Magjan jumabay han men ule

‫ﻣﺎﻋﺠﺎﻥ ﺟﯘﻣﺎﺑﺎﻱ ﯗﻟﻰ‬ ‫‪. . .‬ﻗﯩﺮﯨﻤﺪﺍ ﻣﯟﺳﺎﻻﻳﻤﺎ ﺍﺳﺒﺎﭖ ﺩﻩﮔﻪﻥ ﺣﺎﻥ ﺑﻮﻟﻌﺎﻥ ‪ .‬ﻭﻝ‬ ‫ﺣﺎﻧﻨﯩﯔ ﺗﻮﻻﻳﯩﻖ ﺍﻟﺤﺎﻟﻼ ﺩﻩﮔﻪﻥ ﯗﻟﻰ ﺑﻮﻟﻌﺎﻥ ‪. . .‬‬ ‫ﺀﺍﺭ‪-‬ﺑﯟﺗﯩﺲ ﺍﻋﺎﺷﯩﻨﯩﯔ ﻗﯩﺰﯨﻞ ﻛﯘﺭﻩﯓ ﺑﻮﻳﯩﻨﺎ ﺍﺭﻗﺎﺳﯩﻦ‬ ‫ﺳﯘﻳﻪﭖ ﻭﺗﯩﺮﯨﭗ ﺳﻮﻗﯩﺮ ﺗﺎﺗﺎﺭ ﺗﯩﻠﻪﻧﺸﯩﺴﻰ ﻣﯩﻨﺎﯞ‬ ‫ﺳﻮﺯﺩﻩﺭﻣﻪﻥ ﻩﺳﻜﻰ ﺍﯕﮕﯩﻤﻪﻟﻪﺭﻯ ﻛﻮﭖ ﺟﺎﺭﺗﻰ ﺍﺭﺍﻟﺪﯨﯔ‬ ‫ﻩﺭﺗﻪﮔﯩﻠﻪﺭﯨﻨﯩﯔ ﺑﯩﺮﻩﯞﯨﻦ ﺑﺎﺳﺘﺎﺩﻯ ‪ .‬ﻭﻧﯩﯔ ﺍﻳﻨﺎﻻﺳﯩﻨﺪﺍ‬ ‫ﺯﺍﻣﺎﻥ ﻗﻴﺮﺍﺗﻘﺎﻥ ﺣﺎﻥ ﺳﺎﺭﺍﻳﯩﻨﯩﯔ ﺳﯩﻨﯩﻖ ﺗﺎﺳﺘﺎﺭﻯ‬ ‫ﯗﺳﺘﯩﻨﺪﻩ ﻗﯩﺰﯨﻞ ﺍﻻ ﺷﺎﭘﺎﻥ‪ ،‬ﺍﻟﺘﯩﻨﻤﻪﻥ ﻛﻪﺳﺘﻪﻟﻪﻧﮕﻪﻥ‬ ‫ﺗﻮﺑﻪﺗﻪﻱ ﻛﻴﮕﻪﻥ ﺀﺑﯩﺮﺗﺎﻻﻱ ﺗﺎﺗﺎﺭ ﻭﺗﯩﺮﺩﻯ ‪ .‬ﻛﻪﺵ ﻣﻪﺯﮔﯩﻞ‬ ‫ﻩﺩﻯ ‪ .‬ﻛﯘﻥ ﺍﻗﯩﺮﯨﻦ ﻋﺎﻧﺎ ﺗﻪﯕﯩﺰﮔﻪ ﻗﯘﻻﭖ ﺑﺎﺭﺍ ﺟﺎﺗﺘﻰ ‪.‬‬ ‫ﻭﻧﯩﯔ ﻗﯩﺰﯨﻞ ﺳﺎﯞﻟﻪﻟﻪﺭﻯ ﻗﻴﺮﺍﻋﺎﻥ ﺳﺎﺭﺍﻳﺪﯨﯔ‬ ‫ﻣﺎﯕﺎﻳﯩﻨﺪﺍﻋﻰ ﺟﺎﺳﯩﻞ ﺷﻮﭘﺘﻪﺭﺩﯨﯔ ﻗﺎﺭﺍ ﻗﺎﺑﺎﺗﺘﺎﺭﯨﻨﺎﻥ‬ ‫ﺀﻭﺗﯩﭗ‪ ،‬ﻣﯘﻙ ﺟﺎﻣﯩﻠﻌﺎﻥ ﺟﺎﺑﯩﺴﻘﺎﻕ ﺟﺎﺳﯩﻞ ﺑﯘﻟﯩﻜﻜﻪ‬ ‫ﻭﺭﺍﻟﻌﺎﻥ ﺗﺎﺳﺘﺎﺭﺩﯨﯔ ﯗﺳﺘﯩﻨﻪ ﺍﻟﺘﯩﻦ ﺗﺎﭖ ﺑﻮﻟﯩﭗ ﺗﯘﻧﯩﭗ‬ ‫ﺗﯘﺭﺩﻯ ‪ .‬ﺍﯞ‪ ،‬ﻛﺎﺭﻯ ﺷﯩﻨﺎﺭ ﺍﻋﺎﺷﺘﺎﺭﯨﻨﯩﯔ ﻗﻮﻟﺘﯩﻌﯩﻨﺪﺍ ﺟﻪﻝ‬ ‫ﺯﯞﯨﻠﺪﺍﭖ‪ ،‬ﺷﯩﻨﺎﺭﺩﯨﯔ ﺟﺎﭘﯩﺮﺍﻗﺘﺎﺭﻯ ﺳﯩﺒﺪﯨﺮﯨﭗ ﺗﯘﺭﺩﻯ ‪.‬‬ ‫ﺍﯞﻩﻟﺪﻩ ﻛﻮﺯﮔﻪ ﻛﻮﺭﯨﻨﺒﻪﻱ ﺳﯩﻠﺪﯨﺮﺍﭖ ﺑﯘﻻﻕ ﺍﻋﯩﭗ ﺟﺎﺗﻘﺎﻥ‬ ‫ﺳﯩﻘﯩﻠﺪﻯ ﻩﺩﻯ ‪.‬‬ ‫ﺳﻮﻗﯩﺮ ﺗﯩﻠﻪﻧﺸﯩﻨﯩﯔ ﺩﺍﯞﺳﻰ ﺀﺍﻟﺴﯩﺰ ﻩﺩﻯ ‪ .‬ﺩﯨﺮﯨﻠﺪﻩﭖ‬

‫ﺗﯘﺭﺩﻯ ‪ .‬ﻭﻧﯩﯔ ﺗﺎﺱ ﺳﯩﻘﯩﻠﺪﻯ ﺑﻪﺗﯩﻨﯩﯔ ﺍﺟﯩﻤﺪﻩﺭﯨﻨﺪﻩ‬ ‫ﺗﯩﻨﯩﺸﺘﯩﻘﺘﺎﻥ ﺑﺎﺳﻘﺎ ﻧﺎﺭﺳﻪ ﺑﯩﻠﯩﻨﺒﻪﺩﻯ ‪ .‬ﺟﺎﺗﺘﺎﻟﯩﭗ‬ ‫ﻗﺎﻟﻌﺎﻥ ﺳﻮﺯﺩﻩﺭ ﻭﻧﯩﯔ ﺍﯞﺯﯨﻨﺎﻥ ﺀﺑﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺍﺭﺗﯩﻨﺎﻥ ﺀﺑﯩﺮﻯ‬ ‫ﻗﯘﻳﯩﻠﯩﭗ ﺗﯘﺭﺩﻯ ﮪﺎﻡ ﺗﯩﯖﺪﺍﯞﺷﯩﻼﺭﺩﯨﯔ ﻛﻮﺯ ﺍﻟﺪﯨﻨﺪﺍ‬ ‫ﻭﺗﻜﻪﻥ ﻛﯘﻧﺪﻩﺭﺩﯨﯔ ﻛﯘﺷﺘﻰ ﺳﻪﺯﯨﻤﮕﻪ ﺑﺎﻱ ﻛﺎﺭﺗﻴﻨﺎﻻﺭﻯ‬ ‫ﺗﻪﺭﯨﻠﻪ ﺑﻪﺭﺩﻯ ‪.‬‬ ‫ﺳﻮﻗﯩﺮ ﺍﻳﺘﺘﻰ‪:‬‬ ‫— ﺣﺎﻥ ﻗﺎﺭﺕ ﻩﺩﻯ‪ ،‬ﺀﺑﯩﺮﺍﻕ ﻭﻧﯩﯔ ﮪﺎﺭﺍﻣﯩﻨﺪﺍ ﺍﻳﻪﻝ ﻛﻮﭖ‬ ‫ﻩﺩﻯ ‪ .‬ﻭﻝ ﺍﻳﻪﻟﺪﻩﺭﺩﯨﯔ ﺀﺑﺎﺭﻯ ﺩﻩ ﻗﺎﺭﺗﺘﻰ ﺳﯘﻳﻪﺗﯩﻦ ﻩﺩﻯ ‪.‬‬ ‫ﺳﻪﺑﻪﺑﻰ‪ ،‬ﻭﻧﯩﯔ ﺀﺍﻟﻰ ﻛﯘﺷﻰ ﻗﺎﻳﺘﻘﺎﻥ ﺟﻮﻕ ﻩﺩﻯ‪ ،‬ﻭﺗﻰ‬ ‫ﺳﻮﻧﮕﻪﻥ ﺟﻮﻕ ﻩﺩﻯ ‪ .‬ﻭﻧﯩﯔ ﻗﯘﺷﺎﻋﻰ ﺀﺍﻟﻰ ﺍﻳﻪﻟﺪﻯ‬ ‫ﻛﯘﻳﺪﯨﺮﯞﺷﻰ ﻩﺩﻯ ‪ .‬ﺍﻳﻪﻟﮕﻪ ﻩﺭﺩﯨﯔ ﺷﺎﺷﻰ ﺍﻋﺎﺭﻋﺎﻧﻰ‪،‬‬ ‫ﺑﻪﺗﯩﻨﯩﯔ ﺍﺟﯩﻤﺪﻩﻧﮕﻪﻧﻰ ﻩﺳﻪﭖ ﻩﻣﻪﺱ‪ ،‬ﺗﻪﻙ ﻩﺭ ﻗﯘﺷﺎﻋﯩﻨﺪﺍ‬ ‫ﺍﻳﻪﻟﺪﻯ ﻭﺭﺗﻪﻱ ﺑﯩﻠﺴﻪ؟! ﻛﯩﻤﻨﯩﯔ ﻗﯘﺷﺎﻋﻰ ﻭﺗﺘﻰ ﺑﻮﻟﺴﺎ‪،‬‬ ‫ﺍﻳﻪﻝ ﺳﻮﻧﻰ ﺳﯘﻳﻤﻪﻙ ‪ .‬ﺳﯘﻟﯟﻟﯩﻖ — ﺗﻪﺭﯨﻨﯩﯔ‬ ‫ﻣﺎﻳﺪﺍﻟﯩﻠﯩﻌﯩﻨﺪﺍ‪ ،‬ﺑﻪﺗﺘﯩﯔ ﻗﯩﺰﯨﻠﺪﯨﻌﯩﻨﺪﺍ ﻩﻣﻪﺱ‪،‬‬ ‫ﺳﯘﻟﯟﻟﯩﻖ ﻛﯘﺷﺘﻪ ‪ .‬ﺣﺎﻧﺪﻯ ﺀﺑﺎﺭﻯ ﺳﯘﻳﯟﺷﻰ ﻩﺩﻯ ‪ .‬ﺀﺑﯩﺮﺍﻕ‬ ‫ﺣﺎﻥ ﺩﻧﻪﭘﺮ ﺩﺍﻻﺳﯩﻨﺪﺍ ﻗﻮﻟﻌﺎ ﺗﯘﺳﻜﻪﻥ ﺀﺑﯩﺮ ﻛﺎﺯﺍﻙ‪-‬ﻭﺭﯨﺲ‬ ‫ﻗﯩﺰﯨﻦ ﻋﺎﻧﺎ ﺳﯘﻳﯟﺷﻰ ﻩﺩﻯ ‪ .‬ﺀﻭﺯﯨﻨﯩﯔ ﺯﻭﺭ ﮪﺎﺭﺍﻣﯩﻨﺪﺍﻋﻰ‬ ‫ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺍﻳﻪﻟﺪﯨﯔ ﯨﺸﯩﻨﻪﻥ ﺳﻮﻝ ﻛﺎﺯﺍﻙ‪-‬ﻭﺭﯨﺲ ﻗﯩﺰﯨﻦ‬ ‫ﺍﺭﺗﯩﻖ ﻩﺭﻛﻪﻟﻪﺗﯟﺷﻰ ﻩﺩﻯ ‪ .‬ﮪﺎﺭﺍﻡ ﯨﺸﯩﻨﺪﻩ ﺍﻳﻪﻝ ﻛﻮﭖ ﻩﺩﻯ ‪.‬‬ ‫ﻭﻧﺪﺍ ﺀﺗﯘﺭﻟﻰ ﺟﻪﺭﺩﻩﻥ ﺟﻴﻨﺎﻟﻌﺎﻥ ﺣﺎﻧﻨﯩﯔ ﺀﯗﺵ ﺟﯘﺯ ﻗﺎﺗﯩﻨﻰ‬

‫ﺑﺎﺭ ﻩﺩﻯ ‪ .‬ﻭﻻﺭﺩﯨﯔ ﺀﺑﺎﺭﻯ ﺩﻩ ﺟﺎﺯﻋﯩﺘﯘﺭﻋﻰ ﮔﯘﻟﺪﻩﻱ ﺳﯘﻟﯟ‬ ‫ﻩﺩﻯ ‪ .‬ﺀﺑﺎﺭﻯ ﻩﺭﻛﻪ ﺗﯘﺭﻣﯩﺲ ﯨﺸﯩﻨﺪﻩ ﻩﺩﻯ ‪ .‬ﺣﺎﻥ ﻭﻻﺭﻋﺎ‬ ‫ﯨﻠﻌﻲ ﺗﺎﺗﺘﻰ ﺗﺎﻣﺎﻕ ﭘﯩﺴﯩﺮﯞﺷﻰ ﻩﺩﻯ ﮪﺎﻡ ﻭﻻﺭﻋﺎ ﺗﯩﻠﻪﮔﻪﻥ‬ ‫ﯞﺍﻗﯩﺘﺘﺎ ﻭﻳﻨﺎﯞﻋﺎ‪ ،‬ﺑﻴﻠﻪﯞﮔﻪ ﺭﯗﻗﺴﺎﺕ ﺑﻪﺭﯨﭗ ﻗﻮﻳﯩﭗ ﻩﺩﻯ ‪. . .‬‬ ‫ﺣﺎﻥ ﺀﻭﺯﻯ ﻛﺎﺯﺍﻙ‪-‬ﻭﺭﯨﺲ ﻗﯩﺰﯨﻦ ﺀﻭﺯﯨﻨﯩﯔ ﺟﺎﻧﯩﻨﺎ —‬ ‫ﺑﻴﯩﻚ ﻣﯘﻧﺎﺭﺍﻋﺎ ﺷﺎﻗﯩﺮﯨﭗ ﺍﻟﯟﺷﻰ ﻩﺩﻯ ‪ .‬ﺑﯘﻝ ﻣﯘﻧﺎﺭﺍﺩﺍﻥ‬ ‫ﺗﻪﯕﯩﺰ ﻛﻮﺭﯨﻨﯟﺷﻰ ﻩﺩﻯ ﮪﺎﻡ ﻭﻧﺪﺍ ﻛﺎﺯﺍﻙ‪-‬ﻭﺭﯨﺲ ﻗﯩﺰﻯ‬ ‫ﺀﯗﺷﯩﻦ ﺍﻳﻪﻟﺪﻯ ﻩﻟﯩﻜﺘﯩﺮﻩﺗﯩﻦ ﻧﺎﺭﺳﻪﻧﯩﯔ ﺀﺑﺎﺭﻯ ﺑﺎﺭ ﻩﺩﻯ‪:‬‬ ‫ﺀﺗﺎﺗﺘﻰ ﺗﺎﻣﺎﻕ‪ ،‬ﯗﻟﺪﻩ ﻣﻪﻥ ﺑﯘﻟﺪﻩ‪ ،‬ﺍﻟﺘﯩﻦ‪ ،‬ﺀﺗﯘﺭﻟﻰ ﺀﺗﯘﺳﺘﻰ‬ ‫ﺗﺎﻣﺪﺍﺭ‪ ،‬ﻣﯟﺯﯨﻜﺎ‪ ،‬ﺍﻟﯩﺲ ﺟﻪﺭﻟﻪﺭﺩﯨﯔ ﻗﻮﻟﻌﺎ ﺗﯘﺳﭙﻪﻳﺘﯩﻦ‬ ‫ﻗﯘﺳﺘﺎﺭﻯ ﮪﺎﻡ ﻋﺎﺷﯩﻖ ﺣﺎﻧﻨﯩﯔ ﺟﺎﻟﯩﻨﺪﻯ ﻗﯘﺷﺎﻋﻰ ‪ .‬ﻭﺳﻰ‬ ‫ﻣﯘﻧﺎﺭﺍﺩﺍﻥ ﺣﺎﻥ ﻛﺎﺯﺍﻙ‪-‬ﻭﺭﯨﺲ ﻗﯩﺰﯨﻤﻪﻥ ﺍﻟﺪﺍﻧﯩﭗ‪ ،‬ﺍﯞﯨﺮ‬ ‫ﺗﯘﺭﻣﯩﺴﯩﻨﺎﻥ ﺗﯩﻨﯩﻌﯟﺷﻰ ﻩﺩﻯ ‪ .‬ﺟﺎﻧﻪ ﯗﻟﻰ ﺍﻟﺤﺎﻟﻼﻧﯩﯔ‬ ‫ﻭﺭﯨﺲ ﺩﺍﻻﺳﯩﻨﺪﺍ ﻗﺎﺳﻘﯩﺮﺩﺍﻱ ﺟﻮﺭﺗﯩﭗ‪ ،‬ﻭﺭﯨﺲ ﻩﻟﯩﻨﯩﯔ‬ ‫ﺯﺍﺭﻩﺳﯩﻦ ﺍﻟﯩﭗ‪ ،‬ﻭﻝ ﻩﻟﺪﻯ ﻭﻟﯩﻤﮕﻪ‪ ،‬ﻗﺎﻧﻌﺎ‪ ،‬ﺗﯘﺗﯩﻨﮕﻪ‬ ‫ﻛﻮﻣﯩﭗ ﺗﺎﺳﺘﺎﭖ‪ ،‬ﯨﻠﻌﻲ ﻛﻪﭖ ﻭﻳﯩﻨﻤﻪﻥ‪ ،‬ﺟﺎﯕﺎ ﺍﺗﺎﻗﭙﻪﻥ‬ ‫ﻗﺎﻳﺘﺎﺗﯩﻨﯩﻦ ﺀﺑﯩﻠﯩﭗ‪ ،‬ﺀﻭﺯﯨﻨﯩﯔ ﻣﻪﻣﻠﻪﻛﻪﺗﻰ‪ ،‬ﺣﺎﻧﺪﯨﻌﻰ‬ ‫ﺀﯗﺷﯩﻦ ﯞﺍﻳﯩﻤﻰ ﺟﻮﻕ ﻩﺩﻯ ‪.‬‬ ‫ﻛﯘﻧﺪﻩﺭﺩﻩ ﺀﺑﯩﺮ ﻛﯘﻥ ﺍﻟﺤﺎﻟﻼ ﻭﺭﯨﺲ ﻩﻟﯩﻦ ﺷﺎﯞﯨﭗ ﻗﺎﻳﺘﯩﭗ‪،‬‬ ‫ﻭﻧﯩﯔ ﻗﯘﺭﻣﻪﺗﯩﻨﻪ ﯗﻟﻜﻪﻥ ﺗﻮﻱ ﺟﺎﺳﺎﻟﺪﻯ ‪ .‬ﺑﯘﻝ ﺗﻮﻳﻌﺎ‬ ‫ﺟﻴﻨﺎﻟﯩﭗ‪،‬‬ ‫ﺀﺑﺎﺭﻯ‬ ‫ﺑﻪﻛﺘﻪﺭﯨﻨﯩﯔ‪،‬‬ ‫ﻗﯩﺮﯨﻤﻨﯩﯔ‬ ‫ﻭﻳﯩﻦ‪-‬ﺳﺎﯞﯨﻘﺘﯩﯔ ﻩﮔﻰ‪-‬ﺷﻪﮔﻰ ﺑﻮﻟﻤﺎﺩﻯ ‪ .‬ﻣﯩﺮﺯﺍﻻﺭ‬

‫ﻗﻮﻟﺪﯨﯔ ﻛﯘﺷﯩﻦ ﺳﯩﻨﺎﯞ ﺀﯗﺷﯩﻦ‪ ،‬ﺗﯘﺗﻘﯩﻨﺪﺍﺭﺩﯨﯔ ﻛﻮﺯﺩﻩﺭﯨﻦ‬ ‫ﻛﻮﺯﺩﻩﭖ‪ ،‬ﺟﺎﻗﻤﯩﻠﺘﯩﻘﺘﺎﻥ ﺍﺗﯩﺴﺘﻰ ‪ .‬ﺍﺭﺍﻕ‪-‬ﺷﺎﺭﺍﭖ ﺀﯨﺸﯩﭗ‪،‬‬ ‫ﺣﺎﻧﺪﯨﻘﺘﯩﯔ ﺩﯨﯖﮕﻪﮔﻰ‪ ،‬ﺟﺎﯞﺩﯨﯔ ﺍﻟﺒﺎﺳﺘﯩﺴﻰ ﺍﻟﺤﺎﻟﻼﻧﯩﯔ‬ ‫ﻩﺭﻟﯩﮕﯩﻦ ﻣﺎﻗﺘﺎﺳﺘﻰ ‪ .‬ﯗﻟﯩﻨﯩﯔ ﺍﺗﺎﻋﯩﻨﺎ ﻗﺎﺭﺕ ﺣﺎﻥ ﺩﺍ‬ ‫ﻗﯟﺍﻧﯩﺸﺘﻰ ﻩﺩﻯ ‪ .‬ﻗﺎﺭﺕ ﺣﺎﻥ ﯗﻟﯩﻨﯩﯔ ﻣﯩﻨﺎﺩﺍﻱ ﻩﺭ ﺑﻮﻟﻌﺎﻧﯩﻦ‬ ‫ﻛﻮﺭﯨﭗ ﮪﺎﻡ ﺀﻭﺯﻯ ﯗﻟﻜﻪﻥ ﺳﻮﻝ ﺣﺎﻧﺪﯨﻘﺘﯩﯔ ﻣﯩﻨﺎﺩﺍﻱ‬ ‫ﻛﯘﺷﺘﻰ ﻗﻮﻟﻌﺎ ﻛﻮﺷﻪﺗﯩﻨﯩﻦ ﻭﻳﻼﭖ‪ ،‬ﻗﯟﺍﻧﯩﺸﺘﻰ ﻩﺩﻯ ‪.‬‬ ‫ﻗﯟﺍﻧﯩﺸﻰ ﺗﺎﺳﯩﭗ‪ ،‬ﯗﻟﯩﻨﺎ ﺀﻭﺯﯨﻨﯩﯔ ﻗﺎﻧﺸﺎ ﺟﺎﻗﯩﻦ‬ ‫ﻛﻮﺭﮔﻪﻧﺪﯨﮕﯩﻦ ﻛﻮﺭﺳﻪﺗﯟ ﺀﯗﺷﯩﻦ‪ ،‬ﺳﻮﻝ ﺗﻮﻳﺪﺍ ﺑﻪﻛﺘﻪﺭ‪،‬‬ ‫ﻣﯩﺮﺯﺍﻻﺭ ﺍﻟﺪﯨﻨﺪﺍ ﺷﺎﺭﺍﭖ ﻗﯘﻳﯩﻠﻌﺎﻥ ﻛﻪﺳﻪ ﯗﺳﺘﺎﭖ ﻭﺗﯩﺮﯨﭗ‪،‬‬ ‫ﺣﺎﻥ ﯗﻟﯩﻨﺎ ﺍﻳﺘﺘﻰ‪:‬‬ ‫— ﻣﻪﻧﯩﯔ ﻣﻪﻳﯩﺮﯨﻤﺪﻯ ﯗﻟﯩﻢ ﺍﻟﺤﺎﻟﻼ! ﺑﺎﺭ ﻣﺎﻗﺘﺎﯞ ﺗﺎﯕﯩﺮﮔﻪ‬ ‫ﺑﻮﻟﺴﯩﻦ ﮪﺎﻡ ﻭﻧﯩﯔ ﭘﺎﻳﻌﺎﻣﺒﺎﺭﯨﻨﯩﯔ ﺍﺗﻰ ﺍﯞﯨﺰﺩﺍﻥ‬ ‫ﺗﯘﺳﭙﻪﮔﻪﻱ ﻩﺩﻯ!‬ ‫ﻭﺗﯩﺮﻋﺎﻥ ﺍﺩﺍﻣﺪﺍﺭﺩﯨﯔ ﺀﺑﺎﺭﻯ ﻛﯘﺷﺘﻰ ﺩﺍﯞﯨﺴﭙﻪﻥ‬ ‫ﻛﯘﯕﯩﺮﻩﻧﺘﯩﭗ ﭘﺎﻳﻌﺎﻣﺒﺎﺭﻋﺎ ﺳﺎﻻﯞﺍﺕ ﺍﻳﺘﯩﺴﺘﻰ ‪ .‬ﺳﻮﻧﺎﻥ‬ ‫ﺳﻮﯓ ﺣﺎﻥ ﺍﻳﺘﺘﻰ‪:‬‬ ‫— ﺀﺗﺎﯕﯩﺮﻯ ﻗﺎﺩﯨﺮ ﻋﻮﻱ ‪ . . .‬ﺀﺗﯩﺮﻯ ﻛﯘﻧﯩﻤﺪﻩ ﻣﻪﻧﯩﯔ‬ ‫ﺟﺎﺳﺘﯩﻌﯩﻤﺪﻯ‪ ،‬ﻩﺭ ﯗﻟﯩﻤﺪﻯ ﺀﺗﯩﺮﯨﻠﺘﺘﻰ ‪ .‬ﻣﻪﻥ ﻧﯘﺭﻯ‬ ‫ﻛﻪﺗﻜﻪﻥ ﻛﻮﺯﯨﻤﻤﻪﻥ ﻛﻮﺭﯨﭗ ﻭﺗﯩﺮﻣﯩﻦ ‪ .‬ﻛﯘﻧﺪﻩﺭﺩﻩ ﺀﺑﯩﺮ‬ ‫ﻛﯘﻥ ﻣﻪﻧﯩﯔ ﻛﻮﺯﯨﻤﻨﻪﻥ ﻛﯘﻥ ﺟﺎﺳﯩﺮﯨﻨﺎﺭ ‪ .‬ﺟﯘﺭﻩﮔﯩﻤﺪﻯ‬ ‫ﻗﯘﺭﺕ ﺟﺎﻳﻼﺭ ‪ .‬ﺀﺑﯩﺮﺍﻕ ﻣﻪﻥ ﻣﯩﻨﺎﯞ ﻩﺭ ﯗﻟﯩﻤﺪﺍﻱ ﺀﺗﯩﺮﻯ‬

‫ﺑﻮﻻﺭﻣﯩﻦ ‪ .‬ﺀﺗﺎﯕﯩﺮﻯ ﺯﻭﺭ‪ ،‬ﻣﯘﺣﺎﻣﻤﻪﺩ — ﻭﻧﯩﯔ ﺷﯩﻦ‬ ‫ﭘﺎﻳﻌﺎﻣﺒﺎﺭﻯ! ﻣﻪﻧﯩﯔ ﺟﺎﻗﺴﻰ ﯗﻟﯩﻢ ﺑﺎﺭ‪ ،‬ﻭﻧﯩﯔ ﻛﯘﺷﺘﻰ‬ ‫ﻗﻮﻟﻰ‪ ،‬ﺑﺎﺗﯩﺮ ﺟﯘﺭﻩﮔﻰ‪ ،‬ﺍﺷﯩﻖ ﺍﻗﯩﻠﻰ ﺑﺎﺭ ‪ .‬ﺍﺗﺎﻧﯩﯔ ﻗﻮﻟﯩﻨﺎﻥ‬ ‫ﻧﻪ ﺍﻟﻌﯩﯔ ﻛﻪﻟﻪﺩﻯ‪ ،‬ﺍﻟﺤﺎﻟﻼ؟ ﺍﻳﺖ‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﯩﻠﻪﺳﻪﯓ‪ ،‬ﺳﻮﻧﻰ‬ ‫ﺑﻪﺭﻩﻣﯩﻦ ‪. . .‬‬ ‫ﻗﺎﺭﺕ ﺣﺎﻧﻨﯩﯔ ﺀﺳﻮﺯﻯ ﺑﯩﺘﻪﺭ‪-‬ﺑﯩﺘﭙﻪﺳﺘﻪ‪-‬ﺍﻕ‪ ،‬ﻗﺎﺭﺍﯕﻌﻰ‬ ‫ﺗﯘﻧﮕﻰ ﺗﻪﯕﯩﺰﺩﻩﻱ ﻗﺎﺭﺍ ﻛﻮﺯﺩﻩﺭﻯ ﺟﺎﺭﻕ ﻩﺗﯩﭗ‪ ،‬ﺗﺎﯞ‬ ‫ﺑﯘﺭﻛﯩﺘﯩﻨﯩﯔ ﻛﻮﺯﯨﻨﺪﻩﻱ ﻛﻮﺯﺩﻩﺭﻯ ﻭﺕ ﺑﻮﻟﯩﭗ ﺟﺎﻧﯩﭗ‬ ‫ﺗﻮﻻﻳﯩﻖ ﺍﻟﺤﺎﻟﻼ ﺗﯘﺭﻩﮔﻪﻟﺪﻯ‪:‬‬ ‫— ﻣﺎﻋﺎﻥ ﻭﺭﯨﺴﺘﯩﯔ ﺗﯘﺗﻘﯩﻦ ﻗﯩﺰﯨﻦ ﺑﻪﺭ‪ ،‬ﺍﻟﺪﻳﺎﺭ ﺍﺗﺎ!‬ ‫ﺣﺎﻥ ﺀﺑﯩﺮﺗﺎﻻﻱ ﯗﻧﺪﻩﻣﻪﻱ ﻗﺎﻟﺪﻯ ‪ .‬ﺟﯘﺭﻩﮔﯩﻨﯩﯔ ﻭﻳﻨﺎﻋﺎﻧﻰ‪،‬‬ ‫ﺗﯟﻻﻋﺎﻧﻰ ﺑﺎﺳﯩﻠﻌﺎﻧﺸﺎ ﯗﻧﺪﻩﻣﻪﻱ ﻭﺗﯩﺮﺩﻯ ﺩﺍ‪ ،‬ﺑﻪﺭﯨﻚ‬ ‫ﻛﯘﺷﺘﻰ ﺩﺍﯞﯨﺴﭙﻪﻥ‪:‬‬ ‫— ﺍﻝ! ﻣﯩﻨﺎﯞ ﺗﻮﻱ ﺀﻭﺗﺴﯩﻦ ‪ .‬ﺳﻮﻧﺎﻥ ﺳﻮﯓ ﺍﻻﺳﯩﯔ‪—،‬ﺩﻩﺩﻯ ‪.‬‬ ‫ﻩﺭ ﺍﻟﺤﺎﻟﻼ ﻗﯩﭗ‪-‬ﻗﯩﺰﯨﻞ ﺑﻮﻟﯩﭗ ﻛﻪﺗﺘﻰ ‪ .‬ﻭﻧﯩﯔ ﺑﯘﺭﻛﯩﺖ‬ ‫ﻛﻮﺯﺩﻩﺭﻯ ﻣﯩﻨﺎﯞ ﺯﻭﺭ ﻗﯟﺍﻧﯩﺸﺘﺎﻥ ﺟﺎﻧﯩﭗ ﻛﻪﺗﺘﻰ ‪ .‬ﺗﯩﻚ ﺗﯘﺭﺍ‬ ‫ﻛﻪﻟﯩﭗ‪ ،‬ﺍﺗﺎﺳﻰ ﺣﺎﻧﻌﺎ ﺍﻳﺘﺘﻰ‪:‬‬ ‫— ﺑﻪﺭﻩﺗﯩﻨﯩﯖﺪﻯ ﺑﯩﻠﻪﻡ‪ ،‬ﺍﻟﺪﻳﺎﺭ ﺍﺗﺎﻡ! ﺑﯩﻠﻪﻡ ﻣﯘﻧﻰ ‪. . .‬‬ ‫ﻣﻪﻥ ﺳﻪﻧﯩﯔ ﯗﻟﯩﯖﻤﯩﻦ ‪ .‬ﻣﻪﻥ ﺳﻪﻧﯩﯔ ﻗﯘﻟﯩﯖﻤﯩﻦ ‪.‬‬ ‫ﻣﻪﻧﯩﯔ ﻗﺎﻧﯩﻤﺪﻯ ﺳﺎﻋﺎﺕ ﺳﺎﻳﯩﻦ ﺀﺑﯩﺮ ﺗﺎﻣﺸﯩﺪﺍﻥ ﺍﻟﯩﭗ‬ ‫ﺗﯘﺭ ‪ .‬ﻣﻪﻥ ﺳﻪﻥ ﺀﯗﺷﯩﻦ ﺟﻴﯩﺮﻣﺎ ﻭﻟﯩﻤﻤﻪﻥ ﻭﻟﻪﻣﯩﻦ ‪.‬‬ ‫— ﻣﺎﻋﺎﻥ ﻩﺵ ﻧﺎﺭﺳﻪ ﻛﻪﺭﻩﻙ ﻩﻣﻪﺱ!— ﺩﻩﺩﻯ ﺣﺎﻥ ﮪﺎﻡ‬

‫ﻭﻧﯩﯔ ﺟﺎﯞﺩﻯ ﻛﻮﭖ ﺷﺎﭘﻘﺎﻥ‪ ،‬ﺍﺗﺎﻗﭙﻪﻥ ﺗﺎﺟﺪﺍﻧﻌﺎﻥ‪ ،‬ﺑﯘﻝ‬ ‫ﻛﯘﻧﺪﻩ ﺍﻕ ﺷﺎﺵ ﺟﺎﭘﻘﺎﻥ ﺑﺎﺳﻰ ﻛﻪﯞﺩﻩﺳﯩﻨﻪ ﺀﻳﯩﻠﺪﻯ ‪.‬‬ ‫ﺗﻮﻳﺪﻯ ﺗﻪﺯ ﺗﺎﺭﻗﺎﺗﯩﭗ‪ ،‬ﺣﺎﻥ ﻣﻪﻥ ﯗﻟﻰ ﻩﻛﻪﯞﻯ ﺑﯩﺮﯨﻨﻪ‬ ‫ﺀﺑﯩﺮﻯ ﺀﺳﻮﺯ ﻗﺎﺗﭙﺎﻱ ﺳﺎﺭﺍﻳﺪﺍﻥ ﺷﯩﻌﯩﭗ‪ ،‬ﮪﺎﺭﺍﻣﻌﺎ‬ ‫ﻛﻪﺗﯩﺴﺘﻰ ‪ .‬ﺀﺗﯘﻥ ﻗﺎﺭﺍﯕﻌﻰ ﻩﺩﻯ ‪ .‬ﻛﻮﻛﺘﻰ ﺟﺎﭘﻘﺎﻥ ﻗﯘﺭﺳﺎﯞ‬ ‫ﻛﯩﻠﻪﻣﺪﻩﻱ ﺑﯘﻟﺘﺘﺎﺭ ﺍﻳﺪﻯ ﺩﺍ‪ ،‬ﺟﯘﻟﺪﯨﺰﺩﺍﺭﺩﻯ ﺩﺍ ﻛﻮﺭﺳﻪﺗﭙﻪﻱ‬ ‫ﺗﯘﺭﺩﻯ ‪.‬‬ ‫ﻗﺎﺭﺍﯕﻌﯩﺪﺍ ﺍﺗﺎ ﻣﻪﻥ ﯗﻝ ﯗﺯﺍﻕ ﺟﯘﺭﺩﻯ ‪ .‬ﺀﺑﯩﺮ ﻣﻪﺯﮔﯩﻠﺪﻩ ﺣﺎﻥ‬ ‫ﺍﺳﯩﻌﯩﭗ ﺳﻮﻳﻠﻪﻱ‪:‬‬ ‫— ﻣﻪﻧﯩﯔ ﺀﻭﻣﯩﺮﯨﻢ ﻛﯘﻥ ﺳﺎﻳﯩﻦ ﺀﺳﻮﻧﯩﭗ ﺑﺎﺭﺍﺩﻯ ‪ .‬ﻛﺎﺭﻯ‬ ‫ﺟﯘﺭﻩﮔﯩﻤﻨﯩﯔ ﺳﻮﻋﯟﻯ ﺑﺎﻳﺎﯞﻻﭖ ﻛﻪﻟﻪﺩﻯ ‪ .‬ﻛﻪﯞﺩﻩﻣﺪﻩ ﻭﺕ‬ ‫ﺍﺯﺍﻳﯩﭗ ﻛﻪﻟﻪﺩﻯ ﺀﻭﻣﯩﺮﯨﻤﺪﻯ ﺟﯩﻠﯩﺘﯩﭗ‪ ،‬ﻭﻋﺎﻥ‬ ‫ﺟﺎﺭﯨﻖ‪-‬ﺳﺎﯞﻟﻪ ﺑﻪﺭﯨﭗ ﺗﯘﺭﮔﺎﻥ ﻛﺎﺯﺍﻙ‪-‬ﻭﺭﯨﺲ ﻗﯩﺰﯨﻨﯩﯔ‬ ‫ﯨﺴﺘﯩﻖ ﻗﯘﺷﺎﻋﻰ ﻩﺩﻯ ‪ . . .‬ﺍﻳﺘﺸﻰ ﻣﺎﻋﺎﻥ‪ ،‬ﺗﻮﻻﻳﯩﻖ‪ ،‬ﺍﻳﺘﺸﻰ‬ ‫ﻭﻝ ﺳﺎﻋﺎﻥ ﺳﻮﻧﺸﺎ ﻛﻪﺭﻩﻙ ﭘﻪ؟ ﻭﻧﯩﯔ ﻭﺭﻧﯩﻨﺎ ﺟﯘﺯ‬ ‫ﻗﺎﺗﯩﻨﯩﻤﺪﻯ ﺍﻝ ‪ .‬ﺟﻮﻕ‪ ،‬ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﻗﺎﺗﯩﻨﯩﻤﺪﻯ ﺍﻝ! ‪. .‬‬ ‫ﺗﻮﻻﻳﯩﻖ ﺍﻟﺤﺎﻟﻼ ﯗﻧﺪﻩﻣﻪﻱ‪ ،‬ﯞﮪﯩﻠﻪﺩﻯ ‪.‬‬ ‫— ﻣﻪﻧﯩﯔ ﻗﺎﻧﺸﺎ ﺀﻭﻣﯩﺮﯨﻢ ﻗﺎﻟﺪﻯ؟ ﻣﻪﻧﯩﯔ ﻩﻧﺪﻯ‬ ‫ﺀﻭﻣﯩﺮﯨﻢ ﺍﺯ ﻗﺎﻟﺪﻯ ﻋﻮﻱ ‪ . . .‬ﺳﻮﻝ ﻭﺭﯨﺴﺘﯩﯔ ﻗﯩﺰﻯ –‬ ‫ﻣﻪﻧﯩﯔ ﺀﻭﻣﯩﺮﯨﻤﻨﯩﯔ ﻩﯓ ﺳﻮﯕﻌﻰ ﻗﯟﺍﻧﯩﺸﻰ ‪ .‬ﻭﻝ ﻣﻪﻧﻰ‬ ‫ﺑﯩﻠﻪﺩﻯ ‪ .‬ﻭﻝ ﻣﻪﻧﻰ ﺳﯘﻳﻪﺩﻯ ‪ .‬ﻩﻧﺪﻯ ﻭﻝ ﻛﻪﺗﻜﻪﻥ ﺳﻮﯓ‪،‬‬ ‫ﻣﻪﻥ ﺷﺎﻟﺪﻯ ﻛﯩﻢ ﺳﯘﻳﻪﺩﻯ؟ ﻛﯩﻢ؟ ﻩﺷﻜﯩﻢ ﺩﻩ ﺳﯘﻳﻤﻪﻳﺪﻯ‪،‬‬

‫ﻳﻪﻟﺤﺎﻟﻼ‪ ،‬ﻩﺷﻜﯩﻢ ﺩﻩ ‪. . .‬‬ ‫ﺍﻟﺤﺎﻟﻼ ﯗﻧﺪﻩﻣﻪﺩﻯ ‪. .‬‬ ‫— ﺳﻪﻧﯩﯔ ﻭﻧﻰ ﻗﯘﺷﺎﻗﺘﺎﻋﺎﻧﯩﯖﺪﻯ‪ ،‬ﻭﻧﯩﯔ‪ ،‬ﺳﻪﻧﻰ‬ ‫ﺳﯘﻳﮕﻪﻧﯩﻦ ﻛﻮﺭﯨﭗ ﻭﺗﯩﺮﯨﭗ‪ ،‬ﻣﻪﻥ ﺩﯗﻧﻴﻪﺩﻩ ﻗﺎﻻﻱ‬ ‫ﺗﯘﺭﻣﺎﻗﭙﯩﻦ؟ ﺍﻳﻪﻝ ﺍﻟﺪﯨﻨﺪﺍ ﺍﺗﺎ ﺩﺍ ﺟﻮﻕ‪ ،‬ﯗﻝ ﺩﺍ ﺟﻮﻕ‪،‬‬ ‫ﺗﻮﻻﻳﯩﻖ ﯗﻟﯩﻢ‪-‬ﺍﯞ ‪ .‬ﺍﻳﻪﻝ ﺑﺎﺭﯨﻤﯩﺰﮔﻪ ﺩﻩ ﻩﺭﻛﻪﻙ ﺩﻩﭖ ﻗﺎﻧﺎ‬ ‫ﻗﺎﺭﺍﻳﺪﻯ ﻋﻮﻱ ‪ .‬ﺍﺯ ﻋﺎﻧﺎ ﻗﺎﻟﻌﺎﻥ ﺀﻭﻣﯩﺮﯨﻢ ﺍﺯﺍﭖ ﯨﺸﯩﻨﺪﻩ‬ ‫ﻭﺗﻪﺩﻯ ﻋﻮﻱ ‪ . . .‬ﺩﻩﻧﻪﻣﺪﻩﮔﻰ ﻩﺳﻜﻰ ﺟﺎﺭﺍﻻﺭﯨﻤﻨﯩﯔ‬ ‫ﺀﺑﺎﺭﯨﻨﯩﯔ ﺍﯞﺯﻯ ﺍﺷﯩﻠﯩﭗ‪ ،‬ﻗﺎﻧﺴﯩﺮﺍﺳﺎﻣﺸﻰ‪ ،‬ﻣﯩﻨﺎﯞ ﺀﺗﯘﻧﺪﻯ‬ ‫ﻛﻮﺭﻣﻪﺳﻪﻣﺸﻰ‪ ،‬ﯗﻟﯩﻢ!‬ ‫ﯗﻟﻰ ﯗﻧﺪﻩﻣﻪﺩﻯ ‪ . . .‬ﻩﻛﻪﯞﻯ ﮪﺎﺭﺍﻣﻨﯩﯔ ﻩﺳﯩﮕﯩﻨﯩﯔ ﺍﻟﺪﯨﻨﺎ‬ ‫ﺗﻮﻗﺘﺎﭖ‪ ،‬ﯗﻧﺪﻩﺳﭙﻪﻱ ﯗﺯﺍﻕ ﺗﯘﺭﯨﺴﺘﻰ ‪ .‬ﺍﻳﻨﺎﻻ ﻗﺎﭖ‪-‬ﻗﺎﺭﺍﯕﻌﻰ‬ ‫ﻩﺩﻯ ‪ .‬ﻛﻮﻛﺘﻪ ﺑﯘﻟﺘﺘﺎﺭ ﺟﺎﺭﯨﺴﯩﭗ‪ ،‬ﺟﻪﻝ ﺍﻋﺎﺷﺘﺎﺭﺩﻯ‬ ‫ﺷﺎﻳﻘﺎﭖ‪ ،‬ﺟﯩﺮﻻﭖ‪ ،‬ﺯﯞﯨﻠﺪﺍﭖ ﺗﯘﺭﺩﻯ ‪.‬‬ ‫— ﺍﺗﺎ‪ ،‬ﻣﻪﻥ ﻭﻧﻰ ﻛﻮﭘﺘﻪﻥ ﺳﯘﻳﻪﻡ ‪ -. . .‬ﺩﻩﺩﻯ ﺍﻗﯩﺮﯨﻦ ﻋﺎﻧﺎ‬ ‫ﺍﻟﺤﺎﻟﻼ ‪.‬‬ ‫— ﺑﯩﻠﻪﻡ‪ ،‬ﻭﻧﯩﯔ ﺳﻪﻧﻰ ﺳﯘﻳﻤﻪﻳﺘﯩﻦ ﺩﻩ ﺑﯩﻠﻪﻡ ‪ —. . .‬ﺩﻩﺩﻯ‬ ‫ﺣﺎﻥ ‪.‬‬ ‫— ﻣﻪﻥ ﻭﻧﻰ ﻭﻳﻼﺳﺎﻡ‪ ،‬ﺟﯘﺭﻩﮔﯩﻢ ﻭﻳﻨﺎﭖ ﻛﻪﺗﻪﺩﻯ ‪. .‬‬ ‫— ﻩﻧﺪﻯ ﻣﻪﻧﯩﯔ ﺳﻮﻟﻌﺎﻥ ﺟﯘﺭﻩﮔﯩﻤﺪﻩ ﻧﻪ ﻗﺎﻻﺩﻯ؟‬ ‫ﻩﻛﻪﯞﻯ ﺗﺎﻋﻰ ﺀﺳﻮﺯﺩﻯ ﻗﻮﻳﯩﺴﺘﻰ ‪ .‬ﺍﻟﺤﺎﻟﻼ ﯞﮪﯩﻠﻪﺩﻯ ‪.‬‬ ‫— ﻳﺎ‪ ،‬ﺩﺍﻧﯩﺸﭙﺎﻥ ﻣﻮﻟﻼ ﻣﺎﻋﺎﻥ ﺩﯗﺭﯨﺴﯩﻦ ﺍﻳﺘﻘﺎﻥ ﻩﻛﻪﻥ ‪.‬‬

‫»ﺍﻳﻪﻝ ﻩﺭﮔﻪ ﯨﻠﻌﻲ ﺯﻳﺎﻥ ﻛﻪﻟﺘﯩﺮﻩﺩﻯ ‪ .‬ﺍﻳﻪﻝ ﺳﯘﻟﯟ ﺑﻮﻟﺴﺎ‪،‬‬ ‫ﺑﺎﺳﻘﺎ ﻩﺭﻟﻪﺭﺩﻯ ﻋﺎﺷﯩﻖ ﻗﯩﻠﯩﭗ‪ ،‬ﻩﺭﯨﻦ ﻛﯘﻧﺸﯩﻠﺪﯨﻚ ﺍﺯﺍﺑﯩﻨﺎ‬ ‫ﺳﺎﻻﺩﻯ ‪ .‬ﻛﻮﺭﯨﻜﺴﯩﺰ ﺑﻮﻟﺴﺎ‪ ،‬ﻭﻧﯩﯔ ﻩﺭﻯ ﺑﺎﺳﻘﺎ ﺍﻳﻪﻟﺪﻩﺭﮔﻪ‬ ‫ﻗﯩﺰﯨﻌﯩﭗ‪ ،‬ﺍﺯﺍﭖ ﺷﻪﮔﻪﺩﻯ ‪ .‬ﺍﻝ ﻩﻧﺪﻯ ﺍﻳﻪﻝ ﻛﻮﺭﯨﻜﺘﻰ ﺩﻩ‪،‬‬ ‫ﻛﻮﺭﯨﻜﺴﯩﺰ ﺩﻩ ﺑﻮﻟﻤﺎﺳﺎ‪ ،‬ﻩﺭ ﻭﻧﻰ ﺗﯘﺯﻩﻱ ﺍﻻﺩﻯ ‪ .‬ﺀﺑﯩﺮﺍﻕ‬ ‫ﯗﻳﻠﻪﻧﮕﻪﻧﺪﻩ ﺀﻭﺯﯨﻨﯩﯔ ﻗﺎﺗﻪﻟﻪﺳﻜﻪﻧﯩﻦ ﺀﺑﯩﻠﯩﭗ‪ ،‬ﻩﺭ ﺗﺎﻋﻰ‬ ‫ﺍﺯﺍﭖ ﺷﻪﮔﻪﺩﻯ« ‪ —. . .‬ﺩﻩﭖ ﻩﺩﻯ ﺀﺩﺍﻧﯩﺸﭙﺎﻥ ﻣﻮﻟﺪﺍ ‪.‬‬ ‫— ﺟﯘﺭﻩﻙ ﺍﯞﺭﯞﯨﻨﺎ ﺀﺩﺍﻧﯩﺸﭙﺎﻧﺪﯨﻖ ﺩﺍﯞﺍ ﻩﻣﻪﺱ‪ -،‬ﺩﻩﺩﻯ‬ ‫ﺣﺎﻥ ‪.‬‬ ‫— ﺀﺑﯩﺮ‪-‬ﺀﺑﯩﺮﯨﻤﯩﺰﺩﻯ ﺍﻳﺎﻟﯩﻖ‪ ،‬ﺍﺗﺎ ‪. . .‬‬ ‫ﺣﺎﻥ ﺑﺎﺳﯩﻦ ﻛﻮﺗﻪﺭﯨﭗ‪ ،‬ﯗﻟﯩﻨﺎ ﻗﺎﻳﻌﯩﻤﻪﻥ ﻗﺎﺭﺍﺩﻯ ‪.‬‬ ‫— ﻭﻟﺘﯩﺮﻩﻟﯩﻚ ﻭﻧﻰ ‪—. . .‬ﺩﻩﺩﻯ ﺗﻮﻻﻳﯩﻖ ‪.‬‬ ‫ﺣﺎﻥ ﺀﺑﯩﺮﺍﺯ ﻭﻳﻼﭖ‪ ،‬ﺑﻮﻻﺭ‪-‬ﺑﻮﻟﻤﺎﺱ ﻛﯘﺑﯩﺮﻟﻪﭖ‪:‬‬ ‫— ﺳﻪﻥ ﻣﻪﻧﻪﻥ ﺩﻩ‪ ،‬ﻭﻧﺎﻥ ﺩﺍ ﺀﻭﺯﯨﯖﺪﻯ ﺍﺭﺗﯩﻖ ﺳﯘﻳﻪﺳﯩﯔ‪—،‬‬ ‫ﺩﻩﺩﻯ ‪.‬‬ ‫— ﺳﻪﻥ ﺩﻩ ﺳﻮﻻﻳﺴﯩﯔ ‪.‬‬ ‫ﻩﻛﻪﯞﻯ ﺗﺎﻋﻰ ﺗﻮﻗﺘﺎﺳﺘﻰ ‪.‬‬ ‫— ﻳﺎ‪ ،‬ﻣﻪﻥ ﺩﻩ ﺳﻮﻻﻳﻤﯩﻦ!— ﺩﻩﺩﻯ ﺣﺎﻥ ﻗﺎﺳﯩﺮﻩﺗﭙﻪﻥ ‪.‬‬ ‫ﺣﺎﻥ ﻗﺎﻳﻌﯩﺪﺍﻥ ﺑﺎﻻ ﺑﻮﻟﺪﻯ ‪.‬‬ ‫— ﻗﺎﻳﺘﻪﻣﯩﺰ؟ ﻭﻟﺘﯩﺮﻩﻣﯩﺰ ﺑﻪ؟‬ ‫— ﻭﻧﻰ ﺳﺎﻋﺎﻥ ﺑﻪﺭﻩ ﺍﻟﻤﺎﻳﻤﯩﻦ‪ ،‬ﺑﻪﺭﻩ ﺍﻟﻤﺎﻳﻤﯩﻦ!—ﺩﻩﺩﻯ‬ ‫ﺣﺎﻥ ‪.‬‬

‫— ﻣﻪﻧﯩﯔ ﺩﻩ ﻩﻧﺪﻯ ﺀﺳﺎﻝ ﺷﯩﺪﺍﺭﻟﯩﻖ ﺷﯩﺪﺍﻣﯩﻢ ﻗﺎﻟﺪﻯ ‪.‬‬ ‫ﻧﻪ ﺟﯘﺭﻩﮔﯩﻤﺪﻯ ﺳﯟﯨﺮﯨﭗ ﺍﻝ‪ ،‬ﺑﻮﻟﻤﺎﺳﺎ‪ ،‬ﻭﻧﻰ ﺑﻪﺭ ﻣﺎﻋﺎﻥ ‪. . .‬‬ ‫ﺣﺎﻥ ﯗﻧﺪﻩﻣﻪﺩﻯ‬ ‫— ﺑﻮﻟﻤﺎﺳﺎ‪ ،‬ﻭﻧﻰ ﺗﺎﯞﺩﺍﻥ ﺗﻪﯕﯩﺰﮔﻪ ﺗﺎﺳﺘﺎﻳﯩﻖ ‪.‬‬ ‫— ﺗﺎﯞﺩﺍﻥ ﺗﻪﯕﯩﺰﮔﻪ ﺗﺎﺳﺘﺎﻳﯩﻖ!— ﺩﻩﭖ ﯗﻟﯩﻨﯩﯔ‬ ‫ﺩﺍﯞﯨﺴﯩﻨﯩﯔ ﺟﺎﯕﻌﯩﺮﯨﻌﯩﻨﺪﺍﻱ ﯗﻟﯩﻨﯩﯔ ﺀﺳﻮﺯﻯ ﺍﻳﺘﺘﻰ ﺩﺍ‬ ‫ﻗﻮﻳﺪﻯ ﺣﺎﻥ ‪.‬‬ ‫ﻭﺳﻰ ﺳﻮﺯﺩﻩﺭﺩﻩﻥ ﺳﻮﯓ ﻩﻛﻪﯞﻯ ﮪﺎﺭﺍﻣﻌﺎ ﻛﯩﺮﺩﻯ ‪ .‬ﻭﻧﺪﺍ‬ ‫ﻩﺩﻩﻧﺪﻩ ﻗﯘﻟﭙﯩﺮﻋﺎﻥ ﻛﯩﻠﻪﻡ ﯗﺳﺘﯩﻨﺪﻩ ﻛﺎﺯﺍﻙ‪-‬ﻭﺭﯨﺲ ﻗﯩﺰﻯ‬ ‫ﯗﻳﯩﻘﺘﺎﭖ ﺟﺎﺗﯩﺮ ﻩﺩﻯ ‪ .‬ﻗﺎﺭﺕ ﺣﺎﻧﻨﯩﯔ ﻛﻮﺯﯨﻨﻪﻥ ﺟﺎﺱ‬ ‫ﺳﻮﺭﻋﺎﻻﭖ‪ ،‬ﻛﯘﻣﯩﺲ ﺳﺎﻗﺎﻟﯩﻨﺪﺍ ﻣﻪﺭﯞﻩﺭﺗﺘﻪﻱ ﻭﻳﻨﺎﭖ‬ ‫ﺗﯘﺭﺩﻯ ‪ .‬ﺍﻟﺤﺎﻟﻼ ﻛﻮﺯﻯ ﺟﺎﻳﻨﺎﭖ‪ ،‬ﺗﯩﺴﺘﻪﻧﯩﭗ‪ ،‬ﻧﺎﭘﺴﯩﺴﯩﻦ‬ ‫ﺯﻭﺭﻋﺎ ﺗﯩﻴﯩﭗ‪ ،‬ﻛﺎﺯﺍﻙ‪-‬ﻭﺭﯨﺲ ﻗﯩﺰﯨﻦ ﻭﻳﺎﺗﺘﻰ ‪ .‬ﻗﯩﺰ‬ ‫ﻭﻳﺎﻧﯩﭗ‪ ،‬ﻛﻮﺯﯨﻦ ﺍﺷﺘﻰ ‪ .‬ﺳﻮﻝ ﯞﺍﻗﯩﺘﺘﺎ ﻭﻧﯩﯔ ﯗﻟﺒﯩﺮﻩﮔﻪﻥ‬ ‫ﺑﻪﺗﻰ ﺍﻟﻘﯩﺰﯨﻞ ﺗﺎﯕﺪﺍﻱ ﻩﺩﻯ ‪ .‬ﺍﺷﯩﻠﻌﺎﻥ ﻛﻮﺯﻯ ﺷﻪﺷﻪﻙ‬ ‫ﺟﺎﺭﻋﺎﻥ ﮔﯘﻟﺪﻩﻱ ﻩﺩﻯ ‪ .‬ﻗﯩﺰ ﺍﻟﺤﺎﻟﻼﻧﻰ ﺑﺎﻳﻘﺎﻣﺎﻱ‪ ،‬ﻗﯩﺰﯨﻞ‬ ‫ﻩﺭﯨﻦ ﺣﺎﻧﻌﺎ ﺗﻮﺳﺘﻰ ‪.‬‬ ‫— ﺀﺳﯘﻱ ﻣﻪﻧﻰ‪ ،‬ﻗﺎﺭﺕ ﻗﯩﺮﺍﻥ!‬ ‫— ﻛﻴﯩﻦ ‪ . . .‬ﺑﯩﺰﺑﻪﻥ ﺑﯩﺮﮔﻪ ﺟﯘﺭﻩﺳﯩﯔ‪ -،‬ﺩﻩﺩﻯ ﺣﺎﻥ‬ ‫ﻛﯘﺑﯩﺮﻟﻪﭖ ‪ .‬ﺳﻮﻝ ﺍﺭﺍﺩﺍ ﻗﯩﺰ ﺍﻟﺤﺎﻟﻼﻧﻰ ﻛﻮﺭﺩﻯ ‪ .‬ﺟﺎﻧﻪ‬ ‫ﻗﯩﺮﺍﻧﻨﯩﯔ ﻛﻮﺯﯨﻨﺪﻩﮔﻰ ﺟﺎﺳﺘﻰ ﺩﺍ ﻛﻮﺭﺩﻯ ‪.‬‬ ‫ﻩﺳﺘﻰ ﻩﺩﻯ ﻭﻝ‪ :‬ﺀﺑﺎﺭﯨﻦ ﺀﺑﯩﻠﺪﻯ ‪.‬‬

‫— ﺑﺎﺭﺍﻳﯩﻦ ‪ .‬ﺑﺎﺭﺍﻳﯩﻦ‪ —،‬ﺩﻩﺩﻯ ﻭﻝ ‪ —.‬ﺍﻧﺎﻋﺎﻥ ﺩﺍ ﺟﻮﻕ‪،‬‬ ‫ﻣﯩﻨﺎﻋﺎﻥ ﺩﺍ ﺟﻮﻕ‪ ،‬ﺳﻮﻻﻱ ﺑﻪﻛﯩﺘﺘﯩﯖﺪﻩﺭ ﻋﻮﻱ؟ ﻩﺭ ﺟﯘﺭﻩﻛﺘﻰ‬ ‫ﺍﺩﺍﻣﺪﺍﺭ ﻭﺳﯩﻼﻱ ﺑﻪﻛﯩﺘﯟﮔﻪ ﺀﺗﻴﯩﺴﺘﻰ‪ ،‬ﺑﺎﺭﺍﻳﯩﻦ ‪.‬‬ ‫ﯗﺷﻪﯞﻯ ﺑﯩﺮﯨﻨﻪ ﺀﺑﯩﺮﻯ ﺀﺳﻮﺯ ﻗﺎﺗﭙﺎﻱ‪ ،‬ﺗﻪﯕﯩﺰﮔﻪ ﺟﻮﻧﻪﺩﻯ ‪.‬‬ ‫ﺟﻮﻟﺪﺍﺭﻯ ﺗﺎﺭ ﺳﻮﻗﭙﺎﻕ ﻩﺩﻯ ‪ .‬ﺟﻪﻝ ﺯﯞﯨﻠﺪﺍﭖ‪ ،‬ﮔﯟﯨﻠﺪﻩﭖ‬ ‫ﻩﺳﯩﭗ ﺗﯘﺭﺩﻯ ‪ . . .‬ﻗﯩﺰ ﺗﯩﻢ ﻧﺎﺯﯨﻚ ﻩﺩﻯ‪ ،‬ﺗﻪﺯ ﺷﺎﺭﺷﺎﺩﻯ ‪.‬‬ ‫ﺀﺑﯩﺮﺍﻕ ﻗﺎﻳﺴﺎﺭ ﻩﺩﻯ ‪ .‬ﺷﺎﺭﺷﺎﻋﺎﻧﯩﻦ ﺍﻧﺎﻻﺭﻋﺎ ﺍﻳﺘﻘﯩﺴﻰ‬ ‫ﻛﻪﻟﻤﻪﺩﻯ ‪ .‬ﺀﺑﯩﺮ ﻣﻪﺯﮔﯩﻠﺪﻩ ﺍﻟﺤﺎﻟﻼ ﻗﯩﺰﺩﯨﯔ ﻛﻪﻳﯩﻦ‬ ‫ﻗﺎﻟﻌﺎﻧﯩﻦ ﻛﻮﺭﯨﭗ‪ ،‬ﻭﻋﺎﻥ‪:‬‬ ‫— ﻗﻮﺭﻗﯩﭗ ﻛﻪﻟﻪﺳﯩﯔ ﺑﻪ؟— ﺩﻩﺩﻯ ‪.‬‬ ‫ﻗﯩﺰ ﻭﻋﺎﻥ ﻭﺗﺘﻰ ﻛﻮﺯﺑﻪﻥ ﺀﺑﯩﺮ ﻗﺎﺭﺍﭖ‪ ،‬ﻗﺎﻧﻌﺎ ﺑﻮﻳﺎﻟﻌﺎﻥ‬ ‫ﺍﻳﺎﻋﯩﻦ ﻛﻮﺭﺳﻪﺗﺘﻰ ‪ .‬ﺍﻟﺤﺎﻟﻼ ﻗﻮﻟﯩﻦ ﺳﻮﺯﯨﭗ‪:‬‬ ‫— ﻛﻪﻝ‪ ،‬ﻣﻪﻥ ﺳﻪﻧﻰ ﻛﻮﺗﻪﺭﯨﭗ ﺍﻟﯩﭗ ﺑﺎﺭﺍﻳﯩﻦ!— ﺩﻩﺩﻯ ‪ .‬ﻗﯩﺰ‬ ‫ﺀﺑﯩﺮﺍﻕ ﺀﻭﺯﯨﻨﯩﯔ ﻗﺎﺭﺕ ﻗﯩﺮﺍﻧﯩﻨﯩﯔ ﻣﻮﻳﻨﯩﻨﺎﻥ‬ ‫ﻗﯘﺷﺎﻗﺘﺎﺩﻯ ‪ .‬ﺣﺎﻥ ﻗﯘﺳﺘﯩﯔ ﻗﺎﯞﯨﺮﺳﯩﻨﯩﻦ ﻛﻮﺗﻪﺭﮔﻪﻧﺪﻩﻱ‬ ‫ﻛﻮﺗﻪﺭﯨﭗ ﺍﻟﯩﭗ ﺟﯘﺭﺩﻯ ‪ .‬ﻗﻮﻟﯩﻨﺪﺍ ﺑﺎﺭﺍ ﺟﺎﺗﻘﺎﻥ ﻗﯩﺰ‬ ‫ﺣﺎﻧﻨﯩﯔ ﻛﻮﺯﯨﻨﻪ ﺗﻴﻤﻪﺳﯩﻦ ﺩﻩﭖ‪ ،‬ﺍﻋﺎﺷﺘﯩﯔ ﺑﯘﺗﺎﻗﺘﺎﺭﯨﻦ‬ ‫ﻗﻮﻟﯩﻤﻪﻥ ﻗﺎﻋﯩﭗ ﻭﺗﯩﺮﺩﻯ ‪ .‬ﯗﺯﺍﻕ ﺟﯘﺭﺩﻯ ﻭﻻﺭ ‪ .‬ﺀﺑﯩﺮ‬ ‫ﻣﻪﺯﮔﯩﻠﺪﻩ ﺗﻪﯕﯩﺰﺩﯨﯔ ﻛﯘﺭﯨﻠﻰ ﻩﺳﺘﯩﻠﺪﻯ ‪ .‬ﺳﻮﻗﭙﺎﻗﭙﻪﻥ‬ ‫ﻣﯩﻨﺎﻻﺭﺩﯨﯔ ﺍﺭﺗﯩﻨﺎﻥ ﻛﻪﻟﻪ ﺟﺎﺗﻘﺎﻥ ﺗﻮﻻﻳﯩﻖ ﺳﻮﻧﺪﺍ ﺍﺗﺎﺳﯩﻨﺎ‬ ‫ﺍﻳﺘﺘﻰ‪:‬‬ ‫— ﻣﻪﻧﻰ ﯨﻠﮕﻪﺭﻯ ﺟﯩﺒﻪﺭ‪ ،‬ﺑﻮﻟﻤﺎﺳﺎ‪ ،‬ﺳﻪﻧﯩﯔ ﺟﻪﻟﻜﻪﯕﻪ‬

‫ﻗﺎﻧﺠﺎﺭ ﻗﺎﺩﺍﻋﯩﻢ ﻛﻪﻟﯩﭗ ﻛﻪﻟﻪ ﺟﺎﺗﯩﺮ!‬ ‫— ﯨﻠﮕﻪﺭﻯ ﻭﺯ‪ ،‬ﺍﻟﻼ ﻣﯩﻨﺎﯞ ﻭﻳﯩﯔ ﺀﯗﺷﯩﻦ ﺳﺎﻋﺎﻥ ﻧﻪ ﺟﺎﺯﺍ‬ ‫ﻗﯩﻼﺭ‪ ،‬ﻧﻪ ﻛﻪﺷﻪﺭ — ﺀﻭﺯ ﻩﺭﻛﯩﯖﺪﻩ ‪ .‬ﺳﻪﻧﯩﯔ ﺍﺗﺎﯕﻤﯩﻦ‪ ،‬ﻣﻪﻥ‬ ‫ﺳﻪﻧﻰ ﻛﻪﺷﻪﻣﯩﻦ ‪ .‬ﺀﺳﯘﻳﯟ ﺩﻩﮔﻪﻧﻨﯩﯔ ﻧﻪ ﻧﺎﺭﺳﻪ ﻩﻛﻪﻧﯩﻦ‬ ‫ﺑﯩﻠﻪﻡ ﻣﻪﻥ ‪.‬‬ ‫ﻣﯩﻨﻪ‪ ،‬ﯗﺷﻪﯞﯨﻨﯩﯔ ﺍﻟﺪﯨﻨﺪﺍ ﺗﻪﯕﯩﺰ ﺟﺎﺗﯩﺮ ‪ .‬ﺗﻮﻣﻪﻧﺪﻩ‬ ‫ﺷﻪﺗﻰ‪-‬ﻗﻴﯩﺮﻯ ﺟﻮﻕ ﻗﻮﻳﯟ ﻗﺎﺭﺍ ﺗﻪﯕﯩﺰ ﺟﺎﺗﯩﺮ ‪ .‬ﺟﻪﺭﺩﯨﯔ‬ ‫ﻩﺗﻪﮔﯩﻨﺪﻩ ﺗﻪﯕﯩﺰﺩﯨﯔ ﺗﻮﻟﻘﯩﻨﺪﺍﺭﻯ ﻛﯘﯕﯩﺮﻩﻧﯩﭗ ﻭﻟﻪﯓ‬ ‫ﺍﻳﺘﯩﺴﺎﺩﻯ ‪ .‬ﺟﺎﺭﺩﯨﯔ ﺷﯩﯖﯩﺮﺍﯞ ﻩﺗﻪﮔﻰ ﻗﺎﺭﺍﯕﻌﻰ‪ ،‬ﺳﯟﯨﻖ‪،‬‬ ‫ﻗﻮﺭﻗﯩﻨﯩﺶ ‪ .‬ﺣﺎﻥ ﻗﯩﺰﺩﻯ ﺀﺳﯘﻳﺪﻯ‪:‬‬ ‫— ﻗﻮﺵ ﺑﻮﻝ!‪-‬ﺩﻩﺩﻯ ‪.‬‬ ‫ﺍﻟﺤﺎﻟﻼ ﺩﺍ‪:‬‬ ‫— ﻗﻮﺵ ﺑﻮﻝ!‪ -‬ﺩﻩﭖ ﺀﻳﯩﻠﯩﭗ ﻗﻮﺷﺘﺎﺳﺘﻰ ‪.‬‬ ‫ﻗﯩﺰ ﺗﻮﻟﻘﯩﻨﺪﺍﺭ ﻛﯘﯕﯩﺮﻩﻧﯩﭗ ﺟﺎﺗﻘﺎﻥ ﺷﯩﯖﯩﺮﺍﯞﻋﺎ ﻗﺎﺭﺍﺩﻯ ﺩﺍ‪،‬‬ ‫ﻩﻛﻰ ﻗﻮﻟﯩﻤﻪﻥ ﻛﻪﯞﺩﻩﺳﯩﻦ ﻗﯩﺴﯩﭗ‪ ،‬ﻛﻪﻳﯩﻦ ﻗﺎﺭﺍﻱ‬ ‫ﺷﻪﮔﯩﻨﯩﭗ ﻗﯘﻻﭖ ﻛﻪﺗﻪ ﺟﺎﺯﺩﺍﻋﺎﻧﺪﺍﻱ ﺑﻮﻟﺪﻯ ‪.‬‬ ‫— ﻻﻗﺘﯩﺮﯨﯖﺪﺍﺭ ﻣﻪﻧﻰ‪ —،‬ﺩﻩﺩﻯ ﻗﯩﺰ ‪.‬‬ ‫ﺍﻟﺤﺎﻟﻼ ﻭﻋﺎﻥ ﻗﻮﻟﯩﻦ ﺳﻮﺯﺳﺎ ﺩﺍ‪ ،‬ﺗﺎﺭﺗﯩﻨﯩﭗ ﻗﺎﻟﺪﻯ ‪ .‬ﺳﻮﻧﺪﺍ‬ ‫ﻗﺎﺭﺕ ﺣﺎﻥ ﻗﯩﺰﺩﻯ ﻗﯘﺷﺎﻋﯩﻨﺎ ﺍﻟﯩﭗ‪ ،‬ﻛﻪﯞﺩﻩﺳﯩﻨﻪ ﻗﺎﺗﺘﻰ‬ ‫ﻗﯩﺴﯩﭗ ﺀﺳﯘﻳﯩﭗ‪ ،‬ﺑﺎﺳﯩﻨﺎﻥ ﺟﻮﻋﺎﺭﻯ ﻛﻮﺗﻪﺭﺩﻯ ﺩﻩ‪ ،‬ﻗﻴﺎ‬ ‫ﺟﺎﺭﺩﺍﻥ ﺗﻮﻣﻪﻧﮕﻪ ﺗﺎﺳﺘﺎﭖ ﺟﯩﺒﻪﺭﺩﻯ ‪.‬‬ ‫ﺗﻮﻣﻪﻧﺪﻩ ﺳﯩﻠﺪﯨﺮﺍﭖ‪ ،‬ﺟﯩﺮﻻﺳﯩﭗ ﺟﺎﺗﻘﺎﻥ ﺗﻮﻟﻘﯩﻨﺪﺍﺭﺩﯨﯔ‬

‫ﺷﯟﯨﻨﺎﻥ ﻩﻛﻪﯞﻯ ﺩﻩ ﻗﯩﺰﺩﯨﯔ ﺳﯟﻋﺎ ﺑﺎﺭﯨﭗ ﺗﯘﺳﻜﻪﻧﺸﻪ ﻩﺳﺘﻲ‬ ‫ﺍﻟﻤﺎﺩﻯ ‪ .‬ﻩﺷﺒﯩﺮ ﺀﯗﻥ ﺟﻮﻕ ‪ .‬ﻩﺵ ﻧﺎﺭﺳﻪ ﻩﺳﺘﯩﻠﮕﻪﻥ ﺟﻮﻕ ‪.‬‬ ‫ﺣﺎﻥ ﺗﺎﺳﺘﺎﺭﺩﯨﯔ ﯗﺳﺘﯩﻨﻪ ﻩﺗﭙﻪﺗﯩﻨﻪﻥ ﺟﺎﺗﯩﭗ‪ ،‬ﯗﻧﺪﻩﻣﻪﻱ‬ ‫ﺗﻮﻣﻪﻧﮕﻪ‪ ،‬ﺷﯩﯖﯩﺮﺍﯞﻋﺎ‪ ،‬ﻗﺎﺭﺍﯕﻌﻰ ﺀﺗﯘﭘﺴﯩﺰ ﺷﯩﯖﯩﺮﺍﯞﻋﺎ‬ ‫ﻗﺎﺭﺍﺩﻯ ‪ .‬ﺗﻮﻣﻪﻧﺪﻩ ﺗﻪﯕﯩﺰ ﺑﯘﻟﺘﺘﺎﺭﻣﻪﻥ ﺍﺭﺍﻻﺳﯩﭗ‪ ،‬ﺗﻪﯕﯩﺰﺩﻩﻥ‬ ‫ﺗﻮﻟﻘﯩﻨﺪﺍﺭﺩﯨﯔ ﻛﯘﯕﯩﺮﻩﻧﮕﻪﻥ ﺷﯟﻯ ﺟﯘﺯﯨﻦ ﺟﻮﻋﺎﺭﯨﻌﺎ‬ ‫ﺷﯩﻌﯩﭗ ﺟﺎﺗﺘﻰ ‪ .‬ﻩﺳﺎﻻﯓ ﺟﻪﻝ ﺣﺎﻧﻨﯩﯔ ﺍﻕ ﺳﺎﻗﺎﻟﯩﻤﻪﻥ‬ ‫ﻭﻳﻨﺎﭖ‪ ،‬ﻩﻟﺒﻪﻟﻪﯕﺪﻩﭖ ﺀﻭﺗﯩﭗ ﺟﺎﺗﺘﻰ ‪ .‬ﺟﺎﺗﻘﺎﻥ ﺣﺎﻧﻨﯩﯔ‬ ‫ﺟﺎﻧﯩﻨﺪﺍ ﺟﯘﺯﯨﻦ ﻩﻛﻰ ﻗﻮﻟﯩﻤﻪﻥ ﺟﺎﯞﯨﭗ‪ ،‬ﯗﻧﺪﻩﻣﻪﻱ‪،‬‬ ‫ﻗﻮﺯﻋﺎﻟﻤﺎﻱ ﺗﻮﻻﻳﯩﻖ ﺗﯘﺭ ﻩﺩﻯ ‪ .‬ﯞﺍﻗﯩﺖ ﻭﺯﺩﻯ ‪ .‬ﻛﻮﻛﺘﻪ ﺟﻪﻝ‬ ‫ﺍﻳﺪﺍﻋﺎﻥ ﺑﯘﻟﺘﺘﺎﺭ ﺑﯩﺮﯨﻨﻪ ﺀﺑﯩﺮﻯ ﺗﯩﺮﻛﻪﻟﯩﭗ‪ ،‬ﺟﯘﺯﯨﭗ ﻭﺯﺍ‬ ‫ﺑﻪﺭﺩﻯ ‪ .‬ﺗﻪﯕﯩﺰﺩﯨﯔ ﻗﻴﺎ ﺟﺎﺭﯨﻨﯩﯔ ﯗﺳﺘﯩﻨﺪﻩ ﺟﻪﺭ ﺑﺎﯞﯨﺮﻻﭖ‬ ‫ﺟﺎﺗﻘﺎﻥ ﻗﺎﺭﺕ ﺣﺎﻧﻨﯩﯔ ﻭﻳﻼﺭﯨﻨﺪﺍﻱ ﺗﯘﻧﻪﺭﮔﻪﻥ ﻗﺎﺭﺍ ﺑﯘﻟﺘﺘﺎﺭ‬ ‫ﻩﺩﻯ ﻭﻝ ‪.‬‬ ‫— ﻛﻪﺗﻪﻳﯩﻚ‪ ،‬ﺍﺗﺎ‪—،‬ﺩﻩﺩﻯ ﺗﻮﻻﻳﯩﻖ ‪.‬‬ ‫— ﺗﯘﺭﺍ ﺗﯘﺭ ‪ -. . .‬ﺩﻩﭖ ﺀﺑﯩﺮ ﻧﺎﺭﺳﻪﻧﻰ ﺗﯩﯖﺪﺍﭖ ﺟﺎﺗﻘﺎﻥ‬ ‫ﺍﺩﺍﻣﺪﺍﻱ ﺳﯩﺒﯩﺮﻻﺩﻯ ﺣﺎﻥ ‪.‬‬ ‫ﺗﺎﻋﻰ ﺀﺑﯩﺮﺗﺎﻻﻱ ﯞﺍﻗﯩﺖ ﻭﺯﺩﻯ ‪ .‬ﺗﻮﻣﻪﻧﺪﻩ ﺗﻮﻟﻘﯩﻨﺪﺍﺭ‬ ‫ﻛﯘﺭﯨﻠﺪﻩﭖ‪ ،‬ﺟﻪﻝ ﺍﻋﺎﺷﺘﺎﺭﺩﻯ ﺷﯟﯨﻠﺪﺍﺗﯩﭗ‪ ،‬ﻗﻴﺎ ﺟﺎﺭﻋﺎ‬ ‫ﻗﺎﺭﻋﯩﭗ ﺗﯘﺭﺩﻯ ‪.‬‬ ‫— ﻛﻪﺗﻪﻳﯩﻜﺘﻪ‪ ،‬ﺍﺗﺎ ‪. . .‬‬ ‫— ﺗﯘﺭﺍ ﺗﯘﺭ ﺀﺑﯩﺮﺍﺯ ‪ . . .‬ﺗﻮﻻﻳﯩﻖ ﺍﻟﺤﺎﻟﻼ‪:‬‬

‫— ﻛﻪﺗﻪﻳﯩﻚ‪ ،‬ﺍﺗﺎ!—ﺩﻩﭖ ﺀﺑﯩﺮ ﺍﻳﺘﭙﺎﺩﻯ‪ ،‬ﺍﻟﺪﻩﻧﻪﺷﻪ ﺭﻩﺕ‬ ‫ﺍﻳﺘﺘﻰ ‪ .‬ﺣﺎﻥ ﻗﺎﻟﻌﺎﻥ ﺀﻭﻣﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﻗﯟﺍﻧﯩﺸﯩﻦ ﺟﻮﻋﺎﻟﺘﻘﺎﻥ‬ ‫ﺟﻪﺭﺩﻩﻥ ﻗﻮﺯﻋﺎﻟﻤﺎﺩﻯ ‪ .‬ﺀﺑﯩﺮﺍﻕ ﺩﯗﻧﻴﻪﺩﻩ ﺑﺎﺭ ﻧﺎﺭﺳﻪﻧﯩﯔ ﺀﺑﯩﺮ‬ ‫ﺳﻮﯕﻰ ﺑﺎﺭ ﻋﻮﻱ ‪ .‬ﺣﺎﻥ ﺩﺍ ﺗﯘﺭﺩﻯ ‪ .‬ﻗﺎﻳﺮﺍﺗﺘﻰ ﻗﺎﻳﺴﺎﺭ ﺣﺎﻥ‬ ‫ﺗﯘﺭﯨﭗ‪ ،‬ﻛﯘﯕﯩﺮﻩﻧﯩﭗ‪:‬‬ ‫— ﻛﻪﺗﻪﻳﯩﻚ ﭘﻪ؟ ‪ —. .‬ﺩﻩﺩﻯ ‪.‬‬ ‫ﻩﻛﻪﯞﻯ ﻛﻪﺗﯩﭗ ﺑﺎﺭﺍ ﺟﺎﺗﯩﺮ ﻩﺩﻯ ‪ .‬ﺣﺎﻥ ﺀﺑﯩﺮ ﻣﻪﺯﮔﯩﻠﺪﻩ‬ ‫ﺗﻮﻗﺘﺎﻱ ﻗﺎﻟﺪﻯ ‪.‬‬ ‫— ﺍ‪ ،‬ﻣﻪﻥ ﻧﻪﮔﻪ ﻛﻪﺗﯩﭗ ﺑﺎﺭﺍﻣﯩﻦ‪ ،‬ﻗﺎﻳﺪﺍ ﻛﻪﺗﯩﭗ ﺑﺎﺭﺍ‬ ‫ﺟﺎﺗﯩﺮﻣﯩﻦ‪ ،‬ﺗﻮﻻﻳﯩﻖ؟‪ -‬ﺩﻩﭖ ﯗﻟﯩﻨﺎﻥ ﺳﯘﺭﺍﺩﻯ ﺣﺎﻥ ‪.‬‬ ‫— ﻩﻧﺪﻯ ﻣﺎﻋﺎﻥ ﺀﻭﻣﯩﺮ ﻧﻪ ﻛﻪﺭﻩﻙ ‪ .‬ﻣﻪﻥ ﻗﺎﺭﺗﭙﯩﻦ ‪ .‬ﻣﻪﻥ‬ ‫ﻩﻧﺪﻯ ﻩﺷﻜﯩﻢ ﺳﯘﻳﻤﻪﻳﺪﻯ ‪ .‬ﺳﻪﻧﻰ ﻩﺷﻜﯩﻢ ﺳﯘﻳﻤﻪﺳﻪ‪،‬‬ ‫ﺩﯗﻧﻴﻪﺩﻩ ﺗﯘﺭﯞﯨﯔ ﺑﻪﻛﻪﺭ ﻋﻮﻱ ‪.‬‬ ‫— ﺳﻪﻧﯩﯔ ﺍﺗﺎﻋﯩﯔ‪ ،‬ﺑﺎﻳﻠﯩﻌﯩﯔ ﺑﺎﺭ ﻋﻮﻱ‪ ،‬ﺍﺗﺎ ‪.‬‬ ‫— ﻣﺎﻋﺎﻥ ﺳﻮﻝ ﻗﯩﺰﺩﯨﯔ ﺀﺑﯩﺮ ﺀﺳﯘﻳﯟﯨﻦ ﺑﻪﺭ ﺩﻩ‪ ،‬ﻣﻪﻧﯩﯔ‬ ‫ﺑﺎﻳﻠﯩﻌﯩﻤﺪﻯ‪ ،‬ﺍﺗﺎﻋﯩﻤﺪﻯ — ﺀﺑﺎﺭﯨﻦ ﺳﻪﻥ ﺍﻝ ‪ .‬ﺑﯘﻻﺭﯨﻦ‬ ‫ﺀﻭﻟﻰ ﺯﺍﺕ‪ ،‬ﺟﺎﻟﻌﯩﺰ ﺗﯩﺮﻯ ﻧﺎﺭﺳﻪ — ﺍﻳﻪﻟﺪﯨﯔ ﻣﺎﺣﺎﺑﺒﺎﺗﻰ‬ ‫ﻋﻮﻱ ‪ .‬ﻣﯘﻧﺪﺍﻱ ﻣﺎﺣﺎﺑﺒﺎﺗﻰ ﺟﻮﻕ ﺑﻮﻟﺴﺎ‪ ،‬ﻭﻝ ﺍﺩﺍﻣﻨﯩﯔ‬ ‫ﺗﯩﺮﻟﯩﮕﻰ ﺩﻩ ﺟﻮﻕ ‪ .‬ﺗﯩﻠﻪﻧﺸﻰ ﻭﻝ ‪ .‬ﻭﻧﯩﯔ ﺀﻭﻣﯩﺮﻯ —‬ ‫ﺍﻳﺎﻧﯩﺶ ﺀﻭﻣﯩﺮ ‪ .‬ﻗﻮﺵ ﺑﻮﻝ‪ ،‬ﯗﻟﯩﻢ! ﺀﻭﻣﯩﺮﯨﯖﻨﯩﯔ ﺗﯘﻧﯩﻨﺪﻩ‬ ‫ﺩﻩ‪ ،‬ﻛﯘﻧﯩﻨﺪﻩ ﺩﻩ ﺍﻟﻼﻧﯩﯔ ﺭﺍﻗﻤﻪﺗﻰ ﺳﻪﻧﯩﯔ ﺑﺎﺳﯩﯖﻨﺎﻥ‬ ‫ﺍﺭﯨﻠﻤﺎﺳﯩﻦ ‪. . .‬‬

‫ﻭﺳﻰ ﺳﻮﺯﺩﻩﺭﺩﻯ ﺍﺗﯩﭗ‪ ،‬ﺣﺎﻥ ﺗﻪﯕﯩﺰﮔﻪ ﻗﺎﺭﺍﻱ ﺑﯘﺭﯨﻠﺪﻯ ‪.‬‬ ‫— ﺍﺗﺎ‪ —،‬ﺩﻩﺩﻯ ﺗﻮﻻﻳﯩﻖ‪ —،‬ﺍﺗﺎ! ‪ —. .‬ﺑﺎﺳﻘﺎ ﻩﺷﺒﯩﺮ ﺀﺳﻮﺯ‬ ‫ﺍﻳﺘﯩﻠﻤﺎﺩﻯ ‪ .‬ﺗﻪﮔﯩﻨﺪﻩ‪ ،‬ﺍﺟﺎﻝ ﺑﻪﺗﯩﻨﻪ ﻗﺎﺭﺍﭖ ﻛﯘﻟﯩﭗ ﺗﯘﺭﻋﺎﻥ‬ ‫ﺍﺩﺍﻣﻌﺎ ﻭﻧﯩﯔ ﺟﺎﻧﯩﻨﺎ‪ ،‬ﻭﻣﯩﺮﮔﻪ‪ ،‬ﺗﯩﺮﻟﯩﻜﻜﻪ ﻣﺎﺣﺎﺑﺒﺎﺕ‬ ‫ﺳﺎﻟﻌﺎﻧﺪﺍﻱ ﻩﺷﻨﺎﺭﺳﻪ ﺍﻳﺘﺎ ﺍﻟﯟﻋﺎ ﻣﯘﻣﻜﯩﻦ ﻩﻣﻪﺱ ﻗﻮﻱ ‪.‬‬ ‫— ﺟﯩﺒﻪﺭ ﻣﻪﻧﻰ ‪. . .‬‬ ‫— ﺍﻟﻼ ‪. . .‬‬ ‫— ﻭﻝ ﺑﯩﻠﻪﺩﻯ ‪. . .‬‬ ‫ﺟﺎﺭﺩﯨﯔ ﺷﻪﺗﯩﻨﻪ ﺣﺎﻥ ﺟﯩﻠﺪﺍﻡ ﺑﺎﺳﯩﭗ ﻛﻪﻟﺪﻯ ﺩﻩ‪،‬‬ ‫ﺷﯩﯖﯩﺮﺍﯞﻋﺎ ﻗﯘﻻﭖ ﻛﻪﺗﺘﻰ ‪ .‬ﯗﻟﻰ ﯗﺳﺘﺎﭖ ﻗﺎﻟﻤﺎﺩﻯ ‪ .‬ﯗﻟﮕﯩﺮﻩ‬ ‫ﺍﻟﻤﺎﻱ ﻗﺎﻟﺪﻯ ‪ .‬ﺗﻪﯕﯩﺰﺩﻩﻥ ﺗﺎﻋﻰ ﻩﺵ ﻧﺎﺭﺳﻪ ﻩﺳﺘﯩﻠﮕﻪﻥ‬ ‫ﺟﻮﻕ ‪ .‬ﻧﻪ ﺣﺎﻧﻨﯩﯔ ﺳﯟﻋﺎ ﺑﺎﺭﯨﭗ ﺗﯘﺳﻜﻪﻥ‪ ،‬ﻧﻪ ﺀﺑﯩﺮ ﺀﯗﻥ‬ ‫ﺟﻮﻕ ‪ .‬ﺟﺎﻟﻌﯩﺰ‪-‬ﺍﻕ ﺗﻮﻣﻪﻧﺪﻩ ﺗﻮﻟﻘﯩﻨﺪﺍﺭ ﺷﯟﯨﻠﺪﺍﭖ‪ ،‬ﺟﻪﻝ‬ ‫ﮔﯟﯨﻠﺪﻩﭖ‪ ،‬ﻭﺯﺩﻩﺭﯨﻨﯩﯔ ﺗﺎﻣﺎﺷﺎ‪ ،‬ﺗﺎﻋﻰ ﺍﻧﺪﻩﺭﯨﻨﻪ ﺳﺎﻟﯩﭗ‬ ‫ﺟﺎﺗﺘﻰ ‪ .‬ﺗﻮﻻﻳﯩﻖ ﺍﻟﺤﺎﻟﻼ ﯗﻧﺪﻩﻣﻪﻱ ﺗﻮﻣﻪﻧﮕﻪ ﯗﺯﺍﻕ ﻗﺎﺭﺍﭖ‬ ‫ﺗﯘﺭﯨﭗ‪-‬ﺗﯘﺭﯨﭗ‪ ،‬ﺩﺍﯞﺳﯩﻦ ﺷﯩﻌﺎﺭﯨﭗ‪:‬‬ ‫— ﻣﺎﻋﺎﻥ ﺩﺍ ﻭﺳﯩﻨﺪﺍﻱ ﻩﺭ ﺟﯘﺭﻩﻙ ﺑﻪﺭﻩ ﮔﻮﺭ‪ ،‬ﻩﻱ‪،‬‬ ‫ﺍﻟﻼ!—ﺩﻩﺩﻯ ‪ .‬ﺳﻮﻧﺎﻥ ﺳﻮﯓ ﺳﻮﻝ ﻗﺎﺭﺍﯕﻌﻰ ﺗﯘﻧﺪﻩ ﺳﺎﺭﺍﻳﻌﺎ‬ ‫ﻗﺎﻳﺘﺘﻰ ‪. . .‬‬ ‫ﻣﯩﻨﻪ‪ ،‬ﻣﯘﺳﺎﻻﻳﻤﺎ ﺍﺳﺒﺎﭖ ﻭﺳﯩﻼﻱ ﻭﻟﮕﻪﻥ ﺳﻮﯓ ﻭﺭﻧﯩﻨﺎ‬ ‫ﻗﯩﺮﯨﻤﺪﺍ ﺗﻮﻻﻳﯩﻖ ﺍﻟﺤﺎﻟﻼ ﺣﺎﻥ ﺑﻮﻟﻌﺎﻥ ‪.‬‬