8 minute read

satuan ati (8)--Agus Sutrarama

Satua Masambung

satuan ati (8)

Advertisement

“Bli Tu, niki Gung Mas lan niki adikné Gék Is. Anak-anak salim

dulu sama Ajik Tu.”

Agus Sutrarama

“A

duh, uda pada gedé, cantik-cantik sami. Oh, Jung... Jung Dé… mriki Jung.” Ajikné Jung Dé saha ngelunin okanné dugasé ento.

“Trus, semua sekolah di Jakarta niki Gung Mas sareng Gék Is?” Nglantur ajikné Jung Dé nakonin sang ayu jaka dadua ento.

“Gung Mas kantun ring Jakarta Jik, kalau adik masih mau di Bali aja, ring kampung di Tabanan.” Manis sajan kemik sang ayu ané kasambatang Gung Mas ento.

“Gung Mas mau kayak ibunya, tapi di psikologinya. Kalau adiknya, si centil Gék Is lanjut di SMA 3, ga mau jauh-jauh dari Kakiang sareng Niniknya, haha.” Tamiu ento ané tuah enu masemeton ngajak ajikné Jung Dé, nuturang.

“Kalau Jung De milih pariwisata dia, masih di Bali di .. Kampus Pariwisata Bali, di bukit.”

“Nggih, kan kalau ilmu pariwisata tetap di Bali yang terbaik, Bli Tu...”

“Padahal dulu ajik pingin punya anak angkatan, haha... Nah, ini dia datang!”

Rikalaning panyuryan sang kakalih katemuang, kadi sida ngamedalang sahananing carita duké dumun. Napiké tresna punika jati sepatutnyané tumbuh padidi, napiké katumbuhang? Napiké idup puniki tuah nyalanang carita sané sampun kakaryanang sadéréng iraga wénten driki? Napiké idup ané mawasta patut, ané kasambatang wantah apisan puniki, tuah ngaryanin padidi carita idup iraga ngraris nyalanin, tan pasisa akidik rasa kuciwa?

“Punapi gatra, Jik.” Ganggas suaran ipun Jung Dé.

“Mih, sajan tegeh bagus mawibawa Jung Dé, pantes san Jik Tu makayunan Jung dados angkatan, haha.” Raos ajikné Gung Mas saha nyledét okané ento ane makenyem nguntul.

Pelung nguda. Buka langité dadi besik ngajak Samudra. Yan Arsa ngajak Nada negak ditu, di duur batu, tanggun kangin pulau karangé. Mabalih ombak, mabalih ipian ipuné di muncuk guat segarané.

“Éngkén ya asané magaé di Australi, ae?” Petakoné Arsa.

“Mm, kerén kayakné Ar. Raga malah dot dadi diplomat. Haha.” Sautné Nada.

“Nah, sekenang lan mempersiapkan diri! Ané suba jelas, kamu duegan kén aku, hahaha.” Buka nguca ebokné Nada.

“Nah. Pokokné iraga jak dua harus suksés!!” Munyiné Nada ané lantas kasautin baan suaran ombak ngaplug karang. Buka nangtangin semayan kadadua wimuda ento.

“Wi... Éka jak Éwik belusan né… hahaha.” Munyiné Éka di sisi delod ané awakné licitan kena tampias yéh pasihé.

“Da, bin puan milu survéi ka Dasong?” Petakonné Arsa kén Nada ané megandéng duriné, kala mulih ajaka papat uli melali ka Nusa Dua.

“Éngkén dik né a...”

“Raga bisa milu bisa sing. Nak makiré karya gedé di banjar, bisa-bisa ada jadwal ngayah. Kapah-kapah ada jumah, apang maan ngenah.”

“Mm, nah, SMS nak nyén nah mun Ar nyidang bareng. Nak ngelah gén idé acara I Ari mun liburan-liburan kakéné.”

“Kéwala luung masih to. Raga Jurusan Perjalanan Wisata, mula benehné sai jalan-jalan, héhé. Apang sing nawang téori gén.”

Da, raga sing payu bareng. Adiké labuh ibi sanja.

Munyin SMS-né Arsa ané mara katrima baan Nada, semengan kala ipun mara suud kayeh, sujatiné suba siap lakar berangkat milu survei tongos

kémahé di Dasong, Buyan. Prajani dadiné Nada makeneh nga-SMS Ari Kusuma nyambatang unduk ento, lan ngorahang lakar sing milu ka Dasong. Rencanané lakar payu ka umahné Yan Arsa di Mambal nengokin Dék Ari, adinné Yan Arsa ané kasambatang labuh ibi sanja.

O, nah Da. Né raga jak timpal-timpal uba otw, nah énjep kel singgah sik Arsa.

Kakéto balesan SMS-né Ari. Disuba ia sarapan, Nada nyemak montorné lan berangkat ka umahné Arsa.

“Bli Dé... makasih nah uba nengokin Dék.” Abetné Kadék Ari, adinné Yan Arsa kala kadengokin baan Nada. Bibihné, cadik lan pipiné telah beréd, enu beseh. Kéto masih nyidang katingalin baan Nada di entud tangédél ipuné.

“Tabrak lariné, Da.” Abetné Yan Arsa.

“Oh,” Nada buka dot nawang kénkén caritané.

“Ae, Dék tabrak jak méong rengas. Méongé sing ada kénkén, Dék ané dadiné kakéné.” Sautné Kadék Ari ané prajani ngaé blinné kedék, lan Nada ané milu makebris.

“Men, Bli Dé uling jumah Tabanan san né?”

“Ao Dék.”

“Nah, mu sa malu alih yéhé, apa ya gaénanga jak Bli Yané to.”

“Nah, Dék, istirahat sa malu nah.”

Nada ngalahin Kadék Ari ané buin ngidemang paningalanné.

“Ar, wé, kamu ngaé apa to?” Nada ngaukin Arsa ané kumuh magutit di tengah paon.

“Ada gén ja. Kadung ada nyuh né. Anak-anak ngorang singgah énjep.” Abetné Arsa.

“Mai barengin pa ngikih nyuh.” “Nah, dadi masé Da, raga nugtugang ngaé basa lu dik.” Guss guss... Munyin céléngné I Arsa bedangin madingehan.

“Ar, céléng kamuné uba maan ngamah to?”

“Uba busan, nyananan mara baang dinner buin, haha. Kenang-kenangan béasiswané gas ené to Da, ada kambing bin sik to danginné, tingalin ja mu.” Abetné Yan Arsa.

Nada majalan nganginang ngalahin Yan Arsa ané enu sibuk di paon. Mirib ada bibit dadi artis, céléng lan kambingné Yan Arsa ancog-ancog gelar-gelur uli tengah kandangipuné, buka ngidih olas tekén Gdé Nada apang enyak ngamaang tanda tanganné. Paningalanné Nada nyledét fotoné magantung di metén badaja. Foto lawas mémékné Yan Arsa ngajak duwata bapakné ané sedek nyangkol Yan Arsa né sawatara enu duang tiban. Delod umahné Arsa enu linggah cariké. Koné ditu ipidan Arsa kaajakin baan pekakné mabalih perang api.

“Da!” Makesiab Nada kakaukin baan Arsa.

“Oi!”

“Mai ndén. Cobak malu tum raga, né!”

“Mm... jaen Ar.”

“Lantas jemakang nasi muh, ube tengainé.”

“Nah, nah. Dék Ari uba makan ia, Ar?”

“Ené, uba kel jemakang. Muh, makan sa nah.”

Mara sajan Nada suud ngumbah limanne, makire lakar nyemak piring turin ngisinin basangné ané maan makriok mara acepok, saget ada madingehan munyin anak rame di malun pemesuan umahné Arsa.

“Swastiastuu…”

Hadéh, ento sajan munyinné I Gobér, enyén buin ngelah tabuh munyi kakéto. Madengokan Arsa uli selat témbok bates paonné. Ngenah cunguhné I Gobér, limanné I Ari, kupingné Dé Alus, bok jeringné I Budi, tundunné I Mira, lan kadadua paningalanné Arra, magapgapan kenyung di bibihné. Éh, ditu ada masih Yuni.

Manik Sudra

“Wé, Da! Ngudiang ditu to?” Petakonne I Budi sengap, mirib ngadek bonné Nada di paon, diapi suba mengkeb.

“Waé Da, kopai dua Da wakakakak.” Pesu suba tabuh munyinné I Gobér.

“Siep ci Bérr...” Nada naenang grimutanné, ulian kondén maan nga-nasi.

“Eda nak ci kétanga I Nada, Bérr.” Abetné Ari Kusuma buka ngelonin timpalné ento.

“Iii... yéh putih gén raga a gelas Da, hahaha.” Enyén ngaden tondén pragat munyinné I Ari ladné.

“Hahahaha…” Yan Arsa ané pesuan uli di tengah jeg nadak kedék kadidina.

“Ada apa, Ar?” Matakon I Ari.

“Aing ada apa, raga gembira gen ja ningalin timpal-timpal ragané.” Sautné Yan Arsa.

“Badahh...” Ari kitak-kituk.

“Ar, adik kamu éngkén? Aku dadi ka tengah?” Arra matakon, Arsa manggutan.

“Béh Ar, eda ja repot-repot.” Abetné Dé Alus, kéwala simalu nyokot tumé ané enu makudus.

“Nah, mai makan malu, pedalem Nada busan nak mekiré nyemak nasi to, dadi buung haha.” Arsa mesuang dedaran ané suba li tuni gaéna. Ada tum bé siap misi nyuh, lélé dumbo magoréng, témpé magoréng, jukut maurab, sambel tomat, sambal emba, sambal bawang matah, sambel tabia.

“Ar.”

“Éngkén, Bér.”

“Kamu nawang san seléra raga…”

“Hahaha suba tawang aku kamu demen ken sambel, haha.”

Makejang nyalig masapsapan dedaaranné Arsa.

“Yun, kayang ené milu gén kémah.” Abetne Nada teken Yuni ané negak di sampingné Arra, kadirasa Arra dogén tondén ada takonina uli tunian. Arra

majujuk lantas ka paon. Paningalanné Nada buka tuara nyidang ngaleb lawatné Arra.

“Ra...”

“Mm.”

“Aku ja.”

Limanné Nada jak Arra matemu di kotak tongos sabun, di pengumbahan piringné Yan Arsa. Ada ketug keras jani kerasa baan tangkah ipunne Nada, bas kaliwat dayuh Hyang Chandra di kadadua paningalan ento ngedautin,

“Ing napa Da, aku ja nugtugang bin dik né.” Saut ipunné Arra.

“Ra...”

“Ya.”

“Aada…”

Arra ngidemang paningalanné, kala jerijinné Nada ngusap nelahin buih sabun ané makecrit ka muncuk cunguh ipunné.

“Uba ilang Da?” Arra nyekenang.

“Uba...” Nada makenyem.

“Ckckck.” I Cekcek masuara baduur, mirib tuah Ida ane nyaksiang unduké mara liwat.

“Hmm,” Sagetan ada anak teka di sampingné Nada.

“Éh, Yuni.” Nada buka kabilbil.

“Mm.. Ra, aku bantuin yaa...” Abetné Yuni.

“Mm, dadi masé Yun, jemak jep perabot kotor ané enu di tengah, nah...” Saut ipuné Arra.

Sujatiné uli pidan Yuni dot iseng nakonang tekén Arra, unduk Nada. Ada kliab tuara biasa uli carané Nada urati tekén Arra, kadirasa enyénké anak luh saenuné ngelah pangarasa, lakar nyidayang ngarasayang gejer nglinus ento. Arra ané ngansan tertutup sekat kenal ngajak Jung Dé, ngaénang Yuni lakar setata ngalih selah yén dot nakonang unduk apa ja. Ah, matimpal melah apa ia adané ento, yén rasa kapercayaan ento suba luntur. Sakéwala, Yuni suba

majanji kén déwékné lakar tetep ada di sampingné Arra, nampingin suka, utamané duka.

“Éh, Yun... Arra uda baikan?”

“Héy, Da, uda sih, tidur lagi tuh dia. Sini Da, duduk sini.”

“Oh biar dah dia tidur, Yun. Mm, aku boleh minta tolong ya, Yun?”

“Minta tolong apa, Nada?”

“Aku bawa bubur, mm nanti kalau Arra bangun, minta tolong tawarin, siapa tahu dia mau?” Kenyem ipuné Nada dugas ento, buka ulungan salju ané nyidang ngilangang gaing, nayuhin, kéwala sepi, buka nunas apang ada las anak sadia ngangetin.

Nada...

“Bubur ayamné Mas Partok ené, kan?”

“Mm.” Nada manggutan.

“Kesukaan Arra, jak .. aku juga nih, kok Nada tahu...?”

“Yé... waktuné kan maan ketemu ditu. Trus Yuni ngorang kalau Yun jak Arra langganan ditu, héhé.”

“Eh, iya, hehe.”

“Oh ya Yun, Ari Kusuma, ketua kelas yangé biasané ngelah gén idé-idé acara pas liburan seméster. Liburan kayangné mungkin lakaran kémah, nyanan milu gén.”

“Iya Da.”

“Ya déh, aku balik dulu ya Yun.”

“Iya Da, ati-ati ya ..”

“Mm.”

Aget kamu Ra ..

Yuni ningalin Nada kanti tanggun knalpot montorné ilang uli paliat ipuné.

Ajin raga jak suaran ati. Hh, dikénkéné sajan tusing enyak adung. Suaran ati dot tetep idup, carané ia musti kasuarayang. Kéwala, nyuarayang musti nuunang ajin ragané abedik. Ajin raga tuara enyak.

Nada nawang, endih api ungguné tuara lakar sanggup nandingin dingin Dasongé peteng ento. Nada nawang, yén Arra taén ngaraksa asma dugasé ipun cenik. Nada masih ningalin, ulian rasa lan paliatne mula sajan kéweh ejoh uli anaké ento, yen ituni Arra maan ngilgilan, mirib baju angetné kuangan anget. Nada, ngembus jikétné, kéwala buin i ajin raga ipuné, bas kaliwat mael.

“Ra, pake nih.” Ari Kusuma nyaputang baju jikét ipunné ka awakné Arra.

“Eh, kamu ga dingin ntar, Ri?” Abetné Arra.

“Ah, ngga begitu, uba maan ‘penghangat’ masi busan.” Ari ngédéngang gelas slokiné ané mara puyung.

“Ish, kamu, awas gén ada ané ngutah énjep buin.”

“Tenang, Ra, masih kontrol.”

Uli sisin téndané, Nada nganggon buin jikét ipuné ané mara suba kakelésang. Buin ngilidang déwékné, buin ngengkebang suaran atiné, kanti buin pidan? Rawat bulan di duur kléncokan yéh Buyané abedik tuara ngamaang jawaban. (masambung....)

Agus Sutrarama

magenah ring Tabanan. Kakawiannyané naanin kawedar ring Bali Orti Sampun ngamedalang cakepan pupulan satua cutet “Bulan Satwak”.

This article is from: