» QUOI DE NEUF À BRIANÇON?

TEKST: LEVINA RAVEN

Verscholen tussen de prachtige flora en fauna van de Hautes-Alpes vind je op 1330 meter boven zeeniveau de hoogst gelegen stad van Frankrijk, het lieflijke Briançon. Dit kleine stadje onderscheidt zich door zijn pittoreske Cité en de vestingwerken die geclassificeerd zijn als UNESCOwerelderfgoed. Briançon is al vanaf 1914 een kuuroord en sinds 2010 officieel een Ville Santé, dus je komt niet alleen voor prachtige wandelingen of de wintersport naar Briançon maar ook voor de hoge luchtkwaliteit. Deze Franse bergstad is van alle markten thuis: je vindt er een flinke dosis historie en cultuur, 250 kilometer met witte sneeuw bedekte pistes in de Serre Chevalier-vallei en bijna 400 kilometer aan wandelpaden, zoals de lange afstandswandeling GR5 die loopt vanaf de Noordzee tot aan de Middellandse Zee. Wat je er nog meer vindt? Ontdek het zelf!

coteprovence.nl/winter2022

© SERVICE PATRIMOINE © DAVID GOUEL

HISTORISCHE ERFGOEDWANDELING

FORT DES SALETTES

De goed bewaard gebleven vestingwerken van Vauban staan sinds 2008 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. En uniek zijn ze zeker: het zijn namelijk een van de weinige vestingwerken met een militaire bergarchitectuur. En hoe kun je beter de erfgoedschatten van de stad ontdekken dan met behulp van een enthousiaste en professionele gids? Zo ga je samen op pad via de Champ de Mars naar het hooggelegen Fort des Salettes dat in 1709 werd gebouwd om de stad te beschermen tegen mogelijke vijandelijke troepen uit Italië. Je kunt Fort des Salettes en de vele andere bouwwerken het gehele jaar door bezoeken onder leiding van een gids. Een rondleiding boek je eenvoudig online.

serre-chevalier.com

GLIJDEN DOOR WINTERWONDERLAND

PARC DE LA SCHAPPE

Het weelderige Parc de la Schappe, de grootste groene ruimte van de stad Briançon, is het werk van Laurent Delphin, commandant van Briançon. In 1815 begon hij aan een extravagant project: het omvormen van de voormalige dorre steengroeven tot een prachtig park in Oosterse stijl inclusief een meer versierd met een Japanse brug, een eiland en een idyllische pagode. Ben je in de wintermaanden in de buurt en is het meer goed bevroren? Kom dan heerlijk schaatsen en geniet van een lekker warm drankje. Kleine voetjes of grote stappers? Je huurt je schaatsen hier helemaal gratis. Je kunt er ook sleeën en langlaufen met gratis verhuur van ski’s, skistokken en skischoenen. Vergeet niet om je warm aan te kleden!

© ZOOM

KLETTERSTEIGEN IN DE ALPEN

VIA FERRATA DE LA CROIX DE TOULOUSE

Houd je van een beetje avontuur? Neem je bergschoenen mee en ga klettersteigen bij Croix de Toulouse. Deze via ferrata start net boven de top van het oude Briançon. Via ferrata is Italiaans voor ‘ijzeren weg’ en je volgt dan ook je route via een staalkabel gemonteerd aan de berg. Doordat je jezelf zekert aan deze kabel blijf je aan de staalkabel hangen, mocht je even uitglijden. De via ferrata de la Croix de Toulouse is een van de elf via ferrata-routes binnen een straal van zo’n vijftien kilometer van Briançon. Gelukkig is deze route geclassificeerd als PD (Peu Difficile — ‘een beetje moeilijk’). Of in andere woorden: technisch niet bijster moeilijk en ook qua inspanning zit je prima. En dat met de meest fantastische uitzichten!

SHOPPEN IN SPROOKJESSTIJL

TALWEG BOUTIQUE

Wandel je door de Grande Rue in hartje Briançon, stop dan even voor TALWEG, de magische winkel van Sophie. Hier voelt het alsof je een sprookjeswereld binnenstapt. Berenmutsen liggen naast de katapulten waar we vroeger zoveel mee speelden. Lichtgevende boeken en bezemstelen met een paardenhoofd erop staan klaar om als kerstcadeautje te dienen en overal waar je kijkt staan kaarsen om de feestdagen warm mee in te luiden. Ook interieurliefhebbers gaan geheid naar huis met een goed gevulde tas met prachtige kussens en andere woonaccessoires. De magie straalt je tegemoet in deze kleine boutique en je verwacht bijna een kerstelf tegen te komen op je zoektocht naar leuke snuisterijen voor onder de kerstboom.

© ALPESPHOTOGRAPHIES.COM

CADEAUTJE VAN LODEWIJK XIV

COLLÉGIALE-NOTRE-DAME-ET-SAINT-NICOLAS

Er is niet alleen veel nieuws te ontdekken in Briançon, ook aan de 18eeeuwse Collégiale-Notre-Dame-etSaint-Nicolas wordt een vleugje ‘nieuw’ gegeven. Momenteel wordt de kapittelkerk gerestaureerd en worden de twee klokkentorens weer opnieuw in de verf gezet. Als alles volgens plan verloopt, kunnen we aan het eind van het jaar weer volop genieten van de Franse klassieke architectuur in combinatie met Italiaanse invloeden. De kerk domineert de stadswallen van Briançon en haar geschiedenis is sterk verbonden met de katholieke politiek van Lodewijk XIV. Lodewijk de Grote, ook wel bekend als de Zonnekoning, gaf de kerk een bijzonder cadeau: de gebeeldhouwde notenhouten deur. Als je goed kijkt, zie je twee ineengestrengelde letters L in het midden van het medaillon.

SAMEN ERVARINGEN DELEN

HOTEL MILLENNIALS

De bergen ontdekken in de winter én de zomer, nieuwe mensen ontmoeten, samen feestvieren, sporten beoefenen en nog veel meer op 1900 meter hoogte? Dat kan straks in het nieuwe Hotel Millennials in Briançon. Een aantrekkelijke bestemming voor millennials die op zoek zijn naar duurzaamheid in hun bestemming. Zie het als een mix tussen een jeugdherberg — volop gezelligheid en een lage prijs — en het comfort en de service van een hotel. Een nieuw concept waar je ervaringen kunt beleven met een gemeenschap en binnen een toegankelijk budget. Het nieuwe complex zal straks bijna vierhonderd warme bedden gaan tellen, verspreid over klassieke kamers en slaapzalen.

VERHUIZEN NAAR DE BERGEN?

CLOUD CITADEL

Digitale nomade? Dan is het nieuwe Cloud Citadel dat in het hart van de Franse Alpen ligt echt iets voor jou. Het is de thuisbasis van een internationale gemeenschap van natuurliefhebbende digitale nomaden en telewerkers. Met meer dan driehonderd dagen zon per jaar — ook in de winter! — vormt Briançon de perfecte omgeving om inspiratie op te doen. Cloud Citadel ligt aan de rand van de vestingwerken en elke kamer heeft een prachtig uitzicht op de bergen. En je hoeft de citadel maar te verlaten om uit te komen bij prachtige pijnboombossen. Ideaal om een snelle wandeling te maken en de longen te vullen met frisse en schone berglucht.

cloudcitadel.co

Jack, de hond die in zijn eigen onderhoud voorziet

Na een aantal jaren zo goed als gesetteld te zijn in Zuid-Frankrijk hadden al vele huisdieren de revue gepasseerd bij ons thuis: zo begonnen we met vijf konijnen, vier katten, zes vissen en twee vogels, maar deze gezellige beesten zijn niet allemaal meer bij ons. Desondanks vonden we het tijd voor een wat grotere uitdaging. Althans, driekwart van het gezin was het erover eens. We zouden gezellig een hond nemen.

Ik zag het al helemaal voor me. Ik ben werkzaam bij een makelaarskantoor in Fayence en had bedacht dat ik mijn nieuwe trouwe viervoeter ook mooi mee zou kunnen nemen als gezelschap tijdens mijn wandeltochten door de omgeving op zoek naar nieuwe huizen die ik eventueel in de verkoop zou kunnen nemen. Zo’n hond brengt gelijk ook een stukje veiligheid met zich mee, want tijdens zulke ‘prospectiewandelingen’ kom je regelmatig op wat meer afgelegen plekken. Ik zou er een trouwe vriend bij hebben op werkdagen. Ik hoor het mijn man nog zeggen: ‘Een hond neem je niet, het wordt juist een onderdeel van het gezin. En een vakantie of een dagje weg zal nooit meer hetzelfde zijn’, etcetera. Hij was immers degene die in het verleden al ervaring met honden had gehad. Vol overtuiging werd hem echter toegezegd dat ik (lees: de kinderen) de verzorging op me zou nemen; uitlaten in wind en regen, borstelen, spelen, enzovoorts. En daarbij, dacht ik bij mezelf, hebben we ook nog eens een hele grote bosachtige tuin. Probleem opgelost.

Na een aantal asielen bezocht te hebben, kwamen we uiteindelijk via Facebook bij een fokker in de buurt terecht. Nestje kijken, puppy’s aaien, je wezenloos schrikken van de aankoopprijs en, in goed overleg hoor, de knoop doorhakken: het werd uiteindelijk een superlief klein jachthondje, een Épagneul Breton. Dit type hond werd niet te klein, maar ook niet te groot en had geen staart die alle glazen van de koffietafel zou maaien, kortom de juiste aanvulling bij ons gezin. We noemden hem Jack*.

Al snel bleek dat Jack niet uitblonk qua slimheid of sluwheid. Binnen één dag viel hij in de vijver, liep vervolgens een trauma op en durft nu niet meer te zwemmen, ook niet als het buiten soms wel veertig graden is. En als het regent, al is het een klein miezerregentje, wil hij zelfs niet meer naar buiten en zou hij zijn plas zo drie dagen ophouden. Elke dag stoot die arme Jack zijn hoofd ook nog eens aan hetzelfde bijzettafeltje als hij enthousiast naar de voordeur komt rennen als we thuiskomen. En apporteren komt ook beslist niet in zijn alfabet voor.

Toch is Jack speciaal, hij heeft namelijk een verborgen talent dat hij voor het eerst liet zien toen we hem drie weken hadden, nu alweer bijna vier jaar geleden. Jack kwam vol trots de woonkamer binnengerend met een donker balletje. Het leek op een soort dennenappel. We besteedden er verder geen aandacht aan en twee dagen lag het balletje op de grond. Mijn man schopte er soms tegenaan en dan pakte Jack hem blij op en rende ermee weg. Toen er een stukje van de dennenappel afbrak, raapte ik het op. Er kwam een bijzondere en penetrante geur vanaf. ‘Maar is dit geen truffel?’ vroeg ik aan mijn man. Voor de duidelijkheid: onze culinaire kennis bestaat voornamelijk uit het kunnen lezen van een menukaart. ‘Laten we naar Lodewijk gaan, die weet het vast’. Lodewijk, die al jaren een leuk restaurant in ons dorp runt, had er vast meer verstand van. ‘Serieus?’ reageerde Lodewijk toen hij het in handen had. Hij hoefde er niet eens aan te snuffelen want de geur kwam hem al tegemoet. ‘Dit is geweldig! Dit moet je trainen hoor. Elke keer als Jack een truffel vindt, moet je hem belonen met een stukje kaas!’ Vanaf dat moment kwam onze Jack regelmatig aan met wéér een nieuwe truffelvondst. Bij elke kleine truffel beloonden we Jack met een stukje kaas. Eerst was dit incidenteel, maar het werden er steeds meer, en ze werden ook steeds groter! En zowel in de zomer als in de winter. Jack de Truffelkoning: de enige hond die zijn eigen aankoopbedrag heeft terugverdiend. Hij heeft inmiddels al een aantal kilo truffels opgegraven. En wat doen we ermee? Soms verras ik er een klant mee. Dan trakteer ik bij het tekenen van de aankoopakte niet alleen op champagne maar ook op een truffel. Of we geven ze weg, of we ruilen ze om voor iets anders lekkers. Benieuwd geworden naar de truffels van Jack? Bij restaurant Le Temps des Cerises in Fayence heeft Lodewijk een heerlijke ravioli met truffel op de kaart staan.

En weet je met wie Jack de truffels alleen maar vindt? Met mijn man! Zou zijn hondenervaring uit het verleden dan toch zijn nut hebben gehad? l * De naam ‘Jack’ is om privacyredenen gefingeerd.

LONNEKE DE BOT werkt bij makelaarskantoor New Home in Fayence en kent het canton en de nabije omgeving dus op haar duimpje, uiteraard vind je Jack vaak in haar kielzog.