TEMAT NUMERU
Zrobotyzowana bezpieczna produkcja " ! C "
! / " ! D - / C A C"! =
" " ! " *
!/ = = * "
" D " = C H
" " !
" > ! " " ! / "
D H A ! C . * H /
= A " I / "
/ ! / " *
= " ! = " / * H " C A
= / " D Agnieszka Staniszewska 28
S
tanowisko zrobotyzowane powinno być tak zaprojektowane, aby podczas realizowania cyklu produkcyjnego przez robota niemożliwe było wejście w pole zasięgu urządzenia. Zabezpieczenia przed nieautoryzowanym dostępem można podzielić na dwie grupy: fizyczne oraz elektryczne.
Bariery fizyczne Rozwiązania należące do pierwszej grupy zapewniają fizyczne zabezpieczenie przestrzeni, która znajduje się w zasięgu pracy robota. Jest to najprostszy możliwy sposób na zabezpieczenie przed pojawieniem się obsługi lub osób trzecich w miejscu, gdzie może dojść do fizycznego kontaktu robota i człowieka, a w konsekwencji zderzenia lub zgniotu. Przykładowo klasyczne ogrodzenie może stanowić granicę dostępu i jest fizyczną barierą, której nie da się nieświadomie sforsować. Jak w przypadku każdego ogrodzenia,
jego integralną częścią są furtki. W przypadku stanowisk i linii zrobotyzowanych są to najczęściej furtki pełniące funkcje serwisowe i są wykorzystywane podczas przeglądów, konserwacji lub w przypadku wystąpienia sytuacji awaryjnych. Kolejnym przykładem barier fizycznych są osłony stałe lub ruchome. Osłony stałe nie pozwalają na zmianę swojego położenia, a ich przytwierdzenie do urządzenia powinno mieć charakter stały, co oznacza ich przyspawanie lub montaż za pomocą narzędzi. W przypadku konieczności czasowego dostępu do elementu potencjalnie niebezpiecznego podczas cyklu pracy maszyny, zastosowanie znajdują osłony ruchome. Ochronę fizyczną stanowią również obudowy, czyli takie osłony, które izolują niebezpieczne elementy urządzenia ze wszystkich stron. Może się okazać, że obudowanie całego robota jest warunkiem koniecznym ze względu na specyfikę realizowanego AUTOMATYKA
