Een unicum op de cover. Verzamelaars van HighLife zullen het gezien hebben. De vrolijke dame met een lekker jointje hebben we eerder gezien. Ze stond 5 jaar geleden op de voorkant. Nu is ze daar opnieuw te bewonderen, dankzij Chill Mal Berlin, dat straatkunst met cannabis combineert .
Het Berlijnse collectief begon vier jaar geleden: ‘We zaten met drie goede vrienden op een bankje in het park. We zeiden: we moeten iets gaan doen als hobby, iets creatiefs. We dachten na. Wat is ons ding? Dat is het roken van wiet, haha. Ook wilden we tegen mensen zeggen dat ze best wat relaxter mogen zijn. In Berlijn is het altijd lawaaiig en druk. En op tv is er vooral slecht nieuws en heeft iedereen kritiek op elkaar. Als reactie daarop noemden we ons Chill Mal Berlin, CMB.’ Je leest er over vanaf pagina 64, in de excellente reeks van Peter van Sparrentak die ons al jarenlang over de globe voert met fantastische beelden en interviews met creatieve straatkunstenaars.
Verder veel aandacht voor de ins & outs rond cannabis in eigen land. Derrick Bergman schrijft over het boek ’50 jaar Wiet in Friesland’ van Johan Meines en meldt een primeur voor misschien wel de hele wereld: ‘Op 25 augustus lanceerde de Tilburgse coffeeshop Toermalijn een digitale ledenpas, gebaseerd op block chain technologie. Met de pas, eigenlijk
een NFT, krijg je vijf procent korting op cannabis en ben je lid van de OnChain Smokers community. De eerste Spaanse Cannabis Social Club heeft zich al aan gesloten.’ Verder het PCN symposium op 4 november in Eindhoven. Er is een prachtig programma samengesteld; een must voor iedereen die betrokken is bij de cannabisbranche. De wietproef, waar over jullie weer onze serie ’t Experimentje lezen, komt natuurlijk ook aan bod in Eindhoven. Bestel kaartjes voor het te laat is om bij dit unieke evenement te zijn.
Veel goede muziek dit nummer. Arjan van Sorge sprak met Bring The Joints. Ze leerden elkaar kennen tijdens het psi-fi festival in Leeuwarden en zijn ‘high wor kers’. Onze muziekreporter sprak ook met Sudan Archives (Smoke Weed & Be Free). Kortom, er is weer veel om van te genie ten. We hopen dat jullie deze HighLife weer met veel plezier lezen!
De Nederlandse overheid voert een liberaal beleid t.a.v. cannabis. Het gebruik van cannabis wordt in de Nederlandse Opiumwet niet strafbaar gesteld. Vele gemeenten gedogen coffeeshops van waaruit hasj en wiet worden verhandeld. Met het gedogen van deze coffeeshops heeft de overheid een goede scheiding van de drugsmarkten weten te bereiken. Zo’n één miljoen blowers weten de weg naar de coffeeshop te vinden of voorzien d.m.v. kleinschalige hennepteelt in hun eigen gebruik. De cannabisconsument is de samenleving op geen enkele wijze tot last. Hij wordt in ons land dan ook terecht niet als een crimineel behandeld. Sommige politici en vertegenwoordigers van het openbaar bestuur zijn groot voorstander van het legaliseren van cannabis. Aan legalisatie gaat gewoonlijk een lange periode van normalisatie vooraf. De uitgever hoopt middels het blad ‘Highlife’ het publiek te informeren en hiermee een positieve bijdrage te leveren aan de normalisatie van cannabis. In zijn blad geeft hij zowel voorals tegenstanders van cannabis de ruimte hun mening te ventileren. Dit betekent niet dat de uitgever het met de inhoud van alle artikelen of advertenties eens is. De uitgever distantieert zich uitdrukkelijk van gepubliceerde uitlatingen of afbeeldingen die de indruk wekken dat er reclame wordt gemaakt voor het gebruik of productie van cannabis.
Niets uit deze uitgave mag op welke wijze dan ook vermenigvuldigd of overgenomen worden zonder voorafgaande toestemming van de uitgever en de andere auteursrechthebbenden.
De uitgever kan niet aansprakelijk worden gesteld voor de inhoud en/of de doelstelling van de advertenties.
De redactie neemt geen enkele verantwoording voor ongevraagde inzendingen.
De uitgever heeft getracht alle rechthebbenden op copyright van foto-en/of beeldmateriaal te bereiken. Zij die desondanks menen aanspraak te kunnen maken op deze rechten, kunnen zich tot de uitgever wenden.
Op weg naar een cannabisbeurs in Zwitserland kwamen herinneringen in mij op van vorige beurzen, met massa’s mensen die zich in alle drukte langs standjes wrongen in een kakofonie van geluiden en indrukken met een slopender effect dan het beklimmen van een hoge berg. Ik was daarom zeer verrast toen ik de hal in Zürich betrad waar de Cannabis Business Expo & Conference plaatsvond. Geen elkaar overschreeuwende stands en rondslingerende leaflets, maar vooral veel lezingen en presentaties met een degelijke inhoud, kennisuitwisseling en innovatie. Een prettige manier om bijgepraat te worden over de laatste ontwikkelingen in cannabisland.
Een van de eyecatchers was Vivent, een Zwitserse startup die een apparaat ontwikkelde voor stress-meting in planten. Elektroden die met dunne naaldjes aan de planten zijn verbonden registreren en analyseren interne signalen. Vijf gekleurde lijnen op het scherm verraden de mate waarin de vijf tentoongestelde wietplanten stress ervaren. Sommige planten laten een rechte lijn zien. Zij lijken inmiddels geen stress meer te ervaren van de aanrakingen van nieuwsgierige bezoekers. Bij de aanraking van twee planten ontstaat echter onmiddellijk een uitschietend patroon op het scherm. De jonge ondernemers leggen enthousiast uit dat zij op deze manier stress bij een plant kunnen meten voordat er zichtbare schade plant optreedt. Stress hoeft overigens niet altijd verkeerd te zijn. Cannabisplanten moeten juist enigszins gestrest zijn om een mooi palet van terpenen te krijgen, legt een van hen uit.
Uiteraard kwamen de ontwikkelingen op de Zwitserse cannabismarkt uitgebreid aan bod. De Zwitserse overheid bereidt al jaren pilots met legale cannabis voor. Christian Werz, een betrokken ambtenaar kondigde trots aan dat de eerste pilot in Bazel van start gaat. Een paar honderd consumenten kunnen vanaf dan legale cannabis kopen. De komende weken moeten urine- en bloedtesten laten zien of de uitverkorenen al eerder cannabis hebben geconsumeerd. Dat is een voorwaarde om mee te mogen doen met de proef. Telers van het snel
groeiende bedrijf Pure leveren de cannabis. Voor hen is het ook spannend. Tot nu toe mochten ze alleen CBD producten
oog lijken de samples op THC-houdende cannabis. Ze ruiken ook als hun THC-zusjes. Volgens een kritische kenner zijn de smaak en het effect nihil en houd je flinke hoofdpijn over aan zo’n CBD joint. De hype lijkt in Zwitserland grotendeels overge waaid en er is een enorme overproductie. Producenten kunnen het spul aan de straatstenen niet meer kwijt, bedrijven vallen bij bosjes om. De producenten die zich nog staande weten te houden hopen mee te mogen doen met een van de pilots waardoor ze ook THC-houdende cannabis soorten legaal mogen telen.
Mondt de Zwitserse ambitie uit in een blauwdruk voor legale Europese cannabis?
Aan innovatie en ondernemerskracht geen gebrek. Maar ook in Zwitserland is het experiment – net als in Nederland – be perkt en gaan de ontwikkelingen tergend langzaam. Dat geldt ook voor Duitsland, waar deskundigen niet voor eind 2025 legale cannabisproducten op de markt verwachten.
produceren en verkopen. In een van de stands tonen ze tientallen soorten met namen als Amnesia (CBN), New York (outdoor) en Moon Rocks (CBD hasj). Op het
Legale cannabis in Europa heeft een lange rijpingstijd. Recreatief CBD gebruik lijkt geen blijvertje, ook al lijken steeds meer Fransen momenteel over te stappen van THC op legale CBD. Het blijft vreemd, dat politici in steeds meer Europese landen begrijpen dat een verbod op THC eigenlijk niet houdbaar is, maar dat de krampachtige zucht naar controle nog steeds voor veel vertraging zorgt.
Zwitserse CBD cannabis
Het wereld-anti-doping-agentschap WADA blijft cannabis doping vinden en het zal dus voorlopig niet toegestaan worden. Dit ondanks alle aanbevelingen om cannabis van de lijst te halen. Vele organisaties van atleten en diverse bonden hadden verzocht om de regels te herzien. Maar men blijft op het standpunt dat cannabis ‘de geest van de sport schendt.’ Dit zorgt al jaren voor commotie en onbegrip. Vooral nadat de Amerikaanse sprintster Sha’Carri Richardson niet aan de Olympische Spelen van Tokio mocht meedoen. Ze gaf toe dat ze wiet had gerookt om over de dood van haar moeder te komen. Met dit besluit geeft de WADA aan dat zij nog steeds mijlenver achter loopt bij de recente ontwikkelingen rond cannabis.
Patiënten die medicinale cannabis willen telen lopen vaak tegen een muur van onwil aan als zij bij de politiek om clementie vragen. Mag niet, kan niet, is de vriendelijke versie die ze aan moeten horen. En als er een kwaadwillende burgmeester zit worden ze soms zelfs hun huis uitgezet. Peter Schols uit Someren vroeg in 2019 vergeefs om toestemming om een paar planten te kweken. Dat lukte niet, maar hij gaf de moed niet op en werd lid van een lokale politieke partij, Leefbaar Someren, die het plan onlangs opnieuw in stemming bracht. De nieuwe coalitie in Someren gaat nu akkoord met een studie naar de haalbaarheid van het toestaan van de kweek van mediwiet. Peter Schols, die lijdt aan fantoompijn nadat een been is afgezet en nog steeds zijn eigen plantjes teelt, is uiteraard erg blij. In het Eindhovens Dagblad zegt hij: ‘Iedere keer als de bel gaat, denk ik weer dat de politie er staat. Het is mooi dat we in Someren toch gaan proberen dit voor elkaar te krijgen. Dus er is wel sprake van enige opluchting.’
Hoe staat het met ons gedoogbeleid? De vraag stellen is hem beantwoorden. Zolang de autoriteiten in Nederland vast blijven houden aan hun kleinzielige War on Cannabis schiet het niet echt op. Een voorbeeld van blowers pesten vinden we op Facebook van Politie Basisteam Zoetermeer. Onder de kop ‘Aantreffen Drugs’ laat het team een foto zien van wat ze de laatste drie maanden op straat in beslag hebben genomen. De buit: voorgedraaide jointjes, zakjes wiet en grinders. De reacties op het sociale medium platform zijn niet mals: ‘Lekker mensen pakken die nog geen 5 gram wiet op zak hebben. Puur diefstal. Maar wat zijn ze weer trots.’ En: ‘Een zakje wiet afpakken want het ‘mag eigenlijk niet’ en daarmee pronken op social media. Petje af hoor Politie Basisteam Zoetermeer. Ik voel mij weer een stuk veiliger op straat.’ En een heel korte maar krachtige reactie is deze: ‘Kruimeldieven.’
De bijnaam van de Amerikaanse staat North Dakota is de Peace Garden State. Op 8 november kunnen ze daar echte betekenis aan geven, want dan stemt de bevolking over legalisering van cannabis. Dat wordt nog niet zo makkelijk, want in de peilingen zijn er meer tegenstanders (39%) dan voorstanders (43%). Mochten de peilingen ernaast zitten (en dat gebeurt wel vaker) dan mogen inwoners van 21 jaar en ouder voortaan 1 ounce (28 gram) cannabis, 4 gram concentraten en tot 500 mg in edibles bij zich hebben. Ook mogen ze tot drie planten kweken. In november weten we meer. Medicinale cannabis is overigens sinds 2016 legaal. In enkele andere staten in de VS staan ook referenda over cannabis op het programma. In het komende nummer laten we jullie de uitslagen weten.
De regering van Sint Maarten is op zoek naar voorstellen van organisaties die met de regering willen samenwerken op weg naar een legale, verantwoorde en haalbare cannabisindustrie. De minister van Volksge zondheid, Sociale Ontwikkeling en Arbeid, Omar Ottley, nodigt en verwelkomt voorstel len voor de verkenning van een gereguleerde en gelegaliseerde cannabisindustrie op het eiland, op een zodanige manier dat veel van de ‘economische, sociale en medische voordelen’ behouden blijven en ten goede komen aan de bevolking op Sint Maarten. Men kan ideeën tot 5 december naar cannabis@sintmaartengov.org sturen. Alle voorstellen die op tijd zijn ingediend, worden beoordeeld en geëvalueerd op basis van de informatie in het voorstel.
Het eerste Zwitserse proefproject voor de legale verkoop van cannabis is vertraagd nadat er ‘minimale sporen’ van pesticiden werden aangetroffen. Extra saillant is dat deze op biologisch gekweekte wiet werd gevonden. Het experiment wordt nu met enkele weken tot maanden uitgesteld, omdat de experiment wiet opnieuw moet worden geanalyseerd door een onafhankelijke instantie. De bijna 400 deelnemers zullen dus nog even moeten wachten voor ze vier soorten wiet en twee soorten hasj bij een apotheek kunnen halen. Voor de proef moet de cannabis biologisch zijn, geprodu ceerd zijn in Zwitserland en niet meer dan 20% THC bevatten. Het Federale Bureau voor Volksgezondheid van het land vindt dat de huidige cannabisverboden bijna nutteloos zijn, omdat ‘ondanks dit verbod de consumptie hoog is, de zwarte markt floreert en de veiligheid van gebruikers niet is gegarandeerd.’ Het idee van de projecten is om het begrip van ‘alterna tieve regelgevende vormen’, zoals gereguleerde verkoop bij apotheken, te vergroten.
Heb jij dat wel eens, dat je je afvraagt hoe 3000 kilo wiet er uitziet? Dankzij het HARC-team in de Rotterdamse haven kunnen we je daar nu een beeld van geven. Tijdens een controle harkte men daar 3000 kilo bij elkaar. Het Openbaar Ministerie meldde trots: ‘Douaniers scanden een container waarbij zij een afwijking zagen in de lading. Hierop stelden zij een onderzoek in. Bij het openen van de container uit Nigeria troffen zij tussen de kokosnootschillen de drugs aan. Vermoedelijk zijn de verdovende middelen in een Spaanse haven ingeladen. De straatwaarde van deze partij drugs is ruim 28 miljoen euro. HARC (Hit And Run Cargo), een samenwerkingsverband van Douane, FIOD, Zeehavenpolitie en het Openbaar Ministerie, heeft de zaak verder in onderzoek. De drugs zijn inmiddels vernietigd.’ Dit is gekkenwerk natuurlijk, dat vernietigen van 3000 kilo prima wiet. Niemand begrijpt dit nog.
Good Mourning, een komische stonerfilm met Machine Gun Kelly en Megan Fox, krijg slechte kritieken. Het verhaal over London Ransom, een bekende filmster wiens wereld ineenstort als de liefde van zijn leven het uitmaakt, is ook wel rommelig. Toch zitten er af en toe wel geslaagde grappen in deze film die vooral gemaakt lijkt om de hele crew en cast ook zelf te laten genieten. De grappen volgen elkaar in hoog tempo op en er wordt flink geblowd. Machine Gun Kelly: ‘We werkten met echte wiet, geen namaak. Op een gegeven moment stond het zo blauw op onze filmlocatie dat de sprinklers aangingen. Alle camera’s werden zeiknat!’ Een Oscar zal de film niet halen, wel is het duo Kelly en Fox nu een koppel.
In Vlissingen verloopt een proef om buitenlandse toeristen weer toegang te geven tot coffeeshops succesvol. Bewoners en winkeliers ervaren volgens Omroep Zeeland minder overlast door straathandel: ‘Het is echt beter geworden. Ik zie minder straathandel en minder mensen hier rondhangen.’ Sinds het I-criterium in augustus 2021 tijdelijk is stopgezet is de overlast van straatdealers verdwenen. De proef is nu geëindigd en wordt door ambtenaren geëvalueerd, maar omdat het allemaal prima gaat zijn toeristen sowieso tot 31 december welkom in de twee coffeeshops. In november zal de gemeenteraad een besluit nemen of dit het definitieve einde van het I-criterium in de Zeeuwse stad is. De vooruitzichten zijn goed.
Bedankt voor de updates over het reizen naar Bangkok en Thailand en de wijzigingen in het beleid daar. Ik was een paar jaar geleden in Thailand en werd aangehouden met een paar kruimeltjes wiet en raakte helemaal in paniek. Gelukkig was het op een eiland met veel backpackers en de agenten waren redelijk relaxed. Na veel gedoe en hulp van de eigenaren van het hostel waar ik zat kwam ik er van af met een boete en een waarschuwing. Maar het zou me echt veel waard zijn om ooit nog eens terug te gaan naar het prachtige Thailand zonder die stress, want ik was er echt helemaal kapot van omdat ik mezelf al achter de tralies zag zitten in overvolle gevangenissen. Johan
Wauw. Wij zouden ook totaal stressen bij zoiets in Thailand. Gelukkig had je mazzel. Maar wij blijven iedereen aanraden: wees voorzichtig en hou het lokale nieuws in de gaten. En ga zeker niet provoceren.
In het vorige nummer las ik over de oprichting van de Nederlandse afdeling van LEAP. Politiemensen die tegen de War on Drugs zijn. Wat is het dan jammer dat ik op Twitter weer berichten zie van mensen die hun 3 of 5 plantjes weer vernietigd zien worden door overijverige buurtagenten. Er is nog veel werk te doen voor LEAP. Liesbeth
Dat zijn we helemaal met je eens. Het is ronduit schandalig en zelfs zielig dat die agenten daarmee ook nog lopen te showen op sociale media. Dat moet echt onmiddellijk stoppen.
Ik ben net terug uit New York en ik had weer de grootste moeite om daar uit te leggen hoe het Nederlandse cannabisbeleid in elkaar steekt. Cannabis is toch legaal bij jullie? Dan moet je gaan uitleggen wat ‘gedogen’ betekent en dat coffeeshops niet legaal cannabis mogen inkopen: ‘We call it the backdoor-problem’. Ze kijken me dan aan alsof water brandt! Bijna niemand begrijpt het daar en het is natuurlijk ook onnavolgbaar. Daphne
Zelfs in Nederland is het al amper uit te leggen. Nicole Maalsté legt in dit nummer uit dat ook bestuurders en ambtenaren vaak geen idee hebben hoe complex de hele achterdeur-problematiek is..
Ik ben een van de weinigen in mijn vriendengroep die nog een voorkeur voor hasj heeft. Bij de meesten is het wiet, wiet, wiet, en dan natuurlijk Haze. Ik vind dat wel jammer want ik hou echt van de zachte smaak van hasj. Nu ben ik net verhuisd en in mijn nieuwe woning heb ik de mogelijkheid om een kleine kweek te beginnen in een kast, allemaal veilig en het is mijn eigen woning dus geen risico. Hebben jullie nog tips hoe ik mijn eigen hasj kan maken?
Gefeliciteerd! In dit nummer schrijven we over de documentaire Frenchie Dreams Of Hashish, dat zou een kijktip kunnen zijn. Maar check de Ice-OLator en hoe dat werkt eens, een echte Nederlandse uitvinding van onze eigen hasjkoningin Mila. Veel succes!
In deze column beschrijf ik een door de politierechter afgedane strafzaak. De cliënt voor wie ik als raadsman optrad werd verweten dat hij “opzettelijk ongeveer 1,15 liter hennepolie, zijnde een middel als bedoeld in de bij de Opiumwet behorende lijst I” , aanwezig had gehad. We praten hier dus over harddrugs!
De strafzaak kwam op een bijzondere manier aan het rollen. Mijn cliënt had een detentie straf van 120 dagen openstaan. De politie bezocht zijn woning om hem daar aan te kunnen houden. Na aanbellen werd de woning niet geopend. De politie maakte gebruik van een afgegeven machtiging tot binnentreden van de woning. De voordeur werd geforceerd. In het politierapport werd vermeld: “Verdachte werd niet aangetroffen in de woning, wel een in werking zijnd laborato rium, waar mogelijk verdovende middelen lijst I of II werden vervaardigd”.
De aanblik van dat wat op de foto te zien is, leidde kennelijk tot enige paniek bij de politiemensen. Zij roken “chemische stoffen” en schakelden direct de brandweer en narcotica experts in. Na een veiligheidsscan werd de woning door hen weer veilig verklaard. De narcotica experts rapporteerden dat een zogeheten reflux opstelling werd aangetroffen. Die wordt gebruikt voor het terugwinnen van hennepolie zoals beschreven in lijst I van de Opiumwet. De aangetroffen hennepolie werd onderzocht door het Nederlands Forensisch Instituut (NFI). In een onderzoekrapportage werd door het NFI bevestigd, dat de aangetrof fen hennepolie “een concentraat van planten van het geslacht Cannabis (hennep) betrof dat was verkregen door extractie van hennep of hasjiesj, al dan niet vermengd met olie”. Zoals eerder opgemerkt praten we hierbij dus over harddrugs en niet over softdrugs. Een expert van de Landelijke Faciliteit Ontmantelen, die normaal gesproken in actie
komt bij het aantreffen van drugslaboratoria, schreef dat de politie “steeds vaker wordt geconfronteerd met plaatsen delict, waar olie (THC/CBD) uit hennep wordt verwerkt en dat hierbij regelmatig ook sprake is van een gevaarzetting”.
Tijdens de behandeling van de strafzaak wees ik erop dat hennepolie (ook wel hasjolie genoemd) in een ver verleden op Lijst I van de Opiumwet is vermeld vanwege de daarin voorkomende zeer hoge percentages THC. Destijds is aangenomen dat aan het gebruik van dergelijke olie onaanvaardbare gezond
hoge THC percentage in ice-o-later. Ik betoogde daarnaast dat voor de productie van de aangetroffen hennepolie gebruik was gemaakt van vezelhennep met een THCpercentage van minder dan 0,2%. De aangetroffen hennepolie kon naar mijn mening om die reden niet worden vergeleken met de hennepolie waar de wetgever zich in zijn extra strenge strafbepaling op heeft willen richten. Ik kon dit verweer voeren omdat de percentages CBD en THC niet waren onder zocht. Ik wees erop dat CBD-olie op vele plaatsen vrijelijk te koop wordt aangeboden. Ook door grote winkelketens. Op het internet kun je lezen dat het ministerie van Volksge zondheid dergelijke CBD-olie toestaat zo lang er maar maximaal de vervuilingswaarde (0,05%) aan THC in wordt aangetroffen.
heidsrisico’s kleefden. In mijn ogen een achterhaalde redenering. De Hoge Raad oordeelde op 2 maart 2010 dat hasjiesj verkregen door toepassing van de “ice-olater-methode” als softdrugs (Lijst II) moet worden aangemerkt. Dit dus ondanks het zeer
De politierechter stelde een overtreding van de Opiumwet vast. De Opiumwet biedt volgens hem ruimte om bepaalde producten legaal op de markt te brengen. Daarbij moet een behoorlijke mate van zorgvuldigheid en veiligheid in acht worden genomen. Aan productieprocessen van middelen die voor menselijke consumptie zijn bestemd worden niet voor niets zware eisen gesteld. De wetgever wil situaties zoals hier door de politie aangetroffen tegengaan, zo redeneerde hij. Hij veroordeelde mijn cliënt tot een geheel voorwaardelijke taakstraf voor de duur van 80 uur met een proeftijd van twee jaar.
www.bseadvocaten.nl
James Cook studeerde kunstgeschiedenis toen hij een bijzondere vondst deed. Ergens in de jaren twintig van de vorige eeuw was er een artiest die kunst maakte met behulp van typemachines. Dat moet ik ook kunnen, dacht de Brit. En nu heeft hij zo’n 200 werken achter zijn naam staan en kan hij zijn brood daarmee goed verdienen, Hij heeft nu een verzameling van 40 typemachines waarmee hij zijn tekeningen typt. Dat varieert van portretten van Tom Hanks tot bouwwerken zoals de London Bridge. Van een afstand is het onmogelijk te zien dat James’ kunst met de hand is getypt op een vintage typemachine. Cook zelf omschrijft zijn werk als ‘every picture is worth a 1000 words’. En dat klopt letterlijk en figuurlijk in zijn geval. Op www.jamescookartwork.com zie je meer van zijn werk, zoals bijvoorbeeld de Domtoren in Utrecht.
Met het laatste seizoen van Better Call Saul net achter de kiezen lijkt een einde aan de Breaking Bad saga te komen. Maar zeg nooit nooit. Onze favorieten voor een nieuwe spin off zijn Mike Ehrmantraut of special agent Hank Schrader. Maar terug naar Breaking Bad, want in Albuquerque, New Mexico werd deze zomer een standbeeld onthuld voor Walter White en Jesse Pinkman. Het leidde onmiddellijk tot ophef, want Republikeinse politici waren not amused dat ‘twee meth-dealers geëerd zijn met een standbeeld’. Desondanks was de Democratische burgemeester Tim Keller bij de onthulling van het standbeeld aanwezig, evenals acteurs Bryan Cranston en Aaron Paul. Keller: ‘Het gaat hier om fictionele karakters en de serie heeft in Albuquerque voor veel extra banen gezorgd.’
We hebben ze aan de Japanse grafisch ontwerper Tomoyuki Ono te danken, de prachtige vierkante watermeloenen. Al in 1978 bedacht hij deze kubusmeloen die in een kunstgalerij in Tokyo werd gepresenteerd. Een watermeloen moet toch beter in een koelkast passen, dacht Ono, en als ze vierkant zijn moeten ze ook makkelijker te snijden zijn. Gelijk heeft hij. En daarmee werd de kubusmeloen geboren. De vrucht wordt in dozen gekweekt en neemt zo deze vorm over. Inmiddels zijn er ook andere variaties beschikbaar, zoals in de vorm van een hart of een piramide. De vierkante lekkernijen zijn door de extra aandacht die ze vergen wel een stuk duurder dan hun ronde soortgenoten. De smaak is natuurlijk hetzelfde.
Een primeur voor Nederland en misschien wel een wereldprimeur: op 25 augustus lanceerde de Tilburgse coffeeshop Toermalijn een digitale ledenpas, gebaseerd op blockchain technologie. Met de pas, eigenlijk een NFT, krijg je vijf procent korting op cannabis en ben je lid van de OnChainSmokers community. De eerste Spaanse Cannabis Social Club heeft zich al aangesloten.
Klanten staan in de rij. In de eerste dagen werden al 800 mensen lid.
Het is ruim dertig graden op de dag van de lancering, maar het gonst van de activiteit in de grote achtertuin van de Toermalijn, een van de oudste en popu lairste coffeeshops van het zuiden. De Toer, zoals klanten de shop vaak noemen, opende in 1990 zijn deuren en werd vorig jaar bij de Cannabis Industrie Awards verkozen tot coffeeshop van het jaar. Willem en Marianne Vugs runnen de shop sinds jaar en dag en lopen ondanks de hitte af en aan om de lancering soepel te laten verlopen, klanten uitleg te geven en videobeelden te maken. Er staat een lange rij bij de tafel, waar klanten hun unieke NFT op hun telefoon kunnen laten zetten. Dat is gratis bij aankoop van vijf gram hasj of wiet of zestien joints.
Aan Willem Vugs de taak om iemand die geen mobiele telefoon heeft, ik dus, uit te leggen hoe de NFT pas werkt en wat OnChainSmokers precies inhoudt. ‘We willen onze klanten vooral belonen voor hun loyaliteit’, zegt hij. ‘Eerst kreeg
je korting bij besteding van een bepaald bedrag, maar dat is eigenlijk niet eerlijk. Want als je weinig te besteden hebt per aankoop, krijg je nooit korting. We zijn gaan brainstormen en daar kwam het idee uit om een lidmaatschapsprogram
verhandeld’, legt Vugs uit, ‘Maar dat is dit dus niet. De Toer is natuurlijk maar één shop, het is de bedoeling dat andere coffeeshops ook mee gaan doen en dat je met dezelfde NFT in al die zaken vijf procent korting krijgt. In Barcelona heb ben een aantal cannabis clubs gezegd dat ze mee willen doen. Eén van onze partners woont in Californië en de win kels daar kunnen zich ook bij OnChain Smokers aansluiten.’
ma te maken op basis van NFT en op die manier korting te geven. Dat is volstrekt nieuw. Je maakt de stap van Web 3, de digitale wereld, naar echte winkels.’
NFT staat voor Non Fungible Token en is een uniek bestand, opgeslagen in de blockchain. Zo’n blockchain is een data base van transacties dat wordt bijge houden door een netwerk van gebrui kers, zonder tussenkomst van banken, notarissen of andere instanties. ‘NFT’s zijn bekend geworden omdat ze worden
Zo kan er een wereldwijde cannabis community worden opgebouwd, die de mogelijkheden en technologie van Web 3, de derde generatie internet, optimaal benut. ‘Passing the joint into the future’, noemen ze dat bij OnChainSmokers. Om de NFT te kunnen downloaden en gebruiken moet je een Maiar Wallet op je telefoon installeren, een soort digitale portemonnee. Korting op wiet en hasj hoef je aan niemand uit te leggen, maar er zijn meer voordelen. Je NFT kan toegang geven tot kennis en informatie
Passing the jointinto the future
van experts, maar ook tot prijsvragen en andere acties en tot evenementen, van informatieavonden tot festivals. Via een Discord kanaal kun je chatten met andere leden. En op termijn kun je ook gaan betalen met bitcoin en andere cryptovaluta. Op dit moment kan dat nog niet.
Waar Web 2 gecentraliseerd is, denk aan YouTube, Facebook en andere social media, is Web 3 gedecentraliseerd en beheer je zelf je data. De Toermalijn slaat helemaal geen data op, benadrukt Vugs. In die zin is de digitale OCS pas het tegenovergestelde van de door de overheid opgelegde en weer afgeschaf te wietpas, het Besloten Club criterium. Daarvoor moest je wél je persoonsge gevens laten registreren. Vugs: ‘Met een
prepaid 06-kaartje kun je ook deel nemen aan OnChainSmokers.’ Hij laat
maar haalt het wat mij betreft toch niet bij IRL in de zonnige Toermalijn tuin zit ten met een fijn puur-jointje.
me op zijn telefoon de OCS Metaverse Gallery met digitale kunst zien waar je avatar door heen kan lopen en anderen leden kan ontmoeten. Het ziet er kek uit,
Twee van de ontwikkelaars van OnChain Smokers, Lukas Seel en William Buscall, staan achter de tafel en “minten” de ene na de andere NFT voor de klanten van Toermalijn. Als het even rustiger is, neemt Lukas een korte pauze om meer uitleg te geven over OCS en de wereld van Web 3. Hij is half Amerikaans, half Duits, groeide op in Berlijn en stond in maart 2020 op het punt om in New York zijn eigen nachtclub te openen. Corona verbrijzelde die droom. Lukas verkaste naar Berlijn, maakte door een vriend kennis met bitcoin en stortte zich in de wereld van blockchain en NFT’s. ‘Ik kende in het begin ook alleen die
Het is de bedoeling dat coffeeshopsandereook mee gaan doen endat je met dezelfde NFT in al die zaken vijf procentkorting krijgt.
bored apes en daar snapte ik weinig van’, bekent hij. ‘Ik heb er ook geen gekocht, maar ik heb wel zelf een NFT gemaakt, van een foto van paddenstoelen.’
Van het een komt het ander en bij een project met pixelated ducks, simpele plaatjes van eenden, leert hij zijn com pagnon William Buscall kennen. ‘Er zat een groep heel toffe mensen achter die eendjes’, legt Seel uit, ‘die samen een community vormden, met evenemen ten en bijeenkomsten.’ Blockchain en NFT’s hebben de reputatie dat ze alleen
worden gebruikt om mee te speculeren, maar dat is niet terecht. ‘Het gaat over meer dan plaatjes van apen en spe culeren. Met OCS kunnen we mensen die weinig van blockchain technologie weten kennis laten maken met wat er al lemaal mogelijk is door die technologie.’
De klanten van de Toermalijn zien het duidelijk zitten; in de eerste paar dagen worden achthonderd mensen lid. Op de dag van de lancering zie ik dat ook cannabisconsumenten die weinig op hebben met apps, digital wallets en
de Metaverse er letterlijk voor in de rij staan. De ontwikkelaars van OCS en de Toermalijn hopen dat er een sneeuw baleffect ontstaat en dat steeds meer coffeeshops, clubs en dispensaries zich aansluiten. En wie weet straks ook de Duitse “Fachgeschäfte” voor -legalecannabis. De eerste Spaanse cannabis club is inmiddels bij OnChainSmokers aangehaakt. Op 22 september vond in de Selva Club in Barcelona een live mint sessie plaats zoals die bij de Toermalijn.
Willem Vugs filmt de gebeurtenissen
Evoluon, Eindhoven
Het Platform Cannabisondernemingen Nederland bestaat vijfentwintig jaar en organiseert een groots opgezet symposium over de toekomst van de cannabisbranche, met topsprekers uit binnen- en buitenland. Plaats van handeling is het iconische Evoluon gebouw in Eindhoven, presentator is Bas van Werven van BNR. Het symposium biedt een unieke kans om insiders en industry leaders te horen en te ontmoeten.
Het PCN is dé landelijke bond voor coffee shops en andere ondernemers in de canna bisbranche. In zijn 25-jarige geschiedenis organiseerde het PCN drie keer een sympo sium, in 2001, 2008 en 2009. In de afgelopen jaren waren er regelmatig PCN themadagen en Meet & Greet bijeenkomsten, maar geen symposia. Om het zilveren jubileum te vieren en omdat de cannabisbranche aan de vooravond van grote veranderingen staat, besloot het bestuur om in 2022 uit te pakken met een groots opgezet symposium over de toekomst van de branche.
Het symposium duurt de hele dag en bestaat uit vier paneldebatten, de presentatie van een boek over de geschiedenis van het PCN en de
uitreiking van de Koos Zwart Award. De paneldebatten worden gepresenteerd door Bas van Werven, bekend van BNR radio en EenVandaag. Inbegrepen in de ticketprijs is een uitgebreide lunch, een borrel en een exemplaar van het boek ‘Een kwart eeuw knokken voor de coffeeshop – Geschiedenis van het PCN 1997-2022’, geschreven door Derrick Bergman.
Het uit 1966 daterende Evoluon heeft de vorm van een vliegende schotel en is nog steeds een van de meest futuristische gebouwen van Nederland. Een perfecte locatie voor een symposium over de toekomst van de cannabisbranche. Op het moment van schrijven zijn nog niet alle panelleden definitief bevestigd. Bezoek voor het laatste
nieuws over de programmering en voor het kopen van tickets
Panel 1: Krom en krampachtig: de knelpunten van ons cannabisbeleid Tegen welke problemen lopen coffeeshops anno 2022 aan? Bankenproblematiek, schaarse vergunningen, achterdeurproble matiek, voorraadmaximum, verplaatsen shops lukt niet, edibles niet toegestaan, laboratorium testen verboden, uitsterfbeleid (shop verkopen mag vaak niet), nuloptie, stigmatisering.
August de Loor, oprichter Adviesburo Drugs,
voorzitter Cannabinoïden Adviesbureau Nederland. Tim Vis, strafrechtadvocaat bij Vis & Van Reydt Advocaten (onder voorbehoud). Johhny Haane, coffeeshop Kosbor, Maastricht. Nog onbevestigd panellid.
Panel 2: International panel: Canna bis in Canada, USA and Germany
Hoe staat het met regulering en legalisering in Canada, de VS en Duitsland? Wat kunnen wij leren van hun ervaringen? Welke trends, consumentenvoorkeuren en ontwikkelingen zijn zichtbaar in de legale cannabismarkt in Canada en de Amerikaanse legale staten? Hoe kijken zij naar het Nederlandse beleid? Wordt Duitsland de gamechanger voor Europa?
Georg Wurth, Duitsland, oprichter en directeur Deutsche Hanfverband (DHV). Bob Hoban, VS, advocaat, cannabisindustrie expert, directeur Gateway Proven Strategies. Hilary Black, Canada, cannabisactiviste, oprichter B.C. Compassion Club, voormalig Director Patient Education and Advocacy bij Canopy Growth.
Het experiment gesloten coffeeshopketen wordt geteisterd door vertraging en een grote regeldruk. Aangewezen telers hebben bovendien problemen met banken. Hoe zit het met pakweg 500 coffeeshops die niet aan de proef deelnemen? Hoe groot is het risico op “McMarijuana”, marktdominantie door een klein aantal megabedrijven?
kweker”, medeoprichter Holigram (voorheen GrassMeijers), een van de aangewezen wietproef telers. Marjolijn van den Brand, coffeeshop Rag-a-Muffin Groningen. Nog onbevestigd panellid.
Panel 4: De toekomst van de canna bisbranche: hoe kan het beter?
Hoe komen we tot een beter functionerend cannabisbeleid en welke rol kan het PCN daarbij spelen? Staat de sociale functie van de coffeeshop op de tocht nu meer coffeeshops zich beperken tot afhaalver koop? Moet er een landelijk coffeeshop keurmerk komen? Welke rol kan blockchain technologie als Bitcanna en OnChainSmo kers spelen in de cannabisbranche? Hoe zit het met bezorging, laboratorium testen, edibles en extracts en thuisteelt? En wanneer kunnen we fair trade cannabis uit traditionele productielanden kopen?
Aangewezen telers en coffeeshoponderne mers uit de wietproef gemeenten bespreken de proef van binnenuit.
legalisering besproken Programma
Bart Vollenberg, coffeeshop Koffie & Dromen Almere en Lelystad, oprichter Epicurus Foundation en Cannabis Connect, medeo prichter Aardachtig, een van de aangewezen wietproef telers. John Meijers, “modelwiet
Panelleden Nicole Maalsté, publicist, onderzoeker en adviseur, publiceerde drie boeken over cannabis. Professor Jan Brouwer, hoogleraar Algemene Rechtswetenschap, Rijkuniversiteit Groningen, publiceert sinds 1996 over drugs en drugsbeleid. Wilco Sijm, coffeeshop Birdy Haarlem, voorzitter Team Haarlemse Coffeeshops, bestuurslid PCN. Nog onbeves tigd panellid.
-
Koos Zwart Award
-
-
-
Paneldebat
- De toekomst van de cannabisbranche: hoe kan het beter?
en slotwoord
PCN jubileum symposium ‘De toekomst van de cannabisbranche’ Vrijdag 4 november
Evoluon, Noord Brabantlaan 1A, Eindhoven www.platformcannabis.nl/symposium
Na het feest rond de uitreiking van de HIGHLIFE Cup 2022 in juni in Amsterdam kregen alle bezoekers wat presentjes in een rode Soft Secrets goodiebag mee naar huis. Tot mijn vreugde zaten daar wietzaadjes bij; Jack Herer Auto van SeedStockers.
Daar wilde ik wel mee aan de slag. Maar wat te doen als je nauwelijks zon op het balkon van je bovenwoning hebt en je wilt toch liever buiten kweken? Gelukkig heb ik een goede vriendin met een prachtig dakterras, die ook nog eens groene vingers heeft. Ze wilde zich met alle
liefde over de drie zaadjes ontfermen en ik wist dat ze bij haar in goede handen waren. Op deze pagina zien jullie het resultaat. Ze werden een paar dagen na de HIGHLIFE Cup in juni ontkiemd en de dames werden 12 september naar binnen gehaald om te knippen en
drogen. Drie maanden dus, zoals dat hoort bij autoflowers. En zoals je ziet hebben ze het opperbest gedaan! Mede dankzij de uitmuntende verzorging van mijn goede vriendin. Heel erg bedankt! Volgend jaar weer? www.seedstockers.com
Het chemiebedrijf 3M in Zwijndrecht stoot giftige stoffen als PFAS uit. Dit is schadelijk voor de gezondheid. Het kan het immuunsysteem beschadigen en kanker veroorzaken. Een experiment om via het telen van vezelhennep deze giftige stof uit de grond te halen bleek succesvol. Dit kan positieve gevolgen hebben voor de toekomst.
Immers, eerst moesten deze gifgronden worden afgegraven, en dat kost nogal wat. Maar ga je op dergelijke grond vezelhennep telen dan ben je veel goedkoper uit en bovendien is het veel beter voor het milieu. Je hebt geen grote machines nodig om de gifgrond op te graven en de vele vrachtwa gens die nodig zijn om de gifgrond af te voeren zijn ook overbodig.
Het was Frederik Verstraete uit Lokeren die dit huzarenstukje voor elkaar kreeg. Eerder dit jaar vertelde deze duurzame ondernemer bij de start van het experiment op de Vlaamse zender VRT het volgende: ‘Eind vorig jaar werd ik gecontacteerd door professor Jaco Vangronsveld van de UHasselt. Hij is gespecialiseerd in milieubiologie en stelde voor om eens te kijken of we door middel van hennep niet ook PFAS uit de grond zouden kunnen halen. Na een eerste verkennend
onderzoek wist ik de gemeente Zwijndrecht te overtuigen om mee te stappen in dit onderzoek. De gemeente zorgde er zelfs voor dat ik aan tafel kon zitten met het bedrijf 3M zelf. Als blijkt dat het aanplanten van hennep voor een verminderde PFAS-waarde in de grond zorgt, dan wil 3M het project mee financieren.’ Hij legde uit hoe het in de praktijk zou moeten werken: ‘De wortels van de hennepplant zuigen de PFAS-stoffen letterlijk uit de grond. En het grote voordeel in vergelij king met andere planten is dat de hennep plant enorm veel diepe wortels heeft. Daardoor is het zuigeffect aanzienlijk groter dan bij veel andere planten.’
Nog geen twee maanden later blijkt het experiment succesvol verlopen te zijn. Verstraete, in september opnieuw bij de VRT: ‘Eigenlijk boeken we op twee terreinen succes. Enerzijds hebben de planten een
deel van de PFAS uit de grond opgenomen. Anderzijds hebben de planten het grondwa ter sterk gezuiverd. Dus op twee fronten is het een succes te noemen. Samen met 3M zal er verder onderzocht worden of de hennep planten een volwaardig saneringssysteem kunnen worden.’ Het experiment vond mede plaats op grond van het biologische landbouwbedrijf van Koen Doggen. Zijn akkers liggen op twee kilometer afstand van de 3M chemiefabriek. Op zijn akkers zit tot 8.3 microgram PFAS in een kilo droge grond, de norm is 3. Hij is enthousiast over de resultaten. Ondanks de droge zomer groeide de hennep voorspoedig en de bodemvervuiling is met 10% gedaald. Volgens Verstraete kan de bodem in 10 tot 12 jaar geheel gesaneerd zijn, maar dat kan ook sneller, al naar gelang de soort vezelhennep die gebruikt wordt. Lokale boeren hebben veel interesse, want de geoogste hennep kan weer verwerkt worden tot andere producten.
Wanneer een plan van een burgemeester van GroenLinks alleen steun krijgt van rechtse partijen als VVD, CDA en JA21, dan zou je verwachten dat zo iemand zich eens achter de oren krabt en het idee terugtrekt. Zo niet Femke Halsema in Amsterdam.
Hoewel slechts acht (5xVVD, 1xCDA, 2xJa21) van de 45 gemeenteraadsleden haar steunen om buitenlandse toeristen de toegang tot coffeeshops te verbieden, dit na jarenlange discussies en vele rapportages, geeft ze de strijd nog steeds niet op. Halsema na haar laatste nederlaag tegen de onwillige raadsle den: ‘U gaat alleen maar uit van uw gut feeling. Onze onderzoeken laten zien dat het aantal toeristen dat naar de stad komt om te blowen zal afnemen en ze komen ook nog eens minder vaak.’ Dit gaat (helaas) nog een staartje krijgen.
De Amsterdamse burgemeester heeft zich als een echte drugshavik ontpopt en voert al langer een verbeten strijd tegen de coffee shops in de hoofdstad. Haar argumenten veranderen telkens. Wanneer blijkt dat de gemeenteraad de ene beargumentering onvoldoende vindt, schakelt ze meteen door naar een ander argument. De laatste in de rij: Coffeeshops zouden verweven zijn met
zware criminaliteit. Halsema deinsde er zelfs niet voor terug om coffeeshops te beschuldi gen van bemoeienis met grootschalige cocaïnesmokkel. Nicole Maalsté liet terecht weten dat het beleid van de driehoek (burgemeester, politie en Openbaar Ministerie) zwabbert: ‘Verwevenheid van de cannabismarkt met de cocaïnemarkt is een ernstige zaak die om ingrijpen vraagt van politie en justitie. De betrokken zaken moeten gericht worden aangepakt. De Amsterdamse driehoek lijkt te weten om welke coffeeshops het gaat. Waarom pleit het dan voor een generieke maatregel zoals het ingezetenencriterium? Of is de driehoek van mening dat de hele Amsterdamse coffeeshopsector onderdeel is geworden van de georganiseerde misdaad?’
Een treffend citaat tijdens het soms tenen krommende debat (de kennis over cannabis
was bij veel raadsleden ver te zoeken) werd opgetekend door De Telegraaf. Die tekende deze plat Amsterdamse uitspraak van de gelouterde drugsonderzoeker August de Loor op: ‘Sodemieter op met die burgemeester.’ Hoe nu verder? Halsema liet duidelijk blijken dat ze niet wil opgeven. Of ze daarbij suggesties van raadsleden gaat gebruiken, zoals een blowverbod in bepaalde delen van de stad of een convenant met extra eisen aan coffeeshops in ruil voor concessies als een grotere voorraad, zal moeten blijken. Feit is dat dit hele gedoe een gastvrije stad als Amsterdam onwaardig is. In Las Vegas en New York heeft de toeristenindustrie geen enkel probleem met blowende toeristen, maar de burgemeester van Amsterdam heeft dat wel. Tot slot. Wat zit er toch achter die verbeten strijd van Halsema? Want dit is een achterhoedegevecht. Cannabis wordt in steeds meer landen legaal en dat hou je niet tegen. Het blijft allemaal uiterst merkwaardig.
Wordt vervolgd!
Volgend jaar moet het experiment Gesloten Coffeeshopketen van start gaan. De redactie van HighLife is daarom met een nieuwe serie begonnen over coffeeshop ’t Experimentje. De eigenaar en het personeel van ’t Experimentje moeten zich voorbereiden op het wietexperiment. En dat heeft heel wat voeten in de aarde. Van achterdeurwiet naar experimentwiet, en nog veel meer. Voor de goede orde; dit is een fictieve coffeeshop. Maar de problemen waartegen de eigenaar en zijn team oplopen zijn reëel.
Het was natuurlijk zomer en dan gebeurt er meestal niet zoveel in Den Haag. Wat dat betreft is er weinig nieuws over het wietex periment te melden. De Nederlandse cannabismarkt was echter flink in beweging. Nadat we een tijd geleden overspoeld werden met bespoten CBD-wiet die als THC-houdende cannabis werd aangebo den, zien we nu een toenemend aanbod van zogenoemde Cali-wiet. In Californië is namelijk een enorm overschot aan legaal geteelde wiet. Die producten vinden nu ook hun weg naar de Nederlandse cannabis markt. Een collega vertelde mij dat de helft van zijn menukaart inmiddels uit Cali-wiet bestaat. Dit is een enorme bedreiging voor het wietexperiment. Als er steeds meer legaal geteelde producten op de illegale markt en bij de gedoogde coffeeshops verkrijgbaar zijn, dan zal het heel lastig zijn voor de coffeeshops die aan het wietexperi ment meedoen om concurrerende producten aan te bieden. Qua prijs zitten we
binnen het experiment immers behoorlijk vast. Wij hoopten daarom dat we tijdens het experiment met de illegale markt konden concurreren op kwaliteit. Maar als die nu ook legaal geteelde producten kunnen kopen en tegelijk kunnen stunten met prijzen dan is het wietexperiment gedoemd te mislukken. De tien geselecteerde telers maken zich ook grote zorgen over deze ontwikkeling.
Stijgende energieprijzen
Daarnaast moet een deel van de telers zijn businessmodel gaan aanpassen vanwege de stijgende energieprijzen. Als de energieprij zen zo hoog blijven dan wordt indoorkweken in Nederland vrijwel onbetaalbaar. In de agrarische sector vindt een ware kaalslag plaats. Kwekers zonder vast gascontract zien zich genoodzaakt hun bedrijven te sluiten. Voor kwekers mét een vast gascontract spelen andere zaken. De verkoop van zo’n gascontract levert in veel gevallen meer op dan de geschatte opbrengst van een gewas.
Dan is de keuze snel gemaakt. Waarom zou je dan nog het risico gaan lopen om tomaten of komkommers te telen? Die gascontracten zijn dus voor de hoofdprijs in de aanbieding. Voor de tien legale telers in het wietexperi ment die – op eentje na – nog moeten beginnen met het bouwen van hun faciliteit is dit slecht nieuws.
Het experiment kan pas van start gaan als er voldoende goede kwaliteit cannabisproduc ten zijn geteeld. Die datum wordt steeds weer uitgesteld. Het belangrijkste probleem is op dit moment dat de telers geen Neder landse bankrekening kunnen krijgen voor de teeltfaciliteit. Dit probleem speelt trouwens ook bij enkele van mijn collega-coffeeshop houders. Rekeningen worden ineens opgezegd. Om dit te voorkomen moeten de getroffen ondernemers steeds weer nieuwe vragen beantwoorden. Ik heb gehoord dat sommigen moesten aantonen waar zij 30 jaar
geleden het geld vandaan haalden om een coffeeshop te beginnen. De coffeeshopbon den BCD en PCN voeren inmiddels op hoog niveau gesprekken met banken en de drie betrokken ministeries. Zolang hier geen oplossing voor is, kunnen ook de telers geen bankrekening in Nederland openen. Het is natuurlijk idioot als zij moeten uitwijken naar het buitenland, terwijl een van de belangrijk ste doelen van het wietexperiment is om de transparantie van alle processen te bewerk stelligen. Een kwekerij met een bankrekening in Malta lijkt mij geen goeie start voor het wietexperiment.
De tien telers zitten inmiddels met elkaar om tafel om strategieën te bespreken hoe zij de verschillende hobbels kunnen slechten. Ze hebben samen een brief geschreven naar de overheid over de problemen waar ze tegenaan lopen. Het is zeer waarschijnlijk dat een van hen binnenkort een kort geding aanspant tegen een van de banken om meer duidelijkheid te krijgen. Door informatie uit te wisselen kunnen zij samen optrekken. Gezien de problemen die hen te wachten staan is dat cruciaal. Er heeft trouwens een kleine verschuiving plaatsgevonden. Er is opnieuw een teler afgevallen waardoor de nummer 12 op de lijst zich klaar mag maken voor deelname aan het experiment. Het gaat om
CanAdelaar, een initiatief dat vanuit de BCD was gestart en binnen de sector bekend staat als De Corporatie. Volgens de website van CanAdelaar is nu alleen nog The Bulldog bij dit initiatief betrokken. De mastergrower is een dame, Jenn, die ervaring opdeed bij het Canadese bedrijf Maricann. CanAdelaar heeft twee kweke rijen in Canada en twee in Oostenrijk.
Ik schat zo in dat CanAdelaar echt de laatste is en dat er vanaf nu geen nieuwe telers meer aan het wietexperiment mee kunnen doen. Het wietexperiment wordt zo steeds weer vertraagd. Je kunt niet bezig blijven. Voor ons coffeeshopexploitanten zou het natuurlijk het prettigst zijn als alle telers tegelijk van start gaan. Dan hebben we meteen voldoende keuze en kan de garantie op voldoende goede kwaliteit het beste worden gewaarborgd. Of dit lukt is maar de vraag. Een van de telers Fyta, is er klaar voor en zou het liefst morgen al beginnen. Dat zou in theorie kunnen als een of twee experi mentgemeenten eerder van start gaan. Maar de andere telers willen in dat geval terecht de garantie krijgen dat ook zij vier jaar lang de tijd krijgen om legale cannabisproducten aan experimentgemeenten te kunnen verkopen.
Als die periode korter wordt, omdat een of enkele telers al eerder begonnen zijn, dan wordt het nog lastiger om het businessmodel rond te krijgen. Aan de andere kant zou het voor
alle betrokken telers goed zijn als het wietexpe riment zo snel mogelijk van start. Als de huidige regering valt (wat steeds waarschijnlijker wordt) dan is het nog maar de vraag of het wietexperi ment überhaupt doorgaat. Voor sommigen een zegen, voor anderen een drama.
Het lange wachten trekt intussen een zware wissel op de uitverkorenen. Partijen die uitgeloot zijn en buitenlandse investeerders cirkelen als haviken om de tien geselecteer de telers heen. Er worden samenwerkings verbanden aangegaan en aandelen gekocht. Sommige investeerders hopen de vergunning voor een habbekrats te kunnen overkopen van partijen die door alle vertraging financieel in moeilijkheden komen. Dat geldt ook voor allerlei startups die kansen zien in de nieuwe industrie. Zo is er inmiddels een heus cannabis gerelateerd rekruteringsbureau actief dat ervaren personeel uit binnen- en buitenland aantrekt en aanbiedt. Telers met voldoende ervaring om op grote schaal te kweken zijn nog steeds dun gezaaid. Zij kunnen ook in legale teeltfaciliteiten in andere landen makkelijk aan de slag. Het liefst willen ze natuurlijk aan de slag in een legale kwekerij waar ze ook cannabis met THC mogen kweken. Maar als dat er nog even niet in zit dan doen ze graag ervaring op in teeltfacili teiten die CBD-wiet produceren.
Stijgende energieprijzen zorgen voor extra kosten bij de telersSommige bestuurders en ambtenaren denken bestaande coffeeshops gemakkelijk te kunnen vervangen door nieuwe. Dat getuigt van een enorm gebrek aan kennis over de huidige organisatie van de zogenaamde ‘achterdeur’ van de coffeeshop. Het leidt tot onrust op de lokale cannabismarkt en kan de gezondheid van consumenten in gevaar brengen.
De gedoogverklaring voor coffeeshop De Palm die al 28 jaar actief is in Apeldoorn is omgezet naar een tijdelijke gedoogverkla ring voor de duur van zes jaar. De uitbaters van de coffeeshop beschikten eerder over een gedoogverklaring voor onbepaalde tijd. Een vertegenwoordiger van de Apeldoornse burgemeester Ton Heerts stelde onlangs bij de Raad van State dat iedereen een gelijke kans moet krijgen om een van de vijf coffeeshops in zijn stad te kunnen exploite ren. De burgemeester wil de markt openstel len. Er zouden genoeg gegadigden zijn.
Het is verbazingwekkend dat bestuurders en ambtenaren dit soort standpunten innemen. Ze behandelen coffeeshops plotseling als normale horecagelegenheden en/of winkels. Ik zou dat toejuichen als de exploitatie van een coffeeshop niet onder het gedoogbeleid
zou vallen en coffeeshops een vergunning zouden hebben voor de inkoop van canna bisproducten. En als er daarnaast ook vanuit de overheid controle zou plaatsvinden op de kwaliteit en zuiverheid van die producten. Maar dat is niet het geval. Het inkopen van cannabisproducten voor coffeeshops is immers een activiteit die bij de wet verboden is. Er vindt geen controle vanuit een over heidsinstantie plaats op de producten die coffeeshops verkopen en testen bij een laboratorium is niet toegestaan. Coffeeshop bezoekers zijn wat dat betreft volledig afhankelijk van de kennis en kunde van de uitbaters en hun personeel. Zij hebben eigen manieren ontwikkeld om producten te testen, zodat de kwaliteit, zuiverheid en prijsstelling zo goed mogelijk worden gewaarborgd. Een coffeeshop is daarom geen gewone horecagelegenheid en/of winkel. Uitbaters hebben specifieke kennis en
ervaring nodig om zich staande te houden in deze sector die zich half in de openbaarheid en half in de onzichtbare wereld afspeelt.
Die kennis en ervaring hebben zij in de vele jaren die zij werkzaam zijn in deze sector opgebouwd. Net als een netwerk van partijen waarbij zij kunnen inkopen. Er bestaat geen telefoonboek of internetsite met adressen waarbij zij inkopen kunnen doen. Ook krijgen ze geen inkoopfacturen. Het inkopen van cannabisproducten voor een coffeeshop gebeurt op basis van vertrouwen dat in de loop der jaren is opgebouwd. Daarbij speelt ook de ‘gunfactor’ een belangrijke rol. Leveranciers die al jarenlang op een prettige manier zaken doen met een coffeeshop, veranderen dat niet zomaar. Ook niet als zij ergens anders een hogere prijs kunnen krijgen. Voor de lange termijn is het voor beide partijen van belang dat de verkoop op discrete
wijze plaatsvindt zodat zij geen onnodige risico’s lopen. Voor nieuwe coffeeshoponder nemers is het lastig om daartussen te komen. Ook missen zij vaak de nodige kennis en ervaring om producten te kunnen beoordelen op kwaliteit en zuiverheid.
De meeste gemeenten hebben hierover niets opgenomen in het eisenpakket om een (nieuwe) coffeeshop te mogen exploiteren. Er zijn zelfs gemeenten die een tegenoverge steld beleid hanteren. De gemeente Eindhoven stelt bijvoorbeeld als voorwaarde voor het verkrijgen van een vergunning voor een nieuwe coffeeshop dat degene die de coffeeshop wil exploiteren op generlei wijze verbonden mag zijn met een andere coffeeshop in Eindhoven. De redenering die
hierachter zit is het vermoeden dat ‘ketens’ vanuit het oogpunt van ondermijning ongewenst zijn. De exploitant zou een te grote marktpositie kunnen krijgen. De angst voor ketenvorming is ook terug te zien in het Amsterdamse coffeeshopbeleid. De Amsterdamse driehoek schreef onlangs in een brief naar de gemeenteraad: “Ketenvor ming verhoudt zich slecht tot kleinschaligheid en niet zelden zijn ketens georganiseerd in bijzonder complexe en niet-transparante ondernemings- en financieringsconstructies.”
Wanneer nieuwe exploitanten geen enkele binding mogen hebben met de cannabis markt, dan betekent dit in feite dat mensen die (nog) niet betrokken zijn bij illegale activiteiten willens en wetens die kant op worden gestuurd. Vanuit dit perspectief gezien zouden gemeenten onder het huidige gesternte ook kunnen overwegen dat een beoogde uitbater op een of andere manier moet kunnen aantonen dat hij die kennis en ervaring in huis heeft. De vraag is dan natuurlijk hoe ambtenaren die belast
zijn met de selectie van een nieuwe coffeeshopexploitanten dit kunnen beoordelen. Ze zouden wat dat betreft hun licht kunnen opsteken bij ambtenaren van het ministerie van Justitie en Veiligheid die de plannen van legale wietproducenten moesten beoordelen die mee wilden doen aan het wietexperiment. Een van de eisen was aantoonbare ervaring met het produce ren van cannabisproducten.
Daarnaast lijken bestuurders en ambtenaren zich onvoldoende bewust van het precaire evenwicht op de lokale cannabismarkt. Er zijn naast coffeeshops immers nog steeds veel illegale aanbieders actief die (naast andere drugs ook) cannabis aanbieden. Flexibel als zij zijn reageren ze op elke verandering in de lokale cannabismarkt. Dat werd onlangs nog
hoeven te komen met andere drugs (met minder aanvaardbare gezondheidsrisico’s).
Voor veel buitenstaanders blijft de achter deur van coffeeshops een black box waar zij weinig zicht op hebben. Op zich hoeft dat geen probleem te zijn. Misschien is het voor de veiligheid van de betrokkenen zelfs beter dat de meeste mensen geen weet hebben van wat er zich aan de achterdeur van coffeeshops afspeelt. Het gaat immers om activiteiten die bij de wet verboden zijn. Hoe minder mensen daarbij betrokken zijn, hoe beter. Maar, als bestuurders en ambtenaren gaan ingrijpen in de lokale cannabismarkt door coffeeshops te sluiten, verplaatsen of vervangen, dan is zicht op de lokale canna bismarkt cruciaal. Zij dienen zich te realiseren dat kennis en ervaring van die specifieke
pijnlijk duidelijk toen de coffeeshops tijdens de lockdown dreigden te worden gesloten. Illegale aanbieders sprongen onmiddellijk met honderden tegelijk in het gat in de markt dat zou ontstaan door telefoonnummers uit te delen aan consumenten die in rijen voor de coffeeshops nog een laatste hoeveelheid cannabis probeerden te bemachtigen. Reden voor de overheid om coffeeshops tijdens de lockdown als essentiële winkels te bestempe len, zodat consumenten niet onnodig de illegale markt op werden gedreven. Dat is immers de reden waarom coffeeshops bestaan. Een scheiding van drugsmarkten zodat consumenten bij de aanschaf van cannabis (dat als een drug met een aanvaard baar risico wordt beschouwd) niet in aanraking
markt een belangrijke voorwaarde is om op een veilige manier een coffeeshop te exploiteren. Coffeeshops zijn niet zomaar inwisselbaar. Zij nemen allemaal een eigen, specifieke positie in op de lokale cannabis markt waarin zij actief zijn. Zolang de achterdeur niet is geregeld, blijft dit helaas hogere wiskunde.
Een vergunning intrekken van een coffee shop die geen problemen oplevert en die zijn plek in de markt al decennialang inneemt en verloten aan een andere ondernemer is als het spelen van roulette. Misschien win je er iets mee, maar groter is de kans dat je je inzet kwijt raakt. Een bestuurder zou dit moeten aanvoelen.
Het inkopen van cannabis voor een coffeeshop gebeurt op basis van vertrouwen dat in de loop der jaren is opgebouwd.Johan Meines kweekte al in 1975 nederwiet, stond aan de wieg van de eerste coffeeshop van Leeuwarden en speelde een sleutelrol bij de ontwikkeling van Suver Nuver. Al die ervaringen komen terug in het boek ’50 jaar Wiet in Friesland’ dat afgelopen zomer in eigen beheer verscheen. Het is een bijzondere bijdrage aan de geschiedschrijving van onze cannabiscultuur.
Meines is een kind van de jaren zestig. Hij vertrekt in 1969 uit Leeuwarden omdat hij de stad te benepen vindt en gaat in Amersfoort een opleiding tot jeugdleider volgen. Dichtbij zijn studentenkamer woont een stel, Rob en Marijke, dat hij kent van school. ‘Rob is op vakantie geweest in Marokko’, schrijft Meines, ‘en heeft vier kilo pollem maroc meegeno men. De stuff wordt amper verkocht, er is nog geen markt voor. Rob stopt de pijp en we roken de chillum.’ Meines loopt stage in Drachten en gaat daarna in Groningen werken. Hij verhuist naar De Klasjeshoeve, een vervallen boerderij in Opende. Na een tijdje besluit hij er een ‘groepenboerderij annex bed and breakfast en trainingscen trum’ van te maken. Als Meines in 1975 in de krant leest dat hennepzaad zou worden bestraald ‘vanwege de verdenking dat hippie-volk en criminelen dit weleens
zouden kunnen gebruiken voor drugspro ductie’ is zijn interesse gewekt. Hij vist hennepzaadjes uit een zak kanariezaad en strooit die uit in de tuin bij de boerderij. ‘Een half jaar later bij het wieden van de tuin, verrek… daar staan prachtige planten. Nog wat klein, maar met zaad! Het virus slaat bij me aan en ik maak een planning voor het jaar daarop, om zo jaar na jaar tot een beter product te komen.’
In Leeuwarden is in 1972 het jongerencentrum Hippopotamus Unlimited geopend, beter bekend als Hippo. Het is een van de eerste plekken in Nederland waar een gedoogde huisdealer hasj verkoopt. Als Hippo begin 1982 failliet gaat, werk Meines, naast zijn activiteiten op de boerderij, als consulent jeugd- en jongerenwerk Noord-Nederland.
In die hoedanigheid krijgt hij opdracht een stichting model te maken voor wat de eerste coffeeshop van Leeuwarden zal worden. Op 11 augustus 1982 wordt de stichting Utopia officieel opgericht en dat najaar opent coffeeshop Utopia. ‘Het is allemaal nog pionierswerk’, schrijft Meines. ‘Zo stinkt nederwiet nogal in vergelijking met de gangbare hasj. De hasj wordt met een mes gesneden, met een pessola gewogen en in aluminiumfolie verpakt. De weinige wiet op de markt wordt in een papieren zakje verkocht. Echter is van onze sensimilla (wiet zonder zaad), zoals Skunk en Northern Light, de geur zo sterk dat er een nieuwe verpakking voor gezocht moet worden.’ Binnen een half jaar krijgt het bestuur ruzie over geld. Twee bestuursleden stappen op en richten de stichting Crisis in Leeuwarden op, waaruit koffieshop De Ossekop, later De Os, voort
komt. Net als Utopia, in 2000 omgedoopt tot Utoop, bestaat De Os nog steeds.
Onder druk van zijn werkgever moet Meines in 1983 zijn voorzitterschap van de stichting Utopia opgeven. En er volgt meer ellende: in december omsingelt de politie zijn boerderij en pakt hem op, samen met een inkoper die is blijven slapen. Ze worden verdacht van smokkel van cannabis naar Denemarken, waar Meines niets mee te maken heeft. Uiteindelijk krijgt hij een werkstraf wegens verkoop van hasj in Utopia en Fumeurs in Groningen. Meines verliest zijn baan en gaat in een kas in de tuin wiet kweken met stekken die hij van Wernard Bruining koopt, voor veertig gulden per stuk. Er volgt een tweede politie inval, waarna hij met een zakenpartner het bedrijf Natura Fruits start. Er woont een aantal mensen op zijn boerderij ‘die uiteinde lijk de boel ook nog eens leeg roven’. In 1987 laat Meines zich failliet verklaren en gaat op zoek naar een baan in het jongerenwerk. Die baan vindt hij in Rijswijk en hij verhuist naar Den Haag, waar hij na een jaar jongerenwer
ker wordt, in Scheveningen. Hij krijgt er in 1991 bezoek van drie Amerikanen die het jeugdwerk willen bekijken. Eén van hen is jeugdwerker vanuit een kerkgemeenschap. Meines voert een lang gesprek met de man, die zich voorstelt als Barack Obama. In de jaren negentig heeft Meines veel minder te maken met cannabis, al gaat hij altijd even bij Utopia langs als hij in Leeuwarden is. Hij ontmoet in deze periode Rinus Beintema en zijn vrouw Paula, die een grote rol zouden gaan spelen in zijn leven.
In 2000 verhuist Meines terug naar Friesland. Hij zet weer wat buitenplanten en bezoekt coffeeshop Esara in Sneek. De eigenaar, Erwin Meun, blijkt hij nog te kennen uit de begintijd van Utopia. Op Meun’s verzoek gaat hij zich ‘met de achterdeur bemoeien’ en merkt dat er weinig is veranderd sinds de jaren tachtig. In 2012 publiceert Meines ‘Dertig jaar coffeeshops in Fryslân’, een voorloper van het boek dat dit jaar verscheen. En hij bouwt met Rinus Beintema een modelwietkwekerij, in de hoop zo een
proefproces uit te lokken. Tim Hofman filmt de kwekerij voor zijn BNN serie ‘Tim’s Tuintje’, maar de zaak wordt uiteindelijk geseponeerd en er komt dus geen proefproces. Beintema richt hierna de stichting Suver Nuver op en Meines wordt woordvoerder en penning meester. Hij helpt ook mee met het opleiden van extractie-crews en de organisatie en logistiek van Suver Nuver. Tot 2018 doet Meines de boekhouding, dan treedt hij terug vanwege gezondheidsproblemen. Meines beschrijft zijn avonturen in cannabisland, maar ook de ontwikkeling van het beleid en van cannabis zelf. Het boek is een mix van memories, geschiedschrijving en historische documenten. Zo ontstaat een caleidosco pisch beeld van vijftig jaar cannabiscultuur en beleid, met een hoofdrol voor Friesland.
‘Vijftig jaar wiet in Friesland’ kost twintig euro waarvan vijf euro naar het Actieplan Prison Fonds, een steunfonds voor mensen die door handel, gebruik of op een andere manier door cannabis in de problemen zijn gekomen. Bestellen kan door een mailtje te sturen naar legaalleeuwarden@gmail.com.
Tijdens de presentatie van het boek in Leeuwarden
Er lijkt steeds meer beweging in de Belgische standpunten rond het cannabisbeleid te zitten. Tijdens een congres van de Vlaamse liberale partij Open VLD werd een motie van de jongerenclub aangenomen om cannabis volgens het Canadese model te legaliseren. En de burgemeester van Brussel zou de komst van coffeeshops toejuichen.
Steeds meer Belgische politici spreken zich uit voor legale cannabis. Twee maanden geleden zei Philippe Close, de burgemeester van Brussel, in een interview met NRC op de komst van coffeeshops in de Belgische hoofdstad te hopen: ‘‘Ja, ik hoop het. Er zijn nu al van die winkeltjes die cannabissnoepjes verkopen, zonder THC, denken we. Ik zeg: laten we het inkaderen. Ze mogen bijvoor beeld niet te dicht bij scholen staan.’ De volgende vraag die aan de burgemeester werd gesteld: Er gaan dan ook toeristen naar Brussel komen om te blowen. In Amsterdam wil uw collega Femke Halsema dat juist aan banden leggen. Close: ‘Ik heb vaak met Femke om tafel gezeten en ik weet wat de problemen in Amsterdam zijn. Uiteindelijk gaat het gewoon om goed stadsbeheer; je vertelt een toerist duidelijk wat wel en wat niet kan. De excessen probeer je te weren. Maar steden als Amsterdam en Brussel hebben ook toerisme nodig. Zonder zijn we verloren.’
De burgemeester, lid van de Franstalige PS (Parti Socialiste), gaat verder: ‘We weten dat drugs er zijn in onze samenleving. Waarom sluiten we onze ogen dan voor de problema tiek? Als men er in Amerikaanse staten, in Luxemburg, Duitsland en ook bij jullie in Nederland in slaagt om het over een oplossing te hebben, dan moet België dat toch ook kunnen? Wie denkt dat deze problematiek alleen door de politie zal worden opgelost, zit fout.’ En: ‘Agenten
verdoen hun tijd met het oppakken van mensen die een jointje staan te roken. Zij moeten een proces-verbaal opmaken, maar het komt vervolgens nooit tot juridische stappen, omdat cannabisgebruik in België de laagste vervolgingsprioriteit heeft. Dat is totale hypocrisie.’
Eerder dit jaar pleitte de Antwerpse schepen (wethouder) Jinnih Beels (Vooruit) ook al voor legalisering: ‘Het zou verstandig zijn om zowel het bezit als het gebruik van drugs uit het strafrecht te halen. Gebruikers zouden niet gestraft mogen worden, zelfs niet met een boete.’ Beels, die ooit politiecommissaris
was, voegde daar aan toe: ‘Alles verbieden helpt niet. Is het drugsbeleid efficiënt?
Hebben we de drugsmaffia ontwricht? Is het aantal gebruikers gedaald? Nee. Hebben we druggerelateerde criminaliteit efficiënt naar beneden gehaald? Nee. Conclusie: we moeten ons herpakken, herbronnen, we moeten het uit de taboesfeer halen en los van alle ideologie, met mensen die weten waar ze het over hebben, een zeer doordacht, nieuw soort drugsbeleid gaan voeren.’
Nu komen daar de Vlaamse liberalen bij. De volgende motie werd op een congres door de jongerenclub van de partij ingediend: ‘Cannabis wordt uit de strafwet en dus de illegaliteit gehaald. Naar Canadees model wordt het gebruik door meerderjarigen toegelaten. De productie, distributie en verkoop wordt door de overheid gereguleerd en gecontroleerd.’ Natuurlijk reageerden de jonge liberalen verheugd: ‘Binnengehaald op het congres: na een jarenlange strijd van @ jongvld wil nu ook @openvld cannabis uit de strafwet. Eindelijk. De wetenschap weet het al lang: bevordert niet enkel vrijheid, maar ook de volksgezondheid en is een aderlating voor de criminaliteit. De weg vooruit.’
Met deze ommezwaai van de liberalen zijn er steeds minder voorstaanders van de heilloze War on Cannabis in België te vinden. Eigenlijk blijven alleen Bart de Wever en zijn NVA, het Vlaams Belang en de christelijke partijen over. Zou het dan toch gaan gebeuren in België?
Zes jaar lang leek Reggae Sundance, het oudste en beste reggaefestival van ons land, voltooid verleden tijd. Maar dankzij twee nieuwe longen voor organisator Peer Senders en de nieuwe hoofdsponsor Royal Queen Seeds beleefde het festival een wonderbaarlijke wederopstanding.
Het publiek gaat uit zijn dak tijdens Stonedbwoy
Reggae Sundance is geen onderdeel van Mojo concerts of een ander megabedrijf, maar eerder één grote familie van mensen die (merendeels vrijwillig) het festival maakten tot wat het was. Kleinschalige catering, met de hand gemaakte decoratie, een geweldige festivalmarkt met uitsluitend kleine bedrijfjes en niets van de geldklopperij die je zo vaak ziet op popfestivals. En natuurlijk werd er volop wiet gerookt. Peer Senders vertelde me ooit dat hij op basis van KNMI gegevens de datum voor Reggae Sundance had gekozen: het tweede weekend van augustus heeft statistisch het droogste en zonnigste weer. En inderdaad, met uitzondering van 2014, kan ik me geen editie herinneren dat het slecht weer was. Maar 2014 was dan ook meteen rampzalig: code rood weeralarm, enorme stortbuien en
Peer Senders en zijn partner Patricia Rademaker runden tot aan de gedwongen sluiting in 2018 café De Bakkerij en de inpandige coffeeshop De Apotheker in Eindhoven. In 1996 organiseerden ze de eerste editie van Reggae Sundance, op het buitenterrein van de Kunstijsbaan in Eindhoven. Het festival groeide als wiet, de programmering werd elk jaar sterker en het publiek groeide mee. De meerdaagse edities in 2007 en 2008 trokken vijftigduizend bezoekers uit heel Europa. Vrijwel elke reggaester stond op het Reggae Sundance podium: van Bunny Wailer en Jimmy Cliff tot Shabba Ranks en Shaggy.
Maar wat het festival echt bijzonder maakte was het eigen, onafhankelijke karakter.
de tent die ontruimd moest worden vanwege instortingsgevaar door de hoeveelheid hemelwater op het dak. Het festival draaide een enorm verlies, moest 2015 overslaan en was in 2016 veel kleiner opgezet.
Voor Peer en Patricia was het daarna een en al rampspoed. De Eindhovense burgemees ter sloot in 2017 De Bakkerij en De Apotheker na de vondst van een ‘te grote voorraad’, eerst voor een jaar, daarna definitief. Bij Peer werd een zeldzame longziekte geconsta teerd, waardoor zijn longen zwaar bescha digd raakten. In de afgelopen jaren was hij twee keer klinisch dood. En voor het Reggae Sundance festival leek hetzelfde te gelden. Maar toen gebeurde er een wonder, het
Queen Africa Alpha Blondy en Stonebwoy Larry McDonald van The SkatalitesWonder van Groningen, noemen Peer en Patricia het. Vanuit het Universitair Medisch Centrum in die stad kwamen er twee longen beschikbaar voor transplantatie, op het moment dat Peer misschien nog een maand te leven had. De dubbele longtrans plantatie was succesvol en voor ze het wisten waren Peer en Patricia bezig met het organiseren van een nieuwe editie van hun geesteskind, Reggae Sundance. Motto: celebrate life. Op 13 augustus was het zover en het werd een glorieuze comeback. De temperaturen waren tropisch en de sfeer op
de nieuwe locatie, de Karpendonkse Plassen in Eindhoven, was als vanouds: ontspannen, vredig en vriendelijk. Ik ken geen diverser publiek dan dat van Reggae Sundance: alle leeftijden en alle kleuren van de regenboog. Muzikaal was er volop te genieten. Mijn hoogtepunten waren het optreden van de uitvinders van de ska, The Skatalites, met nog twee originele leden en de energieke show van de Ghanese Stonebwoy. Alpha Blondy stond voor de vijfde keer op het Sundance podium en sloot de snikhete dag met een solide set af.
De toekomst ziet er zonnig uit voor Reggae Sundance. Ik sprak Boy Ramsahai, die met Royal Queen Seeds voor het eerst hoofdsponsor was, en hij heeft grote plannen met het festival. ‘Peer verdient het’, aldus Ramsahai en dat ben ik hart grondig met hem eens. Het eerste plan dat concreet is: een wintereditie van Reggae Sundance, op 4 februari 2023 in het Eindhovense Klokgebouw. Irie! www.reggaesundance.nl
Het zal je maar gebeuren. Je wordt beschuldigd van een serieuze misdaad in de VS en je eigen advocaat noemt je een ‘wietrokende schreeuwer en idioot’ die geen idee heeft waar je mee bezig was.
Het weinig complimenteuze pleidooi van je advocaat helpt dan ook nog eens weinig, want de jury oordeelt dat je schuldig bent. Je riskeert nu een levenslange gevangenisstraf.
Het gaat om Barry Croft (46) en Adam Fox (38). Zij worden er door het Amerikaanse Openbaar Ministerie van beschuldigd dat zij de Democratische gouverneur van Michigan Gretchen Whitmer wilden ontvoeren. Het tweetal zit al sinds 2020 vast nadat de FBI achter de plannen kwam.
Volgens de autoriteiten had het duo een leidinggevende rol in de Wolverine Watchmen, een van de rechtse milities die deelnamen aan protesten tegen Whitmer. In 2020 wilde de groep met 200 leden naar Michigan State Capitol om Whitmer te ontvoeren en haar te berechten voor ‘verraad’ vanwege de door Donald Trump verloren verkiezingen. Ook waren ze het niet eens met de maatregelen die ze invoerde tijdens de corona-pandemie. De FBI had echter een infiltrant in de groep en velen werden gearresteerd op beschuldiging van samenzwering om een ontvoering te plegen. Ze hadden de omgeving van het vakantiehuis van de gouverneur al gescout en zochten naar explosieven om een brug naar haar verblijfplaats op te blazen. Volgens de aanklagers wilden ze zelfs een nieuwe Amerikaanse burgeroorlog veroorzaken. Advocaat Joshua Blanchard wilde daar niets van weten en zei dat Barry Croft ‘frankly high on marijuana all the time’ was. Hij noemde hem een ‘stoner pirate kindof whack nut’. Adam Fox zou tijdens de verkenning rond Whitmers vakantiehuis voortdurend geblowd hebben, gaf ook de FBI-infiltrant toe. Het weerhield de jury niet om het duo schuldig te vinden. In december wordt het proces voortgezet.
Schokkende cijfers uit Canada. De legale wietbedrijven hebben daar in 2021 volgens MJBizDaily ongeveer 425 ton zelf geproduceerde wiet vernietigd. In 2020 zou dit zo’n 279 ton zijn en een jaar eerder 155 ton.
Huiveringwekkende cijfers van MJBizDaily, maar het zou kunnen kloppen want de Canadese Licensed Producers verkeren in zwaar weer. Enige jaren na de legalisering van cannabis maken alle grote wietproducenten nog steeds geen Canadese dollarcent winst.
Het verhaal is eigenlijk simpel. Er zijn veel te veel bedrijven die veel te veel wiet kweken. Men kan de voorraden aan de straatstenen niet kwijt, dus ziet men geen andere oplossing om de teveel geproduceerde cannabis elk jaar maar te vernietigingen. Dat is wat ons betreft niet alleen kapitaalvernietiging, maar zelfs heiligschennis. Denk je eens in hoeveel patiënten wereldwijd geholpen kunnen worden met al die duizenden kilo’s cannabis? Helaas werkt het zo niet in deze wereld, want je begrijpt het al: gratis uitdelen aan patiënten of exporteren naar landen waar ze het goed kunnen gebruiken: mag niet, kan niet. De ‘vernietigende’ cijfers komen voor insiders niet als een verrassing. Na de legalisering in oktober 2018 bouwden bedrijven als Canopy Growth Corporation en Tilray enorme kassencomplexen waar duizenden kilo’s wiet werden gekweekt. Delegaties van over de hele wereld, waaronder Nederland, werden overgevlogen om het succesverhaal van legale wiet met eigen ogen te bekijken. Maar men is veel te optimistisch gebleken en een gehoopte federale legalisering in buurland Verenigde Staten bleef ook al uit. Nu lijkt het wachten op een forse sanering. Er zijn al duizenden ontslagen gevallen en faillissementen liggen op de loer. De komende jaren zou er wel eens een flinke kaalslag in de Canadese cannabisindustrie kunnen plaatsvinden.
Op 8 augustus is Olivia Newton-John overleden. Nadat in 1992 borstkanker werd geconstateerd bij de Grease-ster en Grammy-winnares, werd zij een fervent voorstander van mediwiet. Met haar echtgenoot John Easterling teelde ze cannabis op hun ranch. Newton-John vertelde vrijuit over haar ziekte: ‘Ik heb uitgezaaide borstkanker. Medicinale cannabis heeft me enorm geholpen om het ongemak te verlichten van chemotherapie en operaties. Alle patiënten zouden het recht moeten hebben om mediwiet te proberen. Het is een kwestie van gezond verstand.’ In 2018 liet ze weten: ‘Ik ben helemaal van de morfine af en dat schrijf ik toe aan de cannabis.’ In 2020 startte ze de Olivia Newton-John Foundation waarmee ze onderzoek naar de effecten van cannabis bij de behandeling van kanker ondersteunde. ‘Er moeten meer vriendelijke manieren zijn om ons lichaam te helpen in plaats te vergiftigen. Planten zijn zo’n prachtig geschenk van de planeet. Je vindt allerlei remedies en medicijnen in de natuur.’ Helaas werd de kanker die voor de derde keer terugkeerde haar uiteindelijk fataal.
In de VS gaan de LGTBX sterren in navolging van rappers en filmsterren vrolijk door met het lanceren van eigen cannabis. Nu wil de Queen of Bounce, Big Freedia, dat je ‘je geest loslaat, de stress loslaat, de liefde loslaat en de rest vergeet’ met de nieuwe cannabislijn Royal Bud. Die bestaat uit drie soortjes: Release Ya Wiggle (Hybrid), You Already Know (Indica) and Mardi Grass (Sativa). De in New Orleans geboren entertainer werkt samen met Green Qween in downtown Los Angeles. ‘Als mensen Royal Bud roken, roken ze wat ik rook,’ aldus Big Freedia. ‘Royal Bud werd beïnvloed door de zwarte cultuur, de bouncecultuur, de queercultuur, de cannabiscultuur en meer. Ik wil dat dit merk wordt gevierd en gerookt door iedereen die deel uitmaakt van de verschillende bewegingen die de populaire cultuur maken tot wat het nu is.’
Chicago-rapper, acteur en activist Vic Mensa heeft een legaal cannabisbedrijf gelanceerd, 93 Boyz. Mensa: ‘Ik was 11 jaar toen ik voor het eerste wiet rookte. Toen ik 15 was begon ik te dealen dus minderde ik met blowen. Rond die tijd kreeg ik de diagnose dat ik een gegeneraliseerde angststoornis had.’ Later in zijn tienerjaren stopte Vic met het verkopen van wiet omdat muziek zijn primaire focus werd. Maar na zijn succesvolle muziekloopbaan is hij toch bij zijn oude liefde teruggekeerd: ‘Nu de wietmarkt in Illinois legaal is wil ik daar natuurlijk bij zijn.’ Voor hem zijn hiphop en cannabis onlosmakelijk met elkaar verbonden: ‘Als ik een joint zou kunnen delen met iemand die dood of levend is, denk ik dat het 2Pac zou zijn. Hij is waarschijnlijk de reden dat ik voor het eerst muziek ben gaan maken en ik zou graag met hem over alles willen praten, van de Black Panther Party tot zijn creatieve proces tot collectieve economie.’
Vic Mensa: ‘Before I ever sold a rap, I sold an eighth’
‘Cannabis is mainstream geworden. Maar het heeft altijd al deel uitgemaakt van mijn levensstijl, zelfs als ik dat meer privé houd dan sommige artiesten doen.’ Aldus Rakim, de helft van het legendarische hiphop-duo Eric B & Rakim. Samen met de Black Market Group (BMG), een door vrouwen opgericht cannabismerk in Californië, heeft hij Higher Frequency Flowers gelanceerd. Rakim: ‘Het is ontwikkeld om artiesten te helpen bij het verkennen en uitbreiden van de universele verbindingen die de basis vormen van hun creatieve proces. Dit is next-level cannabis.’ Hij vervolgt: ‘Cannabis helps set the mental stage for me to travel there. Wherever I am, I’ll smoke something and then just dig into my mind. Wat goede wietkwekers nu doen is dat je met de juiste genetica een product kunt kiezen dat bij je stemming past.’
Dennis Rodman meldde in augustus dat hij naar Moskou zou gaan om Brittney Griner uit een Russische cel te bevrijden. Rodman: ‘Ik heb toestemming om naar Rusland te gaan om dat meisje te helpen. Ik wil er komende week naartoe gaan.’ De excentrieke celebrity heeft een bijzondere vriendenkring. Zo is de voormalige basketballer bij Kim Jong-Un, de leider van Noord-Korea, langs geweest. Hij zorgde toen voor ophef door reclame te maken voor PotCoin. een cryptocurrency. Blowen doet hij niet. Rodman: ‘Ik rook geen wiet. Ik word high van het leven.’ Griner kreeg 9 jaar cel nadat cannabis in haar bagage werd gevonden. Rodman bezocht Vladimir Putin eerder en noemt hem een ‘cool guy’. Overigens is een daadwerkelijk bezoek van Rodman nog uitgebleven. .
Toptennisser Nick Kyrgios heeft voor opschudding gezorgd tijdens de US Open. Hij klaagde dat hij gehinderd werd door iemand die op de tribune zat te blowen. Kyrgios: ‘‘It was fucking marijuana’. Cannabis is legaal in de Amerikaanse staat New York. Mediwiet al vanaf 2015 en sinds vorig jaar mag er ook recreatief geblowd worden. In de tweede ronde van de US Open ging het tegen de Fransman Benjamin Bonzi mis. Een zichtbaar geïrriteerde Kyrgios zei dat hij de geur van cannabis vanaf de tribunes kon ruiken. De umpire dacht aanvankelijk dat Kyrgios doelde op de geur van voedsel, tot ongenoegen van de Australiër. ‘Ik ga hier natuurlijk niet klagen over een etensgeur of zoiets. Maar je wilt niet eens iemand eraan herinneren om het niet te doen? Het was verdomme marihuana. En het is duidelijk dat wanneer atleten rennen en ze al astma hebben, dat waarschijnlijk niet ideaal is.’ Na een onderbreking werd vervolgens een waarschuwing aan het publiek gegeven. Een ESPN-verslaggever beaamde dat bij de wedstrijd de geur van wiet rond het veld hing. Aardig detail is trouwens dat het toernooi in het Louis Armstrong Stadium wordt gespeeld. En deze legendarische jazzmuzikant maakte nooit een geheim van zijn liefde voor ‘the gage’ (cannabis).
Gedurende een periode van twee jaar volgde documentairemaker Jake Remington de beroemde hasjexpert Frenchy Cannoli. De reis ging over de hele wereld, van Barcelona tot de wietplantages van de Emerald Triangle in Californië. Dit resulteerde in de fascinerende documentaire Frenchy Dreams of Hashish. Frenchy Canoli overleed in 2021 op 65-jarige leeftijd.
Frenchy Cannoli was een in Californië woonachtige leraar, adviseur, ambachtsman en activist die zich toelegde op de productie en waardering van traditionele hasj en cannabisconcentraten. Frenchy groeide op in Nice, Frankrijk, maar verliet het huis zo snel als hij kon, geïnspireerd door de belofte van exotisch avontuur - en door de geïmporteerde hasj die in het Europa van de late jaren zestig gebruikelijk was. Hij leefde meer dan twintig jaar nomadisch, verbleef bij traditionele hasjproducenten en leerde daar technieken die van generatie op generatie werden doorgegeven. Dit bracht hem van Marokko naar Mexico, naar Nepal, Pakistan en India, waar hij acht groeiseizoenen doorbracht in grotten en cannabishars oogstte met Parvati Valley-kwekers. Uiteindelijk vestigde hij zich met zijn gezin in Californië nadat daar medicinale cannabis was gelegaliseerd.
Lost Art of the Hashishin
Tijdens zijn leven gaf Frenchy ‘Lost Art of the Hashishin’-seminars aan duizenden growers en blowers. Als voorstander van open-source kennisuitwisseling demonstreerde Frenchy vrijelijk zijn technieken op YouTube en zijn 194.000+ Instagram-volgers. Hij drong ook aan op bredere voorlichting na legalisering. Naast het ontwikkelen van normen voor het classificeren van hasj, was Frenchy een prominent voorstander van regionale teeltcertificeringen voor cannabisproductie, geïnspireerd door appellation d’origine
contrôlée-regels, zoals die de integriteit van Bordeaux-wijnen beschermen. Frenchie zegt in de documentaire: ‘Mendocino in Californië kan het Bordeaux van de wereldwijde cannabisindustrie worden.’ Zijn levendige persoonlijkheid en unieke expertise maakten hem een veelgevraagde internationale spreker, over alles wat met cannabis te maken heeft, de belofte van biologische en regeneratieve teeltbenaderingen en het belang van onafhankelijke ‘ambachtelijke’ productie.
Een trailer van de documentaire is inmiddels te zien op YouTube. Meer info: www.frenchycannoli.com
‘Heb je ooit van Suriname gehoord? Ik dacht het niet. Wist je dat meer dan de helft van de bevolking daar betrokken is bij drugshandel?’ Zo begint de Zuid-Koreaanse NetFlix-serie Suriname, die in Nederland te zien is onder de titel Narco-Saints. De Surinaamse regering is woedend en wil juridische stappen ondernemen.
Een Zuid-Koreaanse zakenman ziet een gouden kans. In zijn land is rog een delicatesse en die vis wordt duur betaald. In Suriname hebben ze geen interesse in rog terwijl die vissoort wel volop gevangen wordt. Een en een is twee dus vertrekt Kang In-gu vol goede moed naar Paramaribo. Maar de zaken gaan minder voorspoedig dan eerst gedacht, en voor hij het weet raakt hij zelf betrokken bij de drugshandel. De makers van de serie beweren dat het gebaseerd is op ware feiten die twintig jaar geleden gebeurd zijn. Of zoals het in de trailer cryptisch wordt gezegd: ‘Gebaseerd op een ware leugen.’ Hoe dan ook, het zal kijkers opvallen dat er qua locaties nogal losjes is gefilmd. We zien Parbo bier, Surinaamse kranten en Nederlandstalige bordjes, maar wanneer een heus Chinatown in Paramaribo opduikt slaat de twijfel toch toe. En dat klopt, want de serie is in de Dominicaanse Republiek gefilmd.
Diplomatieke rel Wie hoopt op de kwaliteit van topseries als Narcos of Narcos: Mexico moeten we teleurstellen. Narco-Saints haalt dat niveau bij lange na niet. Wat het voor ons natuurlijk wel weer interessant maakt is dat de serie zich
(fictief) in Suriname afspeelt. Is de Surinaamse president Delano Alvarez in de serie in werkelijkheid Desi Bouterse, de voormalige legerleider die veroordeeld is wegens de Decembermoorden en drugssmokkel? En is Suriname echt zo corrupt als de makers van de serie ons willen doen geloven? De huidige Surinaamse regering heeft in ieder geval woedend gereageerd op. Minister van Buitenlandse Zaken Albert Ramdin zou zelfs juridische stappen overwegen: ‘Of de praktijken die in de documentaire worden gebracht waar of niet waar zijn, het gaat om het creëren van een negatieve perceptie. De hele wereld ziet deze dingen, dus dit is niet goed en daar gaan we wel strak aandacht aan besteden.’ Daarop reageerde de Zuid-Koreaanse ambassade in de Venezolaanse hoofdstad Caracas, verantwoordelijk voor het diplomatieke contact met Suriname, weer gepikeerd: ‘We veronderstellen dat Koreaanse burgers in Suriname enorm bezorgd zijn, nu de serie Narco-Saints wordt uitgezonden. Uw veiligheid is onze grootste zorg en daarom zal de ambassade er alles aan doen om uw veiligheid te garanderen.’ Het zal verder wel los lopen met deze diplomatieke
schermutselingen, want het gaat per slot van rekening maar over een tv-serie. Is Suriname een narco-staat? Misschien evenveel (of net zo weinig) als Nederland. Het is ook maar hoe je in die discussie staat en in welke richting je een oplossing voor die uitzichtloze War on Drugs ziet. Meer repressie of meer regulering/legalisering? Want de tweede optie is natuurlijk de enige echte oplossing.
Hennep is de plant der planten. Geliefd over de hele wereld. Met wonderbaarlijk veel toepassingen die goed zijn voor Moeder Aarde. Daar komt er nu een bij.
Mascotte presenteert Organic Hemp. Voor mensen die bewuste keuzes maken. Voor mensen die geloven in de plant.
Want: het vloeipapier is gemaakt van 100% organic hemp. En zowel de tipjes als de verpakking zijn vervaardigd van graskarton. Mascotte Organic Hemp is the most natural. Dat voel je, dat proef je. Een pure, intense ervaring.
Wie houdt van groen durft keuzes te maken. Goed doen voor de aarde komt altijd op één. En weet dat die keuzes niet altijd de meest comfortabele zijn. Dat bewustzijn heb je ook als je voor Mascotte Organic Hemp kiest. Door de vezelstructuur van de hennepplant is het papier minder sterk.
Wees lief voor deze natuurlijke vloei. Draai met aandacht, rol met respect. Voor de plant, voor de planeet. Maar die kunst is aan jou als expert wel besteed.
Veel patiënten in Nederland kweken hun eigen wiet. Ze zijn daartoe gedwongen door overheidsbeleid en omdat ze ontevreden zijn over de legale Bedrocan cannabis. Die werkt bij hun niet of is te duur. Maar kijk eens naar de prachtige resultaten van deze medische hobbykwekers, die we vonden op de Facebook pagina van de PGMCG Legale Thuiskweek Medical Cannabis Homegrown.
Het kweken van je eigen medicijn
Dat moet iedereen zijn recht zijn Vooral als je het nodig hebt
Is het aankopen ervan geen pret Gewoon wat de natuur ons biedt De bureaucratie snapt dat niet
We hebben nog een lange weg te gaan
Maar we blijven voor ‘t recht op eigen kweek staan
Nothern Light van 8-6-2022. Ze blijft niet al te groot maar het is een au toflower en ik ben al 2 weken later met knippen dan verwacht, terwijl ze wél de uiterlijke kenmerken vertoont om geknipt te worden. Daarnaast wil ik niet (weer) te lang wachten. Waar kan ik nog meer op letten om mij in de richting van een besluit te zetten? Als ik nog langer wacht ver wacht ik dat de trichomen weer dezelfde (donker amber) vertonen met dezelfde zwaar stoned kenmerken. Wat is wijsheid in dit aparte geval? (Antwoord: Wij denken oogsten, het natte weer komt er ook aan).
Staat echt prachtig.
Schutbladeren weg halen of juist niet? (Antwoord: Nee, zij pakken de zon en zorgen voor de terpenen en andere stoffen).
Bij een van onze leden. Een scrog onder LED.
Skywalker. Vier weken 12 / 12.
Ice Cold: A Hip-Hop Jewelry History presenteert de bling-cultuur van rappers en hun sieraden. Met behulp van 40 jaar iconische beelden en meeslepende verhalen werpt deze visuele geschiedenis een licht op de wereld van hiphop, waar megasterren als Run-DMC tot Tupac en Jay-Z tot Migos en Cardi B hun liefde voor blingbling tonen.
Of het nu gaat om met diamanten ingelegde grills, oversized ‘truck-style’ kettingen, Rolex- en Patek Philippe-horloges of een Tiffany-ketting, sieraden zijn een hoeksteen van de hiphopcultuur. Glinsterende juwelen zijn het stralende statement van een collectieve identiteit: onbeschaamd, charismatisch en straatvaardig. Ice Cold beslaat de geschiedenis van hiphopsieraden van de jaren tachtig tot nu en is een verbluffende compilatie van verhalen en beelden. Honderden buitengewone beelden van alle bekende hiphopartiesten vieren hoe “Ice” een proclamatie van identiteit en zelfexpressie is geworden. Beginnend met de
gouden Adidas-hangers van Run-DMC en de opzichtige kettingen van Eric B. & Rakim en Mercedes-medaillons, transformeren de sieraden vervolgens van streetstyle in een bloeiende designcultuur. De hiphoptraditie van “show up and show out” bereikt nieuwe hoogten met artiesten als Pharrell Williams, Jay-Z, Gucci Mane en Cardi B. Zij etaleren met hun over-the-top stukken unieke popcultuurreferenties in onconventionele materialen en blijvende samenwerkingen met artiesten als Takashi Murakami. Auteur Vikki Tobak onthult het werk van baanbrekende juweliers zoals Tito Caicedo van Manny’s, Eddie Plein en Jacob the
Jeweler, evenals nieuwere ambachtslieden zoals Avianne & Co., Ben Baller/IF & Co, Greg Yuna, Johnny Dang, Eliantte en nog veel meer. Er is een voorwoord van Slick Rick en er zijn essays van A$AP Ferg, LL COOL J, Kevin ‘Coach K’ Lee en Pierre ‘P’ Thomas van Quality Control Music. Kortom, 388 pagina’s blingbling in een koffietafelboek van bijna 3 kilo.
Ice Cold. A Hip-Hop Jewelry History Vikki Tobak Taschen
www.taschen.com
Combineer een succesvolle tv-show met de cannabranche en wat krijg je dan? Juist: The Next Marijuana Millionaire. Waar anders dan in de VS kan zo’n show op tv komen? Zestien Amerikanen strijden om die eervolle en lucratieve titel in deze nieuwe tv-show die voorlopig alleen te zien is op G4+, een social media platform voor cannabis lifestyle dat in mei in Las Vegas is gelanceerd. De show zal worden gepresenteerd door Michael ‘BigMike’ Straumietis, de CEO en oprichter van het welbekende Advanced Nutrients.
Goed plan? Zeker weten. Helaas lijkt er een kink in de kabel gekomen te zijn. En de plannen waren nog zo goed. In negen afleveringen zouden de deelnemers de strijd met elkaar aan gaan in een poging om geldprijzen ter waarde van maximaal 1 miljoen dollar te winnen. BigMike bij de aankondi ging van de show: ‘Ik ben dolblij dat kijkers de kans krijgen om deel te nemen aan deze reis en deze ongelooflijke concurrenten te zien pionieren in de canna bisindustrie. De cannabismarkt is drastisch veranderd sinds ik enkele decennia geleden bin nenkwam. Het is een eer om de volgende generatie ondernemers te kunnen koesteren en de cannabisge meenschap te ondersteunen die zoveel voor ons allemaal betekent.’
Helaas kwam rond de tijd dat de show van start zou gaan een ontnuchterende boodschap van een van de uitverkozen deelnemers. De Sisters of the Valley, een bekend vrouwelijk wietcollectief uit de VS dat legale cannabis teelt, meldde dat de show was gecanceld: ‘De show is uit alle geplande netwerken gehaald, of anders was het nooit echt gepland. De produ centen delen geen informatie. We denken dat alles is geannuleerd.’ Uiteindelijk liet
ook BigMike op Instagram van zich horen: ‘We hebben de beslissing genomen om de première iit te stellen om ervoor te zorgen dat we de beste kans hebben om
een moment dat het een wijdverbreid bereik zal hebben en een enorme impact zal hebben op de cannabisgemeenschap. Kom binnenkort terug voor de nieuwe premièredatum. “
onze deelnemers - en onze gemeenschap - recht te doen. We zijn ervan overtuigd
dat we de juiste beslissing nemen om deze revolutionaire show te lanceren op
Gelukkig kun je dan als alternatief naar Breaking Habits, een mooie documentaire over die wietkwe kende nonnen gaan kijken. Deze productie vertelt het verhaal over het vrijgevochten klooster dat wiet kweekt en verkoopt. Sister Sierra, die 13 jaar lang een echte non in een katholiek klooster was, vertelde eerder enthousiast over de documentaire: ‘Het is de tweede keer dat ik een non ben, maar nu ben ik een non van cannabis. En het voelt veel spiritueler dan de eerste keer. Verder hebben we niet met een patriarchaat te maken en wordt het gerund door vrou wen. Dat helpt ook.’ Niet alle nonnen wa ren echter even enthousiast over de film: ‘Ze hebben er een beetje Pulp Fiction van gemaakt. Dat had niet gehoeven. Maar het helpt wel om het goede woord over de helende kracht van cannabis te versprei den.’ Wat ons betreft is een verwijzing naar Pulp Fiction alleen maar een compliment. Hoe dan ook, Breaking Habits is onder andere op Apple TV te bekijken.
De vorige keer heb ik beschreven hoe de belastingdienst controles uitvoert en aanslagen met informatiebeschikking oplegt. De gemeente heeft dat onderzoek gebruikt om de vergunning en de gedoogverklaring in te trekken omdat geen sprake zou zijn van goed levensgedrag en omdat uit de controle van de belastingdienst bleek dat sprake was van strafbare feiten zoals belastingfraude en valsheid in geschrifte, en voordelen uit strafbare feiten die werden gebruikt om wit te wassen. Ook dit betrof de vermeende belastingfraude
Bij deze procedure heeft de rechter onlangs in het voordeel van ons geoordeeld (dus de coffeeshophouder). De rechter vond dat de belastingdienst niet met een goede onder bouwing de administratie had verworpen, althans de rechter heeft ons verweer geloof waardig geacht. Ook vond de rechter dat een BW% van 100% niet altijd realiseerbaar hoeft te zijn en niets zegt over de gedane aangifte. Dat gold ook voor het zogenaamde BOOM-rapport dat ook door de belastingdienst werd gebruikt als onderbouwing voor de te lage winst en het te lage BW%. Per saldo heeft de rechter de belastingdienst op alle punten in het ongelijk gesteld en dat betekent dat de aanslagen onrechtmatig zijn. De rechter vernietigt de belastingaanslagen en nu kan de uitkomst van het boekenonderzoek door de belastingdienst ook niet meer de basis zijn voor intrekking van de vergunning, omdat Bureau Bibob nu geen gronden meer heeft om aan te geven dat de coffeeshophouder zich schuldig heeft gemaakt aan witwassen of belastingfraude.
Je mag verwachten dat de gemeente na de procedure van de rechtbank over de vermeen de belastingfraude eieren voor zijn geld kiest en de intrekking van de vergunningen terugtrekt. De procedure lag voor de uitspraak van de belastingrechter bij de Raad van State.
Nee hoor.
De gemeente gaat rustig verder met de intrekkingsprocedure en geeft voor de Raad van State slechts aan dat de belastingdienst de advocaat van de gemeente heeft medege deeld dat de uitspraak onjuist was, maar dat de belastingdienst er voor heeft gekozen niet in hoger beroep te gaan, ondanks hun standpunt over de juistheid van de uitspraak van de rechtbank. Voor de zitting bij de Raad van State heb ik de belastingdienst gebeld met de vraag of ze in hoger beroep waren gegaan. De inspecteur gaf aan na intern overleg dat ze hadden besloten dat niet te doen omdat ze daar
weinig ruimte voor zagen, met andere woorden, de uitspraak was juist. De medewerker van de belastingdienst die de advocaat van de gemeente had gepolst was dezelfde die ik hierover heb gesproken. Dat betekent m.i. dat het standpunt van de advocaat van de gemeente bij de Raad van State niet juist kan zijn. Een trieste constatering. Het is nu afwachten hoe de Raad van State zal oordelen inzake het besluit om de vergunning in te trekken.
Ga bij een boekenonderzoek van de belasting dienst altijd raad vragen bij een deskundige. De eigen accountant/adviseur is dat vaak niet voor deze problematiek omdat de afwikkeling van een boekenonderzoek erg specialistisch is. De Belastingdienst maar vaak ook een rechter vinden daarnaast de eigen adviseur niet onbevooroordeeld. Doe hetzelfde als een onderzoek van de belastingdienst leidt tot intrekken van de vergunning.
Weten is één, bewijzen is twee. De belasting dienst, de gemeente, maar ook de rechters, zijn niet makkelijk te overtuigen en zeker niet indien onderzoekers van de belastingdienst ernstige gebreken signaleren.
Het woord is dan vaak aan de rechter en die is niet makkelijke te overtuigen.
In dit geval: nog geen eind goed al goed! Ik houd jullie op de hoogte van de uitspraak van de Raad van State.
Ruud & Wil Oomen oomen@fiscaalonderzoek.nl | www.fiscaalonderzoek.nl
De samenwerking van de Canadese cannabisproducent Hexo met het bedrijf van bokslegende Mike Tyson, Tyson 2.0, kent een moeilijke start in Canada. De provincies Quebec en Alberta weigeren zijn producten, waaronder de befaamde (en beruchte) afgebeten oor edibles, te verkopen. De Canadese wet verbiedt cannabisreclame door celebrities.
Deze edibles zijn een herinnering aan Tysons wedstrijd tegen Evander Holyfeld om het zwaargewichtkampioenschap van de World Boxing Association. Tijdens dat gevecht beet Tyson in het oor van zijn tegenstander. Holyfeld werd naar het ziekenhuis gebracht, maar het afgebeten deel van zijn oor raakte zoek tijdens de ambulancerit.
De instanties die over cannabis in Quebec en Alberta gaan zijn duidelijk in hun afwijzing. Een woordvoerder van de Alberta Gaming, Liquor & Cannabis (AGLC) reageerde op vragen van MJBizDaily en zei dat men niet van plan is om verkoop van Tyson 2.0-producten toe te staan. ‘We gaan dit product niet verkopen. Federale wetgeving verbiedt de promotie van een cannabisproduct met reclame of een afbeelding van een beroemdheid.’ De Société Québécoise Du Cannabis (SQDC): ‘Hexo zal dezelfde behandeling krijgen als alle andere leveranciers. De SQDC zal deze producten niet verkopen omdat we niet geassocieerd willen worden met dit beeld.’ Het is niet de eerste keer dat door de Canadese autoriteiten wordt ingegrepen. Organigram heeft zijn Trailer Park Buds-producten omgedoopt nadat Health Canada zei dat de branding ‘een afbeelding van echte of fictieve personen leek te geven door te verwijzen naar de personages van de tv-show Trailer Park Boys.’ Het plan van Canopy Growth Corporation om Leafs By Snoop naar Canada te brengen moest worden herzien vanwege de verwijzing naar de naam van Snoop Dogg. Hetzelfde bedrijf maakte vorig jaar een einde aan de arrangementen met Drake’s More Life Growth Co en acteur Seth Rogen’s Houseplant-bedrijf. Health Canada verbiedt elke band van beroemdheden met een cannabisproduct of -merk, inclusief promoties en marketing. Zoals bekend gaat dat in de Verenigde Staten totaal anders. Daar heeft bijna elke rapper inmiddels zijn eigen wietmerk. .
Samen met zakenpartner Charis B. opent old skool rapper en acteur Ice T een cannabis dispensary in New Jersey. Ice T: ‘Als inwoner van New Jersey ben ik enthousiast over de kans die de recente legalisatie van cannabis in onze staat aan onze gemeenschap biedt.’
Ice T, die we ook kennen van de hardcore band Body Count, vervolgt: ‘Ik werk al meer dan 25 jaar samen met mijn vriendin Charis B. Zij is een autoriteit op het gebied van cannabis en oprichter van The Medicine Woman, een toonaangevend bedrijf dat topkwaliteit cannabis levert.’
De nieuwe cannabis dispensary is een van de weinige wietwinkels die een vergunning kreeg van de strenge Jersey City Cannabis Control Board, die de regels en voorschriften voor het verlenen van vergunningen, de teelt, het testen en de verkoop van cannabis vaststelt en handhaaft.
De vestiging van The Medicine Woman
Jersey City zal 5000 vierkante meter aan premium winkelruimte omvatten. Charis B startte haar bedrijf als een Californische non-profit cannabis bezorgdienst. Ze was als model actief voor onder andere Playboy en geeft nu met haar bedrijf extra ondersteuning aan de lokale gemeenschap: ‘Minderheden en gekleurde mensen zijn onevenredig zwaar getroffen door onrechtvaardige vervolgingen voor cannabis in New Jersey en daarbuiten. In New Jersey lopen zwarte mensen zelfs drie keer meer kans om te worden aangeklaagd voor bezit van wiet dan witte Amerikanen. The Medicine Woman Jersey City zet zich in voor het werven van personeel uit de lokale gemeenschap en werkt samen met verschillende liefdadigheidsorganisaties, zoals The Last Prisoner Project.’ In een interview in High Times vertelt ze: ‘New Jersey staat door de recente legalisatie pas aan het begin van hun cannabisindustrie. In Californië hebben we daar al veel ervaring mee opgedaan. Ik ben heel erg blij dat mijn goede vriend Ice T samen met mij in dit project zit. Alles komt nu samen.’
Het drietal muzikanten dat de band Bring The Joints vormt, droomde er altijd van om in een band te spelen. En zie: waar een wil is, is een weg. Dus maken ze nu een combinatie van gitaarmuziek en hiphop, met altijd en overal een joint erbij - hoe zou het ook anders kunnen met zo’n naam.
Bring the Joints zijn Ahih Jaihi (Jay Vincent) op rap, vocals en gitaar, Vibez (Virchelo) op de drums en Fretless Jane (Jane Prohaska) op de basgitaar. Ze kennen elkaar van het Psy-fi festival 2018 in Leeuwarden, waar Ahih Jaihi een optreden had. Jay: “Ik liep op de camping en hoorde muziek van Midnite - één van mijn favoriete reggae bands. Ik ging op de muziek af en daar was Vibez samen met een vriend die ik ook via-via op social media kende. Later kwamen ze bij mijn optreden kijken. Daar heb ik ook Fretless Jane ontmoet.”
In 2020 begon Ahih Jaihi met gitaar spelen, en Jane met bas. Vibez maakte muziek op de computer maar vond drummen ook leuk. Jay; “ik heb eerder in
rap formaties gezeten, o.a. R.A.G and MC Demo en Brutalmonkeyz. Daarna ging ik verder als solo artiest onder de naam Ahih Jaihi wat gewoon ‘ik ben Jay’ betekent. Toen speelde ik nog geen instrument maar werkte ik meer in mijn thuisstudio met vocals opnemen, beats maken voor mezelf met behulp van samples, en af en toe nodigde ik vrienden uit om muziek op te nemen; Zo ontstonden veel nummers die wij nu ook live spelen.”
Er kwam een optreden in Zwolle en dus werd het nodig om een naam voor de band te hebben. Jay: “Wat was dat moeilijk, hoe moet je nou ter plekke een bandnaam verzinnen? We gingen zelfs ideeën op doen bij een online bandnaam generator.
Toen dachten we: laten we gewoon naar Zwolle gaan en we Bring gewoon the jams en Bring gewoon the Joints.”
“Maar even serieus: Er zijn ongeveer 360 joints in een menselijk lichaam en dan hebben we het over gewrichten. Een bot is sterk, maar door de joints kan het bewegen.
We vinden het allemaal ook erg lekker om eenjoint te draaien metbuitenwiet en hasj.
En uiteindelijk, joints betekent ook verbinding, verbindingen, bijeenkomst, bijeenkomen… Als je met iemand ‘join forces’, werk je samen om een gemeen schappelijk doel of doeleinde te bereiken. In Engelse termen wordt het ook letterlijk “joint forces” genoemd, zoals wanneer verschillende partijen, groepen, landen een samenwerking aangaan.”
Alledrie kregen ze muziek met de paple pel ingegoten. Bij Vibez zingt iedereen in de familie, zijn vader en oom zijn allebei DJ, en thuis werd altijd reggae en hiphop gedraaid. Jane’s moeder speelde in een Afrikaanse drumband, en haar vader was gitarist. “Als ik zelf speel voel ik me heel vrij om op gevoel verschillende dingen te ontdekken en proberen, maar mijn vader gaat wel vaak door mijn hoofd; hij was steengoed in improviseren.”
Jay groeide op in de Filipijnen en werd opgevoed door zijn tante. “Mijn tante zong karaoke als manier om de stress van het dagelijkse leven te ontvluchten, de ar moede en vervuiling van de omgeving, en het systeem daar. Vandaar heb ik al vroeg kennis gemaakt met veel muziek van toen, zoals Don McLean, Bread met David Gates en The Beatles.”
“In de jaren ‘90 werd ik via straatvrienden door de hiphop cultuur aangetrokken. Veel van mijn oudere neven gingen bmx en, dansen en acrobatiek doen, maar het bleek dat ik daar niet echt geschikt voor was. Doordat mijn tante me al vroeg liet meezingen, was ik comfortabel geworden met het gebruik van een microfoon. Op dit moment put ik inspiratie uit Ruig oord, voornamelijk onder de leiding van MC Alfredex van het Kabouterhuis. Ook vind ik artiesten en kunstenaars van het Ruigoord dorp zoals Hans Plomp en Aja Waalwijik inspirerend.”
“Live maken we voornamelijk hiphop, maar we experimenteren ook met andere genres zoals electro, psy-dub, instrumental beats en roots reggae. We proberen ons vooral te focussen op onze muzikale ontwikkelingen. We laten ons leiden door de flow. Muziek is gevoel en het is voelbaar als trillingen.
Natuurlijk kunnen we ook zeggen dat we geleid worden door onze ‘mood’ en de sfeer van het moment.”
De bandleden van Bring The Joints zijn ‘highworkers’ en hun vriendenkring ook.
Bij Jay gaat de voorkeur uit naar indica, want hij is naar eigen zeggen niet gedi agnosticeerd ADHDer. “Dan denk ik goed, concentreer ik me goed en slaap ik goed!”
Vibez heeft het liefst wiet met een lekkere smaak. “Maar ik wil er ook wel goed stoned van worden. Ik vraag nooit naar namen, maar naar lekkere zoete wiet. Het fijnste moment om te blowen vind ik ‘s avonds als iedereen al slaapt.”
Jane: “Ik rook het liefst lekker biologische buitenwiet, daar word ik mentaal relaxed van terwijl ik fysiek actief blijf. We vinden het allemaal ook erg lekker om een joint te draaien met buitenwiet en hasj.” Jay: “En ook vooral lekker in combinatie met een heerlijke chai van het Kabouterhuis.” Blowen heeft zeker invloed op hun muziek:
cieerd met de high life, alleen al vanwege mijn uiterlijk en hoe ik mij kleed. Mensen komen naar me toe met het doel om wiet te verkopen. Wanneer ik vertel dat ik in Ne derland woon, weten ze natuurlijk meteen over Amsterdam en coffeeshops en bieden ze me samples aan van hun wiet, en roken we samen. Of ik nu wel of niet iets koop; het is altijd wel gezellig en niemand voelt zich snel opgelicht haha.”
“En daarnaast: wanneer ik op muziekfes tivals ben, vind ik het ook grappig dat ik vaak word benaderd door mensen die vragen waar ze wiet kunnen halen. Ik zeg dan met een lach dat ik geen verkoper ben, maar help ze daarna wel mee met zoeken en daar komen ook veel grappige ervaringen uit voort.”
“Op alle nummers waar je mijn stem hoort”, zegt Jay, “heb ik ook geblowd. Het houdt me gefocust en ik raak minder snel afge leid.” Vibez: “Ik heb het nog niet ervaren om zonder wiet of hasj muziek te maken.” Jane: “Ik heb ook nooit zonder wiet of hasj muziek gemaakt.”
Bij optredens wordt er ook gesmookt. Jay: ”Ervoor en erna sowieso en tijdens ook als de locatie het toelaat. Gelukkig hebben we nog geen klachten over stankoverlast gekregen van de andere bands die in het pand van onze oefenruimte spelen. De ei genaar van het gebouw is ook een aardige meneer en heeft niks gezegd over blowen. We roken daar uiteraard buiten.”
Joints betekent ook verbintenis, en daar over gesproken zegt Jay: “Als ik op reis ben in het buitenland word ik meteen geasso
HighLife kennen ze alledrie al van voor het interview. Vibez: “We komen jullie blad regelmatig tegen in coffeeshops en Jane’s ouders waren begin jaren ‘90 al abonnee.” Voor de lezers: HighLife is al heel wat jaren gratis, maar vroe ger moest er nog gewoon voor betaald worden. Mazzel toch, tegenwoordig… Jay: “Ik ken geen enkel kroegen magazine, want ik ga nooit naar de kroeg. Maar ik ken HighLife wel, want ik hou van coffeeshops en ik zie en lees het daar.”
Maar goed, het leven gaat verder, en Bring The Joints ook natuurlijk. Wat staat er zoal te gebeuren? Vibez: “Hou ons in de gaten, want we blijven leren, nieuwe muziek cre eren en daar opnames van maken.” Jane: “We willen natuurlijk graag ooit een album of plaat uitbrengen!” Jay: “Een boekings agent zou ook een grote hulp zijn. Optre den vinden we het leukst en daar doen we een hoop ervaring mee op, daar zullen we ons ook veel op richten.” Dus wie weet: misschien binnenkort bij jou in de buurt!
Ik vraag nooit naarnamen, maar naar lekkere zoete wiet.
De veroordeling van Brittney Griner tot negen jaar Russische celstraf voor bezit van cannabis zorgde voor veel opschudding. Maar een minder bekende landgenoot van haar dreigt vergeten te worden. Marc Fogel, een Amerikaanse leraar, werd namelijk veroordeeld tot 14 jaar dwangarbeid in een Russische gevangenis..
Sinds in 2017 cannabistesten in het verkeer zijn ingevoerd, lopen ook patiënten die medicinale cannabis gebruiken het risico om door de politie gecontroleerd te worden. Als bewezen kan worden dat cannabis gebruikt is, kan dat enorme gevolgen hebben.
Uit nieuw internationaal onderzoek, waarvan de resultaten tijdens een congres van de International Council on Alcohol, Drugs & Traffic Safety (ICADTS) in Rotterdam bekend werden gemaakt, blijkt dat het gebruik van cannabis een stuk minder risicovol is dan veel tegenstanders beweren. ‘Gebruikers van medicinale cannabis moeten onder bepaalde voorwaarden gewoon auto kunnen rijden’, vertelt de Maastrichtse hoogleraar Psychofarmacologie Jan Ramaekers in het Algemeen Dagblad.
Ramaekers zegt dat er bij beleidsmakers ‘wereldwijd veel vragen’ zijn over het gebruik van cannabis in het verkeer: ‘Er zijn twee kampen: het ene stelt dat cannabis gevaarlijk is en verboden hoort te zijn, het andere claimt juist het tegendeel. Wetenschappelijk onderzoek wordt door beide groepen selectief gebruikt.” Daarom heeft het ICADTS nu al deze onderzoeken en de resultaten daarvan op een rij gezet. Ramaekers in het AD: ‘Bij alcoholgebruik geeft het alcoholpromillage in het bloed nauwkeurig de hoeveelheid geconsumeerde alcohol weer. Bij cannabis is dat niet zo. De gemeten hoeveelheid THC geeft niet accuraat weer hoeveel cannabis iemand daadwerkelijk heeft gebruikt. Ook zegt het weinig over iemands rijgedrag. Bij regelmatig cannabisgebruik treedt tolerantie op, waarna mensen na een bepaalde periode gewoon een auto kunnen besturen.’ Op www.cannabisenverkeer.nl kun je veel informatie over dit onderwerp vinden. Deze website is opgezet door een werkgroep van het VOC (Verbond voor Opheffing van het Cannabisverbod). Ondanks herhaalde Kamervragen en andere verzoeken houdt de overheid vooralsnog vast aan de huidige regels. En dat terwijl bijna een half miljoen Nederlanders cannabis voor medicinale redenen gebruiken. Zij lopen het risico om hun rijbewijs kwijt te raken door hun medicijn.’
De 61-jarige Fogel gaf bijna tien jaar les op de Anglo-Amerikaanse school in Moskou. Hij werd (net als Griner) op het vliegveld gearresteerd toen in zijn bagage 17 gram medicinale cannabis werd gevonden, die door een arts was aanbevolen voor de behandeling van ernstige chronische pijn na verschillende operaties. Sinds zijn detentie in augustus 2021 mogen vrienden en familie hem niet zien of spreken en kunnen ze alleen communiceren via brieven. Uit wanhoop is men een petitie gestart om hem te ondersteunen en voor zijn vrijlating te pleiten.
Kelly Leguineche, namens familie en vrienden: ‘Marc is een ongevaarlijke en buitengewoon vriendelijke man. We missen hem elke dag en zijn doodsbang voor zijn welzijn. Hij heeft één fout gemaakt en verdient het niet met zijn leven te betalen. We hebben extreme empathie voor mevrouw Griner en steunen haar vrijlating. Maar we vragen ook om Marc en de andere Amerikanen niet te vergeten die, hoewel minder bekend, evenveel mentale, emotionele en fysieke schade lijden en wiens families even zwaar worden belast door stress en verlies als gevolg van hun onrechtmatige gevangenschap. Teken alstublieft deze petitie om de regering van Biden te smeken om Marc Fogel aan te wijzen als een ten onrechte vastgehouden gevangene en zijn vrijlating na te streven in een gevangenenruil. Want zijn veroordeling tot 14 jaar cel is een buitensporige en onmenselijke uitspraak is een poging om hem te gebruiken voor politieke invloed en komt neer op een doodvonnis voor Marc, die 61 jaar oud is en een kwetsbare gezondheid heeft.’ Je kunt de petitie ondertekenen via www.change.org, typ daarna Marc Fogel in de zoekfunctie. Wij zeggen samen met de familie: Free Marc Vogel!
Er is geen verschil in motivatie om ‘iets van het leven te maken’ tussen wietrokers en mensen die geen wiet gebruiken. Het stereotype van ‘luie stoner’ uit de media of films is vals en er is geen wetenschappelijke basis voor. Dat blijkt uit een onderzoek van de University of Cambridge.
‘We zijn zo gewend om luie stoners op onze beeldschermen te zien dat we ons niet meer afvragen of dit wel een juiste weergave is van cannabisgebruikers. Ons onderzoek laat zien dat dit niet correct is,’ aldus Martine Skumlien, promovendus en een van de leiders van het onderzoeker. ‘De aanname dat stoners lui zijn is eigenlijk net zo lui, want het klopt totaal niet.’
Een team van weten schappers van de UCL, de Universiteit van Cam bridge en het Institute of Psychiatry, Psychology & Neuroscience van King’s College London onder zocht of cannabisgebrui kers een hogere mate van apathie (verlies van motivatie) en anhedonie (verlies van interesse in of plezier uit beloningen) hebben, en of ze minder bereid zijn om fysieke inspanningen te leveren om een beloning te ontvangen. De resultaten zijn gepubliceerd in het International Journal of Neuropsychopharmacology. Het team rekruteerde 274 adolescente en volwassen wietrokers die de laatste drie maanden gemiddeld vier dagen per week geblowd hadden, en koppelde ze aan niet-gebruikers van dezelfde leeftijd en hetzelfde geslacht. Deelnemers vulden vragenlijsten in om
anhedonie te meten en vroegen hen uitspra ken te beoordelen als “Ik zou het leuk vinden om bij familie of goede vrienden te zijn”. Ze vulden ook vragenlijsten in om hun mate van apathie te meten, waarin ze werden gevraagd om kenmerken te beoordelen, zoals hoe geïnteresseerd ze waren in het leren van nieuwe
dingen of hoe waarschijnlijk het was dat ze een baan tot het einde zouden volhouden. Cannabisgebruikers scoorden iets lager dan niet-gebruikers op anhedonie (met andere woorden, ze leken beter in staat te genieten), maar er was geen significant verschil als het om apathie ging. De onderzoekers vonden ook geen verband tussen de frequentie van cannabisgebruik en apathie of anhedonie bij de mensen die cannabis gebruikten.
Adolescenten scoorden hoger dan volwasse nen op anhedonie en apathie in zowel gebruikers- als niet-gebruikersgroepen, maar cannabisgebruik versterkte dit verschil niet. Dr. Will Lawn (Institute of Psychiatry, Psychology and Neuroscience, King’s College London): ‘Er is veel bezorgdheid geweest dat cannabisgebruik in de adolescentie tot slechtere resultaten zou kunnen leiden dan cannabis bij volwassenen. Maar onze studie suggereert dat adolescenten niet kwetsbaarder zijn dan volwassenen voor de schadelijke effecten van cannabis op motivatie, de ervaring van plezier of de reactie van de hersenen op beloning.’ Professor Barbara Sahakian van de Universiteit van Cam bridge is iets minder stellig: ‘Cannabisgebruik lijkt geen effect te hebben op de motivatie van recreatieve gebruikers. Maar ons onderzoek was met blowers die gemiddeld vier dagen per week cannabis gebruikten. We kunnen niet uitsluiten dat meer gebruik wel dat effect heeft.’ Hoe dan ook, hieruit blijkt wel dat de iconische film The Big Lebowski, waarin Jeff Bridges de luie stoner Jeffrey Lebowski op het witte doek neerzette, niet op ‘ware gebeurtenissen gebaseerd is’.
Tot 29 januari 2023 word je in de Kunsthal in Rotterdam ondergedompeld in de fantasierijke verbeelding van Tim Walker, een van ‘s werelds meest inventieve fashion fotografen. De meeslepende tentoonstelling Wonderful Things viert zijn rijke verbeeldingskracht.
Met groots uitgewerkte en vaak surreële sets neemt hij de kijker in zijn fotografie mee naar sprookjesachtige werelden. Tilda Swinton, Grace Jones, Grayson Perry en vele andere muzen en modellen zijn te zien in de grootste tentoonstelling over Tim Walker ooit, met meer dan 150 nieuwe werken geïnspireerd op de collectie van het Victoria and Albert Museum (V&A) in Londen.
Identiteit en emoties Centraal in de tentoonstelling staan tien nieuwe fotografieseries, die rechtstreeks beïnvloed zijn door schatten uit de enorme collectie van het V&A. De veelzijdige en eclectische collectie van dit museum voor kunst en design is voor Walker een bron van inspiratie. Samen met conservatoren en archivarissen dwaalt hij door de indrukwek
kende zalen, depots en verborgen hoekjes van het museum, op zoek naar objecten die zijn verbeelding prikkelen. Onderweg komt hij schitterende glas-in-loodramen tegen, levendige Indiase miniatuurschilderijen, snuifdozen met juwelen, erotische illustraties, gouden schoenen en een 65 meter lange foto van het Tapijt van Bayeux, de grootste foto in de collectie van het museum.
Deze en vele andere zeldzame objecten vormen de inspiratie voor Walker’s monumentale foto’s in de tentoonstel ling. Nostalgische herinneringen aan zijn kindertijd en liefde voor de natuur zijn belangrijke thema’s voor Tim Walker, maar ook identiteit en emoties staan centraal in de tentoonstelling. Met zijn werk wil Walker de diversiteit omarmen. ‘Ik ben geïnteres
seerd in het afbreken van de muren die de samenleving heeft opgebouwd, zodat we een grotere verscheidenheid aan schoon heid en de geweldige diversiteit van de mensheid kunnen vieren.’
Tim Walker wordt in 1970 geboren in Engeland. Hij is 18 jaar oud als hij in het
archief van de Condé Nast uitgeverij gaat werken. Daar komt hij in aanraking met het werk van de Engelse fotograaf en kostuum ontwerper Cecil Beaton en groeit zijn interesse voor fotografie. Hij studeert fotografie aan de Exeter College of Art en gaat na zijn afstuderen aan de slag als assistent bij modefotograaf Richard Avedon in New York. Tim Walker is 25 jaar oud als hij
Tim Walker, Cloud 9. Radhika Nair, Chawntell Kulkarni, Kiran Kandola Fashion: Richard Quinn Pershore, Worcestershire, 2018 © Tim Walker Studio
Tim Walker, Cloud 9. Radhika Nair Fashion: Halpern, Dolce & Gabbana Pershore, Worcestershire, 2018 © Tim Walker Studio
zijn eerste eigen grote opdracht voor Vogue krijgt. Het vormt het begin van zijn carrière als modefotograaf, waarin hij heeft gefotografeerd voor de Britse, Italiaanse en Amerikaanse edities van Vogue, en voor toonaangevende mode- en stijltitels als W, i-D, AnOther en LOVE Magazine. Net als Cecil Beaton, fotografeert hij zijn modellen in theatrale decors. Zijn werk wordt geken merkt door een rijke fantasie en zit vol sprookjesachtige verhalen. Zijn inspiratie haalt hij uit het surrealisme en de romantiek, iets wat we terug zien in zijn keuze voor thema’s als kindertijd, natuur, emoties en zijn
lofzang op het individu. Het is Walkers talent om de kijker mee te trekken in zijn groots uit gewerkte droomwerelden.
De laatste jaren heeft Walker de bewegende film omarmd. Zijn eerste korte film, The Lost Explorer, ging in première op het Locarno Film Festival in Zwitserland en won vervol gens de Beste Korte Film op het Chicago United Film Festival in 2011. Walker’s veel geprezen publicaties omvatten Pictures (2008), Story Teller (2012), The Granny Alphabet (2013, in samenwerking met
Lawrence Mynott en Kit Hesketh-Harvey), en The Garden of Earthly Delights (2017). Hij ontving de Isabella Blow Award for Fashion Creator van The British Fashion Council in 2008 en de Infinity Award van The Internati onal Center of Photography in 2009. In 2012 ontving Walker een Honorary Fellowship van de Royal Photographic Society.
Kunsthal Rotterdam Museumpark Westzeedijk 341 3015 AA Rotterdam www.kunsthal.nl
Tim Walker, Why not be oneself? Tilda Swinton Fashion: Gucci, Marc Jacobs, Vela, UNOde50, A. Brandt + Son, Lisa Eisner Jewelry Renishaw Hall, Derbyshire, 2018 © Tim Walker Studio
Tim Walker at the V&A, London 2019 Photo by Sarah Lloyd © Tim Walker Studio
Na een korte zomerstop is de eerste VOC vergadering van het nieuwe seizoen alweer achter de rug. Het cannabisverbod is immers nog steeds niet opgeheven en dus is er nog genoeg te doen. Gelukkig kunnen we moed putten uit de ontwikkelingen in het buitenland.
We blijven met het VOC op meerdere fronten actief. Naast de vergaderingen informeren we journalisten, politici en iedereen die het wil (en niet wil) over het cannabisbeleid in binnen- en buitenland. Want zoals menig lezer zal begrijpen, is het Nederlandse cannabisbeleid nog bepaald niet ‘af’. De Wet Damocles zorgt ervoor dat thuistelers nog steeds op straat kunnen komen te staan, zelfs voor één plant. En de wegenverkeerswet kan er voor zorgen dat je als cannabisconsument je rijbewijs verliest voor het minste of geringste, met daar bovenop flinke boetes. Beide wetten kunnen levens ruïneren en hebben dat al op grote schaal gedaan. Door middel van informatiebrochures, door ons bidbooks
genoemd, maar ook door onze campagne websites, sociale media en en niet zichtbare inzet (zoals het informeren van journalisten) leveren we onze bijdrage om in Nederland te komen tot een rechtvaardig en effectief cannabisbeleid.
Gelukkig staan we daar steeds minder alleen voor, met dank aan de buitenlandse ontwik kelingen, die onze boodschap in Nederland versterken. De laatste stand van zaken is dat Duitsland cannabis inclusief thuisteelt wil gaan decriminaliseren in de zomer van 2023 en in januari 2024 al wil gaan beginnen met het verkopen van (geïmporteerde) wiet in apotheken en gespecialiseerde winkels.
Malta legaliseerde eerder al als eerste Euro pese land de thuisteelt van cannabis en ook Luxemburg is nog steeds bezig - het is nog niet definitief - om wetgeving door te voe ren. Later volgt in Luxemburg mogelijk ook een ‘wietexperiment’ voor de verkoop van cannabis voor recreatief gebruik. Zwitser land start binnenkort met eigen experimen ten in verschillende steden met recreatieve cannabis, te koop voor een beperkte hoe veelheid consumenten in apotheken.
Bijeenkomst Luxemburg Luxemburg organiseerde deze zomer een bijeenkomst voor gelijkgestemde landen, waaraan ministers en hoge vertegenwoor digers van Duitsland, Luxemburg en Malta deelnamen. Ook Nederland en Tsjechië deden mee, maar ondertekenden de ge zamenlijke eindverklaring niet. Later bleek waarom Tsjechië ook deelnam; het land be reidt een wetsvoorstel voor om cannabis te legaliseren, inclusief thuisteelt. De planning is dat het voorstel nog voor het einde van het jaar zal worden gepresenteerd. Steun is er vanuit meerdere politieke bewegin gen. En dat zijn alleen nog maar de landen direct om ons heen, want ook de rest van de wereld staat niet bepaald stil op het gebied van cannabis. De bijeenkomst in Luxemburg was dan ook belangrijk, want alle landen die willen overgaan tot de legalisering van cannabis krijgen te maken met vergelijkbare vragen en problemen. Denk aan cannabis en verkeer, thuisteelt, grenzen, productie en
verkoop, om er maar een paar te noemen.
Die eerste twee, verkeer en thuisteelt, houdt het VOC in Nederland onder de aandacht met twee verschillende campagnes die we nog eens willen uitlichten.
Mocht je het zijn ontgaan, sinds een aantal jaar organiseert de stichting VOC in sa menwerking met cannabis growshop en expertisecentrum Plantarium Nijmegen een fotowedstrijd voor hobbykwekers. De Gouden Gieter is voortgekomen uit de campagne en website veiligthuiskweken.nl, waarmee we willen aantonen dat thuisteelt van cannabis voor persoonlijke consumptie op een veilige manier kan. Uiteraard buiten, maar ook binnen. Met De Gouden Gieter verzamelen we foto’s uit de praktijk van mensen hun kweekkunsten, om daarmee aan te tonen aan de buitenwereld dat het kweken van cannabis werkelijk niet iets is om bang van te worden. Als je een bijdrage wilt leveren en meedingen naar een van de twee prijzenpakketten inclusief de Gouden Gieter trofee, ga dan naar www.degouden gieter.nl waar je kunt lezen hoe je mee kan doen en wat de spelregels zijn.
De lancering van de website www.cannabisenverkeer.nl was alweer in 2017 en sindsdien is er veel gebeurd. We hebben een werkgroep opgericht binnen onze stichting onder leiding van Jef Martens waarmee al verschillende successen zijn geboekt. In ongeveer de helft van de bij ons
Het Verbond voor Opheffing van het Cannabisverbod (VOC) is een onafhankelijke, niet-commerciële stichting, die sinds 2009 strijdt voor fatsoenlijk cannabisbeleid inclusief het recht op thuisteelt. Einddoel is volledige legalisering. Website: www.voc-nederland.org Twitter/Instagram: @vocnederland Mail: info@voc-nederland.org Wil je toegevoegd worden aan de VOC mailinglijst, stuur ons dan even een mailtje.
gemelde gevallen zijn de rijbewijzen terug gegeven, maar helaas lukt dit niet bij ieder een. We blijven daarom lobbyen voor een aanpassing van de Wegenverkeerswet. Een update van de cannabisenverkeer.nl website is in de maak en mogelijk al afgerond als je deze HighLife in handen hebt. Neem dus vooral een kijkje op deze website als je een rijbewijs hebt en dat zo wil houden.
Het VOC organiseert elke maand een openbare vergadering, via Discord of op locatie.
Kijk voor actuele informatie op https://voc-nederland.org/agenda/.
Steun het VOC!
Je kunt de stichting VOC op diverse manieren steunen, onder meer als Patron. Alle mogelijkheden zijn hier te vinden: www.voc-nederland.org /steun-voc.
Alvast bedankt!
Een Berlijns straatkunstcollectief dat wiet roken promoot. Zo’n coole mix zagen we nog niet eerder. Chill Mal Berlin haalde stunts uit met nepverkiezingsposters van Angela Merkel in een ‘Legalize It’-hoodie en jointstickers op reclameposters. Nu Duitsland op weg is om cannabis te legaliseren, houden ze de kwestie levendig met hun posters, stickers en stencilkunst.
Hoe kwamen jullie op dit gewel dige idee?
We bedachten het vier jaar geleden. We zaten met drie goede vrienden op een bankje in het park. We zeiden: we moeten iets gaan doen als hobby, iets creatiefs. We
dachten na. Wat is ons ding? Dat is het roken van wiet, haha. Ook wilden we tegen mensen zeggen dat ze best wat relaxter mogen zijn. In Berlijn is het altijd lawaaiig en druk. En op tv is er vooral slecht nieuws en heeft iedereen kritiek op elkaar. Als reactie daarop
noemden we ons Chill Mal Berlin, CMB.
Jullie wilden iets humoristisch doen?
Niet direct. We houden allemaal van straatkunst. We wilden iets zinnigs gaan
doen waar we ook plezier in hadden. Berlijn is erg liberaal als het om wiet gaat. Het is hier bijna legaal om wiet te roken. Je kunt het niet in een coffeeshop kopen, maar als je het rookt zal niemand je aanhouden. Het is anders dan in andere delen van Duitsland, zoals Beieren. We willen laten zien dat de legalisering er nog niet helemaal is. We willen het onderwerp bekender maken, op een manier waarop je er om kan lachen.
We ontmoeten elkaar in een café of op een terras. Bij een joint roken en bier drinken praten we over wat we kunnen gaan doen en schrijven die ideeën op. Een van ons is goed in grafisch ontwerpen. Hij maakt een ontwerp en stuurt dat naar ons om te vragen of we het leuk vinden. We zijn in totaal met zijn zessen. Als we de stad in gaan heeft ieder van ons stickers bij zich. Bij stencils is de één aan het snijden, de ander aan het spuiten en iemand anders doet het grafisch ontwerp. Het is teamwork. Als we gaan plakken of spuiten, zijn we soms met tweeën, soms met vieren. We doen het meeste overdag op straat, want ’s nachts lijkt het al snel of je met iets crimineels bezig bent.
Het meeste doen we in Friedrichshain en Kreuzberg, de wijken waar we zelf wonen.
Jullie halen grappen uit met bekende Duitsers, film- en pop sterren. Zoals met een man in kostuum, Harald Juhnke. Wie is hij?
Hij was een bekende Berlijnse acteur sinds de jaren vijftig. Hij is helaas overleden. We maakten de sticker op de herdenking van zijn geboortedag. Hij was alcoholist en had een bekende uitspraak: “Een perfecte dag voor mij is een beetje dronken en geen afspraken.” We hebben ‘dronken’ gewijzigd in ‘high’.
We maakten een sticker van de Berlijnse Muur-schildering met Brezhnev en Honec ker. In plaats van dat ze elkaar zoenen, nemen ze samen een joint. Vlak voor de verkiezingen verspreidden we
een speciale sleutel om die te openen.
Bij een andere actie plakten jullie joints op reclameposters. Een leuke grap.
Dat was op Cannabisdag, 20 april. Om dat te vieren maakten we met spuitbus en stencils stickers met joints. We fietsten de stad rond en plakten deze overal op grote reclame posters. Die heb je hier veel in de stad. We maakten er meer dan vierhonderd.
In Berlijn is blowen eigenlijk legaal? Je wordt niet gepakt als je op straat een joint rookt?
Dat klopt. En als je gepakt wordt en niet meer dan twaalf gram bij je hebt, is het ook geen probleem. Meer heeft een normale gebruiker toch niet bij zich.
Er zijn geen coffeeshops in Berlijn. Dus hoe kom je aan wiet?
nepposters met Angela Merkel gekleed in een hoodie, met daarop een wietblad en de tekst ‘Legalize It’. Die stopten we onder meer in reclamezuilen bij bushokjes. We hebben
Wij wonen hier en kennen mensen. Sommigen hebben planten thuis, wat verboden is. We weten onze weg om goed spul te kopen, maar toeristen weten dat niet, vooral jongeren. Dus die moeten het op de zwarte markt van straatdealers kopen. En dat is het grootste probleem, want zij verkopen niet het puurste spul. Je gaat mee naar een park waar ze wiet verkopen vermengd met van alles. Ze verkopen je rotzooi en doen er bijvoor beeld haarlak op. Dan blijft het spul aan je handen plakken en weegt het wat meer. Als het in Duitsland legaal zou zijn, zouden ze er veel geld aan kunnen verdienen. Maar er is een lobby tegen, ik weet niet waarom.
Of toeristen nemen het mee over de Nederlandse grens.
Ja, want hier in Duitsland krijgen ze niet zulke goede kwaliteit.
Verwacht je dat de legalisering in het voorjaar van 2023 begint, zoals gepland?
Ik heb er geen enkele verwachting van, want het is zo stil rond dit hele onderwerp.
En vooral het zuiden van Duitsland is conservatief. Ik denk eigenlijk niet dat het
binnen twee of drie jaar legaal wordt.
Is het mogelijk dat het in bepaalde deelstaten legaal wordt en andere niet?
Nee, want de drugswet is een Bundesge setz, een wet die voor het hele land geldt. De deelstaten kunnen op het gebied van drugs geen eigen wet maken.
Jullie hebben op internet een Etsy-shop geopend, met stickers,
posters, maar ook bedrukte kleding en eigen kunst. We zitten op Instagram en kregen veel vragen van mensen, hoe ze aan de posters en stickers konden komen. We verkopen er ook onze eigen kunst. Met de opbrengst kunnen we weer spuitbussen, canvassen en ander materiaal kopen. Hier in de stad zijn onze spullen in twee winkels te koop.
Het is 1789. In een alternatieve versie van Parijs is de Franse revolutie tot staan gebracht: de opstand van de burgers wordt met harde hand onderdrukt door een leger automatons dat op bevel van de koning is ingezet. Dit machtige en wrede leger spaart niemand en straft de rebellen met bruut geweld. Parijs brandt, mannen, vrouwen en kinderen worden systematisch afgeslacht.
Aegis, het meesterwerk van automatonmaker Vaucanson en de lijfwacht van de koningin, moet de Franse revolutie redden in deze veeleisende action-RPG met een zware focus op gevechten. Aegis, die als automaton ooit werd gemaakt om voor het hof te dansen, is nu een krijger en de lijfwacht van Marie Antoi nette. Op bevel van Marie Antoinette moet Aegis zich een weg knokken door Parijs, dat door andere machines wordt geterroriseerd. Tegenover de mechanische soldaten van de koning moet je extreem nauwkeurig zijn. Spelers moeten ontwijken, pareren, springen en aanvallen om je een weg door Parijs te banen. Elke confrontatie is een ware beproe ving en vereist uitzonderlijke nauwkeurigheid. Elke eindbaas is een gigantische, meedogen loze machine die met zowel geduld als vaardigheden moet worden overwonnen.
De game laat spelers hun eigen speelstijl vinden en gaandeweg verbeteren. Spelers
kunnen spelen als een woeste krijger, een robuuste lijfwacht, een dodelijke danser of een elementaire vechtkunstenaar. Steelrising biedt spelers diverse speelstijlen met een diepgaand RPG-systeem en meer dan veertig wapens met uiteenlopende eigenschappen.
+ Een breed arsenaal wapens en gereedschappen
Koetsen, grijphaken, geheime doorgangen, een gedetailleerde map vol geheimen. Steelri sing laat spelers op allerlei manieren hun weg vinden door het duistere, 18e eeuwse Parijs. Zodra de enterhaak is ontgrendeld krijgen de verticale omgevingen van Parijs een heel nieuwe dimensie. In combinatie met de sprint kunnen spelers zo toegang krijgen tot alle geheimen van de stad, met acht levels die bij elke verkennings tocht weer nieuwe geheimen blootleggen.
+ Een bijzondere versie van Parijs Spiders studio liet zich door talloze historische bronnen inspireren voor de reproductie van
enkele van de beroemdste monumenten van de Franse hoofdstad, zoals het Louvre en de Notre-Dame-kathedraal, maar ook monumen ten die nu zijn verdwenen, zoals de Grand Chatelet, de Pont au Change en de beroemde Bastille. De kunstzinnige visie op Parijs toont een stad die in een gotische nacht is gehuld, met monumenten die iedereen tussen de gevech ten door kan ontdekken en bewonderen.
Om te zorgen dat de game niet alleen voor ervaren maar ook beginnende spelers vermakelijk is, biedt Steelrising een Assist Mode, een spelstand die spelers de controle geeft over diverse parameters zodat ze zelfs de lastigste vijanden kunnen verslaan. Door deze stand te activeren, krijgen spelers geen toegang tot bepaalde achievements die samenhangen met de uitdagingen van de game, maar kunnen ze wel het hele verhaal volgen. Deze modus is op elk moment voor iedereen beschikbaar en kan naar eigen voorkeur aan- of uitgezet worden.
Door: Redactie HighLife
Sudan Archives is het alter ego van Brittney Parks, een van de spraakmakendste artiesten van dit moment, met net haar tweede album uit. Bovenop een ondergrondje van r&b en hiphop mixt ze alles wat los en vast zit. Voor pakkende, verrassende en dansbare nummers zit je goed in deze rollercoaster.
Brittney Denise Parks laat binnen r&b, hiphop en elektronica een nieuw en ontzettend lekker geluid horen, eerder al op het album Athena uit 2019, en nu dus op Natural Brown Prom Queen. Net zoals toen speelt haar viool een stevige rol, en de beats die ze zelf in elkaar zet. In een uur en met maar liefst achttien tracks zet ze een sprankelend, bijna over de top en zeer afwisselend geheel neer.
Punk
Ze werd geboren in Cincinnati, Ohio, en woont na heel wat omzwervingen nu in Los Angeles. Op school ging ze op als punk in verzet, ze deed haar eigen ding en was er liever niet dan wel. Toen ze naar de zin van haar ouders iets teveel uitging, had ze het thuis ook al snel gezien. Britt ging de muziek achterna, en nam alles met volle teugen in zich op.
En zo zitten we op een mooie avond in een Zoom meeting voor een interview over haar nieuwe album.
Ze oogt ontspannen en ietwat afwezig, als ze met het witte langharige hondje Duco bij het raam zit om iemand uit te zwaaien. Duco blaft tegen de auto. “Ze begint te blaffen als hij weggaat. Een momentje, hij vertrekt nou. (Tegen hondje:) Hij gaat weg, zie je, hij is nu weg…” En dan is ze klaar voor het interview met HighlLfe magazine, met iets luchtigs om zich heen geknoopt, en een haarnetje op zodat niet duidelijk is
wat voor kapsel ze nu weer heeft. Morgen gaat ze op tour.
Met haar tweelingzuster Cat vormde ze een tijdje een popduo, dat vooral gericht was op commercieel succes. Het beviel Britt niet echt, ze kon haar ei niet kwijt in die liedjes en in die vorm. Wat ze wel bleef doen was viool spelen. Ze had het zichzelf aangeleerd. “Ik begon gewoon met spelen in mijn kerk, en van daaruit was ik in staat om op
mijn gehoor viool te spelen. Een klassieke opleiding heb ik nooit kunnen volgen want ik was zo vaak onderweg, en in de kerk hadden ze geen lessen.”
“Later kwam ik erachter dat de viool over de hele wereld gespeeld wordt, en op heel veel verschillende manieren. Daar werd ik door geïnspireerd en daardoor kon ik creatiever omgaan met hoe de viool te spelen.” Ze studeerde etnomusicologie en specialiseerde zich in de geschiedenis van het vioolspel in verschillende culturen. Zelf maakte ze ook furore als de vioolspeler die invloeden uit de Afrikaanse viooltraditie naar een nieuw geluid tilde, op soms onalledaagse manieren. Zo speelt ze in de clip van Selfish Soul viool, ondersteboven hangend aan een paaldanspaal.
Mix van veel dingen Behalve r&b en hiphop hoor je op Natural Brown Prom Queen ook soul, disco, Afrikaanse ritmes, folk melodietjes, drum ’n bass bassen, funk, space tunes, pop, latin, jazz, breakbeats en wat al niet meer. In een razend tempo en zeer deskundig vloeit alles naadloos in elkaar over, of gaat een ge
lukkig huwelijk aan. Een avontuurlijk mengsel waarbij de luisteraar zich geen moment kan vervelen. Ook de meer dansgrage lieden komen volop aan hun trekken. “Het komt gewoon natuurlijk. Ik ben ook een mix van veel dingen. Heel veel stijlen zijn wat ik heb opgepikt toen ik klein was. En ik was veel onderweg. reizen heeft ook veel invloed gehad.”
Op het album speelt Ben Dickey een prominente rol als producer, en daarnaast is hij ook de manager van Sudan Archives. “Het was z’n eerste keer om de muziek voor een artiest te produceren. Hij zei dat hij dat nog nooit eerder gedaan had. Ken je Future Islands? Hij is hun manager, en die van mij, al een paar jaar. Ik werd door anderen aan hem voorgesteld, en toen hij mijn muziek hoorde wilde hij heel graag samenwerken.” Andere acts zoals Wu-Tang Clan, Karen O, Spoon, Ghostface Killah en Explosi ons In The Sky doet hij ook, om even een beeld te geven.
We bespreken nog even de clip van OMG
Britt, een lichtelijk claustrofobisch en maniakaal filmpje en dito muziek. “Ik wilde heel graag iets doen zoals Michael en Janet Jackson, ik denk dat die video van hun Scream heet, iets met een wit scherm, zoiets had ik voor ogen. Ik heb daar op een gegeven moment rode contactlenzen in, dat is best wel spooky ja. Ik wilde mensen verrassen, dat ze zouden zeggen OMG Britt wat doe je! Ik wilde ze dat horen schreeuwen.”
Sudan Archives en blowen gaan goed samen, dat ze graag een joint rookt steekt ze
Ja cool, ik vind coffeeshops te gek!
niet onder stoelen of banken. Het fenomeen coffeeshop kent ze ook, uit ervaring. “Ja cool, ik vind coffeeshops te gek! De laatste keer dat ik een coffeeshop bezocht, was in Amsterdam. Dat was rond het optreden op het Le Guess Who? festival. In die coffee shop had ik wat thee met suiker genomen, en wat blaadjes, en dat was echt goed. Ik herinner me dat ik daar gewoon kon blowen. Ik zou willen dat er een paar van die shops hier waren!”
“Indica wiet vind ik lekker, dat rook ik graag, het maakt dat je rustiger wordt. Maar blowen is niet noodzakelijk voor me hoor. Twee maanden lang had ik een break, ik heb twee maanden niet gerookt, en toen begon ik weer. Het is dus niet echt nodig. Maar het is heerlijk voor wanneer je wilt gaan slapen, of als je een act of een show doet en je pompt adrenaline en je moet wat rustiger worden. Die twee maanden break was trouwens tijdens een tour door Europa, op sommige plekken is het illegaal om te blowen en ik wou daar geen problemen mee krijgen.”
In Los Angeles daarentegen is het geen probleem om aan je gerief te komen, je gaat naar een shop of laat het thuis bezorgen. Britt maakt gebruik van de mogelijkheden die er daar zijn en steekt graag een joint op. “Het helpt me meer creatief te zijn, meer open en flexibel, en om nieuwe dingen te maken en nieuwe dingen uit te proberen. Ik heb trouwens altijd al een nummer willen maken over wiet, maar ik heb het nog nooit gedaan. Altijd als ik een liedje probeer te maken over wiet, lukt het niet.
Misschien komt dat nog een keer, op een goede dag.”
OMG
En de dag dat je zou willen dat die er gaat zijn, kan zomaar komen: “Ik ga waarschijnlijk nieuwe muziek maken na de tour.” Dat een nummer over wiet daar dan bij zit, zou mooi zijn. OMG Britt, laat het dit keer wel lukken! Als afsluiter vragen we nog of ze een boodschap voor de lezers heeft, en ja hoor: “Smoke weed and be free!” Niet heel erg origineel natuurlijk, maar welgemeend en uit persoonlijke, diep doorvoelde ervaring gedaan. En dat is een echte opsteker.
Cannabis, the Illegaliziation of Weed in America verscheen al in 2019, maar deze grafische pil in stripvorm van maar liefst 256 pagina’s is met recht een moderne klassieker te nomen. Auteur Box Brown gaat in op de geschiedenis van cannabis in de VS, en vooral hoe en waarom de plant ooit verboden werd.
Want van de negentiende eeuw tot de eenentwintigste zijn cannabiswetgeving in Amerika en racisme onlosmakelijk met elkaar verbonden. In zijn verschroeiende non-fictie graphic novel maakt Brown daarmee korte metten.
Uitgeverij First Second: ‘Tijdens de Spaanse veroveringen introduceerde Cortés hennepteelt als onderdeel van zijn gewelddadige koloniale campagne. In het geheim begon de lokale bevolking de plant te kweken voor consumptie. Het vond uiteindelijk zijn weg naar de
Verenigde Staten via de arbeidsmigran ten waar het werd gedeeld met zwarte arbeiders. Het duurt niet lang voordat Amerikaanse wetgevers cannabis afkeuren als de ondeugd van “inferieure rassen”. Dan begint een tijdperk van
propaganda dat is ontworpen om morele paniek te voeden over de gevaren van een plant die al duizenden jaren door de mensheid wordt gebruikt. Cannabis kreeg een classificatie volgens schema I die het deelde met drugs zoals heroïne. Dit opende de deur voor de zogenaamde Oorlog tegen Drugs die onevenredig gericht was op jonge zwarte mannen, waardoor honderdduizenden in de gevangenis achterbleven, velen voor kleine overtredingen. Met zijn wortels in “reefer-madness” en misleidende studies naar de effecten van cannabis, blijft Amerika’s gecompliceerde en geraciali seerde relatie met marihuana tot op de dag van vandaag voortduren.’
First Second
Op 2 september werd Extra Large van Roel Smit in platenwinkel Concerto in Amsterdam gepresenteerd. Met live punk muziek van Pauper, want naast illustrator kennen we hem vooral als ex-zanger van Human Alert, een band die van 1990 tot 2013 furore maakte. En natuurlijk tekende hij enige jaren voor HighLife.
White Widow, Purple Haze, Santa Maria, enzovoorts. In het eerste decennium van deze eeuw tekende Roel Smit voor HighLife. Zijn portretten van soorten als White Widow en Purple Haze fleurden in die tijd menig kweekhok op. Zijn versie van Santa Maria haalde in 2009 zelfs de cover van HighLife. Maar hij tekende ook voor anderen. En meestal had dat te maken met muziek, want Roel is een muzikant in hart en nieren. Van cd-hoezen tot posters voor popcentrum Het Patronaat in Haarlem, Roel tekende ervoor. In 2008 verscheen Rock ’n Roel, een mooie verzameling van zijn werk tot die tijd. Nu is daar een prachtige uitgave aan toege voegd, getiteld Extra Large. Het is een fascinerende en kleurrijke reis langs de covers die Roel Smit gedurende 25 jaar tekende voor de catalogi van Large Popmerchandising. Hij mixt invloeden uit de schilderkunst, manga, sprookjes en films met een overdosis punk, rock en metal tot een smeuïge mengelmoes van dood, verderf, humor en gezelligheid. Daarmee schildert hij een apocalyptische wereld waar kabouters, trollen, zombies, samoeraikrijgers, elfjes, duivels en padvinders de dienst uitma ken. In de talrijke gastrollen herkennen we o.a. Billy Idol, Sponge Bob, Gene Simmons, Michael Jackson, Lemmy en Bambi.
Van deepfakes, streamingdiensten en dating apps tot gezichtsherkenning, zelfrijdende auto’s en medische toepassingen: we kunnen niet meer om kunstmatige intelligentie heen. De expo BrAInpower in Rijksmuseum Boerhave in Leiden laat zien waar Artificial Intelligence (AI) met succes kan worden ingezet, hoe we er de vruchten van plukken, maar belicht ook de schaduwkanten.
Hoe beïnvloedt AI ons leven nu al? Het verandert immers onze levens, zoals ooit stoommachines ten tijde van de industriële revolutie dit deden. Hoe plukken we daar de vruchten van? Minder alledaagse toepassingen van AI komen aan bod, zoals het gebruik van AI in de geneeskunde, bij creatieve processen en bij de ontwikkeling van ‘slimme’ robots. Wetenschapperrs vertellen bij diverse lezingen over hun onderzoek naar kunstmatige intelligentie. Daarbij staat de relatie tussen de mens en kunstma tige intelligentie centraal. Zo is onderzoek doen op de maan niet gemakkelijk, maar gelukkig bieden robots steeds vaker een helpende hand! Aan de TU Delft werken studenten onder leiding van Chris Verhoeven aan de Lunar Zebro’s: kleine, zesbenige maanwagentjes die met elkaar kunnen samenwerken in een zwerm, zoals bijvoorbeeld bijen of spreeuwen doen. Deze zwerm maanrobotjes kan zelfstandig op onderzoek uit in de tunnel- en grottenstelsels van de maan, en helpt mensen zo het maanop pervlak verder in kaart te brengen. Dit en nog veel meer is te bekijken op de fascinerende expo BrAInpower, die je nog tot 5 maart 2023 in Rijksmuseum Boerhave in Leiden kunt bezoeken.
Een van de meest legendarische stoner-albums is onlangs opnieuw uitgebracht. Met in het vinyl echte wiet van een Amerikaanse legaal cannabisbedrijf geperst.
‘Drop out of life with a bong in your hand’, aldus de opening van Dopesmoker. Het trio uit San Jose, Californië heeft er nooit een geheim van gemaakt waar ze hun inspiratie vandaan halen. In 1996 is Sleep een groot heid in de stonerrock, doom en sludge wereld. Hun langzame en zware riffs trekken een steeds groter publiek. In de studio werken ze aan hun derde elpee, Dopesmo ker getiteld. Het is een uniek album want het bestaat uit een nummer van bijna 64 minuten. Platenmaatschappij London Records is verbijsterd en weigert het album uit te brengen. Gedesillusioneerd valt de
er komt een bootleg in eigen beheer, maar deze nieuwste release van Third Man slaat alles, want in het vinyl zit echte wiet geperst. De cannabis komt van Doghouse Farms Premium Cannabis, een legale cannabis kwekerij uit de VS. Voor deze unieke uitgave moet je helaas wel naar Detroit, want alleen daar is deze speciale ‘Weedian High-Fi pressing of the album’ te koop.
band uit elkaar. Dopesmoker wordt later door Rise Above/Music Cartel Records in 1999 als Jerusalem heruitgebracht. De langer dan een uur durende jam wordt wel in zes stukken geknipt. Verschillende studio’s brengen Dopesmoker daarna nogmaals uit,
Sleep ontstaat in de vroege jaren negentig uit Asbesthosdeath. Al Cisneros, Chris Hakius, Matt Pike en Justin Marler maken het eerste Sleep album: Volume One. Marler verlaat de band al snel, hij wordt monnik (!) in een klooster. Als trio maakt Sleep het volgende album: Sleep’s Holy Mountain (met het succesvolle nummer Dragonaut). Waarna dus het legendarische Dopesmoker volgt. Na de break-up eind jaren negentig komt Sleep in 2009 weer bijeen, in 2018 lanceren ze hun comeback-album The Sciences. De releasedatum: 20 april. Inderdaad, 4:20. Titel van een van de songs: Marijuanout’s Theme. In 2019 treedt de band op in Tilburg tijdens het Roadburn Festival.
In een interview met Kerrang zegt Matt Pike: ‘De eerste keer dat ik stoned werd, was de eerste keer dat ik Master Of Reality van Black Sabbath hoorde. Ik denk dat ik 11 of 12 jaar oud was.’ Nu gaat het anders. Matt Pike is met zijn tijd meegegaan: ‘Ik rook niet zoveel wiet meer, ik eet het nu. Het is hier (Oakland, Ca) legaal, dus ik krijg meestal tincturen. Ik heb behoorlijk wat pijn, dus CBD gemengd met THC één-op-één is mijn pijnstiller, en dan krijg ik meestal een tinctuur die gewoon pure THC is voor na een show. Misschien rook ik een joint na een show, maar ik eet de hele dag THC en CBD. Ik kan het meer reguleren dan alleen edibles. Ik heb Indica als ik diep wil gaan of wil gaan slapen. Sativa houdt me wakker. Maar ik vind beide prima, ik heb niet echt een voorkeur.’
Baltimore is een Amerikaanse stad van ongeveer 600.000 inwoners. Toch slaagde de BPD (Baltimore Police Department) er in om jaarlijks 100.000 arrestaties te halen. Sommige inwoners werden vaker dan tien keer opgepakt. Niet alleen werden ze gearresteerd, maar ook bestolen door de BPD. Justin Fenton schreef er een onthullend boek over: We Own This City.
Baltimore. Dan kun je niet onder een van de beste series aller tijden uit: The Wire. Het was David Simon, medeverantwoordelijk voor The Wire, die Justin Fenton vroeg om dat boek te schrijven. Fenton in de VPRO-gids: ‘David Simon, de bedenker van The Wire en producer van We Own This City, heeft voordat ik kwam ook voor The Baltimore Sun gewerkt en ik heb wel veel van zijn oude stukken gelezen. Maar ik wist dat ik zijn stijl nooit zou kunnen imiteren. Hij is een schrijver, ik zie mezelf meer als journalist. In 2017 volgde ik voor de krant de rechtszaak die tegen Jenkins en andere leden van de GTTF was aangespannen en ineens kreeg ik een belletje van Simon. Hij zei dat HBO geïnteresseerd was in die zaak voor een nieuwe serie en stelde voor dat ik er een boek over zou schrijven. Daar moest ik nog wel even goed over nadenken, want normaal doe ik alleen verslag van wat ik om me heen zie gebeuren en schrijf ik er geen hele boeken over. Maar zoals je ziet heb ik het uiteindelijk toch gedaan, haha.’
De GGTF (Gun Trace Task Force) onder leiding van Wayne Jenkins was verantwoordelijk voor
een van de grootste schandalen van de Amerikaanse politie. Jenkins wordt gespeeld door Jody Bernal, die we kennen van The Punisher. Naast hem zie je bekende gezichten uit The Wire, maar ook de sidekick van Bosch uit de gelijknamige serie, Jamie Hector, speelt een belangrijke rol. In zes afleveringen wordt de ondergang van de GGTF belicht. Het is een ex-rechercheur die in een van de laatste episodes duidelijk maakt waar het mis ging: ‘Alles veranderde toen ze met de War on Drugs
kwamen. Wat een belachelijke uitdrukking is dat ook. What the hell is a War on Drugs? Wat betekent dat? Je begint een oorlog tegen je eigen burgers en met die oorlog komt de militarisering van de politie.’ Het leidde er toe dat Wayne Jenkins tot de uitspraak kwam: ‘We Own This City.’ Maar aan alles komt een eind, zoals blijkt uit deze uitstekende serie, die behoorlijk schatplichtig is aan The Wire. En Wayne Jenkins? Hij zit een gevangenisstraf van 25 jaar uit.
In het eerste hoofdstuk zitten Luuk en zijn dochter nog te ginnegappen over een leven in een rolstoel, maar dan slaat het noodlot voor Luuk toe. Hoe daarmee om te gaan, als je nog zoveel had om voor te leven maar je nu zelfs niet eens meer zelfstandig kunt urineren? Met een lach en een traan en veel filmkennis en cynisme slaat Luuk zich er doorheen, totdat het bij hem breekt. Ondertussen probeert een stel niet ver vandaan om te gaan met de verschrikkelijke gevolgen van een verkeersongeluk. En dan is daar Robin, die een onverwerkte last uit het verleden meedraagt. Paolo Bouman maakt er een uitstekend geschreven debuut met scherpe humor van.
In Wild maakten we kennis met Byron Wil de, een nieuwe held in het Harlan Coben imperium. Wilde werd op jonge leeftijd in de bossen in New Jersey gevonden, waar hij jaren zou hebben geleefd. Niemand weet er het fijne van, Wilde zelf ook niet. In het tweede deel in de reeks wordt de zoektocht naar zijn verleden voortgezet. Want hij heeft zijn DNA via een website la ten onderzoeken en er is een match. Maar voor hij een stap verder slaat het noodlot toe. Ondertussen krijgt hij te maken met doxxxers, een geheime groep die zich inzet voor het ontmaskeren van anonieme on line trollen. De Match is nog wat beter dan het eerste deel. Coben is een meester in de cliffhanger, want lig je ’s avonds in bed en wil je na een paar hoofdstukken gaan slapen, dan weet hij net weer die twist te geven waardoor je denkt, nog één hoofd stuk dan. Daar gaat je slaaprust.
Ron Howard
Joel Edgerton, Viggo Mortenson, Colin Farell
Vier jaar geleden hield de wereld de adem enige weken in; twaalf Thaise kinderen zaten met hun voetbalcoach in een grot opgesloten die door toenemende regenval onder water dreigde te lopen. Vanuit GrootBrittannië komt een team gespecialiseerde grotduikers vrijwillig hulp bieden, maar niet alle lokale autoriteiten zijn daar blij mee. Ondertussen gaat de conditie van de kinderen achteruit en door de naderende moesson dringt de tijd. Zal het lukken om door het kilometerslange, deels onder water gelopen grottenstelsel bij de kinderen te komen? Regisseur Howard neemt er de tijd voor (2.5 uur) om de gebeurtenissen degelijk maar weinig verrassend te verfilmen.
Paul Walter Hauser, Taron Egerton, Ray Liotta
Black Bird is de zwanenzang van Ray Liotta, de filmster met de iconische blik, die onlangs stierf. Hij is een gedecoreerde ex-politieman en de vader van Jimmy Keene, een drugsdealer die 10 jaar moet uitzitten. Maar Jimmy krijgt een keuze: als hij bij de vermoedelijke seriemoordenaar Larry Hall een bekentenis kan uitlokken, dan komt hij vrij. Want Larry staat op het punt om vrij te komen omdat er niet genoeg bewijs is. De lichamen van zijn slachtoffers zijn namelijk onvindbaar. De zesdelige mini-serie is gebaseerd op waargebeurde gebeurtenissen. De echte Larry Hall wordt inmiddels door de FBI verdacht van tenminste 50 moorden.
Het zusje van Miley Cyrus heet Noah en deed het altijd al goed in de (roddel) bladen vanwege haar wietgebruik, en dat ze daar luid en duidelijk voor uitkwam. Omringd door grote zakken wiet en een dure bong stelde ze dat niemand daar een fuck mee te maken heeft, en zo is het maar net. De begin twintiger heeft nu haar eerste album uit, na eerder al een paar hits gehad te hebben. The Hardest Part is een popalbum met veel invloeden uit country muziek, niet zo vreemd want haar vader is countryzanger Billy Ray Cyrus. Er komt niet veel wiet in de teksten voor, maar lekker mellow is het allemaal zeker.
Stones Throw
Sudan Archives oftewel Brittany Parks uit Los Angeles en opgegroeid in Cincinnati heeft net haar tweede album uit. En wat voor een! Met maar liefst achttien tracks, die je van het ene luisteravontuur in het andere galopperen. Een futuristische mix van R&B, hiphop en pop met wat invloeden uit Afrikaanse muziek, lekker elektronisch en vaak flink vervreemdend. Waar haalt ze de ideeënrijkdom vandaan? Dat doet ze meer dan eens in interviews uit de doeken, met een joint in de hand - de kenners weten genoeg. Ze heeft een achtergrond als zangeres, violiste en beatmaker, en samen met haar levendige fantasie, eerlijke introspectie en sublieme gevoel voor taal en ritme wordt dat iets heel moois.
Discover Publisher
Schijndel
(073)
Medewerkers aan dit nummer:
André Beckers, Nicole Maalsté, Michiel Panhuysen, Arjan van Sorge, Peter van Sparrentak, Mike de Leede, Karel Michiels, Derrick Bergman, St PGMCG,
Wil Oomen en vele anderen
Postbus 6024
EA Amsterdam redactie@highlife
highlife magazine
Advertenties: Daisy Bots info@softsecrets
