Freblówka 6 by Sławomir Krupa

Nr (6) 5/2012

Pismo o tematyce przedszkolnej skierowane do nauczycieli przedszkolnych i rodziców

Przyszła do nas kolorowa jesień „zabawy na jesienne dni” Gdy jestem wściekły to…

- porozmawiajmy z dzieckiem o agresji

Poznaję swoją grupę w przedszkolu

Grecki dzień w przedszkolu Mały Chopin Przedszkolak, doskonałym aktorem, czyli o edukacji teatralnej w przedszkolu

SCENARIUSZE ZAJĘĆ: Co płynie - nie tonie Zabawy z kolorem żółtym My jesteśmy Indianie Jedziemy do Torunia

Te a t r

Wie˛cej informacji znajdziesz na www.freblówka.pl

Ogólnopolska akcja nabiera tempa!!!

Pierwsze ośrodki otrzymały już zamówione materiały! Teraz w naszej akcji mogą brać udział również rodzice przedszkolaków! Uczestnicząc w naszej akcji nie ponosicie Państwo jakichkolwiek kosztów! szczegóły znajdziesz na:

www.akcjapdk.pl Celem akcji jest niesienie pomocy przedszkolom w zakresie zapewnienia ich wychowankom bezpłatnych materiałów dydaktycznych. Naszym zadaniem jest zdobycie funduszy i przekazanie ich w formie książek, audiobooków, nagrań muzycznych, filmów, gier oraz innych materiałów placówkom, które zgłosiły chęć uczestnictwa w naszej akcji. Państwa zadaniem jest spożytkowanie otrzymanych materiałów dla dobra dzieci. Warunkiem przystąpienia do akcji „Podaruj dzieciakom książkę” jest wypełnienie i odesłanie listem poleconym na adres redakcji - z dopiskiem: „AKCJA PDK-PRZEDSZKOLE”- deklaracji uczestnictwa dostępnej pod adresem: http://e-bibliofil.pl/download/deklaracja-uczestnictwa-PRZEDSZKOLA.rtf. W razie jakichkolwiek pytań prosimy kontakt: akcjapdk@e-bibiofil.pl

Szanowni Państwo,

To już kolejny, powakacyjny numer naszego pisma. To ważny czas zarówno dla nauczycieli, którzy pod swoje skrzydła dostają kolejne grupy dzieci, ale także dla rodziców, których pociechy idą do przedszkola. To także ogromne przeżycie dla przyszłych przedszkolaków uczęszczając do przedszkola będą poznawać otaczający ich świat i stawiać pierwsze kroki na drodze do samodzielności. W przedszkolu dzieci uczą się również reguł funkcjonowania w grupie, dlatego też w tym numerze Freblówki zamieściliśmy scenariusze zabaw budujących współpracę w grupie. W przedszkolu wśród dzieci może pojawić się agresja. Może być ona wynikiem nasilonej frustracja, czyli stanu emocjonalnego powstającego w sytuacji niemożności zaspokojenia potrzeb lub zrealizowania celu, dlatego w naszym czasopiśmie zamieściliśmy przykładowy scenariusz zajęć, który można wykorzystać do przeprowadzenia zajęć o agresji. W tym numerze również przykłady zabaw na jesienne dni oraz scenariusz zajęć pozwalający dziecku poznać kolor żółty, a tak zapoznać się z pojęciem tonie, nie tonie, mocno, delikatnie itp. Wiedząc, jak ważne jest edukacja kulturowa wśród dzieci, która pozwala m.in. łamać stereotypy, rozszerzać wiedzę dzieci na temat innych krajów, kultur chcielibyśmy Państwu zaproponować korzystanie z naszych scenariuszy z serii Mali podróżnicy. Scenariusze te mają służyć nauczycielom do przeprowadzenia zajęć na temat danego kraju. Naszym założeniem jest to, aby przedszkolaki poprzez zabawę poznały m.in. tradycje, tańce, potrawy swoich rówieśników z innych krajów, a także umiały wskazać dany kraj na mapie. W tym numerze scenariusz dotyczący Grecji. Życzymy miłej zabawy. Polecamy Państwu również prowadzoną przez nas akcję Podaruj dzieciakom książkę. Dzięki życzliwości sponsorów pierwsze zgłoszone przedszkola otrzymały książki. Zachęcamy także rodziców, aby wsparli przedszkola swoich pociech i podarowali im książeczki. Więcej o naszej akcji na www.akcjapdk.pl Zachęcamy Państwa również do odwiedzenia naszej księgarni internetowej oraz do ściągania naszych dodatków dołączonych do czasopisma Freblówka. Julianna Jachacy Redaktor naczelna

Wydawca (adres redakcji):

Grupa Wydawnicza GABI, Warszawa ul. Krasnobrodzka 19/25 03-214 Warszawa R e d a k to r n a cz el n a :

Julianna Jachacy julianna@freblowka.com.pl

Projekt i skład:

G.W. GABI www.gabi4net.pl Czytaj nas także na:

www.freblówka.pl Zapraszamy do e-księgarni:

www.e-bibliofil.pl

Freblówka nr (6) 5/2012 * pismo nauczycieli przedszkolnych i rodziców * więcej wiadomości na www.freblówka.pl

PRZYSZŁA DO NAS KOLOROWA JESIEŃ

„ZABAWY NA JESIENNE DNI” OPRACOWANIE JULIANNA JACHACY

Ziemniaczane stempelki Do wykonania stempli z ziemniaków potrzebujemy ziemniaki, nożyk, gąbkę i farby. Odcinamy od ziemniaka końcówkę, a następnie rysujemy na nim wybrany wzór i wycinamy małym nożykiem zbędne części. Gąbkę nasączamy farbę a następnie dociskamy do niej ziemniaczany stempel i robimy wzory. Wpadła gruszka do fartuszka – zabawa ruchowa Nauczyciel przyczepia każdemu dziecku na bluzeczkę obrazek, na którym narysowany jest owoc. Wszystkie dzieci tworzą koło – miskę, następnie nauczyciel wywołuje owoc, a przedszkolak z takim obrazkiem wchodzi do środka. I tak wywołujemy np. pięcioro dzieci. Wywołane osoby biegają w środku koła – mieszają się. Na słowo stop dzieci stają i mówią, co mają narysowane na koszulce - jaki to ma kolor, smak, zapach, konsystencję np. jestem gruszka zielona, soczysta i miękka. Zabawę można powtórzyć dając kolejnym dzieciom obrazki z warzywami. Idzie jesień przez las Przed tym zadaniem nauczyciel rozkłada w sali np. żołędzie, kasztany, jarzębinę, klonowe noski – wszystko co można znaleźć jesienią w lesie, a także co możemy do lasu zabrać podczas jesiennego dnia np. parasol, kalosze. Na środku sali ustawia koszyk/worek. Dzieci chodząc w rytm piosenki o jesieni i zbierają skarby tej pory roku (nauczyciel może również czytać wiersz o jesieni). Następnie wszyscy siadają w kółeczku, a nauczyciel pokazuje zebrane rzeczy i pyta dzieci co to jest. Przykładowy wiersz o jesieni:

„Jesienny pociąg” 4

Dorota Gellner Stoi pociąg na peronie - żółte liście ma w wagonie i kasztany, i żołędzie dokąd z nimi jechać będzie?

czyk pada“ dzieci chowają się pod parasole (odejmujemy jeden parasol) i tak do czasu, aż jedno dziecko wygra chowając się pod ostatni parasol. Po takiej zabawie dzieci mogą się zamienić rolami – te które wcześniej miały parasole teraz ich nie mają.

Rusza pociąg sapiąc głośno. Już w przedziałach grzyby rosną, a na półce, wśród bagaży, leży sobie bukiet z jarzyn. Pędzi pociąg lasem, polem pod ogromnym parasolem. Zamiast kół kalosze ma, za oknami deszcz mu gra. O, zatrzymał się na chwilę! Ktoś w wagonie drzwi uchylił potoczył w naszą stronę jabłko duże i czerwone. Jesienny pejzaż Nauczyciel rozdaje dzieciom jesienne liście i białe arkusze papieru. Następnie dzieci układają z liści obraz (liście można przykleić klejem). Pada, pada deszczyk Do tej zabawy dzieci powinny wykonać własne parasole. Można je wykonać z papieru i cienkiego kija. Dzielimy dzieci na dwie grupy – jedna z tych grup powinna trzymać parasole. Przedszkolaki poruszają się po sali w rytm piosenki o jesiennym deszczu. Kiedy muzyka ucichnie na hasło „desz-

Freblówka nr (6) 5/2012 * pismo nauczycieli przedszkolnych i rodziców * więcej wiadomości na www.freblówka.pl

SCENARIUSZ ZAJĘĆ CO PŁYNIE - NIE TONIE AUTOR: KATARZYNA ŻELAZNA

1. Cele szczegółowe: VV kształtowanie umiejętności aktywnego słuchania, VV zapoznanie się z właściwościami wody, VV tworzenie sytuacji sprzyjających rozwijania umiejętności odkrywania. 2. Cele operacyjne: VV rozpoznaje odgłosy prezentowane przez nauczyciela, VV rozumie pojęcia delikatni – mocno, VV potrafi powiedzieć dlaczego niektóre przedmioty pływają, a inne toną w wodzie. 3. Metody VV grupowa VV indywidualna 4. Pomoce dydaktyczne VV spinacze biurowe, VV kombinerki, VV papier, VV kredki, VV nożyczki, VV taśma klejąca, VV naczynie na wodę, VV słomka do napojów, VV akwarelki, VV 4 szklanki lub kubki, VV kilka kostek lodu, VV piórka, monety, kamienie, plastikowe łyżeczki, VV gorąca woda, VV woda o temperaturze pokojowej.

spinaczy, ostrożnie stawiamy na wodzie. Obserwujemy czy toną czy pływają na wodzie. Opis Woda nie jest jednolitą masą. Składa się z cząsteczek przyciągających się do siebie. Dzięki przyciąganiu się cząsteczek tworzą się krople, strużki. Gdy kładziemy przedmiot na wodzie nie tonie on od razy, gdyż musi się on najpierw przedostać przez te połączone cząsteczki (porównać to do klocków). e. Kolorowe wypływa - czarne przegrywa Przygotowane wcześniej 3 szklanki wody (2 z ciepłą wodą, 1 z wodą w temperaturze pokojowej, 1 z wodą ochłodzoną lodem). 3 szklanki barwimy na 3 różne kolory. Po zabarwieniu wody zanurzamy słomkę w jednej szklance. Zatykamy słomkę palcem, wyciągamy i delikatnie wkładamy do czystej wody. Puszczamy palec i deli-

katnie wyciągamy słomkę. Obserwujemy jak reaguje woda. Powtarzamy czynność ze wszystkimi kolorami. Zwracamy uwagę, który kolor wypływa, a który tonie. Farbki rozpuszczone w ciepłej wodzie z dodatkiem wrzątku unoszą się do góry, dlatego, że ciepło jest lżejsze od temperatury pokojowej. Zimna woda jest cięższa od wody w temperaturze pokojowej, opadała na dno nim zdążyła się ogrzać. f. Pływa czy tonie – wręczamy dzieciom różne przedmioty (piórka, monety, kamienie, plastikowe łyżeczki itp.). Prosimy dzieci, aby ostrożnie umieszczały przedmioty w misce z wodą. Obserwujemy, które przedmioty będą unosił się na wodzie, a które nie. g. Mokre w mokrym – malowanie farbami po mokrej kartce papieru.

5. Przebieg: a. Zagadka słuchowa – nagrane odgłosy wody (fale morskie, padający deszcz, płynąca woda z kranu). Nauczyciel odtwarza dzieciom odgłosy, dzieci odpowiadają na pytania: O czym będziemy mówić? Czym będziemy się bawić? b. Przenoszenie szklanki z wodą. c. Zabawy badawcze „Pływa czy tonie?” d. Tańce na wodzie Wykonanie: Przygotowane wcześniej papierowe figurki pani i pana, przymocowane do Freblówka nr (6) 5/2012 * pismo nauczycieli przedszkolnych i rodziców * więcej wiadomości na www.freblówka.pl

MY JESTEŚMY INDIANIE – SCENARIUSZ ZAJĘĆ BUDUJĄCYCH WSPÓŁPRACĘ WŚRÓD DZIECI AUTOR: JULIANNA JACHACY

Cele ogólne: stworzenie miłej atmosfery w grupie, zachęcenie dzieci do współpracy i pobudzenie zaangażowania w zabawę, dostarczenie przyjemności, umocnienie poczucia własnej wartości dziecka i zaufania do innych, uczenie nawiązywania pozytywnych kontaktów z innymi.

Piosenkę wykonujemy dla każdego dziecka. Cele : lepsze poznanie członków grupy, budowanie miłego klimatu, podbudowanie emocjonalne. 2. Indiańskie pióropusze

Cele operacyjne: dziecko po zajęciach: czuje się bezpieczne w grupie, ma poczucie własnej wartości, uczy się szacunku do innych, potrafi nawiązać dobre kontakty z innymi dziećmi, umie odpowiadać za swoje czyny i pomagać innym. Środki potrzebne do realizacji zajęć: pisaki/kredki, arkusz białego papieru, zszywacz, melodia do tańca lambado, gałązki, stare gazety. Metody: praca plastyczna, rozmowa, zabawy ruchowe PRZEBIEG: 1. Przywitanie się członków grupy – metoda na przypomnienie imion dzieci Cała grupa siada w kręgu na krzesełkach. Nauczyciel przedstawia się imieniem w ten sposób, że wymawia je w takt klaskania : jestem Ba-sia, a dzieci powtarzają klaszcząc je – steś Ba-sia. Następnie każde dziecko mówi swoje imię, klaszcze, a cała grupa śpiewa mu piosenkę (słowa i melodia piosenki jak, „Panie Janie”):

„Witaj Basiu, witaj Basiu jak się masz, jak się masz. Wszyscy Cię witamy, wszyscy Cię kochamy bądź wśród nas, bądź wśród nas”.

Pomoce: paski wycięte z białego arkuszu papieru, pisaki/kredki, zszywacz, pióra wycięte z białego papieru. Nauczyciel ustawia stoły, tak aby wszystkie dzieci siedziały razem przy jednym stole, następnie wręcza dzieciom paski papieru i piórka, z których dzieci wykonają indiańskie pióropusze. Dzieci piszą na swoich paskach imię, potem przekazują pasek siedzącej obok siebie osobie, a ta maluje na pasku pozytywny obrazek z jakim kojarzy mu się ta osoba np. słoneczko, kwiatek, ptaszek. Kiedy każde dziecko dostanie swój pasek maluje piórko, a nauczyciel zszywa paski, tak aby pasowały na głowę dziecka i przyczepia pióro. I indiańskie pióropusze gotowe.

stępnie każde dziecko pokazuje ciałem swoje imię, a reszta grupy zgaduje, jak się ono nazywa. Dziecko, który odgadnie imię kolegi pokazuje swoje imię. Cele : rozwijanie pamięci wzrokowej, zachęcenie do aktywnego uczestniczenia w zabawie, rozwijanie sprawności ruchowej. 4. Wędrówka po lesie Indianie idą do lasu. Jedno z dzieci wybiera sobie osobę do pary, reszta grupy zamienia się np. w kamienie (kuca), gałązki (wystawiamy ręce do przodu), połamane drzewo (kładziemy się na podłodze) itp. Dziecko, które wybrało osobę do pary podaje mu dłoń i pomaga mu przejść przez przeszkody np. przez kamienie podnosimy kolana, pod gałązką się zginamy. Nauczyciel

Cele : budowanie życzliwej atmosfery w grupie, wzmocnienie poczucia własnej wartości, zachęcenie do twórczego działania w grupie, doskonalenie sprawności manualnej. 3. Kalambury Pomoce: kartki z napisami indiańskich imion (imiona muszą być tak wymyślone, aby dzieci były w stanie je pokazać np. tańcząca chmurka). Dzieci siadają po turecku w kręgu. Nauczyciel wkłada przygotowane wcześniej kartki z indiańskimi imionami do pudełka i podchodzi do każdego dziecka, aby wylosowało jedno z imion. Na-

Freblówka nr (6) 5/2012 * pismo nauczycieli przedszkolnych i rodziców * więcej wiadomości na www.freblówka.pl

tak przeprowadza zabawę, aby każde dziecko było przeprowadzane lub przeprowadzało kolegę. Cele : umiejętność pomagania innym, uczenie współpracy i odpowiedzialności za siebie i innych, rozwijanie sprawności ruchowej, rozwijanie umiejętności radzenia sobie w trudnych sytuacjach. 5. Odbicie w wodzie Indianie na wycieczce trafiają nad wodę – w wodzie każdy z nas widzi swoje odbicie. Pokaż mi moje odbicie! Dzieci dobierają się parami, stają naprzeciwko siebie jedno pokazuje minę, ruch a drugie je naśladuje – odbicie w lustrze. Dzieci mogą się również zmieniać między sobą.

Cele: integracja grupy, rozwijanie spostrzegawczości. 6. Zakończenie zajęć – indiańska biesiada Pomoce: gałązki, melodia do tańca lambado (oryginalne słowa zmieniamy pod naszą indiańską przygodę), stare gazety Nauczyciel zaprasza Indian do przygotowania ogniska. Dzieci – Indianie zastanawiają się, co jest potrzebne do przygotowania ogniska i wymieniają się swoimi myślami. Następnie dzieci układają na środku sali gałązki (wcześniej osoba prowadząca może je porozkładać po sali i cała grupa może wspólnie pójść poszukać drewna na ognisko) w kształt ogniska i ustawiają się w kręgu. Nauczyciel włącza melodię i śpiewa dzieciom piosenkę:

Tańczymy lambado, lambado, lambado, tańczymy lambado, małego walczyka tańczą go Indianie, Indianie, Indianie i małe dzieci też. Potem dzieci mogą śpiewać wspólnie z osobą prowadzącą. Aby ognisko nam nie zgasło dzieci zgniatają kawałki gazet w wrzucają je do ogniska. Cele: wzmacnianie poczucia własnej wartości, umiejętność współpracy z grupą, zdobywanie doświadczeń we wspólnym współdziałaniu.

Freblówka nr (6) 5/2012 * pismo nauczycieli przedszkolnych i rodziców * więcej wiadomości na www.freblówka.pl

SCENARIUSZ ZAJĘĆ ZABAWY Z KOLOREM ŻÓŁTYM AUTOR: IZABELA PIETRASZAK

Treści z podstawy programowej: -- dzieci szybko reaguje na sygnał słuchowy w czasie zabaw ruchowych, -- w czasie zabaw i ćwiczeń ruchowych doskonalą współpracę w grupie, -- rozwijają wszechstronną aktywność twórczą poprzez połączenie wrażeń ruchowych, słuchowych, wzrokowych i dotykowych i smakowych. Cele ogólne: -- wzmacnianie więzi emocjonalnej między dziećmi, -- pokonywanie własnych oporów w kontaktach z innymi, -- podnoszenie sprawności manualnej i koordynacji wzrokowo- ruchowej, -- doskonalenie umiejętności rozróżniania koloru żółtego spośród pozostałych. Cele operacyjne: Dziecko: -- integruje się z grupą, -- potrafi wskazać kolor żółty, -- rozwija swoją sprawność manualną, -- rozładowuje napięcie, -- czerpie radość ze wspólnej zabawy. Metody: -- Czynna: zadań stawianych do wykonania, zabawowa,

Jednym z kolorów jesieni jest kolor żółty dlatego przedstawiamy Państwu przykładowy scenariusz zajęć z zakresu edukacji poznawczej dla dzieci 3-letnich – zabawy z kolorem żółtym

-- Słowna:

objaśnienia, instrukcje, podające, eksponujące, praktycznego działania.

Formy pracy: -- działalność grupowa, zbiorowa i indywidualna. Środki dydaktyczne: -- żółta plastelina, obrazki do kolorowania, chusta animacyjna, duże słońce, wstążki z krepy, cytryna, cebula, jabłka, papryka żółta, dynia, Przebieg zajęcia: Dzieci w ten dzień przychodzą ubrane na żółto. Sala również jest udekorowana żółtymi motywami. 1.Powitanie Przywitanie dzieci: Iskierkę przyjaźni puszczam w krąg, niech powróci do mych rąk. Nauczycielka podaje rękę najbliżej siedzącemu dziecku, a ten kolejnemu itd. 2. Wstęp Kiedyś tęcza zeszła z nieba pomalować świat. I od tamtej właśnie pory poznajemy jej kolory. Dzisiaj poznamy kolor żółty. Niech pomacha każdy, kto jest dziewczynką, niech pomacha każdy, kto jest chłopcem. Niech podskoczy ten, kto ma żółtą bluzkę, niech dmuchnie ten, kto ma żółte spodnie, itd. Wyjaśnienie zasad panujących tego dnia (malujemy, rysujemy tylko żółtą kredką, farbą budujemy tylko z żółtych klocków). Rozmowa - z czym dzieciom kojarzy się kolor żółty? 3. Pląs powitalny - dzieci stoją dookoła chusty i śpiewają ( na melodię „Siekiera, motyka”)

„Dziś zajęcia fajna sprawa, dla nas wszystkich to zabawa, ręce w górę, w przód i w bok, skłon do przodu, przysiad, hop! Głowa, ramiona, kolana, pięty / 3 razy Głowa, ramiona, Kolana, pięty Oczy, uszy, usta, nos ( śpiewamy i pokazujemy coraz szybciej) 4. W żółtej krainie Wyobraźcie sobie, że przenosimy się do krainy w bardzo dawne czasy. Było wtedy wielkie, okrągłe królestwo, składające się z kilku krain, jedną z nich była kraina żółta, gdzie wszystko było żółte: domy, ulice, samochody ludzie i zwierzęta. W krainie żółtej dzieci chodzą do żółtych przedszkoli, bawią się żółtymi klockami, lalkami, samochodami. I ja tam była w tej krainie i zobaczcie co przywiozłam. Nauczyciel wyciąga z torby 1 żółty klocek. Udaje zdziwionego i tłumaczy dzieciom, że widocznie spiesząc się zgubił wszystkie żółte przedmioty i prosi o pomoc w odszukaniu w sali ukrytych wcześniej żółtych zabawek. Dzieci szukają zgubionych zabawek i ustalają wspólną cechę tych przedmiotów i określają przeznaczenie. 5. Zabawy badawcze malucha - oglądanie żółtych owoców i warzyw. Badanie poprzez zmysły: dotykanie, wąchanie i smakowanie. 6.Wysoko-nisko (zabawa muzyczna ze wstążkami z żółtej krepy): Nauczyciel gra na tamburynie dzieci po-

Freblówka nr (6) 5/2012 * pismo nauczycieli przedszkolnych i rodziców * więcej wiadomości na www.freblówka.pl

GDY JESTEM WŚCIEKŁY TO… - POROZMAWIAJMY Z DZIECKIEM AUTOR: JULIANNA JACHACY O AGRESJI Cele ogólne: zapoznanie dziecka z definicją agresji, umiejętność nazwania swoich uczuć, poznanie sposobów na zwalczanie agresji. Cele operacyjne: dziecko po zajęciach: potrafi nazwać swoje uczucia, wie, czego nie powinien robić kiedy jest złe. Środki potrzebne do realizacji zajęć: arkusz papieru, mazaki lub farby plakatowe, balony ruszają się po sali na paluszkach, wysoko unosząc ręce w górę. Na dźwięk bębenka poruszają się bardzo nisko. 8. Zabawy z chustą animacyjną Calineczka - osoba siedzi na środku chusty – reszta trzymając chustę idzie w jednym kierunku zawijając osobę siedzącą w kwiatek. Na dany znak gwałtownie wyprostowują chustę. Szukam żółtego - chusta leży na dywanie, dzieci tańczą dookoła, na sygnał muszą jak najszybciej wskoczyć na kolor żółty 7. Praca plastyczna: malowanie palcami żółtą farbą słońca i długich promieni. 8. Podziękowanie i podsumowanie zajęć.

Podczas zajęć rozsypuje balony w sali, a dzieci szukają złych uczuć i przebijają balony. Cele: rozładowanie emocji, odprężenie, wyładowanie energii. 3. Zrzucam z siebie złość Dzieci poruszają się swobodnie po sali w rytm muzyki i odgrywają na komendę nauczyciela: VV wściekłość – każdemu dziecku może

Metody: rozmowa, praca plastyczna, zabawy ruchowe PRZEBIEG: 1. Namaluj swoje uczucia Pomoce: arkusz papieru, mazaki lub farby plakatowe Nauczyciel wręcza każdemu dziecku arkusz papieru, aby namalowały swoje uczucia, które je ogarniają, gdy tracą panowanie nad sobą. Następnie nauczyciel może przeprowadzić z dziećmi rozmowę na temat tych uczuć – czy są one dobre, jakie są ich konsekwencje i proponuje zamalowanie (zamalowanie kolorami, kształtami) tych uczuć tak, aby były bardziej pozytywne. W ten sposób osoba prowadząca może porozmawiać z dziećmi, jak inaczej można opanować swoje uczucia. Cele: uświadomienie sobie swoich uczuć, kształtowanie umiejętności wyrażania swoich uczuć. 2. Balon złości Nauczyciel przygotowuje przed zajęciami balony z napisami uczuć złych i dobrych lub rysunkiem złej i wesołej miny (opcja zależy od wieku dzieci).

ona kojarzyć się inaczej jedno może kopać, drugie tupać, trzecie krzyczeć, VV otrząsanie się z tych uczuć – dzieci wykonują ruch otrząsania się, VV uśmiech – dzieci zadowolone biegają w podskokach po sali. Cele : odreagowanie napięć poprzez ruch, uspokojenie, rozluźnienie. 4. Dostań się do koła Nauczyciel dzieli dzieci na dwie grupy. Jedna z grup tworzy koło, a ta druga próbuje wydostać się z niego, następnie dostać się do niego nie używając przemocy. Potem grupy zamieniają się rolami. Po zabawie można przeprowadzić pogadankę, jak dzieci czuły się w swoich rolach i czy siła fizyczna jest dobrą zaletą? Cele: rozładowanie energii, zapoznanie się z metodami zastąpienia agresji. 5. Zakończenie zajęć - Zaczarowany przyjaciel Pomoce: przygotowana wcześniej różdżka Każde dziecko dostaje do ręki czarodziejską różdżkę i zaczarowuje wybrane osoby np. – Kamil zaczaruje cię w chłopca, który nie popycha mnie, Ola zaczarowuję Cię w dziewczynkę, która nie zabiera mi kredek. Cele: nawiązywanie nieagresywnych kontaktów z innymi, zrozumienie potrzeb/uczuć innych.

Freblówka nr (6) 5/2012 * pismo nauczycieli przedszkolnych i rodziców * więcej wiadomości na www.freblówka.pl

SCENARIUSZ ZAJĘĆ

POZNAJĘ SWOJĄ GRUPĘ W PRZEDSZKOLU AUTOR: JULIANNA JACHACY

Cele ogólne: poznanie kolegów/koleżanek z grupy, nawiązanie kontaktów społecznych w grupie, rozwijanie aktywności twórczej. Cele operacyjne: dziecko: pamięta imiona dzieci, potrafi przekazać informacje o sobie, potrafi współpracować z grupą, czuje się akceptowane i bezpieczne w grupie. Środki potrzebne do realizacji zajęć: piłka/woreczek gimnastyczny, kartki samoprzylepne, pisaki, pudełko, stare kolorowe gazety, arkusz papieru, klej, nożyczki, kredki itp. Metody: rozmowa, zabawa, praca plastyczna. PRZEBIEG: 1. Nazywam się i lubię…. Cała grupa siada w kręgu na podłodze lub krzesełkach. Nauczyciel trzyma w ręku piłkę lub woreczek gimnastyczny i przedstawia się klasie np. jestem Pani Ela, miło mi Was powitać, chciałabym żebyście mówili do mnie….. Następnie nauczyciel rzuca piłkę/woreczek gimnastyczny do kolejnej osoby, która wstaje i wyraźnie mówi swoje imię np. Małgorzata możecie do mnie mówić Gosia i rzuca piłeczkę/woreczek gimnastyczny do kolejnej osoby. Do tego dzieci powinny dodać, co lubią robić.

została przyklejona wstaje i odpowiada np. tak jestem Ola lub nie jestem Ola, jestem Ania i siada – jeżeli osoba zostanie źle wskazana kartka z imieniem ponownie zostaje wrzucona do pudełka. Cele zadania: zapamiętywanie, utrwalenie członków grupy, doskonalenie spostrzegania, uświadomienie stopnia znajomości kolegów z klasy, doskonalenie komunikacji. 3. Nasz obraz klasy Nauczyciel dzieli klasę na dwie grupy, rozdaje gazety, arkusze papieru, kredki, pisaki itd. Każda z grup przygląda się tej drugiej i przypomina sobie osoby, które się w niej znajdują. Następnie każda z grup na swoim arkuszu papieru nakleja lub rysuje symbol, przedmiot, który charakteryzuje każdą osobę z grupy przeciwnej np. Ania ma czerwony sweterek i rysujemy lub naklejamy sweterek w tym kolorze, Adam nosi okulary, więc je malujemy. W tym zadaniu można wykorzystać informacje poznane w pierwszym zadaniu np. Kinga lubi zbierać porcelanowe laleczki, więc wycinany taki obrazek z gazety (jeżeli znajdziemy). Po wykonaniu tego zadania każda z grup opisuje swoje dzieło.

Cele zadania: integracja grupy, budowanie przynależności do grupy, stworzenie miłej atmosfery, umiejętność dostrzegania cech innych osób, uczenie współdziałania w grupie, doskonalenie spostrzegania, doskonalenie komunikacji, rozwijanie aktywności twórczej. 4. Zakończenie zajęć Dzieci chodzą po klasie – mogą wykonywać tą czynność w rytm muzyki. Kiedy muzyka ucichnie stoją w miejscu, następnie obracają się w tył i stają twarzą naprzeciwko drugiej osoby. Podają dłoń tej osobie i mówią coś miłego np. miło mi Cię poznać, cieszę się, że jesteśmy w tej samej klasie, fajnie, że jesteś. Cele zadania: nawiązywanie przyjaznych relacji, stworzenie ciepłego klimatu w klasie.

Cele zadania: poznanie członków klasy, umiejętność przedstawienia siebie i mówienia o sobie, wzajemne poznanie. 2. Ola……. to Ty Każda osoba z grupy pisze na kartce samoprzylepnej swoje imię i wrzuca do pudełka. Nauczyciel miesza kartki i podaje pierwszej osobie do wylosowania kartkę z imieniem. Następnie osoba, która wylosowała imię przykleja ją na koszulkę osobie z tym imieniem. Osoba, której kartka

Freblówka nr (6) 5/2012 * pismo nauczycieli przedszkolnych i rodziców * więcej wiadomości na www.freblówka.pl

JEDZIEMY DO TORUNIA – sc ena riusz zaję c′ OPRACOWANIE: JULIANNA JACHACY

Temat dnia: Spacer po Toruniu Cele zadania: umiejętność wskazania Torunia na mapie Polski, poznanie herbu Torunia, umiejętność wypowiedzenie się na temat zabytków poznanego miasta. Metody: rozmowa, zadanie plastyczne, zabawa ruchowa. Pomoce dydaktyczne: mapa Polski, herb Torunia, wiersz „Toruń pachnie piernikami”, 1 szklanka mąki pszennej TYP 450, 1/2 szklanki mąki ziemniaczanej, 1 szklanka soli, 1 szklanka wody (niepełna) PRZEBIEG ZAJĘĆ: 1. Przywitanie dzieci. Zapoznanie z treścią zajęć. 2. Toruń pachnie piernikami Nauczyciel czyta dzieciom wiersz B. Lewandowskiej „Toruń pachnie piernikami”, a następnie opowiada dzieciom o magicznym mieście – jego zabytkach, pokazuje herb Torunia, nawiązuje do Mikołaja Kopernika.

3. Pierniczki z masy solnej Przepis na masę solną: 1 szklanka mąki pszennej TYP 450 1/2 szklanki mąki ziemniaczanej 1 szklanka soli 1 szklanka wody (niepełna) Dodatki, które można dodać do masy solnej: olejki - aromaty do ciast cynamon gorzkie kakao Wykonane pierniczki z masy solnej najpierw suszymy ok. 1 h w temperaturze 50°C, a następnie rumienimy w temperaturze 180°C oczywiście pilnując, aby się nie spaliły. Wzory na pierniczkach możemy wykonać farbami plakatowymi lub korektorem. 4. Budujemy mosty – zabawa ruchowa Jedną z charakterystycznych budowli, którą często można spotkać na widokówkach, obrazkach z Torunia jest most, dlatego możemy pobawić się z dziećmi w poniższą zabawę.

Dwoje dzieci tworzy bramę ze wzniesionych w górę rąk. Pozostałe dzieci tworzą łańcuchowy korowód, który przechodzi pod bramą śpiewając:

Jawor, jawor Jaworowi ludzie Co Wy tu robicie? A dzieci tworzące bramę odpowiadają:

Budujemy mosty Dla Pana Starosty. Tysiąc koni przepuszczamy A jednego zatrzymamy! Na ostatnie słowa piosenki, dzieci tworzące bramę zatrzymują jedno z przechodzących w korowodzie dzieci przez opuszczenie rączek w dół. 5. Zakończenie zajęć. Nauczyciel częstuje dzieci jadalnymi pierniczkami.

B. Lewandowska „Toruń pachnie piernikami” Nad Toruniem noc zapada, usiadł kot na Krzywej Wieży Kot kociętom opowiada o piernikach słodkich, świeżych. Toruń, stary Toruń nadwiślański gród pachnie piernikami, bo w piernikach miód. Nad Toruniem księżyc w pełni, nad Toruniem gwiazdy płoną, kiedyś widział je Kopernik najsławniejszy nasz astronom.

Freblówka nr (6) 5/2012 * pismo nauczycieli przedszkolnych i rodziców * więcej wiadomości na www.freblówka.pl

GRECKI DZIEŃ W PRZEDSZKOLU OPRACOWANIE: JULIANNA JACHACY

Cele zadania: poznanie flagi, hymnu, stolicy Grecji, rozwijanie umiejętności manualnych, zapoznanie się m.in. z tradycją, zabytkami, tańcem i potrawami greckimi, umiejętność wskazania, gdzie leży Grecja, nazwania jej stolicy. Metoda: rozmowa, zabawa ruchowa, zabawa plastyczna. Pomoce dydaktyczne: mapa Europy, kontur Grecji, melodia do tańca Zorba, kontur flagi Grecji, herb grecki, patyk długości 40 cm, pomidory, ogórek, papryka, cebula, oliwki, feta, oliwa, zioła, miska, łyżeczki, talerzyki.

Następnie przywiesza na tablicy korkowej (może stworzyć europejski kącik) mapę Europy i pyta dzieci, czy wiedzą gdzie znajduje się Grecja? Pokazuje im również wycięty w kolorze kontur Grecji i pyta, gdzie ten kształt pasuje? Gdy dzieci odpowiedzą prawidłowo przykleja kontur na mapie Europy (mapę można wykorzystać do kolejnych spotkań z innymi krajami). Nauczyciel opowiada dzieciom o tym kraju lub pokazuje filmik. 2. Zabawa plastyczna – malujemy flagę Grecji Nauczyciel pokazuje dzieciom flagę i herb Grecji, a następnie wręcza im kontury

flagi greckiej, dzieci je malują, następnie przyklejają do niego patyk i flaga gotowa. 3. W restauracji greckiej – przygotowujemy choriatiki – sałatkę grecką Do wykonania tego zadania potrzebne będą: pomidory, ogórek, papryka, cebula, oliwki, feta, oliwa, zioła. Nauczyciel przed zadaniem przynosi warzywa i pyta dzieci, czy wiedzą, jak się one nazywają, a następnie wspólnie z dziećmi przygotowuje sałatkę. Jeżeli w przedszkolu nie ma możliwości wykonania sałatki można z przedszkola-

PRZEBIEG ZAJĘĆ: 1. Przywitanie dzieci po grecku. Do tego zadania potrzebna będzie mapa Europy i kontur Grecji tej samej wielkości, co na mapie Europy (najlepiej w kolorze). Nauczyciel wita się z dziećmi po grecku – dzień dobry Kaliméra i zapoznaje je z treścią spotkania – mówi o tym, że dzieci poznają Grecję.

kami pobawić się w tańczące warzywa. Nauczyciel nazywa dzieci składnikami (potrzebnymi w sałatce), dzieci stają w kręgu (miska) i ruszają się w rytm greckiej melodii, wywołane warzywo wchodzi do środka kręgu (do miski) i miesza się kolejnymi warzywami – tak powstanie grecka sałatka. 4. Taniec Greka Zorby Zabawa polega na nauce znanego tańca greckiego. 5. Zakończenie zajęć.

Freblówka nr (6) 5/2012 * pismo nauczycieli przedszkolnych i rodziców * więcej wiadomości na www.freblówka.pl

Mały Chopin MICHAŁ RUSINEK

Mały Chopin to piękne, poetyckie, choć nie pozbawione humoru przedstawienie teatralne dla najmłodszych. Na kanwie wierszowanej powiastki Michała Rusinka powstała zabawna opowieść o życiu, dzieciństwie i pracy twórczej Fryderyka Chopina. Wielki polski kompozytor schodzi na kilka chwil z pomnika, by opowiedzieć dzieciom o swoich perypetiach z łakociami, pojazdami i mrówkami… Słowem - kłopotach i przygodach, jakie przytrafiają się nam wszystkim w dzieciństwie. Jednocześnie na przykładzie współczesnych znaczeń takich pojęć jak: samochód „polonez”, wielkanocny „mazurek” czy uliczne „rondo” przybliża dzieciom pojęcia muzyczne i proces tworzenia najsławniejszych utworów polskiego wirtuoza. Bez nachalnego dydaktyzmu i nudziarstwa spektakl daje najmłodszym krótką lekcję historii i muzyki. Bohater opowiada „.. jak to był kiedyś małym Fryderyczkiem, albo jeszcze mniejszym Fryckiem” A wszystko to przy dźwiękach muzyki Fryderyka Chopina, którą gra sam… Fryderyk Chopin!

Opracowanie tekstu i scenografia: Antoni Barłowski, Jerzy Łazewski Reżyseria: Antoni Barłowski/Jerzy Łazewski Występuje: Antoni Barłowski Marionetka i kostiumy: Łukasz Kuczyński Muzyka: Fryderyk Chopin Adresaci spektaklu: dzieci w wieku 4-7 lat Czas trwania: 40 minut + 10 minut wspólnej zabawy

Zobacz film ze spektaklu

konieczne podłaczenie do Internetu

Źródło: http://www.teatrmalegowidza.pl/spektakleSzczegoly.php?nazwa=maly-chopin-michal-rusinek&id=4

Freblówka nr (6) 5/2012 * pismo nauczycieli przedszkolnych i rodziców * więcej wiadomości na www.freblówka.pl

Przedszkolak, doskonałym aktorem, czyli o edukacji teatralnej w przedszkolu Przedszkolak ma mnóstwo energii i wiele pomysłów, jest dobrym rozmówcą, słuchaczem, a także aktorem. Maluch, który prawidłowo się rozwija stopniowo dąży do poznania otaczającego świata. Dzieci często same, podczas zabawy, wcielają się w różnorodne postaci, znane im z bajek. Wchodzą w świat fikcji i umowności, a odgrywanie ról nie polega tylko na naśladownictwie, ale na wyrażaniu w ten sposób samego siebie. Teatr łączy słowo, ruch i muzykę, elementy niezmiernie ważne w rozwoju 3-6 latków. Dlatego też, tak ważna jest edukacja teatralna w przedszkolach. Zabawa w teatr ma kolosalne znaczenie dla prawidłowego rozwoju dziecka. Korzyści jakie z tego płyną to: kształtowanie wrażliwości estetycznej, moralnej czy społecznej, ćwiczenie prawidłowej wymowy i twórczego myślenia, nauka nowych słów i utrwalanie słownictwa, trening pamięci, kształtowanie spostrzegawczości i umiejętności koncentracji, rozwijanie wyobraźni. Poza dobrą zabawą i radością jaką daje, kształtuje się osobowość i następuje rozładowanie nagromadzonych emocji. Dziecko przeżywa losy bohaterów, ucząc się jednocześnie, co jest dobre i zasługuje na nagrodę, a co złe. Dzięki takim zabawom malec uczy się pracy w grupie i wzmacniana jest więź koleżeńska. Odgrywana rola pozwala dziecku zaistnieć w gronie rówieśników, czuje się ważne, ma okazję zrealizować marzenia, by na chwilę stać się np. Królewną Śnieżką, Czerwonym Kapturkiem czy Kotem w butach. Podczas zabaw, dzieci powinny co jakiś czas wymieniać się rolami, aby każde z nich miało możliwość wcielenia się w wymarzonego bohatera. Ogromną rolę w edukacji teatralnej dzieci, odgrywają zarówno nauczyciele przedszkolni, jak i rodzice. Teatralną przygodę warto rozpocząć od wprowadzania w codziennych zajęciach krótkich form scenicznych, takich jak: zabawy naśladowcze, recytacja wierszy czy piosenek, odgrywanie ról przy pomocy zabawek. Istotne są także ćwiczenia pamięci poprzez rymowanie krótkich, zabawnych wierszyków czy wyliczanek. Nie zapominajmy również o ćwiczeniach, które wzbogacają słownictwo i rozwijają dziecięca wyobraźnię. Rozpoczynając pracę nad scenariuszem należy stworzyć dzieciom miłą, ciepłą atmosferę. Tak, aby każdy z małych aktorów mógł spełnić się w swojej roli i chętnie, z równym zaangażowaniem zagrał zarówno rolę pierwszoplanową, jak i tę drugo

i trzecioplanową. Wiele radości może dać maluchom nie tyle sam występ przed publicznością, co profesjonalne do niego przygotowanie. Wspólne (zwykle z rodzicami) tworzenie dekoracji, kostiumów dla aktorów, wybór piosenek to znakomita zabawa, zacieśnianie więzi między dziećmi a ich rodzicami, a także korzyści dla rodziców - lepsze zrozumienie swojego dziecka,

aktywność i uczestnictwo w jego życiu i spełnianiu marzeń. Warto, aby w przedszkolnym kąciku teatralnym, oprócz np. kostiumów i innych rekwizytów znalazły sie także kukiełki, pacynki, wykorzystywane podczas swobodnych, codziennych zabaw. W stymulacji twórczych działań dziecka na pewno pomoże możliwość obejrzenia profesjonalnych przedstawień z udziałem aktorów, jak również teatrzyków kukiełkowych. Może to stanowić inspirację dla małego widza do nowych, kreatywnych, oryginalnych działań związanych z zabawą w teatr. Pamiętajmy jednak, że najważniejsza jest frajda i uśmiech na twarzach naszych dzieci.

Freblówka nr (6) 5/2012 * pismo nauczycieli przedszkolnych i rodziców * więcej wiadomości na www.freblówka.pl

MAGDALENA KUBICKA

SCENARIUSZ ZAJĘĆ

T E AT R AUTOR: JULIANNA JACHACY

Cel zajęć: zdobycie przez dziecko ogólnej wiedzy o teatrze i pracy aktorów, zapoznanie dziecka z terminami - scena, aktor (ludzie lalki), kurtyna, kostiumy, muzyka, scenografia, reżyser, aktywowanie dzieci do zabawy i okazywania emocji poprzez odgrywanie krótkich ról, zapoznanie z zasadami kulturalnego zachowania się podczas pobytu w teatrze. Metody pogadanka, zabawa ruchowa, zabawa plastyczna. Pomoce dydaktyczne: Wiersz J. Kulmowej „Teatr żywy”, Wiersz o teatrze Wojciecha Próchniewicza, obrazki postaci, pacynka, kukiełka, marionetka, stare rękawiczki, kolorowe koraliki, igła, nici, włóczka, skrawki materiałów. PRZEBIEG ZAJĘĆ: 1. Co to jest teatr? Nauczyciel czyta dzieciom wiersze i zadaje pytania:

Wiersz J. Kulmowej „Teatr żywy” A w teatrze wszystko inaczej. Tu naprawdę żyje to na co patrzę. Aktor co króla gra wcale nie jest za szybą ze szkła. Ta aktorka widzi mnie na pewno chociaż jest złotowłosą królewną. I ten książę piękny jak westchnienie jest o krok ode mnie - choć na scenie. Więc nie wierzę, że jak wyjdę za kulisy to królewna czarnowłosa będzie, książę łysy. Bo jeżeli nie za szkłem, nie na taśmie to ta bajka musi być TUTAJ WŁAŚNIE. Dla mnie, przy mnie dzieją się te dziwy. Kocham teatr bo

Wojciech Próchniewicz Wiersz o teatrze „Siedzę cichutko obok taty, w miękkim fotelu, w ósmym rzędzie, czekam by zgasły roje świateł i myślę fajnie będzie; Już ciemno, ściskam dłonie w pięści. wolno rozsuwa się kurtyna..., widzę zamczysko, księżyc w pełni...tutaj bajka się zaczyna. Wszystko się potem dobrze kończy, oklaski to najlepszy dowód. A ja już sobie postanawiam do tego miejsca wrócić znowu.” O jakim miejscu mówi wiersz? Jak zachowywać się w teatrze? 2. Oto moi przyjaciele Nauczyciel przynosi do klasy pacynkę, kukiełkę, marionetkę i przedstawia dzieciom różnice między tymi rodzajami lalek teatralnych. 3. Jestem aktorem Nauczyciel rozdaje dzieciom obrazki z postaciami np. kot, księżniczka, żaba itp. Każde dziecko dostaje obrazek i nie pokazuje kolegom. Następnie każde z dzieci pokazuje gestami, odgłosami, ciałem postać, którą otrzymało, a reszta grupy zgaduje kogo przedstawia. 4. Wykonanie pacynki ze starych rękawiczek. Do wykonania pacynek potrzebne będą: stare rękawiczki, kolorowe koraliki, igła, nici, włóczka, skrawki materiałów. Wykonanie: Rozłóż rękawiczkę na stole i z włóczki lub innych nici zrób włoski, z koralików oczy i buzie, a ze skrawków materiału możesz zrobić małe ubranka dla pacynek. 5. Zakończenie zajęć. Podziękowanie za wspólną zabawę.

jest inny – żywy. Kto występuje w teatrze? Co to znaczy, że teatr jest żywy? Kto z Was był w teatrze? I z czym kojarzy Wam się teatr.

Freblówka nr (6) 5/2012 * pismo nauczycieli przedszkolnych i rodziców * więcej wiadomości na www.freblówka.pl