺘﻬﺎ ،از ﺧﻮن ،از ﮔﻮﺷﺖ ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﺧﻔﻪ ﺷﺪﻩ و از ﺑﯽﻋﻔﺘﯽ ﺑﭙﺮهﻴﺰﻧﺪ«. ٢۶ﭘﺲ ،روز ﺑﻌﺪ ،ﭘﻮﻟُﺲ ﺁن اﺷﺨﺎص را هﻤﺮاﻩ ﺧﻮد ﺑﺮد و ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺁﻳﻴﻦ ﺗﻄﻬﻴﺮ را ﺑﻪﺟﺎ ﺁورد .ﺳﭙﺲ ،ﺑﻪ ﻣﻌﺒﺪ رﻓﺖ ﺗﺎ ﺗﺎرﻳﺦ ﭘﺎﻳﺎن روزهﺎﯼ ﺗﻄﻬﻴﺮ را ﮐﻪ در ﺁن ﺑﺮاﯼ هﺮ ﻳﮏ از اﻳﺸﺎن ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽﺷﺪ ،اﻋﻼم ﮐﻨﺪ.
ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﺪن ﭘﻮﻟُﺲ ٢٧ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻪﭘﺎﻳﺎن هﻔﺖ روز ﺗﻄﻬﻴﺮ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﻳﻬﻮدﯼ از اﻳﺎﻟﺖ ﺁﺳﻴﺎ ،ﭘﻮﻟُﺲ را در ﻣﻌﺒﺪ دﻳﺪﻧﺪ .ﺁﻧﻬﺎ ﺟﻤﻌﻴﺖ را ﺷﻮراﻧﺪﻧﺪ و او را ﮔﺮﻓﺘﻪ٢٨ ،ﻓﺮﻳﺎد ﻣﯽزدﻧﺪ» :اﯼ اﺳﺮاﺋﻴﻠﻴﺎن ،ﻣﺪد ﮐﻨﻴﺪ؛ اﻳﻦ هﻤﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ هﻤﮕﺎن را در هﻤﻪ ﺟﺎ ﺑﺮﺿﺪ ﻗﻮم ﻣﺎ و ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻣﺎ و ﺑﺮﺿﺪ اﻳﻦ ﻣﮑﺎن ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽدهﺪ .از ﺁن ﮔﺬﺷﺘﻪ ،ﻳﻮﻧﺎﻧﻴﺎن را ﻧﻴﺰ ﺑﻪدرون ﻣﻌﺒﺪ ﺁوردﻩ و اﻳﻦ ﻣﮑﺎن ﻣﻘ ّﺪس را ﻧﺠﺲ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ٢٩ «.ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﺸﺘﺮ ﺗْﺮوﻓﻴﻤﻮس ِا ِﻓﺴُﺴﯽ را در ﺷﻬﺮ ﺑﺎ ﭘﻮﻟُﺲ دﻳﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻣﯽﭘﻨﺪاﺷﺘﻨﺪ ﭘﻮﻟُﺲ او را ﺑﻪدرون ﻣﻌﺒﺪ ﺑﺮدﻩ اﺳﺖ.
٣٠ﺷﻬﺮ ،ﺳﺮاﭘﺎ ﺁﺷﻮب ﺷﺪ! ﻣﺮدم از هﺮ ﺳﻮ هﺠﻮم ﺁوردﻧﺪ و ﭘﻮﻟُﺲ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ،از ﻣﻌﺒﺪ ﺑﻴﺮون ﮐﺸﻴﺪﻧﺪ و ﺑﯽدرﻧﮓ درهﺎﯼ ﻣﻌﺒﺪ را ﭘﺸﺖ ﺳﺮﺷﺎن ﺑﺴﺘﻨﺪ٣١ .ﭼﻮن ﺳﻌﯽ داﺷﺘﻨﺪ او را ﺑﮑﺸﻨﺪ ،ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪۀ ﺳﭙﺎهﻴﺎن روﻣﯽ ﺧﺒﺮ رﺳﻴﺪ ﮐﻪ در ﺗﻤﺎم اورﺷﻠﻴﻢ ﺁﺷﻮﺑﯽ ﺑﻪﭘﺎ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ٣٢ .او ﺑﯽدرﻧﮓ ﺑﺎ ﺳﺮﺑﺎزان و اﻓﺴﺮان ﺧﻮد ﺑﻪﺳﻮﯼ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺗﺎﺧﺖ .ﭼﻮن ﭼﺸﻢ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ و ﺳﺮﺑﺎزاﻧﺶ اﻓﺘﺎد ،از زدن ﭘﻮﻟُﺲ دﺳﺖ ﺑﺮداﺷﺘﻨﺪ. ٣٣ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﻧﺰدﻳﮏ ﺁﻣﺪ و ﭘﻮﻟُﺲ را ﮔﺮﻓﺘﺎر ﮐﺮد و دﺳﺘﻮر داد او را ﺑﺎ دو زﻧﺠﻴﺮ ﺑﺒﻨﺪﻧﺪ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﺮﺳﻴﺪ ﮐﻪ او ﮐﻴﺴﺖ و ﭼﻪ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ٣۴ .از ﻣﻴﺎن ﺟﻤﻌﻴﺖ هﺮﮐﺲ ﭼﻴﺰﯼ ﻓﺮﻳﺎد ﻣﯽزد .ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﮐﻪ از زﻳﺎدﯼ هﻴﺎهﻮ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ ﺣﻘﻴﻘﺖ اﻣﺮ را درﻳﺎﺑﺪ ،دﺳﺘﻮر داد ﭘﻮﻟُﺲ را ﺑﻪ ﻗﻠﻌﻪ ﺑﺒﺮﻧﺪ٣۵ .ﭼﻮن ﭘﻮﻟُﺲ ﻧﺰدﻳﮏ ﭘﻠﻪهﺎﯼ ﻗﻠﻌﻪ رﺳﻴﺪ ،ﺳﺮﺑﺎزان از ﻓﺮط ﺖ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪﻧﺪ او را ﺑﺮ دﺳﺘﻬﺎﻳﺸﺎن ﺣﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪ٣۶ .ﺟﻤﻌﻴﺘﯽ ﮐﻪ از ﭘﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﺸﻮﻧ ِ ﻣﯽﺁﻣﺪ ،ﻓﺮﻳﺎد ﻣﯽﮐﺮد» :ﺑﮑﺸﻴﺪش!«
ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﺎ ﻣﺮدم ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ ٣٧هﻨﻮز ﭘﻮﻟُﺲ را ﺑﻪدرون ﻗﻠﻌﻪ ﻧﺒﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﮔﻔﺖ» :اﺟﺎزﻩ ﻣﯽدهﻴﺪ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﮕﻮﻳﻢ؟« ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ ﻣﯽداﻧﯽ؟ ٣٨ﻣﮕﺮ ﺗﻮ هﻤﺎن ﻣﺼﺮﯼ ﻧﻴﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﭼﻨﺪﯼ ﭘﻴﺶ ﺷﻮرﺷﯽ ﺑﺮﭘﺎ ﮐﺮد و ﭼﻬﺎر هﺰار ﺁدﻣﮑﺶ را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺑﻴﺎﺑﺎن ﺑﺮد؟« ٣٩ﭘﻮﻟُﺲ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﻣﻦ ﻣﺮدﯼ ﻳﻬﻮدﯼ از ﺗﺎرﺳﻮس ﮐﻴﻠﻴﮑﻴﻪام ،ﺷﻬﺮﯼ ﮐﻪ ﺑﯽﻧﺎم و ﻧﺸﺎن ﻧﻴﺴﺖ .ﺗﻤﻨﺎ دارم اﺟﺎزﻩ دهﻴﺪ ﺑﺎ ﻣﺮدم ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﻢ«. ۴٠ﭼﻮن اﺟﺎزﻩ داد ،ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﺮ ﭘﻠﻪهﺎ اﻳﺴﺘﺎد و دﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﻪﺳﻮﯼ ﻣﺮدم دراز ﮐﺮد. وﻗﺘﯽ ﺳﮑﻮت ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺮﻗﺮار ﺷﺪ ،ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺒﺮاﻧﻴﺎن ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻔﺖ:
اﻋﻤﺎل ٢٢ »١اﯼ ﺑﺮادران و اﯼ ﭘﺪران ،ﺑﻪ دﻓﺎع ﻣﻦ ﮐﻪ اﮐﻨﻮن ﺑﻪ ﻋﺮﺿﺘﺎن ﻣﯽرﺳﺎﻧﻢ ،ﮔﻮش ﻓﺮادهﻴﺪ«. ٢ﭼﻮن ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ﮐﻪ اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺒﺮاﻧﻴﺎن ﺧﻄﺎب ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﺘﺮ ﺷﺪﻧﺪ. ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﻮﻟُﺲ ﮔﻔﺖ»٣ :ﻣﻦ ﻣﺮدﯼ ﻳﻬﻮدﯼام ،ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺗﺎرﺳﻮس ﮐﻴﻠﻴﮑﻴﻪ .اﻣّﺎ در اﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﭘﺮورش ﻳﺎﻓﺘﻪام .ﺷﺮﻳﻌﺖ اﺟﺪادﯼ ﺧﻮد را ﺑﻪﮐﻤﺎل ،در ﻣﺤﻀﺮ ﻏَﻤﺎﻻﺋﻴﻞ ﻓﺮاﮔﺮﻓﺘﻢ و ﺑﺮاﯼ ﺧﺪا ﻏﻴﻮر ﺑﻮدم ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ هﻤﮕﯽ ﺷﻤﺎ اﻣﺮوز هﺴﺘﻴﺪ۴ .ﻣﻦ ﭘﻴﺮوان اﻳﻦ ›ﻃﺮﻳﻘﺖ‹ را ﺗﺎ ﺳﺮﺣﺪ ﻣﺮگ ﺁزار ﻣﯽرﺳﺎﻧﻴﺪم و ﺁﻧﺎن را از ﻣﺮد و زن ﮔﺮﻓﺘﺎر ﮐﺮدﻩ ،ﺑﻪ زﻧﺪان ﻣﯽاﻓﮑﻨﺪم۵ .ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ و هﻤﮥ اﻋﻀﺎﯼ ﺷﻮراﯼ ﻳﻬﻮد ﺑﺮ اﻳﻦ اﻣﺮ ﮔﻮاهﻨﺪ ،زﻳﺮا از اﻳﺸﺎن ﻧﺎﻣﻪهﺎﻳﯽ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﺑﺮادراﻧﺸﺎن در دﻣﺸﻖ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺮوم و اﻳﻦ ﻣﺮدﻣﺎن را در ﺑﻨﺪ ﻧﻬﺎدﻩ ،ﺑﺮاﯼ ﻣﺠﺎزات ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﻴﺎورم.
»۶اﻣّﺎ ﭼﻮن در راﻩ ﺑﻪ دﻣﺸﻖ ﻧﺰدﻳﮏ ﻣﯽﺷﺪم ،ﺣﻮاﻟﯽ ﻇﻬﺮ ،ﻧﺎﮔﺎﻩ ﻧﻮرﯼ ﺧﻴﺮﻩ ﮐﻨﻨﺪﻩ از ﺁﺳﻤﺎن ﮔﺮد ﻣﻦ ﺗﺎﺑﻴﺪ٧ .ﺑﺮ زﻣﻴﻦ اﻓﺘﺎدم و ﺻﺪاﻳﯽ ﺷﻨﻴﺪم ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯽﮔﻔﺖ› :ﺷﺎﺋﻮل! ﺷﺎﺋﻮل! ﭼﺮا ﻣﺮا ﺁزار ﻣﯽرﺳﺎﻧﯽ؟‹ »٨ﭘﺮﺳﻴﺪم› :ﺧﺪاوﻧﺪا ،ﺗﻮ ﮐﻴﺴﺘﯽ؟‹ »ﭘﺎﺳﺦ داد› :ﻣﻦ ﺁن ﻋﻴﺴﺎﯼ ﻧﺎﺻﺮﯼ هﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﺮ او ﺁزار روا ﻣﯽدارﯼ‹. ٩هﻤﺮاهﺎﻧﻢ ﻧﻮر را دﻳﺪﻧﺪ ،اﻣّﺎ ﺻﺪاﯼ ﺁنﮐﺲ را ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻔﺖ ،ﻧﺸﻨﻴﺪﻧﺪ. »١٠ﮔﻔﺘﻢ› :ﺧﺪاوﻧﺪا ،ﭼﻪ ﮐﻨﻢ؟‹ »ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﻔﺖ› :ﺑﺮﺧﻴﺰ و ﺑﻪ دﻣﺸﻖ ﺑﺮو .در ﺁﻧﺠﺎ هﺮﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﻋﻬﺪۀ ﺗﻮﺳﺖ ﮐﻪ اﻧﺠﺎم دهﯽ ،ﺑﻪ ﺗﻮ ﮔﻔﺘﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ١١ ‹.اﻣّﺎ ﻣﻦ ﺑﺮ اﺛﺮ درﺧﺸﺶ ﺁن ﻧﻮر ،ﺑﻴﻨﺎﻳﯽ ﺧﻮد را از دﺳﺖ دادﻩ ﺑﻮدم .ﭘﺲ هﻤﺮاهﺎن دﺳﺘﻢ را ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﺑﻪ دﻣﺸﻖ ﺑﺮدﻧﺪ. »١٢در دﻣﺸﻖ ،ﻣﺮدﯼ دﻳﻨﺪار و ﭘﺎﻳﺒﻨﺪ ﺑﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻣﯽزﻳﺴﺖ ،ﺣَﻨﺎﻧﻴﺎ ﻧﺎم ،ﮐﻪ در ﻣﻴﺎن هﻤﮥ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ،ﺧﻮﺷﻨﺎم ﺑﻮد١٣ .ﺣَﻨﺎﻧﻴﺎ ﺑﻪ دﻳﺪارم ﺁﻣﺪ و ﮔﻔﺖ› :ﺑﺮادر ﺷﺎﺋﻮل! ﺑﻴﻨﺎ ﺷﻮ!‹ هﻤﺎن دم ،ﺑﻴﻨﺎﻳﯽ ﺧﻮد را ﺑﺎزﻳﺎﻓﺘﻢ و او را دﻳﺪم. »١۴او ﮔﻔﺖ› :ﺧﺪاﯼ ﭘﺪران ﻣﺎ ﺗﻮ را ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺗﺎ ارادۀ او را ﺑﺪاﻧﯽ و ﺁن ﭘﺎرﺳﺎ را ﺑﺒﻴﻨﯽ و ﺳﺨﻨﺎﻧﯽ از دهﺎﻧﺶ ﺑﺸﻨﻮﯼ١۵ .زﻳﺮا ﺗﻮ در ﺑﺮاﺑﺮ هﻤﮥ ﻣﺮدم ،ﺷﺎهﺪ او ﺧﻮاهﯽ ﺑﻮد و ﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ دﻳﺪﻩ و ﺷﻨﻴﺪﻩاﯼ ،ﺷﻬﺎدت ﺧﻮاهﯽ داد١۶ .ﺣﺎل ﻣﻨﺘﻈﺮ ﭼﻪ هﺴﺘﯽ؟ ﺑﺮﺧﻴﺰ و ﺗﻌﻤﻴﺪ ﺑﮕﻴﺮ و ﻧﺎم او را ﺧﻮاﻧﺪﻩ ،از ﮔﻨﺎهﺎﻧﺖ ﭘﺎﮎ ﺷﻮ!‹ »١٧ﭼﻮن ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﺎزﮔﺸﺘﻢ ،در ﻣﻌﺒﺪ ﻣﺸﻐﻮل دﻋﺎ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺧﻠﺴﻪ ﻓﺮورﻓﺘﻢ ١٨و ﺧﺪاوﻧﺪ را دﻳﺪم ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻔﺖ› :ﺑﺸﺘﺎب و هﺮ ﭼﻪ زودﺗﺮ اورﺷﻠﻴﻢ را ﺗﺮﮎ ﮐﻦ ،زﻳﺮا ﺁﻧﺎن ﺷﻬﺎدت ﺗﻮ را درﺑﺎرۀ ﻣﻦ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ‹. »١٩ﮔﻔﺘﻢ› :ﺧﺪاوﻧﺪا ،اﻳﺸﺎن ﻣﯽداﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﮐﻨﻴﺴﻪهﺎ ﻣﯽرﻓﺘﻢ و ﺁﻧﺎن را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ اﻳﻤﺎن داﺷﺘﻨﺪ ،ﺑﻪ زﻧﺪان ﻣﯽاﻓﮑﻨﺪم و ﻣﯽزدم٢٠ .و ﭼﻮن ﺧﻮن ﺷﻬﻴﺪ ﺗﻮ اﺳﺘﻴﻔﺎن را ﻣﯽرﻳﺨﺘﻨﺪ ،ﻣﻦ ﺁﻧﺠﺎ اﻳﺴﺘﺎدﻩ ،ﺑﺮ ﺁن ﻋﻤﻞ ﺻﺤﻪ ﮔﺬاﺷﺘﻢ و ﺟﺎﻣﻪهﺎﯼ ﻗﺎﺗﻼن او را ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻢ‹. ٢١او ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ› :ﺑﺮو؛ زﻳﺮا ﻣﻦ ﺗﻮ را ﺑﻪ ﺟﺎهﺎﯼ دوردﺳﺖ ،ﻧﺰد ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻢ«‹.
ﭘﻮﻟُﺲ ،ﺷﻬﺮوﻧﺪ روﻣﯽ ٢٢ﻣﺮدم ﺗﺎ اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻪ ﭘﻮﻟُﺲ ﮔﻮش ﻣﯽدادﻧﺪ ،اﻣّﺎ ﭼﻮن اﻳﻦ را ﮔﻔﺖ ،ﺻﺪاﯼ ﺧﻮد را ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮدﻩ ،ﻓﺮﻳﺎد زدﻧﺪ» :زﻣﻴﻦ را از وﺟﻮد ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺴﯽ ﭘﺎﮎ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ زﻧﺪﻩ ﻣﺎﻧﺪﻧﺶ روا ﻧﻴﺴﺖ!«
٢٣در ﺁن ﺣﺎل ﮐﻪ ﺁﻧﺎن ﻓﺮﻳﺎدﮐﺸﺎن رداهﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﺎﻻﯼ ﺳﺮ ﺗﮑﺎن ﻣﯽدادﻧﺪ و ﺧﺎﮎ ﺑﺮﻣﯽاﻓﺸﺎﻧﺪﻧﺪ٢۴ ،ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ دﺳﺘﻮر داد ﭘﻮﻟُﺲ را ﺑﻪ ﻗﻠﻌﻪ ﺑﺮدﻩ ،ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ زﻧﻨﺪ و از او ﺑﺎزﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﻌﻠﻮم ﺷﻮد ﺑﻪ ﭼﻪ ﺳﺒﺐ اﻳﻨﭽﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ او ﻓﺮﻳﺎد ﻣﯽﮐﺸﻨﺪ٢۵ .هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ او را ﺑﺮاﯼ ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ زدن ﻣﯽﺑﺴﺘﻨﺪ ،ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﻪ اﻓﺴﺮﯼ ﮐﻪ ﺁﻧﺠﺎ اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ» :ﺁﻳﺎ ﻗﺎﻧﻮن ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﺟﺎزﻩ ﻣﯽدهﺪ ﻳﮏ ﻧﻔﺮ ﺗﺒﻌﮥ روم را ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ ﺑﺰﻧﻴﺪ ،در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ؟« ٢۶اﻓﺴﺮ ﭼﻮن اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪ ،ﻧﺰد ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ رﻓﺖ و ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :هﻴﭻ ﻣﯽداﻧﯽ ﭼﻪ ﻣﯽﮐﻨﯽ؟ اﻳﻦ ﻣﺮد ﺗﺒﻌﮥ روم اﺳﺖ!« ٢٧ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﻧﺰد ﭘﻮﻟُﺲ ﺁﻣﺪ و از او ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﺑﮕﻮ ﺑﺒﻴﻨﻢ ،ﺁﻳﺎ ﺗﻮ ﺗﺒﻌﮥ روم هﺴﺘﯽ؟« ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﺑﻠﻪ ،هﺴﺘﻢ«. ٢٨ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﺑﺮاﯼ ﺑﻪدﺳﺖ ﺁوردن اﻳﻦ ﺗﺎﺑﻌﻴﺖ ،ﺑﻬﺎﻳﯽ ﮔﺮان ﭘﺮداﺧﺘﻪام«. ﭘﻮﻟُﺲ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :اﻣّﺎ ﻣﻦ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺗﺎﺑﻌﻴﺖ زادﻩ ﺷﺪﻩام!« ٢٩ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﻗﺮار ﺑﻮد از او ﺑﺎزﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻨﻨﺪ ،دردم ﺧﻮد را ﮐﻨﺎر ﮐﺸﻴﺪﻧﺪ .ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ درﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﻳﮏ روﻣﯽ را در ﺑﻨﺪ ﻧﻬﺎدﻩ اﺳﺖ ،ﺳﺨﺖ هﺮاﺳﺎن ﺑﻮد.
در ﺷﻮراﯼ ﻳﻬﻮد ٣٠ﻓﺮداﯼ ﺁن روز ،ﭼﻮن ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺪﻗّﺖ درﻳﺎﺑﺪ ﮐﻪ ﭼﺮا ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﭘﻮﻟُﺲ را ﻣﺘﻬﻢ ﮐﺮدﻩاﻧﺪ ،او را از ﺑﻨﺪ ﺁزاد ﮐﺮد و دﺳﺘﻮر داد ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و هﻤﮥ اﻋﻀﺎﯼ ﺷﻮراﯼ ﻳﻬﻮد ﮔﺮد ﺁﻳﻨﺪ .ﺳﭙﺲ ،ﭘﻮﻟُﺲ را ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺁورد ﺗﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﻮد.
اﻋﻤﺎل ٢٣ ١ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﺮ اﻋﻀﺎﯼ ﺷﻮرا ﭼﺸﻢ دوﺧﺖ و ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮادران ،ﻣﻦ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﺑﺎ وﺟﺪاﻧﯽ ﭘﺎﮎ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪا زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮدﻩام٢ «.ﭼﻮن اﻳﻦ را ﮔﻔﺖ ،ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ ،ﺣَﻨﺎﻧﻴﺎ، ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮐﻨﺎر ﭘﻮﻟُﺲ اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،دﺳﺘﻮر داد ﺗﺎ ﺑﺮ دهﺎﻧﺶ ﺑﺰﻧﻨﺪ٣ .ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﺪو ﮔﻔﺖ: »ﺧﺪا ﺗﻮ را ﺧﻮاهﺪ زد ،اﯼ دﻳﻮار ﺳﻔﻴﺪ ﺷﺪﻩ! ﺗﻮ ﺑﺮ ﺁن ﻣﺴﻨﺪ ﻧﺸﺴﺘﻪاﯼ ﺗﺎ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻣﺮا ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﮐﻨﯽ ،اﻣّﺎ ﺑﺮﺧﻼف ﺷﺮﻳﻌﺖ ،دﺳﺘﻮر ﺑﻪ زدﻧﻢ ﻣﯽدهﯽ؟« ۴ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﺰدﻳﮏ ﭘﻮﻟُﺲ اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﮐﺎهﻦاﻋﻈ ِﻢ ﺧﺪا را اهﺎﻧﺖ ﻣﯽﮐﻨﯽ؟« ۵ﭘﻮﻟُﺲ ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﺑﺮادران ،ﻧﻤﯽداﻧﺴﺘﻢ ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ اﺳﺖ؛ زﻳﺮا ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ› :ﭘﻴﺸﻮاﯼ ﻗﻮم ﺧﻮد را ﺑﺪ ﻣﮕﻮ«‹.
ﺻﺪّوﻗﯽ و ﺑﺮﺧﯽ ﻓَﺮﻳﺴﯽاﻧﺪ ،ﺑﺎ ﺻﺪاﯼ ﺑﻠﻨﺪ ۶ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﻮﻟُﺲ ﮐﻪ ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﺑﺮﺧﯽ از ﺁﻧﻬﺎ َ در ﺷﻮرا ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﺑﺮادران ،ﻣﻦ ﻓَﺮﻳﺴﯽ و ﻓَﺮﻳﺴﯽزادﻩام ،و ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ اﻣﻴﺪم ﺑﻪ رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﺻﺪّوﻗﻴﺎن ﺟ ّﺮ ﻣﺮدﮔﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﻣﯽﺷﻮم٧ «.ﭼﻮن اﻳﻦ را ﮔﻔﺖ ،ﻣﻴﺎن ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن و َ ﺻﺪّوﻗﻴﺎن ﻣﻨﮑﺮ ﻗﻴﺎﻣﺖ و وﺟﻮد و ﺑﺤﺚ درﮔﺮﻓﺖ و ﺟﻤﺎﻋﺖ دو دﺳﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ٨ ،ﭼﺮاﮐﻪ َ ﻓﺮﺷﺘﻪ و روﺣﻨﺪ ،اﻣّﺎ ﻓَﺮﻳﺴﻴﺎن ﺑﻪ اﻳﻨﻬﺎ هﻤﻪ اﻋﺘﻘﺎد دارﻧﺪ. ٩هﻤﻬﻤﻪاﯼ ﺑﺰرگ ﺑﺮﭘﺎ ﺷﺪ! ﺑﺮﺧﯽ از ﻋﻠﻤﺎﯼ دﻳﻦ ﮐﻪ ﻓَﺮﻳﺴﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ و اﻋﺘﺮاضﮐﻨﺎن ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺧﻄﺎﻳﯽ در اﻳﻦ ﻣﺮد ﻧﻤﯽﺑﻴﻨﻴﻢ .از ﮐﺠﺎ ﻣﻌﻠﻮم ﮐﻪ روح ﻳﺎ ﻓﺮﺷﺘﻪاﯼ ﺑﺎ او ﺳﺨﻦ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ١٠ «.ﺟﺪال ﭼﻨﺎن ﺑﺎﻻ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺗﺮﺳﻴﺪ ﻣﺒﺎدا ﭘﻮﻟُﺲ را ﺗﮑﻪ و ﭘﺎرﻩ ﮐﻨﻨﺪ .ﭘﺲ ﺑﻪ ﺳﺮﺑﺎزان دﺳﺘﻮر داد ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺑﺮوﻧﺪ و او را از ﭼﻨﮓ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪدر ﺁوردﻩ، ﺑﻪدرون ﻗﻠﻌﻪ ﺑﺒﺮﻧﺪ. ١١در هﻤﺎن ﺷﺐ ،ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﻨﺎر ﭘﻮﻟُﺲ اﻳﺴﺘﺎد و ﮔﻔﺖ» :دل ﻗﻮﯼدار! هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ در اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺷﻬﺎدت دادﯼ ،در روم ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﺷﻬﺎدت دهﯽ«.
ﺗﻮﻃﺌﻪ ﻗﺘﻞ ﭘﻮﻟُﺲ ١٢ﺻﺒﺢ روز ﺑﻌﺪ ،ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﺎ هﻢ ﺗﻮﻃﺌﻪ ﭼﻴﺪﻩ ،ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺧﻮردﻧﺪ ﺗﺎ ﭘﻮﻟُﺲ را ﻧﮑﺸﻨﺪ، ﭼﻴﺰﯼ ﻧﺨﻮرﻧﺪ و ﻧﻨﻮﺷﻨﺪ١٣ .ﺑﻴﺶ از ﭼﻬﻞ ﺗﻦ در اﻳﻦ ﺗﻮﻃﺌﻪ دﺳﺖ داﺷﺘﻨﺪ١۴ .ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺰد ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﻣﺸﺎﻳﺦ رﻓﺘﻨﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻣﺎ ﺳﻮﮔﻨﺪ اﮐﻴﺪ ﻳﺎد ﮐﺮدﻩاﻳﻢ ﮐﻪ ﺗﺎ ﭘﻮﻟُﺲ را ﻧﮑﺸﻴﻢ، ﭼﻴﺰﯼ ﻧﺨﻮرﻳﻢ١۵ .ﭘﺲ اﮐﻨﻮن ﺷﻤﺎ و اﻋﻀﺎﯼ ﺷﻮرا از ﻓﺮﻣﺎﻧﺪۀ روﻣﯽ ﺑﺨﻮاهﻴﺪ او را ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺎورد ،ﺑﻪ اﻳﻦ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻴﺪ دﻗﻴﻘﺘﺮ درﺑﺎرۀ او ﺗﺤﻘﻴﻖ ﮐﻨﻴﺪ .ﻣﺎ ﺁﻣﺎدﻩاﻳﻢ ﭘﻴﺶ از رﺳﻴﺪﻧﺶ ﺑﻪ اﻳﻨﺠﺎ او را ﺑﮑﺸﻴﻢ«. ١۶اﻣّﺎ ﺧﻮاهﺮزادۀ ﭘﻮﻟُﺲ از اﻳﻦ ﺗﻮﻃﺌﻪ ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﻗﻠﻌﻪ رﻓﺘﻪ ،ﭘﻮﻟُﺲ را ﺁﮔﺎﻩ ﺳﺎﺧﺖ. ١٧ﭘﻮﻟُﺲ ﻳﮑﯽ از اﻓﺴﺮان را ﺧﻮاﻧﺪ و ﮔﻔﺖ» :اﻳﻦ ﺟﻮان را ﻧﺰد ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﺒﺮ ،زﻳﺮا ﺧﺒﺮﯼ ﺑﺮاﯼ او دارد١٨ «.ﭘﺲ اﻓﺴﺮ او را ﻧﺰد ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﺮد و ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﭘﻮﻟُﺲ زﻧﺪاﻧﯽ ،ﻣﺮا ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ و از ﻣﻦ ﺧﻮاﺳﺖ اﻳﻦ ﺟﻮان را ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺎورم؛ ﻣﯽﺧﻮاهﺪ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﮕﻮﻳﺪ«. ١٩ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ دﺳﺖ ﻣﺮد ﺟﻮان را ﮔﺮﻓﺘﻪ ،او را ﺑﻪ ﮐﻨﺎرﯼ ﮐﺸﻴﺪ و ﭘﺮﺳﻴﺪ» :ﭼﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮﻳﯽ؟« ٢٠او ﮔﻔﺖ» :ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺗﻮاﻓﻖ ﮐﺮدﻩاﻧﺪ ﺗﺎ از ﺷﻤﺎ ﺑﺨﻮاهﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﺮدا ﭘﻮﻟُﺲ را ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺷﻮرا ﺑﻴﺎورﻳﺪ ،ﺑﺪﻳﻦ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻨﺪ دﻗﻴﻘﺘﺮ درﺑﺎرۀ او ﺗﺤﻘﻴﻖ ﮐﻨﻨﺪ. ٢١درﺧﻮاﺳﺘﺸﺎن را ﻧﭙﺬﻳﺮﻳﺪ ،زﻳﺮا ﺑﻴﺶ از ﭼﻬﻞ ﺗﻦ از اﻳﺸﺎن در ﮐﻤﻴﻦ او ﻧﺸﺴﺘﻪاﻧﺪ .ﺁﻧﻬﺎ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻳﺎد ﮐﺮدﻩاﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ او را ﻧﮑﺸﻨﺪ ،ﭼﻴﺰﯼ ﻧﺨﻮرﻧﺪ و ﻧﻨﻮﺷﻨﺪ .اﮐﻨﻮن ﺁﻣﺎدﻩاﻧﺪ ،و ﻓﻘﻂ ﻣﻨﺘﻈﺮﻧﺪ ﺷﻤﺎ درﺧﻮاﺳﺘﺸﺎن را اﺟﺎﺑﺖ ﮐﻨﻴﺪ«.
٢٢ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺟﻮان را ﻣﺮﺧﺺ ﮐﺮد و او را ﻗﺪﻏﻦ ﮐﺮدﻩ ،ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪ اﺣﺪﯼ ﻣﮕﻮ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺧﺒﺮ را ﺑﻪ ﻣﻦ رﺳﺎﻧﺪﻩاﯼ«.
اﻧﺘﻘﺎل ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﻪ ﻗﻴﺼﺮﻳﻪ ٢٣ﭘﺲ او دو ﺗﻦ از اﻓﺴﺮاﻧﺶ را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ و ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺮﻣﻮد» :دوﻳﺴﺖ ﺳﺮﺑﺎز ﭘﻴﺎدﻩ، هﻔﺘﺎد ﺳﻮارﻩ ﻧﻈﺎم و دوﻳﺴﺖ ﻧﻴﺰﻩدار ﺁﻣﺎدﻩ ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ در ﺳﺎﻋﺖ ﺳﻮّم از ﺷﺐ ﺑﻪ ﻗﻴﺼﺮﻳﻪ ﺲ واﻟﯽ ﺗﺤﻮﻳﻞ ﮑ ِ ﺑﺮوﻧﺪ٢۴ .ﺑﺮاﯼ ﭘﻮﻟُﺲ ﻧﻴﺰ ﻣﺮْﮐﺒﯽ ﻓﺮاهﻢ ﮐﻨﻴﺪ و او را اﻣﻦ و اﻣﺎن ﺑﻪ ﻓِﻠﻴ ْ دهﻴﺪ«. ٢۵ﻧﺎﻣﻪاﯼ ﻧﻴﺰ ﺑﺪﻳﻦ ﻋﺒﺎرات ﻧﻮﺷﺖ: »٢۶از ﮐْﻠﻮدﻳﻮس ﻟﻴﺴﻴﺎس ﺲ واﻟﯽ: ﮑ ِ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻴﺠﻨﺎب ﻓِﻠﻴ ْ ﺳﻼم، ٢٧ﻳﻬﻮدﻳﺎن اﻳﻦ ﻣﺮد را ﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﻗﺼﺪ ﮐﺸﺘﻨﺶ داﺷﺘﻨﺪ ،اﻣّﺎ ﻣﻦ و ﺳﺮﺑﺎزاﻧﻢ رﻓﺘﻴﻢ و ﻧﺠﺎﺗﺶ دادﻳﻢ ،زﻳﺮا ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺑﻮدم روﻣﯽ اﺳﺖ٢٨ .ﭼﻮن ﺧﻮاﺳﺘﻢ درﻳﺎﺑﻢ از ﭼﻪ ﺳﺒﺐ ﺑﺮ وﯼ اﺗﻬﺎم ﻣﯽزﻧﻨﺪ ،او را ﺑﻪ ﺷﻮراﯼ اﻳﺸﺎن ﺑﺮدم٢٩ .درﻳﺎﻓﺘﻢ ﮐﻪ اﺗﻬﺎﻣﺶ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺧﻮدﺷﺎن اﺳﺖ و ﭼﻨﺎن ﺟﺮﻣﯽ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﻧﺸﺪﻩ ﮐﻪ ﺳﺰاوار اﻋﺪام ﻳﺎ ﺣﺒﺲ ﺑﺎﺷﺪ٣٠ .ﺳﭙﺲ ﭼﻮن ﺁﮔﺎﻩ ﺷﺪم ﻋﻠﻴﻪ او ﺗﻮﻃﺌﻪ ﮐﺮدﻩاﻧﺪ ،ﺑﯽدرﻧﮓ وﯼ را ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎدم .ﺑﻪ ﻣﺪّﻋﻴﺎﻧﺶ ﻧﻴﺰ دﺳﺘﻮر دادم ﺗﺎ ﺷﮑﺎﻳﺘﯽ را ﮐﻪ از او دارﻧﺪ ،ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺎورﻧﺪ«. ٣١ﺑﺪﻳﻦﺗﺮﺗﻴﺐ ،ﺳﺮﺑﺎزان ﻃﺒﻖ دﺳﺘﻮر ،ﺷﺒﺎﻧﻪ ﭘﻮﻟُﺲ را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺗﺎ ﺁﻧﺘﻴﭙﺎﺗْﺮﻳﺲ ﺑﺮدﻧﺪ. ٣٢از ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ،ﺗﻨﻬﺎ ﺳﻮارﻩﻧﻈﺎم او را ﻣﻼزﻣﺖ ﻣﯽﮐﺮد و ﺑﻘﻴﮥ ﺳﺮﺑﺎزان ﺑﻪ ﻗﻠﻌﻪ ﺑﺎزﮔﺸﺘﻨﺪ٣٣ .ﺳﻮارﻩﻧﻈﺎم ﭼﻮن ﺑﻪ ﻗﻴﺼﺮﻳﻪ رﺳﻴﺪﻧﺪ ،ﻧﺎﻣﻪ را ﺑﻪ واﻟﯽ ﺗﺤﻮﻳﻞ دادﻧﺪ و ﭘﻮﻟُﺲ را ﺑﻪ ﺣﻀﻮر او ﺁوردﻧﺪ٣۴ .واﻟﯽ ﻧﺎﻣﻪ را ﺧﻮاﻧﺪ و از ﭘﻮﻟُﺲ ﭘﺮﺳﻴﺪ اهﻞ ﮐﺪام اﻳﺎﻟﺖ اﺳﺖ. ﭼﻮن داﻧﺴﺖ اهﻞ ﮐﻴﻠﻴﮑﻴﻪ اﺳﺖ٣۵ ،ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :وﻗﺘﯽ ﻣﺪّﻋﻴﺎﻧﺖ اﻳﻨﺠﺎ رﺳﻴﺪﻧﺪ ،ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺖ ﮔﻮش ﻓﺮاﺧﻮاهﻢ داد «.ﺳﭙﺲ دﺳﺘﻮر داد ﺗﺎ ﭘﻮﻟُﺲ را در ﮐﺎخ هﻴﺮودﻳﺲ ﺗﺤﺖ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻧﮕﺎﻩ دارﻧﺪ.
اﻋﻤﺎل ٢۴ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ در ﺣﻀﻮر ﻓِﻠﻴﮑْﺲ ١ﭘﻨﺞ روز ﺑﻌﺪ ،ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ ،ﺣَﻨﺎﻧﻴﺎ ،ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ از ﻣﺸﺎﻳﺦ و وﮐﻴﻠﯽ ﺗِﺮﺗﻮﻟُﺲ ﻧﺎم، ﺷﮑﺎﻳﺎت ﺧﻮد را ﻋﻠﻴﻪ ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر واﻟﯽ ﻋﺮﺿﻪ داﺷﺘﻨﺪ٢ .ﭼﻮن ﭘﻮﻟُﺲ را اﺣﻀﺎر ﮐﺮدﻧﺪ ،ﺗِﺮﺗﻮﻟُﺲ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﺧﻮد را در ﺣﻀﻮر ﻓِﻠﻴﮑْﺲ ﭼﻨﻴﻦ ﺁﻏﺎز ﮐﺮد» :ﻋﺎﻟﻴﺠﻨﺎب ،ﭼﻮن دﻳﺮزﻣﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺳﺎﻳﮥ ﺷﻤﺎ از ﮐﻤﺎل ﺁﺳﺎﻳﺶ ﺑﺮﺧﻮردارﻳﻢ و دوراﻧﺪﻳﺸﯽ ﺷﻤﺎ ﻣﻮﺟﺐ
ﺑﻬﺒﻮد وﺿﻊ اﻳﻦ ﻗﻮم ﺷﺪﻩ اﺳﺖ٣ ،وﻇﻴﻔﮥ ﺧﻮد ﻣﯽداﻧﻴﻢ در هﺮ ﺟﺎ و هﺮ زﻣﺎن ،ﻣﺮاﺗﺐ ﻗﺪرداﻧﯽ ﺧﻮد را ﻣﻌﺮوض ﺑﺪارﻳﻢ۴ .اﻣّﺎ ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ ﻣﺼﺪع اوﻗﺎت ﺷﻤﺎ ﻧﺸﻮﻳﻢ، اﺳﺘﺪﻋﺎ دارﻳﻢ ﻣﻮرد ﻟﻄﻒ ﺧﻮد ﻗﺮارﻣﺎن دادﻩ ،ﻋﺮاﻳﺾ ﻣﺨﺘﺼﺮﻣﺎن را ﺑﺸﻨﻮﻳﺪ. »۵ﺑﺮ ﻣﺎ ﺛﺎﺑﺖ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﺮد ،ﺷﺨﺼﯽ اﺳﺖ ﻓﺘﻨﻪاﻧﮕﻴﺰ ﮐﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن را در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺟﻬﺎن ﺑﻪ ﺷﻮرش ﺗﺤﺮﻳﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ .هﻤﭽﻨﻴﻦ از ﺳﺮﮐﺮدﮔﺎن ﻓﺮقۀ ﻧﺎﺻﺮﯼ اﺳﺖ۶ .و ﺣﺘﯽ ﺳﻌﯽ ﺑﺮ ﺁن داﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﻣﻌﺒﺪ را ﺑﯽﺣﺮﻣﺖ ﺳﺎزد؛ از اﻳﻦرو ﮔﺮﻓﺘﺎرش ﮐﺮدﻳﻢ ]و ﺧﻮاﺳﺘﻴﻢ س ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺁﻣﺪ و او را ﺑﺰور از دﺳﺖ ﻣﺎ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺧﻮد ﻣﺤﺎﮐﻤﻪاش ﮐﻨﻴﻢ ٧اﻣّﺎ ﻟﻴﺴﻴﺎ ِ ﺑﻴﺮون ﺁورد٨ ،و ﺑﻪ ﻣﺪّﻋﻴﺎن او دﺳﺘﻮر داد ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ [.ﺣﺎل ،اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﺧﻮد ﺖ هﺮﺁﻧﭽﻪ او را ﺑﺪان ﻣﺘﻬﻢ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ ،ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺁﺷﮑﺎر ﺧﻮاهﺪ از او ﺑﺎزﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻨﻴﺪ ،ﺣﻘﻴﻘ ِ ﺷﺪ«. ٩ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻧﻴﺰ ﻳﮑﺼﺪا ﮔﻔﺘﻪهﺎﯼ او را ﺗﺄﻳﻴﺪ ﮐﺮدﻧﺪ. ١٠ﭼﻮن واﻟﯽ ﺑﻪ ﭘﻮﻟُﺲ اﺷﺎرﻩ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﺪ ،او ﭼﻨﻴﻦ ﭘﺎﺳﺦ داد» :ﻣﯽداﻧﻢ ﺳﺎﻟﻴﺎن درازﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺎر داورﯼ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻗﻮم را ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ دارﻳﺪ؛ ﭘﺲ ،ﺑﺎ ﺧﺸﻨﻮدﯼ ﺧﺎﻃﺮ ،دﻓﺎع ﺧﻮد را ﻋﺮﺿﻪ ﻣﯽدارم١١ .ﺷﻤﺎ ﺧﻮد ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﮐﻨﻴﺪ و درﻳﺎﺑﻴﺪ ﮐﻪ از زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﺮاﯼ ﻋﺒﺎدت ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ رﻓﺘﻢ ،دوازدﻩ روز ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﻤﯽﮔﺬرد١٢ ،و در اﻳﻦ ﻣﺪت ،ﻣﺮا ﻧﺪﻳﺪﻩاﻧﺪ ﮐﻪ در ﻣﻌﺒﺪ ﺑﺎ ﮐﺴﯽ ﺟ ّﺮ و ﺑﺤﺚ ﮐﻨﻢ ﻳﺎ اﻳﻨﮑﻪ در ﮐﻨﻴﺴﻪهﺎ ﻳﺎ در ﺷﻬﺮ، ﻣﺮدم را ﺑﺸﻮراﻧﻢ١٣ .ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ اﺗﻬﺎﻣﺎﺗﯽ را ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻣﯽزﻧﻨﺪ ،ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﻨﺪ١۴ .اﻣّﺎ ﻧﺰد ﺷﻤﺎ اﻋﺘﺮاف ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺮوﯼ از ﻃﺮﻳﻘﺘﯽ ﮐﻪ ﺁﻧﺎن ﺑﺪﻋﺘﺶ ﻣﯽﺧﻮاﻧﻨﺪ ،ﺧﺪاﯼ ﭘﺪراﻧﻤﺎن را ﻋﺒﺎدت ﻣﯽﮐﻨﻢ و ﺑﻪ هﺮﺁﻧﭽﻪ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ در ﺗﻮرات و ﮐﺘﺐ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ، اﻋﺘﻘﺎد دارم١۵ .ﻣﻦ هﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻳﺸﺎن اﻣﻴﺪ ﺑﺮ ﺧﺪا دارم و ﻣﻌﺘﻘﺪم ﺑﺮاﯼ ﻧﻴﮑﺎن و ﺑﺪان ﻗﻴﺎﻣﺘﯽ در ﭘﻴﺶ اﺳﺖ١۶ .از اﻳﻦرو ،ﺳﺨﺖ ﻣﯽﮐﻮﺷﻢ ﺗﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺪا و ﻣﺮدم ﺑﺎ وﺟﺪاﻧﯽ ﭘﺎﮎ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻢ. ن ﻗﻮم ﺧﻮد هﺪاﻳﺎﻳﯽ »١٧ﻣﻦ ﭘﺲ از ﺳﺎﻟﻴﺎﻧﯽ دراز ،ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ رﻓﺘﻢ ﺗﺎ ﺑﺮاﯼ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪا ِ ﺑﺒﺮم و ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﮐﻨﻢ١٨ .اﻳﻦ را ﺑﻪﺟﺎﯼ ﻣﯽﺁوردم ﮐﻪ ﻣﺮا در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺗﻄﻬﻴﺮ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدم ،در ﻣﻌﺒﺪ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ .ﻧﻪ ﺟﻤﻌﻴﺘﯽ در ﻣﻴﺎن ﺑﻮد و ﻧﻪ ﺁﺷﻮﺑﯽ١٩ .در ﺁﻧﺠﺎ ﭼﻨﺪ ﻳﻬﻮدﯼ از اﻳﺎﻟﺖ ﺁﺳﻴﺎ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻨﺠﺎ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺷﻤﺎ ﺣﻀﻮر ﻣﯽﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﺗﺎ اﮔﺮ اﺗﻬﺎﻣﯽ ﻋﻠﻴﻪ ﻣﻦ دارﻧﺪ ،ﺑﺎزﮔﻮﻳﻨﺪ٢٠ .و ﻳﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﻳﻨﺠﺎ هﺴﺘﻨﺪ ،ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ وﻗﺘﯽ در ﺣﻀﻮر ﺷﻮرا اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮدم ،ﭼﻪ ﺟﺮﻣﯽ در ﻣﻦ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ٢١ ،ﺟﺰ اﻳﻨﮑﻪ در ﻣﻴﺎن ﺁﻧﺎن ﺑﺎ ﺻﺪاﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﮔﻔﺘﻢ: ›ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻣﺮدﮔﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ اﻣﺮوز در ﺣﻀﻮر ﺷﻤﺎ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﻣﯽﺷﻮم«‹. ٢٢ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻓِﻠﻴﮑْﺲ ﮐﻪ ﺑﺨﻮﺑﯽ ﺑﺎ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺁﺷﻨﺎﻳﯽ داﺷﺖ ،ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ را ﺑﻪوﻗﺖ دﻳﮕﺮﯼ س ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻴﺎﻳﺪ ،ﺑﻪ ﻣﺴﺌﻠﮥ ﺷﻤﺎ رﺳﻴﺪﮔﯽ ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد«. ﻣﻮﮐﻮل ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ» :وﻗﺘﯽ ﻟﻴﺴﻴﺎ ِ ٢٣ﺳﭙﺲ ﺑﻪ اﻓﺴﺮ ﻣﺴﺌﻮل دﺳﺘﻮر داد ﺗﺎ ﭘﻮﻟُﺲ را ﺗﺤﺖ ﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴﺮد ،وﻟﯽ در ﺿﻤﻦ ﺁزادﻳﻬﺎﻳﯽ ﺑﻪ او ﺑﺪهﺪ و ﻣﺎﻧﻊ از اﻳﻦ ﻧﺸﻮد ﮐﻪ ﺁﺷﻨﺎﻳﺎﻧﺶ ﻧﻴﺎزهﺎﯼ او را ﺑﺮﻃﺮف ﮐﻨﻨﺪ. ٢۴ﭼﻨﺪ روز ﺑﻌﺪ ،ﻓِﻠﻴﮑْﺲ ﺑﺎ هﻤﺴﺮش دْروﺳﻴّﻼ ﮐﻪ ﻳﻬﻮدﯼ ﺑﻮد ،ﺁﻣﺪ و از ﭘﯽ ﭘﻮﻟُﺲ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ،ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺎن او درﺑﺎرۀ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﮔﻮش ﻓﺮاداد٢۵ .ﭼﻮن ﭘﻮﻟُﺲ ﺳﺨﻦ از
ﻼ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ،ﭘﺮهﻴﺰﮔﺎرﯼ و داورﯼ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺑﻪﻣﻴﺎن ﺁورد ،ﻓِﻠﻴﮑْﺲ هﺮاﺳﺎن ﺷﺪ و ﮔﻔﺖ» :ﻓﻌ ً ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ! ﻣﯽﺗﻮاﻧﯽ ﺑﺮوﯼ .در ﻓﺮﺻﺘﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺎز ﺗﻮ را ﻓﺮاﺧﻮاهﻢ ﺧﻮاﻧﺪ٢۶ «.در ﺿﻤﻦ ،اﻣﻴﺪوار ﺑﻮد ﭘﻮﻟُﺲ رﺷﻮﻩاﯼ ﺑﻪ او ﺑﺪهﺪ .از اﻳﻦرو ،ﺑﺎرهﺎ اﺣﻀﺎرش ﻣﯽﮐﺮد و ﺑﺎ او ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻔﺖ. ٢٧ﭘﺲ از دو ﺳﺎل ،ﭘﻮرﮐﻴﻮس ِﻓﺴﺘﻮس ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﻓِﻠﻴﮑْﺲ ﺷﺪ .و اﻣّﺎ ﻓِﻠﻴﮑْﺲ ،ﺑﺮاﯼ اﻳﻨﮑﻪ ﺑﺮ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻣﻨّﺖ ﻧﻬﺪ ،ﭘﻮﻟُﺲ را هﻤﭽﻨﺎن در ﺣﺒﺲ ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺖ.
اﻋﻤﺎل ٢۵ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ در ﺣﻀﻮر ﻓِﺴﺘﻮس ١ﻓِﺴﺘﻮس ﺳﻪ روز ﭘﺲ از ورود ﺑﻪ وﻻﻳﺖ ﺧﻮد ،از ﻗﻴﺼﺮﻳﻪ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ رﻓﺖ. ٢ﺁﻧﺠﺎ ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن و ﺑﺰرﮔﺎن ﻗﻮم ﻳﻬﻮد در ﺑﺮاﺑﺮ او ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪﻧﺪ و اﺗﻬﺎﻣﺎت ﺧﻮد را ﻋﻠﻴﻪ ﭘﻮﻟُﺲ ﻋﺮﺿﻪ داﺷﺘﻨﺪ٣ .ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ اﺻﺮار از ﻓِﺴﺘﻮس ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﻣﻨﺘﯽ ﺑﺮ اﻳﺸﺎن ﻧﻬﺎدﻩ، ﭘﻮﻟُﺲ را ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ ،زﻳﺮا در ﮐﻤﻴﻦ ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ او را در راﻩ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﺎﻧﻨﺪ۴ .اﻣّﺎ ﻓِﺴﺘﻮس در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :ﭘﻮﻟُﺲ در ﻗﻴﺼﺮﻳﻪ در ﺑﺎزداﺷﺖ اﺳﺖ و ﻣﻦ ﺧﻮد ﻗﺼﺪ دارم ﺑﺰودﯼ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺮوم۵ .ﮐﺴﺎﻧﯽ از ﺷﻤﺎ ﮐﻪ در ﻣﻘﺎم رهﺒﺮﯼ هﺴﺘﻨﺪ ،ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ هﻤﺮاﻩ ﻣﻦ ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ ﺗﺎ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ از اﻳﻦ ﻣﺮد ﺧﻄﺎﻳﯽ ﺳﺮ زدﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺷﮑﺎﻳﺖ ﺧﻮد را ﻋﻠﻴﻪ او ﻣﻄﺮح ﮐﻨﻨﺪ«. ۶ﻓِﺴﺘﻮس ﭘﺲ از ﺣﺪود هﺸﺖ ﺗﺎ دﻩ روز ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻮد ،ﺑﻪ ﻗﻴﺼﺮﻳﻪ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ،و روز ﺑﻌﺪ ،ﻣﺤﮑﻤﻪ را ﺗﺸﮑﻴﻞ داد و اﻣﺮ ﮐﺮد ﭘﻮﻟُﺲ را ﺑﻴﺎورﻧﺪ٧ .ﭼﻮن ﭘﻮﻟُﺲ وارد ﺷﺪ، ﻳﻬﻮدﻳﺎﻧﯽ ﮐﻪ از اورﺷﻠﻴﻢ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﮔﺮد او اﻳﺴﺘﺎدﻧﺪ و اﺗﻬﺎﻣﺎت ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺮ او وارد ﮐﺮدﻧﺪ ،اﻣّﺎ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﻨﺪ. ٨ﺳﭙﺲ ،ﭘﻮﻟُﺲ در دﻓﺎع از ﺧﻮد ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻳﻬﻮد ﻳﺎ ﻣﻌﺒﺪ ﻳﺎ ﻗﻴﺼﺮ هﻴﭻ ﺧﻄﺎﻳﯽ ﻧﮑﺮدﻩام«. ٩ﻓِﺴﺘﻮس ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻨﺘﯽ ﺑﺮ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻨﻬﺪ ،ﺑﻪ ﭘﻮﻟُﺲ ﮔﻔﺖ» :ﺁﻳﺎ ﻣﯽﺧﻮاهﯽ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﺮوﯼ ﺗﺎ در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺮاﯼ اﻳﻦ اﺗﻬﺎﻣﺎت در ﺣﻀﻮر ﻣﻦ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﺷﻮﯼ؟« ١٠ﭘﻮﻟُﺲ ﭘﺎﺳﺦ داد» :هﻢاﮐﻨﻮن در ﻣﺤﮑﻤﮥ ﻗﻴﺼﺮ اﻳﺴﺘﺎدﻩام ﮐﻪ در ﺁن ﻣﯽﺑﺎﻳﺪ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﺷﻮم .ﺷﻤﺎ ﺧﻮد ﺑﺨﻮﺑﯽ ﺁﮔﺎهﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ هﻴﭻ ﺟﺮﻣﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻳﻬﻮد ﻣﺮﺗﮑﺐ ﻧﺸﺪﻩام١١ .ﺣﺎل اﮔﺮ ﺧﻄﺎﻳﯽ ﮐﺮدﻩام ﻳﺎ ﻋﻤﻠﯽ ﻣﺴﺘﻮﺟﺐ ﻣﺮگ از ﻣﻦ ﺳﺮ زدﻩ اﺳﺖ ،از ﻣﺮدن اﺑﺎﻳﯽ ﻧﺪارم. اﻣّﺎ اﮔﺮ اﺗﻬﺎﻣﺎﺗﯽ ﮐﻪ اﻳﻨﺎن ﺑﺮ ﻣﻦ ﻣﯽزﻧﻨﺪ ،ﭘﺎﻳﻪ و اﺳﺎﺳﯽ ﻧﺪارد ،هﻴﭻﮐﺲ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺮا ﺑﻪدﺳﺘﺸﺎن ﺗﺴﻠﻴﻢ ﮐﻨﺪ .از ﻗﻴﺼﺮ دادﺧﻮاهﯽ ﻣﯽﮐﻨﻢ«. ١٢ﻓِﺴﺘﻮس ﭘﺲ از ﻣﺸﻮرت ﺑﺎ اﻋﻀﺎﯼ ﺷﻮراﯼ ﺧﻮد اﻋﻼم ﮐﺮد» :از ﻗﻴﺼﺮ دادﺧﻮاهﯽ ﻣﯽﮐﻨﯽ؟ ﭘﺲ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﻗﻴﺼﺮ ﺧﻮاهﯽ رﻓﺖ!«
ﻣﺸﻮرت ﻓِﺴﺘﻮس ﺑﺎ ﺁﮔْﺮﻳﭙﺎس س ﭘﺎدﺷﺎﻩ و ﺑِﺮﻧﻴﮑﯽ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮﺷﺎﻣﺪ ﮔﻮﻳﯽ ﺑﻪ ١٣ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺖ ﭼﻨﺪ روز ،ﺁﮔْﺮﻳﭙﺎ ِ ﻓِﺴﺘﻮس ،ﺑﻪ ﻗﻴﺼﺮﻳﻪ ﺁﻣﺪﻧﺪ١۴ .ﭼﻮن روزهﺎﻳﯽ ﭼﻨﺪ در ﺁﻧﺠﺎ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪﻧﺪِ ،ﻓﺴﺘﻮس ﻗﻀﻴﮥ ﭘﻮﻟُﺲ را ﺑﺎ ﭘﺎدﺷﺎﻩ در ﻣﻴﺎن ﮔﺬاﺷﺖ و ﮔﻔﺖ» :در اﻳﻨﺠﺎ ﻣﺮدﯼ هﺴﺖ ﮐﻪ ﻓِﻠﻴﮑْﺲ او را در ن ﮐﺎهﻨﺎن و ﻣﺸﺎﻳﺦ ﻳﻬﻮد اﺗﻬﺎﻣﺎﺗﯽ زﻧﺪان ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ١۵ .وﻗﺘﯽ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ رﻓﺘﻢ ،ﺳﺮا ِ ﺑﺮ او وارد ﮐﺮدﻧﺪ و ﺧﻮاﺳﺘﺎر ﻣﺤﮑﻮﻣﻴﺘﺶ ﺷﺪﻧﺪ. »١۶ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻢ روﻣﻴﺎن را رﺳﻢ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺘﻬﻤﯽ را ﺗﺴﻠﻴﻢ ﮐﻨﻨﺪ ،ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺎ ﻣﺪّﻋﻴﺎﻧﺶ روﺑﻪرو ﺷﻮد و ﺑﺘﻮاﻧﺪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ اﺗﻬﺎﻣﺎت ،از ﺧﻮد دﻓﺎع ﮐﻨﺪ١٧ .ﭼﻮن در اﻳﻨﺠﺎ ﮔﺮد ﺁﻣﺪﻧﺪ ،درﻧﮓ ﻧﮑﺮدم ﺑﻠﮑﻪ روز ﺑﻌﺪ ،ﻣﺤﮑﻤﻪ را ﺑﺮﭘﺎ داﺷﺘﻢ و دﺳﺘﻮر دادم او را ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺑﻴﺎورﻧﺪ١٨ .ﭼﻮن ﻣﺪّﻋﻴﺎﻧﺶ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ ،او را ﺑﻪ هﻴﭻﻳﮏ از اﺗﻬﺎﻣﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺘﻢ ،ﻣﺘﻬﻢ ﻧﮑﺮدﻧﺪ١٩ .ﺑﻠﮑﻪ درﺑﺎرۀ دﻳﻦ ﺧﻮدﺷﺎن و ﻋﻴﺴﯽ ﻧﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﺮدﻩ و ﭘﻮﻟُﺲ ادﻋﺎ ﻣﯽﮐﺮد زﻧﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺟ ّﺮ و ﺑﺤﺚ ﮐﺮدﻧﺪ٢٠ .ﻣﻦ ﮐﻪ ﻧﻤﯽداﻧﺴﺘﻢ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺴﺎﺋﻠﯽ رﺳﻴﺪﮔﯽ ﮐﺮد ،از او ﭘﺮﺳﻴﺪم ﺁﻳﺎ ﻣﺎﻳﻞ اﺳﺖ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﺮود ﺗﺎ در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺮاﯼ اﻳﻦ اﺗﻬﺎﻣﺎت ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﺷﻮد٢١ .ﭼﻮن ﭘﻮﻟُﺲ از ﻗﻴﺼﺮ دادﺧﻮاهﯽ ﮐﺮدﻩ، ﺧﻮاﺳﺖ ﺗﺎ ﺻﺪور رأﯼ او در ﺣﺒﺲ ﺑﻤﺎﻧﺪ ،دﺳﺘﻮر دادم ﻧﮕﺎهﺶ ﺑﺪارﻧﺪ ،ﺗﺎ روزﯼ ﮐﻪ وﯼ را ﻧﺰد ﻗﻴﺼﺮ ﺑﻔﺮﺳﺘﻢ٢٢ «.ﺁﮔْﺮﻳﭙﺎس ﺑﻪ ﻓِﺴﺘﻮس ﮔﻔﺖ» :ﻣﺎﻳﻠﻢ ﺧﻮ ْد ﺳﺨﻨﺎﻧﺶ را ﺑﺸﻨﻮم«. ﮔﻔﺖ» :ﻓﺮدا ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﻨﻴﺪ«.
ﭘﻮﻟُﺲ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺁ ْﮔﺮﻳﭙﺎس ٢٣روز ﺑﻌﺪ ،ﺁﮔْﺮﻳﭙﺎس و ﺑِﺮﻧﻴﮑﯽ ﺑﺎ ﺷﻮﮐﺘﯽ ﻋﻈﻴﻢ ﺁﻣﺪﻧﺪ و هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪهﺎن ﻧﻈﺎﻣﯽ و ﻣﺮدان ﺳﺮﺷﻨﺎس ﺷﻬﺮ وارد ﺗﺎﻻر ﻋﺎم ﺷﺪﻧﺪ .ﺑﻪدﺳﺘﻮر ﻓِﺴﺘﻮس ،ﭘﻮﻟُﺲ را س ﭘﺎدﺷﺎﻩ ،و اﯼ هﻤﮥ ﺣﻀﺎر! ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺑﻪﺣﻀﻮر ﺁوردﻧﺪ٢۴ .ﻓِﺴﺘﻮس ﮔﻔﺖ» :اﯼ ﺁﮔْﺮﻳﭙﺎ ِ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻳﻬﻮد ،ﭼﻪ در اورﺷﻠﻴﻢ و ﭼﻪ در اﻳﻨﺠﺎ ،از اﻳﻦ ﻣﺮد ﮐﻪ ﻣﯽﺑﻴﻨﻴﺪ ﻧﺰد ﻣﻦ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﮐﺮدﻩ و ﻓﺮﻳﺎد ﺳﺮدادﻩاﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﺒﺎﻳﺪ زﻧﺪﻩ ﺑﻤﺎﻧﺪ٢۵ .اﻣّﺎ ﻣﻦ درﻳﺎﻓﺘﻢ ﮐﻪ او ﮐﺎرﯼ ﻧﮑﺮدﻩ ﮐﻪ ﺳﺰاﻳﺶ ﻣﺮگ ﺑﺎﺷﺪ .وﻟﯽ ﭼﻮن از ﻗﻴﺼﺮ دادﺧﻮاهﯽ ﮐﺮد ،ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ او را ﺑﻪ روم ﺑﻔﺮﺳﺘﻢ٢۶ .اﻣّﺎ ﻣﻮردﯼ ﻣﺸﺨﺺ ﻧﺪارم ﮐﻪ درﺑﺎرۀ او ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪﮔﺎر ﻣﺮﻗﻮم دارم .ﭘﺲ او س ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺁوردﻩام ﺗﺎ ﺷﺎﻳﺪ را ﺑﻪ ﺣﻀﻮر هﻤﮥ ﺷﻤﺎ ،ﺑﺨﺼﻮص ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺷﻤﺎ ،اﯼ ﺁﮔْﺮﻳﭙﺎ ِ ﭘﺲ از ﺑﺎزﺧﻮاﺳﺖ ،ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺮاﯼ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺑﻴﺎﺑﻢ٢٧ .زﻳﺮا ﻣﺮا ﺧﻼف ﻋﻘﻞ ﻣﯽﻧﻤﺎﻳﺪ ﮐﻪ زﻧﺪاﻧﯽ را ﺑﺪون ذﮐﺮ اﺗﻬﺎﻣﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ او وارد اﺳﺖ ،ﺑﻔﺮﺳﺘﻢ«.
اﻋﻤﺎل ٢۶ ١ﺁﮔْﺮﻳﭙﺎس ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﭘﻮُﻟﺲ ﮔﻔﺖ» :اﺟﺎزﻩ دارﯼ در دﻓﺎع از ﺧﻮد ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﯽ«. س ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﻮﻟُﺲ دﺳﺖ ﭘﻴﺶ ﺑﺮد و دﻓﺎع ﺧﻮﻳﺶ را ﭼﻨﻴﻦ ﻋﺮﺿﻪ داﺷﺖ»٢ :اﯼ ﺁﮔْﺮﻳﭙﺎ ِ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ،ﺧﻮد را ﺑﺲ ﻧﻴﮑﺒﺨﺖ ﻣﯽﺷﻤﺎرم ﮐﻪ اﻣﺮوز در ﺣﻀﻮر ﺷﻤﺎ اﻳﺴﺘﺎدﻩ ،در ﻣﻘﺎﺑﻞ
هﻤﮥ ﺷﮑﺎﻳﺎت ﻳﻬﻮدﻳﺎن از ﺧﻮد دﻓﺎع ﮐﻨﻢ٣ .ﺑﺨﺼﻮص اﻳﻨﮑﻪ ﻣﯽداﻧﻢ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﺁداب و رﺳﻮم ﻼ ﺁﺷﻨﺎﻳﻴﺪ .ﺣﺎل ،اﺳﺘﺪﻋﺎ دارم ﺻﺒﻮراﻧﻪ ﺑﻪ ﻋﺮاﻳﻀﻢ ت ﻣﻴﺎن اﻳﺸﺎن ﮐﺎﻣ ً ﻳﻬﻮد و اﺧﺘﻼﻓﺎ ِ ﮔﻮش ﻓﺮا دهﻴﺪ. »۴ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺟﻤﻠﮕﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺮا از ﺁﻏﺎز ﺟﻮاﻧﯽام ﻣﯽداﻧﻨﺪ ،از هﻤﺎن اﺑﺘﺪا ﮐﻪ در ﻣﻴﺎن ﻗﻮم ﺧﻮد و در اورﺷﻠﻴﻢ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﺮدم۵ .ﺁﻧﻬﺎ از دﻳﺮﺑﺎز ﺁﮔﺎهﻨﺪ و اﮔﺮ ﺑﺨﻮاهﻨﺪ، ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺷﻬﺎدت دهﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪﻋﻨﻮان ﻳﮏ ﻓَﺮﻳﺴﯽ ،از ﺳﺨﺘﮕﻴﺮﺗﺮﻳﻦ ﻓﺮقۀ دﻳﻨﻤﺎن ﭘﻴﺮوﯼ ﻣﯽﮐﺮدم۶ .و اﻣﺮوز ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ اﻣﻴﺪ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ ﭘﺪران ﻣﺎ وﻋﺪﻩ دادﻩ اﺳﺖ، ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﻣﯽﺷﻮم٧ .اﻳﻦ هﻤﺎن وﻋﺪﻩاﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ دوازدﻩ ﻗﺒﻴﻠﮥ ﻣﺎ از ﺻﻤﻴﻢ دل ،ﺷﺐ و روز ﺑﻪ اﻣﻴﺪ دﺳﺘﻴﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﺁن ﻋﺒﺎدت ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ .ﺁرﯼ ،اﯼ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ،در ﺧﺼﻮص هﻤﻴﻦ اﻣﻴﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻣﺮا ﻣﺘﻬﻢ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ٨ .ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﺑﺎور ﻧﮑﺮدﻧﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺧﺪا ﻣﺮدﮔﺎن را ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﺪ؟ »٩ﻣﺮا ﻧﻴﺰ ﻳﻘﻴﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﯽﺑﺎﻳﺴﺖ از اﻧﺠﺎم هﻴﭻ ﮐﺎرﯼ در ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﻧﺎم ﻋﻴﺴﺎﯼ ﻧﺎﺻﺮﯼ ﮐﻮﺗﺎهﯽ ﻧﻮرزم١٠ .و اﻳﻦ درﺳﺖ هﻤﺎن ﮐﺎرﯼ ﺑﻮد ﮐﻪ در اورﺷﻠﻴﻢ ﻣﯽﮐﺮدم .ﺑﺎ درﻳﺎﻓﺖ ﻣﺠﻮز از ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن ،ﻣﻘﺪّﺳﺎن ﺑﺴﻴﺎر را ﺑﻪ زﻧﺪان ﻣﯽاﻓﮑﻨﺪم ،و ﭼﻮن ﺑﻪ ﻣﺮگ ﻣﺤﮑﻮم ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ ،ﻋﻠﻴﻪ ﺁﻧﻬﺎ رأﯼ ﻣﯽدادم١١ .ﺑﺎرهﺎ در ﭘﯽ ﻣﺠﺎزات اﻳﺸﺎن ،از ﮐﻨﻴﺴﻪاﯼ ﺑﻪ ﮐﻨﻴﺴﮥ دﻳﮕﺮ ﻣﯽرﻓﺘﻢ و ﻣﯽﮐﻮﺷﻴﺪم ﺑﻪ ﮐﻔﺮﮔﻮﻳﯽ وادارﺷﺎن ﮐﻨﻢ .ﺷﺪت ﺧﺸﻢ ﻣﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻨﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺗﺎ ﺷﻬﺮهﺎﯼ اﺟﻨﺒﻴﺎن ﺗﻌﻘﻴﺒﺸﺎن ﻣﯽﮐﺮدم. »١٢در ﻳﮑﯽ از اﻳﻦ ﺳﻔﺮهﺎ ،ﺑﺎ ﺣﮑﻢ و اﺧﺘﻴﺎرات ﮐﺎﻣﻞ از ﺟﺎﻧﺐ ﺳﺮان ﮐﺎهﻨﺎن، ﻋﺎزم دﻣﺸﻖ ﺑﻮدم١٣ .ﺣﻮاﻟﯽ ﻇﻬﺮ ،اﯼ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ،در ﺑﻴﻦ راﻩ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﻧﻮرﯼ درﺧﺸﺎﻧﺘﺮ از ﻧﻮر ﺧﻮرﺷﻴﺪ از ﺁﺳﻤﺎن ﮔﺮد ﻣﻦ و هﻤﺮاهﺎﻧﻢ ﺗﺎﺑﻴﺪ١۴ .هﻤﮕﯽ ﺑﻪ زﻣﻴﻦ اﻓﺘﺎدﻳﻢ ،و ﻣﻦ ﺻﺪاﻳﯽ ﺷﻨﻴﺪم ﮐﻪ ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺒﺮاﻧﻴﺎن ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯽﮔﻔﺖ› :ﺷﺎﺋﻮل ،ﺷﺎﺋﻮل ،ﭼﺮا ﻣﺮا ﺁزار ﻣﯽرﺳﺎﻧﯽ؟ ﺗﻮ را ﻟﮕﺪ زدن ﺑﻪ ﺳُﮏ ﮐﺎرﯼ دﺷﻮار اﺳﺖ!‹ »١۵ﭘﺮﺳﻴﺪم› :ﺧﺪاوﻧﺪا ،ﺗﻮ ﮐﻴﺴﺘﯽ؟‹ »ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﻔﺖ› :ﻣﻦ هﻤﺎن ﻋﻴﺴﯽ هﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﺪو ﺁزار ﻣﯽرﺳﺎﻧﯽ١۶ .ﺑﺮﺧﻴﺰ و ﺑﺮ ﭘﺎﯼ ﺧﻮد ﺑﺎﻳﺴﺖ.ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻇﺎهﺮ ﺷﺪﻩام ﺗﺎ ﺗﻮ را ﺧﺎدم و ﺷﺎهﺪ ﺧﻮد ﮔﺮداﻧﻢ ،ﺗﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ از ﻣﻦ دﻳﺪﻩاﯼ و ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺸﺎن ﺧﻮاهﻢ داد ،ﺷﻬﺎدت دهﯽ١٧ .ﻣﻦ ﺗﻮ را از دﺳﺖ ﻗﻮم ﺧﻮدت و از دﺳﺖ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺧﻮاهﻢ رهﺎﻧﻴﺪ ،ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ را ﻧﺰدﺷﺎن ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻢ ١٨ﺗﺎ ﭼﺸﻤﺎﻧﺸﺎن را ﺑﮕﺸﺎﻳﯽ ،ﺗﺎ از ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﺑﻪ ﻧﻮر ،و از ﻗﺪرت ﺷﻴﻄﺎن ﺑﻪﺳﻮﯼ ﺧﺪا ﺑﺎزﮔﺮدﻧﺪ ،ﺗﺎ ﺁﻣﺮزش ﮔﻨﺎهﺎن ﻳﺎﻓﺘﻪ ،در ﻣﻴﺎن ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﻘﺪّس ﺷﺪﻩاﻧﺪ، ﻧﺼﻴﺒﯽ ﺑﻴﺎﺑﻨﺪ‹. س ﭘﺎدﺷﺎﻩ ،از رؤﻳﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺳﺮﭘﻴﭽﯽ ﻧﮑﺮدم. »١٩ﭘﺲ در ﺁن وﻗﺖ ،اﯼ ﺁﮔْﺮﻳﭙﺎ ِ ٢٠ﺑﻠﮑﻪ ﻧﺨﺴﺖ در ﻣﻴﺎن دﻣﺸﻘﻴﺎن ،ﺳﭙﺲ در اورﺷﻠﻴﻢ و ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻬﻮدﻳﻪ ،و ﻧﻴﺰ در ﻣﻴﺎن ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻪ اﻋﻼم اﻳﻦ ﭘﻴﺎم ﭘﺮداﺧﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﻪﺳﻮﯼ ﺧﺪا ﺑﺎزﮔﺮدﻧﺪ و ﮐﺮدارﯼ ﺷﺎﻳﺴﺘﮥ ﺗﻮﺑﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ٢١ .از هﻤﻴﻦ ﺳﺒﺐ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻣﺮا در ﻣﻌﺒﺪ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﮐﺮدﻧﺪ و در ﺻﺪد ﮐﺸﺘﻨﻢ ﺑﺮﺁﻣﺪﻧﺪ٢٢ .اﻣّﺎ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ،ﺧﺪا ﻣﺮا ﻳﺎرﯼ ﮐﺮدﻩ و
اﮐﻨﻮن اﻳﻨﺠﺎ اﻳﺴﺘﺎدﻩام و ﺑﻪ هﻤﻪ ،از ﺧﺮد و ﺑﺰرگ ،ﺷﻬﺎدت ﻣﯽدهﻢ .ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﭼﻴﺰﯼ ﻧﻴﺴﺖ ﺟﺰ ﺁﻧﭽﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﻣﻮﺳﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﺑﺎﻳﺴﺖ واﻗﻊ ﺷﻮد؛ ٢٣اﻳﻨﮑﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺎﻳﺪ رﻧﺞ ﺑﺒﻴﻨﺪ و ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﭘﺲ از ﻣﺮگ زﻧﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮد ،ﺗﺎ روﺷﻨﺎﻳﯽ را ﺑﻪ اﻳﻦ ﻗﻮم و دﻳﮕﺮ ﻗﻮﻣﻬﺎ اﻋﻼم ﮐﻨﺪ«. ٢۴ﭼﻮن ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن از ﺧﻮد دﻓﺎع ﻣﯽﮐﺮد ،ﻓِﺴﺘﻮس ﻓﺮﻳﺎد زد» :ﭘﻮﻟُﺲ ،ﻋﻘﻞ ﺧﻮد را از دﺳﺖ دادﻩاﯼ! داﻧﺶ ﺑﺴﻴﺎر ،ﺗﻮ را دﻳﻮاﻧﻪ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ«. ٢۵ﭘﻮﻟُﺲ ﭘﺎﺳﺦ داد» :دﻳﻮاﻧﻪ ﻧﻴﺴﺘﻢ ،ﻋﺎﻟﻴﺠﻨﺎب ﻓِﺴﺘﻮس ،ﺑﻠﮑﻪ در ﮐﻤﺎل هﻮﺷﻴﺎرﯼ ﻋﻴﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﺑﻴﺎن ﻣﯽﮐﻨﻢ٢۶ .ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺧﻮد از اﻳﻦ اﻣﻮر ﺁﮔﺎهﻨﺪ و ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﯽﭘﺮدﻩ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،زﻳﺮا ﻳﻘﻴﻦ دارم هﻴﭻﻳﮏ از اﻳﻨﻬﺎ از ﻧﻈﺮﺷﺎن دور ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ، س ﭘﺎدﺷﺎﻩ ،ﺁﻳﺎ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﭼﻮن ﭼﻴﺰﯼ ﻧﺒﻮدﻩ ﮐﻪ در ﺧﻠﻮت روﯼ دادﻩ ﺑﺎﺷﺪ٢٧ .اﯼ ﺁﮔْﺮﻳﭙﺎ ِ اﻋﺘﻘﺎد دارﻳﺪ؟ ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ دارﻳﺪ«. ٢٨ﺁﮔْﺮﻳﭙﺎس ﺑﻪ ﭘﻮﻟُﺲ ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪ هﻤﻴﻦ زودﯼ ﻣﯽﺧﻮاهﯽ ﻣﺮا ﻣﺴﻴﺤﯽ ﮐﻨﯽ؟« ٢٩ﭘﻮﻟُﺲ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ» :از ﺧﺪا ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ﮐﻪ دﻳﺮ ﻳﺎ زود ،ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺷﻤﺎ ،ﺑﻠﮑﻪ هﻤﮥ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﻣﺮوز ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻮش ﻓﺮاﻣﯽدهﻨﺪ ،هﻤﺎﻧﻨﺪ ﻣﻦ ﮔﺮدﻧﺪ ،اﻟﺒﺘﻪ ﻧﻪ در زﻧﺠﻴﺮ!« ٣٠ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و هﻤﺮاﻩ او واﻟﯽ و ﺑِﺮﻧﻴﮑﯽ و ﺑﻘﻴﻪ ﻣﺠﻠﺴﻴﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ، ٣١و ﮔﻔﺘﮕﻮﮐﻨﺎن ﺑﻴﺮون رﻓﺘﻪ ،ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :اﻳﻦ ﻣﺮد ﮐﺎرﯼ ﺳﺰاوار ﻣﺮگ ﻳﺎ زﻧﺪان ﻧﮑﺮدﻩ اﺳﺖ«. ٣٢ﺁﮔْﺮﻳﭙﺎس ﺑﻪ ﻓِﺴﺘﻮس ﮔﻔﺖ» :اﮔﺮ اﻳﻦ ﻣﺮد از ﻗﻴﺼﺮ دادﺧﻮاهﯽ ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﻮد ،ﻣﯽﺷﺪ او را هﻢاﮐﻨﻮن ﺁزاد ﮐﺮد«.
اﻋﻤﺎل ٢٧ ﻋﺰﻳﻤﺖ ﭘﻮﻟُﺲ از راﻩ درﻳﺎ ﺑﻪ روم ١ﭼﻮن ﺣﮑﻢ دادﻧﺪ ﮐﻪ از راﻩ درﻳﺎ ﺑﻪ اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ ﺑﺮوﻳﻢ ،ﭘﻮﻟُﺲ و ﺑﺮﺧﯽ دﻳﮕﺮ از زﻧﺪاﻧﻴﺎن را ﺑﻪ اﻓﺴﺮﯼ ﻳﻮﻟﻴﻮس ﻧﺎم ،از هﻨﮓ ﻗﻴﺼﺮ ،ﺗﺤﻮﻳﻞ دادﻧﺪ٢ .ﭘﺲ ﺑﻪ ﮐﺸﺘﯽاﯼ ﮐﻪ از اَدراﻣﻴﺘﻴﻨﻮس ﺑﻮد و ﺑﻪ ﺑﻨﺪرهﺎﯼ اﻳﺎﻟﺖ ﺁﺳﻴﺎ ﻣﯽرﻓﺖ ،ﺳﻮار ﺷﺪﻳﻢ و ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدﻳﻢ. س ﻣﻘﺪوﻧﯽ ،از ﻣﺮدﻣﺎن ﺗِﺴﺎﻟﻮﻧﻴﮑﯽ ،ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺑﻮد. ﺁرﻳﺴﺘﺎرﺧﻮ ِ ٣ﻓﺮداﯼ ﺁن روز ﺑﻪ ﺻﻴﺪون رﺳﻴﺪﻳﻢ و ﻳﻮﻟﻴﻮس ﺑﻪ ﭘﻮﻟُﺲ ﻟﻄﻒ ﮐﺮدﻩ ،اﺟﺎزﻩ داد ﻧﺰد دوﺳﺘﺎن ﺧﻮد ﺑﺮود ﺗﺎ ﻧﻴﺎزهﺎﻳﺶ را ﺗﺄﻣﻴﻦ ﮐﻨﻨﺪ۴ .از ﺁﻧﺠﺎ دوﺑﺎرﻩ رواﻧﻪ ﺷﺪﻳﻢ و در اﻣﺘﺪاد ﮐﻨﺎرۀ ﺑﺎدْﭘﻨﺎ ِﻩ ﻗﭙﺮس ﭘﻴﺶ رﻓﺘﻴﻢ ،زﻳﺮا ﺟﻬﺖ ﺑﺎد ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻣﺎ ﺑﻮد۵ .ﭘﺲ از ﻋﺒﻮر از ﺑﻨﺪرهﺎﯼ ﮐﻴﻠﻴﮑﻴﻪ و ﭘﺎﻣﻔﻴﻠﻴﻪ ،در ﻣﻴﺮا ،واﻗﻊ در ﻟﻴﮑﻴﻪ ﭘﻴﺎدﻩ ﺷﺪﻳﻢ۶ .در ﺁﻧﺠﺎ اﻓﺴﺮ روﻣﯽ ﮐﺸﺘﯽاﯼ ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ از اﺳﮑﻨﺪرﻳﻪ ﺑﻪ اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ ﻣﯽرﻓﺖ ،و ﻣﺎ را ﺳﻮار ﺁن ﮐﺮد٧ .روزهﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎر ﺁهﺴﺘﻪ ﭘﻴﺶ رﻓﺘﻴﻢ و ﺑﺎ ﺳﺨﺘﯽ ﺑﻪ ﮐْﻨﻴﺪوس رﺳﻴﺪﻳﻢ .ﭼﻮن ﺑﺎ ْد ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻣﺎ ﺑﻮد ،در
اﻣﺘﺪاد ﮐﻨﺎرۀ ﺑﺎدْﭘﻨﺎﻩ ْﮐﺮِت ،ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺷﻬﺮ ﺳﺎﻟﻤﻮﻧﯽ راﻧﺪﻳﻢ٨ .ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ از ﮐﻨﺎر ﺳﺎﺣﻞ ﮔﺬﺷﺘﻴﻢ و ﺑﻪ ﺟﺎﻳﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم »ﺑﻨﺪرهﺎﯼ ﻧﻴﮏ« رﺳﻴﺪﻳﻢ ﮐﻪ در ﻧﺰدﻳﮑﯽ ﺷﻬﺮ ﻻﺳﺎﺋﻴﻪ ﺑﻮد. ٩زﻣﺎن زﻳﺎدﯼ از دﺳﺖ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد و ﺣﺘﯽ اﻳﺎم روزﻩ ﻧﻴﺰ ﺳﭙﺮﯼ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،و ﺳﻔﺮ درﻳﺎﻳﯽ اﮐﻨﻮن ﺧﻄﺮﻧﺎﮎ ﺑﻮد .از اﻳﻦرو ،ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ هﺸﺪار داد و ﮔﻔﺖ»١٠ :ﺳﺮوران، ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺑﺒﻴﻨﻢ ﮐﻪ ﺳﻔﺮﯼ ﭘﺮﺧﻄﺮ ﺧﻮاهﻴﻢ داﺷﺖ و ﺿﺮر ﺑﺴﻴﺎر ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﮐﺸﺘﯽ و ﺑﺎر ﺁن، ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﺟﺎن ﻣﺎ ﻧﻴﺰ وارد ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ١١ «.اﻣّﺎ اﻓﺴﺮ روﻣﯽ ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺎن ﻧﺎﺧﺪا و ﺻﺎﺣﺐ ﮐﺸﺘﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺗﻮﺟﻪ ﻣﯽﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺎن ﭘﻮﻟُﺲ١٢ .ﭼﻮن ﺁن ﺑﻨﺪر ﺑﺮاﯼ ﺳﭙﺮﯼ ﮐﺮدن زﻣﺴﺘﺎن ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﺒﻮد ،رأﯼ ﻏﺎﻟﺐ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻔﺮ اداﻣﻪ دهﻴﻢ ،ﺑﻪ اﻳﻦ اﻣﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﻨﺪر ﻓﻴﻨﻴﮑﺲ ﺑﺮﺳﻴﻢ و زﻣﺴﺘﺎن را در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﮕﺬراﻧﻴﻢ .اﻳﻦ ﺑﻨﺪر در ْﮐﺮِت ﺑﻮد و رو ﺑﻪ ﺟﻨﻮب ﻏﺮﺑﯽ و ﻧﻴﺰ ﺷﻤﺎل ﻏﺮﺑﯽ داﺷﺖ.
ﺗﻮﻓﺎن درﻳﺎ ١٣ﭼﻮن ﺑﺎد ﻣﻼﻳﻢ ﺟﻨﻮﺑﯽ وزﻳﺪن ﮔﺮﻓﺖ ،ﮔﻤﺎن ﮐﺮدﻧﺪ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ رﺳﻴﺪﻩاﻧﺪ؛ ﭘﺲ ﻟﻨﮕﺮ ﮐﺸﻴﺪﻧﺪ و در اﻣﺘﺪاد ﺳﺎﺣﻞ ْﮐﺮِت ﭘﻴﺶ راﻧﺪﻧﺪ١۴ .اﻣّﺎ ﻃﻮﻟﯽ ﻧﮑﺸﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺎدﯼ ﺑﺴﻴﺎر ﺷﺪﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﺎد ﺷﻤﺎل ﺷﺮﻗﯽ ﻣﻌﺮوف اﺳﺖ ،از ﺟﺎﻧﺐ ﺟﺰﻳﺮﻩ ﺑﻪﺳﻮﯼ ﻣﺎ وزﻳﺪن ﮔﺮﻓﺖ١۵ .ﮐﺸﺘﯽ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺗﻮﻓﺎن ﺷﺪ و ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ در ﺧﻼف ﻣﺴﻴﺮ ﺑﺎد ﭘﻴﺶ ﺑﺮود؛ از اﻳﻦرو ،ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺑﺎد ﺳﭙﺮدﻳﻢ و هﻤﺴﻮ ﺑﺎ ﺁن راﻧﺪﻩ ﺷﺪﻳﻢ١۶ .در ﭘﻨﺎﻩ ﺟﺰﻳﺮﻩاﯼ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﻪ ﻧﺎم ﮐُﻮدا ﭘﻴﺶ رﻓﺘﻴﻢ و ﺑﻪﺳﺨﺘﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻴﻢ زورق ﮐﺸﺘﯽ را ﺑﻪاﺧﺘﻴﺎر ﺧﻮد درﺁورﻳﻢ. ١٧وﻗﺘﯽ ﻣﻠّﺎﺣﺎن ﺁن را ﺑﻪروﯼ ﻋﺮﺷﮥ ﮐﺸﺘﯽ ﺁوردﻧﺪ ،ﺑﻪﮐﻤﮏ ﻃﻨﺎﺑﻬﺎ ،اﻃﺮاف ﺧﻮد ﮐﺸﺘﯽ را ﻣﺤﮑﻢ ﺑﺴﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺘﻼﺷﯽ ﻧﺸﻮد ،و از ﺑﻴﻢ اﻳﻨﮑﻪ ﻣﺒﺎدا ﮐﺸﺘﯽ در ﺷﻦزار »ﺳﻴﺮﺗﻴﺲ« ﺑﻪﮔﻞ ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ ،ﻟﻨﮕﺮ را ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ و ﮐﺸﺘﯽ را در ﻣﺴﻴﺮ ﺑﺎد رهﺎ ﮐﺮدﻧﺪ١٨ .روز ﺑﻌﺪ، ﭼﻮن ﺗﻮﻓﺎن ﺿﺮﺑﺎﺗﯽ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺑﺮ ﻣﺎ وارد ﻣﯽﺳﺎﺧﺖ ،ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪﻧﺪ ﺑﺎر ﮐﺸﺘﯽ را ﺑﻪ درﻳﺎ ﺑﺮﻳﺰﻧﺪ١٩ .روز ﺳﻮّم ،ﺑﺎ دﺳﺖ ﺧﻮد ﻟﻮازم ﮐﺸﺘﯽ را ﺑﻪ درﻳﺎ رﻳﺨﺘﻨﺪ٢٠ .روزهﺎ هﻤﭽﻨﺎن ﻣﯽﮔﺬﺷﺖ و ﻣﺎ رﻧﮓ ﺧﻮرﺷﻴﺪ و ﺳﺘﺎرﮔﺎن را ﻧﻤﯽدﻳﺪﻳﻢ و ﺗﻮﻓﺎن ﻧﻴﺰ ﻓﺮوﮐﺶ ﻧﻤﯽﮐﺮد، ﺁنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ هﻤﮕﯽ ،اﻣﻴﺪ ﻧﺠﺎت را از دﺳﺖ دادﻳﻢ. ٢١ﭘﺲ از ﻣﺪﺗﻬﺎ ﺑﯽﻏﺬاﻳﯽ ،ﭘﻮﻟُﺲ در ﻣﻴﺎن اﻳﺸﺎن اﻳﺴﺘﺎد و ﮔﻔﺖ» :ﺳﺮوران ،ﺷﻤﺎ ﻣﯽﺑﺎﻳﺴﺖ ﺳﺨﻦ ﻣﺮا ﻣﯽﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻴﺪ و ْﮐﺮِت را ﺗﺮﮎ ﻧﻤﯽﮐﺮدﻳﺪ ﺗﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ﺁﺳﻴﺐ و زﻳﺎن ﻧﺒﻴﻨﻴﺪ٢٢ .اﮐﻨﻮن ﻧﻴﺰ از ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﺶ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺷﻬﺎﻣﺘﺘﺎن را از دﺳﺖ ﻧﺪهﻴﺪ ،زﻳﺮا ﺁﺳﻴﺒﯽ ﺑﻪ ﺟﺎن هﻴﭻﻳﮏ از ﺷﻤﺎ ﻧﺨﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ؛ ﻓﻘﻂ ﮐﺸﺘﯽ از دﺳﺖ ﺧﻮاهﺪ رﻓﺖ٢٣ .زﻳﺮا دﻳﺸﺐ ن اوﻳﻢ و ﺧﺪﻣﺘﺶ ﻣﯽﮐﻨﻢ ،در ﮐﻨﺎرم اﻳﺴﺘﺎد ٢۴و ﮔﻔﺖ› :ﭘﻮﻟُﺲ، ﻓﺮﺷﺘﮥ ﺧﺪاﻳﯽ ﮐﻪ از ﺁ ِ ﻣﺘﺮس .ﺗﻮ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮاﯼ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ،در ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﻴﺼﺮ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﻮﯼ ،و ﺑﻪﻳﻘﻴﻦ ،ﺧﺪا ﺟﺎن هﻤﮥ هﻤﺴﻔﺮاﻧﺖ را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ اﺳﺖ٢۵ ‹.ﭘﺲ اﯼ ﻣﺮدان ،دل ﻗﻮﯼدارﻳﺪ ،زﻳﺮا ﺑﻪ ﺧﺪا اﻳﻤﺎن دارم ﮐﻪ هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ٢۶ .اﻣّﺎ ﮐﺸﺘﯽ ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ در ﺟﺰﻳﺮﻩاﯼ ﺑﻪ ﮔِﻞ ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ«.
درهﻢ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺷﺪن ﮐﺸﺘﯽ
٢٧ﺷﺐ ﭼﻬﺎردهﻢ ،ﺑﺎد هﻨﻮز ﻣﺎ را در درﻳﺎﯼ ﺁدرﻳﺎﺗﻴﮏ از اﻳﻦ ﺳﻮ ﺑﻪ ﺁن ﺳﻮ ﻣﯽراﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﺰدﻳﮏ ﻧﻴﻤﻪ ﺷﺐ ،ﻣﻠﻮاﻧﺎن ﮔﻤﺎن ﺑﺮدﻧﺪ ﺑﻪ ﺧﺸﮑﯽ ﻧﺰدﻳﮏ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ٢٨ .ﭘﺲ ﻋﻤﻖ ﺁب را اﻧﺪازﻩ زدﻧﺪ و درﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻴﺴﺖ ﻗﺎﻣﺖ اﺳﺖ .ﮐﻤﯽ ﺑﻌﺪ ،دﻳﮕﺮﺑﺎر ﻋﻤﻖ ﺁب را ﺳﻨﺠﻴﺪﻧﺪ و دﻳﺪﻧﺪ ﭘﺎﻧﺰدﻩ ﻗﺎﻣﺖ اﺳﺖ٢٩ .و ﭼﻮن ﻣﯽﺗﺮﺳﻴﺪﻧﺪ ﺑﻪ ﺻﺨﺮﻩهﺎ ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﻨﻴﻢ ،ﭼﻬﺎر ﻟﻨﮕﺮ از ﻋﻘﺐ ﮐﺸﺘﯽ اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ ،و دﻋﺎ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ هﺮﭼﻪ زودﺗﺮ روز ﺷﻮد٣٠ .ﻣﻠﻮاﻧﺎن ق ﻧﺠﺎت را ﺑﻪ درﻳﺎ اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ ،ﺑﻪ اﻳﻦ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻨﺪ ﭼﻨﺪ ﺑﻪﻗﺼﺪ ﻓﺮار از ﮐﺸﺘﯽ ،زور ِ ﻟﻨﮕﺮ از ﺳﻴﻨﮥ ﮐﺸﺘﯽ ﺑﻪ درﻳﺎ ﺑﻴﻨﺪازﻧﺪ٣١ .ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﻪ اﻓﺴﺮ و ﺳﺮﺑﺎزان ﮔﻔﺖ» :اﮔﺮ اﻳﻦ ﻣﺮدان در ﮐﺸﺘﯽ ﻧﻤﺎﻧﻨﺪ ،ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻧﺠﺎت ﻳﺎﺑﻴﺪ٣٢ «.ﭘﺲ ﺳﺮﺑﺎزان ﻃﻨﺎﺑﻬﺎﯼ ﻧﮕﻬﺪارﻧﺪۀ ق ﻧﺠﺎت را ﺑﺮﻳﺪﻧﺪ و زورق را رهﺎ ﮐﺮدﻧﺪ. زور ِ ٣٣ﮐﻤﯽ ﭘﻴﺶ از ﻃﻠﻮع ﺁﻓﺘﺎب ،ﭘﻮﻟُﺲ هﻤﻪ را ﺗﺮﻏﻴﺐ ﮐﺮد ﮐﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺨﻮرﻧﺪ .ﮔﻔﺖ: »اﻣﺮوز ﭼﻬﺎردﻩ روز اﺳﺖ ﮐﻪ در اﻧﺘﻈﺎر ﺑﻪﺳﺮ ﺑﺮدﻩاﻳﺪ و ﭼﻴﺰﯼ ﻧﺨﻮردﻩ ،ﺑﯽﻏﺬا ﻣﺎﻧﺪﻩاﻳﺪ٣۴ .ﭘﺲ اﺳﺘﺪﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﻏﺬاﻳﯽ ﺑﺨﻮرﻳﺪ ،ﭼﺮاﮐﻪ ﺑﺮاﯼ زﻧﺪﻩ ﻣﺎﻧﺪن ﺑﺪان ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪﻳﺪ. ﻣﻮﻳﯽ از ﺳﺮ هﻴﭻﻳﮏ از ﺷﻤﺎ ﮐﻢ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ٣۵ «.ﭼﻮن اﻳﻦ را ﮔﻔﺖ ،ﻗﺪرﯼ ﻧﺎن ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ و در ﻣﻘﺎﺑﻞ هﻤﻪ ﺧﺪا را ﺷﮑﺮ ﮐﺮد و ﻧﺎن را ﭘﺎرﻩ ﻧﻤﻮدﻩ ،ﻣﺸﻐﻮل ﺧﻮردن ﺷﺪ٣۶ .ﭘﺲ هﻤﻪ دﻟﮕﺮم ﺷﺪﻧﺪ و ﻏﺬا ﺧﻮردﻧﺪ٣٧ .ﺟﻤﻠﮕﯽ در ﮐﺸﺘﯽ ،دوﻳﺴﺖ و هﻔﺘﺎد و ﺷﺶ ﺗﻦ ﺑﻮدﻳﻢ٣٨ .وﻗﺘﯽ ﺳﻴﺮ ﺷﺪﻧﺪ ،ﺑﻘﻴﮥ ﻏﻠﻪ را ﺑﻪ درﻳﺎ رﻳﺨﺘﻨﺪ و ﮐﺸﺘﯽ را ﺳﺒﮏ ﮐﺮدﻧﺪ. ٣٩ﭼﻮن روز ﺷﺪ ،ﺧﺸﮑﯽ را ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻨﺪ ،اﻣّﺎ ﺧﻠﻴﺠﯽ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﺎ ﺳﺎﺣﻞ ﺷﻨﯽ دﻳﺪﻧﺪ .ﭘﺲ ﺑﺮﺁن ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﮐﺸﺘﯽ را در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﮔِﻞ ﺑﻨﺸﺎﻧﻨﺪ۴٠ .ﺑﻨﺪ ﻟﻨﮕﺮهﺎ را ﺑﺮﻳﺪﻧﺪ و ن ﺁﻧﻬﺎ را در درﻳﺎ رهﺎ ﮐﺮدﻧﺪ و ﻃﻨﺎﺑﻬﺎﯼ ﻧﮕﻬﺪارﻧﺪۀ ﺳﮑﺎن را ﻧﻴﺰ ﺑﺎز ﮐﺮدﻧﺪ .ﺳﭙﺲ ،ﺑﺎدﺑﺎ ِ ﺳﻴﻨﮥ ﮐﺸﺘﯽ را در ﻣﺴﻴﺮ ﺑﺎد ﺑﺎﻻ ﮐﺸﻴﺪﻧﺪ و ﺑﻪﺳﻮﯼ ﺳﺎﺣﻞ ﭘﻴﺶ رﻓﺘﻨﺪ۴١ .اﻣّﺎ ﮐﺸﺘﯽ ﺑﻪ ﻳﮑﯽ از ﺑﺮﺁﻣﺪﮔﻴﻬﺎﯼ زﻳﺮ ﺁب ﺑﺮﺧﻮرد و ﺑﻪ ﮔﻞ ﻧﺸﺴﺖ .ﺳﻴﻨﮥ ﮐﺸﺘﯽ ﺛﺎﺑﺖ و ﺑﯽﺣﺮﮐﺖ ﻣﺎﻧﺪ ،اﻣّﺎ ﻗﺴﻤﺖ ﻋﻘﺐ ﺁن در اﺛﺮ ﺿﺮﺑﺎت اﻣﻮاج درهﻢ ﮐﺴﺖ. ۴٢ﺳﺮﺑﺎزان در ﺻﺪد ﮐﺸﺘﻦ زﻧﺪاﻧﻴﺎن ﺑﺮﺁﻣﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﻧﮕﺬارﻧﺪ ﮐﺴﯽ ﺷﻨﺎﮐﻨﺎن ﺑﮕﺮﻳﺰد. ۴٣اﻣّﺎ اﻓﺴﺮ روﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﺟﺎن ﭘﻮﻟُﺲ را ﻧﺠﺎت دهﺪ ،ﺁﻧﻬﺎ را از اﻳﻦ ﻗﺼﺪ ﺑﺎزداﺷﺖ ،و دﺳﺘﻮر داد ﻧﺨﺴﺖ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺷﻨﺎ ﮐﻨﻨﺪ ،ﺧﻮد را ﺑﻪ درﻳﺎ اﻓﮑﻨﺪﻩ ،ﺑﻪ ﺧﺸﮑﯽ ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ۴۴ .ﺑﻘﻴﻪ ﻧﻴﺰ ﻣﯽﺑﺎﻳﺴﺖ روﯼ اﻟﻮارهﺎ ﻳﺎ ﻗﻄﻌﺎت ﮐﺸﺘﯽ ،ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺧﺸﮑﯽ ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ .ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ هﻤﻪ ﺑﺴﻼﻣﺖ ﺑﻪ ﺧﺸﮑﯽ رﺳﻴﺪﻧﺪ.
اﻋﻤﺎل ٢٨ ﺟﺰﻳﺮۀ ﻣﺎﻟﺖ ١ﭼﻮن ﺑﻪﺳﻼﻣﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ رﺳﻴﺪﻳﻢ ،درﻳﺎﻓﺘﻴﻢ ﺁن ﺟﺰﻳﺮﻩ ﻣﺎﻟﺖ ﻧﺎم دارد٢ .ﺳﺎﮐﻨﺎن ﺟﺰﻳﺮﻩ ﻟﻄﻒ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ .ﺁﻧﺎن ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ ﺁﺗﺶ اﻓﺮوﺧﺘﻨﺪ ،زﻳﺮا ﺑﺎران ﻣﯽﺑﺎرﻳﺪ و هﻮا ﺳﺮد ﺑﻮد ،و ﻣﺎ را ﺑﮕﺮﻣﯽ ﭘﺬﻳﺮا ﺷﺪﻧﺪ٣ .ﭘﻮﻟُﺲ ﻣﻘﺪارﯼ هﻴﺰم ﮔﺮد ﺁورد و وﻗﺘﯽ ﺁن ت ﺁﺗﺶ ،ﻣﺎرﯼ از ﻣﻴﺎن ﺁن ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ و ﺑﻪدﺳﺘﺶ را روﯼ ﺁﺗﺶ ﻣﯽﮔﺬاﺷﺖ ،ﺑﻪﻋﻠﺖ ﺣﺮار ِ ﭼﺴﺒﻴﺪ۴ .ﺳﺎﮐﻨﺎن ﺟﺰﻳﺮﻩ ﭼﻮن دﻳﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺎر از دﺳﺖ او ﺁوﻳﺰان اﺳﺖ ،ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﮔﻔﺘﻨﺪ:
»ﺑﯽﺷﮏ اﻳﻦ ﻣﺮد ﻗﺎﺗﻞ اﺳﺖ ﮐﻪ هﺮﭼﻨﺪ از درﻳﺎ ﻧﺠﺎت ﻳﺎﻓﺖ ،ﻋﺪاﻟﺖ ﻧﻤﯽﮔﺬارد زﻧﺪﻩ ﺑﻤﺎﻧﺪ۵ «.اﻣّﺎ ﭘﻮﻟُﺲ ﻣﺎر را در ﺁﺗﺶ اﻧﺪاﺧﺖ و هﻴﭻ ﺁﺳﻴﺒﯽ ﻧﺪﻳﺪ۶ .ﻣﺮدم اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺘﻨﺪ ﺑﺪن او َورَم ﮐﻨﺪ ﻳﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺑﻴﻔﺘﺪ و ﺑﻤﻴﺮد .اﻣّﺎ ﭘﺲ از اﻧﺘﻈﺎر ﺑﺴﻴﺎر ،ﭼﻮن دﻳﺪﻧﺪ هﻴﭻ ﺁﺳﻴﺒﯽ ﺑﻪ او ﻧﺮﺳﻴﺪ ،ﻓﮑﺮﺷﺎن ﻋﻮض ﺷﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ از ﺧﺪاﻳﺎن اﺳﺖ. ٧در ﺁن ﻧﺰدﻳﮑﯽ زﻣﻴﻨﻬﺎﻳﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ رﺋﻴﺲ ﺟﺰﻳﺮﻩ ﮐﻪ ﻧﺎﻣﺶ ﭘﻮﺑﻠﻴﻮس ﺑﻮد ،ﺗﻌﻠﻖ داﺷﺖ .او ﻣﺎ را ﺑﻪ ﻣﻨﺰل ﺧﻮد دﻋﻮت ﮐﺮد و ﺳﻪ روز ﺑﮕﺮﻣﯽ ﭘﺬﻳﺮاﻳﯽ ﻧﻤﻮد٨ .از ﻗﻀﺎ، ﭘﺪر ﭘﻮﺑﻠﻴﻮس در ﺑﺴﺘﺮ ﺑﻴﻤﺎرﯼ اﻓﺘﺎدﻩ ﺑﻮد و ﺗﺐ و اﺳﻬﺎل داﺷﺖ .ﭘﻮﻟُﺲ ﻧﺰد او رﻓﺖ و دﻋﺎ ﮐﺮدﻩ ،دﺳﺖ ﺑﺮ او ﮔﺬاﺷﺖ و ﺷﻔﺎﻳﺶ ﺑﺨﺸﻴﺪ٩ .ﭘﺲ از اﻳﻦ واﻗﻌﻪ ،ﺳﺎﻳﺮ ﺑﻴﻤﺎراﻧﯽ ﮐﻪ در ﺟﺰﻳﺮﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻣﯽﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺷﻔﺎ ﻣﯽﮔﺮﻓﺘﻨﺪ١٠ .ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺎ را ﺗﮑﺮﻳ ِﻢ ﺑﺴﻴﺎر ﮐﺮدﻧﺪ ،و ﭼﻮن ﺁﻣﺎدۀ رﻓﺘﻦ ﻣﯽﺷﺪﻳﻢ ،هﺮﺁﻧﭽﻪ ﻧﻴﺎزﻣﺎن ﺑﻮد ﺑﺮاﻳﻤﺎن ﻓﺮاهﻢ ﺁوردﻧﺪ.
ورود ﺑﻪ روم ١١ﭘﺲ از ﺳﻪ ﻣﺎﻩ ،ﺑﺎ ﮐﺸﺘﯽاﯼ ﮐﻪ زﻣﺴﺘﺎن را در ﺟﺰﻳﺮﻩ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮد ،راهﯽ درﻳﺎ ﺷﺪﻳﻢ .ﺁن ﮐﺸﺘﯽ از اﺳﮑﻨﺪرﻳﻪ ﺑﻮد و ﻋﻼﻣﺖ ﺟﻮزا داﺷﺖ١٢ .ﺑﻪ ﺳﻴﺮاﮐﻮز رﺳﻴﺪﻩ ،ﻟﻨﮕﺮ اﻧﺪاﺧﺘﻴﻢ و ﺳﻪ روز ﺗﻮﻗﻒ ﮐﺮدﻳﻢ١٣ .ﺳﭙﺲ ﺳﻔﺮ درﻳﺎﻳﯽ را اداﻣﻪ دادﻳﻢ و ﺑﻪ ﺷﻬﺮ رﻳﮕﻴﻮن رﺳﻴﺪﻳﻢ .روز ﺑﻌﺪ ،ﺑﺎد ﺟﻨﻮﺑﯽ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ،و ﻓﺮداﯼ ﺁن روز ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﭘﻮﺗﻴﻮﻟﯽ رﺳﻴﺪﻳﻢ١۴ .ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺮادراﻧﯽ ﭼﻨﺪ ﻳﺎﻓﺘﻴﻢ ﮐﻪ از ﻣﺎ دﻋﻮت ﮐﺮدﻧﺪ هﻔﺘﻪاﯼ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺑﻪﺳﺮ ﺑﺮﻳﻢ. ن ﺁﻧﺠﺎ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ در راﻩ هﺴﺘﻴﻢ ،ﭘﺲ ﺗﺎ »ﺑﺎزار ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﻪ روم رﺳﻴﺪﻳﻢ١۵ .ﺑﺮادرا ِ ﺁﭘﻴﻮس« و »ﺳﻪ ﻣﻴﺨﺎﻧﻪ« ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺗﺎ از ﻣﺎ اﺳﺘﻘﺒﺎل ﮐﻨﻨﺪ .ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﺎ دﻳﺪن اﻳﺸﺎن ﺧﺪا را ﺷﮑﺮ ﮐﺮد و ﻗﻮّتﻗﻠﺐ ﻳﺎﻓﺖ١۶ .ﭼﻮن ﺑﻪ روم رﺳﻴﺪﻳﻢ ،ﺑﻪ ﭘﻮﻟُﺲ اﺟﺎزﻩ دادﻩ ﺷﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﻳﮏ ﺳﺮﺑﺎز ﻣﺤﺎﻓﻆ در ﻣﻨﺰل ﺧﻮد ﺑﻤﺎﻧﺪ.
ﺧﺪﻣﺖ ﺑﺸﺎرﺗﯽ ﭘﻮﻟُﺲ در روم ١٧ﺳﻪ روز ﺑﻌﺪ ،ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﺰرﮔﺎن ﻳﻬﻮد را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ .ﭼﻮن ﮔﺮد ﺁﻣﺪﻧﺪ ،ﺑﺪﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ: »اﯼ ﺑﺮادران ،ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﻦ ﮐﺎرﯼ ﺑﺮﺿﺪ ﻗﻮم ﺧﻮد ﻳﺎ رﺳﻮم ﭘﺪراﻧﻤﺎن ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﻮدم ،ﻣﺮا در اورﺷﻠﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﮐﺮدﻧﺪ و ﺗﺤﻮﻳﻞ روﻣﻴﺎن دادﻧﺪ١٨ .ﺁﻧﻬﺎ از ﻣﻦ ﺑﺎزﺧﻮاﺳﺖ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﺮﺁن ﺷﺪﻧﺪ ﺁزادم ﮐﻨﻨﺪ ،زﻳﺮا در ﻣﻦ ﺟﺮﻣﯽ ﻧﺪﻳﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺳﺰاوار ﻣﺮگ ﺑﺎﺷﺪ١٩ .اﻣّﺎ ﭼﻮن ﻳﻬﻮدﻳﺎن اﻋﺘﺮاض ﮐﺮدﻧﺪ ،ﻧﺎﭼﺎر ﺷﺪم از ﻗﻴﺼﺮ دادﺧﻮاهﯽ ﮐﻨﻢ ،اﻟﺒﺘﻪ ﻧﻪ ﺗﺎ از ﻗﻮم ﺧﻮد ﺷﮑﺎﻳﺖ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻢ٢٠ .از هﻤﻴﻦرو ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺷﻤﺎ را ﺑﺒﻴﻨﻢ و ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﻢ ،زﻳﺮا ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ اﻣﻴﺪ اﺳﺮاﺋﻴﻞ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮا ﺑﺪﻳﻦ زﻧﺠﻴﺮ ﺑﺴﺘﻪاﻧﺪ«. ٢١ﺁﻧﻬﺎ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻣﺎ هﻴﭻ ﻧﺎﻣﻪاﯼ از ﻳﻬﻮدﻳﻪ درﺑﺎرۀ ﺗﻮ درﻳﺎﻓﺖ ﻧﮑﺮدﻩاﻳﻢ ،و هﻴﭻﻳﮏ از ﺑﺮادراﻧﯽ ﮐﻪ از ﺁﻧﺠﺎ ﺁﻣﺪﻩاﻧﺪ ،ﺧﺒﺮ ﻳﺎ ﮔﺰارﺷﯽ ﺑﺪ درﺑﺎرۀ ﺗﻮ ﻧﻴﺎوردﻩاﻧﺪ. ٢٢وﻟﯽ ﻣﺎﻳﻠﻴﻢ ﻧﻈﺮات ﺗﻮ را ﺑﺸﻨﻮﻳﻢ ،زﻳﺮا ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﮐﻪ ﻣﺮدم در هﺮ ﺟﺎ ﺑﺮﺿﺪ اﻳﻦ ﻓﺮﻗﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ«. ٢٣ﭘﺲ روزﯼ را ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺷﻤﺎرﯼ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪ ﻣﺤﻞ اﻗﺎﻣﺖ او ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ وﯼ ﻣﻼﻗﺎت ﮐﻨﻨﺪ .او از ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﺷﺐ ،ﺑﻪﺗﻔﺼﻴﻞ درﺑﺎرۀ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا ﺑﺎ ﺁﻧﺎن ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ و
ﮐﻮﺷﻴﺪ از ﺗﻮرات ﻣﻮﺳﯽ و ﮐﺘﺐ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ،درﺑﺎرۀ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺠﺎﺑﺸﺎن ﮐﻨﺪ٢۴ .ﺑﺮﺧﯽ ﺳﺨﻨﺎن او را ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ ،اﻣّﺎ دﻳﮕﺮان از اﻳﻤﺎن ﺁوردن ﺳﺮ ﺑﺎززدﻧﺪ٢۵ .ﭘﺲ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺟ ّﺮ و ﺑﺤﺚ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ،ﺁن ﻣﮑﺎن را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺘﻨﺪ .اﻣّﺎ ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﺁﻧﺠﺎ را ﺗﺮﮎ ﮔﻮﻳﻨﺪ ،ﭘﻮﻟُﺲ ﮐﻼم ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺧﻮد را ﺑﻴﺎن داﺷﺖ و ﮔﻔﺖ» :روحاﻟﻘﺪس ﭼﻪ درﺳﺖ ﺑﺎ ﭘﺪران ﺷﻌْﻴﺎﯼ ﻧﺒﯽ ﻓﺮﻣﻮد: ﺷﻤﺎ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ِا َ ›»٢۶ﻧﺰد اﻳﻦ ﻗﻮم ﺑﺮو و ﺑﮕﻮ، »ﺑﻪ ﮔﻮش ﺧﻮد ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﻨﻴﺪ ،اﻣّﺎ هﺮﮔﺰ ﻧﺨﻮاهﻴﺪ ﻓﻬﻤﻴﺪ؛ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺧﻮد ﺧﻮاهﻴﺪ دﻳﺪ ،اﻣّﺎ هﺮﮔﺰ درﮎ ﻧﺨﻮاهﻴﺪ ﮐﺮد«. ٢٧زﻳﺮا دل اﻳﻦ ﻗﻮم ﺳﺨﺖ ﺷﺪﻩ؛ ﮔﻮﺷﻬﺎﻳﺸﺎن ﺳﻨﮕﻴﻦ ﮔﺸﺘﻪ، ﭼﺸﻤﺎن ﺧﻮد را ﺑﺴﺘﻪاﻧﺪ، ﻣﺒﺎدا ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻧﺸﺎن ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ، و ﺑﺎ ﮔﻮﺷﻬﺎﻳﺸﺎن ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ، و در دﻟﻬﺎﯼ ﺧﻮد ﺑﻔﻬﻤﻨﺪ و ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﮐﻨﻨﺪ و ﻣﻦ ﺷﻔﺎﻳﺸﺎن ﺑﺨﺸﻢ ‹.ﺑﻌﺪ از ﺁﻧﮑﻪ او اﻳﻦ را ﮔﻔﺖ ،ﻳﻬﻮدﻳﺎن از ﺁﻧﺠﺎ رﻓﺘﻨﺪ ،در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺳﺨﺖ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺟ ّﺮ و ﺑﺤﺚ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ[. ٣٠ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ﭘﻮﻟُﺲ دو ﺳﺎل ﺗﻤﺎم در ﺧﺎﻧﮥ اﺟﺎرﻩاﯼ ﺧﻮد اﻗﺎﻣﺖ داﺷﺖ و هﺮﮐﻪ ﻧﺰدش ﻣﯽﺁﻣﺪ ،ﻣﯽﭘﺬﻳﺮﻓﺖ٣١ .او ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا را اﻋﻼم ﻣﯽﮐﺮد و دﻟﻴﺮاﻧﻪ و ﺑﯽﭘﺮوا درﺑﺎرۀ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽداد.
ﻧﺎﻣﮥ ﭘﻮﻟُﺲ رﺳﻮل ﺑﻪ روﻣﻴﺎن روﻣﻴﺎن ١ ١از ﭘﻮﻟُﺲ ،ﻏﻼم ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ، ﮐﻪ ﺑﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ و وﻗﻒ اﻧﺠﻴﻞ ﺧﺪا ﺷﺪﻩ اﺳﺖ؛ ٢هﻤﺎن اﻧﺠﻴﻞ ﮐﻪ ﺧﺪا از ﭘﻴﺶ ،ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﺧﻮد ،وﻋﺪﻩاش را در ﮐﺘﺐ ﻣﻘﺪّس دادﻩ ﺑﻮد٣ ،و درﺑﺎرۀ ﭘﺴﺮ اوﺳﺖ ،ﮐﻪ در ﻋﺮﺻﮥ ﺟﺴﻢ از ﺻُﻠﺐ داوود ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪ۴ ،اﻣّﺎ ﺑﺎ رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ از ﻣﻴﺎن ح ﻗﺪّوﺳﻴﺖ ،ﺑﻪ ﻣﻘﺎم ﭘﺴﺮ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ ﺧﺪا ﻣﻨﺼﻮب ﺷﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺮدﮔﺎن ،در ﻋﺮﺻﮥ رو ِ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ۵ .ﻣﺎ ﺑﻪواﺳﻄﮥ وﯼ و ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻧﺎم او ﻓﻴﺾ ﻳﺎﻓﺘﻴﻢ ﮐﻪ رﺳﻮل ﺑﺎﺷﻴﻢ ﺗﺎ از ﻣﻴﺎن هﻤﮥ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ،ﻣﺮدﻣﺎن را ﺑﻪ اﻃﺎﻋﺘﯽ ﮐﻪ در اﻳﻤﺎن اﺳﺖ ،ﻓﺮاﺧﻮاﻧﻴﻢ۶ .و اﻳﻦ ن ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺎﺷﻴﺪ؛ ﺷﻤﺎ را ﻧﻴﺰ درﺑﺮ ﻣﯽﮔﻴﺮد ،ﮐﻪ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩاﻳﺪ ﺗﺎ از ﺁ ِ ٧ﺑﻪ هﻤﮥ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ در روم ،ﻣﺤﺒﻮب ﺧﺪاﻳﻨﺪ و ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩاﻧﺪ ﺗﺎ از ﻣﻘﺪّﺳﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ: ﻓﻴﺾ و ﺁراﻣﺶ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ،ﭘﺪر ﻣﺎ ،و ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎد.
اﺷﺘﻴﺎق ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﻪ دﻳﺪار از روم ٨ﻧﺨﺴﺖ ،ﺧﺪاﯼ ﺧﻮد را ﺑﻪﺗﻮﺳﻂ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ هﻤﮥ ﺷﻤﺎ ﺷﮑﺮ ﻣﯽﮔﺰارم زﻳﺮا ﺁوازۀ اﻳﻤﺎن ﺷﻤﺎ در هﻤﮥ ﻋﺎﻟﻢ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ اﺳﺖ٩ .ﺧﺪاﻳﯽ ﮐﻪ او را ﺑﺎ هﻤﮥ وﺟﻮدم در ﮐﺎر اﻧﺠﻴﻞ ﭘﺴﺮش ﺧﺪﻣﺖ ﻣﯽﮐﻨﻢ ،ﺑﺮ ﻣﻦ ﺷﺎهﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ در دﻋﺎهﺎﻳﻢ ﺷﻤﺎ را در هﻤﮥ اوﻗﺎت ﻳﺎد ﻣﯽﮐﻨﻢ ١٠و اﺳﺘﺪﻋﺎ ﻣﯽﻧﻤﺎﻳﻢ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺧﺪا ﺑﺨﻮاهﺪ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﻪ دﻳﺪار ﺷﻤﺎ ﻧﺎﻳﻞ ﺷﻮم١١ .زﻳﺮا ﻣﺸﺘﺎق دﻳﺪارﺗﺎن هﺴﺘﻢ ﺗﺎ ﻋﻄﺎﻳﯽ روﺣﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ ﮐﻪ ﻣﻮﺟﺐ اﺳﺘﻮارﻳﺘﺎن ﮔﺮدد؛ ١٢ﻳﻌﻨﯽ ﺗﺎ ﻣﻦ و ﺷﻤﺎ هﺮ دو از اﻳﻤﺎن ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ دﻟﮕﺮم ﺷﻮﻳﻢ.
١٣اﯼ ﺑﺮادران ،ﻧﻤﯽﺧﻮاهﻢ ﺑﯽﺧﺒﺮ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺎرهﺎ ﻗﺼﺪ ﺁن داﺷﺘﻪام ﮐﻪ ﻧﺰدﺗﺎن ﺑﻴﺎﻳﻢ ،اﻣّﺎ هﺮ ﺑﺎر ﻣﺎﻧﻌﯽ ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ .ﺑﺮﺁﻧﻢ ﮐﻪ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﺤﺼﻮﻟﯽ ﺑﺮداﺷﺖ ﮐﻨﻢ، هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ در ﻣﻴﺎن دﻳﮕﺮ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﮐﺮدﻩام. ١۴ﻣﻦ ﺧﻮد را ﭼﻪ ﺑﻪ ﻳﻮﻧﺎﻧﻴﺎن و ﭼﻪ ﺑﻪ ﻏﻴﺮﻳﻮﻧﺎﻧﻴﺎن ،ﭼﻪ ﺑﻪ ﺣﮑﻴﻤﺎن و ﭼﻪ ﺑﻪ ﺟﺎهﻼن ﻣﺪﻳﻮن ﻣﯽداﻧﻢ١۵ .از اﻳﻦرو ،اﺷﺘﻴﺎق ﺑﺴﻴﺎر دارم ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﻧﻴﺰ ﮐﻪ در روم ﺑﻪﺳﺮ ﻣﯽﺑﺮﻳﺪ ،ﺑﺸﺎرت دهﻢ. ١۶زﻳﺮا از اﻧﺠﻴﻞ ﺳﺮاﻓﮑﻨﺪﻩ ﻧﻴﺴﺘﻢ ،ﭼﺮاﮐﻪ ﻗﺪرت ﺧﺪاﺳﺖ ﺑﺮاﯼ ﻧﺠﺎت هﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ اﻳﻤﺎن ﺁ َورَد؛ ﻧﺨﺴﺖ ﻳﻬﻮدﻳﺎن و ﺳﭙﺲ اﻗﻮام ﻏﻴﺮﻳﻬﻮد١٧ .زﻳﺮا در اﻧﺠﻴﻞ ،ﺁن ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﮐﻪ از ﺧﺪاﺳﺖ ﺑﻪﻇﻬﻮر ﻣﯽرﺳﺪ ،ﺁن ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﮐﻪ از ﺁﻏﺎز ﺗﺎ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﺑﺮ ﭘﺎﻳﮥ اﻳﻤﺎن اﺳﺖ. ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ» :ﭘﺎرﺳﺎ ﺑﻪ اﻳﻤﺎن زﻳﺴﺖ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد٠«.
ﻏﻀﺐ ﺧﺪا ﺑﺮ ﺑﺸﺮ ﮔﻨﺎهﮑﺎر ١٨زﻳﺮا ﻏﻀﺐ ﺧﺪا از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺮﺿﺪ هﺮﮔﻮﻧﻪ ﺑﯽدﻳﻨﯽ و ﺷﺮارت اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﺑﻪﻇﻬﻮر ﻣﯽرﺳﺪ ،اﻧﺴﺎﻧﻬﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﺮارت ﺧﻮد ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﺳﺮﮐﻮب ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ١٩ .زﻳﺮا ﺁﻧﭽﻪ درﺑﺎرۀ ﺧﺪا ﻣﯽﺗﻮان داﻧﺴﺖ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺁﺷﮑﺎر اﺳﺖ ،ﭼﻮن ﺧﺪا ﺁن را ﺑﺮ اﻳﺸﺎن ﺁﺷﮑﺎر ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ٢٠ .زﻳﺮا از ﺁﻏﺎز ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺟﻬﺎن ،ﺻﻔﺎت ﻧﺎدﻳﺪﻧﯽ ﺧﺪا ،ﻳﻌﻨﯽ ﻗﺪرت ﺳﺮﻣﺪﯼ ن ﻣﺨﻠﻮق ،ﺑﺮوﺷﻨﯽ دﻳﺪ .ﭘﺲ ﺁﻧﺎن را هﻴﭻ و اﻟﻮهﻴﺖ او را ﻣﯽﺗﻮان ﺑﺎ ادراﮎ از اﻣﻮر ﺟﻬﺎ ِ ﻋﺬرﯼ ﻧﻴﺴﺖ. ٢١زﻳﺮا هﺮﭼﻨﺪ ﺧﺪا را ﺷﻨﺎﺧﺘﻨﺪ ،اﻣّﺎ او را ﭼﻮن ﺧﺪا ﺣﺮﻣﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ و ﺳﭙﺎس ﻧﮕﻔﺘﻨﺪ، ﺑﻠﮑﻪ در اﻧﺪﻳﺸﮥ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺑﻄﺎﻟﺖ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺁﻣﺪﻧﺪ و دﻟﻬﺎﯼ ﺑﯽﻓﻬ ِﻢ اﻳﺸﺎن را ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﻓﺮاﮔﺮﻓﺖ. ٢٢اﮔﺮﭼﻪ ادﻋﺎﯼ ﺣﮑﻤﺖ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ،اﻣّﺎ اﺣﻤﻖ ﮔﺮدﻳﺪﻧﺪ ٢٣و ﺟﻼل ﺧﺪاﯼ ﻏﻴﺮﻓﺎﻧﯽ را ﺑﺎ ﺗﻤﺜﺎﻟﻬﺎﻳﯽ ﺷﺒﻴﻪ اﻧﺴﺎن ﻓﺎﻧﯽ و ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن و ﺣﻴﻮاﻧﺎت و ﺧﺰﻧﺪﮔﺎن ﻣﻌﺎوﺿﻪ ﮐﺮدﻧﺪ. ٢۴ﭘﺲ ﺧﺪا ﻧﻴﺰ اﻳﺸﺎن را در ﺷﻬﻮات دﻟﺸﺎن ﺑﻪ ﻧﺎﭘﺎﮐﯽ واﮔﺬاﺷﺖ ،ﺗﺎ در ﻣﻴﺎن ﺧﻮد ﺖ ﺧﺪا را ﺑﺎ دروغ ﻣﻌﺎوﺿﻪ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﺪﻧﻬﺎﯼ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﯽﺣﺮﻣﺖ ﺳﺎزﻧﺪ٢۵ .ﺁﻧﺎن ﺣﻘﻴﻘ ِ ﻣﺨﻠﻮق را ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺧﺎﻟﻖ ﭘﺮﺳﺘﺶ و ﺧﺪﻣﺖ ﻧﻤﻮدﻧﺪ ،ﺧﺎﻟﻘﯽ ﮐﻪ ﺗﺎ اﺑﺪ او را ﺳﭙﺎس ﺑﺎد. ﺁﻣﻴﻦ. ٢۶ﭘﺲ ﺧﺪا ﻧﻴﺰ اﻳﺸﺎن را در ﺷﻬﻮاﺗﯽ ﺷﺮمﺁور ﺑﻪ ﺣﺎل ﺧﻮد واﮔﺬاﺷﺖ .ﺣﺘﯽ زﻧﺎﻧﺸﺎن ،رواﺑﻂ ﻏﻴﺮﻃﺒﻴﻌﯽ را ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ رواﺑﻂ ﻃﺒﻴﻌﯽ ﮐﺮدﻧﺪ٢٧ .ﺑﻪ هﻤﻴﻦﺳﺎن ،ﻣﺮدان ﻧﻴﺰ از رواﺑﻂ ﻃﺒﻴﻌﯽ ﺑﺎ زﻧﺎن دﺳﺖ ﮐﺸﻴﺪﻩ ،در ﺁﺗﺶ ﺷﻬﻮت ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺳﻮﺧﺘﻨﺪ. ﻣﺮد ﺑﺎ ﻣﺮد ﻣﺮﺗﮑﺐ اﻋﻤﺎل ﺷﺮمﺁور ﺷﺪﻩ ،ﻣﮑﺎﻓﺎت درﺧﻮر اﻧﺤﺮاﻓﺸﺎن را در ﺧﻮد ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ. ٢٨و هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﺎن ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﺪا ارزﺷﯽ ﻧﺪاﺷﺖ ،ﺧﺪا ﻧﻴﺰ ﺁﻧﺎن را ﺑﻪ ذهﻨﯽ ﻓﺮوﻣﺎﻳﻪ واﮔﺬاﺷﺖ ﺗﺎ ﻣﺮﺗﮑﺐ اﻋﻤﺎل ﻧﺎﺷﺎﻳﺴﺖ ﺷﻮﻧﺪ٢٩ .اﻳﺸﺎن از هﺮﮔﻮﻧﻪ ﻧﺎدرﺳﺘﯽ، ﺷﺮارت ،ﻃﻤﻊ و ﺧﺒﺎﺛﺖ ﺁﮐﻨﺪﻩاﻧﺪ .ﻣﻤﻠﻮ از ﺣﺴﺪ ،ﻗﺘﻞ ،ﺟﺪال ،ﻓﺮﻳﺐ و ﺑﺪﺧﻮاهﯽاﻧﺪ. ﺷﺎﻳﻌﻪﺳﺎز٣٠ ،ﺗﻬﻤﺖزن ،ﻣﺘﻨﻔﺮ از ﺧﺪا ،ﮔﺴﺘﺎخ ،ﻣﺘﮑﺒﺮ و ﺧﻮدﺳﺘﺎﻳﻨﺪ .ﺑﺮاﯼ اﻧﺠﺎم اﻋﻤﺎل
ﺷﺮﻳﺮاﻧﻪ ،راهﻬﺎﻳﯽ ﻧﻮ اﺑﺪاع ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ .ﻧﺎﻓﺮﻣﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ واﻟﺪﻳﻦ٣١ ،ﺑﯽﻓﻬﻢ ،ﺑﯽوﻓﺎ، ن ﭼﻨﻴﻦ ﺑﯽﻋﺎﻃﻔﻪ و ﺑﯽرﺣﻤﻨﺪ٣٢ .هﺮﭼﻨﺪ از ﺣﮑﻢ ﻋﺎدﻻﻧﮥ ﺧﺪا ﺁﮔﺎهﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﮑﺎﻓﺎت ﻣﺮﺗﮑﺒﺎ ِ اﻋﻤﺎﻟﯽ ﻣﺮگ اﺳﺖ ،ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﺧﻮ ْد ﺁﻧﻬﺎ را اﻧﺠﺎم ﻣﯽدهﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ را ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ،ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ.
روﻣﻴﺎن ٢ داورﯼ ﻋﺎدﻻﻧﮥ ﺧﺪا ١ﭘﺲ ﺗﻮ اﯼ ﺁدﻣﯽ ﮐﻪ دﻳﮕﺮﯼ را ﻣﺤﮑﻮم ﻣﯽﮐﻨﯽ ،هﺮﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ هﻴﭻ ﻋﺬرﯼ ﻧﺪارﯼ. زﻳﺮا در هﺮ ﻣﻮردﯼ ﮐﻪ دﻳﮕﺮﯼ را ﻣﺤﮑﻮم ﻣﯽﮐﻨﯽ ،ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را ﻣﺤﮑﻮم ﮐﺮدﻩاﯼ؛ ﭼﻮن ﺗﻮ ﮐﻪ داورﯼ ﻣﯽﮐﻨﯽ ،ﺧﻮ ْد هﻤﺎن را اﻧﺠﺎم ﻣﯽدهﯽ٢ .ﻣﺎ ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﮐﻪ داورﯼ ﺧﺪا ﺑﺮ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ اﻋﻤﺎل را اﻧﺠﺎم ﻣﯽدهﻨﺪ ،ﺑﺮﺣﻖ اﺳﺖ٣ .ﭘﺲ ﺗﻮ اﯼ ﺁدﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ دﻳﮕﺮان داورﯼ ﻣﯽﮐﻨﯽ و ﺧﻮ ْد هﻤﺎن را اﻧﺠﺎم ﻣﯽدهﯽ ،ﺁﻳﺎ ﮔﻤﺎن ﻣﯽﮐﻨﯽ ﮐﻪ از داورﯼ ﺧﺪا ﺧﻮاهﯽ رﺳﺖ؟ ۴ﻳﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ،ﺷﮑﻴﺒﺎﻳﯽ و ﺗﺤﻤﻞ ﻋﻈﻴﻢ او را ﺧﻮار ﻣﯽﺷﻤﺎرﯼ و ﻏﺎﻓﻠﯽ ﮐﻪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺧﺪا از ﺁنروﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ را ﺑﻪ ﺗﻮﺑﻪ رهﻨﻤﻮن ﺷﻮد؟ ل ﻧﺎﺗﻮﺑﻪﮐﺎرت ،ﻏﻀﺐ را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮد ،ﺑﺮاﯼ روز ۵اﻣّﺎ ﺗﻮ ﺑﻪﺳﺒﺐ ﺳﺮﺳﺨﺘﯽ و د ِ ﻏﻀﺐ ﻣﯽاﻧﺪوزﯼ ،روزﯼ ﮐﻪ در ﺁن داورﯼ ﻋﺎدﻻﻧﮥ ﺧﺪا ﺁﺷﮑﺎر ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ۶ .ﺧﺪا »ﺑﻪ هﺮﮐﺲ ﻣﻄﺎﺑﻖ اﻋﻤﺎﻟﺶ ﺳﺰا ﺧﻮاهﺪ داد٧ «.او ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭘﺎﻳﺪارﯼ در اﻧﺠﺎم اﻋﻤﺎل ﻧﻴﮑﻮ ،در ﭘﯽ ﺟﻼل و ﺣﺮﻣﺖ و ﺑﻘﺎﻳﻨﺪ ،ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان ﺧﻮاهﺪ ﺑﺨﺸﻴﺪ؛ ٨اﻣّﺎ ﺑﺮ ن ﺣﻘﻴﻘﺖ و ﺷﺮارتﭘﻴﺸﮕﺎن ،ﺧﺸﻢ و ﻏﻀﺐ ﺧﻮد را ﻓﺮوﺧﻮاهﺪ ﺧﻮدﺧﻮاهﺎن و ﻣﻨﮑﺮا ِ رﻳﺨﺖ٩ .هﺮﮐﺲ ﮐﻪ ﻣﺮﺗﮑﺐ اﻋﻤﺎل ﺑﺪ ﺷﻮد دﭼﺎر رﻧﺞ و ﻋﺬاب ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،ﻧﺨﺴﺖ ﻳﻬﻮد و ﺳﭙﺲ ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ١٠ .اﻣّﺎ هﺮﮐﻪ ﻧﻴﮑﻮﻳﯽ ﮐﻨﺪ ،از ﺟﻼل و ﺣﺮﻣﺖ و ﺁراﻣﺶ ﺑﺮﺧﻮردار ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،ﻧﺨﺴﺖ ﻳﻬﻮد و ﺳﭙﺲ ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ١١ .زﻳﺮا ﺧﺪا ﺗﺒﻌﻴﺾ ﻗﺎﺋﻞ ﻧﻤﯽﺷﻮد. ١٢هﻤﮥ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺪون ﺷﺮﻳﻌﺖ ﮔﻨﺎﻩ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،ﺑﺪون ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻧﻴﺰ هﻼﮎ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ؛ و هﻤﮥ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ زﻳﺮ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﮔﻨﺎﻩ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ،ﺑﻨﺎﺑﺮ ﻣﻮازﻳﻦ ﺷﺮﻳﻌﺖ داورﯼ ن ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ در ﻧﻈﺮ ﺧﺪا ﭘﺎرﺳﺎﻳﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ١٣ .زﻳﺮا ﺷﻨﻮﻧﺪﮔﺎ ِ ﭘﺎرﺳﺎ ﺷﻤﺮدﻩ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ١۴ .ﺑﺮاﺳﺘﯽ ،وﻗﺘﯽ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﮐﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻧﺪارﻧﺪ ،اﺻﻮل ﺷﺮﻳﻌﺖ را ﺑﻪﺻﺮاﻓﺖ ﻃﺒﻊ ﺑﻪﺟﺎ ﻣﯽﺁورﻧﺪ ،ﺁﻧﺎن هﺮﭼﻨﺪ ﻓﺎﻗﺪ ﺷﺮﻳﻌﺘﻨﺪ ،ﻟﻴﮑﻦ ﺧﻮد ﺑﺮاﯼ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﺷﺮﻳﻌﺘﯽ هﺴﺘﻨﺪ١۵ .زﻳﺮا ﻧﺸﺎن ﻣﯽدهﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﻤﻞ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺑﺮ دﻟﻬﺎﻳﺸﺎن ﻧﮕﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﭼﻨﺎن ﮐﻪ وﺟﺪاﻧﺸﺎن ﮔﻮاهﯽ ﻣﯽدهﺪ و اﻓﮑﺎرﺷﺎن در ﺑﺮاﺑﺮ هﻢ ،ﻳﺎ ﺁﻧﺎن را ﻣﺘﻬﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻳﺎ ﺗﺒﺮﺋﻪ ﻣﯽﻧﻤﺎﻳﺪ١۶ .اﻳﻦ در روزﯼ ﺑﻪوﻗﻮع ﺧﻮاهﺪ ﭘﻴﻮﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻨﺎﺑﺮ اﻧﺠﻴﻠﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ اﻋﻼم ﻣﯽﮐﻨﻢ ،رازهﺎﯼ ﻧﻬﺎن اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ را ﺑﻪﺗﻮﺳﻂ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﮐﺸﺪ.
ﻳﻬﻮدﻳﺎن و ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺧﺪا
١٧ﺣﺎل ،ﺗﻮ ﮐﻪ ﺧﻮد را ﻳﻬﻮدﯼ ﻣﯽﺧﻮاﻧﯽ و ﺑﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺗﮑﻴﻪ دارﯼ و ﺑﻪ راﺑﻄﻪات ﺑﺎ ﺧﺪا ﻓﺨﺮ ﻣﯽﮐﻨﯽ١٨ ،ﺗﻮ ﮐﻪ ارادۀ او را ﻣﯽداﻧﯽ و ﭼﻮن از ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻳﺎﻓﺘﻪاﯼ، ﺑﻬﺘﺮﻳﻨﻬﺎ را ﺑﺮﻣﯽﮔﺰﻳﻨﯽ١٩ ،و اﻃﻤﻴﻨﺎن دارﯼ ﮐﻪ راهﻨﻤﺎﯼ ﮐﻮران و ﻧﻮر ﻇﻠﻤﺖﻧﺸﻴﻨﺎﻧﯽ، ٢٠ﺗﻮ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺑﺮﺧﻮردارﯼ از ﺷﺮﻳﻌﺖ ﮐﻪ ﺗﺒﻠﻮر ﻣﻌﺮﻓﺖ و ﺣﻘﻴﻘﺖ اﺳﺖ ،ﻣﺮﺑﯽ ﺟﺎهﻼن و ﺁﻣﻮزﮔﺎر ﮐﻮدﮐﺎﻧﯽ٢١ ،ﺗﻮ ﮐﻪ دﻳﮕﺮان را ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽدهﯽ ،ﺁﻳﺎ ﺧﻮد را ﻧﻤﯽﺁﻣﻮزاﻧﯽ؟ ﺗﻮ ﮐﻪ ﺑﺮﺿﺪ دزدﯼ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﯽﮐﻨﯽ ،ﺁﻳﺎ ﺧﻮ ْد دزدﯼ ﻣﯽﮐﻨﯽ؟ ٢٢ﺗﻮ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﯽ ﻧﺒﺎﻳﺪ زﻧﺎ ﮐﺮد ،ﺁﻳﺎ ﺧﻮ ْد زﻧﺎ ﻣﯽﮐﻨﯽ؟ ﺗﻮ ﮐﻪ از ﺑﺘﻬﺎ ﻧﻔﺮت دارﯼ ،ﺁﻳﺎ ﺧﻮ ْد ﻣﻌﺒﺪهﺎ ﻦ ﺁن را ﻏﺎرت ﻣﯽﮐﻨﯽ؟ ٢٣ﺗﻮ ﮐﻪ ﺑﻪ داﺷﺘﻦ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻓﺨﺮ ﻣﯽﻓﺮوﺷﯽ ،ﺁﻳﺎ ﺑﺎ زﻳﺮ ﭘﺎ ﮔﺬاﺷﺘ ِ ﺑﻪ ﺧﺪا ﺑﯽﺣﺮﻣﺘﯽ ﻣﯽﮐﻨﯽ؟ ٢۴ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ» :ﺑﻪﺳﺒﺐ ﺷﻤﺎ ،ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪا ﮐﻔﺮ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ«. ٢۵ﺧﺘﻨﻪ ﺁﻧﮕﺎﻩ ارزش دارد ﮐﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ را ﺑﻪﺟﺎ ﺁورﻳﺪ ،اﻣّﺎ اﮔﺮ ﺁن را زﻳﺮ ﭘﺎ ﺑﮕﺬارﻳﺪ ،ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺘﻨﻪ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ٢۶ .و اﮔﺮ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺧﺘﻨﻪ ﻧﺸﺪﻩاﻧﺪ ،ﻣﻄﺎﻟﺒﺎت ﺷﺮﻳﻌﺖ را ﺑﻪﺟﺎ ﺁورﻧﺪ ،ﺁﻳﺎ ﺧﺘﻨﻪﺷﺪﻩ ﺑﻪﺷﻤﺎر ﻧﻤﯽﺁﻳﻨﺪ؟ ٢٧ﺁن ﮐﻪ در ﺟﺴﻢ ﺧﺘﻨﻪ ﻧﺸﺪﻩ ،اﻣّﺎ ﺷﺮﻳﻌﺖ را ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽدارد ،ﺗﻮ را ﻣﺤﮑﻮم ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد ،ﺗﻮ را ﮐﻪ ﺑﺎ وﺟﻮد ﺑﺮﺧﻮردارﯼ از اﺣﮑﺎم ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ و ﺧﺘﻨﻪ ،ﺷﺮﻳﻌﺖ را زﻳﺮ ﭘﺎ ﻣﯽﮔﺬارﯼ. ٢٨زﻳﺮا ﻳﻬﻮدﯼ راﺳﺘﻴﻦ ﺁن ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻇﺎهﺮ ﻳﻬﻮدﯼ ﺑﺎﺷﺪ ،و ﺧﺘﻨﮥ واﻗﻌﯽ ﻧﻴﺰ اﻣﺮﯼ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ و ﻇﺎهﺮﯼ ﻧﻴﺴﺖ٢٩ .ﺑﻠﮑﻪ ﻳﻬﻮدﯼ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺑﺎﻃﻦ ﻳﻬﻮدﯼ ﺑﺎﺷﺪ و ﺧﺘﻨﻪ ﻧﻴﺰ اﻣﺮﯼ اﺳﺖ ﻗﻠﺒﯽ ﮐﻪ ﺑﻪدﺳﺖ روح اﻧﺠﺎم ﻣﯽﺷﻮد ،ﻧﻪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺁﻧﭽﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪاﯼ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ .ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺴﯽ را ﺧﺪا ﺗﺤﺴﻴﻦ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﻧﻪ اﻧﺴﺎن.
روﻣﻴﺎن ٣ اﻣﻴﻦ ﺑﻮدن ﺧﺪا ١ﭘﺲ ﻣﺰﻳّﺖ ﻳﻬﻮدﯼﺑﻮدن ﭼﻴﺴﺖ و ﺧﺘﻨﻪ را ﭼﻪ ارزﺷﯽ اﺳﺖ؟ ٢ﺑﺴﻴﺎر از هﺮ ﻟﺤﺎظ. ﻧﺨﺴﺖ ﺁﻧﮑﻪ ﮐﻼم ﺧﺪا ﺑﺪﻳﺸﺎن ﺑﻪ اﻣﺎﻧﺖ ﺳﭙﺮدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ٣اﻣّﺎ اﮔﺮ ﺑﺮﺧﯽ از ﺁﻧﺎن اﻣﻴﻦ ﻧﺒﻮدﻧﺪ ،ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﮔﻔﺖ؟ ﺁﻳﺎ اﻣﻴﻦ ﻧﺒﻮدن ﺁﻧﻬﺎ ،اﻣﺎﻧﺖ ﺧﺪا را ﺑﺎﻃﻞ ﻣﯽﺳﺎزد؟ ۴ﺑﻪهﻴﭻروﯼ! ﺣﺘﯽ اﮔﺮ هﻤﮥ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ دروﻏﮕﻮ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﺧﺪا راﺳﺘﮕﻮ اﺳﺖ! ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ: »ﺗﺎ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﺗﻮ در ﺁﻧﭽﻪ ﮔﻔﺘﻪاﯼ ﺛﺎﺑﺖ ﮔﺮدد و در ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﺧﻮد ﻏﺎﻟﺐ ﺁﻳﯽ«. ۵اﻣّﺎ اﮔﺮ ﻧﺎدرﺳﺘﯽ ﻣﺎ درﺳﺘﯽ ﺧﺪا را ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺁﺷﮑﺎر ﻣﯽﺳﺎزد ،ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﮔﻔﺖ؟ ﺁﻳﺎ ﺧﺪا ﻇﺎﻟﻢ اﺳﺖ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻏﻀﺐ ﻣﯽﮐﻨﺪ؟ ﺑﻪ ﺷﻴﻮۀ اﻧﺴﺎن ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ۶ .ﺑﻪﻳﻘﻴﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ .وﮔﺮﻧﻪ ﺧﺪا ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ دﻧﻴﺎ را داورﯼ ﮐﻨﺪ؟ ٧ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﮐﺴﯽ اﺳﺘﺪﻻل ﮐﻨﺪ ﮐﻪ »اﮔﺮ ﺑﺎ ﻧﺎراﺳﺘﯽ ﻣﻦ راﺳﺘﯽ ﺧﺪا ﺁﺷﮑﺎرﺗﺮ ﻣﯽﮔﺮدد و او ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺟﻼل ﻣﯽﻳﺎﺑﺪ،
دﻳﮕﺮ ﭼﺮا ﻣﻦ ﺑﻪﻋﻨﻮان ﮔﻨﺎهﮑﺎر ﻣﺤﮑﻮم ﻣﯽﺷﻮم؟« ٨و ﭼﺮا ﻧﮕﻮﻳﻴﻢ» :ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺑﺪﯼ ﮐﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﻧﻴﮑﻮﻳﯽ ﺣﺎﺻﻞ ﺁﻳﺪ« ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﻌﻀﯽ ﺑﺮ ﻣﺎ اﻓﺘﺮا زدﻩ ،ادﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﻢ؟ ﻣﺤﮑﻮﻣﻴﺖ اﻳﻨﺎن ﺑﺲ ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ اﺳﺖ.
ﮐﺴﯽ ﭘﺎرﺳﺎ ﻧﻴﺴﺖ ٩ﭘﺲ ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﮔﻔﺖ؟ ﺁﻳﺎ وﺿﻊ ﻣﺎ ﺑﻬﺘﺮ از دﻳﮕﺮان اﺳﺖ؟ ﺑﻪهﻴﭻروﯼ! زﻳﺮا ﭘﻴﺸﺘﺮ ادﻋﺎ وارد ﺁوردﻳﻢ ﮐﻪ ﻳﻬﻮد و ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ هﺮدو زﻳﺮ ﺳﻠﻄﮥ ﮔﻨﺎهﻨﺪ١٠ .ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ: »هﻴﭻﮐﺲ ﭘﺎرﺳﺎ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺣﺘﯽ ﻳﮏ ﻧﻔﺮ. ١١هﻴﭻﮐﺲ ﻓﻬﻴﻢ ﻧﻴﺴﺖ، هﻴﭻﮐﺲ در ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ ﺧﺪا ﻧﻴﺴﺖ. ١٢هﻤﻪ ﮔﻤﺮاﻩ ﮔﺸﺘﻪاﻧﺪ، هﻤﻪ ﺑﺎﻃﻞ ﮔﺮدﻳﺪﻩاﻧﺪ. ﻧﻴﮑﻮﮐﺎرﯼ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺣﺘﯽ ﻳﮏ ﻧﻔﺮ«. »١٣ﮔﻠﻮﯼ ﺁﻧﺎن ﮔﻮرﯼ ﮔﺸﺎدﻩ اﺳﺖ و زﺑﺎﻧﺸﺎن ﺑﻪ ﻓﺮﻳﺐ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ«. »زهﺮ اﻓﻌﯽ زﻳﺮ ﻟﺒﻬﺎﯼ اﻳﺸﺎن اﺳﺖ؛« »١۴دهﺎﻧﺸﺎن ﭘﺮ از ﻧﻔﺮﻳﻦ و ﺗﻠﺨﯽ اﺳﺖ«. »١۵ﭘﺎهﺎﻳﺸﺎن ﺑﻪ رﻳﺨﺘﻦ ﺧﻮن ﺷﺘﺎﺑﺎن اﺳﺖ؛ ١۶هﺮ ﮐﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﯽروﻧﺪ ،وﻳﺮاﻧﯽ و ﺗﻴﺮﻩﺑﺨﺘﯽ ﺑﺮ ﺟﺎﯼ ﻣﯽﮔﺬارﻧﺪ، ١٧و ﻃﺮﻳﻖ ﺻﻠﺢ و ﺳﻼﻣﺖ را ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺳﻨﺪ«. »١٨ﺗﺮس ﺧﺪا در ﭼﺸﻤﺎﻧﺸﺎن ﻧﻴﺴﺖ«. ١٩اﮐﻨﻮن ﺁﮔﺎهﻴﻢ ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ زﻳﺮ ﺷﺮﻳﻌﺘﻨﺪ ﺗﺎ هﺮ دهﺎﻧﯽ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﻮد و دﻧﻴﺎ ﺑﻪﺗﻤﺎﻣﯽ در ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ ﺧﺪا ﻣﺤﮑﻮم ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮد٢٠ .زﻳﺮا هﻴﭻ ﺑﺸﺮﯼ ﺑﺎ ﺑﻪﺟﺎ ﺁوردن اﻋﻤﺎل ﺷﺮﻳﻌﺖ ،در ﻧﻈﺮ ﺧﺪا ﭘﺎرﺳﺎ ﺷﻤﺮدﻩ ﻧﻤﯽﺷﻮد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﮔﻨﺎﻩ را ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﺎﻧﺪ.
ﭘﺎرﺳﺎ ﺷﻤﺮدﻩ ﺷﺪن از ﻃﺮﻳﻖ اﻳﻤﺎن ٢١اﻣّﺎ اﮐﻨﻮن ﺟﺪا از ﺷﺮﻳﻌﺖ ،ﺁن ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﮐﻪ از ﺧﺪاﺳﺖ ﺑﻪﻇﻬﻮر رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ، ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﺑﺮ ﺁن ﮔﻮاهﯽ ﻣﯽدهﻨﺪ٢٢ .اﻳﻦ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ از ﺧﺪا و ﺑﺮ ﭘﺎﻳﮥ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ و ﻧﺼﻴﺐ هﻤﮥ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ اﻳﻤﺎن ﻣﯽﺁورﻧﺪ .در اﻳﻦﺑﺎرﻩ هﻴﭻ ﺗﻔﺎوﺗﯽ ﻧﻴﺴﺖ٢٣ .زﻳﺮا هﻤﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﮐﺮدﻩاﻧﺪ و از ﺟﻼل ﺧﺪا ﻣﺤﺮوﻣﻨﺪ٢۴ .اﻣّﺎ ﺑﻪ ﻓﻴﺾ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ اﺳﺖ ،ﺑﺮاﻳﮕﺎن ﭘﺎرﺳﺎ ﺷﻤﺮدﻩ او و ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺁن ﺑﻬﺎﯼ رهﺎﻳﯽ ﮐﻪ در ﻣﺴﻴ ْ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ٢۵ .ﺧﺪا او را ﭼﻮن ﮐﻔّﺎرۀ ﮔﻨﺎهﺎن ﻋﺮﺿﻪ داﺷﺖ ،ﮐﻔّﺎرﻩاﯼ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺧﻮن او و از راﻩ اﻳﻤﺎن ﺣﺎﺻﻞ ﻣﯽﺷﻮد .او اﻳﻦ را ﺑﺮاﯼ ﻧﺸﺎن دادن ﻋﺪاﻟﺖ ﺧﻮد اﻧﺠﺎم داد ،زﻳﺮا در ﺗﺤﻤﻞ اﻟﻬﯽ ﺧﻮﻳﺶ ،از ﮔﻨﺎهﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭘﻴﺸﺘﺮ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،ﭼﺸﻢﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﺑﻮد٢۶ .او ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮد ﺗﺎ ﻋﺪاﻟﺖ ﺧﻮد را در زﻣﺎن ﺣﺎﺿﺮ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﺪ ،و ﺗﺎ ﺧﻮ ْد ﻋﺎدل ﺑﺎﺷﺪ و ﮐﺴﯽ را ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ اﻳﻤﺎن دارد ،ﭘﺎرﺳﺎ ﺑﺸﻤﺎرد. ﺖ ٢٧ﭘﺲ دﻳﮕﺮ ﺟﺎﯼ ﻓﺨﺮ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ وﺟﻮد ﻧﺪارد! ﺑﺮ ﭼﻪ ﭘﺎﻳﻪاﯼ؟ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﮥ ﺷﺮﻳﻌ ِ اﻋﻤﺎل؟ ﻧﻪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﮥ ﻗﺎﻧﻮن اﻳﻤﺎن٢٨ .زﻳﺮا ﻣﺎ ﺑﺮ اﻳﻦ اﻋﺘﻘﺎدﻳﻢ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن از راﻩ اﻳﻤﺎن و ﺑﺪون اﻧﺠﺎم اﻋﻤﺎل ﺷﺮﻳﻌﺖ ،ﭘﺎرﺳﺎ ﺷﻤﺮدﻩ ﻣﯽﺷﻮد٢٩ .ﺁﻳﺎ ﺧﺪا ﻓﻘﻂ ﺧﺪاﯼ ﻳﻬﻮدﻳﺎن اﺳﺖ؟ ﺁﻳﺎ ﺧﺪاﯼ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻧﻴﺴﺖ؟ اﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ او ﺧﺪاﯼ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻧﻴﺰ هﺴﺖ٣٠ .زﻳﺮا ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮏ ﺧﺪا وﺟﻮد دارد ،و اﻳﻦ ﺧﺪا ﺧﺘﻨﻪﺷﺪﮔﺎن را ﺑﺮ ﭘﺎﻳﮥ اﻳﻤﺎن و ﺧﺘﻨﻪﻧﺎﺷﺪﮔﺎن را ﻧﻴﺰ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﮥ هﻤﺎن اﻳﻤﺎن ،ﭘﺎرﺳﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺷﻤﺮد٣١ .ﭘﺲ ﺁﻳﺎ ﺷﺮﻳﻌﺖ را ﺑﺎ اﻳﻦ اﻳﻤﺎن ﺑﺎﻃﻞ ﻣﯽﺳﺎزﻳﻢ؟ هﺮﮔﺰ! ﺑﻠﮑﻪ ﺁن را اﺳﺘﻮار ﻣﯽﮔﺮداﻧﻴﻢ.
روﻣﻴﺎن ۴ ﭘﺎرﺳﺎ ﺷﻤﺮدﻩ ﺷﺪن اﺑﺮاهﻴﻢ ١ﭘﺲ در ﺑﺎب ﺁﻧﭽﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﻳﺎﻓﺖ ،ﭼﻪ ﻣﯽﺗﻮان ﮔﻔﺖ ،او ﮐﻪ ﺑﻪﺣﺴﺐ ﺟﺴﻢ ،ﺟَﺪ ﻣﺎ ﺷﻤﺮدﻩ ﻣﯽﺷﻮد؟ ٢اﮔﺮ اﺑﺮاهﻴﻢ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﮥ اﻋﻤﺎل ﭘﺎرﺳﺎ ﺷﻤﺮدﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻓﺨﺮ ﮐﻨﺪ؛ اﻣّﺎ در ﻧﻈﺮ ﺧﺪا ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ٣ .زﻳﺮا ﮐﺘﺎب ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ؟ »اﺑﺮاهﻴﻢ ﺑﻪ ﺧﺪا اﻳﻤﺎن ﺁورد و اﻳﻦ ﺑﺮاﯼ او ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﺷﻤﺮدﻩ ﺷﺪ«. ۴اﻣّﺎ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﻣﺰدش ﺣﻖ او ﺷﻤﺮدﻩ ﻣﯽﺷﻮد ،ﻧﻪ هﺪﻳﻪ۵ .اﻣّﺎ ﺁن ﮐﻪ ﮐﺎرﯼ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاﻳﯽ ﺗﻮﮐﻞ ﻣﯽدارد ﮐﻪ ﺑﯽدﻳﻨﺎن را ﭘﺎرﺳﺎ ﻣﯽﺷﻤﺎرد ،اﻳﻤﺎن او ﺑﺮاﻳﺶ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﺑﻪﺷﻤﺎر ﻣﯽﺁﻳﺪ۶ .هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ داوود ﻧﻴﺰ ﺧﺠﺴﺘﻪ ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ ﮐﺴﯽ را ﮐﻪ ل ﭘﺎرﺳﺎ ﻣﯽﺷﻤﺎرد ،و ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ: ﺧﺪا او را ﺑﺪون اﻋﻤﺎ ْ »٧ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺧﻄﺎﻳﺎﻳﺸﺎن ﺁﻣﺮزﻳﺪﻩ ﺷﺪ و ﮔﻨﺎهﺎﻧﺸﺎن ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪﻩ ﮔﺮدﻳﺪ. ٨ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﺁن ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﻨﺎﻩ وﯼ را ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺑﺶ ﻧﮕﺬارد«.
٩ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ،ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮاﯼ ﺧﺘﻨﻪﺷﺪﮔﺎن اﺳﺖ ﻳﺎ ﺑﺮاﯼ ﺧﺘﻨﻪﻧﺎﺷﺪﮔﺎن ﻧﻴﺰ؟ زﻳﺮا ﮔﻔﺘﻴﻢ ﮐﻪ اﻳﻤﺎن اﺑﺮاهﻴﻢ ﺑﺮاﻳﺶ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﺷﻤﺮدﻩ ﺷﺪ١٠ .اﻣّﺎ در ﭼﻪ وﺿﻌﯽ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺪ؟ ﺁﻳﺎ ﺑﻪهﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ او ﺧﺘﻨﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﻳﺎ ﭘﻴﺶ از ﺁن؟ اﻟﺒﺘﻪ ﭘﻴﺶ از ﺧﺘﻨﻪ ﺷﺪن ﺑﻮد ،ﻧﻪ ﭘﺲ از ﺁن. ١١اﻣّﺎ ﻧﺸﺎﻧﮥ ﺧﺘﻨﻪ را ﻳﺎﻓﺖ ﺗﺎ ﻣُﻬﺮﯼ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮ ﺁن ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از ﺧﺘﻨﻪﺷﺪن و از راﻩ اﻳﻤﺎن ﻧﺼﻴﺒﺶ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد .ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ،او ﭘﺪر هﻤﮥ ﮐﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺪون ﺧﺘﻨﻪ اﻳﻤﺎن ﻣﯽﺁورﻧﺪ ﺗﺎ اﻳﺸﺎن ﻧﻴﺰ ﭘﺎرﺳﺎ ﺷﻤﺮدﻩ ﺷﻮﻧﺪ١٢ .و ﭘﺪر ﺧﺘﻨﻪﺷﺪﮔﺎن ﻧﻴﺰ هﺴﺖ ،ﻳﻌﻨﯽ ﭘﺪر ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﺧﺘﻨﻪ ﺷﺪﻩاﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ در ﻃﺮﻳﻖ اﻳﻤﺎن ﮔﺎم ﺑﺮﻣﯽدارﻧﺪ ،در هﻤﺎن ﻃﺮﻳﻘﯽ ﮐﻪ ﭘﺪر ﻣﺎ اﺑﺮاهﻴﻢ ﻧﻴﺰ ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﺧﺘﻨﻪ ﺷﻮد ،ﮔﺎم ﺑﺮﻣﯽداﺷﺖ. ١٣از راﻩ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ و ﻧﺴﻞ او وﻋﺪﻩ دادﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ وارث ﺟﻬﺎن ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ از راﻩ ﺁن ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﮥ اﻳﻤﺎن اﺳﺖ١۴ .زﻳﺮا اﮔﺮ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺎم ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺗﻌﻠﻖ دارﻧﺪ وارث ﺑﺎﺷﻨﺪ ،اﻳﻤﺎن ﺑﯽارزش ﻣﯽﺷﻮد و وﻋﺪﻩ ﺑﺎﻃﻞ١۵ .زﻳﺮا ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺑﻪ ﻏﻀﺐ ﻣﯽاﻧﺠﺎﻣﺪ؛ اﻣّﺎ ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺗﺠﺎوز از ﺷﺮﻳﻌﺖ هﻢ ﻧﻴﺴﺖ. ١۶از هﻤﻴﻦرو ،وﻋﺪﻩ ﺑﺮ اﻳﻤﺎن ﻣﺒﺘﻨﯽ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﮥ ﻓﻴﺾ ﺑﺎﺷﺪ و ﺗﺤﻘﻖ ﺁن ﺑﺮاﯼ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻧﺴﻞ اﺑﺮاهﻴﻢ ﺗﻀﻤﻴﻦ ﺷﻮد ،ﻳﻌﻨﯽ ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺎم ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺗﻌﻠﻖ دارﻧﺪ، ن اﺑﺮاهﻴﻢاﻧﺪ ،ﮐﻪ ﭘﺪر هﻤﮥ ﻣﺎﺳﺖ١٧ .ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮاﯼ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﭘﻴﺮ ِو اﻳﻤﺎ ِ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ» :ﺗﻮ را ﭘﺪر ﻗﻮﻣﻬﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎر ﮔﺮداﻧﻴﺪﻩام «.و در ﻧﻈﺮ ﺧﺪا ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺰ هﺴﺖ، ﺧﺪاﻳﯽ ﮐﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﺁورد ،او ﮐﻪ ﻣﺮدﮔﺎن را زﻧﺪﻩ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻧﻴﺴﺘﻴﻬﺎ را ﺑﻪ هﺴﺘﯽ ﻓﺮاﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ. ١٨ﺑﺎ اﻳﻨﮑﻪ هﻴﭻ ﺟﺎﻳﯽ ﺑﺮاﯼ اﻣﻴﺪ ﻧﺒﻮد ،اﺑﺮاهﻴﻢ اﻣﻴﺪواراﻧﻪ اﻳﻤﺎن ﺁورد ﺗﺎ ﭘﺪر ﻗﻮﻣﻬﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎر ﮔﺮدد ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ »ﻧﺴﻞ ﺗﻮ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد١٩ «.او ﺑﯽﺁﻧﮑﻪ ﺖ ﺑﺪن ﻣﺮدۀ ﺧﻮﻳﺶ روﺑﻪرو ﺷﺪ ،زﻳﺮا ﺣﺪود ﺻﺪ در اﻳﻤﺎن ﺧﻮد ﺳﺴﺖ ﺷﻮد ،ﺑﺎ واﻗﻌﻴ ِ ﺳﺎل داﺷﺖ و رﺣﻢ ﺳﺎرا ﻧﻴﺰ ﻣﺮدﻩ ﺑﻮد٢٠ .اﻣّﺎ او ﺑﻪ وﻋﺪۀ ﺧﺪا از ﺑﯽاﻳﻤﺎﻧﯽ ﺷﮏ ﻧﮑﺮد، ن اﺳﺘﻮار ﺷﺪﻩ ،ﺧﺪا را ﺗﺠﻠﻴﻞ ﻧﻤﻮد٢١ .او ﻳﻘﻴﻦ داﺷﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا ﻗﺎدر اﺳﺖ ﺑﻪ ﺑﻠﮑﻪ در اﻳﻤﺎ ْ وﻋﺪۀ ﺧﻮد وﻓﺎ ﮐﻨﺪ٢٢ .ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺳﺒﺐ» ،ﺑﺮاﯼ او ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﺷﻤﺮدﻩ ﺷﺪ٢٣ «.و اﻳﻦ ت »ﺑﺮاﯼ او ﺷﻤﺮدﻩ ﺷﺪ« ،ﺗﻨﻬﺎ در ﺣﻖ او ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻧﺸﺪ ٢۴ﺑﻠﮑﻪ در ﺣﻖ ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ،ﺗﺎ ﻋﺒﺎر ِ ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺷﻤﺮدﻩ ﺷﻮد ،ﻣﺎ ﮐﻪ اﻳﻤﺎن دارﻳﻢ ﺑﻪ او ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪﻣﺎن ﻋﻴﺴﯽ را از ﻣﺮدﮔﺎن ن ﻣﺎ، ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪ٢۵ .او ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﮔﻨﺎهﺎن ﻣﺎ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻣﺮگ ﮔﺮدﻳﺪ و ﺑﻪﺟﻬﺖ ﭘﺎرﺳﺎ ﺷﻤﺮدﻩ ﺷﺪ ِ از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪﻩ ﺷﺪ.
روﻣﻴﺎن ۵ ﺻﻠﺢ و ﺳﻼﻣﺖ ﻣﻴﺎن اﻧﺴﺎن و ﺧﺪا ن ﭘﺎرﺳﺎ ﺷﻤﺮدﻩ ﺷﺪﻩاﻳﻢ ،ﻣﻴﺎن ﻣﺎ و ﺧﺪا ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺧﺪاوﻧﺪﻣﺎن ١ﭘﺲ ﭼﻮن از راﻩ اﻳﻤﺎ ْ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،ﺻﻠﺢ ﺑﺮﻗﺮار ﺷﺪﻩ اﺳﺖ٢ .ﻣﺎ ﺗﻮﺳﻂ او ،و از راﻩ اﻳﻤﺎن ،ﺑﻪ ﻓﻴﻀﯽ دﺳﺘﺮﺳﯽ ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﻢ ﮐﻪ اﮐﻨﻮن در ﺁن اﺳﺘﻮارﻳﻢ ،و ﺑﻪ اﻣﻴﺪ ﺳﻬﻴﻢ ﺷﺪن در ﺟﻼل ﺧﺪا ﺷﺎدﯼ
ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ٣ .ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ اﻳﻦ ،ﺑﻠﮑﻪ در ﺳﺨﺘﻴﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﺷﺎدﻣﺎﻧﻴﻢ ،زﻳﺮا ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﮐﻪ ﺳﺨﺘﻴﻬﺎ ﺑﺮدﺑﺎرﯼ ﺑﻪﺑﺎر ﻣﯽﺁورد ۴و ﺑﺮدﺑﺎرﯼ ،ﺷﺨﺼﻴﺖ را ﻣﯽﺳﺎزد ،و ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺳﺒﺐ اﻣﻴﺪ ﻣﯽﮔﺮدد؛ ۵و اﻳﻦ اﻣﻴﺪ ﺑﻪ ﺳﺮاﻓﮑﻨﺪﮔﯽ ﻣﺎ ﻧﻤﯽاﻧﺠﺎﻣﺪ زﻳﺮا ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا ﺗﻮﺳﻂ روحاﻟﻘﺪس ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪ ،در دﻟﻬﺎﯼ ﻣﺎ رﻳﺨﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ۶هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ هﻨﻮز ﻧﺎﺗﻮان ﺑﻮدﻳﻢ ،ﻣﺴﻴﺢ در زﻣﺎن ﻣﻘﺘﻀﯽ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺑﯽدﻳﻨﺎن ﺟﺎن داد. ٧ﺣﺎل ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻨﺪرت ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﮐﺴﯽ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﭘﺎرﺳﺎ از ﺟﺎن ﺧﻮد ﺑﮕﺬرد ،هﺮﭼﻨﺪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﮐﺴﯽ را اﻳﻦ ﺷﻬﺎﻣﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺟﺎن ﺧﻮد را ﺑﺮاﯼ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻧﻴﮏ ﺑﺪهﺪ٨ .اﻣّﺎ ﺧﺪا ﻣﺤﺒﺖ ﺧﻮد را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺎ اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺮد ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﻣﺎ هﻨﻮز ﮔﻨﺎهﮑﺎر ﺑﻮدﻳﻢ ،ﻣﺴﻴﺢ در راﻩ ﻣﺎ ﻣﺮد٩ .ﭘﺲ ﭼﻘﺪر ﺑﻴﺸﺘﺮ ،اﮐﻨﻮن ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺧﻮن او ﭘﺎرﺳﺎ ﺷﻤﺮدﻩ ﺷﺪﻩاﻳﻢ، ﺑﻪواﺳﻄﮥ او از ﻏﻀﺐ ﻧﺠﺎت ﺧﻮاهﻴﻢ ﻳﺎﻓﺖ١٠ .زﻳﺮا اﮔﺮ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ دﺷﻤﻦ ﺑﻮدﻳﻢ، ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻣﺮگ ﭘﺴﺮش ﺑﺎ ﺧﺪا ﺁﺷﺘﯽ دادﻩ ﺷﺪﻳﻢ ،ﭼﻘﺪر ﺑﻴﺸﺘﺮ ،اﮐﻨﻮن ﮐﻪ در ﺁﺷﺘﯽ هﺴﺘﻴﻢ، ﺑﻪوﺳﻴﻠﮥ ﺣﻴﺎت او ﻧﺠﺎت ﺧﻮاهﻴﻢ ﻳﺎﻓﺖ١١ .ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ اﻳﻦ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺎ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺧﺪاوﻧﺪﻣﺎن ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ او از ﺁﺷﺘﯽ ﺑﺮﺧﻮردارﻳﻢ ،در ﺧﺪا ﺷﺎدﯼ ﻧﻴﺰ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ.
ﻣﺮگ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺁدم ،ﺣﻴﺎت ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻣﺴﻴﺢ ١٢ﭘﺲ ،هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻳﮏ اﻧﺴﺎن وارد ﺟﻬﺎن ﺷﺪ ،و ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﮔﻨﺎﻩ، ﻣﺮگ ﺁﻣﺪ ،و ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ﻣﺮگ داﻣﻨﮕﻴﺮ هﻤﮥ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﮔﺮدﻳﺪ ،از ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ هﻤﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﮐﺮدﻧﺪ - ١٣زﻳﺮا ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ دادﻩ ﺷﻮد ،ﮔﻨﺎﻩ در ﺟﻬﺎن وﺟﻮد داﺷﺖ ،اﻣّﺎ هﺮﮔﺎﻩ ﺷﺮﻳﻌﺘﯽ ﻧﺒﺎﺷﺪ ،ﮔﻨﺎﻩ ﺑﻪﺣﺴﺎب ﻧﻤﯽﺁﻳﺪ١۴ .ﺑﺎ اﻳﻦﺣﺎل ،از ﺁدم ﺗﺎ ﻣﻮﺳﯽ ،ﻣﺮگ ﺑﺮ هﻤﮕﺎن ﺣﺎﮐﻢ ﺑﻮد، ﺣﺘﯽ ﺑﺮ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮔﻨﺎهﺸﺎن ﺑﻪﮔﻮﻧﮥ ﺳﺮﭘﻴﭽﯽ ﺁدم ﻧﺒﻮد .ﺁدم ،ﻧﻤﻮﻧﮥ ﮐﺴﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﯽﺑﺎﻳﺴﺖ ﺑﻴﺎﻳﺪ. ١۵اﻣّﺎ ﻋﻄﺎ هﻤﺎﻧﻨﺪ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﻧﻴﺴﺖ .زﻳﺮا اﮔﺮ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﻳﮏ اﻧﺴﺎن ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﻣﺮدﻧﺪ ،ﭼﻘﺪر ﺑﻴﺸﺘﺮ ،ﻓﻴﺾ ﺧﺪا و ﻋﻄﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻓﻴﺾ ﻳﮏ اﻧﺴﺎن ،ﻳﻌﻨﯽ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﻓﺮاهﻢ ﺁﻣﺪ ،ﺑﻔﺮاواﻧﯽ ﺷﺎﻣﻞ ﺣﺎل ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﮔﺮدﻳﺪ١۶ .ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻋﻄﺎ هﻤﺎﻧﻨﺪ ﭘﻴﺎﻣﺪ ﮔﻨﺎ ِﻩ ﺁن ﻳﮏ ﺗﻦ ﻧﻴﺴﺖ .زﻳﺮا ﻣﮑﺎﻓﺎت از ﭘﯽ ﻳﮏ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﻧﺎزل ﺷﺪ و ﺑﻪ ﻣﺤﮑﻮﻣﻴﺖ اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ؛ اﻣّﺎ ﻋﻄﺎ از ﭘﯽ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻴﻬﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎر ﺁﻣﺪ و ﭘﺎرﺳﺎﺷﻤﺮدﮔﯽ را ﺑﻪ ارﻣﻐﺎن ﺁورد. ١٧زﻳﺮا اﮔﺮ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﻳﮏ اﻧﺴﺎن ،ﻣﺮگ از ﻃﺮﻳﻖ او ﺣﮑﻤﺮاﻧﯽ ﮐﺮد ،ﭼﻘﺪر ﺑﻴﺸﺘﺮ ،ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﻓﻴﺾ ﺑﻴﮑﺮان ﺧﺪا و ﻋﻄﺎﯼ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ را درﻳﺎﻓﺖ ﮐﺮدﻩاﻧﺪ ،ﺗﻮﺳﻂ ﺁن اﻧﺴﺎن دﻳﮕﺮ ،ﻳﻌﻨﯽ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،در ﺣﻴﺎ ْ ت ﺣﮑﻢ ﺧﻮاهﻨﺪ راﻧﺪ. ١٨ﭘﺲ هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻳﮏ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻣﺤﮑﻮﻣﻴﺖ هﻤﮥ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ ،ﻳﮏ ﻋﻤﻞ ﭘﺎرﺳﺎﻳﺎﻧﻪ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﭘﺎرﺳﺎ ﺷﻤﺮدﻩ ﺷﺪن و ﺣﻴﺎت هﻤﮥ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﻣﻨﺘﻬﯽ ﻣﯽﮔﺮدد١٩ .زﻳﺮا هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﻳﮏ اﻧﺴﺎن ،ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﮔﻨﺎهﮑﺎر ﺷﺪﻧﺪ ،ﺑﻪواﺳﻄﮥ اﻃﺎﻋﺖ ﻳﮏ اﻧﺴﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﭘﺎرﺳﺎ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﺮدﻳﺪ. ٢٠ﺣﺎل ،ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺁﻣﺪ ﺗﺎ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ اﻓﺰون ﺷﻮد؛ اﻣّﺎ ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﮔﻨﺎﻩ اﻓﺰون ﺷﺪ ،ﻓﻴﺾ ﺑﯽﻧﻬﺎﻳﺖ اﻓﺰوﻧﺘﺮ ﮔﺮدﻳﺪ٢١ .ﺗﺎ هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﮔﻨﺎﻩ در ﻣﺮگ ﺣﮑﻤﺮاﻧﯽ ﮐﺮد ،ﻓﻴﺾ ﻧﻴﺰ در
ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﺣﮑﻢ ﺑﺮاﻧﺪ و ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،ﺑﻪ ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان رهﻨﻤﻮن ﺷﻮد.
روﻣﻴﺎن ۶ ﻣﺮدن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ و زﻧﺪﮔﯽ در ﻣﺴﻴﺢ ١ﭘﺲ ﭼﻪ ﮔﻮﻳﻴﻢ؟ ﺁﻳﺎ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩﮐﺮدن اداﻣﻪ دهﻴﻢ ﺗﺎ ﻓﻴﺾ اﻓﺰون ﺷﻮد؟ ٢هﺮﮔﺰ! ﻣﺎ ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﻣﺮدﻳﻢ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﻢ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ در ﺁن اداﻣﻪ دهﻴﻢ؟ ٣ﺁﻳﺎ ﻧﻤﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻳﺎﻓﺘﻴﻢ ،در ﻣﺮگ او ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻳﺎﻓﺘﻴﻢ؟ ۴ﭘﺲ ﺑﺎ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻳﺎﻓﺘﻦ هﻤﮥ ﻣﺎ ﮐﻪ در ﻣﺴﻴ ْ در ﻣﺮگ ،ﺑﺎ او دﻓﻦ ﺷﺪﻳﻢ ﺗﺎ هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪوﺳﻴﻠﮥ ﺟﻼل ﭘﺪر ،از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪﻩ ﺷﺪ ،ﻣﺎ ﻧﻴﺰ در زﻧﺪﮔﯽ ﻧﻮﻳﻨﯽ ﮔﺎم ﺑﺮدارﻳﻢ. ۵ﭘﺲ اﮔﺮ در ﻣﺮﮔﯽ هﻤﭽﻮن ﻣﺮگ او ،ﺑﺎ وﯼ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺷﺪﻩاﻳﻢ ،ﺑﻪﻳﻘﻴﻦ در رﺳﺘﺎﺧﻴﺰﯼ ن ﻗﺪﻳﻢ ﻣﺎ ،ﺑﺎ او هﻤﭽﻮن رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ او ﻧﻴﺰ ﺑﺎ او ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺧﻮاهﻴﻢ ﺑﻮد۶ .زﻳﺮا ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﺁن اﻧﺴﺎ ِ ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﺷﺪ ﺗﺎ ﭘﻴﮑﺮ ﮔﻨﺎﻩ درﮔﺬرد و دﻳﮕﺮ ﮔﻨﺎﻩ را ﺑﻨﺪﮔﯽ ﻧﮑﻨﻴﻢ٧ .ﭼﻮن ﺁن ﮐﻪ ﻣﺮدﻩ اﺳﺖ ،از ﮔﻨﺎﻩ ﺁزاد ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ٨ﺣﺎل اﮔﺮ ﺑﺎ ﻣﺴﻴﺢ ﻣﺮدﻩاﻳﻢ ،اﻳﻤﺎن دارﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ او زﻧﺪﮔﯽ ﻧﻴﺰ ﺧﻮاهﻴﻢ ﮐﺮد٩ .زﻳﺮا ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﭼﻮن ﻣﺴﻴﺢ از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،دﻳﮕﺮ هﺮﮔﺰ ﻧﺨﻮاهﺪ ﻣﺮد و ﻣﺮگ دﻳﮕﺮ ﺑﺮ او ﺗﺴﻠﻄﯽ ﻧﺪارد١٠ .او ﺑﺎ ﻣﺮگ ﺧﻮد ،ﻳﮏ ﺑﺎر ﺑﺮاﯼ هﻤﻴﺸﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﻣُﺮد و در ﺣﻴﺎت ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺧﻮد ﺑﺮاﯼ ﺧﺪا زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ١١ﺑﻪ هﻤﻴﻦﺳﺎن ،ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺧﻮد را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﻣﺮدﻩ اﻧﮕﺎرﻳﺪ ،اﻣّﺎ در ﻣﺴﻴ ْ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺪا ،زﻧﺪﻩ١٢ .ﭘﺲ ﻣﮕﺬارﻳﺪ ﮔﻨﺎﻩ در ﺑﺪﻧﻬﺎﯼ ﻓﺎﻧﯽ ﺷﻤﺎ ﻓﺮﻣﺎن ﺑﺮاﻧﺪ ﺗﺎ اﻣﻴﺎل ﺁن را اﻃﺎﻋﺖ ﮐﻨﻴﺪ١٣ .اﻋﻀﺎﯼ ﺑﺪن ﺧﻮد را ﺗﺴﻠﻴﻢ ﮔﻨﺎﻩ ﻧﮑﻨﻴﺪ ﺗﺎ اﺑﺰار ﺷﺮارت ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ هﻤﭽﻮن ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ از ﻣﺮگ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎزﮔﺸﺘﻪاﻧﺪ ،ﺧﻮد را ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺧﺪا ﮐﻨﻴﺪ .و اﻋﻀﺎﯼ ﺑﺪن ﺧﻮد را ﺑﻪ او ﺑﺴﭙﺎرﻳﺪ ﺗﺎ اﺑﺰار ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ١۴ .زﻳﺮا ﮔﻨﺎﻩ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻓﺮﻣﺎن ﻧﺨﻮاهﺪ راﻧﺪ ،ﭼﻮن زﻳﺮ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ ﺑﻠﮑﻪ زﻳﺮ ﻓﻴﻀﻴﺪ.
ﻏﻼﻣﺎن ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ١۵ﭘﺲ ﭼﻪ ﮔﻮﻳﻴﻢ؟ ﺁﻳﺎ ﮔﻨﺎﻩ ﮐﻨﻴﻢ ﭼﻮن زﻳﺮ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ زﻳﺮ ﻓﻴﻀﻴﻢ؟ هﺮﮔﺰ! ١۶ﺁﻳﺎ ﻧﻤﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﺧﻮد را هﻤﭽﻮن ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﯽ ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮدار ﺗﺴﻠﻴﻢ ﮐﺴﯽ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ ،ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺁنﮐﺲ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ او را ﻓﺮﻣﺎن ﻣﯽﺑﺮﻳﺪ ،ﺧﻮاﻩ ﺑﻨﺪۀ ﮔﻨﺎﻩ ،ﮐﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻣﺮگ ﻣﯽﺷﻮد، ﺧﻮاﻩ ﺑﻨﺪۀ اﻃﺎﻋﺖ ،ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﻣﯽاﻧﺠﺎﻣﺪ؟ ١٧اﻣّﺎ ﺧﺪا را ﺷﮑﺮ ﮐﻪ هﺮﭼﻨﺪ ﭘﻴﺸﺘﺮ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﮔﻨﺎﻩ ﺑﻮدﻳﺪ ،ﻟﻴﮑﻦ ﺑﺘﻤﺎﻣﯽ دل ﻣﻄﻴﻊ ﺁن ﺗﻌﻠﻴﻢ ﮔﺸﺘﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺪان ﺳﭙﺮدﻩ ﺷﺪﻳﺪ١٨ .ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﺁزاد ﺷﺪن از ﮔﻨﺎﻩ ،ﺑﻨﺪﮔﺎن ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﺷﺪﻩاﻳﺪ. ﯼ ﺷﻤﺎ ،اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﺐ را در ﻗﺎﻟﺐ ﺗﺸﺒﻴﻬﺎﺗﯽ اﻧﺴﺎﻧﯽ ١٩ﻣﻦ ﺑﻪﻋﻠﺖ ﻣﺤﺪودﻳﺘﻬﺎﯼ ﺑﺸﺮ ِ ت ﺑﻴﺎن ﻣﯽﮐﻨﻢ :هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﭘﻴﺸﺘﺮ اﻋﻀﺎﯼ ﺑﺪن ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺑﻨﺪﮔﯽ ﻧﺎﭘﺎﮐﯽ و ﺷﺮار ِ
روزاﻓﺰون ﻣﯽﺳﭙﺮدﻳﺪ ،اﮐﻨﻮن ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﺑﻨﺪﮔﯽ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﺑﺴﭙﺎرﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻗﺪّوﺳﻴﺖ ﻣﯽاﻧﺠﺎﻣﺪ٢٠ .هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﮔﻨﺎﻩ ﺑﻮدﻳﺪ ،از ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﺁزاد ﺑﻮدﻳﺪ٢١ .در ﺁن زﻣﺎن، از اﻧﺠﺎم اﻋﻤﺎﻟﯽ ﮐﻪ اﮐﻨﻮن از ﺁﻧﻬﺎ ﺷﺮﻣﻨﺪﻩاﻳﺪ ،ﭼﻪ ﺛﻤﺮﯼ ﺑﺮدﻳﺪ؟ ﻧﺘﻴﺠﮥ اﻧﺠﺎم ﺁن اﻋﻤﺎل، ﻣﺮگ اﺳﺖ! ٢٢اﻣّﺎ ﺣﺎل ﮐﻪ از ﮔﻨﺎﻩ ﺁزاد ﮔﺸﺘﻪ و ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﺪا ﺷﺪﻩاﻳﺪ ،ﺛﻤﺮﯼ ﮐﻪ ﻣﯽﺑﺮﻳﺪ ﻧﻴﻞ ﺑﻪ ﺗﻘﺪس اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان ﻣﯽاﻧﺠﺎﻣﺪ٢٣ .زﻳﺮا ﻣﺰد ﮔﻨﺎﻩ ﻣﺮگ اﺳﺖ ،اﻣّﺎ ﺢ ﻋﻴﺴﺎﺳﺖ. ﻋﻄﺎﯼ ﺧﺪا ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان در ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻣﺴﻴ ْ
روﻣﻴﺎن ٧ ﻣﺜﺎﻟﯽ از ازدواج ١اﯼ ﺑﺮادران ،ﺁﻳﺎ ﻧﻤﯽداﻧﻴﺪ -زﻳﺮا ﺑﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ از ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺁﮔﺎهﻨﺪ - ﮐﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﺑﺮ اﻧﺴﺎن ﺣﮑﻢ ﻣﯽراﻧﺪ ﮐﻪ او زﻧﺪﻩ اﺳﺖ؟ ٢ﺑﺮاﯼ ﻣﺜﺎل ،ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺷﺮﻳﻌﺖ ،زﻧﯽ ﮐﻪ ﺷﻮهﺮ دارد ،ﺗﺎ زﻣﺎن ﺣﻴﺎت ﺷﻮهﺮش ،ﺑﻪ او ﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ .اﻣّﺎ اﮔﺮ ﺷﻮهﺮ ﺑﻤﻴﺮد ،زن از ﻗﻴﺪ ﺗﻌﻬﺪ ﺷﺮﻋﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ وﯼ ﺁزاد ﻣﯽﺷﻮد٣ .ﭘﺲ اﮔﺮ ﺁن زﻣﺎن ﮐﻪ ﺷﻮهﺮش زﻧﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﺎ ﻣﺮدﯼ دﻳﮕﺮ وﺻﻠﺖ ﮐﻨﺪ ،زﻧﺎﮐﺎر ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮد .اﻣّﺎ اﮔﺮ ﺷﻮهﺮش ﺑﻤﻴﺮد ،از اﻳﻦ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺁزاد اﺳﺖ ،و ﭼﻨﺎن ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺮدﯼ دﻳﮕﺮ وﺻﻠﺖ ﮐﻨﺪ، زﻧﺎﮐﺎر ﺷﻤﺮدﻩ ﻧﻤﯽﺷﻮد. ۴ﺑﻪ هﻤﻴﻦﺳﺎن ،اﯼ ﺑﺮادران ﻣﻦ ،ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺟﺴﺪ ﻣﺴﻴﺢ در ﻗﺒﺎل ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺑﻪ ﻣﺮگ ﺳﭙﺮدﻩ ﺷﺪﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺷﺨﺼﯽ دﻳﮕﺮ وﺻﻠﺖ ﮐﻨﻴﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺑﺎ او ﮐﻪ از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪﻩ ﺷﺪ ،ﺗﺎ ﺑﺮاﯼ ﺧﺪا ﺛﻤﺮ ﺁورﻳﻢ۵ .زﻳﺮا زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺳﻴﻄﺮۀ ﻧﻔﺲ ﺑﻪﺳﺮ ﻣﯽﺑﺮدﻳﻢ ،اﻣﻴﺎﻟﯽ ﮔﻨﺎﻩﺁﻟﻮد ﮐﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮﻣﯽاﻧﮕﻴﺨﺖ ،در اﻋﻀﺎﯼ ﻣﺎ ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﺮاﯼ ﻣﺮگ ﺛﻤﺮ ﺁورﻳﻢ۶ .اﻣّﺎ اﮐﻨﻮن ﺑﺎ ﻣﺮدن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ در ﻗﻴﺪ ﺁن ﺑﻮدﻳﻢ ،از ﻦ روح ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻨﻴﻢ ،ﻧﻪ از راﻩ ﮐﻬﻨﮥ ﺁﻧﭽﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪاﯼ ﺑﻴﺶ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺁزاد ﺷﺪﻩاﻳﻢ ﺗﺎ از راﻩ ﻧﻮﻳ ِ ﻧﻴﺴﺖ.
ﮐﺸﻤﮑﺶ ﺑﺎ ﮔﻨﺎﻩ ٧ﭘﺲ ﭼﻪ ﮔﻮﻳﻴﻢ؟ ﺁﻳﺎ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﮔﻨﺎﻩ اﺳﺖ؟ ﺑﻪهﻴﭻروﯼ! ﺑﺮاﺳﺘﯽ اﮔﺮ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻧﺒﻮد، هﺮﮔﺰ درﻧﻤﯽﻳﺎﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﭼﻴﺴﺖ .زﻳﺮا اﮔﺮ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺑﻮد »ﻃﻤﻊ ﻣﻮرز«، ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ درﻳﺎﺑﻢ ﮐﻪ ﻃﻤﻊورزﻳﺪن ﭼﻴﺴﺖ؟ ٨اﻣّﺎ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﺎ ﺳﻮءاﺳﺘﻔﺎدﻩ از اﻳﻦ ﺣﮑ ِﻢ ﺷﺮﻳﻌﺖ ،ﻓﺮﺻﺖ ﻳﺎﻓﺖ ﺗﺎ هﺮ ﻧﻮع ﻃﻤﻊ را در ﻣﻦ ﭘﺪﻳﺪ ﺁورد .زﻳﺮا ﺟﺪا از ﺷﺮﻳﻌﺖ ،ﮔﻨﺎﻩ ﻣﺮدﻩ اﺳﺖ٩ .زﻣﺎﻧﯽ ﻣﻦ ﺟﺪا از ﺷﺮﻳﻌﺖ زﻧﺪﻩ ﺑﻮدم؛ اﻣّﺎ ﭼﻮن ﺣﮑﻢ ﺁﻣﺪ ،ﮔﻨﺎﻩ زﻧﺪﻩ ﮔﺸﺖ و ﻣﻦ ﻣُﺮدم١٠ .هﻤﺎن ﺣﮑﻢ ﮐﻪ ﻣﯽﺑﺎﻳﺴﺖ ﺑﻪ ﺣﻴﺎت راهﺒﺮ ﺷﻮد ،در ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﻣﺮگ ﻣﻦ اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ١١ .زﻳﺮا ﮔﻨﺎﻩ ﺑﺎ ﺳﻮدﺟﺴﺘﻦ از ﻓﺮﺻﺘﯽ ﮐﻪ ﺣﮑﻢ ﭘﺪﻳﺪ ﺁوردﻩ ﺑﻮد ،ﻣﺮا ﻓﺮﻳﻔﺖ و ﺖ ﻣﻘﺪّس اﺳﺖ و ﺣﮑ ِﻢ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻧﻴﺰ ﻣﻘﺪّس، ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺁن ﻣﺮا ﮐﺸﺖ١٢ .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ،ﺷﺮﻳﻌ ْ ﻋﺎدﻻﻧﻪ و ﻧﻴﮑﻮﺳﺖ.
١٣ﭘﺲ ﺁﻳﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﻧﻴﮑﻮ ﺑﻮد ،ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﺮگ ﺷﺪ؟ هﺮﮔﺰ! ﺑﻠﮑﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺁﻧﭽﻪ ﻧﻴﮑﻮ ﺑﻮد ،ﻣﺮگ را در ﻣﻦ ﭘﺪﻳﺪ ﺁورد ﺗﺎ ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﻮدﻧﺶ ﺟﻠﻮﻩﮔﺮ ﺷﻮد و ﭘﻠﻴﺪﯼ ﮔﻨﺎﻩ از ﻃﺮﻳﻖ ﺣﮑﻢ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺑﻪ اوج ﺑﺮﺳﺪ. ١۴ﻣﺎ ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﮐﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ روﺣﺎﻧﯽ اﺳﺖ ،اﻣّﺎ ﻣﻦ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻧﻔﺴﺎﻧﯽام و هﻤﭽﻮن ﺑﺮدﻩ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﻓﺮوﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩام١۵ .ﻣﻦ ﻧﻤﯽداﻧﻢ ﭼﻪ ﻣﯽﮐﻨﻢ ،زﻳﺮا ﻧﻪ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ از ﺁن ﺑﻴﺰارم ،اﻧﺠﺎم ﻣﯽدهﻢ١۶ .اﻣّﺎ اﮔﺮ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺧﻮاهﻢ ،اﻧﺠﺎم ﻣﯽدهﻢ ،ﭘﺲ ﻣﯽﭘﺬﻳﺮم ﮐﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻧﻴﮑﻮﺳﺖ١٧ .در اﻳﻦ ﺻﻮرت ،دﻳﮕﺮ ﻣﻦ ﻧﻴﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺁن ﻋﻤﻞ را اﻧﺠﺎم ﻣﯽدهﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ ﮔﻨﺎهﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻣﻦ ﺳﺎﮐﻦ اﺳﺖ١٨ .ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ در ﻣﻦ ،ﻳﻌﻨﯽ در َﻧﻔْﺲ ﻣﻦ ،هﻴﭻﭼﻴﺰ ﻧﻴﮑﻮﻳﯽ ﺳﺎﮐﻦ ﻧﻴﺴﺖ .زﻳﺮا هﺮﭼﻨﺪ ﻣﻴﻞ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﺁﻧﭽﻪ ﻧﻴﮑﻮﺳﺖ در ﻣﻦ هﺴﺖ ،اﻣّﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺁن را ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﺎﻧﻢ١٩ .زﻳﺮا ﺁن ﻋﻤﻞ ﻧﻴﮑﻮ را ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻢ، اﻧﺠﺎم ﻧﻤﯽدهﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻋﻤﻞ ﺑﺪﯼ را ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺧﻮاهﻢ ،ﺑﻪﺟﺎ ﻣﯽﺁورم٢٠ .ﺣﺎل اﮔﺮ دﺳﺖ ﺑﻪ ﻋﻤﻠﯽ ﻣﯽزﻧﻢ ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺧﻮاهﻢ اﻧﺠﺎم دهﻢ ،ﭘﺲ دﻳﮕﺮ ﻣﻦ اﻧﺠﺎمدهﻨﺪۀ ﺁن ﻧﻴﺴﺘﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ ﮔﻨﺎهﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻣﻦ ﺳﺎﮐﻦ اﺳﺖ. ٢١ﭘﺲ اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن را ﻣﯽﻳﺎﺑﻢ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ﻧﻴﮑﻮﻳﯽ ﮐﻨﻢ ،ﺑﺪﯼ ﻧﺰد ﻣﻦ اﺳﺖ. ٢٢ﻣﻦ در ﺑﺎﻃﻦ از ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺧﺪا ﻣﺴﺮورم٢٣ ،اﻣّﺎ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ دﻳﮕﺮ در اﻋﻀﺎﯼ ﺧﻮد ﻣﯽﺑﻴﻨﻢ ن ﮔﻨﺎﻩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﺮﻳﻌﺘﯽ ﮐﻪ ذهﻦ ﻣﻦ ﺁن را ﻣﯽﭘﺬﻳﺮد ،در ﺳﺘﻴﺰ اﺳﺖ و ﻣﺮا اﺳﻴﺮ ﻗﺎﻧﻮ ِ ﻣﯽﺳﺎزد ﮐﻪ در اﻋﻀﺎﯼ ﻣﻦ اﺳﺖ٢۴ .ﺁﻩ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺷﺨﺺ ﻧﮕﻮﻧﺒﺨﺘﯽ هﺴﺘﻢ! ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺮا از اﻳﻦ ﭘﻴﮑ ِﺮ اﺳﻴ ِﺮ ﻣﺮگ رهﺎﻳﯽ ﺑﺨﺸﺪ؟ ٢۵ﺧﺪا را ﺳﭙﺎس ﺑﺎد -ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ! ﺑﺎرﯼ ،ﻣﻦ ﺑﺎ ذهﻦ ﺧﻮد ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺧﺪا را ﺑﻨﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻢ ،اﻣّﺎ ﺑﺎ ﻧﻔْﺲ ﺧﻮد ﻗﺎﻧﻮن ﮔﻨﺎﻩ را.
روﻣﻴﺎن ٨ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪواﺳﻄﮥ روح ﺢ ﻋﻴﺴﯽ هﺴﺘﻨﺪ ،دﻳﮕﺮ هﻴﭻ ﻣﺤﮑﻮﻣﻴﺘﯽ ﻧﻴﺴﺖ، ١ﭘﺲ اﮐﻨﻮن ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ در ﻣﺴﻴ ْ ت ﻣﺮا از ﻗﺎﻧﻮن ﮔﻨﺎﻩ و ﻣﺮگ ﺁزاد ﮐﺮد؛ ٣ﭼﻮن ح ﺣﻴﺎ ْ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ،ﻗﺎﻧﻮن رو ِ ٢زﻳﺮا در ﻣﺴﻴ ْ ﯽ ﻧﺎﺗﻮان ﺑﻮد ،ﺧﺪا ﺁﻧﭽﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻗﺎدر ﺑﻪ اﻧﺠﺎﻣﺶ ﻧﺒﻮد ،از ﺁنرو ﮐﻪ ﺑﻪﺳﺒﺐ اﻧﺴﺎن ﻧﻔﺴﺎﻧ ْ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﺎﻧﻴﺪ .او ﭘﺴﺮ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺷﺒﺎهﺖ اﻧﺴﺎن ﮔﻨﺎهﮑﺎر ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺗﺎ »ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ« ﺑﺎﺷﺪ ،و ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن در ﭘﻴﮑﺮﯼ ﺑﺸﺮﯼ ،ﺣﮑﻢ ﻣﺤﮑﻮﻣﻴﺖ ﮔﻨﺎﻩ را اﺟﺮا ﮐﺮد ۴ﺗﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻣﻄﺎﻟﺒﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،در ﻣﺎ ﺗﺤﻘﻖ ﻳﺎﺑﺪ ،در ﻣﺎ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﻧﻔﺲ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮ ﻃﺒﻖ روح رﻓﺘﺎر ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ. ۵ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﻧﻔﺴﺎﻧﯽ هﺴﺘﻨﺪ ،ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ از ﻧﻔﺲ اﺳﺖ ﻣﯽاﻧﺪﻳﺸﻨﺪ ،اﻣّﺎ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ روﺣﺎﻧﯽاﻧﺪ، ن ﻧﻔﺴﺎﻧﯽ ،ﻣﺮگ اﺳﺖ ،اﻣّﺎ ﻃﺮز ﻓﮑﺮﯼ ﮐﻪ در ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ از روح اﺳﺖ۶ .ﻃﺮز ﻓﮑﺮ اﻧﺴﺎ ِ ن ﻧﻔﺴﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﺧﺪا ﺳﻴﻄﺮۀ روح ﻗﺮار دارد ،ﺣﻴﺎت و ﺁراﻣﺶ اﺳﺖ٧ .زﻳﺮا ﻃﺮز ﻓﮑﺮ اﻧﺴﺎ ِ
دﺷﻤﻨﯽ ﻣﯽورزد ،ﭼﺮاﮐﻪ از ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺧﺪا ﻓﺮﻣﺎن ﻧﻤﯽﺑﺮد و ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ هﻢ ﺑﺒﺮد ٨و ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺳﻴﻄﺮۀ ﻧﻔﺲ هﺴﺘﻨﺪ ،ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺧﺪا را ﺧﺸﻨﻮد ﺳﺎزﻧﺪ. ٩اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ ﻧﻪ در ﺳﻴﻄﺮۀ ﻧﻔْﺲ ،ﺑﻠﮑﻪ در ﺳﻴﻄﺮۀ روح ﻗﺮار دارﻳﺪ ،اﻟﺒﺘﻪ اﮔﺮ روح ن ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻴﺴﺖ. ح ﻣﺴﻴﺢ را ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،او از ﺁ ِ ﺧﺪا در ﺷﻤﺎ ﺳﺎﮐﻦ ﺑﺎﺷﺪ .و اﮔﺮ ﮐﺴﯽ رو ِ ١٠اﻣّﺎ اﮔﺮ ﻣﺴﻴﺢ در ﺷﻤﺎﺳﺖ ،هﺮﭼﻨﺪ ﺑﺪن ﺷﻤﺎ ﺑﻪﻋﻠﺖ ﮔﻨﺎﻩ ﻣﺮدﻩ اﺳﺖ ،اﻣّﺎ ﭼﻮن ﭘﺎرﺳﺎ ﺷﻤﺮدﻩ ﺷﺪﻩاﻳﺪ ،روح ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﺣﻴﺎت اﺳﺖ١١ .و اﮔﺮ روح او ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ را از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪ در ﺷﻤﺎ ﺳﺎﮐﻦ ﺑﺎﺷﺪ ،او ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺢ را از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪ ،ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﺑﺪﻧﻬﺎﯼ ﻓﺎﻧﯽ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺣﻴﺎت ﺧﻮاهﺪ ﺑﺨﺸﻴﺪ .او اﻳﻦ را ﺑﻪواﺳﻄﮥ روح ﺧﻮد اﻧﺠﺎم ﺧﻮاهﺪ داد ﮐﻪ در ﺷﻤﺎ ﺳﺎﮐﻦ اﺳﺖ. ١٢ﭘﺲ اﯼ ﺑﺮادران ،ﻣﺎ ﻣﺪﻳﻮﻧﻴﻢ ،اﻣّﺎ ﻧﻪ ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ،ﺗﺎ ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﺁن زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻴﻢ١٣ .زﻳﺮا اﮔﺮ ﺑﺮ ﻃﺒﻖ َﻧﻔْﺲ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻴﺪ ،ﺧﻮاهﻴﺪ ﻣﺮد؛ اﻣّﺎ اﮔﺮ ﺑﻪواﺳﻄﮥ روح ،اﻋﻤﺎل ﮔﻨﺎﻩﺁﻟﻮد ﺑﺪن را ﺑﮑُﺸﻴﺪ ،ﺧﻮاهﻴﺪ زﻳﺴﺖ١۴ .زﻳﺮا ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺑﻪوﺳﻴﻠﮥ روح ﺧﺪا هﺪاﻳﺖ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ،ﭘﺴﺮان ﺧﺪاﻳﻨﺪ١۵ .ﭼﺮاﮐﻪ ﺷﻤﺎ روح ﺑﻨﺪﮔﯽ را ﻧﻴﺎﻓﺘﻪاﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﺎز ﺗﺮﺳﺎن ﺑﺎﺷﻴﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ روح ح ﺧﻮد ﺑﺎ ﭘﺴﺮﺧﻮاﻧﺪﮔﯽ را ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺁن ﻧﺪا درﻣﯽدهﻴﻢَ» :اﺑّﺎ ،ﭘﺪر١۶ «.و رو ْ روح ﻣﺎ ﺷﻬﺎدت ﻣﯽدهﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﺪاﻳﻴﻢ١٧ .و اﮔﺮ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻴﻢ ،ﭘﺲ وارﺛﺎن ﻧﻴﺰ هﺴﺘﻴﻢ ،ﻳﻌﻨﯽ وارﺛﺎن ﺧﺪا و هﻢارث ﺑﺎ ﻣﺴﻴﺢ .زﻳﺮا اﮔﺮ در رﻧﺠﻬﺎﯼ ﻣﺴﻴﺢ ﺷﺮﻳﮏ ﺑﺎﺷﻴﻢ، در ﺟﻼل او ﻧﻴﺰ ﺷﺮﻳﮏ ﺧﻮاهﻴﻢ ﺑﻮد.
ﺟﻼل ﺁﻳﻨﺪﻩ ١٨در ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ،رﻧﺠﻬﺎﯼ زﻣﺎن ﺣﺎﺿﺮ در ﻗﻴﺎس ﺑﺎ ﺟﻼﻟﯽ ﮐﻪ در ﻣﺎ ﺁﺷﮑﺎر ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،هﻴﭻ اﺳﺖ١٩ .ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺑﺎ اﺷﺘﻴﺎق ﺗﻤﺎم در اﻧﺘﻈﺎر ﻇﻬﻮر ﭘﺴﺮان ﺧﺪاﺳﺖ٢٠ .زﻳﺮا ﺧﻠﻘﺖ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺑﻄﺎﻟﺖ ﺷﺪ ،ﻧﻪ ﺑﻪﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻮد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ارادۀ او ﮐﻪ ﺁن را ﺗﺴﻠﻴﻢ ﮐﺮد ،ﺑﺎ اﻳﻦ اﻣﻴﺪ ﮐﻪ ٢١ﺧﻮ ِد ﺧﻠﻘﺖ ﻧﻴﺰ از ﺑﻨﺪﮔﯽ ﻓﺴﺎد رهﺎﻳﯽ ﺧﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ و در ﺁزادﯼ ﭘﺮﺟﻼل ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﺪا ﺳﻬﻴﻢ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ. ٢٢ﻣﺎ ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﺧﻠﻘﺖ ﺗﺎ هﻢاﮐﻨﻮن از دردﯼ هﻤﭽﻮن درد زاﻳﻤﺎن ﻣﯽﻧﺎﻟﺪ٢٣ .و ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﺧﻠﻘﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻮد ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ از ﻧﻮﺑﺮ روح ﺑﺮﺧﻮردارﻳﻢ ،در درون ﺧﻮﻳﺶ ﻧﺎﻟﻪ ﺑﺮﻣﯽﺁورﻳﻢ ،در هﻤﺎن ﺣﺎل ﮐﻪ ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻧﻪ در اﻧﺘﻈﺎر ﭘﺴﺮﺧﻮاﻧﺪﮔﯽ ،ﻳﻌﻨﯽ رهﺎﻳﯽ ﺑﺪﻧﻬﺎﯼ ﺧﻮﻳﺶ هﺴﺘﻴﻢ٢۴ .زﻳﺮا ﺑﺎ هﻤﻴﻦ اﻣﻴﺪ ﻧﺠﺎت ﻳﺎﻓﺘﻴﻢ .اﻣّﺎ اﻣﻴﺪﯼ ﮐﻪ ﺑﻪدﺳﺖ ﺁﻣﺪ ،دﻳﮕﺮ اﻣﻴﺪ ﻧﻴﺴﺖ .ﭼﮕﻮﻧﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ اﻣﻴﺪ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺁن را ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ؟ ٢۵اﻣّﺎ اﮔﺮ ﺑﻪ ﭼﻴﺰﯼ اﻣﻴﺪوارﻳﻢ ﮐﻪ هﻨﻮز ﻧﺪﻳﺪﻩاﻳﻢ ،ﺑﺮدﺑﺎراﻧﻪ اﻧﺘﻈﺎرش را ﻣﯽﮐﺸﻴﻢ. ٢۶و روح ﻧﻴﺰ در ﺿﻌﻒ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻳﺎرﻳﻤﺎن ﻣﯽﺁﻳﺪ ،زﻳﺮا ﻧﻤﯽداﻧﻴﻢ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﻳﺪ دﻋﺎ ﮐﻨﻴﻢ. اﻣّﺎ روح ﺑﺎ ﻧﺎﻟﻪهﺎﻳﯽ ﺑﻴﺎنﻧﺎﺷﺪﻧﯽ ،ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ ﺷﻔﺎﻋﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ٢٧ .و او ﮐﻪ ﮐﺎوﺷﮕﺮ دﻟﻬﺎﺳﺖ، ﻓﮑﺮ روح را ﻣﯽداﻧﺪ ،زﻳﺮا روح ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ارادۀ ﺧﺪا ﺑﺮاﯼ ﻣﻘﺪّﺳﺎن ﺷﻔﺎﻋﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ.
ﭘﻴﺮوزﯼ در ﻣﺴﻴﺢ
٢٨ﻣﯽداﻧﻴﻢ در ﺣﻖ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺧﺪا را دوﺳﺖ ﻣﯽدارﻧﺪ و ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ارادۀ او ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩاﻧﺪ ،هﻤﮥ ﭼﻴﺰهﺎ ﺑﺎ هﻢ ﺑﺮاﯼ ﺧﻴﺮﻳﺖ در ﮐﺎر اﺳﺖ٢٩ .زﻳﺮا ﺁﻧﺎن را ﮐﻪ از ﭘﻴﺶ ﺷﻨﺎﺧﺖ ،اﻳﺸﺎن را هﻤﭽﻨﻴﻦ از ﭘﻴﺶ ﻣﻌﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮد ﺗﺎ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﭘﺴﺮش درﺁﻳﻨﺪ ،ﺗﺎ او ﻓﺮزﻧﺪ ارﺷﺪ از ﺑﺮادران ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺎﺷﺪ٣٠ .و ﺁﻧﺎن را ﮐﻪ از ﭘﻴﺶ ﻣﻌﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮد ،هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ؛ و ﺁﻧﺎن را ﮐﻪ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ ،هﻤﭽﻨﻴﻦ ﭘﺎرﺳﺎ ﺷﻤﺮد؛ و ﺁﻧﺎن را ﮐﻪ ﭘﺎرﺳﺎ ﺷﻤﺮد ،هﻤﭽﻨﻴﻦ ﺟﻼل ﺑﺨﺸﻴﺪ. ٣١در ﺑﺮاﺑﺮ هﻤﮥ اﻳﻨﻬﺎ ﭼﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﻢ ﮔﻔﺖ؟ اﮔﺮ ﺧﺪا ﺑﺎ ﻣﺎﺳﺖ ،ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺮﺿﺪ ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ؟ ٣٢او ﮐﻪ از ﭘﺴﺮ ﺧﻮد درﻳﻎ ﻧﮑﺮد ،ﺑﻠﮑﻪ او را در راﻩ هﻤﮥ ﻣﺎ ﻓﺪا ﺳﺎﺧﺖ ،ﺁﻳﺎ هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ او هﻤﻪﭼﻴﺰ را ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﺨﺸﻴﺪ؟ ٣٣ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮔﺎن ﺧﺪا ﺢ را ﻣﺘﻬﻢ ﮐﻨﺪ؟ ﺧﺪا ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﭘﺎرﺳﺎ ﻣﯽﺷﻤﺎرد؟ ٣۴ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺤﮑﻮﻣﺸﺎن ﮐﻨﺪ؟ ﻣﺴﻴ ْ ﻋﻴﺴﯽ؟ ﮐﻪ ﻣﺮد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪﻩ ﻧﻴﺰ ﺷﺪ و ﺑﻪدﺳﺖ راﺳﺖ ﺧﺪاﺳﺖ و ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ ﺷﻔﺎﻋﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ؟ ٣۵ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ را از ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺴﻴﺢ ﺟﺪا ﺳﺎزد؟ ﺳﺨﺘﯽ ﻳﺎ ﻓﺸﺎر ﻳﺎ ﺁزار ﻳﺎ ﻗﺤﻄﯽ ﻳﺎ ﻋﺮﻳﺎﻧﯽ ﻳﺎ ﺧﻄﺮ ﻳﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮ؟ ٣۶ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ» :ﺗﻤﺎم ﻃﻮل روز ،در راﻩ ﺗﻮ ﺑﻪ ﮐﺎم ﻣﺮگ ﻣﯽروﻳﻢ و هﻤﭽﻮن ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﮐﺸﺘﺎرﯼ ﺷﻤﺮدﻩ ﻣﯽﺷﻮﻳﻢ«. ِ ٣٧ﺑﻌَﮑﺲ ،در هﻤﮥ اﻳﻦ اﻣﻮر ،ﻣﺎ ﺑﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﻓﺮاﺗﺮ از ﭘﻴﺮوزﯼ دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﻢ، ﺑﻪواﺳﻄﮥ او ﮐﻪ ﻣﺎ را ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺮد٣٨ .زﻳﺮا ﻳﻘﻴﻦ دارم ﮐﻪ ﻧﻪ ﻣﺮگ و ﻧﻪ زﻧﺪﮔﯽ ،ﻧﻪ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن و ﻧﻪ رﻳﺎﺳﺘﻬﺎ ،ﻧﻪ ﭼﻴﺰهﺎﯼ ﺣﺎل و ﻧﻪ ﭼﻴﺰهﺎﯼ ﺁﻳﻨﺪﻩ ،ﻧﻪ هﻴﭻ ﻗﺪرﺗﯽ٣٩ ،و ﻧﻪ ﺑﻠﻨﺪﯼ و ﻧﻪ ﭘﺴﺘﯽ ،و ﻧﻪ هﻴﭻﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮ در ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺧﻠﻘﺖ ،ﻗﺎدر ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺎ را از ﺢ ﻋﻴﺴﯽ اﺳﺖ ،ﺟﺪا ﺳﺎزد. ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا ﮐﻪ در ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻣﺴﻴ ْ
روﻣﻴﺎن ٩ ﮔﺰﻳﻨﺶ اﻟﻬﯽ ١در ﻣﺴﻴﺢ راﺳﺖ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﻧﻪ دروغ ،و وﺟﺪاﻧﻢ ﺑﻪواﺳﻄﮥ روحاﻟﻘﺪس ﻣﺮا ﮔﻮاﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ٢در ﻗﻠﺐ ﺧﻮد دردﯼ ﺟﺎﻧﮑﺎﻩ و اﻧﺪوهﯽ هﻤﻴﺸﮕﯽ دارم٣ .زﻳﺮا ﺁرزو ﻣﯽداﺷﺘﻢ در راﻩ ﺑﺮادراﻧﻢ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ هﻤﻨﮋاد ﻣﻨﻨﺪ ،ﻣﻠﻌﻮن ﺷﻮم و از ﻣﺴﻴﺢ ﻣﺤﺮوم ﮔﺮدم۴ .ﺁﻧﻬﺎ اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽاﻧﺪ و ﻓﺮزﻧﺪﺧﻮاﻧﺪﮔﯽ ،ﺟﻼل اﻟﻬﯽ ،ﻋﻬﺪهﺎ ،ودﻳﻌﮥ ﺷﺮﻳﻌﺖ ،ﻋﺒﺎدت در ﻣﻌﺒﺪ ،و ن اﻳﺸﺎن اﺳﺖ؛ ۵و ﻧﻴﺰ ﭘﺪران ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺗﻌﻠﻖ دارﻧﺪ ،و ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ وﻋﺪﻩهﺎ ،هﻤﻪ از ﺁ ِ ق هﻤﻪ ﮐﻪ او را ﺗﺎ ﺑﻪ اﺑﺪ ﺳﭙﺎس ﺑﺎد .ﺁﻣﻴﻦ. اﻧﺴﺎﻧﯽ از ﻧﺴﻞ ﺁﻧﺎن اﺳﺖ ،ﺁن ﺧﺪاﯼ ﻣﺎﻓﻮ ِ ۶ﺣﺎل ،ﻣﻘﺼﻮد اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﮐﻼم ﺧﺪا ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ ،زﻳﺮا هﻤﮥ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ از ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞاﻧﺪ ،ﺑﺮاﺳﺘﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ؛ ٧و ﻧﻴﺰ هﻤﮥ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ از ﻧﺴﻞ اﺑﺮاهﻴﻢاﻧﺪ، ﻓﺮزﻧﺪان او ﺷﻤﺮدﻩ ﻧﻤﯽﺷﻮﻧﺪ .ﺑﻠﮑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ» :ﻧﺴﻞ ﺗﻮ از اﺳﺤﺎق ﻣﺤﺴﻮب ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ٠٨«.ﺑﻪ دﻳﮕﺮﺳﺨﻦ ،ﻓﺮزﻧﺪان ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﺪاﻳﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻓﺮزﻧﺪان وﻋﺪﻩ، ﻧﺴﻞ اﺑﺮاهﻴﻢ ﺷﻤﺮدﻩ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ٩ .زﻳﺮا وﻋﺪﻩ اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ »در زﻣﺎن ﻣﻘﺮر ﺑﺎزﺧﻮاهﻢ ﮔﺸﺖ و ﺳﺎرا ﺻﺎﺣﺐ ﭘﺴﺮﯼ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ«.
١٠ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ اﻳﻦ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻓﺮزﻧﺪان رﺑﮑﺎ ﻧﻴﺰ از ﻳﮏ ﭘﺪر ،ﻳﻌﻨﯽ از ﺟَﺪ ﻣﺎ اﺳﺤﺎق ﺑﻮدﻧﺪ. ن ﺗﻮأﻣﺎن ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ ،و ﻳﺎ ﻋﻤﻠﯽ ﺧﻮب ﻳﺎ ﺑﺪ اﻧﺠﺎم دهﻨﺪ - ١١اﻣّﺎ ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﭘﺴﺮا ِ ﺑﺮاﯼ اﻳﻨﮑﻪ ﻣﻘﺼﻮد ﺧﺪا در ﮔﺰﻳﻨﺶ اﺳﺘﻮار ﺑﻤﺎﻧﺪ١٢ ،ﻧﻪ از راﻩ اﻋﻤﺎل ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ او ﮐﻪ اﻧﺴﺎن را ﻓﺮاﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ -ﺑﻪ رﺑﮑﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ »ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ را ﺑﻨﺪﮔﯽ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد١٣ «.ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ» :ﻳﻌﻘﻮب را دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ اﻣّﺎ از ﻋﻴﺴﻮ ﺑﻴﺰار ﺑﻮدم«. ١۴ﭘﺲ ﭼﻪ ﮔﻮﻳﻴﻢ؟ ﺁﻳﺎ ﺧﺪا ﺑﯽاﻧﺼﺎف اﺳﺖ؟ هﺮﮔﺰ! ١۵زﻳﺮا ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ: »رﺣﻢ ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد ﺑﺮ هﺮﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ او رﺣﻴﻢ هﺴﺘﻢ؛ و ﺷﻔﻘﺖ ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد ﺑﺮ هﺮﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ او ﺷﻔﻘﺖ دارم«. ١۶ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ،ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﻳﺎ ﺗﻼش اﻧﺴﺎن ﺑﺴﺘﮕﯽ ﻧﺪارد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاﻳﯽ ﺑﺴﺘﮕﯽ دارد ﮐﻪ رﺣﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ١٧ .زﻳﺮا ﮐﺘﺎب ﺑﻪ ﻓﺮﻋﻮن ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ» :ﺗﻮ را ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﻢ ﺗﺎ ﻗﺪرت ﺧﻮد را در ﺗﻮ ﻇﺎهﺮ ﺳﺎزم ،و ﻧﺎﻣﻢ در ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺟﻬﺎن اﻋﻼم ﮔﺮدد١٨ «.ﭘﺲ ﺧﺪا ﺑﺮ هﺮﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ رﺣﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ و هﺮﮐﻪ را ﺑﺨﻮاهﺪ ﺳﺨﺘﺪل ﻣﯽﺳﺎزد. ١٩ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﻮاهﯽ ﮔﻔﺖ» :ﭘﺲ دﻳﮕﺮ ﭼﺮا ﻣﺎ را ﺳﺮزﻧﺶ ﻣﯽﮐﻨﺪ؟ زﻳﺮا ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ در ﺑﺮاﺑﺮ ارادۀ او اﻳﺴﺘﺎدﮔﯽ ﮐﻨﺪ؟« ٢٠اﻣّﺎ اﯼ اﻧﺴﺎن ،ﺗﻮ ﮐﻴﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﺪا ﻣﺠﺎدﻟﻪ ﮐﻨﯽ؟ »ﺁﻳﺎ ﻣﺼﻨﻮع ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺻﺎﻧﻊ ﺧﻮد ﺑﮕﻮﻳﺪ ﭼﺮا ﻣﺮا ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺎﺧﺘﯽ؟« ٢١ﺁﻳﺎ ﮐﻮزﻩﮔﺮ اﺧﺘﻴﺎر ﻧﺪارد ﮐﻪ از ﺗﻮدﻩﮔِﻠﯽ واﺣﺪ ،ﻇﺮﻓﯽ ﺑﺮاﯼ ﻣﺼﺎرف ﻣﻬﻢ و ﻇﺮﻓﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺮاﯼ ﻣﺼﺎرف ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﺑﺴﺎزد؟ ٢٢ﭼﻪ ﻣﯽﺗﻮان ﮔﻔﺖ اﮔﺮ ﺧﺪا ﺑﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﺪ ﻏﻀﺐ ﺧﻮد را ﻧﺸﺎن دهﺪ و ﻗﺪرت ف ﻣﻮرد ﻏﻀﺐ را ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ هﻼﮐﺖ ﺁﻣﺎدﻩ ﺷﺪﻩاﻧﺪ ﺑﺎ ﺧﻮﻳﺶ را ﻧﻤﺎﻳﺎن ﺳﺎزد ،اﻣّﺎ ﻇﺮو ِ ف ﻣﻮرد رﺣﻤﺖ ﺑﺮدﺑﺎرﯼ ﺑﺴﻴﺎر ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﺪ٢٣ ،ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻋﻈﻤﺖ ﺟﻼل ﺧﻮد را ﺑﺮ ﻇﺮو ِ ف ﻣﻌﻠﻮم ﮔﺮداﻧﺪ ،ﻇﺮوﻓﯽ ﮐﻪ ﺁﻧﺎن را ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺑﺮاﯼ ﺟﻼل ﺁﻣﺎدﻩ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ؟ ٢۴اﻳﻦ ﻇﺮو ِ ﻣﻮرد رﺣﻤﺖ ،ﻣﺎ را ﻧﻴﺰ ﮐﻪ از ﺳﻮﯼ او ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩاﻳﻢ ،ﺷﺎﻣﻞ ﻣﯽﺷﻮد ،ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ از ﻳﻬﻮدﻳﺎن ،ﺑﻠﮑﻪ از ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻧﻴﺰ٢۵ .ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ در هﻮﺷَﻊ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ: »ﺁﻧﺎن را ﮐﻪ ﻗﻮم ﻣﻦ ﻧﺒﻮدﻧﺪ› ،ﻗﻮم ﺧﻮﻳﺶ‹ ﺧﻮاهﻢ ﺧﻮاﻧﺪ، و او را ﮐﻪ ﻣﺤﺒﻮب ﻣﻦ ﻧﺒﻮد› ،ﻣﺤﺒﻮب ﺧﻮﻳﺶ‹ ﺧﻮاهﻢ ﻧﺎﻣﻴﺪ«. ٢۶و ﻧﻴﺰ: »ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ در هﻤﺎن ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ: ›ﺷﻤﺎ ﻗﻮم ﻣﻦ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ‹، اﻳﺸﺎن ›ﭘﺴﺮان ﺧﺪاﯼ زﻧﺪﻩ‹ ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ«.
ﺷﻌْﻴﺎ درﺑﺎرۀ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻧﺪا درﻣﯽدهﺪ ﮐﻪ» :ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﺷﻤﺎر ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﻪ ٢٧و ِا َ اﻧﺪازۀ ﺷﻨﻬﺎﯼ ﺳﺎﺣﻞ درﻳﺎ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﻗﯽﻣﺎﻧﺪﻩاﯼ از ﺁﻧﺎن ﻧﺠﺎت ﺧﻮاهﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ٢٨ .زﻳﺮا ﺧﺪاوﻧﺪ ﺣﮑﻢ ﺧﻮد را ﺑﻪﻃﻮر ﮐﺎﻣﻞ و ﻗﻄﻌﯽ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ اﺟﺮا ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد٢٩ «.و ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺷﻌْﻴﺎ ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﯽ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ: ِا َ »اﮔﺮ ﺧﺪاوﻧ ِﺪ ﻟﺸﮑﺮهﺎ ﻧﺴﻠﯽ ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﯽﮔﺬاﺷﺖ، ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳُﺪوم و هﻤﭽﻮن ﻏَﻤﻮرَﻩ ﻣﯽﺷﺪﻳﻢ«.
ﺑﯽاﻳﻤﺎﻧﯽ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ٣٠ﭘﺲ ﭼﻪ ﮔﻮﻳﻴﻢ؟ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﭘﯽ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﻧﺒﻮدﻧﺪ ،ﺁن را ﺑﻪدﺳﺖ ﺁوردﻧﺪ، ﻳﻌﻨﯽ ﺁن ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ را ﮐﻪ از اﻳﻤﺎن ﺣﺎﺻﻞ ﻣﯽﺷﻮد؛ ٣١اﻣّﺎ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﮐﻪ در ﭘﯽ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺁن را ﺑﻪدﺳﺖ ﻧﻴﺎوردﻧﺪ٣٢ .ﭼﺮا؟ زﻳﺮا ﻧﻪ از راﻩ اﻳﻤﺎن ،ﺑﻠﮑﻪ از ﻃﺮﻳﻖ اﻋﻤﺎل در ﭘﯽ ﺁن ﺑﻮدﻧﺪ .ﺁن »ﺳﻨﮓ ﻟﻐﺰش« ﻣﻮﺟﺐ ﻟﻐﺰﻳﺪن ﺁﻧﻬﺎ ﺷﺪ٣٣ .ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ: »هﺎن در ﺻﻬﻴﻮن ﺳﻨﮕﯽ ﻗﺮار ﻣﯽﻧﻬﻢ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ ﻟﻐﺰش ﺷﻮد، و ﺻﺨﺮﻩاﯼ ﻣﯽﻧﻬﻢ ﮐﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺳﻘﻮط ﮔﺮدد؛ و ﺁن ﮐﻪ ﺑﺮ او ﺗﻮﮐﻞ ﮐﻨﺪ، ﺳﺮاﻓﮑﻨﺪﻩ ﻧﺸﻮد«.
روﻣﻴﺎن ١٠ ١اﯼ ﺑﺮادران ،ﺁرزوﯼ ﻗﻠﺒﯽ و دﻋﺎﯼ ﻣﻦ ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺑﺮاﯼ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺠﺎت ﻳﺎﺑﻨﺪ٢ .زﻳﺮا درﺑﺎرۀ اﻳﺸﺎن ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺷﻬﺎدت دهﻢ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺧﺪا ﻏﻴﺮت دارﻧﺪ، اﻣّﺎ ﻧﻪ از روﯼ ﻣﻌﺮﻓﺖ٣ .زﻳﺮا ﺑﻪﺳﺒﺐ ﻧﺎﺁﮔﺎهﯽ از ﺁن ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﮐﻪ از ﺧﺪاﺳﺖ ،و از ﺁنرو ﮐﻪ در ﭘﯽ اﺛﺒﺎت ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻮدﻧﺪ ،در ﺑﺮاﺑﺮ ﺁن ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﮐﻪ از ﺧﺪاﺳﺖ ،ﺳﺮ ﺖ ﺷﺮﻳﻌﺖ اﺳﺖ ﺗﺎ هﺮﮐﻪ اﻳﻤﺎن ﻣﯽﺁورد ،ﭘﺎرﺳﺎ ﺷﻤﺮدﻩ ﻓﺮود ﻧﻴﺎوردﻧﺪ۴ .زﻳﺮا ﻣﺴﻴﺢ ﻏﺎﻳ ِ ﺷﻮد. ۵ﻣﻮﺳﯽ ﺁن ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ را ﮐﻪ از ﺷﺮﻳﻌﺖ اﺳﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻣﯽﮐﻨﺪ» :ﮐﺴﯽ ﮐﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﯽ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ اﻳﻤﺎن را ﺑﻪﻋﻤﻞ ﺁ َورَد ،ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺁﻧﻬﺎ ﺣﻴﺎت ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ۶ «.اﻣّﺎ ﭘﺎرﺳﺎﻳ ِ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ» :در دل ﺧﻮد ﻣﮕﻮ ›ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﺻﻌﻮد ﮐﻨﺪ؟‹« -ﻳﻌﻨﯽ ﺗﺎ ﻣﺴﻴﺢ را ﻓﺮود ﺁورد»٧ -ﻳﺎ ›ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﻬﺎن زﻳﺮﻳﻦ ﻧﺰول ﮐﻨﺪ؟‹« -ﻳﻌﻨﯽ ﺗﺎ ﻣﺴﻴﺢ را از ﮏ ﺗﻮ ،در دهﺎن ﺗﻮ، ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺎزﺁورد٨ .و در ﻣﻘﺎﺑﻞ ،ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ؟ اﻳﻨﮑﻪ »اﻳﻦ ﮐﻼ ْم ﻧﺰدﻳ ِ و در دل ﺗﻮﺳﺖ «.اﻳﻦ هﻤﺎن ﮐﻼم اﻳﻤﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ وﻋﻆ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ٩ ،ﮐﻪ اﮔﺮ ﺑﻪ زﺑﺎن ﺧﻮد اﻋﺘﺮاف ﮐﻨﯽ »ﻋﻴﺴﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ« و در دل ﺧﻮد اﻳﻤﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا او را
از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪ ،ﻧﺠﺎت ﺧﻮاهﯽ ﻳﺎﻓﺖ١٠ .زﻳﺮا در دل اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺨﺺ اﻳﻤﺎن ﻣﯽﺁورد و ﭘﺎرﺳﺎ ﺷﻤﺮدﻩ ﻣﯽﺷﻮد ،و ﺑﺎ زﺑﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ اﻋﺘﺮاف ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻧﺠﺎت ﻣﯽﻳﺎﺑﺪ. ١١ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﮐﺘﺎب ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ» :هﺮﮐﻪ ﺑﺮ او ﺗﻮﮐﻞ ﮐﻨﺪ ،ﺳﺮاﻓﮑﻨﺪﻩ ﻧﺸﻮد١٢ «.زﻳﺮا ﻣﻴﺎن ﻳﻬﻮد و ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ ﺗﻔﺎوﺗﯽ ﻧﻴﺴﺖ ،ﭼﺮاﮐﻪ هﻤﺎن ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﺧﺪاوﻧ ِﺪ هﻤﻪ اﺳﺖ و هﻤﮥ ﮐﺴﺎﻧﯽ را ﮐﻪ او را ﻣﯽﺧﻮاﻧﻨﺪ ،ﺑﻔﺮاواﻧﯽ ﺑﺮﮐﺖ ﻣﯽدهﺪ١٣ .زﻳﺮا »هﺮﮐﻪ ﻧﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﺨﻮاﻧﺪ، ﻧﺠﺎت ﺧﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ«. ١۴اﻣّﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﮐﺴﯽ را ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﻧﻴﺎوردﻩاﻧﺪ؟ و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ اﻳﻤﺎن ﺁورﻧﺪ ﮐﻪ از او ﻧﺸﻨﻴﺪﻩاﻧﺪ؟ و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ ،اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻧﮑﻨﺪ؟ ١۵و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﻨﻨﺪ ،اﮔﺮ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﻧﺸﻮﻧﺪ؟ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ» :ﭼﻪ زﻳﺒﺎﺳﺖ ﭘﺎهﺎﯼ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺸﺎرت ﻣﯽﺁورﻧﺪ«. ﺷﻌْﻴﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ» :ﮐﻴﺴﺖ ،اﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﮐﻪ ١۶اﻣّﺎ هﻤﮕﺎن ﺑﺸﺎرت را ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ ،زﻳﺮا ِا َ ن ن ﭘﻴﺎم ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﯽﮔﻴﺮد و ﺷﻨﻴﺪ ِ ﭘﻴﺎم ﻣﺎ را ﺑﺎور ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ؟« ١٧ﭘﺲ اﻳﻤﺎن از ﺷﻨﻴﺪ ِ ﭘﻴﺎم ،از ﻃﺮﻳﻖ ﮐﻼم ﻣﺴﻴﺢ ﻣﻴﺴّﺮ ﻣﯽﺷﻮد١٨ .اﻣّﺎ ﻣﯽﭘﺮﺳﻢ :ﺁﻳﺎ ﻧﺸﻨﻴﺪﻧﺪ؟ اﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ: »ﺻﺪاﯼ اﻳﺸﺎن در ﺗﻤﺎﻣﯽ زﻣﻴﻦ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ، و ﮐﻼﻣﺸﺎن ﺑﻪ ﮐﺮاﻧﻬﺎﯼ ﺟﻬﺎن رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ«. ١٩ﺑﺎز ﻣﯽﭘﺮﺳﻢ :ﺁﻳﺎ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﺷﻨﻴﺪ ،درﮎ ﻧﮑﺮد؟ ﻧﺨﺴﺖ ،ﻣﻮﺳﯽ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ: »ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﻗﻮﻣﯽ ﺑﻪﺣﺴﺎب ﻧﻤﯽﺁﻳﻨﺪ، ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻏﻴﺮت ﺧﻮاهﻢ ﺁورد؛ و ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻗﻮﻣﯽ ﮐﻪ درﮎ و ﻓﻬﻢ ﻧﺪارد، ﺧﺸﻢ ﺷﻤﺎ را ﺑﺮﺧﻮاهﻢ اﻧﮕﻴﺨﺖ«. ﺷﻌْﻴﺎ ﺟﺴﻮراﻧﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ: ٢٠ﺳﭙﺲِ ،ا َ »ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﻣﺮا ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻧﮑﺮدﻧﺪ ،ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ و ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را ﺑﺮ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺮا ﻧﻄﻠﺒﻴﺪﻧﺪ ،ﺁﺷﮑﺎر ﺳﺎﺧﺘﻢ«. ٢١اﻣّﺎ درﺑﺎرۀ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ: »هﻤﮥ روز دﺳﺘﻬﺎﯼ ﺧﻮد را دراز ﮐﺮدم ﺑﻪﺳﻮﯼ ﻗﻮﻣﯽ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎن و ﮔﺮدﻧﮑﺶ«.
روﻣﻴﺎن ١١ ﺑﺎﻗﯽﻣﺎﻧﺪﮔﺎن اﺳﺮاﺋﻴﻞ ١ﭘﺲ ﻣﯽﭘﺮﺳﻢ :ﺁﻳﺎ ﺧﺪا ﻗﻮم ﺧﻮد را رد ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ؟ هﺮﮔﺰ؛ زﻳﺮا ﻣﻦ ﺧﻮد ﻳﮏ اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽام ،از ﻧﺴﻞ اﺑﺮاهﻴﻢ و از ﻗﺒﻴﻠﮥ ﺑﻨﻴﺎﻣﻴﻦ٢ .ﺧﺪا ﻗﻮم ﺧﻮد را ﮐﻪ از ﭘﻴﺶ ﺷﻨﺎﺧﺖ، رد ﻧﮑﺮدﻩ اﺳﺖ .ﺁﻳﺎ ﻧﻤﯽداﻧﻴﺪ ﮐﺘﺎب درﺑﺎرۀ اﻟﻴﺎس ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ؟ درﺑﺎرۀ اﻳﻨﮑﻪ او ﭼﮕﻮﻧﻪ از دﺳﺖ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻧﺰد ﺧﺪا اﺳﺘﻐﺎﺛﻪ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ»٣ :ﺧﺪاوﻧﺪا ،اﻳﺸﺎن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﺗﻮ را ﮐﺸﺘﻪ و ﻣﺬﺑﺢهﺎﯼ ﺗﻮ را وﻳﺮان ﮐﺮدﻩاﻧﺪ .ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻦ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩام و اﮐﻨﻮن ﻗﺼﺪ ﺟﺎن ﻣﺮا ﻧﻴﺰ دارﻧﺪ۴ «.اﻣّﺎ ﭘﺎﺳﺦ ﺧﺪا ﺑﻪ او ﭼﻪ ﺑﻮد؟ اﻳﻨﮑﻪ »ﻣﻦ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮد هﻔﺖ هﺰار ﺗﻦ را ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻪام ﮐﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ َﺑﻌْﻞ زاﻧﻮ ﻧﺰدﻩاﻧﺪ۵ «.ﺑﻪ هﻤﻴﻦﺳﺎن ،در زﻣﺎن ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻗﯽﻣﺎﻧﺪﮔﺎﻧﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ از راﻩ ﻓﻴﺾ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻩاﻧﺪ۶ .اﻣّﺎ اﮔﺮ از راﻩ ﻓﻴﺾ ﺑﺎﺷﺪ ،دﻳﮕﺮ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﮥ اﻋﻤﺎل ﻧﻴﺴﺖ؛ وﮔﺮﻧﻪ ﻓﻴﺾ دﻳﮕﺮ ﻓﻴﺾ ﻧﻴﺴﺖ. ٧ﭘﺲ ﭼﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﯽﮔﻴﺮﻳﻢ؟ اﻳﻨﮑﻪ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺁﻧﭽﻪ را ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻧﻪ در ﭘﯽ ﮐﺴﺒﺶ ﺑﻮد، ﺑﻪدﺳﺖ ﻧﻴﺎورد .اﻣّﺎ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮔﺎن ﺑﻪدﺳﺖ ﺁوردﻧﺪ و دﻳﮕﺮان ﺑﻪ ﺳﺨﺘﺪﻟﯽ دﭼﺎر ﺷﺪﻧﺪ. ٨ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ: »ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﺧﺪا روح رﺧﻮت ﺑﻪ ﺁﻧﺎن داد و ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ و ﮔﻮﺷﻬﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ«. ٩و داوود ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ: »ﺳﻔﺮۀ اﻳﺸﺎن ﺑﺮاﻳﺸﺎن دام و ﺗﻠﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﻪ ﺳﻨﮓ ﻟﻐﺰش و ﻣﮑﺎﻓﺎت ﺑﺪل ﮔﺮدد. ١٠ﭼﺸﻤﺎﻧﺸﺎن ﺗﺎر ﺷﻮد ﺗﺎ ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ و ﮐﻤﺮهﺎﻳﺸﺎن هﻤﻮارﻩ ﺧﻤﻴﺪﻩ ﮔﺮدد«. ١١ﺑﺎز ﻣﯽﭘﺮﺳﻢ :ﺁﻳﺎ ﻟﻐﺰﻳﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺮاﯼ هﻤﻴﺸﻪ ﺑﻴﻔﺘﻨﺪ؟ هﺮﮔﺰ! ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﺁﻧﺎن، ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن از ﻧﺠﺎت ﺑﻬﺮﻩﻣﻨﺪ ﺷﺪﻧﺪ ،ﺗﺎ در ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻏﻴﺮت ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻳﺪ١٢ .اﻣّﺎ اﮔﺮ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﻏﻨﺎﯼ ﺟﻬﺎن ﮔﺸﺖ و ﺷﮑﺴﺘﺸﺎن ﺑﺎﻋﺚ ﻏﻨﺎﯼ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ،ﮐﺎﻣﻞ ﺷﺪن ﺗﻌﺪادﺷﺎن ﭼﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺑﺲ ﻋﻈﻴﻤﺘﺮﯼ در ﭘﯽ ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ؟ ١٣روﯼ ﺳﺨﻨﻢ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن اﺳﺖ .از ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ رﺳﻮل ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎﻧﻢ ،ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﺧﻮد ﺑﺴﻴﺎر ﻣﯽﺑﺎﻟﻢ١۴ ،ﺑﺎ اﻳﻦ اﻣﻴﺪ ﮐﻪ هﻤﻨﮋادان ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻏﻴﺮت ﺁورم و ﺑﺮﺧﯽ از ﺁﻧﺎن ن اﻳﺸﺎن ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺁﺷﺘﯽ ﺟﻬﺎن اﺳﺖ ،ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪﺷﺪﻧﺸﺎن را ﻧﺠﺎت ﺑﺨﺸﻢ١۵ .زﻳﺮا اﮔﺮ رد ﺷﺪ ِ
ﭼﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ،ﺟﺰ ﺣﻴﺎت از ﻣﺮدﮔﺎن؟ ١۶اﮔﺮ ﺗﮑﻪاﯼ از ﺗﻮدۀ ﺧﻤﻴﺮ ﮐﻪ ﺑﻪﻋﻨﻮان ﻧﻮﺑﺮ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽﺷﻮد ،ﻣﻘﺪّس ﺑﺎﺷﺪ ،در اﻳﻦﺻﻮرت ،ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺁن ﺧﻤﻴﺮ ﻣﻘﺪّس اﺳﺖ؛ و اﮔﺮ رﻳﺸﻪ ﻣﻘﺪّس ﺑﺎﺷﺪ ،ﭘﺲ ﺷﺎﺧﻪهﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﻘﺪّﺳﻨﺪ. ١٧و اﮔﺮ ﺑﺮﺧﯽ از ﺷﺎﺧﻪهﺎ ﺑﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ و ﺗﻮ ﮐﻪ ﺷﺎﺧﮥ زﻳﺘﻮن وﺣﺸﯽ ﺑﻮدﯼ در ﻣﻴﺎن ﺷﺎﺧﻪهﺎﯼ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ درﺧﺖ زﻳﺘﻮن ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺷﺪﯼ و اﮐﻨﻮن از ﺷﻴﺮۀ ﻣﻘﻮّﯼ رﻳﺸﮥ ﺁن ﺗﻐﺬﻳﻪ ﻣﯽﮐﻨﯽ١٨ ،ﺑﺮ ﺁن ﺷﺎﺧﻪهﺎ ﻓﺨﺮ ﻣﻔﺮوش .اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﮐﻨﯽ ،ﺑﻪ ﻳﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎش ﮐﻪ ﺗﻮ ﺣﺎﻣﻞ رﻳﺸﻪ ﻧﻴﺴﺘﯽ ،ﺑﻠﮑﻪ رﻳﺸﻪ ﺣﺎﻣﻞ ﺗﻮﺳﺖ١٩ .ﺷﺎﻳﺪ ﺑﮕﻮﻳﯽ» :ﺷﺎﺧﻪهﺎ ﺑﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﻦ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺷﻮم٢٠ «.راﺳﺖ ﻣﯽﮔﻮﻳﯽ .اﻣّﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪﻋﻠﺖ ﺑﯽاﻳﻤﺎﻧﯽ ﺑﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ و ﺗﻮ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ اﻳﻤﺎن اﺳﺘﻮارﯼ .ﭘﺲ ﻣﻐﺮور ﻣﺒﺎش ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺘﺮس٢١ .زﻳﺮا اﮔﺮ ﺧﺪا ﺑﺮ ﺷﺎﺧﻪهﺎﯼ ﻃﺒﻴﻌﯽ ﺷﻔﻘﺖ ﻧﮑﺮد ،ﺑﺮ ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﺷﻔﻘﺖ ﻧﺨﻮاهﺪ ﮐﺮد. ٢٢ﭘﺲ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ و ﺳﺨﺘﮕﻴﺮﯼ ﺧﺪا را در ﻧﻈﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎش؛ ﺳﺨﺘﮕﻴﺮﯼ ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺳﻘﻮط ﮐﺮدﻩاﻧﺪ ،اﻣّﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺗﻮ ،اﻟﺒﺘﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺷﺮط ﮐﻪ در ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ او ﺛﺎﺑﺖ ﺑﻤﺎﻧﯽ. وﮔﺮﻧﻪ ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﺑﺮﻳﺪﻩ ﺧﻮاهﯽ ﺷﺪ٢٣ .و اﮔﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ در ﺑﯽاﻳﻤﺎﻧﯽ ﻟﺠﺎﺟﺖ ﻧﻮرزﻧﺪ ،ﺑﺎز ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ ،زﻳﺮا ﺧﺪا ﻗﺎدر اﺳﺖ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺑﺰﻧﺪ٢۴ .زﻳﺮا اﮔﺮ ﺗﻮ از ن ﺁزاد ﭘﻴﻮﻧﺪ ن وﺣﺸﯽ ﺑﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﯼ و ﺑﺮﺧﻼف ﻃﺒﻴﻌﺘﺖ ﺑﻪ درﺧﺖ زﻳﺘﻮ ِ درﺧﺖ زﻳﺘﻮ ِ ﮔﺸﺘﯽ ،ﭘﺲ ﭼﻘﺪر ﺑﻴﺸﺘﺮ ،ﺷﺎﺧﻪهﺎﯼ اﺻﻠﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ درﺧﺖ زﻳﺘﻮﻧﯽ ﮐﻪ از ﺁن ﺑﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ ،ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺷﻮﻧﺪ.
ﻧﺠﺎت اﺳﺮاﺋﻴﻞ ٢۵اﯼ ﺑﺮادران ،ﻧﻤﯽﺧﻮاهﻢ از اﻳﻦ راز ﻏﺎﻓﻞ ﺑﺎﺷﻴﺪ -ﻣﺒﺎدا ﺧﻮد را داﻧﺎ ﺑﭙﻨﺪارﻳﺪ -ﮐﻪ ﺳﺨﺘﺪﻟﯽ ﺑﺮ ﺑﺨﺸﯽ از اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺣﮑﻤﻔﺮﻣﺎ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺗﺎ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺷﻤﺎر ﮐﺎﻣﻞ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن داﺧﻞ ﮔﺮدﻧﺪ٢۶ .و اﻳﻨﭽﻨﻴﻦ ﺗﻤﺎﻣﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻧﺠﺎت ﺧﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ .ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ: »رهﺎﻧﻨﺪﻩاﯼ از ﺻﻬﻴﻮن ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ و ﺑﯽدﻳﻨﯽ را از ﻳﻌﻘﻮب ﺑﺮﺧﻮاهﺪ اﻧﺪاﺧﺖ. ٢٧و اﻳﻦ ﻋﻬﺪ ﻣﻦ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﮔﻨﺎهﺎﻧﺸﺎن را از ﻣﻴﺎن ﺑﺮدارم«. ﺶ اﻟﻬﯽ ،ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ٢٨ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ اﻧﺠﻴﻞ ،ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺷﻤﺎ ،دﺷﻤﻦاﻧﺪ؛ اﻣّﺎ ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﮔﺰﻳﻨ ِ ﭘﺪران ،ﻣﺤﺒﻮب ﺧﺪاﻳﻨﺪ٢٩ .زﻳﺮا ﺧﺪا هﺮﮔﺰ ﻋﻄﺎﻳﺎ و دﻋﻮت ﺧﻮد را ﺑﺎز ﭘﺲ ﻧﻤﯽﮔﻴﺮد. ٣٠درﺳﺖ هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﺎﻓﺮﻣﺎن ﺑﻮدﻳﺪ ،اﻣّﺎ اﮐﻨﻮن در ﻧﺘﻴﺠﮥ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ اﻳﺸﺎن رﺣﻤﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﺪ٣١ ،اﻳﺸﺎن ﻧﻴﺰ اﮐﻨﻮن ﻧﺎﻓﺮﻣﺎن ﺷﺪﻩاﻧﺪ ﺗﺎ در ﻧﺘﻴﺠﮥ رﺣﻤﺖ ﺧﺪا ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ،اﻳﺸﺎن ﻧﻴﺰ اﮐﻨﻮن ﻣﻮرد رﺣﻢ ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ٣٢ .زﻳﺮا ﺧﺪا هﻤﻪ را در ﺑﻨﺪ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﻧﻬﺎدﻩ ،ﺗﺎ ﺑﺮ هﻤﮕﺎن رﺣﻤﺖ ﮐﻨﺪ.
ﺳﺮود ﺣﻤﺪ ٣٣وﻩ ﮐﻪ ﭼﻪ ژرف اﺳﺖ دوﻟﺖ و ﺣﮑﻤﺖ و ﻋﻠﻢ ﺧﺪا؛ ﺗﻘﺪﻳﺮهﺎﯼ او ﮐﺎوشﻧﺎﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ و راهﻬﺎﻳﺶ درﮎﻧﺎﺷﺪﻧﯽ. »٣۴زﻳﺮا ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ از ﻓﮑﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁﮔﺎﻩ ﺑﻮدﻩ و ﻳﺎ ﻣﺸﺎور او ﺑﻮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ؟« »٣۵ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺗﺎ ﮐﻨﻮن ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻪ ﺧﺪا ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ از او ﻋﻮض ﺑﮕﻴﺮد؟« ٣۶زﻳﺮا هﻤﻪﭼﻴﺰ از او ،و ﺑﻪ واﺳﻄﮥ او ،و ﺑﺮاﯼ اوﺳﺖ. او را ﺗﺎ اﺑﺪ ﺟﻼل ﺑﺎد .ﺁﻣﻴﻦ.
روﻣﻴﺎن ١٢ ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﻬﺎﯼ زﻧﺪﻩ ١ﭘﺲ اﯼ ﺑﺮادران ،در ﭘﺮﺗﻮ رﺣﻤﺘﻬﺎﯼ ﺧﺪا ،از ﺷﻤﺎ اﺳﺘﺪﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﺪﻧﻬﺎﯼ ﺧﻮد را هﻤﭽﻮن ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ زﻧﺪﻩ و ﻣﻘﺪّس و ﭘﺴﻨﺪﻳﺪۀ ﺧﺪا ،ﺑﻪ او ﺗﻘﺪﻳﻢ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﻋﺒﺎدت ﻣﻌﻘﻮل ﺷﻤﺎ هﻤﻴﻦ اﺳﺖ٢ .و دﻳﮕﺮ هﻤﺸﮑﻞ اﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﻣﺸﻮﻳﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﻧﻮ ﺷﺪن ذهﻦ ﺧﻮد دﮔﺮﮔﻮن ﺷﻮﻳﺪ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪا ﺧﻮاهﻴﺪ ﺑﻮد؛ ﺧﻮاﺳﺖ ﻧﻴﮑﻮ ،ﭘﺴﻨﺪﻳﺪﻩ و ﮐﺎﻣﻞ او. ٣زﻳﺮا ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻓﻴﻀﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻋﻄﺎ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﻪ هﺮ ﻳﮏ از ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺧﻮد را ﺑﻴﺶ از ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﺑﺎﻳﺪ ،ﻣﭙﻨﺪارﻳﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ هﺮ ﻳﮏ ﺑﻪﻓﺮاﺧﻮر ﻣﻴﺰان اﻳﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ اﺳﺖ ،واﻗﻊﺑﻴﻨﺎﻧﻪ درﺑﺎرۀ ﺧﻮد ﻗﻀﺎوت ﮐﻨﻴﺪ۴ .زﻳﺮا هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ هﺮ ﻳﮏ از ﻣﺎ را ﺑﺪﻧﯽ واﺣﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ از اﻋﻀﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎر ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺷﺪﻩ و ﮐﺎر هﻤﮥ اﻳﻦ اﻋﻀﺎ ﻳﮑﺴﺎن ﻧﻴﺴﺖ۵ ،ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎرﻳﻢ ،در ﻣﺴﻴﺢ ﻳﮏ ﺑﺪن را ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﯽدهﻴﻢ و هﺮ ﻳﮏ ،اﻋﻀﺎﯼ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮﻳﻢ۶ .ﻣﺎ ﺑﺮﺣﺴﺐ ﻓﻴﻀﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،داراﯼ ﻋﻄﺎﻳﺎﯼ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﻴﻢ. اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﻋﻄﺎﯼ ﻧﺒﻮّت دارد ،ﺁن را ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ اﻳﻤﺎﻧﺶ ﺑﻪﮐﺎر ﮔﻴﺮد٧ .اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﻋﻄﺎﯼ ﺧﺪﻣﺖ دارد ،ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻨﺪ .اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﻋﻄﺎﯼ ﺗﻌﻠﻴﻢ دارد ،ﺗﻌﻠﻴﻢ دهﺪ٨ .اﮔﺮ ﮐﺴﯽ داراﯼ ﻋﻄﺎﯼ ﺗﺸﻮﻳﻖ اﺳﺖ ،ﺗﺸﻮﻳﻖ ﮐﻨﺪ .اﮔﺮ ﻋﻄﺎﯼ ﮐﺴﯽ ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪان اﺳﺖ ،ﺑﺎ ﺳﺨﺎوت ﭼﻨﻴﻦ ﮐﻨﺪ .اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﻋﻄﺎﯼ رهﺒﺮﯼ دارد ،اﻳﻦ ﮐﺎر را ﺑﺎ ﺟﺪﻳّﺖ اﻧﺠﺎم دهﺪ .و اﮔﺮ ﮐﺴﯽ داراﯼ ﻋﻄﺎﯼ رﺣﻢ و ﺷﻔﻘﺖ ﺑﻪ دﻳﮕﺮان اﺳﺖ ،ﺷﺎدﻣﺎﻧﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﮐﺎر ﻣﺸﻐﻮل ﺑﺎﺷﺪ.
ﺟﻠﻮﻩهﺎﯼ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﻣﺤﺒﺖ ٩ﻣﺤﺒﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﯽرﻳﺎ ﺑﺎﺷﺪ .از ﺑﺪﯼ ﺑﻴﺰار ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻧﻴﮑﻮﺳﺖ ،ﺳﺨﺖ ﺑﭽﺴﺒﻴﺪ. ١٠ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺖ ﺑﺮادراﻧﻪ ﺳﺮﺳﭙﺮدۀ هﻢ ﺑﺎﺷﻴﺪ .در اﺣﺘﺮام ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ از هﻢ ﭘﻴﺸﯽ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ١١ .هﻴﭽﮕﺎﻩ ﻏﻴﺮت ﺷﻤﺎ ﻓﺮوﮐﺶ ﻧﮑﻨﺪ؛ در روح ﺷﻌﻠﻪور ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻨﻴﺪ١٢ .در اﻣﻴ ْﺪ ﺷﺎدﻣﺎن ،در ﺳﺨﺘﻴﻬﺎ ﺷﮑﻴﺒﺎ و در دﻋﺎ ﺛﺎﺑﺖﻗﺪم ﺑﺎﺷﻴﺪ١٣ .در رﻓﻊ اﺣﺘﻴﺎﺟﺎت ﻣﻘﺪّﺳﺎن ﺳﻬﻴﻢ ﺷﻮﻳﺪ و ﻣﻬﻤﺎنﻧﻮاز ﺑﺎﺷﻴﺪ. ١۴ﺑﺮاﯼ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺁزار ﻣﯽرﺳﺎﻧﻨﺪ ،ﺑﺮﮐﺖ ﺑﻄﻠﺒﻴﺪ؛ ﺑﺮﮐﺖ ﺑﻄﻠﺒﻴﺪ و ﻟﻌﻦ ﻧﮑﻨﻴﺪ! ١۵ﺑﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺷﺎدﻣﺎﻧﻨﺪ ،ﺷﺎدﯼ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ ،و ﺑﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﻳﺎﻧﻨﺪ ،ﺑﮕﺮﻳﻴﺪ١۶ .ﺑﺮاﯼ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ارزش ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﺎﺋﻞ ﺑﺎﺷﻴﺪ! ﻣﻐﺮور ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ از ﻃﺒﻘﺎت ﻣﺤﺮوﻣﻨﺪ، ﻣﻌﺎﺷﺮت ﮐﻨﻴﺪ .ﺧﻮد را ﺑﺮﺗﺮ از دﻳﮕﺮان ﻣﭙﻨﺪارﻳﺪ. ١٧ﺑﻪ هﻴﭻﮐﺲ ﺑﻪ ﺳﺰاﯼ ﺑﺪﯼ ،ﺑﺪﯼ ﻧﮑﻨﻴﺪ .دﻗّﺖ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ را در ﻧﻈﺮ هﻤﮕﺎن ﭘﺴﻨﺪﻳﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﻪﺟﺎﯼ ﺁورﻳﺪ١٨ .اﮔﺮ اﻣﮑﺎن دارد ،ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﺮﺑﻮط ﻣﯽﺷﻮد ،ﺑﺎ هﻤﻪ در ﺻﻠﺢ و ﺻﻔﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻴﺪ١٩ .اﯼ ﻋﺰﻳﺰان ،ﺧﻮ ْد اﻧﺘﻘﺎم ﻣﮕﻴﺮﻳﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺁن را ﺑﻪ ﻏﻀﺐ ﺧﺪا واﮔﺬارﻳﺪ .زﻳﺮا ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ »ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ› :اﻧﺘﻘﺎم از ﺁن ﻣﻦ اﺳﺖ؛ ﻣﻦ هﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺳﺰا ﺧﻮاهﻢ داد٢٠ «‹.ﺑﺮﻋﮑﺲ» ،اﮔﺮ دﺷﻤﻨﺖ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﻪ او ﺧﻮراﮎ ﺑﺪﻩ، و اﮔﺮ ﺗﺸﻨﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﻪ او ﺁب ﺑﻨﻮﺷﺎن .اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﻨﯽ ،اﺧﮕﺮهﺎﯼ ﺳﻮزان ﺑﺮ ﺳﺮ او ﺧﻮاهﯽ اﻧﺒﺎﺷﺖ٢١ «.ﻣﻐﻠﻮب ﺑﺪﯼ ﻣﺸﻮ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺪﯼ را ﺑﺎ ﻧﻴﮑﻮﻳﯽ ﻣﻐﻠﻮب ﺳﺎز.
روﻣﻴﺎن ١٣ اﻃﺎﻋﺖ از ﺻﺎﺣﺒﺎن ﻗﺪرت ١هﺮﮐﺲ ﺑﺎﻳﺪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮدا ِر ﻗﺪرﺗﻬﺎﯼ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺎﺷﺪ ،زﻳﺮا هﻴﭻ ﻗﺪرﺗﯽ ﺟﺰ از ﺳﻮﯼ ﺧﺪا ﻧﻴﺴﺖ .ﻗﺪرﺗﻬﺎﻳﯽ ﮐﻪ وﺟﻮد دارﻧﺪ ،از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﻣﻘﺮر ﺷﺪﻩاﻧﺪ٢ .ﭘﺲ ﺁن ﮐﻪ ﺑﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﻗﺪرﺗﯽ ﻋﺼﻴﺎن ﮐﻨﺪ ،در ﺣﻘﻴﻘﺖ ،ﻋﻠﻴﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﺪا ﻣﻘﺮر ﮐﺮدﻩ ،ﻋﺼﻴﺎن ورزﻳﺪﻩ اﺳﺖ؛ و ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،ﻣﺠﺎزات را ﺑﺮاﯼ ﺧﻮد ﻣﯽﺧﺮﻧﺪ٣ .زﻳﺮا راﺳﺘﮑِﺮداران را از ﺣﮑﻤﺮاﻧﺎن هﺮاﺳﯽ ﻧﻴﺴﺖ ،اﻣّﺎ ﺧﻼﻓﮑﺎران از ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽﺗﺮﺳﻨﺪ .ﺁﻳﺎ ﻣﯽﺧﻮاهﯽ ﺗﻮ را از ﺐ ﻗﺪرت هﺮاﺳﯽ ﻧﺒﺎﺷﺪ؟ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ درﺳﺖ اﺳﺖ ،اﻧﺠﺎم ﺑﺪﻩ ﮐﻪ او ﺗﻮ را ﺗﺤﺴﻴﻦ ﺻﺎﺣ ِ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد۴ .زﻳﺮا ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار ﺧﺪاﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﻴﮑﻮﻳﯽ ﮐﻨﺪ .اﻣّﺎ اﮔﺮ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﮐﺎر ﺧﻼف ﺷﻮﯼ ،ﺑﺘﺮس ،زﻳﺮا ﺷﻤﺸﻴﺮ را ﺑﯽﺟﻬﺖ ﺣﻤﻞ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ .او ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار ﺧﺪا و ﻣﺠﺮﯼ ﻏﻀﺐ اﺳﺖ ﺗﺎ ﮐﺴﯽ را ﮐﻪ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﮐﺎر ﺧﻼف ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﮐﻴﻔﺮ دهﺪ۵ .ﭘﺲ ﺁدﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮاﯼ ﭘﺮهﻴﺰ از ﻏﻀﺐ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪﺳﺒﺐ وﺟﺪان ﺧﻮد ﻧﻴﺰ ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮدار ﻗﺪرﺗﻬﺎ ﺑﺎﺷﺪ. ۶ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺳﺒﺐ ﻧﻴﺰ ﻣﺎﻟﻴﺎت ﻣﯽﭘﺮدازﻳﺪ ،زﻳﺮا ﺻﺎﺣﺒﺎن ﻗﺪرت ﮐﻪ ﺗﻤﺎ ِم وﻗﺖ ﺧﻮد را وﻗﻒ ﮐﺎر ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،ﺧﺪﻣﺘﮕﺰاران ﺧﺪاﻳﻨﺪ٧ .ﺑﻪ هﺮﮐﺲ ﺁﻧﭽﻪ را ﺣﻖ اوﺳﺖ، ﺑﺪهﻴﺪ :اﮔﺮ ﻣﺎﻟﻴﺎت اﺳﺖ ،ﻣﺎﻟﻴﺎت ﺑﺪهﻴﺪ؛ اﮔﺮ ﺧَﺮاج اﺳﺖ ،ﺧَﺮاج ﺑﭙﺮدازﻳﺪ؛ اﮔﺮ اﺣﺘﺮام اﺳﺖ ،اﺣﺘﺮام ﺑﮕﺬارﻳﺪ؛ و اﮔﺮ اﮐﺮام اﺳﺖ ،ﺗﮑﺮﻳﻢ ﮐﻨﻴﺪ.
ﻣﺤﺒﺖ ،ﭼﻮن ﺗﺤﻘﻖ ﺷﺮﻳﻌﺖ ٨هﻴﭻ دِﻳﻨﯽ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺟﺰ اﻳﻨﮑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﮐﻨﻴﺪ .زﻳﺮا هﺮﮐﻪ ﺑﻪ دﻳﮕﺮﯼ ﻣﺤﺒﺖ ﮐﻨﺪ ،در واﻗﻊ ﺷﺮﻳﻌﺖ را ﺑﻪﺟﺎ ﻣﯽﺁورد٩ .زﻳﺮا اﺣﮑﺎم »زﻧﺎ ﻣﮑﻦ«» ،ﻗﺘﻞ ﻣﮑﻦ«» ،دزدﯼ ﻣﮑﻦ«» ،ﻃﻤﻊ ﻣﻮرز« ،و هﺮ ﺣﮑﻢ دﻳﮕﺮﯼ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﺪ، هﻤﻪ در اﻳﻦ ﮐﻼم ﺧﻼﺻﻪ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ »هﻤﺴﺎﻳﻪات را هﻤﭽﻮن ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ دوﺳﺖ ﺑﺪار«. ١٠ﻣﺤﺒﺖ ،ﺑﻪ هﻤﺴﺎﻳﮥ ﺧﻮد ﺑﺪﯼ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ؛ ﭘﺲ ﻣﺤﺒﺖ ﺗﺤﻘﻖ ﺷﺮﻳﻌﺖ اﺳﺖ. ١١و ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﺁﮔﺎهﯽ از اﻳﻦ ﮐﻪ در ﭼﻪ زﻣﺎﻧﯽ ﺑﻪﺳﺮ ﻣﯽﺑﺮﻳﺪ ،ﭼﻨﻴﻦ ﮐﻨﻴﺪ .زﻳﺮا ﺖ ﺁن رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺧﻮاب ﺑﻴﺪار ﺷﻮﻳﺪ ،ﭼﺮاﮐﻪ اﮐﻨﻮن در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ هﻢاﮐﻨﻮن ﺳﺎﻋ ِ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻳﻢ ،ﻧﺠﺎت ﻣﺎ ﻧﺰدﻳﮑﺘﺮ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ١٢ .ﺷﺐ رو ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن اﺳﺖ و روز ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﭘﺲ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ اﻋﻤﺎل ﺗﺎرﻳﮑﯽ را ﺑﻪ ﺳﻮﻳﯽ ﻧﻬﻴﻢ و زرﻩ ﻧﻮر را درﺑﺮ ﮐﻨﻴﻢ. ١٣ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺁنﮔﻮﻧﻪ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺷﺎﻳﺴﺘﮥ ﮐﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در روﺷﻨﺎﻳﯽ روز ﺑﻪﺳﺮ ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ. ﭘﺲ اوﻗﺎت ﺧﻮد را در ﺑﺰﻣﻬﺎ و ﻣﻴﮕﺴﺎرﯼ و هﺮزﮔﯽ و ﻋﻴﺎﺷﯽ و ﺟﺪال و ﺣﺴﺪ ﺳﭙﺮﯼ ﻧﮑﻨﻴﻢ١۴ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺧﺪاوﻧﺪ را درﺑﺮ ﮐﻨﻴﺪ و در ﭘﯽ ارﺿﺎﯼ اﻣﻴﺎل ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﻣﺒﺎﺷﻴﺪ.
روﻣﻴﺎن ١۴ اﻳﻤﺎﻧﺪاران ﺿﻌﻴﻒ و ﻗﻮﯼ ١ﮐﺴﯽ را ﮐﻪ اﻳﻤﺎﻧﺶ ﺿﻌﻴﻒ اﺳﺖ ،ﺑﭙﺬﻳﺮﻳﺪ ،ﺑﯽﺁﻧﮑﻪ درﺑﺎرۀ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﻮرد ﺗﺮدﻳﺪ، ن ﻳﮑﯽ ﺑﻪ او اﺟﺎزﻩ ﻣﯽدهﺪ هﺮ ﻏﺬاﻳﯽ را ﺑﺨﻮرد ،اﻣّﺎ دﻳﮕﺮﯼ ﮐﻪ ﺣﮑﻢ ﺻﺎدر ﮐﻨﻴﺪ٢ .اﻳﻤﺎ ِ اﻳﻤﺎﻧﺶ ﺿﻌﻴﻒ اﺳﺖ ،ﻓﻘﻂ ﺳﺒﺰﻳﺠﺎت ﻣﯽﺧﻮرد٣ .ﺁن ﮐﻪ هﻤﻪﭼﻴﺰ ﻣﯽﺧﻮرد ،ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺁن ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺧﻮرد ﺑﻪ دﻳﺪۀ ﺗﺤﻘﻴﺮ ﺑﻨﮕﺮد؛ و ﺁن ﮐﻪ هﻤﻪﭼﻴﺰ ﻧﻤﯽﺧﻮرد ،ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺁنﮐﺲ را ﮐﻪ هﺮ ﻏﺬاﻳﯽ را ﻣﯽﺧﻮرد ،ﻣﺤﮑﻮم ﮐﻨﺪ .زﻳﺮا ﺧﺪا او را ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ۴ .ﺗﻮ ﮐﻴﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺧﺪﻣﺘﮑﺎر ﺷﺨﺼﯽ دﻳﮕﺮ ﺣﮑﻢ ﻣﯽﮐﻨﯽ؟ اﺳﺘﻮار ﻣﺎﻧﺪن ﻳﺎ ﻓﺮواﻓﺘﺎدن او ﺑﻪ ﺁﻗﺎﻳﺶ ﻣﺮﺑﻮط اﺳﺖ .و او اﺳﺘﻮار هﻢ ﺧﻮاهﺪ ﻣﺎﻧﺪ زﻳﺮا ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﺎدر اﺳﺖ او را اﺳﺘﻮار ﮔﺮداﻧﺪ. ۵ﮐﺴﯽ ﻳﮏ روز را از دﻳﮕﺮ روزهﺎ ﻣﻘﺪّﺳﺘﺮ ﻣﯽﺷﻤﺎرد؛ ﻓﺮدﯼ دﻳﮕﺮ ،هﻤﮥ روزهﺎ ﻼ ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﺑﺎﺷﺪ۶ .ﺁنﮐﺲ ﮐﻪ روزﯼ را ﻳﮑﺴﺎن ﻣﯽﭘﻨﺪارد .هﺮﮐﺲ در ذهﻦ ﺧﻮﻳﺶ ﮐﺎﻣ ً ﺧﺎص را ﻣﻬﻢ ﻣﯽﺷﻤﺎرد ،ﺑﺮاﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﮐﻨﺪ .ﺁنﮐﺲ ﮐﻪ ﮔﻮﺷﺖ ﻣﯽﺧﻮرد ،ﺑﺮاﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﺧﻮرد ،زﻳﺮا ﺧﺪا را ﺷﮑﺮ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ .و ﺁنﮐﺲ ﮐﻪ از ﺧﻮردن ﮔﻮﺷﺖ ﻣﯽﭘﺮهﻴﺰد ،او ﻧﻴﺰ ﺑﺮاﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺧﺪا را ﺷﮑﺮ ﻣﯽﮔﺰارد٧ .زﻳﺮا هﻴﭻ ﻳﮏ از ﻣﺎ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮد زﻧﺪﮔﯽ ﻧﻤﯽﮐﻨﻴﻢ و هﻴﭻ ﻳﮏ از ﻣﺎ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮد ﻧﻤﯽﻣﻴﺮﻳﻢ٨ .اﮔﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ ،ﺑﺮاﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ ،و اﮔﺮ ﻣﯽﻣﻴﺮﻳﻢ ،ﺁن ﻧﻴﺰ ﺑﺮاﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ .ﭘﺲ ﺧﻮاﻩ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻴﻢ ،ﺧﻮاﻩ ﺑﻤﻴﺮﻳﻢ ،از ﺁن ﺧﺪاوﻧﺪﻳﻢ٩ .ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺳﺒﺐ ﻣﺮد و زﻧﺪﻩ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ زﻧﺪﮔﺎن و ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺎﺷﺪ.
١٠ﭘﺲ ﺷﻤﺎ ﭼﺮا ﺑﺮادر ﺧﻮد را ﻣﺤﮑﻮم ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ؟ و ﺷﻤﺎ ﭼﺮا ﺑﻪ ﺑﺮادر ﺧﻮد ﺑﻪ دﻳﺪۀ ﺗﺤﻘﻴﺮ ﻣﯽﻧﮕﺮﻳﺪ؟ زﻳﺮا هﻤﮥ ﻣﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﺴﻨﺪ داورﯼ ﺧﺪا ﺣﺎﺿﺮ ﺧﻮاهﻴﻢ ﺷﺪ١١ .ﭼﺮاﮐﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ: »ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ :ﺑﻪ ﺣﻴﺎت ﺧﻮدم ﺳﻮﮔﻨﺪ ﮐﻪ هﺮ زاﻧﻮﻳﯽ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﻦ ﺧﻢ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ و هﺮ زﺑﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺧﺪا اﻗﺮار ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد«. ١٢ﭘﺲ هﺮ ﻳﮏ از ﻣﺎ ﺣﺴﺎب ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺧﺪا ﺑﺎزﺧﻮاهﺪ داد. ١٣ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ،ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ از اﻳﻦ ﭘﺲ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﻣﺤﮑﻮم ﻧﮑﻨﻴﻢ .ﺑﻪﺟﺎﯼ ﺁن ،ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ﮐﻪ هﻴﭻ ﺳﻨﮓ ﻟﻐﺰش ﻳﺎ ﻣﺎﻧﻌﯽ در راﻩ ﺑﺮادر ﺧﻮد ﻣﮕﺬارﻳﺪ١۴ .ﻣﻦ در ﻣﻘﺎم ﮐﺴﯽ ﮐﻪ در ﻋﻴﺴﺎﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ ،اﻃﻤﻴﻨﺎن دارم ﮐﻪ هﻴﭻﭼﻴﺰ ﺑﻪ ﺧﻮدﯼ ﺧﻮد ﻧﺠﺲ ﻧﻴﺴﺖ .اﻣّﺎ اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﭼﻴﺰﯼ را ﻧﺠﺲ ﻣﯽﺷﻤﺎرد ،ﺑﺮاﯼ او ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد١۵ .اﮔﺮ ﺑﺎ ﺧﻮراﮐﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮرﯼ ﺑﺮادرت را دردﻣﻨﺪ ﻣﯽﺳﺎزﯼ ،دﻳﮕﺮ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﮥ ﻣﺤﺒﺖ رﻓﺘﺎر ﻧﻤﯽﮐﻨﯽ .ﺑﺎ ﺧﻮراﮎ ﺧﻮد ،ﺑﺮادر ﺧﻮﻳﺶ را ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ او ﻣﺮد ،هﻼﮎ ﻣﺴﺎز١۶ .ﻣﮕﺬارﻳﺪ در ﻣﻮرد ﺁﻧﭽﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﮑﻮ ﻣﯽﺷﻤﺎرﻳﺪ ،ﺑﺪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﻮد١٧ .زﻳﺮا ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا ﺧﻮردن و ﻧﻮﺷﻴﺪن ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ،ﺁراﻣﺶ و ﺷﺎدﯼ در روحاﻟﻘﺪس اﺳﺖ١٨ .هﺮﮐﻪ ﺑﺪﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺴﻴﺢ را ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻨﺪ ،ﺧﺪا را ﺧﺸﻨﻮد ﻣﯽﺳﺎزد و ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﮥ ﻣﺮدم ﻧﻴﺰ هﺴﺖ. ١٩ﭘﺲ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺑﺮﻗﺮارﯼ ﺻﻠﺢ و ﺻﻔﺎ و ﺑﻨﺎﯼ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﯽﺷﻮد، دﻧﺒﺎل ﮐﻨﻴﻢ٢٠ .ﮐﺎر ﺧﺪا را ﺑﺮاﯼ ﺧﻮراﮎ ﺧﺮاب ﻣﮑﻦ! هﻤﮥ ﺧﻮراﮐﻬﺎ ﭘﺎﮐﻨﺪ ،اﻣّﺎ ﺧﻮردن هﺮ ﺧﻮراﮐﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﻟﻐﺰش ﺷﺨﺺ دﻳﮕﺮﯼ ﺷﻮد ،ﻋﻤﻠﯽ اﺳﺖ ﻧﺎدرﺳﺖ٢١ .ﺑﻬﺘﺮ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺧﻮردن ﮔﻮﺷﺖ ﻳﺎ ﻧﻮﺷﻴﺪن ﺷﺮاب ﻳﺎ اﻧﺠﺎم هﺮ ﮐﺎر دﻳﮕﺮﯼ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﻟﻐﺰش ﺑﺮادرت ﻣﯽﺷﻮد ،ﺑﭙﺮهﻴﺰﯼ. ٢٢ﭘﺲ ﻋﻘﻴﺪﻩات را درﺑﺎرۀ اﻳﻦ اﻣﻮر ،ﺑﻴﻦ ﺧﻮد و ﺧﺪا ﻧﮕﺎﻩ دار .ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل اوﺳﺖ ،ﺧﻮد را ﻣﺤﮑﻮم ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ٢٣ .اﻣّﺎ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ درﺑﺎرۀ ن ﺧﻮراﮐﯽ دﭼﺎر ﺗﺮدﻳﺪ اﺳﺖ ،اﮔﺮ ﺁن را ﺑﺨﻮرد ﻣﺤﮑﻮم ﻣﯽﺷﻮد ،زﻳﺮا ﺑﺎ اﻳﻤﺎن ﺧﻮرد ِ ﻧﺨﻮردﻩ اﺳﺖ و ﺁﻧﭽﻪ از اﻳﻤﺎن ﻧﺒﺎﺷﺪ ،ﮔﻨﺎﻩ اﺳﺖ.
روﻣﻴﺎن ١۵ ١ﻣﺎ ﮐﻪ ﻗﻮﯼ هﺴﺘﻴﻢ ،ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺎﺗﻮاﻧﻴﻬﺎﯼ ﺿﻌﻴﻔﺎن را ﻣﺘﺤﻤﻞ ﺷﻮﻳﻢ و در ﭘﯽ ﺧﺸﻨﻮدﯼ ﺧﻮﻳﺶ ﻧﺒﺎﺷﻴﻢ٢ .هﺮ ﻳﮏ از ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ هﻤﺴﺎﻳﮥ ﺧﻮد را ﺧﺸﻨﻮد ﺳﺎزد ،در ﺟﻬﺖ ﺧﻴﺮﻳﺖ و ﺑﺮاﯼ ﺑﻨﺎﯼ او٣ .زﻳﺮا ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻴﺰ در ﭘﯽ ﺧﺸﻨﻮدﯼ ﺧﻮد ﻧﺒﻮد ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ: ن ﺑﻪ ﺗﻮ ،ﺑﺮ ﻣﻦ ﻓﺮواﻓﺘﺎد۴ «.زﻳﺮا ﺁﻧﭽﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ، »ﺗﻮهﻴﻨﻬﺎﯼ ﺗﻮهﻴﻦﮐﻨﻨﺪﮔﺎ ِ ﺑﺮاﯼ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﺎ ﺑﻮدﻩ ﺗﺎ ﺑﺎ ﭘﺎﻳﺪارﯼ و ﺑﺎ ﺁن دﻟﮕﺮﻣﯽ ﮐﻪ ﮐﺘﺐﻣﻘﺪّس ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ ،اﻣﻴﺪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ.
ﺢ ۵اﻳﻨﮏ ﺧﺪاﯼ ﺑﺨﺸﻨﺪۀ ﭘﺎﻳﺪارﯼ و دﻟﮕﺮﻣﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻋﻄﺎ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ در اﻧﻄﺒﺎق ﺑﺎ ﻣﺴﻴ ْ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ هﻤﻔﮑﺮ ﺑﺎﺷﻴﺪ۶ ،ﺗﺎ ﻳﮑﺪل و ﻳﮑﺰﺑﺎن ،ﺧﺪا ﻳﻌﻨﯽ ﭘﺪر ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ را ﺗﻤﺠﻴﺪ ﮐﻨﻴﺪ. ٧ﭘﺲ هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﺷﻤﺎ را ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ،ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﺑﭙﺬﻳﺮﻳﺪ ﺗﺎ ﺧﺪا ﺟﻼل ﻳﺎﺑﺪ٨ .زﻳﺮا ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺮاﯼ ﻧﺸﺎن دادن اﻣﺎﻧﺖ ﺧﺪا ،ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﺮ وﻋﺪﻩهﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺪران دادﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،ﻣﻬﺮ ﺗﺄﻳﻴﺪ زﻧﺪ٩ ،و ﺗﺎ ﻗﻮﻣﻬﺎﯼ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮد، ﺧﺪا را ﺑﻪﺳﺒﺐ رﺣﻤﺘﺶ ﺗﻤﺠﻴﺪ ﮐﻨﻨﺪ .ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ: »از اﻳﻦرو ،ﺗﻮ را در ﻣﻴﺎن ﻗﻮﻣﻬﺎ اﻗﺮار ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد، و در وﺻﻒ ﻧﺎم ﺗﻮ ﺳﺮودهﺎ ﺧﻮاهﻢ ﺳﺮاﻳﻴﺪ«. ١٠ﺑﺎز ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ: »اﯼ ﻗﻮﻣﻬﺎ ﺑﺎ ﻗﻮم او ﺷﺎدﯼ ﮐﻨﻴﺪ«. ١١و ﻧﻴﺰ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ: »اﯼ هﻤﮥ ﻗﻮﻣﻬﺎ ،ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺣﻤﺪ ﮔﻮﻳﻴﺪ، و اﯼ هﻤﮥ اﻣّﺘﻬﺎ او را ﺗﺴﺒﻴﺢ ﺑﺨﻮاﻧﻴﺪ«. ﺷﻌْﻴﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ: ١٢و ِا َ »رﻳﺸﮥ ﻳِﺴﺎﯼ ﭘﺪﻳﺪار ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ، هﻢاو ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺣﮑﻤﺮاﻧﯽ ﺑﺮ ﻗﻮﻣﻬﺎ ﺑﺮﺧﻮاهﺪ ﺧﺎﺳﺖ؛ ﺑﻪ اوﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﻮﻣﻬﺎ اﻣﻴﺪ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﺴﺖ«. ١٣اﻳﻨﮏ ﺧﺪاﯼ اﻣﻴﺪ ،ﺷﻤﺎ را از ﮐﻤﺎل ﺷﺎدﯼ و ﺁراﻣﺶ در اﻳﻤﺎنداﺷﺘﻦ ﺁﮐﻨﺪﻩ ﺳﺎزد ﺗﺎ ﺑﺎ ﻗﺪرت روحاﻟﻘﺪس ،ﺳﺮﺷﺎر از اﻣﻴﺪ ﺑﺎﺷﻴﺪ.
ﺧﺪﻣﺖ ﭘﻮﻟُﺲ در ﻣﻴﺎن ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ١۴اﯼ ﺑﺮادران ،ﻣﻦ ﺧﻮ ْد اﻳﻦ اﻃﻤﻴﻨﺎن را دارم ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﻮدﺗﺎن از ﻧﻴﮑﻮﻳﯽ ﻣﻤﻠﻮ ،و از داﻧﺶ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺮﺧﻮردارﻳﺪ و ﺑﻪ ﭘﻨﺪﮔﻔﺘﻦ ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻴﺪ١۵ .ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ، ﺟﺴﺎرت ﮐﺮدﻩ ،در ﺑﺎب ﭼﻨﺪ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻮﺷﺘﻢ ،ﺗﺎ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻳﺎدﺁورﯼ ﮐﻨﻢ، ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮاﯼ زﻳﺮا ﺧﺪا اﻳﻦ ﻓﻴﺾ را ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ اﺳﺖ ١۶ﮐﻪ ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار ﻣﺴﻴ ْ ﻞ ﺧﺪا را ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﺎﻧﻢ ،ﺗﺎ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺖ اﻋﻼ ِم اﻧﺠﻴ ِ ﺖ ﮐﻬﺎﻧ ِ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﺎﺷﻢ و ﺧﺪﻣ ِ هﺪﻳﻪاﯼ ﻣﻘﺒﻮل ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ روحاﻟﻘﺪس ﺗﻘﺪﻳﺲ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ.
ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺧﺪا اﻓﺘﺨﺎر ﻣﯽﮐﻨﻢ١٨ .زﻳﺮا ﺑﻪ ﺧﻮد اﺟﺎزﻩ ١٧ﭘﺲ در ﻣﺴﻴ ْ ﻧﻤﯽدهﻢ از ﭼﻴﺰﯼ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﻢ ،ﺟﺰ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺮاﯼ اﻃﺎﻋﺖ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن از ﻃﺮﻳﻖ ﻣﻦ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﺎﻧﻴﺪﻩ اﺳﺖ ،ﭼﻪ ﺑﻪوﺳﻴﻠﮥ ﺳﺨﻨﺎن و ﭼﻪ از ﻃﺮﻳﻖ ﮐﺎرهﺎﻳﻢ١٩ .او اﻳﻦ را ﺑﻪ ﻧﻴﺮوﯼ ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات ،ﻳﻌﻨﯽ ﺑﻪ ﻧﻴﺮوﯼ روح ﺧﺪا اﻧﺠﺎم دادﻩ اﺳﺖ ،ﺁنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ از اورﺷﻠﻴﻢ ﺗﺎ »اﻳﻠﻴﺮﻳﮑﻮم« دور زدﻩ ،ﺑﻪ اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪﮐﻤﺎل ،ﺑﺸﺎرت دادم٢٠ .ﺁرزوﻳﻢ هﻤﻮارﻩ اﻳﻦ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺟﺎﻳﯽ ﺑﺸﺎرت دهﻢ ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ ،ﺗﺎ ﺑﺮ ﺑﻨﻴﺎدﯼ ﮐﻪ دﻳﮕﺮﯼ ﻧﻬﺎدﻩ اﺳﺖ ،ﺑﻨﺎ ﻧﮕﺬاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ٢١ ،ﺑﻠﮑﻪ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ: »ﺁﻧﺎن ﮐﻪ از او ﺑﯽﺧﺒﺮ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺧﻮاهﻨﺪ دﻳﺪ و ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﺸﻨﻴﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،درﮎ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد«. ٢٢ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺳﺒﺐ ،ﺑﺎرهﺎ از ﺁﻣﺪن ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﺑﺎزداﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩام.
ﺑﺮﻧﺎﻣﮥ ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﺮاﯼ دﻳﺪار از روم ٢٣اﻣّﺎ اﮐﻨﻮن ﮐﻪ در اﻳﻦ ﻣﻨﺎﻃﻖ ،دﻳﮕﺮ ﺟﺎﻳﯽ ﺑﺮاﯼ ﮐﺎر ﻣﻦ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ،و از ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺳﺎﻟﻬﺎﺳﺖ ﻣﺸﺘﺎق ﺁﻣﺪن ﻧﺰد ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ٢۴ ،اﻣﻴﺪ دارم ﺳﺮ راهﻢ ﺑﻪ اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ،ﺑﻪ دﻳﺪار ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺎﻳﻢ ﺗﺎ ﭘﺲ از ﺁﻧﮑﻪ ﭼﻨﺪﯼ از ﻣﺼﺎﺣﺒﺖ ﺷﻤﺎ ﺑﻬﺮﻩﻣﻨﺪ ﺷﺪم ،ﻣﺮا در ﺳﻔﺮ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﻳﺎرﯼ دهﻴﺪ٢۵ .در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﺁهﻨﮓ اورﺷﻠﻴﻢ دارم ﺗﺎ ﻣﻘﺪّﺳﺎن را در ﺁﻧﺠﺎ ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻨﻢ٢۶ ،زﻳﺮا ن اورﺷﻠﻴﻢ ﮐﻤﮏ ﻣﺎﻟﯽ ن ﻣﻘﺪّﺳﺎ ِ ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎﯼ ﻣﻘﺪوﻧﻴﻪ و اَﺧﺎﺋﻴﻪ را ﭘﺴﻨﺪ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺗﻨﮕﺪﺳﺘﺎ ِ ﺑﻔﺮﺳﺘﻨﺪ٢٧ .ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮد ﺑﻪ اﻧﺠﺎم اﻳﻦ ﮐﺎر رﻏﺒﺖ داﺷﺘﻨﺪ؛ و در واﻗﻊ ﻣﺪﻳﻮن ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻮدﻧﺪ، زﻳﺮا اﮔﺮ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن در ﺑﺮﮐﺎت روﺣﺎﻧﯽ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺷﺮﻳﮏ ﺷﺪﻧﺪ ،ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﮥ ﺧﻮد اﻳﻦ دِﻳﻦ را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن دارﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ داراﻳﯽ ﻣﺎدﯼ ﺧﻮد ،اﻳﺸﺎن را ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻨﻨﺪ. ٢٨ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ،ﭘﺲ از ﺁﻧﮑﻪ اﻳﻦ ﮐﺎر را ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﺎﻧﺪم و ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﺪم ﮐﻪ ﺁﻧﺎن اﻳﻦ ﺛﻤﺮﻩ را درﻳﺎﻓﺖ ﮐﺮدﻩاﻧﺪ ،ﺑﺎ ﮔﺬر از ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ،رهﺴﭙﺎر اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﺧﻮاهﻢ ﺷﺪ٢٩ .ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺎﻳﻢ ،ﺑﺎ ﺑﺮﮐﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﻣﺴﻴﺢ ﺧﻮاهﻢ ﺁﻣﺪ. ٣٠اﯼ ﺑﺮادران ،ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ و ﻣﺤﺒﺖ روح ،از ﺷﻤﺎ اﺳﺘﺪﻋﺎ دارم ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا دﻋﺎ ﮐﻨﻴﺪ ،و ﺑﺎ اﻳﻦ ﮐﺎر در ﻣﺠﺎهﺪۀ ﻣﻦ ﺷﺮﻳﮏ ﺑﺎﺷﻴﺪ. ٣١دﻋﺎ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ از ﮔﺰﻧﺪ ﺑﯽاﻳﻤﺎﻧﺎن ﻳﻬﻮدﻳﻪ ﺟﺎن ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻪدر ﺑﺮم و ﺧﺪﻣﺘﻢ در اورﺷﻠﻴﻢ ﻧﺰد ن ﺁﻧﺠﺎ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺁﻳﺪ٣٢ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪا ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺑﺎ ﺷﺎدﯼ ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺎﻳﻢ ﺗﺎ در ﻣﻘﺪّﺳﺎ ِ ﮐﻨﺎر ﺷﻤﺎ ﺗﺠﺪﻳﺪﻗﻮا ﮐﻨﻢ٣٣ .ﺧﺪاﯼ ﺻﻠﺢ و ﺳﻼﻣﺖ هﻤﺮاﻩ هﻤﮕﯽ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﺪ .ﺁﻣﻴﻦ.
روﻣﻴﺎن ١۶ ﺳﻼم و درود ١ﺧﻮاهﺮﻣﺎن ﻓﻴﺒﯽ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽﮐﻨﻢ .او از ﺧﺎدﻣﺎن ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ ﺷﻬﺮ ﮐِﻨﺨْﺮﻳﻪ اﺳﺖ٢ .او را در ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﺁنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺷﺎﻳﺴﺘﮥ ﻣﻘﺪّﺳﺎن ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﭙﺬﻳﺮﻳﺪ و از هﻴﭻ ﮐﻤﮑﯽ ﮐﻪ
از ﺷﻤﺎ ﺑﺨﻮاهﺪ درﻳﻎ ﻧﻮرزﻳﺪ ،زﻳﺮا او ﺑﻪ ﺑﺴﻴﺎرﯼ ،از ﺟﻤﻠﻪ ﺧﻮد ﻣﻦ ،ﻓﺮاوان ﮐﻤﮏ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ. ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ،ﺳﻼم ﺑﺮﺳﺎﻧﻴﺪ۴ .ﺁﻧﺎن ﺟﺎن ٣ﺑﻪ ﭘْﺮﻳﺴﮑﻴﻼ و ﺁﮐﻴﻼ ،هﻤﮑﺎران ﻣﻦ در ﻣﺴﻴ ْ ﺧﻮد را ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﻄﺮ اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ ،و ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﻣﻦ ،ﮐﻪ هﻤﮥ ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎﯼ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن از ﺁﻧﺎن ﺳﭙﺎﺳﮕﺰارﻧﺪ۵ .هﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎﻳﯽ ﮐﻪ در ﺧﺎﻧﮥ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﭘﺎ ﻣﯽﺷﻮد ،درود ﺑﺮﺳﺎﻧﻴﺪ .ﺑﻪ دوﺳﺖ ﻋﺰﻳﺰم ِاﭘﺎﻳﻨِﺘﻮس ﺳﻼم ﺑﺮﺳﺎﻧﻴﺪ .او ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﮐﺴﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ در ﺁﺳﻴﺎ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ اﻳﻤﺎن ﺁورد۶ .ﻣﺮﻳﻢ را ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ زﺣﻤﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﮐﺸﻴﺪ ،ﺳﻼم ﮔﻮﻳﻴﺪ٧ .ﺑﻪ ﺧﻮﻳﺸﺎوﻧﺪان ﻣﻦ، ﺁﻧﺪْروﻧﻴﮑﻮس و ﻳﻮﻧﻴﺎس ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ در زﻧﺪان ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺳﻼم ﺑﺮﺳﺎﻧﻴﺪ .ﺁﻧﺎن در ﻣﻴﺎن رﺳﻮﻻن، از ﭼﻬﺮﻩهﺎﯼ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪاﻧﺪ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از ﻣﻦ در ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻮدﻩاﻧﺪ٨ .ﺑﻪ ﺁﻣﭙْﻠﻴﺎﺗﻮس ﮐﻪ او را در ﺧﺪاوﻧﺪ دوﺳﺖ ﻣﯽدارم ،ﺳﻼم ﺑﺮﺳﺎﻧﻴﺪ٩ .ﺑﻪ هﻤﮑﺎرﻣﺎن در ﻣﺴﻴﺢ ،اورﺑﺎﻧﻮس ،و دوﺳﺖ ﻋﺰﻳﺰم ،اِﺳﺘﺎﺧﻴﺲ ،ﺳﻼم دهﻴﺪ١٠ .ﺑﻪ ﺁﭘِﻠﻴﺲ ﮐﻪ اﻣﺘﺤﺎن ﺧﻮد را در ﻣﺴﻴﺢ ﭘﺲ دادﻩ ،ﺳﻼم ﺑﺮﺳﺎﻧﻴﺪ .ﺑﻪ اﻓﺮاد ﺧﺎﻧﺪان ﺁرﻳﺴﺘﻮﺑﻮﻟُﺲ ﺳﻼم ﮔﻮﻳﻴﺪ١١ .ﺑﻪ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻦ هﻴﺮودﻳﻮن و ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺁن اﻋﻀﺎﯼ ﺧﺎﻧﺪان ﻧﺎرﮐﻴﺴﻮس ﮐﻪ در ﺧﺪاوﻧﺪ هﺴﺘﻨﺪ ،ﺳﻼم ﺑﺮﺳﺎﻧﻴﺪ١٢ .ﺑﻪ ﺗْﺮﻳﻔﻴﻨﺎ و ﺗْﺮﻳﻔﻮﺳﺎ ،ﺑﺎﻧﻮاﻧﯽ ﮐﻪ ﺳﺨﺘﮑﻮﺷﺎﻧﻪ در ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،و ﻧﻴﺰ ﺑﻪ دوﺳﺖ ﻋﺰﻳﺰم ﭘِﺮﺳﻴﺲ ،ﺑﺎﻧﻮﯼ دﻳﮕﺮﯼ ﮐﻪ در ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺴﻴﺎر ﺗﻼش ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﺳﻼم دهﻴﺪ١٣ .ﺑﻪ روﻓُﺲ ﮐﻪ در ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﺑﻪ ﻣﺎدر او ﮐﻪ در ﺣﻖ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﻣﺎدرﯼ ﮐﺮدﻩ ،ﺳﻼم ﺑﺮﺳﺎﻧﻴﺪ. ١۴ﺑﻪ ﺁﺳﻴﻨﮑْﺮﻳﺘﻮس ،ﻓْﻠﻴﮕﻮن ،هِﺮﻣﺎس ،ﭘﺎﺗْﺮوﺑﺎس و هِﺮﻣِﺲ و ﺑﺮادران دﻳﮕﺮﯼ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن هﺴﺘﻨﺪ ،ﺳﻼم ﮔﻮﻳﻴﺪ١۵ .ﺑﻪ ﻓﻴﻠﻮﻟﻮﮔﻮس ،ﻳﻮﻟﻴﺎ ،ﻧﻴﺮﻳﺎس و ﺧﻮاهﺮش ،و ﺑﻪ اوﻟﻴﻤﭙﺎس و هﻤﮥ ﻣﻘﺪّﺳﺎﻧﯽ ﮐﻪ هﻤﺮاﻩ اﻳﺸﺎﻧﻨﺪ ،ﺳﻼم ﺑﺮﺳﺎﻧﻴﺪ١۶ .ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﺑﺎ ﺑﻮﺳﻪاﯼ ﻣﻘﺪّس ﺳﻼم ﮔﻮﻳﻴﺪ .هﻤﮥ ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎﯼ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ درود ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻨﺪ. ١٧اﯼ ﺑﺮادران ،ﻣﯽﺧﻮاهﻢ از ﺷﻤﺎ اﺳﺘﺪﻋﺎ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻣﺮاﻗﺐ ﺁنﮐﺴﺎن ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﻋﺎﻣﻞ ﺟﺪاﻳﯽاﻧﺪ و در راﻩ ﺷﻤﺎ ﻣﺎﻧﻊ اﻳﺠﺎد ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﺑﺎ ﺗﻌﻠﻴﻤﯽ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﺪ ،ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﯽورزﻧﺪ؛ از ﺁﻧﺎن دورﯼ ﮐﻨﻴﺪ١٨ ،زﻳﺮا اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ اﺷﺨﺎص ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻣﺴﻴﺢ را ﺧﺪﻣﺖ ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ در ﭘﯽ ارﺿﺎﯼ ﺷﮑﻢ ﺧﻮﻳﺸﻨﺪ و ﺑﺎ ﺳﺨﻨﺎﻧﯽ زﻳﺒﺎ و ﺗﻤﻠّﻖﺁﻣﻴﺰ ﺑﺮ اﻓﮑﺎر ﺳﺎدﻩﻟﻮﺣﺎن ﺗﺄﺛﻴﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ،ﺁﻧﺎن را ﻣﯽﻓﺮﻳﺒﻨﺪ١٩ .ﺁوازۀ اﻃﺎﻋﺖ ﺷﻤﺎ در ﻣﻴﺎن هﻤﮕﺎن ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ اﺳﺖ؛ ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ،از ﺑﺎﺑﺖ ﺷﻤﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﺷﺎدﻣﺎﻧﻢ .اﻣّﺎ از ﺷﻤﺎ ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ﮐﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﻧﻴﮑﻮﺳﺖ ﺣﮑﻴﻢ ،و در ﺑﺮاﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺪ اﺳﺖ ،ﻣﻌﺼﻮم ﺑﺎﺷﻴﺪ. ٢٠ﺧﺪاﯼ ﺻﻠﺢ و ﺳﻼﻣﺖ ﺑﺰودﯼ ﺷﻴﻄﺎن را زﻳﺮ ﭘﺎهﺎﯼ ﺷﻤﺎ ﻟِﻪ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد. ﻓﻴﺾ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ هﻤﺮاﻩ ﺷﻤﺎ ﺑﺎد. ٢١هﻤﮑﺎرم ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺳﻼم ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ .ﺧﻮﻳﺸﺎوﻧﺪان ﻣﻦ ﻟﻮﮐﻴﻮس ،ﻳﺎﺳﻮن و ﺳﻮﺳﻴﭙﺎﺗِﺮوس ﻧﻴﺰ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﺳﻼم ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻨﺪ. ٢٢ﻣﻦ ،ﺗِﺮﺗﻴﻮس ،ﮐﺎﺗﺐ اﻳﻦ ﻧﺎﻣﻪ ،در ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺳﻼم ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ. ٢٣ﮔﺎﻳﻮس ﮐﻪ ﻣﻬﻤﺎنﻧﻮازﯼ او ﺷﺎﻣﻞ ﺣﺎل ﻣﻦ و ﺗﻤﺎﻣﯽ اﻋﻀﺎﯼ ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ اﻳﻨﺠﺎ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﺳﻼم ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﺪ.
اِراﺳﺘﻮس ﮐﻪ ﺧﺰاﻧﻪدار ﺷﻬﺮ اﺳﺖ ،و ﺑﺮادر ﻣﺎ ﮐﻮﺁرﺗﻮس ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﺳﻼم دارﻧﺪ. ٢۴و اﮐﻨﻮن او را ﮐﻪ ﻗﺎدر اﺳﺖ ﺷﻤﺎ را ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ اﻧﺠﻴﻞ ﻣﻦ و ﻣﻮﻋﻈﮥ ﭘﻴﺎم ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺘﻮار ﮔﺮداﻧﺪ -ﻳﻌﻨﯽ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﻣﮑﺎﺷﻔﮥ رازﯼ ﮐﻪ از اﻳﺎم ازل ﻣﺨﻔﯽ داﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد٢۵ ،اﻣّﺎ اﮐﻨﻮن ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎﯼ ﻧﻮﺷﺘﻪهﺎﯼ اﻧﺒﻴﺎ ﻣﮑﺸﻮف ﮔﺮدﻳﺪﻩ و ﺑﻪ ﺣﮑﻢ ﺧﺪاﯼ ﺳﺮﻣﺪﯼ، ﺑﻪﺟﻬﺖ اﻃﺎﻋﺖ اﻳﻤﺎن ،ﺑﻪ هﻤﮥ ﻗﻮﻣﻬﺎ ﺷﻨﺎﺳﺎﻧﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ٢۶ -هﻢاو را ﮐﻪ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺧﺪاﯼ ﺣﮑﻴﻢ اﺳﺖ ،ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺗﺎ ﺑﻪ اﺑﺪ ﺟﻼل ﺑﺎد! ﺁﻣﻴﻦ.
ﻧﺎﻣﻪ اوّل ﭘﻮﻟُﺲ رﺳﻮل ﺑﻪ ُﻗﺮِﻧﺘﻴﺎن اول ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ١ ١از ﭘﻮﻟُﺲ ،ﮐﻪ ﺑﻪﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪا ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ رﺳﻮل ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺎﺷﺪ ،و ﺳﺘِﻨﻴﺲ، از ﺑﺮادرﻣﺎن ﺳﻮ ْ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﺷﺪﻩ و ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩاﻧﺪ ﺗﺎ ٢ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ ﺧﺪا در ُﻗﺮِﻧﺘُﺲ ،ﮐﻪ در ﻣﺴﻴ ْ ﻗﻮم ﻣﻘﺪّس ﺧﺪا ﺑﺎﺷﻨﺪ ،هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ هﻤﮥ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ در هﺮ ﺟﺎﯼ دﻳﮕﺮ ﻧﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ را ﻣﯽﺧﻮاﻧﻨﺪ ،ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ و ﻧﻴﺰ ﺧﺪاوﻧﺪ اﻳﺸﺎن اﺳﺖ: ٣ﻓﻴﺾ و ﺁراﻣﺶ از ﺳﻮﯼ ﺧﺪا ،ﭘﺪر ﻣﺎ ،و ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎد.
ﺷﮑﺮﮔﺰارﯼ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ۴ﻣﻦ هﻤﻮارﻩ ﺧﺪاﯼ ﺧﻮد را ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺷﻤﺎ و ﺁن ﻓﻴﺾ ﺧﺪا ﮐﻪ در ﻣﺴﻴ ْ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺳﭙﺎس ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ۵ .زﻳﺮا در او ﺷﻤﺎ از هﺮ ﺣﻴﺚ ﻏﻨﯽ ﺷﺪﻩاﻳﺪ ،از ﺑﺎﺑﺖ هﺮ ﻧﻮع ﺑﻴﺎن و هﺮﮔﻮﻧﻪ ﻣﻌﺮﻓﺖ۶ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺷﻬﺎدت ﻣﺎ ﺑﺮ ﻣﺴﻴﺢ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺑﻪﺛﺒﻮت رﺳﻴﺪ٧ .از اﻳﻦرو ،در هﻤﺎن ﺣﺎل ﮐﻪ ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻧﻪ ﻇﻬﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ را اﻧﺘﻈﺎر ﻣﯽﮐﺸﻴﺪ ،از هﻴﭻ ﻋﻄﺎﻳﯽ ﺑﯽﻧﺼﻴﺐ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ٨ .او ﺷﻤﺎ را ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﺧﺮ اﺳﺘﻮار ﻧﮕﺎﻩ ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ ،ﺗﺎ در روز ﻇﻬﻮر ﺧﺪاوﻧﺪﻣﺎن ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺮﯼ از هﺮ ﻣﻼﻣﺖ ﺑﺎﺷﻴﺪ٩ .اﻣﻴﻦ اﺳﺖ ﺧﺪاﻳﯽ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ رﻓﺎﻗﺖ ﺑﺎ ﭘﺴﺮش ،ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ اﺳﺖ.
ﺗﻔﺮﻗﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺣﮑﻤﺖ ١٠اﯼ ﺑﺮادران ،ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ از ﺷﻤﺎ ﺗﻤﻨﺎ دارم ﮐﻪ ﺑﺎ هﻢ ﺗﻮاﻓﻖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ،ﺗﺎ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺗﻔﺮﻗﻪ ﻧﺒﺎﺷﺪ و هﻤﮕﯽ در اﻧﺪﻳﺸﻪ و رأﯼ ﺑﺎ هﻢ ﻣﺘﺤﺪ ﺑﺎﺷﻴﺪ. ن ﻣﻦ ،اهﻞ ﺧﺎﻧﮥ ﺧْﻠﻮﺋﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﺒﺮ دادﻩاﻧﺪ ﮐﻪ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺟﺪاﻟﻬﺎﺳﺖ. ١١اﯼ ﺑﺮادرا ِ ١٢ﻣﻘﺼﻮد اﻳﻨﮑﻪ ﻳﮑﯽ از ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ» :ﻣﻦ ﺑﻪ ﭘﻮﻟُﺲ ﺗﻌﻠﻖ دارم«؛ دﻳﮕﺮﯼ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ
»ﻣﻦ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺁﭘﻮﻟُﺲ هﺴﺘﻢ«؛ ﻳﮑﯽ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ »ﻣﻦ ﺑﻪ ﮐﻴﻔﺎ ﺗﻌﻠﻖ دارم«؛ و دﻳﮕﺮﯼ ﮐﻪ، ن ﻣﺴﻴﺢ هﺴﺘﻢ«. »ﻣﻦ از ﺁ ِ ١٣ﺁﻳﺎ ﻣﺴﻴﺢ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ؟ ﺁﻳﺎ ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﺷﺪ؟ و ﺁﻳﺎ ﺑﻪ ﻧﺎم ﭘﻮﻟُﺲ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻳﺎﻓﺘﻴﺪ؟ ١۴ﺧﺪا را ﺷﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﻪﺟﺰ ﮐْﺮﻳﺴﭙﻮس و ﮔﺎﻳﻮس ،هﻴﭻﮐﺲ دﻳﮕﺮ از ﺷﻤﺎ را ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻧﺪادم١۵ ،ﺗﺎ ﮐﺴﯽ ﻧﺘﻮاﻧﺪ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻦ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻳﺎﻓﺘﻴﺪ)١۶ .اﻟﺒﺘﻪ ﺧﺎﻧﻮادﻩ اﺳﺘﻔﺎﻧﺎس را ﻧﻴﺰ ﺗﻌﻤﻴﺪ دادم؛ وﻟﯽ ﺑﻪ ﻳﺎد ﻧﺪارم ﮐﺴﯽ دﻳﮕﺮ را ﺗﻌﻤﻴﺪ دادﻩ ﺑﺎﺷﻢ(. ١٧زﻳﺮا ﻣﺴﻴﺢ ﻣﺮا ﻧﻔﺮﺳﺘﺎد ﺗﺎ ﺗﻌﻤﻴﺪ دهﻢ ﺑﻠﮑﻪ ﺗﺎ ﺑﺸﺎرت رﺳﺎﻧﻢ ،وﻟﯽ ﻧﻪ ﺑﺎ ﺣﮑﻤﺖ ﺳﺨﻨﻮرﯼ ،ﻣﺒﺎدا ﻗﺪرت ﺻﻠﻴﺐ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﯽاﺛﺮ ﮔﺮدد.
ﭘﻴﺎم ﺻﻠﻴﺐ و ﺣﮑﻤﺖ دﻧﻴﻮﯼ ١٨زﻳﺮا ﭘﻴﺎم ﺻﻠﻴﺐ ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ در ﻃﺮﻳﻖ هﻼﮐﺖ ﮔﺎم ﺑﺮﻣﯽدارﻧﺪ ،ﺟﻬﺎﻟﺖ اﺳﺖ، اﻣّﺎ ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ ﮐﻪ رهﺮوان ﻃﺮﻳﻖ ﻧﺠﺎﺗﻴﻢ ،ﻗﺪرت ﺧﺪاﺳﺖ١٩ .زﻳﺮا ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ: ﺖ ﺣﮑﻴﻤﺎن را ﻧﺎﺑﻮد ﺧﻮاهﻢ ﺳﺎﺧﺖ »ﺣﮑﻤ ِ و ﺧﺮ ِد ﺧﺮدﻣﻨﺪان را ﺑﺎﻃﻞ ﺧﻮاهﻢ ﮔﺮداﻧﻴﺪ«. ٢٠ﺑﺮاﺳﺘﯽ ،ﺣﮑﻴﻢ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ ﻋﺎﻟِﻢ دﻳﻦ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ ﻓﻴﻠﺴﻮف اﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ ﻣﮕﺮ ﺧﺪا ﺣﮑﻤﺖ دﻧﻴﺎ را ﺟﻬﺎﻟﺖ ﻧﮕﺮداﻧﻴﺪﻩ اﺳﺖ؟ ٢١زﻳﺮا از ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺣﮑﻤﺖ ﺧﺪا ،دﻧﻴﺎ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺎ ﺣﮑﻤﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﺧﺪا را ﺑﺸﻨﺎﺳﺪ ،ﺧﺪا ﭼﻨﺎن ﻣﺼﻠﺤﺖ دﻳﺪ ﮐﻪ از راﻩ ﻣﻮﻋﻈﮥ ﺟﺎهﻼﻧﮥ اﻧﺠﻴﻞ ،ﮐﺴﺎﻧﯽ را ﮐﻪ اﻳﻤﺎن ﻣﯽﺁورﻧﺪ ،ﻧﺠﺎت ﺑﺨﺸﺪ٢٢ .ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺧﻮاﺳﺘﺎر ﺁﻳﺖاﻧﺪ و ﻳﻮﻧﺎﻧﻴﺎن در ﭘﯽ ﺣﮑﻤﺖ٢٣ ،وﻟﯽ ﻣﺎ ﻣﺴﻴﺢ ﻣﺼﻠﻮب را وﻋﻆ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن را ﺳﻨﮓ ﻟﻐﺰش اﺳﺖ و ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن را ﺟﻬﺎﻟﺖ٢۴ ،اﻣّﺎ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﮔﺎن را ،ﭼﻪ ﻳﻬﻮدﯼ و ﭼﻪ ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ ،ﻣﺴﻴﺢ ﻗﺪرت ﺧﺪا و ﺣﮑﻤﺖ ﺧﺪاﺳﺖ٢۵ .زﻳﺮا ﺟﻬﺎﻟﺖ ﺧﺪا از ﺣﮑﻤﺖ اﻧﺴﺎن ﺣﮑﻴﻤﺎﻧﻪﺗﺮ و ﻧﺎﺗﻮاﻧﯽ ﺧﺪا از ﻗﺪرت اﻧﺴﺎن ﺗﻮاﻧﺎﺗﺮ اﺳﺖ.
اﻳﻤﺎﻧﺪاران ُﻗﺮِﻧﺘُﺲ و ﺣﮑﻤﺖ دﻧﻴﻮﯼ ٢۶اﯼ ﺑﺮادران ،وﺿﻊ ﺧﻮد را ،ﺁن هﻨﮕﺎم ﮐﻪ ﺧﺪا ﺷﻤﺎ را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ ،در ﻧﻈﺮ ﺁورﻳﺪ. ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﻣﻌﻴﺎرهﺎﯼ ﺑﺸﺮﯼ ،ﺣﮑﻴﻢ ﻣﺤﺴﻮب ﻧﻤﯽﺷﺪﻳﺪ؛ و ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﻤﺎ از ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪان ﻳﺎ ﻧﺠﻴﺐزادﮔﺎن ﻧﺒﻮدﻳﺪ٢٧ .اﻣّﺎ ﺧﺪا ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ دﻧﻴﺎ ﺟﻬﺎﻟﺖ ﻣﯽﭘﻨﺪارد ،ﺑﺮﮔﺰﻳﺪ ﺗﺎ ﺣﮑﻴﻤﺎن را ﺧﺠﻞ ﺳﺎزد؛ و ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ دﻧﻴﺎ ﺿﻌﻴﻒ ﻣﯽﺷﻤﺎرد ،اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮد ﺗﺎ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪان را ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ ﺳﺎزد؛ ٢٨ﺧﺪا ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ اﻳﻦ دﻧﻴﺎ ﭘَﺴﺖ و ﺣﻘﻴﺮ ﻣﯽاﻧﮕﺎرد ،ﺑﻠﮑﻪ ﻧﻴﺴﺘﻴﻬﺎ را ﺑﺮﮔﺰﻳﺪ ،ﺗﺎ هﺴﺘﻴﻬﺎ را ﺑﺎﻃﻞ ﺳﺎزد٢٩ ،ﺗﺎ هﻴﭻ ﺑﺸﺮﯼ در ﺣﻀﻮر او ﻓﺨﺮ ﻧﮑﻨﺪ٣٠ .و از اوﺳﺖ ﮐﻪ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ هﺴﺘﻴﺪ ،در او ﮐﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ ﺣﮑﻤﺖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺷﻤﺎ در ﻣﺴﻴ ْ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ،ﻗﺪّوﺳﻴﺖ و ﺑﻬﺎﯼ رهﺎﻳﯽ ﻣﺎ٣١ .ﺗﺎ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ» :هﺮﮐﻪ ﻓﺨﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺨﺮ ﮐﻨﺪ«.
اول ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ٢
ﻣﻮﻋﻈﮥ ﭘﻮﻟُﺲ و ﺣﮑﻤﺖ دﻧﻴﻮﯼ ١ﻣﻦ ﻧﻴﺰ اﯼ ﺑﺮادران ،هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺪم ،راز ﺧﺪا را ﺑﺎ ﻓﺼﺎﺣﺖ و ﺣﮑﻤﺖ ﺑﺸﺮﯼ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﻋﻼم ﻧﮑﺮدم٢ .زﻳﺮا ﺑﺮﺁن ﺑﻮدم در ﻣﺪﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﻴﻦ ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ ،ﭼﻴﺰﯼ ﺟﺰ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﻧﺪاﻧﻢ ،ﺁن هﻢ ﻋﻴﺴﺎﯼ ﻣﺼﻠﻮب٣ .و ﻣﻦ ﺑﺎ ﺿﻌﻒ ،و ﺑﺎ ﺗﺮس و ﻟﺮز ﺑﺴﻴﺎر ن ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﺑﻪﺳﺮ ﺑﺮدم۴ .و ﭘﻴﺎم و وﻋﻆ ﻣﻦ ﻧﻪ ﺑﺎ ﮐﻠﻤﺎت ﮔﻴﺮاﯼ ﺣﮑﻴﻤﺎﻧﻪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﺑﺮهﺎ ِ ت روح ﺑﻴﺎن ﺷﺪ۵ ،ﺗﺎ اﻳﻤﺎن ﺷﻤﺎ ﻧﻪ ﺑﺮ ﺣﮑﻤﺖ ﺑﺸﺮﯼ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮ ﻗﺪرت ﺧﺪا ﻣﺘﮑﯽ ﻗﺪر ِ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺣﮑﻤﺖ ﭘﻨﻬﺎن ﺧﺪا ۶اﻣّﺎ در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ،ﻣﺎ در ﻣﻴﺎن ﺑﺎﻟﻐﺎن از ﺣﮑﻤﺖ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﻢ ،اﻣّﺎ ﻧﻪ از ﺣﮑﻤﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻋﺼﺮ ﺣﺎﺿﺮ ﻳﺎ ﺣﮑﻤﺮاﻧﺎن اﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺤﮑﻮم ﺑﻪ زواﻟﻨﺪ٧ ،ﺑﻠﮑﻪ از ﺣﮑﻤﺖ ﭘﻨﻬﺎن ﺧﺪا ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﻢ ﮐﻪ از دﻳﺪﻩهﺎ ﻧﻬﺎن اﺳﺖ و ﺧﺪا ﺁن را ﭘﻴﺶ از ﺁﻏﺎز زﻣﺎن ،ﺑﺮاﯼ ﺟﻼل ﻣﺎ ﻣﻘﺮر ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ٨ .اﻣّﺎ هﻴﭻﻳﮏ از ﺣﮑﻤﺮاﻧﺎن ﻋﺼﺮ ﺣﺎﺿﺮ اﻳﻦ ﺣﮑﻤﺖ را درﮎ ﻧﮑﺮدﻧﺪ ،زﻳﺮا اﮔﺮ ﺁن را درﮎ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺧﺪاوﻧ ِﺪ ﺟﻼل را ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﻧﻤﯽﮐﺮدﻧﺪ٩ .ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ: »ﺁﻧﭽﻪ را هﻴﭻ ﭼﺸﻤﯽ ﻧﺪﻳﺪﻩ، هﻴﭻ ﮔﻮﺷﯽ ﻧﺸﻨﻴﺪﻩ، و ﺑﻪ هﻴﭻ اﻧﺪﻳﺸﻪاﯼ ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ، ﺧﺪا ﺑﺮاﯼ دوﺳﺘﺪاران ﺧﻮد ﻣﻬﻴﺎ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ«. ح هﻤﻪﭼﻴﺰ، ١٠زﻳﺮا ﺧﺪا ﺁن را ﺗﻮﺳﻂ روح ﺧﻮد ﺑﺮ ﻣﺎ ﺁﺷﮑﺎر ﺳﺎﺧﺘﻪ ،ﭼﺮاﮐﻪ رو ْ ﺣﺘﯽ اﻋﻤﺎق ﺧﺪا را ﻧﻴﺰ ﻣﯽﮐﺎود١١ .زﻳﺮا ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ از اﻓﮑﺎر ﺁدﻣﯽ ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺟﺰ روح ﺧﻮد او ﮐﻪ در درون اوﺳﺖ؟ ﺑﺮ هﻤﻴﻦ ﻗﻴﺎس ،ﻓﻘﻂ روح ﺧﺪاﺳﺖ ﮐﻪ از اﻓﮑﺎر ﺧﺪا ﺁﮔﺎﻩ اﺳﺖ١٢ .وﻟﯽ ﻣﺎ ﻧﻪ روح اﻳﻦ دﻧﻴﺎ ،ﺑﻠﮑﻪ روﺣﯽ را ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﻢ ﮐﻪ از ﺧﺪاﺳﺖ ﺗﺎ ﺁﻧﭽﻪ را ﺧﺪا ﺑﻪ ﻣﺎ ﻋﻄﺎ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،ﺑﺪاﻧﻴﻢ١٣ .و از هﻤﻴﻦ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﻢ ،ﺁن هﻢ ﻧﻪ ﺑﺎ ﮐﻠﻤﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺁﻣﻮﺧﺘﮥ ﺣﮑﻤﺖ ﺑﺸﺮﯼ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﮐﻠﻤﺎﺗﯽ ﮐﻪ روح ﻣﯽﺁﻣﻮزد؛ و ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ﺣﻘﺎﻳﻖ روﺣﺎﻧﯽ را ﺑﺎ ﮐﻠﻤﺎﺗﯽ روﺣﺎﻧﯽ ﺑﻴﺎن ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ١۴ .اﻣّﺎ اﻧﺴﺎن ﻧﻔﺴﺎﻧﯽ اﻣﻮر ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ روح ﺧﺪا را ﻧﻤﯽﭘﺬﻳﺮد زﻳﺮا در ﻧﻈﺮش ﺟﻬﺎﻟﺖ اﺳﺖ ،و ﻗﺎدر ﺑﻪ درﮐﺸﺎن ﻧﻴﺴﺖ ،ﭼﺮاﮐﻪ ﻗﻀﺎوت درﺳﺖ درﺑﺎرۀ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻨﻬﺎ از دﻳﺪﮔﺎهﯽ روﺣﺎﻧﯽ ﻣﻴﺴّﺮ اﺳﺖ١۵ .اﻣّﺎ ﺷﺨﺺ روﺣﺎﻧﯽ درﺑﺎرۀ هﻤﻪﭼﻴﺰ ﻗﻀﺎوت ﻣﯽﮐﻨﺪ ،وﻟﯽ هﻴﭻﮐﺲ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ درﺑﺎرۀ او ﻗﻀﺎوت ﮐﻨﺪ. »١۶زﻳﺮا ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ از ﻓﮑﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﺪ او را ﺗﻌﻠﻴﻢ دهﺪ؟«
وﻟﯽ ﻣﺎ ﻓﮑﺮ ﻣﺴﻴﺢ را دارﻳﻢ.
اول ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ٣ ﺣﮑﻤﺖ دﻧﻴﻮﯼ و ﻧﮕﺮش ﻧﺎدرﺳﺖ ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ١اﻣّﺎ اﯼ ﺑﺮادران ،ﻣﻦ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ هﻤﭽﻮن اﺷﺨﺎﺻﯽ روﺣﺎﻧﯽ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﺑﻠﮑﻪ ﮎ ﻧﻮزادﻧﺪ. هﻤﭽﻮن اﺷﺨﺎﺻﯽ ﻧﻔﺴﺎﻧﯽ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻢ ،ﻳﻌﻨﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﻣﺴﻴﺢ ،ﮐﻮد ِ ٢ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺷﻴﺮ دادم ﻧﻪ ﮔﻮﺷﺖ ،زﻳﺮا ﺁﻣﺎدﮔﯽ ﺁن را ﻧﺪاﺷﺘﻴﺪ و هﻨﻮز هﻢ ﻧﺪارﻳﺪ، ٣ﭼﺮاﮐﻪ هﻨﻮز ﻧﻔﺴﺎﻧﯽ هﺴﺘﻴﺪ .وﻗﺘﯽ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺣﺴﺪ و ﺟﺪال هﺴﺖ ،ﺁﻳﺎ ﻧﺸﺎن ﺁن ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻧﻔﺴﺎﻧﯽ هﺴﺘﻴﺪ؟ ﺁﻳﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎﯼ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ رﻓﺘﺎر ﻧﻤﯽﮐﻨﻴﺪ؟ ۴زﻳﺮا وﻗﺘﯽ ﮐﺴﯽ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ» :ﻣﻦ ﺑﻪ ﭘﻮﻟُﺲ ﺗﻌﻠﻖ دارم «،و دﻳﮕﺮﯼ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ» :ﻣﻦ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺁﭘﻮﻟُﺲ هﺴﺘﻢ«، ﺁﻳﺎ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎﻳﯽ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ؟ ۵ﻣﮕﺮ ﺁﭘﻮﻟُﺲ ﮐﻴﺴﺖ؟ ﭘﻮﻟُﺲ ﮐﻴﺴﺖ؟ ﺁﻧﺎن ﻓﻘﻂ ﺧﺎدﻣﺎﻧﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ هﺮ ﮐﺪام وﻇﻴﻔﻪاﯼ ﺳﭙﺮدﻩ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﻪواﺳﻄﮥ اﻳﺸﺎن اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﺪ۶ .ﻣﻦ ﺑﺬر را ﮐﺎﺷﺘﻢ و ﺁﭘﻮﻟُﺲ ﺁن را ﺁﺑﻴﺎرﯼ ﮐﺮد ،اﻣّﺎ ﺧﺪا ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻮﺟﺐ روﻳﺶ ﺁن ﺷﺪ٧ .ﭘﺲ ﻧﻪ ﮐﺎرﻧﺪﻩ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ و ﻧﻪ ﺁﺑﻴﺎرﯼ ﮐﻨﻨﺪﻩ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻓﻘﻂ ﺧﺪا ﮐﻪ روﻳﺎﻧﻨﺪﻩ اﺳﺖ٨ .ﺁن ﮐﻪ ﻣﯽﮐﺎرد و ﺁن ﮐﻪ ﺁﺑﻴﺎرﯼ ﻣﯽﮐﻨﺪ، هﺮ دو ﻳﮏ هﺪف دارﻧﺪ و هﺮ ﻳﮏ ﺑﻪﻓﺮاﺧﻮر ﻣﺤﻨﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﮐﺸﻨﺪ ،ﭘﺎداش ﺧﻮاهﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ. ٩ﻣﺎ ﻓﻘﻂ هﻤﮑﺎراﻧﯽ هﺴﺘﻴﻢ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺧﺪا ،و ﺷﻤﺎ ﻣﺰرﻋﻪ و ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺧﺪاﻳﻴﺪ. ١٠ﺑﺎ ﻓﻴﻀﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ اﺳﺖ ،هﻤﭽﻮن ﻣﻌﻤﺎرﯼ ﻣﺎهﺮ ﭘﯽاﻓﮑﻨﺪم و دﻳﮕﺮﯼ ﺑﺮ ﺁن ﭘﯽ ،ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﯽﺳﺎزد .اﻣّﺎ هﺮﮐﺲ ﺑﺎﻳﺪ ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺳﺎزد١١ .زﻳﺮا ﯽ هﻤﺎﻧﺎ ﺧﻮد هﻴﭻﮐﺲ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺟﺰ ﺁن ﭘﯽ ﮐﻪ ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﭘﯽ دﻳﮕﺮﯼ ﺑﮕﺬارد ،و ﺁن ﭘ ْ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ١٢ .اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﺮ اﻳﻦ ﭘﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ از ﻃﻼ ﻳﺎ ﻧﻘﺮﻩ ﻳﺎ ﺳﻨﮕﻬﺎﯼ ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎ ﻳﺎ ﭼﻮب ﻳﺎ ﻋﻠﻒ ﻳﺎ ﮐﺎﻩ ﺑﺴﺎزد١٣ ،ﺁﺷﮑﺎر ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،ﭼﺮاﮐﻪ ﺁن »روز« هﻤﻪﭼﻴﺰ را ﻇﺎهﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺳﺎﺧﺖ .زﻳﺮا ﺁﺗﺶ ﻧﺘﻴﺠﮥ ﮐﺎر را ﺁﺷﮑﺎر ﮐﺮدﻩ ،ﮐﻴﻔﻴﺖ ﮐﺎر هﺮﮐﺲ را ﺧﻮاهﺪ ﺁزﻣﻮد١۴ .اﮔﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻨﺎ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﺪ ،ﭘﺎداش ﺧﻮد را ﺧﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ١۵ .اﻣّﺎ اﮔﺮ ﺑﺴﻮزد ،زﻳﺎن ﺧﻮاهﺪ دﻳﺪ؛ و هﺮﭼﻨﺪ ﺧﻮ ْد ﻧﺠﺎت ﺧﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ ،اﻣّﺎ هﻤﭽﻮن ﮐﺴﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ از ﻣﻴﺎن ﺷﻌﻠﻪهﺎﯼ ﺁﺗﺶ ﺟﺎن ﺑﻪدر ﺑﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ. ١۶ﺁﻳﺎ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻧﻤﯽدهﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﻌﺒﺪ ﺧﺪاﻳﻴﺪ و روح ﺧﺪا در ﺷﻤﺎ ﺳﺎﮐﻦ اﺳﺖ؟ ١٧اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﻣﻌﺒﺪ ﺧﺪا را ﺧﺮاب ﮐﻨﺪ ،ﺧﺪا ﻧﻴﺰ او را هﻼﮎ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد؛ زﻳﺮا ﻣﻌﺒﺪ ﺧﺪا ﻣﻘﺪّس اﺳﺖ و ﺷﻤﺎ ﺁن ﻣﻌﺒﺪ هﺴﺘﻴﺪ. ١٨ﺧﻮد را ﻓﺮﻳﺐ ﻣﺪهﻴﺪ .اﮔﺮ ﮐﺴﯽ از ﺷﻤﺎ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻣﻌﻴﺎرهﺎﯼ اﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﺣﮑﻴﻢ ﻣﯽﭘﻨﺪارد ،ﺑﺮاﯼ اﻳﻨﮑﻪ ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﺣﮑﻴﻢ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﺟﺎهﻞ ﮔﺮدد١٩ .زﻳﺮا ﺣﮑﻤﺖ اﻳﻦ ﺟﻬﺎن در ﻧﻈﺮ ﺧﺪا ﺟﻬﺎﻟﺖ اﺳﺖ .ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ» :ﺣﮑﻴﻤﺎن را ﺑﻪ ﺗَﺮﻓﻨﺪ ﺧﻮدﺷﺎن ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻣﯽﺳﺎزد٢٠ «.و ﺑﺎز ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ» :ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽداﻧﺪ ﮐﻪ اﻓﮑﺎر ﺣﮑﻴﻤﺎن ﺑﺎﻃﻞ اﺳﺖ«. ٢١ﭘﺲ دﻳﮕﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﻓﺨﺮ ﻧﮑﻨﺪ .زﻳﺮا هﻤﻪﭼﻴﺰ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺳﺖ٢٢ ،ﺧﻮاﻩ
ﭘﻮﻟُﺲ ،ﺧﻮاﻩ ﺁﭘﻮﻟُﺲ ،ﺧﻮاﻩ ﮐﻴﻔﺎ ،ﺧﻮاﻩ دﻧﻴﺎ ،ﺧﻮاﻩ زﻧﺪﮔﯽ ،ﺧﻮاﻩ ﻣﺮگ ،ﺧﻮاﻩ زﻣﺎن ﺣﺎل و ن ن ﻣﺴﻴﺢاﻳﺪ و ﻣﺴﻴﺢ از ﺁ ِ ن ﺷﻤﺎﺳﺖ ٢٣و ﺷﻤﺎ از ﺁ ِ ﺧﻮاﻩ زﻣﺎن ﺁﻳﻨﺪﻩ ،هﻤﻪ و هﻤﻪ از ﺁ ِ ﺧﺪاﺳﺖ.
اول ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ۴ ﻧﮕﺮش درﺳﺖ ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ١ﭘﺲ هﻤﮕﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ دﻳﺪۀ ﺧﺎدﻣﺎن ﻣﺴﻴﺢ و ﮐﺎرﮔﺰاراﻧﯽ ﺑﻨﮕﺮﻧﺪ ﮐﻪ رازهﺎﯼ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﺑﻪ اﻣﺎﻧﺖ ﺳﭙﺮدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ٢ .و ﺣﺎل اﻧﺘﻈﺎرﯼ ﮐﻪ از ﮐﺎرﮔﺰار ﻣﯽرود ،اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻣﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ٣ .اﻣّﺎ ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ ﻗﻀﺎوت ﺷﻤﺎ ﻳﺎ ﻗﻀﺎوت هﺮ دادﮔﺎﻩ اﻧﺴﺎﻧﯽ دﻳﮕﺮ ﭼﻨﺪان ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ .ﻣﻦ ﺣﺘﯽ ﺧﻮد ﻧﻴﺰ درﺑﺎرۀ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﻗﻀﺎوت ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ۴ .زﻳﺮا در ﺧﻮد ﻋﻴﺒﯽ ﻧﻤﯽﺑﻴﻨﻢ ،اﻣّﺎ اﻳﻦ ﻣﺮا ﺑﯽﮔﻨﺎﻩ ﻧﻤﯽﺳﺎزد .ﺑﻠﮑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ درﺑﺎرۀ ﻣﻦ ﻗﻀﺎوت ﻣﯽﮐﻨﺪ۵ .ﭘﺲ درﺑﺎرۀ هﻴﭻﭼﻴﺰ ﭘﻴﺶ از وﻗﺖ ،ﻗﻀﺎوت ﻧﮑﻨﻴﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺻﺒﺮ ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻴﺎﻳﺪ .او ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ اﮐﻨﻮن در ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﻧﻬﺎن اﺳﺖ ،در روﺷﻨﺎﻳﯽ ﻋﻴﺎن ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد و ﻧﻴّﺘﻬﺎﯼ دﻟﻬﺎ را ﺁﺷﮑﺎر ﺧﻮاهﺪ ﺳﺎﺧﺖ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺗﺸﻮﻳﻖ و ﺗﻤﺠﻴﺪ هﺮﮐﺲ از ﺧﻮد ﺧﺪا ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد. ۶اﯼ ﺑﺮادران ،ﻣﻦ اﻳﻦ ﺗﺸﺒﻴﻬﺎت را ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺷﻤﺎ در ﺧﺼﻮص ﺧﻮد و ﺁﭘﻮﻟُﺲ ﺑﻪﮐﺎر ﺑﺮدم ﺗﺎ ﺷﻤﺎ از ﻣﺎ ﻣﻌﻨﯽ اﻳﻦ ﻋﺒﺎرت را ﺑﻴﺎﻣﻮزﻳﺪ ﮐﻪ» ،از ﺁﻧﭽﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﻓﺮاﺗﺮ ﻧﺮوﻳﺪ «.ﺗﺎ هﻴﭻﻳﮏ از ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻳﮑﯽ در ﻣﻘﺎﺑﻞ دﻳﮕﺮﯼ ﻧﺒﺎﻟﺪ٧ .زﻳﺮا ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺗﻮ را ﻣﺘﻔﺎوت اﻧﮕﺎﺷﺘﻪ اﺳﺖ؟ ﭼﻪ دارﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ؟ و اﮔﺮ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﭘﺲ ﭼﺮا ﭼﻨﺎن ﻓﺨﺮ ﻣﯽﮐﻨﯽ ﮐﻪ ﮔﻮﻳﯽ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ؟ ٨ﮔﻮﻳﯽ ﺷﻤﺎ هﻢاﮐﻨﻮن ﺑﻪ هﺮﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻴﺪ ،رﺳﻴﺪﻩاﻳﺪ! ﮔﻮﻳﯽ هﻢاﮐﻨﻮن دوﻟﺘﻤﻨﺪ ﺷﺪﻩاﻳﺪ! و ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ ،ﺁن هﻢ ﺑﺪون ﻣﺎ! و ﮐﺎش ﮐﻪ ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻣﯽﮐﺮدﻳﺪ ﺗﺎ ﻣﺎ هﻢ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺗﺎج و ﺗﺨﺖ ﻣﯽرﺳﻴﺪﻳﻢ! ٩زﻳﺮا ﻣﻦ ﺑﺮ اﻳﻦ اﻧﺪﻳﺸﻪام ﮐﻪ ﺧﺪا ﻣﺎ رﺳﻮﻻن را ن ﻣﺤﮑﻮم ﺑﻪ ﻣﺮگ ،در ﺁﺧ ِﺮ ﺻﻒ ﻟﺸﮑﺮﻳﺎن ﭘﻴﺮوزﻣﻨﺪ ،ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﮔﺬاﺷﺘﻪ هﻤﭽﻮن اﺳﻴﺮا ِ اﺳﺖ .ﻣﺎ ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺟﻬﺎن ،ﭼﻪ ﺁدﻣﻴﺎن و ﭼﻪ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻧﻴﻢ١٠ .ﻣﺎ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻣﺴﻴﺢ ﺟﺎهﻠﻴﻢ ،اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ در ﻣﺴﻴﺢ ﺣﮑﻴﻤﻴﺪ! ﻣﺎ ﺿﻌﻴﻔﻴﻢ ،اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ ﻗﻮﯼ هﺴﺘﻴﺪ! ﻣﺎ ﺧﻮار و ﺣﻘﻴﺮﻳﻢ، اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﺤﺘﺮﻣﻴﺪ! ١١ﺗﺎ هﻤﻴﻦدم ﮔﺮﺳﻨﻪ و ﺗﺸﻨﻪاﻳﻢ ،و ﺟﺎﻣﻪهﺎﻳﻤﺎن ﻣﻨﺪرس اﺳﺖ .ﺁزار ﻣﯽﺑﻴﻨﻴﻢ و ﺁوارﻩاﻳﻢ١٢ .ﺑﺎ دﺳﺘﺮﻧﺞ ﺧﻮد ﻣﻌﺎﺷﻤﺎن را ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ .ﭼﻮن ﻟﻌﻨﻤﺎن ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، ﺑﺮﮐﺖ ﻣﯽﻃﻠﺒﻴﻢ؛ و ﭼﻮن ﺁزار ﻣﯽﺑﻴﻨﻴﻢ ،ﺗﺤﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ؛ ١٣وﻗﺘﯽ ﻧﺎﺳﺰا ﻣﯽﺷﻨﻮﻳﻢ ،ﺑﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯽدهﻴﻢ .ﺗﺎ هﻤﻴﻦدم ،ﻣﺎ ﺑﻪ ﺗﻔﺎﻟﮥ دﻧﻴﺎ و زﺑﺎﻟﮥ هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺑﺪل ﮔﺸﺘﻪاﻳﻢ. ١۴اﻳﻦ را ﻧﻤﯽﻧﻮﻳﺴﻢ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ را ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ ﺳﺎزم ،ﺑﻠﮑﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﭼﻮﻧﺎن ﻓﺮزﻧﺪان دﻟﺒﻨﺪم ن ﺑﺴﻴﺎر هﺸﺪار دهﻢ١۵ .زﻳﺮا ﺣﺘﯽ اﮔﺮ در ﻣﺴﻴﺢ هﺰاران ﻣﻌﻠّﻢ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ،اﻣّﺎ ﭘﺪرا ِ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺪر ﺷﻤﺎ ﺷﺪم١۶ .ﭘﺲ از ﺷﻤﺎ ﺗﻤﻨﺎ ﻧﺪارﻳﺪ ،ﭼﺮاﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪواﺳﻄﮥ اﻧﺠﻴﻞ در ﻣﺴﻴ ْ دارم از ﻣﻦ ﺳﺮﻣﺸﻖ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ١٧ .از هﻤﻴﻦرو ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس را ﻧﺰدﺗﺎن ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻢ ،او ﮐﻪ
ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﺤﺒﻮب ﻣﻦ اﺳﺖ و اﻣﻴﻦ در ﺧﺪاوﻧﺪ .او ﺷﻴﻮۀ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺮا در ﻣﺴﻴ ْ ﻳﺎدﺁور ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺁن را در هﻤﮥ ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎ در هﺮﺟﺎ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽدهﻢ. ١٨ﺑﻌﻀﯽ از ﺷﻤﺎ ﺑﺎ اﻳﻦ ﮔﻤﺎن ﮐﻪ ﻣﻦ دﻳﮕﺮ ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﻧﺨﻮاهﻢ ﺁﻣﺪ ،ﮔﺴﺘﺎخ ﺷﺪﻩاﻧﺪ. ١٩اﻣّﺎ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪا ﺑﺰودﯼ ﻧﺰدﺗﺎن ﻣﯽﺁﻳﻢ و ﻧﻪﻓﻘﻂ ﺳﺨﻨﺎن اﻳﻦ ﮔﺴﺘﺎﺧﺎن را ،ﺑﻠﮑﻪ ﻗﺪرﺗﺸﺎن را ﻧﻴﺰ درﺧﻮاهﻢ ﻳﺎﻓﺖ٢٠ .زﻳﺮا ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺣﺮف ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ در ﻗﺪرت اﺳﺖ٢١ .ﮐﺪامﻳﮏ را ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﯽدهﻴﺪ؟ ﺑﺎ ﭼﻮب ﻧﺰدﺗﺎن ﺑﻴﺎﻳﻢ ﻳﺎ ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺖ و روﺣﯽ ﻣﻼﻳﻢ؟
اول ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ۵ ﺑﯽﻋﻔﺘﯽ در ﮐﻠﻴﺴﺎ ١ﺧﺒﺮ رﺳﻴﺪﻩ ﮐﻪ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺑﯽﻋﻔﺘﯽ هﺴﺖ ،ﺁن هﻢ ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاﯼ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ در ﻣﻴﺎن ﺑﺖﭘﺮﺳﺘﺎن ﻧﻴﺰ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻧﻴﺴﺖ .ﺷﻨﻴﺪﻩام ﻣﺮدﯼ ﺑﺎ ﻧﺎﻣﺎدرﯼ ﺧﻮد راﺑﻄﻪ دارد٢ .و ﺷﻤﺎ اﻓﺘﺨﺎر ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ! ﺁﻳﺎ ﻧﻤﯽﺑﺎﻳﺴﺖ ﻣﺎﺗﻢ ﮔﻴﺮﻳﺪ و ﮐﺴﯽ را ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮدﻩ از ﻣﻴﺎن ﺧﻮد ﺑﺮاﻧﻴﺪ؟ ٣ﻣﻦ هﺮﭼﻨﺪ در ﺟﺴﻢ ،ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺴﺘﻢ ،اﻣّﺎ در روح ،ﺑﺎ ﺷﻤﺎﻳﻢ و هﻢاﮐﻨﻮن ،ﭼﻮن ﮐﺴﯽ ﮐﻪ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺣﺎﺿﺮ اﺳﺖ ،ﺣﮑﻢ ﺧﻮد را در ﺧﺼﻮص ﮐﺴﯽ ﮐﻪ دﺳﺖ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺎرﯼ زدﻩ اﺳﺖ ،ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺻﺎدر ﮐﺮدﻩام۴ .وﻗﺘﯽ ﮔﺮد هﻢ ﻣﯽﺁﻳﻴﺪ و ﻣﻦ در ت ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ۵ ،اﻳﻦ ﻣﺮد را ﺑﻪ ﺷﻴﻄﺎن روح ﺑﻴﻦ ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ ،و ﺑﺎ ﺣﻀﻮ ِر ﻗﺪر ِ ﯼ ﻧﻔﺲ ﮔﻨﺎهﮑﺎرش ،روح او در روز ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﻧﺠﺎت ﻳﺎﺑﺪ. ﺑﺴﭙﺎرﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻧﺎﺑﻮد ِ ۶اﻓﺘﺨﺎر ﺷﻤﺎ ﺑﻪ هﻴﭻ روﯼ ﺻﺤﻴﺢ ﻧﻴﺴﺖ .ﺁﻳﺎ ﻧﻤﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ اﻧﺪﮐﯽ ﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺧﻤﻴﺮ را وَرﺁورد؟ ٧ﭘﺲ ﺧﻮد را از ﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﮥ ﮐﻬﻨﻪ ﭘﺎﮎ ﺳﺎزﻳﺪ ﺗﺎ ﺧﻤﻴﺮ ﺗﺎزﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﻧﻴﺰ ﺑﯽﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﻪاﻳﺪ ،زﻳﺮا ﻣﺴﻴﺢ ،ﺑﺮۀ ِﭘﺴَﺢ ﻣﺎ ،ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ٨ﭘﺲ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﻋﻴﺪ را ﻧﻪ ﺑﺎ ﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﮥ ﮐﻬﻨﻪ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﮥ ﺑﺪﺧﻮاهﯽ و ﺷﺮارت ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﻧﺎن ﺑﯽﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﮥ ﺻﺪاﻗﺖ و راﺳﺘﯽ ﺑﺮﮔﺰار ﮐﻨﻴﻢ. ٩در ﻧﺎﻣﮥ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺧﻮد ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻮﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﯽﻋﻔﺘﺎن ﻣﻌﺎﺷﺮت ﻧﮑﻨﻴﺪ١٠ .اﻣّﺎ ﻣﻘﺼﻮدم ﺑﻪ هﻴﭻ روﯼ اﻳﻦ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﯽﻋﻔﺘﺎن دﻧﻴﺎ ﻳﺎ ﺑﺎ ﻃﻤﻊورزان ﻳﺎ ﺷ ّﻴﺎدان ﻳﺎ ﺑﺖﭘﺮﺳﺘﺎن ﻣﻌﺎﺷﺮت ﻧﮑﻨﻴﺪ ،زﻳﺮا در ﺁن ﺻﻮرت ﻣﯽﺑﺎﻳﺴﺖ اﻳﻦ ﺟﻬﺎن را ﺗﺮﮎ ﮔﻮﻳﻴﺪ١١ .اﻣّﺎ اﮐﻨﻮن ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﻧﻮﻳﺴﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺧﻮد را ﺑﺮادر ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ ،اﻣّﺎ ﺑﯽﻋﻔﺖ ،ﻳﺎ ﻃﻤﺎع ﻳﺎ ﺑﺖﭘﺮﺳﺖ ﻳﺎ ﻧﺎﺳﺰاﮔﻮ ﻳﺎ ﻣﻴﮕﺴﺎر و ﻳﺎ ﺷﻴّﺎد اﺳﺖ ،ﻣﻌﺎﺷﺮت ﻧﮑﻨﻴﺪ و ﺑﺎ ﭼﻨﻴﻦﮐﺲ ﺣﺘﯽ هﻤﺴﻔﺮﻩ ﻣﺸﻮﻳﺪ. ١٢زﻳﺮا ﻣﺮا ﭼﻪﮐﺎر اﺳﺖ ﮐﻪ درﺑﺎرۀ ﻣﺮدﻣﺎن ﺑﻴﺮون از ﮐﻠﻴﺴﺎ داورﯼ ﮐﻨﻢ .وﻟﯽ ﺁﻳﺎ داورﯼ درﺑﺎرۀ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ در ﮐﻠﻴﺴﺎﻳﻨﺪ ،ﺑﺮ ﻋﻬﺪۀ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺴﺖ؟ ١٣ﺧﺪا ﺧﻮد درﺑﺎرۀ ﻣﺮدﻣﺎن ﺑﻴﺮون از ﮐﻠﻴﺴﺎ داورﯼ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد .ﭘﺲ »ﺁن ﺑﺪﮐﺎر را از ﻣﻴﺎن ﺧﻮد ﺑﺮاﻧﻴﺪ«.
اول ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ۶
ﻣﺮاﻓﻌﻪ در ﻣﻴﺎن ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ١اﮔﺮ ﮐﺴﯽ از ﺷﻤﺎ ادﻋﺎﻳﯽ ﻋﻠﻴﻪ دﻳﮕﺮﯼ دارد ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺟﺮﺋﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﺧﻮد را ن دﻧﻴﺎ را داورﯼ ﻧﻪ ﻧﺰد ﻣﻘﺪّﺳﺎن ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﮑﻤﮥ ﺑﯽاﻳﻤﺎﻧﺎن َﺑﺮَد؟ ٢ﺁﻳﺎ ﻧﻤﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﻘﺪّﺳﺎ ْ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد؟ ﭘﺲ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ دﻧﻴﺎ را داورﯼ ﮐﻨﻴﺪ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﻗﻀﺎوت درﺑﺎرۀ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺑﺲ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ؟ ٣ﺁﻳﺎ ﻧﻤﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن را داورﯼ ﺧﻮاهﻴﻢ ﮐﺮد؟ ﭼﻪ رﺳﺪ ﺑﻪ ﻗﻀﺎوت درﺑﺎرۀ ﻣﺴﺎﺋﻞ اﻳﻦ زﻧﺪﮔﯽ۴ .ﭘﺲ ﺁﻳﺎ ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﺑﺮوز اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ اﺧﺘﻼﻓﻬﺎ ﻣﻴﺎن ﺧﻮد ،ﮐﺴﺎﻧﯽ را ﺑﻪ دادرﺳﯽ ﻣﯽﮔﻤﺎرﻳﺪ ﮐﻪ در ﮐﻠﻴﺴﺎ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻧﻤﯽﺁﻳﻨﺪ؟ ۵اﻳﻦ را ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ را ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ ﺳﺎزم .ﺁﻳﺎ ﺑﻴﻦ ﺷﻤﺎ ﺷﺨﺺ داﻧﺎﻳﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﻪ اﺧﺘﻼﻓﻬﺎﯼ ﺑﺮادران رﺳﻴﺪﮔﯽ ﮐﻨﺪ؟ ۶در ﻋﻮض ،ﺑﺮادر ﻋﻠﻴﻪ ﺑﺮادر ﺑﻪ ﻣﺤﮑﻤﻪ ﻼ وﺟﻮد ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮاﻓﻌﻪهﺎﻳﯽ ﺑﻴﻦ ﺷﻤﺎ ،ﺧﻮ ْد ﺷﮑﺴﺘﯽ ﻣﯽرود ،ﺁن هﻢ ﻧﺰد ﺑﯽاﻳﻤﺎﻧﺎن! ٧اﺻ ً ﺑﺰرگ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎﺳﺖ .ﭼﺮا ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻧﻤﯽدهﻴﺪ ﻣﻈﻠﻮم واﻗﻊ ﺷﻮﻳﺪ؟ ﭼﺮا ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ زﻳﺎن ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ؟ ٨ﺑﺮﻋﮑﺲ ،ﺧﻮ ْد ﻇﻠﻢ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ و ﺑﻪ دﻳﮕﺮﯼ زﻳﺎن ﻣﯽرﺳﺎﻧﻴﺪ ،ﺁن هﻢ ﺑﻪ ﺑﺮادران ﺧﻮد. ٩ﺁﻳﺎ ﻧﻤﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﻇﺎﻟﻤﺎن وارث ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ؟ ﻓﺮﻳﺐ ﻧﺨﻮرﻳﺪ! ﺑﯽﻋﻔﺘﺎن، ﺑﺖﭘﺮﺳﺘﺎن ،زﻧﺎﮐﺎران ،هﻤﺠﻨﺲﺑﺎزان -ﭼﻪ ﻓﺎﻋﻞ و ﭼﻪ ﻣﻔﻌﻮل١٠ ،دزدان ،ﻃﻤﻊورزان، ﻣﻴﮕﺴﺎران ،ﻧﺎﺳﺰاﮔﻮﻳﺎن و ﺷﻴّﺎدان وارث ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ١١ .ﺑﻌﻀﯽ از ﺷﻤﺎ ﺢ ﺧﺪاوﻧﺪ و ﺗﻮﺳﻂ روح ﺧﺪاﯼ ﻣﺎ ﺷﺴﺘﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻮدﻳﺪ ،اﻣّﺎ در ﻧﺎم ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴ ِ ﺷﺪﻩ ،ﺗﻘﺪﻳﺲ ﮔﺸﺘﻪ و ﭘﺎرﺳﺎ ﺷﻤﺮدﻩ ﺷﺪﻩاﻳﺪ.
ﺑﯽﻋﻔﺘﯽ ﺑﺎ ﻓﺎﺣﺸﻪهﺎ »١٢هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺟﺎﻳﺰ اﺳﺖ «،اﻣّﺎ هﻤﻪﭼﻴﺰ ﻣﻔﻴﺪ ﻧﻴﺴﺖ» .هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺑﺮ ﻣﻦ رواﺳﺖ «،اﻣّﺎ ﻧﻤﯽﮔﺬارم ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺗﺴﻠﻂ ﻳﺎﺑﺪ»١٣ .ﺧﻮراﮎ ﺑﺮاﯼ ﺷﮑﻢ اﺳﺖ و ﺷﮑﻢ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮراﮎ «،و ﺧﺪا ،هﻢ اﻳﻦ و هﻢ ﺁن را از ﻣﻴﺎن ﺑﺮﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ .اﻣّﺎ ﺑﺪن ﺑﺮاﯼ ﺑﯽﻋﻔﺘﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮاﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ و ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻴﺰ ﺑﺮاﯼ ﺑﺪن١۴ ،و ﺧﺪا ﺑﻪ ﻧﻴﺮوﯼ ﺧﻮد ،هﻢ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪ ،و هﻢ ﻣﺎ را ﺑﺮﺧﻮاهﺪ ﺧﻴﺰاﻧﻴﺪ١۵ .ﺁﻳﺎ ﻧﻤﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺪﻧﻬﺎﯼ ﺷﻤﺎ اﻋﻀﺎﯼ ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ؟ ﺁﻳﺎ اﻋﻀﺎﯼ ﻣﺴﻴﺢ را ﺑﺮﮔﻴﺮم و ﺁﻧﻬﺎ را اﻋﻀﺎﯼ ﻓﺎﺣﺸﻪاﯼ ﮔﺮداﻧﻢ؟ هﺮﮔﺰ! ١۶ﺁﻳﺎ ﻧﻤﯽداﻧﻴﺪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻓﺎﺣﺸﻪاﯼ ﻣﯽﭘﻴﻮﻧﺪد ،ﺑﺎ او ﻳﮏ ﺗﻦ ﻣﯽﺷﻮد؟ زﻳﺮا ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ» :ﺁن دو ﻳﮏ ﺗﻦ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ١٧ «.اﻣّﺎ ﺁن ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﭘﻴﻮﻧﺪد، ﺑﺎ او ﻳﮏ روح اﺳﺖ. ١٨از ﺑﯽﻋﻔﺘﯽ ﺑﮕﺮﻳﺰﻳﺪ! هﺮ ﮔﻨﺎﻩ دﻳﮕﺮ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺷﻮد ﺑﻴﺮون از ﺑﺪن اوﺳﺖ ،اﻣّﺎ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺑﯽﻋﻔﺘﯽ ﻣﯽﺷﻮد ،ﺑﺨﺼﻮص ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺪن ﺧﻮد ﮔﻨﺎﻩ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ١٩ﺁﻳﺎ ﻧﻤﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺪن ﺷﻤﺎ ﻣﻌﺒﺪ روحاﻟﻘﺪس اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺷﻤﺎﺳﺖ و ﺁن را از ﺧﺪا ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﺪ ،و دﻳﮕﺮ از ﺁن ﺧﻮد ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ؟ ٢٠ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻳﯽ ﮔﺮان ﺧﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩاﻳﺪ ،ﭘﺲ ﺧﺪا را در ﺑﺪن ﺧﻮد ﺗﺠﻠﻴﻞ ﮐﻨﻴﺪ.
اول ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ٧
ﻣﺴﺎﺋﻞ زﻧﺎﺷﻮﻳﯽ ١و اﻣّﺎ در ﺧﺼﻮص ﻣﺴﺎﺋﻠﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮدﻳﺪ: »ﻣﺮد را ﻧﻴﮑﻮﺳﺖ ﮐﻪ زن را ﻟﻤﺲ ﻧﮑﻨﺪ٢ «.اﻣّﺎ ﺑﻪﺳﺒﺐ ﺑﯽﻋﻔﺘﻴﻬﺎﯼ ﻣﻮﺟﻮد ،هﺮ ﻣﺮدﯼ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ زن ﺧﻮد ،و هﺮ زﻧﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺷﻮهﺮ ﺧﻮد راﺑﻄﮥ زﻧﺎﺷﻮﻳﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ٣ .ﻣﺮد ﺑﺎﻳﺪ وﻇﻴﻔﮥ زﻧﺎﺷﻮﻳﯽ ﺧﻮد را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ زﻧﺶ ﺑﻪﺟﺎ ﺁورد و زن ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ وﻇﻴﻔﮥ زﻧﺎﺷﻮﻳﯽ ﺧﻮد را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺷﻮهﺮش ادا ﮐﻨﺪ۴ .زن ﺑﺮ ﺑﺪن ﺧﻮد اﺧﺘﻴﺎر ﻧﺪارد ﺑﻠﮑﻪ ﺷﻮهﺮش ،و ﻣﺮد ﻧﻴﺰ ﺑﺮ ﺑﺪن ﺧﻮد اﺧﺘﻴﺎر ﻧﺪارد ﺑﻠﮑﻪ زﻧﺶ۵ .ﭘﺲ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﻣﺤﺮوم ﻧﮑﻨﻴﺪ ،ﻣﮕﺮ ﺑﺎ رﺿﺎﯼ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ و ﺑﺮاﯼ ﻣﺪﺗﯽ ،ﺗﺎ وﻗﺖ ﺧﻮد را وﻗﻒ دﻋﺎ ﮐﻨﻴﺪ .ﺳﭙﺲ ﺑﺎز ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺑﭙﻴﻮﻧﺪﻳﺪ ،ﻣﺒﺎدا ﺷﻴﻄﺎن ﺷﻤﺎ را ﺑﻪﺳﺒﺐ ﻧﺎﺧﻮﻳﺸﺘﻨﺪارﯼ در وﺳﻮﺳﻪ اﻧﺪازد۶ .ﻣﻦ اﻳﻦ را ﺣﮑﻢ ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺟﺎﻳﺰ ﻣﯽﺷﻤﺎرم٧ .ﺁرزو ﻣﯽﮐﺮدم هﻤﻪ ﭼﻮن ﻣﻦ ﺑﻮدﻧﺪ ،اﻣّﺎ هﺮﮐﺲ ﻋﻄﺎﻳﯽ ﺧﺎص از ﺧﺪا ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ؛ ﻳﮑﯽ داراﯼ ﻳﮏ ﻋﻄﺎﺳﺖ و دﻳﮕﺮﯼ داراﯼ ﻋﻄﺎﻳﯽ دﻳﮕﺮ. ٨ﺑﻪ ﺑﻴﻮﻩﻣﺮدان و ﺑﻴﻮﻩزﻧﺎن ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﻧﻴﮑﻮﺳﺖ هﻤﭽﻮن ﻣﻦ ﻣﺠﺮد ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ٩ .اﻣّﺎ اﮔﺮ ﺧﻮﻳﺸﺘﻨﺪارﯼ ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ ،هﻤﺴﺮ اﺧﺘﻴﺎر ﮐﻨﻨﺪ ،زﻳﺮا ازدواج از ﺳﻮﺧﺘﻦ در ﺁﺗﺶ هﻮس ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ. ١٠ﺣﮑﻢ ﻣﻦ ﺑﺮاﯼ ﻣﺘﺄهﻼن اﻳﻦ اﺳﺖ -ﻧﻪ ﺣﮑﻢ ﻣﻦ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺣﮑﻢ ﺧﺪاوﻧﺪ -ﮐﻪ زن ﻧﺒﺎﻳﺪ از ﺷﻮهﺮ ﺧﻮد ﺟﺪا ﺷﻮد١١ .اﻣّﺎ اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮد ،دﻳﮕﺮ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺷﻮهﺮ اﺧﺘﻴﺎر ﮐﻨﺪ و ﻳﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺷﻮهﺮ ﺧﻮد ﺁﺷﺘﯽ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﻣﺮد ﻧﻴﺰ ﻧﺒﺎﻳﺪ زن ﺧﻮد را ﻃﻼق ﮔﻮﻳﺪ. ١٢ﺑﻪ ﺑﻘﻴﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ -ﻣﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﻧﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ -ﮐﻪ اﮔﺮ ﺑﺮادرﯼ هﻤﺴﺮﯼ ﺑﯽاﻳﻤﺎن دارد و ﺁن زن ﺣﺎﺿﺮ اﺳﺖ ﺑﺎ او زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﺪ ،ﺁن ﺑﺮادر ﻧﺒﺎﻳﺪ زن ﺧﻮد را ﻃﻼق ﮔﻮﻳﺪ. ١٣هﻤﭽﻨﻴﻦ اﮔﺮ زﻧﯽ ﺷﻮهﺮﯼ ﺑﯽاﻳﻤﺎن دارد و ﺁن ﻣﺮد ﺣﺎﺿﺮ اﺳﺖ ﺑﺎ او زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﺪ ،ﺁن زن ﻧﺒﺎﻳﺪ از ﺷﻮهﺮش ﺟﺪا ﺷﻮد١۴ .زﻳﺮا ﺷﻮهﺮ ﺑﯽاﻳﻤﺎن ﺑﻪواﺳﻄﮥ هﻤﺴﺮش ﺗﻘﺪﻳﺲ ﻣﯽﺷﻮد و زن ﺑﯽاﻳﻤﺎن ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺷﻮهﺮش ﺗﻘﺪﻳﺲ ﻣﯽﮔﺮدد .در ﻏﻴﺮ اﻳﻦ ﺻﻮرت، ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺘﺎن ﻧﺎﭘﺎﮎ ﻣﯽﺑﻮدﻧﺪ؛ اﻣّﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻧﺎن ﻣﻘﺪّﺳﻨﺪ١۵ .اﻣّﺎ اﮔﺮ ﺁن ﮐﻪ ﺑﯽاﻳﻤﺎن اﺳﺖ ﺑﺨﻮاهﺪ ﺟﺪا ﺷﻮد ،ﻣﺎﻧﻊ ﻣﺸﻮﻳﺪ .در ﭼﻨﻴﻦ وﺿﻌﯽ ﺷﻮهﺮ ﻳﺎ زن ﻣﺆﻣﻦ اﺟﺒﺎرﯼ ﻧﺪارد ﺑﺎ او زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﺪ .وﻟﯽ ﺧﺪا ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺻﻠﺢ و ﺁﺷﺘﯽ ﺧﻮاﻧﺪﻩ اﺳﺖ١۶ .زﻳﺮا اﯼ زن ،از ﮐﺠﺎ ﻣﯽداﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﻧﺠﺎت ﺷﻮهﺮت ﻧﺨﻮاهﯽ ﺷﺪ؟ و اﯼ ﻣﺮد ،از ﮐﺠﺎ ﻣﯽداﻧﯽ ﮐﻪ هﻤﺴﺮت را ﻧﺠﺎت ﻧﺨﻮاهﯽ داد؟ ١٧ﺑﺎرﯼ ،هﺮﮐﺲ ﺁنﮔﻮﻧﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاﯼ او در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺧﺪا او را ﺑﺪان ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ اﺳﺖ .اﻳﻦ اﺻﻠﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ در هﻤﮥ ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎ ﺑﺪان ﺣﮑﻢ ﻣﯽﮐﻨﻢ١٨ .اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﺪن ﺧﺘﻨﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻩ ،در هﻤﺎن ﺣﺎل ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﺪ؛ و اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﺪن ﺧﺘﻨﻪ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮدﻩ ،ﺧﺘﻨﻪ ﻧﺸﻮد١٩ .زﻳﺮا ﻣﻬﻢ ﺧﺘﻨﻪﺷﺪﮔﯽ ﻳﺎ ﺧﺘﻨﻪﻧﺎﺷﺪﮔﯽ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻬﻢ ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻦ اﺣﮑﺎم ﺧﺪاﺳﺖ٢٠ .هﺮﮐﺲ در هﺮ وﺿﻌﯽ ﮐﻪ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﺪ٢١ .ﺁﻳﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﺪﯼ ،ﻏﻼم ﺑﻮدﯼ؟ ﺗﻮ را ﺑﺎﮐﯽ ﻧﺒﺎﺷﺪ .اﻣّﺎ اﮔﺮ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯽ ﺁزادﯼ ﺧﻮد را ﺑﻪدﺳﺖ ﺁورﯼ ،ﻓﺮﺻﺖ را از دﺳﺖ ﻣﺪﻩ٢٢ .زﻳﺮا
ﺁن ﮐﻪ در ﻏﻼﻣﯽ از ﺳﻮﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺁزا ِد ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ؛ و ﻧﻴﺰ ﺁن ﮐﻪ در ﺁزادﯼ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﻏﻼم ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ٢٣ .ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻳﯽ ﮔﺮان ﺧﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩاﻳﺪ ،ﭘﺲ ﻏﻼم اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﻣﺸﻮﻳﺪ٢۴ .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ،اﯼ ﺑﺮادران ،هﺮﮐﺲ در هﺮ وﺿﻌﯽ ﮐﻪ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،در هﻤﺎن وﺿﻊ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﺪ. ٢۵و اﻣّﺎ در ﺧﺼﻮص دوﺷﻴﺰﮔﺎن ،ﺣﮑﻤﯽ از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪام؛ وﻟﯽ در ﻣﻘﺎم ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ رﺣﻤﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ درﺧﻮر اﻋﺘﻤﺎد اﺳﺖ ،ﻧﻈﺮ ﺧﻮد را ﺑﻴﺎن ﻣﯽﮐﻨﻢ٢۶ .ﺑﻪﺳﺒﺐ ﺑﺤﺮان زﻣﺎن ﺣﺎﺿﺮ ،ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ در هﻤﺎن وﺿﻌﯽ ﮐﻪ هﺴﺘﻴﺪ ،ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ. ٢٧اﮔﺮ ﺑﻪ زﻧﯽ ﺑﺴﺘﻪاﯼ ،رهﺎﻳﺶ ﻣﮑﻦ ،و اﮔﺮ از زن ﺁزادﯼ ،در ﭘﯽ هﻤﺴﺮ ﻣﺒﺎش٢٨ .اﻣّﺎ اﮔﺮ هﻤﺴﺮ اﺧﺘﻴﺎر ﮐﻨﯽ ،ﮔﻨﺎﻩ ﻧﮑﺮدﻩاﯼ؛ و اﮔﺮ دوﺷﻴﺰﻩاﯼ ﺷﻮهﺮ ﮐﻨﺪ ،ﮔﻨﺎﻩ ﻧﮑﺮدﻩ اﺳﺖ. اﻣّﺎ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ازدواج ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،در اﻳﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﺳﺨﺘﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺸﻴﺪ و ﻣﻦ ﻧﻤﯽﺧﻮاهﻢ ﺷﻤﺎ رﻧﺞ ﺑﺒﺮﻳﺪ. ٢٩ﺑﺮادران ،ﻣﻘﺼﻮد اﻳﻨﮑﻪ وﻗﺖ زﻳﺎدﯼ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻴﺴﺖ .از اﻳﻦ ﭘﺲ ،ﺣﺘﯽ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ زن دارﻧﺪ ﭼﻨﺎن رﻓﺘﺎر ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﮔﻮﻳﯽ زن ﻧﺪارﻧﺪ؛ ٣٠و ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺳﻮﮔﻮارﻧﺪ ،ﭼﻨﺎن ﮐﻪ ﮔﻮﻳﯽ ﺳﻮﮔﻮار ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ؛ و ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺷﺎدﻣﺎﻧﻨﺪ ،ﭼﻨﺎن ﮐﻪ ﮔﻮﻳﯽ ﺷﺎد ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ؛ و ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﻣﺘﺎﻋﯽ ﻣﯽﺧﺮﻧﺪ ،ﭼﻨﺎن ﮐﻪ ﮔﻮﻳﯽ ﻣﺎﻟﮏ ﺁن ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ؛ ٣١و ﺁﻧﺎن ﮐﻪ از اﻳﻦ دﻧﻴﺎ ﺑﻬﺮﻩ ﺑﺮﻣﯽﮔﻴﺮﻧﺪ، ﭼﻨﺎن ﮐﻪ ﮔﻮﻳﯽ ﺑﺎ ﺁن ﺳﺮ و ﮐﺎرﯼ ﻧﺪارﻧﺪ .زﻳﺮا ﺻﻮرت ﮐﻨﻮﻧﯽ اﻳﻦ ﺟﻬﺎن در ﺷﺮف ﺗﺒﺪﻳﻞ اﺳﺖ. ٣٢ﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻦ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ از هﺮ ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﺑﻪدور ﺑﺎﺷﻴﺪ .ﻣﺮد ﻣﺠﺮد ﻧﮕﺮان اﻣﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ ،ﻧﮕﺮان اﻳﻨﮑﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺧﺸﻨﻮد ﺳﺎزد؛ ٣٣از دﻳﮕﺮﺳﻮ ،ﻣﺮد ﻣﺘﺄهﻞ ﻧﮕﺮان اﻣﻮر اﻳﻦ دﻧﻴﺎﺳﺖ ،ﻧﮕﺮان اﻳﻨﮑﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ هﻤﺴﺮش را ﺧﺸﻨﻮد ﺳﺎزد٣۴ ،و ﺗﻮﺟﻪ او ﺑﻪ اﻣﺮﯼ واﺣﺪ ﻣﻌﻄﻮف ﻧﻴﺴﺖ .ﺑﻪ هﻤﻴﻦﺳﺎن ،زن ﻣﺠﺮد و ﻳﺎ دوﺷﻴﺰﻩ ،ﻧﮕﺮان اﻣﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ ،ﻧﮕﺮان اﻳﻨﮑﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ در ﺟﺴﻢ و در روح ،ﻣﻘﺪّس ﺑﺎﺷﺪ؛ از دﻳﮕﺮﺳﻮ ،زن ﻣﺘﺄهﻞ ﻧﮕﺮان اﻣﻮر اﻳﻦ دﻧﻴﺎﺳﺖ ،ﻧﮕﺮان اﻳﻨﮑﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺷﻮهﺮش را ﺧﺸﻨﻮد ﺳﺎزد٣۵ .ﻣﻦ اﻳﻨﻬﺎ را ﺑﺮاﯼ ﻣﻨﻔﻌﺖ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﻧﻪ ﺗﺎ در ﻗﻴﺪ و ﺑﻨﺪﺗﺎن ﺑﮕﺬارم .ﻣﻘﺼﻮدم اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺸﺎﻳﺴﺘﮕﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻴﺪ و هﻴﭻ دﻏﺪﻏﻪاﯼ ﺷﻤﺎ را از ﺳﺮﺳﭙﺮدﮔﯽ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎزﻧﺪارد. ٣۶اﮔﺮ ﻣﺮدﯼ ﺑﺮ اﻳﻦ اﻧﺪﻳﺸﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﺰد دوﺷﻴﺰﻩاش ﺑﻨﺎﺷﺎﻳﺴﺘﮕﯽ ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،و اﮔﺮ ﺳﻦ ازدواج دﺧﺘﺮ رﺳﻴﺪﻩ و ﺁن ﻣﺮد ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽاﻧﺪﻳﺸﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ازدواج ﮐﻨﺪ، ﺁﻧﭽﻪ در ﻧﻈﺮ دارد اﻧﺠﺎم دهﺪ؛ ﺑﺎ اﻳﻦ ﮐﺎر ﮔﻨﺎﻩ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ .ﭘﺲ ﺑﮕﺬارﻳﺪ ازدواج ﮐﻨﻨﺪ٣٧ .اﻣّﺎ اﮔﺮ ﻣﺮدﯼ در ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺧﻮد راﺳﺦ اﺳﺖ و در ﻓﺸﺎر ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮ ارادۀ ﺧﻮد ﻣﺨﺘﺎر اﺳﺖ و ﻋﺰمﺟﺰم ﮐﺮدﻩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﺎﻣﺰد دوﺷﻴﺰۀ ﺧﻮد ازدواج ﻧﮑﻨﺪ ،ﺁن ﻣﺮد ﻧﻴﺰ ﻋﻤﻠﯽ درﺳﺖ اﻧﺠﺎم ﻣﯽدهﺪ٣٨ .ﭘﺲ ﺁن ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﺎﻣﺰد ﺧﻮد ازدواج ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﻋﻤﻠﯽ درﺳﺖ اﻧﺠﺎم ﻣﯽدهﺪ؛ اﻣّﺎ ﺁن ﮐﻪ ازدواج ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ،ﻋﻤﻠﯽ ﺣﺘﯽ ﺑﻬﺘﺮ اﻧﺠﺎم ﻣﯽدهﺪ. ٣٩زن ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺷﻮهﺮش زﻧﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﻪ او ﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ .اﻣّﺎ اﮔﺮ ﺷﻮهﺮش درﮔﺬﺷﺖ ،ﺁزاد اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺎ هﺮﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﺪ ازدواج ﮐﻨﺪ ،اﻟﺒﺘﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺷﺮط ﮐﻪ ﺁن ﻣﺮد در ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎﺷﺪ۴٠ .وﻟﯽ ﺑﻪﻧﻈﺮ ﻣﻦ اﮔﺮ ازدواج ﻧﮑﻨﺪ ،ﺳﻌﺎدﺗﻤﻨﺪﺗﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد؛ و ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ روح ﺧﺪا را دارم!
اول ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ٨ ﻣﺴﺌﻠﮥ ﺧﻮراﮎ ﺗﻘﺪﻳﻤﯽ ﺑﻪ ﺑﺘﻬﺎ ١و اﻣّﺎ در ﺧﺼﻮص ﺧﻮراﮎ ﺗﻘﺪﻳﻤﯽ ﺑﻪ ﺑﺘﻬﺎ :ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﮐﻪ »هﻤﻪ ﻣﺎ اﺷﺨﺎص داﻧﺎﻳﯽ هﺴﺘﻴﻢ «.اﻣّﺎ داﻧﺶ ﻣﺎﻳﮥ ﺗﮑﺒّﺮ اﺳﺖ ،ﺣﺎل ﺁﻧﮑﻪ ﻣﺤﺒﺖ ،ﺑﻨﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ٢ .ﺁن ﮐﻪ ﮔﻤﺎن ﻣﯽﮐﻨﺪ ﭼﻴﺰﯼ ﻣﯽداﻧﺪ ،هﻨﻮز ﭼﻨﺎن ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻤﯽداﻧﺪ٣ .اﻣّﺎ ﺁن ﮐﻪ ﺧﺪا را دوﺳﺖ ﻣﯽدارد ،ﻧﺰد ﺧﺪا ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ۴ﭘﺲ در ﺧﺼﻮص ﺧﻮردن ﺧﻮراﮎ ﺗﻘﺪﻳﻤﯽ ﺑﻪ ﺑﺘﻬﺎ ،ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﮐﻪ در اﻳﻦ ﺟﻬﺎن »ﺑﺖ ﭼﻴﺰﯼ ﻧﻴﺴﺖ «،و »ﺑﻪﺟﺰ ﻳﮏ ﺧﺪا ،ﺧﺪاﻳﯽ دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺴﺖ۵ «.زﻳﺮا ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﺑﺮاﯼ ﻣﺮدم ﺧﺪاﻳﺎﻧﯽ ،ﭼﻪ در زﻣﻴﻦ و ﭼﻪ در ﺁﺳﻤﺎن ،ﺑﺎﺷﺪ -ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﻮاﻗﻊ ﻧﻴﺰ ﻣﺮدم را »ﺧﺪاﻳﺎن« ﺑﺴﻴﺎر و »ﺧﺪاوﻧﺪان« ﺑﺴﻴﺎر اﺳﺖ ۶ -اﻣّﺎ ﻣﺎ را ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮏ ﺧﺪاﺳﺖ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺧﺪاﯼ ﭘﺪر ،ﮐﻪ هﻤﻪﭼﻴﺰ از اوﺳﺖ و ﻣﺎ ﺑﺮاﯼ او زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ؛ و ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮏ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ ،ﻳﻌﻨﯽ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،ﮐﻪ هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺑﻪواﺳﻄﮥ او ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻣﺪﻩ و ﻣﺎ ﺑﻪواﺳﻄﮥ او زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ. ٧اﻣّﺎ هﻤﻪ را اﻳﻦ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻧﻴﺴﺖ .زﻳﺮا ﺑﻌﻀﯽ ﺗﺎﮐﻨﻮن ﭼﻨﺎن ﺑﻪ ﺑﺘﻬﺎ ﺧﻮﮐﺮدﻩاﻧﺪ ﮐﻪ هﻨﻮز هﻢ اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻮراﮐﻬﺎﻳﯽ ﺑﺨﻮرﻧﺪ ،ﻣﯽﭘﻨﺪارﻧﺪ ﺧﻮراﮎ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﺑﺘﻬﺎ را ﺧﻮردﻩاﻧﺪ؛ و از ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ وﺟﺪاﻧﺸﺎن ﺿﻌﻴﻒ اﺳﺖُ ،ﻣَﻠﻮّث ﻣﯽﺷﻮد٨ .ﺧﻮراﮎ ،ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﺰدﻳﮏ ﻧﻤﯽﺳﺎزد؛ ﻧﻪ ﺑﺎ ﻧﺨﻮردن ﺑﺪﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮﻳﻢ ،ﻧﻪ ﺑﺎ ﺧﻮردن ﺑﻬﺘﺮ٩ .اﻣّﺎ ﻣﻮاﻇﺐ ﺑﺎﺷﻴﺪ اﺧﺘﻴﺎر ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﻟﻐﺰش ﺿﻌﻴﻔﺎن ﻧﺸﻮد١٠ .زﻳﺮا اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ وﺟﺪاﻧﯽ ﺿﻌﻴﻒ دارد ،ﺗﻮ را ﮐﻪ در اﻳﻦﺑﺎرﻩ از ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺑﺮﺧﻮردارﯼ ،در ﺣﺎل ﻏﺬا ﺧﻮردن در ﺑﺘﺨﺎﻧﻪاﯼ ﺑﺒﻴﻨﺪ ،ﺁﻳﺎ او ﻧﻴﺰ ﺗﺮﻏﻴﺐ ﻧﻤﯽﺷﻮد ﺧﻮراﮎ ﺗﻘﺪﻳﻤﯽ ﺑﻪ ﺑﺘﻬﺎ را ﺑﺨﻮرد؟ ١١ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ، ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺗﻮ ﺑﺎﻋﺚ هﻼﮐﺖ ﺁن ﺑﺮادر ﺿﻌﻴﻒ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮش ﻣﺮد١٢ .وﻗﺘﯽ اﻳﻨﭽﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﺑﺮادران ﺧﻮد ﮔﻨﺎﻩ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ و وﺟﺪان ﺿﻌﻴﻔﺸﺎن را ُﻣَﻠﻮّث ﻣﯽﺳﺎزﻳﺪ ،هﻤﺎﻧﺎ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﮔﻨﺎﻩ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ١٣ .از اﻳﻦرو ،اﮔﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﺧﻮرم ﺳﺒﺐ ﻟﻐﺰش ﺑﺮادرم ﻣﯽﺷﻮد ،ﺗﺎ اﺑﺪ ﮔﻮﺷﺖ ﻧﺨﻮاهﻢ ﺧﻮرد ﺗﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﻟﻐﺰش او ﻧﺸﻮم.
اول ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ٩ ﭘﻮﻟُﺲ ،ﻧﻤﻮﻧﮥ ﮔﺬﺷﺘﻦ از ﺣﻖ ١ﺁﻳﺎ ﺁزاد ﻧﻴﺴﺘﻢ؟ ﺁﻳﺎ رﺳﻮل ﻧﻴﺴﺘﻢ؟ ﺁﻳﺎ ﺧﺪاوﻧﺪﻣﺎن ﻋﻴﺴﯽ را ﻧﺪﻳﺪم؟ ﺁﻳﺎ ﺷﻤﺎ ﺛﻤﺮۀ ﮐﺎر ﻣﻦ در ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ؟ ٢ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﺑﺮاﯼ دﻳﮕﺮان رﺳﻮل ﻧﺒﺎﺷﻢ ،دﺳﺖﮐﻢ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ؛ زﻳﺮا ﺷﻤﺎ ﻣُﻬﺮ ﺗﺄﻳﻴﺪ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﻦ در ﺧﺪاوﻧﺪ هﺴﺘﻴﺪ. ٣ﻣﻦ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ درﺑﺎرۀ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻗﻀﺎوت ﻣﯽﻧﺸﻴﻨﻨﺪ ،اﻳﻨﭽﻨﻴﻦ از ﺧﻮد دﻓﺎع ﻣﯽﮐﻨﻢ۴ .ﺁﻳﺎ ﺣﻖ ﻧﺪارﻳﻢ ﺑﺨﻮرﻳﻢ و ﺑﻨﻮﺷﻴﻢ؟ ۵ﺁﻳﺎ ﺣﻖ ﻧﺪارﻳﻢ هﻤﭽﻮن ﺳﺎﻳﺮ رﺳﻮﻻن و ن ﺧﺪاوﻧﺪ و ﮐﻴﻔﺎ ،ﺧﻮاهﺮ دﻳﻨﯽ را ﺑﻪﻋﻨﻮان هﻤﺴﺮ هﻤﺮاﻩ ﺧﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ؟ ۶و ﺁﻳﺎ ﺑﺮادرا ِ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻦ و ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ هﺴﺘﻴﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮاﯼ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻣﻌﺎش ﺧﻮد ﮐﺎر ﮐﻨﻴﻢ؟ ٧ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﺮج
ﻏﺮْس ﮐﻨﺪ و از ﻣﻴﻮﻩاش ﻧﺨﻮرد؟ ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﮔﻠﻪاﯼ ﺧﻮد ﺳﺮﺑﺎزﯼ ﮐﻨﺪ؟ ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﺎﮐﺴﺘﺎﻧﯽ َ را ﺷﺒﺎﻧﯽ ﮐﻨﺪ و از ﺷﻴﺮ ﺁن ﺑﻬﺮﻩﻣﻨﺪ ﻧﺸﻮد؟ ٨ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﻢ ﺳﺨﻨﯽ ﺻﺮﻓًﺎ اﻧﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ؟ ﺁﻳﺎ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻤﯽﮔﻮﻳﺪ؟ ٩زﻳﺮا در ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻣﻮﺳﯽ ﺁﻣﺪﻩ ﮐﻪ »ﮔﺎوﯼ را ﮐﻪ ﺧﺮﻣﻦ ﻣﯽﮐﻮﺑﺪ ،دهﺎن َﻣﺒَﻨﺪ «.ﺁﻳﺎ ﺧﺪا در ﻓﮑﺮ ﮔﺎوهﺎﺳﺖ؟ ١٠ﺁﻳﺎ اﻳﻦ را درﺑﺎرۀ ﻣﺎ ﻧﻤﯽﮔﻮﻳﺪ؟ ﺑﻠﻪ ،ﺑﻪﻳﻘﻴﻦ ،اﻳﻦ ﮐﻼم ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،زﻳﺮا هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ زﻣﻴﻦ را ﺷﺨﻢ ﻣﯽزﻧﺪ ،و ﻳﺎ ﺧﺮﻣﻦ ﻣﯽﮐﻮﺑﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ اﻣﻴﺪ ﺁن ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ از ﻣﺤﺼﻮل ﺑﻬﺮﻩاﯼ َﺑﺮَد١١ .اﮔﺮ ﻣﺎ ﺑﺬر روﺣﺎﻧﯽ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﮐﺎﺷﺘﻴﻢ ،ﺁﻳﺎ اﻣﺮ ﺑﺰرﮔﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺤﺼﻮﻟﯽ ﻣﺎدﯼ از ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺑﺮداﺷﺖ ﮐﻨﻴﻢ؟ ١٢اﮔﺮ دﻳﮕﺮان ﺣﻖ دارﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﻣﺎدﯼ ﺣﻤﺎﻳﺘﺸﺎن ﮐﻨﻴﺪ ،ﺁﻳﺎ ﻣﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺣﻖ ﻧﺪارﻳﻢ؟ اﻣّﺎ ﻣﺎ از اﻳﻦ ﺣﻖ ﺑﻬﺮﻩ ﻧﺠﺴﺘﻴﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ هﺮﭼﻴﺰ ﺗﻦ دردادﻳﻢ ﺗﺎ ﻣﺎﻧﻌﯽ ﺑﺮ ﺳﺮ راﻩ ﺖ ﻣﻌﺒﺪ را ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،ﺧﻮراﮐﺸﺎن از اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻨﻬﺎدﻩ ﺑﺎﺷﻴﻢ١٣ .ﺁﻳﺎ ﻧﻤﯽداﻧﻴﺪ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺧﺪﻣ ِ ﻣﻌﺒﺪ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻣﯽﺷﻮد ،و ﻧﻴﺰ ﺧﺎدﻣﺎن ﻣﺬﺑﺢ از ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﻣﺬﺑﺢ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽﺷﻮد ،ﻧﺼﻴﺒﯽ ﻣﯽﻳﺎﺑﻨﺪ؟ ١۴ﺑﻪ هﻤﻴﻦﺳﺎن ،ﺧﺪاوﻧﺪ ﺣﮑﻢ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻌﺎش واﻋﻈﺎن اﻧﺠﻴﻞ ،از اﻧﺠﻴﻞ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﺷﻮد. ١۵اﻣّﺎ ﻣﻦ از هﻴﭻﻳﮏ از اﻳﻦ ﺣﻘﻮق ﺑﻬﺮﻩ ﻧﮕﺮﻓﺘﻢ و اﻳﻦ را ﻧﻴﺰ ﻧﻤﯽﻧﻮﻳﺴﻢ ﺗﺎ در ﺣﻘّﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﻨﻴﺪ .ﻣﺮگ را ﺑﺮ ﺁن ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﯽدهﻢ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ اﻳﻦ ﻣﺎﻳﮥ ﻓﺨﺮ را از ﻣﻦ ﺑﮕﻴﺮد. ١۶زﻳﺮا ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ از ﺑﺎﺑﺖ ﺑﺸﺎرت اﻧﺠﻴﻞ ﻓﺨﺮ ﮐﻨﻢ ،ﭼﺮاﮐﻪ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ از ﺁﻧﻢ؛ ﺑﻠﮑﻪ واﯼ ﺑﺮ ﻣﻦ اﮔﺮ ﺑﺸﺎرت ﻧﺪهﻢ! ١٧زﻳﺮا اﮔﺮ ﺑﻪاﺧﺘﻴﺎر اﻳﻦ ﮐﺎر را اﻧﺠﺎم ﻣﯽدادم ،از ﭘﺎداش ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮدم؛ وﻟﯽ اﮔﺮ ﺑﻪاﺧﺘﻴﺎر ﻧﺒﺎﺷﺪ ،ﻓﻘﻂ اﻧﺠﺎم وﻇﻴﻔﻪ ﻣﯽﮐﻨﻢ١٨ .در اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ، ﭼﻪ ﭘﺎداﺷﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ؟ ﺗﻨﻬﺎ اﻳﻨﮑﻪ اﻧﺠﻴﻞ را ﺑﺮاﻳﮕﺎن ﺑﺸﺎرت دهﻢ و از ﺣﻖ ﺧﻮد در ﺁن ﺑﻬﺮﻩ ﺑﺮﻧﮕﻴﺮم. ١٩زﻳﺮا ﺑﺎ اﻳﻨﮑﻪ از هﻤﻪ ﺁزادم ،ﺧﻮد را ﻏﻼم هﻤﻪ ﺳﺎﺧﺘﻢ ﺗﺎ ﻋﺪﻩاﯼ ﺑﻴﺸﺘﺮ را درﻳﺎﺑﻢ. ٢٠ﻧﺰد ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﭼﻮن ﻳﻬﻮدﯼ رﻓﺘﺎر ﮐﺮدم ،ﺗﺎ ﻳﻬﻮدﻳﺎن را درﻳﺎﺑﻢ .ﺑﺎ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ زﻳﺮ ﺷﺮﻳﻌﺘﻨﺪ هﻤﭽﻮن ﮐﺴﯽ ﮐﻪ زﻳﺮ ﺷﺮﻳﻌﺖ اﺳﺖ رﻓﺘﺎر ﮐﺮدم ﺗﺎ ﺁﻧﺎن را ﮐﻪ زﻳﺮ ﺷﺮﻳﻌﺘﻨﺪ درﻳﺎﺑﻢ - هﺮﭼﻨﺪ ﺧﻮ ْد زﻳﺮ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻧﻴﺴﺘﻢ٢١ .ﻧﺰد ﺑﯽﺷﺮﻳﻌﺘﺎن هﻤﭽﻮن ﺑﯽﺷﺮﻳﻌﺖ رﻓﺘﺎر ﮐﺮدم ﺗﺎ ﺑﯽﺷﺮﻳﻌﺘﺎن را درﻳﺎﺑﻢ -هﺮﭼﻨﺪ ﺧﻮد از ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺧﺪا ﺁزاد ﻧﻴﺴﺘﻢ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻣﺴﻴﺢ ﭘﺎﻳﺒﻨﺪم٢٢ .ﺑﺎ ﺿﻌﻴﻔﺎن ،ﺿﻌﻴﻒ ﺷﺪم ﺗﺎ ﺿﻌﻴﻔﺎن را درﻳﺎﺑﻢ .هﻤﻪﮐﺲ را هﻤﻪﭼﻴﺰ ﮔﺸﺘﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ هﺮ ﻧﺤﻮ ﺑﻌﻀﯽ را ﻧﺠﺎت ﺑﺨﺸﻢ٢٣ .اﻳﻦهﻤﻪ را ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ اﻧﺠﻴﻞ ﻣﯽﮐﻨﻢ ،ﺗﺎ در ﺑﺮﮐﺎت ﺁن ﺳﻬﻴﻢ ﺷﻮم. ٢۴ﺁﻳﺎ ﻧﻤﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ در ﻣﻴﺪان ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ،هﻤﻪ ﻣﯽدوﻧﺪ ،اﻣّﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮑﯽ ﺟﺎﻳﺰﻩ را ﻣﯽﺑﺮد؟ ﭘﺲ ﺷﻤﺎ ﭼﻨﺎن ﺑﺪوﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺒﺮﻳﺪ٢۵ .هﺮﮐﻪ در ﻣﺴﺎﺑﻘﺎت ﺷﺮﮐﺖ ﻣﯽﺟﻮﻳﺪ ،در هﺮﭼﻴﺰ ،ﺗﻦ ﺑﻪ اﻧﻀﺒﺎﻃﯽ ﺳﺨﺖ ﻣﯽدهﺪ .ﺁﻧﺎن ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺗﺎﺟﯽ ﻓﺎﻧﯽ ﺑﻪدﺳﺖ ﺁورﻧﺪ؛ وﻟﯽ ﻣﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺗﺎﺟﯽ ﻏﻴﺮﻓﺎﻧﯽ ﺑﻪدﺳﺖ ﺁورﻳﻢ٢۶ .ﭘﺲ ﻣﻦ اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﻣﯽدوم ،ﻧﻪ ﭼﻮن ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﯽهﺪف اﺳﺖ؛ و ﻣﺸﺖ ﻣﯽزﻧﻢ ،ﻧﻪ ﭼﻮن ﮐﺴﯽ ﮐﻪ هﻮا را ﺑﺰﻧﺪ؛ ٢٧ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻦ ﺧﻮد را ﺳﺨﺘﯽ ﻣﯽدهﻢ و در ﺑﻨﺪﮔﯽ ﺧﻮﻳﺶ ﻧﮕﺎهﺶ ﻣﯽدارم ،ﻣﺒﺎدا ﭘﺲ از ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺑﻪ دﻳﮕﺮان، ﺧﻮ ْد ﻣﺮدود ﮔﺮدم.
اول ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ١٠ درس ﻋﺒﺮت از ﺑﺖﭘﺮﺳﺘﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ١زﻳﺮا اﯼ ﺑﺮادران ،ﻧﻤﯽﺧﻮاهﻢ از اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻏﺎﻓﻞ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﭘﺪران ﻣﺎ هﻤﻪ زﻳﺮ اﺑﺮ ﺑﻮدﻧﺪ و هﻤﻪ ﻧﻴﺰ از ﻣﻴﺎن درﻳﺎ ﮔﺬﺷﺘﻨﺪ٢ .ﺁﻧﺎن هﻤﻪ در اﺑﺮ و در درﻳﺎ در اﺗﺤﺎد ﺑﺎ ﻣﻮﺳﯽ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ٣ ،و هﻤﻪ از ﻳﮏ ﺧﻮراﮎ روﺣﺎﻧﯽ ﺧﻮردﻧﺪ ۴و از ﻳﮏ ﺁﺷﺎﻣﻴﺪﻧﯽ روﺣﺎﻧﯽ ﻧﻮﺷﻴﺪﻧﺪ؛ زﻳﺮا از ﺁن ﺻﺨﺮۀ روﺣﺎﻧﯽ ﻣﯽﻧﻮﺷﻴﺪﻧﺪ ﮐﻪ از ﭘﯽ اﻳﺸﺎن ﻣﯽﺁﻣﺪ ،و ﺁن ﺻﺨﺮﻩ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻮد۵ .ﺑﺎ اﻳﻦهﻤﻪ ،ﺧﺪا از ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺁﻧﺎن ﺧﺮﺳﻨﺪ ﻧﺒﻮد ،ﭘﺲ اﺟﺴﺎدﺷﺎن در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺑﻴﺎﺑﺎن ﭘﺮاﮐﻨﺪﻩ ﺷﺪ. ۶ﺣﺎل ،اﻳﻦ روﻳﺪادهﺎ ﺑﻪوﻗﻮع ﭘﻴﻮﺳﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﻧﻤﻮﻧﻪهﺎﻳﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ ،ﺗﺎ ﻣﺎ هﻤﭽﻮن ﺁﻧﺎن در ﭘﯽ ﺑﺪﯼ ﻧﺒﺎﺷﻴﻢ٧ .ﭘﺲ ﺑﺖﭘﺮﺳﺖ ﻣﺸﻮﻳﺪ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﻌﻀﯽ از اﻳﺸﺎن ﺷﺪﻧﺪ؛ ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاﯼ ﮐﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ» :ﻗﻮم ﺑﺮاﯼ ﺧﻮرد و ﻧﻮش ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ و ﺑﺮاﯼ ﻋﻴﺎﺷﯽ ﺑﻪﭘﺎﺧﺎﺳﺘﻨﺪ٨ «.و ﻧﻪ ﺑﻪ ﺑﯽﻋﻔﺘﯽ دﺳﺖﻳﺎزﻳﻢ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﻌﻀﯽ از اﻳﺸﺎن ﮐﺮدﻧﺪ ،و در ﻳﮏ روز ﺑﻴﺴﺖ و ﺳﻪ هﺰار ﺗﻦ ﺑﻪ هﻼﮐﺖ رﺳﻴﺪﻧﺪ٩ .و ﻧﻪ ﻣﺴﻴﺢ را ﺑﻴﺎزﻣﺎﻳﻴﻢ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﻌﻀﯽ از ﺁﻧﺎن ﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﻪوﺳﻴﻠﮥ ﻣﺎرهﺎ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ١٠ .و ﻧﻪ ﺷﮑﻮﻩ و ﺷﮑﺎﻳﺖ ﮐﻨﻴﺪ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﻌﻀﯽ از اﻳﺸﺎن ﮐﺮدﻧﺪ و هﻼﮎﮐﻨﻨﺪﻩ هﻼﮐﺸﺎن ﺳﺎﺧﺖ. ١١اﻳﻦ اﻣﻮر ﭼﻮن ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن واﻗﻊ ﮔﺮدﻳﺪ و ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪ ﺗﺎ ﻋﺒﺮﺗﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ ﮐﻪ ﺖ هﻤﮥ اﻋﺼﺎر ﺑﻪﺳﺮ ﻣﯽﺑﺮﻳﻢ١٢ .ﭘﺲ اﮔﺮ ﮔﻤﺎن ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ اﺳﺘﻮارﻳﺪ، در زﻣﺎن ﺗﺤﻘﻖ ﻏﺎﻳ ِ ﺑﻬﻮش ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﻧﻴﻔﺘﻴﺪ! ١٣هﻴﭻ ﺁزﻣﺎﻳﺸﯽ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽﺁﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺸﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ .و ﺧﺪا اﻣﻴﻦ اﺳﺖ؛ او اﺟﺎزﻩ ﻧﻤﯽدهﺪ ﺑﻴﺶ از ﺗﻮان ﺧﻮد ﺁزﻣﻮدﻩ ﺷﻮﻳﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ وﻗﺖ ﺁزﻣﺎﻳﺶ، راﻩ ﮔﺮﻳﺰﯼ ﻧﻴﺰ ﻓﺮاهﻢ ﻣﯽﺳﺎزد ﺗﺎ ﺗﺎب ﺗﺤﻤﻠﺶ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ.
ﺿﻴﺎﻓﺖ ﺑﺘﻬﺎ و ﺷﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ ١۴ﭘﺲ اﯼ ﻋﺰﻳﺰان ،از ﺑﺖﭘﺮﺳﺘﯽ ﺑﮕﺮﻳﺰﻳﺪ١۵ .ﺑﺎ ﺧﺮدﻣﻨﺪان ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ؛ ﺧﻮد درﺑﺎرۀ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﻗﻀﺎوت ﮐﻨﻴﺪ١۶ .ﺁﻳﺎ ﺟﺎم ﺑﺮﮐﺖ ﮐﻪ ﺁن را ﻣﺒﺎرﮎ ﻣﯽﺧﻮاﻧﻴﻢ، ﺷﺮﻳﮏ ﺷﺪن در ﺧﻮن ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻴﺴﺖ؟ و ﺁﻳﺎ ﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭘﺎرﻩ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ ،ﺷﺮﻳﮏ ﺷﺪن در ﺑﺪن ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻴﺴﺖ؟ ١٧از ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻧﺎن ﻳﮑﯽ اﺳﺖ ،ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎرﻳﻢ ،ﻳﮏ ﺑﺪن هﺴﺘﻴﻢ ،زﻳﺮا هﻤﻪ از ﻳﮏ ﻧﺎن ﺑﻬﺮﻩ ﻣﯽﻳﺎﺑﻴﻢ١٨ .ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ را ﺑﻨﮕﺮﻳﺪ :ﺁﻳﺎ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ از ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﻬﺎ ﻣﯽﺧﻮردﻧﺪ در ﻣﺬﺑﺢ ﺷﺮﻳﮏ ﻧﻤﯽﺷﺪﻧﺪ؟ ١٩ﺁﻳﺎ ﻣﻘﺼﻮدم اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮراﮎ ﺗﻘﺪﻳﻤﯽ ﺑﻪ ﺑﺖ ﭼﻴﺰﯼ اﺳﺖ ،ﻳﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﺑﺖ ﭼﻴﺰﯼ اﺳﺖ؟ ٢٠ﻧﻪ ،ﻣﻘﺼﻮد اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﻬﺎﯼ ﺑﺖﭘﺮﺳﺘﺎن ﺗﻘﺪﻳﻢ دﻳﻮهﺎ ﻣﯽﺷﻮد ﻧﻪ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﺧﺪا ،و ﻣﻦ ﻧﻤﯽﺧﻮاهﻢ ﺷﻤﺎ ﺷﺮﻳﮏ دﻳﻮهﺎ ﺑﺎﺷﻴﺪ. ٢١ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ هﻢ از ﺟﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻨﻮﺷﻴﺪ هﻢ از ﺟﺎم دﻳﻮهﺎ؛ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ هﻢ از ﺳﻔﺮۀ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻬﺮﻩ ﻳﺎﺑﻴﺪ ،هﻢ از ﺳﻔﺮۀ دﻳﻮهﺎ٢٢ .ﺁﻳﺎ ﻣﯽﺧﻮاهﻴﻢ ﻏﻴﺮت ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﺮاﻧﮕﻴﺰﻳﻢ؟ ﺁﻳﺎ از او ﺗﻮاﻧﺎﺗﺮﻳﻢ؟
ﺣﺪود ﺁزادﯼ در ﺧﻮردن ﺧﻮراﮎ ﺑﺘﻬﺎ
»٢٣هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺟﺎﻳﺰ اﺳﺖ« -اﻣّﺎ هﻤﻪﭼﻴﺰ ﻣﻔﻴﺪ ﻧﻴﺴﺖ» .هﻤﻪﭼﻴﺰ رواﺳﺖ« -اﻣّﺎ هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺳﺎزﻧﺪﻩ ﻧﻴﺴﺖ٢۴ .هﻴﭻﮐﺲ در ﭘﯽ ﻧﻔﻊ ﺧﻮد ﻧﺒﺎﺷﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻧﻔﻊ دﻳﮕﺮان را ﺑﺠﻮﻳﺪ. ٢۵هﺮ ﮔﻮﺷﺘﯽ را ﮐﻪ در ﻗﺼﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ﻣﯽﻓﺮوﺷﻨﺪ ،ﺑﺪون ﻧﻈﺮ ﺑﻪ وﺟﺪان ﺑﺨﻮرﻳﺪ٢۶ ،زﻳﺮا »ﺟﻬﺎن و هﺮﺁﻧﭽﻪ در ﺁن اﺳﺖ از ﺁن ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ«. ٢٧اﮔﺮ ﺷﺨﺼﯽ ﺑﯽاﻳﻤﺎن ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﺻﺮف ﻏﺬا دﻋﻮت ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ رﻓﺘﻦ هﺴﺘﻴﺪ ،هﺮﺁﻧﭽﻪ در ﺑﺮاﺑﺮﺗﺎن ﻣﯽﮔﺬارد ﺑﺪون ﻧﻈﺮ ﺑﻪ وﺟﺪان ﺑﺨﻮرﻳﺪ٢٨ ،ﻣﮕﺮ اﻳﻨﮑﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﮕﻮﻳﺪ» :اﻳﻦ ﮔﻮﺷﺖ ﺑﻪ ﺑﺘﻬﺎ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ «.ﺗﻨﻬﺎ در اﻳﻦ ﺻﻮرت، ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ اﻳﻦ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺖ و ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ وﺟﺪان ،از ﺁن ﻣﺨﻮرﻳﺪ ٢٩ -اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻘﺼﻮدم وﺟﺪان ﺁن ﺷﺨﺺ اﺳﺖ ﻧﻪ وﺟﺪان ﺷﻤﺎ .زﻳﺮا ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ وﺟﺪان ﺷﺨﺼﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺮ ﺁزادﯼ ﻣﻦ ﺣﮑﻢ ﮐﻨﺪ؟ ٣٠اﮔﺮ ﺧﻮراﮐﯽ را ﺑﺎ ﺷﮑﺮﮔﺰارﯼ ﻣﯽﺧﻮرم ،ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﺪا را ﺑﺮاﯼ ﺁن ﺷﮑﺮ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﻣﺤﮑﻮﻣﻢ ﮐﻨﻨﺪ؟ ٣١ﭘﺲ هﺮﭼﻪ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ ،ﺧﻮاﻩ ﺧﻮردن ،ﺧﻮاﻩ ﻧﻮﺷﻴﺪن و ﺧﻮاﻩ هﺮ ﮐﺎر دﻳﮕﺮ ،هﻤﻪ را ﺑﺮاﯼ ﺟﻼل ﺧﺪا ﺑﮑﻨﻴﺪ٣٢ .ﺑﺎﻋﺚ ﻟﻐﺰش هﻴﭻﮐﺲ ﻣﺸﻮﻳﺪ ،ﭼﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ،ﭼﻪ ﻳﻮﻧﺎﻧﻴﺎن و ﭼﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ ﺧﺪا٣٣ ،هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﻣﯽﮐﻮﺷﻢ ﺗﺎ هﻤﻪ را ﺑﻪ هﺮﻧﺤﻮ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺧﺸﻨﻮد ﺳﺎزم .زﻳﺮا در ﭘﯽ ﻧﻔﻊ ﺧﻮد ﻧﻴﺴﺘﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻧﻔﻊ ﺑﺴﻴﺎرﯼ را ﻣﯽﺟﻮﻳﻢ ،ﺗﺎ ﻧﺠﺎت ﻳﺎﺑﻨﺪ.
اول ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ١١ ١ﭘﺲ ،از ﻣﻦ ﺳﺮﻣﺸﻖ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﻦ از ﻣﺴﻴﺢ ﺳﺮﻣﺸﻖ ﻣﯽﮔﻴﺮم. دﻋﺎ و ﻧﺒﻮّت زﻧﺎن در ﮐﻠﻴﺴﺎ ٢ﺷﻤﺎ را ﺗﺤﺴﻴﻦ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ در هﻤﻪﭼﻴﺰ ﻣﺮا ﺑﻪﻳﺎد ﻣﯽﺁورﻳﺪ و ﺳﻨّﺘﻬﺎ را ﺑﻪ هﻤﺎن ﺷﮑﻞ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺳﭙﺮدم ،ﺣﻔﻆ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ. ٣اﻣّﺎ ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﺳﺮ هﺮ ﻣﺮد ،ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ ،ﺳﺮ زن ،ﻣﺮد اﺳﺖ ،و ﺳﺮ ﻣﺴﻴﺢ ﺧﺪاﺳﺖ۴ .هﺮ ﻣﺮدﯼ ﮐﻪ ﺳﺮﭘﻮﺷﻴﺪﻩ دﻋﺎ ﻳﺎ ﻧﺒﻮّت ﮐﻨﺪ ،ﺳﺮ ﺧﻮد را ﺑﯽﺣﺮﻣﺖ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ۵ .و هﺮ زﻧﯽ ﮐﻪ ﺳﺮﻧﭙﻮﺷﻴﺪﻩ دﻋﺎ ﻳﺎ ﻧﺒﻮّت ﮐﻨﺪ ،ﺳﺮ ﺧﻮد را ﺑﯽﺣﺮﻣﺖ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ؛ اﻳﻦ ﮐﺎر او درﺳﺖ هﻤﺎﻧﻨﺪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﺮ ﺧﻮد را ﺗﺮاﺷﻴﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ۶ .اﮔﺮ زﻧﯽ ﺳﺮ ﺧﻮد را ﻼ ﻣﻮهﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﭽﻴﻨﺪ؛ و اﮔﺮ ﺑﺮاﯼ زن ﺷﺮمﺁور اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻮهﺎﻳﺶ ﻧﻤﯽﭘﻮﺷﺎﻧﺪ ،ﭘﺲ اﺻ ً را ﺑﭽﻴﻨﺪ ﻳﺎ ﺑﺘﺮاﺷﺪ ،ﭘﺲ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﺮ ﺧﻮد را ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﺪ٧ .ﻣﺮد ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺳﺮ ﺧﻮد را ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﺪ ،زﻳﺮا ل ﻣﺮد اﺳﺖ٨ .زﻳﺮا ﻣﺮد از زن ﭘﺪﻳﺪ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ، او ﺻﻮرت و ﺟﻼل ﺧﺪاﺳﺖ؛ اﻣّﺎ زن ،ﺟﻼ ِ ﺑﻠﮑﻪ زن از ﻣﺮد ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ؛ ٩و ﻣﺮد ﺑﺮاﯼ زن ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﻧﺸﺪﻩ ،ﺑﻠﮑﻪ زن ﺑﺮاﯼ ﻣﺮد ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ١٠ .از هﻤﻴﻦرو و ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ،زن ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺸﺎﻧﯽ از اﺧﺘﻴﺎر ﺑﺮ ﺳﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ١١ .ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ ،در ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﻧﻪ زن از ﻣﺮد ﺑﯽﻧﻴﺎز اﺳﺖ ،ﻧﻪ ﻣﺮد از زن. ١٢هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ زن از ﻣﺮد ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻣﺪ ،ﻣﺮد ﻧﻴﺰ ﺑﻪواﺳﻄﮥ زن ﭘﺪﻳﺪ ﻣﯽﺁﻳﺪ ،اﻣّﺎ ﭘﺪﻳﺪﺁورﻧﺪۀ هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺧﺪاﺳﺖ١٣ .ﺧﻮد ﻗﻀﺎوت ﮐﻨﻴﺪ :ﺁﻳﺎ ﺑﺮاﯼ زن ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﺮﻧﭙﻮﺷﻴﺪﻩ ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا دﻋﺎ ﮐﻨﺪ؟ ١۴ﺁﻳﺎ ﻃﺒﻴﻌﺖ ،ﺧﻮد ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽﺁﻣﻮزد ﮐﻪ اﮔﺮ ﻣﺮدﯼ ﻣﻮﯼ ﺑﻠﻨﺪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﺮاﯼ او ﺷﺮمﺁور اﺳﺖ١۵ ،اﻣّﺎ اﮔﺮ زﻧﯽ ﻣﻮﯼ ﺑﻠﻨﺪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻣﺎﻳﮥ اﻓﺘﺨﺎر
اوﺳﺖ؟ زﻳﺮا ﻣﻮﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻪﻋﻨﻮان ﭘﻮﺷﺶ ﺑﻪ زن دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ١۶ .اﻣّﺎ اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﺨﻮاهﺪ در اﻳﻦﺑﺎرﻩ ﺁهﻨﮕﯽ دﻳﮕﺮ ﺳﺎز ﮐﻨﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﻣﺎ را و ﻧﻴﺰ ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎﯼ ﺧﺪا را ﭼﻨﻴﻦ رﺳﻤﯽ ﻧﻴﺴﺖ.
ﺷﺮﮐﺖ ﻧﺎﺷﺎﻳﺴﺘﻪ در ﺷﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ ١٧اﻣّﺎ در ﺁﻧﭽﻪ اﻳﻨﮏ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺣﮑﻢ ﻣﯽﮐﻨﻢ ،ﺑﻪ هﻴﭻ روﯼ ﺗﺤﺴﻴﻨﺘﺎن ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ ،زﻳﺮا وﻗﺘﯽ ﺷﻤﺎ ﮔﺮد هﻢ ﻣﯽﺁﻳﻴﺪ ،ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﻓﺎﻳﺪﻩ ﺑﺎﻋﺚ ﺿﺮر اﺳﺖ١٨ .ﻧﺨﺴﺖ اﻳﻨﮑﻪ ﻣﯽﺷﻨﻮم ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺑﻪﻋﻨﻮان ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺟﻤﻊ ﻣﯽﺷﻮﻳﺪ ،در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺟﺪاﻳﻴﻬﺎ روﯼ ﻣﯽدهﺪ ،و اﻳﻦ را ﺗﺎ اﻧﺪازﻩاﯼ ﺑﺎور ﻣﯽﮐﻨﻢ١٩ .ﺷﮑﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﻔﺮﻗﻪهﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺁﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﺻﺎﻟﺘﺸﺎن در ﺑﻮﺗﮥ ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﺑﻪ ﺛﺒﻮت ﻣﯽرﺳﺪ ،در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ. ٢٠زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﺮدهﻢ ﻣﯽﺁﻳﻴﺪ ،واﻗﻌًﺎ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮردن ﺷﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻴﺴﺖ٢١ .زﻳﺮا هﻨﮕﺎم ﺻﺮف ﻏﺬا ،هﺮﻳﮏ از ﺷﻤﺎ ﺑﯽﺁﻧﮑﻪ در ﻓﮑﺮ دﻳﮕﺮﯼ ﺑﺎﺷﺪ ﺷﺎم ﺧﻮد را ﻣﯽﺧﻮرد، ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاﯼ ﮐﻪ ﻳﮑﯽ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ ،در ﺣﺎﻟﯽﮐﻪ دﻳﮕﺮﯼ ﺳﺮﻣﺴﺖ ﻣﯽﺷﻮد٢٢ .ﺁﻳﺎ ﺧﺎﻧﻪهﺎ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮردن و ﻧﻮﺷﻴﺪن ﻧﺪارﻳﺪ؟ ﻳﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ ﺧﺪا را ﺧﻮار ﻣﯽﺷﻤﺎرﻳﺪ و اﺷﺨﺎص ﺑﯽﭼﻴﺰ را ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ ﻣﯽﺳﺎزﻳﺪ؟ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﻳﻢ؟ ﺁﻳﺎ ﺑﺮاﯼ اﻳﻦ ﮐﺎر ﺗﺤﺴﻴﻨﺘﺎن ﮐﻨﻢ؟ ﺑﻪ هﻴﭻ روﯼ ﺗﺤﺴﻴﻨﺘﺎن ﻧﺨﻮاهﻢ ﮐﺮد. ٢٣زﻳﺮا ﻣﻦ از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﺎﻓﺘﻢ ﺁﻧﭽﻪ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺳﭙﺮدم ،ﮐﻪ ﻋﻴﺴﺎﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺷﺒﯽ ﮐﻪ او را ﺗﺴﻠﻴﻢ دﺷﻤﻦ ﮐﺮدﻧﺪ ،ﻧﺎن را ﮔﺮﻓﺖ ٢۴و ﺷﮑﺮ ﻧﻤﻮدﻩ ،ﭘﺎرﻩ ﮐﺮد و ﻓﺮﻣﻮد» :اﻳﻦ اﺳﺖ ﺑﺪن ﻣﻦ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ .اﻳﻦ را ﺑﻪ ﻳﺎد ﻣﻦ ﺑﻪﺟﺎﯼ ﺁورﻳﺪ٢۵ «.ﺑﻪ هﻤﻴﻦﺳﺎن ،ﭘﺲ از ﺷﺎم، ﺟﺎم را ﮔﺮﻓﺖ و ﻓﺮﻣﻮد» :اﻳﻦ ﺟﺎم ،ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﻮن ﻣﻦ ﺑﺴﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد .هﺮ ﺑﺎر ﮐﻪ از ﺁن ﻣﯽﻧﻮﺷﻴﺪ ،ﺑﻪ ﻳﺎد ﻣﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﻨﻴﺪ٢۶ «.زﻳﺮا هﺮﮔﺎﻩ اﻳﻦ ﻧﺎن را ﺑﺨﻮرﻳﺪ و از اﻳﻦ ﺟﺎم ﺑﻨﻮﺷﻴﺪ ،ﻣﺮگ ﺧﺪاوﻧﺪ را اﻋﻼم ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎزﺁﻳﺪ. ٢٧ﭘﺲ هﺮﮐﻪ ﺑﻪﺷﻴﻮﻩاﯼ ﻧﺎﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻧﺎن را ﺑﺨﻮرد و از ﺟﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻨﻮﺷﺪ ،ﻣﺠﺮم ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺪن و ﺧﻮن ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد٢٨ .اﻣّﺎ هﺮﮐﺲ ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ از ﻧﺎن ﺑﺨﻮرد و از ﺟﺎم ﺑﻨﻮﺷﺪ ،ﺧﻮد را ﺑﻴﺎزﻣﺎﻳﺪ٢٩ .زﻳﺮا هﺮﮐﻪ ﺑﺪون ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺑﺪن ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﺑﺨﻮرد و ﺑﻨﻮﺷﺪ ،در واﻗﻊ ﻣﺤﮑﻮﻣﻴﺖ ﺧﻮد را ﺧﻮردﻩ و ﻧﻮﺷﻴﺪﻩ اﺳﺖ٣٠ .از هﻤﻴﻦروﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﺷﻤﺎ ﺿﻌﻴﻒ و ﺑﻴﻤﺎرﻧﺪ و ﺷﻤﺎرﯼ هﻢ ﺧﻔﺘﻪاﻧﺪ٣١ .اﻣّﺎ اﮔﺮ ﺑﺮ ﺧﻮد ﺣﮑﻢ ﻣﯽﮐﺮدﻳﻢ ،ﺑﺮ ﻣﺎ ﺣﮑﻢ ﻧﻤﯽﺷﺪ٣٢ .ﭘﺲ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺣﮑﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﺗﺄدﻳﺐ ﻣﯽﺷﻮﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﺎ دﻧﻴﺎ ﻣﺤﮑﻮم ﻧﮕﺮدﻳﻢ. ٣٣ﭘﺲ اﯼ ﺑﺮادران ﻣﻦ ،ﭼﻮن ﺑﺮاﯼ ﺧﻮردن ﮔﺮدهﻢ ﻣﯽﺁﻳﻴﺪ ،ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺑﺎﺷﻴﺪ. ٣۴اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﮔﺮﺳﻨﻪ اﺳﺖ ،در ﺧﺎﻧﮥ ﺧﻮد ﻏﺬا ﺑﺨﻮرد ﺗﺎ ﮔﺮدهﻢ ﺁﻣﺪن ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﺤﮑﻮﻣﻴﺖ ﻧﻴﻨﺠﺎﻣﺪ .در ﺧﺼﻮص ﺳﺎﻳﺮ ﭼﻴﺰهﺎ ﻧﻴﺰ ﭼﻮن ﻧﺰدﺗﺎن ﺁﻣﺪم ،دﺳﺘﻮرات ﻻزم را ﺧﻮاهﻢ داد.
اول ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ١٢ ﻣﺴﺌﻠﮥ ﺗﻌﺪد ﻋﻄﺎﻳﺎﯼ روﺣﺎﻧﯽ
١و اﻣّﺎ در ﺧﺼﻮص ﺗﺠﻠﻴﺎت روح ،اﯼ ﺑﺮادران ،ﻧﻤﯽﺧﻮاهﻢ ﺷﻤﺎ ﻏﺎﻓﻞ ﺑﺎﺷﻴﺪ. ٢ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﺑﺖﭘﺮﺳﺖ ﺑﻮدﻳﺪ ،ﺑﻪ هﺮﻧﺤﻮﯼ اﻏﻮا ﺷﺪﻩ ،ﺑﻪﺳﻮﯼ ﺑﺘﻬﺎﯼ ﮔﻨﮓ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﻣﯽﺷﺪﻳﺪ٣ .ﭘﺲ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ هﺮﮐﻪ ﺑﻪ اﻟﻬﺎم روح ﺧﺪا ﺳﺨﻦ ﮔﻮﻳﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ را ﻟﻌﻦ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ،و هﻴﭻﮐﺲ ﺟﺰ ﺑﻪواﺳﻄﻪ روحاﻟﻘﺪس ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﮕﻮﻳﺪ »ﻋﻴﺴﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ«. ح هﻤﺎن اﺳﺖ؛ ۵ﺧﺪﻣﺘﻬﺎ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﻨﺪ ،اﻣّﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ۴ﺑﺎرﯼ ،ﻋﻄﺎﻳﺎ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﻨﺪ ،اﻣّﺎ رو ْ هﻤﺎن اﺳﺖ؛ ۶ﻋﻤﻠﻬﺎ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﻨﺪ ،اﻣّﺎ هﻤﺎن ﺧﺪاﺳﺖ ﮐﻪ هﻤﻪ را در هﻤﻪ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﻣﯽﺁورد. ﺖ هﻤﮕﺎن دادﻩ ﻣﯽﺷﻮد٨ .ﺑﻪ ﻳﮑﯽ ﺑﻪوﺳﻴﻠﮥ ٧ﻇﻬﻮر روح ،ﺑﻪ هﺮ ﮐﺲ ﺑﺮاﯼ ﻣﻨﻔﻌ ِ روح ،ﮐﻼم ﺣﮑﻤﺖ دادﻩ ﻣﯽﺷﻮد ،ﺑﻪ دﻳﮕﺮﯼ ﺑﻪواﺳﻄﮥ هﻤﺎن روح ،ﮐﻼم ﻋﻠﻢ٩ ،و ﺑﻪ ﺷﺨﺼﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﻪوﺳﻴﻠﮥ هﻤﺎن روح ،اﻳﻤﺎن و ﺑﻪ دﻳﮕﺮﯼ ﺑﺎز ﺗﻮﺳﻂ هﻤﺎن روح ،ﻋﻄﺎﻳﺎﯼ ﺷﻔﺎ دادن١٠ .ﺑﻪ ﺷﺨﺼﯽ دﻳﮕﺮ ﻗﺪرت اﻧﺠﺎم ﻣﻌﺠﺰات دادﻩ ﻣﯽﺷﻮد ،ﺑﻪ دﻳﮕﺮﯼ ﻋﻄﺎﯼ ﻧﺒﻮّت ،و ﺑﻪ دﻳﮕﺮﯼ ﺗﻤﻴﺰ ارواح .و ﺑﺎز ﺑﻪ ﺷﺨﺼﯽ دﻳﮕﺮ ﺗﮑﻠّﻢ ﺑﻪ اﻧﻮاع زﺑﺎﻧﻬﺎ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮد و ﺑﻪ دﻳﮕﺮﯼ ﺗﺮﺟﻤﮥ زﺑﺎﻧﻬﺎ١١ .اﻣّﺎ هﻤﮥ اﻳﻨﻬﺎ را هﻤﺎن ﻳﮏ روح ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﻣﯽﺁورد و ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ارادۀ ﺧﻮد ﺗﻘﺴﻴﻢ ﮐﺮدﻩ ،ﺑﻪ هﺮﮐﺲ ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ.
ﺑﺪن واﺣﺪ ،ا ّﻣﺎ اﻋﻀﺎﯼ ﻣﺘﻌﺪد ١٢زﻳﺮا ﺑﺪن هﺮﭼﻨﺪ ﻳﮑﯽ اﺳﺖ ،از اﻋﻀﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎر ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺷﺪﻩ؛ و هﻤﮥ اﻋﻀﺎﯼ ﺑﺪن، اﮔﺮﭼﻪ ﺑﺴﻴﺎرﻧﺪ ،اﻣّﺎ ﻳﮏ ﺑﺪن را ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﯽدهﻨﺪ .در ﻣﻮرد ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ. ١٣زﻳﺮا هﻤﮥ ﻣﺎ ،ﭼﻪ ﻳﻬﻮد و ﭼﻪ ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ ،ﭼﻪ ﻏﻼم و ﭼﻪ ﺁزاد ،در ﻳﮏ روح ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻳﺎﻓﺘﻴﻢ ﺗﺎ ﻳﮏ ﺑﺪن را ﺗﺸﮑﻴﻞ دهﻴﻢ؛ و هﻤﮥ ﻣﺎ از ﻳﮏ روح ﻧﻮﺷﺎﻧﻴﺪﻩ ﺷﺪﻳﻢ١۴ .زﻳﺮا ﺑﺪن ﻧﻪ از ﻳﮏ ﻋﻀﻮ ،ﺑﻠﮑﻪ از اﻋﻀﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎر ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ١۵ .اﮔﺮ ﭘﺎ ﮔﻮﻳﺪ» ،ﭼﻮن دﺳﺖ ﻧﻴﺴﺘﻢ ،ﺑﻪ ﺑﺪن ﺗﻌﻠﻖ ﻧﺪارم «،اﻳﻦ ﺳﺒﺐ ﻧﻤﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﻋﻀﻮﯼ از ﺑﺪن ﻧﺒﺎﺷﺪ١۶ .و اﮔﺮ ﮔﻮش ﮔﻮﻳﺪ» ،ﭼﻮن ﭼﺸﻢ ﻧﻴﺴﺘﻢ ،ﺑﻪ ﺑﺪن ﺗﻌﻠﻖ ﻧﺪارم «،اﻳﻦ ﺳﺒﺐ ﻧﻤﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﻋﻀﻮﯼ از ﺑﺪن ﻧﺒﺎﺷﺪ١٧ .اﮔﺮ ﺗﻤﺎم ﺑﺪن ﭼﺸﻢ ﺑﻮد ،ﺷﻨﻴﺪن ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻴﺴّﺮ ﻣﯽﺷﺪ؟ و اﮔﺮ ﺗﻤﺎم ﺑﺪن ﮔﻮش ﺑﻮد ،ﺑﻮﻳﻴﺪن ﭼﮕﻮﻧﻪ اﻣﮑﺎن داﺷﺖ؟ ١٨اﻣّﺎ ﺣﻘﻴﻘﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا اﻋﻀﺎ را ﺁنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺧﻮد ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ،ﻳﮏ ﺑﻪ ﻳﮏ در ﺑﺪن ﻗﺮار داد١٩ .اﮔﺮ هﻤﻪ ﻳﮏ ﻋﻀﻮ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﺪن ﮐﺠﺎ وﺟﻮد ﻣﯽداﺷﺖ؟ ٢٠اﻣّﺎ اﻋﻀﺎ ﺑﺴﻴﺎرﻧﺪ ،در ﺣﺎﻟﯽﮐﻪ ﺑﺪن ﻳﮑﯽ اﺳﺖ٢١ .ﭼﺸﻢ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺑﮕﻮﻳﺪ» ،ﻧﻴﺎزﯼ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺪارم!« و ﺳﺮ ﻧﻴﺰ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﭘﺎهﺎ ﮔﻮﻳﺪ» ،ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺴﺘﻢ!« ٢٢ﺑﺮﻋﮑﺲ ،ﺁن اﻋﻀﺎﯼ ﺑﺪن ﮐﻪ ﺿﻌﻴﻔﺘﺮ ﻣﯽﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ،ﺑﺴﻴﺎر ﺿﺮورﻳﺘﺮﻧﺪ٢٣ .و ﺁن اﻋﻀﺎﯼ ﺑﺪن را ﮐﻪ ﭘﺴﺖﺗﺮ ﻣﯽاﻧﮕﺎرﻳﻢ ،ﺑﺎ ﺣﺮﻣﺖ ﺧﺎص ﻣﯽﭘﻮﺷﺎﻧﻴﻢ ،و ﺑﺎ اﻋﻀﺎﻳﯽ ﮐﻪ زﻳﺒﺎ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎ اﺣﺘﺮام ﺧﺎص رﻓﺘﺎر ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ؛ ٢۴ﺣﺎل ﺁﻧﮑﻪ اﻋﻀﺎﯼ زﻳﺒﺎﯼ ﻣﺎ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ اﺣﺘﺮاﻣﯽ ﻧﻴﺎز ﻧﺪارﻧﺪ .اﻣّﺎ ﺧﺪا ﺑﺪن را ﭼﻨﺎن ﻣﺮﺗﺐ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﮐﻪ ﺣﺮﻣﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﺼﻴﺐ اﻋﻀﺎﻳﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﻓﺎﻗﺪ ﺁﻧﻨﺪ٢۵ ،ﺗﺎ ﺟﺪاﻳﯽ در ﺑﺪن ﻧﺒﺎﺷﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ اﻋﻀﺎﯼ ﺁن ﺑﻪ ﻳﮏ اﻧﺪازﻩ در ﻓﮑﺮ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ٢۶ .و اﮔﺮ ﻳﮏ ﻋﻀﻮ دردﻣﻨﺪ ﮔﺮدد ،هﻤﮥ اﻋﻀﺎ ﺑﺎ او هﻤﺪرد ﺑﺎﺷﻨﺪ؛ و اﮔﺮ ﻳﮏ ﻋﻀﻮ ﺳﺮاﻓﺮاز ﺷﻮد ،هﻤﻪ در ﺧﻮﺷﯽ او ﺷﺮﻳﮏ ﮔﺮدﻧﺪ. ٢٧ﺑﺪﻳﻦ ﻗﺮار ،ﺷﻤﺎ ﺑﺪن ﻣﺴﻴﺢ هﺴﺘﻴﺪ و هﺮ ﻳﮏ ﻋﻀﻮﯼ از ﺁﻧﻴﺪ٢٨ .ﺧﺪا ﻗﺮار داد در ﮐﻠﻴﺴﺎ اوّل رﺳﻮﻻن ،دوّم اﻧﺒﻴﺎ ،ﺳﻮّم ﻣﻌﻠّﻤﺎن؛ ﺑﻌﺪ ﻗﺪرت ﻣﻌﺠﺰات ،ﺳﭙﺲ ﻋﻄﺎﻳﺎﯼ ﺷﻔﺎ دادن و اﻣﺪاد و ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ و ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ ﺑﻪ اﻧﻮاع زﺑﺎﻧﻬﺎ٢٩ .ﺁﻳﺎ هﻤﻪ رﺳﻮﻟﻨﺪ؟ ﺁﻳﺎ هﻤﻪ
ﻧﺒﯽاﻧﺪ؟ ﺁﻳﺎ هﻤﻪ ﻣﻌﻠّﻤﻨﺪ؟ ﺁﻳﺎ هﻤﻪ از ﻗﺪرت ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ؟ ٣٠ﺁﻳﺎ هﻤﻪ از ﻋﻄﺎﻳﺎﯼ ﺷﻔﺎ دادن ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ؟ ﺁﻳﺎ هﻤﻪ ﺑﻪ زﺑﺎﻧﻬﺎﯼ ﻏﻴﺮ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ؟ ﺁﻳﺎ هﻤﻪ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ؟ ٣١اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ اﺷﺘﻴﺎق ﺗﻤﺎم در ﭘﯽ ﻋﻄﺎﻳﺎﯼ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺑﺎﺷﻴﺪ .و اﻳﻨﮏ ﻣﻦ ﻋﺎﻟﻴﺘﺮﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدهﻢ.
اول ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ١٣ اهﻤﻴّﺖ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺤﺒﺖ ١اﮔﺮ ﺑﻪ زﺑﺎﻧﻬﺎﯼ ﺁدﻣﻴﺎن و ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺳﺨﻦ ﮔﻮﻳﻢ ،وﻟﯽ ﻣﺤﺒﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ،زﻧﮕﯽ ﭘﺮﺻﺪا و ﺳﻨﺠﯽ ﭘﺮهﻴﺎهﻮ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺘﻢ٢ .اﮔﺮ ﻗﺪرت ﻧﺒﻮّت داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ و ﺑﺘﻮاﻧﻢ ﺟﻤﻠﮥ اﺳﺮار و ﻣﻌﺎرف را درﮎ ﮐﻨﻢ ،و اﮔﺮ ﭼﻨﺎن اﻳﻤﺎﻧﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻢ ﮐﻮهﻬﺎ را ﺟﺎﺑﻪﺟﺎ ﮐﻨﻢ ،اﻣّﺎ ﻣﺤﺒﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ،هﻴﭽﻢ٣ .اﮔﺮ هﻤﮥ داراﻳﯽ ﺧﻮد را ﺑﻴﻦ ﻓﻘﻴﺮان ﺗﻘﺴﻴﻢ ﮐﻨﻢ و ﺗﻦ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﺷﻌﻠﻪهﺎﯼ ﺁﺗﺶ ﺑﺴﭙﺎرم ،اﻣّﺎ ﻣﺤﺒﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ،هﻴﭻ ﺳﻮد ﻧﻤﯽﺑﺮم. ۴ﻣﺤﺒﺖ ﺑﺮدﺑﺎر و ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ؛ ﻣﺤﺒﺖ ﺣﺴﺪ ﻧﻤﯽﺑﺮد؛ ﻣﺤﺒﺖ ﻓﺨﺮ ﻧﻤﯽﻓﺮوﺷﺪ و ﮐﺒﺮ و ﻏﺮور ﻧﺪارد۵ .رﻓﺘﺎر ﻧﺎﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻧﺪارد و ﻧﻔﻊ ﺧﻮد را ﻧﻤﯽﺟﻮﻳﺪ؛ ﺑﻪ ﺁﺳﺎﻧﯽ ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﻧﻤﯽﺷﻮد و ﮐﻴﻨﻪ ﺑﻪ دل ﻧﻤﯽﮔﻴﺮد؛ ۶ﻣﺤﺒﺖ از ﺑﺪﯼ ﻣﺴﺮور ﻧﻤﯽﺷﻮد ،اﻣّﺎ ﺑﺎ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺷﺎدﯼ ﻣﯽﮐﻨﺪ٧ .ﻣﺤﺒﺖ ﺑﺎ هﻤﻪﭼﻴﺰ ﻣﺪارا ﻣﯽﮐﻨﺪ ،هﻤﻮارﻩ اﻳﻤﺎن دارد ،هﻤﻴﺸﻪ اﻣﻴﺪوار اﺳﺖ و در هﻤﻪﺣﺎل ﭘﺎﻳﺪارﯼ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ٨ﻣﺤﺒﺖ هﺮﮔﺰ ﭘﺎﻳﺎن ﻧﻤﯽﭘﺬﻳﺮد .اﻣّﺎ ﻧﺒﻮّﺗﻬﺎ از ﻣﻴﺎن ﺧﻮاهﺪ رﻓﺖ و زﺑﺎﻧﻬﺎ ﭘﺎﻳﺎن ﺧﻮاهﺪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ و ﻣﻌﺮﻓﺖ زاﻳﻞ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ٩ .زﻳﺮا ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻣﺎ ﺟﺰﺋﯽ اﺳﺖ و ﻧﺒﻮّﺗﻤﺎن ﻧﻴﺰ ﺟﺰﺋﯽ؛ ١٠اﻣّﺎ ﭼﻮن ﮐﺎﻣﻞ ﺁﻳﺪ ،ﺟﺰﺋﯽ از ﻣﻴﺎن ﺧﻮاهﺪ رﻓﺖ١١ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﮐﻮدﮐﯽ ﺑﻴﺶ ﻧﺒﻮدم، ﭼﻮن ﮐﻮدﮐﺎن ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻔﺘﻢ و ﭼﻮن ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﯽاﻧﺪﻳﺸﻴﺪم و ﻧﻴﺰ ﭼﻮن ﮐﻮدﮐﺎن اﺳﺘﺪﻻل ﻣﯽﮐﺮدم .اﻣّﺎ ﭼﻮن ﻣﺮد ﺷﺪم ،رﻓﺘﺎرهﺎﯼ ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪ را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺘﻢ١٢ .ﺁﻧﭽﻪ اﮐﻨﻮن ﻣﯽﺑﻴﻨﻴﻢ، ﭼﻮن ﺗﺼﻮﻳﺮﯼ ﻣﺤﻮ اﺳﺖ در ﺁﻳﻨﻪ؛ اﻣّﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ ﮐﻪ روﺑﻪرو ﺧﻮاهﻴﻢ دﻳﺪ. اﮐﻨﻮن ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻣﻦ ﺟﺰﺋﯽ اﺳﺖ؛ اﻣّﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﻓﺮاﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﻪﮐﻤﺎل ﺧﻮاهﻢ ﺷﻨﺎﺧﺖ، ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﻪﮐﻤﺎل ﻧﻴﺰ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩام. ١٣و ﺣﺎل ،اﻳﻦ ﺳﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ :اﻳﻤﺎن ،اﻣﻴﺪ و ﻣﺤﺒﺖ .اﻣّﺎ ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻨﺸﺎن ﻣﺤﺒﺖ اﺳﺖ.
اول ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ١۴ ن ﻗﺎﺑﻞﻓﻬﻢ در ﻋﺒﺎدت ﺟﻤﻌﯽ ﻟﺰوم اﺳﺘﻔﺎدﻩ از زﺑﺎ ِ ١ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺤﺒﺖ را ﭘﻴﺮوﯼ ﮐﻨﻴﺪ و ﺑﺎ اﺷﺘﻴﺎق ﺗﻤﺎم در ﭘﯽ ﺗﺠﻠﻴﺎت روح ﺑﺎﺷﻴﺪ، ﺑﺨﺼﻮص اﻳﻨﮑﻪ ﻧﺒﻮّت ﮐﻨﻴﺪ٢ .زﻳﺮا ﺁن ﮐﻪ ﺑﻪ زﺑﺎن ﻏﻴﺮ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ ،ﻧﻪ ﺑﺎ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﺑﻠﮑﻪ
ﺑﺎ ﺧﺪا ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ .زﻳﺮا هﻴﭻﮐﺲ ﺳﺨﻨﺶ را درﮎ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ؛ او ﺑﻪ اﻟﻬﺎم روح ،اﺳﺮار را ﺑﻴﺎن ﻣﯽﮐﻨﺪ٣ .اﻣّﺎ ﺁن ﮐﻪ ﻧﺒﻮّت ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﺑﺎ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎﯼ دﻳﮕﺮ ﺑﺮاﯼ ﺑﻨﺎ ،ﺗﺸﻮﻳﻖ و ﺗﺴﻠﯽﺷﺎن ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ۴ .ﺁن ﮐﻪ ﺑﻪ زﺑﺎن ﻏﻴﺮ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﺧﻮد را ﺑﻨﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،اﻣّﺎ ﺁن ﮐﻪ ﻧﺒﻮّت ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﻨﺎﯼ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻣﯽﺷﻮد۵ .ﺁرزوﯼ ﻣﻦ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻤﮥ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ زﺑﺎﻧﻬﺎﯼ ﻏﻴﺮ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ،ا ّﻣﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ﮐﻪ ﻧﺒﻮّت ﮐﻨﻴﺪ .ﺁن ﮐﻪ ﻧﺒﻮّت ﻣﯽﮐﻨﺪ، ﺑﺰرﮔﺘﺮ اﺳﺖ از ﺁن ﮐﻪ ﺑﻪ زﺑﺎﻧﻬﺎﯼ ﻏﻴﺮ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ ،ﻣﮕﺮ اﻳﻨﮑﻪ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﻨﺎﯼ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺷﻮد. ۶ﺣﺎل اﯼ ﺑﺮادران ،اﮔﺮ ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺎﻳﻢ و ﺑﻪ زﺑﺎﻧﻬﺎﯼ ﻏﻴﺮ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﻢ ،ﭼﻪ ﻧﻔﻌﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﻢ رﺳﺎﻧﻴﺪ ،ﻣﮕﺮ اﻳﻨﮑﻪ ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ﻳﺎ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻳﺎ ﻧﺒﻮّت ﻳﺎ ﺗﻌﻠﻴﻤﯽ ﺑﺮاﻳﺘﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ؟ ٧ﺣﺘﯽ در ﻣﻮرد ﺳﺎزهﺎﯼ ﺑﯽﺟﺎﻧﯽ ﭼﻮن ﻧﯽ و ﭼﻨﮓ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﻧﻮاهﺎﻳﯽ اﻳﺠﺎد ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،اﮔﺮ ﺑﻮﺿﻮح ﻧﻮاﺧﺘﻪ ﻧﺸﻮﻧﺪ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮان ﺗﺸﺨﻴﺺ داد ﮐﻪ ﭼﻪ ﺁهﻨﮕﯽ ﻧﻮاﺧﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد؟ ٨اﮔﺮ ﺷﻴﭙﻮر ﺁواﯼ ﻣﺸﺨﺺ ﻧﺪهﺪ ،ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﻬﻴﺎﯼ ﺟﻨﮓ ﻣﯽﺷﻮد؟ ٩در ﻣﻮرد ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ .اﮔﺮ ﺑﻪ زﺑﺎن ﺧﻮد ﮐﻠﻤﺎﺗﯽ ﻣﻔﻬﻮم ﻧﮕﻮﻳﻴﺪ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮان ﻓﻬﻤﻴﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﺪ؟ در ﺁن ﺻﻮرت ،ﺑﺪﻳﻦ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ هﻮا ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ١٠ .ﺑﯽﺷﮏ در ﺟﻬﺎن اﻧﻮاع زﺑﺎﻧﻬﺎ وﺟﻮد دارد ،اﻣّﺎ هﻴﭻﻳﮏ ﺑﯽﻣﻌﻨﯽ ﻧﻴﺴﺖ١١ .ﭘﺲ ﻣﻦ اﮔﺮ ﻧﺘﻮاﻧﻢ ﻣﻌﻨﯽ ﮔﻔﺘﺎر دﻳﮕﺮﯼ را ﺑﻔﻬﻤﻢ ،ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ او ﺑﻴﮕﺎﻧﻪام و او ﻧﻴﺰ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ اﺳﺖ١٢ .در ﻣﻮرد ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ .از ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﺸﺘﺎق ﺗﺠﻠﻴﺎت روح هﺴﺘﻴﺪ ،ﺑﮑﻮﺷﻴﺪ ﮐﻪ در ﺑﻨﺎﯼ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺗﺮﻗّﯽ ﮐﻨﻴﺪ. ١٣از اﻳﻦرو ،ﺁن ﮐﻪ ﺑﻪ زﺑﺎن ﻏﻴﺮ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ ﺑﺎﻳﺪ دﻋﺎ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﮔﻔﺘﺎر ﺧﻮد را ن ﻏﻴﺮ دﻋﺎ ﮐﻨﻢ ،روﺣﻢ دﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،اﻣّﺎ ﻋﻘﻠﻢ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻧﻤﺎﻳﺪ١۴ .زﻳﺮا اﮔﺮ ﻣﻦ ﺑﻪ زﺑﺎ ِ ﺑﻬﺮﻩاﯼ ﻧﻤﯽﺑﺮد١۵ .ﭘﺲ ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮑﻨﻢ؟ ﺑﺎ روح دﻋﺎ ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد و ﺑﺎ ﻋﻘﻞ ﻧﻴﺰ دﻋﺎ ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد؛ ﺑﺎ روح ﺳﺮود ﺧﻮاهﻢ ﺧﻮاﻧﺪ و ﺑﺎ ﻋﻘﻞ ﻧﻴﺰ ﺧﻮاهﻢ ﺧﻮاﻧﺪ١۶ .در ﻏﻴﺮ اﻳﻦ ﺻﻮرت، اﮔﺮ ﺗﻮ در روح ﺑﻪ ﺷﮑﺮﮔﺰارﯼ ﻣﺸﻐﻮل ﺑﺎﺷﯽ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ زﺑﺎﻧﺖ را ﻧﻤﯽﻓﻬﻤﺪ ﺑﻪ ﺷﮑﺮﮔﺰارﯼ ﺗﻮ ﺁﻣﻴﻦ ﺑﮕﻮﻳﺪ؟ ﭼﺮاﮐﻪ ﻧﻤﯽداﻧﺪ ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﯽ! ١٧زﻳﺮا ﺗﻮ ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﻧﻴﮑﻮ ﺷﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯽ ،اﻣّﺎ ﺷﮑﺮ ﺗﻮ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﻨﺎﯼ دﻳﮕﺮﯼ ﻧﻤﯽﺷﻮد. ١٨ﺧﺪا را ﺷﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﻴﺶ از هﻤﮥ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ زﺑﺎﻧﻬﺎﯼ ﻏﻴﺮ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ؛ ١٩اﻣّﺎ در ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﯽدهﻢ ﭘﻨﺞ ﮐﻠﻤﻪ ﺑﺎ ﻋﻘﻞ ﺧﻮد ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﮐﻪ دﻳﮕﺮان را ﺗﻌﻠﻴﻢ دادﻩ ﺑﺎﺷﻢ ،ﺗﺎ اﻳﻨﮑﻪ هﺰاران ﮐﻠﻤﻪ ﺑﻪ زﺑﺎﻧﻬﺎﯼ ﻏﻴﺮ ﺑﮕﻮﻳﻢ. ٢٠اﯼ ﺑﺮادران ،در درﮎ و ﻓﻬﻢ ﮐﻮدﮎ ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ در ﺑﺪﯼ ﮐﺮدن ﮐﻮدﮎ ﺑﺎﺷﻴﺪ. ﺑﺮﻋﮑﺲ ،در درﮎ و ﻓﻬﻢ ﺑﺎﻟﻎ ﺑﺎﺷﻴﺪ٢١ .در ﺷﺮﻳﻌﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ: »ﺧﺪاوﻧﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ، ›ﺑﻪ زﺑﺎﻧﻬﺎﯼ ﻏﺮﻳﺐ و ﺑﺎ ﻟﺒﻬﺎﯼ ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﺎن
ﺑﺎ اﻳﻦ ﻗﻮم ﺳﺨﻦ ﺧﻮاهﻢ ﮔﻔﺖ. ﺑﺎ اﻳﻦ هﻤﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻮش ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﮔﺮﻓﺖ«‹. ٢٢ﭘﺲ زﺑﺎﻧﻬﺎﯼ ﻏﻴﺮ ،ﻧﺸﺎﻧﻪاﯼ اﺳﺖ ﻧﻪ در ﻣﻮرد اﻳﻤﺎﻧﺪاران ﺑﻠﮑﻪ در ﻣﻮرد ﺑﯽاﻳﻤﺎﻧﺎن؛ اﻣّﺎ ﻧﺒﻮّت ﻧﺸﺎﻧﻪاﯼ در ﻣﻮرد اﻳﻤﺎﻧﺪاران اﺳﺖ و ﻧﻪ ﺑﯽاﻳﻤﺎﻧﺎن٢٣ .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ،اﮔﺮ هﻤﮥ اﻋﻀﺎﯼ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﮔﺮدهﻢ ﺁﻳﻨﺪ و هﻤﻪ ﺑﻪ زﺑﺎﻧﻬﺎﯼ ﻏﻴﺮ ﺳﺨﻦ ﮔﻮﻳﻨﺪ ،و در اﻳﻦﺣﻴﻦ اﺷﺨﺎص ﻧﺎﺁﮔﺎﻩ ﻳﺎ ﺑﯽاﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﻣﺠﻠﺲ درﺁﻳﻨﺪ ،ﺁﻳﺎ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ دﻳﻮاﻧﻪاﻳﺪ؟ ٢۴اﻣّﺎ اﮔﺮ ﺷﺨﺼﯽ ﺑﯽاﻳﻤﺎن ﻳﺎ ﻧﺎﺁﮔﺎﻩ در ﺣﻴﻨﯽ ﮐﻪ هﻤﻪ ﻧﺒﻮّت ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﺠﻠﺲ درﺁﻳﺪ ،از ﺳﻮﯼ هﻤﮕﺎن ﻣﺠﺎب ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﮔﻨﺎهﮑﺎر اﺳﺖ ،و ﻣﻮرد ﻗﻀﺎوت هﻤﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ، ٢۵اﺳﺮار دﻟﺶ ﺁﺷﮑﺎر ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ .ﺁﻧﮕﺎﻩ روﯼ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻧﻬﺎدﻩ ،ﺧﺪا را ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد و ﺗﺼﺪﻳﻖ ﺧﻮاهﺪ ﻧﻤﻮد ﮐﻪ» ،ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﺧﺪا در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎﺳﺖ«.
ﻟﺰوم ﻧﻈﻢ و ﺗﺮﺗﻴﺐ در ﻋﺒﺎدت ﺟﻤﻌﯽ ٢۶ﭘﺲ ﭼﻪ ﮔﻮﻳﻴﻢ ،اﯼ ﺑﺮادران؟ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﮔﺮدهﻢ ﻣﯽﺁﻳﻴﺪ ،هﺮﮐﺲ ﺳﺮودﯼ، ﺗﻌﻠﻴﻤﯽ ،ﻣﮑﺎﺷﻔﻪاﯼ ،زﺑﺎﻧﯽ و ﻳﺎ ﺗﺮﺟﻤﻪاﯼ دارد .اﻳﻨﻬﺎ هﻤﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮاﯼ ﺑﻨﺎﯼ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺑﻪﮐﺎر رود٢٧ .اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ زﺑﺎﻧﻬﺎﯼ ﻏﻴﺮ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﺪ ،دو ﻳﺎ ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﺳﻪ ﺗﻦ ،ﺁن هﻢ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﺖ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ و ﮐﺴﯽ ﻧﻴﺰ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﮐﻨﺪ٢٨ .اﻣّﺎ اﮔﺮ ﻣﺘﺮﺟﻤﯽ ﻧﺒﺎﺷﺪ ،ﻓﺮ ِد ﻣﺘﮑﻠّﻢ ﺑﻪ زﺑﺎﻧﻬﺎﯼ ﻏﻴﺮ ﺑﺎﻳﺪ در ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺧﺎﻣﻮش ﺑﻤﺎﻧﺪ و ﺑﺎ ﺧﻮد و ﺧﺪا ﺳﺨﻦ ﮔﻮﻳﺪ. ٢٩و از اﻧﺒﻴﺎ ،دو ﻳﺎ ﺳﻪ ﺗﻦ ﻧﺒﻮّت ﮐﻨﻨﺪ و دﻳﮕﺮان ﮔﻔﺘﺎر ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺴﻨﺠﻨﺪ٣٠ .و اﮔﺮ ﻓﺮدﯼ دﻳﮕﺮ ﮐﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﻣﮑﺎﺷﻔﻪاﯼ درﻳﺎﻓﺖ ﮐﻨﺪ ،ﻓﺮد ﻧﺨﺴﺖ ﺳﮑﻮت اﺧﺘﻴﺎر ﻧﻤﺎﻳﺪ. ٣١زﻳﺮا ﺷﻤﺎ هﻤﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﺖ ﻧﺒﻮّت ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ هﻤﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻳﺎﺑﻨﺪ و هﻤﻪ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﺷﻮﻧﺪ. ٣٢روح اﻧﺒﻴﺎ ﻣﻄﻴﻊ اﻧﺒﻴﺎﺳﺖ٣٣ .زﻳﺮا ﺧﺪا ،ﻧﻪ ﺧﺪاﯼ ﺑﯽﻧﻈﻤﯽ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺧﺪاﯼ ﺁراﻣﺶ اﺳﺖ، هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ در هﻤﮥ ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎﯼ ﻣﻘﺪّﺳﺎن ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ. ٣۴زﻧﺎن ﺑﺎﻳﺪ در ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺧﺎﻣﻮش ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ .ﺁﻧﺎن ﻣﺠﺎز ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ ،ﻣﻄﻴﻊ ﺑﺎﺷﻨﺪ٣۵ .اﮔﺮ درﺑﺎرۀ ﻣﻄﻠﺒﯽ ﺳﺆاﻟﯽ دارﻧﺪ ،از ﺷﻮهﺮ ﺧﻮد در ﺧﺎﻧﻪ ﺑﭙﺮﺳﻨﺪ؛ زﻳﺮا ﺑﺮاﯼ زن ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻧﻴﺴﺖ در ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﺪ. ٣۶ﺁﻳﺎ ﮐﻼم ﺧﺪا از ﺷﻤﺎ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻳﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ؟ ٣٧اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺧﻮد را ﻧﺒﯽ ﻳﺎ ﻓﺮدﯼ روﺣﺎﻧﯽ ﻣﯽداﻧﺪ ،ﺗﺼﺪﻳﻖ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﻧﻮﻳﺴﻢ ﻓﺮﻣﺎﻧﯽ اﺳﺖ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ٣٨ .اﮔﺮ ﮐﺴﯽ اﻳﻦ را ﻧﭙﺬﻳﺮد ،ﺧﻮدش ﻧﻴﺰ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ. ن ﻣﻦ ،ﺑﺎ اﺷﺘﻴﺎق ﺗﻤﺎم در ﭘﯽ ﻧﺒﻮّت ﮐﺮدن ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ ﺑﻪ ٣٩ﭘﺲ اﯼ ﺑﺮادرا ِ زﺑﺎﻧﻬﺎﯼ ﻏﻴﺮ را ﻣﻨﻊ ﻣﮑﻨﻴﺪ۴٠ .اﻣّﺎ هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﯽ و ﺑﺎ ﻧﻈﻢ و ﺗﺮﺗﻴﺐ اﻧﺠﺎم ﺷﻮد.
اول ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ١۵
رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻣﺴﻴﺢ ١اﯼ ﺑﺮادران ،اﮐﻨﻮن ﻣﯽﺧﻮاهﻢ اﻧﺠﻴﻠﯽ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺸﺎرت دادم ﺑﻪ ﻳﺎدﺗﺎن ﺁورم، هﻤﺎن اﻧﺠﻴﻞ ﮐﻪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻴﺪ و ﺑﺪان ﭘﺎﻳﺒﻨﺪﻳﺪ ٢و ﺑﻪوﺳﻴﻠﮥ ﺁن ﻧﺠﺎت ﻣﯽﻳﺎﺑﻴﺪ ،ﺑﻪ ﺷﺮط ﺁﻧﮑﻪ ﮐﻼﻣﯽ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺸﺎرت دادم ،اﺳﺘﻮار ﻧﮕﺎﻩ دارﻳﺪ .در ﻏﻴﺮ اﻳﻦ ﺻﻮرت ،ﺑﻴﻬﻮدﻩ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩاﻳﺪ. ٣زﻳﺮا ﻣﻦ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ رﺳﻴﺪ ،ﭼﻮن ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺳﭙﺮدم :اﻳﻨﮑﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﮐﺘﺐﻣﻘﺪّس در راﻩ ﮔﻨﺎهﺎن ﻣﺎ ﻣﺮد۴ ،و اﻳﻨﮑﻪ دﻓﻦ ﺷﺪ ،و اﻳﻨﮑﻪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ هﻤﻴﻦ ﮐﺘﺐ در روز ﺳﻮّم از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ۵ ،و اﻳﻨﮑﻪ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﮐﻴﻔﺎ ﻇﺎهﺮ ﮐﺮد و ﺳﭙﺲ ﺑﺮ ﺁن دوازدﻩ ﺗﻦ۶ .ﭘﺲ از ﺁن ،ﻳﮏ ﺑﺎر ﺑﺮ ﺑﻴﺶ از ﭘﺎﻧﺼﺪ ﺗﻦ از ﺑﺮادران ﻇﺎهﺮ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎرﯼ از اﻳﺸﺎن هﻨﻮز زﻧﺪﻩاﻧﺪ ،هﺮﭼﻨﺪ ﺑﺮﺧﯽ ﺧﻔﺘﻪاﻧﺪ٧ .ﺳﭙﺲ ﺑﺮ ﻳﻌﻘﻮب ﻇﺎهﺮ ﺷﺪ و ﺑﻌﺪ ﺑﺮ هﻤﮥ رﺳﻮﻻن٨ ،و ﺁﺧﺮ از هﻤﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ،ﭼﻮن ﻃﻔﻠﯽ ﮐﻪ ﻏﻴﺮﻃﺒﻴﻌﯽ زادﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻇﺎهﺮ ﮔﺮدﻳﺪ. ن ﮐﻤﺘﺮﻳﻨﻢ ،و ﺣﺘﯽ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻧﻴﺴﺘﻢ رﺳﻮل ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﻮم، ٩زﻳﺮا ﻣﻦ در ﻣﻴﺎن رﺳﻮﻻ ْ ﭼﺮاﮐﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ ﺧﺪا را ﺁزار ﻣﯽرﺳﺎﻧﻴﺪم١٠ .اﻣّﺎ ﺑﻪ ﻓﻴﺾ ﺧﺪا ﺁﻧﭽﻪ هﺴﺘﻢ ،هﺴﺘﻢ و ﻓﻴﺾ او ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﯽﺛﻤﺮ ﻧﺒﻮدﻩ اﺳﺖ .ﺑﺮﻋﮑﺲ ،ﻣﻦ از هﻤﮥ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺨﺖﺗﺮ ﮐﺎر ﮐﺮدم ،اﻣّﺎ ﻧﻪ ﺧﻮدم ،ﺑﻠﮑﻪ ﺁن ﻓﻴﺾ ﺧﺪا ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ اﺳﺖ١١ .ﺑﻪ هﺮﺣﺎل ،ﺧﻮاﻩ ﻣﻦ ﺧﻮاﻩ ﺁﻧﺎن ،هﻤﻴﻦ ﭘﻴﺎم را وﻋﻆ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ و هﻤﻴﻦ اﺳﺖ ﭘﻴﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁن اﻳﻤﺎن دارﻳﺪ.
رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻣﺮدﮔﺎن ١٢اﻣّﺎ اﮔﺮ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺢ از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻌﻀﯽ از ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ ﻣﺮدﮔﺎن را رﺳﺘﺎﺧﻴﺰﯼ ﻧﻴﺴﺖ؟ ١٣اﮔﺮ ﻣﺮدﮔﺎن را رﺳﺘﺎﺧﻴﺰﯼ ﻧﻴﺴﺖ، ﭘﺲ ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻴﺰ از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﻧﺨﺎﺳﺘﻪ اﺳﺖ١۴ .و اﮔﺮ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺮﻧﺨﺎﺳﺘﻪ ،هﻢ وﻋﻆ ﻣﺎ ﺑﺎﻃﻞ اﺳﺖ ،هﻢ اﻳﻤﺎن ﺷﻤﺎ١۵ .ﺑﻌﻼوﻩ ،ﺑﺮاﯼ ﺧﺪا ﺷﺎهﺪان دروﻏﻴﻦ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽﺷﻮﻳﻢ ،زﻳﺮا درﺑﺎرۀ او ﺷﻬﺎدت دادﻩاﻳﻢ ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺢ را از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪ ،ﺣﺎل ﺁﻧﮑﻪ اﮔﺮ ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﻧﻤﯽﺧﻴﺰﻧﺪ ،ﭘﺲ ﺧﺪا او را ﺑﺮﻧﺨﻴﺰاﻧﻴﺪﻩ اﺳﺖ١۶ .زﻳﺮا اﮔﺮ ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﻧﻤﯽﺧﻴﺰﻧﺪ ،ﭘﺲ ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻴﺰ ﺑﺮﻧﺨﺎﺳﺘﻪ اﺳﺖ١٧ .و اﮔﺮ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺮﻧﺨﺎﺳﺘﻪ ،اﻳﻤﺎن ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻃﻞ اﺳﺖ و ﺷﻤﺎ هﻤﭽﻨﺎن در ﮔﻨﺎهﺎن ﺧﻮد هﺴﺘﻴﺪ١٨ .ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺰ ﮐﻪ در ﻣﺴﻴﺢ ﺧﻔﺘﻪاﻧﺪ ،از دﺳﺖ رﻓﺘﻪاﻧﺪ. ١٩اﮔﺮ ﺗﻨﻬﺎ در اﻳﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ اﻣﻴﺪوارﻳﻢ ،ﺣﺎل ﻣﺎ از هﻤﮥ دﻳﮕﺮ ﺁدﻣﻴﺎن رﻗّﺖاﻧﮕﻴﺰﺗﺮ اﺳﺖ. ٢٠اﻣّﺎ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺮاﺳﺘﯽ از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ و ﻧﻮﺑﺮ ﺧﻔﺘﮕﺎن ﺷﺪﻩ اﺳﺖ٢١ .زﻳﺮا هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﺮگ از ﻃﺮﻳﻖ ﻳﮏ اﻧﺴﺎن ﺁﻣﺪ ،رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻣﺮدﮔﺎن ﻧﻴﺰ از ﻃﺮﻳﻖ ﻳﮏ اﻧﺴﺎن ﭘﺪﻳﺪار ﮔﺸﺖ٢٢ .زﻳﺮا هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ در ﺁدم هﻤﻪ ﻣﯽﻣﻴﺮﻧﺪ ،در ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻴﺰ هﻤﻪ زﻧﺪﻩ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ٢٣ .اﻣّﺎ هﺮﮐﺲ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﮥ ﺧﻮد :ﻧﺨﺴﺖ ﻣﺴﻴﺢ ﮐﻪ ﻧﻮﺑﺮ ﺑﻮد؛ و ﺑﻌﺪ ،ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﺁﻣﺪن او ،ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ اوﻳﻨﺪ٢۴ .ﺳﭙﺲ ﭘﺎﻳﺎن ﻓﺮاﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﭘﺲ از ﺑﺮاﻧﺪاﺧﺘﻦ هﺮ رﻳﺎﺳﺖ و ﻗﺪرت و ﻧﻴﺮوﻳﯽ ،ﭘﺎدﺷﺎهﯽ را ﺑﻪ ﺧﺪاﯼ ﭘﺪر ﺳﭙﺎرد.
٢۵زﻳﺮا او ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭘﺎ ﺑﺮ هﻤﮥ دﺷﻤﻨﺎﻧﺶ ﺑﮕﺬارد ،ﺣﮑﻢ ﺑﺮاﻧﺪ٢۶ .دﺷﻤﻦ ﺁﺧﺮ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ از ﻣﻴﺎن ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﻮد ،ﻣﺮگ اﺳﺖ. ٢٧زﻳﺮا ﺧﺪا »هﻤﻪﭼﻴﺰ را زﻳﺮ ﭘﺎهﺎﯼ او ﻧﻬﺎد« .اﻣّﺎ وﻗﺘﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد »هﻤﻪﭼﻴﺰ« زﻳﺮ ﭘﺎهﺎﯼ او ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪ ،روﺷﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺧﻮد ﺧﺪا را ﮐﻪ هﻤﻪﭼﻴﺰ را زﻳﺮ ﭘﺎهﺎﯼ ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻬﺎد ،درﺑﺮ ﻧﻤﯽﮔﻴﺮد٢٨ .هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ هﻤﻪﭼﻴﺰ ﻣﻄﻴﻊ او ﮔﺮدﻳﺪ ،ﺧﻮ ِد ﭘﺴﺮ ﻧﻴﺰ ﻣﻄﻴﻊ ﺁنﮐﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ هﻤﻪﭼﻴﺰ را زﻳﺮ ﭘﺎهﺎﯼ او ﻧﻬﺎد ،ﺗﺎ ﺧﺪا ﮐﻞ در ﮐﻞ ﺑﺎﺷﺪ. ٢٩اﮔﺮ ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﻧﻤﯽﺧﻴﺰﻧﺪ ،ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻴﺎﺑﺖ از اﻳﺸﺎن ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻣﯽﮔﻴﺮﻧﺪ ،ﭼﻪ ﮐﻨﻨﺪ؟ اﮔﺮ ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﻧﻤﯽﺧﻴﺰﻧﺪ ،ﭼﺮا ﺑﻪ ﻧﻴﺎﺑﺖ از اﻳﺸﺎن ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻣﯽﮔﻴﺮﻧﺪ؟ ٣٠و ﻳﺎ ﭼﺮا ﻣﺎ هﺮ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ در ﺳﺎﻋﺖ ﺟﺎن ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺧﻄﺮ ﻣﯽاﻧﺪازﻳﻢ؟ ٣١ﺑﻪ ﻓﺨﺮﯼ ﮐﻪ در ﺧﺪاوﻧﺪﻣﺎن ﻣﺴﻴ ْ ﻣﻮرد ﺷﻤﺎ دارم ﻗﺴﻢ ﮐﻪ ﻣﻦ هﺮ روز ﺑﻪ ﮐﺎم ﻣﺮگ ﻣﯽروم٣٢ .اﮔﺮ ﺟﻨﮓ ﻣﻦ ﺑﺎ وﺣﻮش در ِا ِﻓﺴُﺲ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ دﻻﻳﻞ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،ﭼﻪ ﺳﻮدﯼ از ﺁن ﺑﺮدﻩام؟ اﮔﺮ ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﻧﻤﯽﺧﻴﺰﻧﺪ، »ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺑﺨﻮرﻳﻢ و ﺑﻨﻮﺷﻴﻢ زﻳﺮا ﻓﺮدا ﻣﯽﻣﻴﺮﻳﻢ«. ﺳ ِﺮ ﻋﻘﻞ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ٣٣ﻓﺮﻳﺐ ﻣﺨﻮرﻳﺪ» :ﻣﻌﺎﺷﺮ ﺑﺪ ،اﺧﻼق ﺧﻮب را ﻓﺎﺳﺪ ﻣﯽﺳﺎزدَ ٣۴ «. و دﻳﮕﺮ ﮔﻨﺎﻩ ﻣﮑﻨﻴﺪ؛ زﻳﺮا هﺴﺘﻨﺪ ﺑﻌﻀﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا را ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺳﻨﺪ .اﻳﻦ را ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﺗﺎ ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ ﺷﻮﻳﺪ.
ﺑﺪن ﻓﺴﺎدﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ٣۵اﻣّﺎ ﺷﺎﻳﺪ ﮐﺴﯽ ﺑﭙﺮﺳﺪ» :ﻣﺮدﮔﺎن ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺮﻣﯽﺧﻴﺰﻧﺪ و ﺑﺎ ﭼﻪ ﻧﻮع ﺑﺪﻧﯽ ﻣﯽﺁﻳﻨﺪ؟« ٣۶ﭼﻪ ﺳﺆال اﺑﻠﻬﺎﻧﻪاﯼ! ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﮐﺎرﯼ ،ﺗﺎ ﻧﻤﻴﺮد زﻧﺪﻩ ﻧﻤﯽﺷﻮد٣٧ .هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﻣﯽﮐﺎرﯼ ،ﮐﺎﻟﺒﺪﯼ را ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﻇﺎهﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ﻧﻤﯽﮐﺎرﯼ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻨﻬﺎ داﻧﻪ را ﻣﯽﮐﺎرﯼ، ﺧﻮاﻩ ﮔﻨﺪم ﺧﻮاﻩ داﻧﻪهﺎﯼ دﻳﮕﺮ٣٨ .اﻣّﺎ ﺧﺪا ﮐﺎﻟﺒﺪﯼ را ﮐﻪ ﺧﻮد ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،ﺑﺪان ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ و هﺮ ﻧﻮع داﻧﻪ را ﮐﺎﻟﺒﺪﯼ ﻣﺨﺼﻮص ﺑﻪ ﺧﻮد ﻋﻄﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ٣٩ .هﻤﮥ ﺟﺴﻤﻬﺎ ﻳﮑﯽ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ،ﺁدﻣﻴﺎن را ﻳﮏ ﻧﻮع ﺟﺴﻢ اﺳﺖ ،ﺣﻴﻮاﻧﺎت را ﻧﻮﻋﯽ دﻳﮕﺮ ،و ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن را ﻧﻮﻋﯽ دﻳﮕﺮ؛ ﻣﺎهﻴﻬﺎ ﻧﻴﺰ داراﯼ ﻧﻮﻋﯽ دﻳﮕﺮ از ﺟﺴﻢاﻧﺪ۴٠ .ﺑﻪ هﻤﻴﻦﺳﺎن ،ﮐﺎﻟﺒﺪهﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ وﺟﻮد دارد و ﮐﺎﻟﺒﺪهﺎﯼ زﻣﻴﻨﯽ .اﻣّﺎ ﺟﻼل ﮐﺎﻟﺒﺪهﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ از ﻳﮏ ﻧﻮع اﺳﺖ و ﺟﻼل ﮐﺎﻟﺒﺪهﺎﯼ زﻣﻴﻨﯽ از ﻧﻮﻋﯽ دﻳﮕﺮ۴١ .ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺟﻼل ﺧﺎص ﺧﻮد را دارد ،ﻣﺎﻩ ﺟﻼﻟﯽ دﻳﮕﺮ ،و ﺳﺘﺎرﮔﺎن ﻧﻴﺰ ﺟﻼﻟﯽ دﻳﮕﺮ؛ ﺟﻼل هﺮ ﺳﺘﺎرﻩ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺟﻼل ﺳﺘﺎرۀ دﻳﮕﺮ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ. ۴٢در ﻣﻮرد رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻣﺮدﮔﺎن ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ .ﺁﻧﭽﻪ ﮐﺎﺷﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد ،ﻓﺴﺎدﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ؛ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮﻣﯽﺧﻴﺰد ،ﻓﺴﺎدﻧﺎﭘﺬﻳﺮ۴٣ .در ذﻟّﺖ ﮐﺎﺷﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد ،در ﺟﻼل ﺑﺮﻣﯽﺧﻴﺰد .در ﺿﻌﻒ ﮐﺎﺷﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد ،در ﻗﻮّت ﺑﺮﻣﯽﺧﻴﺰد۴۴ .ﺑﺪن ﻧﻔﺴﺎﻧﯽ ﮐﺎﺷﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد ،ﺑﺪن روﺣﺎﻧﯽ ﺑﺮﻣﯽﺧﻴﺰد .اﮔﺮ ﺑﺪن ﻧﻔﺴﺎﻧﯽ وﺟﻮد دارد ،ﺑﺪن روﺣﺎﻧﯽ ﻧﻴﺰ وﺟﻮد دارد۴۵ .ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ
ح ﺣﻴﺎتﺑﺨﺶ ﺲ زﻧﺪﻩ ﮔﺸﺖ«؛ ﺁد ِم ﺁﺧﺮ ،رو ِ ن اوّل ،ﻳﻌﻨﯽ ﺁدم ،ﻧ ْﻔ ِ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ» :اﻧﺴﺎ ِ ﺷﺪ۴۶ .وﻟﯽ روﺣﺎﻧﯽ اوّل ﻧﻴﺎﻣﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﻧﻔﺴﺎﻧﯽ ﺁﻣﺪ ،و ﭘﺲ از ﺁن روﺣﺎﻧﯽ۴٧ .اﻧﺴﺎن اوّل از زﻣﻴﻦ اﺳﺖ و ﺧﺎﮐﯽ؛ اﻧﺴﺎن دوّم از ﺁﺳﻤﺎن اﺳﺖ۴٨ .هﺮ ﺁﻧﭽﻪ اﻧﺴﺎن ﺧﺎﮐﯽ واﺟﺪ ﺁن ﺑﻮد ،در ﺧﺎﮐﻴﺎن ﻧﻴﺰ وﺟﻮد دارد؛ و هﺮ ﺁﻧﭽﻪ اﻧﺴﺎن ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ داراﺳﺖ ،در ﺁﺳﻤﺎﻧﻴﺎن ﻧﻴﺰ ﻳﺎﻓﺖ ﻣﯽﺷﻮد۴٩ .و هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺷﮑﻞ اﻧﺴﺎن ﺧﺎﮐﯽ را ﺑﻪ ﺧﻮد ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ ،ﺷﮑﻞ اﻧﺴﺎن ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺧﻮد ﺧﻮاهﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ. ۵٠اﯼ ﺑﺮادران ،ﻣﻘﺼﻮدم اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﺴﻢ و ﺧﻮن ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ وارث ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا ﺷﻮد و ﺁﻧﭽﻪ ﻓﺴﺎدﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ ،وارث ﻓﺴﺎدﻧﺎﭘﺬﻳﺮﯼ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺷﺪ۵١ .ﮔﻮش ﻓﺮادهﻴﺪ! رازﯼ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ :ﻣﺎ هﻤﻪ ﻧﺨﻮاهﻴﻢ ﺧﻮاﺑﻴﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ هﻤﻪ دﮔﺮﮔﻮﻧﻪ ﺧﻮاهﻴﻢ ﺷﺪ۵٢ .در ﻳﮏ ﺁن و در ﻳﮏ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ هﻢ زدن ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺷﻴﭙﻮر ﺁﺧﺮ ﻧﻮاﺧﺘﻪ ﺷﻮد ،اﻳﻦ ﺑﻪوﻗﻮع ﺧﻮاهﺪ ﭘﻴﻮﺳﺖ .زﻳﺮا ﺷﻴﭙﻮر ﺑﻪ ﺻﺪا درﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ و ﻣﺮدﮔﺎن در ﻓﺴﺎدﻧﺎﭘﺬﻳﺮﯼ ﺑﺮﺧﻮاهﻨﺪ ﺧﺎﺳﺖ و ﻣﺎ دﮔﺮﮔﻮﻧﻪ ﺧﻮاهﻴﻢ ﺷﺪ۵٣ .زﻳﺮا اﻳﻦ ﺑﺪن ﻓﺴﺎدﭘﺬﻳﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﻓﺴﺎدﻧﺎﭘﺬﻳﺮﯼ را ﺑﭙﻮﺷﺪ و اﻳﻦ ﺑﺪن ﻓﺎﻧﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺑﻘﺎ ﺁراﺳﺘﻪ ﺷﻮد۵۴ .ﭼﻮن اﻳﻦ ﻓﺴﺎدﭘﺬﻳﺮ ،ﻓﺴﺎدﻧﺎﭘﺬﻳﺮﯼ را ﭘﻮﺷﻴﺪ و اﻳﻦ ﻓﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺑﻘﺎ ﺁراﺳﺘﻪ ﺷﺪ ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺁن ﮐﻼ ِم ﻣﮑﺘﻮب ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺧﻮاهﺪ ﭘﻴﻮﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ: »ﻣﺮگ در ﮐﺎم ﭘﻴﺮوزﯼ ﺑﻠﻌﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ«. »۵۵اﯼ ﮔﻮر ،ﭘﻴﺮوزﯼ ﺗﻮ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ و اﯼ ﻣﺮگ ،ﻧﻴﺶ ﺗﻮ ﮐﺠﺎ؟« گ ﮔﻨﺎﻩ اﺳﺖ و ﻧﻴﺮوﯼ ﮔﻨﺎﻩ ،ﺷﺮﻳﻌﺖ۵٧ .اﻣّﺎ ﺷﮑﺮ ﺧﺪا را ﮐﻪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ۵۶ﻧﻴﺶ ﻣﺮ ْ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪ ﻣﺎ ﭘﻴﺮوزﯼ ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ. ۵٨ﭘﺲ ،ﺑﺮادران ﻋﺰﻳﺰم ،ﺛﺎﺑﺖ و اﺳﺘﻮار ﺑﻮدﻩ ،هﻤﻮارﻩ ﺑﺎ ﺳﺮﺳﭙﺮدﮔﯽ ﺑﻪ ﮐﺎر ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺸﻐﻮل ﺑﺎﺷﻴﺪ ،زﻳﺮا ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ زﺣﻤﺖ ﺷﻤﺎ در ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻴﻬﻮدﻩ ﻧﻴﺴﺖ.
اول ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ١۶ ﺟﻤﻊﺁورﯼ هﺪاﻳﺎ ﺑﺮاﯼ ﻗﻮم ﺧﺪا ١و اﻣّﺎ در ﺧﺼﻮص ﺟﻤﻊﺁورﯼ هﺪاﻳﺎ ﺑﺮاﯼ ﻣﻘﺪّﺳﺎن :ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎﯼ ﻏَﻼﻃﻴﻪ ﮔﻔﺘﻪام ،اﻧﺠﺎم دهﻴﺪ٢ .روز اوّل هﺮ هﻔﺘﻪ ،هﺮ ﻳﮏ از ﺷﻤﺎ ﻓﺮاﺧﻮر درﺁﻣﺪ ﺧﻮد ﭘﻮﻟﯽ ﮐﻨﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻪ ،ﭘﺲاﻧﺪاز ﮐﻨﺪ ،ﺗﺎ ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﺁﻣﺪﻧﻢ ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ،ﻟﺰوﻣﯽ ﺑﻪ ﺟﻤﻊﺁورﯼ هﺪاﻳﺎ ﻧﺒﺎﺷﺪ٣ .وﻗﺘﯽ ﺁﻣﺪم ،ﺑﻪ اﻓﺮاد ﻣﻮرد ﺗﺄﻳﻴﺪ ﺷﻤﺎ ﻣﻌﺮﻓﻴﻨﺎﻣﻪهﺎﻳﯽ ﺧﻮاهﻢ داد و ﺁﻧﺎن را ﺑﺎ هﺪاﻳﺎﯼ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﺧﻮاهﻢ ﻓﺮﺳﺘﺎد۴ .اﮔﺮ ﺻﻼح ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺧﻮد ﻧﻴﺰ ﺑﺮوم ،در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﺁﻧﺎن ﻣﺮا هﻤﺮاهﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد.
درﺧﻮاﺳﺘﻬﺎﯼ ﺷﺨﺼﯽ
۵ﭘﺲ از ﻋﺒﻮر از ﻣﻘﺪوﻧﻴﻪ ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﻢ ﺁﻣﺪ ،زﻳﺮا از ﻣﻘﺪوﻧﻴﻪ ﺧﻮاهﻢ ﮔﺬﺷﺖ. ۶ﺷﺎﻳﺪ ﻣﺪﺗﯽ ﻧﺰدﺗﺎن ﺑﻤﺎﻧﻢ ،و ﻳﺎ ﺣﺘﯽ ﺗﻤﺎم زﻣﺴﺘﺎن را ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﮕﺬراﻧﻢ ،ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ ﻣﺮا در ﺳﻔﺮم ﺑﻪ هﺮ ﮐﺠﺎ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻣﺪد رﺳﺎﻧﺪﻩ ،ﻣﺸﺎﻳﻌﺖ ﮐﻨﻴﺪ٧ .زﻳﺮا ﻧﻤﯽﺧﻮاهﻢ اﮐﻨﻮن ﺑﻪ دﻳﺪارﺗﺎن ﺑﻴﺎﻳﻢ و ﺗﻮﻗﻔﯽ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻧﺰد ﺷﻤﺎ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ؛ ﺑﻠﮑﻪ اﻣﻴﺪ دارم ،ﺑﻪ اﺟﺎزۀ ﺧﺪاوﻧﺪ، ﻣﺪﺗﯽ را ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﻪﺳﺮ ﺑﺮم٨ .اﻣّﺎ ﺗﺎ ﻋﻴﺪ ﭘِﻨﺘﻴﮑﺎﺳﺖ در ِا ِﻓﺴُﺲ ﻣﯽﻣﺎﻧﻢ ٩زﻳﺮا درﯼ ﺑﺰرگ ﺑﺮاﯼ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﻪروﻳﻢ ﮔﺸﻮدﻩ ﺷﺪﻩ ،و ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﺴﻴﺎرﻧﺪ. ١٠اﮔﺮ ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس ﺁﻣﺪ ،ﺑﺎ او ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاﯼ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﻧﺰد ﺷﻤﺎ از ﭼﻴﺰﯼ واهﻤﻪ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .زﻳﺮا او ﻧﻴﺰ ﭼﻮن ﻣﻦ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﮐﺎر ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺸﻐﻮل اﺳﺖ؛ ١١ﭘﺲ ﮐﺴﯽ ﺑﻪدﻳﺪۀ ﺗﺤﻘﻴﺮ در او ﻧﻨﮕﺮد .او را ﺑﻪﺳﻼﻣﺘﯽ راهﯽ ﺳﻔﺮ ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﻧﺰد ﻣﻦ ﺑﺎزﮔﺮدد؛ زﻳﺮا ﻣﻦ و ﺑﺮادران ﻣﻨﺘﻈﺮ اوﻳﻴﻢ. ١٢و اﻣّﺎ در ﻣﻮرد ﺑﺮادر ﻣﺎ ﺁﭘﻮﻟُﺲ ،او را ﺑﺴﻴﺎر ﺗﺮﻏﻴﺐ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﺑﺮادران ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺎﻳﺪ ،اﻣّﺎ ﺑﻪ هﻴﭻ روﯼ رﺿﺎ ﻧﺪاد ﮐﻪ اﮐﻨﻮن ﺑﻴﺎﻳﺪ .اﻣّﺎ هﺮ وﻗﺖ ﻓﺮﺻﺖ داﺷﺖ، ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ. ١٣هﺸﻴﺎر ﺑﺎﺷﻴﺪ؛ در اﻳﻤﺎن اﺳﺘﻮار ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ؛ ﺷﺠﺎع و ﻗﻮﯼ ﺑﺎﺷﻴﺪ١۴ .هﻤﮥ ﮐﺎرهﺎﯼ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺖ ﺑﺎﺷﺪ. ١۵ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻮادۀ اﺳﺘﻔﺎﻧﺎس ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ در اﻳﺎﻟﺖ اَﺧﺎﺋﻴﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ،و اﻳﺸﺎن ﺧﻮد را وﻗﻒ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﻘﺪّﺳﺎن ﮐﺮدﻩاﻧﺪ .اﯼ ﺑﺮادران ،از ﺷﻤﺎ اﺳﺘﺪﻋﺎ دارم ﮐﻪ ١۶ﻣﻄﻴﻊ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺴﺎن ﺑﺎﺷﻴﺪ و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﻄﻴﻊ هﺮﮐﺲ دﻳﮕﺮ ﮐﻪ در اﻳﻦ ﺧﺪﻣﺖ هﻤﮑﺎرﯼ ﻣﯽﮐﻨﺪ و زﺣﻤﺖ ﻣﯽﮐﺸﺪ١٧ .از ﺁﻣﺪن اﺳﺘﻔﺎﻧﺎس ،ﻓﻮرﺗﻮﻧﺎﺗﻮس و اَﺧﺎﺋﻴﮑﻮس ﺷﺎدﻣﺎﻧﻢ ،زﻳﺮا ﺟﺎﯼ ﺧﺎﻟﯽ ﺷﻤﺎ را ﭘﺮ ﮐﺮدﻩاﻧﺪ١٨ .ﺁﻧﺎن روح ﻣﺮا و ﻧﻴﺰ روح ﺷﻤﺎ را ﺗﺎزﻩ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ .ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺴﺎن ﮔﻮش ﺑﺴﭙﺎرﻳﺪ.
ﺳﻼﻣﻬﺎ و درودهﺎ ١٩ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎﯼ ﺁﺳﻴﺎ ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﺳﻼم ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻨﺪ .ﺁﮐﻴﻼ و ﭘْﺮﻳﺴﮑﻴﻼ ا و ﻧﻴﺰ ﮐﻠﻴﺴﺎﻳﯽ ﮐﻪ در ﻣﻨﺰﻟﺸﺎن ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﯽﺷﻮد ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ در ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﮕﺮﻣﯽ ﺳﻼم ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ٢٠ .هﻤﮥ ﺑﺮادراﻧﯽ ﮐﻪ در اﻳﻨﺠﺎ هﺴﺘﻨﺪ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﺳﻼم ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻨﺪ .ﺑﺎ ﺑﻮﺳﮥ ﻣﻘﺪّس ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﺳﻼم ﮔﻮﻳﻴﺪ. ٢١ﻣﻦ ،ﭘﻮﻟُﺲ ،ﺑﻪ ﺧﻂ ﺧﻮد اﻳﻦ ﺳﻼم را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﻧﻮﻳﺴﻢ. ٢٢ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ را دوﺳﺖ ﻧﺪارد ،ﻣﻠﻌﻮن ﺑﺎد .ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ،ﺑﻴﺎ! ٢٣ﻓﻴﺾ ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﺎد. ﺢ ﻋﻴﺴﯽ هﻤﺮاﻩ هﻤﮥ ﺷﻤﺎ .ﺁﻣﻴﻦ. ٢۴ﻣﺤﺒﺖ ﻣﻦ در ﻣﺴﻴ ْ
ﻧﺎﻣﮥ دوّم ﭘﻮﻟُﺲ رﺳﻮل ﺑﻪ ُﻗﺮِﻧﺘﻴﺎن دوم ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ١ ١از ﭘﻮﻟُﺲ ﮐﻪ ﺑﻪﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪا رﺳﻮل ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ ،و ﺑﺮادر ﻣﺎ ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس، ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ ﺧﺪا در ُﻗﺮِﻧﺘُﺲ ،و هﻤﮥ ﻣﻘﺪّﺳﺎن در ﺳﺮاﺳﺮ اﻳﺎﻟﺖ اَﺧﺎﺋﻴﻪ: ٢ﻓﻴﺾ و ﺁراﻣﺶ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ،ﭘﺪر ﻣﺎ ،و ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎد!
ﺧﺪاﯼ ﺑﺨﺸﻨﺪۀ هﻤﻪ دﻟﮕﺮﻣﻴﻬﺎ ٣ﺳﭙﺎس ﺑﺮ ﺧﺪا ،ﭘﺪر ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،ﮐﻪ ﭘﺪر رﺣﻤﺘﻬﺎ و ﺧﺪاﯼ ﺑﺨﺸﻨﺪۀ هﻤﮥ دﻟﮕﺮﻣﻴﻬﺎﺳﺖ؛ ۴ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ در هﻤﮥ ﺳﺨﺘﻴﻬﺎﻳﻤﺎن دﻟﮕﺮﻣﯽ ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ ﺗﺎ ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺘﻮاﻧﻴﻢ ﺑﺎ ﺁن دﻟﮕﺮﻣﯽ ﮐﻪ از او ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﻢ ،دﻳﮕﺮان را ﮐﻪ از ﺳﺨﺘﻴﻬﺎ ﻣﯽﮔﺬرﻧﺪ ،دﻟﮕﺮم ﺳﺎزﻳﻢ۵ .زﻳﺮا هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ از رﻧﺠﻬﺎﯼ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻔﺮاواﻧﯽ ﻧﺼﻴﺐ ﻣﯽﻳﺎﺑﻴﻢ ،ﺑﻪ هﻤﺎن ﻣﻴﺰان ﻧﻴﺰ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻣﺴﻴﺢ از دﻟﮕﺮﻣﯽ ﻓﺮاوان ﻟﺒﺮﻳﺰ ﻣﯽﺷﻮﻳﻢ۶ .اﮔﺮ در ﺳﺨﺘﯽ هﺴﺘﻴﻢ ،ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ دﻟﮕﺮﻣﯽ و ﻧﺠﺎت ﺷﻤﺎﺳﺖ؛ و اﮔﺮ دﻟﮕﺮﻣﻴﻢ ،ﺑﺎز ﺑﺮاﯼ دﻟﮕﺮﻣﯽ ﺷﻤﺎﺳﺖ ،ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺎرﮔﺮ ﻣﯽاﻓﺘﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ هﻤﺎن رﻧﺠﻬﺎ را ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﯽﮐﺸﻴﻢ ،ﺑﺎ ﺑﺮدﺑﺎرﯼ ﺗﺤﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ٧ .اﻣﻴﺪ ﻣﺎ درﺑﺎرۀ ﺷﻤﺎ اﺳﺘﻮار اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﻣﯽداﻧﻴﻢ هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ در رﻧﺠﻬﺎﯼ ﻣﺎ ﺳﻬﻴﻢ هﺴﺘﻴﺪ ،در دﻟﮕﺮﻣﯽ ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺳﻬﻴﻢ ﻣﯽﺑﺎﺷﻴﺪ. ٨اﯼ ﺑﺮادران ،ﻧﻤﯽﺧﻮاهﻴﻢ از ﺳﺨﺘﻴﻬﺎﻳﯽ ﮐﻪ در اﻳﺎﻟﺖ ﺁﺳﻴﺎ ﺑﺮ ﻣﺎ ﮔﺬﺷﺖ ،ﺑﯽﺧﺒﺮ ﺑﺎﺷﻴﺪ .ﻓﺸﺎرهﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺁﻣﺪ ﭼﻨﺎن ﺳﺨﺖ و ﺗﻮاﻧﻔﺮﺳﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ از زﻧﺪﻩﻣﺎﻧﺪن هﻢ ﻧﻮﻣﻴﺪ ﮔﺸﺘﻴﻢ٩ .ﺑﻮاﻗﻊ اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﺮدﻳﻢ ﺣﮑﻢ ﻣﺮﮔﻤﺎن ﺻﺎدر ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .اﻣّﺎ اﻳﻨﻬﺎهﻤﻪ روﯼداد ﺗﺎ ﻧﻪ ﺑﺮ ﺧﻮد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮ ﺧﺪاﻳﯽ ﺗﻮﮐﻞ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﻣﺮدﮔﺎن را زﻧﺪﻩ ﻣﯽﮐﻨﺪ١٠ .او ﻣﺎ را از ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻄﺮ ﻣﻬﻠﮑﯽ رهﺎﻧﻴﺪ و ﺑﺎزﺧﻮاهﺪ رهﺎﻧﻴﺪ .ﺑﺮاوﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ اﻣﻴﺪ ﺑﺴﺘﻪاﻳﻢ ﮐﻪ هﻤﭽﻨﺎن ﻣﺎ را ﺧﻮاهﺪ رهﺎﻧﻴﺪ١١ ،ﺑﺨﺼﻮص ﭼﻮن ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ دﻋﺎﯼ ﺧﻮد ﻳﺎرﻳﻤﺎن دهﻴﺪ .ﺁﻧﮕﺎﻩ
ﺑﺴﻴﺎر ﮐﺴﺎن ،ﺑﺮاﯼ ﻓﻴﻀﯽ ﮐﻪ در ﺟﻮاب دﻋﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺎ ﺷﮑﺮ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﺰارد.
ﺳﺒﺐ ﺗﻐﻴﻴﺮ در ﺑﺮﻧﺎﻣﮥ ﺳﻔﺮ ﭘﻮﻟُﺲ ١٢ﻓﺨﺮ ﻣﺎ ،ﮔﻮاهﯽ وﺟﺪان ﻣﺎﺳﺖ ﺑﺪﻳﻦ ﮐﻪ رﻓﺘﺎرﻣﺎن در دﻧﻴﺎ و ﺑﺨﺼﻮص ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ،ﺑﺎ ﻗﺪّوﺳﻴﺖ و ﺻﺪاﻗﺖ ﺧﺪاﻳﯽ هﻤﺮاﻩ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ .ﻣﺎ ﻧﻪ ﺑﺎ ﺣﮑﻤﺖ ﺑﺸﺮﯼ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻨﺎﺑﺮ ﻓﻴﺾ ﺧﺪا ﻋﻤﻞ ﮐﺮدﻩاﻳﻢ١٣ .زﻳﺮا ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﻧﻮﻳﺴﻴﻢ درﺳﺖ هﻤﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﻧﻴﺪ و ﻣﯽﻓﻬﻤﻴﺪ .و ﻣﻦ اﻣﻴﺪ دارم ١۴هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﺎ را ﺗﺎ ﺣﺪﯼ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪاﻳﺪ ،ﺑﻪﮐﻤﺎل ﻧﻴﺰ ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﺪ ،و ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻓﺨﺮ ﮐﻨﻴﺪ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ در روز ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﻋﻴﺴﯽ ،ﻣﺎﻳﮥ ﻓﺨﺮ ﻣﺎ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺑﻮد. ١۵ﺑﺎ اﻳﻦ اﻃﻤﻴﻨﺎن ،ﺑﺮﺁن ﺷﺪم ﻧﺨﺴﺖ ﺑﻪ دﻳﺪار ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺎﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﻬﺮﻩاﯼ دوﭼﻨﺪان ﺑﺒﺮﻳﺪ. ١۶ﻋﺰم ﻣﻦ ﺁن ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ راهﻢ ﺑﻪ ﻣﻘﺪوﻧﻴﻪ از ﺷﻤﺎ دﻳﺪار ﮐﻨﻢ و از ﻣﻘﺪوﻧﻴﻪ ﺑﺎز ﻧﺰدﺗﺎن ﺑﺎزﮔﺮدم ﺗﺎ ﻣﺮا راهﯽ ﺳﻔﺮ ﺑﻪ ﻳﻬﻮدﻳﻪ ﮐﻨﻴﺪ١٧ .ﺁﻳﺎ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﺼﻤﻴﻤﯽ ﻣﯽﮔﺮﻓﺘﻢ ،دودل ﺑﻮدم؟ و ﻳﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﭼﻮن اﻧﺴﺎﻧﻬﺎﯼ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻣﯽﮔﻴﺮم ،ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاﯼ ﮐﻪ ﺳﺨﻨﻢ هﻤﺰﻣﺎن »ﺁرﯼ« و »ﻧﻪ« اﺳﺖ؟ ١٨ﺑﻪ اﻣﺎﻧﺖ ﺧﺪا ﻗﺴﻢ ﮐﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ »ﺁرﯼ« و »ﻧﻪ« ﻧﺒﻮدﻩ اﺳﺖ١٩ .زﻳﺮا ﭘﺴﺮ ﺧﺪا ،ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،ﮐﻪ ﻣﻦ و ﺳﻴﻼس و ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس ﺑﻪ او در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﺮدﻳﻢ، »ﺁرﯼ« و »ﻧﻪ« ﻧﺒﻮد ،ﺑﻠﮑﻪ در او هﻤﻪﭼﻴﺰ »ﺁرﯼ« اﺳﺖ٢٠ .زﻳﺮا هﻤﮥ وﻋﺪﻩهﺎﯼ ﺧﺪا در ﻣﺴﻴﺢ »ﺁرﯼ« اﺳﺖ و ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ در اوﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ »ﺁﻣﻴﻦ« را ﺑﺮ زﺑﺎن ﻣﯽﺁورﻳﻢ، ﺗﺎ ﺧﺪا ﺟﻼل ﻳﺎﺑﺪ٢١ .اﻣّﺎ ﺧﺪاﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ و ﺷﻤﺎ را در ﭘﻴﻮﻧﺪﻣﺎن ﺑﺎ ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺘﻮار ﻣﯽﺳﺎزد. او ﻣﺎ را ﻣﺴﺢ ﮐﺮدﻩ ٢٢و ﻣُﻬﺮ ﻣﺎﻟﮑﻴﺖ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﺮ ﻣﺎ زدﻩ و روح ﺧﻮد را هﻤﭽﻮن ﺑﻴﻌﺎﻧﻪ در دﻟﻬﺎﯼ ﻣﺎ ﺟﺎﯼ دادﻩ اﺳﺖ. ٢٣ﺧﺪا را ﺷﺎهﺪ ﻣﯽﮔﻴﺮم ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺷﻔﻘﺖ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ُﻗﺮِﻧﺘُﺲ ﺑﺎزﻧﮕﺸﺘﻢ. ٢۴ﻧﻪاﻳﻨﮑﻪ ﺑﺮ اﻳﻤﺎن ﺷﻤﺎ ﺳﺮورﯼ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻴﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ دﺳﺖ در دﺳﺖ ﺷﻤﺎ ،ﺑﺮاﯼ ﺷﺎدﻣﺎﻧﯽ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮐﻮﺷﻴﻢ ،ﭼﺮاﮐﻪ در اﻳﻤﺎن اﺳﺘﻮارﻳﺪ.
دوم ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ٢ ١ﭘﺲ ،ﻋﺰمﺟﺰمﮐﺮدم ﮐﻪ دﻳﮕﺮﺑﺎر ،دﻳﺪارﯼ اﻧﺪوهﺒﺎر ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ٢ .زﻳﺮا اﮔﺮ ﺷﻤﺎ را اﻧﺪوهﮕﻴﻦ ﺳﺎزم ،دﻳﮕﺮ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻮﺟﺐ ﺷﺎدﯼ ﻣﻦ ﺷﻮد ،ﺟﺰ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ اﻧﺪوهﮕﻴﻨﺘﺎن ﺳﺎﺧﺘﻪام؟ ٣ﻣﻦ ﺑﺪانﮔﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻮﺷﺘﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﺁﻣﺪﻧﻢ ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ،ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﻣﯽﺑﺎﻳﺪ ﻣﺮا ﺷﺎدﻣﺎن ﺳﺎزﻧﺪ ،ﻣﺎﻳﮥ اﻧﺪوهﻢ ﻧﺸﻮﻧﺪ .ﭼﺮاﮐﻪ ﺑﻪ هﻤﮥ ﺷﻤﺎ اﻃﻤﻴﻨﺎن داﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﺷﺎدﯼ ﻣﻦ ﻣﺎﻳﮥ ﺷﺎدﯼ هﻤﮥ ﺷﻤﺎﺳﺖ۴ .زﻳﺮا ﺑﺎ ﻏﻢ ﺑﺴﻴﺎر و دﻟﯽ دردﻣﻨﺪ و ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ اﺷﮑﺒﺎر ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻮﺷﺘﻢ ،ﻧﻪ ﺗﺎ اﻧﺪوهﮕﻴﻨﺘﺎن ﺳﺎزم ،ﺑﻠﮑﻪ ﺗﺎ از ﻋﻤﻖ ﻣﺤﺒﺘﻢ ﺑﻪ ﺧﻮد ﺁﮔﺎﻩ ﺷﻮﻳﺪ.
ﺑﺨﺸﺎﻳﺶ ﺑﺮاﯼ ﺷﺨﺺ ﺧﻄﺎﮐﺎر
۵اﻣّﺎ اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﻋﺚ اﻧﺪوﻩ ﺷﺪﻩ ،ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﻣﺮا ،ﺑﻠﮑﻪ ﺗﺎ ﺣﺪﯼ هﻤﮥ ﺷﻤﺎ را اﻧﺪوهﮕﻴﻦ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ -ﻧﻤﯽﺧﻮاهﻢ در اﻳﻦﺑﺎرﻩ ﺳﺨﻦ ﺑﻪﮔﺰاف ﮔﻔﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ۶ .ﺗﻨﺒﻴﻬﯽ ﮐﻪ از ﺳﻮﯼ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺮ او اِﻋﻤﺎل ﺷﺪﻩ ،ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ٧ .اﮐﻨﻮن دﻳﮕﺮ ﺑﺎﻳﺪ او را ﺑﺒﺨﺸﻴﺪ و دﻟﺪارﯼ دهﻴﺪ ،ﻣﺒﺎدا اﻧﺪوﻩ ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ ،وﯼ را از ﭘﺎ درﺁورد٨ .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ،از ﺷﻤﺎ اﺳﺘﺪﻋﺎ دارم او ﺐ ﻧﻮﺷﺘﻨﻢ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻴﺎزﻣﺎﻳﻢ را از ﻣﺤﺒﺖ ﺧﻮد ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺳﺎزﻳﺪ٩ .ﺳﺒ ِ و ﺑﺒﻴﻨﻢ ﺁﻳﺎ در هﺮ اﻣﺮﯼ ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮدارﻳﺪ ﻳﺎ ﻧﻪ؟ ١٠اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﮐﺴﯽ را ﺑﺒﺨﺸﻴﺪ ،ﻣﻦ ﻧﻴﺰ او را ﻣﯽﺑﺨﺸﻢ .و اﮔﺮ ﮐﺴﯽ را ﺑﺨﺸﻴﺪﻩام -اﻟﺒﺘﻪ اﮔﺮ ﻣﻮردﯼ ﺑﺮاﯼ ﺑﺨﺸﻴﺪن وﺟﻮد داﺷﺘﻪ اﺳﺖ در ﺣﻀﻮر ﻣﺴﻴﺢ و ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺷﻤﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮدﻩام١١ ،ﺗﺎ ﺷﻴﻄﺎن ﺑﺮ ﻣﺎ ﺑﺮﺗﺮﯼ ﻧﻴﺎﺑﺪ ،زﻳﺮااز ﺗﺮﻓﻨﺪهﺎﯼ او ﺑﯽﺧﺒﺮ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ.
ﺧﺪﻣﺘﮕﺰاران ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ ١٢ﭘﺲ ﭼﻮن ﺑﺮاﯼ ﺑﺸﺎرت اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪ ﺗْﺮوﺁس رﻓﺘﻢ ،درﻳﺎﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺁﻧﺠﺎ درﯼ ﺑﺰرگ ﺑﻪ روﯼ ﻣﻦ ﮔﺸﻮدﻩ اﺳﺖ١٣ .اﻣّﺎ ﺑﺎز ﺁرام ﻧﺪاﺷﺘﻢ زﻳﺮا ﺑﺮادر ﺧﻮد ﺗﻴﺘﻮس را ﻧﻴﺎﻓﺘﻢ .ﭘﺲ ﺑﺎ اهﺎﻟﯽ ﺁﻧﺠﺎ وداع ﮐﺮدﻩ ،ﺑﻪ ﻣﻘﺪوﻧﻴﻪ رﻓﺘﻢ. ١۴اﻣّﺎ ﺧﺪا را ﺳﭙﺎس ﮐﻪ هﻤﻮارﻩ ﻣﺎ را در ﻣﺴﻴﺢ ،در ﻣﻮﮐﺐ ﻇﻔﺮ ﺧﻮد ﻣﯽ َﺑﺮَد و راﻳﺤﮥ ﺧﻮش ﺷﻨﺎﺧﺖ او را ﺑﻪوﺳﻴﻠﮥ ﻣﺎ در هﻤﻪﺟﺎ ﻣﯽﭘﺮاﮐﻨﺪ١۵ .زﻳﺮا ﺑﺮاﯼ ﺧﺪا راﻳﺤﮥ ﺧﻮش ﻣﺴﻴﺢ هﺴﺘﻴﻢ ،ﭼﻪ در ﻣﻴﺎن ﻧﺠﺎتﻳﺎﻓﺘﮕﺎن و ﭼﻪ در ﻣﻴﺎن هﻼﮎﺷﻮﻧﺪﮔﺎن١۶ .اﻣّﺎ ﺑﺮاﯼ ﻳﮑﯽ ﺑﻮﯼ ﻣﺮگ ﻣﯽدهﻴﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺮگ رهﻨﻤﻮن ﻣﯽﺷﻮد؛ ﺑﺮاﯼ دﻳﮕﺮﯼ ﻋﻄﺮ ﺣﻴﺎﺗﻴﻢ ﮐﻪ ﺣﻴﺎت ﺑﻪﺑﺎر ﻣﯽﺁورد .و ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺎرﯼ ﮐﻔﺎﻳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؟ ١٧ﺑﺮﺧﻼف ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺳﻮدﺟﻮﻳﯽ ﺑﻪ ارزاﻧﻔﺮوﺷﯽ ﮐﻼم ﺧﺪا ﻣﺸﻐﻮﻟﻨﺪ ،ﻣﺎ در ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺎ ﺧﻠﻮصﻧﻴّﺖ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﻢ ،هﻤﭽﻮن ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺳﺨﻨﮕﻮﯼ ﺧﺪاﻳﻨﺪ و در ﺣﻀﻮر او ﻣﯽاﻳﺴﺘﻨﺪ.
دوم ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ٣ ١ﺁﻳﺎ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺗﻮﺻﻴﻪ درﺑﺎرۀ ﺧﻮد ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ؟ ﻳﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﻌﻀﯽ ،ﻧﻴﺎز ﺑﻪ اراﺋﮥ ﺗﻮﺻﻴﻪﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻳﺎ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺗﻮﺻﻴﻪﻧﺎﻣﻪ از ﺷﻤﺎ دارﻳﻢ؟ ٢ﺷﻤﺎ ﺧﻮ ْد ﺗﻮﺻﻴﻪﻧﺎﻣﮥ ﻣﺎﻳﻴﺪ، ﻧﺎﻣﻪاﯼ ﻧﮕﺎﺷﺘﻪ ﺑﺮ دﻟﻬﺎﯼ ﻣﺎ ﮐﻪ هﻤﮕﺎن ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺁن را ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ و ﺑﻔﻬﻤﻨﺪ٣ .ﺷﻤﺎ ﻧﺸﺎن دادﻩاﻳﺪ ﮐﻪ ﻧﺎﻣﮥ ﻣﺴﻴﺢ هﺴﺘﻴﺪ ،ﺛﻤﺮۀ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﺎ ،و ﻧﮕﺎﺷﺘﻪ ﻧﻪ ﺑﺎ ﻣﺮﮐّﺐ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ روح ﺧﺪاﯼ زﻧﺪﻩ ،و ﻧﻪ ﺑﺮ ﻟﻮح ﺳﻨﮕﯽ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮ ﻟﻮح دﻟﻬﺎﯼ ﮔﻮﺷﺘﻴﻦ. ۴ﻣﺎ ﭼﻨﻴﻦ اﻃﻤﻴﻨﺎﻧﯽ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻣﺴﻴﺢ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪا دارﻳﻢ۵ .ﻧﻪﺁﻧﮑﻪ ﺧﻮد ﮐﻔﺎﻳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﺗﺎ ﭼﻴﺰﯼ را ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﺧﻮد ﺑﮕﺬارﻳﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ ﮐﻔﺎﻳﺖ ﻣﺎ از ﺧﺪاﺳﺖ۶ .او ﻣﺎ را ﮐﻔﺎﻳﺖ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﮐﻪ ﺧﺪﻣﺘﮕﺰاران ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺎﺷﻴﻢ -ﺧﺎدم روح ،ﻧﻪ ﺧﺎدم ﺁﻧﭽﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪاﯼ ح ﺣﻴﺎت ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ. ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ .زﻳﺮا »ﻧﻮﺷﺘﻪ« ﻣﯽﮐُﺸﺪ ،ﻟﻴﮑﻦ رو ْ
ﺟﻼل ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ
ف ﺣﮏ ﺷﺪﻩ ﺑﺮ ﺳﻨﮓ اﺳﺘﻮار ٧ﺣﺎل ،اﮔﺮ ﺧﺪﻣﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺮگ ﻣﯽاﻧﺠﺎﻣﻴﺪ و ﺑﺮ ﺣﺮو ِ ل ﺑﻮد ،ﺑﺎ ﺟﻼل ﺑﻪ ﻇﻬﻮر رﺳﻴﺪ ،ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاﯼ ﮐﻪ ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﻪﺳﺒﺐ ﺟﻼ ِ ﭼﻬﺮۀ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﺮ ﺁن ﭼﺸﻢ ﺑﺪوزﻧﺪ ،هﺮﭼﻨﺪ ﺁن ﺟﻼل رو ﺑﻪ زوال ﺑﻮد٨ ،ﭼﻘﺪر ﺑﻴﺸﺘﺮ، ﺧﺪﻣﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ روح اﺳﺖ ﺑﺎ ﺟﻼل ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد٩ .زﻳﺮا اﮔﺮ ﺧﺪﻣﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﮑﻮﻣﻴﺖ ﻣﯽاﻧﺠﺎﻣﻴﺪ ﺑﺎ ﺟﻼل ﺑﻮد ،ﭼﻘﺪر ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺧﺪﻣﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺎرﺳﺎﺷﻤﺮدﮔﯽ ﻣﯽاﻧﺠﺎﻣﺪ ﺁﮐﻨﺪﻩ از ل ﺑﺮﺗﺮ ،دﻳﮕﺮ ﺟﻼل اﺳﺖ١٠ .زﻳﺮا ﺁﻧﭽﻪ زﻣﺎﻧﯽ ﭘﺮﺟﻼل ﺑﻮد ،اﮐﻨﻮن در ﻗﻴﺎس ﺑﺎ اﻳﻦ ﺟﻼ ِ ﺟﻠﻮﻩاﯼ ﻧﺪارد١١ .و اﮔﺮ ﺁﻧﭽﻪ زوال ﻣﯽﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ﺑﺎ ﺟﻼل هﻤﺮاﻩ ﺑﻮد ،ﭼﻘﺪر ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯽﻣﺎﻧَﺪ ﺑﺎ ﺟﻼل هﻤﺮاﻩ اﺳﺖ. ﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﻢ؛ ١٣ﻧﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻮﺳﯽ ١٢ﭘﺲ ﭼﻮن ﭼﻨﻴﻦ اﻣﻴﺪﯼ دارﻳﻢ ،ﺑﺎ ﺷﻬﺎﻣ ِ ﮐﻪ ﺣﺠﺎﺑﯽ ﺑﺮ ﭼﻬﺮۀ ﺧﻮد ﮐﺸﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻏﺎﻳﺖ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ رو ﺑﻪ زوال ﺑﻮد، ﻧﻈﺎرﻩ ﻧﮑﻨﻨﺪ١۴ .اﻣّﺎ ذهﻨﻬﺎﯼ اﻳﺸﺎن ﺗﺎرﻳﮏ ﺷﺪ زﻳﺮا ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز هﻤﺎن ﺣﺠﺎب ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﺧﻮاﻧﺪن ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ ﺑﺎﻗﯽ اﺳﺖ و ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ ،زﻳﺮا ﺗﻨﻬﺎ در ﻣﺴﻴﺢ زاﻳﻞ ﻣﯽﺷﻮد. ١۵ﺣﺘﯽ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ،هﺮﮔﺎﻩ ﻣﻮﺳﯽ را ﻣﯽﺧﻮاﻧﻨﺪ ،ﺣﺠﺎﺑﯽ ﺑﺮ دل ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﻗﺮار ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ؛ ١۶اﻣّﺎ هﺮﮔﺎﻩ ﮐﺴﯽ ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎزﻣﯽﮔﺮدد ،ﺣﺠﺎب ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد١٧ .ﺧﺪاوﻧﺪ ،روح ح ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺁﻧﺠﺎ ﺁزادﯼ اﺳﺖ١٨ .و هﻤﮥ ﻣﺎ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭼﻬﺮۀ ﺑﯽﺣﺠﺎب، اﺳﺖ و هﺮﺟﺎ رو ِ ﺟﻼل ﺧﺪاوﻧﺪ را ،ﭼﻨﺎن ﮐﻪ در ﺁﻳﻨﻪاﯼ ،ﻣﯽﻧﮕﺮﻳﻢ ،ﺑﻪﺻﻮرت هﻤﺎن ﺗﺼﻮﻳﺮ ،از ﺟﻼل ﺑﻪ ﺟﻼﻟﯽ ﻓﺰوﻧﺘﺮ دﮔﺮﮔﻮن ﻣﯽﺷﻮﻳﻢ؛ و اﻳﻦ از ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﯽﮔﻴﺮد ﮐﻪ روح اﺳﺖ.
دوم ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ۴ ﮔﻨﺠﻴﻨﻪهﺎﻳﯽ در ﻇﺮوف ﺧﺎﮐﯽ ١ﭘﺲ ﭼﻮن در ﻧﺘﻴﺠﮥ رﺣﻤﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ از ﭼﻨﻴﻦ ﺧﺪﻣﺘﯽ ﺑﺮﺧﻮردارﻳﻢ، دﻟﺴﺮد ﻧﻤﯽﺷﻮﻳﻢ٢ .ﺑﻠﮑﻪ از روﺷﻬﺎﯼ ﭘﻨﻬﺎﻧﯽ و ﻧﻨﮕﻴﻦ دورﯼ ﺟﺴﺘﻪاﻳﻢ و ﺑﻪ ﻓﺮﻳﺒﮑﺎرﯼ ن ﺁﺷﮑﺎر ﺣﻘﻴﻘﺖ، دﺳﺖﻧﻤﯽﻳﺎزﻳﻢ و ﮐﻼم ﺧﺪا را ﻧﻴﺰ ﺗﺤﺮﻳﻒ ﻧﻤﯽﮐﻨﻴﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪﻋﮑﺲ ﺑﺎ ﺑﻴﺎ ِ ﻣﯽﮐﻮﺷﻴﻢ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﻣﻮرد ﺗﺄﻳﻴﺪ وﺟﺪان هﻤﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ٣ .ﺣﺘﯽ اﮔﺮ اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺎ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﺮ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻃﺮﻳﻖ هﻼﮐﺘﻨﺪ۴ .ﺧﺪاﯼ اﻳﻦ ﻋﺼﺮ ذهﻨﻬﺎﯼ ل ﻣﺴﻴﺢ را ﮐﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺧﺪاﺳﺖ ،ﻧﺒﻴﻨﻨﺪ۵ .زﻳﺮا ﻞ ﺟﻼ ِ ﺑﯽاﻳﻤﺎﻧﺎن را ﮐﻮر ﮐﺮدﻩ ﺗﺎ ﻧﻮ ِر اﻧﺠﻴ ِ ﻣﺎ ﺧﻮد را ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻧﻤﯽﮐﻨﻴﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ را ﺑﻪﻋﻨﻮان ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ ،و از ﺧﻮ ْد ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻋﻴﺴﯽ ،و ﺁن هﻢ ﻓﻘﻂ ﺑﻪﻋﻨﻮان ﺧﺎدم ﺷﻤﺎ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﻢ۶ .زﻳﺮا هﻤﺎن ﺧﺪا ﮐﻪ ﮔﻔﺖ» :ﻧﻮر از ﻣﻴﺎن ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﺑﺘﺎﺑﺪ «،ﻧﻮر ﺧﻮد را در دﻟﻬﺎﯼ ﻣﺎ ﺗﺎﺑﺎﻧﻴﺪ ﺗﺎ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺟﻼل ﺧﺪا در ﭼﻬﺮۀ ﻣﺴﻴﺢ ،ﻣﺎ را ﻣﻨﻮّر ﺳﺎزد. ٧اﻣّﺎ اﻳﻦ ﮔﻨﺠﻴﻨﻪ را در ﻇﺮوﻓﯽ ﺧﺎﮐﯽ دارﻳﻢ ،ﺗﺎ ﺁﺷﮑﺎر ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻗﺪرت ﺧﺎرقاﻟﻌﺎدﻩ از ﺧﺪاﺳﺖ ﻧﻪ از ﻣﺎ٨ .ﻣﺎ از هﺮﺳﻮ در ﻓﺸﺎرﻳﻢ ،اﻣّﺎ ﺧُﺮد ﻧﺸﺪﻩاﻳﻢ؛ ﻣﺘﺤﻴﺮﻳﻢ، اﻣّﺎ ﻧﻮﻣﻴﺪ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ؛ ٩ﺁزار و اذﻳﺖ ﻣﯽﺑﻴﻨﻴﻢ ،اﻣّﺎ واﻧﻬﺎدﻩ ﻧﺸﺪﻩاﻳﻢ؛ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ اﻓﮑﻨﺪﻩ ﺷﺪﻩاﻳﻢ، اﻣّﺎ از ﭘﺎ درﻧﻴﺎﻣﺪﻩاﻳﻢ١٠ .هﻤﻮارﻩ ﻣﺮگ ﻋﻴﺴﯽ را در ﺑﺪن ﺧﻮد ﺣﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺣﻴﺎت ﻋﻴﺴﯽ ﻧﻴﺰ در ﺑﺪن ﻣﺎ ﻇﺎهﺮ ﺷﻮد١١ .زﻳﺮا ﻣﺎ ﮐﻪ زﻧﺪﻩاﻳﻢ ،هﻤﻮارﻩ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ
ﻣﺮگ ﺳﭙﺮدﻩ ﻣﯽﺷﻮﻳﻢ ﺗﺎ ﺣﻴﺎت او در ﺑﺪن ﻓﺎﻧﯽ ﻣﺎ ﺁﺷﮑﺎر ﮔﺮدد١٢ .ﭘﺲ ﻣﺮگ در ﻣﺎ ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،اﻣّﺎ ﺣﻴﺎت در ﺷﻤﺎ. ح اﻳﻤﺎن ،ﻣﺎ ١٣در ﮐﺘﺐﻣﻘﺪّس ﺁﻣﺪﻩ ﮐﻪ »اﻳﻤﺎن ﺁوردم ،ﭘﺲ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻢ «.ﺑﺎ هﻤﻴﻦ رو ِ ﻧﻴﺰ اﻳﻤﺎن دارﻳﻢ و ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﻢ١۴ .زﻳﺮا ﻣﯽداﻧﻴﻢ او ﮐﻪ ﻋﻴﺴﺎﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ را از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪ ،ﻣﺎ را ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪﻩ ،ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر او ﺧﻮاهﺪ ﺁورد١۵ .اﻳﻨﻬﺎ هﻤﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺷﻤﺎﺳﺖ ،ﺗﺎ ﻓﻴﻀﯽ ﮐﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﺣﺎل ﻋﺪۀ ﺑﻴﺸﺘﺮ و ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ ﻣﯽﺷﻮد ،ﺳﺒﺐ ﺷﮑﺮﮔﺰارﯼ هﺮﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺮاﯼ ﺟﻼل ﺧﺪا ﮔﺮدد. ١۶ﭘﺲ دﻟﺴﺮد ﻧﻤﯽﺷﻮﻳﻢ .هﺮﭼﻨﺪ اﻧﺴﺎن ﻇﺎهﺮﯼ ﻣﺎ ﻓﺮﺳﻮدﻩ ﻣﯽﺷﻮد ،اﻧﺴﺎن ﺑﺎﻃﻨﯽ روز ﺑﻪ روز ﺗﺎزﻩﺗﺮ ﻣﯽﮔﺮدد١٧ .زﻳﺮا رﻧﺠﻬﺎﯼ ﺟﺰﺋﯽ و ﮔﺬراﯼ ﻣﺎ ﺟﻼﻟﯽ اﺑﺪﯼ ﺑﺮاﻳﻤﺎن ﺑﻪ ارﻣﻐﺎن ﻣﯽﺁورد ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁن رﻧﺠﻬﺎ ﻗﻴﺎسﭘﺬﻳﺮ ﻧﻴﺴﺖ١٨ .ﭘﺲ ﻧﻪﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ دﻳﺪﻧﯽ اﺳﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﻧﺎدﻳﺪﻧﯽ اﺳﺖ ﭼﺸﻢ ﻣﯽدوزﻳﻢ ،زﻳﺮا دﻳﺪﻧﻴﻬﺎ ﮔﺬرا ،اﻣّﺎ ﻧﺎدﻳﺪﻧﻴﻬﺎ ﺟﺎوداﻧﯽ اﺳﺖ.
دوم ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ۵ ﻣﺴﮑﻦ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﻣﺎ ١اﻳﻨﮏ ﻣﯽداﻧﻴﻢ هﺮﮔﺎﻩ اﻳﻦ ﺧﻴﻤﮥ زﻣﻴﻨﯽ ﮐﻪ در ﺁن ﺳﮑﻮﻧﺖ دارﻳﻢ ﻓﺮورﻳﺰد ،ﻋﻤﺎرﺗﯽ از ﺧﺪا دارﻳﻢ ،ﺧﺎﻧﻪاﯼ ﻧﺎﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ و ﺟﺎوداﻧﯽ در ﺁﺳﻤﺎن٢ .و ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﮐﻪ در اﻳﻦ ﺧﻴﻤﻪ ﺁﻩ ﻣﯽﮐﺸﻴﻢ ،زﻳﺮا ﻣﺸﺘﺎق ﺁﻧﻴﻢ ﮐﻪ ﻣﺴﮑﻦ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺧﻮد را درﺑﺮ ﮐﻨﻴﻢ٣ ،ﭼﺮاﮐﻪ ﺑﺎ درﺑﺮ ﮐﺮدﻧﺶ ،ﻋﺮﻳﺎن ﻳﺎﻓﺖ ﻧﺨﻮاهﻴﻢ ﺷﺪ۴ .زﻳﺮا ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ در اﻳﻦ ﺧﻴﻤﻪ هﺴﺘﻴﻢ ﺑﺎ ﮔﺮاﻧﺒﺎرﯼ ﺁﻩ ﻣﯽﮐﺸﻴﻢ ،ﭼﻮن ﻧﻤﯽﺧﻮاهﻴﻢ ﺟﺎﻣﻪ از ﺗﻦ ﺑﻪدر ﮐﻨﻴﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺟﺎﻣﻪاﯼ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ق ﺣﻴﺎت ﺷﻮد۵ .و ﺧﺪاﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ را ﺑﺮاﯼ اﻳﻦ ﻣﻘﺼﻮد ﺁﻣﺎدﻩ ﮐﺮدﻩ و ﺗﻦ ﮐﻨﻴﻢ ،ﺗﺎ ﻓﺎﻧﯽ ﻏﺮ ِ روح را هﻤﭽﻮن ﺑﻴﻌﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ دادﻩ اﺳﺖ. ۶ﭘﺲ هﻤﻮارﻩ دﻟﮕﺮﻣﻴﻢ ،هﺮﭼﻨﺪ ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ در اﻳﻦ ﺑﺪن ﻣﻨﺰل دارﻳﻢ ،از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻏﺮﻳﺒﻴﻢ٧ ،زﻳﺮا ﺑﺎ اﻳﻤﺎن زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ ،ﻧﻪ ﺑﺎ دﻳﺪار٨ .ﺁرﯼ ،ﻣﺎ ﭼﻨﻴﻦ دﻟﮕﺮﻣﻴﻢ و ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﯽدهﻴﻢ از ﺑﺪن ﻏﺮﺑﺖ ﺟﺴﺘﻪ ،ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻨﺰل ﮔﻴﺮﻳﻢ٩ .ﭘﺲ ﺧﻮاﻩ در ﺑﺪن ﻣﻨﺰل داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ و ﺧﻮاﻩ در ﻏﺮﺑﺖ از ﺁن ﺑﻪﺳﺮ ﺑﺮﻳﻢ ،اﻳﻦ را هﺪف ﻗﺮار دادﻩاﻳﻢ ﮐﻪ او را ﺧﺸﻨﻮد ﺳﺎزﻳﻢ١٠ .زﻳﺮا هﻤﮥ ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﺴﻨﺪ داورﯼ ﻣﺴﻴﺢ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﻮﻳﻢ ،ﺗﺎ هﺮﮐﺲ ﺑﻨﺎﺑﺮ اﻋﻤﺎل ﺧﻮب ﻳﺎ ﺑﺪﯼ ﮐﻪ در اﻳﺎم ﺳﮑﻮﻧﺖ در ﺑﺪن ﺧﻮد ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،ﺳﺰا ﻳﺎﺑﺪ.
ﺧﺪﻣﺖ ﺁﺷﺘﯽ ١١ﭘﺲ ﭼﻮن ﻣﻌﻨﯽ ﺗﺮس ﺧﺪاوﻧﺪ را ﻣﯽداﻧﻴﻢ ،ﻣﯽﮐﻮﺷﻴﻢ ﻣﺮدﻣﺎن را ﻣﺠﺎب ﮐﻨﻴﻢ .ﺁﻧﭽﻪ هﺴﺘﻴﻢ ﺑﺮ ﺧﺪا ﺁﺷﮑﺎر اﺳﺖ و اﻣﻴﺪوارم ﺑﺮ وﺟﺪان ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺁﺷﮑﺎر ﺑﺎﺷﺪ١٢ .ﻧﻤﯽﺧﻮاهﻴﻢ ﺑﺎز ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺗﻮﺻﻴﻪ درﺑﺎرۀ ﺧﻮد ﮐﻨﻴﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻴﻢ ﺣﺠّﺘﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺪهﻴﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻓﺨﺮ ﮐﻨﻴﺪ ،ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ ﭘﺎﺳﺦ ﮐﺴﺎﻧﯽ را ﺑﺪهﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻇﺎهﺮ ﻓﺨﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،ﻧﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ در ﻗﻠﺐ اﺳﺖ١٣ .اﮔﺮ ﻋﻘﻞ از ﮐﻒ دادﻩاﻳﻢ ،ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺧﺪاﺳﺖ؛ و اﮔﺮ ﻋﻘﻞ ﺳﻠﻴﻢ دارﻳﻢ ،ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ
ﺷﻤﺎﺳﺖ١۴ .زﻳﺮا ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺣﮑﻤﻔﺮﻣﺎﺳﺖ ،ﭼﻮن ﻳﻘﻴﻦ دارﻳﻢ ﮐﻪ ﻳﮏﺗﻦ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ هﻤﻪ ﻣﺮد ،ﭘﺲ هﻤﻪ ﻣﺮدﻧﺪ١۵ .و او ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ هﻤﻪ ﻣﺮد ﺗﺎ زﻧﺪﮔﺎن دﻳﮕﺮ ﻧﻪ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮد، ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮاﯼ ﺁنﮐﺲ زﻳﺴﺖ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮﺷﺎن ﻣﺮد و ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ. ١۶ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ،از اﻳﻦ ﭘﺲ درﺑﺎرۀ هﻴﭻﮐﺲ ﺑﺎ ﻣﻌﻴﺎرهﺎﯼ ﺑﺸﺮﯼ ﻗﻀﺎوت ﻧﻤﯽﮐﻨﻴﻢ ،و هﺮﭼﻨﺪ ﭘﻴﺸﺘﺮ درﺑﺎرۀ ﻣﺴﻴﺢ اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﻗﻀﺎوت ﻣﯽﮐﺮدﻳﻢ ،اﮐﻨﻮن دﻳﮕﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ. ١٧ﭘﺲ اﮔﺮ ﮐﺴﯽ در ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺧﻠﻘﺘﯽ ﺗﺎزﻩ اﺳﺖ .ﭼﻴﺰهﺎﯼ ﮐﻬﻨﻪ درﮔﺬﺷﺖ؛ هﺎن، هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺗﺎزﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ! ١٨اﻳﻨﻬﺎ هﻤﻪ از ﺧﺪاﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻣﺴﻴﺢ ﻣﺎ را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺁﺷﺘﯽ دادﻩ و ﺧﺪﻣﺖ ﺁﺷﺘﯽ را ﺑﻪ ﻣﺎ ﺳﭙﺮدﻩ اﺳﺖ١٩ .ﺑﻪ دﻳﮕﺮﺳﺨﻦ ،ﺧﺪا در ﻣﺴﻴﺢ ﺟﻬﺎن را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺁﺷﺘﯽ ﻣﯽداد و ﮔﻨﺎهﺎن ﻣﺮدم را ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺑﺸﺎن ﻧﻤﯽﮔﺬاﺷﺖ ،و ﭘﻴﺎم ﺁﺷﺘﯽ را ﺑﻪ ﻣﺎ ﺳﭙﺮد٢٠ .ﭘﺲ ﺳﻔﻴﺮان ﻣﺴﻴﺢ هﺴﺘﻴﻢ ،ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاﯼ ﮐﻪ ﺧﺪا از زﺑﺎن ﻣﺎ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﺁﺷﺘﯽ ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ .ﻣﺎ از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺴﻴﺢ از ﺷﻤﺎ اﺳﺘﺪﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﺪا ﺁﺷﺘﯽ ﮐﻨﻴﺪ٢١ .او ﮐﺴﯽ را ﮐﻪ ﮔﻨﺎﻩ را ﻧﺸﻨﺎﺧﺖ ،در راﻩ ﻣﺎ ﮔﻨﺎﻩ ﺳﺎﺧﺖ ،ﺗﺎ ﻣﺎ در وﯼ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﺧﺪا ﺷﻮﻳﻢ.
دوم ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ۶ ١در ﻣﻘﺎم هﻤﮑﺎران ﺧﺪا ،از ﺷﻤﺎ اﺳﺘﺪﻋﺎ دارﻳﻢ ﮐﻪ درﻳﺎﻓﺖ ﻓﻴﺾ ﺧﺪا از ﺳﻮﯼ ﺷﻤﺎ ﺑﻴﻬﻮدﻩ ﻧﺒﺎﺷﺪ٢ .زﻳﺮا ﺧﺪا ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ: »در زﻣﺎن ﻟﻄﻒ ﺧﻮد ،ﺗﻮ را اﺟﺎﺑﺖ ﮐﺮدم و در روز ﻧﺠﺎت ،ﺗﻮ را ﻣﺪد ﻧﻤﻮدم«. هﺎن ،اﮐﻨﻮن زﻣﺎن ﻟﻄﻒ ﺧﺪاﺳﺖ؛ هﺎن ،اﻣﺮوز روز ﻧﺠﺎت اﺳﺖ.
ﻣﺸﻘﺎت ﭘﻮﻟُﺲ ٣ﻣﺎ در هﻴﭻﭼﻴﺰ ﺳﺒﺐ ﻟﻐﺰش ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽﺷﻮﻳﻢ ،ﺗﺎ ﺧﺪﻣﺘﻤﺎن ﻣﻼﻣﺖ ﮐﺮدﻩ ﻧﺸﻮد۴ ،ﺑﻠﮑﻪ در هﺮﭼﻴﺰ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﯽ ﺧﻮد را ﻧﺸﺎن ﻣﯽدهﻴﻢ ،ﺁنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ از ﺧﺎدﻣﺎن ﺧﺪا اﻧﺘﻈﺎر ﻣﯽرود: ﺑﺎ ﺑﺮدﺑﺎرﯼ ﺑﺴﻴﺎر در زﺣﻤﺎت ،در ﺳﺨﺘﻴﻬﺎ ،در ﺗﻨﮕﻨﺎهﺎ۵ ،در ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪهﺎ ،در زﻧﺪاﻧﻬﺎ ،در هﺠﻮم ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﻣﺮدم ،در ﮐﺎر ﺳﺨﺖ ،در ﺑﯽﺧﻮاﺑﯽ ،و در ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ؛ ۶ﺑﺎ ﭘﺎﮐﯽ ،ﺑﺎ ﻣﻌﺮﻓﺖ ،ﺑﺎ ﺻﺒﺮ ،ﺑﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ،ﺑﺎ روحاﻟﻘﺪس ،ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺖ ﺑﯽرﻳﺎ٧ ،ﺑﺎ راﺳﺘﮕﻮﻳﯽ ،ﺑﺎ ﻗﺪرت ﺧﺪا ،ﺑﺎ اﺳﻠﺤﮥ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﺑﻪدﺳﺖ راﺳﺖ و ﭼﭗ؛ ٨در ﻋﺰّت و ذﻟّﺖ ،و ﺑﺪﻧﺎﻣﯽ و ﻧﻴﮑﻨﺎﻣﯽ. ﮔﻮﻳﯽ ﮔﻤﺮاﻩﮐﻨﻨﺪﻩ ،اﻣّﺎ ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﻢ؛ ٩ﮔﻮﻳﯽ ﮔﻤﻨﺎم ،اﻣّﺎ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩاﻳﻢ؛ ﮔﻮﻳﯽ در ﺣﺎل ﻣﺮگ ،اﻣّﺎ هﻨﻮز زﻧﺪﻩاﻳﻢ؛ ﮔﻮﻳﯽ دﺳﺘﺨﻮش ﻣﺠﺎزات ،اﻣّﺎ از ﭘﺎ درﻧﻴﺎﻣﺪﻩاﻳﻢ؛ ١٠ﮔﻮﻳﯽ ﻏﻤﮕﻴﻦ ،اﻣّﺎ هﻤﻮارﻩ ﺷﺎدﻣﺎﻧﻴﻢ؛ ﮔﻮﻳﯽ ﻓﻘﻴﺮ ،اﻣّﺎ ﺑﺴﻴﺎرﯼ را دوﻟﺘﻤﻨﺪ ﻣﯽﺳﺎزﻳﻢ؛ ﮔﻮﻳﯽ ﺑﯽﭼﻴﺰ ،اﻣّﺎ ﺻﺎﺣﺐ هﻤﻪﭼﻴﺰﻳﻢ. ١١اﯼ ُﻗﺮِﻧﺘﻴﺎن ،ﻣﺎ ﺑﯽﭘﺮدﻩ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻴﻢ و دل ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﮔﺸﻮدﻳﻢ١٢ .ﻣﺎ ﻣﺤﺒﺖ ﺧﻮد را از ﺷﻤﺎ درﻳﻎ ﻧﻤﯽدارﻳﻢ .ﺷﻤﺎﻳﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﻬﺮ ﺧﻮد را از ﻣﺎ درﻳﻎ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ١٣ .ﺑﺎ ﺷﻤﺎ هﻤﭽﻮن ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻢ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ؛ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ دل ﺧﻮد را ﺑﺮ ﻣﺎ ﺑﮕﺸﺎﻳﻴﺪ.
ﭘﺮهﻴﺰ از هﻢﻳﻮغ ﺷﺪن ﺑﺎ ﺑﯽاﻳﻤﺎﻧﺎن ١۴زﻳﺮ ﻳﻮغ ﻧﺎﻣﻮاﻓﻖ ﺑﺎ ﺑﯽاﻳﻤﺎﻧﺎن ﻣﺮوﻳﺪ ،زﻳﺮا ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ و ﺷﺮارت را ﭼﻪ ﭘﻴﻮﻧﺪﯼ اﺳﺖ؟ و ﻧﻮر و ﻇﻠﻤﺖ را ﭼﻪ رﻓﺎﻗﺘﯽ؟ ١۵و ﻣﺴﻴﺢ و ﺑِﻠﻴﻌﺎل را ﭼﻪ ﺗﻮاﻓﻘﯽ اﺳﺖ؟ و ﻣﺆﻣﻦ و ﺑﯽاﻳﻤﺎن را ﭼﻪ ﺷﺒﺎهﺘﯽ؟ ١۶و ﻣﻌﺒﺪ ﺧﺪا و ﺑﺘﻬﺎ را ﭼﻪ ﺳﺎزﮔﺎرﯼ اﺳﺖ؟ زﻳﺮا ﻣﺎ ﻣﻌﺒﺪ ﺧﺪاﯼ زﻧﺪﻩاﻳﻢ .ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺧﺪا ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ: »ﺑﻴﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﮑﻮﻧﺖ ﺧﻮاهﻢ ﮔﺰﻳﺪ و در ﻣﻴﺎﻧﺸﺎن راﻩ ﺧﻮاهﻢ رﻓﺖ و ﻣﻦ ﺧﺪاﯼ اﻳﺸﺎن ﺧﻮاهﻢ ﺑﻮد و ﺁﻧﺎن ﻗﻮم ﻣﻦ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد«. ١٧ﭘﺲ ،ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ: »از ﻣﻴﺎن اﻳﺸﺎن ﺑﻴﺮون ﺁﻳﻴﺪ و ﺟﺪا ﺷﻮﻳﺪ. هﻴﭻﭼﻴﺰ ﻧﺎﭘﺎﮎ را ﻟﻤﺲ ﻣﮑﻨﻴﺪ و ﻣﻦ ﺷﻤﺎ را ﺧﻮاهﻢ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ«. »١٨ﻣﻦ ﺷﻤﺎ را ﭘﺪر ﺧﻮاهﻢ ﺑﻮد و ﺷﻤﺎ ﻣﺮا ﭘﺴﺮان و دﺧﺘﺮان ﺧﻮاهﻴﺪ ﺑﻮد، ﺧﺪاوﻧ ِﺪ ﻗﺎدر ﻣﻄﻠﻖ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ«.
دوم ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ٧ ١ﭘﺲ اﯼ ﻋﺰﻳﺰان ،ﺣﺎل ﮐﻪ اﻳﻦ وﻋﺪﻩهﺎ از ﺁن ﻣﺎ اﺳﺖ ،ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺧﻮد را از هﺮ ﻧﺎﭘﺎﮐﯽ ﺟﺴﻢ و روح ﺑﺰداﻳﻴﻢ و ﺑﺎ ﺗﺮس از ﺧﺪا ،ﺗﻘﺪس را ﺑﻪﮐﻤﺎل رﺳﺎﻧﻴﻢ.
ﺷﺎدﻣﺎﻧﯽ ﭘﻮﻟُﺲ ٢ﻣﺎ را در دل ﺧﻮد ﺟﺎﯼ دهﻴﺪ .در ﺣﻖ ﮐﺴﯽ ﺑﺪﯼ روا ﻧﺪاﺷﺘﻪاﻳﻢ ،ﮐﺴﯽ را ﻓﺎﺳﺪ ﻧﺴﺎﺧﺘﻪاﻳﻢ و از ﮐﺴﯽ ﺑﻬﺮﻩﺟﻮﻳﯽ ﻧﮑﺮدﻩاﻳﻢ٣ .اﻳﻦ را ﻧﻤﯽﮔﻮﻳﻢ ﺗﺎ ﻣﺤﮑﻮﻣﺘﺎن ﮐﻨﻢ .ﭘﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﭼﻨﺎن در دل ﻣﺎ ﺟﺎﯼ دارﻳﺪ ﮐﻪ ﺁﻣﺎدﻩاﻳﻢ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﻤﻴﺮﻳﻢ و ﺑﺎ ﺷﻤﺎ زﻳﺴﺖ ﮐﻨﻴﻢ. ۴ﻣﻦ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺑﯽﭘﺮدﻩ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﻢ ،و ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺴﯽ ﻓﺨﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ .ﺑﺴﻴﺎر دﻟﮕﺮم ﺷﺪﻩام ،و ﺑﻪرﻏﻢ هﻤﮥ ﺳﺨﺘﻴﻬﺎ ،ﺷﺎدﯼ ﻣﺮا ﺣﺪ و ﻣﺮزﯼ ﻧﻴﺴﺖ.
۵زﻳﺮا هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻘﺪوﻧﻴﻪ رﺳﻴﺪﻳﻢ ،اﻳﻦ ﺗﻦ ﻣﺎ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﻧﻴﺎﻓﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ از هﺮﺳﻮ در زﺣﻤﺖ ﺑﻮدﻳﻢ -در ﺑﺮون ﺟﺪاﻟﻬﺎ داﺷﺘﻴﻢ ،و در درون ﺗﺮﺳﻬﺎ۶ .اﻣّﺎ ﺧﺪاﻳﯽ ﮐﻪ اﻓﺴﺮدﮔﺎن را دﻟﮕﺮﻣﯽ ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ ،ﺑﺎ ﺁﻣﺪن ﺗﻴﺘﻮس ﻣﺎ را دﻟﮕﺮم ﺳﺎﺧﺖ٧ .و ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ از ﺁﻣﺪن او ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺁن دﻟﮕﺮﻣﯽ ﮐﻪ از ﺷﻤﺎ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،دﻟﮕﺮم ﺷﺪﻳﻢ .او از اﺷﺘﻴﺎق ﺷﻤﺎ ﺑﻪ دﻳﺪار ﻣﻦ، و اﻧﺪوﻩ ﻋﻤﻴﻘﺘﺎن ،و ﻏﻴﺮﺗﯽ ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ دارﻳﺪ ،ﺧﺒﺮ ﺁورد ،ﮐﻪ اﻳﻦ ﺑﻴﺶ از ﭘﻴﺶ ﻣﺮا ﺷﺎدﻣﺎن ﺳﺎﺧﺖ. ٨زﻳﺮا هﺮﭼﻨﺪ ﺑﺎ ﻧﺎﻣﮥ ﺧﻮد اﻧﺪوهﮕﻴﻨﺘﺎن ﺳﺎﺧﺘﻢ ،از ﮐﺮدۀ ﺧﻮد ﭘﺸﻴﻤﺎن ﻧﻴﺴﺘﻢ .زﻳﺮا ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺗﺎ ﺣﺪﯼ ﭘﺸﻴﻤﺎن ﺑﻮدم -ﭼﻮن ﻣﯽﺑﻴﻨﻢ ﻧﺎﻣﻪام هﺮﭼﻨﺪ ﮐﻮﺗﺎﻩزﻣﺎﻧﯽ ،ﺷﻤﺎ را اﻧﺪوهﮕﻴﻦ ﺳﺎﺧﺖ ٩ -اﻣّﺎ اﮐﻨﻮن ﺷﺎدﻣﺎﻧﻢ ،ﻧﻪ از ﺁنرو ﮐﻪ اﻧﺪوهﮕﻴﻦ ﺷﺪﻳﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﭼﻮن اﻧﺪوهﺘﺎن ﺑﻪ ﺗﻮﺑﻪ اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ .زﻳﺮا اﻧﺪوﻩ ﺷﻤﺎ ﺑﺮاﯼ ﺧﺪا ﺑﻮد ،ﺗﺎ هﻴﭻ زﻳﺎﻧﯽ از ﻣﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺮﺳﺪ١٠ .ﭼﻮن اﻧﺪوهﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺧﺪا ﺑﺎﺷﺪ ،ﻣﻮﺟﺐ ﺗﻮﺑﻪ ﻣﯽﺷﻮد ،ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺠﺎت ﻣﯽاﻧﺠﺎﻣﺪ و ﭘﺸﻴﻤﺎﻧﯽ ﻧﺪارد .اﻣّﺎ اﻧﺪوهﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ دﻧﻴﺎﺳﺖ ،ﻣﺮگ ﺑﻪﺑﺎر ﻣﯽﺁورد١١ .ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ اﻧﺪوهﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺧﺪا ﺑﻮد ﭼﻪ ﺛﻤﺮاﺗﯽ در ﺷﻤﺎ ﭘﺪﻳﺪ ﺁوردﻩ اﺳﺖ :ﭼﻪ ﺷﻮر و ﺷﻮﻗﯽ ،ﭼﻪ اﺷﺘﻴﺎﻗﯽ ﺑﻪ اﺛﺒﺎت ﺑﯽﮔﻨﺎهﻴﺘﺎن ،ﭼﻪ ﻧﺎرﺿﺎﻳﯽ و اﺣﺴﺎس ﺧﻄﺮﯼ ،ﭼﻪ دﻟﺘﻨﮕﯽ ،ﻏﻴﺮت و ﻣﺠﺎزاﺗﯽ .ﺷﻤﺎ از هﺮﺣﻴﺚ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺮدﻳﺪ ﮐﻪ در ﺁن ﻗﻀﻴﻪ ﺑﯽﺗﻘﺼﻴﺮ ﺑﻮدﻩاﻳﺪ١٢ .ﭘﺲ ﻧﺎﻣﮥ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺁنﮐﺲ ﮐﻪ ﺑﺪﯼ ﮐﺮدﻩ و ﻳﺎ ﺁن ﮐﻪ ﺑﺪﯼ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ او اﻧﺠﺎم ﺷﺪﻩ ﻧﺒﻮدﻩ اﺳﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﻮدﻩ ﮐﻪ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ارادت ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ،ﺑﺮ ﺧﻮدﺗﺎن ﺁﺷﮑﺎر ﺷﻮد١٣ .اﻳﻨﻬﺎ هﻤﻪ ﻣﻮﺟﺐ دﻟﮕﺮﻣﯽ ﻣﺎ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. اﻓﺰون ﺑﺮ دﻟﮕﺮﻣﯽ ﺧﻮ ِد ﻣﺎ ،دﻳﺪن ﺷﺎدﯼ ﺗﻴﺘﻮس ﻧﻴﺰ ﻣﻮﺟﺐ ﺷﺎدﯼ هﺮﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺎ ﺷﺪ ،زﻳﺮا هﻤﮕﯽ ﺷﻤﺎ ﺟﺎن او را ﺗﺎزﻩ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻳﺪ١۴ .ﻣﻦ ﻧﺰد او ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻓﺨﺮ ﮐﺮدم و ﺷﻤﺎ ﻣﺮا ﺳﺮاﻓﮑﻨﺪﻩ ﻧﺴﺎﺧﺘﻴﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ هﺮﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻴﻢ درﺳﺖ ﺑﻮد ،ﺛﺎﺑﺖ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻓﺨﺮ ﻣﺎ ﻧﺰد ﺗﻴﺘﻮس ﻧﻴﺰ ﺑﺠﺎ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ١۵ .هﺮﺑﺎر ﮐﻪ او اﻃﺎﻋﺖ هﻤﮕﯽ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻳﺎد ﻣﯽﺁ َورَد و اﻳﻦ را ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﺗﺮس و ﻟﺮز او را ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻴﺪ ،دﻟﺒﺴﺘﮕﯽاش ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮد١۶ .ﺷﺎدﻣﺎﻧﻢ ﮐﻪ در هﺮﭼﻴﺰ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﻃﻤﻴﻨﺎن دارم.
دوم ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ٨ ﮔﺮدﺁورﯼ هﺪاﻳﺎ ١اﮐﻨﻮن اﯼ ﺑﺮادران ،ﻣﯽﺧﻮاهﻴﻢ ﺷﻤﺎ را از ﻓﻴﻀﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎﯼ ﻣﻘﺪوﻧﻴﻪ ﻋﻄﺎ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،ﺁﮔﺎﻩ ﺳﺎزﻳﻢ٢ .زﻳﺮا در هﻤﺎنﺣﺎل ﮐﻪ اﻳﺸﺎن ﺑﻪ ﺳﺒﺐ زﺣﻤﺎﺗﯽ ﺗﻮاﻧﻔﺮﺳﺎ ،در ﺑﻮﺗﮥ ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﻗﺮار داﺷﺘﻨﺪ ،از ﺷﺎدﯼ ﺑﯽﺣﺪ و ﻓﻘﺮ ﺑﺴﻴﺎرﺷﺎن ،ﺳﺨﺎوﺗﯽ ﺑﻴﮑﺮان ﺟﺎرﯼ ﮔﺸﺖ٣ .ﭼﺮاﮐﻪ در ﺣﺪ ﺗﻮان ﺧﻮﻳﺶ -و ﻣﻦ ﺷﺎهﺪم ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺑﻴﺶ از ﺁن -ﺧﻮد ﭘﻴﺸﻘﺪم ﺖ ﺑﻪ ﻣﻘﺪّﺳﺎن ﺳﻬﻴﻢ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺷﺪﻩ۴ ،ﺑﺎ اﺻﺮار زﻳﺎد از ﻣﺎ ﺧﻮاهﺶ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ در اﻳﻦ ﺧﺪﻣ ِ ۵اﻳﺸﺎن ﺣﺘﯽ ﺧﻴﻠﯽ ﺑﻴﺶ از اﻧﺘﻈﺎر ﻣﺎ ﻋﻤﻞ ﮐﺮدﻧﺪ ،زﻳﺮا ﻧﺨﺴﺖ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ داﺷﺘﻨﺪ ،و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ،ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ارادۀ ﺧﺪا۶ .ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ،از ﺗﻴﺘﻮس ﺧﻮاﺳﺘﻴﻢ هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺧﻮد ﭘﻴﺸﺘﺮ ﻗﺪﻣﻬﺎﯼ ﺁﻏﺎزﻳﻦ را در ﺗﺪارﮎ اﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﺳﺨﺎوﺗﻤﻨﺪاﻧﮥ ﺷﻤﺎ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺑﻮد ،اﮐﻨﻮن ﻧﻴﺰ ﺁن را ﺑﻪﮐﻤﺎل رﺳﺎﻧﺪ٧ .ﭘﺲ ﭼﻨﺎنﮐﻪ در هﻤﻪﭼﻴﺰ ﻣﻤﺘﺎزﻳﺪ -
در اﻳﻤﺎن ،در ﺑﻴﺎن ،در ﻣﻌﺮﻓﺖ ،در ﺷﻮر و ﺣﺮارت ﺑﺴﻴﺎر ،و در ﻣﺤﺒﺘﺘﺎن ﺑﻪ ﻣﺎ -ﭘﺲ ﺾ ﺑﺨﺸﻨﺪﮔﯽ ﻧﻴﺰ ﮔﻮﯼ ﺳﺒﻘﺖ را ﺑﺮﺑﺎﻳﻴﺪ. در اﻳﻦ ﻓﻴ ِ ٨اﻳﻦ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺣﮑﻢ ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ﺧﻠﻮص ﻣﺤﺒﺘﺘﺎن را در ﻗﻴﺎس ﺑﺎ ﺷﻮر و ﺣﺮارت دﻳﮕﺮان ﺑﻴﺎزﻣﺎﻳﻢ٩ .زﻳﺮا از ﻓﻴﺾ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺁﮔﺎهﻴﺪ ﮐﻪ هﺮﭼﻨﺪ دوﻟﺘﻤﻨﺪ ﺑﻮد ،ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺷﻤﺎ ﻓﻘﻴﺮ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ در ﻧﺘﻴﺠﮥ ﻓﻘﺮ او دوﻟﺘﻤﻨﺪ ﺷﻮﻳﺪ. ١٠ﭘﺲ ﻧﻈﺮ ﺧﻮد را در اﻳﻦﺑﺎرﻩ ﺑﻴﺎن ﻣﯽﮐﻨﻢ ،زﻳﺮا ﺑﻪ ﺳﻮد ﺷﻤﺎﺳﺖ :ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ، ﺷﻤﺎ ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ در اﻧﺠﺎم اﻳﻦ ﮐﺎر ﺧﻴﺮ ،ﺑﻠﮑﻪ در اﺷﺘﻴﺎق ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﺁن ﻧﻴﺰ ﭘﻴﺸﻘﺪم ﺑﻮدﻳﺪ١١ .ﭘﺲ اﮐﻨﻮن ﮐﺎر ﺧﻮد را ﺑﻪﮐﻤﺎل رﺳﺎﻧﻴﺪ ،ﺗﺎ اﺷﺘﻴﺎﻗﺘﺎن ﺑﻪ اﻳﻦ ﮐﺎر ،اﻧﺠﺎم ﮐﺎﻣﻞ ﺁن را ﻧﻴﺰ ،ﺑﻪ ﻓﺮاﺧﻮر ﺗﻮان ﻣﺎﻟﯽﺗﺎن ،در ﭘﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ١٢ .زﻳﺮا اﮔﺮ اﺷﺘﻴﺎق ﺑﺎﺷﺪ ،هﺪﻳﮥ ﺷﺨﺺ ﻣﻘﺒﻮل ﻣﯽاﻓﺘﺪ ،اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺮﺣﺴﺐ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﺴﯽ دارد ،ﻧﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻧﺪارد. ١٣زﻳﺮا ﺧﻮاﺳﺖ ﻣﺎ اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ دﻳﮕﺮان در رﻓﺎﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺷﻤﺎ در ﺗﻨﮕﻨﺎ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻮاهﺎن ﺑﺮﻗﺮارﯼ ﻣﺴﺎواﺗﻴﻢ١۴ ،ﺗﺎ ﻏﻨﺎﯼ ﺷﻤﺎ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ،ﮐﻤﺒﻮد ﺁﻧﺎن را ﺑﺮﻃﺮف ﮐﻨﺪ ،و روزﯼ ﻧﻴﺰ ﻏﻨﺎﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻤﺒﻮد ﺷﻤﺎ را ﺑﺮﻃﺮف ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد .ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ﻣﺴﺎوات ﺑﺮﻗﺮار ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ١۵ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ» :ﺁن ﮐﻪ زﻳﺎد ﮔﺮدﺁورد ،زﻳﺎدﻩ ﻧﺪاﺷﺖ ،و ﺁن ﮐﻪ ﮐﻢ ﮔﺮدﺁورد ،ﮐﻢ ﻧﺪاﺷﺖ«.
ﮔﺴﻴﻞ داﺷﺘﻦ ﺗﻴﺘﻮس ﺑﻪ ُﻗ ِﺮﻧﺘُﺲ ١۶ﺧﺪا را ﺷﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ در دل ﺗﻴﺘﻮس ﻧﻴﺰ ﻧﻬﺎدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻤﭽﻮن ﻣﻦ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺷﻤﺎ ق ﺑﺴﻴﺎر ،ﺑﺮاﯼ ﺁﻣﺪن ﺑﺎﺷﺪ١٧ .زﻳﺮا او ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﺗﻘﺎﺿﺎﯼ ﻣﺎ را ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻮد ﺑﺎ اﺷﺘﻴﺎ ِ ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﭘﻴﺸﻘﺪم ﺷﺪ١٨ .و ﻣﺎ هﻤﺮاﻩ او ﺑﺮادرﯼ را ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻴﻢ ﮐﻪ هﻤﮥ ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎ او را ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺧﺪﻣﺘﺶ ﺑﻪ اﻧﺠﻴﻞ ﻣﯽﺳﺘﺎﻳﻨﺪ١٩ .ﺑﻌﻼوﻩ ،او از ﺳﻮﯼ ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻩ ﺗﺎ در اﻧﺠﺎم اﻳﻦ ﮐﺎر ﺧﻴﺮ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺟﻼل ﺧﺪا و ﻧﺸﺎن دادن ﺧﻴﺮﺧﻮاهﻴﻤﺎن ﺧﺪﻣﺖ ﺁن را ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪاﻳﻢ ،هﻤﺴﻔﺮ ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ٢٠ .ﻣﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺮاﻗﺒﻴﻢ ﮐﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﺎ در ﮔﺮدﺁورﯼ اﻳﻦ هﺪﻳﮥ ﺳﺨﺎوﺗﻤﻨﺪاﻧﻪ ﻣﻮرد اﻧﺘﻘﺎد ﮐﺴﯽ ﻗﺮار ﻧﮕﻴﺮد٢١ .زﻳﺮا ﻣﯽﮐﻮﺷﻴﻢ ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ در ﻧﻈﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ در ﻧﻈﺮ ﻣﺮدم ﻧﻴﺰ ﺁﻧﭽﻪ ﺻﺤﻴﺢ اﺳﺖ اﻧﺠﺎم دهﻴﻢ. ٢٢هﻤﺮاﻩ اﻳﻦ اﻓﺮاد ،ﺑﺮادر ﺧﻮد را ﻧﻴﺰ ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻴﻢ ﮐﻪ ﺑﺎرهﺎ اﺷﺘﻴﺎﻗﺶ از راهﻬﺎﯼ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺑﺮ ﻣﺎ ﺛﺎﺑﺖ ﺷﺪﻩ ،و اﮐﻨﻮن اﺷﺘﻴﺎق او ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺑﺴﻴﺎرش ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺣﺘﯽ اﻓﺰوﻧﺘﺮ ﻧﻴﺰ ﮔﺮدﻳﺪﻩ اﺳﺖ٢٣ .درﺑﺎرۀ ﺗﻴﺘﻮس ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﮐﻪ در ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺷﺮﻳﮏ و هﻤﮑﺎر ﻣﻦ اﺳﺖ؛ و درﺑﺎرۀ ﺑﺮادراﻧﻤﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎدﮔﺎن ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎ و ﺟﻼل ﻣﺴﻴﺢاﻧﺪ٢۴ .ﭘﺲ ﻣﺤﺒﺖ ﺧﻮد را در ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﻴﺪ و ﻧﺸﺎن دهﻴﺪ ﮐﻪ ﻓﺨﺮ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﯽاﺳﺎس ﻧﻴﺴﺖ ،ﺗﺎ هﻤﮥ ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ.
دوم ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ٩ ﺖ ﺑﻪ ﻣﻘﺪّﺳﺎن ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻨﻮﻳﺴﻢ٢ .زﻳﺮا از اﺷﺘﻴﺎﻗﺘﺎن ﺑﻪ ١ﻧﻴﺎزﯼ ﻧﻴﺴﺖ درﺑﺎرۀ اﻳﻦ ﺧﺪﻣ ِ ﻳﺎرﯼرﺳﺎﻧﺪن ﺁﮔﺎهﻢ و در اﻳﻦ ﺧﺼﻮص ﻧﺰد اﻳﻤﺎﻧﺪاران ﻣﻘﺪوﻧﻴﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻟﻴﺪﻩام .ﺑﺪﻳﺸﺎن
ن هﺪﻳﻪ ﺁﻣﺎدﻩ ﺑﻮدﻩاﻳﺪ .اﻳﻦ ﺷﻮر و ﮔﻔﺘﻪام ﮐﻪ ﺷﻤﺎ در اﻳﺎﻟﺖ اَﺧﺎﺋﻴﻪ از ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺮاﯼ داد ِ ﺣﺮارت ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺸﺘ ِﺮ ﺁﻧﺎن را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﻪ اﺳﺖ٣ .اﻣّﺎ اﻳﻦ ﺑﺮادران را ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻢ ﺗﺎ ﻓﺨﺮ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ در اﻳﻦ ﺧﺼﻮص اﺷﺘﺒﺎﻩ از ﮐﺎر درﻧﻴﺎﻳﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺗﺎ هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ن ﻣﻘﺪوﻧﻴﻪ هﻤﺮاهﻢ ﮔﻔﺘﻪام ،ﺁﻣﺎدﮔﯽ ﻻزم را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ۴ .زﻳﺮا اﮔﺮ ﮐﺴﯽ از اﻳﻤﺎﻧﺪارا ِ ﺑﻴﺎﻳﺪ و درﻳﺎﺑﺪ ﮐﻪ ﺁﻣﺎدﻩ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ ،ﻣﺎ -و ﭼﻘﺪر ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺧﻮدﺗﺎن -از اﻃﻤﻴﻨﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ داﺷﺘﻪاﻳﻢ ،ﺳﺮاﻓﮑﻨﺪﻩ ﺧﻮاهﻴﻢ ﺷﺪ۵ .ﭘﺲ ﺿﺮورﯼ داﻧﺴﺘﻢ از ﺑﺮادران ﺑﺨﻮاهﻢ ﮐﻪ ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺑﻪ دﻳﺪارﺗﺎن ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ و ﺗﺪارﮎ هﺪﻳﮥ ﺳﺨﺎوﺗﻤﻨﺪاﻧﻪاﯼ را ﮐﻪ وﻋﺪﻩ دادﻩ ﺑﻮدﻳﺪ ،ﺑﻪ اﺗﻤﺎم رﺳﺎﻧﻨﺪ .ﺁﻧﮕﺎﻩ اﻳﻦ هﺪﻳﻪ ،هﺪﻳﻪاﯼ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﻪ ﺑﺎ ﺗﻨﮓﭼﺸﻤﯽ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﮔﺸﺎدﻩدﺳﺘﯽ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ.
ﺗﺸﻮﻳﻖ ﺑﻪ ﺳﺨﺎوت در هﺪﻳﻪ دادن ۶ﺑﻪ ﻳﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ هﺮﮐﻪ اﻧﺪﮎ ﺑﮑﺎرد ،اﻧﺪﮎ هﻢ ﺧﻮاهﺪ دروﻳﺪ ،و هﺮﮐﻪ ﻓﺮاوان ﺑﮑﺎرد ،ﻓﺮاوان هﻢ ﺑﺮﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ٧ .هﺮﮐﺲ هﻤﺎن ﻗﺪر ﺑﺪهﺪ ﮐﻪ در دل ﻗﺼﺪ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ، ﻧﻪ ﺑﺎ اﮐﺮاﻩ و اﺟﺒﺎر ،زﻳﺮا ﺧﺪا ﺑﺨﺸﻨﺪۀ ﺧﻮش را دوﺳﺖ ﻣﯽدارد٨ .و ﺧﺪا ﻗﺎدر اﺳﺖ هﺮ ﻧﻌﻤﺖ را ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﺑﺲ ﻓﺰوﻧﯽ ﺑﺨﺸﺪ ﺗﺎ در هﻤﻪﭼﻴﺰ هﻤﻮارﻩ هﻤﮥ ﻧﻴﺎزهﺎﻳﺘﺎن ﺑﺮﺁوردﻩ ﺷﻮد و ﺑﺮاﯼ اﻧﺠﺎم هﺮ ﮐﺎ ِر ﻧﻴﮑﻮ ،ﺑﻔﺮاواﻧﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ٩ .ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ: »او ﺳﺨﺎوﺗﻤﻨﺪاﻧﻪ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ و ﺑﻪ ﻓﻘﺮا دادﻩ اﺳﺖ، ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽاش ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ ،ﺗﺎ ﺑﻪ اﺑﺪ«. ١٠و او ﮐﻪ ﺑﺬر را ﺑﺮاﯼ ﮐﺸﺎورز و ﻧﺎن را ﺑﺮاﯼ ﺧﻮردن ﻓﺮاهﻢ ﻣﯽﺳﺎزد ،ﺑﺬرﺗﺎن را ﻣﻬﻴﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪ ،ﻓﺰوﻧﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺑﺨﺸﻴﺪ و ﻣﺤﺼﻮل ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﺷﻤﺎ را ﻓﺮاوان ﺧﻮاهﺪ ﺳﺎﺧﺖ. ١١ﺁﻧﮕﺎﻩ از هﺮﺣﻴﺚ دوﻟﺘﻤﻨﺪ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ در هﺮ ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺳﺨﺎوﺗﻤﻨﺪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ،و اﻳﻦ ﺳﺨﺎوت ﺷﻤﺎ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺳﭙﺎس ﺧﺪا ﺧﻮاهﺪ اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ. ١٢اﻧﺠﺎم اﻳﻦ ﺧﺪﻣﺖ ،ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﻧﻴﺎزهﺎﯼ ﻣﻘﺪّﺳﺎن را ﺑﺮﺁوردﻩ ﻣﯽﺳﺎزد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪﺻﻮرت ﺳﭙﺎﺳﮕﺰارﻳﻬﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎر ﺣﺘﯽ ﺑﻪﺳﻮﯼ ﺧﺪا ﺳَﺮرﻳﺰ ﻣﯽﺷﻮد١٣ .و ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻣُﻬﺮ ﺗﺄﻳﻴﺪﯼ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺧﺪﻣﺖ ﺑﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﺷﻤﺎ ﻣﯽزﻧﺪ ،ﻣﺮدم ﺧﺪا را ﺑﺮاﯼ اﻃﺎﻋﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻋﺘﺮاف ﺷﻤﺎ ﺑﻪ اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺴﻴﺢ هﻤﺮاﻩ اﺳﺖ ،و ﻧﻴﺰ ﺑﺮاﯼ ﺳﺨﺎوﺗﯽ ﮐﻪ در ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ و ﺑﻪ هﻤﻪ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدهﻴﺪ ،ﺗﻤﺠﻴﺪ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد١۴ .ﺁﻧﺎن ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻓﻴﺾ ﻋﻈﻴﻤﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا ﻧﺼﻴﺒﺘﺎن ﮐﺮدﻩ ،ﺑﺎ ﻋﻼﻗﻪ و اﺷﺘﻴﺎق ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ دﻋﺎ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد١۵ .ﺳﭙﺎس ﺑﺮ ﺧﺪا ﺑﺮاﯼ ﻋﻄﺎﯼ وﺻﻒﻧﺎﭘﺬﻳﺮش!
دوم ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ١٠ دﻓﺎع ﭘﻮﻟُﺲ از ﺧﺪﻣﺘﺶ ١ﻣﻦ ،ﭘﻮﻟُﺲ ،ﮐﻪ در ﺣﻀﻮر ﺷﻤﺎ »زﺑﻮﻧﻢ« اﻣّﺎ ﺑﻪدور از ﺷﻤﺎ »ﺟﺴﻮرم« ،ﺑﺎ ﺣﻠﻢ و ﻧﺮﻣﺶ ﻣﺴﻴﺢ از ﺷﻤﺎ اﺳﺘﺪﻋﺎ دارم ٢ﮐﻪ ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﺁﻣﺪﻧﻢ ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﻧﺒﺎﺷﻢ ﺑﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ
ﮐﻪ ﻣﯽﭘﻨﺪارﻧﺪ ﻣﺎ ﺑﺎ ﻣﻴﺰاﻧﻬﺎﯼ اﻳﻦ دﻧﻴﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ ،ﺑﺎ ﺟﺴﺎرت ﺑﺴﻴﺎر ﻋﻤﻞ ﮐﻨﻢ٣ .زﻳﺮا هﺮﭼﻨﺪ در اﻳﻦ دﻧﻴﺎ ﺑﻪﺳﺮ ﻣﯽﺑﺮﻳﻢ ،اﻣّﺎ ﺑﻪ روش دﻧﻴﺎﻳﯽ ﻧﻤﯽﺟﻨﮕﻴﻢ۴ .ﭼﺮاﮐﻪ اﺳﻠﺤﮥ ﺟﻨﮓ ﻣﺎ دﻧﻴﺎﻳﯽ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﻧﻴﺮوﯼ اﻟﻬﯽ ﻗﺎدر ﺑﻪ اﻧﻬﺪام دژهﺎﺳﺖ۵ .ﻣﺎ اﺳﺘﺪﻻﻟﻬﺎ و هﺮ ادﻋﺎﯼ ﺗﮑﺒّﺮﺁﻣﻴﺰ را ﮐﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﺪا ﻗﺪ ﻋﻠﻢ ﮐﻨﺪ وﻳﺮان ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ و هﺮ اﻧﺪﻳﺸﻪاﯼ را ﺑﻪ اﻃﺎﻋﺖ از ﻣﺴﻴﺢ اﺳﻴﺮ ﻣﯽﺳﺎزﻳﻢ۶ .و در ﺣﺎل ﺁﻣﺎدﻩﺑﺎش هﺴﺘﻴﻢ ،ﺗﺎ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ اﻃﺎﻋﺖ ﺧﻮ ِد ﺷﻤﺎ ﮐﺎﻣﻞ ﺷﻮد ،هﺮ ﻧﺎاﻃﺎﻋﺘﯽ را ﺑﻪ ﻣﺠﺎزات رﺳﺎﻧﻴﻢ. ن ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ ،ﺑﺎﻳﺪ ٧ﺷﻤﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻇﻮاهﺮ ﻣﯽﻧﮕﺮﻳﺪ .اﮔﺮ ﮐﺴﯽ اﻃﻤﻴﻨﺎن دارد ﮐﻪ از ﺁ ِ ن ﻣﺴﻴﺤﻴﻢ٨ .زﻳﺮا ﺳﺮاﻓﮑﻨﺪﻩ ﻧﺨﻮاهﻢ در ﻧﻈﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ هﻤﺎن اﻧﺪازﻩ از ﺁ ِ ﺷﺪ ﺣﺘﯽ اﮔﺮ اﻧﺪﮐﯽ ﺑﻴﺶ از اﻧﺪازﻩ ﺑﻪ اﻗﺘﺪارﯼ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻪ ﺑﺮاﯼ وﻳﺮاﻧﯽ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮاﯼ ﺑﻨﺎﯼ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ دادﻩ اﺳﺖ ،ﻓﺨﺮ ﮐﻨﻢ٩ .ﻧﻤﯽﺧﻮاهﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺁﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﮐﻮﺷﻢ ﺑﺎ ﻧﺎﻣﻪهﺎﯼ ﺧﻮد ﺷﻤﺎ را ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﻢ١٠ ،زﻳﺮا ﺑﻌﻀﯽ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ» :ﻧﺎﻣﻪهﺎﯼ او وزﻳﻦ و ﻗﻮﯼ اﺳﺖ ،اﻣّﺎ ﺣﻀﻮرش ﺿﻌﻴﻒ و ﺑﻴﺎﻧﺶ رﻗّﺖاﻧﮕﻴﺰ١١ «.ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﮐﻪ هﺮﺁﻧﭽﻪ در ﻏﻴﺎب ﺧﻮد در ﻧﺎﻣﻪهﺎﻣﺎن ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﻢ ،هﻤﺎن را ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﺣﻀﻮر ،ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺧﻮاهﻴﻢ ﺁورد. ١٢ﻣﺎ ﺟﺮأت ﻧﻤﯽﮐﻨﻴﻢ ﺧﻮد را از زﻣﺮۀ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﺸﻤﺎرﻳﻢ ﻳﺎ ﺑﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻗﻴﺎس ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺧﻮدﺳﺘﺎﻳﻨﺪ .ﭼﻪ ﻧﺎﺑﺨﺮداﻧﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﺎن درﺑﺎرۀ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﺑﺎ ﻣﻴﺰاﻧﻬﺎﯼ ﺧﻮدﺷﺎن ﻗﻀﺎوت ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺧﻮد ﻣﯽﺳﻨﺠﻨﺪ١٣ .وﻟﯽ ﻣﺎ ﻧﻪ ﺑﻴﺶ از ﺣ ِﺪ ﻣﺠﺎز ،ﺑﻠﮑﻪ در ﺣﺪودﯼ ﻓﺨﺮ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﺮاﻳﻤﺎن ﻣﻌﻴﻦ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،ﺣﺪودﯼ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﻧﻴﺰ درﺑﺮ ﻣﯽﮔﻴﺮد. ١۴ﻣﺎ از ﺣﺪود ﺧﻮد ﭘﺎ ﻓﺮاﺗﺮ ﻧﮕﺬاﺷﺘﻪاﻳﻢ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﮔﻮﻳﯽ هﺮﮔﺰ ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ ﺑﺎﺷﻴﻢ. زﻳﺮا ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﻮدﻳﻢ ﮐﻪ اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺴﻴﺢ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ رﺳﺎﻧﺪﻳﻢ١۵ .ﻣﺎ ﺑﺎ ﻓﺨﺮ ﮐﺮدن ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ دﻳﮕﺮان ﮐﺮدﻩاﻧﺪ ،از ﺣﺪود ﺧﻮد ﺗﺠﺎوز ﻧﻤﯽﮐﻨﻴﻢ .اﻣﻴﺪ ﻣﺎ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ هﺮﭼﻪ اﻳﻤﺎن ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ رﺷﺪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،داﻣﻨﮥ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻣﺎ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﮔﺴﺘﺮدﻩﺗﺮ ﺷﻮد١۶ ،ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻴﻢ اﻧﺠﻴﻞ را در ﺳﺮزﻣﻴﻨﻬﺎﻳﯽ ﻓﺮاﺳﻮﯼ ﺷﻤﺎ ﺑﺸﺎرت دهﻴﻢ .زﻳﺮا ﻧﻤﯽﺧﻮاهﻴﻢ ﺑﻪ ﮐﺎرﯼ ﻓﺨﺮ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﭘﻴﺸﺘﺮ ،و ﺁن هﻢ در ﻗﻠﻤﺮو ﺷﺨﺼﯽ دﻳﮕﺮ اﻧﺠﺎم ﺷﺪﻩ اﺳﺖ١٧ .ﭘﺲ »هﺮﮐﻪ ﻓﺨﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺨﺮ ﮐﻨﺪ١٨ «.زﻳﺮا ﻧﻪ ﺁن ﮐﻪ ﺧﻮدﺳﺘﺎﻳﯽ ﮐﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺁن ﮐﻪ ﺧﺪا او را ﺑﺴﺘﺎﻳﺪ ،ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد.
دوم ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ١١ ﭘﻮﻟُﺲ و رﺳﻮﻻن دروﻏﻴﻦ ١اﻣﻴﺪوارم اﻧﺪﮎ ﺣﻤﺎﻗﺘﯽ را در ﻣﻦ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻴﺪ ،و ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺰ ﮐﺮدﻩاﻳﺪ! ٢ﻣﻦ ﻏﻴﺮﺗﯽ ﺧﺪاﻳﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ دارم ،زﻳﺮا ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻳﮏ ﺷﻮهﺮ ،ﻳﻌﻨﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،ﻧﺎﻣﺰد ﺳﺎﺧﺘﻢ ،ﺗﺎ هﻤﭽﻮن ﺑﺎﮐﺮﻩاﯼ ﭘﺎﮐﺪاﻣﻦ ﺑﻪ او ﺗﻘﺪﻳﻤﺘﺎن ﮐﻨﻢ٣ .اﻣّﺎ ﺑﻴﻢ دارم هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺣﻮا ﻓﺮﻳﺐ ﺣﻴﻠﮥ ﻣﺎر را ﺧﻮرد ،ﻓﮑﺮ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ از ﺳﺮﺳﭙﺮدﮔﯽ ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ و ﺧﺎﻟﺼﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ دارﻳﺪ، ﻣﻨﺤﺮف ﺷﻮد۴ .زﻳﺮا اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﻧﺰدﺗﺎن ﺑﻴﺎﻳﺪ و ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻋﻴﺴﺎﯼ دﻳﮕﺮﯼ ﺟﺰ ﺁن ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﺮدﻳﻢ ،ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﻨﺪ ،ﻳﺎ اﮔﺮ روﺣﯽ ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﺎ ﺁن روح ﮐﻪ درﻳﺎﻓﺖ ﮐﺮدﻳﺪ ﻳﺎ اﻧﺠﻴﻠﯽ ﻏﻴﺮ از ﺁن اﻧﺠﻴﻞ ﮐﻪ ﺷﻨﻴﺪﻳﺪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻋﺮﺿﻪ ﮐﻨﺪ ،ﺑﻪ ﺁﺳﺎﻧﯽ ﺗﺤﻤﻠﺶ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ.
گ رﺳﻮﻻن« ﭼﻴﺰﯼ ﮐﻢ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ۶ .ﺷﺎﻳﺪ ﺳﺨﻨﻮرﯼ ۵اﻣّﺎ ﮔﻤﺎن ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ ﻣﻦ از ﺁن »ﺑﺰر ْ ﻣﺎهﺮ ﻧﺒﺎﺷﻢ ،اﻣّﺎ در ﻣﻌﺮﻓﺖ ﭼﻴﺰﯼ ﮐﻢ ﻧﺪارم؛ اﻳﻦ را ﺑﻪﮐﻤﺎل و از هﺮﺣﻴﺚ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺮدﻩاﻳﻢ. ﻞ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ،ﺧﻮد را ﭘﺴﺖ ﺳﺎﺧﺘﻢ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ ن اﻧﺠﻴ ِ ت راﻳﮕﺎ ِ ٧ﺁﻳﺎ ﮔﻨﺎﻩ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﺸﺎر ِ ﺳﺮاﻓﺮاز ﺷﻮﻳﺪ؟ ٨ﻣﻦ ﺑﺎ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻦ ﮐﻤﮏ ﻣﺎﻟﯽ ،ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎﯼ دﻳﮕﺮ را ﻏﺎرت ﮐﺮدم ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻢ ﺷﻤﺎ را ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻨﻢ٩ .و در ﻣﺪت اﻗﺎﻣﺘﻢ ﺑﻴﻦ ﺷﻤﺎ ،هﺮﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﻧﻴﺎز داﺷﺘﻢ ﺑﺎرﯼ ﺑﺮ دوش ﮐﺴﯽ ﻧﻨﻬﺎدم ،زﻳﺮا ﺑﺮادراﻧﯽ ﮐﻪ از ﻣﻘﺪوﻧﻴﻪ ﺁﻣﺪﻧﺪ اﺣﺘﻴﺎﺟﺎت ﻣﺮا ﺑﺮﺁوردﻧﺪ .و ﻣﻦ ﺑﻪهﻴﭻروﯼ ﺑﺎرﯼ ﺑﺮ دوﺷﺘﺎن ﻧﺒﻮدﻩام و از اﻳﻦ ﭘﺲ ﻧﻴﺰ ﻧﺨﻮاهﻢ ﺑﻮد١٠ .ﺑﻪ ﺁن راﺳﺘﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﮐﻪ در ﻣﻦ اﺳﺖ ﻗﺴﻢ ،ﮐﻪ هﻴﭻﮐﺲ در ﻧﻮاﺣﯽ اَﺧﺎﺋﻴﻪ اﻳﻦ ﻓﺨﺮ ﻣﺮا از ﻣﻦ ﻧﺨﻮاهﺪ ﮔﺮﻓﺖ١١ .ﺁﻳﺎ از ﺁنرو ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ دوﺳﺘﺘﺎن ﻧﺪارم؟ ﺧﺪا ﻣﯽداﻧﺪ ﮐﻪ دوﺳﺘﺘﺎن دارم! ١٢و اﻳﻦ رَوﻳّﻪ ﺧﻮد را اداﻣﻪ ﺧﻮاهﻢ داد ﺗﺎ ﻓﺮﺻﺖ را از ﻓﺮﺻﺖﻃﻠﺒﺎن ﺑﺎزﺳﺘﺎﻧﻢ ،از ﺁﻧﺎن ﮐﻪ در ﺻﺪدﻧﺪ ﺗﺎ ﺧﻮد را در ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺪان ﻓﺨﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺑﺮاﺑﺮ ﺳﺎزﻧﺪ. ١٣زﻳﺮا ﭼﻨﻴﻦﮐﺴﺎن ،رﺳﻮﻻن دروﻏﻴﻦ و ﮐﺎرﮔﺰاراﻧﯽ ﻓﺮﻳﺒﮑﺎرﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﻮد را در ﺳﻴﻤﺎﯼ رﺳﻮﻻن ﻣﺴﻴﺢ ﻇﺎهﺮ ﻣﯽﺳﺎزﻧﺪ١۴ .و اﻳﻦ ﻋﺠﻴﺐ ﻧﻴﺴﺖ ،زﻳﺮا ﺷﻴﻄﺎن ﻧﻴﺰ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﻓﺮﺷﺘﮥ ﻧﻮر درﻣﯽﺁورد؛ ١۵ﭘﺲ ﺗﻌﺠﺒﯽ ﻧﺪارد ﮐﻪ ﺧﺎدﻣﺎﻧﺶ ﻧﻴﺰ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺧﺎدﻣﺎن ﻃﺮﻳﻖ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ هﻤﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎزﻧﺪ .ﺳﺮاﻧﺠﺎ ِم اﻳﻨﺎن ﻓﺮاﺧﻮر ﮐﺎرهﺎﻳﺸﺎن ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد.
ﻓﺨﺮ ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﻪ رﻧﺠﻬﺎﯼ ﺧﻮد ١۶ﺑﺎز ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ :ﮐﺴﯽ ﻣﺮا ﺑﯽﻓﻬﻢ ﻧﭙﻨﺪارد .اﻣّﺎ اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ ،دﺳﺖﮐﻢ ﻣﺮا ﭼﻮن ﺷﺨﺼﯽ ﺑﯽﻓﻬﻢ ﺑﭙﺬﻳﺮﻳﺪ ،ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻢ اﻧﺪﮐﯽ ﻓﺨﺮ ﮐﻨﻢ١٧ .وﻗﺘﯽ اﻳﻨﭽﻨﻴﻦ ﺑﺎ اﻃﻤﻴﻨﺎن از ﻓﺨﺮ ﺧﻮد ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﻧﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ از ﺳﺮ ﺑﯽﻓﻬﻤﯽ اﺳﺖ١٨ .از ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﺑﻪﻃﺮﻳﻖ دﻧﻴﺎﻳﯽ ﻓﺨﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﻓﺨﺮ ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد١٩ .زﻳﺮا ﺷﻤﺎ ﺑﯽﻓﻬﻤﺎن را ﺷﺎدﻣﺎﻧﻪ ﺗﺤﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ ،ﭼﺮاﮐﻪ ﺧﻮد اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺲ ﻓﻬﻴﻢ هﺴﺘﻴﺪ! ٢٠ﺣﻘﻴﻘﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺣﺘﯽ ﮐﺴﺎﻧﯽ را ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻨﺪۀ ﺧﻮد ﻣﯽﺳﺎزﻧﺪ ،ﻳﺎ از ﺷﻤﺎ ﺑﻬﺮﻩ ﻣﯽﮐﺸﻨﺪ ،ﻳﺎ ﺷﻤﺎ را ﻣﻮرد ﺳﻮءاﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻗﺮار ﻣﯽدهﻨﺪ ،ﻳﺎ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ رﻳﺎﺳﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،ﻳﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﺘﺎن ﺳﻴﻠﯽ ﻣﯽزﻧﻨﺪ، ﺑﺨﻮﺑﯽ ﺗﺤﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ٢١ .ﺑﺎ ﮐﻤﺎل ﺷﺮﻣﻨﺪﮔﯽ ﺑﺎﻳﺪ اﻗﺮار ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺿﻌﻴﻔﺘﺮ از ﺁن ﺑﻮدﻩاﻳﻢ ﮐﻪ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺎرهﺎﻳﯽ ﺑﺎﺷﻴﻢ! اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺧﻮد اﺟﺎزﻩ ﻣﯽدهﺪ ﺑﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﻓﺨﺮ ﮐﻨﺪ -ﺑﺎز هﻢ هﻤﭽﻮن ﺑﯽﻓﻬﻤﺎن ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ -ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺧﻮد اﺟﺎزﻩ ﻣﯽدهﻢ ﺑﻪ ﺁن ﻓﺨﺮ ﮐﻨﻢ٢٢ .ﺁﻳﺎ ﻋﺒﺮاﻧﯽاﻧﺪ؟ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ هﺴﺘﻢ! ﺁﻳﺎ اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽاﻧﺪ؟ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ هﺴﺘﻢ! ﺁﻳﺎ از ﻧﺴﻞ اﺑﺮاهﻴﻢاﻧﺪ؟ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ هﺴﺘﻢ! ٢٣ﺁﻳﺎ ﺧﺎدم ﻣﺴﻴﺢاﻧﺪ؟ ﭼﻮن دﻳﻮاﻧﮕﺎن ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ -ﻣﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮ هﺴﺘﻢ! از هﻤﻪ ﺳﺨﺖﺗﺮ ﮐﺎر ﮐﺮدﻩام، ﺑﻪ دﻓﻌﺎت ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ زﻧﺪان اﻓﺘﺎدﻩام ،ﺑﻴﺶ از هﻤﻪ ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ ﺧﻮردﻩام ،ﺑﺎرهﺎ و ﺑﺎرهﺎ ﺑﺎ ﺧﻄﺮ ﻣﺮگ روﺑﻪرو ﺷﺪﻩام٢۴ .ﭘﻨﺞ ﺑﺎر از ﻳﻬﻮدﻳﺎن ،ﺳﯽ و ﻧﻪ ﺿﺮﺑﻪ ﺷﻼق ﺧﻮردم٢۵ .ﺳﻪ ﺑﺎر ﭼﻮﺑﻢ زدﻧﺪ ،ﻳﮏ ﺑﺎر ﺳﻨﮕﺴﺎر ﺷﺪم ،ﺳﻪ ﺑﺎر ﮐﺸﺘﯽ ﺳﻔﺮم ﻏﺮق ﺷﺪ ،ﻳﮏ ﺷﺒﺎﻧﻪروز را در درﻳﺎ ﺳﭙﺮﯼ ﮐﺮدم٢۶ ،هﻤﻮارﻩ در ﺳﻔﺮ ﺑﻮدﻩام و ﺧﻄﺮ از هﺮﺳﻮ ﺗﻬﺪﻳﺪم ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ :ﺧﻄ ِﺮ ﮔﺬر از رودﺧﺎﻧﻪهﺎ ،ﺧﻄ ِﺮ راهﺰﻧﺎن؛ ﺧﻄﺮ از ﺳﻮﯼ ﻗﻮم ﺧﻮد ،ﺧﻄﺮ از ﺳﻮﯼ اﺟﻨﺒﻴﺎن؛ ﺧﻄﺮ در ﺷﻬﺮ ،ﺧﻄﺮ در ﺑﻴﺎﺑﺎن ،ﺧﻄﺮ در درﻳﺎ؛ ﺧﻄﺮ از ﺳﻮﯼ ﺑﺮادران دروﻏﻴﻦ.
٢٧ﺳﺨﺖ ﮐﺎر ﮐﺮدﻩ و ﻣﺤﻨﺖ ﮐﺸﻴﺪﻩام ،ﺑﺎرهﺎ ﺑﯽﺧﻮاﺑﯽ ﺑﺮ ﺧﻮد هﻤﻮار ﮐﺮدﻩام؛ ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ و ﺗﺸﻨﮕﯽ را ﺗﺤﻤﻞ ﮐﺮدﻩام ،ﺑﺎرهﺎ ﺑﯽﻏﺬا ﻣﺎﻧﺪﻩام و ﺳﺮﻣﺎ و ﻋﺮﻳﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺧﻮد دﻳﺪﻩام. ٢٨اﻓﺰونﺑﺮ هﻤﮥ اﻳﻨﻬﺎ ،ﺑﺎ ِر ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﺑﺮاﯼ هﻤﮥ ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎﺳﺖ ﮐﻪ هﺮروزﻩ ﺑﺮ دوﺷﻢ ﺳﻨﮕﻴﻨﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ٢٩ .ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺿﻌﻴﻒ ﺷﻮد و ﻣﻦ ﺿﻌﻴﻒ ﻧﺸﻮم؟ ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻠﻐﺰد و ﻣﻦ ﻧﺴﻮزم؟ ٣٠اﮔﺮ ﻣﯽﺑﺎﻳﺪ ﻓﺨﺮ ﮐﻨﻢ ،ﺑﻪ ﭼﻴﺰهﺎﻳﯽ ﻓﺨﺮ ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺿﻌﻒ ﻣﺮا ﻧﺸﺎن ﻣﯽدهﺪ. ٣١ﺧﺪا ،ﭘﺪر ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﻋﻴﺴﯽ ،ﮐﻪ او را ﺟﺎوداﻧﻪ ﺳﭙﺎس ﺑﺎد ،ﻣﯽداﻧﺪ ﮐﻪ دروغ ﻧﻤﯽﮔﻮﻳﻢ. ب ﺷﺎ ْﻩ ﺣﺎرِث ،ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎﻧﯽ ﺑﺮ ﺷﻬﺮ ﮔﻤﺎﺷﺖ ﺗﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎرم ﮐﻨﻨﺪ. ٣٢در دﻣﺸﻖ ،ﺣﺎﮐ ِﻢ ﻣﻨﺼﻮ ِ ٣٣اﻣّﺎ ﻣﺮا در زﻧﺒﻴﻠﯽ ،از ﭘﻨﺠﺮﻩاﯼ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺣﺼﺎر ﺷﻬﺮ ﺑﻮد ،ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ و اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ از ﭼﻨﮕﺶ ﮔﺮﻳﺨﺘﻢ.
دوم ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ١٢ رؤﻳﺎهﺎﯼ ﭘﻮﻟُﺲ و ﺧﺎر ﺟﺴﻢ او ١ﻣﯽﺑﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﻓﺨﺮ ﮐﻨﻢ؛ هﺮﭼﻨﺪ ﺳﻮدﯼ از ﺁن ﺣﺎﺻﻞ ﻧﻤﯽﺷﻮد ،اداﻣﻪ ﻣﯽدهﻢ و ﺑﻪ رؤﻳﺎهﺎ و ﻣﮑﺎﺷﻔﺎت ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﭘﺮدازم٢ .ﺷﺨﺼﯽ را ﮐﻪ در ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ ،ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻢ ﮐﻪ ﭼﻬﺎردﻩ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﺳﻮّم رﺑﻮدﻩ ﺷﺪ .ﻧﻤﯽداﻧﻢ ﺑﺎ ﺑﺪن ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن رﻓﺖ ﻳﺎ ﺑﻴﺮون از س ﺑﺎﻻ ﺑﺮدﻩ ﺷﺪ -ﺑﺎ ﺑﺪن ﻳﺎ ﺑﻴﺮون از ﺑﺪن ،ﺧﺪا ﺑﺪن ،ﺧﺪا ﻣﯽداﻧﺪ٣ .و ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﺮدو ْ ﻣﯽداﻧﺪ ۴ -و ﭼﻴﺰهﺎﯼ وﺻﻒﻧﺎﺷﺪﻧﯽ ﺷﻨﻴﺪ ،ﮐﻪ ﺳﺨﻦﮔﻔﺘﻦ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮ اﻧﺴﺎن ﺟﺎﻳﺰ ﻧﻴﺴﺖ. ۵ﻣﻦ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺨﺼﯽ ﻓﺨﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ .اﻣّﺎ درﺑﺎرۀ ﺧﻮد ،ﺟﺰ ﺑﻪ ﺿﻌﻔﻬﺎﻳﻢ ﻓﺨﺮ ﻧﺨﻮاهﻢ ﮐﺮد. ۶ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﺑﺨﻮاهﻢ ﻓﺨﺮ ﮐﻨﻢ ،ﺑﯽﻓﻬﻢ ﻧﺨﻮاهﻢ ﺑﻮد ،زﻳﺮا ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﺑﻴﺎن ﻣﯽﮐﻨﻢ .اﻣّﺎ از اﻳﻦ ﮐﺎر ﻣﯽﭘﺮهﻴﺰم ﺗﺎ ﮐﺴﯽ ﻣﺮا ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻴﺶ از ﺁﻧﭽﻪ در ﻣﻦ ﻣﯽﺑﻴﻨﺪ و از ﻣﻦ ﻣﯽﺷﻨﻮد، ﻧﭙﻨﺪارد. ٧اﻣّﺎ ﺑﺮاﯼ اﻳﻨﮑﻪ ﻋﻈﻤﺖ ﺑﯽاﻧﺪازۀ اﻳﻦ ﻣﮑﺎﺷﻔﺎت ﻣﻐﺮورم ﻧﺴﺎزد ،ﺧﺎرﯼ در ﺟﺴﻤﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ دادﻩ ﺷﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ ﻋﺎﻣﻞ ﺷﻴﻄﺎن ،ﺗﺎ ﺁزارم دهﺪ و ﻣﺮا از ﻏﺮور ﺑﺎزدارد٨ .ﺳﻪ ﺑﺎر از ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻤﻨﺎ ﮐﺮدم ﺁن را از ﻣﻦ ﺑﺮﮔﻴﺮد٩ ،اﻣّﺎ ﻣﺮا ﮔﻔﺖ» :ﻓﻴﺾ ﻣﻦ ﺗﻮ را ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ، زﻳﺮا ﻗﺪرت ﻣﻦ در ﺿﻌﻒ ﺑﻪﮐﻤﺎل ﻣﯽرﺳﺪ «.ﭘﺲ ﺑﺎ ﺷﺎدﯼ هﺮﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺿﻌﻔﻬﺎﻳﻢ ﻓﺨﺮ ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد ﺗﺎ ﻗﺪرت ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد١٠ .از هﻤﻴﻦرو ،در ﺿﻌﻔﻬﺎ، دﺷﻨﺎﻣﻬﺎ ،ﺳﺨﺘﻴﻬﺎ ،ﺁزارهﺎ و ﻣﺸﮑﻼت ،ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻣﺴﻴﺢ ﺷﺎدﻣﺎﻧﻢ ،زﻳﺮا وﻗﺘﯽ ﻧﺎﺗﻮاﻧﻢ ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻢ.
ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﺮاﯼ ُﻗﺮِﻧﺘﻴﺎن ١١هﻤﭽﻮن ﺑﯽﻓﻬﻤﺎن رﻓﺘﺎر ﮐﺮدﻩام! ﺷﻤﺎ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮم ﮐﺮدﻳﺪ .ﻣﯽﺑﺎﻳﺴﺖ ﻣﻮرد ﺳﺘﺎﻳﺸﺘﺎن ﺑﺎﺷﻢ ،ﭼﺮاﮐﻪ هﺮﭼﻨﺪ هﻴﭽﻢ ،اﻣّﺎ از ﺁن »ﺑﺰرگرﺳﻮﻻن« ﭼﻴﺰﯼ ﮐﻢ ﻧﺪارم١٢ .ﻧﺸﺎﻧﻪهﺎﯼ رﺳﺎﻟﺖ ،در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺑﺮدﺑﺎرﯼ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻇﻬﻮر رﺳﻴﺪ ،ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ﻋﺠﺎﻳﺐ و ﻣﻌﺠﺰات١٣ .در ﻗﻴﺎس ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎ ،ﭼﻪ اﺟﺤﺎﻓﯽ در ﺣﻖ ﺷﻤﺎ ﺷﺪ ،ﺟﺰاﻳﻨﮑﻪ هﺮﮔﺰ ﺑﺎرﯼ ﺑﺮ دوﺷﺘﺎن ﻧﺒﻮدﻩام؟ ﺑﺮاﯼ اﻳﻦ ﺑﺪﯼ ﮐﻪ در ﺣﻖ ﺷﻤﺎ ﮐﺮدم ،ﻣﺮا ﺑﺒﺨﺸﻴﺪ!
١۴اﮐﻨﻮن ﺁﻣﺎدﻩام ﺑﺮاﯼ ﺑﺎر ﺳﻮّم ﺑﻪ دﻳﺪارﺗﺎن ﺑﻴﺎﻳﻢ ،و ﺑﺎرﯼ ﺑﺮ دوﺷﺘﺎن ﻧﺨﻮاهﻢ ﺑﻮد. زﻳﺮا ﻧﻪ اﻣﻮال ﺷﻤﺎ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻮدﺗﺎن را ﻣﯽﺧﻮاهﻢ .ﭼﺮاﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮاﯼ واﻟﺪﻳﻦ ﺧﻮد ﺑﻴﻨﺪوزﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ واﻟﺪﻳﻦ ﺑﺮاﯼ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد ﻣﯽاﻧﺪوزﻧﺪ١۵ .ﭘﺲ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺷﺎدﯼ ﺑﺴﻴﺎر هﺮﭼﻪ دارم در راﻩ ﺟﺎﻧﻬﺎﯼ ﺷﻤﺎ ﺧﺮج ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد و ﺣﺘﯽ ﺟﺎن ﺧﻮد را ﻧﻴﺰ درﻳﻎ ﻧﺨﻮاهﻢ داﺷﺖ .اﮔﺮ ﻣﻦ ﺷﻤﺎ را ﺑﻴﺸﺘﺮ دوﺳﺖ ﻣﯽدارم ،ﺁﻳﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺮا ﮐﻤﺘﺮ دوﺳﺖ ﺑﺪارﻳﺪ؟ ١۶اﻣّﺎ ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﺑﭙﺬﻳﺮﻳﺪ ﮐﻪ ﺧﻮد ﺑﺮ دوش ﺷﻤﺎ ﺑﺎرﯼ ﻧﺒﻮدﻩام ،ﻻﺑﺪ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﺪ ﭼﻮن ﺷﺨﺼﯽ ﻣﮑﺎرم ،ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪﻧﺤﻮﯼ از ﺷﻤﺎ ﺑﻬﺮﻩﺑﺮدارﯼ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻢ١٧ .ﺁﻳﺎ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﻧﺰدﺗﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎدم از ﺷﻤﺎ ﺳﻮءاﺳﺘﻔﺎدﻩ ﮐﺮدم؟ ١٨ﻣﻦ ﺗﻴﺘﻮس را ﺑﺮﺁن داﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺎﻳﺪ و ﺑﺮادرﻣﺎن را ﻧﻴﺰ هﻤﺮاهﺶ ﻓﺮﺳﺘﺎدم .ﺁﻳﺎ ﺗﻴﺘﻮس از ﺷﻤﺎ ﺳﻮءاﺳﺘﻔﺎدﻩ ﮐﺮد؟ ﺁﻳﺎ ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺷﻴﻮﻩ رﻓﺘﺎر ﻧﮑﺮدﻳﻢ و هﻤﻴﻦ رَوﻳّﻪ را در ﭘﻴﺶ ﻧﮕﺮﻓﺘﻴﻢ؟ ١٩ﺁﻳﺎ ﺗﺎ اﻳﻨﺠﺎ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺗﺼﻮر ﺑﻮدﻩاﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﮐﻮﺷﻴﻢ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﻤﺎ از ﺧﻮد دﻓﺎع ﮐﻨﻴﻢ؟ ﻣﺎ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪا و هﻤﭽﻮن ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﻢ ﮐﻪ در ﻣﺴﻴﺢاﻧﺪ ،و هﺮﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ، اﯼ ﻋﺰﻳﺰان ،ﺑﺮاﯼ ﺑﻨﺎﯼ ﺷﻤﺎﺳﺖ٢٠ .زﻳﺮا ﺑﻴﻢ ﺁن دارم ﮐﻪ ﻧﺰدﺗﺎن ﺑﻴﺎﻳﻢ و ﺷﻤﺎ را ﺁنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ اﻧﺘﻈﺎر دارم ،ﻧﺒﻴﻨﻢ ،و ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﺮا ﭼﻨﺎنﮐﻪ اﻧﺘﻈﺎر دارﻳﺪ ،ﻧﺒﻴﻨﻴﺪ .ﺑﻴﻢ ﺁن دارم ﮐﻪ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺟﺪال ،ﺣﺴﺪ ،ﺧﺸﻢ ،ﺧﻮدﺧﻮاهﯽ ،اﻓﺘﺮا ،ﻏﻴﺒﺖ ،ﻏﺮور و ﺑﯽﻧﻈﻤﯽ ﺑﺒﻴﻨﻢ٢١ .و ﻧﻴﺰ ﺑﻴﻢ ﺁن دارم ﮐﻪ ﭼﻮن ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﺁﻳﻢ ،ﺧﺪا ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﻣﺮا در ﺣﻀﻮر ﺷﻤﺎ ﻓﺮوﺗﻦ ﺳﺎزد و ﻣﻦ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺑﺮﺧﯽ ﮐﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﮐﺮدﻩ و از ﻧﺎﭘﺎﮐﯽ ،ﺑﯽﻋﻔﺘﯽ و ﻋﻴﺎﺷﯽ ﺧﻮد ﺗﻮﺑﻪ ﻧﮑﺮدﻩاﻧﺪ ،اﻧﺪوهﮕﻴﻦ ﺷﻮم.
دوم ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ١٣ ﺁﺧﺮﻳﻦ هﺸﺪارهﺎ ١اﻳﻦ ﺳﻮّﻣﻴﻦ ﺑﺎر اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ دﻳﺪارﺗﺎن ﻣﯽﺁﻳﻢ» .هﺮ ﺳﺨﻨﯽ ﺑﺎ ﮔﻮاهﯽ دو ﻳﺎ ﺳﻪ ﺷﺎهﺪ ﺛﺎﺑﺖ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ٢ «.ﻣﻦ در دﻳﺪار دوّم ﺧﻮد ،ﮐﺴﺎﻧﯽ را ﮐﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﮔﻨﺎﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،و ﻧﻴﺰ هﺮﮐﺲ دﻳﮕﺮ را هﺸﺪار دادم و اﮐﻨﻮن ﻧﻴﺰ در ﻏﻴﺎب ﺧﻮد ﺑﺎز هﺸﺪار ﻣﯽدهﻢ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﻧﺰدﺗﺎن ﺑﻴﺎﻳﻢ ،ﺑﺮ ﮐﺴﯽ ﺁﺳﺎن ﻧﺨﻮاهﻢ ﮔﺮﻓﺖ٣ .زﻳﺮا ﺷﻤﺎ ﺣﺠّﺖ ﻣﯽﺧﻮاهﻴﺪ ﺑﺮ اﻳﻨﮑﻪ ﻣﺴﻴﺢ در ﻣﻦ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ .او در ﻗﺒﺎل ﺷﻤﺎ ﺿﻌﻴﻒ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺗﻮاﻧﺎﺳﺖ۴ .زﻳﺮا هﺮﭼﻨﺪ در ﺿﻌﻒ ﻣﺼﻠﻮب ﺷﺪ ،اﻣّﺎ ﺑﻪ ﻗﺪرت ﺧﺪا زﻳﺴﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ .ﺑﻪ هﻤﻴﻦﺳﺎن ،ﻣﺎ ﻧﻴﺰ در او ﺿﻌﻴﻔﻴﻢ ،اﻣّﺎ ﺑﺎ او در ﻗﺒﺎل ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻗﺪرت ﺧﺪا زﻳﺴﺖ ﺧﻮاهﻴﻢ ﮐﺮد. ۵ﺧﻮد را ﺑﻴﺎزﻣﺎﻳﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﺁﻳﺎ در اﻳﻤﺎن هﺴﺘﻴﺪ ﻳﺎ ﻧﻪ .ﺧﻮد را ﻣﺤﮏ ﺑﺰﻧﻴﺪ .ﺁﻳﺎ درﻧﻤﯽﻳﺎﺑﻴﺪ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ در ﺷﻤﺎﺳﺖ؟ ﻣﮕﺮﺁﻧﮑﻪ در اﻳﻦ ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﻣﺮدود ﺑﺸﻮﻳﺪ! ۶و اﻣﻴﺪوارم ﭘﯽ ﺑﺒﺮﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﺮدود ﻧﺸﺪﻩاﻳﻢ٧ .دﻋﺎﯼ ﻣﺎ ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺧﻄﺎﻳﯽ ﻧﺸﻮﻳﺪ؛ ﻧﻪ ﺗﺎ ﻣﻌﻠﻮم ﺷﻮد ﮐﻪ ﻣﺎ از ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﺳﺮاﻓﺮاز ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻩاﻳﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ درﺳﺖ اﺳﺖ ،اﻧﺠﺎم دهﻴﺪ ،ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﺑﻪﻧﻈﺮ ﺁﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﺮدود ﺷﺪﻩاﻳﻢ٨ .زﻳﺮا
ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻴﻢ هﻴﭻ ﻋﻤﻠﯽ ﺑﺮﺧﻼف ﺣﻘﻴﻘﺖ اﻧﺠﺎم دهﻴﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ هﺮﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ ﺑﺮاﯼ ﺣﻘﻴﻘﺖ اﺳﺖ٩ .زﻳﺮا هﺮﮔﺎﻩ ﻣﺎ ﺿﻌﻴﻒ ﺑﺎﺷﻴﻢ و ﺷﻤﺎ ﻗﻮﯼ ،ﻣﻮﺟﺐ ﺷﺎدﻳﻤﺎن ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ،و دﻋﺎﯼ ﻣﺎ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ اﺣﻴﺎ ﺷﻮﻳﺪ١٠ .ﺑﻪ هﻤﻴﻦﺧﺎﻃﺮ ،در ﻏﻴﺎﺑﻢ اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﺐ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﻧﻮﻳﺴﻢ ﺗﺎ وﻗﺘﯽ ﻧﺰدﺗﺎن ﺁﻣﺪم ،ﻣﺠﺒﻮر ﻧﺒﺎﺷﻢ از اﻗﺘﺪار ﺧﻮد ﺑﺎ ﺷﺪتﻋﻤﻞ اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﮐﻨﻢ، اﻗﺘﺪارﯼ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻪ ﺑﺮاﯼ وﻳﺮان ﮐﺮدن ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮاﯼ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ دادﻩ اﺳﺖ.
ﺧﺎﺗﻤﻪ ١١در ﺧﺎﺗﻤﻪ ،اﯼ ﺑﺮادران ،ﺷﺎد ﺑﺎﺷﻴﺪ؛ اﺣﻴﺎ ﺷﻮﻳﺪ؛ ﭘﻨﺪ ﮔﻴﺮﻳﺪ؛ هﻤﺮأﯼ ﺑﺎﺷﻴﺪ؛ و در ﺻﻠﺢ و ﺻﻔﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻴﺪ ،ﮐﻪ ﺧﺪاﯼ ﻣﺤﺒﺖ و ﺻﻠﺢ و ﺻﻔﺎ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد. ١٢ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﺑﻪ ﺑﻮﺳﻪاﯼ ﻣﻘﺪّس ﺳﻼم ﮔﻮﻳﻴﺪ١٣ .هﻤﮥ ﻣﻘﺪّﺳﺎن ،ﺷﻤﺎ را ﺳﻼم ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻨﺪ. ١۴ﻓﻴﺾ ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا و رﻓﺎﻗﺖ روحاﻟﻘﺪس ﺑﺎ هﻤﮥ ﺷﻤﺎ ﺑﺎد.
ﻧﺎﻣﮥ ﭘﻮﻟُﺲ رﺳﻮل ﺑﻪ ﻏَﻼﻃﻴﺎن ﻏﻼﻃﻴﺎن ١ ١از ﭘﻮﻟُﺲ ،رﺳﻮﻟﯽ ﮐﻪ رﺳﺎﻟﺘﺶ ﻧﻪ از ﺟﺎﻧﺐ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ و ﻧﻪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ اﻧﺴﺎن ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ و ﺧﺪاﯼ ﭘﺪر اﺳﺖ ﮐﻪ او را از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪ٢ ،و ﻧﻴﺰ از هﻤﮥ ﺑﺮادراﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻦاﻧﺪ، ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎﯼ ﻏَﻼﻃﻴﻪ: ٣ﻓﻴﺾ و ﺁراﻣﺶ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎد ،از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ،ﭘﺪر ﻣﺎ ،و ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ۴ﮐﻪ ﺟﺎن ﺧﻮد را در راﻩ ﮔﻨﺎهﺎن ﻣﺎ داد ﺗﺎ ﻣﺎ را ﺑﻪ ارادۀ ﺧﺪا و ﭘﺪر ﻣﺎ از ﻋﺼ ِﺮ ﺷﺮﻳ ِﺮ ﺣﺎﺿﺮ رهﺎﻳﯽ ﺑﺨﺸﺪ۵ .او را ﺗﺎ اﺑﺪ ﺟﻼل ﺑﺎد .ﺁﻣﻴﻦ.
اﻧﺠﻴﻠﯽ دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺴﺖ ۶در ﺷﮕﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺪﻳﻦ زودﯼ از ﺁن ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻓﻴﺾ ﻣﺴﻴﺢ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ اﺳﺖ روﻳﮕﺮدان ﺷﺪﻩ ،ﺑﻪﺳﻮﯼ اﻧﺠﻴﻠﯽ دﻳﮕﺮ ﻣﯽروﻳﺪ٧ .اﻟﺒﺘﻪ اﻧﺠﻴﻠﯽ دﻳﮕﺮ وﺟﻮد ﻧﺪارد، اﻣّﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﮑﺮﺗﺎن را ﻣﻐﺸﻮش ﻣﯽﺳﺎزﻧﺪ و ﺑﺮﺁﻧﻨﺪ ﮐﻪ اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺴﻴﺢ را ﺗﺤﺮﻳﻒ ﮐﻨﻨﺪ٨ .اﻣّﺎ ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﻣﺎ ﻳﺎ ﻓﺮﺷﺘﻪاﯼ از ﺁﺳﻤﺎن ،اﻧﺠﻴﻠﯽ ﻏﻴﺮ از ﺁﻧﭽﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺸﺎرت دادﻳﻢ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﻨﺪ ،ﻣﻠﻌﻮن ﺑﺎد! ٩ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﭘﻴﺸﺘﺮ ﮔﻔﺘﻴﻢ ،اﮐﻨﻮن ﺑﺎز ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ :اﮔﺮ ﮐﺴﯽ اﻧﺠﻴﻠﯽ ﻏﻴﺮ از ﺁﻧﭽﻪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻴﺪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﻨﺪ ،ﻣﻠﻌﻮن ﺑﺎد! ١٠ﺁﻳﺎ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻣﺮدم را ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ﻳﺎ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﺧﺪا را؟ ﺁﻳﺎ ﻣﯽﮐﻮﺷﻢ ﻣﺮدم را ﺧﺸﻨﻮد ﺳﺎزم؟ اﮔﺮ هﻤﭽﻨﺎن در ﭘﯽ ﺧﺸﻨﻮدﯼ ﻣﺮدم ﺑﻮدم ،ﺧﺎدم ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻤﯽﺑﻮدم.
ﻣﻨﺸﺄ اﻟﻬﯽ رﺳﺎﻟﺖ ﭘﻮﻟُﺲ ١١اﯼ ﺑﺮادران ،ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ﺑﺪاﻧﻴﺪ اﻧﺠﻴﻠﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﺪان ﺑﺸﺎرت دادم ،ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﭘﺮداﺧﺘﮥ ﺑﺸﺮ ﻧﻴﺴﺖ١٢ ،زﻳﺮا ﻣﻦ ﺁن را از اﻧﺴﺎن ﻧﻴﺎﻓﺘﻢ ،و ﮐﺴﯽ ﻧﻴﺰ ﺁن را ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﻴﺎﻣﻮﺧﺖ؛ ﺑﻠﮑﻪ ﺁن را از ﻃﺮﻳﻖ ﻣﮑﺎﺷﻔﮥ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ درﻳﺎﻓﺖ ﮐﺮدم. ١٣ﺷﻤﺎ وﺻﻒ زﻧﺪﮔﯽ ﮔﺬﺷﺘﮥ ﻣﺮا در دﻳﻦ ﻳﻬﻮد ﺷﻨﻴﺪﻩاﻳﺪ ،ﮐﻪ ﭼﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ ﺧﺪا را ﺁزار ﻣﯽرﺳﺎﻧﻴﺪم و ﺁن را وﻳﺮان ﻣﯽﮐﺮدم١۴ .و در ﻳﻬﻮدﻳﮕﺮﯼ از ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ن ﻗﻮم ﺧﻮد ﭘﻴﺸﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ و در اﺟﺮاﯼ ﺳﻨّﺘﻬﺎﯼ ﭘﺪران ،ﺑﯽﻧﻬﺎﻳﺖ ﻏﻴﻮر ﺑﻮدم١۵ .اﻣّﺎ هَﻤﺴﺎﻻ ِ ﭼﻮن ﺧﺸﻨﻮدﯼ او ﮐﻪ ﻣﺮا از ﺑﻄﻦ ﻣﺎدرم وﻗﻒ ﮐﺎر ﺧﻮد ﮐﺮد و ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻓﻴﺾ ﺧﻮد ﻣﺮا ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ در اﻳﻦ ﺑﻮد ١۶ﮐﻪ ﭘﺴﺮ ﺧﻮد را در ﻣﻦ ﺁﺷﮑﺎر ﺳﺎزد ﺗﺎ ﺑﺪو در ﻣﻴﺎن
ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﺸﺎرت دهﻢ ،در ﺁن زﻣﺎن ﺑﺎ هﻴﭻ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻣﺸﻮرت ﻧﮑﺮدم١٧ ،و ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﻧﻴﺰ ،ﻧﺰد ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از ﻣﻦ رﺳﻮل ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻧﺮﻓﺘﻢ؛ ﺑﻠﮑﻪ راهﯽ ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ﺷﺪم و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ دﻣﺸﻖ ﺑﺎزﮔﺸﺘﻢ. ١٨ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﺲ از ﺳﻪ ﺳﺎل ،ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ رﻓﺘﻢ ﺗﺎ ﮐﻴﻔﺎ را دﻳﺪار ﮐﻨﻢ ،و ﭘﺎﻧﺰدﻩ روز ﻧﺰد او ﻣﺎﻧﺪم١٩ .اﻣّﺎ از ﺳﺎﻳﺮ رﺳﻮﻻن ،ﺑﻪﺟﺰ ﻳﻌﻘﻮب ،ﺑﺮادر ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﮐﺴﯽ دﻳﮕﺮ را ﻧﺪﻳﺪم. ٢٠در ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﻣﯽدهﻢ ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﻧﻮﻳﺴﻢ دروغ ﻧﻴﺴﺖ٢١ .ﭘﺲ از ﺁن ،ﺑﻪ ﻧﻮاﺣﯽ ﺳﻮرﻳﻪ و ﮐﻴﻠﻴﮑﻴﻪ رﻓﺘﻢ٢٢ .در ﺁن زﻣﺎن هﻨﻮز ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎﯼ ﻳﻬﻮدﻳﻪ ﮐﻪ در ﻣﺴﻴﺢ هﺴﺘﻨﺪ ،ﻣﺮا ﺑﻪ ﭼﻬﺮﻩ ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺧﺘﻨﺪ٢٣ .ﺁﻧﻬﺎ ﻓﻘﻂ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ» ،ﺁن ﻣﺮدﯼ ﮐﻪ ﭘﻴﺸﺘﺮ ﺁزار ﺑﺮ ﻣﺎ روا ﻣﯽداﺷﺖ ،اﮐﻨﻮن ﺑﻪ هﻤﺎن اﻳﻤﺎن ﺑﺸﺎرت ﻣﯽدهﺪ ﮐﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﺑﻮدﯼ ﺁن ﮐﻤﺮ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮد٢۴ «.و ﺁﻧﺎن ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻣﻦ ﺧﺪا را ﺗﻤﺠﻴﺪ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ.
ﻏﻼﻃﻴﺎن ٢ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪن ﭘﻮﻟُﺲ از ﺟﺎﻧﺐ ﺳﺎﻳﺮ رﺳﻮﻻن ١ﭘﺲ از ﭼﻬﺎردﻩ ﺳﺎل ،دﻳﮕﺮﺑﺎر هﻤﺮاﻩ ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ رﻓﺘﻢ و ﺗﻴﺘﻮس را ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺮدم٢ .اﻣّﺎ اﻳﻦ ﺑﺎر ،رﻓﺘﻨﻢ در ﭘﯽ درﻳﺎﻓﺖ ﻣﮑﺎﺷﻔﻪاﯼ ﺑﻮد .در ﺁﻧﺠﺎ اﻧﺠﻴﻠﯽ را ﮐﻪ در ﻣﻴﺎن ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺑﺪﻳﺸﺎن ﻋﺮﺿﻪ داﺷﺘﻢ؛ اﻟﺒﺘﻪ در ﺧﻠﻮت ،و ﻧﻴﺰ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ رهﺒﺮان ﺳﺮﺷﻨﺎس ،ﻣﺒﺎدا ﺑﻴﻬﻮدﻩ ﺑﺪوم ﻳﺎ دوﻳﺪﻩ ﺑﺎﺷﻢ٣ .اﻣّﺎ ﺣﺘﯽ هﻤﺴﻔﺮم ﺗﻴﺘﻮس ،ﺑﺎ اﻳﻨﮑﻪ ن ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ ﺑﻮد ،ﻣﺠﺒﻮر ﻧﺸﺪ ﺧﺘﻨﻪ ﺷﻮد۴ .اﻳﻦ ﺑﺪان ﺳﺒﺐ ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺑﻌﻀﯽ از ﺑﺮادرا ِ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ دروﻏﻴﻦ ،ﻣﺨﻔﻴﺎﻧﻪ در ﺟﻤﻊ ﻣﺎ رﺧﻨﻪ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺁن ﺁزادﯼ را ﮐﻪ در ﻣﺴﻴ ْ دارﻳﻢ ﺟﺎﺳﻮﺳﯽ ﮐﻨﻨﺪ و ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺑﻨﺪﮔﯽ ﺑﮑﺸﺎﻧﻨﺪ۵ .وﻟﯽ ﻣﺎ دﻣﯽ هﻢ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺸﺪﻳﻢ ﺗﺎ ﺣﻘﻴﻘﺖ اﻧﺠﻴﻞ ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﻤﺎﻧﺪ. ۶اﻣّﺎ ﺁن رهﺒﺮان ﺳﺮﺷﻨﺎس ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺮ ﭘﻴﺎم ﻣﻦ ﻧﻴﻔﺰودﻧﺪ -ﺁﻧﺎن هﺮﮐﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﻣﺮا ﺗﻔﺎوﺗﯽ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ،زﻳﺮا ﺧﺪا ﺑﺮ ﺻﻮرت ﻇﺎهﺮ ﻗﻀﺎوت ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ٧ -ﺑﻠﮑﻪ ِﺑﻌَﮑﺲ ،اﻳﺸﺎن درﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ وﻇﻴﻔﮥ رﺳﺎﻧﻴﺪن اﻧﺠﻴﻞ ﺑﻪ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻪ ﻣﻦ ﺳﭙﺮدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ وﻇﻴﻔﮥ رﺳﺎﻧﻴﺪن اﻧﺠﻴﻞ ﺑﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻪ ﭘِﻄﺮُس ﺳﭙﺮدﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد٨ .زﻳﺮا هﻤﺎن ﺧﺪاﻳﯽ ﮐﻪ از ل ل ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻋﻤﻞ ﮐﺮد ،از ﻃﺮﻳﻖ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﭼﻮن رﺳﻮ ِ ﻃﺮﻳﻖ ﭘِﻄﺮُس ﭼﻮﻧﺎن رﺳﻮ ِ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻮد٩ .ﭘﺲ ﭼﻮن ﻳﻌﻘﻮب و ﭘِﻄﺮُس و ﻳﻮﺣﻨﺎ ﮐﻪ ﻣﺸﻬﻮر ﺑﻪ ارﮐﺎن ﺑﻮدﻧﺪ ﻓﻴﻀﯽ را ﮐﻪ ﻧﺼﻴﺐ ﻣﻦ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﻣﺸﺎهﺪﻩ ﮐﺮدﻧﺪ ،ﺑﻪ ﻣﻦ و ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ دﺳﺖ رﻓﺎﻗﺖ دادﻧﺪ و ﺗﻮاﻓﻖ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻧﺰد ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﺮوﻳﻢ و ﺁﻧﺎن ﻧﺰد ﻳﻬﻮدﻳﺎن١٠ .ﻓﻘﻂ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﻘﺮا را ﺑﻪ ﻳﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ،ﮐﻪ اﻟﺒﺘﻪ اﻳﻦ ﺑﻮاﻗﻊ ﮐﺎرﯼ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻦ ﺧﻮد ﻧﻴﺰ ﻣﺸﺘﺎق اﻧﺠﺎﻣﺶ ﺑﻮدم.
ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﺎ ﭘِﻄﺮُس ١١اﻣّﺎ ﭼﻮن ﭘِﻄﺮُس ﺑﻪ اَﻧﻄﺎﮐﻴﻪ ﺁﻣﺪ ،ﺑﺎ او روﻳﺎروﯼ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﮐﺮدم ،ﭼﻪ ﺁﺷﮑﺎرا ﺗﻘﺼﻴﺮﮐﺎر ﺑﻮد١٢ .زﻳﺮا ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ از ﺟﺎﻧﺐ ﻳﻌﻘﻮب درﺁﻳﻨﺪ ،ﺑﺎ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن هﻤﺴﻔﺮﻩ ﻣﯽﺷﺪ ،اﻣّﺎ هﻤﻴﻦ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪﻧﺪ ،ﭘﺎ ﭘﺲ ﮐﺸﻴﺪ و ﺧﻮد را ﺟﺪا ﮐﺮد ،ﭼﺮاﮐﻪ از اهﻞ
ﺧﺘﻨﻪ ﺑﻴﻢ داﺷﺖ١٣ .ﺳﺎﻳﺮ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻧﻴﺰ در اﻳﻦ رﻳﺎﮐﺎرﯼ ﺑﻪ او ﭘﻴﻮﺳﺘﻨﺪ ،ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاﯼ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ ﻧﻴﺰ در رﻳﺎﮐﺎرﯼ ﺁﻧﺎن ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺁﻣﺪ. ﺖ اﻧﺠﻴﻞ اﺳﺘﻮار ﮔﺎم ﻧﻤﯽزﻧﻨﺪ ،در ﺣﻀﻮر هﻤﻪ ١۴اﻣّﺎ ﭼﻮن دﻳﺪم در راﺳﺘﺎﯼ ﺣﻘﻴﻘ ِ ﭘِﻄﺮُس را ﮔﻔﺘﻢ» :اﮔﺮ ﺗﻮ ،ﺑﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﻳﻬﻮدﯼ هﺴﺘﯽ ،هﻤﭽﻮن ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﯽ، ﻧﻪ ﭼﻮن ﻳﻬﻮدﻳﺎن ،ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن را واﻣﯽدارﯼ ﮐﻪ از رﺳﻮم ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﭘﻴﺮوﯼ ﮐﻨﻨﺪ؟« ١۵ﻣﺎ ﮐﻪ ﻳﻬﻮدﯼزادﻩاﻳﻢ و ﻧﻪ ﺑﻪاﺻﻄﻼح »ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﯼ ﮔﻨﺎهﮑﺎر«١۶ ،ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﻧﻪ ﺑﺎ اﻋﻤﺎل ﺷﺮﻳﻌﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﭘﺎرﺳﺎ ﺷﻤﺮدﻩ ﻣﯽﺷﻮد .ﭘﺲ ﻣﺎ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﺎ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﭘﺎرﺳﺎ ﺷﻤﺮدﻩ ﺷﻮﻳﻢ و ﻧﻪ ﺑﺎ ﺧﻮد ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻣﺴﻴ ْ اﻋﻤﺎل ﺷﺮﻳﻌﺖ ،زﻳﺮا هﻴﭻ ﺑﺸﺮﯼ از راﻩ اﻧﺠﺎم اﻋﻤﺎل ﺷﺮﻳﻌﺖ ﭘﺎرﺳﺎ ﺷﻤﺮدﻩ ﻧﻤﯽﺷﻮد. ١٧اﻣّﺎ اﮔﺮ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ در ﭘﯽ ﭘﺎرﺳﺎ ﺷﻤﺮدﻩ ﺷﺪن ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻣﺴﻴﺢ هﺴﺘﻴﻢ ،ﻣﻌﻠﻮم ﺷﻮد ﮐﻪ ﮔﻨﺎهﮑﺎرﻳﻢ ،ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﺑﺪان ﻣﻌﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﻣﺸﻮّق ﮔﻨﺎﻩ اﺳﺖ؟ ﺑﻪهﻴﭻروﯼ! ١٨زﻳﺮا اﮔﺮ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﺧﻮد وﻳﺮان ﮐﺮدم از ﻧﻮ ﺑﻨﺎ ﮐﻨﻢ ،در ﺁن ﺻﻮرت ﻧﺸﺎن ﻣﯽدهﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻢ١٩ .زﻳﺮا ﻣﻦ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺧﻮ ِد ﺷﺮﻳﻌﺖ ،ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻣُﺮدم ﺗﺎ ﺑﺮاﯼ ﺧﺪا زﻳﺴﺖ ﮐﻨﻢ٢٠ .ﺑﺎ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﺷﺪﻩام ،و دﻳﮕﺮ ﻣﻦ ﻧﻴﺴﺘﻢ ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻢ، ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻣﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ؛ و اﻳﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻪ اﮐﻨﻮن در ﺟﺴﻢ ﻣﯽﮐﻨﻢ ،ﺑﺎ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﭘﺴﺮ ﺧﺪاﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮا ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺮد و ﺟﺎن ﺧﻮد را ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻣﻦ داد٢١ .ﻓﻴﺾ ﺧﺪا را ﺑﺎﻃﻞ ﻧﻤﯽﺷﻤﺎرم ،زﻳﺮا اﮔﺮ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ از راﻩ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺑﻪدﺳﺖ ﻣﯽﺁﻣﺪ ،ﭘﺲ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻴﻬﻮدﻩ ﻣﺮد.
ﻏﻼﻃﻴﺎن ٣ اﻳﻤﺎن ﻳﺎ اﻋﻤﺎل ﺷﺮﻳﻌﺖ؟ ١اﯼ ﻏَﻼﻃﻴﺎن ﻧﺎدان ،ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺷﻤﺎ را اﻓﺴﻮن ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ؟ زﻳﺮا در ﺑﺮاﺑﺮ ﭼﺸﻤﺎن ﺢ ﻣﺼﻠﻮب ﺑﺮوﺷﻨﯽ ﻧﻘﺶ ﮔﺮدﻳﺪ٢ .ﻓﻘﻂ ﻣﯽﺧﻮاهﻢ اﻳﻦ را ﺑﺪاﻧﻢ :ﺁﻳﺎ ﺧﻮد ﺷﻤﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴ ِ روح را ﺑﺎ اﻧﺠﺎم اﻋﻤﺎل ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻳﺎﻓﺘﻴﺪ ﻳﺎ ﺑﺎ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺷﻨﻴﺪﻳﺪ؟ ٣ﺁﻳﺎ ﺗﺎ اﻳﻦ ﺣﺪ ﻧﺎداﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ روح ﺁﻏﺎز ﮐﺮدﻳﺪ و اﮐﻨﻮن ﻣﯽﺧﻮاهﻴﺪ ﺑﺎ ﺗﻼش اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﺑﺮﺳﻴﺪ؟ ۴ﺁﻳﺎ هﻤﮥ ﺁن ﭼﻴﺰهﺎ ﺑﻴﻬﻮدﻩ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ؟ ﻣﮕﺮ اﻳﻨﮑﻪ ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﺑﻴﻬﻮدﻩ ﺑﻮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ! ۵ﺁﻳﺎ ﺧﺪا از ﺁن ﺟﻬﺖ روح را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻋﻄﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻣﻌﺠﺰات در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﻇﺎهﺮ ﻣﯽﺳﺎزد ﮐﻪ اﻋﻤﺎل ﺷﺮﻳﻌﺖ را ﺑﻪﺟﺎ ﻣﯽﺁورﻳﺪ ،ﻳﺎ از ﺁنرو ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺷﻨﻴﺪﻳﺪ اﻳﻤﺎن دارﻳﺪ؟ ۶ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ »ﺑﻪ ﺧﺪا اﻳﻤﺎن ﺁورد و اﻳﻦ ﺑﺮاﯼ او ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﺷﻤﺮدﻩ ﺷﺪ٧ «.ﭘﺲ ﻣﯽﺑﻴﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻓﺮزﻧﺪ اﺑﺮاهﻴﻢاﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻳﻤﺎن ﺗﮑﻴﻪ دارﻧﺪ٨ .و ﮐﺘﺎب ﭼﻮن ﭘﻴﺸﺘﺮ دﻳﺪ ﮐﻪ ﺧﺪا ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن را ﺑﺮ ﭘﺎﻳﮥ اﻳﻤﺎن ﭘﺎرﺳﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺷﻤﺮد ،از اﻳﻦرو ،ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﺑﺸﺎرت داد ﮐﻪ »ﺗﻤﺎم ﻗﻮﻣﻬﺎ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺗﻮ ﺑﺮﮐﺖ ﺧﻮاهﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ٩ «.ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻳﻤﺎن اﺗﮑﺎ دارﻧﺪ ،ﺑﺎ اﺑﺮاهﻴ ِﻢ اﻳﻤﺎﻧﺪار ﺑﺮﮐﺖ ﻣﯽﻳﺎﺑﻨﺪ.
١٠زﻳﺮا ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺑﺮ اﻧﺠﺎم اﻋﻤﺎل ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺗﮑﻴﻪ دارﻧﺪ ،هﻤﮕﯽ دﭼﺎر ﻟﻌﻨﺖاﻧﺪ ،ﭼﺮاﮐﻪ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ» :ﻣﻠﻌﻮن ﺑﺎد هﺮﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻤﺎم ﺁﻧﭽﻪ در ﮐﺘﺎب ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻋﻤﻞ ﻧﮑﻨﺪ«. ١١واﺿﺢ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻴﭻﮐﺲ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻧﺰد ﺧﺪا ﭘﺎرﺳﺎ ﺷﻤﺮدﻩ ﻧﻤﯽﺷﻮد ،زﻳﺮا »ﭘﺎرﺳﺎ ﺑﻪ اﻳﻤﺎن زﻳﺴﺖ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد١٢ «.اﻣّﺎ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺑﺮ اﻳﻤﺎن ﻣﺘﮑﯽ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ »ﮐﺴﯽ ﮐﻪ اﻳﻨﻬﺎ را ﺑﻪﻋﻤﻞ ﺁ َورَد ،ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺁﻧﻬﺎ ﺣﻴﺎت ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ١٣ «.ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪﺟﺎﯼ ﻣﺎ ﻟﻌﻦ ﺷﺪ و اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﻣﺎ را از ﻟﻌﻨﺖ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺑﺎزﺧﺮﻳﺪ ﮐﺮد ،زﻳﺮا ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ »هﺮﮐﻪ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ دار ﺁوﻳﺨﺘﻪ ﺷﻮد ﻣﻠﻌﻮن اﺳﺖ١۴ «.او ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﺮﮐﺖ اﺑﺮاهﻴﻢ در ﻣﺴﻴ ْ ﻧﺼﻴﺐ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﮔﺮدد ،و ﺗﺎ ﻣﺎ ﺁن روح را ﮐﻪ وﻋﺪﻩ دادﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،از راﻩ اﻳﻤﺎن درﻳﺎﻓﺖ ﮐﻨﻴﻢ.
ﺷﺮﻳﻌﺖ و وﻋﺪۀ ﺧﺪا ١۵اﯼ ﺑﺮادران ،ﺑﮕﺬارﻳﺪ از زﻧﺪﮔﯽ روزﻣﺮﻩ ﻣﺜﺎﻟﯽ ﺑﻴﺎورم .هﻴﭻﮐﺲ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺣﺘﯽ ﻋﻬﺪﯼ ﺑﺸﺮﯼ را ﮐﻪ رﺳﻤﻴﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻟﻐﻮ ﮐﻨﺪ ﻳﺎ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺪان ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ١۶ .ﺣﺎل ،وﻋﺪﻩهﺎ ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ و ﺑﻪ ﻧﺴﻞ او دادﻩ ﺷﺪ .ﻧﻤﯽﮔﻮﻳﺪ »و ﺑﻪ ﻧﺴﻠﻬﺎ «،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﮔﻮﻳﯽ درﺑﺎرۀ ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ ﺑﻪ »ﻧﺴﻞ ﺗﻮ «،ﮐﻪ ﻣﻘﺼﻮد ﻳﮏ ﺗﻦ ﻳﻌﻨﯽ ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ١٧ .ﺳﺨﻦ ﻣﻦ اﻳﻦ اﺳﺖ :ﺷﺮﻳﻌﺘﯽ ﮐﻪ ﭼﻬﺎرﺻﺪ و ﺳﯽ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ ﺁﻣﺪ ،ﻋﻬﺪﯼ را ﮐﻪ ﺧﺪا ﭘﻴﺸﺘﺮ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﻟﻐﻮ ﻧﻤﯽﮐﺮد ،ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاﯼ ﮐﻪ وﻋﺪﻩ ﺑﺎﻃﻞ ﮔﺮدد١٨ .زﻳﺮا اﮔﺮ ﻣﻴﺮاث ﺑﺮ ﺷﺮﻳﻌﺖ اﺳﺘﻮار ﺑﺎﺷﺪ ،دﻳﮕﺮ ﺑﺮ وﻋﺪﻩ اﺳﺘﻮار ﻧﻴﺴﺖ؛ اﻣّﺎ ﺧﺪا ﺁن را از راﻩ وﻋﺪﻩ ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﻮد. ١٩ﭘﺲ ﻣﻘﺼﻮد از ﺷﺮﻳﻌﺖ ﭼﻪ ﺑﻮد؟ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺑﻪﺳﺒﺐ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻴﻬﺎ اﻓﺰودﻩ ﺷﺪ ،ﺁن هﻢ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺁن »ﻧﺴﻞ« ﮐﻪ وﻋﺪﻩ ﺑﻪ او اﺷﺎرﻩ داﺷﺖ ،ﺑﻴﺎﻳﺪ .ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺑﻪوﺳﻴﻠﮥ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن و ﺑﻪدﺳﺖ واﺳﻄﻪاﯼ ﻣﻘﺮر ﮔﺮدﻳﺪ٢٠ .اﻣّﺎ هﺮ واﺳﻄﻪاﯼ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪۀ ﻳﮏ ﻃﺮف ﻧﻴﺴﺖ ،ﺣﺎلﺁﻧﮑﻪ ﺧﺪا ﻳﮑﯽ اﺳﺖ. ٢١ﭘﺲ ﺁﻳﺎ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺑﺮﺧﻼف وﻋﺪﻩهﺎﯼ ﺧﺪاﺳﺖ؟ ﺑﻪهﻴﭻروﯼ! زﻳﺮا اﮔﺮ ﺷﺮﻳﻌﺘﯽ دادﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺣﻴﺎت ﺑﺒﺨﺸﺪ ،در ﺁن ﺻﻮرت ﺑﻪﻳﻘﻴﻦ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﻧﻴﺰ از راﻩ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻓﺮاهﻢ ﻣﯽﺁﻣﺪ٢٢ .اﻣّﺎ ﮐﺘﺎب اﻋﻼم داﺷﺖ ﮐﻪ هﻤﻪ در ﺑﻨﺪ ﮔﻨﺎﻩ اﺳﻴﺮﻧﺪ ،ﺗﺎ ﺁﻧﭽﻪ وﻋﺪﻩ دادﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﺑﺮ ﭘﺎﻳﮥ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪ اﻳﻤﺎﻧﺪاران ﻋﻄﺎ ﺷﻮد. ٢٣ﭘﻴﺶ از ﺁﻣﺪن اﻳﻤﺎن ،ﺗﺤﺖ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺑﻪﺳﺮ ﻣﯽﺑﺮدﻳﻢ و ﺗﺎ ﻇﻬﻮر اﻳﻤﺎن در ﺑﻨﺪ ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻪ ﻣﯽﺷﺪﻳﻢ٢۴ .ﭘﺲ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺑﻪ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻣﺎ ﮔﻤﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻴﺎﻳﺪ ﺖ ﺁن و ﺑﻪوﺳﻴﻠﮥ اﻳﻤﺎن ﭘﺎرﺳﺎ ﺷﻤﺮدﻩ ﺷﻮﻳﻢ٢۵ .اﻣّﺎ اﮐﻨﻮن ﮐﻪ اﻳﻤﺎن ﺁﻣﺪﻩ ،دﻳﮕﺮ زﻳﺮ دﺳ ِ ﮔﻤﺎﺷﺘﻪ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ.
ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﺪا ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ،ﺷﻤﺎ هﻤﻪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ اﻳﻤﺎن ،ﭘﺴﺮان ﺧﺪاﻳﻴﺪ٢٧ .ﭼﺮاﮐﻪ ٢۶زﻳﺮا در ﻣﺴﻴ ْ هﻤﮕﯽ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ در ﻣﺴﻴﺢ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻳﺎﻓﺘﻴﺪ ،ﻣﺴﻴﺢ را درﺑﺮ ﮐﺮدﻳﺪ٢٨ .دﻳﮕﺮ ﻧﻪ ﻳﻬﻮدﯼ ﻣﻌﻨﯽ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ﻳﮑﯽ دارد ﻧﻪ ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ ،ﻧﻪ ﻏﻼم ﻧﻪ ﺁزاد ،ﻧﻪ ﻣﺮد ﻧﻪ زن ،زﻳﺮا ﺷﻤﺎ هﻤﮕﯽ در ﻣﺴﻴ ْ
ن ﻣﺴﻴﺢ هﺴﺘﻴﺪ ،ﭘﺲ ﻧﺴﻞ اﺑﺮاهﻴﻢاﻳﺪ و ﺑﻨﺎﺑﺮ وﻋﺪﻩ، هﺴﺘﻴﺪ٢٩ .و ﺣﺎل اﮔﺮ ﺷﻤﺎ از ﺁ ِ وارﺛﺎن ﻧﻴﺰ هﺴﺘﻴﺪ.
ﻏﻼﻃﻴﺎن ۴ ١ﺑﺎرﯼ ﺳﺨﻦ ﻣﻦ اﻳﻦ اﺳﺖ :ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ وارث ﺻﻐﻴﺮ اﺳﺖ ،ﺑﺎ ﻏﻼم ﻓﺮﻗﯽ ﻧﺪارد، هﺮﭼﻨﺪ ﻣﺎﻟﮏ هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺑﺎﺷﺪ٢ .و ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭘﺪرش ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ زﻳﺮ دﺳﺖ ﻗﻴّﻤﺎن و وﮐﻼﺳﺖ٣ .در ﻣﻮرد ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ هﻤﻴﻦﮔﻮﻧﻪ اﺳﺖ :ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺻﻐﻴﺮ ﺑﻮدﻳﻢ ،در ﺑﻨﺪﮔﯽ اﺻﻮل اﺑﺘﺪاﻳﯽ دﻧﻴﺎ ﺑﻪﺳﺮ ﻣﯽﺑﺮدﻳﻢ۴ .اﻣّﺎ ﭼﻮن زﻣﺎن ﻣﻘﺮر ﺑﻪﮐﻤﺎل ﻓﺮارﺳﻴﺪ ،ﺧﺪا ﭘﺴﺮ ﺧﻮد را ﻓﺮﺳﺘﺎد ﮐﻪ از زﻧﯽ زادﻩ ﺷﺪ و زﻳﺮ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺑﻪدﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪ۵ ،ﺗﺎ ﺁﻧﺎن را ﮐﻪ زﻳﺮ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺎزﺧﺮﻳﺪ ﮐﻨﺪ ،و ﺗﺎ ﻣﻘﺎم ﭘﺴﺮﺧﻮاﻧﺪﮔﯽ را ﺑﻪدﺳﺖ ﺁورﻳﻢ۶ .ﭘﺲ ﭼﻮن ﭘﺴﺮاﻧﻴﺪ ،ﺧﺪا روح ﭘﺴﺮ ﺧﻮد را در دﻟﻬﺎﯼ ﻣﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺪا درﻣﯽدهﺪ »َاﺑّﺎ ،ﭘﺪر«. ٧ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ،دﻳﮕﺮ ﻏﻼم ﻧﻴﺴﺘﯽ ،ﺑﻠﮑﻪ ﭘﺴﺮﯼ؛ و ﭼﻮن ﭘﺴﺮﯼ ،ﭘﺲ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺧﺪا وارث ﻧﻴﺰ هﺴﺘﯽ.
ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﺮاﯼ ﻏَﻼﻃﻴﺎن ٨ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ ،زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا را ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺧﺘﻴﺪ ،ﭼﻴﺰهﺎﻳﯽ را ﺑﻨﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﺮدﻳﺪ ﮐﻪ در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺧﺪا ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ٩ .اﻣّﺎ اﮐﻨﻮن ﮐﻪ ﺧﺪا را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻴﺪ ،ﻳﺎ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﮕﻮﻳﻢ ،ﺧﺪا ﺷﻤﺎ را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﺪ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ دﻳﮕﺮ ﺑﺎر ﺑﻪﺳﻮﯼ ﺁن اﺻﻮل ﺳﺴﺖ و ﻓﺮوﻣﺎﻳﻪ ﺑﺎزﻣﯽﮔﺮدﻳﺪ؟ ﺁﻳﺎ ﻣﯽﺧﻮاهﻴﺪ ﺁﻧﻬﺎ را از ﺳﺮ ﻧﻮ ﺑﻨﺪﮔﯽ ﮐﻨﻴﺪ؟ ١٠روزهﺎ و ﻣﺎهﻬﺎ و ﻓﺼﻠﻬﺎ و ﺳﺎﻟﻬﺎ را ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽدارﻳﺪ! ١١ﻣﯽﺗﺮﺳﻢ رﻧﺠﻬﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﮐﺸﻴﺪم ﺑﻪ هﺪر رﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ١٢اﯼ ﺑﺮادران ،از ﺷﻤﺎ ﺗﻤﻨﺎ دارم ﮐﻪ هﻤﭽﻮن ﻣﻦ ﺑﺸﻮﻳﺪ ،زﻳﺮا ﻣﻦ ﻧﻴﺰ هﻤﺎﻧﻨﺪ ﺷﻤﺎ ﺷﺪﻩام .در ﺣﻘﻢ هﻴﭻ ﺑﺪﯼ ﻧﮑﺮدﻳﺪ١٣ .ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﯽداﻧﻴﺪ ،اوّل ﺑﺎر ،ﺑﻴﻤﺎرﯼ ﺟﺴﻤﯽام ﺳﺒﺐ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺸﺎرت اﻧﺠﻴﻞ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ١۴ .اﻣّﺎ هﺮﭼﻨﺪ وﺿﻊ ﺟﺴﻤﯽ ﻣﻦ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﺁزﻣﺎﻳﺸﯽ ﺑﻮد ،ﻟﻴﮑﻦ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ دﻳﺪۀ ﺗﺤﻘﻴﺮ ﻳﺎ ﺑﺎ ﮐﺮاهﺖ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﮑﺮدﻳﺪ .ﺑﺮﻋﮑﺲ ،ﭼﻨﺎن ﻣﺮا ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻮدم١۵ .ﭘﺲ ﺑﮕﺮﻣﯽ ﭘﺬﻳﺮا ﺷﺪﻳﺪ ﮐﻪ ﮔﻮﻳﯽ ﻓﺮﺷﺘﻪاﯼ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا و ﻳﺎ ﺧﻮ ِد ﻣﺴﻴ ْ ﮐﺠﺎﺳﺖ ﺁن ﺷﻮر و ﺷﻌﻒ ﺷﻤﺎ؟ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺷﻬﺎدت ﺑﺪهﻢ ﮐﻪ اﮔﺮ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻴﺪ ،ﺣﺘﯽ ﭼﺸﻤﺎن ﺧﻮد را ﺑﻴﺮون ﺁوردﻩ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯽدادﻳﺪ١۶ .ﺁﻳﺎ اﮐﻨﻮن ﭼﻮن ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ دﺷﻤﻨﺘﺎن ﺷﺪﻩام؟ ١٧ﺁن اﺷﺨﺎص ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﻏﻴﺮت دارﻧﺪ ،اﻣّﺎ ﻧﻪ ﺑﺎ ﻗﺼﺪ ﻧﻴﮑﻮ .ﺁﻧﺎن ﻣﯽﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﻤﺎ را از ﻣﺎ ﺟﺪا ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮدﺷﺎن ﻏﻴﺮت داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ١٨ .ﻏﻴﺮتداﺷﺘﻦ ﻧﻴﮑﻮﺳﺖ، ﺑﻪﺷﺮﻃﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻗﺼﺪ ﻧﻴﮑﻮ ﺑﺎﺷﺪ و هﻤﻴﺸﮕﯽ ،ﻧﻪ ﻓﻘﻂ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ. ١٩ﻓﺮزﻧﺪان ﻋﺰﻳﺰم ،ﮐﻪ ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﺑﺎز در ِدزا دارم ﺗﺎ ﻣﺴﻴﺢ در ﺷﻤﺎ ﺷﮑﻞ ﺑﮕﻴﺮد٢٠ ،ﮐﺎش هﻢاﮐﻨﻮن ﻧﺰدﺗﺎن ﺑﻮدم ﺗﺎ ﻟﺤﻦ ﺧﻮد را ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﯽدادم ،زﻳﺮا از ﺷﻤﺎ در ﺷﮕﻔﺘﻢ.
هﺎﺟﺮ و ﺳﺎرا
٢١ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻴﺪ زﻳﺮ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺑﺎﺷﻴﺪ ،ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ،ﺁﻳﺎ از ﺁﻧﭽﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ ﺁﮔﺎﻩ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ؟ ٢٢زﻳﺮا ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ دو ﭘﺴﺮ داﺷﺖ ،ﻳﮑﯽ از ﮐﻨﻴﺰﯼ و ن ل اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺗﻮﻟﺪ ﻳﺎﻓﺖ؛ اﻣّﺎ ﺗﻮﻟﺪ ﭘﺴ ِﺮ ز ِ دﻳﮕﺮﯼ از زﻧﯽ ﺁزاد٢٣ .ﭘﺴﺮ ﮐﻨﻴﺰ ﺑﻪﺷﻴﻮۀ ﻣﻌﻤﻮ ِ ﺁزاد ،ﺣﺎﺻﻞ وﻋﺪﻩ ﺑﻮد. ٢۴اﻳﻦ را ﻣﯽﺗﻮان ﺗﻤﺜﻴﻞوار ﺗﻠﻘﯽ ﮐﺮد .اﻳﻦ دو زن ،ﺑﻪ دو ﻋﻬﺪ اﺷﺎرﻩ دارﻧﺪ .ﻳﮑﯽ از ﮐﻮﻩ ﺳﻴﻨﺎﺳﺖ ،ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﯽ ﺑﺮاﯼ ﺑﻨﺪﮔﯽ ﻣﯽزاﻳﺪ :او هﺎﺟﺮ اﺳﺖ٢۵ .هﺎﺟﺮ ﺳﻴﻨﺎﺳﺖ ،ﮐﻪ ﮐﻮهﯽ اﺳﺖ در ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ،و ﺑﺮ ﺷﻬﺮ اورﺷﻠﻴﻢ ﮐﻨﻮﻧﯽ اﻧﻄﺒﺎق دارد ،زﻳﺮا ﺑﺎ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ در ﺑﻨﺪﮔﯽ ﺑﻪﺳﺮ ﻣﯽﺑَﺮد٢۶ .اﻣّﺎ اورﺷﻠﻴ ِﻢ ﺑﺎﻻ ﺁزاد اﺳﺖ ،ﮐﻪ ﻣﺎدر هﻤﮥ ﻣﺎﺳﺖ٢٧ .ﭼﺮاﮐﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ: »ﺷﺎد ﺑﺎش ،اﯼ ﻧﺎزا، اﯼ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﻧﻤﯽزاﻳﯽ؛ ﻓﺮﻳﺎد ﮐﻦ و ﺑﺎﻧﮓ ﺷﺎدﯼ ﺑﺮﺁور، اﯼ ﮐﻪ درد زاﻳﻤﺎن ﻧﮑﺸﻴﺪﻩاﯼ؛ زﻳﺮا ﻓﺮزﻧﺪان زن ﺑﯽﮐﺲ از ﻓﺮزﻧﺪان زن ﺷﻮﻳﻤﻨﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮﻧﺪ«. ٢٨اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ اﯼ ﺑﺮادران ،هﻤﭽﻮن اﺳﺤﺎق ﻓﺮزﻧﺪان وﻋﺪﻩاﻳﺪ٢٩ .در ﺁن زﻣﺎن ،ﭘﺴﺮﯼ ل اﻧﺴﺎﻧﯽ زادﻩ ﺷﺪ ،او را ﮐﻪ ﺑﻪﻣﺪد روح ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪ ﺁزار ﻣﯽداد .اﻣﺮوز ﮐﻪ ﺑﻪﺷﻴﻮۀ ﻣﻌﻤﻮ ِ ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ٣٠ .اﻣّﺎ ﮐﺘﺎب ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ؟ »ﮐﻨﻴﺰ و ﭘﺴﺮش را ﺑﻴﺮون ﮐﻦ ،زﻳﺮا ﭘﺴﺮ ﮐﻨﻴﺰ هﺮﮔﺰ ﺑﺎ ﭘﺴﺮ زن ﺁزاد وارث ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ٣١ «.ﭘﺲ اﯼ ﺑﺮادران ،ﻣﺎ ﻓﺮزﻧﺪان ﮐﻨﻴﺰ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ از زن ﺁزادﻳﻢ.
ﻏﻼﻃﻴﺎن ۵ ﺁزادﯼ در ﻣﺴﻴﺢ ١ﻣﺴﻴﺢ ﻣﺎ را ﺁزاد ﮐﺮد ﺗﺎ ﺁزاد ﺑﺎﺷﻴﻢ .ﭘﺲ اﺳﺘﻮار ﺑﺎﻳﺴﺘﻴﺪ و ﺧﻮد را ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻳﻮغ ﺑﻨﺪﮔﯽ ﻧﮑﻨﻴﺪ. ٢ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﺁوﻳﺰۀ ﮔﻮش ﮐﻨﻴﺪ! ﻣﻦ ،ﭘﻮﻟُﺲ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺧﺘﻨﻪ ﺷﻮﻳﺪ، ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺮاﻳﺘﺎن هﻴﭻ ﺳﻮدﯼ ﻧﺨﻮاهﺪ داﺷﺖ٣ .ﻳﮏ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺑﻪ هﺮﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺧﺘﻨﻪ ﺷﻮد اﻋﻼم ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻣﻮﻇّﻒ ﺑﻪ ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻦ ﺗﻤﺎم ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد۴ .ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﻣﯽﮐﻮﺷﻴﺪ ﺑﺎ اﺟﺮاﯼ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﭘﺎرﺳﺎ ﺷﻤﺮدﻩ ﺷﻮﻳﺪ ،از ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺷﺪﻩ و از ﻓﻴﺾ ﺑﻪدور اﻓﺘﺎدﻩاﻳﺪ۵ .زﻳﺮا در روح و از راﻩ اﻳﻤﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻧﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﺁن ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ را ﻣﯽﮐﺸﻴﻢ ﮐﻪ در اﻣﻴﺪش
ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ﻧﻪ ﺧﺘﻨﻪ اهﻤﻴّﺘﯽ دارد ﻧﻪ ﺧﺘﻨﻪﻧﺎﺷﺪﮔﯽ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻬﻢ ﺑﻪﺳﺮ ﻣﯽﺑﺮﻳﻢ۶ .زﻳﺮا در ﻣﺴﻴ ْ اﻳﻤﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ از راﻩ ﻣﺤﺒﺖ ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ٧ﺧﻮب ﻣﯽدوﻳﺪﻳﺪ .ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺳﺪ راهﺘﺎن ﺷﺪ ﺗﺎ ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﭘﻴﺮوﯼ ﻧﮑﻨﻴﺪ؟ ٨اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ اﻧﮕﻴﺰش ،از او ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﻓﺮاﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ ،ﻧﻴﺴﺖ»٩ .اﻧﺪﮐﯽ ﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﻪ ،ﻣﻮﺟﺐ وَرﺁﻣﺪن ﺗﻤﺎم ﺧﻤﻴﺮ ﻣﯽﺷﻮد١٠ «.در ﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﻘﻴﻦ دارم ﮐﻪ ﻋﻘﻴﺪۀ دﻳﮕﺮﯼ ﻧﺨﻮاهﻴﺪ داﺷﺖ .اﻣّﺎ ﺁن ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﻣﺸﻮش ﻣﯽﺳﺎزد ،هﺮﮐﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﻪ ﺳﺰاﯼ ﻋﻤﻠﺶ ﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ١١ .اﯼ ﺑﺮادران، اﮔﺮ ﻣﻦ هﻨﻮز ﺧﺘﻨﻪ را ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﯽﮐﺮدم ،ﭼﺮا دﻳﮕﺮ ﺁزار ﻣﯽدﻳﺪم؟ زﻳﺮا در ﺁن ﺻﻮرت، ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﻳﻨﺪﯼ ﺻﻠﻴﺐ از ﻣﻴﺎن ﻣﯽرﻓﺖ١٢ .و اﻣّﺎ در ﺧﺼﻮص ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﻣﺸﻮش ﻣﯽﺳﺎزﻧﺪ ،ﮐﺎشﮐﻪ ﮐﺎر را ﺗﻤﺎم ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ و ﺧﻮد را ﻳﮑﺒﺎرﻩ از ﻣﺮدﯼ ﻣﯽاﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ! ١٣اﯼ ﺑﺮادران ،ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺁزادﯼ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩاﻳﺪ ،اﻣّﺎ ﺁزادﯼ ﺧﻮد را ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺑﺮاﯼ ارﺿﺎﯼ ﻧﻔﺲ ﻣﺴﺎزﻳﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺖ ،ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻨﻴﺪ١۴ .زﻳﺮا ﺗﻤﺎم ﺷﺮﻳﻌﺖ در ﻳﮏ ﺣﮑﻢ ﺧﻼﺻﻪ ﻣﯽﺷﻮد و ﺁن اﻳﻨﮑﻪ »هﻤﺴﺎﻳﻪات را هﻤﭽﻮن ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ دوﺳﺖ ﺑﺪار«. ١۵وﻟﯽ اﮔﺮ ﺑﻪ ﮔﺰﻳﺪن و درﻳﺪن ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ اداﻣﻪ دهﻴﺪ ،ﻣﻮاﻇﺐ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﻪدﺳﺖ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ از ﻣﻴﺎن ﻧﺮوﻳﺪ.
زﻧﺪﮔﯽ در روح ١۶اﻣّﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﺑﻪ روح رﻓﺘﺎر ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻳﻼت ﻧﻔﺲ را ﺑﻪﺟﺎ ﻧﺨﻮاهﻴﺪ ﺁورد١٧ .زﻳﺮا ﺗﻤﺎﻳﻼت ﻧﻔﺲ ﺑﺮﺧﻼف روح اﺳﺖ و ﺗﻤﺎﻳﻼت روح ﺑﺮﺧﻼف ﻧﻔﺲ؛ و اﻳﻦ دو ﺑﺮﺿﺪ هﻢاﻧﺪ ،ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاﯼ ﮐﻪ دﻳﮕﺮ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ هﺮﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻴﺪ ،ﺑﻪﺟﺎ ﺁورﻳﺪ١٨ .اﻣّﺎ اﮔﺮ ﻋﻨﺎن هﺪاﻳﺘﺘﺎن ﺑﻪدﺳﺖ روح ﺑﺎﺷﺪ ،دﻳﮕﺮ زﻳﺮ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻧﺨﻮاهﻴﺪ ﺑﻮد. ١٩اﻋﻤﺎل ﻧﻔﺲ روﺷﻦ اﺳﺖ :ﺑﯽﻋﻔﺘﯽ ،ﻧﺎﭘﺎﮐﯽ ،و هﺮزﮔﯽ؛ ٢٠ﺑﺖﭘﺮﺳﺘﯽ و ﺟﺎدوﮔﺮﯼ؛ دﺷﻤﻨﯽ ،ﺳﺘﻴﺰﻩﺟﻮﻳﯽ ،رﺷﮏ ،ﺧﺸﻢ؛ ﺟﺎﻩﻃﻠﺒﯽ ،ﻧﻔﺎق ،دﺳﺘﻪﺑﻨﺪﯼ٢١ ،ﺣﺴﺪ؛ ﻣﺴﺘﯽ ،ﻋﻴﺎﺷﯽ و ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻳﻨﻬﺎ .ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﭘﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ هﺸﺪار دادم ،ﺑﺎز ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺎرهﺎ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا را ﺑﻪ ﻣﻴﺮاث ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﺑﺮد. ٢٢اﻣّﺎ ﺛﻤﺮۀ روح ،ﻣﺤﺒﺖ ،ﺧﻮﺷﯽ ،ﺁراﻣﺶ ،ﺻﺒﺮ ،ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ،ﻧﻴﮑﻮﻳﯽ ،وﻓﺎدارﯼ، ﺢ ٢٣ﻓﺮوﺗﻨﯽ و ﺧﻮﻳﺸﺘﻨﺪارﯼ اﺳﺖ .هﻴﭻ ﺷﺮﻳﻌﺘﯽ ﻣﺨﺎﻟﻒ اﻳﻨﻬﺎ ﻧﻴﺴﺖ٢۴ .ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﻴ ْ ﻋﻴﺴﯽ ﺗﻌﻠﻖ دارﻧﺪ ،ﻧﻔﺲ را ﺑﺎ هﻤﮥ هﻮﺳﻬﺎ و ﺗﻤﺎﻳﻼﺗﺶ ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﮐﺸﻴﺪﻩاﻧﺪ٢۵ .اﮔﺮ ﺑﻪ روح زﻳﺴﺖ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ ،ﺑﻪ روح ﻧﻴﺰ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﻴﻢ٢۶ .ﺧﻮدﭘﺴﻨﺪ ﻧﺒﺎﺷﻴﻢ و از ﺑﻪﺧﺸﻢ ﺁوردن ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ و ﺣﺴﺎدت ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ هﻢ دﺳﺖ ﺑﺪارﻳﻢ.
ﻏﻼﻃﻴﺎن ۶ ﻧﻴﮑﯽ ﮐﺮدن ﺑﻪ هﻤﻪ ١اﯼ ﺑﺮادران ،اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﮔﻨﺎهﯽ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﻮد ،ﺷﻤﺎ ﮐﻪ روﺣﺎﻧﯽ هﺴﺘﻴﺪ او را ﺑﺎ ﻣﻼﻳﻤﺖ ﺑﻪ راﻩ راﺳﺖ ﺑﺎزﮔﺮداﻧﻴﺪ .در ﻋﻴﻦﺣﺎل ،ﺑﻬﻮش ﺑﺎش ﮐﻪ ﺧﻮد ﻧﻴﺰ در وﺳﻮﺳﻪ
ﻧﻴﻔﺘﯽ٢ .ﺑﺎرهﺎﯼ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﺣﻤﻞ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻣﺴﻴﺢ را ﺑﻪﺟﺎ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺁورد٣ .زﻳﺮا اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را ﻓﺮد ﺑﺮﺟﺴﺘﻪاﯼ ﭘﻨﺪارد ،در ﺣﺎﻟﯽﮐﻪ ﺑﻮاﻗﻊ ﮐﺴﯽ ﻧﺒﺎﺷﺪ ،ﺧﻮد را ﻓﺮﻳﺐ ﻣﯽدهﺪ۴ .هﺮﮐﺲ ﺑﺎﻳﺪ اﻋﻤﺎل ﺧﻮد را ﺑﻴﺎزﻣﺎﻳﺪ .در ﺁنﺻﻮرت ﻓﺨﺮ او ﺑﻪ ﺧﻮدش ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ،ﺑﯽﺁﻧﮑﻪ ﺧﻮد را ﺑﺎ دﻳﮕﺮان ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﮐﻨﺪ۵ .زﻳﺮا هﺮﮐﺲ ﺑﺎر ﺧﻮد را ﺧﻮاهﺪ ﺑُﺮد. ۶هﺮﮐﻪ از ﮐﻼم ﺁﻣﻮزش ﻣﯽﺑﻴﻨﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﺁﻣﻮزﮔﺎر ﺧﻮد را در هﺮﭼﻴﺰ ﻧﻴﮑﻮ ﺳﻬﻴﻢ ﺳﺎزد. ٧ﻓﺮﻳﺐ ﻧﺨﻮرﻳﺪ :ﺧﺪا را ﻧﻤﯽﺗﻮان اﺳﺘﻬﺰا ﮐﺮد .اﻧﺴﺎن هﺮﭼﻪ ﺑﮑﺎرد ،هﻤﺎن را درو ﺲ ﺗﺒﺎهﯽ درو ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد؛ اﻣّﺎ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد٨ .ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﻧﻔْﺲ ﺧﻮد ﻣﯽﮐﺎرد ،از ﻧﻔ ْ ح ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان درو ﺧﻮاهﺪ ﻧﻤﻮد٩ .ﻟﺬا از اﻧﺠﺎم ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ روح ﻣﯽﮐﺎرد ،از رو ْ ﮐﺎر ﻧﻴﮏ ﺧﺴﺘﻪ ﻧﺸﻮﻳﻢ ،زﻳﺮا اﮔﺮ دﺳﺖ از ﮐﺎر ﺑﺮﻧﺪارﻳﻢ ،در زﻣﺎن ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﺤﺼﻮل را درو ﺧﻮاهﻴﻢ ﮐﺮد١٠ .ﭘﺲ ﺗﺎ ﻓﺮﺻﺖ دارﻳﻢ ﺑﻪ هﻤﻪ ﻧﻴﮑﯽ ﮐﻨﻴﻢ ،ﺑﻪوﻳﮋﻩ ﺑﻪ اهﻞ ﺑﻴﺖ اﻳﻤﺎن.
ﻧﻪ ﺧﺘﻨﻪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻠﻘﺖ ﺟﺪﻳﺪ ١١ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﺑﺎ ﭼﻪ ﺣﺮوف درﺷﺘﯽ ﺑﻪدﺳﺖ ﺧﻮد ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﻣﯽﻧﮕﺎرم! ١٢ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻨﺪ ﺧﻮد را ﺑﻪﻇﺎهﺮ ﺧﻮب ﻧﺸﺎن دهﻨﺪ ،وادارﺗﺎن ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﺘﻨﻪ ﺷﻮﻳﺪ ،ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﻴّﺖ ﮐﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﻣﺴﻴﺢ ﺁزار ﻧﺒﻴﻨﻨﺪ١٣ .زﻳﺮا ﺣﺘﯽ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺧﺘﻨﻪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﺷﺮﻳﻌﺖ را اﺟﺮا ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﻤﺎ ﺧﺘﻨﻪ ﺷﻮﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺟﺴﻢ ﺷﻤﺎ اﻓﺘﺨﺎر ﮐﻨﻨﺪ. ١۴اﻣّﺎ ﻣﺒﺎد ﮐﻪ ﻣﻦ هﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﭼﻴﺰﯼ اﻓﺘﺨﺎر ﮐﻨﻢ ﺟﺰ ﺑﻪ ﺻﻠﻴﺐ ﺧﺪاوﻧﺪﻣﺎن ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ، ﮐﻪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺁن ،دﻧﻴﺎ ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﺷﺪ و ﻣﻦ ﺑﺮاﯼ دﻧﻴﺎ١۵ .زﻳﺮا ﻧﻪ ﺧﺘﻨﻪ ﭼﻴﺰﯼ اﺳﺖ ﻧﻪ ﺧﺘﻨﻪﻧﺎﺷﺪﮔﯽ؛ ﺁﻧﭽﻪ اهﻤﻴّﺖ دارد ﺧﻠﻘﺖ ﺟﺪﻳﺪ اﺳﺖ١۶ .هﻤﮥ ﺁﻧﺎن را ﮐﻪ از اﻳﻦ اﺻﻞ ﭘﻴﺮوﯼ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،و اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺧﺪا را ،ﺁراﻣﺶ و رﺣﻤﺖ ﺑﺎد. ١٧از اﻳﻦ ﭘﺲ ﮐﺴﯽ رﻧﺞ ﺑﺮ ﻣﻦ روا ﻧﺪارد ،زﻳﺮا ﻣﻦ در ﺑﺪن ﺧﻮد داﻏﻬﺎﯼ ﻋﻴﺴﯽ را دارم. ١٨اﯼ ﺑﺮادران ،ﻓﻴﺾ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺎ روح ﺷﻤﺎ ﺑﺎد! ﺁﻣﻴﻦ!
ﻧﺎﻣﮥ ﭘﻮﻟُﺲ رﺳﻮل ﺑﻪ ِا ِﻓﺴُﺴﻴﺎن اﻓﺴﺴﻴﺎن ١ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ اﺳﺖ، ١از ﭘﻮﻟُﺲ ﮐﻪ ﺑﻪﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪا رﺳﻮل ﻣﺴﻴ ْ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ وﻓﺎدارﻧﺪ: ن ﺳﺎﮐﻦ در ﺷﻬﺮ ِا ِﻓﺴُﺲ ،ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ در ﻣﺴﻴ ْ ﺑﻪ ﻣﻘﺪّﺳﺎ ِ ٢ﻓﻴﺾ و ﺁراﻣﺶ از ﺳﻮﯼ ﺧﺪا ،ﭘﺪر ﻣﺎ ،و ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎد.
ﺑﺮﮐﺎت روﺣﺎﻧﯽ در ﻣﺴﻴﺢ ٣ﻣﺘﺒﺎرﮎ ﺑﺎد ﺧﺪا و ﭘﺪر ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،ﮐﻪ ﻣﺎ را در ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪ هﺮ ﺑﺮﮐﺖ روﺣﺎﻧﯽ در ﺟﺎﻳﻬﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﻣﺒﺎرﮎ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ۴ .زﻳﺮا ﭘﻴﺶ از ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺟﻬﺎن ،ﻣﺎ را در وﯼ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪ ﺗﺎ در ﺣﻀﻮرش ﻣﻘﺪّس و ﺑﯽﻋﻴﺐ ﺑﺎﺷﻴﻢ .و از ﻣﺤﺒﺖ۵ ،ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺧﺸﻨﻮدﯼ ارادۀ ﺧﻮد ،ﻣﺎ را از ﭘﻴﺶ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ از ﻣﻘﺎم ﭘﺴﺮﺧﻮاﻧﺪﮔﯽ او ﺑﺮﺧﻮردار ﺷﻮﻳﻢ۶ .ﺗﺎ ﺑﺪﻳﻦ وﺳﻴﻠﻪ ﻓﻴﺾ ﭘﺮﺟﻼل او ﺳﺘﻮدﻩ ﺷﻮد ،ﻓﻴﻀﯽ ﮐﻪ در ﺁن ﻣﺤﺒﻮب ﺑﺮاﻳﮕﺎن ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ٧ .در او ،ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺧﻮن وﯼ ﺑﺎزﺧﺮﻳﺪ ﺷﺪﻩاﻳﻢ، ﮐﻪ اﻳﻦ هﻤﺎن ﺁﻣﺮزش ﮔﻨﺎهﺎن اﺳﺖ ،ﮐﻪ ﺁن را ﺑﻪ اﻧﺪازۀ ﻏﻨﺎﯼ ﻓﻴﺾ ﺧﻮد٨ ،هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﺣﮑﻤﺖ و ﻓﻬﻢ ﮐﺎﻣﻞ ،ﺑﻔﺮاواﻧﯽ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ اﺳﺖ٩ .او راز ارادۀ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﺎ ل ﺷﻨﺎﺳﺎﻧﻴﺪ .اﻳﻦ ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺧﺸﻨﻮدﯼ و ﻗﺼﺪ ﻧﻴﮑﻮﯼ او در ﻣﺴﻴﺢ ١٠ﺑﺮاﯼ ادارۀ اﻣﻮ ِر ﮐﻤﺎ ِ دوران ﺑﻮد .و ﺁن ارادﻩ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻤﻪﭼﻴﺰ را ،ﺧﻮاﻩ ﺁﻧﭽﻪ در ﺁﺳﻤﺎن و ﺧﻮاﻩ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ اﺳﺖ ،در ﻳﮑﯽ ﻳﻌﻨﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﮔﺮدﺁورد. ١١ﻣﺎ ﻧﻴﺰ در وﯼ ﻣﻴﺮاث او ﮔﺸﺘﻴﻢ ،زﻳﺮا ﺑﻨﺎﺑﺮ ﻗﺼﺪ او ﮐﻪ هﻤﻪﭼﻴﺰ را ﻣﻄﺎﺑﻖ رأﯼ ارادۀ ﺧﻮد اﻧﺠﺎم ﻣﯽدهﺪ ،از ﭘﻴﺶ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻳﻢ١٢ .ﺗﺎ ﻣﺎ ﮐﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﻮدﻳﻢ ﮐﻪ ﺶ ﺟﻼل او ﺑﺎﺷﻴﻢ١٣ .و ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ در او ﺟﺎﯼ ﮔﺮﻓﺘﻴﺪ ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ اﻣﻴﺪ ﺑﺴﺘﻴﻢ ،ﻣﺎﻳﮥ ﺳﺘﺎﻳ ِ ت ﻧﺠﺎت ﺧﻮد را ﺷﻨﻴﺪﻳﺪ؛ و در او ﻧﻴﺰ ﭼﻮن اﻳﻤﺎن ﺁوردﻳﺪ ،ﺑﺎ ﮐﻪ ﭘﻴﺎ ِم ﺣﻘﻴﻘﺖ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺑﺸﺎر ِ س ﻣﻮﻋﻮد ﻣُﻬﺮ ﺷﺪﻳﺪ١۴ ،ﮐﻪ ﺑﻴﻌﺎﻧﮥ ﻣﻴﺮاث ﻣﺎﺳﺖ ﺑﺮاﯼ ﺗﻀﻤﻴﻦ ﺑﺎزﺧﺮﻳﺪ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ روحاﻟﻘﺪ ِ ن ﺧﺪاﻳﻨﺪ ،ﺗﺎ ﺟﻼل او ﺳﺘﻮدﻩ ﺷﻮد. از ﺁ ِ
ﺷﮑﺮﮔﺰارﯼ و دﻋﺎ ١۵از اﻳﻦرو ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﭼﻮن وﺻﻒ اﻳﻤﺎن ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻋﻴﺴﺎﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ و ﻣﺤﺒﺘﺘﺎن را ﺑﻪ هﻤﮥ ﻣﻘﺪّﺳﺎن ﺷﻨﻴﺪم١۶ ،از ﺷﮑﺮﮔﺰارﯼ ﺑﺮاﯼ وﺟﻮد ﺷﻤﺎ ﺑﺎزﻧﺎﻳﺴﺘﺎدﻩام ،ﺑﻠﮑﻪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺷﻤﺎ را در دﻋﺎهﺎﯼ ﺧﻮد ﻳﺎد ﻣﯽﮐﻨﻢ و ١٧از ﺧﺪاﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،ﺁن ﭘﺪر ﭘﺮﺟﻼل، ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ﮐﻪ روح ﺣﮑﻤﺖ و ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ را در ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ١٨ ،ﺗﺎ ﭼﺸﻤﺎن دﻟﺘﺎن روﺷﻦ ﺷﺪﻩ ،اﻣﻴﺪﯼ را ﮐﻪ ﺧﺪا ﺷﻤﺎ را ﺑﺪان ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﺪ و ﺑﻪ ﻣﻴﺮاث ﻏﻨﯽ و ﭘﺮﺟﻼل او در ﻣﻘﺪّﺳﺎن ﭘﯽﺑﺒﺮﻳﺪ ١٩و از ﻗﺪرت ﺑﯽﻧﻬﺎﻳﺖ ﻋﻈﻴﻢ او ﻧﺴﺒﺖ
ﻞ ﻧﻴﺮوﯼ ﻣﻘﺘﺪر ﺧﺪاﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻪ اﻳﻤﺎن دارﻳﻢ ،ﺁﮔﺎﻩ ﺷﻮﻳﺪ .اﻳﻦ ﻗﺪرت ،ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ از ﻋﻤ ِ ٢٠ﮐﻪ ﺁن را در ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪﮐﺎر ﮔﺮﻓﺖ ،ﺁن هﻨﮕﺎم ﮐﻪ او را از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪ و در ﺟﺎﻳﻬﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ،ﺑﺮ دﺳﺖ راﺳﺖ ﺧﻮد ﻧﺸﺎﻧﻴﺪ٢١ ،ﺑﺲ ﻓﺮاﺗﺮ از هﺮ رﻳﺎﺳﺖ و ﻗﺪرت و ﻧﻴﺮو و ﺣﺎﮐﻤﻴﺖ ،و هﺮ ﻧﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﭼﻪ در اﻳﻦ ﻋﺼﺮ و ﭼﻪ در ﻋﺼﺮ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ از ن ﮐﺴﯽ ﺷﻮد٢٢ .و هﻤﻪﭼﻴﺰ را زﻳﺮ ﻗﺪﻣﻬﺎﯼ او ﻧﻬﺎد ،و ﻣﻘﺮر ﻓﺮﻣﻮد ﮐﻪ او ﺑﺮاﯼ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺁِ ﺳ ِﺮ هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺑﺎﺷﺪ٢٣ ،ﮐﻠﻴﺴﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﺪن اوﺳﺖ ،ﻳﻌﻨﯽ ﭘُﺮﯼ او ﮐﻪ هﻤﻪﭼﻴﺰ را از هﺮ ﻟﺤﺎظ َ ﭘُﺮ ﻣﯽﺳﺎزد.
اﻓﺴﺴﻴﺎن ٢ زﻧﺪﮔﯽ ﺗﺎزﻩ در ﻣﺴﻴﺢ ١و اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﻪﺳﺒﺐ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻴﻬﺎ و ﮔﻨﺎهﺎن ﺧﻮد ﻣﺮدﻩ ﺑﻮدﻳﺪ٢ ،و زﻣﺎﻧﯽ در ﺁﻧﻬﺎ ﮔﺎم ﻣﯽزدﻳﺪ ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ از روﺷﻬﺎﯼ اﻳﻦ دﻧﻴﺎ و از رﺋﻴﺲ ﻗﺪرت هﻮا ﭘﻴﺮوﯼ ﻣﯽﮐﺮدﻳﺪ ،از هﻤﺎن روﺣﯽ ﮐﻪ هﻢاﮐﻨﻮن در ﺳﺮﮐﺸﺎن ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ٣ .ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺟﻤﻠﮕﯽ زﻣﺎﻧﯽ در ﻣﻴﺎن اﻳﺸﺎن ﻣﯽزﻳﺴﺘﻴﻢ ،و از هﻮاﯼ ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﭘﻴﺮوﯼ ﻣﯽﮐﺮدﻳﻢ و ﺧﻮاﺳﺘﻪهﺎ و اﻓﮑﺎر ﺁن را ﺑﻪﺟﺎ ﻣﯽﺁوردﻳﻢ؛ ﻣﺎ ﻧﻴﺰ هﻤﭽﻮن دﻳﮕﺮان ،ﺑﻪﻃﺒﻊ ﻣﺤﮑﻮم ﺑﻪ ﻏﻀﺐ ﺧﺪا ﺑﻮدﻳﻢ۴ .اﻣّﺎ ﺧﺪاﻳﯽ ﮐﻪ در رﺣﻤﺎﻧﻴﺖ دوﻟﺘﻤﻨﺪ اﺳﺖ ،ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻣﺤﺒﺖ ﻋﻈﻴﻢ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻣﺎ۵ ،ﺣﺘﯽ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻴﻬﺎﯼ ﺧﻮد ﻣﺮدﻩ ﺑﻮدﻳﻢ ،ﻣﺎ را ﺑﺎ ﻣﺴﻴﺢ زﻧﺪﻩ ﮐﺮد -ﭘﺲ ،از راﻩ ﻓﻴﺾ ﻧﺠﺎت ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ﻧﺸﺎﻧﻴﺪ٧ ،ﺗﺎ ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﺪ؛ ۶و ﻣﺎ را ﺑﺎ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪ و در ﺟﺎﻳﻬﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﻣﺴﻴ ْ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ،ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺧﻮد در ﻋﺼﺮ ﺁﻳﻨﺪﻩ ،ﻓﻴﺾ ﻏﻨﯽ و ﺑﯽﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﻮد را در ﻣﺴﻴ ْ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺸﺎن دهﺪ٨ .زﻳﺮا ﺑﻪ ﻓﻴﺾ و از راﻩ اﻳﻤﺎن ﻧﺠﺎت ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﺪ -و اﻳﻦ از ﺧﻮدﺗﺎن ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻋﻄﺎﯼ ﺧﺪاﺳﺖ ٩ -و ﻧﻪ از اﻋﻤﺎل ،ﺗﺎ هﻴﭻﮐﺲ ﻧﺘﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺧﻮد ﺑﺒﺎﻟﺪ١٠ .زﻳﺮا ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩاﻳﻢ ﺗﺎ ﮐﺎرهﺎﯼ ﻧﻴﮏ اﻧﺠﺎم دهﻴﻢ، ﺳﺎﺧﺘﮥ دﺳﺖ ﺧﺪاﻳﻴﻢ ،و در ﻣﺴﻴ ْ ﮐﺎرهﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا از ﭘﻴﺶ ﻣﻬﻴﺎ ﮐﺮد ﺗﺎ در ﺁﻧﻬﺎ ﮔﺎم ﺑﺮدارﻳﻢ.
ﻳﮕﺎﻧﮕﯽ در ﻣﺴﻴﺢ ١١ﭘﺲ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮد ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪﻩاﻳﺪ ،و ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺧﻮد را »ﺧﺘﻨﻪﺷﺪﻩ« ﻣﯽﺧﻮاﻧﻨﺪ ﺷﻤﺎ را »ﺧﺘﻨﻪﻧﺎﺷﺪﻩ« ﻣﯽﻧﺎﻣﻨﺪ -در ﺣﺎﻟﯽﮐﻪ ﺧﺘﻨﮥ ﺁﻧﺎن ﻋﻤﻠﯽ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪدﺳﺖ اﻧﺴﺎن اﻧﺠﺎم ﺷﺪﻩ اﺳﺖ -ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻳﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ١٢ﮐﻪ زﻣﺎﻧﯽ از ﻣﺴﻴﺢ ﺟﺪا ،از اهﻠﻴﺖ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻣﺤﺮوم و ﺑﺎ ﻋﻬﺪهﺎﯼ ﺷﺎﻣﻞ وﻋﺪﻩ ،ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺑﻮدﻳﺪ ،و ﺑﯽاﻣﻴﺪ و ﺑﯽﺧﺪا در ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ،ﺷﻤﺎ ﮐﻪ زﻣﺎﻧﯽ دور ﺑﻮدﻳﺪ، اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﺑﻪﺳﺮ ﻣﯽﺑﺮدﻳﺪ١٣ .اﻣّﺎ اﮐﻨﻮن در ﻣﺴﻴ ْ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺧﻮن ﻣﺴﻴﺢ ﻧﺰدﻳﮏ ﺁوردﻩ ﺷﺪﻩاﻳﺪ. ١۴زﻳﺮا او ﺧﻮ ْد ﺻﻠﺢ ﻣﺎﺳﺖ ،ﮐﻪ اﻳﻦ دو ﮔﺮوﻩ را ﻳﮑﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ .او دﻳﻮار ﺟﺪاﻳﯽ را ﮐﻪ در ﻣﻴﺎن ﺑﻮد ﻓﺮورﻳﺨﺘﻪ ١۵و دﺷﻤﻨﯽ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺷﺮﻳﻌﺖ را ﮐﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﻗﻮاﻧﻴﻦ و ﻣﻘﺮرات ﺑﻮد ،در ﺑﺪن ﺧﻮد ﺑﺎﻃﻞ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،ﺑﺪﻳﻦﻗﺼﺪ ﮐﻪ از ﺁن دو ﻳﮏ اﻧﺴﺎن ﻧﻮﻳﻦ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ،ﺻﻠﺢ ﭘﺪﻳﺪ ﺁورد ١۶و هﺮ دو ﮔﺮوﻩ را در ﻳﮏ ﺑﺪن ﺑﺎ ﺧﺪا ﺁﺷﺘﯽ دهﺪ ،ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺻﻠﻴﺐ ﺧﻮد ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁن دﺷﻤﻨﯽ را ﮐﺸﺖ١٧ .او ﺁﻣﺪ و ﺑﺸﺎرت ﺻﻠﺢ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ دور
ﺑﻮدﻳﺪ و ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﻧﺰدﻳﮏ ﺑﻮدﻧﺪ ،رﺳﺎﻧﻴﺪ١٨ ،زﻳﺮا ﺑﻪواﺳﻄﮥ او ،هﺮ دو ،ﺗﻮﺳﻂ ﻳﮏ روح ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﭘﺪر دﺳﺘﺮﺳﯽ دارﻳﻢ. ١٩ﭘﺲ دﻳﮕﺮ ﻧﻪ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ و اﺟﻨﺒﯽ ،ﺑﻠﮑﻪ هﻤﻮﻃﻦ ﻣﻘﺪّﺳﺎن و ﻋﻀﻮ ﺧﺎﻧﻮادۀ ﺧﺪاﻳﻴﺪ؛ ٢٠و ﺑﺮ ﺷﺎﻟﻮدۀ رﺳﻮﻻن و اﻧﺒﻴﺎ ﺑﻨﺎ ﺷﺪﻩاﻳﺪ ،ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺧﻮ ْد ﺳﻨﮓ اﺻﻠﯽ ﺁن ﺑﻨﺎﺳﺖ٢١ .در او ﺗﻤﺎﻣﯽ اﻳﻦ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ هﻢ ﻣﯽﭘﻴﻮﻧﺪد و ﺑﻪﺻﻮرت ﻣﻌﺒﺪﯼ ﻣﻘﺪّس در ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮﭘﺎ ﻣﯽﺷﻮد٢٢ .و در او ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ هﻢ ﺑﻨﺎ ﻣﯽﺷﻮﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﻪﺻﻮرت ﻣﺴﮑﻨﯽ درﺁﻳﻴﺪ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻪواﺳﻄﮥ روﺣﺶ در ﺁن ﺳﺎﮐﻦ اﺳﺖ.
اﻓﺴﺴﻴﺎن ٣ ﭘﻮﻟُﺲ ،واﻋﻆ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺢ ﻋﻴﺴﯽ هﺴﺘﻢ - ١از اﻳﻦرو ﻣﻦ ،ﭘﻮﻟُﺲ ،ﮐﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺷﻤﺎ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن زﻧﺪاﻧﯽ ﻣﺴﻴ ْ ٢و ﺑﯽﮔﻤﺎن ﺷﻤﺎ درﺑﺎرۀ ﮐﺎرﮔﺰارﯼ ﻓﻴﺾ ﺧﺪا ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ، ﺷﻨﻴﺪﻩاﻳﺪ٣ .ﻣﻘﺼﻮدم رازﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ از راﻩ ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻣﻌﻠﻮم ﮔﺮدﻳﺪ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺗﺎﺑﻪﺣﺎل ﻣﺨﺘﺼﺮﯼ درﺑﺎرۀ ﺁن ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪام۴ ،و ﺑﺎ ﺧﻮاﻧﺪن ﺁن ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﻪ ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ درﮎ ﻣﻦ از راز ﻣﺴﻴﺢ ﭘﯽ ﺑﺒﺮﻳﺪ۵ ،رازﯼ ﮐﻪ در ﻧﺴﻠﻬﺎﯼ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺮ ﺁدﻣﻴﺎن ﺁﺷﮑﺎر ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮد، ﺁنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ اﮐﻨﻮن ﺑﻪواﺳﻄﮥ روح ﺑﺮ رﺳﻮﻻن ﻣﻘﺪّس او و ﺑﺮ اﻧﺒﻴﺎ ﺁﺷﮑﺎر ﺷﺪﻩ اﺳﺖ۶ .ﺁن راز اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن در ﻣﺴﻴﺢ و ﺑﻪواﺳﻄﮥ اﻧﺠﻴﻞ ،در ﻣﻴﺮاث و در ﺑﺪن و در ﺑﺮﺧﻮردارﯼ از وﻋﺪۀ او ﺷﺮﻳﮑﻨﺪ. ٧ﻣﻦ ﺑﻪ ﻣﻮهﺒﺖ ﻓﻴﺾ ﺧﺪا ﮐﻪ از ﻃﺮﻳﻖ ﻋﻤﻞ ﻗﺪرت او ﺑﻪ ﻣﻦ ﻋﻄﺎ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺧﺎدم ﻦ ﻣﻘﺪّﺳﺎن هﻢ ﮐﻤﺘﺮم ،اﻳﻦ ﻓﻴﺾ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻋﻄﺎ ﺷﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ اﻧﺠﻴﻞ ﺷﺪﻩام٨ .هﺮﭼﻨﺪ از ﮐﻤﺘﺮﻳ ِ س ﻣﺴﻴﺢ را ﺑﻪ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ٩ ،و ﺑﺮ هﻤﮕﺎن ﻃﺮح اﺟﺮاﯼ ﯼ ﺑﯽﻗﻴﺎ ِ ت ﻏَﻨﺎ ِ ﺑﺸﺎر ِ رازﯼ را روﺷﻦ ﺳﺎزم ﮐﻪ ﻃﯽ اﻋﺼﺎر ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﺰد ﺧﺪاﻳﯽ ﮐﻪ هﻤﻪﭼﻴﺰ را ﺁﻓﺮﻳﺪ ،ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد؛ ١٠ﺗﺎ اﮐﻨﻮن از ﻃﺮﻳﻖ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺣﮑﻤﺖ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺧﺪا ﺑﺮ رﻳﺎﺳﺘﻬﺎ و ﻗﺪرﺗﻬﺎﯼ ﺟﺎﻳﻬﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺁﺷﮑﺎر ﺷﻮد١١ .اﻳﻦ ﻣﻄﺎﺑﻖ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺁن ﻗﺼﺪ ازﻟﯽ ﺧﺪا ﮐﻪ ﺑﺪان ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ﺟﺎﻣﮥ ﻋﻤﻞ ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪ١٢ .ﻣﺎ در او و ﺑﻪواﺳﻄﮥ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ او، در ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻣﺴﻴ ْ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﻢ ﺁزاداﻧﻪ و ﺑﺎ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﻮﻳﻢ١٣ .ﭘﺲ ﺗﻤﻨﺎ دارم ﺑﻪﺳﺒﺐ ﻣﺼﺎﺋﺒﯽ ﮐﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺮ ﺧﻮد هﻤﻮار ﻣﯽﮐﻨﻢ ،دﻟﺴﺮد ﻧﺸﻮﻳﺪ ،ﭼﺮاﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺎﻳﮥ اﻓﺘﺨﺎر ﺷﻤﺎﺳﺖ.
دﻋﺎ ﺑﺮاﯼ اﻳﻤﺎﻧﺪاران ﺷﻬﺮ ِا ِﻓﺴُﺲ ١۴از اﻳﻦرو ،زاﻧﻮ ﻣﯽزﻧﻢ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺁن ﭘﺪر ﮐﻪ ١۵هﺮ ﺧﺎﻧﻮادﻩاﯼ در ﺁﺳﻤﺎن و ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ،از او ﻧﺎم ﻣﯽﮔﻴﺮد١۶ ،و دﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﺮﺣﺴﺐ ﻏﻨﺎﯼ ﺟﻼل ﺧﻮد ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ﮐﻪ در اﻧﺴﺎن ﺑﺎﻃﻨﯽ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪﻣﺪد روح او ﻗﻮﯼ و ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ ﺷﻮﻳﺪ١٧ ،ﺗﺎ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪواﺳﻄﮥ اﻳﻤﺎن در دﻟﻬﺎﯼ ﺷﻤﺎ ﺳﺎﮐﻦ ﺷﻮد ،و در ﻣﺤﺒﺖ رﻳﺸﻪ دواﻧﻴﺪﻩ ،اﺳﺘﻮار ﮔﺮدﻳﺪ، ١٨ﺗﺎ ﺗﻮان ﺁن ﺑﻴﺎﺑﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ هﻤﮥ ﻣﻘﺪّﺳﺎن ،ﺑﻪ درازا و ﭘﻬﻨﺎ و ژرﻓﺎ و ﺑﻠﻨﺪاﯼ ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺴﻴﺢ
ﭘﯽ ﺑﺒﺮﻳﺪ ١٩و ﺁن ﻣﺤﺒﺖ را ﮐﻪ ﻓﺮاﺗﺮ از ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺑﺸﺮﯼ اﺳﺖ ،ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﺪ -ﺗﺎ از هﻤﮥ ﮐﻤﺎﻻت وﺟﻮد ﺧﺪا ﺁﮐﻨﺪﻩ ﺷﻮﻳﺪ. ٢٠ﺟﻼل ﺑﺎد ﺑﺮ او ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪوﺳﻴﻠﮥ ﺁن ﻧﻴﺮو ﮐﻪ در ﻣﺎ ﻓﻌﺎل اﺳﺖ ،ﺑﯽﻧﻬﺎﻳﺖ ﺢ ﻓﺰوﻧﺘﺮ از هﺮﺁﻧﭽﻪ ﺑﺨﻮاهﻴﻢ ﻳﺎ ﺗﺼﻮر ﮐﻨﻴﻢ ،ﻋﻤﻞ ﮐﻨﺪ٢١ .ﺑﺮ او در ﮐﻠﻴﺴﺎ و در ﻣﺴﻴ ْ ﻋﻴﺴﯽ ،در ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻧﺴﻠﻬﺎ ،ﺗﺎ اﺑﺪ ﺟﻼل ﺑﺎد! ﺁﻣﻴﻦ.
اﻓﺴﺴﻴﺎن ۴ ﻳﮕﺎﻧﮕﯽ در ﺑﺪن ﻣﺴﻴﺢ ١ﭘﺲ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺑﻨﺪم ،از ﺷﻤﺎ ﺗﻤﻨﺎ دارم ﺑﺸﺎﻳﺴﺘﮕﯽ دﻋﻮﺗﯽ ﮐﻪ از ﺷﻤﺎ ﺑﻪﻋﻤﻞ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ،رﻓﺘﺎر ﮐﻨﻴﺪ٢ ،در ﮐﻤﺎل ﻓﺮوﺗﻨﯽ و ﻣﻼﻳﻤﺖ؛ و ﺑﺎ ﺑﺮدﺑﺎرﯼ و ﻣﺤﺒﺖ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻴﺪ٣ .ﺑﻪﺳﻌﯽ ﺗﻤﺎم ﺑﮑﻮﺷﻴﺪ ﺗﺎ ﺁن ﻳﮕﺎﻧﮕﯽ را ﮐﻪ از روح اﺳﺖ، ﺑﻪﻣﺪد رﺷﺘﮥ ﺻﻠﺢ ﺣﻔﻆ ﮐﻨﻴﺪ۴ .زﻳﺮا ﻳﮏ ﺑﺪن هﺴﺖ و ﻳﮏ روح ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﻪ ﻳﮏ اﻣﻴﺪ دﻋﻮت ﻧﻴﺰ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩاﻳﺪ؛ ۵ﻳﮏ ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﻳﮏ اﻳﻤﺎن ،ﻳﮏ ﺗﻌﻤﻴﺪ؛ ۶و ﻳﮏ ﺧﺪا و ﭘﺪر هﻤﻪ ﮐﻪ ﻓﻮق هﻤﻪ ،از ﻃﺮﻳﻖ هﻤﻪ ،و در هﻤﻪ اﺳﺖ. ٧اﻣّﺎ ﺑﻪ هﺮﻳﮏ از ﻣﺎ ﺑﻪﻓﺮاﺧﻮر اﻧﺪازۀ ﺑﺨﺸﺶ ﻣﺴﻴﺢ ،ﻓﻴﺾ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ٨ .از اﻳﻦرو ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ: »هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﺮش ﺑﺮﻳﻦ ﺻﻌﻮد ﮐﺮد، اﺳﺎرت را ﺑﻪ اﺳﻴﺮﯼ ﺑﺮد و ﻋﻄﺎﻳﺎ ﺑﻪ ﻣﺮدم داد«. ٩ﻋﺒﺎرت »ﺻﻌﻮد ﮐﺮد« ،ﺣﺎﮐﯽ از ﭼﻴﺴﺖ ،ﺟﺰ ﺁن ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﻬﺎﯼ ﭘﺴﺖﺗﺮ زﻣﻴﻨﯽ ﻧﻴﺰ ﻧﺰول ﮐﺮد؟ ١٠او ﮐﻪ ﻧﺰول ﮐﺮد ،هﻤﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ از هﻤﮥ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﺑﺴﯽ ﻓﺮاﺗﺮ رﻓﺖ ،ﺗﺎ هﻤﻪﭼﻴﺰ را ﭘﺮ ﺳﺎزد١١ .و اوﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﺑﺮﺧﯽ را ﺑﻪﻋﻨﻮان رﺳﻮل ،ﺑﺮﺧﯽ را ﺑﻪﻋﻨﻮان ﻧﺒﯽ ،ﺑﺮﺧﯽ را ﺑﻪﻋﻨﻮان ﻣﺒﺸﺮ ،و ﺑﺮﺧﯽ را ﺑﻪﻋﻨﻮان ﺷﺒﺎن و ﻣﻌﻠّﻢ١٢ ،ﺗﺎ ﻣﻘﺪّﺳﺎن را ﺑﺮاﯼ ﮐﺎر ﺧﺪﻣﺖ ﺁﻣﺎدﻩ ﺳﺎزﻧﺪ ،ﺑﺮاﯼ ﺑﻨﺎﯼ ﺑﺪن ﻣﺴﻴﺢ١٣ ،ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ هﻤﻪ ﺑﻪ ﻳﮕﺎﻧﮕﯽ اﻳﻤﺎن و ﺷﻨﺎﺧﺖ ﭘﺴﺮ ﺧﺪا دﺳﺖﻳﺎﺑﻴﻢ و ﺑﺎﻟﻎ ﺷﺪﻩ ،ﺑﻪ ﺑﻠﻨﺪاﯼ ﮐﺎﻣﻞ ﻗﺎﻣﺖ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺮﺳﻴﻢ. ١۴ﺁﻧﮕﺎﻩ دﻳﮕﺮ هﻤﭽﻮن ﮐﻮدﮐﺎن ﻧﺨﻮاهﻴﻢ ﺑﻮد ﺗﺎ در اﺛﺮ اﻣﻮاج ﺑﻪ هﺮ ﺳﻮ ﭘﺮﺗﺎب ﺷﻮﻳﻢ و ﺑﺎد ﺗﻌﺎﻟﻴ ِﻢ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن و ﻣﮑﺮ و ﺣﻴﻠﮥ ﺁدﻣﻴﺎن در ﻧﻘﺸﻪهﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﮔﻤﺮاهﯽ ﻣﯽﮐﺸﻨﺪ ،ﻣﺎ را ﺑﻪ اﻳﻦﺳﻮ و ﺁنﺳﻮ ﺑﺮاﻧﺪ١۵ .ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﺑﻴﺎن ﻣﺤﺒﺖﺁﻣﻴﺰ ﺣﻘﻴﻘﺖ ،از هﺮﺣﻴﺚ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻗﺎﻣﺖ او ﮐﻪ ﺳﺮ اﺳﺖ ،ﻳﻌﻨﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،رﺷﺪ ﺧﻮاهﻴﻢ ﮐﺮد١۶ .او ﻣﻨﺸﺄ رﺷﺪ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺑﺪن اﺳﺖ ،ﺑﺪﻧﯽ ﻞ ﻧﮕﺎهﺪارﻧﺪﻩ ﺧﻮد ،ﺑﻪ هﻢ ﭘﻴﻮﻧﺪ و اﺗﺼﺎل ﻣﯽﻳﺎﺑﺪ و در اﺛﺮ ﻋﻤﻞ ﮐﻪ ﺑﻪوﺳﻴﻠﮥ هﻤﮥ ﻣﻔﺎﺻ ِ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ هﺮ ﻋﻀﻮش رﺷﺪ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺧﻮد را در ﻣﺤﺒﺖ ﺑﻨﺎ ﻣﯽﻧﻤﺎﻳﺪ.
زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻓﺮزﻧﺪان ﻧﻮر ١٧ﭘﺲ اﻳﻦ را ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ و در ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ رﻓﺘﺎر ﺷﻤﺎ دﻳﮕﺮ ﻧﺒﺎﻳﺪ هﻤﺎﻧﻨﺪ اﻗﻮام دور از ﺧﺪا ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ در ﺑﻄﺎﻟﺖ ذهﻦ ﺧﻮد رﻓﺘﺎر ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ١٨ .ﻋﻘﻞ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺎرﻳﮏ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﺑﻪﻋﻠﺖ ﺟﻬﺎﻟﺘﯽ ﮐﻪ ﻧﺘﻴﺠﮥ ﺳﺨﺘﺪﻟﯽﺷﺎن اﺳﺖ ،از ﺣﻴﺎت ﺧﺪا ﺑﻪدور اﻓﺘﺎدﻩاﻧﺪ. ١٩ﺁﻧﺎن ﭼﻮن هﺮ ﺣﺴﺎﺳﻴﺘﯽ را از دﺳﺖ دادﻩاﻧﺪ ،ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را ﻳﮑﺴﺮﻩ در هﺮزﮔﯽ رهﺎ ﮐﺮدﻩاﻧﺪ ،ﭼﻨﺪانﮐﻪ ﺣﺮﻳﺼﺎﻧﻪ دﺳﺖ ﺑﻪ هﺮ ﻧﺎﭘﺎﮐﯽ ﻣﯽﺁﻻﻳﻨﺪ٢٠ .اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﺴﻴﺢ را ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﻧﻴﺎﻣﻮﺧﺘﻴﺪ٢١ ،ﭼﻪ ﺑﯽﮔﻤﺎن درﺑﺎرۀ او ﺷﻨﻴﺪﻳﺪ و ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺁن ﺣﻘﻴﻘﺖ ﮐﻪ در ﻋﻴﺴﯽ اﺳﺖ، ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻳﺎﻓﺘﻴﺪ٢٢ .ﺷﻤﺎ ﺁﻣﻮﺧﺘﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﺷﻴﻮۀ زﻧﺪﮔﯽ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺧﻮد ،ﺁن اﻧﺴﺎن ﻗﺪﻳﻢ را ﮐﻪ ﺗﺤﺖﺗﺄﺛﻴﺮ اﻣﻴﺎل ﻓﺮﻳﺒﻨﺪﻩ دﺳﺘﺨﻮش ﻓﺴﺎد ﺑﻮد ،از ﺗﻦ ﺑﻪدر ﺁورﻳﺪ٢٣ .ﺑﺎﻳﺪ اﻧﺪﻳﺸﮥ ﺷﻤﺎ ﻧﻮ ﺷﻮد٢۴ ،و اﻧﺴﺎن ﺟﺪﻳﺪ را درﺑﺮ ﮐﻨﻴﺪ ،ﮐﻪ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ در ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ و ﻗﺪّوﺳﻴﺖ ﺣﻘﻴﻘﯽ ،ﺷﺒﻴﻪ ﺧﺪا ﺑﺎﺷﺪ. ٢۵ﭘﺲ ،از دروغ روﯼ ﺑﺮﺗﺎﻓﺘﻪ ،هﺮﻳﮏ ﺑﺎ هﻤﺴﺎﻳﮥ ﺧﻮد ،ﺳﺨﻦ ﺑﻪ راﺳﺘﯽ ﮔﻮﻳﻴﺪ، ﭼﺮاﮐﻪ ﻣﺎ هﻤﻪ ،اﻋﻀﺎﯼ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮﻳﻢ»٢۶ .هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﻣﯽﺷﻮﻳﺪ ،ﮔﻨﺎﻩ ﻧﮑﻨﻴﺪ« : ﻣﮕﺬارﻳﺪ روزﺗﺎن در ﺧﺸﻢ ﺑﻪﺳﺮ رﺳﺪ٢٧ ،و اﺑﻠﻴﺲ را ﻣﺠﺎل ﻧﺪهﻴﺪ٢٨ .دزد دﻳﮕﺮ دزدﯼ ﻧﮑﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﮐﺎر ﻣﺸﻐﻮل ﺷﻮد ،و ﺑﺎ دﺳﺘﻬﺎﯼ ﺧﻮد ﮐﺎرﯼ ﺳﻮدﻣﻨﺪ اﻧﺠﺎم دهﺪ ،ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪان را ﻧﻴﺰ ﭼﻴﺰﯼ دهﺪ. ٢٩دهﺎﻧﺘﺎن ﺑﻪ هﻴﭻ ﺳﺨﻦ ﺑﺪ ﮔﺸﻮدﻩ ﻧﺸﻮد ،ﺑﻠﮑﻪ ﮔﻔﺘﺎرﺗﺎن ﺑﺘﻤﺎﻣﯽ ﺑﺮاﯼ ﺑﻨﺎﯼ دﻳﮕﺮان ﺑﻪﮐﺎر ﺁﻳﺪ و ﻧﻴﺎزﯼ را ﺑﺮﺁوردﻩ ،ﺷﻨﻮﻧﺪﮔﺎن را ﻓﻴﺾ رﺳﺎﻧﺪ٣٠ .روح ﻗﺪّوس ﺧﺪا را ﮐﻪ ﺑﺪان ﺑﺮاﯼ روز رهﺎﻳﯽ ﻣﻬﺮ ﺷﺪﻩاﻳﺪ ،ﻏﻤﮕﻴﻦ ﻣﺴﺎزﻳﺪ٣١ .هﺮﮔﻮﻧﻪ ﺗﻠﺨﯽ ،ﺧﺸﻢ، ﻋﺼﺒﺎﻧﻴﺖ ،ﻓﺮﻳﺎد ،ﻧﺎﺳﺰاﮔﻮﻳﯽ و هﺮ ﻧﻮع ﺑﺪﺧﻮاهﯽ را از ﺧﻮد دور ﮐﻨﻴﺪ٣٢ .ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎن و دﻟﺴﻮز ﺑﺎﺷﻴﺪ و هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺷﻤﺎ را در ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺨﺸﻮدﻩ اﺳﺖ ،ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﺑﺒﺨﺸﺎﻳﻴﺪ.
اﻓﺴﺴﻴﺎن ۵ ١ﭘﺲ هﻤﭽﻮن ﻓﺮزﻧﺪاﻧﯽ ﻋﺰﻳﺰ ،از ﺧﺪا ﺳﺮﻣﺸﻖ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ٢ .و ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺖ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﻴﺪ، ﭼﻨﺎن ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺢ هﻢ ﻣﺎ را ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺮد و ﺟﺎن ﺧﻮد را هﻤﭽﻮن ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ و هﺪﻳﻪاﯼ ﻋﻄﺮﺁﮔﻴﻦ در راﻩ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺪا ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻧﻤﻮد. ٣ﻣﺒﺎد ﮐﻪ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ از ﺑﯽﻋﻔﺘﯽ ﻳﺎ هﺮﮔﻮﻧﻪ ﻧﺎﭘﺎﮐﯽ ﻳﺎ ﺷﻬﻮتﭘﺮﺳﺘﯽ ﺣﺘﯽ ﺳﺨﻦ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﺁﻳﺪ ،زﻳﺮا اﻳﻨﻬﺎ ﺷﺎﻳﺴﺘﮥ ﻣﻘﺪّﺳﺎن ﻧﻴﺴﺖ۴ .ﮔﻔﺘﺎر زﺷﺖ و ﺑﻴﻬﻮدﻩﮔﻮﻳﯽ و ﺳﺨﻨﺎن ﻣﺒﺘﺬل ﻧﻴﺰ ﺑﻪهﻴﭻروﯼ زﻳﺒﻨﺪﻩ ﻧﻴﺴﺖ؛ ﺑﻪﺟﺎﯼ ﺁن ﺑﺎﻳﺪ ﺷﮑﺮﮔﺰارﯼ ﮐﺮد۵ .زﻳﺮا ﻳﻘﻴﻦ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ هﻴﭻ ﺑﯽﻋﻔﺖ ﻳﺎ ﻧﺎﭘﺎﮎ ﻳﺎ ﺷﻬﻮتﭘﺮﺳﺖ ،ﮐﻪ ﺑﺖﭘﺮﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ ،در ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﻣﺴﻴﺢ و ﺧﺪا ﻧﺼﻴﺒﯽ ﻧﺪارد۶ .ﻣﮕﺬارﻳﺪ ﮐﺴﯽ ﺷﻤﺎ را ﺑﺎ ﺳﺨﻨﺎن ﭘﻮچ ﺑﻔﺮﻳﺒﺪ ،زﻳﺮا ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ هﻤﻴﻦ ﭼﻴﺰهﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻏﻀﺐ ﺧﺪا ﺑﺮ ﺳﺮﮐﺸﺎن ﻧﺎزل ﻣﯽﺷﻮد٧ .ﭘﺲ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺷﺮﻳﮏ ﻣﺸﻮﻳﺪ.
٨ﺷﻤﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﺑﻮدﻳﺪ ،اﻣّﺎ اﮐﻨﻮن در ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﻧﻮر هﺴﺘﻴﺪ .ﭘﺲ هﻤﭽﻮن ﻓﺮزﻧﺪان ﻧﻮر رﻓﺘﺎر ﮐﻨﻴﺪ٩ .زﻳﺮا ﺛﻤﺮۀ ﻧﻮر ،هﺮﮔﻮﻧﻪ ﻧﻴﮑﻮﻳﯽ ،ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ و راﺳﺘﯽ اﺳﺖ١٠ .ﺑﺴﻨﺠﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﺎﻳﮥ ﺧﺸﻨﻮدﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭼﻴﺴﺖ١١ .در ﮐﺎرهﺎﯼ ﺑﯽﺛﻤﺮ ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﺳﻬﻴﻢ ﻧﺸﻮﻳﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻧﻬﺎ را اﻓﺸﺎ ﮐﻨﻴﺪ١٢ .زﻳﺮا ﺣﺘﯽ ﺑﺮ زﺑﺎن ﺁوردن ﺁﻧﭽﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺴﺎن در ﺧﻔﺎ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،ﺷﺮمﺁور اﺳﺖ١٣ .اﻣّﺎ هﺮﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪوﺳﻴﻠﮥ ﻧﻮر اﻓﺸﺎ ﮔﺮدد ،ﺁﺷﮑﺎرا دﻳﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮد١۴ .زﻳﺮا ﻧﻮر اﺳﺖ ﮐﻪ هﺮﭼﻴﺰ را ﺁﺷﮑﺎر ﻣﯽﮐﻨﺪ .از اﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ: »اﯼ ﮐﻪ در ﺧﻮاﺑﯽ ،ﺑﻴﺪار ﺷﻮ، از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﻴﺰ، ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺧﻮاهﺪ درﺧﺸﻴﺪ«. ١۵ﭘﺲ ،ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ رﻓﺘﺎر ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ ،رﻓﺘﺎرﯼ ﻧﻪ ﭼﻮن ﻧﺎداﻧﺎن ﺑﻠﮑﻪ ﭼﻮن داﻧﺎﻳﺎن١۶ .ﻓﺮﺻﺘﻬﺎ را ﻏﻨﻴﻤﺖ ﺷﻤﺎرﻳﺪ ،زﻳﺮا روزهﺎﯼ ﺑﺪﯼ اﺳﺖ١٧ .ﭘﺲ ﻧﺎدان ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ درﻳﺎﺑﻴﺪ ﮐﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭼﻴﺴﺖ١٨ .ﻣﺴﺖ ﺷﺮاب ﻣﺸﻮﻳﺪ ،ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ هﺮزﮔﯽ ﻣﯽﮐﺸﺎﻧﺪ؛ ﺑﻠﮑﻪ از روح ﭘﺮ ﺷﻮﻳﺪ١٩ .ﺑﺎ ﻣﺰاﻣﻴﺮ ،ﺳﺮودهﺎ و ﻧﻐﻤﻪهﺎﻳﯽ ﮐﻪ از روح اﺳﺖ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﮐﻨﻴﺪ و از ﺻﻤﻴﻢ دل ﺑﺮاﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺴﺮاﻳﻴﺪ و ﺗﺮﻧﻢ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ. ٢٠هﻤﻮارﻩ ﺧﺪاﯼ ﭘﺪر را ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺮاﯼ هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺷﮑﺮ ﮔﻮﻳﻴﺪ. ٢١ﺑﻪ ﺣﺮﻣﺖ ﻣﺴﻴﺢ ،ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺑﺎﺷﻴﺪ.
رواﺑﻂ زﻧﺎن و ﺷﻮهﺮان ٢٢اﯼ زﻧﺎن ،ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺷﻮهﺮان ﺧﻮد ﺑﺎﺷﻴﺪ ،هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺧﺪاوﻧﺪ هﺴﺘﻴﺪ٢٣ .زﻳﺮا ﺳ ِﺮ ﮐﻠﻴﺴﺎ ،ﺑﺪن ﺧﻮﻳﺶ ،و ﻧﺠﺎتدهﻨﺪۀ ﺁن ﺳ ِﺮ زن اﺳﺖ ،ﭼﻨﺎن ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻴﺰ َ ﺷﻮه ْﺮ َ اﺳﺖ٢۴ .ﭘﺲ هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ ،زﻧﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ در هﺮ اﻣﺮﯼ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺷﻮهﺮان ﺧﻮد ﺑﺎﺷﻨﺪ. ٢۵اﯼ ﺷﻮهﺮان ،زﻧﺎن ﺧﻮد را ﻣﺤﺒﺖ ﮐﻨﻴﺪ ،ﺁنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻴﺰ ﮐﻠﻴﺴﺎ را ﻣﺤﺒﺖ ب ﮐﻼم ﺑﺸﻮﻳﺪ و اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎ را ﮐﺮد و ﺟﺎن ﺧﻮﻳﺶ را ﻓﺪاﯼ ﺁن ﻧﻤﻮد٢۶ ،ﺗﺎ ﺁن را ﺑﻪ ﺁ ِ ﻃﺎهﺮ ﺳﺎﺧﺘﻪ ،ﺗﻘﺪﻳﺲ ﻧﻤﺎﻳﺪ٢٧ ،و ﮐﻠﻴﺴﺎﻳﯽ درﺧﺸﺎن را ﻧﺰد ﺧﻮد ﺣﺎﺿﺮ ﺳﺎزد ﮐﻪ هﻴﭻ ﻟﮏ و ﭼﻴﻦ و ﻧﻘﺼﯽ دﻳﮕﺮ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻘﺪّس و ﺑﯽﻋﻴﺐ ﺑﺎﺷﺪ٢٨ .ﺑﻪ هﻤﻴﻦﺳﺎن، ﺷﻮهﺮان ﺑﺎﻳﺪ هﻤﺴﺮان ﺧﻮد را هﻤﭽﻮن ﺑﺪن ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺤﺒﺖ ﮐﻨﻨﺪ .ﺁن ﮐﻪ زن ﺧﻮد را ﻣﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را ﻣﺤﺒﺖ ﻣﯽﻧﻤﺎﻳﺪ٢٩ .زﻳﺮا هﺮﮔﺰ ﮐﺴﯽ از ﺑﺪن ﺧﻮد ﻧﻔﺮت ﻧﺪارد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﺁن ﺧﻮراﮎ ﻣﯽدهﺪ و از ﺁن ﻧﮕﺎهﺪارﯼ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻴﺰ از ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻣﯽﻧﻤﺎﻳﺪ ٣٠ -زﻳﺮا ﻣﺎ اﻋﻀﺎﯼ ﺑﺪن اوﻳﻴﻢ»٣١ .از اﻳﻦرو ﻣﺮد ،ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﺧﻮد را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺘﻪ ،ﺑﻪ زن ﺧﻮﻳﺶ ﺧﻮاهﺪ ﭘﻴﻮﺳﺖ ،و ﺁن دو ﻳﮏ ﺗﻦ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ٣٢ «.اﻳﻦ راز ،ﺑﺲ ﻋﻈﻴﻢ اﺳﺖ -اﻣّﺎ ﻣﻦ درﺑﺎرۀ ﻣﺴﻴﺢ و ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ٣٣ .ﺑﺎرﯼ ،هﺮ ﻳﮏ از ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ زن ﺧﻮد را هﻤﭽﻮن ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﻣﺤﺒﺖ ﮐﻨﺪ ،و زن ﺑﺎﻳﺪ ﺷﻮهﺮ ﺧﻮﻳﺶ را ﺣﺮﻣﺖ ﻧﻬﺪ.
اﻓﺴﺴﻴﺎن ۶ رواﺑﻂ ﻓﺮزﻧﺪان و واﻟﺪﻳﻦ ١اﯼ ﻓﺮزﻧﺪان ،از واﻟﺪﻳﻦ ﺧﻮد در ﺧﺪاوﻧﺪ اﻃﺎﻋﺖ ﮐﻨﻴﺪ ،زﻳﺮا ﮐﺎر درﺳﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ. »٢ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﺧﻮد را ﮔﺮاﻣﯽدار« ،ﮐﻪ اﻳﻦ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺣﮑ ِﻢ ﺑﺎ وﻋﺪﻩ اﺳﺖ»٣ :ﺗﺎ ﮐﺎﻣﻴﺎب ﺷﻮﯼ و ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻋﻤ ِﺮ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﮐﻨﯽ«. ۴اﯼ ﭘﺪران ،ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد را ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﻣﺴﺎزﻳﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺎ ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺰرگ ﮐﻨﻴﺪ.
رواﺑﻂ ﻏﻼﻣﺎن و ارﺑﺎﺑﺎن ۵اﯼ ﻏﻼﻣﺎن ،ارﺑﺎﺑﺎن زﻣﻴﻨﯽ ﺧﻮد را ﺑﺎ اﺣﺘﺮام و ﺗﺮس ،و ﺑﺎ اﺧﻼص ﻗﻠﺒﯽ ،اﻃﺎﻋﺖ ﮐﻨﻴﺪ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﮔﻮﻳﯽ از ﻣﺴﻴﺢ اﻃﺎﻋﺖ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ۶ .و اﻳﻦ ﻧﻴﺰ ،ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻪ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﺮاﻗﺐ ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻨﺪ ،و ﻳﺎ ﺑﺮاﯼ ﺟﻠﺐ ﺗﻮﺟﻪ ﺁﻧﻬﺎ ،ﺑﻠﮑﻪ هﻤﭽﻮن ﻏﻼﻣﺎن ﻣﺴﻴﺢ ،ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪا را ﺑﺎ دل و ﺟﺎن ﺑﻪﺟﺎﯼ ﺁورﻳﺪ٧ .ﺑﺎ ﺷﻮر و ﺷﻮق ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻨﻴﺪ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﮔﻮﻳﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺧﺪﻣﺖ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ ﻧﻪ اﻧﺴﺎن را٨ ،زﻳﺮا ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ هﺮﮐﺲ ﭘﺎداش هﻤﮥ ﮐﺎرهﺎﯼ ﻧﻴﮑﺶ را ﺧﻮاهﺪ داد ،ﺧﻮاﻩ ﻏﻼم ﺑﺎﺷﺪ ،ﺧﻮاﻩ ﺁزاد. ٩و ﺷﻤﺎ اﯼ ارﺑﺎﺑﺎن ،ﺑﺎ ﻏﻼﻣﺎن ﺧﻮد هﻤﻴﻦﮔﻮﻧﻪ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﻴﺪ ،و از ﺗﻬﺪﻳﺪﺷﺎن دﺳﺖ ﺑﺪارﻳﺪ ،زﻳﺮا ﻣﯽداﻧﻴﺪ او ﮐﻪ هﻢ ارﺑﺎب اﻳﺸﺎن و هﻢ ارﺑﺎب ﺷﻤﺎﺳﺖ ،در ﺁﺳﻤﺎن اﺳﺖ ،و ﻧﺰد او ﮐﺴﯽ را ﺑﺮ دﻳﮕﺮﯼ ﺑﺮﺗﺮﯼ ﻧﻴﺴﺖ.
اﺳﻠﺤﮥ ﺟﻨﮓ روﺣﺎﻧﯽ ١٠ﺑﺎرﯼ ،در ﺧﺪاوﻧﺪ ،و ﺑﻪ ﭘﺸﺘﻮاﻧﮥ ﻗﺪرت ﻣﻘﺘﺪر او ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ ﺑﺎﺷﻴﺪ١١ .اﺳﻠﺤﮥ ﮐﺎﻣﻞ ﺧﺪا را ﺑﺮ ﺗﻦ ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺣﻴﻠﻪهﺎﯼ اﺑﻠﻴﺲ ﺑﺎﻳﺴﺘﻴﺪ١٢ .زﻳﺮا ﻣﺎ را ﮐﺸﺘﯽ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺑﺎ ﺟﺴﻢ و ﺧﻮن ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺎ ﻋﻠﻴﻪ ﻗﺪرﺗﻬﺎ ،ﻋﻠﻴﻪ رﻳﺎﺳﺘﻬﺎ ،ﻋﻠﻴﻪ ﺧﺪاوﻧﺪﮔﺎران اﻳﻦ دﻧﻴﺎﯼ ﺗﺎرﻳﮏ ،و ﻋﻠﻴﻪ ﻓﻮﺟﻬﺎﯼ ارواح ﺷﺮﻳﺮ در ﺟﺎﻳﻬﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﻣﯽﺟﻨﮕﻴﻢ١٣ .ﭘﺲ اﺳﻠﺤﮥ ﮐﺎﻣﻞ ﺧﺪا را ﺑﺮ ﺗﻦ ﮐﻨﻴﺪ ،ﺗﺎ در روز ﺷﺮ ﺷﻤﺎ را ﻳﺎراﯼ اﻳﺴﺘﺎدﮔﯽ ﺑﺎﺷﺪ ،و ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ ﭘﺲ از اﻧﺠﺎم هﻤﻪﭼﻴﺰ ،ﺑﺎﻳﺴﺘﻴﺪ١۴ .ﭘﺲ اﺳﺘﻮار اﻳﺴﺘﺎدﻩ ،ﮐﻤﺮﺑﻨﺪ ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﺑﻪﻣﻴﺎن ﺑﺒﻨﺪﻳﺪ و ﻞ ﺻﻠﺢ را ﺑﻪﭘﺎ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ. زرﻩ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ را ﺑﺮ ﺗﻦ ﮐﻨﻴﺪ١۵ ،و ﮐﻔﺶ ﺁﻣﺎدﮔﯽ ﺑﺮاﯼ اﻋﻼم اﻧﺠﻴ ِ ١۶اﻓﺰون ﺑﺮ اﻳﻦهﻤﻪ ،ﺳﭙﺮ اﻳﻤﺎن را ﺑﺮﮔﻴﺮﻳﺪ ،ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺎ ﺁن ،هﻤﮥ ﺗﻴﺮهﺎﯼ ﺁﺗﺸﻴﻦ ﺁن ﺷﺮور را ﺧﺎﻣﻮش ﮐﻨﻴﺪ١٧ .ﮐﻼهﺨﻮد ﻧﺠﺎت را ﺑﺮ ﺳﺮ ﻧﻬﻴﺪ و ﺷﻤﺸﻴﺮ روح را ﮐﻪ ﮐﻼم ﺧﺪاﺳﺖ ،ﺑﻪدﺳﺖ ﮔﻴﺮﻳﺪ١٨ .و در هﻤﻪوﻗﺖ ،ﺑﺎ هﻤﻪ ﻧﻮع دﻋﺎ و ﺗﻤﻨﺎ ،در روح دﻋﺎ ﮐﻨﻴﺪ و ﺑﺮاﯼ هﻤﻴﻦ ﺑﻴﺪار و هﻮﺷﻴﺎر ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﺎ ﭘﺎﻳﺪارﯼ ﺑﺮاﯼ هﻤﮥ ﻣﻘﺪّﺳﺎن دﻋﺎ ﮐﻨﻴﺪ.
١٩ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ دﻋﺎ ﮐﻨﻴﺪ ،ﺗﺎ هﺮﮔﺎﻩ دهﺎن ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﺸﺎﻳﻢ ،ﮐﻼم ﺑﻪ ﻣﻦ ﻋﻄﺎ ﺷﻮد ﺗﺎ راز اﻧﺠﻴﻞ را دﻟﻴﺮاﻧﻪ اﻋﻼم ﮐﻨﻢ٢٠ ،ﮐﻪ ﺳﻔﻴﺮ ﺁﻧﻢ ،هﺮﭼﻨﺪ در زﻧﺠﻴﺮ! دﻋﺎ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﺁن را ﺑﺎ ﺷﻬﺎﻣﺖ اﻋﻼم ﮐﻨﻢ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ اﺳﺖ.
ﺧﺎﺗﻤﻪ ٢١ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﮑﻪ از اﺣﻮال ﻣﻦ ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﭼﻪ ﻣﯽﮐﻨﻢ ،ﺗﻴﺨﻴﮑﻮس ،ﺑﺮادر ﻋﺰﻳﺰ و ﺧﺎدم وﻓﺎدار در ﺧﺪاوﻧﺪ ،هﻤﻪﭼﻴﺰ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﺪ ﮔﻔﺖ٢٢ .ﻣﻦ او را ﺑﻪ هﻤﻴﻦﻣﻨﻈﻮر ﻧﺰدﺗﺎن ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻢ ﺗﺎ از اﺣﻮال ﻣﺎ ﺁﮔﺎﻩ ﺷﻮﻳﺪ ،و ﺗﺎ او ﺗﺸﻮﻳﻘﺘﺎن ﮐﻨﺪ. ﺖ هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ن ﺁراﻣﺶ و ﻣﺤﺒ ِ ٢٣از ﺧﺪاﯼ ﭘﺪر و ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﺑﺮاﯼ ﺑﺮادرا ْ اﻳﻤﺎن ﻣﯽﻃﻠﺒﻢ٢۴ .ﻓﻴﺾ و ﻧﺎﻣﻴﺮاﻳﯽ ﺑﺮ هﻤﮥ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ را دوﺳﺖ ﻣﯽدارﻧﺪ.
ﻧﺎﻣﮥ ﭘﻮﻟُﺲ رﺳﻮل ﺑﻪ ﻓﻴﻠﻴﭙﻴﺎن ﻓﻴﻠﻴﭙﻴﺎن ١ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ، ١از ﭘﻮﻟُﺲ و ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس ،ﺧﺎدﻣﺎن ﻣﺴﻴ ْ ﺢ ﻋﻴﺴﺎﻳﻨﺪ ،از ﺟﻤﻠﻪ ﻧﺎﻇﺮان و ﺧﺎدﻣﺎن: ﺑﻪ هﻤﮥ ﻣﻘﺪّﺳﺎن ﻓﻴﻠﻴﭙﯽ ﮐﻪ در ﻣﺴﻴ ْ ٢ﻓﻴﺾ و ﺁراﻣﺶ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ،ﭘﺪر ﻣﺎ ،و ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎد.
دﻋﺎ و ﺷﮑﺮﮔﺰارﯼ ٣هﺮﮔﺎﻩ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻳﺎد ﻣﯽﺁورم ،ﺧﺪاﯼ ﺧﻮد را ﺷﮑﺮ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ۴و هﻤﻮارﻩ در هﻤﮥ دﻋﺎهﺎﻳﻢ ﺑﺮاﯼ هﻤﮕﯽ ﺷﻤﺎ ﺷﺎدﻣﺎﻧﻪ دﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﻢ۵ ،زﻳﺮا از روز ﻧﺨﺴﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ،در ﮐﺎر اﻧﺠﻴﻞ ﺷﺮﻳﮏ ﺑﻮدﻩاﻳﺪ۶ .ﻳﻘﻴﻦ دارم ﺁن ﮐﻪ ﮐﺎرﯼ ﻧﻴﮑﻮ در ﺷﻤﺎ ﺁﻏﺎز ﮐﺮد ،ﺁن را ﺗﺎ روز ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪﮐﻤﺎل ﺧﻮاهﺪ رﺳﺎﻧﻴﺪ٧ .ﺑﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ درﺑﺎرۀ ﺟﻤﻴﻊ ﺷﻤﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻴﻨﺪﻳﺸﻢ، ﭼﺮاﮐﻪ در دل ﻣﻦ ﺟﺎﯼ دارﻳﺪ؛ زﻳﺮا ﺷﻤﺎ هﻤﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ در ﻓﻴﺾ ﺧﺪا ﺷﺮﻳﮑﻴﺪ ،ﭼﻪ در زﻧﺠﻴﺮ ﺑﺎﺷﻢ و ﭼﻪ ﻣﺸﻐﻮل دﻓﺎع از اﻧﺠﻴﻞ و اﺛﺒﺎت ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﺁن٨ .ﺧﺪا ﺷﺎهﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ،ﻣﺸﺘﺎق هﻤﮥ ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ. ﻋﻮاﻃﻒ ﺧﻮ ِد ﻣﺴﻴ ْ ٩دﻋﺎﻳﻢ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﺷﻤﺎ هﺮﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻓﺰوﻧﯽ ﻳﺎﺑﺪ و ﺑﺎ ﺷﻨﺎﺧﺖ و ﺑﺼﻴﺮت ﮐﺎﻣﻞ هﻤﺮاﻩ ﺑﺎﺷﺪ١٠ ،ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ ﭼﻴﺰهﺎﯼ ﺑﻬﺘﺮ را ﺗﺸﺨﻴﺺ دهﻴﺪ و در روز ﻣﺴﻴﺢ ،ﭘﺎﮎ و ﺑﯽﻋﻴﺐ ١١و ﺁﮐﻨﺪﻩ از ﺛﻤﺮات ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪﺑﺎر ﻣﯽﺁﻳﺪ و ﺑﻪ ﺗﺠﻠﻴﻞ و ﺳﭙﺎس ﺧﺪا ﻣﯽاﻧﺠﺎﻣﺪ.
زﻧﺠﻴﺮهﺎﯼ ﭘﻮﻟُﺲ و ﮔﺴﺘﺮش اﻧﺠﻴﻞ ١٢اﯼ ﺑﺮادران ،ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﮔﺬﺷﺖ ،در ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ اﻧﺠﻴﻞ اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ١٣ ،ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاﯼ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎن ﮐﺎخ ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ و ﺑﺮ هﻤﮕﺎن ﻋﻴﺎن ﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻣﺴﻴﺢ در زﻧﺠﻴﺮم؛ ١۴و زﻧﺠﻴﺮهﺎﻳﻢ ﺳﺒﺐ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻴﺸﺘ ِﺮ ﺑﺮادران ،در ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﻮﯼدل ﺷﻮﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺷﻬﺎﻣﺖ ﺗﻤﺎم ،ﮐﻼم ﺧﺪا را ﺑﯽواهﻤﻪ ﺑﻴﺎن ﮐﻨﻨﺪ. ١۵اﻣّﺎ ﺑﻌﻀﯽ از ﺣﺴﺪ و ﺣﺲ رﻗﺎﺑﺖ ﻣﺴﻴﺢ را وﻋﻆ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،ﺣﺎلﺁﻧﮑﻪ ﺑﻌﻀﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺎ ﺣﺴﻦﻧﻴّﺖ١۶ .اﻳﻨﺎن از ﻣﺤﺒﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،زﻳﺮا ﻣﯽداﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﺮاﯼ دﻓﺎع از اﻧﺠﻴﻞ ﺳ ِﺮ ﺟﺎﻩﻃﻠﺒﯽ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ وﻋﻆ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،ﻧﻪ ﺑﺎ در اﻳﻨﺠﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩام١٧ .اﻣّﺎ ﺁﻧﺎن از َ ﺧﻠﻮصﻧﻴّﺖ ،ﺑﺎ اﻳﻦ ﮔﻤﺎن ﮐﻪ ﺑﺮ رﻧﺠﻬﺎﯼ ﻣﻦ در زﻧﺪان ﻣﯽاﻓﺰاﻳﻨﺪ١٨ .اﻣّﺎ ﭼﻪﺑﺎﮎ؟ ﻣﻬﻢ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ هﺮ ﺻﻮرت ،ﻣﺴﻴﺢ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺷﻮد ،ﭼﻪ ﻧﻴّﺖ درﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ ،ﭼﻪ ﻧﺎدرﺳﺖ! و ﻣﻦ از اﻳﻦ ﺑﺎﺑﺖ ﺷﺎدﻣﺎﻧﻢ. ﺁرﯼ ،و ﺑﺎز هﻢ ﺷﺎدﯼ ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد١٩ ،زﻳﺮا ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ دﻋﺎهﺎﯼ ﺷﻤﺎ و ﻳﺎرﯼ روح ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،اﻳﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻧﺠﺎت ﻣﻦ ﺧﻮاهﺪ اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ٢٠ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻧﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﻣﯽﮐﺸﻢ و
اﻣﻴﺪ دارم ﮐﻪ در هﻴﭻﭼﻴﺰ ﺳﺮاﻓﮑﻨﺪﻩ ﻧﺨﻮاهﻢ ﺷﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﮐﻤﺎل دﻟﻴﺮﯼ ،اﮐﻨﻮن ﻧﻴﺰ ﭼﻮن هﻤﻴﺸﻪ ،ﭼﻪ در ﻣﺮگ و ﭼﻪ در زﻧﺪﮔﯽ ،ﻣﺴﻴﺢ در ﺑﺪﻧﻢ ﺟﻼل ﺧﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ٢١ .زﻳﺮا ﻣﺮا زﻳﺴﺘﻦ ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ ،و ﻣﺮدن ،ﺳﻮد٢٢ .اﮔﺮ ﻣﯽﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺣﻴﺎت ﺧﻮد در اﻳﻦ ﺑﺪن اداﻣﻪ دهﻢ، اﻳﻦ ﺑﺮاﻳﻢ ﺑﻪﻣﻨﺰﻟﮥ ﮐﺎر و ﮐﻮﺷﺸﯽ ﭘﺮﺛﻤﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد .و ﻧﻤﯽداﻧﻢ ﮐﺪام را ﺑﺮﮔﺰﻳﻨﻢ! ٢٣زﻳﺮا ﺑﻴﻦ اﻳﻦ دو ﺳﺨﺖ در ﮐﺸﻤﮑﺸﻢ :ﭼﺮاﮐﻪ ﺁرزو دارم رﺧﺖ از اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﺑﺮﺑﻨﺪم و ﺑﺎ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺎﺷﻢ ،ﮐﻪ اﻳﻦ ﺑﻪﻣﺮاﺗﺐ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ؛ ٢۴اﻣّﺎ ﻣﺎﻧﺪﻧﻢ در ﺟﺴﻢ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﺿﺮورﻳﺘﺮ اﺳﺖ٢۵ .ﭼﻮن از اﻳﻦ ﻳﻘﻴﻦ دارم ،ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ و ﺷﺎدﯼ ﺷﻤﺎ در اﻳﻤﺎن ،زﻧﺪﻩ ﺧﻮاهﻢ ﻣﺎﻧﺪ و ﺑﺎ هﻤﮥ ﺷﻤﺎ ﺑﻪﺳﺮ ﺧﻮاهﻢ ﺑﺮد٢۶ ،ﺗﺎ ﺑﺎ دوﺑﺎرﻩ ﺁﻣﺪﻧﻢ ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ،ﻓﺨﺮﺗﺎن در ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪﺳﺒﺐ ﻣﻦ اﻓﺰون ﮔﺮدد. ﻣﺴﻴ ْ ٢٧ﻓﻘﻂ از ﺷﻤﺎ ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ﮐﻪ ﺑﻪﺷﻴﻮۀ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺴﻴﺢ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﻴﺪ ،ﺗﺎ ﺧﻮاﻩ ﺑﻴﺎﻳﻢ و ﺷﻤﺎ را ﺑﺒﻴﻨﻢ و ﺧﻮاﻩ در ﻏﻴﺎﺑﻢ از اﺣﻮاﻟﺘﺎن ﺑﺸﻨﻮم ،ﺧﺎﻃﺮم ﺁﺳﻮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ در ﻳﮏ روح اﺳﺘﻮارﻳﺪ و ﭼﻮن ﻳﮏﺗﻦ ،دوشﺑﻪدوش ﺑﺮاﯼ اﻳﻤﺎن اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺠﺎهﺪﻩ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ٢٨ ،و در هﻴﭻﭼﻴﺰ از ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن هﺮاﺳﯽ ﻧﺪارﻳﺪ ،ﮐﻪ هﻤﻴﻦ در ﻣﻮرد ﺁﻧﺎن ﻧﺸﺎن هﻼﮐﺖ اﺳﺖ ،اﻣّﺎ ﻧﺸﺎن ﻧﺠﺎت ﺷﻤﺎﺳﺖ ،و اﻳﻦ از ﺧﺪاﺳﺖ٢٩ .زﻳﺮا اﻳﻦ اﻓﺘﺨﺎر ﻧﺼﻴﺐ ﺷﻤﺎ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ در راﻩ او رﻧﺞ هﻢ ﺑﺒﺮﻳﺪ٣٠ .ﭼﺮا ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را هﻤﺎن ﻣﺠﺎهﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮا ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻪ ﺁن دﻳﺪﻳﺪ و اﮐﻨﻮن ﻣﯽﺷﻨﻮﻳﺪ ﮐﻪ هﻨﻮز هﻢ ﺑﺪان ﻣﺸﻐﻮﻟﻢ.
ﻓﻴﻠﻴﭙﻴﺎن ٢ ﺳﺮﻣﺸﻖ ﮔﺮﻓﺘﻦ از ﻓﺮوﺗﻨﯽ ﻣﺴﻴﺢ ح ١ﭘﺲ اﮔﺮ در ﻣﺴﻴﺢ دﻟﮕﺮﻣﻴﺪ ،اﮔﺮ ﻣﺤﺒﺖ او ﻣﺎﻳﮥ ﺗﺴﻠﯽ ﺷﻤﺎﺳﺖ ،اﮔﺮ در رو ْ رﻓﺎﻗﺖ دارﻳﺪ ،و اﮔﺮ از رﺣﻢ و ﺷﻔﻘﺖ ﺑﺮﺧﻮردارﻳﺪ٢ ،ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺷﺎدﯼ ﻣﺮا ﺑﻪﮐﻤﺎل رﺳﺎﻧﻴﺪ و ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ وﺣﺪتﻧﻈﺮ و ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ داﺷﺘﻪ ،ﻳﮑﺪل و ﻳﮑﺮأﯼ ﺑﺎﺷﻴﺪ٣ .هﻴﭻﮐﺎرﯼ را از ﺳ ِﺮ ﺟﺎﻩﻃﻠﺒﯽ ﻳﺎ ﺗﮑﺒّﺮ ﻧﮑﻨﻴﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﻓﺮوﺗﻨﯽ دﻳﮕﺮان را از ﺧﻮد ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺪاﻧﻴﺪ۴ .هﻴﭻﻳﮏ َ از ﺷﻤﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺧﻮد ﻧﺒﺎﺷﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ دﻳﮕﺮان ﻧﻴﺰ ﺑﻴﻨﺪﻳﺸﺪ۵ .هﻤﺎن ﻃﺮزﻓﮑﺮ را داﺷﺘﻪ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ داﺷﺖ: ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﺴﻴ ْ ۶او ﮐﻪ هﻤﺬات ﺑﺎ ﺧﺪا ﺑﻮد، از ﺑﺮاﺑﺮﯼ ﺑﺎ ﺧﺪا ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﺧﻮد ﺑﻬﺮﻩ ﻧ ُ ﺠﺴﺖ، ٧ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻮد را ﺧﺎﻟﯽ ﮐﺮد و ذات ﻏﻼم ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ، ﺑﻪ ﺷﺒﺎهﺖ ﺁدﻣﻴﺎن درﺁﻣﺪ. ٨و ﭼﻮن در ﺳﻴﻤﺎﯼ ﺑﺸﺮﯼ ﻳﺎﻓﺖ ﺷﺪ
ﺧﻮد را ﺧﻮار ﺳﺎﺧﺖ و ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﺮگ، ﺣﺘﯽ ﻣﺮگ ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﻣﻄﻴﻊ ﮔﺮدﻳﺪ. ٩ﭘﺲ ﺧﺪا ﻧﻴﺰ او را ﺑﻐﺎﻳﺖ ﺳﺮاﻓﺮاز ﮐﺮد و ﻧﺎﻣﯽ ﺑﺮﺗﺮ از هﻤﮥ ﻧﺎﻣﻬﺎ ﺑﺪو ﺑﺨﺸﻴﺪ، ١٠ﺗﺎ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻋﻴﺴﯽ هﺮ زاﻧﻮﻳﯽ ﺧﻢ ﺷﻮد، در ﺁﺳﻤﺎن ،ﺑﺮ زﻣﻴﻦ و در زﻳﺮ زﻣﻴﻦ، ﺢ »ﺧﺪاوﻧﺪ« اﺳﺖ، ١١و هﺮ زﺑﺎﻧﯽ اﻗﺮار ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴ ْ ﺑﺮاﯼ ﺟﻼل ﺧﺪاﯼ ﭘﺪر.
درﺧﺸﺎن هﻤﭽﻮن ﺳﺘﺎرﮔﺎن ١٢ﭘﺲ اﯼ ﻋﺰﻳﺰان ،هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ هﻤﻴﺸﻪ ﻣﻄﻴﻊ ﺑﻮدﻩاﻳﺪ ،ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ در ﺣﻀﻮر ﻣﻦ، ﺑﻠﮑﻪ اﮐﻨﻮن ﺑﺴﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺣﺘﯽ در ﻏﻴﺎﺑﻢ ،ﻧﺠﺎت ﺧﻮد را ﺗﺮﺳﺎن و ﻟﺮزان ﺑﻪﻋﻤﻞ ﺁورﻳﺪ؛ ١٣زﻳﺮا ﺧﺪاﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻋﻤﻞ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ ﺧﻮد ،هﻢ ﺗﺼﻤﻴﻢ و هﻢ ﻗﺪرت اﻧﺠﺎم ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﺧﺸﻨﻮدش ﻣﯽﺳﺎزد ،در ﺷﻤﺎ ﭘﺪﻳﺪ ﻣﯽﺁورد. ١۴هﺮ ﮐﺎرﯼ را ﺑﺪون ﻏﺮﻏﺮ و ﻣﺠﺎدﻟﻪ اﻧﺠﺎم دهﻴﺪ١۵ ،ﺗﺎ ﺑﯽﭘﻴﺮاﻳﻪ و ﺑﯽﺁﻻﻳﺶ ،و ﻓﺮزﻧﺪان ﺑﯽﻋﻴﺐ ﺧﺪا ﺑﺎﺷﻴﺪ ،در ﺑﻴﻦ ﻧﺴﻠﯽ ﮐﮋرو و ﻣﻨﺤﺮف ﮐﻪ در ﻣﻴﺎﻧﺸﺎن هﻤﭽﻮن ن در اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﻣﯽدرﺧﺸﻴﺪ١۶ ،هﻤﭽﻨﺎن ﮐﻪ ﮐﻼم ﺣﻴﺎت را اﺳﺘﻮار ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻪاﻳﺪ. ﺳﺘﺎرﮔﺎ ْ در اﻳﻦ ﺻﻮرت ،ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ در روز ﻣﺴﻴﺢ ﻣﺒﺎهﺎت ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﻴﻬﻮدﻩ ﻧﺪوﻳﺪﻩ و ﻋﺒﺚ ﻣﺤﻨﺖ ﻧﮑﺸﻴﺪﻩام١٧ .اﻣّﺎ ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﭼﻮن هﺪﻳﻪاﯼ رﻳﺨﺘﻨﯽ ،ﺑﺮ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ و ﺧﺪﻣﺖ اﻳﻤﺎﻧﺘﺎن رﻳﺨﺘﻪ ﺷﻮم ،ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ و ﺑﺎ هﻤﮥ ﺷﻤﺎ ﺷﺎدﯼ ﻣﯽﮐﻨﻢ١٨ .و ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ هﻤﻴﻦﮔﻮﻧﻪ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﺑﺎ ﻣﻦ ﺷﺎدﯼ ﮐﻨﻴﺪ.
ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس و اِﭘﺎﻓْﺮودﻳﺘﻮس ١٩در ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﻋﻴﺴﯽ اﻣﻴﺪ دارم ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس را ﺑﺰودﯼ ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﺑﻔﺮﺳﺘﻢ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺁﮔﺎهﯽ از اﺣﻮاﻟﺘﺎن دلﺷﺎد ﮔﺮدم٢٠ .ﮐﺴﯽ دﻳﮕﺮ ﻧﺪارم ﮐﻪ اﻳﻨﭽﻨﻴﻦ ﺧﺎﻟﺼﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻓﮑﺮﺗﺎن ﺑﺎﺷﺪ. ٢١ﭼﺮاﮐﻪ هﻤﻪ در ﭘﯽ ﻧﻔﻊ ﺧﻮﻳﺸﻨﺪ ،ﻧﻪ اﻣﻮر ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ٢٢ .اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﺧﻮد را ﭘﺲ دادﻩ ،زﻳﺮا ﺑﺎ ﻣﻦ ،هﻤﭽﻮن ﭘﺴﺮﯼ ﺑﺎ ﭘﺪر ﺧﻮد ،در ﮐﺎر
اﻧﺠﻴﻞ ﺧﺪﻣﺖ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ٢٣ .ﭘﺲ اﻣﻴﺪوارم ﺑﻪ ﻣﺤﺾ روﺷﻦ ﺷﺪن ﺗﮑﻠﻴﻔﻢ ،او را ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﺑﻔﺮﺳﺘﻢ؛ ٢۴و در ﺧﺪاوﻧﺪ اﻃﻤﻴﻨﺎن دارم ﮐﻪ ﺧﻮد ﻧﻴﺰ ﺑﺰودﯼ ﺧﻮاهﻢ ﺁﻣﺪ. ٢۵ﺑﻌﻼوﻩ ،ﻻزم ﻣﯽداﻧﻢ اِﭘﺎﻓْﺮودﻳﺘﻮس را ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﺑﺎز ﭘﺲ ﻓﺮﺳﺘﻢ ،او را ﮐﻪ از ﻳﮏﺳﻮ ﺑﺮادر ،هﻤﮑﺎر و هﻤﺮزم ﻣﻦ اﺳﺖ ،و از ﺳﻮﯼ دﻳﮕﺮ ،ﻓﺮﺳﺘﺎدۀ ﺷﻤﺎ ﺑﺮاﯼ رﺳﻴﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﻧﻴﺎزهﺎﯼ ﻣﻦ٢۶ .زﻳﺮا ﻣﺸﺘﺎق دﻳﺪار هﻤﮥ ﺷﻤﺎﺳﺖ و از ﺑﺎﺑﺖ اﻳﻨﮑﻪ ﺷﻨﻴﺪﻳﺪ ﺑﻴﻤﺎر ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،ﻏﻤﮕﻴﻦ اﺳﺖ٢٧ .ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻴﻤﺎر و ﺣﺘﯽ در ﺁﺳﺘﺎﻧﮥ ﻣﺮگ ﺑﻮد .اﻣّﺎ ﺧﺪا ﺑﺮ او رﺣﻢ ﮐﺮد ،و ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ او ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ،ﺗﺎ ﻏﻤﯽ ﺑﺮ ﻏﻤﻬﺎﻳﻢ اﻓﺰودﻩ ﻧﺸﻮد. ٢٨ﭘﺲ ﻣﯽﺧﻮاهﻢ او را هﺮﭼﻪ زودﺗﺮ ﺑﻔﺮﺳﺘﻢ ،ﺗﺎ دﻳﮕﺮﺑﺎر ﺑﺎ دﻳﺪﻧﺶ ﺷﺎدﻣﺎن ﺷﻮﻳﺪ و از ﻏﻢ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﮐﺎﺳﺘﻪ ﺷﻮد٢٩ .در ﺧﺪاوﻧﺪ ،او را ﺑﺎ ﺷﺎدﯼ ﺗﻤﺎم ﺑﭙﺬﻳﺮﻳﺪ و ﭼﻨﻴﻦﮐﺴﺎن را ﮔﺮاﻣﯽ ﺑﺪارﻳﺪ٣٠ ،زﻳﺮا در راﻩ ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﺗﺎ ﺳﺮﺣﺪ ﻣﺮگ ﭘﻴﺶ رﻓﺖ و ﺑﺮاﯼ ﺟﺒﺮان ﮐﺎﺳﺘﯽ ﺧﺪﻣﺖ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ،ﺟﺎن ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺧﻄﺮ اﻧﺪاﺧﺖ.
ﻓﻴﻠﻴﭙﻴﺎن ٣ ﻧﺎدرﺳﺘﯽ اﺗﮑﺎ ﺑﺮ اﻓﺘﺨﺎرات اﻧﺴﺎﻧﯽ ١دﻳﮕﺮﺁﻧﮑﻪ اﯼ ﺑﺮادران ﻣﻦ ،در ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﺎد ﺑﺎﺷﻴﺪ! ﺗﮑﺮار اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﺐ زﺣﻤﺘﯽ ﺑﺮاﻳﻢ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ اﻳﻤﻨﯽ ﺷﻤﺎﺳﺖ٢ .از ﺁن ﺳﮕﻬﺎ ﺑﺮﺣﺬر ﺑﺎﺷﻴﺪ؛ از ﺁن ﺷﺮارتﭘﻴﺸﮕﺎن ﺑﭙﺮهﻴﺰﻳﺪ؛ ح ﺧﺪا ﻋﺒﺎدت ن واﻗﻌﯽ ﻣﺎﻳﻴﻢ ﮐﻪ در رو ِ از ﺁن ﻣُﺜﻠﻪﮐﻨﻨﺪﮔﺎن دورﯼ ﮐﻨﻴﺪ؛ ٣زﻳﺮا ﺧﺘﻨﻪﺷﺪﮔﺎ ِ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ اﺳﺖ و ﺑﻪ اﻓﺘﺨﺎرات اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺧﻮد اﺗﮑﺎ ﻧﺪارﻳﻢ - ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ ،و ﻓﺨﺮﻣﺎن ﺑﻪ ﻣﺴﻴ ْ ۴هﺮﭼﻨﺪ ﻣﻦ ﺧﻮ ْد دﻻﻳﻞ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮاﯼ اﺗﮑﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ دارم. ﺁرﯼ ،اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﻣﯽﭘﻨﺪارد ﮐﻪ دﻻﻳﻞ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮاﯼ اﺗﮑﺎ ﺑﻪ اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ اﻓﺘﺨﺎرات اﻧﺴﺎﻧﯽ دارد ،ﻣﻦ دﻻﻳﻠﯽ ﻣﺤﮑﻤﺘﺮ دارم۵ :ﺧﺘﻨﻪﺷﺪﻩ در روز هﺸﺘﻢ ،از ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ،از ﻗﺒﻴﻠﮥ ﺑﻨﻴﺎﻣﻴﻦ ،ﻓﺮزﻧﺪ ﻋﺒﺮاﻧﯽ از واﻟﺪﻳﻦ ﻋﺒﺮاﻧﯽ؛ ﺑﻪﻟﺤﺎظ اﺟﺮاﯼ ﺷﺮﻳﻌﺖ ،ﻓَﺮﻳﺴﯽ؛ ۶ﺑﻪﻟﺤﺎظ ﯽ ﺷﺮﻳﻌﺘﯽ ،ﺑﯽﻋﻴﺐ٧ .اﻣّﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﺮا ﺳﻮد ﺑﻮد، ﻏﻴﺮت ،ﺁزاردهﻨﺪﻩ ﮐﻠﻴﺴﺎ؛ ﺑﻪﻟﺤﺎظ ﭘﺎرﺳﺎﻳ ِ ﺁن را ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻣﺴﻴﺢ زﻳﺎن ﺷﻤﺮدم٨ .ﺑﻠﮑﻪ هﻤﻪﭼﻴﺰ را در ﻗﻴﺎس ﺑﺎ ﺑﺮﺗﺮﯼ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ،زﻳﺎن ﻣﯽداﻧﻢ ،ﮐﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ او هﻤﻪﭼﻴﺰ را از ﮐﻒ دادﻩام .ﺁرﯼ، ﺧﺪاوﻧﺪم ﻣﺴﻴ ْ اﻳﻨﻬﺎ هﻤﻪ را ﻓﻀﻠﻪ ﻣﯽﺷﻤﺎرم ﺗﺎ ﻣﺴﻴﺢ را ﺑﻪدﺳﺖ ﺁورم ٩و در او ﻳﺎﻓﺖ ﺷﻮم ،ﻧﻪ ﺑﺎ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﮐﻪ از ﺷﺮﻳﻌﺖ اﺳﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﺁن ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﮐﻪ از راﻩ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪدﺳﺖ ﻣﯽﺁﻳﺪ ،ﺁن ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﮐﻪ از ﺧﺪا و ﺑﺮ ﭘﺎﻳﮥ اﻳﻤﺎن اﺳﺖ١٠ .ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ﻣﺴﻴﺢ و ﻧﻴﺮوﯼ رﺳﺘﺎﺧﻴﺰش را ﺑﺸﻨﺎﺳﻢ و در رﻧﺠﻬﺎﯼ او ﺳﻬﻴﻢ ﺷﺪﻩ ،ﺑﺎ ﻣﺮﮔﺶ هﻤﺸﮑﻞ ﮔﺮدم، ١١ﺗﺎ ﺑﻪ هﺮ ﻃﺮﻳﻖ ﮐﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ از ﻣﺮدﮔﺎن ﻧﺎﻳﻞ ﺷﻮم.
ﺗﻼش ﺑﺮاﯼ رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﺧﻂ ﭘﺎﻳﺎن ١٢ﻧﻤﯽﮔﻮﻳﻢ هﻢاﮐﻨﻮن ﺑﻪ اﻳﻨﻬﺎ دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪام ﻳﺎ ﮐﺎﻣﻞ ﺷﺪﻩام ،ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮاﯼ ﺁن ﻣﺮا ﺑﻪدﺳﺖ ﺁورد. ﻣﯽراﻧﻢ ﺗﺎ ﭼﻴﺰﯼ را ﺑﻪدﺳﺖ ﺁورم ﮐﻪ ﻣﺴﻴ ْ ١٣ﺑﺮادران ،ﮔﻤﺎن ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ هﻨﻮز ﺁن را ﺑﻪدﺳﺖ ﺁوردﻩ ﺑﺎﺷﻢ؛ اﻣّﺎ ﻳﮏ ﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﻢ ،و
ﺁن اﻳﻨﮑﻪ ﺁﻧﭽﻪ در ﻋﻘﺐ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻓﺮاﻣﻮﺷﯽ ﻣﯽﺳﭙﺎرم و ﺑﻪﺳﻮﯼ ﺁﻧﭽﻪ در ﭘﻴﺶ اﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﮐﺸﺎﻧﺪﻩ١۴ ،ﺑﺮاﯼ رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﺧﻂ ﭘﺎﻳﺎن ﻣﯽﮐﻮﺷﻢ ،ﺗﺎ ﺟﺎﻳﺰﻩاﯼ را ﺑﻪدﺳﺖ ﺁورم ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ اﺳﺖ. ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﺮاﯼ ﺁن ﻣﺮا در ﻣﺴﻴ ْ ١۵هﻤﮥ ﻣﺎ ﮐﻪ ﺑﺎﻟﻐﻴﻢ ،ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻴﻨﺪﻳﺸﻴﻢ؛ و اﮔﺮ درﺑﺎرۀ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاﯼ دﻳﮕﺮ ﻣﯽاﻧﺪﻳﺸﻴﺪ ،اﻳﻦ را ﻧﻴﺰ ﺧﺪا ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺁﺷﮑﺎر ﺧﻮاهﺪ ﻓﺮﻣﻮد١۶ .ﻣﻬﻢ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ هﺮ ﻣﺮﺣﻠﻪاﯼ ﮐﻪ رﺳﻴﺪﻩاﻳﻢ ،ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺁن رﻓﺘﺎر ﮐﻨﻴﻢ. ١٧اﯼ ﺑﺮادران ،ﺑﺎ هﻢ از ﻣﻦ ﺳﺮﻣﺸﻖ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ،و ﺗﻮﺟﻪ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻣﻌﻄﻮف ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﻄﺎﺑﻖ اﻟﮕﻮﻳﯽ ﮐﻪ در ﻣﺎ ﺳﺮاغ دارﻳﺪ ،رﻓﺘﺎر ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ١٨ .زﻳﺮا هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﺎرهﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻪام و اﮐﻨﻮن ﻧﻴﺰ اﺷﮑﺮﻳﺰان ﺗﮑﺮار ﻣﯽﮐﻨﻢ ،ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﭼﻮن دﺷﻤﻨﺎن ﺻﻠﻴﺐ ﻣﺴﻴﺢ رﻓﺘﺎر ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ١٩ .ﻋﺎﻗﺒﺖ ﭼﻨﻴﻦﮐﺴﺎن هﻼﮐﺖ اﺳﺖ .ﺧﺪاﯼ ﺁﻧﺎن ﺷﮑﻤﺸﺎن اﺳﺖ و ﺑﻪ ﭼﻴﺰهﺎﯼ ﻧﻨﮓﺁور ﻣﺒﺎهﺎت ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،و اﻓﮑﺎرﺷﺎن ﻣﻌﻄﻮف ﺑﻪ اﻣﻮر زﻣﻴﻨﯽ اﺳﺖ. ٢٠ﺣﺎلﺁﻧﮑﻪ ﻣﺎ اهﻞ ﺁﺳﻤﺎﻧﻴﻢ و ﺑﺎ اﺷﺘﻴﺎق ﺗﻤﺎم اﻧﺘﻈﺎر ﻣﯽﮐﺸﻴﻢ ﮐﻪ ﻧﺠﺎتدهﻨﺪﻩ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺧﺪاوﻧﺪﻣﺎن ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،از ﺁﻧﺠﺎ ﻇﻬﻮر ﮐﻨﺪ٢١ .او ﺑﺎ ﻧﻴﺮوﻳﯽ ﮐﻪ وﯼ را ﻗﺎدر ﻣﯽﺳﺎزد ﺗﺎ هﻤﻪﭼﻴﺰ را ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﻮد درﺁورد ،ﺑﺪﻧﻬﺎﯼ ﺣﻘﻴﺮ ﻣﺎ را ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺑﺪن ﭘﺮﺟﻼل او درﺁﻳﺪ.
ﻓﻴﻠﻴﭙﻴﺎن ۴ ج ﺳﺮم ن ﻣﺤﺒﻮب ﻣﻦ ﮐﻪ ﻣﺸﺘﺎق دﻳﺪارﺗﺎﻧﻢ ،اﯼ ﮐﻪ ﺷﺎدﯼ و ﺗﺎ ِ ١ﭘﺲ ،اﯼ ﺑﺮادرا ِ هﺴﺘﻴﺪ ،اﯼ ﻋﺰﻳﺰان ،ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ در ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺘﻮار ﺑﺎﺷﻴﺪ.
ﺁﺧﺮﻳﻦ اﻧﺪرزهﺎ ٢از ِاﻓُﻮدﻳﻪ و ﺳﻴﻨﺘﻴﺨﯽ اﺳﺘﺪﻋﺎ دارم ﮐﻪ در ﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﮑﺮأﯼ ﺑﺎﺷﻨﺪ٣ .و از ﺗﻮ ﻧﻴﺰ اﯼ هﻤﮑﺎر وﻓﺎدار ،ﺗﻘﺎﺿﺎ دارم ﮐﻪ اﻳﻦ دو ﺑﺎﻧﻮ را ﻳﺎرﯼ ﮐﻨﯽ ،زﻳﺮا هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ اﮐْﻠﻴﻤِﻨﺘُﺲ و دﻳﮕﺮ هﻤﮑﺎراﻧﻢ ﮐﻪ ﻧﺎﻣﺸﺎن در دﻓﺘﺮ ﺣﻴﺎت ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،دوﺷﺎدوش ﻣﻦ ﺑﺮاﯼ ﮐﺎر اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺠﺎهﺪﻩ ﮐﺮدﻩاﻧﺪ. ۴هﻤﻴﺸﻪ در ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﺎد ﺑﺎﺷﻴﺪ؛ ﺑﺎز هﻢ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ :ﺷﺎد ﺑﺎﺷﻴﺪ۵ .ﺑﮕﺬارﻳﺪ ﺣﻠﻢ ﺷﻤﺎ ﺑﺮ هﻤﮕﺎن ﺁﺷﮑﺎر ﺑﺎﺷﺪ .ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺰدﻳﮏ اﺳﺖ۶ .ﺑﺮاﯼ هﻴﭻﭼﻴﺰ ﻧﮕﺮان ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ در هﺮﭼﻴﺰ ﺑﺎ دﻋﺎ و اﺳﺘﻐﺎﺛﻪ ،هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﺷﮑﺮﮔﺰارﯼ ،درﺧﻮاﺳﺘﻬﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺧﺪا اﺑﺮاز ﺢ ﮐﻨﻴﺪ٧ .ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ،ﺁراﻣﺶ ﺧﺪا ﮐﻪ ﻓﺮاﺗﺮ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻋﻘﻞ اﺳﺖ ،دﻟﻬﺎ و ذهﻨﻬﺎﻳﺘﺎن را در ﻣﺴﻴ ْ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺤﻔﻮظ ﻧﮕﺎﻩ ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ. ٨در ﭘﺎﻳﺎن ،اﯼ ﺑﺮادران ،هﺮﺁﻧﭽﻪ راﺳﺖ اﺳﺖ ،هﺮﺁﻧﭽﻪ واﻻﺳﺖ ،هﺮﺁﻧﭽﻪ درﺳﺖ اﺳﺖ ،هﺮﺁﻧﭽﻪ ﭘﺎﮎ اﺳﺖ ،هﺮﺁﻧﭽﻪ دوﺳﺖداﺷﺘﻨﯽ و هﺮﺁﻧﭽﻪ ﺳﺘﻮدﻧﯽ اﺳﺖ ،ﺑﺪان ﺑﻴﻨﺪﻳﺸﻴﺪ. اﮔﺮ ﭼﻴﺰﯼ ﻋﺎﻟﯽ اﺳﺖ و ﺷﺎﻳﺎن ﺳﺘﺎﻳﺶ ،در ﺁن ﺗﺄﻣﻞ ﮐﻨﻴﺪ٩ .ﺁﻧﭽﻪ از ﻣﻦ ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ و ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪاﻳﺪ و هﺮﺁﻧﭽﻪ از ﻣﻦ ﺷﻨﻴﺪﻩ و ﻳﺎ در ﻣﻦ دﻳﺪﻩاﻳﺪ ،هﻤﺎن را ﺑﻪﻋﻤﻞ ﺁورﻳﺪ ،ﮐﻪ ﺧﺪاﯼ ﺁراﻣﺶ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد.
ﺗﺸﮑﺮ ﺑﺮاﯼ هﺪاﻳﺎ ١٠در ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺴﻴﺎر ﺷﺎدﻣﺎﻧﻢ ﮐﻪ اﮐﻨﻮن دﻳﮕﺮﺑﺎر ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ اﺣﺘﻴﺎﺟﺎت ﻣﻦ ﺷﮑﻮﻓﺎ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .اﻟﺒﺘﻪ ﺷﻤﺎ هﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﻦ ﺑﻮدﻩاﻳﺪ ،اﻣّﺎ ﻓﺮﺻﺖ اﺑﺮاز ﺁن را ﻧﺪاﺷﺘﻴﺪ١١ .اﻳﻦ را از ﺳﺮ ﻧﻴﺎز ﻧﻤﯽﮔﻮﻳﻢ ،زﻳﺮا ﺁﻣﻮﺧﺘﻪام ﮐﻪ در هﺮ ﺣﺎل ﻗﺎﻧﻊ ﺑﺎﺷﻢ١٢ .ﻣﻌﻨﯽ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪﺑﻮدن را ﻣﯽداﻧﻢ ،ﻣﻌﻨﯽ زﻧﺪﮔﯽ در وﻓﻮر ﻧﻌﻤﺖ را ﻧﻴﺰ ﻣﯽداﻧﻢ .در هﺮ وﺿﻊ و ﺣﺎﻟﯽ ،رﻣﺰ زﻳﺴﺘﻦ در ﺳﻴﺮﯼ و ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ،و ﺑﯽﻧﻴﺎزﯼ و ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪﯼ را ﻓﺮاﮔﺮﻓﺘﻪام١٣ .ﻗﺪرت هﺮﭼﻴﺰ را دارم در او ﮐﻪ ﻣﺮا ﻧﻴﺮو ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ١۴ .ﺑﺎ اﻳﻦﺣﺎل ،ﻟﻄﻒ ﮐﺮدﻳﺪ ﮐﻪ در زﺣﻤﺎت ﻣﻦ ﺷﺮﻳﮏ ﺷﺪﻳﺪ. ١۵ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ،اﯼ ﻓﻴﻠﻴﭙﻴﺎن ،ﺑﺨﻮﺑﯽ ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ در اواﻳﻞ اﻳﻤﺎﻧﺘﺎن ﺑﻪ اﻧﺠﻴﻞ ،ﭘﺲ از ﺁﻧﮑﻪ ﻣﻘﺪوﻧﻴﻪ را ﺗﺮﮎ ﮐﺮدم ،هﻴﭻ ﮐﻠﻴﺴﺎﻳﯽ ﺟﺰ ﺷﻤﺎ در اﻣﺮ دادن و ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺷﺮﻳﮏ ﻧﺸﺪ١۶ .زﻳﺮا ﺣﺘﯽ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺗِﺴﺎﻟﻮﻧﻴﮑﯽ ﺑﻮدم ،ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﺑﺮاﯼ رﻓﻊ اﺣﺘﻴﺎﺟﺎﺗﻢ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﺪ١٧ .ﻧﻪاﻳﻨﮑﻪ در ﭘﯽ درﻳﺎﻓﺖ هﺪﻳﻪ ﺑﺎﺷﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ در ﭘﯽ ﺑﻬﺮﻩاﯼ هﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺣﺴﺎب ﺷﻤﺎ اﻓﺰودﻩ ﺷﻮد١٨ .وﺟﻪ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻪ ﻣﻦ ﭘﺮداﺧﺖ ﺷﺪ و ﺑﻴﺶ از اﺣﺘﻴﺎج ﺧﻮد دارم .ﺣﺎل ﮐﻪ ﮐﻤﮏ ارﺳﺎﻟﯽ ﺷﻤﺎ را از اِﭘﺎﻓْﺮودﻳﺘﻮس درﻳﺎﻓﺖ ﮐﺮدﻩام ،از هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺑﻔﺮاواﻧﯽ ﺑﺮﺧﻮردارم .هﺪﻳﻪ ﺷﻤﺎ ﻋﻄﺮ ﺧﻮﺷﺒﻮ و ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻣﻘﺒﻮﻟﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا را ﺧﺸﻨﻮد ﻣﯽﺳﺎزد. ﺢ ﻋﻴﺴﯽ رﻓﻊ ١٩و ﺧﺪاﯼ ﻣﻦ ،هﻤﮥ ﻧﻴﺎزهﺎﯼ ﺷﻤﺎ را ﺑﺮﺣﺴﺐ دوﻟﺖ ﭘﺮﺟﻼل ﺧﻮد در ﻣﺴﻴ ْ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد٢٠ .ﺧﺪا و ﭘﺪر ﻣﺎ را ﺗﺎ اﺑﺪ ﺟﻼل ﺑﺎد .ﺁﻣﻴﻦ.
درودهﺎﯼ ﭘﺎﻳﺎﻧﯽ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ﺳﻼم ﺑﺮﺳﺎﻧﻴﺪ .ﺑﺮادراﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ هﺴﺘﻨﺪ ،ﺷﻤﺎ ٢١ﺑﻪ هﻤﮥ ﻣﻘﺪّﺳﺎن در ﻣﺴﻴ ْ ن اﻳﻨﺠﺎ ﺷﻤﺎ را ﺳﻼم ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻨﺪ ،ﺑﺨﺼﻮص ﺁﻧﺎن ﮐﻪ از را ﺳﻼم ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ٢٢ .هﻤﮥ ﻣﻘﺪّﺳﺎ ِ درﺑﺎر ﻗﻴﺼﺮﻧﺪ. ٢٣ﻓﻴﺾ ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺎ روح ﺷﻤﺎ ﺑﺎد .ﺁﻣﻴﻦ.
ﻧﺎﻣﮥ ﭘﻮﻟُﺲ رﺳﻮل ﺑﻪ ﮐﻮﻟُﺴﻴﺎن ﮐﻮﻟﺴﻴﺎن ١ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ اﺳﺖ، ١از ﭘﻮﻟُﺲ ﮐﻪ ﺑﻪﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪا ،رﺳﻮل ﻣﺴﻴ ْ و از ﺑﺮادرﻣﺎن ،ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس، ٢ﺑﻪ ﻣﻘﺪّﺳﺎن و ﺑﺮادران وﻓﺎدار در ﻣﺴﻴﺢ ﮐﻪ در ﺷﻬﺮ ﮐﻮﻟُﺴﯽ هﺴﺘﻨﺪ: ﻓﻴﺾ و ﺁراﻣﺶ از ﺳﻮﯼ ﺧﺪا ،ﭘﺪر ﻣﺎ ،ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎد.
ﺷﮑﺮﮔﺰارﯼ و دﻋﺎ ٣ﻣﺎ هﻤﻮارﻩ ﺑﻪهﻨﮕﺎم دﻋﺎ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ،ﺧﺪا ،ﭘﺪر ﺧﺪاوﻧﺪﻣﺎن ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ را ﺷﮑﺮ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ و ﻣﺤﺒﺘﯽ را ﮐﻪ ﺑﻪ هﻤﮥ ﻣﻘﺪّﺳﺎن ﻣﯽﮔﺰارﻳﻢ۴ ،زﻳﺮا وﺻﻒ اﻳﻤﺎن ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﺴﻴ ْ دارﻳﺪ ،ﺷﻨﻴﺪﻩاﻳﻢ۵ .اﻳﻨﻬﺎ از اﻣﻴﺪﯼ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﯽﮔﻴﺮد ﮐﻪ در ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﻣﺤﻔﻮظ اﺳﺖ و ﭘﻴﺸﺘﺮ درﺑﺎرﻩاش از ﭘﻴﺎم ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻳﻌﻨﯽ اﻧﺠﻴﻞ ﺷﻨﻴﺪﻩاﻳﺪ۶ ،اﻧﺠﻴﻠﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ و در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺟﻬﺎن ﺛﻤﺮ ﻣﯽدهﺪ و رﺷﺪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ، از روزﯼ ﮐﻪ ﺁن را ﺷﻨﻴﺪﻳﺪ و ﻓﻴﺾ ﺧﺪا را ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ واﻗﻌﯽ درﮎ ﮐﺮدﻳﺪ ،ﻋﻤﻞ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ٧ .ﺷﻤﺎ ﺁن را از هﻤﮑﺎر ﻋﺰﻳﺰ ﻣﺎ ،اِﭘﺎﻓْﺮاس ﺁﻣﻮﺧﺘﻴﺪ ﮐﻪ ﺧﺎدم وﻓﺎدار ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪ ﻧﻴﺎﺑﺖ از ﻣﺎﺳﺖ٨ .او ﻣﺎ را از ﻣﺤﺒﺖ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ در روح اﺳﺖ ،ﺁﮔﺎﻩ ﺳﺎﺧﺖ. ٩از هﻤﻴﻦرو ،از روزﯼ ﮐﻪ اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪﻳﻢ ،از دﻋﺎ ﮐﺮدن ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﺑﺎزﻧﺎﻳﺴﺘﺎدﻩاﻳﻢ، ﺑﻠﮑﻪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ از ﺧﺪا ﻣﯽﺧﻮاهﻴﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻋﻄﺎﯼ هﺮﮔﻮﻧﻪ ﺣﮑﻤﺖ و ﻓﻬﻤﯽ ﮐﻪ از روح اﺳﺖ، ﺷﻤﺎ را از ﺷﻨﺎﺧﺖ ارادﻩ ﺧﻮد ﺁﮐﻨﺪﻩ ﺳﺎزد١٠ .ﻣﺎ ﭼﻨﻴﻦ دﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ ﺗﺎ رﻓﺘﺎر ﺷﻤﺎ ﺷﺎﻳﺴﺘﮥ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎﺷﺪ ،و ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ او را از هﺮ ﺟﻬﺖ ﺧﺸﻨﻮد ﺳﺎزﻳﺪ :ﻳﻌﻨﯽ در هﺮﮐﺎر ﻧﻴﮏ ﺛﻤﺮ ﺁورﻳﺪ و در ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﺪا رﺷﺪ ﮐﻨﻴﺪ ١١و ﺑﺎ هﻤﮥ ﻧﻴﺮوﻳﯽ ﮐﻪ از ﻗﺪرت ﭘﺮﺟﻼل او ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﯽﮔﻴﺮد ،از هﺮﺣﻴﺚ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ ﺷﻮﻳﺪ ﺗﺎ ﺻﺒﺮ و ﺗﺤﻤﻞ ﺑﺴﻴﺎر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ؛ و ﻧﻴﺰ ﺗﺎ ﺷﺎدﻣﺎﻧﻪ ١٢ﭘﺪر را ﺷﮑﺮ ﮔﻮﻳﻴﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﺷﺎﻳﺴﺘﮥ ﺳﻬﻴﻢ ﺷﺪن در ﻣﻴﺮاث ﻣﻘﺪّﺳﺎن در ﻗﻠﻤﺮو ﻧﻮر ﮔﺮداﻧﻴﺪﻩ اﺳﺖ١٣ .زﻳﺮا ﻣﺎ را از ﻗﺪرت ﺗﺎرﻳﮑﯽ رهﺎﻧﻴﺪﻩ و ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﭘﺴﺮ ﻋﺰﻳﺰش ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ١۴ ،ﮐﻪ در او ﺑﺎزﺧﺮﻳﺪ ﺷﺪﻩاﻳﻢ ،ﻳﻌﻨﯽ از ﺁﻣﺮزش ﮔﻨﺎهﺎن ﺑﺮﺧﻮردارﻳﻢ.
ﺑﺮﺗﺮﯼ ﻣﺴﻴﺢ ١۵او ﺻﻮرت ﺧﺪاﯼ ﻧﺎدﻳﺪﻩ اﺳﺖ و ﻓﺮزﻧﺪ ارﺷﺪ ﺑﺮ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ١۶ ،زﻳﺮا هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺑﻪواﺳﻄﮥ او ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪ :ﺁﻧﭽﻪ در ﺁﺳﻤﺎن و ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ اﺳﺖ ،دﻳﺪﻧﻴﻬﺎ و ﻧﺎدﻳﺪﻧﻴﻬﺎ ،ﺗﺨﺘﻬﺎ و ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﻳﻴﻬﺎ ،رﻳﺎﺳﺘﻬﺎ و ﻗﺪرﺗﻬﺎ؛ هﻤﮥ ﻣﻮﺟﻮدات ﺑﻪواﺳﻄﮥ او و ﺑﺮاﯼ او ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ. ١٧او ﭘﻴﺶ از هﻤﻪﭼﻴﺰ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ،و هﻤﻪﭼﻴﺰ در او ﻗﻮام دارد١٨ .او ﺑﺪن ،ﻳﻌﻨﯽ ﮐﻠﻴﺴﺎ ،را ﺳَﺮ اﺳﺖ .او ﺳﺮﺁﻏﺎز و ﻧﺨﺴﺘﺰادﻩ از ﻣﻴﺎن ﻣﺮدﮔﺎن اﺳﺖ ،ﺗﺎ در هﻤﻪﭼﻴ ْﺰ
ﺑﺮﺗﺮﯼ از ﺁن او ﺑﺎﺷﺪ١٩ .زﻳﺮا ﺧﺸﻨﻮدﯼ ﺧﺪا در اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ هﻤﮥ ﮐﻤﺎل ﺧﻮد در او ﺳﺎﮐﻦ ﺷﻮد٢٠ ،و ﺑﻪواﺳﻄﮥ او هﻤﻪﭼﻴﺰ را ،ﭼﻪ در ﺁﺳﻤﺎن و ﭼﻪ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ،ﺑﺎ ﺧﻮد ﺁﺷﺘﯽ دهﺪ ،ﺑﻪوﺳﻴﻠﮥ ﺻﻠﺤﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ رﻳﺨﺘﻪ ﺷﺪن ﺧﻮن وﯼ ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﭘﺪﻳﺪ ﺁورد. ٢١ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ زﻣﺎﻧﯽ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺧﺪا ،و در اﻓﮑﺎر ﺧﻮﻳﺶ دﺷﻤﻦ او ﺑﻮدﻳﺪ ،و اﻳﻦ در اﻋﻤﺎل ﺷﺮﻳﺮاﻧﻪ ﺷﻤﺎ ﭘﺪﻳﺪار ﻣﯽﮔﺸﺖ٢٢ .ا ّﻣﺎ اﮐﻨﻮن او ﺷﻤﺎ را ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺑﺪن ﺑﺸﺮﯼ ﻣﺴﻴﺢ و از ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺮگ او ﺁﺷﺘﯽ دادﻩ اﺳﺖ ،ﺗﺎ ﺷﻤﺎ را ﻣﻘﺪّس و ﺑﯽﻋﻴﺐ و ﺑَﺮﯼ از هﺮ ﻣﻼﻣﺖ ﺑﻪﺣﻀﻮر ﺧﻮد ﺑﻴﺎورد٢٣ ،ﺑﻪﺷﺮﻃﯽ ﮐﻪ در اﻳﻤﺎن ﺧﻮد اﺳﺘﻮار ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ و اﻣﻴﺪ اﻧﺠﻴﻞ را از دﺳﺖ ﻧﺪهﻴﺪ ،هﻤﺎن اﻧﺠﻴﻞ ﮐﻪ ﺷﻨﻴﺪﻳﺪ و ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺧﻠﻘﺖ زﻳﺮ ﺁﺳﻤﺎن ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﻣﻦ ،ﭘﻮﻟُﺲ ،ﺧﺎدم ﺁن ﮔﺸﺘﻪام.
زﺣﻤﺎت ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﺮاﯼ ﮐﻠﻴﺴﺎ ٢۴اﮐﻨﻮن از رﻧﺠﻬﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺷﻤﺎ ﮐﺸﻴﺪم ﺷﺎدﻣﺎﻧﻢ و هﺮ ﮐﺎﺳﺘﯽ رﻧﺠﻬﺎﯼ ﻣﺴﻴﺢ را در ﺑﺪن ﺧﻮد ﺟﺒﺮان ﻣﯽﮐﻨﻢ ،ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺑﺪن او ﮐﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎﺳﺖ٢۵ .ﻣﻦ ﺑﻨﺎﺑﺮ ﻣﺄﻣﻮرﻳﺘﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ ﻣﻦ ﺳﭙﺮد ،ﺧﺎدم ﮐﻠﻴﺴﺎ ﮔﺸﺘﻢ ،ﺗﺎ ﮐﻼم ﺧﺪا را ﺑﻪﮐﻤﺎل ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺎن ﮐﻨﻢ٢۶ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺁن راز را ﮐﻪ ﻃﯽ اﻋﺼﺎر و ﻧﺴﻠﻬﺎﯼ ﻣﺘﻤﺎدﯼ ﭘﻨﻬﺎن ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،اﻣّﺎ اﮐﻨﻮن ﺑﺮ ﻣﻘﺪّﺳﺎن ﺁﺷﮑﺎر ﺷﺪﻩ اﺳﺖ٢٧ .ﺧﺪا ﭼﻨﻴﻦ ارادﻩ ﻓﺮﻣﻮد ﮐﻪ ﺑﺮ اﻳﺸﺎن ﺁﺷﮑﺎر ﺳﺎزد ﮐﻪ اﻳﻦ راز از ﭼﻪ ﺟﻼل ﻋﻈﻴﻤﯽ در ﻣﻴﺎن ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ ،رازﯼ ﮐﻪ هﻤﺎﻧﺎ ﻣﺴﻴﺢ در ﺷﻤﺎﺳﺖ ،ﮐﻪ اﻣﻴﺪ ﺟﻼل اﺳﺖ. ٢٨ﻣﺎ او را وﻋﻆ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ ،و هﺮﮐﺲ را ﺑﺎ ﮐﻤﺎل ﺣﮑﻤﺖ ﭘﻨﺪ ﻣﯽدهﻴﻢ و ﻣﯽﺁﻣﻮزﻳﻢ، ﺗﺎ هﻤﻪ را ﮐﺎﻣﻞ در ﻣﺴﻴﺢ ﺣﺎﺿﺮ ﺳﺎزﻳﻢ٢٩ .از اﻳﻦروﺳﺖ ﮐﻪ زﺣﻤﺖ ﻣﯽﮐﺸﻢ و ﺑﺎ ﻧﻴﺮوﯼ او ﮐﻪ در ﻣﻦ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪاﻧﻪ ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﺑﻪ ﻣﺠﺎهﺪﻩ ﻣﺸﻐﻮﻟﻢ.
ﮐﻮﻟﺴﻴﺎن ٢ ١ﭘﺲ ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺷﻤﺎ و ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﻻﺋﻮدﻳﮑﻴﻪ هﺴﺘﻨﺪ ،و ﺑﺮاﯼ هﻤﮥ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ روﯼ ﻣﺮا ﻧﺪﻳﺪﻩاﻧﺪ ،ﭼﻪ ﻣﺠﺎهﺪﻩاﯼ دارم٢ ،ﺗﺎ دﻟﮕﺮم ﺷﺪﻩ ،در ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺘﺤﺪ ﮔﺮدﻧﺪ ،و از هﻤﮥ ﻏﻨﺎﯼ ﻓﻬﻢ و درﮐﯽ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺮﺧﻮردار ﮔﺸﺘﻪ ،راز ﺧﺪا ﻳﻌﻨﯽ ﻣﺴﻴﺢ را ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ٣ ،ﮐﻪ در او هﻤﮥ ﮔﻨﺠﻬﺎﯼ ﺣﮑﻤﺖ و ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ۴ .اﻳﻦ را ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﺗﺎ هﻴﭻﮐﺲ ﺷﻤﺎ را ﺑﺎ اﺳﺘﺪﻻﻟﻬﺎﯼ ﻓﺮﻳﺒﻨﺪﻩ ﮔﻤﺮاﻩ ﻧﺴﺎزد۵ .زﻳﺮا هﺮﭼﻨﺪ در ﺟﺴﻢ از ﺷﻤﺎ دورم ،ﻟﻴﮑﻦ در روح ﺑﺎ ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ و از ﻣﺸﺎهﺪۀ ﻧﻈﻢ و اﻳﻤﺎن ﭘﺎﻳﺪارﺗﺎن ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﺷﺎدﻣﺎﻧﻢ.
ﺁزادﯼ از ﻣﻘﺮرات اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺢ ﻋﻴﺴﺎﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻴﺪ ،در او ﺳﻠﻮﮎ ﮐﻨﻴﺪ٧ :در او ۶ﭘﺲ هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﺴﻴ ْ رﻳﺸﻪ ﮔﻴﺮﻳﺪ و ﺑﻨﺎ ﺷﻮﻳﺪ ،و هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻳﺎﻓﺘﻴﺪ ،در اﻳﻤﺎن اﺳﺘﻮار ﺷﺪﻩ ،ﻟﺒﺮﻳﺰ از ﺷﮑﺮﮔﺰارﯼ ﺑﺎﺷﻴﺪ.
٨ﺑﻬﻮش ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﺷﻤﺎ را ﺑﺎ ﻓﻠﺴﻔﻪاﯼ ﭘﻮچ و ﻓﺮﻳﺒﻨﺪﻩ اﺳﻴﺮ ﻧﺴﺎزد ،ﻓﻠﺴﻔﻪاﯼ ﮐﻪ ﻧﻪﺑﺮ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮ ﺳﻨّﺖ ﺁدﻣﻴﺎن و اﺻﻮل اﺑﺘﺪاﻳﯽ اﻳﻦ دﻧﻴﺎ اﺳﺘﻮار اﺳﺖ٩ .زﻳﺮا اﻟﻮهﻴﺖ ﺑﺎ هﻤﮥ ﮐﻤﺎﻟﺶ ﺑﻪﺻﻮرت ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ در ﻣﺴﻴﺢ ﺳﺎﮐﻦ اﺳﺖ١٠ ،و ﺷﻤﺎ در او ،ﮐﻪ هﻤﮥ رﻳﺎﺳﺘﻬﺎ و ﻗﺪرﺗﻬﺎ را ﺳَﺮ اﺳﺖ ،از ﮐﻤﺎل ﺑﺮﺧﻮردار ﮔﺸﺘﻪاﻳﺪ١١ .و در او ﺧﺘﻨﻪ ﻧﻴﺰ ﺷﺪﻩاﻳﺪ ،ﺑﻪ ﺧﺘﻨﻪاﯼ ﮐﻪ ﺑﺎ دﺳﺖ اﻧﺠﺎم ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ .اﻳﻦ ﺧﺘﻨﻪ هﻤﺎﻧﺎ از ﺗﻦ ﺑﻪدر ﺁوردن ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻧﻔﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ در ﺧﺘﻨﮥ ﻣﺴﻴﺢ١٢ .و در ﺗﻌﻤﻴﺪ ،ﺑﺎ او ﻣﺪﻓﻮن ﮔﺸﺘﻴﺪ و ﺑﺎ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﻗﺪرت ﺧﺪا ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺢ را از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪ ،ﺑﺎ او زﻧﺪﻩ ﺷﺪﻳﺪ. ١٣ﺁن زﻣﺎن ﮐﻪ در ﮔﻨﺎهﺎن و ﺣﺎﻟﺖ ﺧﺘﻨﻪﻧﺎﺷﺪۀ ﻧﻔْﺲ ﺧﻮد ﻣﺮدﻩ ﺑﻮدﻳﺪ ،ﺧﺪا ﺷﻤﺎ را ﺑﺎ ﻣﺴﻴﺢ زﻧﺪﻩ ﮐﺮد .او هﻤﮥ ﮔﻨﺎهﺎن ﻣﺎ را ﺁﻣﺮزﻳﺪ ١۴و ﺁن ﺳﻨﺪ دﻳﻮن را ﮐﻪ ﺑﻪﻣﻮﺟﺐ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺑﺮﺿﺪ ﻣﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ و ﻋﻠﻴﻪ ﻣﺎ ﻗﺪ ﻋﻠﻢ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ،ﺑﺎﻃﻞ ﮐﺮد و ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﻣﻴﺨﮑﻮﺑﺶ ﮐﺮدﻩ ،از ﻣﻴﺎن ﺑﺮداﺷﺖ١۵ .و رﻳﺎﺳﺘﻬﺎ و ﻗﺪرﺗﻬﺎ را ﺧﻠﻊ ﺳﻼح ﮐﺮدﻩ ،در ﻧﻈﺮ هﻤﮕﺎن رﺳﻮا ﺳﺎﺧﺖ و ﺑﻪوﺳﻴﻠﮥ ﺻﻠﻴﺐ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﺮوز ﺷﺪ. ١۶ﭘﺲ ﻣﮕﺬارﻳﺪ ﮐﺴﯽ در ﺧﺼﻮص ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﺧﻮرﻳﺪ و ﻣﯽﺁﺷﺎﻣﻴﺪ ،ﻳﺎ در ﺧﺼﻮص ﺷﺒّﺎت ،ﻣﺤﮑﻮﻣﺘﺎن ﮐﻨﺪ١٧ .اﻳﻨﻬﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺳﺎﻳﮥ اﻣﻮر ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻦ اﻋﻴﺎد و ﻣﺎﻩ ﻧﻮ و روز َ ﺑﻮد ،اﻣّﺎ اﺻﻞ ﺁﻧﻬﺎ در ﻣﺴﻴﺢ ﻳﺎﻓﺖ ﻣﯽﺷﻮد١٨ .ﻣﮕﺬارﻳﺪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ دل ﺑﻪ ﺧﻮار ﮐﺮدن ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ و ﻋﺒﺎدت ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﻣﺸﻐﻮل داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺷﻤﺎ را ﻣﺮدود ﮔﺮداﻧﺪ .ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺴﯽ ﺷﻴﻔﺘﮥ اﻣﻮرﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ در رؤﻳﺎهﺎﻳﺶ دﻳﺪﻩ اﺳﺖ ،و اﻓﮑﺎر ﻧﻔﺴﺎﻧﯽاش او را ﺑﺎ ﺧﻴﺎﻟﻬﺎﯼ ﭘﻮچ ﻣﻐﺮور ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ١٩ .او ﭘﻴﻮﻧﺪش را ﺑﺎ ﺳَﺮ از دﺳﺖ دادﻩ اﺳﺖ؛ ﺣﺎل ﺁﻧﮑﻪ ﺗﻤﺎم ﺑﺪن ،در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﻪوﺳﻴﻠﮥ ﻣﻔﺎﺻﻞ و ﺑﻨﺪهﺎ ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد و ﺑﻪ هﻢ ﻣﺘﺼﻞ ﻣﯽﮔﺮدد، ﺑﻪ ﻣﺪد ﺳﺮ رﺷﺪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﺑﺎ رﺷﺪﯼ ﮐﻪ از ﺧﺪا ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﯽﮔﻴﺮد. ٢٠ﭘﺲ ﺣﺎل ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺴﻴﺢ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﺻﻮل اﺑﺘﺪاﻳﯽ اﻳﻦ دﻧﻴﺎ ﻣﺮدﻩاﻳﺪ ،ﭼﺮا هﻤﭽﻮن ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮔﻮﻳﯽ هﻨﻮز ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺗﻌﻠﻖ دارﻧﺪ ،ﺗﻦ ﺑﻪ ﻗﻮاﻋﺪ ﺁن ﻣﯽدهﻴﺪ ،ﻗﻮاﻋﺪﯼ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ: »٢١اﻳﻦ را ﻟﻤﺲ ﻣﮑﻦ! ﺑﻪ ﺁن ﻟﺐ ﻧﺰن و ﺑﺮ ﺁن دﺳﺖ ﻣﮕﺬار!«؟ ٢٢اﻳﻨﻬﺎ هﻤﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﭼﻴﺰهﺎﻳﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺼﺮف از ﺑﻴﻦ ﻣﯽرود ،و ﺑﺮ اﺣﮑﺎم و ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺑﺸﺮﯼ ﺑﻨﺎ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ٢٣و هﺮﭼﻨﺪ ﺑﻪﺳﺒﺐ درﺑﺮ داﺷﺘﻦ ﻋﺒﺎدت داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪ و ﺧﻮار ﮐﺮدن ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ و رﻳﺎﺿﺖ ﺑﺪﻧﯽ ،ﻇﺎهﺮﯼ ﺣﮑﻴﻤﺎﻧﻪ دارد ،اﻣّﺎ ﻓﺎﻗﺪ هﺮﮔﻮﻧﻪ ارزﺷﯽ ﺑﺮاﯼ ﻣﻬﺎر ﺗﻤﺎﻳﻼت ﻧﻔﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ.
ﮐﻮﻟﺴﻴﺎن ٣ اﺻﻮل ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻘﺪّس ١ﭘﺲ ﭼﻮن ﺑﺎ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩاﻳﺪ ،ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ در ﺑﺎﻻﺳﺖ ،دل ﺑﺒﻨﺪﻳﺪ ،ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪدﺳﺖ راﺳﺖ ﺧﺪا ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ٢ .ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ در ﺑﺎﻻﺳﺖ ،ﺑﻴﻨﺪﻳﺸﻴﺪ ،ﻧﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ اﺳﺖ٣ .زﻳﺮا ﻣُﺮدﻳﺪ و زﻧﺪﮔﯽ ﺷﻤﺎ اﮐﻨﻮن ﺑﺎ ﻣﺴﻴﺢ در ﺧﺪا ﭘﻨﻬﺎن اﺳﺖ۴ .ﭼﻮن ﻣﺴﻴﺢ ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﺷﻤﺎﺳﺖ ،ﻇﻬﻮر ﮐﻨﺪ ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ هﻤﺮاﻩ او ﺑﺎ ﺟﻼل ﻇﺎهﺮ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﺪ.
۵ﭘﺲ ،هﺮﺁﻧﭽﻪ را در وﺟﻮد ﺷﻤﺎ زﻣﻴﻨﯽ اﺳﺖ ،ﺑﮑُﺸﻴﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺑﯽﻋﻔﺘﯽ ،ﻧﺎﭘﺎﮐﯽ ،هﻮﯼ و هﻮس ،اﻣﻴﺎل زﺷﺖ و ﺷﻬﻮتﭘﺮﺳﺘﯽ را ﮐﻪ هﻤﺎن ﺑﺖﭘﺮﺳﺘﯽ اﺳﺖ۶ .ﺑﻪﺳﺒﺐ هﻤﻴﻨﻬﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻏﻀﺐ ﺧﺪا ﺑﺮ ﺳﺮﮐﺸﺎن ﻧﺎزل ﻣﯽﺷﻮد٧ .ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ در زﻧﺪﮔﯽ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺧﻮد ﺑﻪ اﻳﻦ راهﻬﺎ ﻣﯽرﻓﺘﻴﺪ٨ .اﻣّﺎ اﮐﻨﻮن ﺑﺎﻳﺪ هﻤﮥ اﻳﻨﻬﺎ را از ﺧﻮد دور ﮐﻨﻴﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺧﺸﻢ ،ﻋﺼﺒﺎﻧﻴﺖ، ﺑﺪﺧﻮاهﯽ ،ﻧﺎﺳﺰاﮔﻮﻳﯽ و ﺳﺨﻨﺎن زﺷﺖ را از دهﺎن ﺧﻮد٩ .ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ دروغ ﻣﮕﻮﻳﻴﺪ، زﻳﺮا ﺁن اﻧﺴﺎن ﻗﺪﻳﻢ را ﺑﺎ ﮐﺎرهﺎﻳﺶ از ﺗﻦ ﺑﻪدر ﺁوردﻩاﻳﺪ ١٠و اﻧﺴﺎن ﺟﺪﻳﺪ را درﺑﺮ ﮐﺮدﻩاﻳﺪ ،ﮐﻪ در ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺣﻘﻴﻘﯽ هﺮ ﺁن ﻧﻮ ﻣﯽﺷﻮد ﺗﺎ ﺑﻪﺻﻮرت ﺁﻓﺮﻳﻨﻨﺪۀ ﺧﻮﻳﺶ درﺁﻳﺪ. ١١در اﻳﻦ اﻧﺴﺎن ﺟﺪﻳﺪ ،ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ ﻳﺎ ﻳﻬﻮدﯼ ،ﺧﺘﻨﻪﺷﺪﻩ ﻳﺎ ﺧﺘﻨﻪﻧﺎﺷﺪﻩ ،ﺑَﺮﺑَﺮ ﻳﺎ ﺳَﮑﺎﻳﯽ ،ﻏﻼم ﻳﺎ ﺁزاد دﻳﮕﺮ ﻣﻌﻨﯽ ﻧﺪارد ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺴﻴﺢ هﻤﻪﭼﻴﺰ و در هﻤﻪ اﺳﺖ. ١٢ﭘﺲ هﻤﭽﻮن ﻗﻮم ﺑﺮﮔﺰﻳﺪۀ ﺧﺪا ﮐﻪ ﻣﻘﺪّس و ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺤﺒﻮب اﺳﺖ ،ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را ﺑﻪ ﺷﻔﻘﺖ ،ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ،ﻓﺮوﺗﻨﯽ ،ﻣﻼﻳﻤﺖ و ﺻﺒﺮ ﻣﻠﺒﺲ ﺳﺎزﻳﺪ١٣ .ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺑﺮدﺑﺎر ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﮐﺴﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دﻳﮕﺮﯼ ﮐﺪورﺗﯽ دارد ،او را ﺑﺒﺨﺸﺎﻳﺪ .ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﻤﺎ را ﺑﺨﺸﻮد ،ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﺑﺒﺨﺸﺎﻳﻴﺪ١۴ .و ﺑﺮ روﯼ هﻤﮥ اﻳﻨﻬﺎ ﻣﺤﺒﺖ را درﺑﺮ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ هﻤﻪﭼﻴﺰ را ﺑﻪ هﻢ ﻣﯽﭘﻴﻮﻧﺪد و ﺷﻤﺎ را ﮐﺎﻣﻞ ﻣﯽﮔﺮداﻧﺪ. ١۵ﺻﻠﺢ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺮ دﻟﻬﺎﻳﺘﺎن ﺣﮑﻤﻔﺮﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ ،زﻳﺮا ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩاﻳﺪ ﺗﺎ ﭼﻮن اﻋﻀﺎﯼ ﻳﮏ ﺑﺪن در ﺻﻠﺢ و ﺻﻔﺎ ﺑﻪﺳﺮ ﺑﺮﻳﺪ ،و ﺷﮑﺮﮔﺰار ﺑﺎﺷﻴﺪ١۶ .ﮐﻼم ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺪوﻟﺘﻤﻨﺪﯼ در ﺷﻤﺎ ﺳﺎﮐﻦ ﺷﻮد؛ و ﺑﺎ ﻣﺰاﻣﻴﺮ ،ﺳﺮودهﺎ و ﻧﻐﻤﻪهﺎﻳﯽ ﮐﻪ از روح اﺳﺖ ،ﺑﺎ ﮐﻤﺎل ﺣﮑﻤﺖ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﭘﻨﺪ و ﺗﻌﻠﻴﻢ دهﻴﺪ؛ و ﺑﺎ ﺷﮑﺮﮔﺰارﯼ و از ﺻﻤﻴﻢ دل ﺑﺮاﯼ ﺧﺪا ﺑﺴﺮاﻳﻴﺪ١٧ .و هﺮﺁﻧﭽﻪ ﮐﻨﻴﺪ ،ﭼﻪ در ﮔﻔﺘﺎر و ﭼﻪ در ﮐﺮدار ،هﻤﻪ را ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ ﻋﻴﺴﯽ اﻧﺠﺎم دهﻴﺪ ،و ﺑﻪواﺳﻄﮥ او ﺧﺪاﯼ ﭘﺪر را ﺷﮑﺮﮔﺰارﻳﺪ.
رواﺑﻂ اﻳﻤﺎﻧﺪاران ١٨اﯼ زﻧﺎن ،ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺷﻮهﺮان ﺧﻮد ﺑﺎﺷﻴﺪ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ در ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ اﺳﺖ١٩ .اﯼ ﺷﻮهﺮان ،زﻧﺎن ﺧﻮد را ﻣﺤﺒﺖ ﮐﻨﻴﺪ و ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﺗﻨﺪﯼ روا ﻣﺪارﻳﺪ٢٠ .اﯼ ﻓﺮزﻧﺪان ،واﻟﺪﻳﻦ ﺧﻮد را در هﺮ اﻣﺮﯼ اﻃﺎﻋﺖ ﮐﻨﻴﺪ ،زﻳﺮا اﻳﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺧﺸﻨﻮد ﻣﯽﺳﺎزد٢١ .اﯼ ﭘﺪران، ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮﻳﺶ را ﺗﻠﺨﮑﺎم ﻣﺴﺎزﻳﺪ ،ﻣﺒﺎدا دﻟﺴﺮد ﺷﻮﻧﺪ٢٢ .اﯼ ﻏﻼﻣﺎن ،ارﺑﺎﺑﺎن زﻣﻴﻨﯽ ﺧﻮﻳﺶ را در هﺮ اﻣﺮﯼ اﻃﺎﻋﺖ ﮐﻨﻴﺪ ،ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻪ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﺮاﻗﺐ ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻨﺪ و ﻳﺎ ﺑﺮاﯼ ﺟﻠﺐ ﺗﻮﺟﻪﺷﺎن ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ اﺧﻼص ﻗﻠﺒﯽ و ﺑﻪ اﺣﺘﺮام ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻄﻴﻊ ﺑﺎﺷﻴﺪ٢٣ .هﺮ ﮐﺎرﯼ را از ﺟﺎن و دل ﭼﻨﺎن اﻧﺠﺎم دهﻴﺪ ﮐﻪ ﮔﻮﻳﯽ ﺑﺮاﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ ،ﻧﻪ ﺑﺮاﯼ اﻧﺴﺎن، ٢۴زﻳﺮا ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﭘﺎداﺷﺘﺎن ﻣﻴﺮاﺛﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاهﻴﺪ ﻳﺎﻓﺖ ،ﭼﺮاﮐﻪ درﺣﻘﻴﻘﺖ ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﻣﺴﻴﺢ را ﺧﺪﻣﺖ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ٢۵ .هﺮﮐﺲ ﺑﺪﯼ ﮐﻨﺪ ،ﺳﺰاﯼ ﻋﻤﻞ ﺑﺪ ﺧﻮﻳﺶ را ﺧﻮاهﺪ دﻳﺪ و ﺗﺒﻌﻴﻀﯽ در ﮐﺎر ﻧﻴﺴﺖ.
ﮐﻮﻟﺴﻴﺎن ۴ ١اﯼ ارﺑﺎﺑﺎن ،ﺑﺎ ﻏﻼﻣﺎن ﺧﻮد ﺑﻪ ﻋﺪل و اﻧﺼﺎف رﻓﺘﺎر ﮐﻨﻴﺪ ،زﻳﺮا ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﻧﻴﺰ ارﺑﺎﺑﯽ اﺳﺖ در ﺁﺳﻤﺎن.
٢ﺑﺎ هﺸﻴﺎرﯼ و ﺷﮑﺮﮔﺰارﯼ ،ﺧﻮد را وﻗﻒ دﻋﺎ ﮐﻨﻴﺪ٣ .و ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ ﻧﻴﺰ دﻋﺎ ﮐﻨﻴﺪ ،ﺗﺎ ﺧﺪا درﯼ ﺑﻪروﯼ ﭘﻴﺎم ﻣﺎ ﺑﮕﺸﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻴﻢ راز ﻣﺴﻴﺢ را ﺑﻴﺎن ﮐﻨﻴﻢ ،رازﯼ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺁن ﺑﻪ زﻧﺠﻴﺮ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩام۴ .دﻋﺎ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻢ ﺁن را ﺑﺮوﺷﻨﯽ ﺑﻴﺎن ﮐﻨﻢ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ اﺳﺖ۵ .ﺑﺎ ﻣﺮدﻣﺎن ﺑﻴﺮون ﺣﮑﻴﻤﺎﻧﻪ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﻴﺪ و از هﺮ ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺑﻬﺮﻩ را ﺑﺮﮔﻴﺮﻳﺪ۶ .ﺳﺨﻨﺎن ﺷﻤﺎ هﻤﻴﺸﻪ ﭘﺮ از ﻓﻴﺾ و ﺳﻨﺠﻴﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺗﺎ ﺑﺪاﻧﻴﺪ هﺮﮐﺲ را ﭼﮕﻮﻧﻪ ﭘﺎﺳﺦ دهﻴﺪ.
درودهﺎﯼ ﺁﺧﺮ ﻧﺎﻣﻪ ٧ﺗﻴﺨﻴﮑﻮس ﺷﻤﺎ را ﺑﻪﮐﻤﺎل از اﺣﻮال ﻣﻦ ﺁﮔﺎﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺳﺎﺧﺖ .او ﺑﺮادرﯼ ﻋﺰﻳﺰ، ﺧﺎدﻣﯽ اﻣﻴﻦ و هﻤﮑﺎر ﻣﻦ در ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ٨ .او را ﻧﺰدﺗﺎن ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻢ ﺗﺎ از اﺣﻮال ﻣﺎ ﺁﮔﺎﻩ ﺷﻮﻳﺪ ،و ﺗﺎ دل ﺷﻤﺎ را ﺗﺸﻮﻳﻖ ﮐﻨﺪ٩ .او هﻤﺮاﻩ اوﻧﻴﺴﻴﻤﻮس ،ﺑﺮادر اﻣﻴﻦ و ﻋﺰﻳﺰ ﻣﺎ ﮐﻪ از ﺧﻮد ﺷﻤﺎﺳﺖ ،ﻧﺰدﺗﺎن ﻣﯽﺁﻳﺪ .اﻳﺸﺎن ﺷﻤﺎ را از هﺮﺁﻧﭽﻪ در اﻳﻨﺠﺎ ﻣﯽﮔﺬرد ﺁﮔﺎﻩ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد. ١٠ﺁرﻳﺴﺘﺎرﺧﻮس ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ در زﻧﺪان اﺳﺖ ،ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﺳﻼم ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﺪ؛ هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣَﺮﻗُﺲ ،ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮﯼ ﺑﺮﻧﺎﺑﺎ ،ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﺳﻼم دارد .ﭘﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ درﺑﺎرۀ او ﺳﻔﺎرش ﮐﺮدﻩام ﮐﻪ هﺮﮔﺎﻩ ﻧﺰدﺗﺎن ﺑﻴﺎﻳﺪ ،ﺑﮕﺮﻣﯽ ﭘﺬﻳﺮاﻳﺶ ﺷﻮﻳﺪ١١ .ﻳَﺴﻮع ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﻳﻮﺳﺘﻮس ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮد ،ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﺳﻼم ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﺪ .در ﻣﻴﺎن هﻤﮑﺎراﻧﻢ در ﮐﺎر ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا ،ﺗﻨﻬﺎ اﻳﻦ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ ،ﻳﻬﻮدﯼﻧﮋادﻧﺪ ،و اﻳﺸﺎن ﻣﺎﻳﮥ ﺗﺴﻠﯽ ﻣﻦ ﺑﻮدﻩاﻧﺪ١٢ .اِﭘﺎﻓْﺮاس ﮐﻪ از ﺧﻮد ﺷﻤﺎ و ﺢ ﻋﻴﺴﯽ اﺳﺖ ،ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﺳﻼم دارد .او هﻤﻮارﻩ در دﻋﺎ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﻣﺠﺎهﺪﻩ ﺧﺎدم ﻣﺴﻴ ْ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﺗﺎ ﺑﺎ ﺑﻠﻮغ ﮐﺎﻣﻞ ،اﺳﺘﻮار ﺑﺎﻳﺴﺘﻴﺪ ،و از هﺮﺁﻧﭽﻪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪاﺳﺖ ،ﺁﮐﻨﺪﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ١٣ .ﻣﻦ ﺷﺎهﺪم ﮐﻪ او ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ و ﺁﻧﺎن ﮐﻪ در ﻻﺋﻮدﻳﮑﻴﻪ و هﻴﺮاﭘﻮﻟﻴﺲ هﺴﺘﻨﺪ ،ﭼﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺤﻨﺖ ﻣﯽﮐﺸﺪ١۴ .ﻟﻮﻗﺎ ﭘﺰﺷﮏ ﻣﺤﺒﻮب و هﻤﭽﻨﻴﻦ دﻳﻤﺎس ﺷﻤﺎ را ﺳﻼم ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻨﺪ١۵ .ﺑﻪ ﺑﺮادران ﻣﺎ در ﻻﺋﻮدﻳﮑﻴﻪ و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﻧﻴﻤﻔﺎ و ﮐﻠﻴﺴﺎﻳﯽ ﮐﻪ در ﺧﺎﻧﮥ اﻳﻦ ﺑﺎﻧﻮ ﺑﺮﭘﺎ ﻣﯽﺷﻮد ،ﺳﻼم ﺑﺮﺳﺎﻧﻴﺪ. ١۶ﭘﺲ از ﺁﻧﮑﻪ اﻳﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﺪ ،ﺗﺮﺗﻴﺒﯽ دهﻴﺪ ﮐﻪ در ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ ﻻﺋﻮدﻳﮑﻴﻪ ﻧﻴﺰ ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﻮد؛ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﻻﺋﻮدﻳﮑﻴﻪ را ﺑﺨﻮاﻧﻴﺪ. ١٧ﺑﻪ ﺁرﺧﻴﭙﻮس ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ» :ﺧﺪﻣﺘﯽ را ﮐﻪ در ﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﺎﻓﺘﻪاﯼ ﺑﻪﮐﻤﺎل ﺑﺮﺳﺎن«. ١٨ﻣﻦ ،ﭘﻮﻟُﺲ ،اﻳﻦ درود را ﺑﺎ ﺧﻂ ﺧﻮد ﻣﯽﻧﻮﻳﺴﻢ .زﻧﺠﻴﺮهﺎﯼ ﻣﺮا ﺑﻪ ﻳﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ .ﻓﻴﺾ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﺎد.
ﻧﺎﻣﮥ اوّل ﭘﻮﻟُﺲ رﺳﻮل ﺑﻪ ﺗِﺴﺎﻟﻮﻧﻴﮑﻴﺎن اول ﺗﺴﺎﻟﻮﻧﻴﮑﻴﺎن ١ ١از ﭘﻮﻟُﺲ و ﺳﻴﻼس و ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس، ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ ﺗِﺴﺎﻟﻮﻧﻴﮑﻴﺎن ﮐﻪ در ﺧﺪاﯼ ﭘﺪر و ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢاﻧﺪ: ﻓﻴﺾ و ﺁراﻣﺶ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎد.
ﺷﮑﺮﮔﺰارﯼ و دﻋﺎ ٢ﻣﺎ هﻤﻮارﻩ ﺧﺪا را ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ وﺟﻮد هﻤﮥ ﺷﻤﺎ ﺷﮑﺮ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﻢ و از ﺷﻤﺎ در دﻋﺎهﺎﯼ ﺧﻮد ﻧﺎم ﻣﯽﺑﺮﻳﻢ٣ ،و ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪا و ﭘﺪر ﺧﻮد ،ﻋﻤﻞ ﺷﻤﺎ را ﮐﻪ از اﻳﻤﺎن ﻧﺎﺷﯽ ﻣﯽﺷﻮد و ﻣﺤﻨﺖ ﺷﻤﺎ را ﮐﻪ ﻣﺤﺮﮎ ﺁن ﻣﺤﺒﺖ اﺳﺖ و ﭘﺎﻳﺪارﯼ ﺷﻤﺎ را ﮐﻪ از اﻣﻴﺪ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪﻣﺎن ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ اﻟﻬﺎم ﻣﯽﮔﻴﺮد ،ﺑﻪ ﻳﺎد ﻣﯽﺁورﻳﻢ. ۴زﻳﺮا اﯼ ﺑﺮادران ﮐﻪ ﻣﺤﺒﻮب ﺧﺪاﻳﻴﺪ ،از ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮔﯽ ﺷﻤﺎ ﺁﮔﺎهﻴﻢ۵ .ﭼﺮاﮐﻪ اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻪ ﺑﺎ ﮐﻠﻤﺎت ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﻗﺪرت و روحاﻟﻘﺪس و ﻳﻘﻴﻦ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ رﺳﻴﺪ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻧﻴﮏ ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺷﻤﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ در ﻣﻴﺎﻧﺘﺎن رﻓﺘﺎر ﮐﺮدﻳﻢ۶ .ﺷﻤﺎ از ﻣﺎ و از ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﺮﻣﺸﻖ ﮔﺮﻓﺘﻴﺪ و در رﻧﺞ ﺑﺴﻴﺎر ،ﮐﻼم را ﺑﺎ ﺁن ﺷﺎدﯼ ﮐﻪ روحاﻟﻘﺪس ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ ،اﺳﺘﻘﺒﺎل ﮐﺮدﻳﺪ. ٧ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮاﯼ هﻤﮥ اﻳﻤﺎﻧﺪاران ﻣﻘﺪوﻧﻴﻪ و اَﺧﺎﺋﻴﻪ ﺳﺮﻣﺸﻘﯽ ﺑﺮ ﺟﺎﯼ ﮔﺬاﺷﺘﻴﺪ، ٨زﻳﺮا ﮐﻼم ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺷﻤﺎ ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ در ﻣﻘﺪوﻧﻴﻪ و اَﺧﺎﺋﻴﻪ ﻃﻨﻴﻦ اﻓﮑﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ اﻳﻤﺎن ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺧﺪا در هﻤﻪﺟﺎ ﺑﺮ ﺳﺮ زﺑﺎﻧﻬﺎﺳﺖ ،ﺁنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺎزﯼ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﺎ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ٩ .زﻳﺮا ﺁﻧﺎن ﺧﻮد از اﺳﺘﻘﺒﺎل ﮔﺮم ﺷﻤﺎ از ﻣﺎ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ ،و از اﻳﻨﮑﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ از ﺑﺘﻬﺎ دﺳﺖ ﮐﺸﻴﺪﻩ ،ﺑﻪﺳﻮﯼ ﺧﺪا ﺑﺎزﮔﺸﺘﻴﺪ ﺗﺎ ﺧﺪاﯼ زﻧﺪﻩ و ﺣﻘﻴﻘﯽ را ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻨﻴﺪ ١٠و در اﻧﺘﻈﺎر ﺁﻣﺪن ﭘﺴﺮ او از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺎﺷﻴﺪ ،ﮐﻪ از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪش ،ﻳﻌﻨﯽ ﻋﻴﺴﯽ ،ﮐﻪ ﻣﺎ را از ﻏﻀﺐ ﺁﻳﻨﺪﻩ رهﺎﻳﯽ ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ.
اول ﺗﺴﺎﻟﻮﻧﻴﮑﻴﺎن ٢ ﺧﺪﻣﺖ ﭘﻮﻟُﺲ در ﺗِﺴﺎﻟﻮﻧﻴﮑﯽ ١اﯼ ﺑﺮادران ،ﺧﻮد ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺁﻣﺪن ﻣﺎ ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﺑﻴﻬﻮدﻩ ﻧﺒﻮدﻩ اﺳﺖ٢ ،ﺑﻠﮑﻪ هﺮﭼﻨﺪ ﭘﻴﺸﺘﺮ در ﺷﻬﺮ ﻓﻴﻠﻴﭙﯽ ﺁزار و اهﺎﻧﺖ ﺑﺮ ﻣﺎ رﻓﺖ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﯽداﻧﻴﺪ ،اﻣّﺎ ﺑﻪﻣﺪد ﺧﺪاﯼ ﺧﻮد دﻟﻴﺮﯼ ﮐﺮدﻳﻢ ﺗﺎ اﻧﺠﻴﻞ ﺧﺪا را ﺑﻪرﻏﻢ ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﻬﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺳﺎﻧﻴﻢ٣ .زﻳﺮا اﮔﺮ ﺗﺮﻏﻴﺒﺘﺎن ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ ،از ﮔﻤﺮاهﯽ ﻳﺎ اﻧﮕﻴﺰﻩهﺎﯼ ﻧﺎﭘﺎﮎ ﻧﻴﺴﺖ ،و ﻗﺼﺪ ﻓﺮﻳﺒﺘﺎن را ﻧﻴﺰ ﻧﺪارﻳﻢ، ۴ﺑﻠﮑﻪ ﭼﻮن ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﻢ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻬﺮ ﺗﺄﻳﻴﺪ زدﻩ و اﻧﺠﻴﻞ را ﺑﺪﻳﺸﺎن ﺑﻪ اﻣﺎﻧﺖ ﺳﭙﺮدﻩ اﺳﺖ .ﻣﺎ در ﭘﯽ ﺧﺸﻨﻮد ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻣﺮدم ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺧﺸﻨﻮدﯼ ﺧﺪاﻳﯽ را ﻃﺎﻟﺒﻴﻢ ﮐﻪ دﻟﻬﺎﯼ ﻣﺎ را ﻣﯽﺁزﻣﺎﻳﺪ۵ .ﺷﻤﺎ ﻧﻴﮏ ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ هﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﭼﺎﭘﻠﻮﺳﯽ دﺳﺖ
ﻧﻴﺎزﻳﺪﻳﻢ ،و از ﻇﺎهﺮﺳﺎزﯼ ﭼﻮن ﺳﺮﭘﻮﺷﯽ ﺑﺮاﯼ ﻃﻤﻊ ﺳﻮد ﻧﺠﺴﺘﻴﻢ -ﺧﺪا ﮔﻮاﻩ ﻣﺎﺳﺖ. ۶و ﻧﻴﺰ ﺟﻮﻳﺎﯼ ﺳﺘﺎﻳﺶ از اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﻧﺒﻮدﻩاﻳﻢ ،ﭼﻪ از ﺷﻤﺎ و ﭼﻪ از دﻳﮕﺮان. هﺮﭼﻨﺪ در ﻣﻘﺎم رﺳﻮﻻن ﻣﺴﻴﺢ ﺣﻘﯽ ﺑﺮ ﮔﺮدن ﺷﻤﺎ داﺷﺘﻴﻢ٧ ،اﻣّﺎ هﻤﭽﻮن ﻣﺎدرﯼ ﺷﻴﺮدﻩ ﮐﻪ از ﮐﻮدﮐﺎن ﺧﻮد ﻧﮕﻬﺪارﯼ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﻪﻧﺮﻣﯽ رﻓﺘﺎر ﮐﺮدﻳﻢ٨ .ﺷﺪت ﻋﻼقۀ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﭼﻨﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ ﺷﺎدﻣﺎﻧﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻮدﻳﻢ ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ اﻧﺠﻴﻞ ﺧﺪا را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺳﺎﻧﻴﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ از ﺟﺎن ﺧﻮد ﻧﻴﺰ در راﻩ ﺷﻤﺎ ﺑﮕﺬرﻳﻢ ،ﭼﻨﺪانﮐﻪ ﻣﺎ را ﻋﺰﻳﺰ ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮدﻳﺪ. ٩ﺷﻤﺎ اﯼ ﺑﺮادران ،ﺑﻪﻳﻘﻴﻦ ﻣﺤﻨﺖ و ﻣﺸﻘﺖ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﻳﺎد دارﻳﺪ ،ﮐﻪ ﺷﺐ و روز ﮐﺎر ﻣﯽﮐﺮدﻳﻢ ﺗﺎ ﺁن هﻨﮕﺎم ﮐﻪ اﻧﺠﻴﻞ ﺧﺪا را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ وﻋﻆ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ ،ﺳﺮﺑﺎر ﮐﺴﯽ ﻧﺒﺎﺷﻴﻢ. ١٠ﺷﻤﺎ ﺷﺎهﺪﻳﺪ و ﺧﺪا ﺧﻮد ﻧﻴﺰ ﮔﻮاﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭼﻪ ﭘﺎﮐﯽ و درﺳﺘﯽ و ﺑﯽﻋﻴﺒﯽ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ اﻳﻤﺎﻧﺪاران رﻓﺘﺎر ﮐﺮدﻳﻢ١١ .ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﯽداﻧﻴﺪ ،رﻓﺘﺎر ﻣﺎ ﺑﺎ ﻳﮏﻳﮏ ﺷﻤﺎ ﭼﻮن رﻓﺘﺎر ﭘﺪرﯼ ﺑﺎ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ ﺑﻮد١٢ .ﺷﻤﺎ را ﺗﺸﻮﻳﻖ ﮐﺮدﻩ ،دﻟﺪارﯼ ﻣﯽدادﻳﻢ و ﺳﻔﺎرش ﻣﯽﮐﺮدﻳﻢ ﮐﻪ ﺷﻴﻮۀ رﻓﺘﺎرﺗﺎن ﺷﺎﻳﺴﺘﮥ ﺧﺪاﻳﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ و ﺟﻼل ﺧﻮد ﻓﺮاﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ. ١٣ﻣﺎ ﺧﺪا را هﻤﭽﻨﻴﻦ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺷﮑﺮ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﻢ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻦ ﮐﻼم ﺧﺪا ،ﮐﻪ از ﻣﺎ ﺷﻨﻴﺪﻳﺪ ،ﺁن را ﻧﻪﭼﻮن ﺳﺨﻨﺎن اﻧﺴﺎن ﺑﻠﮑﻪ ﭼﻮن ﮐﻼم ﺧﺪا ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻴﺪ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ؛ هﻤﺎن ﮐﻼم اﮐﻨﻮن در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﮐﻪ اﻳﻤﺎن دارﻳﺪ ،ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ١۴ .زﻳﺮا ﺢ ﻋﻴﺴﺎﻳﻨﺪ ،ﺳﺮﻣﺸﻖ ﮔﺮﻓﺘﻴﺪ: اﯼ ﺑﺮادران ،ﺷﻤﺎ از ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎﯼ ﺧﺪا در ﻳﻬﻮدﻳﻪ ﮐﻪ در ﻣﺴﻴ ْ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ از هﻤﻮﻃﻨﺎن ﺧﻮد ،هﻤﺎن ﺁزارهﺎ را دﻳﺪﻳﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﺎن از ﻳﻬﻮدﻳﺎن دﻳﺪﻧﺪ١۵ ،از ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﻋﻴﺴﺎﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان را ﮐﺸﺘﻨﺪ و ﻣﺎ را ﻧﻴﺰ ﺑﻴﺮون راﻧﺪﻧﺪ .ﺁﻧﺎن ﺧﺪا را ﺧﺸﻨﻮد ﻧﻤﯽﺳﺎزﻧﺪ و ﺑﺎ هﻤﮥ ﻣﺮدم دﺷﻤﻨﯽ ﻣﯽورزﻧﺪ١۶ ،و ﻣﺎ را ﻧﻤﯽﮔﺬارﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺳﺨﻦ ﮔﻮﻳﻴﻢ ﺗﺎ ﻧﺠﺎت ﻳﺎﺑﻨﺪ .ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ هﻤﻮارﻩ ﭘﻴﻤﺎﻧﮥ ﮔﻨﺎهﺎن ﺧﻮد را ﻟﺒﺮﻳﺰ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ .اﻣّﺎ ﻏﻀﺐ ﺧﺪا ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﺮ اﻳﺸﺎن ﻓﺮورﻳﺨﺘﻪ اﺳﺖ.
اﺷﺘﻴﺎق ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﻪ دﻳﺪار اﻳﻤﺎﻧﺪاران ﺗِﺴﺎﻟﻮﻧﻴﮑﯽ ١٧و اﻣّﺎ اﯼ ﺑﺮادران ،ﭼﻮن ﮐﻮﺗﺎﻩزﻣﺎﻧﯽ از ﺷﻤﺎ ﺑﻪدور اﻓﺘﺎدﻳﻢ ،اﻟﺒﺘﻪ ﺟﺴﻤًﺎ و ﻧﻪ ﻗﻠﺒﺎً، ﺑﺎ اﺷﺘﻴﺎﻗﯽ ﺑﺲ ﭘﺮﺷﻮرﺗﺮ ﮐﻮﺷﻴﺪﻳﻢ ﺗﺎ روﯼ ﺷﻤﺎ را ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ١٨ .ﭼﺮاﮐﻪ ﺧﻮاهﺎن ﺁﻣﺪن ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﺑﻮدﻳﻢ -ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ،ﭘﻮﻟُﺲ ،ﺑﺎرهﺎ ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم -وﻟﯽ ﺷﻴﻄﺎن ﻣﺎﻧﻊ ﺷﺪ١٩ .زﻳﺮا ﭼﻴﺴﺖ اﻣﻴﺪ و ﺷﺎدﯼ و ﺗﺎج اﻓﺘﺨﺎر ﻣﺎ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪﻣﺎن ﻋﻴﺴﯽ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺎزﮔﺮدد؟ ﻣﮕﺮ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ؟ ٢٠ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﺷﻤﺎﻳﻴﺪ ﺟﻼل و ﺷﺎدﯼ ﻣﺎ.
اول ﺗﺴﺎﻟﻮﻧﻴﮑﻴﺎن ٣ ١ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﭼﻮن دﻳﮕﺮ ﺷﮑﻴﺒﺎﻳﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻴﻢ ،رﺿﺎ دادﻳﻢ ﮐﻪ ﻣﺎ را در ﺁﺗﻦ ﺑﻪ ﺧﻮد واﮔﺬارﻧﺪ٢ .ﭘﺲ ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس را ﮐﻪ ﺑﺮادر ﻣﺎ و هﻤﮑﺎر ﺧﺪا در ﮐﺎر اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ، ﻧﺰدﺗﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ را در اﻳﻤﺎﻧﺘﺎن ﺗﻘﻮﻳﺖ و ﺗﺸﻮﻳﻖ ﮐﻨﺪ٣ ،ﺗﺎ هﻴﭻﮐﺲ در اﺛﺮ اﻳﻦ ﺳﺨﺘﻴﻬﺎ ﺳﺴﺖ ﻧﺸﻮد ،زﻳﺮا ﻧﻴﮏ ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ ﻣﻘﺮر اﺳﺖ۴ .ﺑﻮاﻗﻊ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﻮدﻳﻢ ،ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﮔﻔﺘﻴﻢ ﮐﻪ ﺁزار ﺧﻮاهﻴﻢ دﻳﺪ ،و هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺁﮔﺎهﻴﺪ ،ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺰ
ﺷﺪ۵ .از اﻳﻦرو ،ﭼﻮن دﻳﮕﺮ ﺗﺎب ﻧﺪاﺷﺘﻢ ،ﻓﺮﺳﺘﺎدم ﺗﺎ از اﻳﻤﺎﻧﺘﺎن ﺁﮔﺎهﯽ ﻳﺎﺑﻢ ،زﻳﺮا ﺑﻴﻢ ﺁن داﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﺁن وﺳﻮﺳﻪﮔﺮ ﺑﻪﻧﺤﻮﯼ ﺷﻤﺎ را وﺳﻮﺳﻪ ﮐﺮدﻩ ،و زﺣﻤﺎت ﻣﺎ ﺑﻪهﺪر رﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
ﮔﺰارش دﻟﮕﺮمﮐﻨﻨﺪۀ ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس ۶اﻣّﺎ اﮐﻨﻮن ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس از ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﺑﺎزﮔﺸﺘﻪ و ﻣﺎ را ﻣﮋدﻩ از اﻳﻤﺎن و ﻣﺤﺒﺖ ﺷﻤﺎ ﺁوردﻩ اﺳﺖ .او ﺑﻪ ﻣﺎ ﺧﺒﺮ دادﻩ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ هﻤﻴﺸﻪ از ﻣﺎ ﺑﻪ ﻧﻴﮑﯽ ﻳﺎد ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ و هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﺸﺘﺎق دﻳﺪار ﺷﻤﺎﻳﻴﻢ ،ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺷﻮق دﻳﺪار ﻣﺎ را دارﻳﺪ٧ .از هﻤﻴﻦرو ،اﯼ ﺑﺮادران ،ﺑﺎ وﺟﻮد هﻤﮥ ﺗﻨﮕﻨﺎهﺎ و زﺣﻤﺎت ،از ﺑﺎﺑﺖ ﺷﻤﺎ و اﻳﻤﺎﻧﺘﺎن دﻟﮕﺮم ﺷﺪﻩاﻳﻢ٨ .اﮐﻨﻮن ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﻢ ﻧﻔﺴﯽ ﺑﻪراﺣﺖ ﺑﺮﺁورﻳﻢ ،زﻳﺮا ﺷﻤﺎ در ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺘﻮارﻳﺪ٩ .اﻣّﺎ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﻢ ﺑﻪ ﺷﮑﺮاﻧﮥ اﻳﻦهﻤﻪ ﺷﺎدﯼ ﮐﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺷﻤﺎ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪاﯼ ﺧﻮد ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﻢ ،او را ﺳﭙﺎﺳﯽ ﺑﺴﺰا ﮔﻮﻳﻴﻢ؟ ١٠ﻣﺎ روز و ﺷﺐ از دل و ﺟﺎن دﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺑﺎز ﺑﻪ دﻳﺪارﺗﺎن ﻧﺎﻳﻞ ﺷﻮﻳﻢ ﺗﺎ هﺮ ﮐﺎﺳﺘﯽ اﻳﻤﺎن ﺷﻤﺎ را ﺑﺮﻃﺮف ﺳﺎزﻳﻢ. ١١ﺧﻮ ِد ﺧﺪا ،ﭘﺪر ﻣﺎ ،و ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ،راﻩ ﻣﺎ را ﺑﻪﺳﻮﯼ ﺷﻤﺎ هﻤﻮار ﺳﺎزد١٢ .و هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻓﺰوﻧﯽ ﻣﯽﻳﺎﺑﺪ ،ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺤﺒﺖ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ و ﺑﻪ هﻤﮥ ﻣﺮدم ﺑﺴﻴﺎر اﻓﺰون ﮔﺮداﻧﺪ١٣ .و دﻟﻬﺎﯼ ﺷﻤﺎ را اﺳﺘﻮارﯼ ﺑﺨﺸﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎ هﻤﮥ ﻣﻘﺪّﺳﺎن ﺧﻮد ﻣﯽﺁﻳﺪ ،در ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ،ﭘﺪر ﻣﺎ ،ﺑﯽﻋﻴﺐ و ﻣﻘﺪّس ﺑﺎﺷﻴﺪ.
اول ﺗﺴﺎﻟﻮﻧﻴﮑﻴﺎن ۴ زﻧﺪﮔﯽ ﺧﺪاﭘﺴﻨﺪاﻧﻪ ١دﻳﮕﺮ اﻳﻨﮑﻪ ،اﯼ ﺑﺮادران ،ﺷﻤﺎ از ﻣﺎ ﺁﻣﻮﺧﺘﻴﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﻳﺪ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺧﺪا را ﺧﺸﻨﻮد ﺳﺎزﻳﺪ ،هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺰ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ .اﮐﻨﻮن ﺑﻪ ﻧﺎم ﻋﻴﺴﺎﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ از ﺷﻤﺎ اﺳﺘﺪﻋﺎ دارﻳﻢ و ﻧﺼﻴﺤﺘﺘﺎن ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ در اﻳﻦﺑﺎرﻩ هﺮﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺗﻼش ﮐﻨﻴﺪ٢ .زﻳﺮا ﺁﮔﺎهﻴﺪ ﮐﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﻋﻴﺴﺎﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﭼﻪ اﺣﮑﺎﻣﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ دادﻩاﻳﻢ. ٣ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪا اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻘﺪّس ﺑﺎﺷﻴﺪ :ﺧﻮد را از ﺑﯽﻋﻔﺘﯽ دور ﻧﮕﺎﻩ دارﻳﺪ. ۴هﺮﻳﮏ از ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪاﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ در ﭘﺎﮐﯽ و ﺑﺮازﻧﺪﮔﯽ ،ﺑﺪن ﺧﻮد را ﺗﺤﺖ ﺗﺴﻠﻂ ﻧﮕﺎﻩ دارد۵ .ﻧﺒﺎﻳﺪ هﻤﺎﻧﻨﺪ ﻗﻮﻣﻬﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا را ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺳﻨﺪ ،دﺳﺘﺨﻮش اﻣﻴﺎل ﺷﻬﻮاﻧﯽ ﺑﺎﺷﻴﺪ. ۶هﻴﭻﮐﺲ ﻧﺒﺎﻳﺪ در اﻳﻦ اﻣﺮ دﺳﺖ ﺗﺠﺎوز ﻳﺎ ﻃﻤﻊ ﺑﻪ ﺣﺮﻳﻢ ﺑﺮادر ﺧﻮد دراز ﮐﻨﺪ .ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﭘﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻴﻢ و هﺸﺪار دادﻳﻢ ،ﺧﺪاوﻧﺪ هﻤﮥ اﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ را ﮐﻴﻔﺮ ﺧﻮاهﺪ داد٧ .زﻳﺮا ﺧﺪا ﻣﺎ را ﻧﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﭘﺎﮐﯽ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﻗﺪّوﺳﻴﺖ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ اﺳﺖ٨ .ﭘﺲ ،هﺮﮐﻪ اﻳﻦ ﺗﻌﻠﻴﻢ را رد ﮐﻨﺪ ،ﻧﻪ اﻧﺴﺎن را ،ﺑﻠﮑﻪ ﺧﺪاﻳﯽ را رد ﮐﺮدﻩ ﮐﻪ روح ﻗﺪوس ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻋﻄﺎ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ. ٩درﺑﺎرۀ ﻣﺤﺒﺖ ﺑﺮادراﻧﻪ ﻧﻴﺎزﯼ ﻧﻴﺴﺖ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﻢ ،زﻳﺮا ﺷﻤﺎ ﺧﻮد از ﺧﺪا ﺁﻣﻮﺧﺘﻪاﻳﺪ ﮐﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﻣﺤﺒﺖ ﮐﻨﻴﺪ١٠ ،و ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﮐﻪ هﻤﮥ ﺑﺮادران را در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﻣﻘﺪوﻧﻴﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ .ﺑﺎ اﻳﻦهﻤﻪ ،اﯼ ﺑﺮادران ،ﺗﺮﻏﻴﺒﺘﺎن ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ هﺮﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﻨﻴﺪ.
١١ﺁرزوﻣﻨﺪ اﻳﻦ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﺁراﻣﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﺳﺮ ﺑﻪ ﮐﺎر ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺸﻐﻮل ﺑﺪارﻳﺪ و ﺑﺎ دﺳﺘﻬﺎﯼ ﺧﻮد ﮐﺎر ﮐﻨﻴﺪ ،هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﺣﮑﻢ ﮐﺮدﻳﻢ١٢ .ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن، زﻧﺪﮔﯽ روزﻣﺮۀ ﺷﻤﺎ اﺣﺘﺮام ﻣﺮدم ﺑﻴﺮون را ﺑﺮﺧﻮاهﺪ اﻧﮕﻴﺨﺖ ،و ﻣﺤﺘﺎج ﮐﺴﯽ ﻧﻴﺰ ﻧﺨﻮاهﻴﺪ ﺑﻮد.
ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﻋﻴﺴﯽ ١٣اﯼ ﺑﺮادران ،ﻧﻤﯽﺧﻮاهﻴﻢ از ﺣﺎل ﺧﻔﺘﮕﺎن ﺑﯽﺧﺒﺮ ﺑﺎﺷﻴﺪ ،ﻣﺒﺎدا هﻤﭽﻮن دﻳﮕﺮ ﻣﺮدﻣﺎن ﮐﻪ اﻣﻴﺪﯼ ﻧﺪارﻧﺪ ،ﺑﻪ ﻣﺎﺗﻢ ﺑﻨﺸﻴﻨﻴﺪ١۴ .زﻳﺮا اﮔﺮ اﻳﻤﺎن دارﻳﻢ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺮد و ﺑﺎز زﻧﺪﻩ ﺷﺪ ،ﭘﺲ ﺑﻪ هﻤﻴﻦﺳﺎن ﺧﺪا ﺁﻧﺎن را ﻧﻴﺰ ﮐﻪ در ﻋﻴﺴﯽ ﺧﻔﺘﻪاﻧﺪ ،ﺑﺎ وﯼ ﺑﺎزﺧﻮاهﺪ ﺁورد١۵ .اﻳﻦ را ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﮐﻼم ﺧﻮ ِد ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﻢ :ﮐﺴﺎﻧﯽ از ﻣﺎ ﮐﻪ هﻨﻮز زﻧﺪﻩاﻧﺪ و ﺗﺎ ﺁﻣﺪن ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯽﻣﺎﻧﻨﺪ ،ﺑﻪﻳﻘﻴﻦ از ﺧﻔﺘﮕﺎن ﭘﻴﺸﯽ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﮔﺮﻓﺖ. ١۶زﻳﺮا ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﺧﻮد ﺑﺎ ﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﺑﻠﻨﺪﺁواز و ﺁواﯼ رﺋﻴﺲ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن و ﻧﻔﻴﺮ ﺷﻴﭙﻮر ﺧﺪا ،از ن در ﻣﺴﻴﺢ ،زﻧﺪﻩ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ١٧ .ﭘﺲ از ﺁﺳﻤﺎن ﻓﺮود ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻧﺨﺴﺖ ﻣﺮدﮔﺎ ِ ﺁن ،ﻣﺎ ﮐﻪ هﻨﻮز زﻧﺪﻩ و ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩاﻳﻢ ،ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ در اﺑﺮهﺎ رﺑﻮدﻩ ﺧﻮاهﻴﻢ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ را در هﻮا ﻣﻼﻗﺎت ﮐﻨﻴﻢ ،و ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ هﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاهﻴﻢ ﺑﻮد١٨ .ﭘﺲ ﺑﺪﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن، ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را دﻟﺪارﯼ دهﻴﺪ.
اول ﺗﺴﺎﻟﻮﻧﻴﮑﻴﺎن ۵ ١و اﻣّﺎ درﺑﺎرۀ وﻗﺘﻬﺎ و زﻣﺎﻧﻬﺎ ،اﯼ ﺑﺮادران ،ﻧﻴﺎزﯼ ﻧﻴﺴﺖ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻨﻮﻳﺴﻢ. ٢زﻳﺮا ﺧﻮد ﻧﻴﮏ ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ روز ﺧﺪاوﻧﺪ هﻤﭽﻮن دزدﯼ ﮐﻪ ﺷﺐهﻨﮕﺎم ﻣﯽﺁﻳﺪ ،ﻓﺮاﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ٣ .ﺁن زﻣﺎن ﮐﻪ ﻣﺮدم ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ» :ﺻﻠﺢ و اﻣﻨﻴﺖ ﺣﮑﻤﻔﺮﻣﺎﺳﺖ« ،ﻧﺎﮔﻬﺎن هﻼﮐﺖ ﺑﺮ اﻳﺸﺎن ﻧﺎزل ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،ﺑﺪانﺳﺎن ﮐﻪ زن ﺁﺑﺴﺘﻦ ﺑﻪ در ِد زاﻳﻤﺎن دﭼﺎر ﺷﻮد ،و از ﺁن ﮔﺮﻳﺰﯼ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد. ۴اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ اﯼ ﺑﺮادران ،در ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ ﺗﺎ ﺁن روز ﭼﻮن دزد ﻏﺎﻓﻠﮕﻴﺮﺗﺎن ﮐﻨﺪ. ۵ﺷﻤﺎ هﻤﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﻧﻮر و ﻓﺮزﻧﺪان روزﻳﺪ؛ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺷﺐ و ﺑﻪ ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﺗﻌﻠﻖ ﻧﺪارﻳﻢ۶ .ﭘﺲ هﻤﺎﻧﻨﺪ دﻳﮕﺮان ﺑﻪ ﺧﻮاب ﻧﺮوﻳﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻴﺪار و هﺸﻴﺎر ﺑﺎﺷﻴﻢ٧ .زﻳﺮا ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺑﻨﺪ، ﺷﺐهﻨﮕﺎم ﻣﯽﺧﻮاﺑﻨﺪ ،و ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﻣﺴﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،ﺷﺐهﻨﮕﺎم ﻣﺴﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ٨ .اﻣّﺎ ﻣﺎ ﭼﻮن ﺑﻪ روز ﺗﻌﻠﻖ دارﻳﻢ ،ﺑﺎﻳﺪ هﺸﻴﺎر ﺑﺎﺷﻴﻢ ،و اﻳﻤﺎن و ﻣﺤﺒﺖ را هﻤﭽﻮن زرﻩاﯼ ﺳﻴﻨﻪﭘﻮش ﺑﺮ ﺗﻦ ﮐﻨﻴﻢ ،و اﻣﻴﺪ ﻧﺠﺎت را هﻤﭽﻮن ﮐﻼهﺨﻮد ﺑﺮ ﺳﺮ ﻧﻬﻴﻢ٩ .زﻳﺮا ﺧﺪا ﻣﺎ را ﻧﻪ ﺑﺮاﯼ ﻏﻀﺐ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮاﯼ ﮐﺴﺐ ﻧﺠﺎت ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺧﺪاوﻧﺪﻣﺎن ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ، ١٠ﮐﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻣﺎ ﻣﺮد ،ﺗﺎ ﭼﻪ ﺑﻴﺪار ﺑﺎﺷﻴﻢ و ﭼﻪ ﺧﻔﺘﻪ ،ﺑﺎ او زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻴﻢ١١ .ﭘﺲ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﺗﺸﻮﻳﻖ و ﺗﻘﻮﻳﺖ ﮐﻨﻴﺪ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ اﮐﻨﻮن ﻧﻴﺰ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ.
اﻧﺪرزهﺎﯼ ﭘﺎﻳﺎﻧﯽ ١٢ﺣﺎل اﯼ ﺑﺮادران ،ﺗﻘﺎﺿﺎ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ ﺁﻧﺎن را ﮐﻪ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ زﺣﻤﺖ ﻣﯽﮐﺸﻨﺪ و از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ رهﺒﺮان ﺷﻤﺎ ﺑﻮدﻩ ،ﭘﻨﺪﺗﺎن ﻣﯽدهﻨﺪ ،ﮔﺮاﻣﯽ ﺑﺪارﻳﺪ١٣ ،و ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺖ ،ﮐﻤﺎل
اﺣﺘﺮام را ﺑﻪﺳﺒﺐ ﮐﺎرﯼ ﮐﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﯽدهﻨﺪ ،ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﻗﺎﺋﻞ ﺑﺎﺷﻴﺪ .و ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ در ﺻﻠﺢ و ﺻﻔﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻴﺪ. ١۴اﯼ ﺑﺮادران ،از ﺷﻤﺎ اﺳﺘﺪﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﮐﺎهﻼن را هﺸﺪار دهﻴﺪ؛ ﮐﻢﺟﺮﺋﺘﺎن را ﺗﺸﻮﻳﻖ ﮐﻨﻴﺪ؛ ﺿﻌﻴﻔﺎن را ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ؛ و ﺑﺎ هﻤﻪ ﺑﺮدﺑﺎر ﺑﺎﺷﻴﺪ١۵ .زِﻧﻬﺎر ،ﮐﺴﯽ ﺑﺪﯼ را ﺑﺎ ﺑﺪﯼ ﭘﺎﺳﺦ ﻧﮕﻮﻳﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ هﻤﻮارﻩ در ﭘﯽ ﻧﻴﮑﯽ ﮐﺮدن ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ و ﺑﻪ هﻤﮥ ﻣﺮدم ﺑﺎﺷﻴﺪ. ١۶هﻤﻴﺸﻪ ﺷﺎد ﺑﺎﺷﻴﺪ؛ ١٧ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ دﻋﺎ ﮐﻨﻴﺪ؛ ١٨در هﺮ وﺿﻌﯽ ﺷﮑﺮﮔﺰار ﺑﺎﺷﻴﺪ، ﺢ ﻋﻴﺴﯽ. زﻳﺮا اﻳﻦ اﺳﺖ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪا ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ در ﻣﺴﻴ ْ ١٩ﺁﺗﺶ روح را ﺧﺎﻣﻮش ﻣﮑﻨﻴﺪ؛ ٢٠ﻧﺒﻮّﺗﻬﺎ را ﺧﻮار ﻣﺸﻤﺎرﻳﺪ٢١ .هﻤﻪﭼﻴﺰ را ﺑﻴﺎزﻣﺎﻳﻴﺪ؛ ﺁﻧﭽﻪ را ﻧﻴﮑﻮﺳﺖ ،ﺑﻪ ﭼﻨﮓ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ٢٢ .از هﺮﮔﻮﻧﻪ ﺑﺪﯼ دورﯼ ﮐﻨﻴﺪ. ٢٣ﺧﺪاﯼ ﺁراﻣﺶ ،ﺧﻮ ْد ﺷﻤﺎ را ﺑﻪﺗﻤﺎﻣﯽ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﮐﻨﺪ و روح و ﺟﺎن و ﺗﻦ ﺷﻤﺎ ﺗﺎ ﺁﻣﺪن ﺧﺪاوﻧﺪﻣﺎن ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،ﺑﯽﻋﻴﺐ ﻣﺤﻔﻮظ ﺑﻤﺎﻧﺪ٢۴ .او ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﻓﺮاﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ ،اﻣﻴﻦ اﺳﺖ و اﻳﻦ را ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد. ٢۵اﯼ ﺑﺮادران ،ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ دﻋﺎ ﮐﻨﻴﺪ٢۶ .ﺑﺎ ﺑﻮﺳﻪاﯼ ﻣﻘﺪّس هﻤﮥ ﺑﺮادران را ﺳﻼم ﮔﻮﻳﻴﺪ٢٧ .در ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﺷﻤﺎ را ﻗﺴﻢ ﻣﯽدهﻢ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻧﺎﻣﻪ را ﺑﺮاﯼ هﻤﮥ ﺑﺮادران ﻗﺮاﺋﺖ ﮐﻨﻴﺪ. ٢٨ﻓﻴﺾ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﺎد .ﺁﻣﻴﻦ.
ﻧﺎﻣﮥ دوّم ﭘﻮُﻟﺲ رﺳﻮل ﺑﻪ ﺗِﺴﺎﻟﻮﻧﻴﮑﻴﺎن
دوم ﺗﺴﺎﻟﻮﻧﻴﮑﻴﺎن ١ ١از ﭘﻮﻟُﺲ و ﺳﻴﻼس و ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس، ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ ﺗِﺴﺎﻟﻮﻧﻴﮑﻴﺎن ﮐﻪ در ﺧﺪا ،ﭘﺪر ﻣﺎ ،و ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢاﻧﺪ: ٢ﻓﻴﺾ و ﺁراﻣﺶ از ﺳﻮﯼ ﺧﺪا ،ﭘﺪر ﻣﺎ ،و ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎد.
ﺷﮑﺮﮔﺰارﯼ و دﻋﺎ ٣اﯼ ﺑﺮادران ،ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ هﻤﻮارﻩ ﺧﺪا را ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ وﺟﻮد ﺷﻤﺎ ﺷﮑﺮ ﮔﻮﻳﻴﻢ ،و ﺳﺰاوار ﻧﻴﺰ هﻤﻴﻦ اﺳﺖ ،زﻳﺮا اﻳﻤﺎن ﺷﻤﺎ هﺮﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ رﺷﺪ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻣﺤﺒﺖ هﺮ ﻳﮏ از ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻓﺰوﻧﯽ ﻣﯽﻳﺎﺑﺪ۴ .از اﻳﻦرو ،ﻣﺎ در ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎﯼ ﺧﺪا ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﭘﺎﻳﺪارﯼ و اﻳﻤﺎن ﺷﻤﺎ در ﺗﺤﻤﻞ ﺁزارهﺎ و ﺳﺨﺘﻴﻬﺎ ،ﺑﻪ وﺟﻮدﺗﺎن اﻓﺘﺨﺎر ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ. ۵اﻳﻨﻬﺎ هﻤﻪ ﻧﺸﺎن داورﯼ ﻋﺎدﻻﻧﮥ ﺧﺪاﺳﺖ ،و ﺛﻤﺮش اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺷﺎﻳﺴﺘﮥ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪا ﺷﻤﺮدﻩ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ در راهﺶ رﻧﺞ ﻣﯽﺑﺮﻳﺪ۶ .زﻳﺮا اﻳﻦ ﻋﺎدﻻﻧﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺁﻧﺎن را ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را رﻧﺞ ﻣﯽدهﻨﺪ ﺑﻪ رﻧﺞ ،ﻋﻮض دهﺪ ٧و ﺷﻤﺎ را ﮐﻪ رﻧﺞ ﻣﯽﺑﺮﻳﺪ ﺑﺎ ن ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ ﻣﺎ ﺁرام ﺑﺨﺸﺪ .اﻳﻦ زﻣﺎﻧﯽ واﻗﻊ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﻋﻴﺴﯽ هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎ ِ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎ ﺁﺗﺸﯽ ﻓﺮوزان از ﺁﺳﻤﺎن ﻇﻬﻮر ﮐﻨﺪ٨ .او ﺧﺪاﻧﺸﻨﺎﺳﺎن و ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﺎن ﺑﻪ اﻧﺠﻴﻞ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ را ﮐﻴﻔﺮ ﺧﻮاهﺪ داد٩ .ﺟﺰاﯼ اﻳﺸﺎن هﻼﮐﺖ ﺟﺎوداﻧﯽ و دورﯼ از ل ﻗﺪرت او ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد١٠ ،در ﺁن روز ﮐﻪ او ﻣﯽﺁﻳﺪ ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ و ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺟﻼ ِ ﺗﺎ در ﻣﻘﺪّﺳﺎن ﺧﻮد ﺗﻤﺠﻴﺪ ﺷﻮد و در ﻣﻴﺎن هﻤﮥ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩاﻧﺪ ،ﻣﺎﻳﮥ ﺷﮕﻔﺘﯽ ﮔﺮدد .اﻳﻦ ﺷﺎﻣﻞ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ،ﭼﺮاﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻬﺎدت ﻣﺎ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩاﻳﺪ. ١١از هﻤﻴﻦرو ،ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ دﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺧﺪاﯼ ﻣﺎ ﺷﻤﺎ را ﺷﺎﻳﺴﺘﮥ دﻋﻮت ﺧﻮد ﺷﻤﺎرد و ﺑﻪ ﻧﻴﺮوﯼ ﺧﻮد هﺮ ﻗﺼﺪ ﻧﻴﮑﻮ و هﺮ ﻋﻤﻠﯽ را ﮐﻪ از اﻳﻤﺎن ﺷﻤﺎ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﯽﮔﻴﺮد ،ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﺎﻧﺪ١٢ ،و ﺗﺎ ﻧﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ در ﺷﻤﺎ ﺗﻤﺠﻴﺪ ﺷﻮد ،و ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ در او ﺟﻼل ﻳﺎﺑﻴﺪ ،ﺑﺮﺣﺴﺐ ﻓﻴﺾ ﺧﺪاﯼ ﻣﺎ و ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ.
دوم ﺗﺴﺎﻟﻮﻧﻴﮑﻴﺎن ٢ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﻣﺴﻴﺢ ١اﯼ ﺑﺮادران ،درﺑﺎرۀ ﺁﻣﺪن ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ و ﮔِﺮدﺁﻣﺪن ﻣﺎ ﻧﺰد او ،اﺳﺘﺪﻋﺎ دارﻳﻢ ٢از ﭘﻴﺎم ﻧﺒﻮّﺗﯽ ﻳﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﻳﺎ ﻧﺎﻣﻪاﯼ ﻣﻨﺘﺴﺐ ﺑﻪ ﻣﺎ ،ﺣﺎﮐﯽ از اﻳﻦ ﮐﻪ روز ﺧﺪاوﻧﺪ هﻢاﮐﻨﻮن ﻓﺮارﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ ،زود ﻣﺘﺰﻟﺰل ﻳﺎ ﻣﺸﻮش ﻣﺸﻮﻳﺪ٣ .ﻣﮕﺬارﻳﺪ هﻴﭻﮐﺲ ﺑﻪ هﻴﭻ ﻃﺮﻳﻘﯽ ﺷﻤﺎ را ﻓﺮﻳﺐ دهﺪ .زﻳﺮا ﺗﺎ ﻧﺨﺴﺖ ﺁن ﻋﺼﻴﺎن واﻗﻊ ﻧﺸﻮد و ﺁن ﻣﺮد ﺑﯽدﻳﻦ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪ هﻼﮐﺖ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻇﻬﻮر ﻧﺮﺳﺪ ،ﺁن روز ﻓﺮاﻧﺨﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ۴ .او ﺑﺎ هﺮﺁﻧﭽﻪ ﺧﺪا
ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮد و ﻣﻮرد ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﻴﺮد ،ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﯽورزد و ﺧﻮد را ﺑﺎﻻﺗﺮ ﻗﺮار ﻣﯽدهﺪ ،ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ در ﻣﻌﺒﺪ ﺧﺪا ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﻣﯽﻧﺸﻴﻨﺪ و ﺧﻮد را ﺧﺪا ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ۵ﺁﻳﺎ ﺑﻪ ﻳﺎد ﻧﺪارﻳﺪ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﻮدم اﻳﻨﻬﺎ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻔﺘﻢ؟ ۶ﺷﻤﺎ ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ اﮐﻨﻮن ﭼﻪﭼﻴﺰﯼ ﻣﺎﻧﻊ اﺳﺖ و ﺳﺒﺐ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ او ﺗﻨﻬﺎ در زﻣﺎن ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺧﻮد ﻇﻬﻮر ﮐﻨﺪ. ٧زﻳﺮا ﺳ ّﺮ ﺑﯽدﻳﻨﯽ هﻢاﮐﻨﻮن ﻧﻴﺰ ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،اﻣّﺎ ﻓﻘﻂ ﺗﺎ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺁن ﮐﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﻣﺎﻧﻊ اﺳﺖ از ﻣﻴﺎن ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﻮد٨ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺁن ﺑﯽدﻳﻦ ﻇﺎهﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎ َﻧﻔَﺲ دهﺎن ﺧﻮد او را هﻼﮎ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد و ﺑﺎ درﺧﺸﻨﺪﮔﯽ ﻇﻬﻮر ﺧﻮﻳﺶ او را ﻧﺎﺑﻮد ﺧﻮاهﺪ ﺳﺎﺧﺖ٩ .ﻇﻬﻮر ﺁن ﺑﯽدﻳﻦ ﺑﻪ ﻧﻴﺮوﯼ ﺷﻴﻄﺎن و هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ هﻤﻪﮔﻮﻧﻪ ﻣﻌﺠﺰات و ﺐ ﮔﻤﺮاﻩﮐﻨﻨﺪﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد١٠ ،و ﻧﻴﺰ هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ هﻤﻪﮔﻮﻧﻪ ﺷﺮارت ﮐﻪ راهﻴﺎن ﺁﻳﺎت و ﻋﺠﺎﻳ ِ ﻃﺮﻳﻖ هﻼﮐﺖ را ﻓﺮﻳﻔﺘﻪ ﻣﯽﺳﺎزد .اﻳﺸﺎن از ﺁنرو هﻼﮎ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﻧﺠﺎت ﺑﻴﺎﺑﻨﺪ١١ .ﭘﺲ ﺧﺪا اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﺗﻮهﻤﯽ ﺑﺰرگ دﭼﺎر ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد، ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاﯼ ﮐﻪ دروغ را ﺑﺎور ﺧﻮاهﻨﺪ داﺷﺖ١٢ ،ﺗﺎ هﻤﮥ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﺑﺎور ﻧﮑﺮدﻩ و از ﺷﺮارت ﺧﺸﻨﻮد ﮔﺸﺘﻪاﻧﺪ ،ﻣﺤﮑﻮم ﺷﻮﻧﺪ.
اﺳﺘﻮار ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ ١٣اﻣّﺎ اﯼ ﺑﺮادران ﮐﻪ ﻣﺤﺒﻮب ﺧﺪاﻳﻴﺪ ،ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ هﻤﻮارﻩ ﺧﺪا را ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ وﺟﻮد ﺷﻤﺎ ﺷﮑﺮ ﮔﻮﻳﻴﻢ ،زﻳﺮا ﺧﺪا ﺷﻤﺎ را از ﺁﻏﺎز ﺑﺮﮔﺰﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻋﻤﻞ ﺗﻘﺪﻳﺲﮐﻨﻨﺪۀ روح و اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻧﺠﺎت ﻳﺎﺑﻴﺪ١۴ .او ﺷﻤﺎ را ﺑﻪواﺳﻄﮥ اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺎ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ ﺗﺎ در ﺟﻼل ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺳﻬﻴﻢ ﺷﻮﻳﺪ١۵ .ﭘﺲ ،اﯼ ﺑﺮادران ،اﺳﺘﻮار ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﺳﻨّﺘﻬﺎﻳﯽ را ﻦ زﺑﺎن و ﭼﻪ ﺑﺎ ﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺳﭙﺮدﻳﻢ ،ﻧﮕﺎﻩ دارﻳﺪ. ﮐﻪ ﭼﻪ ﺑﺎ ﺳﺨ ِ ١۶ﺧﻮ ِد ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ و ﭘﺪر ﻣﺎ ﺧﺪا ﮐﻪ ﻣﺎ را ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺮد و ﺑﻪ ﻓﻴﺾ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻣﺎ دﻟﮕﺮﻣﯽ ﺟﺎوداﻧﯽ و اﻣﻴﺪﯼ ﻧﻴﮑﻮ ﺑﺨﺸﻴﺪ١٧ ،ﺷﻤﺎ را دﻟﮕﺮﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ و در هﺮ ﮐﺮدار و ﮔﻔﺘﺎر ﻧﻴﮑﻮ اﺳﺘﻮار ﮔﺮداﻧﺪ.
دوم ﺗﺴﺎﻟﻮﻧﻴﮑﻴﺎن ٣ ﺗﻘﺎﺿﺎﯼ دﻋﺎ ١در ﺧﺎﺗﻤﻪ ،اﯼ ﺑﺮادران ،ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ دﻋﺎ ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﮐﻼم ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﭘﻴﺶ رود و ﻋﺰّت ﻳﺎﺑﺪ ،هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺪ٢ ،و ﺗﺎ از اﻓﺮاد ﺧﺒﻴﺚ و ﺷﺮور رهﺎﻳﯽ ﻳﺎﺑﻴﻢ ،زﻳﺮا هﻤﮕﺎن را اﻳﻤﺎن ﻧﻴﺴﺖ٣ .اﻣّﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ اﻣﻴﻦ اﺳﺖ؛ او ﺷﻤﺎ را ﻧﻴﺮو ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ و از ﺁن ﺷﺮور ﺣﻔﻆ ﻣﯽﮐﻨﺪ۴ .ﻣﺎ در ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﻃﻤﻴﻨﺎن دارﻳﻢ ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺷﻤﺎ را ﺣﮑﻢ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ ﺑﻪﺟﺎﯼ ﻣﯽﺁورﻳﺪ و ﺧﻮاهﻴﺪ ﺁورد۵ .ﺧﺪاوﻧﺪ دﻟﻬﺎﯼ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا و ﭘﺎﻳﺪارﯼ ﻣﺴﻴﺢ هﺪاﻳﺖ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ.
هﺸﺪار ﺑﻪ ﮐﺎهﻼن
۶اﯼ ﺑﺮادران ،ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺣﮑﻢ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ از هﺮ ﺑﺮادرﯼ ﮐﻪ ﮐﺎهﻠﯽ ﭘﻴﺸﻪ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ و ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺗﻌﻠﻴﻤﯽ ﮐﻪ از ﻣﺎ ﮔﺮﻓﺘﻪاﻳﺪ رﻓﺘﺎر ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ،دورﯼ ﮐﻨﻴﺪ٧ .زﻳﺮا ﺧﻮد ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﻳﺪ از ﻣﺎ ﺳﺮﻣﺸﻖ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ .زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﻮدﻳﻢ ،ﮐﺎهﻠﯽ ﻧﮑﺮدﻳﻢ ٨و ﻧﺎن ﮐﺴﯽ را ﻣﻔﺖ ﻧﺨﻮردﻳﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺷﺐ و روز ﮐﺎر ﮐﺮدﻳﻢ و زﺣﻤﺖ ﮐﺸﻴﺪﻳﻢ ﺗﺎ ﺳﺮﺑﺎر هﻴﭻﻳﮏ از ﺷﻤﺎ ﻧﺒﺎﺷﻴﻢ٩ .ﻧﻪاﻳﻨﮑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺣﻘﯽ ﻧﺪارﻳﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻴﻢ ﻧﻤﻮﻧﻪاﯼ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺪهﻴﻢ ﺗﺎ از ﻣﺎ ﺳﺮﻣﺸﻖ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ١٠ .زﻳﺮا ﺣﺘﯽ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﻮدﻳﻢ اﻳﻦ ﺣﮑﻢ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ دادﻳﻢ ﮐﻪ »هﺮﮐﻪ ﻧﻤﯽﺧﻮاهﺪ ﮐﺎر ﮐﻨﺪ ،ﻧﺎن هﻢ ﻧﺨﻮرد«. ١١ﺷﻨﻴﺪﻩاﻳﻢ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺧﯽ ﮐﺎهﻠﯽ ﭘﻴﺸﻪ ﮐﺮدﻩاﻧﺪ .اﻳﻨﺎن ﮐﺎر ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ در ﮐﺎرهﺎﯼ دﻳﮕﺮان ﻓﻀﻮﻟﯽ ﻣﯽﻧﻤﺎﻳﻨﺪ١٢ .ﭘﺲ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﭼﻨﻴﻦﮐﺴﺎن را ﺣﮑﻢ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ و ﭘﻨﺪ ﻣﯽدهﻴﻢ ﮐﻪ ﺁرام و ﻗﺮار ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ و ﺑﺮاﯼ ﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮرﻧﺪ ،ﮐﺎر ﮐﻨﻨﺪ. ١٣و اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ اﯼ ﺑﺮادران ،هﺮﮔﺰ از اﻧﺠﺎم ﮐﺎر درﺳﺖ ﺧﺴﺘﻪ ﻧﺸﻮﻳﺪ. ١۴هﺮﮔﺎﻩ ﮐﺴﯽ از ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﻣﺎ در اﻳﻦ ﻧﺎﻣﻪ اﻃﺎﻋﺖ ﻧﮑﻨﺪ ،او را ﻧﺸﺎن ﮐﻨﻴﺪ و ﺑﺎ وﯼ ﻣﻌﺎﺷﺮت ﻧﻨﻤﺎﻳﻴﺪ ﺗﺎ ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ ﺷﻮد١۵ .وﻟﯽ او را دﺷﻤﻦ ﻣﺸﻤﺎرﻳﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ هﻤﭽﻮن ﺑﺮادر ﺑﻪ وﯼ هﺸﺪار دهﻴﺪ.
ﺧﺎﺗﻤﻪ ١۶ﺣﺎل ،ﺧﺪاوﻧ ِﺪ ﺁراﻣﺶ ،ﺧﻮد هﻤﻮارﻩ و در هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺁراﻣﺶ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ. ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎ هﻤﮕﯽ ﺷﻤﺎ ﺑﺎد. ١٧ﻣﻦ ،ﭘﻮﻟُﺲ ،ﺑﻪ ﺧﻂ ﺧﻮد اﻳﻦ ﺳﻼم را ﻣﯽﻧﻮﻳﺴﻢ .اﻳﻦ ﻧﺸﺎن وﻳﮋۀ هﻤﮥ ﻧﺎﻣﻪهﺎﯼ ﻣﻦ اﺳﺖ .ﻣﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﻧﻮﻳﺴﻢ. ١٨ﻓﻴﺾ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺎ هﻤﮕﯽ ﺷﻤﺎ ﺑﺎد .ﺁﻣﻴﻦ.
ﻧﺎﻣﮥ اوّل ﭘﻮﻟُﺲ رﺳﻮل ﺑﻪ ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس اول ﺗﻴﻤﻮﺗﺎوس ١ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ،رﺳﻮل ﻋﻴﺴﯽ ١از ﭘﻮﻟُﺲ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﮑﻢ ﻧﺠﺎتدهﻨﺪۀ ﻣﺎ ﺧﺪا و اﻣﻴﺪﻣﺎن ﻣﺴﻴ ْ ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ؛ ٢ﺑﻪ ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس ،ﻓﺮزﻧﺪ راﺳﺘﻴﻨﻢ در اﻳﻤﺎن: ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎد. ﻓﻴﺾ و رﺣﻤﺖ و ﺁراﻣﺶ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاﯼ ﭘﺪر و ﺧﺪاوﻧﺪﻣﺎن ﻣﺴﻴ ْ
هﺸﺪار درﺑﺎرۀ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﻧﺎدرﺳﺖ ٣ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﻋﺰﻳﻤﺘﻢ ﺑﻪ ﻣﻘﺪوﻧﻴﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ اﺻﺮار ﮐﺮدم ،ﺑﺎز از ﺗﻮ ﻣﯽﺧﻮاهﻢ در ِا ِﻓﺴُﺲ ﺑﻤﺎﻧﯽ ﺗﺎ ﺑﻌﻀﯽ را ﻓﺮﻣﺎن دهﯽ ﮐﻪ ﺗﻌﻠﻴﻤﯽ دﻳﮕﺮ ﻧﺪهﻨﺪ ۴و ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را ﺑﺎ اﻓﺴﺎﻧﻪهﺎ و ﺷﺠﺮﻩﻧﺎﻣﻪهﺎﯼ ﺑﯽﭘﺎﻳﺎن ﺳﺮﮔﺮم ﻧﺴﺎزﻧﺪ ،زﻳﺮا اﻳﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺗﺮوﻳﺞ ﮐﺎر ﺧﺪا ﮐﻪ از راﻩ اﻳﻤﺎن ﻣﻤﮑﻦ ﻣﯽﺷﻮد ،ﻣﺒﺎﺣﺜﺎت را داﻣﻦ ﻣﯽزﻧﺪ۵ .هﺪف از اﻳﻦ ﻓﺮﻣﺎن ،ﻣﺤﺒﺖ اﺳﺖ، ﻣﺤﺒﺘﯽ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ از دﻟﯽ ﭘﺎﮎ ،وﺟﺪاﻧﯽ ﺻﺎﻟﺢ و اﻳﻤﺎﻧﯽ ﺑﯽرﻳﺎ۶ .ﺑﻌﻀﯽ ﮐﺴﺎن از اﻳﻨﻬﺎ ﻣﻨﺤﺮف ﺷﺪﻩ ،ﺑﻪ ﺑﻴﻬﻮدﻩﮔﻮﻳﯽ روﯼ ﺁوردﻩاﻧﺪ٧ ،و ﻣﯽﺧﻮاهﻨﺪ ﻣﻌﻠﻤﺎن ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﺣﺎل ﺁﻧﮑﻪ ﻧﻤﯽداﻧﻨﺪ ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ ﻳﺎ از ﭼﻪﭼﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻄﻤﺌﻦ دَم ﻣﯽزﻧﻨﺪ. ٨ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﮐﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻧﻴﮑﻮﺳﺖ ،اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺁن را ﺑﺪرﺳﺘﯽ ﺑﻪﮐﺎر ﺑﻨﺪد٩ .ﻧﻴﺰ ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﮐﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻧﻪ ﺑﺮاﯼ درﺳﺘﮑﺎران ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮاﯼ ﻗﺎﻧﻮنﺷﮑﻨﺎن و ﺳﺮﮐﺸﺎن وﺿﻊ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ، ﺑﺮاﯼ ﺑﯽدﻳﻨﺎن و ﮔﻨﺎهﮑﺎران ،و ﻧﺎﭘﺎﮐﺎن و ﮐﺎﻓﺮان؛ ﺑﺮاﯼ ﻗﺎﺗﻼن ﭘﺪر و ﻗﺎﺗﻼن ﻣﺎدر؛ ﺑﺮاﯼ ن ﺁدﻣﮑﺸﺎن١٠ ،زﻧﺎﮐﺎران و هﻤﺠﻨﺲﺑﺎزان؛ ﺑﺮاﯼ ﺁدمرﺑﺎﻳﺎن ،دروﻏﮕﻮﻳﺎن و ﺷﻬﺎدتدهﻨﺪﮔﺎ ِ ﻞ ﺑﻪ دروغ ،و ﻧﻴﺰ ﺑﺮاﯼ هﺮ ﻋﻤﻠﯽ ﮐﻪ ﺧﻼف ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺻﺤﻴﺢ ﺑﺎﺷﺪ١١ ،ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺑﺮ اﻧﺠﻴ ِ ل ﺧﺪاﯼ ﻣﺘﺒﺎرﮎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺳﭙﺮدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ﭘﺮﺟﻼ ِ
ﻓﻴﺾ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﭘﻮﻟُﺲ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ را ﺷﮑﺮﮔﺰارم ﮐﻪ ﻣﺮا ﺗﻮاﻧﺎﻳﯽ ﺑﺨﺸﻴﺪ و درﺧﻮر اﻋﺘﻤﺎد ١٢ﺧﺪاوﻧﺪﻣﺎن ﻣﺴﻴ ْ ﺷﻤﺮد و ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮﮔﻤﺎﺷﺖ١٣ .ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ،ﮐﻔﺮﮔﻮ و ﺳﺘﻤﮕﺮ و زورﮔﻮ ﺑﻮدم ،ﺑﺮ ﻣﻦ رﺣﻢ ﺷﺪ ،زﻳﺮا از ﻧﺎﺁﮔﺎهﯽ و ﺑﯽاﻳﻤﺎﻧﯽ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﮐﺮدم١۴ .ﺁرﯼ ،ﻓﻴﺾ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ﻳﺎﻓﺖ ﻣﯽﺷﻮد ،ﻣﺮا ﺑﻔﺮاواﻧﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ،هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ اﻳﻤﺎن و ﻣﺤﺒﺘﯽ ﮐﻪ در ﻣﺴﻴ ْ ﻓﺮوﮔﺮﻓﺖ. ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﺁﻣﺪ ﺗﺎ ١۵اﻳﻦ ﺳﺨﻨﯽ اﺳﺖ درﺧﻮر اﻋﺘﻤﺎد و ﭘﺬﻳﺮش ﮐﺎﻣﻞ ،ﮐﻪ ﻣﺴﻴ ْ ﮔﻨﺎهﮑﺎران را ﻧﺠﺎت ﺑﺨﺸﺪ ،ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﺁﻧﻬﺎﻳﻢ١۶ .از هﻤﻴﻦرو ،ﺑﺮ ﻣﻦ رﺣﻢ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ﺻﺒﺮ ﺑﯽﭘﺎﻳﺎن ﺧﻮد را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﮔﻨﺎهﮑﺎران ﺑﻮدم ،ﻧﺸﺎن ﻣﺴﻴ ْ دهﺪ ،ﺗﺎ ﻧﻤﻮﻧﻪاﯼ ﺑﺎﺷﻢ ﺑﺮاﯼ ﺟﻤﻠﮥ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ از اﻳﻦ ﭘﺲ ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ ،ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان
ﺧﻮاهﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ١٧ .ﺑﺮ ﺧﺪاﯼ ﻳﮑﺘﺎ ،ﺁن ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺳﺮﻣﺪﯼ ،ﻧﺎﻣﻴﺮا و ﻧﺎدﻳﺪﻧﯽ ،ﺗﺎ اﺑﺪاﻵﺑﺎد ﺣﺮﻣﺖ و ﺟﻼل ﺑﺎد؛ ﺁﻣﻴﻦ! ١٨ﭘﺴﺮم ،ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس ،اﻳﻦ ﺣﮑﻢ را ﺑﻨﺎﺑﺮ ﻧﺒﻮّﺗﻬﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﭘﻴﺸﺘﺮ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺷﺪ ،ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽﺳﭙﺎرم ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﺪد ﺁﻧﻬﺎ در ﻧﺒﺮ ِد ﻧﻴﮑﻮ ﭘﻴﮑﺎر ﮐﻨﯽ١٩ ،و ﺑﻪ اﻳﻤﺎن و وﺟﺪاﻧﯽ ﭘﺎﮎ ﻣﺘﻤﺴﮏ ﺑﺎﺷﯽ ،ﭼﺮاﮐﻪ ﮐِﺸﺘﯽ اﻳﻤﺎن ﺑﻌﻀﯽ ﺑﺎ زﻳﺮ ﭘﺎ ﻧﻬﺎدن ﺁﻧﻬﺎ درهﻢ ﺷﮑﺴﺘﻪ اﺳﺖ٢٠ .هﻴﻤِﻨﺎﺋﻮس و اﺳﮑﻨﺪر از اﻳﻦ دﺳﺘﻪاﻧﺪ ،ﮐﻪ اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﺷﻴﻄﺎن ﺳﭙﺮدم ﺗﺎ ﻋﺒﺮت ﮔﺮﻓﺘﻪ ،دﻳﮕﺮ ﮐﻔﺮ ﻧﮕﻮﻳﻨﺪ.
اول ﺗﻴﻤﻮﺗﺎوس ٢ ﺳﻔﺎرﺷﻬﺎﻳﯽ درﺑﺎرۀ دﻋﺎ و ﻋﺒﺎدت ١ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ،ﭘﻴﺶ از هﺮﭼﻴﺰ ،ﺳﻔﺎرش ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻣﺆﻣﻨﺎن درﺧﻮاﺳﺘﻬﺎ ،دﻋﺎهﺎ ،ﺷﻔﺎﻋﺘﻬﺎ و ﺷﮑﺮﮔﺰارﯼهﺎ را ﺑﺮاﯼ هﻤﮥ ﻣﺮدم ﺑﻪﺟﺎ ﺁورﻧﺪ٢ ،از ﺁنﺟﻤﻠﻪ ﺑﺮاﯼ ﺣﺎﮐﻤﺎن و هﻤﮥ ﺻﺎﺣﺒﻤﻨﺼﺒﺎن ،ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻴﻢ زﻧﺪﮔﯽ ﺁرام و ﺁﺳﻮدﻩاﯼ را در ﮐﻤﺎل دﻳﻨﺪارﯼ و وﻗﺎر ﺑﮕﺬراﻧﻴﻢ. ٣ﭼﺮاﮐﻪ اﻳﻦ ﻧﻴﮑﻮ و ﭘﺴﻨﺪﻳﺪۀ ﻧﺠﺎتدهﻨﺪۀ ﻣﺎ ﺧﺪاﺳﺖ ۴ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﺪ هﻤﮕﺎن ﻧﺠﺎت ﻳﺎﺑﻨﺪ و ﺑﻪ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻧﺎﻳﻞ ﮔﺮدﻧﺪ۵ .زﻳﺮا ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮏ ﺧﺪا هﺴﺖ و ﺑﻴﻦ ﺧﺪا و ﺁدﻣﻴﺎن ﻧﻴﺰ ﺗﻨﻬﺎ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ اﺳﺖ؛ ۶او ﮐﻪ ﺑﺎ دادن ﺟﺎن ﻳﮏ واﺳﻄﻪ وﺟﻮد دارد ،ﻳﻌﻨﯽ ﺁن اﻧﺴﺎن ﮐﻪ ﻣﺴﻴ ْ ﺧﻮد ،ﺑﻬﺎﯼ رهﺎﻳﯽ ﺟﻤﻠﮥ ﺁدﻣﻴﺎن را ﭘﺮداﺧﺖ .ﺑﺮ اﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ در زﻣﺎن ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺷﻬﺎدت دادﻩ ﺷﺪ٧ ،و ﻣﻦ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮﮔﻤﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪم ﺗﺎ واﻋﻆ و رﺳﻮل و ﻣﻌﻠّﻢ اﻳﻤﺎن راﺳﺘﻴﻦ ﺑﺮاﯼ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﺎﺷﻢ -ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﺑﻴﺎن ﻣﯽﮐﻨﻢ و دروغ ﻧﻤﯽﮔﻮﻳﻢ. ٨ﭘﺲ ﺁرزوﻳﻢ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدان در هﻤﻪﺟﺎ ،ﺑﯽﺧﺸﻢ و ﺟﺪال ،دﺳﺘﻬﺎﻳﯽ ﻣﻘﺪّس را ﺑﻪ دﻋﺎ ﺑﺮاﻓﺮازﻧﺪ٩ .ﻧﻴﺰ ﺧﻮاهﺎﻧﻢ ﮐﻪ زﻧﺎن ﭘﻮﺷﺸﯽ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺑﺮ ﺗﻦ ﮐﻨﻨﺪ و ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را ﺑﻪ ﻧﺠﺎﺑﺖ و ﻣﺘﺎﻧﺖ ﺑﻴﺎراﻳﻨﺪ ،ﻧﻪ ﺑﻪ ﮔﻴﺴﻮان ﺑﺎﻓﺘﻪ ،ﻳﺎ ﻃﻼ و ﻣﺮوارﻳﺪ ،ﻳﺎ ﺟﺎﻣﻪهﺎﯼ ﻓﺎﺧﺮ، ١٠ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ زﻳﻮ ِر اﻋﻤﺎل ﻧﻴﮑﻮ ﺁراﺳﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺷﺎﻳﺴﺘﮥ زﻧﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺪّﻋﯽ ﺧﺪاﭘﺮﺳﺘﯽاﻧﺪ. ١١زن ﺑﺎﻳﺪ در ﺁراﻣﯽ و ﺗﺴﻠﻴﻢ ﮐﺎﻣﻞ ،ﺗﻌﻠﻴﻢ ﮔﻴﺮد١٢ .زن را اﺟﺎزﻩ ﻧﻤﯽدهﻢ ﮐﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ دهﺪ ﻳﺎ ﺑﺮ ﻣﺮد ﻣﺴﻠﻂ ﺷﻮد؛ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺁرام ﺑﺎﺷﺪ١٣ .زﻳﺮا ﻧﺨﺴﺖ ﺁدم ﺳﺮﺷﺘﻪ ﺷﺪ و ﺑﻌﺪ ﺣﻮا١۴ .و ﺁدم ﻓﺮﻳﺐ ﻧﺨﻮرد ،ﺑﻠﮑﻪ زن ﺑﻮد ﮐﻪ ﻓﺮﻳﺐ ﺧﻮرد و ﻧﺎﻓﺮﻣﺎن ﺷﺪ١۵ .اﻣّﺎ زﻧﺎن ﺑﺎ زادن ﻓﺮزﻧﺪان ،رﺳﺘﮕﺎر ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ ،اﮔﺮ در اﻳﻤﺎن و ﻣﺤﺒﺖ و ﺗﻘﺪس ،ﻧﺠﻴﺒﺎﻧﻪ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ.
اول ﺗﻴﻤﻮﺗﺎوس ٣ ﻧﺎﻇﺮان و ﺧﺎدﻣﺎن ﮐﻠﻴﺴﺎ
١اﻳﻦ ﺳﺨﻨﯽ اﺳﺖ درﺧﻮر اﻋﺘﻤﺎد ﮐﻪ اﮔﺮ ﮐﺴﯽ در ﺁرزوﯼ ﮐﺎر ﻧﻈﺎرت ﺑﺮ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺑﺎﺷﺪ ،در ﭘﯽ ﺷﻐﻠﯽ واﻻﺳﺖ٢ .از اﻳﻦرو ،ﻧﺎﻇﺮ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪدور از ﻣﻼﻣﺖ ،ﺷﻮهﺮ وﻓﺎدا ِر ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮏ زن ،ﻣﻌﺘﺪل ،ﺧﻮﻳﺸﺘﻨﺪار ،ﺁﺑﺮوﻣﻨﺪ ،ﻣﻴﻬﻤﺎنﻧﻮاز و ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺑﺎﺷﺪ؛ ٣ﻧﻪ ﻣﻴﺨﻮارﻩ ،ﻳﺎ ﺧﺸﻦ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻼﻳﻢ؛ و ﻧﻪ ﺳﺘﻴﺰﻩﺟﻮ ،ﻳﺎ ﭘﻮﻟﺪوﺳﺖ۴ .ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ از ﻋﻬﺪۀ ادارۀ ﺧﺎﻧﻮادۀ ﺧﻮﻳﺶ ﻧﻴﮏ ﺑﺮﺁﻳﺪ و ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ را ﭼﻨﺎن ﺗﺮﺑﻴﺖ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ اﺣﺘﺮام ﮐﺎﻣﻞ، اﻃﺎﻋﺘﺶ ﮐﻨﻨﺪ۵ .زﻳﺮا اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﻧﺪاﻧﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺧﺎﻧﻮادۀ ﺧﻮﻳﺶ را ادارﻩ ﮐﻨﺪ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ ﺧﺪا را ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ؟ ۶و ﻧﻮاﻳﻤﺎن ﻧﻴﺰ ﻧﺒﺎﺷﺪ ،ﻣﺒﺎدا ﻣﻐﺮور ﮔﺮدد و ﺑﻪ ﻣﺤﮑﻮﻣﻴﺖ اﺑﻠﻴﺲ دﭼﺎر ﺷﻮد٧ .و ﺑﺎﻳﺪ در ﻣﻴﺎن ﻣﺮدﻣﺎن ﺑﻴﺮون ﻧﻴﺰ ﻧﻴﮑﻨﺎم ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ رﺳﻮاﻳﯽ و دام اﺑﻠﻴﺲ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻧﻴﺎﻳﺪ. ٨هﻤﭽﻨﻴﻦ ﺧﺎدﻣﺎن ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎوﻗﺎر ﺑﺎﺷﻨﺪ؛ ﻧﻪ دورو ،ﻳﺎ ﻣﻴﺨﻮارﻩ و ﻳﺎ در ﭘﯽ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻧﺎﻣﺸﺮوع٩ .ﺑﺎﻳﺪ راز اﻳﻤﺎن را ﺑﺎ وﺟﺪاﻧﯽ ﭘﺎﮎ ﭘﺎس ﺑﺪارﻧﺪ١٠ .و ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺨﺴﺖ ﺁزﻣﻮدﻩ ﺷﻮﻧﺪ و اﮔﺮ ﺑَﺮﯼ از ﻣﻼﻣﺖ ﻳﺎﻓﺖ ﺷﺪﻧﺪ ،در ﻣﻘﺎم ﺧﺎدم ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻨﻨﺪ١١ .ﺑﻪ هﻤﻴﻦﺳﺎن ،هﻤﺴﺮاﻧﺸﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎوﻗﺎر ﺑﺎﺷﻨﺪ ،و ﻧﻪ ﻏﻴﺒﺖﮔﻮ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻌﺘﺪل و درﺧﻮر اﻋﺘﻤﺎد در هﻤﻪﭼﻴﺰ١٢ .هﺮ ﺧﺎدم ﺑﺎﻳﺪ ﺷﻮهﺮ وﻓﺎدار ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮏ زن ﺑﺎﺷﺪ و ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ از ﻋﻬﺪۀ ادارۀ ﻓﺮزﻧﺪان و ﺧﺎﻧﻮادۀ ﺧﻮﻳﺶ ﻧﻴﮏ ﺑﺮﺁﻳﺪ١٣ .ﺧﺎدﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﻴﮑﻮ ﺧﺪﻣﺖ ﮐﺮدﻩ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ از ﺷﻬﺎﻣﺘﯽ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﺑﻪ ﻣﺮﺗﺒﻪاﯼ واﻻ ﺧﻮاهﻨﺪ رﺳﻴﺪ و در اﻳﻤﺎن ﺧﻮد ﺑﻪ ﻣﺴﻴ ْ ﺑﺮﺧﻮردار ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ. ١۴ﮔﺮﭼﻪ اﻣﻴﺪ ﺁن دارم ﮐﻪ ﺑﺰودﯼ ﻧﺰدت ﺁﻳﻢ ،وﻟﯽ اﻳﻨﻬﺎ را ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽﻧﻮﻳﺴﻢ١۵ ،ﺗﺎ اﮔﺮ ﺗﺄﺧﻴﺮﯼ ﺷﺪ ،ﺑﺪاﻧﯽ ﮐﻪ در ﺧﺎﻧﮥ ﺧﺪا ﮐﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ ﺧﺪاﯼ زﻧﺪﻩ و ﺳﺘﻮن و ﺑﻨﻴﺎن ﺣﻘﻴﻘﺖ اﺳﺖ، ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﻳﺪ رﻓﺘﺎر ﮐﺮد١۶ .ﺑﻪﻳﻘﻴﻦ ﮐﻪ راز دﻳﻨﺪارﯼ ﺑﺲ ﻋﻈﻴﻢ اﺳﺖ: او در ﺟﺴﻢ ﻇﺎهﺮ ﺷﺪ، ﺑﻪواﺳﻄﮥ روح ﺗﺼﺪﻳﻖ ﮔﺮدﻳﺪ، ن دﻳﺪﻧﺪش، ﻓﺮﺷﺘﮕﺎ ْ ﺑﺮ ﻗﻮﻣﻬﺎ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺷﺪ، ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ، و ﺑﺎ ﺟﻼل ،ﺑﺎﻻ ﺑﺮدﻩ ﺷﺪ.
اول ﺗﻴﻤﻮﺗﺎوس ۴ رهﻨﻤﻮدهﺎﻳﯽ ﺑﺮاﯼ ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس ١اﻣّﺎ روح ،ﺁﺷﮑﺎرا ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ در زﻣﺎﻧﻬﺎﯼ ﺁﺧﺮ ،ﺑﺮﺧﯽ از اﻳﻤﺎن روﻳﮕﺮدان ﺷﺪﻩ، از ارواح ﮔﻤﺮاﻩﮐﻨﻨﺪﻩ و ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ دﻳﻮهﺎ ﭘﻴﺮوﯼ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد٢ .اﻳﻦ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ را دروﻏﮕﻮﻳﺎن و
رﻳﺎﮐﺎراﻧﯽ ﻣﯽﺁورﻧﺪ ﮐﻪ وﺟﺪاﻧﺸﺎن ﺑﯽﺣﺲ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ٣ .اﻳﺸﺎن ازدواج را ﻣﻨﻊ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﺑﻪ ﭘﺮهﻴﺰ از ﺧﻮراﮐﻬﺎﻳﯽ ﻓﺮﻣﺎن ﻣﯽدهﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ ﻣﺆﻣﻨﺎن ﮐﻪ از ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺁﮔﺎهﻨﺪ ،ﺑﺎ ﺷﮑﺮﮔﺰارﯼ از ﺁن ﺑﻬﺮﻩﻣﻨﺪ ﺷﻮﻧﺪ۴ .زﻳﺮا هﺮﺁﻧﭽﻪ ﺧﺪا ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ اﺳﺖ ،ﻧﻴﮑﻮﺳﺖ و هﻴﭻﭼﻴﺰ را ﻧﺒﺎﻳﺪ رد ﮐﺮد ،هﺮﮔﺎﻩ ﺑﺎ ﺷﮑﺮﮔﺰارﯼ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد۵ ،ﭼﺮاﮐﻪ ﺑﻪوﺳﻴﻠﮥ ﮐﻼم ﺧﺪا و دﻋﺎ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﻣﯽﮔﺮدد. ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ﺧﻮاهﯽ ﺑﻮد، ۶اﮔﺮ اﻳﻦ اﻣﻮر را ﺑﻪ ﺑﺮادران ﮔﻮﺷﺰد ﮐﻨﯽ ،ﺧﺎدم ﻧﻴﮑﻮﯼ ﻣﺴﻴ ْ ﭘﺮورش ﻳﺎﻓﺘﻪ در ﮐﻼ ِم اﻳﻤﺎن و ﺗﻌﻠﻴﻤﯽ ﻧﻴﮑﻮ ﮐﻪ ﭘﻴﺮوﯼ ﺁن ﮐﺮدﻩاﯼ٧ .ﺗﻮ را ﺑﺎ اﻓﺴﺎﻧﻪهﺎﯼ ﮐﻔﺮﺁﻣﻴﺰ و ﺣﮑﺎﻳﺘﻬﺎﯼ ﭘﻴﺮزﻧﺎن ﮐﺎرﯼ ﻧﺒﺎﺷﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻮد را در دﻳﻨﺪارﯼ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﮐﻦ٨ .زﻳﺮا ﮔﺮﭼﻪ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺑﺪن را اﻧﺪﮎ ﻓﺎﻳﺪﻩاﯼ اﺳﺖ ،اﻣّﺎ دﻳﻨﺪارﯼ ﺑﺮاﯼ هﻤﻪﭼﻴﺰ ﻓﺎﻳﺪﻩ دارد ،و هﻢ زﻧﺪﮔﯽ ﺣﺎل را وﻋﺪﻩ ﻣﯽدهﺪ ،هﻢ ﺣﻴﺎت ﺁﻳﻨﺪﻩ را. ٩اﻳﻦ ﺳﺨﻨﯽ اﺳﺖ درﺧﻮر اﻋﺘﻤﺎد و ﭘﺬﻳﺮش ﮐﺎﻣﻞ ١٠ﮐﻪ ﻣﺎ اﻣﻴﺪ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﺮ ﺧﺪاﯼ زﻧﺪﻩ ﻧﻬﺎدﻩاﻳﻢ ﮐﻪ ﻧﺠﺎتدهﻨﺪۀ ﺟﻤﻠﮥ ﺁدﻣﻴﺎن ،ﺑﺨﺼﻮص ﻣﺆﻣﻨﺎن اﺳﺖ؛ و ﺑﺮاﯼ هﻤﻴﻦ ﻧﻴﺰ زﺣﻤﺖ ﻣﯽﮐﺸﻴﻢ و ﺟ ّﺪ و ﺟﻬﺪ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ. ١١اﻳﻦ ﭼﻴﺰهﺎ را ﺣﮑﻢ ﻓﺮﻣﺎ و ﺗﻌﻠﻴﻢ دﻩ١٢ .ﻣﮕﺬار هﻴﭻﮐﺲ ﺗﻮ را ﺑﻪﺳﺒﺐ ﺟﻮاﻧﯽ ﺣﻘﻴﺮ ﺷﻤﺎرد ،ﺑﻠﮑﻪ در ﮔﻔﺘﺎر و ﮐﺮدار و ﻣﺤﺒﺖ و اﻳﻤﺎن و ﭘﺎﮐﯽ ،هﻤﮥ ﻣﺆﻣﻨﺎن را ﺳﺮﻣﺸﻖ ﺑﺎش١٣ .ﺗﺎ ﺁﻣﺪﻧﻢ ،ﺑﻪ ﻗﺮاﺋﺖ ﮐﻼم ﺧﺪا و اﻧﺪرز و ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﺸﻐﻮل ﺑﺎش١۴ .ﺑﻪ ﺁن ﻋﻄﺎﻳﯽ ﮐﻪ در ﺗﻮﺳﺖ ﺑﯽاﻋﺘﻨﺎﻳﯽ ﻣﮑﻦ ،ﻋﻄﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻧﺒﻮّت ﻳﺎﻓﺘﯽ ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ هﻴﺌﺖ ﻣﺸﺎﻳﺦ ﺑﺮ ﺗﻮ دﺳﺖ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ. ١۵در اﻳﻦ اﻣﻮر ﺑﮑﻮش و ﺧﻮد را ﺑﻪﺗﻤﺎﻣﯽ وﻗﻒ ﺁن ﮐﻦ ﺗﺎ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺗﻮ ﺑﺮ هﻤﻪ ﺁﺷﮑﺎر ﺷﻮد١۶ .ﺑﺪﻗّﺖ ،ﻣﺮاﻗﺐ ﺷﻴﻮۀ زﻧﺪﮔﯽ و ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺧﻮد ﺑﺎش .در ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺎﻳﺪارﯼ ﮐﻦ ،ﮐﻪ اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﻨﯽ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ و ﺷﻨﻮﻧﺪﮔﺎﻧﺖ را ﻧﺠﺎت ﺧﻮاهﯽ داد.
اول ﺗﻴﻤﻮﺗﺎوس ۵ اﻧﺪرزهﺎﻳﯽ درﺑﺎرۀ ﺑﻴﻮﻩزﻧﺎن ،ﻣﺸﺎﻳﺦ ﮐﻠﻴﺴﺎ و ﻏﻼﻣﺎن ١ﻣﺮد ﺳﺎﻟﺨﻮردﻩ را ﺗﻮﺑﻴﺦ ﻣﮑﻦ ،ﺑﻠﮑﻪ او را هﻤﭽﻮن ﭘﺪر ﺧﻮد اﻧﺪرز دﻩ ،و ﺟﻮاﻧﺎن را هﻤﺎﻧﻨﺪ ﺑﺮادران ﺧﻮد٢ ،و زﻧﺎن ﺳﺎﻟﺨﻮردﻩ را هﻤﭽﻮن ﻣﺎدران ،و زﻧﺎن ﺟﻮاﻧﺘﺮ را هﻤﺎﻧﻨﺪ ﺧﻮاهﺮان ﺧﻮﻳﺶ ،در ﮐﻤﺎل ﭘﺎﮐﯽ. ٣ﺑﻴﻮﻩزﻧﺎﻧﯽ را ﮐﻪ ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﺑﯽﮐﺲاﻧﺪ ،ﺣﺮﻣﺖ ﮔﺬار۴ .اﻣّﺎ اﮔﺮ ﺑﻴﻮﻩزﻧﯽ ﻓﺮزﻧﺪان و ﻧﻮﻩهﺎ دارد ،ﺁﻧﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺨﺴﺖ ﺑﻴﺎﻣﻮزﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﮕﺎهﺪارﯼ از ﺧﺎﻧﻮادۀ ﺧﻮﻳﺶ ،دﻳﻨﺪارﯼ ﺧﻮد را در ﻋﻤﻞ ﻧﺸﺎن دهﻨﺪ و اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ دِﻳﻦ ﺧﻮد را ﺑﻪ واﻟﺪﻳﻦ و اﺟﺪادﺷﺎن اَداﮐﻨﻨﺪ ،ﭼﺮاﮐﻪ اﻳﻦ ﺧﺪا را ﺧﺸﻨﻮد ﻣﯽﺳﺎزد۵ .اﻣّﺎ ﺁن ﮐﻪ ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﺑﻴﻮﻩ اﺳﺖ و ﺑﯽﮐﺲ ،اﻣﻴﺪش ﻳﮑﺴﺮﻩ ﺑﺮ ﺧﺪاﺳﺖ و ﺷﺐ و روز را ﺑﻪ دﻋﺎ و ﻃﻠﺐ ﮐﻤﮏ از ﺧﺪا ﻣﯽﮔﺬراﻧﺪ۶ .ﺣﺎل ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻴﻮﻩزﻧﯽ ل ﺣﻴﺎت ،ﻣﺮدﻩ اﺳﺖ٧ .ﺑﺪﻳﻦﭼﻴﺰهﺎ ﻧﻴﺰ ﺣﮑﻢ ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ را ﺑﻪ ﻟﺬﺗﺠﻮﻳﯽ ﻣﯽﮔﺬراﻧﺪ ،در ﺣﺎ ِ
ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ از ﻣﻼﻣﺖ ﺑِﺪور ﺑﺎﺷﻨﺪ٨ .اﮔﺮ ﮐﺴﯽ در ﭘﯽ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻣﻌﺎش ﺧﻮﻳﺸﺎن و ﺑﺨﺼﻮص ﺧﺎﻧﻮادۀ ﺧﻮد ﻧﺒﺎﺷﺪ ،ﻣﻨﮑﺮ اﻳﻤﺎن اﺳﺖ و ﭘﺴﺖﺗﺮ از ﺑﯽاﻳﻤﺎن. ٩ﻓﻘﻂ ﮐﺴﺎﻧﯽ را در ﺷﻤﺎر ﺑﻴﻮﻩزﻧﺎن ﻧﺎﻣﻨﻮﻳﺴﯽ ﮐﻦ ﮐﻪ ﺑﻴﺶ از ﺷﺼﺖ ﺳﺎل داﺷﺘﻪ و ﺑﻪ ﺷﻮهﺮ ﺧﻮد وﻓﺎدار ﺑﻮدﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ١٠ .ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻧﻴﮑﻮﮐﺎرﯼ ﺷﻬﺮﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮﻳﺶ را ﻧﻴﮑﻮ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﮐﺮدﻩ ،ﻏﺮﻳﺐﻧﻮاز ﺑﻮدﻩ ،ﭘﺎهﺎﯼ ﻣﻘﺪّﺳﺎن را ﺷﺴﺘﻪ ،ﺑﻪ ﻳﺎرﯼ دردﻣﻨﺪان ﺷﺘﺎﻓﺘﻪ ،و ﺧﻮد را وﻗﻒ هﺮ ﻧﻮع ﮐﺎر ﻧﻴﮑﻮ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ١١اﻣّﺎ ﺑﻴﻮﻩزﻧﺎن ﺟﻮاﻧﺘﺮ را ﻧﺎﻣﻨﻮﻳﺴﯽ ﻣﮑﻦ ،ﭼﺮاﮐﻪ ﭼﻮن اﻣﻴﺎل ﺷﻬﻮاﻧﯽ از ﻣﺴﻴﺢ دورﺷﺎن ﮐﻨﺪ ،ﺧﻮاهﺎن ازدواج ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ١٢ .ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ،ﭼﻮن ﺗﻌﻬﺪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺧﻮد را زﻳﺮ ﭘﺎ ﻣﯽﮔﺬارﻧﺪ ،ﻣﺤﮑﻮﻣﻴﺖ ﺑﺮ ﺧﻮد ﻣﯽﺁورﻧﺪ١٣ .اﻓﺰون ﺑﺮ اﻳﻦ ،ﺑﻪ ﺑﯽﮐﺎرﮔﯽ و ﺳﺮﮐﺸﻴﺪن از ﺧﺎﻧﻪاﯼ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ دﻳﮕﺮ ﺧﻮﻣﯽﮐﻨﻨﺪ؛ و ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ روزﮔﺎر ﺑﻪ ﺑﯽﮐﺎرﮔﯽ ﻣﯽﮔﺬراﻧﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺳﺨﻦﭼﻴﻦ و ﻓﻀﻮل هﻢ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ،و ﺳﺨﻨﺎن ﻧﺎﺷﺎﻳﺴﺖ ﺑﺮ زﺑﺎن ﻣﯽﺁورﻧﺪ١۴ .ﭘﺲ رأﯼ ﻣﻦ ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻴﻮﻩهﺎﯼ ﺟﻮاﻧﺘﺮ ﺷﻮهﺮ ﮐﺮدﻩ ،ﻓﺮزﻧﺪ ﺑﻴﺎورﻧﺪ و ﮐﺪﺑﺎﻧﻮ ﺑﺎﺷﻨﺪ و دﺷﻤﻦ را ﻣﺠﺎل ﺑﺪﮔﻮﻳﯽ ﻧﺪهﻨﺪ١۵ .زﻳﺮا هﻢاﮐﻨﻮن ﻧﻴﺰ ﺑﻌﻀﯽ در ﭘﯽ ﺷﻴﻄﺎن ﻣﻨﺤﺮف ﮔﺸﺘﻪاﻧﺪ. ١۶اﮔﺮ زﻧﯽ از ﻣﺆﻣﻨﺎن ،ﺧﻮﻳﺸﺎوﻧﺪان ﺑﻴﻮﻩ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﺧﻮد ﻳﺎرﯼﺷﺎن دهﺪ ﺗﺎ ﺑﺎرﯼ ﺑﺮ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ و ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺑﻴﻮﻩزﻧﺎﻧﯽ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﺑﯽﮐﺲاﻧﺪ. ١٧ﻣﺸﺎﻳﺨﯽ ﮐﻪ ﻧﻴﮑﻮ رهﺒﺮﯼ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﺷﺎﻳﺴﺘﮥ ﺣﺮﻣﺘﯽ دوﭼﻨﺪاﻧﻨﺪ ،ﺑﺨﺼﻮص ﺁﻧﺎن ﮐﻪ در ﮐﺎر ﻣﻮﻋﻈﻪ و ﺗﻌﻠﻴﻢ زﺣﻤﺖ ﻣﯽﮐﺸﻨﺪ١٨ .زﻳﺮا ﮐﺘﺎب ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ» :ﮔﺎوﯼ را ﮐﻪ ﺧﺮﻣﻦ ﻣﯽﮐﻮﺑﺪ ،دهﺎن َﻣﺒَﻨﺪ« و »ﮐﺎرﮔﺮ ﻣﺴﺘﺤﻖ دﺳﺘﻤﺰد ﺧﻮﻳﺶ اﺳﺖ١٩ «.اﺗﻬﺎﻣﯽ ﺑﺮ ﻳﮑﯽ از ﻣﺸﺎﻳﺦ ﻣﭙﺬﻳﺮ ،ﻣﮕﺮ ﺑﻪ ﺷﻬﺎدت دو ﻳﺎ ﺳﻪ ﮔﻮاﻩ٢٠ .اﻣّﺎ ﺁﻧﺎن را ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ اداﻣﻪ ﻣﯽدهﻨﺪ ،در ﺑﺮاﺑﺮ هﻤﻪ ﺗﻮﺑﻴﺦ ﮐﻦ ﺗﺎ دﻳﮕﺮان ﺑﺘﺮﺳﻨﺪ. ﺢ ﻋﻴﺴﯽ و ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ،ﺗﻮ را ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻣﯽدهﻢ ﮐﻪ اﻳﻦ ٢١در ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ ﺧﺪا و ﻣﺴﻴ ْ دﺳﺘﻮرهﺎ را ﺑﺪون ﭘﻴﺸﺪاورﯼ رﻋﺎﻳﺖ ﮐﻨﯽ و هﻴﭻﮐﺎرﯼ را از ﺳﺮ ﺟﺎﻧﺒﺪارﯼ اﻧﺠﺎم ﻧﺪهﯽ. ٢٢در دﺳﺖﮔﺬاﺷﺘﻦ ﺑﺮ ﮐﺴﯽ ﺷﺘﺎب ﻣﮑﻦ و در ﮔﻨﺎهﺎن دﻳﮕﺮان ﺷﺮﻳﮏ ﻣﺸﻮ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻮد را ﭘﺎﮎ ﻧﮕﺎﻩدار. ٢٣دﻳﮕﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﺁب ﻣﻨﻮش ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪﺟﻬﺖ ﻣﻌﺪۀ ﺧﻮد و ﻧﺎﺧﻮﺷﻴﻬﺎﻳﯽ ﮐﻪ اﻏﻠﺐ دارﯼ، اﻧﺪﮐﯽ ﻧﻴﺰ ﺷﺮاب ﺑﻨﻮش. ٢۴ﮔﻨﺎهﺎن ﺑﻌﻀﯽ ﺁﺷﮑﺎر اﺳﺖ و ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﮐﺎم داورﯼ ﻣﯽﺷﺘﺎﺑﺪ ،اﻣّﺎ ﮔﻨﺎهﺎن ﺑﻌﻀﯽ دﻳﮕﺮ از ﭘﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽﺁﻳﺪ٢۵ .ﺑﻪ هﻤﻴﻦﺳﺎن ،اﻋﻤﺎل ﻧﻴﮑﻮ ﺁﺷﮑﺎر اﺳﺖ و ﺣﺘﯽ ﺁﻧﻬﺎ را ﮐﻪ ﺁﺷﮑﺎر ﻧﻴﺴﺖ ،ﻧﺘﻮان ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺖ.
اول ﺗﻴﻤﻮﺗﺎوس ۶
١ﺁﻧﺎن ﮐﻪ زﻳﺮ ﻳﻮغ ﺑﻨﺪﮔﯽ ﺑﻪﺳﺮ ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﮐﻪ ارﺑﺎﺑﺎن ﺧﻮد را درﺧﻮر ﮐﻤﺎل اﺣﺘﺮام ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺮدم ﻧﺎم ﺧﺪا و ﺗﻌﻠﻴﻢ را ﺑﺪ ﻧﮕﻮﻳﻨﺪ٢ .ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ارﺑﺎﺑﺎﻧﺸﺎن اﻳﻤﺎﻧﺪارﻧﺪ ،ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ راﺑﻄﮥ ﺑﺮادرﯼ ،اﻳﺸﺎن را ﮐﻤﺘﺮ ﺣﺮﻣﺖ ﺑﮕﺬارﻧﺪ .ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮﻋﮑﺲ ،ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺘﯽ ﻧﻴﮑﻮﺗﺮ ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻨﻨﺪ ،زﻳﺮا ﺳﻮد ﺧﺪﻣﺘﺸﺎن ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻣﯽرﺳﺪ ﮐﻪ اﻳﻤﺎﻧﺪارﻧﺪ و ﻋﺰﻳﺰ اﻳﺸﺎن. اﻳﻦ را ﺗﻌﻠﻴﻢ دﻩ و ﺑﻪ اﻧﺠﺎﻣﺶ ﺗﺮﻏﻴﺒﺸﺎن ﮐﻦ.
ﻋﻮاﻗﺐ ﭘﻮﻟﺪوﺳﺘﯽ ٣اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاﯼ دﻳﮕﺮ ﺗﻌﻠﻴﻢ دهﺪ و ﺑﺎ ﮔﻔﺘﺎر ﺻﺤﻴﺢ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ و ﺖ ﻏﺮور ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و هﻴﭻ ﻧﻤﯽﻓﻬﻤﺪ .ﭼﻨﻴﻦﮐﺲ ﻋﻄﺸﯽ ﺗﻌﻠﻴﻢ دﻳﻨﺪاراﻧﻪ ﻣﻮاﻓﻖ ﻧﺒﺎﺷﺪ۴ ،ﻣﺴ ِ ﺑﻴﻤﺎرﮔﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﺟ ّﺮ و ﺑﺤﺚ و ﻣﺠﺎدﻟﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﮐﻠﻤﺎت دارد ،ﮐﻪ از ﺁن ﺣﺴﺪ و ﻧﺰاع و ﻧﺎﺳﺰاﮔﻮﻳﯽ و ﺑﺪﮔﻤﺎﻧﯽ ﺑﺮﻣﯽﺧﻴﺰد ۵و ﻣﻮﺟﺐ ﮐﺸﻤﮑﺶ داﺋﻤﯽ ﻣﻴﺎن اﻓﺮادﯼ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﻓﮑﺮﺷﺎن ﻓﺎﺳﺪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و از ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﻨﺤﺮف ﮔﺸﺘﻪاﻧﺪ و ﮔﻤﺎن ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ دﻳﻨﺪارﯼ ،وﺳﻴﻠﻪاﯼ اﺳﺖ ﺑﺮاﯼ ﺳﻮدﺟﻮﻳﯽ. ۶اﻣّﺎ دﻳﻨﺪارﯼ ﺑﺎ ﻗﻨﺎﻋﺖ ،ﺳﻮدﯼ ﻋﻈﻴﻢ اﺳﺖ٧ .ﭼﺮاﮐﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺟﻬﺎن هﻴﭻ ﻧﻴﺎوردﻩاﻳﻢ و از ﺁن ﻧﻴﺰ هﻴﭻ ﻧﺨﻮاهﻴﻢ ﺑﺮد٨ .ﭘﺲ اﮔﺮ ﺧﻮراﮎ و ﭘﻮﺷﺎﮎ و ﺳﺮﭘﻨﺎهﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ،ﻗﺎﻧﻊ ﺧﻮاهﻴﻢ ﺑﻮد٩ .اﻣّﺎ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺳﻮداﯼ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﺷﺪن دارﻧﺪ ،دﭼﺎر وﺳﻮﺳﻪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و ﺑﻪ دام اﻣﻴﺎل ﭘﻮچ و زﻳﺎﻧﺒﺎرﯼ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻣﯽﺁﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺗﺒﺎهﯽ و ﻧﺎﺑﻮدﯼ اﻧﺴﺎن ﻣﯽﮔﺮدد. ١٠زﻳﺮا ﭘﻮﻟﺪوﺳﺘﯽ رﻳﺸﻪاﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻤﻪﮔﻮﻧﻪ ﺑﺪﯼ از ﺁن ﺑﻪﺑﺎر ﻣﯽﺁﻳﺪ ،و ﺑﻌﻀﯽ در ﺁرزوﯼ ﺛﺮوت ،از اﻳﻤﺎن ﻣﻨﺤﺮف ﮔﺸﺘﻪ ،ﺧﻮد را ﺑﻪ دردهﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺠﺮوح ﺳﺎﺧﺘﻪاﻧﺪ.
ﺳﻔﺎرش ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﻪ ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس ١١اﻣّﺎ ﺗﻮ اﯼ ﻣﺮد ﺧﺪا ،از اﻳﻨﻬﺎ هﻤﻪ ﺑﮕﺮﻳﺰ ،و در ﭘﯽ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ و دﻳﻨﺪارﯼ و اﻳﻤﺎن و ﻣﺤﺒﺖ و ﭘﺎﻳﺪارﯼ و ﻣﻼﻳﻤﺖ ﺑﺎش١٢ .در ﻧﺒﺮد ﻧﻴﮑﻮﯼ اﻳﻤﺎن ﭘﻴﮑﺎر ﮐﻦ و ﺑﻪدﺳﺖ ﺁور ﺁن ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان را ﮐﻪ ﺑﺪان ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﺪﯼ ،ﺁن هﻨﮕﺎم ﮐﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﻬﻮد ﺑﺴﻴﺎر، اﻋﺘﺮاف ﻧﻴﮑﻮ را ﮐﺮدﯼ١٣ .در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﺪاﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ هﻤﻪﭼﻴﺰ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ ،و در ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ﮐﻪ در ﺷﻬﺎدت ﺧﻮد ﻧﺰد ﭘُﻨﺘﻴﻮس ﭘﻴﻼﺗُﺲ اﻋﺘﺮاف ﻧﻴﮑﻮ را ﮐﺮد ،ﺗﻮ ﺣﻀﻮر ﻣﺴﻴ ْ را ﺳﻔﺎرش ﻣﯽﮐﻨﻢ ١۴ﮐﻪ اﻳﻦ ﺣﮑﻢ را ﺗﺎ زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﺧﺪاوﻧﺪﻣﺎن ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،ﺑﯽﻟﮑﻪ و ﺑﻪدور از ﻣﻼﻣﺖ ﻧﮕﺎﻩ دارﯼ١۵ ،ﮐﻪ ﺧﺪا اﻳﻦ را در وﻗﺖ ﺧﻮد ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﺧﻮاهﺪ رﺳﺎﻧﻴﺪ، هﻤﺎن ﺧﺪاﯼ ﻣﺘﺒﺎرﮎ ﮐﻪ ﺣﺎﮐﻢ ﻳﮑﺘﺎ و ﺷﺎﻩ ﺷﺎهﺎن و رباﻻرﺑﺎب اﺳﺖ١۶ .او را ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ وﺟﻮد ﻓﻨﺎﻧﺎﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ و در ﻧﻮرﯼ ﺳﮑﻮﻧﺖ دارد ﮐﻪ ﻧﺘﻮان ﺑﻪ ﺁن ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪ ،او را ﮐﻪ هﻴﭻﮐﺲ ﻧﺪﻳﺪﻩ و ﻧﺘﻮاﻧﺪ دﻳﺪ ،ﺗﺎ اﺑﺪ ﺣﺮﻣﺖ و ﺗﻮاﻧﺎﻳﯽ ﺑﺎد .ﺁﻣﻴﻦ. ن اﻳﻦ ﻋﺼﺮ را ﺣﮑﻢ ﻧﻤﺎ ﮐﻪ ﻣﺘﮑﺒﺮ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ و ﺑﺮ ﻣﺎل ﻧﺎﭘﺎﻳﺪار دﻧﻴﺎ اﻣﻴﺪ ١٧ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪا ِ ﻣﺒﻨﺪﻧﺪ .ﺑﻠﮑﻪ اﻣﻴﺪﺷﺎن ﺑﺮ ﺧﺪا ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ هﻤﻪﭼﻴﺰ را ﺑﻔﺮاواﻧﯽ ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ ﻓﺮاهﻢ ﻣﯽﺳﺎزد ﺗﺎ از ﺁﻧﻬﺎ ﻟﺬت ﺑﺒﺮﻳﻢ١٨ .ﺁﻧﺎن را اﻣﺮ ﮐﻦ ﮐﻪ ﻧﻴﮑﻮﻳﯽ ﮐﻨﻨﺪ و در ﮐﺎرهﺎﯼ ﺧﻴﺮ دوﻟﺘﻤﻨﺪ ﺑﻮدﻩ، ﺳﺨﺎوﺗﻤﻨﺪ و ﮔﺸﺎدﻩدﺳﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ١٩ .ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ،ﮔﻨﺠﯽ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮد ﺧﻮاهﻨﺪ اﻧﺪوﺧﺖ ﮐﻪ ﭘﯽ اﺳﺘﻮار زﻧﺪﮔﯽ ﺁﻳﻨﺪهﺸﺎن ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد و ﺁن ﺣﻴﺎت را ﮐﻪ ﺣﻴﺎت واﻗﻌﯽ اﺳﺖ ﺑﻪدﺳﺖ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺁورد.
٢٠اﯼ ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس ،اﻣﺎﻧﺘﯽ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺳﭙﺮدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺣﻔﻆ ﮐﻦ .از ﻳﺎوﻩﮔﻮﻳﯽهﺎﯼ دﻧﻴﻮﯼ و ﻋﻘﺎﻳﺪ ﻣﺨﺎﻟﻔﯽ ﮐﻪ ﺑﻪﻏﻠﻂ ،ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮد ،دورﯼ ﮔﺰﻳﻦ؛ ٢١ﺑﺮﺧﯽ ﮐﻪ ادﻋﺎﯼ ﺑﺮﺧﻮردارﯼ از ﺁن داﺷﺘﻪاﻧﺪ ،از اﻳﻤﺎن ﻣﻨﺤﺮف ﺷﺪﻩاﻧﺪ. ﻓﻴﺾ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﺎد.
ﻧﺎﻣﮥ دوّم ﭘﻮﻟُﺲ رﺳﻮل ﺑﻪ ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس دوم ﺗﻴﻤﻮﺗﺎوس ١ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ﻳﺎﻓﺖ ١از ﭘﻮﻟُﺲ ،ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪا و ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺁن وﻋﺪۀ ﺣﻴﺎت ﮐﻪ در ﻣﺴﻴ ْ ﺢ ﻋﻴﺴﺎﺳﺖ، ﻣﯽﺷﻮد ،رﺳﻮل ﻣﺴﻴ ْ ٢ﺑﻪ ﭘﺴﺮ ﻋﺰﻳﺰم ،ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس: ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺑﺎد. ﻓﻴﺾ و رﺣﻤﺖ و ﺁراﻣﺶ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاﯼ ﭘﺪر و ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻣﺴﻴ ْ
ﺗﺮﻏﻴﺐ ﺑﻪ وﻓﺎدارﯼ ٣وﻗﺘﯽ ﺗﻮ را ﺷﺐ و روز ،ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ در دﻋﺎهﺎﻳﻢ ﻳﺎد ﻣﯽدارم ،ﺧﺪا را ﺳﭙﺎس ﻣﯽﮔﺰارم، ﺧﺪاﻳﯽ را ﮐﻪ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﭼﻮن ﭘﺪراﻧﻢ ﺑﺎ وﺟﺪاﻧﯽ ﭘﺎﮎ ﺧﺪﻣﺘﺶ ﻣﯽﮐﻨﻢ۴ .ﭼﻮن اﺷﮑﻬﺎﯼ ﺗﻮ را ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻣﯽﺁورم ،ﺁرزو ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺑﺎ ﺗﻮ دﻳﺪا ْر ﺗﺎزﻩ ﮐﻨﻢ ﺗﺎ از ﺷﺎدﯼ ﻟﺒﺮﻳﺰ ﺷﻮم۵ .اﻳﻤﺎن ﺑﯽرﻳﺎﯼ ﺗﻮ را ﺑﻪ ﻳﺎد ﻣﯽﺁورم ،اﻳﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﺨﺴﺖ در ﻣﺎدرﺑﺰرﮔﺖ ﻟﻮﺋﻴﺲ و ﺳﭙﺲ در ﻣﺎدرت ِاﻓْﻨﻴﮑﯽ ﺳﺎﮐﻦ ﺑﻮد ،و ﻳﻘﻴﻦ دارم اﮐﻨﻮن ﻧﻴﺰ در ﺗﻮ ﺳﺎﮐﻦ اﺳﺖ۶ .از اﻳﻦرو ،ﺗﻮ را ﻳﺎدﺁور ﻣﯽﺷﻮم ﮐﻪ ﺁن ﻋﻄﺎﯼ ﺧﺪا را ﮐﻪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ دﺳﺖ ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﻣﻦ ،در ﺗﻮ ﺟﺎﯼ ﮔﺮﻓﺘﻪ، ﺷﻌﻠﻪور ﺳﺎزﯼ٧ .زﻳﺮا روﺣﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ،ﻧﻪ روح ﺿﻌﻒ ،ﺑﻠﮑﻪ روح ﻗﻮّت و ﻣﺤﺒﺖ و اﻧﻀﺒﺎط اﺳﺖ. ٨ﭘﺲ ،از ﺷﻬﺎدت ﺑﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﺎر ﻣﺪار ،و ﻧﻪ از ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ او در ﺑﻨﺪم ،ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ اﺗﮑﺎ ﺑﻪ ﻧﻴﺮوﯼ اﻟﻬﯽ در رﻧﺞ ﮐﺸﻴﺪن ﺑﺮاﯼ اﻧﺠﻴﻞ ﺳﻬﻴﻢ ﺑﺎش٩ .ﺧﺪا ﻣﺎ را ﻧﺠﺎت دادﻩ و ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻘﺪّس ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ اﺳﺖ .اﻳﻦ ﻧﻪ ﺑﻪﺳﺒﺐ اﻋﻤﺎل ﻣﺎ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻗﺼﺪ و ﺢ ﻋﻴﺴﯽ از اﻳﺎم ازل ﺑﻪ ﻣﺎ ﻋﻄﺎ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد١٠ ،وﻟﯽ ﻓﻴﺾ ﺧﻮ ِد اوﺳﺖ ،ﻓﻴﻀﯽ ﮐﻪ در ﻣﺴﻴ ْ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ﻋﻴﺎن ﮔﺸﺘﻪ اﺳﺖ -هﻢاو ﮐﻪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ اﻧﺠﻴﻞ، اﮐﻨﻮن ﺑﺎ ﻇﻬﻮر ﻧﺠﺎتدهﻨﺪۀ ﻣﺎ ﻣﺴﻴ ْ ﻣﺮگ را ﺑﺎﻃﻞ ﮐﺮد و ﺣﻴﺎت و ﻓﻨﺎﻧﺎﭘﺬﻳﺮﯼ را ﺁﺷﮑﺎر ﺳﺎﺧﺖ١١ .و ﻣﻦ ﺑﺮﮔﻤﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩام ﺗﺎ واﻋﻆ ،رﺳﻮل و ﻣﻌﻠّﻢ اﻳﻦ اﻧﺠﻴﻞ ﺑﺎﺷﻢ١٢ .از هﻤﻴﻦروﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ رﻧﺞ ﻣﯽﮐﺸﻢ، اﻣّﺎ ﻋﺎر ﻧﺪارم ،ﭼﺮاﮐﻪ ﻣﯽداﻧﻢ ﺑﻪ ﮐﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩام و ﻳﻘﻴﻦ دارم ﮐﻪ او ﻗﺎدر اﺳﺖ اﻣﺎﻧﺘﻢ را ﺗﺎ ﺑﺪان روز ﺣﻔﻆ ﮐﻨﺪ. ١٣ﺑﺎ اﻳﻤﺎن و ﻣﺤﺒﺘﯽ ﮐﻪ در ﻣﺴﻴ ْ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ﻳﺎﻓﺖ ﻣﯽﺷﻮد ،ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ از ﻣﻦ ﺷﻨﻴﺪﻩاﯼ ﭼﻮن اﻟﮕﻮﯼ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺻﺤﻴﺢ ﺗﻤﺴّﮏ ﺟﻮﯼ١۴ .ﺑﻪ ﻳﺎرﯼ روحاﻟﻘﺪس ﮐﻪ در ﻣﺎ ﺳﺎﮐﻦ اﺳﺖ، ﺁن اﻣﺎﻧﺖ ﻧﻴﮑﻮ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺳﭙﺮدﻩ ﺷﺪﻩ ،ﭘﺎسدار. ١۵ﺁﮔﺎهﯽ ﮐﻪ ﺳﺎﮐﻨﺎن اﻳﺎﻟﺖ ﺁﺳﻴﺎ ،ﺟﻤﻠﮕﯽ از ﻣﻦ روﯼ ﺑﺮﺗﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ ،از ﺁنﺟﻤﻠﻪ، ﺟﻨِﺲ. ﻓﻴﮕِﻠﻮس و هِﺮﻣﻮ ِ ١۶رﺣﻤﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﺧﺎﻧﻮادۀ اوﻧﻴﺴﻴﻔﻮروس ﺑﺎد ،ﭼﻪ او ﺑﺎرهﺎ ﺟﺎن ﻣﺮا ﺗﺎزﻩ ﮐﺮد و از زﻧﺠﻴﺮهﺎﻳﻢ ﻋﺎر ﻧﺪاﺷﺖ١٧ .ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺑﻪ روم ﺁﻣﺪ ،ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺮا ﺟُﺴﺖ ﺗﺎ ﺳﺮاﻧﺠﺎم
ﻳﺎﻓﺖ١٨ .رﺣﻤﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺁن رو ِز ﺧﺎص ﺷﺎﻣﻞ ﺣﺎل او ﺷﻮد .ﺗﻮ ﺧﻮد از ﺧﺪﻣﺎت ﺑﺴﻴﺎر او در ِا ِﻓﺴُﺲ ،ﺑﺨﻮﺑﯽ ﺁﮔﺎهﯽ.
دوم ﺗﻴﻤﻮﺗﺎوس ٢ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ اﺳﺖ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ ﺷﻮ٢ ،و ﺁﻧﭽﻪ را ١ﭘﺲ ﺗﻮ اﯼ ﻓﺮزﻧﺪم ،در ﻓﻴﻀﯽ ﮐﻪ در ﻣﺴﻴ ْ ﮐﻪ در ﺣﻀﻮر ﮔﻮاهﺎن ﺑﺴﻴﺎر از ﻣﻦ ﺷﻨﻴﺪﯼ ،ﺑﻪ ﻣﺮدﻣﺎن اﻣﻴﻨﯽ ﺑﺴﭙﺎر ﮐﻪ از ﻋﻬﺪۀ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ،در ﺗﺤﻤﻞ رﻧﺠﻬﺎ ﺁﻣﻮزش دﻳﮕﺮان ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺁﻳﻨﺪ٣ .هﻤﭽﻮن ﺳﺮﺑﺎز ﺷﺎﻳﺴﺘﮥ ﻣﺴﻴ ْ ﺳﻬﻴﻢ ﺑﺎش۴ .هﻴﭻﮐﺲ ﺑﻪهﻨﮕﺎم ﺳﺮﺑﺎزﯼ ،ﺧﻮد را ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻣﺸﻐﻮﻟﻴﺘﻬﺎﯼ زﻧﺪﮔﯽ ﻧﻤﯽﺳﺎزد، ﭼﺮاﮐﻪ ﺧﻮاهﺎن ﺟﻠﺐ ﺧﺸﻨﻮدﯼ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪۀ ﺧﻮﻳﺶ اﺳﺖ۵ .ﺑﻪ هﻤﻴﻦﺳﺎن ،ورزﺷﮑﺎرﯼ ﮐﻪ در ﻣﻴﺪان ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ هﻤﺎوردﯼ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﺗﺎج ﭘﻴﺮوزﯼ را درﻳﺎﻓﺖ ﻧﺨﻮاهﺪ ﮐﺮد ،اﮔﺮ ﺑﻪﻗﺎﻧﻮن هﻤﺎوردﯼ ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ۶ .ﺁن ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺨﺴﺖ از ﻣﺤﺼﻮل ﻧﺼﻴﺐ ﺑﺒﺮد ،ﮐﺸﺎورزﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺤﻨﺖ ﮐﺸﻴﺪﻩ اﺳﺖ٧ .ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﺑﻴﻨﺪﻳﺶ ،ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻮ را در ﻓﻬﻢ هﻤﮥ اﻳﻨﻬﺎ ﺑﺼﻴﺮت ﺧﻮاهﺪ ﺑﺨﺸﻴﺪ. ٨ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ را ﺑﻪﺧﺎﻃﺮدار ﮐﻪ از ﻧﺴﻞ داوود ﺑﻮدﻩ ،از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ؛ اﻳﻦ اﺳﺖ اﻧﺠﻴﻞ ﻣﻦ٩ ،ﮐﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮش در رﻧﺠﻢ ،ﺗﺎ ﺑﺪان ﺣﺪ ﮐﻪ ﭼﻮن ﻣﺠﺮﻣﺎن ﺑﻪ زﻧﺠﻴﺮم ﮐﺸﻴﺪﻩاﻧﺪ .اﻣّﺎ ﮐﻼم ﺧﺪا در زﻧﺠﻴﺮ ﻧﻴﺴﺖ١٠ .ﭘﺲ هﻤﻪﭼﻴﺰ را ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮔﺎن ﺗﺤﻤﻞ ﺢ ﻋﻴﺴﺎﺳﺖ ،ﺑﺎ ﺟﻼل ﺟﺎوداﻧﯽ ﺑﻪدﺳﺖ ﺁورﻧﺪ. ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺗﺎ ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺰ ﻧﺠﺎﺗﯽ را ﮐﻪ در ﻣﺴﻴ ْ ١١اﻳﻦ ﺳﺨﻦ درﺧﻮر اﻋﺘﻤﺎد اﺳﺖ ﮐﻪ: اﮔﺮ ﺑﺎ او ﻣﺮدﻳﻢ، ﺑﺎ او زﻧﺪﮔﯽ هﻢ ﺧﻮاهﻴﻢ ﮐﺮد. ١٢اﮔﺮ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻴﻢ، ﺑﺎ او ﺳﻠﻄﻨﺖ هﻢ ﺧﻮاهﻴﻢ ﮐﺮد. اﮔﺮ اﻧﮑﺎرش ﮐﻨﻴﻢ، او ﻧﻴﺰ اﻧﮑﺎرﻣﺎن ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد. ١٣اﮔﺮ ﺑﯽوﻓﺎ ﺷﻮﻳﻢ، او وﻓﺎدار ﺧﻮاهﺪ ﻣﺎﻧﺪ، زاﻧﮑﻪ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را اﻧﮑﺎر ﻧﺘﻮاﻧﺪ ﮐﺮد.
ﺧﺎدم ﻣﻘﺒﻮل ﺧﺪا
١۴اﻳﻨﻬﺎ را ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﺪﻳﺸﺎن ﻳﺎدﺁور ﺷﻮ و در ﺣﻀﻮر ﺧﺪا هﺸﺪار دﻩ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﮐﻠﻤﺎت ﻣﺠﺎدﻟﻪ ﻧﮑﻨﻨﺪ ،ﮐﻪ ﺟﺰ ﺗﺒﺎهﯽ ﺷﻨﻮﻧﺪﮔﺎن ﺛﻤﺮﯼ ﻧﺪارد١۵ .ﺳﺨﺖ ﺑﮑﻮش ﮐﻪ ﻣﻘﺒﻮل ﺧﺪا ﺑﺎﺷﯽ ،هﻤﭽﻮن ﺧﺪﻣﺘﮑﺎرﯼ ﮐﻪ او را ﺳﺒﺒﯽ ﺑﺮاﯼ ﺷﺮﻣﺴﺎرﯼ ﻧﻴﺴﺖ و ﮐﻼم ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﺑﺪرﺳﺘﯽ ﺑﻪﮐﺎر ﻣﯽﺑﻨﺪد١۶ .از ﻳﺎوﻩﮔﻮﻳﯽهﺎﯼ دﻧﻴﻮﯼ ﺑﭙﺮهﻴﺰ ،ﮐﻪ ﺷﺨﺺ را هﺮﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺑﯽدﻳﻨﯽ ﺳﻮق ﻣﯽدهﺪ١٧ .ﺗﻌﻠﻴﻢ ﭼﻨﻴﻦﮐﺴﺎن ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﻴﻤﺎرﯼ ﻗﺎﻧﻘﺎرﻳﺎ ﭘﺨﺶ ﻣﯽﺷﻮد.هﻴﻤِﻨﺎﺋﻮس و ﻓﻴﻠﻴﺘﻮس از هﻤﻴﻦ دﺳﺘﻪاﻧﺪ١٨ ،ﮐﻪ از ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﻨﺤﺮف ﮔﺸﺘﻪاﻧﺪ و ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ هﻢاﮐﻨﻮن ﺑﻪوﻗﻮع ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ اﺳﺖ ،و ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن اﻳﻤﺎن ﺑﻌﻀﯽ را وﻳﺮان ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ١٩ .ﺑﺎ اﻳﻦﺣﺎل ،ﭘﯽ ﻣﺴﺘﺤﮑﻤﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا ﻧﻬﺎدﻩ اﺳﺖ ،ﭘﺎﺑﺮﺟﺎﺳﺖ و ﺑﺎ اﻳﻦ ﻋﺒﺎرت ﻣُﻬﺮ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» ،ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﺴﺎن ﺧﻮد را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﺪ «،و »هﺮﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ اﻗﺮار دارد ،ﺑﺎﻳﺪ ﮐﻪ از ﺷﺮارت ﮐﻨﺎرﻩ ﺟﻮﻳﺪ«. ٢٠در ﺧﺎﻧﻪاﯼ ﺑﺰرگ ،ﺗﻨﻬﺎ ﻇﺮوف زرﻳﻦ و ﺳﻴﻤﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﭼﻮﺑﻴﻦ و ﮔﻠﻴﻦ هﻢ هﺴﺖ؛ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﮐﺎر ﻣﺼﺎرف ﻣﻬﻢ ﻣﯽﺁﻳﻨﺪ ،اﻳﻨﻬﺎ ﺑﻪﮐﺎر ﻣﺼﺎرف ﭘﻴﺶﭘﺎاﻓﺘﺎدﻩ٢١ .ﭘﺲ هﺮﮐﻪ ﺧﻮد را از ﺁﻧﭽﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﭘﺎﮎ ﻧﮕﺎﻩ دارد ،ﻇﺮﻓﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﺎر ﻣﺼﺎرف ﻣﻬﻢ ﻣﯽﺁﻳﺪ، ﻇﺮﻓﯽ ﻣﻘﺪّس و ﻣﻔﻴﺪ ﺑﺮاﯼ ﺻﺎﺣﺐﺧﺎﻧﻪ و ﻣﻬﻴﺎ ﺑﺮاﯼ هﺮ ﮐﺎر ﻧﻴﮑﻮ. ٢٢از اﻣﻴﺎل ﺟﻮاﻧﯽ ﺑﮕﺮﻳﺰ ،و ﺑﻪ هﻤﺮاﻩ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺑﺎ دﻟﯽ ﭘﺎﮎ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﻣﯽﺧﻮاﻧﻨﺪ، در ﭘﯽ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ و اﻳﻤﺎن و ﻣﺤﺒﺖ و ﺁراﻣﺶ ﺑﺎش٢٣ .از ﻣﺒﺎﺣﺜﺎت ﭘﻮچ و ﺑﯽﺧﺮداﻧﻪ دورﯼ ﮐﻦ ،ﭼﺮاﮐﻪ ﻣﯽداﻧﯽ ﻧﺰاﻋﻬﺎ ﺑﺮﻣﯽاﻧﮕﻴﺰد٢۴ .ﺣﺎل ﺁﻧﮑﻪ ﺧﺎدم ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻧﺰاع ﮐﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ هﻤﻪ ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﺎﺷﺪ و ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺑﺮدﺑﺎر٢۵ .ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن را ﺑﻨﺮﻣﯽ ارﺷﺎد ﮐﻨﺪ ،ﺑﺪﻳﻦ اﻣﻴﺪ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻮﺑﻪ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﺮﺳﻨﺪ ٢۶و ﺑﻪ ﺧﻮد ﺁﻣﺪﻩ ،از دام اﺑﻠﻴﺲ ﮐﻪ اﻳﺸﺎن را ﺑﺮاﯼ اﻧﺠﺎم ﺧﻮاﺳﺘﮥ ﺧﻮد اﺳﻴﺮ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ، ﺑﺮهﻨﺪ.
دوم ﺗﻴﻤﻮﺗﺎوس ٣ ﺑﯽﺧﺪاﻳﯽ در روزهﺎﯼ ﺁﺧﺮ ن ١اﻣّﺎ ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎش ﮐﻪ در روزهﺎﯼ ﺁﺧﺮ ،زﻣﺎﻧﻬﺎﯼ ﺳﺨﺖ ﭘﻴﺶ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ٢ .ﻣﺮدﻣﺎ ْ ﺧﻮدﭘﺮﺳﺖ ،ﭘﻮﻟﺪوﺳﺖ ،ﻻفزن ،ﻣﺘﮑﺒﺮ ،ﻧﺎﺳﺰاﮔﻮ ،ﻧﺎﻓﺮﻣﺎن ﺑﻪ واﻟﺪﻳﻦ ،ﻧﺎﺳﭙﺎس ،ﻧﺎﭘﺎﮎ، ٣ﺑﯽﻋﺎﻃﻔﻪ ،ﺑﯽﮔﺬﺷﺖ ،ﻏﻴﺒﺖﮔﻮ ،ﺑﯽﺑﻨﺪوﺑﺎر ،وﺣﺸﯽ ،دﺷﻤﻦ ﻧﻴﮑﻮﻳﯽ۴ ،ﺧﻴﺎﻧﺘﮑﺎر ،ﻋﺠﻮل ت و ﺧﻮدﭘﺴﻨﺪ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد .ﻟﺬت را ﺑﻴﺶ از ﺧﺪا دوﺳﺖ ﺧﻮاهﻨﺪ داﺷﺖ ۵و هﺮﭼﻨﺪ ﺻﻮر ِ ﻇﺎه ِﺮ دﻳﻨﺪارﯼ را دارﻧﺪ ،ﻣﻨﮑﺮ ﻗﺪرت ﺁن ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد .از ﭼﻨﻴﻦﮐﺴﺎن دورﯼ ﮔﺰﻳﻦ. ۶اﻳﻨﺎن ﮐﺴﺎﻧﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ درون ﺧﺎﻧﮥ ﻣﺮدم رﺧﻨﻪ ﮐﺮدﻩ ،زﻧﺎن ﺳﺒﮏﻣﻐﺰ را اﺳﻴﺮ ن ﺁﻧﺎن را ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﯽﺳﺎزﻧﺪ ،زﻧﺎﻧﯽ را ﮐﻪ زﻳﺮ ﺑﺎر ﮔﻨﺎهﺎن ﺧﻢ ﺷﺪﻩاﻧﺪ و هﻮﺳﻬﺎﯼ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮ ْ هﺮﺳﻮ ﻣﯽﮐﺸﺪ٧ ،و ﺑﺎ اﻳﻨﮑﻪ هﻤﻮارﻩ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽﮔﻴﺮﻧﺪ ،هﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ رﺳﻴﺪ٨ .هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻳﺎﻧّﻴﺲ و َﻳ ْﻤﺒْﺮﻳﺲ ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ ،اﻳﻨﺎن ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﻓﮑﺮﯼ ﻓﺎﺳﺪ و اﻳﻤﺎﻧﯽ ﻣﺮدود دارﻧﺪ ،ﺑﺎ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ٩ .اﻣّﺎ راﻩ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﯽ
ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﺑﺮد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﯽﺧﺮدﻳﺸﺎن ﺑﺮ هﻤﮕﺎن ﺁﺷﮑﺎر ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﯽﺧﺮدﯼ ﺁن دو ﻧﻴﺰ ﻋﻴﺎن ﮔﺮدﻳﺪ.
اﻧﺪرز ﭘﻮﻟُﺲ ﺑﻪ ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس ١٠وﻟﯽ ﺗﻮ ﺗﻌﻠﻴﻢ و رﻓﺘﺎر و هﺪف و اﻳﻤﺎن و ﺻﺒﺮ و ﻣﺤﺒﺖ و ﺗﺤﻤﻞ ﻣﺮا ١١و ﺁزارهﺎﻳﯽ را ﮐﻪ دﻳﺪم و رﻧﺠﻬﺎﻳﯽ را ﮐﻪ ﮐﺸﻴﺪم ،ﻧﻈﺎرﻩﮔﺮ ﺑﻮدﻩاﯼ و از ﺁﻧﭽﻪ در اَﻧﻄﺎﮐﻴﻪ، ﻗﻮﻧﻴﻪ و ﻟِﺴﺘْﺮﻩ ﺑﺮ ﺳﺮم ﺁﻣﺪ و ﺁزارهﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ رﺳﻴﺪ ،ﻧﻴﮏ ﺁﮔﺎهﯽ .اﻣّﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺮا از ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎ دﻳﻨﺪارﯼ زﻳﺴﺖ ﺁنهﻤﻪ رهﺎﻧﻴﺪ١٢ .ﺑﺮاﺳﺘﯽ ،هﻤﮥ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﻨﺪ در ﻣﺴﻴ ْ ﮐﻨﻨﺪ ،ﺁزار ﺧﻮاهﻨﺪ دﻳﺪ؛ ١٣اﻣّﺎ ﺷﺮارتﭘﻴﺸﮕﺎن و ﺷﻴّﺎدان در ﺑﺪﯼ ﭘﻴﺶ ﺧﻮاهﻨﺪ رﻓﺖ؛ ﻓﺮﻳﺐ ﺧﻮاهﻨﺪ داد و ﻓﺮﻳﺐ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺧﻮرد١۴ .اﻣّﺎ ﺗﻮ در ﺁﻧﭽﻪ ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ و ﺑﺪان اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩاﯼ ﭘﺎﻳﺪار ﺑﺎش ،ﭼﺮاﮐﻪ ﻣﯽداﻧﯽ ﺁﻧﻬﺎ را از ﭼﻪﮐﺴﺎن ﻓﺮاﮔﺮﻓﺘﻪاﯼ١۵ ،و ﭼﮕﻮﻧﻪ از ﮐﻮدﮐﯽ ﮐﺘﺐ ﻣﻘﺪّس را داﻧﺴﺘﻪاﯼ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺗﻮ را ﺣﮑﻤﺖ ﺁﻣﻮزد ﺑﺮاﯼ ﻧﺠﺎﺗﯽ ﮐﻪ از راﻩ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ اﺳﺖ١۶ .ﺗﻤﺎﻣﯽ ﮐﺘﺐ ﻣﻘﺪّس اﻟﻬﺎم ﺧﺪاﺳﺖ و ﺑﺮاﯼ ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺄدﻳﺐ و اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﻣﺴﻴ ْ اﺻﻼح و ﺗﺮﺑﻴﺖ در ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﺳﻮدﻣﻨﺪ اﺳﺖ١٧ ،ﺗﺎ ﻣﺮد ﺧﺪا ﺑﻪﮐﻤﺎل ﺑﺮاﯼ هﺮ ﮐﺎر ﻧﻴﮑﻮ ﺗﺠﻬﻴﺰ ﮔﺮدد.
دوم ﺗﻴﻤﻮﺗﺎوس ۴ ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ زﻧﺪﮔﺎن و ﻣﺮدﮔﺎن داورﯼ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد ،و ﻧﻈﺮ ١در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﺪا و ﻣﺴﻴ ْ ﺑﻪ ﻇﻬﻮر او و ﭘﺎدﺷﺎهﯽاش ،ﺗﻮ را ﻣﮑﻠّﻒ ﻣﯽﺳﺎزم ﮐﻪ ٢ﮐﻼم را ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﻨﯽ و ﺑﻪﮔﺎﻩ و ﺑﻪﺑﻴﮕﺎﻩ ﺁﻣﺎدﻩ اﻳﻦ ﮐﺎر ﺑﺎﺷﯽ و ﺑﺎ ﺻﺒﺮ ﺑﺴﻴﺎر و ﺗﻌﻠﻴﻢ دﻗﻴﻖ ،ﺑﻪ اﺻﻼح و ﺗﻮﺑﻴﺦ و ﺗﺸﻮﻳﻖ ﺑﭙﺮدازﯼ٣ .زﻳﺮا زﻣﺎﻧﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺻﺤﻴﺢ ﮔﻮش ﻓﺮاﻧﺨﻮاهﻨﺪ داد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻨﺎﺑﻪ ﻣﻴﻞ ﺧﻮﻳﺶ ،ﻣﻌﻠّﻤﺎن ﺑﺴﻴﺎر ﮔِﺮد ﺧﻮد ﺧﻮاهﻨﺪ ﺁورد ﺗﺎ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﮔﻮﺷﻬﺎﻳﺸﺎن ﻃﺎﻟﺐ ﺷﻨﻴﺪن ﺁن اﺳﺖ ،از ﺁﻧﺎن ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ؛ ۴و از ﮔﻮش ﻓﺮادادن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ روﻳﮕﺮدان ﺷﺪﻩ، ﺑﻪﺳﻮﯼ اﻓﺴﺎﻧﻪهﺎ ﻣﻨﺤﺮف ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﺸﺖ۵ .اﻣّﺎ ﺗﻮ در هﻤﻪﺣﺎل ﺑﻬﻮش ﺑﺎش؛ ﺳﺨﺘﻴﻬﺎ را ﺑﺮ ﺧﻮد هﻤﻮار ﮐﻦ؛ ﮐﺎر ﻣﺒﺸﺮ را اﻧﺠﺎم دﻩ و ﺧﺪﻣﺖ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻪﮐﻤﺎل ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﺎن. ۶زﻳﺮا ﻣﻦ ،هﻢاﮐﻨﻮن ،هﻤﭽﻮن هﺪﻳﻪاﯼ رﻳﺨﺘﻨﯽ ،در ﺣﺎل رﻳﺨﺘﻪ ﺷﺪﻧﻢ و زﻣﺎن رﺣﻠﺘﻢ ﮓ ﻧﻴﮑﻮ را ﺟﻨﮕﻴﺪﻩام ،ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ را ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﺎﻧﺪﻩام و اﻳﻤﺎن را ﻓﺮارﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ٧ .ﺟﻨ ِ ﻣﺤﻔﻮظ داﺷﺘﻪام٨ .اﮐﻨﻮن ﺗﺎج ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﺑﺮاﻳﻢ ﺁﻣﺎدﻩ اﺳﺖ ،ﺗﺎﺟﯽ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﺁن داور ﻋﺎدل ،در ﺁن روز ﺑﻪ ﻣﻦ ﻋﻄﺎ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد -ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ هﻤﮥ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﻣﺸﺘﺎق ﻇﻬﻮر او ﺑﻮدﻩاﻧﺪ.
ﺳﻔﺎرﺷﻬﺎﯼ ﺷﺨﺼﯽ ٩ﺑﮑﻮش ﺗﺎ هﺮﭼﻪ زودﺗﺮ ﻧﺰد ﻣﻦ ﺁﻳﯽ١٠ .زﻳﺮا دﻳﻤﺎس ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻋﺸﻖ اﻳﻦ دﻧﻴﺎ ﻣﺮا ﺗﺮﮎ ﮐﺮدﻩ و ﺑﻪ ﺗِﺴﺎﻟﻮﻧﻴﮑﯽ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﮐْﺮﻳﺴﮑﻴﺲ ﺑﻪ ﻏَﻼﻃﻴﻪ و ﺗﻴﺘﻮس هﻢ ﺑﻪ دَﻟﻤﺎﺗﻴﻪ رﻓﺘﻪ١١ .ﺗﻨﻬﺎ ﻟﻮﻗﺎ ﺑﺎ ﻣﻦ اﺳﺖ .ﻣَﺮﻗُﺲ را ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﻴﺎور ،زﻳﺮا در ﺧﺪﻣﺘﻢ ﻣﺮا ﺳﻮدﻣﻨﺪ اﺳﺖ١٢ .ﺗﻴﺨﻴﮑﻮس را ﺑﻪ ِا ِﻓﺴُﺲ ﻓﺮﺳﺘﺎدم١٣ .هﻨﮕﺎم ﺁﻣﺪﻧﺖ ،ﻗﺒﺎﻳﯽ را ﮐﻪ در
ﺗْﺮوﺁس ﻧﺰد ﮐﺎرﭘﻮس ﺑﺮ ﺟﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻢ ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﻴﺎور ،و ﻧﻴﺰ ﻃﻮﻣﺎرهﺎﻳﻢ را و ﺑﺨﺼﻮص ﻧﻮﺷﺘﻪهﺎﯼ ﭘﻮﺳﺘﻴﻦ را. ١۴اﺳﮑﻨﺪر ﻣﺴﮕﺮ ،ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺪﻳﻬﺎ ﮐﺮد .ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﺰاﯼ ﮐﺎرهﺎﻳﺶ را ﺧﻮاهﺪ داد. ١۵ﺗﻮ ﻧﻴﺰ از او ﺑﺮﺣﺬر ﺑﺎش ،زﻳﺮا ﺑﺎ ﭘﻴﺎم ﻣﺎ ﺳﺨﺖ ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ اﺳﺖ. ١۶در ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ دﻓﺎع ﻣﻦ ،هﻴﭻﮐﺲ ﺑﻪ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﯽ از ﻣﻦ ﺑﺮﻧﺨﺎﺳﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ هﻤﻪ ﻣﺮا واﻧﻬﺎدﻧﺪ .ﻣﺒﺎد ﮐﻪ اﻳﻦ ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺑﺸﺎن ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﻮد١٧ .اﻣّﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ در ﮐﻨﺎر ﻣﻦ اﻳﺴﺘﺎد و ﻣﺮا ﻧﻴﺮو ﺑﺨﺸﻴﺪ ﺗﺎ ﮐﻼم ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻣﻦ ﺑﻪﮐﻤﺎل ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺷﻮد و هﻤﮥ ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺁن را ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ. ﭘﺲ ،از دهﺎن ﺷﻴﺮ رهﺎﻳﯽ ﻳﺎﻓﺘﻢ١٨ .ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺮا از هﺮ ﺣﻤﻠﮥ ﺷﺮ ﺧﻮاهﺪ رهﺎﻧﻴﺪ و ﺑﺮاﯼ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺧﻮد ﻧﺠﺎت ﺧﻮاهﺪ ﺑﺨﺸﻴﺪ .ﺟﻼل ﺑﺮ او ﺑﺎد ﺗﺎ اﺑﺪاﻵﺑﺎد .ﺁﻣﻴﻦ!
درودهﺎﯼ ﻧﻬﺎﻳﯽ ١٩ﺳﻼم ﻣﺮا ﺑﻪ ﭘْﺮﻳﺴﮑﻴﻼ و ﺁﮐﻴﻼ و ﺧﺎﻧﻮادۀ اوﻧﻴﺴﻴﻔﻮروس ﺑﺮﺳﺎن٢٠ .اِراﺳﺘﻮس در ُﻗﺮِﻧﺘُﺲ ﻣﺎﻧﺪ ،و ﻣﻦ ﺗْﺮوﻓﻴﻤﻮس را در ﻣﻴﻠﻴﺘﻮس ،ﺑﻴﻤﺎر ،ﺑﺮ ﺟﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻢ٢١ .ﺑﮑﻮش ﺗﺎ ﭘﻴﺶ از زﻣﺴﺘﺎن ﺑﻪ اﻳﻨﺠﺎ ﺑﺮﺳﯽ .اوﺑﻮﻟﻮس ﺑﺮاﯼ ﺗﻮ ﺳﻼم ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﺪ ،و ﻧﻴﺰ ﭘﻮ ِدﻧْﺲ، ﻟﻴﻨﻮس ،ﮐْﻠﻮدﻳﺎ و هﻤﮥ ﺑﺮادران. ٢٢ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎ روح ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ .ﻓﻴﺾ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﺎد.
ﻧﺎﻣﮥ ﭘﻮﻟُﺲ رﺳﻮل ﺑﻪ ﺗﻴﻄﺲ )ﺗﻴﺘﻮس( ﺗﻴﻄﺲ ١ ن ﺧﺪا و ن ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮔﺎ ِ ١از ﭘﻮﻟُﺲ ،ﺧﺎدم ﺧﺪا و رﺳﻮل ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،در ﺧﺪﻣﺖ اﻳﻤﺎ ِ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺁن ﺣﻘﻴﻘﺖ ﮐﻪ ﻣﻮﺟﺪ دﻳﻨﺪارﯼ اﺳﺖ٢ ،و ﺑﻪ اﻣﻴﺪ ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان ﮐﻪ ﺧﺪاﯼ ﻣﻨﺰّﻩ از هﺮ دروغ از اﻳﺎم ازل ﺑﺪان وﻋﺪﻩ ﻓﺮﻣﻮد ٣و ﮐﻼم ﺧﻮد را در زﻣﺎن ﻣﻘﺮر ﺁﺷﮑﺎر ﺳﺎﺧﺖ، ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻣﻮﻋﻈﻪاﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﮑﻢ ﻧﺠﺎتدهﻨﺪۀ ﻣﺎ ﺧﺪا ﺑﻪ ﻣﻦ ﺳﭙﺮدﻩ ﺷﺪ. ۴ﺑﻪ ﺗﻴﺘﻮس ،ﻓﺮزﻧﺪ راﺳﺘﻴﻨﻢ در اﻳﻤﺎﻧﯽ ﻣﺸﺘﺮﮎ: ﻓﻴﺾ و ﺁراﻣﺶ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاﯼ ﭘﺪر و ﻧﺠﺎتدهﻨﺪۀ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺑﺎد.
ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ ﺗﻴﺘﻮس در ْﮐﺮِت ۵ﺗﻮ را از ﺁنرو در ْﮐﺮِت ﺑﺮﺟﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻢ ﺗﺎ ﮐﺎرهﺎﯼ ﻧﺎﺗﻤﺎم را ﺳﺎﻣﺎن دهﯽ و هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺗﻮ را اﻣﺮ ﮐﺮدم ،در هﺮ ﺷﻬﺮ ﻣﺸﺎﻳﺨﯽ ﺑﻪﮐﺎر ﺑﮕﻤﺎرﯼ. ۶ﺷﻴﺦ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﯼ از ﻣﻼﻣﺖ ،ﺷﻮهﺮ وﻓﺎدار ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮏ زن ،و داراﯼ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﯽ ﺑﺎاﻳﻤﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ از هﺮﮔﻮﻧﻪ اﺗﻬﺎم ﻟﺠﺎمﮔﺴﻴﺨﺘﮕﯽ و ﺳﺮﮐﺸﯽ ﻣﺒﺮا ﺑﺎﺷﻨﺪ٧ .ﭼﺮاﮐﻪ ﻧﺎﻇﺮ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﮐﺎرﮔﺰار ﺧﺪاﺳﺖ و از هﻤﻴﻦرو ﺑﺎﻳﺪ ﺑَﺮﯼ از ﻣﻼﻣﺖ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻧﻪ ﺧﻮدرأﯼ ﻳﺎ ﺗﻨﺪﺧﻮ ﻳﺎ ﻣﻴﮕﺴﺎر ﻳﺎ ﺧﺸﻦ ﻳﺎ در ﭘﯽ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻧﺎﻣﺸﺮوع٨ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺷﻬﺮﻩ ﺑﻪ ﻣﻴﻬﻤﺎنﻧﻮازﯼ و دوﺳﺘﺪار ﻧﻴﮑﻮﻳﯽ و ﺧﻮﻳﺸﺘﻨﺪار و ﭘﺎرﺳﺎ و ﻣﻘﺪّس و ﻣﻨﻈﻢ؛ ٩و ﭘﺎﻳﺪار ﺑﺮ ﮐﻼم ﻣﻄﻤﺌﻨﯽ ﮐﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﺪ دﻳﮕﺮان را ﺑﺮ ﭘﺎﻳﮥ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺻﺤﻴﺢ ﭘﻨﺪ دهﺪ و ﻧﻈﺮ ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن را رد ﮐﻨﺪ. ن ﻳﺎوﻩﮔﻮﯼ و ﻓﺮﻳﺒﮑﺎر ﺑﺴﻴﺎرﻧﺪ ،ﺑﺨﺼﻮص از ﺧﺘﻨﻪﺷﺪﮔﺎن١١ ،ﮐﻪ ١٠زﻳﺮا ﮔﺮدﻧﮑﺸﺎ ِ دهﺎﻧﺸﺎن را ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺴﺖ ،زﻳﺮا ﺑﺮاﯼ ﮐﺴﺐ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻧﺎﻣﺸﺮوع ،ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﻧﺎﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻣﯽدهﻨﺪ و ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺧﺎﻧﻮادﻩهﺎ را ﺑﻪﺗﻤﺎﻣﯽ ﺗﺒﺎﻩ ﻣﯽﺳﺎزﻧﺪ١٢ .ﺣﺘﯽ ﻳﮑﯽ از اﻧﺒﻴﺎﯼ ﺧﻮدﺷﺎن ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖْ » :ﮐﺮِﺗﻴﺎن هﻤﻮارﻩ ﻣﺮدﻣﺎﻧﯽ دروﻏﮕﻮ و وﺣﻮﺷﯽ ﺷﺮور و ﺷﮑﻢﭘﺮﺳﺘﺎﻧﯽ ﺗﻦﭘﺮورﻧﺪ١٣ «.اﻳﻦ ﺷﻬﺎدت راﺳﺖ اﺳﺖ .ﭘﺲ ﺁﻧﺎن را ﺳﺨﺖ ﺗﻮﺑﻴﺦ ﮐﻦ ﺗﺎ از ﺳﻼﻣﺖ ن ﺣﻘﻴﻘﺖ ﮔﻮش ﻧﺴﭙﺎرﻧﺪ. اﻳﻤﺎن ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﺎﺷﻨﺪ و ١۴ﺑﻪ اﻓﺴﺎﻧﻪهﺎﯼ ﻳﻬﻮد و اﺣﮑﺎ ِم ﻣﻨﮑﺮا ِ ١۵ﺑﺮاﯼ ﭘﺎﮐﺎن هﻤﻪﭼﻴ ْﺰ ﭘﺎﮎ اﺳﺖ ،اﻣّﺎ ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺁﻟﻮدﻩاﻧﺪ و ﺑﯽاﻳﻤﺎن ،هﻴﭻﭼﻴﺰ ﭘﺎﮎ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ هﻢ ﻓﮑﺮﺷﺎن ﺁﻟﻮدﻩ اﺳﺖ و هﻢ وﺟﺪاﻧﺸﺎن١۶ .ﻣﺪّﻋﯽ ﺧﺪاﺷﻨﺎﺳﯽاﻧﺪ ،اﻣّﺎ ﺑﺎ ﮐﺮدارﺷﺎن او را اﻧﮑﺎر ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ .ﻧﻔﺮتاﻧﮕﻴﺰﻧﺪ و ﻧﺎﻓﺮﻣﺎن ،و ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮاﯼ هﺮ ﮐﺎر ﻧﻴﮑﻮ.
ﺗﻴﻄﺲ ٢ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺻﺤﻴﺢ
١اﻣّﺎ ﺗﻮ از ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺻﺤﻴﺢ اﺳﺖ ،ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮ٢ .ﻣﺮدان ﺳﺎﻟﺨﻮردﻩ را ﺑﮕﻮ ﮐﻪ ﻣﻌﺘﺪل و ﺑﺎوﻗﺎر و ﺧﻮﻳﺸﺘﻨﺪار ﺑﺎﺷﻨﺪ و در اﻳﻤﺎن و ﻣﺤﺒﺖ و اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ،ﺑﺸﺎﻳﺴﺘﮕﯽ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﻨﺪ. ٣ﺑﻪ هﻤﻴﻦﺳﺎن ،زﻧﺎن ﺳﺎﻟﺨﻮردﻩ ﺑﺎﻳﺪ ﺷﻴﻮۀ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺤﺘﺮﻣﺎﻧﻪاﯼ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻏﻴﺒﺖﮔﻮ ﻳﺎ ﺑﻨﺪۀ ﺷﺮاب ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﻧﻴﮑﻮﺳﺖ ،ﺗﻌﻠﻴﻢ دهﻨﺪ۴ ،ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ زﻧﺎن ﺟﻮاﻧﺘﺮ را ﺧﺮد ﺑﻴﺎﻣﻮزﻧﺪ ﮐﻪ ﺷﻮهﺮدوﺳﺖ و ﻓﺮزﻧﺪدوﺳﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ ۵و ﺧﻮﻳﺸﺘﻨﺪار و ﻋﻔﻴﻒ و ﮐﺪﺑﺎﻧﻮ و ﻣﻬﺮﺑﺎن و ﻣﻄﻴ ِﻊ ﺷﻮهﺮ ،ﺗﺎ ﮐﻼم ﺧﺪا ﺑﺪ ﮔﻔﺘﻪ ﻧﺸﻮد. ۶ﻧﻴﺰ ﻣﺮدان ﺟﻮان را ﭘﻨﺪدﻩ ﺗﺎ ﺧﻮﻳﺸﺘﻨﺪار ﺑﺎﺷﻨﺪ٧ .ﺧﻮ ْد در هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺳﺮﻣﺸﻖ اﻋﻤﺎل ﺖ ﮔﻔﺘﺎرت ﭼﻨﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﻴﮑﻮ ﺑﺎش .در ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺧﻮد ﺻﺪاﻗﺖ و ﺟﺪﻳّﺖ ﺑﻪﺧﺮج دﻩ٨ ،و ﺳﻼﻣ ِ ﮐﺴﯽ ﺁن را ﻣﺬﻣﺖ ﻧﺘﻮاﻧﺪ ﮐﺮد ،ﺗﺎ ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن ﭼﻮن ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺪﮔﻔﺘﻦ از ﻣﺎ ﻧﻴﺎﺑﻨﺪ ،ﺷﺮﻣﺴﺎر ﺷﻮﻧﺪ. ٩ﻏﻼﻣﺎن را ﺑﻴﺎﻣﻮز ﮐﻪ در هﺮﭼﻴﺰ ﺗﺴﻠﻴﻢ ارﺑﺎﺑﺎﻧﺸﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﺮاﯼ ﺟﻠﺐ ﺧﺸﻨﻮدﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﮑﻮﺷﻨﺪ؛ و ﭼﻮن و ﭼﺮا ﻧﮑﻨﻨﺪ ١٠و از ﺁﻧﺎن ﻧﺪزدﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﮐﻤﺎل اﻣﺎﻧﺖ را ﻧﺸﺎن دهﻨﺪ ﺗﺎ در هﺮﭼﻴﺰ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻧﺠﺎتدهﻨﺪۀ ﻣﺎ ﺧﺪا را زﻳﻨﺖ ﺑﺨﺸﻨﺪ. ١١زﻳﺮا ﻓﻴﺾ ﺧﺪا ﺑﻪﻇﻬﻮر رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ ،ﻓﻴﻀﯽ ﮐﻪ هﻤﮕﺎن را ﻧﺠﺎتﺑﺨﺶ اﺳﺖ ١٢و ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﯽﺁﻣﻮزد ﮐﻪ ﺑﯽدﻳﻨﯽ و اﻣﻴﺎل دﻧﻴﻮﯼ را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺘﻪ ،ﺑﺎ ﺧﻮﻳﺸﺘﻨﺪارﯼ و ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ و دﻳﻨﺪارﯼ در اﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﺣﺎﺿﺮ زﻳﺴﺖ ﮐﻨﻴﻢ١٣ ،در ﺣﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺁن اﻣﻴﺪ ﻣﺒﺎرﮎ ،ﻳﻌﻨﯽ ﻇﻬﻮر ﭘﺮﺟﻼل ﺧﺪاﯼ ﻋﻈﻴﻢ و ﻧﺠﺎتدهﻨﺪﻩﻣﺎن ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ هﺴﺘﻴﻢ١۴ ،ﮐﻪ ﺧﻮد را ﻓﺪاﯼ ﻣﺎ ﺳﺎﺧﺖ ﺗﺎ از هﺮ ﺷﺮارت ﺑﺎزﺧﺮﻳﺪﻣﺎن ﮐﻨﺪ و ﻗﻮﻣﯽ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮد ﻃﺎهﺮ ن ﺧﻮدش ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻏﻴﻮر ﺑﺮاﯼ ﮐﺎر ﻧﻴﮑﻮ. ﺳﺎزد ﮐﻪ از ﺁ ِ ١۵اﻳﻨﻬﺎ را ﺑﮕﻮ ،و ﺑﺎ ﮐﻤﺎل اﻗﺘﺪار ﺗﺸﻮﻳﻖ و ﺗﻮﺑﻴﺦ ﻧﻤﺎ ،و ﻣﮕﺬار ﮐﺴﯽ ﺗﻮ را ﺣﻘﻴﺮ ﺷﻤﺎرد.
ﺗﻴﻄﺲ ٣ رﻓﺘﺎر ﻧﻴﮑﻮ ١اﻳﺸﺎن را ﻳﺎدﺁور ﺷﻮ ﮐﻪ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺣﮑﻤﺮاﻧﺎن و ﺻﺎﺣﺒﻤﻨﺼﺒﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮدارﯼ ﮐﻨﻨﺪ ،و ﺑﺮاﯼ هﺮ ﮐﺎر ﻧﻴﮏ ﺁﻣﺎدﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ؛ ٢ﮐﺴﯽ را ﻧﺎﺳﺰا ﻧﮕﻮﻳﻨﺪ و ﺳﺘﻴﺰﻩﺟﻮ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎﻣﻼﺣﻈﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻧﺰد هﻤﻪ ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﻓﺮوﺗﻦ. ٣ﻣﺎ ﻧﻴﺰ زﻣﺎﻧﯽ ﻧﺎدان و ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮدار ﺑﻮدﻳﻢ و ﮔﻤﺮاﻩ و ﺑﻨﺪۀ هﻤﻪﮔﻮﻧﻪ اﻣﻴﺎل و ﻟﺬﺗﻬﺎ؛ و در ﮐﻴﻦ و ﺣﺴﺪ روزﮔﺎر ﻣﯽﮔﺬراﻧﺪﻳﻢ .ﻣﻨﻔﻮر ﺑﻮدﻳﻢ و ﻣﺘﻨﻔﺮ از ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ۴ .اﻣّﺎ ﭼﻮن ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ و اﻧﺴﺎﻧﺪوﺳﺘﯽ ﻧﺠﺎتدهﻨﺪۀ ﻣﺎ ﺧﺪا ﺁﺷﮑﺎر ﺷﺪ۵ ،ﻣﺎ را ﻧﻪ ﺑﻪﺳﺒﺐ ﮐﺎرهﺎﯼ ﻧﻴﮑﻮﻳﯽ ﮐﻪ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻳﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ از ﺳﺮ رﺣﻤﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﻧﺠﺎت ﺑﺨﺸﻴﺪ ،ﺑﻪ ﻏﺴﻞ ﺗﻮﻟﺪ ﺗﺎزﻩ و ﻧﻮ ﺷﺪﻧﯽ ﮐﻪ از روحاﻟﻘﺪس اﺳﺖ؛ ۶ﮐﻪ او را ﺑﻔﺮاواﻧﯽ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻓﺮورﻳﺨﺖ ،ﺑﻪواﺳﻄﮥ
ﻧﺠﺎتدهﻨﺪۀ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ٧ ،ﺗﺎ ﺑﻪ ﻓﻴﺾ او ﭘﺎرﺳﺎ ﺷﻤﺮدﻩ ﺷﺪﻩ ،ﺑﻨﺎﺑﺮ اﻣﻴﺪ ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان ،ﺑﻪ وارﺛﺎن ﺑﺪل ﮔﺮدﻳﻢ٨ .اﻳﻦ ﺳﺨﻨﯽ اﺳﺖ درﺧﻮر اﻋﺘﻤﺎد .و از ﺗﻮ ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ﮐﻪ ﺑﺮ اﻳﻦ اﻣﻮر ﺗﺄﮐﻴﺪ ورزﯼ ،ﺗﺎ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺑﺮ ﺧﺪا اﻋﺘﻤﺎد ﺑﺴﺘﻪاﻧﺪ ،از ﻳﺎد ﻧﺒﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را وﻗﻒ ﮐﺎرهﺎﯼ ﻧﻴﮑﻮ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ،ﮐﻪ اﻳﻨﻬﺎ هﻤﮕﺎن را ﻧﻴﮑﻮ و ﺳﻮدﻣﻨﺪ اﺳﺖ. ن ﺷﺮﻳﻌﺖ ٩اﻣّﺎ از ﻣﺠﺎدﻻت ﻧﺎﺑﺨﺮداﻧﻪ و ﺷﺠﺮﻩﻧﺎﻣﻪهﺎ و ﺑﺤﺜﻬﺎ و ﻧﺰاﻋﻬﺎﯼ ﭘﻴﺮاﻣﻮ ِ اﺟﺘﻨﺎب ﮐﻦ ،زﻳﺮا ﺑﯽﻓﺎﻳﺪﻩ و ﺑﯽارزش اﺳﺖ١٠ .ﺑﻪ ﺁن ﮐﻪ ﻋﺎﻣﻞ ﺗﻔﺮﻗﻪ اﺳﺖ ﻳﮏ ﺑﺎر ،و ﺳﭙﺲ ﺑﺮاﯼ دوّﻣﻴﻦ ﺑﺎر هﺸﺪار دﻩ ،و از ﺁن ﭘﺲ ،ﺑﺎ او ﻗﻄﻊ ارﺗﺒﺎط ﮐﻦ١١ .ﭼﺮاﮐﻪ ﻣﯽداﻧﯽ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺨﺺ ﻣﻨﺤﺮف اﺳﺖ و ﮔﻨﺎهﮑﺎر ،و ﺧﻮ ْد ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺤﮑﻮﻣﻴﺖ ﺧﻮﻳﺶ.
ﻧﺼﺎﻳﺢ ﭘﺎﻳﺎﻧﯽ ١٢وﻗﺘﯽ ﺁرﺗِﻤﺎس ﻳﺎ ﺗﻴﺨﻴﮑﻮس را ﻧﺰد ﺗﻮ ﻓﺮﺳﺘﺎدم ،ﺑﮑﻮش ﺗﺎ در اﺳﺮع وﻗﺖ ﻧﺰد ﻣﻦ ﺑﻪ ﻧﻴﮑﻮﭘﻮﻟﻴﺲ ﺁﻳﯽ ،زﻳﺮا ﻋﺰم ﺁن دارم ﮐﻪ زﻣﺴﺘﺎن را در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪﺳﺮ ﺑﺮم١٣ .ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ س وﮐﻴﻞ و ﺁﭘﻮﻟُﺲ را در اﻧﺠﺎم ﺳﻔﺮﺷﺎن ﻣﺪد ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ هﻴﭻ ﻣﺤﺘﺎج ﻧﻤﺎﻧﻨﺪ. ﻣﯽﺗﻮاﻧﯽ ،زﻳﻨﺎ ِ ١۴ﺑﮕﺬار هﻤﮑﻴﺸﺎن ﻣﺎ ﺑﻴﺎﻣﻮزﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را وﻗﻒ اﻧﺠﺎم ﮐﺎرهﺎﯼ ﻧﻴﮑﻮ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺮاﯼ رﻓﻊ ﻧﻴﺎزهﺎﯼ ﺿﺮورﯼ ﺗﺪارﮎ ﺑﻴﻨﻨﺪ و زﻧﺪﮔﯽ ﺑﯽﺛﻤﺮﯼ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ١۵ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻦاﻧﺪ ،ﺟﻤﻠﮕﯽ ﺗﻮ را ﺳﻼم ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻨﺪ .ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﻣﺎ را در اﻳﻤﺎن دوﺳﺖ ﻣﯽدارﻧﺪ ،ﺳﻼم ﺑﺮﺳﺎن. ﻓﻴﺾ ﺑﺎ هﻤﮥ ﺷﻤﺎ ﺑﺎد.
ﻧﺎﻣﮥ ﭘﻮﻟُﺲ رﺳﻮل ﺑﻪ ﻓﻴﻠﻴﻤﻮن ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ،و ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس ،ﺑﺮادر ﻣﺎ، ١از ﭘﻮﻟُﺲ ،زﻧﺪاﻧﯽ ﻣﺴﻴ ْ ﺑﻪ دوﺳﺖ ﻋﺰﻳﺰ و هﻤﮑﺎر ﻣﺎ ﻓﻴﻠﻴﻤﻮن٢ ،ﺑﻪ ﺧﻮاهﺮ ﻣﺎ ﺁﭘْﻔﻴﺎ و هﻤﺮزم ﻣﺎ ﺁرﺧﻴﭙﻮس ،و ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎﻳﯽ ﮐﻪ در ﺧﺎﻧﻪات ﺑﺮﭘﺎ ﻣﯽﺷﻮد: ٣ﻓﻴﺾ و ﺁراﻣﺶ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ،ﭘﺪر ﻣﺎ ،و ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎد. ﺷﮑﺮﮔﺰارﯼ و دﻋﺎ ۴ﻣﻦ ﺑﺎ ﻳﺎدﺁوردﻧﺖ در دﻋﺎهﺎﻳﻢ ،هﻤﻮارﻩ ﺧﺪاﯼ ﺧﻮد را ﺳﭙﺎس ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ۵ ،زﻳﺮا وﺻﻒ اﻳﻤﺎﻧﺖ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻋﻴﺴﯽ و ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺑﻪ هﻤﮥ ﻣﻘﺪّﺳﺎن را ﻣﯽﺷﻨﻮم۶ .دﻋﺎﻳﻢ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺸﺎرﮐﺖ اﻳﻤﺎﻧﺖ ﺑﺴﯽ ﮐﺎرﮔﺮ اﻓﺘﺎدﻩ ﺗﻮ را ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺧﺖ هﺮ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻧﻴﮑﻮﻳﯽ رهﻨﻤﻮن ﺷﻮد ﮐﻪ در ﺟﻬﺖ ﻧﻴﻞ ﺑﻪ ﻗﺎﻣﺖ ﻣﺴﻴﺢ در ﻣﺎﺳﺖ٧ .ﻣﺤﺒﺖ ﺗﻮ ﻣﺮا ﺳﺨﺖ ﺷﺎد و دﻟﮕﺮم ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،ﭼﻪ ﺗﻮ ﺑﻪ دﻟﻬﺎﯼ ﻣﻘﺪّﺳﺎن ﻃﺮاوت و ﺗﺎزﮔﯽ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩاﯼ.
اﺳﺘﺪﻋﺎﯼ ﭘﻮﻟُﺲ درﺑﺎرۀ اوﻧﻴﺴﻴﻤﻮس ٨از اﻳﻦرو ،هﺮﭼﻨﺪ در ﻣﺴﻴﺢ اﻳﻦ ﺟﺴﺎرت را دارم ﮐﻪ ﺗﻮ را ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﺁﻧﭽﻪ ﺳﺰاوار ﺲ ﭘﻴﺮ ،ﮐﻪ اﺳﺖ ﺣﮑﻢ ﮐﻨﻢ٩ ،ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﯽدهﻢ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﮥ ﻣﺤﺒﺖ اﺳﺘﺪﻋﺎ ﻧﻤﺎﻳﻢ .ﭘﺲ ﻣﻦ ،ﭘﻮُﻟ ِ ﺢ ﻋﻴﺴﺎﻳﻢ١٠ ،درﺑﺎرۀ ﭘﺴﺮم اوﻧﻴﺴﻴﻤﻮس ﮐﻪ در ﺑﻨ ْﺪ او را ﭘﺪر اﮐﻨﻮن ﻧﻴﺰ زﻧﺪاﻧﯽ ﻣﺴﻴ ْ ﺷﺪﻩام ،اﺳﺘﺪﻋﺎﻳﯽ از ﺗﻮ دارم١١ .او در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺮاﯼ ﺗﻮ ﺑﯽﻓﺎﻳﺪﻩ ﺑﻮد ،اﻣّﺎ اﮐﻨﻮن هﻢ ﺗﻮ را و هﻢ ﻣﺮا ﻣﻔﻴﺪ اﺳﺖ. ١٢او را ﮐﻪ ﭘﺎرۀﺗﻦ ﻣﻦ اﺳﺖ ﻧﺰد ﺗﻮ ﺑﺎزﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻢ١٣ .ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻢ ﻧﺰد ﺧﻮد ﻧﮕﺎهﺶ دارم ﺗﺎ در ﻣﺪﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ اﻧﺠﻴﻞ درﺑﻨﺪم ،ﺳﻬﻢ ﺗﻮ را در ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﮔﻴﺮد. ١۴اﻣّﺎ ﻧﺨﻮاﺳﺘﻢ ﮐﺎرﯼ ﺑﺪون ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﺗﻮ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻢ ،ﺗﺎ اﺣﺴﺎﻧﺖ از روﯼ ﻣﻴﻞ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻧﻪ ﺑﻪاﺟﺒﺎر١۵ .ﭼﻪﺑﺴﺎ ﮐﻪ از هﻤﻴﻦرو اﻧﺪﮎ زﻣﺎﻧﯽ از ﺗﻮ ﺟﺪا ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﺮاﯼ هﻤﻴﺸﻪ ﻧﺰدت ﺑﺎزﮔﺮدد١۶ ،اﻣّﺎ دﻳﮕﺮ ﻧﻪ ﭼﻮن ﻏﻼم ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﺁن ،ﭼﻮن ﺑﺮادرﯼ ﻋﺰﻳﺰ .او ﻣﺮا ﺑﺲ ﻋﺰﻳﺰ اﺳﺖ ،اﻣّﺎ ﺗﻮ را ﺑﻪﻣﺮاﺗﺐ ﻋﺰﻳﺰﺗﺮ اﺳﺖ ،ﺧﻮاﻩ در ﻣﻘﺎم ﻳﮏ اﻧﺴﺎن و ﺧﻮاﻩ در ﻣﻘﺎم ﺑﺮادرﯼ در ﺧﺪاوﻧﺪ. ١٧ﭘﺲ اﮔﺮ ﻣﺮا رﻓﻴﻖ ﺧﻮد ﻣﯽداﻧﯽ ،او را هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﺑﭙﺬﻳﺮ ﮐﻪ ﻣﺮا ﻣﯽﭘﺬﻳﺮﯼ. ١٨اﮔﺮ ﺧﻄﺎﻳﯽ ﺑﻪ ﺗﻮ ﮐﺮدﻩ ،ﻳﺎ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺪهﮑﺎر اﺳﺖ ،ﺁن را ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻣﻦ ﺑﮕﺬار. ١٩ﻣﻦ ،ﭘﻮﻟُﺲ ،ﺑﻪدﺳﺖ ﺧﻮد ﻣﯽﻧﻮﻳﺴﻢ ﮐﻪ ﺁن را ﺟﺒﺮان ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد -اﻟﺒﺘﻪ ﻧﻴﺎزﯼ ﻧﻤﯽﺑﻴﻨﻢ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺟﺎن ﺧﻮد را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﺪﻳﻮﻧﯽ٢٠ .ﺁرﯼ اﯼ ﺑﺮادر ،ﺁرزو دارم در ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻔﻌﯽ از ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺮﺳﺪ؛ ﭘﺲ ﺟﺎن ﻣﺮا در ﻣﺴﻴﺢ ﺗﺎزﻩ ﺳﺎز٢١ .اﻳﻦ را ﻣﯽﻧﻮﻳﺴﻢ ﭼﻮن از اﻃﺎﻋﺖ ﺗﻮ اﻃﻤﻴﻨﺎن دارم و ﻣﯽداﻧﻢ ﺣﺘﯽ ﺑﻴﺶ از ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ،ﺧﻮاهﯽ ﮐﺮد.
٢٢در ﺿﻤﻦ ،اﺗﺎﻗﯽ ﻧﻴﺰ ﺑﺮاﻳﻢ ﻣﻬﻴﺎ ﮐﻦ ،زﻳﺮا اﻣﻴﺪ دارم ﺑﻪﺳﺒﺐ دﻋﺎهﺎﻳﺘﺎن ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺷﻮم. ﺢ ﻋﻴﺴﯽ ،ﺗﻮ را ﺳﻼم ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﺪ٢۴ .هﻤﭽﻨﻴﻦ ٢٣اِﭘﺎﻓْﺮاس ،هﻤﺰﻧﺪان ﻣﻦ در ﻣﺴﻴ ْ هﻤﮑﺎراﻧﻢ ،ﻣَﺮﻗُﺲ ،ﺁرﻳﺴﺘﺎرﺧﻮس ،دﻳﻤﺎس و ﻟﻮﻗﺎ ﺗﻮ را ﺳﻼم ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ. ٢۵ﻓﻴﺾ ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺎ روح ﺷﻤﺎ ﺑﺎد.
رﺳﺎﻟﻪ ﺑﻪ ﻋﺒﺮاﻧﻴﺎن ﻋﺒﺮاﻧﻴﺎن ١ ﭘﺴﺮ ﺧﺪا ﺑﺮﺗﺮ از ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ١در ﮔﺬﺷﺘﻪ ،ﺧﺪا ﺑﺎرهﺎ و از راهﻬﺎﯼ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﺑﺎ ﭘﺪران ﻣﺎ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ٢ ،اﻣّﺎ در اﻳﻦ زﻣﺎﻧﻬﺎﯼ ﺁﺧﺮ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﭘﺴﺮ ﺧﻮد ﺑﺎ ﻣﺎ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ ،ﭘﺴﺮﯼ ﮐﻪ او ل ﺧﺪا و غ ﺟﻼ ِ را وارث هﻤﻪﭼﻴﺰ ﻣﻘﺮر داﺷﺖ و ﺑﻪواﺳﻄﮥ او ﺟﻬﺎن را ﺁﻓﺮﻳﺪ٣ .او ﻓﺮو ِ ﻣﻈﻬﺮ ﮐﺎﻣﻞ ذات اوﺳﺖ ،و هﻤﻪﭼﻴﺰ را ﺑﺎ ﮐﻼم ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ ﺧﻮد ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽدارد .او ﭘﺲ از ﭘﺎﮎ ﮐﺮدن ﮔﻨﺎهﺎن ،ﺑﻪدﺳﺖ راﺳﺖ ﻣﻘﺎم ﮐﺒﺮﻳﺎ در ﻋﺮش ﺑﺮﻳﻦ ﺑﻨﺸﺴﺖ۴ .ﭘﺲ ﺑﻪ هﻤﺎن اﻧﺪازﻩ ﮐﻪ ﻧﺎﻣﯽ ﺑﺮﺗﺮ از ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺑﻪ ﻣﻴﺮاث ﺑُﺮد ،از ﻣﻘﺎﻣﯽ واﻻﺗﺮ از ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺧﻮردار ﺷﺪ. ۵زﻳﺮا ﺧﺪا ﺗﺎﮐﻨﻮن ﺑﻪ ﮐﺪامﻳﮏ از ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ: »ﺗﻮ ﭘﺴﺮ ﻣﻦ هﺴﺘﯽ؛ اﻣﺮوز ،ﻣﻦ ﺗﻮ را ﭘﺪر ﺷﺪﻩام«؟ و ﻳﺎ: »ﻣﻦ او را ﭘﺪر ﺧﻮاهﻢ ﺑﻮد، و او ﻣﺮا ﭘﺴﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد«؟ ۶ﺑﻠﮑﻪ ﺁن هﻨﮕﺎم ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ارﺷﺪ را ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﻣﯽﺁورد ،ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: »هﻤﮥ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺧﺪا او را ﺑﭙﺮﺳﺘﻨﺪ«. ٧ﺣﺎل ﺁﻧﮑﻪ درﺑﺎرۀ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ: »ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻧﺶ را ﺑﺎدهﺎ ﻣﯽﺳﺎزد، و ﺧﺎدﻣﺎﻧﺶ را ﺷﻌﻠﻪهﺎﯼ ﺁﺗﺶ«. ٨اﻣّﺎ درﺑﺎرۀ ﭘﺴﺮ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ: »ﺗﺨﺖ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺗﻮ ،اﯼ ﺧﺪا ،ﺗﺎ اﺑﺪ ﭘﺎﻳﺪار ﺧﻮاهﺪ ﻣﺎﻧﺪ، و ﻋﺪاﻟﺖ ،ﻋﺼﺎﯼ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺗﻮ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد. ٩ﺗﻮ درﺳﺘﮑﺎرﯼ را دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ و از ﻧﺎدرﺳﺘﯽ ﺑﻴﺰار ﺑﻮدﻩاﯼ؛
ﭘﺲ ﺧﺪا ،ﺧﺪاﯼ ﺗﻮ ،ﺗﻮ را ﺑﺎ روﻏﻦ ﺷﺎدﻣﺎﻧﯽ ﻣﺴﺢ ﮐﺮدﻩ، و اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺗﻮ را ﻣﻘﺎﻣﯽ واﻻﺗﺮ از رﻓﻘﺎﻳﺖ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ اﺳﺖ«. ١٠و ﻧﻴﺰ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: »ﺗﻮ ﺑﻮدﯼ ،اﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﮐﻪ در ﺁﻏﺎز ﺑﻨﻴﺎد زﻣﻴﻦ را ﻧﻬﺎدﯼ، و ﺁﺳﻤﺎن ﺻﻨﻌﺖ دﺳﺖ ﺗﻮﺳﺖ. ١١ﺁﻧﻬﺎ از ﻣﻴﺎن ﺧﻮاهﻨﺪ رﻓﺖ ،اﻣّﺎ ﺗﻮ ﺑﺮ ﺟﺎ ﻣﯽﻣﺎﻧﯽ؛ هﻤﮥ ﺁﻧﻬﺎ هﻤﭽﻮن ﻟﺒﺎس ،ﻣﻨﺪرس ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ. ١٢ﺁﻧﻬﺎ را ﭼﻮن رداﻳﯽ در هﻢ ﺧﻮاهﯽ ﭘﻴﭽﻴﺪ، و ﺑﻪﺳﺎن ﺟﺎﻣﻪاﯼ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ. اﻣّﺎ ﺗﻮ هﻤﺎن ﮐﻪ ﺑﻮدﯼ ،ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯽﻣﺎﻧﯽ، و ﺳﺎﻟﻬﺎﯼ ﺗﻮ را ﭘﺎﻳﺎﻧﯽ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد«. ١٣ﺧﺪا ﺗﺎ ﮐﻨﻮن ﺑﻪ ﮐﺪامﻳﮏ از ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ: »ﺑﻪدﺳﺖ راﺳﺖ ﻣﻦ ﺑﻨﺸﻴﻦ ﺗﺎ ﺁن هﻨﮕﺎم ﮐﻪ دﺷﻤﻨﺎﻧﺖ را ﮐﺮﺳﯽ زﻳﺮ ﭘﺎﻳﺖ ﺳﺎزم«؟ ١۴ﻣﮕﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺟﻤﻠﮕﯽ روﺣﻬﺎﻳﯽ ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻪ وارﺛﺎن ﺁﻳﻨﺪۀ ﻧﺠﺎت ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ؟
ﻋﺒﺮاﻧﻴﺎن ٢ ﺿﺮورت ﺟﺪّﯼ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻧﺠﺎت ١ﭘﺲ ﺑﺮ ﻣﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺷﻨﻴﺪﻩاﻳﻢ ﺑﺎ دﻗﺖ هﺮﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﻴﻢ ،ﻣﺒﺎدا از ﺁن ﻣﻨﺤﺮف ﺷﻮﻳﻢ٢ .زﻳﺮا اﮔﺮ ﭘﻴﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺑﻴﺎن ﺷﺪ اﻟﺰامﺁور ﺑﻮد ،ﺁنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ هﺮ ﺳﺮﭘﻴﭽﯽ و ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﻣﺠﺎزاﺗﯽ ﺑﺮﺣﻖ ﻣﯽﻳﺎﻓﺖ٣ ،ﭘﺲ ﻣﺎ ﭼﻪ راﻩ ﮔﺮﻳﺰﯼ ﺧﻮاهﻴﻢ داﺷﺖ اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺠﺎﺗﯽ ﻋﻈﻴﻢ را ﻧﺎدﻳﺪﻩ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ؟ اﻳﻦ ﻧﺠﺎت در ﺁﻏﺎز ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻴﺎن ﺷﺪ و ﺳﭙﺲ ﺗﻮﺳﻂ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ از او ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺛﺎﺑﺖ ﮔﺮدﻳﺪ۴ ،در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا ﻧﻴﺰ ﺑﺮ ﺁن ﮔﻮاهﯽ ﻣﯽداد ،ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ﻋﺠﺎﻳﺐ و ﻣﻌﺠﺰات ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ،و ﻋﻄﺎﻳﺎﯼ روحاﻟﻘﺪس ،ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻮد ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﯽﮐﺮد.
ﻋﻴﺴﯽ ﺧﻮد را هﻤﺎﻧﻨﺪ ﺑﺮادران ﺧﻮﻳﺶ ﻣﯽﺳﺎزد ۵او ﺟﻬﺎن ﺁﻳﻨﺪﻩ را ﮐﻪ از ﺁن ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﻢ ،ﺗﺤﺖ ﻓﺮﻣﺎن ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﻗﺮار ﻧﺪاد۶ .اﻣّﺎ ﺷﺨﺼﯽ در ﺟﺎﻳﯽ ﺷﻬﺎدت دادﻩ ،ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ: »اﻧﺴﺎن ﭼﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ در ﻓﮑﺮ او ﺑﺎﺷﯽ، و ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ،ﮐﻪ ﺑﻪ او روﯼ ﻧﻤﺎﻳﯽ؟ ٧او را اﻧﺪﮎ زﻣﺎﻧﯽ ﭘﺎﻳﻴﻨﺘﺮ از ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺳﺎﺧﺘﯽ، و ﺗﺎج ﺟﻼل و اﮐﺮام را ﺑﺮ ﺳﺮ او ﮔﺬاﺷﺘﯽ ٨و هﻤﻪﭼﻴﺰ را زﻳﺮ ﭘﺎﯼ او ﻧﻬﺎدﯼ«. ﺑﺎ ﻗﺮار دادن هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺗﺤﺖ ﻓﺮﻣﺎن او ،ﺧﺪا ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﮕﺬاﺷﺖ ﮐﻪ ﻣﻄﻴﻊ وﯼ ﻧﺒﺎﺷﺪ. اﻣّﺎ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ،هﻨﻮز ﻧﻤﯽﺑﻴﻨﻴﻢ هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺗﺤﺖ ﻓﺮﻣﺎن او ﺑﺎﺷﺪ٩ .اﻣّﺎ ﻋﻴﺴﯽ را ﻣﯽﺑﻴﻨﻴﻢ ﮐﻪ اﻧﺪﮎ زﻣﺎﻧﯽ ﭘﺎﻳﻴﻨﺘﺮ از ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ ،وﻟﯽ اﮐﻨﻮن ﺗﺎج ﺟﻼل و اﮐﺮام ﺑﺮ ﺳﺮش ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﭼﺮاﮐﻪ از رﻧﺞ ﻣﺮگ ﮔﺬﺷﺖ ﺗﺎ ﺑﺮﺣﺴﺐ ﻓﻴﺾ ﺧﺪا ﺑﺮاﯼ هﻤﻪ ﻃﻌﻢ ﻣﺮگ را ﺑﭽﺸﺪ. ١٠ﺑﺠﺎ ﺑﻮد ﺧﺪا ﮐﻪ هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺑﺮاﯼ او و ﺑﻪواﺳﻄﮥ او وﺟﻮد دارد ،ﺑﺮاﯼ اﻳﻨﮑﻪ ﭘﺴﺮان ن ﻧﺠﺎت اﻳﺸﺎن را از راﻩ ﺗﺤﻤﻞ رﻧﺞ ،ﮐﺎﻣﻞ ﮔﺮداﻧﺪ. ﺑﺴﻴﺎر را ﺑﻪ ﺟﻼل ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ،ﻗﻬﺮﻣﺎ ِ ١١زﻳﺮا او ﮐﻪ ﻣﻘﺪّس ﻣﯽﺳﺎزد و ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﻣﻘﺪّس ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ،هﻤﻪ از ﻳﮏ ﺧﺎﻧﻮادﻩاﻧﺪ .از هﻤﻴﻦرو ،ﻋﻴﺴﯽ ﻋﺎر ﻧﺪارد اﻳﺸﺎن را ﺑﺮادر ﺑﺨﻮاﻧﺪ١٢ .ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ: »ﻧﺎم ﺗﻮ را ﺑﻪ ﺑﺮادراﻧﻢ اﻋﻼم ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد؛ و در ﻣﻴﺎن ﺟﻤﺎﻋﺖ ،ﺣﻤﺪ ﺗﻮ را ﺧﻮاهﻢ ﺳﺮاﻳﻴﺪ«. ١٣و ﺑﺎز ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ: »ﻣﻦ ﺑﺮ او ﺗﻮﮐﻞ ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد«. و ﺑﺎز: »اﻳﻨﮏ ﻣﻦ ،و ﻓﺮزﻧﺪاﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ ﻣﻦ ﻋﻄﺎ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ«. ١۴از ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪان از ﺟﺴﻢ و ﺧﻮن ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ ،او ﻧﻴﺰ در اﻳﻨﻬﺎ ﺳﻬﻴﻢ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻣﺮگ ﺧﻮد ،ﺻﺎﺣﺐ ﻗﺪرت ﻣﺮگ ﻳﻌﻨﯽ اﺑﻠﻴﺲ را ﺑﻪ زﻳﺮ ﮐِﺸﺪ١۵ ،و ﺁﻧﺎن را ﮐﻪ هﻤﮥ ﻋﻤﺮ س از ﻣﺮگ ﺑﻪﺳﺮ ﺑﺮدﻩاﻧﺪ ،ﺁزاد ﺳﺎزد١۶ .زﻳﺮا ﻣﺴﻠّﻢ اﺳﺖ ﮐﻪ او ﻧﻪ ﯽ ﺗﺮ ِ در ﺑﻨﺪﮔ ِ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ،ﺑﻠﮑﻪ ﻧﺴﻞ اﺑﺮاهﻴﻢ را ﻳﺎرﯼ ﻣﯽدهﺪ١٧ .از هﻤﻴﻦرو ،ﻻزم ﺑﻮد از هﺮﺣﻴﺚ هﻤﺎﻧﻨﺪ ﺑﺮادران ﺧﻮد ﺷﻮد ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﺪ در ﻣﻘﺎم ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻤﯽ رﺣﻴﻢ و اﻣﻴﻦ ،در ﺧﺪﻣﺖ ﺧﺪا
ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺮاﯼ ﮔﻨﺎهﺎن ﻗﻮم ﮐﻔّﺎرﻩ ﮐﻨﺪ١٨ .ﭼﻮن او ﺧﻮد هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺁزﻣﻮدﻩ ﺷﺪ ،رﻧﺞ ﮐﺸﻴﺪ، ﻗﺎدر اﺳﺖ ﺁﻧﺎن را ﮐﻪ ﺁزﻣﻮدﻩ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ،ﻳﺎرﯼ رﺳﺎﻧﺪ.
ﻋﺒﺮاﻧﻴﺎن ٣ ﺑﺮﺗﺮﯼ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮ ﻣﻮﺳﯽ ١ﭘﺲ اﯼ ﺑﺮادران ﻣﻘﺪّس ﮐﻪ در دﻋﻮت ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺷﺮﻳﮏ هﺴﺘﻴﺪ ،اﻧﺪﻳﺸﮥ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﻌﻄﻮف ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ اوﺳﺖ رﺳﻮل و ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻤﯽ ﮐﻪ ﺑﺪو ﻣﻌﺘﺮﻓﻴﻢ٢ .او ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ او را ﺑﺮﮔﻤﺎﺷﺖ اﻣﻴﻦ ﺑﻮد ،هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻧﻴﺰ در ﺗﻤﺎم ﺧﺎﻧﮥ ﺧﺪا اﻣﻴﻦ ﺑﻮد. ٣اﻣّﺎ ﺑﻪ هﻤﺎن اﻧﺪازﻩ ﮐﻪ ﺣﺮﻣﺖ ﺳﺎزﻧﺪۀ ﺧﺎﻧﻪ از ﺧﻮ ِد ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ اﺳﺖ ،ﻋﻴﺴﯽ ﻧﻴﺰ ﻻﻳﻖ ﺣﺮﻣﺘﯽ ﺑﻴﺶ از ﻣﻮﺳﯽ ﺷﻤﺮدﻩ ﺷﺪ۴ .زﻳﺮا هﺮ ﺧﺎﻧﻪاﯼ ﺑﻪدﺳﺖ ﮐﺴﯽ ﺑﻨﺎ ﻣﯽﺷﻮد ،اﻣّﺎ ﺑﺎﻧﯽ هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺧﺪاﺳﺖ۵ .ﻣﻮﺳﯽ در ﻣﻘﺎم ﺧﺎدم در ﺗﻤﺎم ﺧﺎﻧﮥ ﺧﺪا اﻣﻴﻦ ﺑﻮد ﺗﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﺑﺎﻳﺴﺖ در ﺁﻳﻨﺪﻩ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﻮد ،ﺷﻬﺎدت دهﺪ۶ .اﻣّﺎ ﻣﺴﻴﺢ ،در ﻣﻘﺎم ﭘﺴ ِﺮ ﺻﺎﺣﺐ اﺧﺘﻴﺎر ﺑﺮ ﺧﺎﻧﮥ ﺧﺪا اﻣﻴﻦ اﺳﺖ .و ﺧﺎﻧﮥ او ﻣﺎ هﺴﺘﻴﻢ ،ﺑﻪﺷﺮﻃﯽ ﮐﻪ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺧﻮد را ﺣﻔﻆ ﮐﻨﻴﻢ و در ﻣﺒﺎهﺎت ﺑﻪ اﻣﻴﺪ ﺧﻮد هﻤﭽﻨﺎن ﭘﺎﻳﺪار ﺑﻤﺎﻧﻴﻢ. ٧ﭘﺲ هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ روحاﻟﻘﺪس ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: »اﻣﺮوز ،اﮔﺮ ﺻﺪاﯼ او را ﻣﯽﺷﻨﻮﻳﺪ، ٨دل ﺧﻮد را ﺳﺨﺖ ﻣﺴﺎزﻳﺪ، ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ در اﻳﺎم ﺗﻤﺮد ﮐﺮدﻳﺪ، ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﺁزﻣﺎﻳﺶ در ﺑﻴﺎﺑﺎن. ٩ﺁﻧﺠﺎ ﭘﺪران ﺷﻤﺎ ﻣﺮا ﺁزﻣﺎﻳﺶ و اﻣﺘﺤﺎن ﮐﺮدﻧﺪ، ﺑﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﭼﻬﻞ ﺳﺎل ﮐﺎرهﺎﯼ ﻣﺮا دﻳﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ. ١٠ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺳﺒﺐ ،از ﺁن ﻧﺴﻞ ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﺑﻮدم و ﮔﻔﺘﻢ› :اﻳﻨﺎن هﻤﻮارﻩ در دل ﺧﻮد ﮔﻤﺮاهﻨﺪ، و راهﻬﺎﯼ ﻣﺮا ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻪاﻧﺪ؛‹ ١١ﭘﺲ در ﺧﺸﻢ ﺧﻮد ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺧﻮردم ﮐﻪ ﺑﻪ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻣﻦ هﺮﮔﺰ راﻩ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ«.
١٢اﯼ ﺑﺮادران ،هﺸﻴﺎر ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ از ﺷﻤﺎ ﮐﺴﯽ دل ﺷﺮور و ﺑﯽاﻳﻤﺎن ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ از ﺧﺪاﯼ زﻧﺪﻩ روﻳﮕﺮدان ﺷﻮد١٣ .ﺑﻠﮑﻪ هﺮ روز ،ﺗﺎ ﺁن زﻣﺎن ﮐﻪ هﻨﻮز »اﻣﺮوز« ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮد ،ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﭘﻨﺪ دهﻴﺪ ﺗﺎ ﮐﺴﯽ از ﺷﻤﺎ در اﺛﺮ ﻓﺮﻳﺐ ﮔﻨﺎﻩ ،ﺳﺨﺘﺪل ﻧﺸﻮد. ١۴از ﺁنرو ﮐﻪ در ﻣﺴﻴﺢ ﺷﺮﻳﮏ ﺷﺪﻩاﻳﻢ ،ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪﺷﺮﻃﯽ ﮐﻪ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺁﻏﺎزﻳﻦ ﺧﻮد را ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﺧﺮ اﺳﺘﻮار ﻧﮕﺎﻩ دارﻳﻢ١۵ .ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ هﻢاﮐﻨﻮن ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ: »اﻣﺮوز ،اﮔﺮ ﺻﺪاﯼ او را ﻣﯽﺷﻨﻮﻳﺪ، دل ﺧﻮد را ﺳﺨﺖ ﻣﺴﺎزﻳﺪ، ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ در اﻳﺎم ﺗﻤﺮد ﮐﺮدﻳﺪ«. ١۶ﻣﮕﺮ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ و ﺑﻪرﻏﻢ ﺁن ،ﺳﺮﭘﻴﭽﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ،ﭼﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﻮدﻧﺪ؟ ﺁﻳﺎ هﻤﮥ ﺁﻧﺎﻧﯽ ﻧﺒﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻮﺳﯽ از ﻣﺼﺮ ﺑﻪدر ﺁورد؟ ١٧و از ﭼﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﭼﻬﻞ ﺳﺎل ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﺑﻮد؟ ﻣﮕﺮﻧﻪ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﮐﺮدﻧﺪ و اﺟﺴﺎدﺷﺎن در ﺑﻴﺎﺑﺎن اﻓﺘﺎد؟ ١٨و درﺑﺎرۀ ﭼﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺧﻮرد ﮐﻪ ﺑﻪ اﺳﺘﺮاﺣﺖ او هﺮﮔﺰ راﻩ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ؟ ﻣﮕﺮﻧﻪ هﻤﺎﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﮐﺮدﻧﺪ؟ ١٩ﭘﺲ ﻣﯽﺑﻴﻨﻴﻢ ﺑﻪﺳﺒﺐ ﺑﯽاﻳﻤﺎﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ راﻩ ﺑﻴﺎﺑﻨﺪ.
ﻋﺒﺮاﻧﻴﺎن ۴ ﺷﺒّﺎت ﺑﺮاﯼ ﻗﻮم ﺧﺪا اﺳﺘﺮاﺣﺖ َ ١ﭘﺲ ﺑﻬﻮش ﺑﺎﺷﻴﻢ ﻣﺒﺎدا ﺑﺎ اﻳﻨﮑﻪ وﻋﺪۀ راﻩ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺑﻪ اﺳﺘﺮاﺣﺖ او هﻨﻮز ﺑﻪ ﻗﻮّت ﺧﻮد ﺑﺎﻗﻴﺴﺖ ،ﺁﺷﮑﺎر ﺷﻮد ﮐﻪ اﺣﺪﯼ از ﺷﻤﺎ در اﻳﻦ ﺧﺼﻮص ﻗﺎﺻﺮ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ٢ .زﻳﺮا ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﭼﻮن اﻳﺸﺎن ﺑﺸﺎرت دادﻩ ﺷﺪ .اﻣّﺎ ﭘﻴﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ،ﺳﻮدﯼ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﻧﺪاﺷﺖ ،زﻳﺮا ﺑﺎ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﮔﻮش ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﺑﻪ اﻳﻤﺎن ﻣﺘﺤﺪ ﻧﺸﺪﻧﺪ٣ .وﻟﯽ ﻣﺎ ﮐﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩاﻳﻢ ،ﺑﻪ ﺁن اﺳﺘﺮاﺣﺖ راﻩ ﻣﯽﻳﺎﺑﻴﻢ .ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺧﺪا ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ: »ﭘﺲ در ﺧﺸﻢ ﺧﻮد ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺧﻮردم ﮐﻪ هﺮﮔﺰ ﺑﻪ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻣﻦ راﻩ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ«، ﺑﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﮐﺎرهﺎﯼ او ﺑﺎ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺟﻬﺎن ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮد۴ .زﻳﺮا در ﺟﺎﻳﯽ راﺟﻊ ﺑﻪ روز هﻔﺘﻢ اﻇﻬﺎر ﻣﯽدارد ﮐﻪ» :در روز هﻔﺘﻢ ،ﺧﺪا از هﻤﮥ ﮐﺎرهﺎﯼ ﺧﻮد ﻓﺮاﻏﺖ ﻳﺎﻓﺖ«، ۵و ﺑﺎز در ﻗﺴﻤﺘﯽ ﮐﻪ در ﺑﺎﻻ ﻧﻘﻞ ﺷﺪ ،ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ» :هﺮﮔﺰ ﺑﻪ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻣﻦ راﻩ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ«. ۶ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ،از ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ هﻨﻮز ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻣﯽﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺁن اﺳﺘﺮاﺣﺖ راﻩ ﻳﺎﺑﻨﺪ ،و ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﭘﻴﺸﺘﺮ ﺑﺸﺎرت ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ،ﺑﻪﺳﺒﺐ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ راﻩ ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ٧ ،ﭘﺲ ﺧﺪا دﻳﮕﺮﺑﺎر روزﯼ ﺧﺎص را ﻣﻘﺮر ﻓﺮﻣﻮد و ﺁن را »اﻣﺮوز« ﻧﺎﻣﻴﺪ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺖ ﺳﺎﻟﻬﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎر از زﺑﺎن داوود ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ و ﺁنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﭘﻴﺸﺘﺮ ﺑﻴﺎن ﺷﺪ ،ﻓﺮﻣﻮد:
»اﻣﺮوز ،اﮔﺮ ﺻﺪاﯼ او را ﻣﯽﺷﻨﻮﻳﺪ، دل ﺧﻮد را ﺳﺨﺖ ﻣﺴﺎزﻳﺪ«. ٨زﻳﺮا اﮔﺮ ﻳﻮﺷﻊ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺑﻮد ،ﻣﺪﺗﻬﺎ ﺑﻌﺪ ،ﺧﺪا از روزﯼ دﻳﮕﺮ ﺷﺒّﺎت هﻨﻮز ﺑﺮاﯼ ﻗﻮم ﺧﺪا ﺑﺎﻗﯽ اﺳﺖ؛ ١٠زﻳﺮا هﺮﮐﺲ ﺳﺨﻦ ﻧﻤﯽﮔﻔﺖ٩ .ﭘﺲ اﺳﺘﺮاﺣﺖ َ ﮐﻪ ﺑﻪ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﺧﺪا داﺧﻞ ﻣﯽﺷﻮد ،او ﻧﻴﺰ از ﮐﺎرهﺎﯼ ﺧﻮد ﻓﺮاﻏﺖ ﻣﯽﻳﺎﺑﺪ ،هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺧﺪا از ﮐﺎرهﺎﯼ ﺧﻮد ﺁرام ﮔﺮﻓﺖ١١ .ﭘﺲ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺑﻪ ﺟ ّﺪ ﺑﮑﻮﺷﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁن اﺳﺘﺮاﺣﺖ راﻩ ﻳﺎﺑﻴﻢ ،ﻣﺒﺎدا ﮐﺴﯽ از ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﺁﻧﺎن ﺳﺮﻣﺸﻖ ﮔﻴﺮد و درﻟﻐﺰد. ١٢زﻳﺮا ﮐﻼم ﺧﺪا زﻧﺪﻩ و ﻣﻘﺘﺪر اﺳﺖ و ﺑُﺮﻧﺪﻩﺗﺮ از هﺮ ﺷﻤﺸﻴﺮ دودم ،و ﭼﻨﺎن ﻧﺎﻓﺬ ﮐﻪ ﻧﻔﺲ و روح ،و ﻣﻔﺎﺻﻞ و ﻣﻐ ِﺰ اﺳﺘﺨﻮان را ﻧﻴﺰ ﺟﺪا ﻣﯽﮐﻨﺪ و اﻓﮑﺎر و ﻧﻴّﺘﻬﺎﯼ دل را ﻣﺤﮏ ﻣﯽزﻧﺪ١٣ .هﻴﭻﭼﻴﺰ در ﺗﻤﺎم ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ از ﻧﻈﺮ ﺧﺪا ﭘﻨﻬﺎن ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ هﻤﻪﭼﻴﺰ در ﺑﺮاﺑﺮ ﭼﺸﻤﺎن او ﮐﻪ ﺣﺴﺎب ﻣﺎ ﺑﺎ اوﺳﺖ ،ﻋﺮﻳﺎن و ﺁﺷﮑﺎر اﺳﺖ.
ﻋﻴﺴﯽ ،ﮐﺎهﻦاﻋﻈ ِﻢ ﻣﺎ ١۴ﭘﺲ ﭼﻮن ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻤﯽ واﻻﻣﻘﺎم دارﻳﻢ ﮐﻪ از ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ درﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،ﻳﻌﻨﯽ ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺴﺮ ﺧﺪا ،ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ اﻋﺘﺮاف ﺧﻮد را اﺳﺘﻮار ﻧﮕﺎﻩ دارﻳﻢ١۵ .زﻳﺮا ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ ﻣﺎ ﭼﻨﺎن ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻧﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﺿﻌﻔﻬﺎﯼ ﻣﺎ هﻤﺪردﯼ ﮐﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ از هﺮ ﺣﻴﺚ هﻤﭽﻮن ﻣﺎ وﺳﻮﺳﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﺪون اﻳﻨﮑﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﮐﻨﺪ١۶ .ﭘﺲ ﺑﺎ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺑﻪ ﺗﺨﺖ ﻓﻴﺾ ﻧﺰدﻳﮏ ﺑﻴﺎﻳﻴﻢ ﺗﺎ رﺣﻤﺖ ﺑﻴﺎﺑﻴﻢ و ﻓﻴﻀﯽ را ﺣﺎﺻﻞ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺑﻪهﻨﮕﺎم ﻧﻴﺎز ﻳﺎرﻳﻤﺎن دهﺪ.
ﻋﺒﺮاﻧﻴﺎن ۵ ﯽ ﺁدﻣﻴﺎن در اﻣﻮر اﻟﻬﯽ ١هﺮ ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ از ﻣﻴﺎن ﺁدﻣﻴﺎن اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽﺷﻮد و ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔ ِ ﻣﻨﺼﻮب ﻣﯽﮔﺮدد ﺗﺎ هﺪاﻳﺎ و ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﻬﺎ ﺑﻪﺟﻬﺖ ﮔﻨﺎهﺎن ﺗﻘﺪﻳﻢ ﮐﻨﺪ٢ .او ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﻧﺎﺁﮔﺎهﺎﻧﻪ ﺑﻪ راﻩ ﺧﻄﺎ ﻣﯽروﻧﺪ ،ﺑﻪﻧﺮﻣﯽ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﺪ ،زﻳﺮا ﺧﻮد ﻧﻴﺰ داراﯼ ﺿﻌﻒ اﺳﺖ. ٣از هﻤﻴﻦرو ،ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮاﯼ ﮔﻨﺎهﺎن ﻣﺮدم ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮاﯼ ﮔﻨﺎهﺎن ﺧﻮد ﻧﻴﺰ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﮐﻨﺪ. ن ﺧﻮﻳﺶ ﻧﻤﯽﺳﺎزد ،ﺑﻠﮑﻪ اﻳﻦ اﻓﺘﺨﺎر زﻣﺎﻧﯽ ۴هﻴﭻﮐﺲ ﺧﻮ ْد اﻳﻦ اﻓﺘﺨﺎر را از ﺁ ِ ﻧﺼﻴﺐ ﺷﺨﺺ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﺧﺪا او را هﻤﺎﻧﻨﺪ هﺎرون ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ۵ .ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻴﺰ ﺧﻮ ْد ﺟﻼل ن ﺧﻮﻳﺶ ﻧﺴﺎﺧﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺁن را از هﻤﺎن ﮐﺴﯽ درﻳﺎﻓﺖ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﻪ او ﮐﻬﺎﻧﺖاﻋﻈﻢ را از ﺁ ِ ﮔﻔﺖ: »ﺗﻮ ﭘﺴﺮ ﻣﻦ هﺴﺘﯽ؛ اﻣﺮوز ،ﻣﻦ ﺗﻮ را ﭘﺪر ﺷﺪﻩام«. ۶و در ﺟﺎﯼ دﻳﮕﺮ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ:
»ﺗﻮ ﺟﺎوداﻧﻪ ﮐﺎهﻦ هﺴﺘﯽ، ﺼﺪِق«. از ﻧﻮع ﮐﻬﺎﻧﺖ ِﻣﻠْﮑﻴ ِ ٧او در اﻳﺎم زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ،ﺑﺎ ﻓﺮﻳﺎدهﺎﯼ ﺑﻠﻨﺪ و اﺷﮑﻬﺎ ﺑﻪ درﮔﺎﻩ او ﮐﻪ ﻗﺎدر ﺑﻪ رهﺎﻧﻴﺪﻧﺶ از ﻣﺮگ ﺑﻮد ،دﻋﺎ و اﺳﺘﻐﺎﺛﻪ ﮐﺮد و ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺧﺪاﺗﺮﺳﯽ ﺧﻮد ﻣﺴﺘﺠﺎب ﺷﺪ. ٨هﺮﭼﻨﺪ ﭘﺴﺮ ﺑﻮد ،ﺑﺎ رﻧﺠﯽ ﮐﻪ ﮐﺸﻴﺪ اﻃﺎﻋﺖ را ﺁﻣﻮﺧﺖ٩ .و ﭼﻮن ﮐﺎﻣﻞ ﺷﺪ ،هﻤﮥ ﺁﻧﺎن را ﮐﻪ از او اﻃﺎﻋﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،ﻣﻨﺸﺄ ﻧﺠﺎت اﺑﺪﯼ ﮔﺸﺖ١٠ .و از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺼﺪِق. ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ ﺑﺎﺷﺪ ،از ﻧﻮع ﮐﻬﺎﻧﺖ ِﻣﻠْﮑﻴ ِ
هﺸﺪار در ﺑﺎرۀ ﺳﻘﻮط از اﻳﻤﺎن ١١در اﻳﻦ ﺧﺼﻮص ،ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺮاﯼ ﮔﻔﺘﻦ دارﻳﻢ ،اﻣّﺎ ﺷﺮح ﺁﻧﻬﺎ دﺷﻮار اﺳﺖ، ﭼﺮاﮐﻪ ﮔﻮﺷﻬﺎﯼ ﺷﻤﺎ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ١٢ .ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺖ اﻳﻦهﻤﻪ وﻗﺖ ،ﺧﻮد ﻣﯽﺑﺎﻳﺴﺖ ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﺎﺷﻴﺪ .و ﺑﺎ اﻳﻦﺣﺎل ﻧﻴﺎز دارﻳﺪ ﮐﺴﯽ اﺻﻮل اﺑﺘﺪاﻳﯽ ﮐﻼم ﺧﺪا را ﺑﺎر دﻳﮕﺮ از اوّل ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺎﻣﻮزد .ﺷﻤﺎ ﻣﺤﺘﺎج ﺷﻴﺮﻳﺪ ،ﻧﻪ ﻏﺬاﯼ ﺳﻨﮕﻴﻦ! ١٣هﺮﮐﻪ ﺷﻴﺮﺧﻮار اﺳﺖ، ن ﺑﺎ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﭼﻨﺪان ﺁﺷﻨﺎ ﻧﻴﺴﺖ ،زﻳﺮا هﻨﻮز ﮐﻮدﮎ اﺳﺖ١۴ .اﻣّﺎ ﻏﺬاﯼ ﺳﻨﮕﻴﻦ از ﺁ ِ ﺑﺎﻟﻐﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻤﺮﻳﻦ ﻣﺪاوم ،ﺧﻮد را ﺗﺮﺑﻴﺖ ﮐﺮدﻩاﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﻮب را از ﺑﺪ ﺗﺸﺨﻴﺺ دهﻨﺪ.
ﻋﺒﺮاﻧﻴﺎن ۶ ١ﭘﺲ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ اﺑﺘﺪاﻳﯽ درﺑﺎرۀ ﻣﺴﻴﺢ را ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻧﻬﺎدﻩ ،ﺑﻪﺳﻮﯼ ﮐﻤﺎل ﭘﻴﺶ ش ﺑﺮوﻳﻢ ،و دﻳﮕﺮﺑﺎر ﺑﻨﻴﺎد ﺗﻮﺑﻪ از اﻋﻤﺎل ﻣﻨﺘﻬﯽ ﺑﻪ ﻣﺮگ ،و اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺧﺪا٢ ،و ﺁﻣﻮز ِ ﺗﻌﻤﻴﺪهﺎ ،و ﻧﻬﺎدن دﺳﺘﻬﺎ ،و رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻣﺮدﮔﺎن و ﻣﺠﺎزات اﺑﺪﯼ ﻧﻨﻬﻴﻢ٣ .و ﺑﺎ اﺟﺎزۀ ﺧﺪا ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺰ ﺧﻮاهﻴﻢ ﮐﺮد. ۴زﻳﺮا ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﻳﮏ ﺑﺎر ﻣﻨﻮّر ﮔﺸﺘﻨﺪ و ﻃﻌﻢ ﺁن ﻣﻮهﺒﺖ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ را ﭼﺸﻴﺪﻧﺪ و در روحاﻟﻘﺪس ﺳﻬﻴﻢ ﮔﺸﺘﻨﺪ ۵و ﻧﻴﮑﻮﻳﯽ ﮐﻼم ﺧﺪا و ﻧﻴﺮوهﺎﯼ ﻋﺼﺮ ﺁﻳﻨﺪﻩ را ﭼﺸﻴﺪﻧﺪ۶ ،اﮔﺮ ﺳﻘﻮط ﮐﻨﻨﺪ ،ﻣﻤﮑﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺘﻮان ﺑﺎر دﻳﮕﺮ اﻳﺸﺎن را ﺑﺮاﯼ ﺗﻮﺑﻪ اﺣﻴﺎ ﮐﺮد ،ﭼﺮاﮐﻪ ﺑﻪ زﻳﺎن ﺧﻮد ،ﭘﺴﺮ ﺧﺪا را ﺑﺎز ﻣﺼﻠﻮب ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و او را در اﻧﻈﺎر هﻤﮕﺎن ﺑﯽﺣﺮﻣﺖ ﻣﯽﺳﺎزﻧﺪ. ٧اﮔﺮ زﻣﻴﻨﯽ ﺑﺎراﻧﯽ را ﮐﻪ ﺑﺎرهﺎ ﺑﺮ ﺁن ﻣﯽﺑﺎرد ،ﺟﺬب ﮐﻨﺪ و ﺑﺮاﯼ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﺸﺖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﻣﺤﺼﻮل ﻣﻔﻴﺪ ﺑﺎر ﺁوَرد ،از ﺧﺪا ﺑﺮﮐﺖ ﻣﯽﻳﺎﺑﺪ٨ .اﻣّﺎ زﻣﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﺧﺎر و ﺧﺲ ﺑﺎر ﻣﯽﺁورد ،ﺑﯽارزش اﺳﺖ و در ﺧﻄﺮ ﻟﻌﻨﺖ ﻗﺮار دارد و در ﺁﺧﺮ هﻢ ﺳﻮزاﻧﺪﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ. ٩اﯼ ﻋﺰﻳﺰان ،هﺮﭼﻨﺪ اﻳﻦﭼﻨﻴﻦ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﻢ ،اﻣّﺎ در ﻣﻮرد ﺷﻤﺎ ﻳﻘﻴﻦ دارﻳﻢ ﮐﻪ ﭼﻴﺰهﺎﯼ ﺑﻬﺘﺮ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﺠﺎت هﻤﺮاﻩ اﺳﺖ ،ﻧﺼﻴﺒﺘﺎن ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ١٠ .زﻳﺮا ﺧﺪا ﺑﯽاﻧﺼﺎف ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻋﻤﻞ ﺷﻤﺎ و ﻣﺤﺒﺘﯽ را ﮐﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻧﺎم او در ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻪ ﻣﻘﺪّﺳﺎن ﻧﺸﺎن دادﻩ و ﻣﯽدهﻴﺪ ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﻨﺪ١١ .ﺁرزوﯼ ﻣﺎ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ هﺮﻳﮏ از ﺷﻤﺎ هﻤﻴﻦ ﺟﺪﻳّﺖ را ﺑﺮاﯼ
ﺗﺤﻘﻖ اﻣﻴﺪﺗﺎن ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﺧﺮ ﻧﺸﺎن دهﻴﺪ١٢ ،و ﮐﺎهﻞ ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ از ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺳﺮﻣﺸﻖ ﮔﻴﺮﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻳﻤﺎن و ﺷﮑﻴﺒﺎﻳﯽ وارث وﻋﺪﻩهﺎ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ.
ﻗﻄﻌﯽ ﺑﻮدن وﻋﺪﻩهﺎﯼ ﺧﺪا ١٣هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ وﻋﺪﻩ داد ،ﭼﻮن ﺑﺰرﮔﺘﺮ از ﺧﻮدش وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ او ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺧﻮرَد ،ﭘﺲ ﺑﻪ ﺧﻮد ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺧﻮرد ١۴و ﻓﺮﻣﻮد» :ﺑﻪﻳﻘﻴﻦ ﺗﻮ را ﺑﺮﮐﺖ ﺧﻮاهﻢ داد و ﻓﺮزﻧﺪان ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪ ﺗﻮ ﺧﻮاهﻢ ﺑﺨﺸﻴﺪ١۵ «.و ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ،اﺑﺮاهﻴﻢ ﭘﺲ از ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺎ ﺷﮑﻴﺒﺎﻳﯽ اﻧﺘﻈﺎر ﮐﺸﻴﺪ ،وﻋﺪﻩ را ﻳﺎﻓﺖ. ١۶ﺁدﻣﻴﺎن ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﺰرﮔﺘﺮ از ﺧﻮد ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻣﯽﺧﻮرﻧﺪ و ﺳﻮﮔﻨﺪ ،ﺳﺨﻦ ﺷﺨﺺ را ﺗﻀﻤﻴﻦ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺑﻪ هﻤﮥ ﺑﺤﺜﻬﺎ ﭘﺎﻳﺎن ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ١٧ .ﺑﻪ هﻤﻴﻦﺳﺎن ،ﭼﻮن ﺧﺪا ﺧﻮاﺳﺖ ﺗﻐﻴﻴﺮﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺑﻮدن ﻗﺼﺪ ﺧﻮد را ﺑﺮ وارﺛﺎن وﻋﺪﻩهﺎ هﺮﭼﻪ ﺁﺷﮑﺎرﺗﺮ ﺳﺎزد ،ﺁن را ﺑﺎ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺗﻀﻤﻴﻦ ﮐﺮد١٨ ،ﺗﺎ ﻣﺎ ﺑﻪواﺳﻄﮥ دو اﻣﺮ ﺗﻐﻴﻴﺮﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ،ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﺧﺪا درﺑﺎرۀ ﺁﻧﻬﺎ دروغ ﺑﮕﻮﻳﺪ ،از دﻟﮕﺮﻣﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺮﺧﻮردار ﺷﻮﻳﻢ ،ﻣﺎ ﮐﻪ ﮔﺮﻳﺨﺘﻪاﻳﻢ ﺗﺎ اﻣﻴﺪﯼ را ﮐﻪ ﭘﻴﺶ روﯼ ﻣﺎ ﻗﺮار دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﻪﭼﻨﮓ ﮔﻴﺮﻳﻢ١٩ .اﻳﻦ اﻣﻴﺪ ،ﺑﻪﻣﻨﺰﻟﮥ ﻟﻨﮕﺮﯼ ﻣﺤﮑﻢ و ب ﭘﺸﺖ ﭘﺮدﻩ راﻩ ﻣﯽﻳﺎﺑﺪ٢٠ ،ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ اﻳﻤﻦ ﺑﺮاﯼ ﺟﺎن ﻣﺎﺳﺖ ،اﻣﻴﺪﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﺮا ِ ﭼﻮن ﭘﻴﺸﺮو ﻣﺎ ،و ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﯽ از ﻣﺎ ،داﺧﻞ ﺷﺪ؛ هﻤﺎن ﮐﻪ ﺟﺎوداﻧﻪ ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ، ﺼﺪِق. از ﻧﻮع ﮐﻬﺎﻧﺖ ِﻣﻠْﮑﻴ ِ
ﻋﺒﺮاﻧﻴﺎن ٧ ﺼﺪِق ﮐﻬﺎﻧﺖ ِﻣﻠْﮑﻴ ِ ﺼﺪِق ،ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺳﺎﻟﻴﻢ و ﮐﺎهﻦ ﺧﺪاﯼ ﻣﺘﻌﺎل ﺑﻮد .او ﺑﺎ اﺑﺮاهﻴﻢ ﮐﻪ از ﺷﮑﺴﺖ ِ ١ﻣﻠْﮑﻴ ِ ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ﺑﺎزﻣﯽﮔﺸﺖ ،دﻳﺪار ﮐﺮد و او را ﺑﺮﮐﺖ داد٢ .و اﺑﺮاهﻴﻢ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺷﺨﺺ از هﻤﻪ ﭼﻴﺰ دﻩﻳﮏ داد .ﻧﺎم او ﻧﺨﺴﺖ ﺑﻪﻣﻌﻨﯽ »ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺻﺪاﻗﺖ« و ﺑﻌﺪ »ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺳﺎﻟﻴﻢ«، ﻳﻌﻨﯽ »ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺻﻠﺢ« اﺳﺖ٣ .او ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ اﻳﻨﮑﻪ ﻧﻪ ﭘﺪر ﻳﺎ ﻣﺎدر ﻳﺎ ﻧﺴﺐﻧﺎﻣﻪاش ﻣﻌﻠﻮم اﺳﺖ ،و ﻧﻪ ﺁﻏﺎ ِز اﻳﺎم ﻳﺎ ﭘﺎﻳﺎن زﻧﺪﮔﯽاش ،ﺷﺒﻴﻪ ﭘﺴﺮ ﺧﺪا ﺑﻮدﻩ ،هﻤﻴﺸﻪ ﮐﺎهﻦ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ. ۴ﺑﻨﮕﺮﻳﺪ ﮐﻪ او ﭼﻪ ﺷﺨﺺ ﺑﺰرﮔﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺣﺘﯽ اﺑﺮاهﻴ ِﻢ ﭘﺎﺗْﺮﻳﺎرْﮎ از ﻏﻨﺎﻳﻢ ﺑﻪ او دﻩﻳﮏ داد! ۵ﺣﺎل ،ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺣﮑﻢ ﺷﺮﻳﻌﺖ ،ﻓﺮزﻧﺪان ﻻوﯼ ﮐﻪ ﮐﺎهﻦ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ،ﻣﯽﺑﺎﻳﺪ از ﻗﻮم ﮐﻪ ﺑﺮادران اﻳﺸﺎﻧﻨﺪ دﻩﻳﮏ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ ،هﺮﭼﻨﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ از ﻧﺴﻞ اﺑﺮاهﻴﻢاﻧﺪ۶ .اﻣّﺎ اﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﮐﻪ از ﻧﺴﻞ ﻻوﯼ ﻧﺒﻮد ،از اﺑﺮاهﻴﻢ دﻩﻳﮏ ﮔﺮﻓﺖ و او را ﮐﻪ ﺻﺎﺣﺐ وﻋﺪﻩهﺎ ﺑﻮد ،ﺑﺮﮐﺖ داد٧ .و ﺑﺪون ﺷﮏ ،ﺷﺨﺺ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺑﺮﮐﺖ ﻣﯽﻳﺎﺑﺪ٨ .در ﻣﻮرد ﻧﺨﺴﺖ ﮐﺴﺎﻧﯽ دﻩﻳﮏ ﻣﯽﮔﻴﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﻣﻴﺮﻧﺪ؛ اﻣّﺎ در ﻣﻮرد دوّم ،ﮐﺴﯽ ﮐﻪ درﺑﺎرﻩاش ﺷﻬﺎدت دادﻩ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ زﻧﺪﻩ اﺳﺖ٩ .ﺣﺘﯽ ﻣﯽﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺧﻮ ِد ﻻوﯼ هﻢ ﮐﻪ درﻳﺎﻓﺖﮐﻨﻨﺪۀ ﺼﺪِق ﺑﺎ اﺑﺮاهﻴﻢ دﻳﺪار دﻩﻳﮏ ﺑﻮد ،ﺑﻪواﺳﻄﮥ اﺑﺮاهﻴﻢ دﻩﻳﮏ داد١٠ .زﻳﺮا هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ِﻣﻠْﮑﻴ ِ ﮐﺮد ،ﻻوﯼ در هﻤﺎن وﻗﺖ ﻧﻴﺰ در ﺻُﻠﺐ ﺟﺪش وﺟﻮد داﺷﺖ.
ﺼﺪِق ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺷﺒﺎهﺖ ِﻣﻠْﮑﻴ ِ ﺖ ﻻوﯼ ﻣﻴﺴّﺮ ﺑﻮد -ﭼﻪ ﻗﻮم ﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ ١١اﮔﺮ دﺳﺘﻴﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﮐﻤﺎل ،از ﻃﺮﻳﻖ ﻧﻈﺎم ﮐﻬﺎﻧ ِ را در ﺧﺼﻮص ﺁن درﻳﺎﻓﺖ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ -ﭘﺲ دﻳﮕﺮ ﭼﻪ ﻟﺰوﻣﯽ داﺷﺖ ﮐﺎهﻨﯽ دﻳﮕﺮ ،ﻧﻪ ﺼﺪِق ﻇﻬﻮر ﮐﻨﺪ؟ ١٢زﻳﺮا اﮔﺮ ﻧﻈﺎم از ﻧﻮع ﮐﻬﺎﻧﺖ هﺎرون ،ﺑﻠﮑﻪ از ﻧﻮع ﮐﻬﺎﻧﺖ ِﻣﻠْﮑﻴ ِ ﮐﻬﺎﻧﺖ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﮐﻨﺪ ،ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻧﻴﺰ ﻣﯽﺑﺎﻳﺪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻳﺎﺑﺪ١٣ .زﻳﺮا ﮐﺴﯽ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﺐ درﺑﺎرۀ او ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ ،ﺑﻪ ﻗﺒﻴﻠﻪاﯼ دﻳﮕﺮ ﺗﻌﻠﻖ دارد ﮐﻪ از ﺁن ﻗﺒﻴﻠﻪ ﮐﺴﯽ هﺮﮔﺰ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﺬﺑﺢ ﻼ روﺷﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ از ﻧﺴﻞ ﻳﻬﻮدا ﺑﻮد و ﻣﻮﺳﯽ در را ﻧﮑﺮدﻩ اﺳﺖ؛ ١۴ﭼﻮن ﮐﺎﻣ ً ﻣﻮرد ﺁن ﻗﺒﻴﻠﻪ ﭼﻴﺰﯼ راﺟﻊ ﺑﻪ ﮐﻬﺎﻧﺖ ﻧﮕﻔﺖ١۵ .و از اﻳﻦ هﻢ روﺷﻨﺘﺮ ﺁﻧﮑﻪ هﺮﮔﺎﻩ ﮐﺎهﻨﯽ ﯽ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻧﺴﺐ ﺧﻮد، ﺼﺪِق ﻇﻬﻮر ﮐﻨﺪ١۶ ،او ﻧﻪﺑﺮ ﭘﺎﻳﮥ ﺣﮑﻢ ﺷﺮﻋ ِ دﻳﮕﺮ هﻤﺎﻧﻨﺪ ِﻣﻠْﮑﻴ ِ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﮥ ﻧﻴﺮوﯼ ﺣﻴﺎﺗﯽ ﻓﻨﺎﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﮐﺎهﻦ ﻣﯽﺷﻮد١٧ .زﻳﺮا درﺑﺎرۀ او ﭼﻨﻴﻦ ﺷﻬﺎدت دادﻩ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ: »ﺗﻮ ﺟﺎوداﻧﻪ ﮐﺎهﻦ هﺴﺘﯽ، ﺼﺪِق«. از ﻧﻮع ﮐﻬﺎﻧﺖ ِﻣﻠْﮑﻴ ِ ١٨ﺣﮑﻢ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻣﻨﺴﻮخ ﺷﺪ ،ﭼﻮن ﺳﺴﺖ و ﺑﯽﻓﺎﻳﺪﻩ ﺑﻮد١٩ ،زﻳﺮا ﺷﺮﻳﻌﺖ هﻴﭻﭼﻴﺰ را ﮐﺎﻣﻞ ﻧﮑﺮد .در ﻣﻘﺎﺑﻞ ،اﻣﻴﺪﯼ ﺑﻬﺘﺮ اراﺋﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ از ﻃﺮﻳﻖ ﺁن ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﺰدﻳﮏ ﻣﯽﺷﻮﻳﻢ. ٢٠و اﻳﻦ ﺑﺪون ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻧﺒﻮد! دﻳﮕﺮان ﺑﺪون هﻴﭻ ﺳﻮﮔﻨﺪﯼ ﮐﺎهﻦ ﺷﺪﻧﺪ٢١ ،اﻣّﺎ ﮐﺎهﻦ ﺷﺪن او ﺑﺎ ﺳﻮﮔﻨﺪ هﻤﺮاﻩ ﺑﻮد ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ وﯼ ﮔﻔﺖ: »ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺧﻮردﻩ اﺳﺖ و ﻧﻈﺮ ﺧﻮد را ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺨﻮاهﺪ داد: ›ﺗﻮ ﺟﺎوداﻧﻪ ﮐﺎهﻦ هﺴﺘﯽ‹«. ٢٢ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ اﻳﻦ ﺳﻮﮔﻨﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ ﺿﺎﻣﻦ ﻋﻬﺪﯼ ﺑﻬﺘﺮ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ٢٣ﺷﻤﺎر ﮐﺎهﻨﺎن ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺑﺲ زﻳﺎد ﺑﻮد ،زﻳﺮا ﻣﺮگ ﻣﺎﻧﻊ از اداﻣﮥ ﺧﺪﻣﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽﺷﺪ. ٢۴ﺣﺎل ﺁﻧﮑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﭼﻮن ﺗﺎ اﺑﺪ زﻧﺪﻩ اﺳﺖ ،ﮐﻬﺎﻧﺖ هﻤﻴﺸﮕﯽ دارد٢۵ .ﭘﺲ او ﻗﺎدر اﺳﺖ ﺁﻧﺎن را ﮐﻪ از ﻃﺮﻳﻖ وﯼ ﻧﺰد ﺧﺪا ﻣﯽﺁﻳﻨﺪ ،ﻧﺠﺎت ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺨﺸﺪ ،زﻳﺮا هﻤﻴﺸﻪ زﻧﺪﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺷﻔﺎﻋﺖ ﮐﻨﺪ. ٢۶ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻤﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺣﺎل ﻣﺎ اﺳﺖ ،ﮐﺎهﻨﯽ ﻗﺪوس ،ﺑﯽﻋﻴﺐ ،ﭘﺎﮎ ،ﺟﺪا از ﮔﻨﺎهﮑﺎران ،و ﻓﺮاﺗﺮ از ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ٢٧ .ﺑﺮﺧﻼف دﻳﮕﺮ ﮐﺎهﻨﺎناﻋﻈﻢ ،او ﻧﻴﺎزﯼ ﻧﺪارد هﺮ روز ،ﻧﺨﺴﺖ ﺑﺮاﯼ ﮔﻨﺎهﺎن ﺧﻮد و ﺳﭙﺲ ﺑﺮاﯼ ﮔﻨﺎهﺎن ﻗﻮم ،ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﮐﻨﺪ .ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺧﻮد را ﺗﻘﺪﻳﻢ ﮐﺮد ،ﻳﮏ ﺑﺎر ﺑﺮاﯼ هﻤﻴﺸﻪ ﺑﺮاﯼ ﮔﻨﺎهﺎن اﻳﺸﺎن ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ داد٢٨ .زﻳﺮا ﺷﺮﻳﻌﺖ ،اﻧﺴﺎﻧﻬﺎﻳﯽ ﺿﻌﻴﻒ را ﺑﻪ ﮐﻬﺎﻧﺖاﻋﻈﻢ ﺑﺮﻣﯽﮔﻤﺎرد ،اﻣّﺎ ﺳﻮﮔﻨﺪﯼ ﮐﻪ ﭘﺲ از ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺁﻣﺪ ،ﭘﺴﺮ را ﺑﺮﮔﻤﺎﺷﺖ ،ﮐﻪ ﺟﺎوداﻧﻪ ﮐﺎﻣﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ.
ﻋﺒﺮاﻧﻴﺎن ٨ ﮐﺎهﻦاﻋﻈ ِﻢ ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ ١ﺟﺎن ﮐﻼم در ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﻢ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻤﯽ دارﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺟﺎﻧﺐ راﺳﺖ ﺗﺨﺖ ﻣﻘﺎم ﮐﺒﺮﻳﺎ در ﺁﺳﻤﺎن ﻧﺸﺴﺘﻪ ٢و ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار ﻣﮑﺎن اﻗﺪس ﻳﻌﻨﯽ ﺁن ﺧﻴﻤﮥ ﺣﻘﻴﻘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮﭘﺎ ﮐﺮدﻩ ،ﻧﻪ اﻧﺴﺎن. ٣هﺮ ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ ﺑﺮاﯼ ﺗﻘﺪﻳﻢ هﺪاﻳﺎ و ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﻬﺎ ﻣﻨﺼﻮب ﻣﯽﺷﻮد .از هﻤﻴﻦرو ،اﻳﻦ ﮐﺎهﻦ ﻧﻴﺰ ﻣﯽﺑﺎﻳﺴﺖ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺮاﯼ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﮐﺮدن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ۴ .اﮔﺮ او ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﺑﻮد ،ﮐﺎهﻦ ﻧﻤﯽﺑﻮد ،زﻳﺮا ﮐﺎهﻨﺎﻧﯽ دﻳﮕﺮ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺷﺮﻳﻌﺖ هﺪاﻳﺎ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ۵ .اﻣّﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺷﺒﻴﻪ و ﺳﺎﻳﮥ ﭼﻴﺰهﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ را ﺧﺪﻣﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ .ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺳﺒﺐ ،هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻴﻤﻪ را ﺑﺴﺎزد ،ﺑﻪ او هﺸﺪار دادﻩ ﺷﺪ» :ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎش ﮐﻪ هﻤﻪﭼﻴﺰ را ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻧﻤﻮﻧﻪاﯼ ﺑﺴﺎزﯼ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻓﺮاز ﮐﻮﻩ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺸﺎن دادﻩ ﺷﺪ۶ «.اﻣّﺎ ﺧﺪﻣﺘﯽ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻳﺎﻓﺘﻪ، ﺑﻪﻣﺮاﺗﺐ ﺑﺮﺗﺮ از ﺧﺪﻣﺖ ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ،ﺑﻪ هﻤﺎن ﻣﻴﺰان ﮐﻪ او واﺳﻄﮥ ﻋﻬﺪﯼ ﺑﻪﻣﺮاﺗﺐ ﺑﻬﺘﺮ از ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ اﺳﺖ ،ﻋﻬﺪﯼ ﮐﻪ ﺑﺮ وﻋﺪﻩهﺎﯼ ﻧﻴﮑﻮﺗﺮ ﺑﻨﺎ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ٧زﻳﺮا اﮔﺮ ﻋﻬ ِﺪ ﻧﺨﺴﺖ ﻧﻘﺼﯽ ﻧﺪاﺷﺖ ،ﻧﻴﺎزﯼ ﺑﻪ ﻃﻠﺐﮐﺮدن ﻋﻬﺪﯼ دﻳﮕﺮ ﻧﺒﻮد٨ .اﻣّﺎ ﺧﺪا ﻧﻘﺼﯽ ﻳﺎﻓﺖ و ﺑﺪﻳﺸﺎن ﻓﺮﻣﻮد: »ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ ،هﺎن زﻣﺎﻧﯽ ﻓﺮاﻣﯽرﺳﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﺪان اﺳﺮاﺋﻴﻞ و ﺧﺎﻧﺪان ﻳﻬﻮدا ﻋﻬﺪﯼ ﺟﺪﻳﺪ ﺧﻮاهﻢ ﺑﺴﺖ. ٩اﻳﻦ ﻋﻬﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻋﻬﺪﯼ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﭘﺪراﻧﺸﺎن ﺑﺴﺘﻢ، ﺁن روز ﮐﻪ دﺳﺖ اﻳﺸﺎن را ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺗﺎ از ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻣﺼﺮ ﺑﻪدر ﺁورم؛ زﻳﺮا ،ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ ،اﻳﺸﺎن ﺑﻪ ﻋﻬﺪ ﻣﻦ وﻓﺎدار ﻧﻤﺎﻧﺪﻧﺪ. ﭘﺲ ،از اﻳﺸﺎن روﯼ ﮔﺮداﻧﺪم. ١٠اﻣّﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭼﻨﻴﻦ اﻋﻼم ﻣﯽﮐﻨﺪ: اﻳﻦ اﺳﺖ ﻋﻬﺪﯼ ﮐﻪ ﭘﺲ از ﺁن اﻳﺎم ﺑﺎ ﺧﺎﻧﺪان اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺧﻮاهﻢ ﺑﺴﺖ.
اﺣﮑﺎم ﺧﻮد را در ذهﻨﻬﺎﯼ اﻳﺸﺎن ﺧﻮاهﻢ ﻧﻬﺎد، و ﺑﺮ دﻟﻬﺎﯼ اﻳﺸﺎن ﺧﻮاهﻢ ﻧﮕﺎﺷﺖ. ﻣﻦ ﺧﺪاﯼ اﻳﺸﺎن ﺧﻮاهﻢ ﺑﻮد، و اﻳﺸﺎن ﻗﻮم ﻣﻦ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد. ١١از ﺁن ﭘﺲ ،ﮐﺴﯽ ﺑﻪ هﻤﺴﺎﻳﮥ ﺧﻮد ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻧﺨﻮاهﺪ داد و ﻳﺎ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺑﺮادر ﺧﻮد ﻧﺨﻮاهﺪ ﮔﻔﺖ، ›ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﺸﻨﺎس‹، زﻳﺮا هﻤﻪ از ﺧُﺮد و ﺑﺰرگ ،ﻣﺮا ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﻨﺎﺧﺖ؛ ١٢ﭼﻮن ﻣﻦ ﺷﺮارت اﻳﺸﺎن را ﺧﻮاهﻢ ﺁﻣﺮزﻳﺪ و ﮔﻨﺎهﺎﻧﺸﺎن را دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻳﺎد ﻧﺨﻮاهﻢ ﺁورد«. ١٣ﺧﺪا ﺑﺎ ﺳﺨﻦﮔﻔﺘﻦ از ﻋﻬﺪﯼ »ﺟﺪﻳﺪ« ،ﺁن ﻋﻬﺪ ﻧﺨﺴﺖ را ﮐﻬﻨﻪ ﻣﯽﺳﺎزد؛ و ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻬﻨﻪ و ﻗﺪﻳﻤﯽ ﻣﯽﺷﻮد ،ﺑﺰودﯼ از ﻣﻴﺎن ﺧﻮاهﺪ رﻓﺖ.
ﻋﺒﺮاﻧﻴﺎن ٩ ﻋﺒﺎدت در ﺧﻴﻤﮥ زﻣﻴﻨﯽ ١ﻋﻬﺪ ﻧﺨﺴﺖ ،ﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ ﺑﺮاﯼ ﻋﺒﺎدت داﺷﺖ و ﻧﻴﺰ از ﻣﺤﺮاﺑﮕﺎهﯽ زﻣﻴﻨﯽ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮد٢ .ﺧﻴﻤﻪاﯼ ﺑﺮﭘﺎ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ در اﺗﺎق ﻧﺨﺴﺖ ﺁن ،ﭼﺮاﻏﺪان ،ﻣﻴﺰ ،و ﻧﺎن ﺗﻘﺪﻳﻤﯽ ﻗﺮار داﺷﺖ؛ اﻳﻦ ﻣﮑﺎن »ﻗﺪس« ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﻣﯽﺷﺪ٣ .ﭘﺸﺖ ﭘﺮدۀ دوّم ﻧﻴﺰ اﺗﺎﻗﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻦ ﺑﺨﻮر و ﺻﻨﺪوق ﻋﻬﺪ ﻗﺮار ن زرّﻳ ِ »ﻗﺪساﻻﻗﺪاس« ﻧﺎم داﺷﺖ؛ ۴در اﻳﻦ اﺗﺎق ،ﺁﺗﺸﺪا ِ ﻦ » َﻣﻨّﺎ« ،ﻋﺼﺎﯼ ف زرّﻳ ِ داﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻃﻼ ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد .در اﻳﻦ ﺻﻨﺪوﻗﭽﻪ ،ﻇﺮ ِ هﺎرون ﮐﻪ ﺷﮑﻮﻓﻪ ﺁوردﻩ ﺑﻮد ،و اﻟﻮاح ﺳﻨﮕﯽ ﻋﻬﺪ ﻗﺮار دادﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد۵ .ﺑﺮ ﺑﺎﻻﯼ ﺻﻨﺪوﻗﭽﻪ ،ﮐﺮوﺑﻴﺎ ِ ن »ﺟﻼل« ﺑﺮ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﮐﻔّﺎرﻩ ﺳﺎﻳﻪﮔﺴﺘﺮ ﺑﻮدﻧﺪ .اﮐﻨﻮن ﺟﺎﯼ ﺁن ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﺮح ﺟﺰﺋﻴﺎت ﺑﭙﺮدازﻳﻢ. ۶ﭘﺲ از ﺁﻧﮑﻪ هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺑﺪﻳﻦ ﺻﻮرت ﻧﻈﺎم ﻳﺎﻓﺖ ،ﮐﺎهﻨﺎن ﻣﺮﺗﺐ ﺑﻪ اﺗﺎق ﻧﺨﺴﺖ داﺧﻞ ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺧﺪﻣﺖ ﺧﻮد را ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﺎﻧﻨﺪ٧ .اﻣّﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ ﺑﻪ اﺗﺎق دوّم داﺧﻞ ﻣﯽﺷﺪ ،ﺁن هﻢ ﺗﻨﻬﺎ ﺳﺎﻟﯽ ﻳﮏ ﺑﺎر ،و هﻤﻴﺸﻪ ﻧﻴﺰ ﺧﻮن ﺑﻪ هﻤﺮاﻩ داﺷﺖ ﺗﺎ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮد و ﺑﺮاﯼ ﮔﻨﺎهﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻗﻮم ﻧﺎﺁﮔﺎهﺎﻧﻪ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺗﻘﺪﻳﻢ ﮐﻨﺪ٨ .روحاﻟﻘﺪس ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدهﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﺗﺎق ﻧﺨﺴﺖ ﺑﺮﻗﺮار اﺳﺖ ،راﻩ ورود ﺑﻪ ﻣﮑﺎن اﻗﺪس هﻨﻮز ﻇﺎهﺮ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ٩ .اﻳﻦ ﻧِﻤﺎدﯼ اﺳﺖ از زﻣﺎن ﺣﺎﺿﺮ ﮐﻪ در ﺁن ،هﺪاﻳﺎ و ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﻬﺎﻳﯽ ﺗﻘﺪﻳﻢ
ﻼ ﭘﺎﮎ ﺳﺎزد١٠ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪﮐﺎ ِر ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﻗﺎدر ﻧﻴﺴﺖ وﺟﺪان ﻋﺒﺎدتﮐﻨﻨﺪﻩ را ﮐﺎﻣ ً ﺧﻮردن و ﻧﻮﺷﻴﺪن و اﻧﺠﺎم ﺁداب ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺷﺴﺘﺸﻮ ﻣﯽﺁﻳﺪ .اﻳﻨﻬﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﺸﺮﻳﻔﺎﺗﯽ اﺳﺖ ح اﻣﻮر اﺑﻼغ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد. ﻇﺎهﺮﯼ ﮐﻪ ﺗﺎ ﻓﺮارﺳﻴﺪن زﻣﺎن اﺻﻼ ِ
ﺧﻮن ﻣﺴﻴﺢ ١١اﻣّﺎ ﭼﻮن ﻣﺴﻴﺢ در ﻣﻘﺎم ﮐﺎهﻦاﻋﻈ ِﻢ ﺁن اﻣﻮ ِر ﻧﻴﮑﻮ ﻇﺎهﺮ ﮔﺸﺖ ﮐﻪ هﻢاﮐﻨﻮن واﻗﻊ ﺷﺪﻩاﻧﺪ ،ﺑﻪ ﺧﻴﻤﻪاﯼ ﺑﺰرﮔﺘﺮ و ﮐﺎﻣﻠﺘﺮ داﺧﻞ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪدﺳﺖ اﻧﺴﺎن ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ و ﻣﯽﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺧﻠﻘﺖ ﺗﻌﻠﻖ ﻧﺪارد١٢ .و ﺑﻪ ﺧﻮن ﺑﺰهﺎ و ﮔﻮﺳﺎﻟﻪهﺎ داﺧﻞ ﻧﺸﺪ، ﺑﻠﮑﻪ ﻳﮏ ﺑﺎر ﺑﺮاﯼ هﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ ﺧﻮن ﺧﻮد ﺑﻪ ﻗﺪساﻻﻗﺪاس داﺧﻞ ﮔﺸﺖ و ﺑﻬﺎﯼ رهﺎﻳﯽ اﺑﺪﯼ را ﺣﺎﺻﻞ ﮐﺮد١٣ .زﻳﺮا اﮔﺮ ﺧﻮن ﺑﺰهﺎ و ﮔﺎوهﺎ و ﭘﺎﺷﻴﺪن ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺑﻪﻟﺤﺎظ ﺁﻳﻴﻨﯽ ﻧﺎﭘﺎﮐﻨﺪ ،اﻳﺸﺎن را ﺗﻘﺪﻳﺲ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪﻇﺎهﺮ ﭘﺎﮎ ﺑﺎﺷﻨﺪ١۴ ،ﭼﻘﺪر ﺑﻴﺸﺘﺮ، ﺧﻮن ﻣﺴﻴﺢ ﮐﻪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺁن روح ﺟﺎوداﻧﯽ ،ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را ﺑﯽﻋﻴﺐ ﺑﻪ ﺧﺪا ﺗﻘﺪﻳﻢ ﮐﺮد، وﺟﺪان ﻣﺎ را از اﻋﻤﺎل ﻣﻨﺘﻬﯽ ﺑﻪ ﻣﺮگ ﭘﺎﮎ ﺧﻮاهﺪ ﺳﺎﺧﺖ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻴﻢ ﺧﺪاﯼ زﻧﺪﻩ را ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻨﻴﻢ! ١۵از هﻤﻴﻦرو ،ﻣﺴﻴﺢ واﺳﻄﮥ ﻋﻬﺪﯼ اﺳﺖ ﺟﺪﻳﺪ ،ﺗﺎ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﮔﺎن ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻣﻴﺮاث ﺟﺎوداﻧﯽ ﻣﻮﻋﻮد را درﻳﺎﻓﺖ ﮐﻨﻨﺪ .زﻳﺮا اﮐﻨﻮن ﻣﺮﮔﯽ ﺑﻪﻣﻨﺰﻟﮥ ﺑﻬﺎﯼ رهﺎﻳﯽ رخ دادﻩ ﺗﺎ ﺁﻧﺎن را از ﮔﻨﺎهﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﭼﻬﺎرﭼﻮب ﻋﻬﺪ ﻧﺨﺴﺖ واﻗﻊ ﺷﺪ ،ﺁزاد ﺳﺎزد١۶ .زﻳﺮا در هﺮ گ ﻋﺎﻣﻠﯽ ﮐﻪ ﻋﻬﺪ را رﺳﻤﻴﺖ ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﺁﻳﺪ١٧ ،زﻳﺮا هﺮ ﻋﻬﺪﯼ ،ﻻزم اﺳﺖ ﻣﺮ ِ ﻞ ﻋﻬﺪﯼ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ اﺳﺎس ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮﮔﯽ ارزش ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﻣﯽﻳﺎﺑﺪ؛ ﭼﻮن ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻋﺎﻣ ِ رﺳﻤﻴﺖﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﻋﻬﺪ زﻧﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺁن ﻋﻬﺪ اﻋﺘﺒﺎرﯼ ﻧﺪارد١٨ .از هﻤﻴﻦرو ،ﺣﺘﯽ ﻋﻬﺪ ﻧﺨﺴﺖ ﻧﻴﺰ ﺑﺪون ﺧﻮن ،ﻗﺎﺑﻞ اﺟﺮا ﻧﺒﻮد١٩ .ﺁن هﻨﮕﺎم ﮐﻪ ﻣﻮﺳﯽ هﺮ ﻳﮏ از اﺣﮑﺎم ﺷﺮﻳﻌﺖ را ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻗﻮم اﻋﻼم ﮐﺮد ،ﺧﻮن ﮔﻮﺳﺎﻟﻪهﺎ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ،هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﺁب و ﭘﺸﻢ ﻗﺮﻣﺰ و ﺷﺎﺧﻪهﺎﯼ زوﻓﺎ ،ﺑﺮ ﻃﻮﻣﺎر و هﻤﮥ ﻗﻮم ﭘﺎﺷﻴﺪ ٢٠و ﮔﻔﺖ» :اﻳﻦ اﺳﺖ ﺧﻮن ﻋﻬﺪﯼ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻨﺶ ﺣﮑﻢ ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ٢١ «.هﻤﭽﻨﻴﻦ ﺁن ﺧﻮن را ﺑﺮ ﺧﻴﻤﻪ و ﺑﺮ هﺮﺁﻧﭽﻪ در ﺁﻳﻴﻨﻬﺎﯼ ﺁن ﺑﻪﮐﺎر ﻣﯽرﻓﺖ ،ﭘﺎﺷﻴﺪ٢٢ .در ﺣﻘﻴﻘﺖ ،ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺷﺮﻳﻌﺖ ،ﺗﻘﺮﻳﺒ ًﺎ هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺑﻪوﺳﻴﻠﮥ ﺧﻮن ﭘﺎﮎ ﻣﯽﺷﻮد و ﺑﺪون رﻳﺨﺘﻦ ﺧﻮن ،ﺁﻣﺮزﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ. ٢٣ﭘﺲ ﻣﯽﺑﺎﻳﺴﺖ ﺷﺒﻴﻪ ﭼﻴﺰهﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﻬﺎ ﭘﺎﮎ ﺷﻮد ،اﻣّﺎ اﺻﻞ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﻬﺎﻳﯽ ﺑﻬﺘﺮ از اﻳﻨﻬﺎ٢۴ .زﻳﺮا ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪ ﻣﺤﺮاﺑﮕﺎهﯽ داﺧﻞ ﻧﺸﺪ ﮐﻪ ﺳﺎﺧﺘﮥ دﺳﺖ ﺑﺸﺮ و ﺗﻨﻬﺎ ﺷﺒﻴﻪ ﻣﺤﺮاﺑﮕﺎﻩ ﺣﻘﻴﻘﯽ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﺧﻮ ِد ﺁﺳﻤﺎن داﺧﻞ ﺷﺪ ﺗﺎ اﮐﻨﻮن ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﯽ از ﻣﺎ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﻇﺎهﺮ ﺷﻮد٢۵ .و ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ داﺧﻞ ﻧﺸﺪ ﺗﺎ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را ﺑﺎرهﺎ ﭼﻮن ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﮐﻨﺪ ،هﻤﺎﻧﻨﺪ ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ ﮐﻪ هﺮ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻪ ﻗﺪساﻻﻗﺪاس داﺧﻞ ﻣﯽﺷﻮد ،ﺁن هﻢ ﺑﺎ ﺧﻮﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﻮن ﺧﻮدش ﻧﻴﺴﺖ٢۶ .ﭼﻮن در اﻳﻦ ﺻﻮرت ،ﻣﺴﻴﺢ ﻣﯽﺑﺎﻳﺴﺖ از زﻣﺎن ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺟﻬﺎن ،ﺑﺎرهﺎ رﻧﺞ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ .اﻣّﺎ اﮐﻨﻮن ﻳﮏ ﺑﺎر ﺑﺮاﯼ هﻤﻴﺸﻪ در ﻧﻘﻄﮥ اوج ﺗﻤﺎﻣﯽ اﻋﺼﺎر ﻇﺎهﺮ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺧﻮد ،ﮔﻨﺎﻩ را از ﻣﻴﺎن ﺑﺮدارد٢٧ .هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ اﻧﺴﺎن ﻳﮏ ﺑﺎر ﻣﺮدن و ﭘﺲ از ﺁن داورﯼ ﻣﻘﺮر اﺳﺖ٢٨ ،ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻴﺰ ﭘﺲ از ﺁﻧﮑﻪ ﻳﮏ ﺑﺎر ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺷﺪ ﺗﺎ ﮔﻨﺎهﺎن ﺑﺴﻴﺎرﯼ را ﺑﺮ دوش ﮐﺸﺪ ،دﻳﮕﺮﺑﺎر ﻇﺎهﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،ﻧﻪ ﺑﺮاﯼ رﻓﻊ ﮔﻨﺎﻩ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺗﺎ ﺁﻧﺎن را ﮐﻪ ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻧﻪ ﭼﺸﻢﺑﻪراهﺶ هﺴﺘﻨﺪ ،ﻧﺠﺎت ﺑﺨﺸﺪ.
ﻋﺒﺮاﻧﻴﺎن ١٠ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻳﮕﺎﻧﮥ ﻣﺴﻴﺢ ١ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻓﻘﻂ ﺳﺎﻳﮥ ﭼﻴﺰهﺎﯼ ﻧﻴﮑﻮﯼ ﺁﻳﻨﺪﻩ اﺳﺖ ،ﻧﻪ ﺻﻮرت واﻗﻌﯽ ﺁﻧﻬﺎ .از هﻤﻴﻦرو، هﺮﮔﺰ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﻬﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺳﺎل ﺑﻪ ﺳﺎل ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺗﮑﺮار ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ،ﺁﻧﺎن را ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﻋﺒﺎدت ﻧﺰدﻳﮏ ﻣﯽﺁﻳﻨﺪ ،ﮐﺎﻣﻞ ﺳﺎزد٢ .وﮔﺮﻧﻪ ﺁﻳﺎ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻧﻤﯽﺷﺪ؟ زﻳﺮا در ﺁن ﺻﻮرت ،ﻋﺒﺎدتﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﻳﮏ ﺑﺎر ﺑﺮاﯼ هﻤﻴﺸﻪ ﭘﺎﮎ ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ و از ﺁن ﭘﺲ دﻳﮕﺮ ﺑﺮاﯼ ﮔﻨﺎهﺎن ﺧﻮد اﺣﺴﺎس ﺗﻘﺼﻴﺮ ﻧﻤﯽﮐﺮدﻧﺪ٣ .اﻣّﺎ ﺁن ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﻬﺎ هﺮ ﺳﺎل ﻳﺎدﺁور ﮔﻨﺎهﺎﻧﻨﺪ، ۴ﭼﺮاﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﺧﻮن ﮔﺎوهﺎ و ﺑﺰهﺎ ﮔﻨﺎهﺎن را از ﻣﻴﺎن ﺑﺮدارد. ۵از اﻳﻦرو ،هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﺁﻣﺪ ،ﻓﺮﻣﻮد: »ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ و هﺪﻳﻪ را ﻧﺨﻮاﺳﺘﯽ، اﻣّﺎ ﺑﺪﻧﯽ ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ ﻣﻬﻴﺎ ﺳﺎﺧﺘﯽ. ۶از هﺪاﻳﺎﯼ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ و ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﻬﺎﯼ ﮔﻨﺎﻩ ﺧﺸﻨﻮد ﻧﺒﻮدﯼ. ٧ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮔﻔﺘﻢ› :اﻳﻨﮏ ﻣﻦ ﺧﻮد ﻣﯽﺁﻳﻢ، ﺗﺎ ارادۀ ﺗﻮ را اﯼ ﺧﺪا ﺑﻪﺟﺎﯼ ﺁورم؛ در ﻃﻮﻣﺎر ﮐﺘﺎب درﺑﺎرۀ ﻣﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ«‹. ٨ﻧﺨﺴﺖ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ» :ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ و هﺪﻳﻪ ،هﺪاﻳﺎﯼ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ و ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﻬﺎﯼ ﮔﻨﺎﻩ را ﻧﺨﻮاﺳﺘﯽ و از ﺁﻧﻬﺎ ﺧﺸﻨﻮد ﻧﺒﻮدﯼ« ،هﺮﭼﻨﺪ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺧﻮاهﺎن اﻧﺠﺎﻣﺸﺎن ﺑﻮد٩ .ﺳﭙﺲ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: »اﻳﻨﮏ ﻣﻦ ﺧﻮد ﻣﯽﺁﻳﻢ ﺗﺎ ارادۀ ﺗﻮ را ﺑﻪﺟﺎﯼ ﺁورم «.ﭘﺲ اوّﻟﯽ را ﺑﺎﻃﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ دوّﻣﯽ را ﺑﺮﻗﺮار ﺳﺎزد١٠ .ﺑﻪواﺳﻄﮥ هﻤﻴﻦ ارادﻩ ،ﻳﮏ ﺑﺎر ﺑﺮاﯼ هﻤﻴﺸﻪ ،از ﻃﺮﻳﻖ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﺪن ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﻣﻘﺪّس ﺷﺪﻩاﻳﻢ. ١١هﺮ ﮐﺎهﻦ ،هﺮ روز ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﯽاﻳﺴﺘﺪ و هﻤﺎن ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﻬﺎ را ﮐﻪ هﺮﮔﺰ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﮔﻨﺎهﺎن را از ﻣﻴﺎن ﺑﺮدارﻧﺪ ،ﺑﺎرهﺎ ﻣﯽﮔﺬراﻧﺪ١٢ .اﻣّﺎ اﻳﻦ ﮐﺎهﻦ ،ﭼﻮن ﺑﺮاﯼ هﻤﻴﺸﻪ ﻳﮏ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﻪﺟﻬﺖ ﮔﻨﺎهﺎن ﺗﻘﺪﻳﻢ ﮐﺮد ،ﺑﻪدﺳﺖ راﺳﺖ ﺧﺪا ﺑﻨﺸﺴﺖ١٣ .از ﺁن هﻨﮕﺎم ،در اﻧﺘﻈﺎر اﺳﺖ ﮐﻪ دﺷﻤﻨﺎﻧﺶ ﮐﺮﺳﯽ زﻳﺮ ﭘﺎﻳﺶ ﮔﺮدﻧﺪ١۴ ،زﻳﺮا ﺑﺎ ﻳﮏ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ،ﻣﻘﺪّسﺷﺪﮔﺎن را ﺗﺎ اﺑﺪ ﮐﺎﻣﻞ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ. ١۵روحاﻟﻘﺪس ﻧﻴﺰ در اﻳﻦ ﺧﺼﻮص ﺑﻪ ﻣﺎ ﮔﻮاهﯽ ﻣﯽدهﺪ .اﺑﺘﺪا ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: »١۶ﺧﺪاوﻧﺪ اﻋﻼم ﻣﯽﮐﻨﺪ، اﻳﻦ اﺳﺖ ﻋﻬﺪﯼ ﮐﻪ ﭘﺲ از ﺁن اﻳﺎم ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺧﻮاهﻢ ﺑﺴﺖ.
اﺣﮑﺎم ﺧﻮد را در دﻟﻬﺎﯼ اﻳﺸﺎن ﺧﻮاهﻢ ﻧﻬﺎد، و ﺑﺮ ذهﻨﻬﺎﯼ اﻳﺸﺎن ﺧﻮاهﻢ ﻧﮕﺎﺷﺖ«. ١٧ﺳﭙﺲ ﻣﯽاﻓﺰاﻳﺪ: »ﮔﻨﺎهﺎن و ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻴﻬﺎﯼ اﻳﺸﺎن را ﺑﻪﻳﻘﻴﻦ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻳﺎد ﻧﺨﻮاهﻢ ﺁورد«. ١٨ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺁﻣﺮزﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،دﻳﮕﺮ ﺟﺎﻳﯽ ﺑﺮاﯼ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﯽﻣﺎﻧﺪ.
دﻋﻮت ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺪارﯼ ١٩ﭘﺲ اﯼ ﺑﺮادران ،از ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮن ﻋﻴﺴﯽ اﻳﻦ اﻃﻤﻴﻨﺎن را دارﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﮑﺎن اﻗﺪس داﺧﻞ ﺷﻮﻳﻢ٢٠ ،ﻳﻌﻨﯽ از راهﯽ ﺗﺎزﻩ و زﻧﺪﻩ ﮐﻪ از ﻣﻴﺎن ﺁن ﭘﺮدﻩ ﮐﻪ ﺑﺪن اوﺳﺖ ،ﺑﺮ ﻣﺎ ﮔﺸﻮدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ٢١ ،و از ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﮐﺎهﻨﯽ ﺑﺰرگ ﺑﺮ ﺧﺎﻧﮥ ﺧﺪا دارﻳﻢ٢٢ ،ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ دﻟﻬﺎﻳﻤﺎن از هﺮ اﺣﺴﺎس ﺗﻘﺼﻴﺮ زدودﻩ و ﺑﺪﻧﻬﺎﻳﻤﺎن ﺑﺎ ﺁب ﭘﺎﮎ ﺷﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ، ﺑﺎ اﺧﻼص ﻗﻠﺒﯽ و اﻃﻤﻴﻨﺎن ﮐﺎﻣﻞ اﻳﻤﺎن ،ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﻮﻳﻢ٢٣ .ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺑﯽﺗﺰﻟﺰل ،اﻣﻴﺪﯼ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁن ﻣﻌﺘﺮﻓﻴﻢ هﻤﭽﻨﺎن اﺳﺘﻮار ﻧﮕﺎﻩ دارﻳﻢ ،زﻳﺮا وﻋﺪﻩدهﻨﺪﻩ اﻣﻴﻦ اﺳﺖ٢۴ .و در ﻓﮑﺮ ﺁن ﺑﺎﺷﻴﻢ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﻢ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﺑﻪ ﻣﺤﺒﺖ و اﻧﺠﺎم اﻋﻤﺎل ﻧﻴﮑﻮ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺰاﻧﻴﻢ٢۵ .و از ﮔﺮد ﺁﻣﺪن ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ دﺳﺖ ﻧﮑﺸﻴﻢ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﻌﻀﯽ را ﻋﺎدت ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﮐﻨﻴﻢ -ﺑﺨﺼﻮص اﮐﻨﻮن ﮐﻪ ﺷﺎهﺪ ﻧﺰدﻳﮑﺘﺮ ﺷﺪن ﺁن روز هﺴﺘﻴﺪ. ٢۶زﻳﺮا اﮔﺮ ﭘﺲ از ﺑﻬﺮﻩﻣﻨﺪﯼ از ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺣﻘﻴﻘﺖ ،ﻋﻤﺪًا ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩﮐﺮدن اداﻣﻪ دهﻴﻢ، دﻳﮕﺮ هﻴﭻ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﺮاﯼ ﮔﻨﺎهﺎن ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﯽﻣﺎﻧﺪ؛ ٢٧ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ ،اﻧﺘﻈﺎر هﻮﻟﻨﺎﮎ ﻣﺠﺎزات و ﺁﺗﺸﯽ ﻣﻬﻴﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ دﺷﻤﻨﺎن ﺧﺪا را ﻓﺮوﺧﻮاهﺪ ﺑﻠﻌﻴﺪ٢٨ .هﺮﮐﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻣﻮﺳﯽ را رد ﻣﯽﮐﺮد ،ﺑﻨﺎﺑﺮ ﮔﻮاهﯽ دو ﻳﺎ ﺳﻪ ﺷﺎهﺪ ،ﺑﺪون ﺗﺮﺣﻢ ﮐﺸﺘﻪ ﻣﯽﺷﺪ٢٩ .ﺣﺎل ﺑﻪ ﮔﻤﺎن ﺷﻤﺎ ﭼﻘﺪر ﺑﻴﺸﺘﺮ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﭘﺴﺮ ﺧﺪا را ﭘﺎﻳﻤﺎل ﮐﺮدﻩ و ﺧﻮن ﻋﻬﺪﯼ را ﮐﻪ ﺑﺪان ﺗﻘﺪﻳﺲ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،ﻧﺎﭘﺎﮎ ﺷﻤﺮدﻩ و ﺑﻪ روح ﻓﻴﺾ ،ﺑﯽﺣﺮﻣﺘﯽ روا داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺳﺰاوار ﻣﺠﺎزاﺗﯽ ﺑﺲ ﺳﺨﺖﺗﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد؟ ٣٠زﻳﺮا او را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻴﻢ ﮐﻪ ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ» :اﻧﺘﻘﺎم از ﺁن ﻣﻦ اﺳﺖ؛ ﻣﻦ هﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺳﺰا ﺧﻮاهﻢ داد «،و ﻧﻴﺰ» :ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﻮم ﺧﻮد را ﻣﺠﺎزات ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد«. ٣١ﺁرﯼ ،اﻓﺘﺎدن ﺑﻪدﺳﺘﻬﺎﯼ ﺧﺪاﯼ زﻧﺪﻩ ﭼﻴﺰﯼ هﻮﻟﻨﺎﮎ اﺳﺖ. ٣٢ﺁن روزهﺎﯼ ﭘﻴﺸﻴﻦ را ﺑﻪ ﻳﺎد ﺁورﻳﺪ ،زﻣﺎﻧﯽ را ﮐﻪ ﺗﺎزﻩ ﻣﻨﻮّر ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻳﺪ؛ در ﺁن روزهﺎ ،ﺑﺎ ﺗﺤﻤﻞ رﻧﺞ و زﺣﻤﺖ ،در ﻣﺒﺎرزﻩاﯼ ﻋﻈﻴﻢ اﻳﺴﺘﺎدﮔﯽ ﺑﻪﺧﺮج دادﻳﺪ٣٣ .ﮔﺎهﯽ در ﺑﺮاﺑﺮ ﭼﺸﻢ هﻤﮕﺎن ﻣﻮرد اهﺎﻧﺖ و ﺁزار ﻗﺮار ﻣﯽﮔﺮﻓﺘﻴﺪ و ﮔﺎهﯽ دوشﺑﻪدوش ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻣﯽاﻳﺴﺘﺎدﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﭼﻨﻴﻦ رﻓﺘﺎر ﻣﯽﺷﺪ٣۴ .ﺑﺎ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ در زﻧﺪان ﺑﻮدﻧﺪ ،هﻤﺪردﯼ ﻣﯽﮐﺮدﻳﺪ و ﭼﭙﺎول اﻣﻮال ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺷﺎدﯼ ﻣﯽﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻴﺪ ،زﻳﺮا ﻣﯽداﻧﺴﺘﻴﺪ ﮐﻪ از داراﻳﻴﻬﺎﯼ ﺑﻬﺘﺮ ﮐﻪ ﺟﺎوداﻧﯽ اﺳﺖ ،ﺑﺮﺧﻮردارﻳﺪ.
٣۵ﭘﺲ اﻳﻦ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺧﻮد را رهﺎ ﻣﮑﻨﻴﺪ ،زﻳﺮا ﭘﺎداﺷﯽ ﻋﻈﻴﻢ در ﭘﯽ ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ. ٣۶ﭼﻮن ﻻزم اﺳﺖ ﭘﺎﻳﺪارﯼ ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ارادۀ ﺧﺪا را ﺑﻪاﻧﺠﺎم رﺳﺎﻧﺪﻳﺪ ،وﻋﺪﻩ را ﺑﻴﺎﺑﻴﺪ٣٧ .زﻳﺮا ﭘﺲ از اﻧﺪﮎ زﻣﺎﻧﯽ »او ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻴﺎﻳﺪ ،ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ و ﺗﺄﺧﻴﺮ ﻧﺨﻮاهﺪ ﮐﺮد. ن ﻣﻦ اﺳﺖ ٣٨اﻣّﺎ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﮐﻪ از ﺁ ِ ﺑﻪ اﻳﻤﺎن زﻳﺴﺖ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد. و اﮔﺮ ﭘﺎ ﭘﺲ ﮐﺸﺪ، از او ﺧﺸﻨﻮد ﻧﺨﻮاهﻢ ﮔﺮدﻳﺪ«. ٣٩ﻟﻴﮑﻦ ﻣﺎ از ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ ﮐﻪ ﭘﺎ ﭘﺲ ﻣﯽﮐﺸﻨﺪ و هﻼﮎ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ از ﺁﻧﺎﻧﻴﻢ ﮐﻪ اﻳﻤﺎن دارﻧﺪ و ﺣﻴﺎت ﻣﯽﻳﺎﺑﻨﺪ.
ﻋﺒﺮاﻧﻴﺎن ١١ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎن اﻳﻤﺎن ١اﻳﻤﺎن ،ﺿﺎﻣﻦ ﭼﻴﺰهﺎﻳﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺪان اﻣﻴﺪ دارﻳﻢ و ﺑﺮهﺎن ﺁﻧﭽﻪ هﻨﻮز ﻧﻤﯽﺑﻴﻨﻴﻢ. ٢ﺑﻪ ﺳﺒﺐ اﻳﻤﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ درﺑﺎرۀ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﺑﻪﻧﻴﮑﻮﻳﯽ ﺷﻬﺎدت دادﻩ ﺷﺪ. ٣ﺑﺎ اﻳﻤﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ درﻣﯽﻳﺎﺑﻴﻢ ﮐﺎﺋﻨﺎت ﺑﻪوﺳﻴﻠﮥ ﮐﻼم ﺧﺪا ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺖ ،ﺑﺪانﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ دﻳﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮد از ﺁﻧﭽﻪ ﻗﺎﺑﻞ رؤﻳﺖ ﺑﻮد ،ﭘﺪﻳﺪ ﻧﻴﺎﻣﺪ. ۴ﺑﺎ اﻳﻤﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ هﺎﺑﻴﻞ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽاﯼ ﻧﻴﮑﻮﺗﺮ از ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻗﺎﺋﻦ ﺑﻪ ﺧﺪا ﺗﻘﺪﻳﻢ ﮐﺮد ،و ﺑﻪﺳﺒﺐ هﻤﻴﻦ اﻳﻤﺎن درﺑﺎرۀ او ﺷﻬﺎدت دادﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ ﭘﺎرﺳﺎ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﺧﺪا درﺑﺎرۀ هﺪاﻳﺎﯼ او ﺑﻪ ﻧﻴﮑﻮﻳﯽ ﺷﻬﺎدت داد .ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺳﺒﺐ ،هﺮﭼﻨﺪ درﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،هﻨﻮز ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ. ۵ﺑﺎ اﻳﻤﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧَﻨﻮخ از اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﺪ ﺗﺎ ﻃﻌﻢ ﻣﺮگ را ﻧﭽﺸﺪ و دﻳﮕﺮ ﻳﺎﻓﺖ ﻧﺸﺪ ،ﭼﻮن ﺧﺪا او را ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺳﺎﺧﺖ .زﻳﺮا ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ اﻧﺘﻘﺎل ﻳﺎﺑﺪ ،درﺑﺎرۀ او ﺷﻬﺎدت دادﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺧﺪا را ﺧﺸﻨﻮد ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ۶ .و ﺑﺪون اﻳﻤﺎن ﻣﻤﮑﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺘﻮان ﺧﺪا را ﺧﺸﻨﻮد ﺳﺎﺧﺖ ،زﻳﺮا هﺮﮐﻪ ﺑﻪ او ﻧﺰدﻳﮏ ﻣﯽﺷﻮد ،ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻤﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ او هﺴﺖ و ﺟﻮﻳﻨﺪﮔﺎن ﺧﻮد را ﭘﺎداش ﻣﯽدهﺪ. ٧ﺑﺎ اﻳﻤﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﻮح هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا درﺑﺎرۀ اﻣﻮرﯼ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺁن زﻣﺎن دﻳﺪﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮد هﺸﺪار ﻳﺎﻓﺖ ،ﺁن را ﺑﺎ ﺧﺪاﺗﺮﺳﯽ ﺑﻪ ﺟ ّﺪ ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺮاﯼ ﻧﺠﺎت ﺧﺎﻧﻮادۀ ﺧﻮﻳﺶ
ﮐﺸﺘﯽ ﺳﺎﺧﺖ .او ﺑﺎ اﻳﻤﺎن ﺧﻮد دﻧﻴﺎ را ﻣﺤﮑﻮم ﮐﺮد و وارث ﺁن ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ اﻳﻤﺎن اﺳﺘﻮار اﺳﺖ. ٨ﺑﺎ اﻳﻤﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﺪ ،اﻃﺎﻋﺖ ﮐﺮد و ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﯽ رود ﮐﻪ ﺑﻌﺪهﺎ ﺑﻪ ﻣﻴﺮاث ﻣﯽﻳﺎﻓﺖ؛ و هﺮﭼﻨﺪ ﻧﻤﯽداﻧﺴﺖ ﮐﺠﺎ ﻣﯽرود ،رواﻧﻪ ﺷﺪ. ٩ﺑﺎ اﻳﻤﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ در ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻣﻮﻋﻮد ،هﻤﭽﻮن ﺑﻴﮕﺎﻧﻪاﯼ در دﻳﺎر ﻏﺮﻳﺐ ﺧﺎﻧﻪﺑﻪدوش ﮔﺮدﻳﺪ و هﻤﺎﻧﻨﺪ اﺳﺤﺎق و ﻳﻌﻘﻮب ﮐﻪ ﺑﺎ او وارث هﻤﺎن وﻋﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،در ﺧﻴﻤﻪهﺎ ﺳﺎﮐﻦ ﺷﺪ١٠ .زﻳﺮا ﭼﺸﻢاﻧﺘﻈﺎر ﺷﻬﺮﯼ ﺑﻮد ﺑﺎ ﺑﻨﻴﺎد ،ﮐﻪ ﻣﻌﻤﺎر و ﺳﺎزﻧﺪﻩاش ﺧﺪاﺳﺖ. ١١ﺑﺎ اﻳﻤﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﺗﻮاﻧﺎﻳﯽ ﻳﺎﻓﺖ ﻧﺴﻠﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﺳﺎرا ﻧﺎزا و ﺧﻮد او ﻧﻴﺰ ﺳﺎﻟﺨﻮردﻩ ﺑﻮد؛ ﭼﺮاﮐﻪ وﻋﺪﻩدهﻨﺪﻩ را اﻣﻴﻦ ﺷﻤﺮد١٢ .اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ،از ﻳﮏ ﺗﻦ ،ﺁن هﻢ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒًﺎ ﻣﺮدﻩ ﺑﻮد ،ﻧﺴﻠﯽ ﮐﺜﻴﺮ هﻤﭽﻮن ﺳﺘﺎرﮔﺎن ﺁﺳﻤﺎن ،و ﺑﯽﺷﻤﺎر ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻨﻬﺎﯼ ﺳﺎﺣﻞ درﻳﺎ ،ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻣﺪ. ١٣اﻳﻦ اﺷﺨﺎص هﻤﻪ در اﻳﻤﺎن درﮔﺬﺷﺘﻨﺪ ،در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ وﻋﺪﻩهﺎ را هﻨﻮز ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ، ﺑﻠﮑﻪ ﻓﻘﻂ ﺁﻧﻬﺎ را از دور دﻳﺪﻩ و ﺧﻮﺷﺎﻣﺪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ .اﻳﺸﺎن اذﻋﺎن داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ، ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ و ﻏﺮﻳﺒﻨﺪ١۴ .ﺁﻧﺎن ﮐﻪ اﻳﻨﭽﻨﻴﻦ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ ،ﺁﺷﮑﺎرا ﻧﺸﺎن ﻣﯽدهﻨﺪ ﮐﻪ در ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ وﻃﻨﯽ هﺴﺘﻨﺪ١۵ .اﮔﺮ ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻨﯽ ﻣﯽاﻧﺪﻳﺸﻴﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺮﮐﺶ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ، ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﻣﯽداﺷﺘﻨﺪ١۶ .اﻣّﺎ ﻣﺸﺘﺎق ﺳﺮزﻣﻴﻨﯽ ﻧﻴﮑﻮﺗﺮ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻣﺸﺘﺎق وﻃﻨﯽ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ .از هﻤﻴﻦرو ،ﺧﺪا ﻋﺎر ﻧﺪارد ﺧﺪاﯼ اﻳﺸﺎن ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﻮد ،زﻳﺮا ﺷﻬﺮﯼ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﻣﻬﻴﺎ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ. ١٧ﺑﺎ اﻳﻤﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺁزﻣﻮدﻩ ﺷﺪ ،اﺳﺤﺎق را ﺑﻪﻋﻨﻮان ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﮐﺮد؛ و او ﮐﻪ وﻋﺪﻩهﺎ را ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪ ﭘﺴﺮ ﻳﮕﺎﻧﮥ ﺧﻮد را ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮐﻨﺪ، ١٨هﻤﺎن را ﮐﻪ درﺑﺎرﻩاش ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد» :ﻧﺴﻞ ﺗﻮ از اﺳﺤﺎق ﻣﺤﺴﻮب ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ«. ١٩اﺑﺮاهﻴﻢ ﭼﻨﻴﻦ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪ ﮐﻪ ﺧﺪا ﻗﺎدر اﺳﺖ ﺣﺘﯽ ﻣﺮدﮔﺎن را زﻧﺪﻩ ﮐﻨﺪ ،و ﻣﯽﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺑﻪﻧﻮﻋﯽ اﺳﺤﺎق را از ﻣﺮگ ﺑﺎزﻳﺎﻓﺖ. ٢٠ﺑﺎ اﻳﻤﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ اﺳﺤﺎق ،ﻳﻌﻘﻮب و ﻋﻴﺴﻮ را در ﺧﺼﻮص اﻣﻮر ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺑﺮﮐﺖ داد. ٢١ﺑﺎ اﻳﻤﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ ﻳﻌﻘﻮب ﺑﻪهﻨﮕﺎم ﻣﺮگ ،هﺮ ﻳﮏ از ﭘﺴﺮان ﻳﻮﺳﻒ را ﺑﺮﮐﺖ داد و در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻋﺼﺎﯼ ﺧﻮد ﺗﮑﻴﻪ زدﻩ ﺑﻮد ،ﺳﺠﺪﻩ ﮐﺮد. ٢٢ﺑﺎ اﻳﻤﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ ﻳﻮﺳﻒ ﭼﻮن ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﻋﻤﺮ ﺧﻮد ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪ ،از ﺧﺮوج ﺑﻨﯽاﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ و درﺑﺎرۀ اﺳﺘﺨﻮاﻧﻬﺎﯼ ﺧﻮد دﺳﺘﻮرهﺎﻳﯽ داد. ٢٣ﺑﺎ اﻳﻤﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ واﻟﺪﻳﻦ ﻣﻮﺳﯽ او را ﭘﺲ از ﺗﻮﻟﺪ ﺑﻪﻣﺪت ﺳﻪ ﻣﺎﻩ ﭘﻨﻬﺎن ﮐﺮدﻧﺪ، زﻳﺮا دﻳﺪﻧﺪ ﮐﻮدﮐﯽ اﺳﺖ ﺑﯽﻧﻈﻴﺮ؛ و از ﺣﮑﻢ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻧﻬﺮاﺳﻴﺪﻧﺪ. ٢۴ﺑﺎ اﻳﻤﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻮﺳﯽ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺰرگ ﺷﺪ ،ﻧﺨﻮاﺳﺖ ﭘﺴﺮ دﺧﺘﺮ ﻓﺮﻋﻮن ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﻮد٢۵ .او ﺁزار دﻳﺪن ﺑﺎ ﻗﻮم ﺧﺪا را ﺑﺮ ﻟﺬت زودﮔﺬر ﮔﻨﺎﻩ ﺗﺮﺟﻴﺢ داد٢۶ .و رﺳﻮاﻳﯽ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻣﺴﻴﺢ را ﺑﺎارزﺷﺘﺮ از ﮔﻨﺠﻬﺎﯼ ﻣﺼﺮ ﺷﻤﺮد ،زﻳﺮا از ﭘﻴﺶ ﺑﻪ ﭘﺎداش
ﭼﺸﻢ دوﺧﺘﻪ ﺑﻮد٢٧ .ﺑﺎ اﻳﻤﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ او ﺑﯽﺁﻧﮑﻪ از ﺧﺸﻢ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﻬﺮاﺳﺪ ﻣﺼﺮ را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺖ ،زﻳﺮا ﺁن ﻧﺎدﻳﺪﻧﯽ را هﻤﻮارﻩ در ﺑﺮاﺑﺮ ﭼﺸﻤﺎن ﺧﻮد داﺷﺖ٢٨ .ﺑﺎ اﻳﻤﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ او ِﭘﺴَﺢ و ﭘﺎﺷﻴﺪن ﺧﻮن را ﺑﻪﺟﺎ ﺁورد ﺗﺎ هﻼﮎﮐﻨﻨﺪۀ ﻧﺨﺴﺘﺰادﮔﺎن ،ﺑﺮ ﻧﺨﺴﺘﺰادﮔﺎن اﺳﺮاﺋﻴﻞ دﺳﺖ دراز ﻧﮑﻨﺪ. ٢٩ﺑﺎ اﻳﻤﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ ﻗﻮم از ﻣﻴﺎن درﻳﺎﯼ ﺳﺮخ هﻤﭽﻮن زﻣﻴﻨﯽ ﺧﺸﮏ ﮔﺬﺷﺘﻨﺪ؛ اﻣّﺎ ﭼﻮن ﻣﺼﺮﻳﺎن ﮐﻮﺷﻴﺪﻧﺪ هﻤﺎن ﮐﺎر را اﻧﺠﺎم دهﻨﺪ ،ﻏﺮق ﺷﺪﻧﺪ. ٣٠ﺑﺎ اﻳﻤﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ دﻳﻮارهﺎﯼ اَرﻳﺤﺎ ﭘﺲ از اﻳﻨﮑﻪ ﻗﻮم هﻔﺖ روز دور ﺁن ﮔﺸﺘﻨﺪ، ﻓﺮورﻳﺨﺖ. ٣١ﺑﺎ اﻳﻤﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ راﺣﺎ ِ ب ﻓﺎﺣﺸﻪ هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﻧﺎﻣﻄﻴﻌﺎن ﮐﺸﺘﻪ ﻧﺸﺪ ،زﻳﺮا ﺟﺎﺳﻮﺳﺎن را ﺑﮕﺮﻣﯽ ﭘﺬﻳﺮا ﮔﺮدﻳﺪ. ٣٢دﻳﮕﺮ ﭼﻪ ﮔﻮﻳﻢ؟ زﻳﺮا ﻓﺮﺻﺖ ﻧﻴﺴﺖ درﺑﺎرۀ ﺟِﺪﻋﻮن و ﺑﺎراق و ﺳﺎﻣﺴﻮن و ﻳِﻔﺘﺎح و داوود و ﺳﻤﻮﺋﻴﻞ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﺳﺨﻦ ﮔﻮﻳﻢ٣٣ ،ﮐﻪ ﺑﺎ اﻳﻤﺎن ،ﻣﻤﺎﻟﮏ را ﻓﺘﺢ ﮐﺮدﻧﺪ ،ﻋﺪاﻟﺖ را ﺑﺮﻗﺮار داﺷﺘﻨﺪ ،و وﻋﺪﻩهﺎ را ﺑﻪ ﭼﻨﮓ ﺁوردﻧﺪ؛ دهﺎن ﺷﻴﺮان را ﺑﺴﺘﻨﺪ٣۴ ،ﺷﻌﻠﻪهﺎﯼ ﺳﻮزان ﺁﺗﺶ را ﺑﯽاﺛﺮ ﮐﺮدﻧﺪ و از دم ﺷﻤﺸﻴﺮ رهﺎﻳﯽ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ؛ ﺿﻌﻔﺸﺎن ﺑﻪ ﻗﻮّت ﺑﺪل ﺷﺪ، در ﺟﻨﮓ ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪ ﺷﺪﻧﺪ و ﻟﺸﮑﺮﻳﺎن ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ را ﺗﺎروﻣﺎر ﮐﺮدﻧﺪ٣۵ .زﻧﺎن ،ﻣﺮدﮔﺎن ﺧﻮد را ﻗﻴﺎمﮐﺮدﻩ ﺑﺎزﻳﺎﻓﺘﻨﺪ .اﻣّﺎ ﮔﺮوهﯽ دﻳﮕﺮ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﺷﺪﻧﺪ و رهﺎﻳﯽ را ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ ،ﺗﺎ ﺑﻪ رﺳﺘﺎﺧﻴﺰﯼ ﻧﻴﮑﻮﺗﺮ دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ٣۶ .ﺑﻌﻀﯽ اﺳﺘﻬﺰا ﺷﺪﻧﺪ و ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ ﺧﻮردﻧﺪ ،و ﺣﺘﯽ ﺑﻪ زﻧﺠﻴﺮ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ ،ﺑﻪ زﻧﺪان اﻓﮑﻨﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ٣٧ .ﺳﻨﮕﺴﺎر ﮔﺸﺘﻨﺪ ،ﺑﺎ ارّﻩ دوﭘﺎرﻩ ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﻴﺪﻧﺪ .در ﺟﺎﻣﻪهﺎﻳﯽ ﻣﺤﻘّﺮ از ﭘﻮﺳﺖ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان و ﺑﺰهﺎ در هﺮﺟﺎ ﮔﺬر ﮐﺮدﻩ ،ﺗﻨﮕﺪﺳﺖ ،ﺳﺘﻤﺪﻳﺪﻩ و ﻣﻮرد اذﻳﺖ و ﺁزار ﺑﻮدﻧﺪ٣٨ .اﻳﻨﺎن ﮐﻪ ﺟﻬﺎن ﻻﻳﻖ اﻳﺸﺎن ﻧﺒﻮد ،در ﺑﻴﺎﺑﺎﻧﻬﺎ و ﮐﻮهﻬﺎ ،و ﻏﺎرهﺎ و ﺷﮑﺎﻓﻬﺎﯼ زﻣﻴﻦ ،ﺁوارﻩ ﺑﻮدﻧﺪ. ٣٩اﻳﻨﺎن هﻤﻪ ﺑﻪﺳﺒﺐ اﻳﻤﺎﻧﺸﺎن ﺑﻪ ﻧﻴﮑﻮﻳﯽ ﻳﺎد ﺷﺪﻧﺪ .ﺑﺎ اﻳﻦﺣﺎل ،هﻴﭻﻳﮏ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﺑﺪﻳﺸﺎن وﻋﺪﻩ دادﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ۴٠ .زﻳﺮا ﺧﺪا از ﭘﻴﺶ ﭼﻴﺰهﺎﻳﯽ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ در ﻧﻈﺮ داﺷﺖ ﺗﺎ اﻳﺸﺎن ﺑﺪون ﻣﺎ ﺑﻪﮐﻤﺎل ﻧﺮﺳﻨﺪ.
ﻋﺒﺮاﻧﻴﺎن ١٢ ﺧﺪا ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد را ﺗﺄدﻳﺐ ﻣﯽﮐﻨﺪ ١ﭘﺲ ﭼﻮن ﭼﻨﻴﻦ اﺑﺮﯼ ﻋﻈﻴﻢ از ﺷﺎهﺪان را ﮔﺮداﮔﺮد ﺧﻮد دارﻳﻢ ،ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ هﺮ ﺑﺎر اﺿﺎﻓﯽ و هﺮ ﮔﻨﺎﻩ را ﮐﻪ ﺁﺳﺎن ﺑﻪ دﺳﺖ و ﭘﺎﯼ ﻣﺎ ﻣﯽﭘﻴﭽﺪ ،از ﺧﻮد دور ﮐﻨﻴﻢ و ﺑﺎ اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ در ﻣﺴﺎﺑﻘﻪاﯼ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ ﻣﻘﺮر ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﺪوﻳﻢ٢ .و ﭼﺸﻤﺎن ﺧﻮد را ﺑﺮ ﻗﻬﺮﻣﺎن و ﻣﻈﻬﺮ ﮐﺎﻣﻞ اﻳﻤﺎن ﻳﻌﻨﯽ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺪوزﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺁن ﺧﻮﺷﯽ ﮐﻪ ﭘﻴﺶرو داﺷﺖ ،ﺻﻠﻴﺐ را ﺗﺤﻤﻞ ﮐﺮد و ﻧﻨﮓ ﺁن را ﻧﺎﭼﻴﺰ ﺷﻤﺮد و اﮐﻨﻮن ﺑﺮ ﺟﺎﻧﺐ راﺳﺖ ﺗﺨﺖ ﺧﺪا ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ٣ .ﺑﻪ او ﺑﻴﻨﺪﻳﺸﻴﺪ ﮐﻪ ﭼﻨﺎن ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﯽ را از ﺳﻮﯼ ﮔﻨﺎهﮑﺎران ﺗﺤﻤﻞ ﮐﺮد، ﺗﺎ ﺧﺴﺘﻪ و دﻟﺴﺮد ﻧﺸﻮﻳﺪ.
۴هﻨﻮز در ﻧﺒﺮد ﺧﻮد ﺑﺎ ﮔﻨﺎﻩ ﺗﺎ ﭘﺎﯼ ﺟﺎن اﻳﺴﺘﺎدﮔﯽ ﻧﮑﺮدﻩاﻳﺪ ۵و ﺁن ﺳﺨﻦ ﺗﺸﻮﻳﻖﺁﻣﻴﺰ را از ﻳﺎد ﺑﺮدﻩاﻳﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﭘﺴﺮان ﺧﻄﺎب ﮐﺮدﻩ ،ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ: »اﯼ ﭘﺴﺮم ،ﺗﺄدﻳﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺧﻮار ﻣﺸﻤﺎر، و ﭼﻮن ﻣﻼﻣﺘﺖ ﮐﻨﺪ ،دﻟﺴﺮد ﻣﺸﻮ. ۶زﻳﺮا ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁﻧﺎن را ﮐﻪ دوﺳﺖ ﻣﯽدارد ،ﺗﺄدﻳﺐ ﻣﯽﮐﻨﺪ، و هﺮ ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد را ﮐﻪ ﻣﻮرد ﻟﻄﻒ اوﺳﺖ ،ﺗﻨﺒﻴﻪ ﻣﯽﻧﻤﺎﻳﺪ«. ٧ﺳﺨﺘﻴﻬﺎ را ﺑﻪﻣﻨﺰﻟﮥ ﺗﺄدﻳﺐ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻴﺪ؛ ﺧﺪا ﺑﺎ ﺷﻤﺎ هﻤﭽﻮن ﭘﺴﺮان رﻓﺘﺎر ﻣﯽﮐﻨﺪ. زﻳﺮا ﮐﺪام ﭘﺴﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺪرش او را ﺗﺄدﻳﺐ ﻧﮑﻨﺪ؟ ٨اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﺗﺄدﻳﺐ ﻧﺸﺪﻩاﻳﺪ ،در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ هﻤﻪ از ﺁن ﺳﻬﻤﯽ داﺷﺘﻪاﻧﺪ ،ﭘﺲ ﺣﺮاﻣﺰادﻩاﻳﺪ ،ﻧﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺣﻘﻴﻘﯽ٩ .ﺑﻌﻼوﻩ ،هﻤﮥ ﻣﺎ ﭘﺪران زﻣﻴﻨﯽ داﺷﺘﻪاﻳﻢ ﮐﻪ ﺗﺄدﻳﺒﻤﺎن ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ،و ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ اﺣﺘﺮام ﻣﯽﮔﺬاﺷﺘﻴﻢ .ﺣﺎل، ﭼﻘﺪر ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺪر روﺣﻬﺎﻳﻤﺎن را اﻃﺎﻋﺖ ﮐﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺣﻴﺎت داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ؟ ١٠ﭘﺪران ﻣﺎ ﮐﻮﺗﺎﻩزﻣﺎﻧﯽ ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺻﻼﺣﺪﻳﺪ ﺧﻮد ،ﻣﺎ را ﺗﺄدﻳﺐ ﮐﺮدﻧﺪ .اﻣّﺎ ﺧﺪا ﺑﺮاﯼ ﺧﻴﺮﻳﺖ ﺧﻮدﻣﺎن ﻣﺎ را ﺗﺄدﻳﺐ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ در ﻗﺪّوﺳﻴﺖ او ﺳﻬﻴﻢ ﺷﻮﻳﻢ١١ .هﻴﭻ ﺗﺄدﻳﺒﯽ در ﺣﻴﻦ اﻧﺠﺎم ﺷﺪن، ﺧﻮﺷﺎﻳﻨﺪ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ دردﻧﺎﮎ اﺳﺖ .اﻣّﺎ ﺑﻌﺪ ﺑﺮاﯼ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪوﺳﻴﻠﮥ ﺁن ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺷﺪﻩاﻧﺪ، ﻣﻴﻮۀ ﺁراﻣﺶ و ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﺑﺎر ﻣﯽﺁورد. ١٢ﭘﺲ دﺳﺘﻬﺎﯼ ﺳﺴﺖ و زاﻧﻮان ﻟﺮزان ﺧﻮد را ﻗﻮﯼ ﺳﺎزﻳﺪ! ١٣ﺑﺮاﯼ ﭘﺎهﺎﯼ ﺧﻮد راهﻬﺎﯼ هﻤﻮار ﺑﺴﺎزﻳﺪ ،ﺗﺎ ﭘﺎﯼ ﻟﻨﮓ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺻﺪﻣﻪ ﻧﺒﻴﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺷﻔﺎ ﻳﺎﺑﺪ.
هﺸﺪار در ﻣﻮرد ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ ١۴ﺳﺨﺖ ﺑﮑﻮﺷﻴﺪ ﺑﺎ هﻤﮥ ﻣﺮدم در ﺻﻠﺢ و ﺻﻔﺎ ﺑﻪﺳﺮ ﺑﺮﻳﺪ و ﻣﻘﺪّس ﺑﺎﺷﻴﺪ ،زﻳﺮا ﺑﺪون ﻗﺪّوﺳﻴﺖ هﻴﭻﮐﺲ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﻧﺨﻮاهﺪ دﻳﺪ١۵ .ﻣﻮاﻇﺐ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﺴﯽ از ﻓﻴﺾ ﺧﺪا ﻣﺤﺮوم ﻧﺸﻮد ،و هﻴﭻ رﻳﺸﮥ ﺗﻠﺨﯽ ﻧﻤﻮ ﻧﮑﻨﺪ ،ﻣﺒﺎدا ﻣﺴﺌﻠﻪﺳﺎز ﺷﻮد و ﺑﺴﻴﺎرﯼ را ﺁﻟﻮدﻩ ﺳﺎزد١۶ .هﺸﻴﺎر ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ هﻴﭻﻳﮏ از ﺷﻤﺎ ﻓﺎﺳﺪ ﻳﺎ هﻤﭽﻮن ﻋﻴﺴﻮ دﻧﻴﻮﯼ ﻧﺸﻮد ﮐﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻟﻘﻤﻪ ﻧﺎﻧﯽ ،ﺣﻖ و اﻣﺘﻴﺎز ﭘﺴﺮ ارﺷﺪ ﺑﻮدن ﺧﻮد را ﻓﺮوﺧﺖ١٧ .و ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﯽداﻧﻴﺪ ،ﺑﻌﺪ ﮐﻪ ﺧﻮاهﺎن ﺑﻪﻣﻴﺮاث ﺑﺮدن ﺁن ﺑﺮﮐﺖ ﺑﻮد ،ﻣﻘﺒﻮل واﻗﻊ ﻧﺸﺪ .و هﺮﭼﻨﺪ ﺑﺎ زارﯼ در ﭘﯽ ﺁن ﺑﻮد ،ﺟﺎﯼ ﺗﻮﺑﻪ ﭘﻴﺪا ﻧﮑﺮد. ١٨زﻳﺮا ﺑﻪ ﮐﻮهﯽ ﻧﺰدﻳﮏ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩاﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺘﻮان ﻟﻤﺲ ﮐﺮد ،ﮐﻮهﯽ ﮐﻪ ﻣﺸﺘﻌﻞ ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﺑﺎﺷﺪ؛ و ﻧﻪ ﺑﻪ ﺗﺎرﻳﮑﯽ و ﺗﻴﺮﮔﯽ و ﺑﺎد ﺷﺪﻳﺪ؛ ١٩و ﻧﻪ ﺑﻪ ﻧﻔﻴﺮ ﺷﻴﭙﻮر و ﻳﺎ ﺑﻪ ﺁواز ﮐﻼﻣﯽ ﮐﻪ ﺷﻨﻮﻧﺪﮔﺎن اﻟﺘﻤﺎس ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ دﻳﮕﺮ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺳﺨﻦ ﻧﮕﻮﻳﺪ٢٠ .زﻳﺮا ﺗﺤﻤﻞ ﺁن ﻓﺮﻣﺎن را ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻔﺖ» ،ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﺣﻴﻮاﻧﯽ ﮐﻮﻩ را ﻟﻤﺲ ﮐﻨﺪ ،ﻣﯽﺑﺎﻳﺪ ﺳﻨﮕﺴﺎر ﺷﻮد٢١ «.ﺁن ﻣﻨﻈﺮﻩ ﭼﻨﺎن هﺮاﺳﻨﺎﮎ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﮔﻔﺖ» :از ﺗﺮس ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﯽﻟﺮزم«. ٢٢ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﮐﻮﻩ ﺻﻬﻴﻮن ﻧﺰدﻳﮏ ﺁﻣﺪﻩاﻳﺪ ،ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺷﻬﺮ ﺧﺪاﯼ زﻧﺪﻩ اﺳﺖ .ﺑﻪ ﺟﻤﻊ ﺷﺎدﻣﺎﻧﮥ هﺰاران هﺰار ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺁﻣﺪﻩاﻳﺪ٢٣ ،ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ ﻧﺨﺴﺘﺰادﮔﺎﻧﯽ ﮐﻪ
ﻧﺎﻣﻬﺎﻳﺸﺎن در ﺁﺳﻤﺎن ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪﻩاﻳﺪ ،ﺑﻪ ﺧﺪاﻳﯽ ﮐﻪ داور هﻤﻪ ﺁدﻣﻴﺎن اﺳﺖ ،و ﺑﻪ روﺣﻬﺎﯼ ﭘﺎرﺳﺎﻳﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮐﺎﻣﻞ ﺷﺪﻩاﻧﺪ٢۴ ،و ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﮐﻪ واﺳﻄﮥ ن ﭘﺎﺷﻴﺪﻩاﯼ ﮐﻪ ﻧﻴﮑﻮﺗﺮ از ﺧﻮن هﺎﺑﻴﻞ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ. ﻋﻬﺪﯼ ﺟﺪﻳﺪ اﺳﺖ ،و ﺑﻪ ﺧﻮ ِ ٢۵ﺑﻬﻮش ﺑﺎﺷﻴﺪ از ﺁن ﮐﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ ،روﯼﺑﺮﻧﺘﺎﺑﻴﺪ .اﮔﺮ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ از ﺁن ﮐﻪ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﺑﺪﻳﺸﺎن هﺸﺪار دادﻩ ﺑﻮد روﯼﺑﺮﺗﺎﻓﺘﻨﺪ ،راﻩ ﮔﺮﻳﺰﯼ ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ ،ﭘﺲ ﻣﺎ ﭼﻪ راﻩ ﮔﺮﻳﺰﯼ ﺧﻮاهﻴﻢ داﺷﺖ اﮔﺮ از او ﮐﻪ از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﻪ ﻣﺎ هﺸﺪار ﻣﯽدهﺪ ،روﯼﺑﺮﺗﺎﺑﻴﻢ٢۶ .در ﺁن زﻣﺎن ،ﺻﺪاﯼ او زﻣﻴﻦ را ﺑﻪ ﻟﺮزﻩ درﺁورد ،اﻣّﺎ اﮐﻨﻮن وﻋﺪﻩ دادﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ »ﻳﮏ ﺑﺎر ت »ﻳﮏ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ زﻣﻴﻦ ﺑﻠﮑﻪ ﺁﺳﻤﺎن را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻟﺮزﻩ درﺧﻮاهﻢ ﺁورد٢٧ «.ﻋﺒﺎر ِ دﻳﮕﺮ« ﺑﻪ از ﻣﻴﺎن ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﺪن ﭼﻴﺰهﺎﻳﯽ اﺷﺎرﻩ دارد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻟﺮزﻩ درﻣﯽﺁﻳﻨﺪ -ﻳﻌﻨﯽ ﭼﻴﺰهﺎﯼ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ -ﺗﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺗﺰﻟﺰلﻧﺎﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ ،ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﺪ. ٢٨ﭘﺲ ﭼﻮن ﭘﺎدﺷﺎهﯽاﯼ را ﻣﯽﻳﺎﺑﻴﻢ ﮐﻪ ﺗﺰﻟﺰلﻧﺎﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ ،ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺷﮑﺮﮔﺰار ﺑﺎﺷﻴﻢ و ﺧﺪا را ﺑﺎ ﺗﺮس و هﻴﺒﺖ ﻋﺒﺎدﺗﯽ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪﻩ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ٢٩ ،زﻳﺮا »ﺧﺪاﯼ ﻣﺎ ﺁﺗﺶ ﺳﻮزاﻧﻨﺪﻩ اﺳﺖ«.
ﻋﺒﺮاﻧﻴﺎن ١٣ اﻧﺪرزهﺎﯼ ﭘﺎﻳﺎﻧﯽ ١ﻣﺤﺒﺖ ﺑﺮادراﻧﻪ هﻤﭽﻨﺎن ﺑﺮﻗﺮار ﺑﺎﺷﺪ٢ .از ﻣﻴﻬﻤﺎنﻧﻮازﯼ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻏﺮﻳﺒﺎن ﻏﺎﻓﻞ ﻣﺒﺎﺷﻴﺪ ،ﭼﺮاﮐﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﮐﺎر ،ﺑﻌﻀﯽ ﻧﺎداﻧﺴﺘﻪ از ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﭘﺬﻳﺮاﻳﯽ ﮐﺮدﻧﺪ٣ .ﺁﻧﺎن را ﮐﻪ در زﻧﺪاﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﻳﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﮔﻮﻳﯽ ﺧﻮد ﻧﻴﺰ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن در ﺑﻨﺪﻳﺪ؛ هﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﻳﺎد ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﺁزار ﻣﯽﺑﻴﻨﻨﺪ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﮔﻮﻳﯽ ﺧﻮد ﻧﻴﺰ ﺟﺴﻤًﺎ رﻧﺞ ﻣﯽﮐﺸﻴﺪ. ۴زﻧﺎﺷﻮﻳﯽ ﺑﺎﻳﺪ در ﻧﻈﺮ هﻤﮕﺎن ﻣﺤﺘﺮم ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺴﺘﺮش ﭘﺎﮎ ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻪ ﺷﻮد ،زﻳﺮا ﺧﺪا اﺷﺨﺎص زﻧﺎﮐﺎر و ﻓﺎﺳﺪ را ﻣﺠﺎزات ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد۵ .زﻧﺪﮔﯽ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﯼ از ﭘﻮﻟﺪوﺳﺘﯽ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ دارﻳﺪ ﻗﻨﺎﻋﺖ ﮐﻨﻴﺪ ،زﻳﺮا ﺧﺪا ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ: »ﺗﻮ را هﺮﮔﺰ واﻧﺨﻮاهﻢ ﮔﺬاﺷﺖ، و هﺮﮔﺰ ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﺨﻮاهﻢ ﮐﺮد«. ۶ﭘﺲ ﺑﺎ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﻢ: »ﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﺎور ﻣﻦ اﺳﺖ ،ﭘﺲ ﻧﺨﻮاهﻢ ﺗﺮﺳﻴﺪ. اﻧﺴﺎن ﺑﻪ ﻣﻦ ﭼﻪ ﺗﻮاﻧﺪ ﮐﺮد؟«
٧رهﺒﺮان ﺧﻮد را ﮐﻪ ﮐﻼم ﺧﺪا را ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺎن ﮐﺮدﻧﺪ ،ﺑﻪﻳﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ .ﺑﻪ ﺛﻤﺮۀ ﺷﻴﻮۀ زﻧﺪﮔﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﻴﺪ و از اﻳﻤﺎﻧﺸﺎن ﺳﺮﻣﺸﻖ ﮔﻴﺮﻳﺪ٨ .ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ دﻳﺮوز و اﻣﺮوز و ﺗﺎ اﺑﺪ هﻤﺎن اﺳﺖ. ٩ﺑﺎ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﻣﺨﺘﻠﻒ و ﻋﺠﻴﺐ از راﻩ ﺑﻪدر ﻣﺸﻮﻳﺪ؛ زﻳﺮا ﻧﻴﮑﻮﺳﺖ ﮐﻪ دل اﻧﺴﺎن از ن ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻔﻌﯽ ﻧﺪارد١٠ .ﻣﺎ ﻣﺬﺑﺤﯽ ﻓﻴﺾ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻳﺎﺑﺪ ،ﻧﻪ از ﺧﻮراﮐﻬﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﻣﻌﺘﻘﺪا ِ ن ﺧﻴﻤﻪ ﺣﻖ ﻧﺪارﻧﺪ از ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﺁن اﺳﺖ ﺑﺨﻮرﻧﺪ. دارﻳﻢ ﮐﻪ ﺧﺪﻣﺘﮕﺰارا ِ ﯽ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﻪ ﻗﺪساﻻﻗﺪاس ﻣﯽ َﺑﺮَد ،اﻣّﺎ ١١ﮐﺎهﻦاﻋﻈﻢ ،ﺧﻮن ﺣﻴﻮاﻧﺎت را ﺑﻪﻋﻨﻮان ﻗﺮﺑﺎﻧ ِ ﻻﺷﻪهﺎ ﺑﻴﺮون از ﺧﻴﻤﻪﮔﺎﻩ ﺳﻮزاﻧﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ١٢ .ﺑﻪ هﻤﻴﻨﺴﺎن ،ﻋﻴﺴﯽ ﻧﻴﺰ ﺑﻴﺮون دروازۀ ﺷﻬﺮ رﻧﺞ ﮐﺸﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺧﻮن ﺧﻮد ،ﻗﻮم را ﺗﻘﺪﻳﺲ ﮐﻨﺪ١٣ .ﭘﺲ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ هﻤﺎن ﻧﻨﮓ را ﮐﻪ او ﻣﺘﺤﻤﻞ ﺷﺪ ،ﺑﺮ ﺧﻮد ﺣﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ ،ﻧﺰد او ﺑﻴﺮون از اردوﮔﺎﻩ ﺑﺮوﻳﻢ١۴ .زﻳﺮا در اﻳﻨﺠﺎ ﺷﻬﺮﯼ ﻣﺎﻧﺪﮔﺎر ﻧﺪارﻳﻢ ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻧﻪ در اﻧﺘﻈﺎر ﺁن ﺷﻬﺮ ﺁﻳﻨﺪﻩ هﺴﺘﻴﻢ. ﯽ ﺳﭙﺎس را ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﺧﺪا ﺗﻘﺪﻳﻢ ﮐﻨﻴﻢ .اﻳﻦ ١۵ﭘﺲ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻋﻴﺴﯽ ﻗﺮﺑﺎﻧ ِ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ،هﻤﺎن ﺛﻤﺮۀ ﻟﺒﻬﺎﻳﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم او ﻣﻌﺘﺮﻓﻨﺪ١۶ .از ﻧﻴﮑﻮﻳﯽ ﮐﺮدن و ﺳﻬﻴﻢ ﻧﻤﻮدن دﻳﮕﺮان در ﺁﻧﭽﻪ دارﻳﺪ ﻏﻔﻠﺖ ﻣﻮرزﻳﺪ ،زﻳﺮا ﺧﺪا از ﭼﻨﻴﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﻬﺎ ﺧﺸﻨﻮد اﺳﺖ. ١٧از رهﺒﺮان ﺧﻮد اﻃﺎﻋﺖ ﮐﻨﻴﺪ و ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﺷﻴﺪ؛ زﻳﺮا اﻳﺸﺎن ﺑﺮ ﺟﺎﻧﻬﺎﯼ ﺷﻤﺎ دﻳﺪﻩﺑﺎﻧﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺴﺎب ﺑﺪهﻨﺪ .ﭘﺲ ﺑﮕﺬارﻳﺪ ﮐﺎر ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺷﺎدﻣﺎﻧﯽ اﻧﺠﺎم دهﻨﺪ ﻧﻪ ﺑﺎ ﺁﻩ و ﻧﺎﻟﻪ ،زﻳﺮا اﻳﻦ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﺷﻤﺎ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد. ١٨ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ دﻋﺎ ﮐﻨﻴﺪ ،زﻳﺮا ﻣﻄﻤﺌﻨﻴﻢ ﮐﻪ وﺟﺪاﻧﻤﺎن ﭘﺎﮎ اﺳﺖ و ﻣﯽﺧﻮاهﻴﻢ از هﺮ ﺟﻬﺖ ﺑﺎ ﺳﺮﺑﻠﻨﺪﯼ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻴﻢ١٩ .ﺑﺨﺼﻮص از ﺷﻤﺎ اﺳﺘﺪﻋﺎ دارم دﻋﺎ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻢ هﺮﭼﻪ زودﺗﺮ ﻧﺰدﺗﺎن ﺑﺎزﮔﺮدم. ٢٠ﺣﺎل ،ﺧﺪاﯼ ﺁراﻣﺶ ﮐﻪ ﺷﺒﺎناﻋﻈﻢ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﻳﻌﻨﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﻪ ﺧﻮن ﺁن ﻋﻬﺪ اﺑﺪﯼ از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪ٢١ ،ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ هﺮﭼﻴﺰ ﻧﻴﮑﻮ ﻣﺠﻬﺰ ﮔﺮداﻧﺪ ﺗﺎ ارادۀ او را ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﺎﻧﻴﺪ .ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ او هﺮﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺧﺸﻨﻮدﯼ اوﺳﺖ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ در ﻣﺎ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺁورد ،ﮐﻪ او را ﺟﻼل ﺟﺎوداﻧﻪ ﺑﺎد .ﺁﻣﻴﻦ. ٢٢اﯼ ﺑﺮادران ،از ﺷﻤﺎ ﻣﯽﺧﻮاهﻢ اﻳﻦ ﮐﻼ ِم ﻧﺼﻴﺤﺖﺁﻣﻴ ِﺰ ﻣﺮا ﺗﺤ ّﻤﻞ ﮐﻨﻴﺪ ،زﻳﺮا ﺑﻪ اﺧﺘﺼﺎر ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪام. ٢٣ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺮادر ﻣﺎ ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس ﺁزاد ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .اﮔﺮ او زود ﺑﻴﺎﻳﺪ ،ﺑﺎ او ﺑﻪ دﻳﺪارﺗﺎن ﺧﻮاهﻢ ﺁﻣﺪ. ٢۴ﺑﻪ هﻤﮥ رهﺒﺮان ﺧﻮد و ﺑﻪ ﺗﻤﺎم ﻣﻘﺪّﺳﺎن ﺳﻼم ﺑﺮﺳﺎﻧﻴﺪ .ﺁﻧﺎن ﮐﻪ از اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ هﺴﺘﻨﺪ، ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺳﻼم ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ. ٢۵ﻓﻴﺾ ﺑﺎ هﻤﮥ ﺷﻤﺎ ﺑﺎد.
ﻧﺎﻣﮥ ﻳﻌﻘﻮب ﻳﻌﻘﻮب ١
١از ﻳﻌﻘﻮب ،ﻏﻼ ِم ﺧﺪا و ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺧﺪاوﻧﺪ، ﺑﻪ دوازدﻩ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﮐﻪ در ﺟﻬﺎن ﭘﺮاﮐﻨﺪﻩاﻧﺪ. ﺳﻼم!
رﺷﺪ در ﺑﻮﺗﮥ ﺁزﻣﺎﻳﺶ ن ﻣﻦ ،هﺮﮔﺎﻩ ﺑﺎ ﺁزﻣﺎﻳﺸﻬﺎﯼ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن روﺑﻪرو ﻣﯽﺷﻮﻳﺪ ،ﺁن را ﮐﻤﺎل ٢اﯼ ﺑﺮادرا ِ ﺷﺎدﯼ ﺑﻴﻨﮕﺎرﻳﺪ! ٣زﻳﺮا ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﮔﺬار اﻳﻤﺎن ﺷﻤﺎ از ﺑﻮﺗﮥ ﺁزﻣﺎﻳﺸﻬﺎ ،ﭘﺎﻳﺪارﯼ ﺑﻪﺑﺎر ﻣﯽﺁورد۴ .اﻣّﺎ ﺑﮕﺬارﻳﺪ ﭘﺎﻳﺪارﯼ ﮐﺎر ﺧﻮد را ﺑﻪﮐﻤﺎل رﺳﺎﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺎﻟﻎ و ﮐﺎﻣﻞ ﺷﻮﻳﺪ و ﭼﻴﺰﯼ ﮐﻢ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ۵ .اﮔﺮ از ﺷﻤﺎ ﮐﺴﯽ ﺑﯽﺑﻬﺮﻩ از ﺣﮑﻤﺖ اﺳﺖ ،درﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻨﺪ از ﺧﺪاﻳﯽ ﮐﻪ ﺳﺨﺎوﺗﻤﻨﺪاﻧﻪ و ﺑﺪون ﻣﻼﻣﺖ ﺑﻪ هﻤﻪ ﻋﻄﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،و ﺑﻪ وﯼ ﻋﻄﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ۶ .اﻣّﺎ ﺑﺎ اﻳﻤﺎن درﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻨﺪ و هﻴﭻ ﺗﺮدﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﻮد راﻩ ﻧﺪهﺪ ،زﻳﺮا ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺗﺮدﻳﺪ دارد ،ﭼﻮن ﻣﻮج درﻳﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ وزش ﺑﺎد ﺑﻪ هﺮﺳﻮ راﻧﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮد٧ .ﭼﻨﻴﻦﮐﺲ ﻧﭙﻨﺪارد ﮐﻪ از ﺧﺪاوﻧﺪ ﭼﻴﺰﯼ ﺧﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ٨ ،زﻳﺮا ﺷﺨﺼﯽ اﺳﺖ دو دل ﮐﻪ در ﺗﻤﺎﻣﯽ رﻓﺘﺎر ﺧﻮﻳﺶ ﻧﺎﭘﺎﻳﺪار اﺳﺖ. ٩ﺑﺮاد ِر ﺣﻘﻴﺮ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﺖ واﻻﯼ ﺧﻮد ﻓﺨﺮ ﮐﻨﺪ١٠ ،اﻣّﺎ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﺑﻪ ﺣﻘﺎرت ﺧﻮد ﺑﺒﺎﻟﺪ، ﻞ ﺻﺤﺮا درﮔﺬر اﺳﺖ١١ .هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺑﺎ ﮔﺮﻣﺎﯼ ﺳﻮزان ﺧﻮد زﻳﺮا هﻤﭽﻮن ُﮔ ِ ﻃﻠﻮع ﮐﺮدﻩ ،ﻋﻠﻒ را ﻣﯽﺧﺸﮑﺎﻧﺪ و ُﮔﻠَﺶ ﻓﺮوﻣﯽرﻳﺰد و زﻳﺒﺎﻳﻴﺶ ﻣﺤﻮ ﻣﯽﺷﻮد ،ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﻧﻴﺰ در ﺣﻴﻦ ﮐﺴﺐ و ﮐﺎر ﺧﻮد ،ﭘﮋﻣﺮدﻩ و ﻣﺤﻮ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ. ١٢ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﺁن ﮐﻪ در ﺁزﻣﺎﻳﺸﻬﺎ اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدهﺪ ،زﻳﺮا ﭼﻮن از ﺑﻮﺗﮥ ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﺳﺮﺑﻠﻨﺪ ﺑﻴﺮون ﺁﻳﺪ ،ﺗﺎج ﺣﻴﺎﺗﯽ را ﺧﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ دوﺳﺘﺪاران ﺧﻮﻳﺶ وﻋﺪﻩ ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ. ١٣ﺁن ﮐﻪ وﺳﻮﺳﻪ ﻣﯽﺷﻮد ،ﻧﮕﻮﻳﺪ» :ﺧﺪاﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮا وﺳﻮﺳﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ «،زﻳﺮا ﺧﺪا ﺑﺎ هﻴﭻ ﺑﺪﯼ وﺳﻮﺳﻪ ﻧﻤﯽﺷﻮد ،و ﮐﺴﯽ را ﻧﻴﺰ وﺳﻮﺳﻪ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ١۴ .هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ وﺳﻮﺳﻪ ﻣﯽﺷﻮد ،هﻮاﯼ ﻧﻔْﺲ ﺧﻮ ِد اوﺳﺖ ﮐﻪ وﯼ را ﻣﯽﻓﺮﻳﺒﺪ و ﺑﻪ دام ﻣﯽاﻓﮑﻨﺪ١۵ .هﻮاﯼ ﻧﻔْﺲ ﮐﻪ ﺁﺑﺴﺘﻦ ﺷﻮد ،ﮔﻨﺎﻩ ﻣﯽزاﻳﺪ و ﮔﻨﺎﻩ ﻧﻴﺰ ﭼﻮن ﺑﻪ ﺛﻤﺮ رﺳﺪ ،ﻣﺮگ ﺑﻪﺑﺎر ﻣﯽﺁورد. ن ﻋﺰﻳﺰ ﻣﻦ ،ﻓﺮﻳﻔﺘﻪ ﻣﺸﻮﻳﺪ! ١٧هﺮ ﺑﺨﺸﺶ ﻧﻴﮑﻮ و هﺮ ﻋﻄﺎﯼ ﮐﺎﻣﻞ از ١۶ﺑﺮادرا ِ ﺑﺎﻻﺳﺖ ،ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ از ﭘﺪر ﻧﻮرهﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎن ﮐﻪ در او ﻧﻪ هﻴﭻ ﺗﻐﻴﻴﺮﯼ اﺳﺖ و ﻧﻪ هﻴﭻ ﺳﺎﻳﮥ ﻧﺎﺷﯽ از دﮔﺮﮔﻮﻧﯽ١٨ .او ﭼﻨﻴﻦ ارادﻩ ﻓﺮﻣﻮد ﮐﻪ ﻣﺎ را ﺑﺎ ﮐﻼم ﺣﻖ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ هﻤﭽﻮن ﻧﻮﺑ ِﺮ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩهﺎﯼ او ﺑﺎﺷﻴﻢ.
ﺷﻨﻴﺪن و ﺑﻪﺟﺎﯼ ﺁوردن ن ﺗﻨﺪ ﺑﺎﺷﺪ ،در ﺳﺨﻦﮔﻔﺘﻦ ١٩ﺑﺮادران ﻋﺰﻳﺰ ﻣﻦ ،ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﻴﺪ :هﺮﮐﺲ ﺑﺎﻳﺪ در ﺷﻨﻴﺪ ْ ﮐُﻨﺪ و در ﺧﺸ ْﻢ ﺁهﺴﺘﻪ! ٢٠زﻳﺮا ﺧﺸ ِﻢ ﺁدﻣﯽ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﻣﻄﻠﻮب ﺧﺪا را ﺑﻪﺑﺎر ﻧﻤﯽﺁورد.
٢١ﭘﺲ هﺮﮔﻮﻧﻪ ﭘﻠﻴﺪﯼ و هﺮﮔﻮﻧﻪ ﻓﺰوﻧﯽ ﺑﺪﺧﻮاهﯽ را از ﺧﻮد دور ﮐﻨﻴﺪ و ﺑﺎ ﺣﻠﻢ ،ﮐﻼﻣﯽ را ﮐﻪ در ﺷﻤﺎ ﻧﺸﺎﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ و ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺟﺎﻧﻬﺎﯼ ﺷﻤﺎ را ﻧﺠﺎت ﺑﺨﺸﺪ ،ﺑﭙﺬﻳﺮﻳﺪ. ٢٢ﺑﻪﺟﺎﯼﺁورﻧﺪۀ ﮐﻼم ﺑﺎﺷﻴﺪ ،ﻧﻪﻓﻘﻂ ﺷﻨﻮﻧﺪۀ ﺁن؛ ﺧﻮد را ﻓﺮﻳﺐ ﻣﺪهﻴﺪ! ٢٣زﻳﺮا هﺮﮐﺲ ﮐﻪ ﮐﻼم را ﻣﯽﺷﻨﻮد اﻣّﺎ ﺑﻪ ﺁن ﻋﻤﻞ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ،ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﺎﻧَﺪ ﮐﻪ در ﺁﻳﻨﻪ ﺑﻪ ﭼﻬﺮۀ ﺧﻮد ﻣﯽﻧﮕﺮد ٢۴و ﺧﻮد را در ﺁن ﻣﯽﺑﻴﻨﺪ ،اﻣّﺎ ﺗﺎ از ﺑﺮاﺑﺮ ﺁن دور ﻣﯽﺷﻮد ،از ﻳﺎد ﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﮐﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺁزادﯼ ﻣﯽﺑﺮد ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺳﻴﻤﺎﻳﯽ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ٢۵ .اﻣّﺎ ﺁن ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﺮﻳﻌ ِ اﺳﺖ ﭼﺸﻢ دوﺧﺘﻪ ،ﺁن را از ﻧﻈﺮ دور ﻧﻤﯽدارد ،و ﺷﻨﻮﻧﺪۀ ﻓﺮاﻣﻮﺷﮑﺎر ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪﺟﺎﯼﺁورﻧﺪﻩ اﺳﺖ ،او در ﻋﻤﻞ ﺧﻮﻳﺶ ﺧﺠﺴﺘﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد. ٢۶ﺁن ﮐﻪ ﺧﻮد را دﻳﻨﺪار ﺑﺪاﻧﺪ ،اﻣّﺎ ﻣﻬﺎ ِر زﺑﺎن ﺧﻮد را ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را ﻣﯽﻓﺮﻳﺒﺪ و دﻳﺎﻧﺘﺶ ﺑﺎﻃﻞ اﺳﺖ٢٧ .دﻳﻨﺪارﯼ ﭘﺎﮎ و ﺑﯽﻟﮑﻪ در ﻧﻈﺮ ﭘﺪ ِر ﻣﺎ ﺧﺪا ،ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﺘﻴﻤﺎن و ﺑﻴﻮﻩزﻧﺎن را ﺑﻪوﻗﺖ ﻣﺼﻴﺒﺖ دﺳﺘﮕﻴﺮﯼ ﮐﻨﻴﻢ و ﺧﻮد را از ﺁﻻﻳﺶ اﻳﻦ دﻧﻴﺎ دور ﺑﺪارﻳﻢ.
ﻳﻌﻘﻮب ٢ ﭘﺮهﻴﺰ از ﺗﺒﻌﻴﺾ ن ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،ﺧﺪاوﻧﺪ ﭘﺮﺟﻼﻟﻤﺎن ،ﺑﺎ ﺗﺒﻌﻴﺾ هﻤﺮاﻩ ١ﺑﺮادران ﻣﻦ ،اﻳﻤﺎ ِ ﯼ زرﻳﻦ و ﺟﺎﻣﻪ ﻓﺎﺧﺮ ﺑﻪ ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻤﺎ درﺁﻳﺪ و ﻓﻘﻴﺮﯼ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﻧﺒﺎﺷﺪ٢ .اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺘﺮ ِ ﺟﺎﻣﮥ ژﻧﺪﻩ وارد ﺷﻮد٣ ،و ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺁن ﮐﻪ ﺟﺎﻣﮥ ﻓﺎﺧﺮ درﺑﺮ دارد ،ﺗﻮﺟﻪ ﺧﺎص ﻧﺸﺎن دهﻴﺪ و ﺑﻪ او ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ» :در اﻳﻦ ﺟﺎﯼ ﻧﻴﮑﻮ ﺑﻨﺸﻴﻦ «،اﻣّﺎ ﻓﻘﻴﺮ را ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ» :هﻤﺎن ﺟﺎ ﺑﺎﻳﺴﺖ!« و ﻳﺎ» :اﻳﻨﺠﺎ ﭘﻴﺶ ﭘﺎهﺎﯼ ﻣﻦ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﺑﻨﺸﻴﻦ۴ «،ﺁﻳﺎ در ﻣﻴﺎن ﺧﻮد ﺗﺒﻌﻴﺾ ﻗﺎﺋﻞ ﻧﺸﺪﻩاﻳﺪ و ﺑﺎ اﻧﺪﻳﺸﮥ ﺑﺪ ﻗﻀﺎوت ﻧﮑﺮدﻩاﻳﺪ؟ ۵ﺑﺮادران ﻋﺰﻳﺰ ،ﮔﻮش ﻓﺮادهﻴﺪ! ﻣﮕﺮ ﺧﺪا ﻓﻘﻴﺮان اﻳﻦ ﺟﻬﺎن را ﺑﺮﻧﮕﺰﻳﺪﻩ ﺗﺎ در ن ﺧﻮد وﻋﺪﻩ اﻳﻤﺎن دوﻟﺘﻤﻨﺪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﭘﺎدﺷﺎهﯽاﯼ را ﺑﻪ ارث ﺑﺮﻧﺪ ﮐﻪ او ﺑﻪ دوﺳﺘﺪارا ِ ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ؟ ۶اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻓﻘﻴﺮ ﺑﯽﺣﺮﻣﺘﯽ روا داﺷﺘﻪاﻳﺪ .ﺁﻳﺎ دوﻟﺘﻤﻨﺪان ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺳﺘﻢ روا ﻣﯽدارﻧﺪ و ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻣﺤﮑﻤﻪ ﻣﯽﮐﺸﻨﺪ؟ ٧ﺁﻳﺎ اﻳﺸﺎن ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁن ﻧﺎم ﺷﺮﻳﻒ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪﻩ ،ﮐﻔﺮ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ؟ ٨اﮔﺮ ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺷﺎهﺎﻧﻪ را ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ اﻳﻦ ﮔﻔﺘﮥ ﮐﺘﺎب ﺑﻪﺟﺎﯼ ﺁورﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ» :هﻤﺴﺎﻳﻪات را هﻤﭽﻮن ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ دوﺳﺖ ﺑﺪار «،ﮐﺎ ِر ﻧﻴﮑﻮ ﮐﺮدﻩاﻳﺪ٩ .اﻣّﺎ اﮔﺮ ﺗﺒﻌﻴﺾ ﻗﺎﺋﻞ ﺷﻮﻳﺪ ،ﮔﻨﺎﻩ ﮐﺮدﻩاﻳﺪ و ﺷﺮﻳﻌﺖ ،ﺷﻤﺎ را ﭼﻮن اﻓﺮادﯼ ﻗﺎﻧﻮنﺷﮑﻦ ،ﻣﺤﮑﻮم ﻣﯽﮐﻨﺪ١٠ .زﻳﺮا اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺗﻤﺎم ﺷﺮﻳﻌﺖ را ﻧﮕﺎﻩ دارد اﻣّﺎ در ﻳﮏ ﻣﻮرد ﺑﻠﻐﺰد ،ﻣﺠﺮم ﺑﻪ ﺷﮑﺴﺘﻦ ﺗﻤﺎم ﺷﺮﻳﻌﺖ اﺳﺖ١١ .ﭼﻪ ،او ﮐﻪ ﮔﻔﺖ» :زﻧﺎ ﻣﮑﻦ «،هﻤﭽﻨﻴﻦ ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ» :ﻗﺘﻞ ﻣﮑﻦ «.ﭘﺲ هﺮﭼﻨﺪ زﻧﺎ ﻧﮑﻨﯽ ،اﻣّﺎ اﮔﺮ ﻗﺘﻞ ﮐﻨﯽ ،ﺷﺮﻳﻌﺖ را ﺷﮑﺴﺘﻪاﯼ.
ﺖ ١٢ﭘﺲ هﻤﭽﻮن ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺳﺨﻦ ﮔﻮﻳﻴﺪ و ﻋﻤﻞ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﯽداﻧﻨﺪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺷﺮﻳﻌ ِ ﺁزادﯼ ،ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ داورﯼ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ١٣ ،زﻳﺮا داورﯼ اﻟﻬﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁن ﮐﻪ رﺣﻢ ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﯽرﺣﻢ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد .اﻣّﺎ رﺣﻢ ﺑﺮ داورﯼ ﭘﻴﺮوز ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ!
اﻳﻤﺎن و اﻋﻤﺎل ن ﻣﻦ ،ﭼﻪ ﺳﻮد اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ادﻋﺎ ﮐﻨﺪ اﻳﻤﺎن دارد ،اﻣّﺎ ﻋﻤﻞ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؟ ﺁﻳﺎ ١۴ﺑﺮادرا ِ ﭼﻨﻴﻦ اﻳﻤﺎﻧﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ او را ﻧﺠﺎت ﺑﺨﺸﺪ؟ ١۵اﮔﺮ ﺑﺮادر ﻳﺎ ﺧﻮاهﺮﯼ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﭘﻮﺷﺎﮎ و ﺧﻮراﮎ روزاﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ ١۶و ﮐﺴﯽ از ﺷﻤﺎ ﺑﺪﻳﺸﺎن ﮔﻮﻳﺪ» :ﺑﺮوﻳﺪ ﺑﻪﺳﻼﻣﺖ ،و ﮔﺮم و ﺳﻴﺮ ﺷﻮﻳﺪ «،اﻣّﺎ ﺑﺮاﯼ رﻓﻊ ﻧﻴﺎزهﺎﯼ ﺟﺴﻤﯽ اﻳﺸﺎن ﮐﺎرﯼ اﻧﺠﺎم ﻧﺪهﺪ ،ﭼﻪ ﺳﻮد؟ ١٧ﭘﺲ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﯽ و ﺑﺪون ﻋﻤﻞ ،ﻣﺮدﻩ اﺳﺖ. ١٨ﮐﺴﯽ ﺧﻮاهﺪ ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ اﻳﻤﺎن دارﯼ و ﻣﻦ اﻋﻤﺎل دارم!« اﻳﻤﺎﻧﺖ را ﺑﺪون اﻋﻤﺎل ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﻨﻤﺎ و ﻣﻦ اﻳﻤﺎﻧﻢ را ﺑﺎ اﻋﻤﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺧﻮاهﻢ ﻧﻤﻮد١٩ .ﺗﻮ اﻳﻤﺎن دارﯼ ﮐﻪ ﺧﺪا ﻳﮑﯽ اﺳﺖ ،ﻧﻴﮑﻮ ﻣﯽﮐﻨﯽ! ﺣﺘﯽ دﻳﻮهﺎ ﻧﻴﺰ اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ اﻳﻤﺎن دارﻧﺪ و از ﺗﺮس ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﯽﻟﺮزﻧﺪ! ٢٠اﯼ ﻧﺎدان ﻣﯽﺧﻮاهﯽ ﺑﺪاﻧﯽ ﭼﺮا اﻳﻤﺎن ﺑﺪون ﻋﻤﻞ ،ﺑﯽﺛﻤﺮ اﺳﺖ؟ ٢١ﻣﮕﺮ اﻋﻤﺎل ﺟَﺪ ﻣﺎ اﺑﺮاهﻴﻢ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ او را ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺮد ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﭘﺴﺮ ﺧﻮد اﺳﺤﺎق را ﺑﺮ ﻣﺬﺑﺢ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻧﻤﻮد؟ ٢٢ﻣﯽﺑﻴﻨﯽ ﮐﻪ اﻳﻤﺎن و اﻋﻤﺎل او ﺑﺎ هﻢ ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ،و اﻳﻤﺎن او ﺑﺎ اﻋﻤﺎﻟﺶ ﮐﺎﻣﻞ ﺷﺪ٢٣ .و ﺁن ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺗﺤﻘﻖ ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ» :اﺑﺮاهﻴﻢ ﺑﻪ ﺧﺪا اﻳﻤﺎن ﺁورد و اﻳﻦ ﺑﺮاﯼ او ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﺷﻤﺮدﻩ ﺷﺪ «،و او دوﺳﺖ ﺧﺪا ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﺪ٢۴ .ﭘﺲ ﻣﯽﺑﻴﻨﻴﺪ ﺑﺎ اﻋﻤﺎل ن ﺗﻨﻬﺎ. اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ اﻧﺴﺎن ﺛﺎﺑﺖ ﻣﯽﺷﻮد ،ﻧﻪ ﺑﺎ اﻳﻤﺎ ِ ب روﺳﭙﯽ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ او را ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺮد ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ٢۵هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﮕﺮ اﻋﻤﺎل راﺣﺎ ِ ن ﺑﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎدﮔﺎن ﭘﻨﺎﻩ داد و اﻳﺸﺎن را از راهﯽ دﻳﮕﺮ رواﻧﻪ ﮐﺮد؟ ٢۶ﺑﻠﻪ ،هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﺪ ِ ن ﺑﺪون ﻋﻤﻞ ﻧﻴﺰ ﻣﺮدﻩ اﺳﺖ. ﺑﺪون روح ﻣﺮدﻩ اﺳﺖ ،اﻳﻤﺎ ِ
ﻳﻌﻘﻮب ٣ ﺑﻼﯼ زﺑﺎن ١ﺑﺮادران ﻣﻦ ،ﻣﺒﺎد ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﺷﻤﺎ در ﭘﯽ ﻣﻌﻠّﻢ ﺷﺪن ﺑﺎﺷﻨﺪ ،زﻳﺮا ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﯼ ﺳﺨﺖﺗﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ٢ .ﻣﺎ هﻤﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﯽﻟﻐﺰﻳﻢ .اﮔﺮ ﮐﺴﯽ در ﮔﻔﺘﺎر ﻣﺎ ﻣﻌﻠّﻤﺎن ،داور ِ ﺧﻮد ﻧﻠﻐﺰد ،اﻧﺴﺎﻧﯽ ﮐﺎﻣﻞ اﺳﺖ و ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺗﻤﺎﻣﯽ وﺟﻮد ﺧﻮد را ﻣﻬﺎر ﮐﻨﺪ. ٣ﻣﺎ ﺑﺎ ﻟﮕﺎمﻧﻬﺎدن ﺑﺮ دهﺎن اﺳﺐ ،ﺁن را ﻣﻄﻴﻊ ﺧﻮد ﻣﯽﺳﺎزﻳﻢ و ﺑﺪﻳﻦوﺳﻴﻠﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﻢ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺑﺪن ﺣﻴﻮان را ﺑﻪ هﺮﺳﻮ هﺪاﻳﺖ ﮐﻨﻴﻢ۴ .هﻤﭽﻨﻴﻦ ﺳُﮑﺎﻧﯽ ﮐﻮﭼﮏ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﮐﺸﺘﯽ ﺑﺰرﮔﯽ را ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﺎدهﺎﯼ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ ﺁن را ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ درﻣﯽﺁورد ،ﺑﻪ هﺮ ﺳﻤﺘﯽ ﮐﻪ ﻧﺎﺧﺪا ﺑﺨﻮاهﺪ هﺪاﻳﺖ ﮐﻨﺪ۵ .ﺑﻪ هﻤﻴﻦﺳﺎن ،زﺑﺎن ﻧﻴﺰ ﻋﻀﻮﯼ ﮐﻮﭼﮏ اﺳﺖ اﻣّﺎ ادﻋﺎهﺎﯼ ﺑﺰرگ دارد .ﺟﺮﻗﻪاﯼ ﮐﻮﭼﮏ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺟﻨﮕﻠﯽ ﺑﺰرگ را ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﮐﺸﺪ۶ .زﺑﺎن ﻧﻴﺰ ﺁﺗﺶ اﺳﺖ،
دﻧﻴﺎﻳﯽ از ﺷﺮارت اﺳﺖ در ﻣﻴﺎن اﻋﻀﺎﯼ ﺑﺪن ﻣﺎ ﮐﻪ هﻤﮥ وﺟﻮد اﻧﺴﺎن را ﺁﻟﻮدﻩ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺗﻤﺎم زﻧﺪﮔﯽ او را ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﻣﯽﮐﺸﺪ؛ ﺁﺗﺸﯽ ﮐﻪ ﺟﻬﻨﻢ ﺁن را اﻓﺮوﺧﺘﻪ اﺳﺖ! ٧اﻧﺴﺎن هﻤﻪﮔﻮﻧﻪ ﺣﻴﻮان و ﭘﺮﻧﺪﻩ و ﺧﺰﻧﺪﻩ و ﺟﺎﻧﺪار درﻳﺎﻳﯽ را رام ﻣﯽﮐﻨﺪ و رام ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ٨ ،اﻣّﺎ هﻴﭻ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻗﺎدر ﺑﻪ رام ﮐﺮدن زﺑﺎن ﻧﻴﺴﺖ .زﺑﺎن ﺷﺮارﺗﯽ اﺳﺖ ﺳﺮﮐﺶ و ﭘﺮ از زه ِﺮ ﮐﺸﻨﺪﻩ! ٩ﺑﺎ زﺑﺎن ﺧﻮد ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﺪر را ﻣﺘﺒﺎرﮎ ﻣﯽﺧﻮاﻧﻴﻢ و ﺑﺎ هﻤﺎن زﺑﺎن اﻧﺴﺎﻧﻬﺎﻳﯽ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﺒﺎهﺖ ﺧﺪا ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩاﻧﺪ ،ﻟﻌﻦ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ١٠ .از ﻳﮏ دهﺎن ،هﻢ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺑﻴﺮون ﻣﯽﺁﻳﺪ، هﻢ ﻧﻔﺮﻳﻦ! اﯼ ﺑﺮادران ﻣﻦ ،ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻧﻴﺴﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ١١ .ﺁﻳﺎ ﻣﯽﺷﻮد از ﭼﺸﻤﻪاﯼ هﻢ ﺁب ن ﻣﻦ ،ﺁﻳﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ درﺧﺖ اﻧﺠﻴﺮ ،زﻳﺘﻮن ﺷﻴﺮﻳﻦ روان ﺑﺎﺷﺪ ،هﻢ ﺁب ﺷﻮر؟ ١٢ﺑﺮادرا ِ ﺑﺎر ﺁ َورَد؟ ﻳﺎ درﺧﺖ ﻣﻮ ،اﻧﺠﻴﺮ ﺑﺮدهﺪ؟ ﺑﻪ هﻤﻴﻦﺳﺎن ﻧﻴﺰ ﭼﺸﻤﮥ ﺷﻮر ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺁب ﺷﻴﺮﻳﻦ روان ﺳﺎزد.
دو ﮔﻮﻧﻪ ﺣﮑﻤﺖ ١٣ﮐﻴﺴﺖ ﺣﮑﻴﻢ و ﺧﺮدﻣﻨﺪ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ؟ ﺑﮕﺬارﻳﺪ ﺁن را ﺑﺎ ﺷﻴﻮۀ زﻧﺪﮔﯽ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪﻩ ﺧﻮد ﻧﺸﺎن دهﺪ ،ﺑﺎ اﻋﻤﺎﻟﯽ ﺗﻮأم ﺑﺎ ﺣﻠﻢ ﮐﻪ از ﺣﮑﻤﺖ ﺑﺮﻣﯽﺧﻴﺰد١۴ .اﻣّﺎ اﮔﺮ در دل ﺧﻮد ﺣﺴ ِﺪ ﺗﻠﺦ و ﺟﺎﻩﻃﻠﺒﯽ دارﻳﺪ ،ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﺒﺎﻟﻴﺪ و ﺧﻼف ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺳﺨﻦ ﻣﮕﻮﻳﻴﺪ١۵ .ﭼﻨﻴﻦ ﺣﮑﻤﺘﯽ از ﺑﺎﻻ ﻧﺎزل ﻧﻤﯽﺷﻮد ،ﺑﻠﮑﻪ زﻣﻴﻨﯽ و ﻧﻔﺴﺎﻧﯽ و ﺷﻴﻄﺎﻧﯽ اﺳﺖ١۶ .زﻳﺮا هﺮﺟﺎ ﮐﻪ ﺣﺴﺪ و ﺟﺎﻩﻃﻠﺒﯽ ﺑﺎﺷﺪ ،در ﺁﻧﺠﺎ ﺁﺷﻮب و هﺮﮔﻮﻧﻪ ﮐﺮدار زﺷﺖ ﻧﻴﺰ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد. ١٧اﻣّﺎ ﺁن ﺣﮑﻤﺖ ﮐﻪ از ﺑﺎﻻﺳﺖ ،ﻧﺨﺴﺖ ﭘﺎﮎ اﺳﺖ ،ﺳﭙﺲ ﺻﻠﺢﺁﻣﻴﺰ و ﻣﻼﻳﻢ و ﻧﺼﻴﺤﺖﭘﺬﻳﺮ ،و ﺳﺮﺷﺎر از رﺣﻤﺖ و ﺛﻤﺮات ﻧﻴﮑﻮ ،و ﺑﺮﯼ از ﺗﺒﻌﻴﺾ و رﻳﺎ! ١٨ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ،ﻣﺤﺼﻮﻟﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺻﻠﺢ و ﺻﻔﺎ ،و ﺑﻪدﺳﺖ ﺻﻠﺤﺠﻮﻳﺎن ﮐﺎﺷﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد.
ﻳﻌﻘﻮب ۴ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ١از ﮐﺠﺎ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺟﻨﮓ و ﺟﺪال ﭘﺪﻳﺪ ﻣﯽﺁﻳﺪ؟ ﺁﻳﺎ ﻧﻪ از اﻣﻴﺎﻟﺘﺎن ﮐﻪ در اﻋﻀﺎﯼ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺳﺘﻴﺰﻩ ﻣﺸﻐﻮﻟﻨﺪ؟ ٢ﺣﺴﺮت ﭼﻴﺰﯼ را ﻣﯽﺧﻮرﻳﺪ ،اﻣّﺎ ﺁن را ﺑﻪﮐﻒ ﻧﻤﯽﺁرﻳﺪ .از ﻃﻤﻊ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﻗﺘﻞ ﻣﯽﺷﻮﻳﺪ ،اﻣّﺎ ﺑﺎز ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻴﺪ ﻧﻤﯽرﺳﻴﺪ .ﺟﻨﮓ و ﺟﺪال ﺑﺮﭘﺎ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ ،اﻣّﺎ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻧﻤﯽﺁورﻳﺪ ،از ﺁنرو ﮐﻪ درﺧﻮاﺳﺖ ﻧﻤﯽﮐﻨﻴﺪ! ٣ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ ،ﻧﻤﯽﻳﺎﺑﻴﺪ ،زﻳﺮا ﺑﺎ ﻧﻴّﺖ ﺑﺪ درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺻﺮف هﻮﺳﺮاﻧﻴﻬﺎﯼ ﺧﻮد ﮐﻨﻴﺪ. ۴اﯼ زﻧﺎﮐﺎران ،ﺁﻳﺎ ﻧﻤﯽداﻧﻴﺪ دوﺳﺘﯽ ﺑﺎ دﻧﻴﺎ دﺷﻤﻨﯽ ﺑﺎ ﺧﺪاﺳﺖ؟ هﺮﮐﻪ در ﭘﯽ دوﺳﺘﯽ ﺑﺎ دﻧﻴﺎﺳﺖ ،ﺧﻮد را دﺷﻤﻦ ﺧﺪا ﻣﯽﺳﺎزد۵ .ﺁﻳﺎ ﮔﻤﺎن ﻣﯽﺑﺮﻳﺪ ﮐﺘﺎب ﺑﻴﻬﻮدﻩ ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ: »روﺣﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا در ﻣﺎ ﺳﺎﮐﻦ ﮐﺮدﻩ ،ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣ ِﺪ ﺣﺴﺎدت ﻣﺸﺘﺎق ﻣﺎﺳﺖ؟« ۶اﻣّﺎ ﻓﻴﻀﯽ ﮐﻪ او ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ ،ﺑﺲ ﻓﺰوﻧﺘﺮ اﺳﺖ .از هﻤﻴﻦرو ﮐﺘﺎب ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ:
»ﺧﺪا در ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﺘﮑﺒّﺮان ﻣﯽاﻳﺴﺘﺪ، اﻣّﺎ ﻓﺮوﺗﻨﺎن را ﻓﻴﺾ ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ«. ٧ﭘﺲ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺧﺪا ﺑﺎﺷﻴﺪ .در ﺑﺮاﺑﺮ اﺑﻠﻴﺲ اﻳﺴﺘﺎدﮔﯽ ﮐﻨﻴﺪ ،ﮐﻪ از ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﺪ ﮔﺮﻳﺨﺖ. ٨ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﻮﻳﺪ ،ﮐﻪ او ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺰدﻳﮏ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ .اﯼ ﮔﻨﺎهﮑﺎران ،دﺳﺘﻬﺎﯼ لزار ﺑﻴﻔﺘﻴﺪ و ﻧﺪﺑﻪ ﺧﻮد را ﭘﺎﮎ ﮐﻨﻴﺪ ،و اﯼ دودﻻن ،دﻟﻬﺎﯼ ﺧﻮد را ﻃﺎهﺮ ﺳﺎزﻳﺪ٩ .ﺑﻪ ﺣﺎ ِ و زارﯼ ﮐﻨﻴﺪ .ﺧﻨﺪۀ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﺎﺗﻢ ،و ﺷﺎدﯼ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ اﻧﺪوﻩ ﺑﺪل ﮔﺮدد١٠ .در ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﻓﺮوﺗﻦ ﺷﻮﻳﺪ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ را ﺳﺮاﻓﺮاز ﮐﻨﺪ. ١١اﯼ ﺑﺮادران ،از ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺑﺪﮔﻮﻳﯽ ﻣﮑﻨﻴﺪ .هﺮﮐﻪ از ﺑﺮادر ﺧﻮد ﺑﺪ ﮔﻮﻳﺪ و ﻳﺎ او را ﻣﺤﮑﻮم ﮐﻨﺪ ،در واﻗﻊ از ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺑﺪ ﮔﻔﺘﻪ و ﺷﺮﻳﻌﺖ را ﻣﺤﮑﻮم ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ .و هﺮﮔﺎﻩ ﺷﺮﻳﻌﺖ را ﻣﺤﮑﻮم ﮐﻨﯽ ،دﻳﮕﺮ ﻧﻪ ﻣﺠﺮﯼ ﺑﻠﮑﻪ داو ِر ﺁن هﺴﺘﯽ! ١٢اﻣّﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮏ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬار و داور وﺟﻮد دارد ،هﻤﺎن ﮐﻪ ﻗﺎدر اﺳﺖ ﺑﺮهﺎﻧﺪ ﻳﺎ هﻼﮎ ﮐﻨﺪ .ﭘﺲ ﺗﻮ ﮐﻴﺴﺘﯽ ﮐﻪ هﻤﺴﺎﻳﮥ ﺧﻮد را ﻣﺤﮑﻮم ﮐﻨﯽ!
ﻓﺨﺮ ﻧﺎدرﺳﺖ ﺑﻪ ﻓﺮدا ١٣و اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﺪ» :اﻣﺮوز ﻳﺎ ﻓﺮدا ﺑﻪ اﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﻳﺎ ﺁن ﺷﻬﺮ ﺧﻮاهﻴﻢ رﻓﺖ و ﺳﺎﻟﯽ را در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪﺳﺮ ﺧﻮاهﻴﻢ ﺑﺮد و ﺑﻪ ﺗﺠﺎرت ﺧﻮاهﻴﻢ ﭘﺮداﺧﺖ و ﺳﻮد ﻓﺮاوان ﺧﻮاهﻴﻢ ﮐﺮد «،ﺧﻮب ﮔﻮش ﻓﺮادهﻴﺪ١۴ :ﺷﻤﺎ ﺣﺘﯽ ﻧﻤﯽداﻧﻴﺪ ﻓﺮدا ﭼﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ .زﻧﺪﮔﯽ ﺷﻤﺎ ﭼﻴﺴﺖ؟ هﻤﭽﻮن ﺑُﺨﺎرﯼ هﺴﺘﻴﺪ ﮐﻪ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻇﺎهﺮ ﻣﯽﺷﻮد و ﺑﻌﺪ ﻧﺎﭘﺪﻳﺪ ﻣﯽﮔﺮدد. ١۵ﭘﺲ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ» :اﮔﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺨﻮاهﺪ ،زﻧﺪﻩ ﻣﯽﻣﺎﻧﻴﻢ و ﭼﻨﻴﻦ و ﭼﻨﺎن ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ«. ١۶ﺣﺎل ﺁﻧﮑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﺗﮑﺒّﺮ ﻓﺨﺮ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ .هﺮ ﻓﺨﺮﯼ از اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ،ﺑﺪ اﺳﺖ! ١٧ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ، هﺮﮐﻪ ﺑﺪاﻧﺪ ﭼﻪ ﮐﺎرﯼ درﺳﺖ اﺳﺖ و ﺁن را اﻧﺠﺎم ﻧﺪهﺪ ،ﮔﻨﺎﻩ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ.
ﻳﻌﻘﻮب ۵ هﺸﺪار ﺑﻪ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪان ﻇﺎﻟﻢ ١و اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ اﯼ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪان ،زارﯼ و ﺷﻴﻮن ﮐﻨﻴﺪ ،زﻳﺮا ﺗﻴﺮﻩروزﯼ در اﻧﺘﻈﺎرﺗﺎن اﺳﺖ٢ .ﺛﺮوت ﺷﻤﺎ ﺗﺒﺎﻩ ﺷﺪﻩ و ﺟﺎﻣﻪهﺎﻳﺘﺎن را ﺑﻴﺪ ﺧﻮردﻩ اﺳﺖ! ٣زر و ﺳﻴﻢ ﺷﻤﺎ زﻧﮓ ﮓ ﺁﻧﻬﺎ ﻋﻠﻴ ِﻪ ﺷﻤﺎ ﺳﺨﻦ ﺧﻮاهﺪ ﮔﻔﺖ و هﻤﭽﻮن ﺁﺗﺶ ،ﮔﻮﺷﺖ ﺑﺪن ﺷﻤﺎ را زدﻩ ،و زﻧ ِ ﺧﻮاهﺪ ﺧﻮرد .زﻳﺮا در روزهﺎﯼ ﺁﺧﺮ ﺛﺮوت اﻧﺪوﺧﺘﻪاﻳﺪ! ۴اﻳﻨﮏ ﻣﺰد ﮐﺎرﮔﺮاﻧﯽ ﮐﻪ در ﻣﺰارع ﺷﻤﺎ درو ﮐﺮدﻩاﻧﺪ ،و ﺷﻤﺎ ﺣﻴﻠﻪﮔﺮاﻧﻪ از ﭘﺮداﺧﺖ ﺁن ﺳﺮ ﺑﺎززدﻩاﻳﺪ ،ﺑﺮﺿﺪ ﺷﻤﺎ ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﻣﯽﺁورد .ﺑﻠﻪ ،ﻓﺮﻳﺎد دروﮔﺮان ﺑﻪ ﮔﻮش ﺧﺪاوﻧ ِﺪ ﻗﺎدر ﻣﺘﻌﺎل رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ۵ .ﺷﻤﺎ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ در ﺗﺠﻤّﻞ و هﻮﺳﺮاﻧﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮدﻩاﻳﺪ ،و ﺧﻮد را ﺑﺮاﯼ روز ﮐﺸﺘﺎر ﭘﺮوار ﺳﺎﺧﺘﻪاﻳﺪ! ۶ﻣﺮد ﭘﺎرﺳﺎ را ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﯽ ﻧﻤﯽورزﻳﺪ ،ﻣﺤﮑﻮم ﮐﺮدﻳﺪ و ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﺎﻧﺪﻳﺪ.
ﺻﺒﺮ و ﺑﺮدﺑﺎرﯼ در زﻣﺎن ﻣﺼﻴﺒﺖ ٧ﭘﺲ اﯼ ﺑﺮادران ،ﺗﺎ ﺁﻣﺪن ﺧﺪاوﻧﺪ ﺻﺒﻮرﯼ ﮐﻨﻴﺪ .ﺑﻨﮕﺮﻳﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ دهﻘﺎن اﻧﺘﻈﺎر ﻣﯽﮐﺸﺪ ﺗﺎ زﻣﻴﻦ ﻣﺤﺼﻮل ﭘﺮارزش ﺧﻮد را ﺑﻪﺑﺎر ﺁورد؛ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺻﺒﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺎراﻧﻬﺎﯼ ن ل ﻗﻮﯼدارﻳﺪ ،زﻳﺮا ﺁﻣﺪ ِ ﭘﺎﻳﻴﺰﯼ و ﺑﻬﺎرﯼ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﺑﺒﺎرد٨ .ﭘﺲ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺻﺒﻮر ﺑﺎﺷﻴﺪ و د ْ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻧﺰدﻳﮏ اﺳﺖ! ٩ﺑﺮادران ،از ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﻧﮑﻨﻴﺪ ،ﺗﺎ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ داورﯼ ﻧﺸﻮد ،زﻳﺮا »داور« ﺑﺮ در اﻳﺴﺘﺎدﻩ اﺳﺖ. س ﺻﺒﺮ در ﻣﺼﺎﺋﺐ ١٠ﺑﺮادران ،از ﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ ،در ِ را ﻓﺮاﮔﻴﺮﻳﺪ١١ .ﻣﺎ ﺑﺮدﺑﺎران را ﺧﺠﺴﺘﻪ ﻣﯽﺧﻮاﻧﻴﻢ .ﺷﻤﺎ درﺑﺎرۀ ﺻﺒﺮ اﻳﻮب ﺷﻨﻴﺪﻩاﻳﺪ ،و ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﺎ او ﭼﻪ ﮐﺮد ،زﻳﺮا ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪﻏﺎﻳﺖ ﻣﻬﺮﺑﺎن و رﺣﻴﻢ اﺳﺖ. ١٢اﻣّﺎ ﻣﻬﻤﺘﺮ از هﻤﻪ ،اﯼ ﺑﺮادران ﻣﻦ ،ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻣﺨﻮرﻳﺪ؛ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ،ﻧﻪ ﺑﻪ زﻣﻴﻦ و ﻧﻪ ﺑﻪ هﻴﭻﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮ .ﺑﮕﺬارﻳﺪ »ﺑﻠﻪ« ﺷﻤﺎ هﻤﺎن ﺑﻠﻪ ﺑﺎﺷﺪ و »ﻧﻪ« ﺷﻤﺎ هﻤﺎن ﻧﻪ ،ﻣﺒﺎدا ﻣﺤﮑﻮم ﺷﻮﻳﺪ.
دﻋﺎﯼ ﺑﺎ اﻳﻤﺎن ١٣اﮔﺮ ﮐﺴﯽ از ﺷﻤﺎ در ﻣﺸﮑﻞ اﺳﺖ ،دﻋﺎ ﮐﻨﺪ؛ اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺷﺎد اﺳﺖ ،ﺳﺮود ﺣﻤﺪ ﺑﺨﻮاﻧﺪ١۴ .اﮔﺮ ﮐﺴﯽ از ﺷﻤﺎ ﺑﻴﻤﺎر اﺳﺖ ،ﻣﺸﺎﻳﺦ ﮐﻠﻴﺴﺎ را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ و ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮاﯼ او دﻋﺎ ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ او را ﺑﺎ روﻏﻦ ﺗﺪهﻴﻦ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ١۵ .دﻋﺎﯼ ﺑﺎاﻳﻤﺎن ،ﺑﻴﻤﺎر را ﺷﻔﺎ ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ و ﺧﺪاوﻧﺪ او را ﺑﺮﻣﯽﺧﻴﺰاﻧﺪ ،و اﮔﺮ ﮔﻨﺎهﯽ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺁﻣﺮزﻳﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮد. ن ﺧﻮد اﻋﺘﺮاف ﮐﻨﻴﺪ و ﺑﺮاﯼ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ دﻋﺎ ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺷﻔﺎ ﻳﺎﺑﻴﺪ. ١۶ﭘﺲ ﻧﺰد ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﮔﻨﺎهﺎ ِ ﯼ ﻣﺮد ﭘﺎرﺳﺎ ،ﻗﺪرت دارد و ﺑﺴﻴﺎر اﺛﺮﺑﺨﺶ اﺳﺖ. دﻋﺎ ِ ١٧اﻟﻴﺎس اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺑﻮد هﻤﭽﻮ ﻣﺎ ،اﻣّﺎ ﭼﻮن ﺑﺎ ﺗﻤﺎم دل و ﺟﺎن دﻋﺎ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﺎران ﻧﺒﺎرد، ﺳﻪ ﺳﺎل و ﻧﻴﻢ ﺑﺎران ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻧﺒﺎرﻳﺪ؛ ١٨و ﺑﺎز دﻋﺎ ﮐﺮد و از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺎران ﺑﺎرﻳﺪ و زﻣﻴﻦ ﻣﺤﺼﻮل ﺑﻪﺑﺎر ﺁورد. ن ﻣﻦ ،اﮔﺮ ﮐﺴﯽ از ﺷﻤﺎ از ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﻨﺤﺮف ﺷﻮد ،و دﻳﮕﺮﯼ او را ١٩ﺑﺮادرا ِ ن او را از ﺑﺎزﮔﺮداﻧَﺪ٢٠ ،ﺑﺪاﻧﺪ ﮐﻪ هﺮﮐﺲ ﮔﻨﺎهﮑﺎرﯼ را از راﻩ ﻧﺎدرﺳﺖ ﺑﺎزﮔﺮداﻧَﺪ ،ﺟﺎ ِ ﻣﺮگ ﻧﺠﺎت ﺧﻮاهﺪ ﺑﺨﺸﻴﺪ و ﮔﻨﺎهﺎن ﺑﯽﺷﻤﺎرﯼ را ﺧﻮاهﺪ ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪ.
ﻧﺎﻣﮥ اوّل ﭘِﻄ ُﺮس
اول ﭘﻄﺮس ١ ١از ﭘِﻄﺮُس ،رﺳﻮل ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ، ﺑﻪ ﻏﺮﻳﺒﺎن ﭘﺮاﮐﻨﺪﻩ در ﭘﻮﻧﺘﻮس و ﻏَﻼﻃﻴﻪ و ﮐﺎﭘﺎدوﮐﻴﻪ و ﺁﺳﻴﺎ و ﺑﻴﻄﻴﻨﻴﻪ؛ ٢ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺑﻨﺎﺑﺮ ﭘﻴﺸﺪاﻧﯽ ﺧﺪاﯼ ﭘﺪر ،ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻋﻤﻞ ﺗﻘﺪﻳﺲﮐﻨﻨﺪۀ روح ،و ﺑﺮاﯼ اﻃﺎﻋﺖ از ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ و ﭘﺎﺷﻴﺪﻩ ﺷﺪن ﺧﻮﻧﺶ ﺑﺮ اﻳﺸﺎن ،ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩاﻧﺪ: ﻓﻴﺾ و ﺁراﻣﺶ ﺑﻔﺰوﻧﯽ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎد.
اﻣﻴﺪ زﻧﺪﻩ ٣ﺳﭙﺎس ﺑﺮ ﺧﺪا و ﭘﺪر ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﮐﻪ از رﺣﻤﺖ ﻋﻈﻴﻢ ﺧﻮد ،ﻣﺎ را ﺑﻪواﺳﻄﮥ رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ از ﻣﺮدﮔﺎن ،ﺗﻮﻟﺪﯼ ﺗﺎزﻩ ﺑﺨﺸﻴﺪ ،ﺑﺮاﯼ اﻣﻴﺪﯼ زﻧﺪﻩ ۴و ﻣﻴﺮاﺛﯽ ﻓﺴﺎدﻧﺎﭘﺬﻳﺮ و ﺑﯽﺁﻻﻳﺶ و ﻧﺎﭘﮋﻣﺮدﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ در ﺁﺳﻤﺎن ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ؛ ۵و ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻗﺪرت ﺧﺪا و ﺑﻪواﺳﻄﮥ اﻳﻤﺎن ،ﻣﺤﻔﻮظ هﺴﺘﻴﺪ ﺑﺮاﯼ ﻧﺠﺎﺗﯽ ﮐﻪ از هﻢاﮐﻨﻮن ﺁﻣﺎدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ در زﻣﺎن ﺁﺧﺮ ﺑﻪﻇﻬﻮر رﺳﺪ؛ ۶و در اﻳﻦ ﺑﺴﻴﺎر ﺷﺎدﻣﺎﻧﻴﺪ، هﺮﭼﻨﺪ اﮐﻨﻮن ﮐﻮﺗﺎﻩزﻣﺎﻧﯽ ﺑﻨﺎﺑﻪ ﺿﺮورت در ﺁزﻣﺎﻳﺸﻬﺎﯼ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﻏﻤﮕﻴﻦ ﺷﺪﻩاﻳﺪ٧ ،ﺗﺎ اﺻﺎﻟﺖ اﻳﻤﺎﻧﺘﺎن در ﺑﻮﺗﮥ ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﺑﻪﺛﺒﻮت رﺳﺪ و ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﻇﻬﻮر ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪ ﺗﻤﺠﻴﺪ و ﺗﺠﻠﻴﻞ و اﮐﺮام ﺑﻴﻨﺠﺎﻣﺪ ،هﻤﺎن اﻳﻤﺎن ﮐﻪ ﺑﺲ ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎﺗﺮ از ﻃﻼﺳﺖ ﮐﻪ هﺮﭼﻨﺪ ﻓﺎﻧﯽ اﺳﺖ ،ﺑﻪوﺳﻴﻠﮥ ﺁﺗﺶ ﺁزﻣﻮدﻩ ﻣﯽﺷﻮد٨ .ﺷﻤﺎ ﮔﺮﭼﻪ او را ﻧﺪﻳﺪﻩاﻳﺪ ،دوﺳﺘﺶ ﻣﯽدارﻳﺪ؛ و ﮔﺮﭼﻪ اﮐﻨﻮن او را ﻧﻤﯽﺑﻴﻨﻴﺪ ،ﺑﻪ وﯼ اﻳﻤﺎن دارﻳﺪ و از ﺷﺎدﻣﺎﻧﯽ وﺻﻒﻧﺎﭘﺬﻳﺮ و ﭘﺮﺟﻼل ﺁﮐﻨﺪﻩاﻳﺪ٩ ،زﻳﺮا ﻏﺎﻳﺖ اﻳﻤﺎن ﺧﻮﻳﺶ ﻳﻌﻨﯽ ﻧﺠﺎت ﺟﺎﻧﻬﺎﻳﺘﺎن را ﻣﯽﻳﺎﺑﻴﺪ. ١٠درﺑﺎرۀ هﻤﻴﻦ ﻧﺠﺎت ،ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﺑﺪﻗّﺖ ﮐَﻨﺪوﮐﺎو ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ،ﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻧﯽ ﮐﻪ از ﻓﻴﺾ ﻣﻘﺮر ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ١١ .ﺁﻧﺎن ﻣﯽﮐﻮﺷﻴﺪﻧﺪ درﻳﺎﺑﻨﺪ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ روح ﻣﺴﻴﺢ در ل ﭘﺲ از ﺁن ﺷﻬﺎدت ﻣﯽداد ،ﺑﻪ ﭼﻪ ﺷﺨﺺ و اﻳﺸﺎن ،از ﭘﻴﺶ ﺑﺮ رﻧﺠﻬﺎﯼ ﻣﺴﻴﺢ و ﺟﻼ ِ ﮐﺪاﻣﻴﻦ زﻣﺎن اﺷﺎرﻩ داﺷﺖ١٢ .ﺑﺮ اﻳﺸﺎن ﺁﺷﮑﺎر ﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﺑﻠﮑﻪ ﺷﻤﺎ را ﺧﺪﻣﺖ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ از اﻣﻮرﯼ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ اﮐﻨﻮن درﺑﺎرﻩاش از ﻣﺒﺸﺮان اﻧﺠﻴﻞ ﻣﯽﺷﻨﻮﻳﺪ ،از ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ روحاﻟﻘﺪس ﮐﻪ از ﺁﺳﻤﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩ ،ﺷﻤﺎ را ﺑﺸﺎرت ﻣﯽدهﻨﺪ .ﺣﺘﯽ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﻧﻴﺰ ﻣﺸﺘﺎق ﻧﻈﺮ ﮐﺮدن در اﻳﻦ اﻣﻮرﻧﺪ.
ﻣﻘﺪّس ﺑﺎﺷﻴﺪ ١٣ﭘﺲ اﻧﺪﻳﺸﮥ ﺧﻮد را ﺁﻣﺎدﻩ ﻋﻤﻞ ﺳﺎﺧﺘﻪ ،ﺑﺎ ﺧﻮﻳﺸﺘﻨﺪارﯼ اﻣﻴﺪ ﺧﻮد را ﻳﮑﺴﺮﻩ ﺑﺮ ﻓﻴﻀﯽ ﺑﻨﻬﻴﺪ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﻇﻬﻮر ﺧﻮد ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺑﺨﺸﻴﺪ١۴ .ﭼﻮن ﻓﺮزﻧﺪاﻧﯽ ﻣﻄﻴﻊ ،دﻳﮕﺮ ﻣﮕﺬارﻳﺪ اﻣﻴﺎل دوران ﺟﻬﺎﻟﺖ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻴﺘﺎن ﺷﮑﻞ دهﺪ١۵ .ﺑﻠﮑﻪ هﻤﭽﻮن ﺁن ﻗﺪّوس ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ در هﻤﮥ رﻓﺘﺎر ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻘﺪّس ﺑﺎﺷﻴﺪ؛ ١۶ﭼﺮاﮐﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ» :ﻣﻘﺪّس ﺑﺎﺷﻴﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻣﻦ ﻗﺪّوﺳﻢ«.
١٧اﮔﺮ او را ﮐﻪ ﺑﺮ ﻋﻤﻞ هﺮﮐﺲ ﺑﯽﻏﺮض داورﯼ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﭘﺪر ﻣﯽﺧﻮاﻧﻴﺪ ،ﭘﺲ دوران ﻏﺮﺑﺖ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﺎ ﺗﺮﺳﯽ ﺁﻣﻴﺨﺘﻪ ﺑﺎ اﺣﺘﺮام ﺑﮕﺬراﻧﻴﺪ١٨ ،زﻳﺮا ﻣﯽداﻧﻴﺪ از ﺷﻴﻮۀ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎﻃﻠﯽ ﮐﻪ از ﭘﺪراﻧﺘﺎن ﺑﻪ ارث ﺑﺮدﻩ ﺑﻮدﻳﺪ ،ﺑﺎزﺧﺮﻳﺪ ﺷﺪﻩاﻳﺪ ،ﻧﻪ ﺑﻪ ﭼﻴﺰهﺎﯼ ﻓﺎﻧﯽ ﭼﻮن ﺳﻴﻢ و زر١٩ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﺧﻮن ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎﯼ ﻣﺴﻴﺢ ،ﺁن ﺑﺮۀ ﺑﯽﻋﻴﺐ و ﺑﯽﻧﻘﺺ٢٠ ،ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺟﻬﺎن ﻣﻘﺪّر ﮔﺸﺖ ،اﻣّﺎ در اﻳﻦ زﻣﺎﻧﻬﺎﯼ ﺁﺧﺮ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﻇﻬﻮر ﮐﺮد. ٢١ﺷﻤﺎ ﺑﻪواﺳﻄﮥ او ﺑﻪ ﺧﺪا اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩاﻳﺪ ،ﺑﻪ ﺧﺪاﻳﯽ ﮐﻪ او را از ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﻴﺰاﻧﻴﺪ و ﺟﻼل ﺑﺨﺸﻴﺪ ،ﺑﺪانﺳﺎن ﮐﻪ اﻳﻤﺎن و اﻣﻴﺪﺗﺎن ﺑﺮ ﺧﺪاﺳﺖ. ٢٢ﺣﺎل ﮐﻪ ﺑﺎ اﻃﺎﻋﺖ از ﺣﻘﻴﻘﺖ ،ﺟﺎﻧﻬﺎﯼ ﺧﻮﻳﺶ را ﻃﺎهﺮ ﺳﺎﺧﺘﻪاﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺑﺮادراﻧﺘﺎن ﻣﺤﺒﺘﯽ ﺑﯽرﻳﺎ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ،ﺑﺮ ﺷﻤﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را از ﺻﻤﻴﻢ دل ﺑﺸﺪت ﻣﺤﺒﺖ ﮐﻨﻴﺪ. ٢٣زﻳﺮا ﺗﻮﻟﺪ ﺗﺎزﻩ ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﺪ ،ﻧﻪ از ﺗﺨﻢ ﻓﺎﻧﯽ ﺑﻠﮑﻪ ﺗﺨﻢ ﻏﻴﺮﻓﺎﻧﯽ ،ﻳﻌﻨﯽ ﮐﻼم ﺧﺪا ﮐﻪ زﻧﺪﻩ و ﺑﺎﻗﯽ اﺳﺖ٢۴ .زﻳﺮا، »ﺁدﻣﯽ ﺟﻤﻠﮕﯽ ﭼﻮن ﻋﻠﻒ اﺳﺖ و ﺟﻼﻟﺶ ﻳﮑﺴﺮﻩ ﺑﻪﺳﺎن ﮔﻞ ﺻﺤﺮا؛ ﻋﻠﻒ ﺧﺸﮏ ﮔﺮدد و ﮔﻠﻬﺎ ﺑﺮﻳﺰﻧﺪ، ٢۵اﻣّﺎ ﮐﻼم ﺧﺪاوﻧﺪ ﺟﺎودان ﻣﺎﻧَﺪ«. و اﻳﻦ اﺳﺖ ﺁن ﮐﻼم ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺸﺎرت دادﻩ ﺷﺪ.
اول ﭘﻄﺮس ٢ ١ﭘﺲ هﺮ ﻧﻮع ﮐﻴﻨﻪ ،و هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﮑﺮ و رﻳﺎ و ﺣﺴﺪ ،و هﺮ ﻗﺴﻢ ﺑﺪﮔﻮﻳﯽ را از ﺧﻮد ﺺ روﺣﺎﻧﯽ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﺪد ﺁن در ﻧﺠﺎت ﺑﺮاﻧﻴﺪ ٢و هﻤﭽﻮن ﻧﻮزادﮔﺎن ،ﻣﺸﺘﺎق ﺷﻴﺮ ﺧﺎﻟ ِ ﺧﻮد ﻧﻤﻮ ﮐﻨﻴﺪ٣ ،ﺣﺎل ﮐﻪ ﭼﺸﻴﺪﻩاﻳﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ.
ﺳﻨﮓ زﻧﺪﻩ و ﻗﻮم ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ۴ﺑﺎ ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪن ﺑﻪ او ،ﻳﻌﻨﯽ ﺑﻪ ﺁن ﺳﻨﮓ زﻧﺪﻩ ﮐﻪ ﺁدﻣﻴﺎن رد ﮐﺮدﻩاﻧﺪ ،اﻣّﺎ ﻧﺰد ﺧﺪا ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ و ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎﺳﺖ۵ ،ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﭼﻮن ﺳﻨﮕﻬﺎﯼ زﻧﺪﻩ ﺑﻪﺻﻮرت ﻋﻤﺎرﺗﯽ روﺣﺎﻧﯽ ﺑﻨﺎ ﻣﯽﺷﻮﻳﺪ ﺗﺎ ﮐﺎهﻨﺎﻧﯽ ﻣﻘﺪّس ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﻬﺎﯼ روﺣﺎﻧﯽ ﻣﻘﺒﻮل ﺧﺪا را ﺑﮕﺬراﻧﻴﺪ۶ .زﻳﺮا در ﮐﺘﺐ ﻣﻘﺪّس ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ: »هﺎن در ﺻﻬﻴﻮن ﺳﻨﮕﯽ ﻣﯽﻧﻬﻢ، ﺳﻨﮓ زﻳﺮﺑﻨﺎﻳﯽ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ و ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎ؛ ﺁن ﮐﻪ ﺑﺮ او ﺗﻮﮐﻞ ﮐﻨﺪ
ﺳﺮاﻓﮑﻨﺪﻩ ﻧﮕﺮدد«. ٧اﻳﻦ ﺳﻨﮓ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩاﻳﺪ ،ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎﺳﺖ؛ اﻣّﺎ ﺁﻧﺎن را ﮐﻪ اﻳﻤﺎن ﻧﻴﺎوردﻩاﻧﺪ، »هﻤﺎن ﺳﻨﮕﯽ ﮐﻪ ﻣﻌﻤﺎران رد ﮐﺮدﻧﺪ ﺳﻨﮓ اﺻﻠﯽ ﺑﻨﺎ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ«، ٨و ﻧﻴﺰ، »ﺳﻨﮕﯽ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ ﻟﻐﺰش ﺷﻮد، و ﺻﺨﺮﻩاﯼ ﮐﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺳﻘﻮط ﮔﺮدد«. اﻳﻨﺎن ﻣﯽﻟﻐﺰﻧﺪ ﭼﻮن ﮐﻼم را ﻓﺮﻣﺎن ﻧﻤﯽﺑﺮﻧﺪ ،ﮐﻪ اﻳﻦ ﺑﺮ اﻳﺸﺎن ﻣﻘﺪّر ﮔﺸﺘﻪ اﺳﺖ. ٩اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﻠﺘﯽ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ و ﮐﺎهﻨﺎﻧﯽ هﺴﺘﻴﺪ ﮐﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﻨﺪ؛ ﺷﻤﺎ اﻣّﺘﯽ ﻣﻘﺪّس و ﻗﻮﻣﯽ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺧﺪاﻳﻴﺪ ،ﺗﺎ ﻓﻀﺎﻳﻞ او را اﻋﻼم ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را از ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﺑﻪ ﻧﻮر ﺣﻴﺮتاﻧﮕﻴﺰ ﺧﻮد ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ اﺳﺖ١٠ .ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ ﻗﻮﻣﯽ ﻧﺒﻮدﻳﺪ ،اﻣّﺎ اﮐﻨﻮن ﻗﻮم ﺧﺪاﻳﻴﺪ؛ زﻣﺎﻧﯽ از رﺣﻤﺖ ﻣﺤﺮوم ﺑﻮدﻳﺪ ،اﻣّﺎ اﮐﻨﻮن رﺣﻤﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﺪ. ١١اﯼ ﻋﺰﻳﺰان ،از ﺷﻤﺎ ﺗﻤﻨﺎ دارم ﭼﻮن ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ در اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ و ﻏﺮﻳﺒﻨﺪ ،از اﻣﻴﺎل ﻧﻔﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ روح ﺷﻤﺎ در ﺳﺘﻴﺰﻧﺪ ،ﺑﭙﺮهﻴﺰﻳﺪ١٢ .ﮐﺮدارﺗﺎن در ﻣﻴﺎن ﺑﯽاﻳﻤﺎﻧﺎن ﭼﻨﺎن ﭘﺴﻨﺪﻳﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ هﺮﭼﻨﺪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﺑﺪﮐﺎرﯼ ﻣﺘﻬﻢ ﮐﻨﻨﺪ ،ﺑﺎ ﻣﺸﺎهﺪۀ اﻋﻤﺎل ﻧﻴﮑﺘﺎن، ﺧﺪا را در روزﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ دﻳﺪار ﻣﺎ ﻣﯽﺁﻳﺪ ،ﺗﻤﺠﻴﺪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ.
اﻃﺎﻋﺖ از ﺻﺎﺣﺒﺎن ﻗﺪرت ١٣ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﺗﺴﻠﻴﻢ هﺮ ﻣﻨﺼﺒﯽ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ در ﻣﻴﺎن اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﻣﻘﺮر ﮔﺸﺘﻪ اﺳﺖ، ﺧﻮاﻩ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﮐﻪ ﻣﺎﻓﻮق هﻤﻪ اﺳﺖ١۴ ،و ﺧﻮاﻩ واﻟﻴﺎن ،ﮐﻪ ﻣﺄﻣﻮر اوﻳﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺪﮐﺎران را ﮐﻴﻔﺮ دهﻨﺪ و ﻧﻴﮑﻮﮐﺎران را ﺗﺤﺴﻴﻦ ﮐﻨﻨﺪ١۵ .زﻳﺮا ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪا اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮐﺮدار ﻧﻴﮏ ﺧﻮد ،ﺟﻬﺎﻟﺖ ﻣﺮدم ﻧﺎدان را ﺧﺎﻣﻮش ﺳﺎزﻳﺪ١۶ .هﻤﭽﻮن ﺁزادﮔﺎن زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻴﺪ ،اﻣّﺎ ﺁزادﯼ ﺧﻮد را ﭘﻮﺷﺸﯽ ﺑﺮاﯼ ﺷﺮارت ﻣﺴﺎزﻳﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﭼﻮن ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﺪا زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻴﺪ١٧ .هﻤﮕﺎن را ﺣﺮﻣﺖ ﺑﺪارﻳﺪ ،ﺑﺮادران را ﻣﺤﺒﺖ ﮐﻨﻴﺪ ،از ﺧﺪا ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ و ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎﻩ اﺣﺘﺮام ﺑﮕﺬارﻳﺪ. ١٨اﯼ ﻏﻼﻣﺎن ،ارﺑﺎﺑﺎن ﺧﻮد را ﺑﺎ ﮐﻤﺎل اﺣﺘﺮام ﻓﺮﻣﺎن ﺑﺮﻳﺪ ،ﺗﻨﻬﺎﻧﻪ ﻧﻴﮑﺎن و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺎن را ،ﺑﻠﮑﻪ ﮐﺞﺧُﻠﻘﺎن را ﻧﻴﺰ١٩ .زﻳﺮا هﺮﮔﺎﻩ ﮐﺴﯽ از ﺁنرو ﮐﻪ ﭼﺸﻢ ﺑﺮ ﺧﺪا دارد ،ﭼﻮن ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ رﻧﺞ ﮐﺸﺪ ،دردهﺎ را ﺑﺮ ﺧﻮد هﻤﻮار ﺳﺎزد ،ﺷﺎﻳﺎن ﺗﻘﺪﻳﺮ اﺳﺖ. ٢٠اﻣّﺎ اﮔﺮ ﺑﻪﺳﺒﺐ ﮐﺎر ﺧﻼف ﺗﻨﺒﻴﻪ ﺷﻮﻳﺪ و ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻴﺪ ،ﭼﻪ ﺟﺎﯼ ﻓﺨﺮ اﺳﺖ؟ ﺣﺎلﺁﻧﮑﻪ اﮔﺮ ﻧﻴﮑﻮﻳﯽ ﮐﻨﻴﺪ و در ﻋﻮض رﻧﺞ ﺑﻴﻨﻴﺪ و ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻴﺪ ،ﻧﺰد ﺧﺪا ﭘﺴﻨﺪﻳﺪﻩ اﺳﺖ٢١ .ﭼﻪ،
ﺑﺮاﯼ هﻤﻴﻦ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩاﻳﺪ ،زﻳﺮا ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ رﻧﺞ ﮐﺸﻴﺪ و ﺳﺮﻣﺸﻘﯽ ﮔﺬاﺷﺖ ﺗﺎ ﺑﺮ ﺁﺛﺎر ﻗﺪﻣﻬﺎﯼ وﯼ ﭘﺎ ﻧﻬﻴﺪ. »٢٢او هﻴﭻ ﮔﻨﺎﻩ ﻧﮑﺮد، و ﻓﺮﻳﺒﯽ ﺑﺮ زﺑﺎﻧﺶ ﻳﺎﻓﺖ ﻧﺸﺪ«. ٢٣ﭼﻮن دﺷﻨﺎﻣﺶ دادﻧﺪ ،دﺷﻨﺎم ﭘﺲ ﻧﺪاد؛ و ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ رﻧﺞ ﮐﺸﻴﺪ ،ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻧﮑﺮد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻮد را ﺑﻪدﺳﺖ داور ﻋﺎدل ﺳﭙﺮد٢۴ .او ﮔﻨﺎهﺎن ﻣﺎ را در ﺑﺪن ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮ دار ﺣﻤﻞ ﮐﺮد، ﺗﺎ ﺑﺮاﯼ ﮔﻨﺎهﺎن ﺑﻤﻴﺮﻳﻢ و ﺑﺮاﯼ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ زﻳﺴﺖ ﮐﻨﻴﻢ ،هﻤﺎن ﮐﻪ ﺑﻪ زﺧﻤﻬﺎﻳﺶ ﺷﻔﺎ ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﺪ. ٢۵زﻳﺮا هﻤﭽﻮن ﮔﻮﺳﻔﻨﺪاﻧﯽ ﮔﻢﮔﺸﺘﻪ از راﻩ ﺑﻮدﻳﺪ ،اﻣّﺎ اﮐﻨﻮن ﺑﻪﺳﻮﯼ ﺷﺒﺎن و ﻧﺎﻇﺮ ﺟﺎﻧﻬﺎﻳﺘﺎن ﺑﺎزﮔﺸﺘﻪاﻳﺪ.
اول ﭘﻄﺮس ٣ زﻧﺎن و ﺷﻮهﺮان ١ﺑﻪ هﻤﻴﻦﺳﺎن ،ﺷﻤﺎ اﯼ زﻧﺎن ،ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺷﻮهﺮان ﺧﻮد ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺗﺎ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ از اﻳﺸﺎن ﺑﺮﺧﯽ ﺑﻪ ﮐﻼم اﻳﻤﺎن ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﺑﯽﺁﻧﮑﻪ ﺳﺨﻨﯽ ﺑﺮ زﺑﺎن ﺁورﻳﺪ ،در اﺛﺮ رﻓﺘﺎر ﺷﻤﺎ ﺟﺬب ﺷﻮﻧﺪ٢ ،زﻳﺮا زﻧﺪﮔﯽ ﭘﺎﮎ و ﺧﺪاﺗﺮﺳﺎﻧﮥ ﺷﻤﺎ را ﻣﺸﺎهﺪﻩ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد٣ .زﻳﺒﺎﻳﯽ ﺷﻤﺎ ﻧﻪ در ﺁراﻳﺶ ﻇﺎهﺮﯼ ،هﻤﭽﻮن ﮔﻴﺴﻮان ﺑﺎﻓﺘﻪ و ﺟﻮاهﺮات و ﺟﺎﻣﻪهﺎﯼ ﻓﺎﺧﺮ۴ ،ﺑﻠﮑﻪ در ﺁن ﯽ روﺣﯽ ﻣﻼﻳﻢ و ﺁرام اﺳﺖ ،ﮐﻪ در ﯽ ﻧﺎﭘﮋﻣﺮدﻧ ِ اﻧﺴﺎن ﺑﺎﻃﻨﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺁراﺳﺘﻪ ﺑﻪ زﻳﺒﺎﻳ ِ س اﻋﺼﺎر ﮔﺬﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺧﺪا اﻣﻴﺪ داﺷﺘﻨﺪ، ﻧﻈﺮ ﺧﺪا ﺑﺲ ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎﺳﺖ۵ .زﻳﺮا زﻧﺎن ﻣﻘ ّﺪ ِ ﺧﻮد را ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﻣﯽﺁراﺳﺘﻨﺪ .ﺁﻧﺎن ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺷﻮهﺮان ﺧﻮد ﺑﻮدﻧﺪ۶ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺳﺎرا ﻣﻄﻴﻊ اﺑﺮاهﻴﻢ ﺑﻮد و او را ﺳﺮور ﺧﻮد ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ .ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ اﮔﺮ ﻧﻴﮏﮐﺮدار ﺑﺎﺷﻴﺪ و هﻴﭻ ﺗﺮس ﺑﻪ دل راﻩ ﻧﺪهﻴﺪ ،ﻓﺮزﻧﺪان او ﺧﻮاهﻴﺪ ﺑﻮد. ٧ﺑﻪ هﻤﻴﻦﺳﺎن ،ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ اﯼ ﺷﻮهﺮان ،در زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ هﻤﺴﺮاﻧﺘﺎن ﺑﺎﻣﻼﺣﻈﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﺑﺎ ﺁﻧﺎن ﭼﻮن ﺟﻨﺲ ﻇﺮﻳﻔﺘﺮ ﺑﺎ اﺣﺘﺮام رﻓﺘﺎر ﮐﻨﻴﺪ ،ﭼﺮاﮐﻪ هﻤﭙﺎﯼ ﺷﻤﺎ وارث هﺪﻳﮥ ﺳﺨﺎوﺗﻤﻨﺪاﻧﮥ ﺣﻴﺎﺗﻨﺪ ،ﻣﺒﺎدا دﻋﺎهﺎﻳﺘﺎن ﻣﺴﺘﺠﺎب ﻧﺸﻮد.
رﻧﺞ ﮐﺸﻴﺪن در راﻩ ﺣﻖ ٨ﺑﺎرﯼ ،هﻤﻪ ﻳﮑﺪل و هﻤﺪرد و ﺑﺮادردوﺳﺖ و دﻟﺴﻮز و ﻓﺮوﺗﻦ ﺑﺎﺷﻴﺪ٩ .ﺑﺪﯼ را ﺑﺎ ﺑﺪﯼ و دﺷﻨﺎم را ﺑﺎ دﺷﻨﺎم ﭘﺎﺳﺦ ﻣﮕﻮﻳﻴﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ،ﺑﺮﮐﺖ ﺑﻄﻠﺒﻴﺪ ،زﻳﺮا ﺑﺮاﯼ هﻤﻴﻦ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩاﻳﺪ ﺗﺎ وارث ﺑﺮﮐﺖ ﺷﻮﻳﺪ١٠ .زﻳﺮا، »هﺮﮐﻪ دوﺳﺘﺪار ﺣﻴﺎت اﺳﺖ و ﻃﺎﻟﺐ دﻳﺪن روزهﺎﯼ ﺧﻮش،
ﺑﺎﻳﺪ ﮐﻪ زﺑﺎن از ﺑﺪﯼ ﺑﺎزدارد و دهﺎن از ﻓﺮﻳﺐ ﻓﺮوﺑﻨﺪد. ١١ﺑﺎﻳﺪ از ﺑﺪﯼ روﯼﺑﺘﺎﺑﺪ و ﻧﻴﮑﻮﻳﯽ ﭘﻴﺸﻪ ﮐﻨﺪ؛ و در ﭘﯽ ﺻﻠﺢ ﺑﺎﺷﺪ و ﺁرام ﺑﺠﻮﻳﺪ. ١٢زاﻧﺮو ﮐﻪ ﭼﺸﻤﺎن ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﭘﺎرﺳﺎﻳﺎن اﺳﺖ و ﮔﻮش وﯼ ﺑﻪﺳﻮﯼ دﻋﺎﯼ اﻳﺸﺎن، اﻣّﺎ روﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪﺿﺪ ﺑﺪﮐﺎران اﺳﺖ«. ١٣اﮔﺮ ﺑﺮاﯼ ﻧﻴﮑﻮﻳﯽ ﮐﺮدن ﻏﻴﻮرﻳﺪ ،ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺿﺮر رﺳﺎﻧﺪ؟ ١۴اﻣّﺎ ﺣﺘﯽ اﮔﺮ در راﻩ ﺣﻖ رﻧﺞ دﻳﺪﻳﺪ ،ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎﻟﺘﺎن! »از ﺁﻧﭽﻪ ﺁﻧﺎن ﭘﺮوا دارﻧﺪ ،ﺷﻤﺎ ﭘﺮوا ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﻣﻀﻄﺮب ﻣﺸﻮﻳﺪ١۵ «.ﺑﻠﮑﻪ در دل ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺴﻴﺢ را در ﻣﻘﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاﻓﺮازﻳﺪ و هﻤﻮارﻩ ﺁﻣﺎدﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺗﺎ هﺮﮐﺲ دﻟﻴﻞ اﻣﻴﺪﯼ را ﮐﻪ در ﺷﻤﺎﺳﺖ ﺑﭙﺮﺳﺪ ،او را ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻮﻳﻴﺪ، ١۶اﻣّﺎ ﺑﻪﻧﺮﻣﯽ و ﺑﺎ اﺣﺘﺮام .وﺟﺪاﻧﺘﺎن را ﭘﺎﮎ ﻧﮕﺎﻩ دارﻳﺪ ﺗﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ رﻓﺘﺎر ﻧﻴﮏ ﺷﻤﺎ را در ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺪ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ ،از ﮔﻔﺘﺎر ﺧﻮﻳﺶ ﺷﺮﻣﺴﺎر ﺷﻮﻧﺪ١٧ .ﭼﻪ اﮔﺮ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪاﺳﺖ ﮐﻪ رﻧﺞ ﺑﺒﺮﻳﺪ ،ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﺮاﯼ ﻧﻴﮑﻮﮐﺎرﯼ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﻪﺳﺒﺐ ﺑﺪﮐﺮدارﯼ١٨ .زﻳﺮا ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻴﺰ ﻳﮏ ﺑﺎر ﺑﺮاﯼ ﮔﻨﺎهﺎن رﻧﺞ ﮐﺸﻴﺪ ،ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﺑﺮاﯼ ﺑﺪﮐﺎران ،ﺗﺎ ﺷﻤﺎ را ﻧﺰد ﺧﺪا ﺑﻴﺎورد .او در ﻋﺮﺻﮥ ﺟﺴﻢ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪ ،اﻣّﺎ در ﻋﺮﺻﮥ روح ،زﻧﺪﻩ ﮔﺸﺖ ١٩و در هﻤﺎن ﻣﻨﺰﻟﺖ رﻓﺖ و اﻳﻦ را ﺑﻪ ارواﺣﯽ ﮐﻪ در ﻗﺮارﮔﺎﻩ ﺧﻮد ﺑﻪﺳﺮ ﻣﯽﺑﺮدﻧﺪ اﻋﻼم ﮐﺮد٢٠ ،هﻤﺎن ارواﺣﯽ ﮐﻪ در اﻳﺎم ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺧﺪا در روزﮔﺎر ﻧﻮح ﮐﻪ ﮐﺸﺘﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽﺷﺪ ،ﺑﺎ ﺷﮑﻴﺒﺎﻳﯽ اﻧﺘﻈﺎر ﻣﯽﮐﺸﻴﺪ .در ﺁن ﮐﺸﺘﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﺷﻤﺎرﯼ اﻧﺪﮎ ،ﻳﻌﻨﯽ هﺸﺖ ﺗﻦ، ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺁب ﻧﺠﺎت ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ٢١ .و ﺁن ﺁب ﻧﻤﻮﻧﮥ ﺗﻌﻤﻴﺪﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ اﮐﻨﻮن ﻧﻴﺰ ﺷﻤﺎ را ﻧﺠﺎت ﯽ ﭘﺎﮎ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﺪا .اﻳﻦ ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ ،ﺗﻌﻤﻴﺪﯼ ﮐﻪ ﻧﻪ زدودن ﺁﻟﻮدﮔﯽ ﺗﻦ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻌﻬ ِﺪ وﺟﺪاﻧ ْ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺷﻤﺎ را ﻧﺠﺎت ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ٢٢ ،هﻤﺎن ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن رﻓﺖ و اﻳﻨﮏ ﺑﻪدﺳﺖ راﺳﺖ ﺧﺪاﺳﺖ و ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن و رﻳﺎﺳﺘﻬﺎ و ﻗﺪرﺗﻬﺎ ﻣﻄﻴﻌﺶ ﮔﺸﺘﻪاﻧﺪ.
اول ﭘﻄﺮس ۴ زﻳﺴﺘﻦ ﺑﺮاﯼ ﺧﺪا ١ﭘﺲ ﭼﻮن ﻣﺴﻴﺢ در ﻋﺮﺻﮥ ﺟﺴﻢ رﻧﺞ ﮐﺸﻴﺪ ،ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﻋﺰم ﻣﺴﻠّﺢ ﺷﻮﻳﺪ، زﻳﺮا ﺁنﮐﺲ را ﮐﻪ در ﻋﺮﺻﮥ ﺟﺴﻢ رﻧﺞ ﮐﺸﻴﺪﻩ ،دﻳﮕﺮ ﺑﺎ ﮔﻨﺎﻩ ﮐﺎرﯼ ﻧﻴﺴﺖ٢ .در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﺎﻗﯽ ﻋﻤﺮ را در ﺟﺴﻢ ،ﻧﻪ در ﺧﺪﻣﺖ اﻣﻴﺎل ﭘﻠﻴﺪ ﺑﺸﺮﯼ ،ﺑﻠﮑﻪ در راﻩ اﻧﺠﺎم ارادﻩ ﺧﺪا ﻣﯽﮔﺬراﻧﺪ٣ .ﭼﺮاﮐﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻪﻗﺪر ﮐﺎﻓﯽ ﻋﻤﺮ ﺧﻮﻳﺶ را در ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺁوردن ﺁﻧﭽﻪ اﻗﻮام ﺧﺪاﻧﺸﻨﺎس دوﺳﺖ ﻣﯽدارﻧﺪ ،ﺻﺮف ﮐﺮدﻩ و روزﮔﺎر ﺑﻪ هﺮزﮔﯽ و ﺷﻬﻮتراﻧﯽ و ﯽ ﻧﻔﺮتاﻧﮕﻴﺰ ﮔﺬراﻧﺪﻩاﻳﺪ۴ .از هﻤﻴﻦرو ،اﮐﻨﻮن ﮐﻪ ﻣﻴﺨﻮارﮔﯽ و ﻋﻴﺶ و ﻧﻮش و ﺑﺖﭘﺮﺳﺘ ِ
در اﻳﻦ ﺑﯽﺑﻨﺪوﺑﺎرﯼهﺎﯼ ﻣﻔﺮط ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺷﺮﻳﮏ ﻧﻤﯽﺷﻮﻳﺪ ،ﺣﻴﺮاﻧﻨﺪ و دﺷﻨﺎﻣﺘﺎن ﻣﯽدهﻨﺪ. ۵ا ّﻣﺎ ﺑﻪ او ﮐﻪ ﺁﻣﺎدﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺮ زﻧﺪﮔﺎن و ﻣﺮدﮔﺎن داورﯼ ﮐﻨﺪ ،ﺣﺴﺎب ﭘﺲ ﺧﻮاهﻨﺪ داد. ۶از هﻤﻴﻦروﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ اﮐﻨﻮن ﻣﺮدﻩاﻧﺪ ،ﺑﺸﺎرت دادﻩ ﺷﺪ ﺗﺎ هﺮﭼﻨﺪ در ﻋﺮﺻﮥ ﺟﺴﻢ ﻧﺰد ﺁدﻣﻴﺎن ﻣﺤﮑﻮم ﺷﺪﻧﺪ ،اﻣّﺎ در ﻋﺮﺻﮥ روح ﻧﺰد ﺧﺪا زﻳﺴﺖ ﮐﻨﻨﺪ. ٧ﭘﺎﻳﺎن هﻤﻪﭼﻴﺰ ﻧﺰدﻳﮏ اﺳﺖ؛ ﭘﺲ ﺟﺪّﯼ و در دﻋﺎ ﻣﻨﻀﺒﻂ ﺑﺎﺷﻴﺪ٨ .ﻣﻬﻤﺘﺮ از هﻤﻪ، ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﺑﺸﺪت ﻣﺤﺒﺖ ﮐﻨﻴﺪ ،زﻳﺮا ﻣﺤﺒﺖ ،اﻧﺒﻮﻩ ﮔﻨﺎهﺎن را ﻣﯽﭘﻮﺷﺎﻧﺪ٩ .ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﺑﺪون ﺷِﮑﻮِﻩ و ﺷﮑﺎﻳﺖ ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﯽ ﮐﻨﻴﺪ١٠ .هﻤﭽﻮن ﮐﺎرﮔﺰاران اﻣﻴﻦ ﺑﺮ ﻓﻴﺾ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺧﺪا ،ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﺑﺎ هﺮ ﻋﻄﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﺪ ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻨﻴﺪ١١ .اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ، هﻤﭽﻮن ﺳﺨﻨﮕﻮﯼ ﺧﺪا ﺑﮕﻮﻳﺪ؛ و اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﺑﺎ ﻗﺪرﺗﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻨﺪ ،ﺗﺎ در هﻤﻪﭼﻴﺰ ،ﺧﺪا ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺗﻤﺠﻴﺪ ﺷﻮد .ﺟﻼل و ﺗﻮاﻧﺎﻳﯽ ﺗﺎ اﺑﺪ ﺑﺮ او ﺑﺎد .ﺁﻣﻴﻦ.
رﻧﺞ ﺑﺮدن ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ اﻳﻤﺎن ١٢اﯼ ﻋﺰﻳﺰان ،از اﻳﻦ ﺁﺗﺸﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺁزﻣﻮدن ﺷﻤﺎ در ﻣﻴﺎﻧﺘﺎن ﺑﺮﭘﺎﺳﺖ ،در ﺷﮕﻔﺖ ﻣﺒﺎﺷﻴﺪ ،ﮐﻪ ﮔﻮﻳﯽ ﭼﻴﺰﯼ ﻏﺮﻳﺐ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ١٣ .ﺑﻠﮑﻪ ﺷﺎد ﺑﺎﺷﻴﺪ از اﻳﻨﮑﻪ در رﻧﺠﻬﺎﯼ ﻣﺴﻴﺢ ﺳﻬﻴﻢ ﻣﯽﺷﻮﻳﺪ ،ﺗﺎ ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﻇﻬﻮر ﺟﻼل او ﺑﻐﺎﻳﺖ ﺷﺎدﻣﺎن ﮔﺮدﻳﺪ١۴ .اﮔﺮ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻧﺎم ﻣﺴﻴﺢ ﺷﻤﺎ را ﻧﺎﺳﺰا ﮔﻮﻳﻨﺪ ،ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎﻟﺘﺎن ،زﻳﺮا روح ﺟﻼل ﮐﻪ روح ﺧﺪاﺳﺖ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺁرام ﻣﯽﮔﻴﺮد١۵ .اﮔﺮ رﻧﺞ ﻣﯽﺑﺮﻳﺪ ،ﻣﺒﺎد ﮐﻪ ﺑﻪﺳﺒﺐ ﻗﺘﻞ ،دزدﯼ، ﺷﺮارت ﻳﺎ ﺣﺘﯽ ﻓﻀﻮﻟﯽ در ﮐﺎر دﻳﮕﺮان ﺑﺎﺷﺪ١۶ .اﻣّﺎ اﮔﺮ از ﺁن ﺳﺒﺐ رﻧﺞ ﻣﯽﺑﺮﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺤﯽ هﺴﺘﻴﺪ ،ﺷﺮﻣﺴﺎر ﻣﺒﺎﺷﻴﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺧﺪا را ﺗﻤﺠﻴﺪ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻧﺎم را ﺑﺮ ﺧﻮد دارﻳﺪ. ١٧زﻳﺮا زﻣﺎن ﺁن رﺳﻴﺪﻩ ﮐﻪ داورﯼ از ﺧﺎﻧﮥ ﺧﺪا ﺁﻏﺎز ﺷﻮد؛ و اﮔﺮ ﺁﻏﺎز ﺁن از ﻣﺎﺳﺖ، ﭘﺲ ﺳﺮاﻧﺠﺎ ِم ﺁﻧﺎن ﮐﻪ اﻧﺠﻴﻞ ﺧﺪا را اﻃﺎﻋﺖ ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ ،ﭼﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد؟ ١٨و »اﮔﺮ ﭘﺎرﺳﺎ ﺑﺪﺷﻮارﯼ ﻧﺠﺎت ﻳﺎﺑﺪ، ﺧﺪاﻧﺸﻨﺎﺳﺎن و ﮔﻨﺎهﮑﺎران ﭼﻪ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد؟« ١٩ﭘﺲ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪا رﻧﺞ ﻣﯽﮐﺸﻨﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﺟﺎﻧﻬﺎﯼ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻪ »ﺧﺎﻟﻖ اﻣﻴﻦ« ﺑﺴﭙﺎرﻧﺪ و ﺑﻪ ﻧﻴﮑﻮﮐﺎرﯼ اداﻣﻪ دهﻨﺪ.
اول ﭘﻄﺮس ۵ ﻣﺸﺎﻳﺦ و ﺟﻮاﻧﺎن ﮏ ﺟﻼﻟﯽ ﮐﻪ ﺁﺷﮑﺎر ١ﻣﻦ ﮐﻪ ﺧﻮد از ﻣﺸﺎﻳﺦ هﺴﺘﻢ و ﺷﺎهﺪ ﺑﺮ رﻧﺠﻬﺎﯼ ﻣﺴﻴﺢ و ﺷﺮﻳ ِ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،ﻣﺸﺎﻳﺦ را در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﭘﻨﺪ ﻣﯽدهﻢ٢ :ﮔﻠﮥ ﺧﺪا را ﮐﻪ ﺑﻪدﺳﺖ ﺷﻤﺎ ﺳﭙﺮدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﺷﺒﺎﻧﯽ و ﻧﻈﺎرت ﮐﻨﻴﺪ ،اﻣّﺎ ﻧﻪ ﺑﻪاﺟﺒﺎر ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﻣﻴﻞ و رﻏﺒﺖ ،ﺁنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺧﺪا ﻣﯽﺧﻮاهﺪ؛ و ﻧﻪ ﺑﺮاﯼ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻧﺎﻣﺸﺮوع ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ و ﻋﻼﻗﻪ٣ .ﻧﻪﺁﻧﮑﻪ ﺑﺮ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ
ﺑﻪدﺳﺖ ﺷﻤﺎ ﺳﭙﺮدﻩ ﺷﺪﻩاﻧﺪ ﺳﺮورﯼ ﮐﻨﻴﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮاﯼ ﮔﻠﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ۴ ،ﺗﺎ ﭼﻮن ﺷﺒﺎناﻋﻈﻢ ﻇﻬﻮر ﮐﻨﺪ ،ﺗﺎج ﺟﻼل ﻏﻴﺮﻓﺎﻧﯽ را درﻳﺎﻓﺖ ﮐﻨﻴﺪ. ۵اﯼ ﺟﻮاﻧﺎن ،ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻣﺸﺎﻳﺦ ﺑﺎﺷﻴﺪ .هﻤﮕﯽ در رﻓﺘﺎرﺗﺎن ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻓﺮوﺗﻨﯽ را ﺑﺮ ﮐﻤﺮ ﺑﻨﺪﻳﺪ ،زﻳﺮا، »ﺧﺪا در ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﺘﮑﺒﺮان ﻣﯽاﻳﺴﺘﺪ، اﻣّﺎ ﻓﺮوﺗﻨﺎن را ﻓﻴﺾ ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ«. ۶ﭘﺲ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را زﻳﺮ دﺳﺖ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ ﺧﺪا ﻓﺮوﺗﻦ ﺳﺎزﻳﺪ ﺗﺎ در زﻣﺎن ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺳﺮاﻓﺮازﺗﺎن ﺳﺎزد٧ .هﻤﮥ ﻧﮕﺮاﻧﻴﻬﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﻪ او ﺑﺴﭙﺎرﻳﺪ زﻳﺮا او ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺷﻤﺎ هﺴﺖ. ٨ﺧﻮﻳﺸﺘﻨﺪار و ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎﺷﻴﺪ ،زﻳﺮا دﺷﻤﻦ ﺷﻤﺎ اﺑﻠﻴﺲ هﻤﭽﻮن ﺷﻴﺮﯼ ﻏﺮّان در ﮔﺮدش اﺳﺖ و ﮐﺴﯽ را ﻣﯽﺟﻮﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﺒﻠﻌﺪ٩ .ﭘﺲ در اﻳﻤﺎن راﺳﺦ ﺑﺎﺷﻴﺪ و در ﺑﺮاﺑﺮ او ﺑﺎﻳﺴﺘﻴﺪ ،زﻳﺮا ﺁﮔﺎهﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺮادران ﺷﻤﺎ در دﻧﻴﺎ ﺑﺎ هﻤﻴﻦ رﻧﺠﻬﺎ روﺑﻪروﻳﻨﺪ١٠ .ﭘﺲ از اﻧﺪﮎ زﻣﺎﻧﯽ رﻧﺞ و زﺣﻤﺖ ،ﺧﺪاﯼ هﻤﮥ ﻓﻴﻀﻬﺎ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﺟﻼل اﺑﺪﯼ ﺧﻮد در ﻣﺴﻴﺢ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺧﻮ ْد ﺷﻤﺎ را اﺣﻴﺎ و اﺳﺘﻮار و ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ و ﭘﺎﻳﺪار ﺧﻮاهﺪ ﺳﺎﺧﺖ١١ .او را ﺗﺎ اﺑﺪ ﺗﻮاﻧﺎﻳﯽ ﺑﺎد .ﺁﻣﻴﻦ.
درودهﺎﯼ ﭘﺎﻳﺎﻧﯽ ١٢ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﺳﻴﻼس ﮐﻪ او را ﺑﺮادرﯼ اﻣﻴﻦ ﻣﯽداﻧﻢ ،اﻳﻦ ﭼﻨﺪ ﺧﻂ را ﺑﻪ اﺧﺘﺼﺎر ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻮﺷﺘﻢ ﺗﺎ ﺗﺸﻮﻳﻘﺘﺎن ﮐﻨﻢ و ﺷﻬﺎدت دهﻢ ﮐﻪ هﻤﻴﻦ اﺳﺖ ﻓﻴﺾ ﺣﻘﻴﻘﯽ ﺧﺪا .در ﺁن اﺳﺘﻮار ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ. ١٣ﺧﻮاهﺮ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ در ﺑﺎﺑِﻞ اﺳﺖ ،و ﭘﺴﺮ ﻣﻦ ﻣَﺮﻗُﺲ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ درود ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻨﺪ١۴ .ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﺑﻪ ﺑﻮﺳﮥ ﻣﺤﺒﺖﺁﻣﻴﺰ ﺳﻼم ﮔﻮﻳﻴﺪ. ﺑﺮ هﻤﮥ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ در ﻣﺴﻴﺢ هﺴﺘﻴﺪ ،ﺁراﻣﺶ ﺑﺎد.
ﻧﺎﻣﮥ دوّم ﭘِﻄ ُﺮس دوم ﭘﻄﺮس ١
١از ﺷَﻤﻌﻮن ﭘِﻄﺮُس ،ﻏﻼم و رﺳﻮل ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ، ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﺮﮐﺖ ﻋﺪاﻟﺖ ﺧﺪا و ﻧﺠﺎتدهﻨﺪۀ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،اﻳﻤﺎﻧﯽ هﻤﺘﺮاز ﺑﺎ اﻳﻤﺎن ﻣﺎ ﻧﺼﻴﺒﺸﺎن ﺷﺪﻩ اﺳﺖ: ٢ﻓﻴﺾ و ﺁراﻣﺶ ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﺪا و ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ،ﺑﻔﺰوﻧﯽ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎد.
زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺴﻴﺤﯽ در ﭘﺮﺗﻮ دﻋﻮت اﻟﻬﯽ ﯽ او هﺮﺁﻧﭽﻪ را ﺑﺮاﯼ ﺣﻴﺎت و دﻳﻨﺪارﯼ ﻧﻴﺎز دارﻳﻢ ﺑﺮ ﻣﺎ ارزاﻧﯽ داﺷﺘﻪ ٣ﻗﺪرت اﻟﻬ ِ ﺖ او ﻣﻴﺴّﺮ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﻣﺎ را ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺟﻼل و ﻧﻴﮑﻮﻳﯽ ﺧﻮﻳﺶ اﺳﺖ .اﻳﻦ از ﻃﺮﻳﻖ ﺷﻨﺎﺧ ِ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﻩ اﺳﺖ۴ .او ﺑﻪواﺳﻄﮥ اﻳﻨﻬﺎ وﻋﺪﻩهﺎﯼ ﻋﻈﻴﻢ و ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ، ﺗﺎ از ﻃﺮﻳﻖ ﺁﻧﻬﺎ ﺷﺮﻳﮏ ﻃﺒﻴﻌﺖ اﻟﻬﯽ ﺷﻮﻳﺪ و از ﻓﺴﺎدﯼ ﮐﻪ در ﻧﺘﻴﺠﮥ اﻣﻴﺎل ﻧﻔﺴﺎﻧﯽ در دﻧﻴﺎ وﺟﻮد دارد ،ﺑﺮهﻴﺪ. ۵از هﻤﻴﻦرو ،ﺑﻪ ﺳﻌﯽ ﺗﻤﺎم ﺑﮑﻮﺷﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﻪواﺳﻄﮥ اﻳﻤﺎن ﺧﻮد ﻧﻴﮑﻮﻳﯽ ﺑﺎر ﺁورﻳﺪ و ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻧﻴﮑﻮﻳﯽ ،ﺷﻨﺎﺧﺖ۶ ،و ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺷﻨﺎﺧﺖ ،ﺧﻮﻳﺸﺘﻨﺪارﯼ ،و ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﺧﻮﻳﺸﺘﻨﺪارﯼ ،اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ،و ﺑﻪواﺳﻄﮥ اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ،دﻳﻨﺪارﯼ٧ ،و ﺑﻪواﺳﻄﮥ دﻳﻨﺪارﯼ ،ﻣﻬ ِﺮ ﺑﺮادراﻧﻪ و ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻣﻬﺮ ﺑﺮادراﻧﻪ ،ﻣﺤﺒﺖ٨ .زﻳﺮا ﭼﻮن اﻳﻨﻬﺎ در ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﺪ و ﻓﺰوﻧﯽ ﻳﺎﺑﺪ ،ﻧﺨﻮاهﺪ ﮔﺬاﺷﺖ در ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،ﺑﯽﻓﺎﻳﺪﻩ و ﺑﯽﺛﻤﺮ ﺑﺎﺷﻴﺪ٩ .اﻣّﺎ ﺁن ﮐﻪ ﻋﺎرﯼ از اﻳﻨﻬﺎﺳﺖ ،ﮐﻮر اﺳﺖ و ﮐﻮﺗﻪﺑﻴﻦ ،و از ﻳﺎد ﺑﺮدﻩ ﮐﻪ از ﮔﻨﺎهﺎن ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺧﻮﻳﺶ ﭘﺎﮎ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ١٠ .ﭘﺲ اﯼ ﺑﺮادران ،هﺮﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﮑﻮﺷﻴﺪ ﺗﺎ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﮔﯽ و ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮔﯽ ﺧﻮﻳﺶ را ﺗﺤﮑﻴﻢ ﺑﺨﺸﻴﺪ ،ﭼﺮاﮐﻪ اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﻨﻴﺪ هﺮﮔﺰ ﺳﻘﻮط ﻧﺨﻮاهﻴﺪ ﮐﺮد. ن ﺧﺪاوﻧﺪ و ﻧﺠﺎتدهﻨﺪۀ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﯽ ﺟﺎودا ِ ١١زﻳﺮا اﻳﻨﭽﻨﻴﻦ ،ﺑﺮﮐﺖ دﺧﻮل ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎه ِ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻔﺮاواﻧﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻋﻄﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ.
وﺣﯽ ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪّس ١٢ﭘﺲ اﻳﻦ اﻣﻮر را هﻤﻮارﻩ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻳﺎدﺁورﯼ ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد ،هﺮﭼﻨﺪ ﺁﻧﻬﺎ را ﻣﯽداﻧﻴﺪ و در ﺁن ﺣﻘﻴﻘﺖ ﮐﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﺪ ،اﺳﺘﻮارﻳﺪ١٣ .ﺁرﯼ ،ﻣﺼﻠﺤﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽداﻧﻢ ﺗﺎ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ در اﻳﻦ ﺧﻴﻤﻪ ﺳﺎﮐﻨﻢ ،ﺷﻤﺎ را از ﻃﺮﻳﻖ ﻳﺎدﺁورﯼ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺰاﻧﻢ١۴ ،زﻳﺮا ﻣﯽداﻧﻢ ﺑﺰودﯼ اﻳﻦ ﺧﻴﻤﻪ را وداع ﺧﻮاهﻢ ﮔﻔﺖ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺧﺪاوﻧ ِﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﻣﺮا ﺁﮔﺎهﺎﻧﻴﺪ١۵ .از اﻳﻦرو هﺮﭼﻪ در ﺗﻮان دارم ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ ﭘﺲ از رﺣﻠﺘﻢ هﻤﻮارﻩ اﻳﻦ اﻣﻮر را ﺑﻪ ﻳﺎد ﺁورﻳﺪ. ت ﺧﺪاوﻧﺪﻣﺎن ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﻋﻼم ﻣﯽﮐﺮدﻳﻢ، ن ﭘﺮﻗﺪر ِ ١۶زﻳﺮا ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺁﻣﺪ ِ از ﭘﯽ اﻓﺴﺎﻧﻪهﺎﻳﯽ ﮐﻪ زﻳﺮﮐﺎﻧﻪ اﺑﺪاع ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻳﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ ﮐﺒﺮﻳﺎﯼ او را ﺑﻪ ﭼﺸﻢ دﻳﺪﻩ ﺑﻮدﻳﻢ١٧ .او از ﺧﺪاﯼ ﭘﺪر ،ﺟﻼل و اﮐﺮام ﻳﺎﻓﺖ و ﺳﺮوﺷﯽ از ﺟﻼل ﮐﺒﺮﻳﺎﻳﯽ ﺑﻪ او دررﺳﻴﺪ ﮐﻪ» ،اﻳﻦ اﺳﺖ ﭘﺴﺮ ﻣﺤﺒﻮﺑﻢ ﮐﻪ از او ﺧﺸﻨﻮدم١٨ «.ﻣﺎ ﺧﻮد ﺑﺮ ﺁن ﮐﻮﻩ ﻣﻘﺪّس ﺑﺎ او ﺑﻮدﻳﻢ و ﺁن ﺳﺮوش ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ را ﺑﻪﮔﻮش ﺷﻨﻴﺪﻳﻢ.
١٩ﺑﻌﻼوﻩ ،ﮐﻼ ِم ﺑﺲ ﻣﻄﻤﺌﻦ اﻧﺒﻴﺎ را دارﻳﻢ ﮐﻪ ﻧﻴﮑﻮﺳﺖ ﺑﺪان ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﻴﺪ ،ﭼﺮاﮐﻪ هﻤﭽﻮن ﭼﺮاﻏﯽ در ﻣﮑﺎن ﺗﻴﺮﻩ و ﺗﺎر ﻣﯽدرﺧﺸﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺳﭙﻴﺪﻩ ﺑﺮدﻣﺪ و ﺳﺘﺎرۀ ﺻﺒﺢ ﯽ ﮐﺘﺐ ﻣﻘ ّﺪس زاﻳﻴﺪۀ در دﻟﻬﺎﻳﺘﺎن ﻃﻠﻮع ﮐﻨﺪ٢٠ .ﻗﺒﻞ از هﺮ ﭼﻴﺰ ،ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ هﻴﭻ وﺣ ِ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺧﻮ ِد ﻧﺒﯽ ﻧﻴﺴﺖ٢١ .زﻳﺮا وﺣﯽ هﻴﭽﮕﺎﻩ ﺑﻪ ارادۀ اﻧﺴﺎن ﺁوردﻩ ﻧﺸﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺁدﻣﻴﺎن ﺗﺤﺖ ﻧﻔﻮذ روحاﻟﻘﺪس از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻨﺪ.
دوم ﭘﻄﺮس ٢ ﻣﻌﻠﻤﺎن دروﻏﻴﻦ و هﻼﮐﺖ ﺁﻧﻬﺎ ١اﻣّﺎ در ﻣﻴﺎن ﻗﻮم ،اﻧﺒﻴﺎﯼ دروﻏﻴﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﻮدﻧﺪ ،هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﻌﻠﻤﺎن دروﻏﻴﻦ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﻨﻬﺎﻧﯽ ﺑﺪﻋﺘﻬﺎﯼ ﻣﻬﻠﮏ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺁورد و ﺣﺘﯽ ﺳﺮورﯼ را ﮐﻪ اﻳﺸﺎن را ﺧﺮﻳﺪﻩ ،اﻧﮑﺎر ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد و اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ،هﻼﮐﺘﯽ ﺳﺮﻳﻊ ﺑﺮ ﺧﻮد ﻓﺮوﺧﻮاهﻨﺪ ﺁورد٢ .ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﻓﺠﻮر اﻳﺸﺎن را ﭘﻴﺮوﯼ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد ،و ﺑﻪﺳﺒﺐ ﺁﻧﺎن راﻩ ﺣﻖ ﻣﺬﻣﺖ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ٣ .اﻳﺸﺎن از ﻃﻤﻊ ،ﺑﺎ ﺗﻮﺳﻞ ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺎن ﻓﺮﻳﺒﻨﺪﻩ ،از ﺷﻤﺎ ﺑﻬﺮﻩﮐﺸﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد. اﻣّﺎ ﻣﺤﮑﻮﻣﻴﺘﺸﺎن ﮐﻪ از دﻳﺮﺑﺎز رﻗﻢﺧﻮردﻩ ،ﺑﯽﮐﺎر ﻧﻨﺸﺴﺘﻪ و ﻧﺎﺑﻮدﯼﺷﺎن ﻧﺨﻮاﺑﻴﺪﻩ اﺳﺖ! ۴زﻳﺮا اﮔﺮ ﺧﺪا ﺑﺮ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮔﻨﺎﻩ ورزﻳﺪﻧﺪ رﺣﻢ ﻧﮑﺮد ،ﺑﻠﮑﻪ اﻳﺸﺎن را در ﺑﻨﺪ ﻧﻬﺎد و در ﺳﻴﺎهﭽﺎﻟﻬﺎﯼ ﺗﺎرﻳﮏ ﻣﺤﺒﻮس ﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﺮاﯼ داورﯼ ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ؛ ۵و اﮔﺮ ﺑﺮ دﻧﻴﺎﯼ ﻗﺪﻳﻢ ﻧﻴﺰ رﺣﻢ ﻧﮑﺮد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮ ﺁن ﻋﺎﻟ ِﻢ ﺑﯽدﻳﻨﺎن ﺗﻮﻓﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎد و ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻮح ،ﺁن ﻆ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ را ،ﺑﺎ هﻔﺖ ﺗﻦ دﻳﮕﺮ ﻣﺤﻔﻮظ داﺷﺖ؛ ۶و اﮔﺮ ﺷﻬﺮهﺎﯼ ﺳُﺪوم و ﻏَﻤﻮرَﻩ واﻋ ِ را ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ ﻧﻤﻮد و ﺑﻪ ﻧﺎﺑﻮدﯼ ﻣﺤﮑﻮم ﮐﺮد و ﻋﺒﺮﺗﯽ ﺳﺎﺧﺖ از ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﯽدﻳﻨﯽ٧ ،و ط ﭘﺎرﺳﺎ را ﮐﻪ از ﻓﺠﻮر ﺑﯽدﻳﻨﺎن ﺑﻪﺳﺘﻮﻩ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮد ،رهﺎﻳﯽ ﺑﺨﺸﻴﺪ ٨ -زﻳﺮا ﺁن ﻣﺮ ِد ﻟﻮ ِ ح ﭘﺎرﺳﺎﻳﺶ از دﻳﺪن و ﺷﻨﻴﺪن ﮐﺮدار ﭘﺎرﺳﺎ هﺮ روزﻩ در ﻣﻴﺎن اﻳﺸﺎن ﺑﻪﺳﺮ ﻣﯽﺑﺮد و رو ِ ﻗﺒﻴﺤﺸﺎن در ﻋﺬاب ﺑﻮد ٩ -ﭘﺲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽداﻧﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﭘﺎرﺳﺎﻳﺎن را از ﺁزﻣﺎﻳﺸﻬﺎ ﺑﺮهﺎﻧﺪ و ﮔﻨﻬﮑﺎران را ﺑﺮاﯼ ﻣﮑﺎﻓﺎت روز داورﯼ ﻧﮕﺎﻩ دارد١٠ ،ﺑﺨﺼﻮص ﺁﻧﺎن را ﮐﻪ در ﭘﯽ ت ﻓﺎﺳ ِﺪ ﻧﻔﺲ ﺧﻮﻳﺸﻨﺪ و اﻗﺘﺪار ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺧﻮار ﻣﯽﺷﻤﺎرﻧﺪ. ﺗﻤﺎﻳﻼ ِ اﻳﻨﺎن ﭼﻨﺎن ﮔﺴﺘﺎﺧﻨﺪ و ﻣﺘﮑﺒّﺮ ﮐﻪ از اهﺎﻧﺖ ﺑﻪ ﺑﺰرﮔﺎن ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﭘﺮواﻳﯽ ﻧﺪارﻧﺪ؛ ١١ﺣﺎلﺁﻧﮑﻪ ﺣﺘﯽ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﮐﻪ از ﻗﺪرت و اﻗﺘﺪار ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ ،هﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﺰرﮔﺎن ،اهﺎﻧﺘﺸﺎن ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ١٢ .در ﻣﻘﺎﺑﻞ ،اﻳﻦ هﻨﮕﺎم اﻋﻼم ﻣﺤﮑﻮﻣﻴ ِ ﻣﺮدﻣﺎن هﻤﭽﻮن وﺣﻮش ﻋﺎرﯼ از ﺷﻌﻮر ،ﺗﻨﻬﺎ ﺗﺎﺑﻊ ﻏﺮاﻳﺰ ﺧﻮﻳﺸﻨﺪ ،و زادﻩ ﺷﺪﻩاﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ دام اﻓﺘﻨﺪ و هﻼﮎ ﮔﺮدﻧﺪ .اﻳﻨﺎن در اﻣﻮرﯼ اهﺎﻧﺖ ﻣﯽورزﻧﺪ ﮐﻪ از ﺁن هﻴﭻ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﻧﺪارﻧﺪ .ﭘﺲ ﺑﻪﺳﺎن وﺣﻮش ﻧﻴﺰ هﻼﮎ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ ١٣و در ﺳﺰاﯼ ﺁن ﺑﺪﯼ ﮐﻪ ﮐﺮدﻩاﻧﺪ ،ﺑﺪ ﺧﻮاهﻨﺪ دﻳﺪ .ﺗﻔﺮﻳﺢ اﻳﻨﺎن ﻋﻴﺶ و ﻋﺸﺮت در روز روﺷﻦ اﺳﺖ .ﻟﮑﻪهﺎﯼ ﻧﻨﮕﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﺷﺮﮐﺖ در ﺿﻴﺎﻓﺖ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ،از ﻏﺮﻗﻪ ﺷﺪن در ﻟﺬات ﻓﺮﻳﺒﻨﺪۀ ﺧﻮﻳﺶ دﺳﺖ ﺑﺮﻧﻤﯽﮐﺸﻨﺪ١۴ .ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ دارﻧﺪ ﭘﺮ از زﻧﺎ ﮐﻪ هﻤﻮارﻩ در ﮐﻤﻴﻦ ﮔﻨﺎﻩ اﺳﺖ .اﻳﻦ ﻣﻠﻌﻮﻧﺎن، ﺳﺴﺖﻣﺎﻳﮕﺎن را اﻏﻮا ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و در ﻃﻤﻊورزﯼ ﺑﺴﯽ ﭼﻴﺮﻩدﺳﺘﻨﺪ! ١۵راﻩ راﺳﺖ را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺘﻪ و ﺑﺎ در ﭘﻴﺶ ﮔﺮﻓﺘﻦ راﻩ ﺑَﻠﻌﺎم ﺑﻦ ﺑِﻌﻮر ﮐﻪ ﻣﺰد ﻧﺎراﺳﺘﯽ را دوﺳﺖ ﻣﯽداﺷﺖ ،ﮔﻤﺮاﻩ
ﮔﺸﺘﻪاﻧﺪ١۶ .اﻣّﺎ ﺑَﻠﻌﺎم ﺑﻪﺳﺒﺐ ﺑﺪﮐﺮدارﯼاش از زﺑﺎن اﻻﻏﯽ ﺗﻮﺑﻴﺦ ﺷﺪ .ﺣﻴﻮان ﺑﯽزﺑﺎن هﻤﺎﻧﻨﺪ اﻧﺴﺎن ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ و ﺑﺮ دﻳﻮاﻧﮕﯽ ﻧﺒﯽ ﻟﮕﺎمزد. ١٧اﻳﻦ ﻣﻌﻠﻤﺎن دروﻏﻴﻦ ،ﭼﺸﻤﻪهﺎﻳﯽ ﺑﯽﺁب و ﺑﺨﺎرهﺎﻳﯽ راﻧﺪﻩ از ﺗﻨﺪﺑﺎدﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﻣﻄﻠﻖ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﻣﻘﺮر اﺳﺖ١٨ .زﻳﺮا ﺳﺨﻨﺎن ﺗﮑﺒّﺮﺁﻣﻴﺰ و ﺑﺎﻃﻞ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ و ﺑﺎ ﺑﻬﺮﻩﺟﻮﻳﯽ از ﺗﻤﺎﻳﻼت ﻧﻔﺲ و ﺷﻬﻮتاﻧﮕﻴﺰﯼ ،ﮐﺴﺎﻧﯽ را ﮐﻪ ﺑﺘﺎزﮔﯽ از ﭼﻨﮓ ﮔﻤﺮاهﺎن رﺳﺘﻪاﻧﺪ، اﻏﻮا ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ١٩ .ﺑﺪﻳﺸﺎن وﻋﺪۀ ﺁزادﯼ ﻣﯽدهﻨﺪ ،ﺣﺎلﺁﻧﮑﻪ ﺧﻮد ﺑﻨﺪۀ ﻓﺴﺎدﻧﺪ؛ ﭼﻪ ،ﺁدﻣﯽ ﺑﻨﺪۀ هﺮ ﺁنﭼﻴﺰﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ او ﻣﺴﻠﻂ اﺳﺖ٢٠ .زﻳﺮا اﮔﺮ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ و ﻧﺠﺎتدهﻨﺪۀ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،از ﻓﺴﺎد دﻧﻴﺎ رﺳﺘﻨﺪ ،ﺑﺎز ﺑﺪان ﮔﺮﻓﺘﺎر و ﻣﻐﻠﻮب ﺁﻳﻨﺪ، ﺳﺮاﻧﺠﺎﻣﺸﺎن ﺑﺪﺗﺮ از ﺁﻏﺎز ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد٢١ .ﺑﻬﺘﺮ ﺁن ﻣﯽﺑﻮد ﮐﻪ از ﺁﻏﺎز ،راﻩ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ را ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺧﺘﻨﺪ ،ﺗﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﭘﺲ از ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ ،از ﺣﮑﻢ ﻣﻘﺪّﺳﯽ ﮐﻪ ﺑﺪﻳﺸﺎن ﺳﭙﺮدﻩ ﺷﺪ ،روﯼ ﻞ راﺳﺘﻴﻦاﻧﺪ ﮐﻪ: ﺑﺮﺗﺎﺑﻨﺪ٢٢ .ﭘﺲ ﺁﻧﺎن ﻣﺼﺪاق اﻳﻦ َﻣ َﺜ ِ »ﺳﮓ ﺑﻪ ﻗﯽ ﺧﻮد ﺑﺎزﻣﯽﮔﺮدد«، و ﺧﻮﮎ ﺷﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ ،ﺑﻪ ﻏﻠﺘﻴﺪن در ﮔِﻞ«.
دوم ﭘﻄﺮس ٣ روز ﺧﺪاوﻧﺪ ١اﯼ ﻋﺰﻳﺰان ،اﻳﻦ ﻧﺎﻣﮥ دوّم اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﻧﻮﻳﺴﻢ .هﺮ دو ﻧﺎﻣﻪ را ﺑﻪﻗﺼﺪ ﻳﺎدﺁورﯼ ﻧﮕﺎﺷﺘﻢ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﺗﻔﮑﺮﯼ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺰاﻧﻢ٢ ،ﺗﺎ ﮐﻼﻣﯽ را ﮐﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﻣﻘﺪّس در اﻳﺎم ﮔﺬﺷﺘﻪ ﮔﻔﺘﻪاﻧﺪ ،ﺑﻪ ﻳﺎد ﺁرﻳﺪ و ﻧﻴﺰ ﺣﮑﻢ ﺧﺪاوﻧﺪ و ﻧﺠﺎتدهﻨﺪۀ ﻣﺎ را ﮐﻪ ﺑﻪواﺳﻄﮥ رﺳﻮﻻن ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺎن ﺷﺪ. ٣ﻗﺒﻞ از هﺮ ﭼﻴﺰ ،ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ در اﻳﺎم ﺁﺧﺮ اﺳﺘﻬﺰاﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻧﯽ ﻇﻬﻮر ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد ﮐﻪ ﭘﻴﺮو اﻣﻴﺎل ﭘﻠﻴﺪﺷﺎن ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد و اﺳﺘﻬﺰاﮐﻨﺎن ۴ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ» :ﭘﺲ ﭼﻪ ﺷﺪ وﻋﺪۀ ﺁﻣﺪن او؟ از زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭘﺪران ﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﻮاب رﻓﺘﻨﺪ ،هﻤﻪﭼﻴﺰ هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺑﺪو ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺑﻮد!« ۵ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن،ﺁﻧﺎن ﺑﻪﻋﻤﺪ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﭼﺸﻢ ﻣﯽﭘﻮﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﻼم ﺧﺪا ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ از ﻗﺪﻳﻢ ﺑﻮد و زﻣﻴﻦ از ﺁب و ﺑﻪوﺳﻴﻠﮥ ﺁب ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺖ؛ ۶و ﺑﻪوﺳﻴﻠﮥ هﻤﻴﻦ ﺁب ،دﻧﻴﺎﯼ ﺁن زﻣﺎن ﻏﺮق و ﻧﺎﺑﻮد ﺷﺪ٧ .و ﺑﻪ هﻤﺎن ﮐﻼم ،ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ و زﻣﻴﻦ ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺑﺮاﯼ ﺁﺗﺶ ذﺧﻴﺮﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﺗﺎ روز داورﯼ و هﻼﮐﺖ ﺑﯽدﻳﻨﺎن ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد. ٨اﻣّﺎ اﯼ ﻋﺰﻳﺰان ،از اﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﻏﺎﻓﻞ ﻣﺒﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﮏ روز هﻤﭽﻮن هﺰار ﺳﺎل اﺳﺖ و هﺰار ﺳﺎل هﻤﭽﻮن ﻳﮏ روز٩ .ﺑﺮﺧﻼف ﮔﻤﺎن ﺑﺮﺧﯽ ،ﺧﺪاوﻧﺪ در اﻧﺠﺎم وﻋﺪﻩاش ﺗﺄﺧﻴﺮ ﻧﻤﯽورزد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﺮدﺑﺎر اﺳﺖ ،ﭼﻪ ﻧﻤﯽﺧﻮاهﺪ ﮐﺴﯽ هﻼﮎ ﺷﻮد ﺑﻠﮑﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﺪ هﻤﮕﺎن ﺑﻪ ﺗﻮﺑﻪ ﮔﺮاﻳﻨﺪ.
١٠اﻣّﺎ روز ﺧﺪاوﻧﺪ ﭼﻮن دزد ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ ،ﮐﻪ در ﺁن ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﻏﺮﻳﻮﯼ ﻣﻬﻴﺐ از ﻣﻴﺎن ﺧﻮاهﺪ رﻓﺖ و اﺟﺮام ﺳﻤﺎوﯼ ﺑﻪوﺳﻴﻠﮥ ﺁﺗﺶ ﻧﺎﺑﻮد ﺷﺪﻩ ،زﻣﻴﻦ و هﻤﮥ ﮐﺎرهﺎﻳﺶ ﻋﻴﺎن ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ. ١١ﭘﺲ ﺣﺎل ﮐﻪ ﻧﺎﺑﻮدﯼ اﻳﻨﻬﺎ هﻤﻪ ﺑﺪﻳﻦﺻﻮرت ﻣﻘﺮر اﺳﺖ ،ﺷﻤﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﺮدﻣﺎﻧﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎﺷﻴﺪ؟ ﺑﺮ ﺷﻤﺎﺳﺖ ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻘﺪّس و ﺧﺪاﭘﺴﻨﺪاﻧﻪاﯼ داﺷﺘﻪ١٢ ،اﻧﺘﻈﺎر روز ﺧﺪا را ﺑﮑﺸﻴﺪ و ﻓﺮارﺳﻴﺪن ﺁن را ﺑﺸﺘﺎﺑﺎﻧﻴﺪ .ﺁن روز ﺳﺒﺐ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ در ﺁﺗﺶ ﻣﺤﻮ و ﻧﺎﺑﻮد ﺷﻮﻧﺪ و اﺟﺮام ﺳﻤﺎوﯼ از ﮔﺮﻣﺎ ذوب ﮔﺮدﻧﺪ١٣ .اﻣّﺎ ﻣﺎ ﺑﻨﺎﺑﺮ وﻋﺪۀ او ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻧﻪ در اﻧﺘﻈﺎر ﺁﺳﻤﺎن و زﻣﻴﻨﯽ ﺟﺪﻳﺪ هﺴﺘﻴﻢ ﮐﻪ ﻣﻨﺰﻟﮕﻪ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ اﺳﺖ. ١۴ﭘﺲ اﯼ ﻋﺰﻳﺰان ،ﺣﺎل ﮐﻪ اﻳﻦ اﻣﻮر را اﻧﺘﻈﺎر ﻣﯽﮐﺸﻴﺪ ،ﺑﻪ ﺳﻌﯽ ﺗﻤﺎم ﺑﮑﻮﺷﻴﺪ ﺗﺎ در ﺣﻀﻮر او ﺑﯽﻟﮑﻪ و ﺑﯽﻋﻴﺐ و در ﺻﻠﺢ ﻳﺎﻓﺖ ﺷﻮﻳﺪ١۵ .و ﺷﮑﻴﺒﺎﻳﯽ ﺧﺪاوﻧ ِﺪ ﻣﺎ را رﺳﺘﮕﺎرﯼ ﺑﻴﻨﮕﺎرﻳﺪ ،هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﺮادر ﻋﺰﻳﺰ ﻣﺎ ﭘﻮﻟُﺲ ﻧﻴﺰ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺣﮑﻤﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ او ﻋﻄﺎ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻮﺷﺖ١۶ .او در هﻤﮥ ﻧﺎﻣﻪهﺎﯼ ﺧﻮد ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﻧﻮﻳﺴﺪ ،هﺮﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ از اﻳﻦ اﻣﻮر ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ .ﻧﺎﻣﻪهﺎﯼ او ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻄﺎﻟﺒﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ درﮐﺶ دﺷﻮار اﺳﺖ و ﺟﺎهﻼن و ﺳﺴﺖﻣﺎﻳﮕﺎن ﺗﺤﺮﻳﻔﺶ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﺎ دﻳﮕﺮ ﻧﻮﺷﺘﻪهﺎﯼ ﻣﻘﺪّس ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،و اﻳﻦ ﻣﻮﺟﺐ هﻼﮐﺘﺸﺎن ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ. ﺖ ١٧ﭘﺲ ﺷﻤﺎ اﯼ ﻋﺰﻳﺰان ،ﺣﺎل ﮐﻪ اﻳﻦ را ﻣﯽداﻧﻴﺪ ،ﺑﻬﻮش ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻣﺒﺎدا ﺑﻪ راﻩ ﻧﺎدرﺳ ِ ﺑﯽدﻳﻨﺎن ﮔﻤﺮاﻩ ﺷﻮﻳﺪ و ﭘﺎﻳﺪارﻳﺘﺎن را از ﮐﻒ ﺑﺪهﻴﺪ١٨ ،ﺑﻠﮑﻪ در ﻓﻴﺾ و ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ و ﻧﺠﺎتدهﻨﺪۀ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻤﻮ ﮐﻨﻴﺪ ،ﮐﻪ او را از ﺣﺎل ﺗﺎ اﺑﺪاﻵﺑﺎد ﺟﻼل ﺑﺎد! ﺁﻣﻴﻦ.
ﻧﺎﻣﮥ اوّل ﻳﻮﺣﻨﺎﯼ رﺳﻮل اول ﻳﻮﺣﻨﺎ ١
ﮐﻼم ﺣﻴﺎت ١در ﺑﺎب ﺁﻧﭽﻪ از ﺁﻏﺎز ﺑﻮد و ﻣﺎ ﺁن را ﺷﻨﻴﺪﻩ و ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎن ﺧﻮد دﻳﺪﻩاﻳﻢ ،ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺪان ﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻴﻢ و ﺑﺎ دﺳﺘﻬﺎﯼ ﺧﻮد ﻟﻤﺲ ﮐﺮدﻳﻢ ،ﻳﻌﻨﯽ ﮐﻼم ﺣﻴﺎت: ٢ﺣﻴﺎت ﻇﺎهﺮ ﺷﺪ؛ ﻣﺎ ﺁن را دﻳﺪﻩاﻳﻢ و ﺑﺮ ﺁن ﺷﻬﺎدت ﻣﯽدهﻴﻢ .ﻣﺎ ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﻋﻼم ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ ،ﮐﻪ ﺑﺎ ﭘﺪر ﺑﻮد و ﺑﺮ ﻣﺎ ﻇﺎهﺮ ﺷﺪ٣ .ﻣﺎ ﺁﻧﭽﻪ را دﻳﺪﻩ و ﺷﻨﻴﺪﻩاﻳﻢ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ اﻋﻼم ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﻣﺎ رﻓﺎﻗﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ؛ رﻓﺎﻗﺖ ﻣﺎ ﺑﺎ ﭘﺪر و ﺑﺎ ﭘﺴﺮش ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ۴ .ﻣﺎ اﻳﻦ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﻧﻮﻳﺴﻴﻢ ﺗﺎ ﺷﺎدﻳﻤﺎن ﮐﺎﻣﻞ ﮔﺮدد.
ﮔﺎم ﺑﺮداﺷﺘﻦ در ﻧﻮر ۵اﻳﻦ اﺳﺖ ﭘﻴﺎﻣﯽ ﮐﻪ از او ﺷﻨﻴﺪﻩاﻳﻢ و ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﻋﻼم ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ :ﺧﺪا ﻧﻮر اﺳﺖ و هﻴﭻ ﺗﺎرﻳﮑﯽ در او ﻧﻴﺴﺖ۶ .اﮔﺮ ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ ﺑﺎ او رﻓﺎﻗﺖ دارﻳﻢ ،ﺣﺎلﺁﻧﮑﻪ در ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﮔﺎم ﻣﯽزﻧﻴﻢ، دروغ ﮔﻔﺘﻪاﻳﻢ و ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﻋﻤﻞ ﻧﮑﺮدﻩاﻳﻢ٧ .اﻣّﺎ اﮔﺮ در ﻧﻮر ﮔﺎم ﺑﺮدارﻳﻢ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ او در ﻧﻮر اﺳﺖ ،ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ رﻓﺎﻗﺖ دارﻳﻢ و ﺧﻮن ﭘﺴﺮ او ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺎ را از هﺮ ﮔﻨﺎﻩ ﭘﺎﮎ ﻣﯽﺳﺎزد. ٨اﮔﺮ ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ ﺑﯽﮔﻨﺎهﻴﻢ ،ﺧﻮد را ﻓﺮﻳﺐ دادﻩاﻳﻢ و راﺳﺘﯽ در ﻣﺎ ﻧﻴﺴﺖ٩ .وﻟﯽ اﮔﺮ ﺑﻪ ﮔﻨﺎهﺎن ﺧﻮد اﻋﺘﺮاف ﮐﻨﻴﻢ ،او ﮐﻪ اﻣﻴﻦ و ﻋﺎدل اﺳﺖ ،ﮔﻨﺎهﺎن ﻣﺎ را ﻣﯽﺁﻣﺮزد و از هﺮ ﻧﺎدرﺳﺘﯽ ﭘﺎﮐﻤﺎن ﻣﯽﺳﺎزد١٠ .اﮔﺮ ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ ﮔﻨﺎﻩ ﻧﮑﺮدﻩاﻳﻢ ،او را دروﻏﮕﻮ ﻣﯽﺳﺎزﻳﻢ و ﮐﻼم او در ﻣﺎ ﺟﺎﻳﯽ ﻧﺪارد.
اول ﻳﻮﺣﻨﺎ ٢ ١ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻢ ،اﻳﻦ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﻧﻮﻳﺴﻢ ﺗﺎ ﮔﻨﺎﻩ ﻧﮑﻨﻴﺪ .اﻣّﺎ اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﮔﻨﺎهﯽ ﮐﺮد ،ﺷﻔﻴﻌﯽ ﻧﺰد ﭘﺪر دارﻳﻢ ،ﻳﻌﻨﯽ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﭘﺎرﺳﺎ٢ .او ﺧﻮ ْد ﮐﻔّﺎرﻩ ﮔﻨﺎهﺎن ﻣﺎ اﺳﺖ ،و ﻧﻪ ﮔﻨﺎهﺎن ﻣﺎ ﻓﻘﻂ ،ﺑﻠﮑﻪ ﮔﻨﺎهﺎن ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺟﻬﺎن ﻧﻴﺰ.
اهﻤﻴّﺖ اﻃﺎﻋﺖ ٣از اﻳﻦﺟﺎ ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﮐﻪ او را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻴﻢ ﮐﻪ از اﺣﮑﺎﻣﺶ اﻃﺎﻋﺖ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ۴ .ﺁن ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ او را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﺪ ،اﻣّﺎ از اﺣﮑﺎﻣﺶ اﻃﺎﻋﺖ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ،دروﻏﮕﻮﺳﺖ و راﺳﺘﯽ در او ﺟﺎﻳﯽ ﻧﺪارد۵ .اﻣّﺎ ﺁن ﮐﻪ از ﮐﻼم او اﻃﺎﻋﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﻣﺤﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺪا ﺑﺮاﺳﺘﯽ در او ﺑﻪﮐﻤﺎل رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ .از اﻳﻦﺟﺎ ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﮐﻪ در او هﺴﺘﻴﻢ۶ :ﺁن ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ در او ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ رﻓﺘﺎر ﻣﯽﮐﺮد. ٧اﯼ ﻋﺰﻳﺰان ،ﺣﮑﻤﯽ ﺗﺎزﻩ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽﻧﻮﻳﺴﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺣﮑﻤﯽ دﻳﺮﻳﻦ ﮐﻪ از ﺁﻏﺎز داﺷﺘﻪاﻳﺪ .اﻳﻦ ﺣﮑﻢ دﻳﺮﻳﻦ ،هﻤﺎن ﭘﻴﺎم اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻨﻴﺪﻳﺪ٨ .در ﻋﻴﻦﺣﺎل ،ﺣﮑﻤﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺖ ﺁن در او و ﻧﻴﺰ در ﺷﻤﺎ ﻧﻤﺎﻳﺎن اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﻣﯽﻧﻮﻳﺴﻢ ﺣﮑﻤﯽ ﺗﺎزﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﻘﻴﻘ ِ ﺳﭙﺮﯼ ﻣﯽﺷﻮد و ﻧﻮر ﺣﻘﻴﻘﯽ هﻢاﮐﻨﻮن درﺧﺸﻴﺪن ﺁﻏﺎز ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ.
٩ﺁن ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ در ﻧﻮر اﺳﺖ ،اﻣّﺎ از ﺑﺮادر ﺧﻮد ﻧﻔﺮت دارد ،هﻨﻮز در ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﺑﻪﺳﺮ ﻣﯽﺑﺮد١٠ .اﻣّﺎ ﺁن ﮐﻪ ﺑﺮادر ﺧﻮد را ﻣﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،در ﻧﻮر ﺳﺎﮐﻦ اﺳﺖ و هﻴﭻﭼﻴﺰ ﺳﺒﺐ ﻟﻐﺰش او ﻧﻤﯽﺷﻮد١١ .اﻣّﺎ ﺁن ﮐﻪ از ﺑﺮادر ﺧﻮد ﻧﻔﺮت دارد ،در ﺗﺎرﻳﮑﯽ اﺳﺖ و در ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﮔﺎم ﺑﺮﻣﯽدارد .او ﻧﻤﯽداﻧﺪ ﮐﺠﺎ ﻣﯽرود ،زﻳﺮا ﺗﺎرﻳﮑﯽ او را ﮐﻮر ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ. ١٢اﯼ ﻓﺮزﻧﺪان ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﻧﻮﻳﺴﻢ، زﻳﺮا ﮔﻨﺎهﺎﻧﺘﺎن ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻧﺎم او ﺁﻣﺮزﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ١٣اﯼ ﭘﺪران ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﻧﻮﻳﺴﻢ، زﻳﺮا او را ﮐﻪ از ﺁﻏﺎز اﺳﺖ ،ﺷﻨﺎﺧﺘﻪاﻳﺪ. اﯼ ﺟﻮاﻧﺎن ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﻧﻮﻳﺴﻢ، زﻳﺮا ﺑﺮ ﺁن ﺷﺮور ﻏﻠﺒﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﺪ. اﯼ ﺑﭽﻪهﺎ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻮﺷﺘﻢ، زﻳﺮا ﭘﺪر را ﺷﻨﺎﺧﺘﻪاﻳﺪ. ١۴اﯼ ﭘﺪران ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻮﺷﺘﻢ، زﻳﺮا او را ﮐﻪ از ﺁﻏﺎز اﺳﺖ ،ﺷﻨﺎﺧﺘﻪاﻳﺪ. اﯼ ﺟﻮاﻧﺎن ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻮﺷﺘﻢ، زﻳﺮا ﺗﻮاﻧﺎﻳﻴﺪ و ﮐﻼم ﺧﺪا در ﺷﻤﺎ ﺳﺎﮐﻦ اﺳﺖ ،و ﺑﺮ ﺁن ﺷﺮور ﻏﻠﺒﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﺪ.
دل ﻧﺒﺴﺘﻦ ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ١۵دﻧﻴﺎ و ﺁﻧﭽﻪ را در ﺁن اﺳﺖ ،دوﺳﺖ ﻣﺪارﻳﺪ .اﮔﺮ ﮐﺴﯽ دﻧﻴﺎ را دوﺳﺖ ﺑﺪارد، ﺖ ﭘﺪر در او ﻧﻴﺴﺖ١۶ .زﻳﺮا هﺮﭼﻪ در دﻧﻴﺎﺳﺖ ،ﻳﻌﻨﯽ هﻮاﯼ ﻧﻔﺲ ،هﻮﺳﻬﺎﯼ ﭼﺸﻢ و ﻣﺤﺒ ِ ﻏﺮو ِر ﻧﺎﺷﯽ از ﻣﺎل و ﻣﻘﺎم ،ﻧﻪ از ﭘﺪر ﺑﻠﮑﻪ از دﻧﻴﺎﺳﺖ١٧ .دﻧﻴﺎ و هﻮﺳﻬﺎﯼ ﺁن ﮔﺬراﺳﺖ ،اﻣّﺎ ﺁن ﮐﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪا را ﺑﻪﺟﺎ ﻣﯽﺁورد ،ﺗﺎ اﺑﺪ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ.
هﺸﺪار درﺑﺎرۀ »ﺿ ّﺪﻣﺴﻴﺢ«
ﺖ ﺁﺧﺮ اﺳﺖ و ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺷﻨﻴﺪﻩاﻳﺪ »ﺿ ّﺪﻣﺴﻴﺢ« ﻣﯽﺁﻳﺪ ،هﻢاﮐﻨﻮن ١٨ﺑﭽﻪهﺎ ،اﻳﻦ ﺳﺎﻋ ِ ﻧﻴﺰ ﺿ ّﺪﻣﺴﻴﺤﺎن ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﻇﻬﻮر ﮐﺮدﻩاﻧﺪ ،و از هﻤﻴﻦ درﻣﯽﻳﺎﺑﻴﻢ ﮐﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﺁﺧﺮ اﺳﺖ. ١٩ﺁﻧﻬﺎ از ﻣﻴﺎن ﻣﺎ ﺑﻴﺮون رﻓﺘﻨﺪ ،اﻣّﺎ از ﻣﺎ ﻧﺒﻮدﻧﺪ؛ ﭼﻪ اﮔﺮ از ﻣﺎ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﺎ ﻣﺎ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪﻧﺪ. وﻟﯽ رﻓﺘﻨﺸﺎن ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ هﻴﭻﻳﮏ از اﻳﺸﺎن از ﻣﺎ ﻧﺒﻮدﻧﺪ. ٢٠اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﺴﺤﯽ از ﺁن ﻗﺪّوس ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﺪ و هﻤﮕﯽ داراﯼ ﻣﻌﺮﻓﺖ هﺴﺘﻴﺪ٢١ .ﻣﻦ اﻳﻨﻬﺎ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﻧﻮﻳﺴﻢ ،ﻧﻪ از ﺁنرو ﮐﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﻧﻤﯽداﻧﻴﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ از ﺁنرو ﮐﻪ ﺁن را ﻣﯽداﻧﻴﺪ ،و ﻧﻴﺰ ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ هﻴﭻ دروﻏﯽ از ﺣﻘﻴﻘﺖ ﭘﺪﻳﺪ ﻧﻤﯽﺁﻳﺪ٢٢ .دروﻏﮕﻮ ﮐﻴﺴﺖ ،ﺟﺰ ن ﻋﻴﺴﯽ را اﻧﮑﺎر ﻣﯽﮐﻨﺪ .ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺴﯽ هﻤﺎن »ﺿ ّﺪﻣﺴﻴﺢ« اﺳﺖ ﮐﻪ هﻢ ﺁن ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻮد ِ ﭘﺪر و هﻢ ﭘﺴﺮ را اﻧﮑﺎر ﻣﯽﮐﻨﺪ٢٣ .هﺮﮐﻪ ﭘﺴﺮ را اﻧﮑﺎر ﮐﻨﺪ ،ﭘﺪر را هﻢ ﻧﺪارد و هﺮﮐﻪ ﭘﺴﺮ را اﻗﺮار ﮐﻨﺪ ،ﭘﺪر را ﻧﻴﺰ دارد. ٢۴ﺑﮕﺬارﻳﺪ ﺁﻧﭽﻪ از ﺁﻏﺎز ﺷﻨﻴﺪﻩاﻳﺪ در ﺷﻤﺎ ﺑﻤﺎﻧﺪ؛ اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ در ﭘﺴﺮ و در ﭘﺪر ﺧﻮاهﻴﺪ ﻣﺎﻧﺪ٢۵ .و اﻳﻦ اﺳﺖ ﺁﻧﭽﻪ او ﺑﻪ ﻣﺎ وﻋﺪﻩ دادﻩ اﺳﺖ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان. ٢۶ﻣﻦ اﻳﻨﻬﺎ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ درﺑﺎرۀ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻧﻮﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﮔﻤﺮاهﺘﺎن ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ٢٧ .اﻣّﺎ درﺑﺎرۀ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﺁن ﻣﺴﺢ ﮐﻪ از او ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﺪ ،در ﺷﻤﺎ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ و ﻧﻴﺎزﯼ ﻧﺪارﻳﺪ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺗﻌﻠﻴﻢ دهﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺴﺢ او درﺑﺎرۀ هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽدهﺪ .ﺁن ﻣﺴﺢ ،ﺣﻘﻴﻘﯽ اﺳﺖ ،ﻧﻪ دروﻏﻴﻦ .ﭘﺲ هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺗﻌﻠﻴﻢ دادﻩ اﺳﺖ ،در او ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ.
ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﺪا ٢٨ﭘﺲ ﺣﺎل ،ﻓﺮزﻧﺪان ،ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ در او ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ او ﻇﻬﻮر ﮐﻨﺪ اﻃﻤﻴﻨﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ و هﻨﮕﺎم ﺁﻣﺪﻧﺶ از وﯼ ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ ﻧﺸﻮﻳﻢ٢٩ .اﮔﺮ درﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﺪ ﮐﻪ او ﭘﺎرﺳﺎﺳﺖ ،ﭘﺲ ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﺁن ﮐﻪ ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ را ﺑﻪﻋﻤﻞ ﻣﯽﺁورد ،از او زادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ.
اول ﻳﻮﺣﻨﺎ ٣ ١ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﭘﺪر ﭼﻪ ﻣﺤﺒﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﺎ ارزاﻧﯽ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﺗﺎ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﺪا ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﻮﻳﻢ! و ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺰ هﺴﺘﻴﻢ! هﻢ از اﻳﻦروﺳﺖ ﮐﻪ دﻧﻴﺎ ﻣﺎ را ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺳﺪ ،ﭼﺮاﮐﻪ او را ﻧﺸﻨﺎﺧﺖ. ن ﺧﺪا هﺴﺘﻴﻢ ،وﻟﯽ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﻮاهﻴﻢ ﺑﻮد هﻨﻮز ﺁﺷﮑﺎر ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ .اﻣّﺎ ٢ﻋﺰﻳﺰان ،اﻳﻨﮏ ﻓﺮزﻧﺪا ِ ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ او ﻇﻬﻮر ﮐﻨﺪ ،ﻣﺎﻧﻨﺪ او ﺧﻮاهﻴﻢ ﺑﻮد ،ﭼﻮن او را ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ هﺴﺖ ﺧﻮاهﻴﻢ دﻳﺪ٣ .هﺮﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ اﻣﻴﺪﯼ ﺑﺮ وﯼ دارد ،ﺧﻮد را ﭘﺎﮎ ﻣﯽﺳﺎزد ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ او ﭘﺎﮎ اﺳﺖ. ۴هﺮﮐﺲ ﮔﻨﺎﻩ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﺮﺧﻼف ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ؛ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﻮاﻗﻊ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﺷﺮﻳﻌﺖ اﺳﺖ۵ .ﺷﻤﺎ ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ او ﻇﻬﻮر ﮐﺮد ﺗﺎ ﮔﻨﺎهﺎن را از ﻣﻴﺎن ﺑﺮدارد .در او هﻴﭻ ﮔﻨﺎهﯽ ﻧﻴﺴﺖ۶ .ﺁن ﮐﻪ در او ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ ﮔﻨﺎﻩ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ،اﻣّﺎ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،او را ﻧﻪ دﻳﺪﻩ و ﻧﻪ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ. ٧ﻓﺮزﻧﺪان ،ﮐﺴﯽ ﺷﻤﺎ را ﮔﻤﺮاﻩ ﻧﺴﺎزد .هﺮﮐﻪ ﭘﺎرﺳﺎﻳﺎﻧﻪ ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﭘﺎرﺳﺎﺳﺖ، ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ او ﭘﺎرﺳﺎﺳﺖ٨ .ﺁن ﮐﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﻣﯽﮐﻨﺪ از اﺑﻠﻴﺲ اﺳﺖ ،زﻳﺮا اﺑﻠﻴﺲ از هﻤﺎن ﺁﻏﺎز ﮔﻨﺎﻩ
ﮐﺮدﻩ و ﻣﯽﮐﻨﺪ .از هﻤﻴﻦرو ﭘﺴﺮ ﺧﺪا ﻇﻬﻮر ﮐﺮد ﺗﺎ ﮐﺎرهﺎﯼ اﺑﻠﻴﺲ را ﺑﺎﻃﻞ ﺳﺎزد٩ .ﺁن ﮐﻪ از ﺧﺪا زادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮔﻨﺎﻩ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ،زﻳﺮا ﮔﻮهﺮ ﺧﺪا در اوﺳﺖ؛ ﭘﺲ او ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﮔﻨﺎهﮑﺎر ﺑﺎﺷﺪ ،ﭼﺮاﮐﻪ از ﺧﺪا زادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ١٠ .ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﺪا و ﻓﺮزﻧﺪان اﺑﻠﻴﺲ اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺁﺷﮑﺎر ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ :ﺁن ﮐﻪ ﭘﺎرﺳﺎﻳﺎﻧﻪ ﻋﻤﻞ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ،از ﺧﺪا ﻧﻴﺴﺖ ،و ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ ﺁن ﮐﻪ ﺑﺮادر ﺧﻮد را ﻣﺤﺒﺖ ﻧﻤﯽﻧﻤﺎﻳﺪ.
ﻣﺤﺒﺖ ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ١١هﻤﻴﻦ اﺳﺖ ﭘﻴﺎﻣﯽ ﮐﻪ از ﺁﻏﺎز ﺷﻨﻴﺪﻳﺪ ،ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﻣﺤﺒﺖ ﮐﻨﻴﻢ١٢ .ﻧﻪ ﭼﻮن ن ﺷﺮور ﺑﻮد و ﺑﺮادر ﺧﻮد را ﮐﺸﺖ .و ﭼﺮا او را ﮐﺸﺖ؟ زﻳﺮا اﻋﻤﺎل ﻗﺎﺋﻦ ﮐﻪ از ﺁ ْ ﺧﻮدش ﺑﺪ و اﻋﻤﺎل ﺑﺮادرش ﺧﻮب ﺑﻮد١٣ .اﯼ ﺑﺮادران ،از اﻳﻨﮑﻪ دﻧﻴﺎ از ﺷﻤﺎ ﻧﻔﺮت دارد ،ﺗﻌﺠﺐ ﻧﮑﻨﻴﺪ١۴ .ﻣﺎ ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﮐﻪ از ﻣﺮگ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﺪﻩاﻳﻢ ،زﻳﺮا ﺑﺮادران را ﻣﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ .هﺮﮐﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ،در ﻗﻠﻤﺮو ﻣﺮگ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ١۵ .ﮐﺴﯽ ﮐﻪ از ﺑﺮادر ﺧﻮد ﻧﻔﺮت دارد ،ﻗﺎﺗﻞ اﺳﺖ و ﺷﻤﺎ ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﮐﻪ هﻴﭻ ﻗﺎﺗﻠﯽ در ﺧﻮد ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان ﻧﺪارد. ١۶ﻣﺤﺒﺖ را از ﺁﻧﺠﺎ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪاﻳﻢ ﮐﻪ او ﺟﺎن ﺧﻮد را در راﻩ ﻣﺎ ﻧﻬﺎد ،و ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﺟﺎن ﺧﻮد را در راﻩ ﺑﺮادران ﺑﻨﻬﻴﻢ١٧ .اﮔﺮ ﮐﺴﯽ از ﻣﺎل دﻧﻴﺎ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺮادر ﺧﻮد را ﻣﺤﺘﺎج ﺑﺒﻴﻨﺪ ،اﻣّﺎ ﺷﻔﻘﺖ ﺧﻮد را از او درﻳﻎ ﮐﻨﺪ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا در ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺴﯽ ﺳﺎﮐﻦ اﺳﺖ؟ ١٨ﻓﺮزﻧﺪان ،ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﻣﺤﺒﺖ ﮐﻨﻴﻢ ،ﻧﻪ ﺑﻪ زﺑﺎن و در ﮔﻔﺘﺎر ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮاﺳﺘﯽ و در ﮐﺮدار! ١٩از اﻳﻦﺟﺎ ﺧﻮاهﻴﻢ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺗﻌﻠﻖ دارﻳﻢ ،و ﺧﻮاهﻴﻢ ﺗﻮاﻧﺴﺖ دل ﺧﻮد را در ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺳﺎزﻳﻢ٢٠ ،ﻳﻌﻨﯽ هﺮﮔﺎﻩ دﻟﻤﺎن ﻣﺎ را ﻣﺤﮑﻮم ﮐﻨﺪ .زﻳﺮا ﺧﺪا ﺑﺰرﮔﺘﺮ از دﻟﻬﺎﯼ ﻣﺎ اﺳﺖ و از هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺁﮔﺎﻩ اﺳﺖ. ٢١اﯼ ﻋﺰﻳﺰان ،اﮔﺮ دل ﻣﺎ ،ﻣﺎ را ﻣﺤﮑﻮم ﻧﮑﻨﺪ ،در ﺣﻀﻮر ﺧﺪا اﻃﻤﻴﻨﺎن دارﻳﻢ ٢٢و هﺮﺁﻧﭽﻪ از او درﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻨﻴﻢ ،ﺧﻮاهﻴﻢ ﻳﺎﻓﺖ ،زﻳﺮا از اﺣﮑﺎم او اﻃﺎﻋﺖ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ و ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺧﺸﻨﻮدﯼ اوﺳﺖ ،اﻧﺠﺎم ﻣﯽدهﻴﻢ٢٣ .و اﻳﻦ اﺳﺖ ﺣﮑﻢ او ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم ﭘﺴﺮش ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ اﻳﻤﺎن ﺑﻴﺎورﻳﻢ و ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﻣﺤﺒﺖ ﮐﻨﻴﻢ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮد٢۴ .هﺮﮐﻪ از اﺣﮑﺎم او اﻃﺎﻋﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،در او ﺳﺎﮐﻦ اﺳﺖ و او در وﯼ .از اﻳﻦﺟﺎ ﻣﯽداﻧﻴﻢ او در ﻣﺎ ﺳﺎﮐﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ او روح ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ اﺳﺖ.
اول ﻳﻮﺣﻨﺎ ۴ روﺣﻬﺎ را ﺑﻴﺎزﻣﺎﻳﻴﺪ ١اﯼ ﻋﺰﻳﺰان ،هﺮ روﺣﯽ را ﺑﺎور ﻣﮑﻨﻴﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻴﺎزﻣﺎﻳﻴﺪ ﮐﻪ ﺁﻳﺎ از ﺧﺪا هﺴﺘﻨﺪ ﻦ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺑﻴﺮون رﻓﺘﻪاﻧﺪ٢ .روح ﺧﺪا را اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﻳﺎ ﻧﻪ .زﻳﺮا اﻧﺒﻴﺎﯼ دروﻏﻴ ِ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻣﯽدهﻴﻢ :هﺮ روﺣﯽ ﮐﻪ اﻗﺮار ﮐﻨﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ در ﺟﺴ ِﻢ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ،از ح ﺧﺪاﺳﺖ٣ .و هﺮ روﺣﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻋﻴﺴﯽ اﻗﺮار ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ،از ﺧﺪا ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ هﻤﺎن رو ِ »ﺿ ّﺪﻣﺴﻴﺢ« اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻨﻴﺪﻩاﻳﺪ ﻣﯽﺁﻳﺪ و هﻢاﮐﻨﻮن ﻧﻴﺰ در دﻧﻴﺎﺳﺖ.
۴ﺷﻤﺎ ،اﯼ ﻓﺮزﻧﺪان ،از ﺧﺪا هﺴﺘﻴﺪ و ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻏﻠﺒﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﺪ ،زﻳﺮا ﺁن ﮐﻪ در ﺷﻤﺎﺳﺖ، از ﺁن ﮐﻪ در دﻧﻴﺎﺳﺖ ﺑﺰرﮔﺘﺮ اﺳﺖ۵ .ﺁﻧﻬﺎ از دﻧﻴﺎ هﺴﺘﻨﺪ و از هﻤﻴﻦرو ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ از دﻧﻴﺎﺳﺖ و دﻧﻴﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻮش ﻣﯽﺳﭙﺎرد۶ .ﻣﺎ از ﺧﺪا هﺴﺘﻴﻢ و ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﺪ، ﺑﻪ ﻣﺎ ﮔﻮش ﻣﯽﺳﭙﺎرد؛ وﻟﯽ ﺁن ﮐﻪ از ﺧﺪا ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻪ ﻣﺎ ﮔﻮش ﻧﻤﯽﺳﭙﺎرد .روح ﺣﻖ و روح ﮔﻤﺮاهﯽ را اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ از هﻢ ﺑﺎزﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻴﻢ.
ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا و ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺎ ٧اﯼ ﻋﺰﻳﺰان ،ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﻣﺤﺒﺖ ﮐﻨﻴﻢ ،زﻳﺮا ﻣﺤﺒﺖ از ﺧﺪاﺳﺖ و هﺮﮐﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،از ﺧﺪا زادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﺧﺪا را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﺪ٨ .ﺁن ﮐﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ،ﺧﺪا را ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﺧﺪا ﻣﺤﺒﺖ اﺳﺖ٩ .ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا اﻳﻨﭽﻨﻴﻦ در ﻣﻴﺎن ﻣﺎ ﺁﺷﮑﺎر ﺷﺪ ﮐﻪ ﺧﺪا ﭘﺴﺮ ﻳﮕﺎﻧﮥ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺗﺎ ﺑﻪواﺳﻄﮥ او ﺣﻴﺎت ﺑﻴﺎﺑﻴﻢ١٠ .ﻣﺤﺒﺖ هﻤﻴﻦ اﺳﺖ ،ﻧﻪﺁﻧﮑﻪ ﻣﺎ ﺧﺪا را ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺮدﻳﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ او ﻣﺎ را ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺮد و ﭘﺴﺮ ﺧﻮد را ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺗﺎ ﮐﻔّﺎرﻩ ﮔﻨﺎهﺎن ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ١١ .اﯼ ﻋﺰﻳﺰان ،اﮔﺮ ﺧﺪا ﻣﺎ را اﻳﻨﭽﻨﻴﻦ ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺮد ،ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﻣﺤﺒﺖ ﮐﻨﻴﻢ١٢ .هﻴﭻﮐﺲ هﺮﮔﺰ ﺧﺪا را ﻧﺪﻳﺪﻩ اﺳﺖ؛ اﻣّﺎ اﮔﺮ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﻣﺤﺒﺖ ﮐﻨﻴﻢ ،ﺧﺪا در ﻣﺎ ﺳﺎﮐﻦ اﺳﺖ و ﻣﺤﺒﺖ او در ﻣﺎ ﺑﻪﮐﻤﺎل رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ. ١٣از اﻳﻦﺟﺎ ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﮐﻪ در او ﻣﯽﻣﺎﻧﻴﻢ و او در ﻣﺎ ،زﻳﺮا ﮐﻪ از روح ﺧﻮد ﺑﻪ ﻣﺎ دادﻩ اﺳﺖ١۴ .و ﻣﺎ دﻳﺪﻩاﻳﻢ و ﺷﻬﺎدت ﻣﯽدهﻴﻢ ﮐﻪ ﭘﺪر ،ﭘﺴﺮ ﺧﻮد را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ ﻧﺠﺎتدهﻨﺪۀ ﺟﻬﺎن ﺑﺎﺷﺪ١۵ .ﺁن ﮐﻪ اﻗﺮار ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺴﺮ ﺧﺪاﺳﺖ ،ﺧﺪا در وﯼ ﺳﺎﮐﻦ اﺳﺖ و او در ﺧﺪا١۶ .ﭘﺲ ﻣﺎ ﻣﺤﺒﺘﯽ را ﮐﻪ ﺧﺪا ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺎ دارد ﺷﻨﺎﺧﺘﻪاﻳﻢ و ﺑﻪ ﺁن اﻋﺘﻤﺎد دارﻳﻢ. ﺧﺪا ﻣﺤﺒﺖ اﺳﺖ و ﮐﺴﯽ ﮐﻪ در ﻣﺤﺒﺖ ﺳﺎﮐﻦ اﺳﺖ ،در ﺧﺪا ﺳﺎﮐﻦ اﺳﺖ و ﺧﺪا در او. ١٧ﻣﺤﺒﺖ اﻳﻨﭽﻨﻴﻦ در ﻣﻴﺎن ﻣﺎ ﺑﻪﮐﻤﺎل رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ در روز داورﯼ اﻃﻤﻴﻨﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ،زﻳﺮا ﻣﺎ در اﻳﻦ دﻧﻴﺎ هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪاﻳﻢ ﮐﻪ او هﺴﺖ١٨ .در ﻣﺤﺒﺖ ﺗﺮس ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﺗﺮس را ﺑﻴﺮون ﻣﯽراﻧﺪ؛ زﻳﺮا ﺗﺮس از ﻣﮑﺎﻓﺎت ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﯽﮔﻴﺮد و ﮐﺴﯽ ﻣﺤﺒ ِ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﺮﺳﺪ ،در ﻣﺤﺒﺖ ﺑﻪﮐﻤﺎل ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ. ١٩ﻣﺎ ﻣﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ زﻳﺮا او ﻧﺨﺴﺖ ﻣﺎ را ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺮد٢٠ .اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ادﻋﺎ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﺪا را ﻣﺤﺒﺖ ﻣﯽﻧﻤﺎﻳﺪ اﻣّﺎ از ﺑﺮادر ﺧﻮد ﻧﻔﺮت داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،دروﻏﮕﻮﺳﺖ .زﻳﺮا ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺮادر ﺧﻮد را ،ﮐﻪ ﻣﯽﺑﻴﻨﺪ ،ﻣﺤﺒﺖ ﻧﮑﻨﺪ ،ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺧﺪاﻳﯽ را ﮐﻪ ﻧﺪﻳﺪﻩ اﺳﺖ ،ﻣﺤﺒﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ. ٢١و ﻣﺎ اﻳﻦ ﺣﮑﻢ را از او ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﻢ ﮐﻪ هﺮﮐﻪ ﺧﺪا را ﻣﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮادر ﺧﻮد را ﻧﻴﺰ ﻣﺤﺒﺖ ﮐﻨﺪ.
اول ﻳﻮﺣﻨﺎ ۵ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﭘﺴﺮ ﺧﺪا
١هﺮﮐﻪ اﻳﻤﺎن دارد ﻋﻴﺴﯽ هﻤﺎن ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ ،از ﺧﺪا زادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ؛ هﺮﮐﻪ ﭘﺪر را ﻣﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﻓﺮزﻧﺪ او را ﻧﻴﺰ ﻣﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ٢ .از اﻳﻦﺟﺎ ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﺪا را ﻣﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺧﺪا را ﻣﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ و از اﺣﮑﺎم او اﻃﺎﻋﺖ ﻣﯽﻧﻤﺎﻳﻴﻢ٣ .ﻣﺤﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺪا هﻤﻴﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ از اﺣﮑﺎم او اﻃﺎﻋﺖ ﮐﻨﻴﻢ و اﺣﮑﺎم او ﺑﺎرﯼ ﮔﺮان ﻧﻴﺴﺖ۴ .زﻳﺮا هﺮﮐﻪ از ﺧﺪا زادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﺮ دﻧﻴﺎ ﻏﻠﺒﻪ ﻣﯽﻳﺎﺑﺪ و اﻳﻦ اﺳﺖ ﻏﻠﺒﻪاﯼ ﮐﻪ دﻧﻴﺎ را ﻣﻐﻠﻮب ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،ﻳﻌﻨﯽ اﻳﻤﺎن ﻣﺎ۵ .ﮐﻴﺴﺖ ﺁن ﮐﻪ ﺑﺮ دﻧﻴﺎ ﻏﻠﺒﻪ ﻣﯽﻳﺎﺑﺪ ﺟﺰ ﺁنﮐﺲ ﮐﻪ اﻳﻤﺎن دارد ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺴﺮ ﺧﺪاﺳﺖ؟ ۶اوﺳﺖ ﺁن ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁب و ﺧﻮن ﺁﻣﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ .ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻪ ﺑﺎ ﺁب ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﺁب و ﺧﻮن؛ و روح اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻬﺎدت ﻣﯽدهﺪ ،ﭼﻮن روح ،ﺣﻖ اﺳﺖ٧ .زﻳﺮا ﺳﻪ ﺷﺎهﺪ وﺟﻮد دارد٨ :روح و ﺁب و ﺧﻮن؛ و اﻳﻦ ﺳﻪ ﺑﺎ هﻢ ﺗﻮاﻓﻖ دارﻧﺪ٩ .اﮔﺮ ﻣﺎ ﺷﻬﺎدت اﻧﺴﺎن را ﻣﯽﭘﺬﻳﺮﻳﻢ ،ﺷﻬﺎدت ﺧﺪا ﺑﺴﯽ ﺑﺰرﮔﺘﺮ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﺷﻬﺎدﺗﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺧﻮد درﺑﺎرۀ ﭘﺴﺮش دادﻩ اﺳﺖ١٠ .هﺮﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺴﺮ ﺧﺪا اﻳﻤﺎن دارد ،اﻳﻦ ﺷﻬﺎدت را در ﺧﻮد دارد .اﻣّﺎ ﺁن ﮐﻪ ﺷﻬﺎدت ﺧﺪا را ﺑﺎور ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ،او را دروﻏﮕﻮ ﺷﻤﺮدﻩ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﺷﻬﺎدﺗﯽ را ﮐﻪ ﺧﺪا درﺑﺎرۀ ﭘﺴﺮ ﺧﻮد دادﻩ ،ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ١١ .و ﺁن ﺷﻬﺎدت اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ ﻣﺎ ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ،و اﻳﻦ ﺣﻴﺎت در ﭘﺴﺮ اوﺳﺖ١٢ .ﺁن ﮐﻪ ﭘﺴﺮ را دارد ،ﺣﻴﺎت دارد و ﺁن ﮐﻪ ﭘﺴﺮ ﺧﺪا را ﻧﺪارد از ﺣﻴﺎت ﺑﺮﺧﻮردار ﻧﻴﺴﺖ.
ﺧﺎﺗﻤﻪ ١٣اﻳﻨﻬﺎ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻮﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم ﭘﺴﺮ ﺧﺪا اﻳﻤﺎن دارﻳﺪ ،ﺗﺎ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ از ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان ﺑﺮﺧﻮردارﻳﺪ١۴ .اﻳﻦ اﺳﺖ اﻃﻤﻴﻨﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺣﻀﻮر او دارﻳﻢ ﮐﻪ هﺮﮔﺎﻩ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ارادﻩ وﯼ درﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻨﻴﻢ ،اﺟﺎﺑﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ١۵ .و اﮔﺮ ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﮐﻪ هﺮﺁﻧﭽﻪ از او درﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻨﻴﻢ اﺟﺎﺑﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﭘﺲ اﻃﻤﻴﻨﺎن دارﻳﻢ ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ از او ﺧﻮاﺳﺘﻪاﻳﻢ ،درﻳﺎﻓﺖ ﮐﺮدﻩاﻳﻢ. ١۶اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﺒﻴﻨﺪ ﺑﺮادرش ﮔﻨﺎهﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺮگ ﻧﻤﯽاﻧﺠﺎﻣﺪ ،دﻋﺎ ﮐﻨﺪ و ﺧﺪا ﺑﻪ او ﺣﻴﺎت ﺧﻮاهﺪ ﺑﺨﺸﻴﺪ .اﻳﻦ را درﺑﺎرۀ ﮐﺴﯽ ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﮔﻨﺎهﺶ ﺑﻪ ﻣﺮگ ﻧﻤﯽاﻧﺠﺎﻣﺪ. ﮔﻨﺎهﺎﻧﯽ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺮگ ﻣﯽاﻧﺠﺎﻣﺪ .درﺑﺎرۀ ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻨﺎهﺎﻧﯽ ﻧﻤﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ دﻋﺎ ﮐﺮد١٧ .هﺮ ﻋﻤﻞ ﻧﺎدرﺳﺘﯽ ﮔﻨﺎﻩ اﺳﺖ ،وﻟﯽ ﮔﻨﺎهﯽ هﻢ هﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺮگ ﻧﻤﯽاﻧﺠﺎﻣﺪ. ١٨ﻣﺎ ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﮐﻪ هﺮﮐﻪ از ﺧﺪا زادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﮔﻨﺎﻩ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺁن »ﻣﻮﻟﻮد ﺧﺪا« او را ﺣﻔﻆ ﻣﯽﮐﻨﺪ و دﺳﺖ ﺁن ﺷﺮور ﺑﻪ او ﻧﻤﯽرﺳﺪ١٩ .ﻣﺎ ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﮐﻪ از ﺧﺪا هﺴﺘﻴﻢ و ﺗﻤﺎﻣﯽ دﻧﻴﺎ در ﺁن ﺷﺮور ﻟﻤﻴﺪﻩ اﺳﺖ٢٠ .هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﮐﻪ ﭘﺴﺮ ﺧﺪا ﺁﻣﺪﻩ و ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺼﻴﺮت ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺗﺎ ﺣﻖ را ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﻢ ،و ﻣﺎ در او هﺴﺘﻴﻢ ﮐﻪ ﺣﻖ اﺳﺖ ،ﻳﻌﻨﯽ در ﭘﺴﺮ او ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ .اوﺳﺖ ﺧﺪاﯼ ﺣﻖ و ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان. ٢١ﻓﺮزﻧﺪان ،ﺧﻮد را از ﺑﺘﻬﺎ ﻣﺤﻔﻮظ ﻧﮕﺎﻩ دارﻳﺪ.
ﻧﺎﻣﮥ دوّم ﻳﻮﺣﻨﺎ ١از ﺷﻴﺦ ﮐﻠﻴﺴﺎ، ﺑﻪ ﺑﺎﻧﻮﯼ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ و ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ ﮐﻪ اﻳﺸﺎن را در »ﺣﻘﻴﻘﺖ« دوﺳﺖ ﻣﯽدارم -و ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﻣﻦ ،ﺑﻠﮑﻪ هﻤﮥ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﺷﻨﺎﺧﺘﻪاﻧﺪ ٢ -ﺑﻪﺳﺒﺐ ﺁن ﺣﻘﻴﻘﺖ ﮐﻪ در ﻣﺎ ﺳﺎﮐﻦ اﺳﺖ و ﺗﺎ اﺑﺪ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد. ٣ﻓﻴﺾ و رﺣﻤﺖ و ﺁراﻣﺶ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاﯼ ﭘﺪر و از ﺟﺎﻧﺐ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،ﭘﺴﺮ ﺁن ﭘﺪر ،در ﺣﻘﻴﻘﺖ و ﻣﺤﺒﺖ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد. ۴ﺑﺴﯽ ﺷﺎدﻣﺎن ﺷﺪم ﮐﻪ درﻳﺎﻓﺘﻢ ﺑﺮﺧﯽ از ﻓﺮزﻧﺪان ﺗﻮ ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺣﮑﻤﯽ ﮐﻪ از ﭘﺪر ﻳﺎﻓﺘﻴﻢ، در »ﺣﻘﻴﻘﺖ« ﺳﻠﻮﮎ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ۵ .اﻣّﺎ ﺣﺎل ،ﺑﺎﻧﻮﯼ ﮔﺮاﻣﯽ ،از ﺗﻮ درﺧﻮاﺳﺘﯽ دارم .ﻧﻪ ﺁﻧﮑﻪ ﺣﮑﻤﯽ ﺗﺎزﻩ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﻨﻮﻳﺴﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ هﻤﺎن ﮐﻪ از ﺁﻏﺎز داﺷﺘﻪاﻳﻢ ،ﮐﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﮐﻨﻴﻢ۶ .و ﻣﺤﺒﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻨﺎﺑﺮ اﺣﮑﺎم او ﺳﻠﻮﮎ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ .ﺁرﯼ ،هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ از ﺁﻏﺎز ﺷﻨﻴﺪﻩاﻳﺪ ،ﺣﮑﻢ او اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻣﺤﺒﺖ ﺳﻠﻮﮎ ﮐﻨﻴﺪ. ن ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪدﻧﻴﺎ ﺑﻴﺮون رﻓﺘﻪاﻧﺪ ،ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁﻣﺪن ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ در ﺟﺴﻢ ٧زﻳﺮا ﮐﻪ ﻓﺮﻳﺒﮑﺎرا ِ اﻧﺴﺎﻧﯽ اﻗﺮار ﻧﺪارﻧﺪ .اﻳﻦﮔﻮﻧﻪﮐﺴﺎن ،هﻤﺎن ﻓﺮﻳﺒﮑﺎر و ﺿ ّﺪﻣﺴﻴﺢاﻧﺪ٨ .ﺑﻬﻮش ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﺛﻤﺮ ﮐﺎر ﺧﻮد را ﺑﺮﺑﺎد ﻧﺪهﻴﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﭘﺎداﺷﯽ ﺑﻪﮐﻤﺎل درﻳﺎﻓﺖ ﮐﻨﻴﺪ٩ .هﺮ ﺁنﮐﺲ ﮐﻪ از ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﺴﻴﺢ ﻓﺮاﺗﺮ رود و در ﺁن ﭘﺎﻳﺪار ﻧﻤﺎﻧﺪ ،ﺧﺪا را ﻧﺪارد؛ ﺁن ﮐﻪ در ﺁن ﺗﻌﻠﻴﻢ ﭘﺎﻳﺪار ﻣﺎﻧَﺪ ،هﻢ ﭘﺪر را دارد و هﻢ ﭘﺴﺮ را١٠ .اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﺁﻳﺪ و اﻳﻦ ﺗﻌﻠﻴﻢ را ﻧﻴﺎورد ،او را ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﺧﻮد ﻣﭙﺬﻳﺮﻳﺪ و ﺧﻮﺷﺎﻣﺪش ﻣﮕﻮﻳﻴﺪ؛ ١١زﻳﺮا ﺁن ﮐﻪ او را ﺧﻮﺷﺎﻣﺪ ﮔﻮﻳﺪ ،در اﻋﻤﺎل ﺑﺪش ﺷﺮﻳﮏ ﻣﯽﺷﻮد. ١٢ﺑﺴﻴﺎر ﭼﻴﺰهﺎ دارم ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻨﻮﻳﺴﻢ ،ﻟﻴﮑﻦ ﻧﻤﯽﺧﻮاهﻢ ﺑﺎ ﻗﻠﻢ و ﮐﺎﻏﺬ ﺑﺎﺷﺪ .اﻣّﺎ اﻣﻴﺪوارم ﻧﺰدﺗﺎن ﺑﻴﺎﻳﻢ و روﻳﺎروﯼ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﮐﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺷﺎدﻳﻤﺎن ﮐﺎﻣﻞ ﺷﻮد. ١٣ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮاه ِﺮ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩات ،ﺑﺮاﯼ ﺗﻮ ﺳﻼم ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻨﺪ .ﺁﻣﻴﻦ!
ﻧﺎﻣﮥ ﺳﻮّم ﻳﻮﺣﻨﺎ ١از ﺷﻴﺦ ﮐﻠﻴﺴﺎ، ﺑﻪ ﮔﺎﻳﻮس ﻋﺰﻳﺰ ﮐﻪ او را در »ﺣﻘﻴﻘﺖ« دوﺳﺖ ﻣﯽدارم. ٢اﯼ ﻋﺰﻳﺰ ،دﻋﺎﻳﻢ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ از هﺮﺟﻬﺖ ﮐﺎﻣﻴﺎب ﺑﺎﺷﯽ و در ﺗﻨﺪرﺳﺘﯽ ﺑﻪﺳﺮ ﺑَﺮﯼ ،هﻤﭽﻨﺎن ﮐﻪ ﺟﺎﻧﺖ ﻧﻴﺰ ﮐﺎﻣﻴﺎب اﺳﺖ٣ .ﺑﺴﯽ ﺷﺎدﻣﺎن ﺷﺪم ﮐﻪ ﺑﺮادران ﺁﻣﺪﻩ ،ﺑﺮ وﻓﺎدارﻳﺖ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ و ﺷﻴﻮۀ ﺳﻠﻮﮐﺖ در ﺁن ﺷﻬﺎدت دادﻧﺪ۴ .هﻴﭻﭼﻴﺰ ﻣﺮا ﺑﻴﺶ از اﻳﻦ ﺷﺎد ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺸﻨﻮم ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻢ در »ﺣﻘﻴﻘﺖ« ﺳﻠﻮﮎ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ. ۵اﯼ ﻋﺰﻳﺰ ،ﺗﻮ در هﻤﮥ ﮐﺎرهﺎﻳﺖ ﺑﺮاﯼ ﺑﺮادران ،اﻣﺎﻧﺖ ﺧﻮد را ﻧﺸﺎن ﻣﯽدهﯽ، ﺑﺨﺼﻮص اﻳﻨﮑﻪ ﻧﺰد ﺗﻮ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪاﻧﺪ۶ .اﻳﺸﺎن ﻧﻴﺰ در ﺣﻀﻮر ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺑﺮ ﻣﺤﺒﺖ ﺗﻮ ﺷﻬﺎدت دادﻩاﻧﺪ؛ ﭘﺲ ﮐﺎرﯼ ﻧﻴﮑﻮ ﻣﯽﮐﻨﯽ اﮔﺮ اﻳﺸﺎن را ﺁنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺳﺰاوار ﺧﺪاﺳﺖ ،رواﻧﮥ ﺳﻔﺮ ﮐﻨﯽ٧ .زﻳﺮا ﮐﻪ اﻳﺸﺎن ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺁن »ﻧﺎم« ﻋﺰﻳﻤﺖ ﮐﺮدﻩاﻧﺪ و از ﻏﻴﺮﻳﻬﻮدﻳﺎن ﮐﻤﮑﯽ درﻳﺎﻓﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻪاﻧﺪ٨ .ﭘﺲ ﺑﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﭼﻨﻴﻦﮐﺴﺎن را ﺣﻤﺎﻳﺖ ﮐﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن در ﭘﻴﺸﺒﺮد ﺣﻘﻴﻘﺖ هﻤﮑﺎرﯼ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻴﻢ. ٩ﻣﻄﻠﺒﯽ ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻧﻮﺷﺘﻢ ،اﻣّﺎ دﻳﻮ ْﺗﺮِﻓﻴﺲ ﮐﻪ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﻧﺨﺴﺖ را دوﺳﺖ ﻣﯽدارد ،اﻗﺘﺪار ﻣﺎ را ﮔﺮدن ﻧﻤﯽﻧﻬﺪ١٠ .ﭘﺲ ﭼﻮن ﺑﻴﺎﻳﻢ ،ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ رﺳﻴﺪﮔﯽ ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد ،ﭼﺮاﮐﻪ ﻣﻐﺮﺿﺎﻧﻪ درﺑﺎرۀ ﻣﺎ ﺑﺪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ ،و ﺑﻪ اﻳﻦ هﻢ ﺑﺴﻨﺪﻩ ﻧﮑﺮدﻩ ،از ﭘﺬﻳﺮش ﺑﺮادران ﺳﺮ ﺑﺎزﻣﯽزﻧﺪ؛ و ﮐﺴﺎﻧﯽ را ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻨﺪ اﻳﺸﺎن را ﺑﭙﺬﻳﺮﻧﺪ ،ﺑﺎزداﺷﺘﻪ ،از ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺑﻴﺮون ﻣﯽراﻧﺪ. ١١اﯼ ﻋﺰﻳﺰ ،ﺑﺪﯼ را ﺳﺮﻣﺸﻖ ﺧﻮد ﻣﺴﺎز ،ﺑﻠﮑﻪ از ﻧﻴﮑﻮﻳﯽ ﺳﺮﻣﺸﻖ ﮔﻴﺮ؛ زﻳﺮا ﮐﻪ ﻧﻴﮑﻮﮐﺮدار از ﺧﺪاﺳﺖ ،اﻣّﺎ ﺑﺪﮐﺮدار ﺧﺪا را ﻧﺪﻳﺪﻩ اﺳﺖ١٢ .هﻤﮕﺎن درﺑﺎرۀ دﻳﻤﻴﺘﺮﻳﻮس ﻧﻴﮑﻮ ﺷﻬﺎدت ﻣﯽدهﻨﺪ ،ﺣﺘﯽ ﺧﻮ ِد ﺣﻖ .ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﻬﺎدت ﻣﯽدهﻴﻢ و ﻣﯽداﻧﯽ ﮐﻪ ﺷﻬﺎدت ﻣﺎ راﺳﺖ اﺳﺖ. ١٣ﺑﺴﻴﺎر ﭼﻴﺰهﺎ داﺷﺘﻢ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﻨﻮﻳﺴﻢ ،ﻟﻴﮑﻦ ﻧﻤﯽﺧﻮاهﻢ ﺑﺎ ﻣﺮﮐّﺐ و ﻗﻠﻢ ﺑﺎﺷﺪ١۴ .اﻣّﺎ اﻣﻴﺪوارم ﺑﺰودﯼ ﺗﻮ را ﺑﺒﻴﻨﻢ و روﻳﺎروﯼ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﮐﻨﻴﻢ. ١۵ﺁراﻣﺶ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺑﺎد!
ﻧﺎﻣﮥ ﻳﻬﻮدا ١از ﻳﻬﻮدا ،ﻏﻼم ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ و ﺑﺮادر ﻳﻌﻘﻮب، ﺑﻪ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺧﺪاﯼ ﭘﺪر ،ﻣﺤﺒﻮﺑﻨﺪ ،و ﺑﺮاﯼ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﻣﺤﻔﻮظ ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩاﻧﺪ: ٢رﺣﻤﺖ و ﺁراﻣﺶ و ﻣﺤﺒﺖ ،ﺑﻔﺰوﻧﯽ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎد.
ﮔﻨﺎﻩ و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺷﻮم ﻣﺮدﻣﺎن ﺧﺪاﻧﺸﻨﺎس ٣اﯼ ﻋﺰﻳﺰان ،ﮔﺮﭼﻪ اﺷﺘﻴﺎق ﺑﺴﻴﺎر داﺷﺘﻢ درﺑﺎرۀ ﻧﺠﺎﺗﯽ ﮐﻪ در ﺁن ﺳﻬﻴﻢ هﺴﺘﻴﻢ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻨﻮﻳﺴﻢ ،اﻣّﺎ ﻻزم دﻳﺪم ﺑﺎ ﻧﻮﺷﺘﻦ اﻳﻦ ﭼﻨﺪ ﺧﻂ ،ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ اداﻣﮥ ﻣﺠﺎهﺪﻩ ﺑﺮاﯼ اﻳﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻳﮏ ﺑﺎر ﺑﺮاﯼ هﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ ﻣﻘﺪّﺳﺎن ﺳﭙﺮدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﺮاﻧﮕﻴﺰم۴ .زﻳﺮا ﺑﺮﺧﯽ ﮐﺴﺎن ﮐﻪ ﻣﺤﮑﻮﻣﻴﺘﺸﺎن از دﻳﺮﺑﺎز رﻗﻢﺧﻮردﻩ ،ﻣﺨﻔﻴﺎﻧﻪ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ رﺧﻨﻪ ﮐﺮدﻩاﻧﺪ .اﻳﻨﺎن ف اﺧﻼق ﺑﺪل ﺧﺪاﻧﺸﻨﺎﺳﺎﻧﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﻴﺾ ﺧﺪاﯼ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺟﻮاز اﻧﺠﺎم ﮐﺎرهﺎﯼ ﺧﻼ ِ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺳﺮور و ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ را اﻧﮑﺎر ﻣﯽﻧﻤﺎﻳﻨﺪ. ۵ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺷﻤﺎ ﻳﮏ ﺑﺎر از اﻳﻦهﻤﻪ ﺁﮔﺎهﯽ ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﺪ ،ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ﻳﺎدﺁورﺗﺎن ﺷﻮم ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﻮم را از ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻣﺼﺮ رهﺎﻧﻴﺪ ،اﻣّﺎ زﻣﺎﻧﯽ دﻳﮕﺮ ﺁﻧﺎن را ﮐﻪ اﻳﻤﺎن ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ، هﻼﮎ ﮐﺮد۶ .او ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻧﯽ را ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﻣﻘﺎم واﻻﯼ ﺧﻮد را ﺣﻔﻆ ﻧﮑﺮدﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻨﺰﻟﮕﺎﻩ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺧﻮﻳﺶ را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺘﻨﺪ ،ﺑﻪ زﻧﺠﻴﺮهﺎﯼ اﺑﺪﯼ ﮐﺸﻴﺪﻩ و ﺑﺮاﯼ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ در ﺁن روز ﻋﻈﻴﻢ ،در ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﻣﻄﻠﻖ ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ٧ .ﺑﻪ هﻤﻴﻦﮔﻮﻧﻪ ،ﺳُﺪوم و ﻏَﻤﻮرَﻩ و ﺷﻬﺮهﺎﯼ اﻃﺮاف ،ﮐﻪ هﻤﺎﻧﻨﺪ ﺁﻧﺎن ﺑﯽﻋﻔﺘﯽ ﮐﺮدﻧﺪ و در ﭘﯽ ﺷﻬﻮات ﻏﻴﺮﻃﺒﻴﻌﯽ رﻓﺘﻨﺪ ،ﺑﺎ ﺗﺤﻤﻞ ت ﺁﺗﺶ اﺑﺪﯼ ،ﭼﻮن درس ﻋﺒﺮت ﻣﻘﺮر ﮔﺸﺘﻨﺪ. ﻣﺠﺎزا ِ ٨ﺑﺎ اﻳﻦهﻤﻪ ،ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاﯼ ﻣﺸﺎﺑﻪ ،اﻳﻦﮐﺴﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﮥ ﺧﻮاﺑﻬﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺑﻴﻨﻨﺪ ﺑﺪﻧﻬﺎﯼ ﺧﻮﻳﺶ را ﻧﺠﺲ ﻣﯽﺳﺎزﻧﺪ و اﻗﺘﺪار ﺧﺪاوﻧﺪ را رد ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﺑﻪ ﺑﺰرﮔﺎن ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ اهﺎﻧﺖ ﻣﯽورزﻧﺪ٩ .ﺣﺎلﺁﻧﮑﻪ ﺣﺘﯽ ﻣﻴﮑﺎﺋﻴﻞ ،ﻓﺮﺷﺘﮥ اﻋﻈﻢ ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺑﺎ اﺑﻠﻴﺲ درﺑﺎرۀ ﺟﺴﺪ ﻣﻮﺳﯽ ﻣﺠﺎدﻟﻪ ﻣﯽﮐﺮد ،ﺟﺮﺋﺖ ﻧﮑﺮد ﺧﻮ ْد او را ﺑﻪﺳﺒﺐ اهﺎﻧﺖ ﻣﺤﮑﻮم ﮐﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻓﻘﻂ ﮔﻔﺖ» :ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﺗﻮ را ﺗﻮﺑﻴﺦ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ!« ١٠اﻣّﺎ اﻳﻨﺎن ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ از ﺁن ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﻧﺪارﻧﺪ اهﺎﻧﺖ ﻣﯽورزﻧﺪ ،ﺣﺎلﺁﻧﮑﻪ ﺁﻧﭽﻪ هﻤﭽﻮن ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﺑﯽﺷﻌﻮر از روﯼ ﻏﺮﻳﺰﻩ ﻣﯽﻓﻬﻤﻨﺪ ،هﻤﺎن ﺑﺎﻋﺚ هﻼﮐﺘﺸﺎن ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ. ١١واﯼ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺑﻪراﻩ ﻗﺎﺋﻦ رﻓﺘﻪاﻧﺪ و در ﭘﯽ ﺳﻮد ،ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﯽ ﺑَﻠﻌﺎم ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺁﻣﺪﻩاﻧﺪ و در ﻃﻐﻴﺎن ﻗﻮرَح هﻼﮎ ﮔﺸﺘﻪاﻧﺪ. ١٢اﻳﻨﺎن ﺻﺨﺮﻩهﺎﯼ درﻳﺎﻳﯽ ﺧﻄﺮﻧﺎﮎ در ﺿﻴﺎﻓﺘﻬﺎﯼ ﻣﺤﺒﺖﺁﻣﻴﺰ ﺷﻤﺎﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺪون ﮐﻤﺘﺮﻳﻦ ﭘﺮوا ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﺮ ﻳﮏ ﺳﻔﺮﻩ ﻣﯽﻧﺸﻴﻨﻨﺪ؛ ﺷﺒﺎﻧﺎﻧﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺧﻮد را ﻣﯽﭘﺮورﻧﺪ؛ اﺑﺮهﺎﯼ ﺑﯽﺑﺎران راﻧﺪﻩ از ﺑﺎد و درﺧﺘﺎن ﭘﺎﻳﻴﺰﯼ ﺑﯽﺑﺮﮔﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ دو ﺑﺎر ﻣﺮدﻩ و از رﻳﺸﻪ ﺑﻪدر ﺁﻣﺪﻩاﻧﺪ١٣ .ﺁرﯼ ،اﻳﻨﺎن هﻤﭽﻮن اﻣﻮاج ﺧﺮوﺷﺎن درﻳﺎﻳﻨﺪ ﮐﻪ اﻋﻤﺎل ﻧﻨﮕﻴﻨﺸﺎن
ﻖ اﺑﺪﯼ ﺑﺮاﻳﺸﺎن را ﭼﻮن ﮐﻒ ﺑﺮﻣﯽﺁورﻧﺪ و ﺳﺘﺎرﮔﺎن ﺳﺮﮔﺮداﻧﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﻣﻄﻠ ِ ﻣﻘﺮر اﺳﺖ. ١۴ﺧَﻨﻮخ ،ﮐﻪ ﻧﺴﻞ هﻔﺘﻢ ﭘﺲ از ﺁدم ﺑﻮد ،درﺑﺎرۀ هﻤﻴﻨﻬﺎ ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﯽ ﮐﺮدﻩ ،ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ: »هﺎن ،ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎ هﺰاران هﺰار ﻓﺮﺷﺘﮥ ﻣﻘﺪّس ﺧﻮد ﻣﯽﺁﻳﺪ ١۵ﺗﺎ ﺑﺮ هﻤﮕﺎن داورﯼ ﮐﻨﺪ و هﻤﮥ ﺑﯽدﻳﻨﺎن را ﺑﻪﺳﺒﺐ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﮐﺎرهﺎﯼ ﺧﻼف دﻳﻨﺪارﯼ ﮐﻪ در ﺑﯽدﻳﻨﯽ ﮐﺮدﻩاﻧﺪ و ﺑﻪﺳﺰاﯼ ﺟﻤﻠﮥ ﺳﺨﻨﺎن زﺷﺘﯽ ﮐﻪ ﮔﻨﺎهﮑﺎران ﺑﯽدﻳﻦ ﺑﺮﺿﺪ او ﮔﻔﺘﻪاﻧﺪ ،ﺑﻪ ﻣﺤﮑﻮﻣﻴﺖ رﺳﺎﻧَﺪ١۶ «.اﻳﻨﺎن ﮔﻠﻪﻣﻨﺪ و ﻋﻴﺐﺟﻮ و ﻏﺮﻗﻪ در ارﺿﺎﯼ ﺷﻬﻮات ﺧﻮﻳﺸﻨﺪ؛ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﯽﺑﺎﻟﻨﺪ و ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺮدﻣﺎن را ﺗﻤﻠّﻖ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ.
دﻋﻮت ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ در اﻳﻤﺎن ١٧اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ اﯼ ﻋﺰﻳﺰان ،ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﯽ رﺳﻮﻻن ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ را ﺑﻪ ﻳﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ١٨ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﮔﻔﺘﻨﺪ» :در زﻣﺎﻧﻬﺎﯼ ﺁﺧﺮ ،اﺳﺘﻬﺰاﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻧﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺷﻬﻮات ﺧﻮد ﮐﻪ ﺧﻼف دﻳﻨﺪارﯼ اﺳﺖ ،رﻓﺘﺎر ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد١٩ «.هﻤﻴﻨﻬﺎﻳﻨﺪ ﮐﻪ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺟﺪاﻳﯽ ﻣﯽاﻓﮑﻨﻨﺪ و ﻧﻔﺴﺎﻧﯽ و ﻋﺎرﯼ از روﺣﻨﺪ. ٢٠اﻣّﺎ ﺷﻤﺎ اﯼ ﻋﺰﻳﺰان ،ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را ﺑﺮ اﻳﻤﺎن ﺑﺲ ﻣﻘﺪّس ﺧﻮد ﺑﻨﺎ ﮐﻨﻴﺪ و در ﺖ ﺧﺪا ﻧﮕﺎﻩ دارﻳﺪ ،در هﻤﺎنﺣﺎل ﮐﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ روحاﻟﻘﺪس دﻋﺎ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ ٢١و ﺧﻮد را در ﻣﺤﺒ ِ رﺣﻤﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ هﺴﺘﻴﺪ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﺣﻴﺎت ﺟﺎوﻳﺪان رهﻨﻤﻮن ﮔﺮدد. ٢٢ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﮐﻪ ﻣﺘﺰﻟﺰﻟﻨﺪ ،رﺣﻴﻢ ﺑﺎﺷﻴﺪ؛ ٢٣ﺑﺮﺧﯽ را از ﺁﺗﺶ ﺑﻴﺮون ﮐﺸﻴﺪﻩ ،ﻧﺠﺎت دهﻴﺪ؛ و ﺑﺮ ﺑﺮﺧﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺎ ﺗﺮس ،رﺣﻤﺖ ﻧﺸﺎن دهﻴﺪ .در ﻋﻴﻦﺣﺎل ،ﺣﺘﯽ از ﺟﺎﻣﻪهﺎﯼ ﺁﻟﻮدﻩ ﺑﻪ ﺷﻬﻮات ﻧﻔﺴﺎﻧﯽ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﺎﺷﻴﺪ.
ﺣﻤﺪ و ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺧﺪا ٢۴ﺑﺮ او ﮐﻪ ﻗﺎدر اﺳﺖ ﺷﻤﺎ را از ﻟﻐﺰش ﻣﺤﻔﻮظ ﻧﮕﺎﻩ دارد و ﺑﯽﻋﻴﺐ و ﺑﺎ ﺷﺎدﯼ ﻋﻈﻴﻢ در ﺣﻀﻮر ﭘﺮﺟﻼل ﺧﻮد ﺣﺎﺿﺮ ﺳﺎزد٢۵ ،ﺑﺮ ﺁن ﺧﺪاﯼ ﻳﮑﺘﺎ و ﻧﺠﺎتدهﻨﺪۀ ﻣﺎ، ﺑﻪواﺳﻄﮥ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ،از ازل ،ﺣﺎل ،و ﺗﺎ اﺑﺪ ،ﺟﻼل و ﺷﮑﻮﻩ و ﺗﻮاﻧﺎﻳﯽ و ﻗﺪرت ﺑﺎد! ﺁﻣﻴﻦ.
ﻣﮑﺎﺷﻔﮥ ﻳﻮﺣﻨﺎﯼ رﺳﻮل ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ١ ﺳﺮﺁﻏﺎز ١ﻣﮑﺎﺷﻔﮥ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ او ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﻮد ﺗﺎ ﺁﻧﭽﻪ را ﻣﯽﺑﺎﻳﺪ زود واﻗﻊ ﺷﻮد، ﺑﻪ ﺧﺎدﻣﺎن ﺧﻮد ﺑﺎزﻧﻤﺎﻳﺪ ،و ﺁن را ﺑﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎدن ﻓﺮﺷﺘﮥ ﺧﻮد ﺑﺮ ﺧﺎدﻣﺶ ﻳﻮﺣﻨﺎ ﺁﺷﮑﺎر ﺳﺎﺧﺖ٢ .و ﻳﻮﺣﻨﺎ ﺑﺮ هﺮﺁﻧﭽﻪ دﻳﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺑﺮ ﮐﻼم ﺧﺪا و ﺷﻬﺎدت ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،ﮔﻮاهﯽ ﻣﯽدهﺪ٣ .ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﮐﺴﯽﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﻼم ﻧﺒﻮّت را ﻗﺮاﺋﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺁن را ﻣﯽﺷﻨﻮﻧﺪ و ﺁﻧﭽﻪ را در ﺁن ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽدارﻧﺪ ،زﻳﺮا وﻗﺖ ﻧﺰدﻳﮏ اﺳﺖ.
درود و ﻧﻴﺎﻳﺶ ۴از ﻳﻮﺣﻨﺎ، ﺑﻪ هﻔﺖ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﮐﻪ در اﻳﺎﻟﺖ ﺁﺳﻴﺎ هﺴﺘﻨﺪ :ﻓﻴﺾ و ﺁراﻣﺶ از ﺟﺎﻧﺐ او ﮐﻪ هﺴﺖ و ﺑﻮد ح ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ ﺗﺨﺖ او۵ ،و از ﺟﺎﻧﺐ ﻋﻴﺴﯽ و ﻣﯽﺁﻳﺪ ،ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎد ،و از ﺟﺎﻧﺐ هﻔﺖ رو ِ ﻣﺴﻴﺢ ،ﺁن ﺷﺎهﺪ اﻣﻴﻦ و ﻧﺨﺴﺘﺰادﻩ از ﻣﺮدﮔﺎن و ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﯼ ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ﺟﻬﺎن. ﺑﺮ او ﮐﻪ ﻣﺎ را ﻣﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺑﺎ ﺧﻮن ﺧﻮد ﻣﺎ را از ﮔﻨﺎهﺎﻧﻤﺎن رهﺎﻧﻴﺪﻩ اﺳﺖ۶ ،و از ﻣﺎ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﮐﺎهﻨﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار ﺧﺪا و ﭘﺪرش ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﺑﺮ او ﺟﻼل و ﻗﺪرت ﺑﺎد ،ﺗﺎ اﺑﺪ .ﺁﻣﻴﻦ. ٧هﺎن ﺑﺎ اﺑﺮهﺎ ﻣﯽﺁﻳﺪ، هﺮ ﭼﺸﻤﯽ او را ﺧﻮاهﺪ دﻳﺪ، ﺣﺘﯽ ﭼﺸﻢ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ زﺧﻢ ﻧﻴﺰﻩ ﺑﻪ او زدﻧﺪ؛ ﻒ زﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﺳﻮﮔﺶ ﺧﻮاهﻨﺪ ﻧﺸﺴﺖ. و هﻤﮥ ﻃﻮاﻳ ِ ﺁرﯼ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد .ﺁﻣﻴﻦ. ٨ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﺧﺪا ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ» :ﻣﻨﻢ ›اﻟﻒ‹ و ﻣﻨﻢ ›ﯼ‹؛ ﻣﻨﻢ ﺁن ﮐﻪ هﺴﺖ و ﺑﻮد و ﻣﯽﺁﻳﺪ ،ﺁن ﻗﺎدر ﻣﻄﻠﻖ«.
ﻇﺎهﺮ ﺷﺪن ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﻳﻮﺣﻨﺎ ٩ﻣﻦ ﻳﻮﺣﻨﺎ ،ﺑﺮادر ﺷﻤﺎ ،ﮐﻪ در رﻧﺠﻬﺎ و در ﭘﺎدﺷﺎهﯽ و در اﺳﺘﻘﺎﻣﺘﯽ ﮐﻪ در ﻋﻴﺴﯽ از ﺁن ﻣﺎﺳﺖ ،ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺷﺮﻳﮑﻢ ،ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﮐﻼم ﺧﺪا و ﺷﻬﺎدت ﻋﻴﺴﯽ ،در ﺟﺰﻳﺮۀ ﭘﺎﺗﻤﻮس ﺑﻮدم١٠ .در رو ِز ﺧﺪاوﻧﺪ ،در روح ﺷﺪم و ﺻﺪاﻳﯽ ﺑﻠﻨﺪ ﭼﻮن ﺑﺎﻧﮓ ﺷﻴﭙﻮر از ﭘﺸﺖ ﺳﺮ
ﺷﻨﻴﺪم ١١ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻔﺖ» :ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﻣﯽﺑﻴﻨﯽ ﺑﺮ ﻃﻮﻣﺎرﯼ ﺑﻨﻮﻳﺲ و ﺑﻪ هﻔﺖ ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ ِا ِﻓﺴُﺲ ،اِزﻣﻴﺮ ،ﭘِﺮﮔﺎﻣﻮم ،ﺗﻴﺎﺗﻴﺮا ،ﺳﺎردِس ،ﻓﻴﻼدِﻟﻔﻴﻪ و ﻻﺋﻮدﻳﮑﻴﻪ ﺑﻔﺮﺳﺖ«. ١٢ﭘﺲ رو ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﺮﮔﺮداﻧﻴﺪم ﺗﺎ ﺑﺒﻴﻨﻢ ﺁن ﭼﻪ ﺻﺪاﻳﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ؛ و ﭼﻮن ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ،هﻔﺖ ﭼﺮاﻏﺪان ﻃﻼ دﻳﺪم١٣ ،و در ﻣﻴﺎن ﺁن ﭼﺮاﻏﺪاﻧﻬﺎ ﻳﮑﯽ را دﻳﺪم ﮐﻪ ﺑﻪ »ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن« ﻣﯽﻣﺎﻧﺴﺖ .او رداﻳﯽ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺮ ﺗﻦ داﺷﺖ و ﺷﺎﻟﯽ زرّﻳﻦ ﺑﺮ ﮔﺮد ﺳﻴﻨﻪ. ﺶ ﻣﺸﺘﻌﻞ ﺑﻮد. ١۴ﺳﺮ و ﻣﻮﻳﺶ ﭼﻮن ﭘﺸﻢ ﺳﻔﻴﺪ ﺑﻮد ،ﺑﻪ ﺳﻔﻴﺪﯼ ﺑﺮف ،و ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﭼﻮن ﺁﺗ ِ ١۵ﭘﺎهﺎﻳﺶ ﭼﻮن ﺑﺮﻧﺞ ﺗﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد در ﮐﻮرﻩ ﮔﺪاﺧﺘﻪ ،و ﺻﺪاﻳﺶ ﺑﻪ ﻏﺮّش ﺳﻴﻼﺑﻬﺎﯼ ﺧﺮوﺷﺎن ﻣﯽﻣﺎﻧﺴﺖ١۶ .و در دﺳﺖ راﺳﺘﺶ هﻔﺖ ﺳﺘﺎرﻩ داﺷﺖ و از دهﺎﻧﺶ ﺷﻤﺸﻴﺮﯼ ُﺑﺮّان و دودم ﺑﻴﺮون ﻣﯽﺁﻣﺪ ،و ﭼﻬﺮﻩاش ﭼﻮﻧﺎن ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺑﻮد در درﺧﺸﺶ ﮐﺎﻣﻠﺶ. ١٧ﭼﻮن او را دﻳﺪم هﻤﭽﻮن ﻣﺮدﻩ ﭘﻴﺶ ﭘﺎهﺎﻳﺶ اﻓﺘﺎدم .اﻣّﺎ او دﺳﺖ راﺳﺘﺶ را ﺑﺮ ﻣﻦ ﻧﻬﺎد و ﮔﻔﺖ» :ﺑﻴﻢ ﻣﺪار ،ﻣﻦ اوّﻟﻢ و ﻣﻦ ﺁﺧﺮ؛ ١٨و ﻣﻦ ﺁن ﮐﻪ زﻧﺪﻩ اوﺳﺖ .ﻣﺮدﻩ ﺑﻮدم، اﻣّﺎ اﻳﻨﮏ ﺑﺒﻴﻦ ﮐﻪ زﻧﺪۀ ﺟﺎوﻳﺪم و ﮐﻠﻴﺪهﺎﯼ ﻣﺮگ و ﺟﻬﺎن ﻣﺮدﮔﺎن در دﺳﺖ ﻣﻦ اﺳﺖ. »١٩ﭘﺲ ﺁﻧﭽﻪ دﻳﺪﻩاﯼ ،و ﺁﻧﭽﻪ اﮐﻨﻮن هﺴﺖ و ﺁﻧﭽﻪ از اﻳﻦ ﭘﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،هﻤﻪ را ﺑﻨﻮﻳﺲ٢٠ .راز ﺁن هﻔﺖ ﺳﺘﺎرﻩ ﮐﻪ در دﺳﺖ راﺳﺖ ﻣﻦ دﻳﺪﯼ و راز ﺁن هﻔﺖ ﭼﺮاﻏﺪان ﻃﻼ اﻳﻦ اﺳﺖ :ﺁن هﻔﺖ ﺳﺘﺎرﻩ ،ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن هﻔﺖ ﮐﻠﻴﺴﺎﻳﻨﺪ ،و ﺁن هﻔﺖ ﭼﺮاﻏﺪان ،هﻤﺎن هﻔﺖ ﮐﻠﻴﺴﺎ.
ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ٢ ﭘﻴﺎم ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ ِا ِﻓﺴُﺲ »١ﺑﻪ ﻓﺮﺷﺘﮥ ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ ِا ِﻓﺴُﺲ ﺑﻨﻮﻳﺲ: »ﺁن ﮐﻪ هﻔﺖ ﺳﺘﺎرﻩ در دﺳﺖ راﺳﺖ دارد و در ﻣﻴﺎن هﻔﺖ ﭼﺮاﻏﺪان ﻃﻼ ﮔﺎم ﻣﯽزﻧﺪ ،ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ٢ :اﻋﻤﺎل ﺗﻮ را ﻣﯽداﻧﻢ و از ﺳﺨﺘﮑﻮﺷﯽ و ﭘﺎﻳﺪارﯼ ﺗﻮ ﺁﮔﺎهﻢ. ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ ﺷﺮﻳﺮان را ﺗﺤﻤﻞ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯽ ﮐﺮد و ﮐﺴﺎﻧﯽ را ﮐﻪ ﺑﻪدروغ ادﻋﺎﯼ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،ﺁزﻣﻮدﻩاﯼ و ﺁﻧﺎن را دروﻏﮕﻮ ﻳﺎﻓﺘﻪاﯼ٣ .ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﻧﺸﺎن دادﻩاﯼ و ﺑﻪﭘﺎس ﻧﺎم ﻣﻦ ﺳﺨﺘﻴﻬﺎ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﺮدﻩاﯼ و ﺧﺴﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩاﯼ. »۴اﻣّﺎ اﻳﻦ اﻳﺮاد را ﺑﺮ ﺗﻮ دارم ﮐﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺧﻮد را ﻓﺮوﮔﺬاﺷﺘﻪاﯼ۵ .ﺑﻪ ﻳﺎدﺁر ﮐﻪ از ﭼﻪ اوﺟﯽ ﺳﻘﻮط ﮐﺮدﻩاﯼ .ﭘﺲ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻦ و اﻋﻤﺎﻟﯽ را ﺑﻪﺟﺎ ﺁور ﮐﻪ در ﺁﻏﺎز ﺑﻪﺟﺎ ﻣﯽﺁوردﯼ .ﭼﻪ اﮔﺮ ﺗﻮﺑﻪ ﻧﮑﻨﯽ ،ﺧﻮد ﺧﻮاهﻢ ﺁﻣﺪ و ﭼﺮاﻏﺪاﻧﺖ را از ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ هﺴﺖ ﺑﺮﻣﯽﮔﻴﺮم۶ .وﻟﯽ اﻳﻦ اﻣﺘﻴﺎز را دارﯼ ﮐﻪ از ﮐﺎرهﺎﯼ ﻧﻴﮑﻮﻻﻳﻴﺎن ﺑﻴﺰارﯼ ،ﺁنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﻴﺰارم. »٧ﺁن ﮐﻪ ﮔﻮش دارد ﺑﺸﻨﻮد ﮐﻪ روح ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎ ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ .هﺮﮐﻪ ﻏﺎﻟﺐ ﺁﻳﺪ ،ﺑﻪ او ﻧﻌﻤﺖ ﺧﻮردن از درﺧﺖ ﺣﻴﺎت را ﺧﻮاهﻢ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﮐﻪ در ﻓﺮدوس ﺧﺪاﺳﺖ.
ﭘﻴﺎم ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ اِزﻣﻴﺮ »٨ﺑﻪ ﻓﺮﺷﺘﮥ ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ اِزﻣﻴﺮ ﺑﻨﻮﻳﺲ: »ﺁن اوّل و ﺁن ﺁﺧﺮ ﮐﻪ ﻣُﺮد و ﺑﺎز زﻧﺪﻩ ﺷﺪ ،ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ٩ :از ﺳﺨﺘﻴﻬﺎ و ﻓﻘﺮ ﺗﻮ ﺁﮔﺎهﻢ ،ﺑﺎ اﻳﻦهﻤﻪ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪﯼ! از ﺗﻬﻤﺘﻬﺎﯼ ﻧﺎرواﯼ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﻻف ﻳﻬﻮدﻳﺖ ﻣﯽزﻧﻨﺪ و ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ، ﺑﻠﮑﻪ ﮐﻨﻴﺴﮥ ﺷﻴﻄﺎﻧﻨﺪ ،ﺑﺎﺧﺒﺮم١٠ .از رﻧﺠﯽ ﮐﻪ ﺧﻮاهﯽ ﮐﺸﻴﺪ ،ﻣﺘﺮس .ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺑﺎش ﮐﻪ اﺑﻠﻴﺲ ﺑﺮﺧﯽ از ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ زﻧﺪان ﺧﻮاهﺪ اﻧﺪاﺧﺖ ﺗﺎ ﺁزﻣﻮدﻩ ﺷﻮﻳﺪ و دﻩ روز ﺁزار ﺧﻮاهﻴﺪ دﻳﺪ .ﻟﻴﮑﻦ ﺗﺎ ﭘﺎﯼ ﺟﺎن وﻓﺎدار ﺑﻤﺎن ﮐﻪ ﻣﻦ ﺗﺎج ﺣﻴﺎت را ﺑﻪ ﺗﻮ ﺧﻮاهﻢ ﺑﺨﺸﻴﺪ. »١١ﺁن ﮐﻪ ﮔﻮش دارد ﺑﺸﻨﻮد ﮐﻪ روح ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎ ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ .هﺮﮐﻪ ﻏﺎﻟﺐ ﺁﻳﺪ ،از ﻣﺮگ د ّوم ﮔﺰﻧﺪ ﻧﺨﻮاهﺪ دﻳﺪ.
ﭘﻴﺎم ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ ﭘِﺮﮔﺎﻣﻮم »١٢ﺑﻪ ﻓﺮﺷﺘﮥ ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ ﭘِﺮﮔﺎﻣﻮم ﺑﻨﻮﻳﺲ: ن دودم دارد ،ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ١٣ :ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﺠﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﯽ، »او ﮐﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ ُﺑﺮّا ِ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﺷﻴﻄﺎن اﺳﺖ .ﺑﺎ اﻳﻦهﻤﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻦ وﻓﺎدار ﻣﺎﻧﺪﻩاﯼ و ﺣﺘﯽ در اﻳﺎم ﺁﻧﺘﻴﭙﺎس ،ﺁن ﮔﻮاﻩ اﻣﻴﻦ ﻣﻦ ﮐﻪ او را در ﺷﻬﺮ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ زﻳﺴﺘﮕﺎﻩ ﺷﻴﻄﺎن اﺳﺖ ﮐﺸﺘﻨﺪ ،اﻳﻤﺎﻧﯽ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ داﺷﺘﯽ اﻧﮑﺎر ﻧﮑﺮدﯼ. »١۴ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ ،ﻳﮑﯽ دو اﻳﺮاد ﺑﺮ ﺗﻮ دارم .در ﺁﻧﺠﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ را دارﯼ ﮐﻪ از ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺑَﻠﻌﺎم ﭘﻴﺮوﯼ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ؛ هﻤﺎن ﮐﻪ ﺑﺎﻻق را ﺁﻣﻮﺧﺖ ﮐﻪ اﺳﺮاﺋﻴﻠﻴﺎن را ﺑﺮاﻧﮕﻴﺰاﻧﺪ ﺗﺎ از ﺧﻮراﮎ ﺗﻘﺪﻳﻤﯽ ﺑﻪ ﺑﺘﻬﺎ ﺑﺨﻮرﻧﺪ و دﺳﺖ ﺑﻪ ﺑﯽﻋﻔﺘﯽ ﺑﻴﺎﻻﻳﻨﺪ١۵ .از اﻳﻦ ﮔﺬﺷﺘﻪ ،ﮐﺴﺎﻧﯽ را هﻢ دارﯼ ﮐﻪ از ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻧﻴﮑﻮﻻﻳﻴﺎن ﭘﻴﺮوﯼ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ١۶ .ﭘﺲ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻦ ،وﮔﺮﻧﻪ ﺑﺰودﯼ ﻧﺰد ﺗﻮ ﺧﻮاهﻢ ﺁﻣﺪ و ﺑﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮ دهﺎﻧﻢ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮاهﻢ ﺟﻨﮕﻴﺪ. »١٧ﺁن ﮐﻪ ﮔﻮش دارد ﺑﺸﻨﻮد ﮐﻪ روح ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎ ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ .هﺮﮐﻪ ﻏﺎﻟﺐ ﺁﻳﺪ ،ﺑﻪ او از ﺁن › َﻣﻨّﺎﯼ‹ ﻣﺨﻔﯽ ﺧﻮاهﻢ داد .هﻢ ﺑﻪ او ﺳﻨﮕﯽ ﺳﻔﻴﺪ ﺧﻮاهﻢ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁن ﻧﺎم ﺗﺎزﻩاﯼ ﺣﮏ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﻧﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺟﺰ ﺑﺮ ﺁن ﮐﻪ درﻳﺎﻓﺘﺶ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻧﻴﺴﺖ.
ﭘﻴﺎم ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ ﺗﻴﺎﺗﻴﺮا »١٨ﺑﻪ ﻓﺮﺷﺘﮥ ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ ﺗﻴﺎﺗﻴﺮا ﺑﻨﻮﻳﺲ: ﺞ ﺗﺎﻓﺘﻪ ،ﭼﻨﻴﻦ ﺶ ﻣﺸﺘﻌﻞ دارد و ﭘﺎهﺎﻳﯽ ﭼﻮن ﺑﺮﻧ ِ »ﭘﺴﺮ ﺧﺪا ﮐﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ ﭼﻮن ﺁﺗ ِ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ١٩ :ﻣﻦ از اﻋﻤﺎل ﺗﻮ ،از ﻣﺤﺒﺖ و وﻓﺎدارﯼ و ﺧﺪﻣﺖ و ﭘﺎﻳﺪارﯼ ﺗﻮ ﺁﮔﺎهﻢ ،و ﺁﮔﺎهﻢ ﮐﻪ اﻋﻤﺎل ﺗﻮ اﮐﻨﻮن ﺑﻴﺶ از ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ٢٠ .اﻣّﺎ اﻳﻦ اﻳﺮاد را ﺑﺮ ﺗﻮ دارم ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁن زن اﻳﺰاﺑﻞ ﻧﺎم ﮐﻪ ﺧﻮد را ﻧﺒﻴﻪ ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ ،ﺁﺳﺎن ﻣﯽﮔﻴﺮﯼ .هﻢاو ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺧﻮد ﺑﻨﺪﮔﺎن ﻣﺮا ﻣﯽﻓﺮﻳﺒﺪ ﺗﺎ دﺳﺖ ﺑﻪ ﺑﯽﻋﻔﺘﯽ ﺑﻴﺎﻻﻳﻨﺪ و از ﺧﻮراﮎ ﺗﻘﺪﻳﻤﯽ ﺑﻪ ﺑﺘﻬﺎ ﺑﺨﻮرﻧﺪ٢١ .ﺑﻪ او
ﻣﻬﻠﺖ دادﻩام ﺗﺎ از هﺮزﮔﯽ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﺪ ،اﻣّﺎ ﺑﻪ ﺗﻮﺑﻪ ﺗﻤﺎﻳﻞ ﻧﺪارد٢٢ .ﭘﺲ او را ﺑﻪ ﺑﺴﺘﺮ رﻧﺠﻮرﯼ ﺧﻮاهﻢ اﻧﺪاﺧﺖ و ﺁﻧﺎن را ﮐﻪ ﺑﺎ او ﻣﺮﺗﮑﺐ زﻧﺎ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﺑﻪ رﻧﺠﯽ ﻋﻈﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد ،ﻣﮕﺮاﻳﻨﮑﻪ از رﻓﺘﻦ ﺑﻪ راهﻬﺎﯼ او ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﻨﺪ٢٣ .و ﻓﺮزﻧﺪان او را ﺑﻪ هﻼﮐﺖ ﺧﻮاهﻢ رﺳﺎﻧﺪ .ﺁﻧﮕﺎﻩ هﻤﮥ ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎ ﺧﻮاهﻨﺪ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﮐﺎوﺷﮕﺮ دﻟﻬﺎ و اﻓﮑﺎرم و ﺑﻪ هﺮﻳﮏ از ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺣﺴﺐ اﻋﻤﺎﻟﺶ ﭘﺎداش ﺧﻮاهﻢ داد٢۴ .اﻣّﺎ ﺑﻪ ﺑﻘﻴﮥ ﺷﻤﺎ در ﺗﻴﺎﺗﻴﺮا ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﭘﻴﺮو اﻳﻦ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ و ﺑﻪ اﺻﻄﻼح ›اﺳﺮار ﻧﻬﺎﻧﯽ ﺷﻴﻄﺎن‹ را ﻧﻴﺎﻣﻮﺧﺘﻪاﻳﺪ ،اﻳﻦ را ﻣﯽﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎرﯼ ﺑﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺮ دوش دارﻳﺪ ،ﻧﻤﯽﮔﺬارم٢۵ .ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﭘﺎﺳﺪارﯼ از ﺁﻧﭽﻪ دارﻳﺪ ﺑﮑﻮﺷﻴﺪ ﺗﺎ ﻣﻦ ﺑﻴﺎﻳﻢ. »٢۶هﺮﮐﻪ ﻏﺎﻟﺐ ﺁﻳﺪ ،و ﺧﻮاﺳﺖ ﻣﺮا ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﺧﺮ اﻧﺠﺎم دهﺪ ،او را اﻗﺘﺪار ﺑﺮ ﻗﻮﻣﻬﺎ ﺧﻮاهﻢ ﺑﺨﺸﻴﺪ، ›٢٧ﺑﺎ ﻋﺼﺎﯼ ﺁهﻨﻴﻦ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺣﮑﻢ ﺧﻮاهﺪ راﻧﺪ؛ و ﺁﻧﺎن را ﭼﻮن ﺳﺒﻮﯼ ﺳﻔﺎﻟﻴﻦ ﺧُﺮد ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد‹، هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﻦ اﻳﻦ اﻗﺘﺪار را از ﭘﺪرم ﻳﺎﻓﺘﻪام٢٨ .ﺁرﯼ ،ﺑﻪ او ﺳﺘﺎرۀ ﺻﺒﺢ را ﺧﻮاهﻢ ﺑﺨﺸﻴﺪ٢٩ .ﺁن ﮐﻪ ﮔﻮش دارد ﺑﺸﻨﻮد ﮐﻪ روح ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎ ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ.
ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ٣ ﭘﻴﺎم ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ ﺳﺎردِس »١و ﺑﻪ ﻓﺮﺷﺘﮥ ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ ﺳﺎردِس ﺑﻨﻮﻳﺲ: »ﺁن ﮐﻪ هﻔﺖ روح ﺧﺪا و هﻔﺖ ﺳﺘﺎرﻩ را دارد ،ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ :از اﻋﻤﺎل ﺗﻮ ﺁﮔﺎهﻢ. ﺁوازۀ زﻧﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺖ ﺑﻠﻨﺪ اﺳﺖ ،اﻣّﺎ ﻣﺮدﻩاﯼ٢ .ﺑﻴﺪار ﺷﻮ و ﺁﻧﭽﻪ را ﺑﺎزﻣﺎﻧﺪﻩ و در ﺁﺳﺘﺎﻧﮥ ﻣﺮگ اﺳﺖ ،اﺳﺘﻮار ﮔﺮدان! ﭼﺮاﮐﻪ اﻋﻤﺎل ﺗﻮ را ﻧﺰد ﺧﺪاﻳﻢ ﺑﻪﮐﻤﺎل ﻧﻴﺎﻓﺘﻢ٣ .ﭘﺲ ﺁﻧﭽﻪ را ﻳﺎﻓﺘﻪ و ﺷﻨﻴﺪﻩاﯼ ،ﺑﻪ ﻳﺎدﺁر؛ ﺁن را ﻧﮕﺎﻩ دار و ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻦ .اﮔﺮ ﺑﻴﺪار ﻧﺸﻮﯼ ،دزداﻧﻪ ﺑﻪ ﺳﺮاﻏﺖ ﺧﻮاهﻢ ﺁﻣﺪ و ﺗﻮ ﺁن ﺳﺎﻋﺖ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺮاﻏﺖ ﻣﯽﺁﻳﻢ ،ﻧﺨﻮاهﯽ داﻧﺴﺖ. ﻦ ﺁﻟﻮدﻩ ﻧﮑﺮدﻩاﻧﺪ .اﻳﻦ ﭘﺎﮐﻴﺰﻩداﻣﻨﺎن، »۴اﻣّﺎ ﺗﻨﯽﭼﻨﺪ هﻨﻮز در ﺳﺎردِس دارﯼ ﮐﻪ داﻣ ْ ﺟﺎﻣﮥ ﺳﻔﻴﺪ درﺑﺮ ،ﺑﺎ ﻣﻦ ﮔﺎم ﺧﻮاهﻨﺪ زد ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪاﻧﺪ۵ .هﺮﮐﻪ ﻏﺎﻟﺐ ﺁﻳﺪ ،هﻤﺎﻧﻨﺪ اﻳﻨﺎن ،ﺑﻪ ﺟﺎﻣﮥ ﺳﻔﻴﺪ ﺁراﺳﺘﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ و ﻧﺎﻣﺶ را هﺮﮔﺰ از دﻓﺘﺮ ﺣﻴﺎت ﻧﺨﻮاهﻢ زدود، ﺑﻠﮑﻪ ﺁن را در ﺣﻀﻮر ﭘﺪرم و ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻧﺶ ﺑﺮ زﺑﺎن ﺧﻮاهﻢ ﺁورد۶ .ﺁن ﮐﻪ ﮔﻮش دارد ﺑﺸﻨﻮد ﮐﻪ روح ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎ ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ.
ﭘﻴﺎم ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ ﻓﻴﻼدِﻟﻔﻴﻪ »٧ﺑﻪ ﻓﺮﺷﺘﮥ ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ ﻓﻴﻼدِﻟﻔﻴﻪ ﺑﻨﻮﻳﺲ:
»ﺁن ﮐﻪ ﻗﺪّوس اﺳﺖ و ﺣﻖ ،ﺁن ﮐﻪ ﮐﻠﻴﺪ داوود را دارد ،ﺁن ﮐﻪ ﻣﯽﮔﺸﺎﻳﺪ و ﮐﺲ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﺴﺖ ،و ﻣﯽﺑﻨﺪد و ﮐﺲ ﻧﺨﻮاهﺪ ﮔﺸﻮد ،ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ٨ :اﻋﻤﺎل ﺗﻮ را ﻣﯽداﻧﻢ. اﻳﻨﮏ درﯼ ﮔﺸﻮدﻩ ﭘﻴﺶ روﯼ ﺗﻮ ﻧﻬﺎدﻩام ﮐﻪ هﻴﭻﮐﺲ ﺁن را ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺴﺖ .ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ ﺗﻮاﻧﺖ ﻧﺎﭼﻴﺰ اﺳﺖ ،اﻣّﺎ ﮐﻼم ﻣﺮا ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻪاﯼ و ﻧﺎم ﻣﺮا اﻧﮑﺎر ﻧﮑﺮدﻩاﯼ٩ .اﻳﻨﮏ ﺁﻧﺎن را ف ﻳﻬﻮدﻳﺖ ﻣﯽزﻧﻨﺪ و ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ،واﻣﯽدارم ﺗﺎ ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ و ﺑﻪ ﮐﻪ از ﮐﻨﻴﺴﮥ ﺷﻴﻄﺎﻧﻨﺪ و ﺑﻪدروغ ﻻ ِ ﭘﺎﯼ ﺗﻮ اﻓﺘﻨﺪ و اذﻋﺎن ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺗﻮ را دوﺳﺖ داﺷﺘﻪام١٠ .ﺣﺎل ﮐﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﻣﺮا ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺪارﯼ ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻪاﯼ ،ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺗﻮ را از ﺳﺎﻋﺖ ﺁزﻣﺎﻳﺸﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﮐﻞ ﺟﻬﺎن ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ ﺗﺎ ﺳﺎﮐﻨﺎن زﻣﻴﻦ را ﺑﻴﺎزﻣﺎﻳﺪ ،در اﻣﺎن ﺧﻮاهﻢ داﺷﺖ. »١١ﺑﺰودﯼ ﻣﯽﺁﻳﻢ .ﺁﻧﭽﻪ دارﯼ ،ﻧﻴﮑﻮ ﻧﮕﻪدار ﺗﺎ ﮐﺴﯽ ﺗﺎﺟﺖ را ﻧﺮﺑﺎﻳﺪ١٢ .هﺮﮐﻪ ﻏﺎﻟﺐ ﺁﻳﺪ ،او را ﺳﺘﻮﻧﯽ در ﻣﻌﺒ ِﺪ ﺧﺪاﻳﻢ ﺧﻮاهﻢ ﺳﺎﺧﺖ ،و دﻳﮕﺮ ﺁﻧﺠﺎ را هﺮﮔﺰ ﺗﺮﮎ ﻧﺨﻮاهﺪ ﮐﺮد .ﺑﺮ او ﻧﺎم ﺧﺪاﻳﻢ را و ﻧﺎم ﺷﻬﺮ ﺧﺪاﻳﻢ ،اورﺷﻠﻴﻢ ﺟﺪﻳﺪ را ﮐﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا از ﺁﺳﻤﺎن ﻧﺎزل ﻣﯽﺷﻮد ،و ﻧﺎم ﺟﺪﻳﺪ ﺧﻮد را ﺧﻮاهﻢ ﻧﻮﺷﺖ١٣ .ﺁن ﮐﻪ ﮔﻮش دارد ﺑﺸﻨﻮد ﮐﻪ روح ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎ ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ.
ﭘﻴﺎم ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ ﻻﺋﻮدﻳﮑﻴﻪ »١۴ﺑﻪ ﻓﺮﺷﺘﮥ ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ ﻻﺋﻮدﻳﮑﻴﻪ ﺑﻨﻮﻳﺲ: »ﺁن ﺁﻣﻴﻦ ،ﺁن ﺷﺎهﺪ اﻣﻴﻦ و راﺳﺖ ،ﺁن ﮐﻪ ﻣﺒﺪأ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺧﺪاﺳﺖ ،ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ: ١۵اﻋﻤﺎل ﺗﻮ را ﻣﯽداﻧﻢ؛ ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺳﺮدﯼ و ﻧﻪ ﮔﺮم .و ﮐﺎش ﻳﺎ اﻳﻦ ﺑﻮدﯼ ﻳﺎ ﺁن. ١۶اﻣّﺎ ﭼﻮن وﻟﺮﻣﯽ ،ﻧﻪ ﮔﺮم و ﻧﻪ ﺳﺮد ،ﭼﻴﺰﯼ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﮐﻪ ﺗﻮ را ﭼﻮن ﺗﻒ از دهﺎن ﺑﻴﺮون ﺑﻴﻨﺪازم١٧ .ﻣﯽﮔﻮﻳﯽ› :دوﻟﺘﻤﻨﺪم؛ ﻣﺎل اﻧﺪوﺧﺘﻪام و ﺑﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﻣﺤﺘﺎج ﻧﻴﺴﺘﻢ ‹.و ﻏﺎﻓﻠﯽ ﮐﻪ ب ﺗﻴﺮﻩﺑﺨﺖ و اﺳﻒاﻧﮕﻴﺰ و ﻣﺴﺘﻤﻨﺪ و ﮐﻮر و ﻋﺮﻳﺎﻧﯽ١٨ .ﺗﻮ را ﭘﻨﺪ ﻣﯽدهﻢ ﮐﻪ ز ِر ﻧﺎ ِ ﮔﺬﺷﺘﻪ از ﺁﺗﺶ از ﻣﻦ ﺑﺨﺮﯼ ﺗﺎ دوﻟﺘﻤﻨﺪ ﺷﻮﯼ؛ و ﺟﺎﻣﻪهﺎﯼ ﺳﻔﻴﺪ ،ﺗﺎ ﺑﻪﺗﻦ ﮐﻨﯽ و ﻋﺮﻳﺎﻧﯽ ﺷﺮمﺁورت را ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﯽ؛ و ﻣﺮهﻢ ،ﺗﺎ ﺑﺮ ﭼﺸﻤﺎن ﺧﻮد ﺑﮕﺬارﯼ و ﺑﻴﻨﺎ ﺷﻮﯼ. »١٩ﻣﻦ ﮐﺴﺎﻧﯽ را ﺗﻮﺑﻴﺦ و ﺗﺄدﻳﺐ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ دوﺳﺘﺸﺎن ﻣﯽدارم .ﭘﺲ ﺑﻪ ﻏﻴﺮت ﺑﻴﺎ و ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻦ٢٠ .هﺎن ﺑﺮ در اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﻣﯽﮐﻮﺑﻢ .ﮐﺴﯽ اﮔﺮ ﺻﺪاﯼ ﻣﺮا ﺑﺸﻨﻮد و در ﺑﻪ روﻳﻢ ﺑﮕﺸﺎﻳﺪ ،ﺑﻪ درون ﺧﻮاهﻢ ﺁﻣﺪ و ﺑﺎ او هﻤﺴﻔﺮﻩ ﺧﻮاهﻢ ﺷﺪ و او ﺑﺎ ﻣﻦ. »٢١هﺮﮐﻪ ﻏﺎﻟﺐ ﺁﻳﺪ ،او را ﺣﻖ ﻧﺸﺴﺘﻦ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﺧﻮدم ﺧﻮاهﻢ ﺑﺨﺸﻴﺪ، هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻏﺎﻟﺐ ﺁﻣﺪم و ﺑﺎ ﭘﺪرم ﺑﺮ ﺗﺨﺖ او ﻧﺸﺴﺘﻢ٢٢ .ﺁن ﮐﻪ ﮔﻮش دارد ﺑﺸﻨﻮد ﮐﻪ روح ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎ ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ«.
ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ۴ ﺗﺨﺖ و ﺗﺨﺖﻧﺸﻴﻦ ١ﭘﺲ از ﺁن ﻧﻈﺮ ﮐﺮدم و اﻳﻨﮏ ﭘﻴﺶ روﻳﻢ درﯼ ﮔﺸﻮدﻩ در ﺁﺳﻤﺎن ﺑﻮد ،و هﻤﺎن ﯼ ﭼﻮن ﺑﺎﻧﮓ ﺷﻴﭙﻮر ﮐﻪ ﻧﺨﺴﺖﺑﺎر ﺑﺎ ﻣﻦ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ،دﻳﮕﺮﺑﺎر ﮔﻔﺖ» :ﻓﺮازﺁﯼ، ﺻﺪا ِ
و ﻣﻦ ﺁﻧﭽﻪ را ﺑﻌﺪ از اﻳﻦ ﻣﯽﺑﺎﻳﺪ واﻗﻊ ﺷﻮد ،ﺑﺮ ﺗﻮ ﺧﻮاهﻢ ﻧﻤﻮد٢ «.دردم در روح ﺷﺪم و هﺎن ﺗﺨﺘﯽ ﭘﻴﺶ روﻳﻢ در ﺁﺳﻤﺎن ﻗﺮار داﺷﺖ و ﺑﺮ ﺁن ﺗﺨﺖ ﮐﺴﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد٣ .ﺁن ﮓ ﻳﺸﻢ و ﻋﻘﻴﻖ داﺷﺖ و دورﺗﺎدور ﺗﺨﺖ را رﻧﮕﻴﻦﮐﻤﺎﻧﯽ ﺗﺨﺖﻧﺸﻴﻦ ،ﻇﺎهﺮﯼ ﭼﻮن ﺳﻨ ِ زﻣﺮّدﮔﻮن ﻓﺮاﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد۴ .ﮔﺮداﮔﺮد ﺗﺨﺖ ،ﺑﻴﺴﺖ و ﭼﻬﺎر ﺗﺨﺖ دﻳﮕﺮ ﺑﻮد و ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﺴﺖ و ﭼﻬﺎر ﭘﻴﺮ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ .ﺁﻧﺎن ﺟﺎﻣﮥ ﺳﻔﻴﺪ ﺑﺮ ﺗﻦ داﺷﺘﻨﺪ و ﺗﺎج ﻃﻼ ﺑﺮ ﺳﺮ۵ .و از ﻞ ﺗﺨﺖ ،ﺑﺮق ﺁذرﺧﺶ ﺑﺮﻣﯽﺧﺎﺳﺖ و ﻏﺮﻳﻮ ﻏﺮّش رﻋﺪ .ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺗﺨﺖ ،هﻔﺖ ﻣﺸﻌ ِ ح ﺧﺪاﻳﻨﺪ۶ .و ﭘﻴﺶ ﺗﺨﺖ ،ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ درﻳﺎﻳﯽ از ﺷﻴﺸﻪ ﻣﺸﺘﻌﻞ ﺑﻮد .اﻳﻨﻬﺎ هﻔﺖ رو ِ ﻣﯽﻣﺎﻧﺴﺖ ،ﺷﻔﺎف ﭼﻮن ﺑﻠﻮر. در ﺁن ﻣﻴﺎن ،در اﻃﺮاف ﺗﺨﺖ ،ﭼﻬﺎر ﻣﻮﺟﻮد زﻧﺪﻩ ﺑﻮد ،ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ از ﭼﺸﻢ ،از ﭘﻴﺶ و از ﭘﺲ٧ .ﻣﻮﺟﻮد زﻧﺪۀ اوّل ،ﺑﻪ ﺷﻴﺮ ﻣﯽﻣﺎﻧﺴﺖ و ﻣﻮﺟﻮد زﻧﺪۀ دوّم ﺑﻪ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ .ﺳﻮّﻣﯽ، ﺻﻮرت اﻧﺴﺎن داﺷﺖ و ﭼﻬﺎرﻣﯽ ،ﭼﻮﻧﺎن ﻋﻘﺎﺑﯽ ﺑﻮد در ﭘﺮواز٨ .ﺁﻧﻬﺎ هﺮﮐﺪام ﺷﺶ ﺑﺎل داﺷﺘﻨﺪ و دورﺗﺎدور ،ﺣﺘﯽ زﻳﺮ ﺑﺎﻟﻬﺎ ،ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ از ﭼﺸﻢ ﺑﻮدﻧﺪ ،و ﺷﺒﺎﻧﻪروز ﺑﯽوﻗﻔﻪ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ: »ﻗﺪّوس ،ﻗﺪّوس ،ﻗﺪّوس اﺳﺖ ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﺧﺪاﯼ ﻗﺎدر ﻣﻄﻠﻖ، او ﮐﻪ ﺑﻮد و هﺴﺖ و ﻣﯽﺁﻳﺪ«. ٩هﺮﺑﺎر ﮐﻪ ﺁن ﻣﻮﺟﻮدهﺎﯼ زﻧﺪﻩ ،ﺟﻼل و ﻋﺰّت و ﺳﭙﺎس ﻧﺜﺎر ﺁن ﺗﺨﺖﻧﺸﻴﻦ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺟﺎوداﻧﻪ زﻧﺪﻩ اﺳﺖ١٠ ،ﺁن ﺑﻴﺴﺖ و ﭼﻬﺎر ﭘﻴﺮ ﭘﻴﺶ روﯼ ﺗﺨﺖﻧﺸﻴﻦ ﺑﺮ ﺧﺎﮎ ﻣﯽاﻓﺘﻨﺪ و او را ﮐﻪ ﺟﺎوداﻧﻪ زﻧﺪﻩ اﺳﺖ ﻣﯽﭘﺮﺳﺘﻨﺪ و ﭘﻴﺶ ﺗﺨﺖ او ﺗﺎج از ﺳﺮ ﻓﺮوﻣﯽﮔﺬارﻧﺪ و ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ: »١١اﯼ ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﺧﺪاﯼ ﻣﺎ، ﺗﻮ ﺳﺰاوار ﺟﻼل و ﻋﺰّت و ﻗﺪرﺗﯽ، زﻳﺮا ﮐﻪ ﺁﻓﺮﻳﺪﮔﺎر هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺗﻮﻳﯽ و هﻤﻪﭼﻴﺰ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﺗﻮ وﺟﻮد ﻳﺎﻓﺖ و ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﺗﻮ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪ«.
ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ۵ ﻃﻮﻣﺎر و ﺑﺮﻩ ١ﺁﻧﮕﺎﻩ در دﺳﺖ راﺳﺖ ﺁن ﺗﺨﺖﻧﺸﻴﻦ ﻃﻮﻣﺎرﯼ دﻳﺪم ﺑﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪهﺎﻳﯽ ﺑﺮ ﭘﺸﺖ و روﯼ ﺁن ،و ﻃﻮﻣﺎر ﺑﻪ هﻔﺖ ﻣُﻬﺮ َﻣﻤْﻬﻮر ﺑﻮد٢ .و ﻓﺮﺷﺘﻪاﯼ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ دﻳﺪم ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﺎﻧﮓ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﺪا ﻣﯽداد» :ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺳﺰاوار ﺑﺮداﺷﺘﻦ ﻣُﻬﺮهﺎ و ﮔﺸﻮدن ﻃﻮﻣﺎر ﺑﺎﺷﺪ؟« ٣و هﻴﭻﮐﺲ ،ﻧﻪ
در ﺁﺳﻤﺎن ،ﻧﻪ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ،و ﻧﻪ در زﻳﺮ زﻣﻴﻦ ،ﺗﻮان ﺁن را ﻧﺪاﺷﺖ ﮐﻪ ﻃﻮﻣﺎر را ﺑﺮﮔﺸﺎﻳﺪ ﻳﺎ ﺣﺘﯽ در ﺁن ﻧﻈﺮ ﮐﻨﺪ۴ .ﻣﻦ زارزار ﻣﯽﮔﺮﻳﺴﺘﻢ زﻳﺮا هﻴﭻﮐﺲ ﻳﺎﻓﺖ ﻧﺸﺪ ﮐﻪ ﺳﺰاوار ﮔﺸﻮدن ﻃﻮﻣﺎر ﻳﺎ ﻧﻈﺮ ﮐﺮدن در ﺁن ﺑﺎﺷﺪ۵ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻳﮑﯽ از ﭘﻴﺮان ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ» :ﮔﺮﻳﺎن ﻣﺒﺎش .اﻳﻨﮏ ﺁن ﺷﻴ ِﺮ ﻗﺒﻴﻠﮥ ﻳﻬﻮدا ،ﺁن رﻳﺸﮥ داوود ،ﻏﺎﻟﺐ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺗﺎ ﻃﻮﻣﺎر و هﻔﺖ ﻣُﻬﺮ ﺁن را ﺑﮕﺸﺎﻳﺪ«. ۶ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﺮﻩاﯼ دﻳﺪم ﮐﻪ ﮔﻮﻳﯽ ذﺑﺢ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،اﻳﺴﺘﺎدﻩ در ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺨﺖ و ﻣﺤﺼﻮر ﻣﻴﺎن ح ﺧﺪاﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﺁن ﭼﻬﺎر ﻣﻮﺟﻮد زﻧﺪﻩ و ﭘﻴﺮان .هﻔﺖ ﺷﺎخ داﺷﺖ و هﻔﺖ ﭼﺸﻢ ﮐﻪ هﻔﺖ رو ِ ﺑﻪ ﺗﻤﺎم زﻣﻴﻦ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩاﻧﺪ٧ .او ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪ و ﻃﻮﻣﺎر را از دﺳﺖ راﺳﺖ ﺁن ﺗﺨﺖﻧﺸﻴﻦ ﮔﺮﻓﺖ٨ .ﭘﺲ از ﺁﻧﮑﻪ ﻃﻮﻣﺎر را ﮔﺮﻓﺖ ،ﺁن ﭼﻬﺎر ﻣﻮﺟﻮد زﻧﺪﻩ و ﺁن ﺑﻴﺴﺖ و ﭼﻬﺎر ﭘﻴﺮ ﻦ ﺁﮐﻨﺪﻩ ﭘﻴﺶ ﭘﺎﯼ ﺑﺮﻩ ﺑﺮ ﺧﺎﮎ اﻓﺘﺎدﻧﺪ .ﺁﻧﻬﺎ هﺮﻳﮏ ﭼﻨﮕﯽ در دﺳﺖ داﺷﺘﻨﺪ و ﺟﺎﻣﯽ زرّﻳ ْ از ﺑﺨﻮرﯼ ﮐﻪ هﻤﺎن دﻋﺎهﺎﯼ ﻣﻘﺪّﺳﺎن اﺳﺖ٩ .و ﺳﺮودﯼ ﺗﺎزﻩ ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ﻣﯽﺳﺮودﻧﺪ ﮐﻪ: »ﺗﻮ ﺳﺰاوار ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻃﻮﻣﺎرﯼ و ﺳﺰاوار ﮔﺸﻮدن ﻣُﻬﺮهﺎﯼ ﺁن، ﭼﺮاﮐﻪ ذﺑﺢ ﺷﺪﯼ ،و ﺑﺎ ﺧﻮن ﺧﻮد ﻣﺮدم را از هﺮ ﻃﺎﻳﻔﻪ و زﺑﺎن و ﻗﻮم و ﻣﻠﺖ، ﺑﺮاﯼ ﺧﺪا ﺧﺮﻳﺪﯼ؛ ١٠و از ﺁﻧﺎن ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ﺳﺎﺧﺘﯽ و ﮐﺎهﻨﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار ﺧﺪاﯼ ﻣﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ و اﻳﻨﺎن ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد«. ١١ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻧﻈﺮ ﮐﺮدم و ﺻﺪاﯼ ﺧﻴﻞ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن را ﺷﻨﻴﺪم ﮐﻪ ﮔﺮداﮔﺮد ﺁن ﺗﺨﺖ ﻓﺮاهﻢ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ و ﮔﺮداﮔﺮد ﺁن ﻣﻮﺟﻮدهﺎﯼ زﻧﺪﻩ و ﺁن ﭘﻴﺮان .ﺷﻤﺎر ﺁﻧﻬﺎ از هﺰارانهﺰار و ﮐﺮورهﺎﮐﺮور ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻮد١٢ .و ﺑﺎ ﺻﺪاﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ: »ﺁن ﺑﺮۀ ذﺑﺢ ﺷﺪﻩ ﺳﺰاوار ﻗﺪرت و ﺛﺮوت و ﺣﮑﻤﺖ و ﺗﻮاﻧﺎﻳﯽ اﺳﺖ، و ﺳﺰاوار ﺣﺮﻣﺖ و ﺟﻼل و ﺳﺘﺎﻳﺶ«. ١٣ﺳﭙﺲ ﺷﻨﻴﺪم هﺮ ﻣﺨﻠﻮﻗﯽ ﮐﻪ در ﺁﺳﻤﺎن و ﺑﺮ زﻣﻴﻦ و زﻳﺮ زﻣﻴﻦ و در درﻳﺎﺳﺖ ،ﺑﺎ هﺮﺁﻧﭽﻪ در ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ،ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﺳﺮودﻧﺪ ﮐﻪ: »ﺳﺘﺎﻳﺶ و ﺣﺮﻣﺖ ،و ﺟﻼل و ﻗﺪرت، ن ﺗﺨﺖﻧﺸﻴﻦ و ﺑﺮﻩ ﺑﺎد«. ﺗﺎ اﺑﺪ از ﺁ ِ
١۴و ﺁن ﭼﻬﺎر ﻣﻮﺟﻮد زﻧﺪﻩ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺁﻣﻴﻦ« ،و ﺁن ﭘﻴﺮان ﺑﺮ زﻣﻴﻦ اﻓﺘﺎدﻧﺪ و ﻧﻴﺎﻳﺶ ﮐﺮدﻧﺪ.
ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ۶ ﮔﺸﻮدن ﺷﺶ ﻣُﻬﺮ اوّل ١هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﻩ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻣُﻬﺮ از ﺁن هﻔﺖ ﻣُﻬﺮ را ﮔﺸﻮد ،ﻣﻦ ﻧﺎﻇﺮ ﺑﻮدم و ﺷﻨﻴﺪم ﻳﮑﯽ از ﺁن ﭼﻬﺎر ﻣﻮﺟﻮد زﻧﺪﻩ ﺑﺎ ﺻﺪاﻳﯽ ﭼﻮن رﻋﺪ ﮔﻔﺖ» :ﭘﻴﺶﺁﯼ!« ٢هﻤﻴﻦ ﮐﻪ ﻧﻈﺮ ﮐﺮدم اﺳﺒﯽ ﺳﻔﻴﺪ ﭘﻴﺶ روﻳﻢ ﭘﺪﻳﺪار ﺷﺪ .ﺁن ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁن اﺳﺐ ﺳﻮار ﺑﻮد ،ﮐﻤﺎﻧﯽ در دﺳﺖ داﺷﺖ؛ ﺑﻪ او ﺗﺎﺟﯽ دادﻩ ﺷﺪ و او ﭘﻴﺮوزﻣﻨﺪاﻧﻪ ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﺗﺎﺧﺖ ﺗﺎ ﻇﻔﺮ ﺑﻴﺎﺑﺪ. ٣و هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ دوّﻣﻴﻦ ﻣُﻬﺮ را ﮔﺸﻮد ،ﺷﻨﻴﺪم ﮐﻪ دوّﻣﻴﻦ ﻣﻮﺟﻮد زﻧﺪﻩ ﮔﻔﺖ: »ﭘﻴﺶﺁﯼ!« ۴و اﺳﺒﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺮﺧﯽ ﺁﺗﺶ ﺑﻮد ،و ﺑﻪ ﺁن ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁن اﺳﺐ ﺳﻮار ﺑﻮد ﻗﺪرت دادﻩ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺻﻠﺢ از روﯼ زﻣﻴﻦ ﺑﺮﮔﻴﺮد و ﺁدﻣﻴﺎن را ﺑﻪ ﮐﺸﺘﺎر ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺑﺮﮔﻤﺎرد .و ﺑﻪ او ﺷﻤﺸﻴﺮﯼ ﺑﺰرگ دادﻩ ﺷﺪ. ۵و هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺳﻮّﻣﻴﻦ ﻣُﻬﺮ را ﮔﺸﻮد ،ﺷﻨﻴﺪم ﮐﻪ ﺳﻮّﻣﻴﻦ ﻣﻮﺟﻮد زﻧﺪﻩ ﮔﻔﺖ: »ﭘﻴﺶﺁﯼ!« هﻤﻴﻦ ﮐﻪ ﻧﻈﺮ ﮐﺮدم اﺳﺒﯽ ﺳﻴﺎﻩ ﭘﻴﺶ روﻳﻢ ﭘﺪﻳﺪار ﺷﺪ و ﺁن ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁن اﺳﺐ ﺳﻮار ﺑﻮد ﺗﺮازوﻳﯽ در دﺳﺖ داﺷﺖ۶ .و از ﻣﻴﺎن ﺁن ﭼﻬﺎر ﻣﻮﺟﻮد زﻧﺪﻩ ﭼﻴﺰﯼ ﺷﺒﻴﻪ ﺻﺪاﻳﯽ ﺷﻨﻴﺪم ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻔﺖ» :ﻳﮏ ﭘﻴﻤﺎﻧﻪ ﮔﻨﺪم ،ﻣﺰد ﻳﮏ روز ،و ﺳﻪ ﭘﻴﻤﺎﻧﻪ ﺟﻮ ،ﻣﺰد ﻳﮏ روز؛ و روﻏﻦ و ﺷﺮاب را ﺿﺎﻳﻊ ﻣﮑﻦ!« ٧و هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﭼﻬﺎرﻣﻴﻦ ﻣُﻬﺮ را ﮔﺸﻮد ،ﺷﻨﻴﺪم ﮐﻪ ﭼﻬﺎرﻣﻴﻦ ﻣﻮﺟﻮد زﻧﺪﻩ ﮔﻔﺖ: »ﭘﻴﺶﺁﯼ!« ٨هﻤﻴﻦ ﮐﻪ ﻧﻈﺮ ﮐﺮدم اﺳﺒﯽ ﭘﺮﻳﺪﻩرﻧﮓ ﭘﻴﺶ روﻳﻢ ﭘﺪﻳﺪار ﺷﺪ و ﺁن ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁن اﺳﺐ ﺳﻮار ﺑﻮد ﻣﺮگ ﻧﺎم داﺷﺖ و ﺟﻬﺎن ﻣﺮدﮔﺎن از ﭘﯽ او ﻣﯽﺁﻣﺪ .و ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮ ﻳﮏ رﺑﻊ زﻣﻴﻦ ﻗﺪرت دادﻩ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﮑﺸﻨﺪ ﺑﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮ و ﻗﺤﻄﯽ و ﺑﻴﻤﺎرﯼ ﻣﻬﻠﮏ و وﺣﻮش روﯼ زﻣﻴﻦ. ٩و هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻣُﻬﺮ ﭘﻨﺠﻢ را ﮔﺸﻮد ،زﻳﺮ ﻣﺬﺑﺢ ،ﻧﻔﻮس ﮐﺴﺎﻧﯽ را دﻳﺪم ﮐﻪ در راﻩ ﮐﻼم ﺧﺪا و ﺷﻬﺎدﺗﯽ ﮐﻪ داﺷﺘﻨﺪ ،ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ١٠ .اﻳﻨﺎن ﺑﺎﻧﮓ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺮداﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ» :اﯼ ﺳﺮور ﻣﻘﺘﺪر ،اﯼ ﻗﺪّوس ،اﯼ ﺑﺮﺣﻖ ،ﺗﺎﺑﻪﮐﯽ از داورﯼ زﻣﻴﻨﻴﺎن و ﮔﺮﻓﺘﻦ اﻧﺘﻘﺎم ﺧﻮن ﻣﺎ از ﺁﻧﺎن ﺑﺎزﻣﯽاﻳﺴﺘﯽ؟« ١١ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ هﺮ ﻳﮏ از ﺁن ﻧﻔﻮس ،رداﻳﯽ ﺳﻔﻴﺪ دادﻩ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﭘﺎﺳﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﻴﺎراﻣﻨﺪ ﺗﺎ ﺷﻤﺎر هﻤﺮدﻳﻔﺎن و ﺑﺮادراﻧﺸﺎن ﮐﻪ ﻣﯽﺑﺎﻳﺪ ﭼﻮن ﺁﻧﺎن ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ ،ﮐﺎﻣﻞ ﮔﺮدد. ١٢و هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺷﺸﻤﻴﻦ ﻣُﻬﺮ را ﮔﺸﻮد ،ﻣﻦ ﻧﺎﻇﺮ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﻧﺎﮔﺎﻩ زﻣﻴﻦﻟﺮزﻩاﯼ ﻋﻈﻴﻢ ﻦﺟﺎﻣﻪاﯼ از ﻣﻮﯼ ﺑﺰ؛ و ﻣﺎﻩ ،ﻳﮑﭙﺎرﭼﻪ ﺑﻪ روﯼ داد و ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺳﻴﺎﻩ ﺷﺪ ،ﭼﻮن ﭘﻼﺳﻴ ْ ﮓ ﺧﻮن ﮔﺸﺖ١٣ .و ﺳﺘﺎرﮔﺎن ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻓﺮورﻳﺨﺘﻨﺪ ،ﺁنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ اﻧﺠﻴﺮهﺎﯼ رﻧ ِ دﻳﺮرَس ﺑﻪ ﺗﮑﺎن ﺗﻨﺪﺑﺎدﯼ از درﺧﺖ ﻓﺮوﻣﯽرﻳﺰﻧﺪ١۴ .و ﺁﺳﻤﺎن ﺟﻤﻊ ﺷﺪ ،ﭼﻮن ﻃﻮﻣﺎرﯼ ﮐﻪ در ﺧﻮد ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﺷﻮد ،و هﺮ ﮐﻮﻩ و ﺟﺰﻳﺮﻩاﯼ از ﺟﺎﯼ ﺧﻮد ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ.
١۵ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﺎدﺷﺎهﺎن زﻣﻴﻦ و ﺑﺰرﮔﺎن ،و ﺳﭙﻬﺴﺎﻻران و دوﻟﺘﻤﻨﺪان و ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪان ،و هﺮ ﻏﻼم و هﺮ ﺁزادﻣﺮدﯼ در ﻏﺎرهﺎ و در ﻣﻴﺎن ﺻﺨﺮﻩهﺎﯼ ﮐﻮهﻬﺎ ﭘﻨﻬﺎن ﺷﺪﻧﺪ١۶ .ﺁﻧﺎن ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﮐﻮهﻬﺎ و ﺻﺨﺮﻩهﺎ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺑَﺮ ﻣﺎ ﻓﺮود ﺁﻳﻴﺪ و ﻣﺎ را از روﯼ ﺁن ﺗﺨﺖﻧﺸﻴﻦ و از ﺧﺸﻢ ﺑﺮﻩ ﻓﺮوﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪ١٧ .زﻳﺮا ﮐﻪ روز ﺑﺰرگ ﺧﺸﻢ ﺁﻧﺎن ﻓﺮارﺳﻴﺪﻩ و ﮐﻪ را ﺗﻮان اﻳﺴﺘﺎدﮔﯽ اﺳﺖ؟«
ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ٧ ﻣُﻬﺮ ﺷﺪن ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﺪا ١ﭘﺲ از ﺁن ،دﻳﺪم ﭼﻬﺎر ﻓﺮﺷﺘﻪ در ﭼﻬﺎرﮔﻮﺷﮥ زﻣﻴﻦ اﻳﺴﺘﺎدﻩاﻧﺪ و ﭼﻬﺎر ﺑﺎ ِد زﻣﻴﻦ را ﺑﺎزﻣﯽدارﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺮ ﺧﺸﮑﯽ و درﻳﺎ و هﻴﭻ درﺧﺘﯽ ﻧﻮزﻧﺪ٢ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻓﺮﺷﺘﻪاﯼ دﻳﮕﺮ دﻳﺪم ﮐﻪ از ﻣﺤﻞ ﻃﻠﻮع ﺁﻓﺘﺎب ﺳﺮﻣﯽزد و ﻣُﻬﺮ ﺧﺪاﯼ زﻧﺪﻩ ﺑﺎ او ﺑﻮد .و ﺑﻪ ﺑﺎﻧﮓ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻪ ﺁن ﭼﻬﺎر ﻓﺮﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﻗﺪرت ﺁﺳﻴﺐ رﺳﺎﻧﺪن ﺑﻪ ﺧﺸﮑﯽ و درﻳﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ دادﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،ﻧﺪا داد ﮐﻪ: »٣ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺮ ﭘﻴﺸﺎﻧﯽ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﺪاﻳﻤﺎن ﻣُﻬﺮ زﻧﻴﻢ ،ﺑﻪ ﺧﺸﮑﯽ و درﻳﺎ و درﺧﺘﺎن ﺁﺳﻴﺐ ﻧﺮﺳﺎﻧﻴﺪ۴ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺷﻨﻴﺪم ﮐﻪ ﺷﻤﺎر ﻣُﻬﺮﺷﺪﮔﺎن ﺻﺪ و ﭼﻬﻞ و ﭼﻬﺎر هﺰار ﺗﻦ از ﮐﻞ ﻗﺒﺎﻳﻞ ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﻮد. ۵از ﻗﺒﻴﻠﮥ ﻳﻬﻮدا دوازدﻩ هﺰار ﺗﻦ ﻣُﻬﺮ ﺷﺪﻧﺪ، از ﻗﺒﻴﻠﮥ رِﺋﻮﺑﻴﻦ ،دوازدﻩ هﺰار ﺗﻦ، از ﻗﺒﻴﻠﮥ ﺟﺎد ،دوازدﻩ هﺰار ﺗﻦ، ۶از ﻗﺒﻴﻠﮥ اَﺷﻴﺮ ،دوازدﻩ هﺰار ﺗﻦ، از ﻗﺒﻴﻠﮥ َﻧﻔْﺘﺎﻟﯽ ،دوازدﻩ هﺰار ﺗﻦ، از ﻗﺒﻴﻠﮥ َﻣﻨَﺴﯽ ،دوازدﻩ هﺰار ﺗﻦ، ٧از ﻗﺒﻴﻠﮥ ﺷَﻤﻌﻮن ،دوازدﻩ هﺰار ﺗﻦ، از ﻗﺒﻴﻠﮥ ﻻوﯼ ،دوازدﻩ هﺰار ﺗﻦ، از ﻗﺒﻴﻠﮥ ﻳِﺴﺎﮐﺎر ،دوازدﻩ هﺰار ﺗﻦ، ٨از ﻗﺒﻴﻠﮥ زِﺑﻮﻟﻮن ،دوازدﻩ هﺰار ﺗﻦ، از ﻗﺒﻴﻠﮥ ﻳﻮﺳﻒ ،دوازدﻩ هﺰار ﺗﻦ، و از ﻗﺒﻴﻠﮥ ﺑﻨﻴﺎﻣﻴﻦ دوازدﻩ هﺰار ﺗﻦ.
ﮔﺮوﻩ ﺑﯽﺷﻤﺎر ﻧﺠﺎتﻳﺎﻓﺘﮕﺎن ٩ﭘﺲ از ﺁن ﻧﻈﺮ ﮐﺮدم و اﻳﻨﮏ ﺟﻤﺎﻋﺘﯽ ﻋﻈﻴﻢ از هﺮ ﻣﻠﺖ و ﻃﺎﻳﻔﻪ و ﻗﻮم و زﺑﺎن ﭘﻴﺶ روﯼ ﺧﻮد دﻳﺪم ﮐﻪ هﻴﭻﮐﺲ ﺁﻧﺎن را ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺷﻤﺎرﻩ ﮐﻨﺪ و هﻤﻪ ﭘﻴﺶ ﺗﺨﺖ و در ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ ﺑﺮﻩ اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ .هﻤﮕﺎن رداﯼ ﺳﻔﻴﺪ ﺑﺮ ﺗﻦ داﺷﺘﻨﺪ و ﺷﺎﺧﮥ ﻧﺨﻞ ﺑﻪدﺳﺖ١٠ .ﺁﻧﺎن ﺑﻪ ﺑﺎﻧﮓ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﺪا دردادﻧﺪ ﮐﻪ: »ﻧﺠﺎت از ﺁن ﺧﺪاﯼ ﻣﺎﺳﺖ، ﮐﻪ ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﻧﺸﺴﺘﻪ؛ ن ﺑﺮﻩ اﺳﺖ«. و از ﺁ ِ ١١و هﻤﮥ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ،ﮔﺮداﮔﺮد ﺗﺨﺖ و ﮔﺮداﮔﺮد ﭘﻴﺮان و ﭼﻬﺎر ﻣﻮﺟﻮد زﻧﺪﻩ اﻳﺴﺘﺎدﻧﺪ؛ و هﻤﻪ در ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ ﺗﺨﺖ روﯼ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻧﻬﺎدﻧﺪ و ﺧﺪا را ﭘﺮﺳﺘﺶ ﮐﺮدﻧﺪ ١٢و ﮔﻔﺘﻨﺪ: »ﺁﻣﻴﻦ! ﺳﺘﺎﻳﺶ و ﺟﻼل و ﺣﮑﻤﺖ و ﺳﭙﺎس و اﮐﺮام و ﻗﺪرت و ﺗﻮاﻧﺎﻳﯽ ﺧﺪاﯼ ﻣﺎ را ﺑﺎد ،ﺗﺎ اﺑﺪ. ﺁﻣﻴﻦ!« ١٣ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻳﮑﯽ از ﺁن ﭘﻴﺮان از ﻣﻦ ﭘﺮﺳﻴﺪ» :اﻳﻨﺎن ﮐﻪ رداﯼ ﺳﻔﻴﺪ ﺑﻪﺗﻦ دارﻧﺪ ﮐﻴﺎﻧﻨﺪ و از ﮐﺠﺎ ﺁﻣﺪﻩاﻧﺪ؟« ١۴ﺟﻮاب دادم» :اﻳﻦ را ﺗﻮ ﻣﯽداﻧﯽ ،ﺳﺮورم «.و او ﮔﻔﺖ» :اﻳﻨﺎن هﻤﺎن ﮐﺴﺎﻧﻨﺪ ﮐﻪ از ﻋﺬاب ﻋﻈﻴﻢ ﺑﺮﮔﺬﺷﺘﻪاﻧﺪ و رداهﺎﯼ ﺧﻮد را در ﺧﻮن ﺑﺮﻩ ﺷﺴﺘﻪاﻧﺪ و ﺳﻔﻴﺪ ﮐﺮدﻩاﻧﺪ١۵ .هﻢ از اﻳﻦروﺳﺖ ﮐﻪ: »اﻳﻨﺎن در ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ ﺗﺨﺖ ﺧﺪاﻳﻨﺪ و ﺷﺒﺎﻧﻪروز او را در ﻣﻌﺒﺪش ﺧﺪﻣﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ؛ و ﺁن ﺗﺨﺖﻧﺸﻴﻦ ،ﺧﻴﻤﮥ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﻣﯽﮔﺴﺘﺮاﻧﺪ. ١۶و دﻳﮕﺮ هﺮﮔﺰ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ، و هﺮﮔﺰ ﺗﺸﻨﻪ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﮔﺮدﻳﺪ،
و دﻳﮕﺮ ﺗﺎﺑﺶ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺑﻪروﻳﺸﺎن ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﺎرﻳﺪ، و ﻧﻪ ﺗﺎﺑﺶ هﻴﭻ ﮔﺮﻣﺎﯼ ﺳﻮزان دﻳﮕﺮ. ١٧زﻳﺮا ﮐﻪ ﺑﺮﻩ از ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺨﺖ ﺷﺒﺎن ﺁﻧﺎن ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد، و ﺁﻧﺎن را ﺑﻪ ﭼﺸﻤﻪهﺎﯼ ﺁب ﺣﻴﺎت رهﻨﻤﻮن ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ. و ﺧﺪا هﺮ ﻗﻄﺮﻩ اﺷﮑﯽ را از ﭼﺸﻢ ﺁﻧﺎن ﺧﻮاهﺪ ﺳﺘﺮد«.
ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ٨ ﻣُﻬﺮ هﻔﺘﻢ و ﺑﺨﻮرﺳﻮز ﻃﻼ ١هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﻩ هﻔﺘﻤﻴﻦ ﻣُﻬﺮ را ﮔﺸﻮد ،ﺣﺪود ﻧﻴﻢﺳﺎﻋﺖ ﺳﮑﻮت ﺑﺮ ﺁﺳﻤﺎن ﺣﮑﻤﻔﺮﻣﺎ ﺷﺪ٢ .و ﺁن هﻔﺖ ﻓﺮﺷﺘﻪ را دﻳﺪم ﮐﻪ در ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ ﺧﺪا ﻣﯽاﻳﺴﺘﻨﺪ ،و ﺑﻪ ﺁﻧﺎن هﻔﺖ ﺷﻴﭙﻮر دادﻩ ﺷﺪ. ٣و ﻓﺮﺷﺘﻪاﯼ دﻳﮕﺮ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺑﺨﻮرﺳﻮزﯼ از ﻃﻼ ﺑﺎ ﺧﻮد داﺷﺖ ،و ﭘﻴﺶ ﻣﺬﺑﺢ اﻳﺴﺘﺎد. ﯽ ﭘﻴﺶ ﺗﺨﺖ ﺑﻪ او ﺑﺨﻮر ﺑﺴﻴﺎر دادﻩ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺁن را ﺑﺎ دﻋﺎهﺎﯼ هﻤﮥ ﻣﻘﺪّﺳﺎن ﺑﺮ ﻣﺬﺑﺢ ﻃﻼﻳ ِ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﮐﻨﺪ۴ .دود ﺑﺨﻮر ﺑﺎ دﻋﺎهﺎﯼ ﻣﻘﺪّﺳﺎن از دﺳﺘﻬﺎﯼ ﺁن ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ ﺧﺪا ﺑﺎﻻ رﻓﺖ۵ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺑﺨﻮرﺳﻮز را ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ و از ﺁﺗﺶ ﻣﺬﺑﺢ ﺑﻴﺎﮐﻨﺪ و ﺑﺮ زﻣﻴﻦ اﻓﮑﻨﺪ. ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻏﺮّش رﻋﺪ ﺑﻮد و ﺑﺎﻧﮓ و ﻏﻮﻏﺎ ،و ﺁذرﺧﺶ ﮐﻪ ﺑﺮﻣﯽﺧﺎﺳﺖ و زﻣﻴﻦ ﮐﻪ ﻣﯽﻟﺮزﻳﺪ.
ﺷﻴﭙﻮرهﺎ ۶ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺁن هﻔﺖ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﺁن هﻔﺖ ﺷﻴﭙﻮر را داﺷﺘﻨﺪ ،ﺁهﻨﮓ ﻧﻮاﺧﺘﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﺮدﻧﺪ. ٧ﻓﺮﺷﺘﮥ اوّل ﺷﻴﭙﻮرش را ﺑﻪﺻﺪا درﺁورد ،و ﺗﮕﺮگ و ﺁﺗﺶ ﺁﻣﻴﺨﺘﻪ ﺑﺎ ﺧﻮن ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﺑﺎرﻳﺪ و ﻳﮏﺳﻮّم زﻣﻴﻦ ﺳﻮﺧﺖ و ﻳﮏﺳﻮّم درﺧﺘﺎن ﺳﻮﺧﺘﻨﺪ و هﻤﮥ ﺳﺒﺰﻩهﺎ ﺳﻮﺧﺘﻨﺪ. ٨ﻓﺮﺷﺘﮥ دوّم ﺷﻴﭙﻮرش را ﺑﻪﺻﺪا درﺁورد ،و ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻪﺳﺎن ﮐﻮهﯽ ﺑﺰرگ ﮐﻪ ﻣﺸﺘﻌﻞ ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﺑﻮد ،ﺑﻪ درﻳﺎ ﭘﺮﺗﺎب ﺷﺪ و ﻳﮏﺳﻮّم درﻳﺎ ﺑﺪل ﺑﻪ ﺧﻮن ﮔﺸﺖ٩ .و ﻳﮏﺳﻮّم از ﻣﻮﺟﻮدات زﻧﺪۀ درﻳﺎ ﻣُﺮدﻧﺪ و ﻳﮏﺳﻮّم از ﮐﺸﺘﻴﻬﺎ ﻧﺎﺑﻮد ﺷﺪﻧﺪ. ١٠ﻓﺮﺷﺘﮥ ﺳﻮّم ﺷﻴﭙﻮرش را ﺑﻪﺻﺪا درﺁورد ،و ﺳﺘﺎرﻩاﯼ ﺑﺰرگ ﭼﻮن ﻣﺸﻌﻠﯽ ﺳﻮزان از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﻪروﯼ ﻳﮏﺳﻮّم از رودﺧﺎﻧﻪهﺎ و ﭼﺸﻤﻪﺳﺎران ﻓﺮواﻓﺘﺎد١١ .ﻧﺎم ﺁن ﺳﺘﺎرﻩ ﺴﻨْﺘﻴﻦ« ﺑﻮد ،و ﻳﮏﺳﻮّم از ﺁﺑﻬﺎ ﺗﻠﺦ ﺷﺪ .و ﻣﺮدﻣﺎن ﺑﺴﻴﺎر از ﺁﺑﻬﺎ ﮐﻪ ﺗﻠﺦ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد، »َا ْﻓ َ ﻣُﺮدﻧﺪ.
١٢ﻓﺮﺷﺘﮥ ﭼﻬﺎرم ﺷﻴﭙﻮرش را ﺑﻪﺻﺪا درﺁورد ،و ﻳﮏﺳﻮّم ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺿﺮﺑﺖ ﺧﻮرد، و ﻳﮏﺳﻮّم ﻣﺎﻩ و ﻳﮏﺳﻮّم ﺳﺘﺎرﮔﺎن ﻧﻴﺰ ،ﭼﻨﺪان ﮐﻪ ﻳﮏﺳﻮّم از ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺎرﻳﮏ ﺷﺪ .و ﻳﮏﺳﻮّم روز ﺑﯽﻧﻮر ﻣﺎﻧﺪ و ﻳﮏﺳﻮّم ﺷﺐ ﻧﻴﺰ. ١٣و هﻤﭽﻨﺎن ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺎرﻩ اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮدم ،ﺷﻨﻴﺪم ﻻﺷﺨﻮرﯼ در دل ﺁﺳﻤﺎن ﺑﻪ ﺑﺎﻧﮓ ﺑﻠﻨﺪ ﻓﺮﻳﺎد زد» :واﯼ ،واﯼ ،واﯼ ﺑﺮ ﺳﺎﮐﻨﺎن زﻣﻴﻦ ،ﮐﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﺻﺪاﯼ ﺷﻴﭙﻮرهﺎﯼ ﺁن ﺳﻪ ﻓﺮﺷﺘﮥ دﻳﮕﺮ ﺑﺮﺧﻴﺰد«.
ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ٩ ١ﻓﺮﺷﺘﮥ ﭘﻨﺠﻢ ﺷﻴﭙﻮرش را ﺑﻪﺻﺪا درﺁورد ،و ﻣﻦ ﺳﺘﺎرﻩاﯼ دﻳﺪم اﻓﺘﺎدﻩ از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﻪ زﻣﻴﻦ .ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﺘﺎرﻩ ،ﮐﻠﻴﺪ »ﭼﺎﻩ ﺑﯽاﻧﺘﻬﺎ« دادﻩ ﺷﺪ٢ .ﭼﻮن او در از ﭼﺎﻩ ﺑﯽاﻧﺘﻬﺎ ﺑﺮﮔﺸﻮد ،دودﯼ از ﺁن ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﭼﻮن دود ﮐﻮرﻩاﯼ ﻋﻈﻴﻢ ،ﭼﻨﺪان ﮐﻪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ و ﺁﺳﻤﺎن از دود ﭼﺎﻩ ﺗﻴﺮﻩ و ﺗﺎرﻳﮏ ﺷﺪﻧﺪ٣ .و از دل دود ،اﻧﺒﻮهﯽ ﻣﻠﺦ ﺑﻪروﯼ زﻣﻴﻦ ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻗﺪرﺗﯽ ﭼﻮن ﻗﺪرت ﻋﻘﺮﺑﻬﺎﯼ زﻣﻴﻦ دادﻩ ﺷﺪ۴ ،و ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺒﺰﻩهﺎﯼ زﻣﻴﻦ ﺁﺳﻴﺐ ﻧﺮﺳﺎﻧﻨﺪ ،و ﻧﻪ ﺑﻪ هﻴﭻ ﮔﻴﺎﻩ ﻳﺎ درﺧﺘﯽ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺁنﮐﺴﺎن ﺁﺳﻴﺐ ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﻣُﻬﺮ ﺧﺪا ﺑﺮ ﭘﻴﺸﺎﻧﯽ ﻧﺪارﻧﺪ۵ .و ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ اﺟﺎزﻩ دادﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺁنﮐﺴﺎن را ﭘﻨﺞ ﻣﺎﻩ ﺷﮑﻨﺠﻪ دهﻨﺪ ،ﺑﯽﺁﻧﮑﻪ ﺁﻧﺎن را ﺑﮑﺸﻨﺪ .و ﺷﮑﻨﺠﻪاﯼ ﮐﻪ ﺁنﮐﺴﺎن ﮐﺸﻴﺪﻧﺪ ﺑﻪ ﺷﮑﻨﺠﮥ ﻧﻴﺶ ﻋﻘﺮب ﻣﯽﻣﺎﻧﺴﺖ ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن را ﺑﮕﺰد۶ .در ﺁن روزهﺎ ﻣﺮدم ﺟﻮﻳﺎﯼ ﻣﺮگ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد، اﻣّﺎ ﺁن را ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ؛ ﺁرزوﯼ ﻣﺮگ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد ،اﻣّﺎ ﻣﺮگ از ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮاهﺪ ﮔﺮﻳﺨﺖ. ٧و ﺁن ﻣﻠﺨﻬﺎ ﺑﻪ اﺳﺒﻬﺎﻳﯽ ﻣﯽﻣﺎﻧﺴﺘﻨﺪ ﺁﻣﺎدۀ ﮐﺎرزار .ﺑﺮ ﺳﺮﺷﺎن ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺎج ﻃﻼ ﻣﯽﻣﺎﻧﺴﺖ و ﭼﻬﺮﻩهﺎﺷﺎن ﺑﻪ ﭼﻬﺮۀ اﻧﺴﺎن ﺷﺒﺎهﺖ داﺷﺖ٨ .ﻣﻮهﺎﻳﯽ ﭼﻮن ﻣﻮﯼ زﻧﺎن داﺷﺘﻨﺪ و دﻧﺪاﻧﻬﺎﻳﯽ ﭼﻮن دﻧﺪان ﺷﻴﺮان٩ .ﺳﻴﻨﻪﭘﻮﺷﯽ داﺷﺘﻨﺪ ﭼﻮن ﺟﻮﺷﻦ ﺁهﻨﻴﻦ ،و ﺻﺪاﯼ ﺑﺎﻟﻬﺎﺷﺎن ﭼﻮن ﻏﺮّش اﺳﺒﺎن و اراﺑﻪهﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﺑﺸﺘﺎﺑﻨﺪ١٠ .دُﻣﻬﺎ و ﻧﻴﺸﻬﺎﻳﯽ داﺷﺘﻨﺪ ﭼﻮن دُم و ﻧﻴﺶ ﻋﻘﺮب و در دُﻣﻬﺎﺷﺎن ﻗﺪرت ﺁن ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﻨﺞ ﻣﺎﻩ ﺑﻪ ﻣﺮدم ﺁزار ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ١١ .ﭘﺎدﺷﺎهﺸﺎن ﻓﺮﺷﺘﮥ ﭼﺎﻩ ﺑﯽاﻧﺘﻬﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺒﺮاﻧﻴﺎن »َاﺑَﺪون« ﻧﺎم دارد ،و ﺑﻪ ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ »ﺁﭘﻮﻟﻴﻮن«. »١٢واﯼ« اوّل از ﺳﺮ ﮔﺬﺷﺖ .دو »واﯼ« دﻳﮕﺮ هﻨﻮز ﺑﺎﻗﯽ اﺳﺖ. ١٣ﻓﺮﺷﺘﮥ ﺷﺸﻢ ﺷﻴﭙﻮرش را ﺑﻪﺻﺪا درﺁورد ،و ﻣﻦ ﺁوازﯼ ﺷﻨﻴﺪم ﮐﻪ از ﭼﻬﺎر ﺷﺎخ ﻣﺬﺑﺢ ﻃﻼﻳﯽ ﮐﻪ در ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ ﺧﺪاﺳﺖ ﺑﺮﻣﯽﺁﻣﺪ؛ ١۴و ﺷﻨﻴﺪم ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁن ﻓﺮﺷﺘﮥ ﺷﺸﻢ ﮐﻪ ﺷﻴﭙﻮر داﺷﺖ ،ﮔﻔﺖ» :ﺁن ﭼﻬﺎر ﻓﺮﺷﺘﻪ را ﮐﻪ در ﮐﻨﺎر رود ﺑﺰرگ ﻓﺮات درﺑﻨﺪﻧﺪ ،ﺁزاد ﮐﻦ١۵ «.ﭘﺲ ﺁن ﭼﻬﺎر ﻓﺮﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ هﻤﻴﻦ ﺳﺎﻋﺖ و هﻤﻴﻦ روز و هﻤﻴﻦ ﻣﺎﻩ و هﻤﻴﻦ ﺳﺎل ﺁﻣﺎدﻩ ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺁزاد ﺷﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﻳﮏﺳﻮّم ﺁدﻣﻴﺎن را ﺑﮑﺸﻨﺪ١۶ .و ﺷﻨﻴﺪم ﮐﻪ ﺷﻤﺎر ﺳﻮارﻩﻧﻈﺎم دوﻳﺴﺖ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﺑﻮد. ١٧اﺳﺒﺎن و ﺳﻮاراﻧﯽ ﮐﻪ در رؤﻳﺎﯼ ﺧﻮد دﻳﺪم ،اﻳﻦﭼﻨﻴﻦ ﺑﻮدﻧﺪ :ﺟﻮﺷﻨﻬﺎﻳﯽ ﺑﻪ ﺳﺮﺧﯽ ﺁﺗﺶ و ﺁﺑﯽ ﮐﺒﻮد و زردﯼ ﮔﻮﮔﺮد ﺑﻪﺗﻦ داﺷﺘﻨﺪ .ﺳﺮ اﺳﺒﺎن ﺑﻪ ﺳ ِﺮ ﺷﻴﺮ ﻣﯽﻣﺎﻧﺴﺖ و از دهﺎﻧﺸﺎن ﺁﺗﺶ و دود و ﮔﻮﮔﺮد ﺑﻴﺮون ﻣﯽزد١٨ .ﻳﮏﺳﻮّم ﺁدﻣﻴﺎن از اﻳﻦ ﺳﻪ ﺑﻼﯼ ﺁﺗﺶ و
دود و ﮔﻮﮔﺮد ﮐﻪ از دهﺎﻧﺸﺎن ﺑﻴﺮون ﻣﯽزد ،ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ١٩ .ﻗﺪرت اﺳﺒﺎن در دهﺎﻧﺸﺎن ﺑﻮد و در دُﻣﺸﺎن .زﻳﺮا دُﻣﺸﺎن ﺷﺒﻴﻪ ﻣﺎر ﺑﻮد ﺑﺎ ﺳﺮﯼ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁن ﺻﺪﻣﻪ ﻣﯽزدﻧﺪ. ٢٠از ﺁدﻣﻴﺎن ،ﺁﻧﺎن ﮐﻪ از اﻳﻦ ﺑﻼهﺎ هﻼﮎ ﻧﺸﺪﻧﺪ ،ﺑﺎز هﻢ از ﮐﺎرهﺎﯼ دﺳﺖ ﺧﻮد ﺗﻮﺑﻪ ﻧﮑﺮدﻧﺪ .ﺑﺎز هﻢ ﻧﻪ از ﭘﺮﺳﺘﺶ دﻳﻮهﺎ دﺳﺖ ﺷﺴﺘﻨﺪ و ﻧﻪ از ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺑﺘﻬﺎﯼ زرّﻳﻦ و ﺳﻴﻤﻴﻦ و ﺑﺮﻧﺠﻴﻦ و ﺳﻨﮕﯽ و ﭼﻮﺑﻴﻦ ﮐﻪ ﻧﻪ ﻣﯽﺑﻴﻨﻨﺪ و ﻧﻪ ﻣﯽﺷﻨﻮﻧﺪ و ﻧﻪ ﻣﯽﺟﻨﺒﻨﺪ٢١ .ﻧﻪ ﻧﻴﺰ از ﺁدﻣﮑُﺸﻴﻬﺎ و ﺟﺎدوﮔﺮﻳﻬﺎ و ﺑﯽﻋﻔﺘﻴﻬﺎ و دزدﻳﻬﺎﯼ ﺧﻮد ﺗﻮﺑﻪ ﮐﺮدﻧﺪ.
ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ١٠ ﻓﺮﺷﺘﻪ و ﻃﻮﻣﺎر ﮐﻮﭼﮏ ١ﺁﻧﮕﺎﻩ دﻳﺪم ﻓﺮﺷﺘﮥ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ دﻳﮕﺮﯼ از ﺁﺳﻤﺎن ﻓﺮود ﻣﯽﺁﻣﺪ ﮐﻪ رداﻳﯽ از اﺑﺮ درﺑﺮ داﺷﺖ و رﻧﮕﻴﻦﮐﻤﺎﻧﯽ ﺑﺮ ﻓﺮاز ﺳﺮ .ﭼﻬﺮﻩاش ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺑﻮد و ﭘﺎهﺎﻳﺶ ﭼﻮن ﺳﺘﻮﻧﻬﺎﯼ ﺁﺗﺶ٢ .ﻃﻮﻣﺎرﯼ ﮐﻮﭼﮏ و ﮔﺸﻮدﻩ در دﺳﺖ داﺷﺖ .ﭘﺎﯼ راﺳﺖ در درﻳﺎ ﻧﻬﺎد و ﭘﺎﯼ ﭼﭗ ﺑﺮ ﺧﺸﮑﯽ٣ .و ﻓﺮﻳﺎدﯼ ﭼﻨﺪان ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺮﺁورد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻏﺮّش ﺷﻴﺮ ﻣﯽﻣﺎﻧﺴﺖ و ﺑﺎ ﻓﺮﻳﺎد او ﺁن هﻔﺖ رﻋﺪ ﺑﻪﺻﺪا درﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻨﺪ۴ .و هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺁن هﻔﺖ رﻋﺪ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻨﺪ ،ﺁهﻨﮓ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﮐﺮدم؛ اﻣّﺎ ﺷﻨﻴﺪم ﺻﺪاﻳﯽ از ﺁﺳﻤﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺁﻧﭽﻪ را ﺁن هﻔﺖ رﻋﺪ ﮔﻔﺘﻪاﻧﺪ ،ﺑﺎ ﺧﻮد ﻧﮕﻪدار و ﻣﻨﻮﻳﺲ«. ۵ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺁن ﻓﺮﺷﺘﻪ ﮐﻪ دﻳﺪم ﺑﺮ درﻳﺎ و ﺧﺸﮑﯽ اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮد ،دﺳﺖ راﺳﺖ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮد ۶و ﺑﻪ او ﮐﻪ ﺗﺎ اﺑﺪ زﻧﺪﻩ اﺳﺖ و ﺁﺳﻤﺎن و هﺮﭼﻪ را در ﺁن اﺳﺖ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ و زﻣﻴﻦ و هﺮﭼﻪ را در ﺁن اﺳﺖ و درﻳﺎ و هﺮﭼﻪ را در ﺁن اﺳﺖ ،ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺧﻮرد و ﮔﻔﺖ» :دﻳﮕﺮ از اﻳﻦ ﺑﻴﺶ ﺗﺄﺧﻴﺮﯼ در ﮐﺎر ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد٧ .ﺑﻠﮑﻪ در ﺁن اﻳﺎم ﮐﻪ هﻔﺘﻤﻴﻦ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺁهﻨﮓ ﻧﻮاﺧﺘﻦ ﺳ ّﺮ ﺧﺪا ﺗﺤﻘﻖ ﺧﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ ،ﺁنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﺸﺎرﺗﺶ را ﺑﻪ ﺧﺎدﻣﺎن ﺧﻮد ،اﻧﺒﻴﺎ، ﺷﻴﭙﻮرش ﮐﻨﺪِ ، دادﻩ اﺳﺖ«. ٨ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺁن ﺻﺪا ﮐﻪ از ﺁﺳﻤﺎن ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺑﻮدم ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺑﺎ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ» :اﻳﻨﮏ ﺑﺮو و ﺁن ﻃﻮﻣﺎ ِر ﮔﺸﻮدﻩ در دﺳﺖ ﺁن ﻓﺮﺷﺘﻪ را ﮐﻪ ﺑﺮ درﻳﺎ و ﺧﺸﮑﯽ اﻳﺴﺘﺎدﻩ اﺳﺖ ﺑﮕﻴﺮ٩ «.ﭘﺲ ﺑﻪﺳﻮﯼ ﺁن ﻓﺮﺷﺘﻪ رﻓﺘﻢ و از او ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﮐﻪ ﺁن ﻃﻮﻣﺎر ﮐﻮﭼﮏ را ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪهﺪ .ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ» :اﻳﻦ را ﺑﮕﻴﺮ و ﺑﺨﻮر! دروﻧﺖ را ﺗﻠﺦ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد ،اﻣّﺎ در دهﺎﻧﺖ ﭼﻮن ﻋﺴﻞ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد١٠ «.ﭘﺲ ﺁن ﻃﻮﻣﺎر ﮐﻮﭼﮏ را از دﺳﺖ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﺧﻮردم .در دهﺎﻧﻢ ﭼﻮن ﻋﺴﻞ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺑﻮد ،اﻣّﺎ ﺑﻪ ﺷﮑﻢ ﮐﻪ ﻓﺮوﺑﺮدم ،دروﻧﻢ ﺗﻠﺦ ﺷﺪ١١ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻣﺮا ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺗﻮ ﺑﺎز ﺑﺎﻳﺪ درﺑﺎرۀ ﻣﻠﺘﻬﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎر و ﻗﻮﻣﻬﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎر و زﺑﺎﻧﻬﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎر و ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ﺑﺴﻴﺎر ﻧﺒﻮّت ﮐﻨﯽ«.
ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ١١ دو ﺷﺎهﺪ ﺧﺪا
١و ﺳﺎﻗﻪاﯼ از ﻧﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ دادﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭼﻮب اﻧﺪازﻩﮔﻴﺮﯼ ﻣﯽﻣﺎﻧﺴﺖ و ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ» :ﺑﺮو و ﻣﻌﺒﺪ ﺧﺪا و ﻣﺬﺑﺢ را اﻧﺪازﻩ ﺑﮕﻴﺮ و ﺷﻤﺎر ﭘﺮﺳﺘﻨﺪﮔﺎن ﺁﻧﺠﺎ را ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮐﻦ، ٢وﻟﯽ ﺗﻮ را ﺑﺎ ﺻﺤﻦ ﺑﻴﺮوﻧﯽ ﮐﺎرﯼ ﻧﺒﺎﺷﺪ و ﺁن را اﻧﺪازﻩ ﻣﮕﻴﺮ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺁن ﺑﻪ ﮐﺎﻓﺮان واﮔﺬار ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .اﻳﻨﺎن ﺷﻬﺮ ﻣﻘﺪّس را ﭼﻬﻞ و دو ﻣﺎﻩ ﻟﮕﺪﻣﺎل ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد٣ .و ﻣﻦ دو ﺷﺎهﺪ ﺧﻮد را ﻣﺄﻣﻮر ﺧﻮاهﻢ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﭘﻼس درﺑَﺮ ،هﺰار و دوﻳﺴﺖ و ﺷﺼﺖ روز ﻧﺒﻮّت ﮐﻨﻨﺪ۴ «.اﻳﻦ دو ،هﻤﺎن دو درﺧﺖ زﻳﺘﻮﻧﻨﺪ و هﻤﺎن دو ﭼﺮاﻏﺪان ﮐﻪ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ زﻣﻴﻦ ﻣﯽاﻳﺴﺘﻨﺪ۵ .اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﺨﻮاهﺪ ﺁﺳﻴﺒﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ،ﺁﺗﺶ از دهﺎﻧﺸﺎن زﺑﺎﻧﻪ ﻣﯽﮐﺸﺪ و دﺷﻤﻨﺎﻧﺸﺎن را ﻓﺮوﻣﯽﺑﻠﻌﺪ .اﻳﻦ اﺳﺖ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺮدن هﺮﮐﺲ ﮐﻪ ﻗﺼﺪ ﺁزار ﺁﻧﺎن ﮐﻨﺪ۶ .ﺁﻧﺎن ﻗﺎدرﻧﺪ ﺁﺳﻤﺎن را درﺑﺒﻨﺪﻧﺪ ﺗﺎ در اﻳﺎم ﻧﺒﻮّﺗﺸﺎن ﺑﺎران ﻧﺒﺎرد و ﻗﺎدرﻧﺪ ﺁﺑﻬﺎ را ﺑﻪ ﺧﻮن ﺑﺪل ﮐﻨﻨﺪ و زﻣﻴﻦ را هﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﻨﺪ ﺑﻪ هﺮ ﺑﻼ ﻣﺒﺘﻼ ﺳﺎزﻧﺪ. ٧ﺑﺎرﯼ ،هﻤﻴﻦ ﮐﻪ ﺁﻧﺎن ﺷﻬﺎدت ﺧﻮد را ﻳﮑﺴﺮﻩ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﺎﻧﻨﺪ ،ﺁن وﺣﺶ ﮐﻪ از ﭼﺎﻩ ﺑﯽاﻧﺘﻬﺎ ﺑﻴﺮون ﻣﯽﺁﻳﺪ ،ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﻳﻮرش ﺧﻮاهﺪ ﺑﺮد و ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﻏﺎﻟﺐ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ و ﺁﻧﺎن را ﺧﻮاهﺪ ﮐﺸﺖ٨ .و اﺟﺴﺎدﺷﺎن در ﻣﻴﺪان ﺁن ﺷﻬﺮ ﺑﺰرگ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﻨﺎﻳﻪ ﺳُﺪوم و ﻣﺼﺮ ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮد ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﺧﻮاهﺪ ﻣﺎﻧﺪ؛ هﻤﺎن ﺷﻬﺮ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪﺷﺎن ﻧﻴﺰ در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﺷﺪ٩ .ﺗﺎ ﺳﻪ روز و ﻧﻴﻢ ،ﻣﺮدﻣﺎن از هﺮ ﻣﻠﺖ و هﺮ ﻃﺎﻳﻔﻪ و هﺮ زﺑﺎن و هﺮ ﻗﻮم ﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎﯼ اﺟﺴﺎد ﺁﻧﺎن ﺧﻮاهﻨﺪ اﻳﺴﺘﺎد و از ﺧﺎﮐﺴﭙﺎرﻳﺸﺎن ﺧﻮددارﯼ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد١٠ .ﺳﺎﮐﻨﺎن زﻣﻴﻦ در ﻣﺮگ ﺁﻧﺎن ﺷﺎدﻳﻬﺎ ﺧﻮاهﻨﺪ ﻧﻤﻮد و ﺑﺮاﯼ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ هﺪﻳﻪهﺎ ﺧﻮاهﻨﺪ ﻓﺮﺳﺘﺎد؛ زﻳﺮا ﮐﻪ ﺁن دو ﻧﺒﯽ ﺳﺎﮐﻨﺎن زﻣﻴﻦ را ﻣﻌﺬب ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ. ١١اﻣّﺎ ﭘﺲ از ﺳﻪ روز و ﻧﻴﻢَ ،د ِم ﺣﻴﺎت از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺁﻧﺎن داﺧﻞ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﭘﺎ اﻳﺴﺘﺎدﻧﺪ .وﺣﺸﺘﯽ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﺮ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎﯼ ﺁﻧﺎن اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻣﺴﺘﻮﻟﯽ ﺷﺪ. ١٢ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺻﺪاﻳﯽ ﺑﻠﻨﺪ از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪ اﻳﻨﺠﺎ ﻓﺮازﺁﻳﻴﺪ!« و ﺁﻧﺎن ﭘﻴﺶ ﭼﺸﻢ دﺷﻤﻨﺎﻧﺸﺎن در دل اﺑﺮﯼ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن رﻓﺘﻨﺪ١٣ .درﺳﺖ در هﻤﺎن ﺳﺎﻋﺖ ،زﻣﻴﻦﻟﺮزﻩاﯼ ﺑﺰرگ درﮔﺮﻓﺖ و ﻳﮏ دهﻢ ﺷﻬﺮ ﻓﺮورﻳﺨﺖ و هﻔﺖ هﺰار ﺗﻦ در ﺁن زﻣﻴﻦﻟﺮزﻩ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﺎزﻣﺎﻧﺪﮔﺎن را وﺣﺸﺖ ﻓﺮاﮔﺮﻓﺖ و ﺧﺪاﯼ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﺟﻼﻟﺖ ﺳﺘﻮدﻧﺪ. »١۴واﯼ« دوّم از ﺳﺮ ﮔﺬﺷﺖ .اﻳﻨﮏ »واﯼ« ﺳﻮّم ﺑﺰودﯼ ﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ.
ﺷﻴﭙﻮر هﻔﺘﻢ ١۵ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻓﺮﺷﺘﮥ هﻔﺘﻢ ﺷﻴﭙﻮرش را ﺑﻪﺻﺪا درﺁورد؛ و ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺻﺪاهﺎﻳﯽ ﺑﻠﻨﺪ در ﺁﺳﻤﺎن ﭘﻴﭽﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻔﺖ: ن ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ و ﻣﺴﻴﺢ او ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. »ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺟﻬﺎن ،از ﺁ ِ و او ﺗﺎ اﺑﺪ ﺣﮑﻢ ﺧﻮاهﺪ راﻧﺪ«. ١۶و ﺁن ﺑﻴﺴﺖ و ﭼﻬﺎر ﭘﻴﺮ ﮐﻪ در ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ ﺧﺪا ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﻣﯽﻧﺸﻴﻨﻨﺪ ،روﯼ ﺑﺮ ﺧﺎﮎ ﻧﻬﺎدﻧﺪ و ﺧﺪا را ﻧﻴﺎﻳﺶ ﮐﺮدﻧﺪ و ١٧ﮔﻔﺘﻨﺪ:
»ﺗﻮ را ﺳﭙﺎس ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﻢ اﯼ ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﺧﺪاﯼ ﻗﺎدر ﻣﻄﻠﻖ، اﯼ ﺁن ﮐﻪ هﺴﺘﯽ و ﺑﻮدﯼ. زﻳﺮا ﮐﻪ ﻗﺪرت ﻋﻈﻴﻢ ﺧﻮد را ﺑﻪدﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪاﯼ و ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺁﻏﺎز ﮐﺮدﻩاﯼ. ١٨ﻗﻮﻣﻬﺎ ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﺑﻮدﻧﺪ، و اﻳﻨﮏ زﻣﺎن ﺧﺸﻢ ﺗﻮ ﻓﺮارﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ، زﻣﺎن ﺁن رﺳﻴﺪﻩ ﮐﻪ ﻣﺮدﮔﺎن داورﯼ ﺷﻮﻧﺪ، و ﺧﺎدﻣﺎن ﺗﻮ ،اﻧﺒﻴﺎ ،ﭘﺎداش ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ، هﻢ ﻣﻘﺪّﺳﺎن و هﻢ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺣﺮﻣﺖ ﻧﺎم ﺗﻮ را ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽدارﻧﺪ، از ﺧُﺮد و ﺑﺰرگ، و ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ زﻣﻴﻦ را ﺑﻪ ﻧﺎﺑﻮدﯼ ﮐﺸﺎﻧﺪﻩاﻧﺪ ﻧﺎﺑﻮد ﮔﺮدﻧﺪ«. ١٩ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻣﻌﺒﺪ ﺧﺪا در ﺁﺳﻤﺎن ﮔﺸﻮدﻩ ﺷﺪ؛ و ﺻﻨﺪوق ﻋﻬﺪ او در درون ﻣﻌﺒﺪ ﻣﺸﻬﻮد ش رﻋﺪ ﺑﻮد ق ﺁذرﺧﺶ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺮﻣﯽﺧﺎﺳﺖ و ﺑﺎﻧﮓ و ﻏﻮﻏﺎ ﺑﻮد و ﻏ ّﺮ ِ اﻓﺘﺎد؛ و ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺑﺮ ِ گ ﺑﯽاﻣﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﺪﻳﺪ ﻣﯽﺁﻣﺪ. ﮐﻪ ﺑﻪﮔﻮش ﻣﯽرﺳﻴﺪ و زﻣﻴﻦﻟﺮزﻩ ﺑﻮد و ﺗﮕﺮ ِ
ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ١٢ زن و اژدهﺎ ١ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻧﺸﺎﻧﯽ ﻋﻈﻴﻢ و ﺷﮕﺮف در ﺁﺳﻤﺎن ﭘﺪﻳﺪار ﺷﺪ :زﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺑﻪﺗﻦ داﺷﺖ و ﻣﺎﻩ زﻳﺮ ﭘﺎ داﺷﺖ و ﺗﺎﺟﯽ از دوازدﻩ ﺳﺘﺎرﻩ ﺑﺮ ﺳﺮ داﺷﺖ٢ .زن ﺁﺑﺴﺘﻦ ﺑﻮد و ﻓﺮﻳﺎدش از درد زاﻳﻤﺎن ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻮد٣ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻧﺸﺎﻧﯽ دﻳﮕﺮ در ﺁﺳﻤﺎن ﭘﺪﻳﺪار ﺷﺪ :اژدهﺎﻳﯽ ﺳﺮخﻓﺎم و ﻋﻈﻴﻢ ﮐﻪ هﻔﺖ ﺳﺮ داﺷﺖ و دﻩ ﺷﺎخ ،و هﻔﺖ ﺗﺎج ﺑﺮ ﺳﺮهﺎﻳﺶ ﺑﻮد۴ .دُﻣﺶ ﻳﮏﺳﻮّم ﺳﺘﺎرﮔﺎن ﺁﺳﻤﺎن را ﺟﺎروب ﮐﺮد و ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻓﺮورﻳﺨﺖ .اژدهﺎ ﭘﻴﺶ روﯼ ﺁن زن ﮐﻪ در ﺁﺳﺘﺎﻧﮥ زاﻳﻤﺎن ﺑﻮد اﻳﺴﺘﺎد ،ﺑﺪان ﻗﺼﺪ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪ او را ﺗﺎ ﺑﻪدﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪ ،ﺑﺒﻠﻌﺪ۵ .ﺁن زن ﭘﺴﺮﯼ ﺑﻪدﻧﻴﺎ ﺁورد ،ﻓﺮزﻧﺪ ذﮐﻮرﯼ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻋﺼﺎﯼ ﺁهﻨﻴﻦ ﺑﺮ هﻤﮥ ﻗﻮﻣﻬﺎ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﻮاهﺪ راﻧﺪ .و ﻓﺮزﻧﺪ او ﺑﯽدرﻧﮓ رﺑﻮدﻩ ﺷﺪ و ﻧﺰد ﺧﺪا و ﭘﻴﺶ ﺗﺨﺖ او ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪ۶ .و زن ﺑﻪ ﺑﻴﺎﺑﺎن، ﺑﻪ ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﺮاﯼ او ﻣﻬﻴﺎ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ،ﮔﺮﻳﺨﺖ ﺗﺎ در ﺁﻧﺠﺎ از او ﺑﻪ ﻣﺪت هﺰار و دوﻳﺴﺖ و ﺷﺼﺖ روز ﻧﮕﻬﺪارﯼ ﮐﻨﻨﺪ. ٧و ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺟﻨﮕﯽ در ﺁﺳﻤﺎن درﮔﺮﻓﺖ .ﻣﻴﮑﺎﺋﻴﻞ و ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻧﺶ ﺑﺎ اژدهﺎ ﺟﻨﮕﻴﺪﻧﺪ و اژدهﺎ و ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻧﺶ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺑﻪ ﭘﻴﮑﺎر اﻳﺴﺘﺎدﻧﺪ٨ ،اﻣّﺎ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮردﻧﺪ و ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ ﺧﻮد را در ﺁﺳﻤﺎن از دﺳﺖ دادﻧﺪ٩ .اژدهﺎﯼ ﺑﺰرگ ﺑﻪ زﻳﺮ اﻓﮑﻨﺪﻩ ﺷﺪ ،هﻤﺎن ﻣﺎر ﮐﻬﻦ ﮐﻪ
اﺑﻠﻴﺲ ﻳﺎ ﺷﻴﻄﺎن ﻧﺎم دارد و ﺟﻤﻠﮥ ﺟﻬﺎن را ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﯽ ﻣﯽﮐﺸﺎﻧﺪ .هﻢ او و هﻢ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻧﺶ ﺑﻪ زﻣﻴﻦ اﻓﮑﻨﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ. ١٠ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺻﺪاﻳﯽ ﺑﻠﻨﺪ در ﺁﺳﻤﺎن ﺷﻨﻴﺪم ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻔﺖ: »اﮐﻨﻮن ﻧﺠﺎت و ﻗﺪرت و ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺪاﯼ ﻣﺎ، و اﻗﺘﺪار ﻣﺴﻴﺢ او ﻓﺮارﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ. زﻳﺮا ﮐﻪ ﺁن ﻣﺪّﻋﯽ ﺑﺮادران ﻣﺎ ﮐﻪ ﺷﺒﺎﻧﻪروز در ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ ﺧﺪاﯼ ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن اﺗﻬﺎم ﻣﯽزﻧﺪ، ﺑﻪ زﻳﺮ اﻓﮑﻨﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ١١ﺁﻧﺎن ﺑﺎ ﺧﻮن ﺑﺮﻩ و ﺑﺎ ﮐﻼم ﺷﻬﺎدت ﺧﻮد ﺑﺮ او ﭘﻴﺮوز ﺷﺪﻩاﻧﺪ. زﻳﺮا ﮐﻪ ﺟﺎن ﺧﻮد را ﻋﺰﻳﺰ ﻧﺸﻤﺮدﻧﺪ ،ﺣﺘﯽ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﺮگ. ١٢ﭘﺲ ﺷﺎدﯼ ﮐﻨﻴﺪ اﯼ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ و اﯼ ﺳﺎﮐﻨﺎن ﺁﻧﻬﺎ! اﻣّﺎ واﯼ ﺑﺮ ﺗﻮ اﯼ زﻣﻴﻦ ،و واﯼ ﺑﺮ ﺗﻮ اﯼ درﻳﺎ، ﮐﻪ اﺑﻠﻴﺲ ﺑﺎ ﺧﺸﻢ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻓﺮود ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ، زﻳﺮا ﮐﻪ ﻣﯽداﻧﺪ ﻓﺮﺻﺖ ﭼﻨﺪاﻧﯽ ﻧﺪارد«. ١٣و ﭼﻮن اژدهﺎ دﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ زﻣﻴﻦ ﻓﺮواﻓﮑﻨﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﻪ ﺗﻌﻘﻴﺐ ﺁن زن ﭘﺮداﺧﺖ ﮐﻪ ل ﺁن ﻋﻘﺎب ﺑﺰرگ ﺑﻪ ﺁن زن دادﻩ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﮕﺎهﯽ ﻓﺮزﻧﺪ ذﮐﻮر زادﻩ ﺑﻮد١۴ .اﻣّﺎ دو ﺑﺎ ِ در ﺑﻴﺎﺑﺎن ﭘﺮواز ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ او ﻣﻬﻴﺎ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد و در ﺁﻧﺠﺎ از او ،دور از دﺳﺘﺮس ﺁن ﻣﺎر ،زﻣﺎﻧﯽ و زﻣﺎﻧﻬﺎ و ﻧﻴﻢزﻣﺎﻧﯽ ﻧﮕﻬﺪارﯼ ﺷﻮد١۵ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻣﺎر از دهﺎن ﺧﻮد ﺁﺑﯽ ﺑﻪﺳﺎن ب او را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺒﺮد١۶ .اﻣّﺎ رودﯼ ﺟﺎرﯼ ﺳﺎﺧﺖ ﺗﺎ در ﭘﯽ ﺁن زن روان ﺷﻮد و ﺳﻴﻼ ْ زﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﻳﺎرﯼ ﺁن زن ﺁﻣﺪ و دهﺎن ﮔﺸﻮد و ﺳﻴﻼب را ﮐﻪ اژدهﺎ از دهﺎن ﺧﻮد ﺟﺎرﯼ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮد ،ﻓﺮوﺧﻮرد١٧ .ﺁﻧﮕﺎﻩ اژدهﺎ ﺑﻪ زن ﺧﺸﻢ ﺑﺮد و ﻋﺰم ﺁن ﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﺎ دﻳﮕﺮ ﻓﺮزﻧﺪان او ﺑﺠﻨﮕﺪ؛ ﻳﻌﻨﯽ ﺑﺎ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ اﺣﮑﺎم ﺧﺪا را اﻃﺎﻋﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﺷﻬﺎدت ﻋﻴﺴﯽ را ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽدارﻧﺪ.
ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ١٣ ١و اژدهﺎ ﺑﺮ ﺷﻨﻬﺎﯼ ﮐﻨﺎر درﻳﺎ اﻳﺴﺘﺎد.
وﺣﺶ درﻳﺎ
ﺁﻧﮕﺎﻩ دﻳﺪم وﺣﺸﯽ از درﻳﺎ ﺑﻴﺮون ﻣﯽﺁﻳﺪ .دﻩ ﺷﺎخ داﺷﺖ و هﻔﺖ ﺳﺮ ،ﺑﺎ دﻩ ﺗﺎج ﺑﺮ ﺷﺎﺧﻬﺎﻳﺶ؛ و ﺑﺮ هﺮ ﺳﺮش ﻧﺎﻣﯽ ﮐﻔﺮﺁﻣﻴﺰ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد٢ .ﺁن وﺣﺶ ﮐﻪ ﻣﻦ دﻳﺪم ﺑﻪ ﭘﻠﻨﮓ ﻣﯽﻣﺎﻧﺴﺖ ،اﻣّﺎ ﭘﺎهﺎﯼ ﺧﺮس داﺷﺖ و دهﺎن ﺷﻴﺮ .و اژدهﺎ ﻗﺪرت ﺧﻮد را و ﺗﺨﺖ ﺧﻮد را ﺑﻪ وﺣﺶ داد و اﻗﺘﺪارﯼ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﻪ او ﺑﺨﺸﻴﺪ٣ .از ﺳﺮهﺎﯼ ﺁن وﺣﺶ ،ﻳﮑﯽ ﮔﻮﻳﯽ زﺧﻤﯽ ﻣﻬﻠﮏ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺑﻮد ،اﻣّﺎ ﺁن زﺧﻢ ﻣﻬﻠﮏ ﺑﻬﺒﻮد ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد .ﺗﻤﺎم ﺟﻬﺎن در ﺣﻴﺮت ﻓﺮوﺷﺪ و ﺑﻪ ﭘﻴﺮوﯼ از ﺁن وﺣﺶ ﮔﺮدن ﻧﻬﺎد۴ .ﻣﺮدم اژدهﺎ را ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ زﻳﺮا ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁن وﺣﺶ اﻗﺘﺪار ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺑﻮد .ﻧﻴﺰ ﺁن وﺣﺶ را ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ و ﻣﯽﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ» :ﺁن ﮐﻪ هﻤﺘﺎﯼ اﻳﻦ وﺣﺶ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻴﺴﺖ؟ ﺁن ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺎ او ﺑﺠﻨﮕﺪ ﮐﻴﺴﺖ؟« ۵ﺑﻪ وﺣﺶ دهﺎﻧﯽ دادﻩ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺳﺨﻨﺎن ﻧﺨﻮتﺑﺎر و ﮐﻔﺮﺁﻣﻴﺰ ﺑﮕﻮﻳﺪ ،و اﺟﺎزﻩ ﻳﺎﻓﺖ ﺗﺎ اﻗﺘﺪار ﺧﻮد را ﭼﻬﻞ و دو ﻣﺎﻩ ﺑﻪﮐﺎر َﺑﺮَد۶ .ﭘﺲ دهﺎن ﺧﻮد را ﺑﻪ ﮐﻔﺮﮔﻮﻳﯽ ﺑﺮ ﺧﺪا ﮔﺸﻮد و ﺑﻪ ﻧﺎم او و ﺑﻪ ﻣﺴﮑﻦ او ،ﻳﻌﻨﯽ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ در ﺁﺳﻤﺎن ﻣﯽزﻳﻨﺪ ،اهﺎﻧﺖ ﮐﺮد٧ .ﺑﻪ او اﺟﺎزﻩ دادﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻘﺪّﺳﺎن ﺑﺠﻨﮕﺪ و ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﺮوز ﺷﻮد؛ و ﺑﻪ او اﻗﺘﺪار ﺑﺮ هﺮ ﻃﺎﻳﻔﻪ و ﻣﻠﺖ و زﺑﺎن و ﻗﻮم دادﻩ ﺷﺪ٨ .هﻤﮥ ﺳﺎﮐﻨﺎن زﻣﻴﻦ ﺁن وﺣﺶ را ﺧﻮاهﻨﺪ ﭘﺮﺳﺘﻴﺪ -هﻤﮥ ﺁنﮐﺴﺎن ن ﺁن ﺑﺮﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺑﺪو ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺟﻬﺎن ذﺑﺢ ﮐﻪ ﻧﺎﻣﺸﺎن در ﺁن دﻓﺘﺮ ﺣﻴﺎت ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ ﮐﻪ از ﺁ ِ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد. ٩ﺁن ﮐﻪ ﮔﻮش دارد ﺑﺸﻨﻮد: ١٠اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﻣﯽﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ اﺳﺎرت ﺑﺮود، ﺑﻪ اﺳﺎرت ﺧﻮاهﺪ رﻓﺖ. اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﻣﯽﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮد، ﺑﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﮐﺸﺘﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ. و اﻳﻦ ﭘﺎﻳﺪارﯼ ﺷﮑﻴﺐﺁﻣﻴ ِﺰ ﻣﻘﺪّﺳﺎن را ﻣﯽﻃﻠﺒﺪ و اﻳﻤﺎن ﺁﻧﺎن را.
وﺣﺶ زﻣﻴﻦ ١١ﺁﻧﮕﺎﻩ دﻳﺪم وﺣﺸﯽ دﻳﮕﺮ از زﻣﻴﻦ ﺑﻴﺮون ﻣﯽﺁﻳﺪ .هﻤﭽﻮن ﺑﺮﻩ دو ﺷﺎخ داﺷﺖ وﻟﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ اژدهﺎ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻔﺖ١٢ .ﺑﺎ ﺗﻤﺎم اﻗﺘﺪار وﺣﺶ اوّل و ﺑﻪ ﻧﺎم او ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﺮد ،و زﻣﻴﻦ و ﺳﺎﮐﻨﺎﻧﺶ را ﺑﻪ ﻧﻴﺎﻳﺶ وﺣﺶ اوّل ﮐﻪ زﺧﻢ ﻣﻬﻠﮑﺶ ﺑﻬﺒﻮد ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد، ﺑﺮﻣﯽﮔﻤﺎﺷﺖ١٣ .ﺁﻳﺎت ﻋﻈﻴﻢ از او ﺑﻪ ﻇﻬﻮر ﻣﯽرﺳﻴﺪ و ﺣﺘﯽ ﻣﻮﺟﺐ ﻣﯽﺷﺪ ﭘﻴﺶ ﭼﺸﻢ ﻣﺮدم ﺁﺗﺶ از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻓﺮوﺑﺎرَد١۴ .ﺑﻪﺳﺒﺐ ﺁﻳﺎﺗﯽ ﮐﻪ اﺟﺎزﻩ داﺷﺖ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺁن وﺣﺶ ﺑﻪ ﻇﻬﻮر ﺁورد ،ﺳﺎﮐﻨﺎن زﻣﻴﻦ را ﺑﻔﺮﻳﻔﺖ و ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ دﺳﺘﻮر داد ﺗﻤﺜﺎﻟﯽ از ﺁن وﺣﺶ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ زﺧﻢ ﺧﻮردﻩ ﺑﻮد ،اﻣّﺎ هﻤﭽﻨﺎن زﻧﺪﻩ ﺑﻮد ،ﺑﺴﺎزﻧﺪ١۵ .ﺑﻪ او ﻗﺪرت دادﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺟﺎن در ﺗﻤﺜﺎل ﺁن وﺣﺶ ﺑﺪﻣﺪ ﺗﺎ ﺁن ﺗﻤﺜﺎل ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﺪ و اﺳﺒﺎب ﮐﺸﺘﻦ هﻤﮥ ﺁنﮐﺴﺎن را ﻓﺮاهﻢ ﺁورد ﮐﻪ از ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺗﻤﺜﺎل ﺳﺮ ﺑﺎزﻣﯽزدﻧﺪ١۶ .هﻤﭽﻨﻴﻦ ،هﻤﮥ ﮐﺴﺎن را ،از ﺧُﺮد و ﺑﺰرگ ،دارا و ﻧﺎدار ،و ﻏﻼم و ﺁزاد واداﺷﺖ ﺗﺎ ﺑﺮ دﺳﺖ راﺳﺖ ﺧﻮد ﻳﺎ ﺑﺮ ﭘﻴﺸﺎﻧﯽ
ﺧﻮﻳﺶ ﻋﻼﻣﺖ ﮔﺬارﻧﺪ١٧ .ﺗﺎ هﻴﭻﮐﺲ ﻧﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺪون ﺁن ﻋﻼﻣﺖ ﺑﺨﺮد ﻳﺎ ﺑﻔﺮوﺷﺪ ،و ﺁن ﻋﻼﻣﺖ ﻳﺎ ﻧﺎم ﺁن وﺣﺶ ﺑﻮد ﻳﺎ ﺷﻤﺎرۀ ﻧﺎم او١٨ .و اﻳﻦ ﺣﮑﻤﺖ ﻣﯽﻃﻠﺒﺪ .هﺮﮐﻪ ﺑﺼﻴﺮت دارد ،ﺑﮕﺬار ﺗﺎ ﻋﺪد ﺁن وﺣﺶ را ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﮐﻨﺪ ،ﭼﺮاﮐﻪ ﺁن ،ﻋﺪد اﻧﺴﺎن اﺳﺖ .و ﻋﺪد او ﺷﺸﺼﺪ و ﺷﺼﺖ و ﺷﺶ اﺳﺖ.
ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ١۴ ﺑﺮﻩ و ﻳﮑﺼﺪ و ﭼﻬﻞ و ﭼﻬﺎر هﺰار ﺗﻦ ١ﺁﻧﮕﺎﻩ هﻤﻴﻦ ﮐﻪ ﻧﻈﺮ ﮐﺮدم ،ﺁن ﺑﺮﻩ را دﻳﺪم ﺑﺮ ﮐﻮﻩ ﺻﻬﻴﻮن اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﺎ ﻳﮑﺼﺪ و ﭼﻬﻞ و ﭼﻬﺎر هﺰار ﺗﻦ ﮐﻪ ﻧﺎم او را و ﻧﺎم ﭘﺪر او را ﺑﺮ ﭘﻴﺸﺎﻧﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ داﺷﺘﻨﺪ٢ .و ﺻﺪاﻳﯽ از ﺁﺳﻤﺎن ﺷﻨﻴﺪم ﭘﺮﺧﺮوش ﭼﻮن ﺁﺑﻬﺎﯼ ﭘﺮﺷﺘﺎب؛ و ﻏﺮّان ﭼﻮن رﻋﺪ؛ ﺁن ﺻﺪا ﮐﻪ ﺷﻨﻴﺪم ﺑﻪ ﺻﺪاﯼ ﭼﻨﮓﻧﻮازان ﻣﯽﻣﺎﻧﺴﺖ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﭼﻨﮓ ﺑﻨﻮازﻧﺪ٣ .و ﺳﺮودﯼ ﺗﺎزﻩ ﺳﺮدادﻧﺪ در ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ ﺁن ﺗﺨﺖ و در ﺣﻀﻮر ﺁن ﭼﻬﺎر ﻣﻮﺟﻮد زﻧﺪﻩ و ﺁن ﭘﻴﺮان .و ﺁن ﺳﺮود را هﻴﭻﮐﺲ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻴﺎﻣﻮزد ،ﻣﮕﺮ ﺁن ﻳﮑﺼﺪ و ﭼﻬﻞ و ﭼﻬﺎر هﺰار ﺗﻦ ﮐﻪ از ﻣﻴﺎن زﻣﻴﻨﻴﺎن ﺧﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ۴ .اﻳﻨﺎن هﻤﺎن ﮐﺴﺎﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﻮد را ﺁﻟﻮدۀ زﻧﺎن ﻧﺴﺎﺧﺘﻨﺪ، زﻳﺮا ﮐﻪ ﺑﺎﮐﺮﻩاﻧﺪ .اﻳﻨﺎن راﻩ ﺑﺮﻩ را دﻧﺒﺎل ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ هﺮﮐﺠﺎ ﮐﻪ ﺑﺮود .اﻳﻨﺎن از ﻣﻴﺎن ﺁدﻣﻴﺎن ﺧﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪﻋﻨﻮان ﻧﻮﺑﺮ ﺑﺮ ﺧﺪا و ﺑﺮﻩ ﻋﺮﺿﻪ ﺷﺪﻧﺪ۵ .هﻴﭻ دروﻏﯽ در دهﺎﻧﺸﺎن ﻳﺎﻓﺖ ﻧﺸﺪ .اﻳﻨﺎن ﺑَﺮﯼ از هﺮ ﻋﻴﺒﻨﺪ.
ﺳﻪ ﻓﺮﺷﺘﻪ و ﭘﻴﺎم ﺁﻧﻬﺎ ۶ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻓﺮﺷﺘﻪاﯼ دﻳﮕﺮ دﻳﺪم ﮐﻪ در دل ﺁﺳﻤﺎن ﭘﺮواز ﻣﯽﮐﺮد و اﻧﺠﻴﻞ ﺟﺎودان ﺑﺎ ﺧﻮد داﺷﺖ ﺗﺎ ﺳﺎﮐﻨﺎن زﻣﻴﻦ را ﺑﺸﺎرت دهﺪ ،از هﺮ ﻗﻮم و ﻃﺎﻳﻔﻪ و زﺑﺎن و ﻣﻠﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ٧هﻢاو ﺑﻪ ﺁواز ﺑﻠﻨﺪ ﮔﻔﺖ» :از ﺧﺪا ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ و او را ﺟﻼل دهﻴﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺳﺎﻋﺖ داورﯼ او ﻓﺮارﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ .او را ﺑﭙﺮﺳﺘﻴﺪ ﮐﻪ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ و زﻣﻴﻦ و درﻳﺎ و ﭼﺸﻤﻪﺳﺎران را او ﺁﻓﺮﻳﺪ«. ٨و ﻓﺮﺷﺘﮥ دوّﻣﯽ از ﭘﯽ او ﺁﻣﺪ و ﮔﻔﺖ» :ﺳﻘﻮط ﮐﺮد! ﺳﻘﻮط ﮐﺮد ﺁن ﺑﺎﺑِﻞ ﺑﺰرگ! ﺁن ﯼ ﻋﻘﻞﺳﻮز ﺧﻮد ﺑﺮ هﻤﮥ ﻣﻠﺘﻬﺎ ﺧﻮراﻧﻴﺪ«. ﮐﻪ از ﺷﺮاب زﻧﺎﮐﺎر ِ ٩و ﻓﺮﺷﺘﮥ ﺳﻮّﻣﯽ از ﭘﯽ ﺁن دو ﺁﻣﺪ و ﺑﻪ ﺁواز ﺑﻠﻨﺪ ﮔﻔﺖ» :اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺁن وﺣﺶ و ﺁن ﺗﻤﺜﺎل او را ﺑﭙﺮﺳﺘﺪ و ﻧﺸﺎن او را ﺑﺮ ﭘﻴﺸﺎﻧﯽ ﻳﺎ ﺑﺮ دﺳﺖ ﺧﻮد ﺑﭙﺬﻳﺮد١٠ ،ﺁنﮐﺲ ﻧﻴﺰ از ﺷﺮاب ﺧﺸﻢ ﺧﺪا ﮐﻪ اﻳﻨﮏ ﭘُﺮﻣﺎﻳﻪ و ﺧﺎﻟﺺ در ﺟﺎم ﻏﻀﺐ او رﻳﺨﺘﻪ ﺷﺪﻩ ،ﺧﻮاهﺪ ﻧﻮﺷﻴﺪ. ﺁنﮐﺲ ﻧﻴﺰ در ﺣﻀﻮر ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﻣﻘﺪّس و در ﺣﻀﻮر ﺑﺮﻩ ﺑﺎ ﮔﻮﮔﺮد ﻣﺸﺘﻌﻞ ﻋﺬاب ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ١١ .و دود ﻋﺬاب ﺁﻧﺎن ﺗﺎ اﺑﺪ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﺧﻮاهﺪ رﻓﺖ .ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺁن وﺣﺶ و ﺁن ﺗﻤﺜﺎل ن ﻧﺎم او را ﻣﯽﭘﺬﻳﺮﻧﺪ ،ﻧﻪ در ﺷﺐ و ﻧﻪ در روز او را ﻣﯽﭘﺮﺳﺘﻨﺪ و ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﻧﺸﺎ ِ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد١٢ «.و اﻳﻦ ﭘﺎﻳﺪارﯼ ﻣﻘﺪّﺳﺎن را ﻣﯽﻃﻠﺒﺪ ﮐﻪ اﺣﮑﺎم ﺧﺪا و اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ را ﺣﻔﻆ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ.
١٣ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺁوازﯼ از ﺁﺳﻤﺎن ﺷﻨﻴﺪم ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻔﺖ» ،ﺑﻨﻮﻳﺲ :ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﺁﻧﺎن ﮐﻪ از اﻳﻦ ﭘﺲ در ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﻣﻴﺮﻧﺪ«. و روح ﮔﻔﺖ» :ﺁرﯼ ﺁﻧﺎن از رﻧﺞ ﺧﻮد ﺧﻮاهﻨﺪ رﺳﺖ ،زﻳﺮا ﮐﻪ اﻋﻤﺎﻟﺸﺎن از ﭘﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ!«
ﺖ ﻣﺤﺼﻮل زﻣﻴﻦ ﺑﺮداﺷ ِ ١۴ﺁﻧﮕﺎﻩ هﻤﻴﻦ ﮐﻪ ﻧﻈﺮ ﮐﺮدم ،اﺑﺮﯼ ﺳﻔﻴﺪ ﭘﻴﺶ روﻳﻢ ﺑﻮد و ﺑﺮ ﺁن اﺑﺮ ﻳﮑﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﻣﯽﻣﺎﻧﺴﺖ و ﺗﺎﺟﯽ از ﻃﻼ ﺑﺮ ﺳﺮ داﺷﺖ و داﺳﯽ ﺗﻴﺰ در دﺳﺖ. ١۵ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻓﺮﺷﺘﻪاﯼ دﻳﮕﺮ از ﻣﻌﺒﺪ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ و ﺑﻪ ﺑﺎﻧﮓ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻪ ﺁن ﮐﻪ ﺑﺮ اﺑﺮ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﮔﻔﺖ» :داﺳَﺖ را ﺑﺮدار و درو ﮐﻦ ،زﻳﺮا ﮐﻪ زﻣﺎن درو ﻓﺮارﺳﻴﺪﻩ و ﻣﺤﺼﻮل زﻣﻴﻦ ﺁﻣﺎدۀ ﺑﺮداﺷﺖ اﺳﺖ١۶ «.ﭘﺲ ﺁن ﮐﻪ ﺑﺮ اﺑﺮ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد داﺳَﺶ را ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﺑﮕﺮداﻧﺪ و ﻣﺤﺼﻮل زﻣﻴﻦ ﺑﺮداﺷﺖ ﺷﺪ. ١٧ﺳﭙﺲ ﻓﺮﺷﺘﻪاﯼ دﻳﮕﺮ از ﻣﻌﺒﺪﯼ ﮐﻪ در ﺁﺳﻤﺎن اﺳﺖ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ و او ﻧﻴﺰ داﺳﯽ ﺗﻴﺰ در دﺳﺖ داﺷﺖ١٨ .و ﺑﺎز ﻓﺮﺷﺘﻪاﯼ دﻳﮕﺮ از ﻣﺬﺑﺢ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁﺗﺶ اﺧﺘﻴﺎر داﺷﺖ و ﺑﻪ ﺑﺎﻧﮓ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻪ ﺁن ﮐﻪ داس ﺗﻴﺰ داﺷﺖ ،ﮔﻔﺖ» :داس ﺗﻴﺰت را ﺑﺮﮔﻴﺮ و ﺧﻮﺷﻪهﺎﯼ اﻧﮕﻮر را از ﺗﺎﮎ زﻣﻴﻦ ﺑﺮﭼﻴﻦ زﻳﺮا ﮐﻪ اﻧﮕﻮرهﺎﯼ زﻣﻴﻦ رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ١٩ «.ﭘﺲ ﺁن ﻓﺮﺷﺘﻪ داﺳَﺶ را ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﺑﮕﺮداﻧﺪ و اﻧﮕﻮرهﺎﯼ زﻣﻴﻦ را ﮔﺮد ﺁورد و در ﭼَﺮﺧُﺸﺖ ﺑﺰرگ ﺧﺸﻢ ﺧﺪا رﻳﺨﺖ٢٠ .و اﻧﮕﻮرهﺎ در ﺁن ﭼَﺮﺧُﺸﺖ در ﺑﻴﺮون از ﺷﻬﺮ ﻟﮕﺪﮐﻮب ﺷﺪ و از ﺁن ﭼَﺮﺧُﺸﺖ ﺧﻮن ﺟﺎرﯼ ﺷﺪ و ﺧﻮن ﺗﺎ اﻓﺴﺎر اﺳﺒﺎن ﺑﺎﻻ ﺁﻣﺪ ،در ﻣﺴﺎﻓﺘﯽ ﺑﻪ ﮔﺴﺘﺮۀ ب ﺗﻴﺮ. هﺰار و ﺷﺸﺼﺪ ﭘﺮﺗﺎ ِ
ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ١۵ هﻔﺖ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺑﺎ هﻔﺖ ﺑﻼ ١ﻳﮏ ﻧﺸﺎﻧﮥ ﻋﻈﻴﻢ و ﺣﻴﺮﺗﺰاﯼ دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ در ﺁﺳﻤﺎن دﻳﺪم :و ﺁن هﻔﺖ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﺎ هﻔﺖ ﺑﻼﯼ ﻧﻬﺎﻳﯽ -ﻧﻬﺎﻳﯽ از ﺁنرو ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﺸﻢ ﺧﺪا ﮐﺎﻣﻞ ﻣﯽﺷﺪ. ٢و ﭼﻴﺰﯼ را دﻳﺪم ﮐﻪ ﺑﻪ درﻳﺎﻳﯽ از ﺷﻴﺸﻪ ﻣﯽﻣﺎﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﺗﺶ درﺁﻣﻴﺨﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ و در ﮐﻨﺎر درﻳﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ را اﻳﺴﺘﺎدﻩ دﻳﺪم ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁن وﺣﺶ و ﺑﺮ ﺗﻤﺜﺎل او و ﺑﺮ ﻋﺪد ﻧﺎم او ﭘﻴﺮوز ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ .اﻳﻨﺎن ﭼﻨﮕﻬﺎﻳﯽ ﺑﻪدﺳﺖ داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺁﻧﺎن دادﻩ ﺑﻮد٣ .و ﺳﺮود ﺧﺎدم ﺧﺪا ،ﻣﻮﺳﯽ ،را ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ و ﺳﺮود ﺁن ﺑﺮﻩ را ﮐﻪ: »ﻋﻈﻴﻢ و ﺣﻴﺮﺗﺰاﺳﺖ ﮐﺎرهﺎﯼ ﺗﻮ، اﯼ ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﺧﺪاﯼ ﻗﺎدر ﻣﻄﻠﻖ. ﻋﺪل و ﺣﻖ اﺳﺖ راهﻬﺎﯼ ﺗﻮ،
اﯼ ﭘﺎدﺷﺎﻩ هﻤﮥ اﻋﺼﺎر. ۴ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ از ﺗﻮ ﻧﺘﺮﺳﺪ ،اﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ، و ﺟﻼل ﻧﺎم ﺗﻮ را ﺑﻪ ﺁن ﻧﺪهﺪ؟ زﻳﺮا ﺗﻮ ،و ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮ ،ﻗﺪّوﺳﯽ. هﻤﮥ ﻗﻮﻣﻬﺎ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺁﻣﺪ و در ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ ﺗﻮ ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺧﻮاهﻨﺪ اﻳﺴﺘﺎد زﻳﺮا ﮐﻪ ﮐﺎرهﺎﯼ ﺷﺮﻳﻒ ﺗﻮ اﮐﻨﻮن ﺁﺷﮑﺎر ﺷﺪﻩ اﺳﺖ«. ۵ﭘﺲ از ﺁن دﻳﺪم ﮐﻪ ﻣﻌﺒﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺧﻴﻤﮥ ﺷﻬﺎدت ،در ﺁﺳﻤﺎن ﮔﺸﻮدﻩ ﺷﺪ۶ .و هﻔﺖ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﺣﺎﻣﻞ هﻔﺖ ﺑﻼ ﺑﻮدﻧﺪ از ﺁن ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻧﺪ .و ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﮐﺘﺎن ﭘﺎﮐﻴﺰﻩ و درﺧﺸﺎن ﺑﻪﺗﻦ و ﺷﺎل زرّﻳﻨﯽ ﺑﻪدور ﺳﻴﻨﻪ داﺷﺘﻨﺪ٧ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻳﮑﯽ از ﺁن ﭼﻬﺎر ﻣﻮﺟﻮد زﻧﺪﻩ هﻔﺖ ﭘﻴﺎﻟﮥ ﻦ ﺁﮐﻨﺪﻩ از ﺧﺸﻢ ﺧﺪاﻳﯽ ﮐﻪ ﺗﺎ اﺑﺪ زﻧﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﻪ ﺁن هﻔﺖ ﻓﺮﺷﺘﻪ داد٨ .و ﻣﻌﺒﺪ ﺑﻪ زرّﻳ ِ ﺟﻼل و ﻗﺪرت ﺧﺪا ﺁﮐﻨﺪﻩ از دود ﺷﺪ و هﻴﭻﮐﺲ را ﻳﺎراﯼ ورود ﻧﺒﻮد ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺁن هﻔﺖ ﺑﻼﯼ ﺁن هﻔﺖ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺑﻪﺗﻤﺎﻣﯽ ﺗﺤﻘﻖ ﻳﺎﻓﺖ.
ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ١۶ هﻔﺖ ﭘﻴﺎﻟﮥ ﺧﺸﻢ ﺧﺪا ١ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺻﺪاﻳﯽ ﺑﻠﻨﺪ از ﻣﻌﺒﺪ ﺷﻨﻴﺪم ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁن هﻔﺖ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻣﯽﮔﻔﺖ» :ﺑﺮوﻳﺪ و هﻔﺖ ﭘﻴﺎﻟﮥ ﺧﺸﻢ ﺧﺪا را ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻓﺮورﻳﺰﻳﺪ«. ٢ﻓﺮﺷﺘﮥ اوّل رﻓﺖ و ﭘﻴﺎﻟﮥ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺧﺸﮑﯽ ﻓﺮورﻳﺨﺖ ،و زﺧﻤﻬﺎﯼ زﺷﺖ و دردﻧﺎﮎ ﺑﺮ ﭘﻴﮑﺮ ﻣﺮدﻣﯽ ﭘﺪﻳﺪار ﺷﺪ ﮐﻪ ﻋﻼﻣﺖ ﺁن وﺣﺶ را ﺑﺮ ﺧﻮد داﺷﺘﻨﺪ و ﺗﻤﺜﺎل او را ﻣﯽﭘﺮﺳﺘﻴﺪﻧﺪ. ٣ﻓﺮﺷﺘﮥ دوّم ﭘﻴﺎﻟﮥ ﺧﻮد را ﺑﻪ درﻳﺎ ﻓﺮورﻳﺨﺖ ،و درﻳﺎ ﺑﻪ ﺧﻮن ﺑﺪل ﺷﺪ ،ﺧﻮﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮن اﻧﺴﺎن ﻣﺮدﻩ ﻣﯽﻣﺎﻧﺴﺖ ،و هﻤﮥ زﻧﺪﮔﺎن درﻳﺎ هﻼﮎ ﺷﺪﻧﺪ. ۴ﻓﺮﺷﺘﮥ ﺳ ّﻮم ﭘﻴﺎﻟﮥ ﺧﻮد را ﺑﺮ رودﺧﺎﻧﻪهﺎ و ﭼﺸﻤﻪهﺎﯼ ﺁب ﻓﺮورﻳﺨﺖ ،و رودﺧﺎﻧﻪهﺎ و ﭼﺸﻤﻪهﺎ ﺑﻪ ﺧﻮن ﺑﺪل ﺷﺪﻧﺪ۵ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺷﻨﻴﺪم ﮐﻪ ﻓﺮﺷﺘﮥ ﻧﮕﻬﺒﺎن ﺁﺑﻬﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻔﺖ: »ﺗﻮ ﻋﺎدﻟﯽ در اﻳﻦ ﺣﮑﻤﻬﺎ ﮐﻪ ﮐﺮدﯼ، ﺗﻮ ﮐﻪ هﺴﺘﯽ و ﺑﻮدﻩاﯼ ،اﯼ ﻗﺪّوس؛ ۶زﻳﺮا ﮐﻪ ﺁﻧﺎن ﺧﻮن ﻣﻘﺪّﺳﺎن و اﻧﺒﻴﺎﯼ ﺗﻮ را رﻳﺨﺘﻨﺪ،
ﭘﺲ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﺧﻮن دادﯼ ﺗﺎ ﺑﻨﻮﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﺰاﻳﺸﺎن هﻤﻴﻦ اﺳﺖ!« ٧و ﺷﻨﻴﺪم از ﻣﺬﺑﺢ ﭘﺎﺳﺦ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ: »ﺁرﯼ ،اﯼ ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﺧﺪاﯼ ﻗﺎدر ﻣﻄﻠﻖ، ﺣﻖ اﺳﺖ و ﻋﺪل ،ﮐﻴﻔﺮﯼ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﯽدهﯽ«. ٨ﻓﺮﺷﺘﮥ ﭼﻬﺎرم ﭘﻴﺎﻟﮥ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﻓﺮورﻳﺨﺖ ،و ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﻓﺮﻣﺎن ﻳﺎﻓﺖ ﺗﺎ ﻣﺮدم را ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﺑﺴﻮزاﻧﺪ٩ .و ﻣﺮدم از ﺷﺪت ﮔﺮﻣﺎ ﺳﻮﺧﺘﻨﺪ و ﻧﺎم ﺧﺪا را ﮐﻪ اﺧﺘﻴﺎر اﻳﻦ ﺑﻼهﺎ ﺑﺎ اوﺳﺖ ،ﻧﺎﺳﺰا ﮔﻔﺘﻨﺪ اﻣّﺎ ﺗﻮﺑﻪ ﻧﮑﺮدﻧﺪ و او را ﺟﻼل ﻧﺪادﻧﺪ. ﺖ ﺁن وﺣﺶ ﻓﺮورﻳﺨﺖ و ﻗﻠﻤﺮو او در ﺗﺎرﻳﮑﯽ ١٠ﻓﺮﺷﺘﮥ ﭘﻨﺠﻢ ﭘﻴﺎﻟﮥ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺗﺨ ِ ﻓﺮورﻓﺖ .ﺁدﻣﻴﺎن از ﻓﺰوﻧﯽ درد ،زﺑﺎن ﺧﻮد را ﮔﺎز ﻣﯽﮔﺮﻓﺘﻨﺪ١١ .و ﺑﻪﺳﺒﺐ ﺁﻻم و ﺟﺮاﺣﺎت ﺧﻮد ﺑﻪ ﺧﺪاﯼ ﺁﺳﻤﺎن ﻧﺎﺳﺰا ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ ،اﻣّﺎ از اﻋﻤﺎل ﺧﻮد ﺗﻮﺑﻪ ﻧﻤﯽﮐﺮدﻧﺪ. ١٢ﻓﺮﺷﺘﮥ ﺷﺸﻢ ﭘﻴﺎﻟﮥ ﺧﻮد را ﺑﺮ رود ﺑﺰرگ ﻓﺮات ﻓﺮورﻳﺨﺖ و ﺁب ﺁن ﺧﺸﮑﻴﺪ ﺗﺎ راﻩ ﺑﺮاﯼ ﺷﺎهﺎن ﺷﺮق ﺑﺎز ﺷﻮد١٣ .ﺁﻧﮕﺎﻩ دﻳﺪم ﺳﻪ روح ﺧﺒﻴﺚ در هﻴﺌﺖ وزغ از دهﺎن اژدهﺎ و از دهﺎن ﺁن وﺣﺶ و از دهﺎن ﻧﺒﯽ ﮐﺬّاب ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻧﺪ١۴ .اﻳﻨﺎن ارواح دﻳﻮهﺎﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﺁﻳﺎت ﺑﻪ ﻇﻬﻮر ﻣﯽﺁورﻧﺪ و ﻧﺰد ﺷﺎهﺎن ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺟﻬﺎن ﻣﯽروﻧﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﺎن را ﺑﺮاﯼ ﻧﺒﺮ ِد رو ِز ﻋﻈﻴ ِﻢ ﺧﺪاﯼ ﻗﺎدر ﻣﻄﻠﻖ ﮔﺮد هﻢ ﺁورﻧﺪ. »١۵ﺑﻬﻮش ﺑﺎﺷﻴﺪ ،ﮐﻪ ﭼﻮن ﻳﮏ دزد ﻣﯽﺁﻳﻢ! ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﺁن ﮐﻪ ﺑﻴﺪار ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ و ﺟﺎﻣﻪاش را ﺑﺎ ﺧﻮد ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽدارد ،ﻣﺒﺎدا ﻋﺮﻳﺎن رواﻧﻪ ﺷﻮد و رﺳﻮاﯼ ﻋﺎﻟﻢ ﮔﺮدد«. ١۶ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺁن ﺳﻪ روح ﭘﻠﻴﺪ ﺷﺎهﺎن زﻣﻴﻦ را در ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺒﺮاﻧﻴﺎن ﺠﺪّون« ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮد ،ﮔﺮد هﻢ ﺁوردﻧﺪ. »ﺣﺎر َﻣ ِ ١٧ﻓﺮﺷﺘﮥ هﻔﺘﻢ ﭘﻴﺎﻟﮥ ﺧﻮد را در هﻮا ﭘﺎﺷﻴﺪ و ﺑﺎﻧﮕﯽ ﺑﻠﻨﺪ از ﺁن ﺗﺨﺖ ﮐﻪ در ﻣﻌﺒﺪ ﺑﻮد، ﺑﺮﺁﻣﺪ ﮐﻪ» :ﮐﺎر ﺗﻤﺎم اﺳﺖ!« ١٨ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﺮق ﺁذرﺧﺶ و ﻏﺮﻳ ِﻮ ﻏﺮّش رﻋﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺮﻣﯽﺧﺎﺳﺖ ،و زﻣﻴﻦﻟﺮزﻩاﯼ ﻋﻈﻴﻢ واﻗﻊ ﺷﺪ؛ ﭼﻨﺪان ﻋﻈﻴﻢ ﮐﻪ ﻧﻈﻴﺮش ﺗﺎ اﻧﺴﺎن ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻣﯽزﻳﺴﺘﻪ ،روﯼ ﻧﺪادﻩ ﺑﻮد١٩ .ﺷﻬﺮ ﺑﺰرگ ﺳﻪ ﭘﺎرﻩ ﺷﺪ و ﺷﻬﺮهﺎﯼ ﻗﻮﻣﻬﺎ ﻓﺮوﭘﺎﺷﻴﺪﻧﺪ .و ﺧﺪا ﺑﺎﺑِﻞ ﺑﺰرگ را ﺑﻪ ﻳﺎد ﺁورد و ﺟﺎم ﺳﺮﺷﺎر از ﺷﺮاب ﺧﺸﻢ ﺧﺮوﺷﺎن ﺧﻮد را ﺑﻪ او ﻧﻮﺷﺎﻧﺪ٢٠ .هﺮ ﺟﺰﻳﺮﻩ ﮐﻪ ﺑﻮد ﮔﺮﻳﺨﺖ؛ و ﮐﻮهﻬﺎ ﻣﺤﻮ و ﻧﺎﺑﻮد ﺷﺪﻧﺪ٢١ .و از ﺁﺳﻤﺎن ﺗﮕﺮﮔﯽ ﺳﺨﺖ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﮐﻪ هﺮ داﻧﻪ ،اﻧﮕﺎرﯼ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﮐﻴﻠﻮ وزن داﺷﺖ ﺑﺮ ﺁدﻣﻴﺎن ﻓﺮوﺑﺎرﻳﺪ؛ و ﺁدﻣﻴﺎن ﺧﺪاﯼ را از ﺑﺎﺑﺖ اﻳﻦ ﺑﻼ ﻧﺎﺳﺰا ﮔﻔﺘﻨﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺑﻼﻳﯽ ﺳﺨﺖ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺑﻮد.
ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ١٧
ﻓﺎﺣﺸﮥ ﺑﺰرگ ١ﺁﻧﮕﺎﻩ از ﺁن هﻔﺖ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﺁن هﻔﺖ ﭘﻴﺎﻟﻪ را در دﺳﺖ داﺷﺘﻨﺪ ﻳﮑﯽ ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪ و ﺑﺎ گ ﻟﻤﻴﺪﻩ ﺑﺮ ﺁﺑﻬﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎر را ﻧﺸﺎﻧﺖ دهﻢ٢ .ﺑﺎ او ﻣﻦ ﮔﻔﺖ» :ﺑﻴﺎ ﺗﺎ ﻣﺠﺎزات ﺁن ﻓﺎﺣﺸﮥ ﺑﺰر ِ ب هﻢﺁﻏﻮﺷﯽهﺎﯼ او ﺑﻮد ﮐﻪ ﺳﺎﮐﻨﺎن زﻣﻴﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﺎن زﻣﻴﻦ زﻧﺎ ﮐﺮدﻧﺪ و از ﺷﺮا ِ ﻣﺴﺖ ﺷﺪﻧﺪ«. ٣ﭘﺲ ﺁن ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻣﺮا در روح ﺑﻪ ﺑﻴﺎﺑﺎﻧﯽ ﺑﺮد .در ﺁﻧﺠﺎ زﻧﯽ دﻳﺪم ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﺮ ﭘﺸﺖ وﺣﺸﯽ ﺳﺮخﻓﺎم ﮐﻪ ﭘﻴﮑﺮش ﻳﮑﺴﺮﻩ ﺑﺎ ﻧﺎﻣﻬﺎﯼ ﮐﻔﺮﺁﻣﻴﺰ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،و هﻔﺖ ﺳﺮ و دﻩ ﺷﺎخ داﺷﺖ۴ .و زن ﺟﺎﻣﮥ ﺳﺮخ و ارﻏﻮاﻧﯽ ﺑﺮ ﺗﻦ داﺷﺖ و در ﺑﺮق ﻃﻼ و ﺟﻮاهﺮ و ﻣﺮوارﻳﺪ ﻣﯽدرﺧﺸﻴﺪ .ﺟﺎﻣﯽ زرّﻳﻦ ﺑﻪدﺳﺖ داﺷﺖ ﺳﺮﺷﺎر از هﻤﮥ زﺷﺘﻴﻬﺎ و ﺁﮐﻨﺪﻩ از ﻧﺎﭘﺎﮐﯽ هﻢﺁﻏﻮﺷﯽهﺎﻳﺶ۵ .و اﻳﻦ ﻧﺎم ﻣﺮﻣﻮز ﺑﺮ ﭘﻴﺸﺎﻧﯽ او ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد» :ﺑﺎﺑِﻞ ﺑﺰرگ، ن ﻣﺴﺖ از ﺧﻮن ﻣﻘﺪّﺳﺎن اﺳﺖ ،ﺧﻮن ﻣﺎدر ﻓﻮاﺣﺶ و زﺷﺘﻴﻬﺎﯼ زﻣﻴﻦ۶ «.و دﻳﺪم ﮐﻪ ز ْ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺑﺎر ﺷﻬﺎدت ﺧﻮد در ﺣﻖ ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﺮ دوش داﺷﺘﻨﺪ. هﻤﻴﻦ ﮐﻪ او را دﻳﺪم ﺳﺨﺖ در ﺷﮕﻔﺖ ﺷﺪم٧ .ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ» :ﺷﮕﻔﺘﯽ ﺗﻮ از ﭼﻴﺴﺖ؟ راز ﺁن زن و ﺁن وﺣﺶ را ﮐﻪ هﻔﺖ ﺳَﺮ و دﻩ ﺷﺎخ دارد و زن ﺳﻮار ﺑﺮ اوﺳﺖ، ﻣﻦ ﺑﺮاﻳﺖ ﺷﺮح ﺧﻮاهﻢ داد٨ .ﺁن وﺣﺶ ﮐﻪ دﻳﺪﯼ ،زﻣﺎﻧﯽ ﺑﻮد ،اﮐﻨﻮن ﻧﻴﺴﺖ ،و ﺑﺰودﯼ از ﭼﺎﻩ ﺑﯽاﻧﺘﻬﺎ ﺑﺮﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ و ﺑﻪ هﻼﮎ ﺧﻮد ﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ .از ﺳﺎﮐﻨﺎن زﻣﻴﻦ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﻧﺎﻣﺸﺎن از ﺑﺪو ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺟﻬﺎن در دﻓﺘﺮ ﺣﻴﺎت ﺛﺒﺖ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ ،از دﻳﺪن ﺁن وﺣﺶ در ﺷﮕﻔﺖ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ زﻣﺎﻧﯽ ﺑﻮد ،اﮐﻨﻮن ﻧﻴﺴﺖ ،و ﺑﺎ اﻳﻦهﻤﻪ ،ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ. »٩اﻳﻦهﻤﻪ را ذهﻦ ﺣﮑﻴﻤﯽ ﻣﯽﻃﻠﺒﺪ ﺗﺎ درﻳﺎﺑﺪ .ﺁن هﻔﺖ ﺳَﺮ ،هﻔﺖ ﮐﻮهﻨﺪ ﮐﻪ ﺁن زن ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻗﺮار دارد .هﻤﺎﻧﻬﺎ هﻔﺖ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻧﻴﺰ هﺴﺘﻨﺪ١٠ .از ﺁﻧﺎن ﭘﻨﺞ ﺗﻦ ﺳﻘﻮط ﮐﺮدﻩاﻧﺪ، ﻳﮑﯽ ﺑﺎﻗﯽ اﺳﺖ و ﺁن ﺁﺧﺮﯼ هﻨﻮز ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ اﺳﺖ؛ اﻣّﺎ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻮاﻗﻊ ﺑﻴﺎﻳﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ اﻧﺪﮎ زﻣﺎﻧﯽ ﺑﭙﺎﻳﺪ١١ .ﺁن وﺣﺶ ﮐﻪ زﻣﺎﻧﯽ ﺑﻮد و اﮐﻨﻮن ﻧﻴﺴﺖ ،ﭘﺎدﺷﺎﻩ هﺸﺘﻢ اﺳﺖ .او ﺑﻪ هﻤﺎن هﻔﺖ ﺗﻦ ﺗﻌﻠﻖ دارد و ﺑﻪ هﻼﮐﺖ ﺧﻮد ﻣﯽرﺳﺪ. »١٢ﺁن دﻩ ﺷﺎخ ﮐﻪ دﻳﺪﯼ ،دَﻩ ﭘﺎدﺷﺎهﻨﺪ ﮐﻪ هﻨﻮز ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﻧﺮﺳﻴﺪﻩاﻧﺪ .اﻣّﺎ در ﻣﻬﻠﺘﯽ ﻳﮏﺳﺎﻋﺘﻪ از ﻗﺪرت ﺷﺎهﺎن ﺑﺮﺧﻮردار ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ ،ﺑﺎ ﺁن وﺣﺶ١٣ .ﺁﻧﺎن هﻤﮕﯽ ﻳﮏ هﺪف دارﻧﺪ و زور و ﻗﺪرت ﺧﻮد را ﺑﻪ وﺣﺶ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺳﭙﺮد١۴ .هﻤﮕﯽ ﺑﺎ ﺁن ﺑﺮﻩ ﺑﻪ ب ارﺑﺎب اﺳﺖ ،و ﺟﻨﮓ ﺑﺮﺧﻮاهﻨﺪ ﺧﺎﺳﺖ ،اﻣّﺎ ﺑﺮﻩ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﭘﻴﺮوز ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،زﻳﺮا او ر ِ ﺷﺎﻩ ﺷﺎهﺎن اﺳﺖ -و ﺧﻮاﻧﺪﻩﺷﺪﮔﺎن او ﺑﺎ او ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد ،و ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮔﺎن او ﺑﺎ او ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد ،و ﭘﻴﺮوان وﻓﺎدار او ﺑﺎ او ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد«. ١۵ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ» :ﺁن ﺁﺑﻬﺎ ﮐﻪ دﻳﺪﯼ ،ﮐﻪ ﻓﺎﺣﺸﻪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻗﺮار دارد ،هﻤﺎﻧﺎ ﻣﻠﺘﻬﺎ و ﺟﻤﺎﻋﺘﻬﺎ و ﻗﻮﻣﻬﺎ و زﺑﺎﻧﻬﺎ هﺴﺘﻨﺪ١۶ .ﺁن وﺣﺶ و ﺁن دﻩ ﺷﺎخ ﮐﻪ دﻳﺪﯼ از ﻓﺎﺣﺸﻪ ﺑﻴﺰار ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ .او را ﻧﺎﺑﻮد ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد و ﻋﺮﻳﺎن رهﺎ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد .ﮔﻮﺷﺖ او را ﺧﻮاهﻨﺪ ﺧﻮرد و او را در ﺁﺗﺶ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺳﻮزاﻧﺪ١٧ .زﻳﺮا ﮐﻪ ﺧﺪا در دل ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻬﺎدﻩ اﺳﺖ ن ﻗﺪرت و ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺧﻮد را ﺑﻪدﺳﺖ ﺁن ﮐﻪ ﺧﻮاﺳﺖ او را ﺑﺮﺁورﻧﺪ و ﺑﺎ رﺿﺎﯼﺧﺎﻃ ْﺮ ﻋﻨﺎ ِ
وﺣﺶ ﺑﺴﭙﺎرﻧﺪ ،ﺗﺎ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﮐﻼم ﺧﺪا ﺑﻪﺗﻤﺎﻣﯽ ﺗﺤﻘﻖ ﻳﺎﺑﺪ١٨ .و ﺁن زن ﮐﻪ دﻳﺪﯼ هﻤﺎن ﺷﻬﺮ ﺑﺰرگ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﭘﺎدﺷﺎهﺎن زﻣﻴﻦ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ«.
ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ١٨ ﺳﻘﻮط ﺑﺎﺑِﻞ ١ﭘﺲ از ﺁن ،ﻓﺮﺷﺘﻪاﯼ دﻳﮕﺮ دﻳﺪم ﮐﻪ از ﺁﺳﻤﺎن ﻓﺮود ﻣﯽﺁﻣﺪ .و او اﻗﺘﺪارﯼ ﻋﻈﻴﻢ داﺷﺖ و زﻣﻴﻦ از ﺟﻼل او ﻧﻮراﻧﯽ ﺷﺪ٢ .ﺑﻪ ﺻﺪاﻳﯽ ﺳﺨﺖ ﭘﺮﺻﻼﺑﺖ ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﺁورد ﮐﻪ: »ﻓﺮوﭘﺎﺷﻴﺪ! ﺑﺎﺑِﻞ ﺑﺰرگ ﻓﺮوﭘﺎﺷﻴﺪ! ﺑﺎﺑِﻞ اﻳﻨﮏ ﺑﻪ ﻣﺴﮑﻦ دﻳﻮان ﺑﺪل ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﺑﻪ ﻗﺮارﮔﺎﻩ هﺮ روح ﺧﺒﻴﺜﯽ، و ﺑﻪ ﺟﻮﻻﻧﮕﺎﻩ هﺮ ﭘﺮﻧﺪۀ ﻧﺎﭘﺎﮎ و ﻧﻔﺮتاﻧﮕﻴﺰﯼ. ٣زﻳﺮا ﮐﻪ از ﺷﺮاب ﻋﻘﻞﺳﻮز زﻧﺎﯼ او ﻗﻮﻣﻬﺎ هﻤﻪ ﻧﻮﺷﻴﺪﻧﺪ. و ﺷﺎهﺎن زﻣﻴﻦ ﺑﺎ او زﻧﺎ ﮐﺮدﻧﺪ، و ﺗﺎﺟﺮان زﻣﻴﻦ از ﮐﺜﺮت ﺗﺠﻤّﻼت او دوﻟﺘﻤﻨﺪ ﺷﺪﻧﺪ«. ۴ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺻﺪاﻳﯽ دﻳﮕﺮ از ﺁﺳﻤﺎن ﺷﻨﻴﺪم ﮐﻪ ﮔﻔﺖ: »اﯼ ﻗﻮم ﻣﻦ ،از اﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﺑﻴﺮون ﺁﻳﻴﺪ، ﻣﺒﺎدا ﺷﺮﻳﮏ ﮔﻨﺎهﺎن او ﺷﻮﻳﺪ، ﻣﺒﺎدا ﺳﻬﻤﯽ از ﺑﻼهﺎﯼ او ﺑﻪ ﺷﻤﺎ رﺳﺪ، ۵زﻳﺮا ﮐﻪ ﮔﻨﺎهﺎن او اﻳﻨﮏ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻓﻠﮏ رﺳﻴﺪﻩ، و ﺧﺪا ﺟﻨﺎﻳﺎت او را ﺑﻪ ﻳﺎد ﺁوردﻩ اﺳﺖ. ۶هﻤﺎن را ﮐﻪ او دادﻩ ﺑﻪ او ﭘﺲ دهﻴﺪ؛ ﻣﺰد هﺮﺁﻧﭽﻪ را او ﮐﺮدﻩ دوﭼﻨﺪان ﺑﭙﺮدازﻳﺪ. از ﺟﺎم ﺧﻮد او ﻣﻌﺠﻮن ﻣﻀﺎﻋﻒ ﺑﻪ ﮐﺎر او ﮐﻨﻴﺪ. ٧ﺑﻪ او هﻤﺎنﻣﺎﻳﻪ ﻋﺬاب و اﻧﺪوﻩ دهﻴﺪ
ﮐﻪ او ﺟﻼل و ﺷﮑﻮﻩ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﯽداد. زﻳﺮا ﮐﻪ در دل ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﯽﺑﺎﻟﺪ ﮐﻪ، ›ﻣﻦ ﭼﻨﺎن ﻣﯽﻧﺸﻴﻨﻢ ﮐﻪ ﻣﻠﮑﻪاﯼ ﻣﯽﻧﺸﻴﻨﺪ. ﺑﻴﻮﻩ ﻧﻴﺴﺘﻢ و هﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﻣﺎﺗﻢ ﻧﺨﻮاهﻢ ﻧﺸﺴﺖ‹. ٨از اﻳﻦروﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻼهﺎﻳﺶ ﻳﮏ روزﻩ ﺑﺮ او ﻧﺎزل ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ، ﺑﻼﯼ ﻣﺮگ و ﻣﺎﺗﻢ و ﻗﺤﻄﯽ. و در ﺁﺗﺶ ﺧﻮاهﺪ ﺳﻮﺧﺖ. زﻳﺮا ﮐﻪ ﻗﺪﻳﺮ اﺳﺖ ﺁن ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﺧﺪاﻳﯽ ﮐﻪ او را ﮐﻴﻔﺮ ﻣﯽدهﺪ«. ٩و ﭼﻮن ﺷﺎهﺎن زﻣﻴﻦ ﮐﻪ ﺑﺎ او زﻧﺎ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺷﺮﻳﮏ ﺗﺠﻤّﻞ او ﺷﺪﻧﺪ ،دود ﺳﻮﺧﺘﻦ او س ﻋﺬاﺑﯽ ﮐﻪ او را ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ ،ﺑﺮ او ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﺮﻳﺴﺖ و ﺑﻪ ﺳﻮگ او ﺧﻮاهﻨﺪ ﻧﺸﺴﺖ١٠ .از ﺗﺮ ِ ﻣﯽﮐﺸﺪ دورادور ﺧﻮاهﻨﺪ اﻳﺴﺘﺎد و ﻧﺎﻟﻪ ﺳﺮﺧﻮاهﻨﺪ داد ﮐﻪ: »درﻳﻎ ،درﻳﻎ! اﯼ ﺷﻬﺮ ﺑﺰرگ، اﯼ ﺑﺎﺑِﻞ ،اﯼ ﺷﻬﺮ ﭘﺮﻗﺪرت! ﭼﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻳﮏﺳﺎﻋﺘﻪ ﻧﺎﺑﻮد ﺷﺪﯼ!« ١١و ﺑﺎزرﮔﺎﻧﺎن زﻣﻴﻦ ﺑﺮ او ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﺮﻳﺴﺖ و ﺑﻪ ﺳﻮگ او ﺧﻮاهﻨﺪ ﻧﺸﺴﺖ ،زﻳﺮا ﮐﻪ دﻳﮕﺮ ﮐﺴﯽ ﮐﺎﻻﯼ ﺁﻧﺎن را ﻧﻤﯽﺧﺮد١٢ ،ﻧﻪ ﻃﻼ و ﻧﻘﺮﻩ و ﺟﻮاهﺮات و ﻣﺮوارﻳﺪ ﺁﻧﺎن را؛ ﻧﻪ ﭘﺎرﭼﻪهﺎﯼ ﻧﻔﻴﺲ و اﺑﺮﻳﺸﻢ و ارﻏﻮان و ﺳﺮخ ﺁﻧﺎن را؛ ﻧﻪ اﻧﻮاع ﭼﻮﺑﻬﺎﯼ ﻣﻌﻄﺮ و ﻦ ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎ و ﻣﺲ و ﺁهﻦ و ﻣﺮﻣ ِﺮ ﺁﻧﺎن را؛ ١٣ﻧﻪ دارﭼﻴﻦ ﻇﺮﻓﻬﺎﯼ ﻋﺎج و ﻇﺮﻓﻬﺎﯼ ﭼﻮﺑﻴ ِ و ادوﻳﻪ و ﺑﺨﻮ ِر ﺧﻮﺷﺒﻮ و ﻣُﺮ و ﮐﻨﺪر ﺁﻧﺎن را؛ ﻧﻪ ﺷﺮاب و روﻏﻦ زﻳﺘﻮن و ﺁرد ﻣﺮﻏﻮب و ﮔﻨﺪم ﺁﻧﺎن را؛ ﻧﻪ ﺣﻴﻮاﻧﺎت اهﻠﯽ و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان و اﺳﺒﺎن و اراﺑﻪهﺎﯼ ﺁﻧﺎن را؛ و ﻧﻪ ﺑﺪﻧﻬﺎ و ﻧﻔﻮس ﺁدﻣﻴﺎن را. ١۴هﻢﺁﻧﺎن ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ» :ﺁن ﻣﻴﻮﻩ ﮐﻪ ﺟﺎﻧﺖ ﺗﻤﻨﺎﻳﺶ را داﺷﺖ ،از ﺗﻮ درﮔﺬﺷﺘﻪ. دوﻟﺖ و ﺷﻮﮐﺖ ﺗﻮ هﻤﻪ ﺑﺮ ﺑﺎد رﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،و هﺮﮔﺰ ﺑﺎزﻧﺨﻮاهﺪ ﮔﺸﺖ١۵ «.و ﺑﺎزرﮔﺎﻧﺎن ﮐﻪ اﻳﻦهﻤﻪ را ﻣﯽﻓﺮوﺧﺘﻨﺪ و ﺛﺮوت ﻣﯽاﻧﺪوﺧﺘﻨﺪ ،از ﺗﺮس ﻋﺬاﺑﯽ ﮐﻪ او ﻣﯽﮐﺸﺪ، دورادور ﺧﻮاهﻨﺪ اﻳﺴﺘﺎد و زارﯼ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد و ﻣﺎﺗﻢ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﺮﻓﺖ و ١۶ﻣﻮﻳﻪ ﺳﺮ ﺧﻮاهﻨﺪ داد ﮐﻪ: »درﻳﻎ ،درﻳﻎ! اﯼ ﺷﻬﺮ ﺑﺰرگ، ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ در ﭘﺎرﭼﻪهﺎﯼ ﻧﻔﻴﺲ ارﻏﻮان و ﺳﺮخ،
رﺧﺸﻨﺪﻩ در ﺑﺮق ﻃﻼ و ﺟﻮاهﺮ و ﻣﺮوارﻳﺪ! ١٧ﻳﮏﺳﺎﻋﺘﻪ ﺛﺮوت ﺳﺮﺷﺎر ﺗﻮ ﺗﺒﺎهﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ«. و هﺮ ﻧﺎﺧﺪاﯼ ﮐﺸﺘﯽ و هﺮ ﺁنﮐﺴﺎن ﮐﻪ ﺑﺎ ﮐﺸﺘﯽ ﺳﻔﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،ﭼﻪ درﻳﺎﻧﻮردان و ﭼﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ از راﻩ درﻳﺎ ﻣﻌﺎش ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ دورادور ﺧﻮاهﻨﺪ اﻳﺴﺘﺎد١٨ .و ﭼﻮن دود ﺁﺗﺸﯽ را ﻣﯽﺑﻴﻨﻨﺪ ﮐﻪ او را ﻣﯽﺳﻮزاﻧﺪ ،ﻓﺮﻳﺎد ﺳﺮ ﻣﯽدهﻨﺪ ﮐﻪ» :هﺮﮔﺰ ﺁﻳﺎ ﺷﻬﺮﯼ ﭼﻮن اﻳﻦ ﺷﻬ ِﺮ ﺑﺰرگ در ﺟﻬﺎن ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ؟« ١٩و ﺧﺎﮎ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﮔﺮﻳﺎن و ﻣﺎﺗﻤﺰدﻩ ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﻣﯽﺁورﻧﺪ ﮐﻪ: »درﻳﻎ ،درﻳﻎ! اﯼ ﺷﻬﺮ ﺑﺰرگ، ﺷﻬﺮﯼ ﮐﻪ هﻤﮥ ﮐﺸﺘﯽداران ،از دوﻟﺖ او ﺛﺮوت اﻧﺪوﺧﺘﻨﺪ، اﻳﻨﮏ ﻳﮏﺳﺎﻋﺘﻪ وﻳﺮان ﺷﺪﻩ اﺳﺖ! ٢٠اﯼ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺮ او ﺷﺎدﯼ ﮐﻦ! ﺷﺎدﯼ ﮐﻨﻴﺪ اﯼ ﻣﻘﺪّﺳﺎن و رﺳﻮﻻن و اﻧﺒﻴﺎ! زﻳﺮا ﺧﺪا دا ِد ﺷﻤﺎ را از او ﺳﺘﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ«. بﺳﻨﮕﯽ ﺑﺰرﮔﯽ ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻪ ٢١ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻓﺮﺷﺘﻪاﯼ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ ،ﭘﺎرﻩﺳﻨﮕﯽ هﻤﭽﻨ ِﺪ ﺁﺳﻴﺎ ْ درﻳﺎ اﻓﮑﻨﺪ ،و ﮔﻔﺖ: »اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺳﺨﺖ و ﺑﯽاﻣﺎن ﻓﺮواﻓﮑﻨﺪﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،ﺑﺎﺑِﻞ ،ﺁن ﺷﻬﺮ ﺑﺰرگ، ﺗﺎ دﻳﮕﺮ ﻧﺸﺎﻧﯽ از او هﺮﮔﺰ ﻳﺎﻓﺖ ﻧﺸﻮد. ٢٢دﻳﮕﺮ ﻧﻪ ﻧﻮاﯼ ﭼﻨﮓﻧﻮازان و ﻣﻄﺮﺑﺎن هﺮﮔﺰ از ﺗﻮ ﺑﻪ ﮔﻮش ﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ، و ﻧﻪ ﻧﻮاﯼ ﻧﯽزﻧﺎن و ﺷﻴﭙﻮر ﻧﻮازان. دﻳﮕﺮ هﻴﭻ ﺻﻨﻌﺘﮕﺮﯼ از هﻴﭻ ﺻﻨﻔﯽ در ﺗﻮ هﺮﮔﺰ ﻳﺎﻓﺖ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ. و دﻳﮕﺮ ﺻﺪاﯼ هﻴﭻ ﺁﺳﻴﺎﻳﯽ در ﺗﻮ هﺮﮔﺰ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ؛ ٢٣دﻳﮕﺮ ﻧﻮر هﻴﭻ ﭼﺮاﻏﯽ در ﺗﻮ هﺮﮔﺰ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺗﺎﺑﻴﺪ؛
دﻳﮕﺮ ﺻﺪاﯼ هﻴﭻ ﻋﺮوس و هﻴﭻ داﻣﺎدﯼ در ﺗﻮ ﺑﻪ ﮔﻮش ﻧﺨﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ. ﺗﺎﺟﺮان ﺗﻮ ﻣﺮدان ﺑﺰرگ زﻣﻴﻦ ﺑﻮدﻧﺪ، ﺑﻪ اﻓﺴﻮن ﺟﺎدوﯼ ﺗﻮ ﻗﻮﻣﻬﺎ هﻤﻪ ﮔﻤﺮاﻩ ﺷﺪﻧﺪ، ٢۴در او ،ﺧﻮن اﻧﺒﻴﺎ و ﻣﻘﺪّﺳﺎن ﺑﺎزﻳﺎﻓﺘﻪ ﺷﺪ، و ﺧﻮن هﻤﮥ ﮐﺴﺎن ﮐﻪ ﺑﺮ ﭘﻬﻨﮥ زﻣﻴﻦ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ«.
ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ١٩ ﺷﺎدﯼ در ﺁﺳﻤﺎن ١ﭘﺲ از ﺁن ،ﺻﺪاﻳﯽ ﺷﻨﻴﺪم ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺮوش ﺟﻤﺎﻋﺘﯽ ﻋﻈﻴﻢ در ﺁﺳﻤﺎن ﻣﯽﻣﺎﻧﺴﺖ؛ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ: » َهﻠِﻠﻮﻳﺎ! ﻧﺠﺎت و ﺟﻼل و ﻗﺪرت از ﺁن ﺧﺪاﯼ ﻣﺎﺳﺖ، ٢ﮐﻪ ﺟﺰاهﺎﻳﺶ ﺣﻖ اﺳﺖ و ﻋﺪل اﺳﺖ. ﺁن ﻓﺎﺣﺸﮥ ﺑﺰرگ را ﺟﺰا دادﻩ ﮐﻪ زﻣﻴﻦ را ﺑﺎ زﻧﺎﻳﺶ ﺑﻪ ﻓﺴﺎد ﮐﺸﻴﺪ، و از او اﻧﺘﻘﺎم ﺧﻮن ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﻮد را ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ«. ٣و دوﺑﺎرﻩ ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﺁوردﻧﺪ ﮐﻪ: » َهﻠِﻠﻮﻳﺎ! ﺗﺎ اﺑﺪ دود از او ﺑﺮﻣﯽﺧﻴﺰد«. ۴و ﺁن ﺑﻴﺴﺖ و ﭼﻬﺎر ﭘﻴﺮ و ﺁن ﭼﻬﺎر ﻣﻮﺟﻮد زﻧﺪﻩ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ اﻓﺘﺎدﻧﺪ و ﺧﺪاﯼ را ﮐﻪ ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ،ﭘﺮﺳﺘﺶ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﺎﻧﮓ ﺑﺮﺁوردﻧﺪ ﮐﻪ: »ﺁﻣﻴﻦَ .هﻠِﻠﻮﻳﺎ!« ۵ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺻﺪاﻳﯽ از ﺗﺨﺖ ﺑﺮﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻔﺖ: »ﺳﭙﺎس ﮔﻮﻳﻴﺪ ﺧﺪاﯼ ﻣﺎ را،
اﯼ هﻤﮥ ﺑﻨﺪﮔﺎن او، اﯼ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﺗﺮس از او دارﻳﺪ، از ﺧُﺮد و از ﺑﺰرگ!« ۶ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺻﺪاﻳﯽ ﺷﻨﻴﺪم ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺮوش ﺟﻤﺎﻋﺘﯽ ﻋﻈﻴﻢ ﻣﯽﻣﺎﻧﺴﺖ ،و ﺑﻪ ﻏﺮّش ﺁﺑﻬﺎﯼ ﻓﺮاوان ،و ﺑﻪ ﺑﺎﻧﮓ ﺑﻠﻨﺪ رﻋﺪ ،ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻔﺖ: » َهﻠِﻠﻮﻳﺎ! زﻳﺮا ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﺧﺪاﯼ ﻣﺎ ،ﺁن ﻗﺎدر ﻣﻄﻠﻖ ،ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺁﻏﺎز ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ. ٧ﺑﻪوﺟﺪ ﺁﻳﻴﻢ و ﺷﺎدﯼ ﮐﻨﻴﻢ ،و او را ﺟﻼل دهﻴﻢ، زﻳﺮا زﻣﺎن ﻋﺮوﺳﯽ ﺁن ﺑﺮﻩ ﻓﺮارﺳﻴﺪﻩ، و ﻋﺮوس او ﺧﻮد را ﺁﻣﺎدﻩ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ؛ ٨ﺟﺎﻣﮥ ﮐﺘﺎن ﻧﻔﻴﺲ و درﺧﺸﺎن و ﭘﺎﮐﻴﺰﻩ ﺑﻪ او ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﻪﺗﻦ ﮐﻨﺪ«. ن ﻧﻔﻴﺲ ﻣﻈﻬﺮ اﻋﻤﺎل ﻧﻴﮏ ﻣﻘﺪّﺳﺎن اﺳﺖ. ﺟﺎﻣﮥ ﮐﺘﺎ ِ ٩ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ» :ﺑﻨﻮﻳﺲ ،ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺑﻪ ﺿﻴﺎﻓﺖ ﻋﺮوﺳﯽ ﺁن ﺑﺮﻩ دﻋﻮت ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ «.و اﻓﺰود» :اﻳﻨﻬﺎ ﮐﻼم راﺳﺘﻴﻦ ﺧﺪاﻳﻨﺪ!« ١٠در اﻳﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪﭘﺎﻳﺶ اﻓﺘﺎدم ﺗﺎ او را ﺑﭙﺮﺳﺘﻢ .اﻣّﺎ او ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ» :ﻣﺒﺎدا ﭼﻨﻴﻦ ﮐﻨﯽ! ﭼﻮن ﻣﻦ ﻧﻴﺰ هﻤﭽﻮن ﺗﻮ و ﺑﺮادران ﺗﻮ ﮐﻪ ﺷﻬﺎدت ﻋﻴﺴﯽ را ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽدارﻧﺪ ،ﻏﻼم اوﻳﻢ .ﺧﺪاﯼ را ﺑﭙﺮﺳﺖ! زﻳﺮا ﺷﻬﺎدت ﻋﻴﺴﯽ ،روح ﻧﺒﻮّت اﺳﺖ«.
ﺳﻮا ِر اﺳﺐ ﺳﻔﻴﺪ ١١ﺁﻧﮕﺎﻩ دﻳﺪم ﮐﻪ درهﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺎز ﻣﺎﻧﺪﻩ و ﭘﻴﺶ روﻳﻢ هﺎن اﺳﺒﯽ ﺳﻔﻴﺪ در ﺁﻧﺠﺎﺳﺖ، ﺑﺎ ﺳﻮارﯼ ﮐﻪ اﻣﻴﻦ و ﺑﺮﺣﻖ ﻣﯽﻧﺎﻣﻨﺪش .او ﺑﻪ ﻋﺪل ﺣﮑﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻣﯽﺟﻨﮕﺪ. ﺶ ﻣﺸﺘﻌﻞ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ و ﺑﺮ ﺳﺮش ﺗﺎﺟﻬﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎر اﺳﺖ .و ﻧﺎﻣﯽ دارد ﺑﺮ او ١٢ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﺁﺗ ِ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﮐﻪ هﻴﭻﮐﺲ ﻧﻤﯽداﻧﺪ ،ﺟﺰ ﺧﻮدش١٣ .رداﻳﯽ دارد ﺑﻪ ﺧﻮن ﺁﻏﺸﺘﻪ و ﻧﺎﻣﺶ »ﮐﻼم ﺧﺪا« اﺳﺖ١۴ .ﺳﭙﺎهﻴﺎن ﺁﺳﻤﺎن از ﭘﯽ او ﻣﯽﺁﻣﺪﻧﺪ ،ﺳﻮار ﺑﺮ اﺳﺒﺎن ﺳﻔﻴﺪ ،و در ﺟﺎﻣﻪهﺎﯼ ن ﻧﻔﻴﺲ و ﺳﻔﻴﺪ و ﭘﺎﮐﻴﺰﻩ١۵ .و ﺷﻤﺸﻴﺮﯼ از دهﺎﻧﺶ ﺑﻴﺮون ﻣﯽﺁﻳﺪ ﺑﺮّان ﺗﺎ ﺑﺎ ﺁن ﺑﺮ ﮐﺘﺎ ِ ب ﺧﺸ ِﻢ ﺧﺪاﯼ ﺖ ﺷﺮا ِ ﻗﻮﻣﻬﺎ ﺑﺘﺎزد» .ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺑﺎ ﻋﺼﺎﯼ ﺁهﻨﻴﻦ ﺣﮑﻢ ﺧﻮاهﺪ راﻧﺪ «.ﭼَﺮﺧُﺸ ِ ﻗﺎدر ﻣﻄﻠﻖ را زﻳﺮ ﭘﺎهﺎﻳﺶ ﺑﻪ ﺧﺮوش درﺧﻮاهﺪ ﺁورد١۶ .و ﺑﺮ ردا و ران او ﻧﻮﺷﺘﻪ ب ارﺑﺎب«. اﺳﺖ» :ﺷﺎﻩ ﺷﺎهﺎن و ر ِ
ﻞ ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﮐﻪ در ١٧و ﻓﺮﺷﺘﻪاﯼ دﻳﺪم ﮐﻪ در ﺁﻓﺘﺎب اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮد و ﺑﻪ ﺑﺎﻧﮓ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻪ ﮐ ّ دل ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺎل ﻣﯽزدﻧﺪ ﻧﺪا داد و ﮔﻔﺖ» :ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ؛ ﺑﺮاﯼ ﺿﻴﺎﻓﺖ ﺑﺰرگ ﺧﺪا ﮔﺮ ِد هﻢ ﺁﻳﻴﺪ ١٨ﺗﺎ از ﮔﻮﺷﺖ ﺷﺎهﺎن و ﺳﺮداران و ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪان ﺑﺨﻮرﻳﺪ ،و از ﮔﻮﺷﺖ اﺳﺒﺎن و ﺳﻮاراﻧﺸﺎن ،و از ﮔﻮﺷﺖ هﺮ اﻧﺴﺎﻧﯽ ،از ﻏﻼم و ﺁزاد ،و ﺧُﺮد و ﺑﺰرگ«. ١٩ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺁن وﺣﺶ را دﻳﺪم ،و ﺁن ﺷﺎهﺎن زﻣﻴﻦ را دﻳﺪم ،و ﺳﭙﺎهﻴﺎن ﺁﻧﺎن را دﻳﺪم ﮐﻪ هﻤﺪاﺳﺘﺎن ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺁن ﺳﻮار و ﺳﭙﺎﻩ او ﺑﺠﻨﮕﻨﺪ٢٠ .اﻣّﺎ ﺁن وﺣﺶ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﺪ و ﺑﺎ او ﺁن ﻧﺒﯽ ﮐﺬّاب ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎ ِم او ﺁﻳﺎت ﺑﻪ ﻇﻬﻮر ﻣﯽﺁورْد و ﺑﺎ ﺁﻳﺎت ﺧﻮد ﮐﺴﺎﻧﯽ را ﻓﺮﻳﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻋﻼﻣﺖ ﺁن وﺣﺶ را ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺗﻤﺜﺎل او را ﻣﯽﭘﺮﺳﺘﻴﺪﻧﺪ .ﺁﻧﺎن هﺮ دو ،زﻧﺪﻩ ﺑﻪ درﻳﺎﭼﮥ ﺁﺗﺶ و ﮔﻮﮔﺮد ﻣﺸﺘﻌﻞ اﻓﮑﻨﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ٢١ .و ﺑﺎﻗﯽ ﺁﻧﺎن ﺑﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮﯼ ﮐﻪ از دهﺎن ﺁن اﺳﺐﺳﻮار ﺑﻴﺮون ﻣﯽﺁﻣﺪ ،ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ و ﺁن ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن هﻤﮕﯽ ﺧﻮد را از ﮔﻮﺷﺖ ﺁﻧﺎن ﺑﻴﺎﮐﻨﺪﻧﺪ.
ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ٢٠ دورۀ هﺰار ﺳﺎﻟﻪ ١و دﻳﺪم ﻓﺮﺷﺘﻪاﯼ از ﺁﺳﻤﺎن ﻓﺮوﻣﯽﺁﻳﺪ ،و ﮐﻠﻴﺪ ﭼﺎﻩ ﺑﯽاﻧﺘﻬﺎ ﺑﺎ اوﺳﺖ ،و زﻧﺠﻴﺮﯼ ﺑﺰرگ در دﺳﺖ دارد٢ .او اژدهﺎ را ،ﺁن ﻣﺎر ﮐﻬﻦ را ،ﮐﻪ هﻤﺎﻧﺎ اﺑﻠﻴﺲ ﻳﺎ ﺷﻴﻄﺎن اﺳﺖ، ﮔﺮﻓﺖ و در ﺑﻨﺪ ﮐﺸﻴﺪ ﺗﺎ هﺰار ﺳﺎل در اﺳﺎرت ﺑﻤﺎﻧﺪ ٣و او را ﺑﻪ ﭼﺎﻩ ﺑﯽاﻧﺘﻬﺎ دراﻧﺪاﺧﺖ و در ﺑﺮ او ﻗﻔﻞ ﮐﺮد و ﻣُﻬﺮ ﺑﺮ ﺁن ﻧﻬﺎد ﺗﺎ ﻗﻮﻣﻬﺎ را دﻳﮕﺮ ﻧﻔﺮﻳﺒﺪ ﺗﺎ ﺁن هﺰارﻩ ﺳﺮﺁﻳﺪ .و ﭘﺲ از ﺁن ﭼﻨﺪﮔﺎهﯽ ﺁزاد ﮔﺮدد. ۴و ﺗﺨﺘﻬﺎﻳﯽ دﻳﺪم ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﻖ داورﯼ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﺳﭙﺮدﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد .و ﻧﻔﻮس ﮐﺴﺎﻧﯽ را دﻳﺪم ﮐﻪ ﺳﺮهﺎﺷﺎن در راﻩ ﺷﻬﺎدت در ﺣﻖ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ و در ﺣﻖ ﮐﻼم ﺧﺪا از ﺗﻦ ﺟﺪا ﺷﺪﻩ ﺑﻮد .اﻳﻨﺎن ﻧﻪ ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺁن وﺣﺶ و ﺗﻤﺜﺎل او ﺗﻦدادﻩ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻧﻪ ﻋﻼﻣﺖ او را ﺑﺮ ﭘﻴﺸﺎﻧﯽ و ﺑﺮ دﺳﺖ ﺧﻮد ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ .اﻳﻨﺎن دوﺑﺎرﻩ زﻧﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ و ن دﻳﮕﺮ زﻧﺪﻩ ﺑﺎ ﻣﺴﻴﺢ هﺰار ﺳﺎل ﺳﻠﻄﻨﺖ ﮐﺮدﻧﺪ۵ .اﻳﻦ رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ اوّل اﺳﺖ .و ﻣﺮدﮔﺎ ِ ﻧﺸﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺁن هﺰارﻩ ﺳﺮﺁﻳﺪ۶ .ﺧﺠﺴﺘﻪ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ و ﻣﻘﺪّس هﻤﮥ ﺁﻧﺎن ﮐﻪ در رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ اوّل ﺷﺮﮐﺖ دارﻧﺪ .ﻣﺮگ دوّم ﺑﺮ ﺁﻧﺎن هﻴﭻ ﻗﺪرت ﻧﺪارد ﺑﻠﮑﻪ در ﺳِﻠﮏ ﮐﺎهﻨﺎن ﺧﺪا و ﻣﺴﻴﺢ ﺧﻮاهﻨﺪ ﻣﺎﻧﺪ و ﺑﺎ او هﺰار ﺳﺎل ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد.
ﺷﮑﺴﺖ ﻧﻬﺎﻳﯽ ﺷﻴﻄﺎن ٧ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺁن هﺰارﻩ ﺳﺮﺁﻳﺪ ،ﺷﻴﻄﺎن از زﻧﺪان رهﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ و ٨در ﭘﯽ ﻓﺮﻳﺐ ﻗﻮﻣﻬﺎ ﺑﻪ ﭼﻬﺎرﮔﻮﺷﮥ زﻣﻴﻦ -ﺑﻪ ﻳﺄﺟﻮج و ﻣﺄﺟﻮج ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎرﻩ ﭼﻮﻧﺎن ﺷﻨﻬﺎﯼ ﮐﻨﺎر درﻳﺎ هﺴﺘﻨﺪ -ﺧﻮاهﺪ رﻓﺖ ﺗﺎ ﺁﻧﺎن را ﺑﺮاﯼ ﻧﺒﺮد ﮔﺮد هﻢ ﺁورد٩ .اﻳﻨﺎن ﺑﺮ ﭘﻬﻨﮥ زﻣﻴﻦ ﭘﻴﺶ رﻓﺘﻨﺪ و اردوﮔﺎﻩ ﻣﻘﺪّﺳﺎن ،ﻳﻌﻨﯽ ﺷﻬﺮ ﻣﺤﺒﻮب ﺧﺪا را ﻣﺤﺎﺻﺮﻩ ﮐﺮدﻧﺪ .اﻣّﺎ ﺁﺗﺶ از ﺁﺳﻤﺎن ﻓﺮود ﺁﻣﺪ و ﺁﻧﺎن را ﻓﺮوﺧﻮرد١٠ .و اﺑﻠﻴﺲ ،ﮐﻪ ﺁﻧﺎن را ﻓﺮﻳﺐ دادﻩ ﺑﻮد ،ﺑﻪ درﻳﺎﭼﮥ ﺁﺗﺶ
و ﮔﻮﮔﺮد اﻓﮑﻨﺪﻩ ﺷﺪ ،ﺑﻪ ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺁن وﺣﺶ و ﻧﺒﯽ ﮐﺬّاب اﻓﮑﻨﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ .اﻳﻨﺎن روز و ﺷﺐ ﺗﺎ اﺑﺪ ﻋﺬاب ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺸﻴﺪ.
داورﯼ ﻣﺮدﮔﺎن ١١ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺗﺨﺖ ﺑﺰرگ و ﺳﻔﻴﺪﯼ دﻳﺪم ،و ﮐﺴﯽ را ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁن ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد .ﺁﺳﻤﺎن و زﻣﻴﻦ از ﺣﻀﻮر او ﻣﯽﮔﺮﻳﺨﺘﻨﺪ و ﺟﺎﻳﯽ ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺒﻮد١٢ .و ﻣﺮدﮔﺎن را دﻳﺪم ،ﭼﻪ ﺧُﺮد و ﭼﻪ ﺑﺰرگ ،ﮐﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﺨﺖ اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ .و دﻓﺘﺮهﺎ ﮔﺸﻮدﻩ ﺷﺪ .دﻓﺘﺮﯼ دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﮔﺸﻮدﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ دﻓﺘﺮ ﺣﻴﺎت اﺳﺖ .ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺣﺴﺐ اﻋﻤﺎﻟﺸﺎن ،ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ در ﺁن دﻓﺘﺮهﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،داورﯼ ﺷﺪﻧﺪ١٣ .درﻳﺎ ﻣﺮدﮔﺎﻧﯽ را ﮐﻪ در ﺧﻮد داﺷﺖ ،ﭘﺲ داد؛ ﻣﺮگ و ﺟﻬﺎن ﻣﺮدﮔﺎن ﻧﻴﺰ ﻣﺮدﮔﺎن ﺧﻮد را ﭘﺲ دادﻧﺪ ،و هﺮﮐﺲ ﺑﺮﺣﺴﺐ اﻋﻤﺎﻟﯽ ﮐﻪ اﻧﺠﺎم دادﻩ ﺑﻮد ،داورﯼ ﺷﺪ١۴ .و ﻣﺮگ و ﺟﻬﺎن ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﻪ درﻳﺎﭼﮥ ﺁﺗﺶ اﻓﮑﻨﺪﻩ ﺷﺪ. درﻳﺎﭼﮥ ﺁﺗﺶ ،ﻣﺮگ دوّم اﺳﺖ١۵ .و هﺮﮐﻪ ﻧﺎﻣﺶ در دﻓﺘﺮ ﺣﻴﺎت ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮد ،ﺑﻪ درﻳﺎﭼﮥ ﺁﺗﺶ اﻓﮑﻨﺪﻩ ﺷﺪ.
ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ٢١ ﺁﺳﻤﺎن و زﻣﻴﻦ ﺟﺪﻳﺪ ١ﺳﭙﺲ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺟﺪﻳﺪ و زﻣﻴﻨﯽ ﺟﺪﻳﺪ دﻳﺪم ،زﻳﺮا ﺁﺳﻤﺎن اوّل و زﻣﻴﻦ اوّل ﺳﭙﺮﯼ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد و دﻳﮕﺮ درﻳﺎﻳﯽ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ٢ .و ﺷﻬﺮ ﻣﻘﺪّس اورﺷﻠﻴﻢ ﺟﺪﻳﺪ را دﻳﺪم ﮐﻪ از ﺁﺳﻤﺎن از ﻧﺰد ﺧﺪا ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻣﯽﺁﻣﺪ ،ﺁﻣﺎدﻩﺷﺪﻩ هﻤﭽﻮن ﻋﺮوﺳﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺷﻮهﺮ ﺧﻮد ﺁراﺳﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ٣ .و از ﺗﺨﺖ ،ﺻﺪاﯼ ﺑﻠﻨﺪﯼ ﺷﻨﻴﺪم ﮐﻪ ﮔﻔﺖ: »اﻳﻨﮏ ،ﻣﺴﮑﻦ ﺧﺪا ﺑﺎ ﺁدﻣﻴﺎن اﺳﺖ، و او ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺎﮐﻦ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ؛ و اﻳﺸﺎن ﻗﻮم او ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد؛ و ﺧﻮد ﺧﺪا ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد و ﺧﺪاﯼ اﻳﺸﺎن ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد. ۴او هﺮ اﺷﮑﯽ را از ﭼﺸﻤﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺎﮎ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد. و دﻳﮕﺮ ﻣﺮگ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد؛ و ﻣﺎﺗﻢ و ﺷﻴﻮن و درد وﺟﻮد ﻧﺨﻮاهﺪ داﺷﺖ، زﻳﺮا ﭼﻴﺰهﺎﯼ اوّل ﺳﭙﺮﯼ ﺷﺪ«.
۵ﺳﭙﺲ ﺁن ﺗﺨﺖﻧﺸﻴﻦ ﮔﻔﺖ» :اﻳﻨﮏ هﻤﻪﭼﻴﺰ را ﻧﻮ ﻣﯽﺳﺎزم «.و ﮔﻔﺖ» :اﻳﻨﻬﺎ را ﺑﻨﻮﻳﺲ زﻳﺮا اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن درﺧﻮر اﻋﺘﻤﺎد و راﺳﺖ اﺳﺖ۶ «.ﺑﺎز ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﻴﺪ! ﻣﻦ ›اﻟﻒ‹ و ›ﯼ‹ و اﺑﺘﺪا و اﻧﺘﻬﺎ هﺴﺘﻢ .ﻣﻦ ﺑﻪ هﺮﮐﻪ ﺗﺸﻨﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،از ﭼﺸﻤﮥ ﺁب ﺣﻴﺎت ﺑﺮاﻳﮕﺎن ﺧﻮاهﻢ داد٧ .هﺮﮐﻪ ﻏﺎﻟﺐ ﺁﻳﺪ ،اﻳﻦهﻤﻪ را ﺑﻪ ﻣﻴﺮاث ﺧﻮاهﺪ ﺑﺮد ،و ﻣﻦ ﺧﺪاﯼ او ﺧﻮاهﻢ ﺑﻮد و او ﭘﺴﺮ ﻣﻦ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد٨ .اﻣّﺎ ﻧﺼﻴﺐ ﺑﺰدﻻن و ﺑﯽاﻳﻤﺎﻧﺎن و ﻣﻔﺴﺪان و ﺁدﻣﮑﺸﺎن و ﺑﯽﻋﻔﺘﺎن و ﺟﺎدوﮔﺮان و ﺑﺖﭘﺮﺳﺘﺎن و هﻤﮥ دروﻏﮕﻮﻳﺎن ،درﻳﺎﭼﮥ ﻣﺸﺘﻌﻞ ﺑﻪ ﺁﺗﺶ و ﮔﻮﮔﺮد ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد .اﻳﻦ ﻣﺮگ دوّم اﺳﺖ«.
اورﺷﻠﻴﻢ ﺟﺪﻳﺪ ٩ﻳﮑﯽ از ﺁن هﻔﺖ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﮐﻪ هﻔﺖ ﭘﻴﺎﻟﮥ ﭘُﺮ از هﻔﺖ ﺑﻼﯼ ﺁﺧﺮ را داﺷﺘﻨﺪ ،ﺁﻣﺪ و ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ» :ﺑﻴﺎ! ﻣﻦ ﻋﺮوس ،ﻳﻌﻨﯽ هﻤﺴﺮ ﺑﺮﻩ را ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺸﺎن ﺧﻮاهﻢ داد١٠ «.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻣﺮا در روح ﺑﻪ ﻓﺮاز ﮐﻮهﯽ ﺑﺰرگ و ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺮد و ﺷﻬﺮ ﻣﻘﺪّس اورﺷﻠﻴﻢ را ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ از ﺁﺳﻤﺎن از ﻧﺰد ﺧﺪا ﻓﺮود ﻣﯽﺁﻣﺪ١١ .ﺟﻼل ﺧﺪا از ﺁن ﺳﺎﻃﻊ ﻣﯽﺷﺪ و درﺧﺸﻨﺪﮔﻴﺶ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﻮهﺮﯼ ﺑﺴﻴﺎر ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎ ،هﻤﭽﻮن ﻳﺸﻢ ،و ﺑﻪ ﺷﻔﺎﻓﻴﺖ ﺑﻠﻮر ﺑﻮد١٢ .دﻳﻮارﯼ ﺑﺰرگ و ﺑﻠﻨﺪ داﺷﺖ ﮐﻪ داراﯼ دوازدﻩ دروازﻩ ﺑﻮد و دوازدﻩ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻧﺰد دروازﻩهﺎﻳﺶ ﺑﻮدﻧﺪ .و ﺑﺮ هﺮ ﻳﮏ از ﺁن دروازﻩهﺎ ﻧﺎم ﻳﮑﯽ از دوازدﻩ ﻗﺒﻴﻠﮥ ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد١٣ .ﺳﻪ دروازﻩ در ﺳﻤﺖ ﻣﺸﺮق ،ﺳﻪ دروازﻩ در ﺳﻤﺖ ﺷﻤﺎل ،ﺳﻪ دروازﻩ در ﺳﻤﺖ ﺟﻨﻮب و ﺳﻪ دروازﻩ در ﺳﻤﺖ ﻣﻐﺮب ﻗﺮار داﺷﺖ١۴ .و دﻳﻮار ﺷﻬﺮ داراﯼ دوازدﻩ ﭘﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺎم دوازدﻩ رﺳﻮل ﺑﺮﻩ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد. ١۵و ﺁن ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻔﺖ ،ﻣﻴﻠﮥ اﻧﺪازﻩﮔﻴﺮﯼ زرّﻳﻨﯽ ﺑﻪدﺳﺖ داﺷﺖ ﺗﺎ ﺷﻬﺮ و دروازﻩهﺎ و دﻳﻮار ﺁن را اﻧﺪازﻩﮔﻴﺮﯼ ﮐﻨﺪ١۶ .ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﻣﺮﺑﻊ ،و ﻃﻮل و ﻋﺮض ﺁن ﻳﮑﺴﺎن ﺑﻮد .او ﺷﻬﺮ را ﺑﺎ ﺁن ﻣﻴﻠﻪ اﻧﺪازﻩ ﮔﺮﻓﺖ .ﻃﻮل و ﻋﺮض و ارﺗﻔﺎع ﺷﻬﺮ ﺑﺎ هﻢ ﻣﺴﺎوﯼ و ﺑﺮاﺑﺮ دوازدﻩ هﺰار ﭘﺮﺗﺎب ﺗﻴﺮ ﺑﻮد١٧ .و ﺿﺨﺎﻣﺖ دﻳﻮار ﺁن ﺻﺪ و ﭼﻬﻞ و ﭼﻬﺎر واﺣﺪ اﻧﺪازﻩﮔﻴﺮﯼ ﺷﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺑﻪ ﻣﻘﻴﺎس اﻧﺴﺎن ﮐﻪ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺑﻪﮐﺎر ﻣﯽﺑُﺮد١٨ .دﻳﻮار ﺷﻬﺮ از ﻳﺸﻢ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،و ﺷﻬﺮ از ﻃﻼﯼ ﻧﺎب و ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻴﺸﻪ ﺷﻔﺎف ﺑﻮد١٩ .ﭘﯽ دﻳﻮار ﺷﻬﺮ ﺑﺎ هﺮﮔﻮﻧﻪ ﮔﻮهﺮ ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎ ﺗﺰﻳﻴﻦ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد .ﭘﯽ اوّل از ﻳﺸﻢ ﺑﻮد ،دوّﻣﻴﻦ از ﻻﺟﻮرد ،ﺳﻮّﻣﻴﻦ از ﻋﻘﻴﻖ ﺳﻔﻴﺪ ،ﭼﻬﺎرﻣﻴﻦ از زﻣﺮّد٢٠ ،ﭘﻨﺠﻤﻴﻦ از ﻋﻘﻴﻖ ﺳﺮخ ،ﺷﺸﻤﻴﻦ از ﻋﻘﻴﻖ ﺁﺗﺸﻴﻦ ،هﻔﺘﻤﻴﻦ از ِزﺑَﺮﺟَﺪ ،هﺸﺘﻤﻴﻦ از ﻳﺎﻗﻮت ﮐﺒﻮد ،ﻧﻬﻤﻴﻦ از ﻳﺎﻗﻮت زرد، دهﻤﻴﻦ از ﻋﻘﻴﻖ ﺳﺒﺰ ،ﻳﺎزدهﻤﻴﻦ از ﻓﻴﺮوزﻩ و دوازدهﻤﻴﻦ از ﻟﻌﻞ ﺑﻨﻔﺶ٢١ .دوازدﻩ دروازۀ ﺷﻬﺮ ،دوازدﻩ ﻣﺮوارﻳﺪ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ هﺮ ﻳﮏ از دروازﻩهﺎ ﻳﮏ ﻣﺮوارﻳﺪ ﺑﻮد .و ﻣﻴﺪان ﺷﻬﺮ از ﻃﻼﯼ ﻧﺎب و ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻴﺸﻪ ﺷﻔﺎف ﺑﻮد. ٢٢ﻣﻌﺒﺪﯼ در ﺷﻬﺮ ﻧﺪﻳﺪم ،زﻳﺮا ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﺧﺪاﯼ ﻗﺎدر ﻣﻄﻠﻖ و ﺑﺮﻩ ،ﻣﻌﺒﺪ ﺁن هﺴﺘﻨﺪ. ٢٣و ﺷﻬﺮ ﻧﻴﺎزﯼ ﺑﻪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ و ﻣﺎﻩ ﻧﺪارد ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁن ﺑﺘﺎﺑﻨﺪ زﻳﺮا ﺟﻼل ﺧﺪا ﺁن را روﺷﻦ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺑﺮﻩ ﭼﺮاغ ﺁن اﺳﺖ٢۴ .و ﻗﻮﻣﻬﺎ در ﻧﻮر ﺁن ﺳﻠﻮﮎ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد و ﭘﺎدﺷﺎهﺎن زﻣﻴﻦ ،ﺟﺎﻩ و ﺟﻼل ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺁورد٢۵ .دروازﻩهﺎﯼ ﺁن هﺮﮔﺰ در روز ﺑﺴﺘﻪ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ ،زﻳﺮا در ﺁﻧﺠﺎ ﺷﺐ وﺟﻮد ﻧﺨﻮاهﺪ داﺷﺖ٢۶ .ﻓ ّﺮ و ﺷﮑﻮﻩ ﻗﻮﻣﻬﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺁوردﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ٢٧ .اﻣّﺎ هﻴﭻﭼﻴﺰ ﻧﺎﭘﺎﮎ و هﻴﭻﮐﺲ ﮐﻪ ﻣﺮﺗﮑﺐ اﻋﻤﺎل ﻗﺒﻴﺢ و ﻓﺮﻳﺒﮑﺎرﯼ
ت ﺑﺮﻩ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﻮد ،ﺑﻪهﻴﭻروﯼ وارد ﺁن ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ ،ﻓﻘﻂ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﺎﻣﺸﺎن در دﻓﺘ ِﺮ ﺣﻴﺎ ِ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﺪان راﻩ ﺧﻮاهﻨﺪ داﺷﺖ.
ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ٢٢ ﻧﻬﺮ ﺁب ﺣﻴﺎت و درﺧﺖ ﺣﻴﺎت ١ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻧﻬﺮ ﺁب ﺣﻴﺎت را ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ هﻤﭽﻮن ﺑﻠﻮر ﺷﻔﺎف ﺑﻮد و از ﺗﺨﺖ ﺧﺪا و ﺑﺮﻩ ﺟﺎرﯼ ﻣﯽﺷﺪ ٢و از وﺳﻂ ﻣﻴﺪان ﺷﻬﺮ ﻣﯽﮔﺬﺷﺖ .در دو ﻃﺮف ﻧﻬﺮ ،درﺧﺖ ﺣﻴﺎت ﺑﻮد ﮐﻪ دوازدﻩ ﺑﺎ ْر ﻣﻴﻮﻩ ﻣﯽداد .ﻳﻌﻨﯽ هﺮ ﻣﺎﻩ ﻳﮏ ﺑﺎر .و ﺑﺮﮔﻬﺎﯼ ﺁن ﺑﺮاﯼ ﺷﻔﺎﯼ ﻗﻮﻣﻬﺎ ﺑﻮد٣ .و دﻳﮕﺮ هﻴﭻ ﻟﻌﻨﺘﯽ وﺟﻮد ﻧﺨﻮاهﺪ داﺷﺖ .ﺗﺨﺖ ﺧﺪا و ﺗﺨﺖ ﺑﺮﻩ در ﺁن ﺷﻬﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد و ﺧﺎدﻣﺎﻧﺶ او را ﺧﻮاهﻨﺪ ﭘﺮﺳﺘﻴﺪ۴ .ﺁﻧﻬﺎ روﯼ او را ﺧﻮاهﻨﺪ دﻳﺪ و ﻧﺎم او ﺑﺮ ﭘﻴﺸﺎﻧﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد۵ .و دﻳﮕﺮ ﺷﺐ وﺟﻮد ﻧﺨﻮاهﺪ داﺷﺖ و ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻧﻮر ﭼﺮاغ ﻳﺎ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد ،زﻳﺮا ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ روﺷﻨﺎﻳﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺑﺨﺸﻴﺪ .و ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺎ اﺑﺪ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد.
ﺧﺎﺗﻤﻪ ۶ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ» :اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن درﺧﻮر اﻋﺘﻤﺎد و راﺳﺖ اﺳﺖ .ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﺧﺪاﯼ ارواح اﻧﺒﻴﺎ ،ﻓﺮﺷﺘﮥ ﺧﻮد را ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺗﺎ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﻣﯽﺑﺎﻳﺪ ﺑﺰودﯼ ﺑﻪوﻗﻮع ﺑﭙﻴﻮﻧﺪد ،ﺑﻪ ﺧﺎدﻣﺎن ﺧﻮد ﻧﺸﺎن دهﺪ«. »٧اﻳﻨﮏ ﺑﺰودﯼ ﻣﯽﺁﻳﻢ! ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﮐﻼم ﻧﺒﻮّت اﻳﻦ ﮐﺘﺎب را ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽدارد«. ٨ﻣﻦ ،ﻳﻮﺣﻨﺎ ،هﻤﺎن ﮐﺴﯽ هﺴﺘﻢ ﮐﻪ اﻳﻦ ﭼﻴﺰهﺎ را دﻳﺪم و ﺷﻨﻴﺪم .و ﭘﺲ از دﻳﺪن و ﺷﻨﻴﺪن ﺁﻧﻬﺎ ،ﭘﻴﺶ ﭘﺎهﺎﯼ ﺁن ﻓﺮﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺸﺎن دادﻩ ﺑﻮد ،اﻓﺘﺎدم ﺗﺎ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﮐﻨﻢ. ٩اﻣّﺎ او ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ» :ﻣﺒﺎدا ﭼﻨﻴﻦ ﮐﻨﯽ! ﻣﻦ ﻧﻴﺰ هﻤﭽﻮن ﺗﻮ و ﺑﺮادران ﺗﻮ ،اﻧﺒﻴﺎ ،و ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﮐﻼم اﻳﻦ ﮐﺘﺎب را ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽدارﻧﺪ ،ﺧﺎدم اوﻳﻢ .ﺧﺪا را ﺑﭙﺮﺳﺖ«. ١٠ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ» :ﮐﻼم ﻧﺒﻮّت اﻳﻦ ﮐﺘﺎب را ﻣُﻬﺮ ﻧﮑﻦ زﻳﺮا وﻗﺖ ﻧﺰدﻳﮏ اﺳﺖ. ١١ﭘﺲ ﺷﺨﺺ ﺑﺪﮐﺎر ،ﺑﻪ ﺑﺪﯼ ﮐﺮدن اداﻣﻪ دهﺪ و ﻣﻔﺴﺪ ،هﻤﭽﻨﺎن ﺑﻪ ﻓﺴﺎد ﺑﭙﺮدازد؛ ﻧﻴﮑﻮﮐﺎر ،ﺑﻪ ﻧﻴﮑﻮﻳﯽ ﮐﺮدن اداﻣﻪ دهﺪ و ﻣﻘﺪّس ،هﻤﭽﻨﺎن ﻣﻘﺪّس ﺑﻤﺎﻧﺪ«. »١٢اﻳﻨﮏ ﺑﺰودﯼ ﻣﯽﺁﻳﻢ و ﭘﺎداش ﻣﻦ ﺑﺎ ﻣﻦ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ هﺮﮐﺲ ﺑﺮﺣﺴﺐ اﻋﻤﺎﻟﺶ ﺟﺰا دهﻢ١٣ .ﻣﻦ ›اﻟﻒ‹ و ›ﯼ‹ ،اوّل و ﺁﺧﺮ ،و اﺑﺘﺪا و اﻧﺘﻬﺎ هﺴﺘﻢ«. ﻖ دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ درﺧﺖ ﺣﻴﺎت را ١۴ﺧﻮﺷﺎﺑﻪﺣﺎل ﺁﻧﺎن ﮐﻪ رداﯼ ﺧﻮد را ﻣﯽﺷﻮﻳﻨﺪ ﺗﺎ ﺣ ِ ﭘﻴﺪا ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ دروازﻩهﺎﯼ ﺷﻬﺮ داﺧﻞ ﺷﻮﻧﺪ١۵ .ﺳﮕﻬﺎ و ﺟﺎدوﮔﺮهﺎ و ﺑﯽﻋﻔﺘﺎن و ﺁدﻣﮑﺸﺎن و ﺑﺖﭘﺮﺳﺘﺎن و هﻤﮥ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ دروغ را دوﺳﺖ ﻣﯽدارﻧﺪ و ﺁن را ﺑﻪﻋﻤﻞ ﻣﯽﺁورﻧﺪ ،ﺑﻴﺮون ﻣﯽﻣﺎﻧﻨﺪ.
»١۶ﻣﻦ ،ﻋﻴﺴﯽ ،ﻓﺮﺷﺘﮥ ﺧﻮد را ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎدم ﺗﺎ اﻳﻦ ﭼﻴﺰهﺎ را ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎ اﻋﻼم ﮐﻨﺪ .ﻣﻦ رﻳﺸﻪ و ﻧﺴﻞ داوود و ﺳﺘﺎرۀ درﺧﺸﺎن ﺻﺒﺢ هﺴﺘﻢ«. ١٧روح و ﻋﺮوس ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ» :ﺑﻴﺎ!« هﺮ ﺁن ﮐﻪ ﻣﯽﺷﻨﻮد ﺑﮕﻮﻳﺪ» :ﺑﻴﺎ!« هﺮﮐﻪ ﺗﺸﻨﻪ اﺳﺖ ﺑﻴﺎﻳﺪ؛ و هﺮﮐﻪ ﻃﺎﻟﺐ اﺳﺖ ،از ﺁب ﺣﻴﺎت ﺑﺮاﻳﮕﺎن ﺑﮕﻴﺮد. ١٨ﻣﻦ ﺑﻪ هﺮﮐﺲ ﮐﻪ ﮐﻼم ﻧﺒﻮّت اﻳﻦ ﮐﺘﺎب را ﻣﯽﺷﻨﻮد ،هﺸﺪار ﻣﯽدهﻢ ﮐﻪ اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺪان ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ ،ﺧﺪا ﺑﻼهﺎﯼ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ در اﻳﻦ ﮐﺘﺎب را ﺑﺮ او ﺧﻮاهﺪ اﻓﺰود١٩ .و اﮔﺮ ﮐﺴﯽ از ﮐﻼم ﻧﺒﻮّت اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﭼﻴﺰﯼ ﮐﻢ ﮐﻨﺪ ،ﺧﺪا او را از درﺧﺖ ﺣﻴﺎت و از ﺷﻬﺮ ﻣﻘﺪّس ،ﮐﻪ در اﻳﻦ ﮐﺘﺎب درﺑﺎرۀ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﯽﻧﺼﻴﺐ ﺧﻮاهﺪ ﺳﺎﺧﺖ. ٢٠ﺁن ﮐﻪ ﺑﺮ اﻳﻦ اﻣﻮر ﺷﻬﺎدت ﻣﯽدهﺪ ،ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ» :ﺁرﯼ ،ﺑﺰودﯼ ﻣﯽﺁﻳﻢ«. ﺁﻣﻴﻦ .ﺑﻴﺎ ،اﯼ ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﻋﻴﺴﯽ! ٢١ﻓﻴﺾ ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎ هﻤﮥ ﺷﻤﺎ ﺑﺎد .ﺁﻣﻴﻦ.