Op naar de top

’ , en zo zou hij ook zijn eerste wijn noemen

‘Clos Dofí); maar in 1993 kon hij de zeer oude garnacha wijngaard L’Ermita kopen: 1,4 hectare, NO gelegen op net geen 500 meter. Hier zou hij een meesterlijke wijn gaan maken die we kunnen vergelijken met de Unico van Vega Sicilia, en die daar qua prijs ook niet veel voor onder doet, makkelijk boven de 1000€/fles! Het succes van die voortrekkers werd natuurlijk door anderen opgemerkt. Grote Spaanse wijnbedrijven (zoals Torres, Freixenet en Codorniù, Bodegas Pinord… kochten ook gronden in Priorat. En dat deden ook kapitaalkrachtige buitenlanders. Zo hebben Gerard Depardieu (hij weer) en Formule 1-piloot Michael Schumacher hier geïnvesteerd. Ook een Belg was er als de kippen bij om Prioratwijn te maken: Dirk Hoet, (volgens De Standaard “telg van Anco-familie, ja, van die bloem, paneermeel en pasta ”) die in 1999 zijn dierenartsjas aan de haak hing en naar hier verkaste. We bezochten hem op onze fameuze Commanderijwijnreis op 8 april 2005 in Poboleda, op zijn Mas de les Pereres (lees WS 41, p.16). En natuurlijk roken ook grote buitenlandse wijnbouwers de opportuniteit. Eén voorbeeld maar: Bernard Magrez, eigenaar van château Pape Clement GrCrCl, La Tour Carnet en nog een 40tal andere domeinen worldwide, bezit in Priorat 10 ha op 'Herencia del Padri' . En nog een bewijs van de uitstraling van Priorat: 80% van de wijn wordt uitgevoerd! Daar kan Bordeaux (43% in 2020) een puntje aan zuigen!

Op naar de top

Wat een verhalen! En dan hebben we nog niet verteld hoe de wijnstreek in die veertig jaar gemetamorfoseerd is, niet alleen op oenologisch vlak. Na tien jaar (in 1989) was er nog steeds maar 600ha geplant, ooit was dat meer dan 5000! En nu zijn er volgens de precieze cijfers van Dominique 2163,97ha aangeplant op een zeer groot DO potentieel van 17629 hectaren. Die worden nu bebouwd door 575 wijnbouwers waarvan er 114 ook effectief wijn maken. Maar er is meer: in het jaar 2000 waren het uitzonderlijke potentieel én de verwezenlijkingen al zo frappant dat Priorat DOQ werd, waarbij de Q voor Qualificada staat, en het daarmee Rioja, de enige ander DOCa, naar de kroon stak.

De typisch Catalaanse-Castilliaanse rivaliteit en jaloezie zorgde ervoor dat pas negen jaar later Spanje over de brug kwam met de officiêle erkenning als denominacion de origen calificada. Het areaal strekt zich over 12 gemeenten: La Morera de Monsant, Escaladei, La Vilella Alta, Vilella Baixa, les Dues Vilelles, Torroja del Priorat, Gratallops, El Llorar, Porrera, Belmunt del Priorat en oostelijk deel van Molar + noordelijk deel van Falset. Falset zelf ligt eigenlijk in de DO Monsant, je moet dus een onderscheid maken tussen de geografische regio Priorat en de kleinere DO afbakening. Maar het bleef niet bij die upgrade naar DOQ/Ca. Reeds in 2002 deed het concept van ‘ vi de finca ’ (wijn van het domein) zijn intrede, het was eigenlijk een vraag naar een invoeren van crus in Priorat. De Consejo Regulador ging in 2019 nog een stap verder onder de projecttitel “Els noms de la Terra ” met de bedoeling de ondertussen doorgevoerde identificatie van alle wijnpercelen te valoriseren in een piramidale structuur.

Momenteel (situatie mei 2021) gaan 51 bodegas mee in dit verhaal, goed voor 121 wijnen. Aan de basis liggen de ‘ vi de la DOQ’ , de generieke wijnen van de appellatie; Dan heb je de ‘ vi de Vila ’ een communale aanduiding waarbij de druiven/wijn van 1 dorp moet komen. Momenteel nog maar 41;

De

‘ vi de Paratge ’ zou de essentie van een microklimaat moeten weergeven, en zo werden er niet minder dan 459 geïdentificeerd. Hier gaan we dus echt de Bourgondische toer op. Er zijn er al 31 (stokken van min. 15 jr, max. 4000kg/ha); Op de vierde trap staan de ‘ vinya classificada ’ die verwijzen naar 1 wijngaard, met maximaal 4000kg/ha rendement en minstens 20 jarige stokken. Tot nu toe hebben slechts 3 bodegas een dergelijke wijn: Clos Mogador, Vall Llach en Mas d’ en Gil; De absolute top tenslotte is de ‘ gran vinya classificada, als het ware een premier grand cru classé eretitel toegekend vooreerst aan de mythische L’Ermita 2017 van Alvaro Palacios, gevolgd door “Mas de la Rosa ” 2019 de Vall Llach, “ en de Tossal d’ en Bou ” van Mas Doix. Uiteraard gaat het hier om wijnen van 1 enkele wijngaard binnen 1 gemeente, uitsluitend van garnatxa en carinyena stokken van meer dan 35 jaar oud en met een max oogst van 2.500 kg / ha.

De term ‘ paratge ’ werd al in 2014 ingevoerd door de Consejo Regulador van de Cava en de eerste ‘ cavas de

paratge ’ werden in 2016 officieel voorgesteld , er zijn er nu een goed dozijn (alles hierover in mijn artikel in WS

94 of KenWijn Magazine 33 , p11).